Your search found 2143 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

improbitatem tollerauit, ut autem se adorandum dixit: Vade, inquit, Sathana. Scriptum est enim: Dominum Deum adorabis etc. Et nos igitur nostras iniurias feramus, Dei non dissimulemus IIII. Beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiam, quoniam ipsorum est regnum cęlorum. Beati estis, cum maledixerint uobis homines etc. mentientes propter me. Siquis te percusserit in dexteram maxillam. Qui uult tunicam tuam tollere, da ei et palium. Et qui te angariauerit mille passus, uade et alia. Diligite inimicos uestros,

calumniantibus, quando scimus responsionem nullum profectum habituram XXVI. Principibus, sacerdotibus et senioribus accusantibus nihil respondit XXVII.
Paupertas. Beati pauperes spiritu, quoniam ipsorum est regnum cęlorum. Ne solliciti sitis quid etc. Nolite solliciti esse in crastinum, id est in futurum VI. Nolite possidere aurum etc. X. Filius hominis non habet, ubi caput reclinet VIII. Non habuit Domi nus, unde didracmam solueret XVII. Quamdiu fecistis

cum felle mixtum dant ei bibere. Diuidunt uestimenta scismatum auctores. Prętereuntes, id est a uia ueritatis aberrantes blasphemant. Sententias Christi deprauantes spongiam aceti calamo Scripturarum imponentes offerunt ori eius XXVII. Veh uobis qui clauditis regnum cęlorum ante homines, scilicet doctrina peruersa et exemplo malo XXIII. Qui intingit mecum manum in parapside, hic me tradet XXVI. Custodes pecunia corrupti XXVII. Perfidia dubitantium. Magister, uolumus a te signum uidere. Generatio mala et adultera

uel duo pulli columbarum oblatio pauperum erat. Cum hac oblatione Iesus pręsentatur in templum pro nobis pauper factus, ut nos diuitiarum glorię suę faceret participes II. Apostoli reficiunt retia, quia non habent, unde noua parare possent V. Beati pauperres, quia uestrum est regnum Dei VI. Pauperes euangelizantur VII. Nihil tuleritis in uia, neque uirgam, peram, panem, pecuniam, duas tunicas IX. Nolite portare sacculum, neque peram, neque calciamenta X. Nolite solliciti esse etc. Quęrite primum regnum Dei et iustitiam eius, et hęc

V. Beati pauperres, quia uestrum est regnum Dei VI. Pauperes euangelizantur VII. Nihil tuleritis in uia, neque uirgam, peram, panem, pecuniam, duas tunicas IX. Nolite portare sacculum, neque peram, neque calciamenta X. Nolite solliciti esse etc. Quęrite primum regnum Dei et iustitiam eius, et hęc omnia adiicientur uobis XII. Lazarus mendicus XVI. Quando misi uos sine saculo et pera et calciamentis, nunquid aliquid defuit uobis? At illi dixerunt: Nihil XXII.

Seruiamus illi in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris I. Cęcus etiam increpatus clamare non destitit post Iesum, donec uisum recuperauit, et secutus est eum XVIII. Vos estis qui permansistis mecum in tentationibus meis. Et ego dispono uobis regnum etc. XXII. Et erant semper in templo laudantes et benedicentes Deum. Amen expectantes, donec induantur uirtute ex alto XXIIII.

et ceciderunt in terram etc. Primum ducitur ad Annam. Vnus ministrorum dedit alapam Iesu. Misit eum Annas ligatum ad Caipham. Si non esset hic malefactor, non tibi tradidissemus eum. Pilatus: Gens tua et pontifices tui tradiderunt te mihi. Quid fecisti? Respodit Iesus: Regnum meum non est de hoc mundo etc. Ego in hoc natus sum et ad hoc ueni in mundum, ut testimonium perhibeam ueritati. Quia sexta die homo est factus et in septima sequiescit Deus. Ideo sexta die pro homine patitur, sabbato quiescit in sepulchro. Baiulans sibi crucem

patitur, per murum in sporta demittitur XII. Iacobus maior capite truncatus, Petrus in carcerem mittitur XII. Fideles contumeliis lapidationibusque confecti perfugerunt euangelizantes et conuertentes multos. Per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei XIIII. Paulus et Sylas uirgis cęsi mittuntur in carcerem pedes ligno stricti. Nocte media Deum laudant. Fit terre motus; aperiuntur ostia, soluuntur uincula, carceris custos conuertitur, ipsi a magistratu dimittuntur XVI. Paulus it Hierosolimam uincula et

Ferunt Diogenem ita statuisse, ut Aristotelem appellaret donum formę, Socratem modici temporis tyrannidem, Platonem naturę priuilegium, Theophrastum tacitam deceptionem, Theocritum eburneum detrimentum, Carneadem regnum solitarium. Aristoteles rogatus, quo differrent docti ab indoctis: Quo, inquit, uiuentes a mortuis. Disciplinam optimum dicebat esse uiaticum ad senectutem. Eruditionem inter prospera esse ornamentum, inter aduersa refugium. Rogatus, quid ex philosophia lucratus fuisset:

argumentum 193 . Epaminundę sumptus funeri defuit 196 . Diogenes nihili indigus et tamen pauper 210 . Abdolominus ex paupere rex factus, ut, inquit, sic regnum ferre possim, ut inopiam pertulerim 213 . Philopemenis paupertas cauillio iactata 311 . Paulus Aemilius 326 . Cassius Seuerus orator uix uerenda panno tegi[t]

Pudicus. Egredietur sponsus de cubili suo et sponsa de thalamo suo 43 . Accingite lumbos uestros in ueritate 114 . Qui se eunuchauerat propter regnum cęlorum 134 . Vinum germinans uirgines 163 . Qui prius equus ad libidinem pronus, deinde ad castitatem conuersus audit: Surge, eamus hinc etc. 178 .

