Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: regnUm Your search found 2143 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 401-500:401. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sunt,
at isti ultro oblatum respuunt ac repellunt,
dum pręceptis eius contraria operantur.
O miram mentis peruersę cecitatem!
non uident quam labile bonum sit mundanę luxurię uoluptas cui
adhęrent,
quam firmum et stabile
402. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] |
et formam serui assumere, cum esset omnium dominus.
403. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in occulto |
et orationem in abscondito,
ut totum optimi cujusque studium sit |
non suam laudem, sed Dei quęrere.
Huiuscemodi occultationem et parabola illa nobis insinuat:
404. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dum tuum confiteris redemptorem. Tunc autem uere uiuere incipis, cum pro eius nomine occideris. Qui perdiderit animam suam inquit propter me, inueniet eam. Transit enim de morte ad uitam, de terreno habitaculo ad cęleste regnum | semper beatus futurus qui mori innocens maluit quam nocens uiuere. Solent autem parentes cognati-que qui mundana sapiunt, modis omnibus iter impedire ad perfectionem tendentium. conqueruntur se derelictos, omni se solatio destitutos. Qua in re cauendum est, ne nostra
405. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] qui in se impassibilis erat, in homine assumpto crucem passus est. ne id nos pro nomine eius subire timeremus, quod ille pro amore nostro proferre uoluit. Ne autem paupertatem metuas: Quęrite inquit primum regnum Dei, et hęc omnia quę uidelicet uitę necessaria sunt | adiicientur uobis. Ne etiam mortem exhorrescas ait: Qui credit in me, non morietur in ęternum . ne denique suppliciis terrearis: Mundus inquit gaudebit, uos uero contristabimini | sed tristicia
406. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quam alios docet,
prior impleat,
ne quod uerbis ędificat,
si aliter ac pręcipit uixerit,
exemplo destruat atque dissipet.
407. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
At uero tanti periculi non ignarus Apostolus
Timotheum discipulum
obnixe,
solicite,
urgenter adiurat dicens:
408. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ac talis beneficii magnitudinem animo metiendo, quis adeo ingratus erit, ut potius eligat illa quę caro appetit, quę mundus blanditur, quę suadet diabolus | quam quę omnium creator Deus, omnium Redemptor ac Saluator Christus iubet? cum pręsertim per ista mundati ad cęleste regnum perducamur, per illa autem ęterni ignis cruciatibus mancipandi simus. O stupendam obstinatorum cęcitatem! In tanta temporis breuitate nolunt carere uoluptatibus, per quas certissimum est ad inferos pręcipitium, et laborem tam modici temporis defugiunt, per quem aditus ad
409. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Breuis est uirtutis exercendę labor, sed inęstimabile et infinitum pręmium. Facessat igitur malignę cogitationis mortifera delectatio, quę incautos in barathrum pręcipitat inferni. Maneat autem diuinorum operum diuinarum-que legum meditatio salubris, quę nos ad cęleste regnum transmittat et sanctorum angelorum faciat esse consortes. Veruntamen si ad purę contemplationis donum cupimus peruenire, non solum scelestę cogitationes uitandę erunt, sed etiam futiles ac uanę. Vana
410. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section]
Peccauimus Domino legi iussis-que eius non ut oportuit parendo |
agamus poenitentiam et speremus ueniam,
et miserebitur nostri Deus noster.
411. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] speras?
Fallet te spes ista,
fallet profecto,
nisi poenitentiam egeris.
Poenitenti autem pręstabitur miseratio.
Dicente Domino:
412. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pudet | figulo se comparare (ut in Hieremia legimus) qui uas luteum fingens cum rota currente forte dissipasset, rursum illud in eandem faciem refecit | et: Ecce, inquit, sicut lutum in manu figuli, sic uos in manu mea, domus Israhel. repente loquar aduersum gentem | et aduersum regnum, ut eradicem et destruam et disperdam illud. Si poenitentiam egerit gens illa a malo suo quod locutus sum aduersum eam, et ego poenitentiam agam super malo, quod cogitaui ut facerem ei. Et subito loquar de gente et regno, ut ędificem et plantem illud.
413. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] animaduersione ad emendationem uitę compellere nequit, eos ęternis poenis afficiendos condemnat. Sicut enim deprauatę mentis obstinatio sua grauitate hominem in abyssum deprimit ac pessundat, ita poenitentia sua uirtute sursum in sublime usque in cęleste regnum euehit | et quo nihil est sublimius, Deo coniungit. Hinc est quod Saluator in Euangelio ait: Poenitentiam agite: appropinquabit enim regnum cęlorum.
414. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
ita poenitentia sua uirtute sursum in sublime usque in cęleste regnum
euehit |
et quo nihil est sublimius,
Deo coniungit.
Hinc est quod Saluator in Euangelio ait:
Poenitentiam agite:
appropinquabit enim regnum cęlorum.
415. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sublimius,
Deo coniungit.
Hinc est quod Saluator in Euangelio ait:
Poenitentiam agite:
appropinquabit enim regnum cęlorum.
416. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] adorasti, si diis alienis templa aras-que posuisti, si obseruasti somnia maleficiis-que credidisti, si in Dei seruos cędibus es grassatus, ista omnia Manasses fecerat | et tamen, cum eum poenituisset ueniam-que orasset, exauditus est | hostili-que iugo liberatus regnum recuperauit quod amiserat. Nullum ergo tam immane facinus committi potest, quod poenitentibus miseratio non ignoscat diuina. Et cum ita sit, nonne stultissimum est id desperare, quod plurimis concessum fuisse non ignoras?
417. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cum esurire coguntur. Parandi autem uictus nimiam solicitudinem Dominus quoque extenuat cum ait: Nolite soliciti esse dicentes: Quid manducabimus, aut, quid bibemus, aut quo operiemur, sed quęrite inquit primum regnum Dei et iustitiam eius, et hęc omnia apponentur uobis. Ne quem ergo ad Dei seruitia iterum retardet inopię metus, his Domini uerbis confirmatus in illo spem collocet. non tamen ocio et ignauię sese dedat:
418. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] iacturam inferret, et non etiam corporis atque mentis. Hela Samarię rex cum se uino ingurgitasset, Zambri serui insidias cauere nesciuit. Itaque sibi uitam, posteris regnum amisit | seruo illud occupante, prole quoque domini sublata. Balthasar Caldeorum rex quo die uasis, quę de templo Hierosolymitano sublata fuerant, in celebri conuiuio perpotauit, eodem occisus est | sacrilegio-que addita ebrietas finem uitę fecit.
419. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] corde | uecordes excordes-que id est dementes dicamur et simus. Teterrimum est in uita talem notam pati, sed longe infelicius uita mox defunctos ad ęterna destinari supplicia. Apostolus enim ad Corinthios scribens affirmat, quod ebriosi regnum Dei non possidebunt. cum damnatis ergo computabuntur. Nam hi soli sunt quibus nulla exeundi de carcere spes est. Iccirco alibi idem hortatur dicens: Nolite inebriari uino in quo est luxuria, hoc est, uino quod gulę
420. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pręterea erumnas labores-que et cuncta seculi huius incommoda ęquo animo semper tolerare iuuat, ipsi idem Christi discipuli nobis documento sunt, quibus ipse dixit: Vos estis qui permansistis mecum in tentationibus meis | et ego dispono uobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum, ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo, et sedeatis super thronos duodecim iudicantes duodecim tribus Israhel. Ad hęc omnino necessarium est, si salui esse cupimus, ut in omnibus Dei pręceptis perseueremus,
421. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] de te quoque dici posset: Quomodo cecidisti de cęlo Lucifer qui mane oriebaris? corruisti in terram, cęlestibus terrena, ęternis caduca pręferendo. Spiritu enim coeperas, et carne consummaris. Supra firmam petram ędificabas, ut peracto uirtutum ędificio ad cęleste regnum conscenderes | beatitudinis-que sempiternę bona possideres | et nunc repente mutato proposito ędificata destruis ac dissipas | et de solida petra ad fluidam mollem-que harenam transgrederis, in qua non potes consistere | nedum ędificare, in qua quicquid
422. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et deficere desines. Aliorum exemplis disce cautius incedere. Sauli regi fauit Deus, quamdiu ille legi eius obediendo uixit. Post biennium regni sui innocenter exactum a mandatis diuinis desciuit, et Deo ulciscente translatum est de domo familia-que eius regnum, ipse hostium ui oppressus periit. Ioam et ipsum Hierosolymę regem, donec Ioiada sacerdos uixit, pie sancte-que regnasse constat, postea uero insolenter elatus adorari se iussit, Deum reliquit, idola simul cum suis coluit. quamobrem illi ab inimicis uicti poenas dedere,
423. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section]
non irascaris,
non turberis |
et quasi qui nihil mali passus fueris,
uultum non mutes |
atque intra te animi quietem conserues,
Illorum puerorum more,
quos Dominus ad se uenire iussit |
et:
424. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nobis diuinitus ostensa in se continet | et credentibus atque uolentibus eas impartit. in quibus qui se digne exercuerint, illos ut a Domino remunerentur, de terreno habitaculo ad cęleste regnum feliciter transmittit. Sapientis erit igitur | omni loco, omni tempore, omnibus in rebus diligenter dispicere quid uelit Dominus, et secundum eius uoluntatem, quę iussa sunt facere, quę uetita declinare. Qui sic egerit, et
425. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ministros nuncupamus. Neque certe conuenit | quorum diuersa est uoluntas, eodem nomine confundere. Demones ergo nequitię pleni spiritus inuidię acti stimulis hominem semper ad uitia prouocant, ne ad cęleste regnum, unde ipsi deturbati sunt, transferri mereatur. Iccirco clamat Apostolus dicens: Non est nobis colluctatio aduersus carnem et sanguinem, sed aduersus Principatus, aduersus Potestates, aduersus Rectores tenebrarum harum,
426. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] elatus regnabat inter infideles. His autem ad Christum conuersis | ille desolatus est et desertus. quod futurum de eodem monte Zacharias quoque uidit cum diceret: Quid tu, mons magne? Coram Zorobabel in planum. De Zorobabel enim natus est Christus, cuius uirtute concidit regnum diaboli. hic ille mons est , de quo etiam in Euangelio dicitur: Si habueritis fidem ut granum sinapis, dicetis monti huic: Transi hinc , et transibit.
427. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uersum est in luctum. Ligauit fortem fortior Dominus | et domum eius intrauit | et uasa eius diripuit, suo aduentu absoluens illos qui in carcere uincti tenebantur, de tenebris transferens in lucem. Quin etiam uulgata Euangelii ueritate regnum mundi erripuit diabolo, quo magis ille doleret | ne in gentibus quidem ius esse sibi relictum, omnibus iam a falsa ad ueram religionem conuersis. Hac ergo potestate atque hoc regno priuatus, quid ageret, quo se uerteret,
428. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] luxuria, idolorum seruitus, ueneficia, inimicicię, contentiones, emulationes, irę, rixę, dissensiones, sectę, inuidię, homicidia, ebrietates, comesationes | et his similia; quę prędico uobis sicut prędixi, quoniam qui talia agunt, regnum Dei non consequentur. Expositis autem quę carnis sunt, continenter enumerat quę ad spiritum referuntur: Fructus, inquit, spiritus est | charitas, gaudium, pax, patientia, benignitas, mansuetudo, fides, modestia, continentia, castitas.
429. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ex his perspicuum est, quanta sit diuersitas inter carnem et spiritum, cum alteri uitia, alteri tribuantur uirtutes. In medio istorum anima libertate sui arbitrii utens in quam partem uoluerit, potest conuerti. Sed si carni consenserit, regnum Dei non possidebit. sin uero spiritum suum, id est innatum sibi rationis lumen secuta carnis appetitionibus repugnauerit, uicto aduersario mercedem capiet ęternę beatitatis. Quamobrem: Spiritu, inquit, ambulate, et desyderia carnis non
430. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] semel aut pluries uicisse proderit;
usque in finem uitę producenda uictoria est,
ut tandem a Domino mereamur audire:
431. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Luc. XXII Vos estis qui permansistis mecum in tentationibus meis | et ego dispono uobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum, ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo. Non est autem esca neque potus regnum Dei. edemus ergo et bibemus non corporalia sed spiritalia alimenta, diuini conspectus perennem et nunquam defuturam dulcedinem | ineffabilis-que claritatis gloriam. Et hęc quidem erit militię nostrę merces, si modo uictores et non
432. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] :
non uirgam,
non peram,
non panem.
Prohibuit eis calciamenta,
prohibuit duas tunicas.
et:
433. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
434. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sequuntur Agnum quocunque ierit,
et canticum nulli alii cantabile concinunt,
uirgines esse memorantur.
Porro ipse Saluator,
ut monstraret |
pręcipue castis deberi regnum Dei:
435. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Si forte ille,
quo diu familiater usus es,
a uia uirtutis declinauit,
retrorsum abiit |
et sępe admonitus redire noluerit,
dimitte eum |
et membrum quod te scandalizat,
abscide atque a te proiice.
Melius enim tibi est sine illo ingredi regnum Dei |
quam cum illo mitti in gehennam.
Dimitte igitur mortuos sepelire mortuos suos,
tu Christum qui uita est, sequere,
ut uiuas et eternę mortis expers efficiare.
Quod si adhuc illi se ultro ingerunt tibi,
tu auersus cum psalmista exclama:
Deprecatio pauperis usque ad aures perueniet.
et illud in psalmo:
Exaudiuit pauperes Dominus,
et uinctos suos non despexit .
