Your search found 8995 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 801-900:

exanimatio, conturbatio, formido. Qui metu exanimatur propinquantis mali, Tantalo comparatur 134 . Metum laudant Peripathetici 135 . Ad metum remedia 144 . Quid sit metus 149 . TVLLIVS DE FINIBVS
Temperantia non propter se expetenda. Epicurus 9 . Item fortitudo, iustitia.

Item fortitudo, iustitia. Temperantia honestae dictorum atque factorum 22 . Temperantia cupiditatum moderatio rationi obediens 25 . Testis. Aulus Varus: Aut hoc testium satis est aut nescio, quid sit satis 26 . BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
Timor duplex: bonus et

Quomodo resistatur diabolo 305 . Pugna demonum hora mortis 315 . Qualiter diabolus Siluanum infamare conatus sit 317 . Tempus. Finiti ad infinitum non est comparatio 2 . Nox in quattuor uigilias diuisa. Mille anni pro una die in Scripturis. Dies Dominica dies Christianorum 8 .

Petro signant demones qui nos tentant immittentes menti argumenta fidei contraria, ut negemus Christum XVIII. PAVLVS AD PHILIPPENSES
Temperantia. Modestia uestra nota sit omnibus hominibus. Dominus enim prope est IIII. Timor. AD PHILIPPENSES: Cum metu et tremore uestram salutem operamini II. PETRI II: Perfecta caritas foras mittit timorem, quonia m timor poenam habet IIII. APOCALYPSIS:

dicat, quoniam a Deo tentatur. Tentatur enim a concupiscentia sua etc. I. Subditi estote Deo; resistite autem diabolo, et fugiet a uobis IIII. PETRI I: Nunc oportet contristari in uariis tentationibus, ut probatio uestrę fidei multo preciosior sit auro etc. I. APOCALYPSIS: Draco abiit facere pręlium cum reliquis de semine eius, scilicet ecclesię qui custodiunt mandata Dei et habent testimonium Iesu Christi. Et stetit super arenam maris, id est super infructuosos moram fecit

SENECA
Temperentia uel continentia 2 . Temperantia uoluptatibus imperat 85 . Quid sit temperantia 38 . Imperare sibi maximum imperium est 56 . Nihil tam ęque tibi profuerit ad temperantiam omnium rerum quam frequens cogitatio breuis ęui, et huius incerti. Quicquid facies, respice ad

2 . Breuitas temporis non amittenda in superuacuis, sed uirtutibus impendenda. Negat Cicero, si duplicetur sibi ętas, habiturum se tempus, quo legat lyricos 16 . Id agamus, ut nostrum omne tempus sit. Non erit autem, nisi prius nostri esse coeperimus nos 27 . Nostrum est quod pręteriit. Et futura et pręterita delectant: hęc expectatione, illa memoria 48 . Nihil sibi quis quam de futuro debet

Temperantia. Nomen temperantię Gręcum sophrosine quasi salutem quandam conseruationemque prudentię 97 . Charmides de temperantia 98 . Temperantię diffinitiones confutat, et primo, quod non sit quietudo 99 . Deinde, quod non sit, ut sua tantu m quis agat 99 . Cognosce te ipsum, idem quidem: Temperate uiue 100 . Optimam omnium harmoniam esse animi temperantiam

quandam conseruationemque prudentię 97 . Charmides de temperantia 98 . Temperantię diffinitiones confutat, et primo, quod non sit quietudo 99 . Deinde, quod non sit, ut sua tantu m quis agat 99 . Cognosce te ipsum, idem quidem: Temperate uiue 100 . Optimam omnium harmoniam esse animi temperantiam 198 . Ornatus quidam est temperantia

deiiciebatur 118 . Tentatio. Accipitrem auem rapidissimam a chameleonte humi reptante, si eum forte superuolet, detrahi et cadere in terram cęterisque auibus laniandum se dedere 58 . Tempus. Qui dies natalis sit eorum qui ante noctis horam sextam post ue nati sunt. Item de dierum terminis uarie obseruatis 21 . Pericula uitę fortunarumque hominum, quę climacteras Chaldei appellant, grauissima fieri septenariis 24 .

81 .
Timor. Diogenes Alexandro stante atque interrogante, num me times? Quid enim, inquit, es, bonum an malum? Dicente bonum: Quis ergo, ait, bonum timet? 59 . Quid sit timor? Quę eius species 72 . Cleanthes, cum sibi probro daretur, quod esset timidus: At ideo, inquit, parum pecco 78 . Pyrro in naui reliquis tempestate perterritis ipse impauidus

Zeno ait: Nullius nos rei maiorem inopiam perpeti quam temporis 65 . Tempus esse incorporeum; pręteritum et futurum infinitum esse, pręsens autem finitum 75 . Quid sit hyems? Quid uer? Quid ęstas? Quid autumnus 76 . Pytagoras primus Vesperum atque Luciferum idem sydus esse dixit 82 . Alii Parmenidi hoc tribuunt 91 . Protagoras

Athenę captę sunt 74 . Gloriosior uictoria pluribus uictis 77 . Facile superantur imbelles 85 . Quomodo possis uincere, interroga, non, ubi pugnandum sit 86 . Vincere dolo, cum posset, noluit 34 . Virago. Vxor imperiosa 38 . Lacenę exercentur lucta 72 . Lacenę