76 . Hircani pietas in matrem, quam torqueri uidens supra murum soluit obsidionem castelli quod opugnabat 115 . Iozatus, Adiabenorum rex, miseratus Artabanum, Parthorum regem, in regnum restituit 177 . Prodigus. Prodigalitas compulit ad rapinam 142 . Partus. Moyses natus mirabiliter educatur 15 . Poeta. Canticum Moysi exametro

facit 117 . Penitentia mutat Dei sententiam 119 . Qui perdit animam, amat 126 . Nec parua peccata contemnenda. Azima 134 . Regnum Dei intra uos est 136 . Penitentia uincit inimicos 137 . Transit de malo ad bonum 140 . Monumenta concupiscentię 144 .

Grauius peccat qui alios facit peccare quam qui solus peccat 136 . Maius peccatum in Euangelio quam in Lege 152 . Peccato nihil amarius 162 . Peccati regnum 163 . Peccatum occultum 168 . Perseuerantia. Hodie ualeo, sicut ualebam tunc 167 . Passio animi. Concupiscentia et ira 7 .

23 . Imperatoris officium. Duce leone ceruorum exercitus 24 . Rex iustus 28 . Imperator et militis officium impleat 46 . Regnum mortis metu non deserendum 7 . Ducis prudentia pręstat uirtuti militum 33 . Pastor bonus ouium salus 43 . Tuto regnat qui ciues habet loco filiorum

Principatus popularis execrabilis 73 . Respublica laude digna 75 . Idem 79 . Imperium scire gerere et ferre 81 . Regnum quomodo optime conseruatur 83 . Regem decet amicis benefacere et cum inimicis inire gratiam 84 . Dux militum salutem pręferat suę

Regem decet amicis benefacere et cum inimicis inire gratiam 84 . Dux militum salutem pręferat suę 86 . Regnum qua ratione tuendurn 90 . Regis amicorum fortuna instabilis 5 . Dominandi cupido suis quoque molitur insidias 37 . Risus continentia 24 .

Ecclesia 83 . Hortatur, ut relictis omnibus sequatur Dominum 113 . Si uis ad uitam ingredi, serua etc. 123 . Oportes per multas tribulationes introire in regnum cęlorum 124 . Anna, postquam obtulit Deo filium, in tabernaculo nunquam postea recępit 129 . Clericorum institutio 130 . Clericis ius hęreditatis

Audite reges, quoniam data est a Domino potestas uobis et uirtus ab Altissimo. Rex sapiens populi stabilimentum 138 . Magnato humilia caput tuum 141 . Longe abesto a tyranno. Rex insipiens. Regnum a gente in gentem transfertur propter iniustitias. Sępe insuspicabilis portauit diadema. In unamquamque gentem pręposuit rectorem 144 . Rectorem te posuerunt, noli extolli. Esto illis quasi unus ex ipsis. Sceptra iniquorum

noli extolli. Esto illis quasi unus ex ipsis. Sceptra iniquorum contribulet Deus 148 . Ezechias rex 151 . Deus creauit terram et quę in ea sunt, et dat eam cui uult. Et nunc regnum Iuda dat in manu Nabuchodonosor 174 . De frugibus pars LX, de animalibus CC dabitur principi. Super eum autem erunt holocausta etc. Item qualiter adorabit et offeret in sabbatis et Calendis

MATTHEVS
Religio. Relictis retibus et patre secuti sunt eum; retibus, id est actibus carnalibus; naui, id est substantia mundiali; patre, id est parentibus IIII. Quęrite primum regnum Dei et iustitiam eius, et hęc omnia adiicientur uobis VI. Sequere me, et dimitte mortuos sepelire mortuos suos VIII. Non ueni pacem mittere, sed gladium, separare hominem aduersus patrem. Inimici hominis domestici eius. Qui amat patrem aut matrem plus quam me; qui non

Sequere me, et dimitte mortuos sepelire mortuos suos VIII. Non ueni pacem mittere, sed gladium, separare hominem aduersus patrem. Inimici hominis domestici eius. Qui amat patrem aut matrem plus quam me; qui non accipit crucem suam et sequitur me; qui perdiderit animam suam X. Regnum cęlorum uim patitur, et uiolenti rapiunt ollud. Tollite iugum meum super uos et discite a me etc. Iugum enim meum suaue est, et onus meum leue XI. Vendit uniuersa et emit agrum illum, in quo absconditus est thesaurus; uel emit margaritam

pręceptorum impletionem exigitur perfectio. Duo in agro, unus assumetur et alter relinquetur XVII. Si toti terrę dominaremur, ei renunciantes nihil diagum esset in comparatione regni cęlorum. Nemo est qui reliquerit domum, parentes etc. propter regnum Dei, et non recipiat multo plura in hoc tempore, et in seculo futuro uitam ęternam XVIII. Vende tunicam et eme gladium, id est uende patrimonium et eme uerbum quo mentis penetralia uestiuntur XXII. Symon Cyreneus obediens heres, ueniens de uilla relinquens mundum et

uos, ut eatis et fructum afferatis, et fructus uester manat XV.
Rex. Iesus, cum cognouisset, quia uenturi essent, ut raperent eum et facerent eum regem, fugit iterum in montem ipse solus VI. Regnum meum non est de hoc mundo etc. XVIII.
Resurrectio. Venit hora in qua omnes qui in monumentis sunt audient uocem Filii Dei, et procedent qui bona fecerunt, in

Rex. Vide potentiam. PETRI I: Regem honorificate II.
Reus. AD CORINTHIOS I: An nescitis quia iniqui regnum Dei non possidebunt VI. APOCALYPSIS: Quod damnati obliuiscantur scientię acquisitę. Et omnis artifex omnisque ars non inuenietur in te amplius XVIII. Sanctorum exultatio super damnatos XVIIII.

