Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: gentes Your search found 1029 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1-1029:1. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Duplex.
Omnia de Com. unius Martyr. extra tempus Paschale, exceptis iis, quae hic habentur propria.
Ad vesper. Antiph.
2. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] prouincias incubuit, ut nulli uideretur eorum se posse impias effugere manus. Ipse etiam Fredericus Romanorum imperator non de resistentia sed de latibulo dicitur cogitasse. Tunc plerique litterati uiri ueteres scrutantes scripturas, coniciebant maxime ex dictis Methodii martiris, has fore illas gentes, que precedere debent Antichristi aduentum. Ceperunt autem munire ciuitates et castra suspicantes quod ad urbem Romam uellent omnia uastando transire.
3. Perceval Ivanov iz... . Prohemium statutorum Spalati,... [Paragraph | SubSect | Section] abstineret, sed puris et sinceris affectibus cum reuerentia creatoris exercere uirtutes et benefacere solicite procuraret. Verum ex arbitrio libero ipsorum hominum cupiditas effrenata, pacis emula, diuina beneficia nullatenus recognoscens, lites, contentiones et discordias cotidie generat inter gentes, ut, nisi iusticia conatus eius reprimeret, non posset mundus secundum rectum ordinem gubernari. Ideoque leges sunt proditae, ut mali homines ab eorum malicijs et erroribus conpescantur et boni iustique homines uiuere ualeant pacifice et quiete. Scriptum est enim: Ante Dei uultum nihil
4. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 64 | Paragraph | SubSect | Section] peregrinatione fessi fuerant, exercebant. Sed ipse Vngarorum exercitus munus condignum ipsis contulit Iadertinis. Grandis quidem erat exercitus et multę nationes iussu regio congregate. Erant ibi Vngari, Croati, Bosgnachi, Phylistei, Cumani, Boemi et Theutonici seu Alemanici et alię plures gentes, quas particulariter explicare non curamus. Iadertini robustiores efficiuntur, suas probitates coram exercitu illo innumerabili experiuntur. Nam quodam die octauodecimo Iunii quidam ex Iadrensibus armis confibulati penes contra ciuitatem se
5. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 19 | Paragraph | SubSect | Section] expedivimus alteram nostram galeam, scilicet maiorem, cuius patronus seu armator extitit ser Blasius de Soppe, quo die etiam nonnullae aliae barchae illius profectae sunt praemissa occasione.
6. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 32 | Paragraph | SubSect | Section] de Corbavia.
5. mensis februarii
8. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 39 | Paragraph | SubSect | Section] in loco dicto Othus, quaedam mulier Priba nomine, postquam moriretur et sepulta esset in eadem insula per plures ibi existentes visibiliter visa est et maxime per quandam aliam mulierem quam ipsa mortua manu propria verberaverat et nisi exproclamasset adiutorium et cucurissent gentes quae prope erant, interficiebat ipsam, qui adcurrentes viderunt eam et exclamantem verberatam et excapillatam, nec viderunt quemquam circa ipsam, sed dixit eis, quod visibiliter vidit et cognovit ipsam; quae mortua plures et plures novitates fecit in domo quondam Venturini de Cesanis ibi
9. Jan Panonije. Diomedis et Glauci congressus,... [Paragraph | Section]
10. Jan Panonije. Diomedis et Glauci congressus,... [Paragraph | Section]
11. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] intacta virgine factus homo.
12. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
13. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] multa tenenda dabunt.
14. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Genuae status est; haec memorare potes.
15. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ad Superos scandere velle putes.
16. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quid tetrici iubeant oracla Lycurgi,
17. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] cohibe pestem; revocetur in antrum
18. Sobota, Ivan. Joannis Sobote Dalmate epistola,... [Paragraph | Section] novitate et periculi magnitudine exteriti ad nos venere affirmant tantas copias agrum eius despoti invasisse, quantas vix unquam aut legimus aut vidimus. Traditum est, ipsum praeter domesticas gentes X. legiones mercenarias in armis habere, ex omni genere hominum conductos viros, singulari virtute et ad omne facinus audacissimos. Dux insolentissimus horum virtute fretus et prospero eventu superioris belli, quo Bizantium
19. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 6 | Paragraph | Section] enim licentia multa solicitudine permixta est: quicquid boni ac decoris principatu est, tu solus possides – illorum enim tantam licenciam illis 68 reliquisti cum multitudine curarum.
20. Nikola Modruški. Nauicula Petri, versio electronica [Paragraph | Section] iugumque Dei detractare, inimicos quibus eos coerceret retinuit: Π populum Hebraeum inimicis afflixit not. lector A2 in marg. Quia, inquit, irritum fecit gens ista pactum meum quod pepigi cum patribus eorum, et uocem meam audire contempsit, et ego non delebo gentes quas dimisit Iosue et mortuus est, ut in ipsis /212r/ experiar Israel, utrum custodiant uiam Domini et ambulent in ea sicut custodierunt patres eorum, an non. Et subdit scriptura: Hae Hae] corr. lector A1 ex Haec sunt gentes quas Dominus
21. Nikola Modruški. Nauicula Petri, versio electronica [Paragraph | Section] et ego non delebo gentes quas dimisit Iosue et mortuus est, ut in ipsis /212r/ experiar Israel, utrum custodiant uiam Domini et ambulent in ea sicut custodierunt patres eorum, an non. Et subdit scriptura: Hae Hae] corr. lector A1 ex Haec sunt gentes quas Dominus dereliquit, ut erudiret in eis Israel Israel] correxi ex Ierusalem et omnes qui non nouerant bella Chananeorum, ut postea discerent filii eorum certare cum hostibus et habere consuetudinem proeliandi: quinque satrapas Philisthinorum, omnem quoque
22. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] flesse dicitur quod post centum annos nullus eorum, quos tunc cernebat, superfuturus esset. O si possemus in talem ascendere speculam de qua uniuersam terram sub nostris pedibus cernemus, iam tibi ostenderem totius mundi ruinas, gentes a gentibus et regnis regna collisa, alios torquere, alios necari, alios absorbi fluctibus, alios ad seruitutem trahi, hic nuptias, ibi plantum, illos nasci, istos mori, alios affluere diuitiis, alios mendicari, et non Xerxis tantum
23. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] alios uel aequales uel potiores cum ruinis eorum sigillatim recensere qui grauiora mala perpessi sunt. Nec solum contenti esse debemus priuatas recensuisse personas, sed principes, reges, imperatores, ciuitates, prouincias, gentes, populos, et alias potentias quascumque quibus aliquid cladis aut exitii aut infortunii maximum accidisse cognoscitur. Quod nimirum Seruius ad Ciceronem prudentissime aptissimeque his uerbis induxit: Quae res mihi
24. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] sedentes sepeliunt. Ceterum quis posset enumerare singularum nationum proprias consuetudines quas de sepeliendis mortuis habuerunt, cum et usque in hodiernam diem uix duas gentes inuenies exceptis Christianis quibus idem sit mos sepulturae! Vnde ergo, cum una sit omnium mors, tanta diuersitas sepeliendi inoleuit? Non certe aliunde quam ex diuersa uiuentium uoluntate aut opinione, ad quos, ut uel ex hoc
25. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph | Section]
Tum
26. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] grande nefas cupiunt uitare, necesse est
27. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | Section]
28. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] interempti martyrioque coronati hymnus
29. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
30. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | Sub2Sect | Section]
31. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_38 | Paragraph | SubSect | Section] quasi iuuenculus indomitus etc. 176 . Hieremias scribit in libro mala uentura super Iudam 177 . Adducam malum super omnem carnem, et Baruch fidelem saluabo quocunque perrexerit. Consummam cunctas gentes etc. nec quasi innocenti parcam tibi 179 . Saraias iussu Hieremię legit librum Babyloniis afflictionis super eos futurę et proiecit illum in fluuium Euphratem 181 . Recordare, Domine, quid
32. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_42 | Paragraph | SubSect | Section] predicatio.
33. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_51 | Paragraph | SubSect | Section] sunt operarii subdoli, transfigurantes se in apostolos
Christi etc. XI.
An experimentum quęritis eius, qui in me loquitur Christus? XIII.
AD GALATAS: Qui operatus est Petro in apostolatum circumcisionis, operatus est et mihi
inter gentes. Iacobus et Cephas et Ioannes, qui uidebantur columnę esse, dextras dederunt
mihi et Barnabę societatis II.
34. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_52 | Paragraph | SubSect | Section] de mari bestiam ascendentem etc. de Antichristo XIII.
Et uidi bestiam, et reges terrę, et exercitus eorum congregatos etc. de Antichristi et
suorum profligatione XIX.
Soluetur Sathanas de carcere suo, et exibit, et seducet gentes quę sunt super IIII
angulos terrę Gog et Magog; et congregabit eos in pręlium, quorum numerus est sicut arena
maris etc. XX.
35. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_96 | Paragraph | SubSect | Section] Craterę 243 . Filii Iacob 251 . Apostolorum tribulatio 253 . Deum Iacob prędicabunt 256 . Nobiles eius. Cerui. Apostolis, ut gentes doceant, pręcipitur 266 . Ad apostolos exhortatio 270 . Oues foetę 273 . Reliquię dicti iuxta electionem gratię 275 .
36. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_118 | Paragraph | SubSect | Section] XXV.
Pilatus lauit manus dicens: Innocens ego etc. XXVII.
37. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] immanitas 120 . Nomadum crudelitas 121 . Caspiani homine mactato diuinant 199 . Cibo simplici et unico usi Lusitani 65 . Gentes glande uictitantes. Famem tolerando ab obsidione liberati 100 . Mysi ab animalibus abstinent; melle, lacte et caseo aluntur. item Getę 119 . Getę uites exciderunt, ut abstemii uiuerent
38. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_159 | Paragraph | SubSect | Section] MELLA IN GEOGRAPHIA
39. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_178 | Paragraph | SubSect | Section] laguncula implebitur uino. Ecce ego implebo omnes habitatores terrę eius ebrietate. Et dispergam eos, uirum a fratre suo, et patres et filios pariter, ait Dominus 170 . Ad te gentes uenient ab extremis terrę, et dicent: Vere mendacium possederunt patres nostri, uanitatem quę eis non profuit 171 . Reducam eos, et erunt mihi in populum, et ego ero eis in Deum, quia reuertentur ad me in toto corde suo
40. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_188 | Paragraph | SubSect | Section] Helię occupauit fames populum Israel, id est exinanitio uerbi Dei; uenit propheta ad uiduam, de qua dicitur: Multi filii desertę magis quam eius quę habet uirum; et panem illi multiplicauit IIII. Demoniacus habitans in monumentis et sanatus a Iesu, signat gentes conuersas ad Iesum. Emoroissa tangens Iesum sanatur: gentilis populus credens saluatur VIII. Cum eiecisset demonium, locutus est mutus et admiratę sunt turbę XI. Ignem ueni mittere in terram, et quid uolo nisi ut
41. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_192 | Paragraph | SubSect | Section] Et alias oues habeo, quę non sunt de hoc ouili; et illas oportet me adducere, et uocem meam audient, et fiet unum ouile et unus pastor X. Ieeus declinans Iudeos abiit iuxta desertum, quia uerbum illis relictis uenit ad gentes XI. Quidem gentiles rogauerunt Philippum dicentes: Volumus Iesum uidere. Philippus, dicit Andreę, rursum uterque Iesu. Et ego, si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad me ipsum. Seruo amputatur auricula et denuo restituitur: ut auditus litterę in
42. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] oportet sapere XII.
43. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_197 | Paragraph | SubSect | Section] Dei, in facie Christi Iesu IIII.
44. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_242 | Paragraph | SubSect | Section] Stoidis insula quęstuosa margaritis 68 . Persis etiam in luxum diues. Tylos insula plurima margaritis 70 . Hammeum littus, ubi auri metalla. Cauranani, quod signat ditissimos armento. Arabum gentes ditissimę. Cytis insula in mari Rubro topazium ferens 71 . Quomodo inueniantur margaritę 102 . Lolia Paulina smaragdis margaritisque operta. Cleopatrę uniones omnium maximi. Clodius, Esopi tragedi
45. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et casus diaboli 190 . Leo gentium, draco qui est in mari. Faciam cum eis pactum pacis, et cessare faciam bestias pessimas de terra, id est demones 191 . Soluetur Sathanas de carcere suo, et exibit seducere gentes etc. 192 . Belial uniuersus interiit. Clypeus fortium eius ignis, uiri exercitus in coccineis, aspectus eorum quasi lampades, quasi fulgura discurrentia 209 . Facies eorum uentus urens
46. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_263 | Paragraph | SubSect | Section] Dominum sedentem super solium excelsum etc., de gloria Domini 152 . Deo omnia factu facilia esse, ipsum autem incomprehensibilem. Omnipotens creator et rector omnium, sapientię infinitę, omnia quasi nihil in comparatione illius. Omnes gentes quasi non sint, sic sunt coram eo. Ego Dominus primus et nouissimus ego sum 160 . Ego primus et ego nouissimus, et absque me non est Deus. Quis similis mei? De diis gentilium 161 . Ego Dominus, et
47. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_270 | Paragraph | SubSect | Section] eum uiri de loco suo 211 . Veniet Desyderatus cunctis gentibus. In die illa assumam te, Zorobabel, serue meus, et ponam te quasi signaculum, quia te elegi. Item de tempore Christi 212 . Post gloriam misit me ad gentes, quę spoliauerunt uos. Ecce ego adducam seruum meum Orientem, quia ecce lapis super lapidem unum VII oculi etc. 212 . Ecce uir, Oriens nomen eius, et subter eum
48. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_285 | Paragraph | SubSect | Section] Et uidi stellam de cęlo cecidisse in terram
IX.
49. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_285 | Paragraph | SubSect | Section] serpens antiquus, qui uocatur diabolus et
Sathanas, qui seducit uniuersum orbem; et proiectus est in terram, et angeli eius cum illo
missi sunt XII. Damnatio diaboli per aduentum Christi. Cum consummati fuerint mille anni,
soluetur Sathanas de carcere suo, et exibit, et seducet gentes etc. XX.
METHAMORPHOSES
50. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ascensus Domini 58 . Christus humiliatus 76 . Christus post passionem uictor 83 . Arcistrathgos pręliorum ad gentes legatus missus 83 . Ionas Christus, Niniue mundus 87 . Christus relinquens Patrem, ut gentium iungatur ecclesię 88 . Descendit ad inferos, tertia die resurrexit
51. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_323 | Paragraph | SubSect | Section] sitit, ueniat ad me. Iesus, filius Iosedech. Iesus magnus sacerdos. 145 . Christus rex er sacerdos 147 . Zorobabel 150 . Post gloriam misit me ad gentes 155 . Christus Deus omnipotens Sabaoth. Sacerdos magnus 155 . Christus tentatus 156 . Lux, lapis primarius, lapis stanneus 157 .
52. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Christus nasciturus de periculis liberauit 211 . Sex nomina Christi: admirabilis, consiliarius, Deus, fortis, pater futuri sęculi, princeps pacis. Christus fons, puer meus electus 215 . Ipsum gentes deprecabuntur, et erit sepulchrum eius gloriosum 216 . Saluator 217 . Emitte agnum, dominatorem terrę 221. 235 . Christus Ęgyptum ingressus. Veni mittere gladium
53. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_330 | Paragraph | SubSect | Section] Christus mons 184 . Christus apostolus, id est missus 191 . Iustitia, sapientia, sanctitas, fortitudo 192 . In semine tuo benedicentur omnes gentes 199 . Christi erga nos beneficia 201 . Christus mediator 202 . Promisdiones de Christo. Promissio de hominibus 205 .
54. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_340 | Paragraph | SubSect | Section]
Opera. Dei magna et parua 175 .
Christus rex regum 179 .
Christus descendit sicut pluuia in uellus, id est in Iudeos, et sicut stilicidia
stilantia super terram, id est super reliquas gentes 181 .
HIGINVS
55. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_347 | Paragraph | SubSect | Section] quomodo ergo conuersa es mihi in prauum, uinea aliena? etc. Assumam uos unum de ciuitate, et duos de cognatione, et introducam uos in Syon. Et dabo uobis pastores etc. In illo tempore uocabunt Hierusalem solium Domini, et congregabuntur ad eam omnes gentes in nomine Domini 167 . De congregatione Ecclesię per Christum 173 . Et habitabunt in terra sua, id est in Ecclesia in fide uniti 173 . Quia eiectam uocauerunt
56. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_351 | Paragraph | SubSect | Section] Mulier amicta sole, et luna sub pedibus eius, et in capite eius corona stellarum XII; et in utero habens, et clamabat parturiens, et cruciabatur ut pariat XII. Et peperit filium masculum, qui recturus erat omnes gentes in uirga ferrea etc. Draco persecutus est mulierem quę peperit masculum; et datę sunt mulieri alę duę aquilę magnę, ut uolaret in desertum etc. XII. Veni, et ostendam tibi sponsam, uxorem Agni. Et sustulit me in spiritu in
57. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_373 | Paragraph | SubSect | Section] in labiis eorum 364 . Obstructum est os loquentium iniqua. Intenderunt arcum suum. Defecerunt scrutantes scrutinio. Infirmata est contra eos lingua eorum. Verba iniquorum pręualuerunt super nos 366 . Dissipa gentes quę bella uolunt. Bestię calami. Congregatio taurorum 370 . Iniquitatem in excelso locuti sunt 373 . Leua manus tuas in superbias eorum in finem 374 . Filii Efren
58. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_392 | Paragraph | SubSect | Section] dicitur: Ęgypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane etc. 182 . Ad Ezechiellem dicitur: Quasi subcinericium ordeaceum comedes, et stercore hominis operies illud docens. Sic comedent filii Israel panem pollutum inter gentes etc. Ecce conteram baculum panis in Hierusalem etc. 185 . Fames propter peccata 187 . Nesciuit quia ego dedi ei frumentum et uinum etc. iccirco auferam
59. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uidebimus eum
sicuti est
60. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_424 | Paragraph | SubSect | Section] 247 . Fidelibus bona promittuntur 259 . Virgo Syon 269 . Fideles 278 . Miles Christi 280 . Gentes non omnes simul crediturę. Christiani 283 . Qui sequimini iustitiam et quęritis Dominum 290 . Beta cocta, beta semicocta 293 . Raritas credentium ex Iudeis
61. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_427 | Paragraph | SubSect | Section] Confessa implere, impleta docere 185 . Qui habet, dabitur ei 185 . Fidei argumentum in conuersione Pauli 193 . Qui ex fide sunt, hi filii sunt Abraham. Ex fide iustificat gentes Deus 199 . Iustus ex fide uiuit 201 . Fides non iam sub pedagogo 202 . Vnum sumus in Christo 203 . Fides cum
62. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_12 | Paragraph | SubSect | Section] Abraham nesciuit nos, et Israel ignorauit nos. Tu , Domine, pater noster, redemptor noster, a sęculo nomen tuum. Inuenerunt qui non quęsierunt me. Seruos suos uocabit nomine alio, id est Christianos 166. Prophetat pastores futuros et fideles inter gentes 176. Gentium conuersio 187. Siccaui lignum uiride, id est Iudeos, et frondem feci lignum aridum, id est gentes 188. Terra illa inculta facta est ut hortus uoluptatis etc. 192. Et dicam non populo meo: Populus meus es tu. Et ipse dicet: Deus meus es
63. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_12 | Paragraph | SubSect | Section] tuum. Inuenerunt qui non quęsierunt me. Seruos suos uocabit nomine alio, id est Christianos 166. Prophetat pastores futuros et fideles inter gentes 176. Gentium conuersio 187. Siccaui lignum uiride, id est Iudeos, et frondem feci lignum aridum, id est gentes 188. Terra illa inculta facta est ut hortus uoluptatis etc. 192. Et dicam non populo meo: Populus meus es tu. Et ipse dicet: Deus meus es tu 202. In die illa congregabo claudicantem 208. De conuersione gentium 210. De conuersione gentium
64. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_16 | Paragraph | SubSect | Section] qui operatur in uobis et uelle et perficere pro bona uoluntate II. AD THESSALONICENSES I: Spiritum nolite extinguere V. AD HEBREOS: Optimum est enim gratia stabilire cor XIII. IOANNIS I: Tenebrę transierunt, et uerum lumen iam lucet II.
Gentiles. ACTVVM: Petro reuelatum etiam gentes mundari a Deo X. Paulo dixit Dominus: Exi longe ad nationes XXII. PETRI I: Prophetę de futura in uobis gratia prophetauerunt etc. I.
METHAMORPHOSES
65. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_29 | Paragraph | SubSect | Section] agere possumus nisi per gratiam. Vnde propheta: Conuerte me,
66. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_29 | Paragraph | SubSect | Section] Conuerte me,
67. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_30 | Paragraph | SubSect | Section] dolet, non quod gentes saluentur, sed quod Israel pereat 92. Nox pręcessit, dies appropinquauit 93. Mulier inclinata, quam Dominus erexit 97. De thiopia mihi uictimę deferentur 143. Electa de gentibus Ecclesia 148. Et confugient gentes multę ad Dominum in die illa 155. Ociosi in uineam conducti 160. Gentium conuersio 165. Pullus: super ipsum gentes sperabunt 166. Facti filii Abraham 169. Inserti in radicem bonę oliuę. Cęcitas ex parte facta est domui Israel, donec intraret
68. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_30 | Paragraph | SubSect | Section] quam Dominus erexit 97. De thiopia mihi uictimę deferentur 143. Electa de gentibus Ecclesia 148. Et confugient gentes multę ad Dominum in die illa 155. Ociosi in uineam conducti 160. Gentium conuersio 165. Pullus: super ipsum gentes sperabunt 166. Facti filii Abraham 169. Inserti in radicem bonę oliuę. Cęcitas ex parte facta est domui Israel, donec intraret plenitudo gentium 171. Desertum 177. Magnum nomen Domini in gentibus 181,182. Secundi accipiunt hęreditatem, non
69. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_30 | Paragraph | SubSect | Section] credentibus gentiles crediderunt 204. Cęcitas ex parte facta est etc. 204. Abietes et cedri Lybani principes gentium 219. Damascus 236. Conuersi 237. Ciuitas gentium timebit te 247. Lybanus refertur ad gentiles 257. Confugient gentes multę ad Dominum. Desertum 272. A Christo mansuefacti. Populus pauper et tenuis 275. Suscitantur ab aquilone, ut credant in eum qui uenit ab ortu 276. Insulę 277. Deus non solum Iudeorum Dominus, sed etiam gentium 283. Persecutio 289. Nos
70. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_30 | Paragraph | SubSect | Section] Deus non solum Iudeorum Dominus, sed etiam gentium 283. Persecutio 289. Nos sumus et gens et tribus Domini 291. Conuertimini ad me ab extremis terrę, et salui eritis. Beati qui non uiderunt et crediderunt 295. Dabit impios pro sepultura 296. In ipso gentes sperabunt 297. Et semen tuum gentes hęreditabunt 298. Christus ad gentes missus 301. Pacem qui erant longe et his qui prope 307. Populus quem non cognoui seruiuit mihi 312. Ambulabunt gentes in lumine tuo
71. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_30 | Paragraph | SubSect | Section] etiam gentium 283. Persecutio 289. Nos sumus et gens et tribus Domini 291. Conuertimini ad me ab extremis terrę, et salui eritis. Beati qui non uiderunt et crediderunt 295. Dabit impios pro sepultura 296. In ipso gentes sperabunt 297. Et semen tuum gentes hęreditabunt 298. Christus ad gentes missus 301. Pacem qui erant longe et his qui prope 307. Populus quem non cognoui seruiuit mihi 312. Ambulabunt gentes in lumine tuo 313. Ędificabunt filię / peregrinorum
72. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_30 | Paragraph | SubSect | Section] Nos sumus et gens et tribus Domini 291. Conuertimini ad me ab extremis terrę, et salui eritis. Beati qui non uiderunt et crediderunt 295. Dabit impios pro sepultura 296. In ipso gentes sperabunt 297. Et semen tuum gentes hęreditabunt 298. Christus ad gentes missus 301. Pacem qui erant longe et his qui prope 307. Populus quem non cognoui seruiuit mihi 312. Ambulabunt gentes in lumine tuo 313. Ędificabunt filię / peregrinorum muros tuos 314. Vt mederer contritis
73. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_30 | Paragraph | SubSect | Section] 296. In ipso gentes sperabunt 297. Et semen tuum gentes hęreditabunt 298. Christus ad gentes missus 301. Pacem qui erant longe et his qui prope 307. Populus quem non cognoui seruiuit mihi 312. Ambulabunt gentes in lumine tuo 313. Ędificabunt filię / peregrinorum muros tuos 314. Vt mederer contritis corde et prędicarem captiuis indulgentiam 315. A facie tua gentes mouebuntur 320. Quibus non est nunciatum de eo audient 322,331. Esurientes impleuit bonis, et
74. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_30 | Paragraph | SubSect | Section] Populus quem non cognoui seruiuit mihi 312. Ambulabunt gentes in lumine tuo 313. Ędificabunt filię / peregrinorum muros tuos 314. Vt mederer contritis corde et prędicarem captiuis indulgentiam 315. A facie tua gentes mouebuntur 320. Quibus non est nunciatum de eo audient 322,331. Esurientes impleuit bonis, et diuites dimisit inanes 325. Gentium conuersio 328. Gentium peccata deleta 355. Nos filii Abraham, non Iudei 366. Gentiles cęci, Iudei claudi 375.
75. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_30 | Paragraph | SubSect | Section] 320. Quibus non est nunciatum de eo audient 322,331. Esurientes impleuit bonis, et diuites dimisit inanes 325. Gentium conuersio 328. Gentium peccata deleta 355. Nos filii Abraham, non Iudei 366. Gentiles cęci, Iudei claudi 375. Ephraim gentes. Gentium uocatio. Et erit spes nouissimis tuis 376. EX SECVNDA COMMENTARIORVM Gloria. Qui de sanctitate morum superbiunt 19. Recedite polluti, clamauerunt eis 20. Corona 47. Inanis
76. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_32 | Paragraph | SubSect | Section] crucem 180. Galilea 181. Populus gentilis pessimus. Emoroissa 185. Sydon 186. Demoniacus ab infantia, quem Dominus sanauit 186. Pullus ligatus 187. Vinea aufertur Iudeis et datur gentibus 187. Centurio confitetur 190. Vocatio gentium. Gentes cohęredes Christo. Hęreditas nostra Dominus 225. Chanaan immutatus 286. Familia 291. Tempus spargendi lapides et tempus colligendi 293. Melior est canis uiuus super leonem mortuum 302. Hęreditas Christi 321. Gentium conuersio 325.
77. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_33 | Paragraph | SubSect | Section] cadent 356. Transferentur 2 montes in cor maris. Mota est terra. Exaltabor in gentibus 356. Subiecit populos 357. Superstitio gentilis 358. Christus orat pro gentibus 364. Gentium uocatio. Allophili 365. Oculi eius super gentes respiciunt 367. Benedicite, gentes, Dominum Deum nostrum 367. Et gentes in terra dirigis 368. Non credentes inhabitare Dominum Deum 370. Omnes gentes magnificabunt eum 373. In mari uia tua 376. Precium Christi expensum in sepulturam peregrinorum
78. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_33 | Paragraph | SubSect | Section] montes in cor maris. Mota est terra. Exaltabor in gentibus 356. Subiecit populos 357. Superstitio gentilis 358. Christus orat pro gentibus 364. Gentium uocatio. Allophili 365. Oculi eius super gentes respiciunt 367. Benedicite, gentes, Dominum Deum nostrum 367. Et gentes in terra dirigis 368. Non credentes inhabitare Dominum Deum 370. Omnes gentes magnificabunt eum 373. In mari uia tua 376. Precium Christi expensum in sepulturam peregrinorum 377. De Egypto liberati 377.
79. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_33 | Paragraph | SubSect | Section] est terra. Exaltabor in gentibus 356. Subiecit populos 357. Superstitio gentilis 358. Christus orat pro gentibus 364. Gentium uocatio. Allophili 365. Oculi eius super gentes respiciunt 367. Benedicite, gentes, Dominum Deum nostrum 367. Et gentes in terra dirigis 368. Non credentes inhabitare Dominum Deum 370. Omnes gentes magnificabunt eum 373. In mari uia tua 376. Precium Christi expensum in sepulturam peregrinorum 377. De Egypto liberati 377. Prore tabernaculo repulso elegit nouum
80. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_33 | Paragraph | SubSect | Section] 358. Christus orat pro gentibus 364. Gentium uocatio. Allophili 365. Oculi eius super gentes respiciunt 367. Benedicite, gentes, Dominum Deum nostrum 367. Et gentes in terra dirigis 368. Non credentes inhabitare Dominum Deum 370. Omnes gentes magnificabunt eum 373. In mari uia tua 376. Precium Christi expensum in sepulturam peregrinorum 377. De Egypto liberati 377. Prore tabernaculo repulso elegit nouum 379. Linguam, quam non nouerat, audiuit 380. Hęreditas Domini 382.
81. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_33 | Paragraph | SubSect | Section] Venient et adorabunt coram / coram te 385. Vocatio. Populus Ęthiopum 386. Afferte Domino, patrię gentium 394. Dominus regnauit, exultet terra, id est gentiles credentes 396. Timebunt gentes nomen tuum. Dominus soluit compeditos. Populus qui creabitur, laudabit Dominum 397. Annunciate inter gentes opera eius. Et pertransierunt de gente in gentem 399. Quos redemit de manu inimici. Errauerunt in solitudine, in inaquoso. Emoroissa 402. Et collocauit illic
82. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_33 | Paragraph | SubSect | Section] Populus Ęthiopum 386. Afferte Domino, patrię gentium 394. Dominus regnauit, exultet terra, id est gentiles credentes 396. Timebunt gentes nomen tuum. Dominus soluit compeditos. Populus qui creabitur, laudabit Dominum 397. Annunciate inter gentes opera eius. Et pertransierunt de gente in gentem 399. Quos redemit de manu inimici. Errauerunt in solitudine, in inaquoso. Emoroissa 402. Et collocauit illic esurientes. Nationes. Meus est Galaad 403. In Idumeam extendam calciamentum meum 404. Dominare in
83. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_33 | Paragraph | SubSect | Section] inimici. Errauerunt in solitudine, in inaquoso. Emoroissa 402. Et collocauit illic esurientes. Nationes. Meus est Galaad 403. In Idumeam extendam calciamentum meum 404. Dominare in medio inimicorum tuorum 406. Mare uidit et fugit 409. Laudate Dominum omnes gentes 411. Inuenimus eum in campis siluę 422. Iacob et Israel 424. Et dedit terra eorum hęreditatem 425. Christiani. Pulli coruorum, id est filii gentilium 432. IOSEPHVS DE HISTORIA IVDEORVM Gula.
84. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_34 | Paragraph | SubSect | Section] illuminatio secundum Platonicos 67.
Promissio gratię in Isaac 124.
Quod omne opus gratię ad futuri sęculi pertineat nouitatem 180.
Sub gratię legibus omnis ętas 180.
Deus operatur uelle 186.
Gentium uocatio in Isaac 124,125.
Duę gentes in utero Rebeccę 126.
Filii Ioseph 128.
Fides gentium 137.
Vocatio gentium 146.
85. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_34 | Paragraph | SubSect | Section] ad aram crucis accessurus noluit bibere 68. Gratia. Cęci clamant, ut illuminentur 2. Gratia Spiritus Sancti 65. Gentiles designat secunda repromissio ad Abraham 16. Moyses primas tabulas fregit, sed non secundas 16. Et si in carne gentes sumus, in spiritu tamen Israel sumus 41. Moyses soluit calciamentum, et nos accepimus sponsam 49. De mundis et immundis animalibus 70, 71. Ęthiopissa Ecclesia ex gentibus 98. Populus assumendus. Sureximus 1 et erecti sumus 101.
86. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_42 | Paragraph | SubSect | Section] nemo scit 160. Duo aduentus Domini 214. Prodigia Antichristi 215. Iustitia: singularum rerum et personarum ęquissima distributio 22. Stateram ne transilias, id est ne prętergradiare iustitiam 151. Ignoratio. Quare tot gentes perire passus est Dominus, dum differt incarnationem 69. Inimicos aliquando nobis utiles esse 231. Ira carere omnino non possumus 80. Apostoli saluis inter se amiciciis dissenserunt 144. Inuidia. Frater inuidens
87. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_50 | Paragraph | SubSect | Section] in qua natus est 172. Ioachim rex iratus scidit uolumen prophetę 177. Ionas iratus non euenisse quod prophetauerat petiit tolli a se animam suam, et Dominus ad eum: Putas ne, quam bene irasceris tu? etc. 207. Ira magna ego irascor super gentes opulentas 212. Zelatus sum Syon zelo magno 213. Iniuria. Ioseph fratribus beneficium reddidit pro iniuria 7. Qui percusserit hominem uolens occidere, moriatur 12. Item de percutientibus. Item si percussus conualuerit 12. Qui calumniam
88. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_62 | Paragraph | SubSect | Section] Iusti uidebunt damnatos 167. Egressus est de loco suo, ut ponat terram tuam in solitudinem. Et dixi: Heu, heu, heu, Domine Deus etc. Ecce uenit gladius usque ad animam meam 168. Ipse Deus et rex sempiternus, ab indignatione eius commouebitur terra, et non sustinebunt gentes comminationem eius. Tu autem, Domine Sabaot, qui iudicas iuste et probas renes et corda, uideam ultionem tuam ex eis 170. Faciet iudicium et iustitiam in terra 173. Dominus de excelso rugiet et de habitaculo sancto suo dabit uocem suam 174. Ego sum
89. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_63 | Paragraph | SubSect | Section] A, a, a, diei, quia prope est dies Domini, et quasi uastitas a potente ueniet. Vlulate, quia prope est dies tenebrarum et caliginis. A facie eius contremuit terra, moti sunt cęli, sol et luna obtenebrati sunt, et stellę retraxerunt splendorem suum etc. Iterum congregabo omnes gentes, et adducam eas in ualle Iosaphat, et disceptabo cum eis etc. 204. Dies Domini ista, tenebrę, et non lux. Quomodo si fugiat uir a facie leonis etc. Reuelabitur quasi aqua iudicium, et iustitia quasi torrens fortis 205. Vidi uocantem iudicium ad
90. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_63 | Paragraph | SubSect | Section] 204. Dies Domini ista, tenebrę, et non lux. Quomodo si fugiat uir a facie leonis etc. Reuelabitur quasi aqua iudicium, et iustitia quasi torrens fortis 205. Vidi uocantem iudicium ad ignem etc. 206. Iuxta est dies Domini super omnes gentes. Sicut fecisti, fiet tibi. Retributionem tuam conuertam in caput tuum. Ecce Dominus egredietur de loco suo. Et descendet et calcabit super excelsa terrę, et consummentur montes subtus eum, et ualles scindentur sicut cera etc. 207. Contremuit terra a facie
91. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_66 | Paragraph | SubSect | Section] prophetę, cuius nomen non populus meus, quia uos, ait, non populus meus et ego non ero uester Deus 201. Afflictio per Romanos 203. De uastatione Iudę per Assyrios, Chaldeos, Gręcos et Romanos 204. In die illa congregabo claudicantem, id est gentes, et eam quam eieceram, id est synagogam. Reliquię fratrum eius conuertentur ad filios Israel, id est ad fideles Christi 208. De eorum obstinatione 210. De eisdem in fine conuertendis 211. Dispersi eos per omnia regna, quę nescierunt etc. 213.
92. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_66 | Paragraph | SubSect | Section] oriente etc, ita erit aduentus Filii hominis. Vbicunque fuerit corpus, illic congregabuntur et aquilę. Sol obscurabitur etc. Plangent omnes tribus terrę. Duo in agro. Duę molentes. Duo in lecto: unus assumetur, et unus relinquetur XXIIII. Congregabuntur ante eum omnes gentes. Separabit eos ab inuicem XXV. A modo uidebitis Filium hominis sedentem a dextris uirtutis Dei, et uenientem in nubibus cęli XXVI. Latro ad dexteram saluatur, ad sinistram damnatur. Sic erit in iudicio XXVII. Simile est regnum cęlorum domino ponenti rationem cum seruis suis et exigenti
93. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_69 | Paragraph | SubSect | Section] / non licet, nec adiurare licet XXVI. MARCVS ludicium Dei. Signa pręcessura diem Iudicii. Multi uenient in nomine meo et multos seducent. Exurget gens contra gentem. Erunt terremotus per loca et fames. Initium dolorum hęc. In omnes gentes prędicabitur Euangelium. Erunt enim dies illi tribulationis tales, quales non fuerunt ab initio creaturę neque fient. Et nisi breuiasset Dominus dies, non fuisset salua omnis caro, sed propter ellectos etc. Exurgent pseudoprophetę et pseudochristi. Sol
94. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_74 | Paragraph | SubSect | Section] cognouit uoluntatem domini sui et non fecit etc, plagis uapulabit multis XII. Iudei. Iairus rogans pro filia sunt Iudei credentes qui rogant pro synagoga VIII. Spiritus immundus exiuit de homine, id est de populo Israel credente, perambulat loca inaquosa, id est gentes etc. XI. Iudei ficus non fructificans per annos tres, id est nec ante Legem nec sub Lege nec sub Gratia. Mulier inclinata annis XVIII sanatur in sabbato XIII. Ad cęnam inuitati coeperunt simul omnes excusare etc. Dico autem uobis, quod nemo uirorum illorum qui
95. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_78 | Paragraph | SubSect | Section] nubem sedentem similem Filio hominis etc. XIIII. Contra iniquos qui tempore Antichristi erunt XV. Septem angeli effundentes phialas irę Dei. Ecce uenio sicut fur. Beatus qui uigilat etc. XVI. De ore eius procedit gladius ex utraque parte acutus, ut in ipso percutiat gentes. Et ipse reget eas in uirga ferrea; et calcat torcular uini furoris irę Dei omnipotentis. Et habet in uestimento et in femore scriptum: Rex regum et Dominus dominantium XIX. Et uidi thronum magnum candidum et sedentem super eum, a cuius conspectu fugit terra et cęlum etc. Et
96. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_80 | Paragraph | SubSect | Section] legis deuita
97. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_100 | Paragraph | SubSect | Section]
98. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_110 | Paragraph | SubSect | Section] puncto temporis comparentur 256. Nihil occultum 256. Erit lumen lunę sicut lumen solis. Nemo abibit impunitus 260. Mille anni 260. Ardens furor eius uenit cum gloria, quasi ignis deuorans. Vox Domini 261. Indignatio Domini super omnes gentes. Libri in quibus opera scripta. Stellę cadentes 265. Gladius Domini, id est sententia. Reges et principes terrę iudicabuntur 265. Mensura et perpendiculum, id est sententia 265. Ecce merces eius cum eo 272. Agni congregantur 273. In conspectu eius
99. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_124 | Paragraph | SubSect | Section] 340. Leones 347. Inimici mei dixerunt mala mihi 352. Pueri 357. Quid gloriaris in malicia, qui potens es in iniquitate 360. Quę euenerunt Iudeis 360. Alieni 361. Dispersi. Iudei in Iesum. Ab eis discedens uenit ad gentes 361. Non dimidiabunt dies suos. Contra Iesum 362,363. Disperge eos in uirtute tua. Deus, repulisti nos 364. Qui exasperant, non exaltentur 367. Canes 370. Increduli. Iterum. Iudeorum dispersio 371. Signa defecerunt et prophetę 374.
100. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_124 | Paragraph | SubSect | Section] Iesum 362,363. Disperge eos in uirtute tua. Deus, repulisti nos 364. Qui exasperant, non exaltentur 367. Canes 370. Increduli. Iterum. Iudeorum dispersio 371. Signa defecerunt et prophetę 374. Obstinati 375. Filii Iacob Iudei, filii Ioseph gentes. Iudei uiderunt Terram promissionis et non intrauerunt 376. Generatio praua et exasperans. Tribus tres in Hierusalem: Iuda, Beniamin, Leui. Reges Samarię de tribu Ephraim 377. Iacob et Israel carnalis. Quoties exacerbauerunt eum in deserto. Non seruauerunt
101. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_126 | Paragraph | SubSect | Section] 83. In Ezechiele similitudo quattuor animalium 84. Iniuria. Homicidium 84. Nulli iniuriandum 87. Iudeorum ritus 39. Iudeorum uera pietas 42. Sanctorum uitę ex Hebreis 42. Theologia 43. Abraham 44. Gentes externę admiratę Iudeos [59] 57. Alieni conueniunt cum historia Iudeorum 59. Abraham, Melchisedech, Enoch, Isaac 59. Iacob, Israel, Ioseph, alter Abram, Esau, Iob 60. Moyses 60. Iosue, Samuel, Dauid, Sâlomon 61. De
102. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_129 | Paragraph | SubSect | Section] 154.
Iudei et gentiles 155.
Iudei destructa terrena Hierusalem quęrant cęlestem 166.
Iudei in primogenitis 174.
Barach formam tenens prioris populi 178.
Esau et Iacob 178.
Signum Gedeonis, uellus lanę populus Israel, terra reliquę gentes, ros uerbum Dei 181.
HIGINVS
103. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_149 | Paragraph | SubSect | Section] Regnum Dei, id est Euangelium simile grano synapis. Item fermentum quod mulier abscondit in satis tribus farinę XIII. Lex et prophetę usque ad Ioannem. Facilius est cęlum et terram pręterire quam de lege unum apicem cadere XVI. Morus eradicata et in mare translata est Euangelium translatum ad gentes XVII. In Lege non esse perfectionem patet ex eo quod cum adolescens se Legis mandata implesse diceret, subiunxit Dominus: Si uis perfectus esse etc, quod ad Euangelium pertinet XVIII. Domine, ecce duo gladii hic. At ille dixit eis: Satis est. Satis enim
104. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_175 | Paragraph | SubSect | Section] moenia expugnare, sed multo pulchrius foedas uoluptates cohercere 196. Exordia Atellanarum 198. Contemptorem deliciarum agere 213. Alexandri exercitus captus Persicis illecebris 219. Alexander deorum fastigium emulatus 222. Luxuria Alexandri per ignotas gentes ductantis 231. Calanus in luxum uitę 232. Demetrius 242. Demetrii cultus 244. Cynea uoluptatem suadente quid responderit Fabricius 247. Epicuri uoluptas 251. Campanę delicię corrumpunt Hannibalis exercitum 280. Prima Romanę luxurię
105. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_195 | Paragraph | SubSect | Section] 89 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Mundus. Quod ęternus sit etc. 22. Multitudo. Gentes a minutis animalibus deletę 90. Balearici contra cuniculos petiere auxilium 96. In Gyaro insula mures, cum incolas fugassent, ferrum quoque rosisse. Coturnices in uella incidentes mersere nauigia 109. Mures a Troade fugauere accolas 115.
106. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_233 | Paragraph | SubSect | Section] bona sua constituet eum. Vendentes oleum quo lampades illuminantur. De quinque talentis lucratus alia quinque, de duobus duo, intrat in gaudium domini; nihil lucratus damnatur XXV. Qui docet bene male operans, uinum felle mixtum porrigit Domino XXVII. Euntes docete omnes gentes seruare omnia quęcunque mandaui uobis XXVIII. Qui aliis grauia imponunt et sibi leuia XXII. Mandata. Si uis ad uitam ingredi, serua mandata XIX. Diligere Deum et proximum, in his duobus mandatis uniuersa Lex pendet et prophetę XXII. Mulcta. Paleas comburet
107. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_309 | Paragraph | SubSect | Section] declamant in ecclesia. Eos doce quos uideris libenter audire 305. Nubes imbrem super terram effundentes. Sine timore doceat. Mane semina semen tuum 306. Magistri ociosi 306. Hostium doctrinarum claudetur frigente charitate 307. Annunciate inter gentes studia eius 325. Dominus in cęlo sedes eius, id est in sancto prędicatore 326. Pecunia Domini est prędicatio 329. Oculi prędicatores. Pupilla sensus spiritalis 330. Intonuit de cęlo Dominus 331. Annunciabunt cęli iustitiam eius 336. Vox
108. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_310 | Paragraph | SubSect | Section] Nubes. Veritas tua usque ad nubes 347. Sagittę tuę infixę sunt mihi, id est uerba 349. Ecce labia mea non prohibebo 351. Ora uestimenti. Sagittę tuę acutę 355. Virga directionis 356. Vt enarretis, quoniam hic est Deus 357. Audite hęc omnes gentes 358. Docens et non faciens 359. Pluuiam uoluntariam segrega, Deus, hęreditati tuę. Dominus dabit uerbum euangelizantibus uirtute multa 369. Laboraui clamans, raucę factę sunt fauces meę 371. Pascitur in meridie 390. Hortatur ad Deum 393.
109. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dicta Stephanopolis, quoniam coronas uenditando sustinuerat
paupertatem 331 .
110. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_36 | Paragraph | SubSect | Section] 179 . Curauimus Babylonem, et non est sanata. Derelinquamus eam etc. 181 . Lapsa est in lacum uita mea, et posuerunt lapidem super me 182 . Filii Israel, gentes apostatrices et indomabili corde 184 . Neque intelligent omnes impii, docti intelligent 200 . Quia tu scientiam repulisti, repellam te etc. 202 . Contra
111. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_41 | Paragraph | SubSect | Section] eos, et mechati sunt 168 . Periit fides et ablata est de ore eorum. Edificauerunt excelsa Tophet etc. Iuxta uias gentium nolite discedere 169 . A signis cęli nolite metuere, quę timent gentes etc. 170 . Tu reliquisti me, dicit Dominus. Retrorsum abisti, et extendam manum meam super te et interficiam te 171 . Domine, omnes qui te derelinquunt, confundentur. Recedentes a te in terra
112. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_50 | Paragraph | SubSect | Section] et euersio 190 .
Sicut mane transit, pertransit rex Israel 203 .
Ve qui dicitis: Nunquid in fortitudine nostra non assumpsimus nobis cornua? 206 .
Ira magna ego irascor super gentes opulentas 212 .
Peccatoribus non proderit potentia 214 .
113. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_56 | Paragraph | SubSect | Section] Circumueniamus iustum, contumelia et tormento interrogemus eum 137 . Benedictum est lignum, per quod fit iustitia. Per manus autem quod fit idolum maledictum est ipsum et qui fecit illud 140 . Tunc crucifixum gentes deprecabuntur, et erit sepulchrum eius gloriosum 154 . Cum eleuatum fuerit signum in montibus et clangorem tubę audietis, id est prędicationem crucis. Figam illum paxillum in loco fideli 155 . Falsum
114. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_78 | Paragraph | SubSect | Section] Petitio. Tu forsan petisses ab eo, et dedisset tibi etc. Nam quasi dogma quoddam est, neminem accipere diuinum donum ex non quęrentibus illud. Ipsum autem Saluatorem iubet Pater poscere, ut det illi. Secundum illud: Postula a me, et dabo tibi gentes hęreditatem tuam. Sed uenit hora et nunc est, quando ueri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et ueritate. Nam et Pater tales quęrit, qui adorent eum. Spiritus est Deus, et eos qui adorant eum, in spiritu et ueritate oportet adorare. Samaritani rogauerunt eum, ut ibi
115. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] autem erit, si sic permanserit VII.
116. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_89 | Paragraph | SubSect | Section] Iudeis non admittentibus Verbum Paulus et Barnabas dixerunt: Vobis
oportebat loqui primum uerbum Dei etc. XIII.
Paulus prędicat, Iudei blasfemant. Ille excutiens uestimenta dixit: Sanguis uester super
caput uestrum. Mundus ego ex hoc ad gentes uadam XVIII.
Disputante Paulo indurati maledicunt XIX.
117. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_151 | Paragraph | SubSect | Section] et inclitus, uir dolorum, percussus a Deo, sublatus de iudicio 296 . Iesus mortuus pro gente 303 . Super quem dilatastis os et eiecistis linguam 304 . Leuate signum in gentes. Vt intingatur pes tuus in sanguine. Quare rursum est indumentum tuum. Solus Christus saluator 318 . Ipse redemit eos et portauit eos 319, 322 . Tu autem, Domine, demonstrasti mihi etc.
118. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] omnem qui fornicatur abs te 373 . Conturbati sunt omnes insipientes corde 375 . Quia non crediderunt in Deum, et electos Israel impediuit 378 . Effunde iram tuam in gentes, quę te non nouerunt 379 . Quibus iuraui in ira mea, si introibunt in requiem meam 393 . Dominus regnauit; irascantur populi 396 . Impius. Et non crediderunt uerbis
119. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] etc. mundantes terram. Siquos reliqueritis, infesti uobis erunt 25 . Cum quęsieris ibi Dominum Deum tuum, inuenies eum, si tamen toto corde quęsieris, et tota tribulatione animę tuę. Cum introieris etc. VII gentes percuties ad internitionem, nec foedus nec coniugia inibis cum eis etc. 26 . Ad Iosue diicitur: Solue calciamentum de pedibus. Locus enim in quo stas sanctus est 31 . Samuel
120. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_295 | Paragraph | SubSect | Section] in puteo 53 . Syri fugerunt territi fragore a Domino excitato 64 . Ioas latuit absconditus in domo Domini annis VII 79 . Cecidit timor regis Nabuchodonosor super omnes gentes 93 . Qui timet hominem, cito corruet 132 . Semper pręsummit sęua perturbata conscientia 140 . Paruicors 141 . Cor timidum
121. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] deserti, et flamma succendit omnia ligna regionis 204 . Vermis ascendit et percussa hedera exaruit 207 . Totum in hamo subleuauit et traxit illud in sagena sua etc. et semper interficere gentes non cessat 210 . O, o, o, fugite de terra aquilonis 272 . Princeps tributorum Antiochi pacem simulans irruit super ciuitatem etc. 217 . Iuda duce absente
122. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_313 | Paragraph | SubSect | Section] Tentatio est uita homini super terram 90 . Et erit iste pax, cum Assyrius uenerit in terram nostram 104 . Nemo posset resistere, nisi Deus adiuuaret 122 . Gentes interficere non cessat 122 . Non est nobis colluctatio aduersus carnem et sanguinem 153 . Mei autem pene moti sunt pedes. Gladius quo interfecti multi 232 . Dedi
123. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et super ceruices ipsius ascendes 183 . Daniel draconem magnum interemit absque gladio et fuste, sed missa in ore eius offa pilis piceque compacta dirruptus est draco 201 . Simon in Galilea contriuit gentes etc. Iudas Ephroneos transitum sibi negantes cecidit 219, 220 . Victorię dies celebris. Iudas pugnauit a mane usque ad uesperam et uicit 220 . Victoria Ionathę. Item eiusdem contra
124. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 33v | Paragraph | SubSect | Section]
125. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 48v | Paragraph | SubSect | Section]
126. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 64v | Paragraph | SubSect | Section] trophaea crucis;
127. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 94v | Paragraph | SubSect | Section]
128. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 110v | Paragraph | SubSect | Section]
129. Šižgorić, Juraj. De situ Illyriae et civitate... [Paragraph | SubSect | Section]
130. Šižgorić, Juraj. De situ Illyriae et civitate... [Paragraph | SubSect | Section] soli deo integre nota est,
131. Bunić, Jakov. De raptu Cerberi, editio... [Paragraph | Section]
pedes!
per inane sub umbras
magis male firma minantur
bello cogitans, admirandum. Quorum alterum
veneracionem tui, alterum terrorem illis incussere. Peperit salutem nomini
Romano ille dies communis boni auctor, quo tu regni huius imperium suscepisti.
Auspicia eciam tua, beatissime rex, omnes gentes maxime timebunt, que regni tui
extremitates vel attingunt vel spectant: Ea namque parte, qua lucis exordium
est, Anarti, Teurisci, Cistobocidarum populi, Tibiscum deinde, Rabosum
Alucanique flumina incolentes, Meotim eciam paludem
inclite Cesar,
auaritia diuina et humana omnia peruertitis. qui et uosipsos et
delitias ac uoluptates uestras immortales arbitramini: uos hoc loco quanta maxime
possim uoce appello. aspicite regem celi. ducem angelorum. principem totius creature.
Nemo sit qui se abscondat a calore caritatis eius. omnes gentes. omnes
nationes. totus denique terrarum orbis (si nature conditio patitur) huc
accedat. tantumque scelus. tam inauditum flagitium pio aliquo affectu prosequatur.
Quid facitis patres? quid intuemini? quid taciti expectatis? Nos inquam nos tanto
redimimur precio. nos tanto curamur
glorificetur Pater in Filio. Et iterum: Quodcunque uolueritis,
petitis, et fiet uobis. Et quid mirum, quod sic ad nos Filius, si
sic etiam ad Filium Pater? Postula a me, inquit, et dabo tibi
gentes hęreditatem tuam, et possessionem tuam terminos terrę. Hinc
illum in Euangelio non semel orantem legimus, quandoque tamen propria
potestate utentem, ut nec solum hominem nec solum Deum credas, sed Deum et
hominem
Ne timeas a facie eorum, quia ego
tecum sum, ut erruam te. Denique: Misit, inquit, Dominus
manum suam et tetigit os meum et dixit: Ecce dedi uerba mea in ore tuo,
ecce constitui te hodie super gentes et regna, ut euellas et destruas et
disperdas et dissipes et ędifices et plantes. Siquis igitur ad
prędicationis opus diuinitus eligitur, nulli rei diffidat, nihil trepidet;
omnia aderunt, cui aderit Deus.
uero Iudeis et ad conuitia
furenti rabie prorumpentbus dixerunt: Vobis oportebat primum
loqui uerbum Dei. Sed quoniam repellitis illud et indignos uos iudicatis
ęternę uitę, ecce conuertimur ad gentes. Relinquendi ergo sunt, qui
peruersa obstinatione durati a peccandi proposito diuelli nullo modo
possunt, ne, dum in sterili solo sementem iacimus, foecundę interim glebę
nullo subactę aratro fructu huberiore
nostra ex Deo
est .