50 . Marcus Drusus patrię uulnera sanabat, quę Caius Gracchus infligebat 65 . Reipublice administratio actionum secunda 65 . Vulgi laudatio non efficit, ut quis merito laudandus sit 22 . Turpe est sapientum uitam ex insipientium sermone pendere. POMPONIVS MELLA IN GEOGRAPHIA
Vaticinium. Gallicenę mulieres futura

Vigilia. Vigilate et orate. Pusillum progresso ab ab eis Iesu nec una hora eo absente poterant uigilare XXVI. Vespere autem sabbati mulieres ueniunt uidere sepulchrum XXVIII. Vigilate, quia nescitis, qua hora Dominus uester uenturus sit. Si sciret paterfamilias, uigilaret etc. XXIIII. Vigilate, quia nescitis diem neque horam XXV. Vestis. Ioannes Baptista habebat uestimentum de pilis camellorum et zonam pelliceam IIII. Ne solliciti sitis, quid manducetis aut quid induamini VI. Ecce

in cęlis est XVIII. Sinite paruulos ad me uenire, talium enim etc. XIX. Principes gentium dominantur eorum etc. Non ita inter uos. Sed qui uoluerit inter uos maior fieri, sit uester minister, et primus sit uester seruus. Sicut Filius hominis non uenit ministrari, sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis XX. Dominus super asinam sedens. Sternunt uestimenta sub pedibus eius. Ex ore et lactentium perfecisti laudem. Pueri laudant,

ad me uenire, talium enim etc. XIX. Principes gentium dominantur eorum etc. Non ita inter uos. Sed qui uoluerit inter uos maior fieri, sit uester minister, et primus sit uester seruus. Sicut Filius hominis non uenit ministrari, sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis XX. Dominus super asinam sedens. Sternunt uestimenta sub pedibus eius. Ex ore et lactentium perfecisti laudem. Pueri laudant, principes indignantur XXI.

et uideant turpitudinem eius XVI. Vanitas. AD THIMOTEVM I: Ineptas et inanes fabulas deuita IIII. Humilitas. AD ROMANOS: Non alta sapientes, sed humilibus consentientes XII. Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit XIII. AD CORINTHIOS I: Stulta mundi elegit Deus, infirma, ignobilia, contemptibilia et ea quę non sunt, ut glorietur omnis caro in conspectu eius I. Ego enim sum minimus apostolorum etc. Gratia autem Dei sum id quod sum XV. AD

futuris relictum est 12 . Veritatis simplex oratio est 16 . Veritas in omnem sui partem eadem est 31 .
Venia quid sit et quare. Sapiens eam non debeat dare 23 . Tam omnibus ignoscere quam nulli crudelitas est 87 .
Visus. Nihil peccabunt oculi, si oculis animus imperet

Victoriam optimam esse se ipsum uincere, turpissimam a se uinci 268 . Duo sunt quę uictoriam pariunt: aduersus hostes audacia, aduersus amicos infamię timor 271 . Votum quid sit. Alcibiades de uoto 16 . De uotis et precibus adorationeque 241 . Votum imprudens siue precatio incauta 277 . Vrbes conditę ad uitandam uim ferarum

228 . Quinque genera rerumpublicarum: regium, honorifici imperii studiosum, paucorum potentię cupidum, populare atque tyrannicum 231 . Quattuor figurę ciuilitatis 275 . Sit ergo urbs procul a mari atque portu, non mercaturę pręsertim cauponarię dedita, non luxuriosa, non diues. Sit temperata ciuitas et sobria et pudica, prę cęteris uere pia 280, 281 . Coloni qualiter eligendi et disponendi

potentię cupidum, populare atque tyrannicum 231 . Quattuor figurę ciuilitatis 275 . Sit ergo urbs procul a mari atque portu, non mercaturę pręsertim cauponarię dedita, non luxuriosa, non diues. Sit temperata ciuitas et sobria et pudica, prę cęteris uere pia 280, 281 . Coloni qualiter eligendi et disponendi 284 . Vrbis designatio ac situs 292 . Bonus ciuis

Veritas profecto tum diis tum hominibus dux omnium est bonorum 285 . Validior quidem ueritas est quam falsum, cum ueritas esse sine falso possit, falsum absque ueritate consistere nequeat. Non enim falsum quicquam dicitur: nisi saltem uerum sit, illud esse falsum 339 . Super ueritatem nihil 343 . Pręstantior est uero ueritas 392 . Veritas est naturę cuiusque pura integritas et integra puritas

atque diuinę 401 . Vindicta. Neque ulcisci decet neque malefacere cuiquam hominum 173 . Vindicta diuinę iustitię in eos qui patrem aut matrem occiderint 307 . Venatio ne sit nec piscium nec uolatilium, sed pedestrium dumtaxat 299 . DIONYSIVS HALICARNASEVS
Vaticinium. Libri Sybillini 101 .