192 . Pastor malus dissipans gregem. Pastoris boni officium, ut id quod custodit optime se habeat. Neque pecunia neque honore ducti boni homines imperare uolunt 192 . Giges gemma conuersa latens Lydię regnum occupauit rege interempto 195 . Qui princeps eligendus. Aurum illis Deus in generatione admiscuit qui ad imperandum sunt idonei, ut ob id honoratissimi essent 203 . Qua ratione, quibus disciplinis

Lupercalia 57 .
Rex. Theseus abdicat se dominatu 4 . Ratio conseruandi regni 10 . Numa recusabat regnum accipere 16 . Esopus historicus Soloni non satis humaniter a Croeso accepto dixit regum consuetudine aut quam minime aut quam maxime uti oportere. Immo, respondit, aut quam minime aut quam optime 24 .

enim opiniones plerunque perniciosę 105 . Cleomenes non largitionibus, sed humanitate regi utendum dixit 109 . Pyrrhus ei ex filiis se regnum relicturum dixit, qui acutiorem gladium habuerit 129 . Cupido dominandi 129 . Imperator ab hostibus spolia potius quam munera capiat et exercitum magis quam se ipsum ditet

animalibus 172 . Contra Epicurum quod religio sit habenda 173 . Quod religio sit et hominis sit 177 .
Res. Regnum non est summum bonum 57 . Moyses quo tempore Iudeis pręfuit. Item Iosue. Iudices. Reges. Cyrus 77 . Salomon pręcessit Troianum excidium CXL annis 79 . Resurrectio

ęre pręstaret statuam sculpere: Quo, inquit Hermodius et Aristogiton fusi sunt 58 . Antigonus ad Zenonem: qui regem erudit, eum et illos qui sub ipso sunt instituere 63 . Empedocles, cum sibi regnum offerretur, constanter renuit 85 . Xenophanes tyrannis congrediendum aut minime aut suauissime 90 . Anaxarchus in tyrannum 94 .

Rex. Quali pompa Darius uehebatur 2 . Persę reges suos inter deos colunt 47 . Alexander, cum e uita decederet, quęrentibus, cui relinqueret regnum, respondit: Ei qui esset optimus 63 . Et insotiabile est regnum et a pluribus expetitur 66 . Alexandri laus 64 .

Persę reges suos inter deos colunt 47 . Alexander, cum e uita decederet, quęrentibus, cui relinqueret regnum, respondit: Ei qui esset optimus 63 . Et insotiabile est regnum et a pluribus expetitur 66 . Alexandri laus 64 .
Ratio. Nihil potest esse diuturnum, cui non subest ratio 18 .

mortuorum ratio 436 .
Rex. Primi imperii nomen in rege 3 . Ęthiopes regem ut numen adorant 11 . Maximus natu regnum optinet apud Arabes 16 . Rex Lacedemoniorum primus in expeditionem exibat, omnium ultimus domum reuertebatur 45 . Codrus, Atheniensium rex, pro patria se deuouit 45 .

Arabes 16 . Rex Lacedemoniorum primus in expeditionem exibat, omnium ultimus domum reuertebatur 45 . Codrus, Atheniensium rex, pro patria se deuouit 45 . Absalon patris regnum ambit 52 . Agis rex ab ephoris multatus 63 . Amulius Numitorem priuat regno 66 . Numa inuitus regnum accipit; quomodo inauguratus 75 .

deuouit 45 . Absalon patris regnum ambit 52 . Agis rex ab ephoris multatus 63 . Amulius Numitorem priuat regno 66 . Numa inuitus regnum accipit; quomodo inauguratus 75 . Martius in noui regis creatione suffragiis a Tullo Hostilio superatus sibi mortem consciuit 76 . Principatum per nobiliorum

Seruii de regno contentio 90 . Ridere coram rege aut spuere nefas putant Persę 91 . Rex Ęthiopum pręcipua statutra ualidoque corpore 98 . Democratia utilior quam unius regnum. Creandi regis ratio 100 . Regis potentia 102 . Filiorum Darii contentio 123 . Xerxes uoluntaria suorum morte seruatus 132 .

non armis munitum esse oportere 201 . Alexandri Magni indoles 209 . Darius a patre adhuc uiuo regio fastigio collocatus insidias patri instruit 211 . Qui regnum sibi oblatum pertinaciter recusarunt 213 . Alexndri exercitatio, cum bello uacuus esset 219 . Anaxarchus ius et fas inquit Ioui non assident, ut quicquid regibus facere libuerit, licere id et recte

Antipater patri insidiat 408 . Iudicium Augusti de Tiberii feritate in populum 412 . Phraortes patre interfecto regnum occupat 413 . Germanici Cęsaris laudes 414 . Traianus dicere solitus talem principem in priuatos esse oportere, quales ut priuati in se sint ipse cupiat et optet 428 .