Quorum autem exauditur oratio,
iis pro breui inopia ęterna tribuitur beatitudo,
dicente Domino:
Beati pauperes spiritu,
quoniam ipsorum est regnum cęlorum.
et:
Beati qui nunc esuritis,
quoniam saturabimini.
de diuitibus uero e contrario est dictum,
quod facilius transibit camellus per foramen acus,
quam diues ascendet ad regnum cęlorum.
Cui sententię et illud Euangelicum congruit:
Esurientes impleuit
tribuitur beatitudo,
dicente Domino:
Beati pauperes spiritu,
quoniam ipsorum est regnum cęlorum.
et:
Beati qui nunc esuritis,
quoniam saturabimini.
de diuitibus uero e contrario est dictum,
quod facilius transibit camellus per foramen acus,
quam diues ascendet ad regnum cęlorum.
Cui sententię et illud Euangelicum congruit:
Esurientes impleuit bonis,
et diuites dimisit inanes.
Quid enim illo homine magis uanum,
qui diuitiis,
quas mox uita decedens relinquere cogitur,
diu se fruiturum
fidei ab impietate persequentium defendimur.
notandum
Porro per ea quę superius dicta sunt,
rerum quęrendarum solicitudo tollitur,
non ocium imperatur.
Quęrite, inquit, primum regnum Dei!
Sed qui regnum Dei quęrit,
non solum cęlestium contemplationi |
aut impartiendę aliis doctrinę uacat,
sed etiam manibus operatur,
partim ut alimenta sibi paret,
partim ne desidię se dedat,
et quiescente corpore |
feruor quoque animi erga diuina succensi
defendimur.
notandum
Porro per ea quę superius dicta sunt,
rerum quęrendarum solicitudo tollitur,
non ocium imperatur.
Quęrite, inquit, primum regnum Dei!
Sed qui regnum Dei quęrit,
non solum cęlestium contemplationi |
aut impartiendę aliis doctrinę uacat,
sed etiam manibus operatur,
partim ut alimenta sibi paret,
partim ne desidię se dedat,
et quiescente corpore |
feruor quoque animi erga diuina succensi tepescat.
se manifestum fecit quam Hierosolymis,
et ante Iudeos ea quę fidei sunt,
docere studuit |
quam alienigenas nationes.
Quam quidem rem postea apostoli quoque ipsi confessi sunt |
ad illos dicentes:
Vobis oportuit primum prędicari regnum Dei,
sed quia indignos eo uos fecistis,
ecce conuertimur ad gentes.
Itaque in distribuendis ex charitate rebus |
in eos qui pariter indigent,
ratio aliqua ducenda erit |
cognationis,
conditionis,
religionis |
ac bonitatis.
impossibile negamus.
Dauid
Hoc fecit Dauid erga Saulem regem |
et Absalonem filium:
utriusque necem fleuit,
cum uterque uitę eius fuisset insidiatus |
et alter eidem gloriam militarem inuideret,
alter regnum.
Stephanus
Stephanus quoque protomartyr pro illis a quibus
lapidabatur orauit.
Paulus
et Paulus de iis qui ipsi infesti erant:
Cupio inquit anathema fieri a Domino pro fratribus
meis.
a sano corpore separet,
quam pax quę morbidas partes fouens totum corpus corrumpi patiatur.
Denique bonum est bellum illud quo dirimitur mala pax.
Bonum est, inquam, cum uno oculo intrare in regnum cęlorum quam duos
oculos habentem mitti in gehennam.
Oculus qui scandalizat,
quem proiici et abiicere
iuberis,
est amicus uel consanguineus,
qui tibi blanditur,
ut sibi in uota rei iniquę assensum
sexaginta ex eis die uno interimi fecit.
Triphon
Et Triphon, Antiochi regis adolescentis exercitus pręfectus,
primo Ionathan, regis amicum, simulatę beniuolentię blanditiis illectum interfecit,
deinde regem ipsum.
atque hac tanta usus perfidia Asię regnum possedit.
bonum efficiunt.
quem eundem propter futurę beatitudinis expectationem non incertam
beatum appellamus.
et hoc edocti a Domino qui ait:
quoniam ipsi satiabuntur.
beati misericordes,
quoniam ipsi misericordiam consequentur.
beati mundo corde,
quoniam ipsi Deum uidebunt.
beati pacifici,
quoniam filii Dei uocabuntur.
beati qui persecutionem patiuntur propter
iustitiam,
quoniam ipsorum est regnum cęlorum.
beati estis cum maledixerint uobis homines |
et persecuti uos fuerint |
et dixerint omne malum aduersum uos mentientes propter me.
gaudete et exultate,
quoniam merces uestra copiosa est in cęlis.