Illud quoque macerandi corporis genus, quod a Bonifacio, Mysię Inferioris
archiepiscopo, seruatum legimus non est silentio prętermittendum. Ferunt
enim, cum ad illas gentes Christum euangelizaturus proficisceretur,
equitantibus iis, qui cum illo erant, ipsum medio brumę tempore sine equo
nudis pedibus incessisse. Et cum ad montium asperiora itinera peruenissent,
equum conscendisse, sed
ex secundo Regum uolumine apparet, ubi dicitur ideo iam
trium annorum fame laborare populum. Israhel, qui rex Saul Gabaonitas contra
fidem, quam a Iosue acceperant, interfecisset. Sed si pręceperat iampridem
Dominus omnes gentes illas internitione deleri, cur solis deinde mendacibus
parci uoluit? Quod scilicet nulli obesse, sed tantum sibi prodesse mendacio
quęsierant. Ac ne omnino impune mentitos crederes, mancipiorum more
seruierunt.
fortique animo dignum esset. Tot igitur bona illo figmento comparata sunt,
quot sine illo mala secutura erant. Quis enim tot milibus Assyriorum, tantis
armatorum copiis aperto Marte resistere ualuisset? Et ecce, qui multas iam
gentes urbesque uno impetu subiugauerant, unius mulieris fraude capti
succubuerunt. Et cum id Dei uoluntate auxilioque factum nemo neget, certe
sic imponere impio non illicitum fuit.
Ac ne hoc simulandi fingendique genus
ita ut Barnabas
duceretur ab eis in illam simulationem. Sed cum uidissem, quod non recte
ambularent ad ueritatem Euangelii, dixi Cephę coram omnibus: Si tu, cum
Iudeus sis, gentiliter uiuis et non Iudaice, quomodo gentes cogis
iudaizare? Quod certe Paulus nequaquam dixisset, si etiam ipse ea,
quę supra dicta sunt, per simulationem et non per licentiam potius
peregisset, Iudeorum saluti consulens, sed gentiles, ne eadem
ubi ille, cum
orasset Dominum suum, ut iam de terris euocatus in ipso requiesceret,
tradidit spiritum. Glorietur nunc proteruę potestatis uanus imperator
Diocletianus maximę orbis parti se imperasse, ualidissimas quondam gentes
suę subegisse ditioni, si uni puero Christum colenti imperare nequiuit, si
ipse poenas inferendo plus timuit quam ille patiendo, si uiuum denique
dimittere coactus est, ad quem perimendum tam dira expetiuit
ac dolens clamat: Vę terrę ac mari, quia
descendit diabolus ad uos, habens iram magnam, sciens, quod modicum
tempus habet. Et idem rursum ait: Soluetur Sathanas de carcere
suo, et exibit, et seducet gentes, quę sunt super quatuor angulos terrę,
Gog et Magog. Et congregabit eos* in pręlium, quorum numerus est sicut
harena maris. Et ascenderunt super latitudinem terrę, et circumierunt
castra sanctorum et
expandet lumen suum. Obtenebratus est sol in ortu suo, et luna
non splendebit in lumine suo. Hieremias ait: Ipse Deus uiuens et
Rex sempiternus, ab indignatione eius commouebitur terra, et non
sustinebunt gentes comminationem eius. Et Iohel propheta: A facie
eius — inquit — contremuit terra, moti sunt cęli, sol et luna
obtenebrati sunt, et stellę retraxerunt splendorem suum. Et iterum:
Sol
quia
prope est dies tenebrarum et caliginis. Idem et Sophonias affirmat
dicens: Iuxta est dies Domini magnus, iuxta est uelox nimis. Ante hos
etiam Abdias propheta dixit: Iuxta est dies Domini super omnes gentes.
Et hunc quidem constat prophetare coepisse anno quinto Iosaphat, regis
Iuda, et quarto Achab, regis Israhel. Ex quo ad hanc usque diem, qua ista
scribimus, computantur duo milia quadringenti triginta septem anni.
uenit
de longinquo, ardens furor eius et grauis ad portandum. Labia eius
repleta sunt indignatione, et lingua eius quasi ignis deuorans. Spiritus
eius ueluti torrens inundans usque ad medium colli, ad perdendas gentes
in nihilum, et frenum erroris, quod erat in maxillis populorum. In
Apocalypsi quoque legitur: Ecce uenit cum nubibus, et uidebit eum omnis
oculus, et qui eum pupugerunt. Et plangent se super eum omnes
Magnus enim dies Domini et terribilis ualde, et quis sustinebit eum?
Vox ista gladius ille est, quem Ioannes in Apocalypsi uidit ex utraque
parte acutum procedere de ore fidelis et ueracis, ut in ipso percutiat
gentes, et de quo Iob ait: Fugite a facie gladii, quoniam ultor
iniquitatum est gladius, et scitote esse iudicium. Hoc ergo gladio,
id est, hoc spiritu oris sui, Dominus Iesus transuerberabit impiissimum
tyrannum et
quę est
pars domus superior, et ipse super omnes efferet sese, etiam supra Deum
tanto superbię spiritu inflatus incedet. Mosoch autem et Thubal filii fuere Iapheth, et hoc loco designant illas gentes, quę
ab ipsis originem trahentes cum Antichristo contra Ecclesiam uenturę sunt.
Sed de earum plaga Zacharias quoque uaticinatur dicens: Et hęc erit
plaga, qua percutiet Dominus omnes gentes, quę pugnauerunt
hoc loco designant illas gentes, quę
ab ipsis originem trahentes cum Antichristo contra Ecclesiam uenturę sunt.
Sed de earum plaga Zacharias quoque uaticinatur dicens: Et hęc erit
plaga, qua percutiet Dominus omnes gentes, quę pugnauerunt aduersus
Hierusalem. Tabescet caro uniuscuiusque stantis super pedes suo s,
et oculi eius contabescent in foraminibus suis, et lingua eorum
contabescet in ore suo. De nece uero
Utinam — inquit Esaias — dirumperes cęlos et descenderes, a facie
tua montes defluerent, sicut exustio ignis tabescerent, aquę arderent
igni, ut notum fieret nomen tuum inimicis tuis, a facie tua gentes
turbarentur. Cum feceris mirabilia, non sustinebimus. Desyderat
aduentum Iudicis propheta, quia tunc demum se plenam beatitudinem
consecuturum sperat. Et tamen non sustinebimus inquit, ut ostendat eo
quia semper dexteritas quędam atque agilitas ad bene beateque uiuendum in
ipsis effulsit.
Locus uero iudicandorum, ad quem congregabuntur, uallis Iosaphat assignatur,
dicente Domino per Iohelem: Congregabo omnes gentes et deducam eas in
uallem Iosaphat, et disceptabo cum eis ibi. Et
iterum: Consurgant et ascendant gentes in uallem Iosaphat, quia ibi
sedebo, ut iudicem omnes gentes in circuitu. Sed
congregabuntur, uallis Iosaphat assignatur,
dicente Domino per Iohelem: Congregabo omnes gentes et deducam eas in
uallem Iosaphat, et disceptabo cum eis ibi. Et
iterum: Consurgant et ascendant gentes in uallem Iosaphat, quia ibi
sedebo, ut iudicem omnes gentes in circuitu. Sed quoniam uallis
illius angustię non ita multorum hominum capaces sunt, credimus alios in
ualle, alios circa uallem confluxuros atque
Iohelem: Congregabo omnes gentes et deducam eas in
uallem Iosaphat, et disceptabo cum eis ibi. Et
iterum: Consurgant et ascendant gentes in uallem Iosaphat, quia ibi
sedebo, ut iudicem omnes gentes in circuitu. Sed quoniam uallis
illius angustię non ita multorum hominum capaces sunt, credimus alios in
ualle, alios circa uallem confluxuros atque ideo in ea omnes congregandos
dici, quia super omnes inde Iudicii
utrunque immensum, et quod illa obtulit et quod hęc
inflixit. De utraque in Ecclesiastico prędictum est: Benedictio illius
quasi fluuius inundabit, et quomodo cataclysmus aridum inebriauit, sic
ira ipsius gentes, quę non exquisierunt eum, hereditabit. Causam
autem subdens, cur sic eos damnauerit, ait: Esuriui enim, et non dedistis
mihi manducare; sitiui, et non dedistis mihi potum; hospes eram, et non
omnes, qui eorum, quibus
pręsunt, saluti atque utilitati consulere negligunt. Post hęc idem apostolus
aduersus perfidos Iudeos excutiens uestimenta sua dicet: Sanguis uester
super caput uestrum; mundus ego ex hoc ad gentes uadam, ut scilicet
Iudeis ob incredulitatis pertinaciam ad ęternas tenebras relegatis ipsos
gentiles conuersos et credentes in cęlestia recipiat tabernacula.
deiicient eos;
in miseriis non subsistent. Postremo dicet: Conuertantur
peccatores *add.
*corr. ex decipiant
in infernum, omnes gentes, quę obliuiscuntur Deum.
Iob quoque, uir iustus et timens Deum, impios et malos damnabit et
execrabitur dicens: Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superueniet
eis inundatio, et dolores diuidet furoris
lingua. Tunc enim etiam illi, qui damnati erunt,
confitebuntur Christum experti uirtutem potentiamque eius, qua sibi subiecit
omnia. Et tunc adorabunt eum — ut in Psalmo dicitur — omnes reges,
o mn es gentes seruient ei. Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et
omnes reges terrę gloriam tuam. Tunc tu, Domine, implebis ru inas,
ut, unde reprobi spiritus pręcipites corruerunt, ibi homines a te electi
tecum habitent
illi, qui damnati erunt,
confitebuntur Christum experti uirtutem potentiamque eius, qua sibi subiecit
omnia. Et tunc adorabunt eum — ut in Psalmo dicitur — omnes reges,
o mn es gentes seruient ei. Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et
omnes reges terrę gloriam tuam. Tunc tu, Domine, implebis ru inas,
ut, unde reprobi spiritus pręcipites corruerunt, ibi homines a te electi
tecum habitent et te ad dexteram Patris in
facies eorum uentus urens; et congregabit quasi harenam captiuitatem. Et
ipse de regibus triumphabit, et tyranni ridiculi eius erunt... Totum in
hamo subleuauit, traxit illud in sagena sua... et semper interficere
gentes non cessat. Aderunt ibi et ferę bestię a Daniele quondam
uisę: leęna expandens alas, ursus dentibus infrendens, ut comedat carnes
plurimas; pardus quoque cum quatuor alis et totidem capitibus; alia etiam
bestia
ac tumidis sub naribus ignem
foedera taedae
iter!
Joannem Episcopum habuerunt; et ab inde profugi Christianis manibus huius Civitatis fundamenta jecerunt. Semper enim ab incunabulis
Ragusa Christum professa, nec ullo vicinarum gentium
contaminata est contagio: quibus expurgandis sacrae fidei
lavacro nunquam desiit esse studiosa. Nam et feras gentes
tanquam mater
tempore conferebat Pianiuantagii semotum humanis curis, quod et etas iam senescens et uitae suae modestia expostulabat, ubi obiter nobis fuit sermo, de diuinis rebus, quibus oppido oblectatur, audissetque nos edidisse libellum de mundi origine lapsu et reparatione eiusdem, non eo more quo olim gentes edocuerint, uerumenimuero quo deus optimus maximus sanctis uatibus enarrasse creditur quibus ab impia secta Maumethana differimus quae risu potius est explodenda quam refellenda rationibus quibus res apretissima non indiget, hortatus est ut honestius haec nostra lucubratiuncula in publicum
Italia se ubique strenue gessit ad Picenos, Gallos Transpadanos, Insubres, et Emilios nouit haec omnia Felsina praecipue et Rauena, tota denique Italia tumultuante in eum Leo Pon. Max. cui et maximo animo, et maxima reuerentia ut ingenuum principem decuit resistens apud gentes gratiam, aeternumque nomen sibi comparauit, cuius sublimibus pedibus obsecro me offer pro planta, hocque itidem tuis fiat deflexo poplite queso et hoc nostrum munusculum serena fonte suscipe quamuis sit impar animo tanti principis attamen animus noster est ingens ut sese tibi pro perpetua
flevit Panchaica tellus, 85
et peregrinatio in Egyptum.
Ipsa dolos fugiens Memphim petit alma Maria,
Pectora diuinumque genus, Iudea iuuentus,
paupertas, generis neque sordida nostri
ensem aut hastilia torquens,
effigiant tumidum caput oraque uittę,
deum, nunquid succurrere fessis
Bethsana
solerti
Accessus facilisque magis subeuntibus illa.
dignare tuis. Quis munera tanta
subeatue pericula secum,
interrumpere conantibus comprimendis. Non memini audire neque legere orationem nostra tempestate priscorum oratorum facundiae propius accedentem. Nam has nationes, maxime autem Caesarem ipsum ad id jam bellum incumbentem non delectavit modo, atque commovit, sed etiam affecit, et adversus illas gentes armorum ardore vehementer inflammavit, ac omnium concursantium conatus perfregit. Caesar voluit ut impressoribus ederetur. Ego sicuti dicta est, quae certe extemporanea est, pro ea, quae mihi tecum est gratia atque familiaritate eam ad te mitto, quem scio hoc dicendi genere delectari,
viribus aggredi Gallos et eos tota Italia explodere et ulterius prosequi, et ita faciebat omnes preparatus.
De xxvj. ejusdem mensis venerunt alie omnino prioribus contrarie quod idem Illustrissimus Vice Rex statuerat retrocedere in Regnum Neapolitanum et revocabat undequaque gentes suas ad retrocedendum, ex qua fama et retrocessu credebatur quod Cremona iam esset perdita, et quod Veneti qui non erant remote ab ea, potiti fuissent civitate: Mediolani fuit tumultuatum, et Civitas fecit indutias cum Arce ad x. dies et quod pro illis x. diebus darentur victualia Arci ex
Venetos qui se confederarunt cum Gallis et noluerunt aliquam pacem cum Caesare: contra Venetos munita est Cremona et Brixia, ulterius, status Mediolani facit ccc. lanceas et totidem equos levis armature, qui etiam opponentur Venetis.
Caesarea Majestas providit quod ultra gentes que sunt in Verona etiam ulterius missa sunt ij. M. peditum et datus ordo in Comitatu Tirolis, quod si Veneti ponerent obsidionem ante Veronam irent subito ad succurendum ei x. vel xij. M. et quantum opus fuerit hominum ad succurendum Verone: Pontifex autem videns imminens
Humillima commendatio: licet non dubitem Illustrissimum Dominum Ducem Mediolani significare Serenitati Vestre quomodo potitus est arce Mediolani, nihilominus abscente Caesare in venatione, volui et ego hoc Serenitati Vestrae nuntiare: xx. presentis fecit deditionem et ingresse sunt gentes Ducis in ea et Galli exiverunt: Arx etiam Cremone fere eisdem conditionibus fecit deditionem quibus Arx Mediolani, scilicet si non subveniatur sibi infra certum tempus reddet se.
Veneti in ipsis Venetiis sunt in extrema necesitate et desperatione, imo ad evitandam
videbimus quamdiu persistent in hoc constantes.
Dux Ferrarie et Bentivoli habuerunt salvum conductum a Pontifice et vadunt Romam, similiter Dux Urbini et vadit ad Urbem.
Scribuntur ex Verona, quod Veneti habent paucissimas immo quodam modo nullas gentes et si volent Hispani, actum esse de eis et cito terminaretur bellum, hoc scribit Caesari Tridentinus Episcopus *Il se nommoit George de Neydeck et est mort en 1514. locum tenens Veronae: Cum eisdem Venetis expirarunt indutie
descenderunt in Italiam, et sunt solum Italice et pauce, tamen intraverunt Alexandriam, quo Dux mittebat aliquas lanceas Hispanas et suas ad recuperandam eam et ipse sequebatur cum reliquo exercitu Hispano, et cui eadem vel sequenti die xviiij. presentis debebant conjungi Helvetii, etiam veniebant gentes Pontificie quas Vicerex expectabat Placentie et promiserat omnes gentes suas: post Ducem versus Alexandriam, miserat autem mile Pedites in Cremonam et cum eis Illustrissimum D. Prosperum de Columna pro presidio civitatis quum dubitabant Venetos aliquid contra illam civitatem
Alexandriam, quo Dux mittebat aliquas lanceas Hispanas et suas ad recuperandam eam et ipse sequebatur cum reliquo exercitu Hispano, et cui eadem vel sequenti die xviiij. presentis debebant conjungi Helvetii, etiam veniebant gentes Pontificie quas Vicerex expectabat Placentie et promiserat omnes gentes suas: post Ducem versus Alexandriam, miserat autem mile Pedites in Cremonam et cum eis Illustrissimum D. Prosperum de Columna pro presidio civitatis quum dubitabant Venetos aliquid contra illam civitatem molituros.
Veneti trajecto per pontem quem
presidio civitatis quum dubitabant Venetos aliquid contra illam civitatem molituros.
Veneti trajecto per pontem quem construxerant Athesi, sicuti nunc relatum est, occuparunt nobis Valesium et Pischeriam que est fortissima, quid ulterius facient intelligemus: gentes Pontificis quotidie expectantur, Helvetii etiam ultra illos qui sunt in statu Mediolani: descendunt viij. M. ex eis et credo quod ibunt versus Bergomum contra Venetos, petunt a Caesare mille equites aliquam artellariam et xvj. M. Florenos Rheni in mense et progredientur quocumque Caesar
meique amantissimi et tui obseruantissimi, obrepere non parua solicitudo solet, quae me
dies atque noctes exagitat, quod tuo liberalissimo erga me animo nequeam non esse
ingratus. Erro procul a patria in extremis terrarum partibus, nonnumquam inter inhumanas
gentes, sine spe, sine auxilio, adeo pertinaciter insequente fortuna ut saepe numero uitae
odium mihi suboriatur. Accesserat pestilens quedam aegritudo quae, omitto quod uires
eneruauerit, certe pulcherrimum meum institutum interrupit, quo (si licuisset per aduersam
euangelicę ueritatis assertores auersi,
ne in tam duro solo frustra uerbi semen iaciant,
nullam frugem facturum, dicunt:
pereuntes
uidere et negligere?
a diabolo superari et succurrere nolle?
immo etiam tergiuersari et fugere?
dum uereris ne quis tuis increpationibus offensus tibi aduersetur,
tibi detrahat,
tibi aliquo detrimento sit.
Sed meminisse debes,
quemadmodum Dominus miserit apostolos inter gentes
sicut agnos inter lupos |
et illi profecti cum fiducia euangelizabant Dei uerbum |
nec supplicia nec mortem expauescentes,
dum obsequium pręstarent Deo.
Nihil ita metuere debemus |
ut Dei iudicium.
temporale est, quod ab hominibus times,
quod autem a Deo maxime
necessario satis sit,
si indigueris,
ne nefas putares ait:
Dignus est operarius mercede sua.
Mercede uidelicet quę inopię succurrat,
non quę luxuriam paret.
Porro sicut ipse docuerat,
ita discipulis suis prędicationis officium imposuit dicens:
Euntes docete omnes gentes |
seruare omnia quęcunque mandaui uobis.
Optimi itaque Christi imitatores illi sunt,
qui faciendis ad populum bene beate-que uiuendi sermonibus operam
impendunt |
et quod alios docent,
ipsi pręstant,
ne bonum quod uerbo ędificant,
morum
|
partem-que reseruare in animo habuerit,
audiat ipsum dicentem:
fidei sunt,
docere studuit |
quam alienigenas nationes.
Quam quidem rem postea apostoli quoque ipsi confessi sunt |
ad illos dicentes:
Vobis oportuit primum prędicari regnum Dei,
sed quia indignos eo uos fecistis,
ecce conuertimur ad gentes.
Itaque in distribuendis ex charitate rebus |
in eos qui pariter indigent,
ratio aliqua ducenda erit |
cognationis,
conditionis,
religionis |
ac bonitatis.
et hoc quoties opus erit uel docere ignaros |
uel corripere
Apostoli Iudeorum obstinatione offensi dixerunt:
loquitur Christus?
Excusabat immaturam ętatem Hieremias ad populum loqui iussus |
imparem-que se huic rei asseuerabat quando tetigit os eius Dominus dicens:
quod imperatum est,
id persequi atque perficere curabit.
Abraham
subduntur |
non solum ipsi sed etiam omnis eorum posteritas penitus perisset,
nisi pro illorum inobedientia Christi Saluatoris obedientia satisfecisset.
interpunxit Gortan; nullam distinctionem habet Glavičić
manus conserere ultro non appetet? Quis te duce, te spectatore pro Christiana fide libens non obierit? Reges consurgent, principes mouebuntur, mare classibus consternetur, campi milite replebuntur, timebunt gentes, aduersarii formidabunt. Et fugiet serpens a facie leonis rugientis et persequentis. O terque quaterque beati, quibus auita regna uidere et patrias terras colere dabitur! Beatissimi uero quis sub crucis signo et te imperatore oppetere continget! Quod si generalis huius expeditionis tempus
separat trans Iordanem ad
confugium illorum, qui nolentes occiderint proximum suum. Hę fuerunt: Bosor,
Ramoth et Golan. Docet populum cerimonias et iudicia eosque ad pręcepta
perficiunda hortatur. Prędicit de uictoria aduersus gentes futura. Enumerat,
quot bona, si Domini pręcepta obseruauerint, consecuturi sint. Commemorat, quod
ducti sint per desertum XL annis, ut tentarentur, an mandata custodirent, quod
pluerit eis manna, ut ostenderet, quod non in solo
Iordane colloocare. Magnificauit eum Dominus, et
obedierunt ei sicut Moysi. Illis de alueo ascendentibus reuersę sunt aquę ad
cursum suum. Die decimo castrametati sunt in Galgalis. Ibi posuerunt lapides,
quos de Iordane tulerant. Gentes miraculo audito timuerunt. Iosue iussu Domini
circumcidit secundo filios Israhel, quia, qui supererant, non erant circumcisi.
Manserunt eodem in loco, donec sanarentur. Loco inditum nomen Galgala. Ibidem
fecerunt Phase, in
Iosue fornicati sunt
in Baal et Astaroth; ideoque passi direptiones nec resistere aduersariis
ualebant. Dominus autem suscitauit iudices, qui illos de angustiis
liberarent. Sed ne his quidem paruerunt. Itaque seruatę sunt gentes, a
quibus uexarentur traditusque est Israhel Cusanrasathaim, Mesopotamię regi,
in seruitutem per annos octo.
OTHONIEL
OTHONIEL, filius
Ionatam filium morte damnauerat, quod contra edictum die illo, quo inimicos
fugientes persequebatur, parum melis gustasset, sed ille populi
intercessione liberatus est. Saul autem firmato regno uicinas gentes
infestabat. Graue bellum erat ei cum Palestinis. Vicit Amalechitas. Iussus
omnes internitione delere, Agag regi capto pepercit et gregibus et uestibus
eius. Et quoniam non obediuit, poenituit Deum ei regnum detulisse.
olim captam et incensam Cananeo interempto rex pharao tradiderat in dotem
filię sue, uxori eius. Idem construxit Bethoron, Baalath,
Palmiram et omnes uicos eius, qui absque muro erant. Vicinas gentes fecit
tributarias. Constituerat super opera prępositos DL. Ter per singulos annos
offerebat holocausta. Fecit classem in Asiongaber. Allata sunt ei de Ophir
talenta auri CCCCXX. Regina Saba uenit, ut uideret sapientiam
NEEMIAS
NEEMIAS, Helchię filius, erat Susis pincerna Artaxerxis regis. Anno XX regni eius
dimissus urbis Hierosolymę muros coepit ędificare. Vicinę gentes eum irrisione
et subsannatione lacessebant. Aedificatę sunt portę: porta Gregis, porta
Piscium, porta Vetus, porta Vallis, porta Sterquilinii, porta Fontis, porta
Equorum. Aedificato iam muro ęmuli, quos inuidię stimulus
Et iterum:
Sitientes, uenite ad aquas! Idemprophetauit de gentium
conuersione ab idolis ad Christum: In die illa, inquit, radix
Iesse (id est Christus) stat in signum populorum, ipsum gentes
depręcabuntur. In die illa inclinabitur homo ad factorem suum. In die
illa audient surdi uerba Libri et de tenebris et caligine oculi cęcorum
uidebunt. Et erit, inquit, desertum in Chermel et Chermel
cęcus nisi seruus meus et
surdus nisi ad quem nuncios misi? Vnde nuncii isti ad ipsos Iudeos
in Euangelio aiunt: Vobis oportuit primum prędicari uerbum Dei, sed quia
repellitis illud, ecce conuertimur ad gentes. Post hęc poenam
quoque obstinatis denunciat propheta: Terra, inquit, uestra
deserta desolabitur et derelinquetur filia Syon. Et iterum: Ruit
Hierusalem, quia lingua eorum et adinuentiones
prophetauit, postea tamen quam ille coepisset mense secundo. Per multas
uisionum figuras de his, quę futura erant, uaticinatus est. Vidit uirum
ascendere super equum ruffum in myrteto, qua uisione nunciauit Deum in
gentes iratum et Iudeis facilem atque placatum. Vidit quatuor cornua, quę
uentilauerant Iudam et Israhel et Hierusalem. Vidit mox quatuor fabros ea
deiectum uenientes. Vidit uirum cum funiculo mensorum, ut eo metiatur futurę
perniciosioremque fuisse / neque rempublicam Christianam tantopere labefactatam in maioribus instantis ruinae discriminibus extitisse. Namque vt ipsa Thurcarum primordia paulo altius repetam: praeter Herodoti ac Diodori sententiam (de Mosis autem relatione alia est consideratio) constat Scytharum gentes antiquissimas ac semper populosissimas fuisse: Scythae antiquissimi et populosissimi. quippe nec aquarum inundatione / sicut caeteri / submergi potuerunt / quum eminentiorem partem terrae / quasi quandam arcem teneant / vt omnia inde orta flumina in meridiem
scientia peruenisse liquer. Foeminae Scytharum bellicosae. Taceo de Iaxamatis / Iaxamatae aliisque intra suos fines pari viris animo proeliantibus: Amazones patrios limites egressae armis non modo sedes acquisiuere / sed bellicosissimas gentes sibi tamdiu parere coegerunt / Amazonum virtus. donec Hercules Iouis filius Euristei iussu profligatis amazonibus Amazones ab hercule profligatae. Hyppolitem reginam non abduxerit / atque Panthesilea demum bello troiano ab Achille non
praeda ad oppugnationem vrbium se accingunt: quibus partim in deditionem receptis / partim vi expugnatis / Capta demum Constantinopoli altera Roma Constantinopolis altera roma vniuersae Thraciae iugum imposuerunt. Deinde Thraciae fortunam sequuntur Gentes a thurcis deuictae. Peones / Triballi / Macedones / Thessalli / Magnesii / Achaei / Boetii / Opuntii / Graeci / Aetholi / Locri / ac tota Peloponnesus / excepta vnica Venetorum ciuitate Neapoli. Eadem procella distrinxit Prouinciae a thurcis in europa
iram praeceps rapitur / vt illis asperrimis atque atrocissimis Scythis / vnde ea gens deuoluta est / longe truculentior habeatur. Thurca Scythis truculentior. Nec vires animo desunt: nam duobus et viginti gentibus in Ponto Mithridati olim subiectis Gentes Mithridatis imperat / possidet opulentissimam Asiam / bellicosam subaegit Thraciam / deuicit Macedoniam: quae terrarum imperio quondam potita est / Macedonia quondam terrarum imperio potita. quae Asiam / Armeniam / Iberiam / Albaniam / Cappadociam / Syriam
magistri
responsum. Dico uobis — inquit — quia, si hi tacuerint, lapides
clamabunt.
Vis nosse, infidelis pharisee, quomodo hi tacuerunt et lapides locuti sunt? Gentibus
Christum euangelizabant et ab impiis interempti conticuerunt. Sed gentes, quę pro diis lapides
colebant ad uerum Deum per apostolicam doctrinam conuersę Christum, Dei filium, confiteri
coeperunt. Potens enim erat Deus de lapidibus istis suscitare Abrahę filios. Itaque primi
facti sunt nouissimi et nouissimi primi, ad nuptias ueri sponsi aqua
ut pro peccatis omnium satisfaceret. Vnde et
clamabat (sicut in Ioanne est scriptum): Nunc princeps huius mundi eiicietur
foras. Mundi princeps erat diabolus, cum late in omnes idolatras regnaret.
Qui tunc de eiusmodi regno est eiectus, cum gentes conuersę unum uerum Deum colere coepere.
Et ego — inquit — si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad
meipsum. Exaltatus in cruce, exaltatus in resurrectione, exaltatus in ascensione traxit
ad se sanctos patres de tenebris, gentiles de
imminutes
unigenito propter me, benedicam tibi, et multiplicabo semen tuum sicut stellas cęli et
uelut harenam, quę est in littore maris. Possidebit semen tuum portas inimicorum suorum, et
benedicentur in semine tuo omnes gentes terrę, quia obedisti uoci meę. Iureiurando
firmatur promissio, ut diuini consilii immobilitatem designet. Multiplicatum est autem semen
Abrahę, ut dicimus, in multiplicatione in Christo credentium, in quo benedici debuerant non
solum Iudei, sed etiam omnes gentes,
omnes gentes terrę, quia obedisti uoci meę. Iureiurando
firmatur promissio, ut diuini consilii immobilitatem designet. Multiplicatum est autem semen
Abrahę, ut dicimus, in multiplicatione in Christo credentium, in quo benedici debuerant non
solum Iudei, sed etiam omnes gentes, quibus prędicatum est Christi Euangelium, ut omnes in
Christo, qui secundum carnem semen Abrahę* fuit, benedicantur atque saluentur. Pręterea si
nosse uis, quomodo isti possederunt portas inimicorum suorum, uideas oportet, quod principes
terrę, qui persequebantur
— inquit — exibit lex,
et uerbum Domini de Hierusalem. Non de lege Moysi intelligit, quę multo ante de Synai,
non de Syon exierat, sed de lege Christi, quę per apostolos de Hierusalem exitura erat. Et
subdit de ipso legislatore dicens: Iudicabit gentes, et arguet populos multos; et
conflabunt — inquit — gladios suos in uomeres, et lanceas suas in falces. Non
leuabit gens contra gentem gladium, non exercebuntur ultra ad pręlium. Bellandi enim
studium uersum fuit in agri colendi curam. Quod autem
non exercebuntur ultra ad pręlium. Bellandi enim
studium uersum fuit in agri colendi curam. Quod autem ait: Vltra non exercebuntur ad
pręlium, certum tempus significat. Alioquin fortasse haud multo post bella exerceri
coepta, nunc inter has nunc inter illas gentes adhuc furere grassarique non cessant. Pacem
tamen in natiuitate Domini futuram etiam Dauid pręuidit in psalmis dicens: Venite et
uidete opera Domini, quę posuit prodigia super terram, auferens bella usque ad fines terrę.
Arcum conteret, et confringet arma, et
qui gustu peccauerat,
gustus continentia satisfaceret. Illorum ieiunium in figura pręcessit. Nam neque Lex Moysi
absoluere nos potuit a maledicto antiquę pręuaricationis, nec Helię ad montem peruentio.
Christo soli reseruatum fuit, ut in illo benedicantur omnes gentes et pristinę gratię, quas
amiserant, restituantur.
Dauid quoque, sicut in multis, ita et in hoc tenuit typum Christi, sub eius persona loquens
in psalmis: Operui in ieiunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi; hoc*
est in tentationem
denegant uel de Patre genitum ante omnia
tempora uel de matre in tempore. Iterum alibi: Propter Syon — inquit — non
tacebo, et propter Hierusalem non quiescam, donec egrediatur ut splendor uirtus eius, et
saluator eius ut lampas accendatur. Et uidebunt gentes iustum tuum, et cuncti reges inclytum
tuum. Ad Ecclesiam prophetans hoc ait. Virtus Ecclesię et Saluator Christus est, qui
apostolis in monte resplenduit suę luce diuinitatis. Viderunt autem eum gentes et reges, tam
illi, qui corporeo intuitu eum Hierosolymis
uirtus eius, et
saluator eius ut lampas accendatur. Et uidebunt gentes iustum tuum, et cuncti reges inclytum
tuum. Ad Ecclesiam prophetans hoc ait. Virtus Ecclesię et Saluator Christus est, qui
apostolis in monte resplenduit suę luce diuinitatis. Viderunt autem eum gentes et reges, tam
illi, qui corporeo intuitu eum Hierosolymis conspexerunt, quam qui postea per apostolorum
prędicationem fide susceperunt. Hoc ipsum magis aperte Baruch propheta declarat dicens:
Hic est Deus noster, et non ęstimabitur alius aduersus eum. Hic adinuenit
animi morbis laborabant,
esse ostenderemus, si mihi non foret propositum nihil aliud hoc uolumine demonstrare, nisi
quęcunque ueterum Scripturę de Messia uenturo prędixerant, in Christo, quem Iudei
crucifixerunt, fuisse impleta.
Quod autem gentes ad ueri cognitionem per Christum inducendę fuerint, per easdem pene
similitudines in eodem propheta Deum Patrem Filio loquentem audimus: Dedi te —
inquit — in foedus populi, in lucem gentium, ut aperires oculos cęcorum et educeres de
conclusione
et* ueritas, et uita. Cui tamen
inuidentes Iudei iniquo animo ferebant, quod sabbatis curaret quodque patrem suum diceret
Deum, se Deo faciens ęqualem. Hoc relatum in Euangelio legitur Ioannis, et impletur illud in
psalmis: Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Discunt tamen
ab ipso, quem arguebant, licere etiam sabbatis bene agere. Quod autem esset ęqualis Deo Dei
filius, quomodo contradicere poterant, si ille, quod de se fatebatur, miraculis supra omnem
uim humanam factis uerum esse
mihi a Patre mandata sunt, executor.
Porro, ipsum isto sanctę** prędicationis officio functum fuisse per se prius, deinde per
apostolos, ex aliis quoque Scripturę locis monstrare possumus. In Hieremia Pater Filium
affatur et ait: Ecce ego constitui te hodie super gentes et super regna, ut euellas et
destruas, et disperdas, et dissipes, et ędifices, et plantes; hoc est docendo euellas
uitia, destruas errores, disperdas diaboli potestatem, dissipes Iudeos incredulos, ędifices
autem Ecclesiam fidelem et plantes in ea arbores
quoque prędicatione per orbem diffusa idem propheta ait: Repleta est terra scientia
Domini, sicut aquę maris operientis. In omnem enim terram exiuit sonus eorum, dicente
Domino, sicut in eodem propheta est scriptum: Mittam ex eis, qui saluati fuerint, ad
gentes in mare, in Affricam, in Lydiam, tendentes sagittam; in Italiam et Gręciam, ad insulas
longe, ad eos, qui non audierunt de me, et non uiderunt gloriam meam. Et
annunciabunt gloriam meam gentibus. Nonne hoc illud ipsum est, quod in Euangelio
legimus ad
Tribus autem Domini in Christo credentium est multitudo.
Sequitur de apostolis: Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum
Dauid. Domus autem Dauid regnum Israhel est. Israhelitas ergo incredulos iudicabunt
discipuli Christi. Quod autem et reliquas gentes iudicaturi sint, Sapientię liber testatur, in
quo scriptum est: Fulgebunt iusti, et tanquam scintillę in arundineto
discurrent. Iudicabunt nationes et dominabuntur populis, et Dominus eorum regnabit in
perpetuum. Denique, quod demonum etiam
tibi filii; constitues eos principes super omnem terram.
Hi sunt etiam nubes illę, de quibus in Esaia loquitur Dominus: Nubibus mandabo,
ne pluant super Israhel imbrem. Et hoc quidem tunc est impletum, cum discipuli Domini
a Iudeis repulsi recesserunt ad gentes. Quid adhuc dicam? Hi fuerunt fulgura dicente Propheta:
Alluxerunt fulgura eius orbi terrę. Et iterum: Fulgura — inquit —
in pluuiam fecit. Parum est fuisse fulgura, etiam cęli fuere. Cęli
— inquit —
florebit quasi lilium. Germinans germinabit, et exultabit lętabunda et
laudans. Rursum alibi ait: Non uocaberis ultra derelicta, et terra tua non
uocabitur amplius desolata, et reliqua, quę longum foret repetere. In psalmis quoque
dicitur: Increpasti gentes, et periit impius, et nomen eorum delesti in ęternum.
Increpuit Dominus gentes per apostolorum prędicationem, et ipsis ad Christum conuersis periit
impius diabolus, per quem subuersi saxa et *corr. ex cęciderunt
**corr. ex
alibi ait: Non uocaberis ultra derelicta, et terra tua non
uocabitur amplius desolata, et reliqua, quę longum foret repetere. In psalmis quoque
dicitur: Increpasti gentes, et periit impius, et nomen eorum delesti in ęternum.
Increpuit Dominus gentes per apostolorum prędicationem, et ipsis ad Christum conuersis periit
impius diabolus, per quem subuersi saxa et *corr. ex cęciderunt
**corr. ex maxilla
l igna pro diis habebant. Et nomen eorum fuit deletum,
Siquidem in
Iudeis coepta est Christi Ecclesia, sed in gentibus multiplicata et dilatata. Futurum hoc
Spiritus Sanctus reuelauerat per prophetas. Hieremias: In tempore illo — inquit —
uocabunt Hierusalem solium Domini; et congregabuntur ad eam omnes gentes in nomine
Domini in Hierusalem. Et ipsamet in psalmis se dilatatam gloriatur ad Dominum dicens:
Statuisti in loco spacioso pedes meos. Pedes Domini, qui perambulasse terram
dicuntur, apostoli fuere per omnes orbis partes diffusi, ut prędicent
ascensu cogita. Hęc est domus et atrium Dei et tabernaculum Spiritus Sancti.
Audi Micheam dicentem: Et erit in nouissimo dierum mons domus Domini pręparatus in
uertice montium, et sublimis super colles; et fluent ad eum populi, et properabunt gentes
multę. Mons iste altissimus omnium illa petra est, illud fundamentum, super quo
ędificata domus Domini nullis aduersariorum concutitur procellis, et dum oppugnatur,
speciosior fit ex uictoria. Hoc testatur Aggeus propheta dicens: Implebo domum istam
turris fortitudinis a facie inimici.
De amplitudine pręterea et dilatatione huius uineę in psalmis canitur: Vineam de
Aegypto transtulisti, id est de tenebris Christum negantium Iudeorum, Aegyptus enim
interpretatur tenebrę; eiecisti gentes incredulas, et plantasti eam, in iis, qui
deposito gentilitatis errore Euangelio crediderunt; dux itineris fuisti, uiam
docendo salutis; plantasti radices eius, ut firma permaneat in proposito
credulitatis; et impleuit terram;
atque disperibit. Ait enim:
Vinea Domini exercituum domus Israhel est. Nubes uero desierunt eam imbribus
irrigare, quando apostoli Iudeis incredulis dixerunt: Vobis primum oportuit prędicari
uerbum Dei, sed quia repellitis illud, ecce conuertimur ad gentes. Quibus credentibus
corda, quę terra arida erant, suscepta apostolicę disciplinę pluuia exhuberarunt fructibus
uirtutum.
De synagogę autem uinea in Hieremia quoque lamentantem Dominum audimus: Ego plantaui
te — inquit — uineam fructiferam,
mundum Ecclesiam dici reor. Illi enim, qui extra Ecclesiam
sunt, a luce ista non illuminantur, sed in tenebris cęcutiunt errorum.
Saluum ergo fac populum tuum, Domine, et benedic hęreditati tuę, quod tibi spoponderat Deus
Pater dicens: Dabo tibi
gentes hęreditatem tuam. Auerte ab ea uim impiorum, contere illorum potentiam,
qui ei molesti sunt, qui eam persequuntur, qui quottidie aduersus Ecclesię tuę filios,
cultores tuos tuosque famulos rapinis, captiuitate, seruitute cędibusque grassantur, qui
dicunt:
eum,
quomodo perderent eum. Atque in idem flagitii atque immanitatis ipsi sacerdotum
principes et scribę et seniores populi et pręses Pilatus, ut postea suo loco uidebimus,
consenserunt. Et tunc quidem impletum est illud in psalmis dictum: Quare fremuerunt
gentes, et
populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terrę, et principes conuenerunt in unum
aduersus Dominum, et aduersus Christum eius. Et in alio psalmo: Captabunt
— inquit — in animam iusti, et sanguinem innocentem
fidelis eos, qui in Christo
credunt, uocet electos. Qui si usque in finem permansuri sunt, Petri fides Christique, Dei et
Domini nostri, religio in finem usque perseuerabit. Et tunc demum reliquię quoque Israhel ad
Christum conuersę saluę fient. Quanuis igitur toti terrę gentes dominentur Machumetanę, semper
extabit hęc uictoria, quę uincit mundum, fides nostra. Et hanc unam, quam orbi imperans
Romanorum potentia delere nequiuit, nec Turcarum quidem uis delebit. Plus multo uirium habet
unica Christi pro Petro facta oratio quam omnium hominum in
respondit. Accusantibus autem eum principibus sacerdotum et
phariseis despexit ipsum Herodes et per ludibrium ueste alba indutum remisit Pilato, ut de
illo, quod uelit, cognoscat ac iudicet. Hoc est illud — ut ante diximus — quod in psalmis
dicitur: Quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terrę,
et principes conuenerunt in unum aduersus Dominum et aduersus Christum eius. Sed nemo
humilitatem Christi contemnat. Qui enim nunc hominum subiicitur iudicio, postea — sicut
scriptum est —
est — significauit alienas nationes deposito idolatrię errore post
Christum ituras et Iudeis in perfidia obduratis euangelicę credituras ueritati. Canitur enim
in psalmis: Aethiopia pręueniet manus eius Deo. Et Hieremias ad Filium Dei
loquens ait: Ad te gentes* uenient ab extręmis terrę, et dicent: Vere mendacium
possederunt patres nostri, uanitatem, quę eis non profuit. Ille igitur crucem post
Iesum gerit, qui uel errore relicto Euangelio fidem pręstat uel peccati conscius conuertitur
ad poententiam uitiumque
Terra mota est, illi in perfidia immobiles perstitere.
Petrę scissę* sunt, illi petris omnibus duriores permansere. Monumentis apertis mortui
surrexerunt, illi de monumento scelerum suorum surgere neglexerunt. Centurio gentilis cum sua
cohorte Filium Dei confitentur, ut gentes contemptis idolis Christum suscepturas significarent
et tamen Iudeos a perfidię obstinatione non recessuros. De illis, qui in passione Domini
surrexerunt, arbitror in Esaia fuisse prędictum: Expergiscimini — inquit —
et laudate, qui habitatis in
gentibus demones, uana superstitione delusis. Quin etiam
fidelibus Iudeis imperabant protoplastorum culpa in inferno receptis. Sed gentili populo in
Sophonia loquens: Expecta me — inquit — in die resurrectionis meę in
futurum, quia iudicium meum, ut congregem gentes. Post resurrectionem enim Domini
apostolis euangelizantibus congregatę sunt gentes in una Christi Ecclesia, quę prius dispersę
erant in multiplicem idolorum culturam et inanium ritum deorum.
Porro utrosque, hoc est Iudeos et gentiles, pariter se liberaturum
protoplastorum culpa in inferno receptis. Sed gentili populo in
Sophonia loquens: Expecta me — inquit — in die resurrectionis meę in
futurum, quia iudicium meum, ut congregem gentes. Post resurrectionem enim Domini
apostolis euangelizantibus congregatę sunt gentes in una Christi Ecclesia, quę prius dispersę
erant in multiplicem idolorum culturam et inanium ritum deorum.
Porro utrosque, hoc est Iudeos et gentiles, pariter se liberaturum repromittit per Osee*
prophetam dicens: De manu mortis liberabo eos, de morte redimam
et quod in ultimo seculo futurum erat, ut in medio annorum perficiatur, optat. Cui
Dominus illud respondere uidetur — sicut paulo ante diximus — in Sophonia scriptum:
Expecta me, dicit Dominus, in die resurrectionis meę, in futurum, quia iudicium meum,
ut congregem gentes; ut uidelicet Iudeis ob perfidiam reprobatis ex gentibus mihi
congregem Ecclesiam.
Post resurrectionem enim Dominus noster misit operarios suos in messem suam, et triticum
quidem collegit in horrea, zizania autem in fasciculos colligata igni comburenda dimisit.
abundauerat peccatum, superabundauit et gratia. Hoc
autem fuit maxime necessarium ad salutem generis humani, quod in peccati diluuio super omnem
terram effuso desperabat.* Sequitur: Et
prędicare in nomine eius poenitentiam et remissionem peccatorum in omnes gentes,
incipientibus ab Hierosolyma. Eleganter in his Euangelicę obseruationis ordo
exprimitur. Pręcedit enim prędicatio, prędicationem sequitur poenitentia, poenitentiam
remissio. Quomodo crederent, nisi esset prędicatum? Quomodo poenitentiam agerent, nisi
sed
in nomine Domini, qui potest ignoscere et peccata delere.
In omnes genets
— inquit — incipientibus ab Hierosolyma. Et in his, ut mihi uidetur,
dictis ordo seruatus est saluandorum. Iudeis non credentibus gentes crediderunt. Iccirco prius
nominantur gentes, deinde hi, quibus prędicari est coeptum. Sic enim et apostoli, cum a Iudeis
repellerentur, dixerunt: Vobis prius oportuit prędicari uerbum Dei, sed quoniam uos eo
indignos facitis, ecce conuertimur ad gentes.
et peccata delere.
In omnes genets
— inquit — incipientibus ab Hierosolyma. Et in his, ut mihi uidetur,
dictis ordo seruatus est saluandorum. Iudeis non credentibus gentes crediderunt. Iccirco prius
nominantur gentes, deinde hi, quibus prędicari est coeptum. Sic enim et apostoli, cum a Iudeis
repellerentur, dixerunt: Vobis prius oportuit prędicari uerbum Dei, sed quoniam uos eo
indignos facitis, ecce conuertimur ad gentes.
*corr. ex
non credentibus gentes crediderunt. Iccirco prius
nominantur gentes, deinde hi, quibus prędicari est coeptum. Sic enim et apostoli, cum a Iudeis
repellerentur, dixerunt: Vobis prius oportuit prędicari uerbum Dei, sed quoniam uos eo
indignos facitis, ecce conuertimur ad gentes.
*corr. ex disperabat
Quare autem prius Iudeis fuit euangelizandum? Puto, ne Christus de Iudeis secundum carnem
genitus minus suos quam alienos dilexisse uideretur aut in illos mortis suę
genitus minus suos quam alienos dilexisse uideretur aut in illos mortis suę uindictam
appetisse, pro quibus orauerat in cruce. Pręterea iis primum ostendi debuit, qui de ipsius
aduentu Scripturas habebant, ut* cognita diuinorum sententia eloquiorum facilius crederent, et
ipsę gentes, cum eos, qui Iesum crucifixerunt, a morte suscitatum adorare uidissent, promptius
ad eiusdem fidei sacramentum confluerent. Inexcusabilis est igitur Iudeorum error, qui, primi
ad coenam patrisfamilias uocati uenire contempserunt, et grande profecto gentilium meritum,
qui,
Et ego mittam promissum Patris mei in uos. Vos autem sedete in
ciuitate, quoadusque induamini uirtute ex alto. Apostoli sancti testes fuerunt
passionis et resurrectionis. Sed quia testimonium ferre uel aduersus Iudeos inuidię in
Christum ueneno infectos uel aduersus gentes idolatrię errore subuersas minime tutum
uidebatur, et humana fragilitas in uitę contemptum aliquid moliri non audebat, ego
— inquit — mittam promissum Patris mei in uos. Hoc illud est, quod alibi
ait: Dabo uobis os et sapientiam, cui
in cęlo, ut cum eodem corpore super cęlum ascendam et hominem mihi Dei
uerbo unitum ad dexteram Patris collocem. Potestas ergo, quam semper habui in gloria
maiestatis, data est mihi in humilitate assumptę* humanitatis. Euntes ergo docete
— inquit — omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus
sancti. Hoc alios docete, quod a me didicistis. Instruentes autem de omnibus, quę
credere oportet, ut salui fiant, baptismi gratia purificate, ut Ecclesię membra facti mihi,
qui caput eius sum, coniungantur,
alios docete, quod a me didicistis. Instruentes autem de omnibus, quę
credere oportet, ut salui fiant, baptismi gratia purificate, ut Ecclesię membra facti mihi,
qui caput eius sum, coniungantur, et sicut ego et Pater unum sumus, ita et ipsi mecum unum
sint. Docete omnes gentes — inquit — ut se non modo ad saluandos Iudeos uenisse
significaret, uerum etiam ad omnes gentium nationes. Alioquin, qua ratione diceretur
Agnus Dei, qui tollit peccata mundi, si solum Iudeę gentis peccata tolleret et
tam modicę partis mundi
fide iustitia. Pueris uero, qui baptizati absque iustitię operibus decedunt,
sufficit innocentia ad salutem, quia iustificati sunt per Mediatoris passionem, ita ut, quod
in origine amiserant, in baptismo consequantur.
Et quoniam arduum et difficile uidebatur docere omnes gentes et singulos quosque
baptismatis aqua abluere, ipse, qui potest omnia, suum pollicetur auxilium: Et ego
uobiscum sum — inquit — omnibus diebus, usque ad consummationem seculi.
Non ad solos, qui tunc erant, discipulos suos hoc dicit — neque
etiam nunc ab eis
discessurus repetit, ut diligentius curent, quod iterato sermone sibi commendari
agnoscunt. Dixit ergo eis: Euntes in mundum uniuersum prędicate Euangelium omni
creaturę. Hoc nempe illud est, quod ante dixerat: Docete omnes gentes. Et
quomodo baptizare deberent, iam satis eos instruxerat, baptismi nunc explicat uirtutem et
credentium meritum, ut ad fidem baptismumque uenire uolentes, quid sibi hęc sacramenta
collatura essent, intelligant. Qui crediderit — inquit — et
uox est:
Ipse inuocabit me: Pater meus es tu, Deus meus et susceptor salutis meę.
Frequenter autem Deum Patrem ab eo inuocatum in Euangelio legimus. Et ego —
inquit — primogenitum ponam illum, excelsum prę regibus terrę. Omnes ergo gentes,
omnes populi, qui Christum induistis, plaudite manibus, iubilate Deo in uoce exultationis,
quoniam Dominus excelsus, terribilis, rex magnus super omnem terram. Magnus in cruce peccata
tollens mundi, magnus in inferno captiuos liberans, magnus in sepulchro die tertia
cęlo mitteret Spiritum Sanctum, si iam in terra dederat? Quia ipsa remittendi et
retinendi peccata potestas, quę sufflando collata est, indigebat scientia, ne ignorarent,* cui
remittere uel cui retinere peccata debeant. Indigebant etiam isti, qui in gentes idolis
deditas nouam ueri Dei religionem uulgaturi erant, multa animi fiducia multaque miraculorum
operatione, quibus probarent uera esse, quę docent, atque illos, qui deposito errore ea
susciperent, beatos fore. Talibus ergo misso de cęlo Spiritu Sancto donis ditati
non dubitamus. Ad hęc longe satius est animas de manu diaboli erruere,
quod nostri faciunt prędicatores, quam corpora iugo humanę seruitutis oppressa liberare, quod
Herculem autumant egisse. Si quidem illis ipsis, quos sibi comites elegerat Christus, Dominus
noster, ut uiam ueritatis gentes docerent, iniunxit, ostendens eum, qui hoc officio fungitur,
multam quidem non in terrena, sed in cęlesti patria recepturum mercedem. Ait enim: Qui
fecerit et docuerit sic, magnus uocabitur in regno cęlorum. Cum ergo multo pręstantius sit
exhortando, monendo, docendo peccatorem de
Slauini quoque, licet
nondum sacris nostris initiati, Christianam admirari religionem ob illius seculi
sanctitatem: nempe illis temporibus Christiani sacerdotes cultui diuino
summopere dediti erant, uitaque eorum et mores consumati omnes gentes ad
religionem suscipiendam maxime alliciebant) tum per pactionem pendendi
annui tributi a seruitute liberati Burnum oppidum Epidaurii agri a Slouinis
aliquot ante annis deletum ipsorum Slouinorum permissu incolere coeperunt.