75 . Apud Ęgyptios pharaones, apud Romenos Cęsares et Augusti, apud Syros Antiochi, apud Persas Arsacidę, apud Philistiim Abimelech. Post Alexandrum in Ęgypto Ptolomei usqae ad Cleopatram 77 . Ęs regnum Alexandri atque Gręcorum 97 . Non miremini, si regna mutantur 124 . Leena regnum Babylonium 130 . Alexander 136 . Darius

Abimelech. Post Alexandrum in Ęgypto Ptolomei usqae ad Cleopatram 77 . Ęs regnum Alexandri atque Gręcorum 97 . Non miremini, si regna mutantur 124 . Leena regnum Babylonium 130 . Alexander 136 . Darius XIIII post Cyrum ab Alexandro superatus 136 . Alexandri regnum diuisum. Reges Ęgypti. Laodice regnandi cupiditate maritum

regna mutantur 124 . Leena regnum Babylonium 130 . Alexander 136 . Darius XIIII post Cyrum ab Alexandro superatus 136 . Alexandri regnum diuisum. Reges Ęgypti. Laodice regnandi cupiditate maritum ueneno sustulit 137 . Princeps impius. Rex iustus 282 . Regna terrę, cantate Deo 370 . Principatus

IOSEPHVS DE HISTORIA IVDEORVM
Rex. Saul latebram quęsiuit, ne rex constitueretur 46 . Dominandi cupiditas ad scelus prona 55 . Absalon patri regnum auferre affectat 60 . Adonias aspirat ad regnum 64 . Pharao signat regem 70 . Senacheribus a filiis occiditur 85 . Propter

Saul latebram quęsiuit, ne rex constitueretur 46 . Dominandi cupiditas ad scelus prona 55 . Absalon patri regnum auferre affectat 60 . Adonias aspirat ad regnum 64 . Pharao signat regem 70 . Senacheribus a filiis occiditur 85 . Propter regis iustitiam Deus populo placatur 86 .

An altitudo imperii in bonis habenda sit. Pyrrata ad Alexandrum. Ninus, ut latius regnaret, primus bellum intulit finitimis 25 . An congruit bonis latius uelle regnare 27 . Regnum dat Deus 31 . Quid differant cupiditas glorię et cupiditas dominationis. Malos regnare facit Dominus propter peruersitatem populi. Romanorum regnum a Deo dispositum 38 . Christianorum imperatorum uera

An congruit bonis latius uelle regnare 27 . Regnum dat Deus 31 . Quid differant cupiditas glorię et cupiditas dominationis. Malos regnare facit Dominus propter peruersitatem populi. Romanorum regnum a Deo dispositum 38 . Christianorum imperatorum uera felicitas. Constantinus. Theodosius 39 . De tribus excellentioribus gentium regnis 123 . De ęquo iure dominandi

Sępius aberat a ciuitate, ut inuidiam effugeret. 24 . PLINIVS DE VIRIS ILLVSTRIBVS
Superbia. Manlius Capitolinus ob defensum Capitolium exaltatus affectauit regnum atque de saxo Tarpeio pręcipitatus est 12 . Marcus Liuius Drusus quęstor in Asia nullis insignibus uti uoluit, nequid ipso esset insignius 26 . Marcus Scaurus Decium prętorem sibi assurgere

134 . Cani autem sunt sensus hominis, et ętas senectutis uita immaculata 137 . Melior est sapienti a quam uires. Clara est quę nunquam macrescit sapientia etc. Studium sapientię ducit ad regnum perpetuum etc. Multitudo sapientum sanitas est orbis terrarum. Optaui, et datus est mihi sensus. Et inuocaui, et uenit in me spiritus sapientię. Et pręposui illam regni etc. Sapientia bonorum omnium mater. Deus sapientię dux est et sapientum

Dauid peccauit elatione mentis, dum recenset Israel et Iudam. Propterea uenit pestilentia, et mortui sunt de populo LXX milia uirorum 55 . Roboam minaciter locutus ad populum fecit dissidere, et diuisum est regnum 58, 76 . Benadab, rex Syrię, obsidet Samariam; multitudine fretus superbit. Mox uictus tantum pro uita sua supplicat 60 . Sedechias percussit Malachiam prophetam in maxilla

super terra sunt sapientes sęculi. Bonum est sal. Habete in uobis sal, id est sapientiam IX. Suspicio. Dominum super undas ambulantem uidentes suspicati sunt esse phantasma VI. Simplex. Sinite paruulos uenire ad me. Quisquis non receperit regnum Dei uelut paruulus, non intrabit in illud. Chrisostomus. Etenim ab omn ibus passionibus pura existit anima pueri. Propter hoc oportet ut hęc ex uoluntate operemur, quę pueri habent per naturam X. Sacerdos ob euangelizandi officium angelus dici potest. Ecce

cruce transit ad paradisum XXIII. Simplex. Columbę natura simplex, sine fele, mitis, hospita unius domus, conuersatione utens, osculum pacis amans III. Si oculus tuus fuerit simplex, totum corpus tuum lucidum erit XI. Quicunque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud. Sinite paruulos uenire ad me XVIII. Sollicitus. Pastores, quia festinantes uenerunt, inuenerunt Mariam cum Iesu. Nemo enim cum desidia Christum inuenit II. Neminem per uiam salutaueritis. Martha satagebat circa

Spiritu sancto. Non tamen ideo ęquales Saluatori. Minus enim capaces illi quam hic, licet utrique pleni IIII. Pater uester cęlestis de cęlo dabit Spiritum bonum petentibus se. Digitus Dei dicitur Spiritus Sanctus propter partitionem donorum XI. Non uenit regnum Dei cum obseruatione neque dicent: Ecce hic aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra uos est XVII. IOANNES
Superbus. Quid superbis, homo: Filius Dei propter te humilis

hic, licet utrique pleni IIII. Pater uester cęlestis de cęlo dabit Spiritum bonum petentibus se. Digitus Dei dicitur Spiritus Sanctus propter partitionem donorum XI. Non uenit regnum Dei cum obseruatione neque dicent: Ecce hic aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra uos est XVII. IOANNES
Superbus. Quid superbis, homo: Filius Dei propter te humilis factus est VI. Secretum. Cuius ego non sum dignus, ut soluam corigiam

uictorię 360 . Somno Lucullus neci subtractus 361 . Somnium Cęsaris 381 . Phantasma Bruto oblatum 394 . Senex. Maximus natu regnum optinet apud Arabes 16 . Solon senectute audacior factus 86 . Masinissa nonagenarius, sed adhuc uiuido corpore 328 . Sensus pingendo expressit Aristides, et primus

tentationibus reliquit eum diabolus, et accesserunt angeli IIII. Et ne nos inducas in tentationem, id est induci permittas, ut consentiamus ei, sed libera nos a malo VI. Motus magnus factus est in mari; excitant Dominum; imperat uentis et mari. Et fit tranquillitas magna VIII. Regnum cęlorum uim patitur. Quomodo quis potest intrare in domum fortis et uasa eius diripere, nisi alligauerit fortem? XII. Inimicus homo superseminauit zizania in medio tritici XIII. Nauicula iactabatur fluctibus absente Domino. Ascendente autem in nauicuiam cessauit uentus.