Sint ergo in te istę
impudicicia,
luxuria,
idolorum seruitus,
ueneficia,
inimicicię,
contentiones,
emulationes,
irę,
rixę,
dissensiones,
sectę,
inuidię,
homicidia,
ebrietates,
comessationes |
et his similia.
quę prędico uobis sicut prędixi,
quoniam qui talia agunt,
regnum Dei non consequentur.
Ista detestare,
et his quę sequuntur,
gnauiter te accinge:
Fructus autem spiritus ait |
est charitas,
gaudium,
pax,
patientia,
benignitas,
XCV
450. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] obuiam Christo |
et ad partem dexteram collocati cum ipso ad
cęleste regnum transmigrabunt.
ipso Christo Domino dicente:
451. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] a Nabuchodonosor, rege
Babyloniorum.
deinde a Romanis.
quod futurum illis prędixit Christus Dominus,
quem ob inuidiam persecuti sunt.
Hoc autem peccatis exigentibus euenire etiam in Ecclesiastico
discimus,
ubi dicitur:
452. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ueneficia,
inimicicię,
contentiones,
emulationes,
irę,
rixę,
dissolutiones,
hęreses,
inuidię,
ebrietates,
comessationes,
et his similia,
quę prędico uobis sicut prędixi,
quoniam qui hęc agunt,
regnum Dei non possidebunt .
Idem alibi repetens ait:
453. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
ebrietates,
comessationes,
et his similia,
quę prędico uobis sicut prędixi,
quoniam qui hęc agunt,
regnum Dei non possidebunt .
Idem alibi repetens ait:
454. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Cori. I VI
An nescitis quia iniqui regnum Dei non possidebunt?
nolite errare |
neque fornicarii,
neque idolis seruientes,
neque adulteri,
neque molles,
neque masculorum concubitores,
neque fures,
neque auari,
neque ebriosi,
neque maledici,
neque rapaces,
regnum Dei possidebunt .
Hinc sane in Apocalypsi talibus flagitiis pollutos angelus Domini a sancta ciuitate propellendo clamat:
455. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sed in cęlo.
Non potestis Deo seruire et mammonę.
Quid prodest homini si uniuersum mundum lucretur,
animę uero suę detrimentum patiatur?
et:
456. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in inferno sepelitur,
et in igne ardens gutta aquę indiget,
qua linguam refrigeret.
Si talis est pręsentium diuitiarum fructus,
nonne stultissimus est,
qui eas concupiscit?
et non potius ad diuitias nunquam perituras aspirat?
Beati enim pauperes spiritu,
quoniam ipsorum est regnum cęlorum.
Qui ergo tria hęc quę proposuimus caruit ,
ille arbor bona bonos germinans fructus erit,
mala autem malos proferens fructus esse desinet.
|
nec cor hominis excogitauit,
quanta pręparauit Deus suis dilectoribus contemptoribus-que uoluptatis.
Percurre speculatione mentis sanctorum uitam,
et si inueneris,
quod per multas tribulationes oportuit illos intrare in regnum Dei,
impossibile esse crede,
ut uoluptarii ac delicati,
nisi poenitentiam agant |
et mores mutent |
et laboribus magis |
quam ocio luxuria-que delectentur,
eo possint conscendere |
et de temporalibus deliciis repente ad ęternas transire.
Quid enim miserius quam ęternę beatitudinis expertem fieri |
et nunquam finiendis affligi suppliciis?
Quomodo enim eo quo illi conscenderunt ascendes,
si longe aliter atque illi uixerunt uiuas?
Et cum diuersa prorsus agas,
quomodo non etiam diuersa sortieris?
Nam si illi per terrenas tribulationes cęleste regnum possederunt,
tu procul dubio post breues terrenę luxurię delicias poenam luiturus
es ęternam,
nisi poenitentiam egeris.
Mitte igitur istas,
quę te nunc oblectant uanitates,
renuncia uoluptatibus,
cuncta corporis blandimenta
In brachio |
iustitię opera intelligimus.
quę tunc sane robur et firmitatem sui concipiunt,
cum lumbis zona castitatis constrictis contemnimus illecebras carnis |
et coniugii iugo expediti in illorum concedimus libertatem eunuchorum,
qui se pro cęleste regnum castrauerunt.
Quę profecto uirtus quoniam uulgari uita eminentior est,
non imperatur sed suadetur,
dicente Domino:
Quod si etiam istud ut obediamus Deo facimus,
cur in cęteris parere recusamus?
in uno fideles,
in aliis infidi?
ille in Euangelio clamat:
Poenitentiam agite,
et appropinquabit regnum cęlorum.
et tu tibi appropinquaturum speras non agendo poenitentiam,
sed porrigendo elemosinam?