Licinio, quanta
Constantio Arriana hęresi subuerso? Sapor quoque, Persarum rex, Christianos
persecutus est, et Romanorum Iulianus Apostata, et Gothorum Harmaricus, deinde
Radagasius, postremo Ataulphus. Post hos Vandalorum Alanorumque gentes cum
Genserico suo rege Arriana hęresi et ipso polluto, tunc ab Hyspania ad Aphricam
profecto, catholicam fidem persecutę sunt. Et cum ita sit, nonne mirum uidetur,
quomodo tandem non solum steterit, sed etiam aucta ac dilatata sit
qui derelicta non uisitabit,
dispersum non quęret, et contritum non sanabit, et id, quod stat, non
enutriet. Contrarius ergo erit bono pastori Christo, qui derelictos
primorum parentum culpa uisitauit oriens ex alto, et gentes per idolorum errorem
dispersas ueri manifestatione congregauit, uitiorum tabe affectos per
poenitentiam sanauit, sanatos, ne remorbescerent, gratię suę pharmaco
sustentauit. Ille pręterea (ut subiungitur) carnes
et cathenam magnam in manu
sua, et apprehendit draconem, serpentem antiquum, qui est diabolus et
Sathanas, et ligauit eum per annos mille, et misit eum in abyssum, et
clausit et signauit super illum, ut non seducat amplius gentes, donec
consummentur mille anni. Isti mille anni totum tempus significant, ab
incarnatione Christi usque in finem sęculi. Angelus autem descendes
de cęlo et clauem habens abyssi, Christus est, cui data est omnis
oportet illum solui modico
tempore , tempus Antichristi erit, quem tribus annis regnaturum constat
cum dimidio. et cum consummati fuerint , inquit, mille anni, soluetur
Sathanas de carcere suo, et exibit, et seducet gentes . Dictum est
superius plerosque a fide discessuros atque Antichristo adhęsuros. Illis ergo
solutus erit Sathanas, non eis, qui mori pręoptabunt quam pręuaricari. De illis
itaque ait, qui subuersi erunt: Congregabit eos in
legimus: Cum
autem uenerit Filius hominis in maiestate sua, et omnes angeli eius cum eo,
tunc sedebit super sedem maiestatis suę, et congregabuntur ante eum omnes
gentes, et separabit eos ab inuicem, sicut segregat pastor oues ab hędis, et
statuet oues quidem a dextris, hędos autem a sinistris . Veniet ergo in
forma hominis, cum qua a mortuis resurrexit et in cęlum ascendit; ueniet autem
autem a sinistris . Veniet ergo in
forma hominis, cum qua a mortuis resurrexit et in cęlum ascendit; ueniet autem
in maiestate diuinitatis, cui coniunctus est, ut omnes eum hominem ac Deum esse
agnoscant. Congregabuntur ad eum omnes gentes: Vbicunque , inquit,
fuerit corpus, illic congregabuntur et aquilę . In Iohele autem
propheta loquentem audimus: Congregabo omnes
gentes et
ad eum omnes gentes: Vbicunque , inquit,
fuerit corpus, illic congregabuntur et aquilę . In Iohele autem
propheta loquentem audimus: Congregabo omnes
gentes et deducam eas in uallem Iosaphat, et disceptabo cum eis ibi . Et
iterum ait: Consurgant et ascendant gentes in uallem Iosaphat; quia ibi
sedebo, ut iudicem omnes gentes in circuitu . Iosaphat interpretatur
Domini
autem
propheta loquentem audimus: Congregabo omnes
gentes et deducam eas in uallem Iosaphat, et disceptabo cum eis ibi . Et
iterum ait: Consurgant et ascendant gentes in uallem Iosaphat; quia ibi
sedebo, ut iudicem omnes gentes in circuitu . Iosaphat interpretatur
Domini iudicium. Eo igitur loci, qui iudicandi erunt, turmatim confluent, ubi
Iudicis thronus positus erit. Et si is locus
loquentem audimus: Congregabo omnes
gentes et deducam eas in uallem Iosaphat, et disceptabo cum eis ibi . Et
iterum ait: Consurgant et ascendant gentes in uallem Iosaphat; quia ibi
sedebo, ut iudicem omnes gentes in circuitu . Iosaphat interpretatur
Domini iudicium. Eo igitur loci, qui iudicandi erunt, turmatim confluent, ubi
Iudicis thronus positus erit. Et si is locus uallis Iosaphat erit, quę in Iudęa
est, quomodo locus tam angustus
et utique saluentur. Ait enim : Cum ueneriit Filius hominis in maiestate sua et
omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem maiestatis suę, et
congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab inuicem, sicut
pastor segregat oues ab hędis: et statuet oues quidem a dextris, hędos autem
a sinistris . Qui formam serui accepit, domini pręseferet dignitatem;
prius humilis, postea gloriosus,
inquit, millium ministrabant ei et decies centena millia assistebant ei. Quis ad
tale spectaculum non exalbesceret metu? Quis non totis artubus contremisceret?
Quis mentis stupore attonitus non obmutuisset? Congregabuntur ad eum omnes
gentes. At uero, cum uiderint sanctos ejus rapi in cęlum, se autem in terra
relinqui, qui, putas, erit horror in animis relictarum? Ad hęc, cum se ad
inuicem segregari conspicient, alias in parte dextera, alias in leua
hi cum Illyricis communem habent sermonem ― alia Getae, qui ab
ipsis Hungaris Moroualachi appellantur. His enim sermo, quamquam non
incorruptus, Romanus est. A litore Dalmatico, quod mari Adriatico abluitur,
ad Drauum amnem gentes Illyricae sunt, quas Hungari partim Choruatos, partim
Sclauenos ac Rhaxianos dicunt. A Drauo Hungaricus incipit sermo, quo omnes
etiam Transistrani praeter Gothos, quos Boemi Slauenos nuncupant utuntur.
Atque inde
uictoriis emensi sunt, ab inferis rediret, quanta indignatione gentem
suam iam degenerem auersaretur, quippe quam, ueluti indigna esset, quae suis legibus
uiueret, ritu iumentorum iugum ab externo impositum submisse ferre cerneret?
Sed nec finitimae gentes, belli gloria nobis haud quaquam pares, aliis quam suae linguae principibus parent. An Alemanus suae nationi non imperat, num Poloni unquam
alium regem quam Polonum habuere? Nonne Boemi nostra memoria Matthiam
Chugniadem, quem Italorum assentatio Coruinum uocauit,
et collegium ipsum patrum, ex quibus
pontifices fiunt, maiore ex parte ex Italis constare certum est. Nam satis consentaneum
esse uidetur lupis lupum, et ursis, ut dicitur, ursum praeesse. Quanta praeterea non modo
laudis, sed etiam utilitatis nobis accessio est futura, si finitimae gentes, queis fortuna nostra inuidiosa semper fuit, cognouerint Hungaros suo regimini satis idoneos aduena
principe, cuius consilio ac arbitratu regantur, non indigere; propterea quod hi solent, siue
id ad animum, siue ad corpus referas, externam opem quaerere,
nostram, utpote haud natiuis opibus, uerum importatis instructam, non omnino contemnet, splendoreque alieno, non autem proprio illustrem iudicabit? Rursus si ignauus extiterit, quantam pestem patriae nostrae undique hostibus circumdatę illaturus est! Neque enim uos fugit finitimas gentes nobis esse infensas, quae quidem peregrini regis segnitia, perinde ac machina quadam nostris fabrefacta manibus, nos
oppugnabunt. Loquor autem dumtaxat de nostrae religionis hostibus ― nam Turcae communes sunt omnibus Christianis hostes. Nimirum ut caeteras accolarum in nos
accedit
quod uel solum ad sumendum hunc regem uos deberet impellere. Id autem est utilitas,
quae huic regno ex adiectione Boëmiae nascitur, qua quidem terra uiris ad militiam
idoneis nulla est feracior, atque ex societate regni patris eius Casimiri, quum certum sit
inter Sarmatas et gentes Transistranas Polonos armis plurimum posse.
Quid plura? Hoc rege assumpto quiquid terrarum inter Sarmaticum oceanum et
Adriaticum mare iacet, aut sub ditione uestri nominis erit, aut amicitia ac societate iunctum habebitis.
procerum partem cum tota pene humilioris fortunae nobilitate ad se traxerat ― hi enim studiis atque aperta acclamatione in
ipsum inclinabant ― uicit tamen illa pars, quę Vuladislauo fauebat, cui scilicet regnum a
Deo erat destinatum, quo regis segnitia Hungarorum in gentes adiacentes superbia
plecteretur. Nam cum maxime uulgi studia in Albertum essent accensa, rumor (incertum
quo authore exortus) tota comitia subito peruasit Alberthum peruicacis ingenii ac ualde
suis contumeliosum esse. Qui quidem rumor, ut sunt mortales ad credendum
uidit ― quippe Hungari his, quos mercede colunt, fere in omnibus promptissime parent, tantique eos faciunt, quorum se amicitiae dediderunt, ut ne consanguineis
quidem, si iussi sunt, parcant ― merum circumferri largius more patrio iubet, quo furiosa
iam incensos oratione uino etiam, cui gentes in septemtrionem uersae
deditissimae sunt,
magis efferaret. Itaque monachus, ad quem maxime liberalitas, patientiae uirtus, atque
iniuriarum spectabat obliuio, ab epulis, inter quas de hac re consultauerat, consurgens
arma capit,
ei nuntiatur quosdam equites Hungaros,
qui castellum a Paulo Cinisio in Vesprimiensi agro exaedificatum praesidio obtinebant
(Vastonem incolae uocant), in eius impedimenta impetum fecisse, opportunitate rei
audaciam Hungaris, ut fit, addente. Etenim quosdam carros, queis illę gentes onera
portare solent, procul ab ultimo agmine nacti, magno animo in eos inuecti obtruncatisque custodibus diripuerant. Hac re Maximilianus non parum motus mittit confestim partem exercitus, atque uni ex ducibus dato negocio imperat, ut ni Hungari dederent castellum, tormentis
aduersam cuspidem
excipiunt, uerum subducunt sese occurrenti spiculo, aut umbone equestris scuti
illud
reppellunt. Nec sinunt in scutum, quod per se operis leuitate ac duritia ictum uix recipit, ferrum adigi, quippe illę gentes clypeos neruis decussatim concisis atque in fila redactis, addito uitro contuso ac glutino, corio insuper iniecto, ita muniunt, ut pene ferro
impenetrabiles reddant.
Circumactis itaque equis consultoque lanceis
nominis rege Matthia Coruino esse extinctam, nec
se in regnum duntaxat tanti regis, uerum in gloriam quoque successisse. Quin etiam
regni sui principio Hungarorum imperium regis ignauia minui, praeter quam quod turpe
erat, parum etiam sibi tutum inter efferas gentes fore censebat.
Qui senatorum gloriae cupidiores erant regi eius animum laudibus efferentes assentiebantur, suadebantque arma Austriae inferenda et dandam operam. Caeteri, presertim
sacerdotes, non tam belli metu ac periculorum quam laboris atque impendii tedio, otiique quam famae
licet
nondum sacris nostris initiati, Christianam admirari religionem ob illius
seculi sanctitatem: nempe illis temporibus Christiani sacerdotes cultui
diuino summopere dediti erant, uitaque eorum et mores consumati omnes gentes
ad religionem suscipiendam maxime
alliciebant), tum per pactionem pendendi annui tributi a seruitute liberati,
Burnum, oppidum Epidaurii agri a Slouinis aliquot ante annis deletum,
sed
etiam scelerate, et mihi uirtutis praemia, et tibi maximam nominis ac gloriae accessionem
corrumpere conantur. Etenim non mediocris est aemulorum simul impudentia, simul
iniquitas, tantopere contendere, ut mihi ea auferatur prouincia, quam ego, uti tuum
nomen apud omnes gentes illustrius facerem, non modo primus, sed etiam solus ducum
tuorum aggredi ausus sum, spretis tot immensi itineris laboribus ac hosticis periculis, quae
profecto, si hostis prudentior fuisset, nobis procul dubio (tantus extitit tui honestandi
omnibus ardor) erant
repudiata,
apud quos sane coniugium non nisi morte alterius dirimitur.
Ferunt autem Aureliensem hoc consilio tantum facinus Alexandro Sexto Romano
pontifice annuente admisisse, ne scilicet a Francorum regno Armoricae ciuitates, quas
gentes nunc Brithones uocant, ad imperium et ius Annae, uxoris Caroli, spectantes deficerent, si illa alium uirum sibi matrimonio adiungeret. Haec enim mulier nulla in domo
paterna uirili sobole superstite Brithonum regionem hereditario iure obtinebat. Nec
mirum si tales nuptiae ab
quibus sane reges etiam parent, cessisse, quandoquidem ad studia subiectorum concitanda principes eadem cum popularibus suis superstitione tangi prope necesse sit. Nihil
enim homines magis disiungit quam diuersitas religionis. Vnde Christianos praeter
caeteras gentes fortunatos haberi decet, qui soli coelitus edocti atque diuinae sapientiae
lumine illustrati cognoscunt non in sanguine humano, quam quidem atrocem et sceleratam uictimam esse nemo mentis compos dubitat, seu in alia superstitione, sed innocentia caeterisque animi uirtutibus Dei cultum
et ipsam erumpentibus subito aquis absortam esse credunt) uestigia ac ruinae, marmoreaque monimenta sub aquis uisuntur.
Ego autem Docleae excidium in aquas terrae motu exortas haud quaquam contulerim, sed potius in Gothos, Hungaros, Slauenos, Sarracenos, quae quidem gentes non
modo Docleam, sed et Salonas clarissimam Dalmatiae urbem, multasque alias Illyrici non
ignobiles Latinas colonias fractis Romanis opibus deleuere. Huius praeterea tempestatis
acerbitas Epidaurum quoque euertit, unde quaedam antiquae familiae a Romanis ciuibus
originem ducentes cremata
libidine, auaritia, omni denique scelerum genere foeda erant.
Cumque aliquot annis haec pestis atque immanis bellua ita grassata esset,
seque
apud omnes fere gentes scelerum magnitudine insignem fecisset, nec sumptui rapinae
sufficerent (erat enim cum aliarum rerum, tum maxime pecuniae largitor), duos
Romanae Ecclesiae cardinales, quos et flagitia sua auersari intellexerat, et diuitiis celebres erant, tollere constituit, quo eorum bona
minueretur, quamquam Gallus non minus optabat de ferocia
Maximiliani demi quam noua aliqua causa inter Venetum et Alemanum offensam
exoriri, quo Venetis maius omni ex parte odium conflaretur.
Igitur Veneti, abusi Maximiliani absentia, Carnos Histrosque, quatenus hae gentes
ad Maximilianum pertinebant, suis per se copiis inuadere statuunt. Itaque nullo hoste
occurente intra paucos dies, quicquid oppidorum ac uicorum in finibus Veneti imperii
Alemanus tenebat, partim ui, partim hostium uoluntate, arcium praefectis pecunia corruptis, in potestatem
triumphus honestior. Caeteris quidem Christianis regibus turpe
est Romanam Ecclesiam, aliena ope indigentem, pati esse desertam, regi uero
Francorum Lodouico nefas, quippe cuius maiores huiusmodi defensio maxime illustres
atque apud omnes gentes celeberrimos reddidit, Christianissimos cognominari fecit.
Dices forsan, Lodouice regum religiosissime, non esse muneris pontificii res ecclesiasticas a Christianis bello repetere, sed potius iure disceptare. Id ita se habere non inficiamur, sed Veneti magis simulant se Christianos esse
daturum, ut omnes
Christiani pariter et Turcae intelligant se ueram Othomani sobolem esse. Hoc autem
dicebat, non quo Hungaris bellum inferre uellet, quippe quos ne omnibus quidem
Turcaici imperii uiribus aggredi auderet, sed ut, feroces gentes ad Danubium positas imperio nactus, et patrem facilius in suam adduceret sententiam, et spem regni caeteris fratribus praecideret ― nam Turcae Europaei, maxime qui Danubium accolunt,
Asiaticis uirtute longe praestant; ad hoc ut, si fortuna consilio eius aduersata fuisset, se
e
atque uel si armis decernendum foret, sese ad suam
causam adiungere non dubitarent:
Non me fugit, inquit, milites,
eum qui patris uoluntati uel paruis in rebus aduersatur, nedum illum armis lacessat, apud omnes gentes impium ac detestabilem haberi.
Verum quum incoepti mei causam simul et paternum consilium intellexeritis, non modo
me nullum scelus admittere, uerum etiam summa dignum laude iudicabitis, quandoquidem omnes cogitationes meę ad
habendos esse censent, utpote qui ab utrisque pari iure tributum exigunt. Neque enim putant mercatorem et opificem anteire gradu aut dignitate agricultorem, quum illos eadem seruilia officia pares efficiant, nec ordine distinguant. Inde
Italis nihil fere nobilitatis inesse gentes extra Italiam positae, quas uulgo Transmontanas
appellant, existimant, propterea quod Itali, senatorii etiam ordinis homines, urbes
promiscue cum opificibus incolunt, mercaturamque excaeptis Neapolitanis patriciis ut
plurimum exercent, nec plebem cultoresque agrorum in
parte nobilibus essent adaequandi, et quia omnes mercaturae student, et quia militiae,
quae est potissima, quod satis constat, nobilium ars, operam nauare non solent.
Proprium autem seruorum atque infimae conditionis hominum esse, rex Matthias arbitrabatur, regium nomen, quos apud omnes gentes tam sanctum quam necessarium est,
auersari. Nihil autem ambigitur apud Venetos reges inuisos esse, eo quod eorum cupiditati, qua illi in proferendis finibus feruntur, semper obuiam ierunt, existimantes mercatoribus nauticam magis quam imperium conuenire ― quippe quae conuehendis
Non me praeterit, uiri fortissimi, Turcas Europaeos famam eximiae uirtutis in bello
obtinere,
eo quod hi ex Illyricis, Thracibus ac Macedonibus magna ex parte constent,
quae sane gentes fortitudinis laudem semper fere tulerunt. Sed nolite famae credere! Solet
illa multo maiora uero praedicare et ob id nunquam ad liquidum quaerentes perducit:
rebus ipsis credite. Satis enim constat Asiam his gentibus Europaeis, quas modo commemorauimus, bello
ita irrumpendum censeo, ut
famam quoque nostri aduentus antecedamus, nesciosque ac incautos offendamus. Nec
ulla magnopere Hungaris uerecundia obstricti erimus, eo quod bellum illis haud denuntiatum inferimus, utpote quod ipsi priores, sacrum inter omnes gentes legati nomen
uiolando, nobis pacem ultro petentibus indixere. Itaque quum omnium iniuriarum causa
ab insolentia et animi elatione proficiscatur, pro certo habete Deum nihil magis quam
superbiam auersari. Quod quidem et casus principis Dęmonis imprimis declarauit, et
nostri progenitores, iam totam Minorem Asiam, cum bona Maioris Armeniae
parte tenemus. Nuper Syria et Aegyptus subactae sunt, Thraciam, Illyricum,
Macedoniam, Graeciam possidemus: si Hungari quoque certamen tentauerint, eandem sibi, quam coeterae gentes, quae cum Turcis pugnare ausae sunt, polliceantur fortunam. Sed nec magnifaciendos censeo regis Hungari cognatos et affines principes.
Nunquam hi ulla fideli societate atque amicitia coire poterunt: modo eos ambitio, modo
inuidia, modo odium disiungit. Ad haec nemo
Porro Othomani reges, ut fere Machomethani omnes, cupidi sunt quidem uoluptatum, sed eos, utpote gloriae cupidiores, nunquam ulla uoluptas a rebus gerendis
remoratur. Sed nec his, quominus militiam more suo exerceant, corporis mollities obest,
quandoquidem, quod apud caeteras gentes turpissimum est, dum sui collatis signis cum
hoste depugnant, reges e castris in aciem non prodeunt, sed in praetorio sedentes euentum expectant, cura bellicae rei ducibus delegata. Quin etiam quo tempore ardor certaminis maxime excitatur, equo regio in compedes coniecto regem
139r
numquam sic locutus est homo Io 7,46
ab corr. ex ad MS
Dauid fugiens ad Achim Getheorum regem insaniam simulat. Et discipuli
Christi a Iudeis repudiati transeunt ad gentes, et dum insanire putantur aiunt: Nos
stulti propter Christum, sed stultum Dei sapientius est hominibus. Achis
interpretatur frater meus. Et Dominus ait: Qui fecerit uoluntatem Patris mei qui
in cęlis est, hic frater meus et soror et mater mea est.
qua Iudei cęcutiebant.
Sed illis quos conuertit ostendit oram clamidis abscissam id est sensum Scripturę
spiritalem, et agnoscere coeperunt Saluatorem.
Samuel moritur, et Dauid uenit in Pharam. Vaticinia de Christo finem
accipiunt, et Euangelium inter ferocissimas gentes uulgatur. Phara enim ferocitas
interpretatur.
Dauid in Nabalem iratus, per Abigailem eius coniugem placatur. Nabal stultum
sonat et fatuum. Abigail pater meus exaltans. Christus oderat idola colentium
fatuitatem; perire merebantur nisi Deus exaltasset ancillam
conuersos suos in fide solidandos.
Israhelitę
in Gelboe prostrati ceciderunt, et Saul cum filiis periit, et ciuitates
a Palestinis occupatę
sunt. Et Iabitę
sepelierunt Saulem cum filiis. Gelboe sonat
aceruum pluuiarum. In aceruo pluuiarum gratię
diuinę
gentes ad Christum conuersę
uictoria potitę
sunt, et Iudei in suę
incredulitatis obstinatione perierunt cum filiis
id est cum omnibus erroris sui sectatoribus. Ciuitates occupatę
id est ecclesię a
Christianis ędificatę. Sed Iabitę
id est intelligentes, Iaba enim intelligentia
et Astagiam rabiem Arpagique furorem
fuit posteros, nullo innixos fundamento, ruinosum in scribendo aedificium erigere falsumque falso addentes semet ipsos et alios secum per falsitatis praerupta praecipitare. Accedit ad haec uetustas, obliuionis auctor, nocturnas ueritati tenebras superinducere consueta et scriptorum apud plerasque gentes penuria, quae late patentia per orbem regna inhabitarunt. Quid quod multae nationes sponte aut uariis agitatae bellis patrias sedes deserentes non minus antiqua cognomina quam auita loca perdiderunt? Sic Troiae incendium clarissimarum urbium
populorumque,
Thyrae esse posteritatem omnesque hos populos ex Thracibus ortos esse.
Missii Illyrii Daci Gethae ex Thracibus orti
Thracia enim (quemadmodum Plinius meminit)
congruentius quam Graecorum sermone loqui poterat, si Macedones Graeci essent. Quia (ut Plinius inquit)
atque Illyrici Abbacuch prophetam exponendo esse dicit? Quamobrem non te praetereat (ut Strabo prodit)
Quapropter fateri necesse est Thraces, Myssios ac Illyrios non ex eo, quod Macedonibus aliquando paruerunt, nam pari ratione et Graeci et Epyrotae Macedonibus ascriberentur eorumque nationes esse dicerentur, quoniam Macedanes eis aliquando imperasse non dubitamus, peculiariter Macedonum gentes esse perhiberi, quoniam Thraces, Myssii ac Illyrii eiusdem generis eiusdemque sermonis, sicut et modo sunt, cum Macedonibus exstiterunt. Macedones ergo, sicut et Histri, Thyrae sunt posteritas, tametsi, per quos aut quo in tempore simul cum multis aliis nationibus ab eo descenderint, minime
et de Pharo actum est.
|
Ad F. Vin. Priboeuium Nicolai Dominei Arbensis carmen.
Letheo, tot gesta uirum, quae rore madebant,
Vincenti, chartis nota fuere tuis.
Totque Liburnorum mediis erepta latebris
Nomina per gentes te duce fama uehit.
Quaeque prius repebat humi, gens sydera calcat
Vindice te, o docti lingua diserta uiri.
Macte animo, expectas pro tanto dona labore,
Qualia erunt magnis inuidiosa deis.
6 Pastor erit populis, Caesarque erit omnibus unus.
7 Nam noua purgatis implebit ut horrea granis
8 Alter ab Aegypto mundi seruator Ioseph
9 Aduenient ultro gentes, has ille minister
10 Pane salutifero saturabit, iura subactis
11 Atque reformatis ille et dabit optima terris,
12 Aurea succedent hinc saecula, Pastor ouilis.
1.22 Atque ordo antiquus, seriesque aeterna propinquat,
1.23 Iam promissa dies maturis labitur horis.
1.24 Principium et finis coeat, coelumque fathiscat,
1.25 Et tellus, tum nostra pluat Claementia Christo.
1.26 Qui regat ascitas aeterno foedere gentes,
1.27 Infima qui iungat summis, postremaque primis.
1.28 Omnis ab hoc patris nulla se gratia meta
1.29 Pandat, et humano sese communicet orbi.
1.30 Hic intermedius natura existat utraque,
1.31 Haec innotescat Verbo manifesta renato.
inter spaelea ferarum
2.235 Versantem, foliis et mel syluestre legentem,
2.236 Vox coelestis aget, uillosus, et asper amictu
2.237 Verba feret diuina, Dei monstrator et index,
2.238 Vir mirandus erit, flagrans et lucida lampas.
2.239 Tum gentes Solymae, Iordanisque accola fontis
2.240 Conuenient, omneis fluuio lustrabit Apellas,
2.241 Et uerbo confessa uirum peccata piabit.
2.242 Mox Agnum Domini, uolucremque uidebit aperto
2.243 Delapsam Coelo, quam uox emissa sequetur,
me foelicem dicent mare, sydera, tellus.
2.276 Praemia magna mihi, triplicem dedit ille coronam
2.277 Omnipotens, qui nomen habet super omnia sanctum.
2.278 Ipsius et pietas Iudaea a stirpe propagat,
2.279 Quas ex aeterno praedestinat ordine gentes,
2.280 Fortia qui summo uallauit brachia Coelo,
2.281 Vnde sua fastus dispersit mente proteruos.
2.282 Et deturbauit ualidos a sede rebelles,
2.283 Atque humiles populos sublimibus intulit astris,
2.284 Ieiunos inopes dapibus saturauit
5.82 (Daemonis atra lues) his concitus arma retentat,
5.83 Innouat, instaurat, frustrato uana duello.
5.84 Hinc falsas ostentat opes, ostentat honores
5.85 Prodigus insanos terrae, Regumque, Ducumque.
5.86 Illic Regna tenent Italae ditissima gentes,
5.87 Primaque sunt rerum Dominae facta inclyta Romae,
5.88 Aeneadas magnos magno exaequabat Olympo.
5.89 Qui licet arma gerant, regnandumque aptius orbem,
5.90 Graecia sed cunctis praestantius eminet oris,
5.91 Vt melior Musis, sic
5.96 Hadria praestanti fortissima milite tellus
5.97 Transierim, nec te Regum Pharsalia uictrix.
5.98 Caeteraque Europae uariis distincta loquelis,
5.99 Regna opulenta docet, populosque, urbesque, ducesque
5.100 Vt transalpinae diuerso limite gentes
5.101 Venatu assuescant, dapibus, pompisque fruantur.
5.102 Oceanique sinus, et sceptra britannica narrat.
5.103 Hac populi Tanaim potant gemino ore fluentem,
5.104 Moeotimque bibunt, ubi bellica regnat Amazon,
5.105 Regnaque
5.136 Aethiopes regna ampla tenent, hac murice rores
5.137 Dat getula Thetis, roseos et purpura fucos,
5.138 Et Tyrus illustri tales uomit ore saliuas.
5.139 Quid Libyphaenicum Bizanti fertilis ora?
5.140 Et Nilo similes fluuii, et sine nomine gentes?
5.141 Illic Marmaridum tellus Mareotica priscae
5.142 Relligionis honos, et diuitis Apidis arae.
5.143 Has inter terras Aegypto gloria prima est,
5.144 Vbere seu limi semper crescentis ab amne
5.145 Deuexo in Zephiros, semperque
Bubastide lucis
5.161 Consita te lateant, aut urbs uulcania Memphis.
5.162 Diues odoriferis cui militat India syluis.
5.163 Multaque praeterea Regum monimenta recenset,
5.164 Terrarumque situs alios, et trans mare magnum
5.165 Aduersa gentes alias regnare sub Vrsa,
5.166 Haec ego cuncta rego propria ditione, nec ullis
5.167 Est data regnandi nisi me tribuente potestas.
5.168 Has tibi ego ingentes orbis totius habenas,
5.169 Imperiumque dabo, mihi si pro munere tanto
inambulat, illam
7.484 Morte obita rediisse uident, et corpore uires
7.485 In solido, decus et formam gestare priores.
7.486 Tum uero Christus uitali pane puellam
7.487 Iussit ali, dulcique cibo nutrire fouendam.
7.488 Nesciat hoc uulgus, gentes arcete profanas
7.489 Rursus ait, nec me surdas iactate per aures.
7.490 Inde duo egressum sullatis uocibus orbi ❦
7.491 Pone uiam opperti, Iesu miseresce, fremebant,
7.492 O, fili Dauid miseresce, domumque
illi
7.495 Credimus o rerum dominator, at ille tetendit
7.496 Nectare rorantes digitos, his lumina tangens
7.497 Orborum (dat uestra fides hoc) cernite dixi.
7.498 Vnde coloratas capiunt a luce figuras.
7.499 Nesciat hoc uulgus, gentes arcete profanas,
7.500 Rursus ait, nec me surdas iactate per aures.
7.501 Multa tamen surgunt praeconia, gloria multa,
7.502 Luce palam Christi decus hoc fert inclyta uirtus,
7.503 Ducitur et stygiae domus hospita mutus Erinny,
caerula fluctus
9.409 Atque laborantem uento obuersante carinam
9.410 Ingredere, ut tecum optata potiamur arena,
9.411 Optime dux salua nos per freta turbida uectos.
9.412 Postera purpureis lux est exorta quadrigis,
9.413 Trans mare quom gentes urbem uenere Capharnam
9.414 Ad Christum, mira cereris dulcedine captae,
9.415 Per mare quem sociis norant abeuntibus altis
9.416 Delituisse iugis, nec aquas sulcasse carina.
9.417 Littore nam nullo fuerat ratis altera,
precor ut tollas hos orbe, sed hoste maligno
14.437 Eripias, et enim gens haecfuit incola terrae,
14.438 Sicut ego, sanci hanc igitur uirtute suprema.
14.439 Et genus hoc sanctum pater hac uirtute foueto,
14.440 Et quaecunque tuo surgent e semine gentes,
14.441 Quaeque meo credent in nomine, protege, serua.
14.442 Vt sint una domus, coeatque in numine nostro.
14.443 Sicut ego sum luce tua, tu lumine Christi es.
14.444 Vt credat, coelo quia me demiseris alto
14.445 Orbis, et omnis eo
14.452 Quos mihi summe pater dederis, uolo sumere mecum
14.453 Vt sint, atque tuam uideant in me esse lucernam,
14.454 Qua tuus ardet amor caeli prius omnibus astris,
14.455 Quam lux ulla sinu magni radiaret Olympi.
14.456 Non te iuste pater gentes nouere profanae,
14.457 Ast ego te noui, nec non hi te quoque norunt,
14.458 Me quoque te missum norunt, his nomine patrem
14.459 Tempore te feci notum, faciamque futuro,
14.460 His mecum ut sit amor quo te transfusus amabar.
14.461 Inde
l8.2 Esse deum, sed non tua mox et lumina credunt,
l8.3 Aut genuisse putant aequalem numine
l8.4 Quem canimus Iesum tibi nos, et rite dicamus,
l8.5 Vt tua sancta fides in te sic nota fathiscat,
l8.6 Vtque tuo gentes et regna in sine nouentur.
l8.7 Da pater, hocque nouum per me tibi perfice carmen,
l8.8 Veridicosque tui Iesu mihi pande recessus.
l8.9 A cruce funde deum, et diuini sanguinis imbrem,
l8.10 Surgentem in populum, et Mundo ostende
in Parthos? Aut quibus tu causis, Caesar, commotus es disiunctos ab orbe terrarum Britannos, nihil tale commeritos, bello sollicitare? quae necessitas urgebat Germanię Galliam ponte coniungere et in siluis quęrere gentes ut uincerentur? Videlicet ut titulis atque triumphis gratia nouitatis accederet: nam uulgus mirum immodum rebus nouis capitur iisque applaudit, et in auctores beniuolentia ducitur: qui dumtaxat uictorias
consciscendam ultro sibi necem compulerim; iam facile intelliges quantum illi uiro antecellam. Atque alios conplures ea tempestate sapientissimos homines et fortissimos imperatores, quibus nunqum caruit, senatus habebat. Quę apud exteras gentes esset existimatio de nostro ordine, si Marius imperator aduersus Mithridatem missus fuisset? dicerent nos ignauos, imbelles, ineptos ad obeundam huiusmodi prouinciam ab Arpinatibus ducem impetrasse, ut olim Lacedaemonii contra
memoriam habuisse. Haud alia fere materies bellorum omnium ab orbe condito fuit. Quoties populus Romanus ferociter cum nationibus pro imperio dimicauit, tametsi multis eius possessio futura communis erat? concurrunt gentes inter se regnandi cupidine, fratres in arenam progrediuntur, nati parentes trucidant: ad principatum festinantibus iura legesque nihil officiunt: adhoc tam pręclari conatus nulla nec impietatis nec
non admiretur ac obstupescat? Hi Graeciam occupauerunt: illi Asiam: alii in Sicilia consederunt: ab aliis Hispania possessa est. Quae demum natio Italiam suę ditioni uendicare non tentauerit? Fortasse posthac eueniet ut aliquę gentes incognitę ex Scythicis nemoribus in Italiam migrent iusque Romanis ac Italicis populis ex Capitolio dicant. Quare superuacua mihi uidetur haec tua de posteritate sollicitudo: quę necessitas allatura est, humano
ad extremam desperationem compellerent. Set statuatur ciuitas non magis in odium quam beneuolentiam propensa, tuique similis tyrannus appetentissimus laudis existat, segetemque gloriae susceptis expeditionibus in bellicosas gentes non per pręfectos caeterum pręsens ipse quaerat: profecto in summa ocii penuria non aberunt graues occupationes cum perplexis cogitationibus ac rara quiete nocturna, somniisque turbulentis atque terrificis: nec tamen in hunc
cumulauerit amplissimis beneficiis humanum genus aeque propriis ingenii uiribus atque beneficos liberos procreando. Igitur eum uirum dicemus ueram gloriam ac nominis aethernitatem assecutum ex cuius industria uel gentes uel urbes uel nationes nullius iniuria iacturaque ingens emolumentum percęperunt. Caue, Caesar, imperitum uulgus imitatus temere credas quemquam istorum, siue Cyrum, seu qui in anxietatem Alexandri ac Democriti
CAES.
In corpus omnibus casibus obnoxium, quod potuit, uis liuoris
es gentem bellicosam nec tamen uno praelio uniuersam, sed pares inuadendo (quia Galli sub multis regibus agunt) alios dolis, alios magna ex parte suis ipsorum uiribus debellasti. Centornes, Garocelos, Carieriges, Alpinas gentes, non fuit magnum negocium superare, dehinc horum ope additis Vocontiis, Allobrogibis, Heduis, Aruernis, Latobricos, Rauracos, Boios, Treuiros ad deditionem compulisti: haud aliter Ariouistus quoque debellatus est: sic
Jaroslaus Laski, et mille vel duo milia Tartari ducendi per dnum. Eustachium, qui de hoc scripserat regiae Mti. In his est insistendum mgcae. Dtioni. vrae.; nam regia Mtas. misit me huc, ut gentes ipsas exspectem vel veniant ad Munkacz vel ad Homona. nam datum est negotium hoc exsequendum mgco. dno. Francisco de Homona, si etiam per illam viam venerint. Ad quemcunque autem locum ex his gentes ipsae venerint, reperient ea, quae erunt
nam regia Mtas. misit me huc, ut gentes ipsas exspectem vel veniant ad Munkacz vel ad Homona. nam datum est negotium hoc exsequendum mgco. dno. Francisco de Homona, si etiam per illam viam venerint. Ad quemcunque autem locum ex his gentes ipsae venerint, reperient ea, quae erunt necessaria, sicuti per mgcam. Dtionem. vram. fuerit cum eis concordatum; dummodo mgca. Dtio. vra. faciat eas gentes accelerare, nam mora multum obest. Regia Mtas., dnus. meus
Homona, si etiam per illam viam venerint. Ad quemcunque autem locum ex his
gentes ipsae venerint, reperient ea, quae erunt necessaria, sicuti per mgcam. Dtionem.
vram. fuerit cum eis concordatum; dummodo mgca. Dtio. vra. faciat eas gentes accelerare, nam mora multum obest. Regia Mtas., dnus. meus clementissimus, sua gratia et
liberalitate id rependet mgcae. Dtioni. vrae. Quad si gentes aliter non poterint venire,
nisi ut mgca. Dtio.
vram.
venire,
nisi ut mgca. Dtio. vra. aliquid in eas impendat, velit mgca. Dtio. vra. id exponere et
mittat ad me suum nuntium, nam de omnibus faciam satis, dummodo, ut dixi, mgca. Dtio.
vra. faciat gentes accelerare et non permittat regiam Mtem. incassum his terere tempus.
Roma ab antiquis appellabatur Septemcollis Dicit illam sedere super septem montes, quod proprie Romae conuenit, quae ab antiquis ob hoc potissimum dicta est Septem collis. Ponit sedem quoque illius super aquas multas: quę significant populos, gentes, ac uarias linguas, ex quibus magis quam ulla alia, in orbe praesertim Christiano collecta est haec Vrbs, ut uidemus. Et propterea dicitur communis patria omnium undecunque uenientium. Dicit pręterea plenam esse nominibus blasphemiis, matrem immunditiae, fornicationum et abominationum
patria, in qua quisque genitus est, omnes accepimus: Coegit me magnitudo doloris de fortuna urbis, deque miserrimis temporibus quaeri, praesertim in hoc caetu, apud homines doctissimos, qui intelligunt quantum huic urbi, ex qua literae et humanitas huc importata est, omnes gentes debeant. Quod autem de capta Troia Vergilius praefatur.
consuli solebant: ex quibus publici legum libri, praeterea omnium bonarum artium emendabantur. Neque uero studia literarum sine literis ac libris emendatis florere possunt. Quae si extincta fuerint, quae barbaries, quae religionum confusio, quae ciuitatum perturbatio apud omnes gentes secutura est? Non igitur ad unam urbem haec calamitas pertinet, sed ad omnes gentes, quae retinere religiones, ac studia bonarum artium sine Romanis Bibliothecis non possunt. Neque uero impune erit istis latronibus, tot scelera in unius expugnatione urbis perpetrasse. Videt haec Deus,
emendabantur. Neque uero studia literarum sine literis ac libris emendatis florere possunt. Quae si extincta fuerint, quae barbaries, quae religionum confusio, quae ciuitatum perturbatio apud omnes gentes secutura est? Non igitur ad unam urbem haec calamitas pertinet, sed ad omnes gentes, quae retinere religiones, ac studia bonarum artium sine Romanis Bibliothecis non possunt. Neque uero impune erit istis latronibus, tot scelera in unius expugnatione urbis perpetrasse. Videt haec Deus, inspector atque arbiter omnium humanorum consiliorum atque factorum.
Nunc autem, o temporum labem, ille ipse exercitus, quem Caesar uniuersae Italiae praesidio esse uoluit, inauditam crudelitatem in urbe principe totius Italiae, imo totius orbis exercuit, non exempla ueterum Germanorum, non dignitas urbis, non ingentia beneficia collata in omnes gentes, flexerunt eos ad misericordiam. Quis non doleat adeo deformatam esse eam urbem, quae olim rerum, ut inquit Vergilius, pulcherrima . Roma princeps
a Triptolemo sparsa sunt. O ingratos homines, qui si haec beneficia intelligunt, nullam putant se sic merenti ciuitati gratiam debere. O amentes si non intelligunt. Romae urbis uitia odiose colligi. Nonnulli odiose colligunt urbis uitia et incommoda, quae inde ad alias gentes peruenerunt. Sed est astuti hominis quod dolet meminisse, quod placet obliuisci. Hoc erat humanius, commoda agnoscere, et tam multis benefactis incommoda condonare. Quae, qualiacunque sunt, talibus certe remediis corripi non potuerunt. Nemo dubitet parricidii esse reum,
ex quo Clisium devenit ad manus nostras, sic etiam et Apulia. Quia,
Sanctissime Pater, opporteret esse potentissimum regem et mundi dominum, quod
tale castrum sic occupatum rehabere per vim posset et profecto prius innumeras
pecunias et gentes exponeret, et Deus scit, si rehabere posset – prout
miraculose Deo placitum est, ut per- venit ad manus Christianas –, maxime, si
Turche intrassent, nulla vis eos ab inde expellere posset. De hoc vero oppido,
quod sub Chlisio
.
damnauit carmine, montes.
560 gentes] II Sm 8
regni faustos pugnataque bella
Intentę
Spiritus omnem,
temporis huius
norat]
suprascr. pro nouit
inutile fatum.
Quamlibet et grauiter defesso milite cęsus,
hinc etenim lassabitur ille necando,
Vt. . . orbem]
Oceano nostris distermina terris
senatum populumque Spalatensis encomium
uelut alter Apelles
Spalatensem
encomium
faciens breuibus illustria chartis.
congressu aliquid gratiae reposuisse perspiceretis. Et quum in ea re plurima mihi sese offerunt, in quibus celebrandis oratio nostra immorari optima ratione posset, dum huius uestrae celeberrimae Vrbis mores, instituta, leges, fortunas denique ipsas in Illustri admodum loco collocari apud omnes gentes audiam: Cum sim mihi huius obeundi muneris meliorem temporis oportunitatem alias, quasi proprio quodam iure, uendicaturus: Ad ea tantummodo nunc sese oratio nostra conuertet, quae et praesentis rei propositum exigit, et meas esse partes complecti necessarium existimaui. Quamobrem, cum ego ex
sustinere quam hominem disciplina carentem asseruit. Nemini igitur mirum uideri debet, dum his artibus atque institutis liberis uestris quasi per manus administrandam regendamque Rem publicam Vestram traditis, si eam securam a uariantis fortunae impetu insignemque perpetuis temporibus apud omnes gentes ac memorabilem constituatis. Quid enim ab animis luxu atque desidia marcescentibus praeclarum ac memorabile expectari potest? Cum itaque pro more uestro ac uetere instituto de praeceptore liberis uestris
nihil de ecclesia accipiunt: Feriatis diebus pauxillulum panis a mulierculis nonnullis porrigitur, caeteris diebus nihil datur. Ipsi lignationibus uiuunt: nam mos est, ut ligna in syluis caedant, ijsque dorsum aselli onerant, ea cum merce per omnes plateas ambulant, ligna uenalia proclamantes. Si gentes illae hanc calamitatem praesciuissent, millies praeoptassent mori, quam ista pati. Si usquam mors cum uita commixta est, imo si usquam uita diu superest ut diu moriaris, id in Turcia est. Nihil Aegyptiaca seruitus, Babylonicum exilium, Assyriaca
ita dulce est versari in ijs, quae in fine istius oraculi continentur, optoque exitium sceleratissimae gentis vero augurio ab ipsis praedici, et vt propheta qui hactenus contra nos verus deprehenditur, etiam pro nobis verus reperiatur.
Etiam extra Israel Balam verus propheta fuit, inter gentes multae sunt Sibyllae inuentae, quae vera canerent: quid vetat, quo minus extra Christianos aliquis sit, qui spiritu prophetico vtatur. verum, vt dixi, nihil asseuero, sed tantummodo quia tristia nostra (vt praenunciatum ibi fuit) euenere, ita laeta quoque euenire vellem. Quod si nostri
prodeunt: illis arcus, nobis sloppetae. hoc est nobis fulmina, illis sagittae, quae per du ra armorum nullam vim penetrandi habent,
cum bombardis vix vlla rupes obstiterit.
Sunt quidem nunc etiam Muslumanis sui bombardarij, sed rariores et indoctiores. Nunc quaeso quas gentes secum in expeditionem trahant Scythas et Thraces, in quibus non sapientia Italica, aut Hispanica calliditas, sed inhumana quaedam feritas, barbaries, animi summa inscitia, indocta, stolida: istis se addit Graecus ignauia perditus, Asiaticus luxu corruptissimus, Aegyptius non minus animo quam
amicitiae, pacis et ardor inest.
certe quo nihil esse potest.
ritus Craeta, habeat ve novos.
quem tendis in hostem?
qui cincta corona
et pietate priorem
scripsisse memorantur. apud Latinos quidem
vix unum esse, aut fortasse ne vix quidem, qui laudem absolutam assequatur; neminem,
qui culpam omnem vitet, multis placet. Graeci, pulcherrimarum semper artium
amantissimi, ideoque maiore etiam, quam ceterae gentes, sapientia praediti, Latinis
illi quidem omnibus historiae componendae scientia praestiterunt: verum nec ipsi,
excellenti licet ingenio clari, omnem in hoc certamine laudem tulerunt. Nam, ut alios
omittam, ipsum
Album igitur aliquid fieri, aut Albari, alias significat per metaphoram remissionem peccatorum. ut Isaiae 1, Sicut nix albi erunt. et Psal. 51, Super nivem dealbabor: id est, mundus fiam. Allusio videtur esse ad lotionem vestimentorum, praesertim lineorum, quib. illae gentes plurimum usae sunt. Illa enim si contaminata sunt, albedinem aliquo modo amittunt: contra vero si lavantur fiunt albissima. Sic et Germanis, vueiss machem, pro lavare: et schwartz machen, pro contaminare usurpantur. Alias significat illuminationem, quae fit per doctrinam. ut Psalm.
Ieroboam, 2. Reg. 13. Ambulare post spiritum suum, Ezech. 13. Idem ferme est, Ambulare in novitate vitae, aut spiritus: et contra, literae vetustae, Romanis 6, et 7, nisi quod vetustas literae proprie illam Pharisaicam disciplinam complectatur. In nomine Dei ambulare, Micheae 4. Omnes gentes ambulabant quisque in nomine Dei sui. Nos autem ambulabimus in nomine Domini Dei nostri: id est, colemus eum. In ore patrum ambulare, est, secundum eorum praescripta: Psal. 49. Ambulare in statutis gentium, Levit. 20. pro, secundum. Ambulare in luce, aut ut filii lucis,
proprie fuerunt tantum illi duodecim, qui cum Christo sunt versati, et Paulus. Ideo autem sunt sic a Christo vocati Luc. 6, quia fuerunt legati quidam a Christo, Matth. et Mar. ultimo in orbem universum ablegati, ut ubique de Christo testarentur, et legatione pro Christo fungerentur ad omnes gentes, quo se paterentur cum Deo reconciliari. 2. Cor. 5. Dominus dicit Io. 20. Sicut misit me pater, ita et ego mitto vos: ut ipse Dominus IESUS fuerit aliquo modo Apostolus, missus aut ablegatus, sicut et vocatur Hebr. 3. Dicit quidem Scriptura, mitti doctores etiam in Veteri testamento,
sponte offert, ac dicit, Mitte me Domine. Item in Hieremia: Currebant, et non mittebam eos, etc. Achias propheta 1. Reg. 14, dicit ad uxorem Ieroboam, Se esse durum nuncium, aut legatum. Verum in Novo testamento doctores magis proprie dicuntur Apostoli, quia longius et ad plures gentes erant ablegati. Tribuitur nihilominus haec vox et aliis eximiis doctoribus, ut Rom. 16, Qui fuerunt illustres inter Apostolos. Sic et 1. Cor. 15. ac Ephes. 4, etiam Apostoli numerantur inter eos doctores, qui post Apostolos quoque a Christo Ecclesiae donabantur. Eos veteres vocarunt
17. Aquae quas vidisti, populi multi sunt. Isaiae 8: Addunt aquas multas, regem Assur. Sic Hieremiae 47, Ecce aquae ascendunt ab aquilone, et erunt in torrentem, exund abuntque terram. Mittere panem super aquas. Eccles. 11. liberalitas in multos commendatur. Isa. 8. Fluent ad eum omnes gentes. Alicubi hinc similitudo sumitur: ut Isaiae 17, Tumultus populorum sicut sonitus aquarum multarum sonabunt. Fellis aqua Hierem. 8. 9. pro noxio beneficio, aut ope, aut pro alia re noxia. Aqua metaphorice ponitur pro semine virili, ob similitudinem. Isa. 48, Audite me domus Iacob,
deducere, praesertim in locum superiorem: Gen. 39.
ASPERGERE, in Sacris literis pro expiare ponitur: quoniam quae in veteri Testamento expiabantur, sanguine vitule aut aqua cineris aspergebantur. Levit. 14. Num. 19. Sic Isaias cap. 52 dicit, Christum aspersurum gentes multas: id est, suo sanguine lustraturum, purgaturum, mundaturum. Et Psal. 51, David se aspergi hysopo petit, quo super nivem dealbetur. 1. Petr. 1. et Hebr. 10. dicimur sanguine Christi aspersi: id est purificati cordibus a conscientia mala. Similis phrasis est et
clareque factam non intelligit, esse nobis barbarum et nos vicissim ei. Sic Psal. 114. dicitur. In exitu Israel de Aegypto, et domus Iacob de populo barbaro. Tertio barbarus incultum, agrestrem et ferum hominem significat. Hac ratione primum Graeci, deinde et Romani, omnes alias gentes barbaras, id est, incultas vocarunt. Sic et hodie Itali alias gentes prae se ut barbaras, id est, minus cultas ac humanas, et minus ingeniosas contemnunt.
BASAN, fuit et regio quae Gigantum dicta est, Deut. 3. et civitas regni Og, ibidem et denique mons pascuosus et
ei. Sic Psal. 114. dicitur. In exitu Israel de Aegypto, et domus Iacob de populo barbaro. Tertio barbarus incultum, agrestrem et ferum hominem significat. Hac ratione primum Graeci, deinde et Romani, omnes alias gentes barbaras, id est, incultas vocarunt. Sic et hodie Itali alias gentes prae se ut barbaras, id est, minus cultas ac humanas, et minus ingeniosas contemnunt.
BASAN, fuit et regio quae Gigantum dicta est, Deut. 3. et civitas regni Og, ibidem et denique mons pascuosus et pulcherrimis sylvis vestitus. Inde fit, ut pro potentibus ac florentibus impiis
sicut contra Maledicere, perdere significat. nam (ut scriptum est) Ipse dixit, et facta sunt: eius dicere est facere, eius verba sunt res ipsae. Sic igitur toties pollicetur Deus, se benedicturum: id est, benefacturum Abrahamo. Et, In semine tuo benedicentur, id est, beatae a Deo fient, omnes gentes: Gen. 12. 22 et 26. Hinc benedictio Abrahae, in Novo testamento: id est, beatitudo ei et eius semini promissa. Gal. 3. Itaque qui ex fide sunt, benedicuntur cum fideli Abraham. Et paulo post, Ut in gentes benedictio Abraham fiat, aut perveniat: id est, illa eximia beatitudo Abrahamo ac
benefacturum Abrahamo. Et, In semine tuo benedicentur, id est, beatae a Deo fient, omnes gentes: Gen. 12. 22 et 26. Hinc benedictio Abrahae, in Novo testamento: id est, beatitudo ei et eius semini promissa. Gal. 3. Itaque qui ex fide sunt, benedicuntur cum fideli Abraham. Et paulo post, Ut in gentes benedictio Abraham fiat, aut perveniat: id est, illa eximia beatitudo Abrahamo ac semini eius, in eoque omnibus gentibus promissa, Gen. 12. 18. 22. 26 et 28. ubi ter repetita est promissio erga Abraham, quarto erga Isaacum, et quinto ad Iacobum: priores duae et ultima sunt in Niphal, seu
Sic Proverb. 11. Anima benedictiones impinguabit, id est, benefica. Deut. 29. Benedicere sibi in corde aut anima, dicendo Pax erit mihi, est sibimet blandiri, sibi bona dicere ac polliceri. Benedictionem esse, id est, â Deo benedictum haberi. Zac. 8, Quemadmodum fuistis maledictio inter gentes, ita servabo vos, et eritis benedictio: id est, existimabimini benedicti. Vel omnes sibi invicem similem felicitatem imprecabuntur, nostrum exemplum ac nomen usurpantes. Vel denique vos eritis causa benedictionis ac felicitatis mundi, quia ex Iudaeis est salus. Sic Psal. 21,
bestiis: id est, pardis, pantheris leonibus, ursis. Ad quem morem alludit Paulus 1. Corinth. 15, cum dicit se Ephesi cum bestiis depugnasse: volens indicare, se in extremum discrimen venisse. nisi velis per metaphoram intelligere, cum bestialibus hominibus. Per metaphoram porro significantur gentes impiae, ferae, truces, aliquando etiam specialiter tyranni: ut Psal. 74, Ne tradas bestiis animas tuorum. Sic et Psal. 79. Hinc Paulus Cretenses vocat malas bestias. In Apocalypsi, bestia gestans meretricem, ipsum imperium Romanum est, aut etiam una et
discere, sicut et Latini sua metaphora Imbibere utuntur: ut Iob 15, Bibere iniquitatem. Et 34, Bibere subsannationem: id est, discere aut assuefieri ad scelera et derisionem hominum. Sic et Prov. 9, bibere pro discere accipitur. Apoc. 18, De vino irae fornicationis eius biberunt omnes gentes: id est, didicerunt ab ea idololatriam, contaminarunt se ea. Quarto bibere saepe significat pati, quae Proverbialis loquutio etiam Ethnicis fuit usitata: ut ostendit Erasmus Chiliade 1. Cent. 8. Prov. 81. Undecunque demum sit haec forma loquutionis desumpta, sive a bibendi certaminibus, ubi
sunt olim singulis suum dimensum cibi ac potus distribuere, sic et Deus non tantum beneficia, sed et
poenas dispertiatur pro merito, in genere humano. sicut et Demosthenes pro Corona percommode dicit, Omnes tunc gentes variis calamitatibus afflictas esse: sic et Athenienses coactos esse suum
quia tenebris nihil tristius, ut postea dicetur: et contra, luce nihil laetius, Zoph 1. et Ion. 2. Sic igitur Iob. cap. 3 maledicens diei qua natus erat, imprecatur eum esse caliginosum. Sic et Esaiae 8 dicit, esse in terra angustiam et caliginem. Esaiae 6 dicitur quod alias gentes operient tenebrae et caligo, Israelitis autem exorietur lux, ubi caligo tum Dei ignorantiam, tum et alias calamitates indicat. Forte allusio est ad illas Aegyptias tenebras, quae apud Israelitas non fuerunt. Ier. 13 dicitur de mutatione lucis in caliginem et de offensione ad montes
capita draconum subter aquas. Tale et illud est, Conteret caput serpentis, Gen. 3: id est, praecipuam vim, et in quo satanae potentia sita est, nempe peccatum, legem, mortem ac infernum, seu etiam regnum aut tyrannidem satanae, et contraria bona restituet adeo plene, ut in eo benedicantur omnes gentes. In hoc sensu aut significatione dominii etiam Paulus dicit 1. Cor. 11, Deum esse caput Christi, Christum viri, et virum mulieris: id est, dominum ac gubernatorem, quod dominium mulier tegmine capitis verecunde confiteri debeat. Nec ita multum differt ab hoc sensu, cum Christus toties
pascat eas, servum meum David: ipse pascet eas, et erit eis in pastorem. Esdrae lib. 4, cap. 2. Expectate pastorem vestrum Iustus Esaiae 41. Suscepit te dextera iusti mei Esa. 45. Rorate caeli desuper, et nubes pluant iustum. Esa. 51, Prope est iustus meus. Es. 62. Videbunt gentes iustum tuum. Redemptor. Esaiae 41. Redemptor tuus sanctus Israel. Recitavimus autem plura testimonia supra de proprietatibus Dei, quae in specie huc etiam referri queunt. Evangelista Esaiae 41. Ecce adsum, et Hierusalem evengelistam dabo. Dominator in Israel. Micheae 5. Erit
in bello contra Romanos accinxisse se gladio, et dixisse, se illum non esse discincturum, donec Capitolium inscenderit, quod etiam factum sit: quia captus, eoque perductus, sit armis exutus. Erat etiam usus balthei, ut dixi, ad confirmandas vires aut robur corporis: qua de causa etiam hodie multae gentes lata et praevalida cingula, vel coriacea, vel etiam instar peplorum facta gestant, quo quasi unitum constrictumque corpus sit eo fortius. Inde Accingi fortitudine: de qua loquutione et vicinis, in verbo ACCINGO dictum est, et mox aliquid dicetur.