prodigere et deperdere est, non ut quidam conficere 89 . Vrbs. Pomerium Romę. Cur Auentinus extra pomerium est, cum reliqui intra sint? 77 . Vestibulum 95 . Quid sit municipium, quid colonia 98 . Quid significent senatus, ciuitas, tribus, decurię, contio 109 . Veritas temporis filia 72 . Verant dixit Ennius, id est uera dicunt

nequeunt a malis 54 . Diogenes Mindum profectus, cum uideret magnificas portas et urbem modicam: Viri, inquit, Mindi portas claudite, ne urbs uestra egrediatur 58 . Eam rempublicam esse optimam quę sit mixta ex regno et populari dominatu optimatumque potentia 74 . Aristocratia, id est optimorum dominatus 81 .
Viuendi genera tria: speculatio, actus, uoluptas

id est optimorum dominatus 81 .
Viuendi genera tria: speculatio, actus, uoluptas 48 . Officiorum genera 72 . Officium quid sit 73 . Ea officia facienda quę ratio suaserit 73 . Qui dicunt finem esse inter uirtutes ac uitia indifferenter uiuere 77 . Herillus finem scientiam dixit, id est

enim illi amplius ad gloriae cumulum accedere potest, cuius incredibilis magnitudo et singularis animi moderatio tantusque omnium laudum ac virtutum concentus et concordia in oculis totius Italiae ac in auribus omnium gentium omniumque nationum obversetur, nec ulla sit tam remota barbaries cui Venetum nomen non sacrosanctum habeatur? Quo magis fit, vel rerum magnitudine a scribendo deterreantur, vel in ipsis principiis statim suscepto oneri scriptores succumbant et veluti quadam mole obruantur. Ceterum, gloriosissime princeps,

3. Ad regem Gallorum
1.3.1  Dimidium facti quis rerum exordia dicat?
1.3.2   Principium phas sit dicere cuncta tuum.
1.3.3  Nanque tibi indulsit nutum Deus aetheris alti;
1.3.4   Occurrit uotis laurea quaeque tuis.
1.3.5  Sic firma

1.5.82   Hic modus, hic tantis inuia meta malis.
1.5.83  Pro muro et clypeo est tellus Rhacusia, quamuis
1.5.84   Illa sit exigui margine clausa soli!
1.5.85  Vos igitur saltem propioris cura pericli
1.5.86   Proximitasque hostis poscere sacra uetet.

nostra tuis,
1.6.23  Sed desiderium rumor solantur et aures,
1.6.24  Teque mea saltem cernere mente licet.
1.6.25  Quae tua maiestas, quae sit reuerentia formae,
1.6.26  Quae tua sit grauitas, nunctia Fama refert.
1.6.27  Sic populi rumore meas depascimus aures,
1.6.28  Aemula

solantur et aures,
1.6.24  Teque mea saltem cernere mente licet.
1.6.25  Quae tua maiestas, quae sit reuerentia formae,
1.6.26  Quae tua sit grauitas, nunctia Fama refert.
1.6.27  Sic populi rumore meas depascimus aures,
1.6.28  Aemula teque animo reddit imago meo.

cui non
1.7.26  Ad Stygios amnes deprecer ire comes.
1.7.27  Ergo alios aliis nectit Fortuna labores
1.7.28  Ne quando miseris non sit acerba modis.
1.7.29   Atque ita nunc rerum sub conditione sinistra
1.7.30  Excidit ingenii portio quanta mei!

est cui machina caeli
2.2.95  Non unum collata pilum pensare ualebit.
2.2.96  Progenies recutita, ferox, temeraria, nescis
2.2.97  Sit quanti Christus, cuius uel fimbria pluris
2.2.98  Omnibus est stellis! Illum tam multa per orbem
2.2.99  Sunt testata Deum miracula, sidera, tellus,

2.2.141  Iamque iterant plagas adduntque in uulnera uulnus
2.2.142  Sacra coronato spinosis tempora dumis,
2.2.143  Ne quid inexpertum sceleris sit, ne quid inausum:
2.2.144  Ludibrio est Christus, ceu pars uilissima uulgi.
2.2.145  Et quota pars sceleris scelus est? Conuicia diri

Sic claementissimus omnes
2.2.259  Exemplo tali iussit sperare nocentes,
2.2.260  Agmina nec tanti scelerum sint ultima quamuis,
2.2.261  Sit quanti precium et diuini gutta cruoris.
2.2.262  Vt uero aspexit matrem, nec iam amplius ipsam
2.2.263  Ore uocat matrem, matrem nec dicere passus,

2.4.39  Lustret inocciduus, dignam mihi caelite uocem
2.4.40  Suffice maioresque oculos mortalibus ut tot
2.4.41  Admiranda satis nunquam miracula fas sit
2.4.42  Cernere et effari atque aliquo deprendere sensu:
2.4.43  Humano neque enim capiendus et impare uisu.
2.4.44  Nam, rogo, cur

expertae cura remordet aquae.
3.3.5  Atque utinam non te simulati rumor asylli,
3.3.6   Foederis et ficti fabula uana trahat!
3.3.7  Vt sit uera tamen, quota pax, quae praelia difert,
3.3.8   Temporis ut crescant commoditate sui?
3.3.9  Haec fato – mihi crede – suo reparabilis hydra est,

3.4.36   Ne uidear non te, sed tua uelle sequi.
3.4.37  Fortunam neque enim quam te spectare laboro,
3.4.38   Aeternum meritis sit tamen aequa tuis,
3.4.39  Semper inoffensum felix habitura tenorem,
3.4.40   Ne meus aduersa sorte probetur amor.
3.4.41  Nanque

damnis damna priora nouis,
3.21.59  Praedonem quorum inuiolabile seruat asyllum,
3.21.60   Nec sinit immunes dira rapina deos.
3.21.61  Sit pudor hic saltem miscendo sacra profanis,
3.21.62   Parcite caelestes conscelerare pios.
3.21.63  Ocyus hoc nostris expellite dedecus aris,

nomina magna, miser!
4.3.37  Armorumque acies et Martia bella ualebunt:
4.3.38   Fulmineosque ignes et mea bella canes.
4.3.39  Sero quid sit Amor iam te didicisse pigebit,
4.3.40   Flauia cum uires auxerit una meas.«
4.3.41  Tunc ego: »Dux toto qui solus ab orbe triumphas,

et longas distrahor usque uices?
4.6.35  O uotis inimica meis, quaecunque moraris,
4.6.36  Et desiderio causa maligna meo,
4.6.37  Sit breuis hora licet, toto est mihi segnior anno
4.6.38  Cum dominam duras praestolor ante fores.
4.6.39  Haec mea nequitia est, haec me unica cura reuinxit,