Fines terrę secundum tropologiam 369 . Tentatio. Pater cogitatio, filius peccati conceptio, nepos operatio, pronepos de peccato gloriatio 53 . A diebus Ioannis Baptistę regnum cęlorum uim patitur 55 . Anima oppressa uariis perturbationibus, ad Dominum si conuertitur, liberatur 126 . Deus meus misit angelum suum et conclusit ora [ora] leonum, et non nocuerunt

ad seruum centurionis sanandum. Ambitionem deuitans ad reguli filium noluit ire. Non sum dignus, ut sub tectum meum intres VII. Abscondisti hęc a sapientibus et prudentibus, et reuelasti ea paruulis X. Nolite timere, pusillus grex, quia c omplacuit Patri uestro dare uobis regnum XII. Inuitatus non discumbas in primo loco, sed in nouissimo, ut, cum uenerit, qui te inuitauit, dicat tibi: Amice, ascende superius XIIII. Pater, peccaui in cęlum et coram te. Iam non sum dignus uocari filius tuus XV. Cum feceritis omnia quę pręcepta sunt

Vrbs. Munichia, Athenarum arx, urbis pernicies. Quod si scirent ciues, dentibus illam discerpissent 15 . Ciuilitas in species quinque distribuitur, id est rempublicam popularem, aristocratiam, ligarchiam, regnum, tyrannidem 36 . Antisthenes ciuitates tunc interire ait, cum bonos discernere nequeunt a malis 54 . Diogenes Mindum profectus, cum uideret magnificas portas et urbem modicam: Viri, inquit,

uinculis Spartiatarum aliud oraculum 74 . Sibyllarum nomina 75 . Aquila Tarquinio auspicium fecit regni futuri 81 . Oraculum: qui ferrea phiala in templo Vulcani libarit, regnum Ęgypti optineret. Plamnieticus galea libauit 81 . De Dodonei oraculi origine 82 . Auspiciorum superstitio 83 . Epimenidis pręsagia

1.248  templa deum? quibus in terris Astraea moratur
1.249  gratius et totum regnat tranquilla per annum?
1.250  Huic et perpetuam populo mea fata iuventam
1.251  promittunt et regnum novis crescentia regnis
1.252  accessura canunt. Illi et Tagus impiger olim
1.253  serviet et fulvas volvet Pactolus harenas.
1.254  Tu quoque iam ripa Venetus laberis utraque,

PRONOSTICON
2.1  Quod pereant Latii tot eodem tempore reges
2.2  orbaque sint ducibus Itala regna suis.
2.3  Non astris casuve obeunt certissima divum
2.4  fata volunt Veneto nomine cuncta regi.
2.5  Regnum armis quod Roma suis in iura pararat
2.6  publica res iterum publica possideat.

meritis cingitur illa tuis.
1.2.77  Quod nisi nobilitas fastigia tanta tulisset
1.2.78   Et generis sancti continuatus honor,
1.2.79  Hoc regnum poteras sola uirtute mereri
1.2.80   Rexque animi sola nobilitate legi.
1.2.81  Iure tuis igitur sociabilis Arctos habenis,

Porro salutem:
"Christe, tu rerum dominus, Tonantis
Filius signo vario coruscans,
15  Namque Iudaei tibi sed minantur
Mortis acerba.
Est mibi regnum tenuis peculi,
Quippe virtutum meritis honestum,
Ut rogans ad me libeat venire,
20  Numen adoro."
Ille rescripsit: "Nimium beatus
Credulus nostri minime videndo.

voluptatum blandimenta rapuere prefecturam. Hec quidem virtutes tantum ex equo tecum vivunt, integerrime princeps, ut non facile dignosci possit tene ille beaciorem an tu illas eminenciores efficias. Quibus profecto armatus ad Boemie regnum, que procio est Germanie, puer pene accessisti. Rex itaque constitutus et assumpto regni gubernaculo quanta religione iusticiam colueris, humani comercii vinculum, quis est qui ignoret. Testis est universa Boemia, que te rege preter

mirabilis videris et existis, quas geris in dies mentis oraculo, ut virtutes illas, quas sub patre tuo, rege olim sapientissimo, et dum Boemiam tantum frenares, comparasti, tanto regni huius fastigio reddas clariores simulque et hoc regnum virtutibus tuis efficias sublimius. Veluti enim ardens gemmarum purpura, quanto puriori auro insidet, tanto redditur oculis nostris fulgencior aurumque, quo habitat, exprimit comercio suo nitidius feliciusque. Ita et

demum sanccius inveniri potest? Dicentur hec de te, semper invictissime princeps, dicentur, inquam, et quousque poetarum precessere figmenta, propagabuntur. Nam et alii quidem imperia largiti sunt, sed sola donarunt imperia. Tu vero et regnum fratri et animum pariter ac benivolenciam indulsisti. Hec est miranda largicio, hoc inmortale obsequium, hec indulgencia inter siderum locanda comercia, que plus danti afferunt quam accipienti et propius eum inhabitant, a quo