CINGERE verbum varia
9.
COGO, vide infra Compello, et Necessitas. quandoquidem Graecum
dixi. Sic sacerdotes prohibentur comam alere luctus gratia, Ezech. 44. Comam alebant Nazaraei, usque ad aliquod tempus: postea certa caeremonia radebant eam. Num. 6, Deuteronomii 33. Iud. 13. 16. Dicetur de hac phrasi etiam in RADERE et TONDERE. Comam et barbam vellere, ut apud omnes alias gentes, ita et apud Israelitas fuit magni doloris indicium. Proficiscitur enim id ab impatientia.
COMEDERE, alias proprie edere: ut Genesis 3. In sudore vultus tui comedes panem tuum. Sic comedere panem cum aliquo. Exodi 2. Non comedunt Aegyptii cum Hebraeis panem. Figuratas habet
CONFERRE vocem attingemus breviter, propter Epistolam ad Galatas. Est autem ibi verbum
confluxus in veram Ecclesiam, per metaphoram aut similitudinem pingitur, sicut varii rivi ex diversis montibus in unum flumen confluunt. Inquit enim Isaias: Et erit in novissimis diebus, erit praeparatus mons domus Iehovae in vertice montium, et elevabit se super colles, confluentque ad eum omnes gentes.
CONFORTARE, aut Confortari, primum significat, aliquid potissimum corporale, fortius ac robustius efficere, quam antea fuerit: ut Esaiae 41, aliquoties habetur de corroboratione statuarum idololatricarum. Postea admodum crebro per metaphoram ad animi confirmationem
crebris perpetuoque sibi succedentibus confractionibus aut afflictionibus. In conspectu alicuius aliquid esse, saepe idem valet quod in potestate. ut Ierem. 40. Omnis terra in conspectu tuo est, ad locum qui bonus et rectus est in oculis tuis, ut eo vadas, illuc vade. Dedit in conspectu eius gentes, Esaiae 41: pro, subiecit ei gentes. Sic et Gen. 20 et 47. In conspectu tuo est omnis terra. Aliquando explicari alicui aliquid. Exod. 19. Posuit in conspectu eorum omnia ista verba: id est, proposuit eis, explicavit eis. Stare in conspectu alicuius, alias significat resistere ei, ut
confractionibus aut afflictionibus. In conspectu alicuius aliquid esse, saepe idem valet quod in potestate. ut Ierem. 40. Omnis terra in conspectu tuo est, ad locum qui bonus et rectus est in oculis tuis, ut eo vadas, illuc vade. Dedit in conspectu eius gentes, Esaiae 41: pro, subiecit ei gentes. Sic et Gen. 20 et 47. In conspectu tuo est omnis terra. Aliquando explicari alicui aliquid. Exod. 19. Posuit in conspectu eorum omnia ista verba: id est, proposuit eis, explicavit eis. Stare in conspectu alicuius, alias significat resistere ei, ut Iosuae 21. Et non stetit vir in
Sic saepissime anima aut cor alicuius conturbatum dicitur. Credo idem etiam esse, cum ossa dicuntur conturbata. Sic dicitur Psalm. 42. Anima mea quare conturbas me? Et Psal. 88. Terrores tui conturbant me. Alias de graviore aaliqua afflictione: ut Psalm. 46. Conturbatae sunt gentes Et Ezech. 12 Comedes panem tuum in conturbatione: id est in afflictione. Sic Iob 25 queritur, se ab omnipotente esse conturbatum. Alias significat ordinem, et tranquillum bonumque rei statum confundere ac tollere. Sic Achab obiicit Heliae 1. Reg. 18 quod conturbet Israelem: et propheta
filio dilectae in conspectu exosae: id est, in damnum eius. Sic David queritur Psal. 51. Semper peccatum suum esse coram se: id est, contra se quasi hostiliter pugnare. Et addit ibidem, se malum coram Deo, id est, contra ipsum Deum fecisse, cuius nomen propter ipsum inter gentes male audierit. Sic idem queritur, dolorem suum esse coram se semper: Psal. 34. Et ignominiam suam esse cora se omni die, Psal. 44. id est, quasi excarnificare se. 1. Sam. 20. Quod est peccatum meum coram patre tuo? pro, contra eum. Sic et illud Iohan. 10.
toto corde. Sic Christus dicit Apostolis: Cum Omnia feceritis, dicite, servi inutiles sumus: pro, si. Nemo enim in hac vita omnia praecepta Dei vere faciet. Conditionaliter ergo id a Christo dicitur, quod etiamsi omnia faceremus, tamen deberemus nos agnoscere pro servis inutilibus. Rom. 2. Cum gentes natura ea quae sunt Legis fecerint: pro, si fecerint. Quam eius voculae vim esse, satis ipsemet Apostolus eum locum concludens monstrat. dicit enim: Si igitur praeputium legis iustificationes servaverit. Sic et Germanicum Vuenn, promiscue iam temporis adverbium est, iam coniunctio
novos daemonas: id est, quosdam recens natos deorum filios. Doctrina porro daemoniorum. apud Paulum, est doctrina a diabolis excitata, ac in mundum et Ecclesiam invecta: quasi diceret, Non est humanum, sed diabolicum inventum. Aliquando Daemonium videtur significare idolum. 1. Cor. 10. Quae gentes immolant, daemoniis immolant: Et, Nolo vos esse participes daemoniorum.
DAMNARE, et DAMNATIO, in verbo Condemno exponitur.
DARE verbum varios idiotismos in hac lingua, tum per se, tum ratione adiunctarum vocum habet: quos ordine percurram. Illud autem ante omnia
Dare et Ponere admodum crebro pro se invicem ponuntur in Sacris, ut prius dixi. Ierem. 5. Dedit eum in carcerem aut cypum: pro, posuit. Genes 48. Dabo te in coetum populorum: pro, ponam aut faciam ut habeas multos posteros. Dare aliquid, est efficere ut hoc sit illud. Psalm. 2. Dabo gentes haereditatem tuam, et possessionem tuam fines terrae: id est, ut sit haereditas tua. Sic Dare acervos: de quo infra. Existimare aut tractare sonat interdum. Genes. 42. Dedit nos sicut exploratores: pro, habuit nos pro exploratoribus. Sic Anna 1. Samuel. 1. inquit, Ne des
Descendere gladio, pro interfici. Hag. 2. Et descendent equi et sessores eorum, quisque gladio proximi sui: pro interficientur, deiicientur in terram aut sepulchrum. Sic Latini Prosternentur dicunt. Descendent ab umbra eius omnes populi terrae: Ezech. 31. pro, deficient ab imperio eius gentes ipsi prius subditae. Descendere facere, pro detrahere Isa. 10, Descendere feci tanquam potens habitantes, vel potius sedentes: pro, deieci eos ex ipsorum arcib. et soliis. Descendere facere aliquem in sepulchrum, pro causam mortis alicui praebere: Gen. 42. Si accideret illum mori
ergo domum, significat dividere res in domo existentes: sicut et nunc solet in exactionibus, a gubernatoribus, pars aliqua sive vigesima sive centesima flagitari de bonis subditorum. Significat aliquando dissipare. Thren. 4. Ira Domini divisit eos. id est, disiecit ac dispersit eos in varias gentes. Sic et Nehem. 9. Dedisti eis populos quos divisisti in angulum. pro, dedisti eis regionem ac civitates populorum, quos dissipasti in varios angulos orbis terrarum. Sic celebrat David Deum, quod diviserit suos inimicos iuxta divisionem aquarum. id est, sic dissipavit, sicut aquae effusae
verarum ac falsarum sententiarum, Isaiae 19 Errare facient Aegyptum in omni opere suo, sicut errat ebrius et vomens. Sed multo illustrior et prolixior locus est Isaiae 28, ubi prophetarum et sacerdotum caecitas et confusio describitur. Sic et in Apocalypsi, Babylonia meretrix dicitur omnes gentes inebriare suo aureo abominationum calice: id est, suis foedissimis et pestilentissimis erroribus. Significat eâdem ratione et temerarium dissidium, ut cum Deus bellis civilibus aut seditionibus gentem aliquam inter sese collidit. Hieremiae 13 Implebo omnes habitatores huius terrae
ipsa a Deo accepisse.
EFFUNDERE, sumpta metaphora ab aquae effusione, copiam quandam significat: et alias in malam, alias etiam in bonam partem accipitur. In malam, ut Psal. 107. Effusus est contemptus super principes. Sic Psal. 78: Effunde iram tuam super gentes, quae non noverunt nomen tuum. Ezech. 9: Effundes furorem tuum super Hierusalem. Sic Ezech. 20: Furore effuso regnabo super vos. id est, gravissime vos affligendo. Contra non raro etiam in bonam partem accipitur. ut Ioel. 2 Act. 2: Effundam de Spiritu meo super omnem carnem Sic, Effusa
ipsorum homo in spiritu immundo, et exclam avit. pro, qui exclamavit. Mar. 8. Et respiciens dicebat. pro, qui cum respexisset, dicebat. Id est, Gen. 1. Benedixit Deus diei septimo, et sanctificavit eum. id est, sanctificavit eum, et sacrificavit. Gen. 28. Et in semine tuo benedicentur omnes gentes. Exodi 4. Ero in ore tuo, et docebo quid loquaris. pro, id est, docebo te. 1. Sam. 17. Posuit eos in instrumento pastorali. id est, in pera. Sic etiam in aliis linguis est nonnunquam expositivum. ut Aeneidos 1:
Exaltari Deum per sese, aut a semeipso, est, eum praeclaris operibus suam gloriam illustrare. Psalm. 21. Exaltare Domine in virtute tua. Et Psalm. 57, Exaltare super caelos Deus. id est, ostende tuam divinam o omnipotentiam, me liberando. Sic, Ab exaltationibus tuis dispersae sunt gentes: Isaiae trigesimotertio. pro, praeclaris facinoribus. Exaltari aliquem, significat aliquando glorificari, aut potentem fieri. Psal. 12. Cum exaltantur vilitates filiorum hominum, circumquaque ambulant ventres. Et Psalm. 89, Exaltavi dilectum meum. Exaltaremanum, est
lucis autem parum introiret.
FERO, in verbo PORTO explicabitur.
FERAE, sunt animalia sylvestria: crebro tamen tantum maiora et noxia hac voce indicantur. Sicut Iacob dicit: Fera pessima devoravit filium meum. Per metaphoram vero, aut parabolam, animalia quidem mansueta gentes mansuetiores et cultui divino deditas: contra autem ferae sylvestres, impias, et a vero Deo alienas denotant.
FERIAE, Latinis diem festum, quo a servilibus operibus ocium agere cogimur, significat. In Ecclesia vero postea dies hebdomadae feriae vocati sunt: hinc feria prima,
beohele Sem. id est, Blande alloquatur aut persuadeat Dominus Iaphetum, ut habitet in tabernaculis Sem. Ad quod vaticinium alludens Isaias 2 et Mich 4. in quiunt: In novissimis diebus erit praeparatus mons domus Domini in vertice montium, elevabiturque supra colles, et confluent ad eum omnes gentes: sed et multi ibunt et dicent, Venite ut ascendamus in montem Domini, in domum Dei Iacob, ut instruat nos de viis suis, et ambulemus in semitis suis. Hoc enim est illud Allici ad veniendum et habitandum in tabernaculis Sem. Convenit vero significatio istorum duorum verborum, ut ex Proverb.
provinciae civitatem. Filia populi mei, Isaiae 22. Nolite me consolari super vastatione filiae populi mei: id est, gentis Iudaicae. Hebraei et Graeci sic cognomina hominum exprimere solent, ut indicent cuius fuerit filius: ut, David filius Isai, Saul filius Zis. Aliquando et Latini et aliae gentes eodem modo cognomen exprimunt. Sic et in aliquibus partibus Germaniae. Filii venerunt usque ad matricem, et non fuit vis pariendi: secundi Regum decimo nono. Proverbialis loquutio videtur fuisse, qua significatum sit, rem in summum discrimen, et quasi in desperationem esse adductam.
eum, quicunque habebant flagella: id est, morbos. Sic etiam 5 eiusdem dicit, Saneris a flagello tuo. Sed nihilominus crebro et pro ipso cast gationis organo aut medio sumitur: metaphorice tamen translata, vel ad homines quibus nos castigat, vel etiam ad ipsas actiones castigandi, ut Iosuae 23. Gentes istae erunt vobis in flagellum in lateribus vestris: id est, instrumentum quo vos Deus subinde castigabit. Sic Iob quinto, A flagella linguae absconderis: id est, ne tibi delator, aut alioqui mala lingua noceat. Flagello auferri, pro, penitus
iuxta plagam Madian. pro, perinde graviter eos affliget, ut Madianios olim. Flagellum inundans: pro, magno impetu veniens aut potius late grassans, sicut in magnis exundationibus aquarum late fit per agros et rura vastatio: ita sunt communes calamitates, cum Deus plurimos homines civitates aut gentes castigat. Isaiae 28. Flagellum inundans cum transierit, non eveniet nobis. pro, etiamsi Deus plurimos passim castigaverit, immissa caritate, peste aut bello, tamen nos soli erimus ab omni calamitate immunes. Sic Psal. 73. queritur
In fortitudine manus eduxit nos Dominus, Exodi 13. Fortis aliquando pro numeroso accipitur: ut Psalmo 35. Celebrabo te in coetu magno, et in populo forti laudabo te. Et Psalm. 89. Memento opprobrii omnium fortium populorum: scilicet, quo me affecerunt gentes numerosae. Fortis rebellio, Hieremiae 8. pro pertinaci, obstinata. DEUS saepe dicitur alicuius fortitudo: pro, fore adiutor ac liberator. Psal. 37. Fortitudo iustorum Dominus
eos quibus irascuntur. Sic de Christo dicitur Iohan. 11, quod infremuerit Spiritu: tum et de multitudinis murmure ac strepitu: tum denique etiam de sonitu fluminum, aut maris vento agitati. Per metalepsin porro, impetum impiorum contra pios denotat. ut Psal. 2. Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Tametsi verbum
ut Psal. 2. Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Tametsi verbum
sive proximum, efficit Spiritus sanctus in piorum pectoribus. Aliquando etiam ad remotiorem causam vox Gaudii regreditur. Psal. 48. Pulcher situ, gaudium universae terrae mons Syon. id est, Syon est causa aut fons summorum bonorum, quae universae terrae inde provenient, unde omnes gentes merito gaudebunt ac exultabunt. Ponitur aliquando gaudium pro suo effectu: id est, pro laeto sermone. ut Psal. 126. Tunc repletum est os nostrum Gaudio: id est, laeto sermone, gratiarum actione, et celebratione Dei. Gaudium etiam pro ipsa fruitione boni, unde gaudium
dictum est, aptius retuleris. Confirmat hanc significationem, quod clare dicitur, Christum et extremum diem ante finem aut interitum illius generationis, venturum. Confirmat quoque ipsa experientia, quod tum mirabiliter conservatur gens Iudaica, ne in tot periculis vel intereat, vel degeneret in gentes, inter quas vivit, ut innumerae aliae gentes. sicut Germani Italici et Gallici degenerarunt in Italos ac ac Gallos, et Vandali passim in Germanos. Huc facit etiam, quod Deus per totum mundum dispersit istam impiam gentem, ut volens nolens testetur de Christo dum confitetur fuisse quendam
significationem, quod clare dicitur, Christum et extremum diem ante finem aut interitum illius generationis, venturum. Confirmat quoque ipsa experientia, quod tum mirabiliter conservatur gens Iudaica, ne in tot periculis vel intereat, vel degeneret in gentes, inter quas vivit, ut innumerae aliae gentes. sicut Germani Italici et Gallici degenerarunt in Italos ac ac Gallos, et Vandali passim in Germanos. Huc facit etiam, quod Deus per totum mundum dispersit istam impiam gentem, ut volens nolens testetur de Christo dum confitetur fuisse quendam hominem profitentem se esse Christum, et
in una aliqua regione vivente: ut Genes. 2, Num. 14, Faciam te in gentem magnam: item, Ponam te in gentem robustam: Deut. 9. pro, efficiam ut ex te propagetur gens magna et potens. Gen. 22. ponitur synecdochice pro primis parentibus duarum gentium. Dicit enim Deus ad Rebeccam, duas gentes ac populos esse in utero eius, quae ita inter sese invicem collidantur. Synecdoche igitur est, qua ponitur principium pro toto. Per catachresin crebro pro quibusvis populis ponitur, praeter Iudaeos, significatque omnes infideles: sicut et hodie in Ecclesia gentilis et ethnicus infidelem
principium pro toto. Per catachresin crebro pro quibusvis populis ponitur, praeter Iudaeos, significatque omnes infideles: sicut et hodie in Ecclesia gentilis et ethnicus infidelem quemvis significat. Lumen in revelationem gentium, et gloriam plebis tuae Israel: Luc. 2. id est, ad illuminandas gentes, ad docendas ac erudiendas eas. Sic Petro obiicitur quod ad gentes introiverit: id est, familiarius commercium cum exteris habuerit, quod erat lege vetitum. Sic Gal. 2. Paulus dicitur esse Apostolus gentium, et Petrus coegisse Gentiles iudaizare. Gentilis natura et Iudaeus natura, pro
ponitur, praeter Iudaeos, significatque omnes infideles: sicut et hodie in Ecclesia gentilis et ethnicus infidelem quemvis significat. Lumen in revelationem gentium, et gloriam plebis tuae Israel: Luc. 2. id est, ad illuminandas gentes, ad docendas ac erudiendas eas. Sic Petro obiicitur quod ad gentes introiverit: id est, familiarius commercium cum exteris habuerit, quod erat lege vetitum. Sic Gal. 2. Paulus dicitur esse Apostolus gentium, et Petrus coegisse Gentiles iudaizare. Gentilis natura et Iudaeus natura, pro natus gentilis aut Iudaeus: Rom. 2. Gal. 2. Indicabant igitur
familiarius commercium cum exteris habuerit, quod erat lege vetitum. Sic Gal. 2. Paulus dicitur esse Apostolus gentium, et Petrus coegisse Gentiles iudaizare. Gentilis natura et Iudaeus natura, pro natus gentilis aut Iudaeus: Rom. 2. Gal. 2. Indicabant igitur Iudaei hac voce omnes alias gentes, sicut Graeci et Romani voce Barbari. 1. Cor. 5, simpliciter pro impiis accipitur, cum dicitur talis scortatio nec inter gentes quidem nominari: id est, inter nondum conversos, seu in gentilismo. Alioqui ipsi Corinthii maxima ex parte gentiles genere erant. Ex hac significatione, cum gens
coegisse Gentiles iudaizare. Gentilis natura et Iudaeus natura, pro natus gentilis aut Iudaeus: Rom. 2. Gal. 2. Indicabant igitur Iudaei hac voce omnes alias gentes, sicut Graeci et Romani voce Barbari. 1. Cor. 5, simpliciter pro impiis accipitur, cum dicitur talis scortatio nec inter gentes quidem nominari: id est, inter nondum conversos, seu in gentilismo. Alioqui ipsi Corinthii maxima ex parte gentiles genere erant. Ex hac significatione, cum gens significat alienos a Iudaismo, oritur disputatio de Vocatione gentium, cum olim Iudaei, et etiam ipsi Apostoli dubitaverrunt, vel
sese plane in Iudaismum dederent, et quasi Iudaica gens fierent. Ponitur aliquando haec vox pro paucis, sicut apud Germanos volk. Sic Gen. 20: Abimelech orans, minanti sibi Deo ob raptum Sarai dicit: Num etiam gentem ignorantem et iustam interficies? Psal. 2: Quare fremuerunt gentes? Promiscue quosvis impios Meschiae resistentes intelligit. Gens sancta et regale sacerdotium vocantur verae religionis sectatores, Exod. 19. Sic illud Gen. 20. Num gentem iustam perdes? tametsi hic tantum insontes denotet. Cum Deus Abrahamo nomen mutat, et promittit se eum facturum
a re militari, quod pugnantes in suis manibus portare videntur vitam ac mortem si male pugnant, amittunt animam: sin bene, retinent Iob 13, et saepe alias, phrasis haec reperitur.
GIGANTES, videntur fuisse proprium quoddam genus hominum, caeteris robustius: sicut et nunc aliae gentes, aut etiam familiae, solent aliis esse grandiores ac robustiores. Horum generis ac ipsorum fit mentio Gen. 6, Num. 13. Deuteronomii 2 et 3. et 2. Sam. 21. Videtur tamen aliquando haec vox pro quovis potentiore, et praesertim bellicosiore, poni. Sic Psal. 33 dicitur, quod
dare alicui, aut in aliquo gloriam suam, cum praeclaris factis ac operibus declarat in aliquo suam gloriosam bonitatem, sapientiam, et omnipotentiam. Ezech. 39. Dabo gloriam meam in gentibus. Et in insulis: Isaiae 42. id est, eximiis operibus inter gentes factis, illustrabo gloriam meam, ubi antea vel ignorabar, vel etiam male audiebam, ut non verus ac omnipotens Deus. Sic et Ezech. 26 dicitur Dare gloriam in terra viventium: id est, cum Iudaeam tunc a gentilibus vastatam denuo gloriosis operibus suis instaurabit, tum in politicis, tum
qua regit ac efficacem facit suorum ministrorum functionem, et conatum. ut 1. Cor. 15. Gratia Dei sum quod sum. Et, Gratia Dei erga me non fuit ociosa. Plus laboravi omnibus illis: non autem ego, sed gratia Dei, quae mecum est. Qui efficax fuit in Petro inter Iudaeos, idem in me inter gentes. Gratia, quae mihi data erat, Galat. 2. 1. Corinth. 3. Actor. 18 dicitur multum profuisse Apollo Corinthiis, per gratiam, Deo per eum efficaciter docente. Sic Actor. 14 et 15, dicuntur selecti quidam, et ad functionem graviorem missi Apostoli, gratiae traditi. Id est, singulari
dicuntur selecti quidam, et ad functionem graviorem missi Apostoli, gratiae traditi. Id est, singulari praesentia ac providentia Dei, qua suis ministris perpetuo astitit. Aliquando videtur et ipsam functionem significare, ut et prius monui: ut, Mihi minimo data est haec gratia concionandi inter gentes. Eph. 3. id est, haec functio. Quarta significatio est illa passiva Gratia, id est, quasi gratiositas alicuius erga alios homines, praesertim superiores: ut, Dedit Deus Iosepho gratiam coram praefecto carceris. Gen. 39. Dabo gratiam huic populo coram Aegyptiis. Exod. 3. Gratiam
Dei: id est, qui fideliter et pie
utuntur donis sibi divinitus ad Ecclesiae exaedificationem datis. Sic et Ephes. 3 dicit Apostolus, sibi traditam esse oeconomiam, aut administrationem gratiae erga gentes: id est, functionem Apostolatus inter Ethnicos. Vox Gratiae crebro idem prorsus valet quod charitas ac misericordia Dei: quod multis testimoniis liquido probari potest. Papistae, ut supra dixi, multas gratias numerant. Gratiam operantem aut praevenientem: ea est, qua dat bonum velle
vanitatem, et quaeritis mendacium? Sed de verbo AGGRAVARE, suo loco dictum est.
GRAECUS, in novo Testamento alias ponitur proprie, pro Graeca gente: quod tunc potissimum fit, cum vox Barbarus ei additur. ut cum Roman. 1 dicit Paulus, se esse debitorem Graecis et Barbaris. Alias omnes gentes aut gentiles notat: quod fit tunc potissimum, cum additur voci Iudaeus, ut cum Rom. 1 dicit, Evangelion esse potentiam Dei, ad salutem Iudaeo primum et Graeco: id est, cuivis genti, non tantum Iudaeis. nam sub istis duabus vocibus omnes gentes continentur. Sic Acto. 19 dicit, audisse
se esse debitorem Graecis et Barbaris. Alias omnes gentes aut gentiles notat: quod fit tunc potissimum, cum additur voci Iudaeus, ut cum Rom. 1 dicit, Evangelion esse potentiam Dei, ad salutem Iudaeo primum et Graeco: id est, cuivis genti, non tantum Iudaeis. nam sub istis duabus vocibus omnes gentes continentur. Sic Acto. 19 dicit, audisse sermonem Dei Iudaeos et Graecos. Sic et Rom. 3 dicit, se omnes homines convicisse iniustitiae, tam Iudaeos quam Graecos. id est, omnes gentiles. Sic et Rom. 10, ac 1. Cor. 15 accipi debet. Caeterum 1. Cor. 1, videtur accipi pro solis
etiam vox haec ipsos Iudaeos, alibi extra Iudaeam natos ac educatos, aut etiam agentes, significat. ut, Num in dispersionem Graecorum ibit? quem locum multi de dispersis Iudaeis, sed tamen Iudaizantib. iam sermone, vestitu et aliis externis moribus exponunt. Sic Actor. 2, cum tam variae gentes audisse narrantur diversitates linguarum ab Apostolis sonatas, videntur illi fuisse plerique Iudaei, sed tamen alibi nati ac educati, et eo festi gratia venientes. Sic et Actor. 6. Ortum est murmur Graecorum adversus Hebraeos: videtur accipi Graecus pro Iudaeo alibi nato. Non enim videtur
haec sunt longe gratissima praemia, quae Deus piis dat, nempe liberorum numerositas. Haereditas Dei vocatur Ecclesia, propterea quod illa sit eius dulcissima possessio, quam singulari amore et plane sponsi affectu complectitur. Sic Psal. 2 dicit Deus ad filium: Pete a me, et dabo gentes haereditatem tuam, et possessionem tuam fines terrae. Non tantum igitur Deus, eiusque bona omnia, praesertim autem vita aeterna piorum hominum Ecclesiaeque haereditas dicitur, sicut supra audivimus: sed etiam vicissim pii totaque Ecclesia, haereditas Dei aut Domini non uno in loco
Domini, dicendo, Vade servi diis alienis. Haereditas immarcessibilis, 1. Petri 1 dicitur aeterna piorum felicitas. Haereditare terram, est certa ac firma possessione eam possidere, ita ut nemo possessori litem movere possit de ea. Ponere sibi terram in haereditatem Ezech. 36. Gentes, quae posuerunt terram meam in haereditatem sibi cum laeticia totius cordis: id est, rapuerunt sibi Iudaeam, et Iudaeos ipsos, pro libitu et tyrannice, tanquam si eis optimo iure competerent, et perpetuo ea sint possessuri. Haereditare facere. Deut. 31. 32. Haereditare fecit altissimus
Gentes, quae posuerunt terram meam in haereditatem sibi cum laeticia totius cordis: id est, rapuerunt sibi Iudaeam, et Iudaeos ipsos, pro libitu et tyrannice, tanquam si eis optimo iure competerent, et perpetuo ea sint possessuri. Haereditare facere. Deut. 31. 32. Haereditare fecit altissimus gentes terram. id est, quando Deus diversis gentib. terras sedesque distribuit. Haereditare igitur, et Haeres alicuius hominis aut rei, active accipi solet, pro eo qui alicuius bona haereditate accipit, seu possidet: non passive, pro eo qui possidetur ab alio: in qua passiva significatione
utraque prior pars utitur: quam etiam ipsam partem vult Paulus sanctificari, inquiens 1. Thess. 4: Haec enim est voluntas Dei, sanctificatio vestra, ut abstineatis a scortatione, et sciat unusquisque suum vas possidere in sanctificatione et honore, non cum affectu concupiscentiae, quemadmodum gentes, quae non noverunt Deum. Sic et Rom. 6 dicitur, Praestate membra vestra serva iustitiae ad sanctificationem. De hisce tribus partibus simul pronunciat Paulus 1. Thess. 5, inquiens: Ipse autem Deus pacis sanctificet vos totos: et integer vester Spiritus et anima et corpus, ita ut in nullo
impiorum. Sic haud dubie intelligere possis etiam locum Psal. 82. Dixi, vos Dii estis: veruntamen sicut homines moriemini. Psal. 124, Cum exurgerent homines contra nos: tantum de impiis accipitur. Item Isa. 43: Dabo homines pro te, et populos pro anima tua. i. gentes, incredulos. Cum Pilatus producens IESUM, flagellis, corona spinea et vestitu purpureo deformatum dicit, Ecce homo: videtur per ironiam dicere, Ecce is ille homo, quem vos tantopere accusantes dicitis affectae regnum, excitare velle seditionem, et evertere vestram religionem. Quid minus
IDOLUM, proprie est simulachrum aut imago. et quia imagines Ethnici et impii Iudaei coluerunt ut Deum, ideo paulatim quadam catachresi invaluit, ut omnis pravus Dei cultus idololatria sit vocatus. Idolum igitur primum significat ipsam statuam, cultus divini gratia factam 1 Cor. 12. Scitis quod gentes fuistis, et ad muta idola cucurristis. Sic et Psalm. 112, ea pingit inquiens: Oculos habent, et non vident: aures habent, et non audiunt, etc. Secundo significat ipsum cultum idololatricum. Sic Paulus dicit idola nihil esse, 1 Cor. 8 et 10. i. res per sese mortuas,
in ignem, facite transire per ignem. i. quae sustinere ignem possunt, ea purificabuntur flamma. Traducere alioqui liberos per ignem, genus idololatriae fuit, 2 Reg. 21: in quo exurebant liberos idolo. Idem est, Dare Molocho de suo semine. Laborare in igne, Habac. secundo: Laborabunt gentes in igne, et populi frustra fatigabuntur. i. laborabunt innumeri homines in extruendis civitatibus, quas ego per eorum hostes exuram: vel etiam propter ignem, id est, propter utilitatem ignis. quasi dicat: Illi aedificabunt, ut habeat ignis quod absumat. Lapides igniti. Ezek. 28: In medio
sed pii sapientes avertunt iram Dei, atque ita etiam pericula et poenas inde dependentes. Deut. septimo: Non concupisces argentum eorum, nec te illaque es eo. Psal. nono: Opere manuum suarum illaqueatus est impius. Deuter. duodecimo: Cave tibi, ne te illaquees eundo post illas gentes, quae perierunt a facie tua. Aliquando significat obligari. ut Proverbiorum sexto: Illaqueatus es verbis oris tui, captus es eloquiis oris tui. Sic et Ps. 109, Illaqueet foenerator omnia quae sunt ei id est, per Magistratum arrestet, sibique obliget, ob magnitudinem foenoris aut debiti
Nono, vita aeterna aut felicitas omnino est filia aut effectus remissionis peccatorum. Porro imputativa iustitia ad hoc ipsum nobis imputatur aut datur, ut vivamus, felicesque simus: seu iustitia est mater aut causa vitae, ut omnes doctrinae ac gentes confitentur. Igitur nostra imputativa iustitia est proprie remissio peccatorum. Decimo, tota Scriptura praecipue urget, inculcat et offert peccatori remissionem peccatorum: hanc tanquam primarium beneficium Christi celebrat. At certe negari non potest, iustitiam coram Deo esse illud ipsum
minus porro puniret, veluti placatus illorum poena quos prius castigavit, quique imputationem iniustitiae deprecati non fuerant. Pro tali imputativa translatione reatus ac satisfactionis, saepe pii in veteri Testamento orarunt: ur Psal. 79, et Hier. 10. Effunde furorem tuum in gentes quae non cognoverunt te, et in regna quae nomen tuum non invocaverunt. id est, imputa ipsis nostra peccata, nobis ea condona, et illos punito, eorumque suppliciis ita te exiturato ut nobis porro tanto magis parcas. Qua ratione videmus benignos parentes nonnunquam suo quodam modo imputare
aut etiam propter. 2. Corinthiorum 2. Deus semper triumphat nos in Christo. id est, per Christum. Philippens. 4. Omnia possum in confirmante me Christo. Tertio, significat PROPTER. 1. Corinthiorum 1. Gratias ago Deo de gratia vobis data in Christo. id est, ob vel propter. Galat. 3. Ut in gentes veniat benedictio Abraae in Christo. id est, ob vel propter. 2. Corinthiorum 3. Velamen legis aboletur in Christo. Aliquando idem valet in aliquo, aut in Christo, ac quod attinet ad Christum. Galatis 5. In Christo neque circum cisio aliquid valet, neque praeputium. id est, quoad
2, et alibi. Incircumcisis auribus a Hieremia dicuntur carnales, aut etiam prorsus acerbi adversarii veritatis, Hier. 6. Incircumcisa est auris ipsorum, neque poterunt attendere. Stephanus dicit Actor. 7, Iudaeos semper fuisse aurib. et corde incircumcisos Hier. 9 dicit, alias quidem gentes esse incircumcisas praeputio, sed Iudaeos esse incircuncisos corde. Denique incircuncisus simpliciter aliquando impium denotat. Sic Ezech. 28 et 31 dicitur, mortib. incircumcisorum moriemini, et in medio incircumcisorum cadetis. Vicina est haec secundae supra positae significationi. Causas
verbotenus redarguit, sed reipsa repressit, abire coegit. Psalm. 101. Increpavit mare rubrum, et exiccatum est, duxitque eum per abyssos veluti per desertum. Nahum 1. Increpat mare, et exiccat illud, et omnia flumina are facit. Psalmo 9. Increpasti gentes, et periit nomenipsorum. Psalm. 61. Increpa feras arundinis. id est, reprime, retunde. Sic 1, Paral. 12 inquit David: Si venitis ad decipiendum me pro adversariis meis videat Dominus, et increpet. Id est, resistat vestris malis ac insidiosis conatibus,
vertigo aut amentia, qua se ductores ac seducti ita sunt fascinati, ac veluti incantati, ut temere huc atque illuc sententia cogitationeque ruant, nescientes quid dicant aut faciant, seu (ut Paulus inquit) non attendentes neque quid, neque de quo loquantur. De hac est et Isa 26. Sic omnes gentes dicuntur inebriatae esse de vino scortationis Babylonicae meretricis. Apocal. 17. 18. 19. Eph. 5. Nolite inebriari vino, in quo est luxus: sed repleamini Spiritu, loquentes vobis invicem psalmis et hymnis, Haec posterior repletio, illa sancta ebrietas est.
INFAMIAM ipsius
populum tuum: id est, Haec civitas et populus dictus est tuus populus et tua civitas, et tu dictus habitusque es eius Deus: in tuam ergo maximam ignominiam cedit, quod perinde nunc oppressi ac conculcati iacemus, ac si tu Deus noster tuos liberare nequeas. Actor. 15 citatur ex Amos 9, Et omnes gentes super quas vocatum nomen meum. i. quae dicuntur meus populus, quae numerantur inter meos cultores: sicut si nunc diceremus, quae Christianae vocantur aut censentur: nisi quis malit exponere, a quib. ego invocor, aut imploror. Sic et illud Iac. 2 accipiendum est: An non divites blasphemant
exponit dicens illum contriturum Satanam sub pedibus nostris. Sic et epist. Hebr. de Christo exponit inquiens: Ut per mortem aboleret eum qui mortis haberet imperium. item 1 Iohan. 3. Ad hoc apparuit filius Dei, ut dissoluat opera diaboli. Sic et Irenaeus libro 5, et Clemens in Paraenetico ad gentes legit. et Epiphanius contra Ophitas. Taceo illud, quod ipsemet Deus sequentibus promissionibus in Gen. idem confirmet, ac declaret de ipso semine benedicto, et non benedicturo, non de muliere.
IRA, varia habet significata in Sacris literis, quae percurram. Primum enim dicitur de
in ira, Ezech. 3. Et abii amarus in ira spiritus mei: id est, iratus et valde tristi animo. Facere aliquid in ira fortitudinis, Danielis octavo, Et cucurrit ad eum in ira fortitudinis suae: id est, magno impetu. Sic Habacuc tertio. In ira incessisti super terram, in furore triturasti super gentes: pro, valde iratus. Isaiae sexagesimo. In ira mea percussi te, et in beneplacito misertus sum tui. Sic 1 Samuelis vigesimo. Surrexit in ira furoris sui: pro, vehementissime iratus. In ira alicuius esse aliquem. Hieremiae trigesimo secundo. Quoniam in furore meo et ira mea fuit mihi
Dominus, Ecce ego iudico causam tuam, et ulciscar ultionem tuam. Hier. 50: Redemptor eorum fortis, iudicando iudicabit iudicium eorum. Sic et accipitur, Facere alicuius iudicium: Psal. 9. Laetabor, quoniam fecisti iudicium meum, et causam meam. Iudicaturus dicitur Christus inter gentes, et coarguturus populos multos: quod a iudice politico sumptum, primum quidem significare videtur, diiudicatis causis componere dissidia gentium, atque ita pacem inter eas constituere: sed ibi proprie per metaphoram dicitur, quod Meschias eis spiritualem pacem cum Deo et corde ac conscientia
longa consuetudine. 1. Sam. 27. Hic erat mos illi omnibus diebus, quibus habitabat in regione Philistaeorum. Sic Ioseph dicit pincernae: Propinabis regi poculum secundum iudicium prius. Transfertur evam ad ritus divinos, seu potius ad religionem antiquitus a Deo institutam. 2. Reg. 17 Gentes illae quas transtulisti, et collocasti eas in civitates Samariae, non noverunt iudicium Dei terrae illius. Et paulo post, Iuxta iudicium gentium coluerunt Deum. 1. Paral. 15. Non fecit Iehova irruptionem inter nos, eo quod requisierimus eum rite secundum verbum et legem eius. In qua
iustitiam. Proverb. 31, Iudica iustitiam. Sic et iudicare secundum iustitiam, et integritatem eius, Psal. 7. Facere in aliquo iudicia: id est, poenas infligere. Numer. 33. In diis eorum fecerat iudicia. Psalm. 149, Ad faciendum in eos iudicium scriptum: id est, ad delendas gentes, sicut Deus in Scriptura mandavit. Ezech. 11. Daboque vos in manus alienorum, et faciam in nobis iudicia. Et mox: In terminis Israel ego iudicabo vos. Ezech. 23. Daboque ignem in Soam, et faciam iudicia in Non: id est puniam gravissime. Loqui cum aliquo iudicia, est eum sui sceleris
Christi, ut ibidem declaratur: Non scriptum est autem propter illum tantum imputatum fuisse illi: sed etiam propter nos, quibus imputabitur, credentibus in eum qui excitavit IESUM Dominum nostrum a mortuis, qui traditus fuit propter peccata nostra, et excitatus propter iustitiam nostram. Rom. 9. Gentes, quae non sectabantur iustitiam, apprehenderunt iustitiam: iustitiam autem eam quae ex fide est. Et Rom. 10. Christus est impletio, seu impletor legis, ad iustitiam omni credenti: hoc est, impletio legis a Christo praestita, imputatur credentibus ad iustitiam. Non imputare
veluti lambere [?: vid--- ] .
LAMENTARI, et LAMENTATIO, est lugubris querela, voce plerunque clara expressa, de aliqua magna clade, aut tristi statu: cuiusmodi sunt threni [?: ] mentationes Hierem. de eversa Iudaea. Solent. n. ille orientales et meridionales, gentes magis tum res [?: ] cantionibus, musica, iubilis et tripudiis, aliisque externis signis gaudii celebrare: tum et res adversis contra externo luctu deplorare ac lamentari, quam [?: ]
salutarem actionem, functionemve praestantem. Sic Christus dicitur factus esse in caput anguli, ut mox dicetur. Sic dicit Hieremias futurum, ut Babylon adeo prorsus opprimatur ut non sumatur inde lapis angularis aut fundamenti: id est, ut non amplius mittantur praefecti ac gubernatores in diversas gentes ex civibus Babylonis: sicut et Historiae testantur, cives Babylonis ferme prorsus in servitutem fuisse a Medis et Persis redactos.
Quarto, apideum cor tribuitur homini, Ezech. 11 et 36: alibi etiam adamantinum: tum ideo, quia caret omni bono sensu ac intellectu in reb.
contra aliquem estuim intentare ei, velle percutere eum, [?: mo-ere ] ei bellum aut seditionem contra magistratum. Sic [?:-eroboam ] dicitur levasse manum contra regem Salononem, 1. Reg. 11 et 2. Sam. 20, Seba dicitur levasse manum contra Davidem. Levare manus ad gentes, Isa. 49 est, eo nutu eas ad se invitare. Talis est et illa phrasis ac [?:-utus ] , cum Deus inquit: Tota die expandi manus meas ad populum contradicentem. Sic et Isaiae 3 dicitur levare signum ad gentes in longin quum: id est, ex longissimis eas ad religionem et coetum
2. Sam. 20, Seba dicitur levasse manum contra Davidem. Levare manus ad gentes, Isa. 49 est, eo nutu eas ad se invitare. Talis est et illa phrasis ac [?:-utus ] , cum Deus inquit: Tota die expandi manus meas ad populum contradicentem. Sic et Isaiae 3 dicitur levare signum ad gentes in longin quum: id est, ex longissimis eas ad religionem et coetum aut Ecclesiam Dei [?: ac--sere ] , veluti dato eis signo. Forte locutio haec sumpta est ire militari, quia ibi ad hoc vexilla eriguntur, ut ad [?: ] milites congregentur. Levare ca [?:
10. 12. 13. Gal. 5, Iac. 1. 2. 3. 4, et in aliis locis. Constat etiam illa partitio legum ex Apostolorum scriptis, quod alia sit lex divina et scripta, alia lex naturae, alia civilis, aliae traditiones humanae. nam singillatim harum specierum meminerunt. Legis quidem naturae, Rom. 2. Nam cum gentes, quae legem non habent, natura quae legis sunt fecerint, eae legem non habentes sibi ipsis sunt lex, qui ostendunt opus legis scriptum in cordibus suis, simul attestante illorum conscientia, etc. Verum de hoc Pauli loco, eiusque vera interpretatione, infra plenius, Christo
sensus esse: atque adeo componantur etiam ipsae particulae et locutiones earum partium. Propositio est,
sequentia conclusionem esse praecedentium. Qui sensus pius est in fine aut conclusione, potest et in precedentibus pius esse. Duodecimo: Sunt similes locutiones, et eadem propemodum verba repetita videntur [?: ] epilogo, et illis praecedentibus. Propositio enim [?: ] Cum gentes quae legis sint, natura fecerint. Conclusio: Si igitur praeputium quae legis sunt custodiverit. Unde clare apparet, eadem agi utrobique. Decimotertio: [?: ] (ut et prius dixi) quod est in propositione huius [?: loci-- ] nitur saepe etiam pro SI. ut illud: Cum omnia
nempe de Ethnico factore legis: postea de Iudaeo auditore agens, quod itidem per [?:-otas ]
non doces: qui praedicas non furandum, fura [?: ] qui dicis non adulterandum, adulterium committis: [?: ] execraris simulacra, scrilegium admittis: qui de lege gloriaris, per legis transgessionem Deum [?: dehone-s ] . Ninomen Dei propter vos male audit inter gentes: quaemadmodum scriptum est Nam circumcisio quidem [?: pro-st ] si legem servaveris: quod si transgressor fueris, circuncisio tua in praeputium versa est.
per legem. Qui igitur doces alium, terpsum non doces: qui praedicas non furandum furaris: qui dicis non adulterandum, adulterium committis: qui execraris simulacra, sacrigelium admittis: qui de lege gloriaris per legis transgressionem Deum dehonestas. Nam nomen Dei propter vos male audit inter gentes, quemadmodum scriptum est, Nam circumcisio quidem prodest, si legem servaveris: quod si transgressor legis fueris, circumcisio tua in praeputium versa est. b Factor. Nam CUM gentes, quae legem non habent, natura quae legis sunt fecerint: eae legem non habentes, sibi ipsis sunt lex, qui
qui de lege gloriaris per legis transgressionem Deum dehonestas. Nam nomen Dei propter vos male audit inter gentes, quemadmodum scriptum est, Nam circumcisio quidem prodest, si legem servaveris: quod si transgressor legis fueris, circumcisio tua in praeputium versa est. b Factor. Nam CUM gentes, quae legem non habent, natura quae legis sunt fecerint: eae legem non habentes, sibi ipsis sunt lex, qui ostendunt opus legis scriptum in cordibus suis, simul attestante illorum conscientia, et cogitationibus inter se accusantibus aut etiam excusantibus, in ea die cum iudicabit Deus occulta
Galat. 5. hoc innatum principium manifeste contra ista principia de uno Deo pugnat. Quarto, quia impossibile est, innata principia in omnibus gentib. latere, et sese in opus ipsum aut praxin non exerere aut proferre, quandoquidem Naturae sequitur semina quisque suae: sed omnes gentes natura ad pluresdeos, imo a vero Deo ad meras nugas, aut etiam diabolos, ruerunt. Igitur nullum tale principium de unitate Dei habuerunt, Quinto quia liberum arbitrium est non solum, quo ad bonum, mortuum: sed etiam ad contrarium malum, [?: viu--um ] ac fervens, ut supra
opus hominis est, agnitio Dei: quare non tantum omnem vim agnoscendi verum Deum amisit, sed etiam contrariam nactus est. Sexto, quia etiam ii populi qui doctrinam de uno Deo habuerunt, subinde ab uno Deo ad plures defecerunt, perpetuo illuc sicut aqua deorsum ruentes: olim post diluvium omnes gentes, postea Iudaei, postremo Papistae, quibus Sancti revera dii quidam sunt. Non autem sic ab uno Deo ad plures proni praecipitesque ruerent mortales, si eius noticiae innata principia, naturalemve idoneitatem haberent, ut supra audivimus. Septimo, Paulus dicit, quod mundus per sapientiam
unius Dei et eius providentiae, nusquam eis librum mentis ipsorum legendum proponit. Unde apparet, Spiritum sanctum istam recentem Sophistarum sapientiam de innata Dei luce, plane ignorasse. At contra obiicitur: Philosophi et Poetae non raro dixerunt aliqua praeclara de vero Deo, Item. Omnes gentes habuerunt aliquas religiones: Ergo videtur aliquid naturale esse. Responsio: Habuerunt illas meliores sententias a primis patrib. per manus traditas. Nec omnino fuit muta doctrina Iudaica, [?:-ut ] gentib penitus ignota: sicut Phocylides, Homerus, Hesiodus et alii quidam pene
neglectio rerum carnalium, permissa est proprietas, opulentia et contrectatio rerum temporalium: etiansi, teste Domino, facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum caelorum. Quo etiam modo permittuntur Christianis omnes cibi sine delectu, qualis in lege aut inter gentes fuerat modo citra offendiculum fratris, et cum gratiarum actione comedat, non contra legem aliquam, aut promissionis tuae votum. Tertio permittit Deus nonnulla mala per quandam indulgentiam, vel quoad poenam, vel quoad culpam. De posteriori modo habes 1. Cor. 7, dicente Apostolo, Hoc autem
33. Lingua altera aut aliena loquetur propheta, Isa. 28. i. sic illis erunt omnia obscura, ac si peregrino sermone loqueretur. Sic 1 Cor. 13. Linguis loqui. i. peregrino sermone. Et in actis, Variis linguis loquebantur magnalia Dei. Tertio, significat aliquando ipsam gentem, propterea quod gentes plerunque linguis discernuntur, et omnes diversae gentes diversas linguas aut genera sermonis habent. Danielis 3. 5. 6. 7. Zach. 8. et Apoc. 5. 7. 10. et 11, multum ita usurpatur. Quarto, aliquando videtur ipsa intima, aut etiam cor significare: ut Psal. 10, Sub lingua
28. i. sic illis erunt omnia obscura, ac si peregrino sermone loqueretur. Sic 1 Cor. 13. Linguis loqui. i. peregrino sermone. Et in actis, Variis linguis loquebantur magnalia Dei. Tertio, significat aliquando ipsam gentem, propterea quod gentes plerunque linguis discernuntur, et omnes diversae gentes diversas linguas aut genera sermonis habent. Danielis 3. 5. 6. 7. Zach. 8. et Apoc. 5. 7. 10. et 11, multum ita usurpatur. Quarto, aliquando videtur ipsa intima, aut etiam cor significare: ut Psal. 10, Sub lingua eius perversitas et dolus. Item, Venenum aspidum sub lingua
te a longinquo, et semen tuum de terra captivitatis eorum: pro, ex longin quis locis aut terra te incolumen reducam. In longinquum arguere, Mich. 4. possis intelligere et de longis temporibus, et de remotis locis. inquit. n. de Meschia, eiusque regno: Iudicabit inter populos multos, arguetque gentes fortes usque in longinquum. Quod Ionathan vertit, Ipse arguet reges fortes usque in seculum. Ac plerique intelligunt illud longinquum, de perpetuitate regni Meschiae. Possis tamen et de amplitudine aut latitudine eius exponere, cui sensui verba magis conveniunt, Arguet gentes validas usque
multos, arguetque gentes fortes usque in longinquum. Quod Ionathan vertit, Ipse arguet reges fortes usque in seculum. Ac plerique intelligunt illud longinquum, de perpetuitate regni Meschiae. Possis tamen et de amplitudine aut latitudine eius exponere, cui sensui verba magis conveniunt, Arguet gentes validas usque in longinquum:.i. procul usque ad fines terrae dominabitur, etiam valde remotis potentissimisque populis imperabit. Convoluendo proiiciet te Dominus in terram longinquam manibus: Isaiae 22. i. longis spaciis distantem, valde remotam.
LONGITUDO dierum, pro
a pravo conatu, remove eum abs te. Sic et 22, Longe facito iniquitatem a tabernaculo tuo. Sic et Longe facere manum. Iob 13, Longe facito a me manum tuam. i. remove a me tuas plagas, desine me affligere. Longe esse ab oppressione, Isa. 54. Longe eris ab oppressione: pro, nemo te opprimet. Gentes a longe, pro longinquae: Isa. 5, Elevabit vexillum in nationes a longe. i. dabit signum remotissimis, et remotissimas gentes verae doctrinae praedicatione ad Meschiam accerset. Deus a longe. Ierem. 23. videtur significare Deum antiquum, et contra, Deus de prope recentem aut novum,
Longe facito a me manum tuam. i. remove a me tuas plagas, desine me affligere. Longe esse ab oppressione, Isa. 54. Longe eris ab oppressione: pro, nemo te opprimet. Gentes a longe, pro longinquae: Isa. 5, Elevabit vexillum in nationes a longe. i. dabit signum remotissimis, et remotissimas gentes verae doctrinae praedicatione ad Meschiam accerset. Deus a longe. Ierem. 23. videtur significare Deum antiquum, et contra, Deus de prope recentem aut novum, qui nuper quasi inter Deos relatus est, sicut subinde nova idola oriuntur. An ego sum Deus de prope, et non Deus de longe? In
Contra porro Aperire aut dissolvere lumbos, significat eos discingere, ac ideo debiles reddere, et veluti disarmare: soluto enim cingulo, cadit inde appensus gladius: ut Isaiae 45 Deus dicit, se Cyrum manu ducturum, gentes ei subiecturum, et reges disarmaturum, seu lumbos eorum dissoluturum coram eo. Sic et Dan. 5 inquit de rege Belsazer: Tunc species regis commutata est, et cogitationes perturbaverunt ipsum, et ligamina aut cingula lumborum eius dissoluta sunt, ac poplites eius ad invicem collisi sunt. id
1. Iohan. 1. Filii lucis, id est, qui veram religionem et vitam aut felicitatem [?: ] bent. Ephes. 5. Sic et Christus accipit Lucae 16, cum dicit: Filios seculi esse prudentiores filiis lucis. Christus dicitur Lux gentium, et Soliustitiae: tum quia doctrina illuminat omnes gentes: tum etiam, quia affert eis iustitiam ac vitam aeternam. Isa. 42 et 49: sicut supra ostendi, lucem notare tum noticiam, tum et aliquod ingens bonum, atque adeo felicitatem ipsam. Talis Christi [?: ] prolixe promittitur Ecclesiae, cap. 60 Isaiae: ubi etiam
id est, adignem. Atque hoc idiotismo Ur Chaldaeorum, seu lumen, eorum perpetuum ignem notat, quem etiam lustious celebrat pro Deo cultum: et Historici scribunt, ante reges Babylonicos in equo albo gestari esse solitum. Lux preciositatum: pro, Lux preciosa, grata et accepta: ut solent omnes gentes claram et rebus agendis idoneam diem celebrare suis quibusdam laudibus [?:-c ] epithetis. Zachar. 14. In die illa non erit lux preciositatum, neque coagulationis seu congelationis. id est, neque lucida solis dies, neque obscura. Lux, pro sole Iob 9. Sividi lucem: id est,
habuerunt. Dicti vero sunt Druidae a Drutin, quod Deum significat veteribus Germanis, etiam tempore Caroli magni: ut ex versione Evangelistarum apparet. Quia et nunc hoc epitheton multum Deo Germani tribuunt, Treuvuer Gott. Quare Druidae idem sonat ac Divini, aut ministri Dei. Aliae enim Gentes aliis nominibus suos doctos nominarunt. Posset forte videri vox illis ab Hebraea origine
aut manducata testimonia, iudicia, statuta, verbum, lex, et similia, Psal. 119, et saepe alias, synonyma sunt. Psal. 2, Narrabo [?:-ut ] praedicabo decretum, vel mandatum. Dominus dicit ad me: Filius meus es tu, hodie genui te: Pete a me, ac dabo tibi gentes haereditatem tuam. ubi decretum [?:-ut ] mandatum itidem promissionem significare [?: vide-nt ] . Sic enim exponit ipsemet Psalmus, de promissione inquiens: Pete a me, et dabo tibi haereditatem, etc.