4.10.22   Et mora supplicii persoluenda tui.
4.10.23  Sed mea dicta, precor, uanescant irrita: poena est
4.10.24   Si qua luenda tibi, sit precor illa leuis.
4.10.25  Nec si durities adamantina corde rigeret,
4.10.26   Nec si pectoribus saxea fibra meis,
4.10.27  His

pudet!
4.18.43  Nemo uetat: satiare odiis pascasque furorem
4.18.44   Et frenos animo liberiore doma;
4.18.45  Dentibus horrendum freme, sit saeuire uoluptas,
4.18.46   Et poscas iugulum, sanguinolente, meum.
4.18.47  Haec ubi tempestas sedabitur et resipisces,

uindex iniuria saeuiet in te,
4.18.58   Fiet et auctori perniciosa suo.
4.18.59  Sed tibi parcendum, ne te mens nota flagellet,
4.18.60   Sit mihi peccati poena luenda tui:
4.18.61  Suscipiam tua facta libens, me puniat unum
4.18.62   Alteruter seu quod fecimus ambo nefas.

4.19.19  Nec postes, auri nisi diuite claue, recludi
4.19.20   Velle nec, auratum praeter, amare Iouem.
4.19.21  Et nisi falsa ferunt, si sit Ioue ditior ipso,
4.19.22   Carnificem uelles praeposuisse Ioui,
4.19.23  Et tibi quam locuplex tam pulcher habetur amator,

pudoris,
4.19.56   Purgat et opprobrium mulcta secunda uetus?
4.19.57  Quod mereare licet, tamen hoc tibi deprecor unum
4.19.58   Neu sit auaritiae culpa luenda tuae.
4.19.59  Hic uetus est error, quo te leuis orbita uulgi
4.19.60   Nec nisi peccandi limes apertus agit.

donare salute
5.1.127  Litterulisque tribus liceat, quo credar amari,
5.1.128  Nec mihi desidiam aut animum culpare superbum
5.1.129  Causa sit et iustis illum incusare querelis,
5.1.130  Fortuna elatus si se patietur abuti,
5.1.131  Deditus usque adeo solique addictus honori

Romana errabimus urbe.
5.3.57  Sed mea uanescunt, donantur et irrita uentis
5.3.58  Omina. Ne nostrae mortis uinosior annus
5.3.59  Sit reus et spoliis uictor laetetur opimis,
5.3.60  Ecce suo praesto est iuuenis Phocaeus Oresti
5.3.61  Solaturque aegrum praesens solandus et ipse

5.4.64  Progenie, partu te nobilitare uel uno
5.4.65  Sufficeret Paullus, nulli uirtute secundus.
5.4.66  Quem mihi uel priscis fas sit conferre Camillis,
5.4.67  Aemiliis Fabiisque simul, qui laude nec ulli
5.4.68  Aeneadum aut magno possit cessisse Quirino.
5.4.69  

5.4.336  Imperiosa manus! Quis non tua sponte capessat
5.4.337  Verbera? Vel cuius famulari mallit habenis
5.4.338  Nobilior sonipes, seu flammiger ille sit Aethon,
5.4.339  Aut Xantus leuis, aut caelo insignitus et astris
5.4.340  Pegasus, aut glaucus Nymphis cognatus Arion?
5.4.341  Siue

5.4.459  Hostibus atque inopina tuis loca, singula belli
5.4.460  Quid momenta uelint, quis te solertius unquam
5.4.461  Prospicit, aut quae sit rapienda occasio rebus
5.4.462  Tempestiua tuis? Quid narrem singula? Miles
5.4.463  Ductorem praestare potes, dux munus obire

5.7.23  Nanque quatergeminas aequali sorte tuentur
5.7.24  Indulgentque uices et uterque reciproca seruat
5.7.25  Riualis patiens, nec uter sit certus habetur,
5.7.26  Sed mage delectus et carminis optio fiunt.
5.7.27  Haec loca nil refert uel plura uel omnia solus,

5.7.73  Meta tamen geminis in uersibus ultima constet,
5.7.74  Sensa nec ulterius fusis spatientur habenis,
5.7.75  Inque uicem numeris par sit sententia binis.
5.7.76  Quo tamen ut sedes anapesti consona discas
5.7.77  Tempora, praeuenere breues a fronte gemellae:

6.2.41  Vidimus indicium digiti duo signa minoris,
6.2.42   Detractus duplex annulus unde fuit.
6.2.43  Nec latuit sexus sine nomine, sit licet ausus
6.2.44   Priscillam hic, alius dicere Tulliolam.
6.2.45  Ornatus reliqui deerant uestigia, quamuis
6.2.46   Mos uetus haud

more Palilia uatem,
6.3.214   Quod celebret numeris docta caterua suis,
6.3.215  Quodque colat festo, sed non ingloria, lusu,
6.3.216   Sit quae praeteritos prouocet una dies,
6.3.217  Transactis melior, semper melioribus auctor,
6.3.218   Quae dextro laudis lumine pandat iter;

tanto contemnor amico,
6.4.38   Sordet et eloquio laurea nostra tuo?
6.4.39  Nec mihi clara domus maiorum sanguine prodest,
6.4.40   Siue sit ingenio nobilitata meo?
6.4.41  Quod nisi contemnor, cur te purgare recusas,
6.4.42   Diluit et tantum littera nulla nefas?