fatemur, nihil a nobis maiore voto expeti, quam ut dignitati, ut amplitudini, ut glorie tue inserviamus. Interim, ut tibi prolique ac nepotibus et posteritati tue ac universe Pannonie, nobis eciam nominique Romano faustum felixque sit hoc regnum, Deum precamur, qui precipue in maximis rerum voluminibus potencie sue robur declarat. Dixi, si prius hoc carmen absolvero:
Orbis magna salus, Martis decus, inclite Cesar,

matrem eius flentem associa. Si Simon es Cyreneus tolle crucem et sequere. Si optas crimina tibi remitti? procumbe cum Magdalena retro secus pedes domini. Si cupis hodie cum Christo esse in paradiso: crucifigere modo et dic cum latrone: Domine memento mei dum ueneris in regnum tuum. Inspice uulnera pendentis (ut Augustinus ait) sanguinem morientis, precium redimentis, caput habet inclinatum ad te osculandum, pedes confixos ad te expectandum, manus extensas ad te amplexandum, cor apertum ad te diligendum, totum corpus expositum ad te redimendum. Hec

Indię rex, Auenir regis filius, Barlaam eremitę salubri persuasu fidem amplexus Christi, postquam omnes, qui suę ditionis erant, baptismatis gratia renouandos diligenter curasset, coędificatis uicatim ecclesiis deposuit regnum nihilque secum ferens nisi mundanę glorię contemptorem animum secessit in solitudinem. Cum enim in urbibus adhuc sine honore esse non posset ab hominum frequentia, procul se habendum decreuit iunctusque

non solum susceptum sceptri honorem deponere propter Christum, sed etiam oblatum refutare exemplis admonemur. Etenim Iudaelles, Britannię rex, cum monasticam uitam ducere in animo haberet, Iudoco fratri uoluit tradere regnum. Ille itidem ad Dei aspirans seruitium, ne, quod ultro offerebatur, uel inuitus suscipere aliquando cogeretur, clam inde profugit atque ad ripam Alzei fluminis in agro Pontini constructo paruo humilique tugurio

iacebat in carruca sub porticu sancti Clementis Romę, a prętereuntibus uictum mendicans. Et cum elemosinis sustentaretur, quicquid in diem sibi residui erat, cęteris offerebat, nihil solicitus in crastinum, sed quęrens regnum Dei et iustitiam eius. Quod quidem facile est adeptus, dum et suam calamitatem patienter fert et miseretur alienę. Franciscus, ordinis Minorum pater (quibus solis tantum possidere lex est, ut

a Deo in illa die. Et quanta Ephesi ministrauit mihi! O felix igitur Onesiphorus, qui aliquando auditurus est optatissimam uocem illam uocantis Domini ac dicentis: Veni, benedicte Patris mei, posside tibi regnum paratum a constitutione mundi! Hospes enim eram, et collegisti me; in carcere eram, et uenisti ad me. Amen dico tibi, quicquid fecisti uni de his fratribus meis minimis, mihi fecisti.

haud quaquam se iis indigere respondit, proinde neque accipere uelle, nihil cuiquam defuturum asserens, quicquid habere necessarium fuerit, qui omnium opifici libenter seruierit, cum ipsa Veritas dicat: Quęrite primum regnum Dei, et hęc omnia apponentur uobis. Hilarion abbas, ut in cęteris omnibus, ita hac quoque in parte circumspectus Orioni, a quo legionem demonum Christi uirtute propulerat, dona immodica

uictum mendicando quęrere. Inhient nunc struendis facultatibus mortales et totis uiribus congregare nitantur diuitias, nisi plus glorię Francisco sua compararit inopia quam ulli unquam regum suum regnum, nisi eius nomen etiam regibus ipsis honori habeatur et hominibus pariter et angelis celebre sit! Vos uero, Ecclesię antistites, qui uillici personam induistis dicentis: Fodere non ualemus, mendicare

patuit indiciis, apparuit uerum esse, quod Propheta ait, quia melius est modicum iusto, super diuitias peccatorum multas , et uerissimum, quod a Domino dicitur: Beati pauperes spiritu, quoniam ipsorum est regnum cęlorum! Vę autem diuitibus, qui habent consolationem suam. Argentum eorum et aurum eorum non ualebit liberare eos in die furoris Domini, dicit Dominus.

noster, qui es in cęlis. Si Pater in cęlis, filii, quę sursum sunt, quęrant, quę sursum sunt, sapiant, non quę super terram. Sanctificetur nomen tuum. Ita, nequid a nobis existimetur sanctius. Adueniat regnum tuum. Ne in nobis regnet peccatum. Fiat uoluntas tua sicut in cęlo et in terra. Quoniam, qui facit uoluntatem tuam, manet in ęternum. Panem nostrum supersubstantialem, uel quotidianum, da nobis

iubet fidem, spem, charitatem exigens a nobis. Fidem ibi: Omnia, quęcunque petieritis in oratione credentes, accipietis. Spem ibi: Nolite timere pusillus grex, quia complacuit Patri uestro dare uobis regnum. Charitatem ibi: Cum stabitis ad orandum, dimittite, siquid habetis aduersus aliquem. Quo deinde corporis gestu, quaue humilitate orandum esset, suo sępe exemplo

tradidisset eum in manus principum Assyriorum ferroque uinctus ductus esset in Babylonem, angustiis compellentibus agnouit peccatum, egit poenitentiam, orauit, exauditus est Deoque propicio rediit Hierusalem et recuperauit regnum atque in alium mutatus, idolis sublatis, prophanata expiauit et unum Deum Israhel impense coluit. Quis igitur ueniam desperet, si Manasses inuenit? Aut quis adeo pessimis moribus uiuit, ut euadere bonus non possit, si