MANDUCARE, aliquando per metaphoram
et erudivit me. Melius tamen credo Vulgaris: Cum manum meam apprehenderet. acturi enim cum puero, manum eius comprehendimus: ut Tribunus nepotis Pauli, Actor. 23. Ezek. 8, Et cecidit illic manus Domini super me: id est, spiritus aut motus Dei, ad prophetandum me impellens. Ezek. 39. Videbunt gentes manum meam, quam posui in eis. pro, robur et potentiam, ipsasque res gestas. Ponitur pro auxilio Dei: ut cum dicitur Deus eduxisse populum suum in forti manu, et brachio excelso. Psalmo 89. Manus mea firmabitur cum ipso, et brachium meum corroborabit eum. pro, potenter iuvabo eum. Psalmo
Mosen efficientem esse digitum Dei. Exod. 8. Item Nehem. 2, et Esdr. 7, Dedit mihi rex iuxta manum Dei bonam super me. id est, pro favore Dei erga me: aut, ut Deus eum movit, ut mihi bene faciat. Sic forte intelligi posset de mirabilib. Dei operibus, quod ante citavi ex Ezek. 39. Videbunt gentes manum meam, quam posui in eis: id est, mea opera magnifica. Sic manus Dei erat eum Baptista, Lucae 1. id est, singularis quaedam vis ac potentia regens eum. Sic quoque de hominum operatione crebro accipitur. 1. Sam. 22, Quia etiam eorum manus eum Davide. id est, opitulantur Davidi
quia cadent gladio, fame et peste. Eosdem plane gestus idem propheta cap. 25, etiam nimium gaudenti ac exultanti tribuit, inquiens: Eo quod plaudis manu, et pulsas pede, et laetaris cum omni despectione animae tuae super terram Israel, etc. Plaudere manu, apud omnes gentes laeticiae signum est. Iob 27. Plaudet super impium manibus suis. Psal 47, Omnes populi plaudite manu, iubilate Deo. Sic Psalm. 98. Flumina plaudant manu, montes exultent coram Domino, quia venit iudicare terram. Nahum 3. Quicunque audierit auditionem tuam, plaudent manu
Secundae Corinthiorum nono, coniunguntur [?: ] duo vocabula
[?: ] ubi Septuaginta
et castigare omnes homines: nisi malis de tumidis ac securis intelligere. Sic et regnum Christi admodum crebro mons dicitur, ut Isaeae secundo, et Micheae quarto, In novissimo dierum erit praeparatus mons domus Domini in vertice montium, elevabiturque supra colles, et confluent ad eum omnes gentes. De eodem quoque monte aut regno De dicitur Isaiae 11 et 65, quod nullae ferae ibi nocebunt, inquiens: Non nocebunt neque laedent in universa monte sanctitatis meae, quia repleta est terra scienti Domini. Mons, aut Collis potius Syon in Hierusalem fuit admodum celebris: quia ibi fuit
3. Dominus de Sion rugiet, ac de Ierusalem dabit vocem suam, et commovebuntur caelus et terra, eritque Dominus spes ac fortitudo populo suo. Sic et Hag. 2 dicitur: Quia sic dixit Dominus exercituum, adhuc unum modicum est, et ego commovebo caelum et terram, mare et aridam: et commovebo omnes gentes et veniet desiderabile omnium gentium. id est, Meschias. Movere caput alias condolere alicui, alias [?: ] insultare significat: ut supra in Commovere, et Caput. exposui. Aliquando etiam tantum admirationem de [?:-quo ] mirabili casu. Sic enim solemus
Aegyptii. Ieremiae quadragesimooctavo: Erit cor fortium Moab, sicut cor mulieris afflictae. Et Nahum tertio, Ecce populus tuus mulieres in medio tui, [?:-ost-bus ] aperientur portae. Ierem. 51 Fortes Babel facti sunt mulieres. Mulier saepe per metaphoram vocantur civitates et gentes. Haec metaphora, aut etiam similitudo plurimum tractatur et inculcatur. Ezek. 16 et 23. In priori loco inter alia inquit: Et facient in te iudicia in oculis mulierum plurimarum. id est, hostes tui, meique iam in te castiganda ministri, affligent et punient te, audientibus et stupentibus,
quam ad institutum opus sit necesse. Multiplicasti gentem, sed non auxisti laeticiam, Isaiae nono. id est, parum gavisi sunt Iudaei de incremento populi Dei per conversionem gentium, quin potius exacerbati et irritati fuerunt: sicut cum Paulus dicit Actorum vigesimosecundo, Mittam te ad gentes procul. Crescite et multiplicamini, Genesis primo et nono. id est, augeamini numero. Multiplicatae sunt aquae, Genesis octavo. id est, creverunt tempore diluvii. Ex quo fructu frumenti et musti eorum multiplicati sunt Psalmo quarto. id est, divites et potentes facti sunt. Multiplicata
emptam [?: ] suis in sepulchrum. Quidam doctus argute eô [?: ] hunc trahit, quod Abrahamus dicatur haeres [?: ] non active, quia ipse haereditabit mundum: sed [?: ] , quia haere ditabitur a toto mundo: seu [?: mun-- ] id est, omnes gentes, erunt eius filii: de qua [?: corru-- ] [?: ] Paulini etiam supra in voce [?: HAEREDI-- ] [?: ] . Verum quod non sit is sensus, inde apparet. Primum, quia hic voce Haereditatis agitur de vera iustitia, et vera felicitate per hanc iustitiam
] . Verum quod non sit is sensus, inde apparet. Primum, quia hic voce Haereditatis agitur de vera iustitia, et vera felicitate per hanc iustitiam consequenda. Abrahami vero felicitas nequaquam in eo consistit, quod dicatur pater multarum gentium: quod quid aliud tandem fuit, quam quod omnes gentes perinde perfidem salvabuntur, sicut et ipse Abrahamus: unde quae demum illi ingens felicitas contingit? Secundo, quia multo ante quam eius nomen immutaretur, et vocaretur pater multarum gentium, quod fit demum capite 17, per fidem est iustificatus. Capite 15. Contra autem mox, cum ipsa
ad celebrandum, et laudandum Iehova: id est, qui praedicent verbum Dei, et celebrent ac laudent eum erga populum. Isa. 52, Quod non est eis narratum viderunt, et quod non audierunt contemplati sunt: id est, quod nunquam prius audierant sibi narrari aut exponi, novam et prius inauditam doctrinam gentes audient, et accipient. Ezech. 23, Nasum tuum et aures tuas auferent, et postremum tuum in gladio cadet. Allusio est ad deformationem, qua meretrices deformari solent, et praesertim adulterae, ne a quoquam amplius diligantur. Loquitur enim Deus hic ita cum Hierusalem, tanquam cum adultera:
quadam rudior Lector indigeat. Physis
Scriptura, illa cubicula brutis in arca fabricata. Ezechielis trigesimoprimo describitur regnum Assyriae per pulcherrimam arborem: cui inter alia tribuitur, quod omnes aves in eius ramis nidificaverint. Indicatur vero quod varii magnates ac praepotentes, et omnino diversi ordines, civitates ac gentes in eo regno, et sub eius patrocinio creverint, auctique sint et floruerint. Similis descriptio per arborem est etiam regni Nabuchodonosor, Danielis quarto. Christus dicit aves caeli habere nidos, et vulpes foveas, se vero non habere ubi caput reclinet: ut ostendat, se deteriore esse
habetur: Ecce palmi spacium posuisti dies meos, et aevum meum quasi nihil coram te. id est, res perpusilla. Proverb. 10. Argentum electum lingua iusti, cor autem stulti tanquam nihil. In Hebraeo est, Tanquam parum: sed Vulgo vertunt, Tanquam nihil. Sic dicit Isaias cap. 40. Omnes gentes esse coram Deo, aut comparatione Dei, quasi nihil, et nihil reputari ei. id est, pro re levissima: sicut praecesserat, quod reputentur pro gutta situlae, et pro pulvisculo trutinae. Iob cap. 26 dicitur de Deo, Ipse extendit Aquilonem super inani, et terram suspendit super
Vino ego, nisi qui sunt in solitudine, gladio [?: ] id est, certe cadent. Ubi sunt duae formulae [?: ] [?:-tera ] in Vivo ego, altera in Nisi. Sic mox 36, Nisi in igne zeli mei sum locutus: pro, certe in igne zeli. Sic [?: ] Levavi manum, nisi gentes quae circumquaque [?: ] sunt, portaverint ignominiam suam. Aliquaando [?: ] necessitate loca vertunt Interpretes per Nisi: ut [?: ]
Nisi quod populus est fortis.
pro eius vera doctrina et agnitione ac religione sicut in oratione Dominica petimus, ut sanctificetur nomen Dei: i. ut sancte ac vere agnoscatur eius doctrina ac religio, eaque accipiatur ac pie tractetur: de qua petitione, ac principio Dominicae orationis, in voce Regni dicetur. Mich. 4, Omnes gentes ambulabunt in nomine Dei sui, at nos ambulabimus in nomine Dei Iacob: i. in doctrina, religione. Sic Christus aliquoties repetit, se nomen patris mundo patefecisse, item fratribus. Sic, Narrabo nomen tuum fratrib. meis, Psal. 22. Tertio ponitur pro fama ac celebritate
1 Reg. 8. sic dicitur aliquis sibi facere nomen: Num. 9, Fecisti tibi nomen secundum diem hanc. Fecique tibi nomen iuxta nomen magnorum qui sunt in terra: 2 Reg. 7, et 1 Paral. 17. pro, feci te celebrem, sicut alios celeberrimos duces ac reges. Item, Ponere sibi nomen: 2 Sam. 7, Timebunt gentes nomen tuum. i. ipso nomine ac celebratione tui audita, timore percellentur. Nomen aliquando cum gloria coniungitur: ut Ps. 79, Propter gloriam nominis tui: i. propter gloriosum nomen aut famam tuam celebrem, seu ut celebretur fama tua. sic et Psal. 72. Quarto, nomen ponitur
nomine blasphemare Deum, Levit. 24. Phrases Nominis de hominibus dictae. ¶ Nomen alicuius gentis delere, apud Livium est aliquoties positum, pro delere ipsam gentem. At in Sacris literis videtur significare deletionem gloriae et celebris famae: ut Psal. 9, Increpasti gentes, perdidisti impium, delevisti nomen eorum in aeternum. Mox veluti explicans quod de nomine dixerat, inquit: Periit eorum memoria cum ipsis. Nomen alicuius exire, aut abire, est, famam bonitatemque eius divulgari. 2 Par. 26. Exiitque nomen Oziae regis usque in longinquum iter. Ibidem:
de nomine dixerat, inquit: Periit eorum memoria cum ipsis. Nomen alicuius exire, aut abire, est, famam bonitatemque eius divulgari. 2 Par. 26. Exiitque nomen Oziae regis usque in longinquum iter. Ibidem: Abiit nomen eius usque in introitum Aegypti. Sic Eze. 16 Egressum est nomen inter gentes propter pulchritudinem: i. valde celebris et gloriosa facta es passim. Haec sunt nomina filiorum Ismael, per nomina sua: i. per generationes suas, Gen. 25. i. secundum
nomenclaturas suas, seu
et commemoravit nomen meum. Sicut et Evangelista narrat, Iesum esse nominatum antequam nasceretur, aut etiam conciperetur. Sic et de toto populo inquit Isaiae 43, Vocavi nomen tuum, Meus es tu: i. tuos maiores, et te populum Israelem mihi peculiariter ac nominatim adiunxi, etiamsi alio qui omnes gentes ad mei agnitionem vocem. Sic illud in Evangelista dicit Dominus, Dicite discipulis meis et Petro. Illa peculiaris appellatio non fuit frustra in illo lapsu Petri addita. Sic denique dicit Deus, se etiam Cyrum nominatim vocasse ad evertendam Babylonem, et liberandum populum, longe ante quam
sed nomen sanans, est omnipotentia et efficacia Christi. Portare nomen Christi coram gentibus, et regibus: Act. 9. i. doctrinam ac noticiam religionemque Christi per orbem terrarum circumferre ac disseminare. Sic et Rom. 1 ait Paulus, se accepisse Apostolatum in obedientiam fidei inter omnes gentes, pro nomine Christi: i. ut doctrinam ac gloriam Christi ubique gentium pro paget: seu, ut omnes gentiles quoad fieri queat, faciat obedire Christo Nomen pro eximia dignitate, aut personis summa dignitate praeditis interdum ponitur. Sic dicitur Christus a patre ad dexteram eius collocatus
notos meos a me, Psal. 8. id est, amici me deseruerunt. Sic et illud dicitur: Qui ignorat, ignorabitur. id est, qui non vult agnoscere ac implorare misericordiam Dei, ille vicissim a Deo contemnetur, et in adversis destituetur. Psal. 79, Effunde iram tuam super gentes, quae non noverunt nomen tuum: id est, nec norunt nec curant te, tuamque religionem, etiamsi aliquando aliquid necessario de ea audiunt. Contra autem Psal. 9 dicitur, Confident in te, qui norunt nomen tuum. Sic dicitur Exod. 1, Excitatus novus rex, qui non norat Ioseph: id
magna turba sacerdotum obedivisse fidei. id est, doctrinae de fide, seu credidisse Evangelio. Non certe significavit, quod mox iustitiam obedientiae aut bonorum operum praestiterint. Sic et Paulus Rom. 1 dicit se a Christo accepisse gratiam et apostolatum, in obedientiam fidei inter omnes gentes. id est, ut gentiles vocet ad obediendum, aut credendum doctrinae de fide, seu Evangelio. Ponitur enim in talibus locis fides, pro doctrina de fide, seu pro Evangelo. Eadem locutio est et Roman. 16. Sic ad Galat. 3 et [?: ] , et 1. Petr. 1, accipitur Obedire veritati. et
oblationem irritantem Deum: quia in loco illegitimo sua sacrificia offerebant. Sic et Isaiae 66 dicit Deus, sibi perinde esse odiosas eorum oblationes, ac si sanguinem suillum offerant. Oblatio gentium: Rom. 15, Gratia est data mihi a Deo ad hoc, ut sim minister aut sacerdos IESU Christi apud gentes, sacrificans Evangelion Dei, ad hoc ut fiat oblatio gentium accepta, sanctificata per Spiritum S. id est, ut sit grata acceptaque Deo conversio gentium, seu ipsi gentiles conversi. Hebr. 10 dicit Apostolus, Christum unica oblatione perfectos fecisse, aut sanctificasse: id est, sua
seu quod maxime displicet Domino. Posses enim illud Coram oculis. referre vel ad facere, vel ad maium. Placere in oculis alicuius: pro, alicui. Iosuae vigesimosecundo, Iud. decimoquarto. Haec est sapientia vestra in oculis populorum, Deut. 4. pro, coram exteris, vel apud exteras gentes, seu etiam ipsarum iudicio. Eadem significatio est 1. Corinthiorum secundo: Quae oculus non vidit, nec auris audivit: id est, quae et qualia nemo mortalium suis oculis vidit, aut auribus audivit. Oculis multum affectus tribuuntur, quia per eos facillime in corde excitantur. magis enim
aut seriem probrorum, criminum et refutationum, tibi in oculos obiiciam, et contra oculos tuos dirigam. Esse aliquem alicui spinas in oculis [?: ] mer. 33. et Ios. 23. id est, esse illi molestissimum, et maxime noxium: ut si quis haberet spinas aut aculeos in oculis. Sic futuras gentes Iudaeis, nisi prorsus exterminentur, minatur Deus. Acuere oculos contra aliquem, est, hostiliter eum intueri. Iob 16, Hostis meus acuit oculos suos contra me. Sic Germani dicunt, Einen scharf ansehen, etc. Er sahe mich an, gleich als wolt ehr mich durchsehen quasi vellet
vocum ponit: tametsi ille ibi non diserte affirmet, Paulum in eo sensu, quem ipse ibi ponit, hac appellatione uti. Opus legis inscriptum esse cordibus gentilium, videtur dicere Paulus Rom. 2: ubi per opus legis notat tum noticiam, tum vim ac studium recte agendi: sicut proxime prius dixerat. Gentes natura quae sunt legis facere, et sibimetipsis legem esse. Sunt vero omnia illa conditionaliter posita, quod si aliqui [?: gen- ] tales natura essent, sine, scripta lege et caeremoniis Iudaeorum iustificarentur, multumque illis apud Deum praestarent: ut indicet, frustra Iudaeos
allatum, vel qui Aegyptiis obiici potest. Esse in opprobrium alicui, alias significat active, alias passive. Psal. 69, Fuisti in opprobrium mihi. id est, tui causa probris affectus sum. Active porro Ieremiae 44. Ut sitis in opprobrium in cunctis gentibus. id est, ut cunctae gentes vos [?: conte- ] Cum opprobrio percutere maxillam alicuius, Iob. 16, pro, [?: ] dito convicio. Opprobria opprobrantium tibi [?: ] runt in me, Psalmo 69, et Romanorum decimoquinto: pro, hostes tui furore diabolico contra te [?: in- ] ti,
spiritu oris sui: id est, verbo ac ministerio, ubi in primis est efficax Spiritus sanctus: 2. Thess. 2. Obturaverunt fide ora leonum: Hebr. 11. pro, impetraverunt a Deo, ne possent leones Danielem et alios lae dere.
OSCULUM, naturale quid est, non solo more acceptum. itaque omnes gentes naturali quodam instincta osculantur valde dilectos, ut coniuges sese invicem, et liberos: quod in omnibus gentibus natura ipsa [?: ] lente fit. Sed'osculari etiam amicos, aut dominos, [?: ] perinde ubique moris est. Osculamur igitur tum valde dilecta: tum etiam
portio mea in terra viventium. id est, in altera demum vita expecto meam felicitatem. Exemplum posterioris est, quod Moyses dicit Deuter. 32. Nam portio Domini est populus eius, et funiculus haereditatis eius est Iacob. id est, solus hic populus vere colit, invocat et glorificat Deum. reliquae gentes colunt et glorificant diabolum. Portio aut pars Dei interdum ea praemia dicuntur, quae pii a Deo expectant: Iob 31. Quae enim portio Dei desuper, et quae haereditas Dei de excelsis? pro, [?: quae- ] nam merces obvenisset mihi, vel manet eos qui talia agunt? Aliquando
igitur vox est etiam Gal. 5,
cum accusative sit constructum. Disceptat de hac re etiam [?: Osiande- ] Vulgari versione. Verum tum in loco Iohannis recte verteris Propter, quod non rarius causam [?: effici- ] quam finalem indicat, sicut apud Virgilium Dido inquit: Te propter gentes Libyae, Nomadumque tyranni Odere. —Sensus ergo nihilominus esset, Deum esse causam efficientem vitae humanitatis Christi: et illam porro, quatenus pro nobis passa est, nostrae spiritualis vitae. Sic Rom. 3. Iustitia Dei exhibetur propter remissionem peccatorum: id est, in hunc
Pereginus aliquando hostem significat, sic [?: ] Latina vox Hostis olim tantum peregrinum significavit. Isaiae undecimo: Terram vestram peregrini comedunt ac consumunt: id est. hostes. Crebro in hac significatione vox haec usurpatur: sed plerunque vertunt. Alieni, Aliae enim gentes aliis plerunque infensae sunt.
PEREO, habet etiam suas quasdam obscuras nationes. Primum enim crebro significat deesse non adesse, evanescere, non succedere. ut, Spes hypocritas peribit, Iob 8. id est, non continget ei res sperata, irrita erit spes eius. Psalmo 9, Patientia
ritibus, dicetur aliquid in capite de Ieiunio, in Universalibus Regulis.
PLANTARE, per metaphoram, sicut et Aedificare, significat aliquid quoquo modo provehere et promovere, sive sint homines sive res, sive in spiritualibus, sive in externis. Psalm. 44. Tu Domine manu tua gentes delevisti et plantasti: id est, Israelitas in Iudaea loco deletorum gentilium. Idem habetur Psalm. 80, et Hier. 24. Aedificabo eos, neque destruam: plantabo eos, neque evellam. Saepe alioqui plantari Israelitas, significat eos augeri numero, et omni alia felicitate. Sunt igitur
suo humore destitutum exarescat. Ezechiel. 17 et 19, Psal. 1. Plantare ac evellere, Hieremiae primo significat tantum doctrinam aut denunciationem, quod Dominus velit plantare, aedificare, destruere, et evellere. inquit enim Deus ad prophetam: Ecce constitui te hodie super regna et gentes, ut evellas et extirpes, perdas et subvertas, aedifices et plantes. id est, prophetizes et denuncies alia quidem regna esse destruenda ac perdenda, alia vero contra promovenda ac exaedificanda. Plantare, pro formare, Psalm. 39. Qui plantavit aurem, non audiet? id est, qui dedit homini
iis qui dicunt malum bonum, et bonum malum: et qui ponunt tenebras in lucem, et lucem in tenebras: quique ponunt dulce in amarum, et amarum in dulce. id est, sermone suo faciunt, iusta ac vera piaque esse iniusta, falsa ac impia. Ponere in gentem aut in multitudinem, Genesis 17, Ponam te in gentes, et reges ex te orientur. id est, efficiam ut ex te gentes propagentur. Deuteron. 10, Ponam te in multitudinem, sicut stellas caeli. Ezek. 36, Gentes quae posuerunt sibi terram meam in haereditatem cum laeticia totius cordis. id est quae fecerant sibi eam haereditariam. In laudem
tenebras in lucem, et lucem in tenebras: quique ponunt dulce in amarum, et amarum in dulce. id est, sermone suo faciunt, iusta ac vera piaque esse iniusta, falsa ac impia. Ponere in gentem aut in multitudinem, Genesis 17, Ponam te in gentes, et reges ex te orientur. id est, efficiam ut ex te gentes propagentur. Deuteron. 10, Ponam te in multitudinem, sicut stellas caeli. Ezek. 36, Gentes quae posuerunt sibi terram meam in haereditatem cum laeticia totius cordis. id est quae fecerant sibi eam haereditariam. In laudem ponere. Et ponam illos in laudem et in nomen: Zoph. 3. id
est, sermone suo faciunt, iusta ac vera piaque esse iniusta, falsa ac impia. Ponere in gentem aut in multitudinem, Genesis 17, Ponam te in gentes, et reges ex te orientur. id est, efficiam ut ex te gentes propagentur. Deuteron. 10, Ponam te in multitudinem, sicut stellas caeli. Ezek. 36, Gentes quae posuerunt sibi terram meam in haereditatem cum laeticia totius cordis. id est quae fecerant sibi eam haereditariam. In laudem ponere. Et ponam illos in laudem et in nomen: Zoph. 3. id est, efficiam eos celebres et laudatos. Ponere in virum principem: Exod. 2, Quis posuit te in
quam ad ipsum Israelem. Ita ennim habet integer locus: Ecce populus quasi leo grandis consurget, et quasi leo elevabitur. Non accubetis, donec comedat praedam, et sanguinem occisorum liberit. Exterminabo de terra praedam tuam: Nahum 2 id est Efficiam ut porro non diripias in terra alias gentes. Praeda igitur, pro praedatione accipitur. Esse alicui suam animam in praedam, est incolumem ex bello aut periculo evadere, sine ullo alio lucro. Ieremiae 39, Quoniam liberando liberabo te, ut in gladio non cadat erit tibi anima tua in praedam, quoniam in me [?: ] es. Id
significat decernere et praefinire. Utuntur ea voce Apostoli, cum loquuntur de talib. Dei decretis, quae quidem suo rêpore fuerunt occulta: sed tamen postea in verbo Dei revelata sunt. Nam Actor. 5 cum Apostoli volunt indicare, iam impleri ea quae in Psalmo scripta sunt, Quare fremuerunt gentes: dicunt ea nunc fieri, quae manus Dei et consilium Dei praefiniit: hoc est, quae Deus revelavit in verbo futura esse. Rom. 8. Quos praescivit, illos etiam
sanctum. Sic et Hier. cap. 4 inquit: Auferte praeputia cordis vestri. Et 9, Ecce dies venient, quibus visitabo omnem circumcisum in praeputio. id est, qui licet sit exterius circumcisus, tamen intus in corde gerit praeputium, aut est praeputiatus. Sic mox sequitur: Omnes quidem gentes sunt incircumcisae aut praeputiatae, tota vero domus Israel est praeputiata seu incircumcisa corde. Colos. 2, Vos eratis mortui delictis, et praeputio carnis vestrae. Huius praeputii circumcisionem Paulus Rom. 2 praedicat, et a Iudaeis requirit. Quarto, praeputium per metonymiam, posito
Praeputium: quod idem est ac si diceres, Gentilismum.
Sexto, aliquando tantum partem gentilismi, quae quasi adiaphora est, seu externam illam speciem vocat praeputium. Rom. 2, Non'ne praeputium illius pro circumsione reputabitur? Praeputium hic significat, id quod prius dixerat Gentes, quae legem non habent: nempe carentiam circumcisionis externae, ministerii externi, et caeremoniarum et observationum Mosaicarum, seu totius illius caeremoniariae pietatis, aut speciei pietatis. Sic ibidem in quit: Si legem non servaveris, circumcisio tua praeputium facta est. id est, tua
Christi vocat eas cruces, calamitates, ac infamias, quas omnes sustinere coguntur, qui pie volunt vivere in Christo, quod antea dixerat
sicut si pater avertens a filio iram canea verberet, in eum iram suam exonerans. Sic et Isaiae quadragesimo tertio: Dedi propitiationem aut piaculum Aegyptum, Aethiopiam et Seba pro te. Sic Psaltes orat Psalmo septuagesimonono, ut Deus avertat iram suam ab Israele, eamque effundat super gentes quae non noverunt eum, et super regna quae non invocant eum Sic etiam Deus tum peccata aut iniustitiam nostram, tum et suam iram a nobis in filium avertit, eaque in eam incurrere fecit, illumque propter ea percussit, et vicissim iustitiam filii ab eo in nos transtulit. Connexire videtur
idque tum de rebus, tum de hominibus, prout adiicitur affirmatio aut negatio. Hierem. 42: Accesserunt eum universus populus a parvo ad magnum. Hierem. 6: A parvo ad magnum eorum omnes cupide sectantur avariciam. Sic, rem vel magnam non agnoscere: 1. Sam. 22. Parvum esse [?: ] gentes: pro, contemptum. Hierem. 49: Ecce parvum dabo te inter gentes. Mox addit, contemptum inter homines. quibus verbis prius hemistichion declarat. Sic et Obadias habet: Ecce parvum dedi te in gentibus, contemptus es tu valde. Vicinum huic est illud, Minimus in regno caelorum: de quo in
aut negatio. Hierem. 42: Accesserunt eum universus populus a parvo ad magnum. Hierem. 6: A parvo ad magnum eorum omnes cupide sectantur avariciam. Sic, rem vel magnam non agnoscere: 1. Sam. 22. Parvum esse [?: ] gentes: pro, contemptum. Hierem. 49: Ecce parvum dabo te inter gentes. Mox addit, contemptum inter homines. quibus verbis prius hemistichion declarat. Sic et Obadias habet: Ecce parvum dedi te in gentibus, contemptus es tu valde. Vicinum huic est illud, Minimus in regno caelorum: de quo in Minimus. Parvus diebus: Iobi 32: Parvus sum diebus, vos autem
id est, ex mortuis qui in sepulchris iacent ac computruerunt.
Pulvis tenuis, inanitatem notar, Isaiae vigesimonono: Eritque veluti pulvis tenuis multitudo dispergentium te. id est, levi momento peribunt tui hostes. Aliquando rem nihili indicat. Isaiae quadragesimo: En gentes sicut [?: g-- ] ta situlae, et sicut tenuis pulvis staterae reputantur. Mox sequitur: En insulas sicut pulverem proiicit. Pulvis aliquando mortuum significat, quia mortui in pulverem rediguntur. sicut ille apud Homerum optat, se fieri [?:--damque ] terramque, et de
Danielis nono: id est, captavi occasionem precandi, aut me ad precationem excitavi, et simul oravi. Aliquando autem Quaerere est, nimium studiose ac sollicite conari consequi. Lucae 12: Vos igitur nolite quaerere quid esuri sitis, aut bibituri, nec animi pendeatis: haec enim omnia gentes mundi quaerunt. id est, nimium studiose ac sollicite, et primo summoque loco, posthabito Deo, vera religione et aeterna salute, per fas ac nefas, idque non sine diffidentia, quaerunt. Idem Matth. 6 habetur.
QUAESTIONES, aliquando significant controversias, aut controversas
id est, quam multa et quam grandia miracula. Luc. 15. Quanti mercenarii in domo patris mei sunt: id est, quam multi? Sic et in Actis saepe accipitur.
QUARE, saepe non quaerit causam facti, sed tantum accusat factum, aut etiam arguit falsitatis dictum aliquod. ut, Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Quasi dicat: Certe sine causa, et sine omni suo emolumento, quin potius cum suo summo damno id faciunt. Aut profecto iniustissime agunt talia facientes. Vide de hoc genere Hebraismi paulo post in Quomodo, et in Universalibus de Interrogatione. Quare inveni
Ponitur pro [?:-N ] . Iob. 30. Saepe simpliciter in choat orationem, non reddendo rationem: ut Genesis 21, Quoniam septem istas agnas accipies de manu mea. Psalm. 113, Quia non movebor in aeternum: In memoria aeterna erit iustus. Tamen vel Nihilominus: Psalmo 118, Omnes gentes circumdederunt me, in nomine Domini tamen perdam eas: vel certe, profecto. Cum temporis, vel potius conditionale: Et invenies, cum quaeres eum ex toto corde. Pronomen relativum Qui: Proverbiorum undecimo: Male affligitur,
culpa autem est penes Deum, qui non misit concionatores. Atqui misit: Ergo illorum culpa est. Primae ad Corinthios decimo quarto, Quomodo scietur id quod significatum est? Quomodo dicet Amen? et sequenti, Quomodo dicunt quidam inter vos, quod non sit resurrectio? Galatis secundo, Quomodo cogis gentes Iudaizare: id est, cur, aut quo tandem iure, vel etiam qua fronte? Hebraeorum secundo, Quomodo nos effugiemus, si tantam neglexerimus salutem? Porro causa et origo huius Hebraismi ea est quod saepe interrogatio figurata negat: de qua re Rhetores praecipiunt. Sic et Quare, ac consimiles
pane reperit Hieronymus
verterunt: quod videatur hoc vocabulum formatum ab
tamen radix adhuc vivat, quaeque suo tempore novum surculum, longeque maiorem ac gloriosiorem priore arbore sit editura. Neque tantum tota stirps, sed etiam unicus ex alicuius posteritate, eius radix nominatur. Isa. 11: Et erit in die illa radix Isai, quae stat in signum populorum, illam gentes requirent. ubi radix Isai ipsum Meschiam, filium Isai aut David significat. Quod dictum etiam Paulus Rom. 15 citat. Sic et Apocalypsis 5 et 22 accipitur: Ego sum radix et genus David. Arbor inter crescendum tum sursum erigit ac confirmat truncum, tum spargit et dilatat ramos, tum denique
fructu: id est, crescet Ecclesia et regnum Meschiae. Isaiae 37, et 2 Reg. 19. Et addet evasio quae remansit mittere radices deorsum, et fructus sursum. id est, superstites Israelitae denuo crescent, florebunt et propagabunt magnam gentem. Psalmo 80, Vitem de Aegypto transtulisti, extruxisti gentes, et plantasti eam: perpurgasti coram ea, et radices egit et implevit terram. Sic et Hieremiae 12 res secundae impiorum describuntur: Tu plantasti eos, ideo radices egerunt, perfecerunt et protulerunt fructum. Iob 5, Vidi stultum, qui radices agebat, et maledixi repente habitaculo eius:
regnum in Ecclesia: quam tum spiritualiter, tum et externo modo regit, suppeditans ei omnis generis bona, [?: ] contra omnes omnium furores defendens ac propugnans. De quo legitur Psal. 2: Ego autem constitui regem meum super montem Zion sanctum meum: pete a me, et dabo gentes haereditatem tuam, et possesionem tuam fines terrae. et Psal. 110: Sede a dextris meis. Hac idem Rex vocatur Rex gloriae, Psal. 24: id est, qui non tantum ipse per se ac pro se est gloriosus ac praepotens, sed qui etiam alios glorificat, et autor
vos in potestate mea, durissime vos tractans et castigans. Psal. 99. Dominus regnavit, commoveantur populi: id est, fremat et insaniat quantum volet mundus, tamen Iehova omnia aget pro suo arbitrio. Sic Psal. 10, Dominus regnabit in seculum, et ultra, peribunt gentes de terra eius. In bonam porro partem haec eadem significatio reperitur saepissime in Psalmis et prophetis: ut Psal. 97. Dominus regnavit, exultet terra: id est, potenter suis opitulabitur, et Psal. 47. Dominus regnabit super gentes. Et Psal. 93:
in seculum, et ultra, peribunt gentes de terra eius. In bonam porro partem haec eadem significatio reperitur saepissime in Psalmis et prophetis: ut Psal. 97. Dominus regnavit, exultet terra: id est, potenter suis opitulabitur, et Psal. 47. Dominus regnabit super gentes. Et Psal. 93: Dominus regnabit, induit decorem, induit Dominus fortitudinem, et accinxit se. Isaiae 52: Annunciantis bonum, praedicantis salutem, et annunciantis Zion, Regnat Deus tuus. id est potenter aderit et aget, te liberando, et hostes tuos puniendo. In hac
homo: nunc per mortem, resurrectionem et glorificationem migrabo denuo ad patrem. Relinquere sine testimonio semetipsum, Actorum 14. Non tamen reliquit se sine testimonio, dum nobis caelitus benefacit, etc. id est, Deus non est passus nullum prorsus de se testimonium, etiam inter gentes extare. nam tam variis beneficiis rerum ad utilitatem hominum annuatim crescentium, abunde eos de seipso admonuit, convicitque suae praesentiae et omnipotentiae. Relinquere, aut reliquum facere, est interdum conservare. Isaiae 1. Rom. 9: Nisi nobis Dominus reliquisset reliquias
gressibus meis. Et Psalmo 141, Cadant in retiacula eius impii, dum ego transibo. Sic et Abacuc tyrannidem regis Babylonis, qua omnia regna occupabat, vocat rete, et dicit eum sacrificare suo reti. id est, tribuere illas victorias suae sapientiae et fortitudini, non Deo punienti per eum gentes. Significat eadem vox etiam poenas Dei, quibus perinde subito et ex improviso obruit homines. Ezech. 12 Expandam super eum rete meum, et comprehendetur sagena mea. Sic saepe in Isaia, Ierem. et aliis Propheta legitur. Frustra iacitur rete ante faciem pinnatoris Proverbiorum primo. id
Saul dicens: Non est qui revelet aurem meam. id est, mihi indicet. Sic saepissime alias haec locutio usurpatur. Eodem modo credo accipi vocem Revelationis pro illuminatione, etiam Lucae 2. Lumen ad revelationem gentium, et gloriam plebis tuae Israel. id est, ad illuminandas aut erudiendas gentes. Alii
exponunt lumen revelandum: sed sequens, Et gloriam plebis tuae Israel, indicat significari aliquem effectum aut bonum gentibus communicandum per Meschiam, sicut Israeli gloriam. Illud sane as
creaturarum suo infernali igne inflammet. Sonitus tonitrui in rotunditate, Psalmo 77. vel in sphaera: quia aer globosus est, in quo tonitrus audiuntur, et totum caelum sive aether, sive nubes nobis [?:-vae ] et circulares esse videntur.
RUBEO: Color albus apud omnes gentes symbolum innocentiae fuit: forte quia plurimum lucis habet aut quia naturalis est lanae, lino, serico et gosipio, cum alii colores humana arte et quasi fuco fraudeque accusantur. Hinc Latinis Candor, et Candidus homo pro [?: Si-ro ] : et Candida dies, pro laeta. Et
forte haec accidit vitio librariorum. Proinde nos vertimus, Abest ab Hierosolymis iter Sabbati.
SACCUS, vox communis Hebraeis, Graecis, Latinis et Germanis: praeter propriam significationem quaerunque denotat vilem, contemptum, sordidum, et quid lugubrem vestitum. Solebant vero illae gentes in omni maiore dolore animi et luctu se tali vestitu [?: ] humi cubare, cinere aut pulvere conspergere, et tenuiter parco ac vili cibo victitare, ut in tractatu de [?: ] prolixius ostendi. Triplici autem ratione talis [?: ] accidebat: nempe vel
pia et Deo accepta opera, sive privata sive publica: sicut suprâ diximus de tota vita Christiani hominis, quae sacrificium et hostia rationalis ac viva vocetur. Sic igitur etiam Paulus dicit, se
pro sancto habeatur, celebretur et colatur: sicut et Augustin. libro quarto de Tropis Veteris instrumenti hic petitionem exponit. Contra pollui nomen Dei, est veluti infamari, pro vili et contempto haberi: et sicut Paulus ac Petrus dicunt, quod nomen Dei propter parum pios cultores inter gentes male audiat. Ezechelis trigesimosexto haec sanctificatio, et contraria [?: positio ] aut contaminatio Dei, prolixie describitur, inquit enim ibi Deus: Et venit populus meus ad gentes, ad quas ingressi sunt, et prophanaverunt nomen sancti meum, dum dicerent de eis: Populus Dei
contempto haberi: et sicut Paulus ac Petrus dicunt, quod nomen Dei propter parum pios cultores inter gentes male audiat. Ezechelis trigesimosexto haec sanctificatio, et contraria [?: positio ] aut contaminatio Dei, prolixie describitur, inquit enim ibi Deus: Et venit populus meus ad gentes, ad quas ingressi sunt, et prophanaverunt nomen sancti meum, dum dicerent de eis: Populus Dei sunt isti, et de terra eius egressi sunt. Et perperci nomini sancti meo, quod prophanaverunt domus Israel inter grates, ad quas venerunt. Propterea dic domui Israel, Sic dicit Dominus Deus: Non
Populus Dei sunt isti, et de terra eius egressi sunt. Et perperci nomini sancti meo, quod prophanaverunt domus Israel inter grates, ad quas venerunt. Propterea dic domui Israel, Sic dicit Dominus Deus: Non propter vos ego facio, a domus Israel: sed propter nomen sanctum meum, quod violastis inter gentes, ad quas venistis: et sanctificabo nomen meum magnum, quod est prophanatum inter gentes, quod vos prophanastis in medio earum. Et scient gentes, quia ego Dominus, dicit Dominus Deus, cum sanctificatus fuero in vobis coram oculis illorum. Sic et Deus praedixerat, quod sit se sanctificatarus
prophanaverunt domus Israel inter grates, ad quas venerunt. Propterea dic domui Israel, Sic dicit Dominus Deus: Non propter vos ego facio, a domus Israel: sed propter nomen sanctum meum, quod violastis inter gentes, ad quas venistis: et sanctificabo nomen meum magnum, quod est prophanatum inter gentes, quod vos prophanastis in medio earum. Et scient gentes, quia ego Dominus, dicit Dominus Deus, cum sanctificatus fuero in vobis coram oculis illorum. Sic et Deus praedixerat, quod sit se sanctificatarus in propinquis suis: quod etiam effecit Levitici decimo, interfecto Nadab et Abiu
Propterea dic domui Israel, Sic dicit Dominus Deus: Non propter vos ego facio, a domus Israel: sed propter nomen sanctum meum, quod violastis inter gentes, ad quas venistis: et sanctificabo nomen meum magnum, quod est prophanatum inter gentes, quod vos prophanastis in medio earum. Et scient gentes, quia ego Dominus, dicit Dominus Deus, cum sanctificatus fuero in vobis coram oculis illorum. Sic et Deus praedixerat, quod sit se sanctificatarus in propinquis suis: quod etiam effecit Levitici decimo, interfecto Nadab et Abiu sacerdotibus, filiis Aaronis, ignem alienum offerentibus.
ac praedicare Dominum scienter.
SCIRE, valde emphatice saepe ponitur in Psalmis ac Prophetis, praesertim in Ezechiele, quasi pro deprehendere ipsa vera vivaque experientia. ut cum saepe repetitur: Et scient omnes, quoniam ego Dominus. Sic Psal. 9, Et sciant omnes gentes, quod homines sunt. Scire facere aliquid, Psal. 16, Scire facies me semitam vitae: id est, tu monstrabis mihi veram ac salutarem viam, quin potius per eam ad vitam deduces et perduces me. Metaphora est a ductore viatoris sumpta. Lib. 1. Sam. ca. 14: Ascendite ad nos, scire
illa Epistola scripta esse in cordib. Corinthiorum: cum plerique de Paulino corde accipiant. Intelligit autem veram conversionem eorum, sua opera laboreque effectam. Quae tantae Ecclesiae conversio et quasi extructio spiritualis erat vice ampliss. testimonii aut commendationis Paulo apud omnes gentes. Alia scribere quam quae leguntur. Paulus inquit 2. Corinth. 1. Non enim alia scribimus vobis, quam quae legitis. id est, nihil insidiose, subdole et astute vobiscum agimus, quasi aliud quid astute et recondito quodam sensu agentes, quam ea quae quis mox prima statim lectione ex nativo
autem aliquando aliquid Sacris literis aut Scripturae, quod proprie Deo convenit, Rom. 9. Dicit enim Scriptura Pharaoni: Ad hoc ipsum excitavi te, ut ostendam in te potentiam meam, id est, recitat Deum dixisse illi. Sic Galat. 2. Praevidens autem Scriptura, quod ex fide iustificet Deus gentes, praeevangelizavit Abrahae, quod benedicentur in te omnes gentes. id est, Deus ei hoc indicavit, antequam hoc in Scriptura esset relatum. Sic ibidem dicitur, Conclusit Scriptura omnia sub peccatum: id est, Deus per Scripturam. Sicut Rom. 11. hoc idem Deo tribuitur. Contrarius ergo tropus
proprie Deo convenit, Rom. 9. Dicit enim Scriptura Pharaoni: Ad hoc ipsum excitavi te, ut ostendam in te potentiam meam, id est, recitat Deum dixisse illi. Sic Galat. 2. Praevidens autem Scriptura, quod ex fide iustificet Deus gentes, praeevangelizavit Abrahae, quod benedicentur in te omnes gentes. id est, Deus ei hoc indicavit, antequam hoc in Scriptura esset relatum. Sic ibidem dicitur, Conclusit Scriptura omnia sub peccatum: id est, Deus per Scripturam. Sicut Rom. 11. hoc idem Deo tribuitur. Contrarius ergo tropus Latino ac Graeco est, quod sicut illi per metonymiam autorem pro
portae capita nostra, et elenamini ianuae seculi, et ingredietur rex gloriae. Gen. 49. Ad desiderium collium seculi: id est, signatum huius seculi. Paulus hinc est mutuatus, quel ad Titum 2 vocat desideria secularia. Habacuc 3: [?: S- ] et mensus est terram, vidit et dissolvit gentes, et [?: co--- ] ti sunt montes seculi, vestigia seculi ei. id est, maximi, medioximi et infimi huius seculi. Ecclesiast. 3: Omnes fecit pulchre in tempore suo, etiam ipsum seculum posuit in cor ipsorum. Psal. 73: Ecce isti improbi sunt seculi, et occupant
PRIMUM.
SECURIS gloriatur contra secantem: videtur fuisse olim Israelitis proverbialis locutio. Hac locutione Isaiae 18 redarguit Deus insolentiam Assyriorum, qui sibi suaeque industriae tribuebant illas victorias, quibus Deus per Assyrios afflixerat, punieratque Iudaeos et alias gentes. Omnia enim grandia opera non instrumento, sed causae efficienti, seu instrumentum moventi tribuenda sunt. sicut Christus inquit: Non vos estis qui loquimini, sed spiritus patris caelestis loquitur per vos. 1 Reg. 6 est, non esse auditum malleum, aut securim, aut ullum instrumentum ferreum
sedebit. Aliquando contra Sedere solum felicitatem significat: id est sine turbis ac molestiis. Hieremiae 49. Surgite ascendite ad gentem quietam, et sedentem in securitate, cui non sunt portae, neque vectes, sed sola habitat. Numer. vigesimotertio, Ecce populus solus sedebit, et inter gentes non computabitur. id est, quietus tranquillusque habitabit et erit, tum religione, tum coniugio a reliquis gentibus seiunctus, nec habebit cum eis foedera. Sedere in pulvere, aut terra, significat tristem et calamitosum, aut alioqui ignobilem esse. Isaiae quadragesimoseptimo.
cum regit et iudicat. Psalmo 9, Quoniam fecisti iudicium meum, et causam meam, sedisti in solio iudex iuste. Et mox: Dominus in seculum sedens, et confirmans in iudicio solium suum. Ipse enim iudicabit mundum in iustitia, iudicabit populos in rectitudinibus. Psalmo 46 Regnat Deus super gentes: Deus sedet super solium sanctitatis suae. Ioelis 3, Excitabuntur et ascendeat gentes ad vallem Iosaphat, quia ibi sedebo, ut iudicem omnes gentes per circuitum. Psalmo 29, Dominus in diluvio sedit, sedet rex in aeternum: id est, fuit autor diluvii: ut iudex puniens, sic perpetuo
sedisti in solio iudex iuste. Et mox: Dominus in seculum sedens, et confirmans in iudicio solium suum. Ipse enim iudicabit mundum in iustitia, iudicabit populos in rectitudinibus. Psalmo 46 Regnat Deus super gentes: Deus sedet super solium sanctitatis suae. Ioelis 3, Excitabuntur et ascendeat gentes ad vallem Iosaphat, quia ibi sedebo, ut iudicem omnes gentes per circuitum. Psalmo 29, Dominus in diluvio sedit, sedet rex in aeternum: id est, fuit autor diluvii: ut iudex puniens, sic perpetuo regnabit. Deus dicitur Sedere super Cherubim, Psalmo 80, et 99. ac saepissime aliâs: quia
et confirmans in iudicio solium suum. Ipse enim iudicabit mundum in iustitia, iudicabit populos in rectitudinibus. Psalmo 46 Regnat Deus super gentes: Deus sedet super solium sanctitatis suae. Ioelis 3, Excitabuntur et ascendeat gentes ad vallem Iosaphat, quia ibi sedebo, ut iudicem omnes gentes per circuitum. Psalmo 29, Dominus in diluvio sedit, sedet rex in aeternum: id est, fuit autor diluvii: ut iudex puniens, sic perpetuo regnabit. Deus dicitur Sedere super Cherubim, Psalmo 80, et 99. ac saepissime aliâs: quia promiserat se habitaturum in intimo tabernaculo super arcam,
hominis ponitur: ut Deus dicit ad Abrahamum: Semen tuum erit sicut stellae caeli. Item: Tibi dabo et semini tuo terram hanc. Et, Ponam inimicitias inter semen tuum et semen mulieris. Semen mulieris conteret caput serpentis. id est, aliquis ex posteris Evae. In semine tuo benedicentur omnes gentes, id est, aliquis ex tuis posteris Abrahame, Isaace et Iacobe erit causa humano generi divinae benedictionis, favoris ac felicitatis, seu eam illis consequetur. Gene. 48. Semen eius erit plenitudo gentium: id est, integra gens. Semine seminari mulierem, est, eam concipere ac gignere.
aut est de omni casu aut facto, ubi alius astute magnum alienum [?:-borem ] in se transfert. Christus autem accommodat ad suos apostolos, qui adiuti sunt Sacris literis, et difficili [?:---- ] visum tunc est) infructuoso Prophetarum labore, ad convertendas facile multas gentes. Proverbialis et illa locutio est, Quod aves nec seminent, nec metant, et tamen eas Deus nutriat. id est, nihil laboris praestare queant, quo vereantur aut parent sibi victum, quem tamen Deus illis de aliis praeparet. Elegans metaphora est, aut etiam integra parabola, quod Christus vocat
videri, aut alio qui tua opera agnosci potest: non fideliter, vere, ac ex animo servire, sed tantum in speciem: ut sicubi latêre tua negligentia aut fraus queat, ibi non vereare laedere potius Dominum, quam prodesse, aut tuam operam praestare illi. Servire alicui regi, valde crebro dicuntur gentes aut civitates. id est, ei subiectae esse. Uti servitio iumenti aut hominis, crebrum est, ac perspicuum simul. Deuteron. 21. Ierem. 25. 27. 30. Ezech. 34. Est autem eis abuti ut servis, eorumque opera in suum usum commodumque convertere. Christus accepit formam servi. Phil 2.
donum Dei pecunia parari. Promissum patris: Actor. 1 Praecepit ut expectarem promissum patris.
a dextris mihi est, ne commovear. id est, potenter mihi [?: ] ope ac favore adsistit. Stare in signum, aut vexillum, est, esse propositum tanquam ducem, ad quem veluti ad vexillum omnes sese aggregare debent. Isaiae 11. Erit in die illa radix Isai, quae stat in signum: illam gentes inquirent, et erit requies eius gloria. ubi Stat praesens, futuri loco est Stabit. Stephanus Act. 7 inquit: Ecce ego video caelos apertos, et filium hominis stantem a dextris Dei. Quod Stare aliqui exponunt, quasi dixisset, Promptum paratumque ad succurrendum mihi: quia Sedere
gignit. Psal. 113. Ipse ponit sterilem in domum seu familiam, matrem filiorum laetantem, seu ut sit mater: id est, qui efficit, ut quae prius erat sterilis et orba, habeat amplam familiam. Dicitur etiam Ecclesia sterilis, Isaiae 54. quia non propagatur vel carnali nativitate, ut gentes: vel armis, ut regna. Vel quia initio praedicante Christo, valde paucos habuit filios: cum interim Synagoga in servitutem generans multos haberet. Reddiderunt sterilitatem animae meae, vel orbitatem, Psal. 35. i. privare me sunt conati ipsa vita.