Dimitte iam tandem errorem istum,
ne tibi magis quam aliis credens
pereas .
et Iacobi apostoli sententię adhęrere incipe dicentis:
Quęnam est ista pauperis abundantia?
nisi quam pro beneficiis inopi collatis retribuit Christus dicens:
seculum seculi |
cornu eius exaltabitur in gloria ;
ut intelligamus per charitatis beneficentię-que opera ad ęternam beatitudinem perueniri ,
et illos qui in his uersati fuerint,
a Christo audituros:
Venite benedicti Patris mei,
percipite regnum a constitutione mundi uobis paratum.
Regni itaque cęlestis hęredes erunt,
qui rerum suarum terrenarum ipsos pauperes fecerint participes.
Ab hac sane pietatis
dicitur:
dicente Salomone:
filium suum unigenitum misit,
qui humanę mortalitatis carne assumpta pro homine se Deo Patri in sacrificium obtulit |
omnes-que per primorum parentum culpam sub maledicto uenundatos suo ipse sanguine redemit,
etiam in ingratos beneficus et in delinquentes pius.
Primus in se credentibus regnum cęleste promittere coepit.
Primus poenitentibus paradisi ianuam aperuit,
quo primus deuicta morte cum corpore ascendit,
ut sequentibus pararet locum |
et post se per sua incedentes uestigia clementer susciperet |
omnium-que bonorum,
autem gratos illud beneficium sibi pręstitisse fatebitur,
quod indigentibus pręstiterunt.
Ingratos damnabit dicens:
Ite maledicti in ignem ęternum,
qui paratus est diabolo et angelis eius.
Gratos uero ad se uocabit et dicet:
Venite benedicti Patris mei,
possidete regnum uobis paratum a constitutione mundi,
ab initio ęternitatis.
Vide igitur qua ratione et demus Deo beneficia et accipimus pręmia |
et quomodo si non dederimus,
mulctandi
dicente Domino:
Iacob dilexi,
Esau autem odio habui.
Cum obdormisset,
scalam uidit a terra ad cęlum extentam |
et in ea angelos ascendentes et descendentes |
ac Dominum cacumini innixum.
qui terram in qua quiescebat ei promisit |
regnum-que eius longe late-que diffundendum prędixit.
Inde ille parens efficitur duodecim liberorum,
qui duodecim tribubus nomen dederunt |
coeptus-que est uocari Israhel,
hoc est,
Deum uidens.
et,
vidi inquit
Dominum facie ad faciem.
Iesus Christus Dei filius humani generis Redemptor ac Saluator,
patribus promissus,
nobis exhibitus et datus,
non pręsentia bona hominibus polliceri coepit sed futura,
nec terrenum largiri regnum sed cęleste.
Saluator,
patribus promissus,
nobis exhibitus et datus,
non pręsentia bona hominibus polliceri coepit sed futura,
nec terrenum largiri regnum sed cęleste.
sequuntur,
Regum continet historia.
Mala decem tribvvm.
Caput VII
Tempore regum
Ob idolatriam, quę maxima in Deum ingratitudo est, diuisum fuit Iudeę regnum.
decem tribus in Samariam secessere sub rege Hieroboam, duę reliquę sub Roboam Hierosolymis manserunt.
In Samaria quidem perseuerauit impietatis crimen | Hierosolymitę magis fideles inuenti sunt.
Vitulos ęneos adorabant Samaritę, quos pro diis colendos posuerat Hieroboam
diis colendos posuerat Hieroboam primus ex Iudeis Samarię rex.
Eam ob rem Abię Hierosolymarum regi, in pręlio succubuerunt; die uno quinquaginta milia eorum desyderata sunt.
Ciuitates tres amissę: Bethel Hiesana et Ephron.
Deinde regnum de familia Hieroboami ad alios translatum.
Postea regnante Achab aduersum Syros profecti, ob hanc ipsam idolatrię culpam superantur.
Achab quoque sagittę ictu interficitur.
Regnante Ioachan seruierunt Azahelo , regi Syrię.
Regnante
Ad apostolos ait Saluator:
Saluator:
Luc. 8
476. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Idem in plurimis Euangelii locis et tenebras commemorat et gehennam et tormentorum locum et uermem immortalem et ignem ęternum.