exinde Euangelium Christi, et hactenus quidem terrenorum pręmium bonorum, nunc iam cęlestis regni ęterna promittitur poenitentibus beatitudo. Poenitentiam, inquit, agite, appropinquabit enim regnum Dei. Nec certe prius Iesus prędicare coepisse dicitur quam tentatus famem uicisset in deserto, auaritiam in monte, uanam gloriam in templo. Qua in re ostendere uoluit, qualem prius esse oporteat, qui diuini uerbi

et duobus Ionathę filiis, quę, ut ipsum dimitteret, poposcerat, nequaquam dimisit, sed simul cum filiis interimi iussit. Antiochum deinde, dominum suum, dum confabulando cum illo iunctis lateribus incederet, transfigit ac regnum occupat. Habeatur sane cum talibus pax, si ulli unquam plus obfuit Triphon quam iis, qui sese illi credidere. Ptolomeus, Abobi filius, pręfectus Hierico, Simonem Machabeum filiosque eius Mathatiam et Iudam hospitio

hinc exilium, domorum orbitas, urbium excidia, regnorum desolatio. Vnde recte quidam: Concordia, inquit, paruę res crescunt, discordia maximę dilabuntur . Sed et Veritas, quę falli omnino non potest, ait: Omne regnum contra se diuisum desolabitur. Et omnis ciuitas uel domus diuisa contra se non stabit. At uero in pace omnia lęta, iocunda, suauia sunt. Siquid aduersi incidit, pax eleuat moerorem; si prosperi quid contingit,

in eo, qui lilia, id est, momentaneam creaturam tam eximio uestit candore, multo magis uestiturum ipsos, quos ad imaginem suam rationis capaces ęternęque uitę destinatos condiderit: Quęrite, inquit, primum regnum Dei et iustitiam eius, et hęc omnia adiicientur uobis . Veruntamen quia modicum quid terrenę opis adiumentique sufficere debet ei, cui multa reposita sunt in regno cęlorum, iisdem iussum est, ne duas tunicas

plus contulit interius cilicium quam purpura exterior. Hęc terreni regni insigne erat, illud cęlestis aditum prębuit. Ad cilicii quippe squalorem respiciens Deus, non ad purpurę luxuriam Christianissimo regi et temporale regnum tutatus est et ęternum indulsit. Macharius, Alexandrinus abbas, cum corporis affectibus paulo improbius urgeri se uideret, saccum sabulo repletum, uix homini portabile onus, per eremum

Omni pręterea ope et totis uiribus enitendum, ut semper a uitiis, magis quam a cibo, ieiuni inueniamur. Alioquin nec a cibo ieiunasse proderit, si inter ieiunandum peccato locus erit. Non est, inquit Apostolus, regnum, Dei esca et potus, sed iustitia et pax et gaudium in Spiritu Sancto . Pietatis igitur et iustitię cura curam superet ieiunandi. Hoc est enim ieiunium, quod elegit Dominus et propter quod per

esse eorum, qui pręsunt, sed perficiendum. Saul iussus disperdere Amalechitas, bello superatos neci dedit, Agag autem, regi eorum, pepercit. Deoque inobedientię crimen ulciscente sublatum est ab eo regnum et traditum alteri. Non enim lex impletur, nisi tota seruetur. Cui autem ille pepercerat, eum Samuel propheta coram adductum frustatim concidit, ut crudelitatem pietatem esse doceret, dum obsequium pręstatur Deo.

generationem sedebunt super thronum Israhel . Itaque obedientię eius meritum filiis etiam posterisque eorum usui fuit. Quartę enim generationis huius extitit finis in Zacharia, filio Hieroboam, Sellum, filio Iabes, regnum occupante. Amasias, rex Iuda, cum aduersum Syros expeditionem parasset, uiro Dei obediendo exautoratis atque dimissis centum milibus militum, quos conduxerat de Israhel, cum triginta milibus suorum copias hostium

mentiri inuicem! Saluator etiam noster ad apostolos: Simplices estote sicut columbę . Et: Si oculus tuus fuerit simplex, totum corpus lucidum erit . Et: Nisi efficiamini sicut paruuli, non intrabitis in regnum cęlorum. Siquidem et cordis simplicitate et oris ueritate nobis opus est, ut eo felicitates perueniamus, ubi nullus fraudi, nullus fallacię restat locus, ubi misericordia et ueritas obviauerunt sibi. Quas duas

Crescite et multiplicamini, et replete terram! Repleta uero terra posteris, id est, nobis continentia commendata est monente Domino lumbos pręcingi, ut ex illo eunuchorum genere simus, qui se castrauerunt propter regnum cęlorum. Vnde et Apostolus: Bonum est homini — inquit — mulierem non tangere. Dico autem non nuptis et uiduis: Bonum est illis, si sic permanserint sicut et ego. Quod si non se continent, nubant;

hunc ueniens, per quam uir non transiuit. Et ipse in uirginitate perseuerans, pudicicię puritate se plurimum gaudere significauit. Vnde: Sinite pueros — inquit- uenire ad me; talium, est enim, regnum cęlorum. Tales quippe et in Apocalypsi, qui canticum cantant nouum, quod nemo, alius canere potest, et sequuntur Agnum, quocunque ierit. Sine macula enim sunt ante thronum Dei, et cum mulieribus non fuerunt

et secuti sumus te. Quod autem etiam uxoribus renunciassent, ex Domini responsione apparet: Amen — inquit — dico uobis, nemo est, qui reliquit domum aut parentes aut fratres aut uxorem aut filios propter regnum Dei, et non recipiat multo plura in hoc tempore et in seculo futuro uitam ęternam. Igitur palam est, et quę reliquerant et quam pro relictis remunerationem accepturi erant; nec solum ipsi, sed etiam omnes,