STIGMATA Domini
seductor ac mercenarios parasitus, erit idoneus doctor. Deut. 23 integra similitudo proponitur: Stillet ut pluvia doctrina mea. [?: ] oculum, est lachrymare: Iob 16. Ad Deum stillat oculus meus: subintellige, lachrymas. id est, lachrymans queror, et invoco Deum. Isaiae 40, En gentes sicut stilla situlae, et ut pulvis tenuis staterae reputantur. id est, pro re minima, ut est a quae gutta de vasculo pleno aquae alicubi circa fundum exterius dependens. [?: ] etiam dicitur furor et maledictio Dei super aliquos itidem per metaphoram: 2 Paralip. 12, Neque
intensionem in aliquid, sicut ferme etiam Latini hac voce utuntur. Hoseae quinto. Non dant studia sua, ut revertantur ad Deum suum: quoniam spiritus fornicationum est in medio eorum, et Deum non cognoverunt. Aliquando significat mores, ipsas actiones et opera. Psalmo 9 et 106, Annunciate inter gentes studia eius. Sic Psalmo 77. Et in operibus eius meditabor. Sic de hominibus. Psalmo decimoquarto, Contaminaverunt, corruperunt opus. id est, actiones ac vitam. Nonnunquam significat dolos ac fraudes aliquas: quod solet Vulgata vertere adinventiones. Deuteron. 22, Et ecce ipse proposuit
illud, eritque vobis in custodiam usque ad diem decimum quartum. Sexto, Esse aut fieri in aliquid, significat id aut tale fieri, vel certe rationem eius subire. Ierem. 48, Quia etiam aquae Nimrim in desolationes erunt, id est, desolatae erunt, aut desolabuntur. Gene. 17, Eritque in gentes, et reges populorum ex ea exibunt. Sic et Gen. 48 id est, fiet inde gens. Ier. 47, Aquae ascendunt ab Aquilone, et erunt in torrentem: id est, fient torrens. Erunt in cultros in oculis vestris, Deutero. 33. id est, fient res perinde noxiae ac perniciosae ut sunt cultri, spinae aut
te super anima tua. Exod. 8, Clamavit ad Dominum super verbo ranarum. id est, propter ranas Is. 24. Clamor super vino in plateis. Pro: Levit. 4. Offeret super errato suo. id est, pro expiando errato. Psal. 32 per hoc orabit te omnis sanctus in tempore opportuno. Rom. 15, Ut gentes super misericordia Deum glorificent. id est pro. Erga, Contra. In misericordia Iehova super eum, Gen 19. id est, eo quod Dominus misericordia movebatur erga eum. Nehem. 11, Praeceptum regis erit super eos. id est, erga illos, aut illis propositum. 1. Para. 12, Erit mihi cor super
7. Neque ascendit super cor meum. id est, ex. Ezech. 20. Et quod ascendit super spiritum vestrum. id est, ex spiritu. Ibid. 38, Ascendent verba super cortuum. pro, ex corde tuo. Coram. Zach. 6, Ut stent super Iehova universae terrae. id est, coram. Psalm. 9, Iudicentur gentes super facie tua. pro, coram te. Exo. 20, Non sint tibi dii alieni super facie mea. tametsi ibi hostilitatem quandam significet, nempe contra: quasi diceret, Nihil prorsus ita magnifeceris, ut quoquomodo meam dignitatem gloriamve laedas. Visitare [?:-aper ] malitiam, aut
Operimenta, aut Tegmina dicta sunt, quia veluti contexerunt ac celarunt rudioribus verum nucleum genuinae pietatis in religione Mosaica. Isaiae vigesimoquinto: Perdet Dominus in monte isto faciem involucri, quo involuti sunt omnes populi, et operimentum quod expansum est super omnes gentes. Videtur vocare illam formam externorum sacrificiorum ac rituum involucrum, quia eo erat involuta vera ac sincera pietas, ne rudiores ad eam facile penetrare possent. Quare patiente Christo totum illud velum disruptum est, ut porro amotis illis involucris vera pietas nude omnibus piis
Sic et Deuter. 8, Per quam deduxit te iam 40 annis in deserto, ut affligeret et tentaret te, ut sciret quid esset in corde tuo, utrum observaturus esses eius praecepta. id est, ut varie affligendo et vexando te in deserto, exploraret num esses illi obediturus, aut non. Iudic. 2, ut per eas gentes tentem Israelem, sint'ne servaturi viam Iehovae, ambulando per eam. Talia sunt innumera exempla huius tum vocis ac significationis, tum etiam rei aliis vocib. indicatae, ut probationis aut explorationis. Porro etiam regina Saba dicitur venisse, ut tentaret Salomonem in aenigmatibus. 1.
s- ] duo testamenta reducatur. ¶ Primum foedus aut testamentum est potissimum sancitum, aut saltem illustratum (nam etiam antea cum Adamo sancitum fuerat) cum Abrahamo in hac promissione: Ero Deus tuus, et seminis tui: Ero scutum et merces tua copiosa valde, et in semine tuo benedicentur omnes gentes, Gen. 11. 15. Ei foederi signum circumcisionis additum est, Gen. 17, quod foedus aut testamentum potest dici Testamentum promissionis. ¶ Secundum foedus fuit per Moysen in eductione ex Aegypto cum populo Israelitico ad montem Synai initum ac sancitum: Exod. 24. cui fuit adiuncta
alicuius thronum: 1 Sam. 3. Firmum esse alicuius thronum: 1 Sam. 7, et similes innumerae loquutiones sunt. Sedere in throno, aliquando significatidem quod iudicare, Proverb. 20, Cum rex sedet in throno iudicii, dissipat oculis suis omne malum: Psal. 47. Regnat Deus super gentes, Deus sedet super solium sanctitatis suae. Idem bis dicit, nempe quod super omnia potenter imperet. Solium aut thronum possis hic cum templum aut Ecclesiam eius intelligere, tum et caelum, quod ut propria sedes Deo ascribi solet. Sic Psa. 9, Fecisti iudicium et causam meam, sedisti in
copiam rerum vel bonarum, vel etiam malarum denotat. Psal. 36, Torrente deliciarum tuarum saturabis eos. id est, longissima copia favoris et omnigenoram donorum. Isa. 66, Declino ad eam tanquam fluviam pacem, et tanquam torrentem inundantem gloriam gentium. id est, maxima copia gentes et earum opes ad Ecclesiam adducam. Sic torrentes mellis et butyri. Iob. 20, pro maxima optimarum rerum copia ponuntur. Sic Amos 5 Et revelabitur iudicium ceu aquae, et Iustitia sicut torrens vehemens. Torrentes in solitudine, summa commoda opportuno loco significant: quia quae deserta,
id est, varios homines, pios et impios electos et reprobos. Sic Petrus 1 cap. 3. mulierem vocat imbecillius vas, cui etiam a marito suum honorem tribui vult. Sic Paulus vocatur vas electionis Act. 9. id est instrumentum Dei selectissimum ac praestantissimum, quoad convertendas gentes uti volebat. Vasa irae superius fuerunt homines, quib. Deus iratus est. et quasi passive ea loquutio accipitur. At Isa. 13 active intelligitur, de hominibus, per quos Deus alios castigat ac perdit: Dominus et vasa irae eius veniunt ad perdendam universam terram. Sic vasa mortis, pro
17 habetur. Aliquando significat, bene succedet tuis liberis. Denique cum Angelus dicit ad Mariam, Benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui: significat prolem eius esse [?: ] ve benedictam, nempe esse illud semen, in quo, [?: ob- ] aut per quod omnes gentes beabuntur. Sic ex plenitudine benedictionis ipsius nos omnes [?: ha- ] . Venter aliquando per synechdochen significat [?: ] ,
quod in ventre continetur. Hab. 3. Audivi, et
populi vo vocant idololatriam: et contra, viam Dei, et ambulare per viam Dei, veram religionem. Utrunque tamen complectitur, nempe tum vitae, tum religionis puritatem. Ieremia 12: Si discendo didicerint vias populi mei, ut iurent in nomine meo. Sic Act. 14 dicit Paulus, Deum permisisse ire gentes vias suas: id est, colere sua idola et idololatrias. Sic Act. 22 idem dicit, se persequutum esse viam istam. et 24: Secundum viam istam, quam haereses vocant, colo Deum. id est, Christianismum. Quarto, saepe significat opera et actiones, consilia ac conatus Psal. 1, Novit
39. id est, cavebo sedulo. Ire, abire, aut [?: ] viam, vel viam suam, est, iter ingredi, et aliquo pergere: quae est perspicua, nullaque explicatione indigens loquutio. Aliquando per metaphoram significat suos mores ac vitae institutum sequi. In viam gentium ire, est ad gentes proficisci. Matth 10. In viam gentium ne iveritis, et civitatem Samaritanorum ne ingrediamini: id est, nolite nunc ire praedicatum gentilibus aut Samaritanis, sed ite tantum quaesitum perditas oves de Israele. Psa. 19. Sol oriens gaudet ut fortis currere viam suam. id est, suum
molestia, et valetudinis gravi laesione. Psal. 75: Si quidem calix est in manu Domini, et vinum rubescit, plenus est mixtura, effunditque ex eo: quia et feces eius expriment ebibentque omnes impii terrae. Sic Ier. 51: Calix aureus fuit Babel in manu Domini, de cuius vino biberent gentes, et insanierunt. i: Deus per Babylonios ita duriter et acerbe omnes gentes afflixit, ut sint quasi inopes mentis prae dolore et moerore facti. Vinum [?: viol- ] biberunt, Prov. 4. i. per vim quaesitum: nisi quis praevalidum vinum exponere malit. Isa. 28, prolixe per
calix est in manu Domini, et vinum rubescit, plenus est mixtura, effunditque ex eo: quia et feces eius expriment ebibentque omnes impii terrae. Sic Ier. 51: Calix aureus fuit Babel in manu Domini, de cuius vino biberent gentes, et insanierunt. i: Deus per Babylonios ita duriter et acerbe omnes gentes afflixit, ut sint quasi inopes mentis prae dolore et moerore facti. Vinum [?: viol- ] biberunt, Prov. 4. i. per vim quaesitum: nisi quis praevalidum vinum exponere malit. Isa. 28, prolixe per ebrietatem vini, et vomitum, describitur sacerdotum et prophetarum inscitia et
virgo filia Sidonis: quibus appellationibus ipsa Babylonia, Aegyptus et Sidon indicatur. Sic saepissime [?: ] go filia Syon, Hierusalem, et regnum Iudaicum nominatur. Isaiae 37: Subsannavit te virgo filia Syon. Causam huius appellationis aliqui eam esse putant, quod ea regna aut gentes non fuerint antea devictae aut sub iugatae ab hostibus suis, atque ita quasi (ut ita dici) de virginatae. Sed credo id alioqui fieri, quod Scriptura delectatur tali hypotyposi aut prosopopoeia, ut integra regna per virginem aut mulierem, quasi oculis [?: ] torum subiiciat.
in vitam. id est, servavit nos in vita. Deuteronomii vigesimooctavo, Erit vita tibi suspensa eregione. id est, quasi pendens, dubia, ac plane incerta. Videre vitam cum uxore quam dilexisti, Eccles 9 est amanter et suaviter vivere. De iurando per vitam alicuius, supra dictum est. Ephes. 4, Gentes alienatae â vita Dei, in quem locum sic quidam adnotat. Vita Dei bifariam accipi potest: vel quae censetur coram Deo ut gloria Dei, Iohannis duodecimo: vel quam Deus electis suis communicat per spiritum regenerationis. Utrovis modo sumas, eadem tamen sententia erit non diversa. Nam
[?: ] ubi, etsi primum de doctrina et eius efficacia dicitur, tamen postea de omnipotentia Dei necessario [?: in-gi ] debet, qua mortui resuscitabuntur. Sic in Psalmis quoque saepe accipi videtur de praepotenti efficacia Dei. Psalmo quadragesimo sexto: Tumultuantur gentes moventur regna. Dedit vocem suam, dissoluta est terra. Ioel. secundo: Dominus dat vocem suam ante exercitum suum. Crebro significat ista loquutio [?: toni- ] et fulmina Dei, et simul efficacem vim. Psalm. decimo octavo: Intonuit in caelis Deus, et Altissimus [?:
candore iustitiae In Salomone: Ego flos campi, et lilium convallium. Rosae, martyres, a rubore sanguinis. In Salomone. Sicut rosa germinat super humida fluenta. Violae, confessores, ob similitudinem lividorum corporum. In cantico [?: cantico--- ] flores in terra visi sunt. Sylvae, gentes. In Psalm. invenimus eam in campis sylvae. De his sylvis egressi sunt [?: d- ] ursi, Vespasianus et Titus, reges Romanorum, ad praecepti figurati Helisaei, et post 42 annos ascensionis eius ad caelos, Iudaicos pueros comederunt. Condensa, opaca, vel contecta Scripturae divinae.
Apocal. Et Babylon magna venit in memoriam ante Deum, dare ei calicem vini indignationis irae eius. Inimici, diabolus, vel vitia. In Ps. Non confundetur, cum loquetur inimicis suis in porta. Fures, haeretici et pseudoprophetae. In Evang. Omnes quotquot venerunt ante me, fures fuerunt, et latrones. Gentes, vitia. In Pentateucho: Cum introduxerit te Dominus Deus tuus in terram, quam possessurus ingredieris, et deleverit gentes multas coram te. Item in aliam partem: Omnes gentes plaudite manibus. Pugna, certamen adversus nequitias spiritales, vel adverius vitia conflictus. In Apost. Sic pugno,
vitia. In Ps. Non confundetur, cum loquetur inimicis suis in porta. Fures, haeretici et pseudoprophetae. In Evang. Omnes quotquot venerunt ante me, fures fuerunt, et latrones. Gentes, vitia. In Pentateucho: Cum introduxerit te Dominus Deus tuus in terram, quam possessurus ingredieris, et deleverit gentes multas coram te. Item in aliam partem: Omnes gentes plaudite manibus. Pugna, certamen adversus nequitias spiritales, vel adverius vitia conflictus. In Apost. Sic pugno, non quasi aerem verberans. Pax carnis in bonum et spiritus concordia In Ps. Rogate quae pacis sunt Hierusalem. Item Pax,
suis in porta. Fures, haeretici et pseudoprophetae. In Evang. Omnes quotquot venerunt ante me, fures fuerunt, et latrones. Gentes, vitia. In Pentateucho: Cum introduxerit te Dominus Deus tuus in terram, quam possessurus ingredieris, et deleverit gentes multas coram te. Item in aliam partem: Omnes gentes plaudite manibus. Pugna, certamen adversus nequitias spiritales, vel adverius vitia conflictus. In Apost. Sic pugno, non quasi aerem verberans. Pax carnis in bonum et spiritus concordia In Ps. Rogate quae pacis sunt Hierusalem. Item Pax, Christus. In Apost. Ipse enim est pax nostra.
Thraces. Thogorma, Phryges. Madai, Medilanan, lones: qui et Graeci. unde et mare Ionium. Cethei, Citii, iidem Cyprii, apud quos et urbs Citrium vocitatur. Donanim, Rhodii. Ex his Graecorum nationibus extitêre, qui a Tauro monte usque ad Occidentalem Oceanum maritimam oram occupaverunt. Hae omnes gentes de Iapheth stirpe descendunt. Chus, Aethiopia. Mesraim, Aegyptus. Casloim, qui postea Philistini, nunc Palaestini. Iidem tamen et Allophyli: iidem et alienigenae appellati sunt. Horum civitas Ascalon. Saba, Arabia. Saba vocitatur et regio. in qua nunc Sabaei. [?: ] , Getuli.
ambulare 532. 24
leonem esse in via, dictum pigri. ib. 32
Lepra 533. [?: 1- ]
Levana ib. 31
Levare ib. [?: 4- ]
levare manus contra aliquem ib. 55. 56
levare manus ad gentes ib. 60
levare signum ad gentes in longinquo ib. 63. 64
levare calcaneum ib. 68
levare animam ad aliquid 534. 5
levare oculos ad aliquid ib. 7
levare caput ib. 15
levare solium suum ib.
in via, dictum pigri. ib. 32
Lepra 533. [?: 1- ]
Levana ib. 31
Levare ib. [?: 4- ]
levare manus contra aliquem ib. 55. 56
levare manus ad gentes ib. 60
levare signum ad gentes in longinquo ib. 63. 64
levare calcaneum ib. 68
levare animam ad aliquid 534. 5
levare oculos ad aliquid ib. 7
levare caput ib. 15
levare solium suum ib. 19
levare numerum ib. 20
irarum ibi. et [?: ]
longior a te, vel praete ib. [?: ]
longe facere ibi. [?: ]
longe facere manum ibi. [?: ]
longe esse ab oppressione ibi. [?: 4- ]
a Longe gentes ibi. 43. [?: 4- ]
a Longe Deus ibi. [?: 4- ]
in Longinquo Deum stare ibi. [?: ]
longe esse iustitiam ab aliquo ibi. [?: 5- ]
longos facere funiculos suos ib. 60. [?:
984. 43
pueritia mentis, aut intelligentiae ib. 45. 46 etc.
Puella 985. 31
Parvus et parvulus ib. 37
parvulis relinquere reliquias ib. 54
a Parvo ad magnum ib. 60
parvum esse inter gentes ibid. 66
parvuli gregis 986. 4
ut Parvulis in Christo loqui ibid. 8
Pugna ibid. 23
ad Pugnam egredientes ibid.
pugnae verborum ibid. 33
et revertendo 1233. 69. 70
Odoratusque est Iehova odorem quietis 776. 38
9. Iaphet habitet in tabernaculis Sem 1188. 45. 46 etc.
10. Erat Nimroth robustus venator coram Domino 1239. 58. 59
12. In semine tuo benedicentur omnes gentes 1115 35. 36 etc.
17. Cuius praeputium non circumcidetur die octavo, cuius anima excindetur e populo suo 204. 34
Vivam Ismael vivat coram te 1287. 47
18. Sarae autem desierat via aut semita et. 686. 33. 34
19 Et versa
nos, ideo turbet te Deus 123.1. 55. 56
7. Da gloriam Domino, et da ei confessionem et indica quid feceris 366. 58
9. Os Domini non interrogaverunt 802. 68
21 et 23. Non cecidit ullum verbum bonum, quod locutus est Dominus de te 92 51
23. Gentes istae erunt vobis in flagellum in lateribus vestris 336. 10
Super equum sonat pharetra 893. 19. 20
33. 34
45. Ideo unxit te oleo laeticiae prae consortibus tuis 780. 33. 34
Filiae Tyri cum munere vultum tuum deprecabuntur 208. 9
Interdiu mandabit Dominus beneficentiam suam, et noctu canticum eius mecum 613. 12. 13
Regnat Deus super gentes, Deus sedet super solium, etc. 1219. 35. 36
48 In spiritu vehementi conteres naves Tharsis 710 40 et 41
Secundum nomen tuum sit laus tua 724. 33
49. Cum iniquitas calcaneorum meorum circumveniet me 94. 60
Posteri
Voluat se sicut aqua iudicium. Vide VOLVO Dies Domini sunt tenebrae et non lux 593. 28. 29
6. Sicut David putaverunt se habere instrumenta Musica, etc. 471. 34. 35
An non fortitudine nostra assumpsimus nobis cornua 183. 36
9. Et omnes gentes super quas vocatum est nomen meum, etc. 470. 43
Opus ego operor in diebus vestris, quod non credetis, etc. 795. 33. 34
2. Super custodiam meam stabo, et audiam quid loquatur in me Dominus 195. 9
Vae illi qui multiplicat non sua, et aggravat contra se lutum densum 590. 67. 68
Laborabunt gentes in igne, et populi frustra fatigabuntur 405. 22. 23
Lapis ex pariete clamabit, et laquear, etc. 519. 6. 7
3. Nudatione nudatus est arcus tuus 747. 3. 4
Pro nihilo vidi tentoria Chusan 719. 64. 65
In ira misericordiae
nostrum quotidianum, etc. 1002. 63. 64
Et ne nos inducas intentationem 1201. 6. 7
Quoniam tuum est regnum et potentia 926. 58
Ne colligatis vobis thesauros, etc. 1222. 16. 17 etc.
Haec enim omnia gentes mundi quaerunt 994. 25. 26
Oculus est lucerna corporis: quod si oculus, etc. [?: 59- ] 30. 31
7 Nolite iudicare et non iudicabimini, etc. 476. 59
Qua mensura mensi fueritis, etc. 643. 54. 55
941. 34. 35 etc.
Diruens septum parietis, etc. 824. 38. 39
3 Ex quo omnis paternitas in caelo et terra nominatur 836. 5. 6 etc.
Ut det vobis secundum divitias gloriae suae 365. 5. 6
4 Dicit gentes versari in vanitate mentis suae 640. 9. 10 etc.
Captivam ducens captivitatem 101. 36
Ne amplius simus pueri, qui fluctuemus et circumferamur quovis vento 127. [?: ]
5 Redimentes tempus 1194. 26. [?: 2- ]
630. 59
Dicitur meretrix sedere super septem montes 671 38 [?: ]
18. 21. 22 Dicitur non opus fore lucerna piis, sed [?: agn- ] eis fore lucernae loco 597. 18. [?: 1- ]
De vino irae fornicationis eius biberunt omnes gentes 86. 59
20 Mors et infernus dederunt mortuos suos [?: 68- ] . [?: 3- ]
21 Mors ultra non erit ib. 34.
22 Praedicitur futurum, ut Satanas vinciatur mille annis, etc. 651. 11. 11
unde sumptum 419. 6
Romana Babylon 550. 58
longanimitas virtus 580. 65
Longobardorum regina 510. 30
Loqui et dicere quid differant 583 8. 9
lotiones varias olim tam Iudaei quam gentes habuerunt 525. 42 etc.
lotionum typi quare olim divinitus ordinati 527. 18 etc.
lotio pedum discipulorum 526. 44 etc.
lotionis pedum Apostolicorum multiplex mysterium 891: 6 etc.
affectu canitur: Diligam te Domine fortitudo mea. Est adfectus admirationis, dum magna quaedam et grandia Deiopera mens contemplata, in stuporem excitatur. Ex hoc adfectu canitur: Domine Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum. Est adfectus congratulationis, ex quo canitur Psalmus: Omnes gentes plaudite manibus. Est adfectus desiderii esurientis et sitientis beatitudinem, ex quo canitur: Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum. Est adfectus humiliationis, quo ex consideratione propriae imbecillitatis mens ab elatione comprimitur. Multum conducit ad intellectum Scripturarum,
verbis est; ac ex singulis vocibus
momentum probationis pendet. veluti, cum Apostolus ad Rom. 15 adducit ex 2. Sam. 22, Propter hoc confitebor tibi in gentibus, et nomini tuo canam. Iterum ex Psalmo, Gaudete gentes cum populo eius. Et rursus ex Psal. 117, Laudate Dominum omnes gentes. Item Christus in evangelio: Dixit Dominus Domino meo, sede ad dextram meam. Quibus sane locis ducuntur argumentationes ex certis vocibus, nem pe gentium et domini. Apostolus namque probat, atque meminit,
momentum probationis pendet. veluti, cum Apostolus ad Rom. 15 adducit ex 2. Sam. 22, Propter hoc confitebor tibi in gentibus, et nomini tuo canam. Iterum ex Psalmo, Gaudete gentes cum populo eius. Et rursus ex Psal. 117, Laudate Dominum omnes gentes. Item Christus in evangelio: Dixit Dominus Domino meo, sede ad dextram meam. Quibus sane locis ducuntur argumentationes ex certis vocibus, nem pe gentium et domini. Apostolus namque probat, atque meminit, non Iudaeos modo sed gentes quoque promissionum Evangelicarum debere esse, iuxta
Et rursus ex Psal. 117, Laudate Dominum omnes gentes. Item Christus in evangelio: Dixit Dominus Domino meo, sede ad dextram meam. Quibus sane locis ducuntur argumentationes ex certis vocibus, nem pe gentium et domini. Apostolus namque probat, atque meminit, non Iudaeos modo sed gentes quoque promissionum Evangelicarum debere esse, iuxta veterum vaticinia, participes: Christus vero ex voce Domini demonstrat, se divina natura esse praeditum, atque patri per omnia aequalem.
15 Alias denique secundum versionem LXX, alias ad Hebraicam veritatem. In Graeca autem vel
Christus ipse, dum disputat cum eruditis adversariis, dum docet imperitam plebeculam, idem subinde facit: quod possemus longa oratione demonstrare, et multis comprobare testimoniis. Quam vero artificiose et diffuse explicat Apostolus ad Galat. 3. locum illum, In semine tuo benedicentur omnes Gentes? Quas non eruit argumentationes instituto suo idoneas? Vide praeterea et investiga accurate in Epistola ad Hebraeos, elaboratam enarrationem versus de Psal. 95 Hodie si vocem eius audi veritis, ne obduretis corda vestra, sicut in exacerbatione. Item illorum paucorum verborum
si quando ex Lege aut Prophetis aliquid mutuantur, libenter id explanare, atque diversis rationibus ostendere. Exemplum luculentum extat ad Gal. 3. ubi Apostolus solertissime excutit pondus promissionis divinae ad Abraham factae Genes. 22: In te, sive in semine tuo, benedicentur omnes gentes. Enarrare volens verbum benedictionis, admonet, considerandam esse fidem, quae in promissionem divinam defixa est. Nam fide benedictionem obtineri, non operibus. Quo aut comprobet, neminem ex operibus legis iustificari aut benedici: evincit, eos qui ex operibus legis salutem, sive
omnia quae scripta sunt in lege Mosi et prophetis et in psalmis de mei tunc aperuit illis sensum, ut intelligerent Scripturas: et dixit illis: Quoniam sic scriptum est, Christum pati et resurgere ex mortuis tertia die, et praedicare in nomine eius poenitentiam et remissionem peccatorum in omnes gentes. Non ergo ex nobis est, quod intelligimus: sed ex eo qui quae innoscibilia erant, fecit intelligi. Itaque ab eo speranda intelligentia est, qui et pulsantibus aperit, et quaerentibus demonstrabit, et perentibus non negabit.
Idem de Trinit. lib. 9. Haeretici ad implendas aures
illi qui evaserunt in arca, sacramentum Iustitiae ecclesiae demonstrabant, quae nunc in fluctibus seculi natat, et per lignum crucis Christi a submersione liberatur. Praedictus est Abrahae fideli servo Dei, uni homini, quod de illo esset populus nasciturus, qui coleret unum Deum inter caeteras gentes, quae idola colebant. Et omnia quae illi populo ventura praedicta sunt, sic evenerunt, ut praedicta sunt. Prophetatus est in illo populo etiam Christus rex omnium sanctorum, et Deus, venturus ex semine ipsius Abraham secundum carnem, quam assumpsit, ut omnes etiam filii essent Abrahae, qui
in caelum, et discipulis suis spiritum sanctum misit. praedictum est non solum a prophetis, sed etiam ab ipso Domino Iesu Christo, quod Ecclesia eius per universum orbem terrarum esset futura per sanctorum martyria passionesque disseminata: et tunc praedictum, quando adhuc et nomen eius latebat gentes: et ubi notum erat, irridebatur: et tamen virtutibus miraculorum eius, sive quae per se ipse, sive quae per servos suos fecit, dum annunciantur haec, et creduntur. iam videmus, quod praedictum est, esse completum: regesque ipsos terrae, qui antea persequebantur Christianos, iam Christi
Psalmo dicitur, qui praenotatur Salomonis: et omnia quae de eo dicuntur, Salomoni non valent convenire. Neque enim permansit ille cum sole, et ante lunam generationis generationum: neque dominatus est a mari usque ad mare, et a flumine usque ad terminos orbis terrarum: neque omnes gentes servierunt ei: neque ante solem permansit nomen eius: neque benedictae sunt in ipso omnes tribus terrae: neque omnes gentes magnificaverunt eum. Ex parte autem et quasi in umbra et imagine veritatis in Salomone praemissa sunt, ut in Domino salvatore perfectius implerentur. Salomonem igitur
enim permansit ille cum sole, et ante lunam generationis generationum: neque dominatus est a mari usque ad mare, et a flumine usque ad terminos orbis terrarum: neque omnes gentes servierunt ei: neque ante solem permansit nomen eius: neque benedictae sunt in ipso omnes tribus terrae: neque omnes gentes magnificaverunt eum. Ex parte autem et quasi in umbra et imagine veritatis in Salomone praemissa sunt, ut in Domino salvatore perfectius implerentur. Salomonem igitur et caeteros sanctos in typum adventus sui praemisit.
Apertis sacrarum Literarum testimoniis, probandum est, quod
dicimus Evangelia, et tamen brevi numero, id est, quaternario continentur. Et rursus possunt aliqua esse multa, non tamen omnia: sicut multos dicimus credere in Christum, non tamen omnes credunt: quia non omnium est fides, ait Apostolus. Quod autem dictum est: In semine tuo benedicentur omnes gentes: et, Patrem multarum gentium posui te: easdem omnes multas, et easdem multas omnes, monstratum est. Ita etiam quod dictum est, perunum in omnes intrasse peccatum: et postea, per unius inobedientiam peccatures constitutos multos: ipsi sunt multi, qui et omnes. Similiter cum dictum est: Per
populo huic et nec sic me exaudient, dicit Dominus. Quod iuxta Hebraicum et Aquilam, in Esaia scriptum reperi. Appellatur etiam Lex mystica Scripturarum intelligentia: Scimus quia Lex spiritalis est. Et extra haec omnia naturalem legem scriptam in cordibus nostris, idem Apostolus docet. Cum enim gentes quae Legem non habent, naturaliter ea quae Legis sunt, faciunt: isti Legem non habentes, ipsi sibi sunt lex, qui iudicant opus Legis scriptum in cordibus suis, testimonium perhibente illis conscientia. Ista lex quae in corde scribitur, omnes continet nationes, et nullus hominum est, qui hanc
ventura, sed quia prodit occulta.
Prophetae figura praeteriti temporis, ea quae ventura erant, saepe cecinerunt: quod et Apostoli etiam faciunt. Augustinus de Serm. Domini in monte, lib. 1. Epist. 80.
EXPLICATIO.
Sicut est illud: Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? cum ea non quasi transacta meminisset, sed ventura prospiceret. Tale etiam illud est: Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem. et hic non dixit, Divident sibi vestimenta mea, et super vestem meam mittent sortem. Neque tamen de his
quod Moyses volens eos ad promissionis terram inducere, providensque fore tradita despici ab his debere: Audite, inquit, caeli, et loquar, et audiat terra verbum oris mei, et contestabor vobis caelum et terra, si ingressi promissionis terram, dum Deum tuum reliqueritis, in omnes dispergendi estis gentes. Venit Esaias, atque comminatio ipsa in opus offerri debuerat, non poterat vocare Moysen iam defunctum, atque eos qui tunc audiverant, mortuique fuerant. Elementa igitur, quibus Moyses contestatus est, vocat: Ecce eiecti estis a promissione, o Iudaei: ecce deseruistis Deum: quomodo te vocabo
Scriptura de Deo loquatur. Cap. 1.
Quatuor significationibus Scriptura de Deo loquitur. 1 Aut enim essentiam eius significat, quam Latine et Substantiam nuncupamus, ut est: Ego sum qui sum. 2 Aut personas, vel secundum Graecos substentias, ut est: Ite docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine patris, et filii, et Spiritus sancti. 3 Aut operationem, ut scriptum est: Secundum operationem potentiae virtutis eius, quam operatus est in Christo, suscitans eum a mortuis, et sedere faciens ad dextram suam. 4 Aut collationem eius ad creaturas, ut est: Regi autem
Pater, et ex ipso Patris vocabulo, et ex Spiritu sancto, quia et spiritus dicitur patris et filii.
Quot modis significetur persona Spiritus sancti. Cap. VI.
Principaliter uno significatur modo Spiritus sanctus, ut legitur: Ite, baptizate omnes gentes in nomine patris et filii, et Spiritus sancti. et iterum: Templum enim estis Spiritus sancti. Consequenter vero, et gratia quam ipse largitur, quae et ipsa similiter Sanctus spiritus dicitur, ut est: Spiritus sanctus superveniet in te. et: Accipite Spiritum sanctum. Similiter et ex his
legislationem.
De legislatione et differentiis eius. Cap. XV.
Legislatio in duas partes dividitur, in Naturalem discretionem, et in Legem extrinsecus positam.
Quod naturalis discretio lex dicatur, probatur hoc Apostoli dicto: Quia gentes quae legem non habent, naturaliter quae legis sunt, faciunt. Hi legem non habentes, ipsi sibi sunt lex. Secundum hanc et Cain reus erat fratris sui occisi.
Extrinsecus constituta lex in duas partes dividitur: in opera, id est, actuum retributionem, et verba.
ex Iuds,
neque dux ex foemore eius, donec veniat cui reposita sunt. 2 Quaedam vero sub alterius personae occasione dicuntur ad Christum, tamen intellectum respiciunt: ut, In te et semine tuo benedicentur omnes gentes.
De praedictionibus ad vocationem gentium pertinentibus sub lege.
Caput XXXII.
Quoniam praedictiones de Christo dictas in Veteri lege probavimus, nunc de iis, quae de gentium vocatione sunt posita, dicemus.
De vocatione gentium,
authoritatem, cum dicitur: Pones eos principes super omnem terram. 11 Aliquando plenitudinem credentium, cum dicitur: Replebitur gloria eius omnis terra, fiat fiat. 12 Aliquando tolerantiam, sive tentationes, sive persecutiones, cum dicitur: Donec educat in victoria iudicium, et: In nomine eius gentes sperabunt. 13 Aliquando inimicorum destructionem, cum dicitur: Et inimici eius terram lingent. 14 Aliquando pacem, qua gaudet post persecutiones Ecclesia, cum dicitur: Orietur in diebus eius iustitia et plenitudo pacis, donec confirmetur Luna. 15 Aliquando haereticorum errores, et Heliae
Israel, Iuda, et sic Latini: Hunc vobis exedendum propino. et: Ubi gustarit de sene, i. de eius reb. aut opulentia.
52 Nomina latiora pro angustioribus ponuntur, sive generalia pro specialibus. Ioel. 3. et Act. 2, Effundam de spiritu meo super omnem carnem, id est super omnes gentes. Gen. 6. Omnis caro corruperat viam suam. Esa. 66, Veniet omnis caro, ut adoret coram me, dicit Dominus. Zach. 2, Sileat omnis caro a facie Domini. Non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens, Matth. 24. Marc. 13. Nisi fuissent abbreviati dies illi, non fieret salva omnis caro.
24, Septies in die cadit iustus. Esaiae 4, Septem mulieres apprehendent virum unum, id est multae. Sic aliqui aliquando exponunt. Tria et quatuor peccata, Amos. Sic Matth. 18, Septuagies septies, pro infinities. Forie hic numerus aliquid naturale habet, sicut Aristoteles scribit, quasdam gentes tantum usque ad septem nu+, merare. Numerum minorem plerunque maiori praeponunt: sicut aliquatenus et Germani. Ponitur et denarius numerus pro multo et incerto. Gen. 31, Mutavit mercedem meam decem vicibus. Ecclesiast. 7, Sapientia roborat sapientem plus quam decem potentes principes,
a se significatae notant. Psal. 143, Non erit iustus coram te omnis vivens: id est, agnoscetur aut declarabitur iustus. Psal. 51, Ut sis iustus cum loqueris. Esa. 6, Impingua cor populi huius: id est, testator publice esse impinguatum. Ier. 1, Praefeci te super gentes ad destruendum, evellendum, dissipandum, etc. id est, ut praedices, me talia in gentibus facturum. Ponitur factum, pro dicto aut noticia. Reperitur sane et contrarius huius tropus. de utroque postea suo loco plenius agetur. Verba primitiva saepe ponuntur pro variis derivativis,
Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: id est, tuo iudicio fui semper, sum et ero peccator et maleficus. Psal. 112: Dispersit et dedit pauperibus: id est, Pius homo semper talis est, qui egentes semper omnibus modis iuvet et sustentet. Psal. 2: Quare fremuerunt gentes, id est, fremuerunt, fremunt et frement. Ezech. 13: Audientes mendacium.
47 Duo verba coniuncta per copulam: quorum prius Latinis convertitur per praesens participium vel praeteritum. Et vidit, et ecce populus egrediebatur, Iud. 9. pro, Et videns populum egredientem. Et
Rom. 9, Nondum enim natis, cum nihil adhuc fecissent, scilicet pueris. 1. Corinth. 7, Ut unicuique divisit Deus: subaudi donum.
56 Subitae mutationes fiunt personarum et numerorum passim in Scriptura, praesertim in Prophetis ac Psalmis. Psal. 2, Quare fremuerunt gentes, Disrumpamus, Dominus deridebit eos, unxi regem meum, Dominus dixit ad me, Filius meus es tu, pete a me gentes, etc. Nunc erudimini reges, etc. Hic audis multiplicem mutationem personae tum Grammaticae, scilicet primae, secundae ac tertiae: tum realis,
Deus: subaudi donum.
56 Subitae mutationes fiunt personarum et numerorum passim in Scriptura, praesertim in Prophetis ac Psalmis. Psal. 2, Quare fremuerunt gentes, Disrumpamus, Dominus deridebit eos, unxi regem meum, Dominus dixit ad me, Filius meus es tu, pete a me gentes, etc. Nunc erudimini reges, etc. Hic audis multiplicem mutationem personae tum Grammaticae, scilicet primae, secundae ac tertiae: tum realis,
nempe primum accusari gentes ac
tu, pete a me gentes, etc. Nunc erudimini reges, etc. Hic audis multiplicem mutationem personae tum Grammaticae, scilicet primae, secundae ac tertiae: tum realis,
nempe primum accusari gentes ac populos, postea appellari et moneri reges ac principes. Item, modo Meschiam, modo filium, modo regem nominare: ac denique, modo prophetam, modo impios, modo Deum, modo filium loqui. Psalm. 39, In imagine abit homo, Invanum tumultuabuntur, et Coacervat, nescit quis auferens ea. Cavendum
hodie et cras, et tertia die consummabor.
3 Adverbia interrogativa, negativa, affirmativa, et similia, interdum semel posita, etiam in sequentes sententias suam vim efficaciamve extendunt, seu etiam in sequentibus membris repetenda sunt, ut Psal. 2, Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Sic: Quare constiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum? Sic Psal. 4. Usquequo gloria mea in ignominiam? Usquequo amatis vanum, et quaeritis mendacium? Psal. 10, Quousque Domine stabis procul, abscondes te in
ne ira vestra erumpat in aliquod foedum facinus, eaedem, aut alia. Quod facis, fac cito: pro, Si omnino vis facere, ac me prodere, et stat indurata sententia ac voluntas, frustra me tibi concionante, saltem matura, quando quidem hora mea venit. Psal. 2, Postula a me, et dabo tibi gentes haereditatem: pro, Si postulaveris. Ioan. 14, Creditis in Deum, et in me credite: pro, Si creditis aut vultis credere in verum Deum, certe sine mei agnitione nihil efficietis, quare a me incipite. Isa. 45, Rorate caeli desuper, et nubes pluant iustitiam, aperiatur terra, et germinet
vim suam in sequentia commata aut cola extendunt: ut Psal. 16, Caro mea requiescet in spe, quia non derelinques animam in inferno, non dabis sanctum tuum videre corruptionem: subintellige denuo, Quia non dabis aut permittes, etc. Psal. 2, Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania: Convenerunt reges terrae, etc. Illud Quare, etiam ad sequentia membra pertinet, memoriaque repetendum est. Sic Psal. 3, Domine, quam multiplicati sunt hostes mei, multi insurgunt, etc. Psal. 4, Usquequo
41, et Ier. 20, Vir pacis meae, id est, vir mihi pacatus et amicus. Vir litis meae, id est, vir mecum litigans. Filius dilectionis suae, id est, filius suus dilectus. Col. 1, Uniusquisque habebat vas perditionis suae in manu sua: pro, instrumentum suum, quo alios perderet. Dabo gentes haereditatem tuam: pro, Dabo tibi gentes in haereditatem.
41 Duo adiectiva aut epitheta, in duo abstracta commutata, per regimen connectuntur: ut Zach. 11, Proiice ad figulum magnificentiam gloriae: quasi dicat, precium magnificum et gloriosum. tametsi hoc pertineat ad Regulam
meae, id est, vir mihi pacatus et amicus. Vir litis meae, id est, vir mecum litigans. Filius dilectionis suae, id est, filius suus dilectus. Col. 1, Uniusquisque habebat vas perditionis suae in manu sua: pro, instrumentum suum, quo alios perderet. Dabo gentes haereditatem tuam: pro, Dabo tibi gentes in haereditatem.
41 Duo adiectiva aut epitheta, in duo abstracta commutata, per regimen connectuntur: ut Zach. 11, Proiice ad figulum magnificentiam gloriae: quasi dicat, precium magnificum et gloriosum. tametsi hoc pertineat ad Regulam supra positam.
42 Atque haec
2 Saepe relativum per ecclipsin omnino deest: ut Deuteronom. trigesimosecundo, Petrae genuit te, oblitus es: pro, quae genuit te. Et Iesa. 26, Intrabit gens iusta servans fidem, cogitatio certa, quod servabis pacem: id est, quae est cogitatio firma, etc. Psalm. 9, Immersae sunt gentes in foveam fecerunt: pro, quam fecerunt. Posterioris ad Corinthios cap. 10, Arma valida ad subversionem munitionum, ratiocinationes destruentes et omnem altitudinem, se elevantem Dei: pro, quibus armis destruimus et omnem altitudinem quae se elevat.
3 Aliquando
Ipsum refert, non paralyticum proxime antecedentem, sed Iesum ab 8. versiculo. Ita etiam num. 25, Accipe principes populi, et suspende eos, scilicet non principes, sed copulatos Baali, quod longius distat inde.
9 Affixum pro separato. Exod. 27, Facies cornua eius, pro, illi. Dabo gentes haereditatem tuam, Psal. 2. Posses dicere pronomina, quae vocant affixa, propterea quod paragogice vocibus Hebraicis adglutinantur, aliquando non simpliciter pertinere ad vocem cui adiuncta sunt, sed ad aliquam aliam ibi positam: sicut paulo ante in constructione Nominis
Hebraicis adglutinantur, aliquando non simpliciter pertinere ad vocem cui adiuncta sunt, sed ad aliquam aliam ibi positam: sicut paulo ante in constructione Nominis monui. ut si affixum [?: ] Cha, haereditati adnexum, verbo esset adiunctum nenathathicha, etc. Dabo tibi gentes haereditatem, vel in haereditatem.
10 Aliquando et consequens, seu eam vocem quae primum sequitur, et nondum praecess it pronomen, relativum refert: ut Psal. 87, Fundamenta eius in montibus
mira est licentia subito mutandi numeros ac personas: ut eadem vel persona, vel eius motus aut actio, iam in prima, iam in secunda aut tertia persona, iam in singulari, iam in plurali proponantur. Genes. 1, Faciamus hominem. et: Dominentur piscibus maris. Psal. 2, Fremuerunt gentes, Disrumpamus vincula eorum, Rex meus es tu, Praedicabo te instituto. Ubi Gentes cum Disrumpamus, et Rex cum Praedicabo, coniungenda sunt: aut complenda concisa oratio: Fremuerunt gentes dicentes, Nos disrumpamus. et: Qui rex ego sum, et praedicabo.
4 Cum Hebraei verbum sine
vel eius motus aut actio, iam in prima, iam in secunda aut tertia persona, iam in singulari, iam in plurali proponantur. Genes. 1, Faciamus hominem. et: Dominentur piscibus maris. Psal. 2, Fremuerunt gentes, Disrumpamus vincula eorum, Rex meus es tu, Praedicabo te instituto. Ubi Gentes cum Disrumpamus, et Rex cum Praedicabo, coniungenda sunt: aut complenda concisa oratio: Fremuerunt gentes dicentes, Nos disrumpamus. et: Qui rex ego sum, et praedicabo.
4 Cum Hebraei verbum sine subiecto ponunt, tum generaliter ad quoslibet extendunt rem eam, de qua agitur, et
proponantur. Genes. 1, Faciamus hominem. et: Dominentur piscibus maris. Psal. 2, Fremuerunt gentes, Disrumpamus vincula eorum, Rex meus es tu, Praedicabo te instituto. Ubi Gentes cum Disrumpamus, et Rex cum Praedicabo, coniungenda sunt: aut complenda concisa oratio: Fremuerunt gentes dicentes, Nos disrumpamus. et: Qui rex ego sum, et praedicabo.
4 Cum Hebraei verbum sine subiecto ponunt, tum generaliter ad quoslibet extendunt rem eam, de qua agitur, et tunc commode verba activa in passiva resolvi possunt. Rom. 7, Ego venditus sum sub peccatum.
5
enim est in hac lingua, ut nomina generum et collectiva construantur cum plurali verbo, adiectivis aut relativis.
6 Subitae mutationes temporum non tantum Hebraeis, sed et Graecis sunt usitatae: quod quidem imperitiori non parum obscurat sensum. Psal. 2, Quare fremuerunt gentes, et populi meditabuntur inania. Primum loquitur in praeterito, mox in futruo, et tamen utrumque complectitur perpetuitatem quandam praeteriti, praesentis et futuri. Amos 9, Concidit eos universos, ipsos in capite, et novissimum ipsorum occidam. Iob 35, Clamabunt, eiulabunt, non dixit,
vitae specie in altera vita collocantur.
Emphasis est magna quaedam vis vocis, cum multo significantior est, quam prima specie videtur: quod in sacris fit primum inde, quia vocabula ipsarum sunt valde emphatica et ponderosa: ut Psal. 9. Pone eis doctorem, ut sciant gentes, quod homines sunt. In voce Homines magna vis est. omnem enim miseriam dixeris, cum hominem dixeris. Sic Gen. 1, In principio creavit Deus caelum et terram, ubi singulae voces maximam vim obtinent. Nam et Principium indicat nihil adhuc tunc rerum fuisse: et Creare, significat, ex nihilo
in fine: Ei vero, qui potest nos confirmare secundum Evangelium meum, et secundum praedicationem IESU Christi, ex revelatione mysterii, quod a temporibus aeternis tacitum fuit, nunc vero factum est manifestum per scripturas propheticas, ex imperio aeterni Dei, in obedientiam fidei, apud quasvis gentes declaratum: soli sapienti Deo, cui gloria per IESUM Christum, in secula, Amen. et primo capite: Nolo autem vos ignorare fratres, quod saepe proposui venire ad vos, sed prohibitus sum usque adhuc: ut fructum aliquem haberem inter vos quoque, sicut et inter reliquas gentes.
fidei, apud quasvis gentes declaratum: soli sapienti Deo, cui gloria per IESUM Christum, in secula, Amen. et primo capite: Nolo autem vos ignorare fratres, quod saepe proposui venire ad vos, sed prohibitus sum usque adhuc: ut fructum aliquem haberem inter vos quoque, sicut et inter reliquas gentes.
ANACOLUTHON et Anantapodoton etiam inter figuras constructionis merito referri possent: sed dixi de eis in Tractatu de ordine sententiarum.
HYSTEROLOGIA est, cum verba praeponenda postponuntur.
HYSTERONPROTERON, cum res sensusve praeponendi posteriore
poenas. Roman. 13, Necesse est subditum esse non solum propter iram, id est, poenam, sed etiam propter conscientiam. Ephes. 6, et Coloss. 1, Venit ira Dei super filios inobedientiae. Lucae 3, Quis vobis monstravit fugere a ventura ira? Psal. [78,] Effunde iram tuam super gentes, quae te non noverunt. Zoph. 2, Antequam veniat super vos ira. Plura exempla vide in vocabulo Irae.
Sic verbum Odi et Diligo saepe non tam ipsos hos animi affectus, quam actiones affectus illos consequentes, sive adsunt affectus, sive non: imo saepe etiam, cum plane contrarii
ipsi factis consistit. Sic multum propter Abrahamum, et patriarchas facere Deus dicitur, non sane proprie propter eorum merita, ut Papistae intelligunt: sed propter promissionem ipsis datam, qua Deus semetipsis et eorum posteris obligaverat per semen benedictum, Matth. 6, Haec omnia gentes curant, pro, sic: substantia pro accidente: curant enim certe necessaria vitae etiam pii: quia in sudore vultus iubentur comedere panem, et operari manibus suis, etc. Sed non sic curant, ut ibi prohibetur, nempe cum quadam desperatione et anxietate, diffidentia Dei, nimiaque
51, Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: id est, tuo iudicio semper fui, sum et ero peccator et maleficus, Psal. 112, Dispersit et dedit pauperibus: id est, pius homo semper est talis, qui egentes omnibus modis iuvat et sustentat. Psal. 2, Quare fremuerunt gentes, id est, fremuerunt, fremunt, et frement, audientes mendacia.
Ea quoque Synecdoches species, qua continens pro contento ponitur, usitata est in sacris Literis. Sic Terra saepe pro hominibus in terra habitantibus: sic Iudaea, Ierosolyma, Samaria, Philistaea, Aegyptus, et similes
potius, quando gloriam suam et potentiam vult mirabiliter ostentare: ut Psal. 47, Ascendit Deus cum iubilo, Dominus cum voce tubae.
10 Sedere dicitur, quando depingenda est regia eius dignitas, vel amplissimum iudicandi munus, Psal. 47, Regnat Deus super gentes, Deus sedit super solium sanctitatis suae. Psal. 110. Dixit Dominus Domino meo, sede ad dextram meam: id est, par sit nobis potentia ac dignitas.
11 Abscondit Deus se seu faciem suam, quando aliquibus propter peccata negat misericordiam, vel adimit sui cognitionem,
ac lupos excludit. Unius definitio, est aliorum exclusio. In baculo hoc transivi Iordanem: id est, nihil aliud opum aut comitatus habens. In corpore suo venit, in corpore suo exeat: id est, nihil plane aliud secum in sua liberatione exporter, non liberos, non uxorem, aut quicquam aliud. Haec omma gentes quaerunt, subintellige, et non pii homines. Eos qui foris sunt, iudicabit Dominus: igitur non vestrum fuerit in eos inquirere scrupulosius, eosque reformare velle, sed domesticos tantum fidei castigare: 1. Cor. 5.
Sic et negatio unius aliquando diversa affirmat: ut, Non volens
occultabo ego Abrahamo, quod facturus sum? Gen. 19, Nonne parva est? Gen. 37, An non fratres tui pascunt oves in Sichem? Ios. 10, Nonne scriptum est hoc in libro? In hisce duobus exemplis interrogatio valet idem, quod simplex affirmatio aut narratio. Psal. 115, Quare dixerunt Gentes, ubi est Deus eorum? Marci 12, Nonne propterea erratis, quia nescitis Scripturas, neque potentiam Dei? Matth. 7, Nonne in nomine tuo prophetavimus? Ioan. 6, Nonne ego vos duo decim elegi, et unus vestrum est diabolus? 1. Cor. 10, Nonne fractio panis, participatio corporis Domini est?
te interficiam? 2 Sam. 2. Quare te percutiam humi? Iere. 40, Quare percutiet te in animam, et dispergetur totus Iuda, qui ad te iam congregatus esset, et peribunt reliquiae Iuda. Gen. 27, Cur utroque filio orbabor die una. i. quare causam huic tanto malo praebebimus? Ps. 79, Quare dicent gentes, Ubi est Deus eorum? id est, quare tu Domine negligendo nos, eis huius tantae rei causam praebebis? Ier. 27, Quare moriemini tu et populus tuus in gladio, fame, et peste? Ibidem, Quare erit urbs devastata? Aliquando etiam in praesenti idem Hebraismus est. Psal. 10, Quare
nostras, et nescis? Indignationis interrogatio est illa Matt. 17, O generatio incredula et perversa, usquequo vobiscum ero? et illa: Ierusalem Ierusalem, quoties volui congregare filios tuos, sicut gallina congregat pullos suos sub alas, et noluistis? Indignationis et illa est: Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Lamentantis illa Psal. 3, Domine quam multiplicati sunt hostes mei? et illa Christi, Deus mi, Deus mi, quare me deseruistis? et illa: Quare stas a longe, dum affligit me inimicus? Quare tristis incedo? Quare tristis es anima mea? Insultantis
faciam scorti membra? Num igitur Deus est iniustus, qui infert iram? Dubitantis, Rom. 10, Quis ascendet in caelum? Quis descendet in abyssum?
Plurimae vero passim sunt in Sacris interrogationes cum suis subiectionibus, idque valde varii generis: ut Rom. 9, Quid igitur dicemus? Quod gentes, etc. Quare, quia non ex fide.
¶ Est etiam aliud quoddam interrogationum genus, quod videtur modum ac formam rei quaerere, cum simpliciter neget rem totam, de qua in voce Quomodo diximus. Nam ista vocula, Quomodo, Wie, Ioan. 6, et alias saepissime non quaerit de
usque progressi. Simpliciter, inquam, ac diserte per istam figuratam interrogationem arguunt doctrinam Christi manifestae falsitatis.
¶ Plurimae vero passim sunt in Sacris interrogationes, cum suis subiectionibus, idque valde varii generis: ut Rom. 9, Quid igitur dicemus? Quod gentes, etc. Quare? quia non ex fide, etc. Num iniustitia est apud Deum? Absit. De hac re disserui in Anthypophora et Dialogismo. Aliquando tantum interrogatio interrogationi opponitur. Sicut Christus Pharisaeis de Ioanne, et Paulus Rom. 3, Num Deus est iniustus? Quomodo
lucrifieri per honestam conversationem uxorum sine verbo. Ubi de prima tantum occasione conversionis agitur. Inde enim sumpta occasione audiunt. Sic lex operatur iram non proprie ac per se, sed tantum per accidens. Huc ergo potest referri causa per accidens: ut, Iudaeorum ruina salvatae sunt gentes, et misericordia in gentiles increduli facti Iudaei, Rom. 11. quae locutio ibi multum iteratur. Significat autem quasi quandam occasionem praebuisse Deo Iudaeos sua incredulitate, ut gentiles sibi in populum adscisceret. Simili abusu reperiuntur causae instrumentales: ut cum fidei, verbo,
usitate significant, perinde fere ac si particula Valde, vel aliquod aliud intendendi adverbium eis additum sit: posset forte ad Liptoten referri. Matth. 6, Nolite soliciti esse de crastino, id est, valde excruciari solicitudine, Luc. 12, Nolite quaerere quid edatis aut bibatis, haec omnia gentes quaerunt: id est, nolite nimium solicite anxieque ista quaerere, desperantes de Deo vos nutrituro, et neglecta iustitia. Alioqui Paulus propriis manibus quaesivit necessaria, et iussit alios laborare quaerentes honeste victum et vestitum. Marc. 6, In quamcunque domum intraveritis, manete
Diabolus iubetur custodire animam Iobi: id est, non attingere aut laedere vitam eius. Sic verbum Repellere reperitur, pro, negligere. Quorum patres sprevissem ponere cum canibus meis, Iob 30: i. quorum patres fuerunt contemptissimi.
Contrarium prorsus huic est, quod Hebraei et aliae gentes non raro lenioribus utuntur pro vehementioribus vocabulis per Liptoten. Mortuus est pro imbecillibus, Rom. 5. i. pro prorsus mortuis aut impiis. Si Deus permiserit, Hebr. 6: pro, Si Deus potenter hoc operatus fuerit. Ne ponant nomen viro meo: i. ut extinguant plane, 2. Sam. 14. Sic
Psal 40. sub. aurem suam. Et nomini tuo in seculum confitebimur, etiam repulisti, Psal. 44. pro, nunc autem non solum audis preces nostras, sed etiam repellis nos a conspectu tuo. Et odio habentes nos diripuerunt sibi, Psal. 44. sub. opes nostras. Omnes gentes circumsederunt me, in nomine Iehovae, quod succidam eos, Psal. 118. Ut quid mihi (sub. offertis) multitudinem victimarum vestrarum, etc. Isa. 1. Quod convocetis convocationem, non possum (sub, ferre) iniquitatem cum coetu, Isa. 1. Addidisti o Iehova, addidisti
pro, accipiendo adducent. Et 25, Coepit populus scortari ad filias Moab: pro scortationis causa eas accedere, aut sese, eis adiungere. Psalm. 104, Ad habitacula sua recumbent. pro, eo ibunt, ut recumbant. Psalm. 137, Infantes dissipabunt ad petram. pro, illidendo dissipabunt. Isa. 11, Gentes requirent ad eum. pro, requirendo venient ad eum. Psalm. 89, Prophanasti in terram coronam eius: id est, prophanasti in terram deiiciendo eam. Psal. 143, Contudit in terram vitam meam. pro, contusam prostravit in terram. Psal. 10, Vivificasti me a
Multa ergo dicta tum veteris, tum novi Testamenti, praesertim Evangelistarum, quae videntur proprie dici de illo incarnationis adventu, exponi possunt ac etiam debent de isto perpetuo adventu per verbum, et praesertim per instaurationes celebriore religionis, aut per propagationes eius ad alias gentes, quin etiam ad singulos homines. ut est illud, Lex et prophetae usque ad Ioannem: non tantum de illo tempore praesentiae Christi loquens, sed etiam de singulorum hominum conversione. Donec enim non vere eis est monstratus agnus Dei, sub lege sunt, lex eos accusat, et ut paedagogus serviliter
veniet filius eius, etc. Hic est, in quit, rex Messias filius David (ideo ego verto Schilo filius eius, authoritate R. D. Kimhi) qui venturus est ad confringendum regna in virga ferrea, ut habetur Psal. 2. Et legislator: Hic est rex Messias, qui conteret pedibus suis gentes: ut legitur Isa. 26, Conculcabit eas pes pedum pauperis. Iste est enim pauper Messias, de quo dictum est Zachar. 9, Pauper equitans super asinan. Concluditur itaque regnum Christi esse spirituale, non temporale: praeterea idem esse Messiam filium Ioseph, et Messiam filium Davidis: hoc
autem Metaphoram esse. Nam cum, teste Aristotele, cogitatio et sermo sint rerum
multa exempla in Syncategorematibus annotata sunt, cum ostendi S I conditionalem particulam saepe omitti. Hoc fac, et vives, pro, Si feceris vives.
Talis est illa collati gentilium cum Iudaeis Rom. 2. Cum gentes ea quae legis sunt, fecerint: id est, Si facerent. De quo loco in prima parte in voce Lex. Non videbit me homo et vivet, pro, si viderit, non vivet. Quisquis te angariaverit, quisquis te percusserit in alteram malam, etc. pro, si quis te percusserit aut angariaverit. Sic omnes
perturbatio et etiam obscuritas, aliquando quoque ambiguitas sermonis. Exempla quaedam huius rei proponam. Rom. 1, inquit Paulus: Nolo vos ignorare fratres, quod saepe proposui venire ad vos, sed prohibitus sum huc usque, ut fructum aliquem haberem inter vos quoque, sicut et inter reliquas gentes. Propositum aut conatus Pauli et finis eius conatus, (nempe, Volui ad vos venire, ut aliquem fructum apud vos haberem) commodissime inter se naturaliterque cohaesissent. Quare illud interpositum (Sed prohibitus sum) turbat tum sermonem, tum et cogitationem auditoris. Alius scriptor
circulus quidam sensuum: ut Eph. 3, Si quidem audivistis dispensationem gratiae Dei datam mihi erga vos, quod secundum revelationem notum fecit mihi mysterium, etc. Post multa addit, Per Evangelium, cuius factus sum minister. Hic principalis propositio erat, iussum se esse docere gentes Evangelium: ex ea per varias propositiones labitur, donec tandem eodem revertatur, Cuius ego factus sum minister.