Poenitentiam etiam prędicauit dicens:
477. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Deo exosi sint. quicunque autem probe sancte-que uixerit, siue liber | siue seruus, non potest ei non esse gratissimus quidem atque charissimus. Quid autem iuuat | regnis pręsidere, et ab ipso rege regum reprobari? Regnum tibi si hostis non abstulerit, certe auferet mors, quę semper propinquior est quam creditur. Cęlestis uero beatitudinis pręmium | perpetuum est et perenne. Nullius minas metuet, qui illud consecutus fuerit, nullos casus
478. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] est quam creditur. Cęlestis uero beatitudinis pręmium | perpetuum est et perenne. Nullius minas metuet, qui illud consecutus fuerit, nullos casus formidabit semper-que felix ac beatus erit, quem semel Dominus in suum receperit regnum. Et si ad tantum ac tale bonum per sanctorum doctrinam peruenitur, nulli dubium est , quin super omnia conducibile sit | sanctas in ecclesia auscultare prędicationes | et earum institutionibus in uiam dirigi
479. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] proles oritur uirtutum?
Non potest eunuchus generare |
neque langori ac socordię deditus aliquid boni facere.
Repellitur itaque ab ecclesia |
ut coetu fidelium indignus.
Non est enim de illo eunuchorum genere,
qui se castrauerunt propter regnum cęlorum.
Valde quippe diuersum est |
castitatem Deo uouere |
et sterilitate boni operis torpescere,
quod non Deo sed diabolo seruire est.
480. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] illum semel atque iterum occidere potuisset noluit. Ab inimicis profligatum et interemptum fleuit. Ideo-que dignus iudicatus est, qui ei succederet in regno. Absalonis etiam filii necem lachrymis et lamentationibus prosecutus est, in eo bello interempti, quo ille nitebatur patri regnum erripere. Qua quidem pietate Dauid, uel patientia, uel humilitate, quodcunque horum dixeris, recte dictum erit, promeruit ad decrepitam usque ętatem regnare, inimicorum uictor | et ipse
481. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] scabellum pedum suorum in uirga uirtutis suę.
Tunc non erat ei species neque decor,
nunc dicitur:
482. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pedum suorum in uirga uirtutis suę.
Tunc non erat ei species neque decor,
nunc dicitur:
483. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dicitur:
484. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] se extollit, nec aduersis concutitur | nec prosperis delinitur | in utraque fortuna ęquabilis perseuerat. Vulgi quidem opinione despicitur, sed sapientissimi cuiusque iudicio commendatur | summi-que Dei benignitate ad cęleste regnum sustollitur et coronatur. Expediens nunc uidetur, ut de contrario humilitati uitio, superbia, disseramus. Nam uirtutem ardentius amplectemur
485. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
insidiare,
machinas omnes intende,
ut per aliorum erumnas ad fastigium alicuius dignitatis ascendas,
dummodo scias iustissimum simul et potentissimum esse illum,
quem offendis.
Quod si pręsentium honorum cupidine duceris,
quis erit finis concupiscendi?
regnum adeptus aliud desyderabis,
terrę maris-que imperio potitus quęres siquis ultra alius lateat orbis,
cuius nondum dominus factus sis |
et quo maior fueris,
magis exaltari affectabis.
ut de te quoque Propheta ad Dominum conuersus conqueratur et dicat:
arborem,
pręcidite ramos,
excutite folia,
dispergite fructus!
Itaque cum omnium orientis regum potentissimus esset,
ob superbię fastum ita deiectus est,
ut ab hominum quoque coetu pulsus cum bestiis in solitudine uitam ageret.
Postea uero humiliatus Deo miserante regnum recepit |
pristinę-que fortunę restitui meruit.
Quamobrem in hoc uno quidem perspicue discimus,
tum quantum displiceat Domino nostra arrogantia,
tum rursum quantum placeat humilitas.
de quibus in Euangelio dicitur:
exultationis eius.
Quid est enim aliud humanę potentię ostentatio |
nisi florum gloria,
mane florens,
uesperi arescens ac defluens |
et omnem penitus amittens decorem?
Nullum terrę regnum perpetuum |
neque diuitię stabiles |
neque honor firmus.
Cuncta caduca,
fragilia,
uaria atque mutabilia.
in quibus hominum superbia dum caput attollere nititur,
dum se stare putat,
corruit.
filios habiturus.
Samuel
Quia studiose egisti quod rectum erat |
et placebat in oculis meis,
et omnia quę erant in corde meo fecisti contra domum Achab,
filii tui usque ad quartam generationem sedebunt super thronum Israhel.
Magis tamen necessarium est hominis regnum |
nosse seipsum regere |
et animi motibus cum ratione imperare.
Nec mirum quod obedientię merito regna conseruentur,
quando quidem nihil est,
quod obedientium precibus denegetur.