uitient animum gaudia foeda tuum.
6.23.33  Sin pia legitimi te cura remordet amoris,
6.23.34   Coniugis et casta sollicitere face,
6.23.35  Sit tibi formosae delectus et optio, cuius
6.23.36   Posset amatorem forma decere Iouem,
6.23.37  Ne posthac uites inamabilis oscula nuptae

ruina caput! 24.
6.24.1  Cum mea possideas et me, nil poscere possum
6.24.2   Quod non sit iuris tempus in omne tui.
6.24.3  Ergo tuum est quodcunque dabis mihi; sic tua praestas
6.24.4   Dum, Mariane, tuo deperit inde nihil.

7.8.10  Virginis seruat decus integellum,
7.8.11  Casta quo mater famulante mansit
7.8.12   Vindice casto.
7.8.13  Ergo sit quamuis numerandus omnes
7.8.14  Angelos inter iubar ut secundum,
7.8.15  Vindicat primum decus hic tuendae
7.8.16   Virginis

7.8.30  Nunctium salutigero remittas,
7.8.31  Nostra ut accessu propiore semper
7.8.32   Vota secundet;
7.8.33  Sit Tibi laus ingenito parenti,
7.8.34  Sit coaequali genitoque Christo,
7.8.35  Sit Tibi compar utriusque semper,
7.8.36   Spiritus

7.8.31  Nostra ut accessu propiore semper
7.8.32   Vota secundet;
7.8.33  Sit Tibi laus ingenito parenti,
7.8.34  Sit coaequali genitoque Christo,
7.8.35  Sit Tibi compar utriusque semper,
7.8.36   Spiritus alme!

7.8.32   Vota secundet;
7.8.33  Sit Tibi laus ingenito parenti,
7.8.34  Sit coaequali genitoque Christo,
7.8.35  Sit Tibi compar utriusque semper,
7.8.36   Spiritus alme! 9. Hymnus in Archangelum Raphaelem

7.9.14  Semper obsistas nec obambulare
7.9.15  Nos queant fraudes, inimica pestis,
7.9.16   Perfidus hostis.
7.9.17  Sit tibi laus ingenito parenti,
7.9.18  Sit coaequali genitoque Christo,
7.9.19  Sit tibi compar utriusque semper,
7.9.20   Spiritus

7.9.15  Nos queant fraudes, inimica pestis,
7.9.16   Perfidus hostis.
7.9.17  Sit tibi laus ingenito parenti,
7.9.18  Sit coaequali genitoque Christo,
7.9.19  Sit tibi compar utriusque semper,
7.9.20   Spiritus alme!

7.9.16   Perfidus hostis.
7.9.17  Sit tibi laus ingenito parenti,
7.9.18  Sit coaequali genitoque Christo,
7.9.19  Sit tibi compar utriusque semper,
7.9.20   Spiritus alme! 10. In Archangelum Michaelem

illas Carolus Slani praefectus, nescio quocum felle nugari passus, dum fellem ex cato, quasi figulus ex amphora urceum facit. Sed stultus ego, qui fellem rideo, cum meus catus multo magis ridendus sit!
7.23.1   Desine uendacem mirari, Carle, poetam,
7.23.2   Muricipis parua commoditate cati;

uellem
7.28.4   Nunquam impacati poneret ira maris,
7.28.5  Sed tibi deberet cuperem prouincia nostra, haec
7.28.6   Gratia nubiferis ne sit habenda nothis.
7.28.7  Ergo mane, necdum tuta hibernacula uites,
7.28.8   Neue elucteris uincula nostra, precor;
7.28.9  Ne tristis,

quaque spargi, et etiam procul ad Prouinciam nostram penetrasse, nec intra proprios parietes comprimi posse. Nam ea de te et tuo studio praedicantur celebranturque, quae non solum in foemineo sexu, uerum etiam in uirili stupore forent. Magna uis Virtutis est atque doctrinae, ut in quocumque loco sit, latere non possit nomen tuum. Multa te commendant, Virgo egregia: excellens in orbe terrarum Patria, Vrbs inclyta Venetorum, Ingenium, Parentes; Dii tibi formam, Dii tibi diuitias dederunt. Sed in his multos communes habes, Ingenio autem ac eruditione liberali paucos, quibus Patriam tuam

summo studio, quae fortuna labefactare non potest, et ad Virtutum apices peruenire. Quo circa qui te non laudat, et in numero laudabilium Virginum non reponit, ipse illaudabilis est. Perge ergo, Virgo Fidelis, ut caepisti, et fac istud nomen, quod generis et prosapiae est, ut etiam Virtutis sit, et uere sis Fidelis et re et nomine; et thesauros sacrarum scripturarum ad alias bonas literas, quas habes, adiunge. Vt cum lampadibus, quas habes, etiam oleum habeas, quod ex sacris exprimitur eloquiis, et cum prudentibus Virginibus computeris et ut accipiaris a Domino.

doctor Hyeronimus, alter
Paulus erat vestrum Vergeriusque clarus
Tertius es, Gorgi, Illyrica de stirpe creatus,
Sed Sibenicensis genus es ipse prior,
Ambrosius quamquam patria sit natus in illa,
10   Pascasium quondam qui tulit ille clarum.
Sed non ipse tuas laudes, non ipse tuorum
Dicam, ne videar dicere grande nimis.
Nunc tibi commendo potius me, clare