Eadem ratione primo capite eiusdem epistolae a priori minore Evangelii summa ad maiorem delabitur. Item Rom. 1, Cum summa totius inscriptionis sit, Paulus
una cum illo caeteri quoque Iudaei, adeo, ut Barnabas simul abduceretur in illorum simulationem.
sicut tu cum multis aliis
modis, tum vero praecipue per tuum ministerium clara voce clamas, et omnes iudicas.
Psal. 2. Propositio:
Si adeo benignus est et misericors, ut gratis peccatores servet, faciamus ergo malum, ut veniat bonum. Hasce tot obiectiones perstringit, ac tandem mira dexteritate ad suum intermissum opus praedicandae contritionis regreditur, concludens omnes esse perditissimos peccatores, sive sint Iudaei, sive gentes.
ANANTAPODOTON ET ANACOLUTHON.
Anantapodota etiam aliquo modo ad ordinem Sententiarum referre possis. Est enim quaedam necessaria harmonia aut consonantia non tantum in rebus, sed etiam in sermone, ut sequentia praecedentibus respondere ac consonare
vocem (Incredulorum) exponit praecedentia, quinam sint pereuntes, aut in quibus diabolus excaecaverit mentes: pereuntes, excaecati mente, et increduli idem sunt. 2 Cor. 13, Hoc autem etiam optamus, vestram integritatem. Gal. 1, Deo visum est revelare filium suum per me, ut praedicem eum inter gentes. Idem bis dicit diversis membris. Ibidem, Tantum audiebant, quod qui olim nos persequebatur, nunc Evangelizet fidem, quam olim vastabat. Idem est, vastare fidem, et persequi pios. Rom. 5, Cum adhuc imbecilli essemus, pro impiis mortuus est. Idem ibi Paulo est, imbecillum et impium esse.
Mihi enim illi qui videbantur, nihil addiderunt. Sequitur et aliud exemplum ibidem statim: Sed contra videntes, quod mihi commissum sit Evangelium praeputii, sicuti Petro circumcisionis (digreditur) Qui enim fuit efficax in Petro ad Apostolatum circumcisionis, efficax fuit et in me inter gentes (repetit) Et cum cognovissent gratiam datam mihi, Iacobus, Cephas et Ioannes, qui videbantur columnae esse, dextras dederunt mihi et Barnabae societatis, ut nos inter gentes, ipsi vero in circumcisionem, etc. Tertium quoque exemplum est eodem capite in his verbis: Nos natura
Petro circumcisionis (digreditur) Qui enim fuit efficax in Petro ad Apostolatum circumcisionis, efficax fuit et in me inter gentes (repetit) Et cum cognovissent gratiam datam mihi, Iacobus, Cephas et Ioannes, qui videbantur columnae esse, dextras dederunt mihi et Barnabae societatis, ut nos inter gentes, ipsi vero in circumcisionem, etc. Tertium quoque exemplum est eodem capite in his verbis: Nos natura Iudaei, et non ex gentibus peccatores: (digreditur) quoniam scimus non iustificari hominem ex operibus legis, nisi per fidem Iesu Christi (repetit:) Et nos in Christum Iesum
Amen.) Propterea tradidit illos Deus in passiones ignominiae, etc. quas pergit prolixe enumerare. Gal. 2, Cum vidissent, quod creditum est mihi Evangelium praeputii, sicut Petro circumcisionis (qui enim efficax fuit in Petro in Apostolatum circumcisionis, efficax fuit et in me inter gentes.) Et cum cognovissent gratiam datam mihi, dederunt dextras. Hic repetit gratiam datam, cum supra dixisset, Creditum Evangelium. 1 Cor. 8, Caeterum de iis quae idolis immolantur, scimus. (Nam omnes scientiam habemus, scientia inflat, charitas vero aedificat. Quod si aliquis putat, se
terra, promissiones, diaboli cum sua malitia, infernus cum suis poenis, et similia innumera. Haec etiam grandem orationem efficiunt: et non raro sunt istae duae virtutes dicendi coniunctae.
Horum, quomodo efficacem faciant sermonem, aliqua exempla proponam. Cum Hebraei aut etiam aliae gentes ac linguae volunt rem exaggerare, dicunt esse divinam, Dei, aut a Deo, ut civitas Dei, hortus Dei, quercus Dei, mons Dei, regio Sodomaeorum ante devastationem erat sicut hortus Dei, Hîc aliud est ipsa res primaria, quae primum exponenda venit, nempe regio Sodomaeorum: aliudque adhibetur
quod adversarios suos tanquam vas figuli comminuet: quodque vulnerabit regum capita, et late omnia complebit cadaveribus.
Sic etiam vis victoriae Christi potenter per id exprimitur, quod mox plurimos subditos, habebit, qui enim promptissime colent: ut solent circumquaque civitates ac gentes magna festinatione post magnam victoriam ad victorem confluere, eique sese dedere, et promptissime imperata facere Alexandro post duas strages Darii.
Sic Christus per effectus magnitudinem
et asinus praesepe domini sui. et: Hirundo ac ciconia novit suum tempus.
Quinto, cum voces magis in noticia versantes, ponuntur pro aliis a noticia remotioribus: ut est, dici, nominari, celebrari, pro esse. ut 1. Cor. 5, Talis scortatio inter vos auditur, qualis nec inter gentes quidem nominatur. Ubi audiri, pro esse, voce minus in cognitione versante, ponitur. Sic nomen aut nomina, pro rebus aut personis ponuntur.
Huc referre possis totam illam regulam, quod interdum vocabula sermonis ac cogitationis pro rebus ponantur.
Sexto, fit subiectio
Baalum, modo Iehovam colentes. Item contrarium Paulinum
sententiis res maximas complecti, ut tanto facilius memoria teneantur. Sic sunt illae gravissimae sententiae de peccato originali: Cor et figmentum cordis humani est malum inde ab infantia: et de redemptione, Semen mulieris conteret caput serpentis. Item: In semine tuo benedicentur omnes gentes. Similia multa dicta in Scriptura reperiuntur, ut est illud 1 Timoth. 1, Fidelis sermo et omni acceptione dignus est, quod CHRISTUS IESUS venit in mundum, ut peccatores salvos faciat, etc. Sic est illud praeclarum ac rotundum dictum Tit. 2, Illuxit gratia Dei salutifera
id est Ecclesia, cuius factus sum minister, ex dispensatione Dei, quae data est mihi, apud vos ad praestandum nomen Dei, mysterium quod absconditum fuit a seculis et aetatibus, nunc autem patefactum estsanctis eius, quibus voluit Deus notum facere, quae sint divitiae gloriosi huius mysterii inter gentes, qui est Christus inter vos, spes illa gloriae, quem nos annunciamus, admonentes omnem hominem in omni sapientia, ut praestemus omnem hominem perfectum in Christo IESU. Ad quod etiam enitor, decertans secundum efficacitatem ipsius agentem in me potenter.
Hîc videmus semper
Quasi dicat: non sine causa magnifacio Evangelium, vobisque id praedicare cupio, quia in eo prompta parataque iustitia ac salus omnibus offertur: qua omnes extreme indigent, quia et gentiles et Iudaei sunt peccatores: ut mox usque ad dimidium tertii capitis prolixe ostendit, dum primum gentes quidem ex crassis eorum peccatis, Iudaeos vero ex interna hypocrisi coarguit: qui licet externa disciplina aliquo modo fulgeant, intus tamen in corde sunt spurcissimi. Convictis utrisque iniustitiae, initio tertii capitis indicat ipsum fontem iniustitiae to tius generis humani, nempe
Parenthesis, non vitiosum videbitur Hyperbaton. Item in aliis quoque quae vitia videri possunt, tibi usuveniet, si illa modo ea mente legeris, qua Paulus scripsit. Sermo per totum est Hebraeograecus: sed hoc quoque decebat, ut agnosceretur huius generis et linguae, undae Dei benedictio in omnes gentes debuerat derivari. Neque putes vero, quod pleraque in Paulo nobis phraseos eius imperitis obscuriora sunt, fuisse iis quoque obscura, quibus sunt initio scripta. Ubique erant eiusmodi Hebraeograeci in Ecclesiis, et fere semper qui Paulum ipsum audierant, sermonemque eius haberent familiarem:
exultamus, vitam hanc amemus, commodaque eius ac voluptates studiose consectemur: et vicissim in tristicia, vitam odio habeamus, ac non solum commoda et voluptates negligamus, sed et incommoda ac acerba aliqua ultro nobis adsciscamus. Habet tamen et a consuetudine multum haec res. Aliae enim gentes aliter suam laeticiam et tristiciam testantur, et qualitate et quantitate: quod exemplis declararem, nisi et notum esset, et ego in praesentiarum brevitati studerem.
Est igitur ieiunium in sacris Literis quaedam corporis afflictio, ac signum quoddam externum, et effectus animi
corporis cruciatio ex magna tristicia,
et quadam cordis prostratione oriri possit, propterea, quod hîc ista non perinde in usu esse conspiciantur, ut alibi. Nam istae Septentrionales gentes, et affectibus minus acribus moventur, praesertim tristibus, ut moerore, tristicia, et similibus, et eos ipsos affectus quos conceperunt, minus externis gestibus foris ostentant.
Si tamen diligenter exempla quaesierimus, facile invenientur, etiam in his regionibus, quae ut non
admissis, Deus non magnopere exiget a nobis hunc externum corporis luctum, quem ne quidem a Iudaeis valde exigebat, ut intelligi potest ex Esaiae capit. 58, et Michaeae cap. 6.
Deinde et illud scire debemus, esse quasdam peculiares consuetudines, et titus apud quasdam gentes, quas Deus non perinde exigit ab aliis gentibus, ut ab illis ipsis, apud quos ille mos inolevit. Ut apud Iudaeos mos fuit, hospitibus advenientibus lavare pedes. Quae tamen consuetudo etiam certam causam habebat. est enim illa regio ob rariores pluvias pulverulenta, et praeterea ibi nudis
Quare omnes illos ritus ac leges institutaque gentis pernovisse, utilissimum fuerit ad Prophetarum et aliorum scriptorum intellectum.
Separata fuit prorsus Dei mandato ac ritibus ea gens ab aliis omnibus, eoque mutuum irreconciliabileque odium ac contemptus ingens: omnes etiam gentes Israelitae prae se ut impias, atque adeo ut magis maledictas, et etiam naturae magis distortae, sunt detestati. Quam materiam interstitii postea Christus, teste Paulo, sua passione, ceremonialium abrogatione, et denique gentium vocatione, facto uno pastore et uno ovili, sustulit.
et Meschiae nativitas.
Terram eis Deus largitus fuerat aequis portionibus dividendam. Eam metiti sunt funibus, et proiecerunt sortes, quae portio cui tribui, familiae aut personae contingeret. Inde igitur sunt innumerae locutiones, Sors mea, Haereditas mea, Portio mea Dominus, Dabo gentes in haereditatem, et fines terrae in possessionem tibi, Psal. 2. Funes ceciderunt mihi in praeclaris, etiam haereditas pulchra contigit mihi, Psal. 16. Unde etiam nomen
Quod ad ingenium naturamque eorum attinet, id sane pravum fuit, sicut et omnium hominum est. Scriptura eis passim obiicit, quod sint dura ceruice, et quod semper Deo ac veris doctoribus restiterint, sicut et Stephanus eis coram Act. 7 obiicit: quemadmodum et Ieremias dicit, omnes gentes esse incircumcisas in externa carne, sed Israelitas esse incircumcisos corde. Verum haec pestis in omnium hominum vetere Adamo sita ac insita est.
Fuerunt nihilominus plerunque zelo religionis
et similitudines in sacris Literis de utroque hoc genere leguntur. Huc referri debent varii mores lugentium, et sepelientium suos. Hinc lamentationes super mortuis, ut etiam David de Saule et Ionathan threnum componit, et Ieremias componit threnos super tota gente. Hinc saepe hortantur aliquas gentes ad threnos, lamentationes ac ritus luctuosos, per consequens indicantes antecedens, nempe eas ingentibus calamitatibus obruendas esse, seu habituros luctuosissimum statum.
Potationes et helluationes, sive proprio sive accersito vitio, non fuerunt illis inusitatae, ut ex Esa. 5
translata. In belleis mulum plagiarii, et alioqui parvae praedatorum aut latrunculorum manus grassatae sunt in hostes. Fuerunt quoque loca magis latrociniis idonea ob varios anfractus vallium, quam aperto Marti, ut etiamnum Turcici plagiarii in Christianos grassantur.
Saepe integras gentes adduxerunt, vel in servitutem extremam redigendo ac dividendo eos, vel alibi contra alios hostes collocando. Cum venerunt magni Assyriorum aut Chaldaeorum exercitus, exundationibus et diluviis sunt comparati: quia omnia compleverunt et perdiderunt sua multitudine et violentia.
illustrantur. Paulus totam panopliam gravis armaturae ad spirituales virtutes et armaturam transfert: et etiam ignita iacula, quibus in oppugnationibus et propugnationibus civitatum usi sunt, nominat.
In magnis bellorum calamitatibus, solent saepe integrae civitates, atque adeo gentes, vel trucidari, vel in extremam servitutem redigi, paucis aliquibus superstitibus. Inde toties de spirituali calamitate dicitur, quod si populus esset tanquam arena maris, tamen solum aliquae reliquiae sint servandae: ac plane creberrima est reliquiarum mentio.
Varios etiam mores
3 Correspondet haec prophetia pulcherrime omnibus praecedentibus promissionibus de Christo. Nam antea quidem fuerat praedicta potissimum humanitas Christi, quod semen mulieris conteret caput serpentis: quod in semine Abrahami et Isaaci erant benedicendae ac felicitandae omnes gentes: quod item futurum esset, ut ex Iuda nasceretur Silo. Erat indicata et passio ac resurrectio eius in typo Isaaci: erat indicatus et modus apprehendendae eius benedictionis, nempe per fidem. Nunc ergo vice versa indicatur etiam divinitas eiusdem, quae proprie hoc sacrosancto nomine Iehova
historia annotatas esse. Nam ea fuit vel nobilissima, maximeque necessaria hominibus materia historiae ab eo conscribendae. Non ergo eis indicaverat Deus sensum nominis sacro sancti Iehova Ero et Erit: nec dixerat eis clare, Ego ipse Deus vester Ero illud benedictum semen in quo benedicentur omnes gentes.
Utuero maxime sciverint Messiam fore Deum: tamen quod haec ipsa secunda persona sit futura caro et benedictum semen, hoc videtur eis plane ignotum fuisse. Sensus ergo et hic esse verborum filii Dei potest: Ego quidem filius Dei, declaravi patribus divinitatem meam, sed quod
omnipotens, bona, etc. ita vocabulum Deus uni illiipsi essentiae tantum vere ac propriê attributum est, ac illi soli convenit, ut scriptum est Deuteron. 4: Ostensum tibi est, quod Dominus sit Deus, et nemo praeter eum. Ita Deut. 6, Deus tuus unus est. Verum quanquam omnes gentes verum se Deum colere semper affirmarunt: tamen cum illum eiusmodi habere nollent, cuiusmodi se revelarat, sed sibi eum suis imaginationibus, ac falsis doctrinis aliusmodi fingerent, quam qualem ipse se revelaret: accidit, ut et opinione et sermone hominum fierent dii multi, ut Paulus 1
autem Ecclesia Deum creatorem tantum, promissionem vero neglexit: addidit praeterea ritus aliquos, quos ipsi visum est.
Post diluvium pii coluerunt Deum Schem, Deum Abraham, Deum Isaac: id est, eum Deum, qui se ei revelaret, promissiones dederat de semine, in quo benedicentur omnes gentes. Impii autem et idololatrae alii aliter.
Denique cum iam tempore Mosis Ismahelitae, Ammonitae, Moabitae non recte Deum colentes, tamen dicerent se colere Deum Abraham: item Idumaei dicerent se colere Deum Abraham, Isaac, etc. Praeterea quoque Aegyptii vellent dici
David, etc. Sicut ad Emanuel nihil additur. Sed fit hoc ideo, ut indicetur discrimen huius Iehosuae a Iehosua filio Nun: sicut solent nomina propria additis parentum nominibus circumscribere.
Quarta: Iesus omnibus linguis servator nominatur, quo nomine haud dubie omnes gentes etiam ad eius nomen alludere voluerunt, vel potius ex eius nominis significatione id nomen desumpserunt.
Quinta: Quod nomen convenire omnino magis potest Christo, quam id, quod eius functionem diserte exprimit? Fuit autem eius officium, salvum facere populum a peccatis suis. Ergo
tum denique et ob alias plurimas causas supra modum differt a Graeca, Latina, et aliis istis nunc vulgo usitatis. Non loquor iam de singulis vocibus, quas ab hisce diversissimas esse nemo prorsus dubitat: sed de tota ratione loquendi, aut sententias efferendi.
Habet et illas in gentes propriasque difficultates Scriptura S. quae versorem, ut molestae quaedam remorae, plurimum impediunt, ne eam perfectissime vertat: nempe primum summam brevitatem sermonis, deinde admirabilem quoque energiam aut emphasin singularum vocum: quorum utrumque feliciter, perspicue, ac illaeso
hoc ab illo sunt passae, quod anfractibus montium ab rege abscissis, et ad eorum singulos portis inditis, aqua ab exitu interclusa est, interfluenteque introrsum amne, planities, quae intra montes erat, pelagus facta, cum fluat in interiora amnis, nulla ex parte exitum habens: atque ita ipsae gentes pristino aquae usu fraudatae, afficiuntur permagno detrimento. Nam hyberno tempore Deus illis, quemadmodum aliis hominibus, pluit: sed aestate, cum serant pisum et sesamum, aquam desiderant. Igitur cum nihil eis aquae tribueretur, ad Persas venerunt viri atque mulieres, stantesque pro
255
Omne animal venit ad Noham 218
Et fuit diluvium diebus quadraginta. 182
8. Et defecerunt aquae post dies centum quinquaginta. ibidem
Et addidit mittere columbam 161
Et non addidit columba reverti. ibid.
11. Gentes requirent ad eum 228
13. Ne loquaris cum ipso a bono usque ad malum 220
Terra non tulit eos 193
Dabo tibi et semini tuo post te, terram in qua habitas, in possessionem aeternam 85
14. Vallis Sidin putei 255
Melchisedech obtulit panem et
184
Veniendo veniam, etc. 255
20. Nonne ipse dixit mihi, Soror mea est, etc. 230
Et facta quae non fient, fecisti mecum cum 193. 194
22. Ecce ignis et ligna, ubi hostia? 281
In te, sive in semine tuo benedicentur omnes gentes 69
23. Et dedit in manus servorum suorum greges 255
24. Nunquid ibis cum hoc homine? 194
A Deo est hoc, non possumus ad te bonum vel malum loqui 217
25. Si sic, quid ego? 223
26. Et fuerunt exacerbans spiritum 158
Et reversus
sapientes 209
Paululum visitavit te ira eius, neque novit, etc. 158. 159
¶ Psal. 1. Beatus vir qui non ambulavit, etc. 175
Novit Dominus viam iustorum 184
Impii erunt sicut puluis 188
2. Quare fremuerunt gentes, etc. 251
Osculamini filium, etc. 337
3. Dentes impiorum confregisti, etc. 158. 159
4. Cum clamavero, exaudivit me Deus iustitiae meae, etc. 322
5. Condemna eos Domine, etc. 185
273
6. Et tu Iehova usquequo 224
7. Iudicame Deus secundum iustitiam meam 323
Ecce parturit iniquitatem, etc. 257
Non est iniquitas in manibus meis 218
9. Exaltatio in temporibus in angustia 224
Pone eis doctorem, ut sciant gentes quod homines sunt 169
10. Vivificasti me a descendentibus in lacum 228
Dicit in corde suo, Non requires 224
Quaeres improbitatem eius non invenies. ibid.
Oculi eius contra pauperem absconditi sunt 228
11. Pluet Dominus super
nosti stulticiam meam, etc. 29
72. Cum luna et sole timebunt 203
73. Perdes omnem meretricantem abs te 228
78. Et evigilavit, ac si dormivisset Dominus, etc. 203
Non percepit a morte animae eorum. 192
78. Quare dicent gentes, Ubi est Deus eorum? 212
80. Propinasti nobis in lachrymis mensam 206
87. Fundamenta eius in montibus sanctis 172
88. Deus salutis in die clamavi et nocte coram te 228
89. profanasti in terram coronam eius 228
91. Cadent a latere tuo
etc. 171
63. Quis est iste qui venit de Aedon rubricatis vestibus, etc. 277
Quare facies errare nos Domine a viis tuis 194
¶ Ierem. 1. Praefeci te hodie super gentes et regna, ut evellas, etc. 235
2. Nunquid obliviscetur virgo ornamentorum suorum? 191
5. Ut non audiat vir labium proximi sui 185
13. Si potuerit Aethiops mutare pellem aut nigredinem suam 222
14. Quod fuit verbum ad Ieremiam 206
sicut et nos remittimus 203
Ne nos inducas in tentationem 221
Lucerna corporis est oculus, etc. 201
Attendite ne iustitiam vestram faciatis coram hominibus, ut videamini ab eis 216
Nolite soliciti esse de crastino 221
Haec omnia gentes curant 188
Nonne anima pluris est quam alimentum, etc. 223
7. Nolite iudicare, ne iudicemini 185
Quaecunque vultis ut faciant vobis homines, etc. 110
Quis est vestrûm homo, quem si petierit filius panem 254
Multi
289
Plenos omni iniquitate, malitia, dolo, etc. 175
Propterea tradidit eos Deus in cupiditates cordium 249
Vani facti sunt in ratiocinationibus fuis, etc. 279
2. Circumcisio prodest quidem, si legem servaveris 178
Cum gentes ea quae legis sunt, fecerint. 238
Cumulas tibi iram in die irae 185
Dico enim per gratiam quae data est mihi 183
Ecce tu cognominaris Iudaeus, et acquiescis in lege 272
Existimas quod tu effugies iudicium. 185
Nam cum gentes quae legem non
178
Cum gentes ea quae legis sunt, fecerint. 238
Cumulas tibi iram in die irae 185
Dico enim per gratiam quae data est mihi 183
Ecce tu cognominaris Iudaeus, et acquiescis in lege 272
Existimas quod tu effugies iudicium. 185
Nam cum gentes quae legem non habent, natura quae legis sunt fecerint 276
Persistentibus in bono opere gloriam et honorem et immortalitatem 258
Qui redditurus est unicuique iuxta facta sua 249
Si praeputium legem servaverit, etc. 171
3. Deus iustificat
235
affectus tristes 307. 308
affectuum malorum mater quae 376. nomina externa opera iuvantia aut laedentia complecti 190. nomina aut verba quid significent 330. pessimorum origo 278
adfectibus qui populi magis ardeant. 335. 336. quibus gentes Septentrionales minus moveantur 307
ex Affectibus animi quatenus diversissimi motus existant, cur difficile sit ostendere 307
affirmandi et negandi quae sit natura 232
afflictio dat intellectum 6
afflictiones in Iudaeis quas
causis ac finibus addi 214
considerationis scopi, argumenti, dispositionis, etc. commoda 14. 15
consilii circumstantia 20
constructionem in omnibus linguis aliquousque convenire 388. 389
consuetudines esse quasdam apud gentes peculiares, quas Deus non perinde ac aliis gentibus exigit 311
contentio 175
contradictio Scripturarum nulla usquam vera 23. 24
contradictionis Scripturarum causa quae. ibid.
contrarietas in quibus sit 23
servanda superstitio. ib. ingenium quale 334. mos in funere suorum mortuorum qualis 311. mores 333. peccata quomodo prophetae exaggerent 175
in Iudaeorum populo cur gradus sacerdotales constituti 116
Iudaeorum promotio 399
Iudaeorum ruina gentes quomodo salvatae 215
Iudaeorum ruina, ethnicorum reconciliatio 161
Iudaeorum sectae 334
Iudaeorum sensus ac mentem quae nomina occupaverint 244. etc.
Iudaeorum servilitas quomodo consonet cum non vere conversis
depingi possint 327
iustus quatenus ut palma floreat 340
superum sic alta voluntas,
mori: Lachesis fatalia vertit
Zoroastrum esse facit? Deinde apud Iosephum, Bactra non Iapeto conditori tribuitur, se Geteni, uni ex Arami filiis. Hic autem Semi filius fuit. Persae autem conditi sunt, non a Iapeto, aut quopiam e suis, sed ab Elimo, Semi filio alio; sicuti a fratre eius Arphaxedo Chaldaei. Inter quas duas gentes magia omnis, et ortum habuit, et praecipue est versata. Itaque Iapetus ex historia nulla, aut Bactrus, aut Persa, aut Chaldaeus fuit. Didymo vero Alexandrino Zoroaster fuit Chamus. Aliis Chusus, Chami filius. Sed quibus nam id rationibus inducti dixerint, quia non constat, credere
interimeretur, adhortatus
et dissona linguis
dubias isque redisque vias.
patet, addiscatur ab iis, qui ad eos erudiendos idonei censeantur. Etenim non videbatur satis instituti nostri rationibus convenire, cum tam multi ex nostris hominibus in extremos orientis occidentisque fines mittantur assidue, qui in variis illarum gentium dialectis cognoscendis insudent, quae gentes nunquam antea christianis institutae sunt legibus, ut cum iis de beata vita facilius agi possit; nationes aliae prope finitimae deserantur, quae christianae atque avitae religionis nomen retinentes, ob unam rerum cognoscendarum agendarumque ignorationem a maiorum suorum dignitate
foedera, paces, induciae, legatorum non violandorum
religio, connubia inter alienigenas prohibita. Similiter, venditiones,
emptiones, conductiones, et alii quivis similes mutui contractus. Sic
dictum, quia eo fere omnes gentes utuntur. Estque contrarium dicto Iuri
Naturali.
Ius Civile est, quod quisque populus, vel quaequae civitas, sibi proprium,
divina humanaque causa constituit; hoc est, propter honestatem et iustitiam,
annos 44 ac post mortem ipsius, septem
Capitanei, Arpad, Szabólch, Kund, Lehel, VVerbőlch, Gyula, et Urs, per
annos 556. hoc Regnum armis sibi occuparunt; finesque eius et
terminos, contra alias gentes, et nationes vicinas posuerunt, Bonf.
lib. 9. decad. 1. ad Ius Gentium spectet: tamen cum postea
pacatiore animi moderatione gubernari, atque ad ea, quae ipsis ad bene
iusteque vivendum magis necessaria
siquidem id non semper fieri potest; sed quantum ad
affectum, qui semper paratus est, ad praestandum debitum effectum, si fieri
potest. Vel Legalis, quae et lex ipsa dicitur, ac saepe pro arbitrio populi
mutatur, sine qua nec gentes, nec regna diu permanere possunt.
Secundo: iustum quoque aliquid dupliciter fieri intelligitur; uno modo, ex
ipsa natura rei, quod iam dictum est Ius Naturale. Et alio modo, ex quodam
statuto inter homines, quod
abs re, hoc loco dicere de Statibus; ex quibus causarum
probationes deduci solent, Hi itaque quinque universe numerantur.
Definitivus, Legalis, Coniecturalis, Testimonii, et Quaestionum, sive
Equulei. Quibus omnibus aliae gentes et nationes in iuribus suis, ac
potissimum Caesareo, uti solent. Sed Nostrates Tribus hisce tantum,
Definitivo, Legali, et
Testimoniorum, qui proprie
absolvatur, vel
vero Iudex neglecti oficii redarguatur, maiusque exinde scandalum
suboriatur; assumitur adhuc Quartus quidam proprius, et iam ab
olim usurpatus Status, apud nullas quidem alias gentes cognitus
et usitatus; quem nos Iuramentalem vocamus Depositionem, per Coniuratores
certo numero ipsis (I) adiudicatos; sicque litigantes, aliquando, sua et
ultro; aliquando etiam Iudice ipsos ad id cogente, mediante
virtute aequaverit omnes,
immissis pluuiae lacrymauit habenis.
non more Phrygis, quem rapta per undas
tuos cernens uiuendi Patria mores,
tamen Ciuitati intra modum angustorum agri finium coercitae licuit, commerciorum frequentia, nautumque multitudine, ac proceritate, itemque rei maritimae scientia, naualibusque in praeliis virtute, ac felicitate; super omnia autem fide, et religione in exercendis commerciis, clara per gentes, pollensque, ac potens diutissime fuit. Vnde illi populo perpetuus legum suarum usus, et, post excisos omnium in
Oriente Christianarum gentium status, plenum in se se, suaeque ditionis terras iudicium; et Religionis
secutus est, non quidem suis ciuibus usurpatum, quippe qui neque a stirpe, ut iam diximus, Slaui sunt, et assiduo cum Italis, caeterisque externis gentibus commercio dictione gaudent peregrinis tum vocibus, tum loquendi formulis passim scatente; sed quod vicinis Bosnensibus in usu est, qua gentes, ut specie, ac dignitate corporis, ita loquendi genere ad grauitatem, et elegantiam a natura factae videntur, multoque magis eorum sermo ad extremae Podoliae, Moscouiaeque morem, quam, quo interiecti Bohemi, et Poloni vtuntur, accedit. Qua in re caeteri Dalmatae, Croatique, et si quae aliae
gentes, ut specie, ac dignitate corporis, ita loquendi genere ad grauitatem, et elegantiam a natura factae videntur, multoque magis eorum sermo ad extremae Podoliae, Moscouiaeque morem, quam, quo interiecti Bohemi, et Poloni vtuntur, accedit. Qua in re caeteri Dalmatae, Croatique, et si quae aliae gentes abhorrentem non nihil a proprio eorum usu in hoc opere orationem offendent, eadem venia elegantissimum Poetam dignum iudicare debent, qua Athenienses Pindarum, Calimachum, Theocritum, Doricos vates; et vicissim Siculi, Boetioque, et Lacones Sophoclem, et Euripidem, et Aristophanem
atque inter pocula usurpatae, quarum memoriam Catonis originibus debemus: hinc Arminii, Tacito laudati superstes ad longam posteritatem recordatio, quod quanquam
Graecorum, annalibus ignotus, et Romanis non perinde celebris, tamen
caneretur barbaras apud gentes: quibus ea virtutis colendae, et ad
posteros prodendae ratio pro historia et litterarum monumentis erat.
Cujus quidem moris etiamnum retinentes habemus finitimas nostrae civitati Slavorum gentes, quarum in ore, auribusque nihil hoc genere carminis frequentius est.
et Romanis non perinde celebris, tamen
caneretur barbaras apud gentes: quibus ea virtutis colendae, et ad
posteros prodendae ratio pro historia et litterarum monumentis erat.
Cujus quidem moris etiamnum retinentes habemus finitimas nostrae civitati Slavorum gentes, quarum in ore, auribusque nihil hoc genere carminis frequentius est. Quo quidem haud temere ullum paulo illustrius editorum a veteribus Hungaris, Serblisque, ac Bulgaris facinorum intactum, indictumque reperias; non bella suscepta cum barbaris, non iuncta inter se foedera, non commissa
usus linguae illyricae omnium, quibus Christi nomen invocatur et colitur, latissime patet, quodque illa populares suos adeo sibi addictos habet, ut praecipua quadam animi inductione exteras omnes aspernentur; ut inde vel maxime profectum existimem, quod his unis inter caeteras Europae gentes uti fas est proprio sermone cum in scribendis, legendisque sacris litteris, tum in sacrificiis, caeterisque Divinis officiis obeundis. Adde quod imprimis elegans est, et copiosa, priscisque, et a
vulgo semotis vocibus frequens, itemque loquendi formulis ad grandem
nobilitas, animi vis, tantaque virtus,
latentem
pietas, arisque sacris si certa priorem
sola thoro dignissima, vivite dignae
Apostolici procerum formidine nulla,
Hostiles acuit, crudam sudore Latino
splendor: cuius gratissima menti
Vnanimi totidem coetus tunc nescia fuci
Perge Hygieìa potens, Ratio. Curam altera poscit
Assyriusque cruor, quemque amne niuali
inanis
Ah quondam, dum fata Deusque tulere, 45
antiquo vocabulo Dalmatiam vocatam fuisse
Matris
et fasces multis cum gentibus Ammon
fati
Pax vero alma suos iuste sic ulta dolores
Martem.
compositae secura per otia pacis
postes aurataque tecta videntur,
sui vultus charae data copia matri,
poscit gentes, huic Sequana cordi est.
31.
stabili dixit pro laude, parentem,
Aeolisque tumentia flatibus ora
quo sol oriturque caditque
sumptus
Gallia misit
parvis
iacuit Perseus ante pedes.
cunctis dextera regnis
oppida Creten.
falsa, quibus mens sese opponere nescit
alveo.
LIBER SECUNDUS
ab ortu
dicunt Torridam ab igne;
Asiae: his praegrandibus oris
undique Gentes
tremebant
simili ratione valebit
limite Regna
possit, egenti,
Interea adveniente etiam comite Petro Sermage cum suis et post reciprocas contradictiones, comitissa Petro-Keglevichiana Popovecz occupavit, Blaskoczium ejecit, quin et Lukauszkium, qui eo advenerat. Taliterque via facti in possessorio bonorum Popovecz remansit, vigilias posuit, gentes tam suas ex Topolovecz quam et fratris sui duxit. Et licet sub crepusculo comes Julius Keglevich comparuisset, illumque per fenestram quandam attrahere ad Popovecz voluissent, re per vigiles observata comitelus detractus est, et Crapinam recedere cogebatur. Sequenti die impudens Blaskoczi,
a regina in sex mille hominibus Croatiae oblatos, opinione unius vicebani Naisich, banus recusavisset, ipsi ad Carnioliam, Stiriam, Carinthiam missi sunt. Et ob jurgia quaedam ex ebrietate militum Labaci ac Cileae secuta, metuentes sibi provinciae illae, ob tantum Borussorum numerum, ne, ut olim gentes, sedibus eorundem eos amoveant, obtinuerunt, ut pro securitate horum Graecium 200 Croatae adeoque cohors una mitteretur ex banalibus confiniis, qui per oppida singula sic fuere divisi, ut vix 10 Croatae ad singulum venirent oppidum, Borussis etiam mille existentibus; Labacum
in omnigenum juventutis usum non
in metropoli modo, sed in ipsis etiam provinciis magno numero instituta, sunt totidem perennia
Regalis Augustae nostrae in juventutis institutionem intensae sollicitudinis monumenta.
Sed haec communia fuere illius in omnes sibi subditas gentes studia, id enimvero peculiare
est maternae Suae in gentem Hungaram propensionis argumentum, quod eandem, qua adhuc carebat,
Universitate exornavit, ut adeo ad perficiendum omni ex parte restaurationis studiorum opus
nil defuerit aliud quam ut eadem e latebris in lucem
expedivisset, et si Fundus Commercialis unquam
invaluerit, id saepius praestare oportebit. In hoc proinde casu poterit novus nationali
navigationi stimulus per id addi, ut pro navi domestica duplicata prima
constituatur.
Aliquae gentes eo etiam pro excitanda nationali navigatione medio feliciter usae sunt, ut
exteris navibus nonnisi proprias regioni suae merces in portus suos invehere admiserint.
Verum medium hoc nonnisi per talem populum tentari potest, qui nationalem navigationem jam
solide
nectare pasci
animi, qui noverit ante
Ducunt fila, sedet furvo Proserpina vultu,
collapsae urbes. Non Juppiter irrigat imbre,
noctis,
quimus
istud,
dispares carminum gradus, varia rerum discrimina intercedunt. Neque
enim eosdem impetus omnia, nec eosdem spiritus postulant. Epici siquidem
illustrium virorum gesta concinunt; patrias res etiam ab eorum versibus
cognoscimus, regna ac gentes, quibuscum multa nobis communia sunt jura,
discimus. Quae quidem omnia et ipsa rerum magnitudine nostros sublimium atque
admirabilium appetentes animos valde capiunt, et nostra magnopere intersunt,
nosque propius attingunt.
docto cum praeside coetum,
aura
assuetos alieno tempore somnos.
dorso.
non qui terit ustus arenas
ab oris.
quantosque sinu nutritus in ipso
minasque 635
Europen late vulgata per omnem
jugis, hae parva dabunt num commoda naves,
non parva Britannis 645
aeoliis vota ferenda notis.
duros ovibus voluisti avertere morbos,
aegisoni proles Jovis, eruta vati
Luminaque iratae abstulerunt, artemque canendi;
Ut citharamque, modosque omnes oblitus, in atra
Conditus insanum defleret nocte furorem.
Acer equis Nestor Trojae sub moenia gentes
Duxerat has novies denis in bella carinis.
Arcadiam sed quae sub vertice Cylleneo 120
Epytium colit ad tumulum Mavortia pubes;
Qui Pheneum, Ripenque tenent, gregibusque
Magnanimam, quos saxa Ithacae, quos Neritos umbra
Horrenti e nemorum mittit, Crocyleaque tellus; 150
Quae Samon, Aegilipa et praeruptam, quaeque Zacynthum,
Epirumque colunt, adversaque litora gentes.
Imperat his, qui mente Jovem catus aequat, Ulysses.
Bissenas minio pictas agit ille carinas.
Aetolos agit inde Thoas Andraemone cretus,
Qui Pleurona colunt, quique Olenon, atque Pylenen,
Pyraechmes curvo bellantes Paeonas arcu
Duxerat. hos Amydon, atque Axius educat ingens,
Axius, illimi late qui funditur unda.
Ibant audaci sub rege Pylemene durae
Paphlagonum ex Enetis gentes, agreste repertum
Est ubi mularum quondam genus, alta Cytori
Qui juga, montosum qui Sesamon, atque virentem
Parthenii ad ripam pulchros coluere penates,
Cromnamquea
Ducebant, Xantus celer almo quam rigat amni.
HOMERI ILIADOS LIBER TERTIUS.
Chromiumque, et suetum fata deorum
jubes, Troum et pubem? nondum satis intra 350
largirier aequum est. 300
vis addita, protinus aequas
missa voalns haud pertulit ictum,
manus: ceu populus incita vento
maximus ultro 200
dictis laetatus Ulysses
pasti sollemnibus una,
menti est, sic denique cedant.
Adspectumque trucem: tandem sic pauca repono.
omnibus una
vel te dementia versat,
horum nobis insevit amorem
non magna adeo, sed divite gleba
fato quas fugit iniquo. 410
crudelia pectore facta
duros cogis vulgare dolores?
litoris oras, 310
praestanti corpore servas
vos rationem subduxeris, vereor ne aequalem deprehendas proportionem. Me puero fabula venditi a Zventibaldo pro alba Ecqua Regni in Scholis Ginsiensibus quos frequentavi, vendebatur. Adolescens Diploma Attilae a pluribus semidoctis serio audivi sustineri. Nosti, vir clarissime, duas has gentes adeo communes semper res habuisse, ut iisdem scholis, iisdem per vices Magistris, iisdem Libris ipsis reliquis eruditionis subsidiis uterentur; porro Tu meum De Aboriginum nostrorum antiquiori in Europam adventu argumentum ea ratione non dissolvisti, quod Gloriam Gentis Hungarae per id
in eorum instructionibus casus occurrat,
aut respectu praescriptae sibi alicuius sententiae medio tempore circumstantias mutari
contingat, possint novam a principali suo commissionem expetere.
Duci, Principi sapientissimo litterarumque amantissimo inscripta est
Odyssea.
mihi Caesar avito insignis honore
venientem in luminis oras
lib. xul, de quo sic Homerus:
amnes;
■> id est in ipsa re
discere , quod est minime prudentis. Hinc factum, ut non viderit,
qiiae mala consequutura erant, si Pandoram suscepisset, id est si sese suasque
gentes formosarum mulierum, quibus regiones, quas incolebat, inter mare Caspium
et Euxinum, abundant maxime, amori mancipasset. Heschylus autem de Prometheo
haec habet notatu-digna:
B^a%£ 1 $e
in Oper. et Dieb. Hesiodus, ubi ego reiecta Heinsii opinione de
Fortuna, dixi cum Clerico aliisque sub Pandorae allegoria raolhtiem turpium
feminarum intelligi, qua factum est, ut Colchidis populi finitimaeque gentes
libidini efTroenatae in primis se dederent. Notum illud Croesi consilium
datum Cyro postulanti, qua arte Lydi in potestate retinerentur: Edicito,
inquit, illis, ut liberos citharam pulsare
Odyss.
inquiens:
» post funus ab undis
» Adveniet tibi Parca ferens, quum longa senectus
una campis immitit apertis.
In quodam carmine Aelii Lampridii P. L. de patriae suae
laudibus, poeta queritur de antiquis scriptoribus, quod pauca de Illyrica
Epidauro tradiderint; deinde dicit Epidaurum eversam a Saracenis, postremo
Rhacusanas patricias gentes enumerat. Id forsitan Didaco Pyrrho occasionem
praebuit idem argumentum alio modo pertractandi. Aelii versus non sunt
prorsus inelegantes, sed ut verum fatear omnis catalogus quamquam ad metros
redigatur, praecipue si
non potest; vis argumenti huius facile
apparebit, si ad superiorum saeculorum memoriam animum advertamus, nimirum donec
per reliquos etiam Europae populos bella more barbaro gerebantur,
insurectionalis militis usum apud omnes Europae gentes viguisse certa
monumentorum fide constat; postquam formatis subsidio potissimum litterarum ad
humanitatem animis ipsa belli gerendi ratio certis iisque multum? civilibus
regulis, quae deinde in ius gentium transiverunt, adstricta
exemti sint, quemadmodum usque annum 1750
exemti etiam fuere omnes in Croatia banderialistae, naturale est banderialiter
eos insurgere obligari. Haec sunt ergo quas adhuc in statu banderialis
obligationis articulum 8. 1715. deprehendit gentes, et quas unice clausula illa
suaque respective banderia producere officere potest; nisi
forsan facta ad articuli 46. 1681. §. 10 11. et 12. reflexione, Iaziges quoque
et Cumanos uti et oppida Hajdonicalia sub
verum potius ab extraneis invasoribus officio suae dignitatis exigente se
obligatum profitetur. Hinc etiam factum, ut articulo 2o Sigismundi
decreti 5i et articulo 3i Szilagyi 1458. sanciretur, banderia non nisi cum
regiae gentes defendendo Regno non sufficerent educi debere, ubi vero nec haec
resistendo paria forent, tum primo insurectionem personalem locum habere. Hinc
pariter factum, ut Alberti articulo 16, Vladislai decreti 7. ar. 2, anni 1608.
ante
2dus Sigismundi decreti 5. clare tangere videtur, dum ait Si
autem tanta potentia inimicorum irrepserit, quod maior foras viribus
gentium nostrarum, nec ab invasione finium Regni arcere eos posse per
easdem gentes vero nostras similiter praevideretur, ex tunc praelati cum
banderiis nec non comites comitatuum cum baronibus proceribus, et
nobilibus succurrere debebunt. Dicit si hostis ab invadendis
finibus per regias
gentes vero nostras similiter praevideretur, ex tunc praelati cum
banderiis nec non comites comitatuum cum baronibus proceribus, et
nobilibus succurrere debebunt. Dicit si hostis ab invadendis
finibus per regias gentes arceri non posse, vero similiter videretur tunc
insurectioni locum esse, adeoque non supponit tantum casum quando iam reipsa
Regnum invasisset, itaque distinctum a priori ordinarii periculi casum
sanctorum cathalogum relati, verum
prout quae stirps nobilitatem suam a vetustiori quodam rege repetebat ita in majori pretio
habebatur.
securitatem continuo
perturbare.
ius monetae cudendae.
cives pollere possunt, potentia attribui debet.
per legitimi iudicis sententiam aliquod seu in persona, seu in rebus suis capere possit
detrimentum.
ipsam referuntur, discutiemus.
§ 9 Vicissitudines constitutionis Hungaricae, et quod principio fuerit
monarchico-aristocratico-democratica.
defendendi (in praefatione) et cum hos sine stipendiario milite nec concipi quidem
possit, hac est prima in legibus Hungariae ejus mentio.
est.
has reipsa exactas fuisse docet Uladislai ad status Sclavoniae
subsequo anno 1501. Budae proximo Sabbatho diei festo Paschae editum rescriptum (a), docet
ipse anni 1514:1. § 4. (b).
Uladislaiano regimine altam
pacem viguisse.
majoris populi influxu cum communi rege partim in comitiis,
partim medio peculiarium suorum ministeriorum decernat, sola tantum mutuae defensionis
obligatione reservata.
populorum sapit, quam potentior populus ea de causa
plerumque aspernabatur quod hac ratione plus illa in defensionem minoris populi, quam hic in
suam conferre deberet.
strinxere parentes, 20
durior hostis erat.
est itaque primum, quo Hungaria absque intermedia aliqua Haereditaria provincia exteram regionem contingit, punctum. Haec est prima, licet admodum angusta porta, per quam quaestoribus Hungaris ad omnes, qui seu Nigrum seu Mediterraneum accolunt, populos, quin ad ipsum etiam oceanum adsitasque illi gentes adeoque in universum usque adeo orbem aditus patet. Cum tamen Hungaria per Mare Adriaticum Mediterraneo oceanoque propius iungatur, beneficium liberae huius navigationis potissimum ad Turcicas Mari Nigro adsitas provincias et Imperium Moscoviticum, cuius complures navigabiles fluvii in Mare
seu domesticis seu extraneis mercibus, inde se providere sicque pars longe maxima commercii in centrum hoc confluere, inde vero potissimum in adiacentes aut Germanicas aut exteras provincias, parte tamen aliqua, etiam ad remotas, quae Mediterraneum aut Oceanum accolunt, gentes, effluere consueverunt.
§ L.
appellare solemus, caballarum admissionis institutum consectari. Verum industriam hanc pauci adeo adoptarunt, ut nec pro curribus domesticae nobilitatis maioris staturae equi haberi potuerint. Caeterum adhuc vagorum equatiorum usus viguit, adhuc minoris staturae equi procreabantur; interea aliae gentes suam equorum speciem iam in altiorem staturam provexerunt; interea non tantum commercium, sed et multiplicata exercitus impedimenta, plures in dies vecturas exigere coeperant; interea non tantum desultorum, sed cataphractorum etiam usus in bello invaluit. Interea denique 1756. memorabile
pannis idoneam producebant. Pro nobilioribus pannis semper adhuc lana delicatior ab exteris regionibus debuit procurari. Postquam Angli et Hispani, apud quos maxima delicatioris eiusmodi lanae quantitatis procreabatur, ad provehendas manufacturas suas eius eductionem prohibuerunt. Iam aliae quoque gentes de naturalisanda talium ovium, quae eiusmodi delicatiorem lanam producunt, specie curam susceperunt.
§ CXLVIII.
Instrumenta,
seu arandi seu fimandi componendique frumenti modum spectes, iam satis
provecta est, licet necdum illum perfectionis gradum attigerit, quem
sterilitas soli, aut provecta nimium apud aliquas Europae Gentes
Populatio expressit. Adhuc enim et Communium Pascuorum et Vervactorum
usus in his quoque partibus viget.
Quod grani qualitatem attinet missus quidem per Augustum Josephum 2um ad
est; tempore Romanorum Lusitania appellabatur
Portugallia et fuit pars Hispaniae Romanae; hinc et hodie saepe eodem nomine compellatur; sub
potestate Romanorum permansit usque interitum imperii occidentalis seu usque saeculum 5‑tum.
Ludovicus 14. excitare voluit in Portugallia, ideo quod bellum non moverit
contra Hispanos Petrus, feliciter detexit legatus Hispaniae, et sic annihilatum est; Ludovicus
14. etiam usum fluvii Amazonum in America sibi petiit a Portugallis, imo ipsum dominium
supremum, ut sic ceterae gentes ei tributum solverent, sed Petrus scivit prudenter evitare
bellum cum Ludovico, etiam cum Hispanis ob colonias S. Sacramenti provinciae; imminuit
Portugalliae etiam bellum ob successionem Hispaniae, sed Petrus politica usus sequutus est
semper eas partes a quibus plurimum
noxium.
Lis ergo definita sic fuit, ut omnes provinciae Belgicae exceptis
duabus Flandria et Artesia cedantur Germanis, duae vero hae Gallis maneant.
3-us anno 446-o dereliquit penitus; sicque defensoribus imperanteque destituti
erant Brittae; coaluerunt ergo ut summum imperium deferant principi Vortiger, qui dux Cornubiae
erat; hic ergo bellum cum Scotis sustinuit, eos tamen arcere non potuit; hinc decretum est
vicinas gentes aliquas ex Germania evocandas esse contra Scotos; missis ergo nuntiis evocati
sunt ex Germania Angli, Saxones et Iuthi; hi populi Germani creduntur esse originis Saxonicae,
legunturque Alsatiam incoluisse, alii ipsos etiam Gothos, alii Frisios dicunt fuisse; venerunt
ergo
factam ergo liberam duxit Henricus perque eam conjunxit cum Anglia Aquitaniam,
Vasconiam et Pictavium (Guienne, Gascong, Poitou); Hiberniae insulam amplissimam etiam conjunxit
cum Anglia, quae modo regni titulo gaudet; ad haec etiam tempora vixerunt in hac insula barbarae
gentes liberae et independentes; cogitatum ergo fuit de populis his ad humanitatem et virtutes
reducendis; expeditionem ergo suscepit cum consensu Pontificis in incolas insulae, qui
ceteroquin perpetua bella inter se habebant; eo enim tempore florebant hi status: Minster,
Lainster,
haec omnia maximum quoque influxum
in animum hominum habent; sic septentrionales populi sunt generosi, bellicosi, libertatis
amantes, cum meridionales sunt meticulosi, timidi, ad despoticum regimen proclives. Pariter ad
res serias, ad scientias aptiores sunt septentrionales gentes quam calidarum provinciarum
incolae.
populi sunt generosi, bellicosi, libertatis
amantes, cum meridionales sunt meticulosi, timidi, ad despoticum regimen proclives. Pariter ad
res serias, ad scientias aptiores sunt septentrionales gentes quam calidarum provinciarum
incolae.
quam calidarum provinciarum
incolae.
habent, sed leges exiguas aut nullas, apud quas
asperos mores, neglectas artes et scientias deprehendimus, quae hospitales non sunt, jure
gentium aut nullo aut severo utuntur, quae exteros despiciunt; tales sunt Asiaticae et
Africanae gentes.
quas
asperos mores, neglectas artes et scientias deprehendimus, quae hospitales non sunt, jure
gentium aut nullo aut severo utuntur, quae exteros despiciunt; tales sunt Asiaticae et
Africanae gentes.
formam habent neque leges, in vitae et morum ruditate vivunt, apud quas exulant omnes artes et
scientiae, nullam defixam habitationem, nullum cultum corporis habent; hae etiam nomades, seu
migrantes compellantur, utunturque rebus naturae sponte natis.
quatenus
nempe praerogativa nobilium magis vel minus est restricta.
praecedentiaque honoris.
Germania in comitiis comes gaudet et proprio personali
suffragio, alii nobiles tantum curiatis suffragiis.
Aliae sunt positivae, aliae consuetudinariae; haec cum pacta mutua sint inter
subditos et imperantes, sine mutuo hoc consensu utriusque partis abrogari non possunt.
non debet pacis tempore subditis
suis maiori cum exercitu, hinc per ablicentiationem et capitulationem occurritur huic malo, vel
si hoc non, ad minimum tempore pacis ad labores publicos adhibeantur cum magna civitatis
utilitate.
alia revisoria.
hinc videmus hanc rationem status
diversis gentibus diversam esse; sic aliqua gens in belligeratione collocat rationem status, uti
Borussia hactenus, alia in commercio, uti Portugallia.
12 Monticolae in omnibus differunt a Scotis et Anglis, sunt enim
rudes, inculti et asperes; et haec etiam de Hibernis septentrionalibus vera sunt; meridionales
Scotis inferioribus aequales, audaces, optimi milites, hinc saepissime emigrant bellatum ad
alias gentes; Angli tamen nunquam, aut rarissime exeunt.
sunt 13 226 740 Ł, invectarum pretium 11 832 469 Ł, proin 1 394 271 Ł fuit lucrum;
bilanx ergo numerica lucri ceteris paribus ad 2 000 000 aestimatur, patet ergo commercium
Anglicanum sensim deficere, idque potissimum propter 13 provinciarum defectum, et quia etiam
aliae gentes inceperunt sibi domi prospicere per evectionem fabricarum et manufacturarum;
neque ultima ratio deficientis commercii Anglicani est nimium pretium mercium Anglicanarum,
quae ab aliis nationibus non quidem ea bonitate, sed multo leviori pretio haberi possunt.
[enim] spiritus, incredibile desiderium lucrum capiendi apud Anglos; ad hoc plurimum
facit quod mercatura una ex honorificentissimis occupationibus apud Anglos sit.
§ 9 De norma monetarum.
etiam 6 denariorum, 4, duorum et
unius denarii nummi; ex cupro dimidii et quadrantes denarii cuduntur.
proprio et privato se sustinet, et ingentes sumptus in rem litterariam facit,
praecipue in historia nationali, mechanica, physica, geographica et astronomia, et
architectura tam militari quam civili, nec non in re rustica et agricultura; et haec societas
excitavit etiam alias gentes ad erigendas tales utilissimas
praestantissimos medicos, in observationibus practicis eminent maxime; studium theologiae
omnium minime
excolitur ab Anglis, vel ex eo, cum philosophia Aristotelica non faveat novationi et
collustrationi, quae apud alias gentes circa theologiam jam obvenit; accedit etiam quod
theologi per linguarum orientalium culturam totam vitam suam iis condiscendis terunt
antiquosque classicos volvant neglecta theologia.