In psalmo legimus:
non solum non nocebunt,
sed etiam proderunt,
ita ut materiam nobis suppeditent sperandę beatitatis.
poenitentiam iratum placauerimus.
Neque enim aliter egit latro in cruce,
cum fateretur iuste se pati et digna factis recipere |
et conuersus ad Saluatorem clamaret:
Memento mei Domine cum ueneris in regnum tuum !
Ob quam tolerantię subiectionem meruit et ipse inuitari ad lucem |
Domino respondente:
Hodie mecum eris in paradiso .
Tunc omnis poena illa delinquentis uersa est in gloriam poenitentis,
cum se
est et incerta,
in futuro autem erit stabilis et perpetua.
Quod ut luculentius intelligas,
rursum ille alibi ait:
benignissime excaeperunt et uiginti quattuor auri atque argenti facti marcharum millibus donauerunt. Quo auxilio ille se suosque colligens, adiuuantibus maxime Fregepanum copiis, Tartarorum rabiem repressit eorumque imperatore et multis millibus una acie caesis amissum paulopost regnum recuperauit.
4. Ioannes, Bernardini proauus, Sigismundo, tunc Vngarorum regi – quo tempore triceps illud schisma uigebat – quadraginta duo ducatorum millia mutuo dedit. Qua pecunia adiutus Sigismundus innumeras fere ad rempublicam Christianam ex uoto componendam
regno uicinas gentes
infestabat. Graue bellum erat ei cum Palestinis. Vicit Amalechitas. Iussus
omnes internitione delere, Agag regi capto pepercit et gregibus et uestibus
eius. Et quoniam non obediuit, poenituit Deum ei regnum detulisse. Samuelem
a se recedere uolentem tenuit sciditque eius palium. Samuel autem prędixit
sic regnum ipsum ab eo esse scindendum tradendumque meliori. Spiritus
Domini recessit a Saule, et
internitione delere, Agag regi capto pepercit et gregibus et uestibus
eius. Et quoniam non obediuit, poenituit Deum ei regnum detulisse. Samuelem
a se recedere uolentem tenuit sciditque eius palium. Samuel autem prędixit
sic regnum ipsum ab eo esse scindendum tradendumque meliori. Spiritus
Domini recessit a Saule, et uexabat eum spiritus nequam. Datus est illi
Dauid puer, quo cytharam percutiente leuius habebat se. Et Dauid quidem
ipsum mansit. Postea Dauid
Ceilam, suę tribus ciuitatem, ab inimicis obsessam liberat. Fugiens Saulem
uenit in Ziph. A Zipheis proditur, a Saule obsidetur. Sed cum audisset Saul
Palestinos irruisse in regnum, dimisso Dauide recessit. Dauid uenit in
Engadi. Latuit in spelunca, in qua Sauli uentris exonerandi causa diuertenti
clam accedens oram clamidis abscidit. Eo abeunte egressus clamauit, quod
necis eius potestatem
aufert, populum trucidat. Hierosolymam uictor redit. Patitur dissidia suorum
inter se liberorum. Ammon uitiat Thamar, Absalonis sororem. Absalon uocatum
in conuiuio intermit et fugit in Gessur. Reconciliatus patri affectat
regnum, cogit exercitum. Dauid autem metuens fugit, Cliuum oliuarum flens
ascendit. Chusim mittit, ut iungatur Absaloni et Achitophelis intercędat
consiliis. A Siba seruo dominum suum Miphibosetum defectionis accusante
munera
et cessauit morbus. Cum per ętatem effoetis uiribus
frigeret, Abisac Abisac, Sunamitis puella, cum ipso cubans
eum calefaciebat; neque ab eo fuit uitiata. Adonias, Dauidis ex Agitha
filius, appetiit regnum, cum ipse iurasset Salomonem post se regnaturum.
Viuente igitur rege Salomon inungitur et in solio collocatur. Id uidentes
qui cum Adonia erant, metu perculsi effugere. Adonias uero supplex exorat
ueniam et Salomonem
XXXIIII.
SALOMON
SALOMON, Dauidis de Bersabe filius, educandus traditur Nathano prophetę.
Adultus, a patre in solio collocatur, ut regnet. Adonię, qui regnum sibi
uendicare nitebatur, supplici pepercit. Mox autem idem molientem interfici
iussit. Abiatarum sacerdotem, qui illum secutus fuerat, eiecit iubens,
uthabitet in Anatoth, in agro suo, expers sacerdotii. Et
Kožičić Benja, Šimun [1516], De Corvatiae desolatione, versio electronica (, Roma), verborum 1764, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [begniusscorvatiae].
Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.