Sic potuit castam censere Coronida Apollo,
Ni corvi indicio prodita furta forent.
Id tibi ne eveniat vereor, cum carmina nostra
Doctrinae indicium videris exiguae,
Sed, lux, ingenium rude sit, studiosa voluntas
10   Est mihi, cum doctis sum, mihi credo, lubens.
Hoc facit ut nondum visum et ego primus amarem,
Mutua mox fuerit conciliata fides.
Alternis cupide Musis certamus

connumeratur. Tua praeterea virtus, optime praetor, historicam admodum callet cognitionem et ea plurimum oblectatur. Convenit itaque et tamquam praetori et tamquam historiae studioso. Tametsi dignius munusculum tuam deceat Excellentiam — magnos enim magna decent — humanitas tamen tua, cum sit tanta, nostrum donum non abjiciet quasi rusticanum. Et, ut Persius (1) Persius ipse commemoro:
ipse semipaganus
ad sacra vatum carmen affero nostrum.

C. XI. DE AGRO SIBENICI Habet Sibenici civitas agrum fertilem, quem vario appellat nomine, quod diversis in locis sit consitus. Est namque ager inferior Inferior ager et ad ortum ulterius ager Hiliscus. Hiliscus Est praeterea ad septentrionem superior Superior et supremus Supremus et ad occasum ager

Est et in superiori agro Noricus mons in loco vocato Nucetum. In supremo vero et Lucano plurima antiquitatis reperiuntur vestigia in aere et argento et auro et marmore. Verum, ut agri Hilisci agro Traguritarum contermini percipiatur conditio, intelligendum primo, quod Hilis sit promontorium Diomedis Hilis promontorium et, ut alii referunt, pene insula Plinio teste. Bocchatius Bocchatius vero dicit: Diomedes est promontorium in Dalmatia , li° De montibus. Bubus

Primus in orbe deos fecit timor; Lactantius Lactantius enim noster nefas esse dicit rectum animal curvari, ut adoret terram, quae iccirco pedibus nostris subiecta est, ut calcanda nobis, non adoranda sit , et Augustinus: Augustinus Dii, inquit, qui non fecerunt caelum et terram, pereant de caelo et de terra, Deus vero, qui creavit caelum et terram, benedicant eum caeli et terra , siquidem divino inflata spiritu civitas Sibenici rerum

Habes itaque, Magnifice praetor Antoni Calve, situm Illyriae et civitatis Sibenici, quae nobis plurimum debet: tibi tamquam patri optimo et praetori clarissimo, mihi tamquam filio. Accipias huiusmodi nostram lucubraciunculam, rogo, ut sit mei perpetui erga te monimentum honoris, hac potissimum anniversaria die, qua ad tui magistratus praeturam foeliciter fuisti ingressus, quam nos ut faustam dulci memoramus recordatione. Iterum

fatur Thyrintius heros:
2.109  "Thracius ad sedes Erebi descendere uates
2.110  Si potuit uictorque lacus exire profundos
2.111  Garrulitate lyrae fretus cantuque loquaci
2.112  Et mea qui quondam cecinit praeconia, cur non
2.113  Fas mihi sit patrui sedes inuisere Ditis?!
2.114  Iuppiter ipse mihi genitor, me Iuno nouerca
2.115  Iussit adire domos Erebi Stygiamque paludem
2.116  Transulcare rati magnam Plutonis ad arcem.
2.117  Hoc insigne mihi gestandum: robur et ipsa

Iacchi,
3.170  Nec Tegeaeus Aper, nec quos puer enecat angues
3.171  Aut aliae quas mille feras hominesque nurusque
3.172  Contudit. Haec propter dici insuperabilis heros
3.173  Scilicet in terris meruit. Non protinus Orco
3.174  Mortali sit tantus honos! Victoria nostra
3.175  Est dea nata domo! Iactet se magnus adulter
3.176  In caelo superisque thronis caetuque deorum,
3.177  Incrementa ferat nocti solemque retardet,
3.178  Vt rerum domitor maecha nascatur ab una!
3.179  Est

singulis dotis nomine sunto: Tantundem et petri ioanis tingendi magistri natis esto (ambo et enim ianuenses reliqorumque sodalium plerique sunt). Marci autem regiensis Ragusinae rei publicae cancellarii eo quod sit uir egregius nec cum plebe reputandus duabus pariter singulis mille quingenti largiantur. Tibicinibus uero: ac triremium gubernatori: ioannique rato sericei pani textori: et Damiano cathapultario: Antonioque sutori donatis prius

celauere lintre eodem profecti praecurentes omnia domino ut agerentur nunciauerant egrotatione simulata non sunt admissi. Videns itaque ueterator egregius rem eo iam esse deductam ut nullus tergi uersandi locus amplius relictus sit: nocte sequenti palio mutato plerisque cum famulis nauigium quem paratum tenere curauerat conscendens aufugit: quem nostri custodientes non deseruere: sed ut ipsos una secum abire permitteret: uix impetrantes supplices ipsum eorum uti

loca incolentibus centone humeros pedes carbatinis obuoluentibus: qui incompti caetera praeter setas sub naribus retortas: tot campis latissimis: tot conuallibus uberrimis totius europae contemptis hasce eligere sedes maluerit: censendum sit te iudicem constituo. His itaque monticolis finitimorum horridis coniugibus commissos Aristrocratici isti huius nostrae inclyte ciuitatis nobiles ne uidelicet suas (si dis placet) sibi matronas charissimas nimium uexent infantes ex iis

tibi diua parens generis nec tibi dardanus auctor.
Perfide: sed duris genuit te cautibus horrens
Caucasus: hyrcanaeque admorunt ubera Tigres. Hinc ille lupae alumni furor in fratrem. Caeterum cum non sit instituti sermonis de liberorum aeducatione disserere: non enim in praesentia tantum ocii nobis atque facultatis conceditur. Quorsum igitur nostra istec in efferos mores repentina inuectio. Heli charissime fortasse interroganti