Dei esse casti propositi uiros. Quondam uero (sicut de Leone pontifice paulo ante dictum est) in magno castitatis periculo in seipsos sęuisse constat, satius existimantes mutilato corpore intrare in regnum cęlorum quam integro mitti in gehennam. Anianus, Alexandrinus episoopus, Marci Euangelistę successor ac discipulus, mulierem quandam intuitus, mortem sensit intrare per fenestram. Et scandalizantem oculum erruit

puritate perseuerans, nulli postea nubere uoluit, ne cum Henrico simul amitteret uirginitatem. Qui ambo, quoniam in coniugio cęlibes permanserunt, cęlo digni effecti et ad cęlum sublati, multo felicius perenniusque regnum acceperunt quam reliquerunt. Gunzonis, Arbonę ducis, filia Galli abbatis precationibus a demonio liberata uirginitatem uouit. Coeperat enim Spiritus Sanctus ibi habitare, unde immundus fugerat. Cumque a Sigiberto,

contingere non ausus monasterio uirgintum delegaret, ei ipsam cedens, cuius se sponsam asserebat. Illa itaque in cęlesti beatitudine Christo iungi meruit, quia, dum in terris uiueret, pluris fecit castitatem quam Gallię regnum. Editę uirginis, Edgari, Anglorum regis, filię, corpusculum post annos aliquot quam conditum fuerat aperto sarcophago redactum in puluerem inuentum est, pręter uentrem et genitalia. Cunctisque mirantibus, cur ea

sunt, interdicat dicens: Ne commisceamini fornicariis! Et idem: Nolite errare — inquit — neque fornicarii, neque idolis seruientes, neque adulteri, neque molles, neque masculorum concubitores regnum Dei possidebunt. Iterum alibi ait: Fornicatores et adulteros iudicabit Deus, hoc est, damnabit. Et in Apocalypsi legimus: fornicatorum partem cum ueneficis futuram et idolatris et omnibus mendacibus in

purgarique potuit. Filius etiam Dauid Ammon defloratę Thamar iniuriam morte rependit, a fratre interemptus Salomonis sapientiam multarum amor fecit insanire, ita ut earum diis deabusque phana poneret. Quamobrem scissum est regnum de manu filii sui et datum Hieroboam, seruo suo. Igitur, cum obscoenę libidinis uoluptas multo maioribus suppliciis semper compensata sit, certe, si nulla etiam castitati pręmia proponerentur, caste tamen uiuendum

Domini; sit tantum pax in diebus meis. Itaque in posteros dilatum est malum, forte etiam ab ipsis differendum, si uel non deliquissent uel continuo illos delicti poenituisset. Manasses, eius filius, cum in regnum successisset, patris uirtutes uitiis suis ęquauit. Coluit enim idola, somnia obseruauit, artes maleficas exercuit, Domini per os prophetarum minas denunciationesque contempsit. Ob hoc ab Assyriis captus et catenis atque

captus et catenis atque compedibus uinctus, abductus est in Babylonem. Et tamen, postquam eum flagitiorum suorum poenituisset precatusque esset Deum, quem peccando irritauerat, exauditus est reductusque Hierosolymam et in regnum postliminio restitutus. Tunc simulachra, quę posuerat, euertit arasque destruxit et restaurato altari Domini uictimas ac pacifica immolauit suisque pręcepit, ut colant Dominum, Deum Israhel. In bonum denique ex pessimo

iumenta, boues, pecora gustent quicquam usque mane utque unusquisque conuertatur a uia sua mala. Id uidens Deus auertit omnem perniciem illam, quam eis comminatus fuerat se illaturum. Quis ergo dubitet, quin a diebus Ioannis regnum cęlorum, uim patiatur et uiolenti rapiant illud, si etiam ante Ioannem hominum poenitentia mutare potuit Dei sententiam? Mardocheus ad Susa abductus, cum Aman Persę odio in ipsum ac simultate factum

tendemus. Inspiciamus ergo etiam nouitia nostrorum exempla, ut ipsorum sequentes studium adipiscamur et gratiam. Prima in Euangelio Pręcursoris uox est: Poenitentiam agite! Appropinquabit enim regnum cęlorum. Et ut, qualiter agenda esset, in se ostenderet, de camellorum pilis textum habuit indumentum, zona pellicea pręcinctus erat, locustis syluestrique melle uescebatur. Lugubris et asper uestitus peccatorum

indicat, zona pellicea carnis mortificationem testatur, ciborum uilitas ieiunium abstinentiamque commendat. Post Ioannem eadem sane uox Dominicę prędicationis initium fuit: Poenitentiam agite! Appropinquabit enim regnum cęlorum. Sola peccati turpitudo ad poenitentiam mouere debuit peccatorem, quanto magis cum etiam ea promittitur merces, qua maior nequit desyderari! Et certe, si regnum terrenum offerretur, nullum laborem refugerent

Poenitentiam agite! Appropinquabit enim regnum cęlorum. Sola peccati turpitudo ad poenitentiam mouere debuit peccatorem, quanto magis cum etiam ea promittitur merces, qua maior nequit desyderari! Et certe, si regnum terrenum offerretur, nullum laborem refugerent mortales, nullum periculum declinarent. Offertur autem cęleste, et a uitiis ad uiritutem retrahi non possunt. Retraherentur saltem, quando prę‑ mii spe

Bibliographia locorum inventorum

Cipiko, Alviz (1456-1504) [1482], Panegyricus in senatum Venetiarum, versio electronica (), 263 versus, verborum 2026, Ed. Giuseppe Praga [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [cipikoapaneg].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report