M. Nimireus Arbensis archidyaconus magistro Ludovico Valentiae Ferrariensi theologo atque philosopho excellentissimo praeceptori suo s. p. d. Cum omnis philosophandi scientia in rationalem, moralem, naturalemque partem sit distributa, quantum hactenus tu in dialectica, quantum in physica, et in sacra etiam theologia legendo disputandoque tum Romae, tum alibi per cuncta fere Italiae gymnasia profeceris, dicerem profecto non invitus si id vel per se manifestum non esset, vel tanta mihi in dicendo

diligentia expresserunt cum tuis illis conclusionibus vel argumentis, quae sub nomine reverendissimi atque optimi principis mei Francisci Piccolhominei cardinalis Senensis in fine cuiusque libri iusseras apponi; egregium sane commentum et quod legentibus incredibilem utilitatem sit allaturum, et his, qui in intelligenda mente philosophi laborare solent, maximum lumen delectationemque prestaturum. Hortandi igitur sunt omnes, tum qui civitatibus praesunt et varios rerum publicarum status gubernant, tum qui aliene ditioni quocumque modo subiacent

et omnes exoratum rediderunt, quod ad Sanctitatem Vestram scribere debeam seriatim, tam de miseria peremptorum, quam etiam de periculis superstitum, in quibus die noctuque versantur. Omnia enim ipsis pręsentem intentant mortem, cunctique iam desperata salute, quia res ipsorum summo in discrimine sit, non nisi de deditione cogitant, nesciunt quippe quid in rem suam bene conducat consulere, hostes namque ad postes sunt. Męnia custodibus egent, victualia desunt, oppida propugnatore carent, nisi Dominus custodierit civitates, reliquię et ipsarum prosternentur actumque erit de provinciis.

quos curę habuit Pater indulgentissimus. Ceciderunt ergo fortes Israel, mortui sunt, qui fortes stabant in atriis, quibus vigilantibus hostis non ita tutus vagabatur per provincias, non ergo Saul aut reliqui famosi illi deplorandi sunt amplius. Cum satis superque iam super eis lamentatum sit, verumtamen ecce nobis novus supervenit luctus, quia delecti comites, barrones, ciliarcę, centuriones, omni laude omnique decore et preconio digni, carnis tributum naturę debitum persolverunt. Ipsi sunt illi, Pater clementissime, quorum quidam superioribus annis ab Ungaro pro subsidio regis

summere cogitur, totiens dilectum nati caput in disco ad mensam pro lance ponitur ante ipsum. O speculum invisum! O ferculum insulsum! O potum amarissimum, miscet aconita noverca Turchia. Quid putat Sanctitas Vestra, num ne paterna viscera commota, totumque corpus maerore et angustia conquassatum sit, num ne vociferaverit pater afflictus: "O ter quaterque beati, quis ante ora patris contigit oppetere!" Mallet, ut censeo, suam cum morte nati vitam commutare. Dicitur tamen quod se habeat christianissime: carne movetur, spiritu promptus est palamque fatetur se cupere pro Christi nomine mortem

sempiterno, uti posteritati luceat in experimentum nobilitatis. Cui quidem sic excusso et absoluto existenti addidit eciam decus corporis et dignitatem et venerabilis forme eleganciam supremus ille rerum fabricator, ut plane in ambiguo sit, utrum te nobilitas an forma certatim invicem contendentes perfeccior esse videatur. Arbitror nimirum, speciosissime princeps, quod divinus ille animus venturus in corpus et celitus tibi missus dignum sibi voluerit

sumus tibique soli post Deum gracias agimus et te nostrum auctorem conservatoremque et salutamus et mirum in modum veneramur nosque tue maiestati tantum debere profitemur, quantum famulantes optimo et benemerito principi debere fas sit. Ceterum civitatem nostram, que semper radiantibus sanctissime Pannonum corone fulgoribus dedita fuit, tue maiestatis arbitratui morigeram exponimus et quo ad natum tanti principis flexibilis teneraque ducatur, exhibemus pedibusque

fatemur, nihil a nobis maiore voto expeti, quam ut dignitati, ut amplitudini, ut glorie tue inserviamus. Interim, ut tibi prolique ac nepotibus et posteritati tue ac universe Pannonie, nobis eciam nominique Romano faustum felixque sit hoc regnum, Deum precamur, qui precipue in maximis rerum voluminibus potencie sue robur declarat. Dixi, si prius hoc carmen absolvero:
Orbis magna salus, Martis decus, inclite Cesar,

erigeret arcam et sanctiret efficeretque, ut tu in vinea sagax simplicitate sui pectoris, taciti quidem, ima volveres et ardua curarum eventa susciperes et regni demum pondera librares. Quid quod eciam nobis perspectum sit, quantum sis reipublice nostre studiosus quantumque nos omnis diligas amesque, exploratum habeamus. Iccirco et colit te civitas nostra et iure quidem veneratur maximum namque in te salutis sue presidium posuit ac locavit. Ceterum

apud diuum Alexandrum Pontificem Maximum habito perbenignum et fauorabile iudicium, cumque poscere te in scriptis eadem illa uerba, que ipse in concione protuleram, mira quadam humanitate animaduerti. Qua ex re non sum profecto nescius quantam sit meo nomini summa tua auctoritas et amplitudo uel laudem uel utilitatem allatura. Cuius grauissimo testimonio (o deus bone) que tandem opes? quod aurum? que dignitas est preferenda: quin etiam, ut trabali (quod aiunt) clauo beneficium hoc affigeres, paruitatem meam

Cuius grauissimo testimonio (o deus bone) que tandem opes? quod aurum? que dignitas est preferenda: quin etiam, ut trabali (quod aiunt) clauo beneficium hoc affigeres, paruitatem meam Apostolico culmini non uulgariter commendasti. Quapropter cum dubitandum mihi non sit quin mea scripta amplitudini tue non suo merito, sed mansuetudine, clementia, benignitate tua sint futura iucunda, tradidi sermonem ipsum librariis imprimendum quo et dignationi tue et multis aliis idipsum a me uehementer eflagitantibus satis facerem commodius, non

esset nunc in celeberrimo totius orbis loco subeundum, presertim cum plane intelligam me nec tali doctrina esse institutum ut possim, nec tanto preditum ingenio ut audeam in hac clarissima luce sine magna sollicitudine et metu uersari; sed habet certe aliquam temeritas mea excusationem, cum sit interdum non minus pietas in audendo quam modestia in reticendo laudabilis, cuius plerunque immodicus ardor magnam apud deum hominesque consequitur gloriam. Quod quidem, Beatissime Pater, cum aliis plerisque, tum maxime illi, cui primo Christus claues et sedem istam tuam commisit, accidisse

per mare illud rubrum inter mortiferas tempestates trophea salutifere passionis sue gestantem eiusque fretus bonitate his fluctibus et huic pelago committere me non dubitaui. Neque enim diffido, que ipsius in omnes est benignitas, quin mihi hodie sicut quondam Apostolo suo opem in medio mari sit allaturus. Quanquam non parum profecto me recreat mansuetudo tua, Sanctissime Pontifex Alexander, cuius aspectus mihi multo iucundissimus securitatem et quasi certum quoddam presidium polliceri uidetur; Vestra item humanitas, Reuerendissimi atque amplissimi patres,

hominum salute nec consentaneum nec uerisimile est. Quid enim nobis aut illi crucis patibulum uel utilitatis afferre potuit uel commodi? Postremo multa sunt (ut affirmant) ex quibus coniectare licet aut nullum esse deum et falsa homines credulitate moueri, aut, si quisquam sit, eum res humanas non curare. Quod autem nullus est, ex eo uel maxime apparet quod bonos uiros aduersa fotuna opprimi, malos secunda extolli frequenter uidemus. Quod uero sit et humana non curet, ea ratio ostendit quia, cum affectibus careat, cura humanarum rerum, que sine affectu

affirmant) ex quibus coniectare licet aut nullum esse deum et falsa homines credulitate moueri, aut, si quisquam sit, eum res humanas non curare. Quod autem nullus est, ex eo uel maxime apparet quod bonos uiros aduersa fotuna opprimi, malos secunda extolli frequenter uidemus. Quod uero sit et humana non curet, ea ratio ostendit quia, cum affectibus careat, cura humanarum rerum, que sine affectu non constat, eum attingere non potest. Restat igitur religionem totam aut inanem esse, aut omnino nullam, et Christum Jesum, si deus et dei est filius, sicuti

non mouetur, si nec iustos amat nec impios odit, quid, inquam, stultius quam templa extruere, laudes reddere, conferre dona, ut nihil inde boni, nihil commodi assequamur? atque (ut ille ait) si talis est ut nulla hominum caritate teneatur, ualeat; quid enim dicam propicius sit? esse enim propitius potest nemini. Cic. nat. 1, 124. Stultus igitur Socrates, insanus Plato, delirus Aristoteles, Zeno item Stoicus et plerique omnes philosophorum amentes plane et

non hominum affectibus aut his, qui nobis sunt cum reliquis animantibus communes, quod utique absurdissimum esset: sed mouetur ille quidem effectibus (sic enim eos doctores sacri appellant) et sua quadam diuina et peculiari ratione, quam humana assequi mente uel difficile, uel impossibile sit: et quemadmodum probos homines et cum uirtute uiuentes diligit, ita malos ira et odio prosequitur: alioqui inter uitia et studiosas actiones nil interesset. Cur autem boni uiri malis innumerabilibus plerunque in hac uita uexentur, improbi item commodis omnibus affluant, dicam paulo

Bibliographia locorum inventorum

Cipiko, Alviz (1456-1504) [1482], Panegyricus in senatum Venetiarum, versio electronica (), 263 versus, verborum 2026, Ed. Giuseppe Praga [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [cipikoapaneg].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Mihetić, Ambroz; Cassandra Fedele (c. 1420-post 1487; c. 1465-1558) [1487], Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis epistulae, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Iac. Philippus Tomasinus [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [michetacassand].

Šižgorić, Juraj; Azzo Phorestus; Georgius Priolus; Petrus Barocius (c. 1445-1509?) [1487], Epigrammata minora, versio electronica (), 77 versus, verborum 589, Ed. Paolo Tremoli Olga Perić [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [sisgorgepigrm].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report