Potentia maxima semper instructa esse debet ob securitatem commercii et
coloniarum aliarumque possessionum; ratio ergo status poscit ut celebritas nominis
potentiaeque maximae auctoritas conservetur; tantae Anglorum progressiones invidiam et
aemulationem caussant apud alias gentes, hinc necesse est ut gentes, quae nocere possent,
omnibus arceantur modis a nocendo amicitiaque quantum fieri potest inter illos retineatur;
tales potentiae sunt Galli, Belgae, Hispani; ex parte Portugalliae ratio status suadet ut
amicitiae vinculum non rumpatur, nam
esse debet ob securitatem commercii et
coloniarum aliarumque possessionum; ratio ergo status poscit ut celebritas nominis
potentiaeque maximae auctoritas conservetur; tantae Anglorum progressiones invidiam et
aemulationem caussant apud alias gentes, hinc necesse est ut gentes, quae nocere possent,
omnibus arceantur modis a nocendo amicitiaque quantum fieri potest inter illos retineatur;
tales potentiae sunt Galli, Belgae, Hispani; ex parte Portugalliae ratio status suadet ut
amicitiae vinculum non rumpatur, nam Angliae maxime favorabilis est
territorio amplo.
ob leve manupretium, homines
enim nimis parce vivunt, hinc paucissimis sibi provident de rebus necessariis; census exigui
sunt, hinc facile pecuniae haberi possunt pro speculatione, hinc etiam minori lucro contenti
esse possunt quam aliae gentes; hodie tamen fabricae non sunt in eo flore in quo erant prius,
potissimum ex eo quod etiam aliae gentes suas fabricas habeant; dein ipse luxus et frugalitas
Belgarum maius manupretium produxit pretiumque mercium auxit.
sibi provident de rebus necessariis; census exigui
sunt, hinc facile pecuniae haberi possunt pro speculatione, hinc etiam minori lucro contenti
esse possunt quam aliae gentes; hodie tamen fabricae non sunt in eo flore in quo erant prius,
potissimum ex eo quod etiam aliae gentes suas fabricas habeant; dein ipse luxus et frugalitas
Belgarum maius manupretium produxit pretiumque mercium auxit.
caffee, sacharum, gossipium, cacao et tabacam evehunt ex America; commercium
tamen furtivum habent etiam cum coloniis aliarum gentium, in quo exercitatissimi sunt.-
magnos progressus fecerunt, non tamen Gallos et Anglos
superant; sculptura aeque non est in maximo flore; in pictura tamen maximum gradum
perfectionis adepti sunt cum Italis.
exquirantur, et meliorentur; financiae melior ratio habetur
in Italia possideant, opus est curam Italiae habere, et foedus colere maxime cum
Sardinia.
Miranda,
Luardia, et Castello Vranco; versus Extremaduram: Esdrenus Elbas, Ebora; aliis ex partibus
solis littoribus munita est.
§ 6 De legibus municipalibus et jure privato
campestris meliorem formam deposceret quoque, amicitia cum exteris colatur, praesertim cum
Hispanis contra quos nunquam semper satis tuti erunt, ipsis Magnae Brittaniae amicitiam
conservare studeant, hi enim ipsis auxilio esse poterunt semper contra Hispanos et Gallos;
ceterae gentes magis indifferentes sunt intuitu Portugallorum, amicitiam tamen cum illis medio
Magnae Brittanniae conservare suadebit ratio status.
Finis statisticae practicae
Die 13--a Augusti, anni 1792.
populis: 1. Getis, 2. Celtis,
3. Quenis; jure quodam tuo rogare poteris: Slavis meis equid
facies? Ego vero candide et aperte pronunciabo: prisco tempore non diversae ne
sejunctae a se invicem gentes Geticae, Slavicaeque fuere. Una erat eademque
atque illa communis patria amborum. Id quod linguae eorum mirifice ostendunt.
Dixeram supra me intra Gothos habitare. Ea φράσει quid
significare
quid in pleno faciet rite acta theatro,
705. [704.] De Galliae turbis.
Ingeniumque sagax et doctrinae genus omne,
613. [614.] Laudat Lydam, eo quod se ipsam non novit.
Credite, non Themis est, sed mala Thisiphone.
labore opera inter dura senescit
eodem in tempore linguas
manu est: communis lingua habeatur
accessit, uterque
contingit, ornatum iri se sentiunt, sed gloriantur potissimum, se
Virum judicio acri, et doctrina eximia nancisci, a quo eo in pretio atque honore, quo par
est, habeantur: quam sortem opera praestantiora sibi semper gratulari non posunt. Cum
praeterea apud exteras gentes tamdiu sis commoratus, generisque nobilitas, ingenii vis,
splendor doctrinae, morumque elegantia cum viris eruditissimis te ubique familiaritate
conjunxerit, hoc etiam ad praeclaram conjugis mei commendationem et gloriam per te
consequar, ut ejus nomen patrios
gerebat,
sutor aluta?
sacra Pieridum, Phoebique, et sacra Minervae
non et fremitum populi, plaususque faventum
aequilibrium potius, quam hanc, simpliciter inevitabilem, cujuslibet
regiminis formae modificationem ferire; praepotentia namque solum sive Aristarum
stemmatis, ut aevo medio, sive Aristarum populi, ut recentissime evoluto tempore: sive denique Aristarum ingenii, ut hodie, gentes divexatae perspicere coeperunt, tantum influxus a sapiente Monarcha Aristis stemmatis, id
est magnatibus, relinquendum, tantum item Aristis populi, id est Provinciarum
deputatis, juris concedendum, ut Aristae ingenii, id est summi, et infimi Magistratus, vigili utrorumque
plebs effinxit. Qua majestate decorum
castra adversa, oppida, et arces;
quae
natio (vid. J. Kolar: Rozprawy. W Bud. 1830. p. 19.
et seqq.) ab Adria intra Pontum Euxinum et Balthicum per niveas
septentrionis oras muros usque Chinenses protensa, ac 80 milliones
numerans ethnographice et philologice in quatuor principales
gentes cum totidem dialectis russicam nempe, polonicam, čehoslovenicam et illyricam dividitur. Gens autem illyrica nonnisi pro
geographico-statisticae subdivisionis ratione in plures abit ramos
uti: Goricensem, Carinthicum, Carniolicum, Styriacum, Istrianum,
ago quasi in portum quietis reductus: hic iacent ossa meorum procerum, parentum et amicorum: hic mea etiam quiescent, quum Deo Ο. M. libuerit e terris ad meliorem vitam me educere: hic servantur monumenta et reliquiae antiquae tuae virtutis et laudis, qua inter Illyricas gentes effulsisti. Grati animi erga te officium iamdudum aliqua publica devotionis significatione testandi cupidus, benevole excipias, precor, hoc exiguum ingenii mei munus, quod tibi nunc offero. Quod si me quoque templum gloriae tuae ingredi non dedignaberis, praemium summa laude atque honore
cumulos aggestae stragis, et ossa,
campos, pandit quos Pharsla tellus
antiqua exempla? recentis
in ore,
meminisse dolet, quotnam, nondum excidit annus,
et illi
Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].
Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312], Prohemium statutorum Spalati, versio electronica (), 1216 verborum, 44 versus, Ed. J. J. Hanel [genre: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [word count] [percevalprohem].
Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].
Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].
Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].
Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Joannis Sobote Dalmate epistola, versio electronica (, Trogir), Verborum 545, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14540727].
Mihetić, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458], Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica (), Verborum 2289, Ed. Antonija Vlahov [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [michetaoratio].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].
Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].
Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].
Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].
Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].
Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].
Selimbrić, Šimun (m. 1496) [1490], Vitum Ruschium laudat, versio electronica (), 70 versus, verborum 554, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen] [word count] [selimbricsvit].
Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].
Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].
Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1510], Epistula ad Stephanum Ponchierium, versio electronica. (, Augsburg), Verborum 143, Ed. Alexander Apponyi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepisthel].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515], Epistolae III, versio electronica (), Verborum 975, versus 33, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist].
Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].
Kožičić Benja, Šimun [1516], De Corvatiae desolatione, versio electronica (, Roma), verborum 1764, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [begniusscorvatiae].
Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica (), Verborum 8236, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [marulmardial].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1520], Commentariolus de origine et incremento urbis Rhacusanae, versio electronica (), Verborum 5404, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio – historia] [word count] [tuberocommrhac].
Marulić, Marko (1450-1524) [1520], De ultimo Christi iudicio sermo, versio electronica (), Verborum 16879, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [marulmarultiudic].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Tropologica Dauidiadis expositio, versio electronica (), Verborum 5871, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - expositio] [word count] [marulmartrop].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].
Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].
Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].
Statilić, Ivan [1527], Joannes Statilius, praepositus Budensis, Joanni de Tarnow, comiti, palatino Russiae, exercituum regni Poloniae capitaneo generali, versio electronica (, Homona), Verborum 331, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [statiliciepist15271108].
Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].
Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 990, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320828].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].
Kabalin, Grgur; Tolimerić, Ilija (m. 1537?) [1536], Epigrammata in codice Natalis, versio electronica (), 93 versus, verborum 644, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [aavvepigrnatal].
Tolimerić, Ilija (mortuus 1537) [1537], Ad senatum populumque Spalatensem encomium, versio electronica (), 36 versus, 253 verborum, Ed. Miroslav Marković [genre: poesis - carmen] [word count] [tolimerilaud].
Petrović, Nikola (1486-01-15 – 1568-04-16) [1538], Oratio salutatoria ad Rhagusinum senatum cum primum se ad illorum Vrbem contulit, versio electronica (), 984 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [petrovnorrhag].
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum. (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbprognoma].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina Tranquilli Andronici in ms-to Budapestensi H46, versio electronica (), 229 versus, verborum 1547, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarmh46].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].
Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].
Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].
Pir, Didak (1517 – 1599) [1583], De divo Blasio Rhacusanae reipublicae patrono carmen, versio electronica (, Dubrovnik), 326 versus, verborum 2571, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [didacuspblasio].
Mladinić, Sebastijan (c. 1561 - c. 1621) [1590], Vita beati Ioannis episcopi Traguriensis, versio electronica (), Verborum 4659, versus 746, Ed. Mladen Ivanišević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - ode; prosa - epistula - praefatio] [word count] [mladinicsvita].
Petrić, Frane (1529-1597) [1591], Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica Latine reddita, versio electronica (, Ferrara), Verborum 7671, Ed. Erna Banić-Pajnić [genre: prosa oratio - tractatus; prosa oratio - versio] [word count] [petricfzoroaster].
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].
Kašić, Bartol (1575. — 1650.) [1604], Ad illyricae linguae studiosos, versio electronica (), 77 verborum, versus 16, Ed. Elisabeth von Erdmann-Pandžić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kasicbinstitepist].
Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].
Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm].
Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1670], De vita, ingenio, et studiis Junii Palmottae, versio electronica (), 3196 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - vita] [word count] [gradicspalmottaevita].
Palmotić, Džore (1606.-1675.) [1670], Epistula Francisco cardinali Barberino, versio electronica (), 1382 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula; prosa - dedicatio] [word count] [palmoticdzepist].
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].
Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].
Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].
Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].
Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].
Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1734], Elegiae II et carmen, versio electronica (), 456 versus, verborum 3103, Ed. Tomislav Đurić [genre: poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [boskovicrel2carm].
Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].
Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].
Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].
Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].
Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].
Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].
Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].
Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Discursus in secundum membrum propositionum regiarum seu opinio de insurectione in Regno Hungariae, versio electronica (), Verborum 10693, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendisc].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].
Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Status actualis oeconomiae publicae, versio electronica (), Verborum 39967, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlenstatus].
Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].
Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica (), 567 versus, verborum 3992, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - hymnus; versio] [word count] [kunicrhymnuscererem].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].
Stulli, Luko (1772-1828) [1804], Vaccinatio carmen elegiacum, versio electronica (), 254 versus, verborum 1548, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [stullilvaccin].
Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].
Jelačić, Ljudevit (1792-1851) [1824], Valedictoria, versio electronica. (), 1148 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [jelaciclvaledictoria].
Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].
Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].
Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].
Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
342. Statilić, Ivan. Joannes Statilius, praepositus... [page 328 |
Paragraph |
Section]
343. Statilić, Ivan. Joannes Statilius, praepositus... [page 328 |
Paragraph |
Section]
344. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1859 |
Paragraph |
SubSect | Section]
345. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1861 |
Paragraph |
Section]
Quis cladem illius noctis, quis funera fando
Explicet, aut possit lachrymis aequare labores?
346. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1864 |
Paragraph |
Section]
347. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1864 |
Paragraph |
Section]
348. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1865 |
Paragraph |
Section]
349. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1865 |
Paragraph |
Section]
350. Kružić, Petar. Petrus Crusich comes Clissie et... [Paragraph |
Section]
351. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
Section]
1.599 Tinguntur; legit illa
1.600 Massiliam eggressi
1.601 Iam tunc
1.602 O nimium dilecte
352. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.504 Hinc
2.505 Iam
2.506 Marte alacer fertur,
353. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.558 Successus
2.559 Cernere erat, circumque hostes franguntur et usque
2.560 Victor ad Euphratem reuocauit sub iuga
354. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.559 Cernere erat, circumque hostes franguntur et usque
2.560 Victor ad Euphratem reuocauit sub iuga gentes.
2.561 Sed dulcis non longa dies mortalibus aeui:
2.562 Turbatur fortuna domus, statque ultio coedis,
355. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.573 Quęcunque ore serit. Sed non mortalibus ulla
2.574 Res tuta est, meliusque ferunt aduersa secundis.
2.575 Scinditur
356. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
3.284 Et uerum amota agnoscet caligine
3.285 Protinus humanus sedabitur impetus omnis
3.286 Veraque conuersę celebrabunt Sabbata gentes.
3.287 Post longum expediet
3.288 Et graue iudicium populi
357. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
4.11 Non haurire diem, talis cui poena luenda est."
4.12 Per sudum ueluti tonuit si quando diesque
4.13 Ereptus subito gentes perterruit, et mox
4.14 Insequitur tenebras fragor ac ruit aethere nimbus,
4.15 Obuiaque inuoluens rapidus tenet omnia circum,
4.16 Quo refugit pastor pauitans hunc aspicit
358. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
5.347 Tunc reminiscentem solium liquisse paternum,
5.348 Vt templo gentes offerri uota doceret,
5.349 Hoc auersari, cunctosque intendere demum
5.350 Conatus, liceat modo si depellere cęptum,
5.351 Angebat grauius certamina talia quanti
359. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
5.828 Actutum horrendo cur non a crimine, quęso,
5.829 Heu longum doliture, redis, Iudęe? Luetur
5.830 Ista diu sero proauorum culpa nepoti,
5.831 Transibit quando ad gentes substantia Legis."
5.832 Fata hęc procubuit, robur natiuaque uirtus
5.833 Ceu quem destituit, uix ossibus hęreat ipse
5.834 Spiritus: astantes illam tenuere cadentem
360. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
6.628 Fert tamen ille Dei promisso foedere sese
6.629 Prędictum stirpem, uiri lux alma patebit
6.630 Cuius in aduentu, ut gentes illuminet omnes.
6.631 Si modo Iudęi populum prius improbet orbis
6.632 Despectine
361. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
7.64 Commouit gentes quin hęc exempla secutus
7.65 Fine pererrato regni, lateque uagatus
7.66 Vrgebat circum Romana repellere iussa,
7.67 Atque sibi pariter deposcit regis honorem.
362. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
9.526 Restabitque fides et fines proroget ultra,
9.527 Quo non mortalis uis castris appulit unquam,
9.528 Passim quando crucis gentes sub signa redibunt,
9.529 Spirabitque omni iam pectore spiritus unus!
9.530 Sed uolucris ruit hora tamen, iam tempus et instat,
9.531 Quo uictor redeat recidiuaque menbra
363. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
9.724 Cęperuntque iterum postquam crebrescere gentes,
9.725 Continuo ambitio gliscunt et nomina uana,
9.726 Imperium raptum, ut ui quis pollebat et armis,
9.727 Atque Dei uilis prorsus mox cura remansit.
364. Beneša, Damjan. Epicedion in morte Jacobi Boni,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
167 Et priscis alter quondam fere creditus orbis,
168 Indole nativa regio ditissima prorsus —
169 Hinc sua cunctae hominum gentes commercia poscunt,
170 Huc ergo illatus merces commutat Eoas.
171 Illico sarcinulas componit et aptat habendo
172 In navim, merces tota regione coemptas.
365. Kabalin, Grgur;... . Epigrammata in codice Natalis,... [Paragraph |
Section]
3.1 Iam pridem mihi mens ardenti exaestuat igne
3.2 In laudes, urbs, alma, tuas, Spalatensis, in omnes
3.3 Gentes et populos, passim pleno ore canendas.
3.4 Nam tua me pietas et amor cultusque deorum,
3.5 Prona fides animusque augendo semper
366. Kabalin, Grgur;... . Epigrammata in codice Natalis,... [Paragraph |
Section]
3.24
3.25
3.26 Impleuit uoce, ac famae Spalatensis honore,
3.27 Atque adeo ut gentes miro inflammentur
367. Kabalin, Grgur;... . Epigrammata in codice Natalis,... [Paragraph |
Section]
3.26 Impleuit uoce, ac famae Spalatensis honore,
3.27 Atque adeo ut gentes miro inflammentur amore,
3.28 Vt uideant, ut te noscant possintque tueri.
3.29 Ergo felicem quis te non dicere possit,
368. Kabalin, Grgur;... . Epigrammata in codice Natalis,... [Paragraph |
Section]
4.12 Laude sua, felix, felix, super omnia felix.
4.13 Nam dextra e tenebris ad lucem extraxit amica.
4.14 Illyricae gentes belli uirtutis superbae
4.15 Vati suo gaudent, orbis te uite coronat;
4.16 Ne pugnas uati laedat cariosa uetustas.
369. Tolimerić, Ilija. Ad senatum populumque Spalatensem... [Paragraph |
Section]
1.1 Iam pridem mihi mens ardenti exaestuat igne
1.2 In laudes, urbs, alma, tuas, Spalatensis, in omnes
1.3 Gentes et populos, passim pleno ore canendas.
1.4 Nam tua me pietas et amor cultusque deorum,
1.5 Prona fides animusque augendo semper honori
1.6 Principis hospitibus mens et frons laeta receptis
370. Tolimerić, Ilija. Ad senatum populumque Spalatensem... [Paragraph |
Section]
1.23
1.24
1.25
1.26 Impleuit uoce, ac famae Spalatensis honore,
1.27 Atque adeo ut gentes miro inflammentur amore,
1.28 Vt uideant, ut te noscant possintque tueri.
371. Tolimerić, Ilija. Ad senatum populumque Spalatensem... [Paragraph |
Section]
1.24
1.25
1.26 Impleuit uoce, ac famae Spalatensis honore,
1.27 Atque adeo ut gentes miro inflammentur amore,
1.28 Vt uideant, ut te noscant possintque tueri.
1.29 Ergo felicem quis te non dicere possit,
1.30 Vrbs Spalati, et solis passim candore micantem?
372. Petrović, Nikola. Oratio salutatoria ad Rhagusinum... [Paragraph |
Section]
373. Petrović, Nikola. Oratio salutatoria ad Rhagusinum... [Paragraph |
Section]
374. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
375. Đurđević, Bartul. Prognoma, sive Praesagium... [Paragraph |
SubSect | Section]
376. Đurđević, Bartul. Prognoma, sive Praesagium... [Paragraph |
SubSect | Section]
377. Andreis, Franjo... . Carmina Tranquilli Andronici in... [page 183 |
Paragraph |
Section]
Inuictae lacerant curae, dolor, ira, cupido,
Praesertim mortis timor inuidiosaque multis
Imperii malesana Corr. ex malesona fames et cognita
paucis.
90 Si regere imperio iustoque asuescere gentes
Regum opus haud dubie est, nec ad ocia uertere mentes,
Insomnes Corr. ex Insonmes noctes agere et neque parcere
curis,
Imprudens qui se non extricet hoc pistrino,
Perplexos fugiat curarum
378. Andreis, Franjo... . Carmina in manuscripto... [page 46v |
Paragraph |
SubSect | Section]
Dum reparat uires, faedus promissaque seruat;
Perfidus at postquam miseros contuderit hostes,
10 Immemor ipse sui, sanctae pietatis et aequi,
In uicina rapit ferus arma et proxima quaeque
Dirripit ac duris sine fine laboribus urget.
Hoc scelere innumeras gentes populosque subegit
Et formidati longas diffudit habenas
15 Barbarus imperii. Reges ad iniqua coacti
Quaesitae accipiunt deformia faedera pacis,
Quam mox, ut libuit, perfringit barbarus et trux
Ad solitas fictasque suas conuertitur artes.
379. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.5.47 Qui pietate prior, qui relligione supestat,
2.5.48 Ille tenet merita regia sceptra manu,
2.5.49 Has quoque perdomitas nostro sub stemmate gentes
2.5.50 Cernemus patrii caedere iure soli:
2.5.51 Cernemus Scythicos glaciali e littore Reges
2.5.52 Ire cathenata post fera terga manu.
380. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.6.55 Hoc duce erunt Veneti victricia signa Leonis
2.6.56 Fixa per eoas, occiduasque domos;
2.6.57 Et Venetum cunctas implebit gloria gentes,
2.6.58 Quas celer aereis Cynthius ambit equis.
2.6.59 Sic ubi disseruit motis per inania pennis,
2.6.60 Aonium petiit Calliopaea nemus.
381. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
Section]
3.1.26 Conditaque in medio nomina corde fero?
3.1.27 Aspicere, et gratas audire, et reddere voces
3.1.28 Detur, et exactas enumerare vias?
3.1.29 O quoties, quae sint gentes, quae nomina quaerent,
3.1.30 Quos veteres ritus Craeta, habeat ve novos.
3.1.31 Si qua etiam priscae superant vestigia famae:
3.1.32 Quid modo quae magnum iam tulit Ida
382. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
Section]
3.1.31 Si qua etiam priscae superant vestigia famae:
3.1.32 Quid modo quae magnum iam tulit Ida Iovem.
3.1.33 Quid centum vario celebratae carmine gentes,
3.1.34 Caecaque Dedaleo structa labore Domus:
3.1.35 Multa super Craeta querent, super aequore multa,
3.1.36 Quae fuerint nostrae per freta tanta viae.
383. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
Section]
4.1.118 Quem petis irarum impatiens victricibus armis?
4.1.119 Non pudet ah dirum cognata in viscera ferrum
4.1.120 Stringere, et innocuas damna in comunia gentes,
4.1.121 In commune nephas stimulis urgere malignis?
4.1.122 Quin potius, missis odiis, causisque malorum,
4.1.123 Praevaleat pietatis amor, nexuque perenni
384. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
Section]
4.1.144 Tempora sacra geris, cui claudere limina coeli
4.1.145 Et reserare datur; nec tu sanctissime Pastor
4.1.146 Destituas miseras tanto in discrimine gentes.
4.1.147 Sed qua praereliquis, quibus ingens subiacet orbis
4.1.148 Maiestate vales, populi tua iussa sequentis
4.1.149 Infrenes ausus, insanaque comprime corda.
385. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.5 Illirium longe auspiciis melioribus usum
4.5 His demum venisse locis, belloque subactas
4.5 Dixisse Illyricas proprio de nomine gentes,
4.5 Et nostras rexisse diu foeliciter oras:
4.5 Vtque sit in multas primi post funera Regis
4.5 Divisum Imperium fraterno foedere, partes,
386. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
387. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
Torva pars, saevi cecidit Draconis
Nuper hic Nuper hic Z: Qui modo
P lati Dominator orbis
Noxius Christi populos vorabat
Martius anguis.
In specu natus Scithiae propinquas
eruit gentes, Asiamque pastus
Mox, et Europae freta transmeando
Substitit Haemo.
Inde jam
Illyrim luna genitrice fretus
Hausit, et tandem Danais subactis
Induit
388. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
Prosperos hosti tumido retrorsum
Turbine verti.
Impetum coeli subito secuti
Milites nostri superant. Quid ergo
Non erat Christus tuiturus arma
Christicolarum?
Quae sua fidunt feritate gentes
Noverint Christum Dominum, nec unquam
arogent palmam nisi destitutis
Numine nostris
Vos quoque o Christi populi fideles
Gesta concordes revocant in hostem
Tempore oblato properate diram
389. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 26 |
Paragraph |
SubSect | Section]
390. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 29 |
Paragraph |
SubSect | Section]
391. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 36 |
Paragraph |
SubSect | Section]
392. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 36 |
Paragraph |
SubSect | Section]
393. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 37 |
Paragraph |
SubSect | Section]
394. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 42 |
Paragraph |
SubSect | Section]
395. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 47 |
Paragraph |
SubSect | Section]
396. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 47 |
Paragraph |
SubSect | Section]
397. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 49 |
Paragraph |
SubSect | Section]
398. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 49 |
Paragraph |
SubSect | Section]
399. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 50 |
Paragraph |
SubSect | Section]
400. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 55 |
Paragraph |
SubSect | Section]
401. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 55 |
Paragraph |
SubSect | Section]
402. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 56 |
Paragraph |
SubSect | Section]
403. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 60 |
Paragraph |
SubSect | Section]
404. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 63 |
Paragraph |
SubSect | Section]
405. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 72 |
Paragraph |
SubSect | Section]
406. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 75 |
Paragraph |
SubSect | Section]
407. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 83 |
Paragraph |
SubSect | Section]
408. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 85 |
Paragraph |
SubSect | Section]
409. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 90 |
Paragraph |
SubSect | Section]
410. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 91 |
Paragraph |
SubSect | Section]
411. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 96 |
Paragraph |
SubSect | Section]
412. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 96 |
Paragraph |
SubSect | Section]
413. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 99 |
Paragraph |
SubSect | Section]
414. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 105 |
Paragraph |
SubSect | Section]
415. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 108 |
Paragraph |
SubSect | Section]
416. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 110 |
Paragraph |
SubSect | Section]
417. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 110 |
Paragraph |
SubSect | Section]
418. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 117 |
Paragraph |
SubSect | Section]
419. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 135 |
Paragraph |
SubSect | Section]
420. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 141 |
Paragraph |
SubSect | Section]
421. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 144 |
Paragraph |
SubSect | Section]
422. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 149 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Iudicium Paridis, spretaeque iniuria formae. Gen. 3.
423. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
424. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 164 |
Paragraph |
SubSect | Section]
425. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 167 |
Paragraph |
SubSect | Section]
426. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 178 |
Paragraph |
SubSect | Section]
427. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 180 |
Paragraph |
SubSect | Section]
428. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 180 |
Paragraph |
SubSect | Section]
429. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 184 |
Paragraph |
SubSect | Section]
430. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 187 |
Paragraph |
SubSect | Section]
431. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 187 |
Paragraph |
SubSect | Section]
432. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
433. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
434. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
435. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
436. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
437. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
438. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
439. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
440. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
441. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
442. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 196 |
Paragraph |
SubSect | Section]
443. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
444. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
445. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
446. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 202 |
Paragraph |
SubSect | Section]
447. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 202 |
Paragraph |
SubSect | Section]
448. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 202 |
Paragraph |
SubSect | Section]
449. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
450. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
451. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
452. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 207 |
Paragraph |
SubSect | Section]
453. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 208 |
Paragraph |
SubSect | Section]
454. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 213 |
Paragraph |
SubSect | Section]
455. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 215 |
Paragraph |
SubSect | Section]
456. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 215 |
Paragraph |
SubSect | Section]
457. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 227 |
Paragraph |
SubSect | Section]
458. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 228 |
Paragraph |
SubSect | Section]
459. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 232 |
Paragraph |
SubSect | Section]
460. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
461. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
462. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
463. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 247 |
Paragraph |
SubSect | Section]
464. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 248 |
Paragraph |
SubSect | Section]
465. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 249 |
Paragraph |
SubSect | Section]
466. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 252 |
Paragraph |
SubSect | Section]
467. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 253 |
Paragraph |
SubSect | Section]
468. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 254 |
Paragraph |
SubSect | Section]
469. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 265 |
Paragraph |
SubSect | Section]
470. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 270 |
Paragraph |
SubSect | Section]
471. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 272 |
Paragraph |
SubSect | Section]
472. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 279 |
Paragraph |
SubSect | Section]
473. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 279 |
Paragraph |
SubSect | Section]
474. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 282 |
Paragraph |
SubSect | Section]
475. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 291 |
Paragraph |
SubSect | Section]
476. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 292 |
Paragraph |
SubSect | Section]
477. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 293 |
Paragraph |
SubSect | Section]
478. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 293 |
Paragraph |
SubSect | Section]
479. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 293 |
Paragraph |
SubSect | Section]
480. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 293 |
Paragraph |
SubSect | Section]
481. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 294 |
Paragraph |
SubSect | Section]
482. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 294 |
Paragraph |
SubSect | Section]
483. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 295 |
Paragraph |
SubSect | Section]
484. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 299 |
Paragraph |
SubSect | Section]
485. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 301 |
Paragraph |
SubSect | Section]
486. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 301 |
Paragraph |
SubSect | Section]
487. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 303 |
Paragraph |
SubSect | Section]
488. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 303 |
Paragraph |
SubSect | Section]
489. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 303 |
Paragraph |
SubSect | Section]
490. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 303 |
Paragraph |
SubSect | Section]
491. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 307 |
Paragraph |
SubSect | Section]
492. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 308 |
Paragraph |
SubSect | Section]
493. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 309 |
Paragraph |
SubSect | Section]
494. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 314 |
Paragraph |
SubSect | Section]
495. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 319 |
Paragraph |
SubSect | Section]
496. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 321 |
Paragraph |
SubSect | Section]
497. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 322 |
Paragraph |
SubSect | Section]
498. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 323 |
Paragraph |
SubSect | Section]
499. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 338 |
Paragraph |
SubSect | Section]
500. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 340 |
Paragraph |
SubSect | Section]
501. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 346 |
Paragraph |
SubSect | Section]
502. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 354 |
Paragraph |
SubSect | Section]
503. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 355 |
Paragraph |
SubSect | Section]
504. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 358 |
Paragraph |
SubSect | Section]
505. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 359 |
Paragraph |
SubSect | Section]
506. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 359 |
Paragraph |
SubSect | Section]
507. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 366 |
Paragraph |
SubSect | Section]
508. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 367 |
Paragraph |
SubSect | Section]
509. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 371 |
Paragraph |
SubSect | Section]
510. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 372 |
Paragraph |
SubSect | Section]
511. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 372 |
Paragraph |
SubSect | Section]
512. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 373 |
Paragraph |
SubSect | Section]
513. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 373 |
Paragraph |
SubSect | Section]
514. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 375 |
Paragraph |
SubSect | Section]
515. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 375 |
Paragraph |
SubSect | Section]
516. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 376 |
Paragraph |
SubSect | Section]
517. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 377 |
Paragraph |
SubSect | Section]
518. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 379 |
Paragraph |
SubSect | Section]
519. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 389 |
Paragraph |
SubSect | Section]
520. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 390 |
Paragraph |
SubSect | Section]
521. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 397 |
Paragraph |
SubSect | Section]
522. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 398 |
Paragraph |
SubSect | Section]
523. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 408 |
Paragraph |
SubSect | Section]
524. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 410 |
Paragraph |
SubSect | Section]
525. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 416 |
Paragraph |
SubSect | Section]
526. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 425 |
Paragraph |
SubSect | Section]
527. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 428 |
Paragraph |
SubSect | Section]
528. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 446 |
Paragraph |
SubSect | Section]
529. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 450 |
Paragraph |
SubSect | Section]
530. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 461 |
Paragraph |
SubSect | Section]
531. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 461 |
Paragraph |
SubSect | Section]
532. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 468 |
Paragraph |
SubSect | Section]
533. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 468 |
Paragraph |
SubSect | Section]
534. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 468 |
Paragraph |
SubSect | Section]
535. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 480 |
Paragraph |
SubSect | Section]
536. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 482 |
Paragraph |
SubSect | Section]
537. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 483 |
Paragraph |
SubSect | Section]
538. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 483 |
Paragraph |
SubSect | Section]
539. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 494 |
Paragraph |
SubSect | Section]
540. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 500 |
Paragraph |
SubSect | Section]
541. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 505 |
Paragraph |
SubSect | Section]
542. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 505 |
Paragraph |
SubSect | Section]
543. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 506 |
Paragraph |
SubSect | Section]
544. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 509 |
Paragraph |
SubSect | Section]
545. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 510 |
Paragraph |
SubSect | Section]
546. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 511 |
Paragraph |
SubSect | Section]
547. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 513 |
Paragraph |
SubSect | Section]
548. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 514 |
Paragraph |
SubSect | Section]
549. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 514 |
Paragraph |
SubSect | Section]
550. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 516 |
Paragraph |
SubSect | Section]
551. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 516 |
Paragraph |
SubSect | Section]
552. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 523 |
Paragraph |
SubSect | Section]
553. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 525 |
Paragraph |
SubSect | Section]
554. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 525 |
Paragraph |
SubSect | Section]
555. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 527 |
Paragraph |
SubSect | Section]
556. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 534 |
Paragraph |
SubSect | Section]
557. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 535 |
Paragraph |
SubSect | Section]
558. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 538 |
Paragraph |
SubSect | Section]
559. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 540 |
Paragraph |
SubSect | Section]
560. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 544 |
Paragraph |
SubSect | Section]
561. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 550 |
Paragraph |
SubSect | Section]
562. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 550 |
Paragraph |
SubSect | Section]
563. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 550 |
Paragraph |
SubSect | Section]
564. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 550 |
Paragraph |
SubSect | Section]
565. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 550 |
Paragraph |
SubSect | Section]
566. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 561 |
Paragraph |
SubSect | Section]
567. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 563 |
Paragraph |
SubSect | Section]
568. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 563 |
Paragraph |
SubSect | Section]
569. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 563 |
Paragraph |
SubSect | Section]
570. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 564 |
Paragraph |
SubSect | Section]
571. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 567 |
Paragraph |
SubSect | Section]
572. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 568 |
Paragraph |
SubSect | Section]
573. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 568 |
Paragraph |
SubSect | Section]
574. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 568 |
Paragraph |
SubSect | Section]
575. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 568 |
Paragraph |
SubSect | Section]
576. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 570 |
Paragraph |
SubSect | Section]
577. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 570 |
Paragraph |
SubSect | Section]
578. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 576 |
Paragraph |
SubSect | Section]
579. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 593 |
Paragraph |
SubSect | Section]
580. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 597 |
Paragraph |
SubSect | Section]
581. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 599 |
Paragraph |
SubSect | Section]
582. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 599 |
Paragraph |
SubSect | Section]
583. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 599 |
Paragraph |
SubSect | Section]
584. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 601 |
Paragraph |
SubSect | Section]
585. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 602 |
Paragraph |
SubSect | Section]
586. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 603 |
Paragraph |
SubSect | Section]
587. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 608 |
Paragraph |
SubSect | Section]
588. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 612 |
Paragraph |
SubSect | Section]
589. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 616 |
Paragraph |
SubSect | Section]
590. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 622 |
Paragraph |
SubSect | Section]
591. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 624 |
Paragraph |
SubSect | Section]
592. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 631 |
Paragraph |
SubSect | Section]
593. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 634 |
Paragraph |
SubSect | Section]
594. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 645 |
Paragraph |
SubSect | Section]
595. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 645 |
Paragraph |
SubSect | Section]
596. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 650 |
Paragraph |
SubSect | Section]
597. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 650 |
Paragraph |
SubSect | Section]
598. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 652 |
Paragraph |
SubSect | Section]
599. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 657 |
Paragraph |
SubSect | Section]
600. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 663 |
Paragraph |
SubSect | Section]
601. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 671 |
Paragraph |
Sub2Sect | Section]
602. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 676 |
Paragraph |
Sub2Sect | Section]
603. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 676 |
Paragraph |
Sub2Sect | Section]
604. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 676 |
Paragraph |
Sub2Sect | Section]
605. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 679 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
606. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 695 |
Paragraph |
Section]
607. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 695 |
Paragraph |
Section]
608. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 696 |
Paragraph |
Section]
609. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 707 |
Paragraph |
Section]
610. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 715 |
Paragraph |
Section]
611. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 716 |
Paragraph |
Section]
IUDICUM.
2. Septuaginta reges, amputatis pollicibus manuum et pedum colligebant micas sub
612. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 718 |
Paragraph |
Section]
PSALMI.
1 Beatus vir, qui etc. 109. 45
Non resurgent impii in iudicio 1042. 28
Novit Dominus viam iustorum 733. 9. 10
2. Quare fremuerunt gentes? 995. 26
Proiiciamus a nobis funes eorum 354. 16
Hodie genui te 386. 36
3. Accubavi, dormivi, et evigilavi, quia Dominus suscepit me 255. 5 et 400 31. 32
Exaudivit me de monte sanctitatis suae 668. 22
4. Signatum est
613. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 719 |
Paragraph |
Section]
614. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 725 |
Paragraph |
Section]
IONAS.
1. Ne des super nos sanguinem innocentem 459. 5. 6
MICHEAS.
1. Quoniam ecce egredietur Dominus de loco suo, et
615. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 725 |
Paragraph |
Section]
616. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 726 |
Paragraph |
Section]
617. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 732 |
Paragraph |
Section]
618. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 734 |
Paragraph |
Section]
619. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 742 |
Paragraph |
Section]
620. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 788 |
Paragraph |
SubSect | Section]
621. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 824 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
622. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 824 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
623. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 824 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
624. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 831 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
625. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 832 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
626. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 841 |
Paragraph |
SubSect | Section]
627. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 855 |
Paragraph |
SubSect | Section]
628. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 856 |
Paragraph |
SubSect | Section]
629. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 869 |
Paragraph |
SubSect | Section]
630. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 869 |
Paragraph |
SubSect | Section]
631. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 874 |
Paragraph |
SubSect | Section]
632. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 875 |
Paragraph |
SubSect | Section]
633. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 879 |
Paragraph |
SubSect | Section]
634. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 880 |
Paragraph |
SubSect | Section]
635. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 886 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
636. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 887 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
637. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 890 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
638. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 894 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
639. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 894 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
640. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 901 |
Paragraph |
SubSect | Section]
641. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 903 |
Paragraph |
SubSect | Section]
642. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 906 |
Paragraph |
SubSect | Section]
643. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 908 |
Paragraph |
SubSect | Section]
644. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 908 |
Paragraph |
SubSect | Section]
645. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 908 |
Paragraph |
SubSect | Section]
646. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 909 |
Paragraph |
SubSect | Section]
647. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 910 |
Paragraph |
SubSect | Section]
648. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 912 |
Paragraph |
SubSect | Section]
649. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 913 |
Paragraph |
SubSect | Section]
650. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 917 |
Paragraph |
SubSect | Section]
651. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 917 |
Paragraph |
SubSect | Section]
652. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 918 |
Paragraph |
SubSect | Section]
653. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 918 |
Paragraph |
SubSect | Section]
654. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 918 |
Paragraph |
SubSect | Section]
655. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 920 |
Paragraph |
SubSect | Section]
656. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 920 |
Paragraph |
SubSect | Section]
657. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 920 |
Paragraph |
SubSect | Section]
658. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 921 |
Paragraph |
SubSect | Section]
659. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 932 |
Paragraph |
SubSect | Section]
660. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 937 |
Paragraph |
SubSect | Section]
661. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 937 |
Paragraph |
SubSect | Section]
662. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 948 |
Paragraph |
SubSect | Section]
663. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 951 |
Paragraph |
SubSect | Section]
664. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 957 |
Paragraph |
SubSect | Section]
665. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 962 |
Paragraph |
SubSect | Section]
666. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 972 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
667. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 974 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
668. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 975 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
669. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 976 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
670. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 976 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
671. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 976 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
672. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 978 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
673. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 983 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
674. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 984 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
675. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 987 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
676. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 991 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
677. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 995 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
678. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 996 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
679. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 998 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
680. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1002 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
681. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1006 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
682. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1010 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
683. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1013 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
684. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1014 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
685. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1016 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
686. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1021 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
687. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1023 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
688. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1023 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
689. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1023 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
690. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1034 |
Paragraph |
SubSect | Section]
691. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1037 |
Paragraph |
SubSect | Section]
692. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1039 |
Paragraph |
SubSect | Section]
693. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1039 |
Paragraph |
SubSect | Section]
694. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1046 |
Paragraph |
SubSect | Section]
695. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1050 |
Paragraph |
SubSect | Section]
696. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1054 |
Paragraph |
SubSect | Section]
697. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1062 |
Paragraph |
SubSect | Section]
698. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1070 |
Paragraph |
SubSect | Section]
699. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1071 |
Paragraph |
SubSect | Section]
700. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1074 |
Paragraph |
SubSect | Section]
701. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1097 |
Paragraph |
SubSect | Section]
702. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1097 |
Paragraph |
SubSect | Section]
703. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1097 |
Paragraph |
SubSect | Section]
704. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1098 |
Paragraph |
SubSect | Section]
705. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1100 |
Paragraph |
SubSect | Section]
706. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1100 |
Paragraph |
SubSect | Section]
707. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1120 |
Paragraph |
SubSect | Section]
708. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1121 |
Paragraph |
SubSect | Section]
709. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1122 |
Paragraph |
SubSect | Section]
710. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1123 |
Paragraph |
SubSect | Section]
711. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1124 |
Paragraph |
SubSect | Section]
712. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1151 |
Paragraph |
SubSect | Section]
713. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1204 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
714. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1212 |
Paragraph |
Section]
715. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1212 |
Paragraph |
Section]
716. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1213 |
Paragraph |
Section]
717. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1213 |
Paragraph |
Section]
718. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1214 |
Paragraph |
Section]
719. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1215 |
Paragraph |
Section]
720. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1215 |
Paragraph |
Section]
721. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1217 |
Paragraph |
Section]
722. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1217 |
Paragraph |
Section]
723. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1220 |
Paragraph |
Section]
724. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1223 |
Paragraph |
Section]
725. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1230 |
Paragraph |
Section]
726. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1231 |
Paragraph |
Section]
L
Labor improbus vincit omnia 4
lac in sacris quid 10
Lacones cur brevitatis studiosi 281
laeticiam et tristiciam diversimode gentes testari 308
laetum animum quae repraesentent 275
lamentationis figura 213
lancea quomodo saepe in Scriptura usurpetur 337
lapsus styli quomodo fiat 247
Latini luctus et ieiunium 307
Latinorum
727. Pir, Didak. De divo Blasio Rhacusanae... [Paragraph |
Section]
149 Niliacis iacuere vadis: hinc flumina et undas,
150 Hinc fontes amnesque colo. Te Dalmatis ora, 150
151 Te manet Adriaci latus aequoris: hic tibi gentes
152 Thura dabunt, hic tu multo lucebis in auro,
153 Hic aderis votis, meritoque vocabere nautis
154 Sidus et Illyricis felix cynosura carinis.
728. Mladinić,... . Vita beati Ioannis episcopi... [page 13 |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.31 Fila manu et penitus vivis excedere oportet."
3.32 Sic ait, hinc vates casum pręnunciat urbis:
3.33 "Post vestra exurgent sceleratę sęcula gentes
3.34 In quas irata exercebunt
3.35 35 Quin Sythicus miles Traguri dominabitur urbe,
3.36 Męnia disiiciat
729. Petrić, Frane. Zoroaster et eius CCCXX oracula... [Paragraph |
Section]
730. Petrić, Frane. Zoroaster et eius CCCXX oracula... [Paragraph |
Section]
731. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 209 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
16.2.3.18 Agmina vix una vertente aestate subacta,
16.2.3.19 Adsertumque Deum, debellatumque Lutherum.
16.2.3.20 Pone Calaedonias renovato foedere gentes
16.2.3.21 Iungere amicitiam, et thalami concordia iura,
16.2.3.22 Iura (nefas) multos non duratura per annos.
16.2.3.23 Adde pares animo curas, compressaque
732. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 213 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
16.2.17.7 Et modo Threicias orator missus in oras
16.2.17.8 Exequeris regis libera iussa tui.
16.2.17.9 Et modo discordes coniungis foedere gentes.
16.2.17.10 Et modo ad Insubres, Euganeosque redis.
16.2.17.11 Sic procul a patria nos deseris. Et breve saxum
16.2.17.12 (Heu lachrymae) cineres caelat, et ossa
733. Kašić, Bartol. Ad illyricae linguae studiosos,... [Paragraph |
Section]
734. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph |
SubSect | Section]
735. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph |
SubSect | Section]
736. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph |
SubSect | Section]
737. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph |
SubSect | Section]
738. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph |
SubSect | Section]
739. Palmotić, Junije. Carmina Latina, versio electronica [page 19 |
Paragraph |
Section]
3.154 Quos prisca heroas, quos nostra haec protulit aetas:
3.155 155 Baltica fulmineis freta consternata carinis
3.156 Texerit, et trepidas utroque a littore gentes
3.157 Terruerit; numeroso implerit milite campos
3.158 Sarmaticos, Germanum armis socialibus orbem
3.159 Obvia cuncta ferae sternentis more procellae
740. Palmotić, Junije. Carmina Latina, versio electronica [page 21 |
Paragraph |
Section]
4.48 Haud secus aurati lampas pulcherrima solis
4.49 Oppositae gelida cum pallet imagine Lunae.
4.50 50 Attonitae subita maerent formidine gentes,
4.51 Aggrediturque grauis pecudes, pauidasque volucres
4.52 Horror et insolitis languent sata maesta tenebris.
4.53 Scilicet innumeris generoso pectore uiueris
741. Palmotić, Junije. Carmina Latina, versio electronica [page 26 |
Paragraph |
Section]
4.274 Iliacis sequitur mulier famosa ruinis,
4.275 275 Sed raptas petiturus opes, dulcique periclo
4.276 Visurus sparsas mundi per littora gentes.
4.277 Ingenuus uitam decorat labor et bona semper
4.278 Extulit in multis hominem experientia rebus.
4.279 Haec te per uarios terrae pelagique labores
742. Palmotić, Junije. Carmina Latina, versio electronica [page 27 |
Paragraph |
Section]
4.347 Nec te corrumpi uitijs iuuenilibus, alma
4.348 Sed uirtute regi, beneolentis conscia uitae
4.349 Dat regere Imperio uarias loca subdita gentes,
4.350 350 Scilicet ut iuuenis populo dare iura minori
4.351 Assuescas, annis quum te melioribus aetas
4.352 Firmarit natura uirum, suprema daturus
743. Gradić, Stjepan. De vita, ingenio, et studiis Junii... [page n22 |
Paragraph |
Section]
744. Gradić, Stjepan. De vita, ingenio, et studiis Junii... [page n30 |
Paragraph |
Section]
745. Gradić, Stjepan. De vita, ingenio, et studiis Junii... [page n30 |
Paragraph |
Section]
746. Palmotić, Džore. Epistula Francisco cardinali... [page n5 |
Paragraph |
Section]
747. Palmotić, Džore. Epistula Francisco cardinali... [page n5 |
Paragraph |
Section]
748. Palmotić, Džore. Epistula Francisco cardinali... [page n8 |
Paragraph |
Section]
749. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 16 |
Paragraph |
Section]
1.107 Et tantus procerum splendor, manifesta probarit,
1.108 Et Stygiae amplexus fuerit ludibria fraudis?
1.109 Vos tamen Arctoae bellaces discite gentes:
1.110 Impia Lutheri non vos doctrina fefellit:
1.111 Hoc etenim necdum capio, mens dextra severo
1.112 Ingenii necdum potuit comprendere nisu;
750. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 50 |
Paragraph |
Section]
2.296 Primum deposuit flammam, sic orsus amicam
2.297
2.298 Corruptas teneat qualis vesania gentes,
2.299 Nostraque fatali ploras vitiata phrenesi
2.300 Tempora; iamque homines ratio, iam vera reliquit
2.301 Mortales probitas: nullumne infraenibus ausis
751. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 50 |
Paragraph |
Section]
2.313 Regula restituat cultum, non vana serenat
2.314 Spes animum, quod correctis pastoribus, aegrae
2.315 Et culpis lacerae stringent sua vulnera gentes.
2.316 Nunc ego quod tanto medium reor utile damno,
2.317 Percipe: si veterem primaeva ab origine Clerum
2.318 Quis revocet, caetuque novo monumenta vetusti
752. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 64 |
Paragraph |
Section]
2.752 Ostro animae, vestris sudat Styx grata trophaeis?
2.753 Eximii vobis laus facti aeterna manebit.
2.754 Quid reliquas etiam memorem, quas torrida gentes
2.755 Zona tegit, vel ubi firmo se Antarctica puncto
2.756 Signa rotant? Quos Indus habet, quos multus Iapon,
2.757 Quos Ganges numerat populos? Mihi tota fidele
753. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 65 |
Paragraph |
Section]
2.759 Ecquis erit qui non Numen Plutonis adoret?
2.760 Ecquis erit nostra qui Relligione calentes
2.761 Eripere audebit populos? quis tollere nostro
2.762 Obsequio gentes, quas iam lethaea potenti
2.763 Compede Relligio, et pietas inferna iugavit;
2.764 Aeternoque fides vinxit Plutonia nexu?
2.765
754. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 87 |
Paragraph |
Section]
3.570 Illaesum servare decus, virgaque reorum
3.571 Cervices curvare ducum, fideique vetustae
3.572 Ad normam, adversas Latio componere gentes;
3.573 Hae sunt praesulibus spinae, quas tollere nunquam
3.574 Stirpitus aggreditur vigilans sine sanguine pastor.
3.575 Praesulis officium tale est, et
755. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 97 |
Paragraph |
Section]
4.11 Barbariem fovit, subtractum gentibus aurum
4.12 Depositi lege occuluit, quod postea, ferro
4.13 Fusae olim, ferro urgerent sibi reddere gentes.
4.14
4.15 Romam hic posse capi, praedatricemque subacti
4.16 Orbis, praedam etiam fieri
756. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
4.212 Aurea sed vitae factus tibi norma Thiene,
4.213 In Vaticana morum concluditur index
4.214 Veridicus turri: discent hoc gnomone quondam;
4.215 In melius multae vitam componere gentes.
4.216 Discessus nullam paenali in turre retentis,
4.217 Spem faciunr, nisi depositae lux aurea gazae,
4.218 Carceris occlusos iubeat recludere postes.
757. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 128 |
Paragraph |
Section]
4.938 Hoc Caietanus Venetum servasse Leonem
4.939 Praesidio memoratur; adhuc decorantibus urbem
4.940 Exemplis: passimque aliae, quae prima Thienis
4.941 Instituit pietas, gentes inventa sequuntur.
4.942
4.943 Musa, Thienae post publica commoda flammae,
758. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 146 |
Paragraph |
Section]
5.437 Cum sit scena Deus, lucis quem solus adaequat
5.438 Internae intuitus; te vultu invisa sequestrat
5.439 Quae potuit multas lux pompae accersere gentes.
5.440
5.441 Captaque Caesareum fuit hoc urbs regia bello
5.442 Passa iugum, Tunetum dicunt:
759. Rogačić, Benedikt. Euthymia sive De tranquilitate... [page 34 |
Paragraph |
Section]
1.1191 Simplicitas, tunc alma fides, atque aurea morum
1.1192 Temperies: sine lege pias, sine iudice rexit
1.1193 Priuatus pudor, et censura domestica gentes.
1.1194 Illi apices hominum, nascentis gloria Mundi,
1.1195 Integer ille aeui flos, illibataque caeli
1.1196 Semina, nec Superis indigna parentibus aetas:
1.1197 Innocuos quorum mores, tranquillaque
760. Rogačić, Benedikt. Euthymia sive De tranquilitate... [page 131 |
Paragraph |
Section]
4.718 Auxiliumque lues. Sunt, quos haud molliter angat,
4.719 Dulcis ab amplexu Patriae, carisque Propinquis
4.720 Diuulsos alio sub sole senescere, gentes
4.721 Inter inhumanas, et linguâ, moribus, omni
4.722 Dissimiles vitae cultu. Sulmone creati
4.723 Quanta hinc materies elegis? Dolor ipse canenti
4.724 Ingenium facit, et maior, quia tristis, Apollo
761. Rogačić, Benedikt. Euthymia sive De tranquilitate... [page 168 |
Paragraph |
Section]
5.506 Te vomuit chaos, execrabilis, impia, vecors
5.507 Ambitio? Quàm (tu sineres) pacatior Orbis
5.508 Degeret? Antiquo starent vt saecla metallo?
5.509 Non miserae toties per mutua funera gentes,
5.510 Impia non fratrum caderent per vulnera fratres,
5.511 Certantesque duos inter lacerata ruinas
5.512 Plorarent tot regna suas. Tu buccina Martis,
5.513 Irarum fomes, Libitinae calcar,
762. Rogačić, Benedikt. Euthymia sive De tranquilitate... [page 194 |
Paragraph |
Section]
5.1448 Nutrierat Tanais, rapido quemque Africa sole
5.1449 Torruit. Excitae varijs tot partibus Orbis,
5.1450 Tam diuersa procul nactae cunabula gentes
5.1451 Vno Danubij ad ripas iacuere sepulcro,
5.1452 Foedum alijs aliae glomeratâ in strage sepulcrum.
5.1453 Pande triumphales portas (non improbus vltra
5.1454 Inclusae trepidis ceruicibus imminet
763. Rogačić, Benedikt. Euthymia sive De tranquilitate... [page 200 |
Paragraph |
Section]
6.119 Ambitio laxare: quibus compressa malignis
6.120 Nequicquam tumeat mortalis gloria claustris:
6.121 Quantula pars nihili sit, quod certamine tanto
6.122 Finitimas inter per mutua vulnera gentes
6.123 Diuiditur, nullis iam visum hebetantibus vmbris,
6.124 Certiùs hòc noscet; spectat quò longiùs absens.
6.125 Magnorumque adeo ambitiosa negotia regum,
6.126 Dispositas classes, cumulata
764. Rogačić, Benedikt. Proseucticon de terraemotu [page 3 |
Paragraph |
Section]
9 Et tristes radios acuentem in fulmina cogit,
10 Commodiore Venus flammâ mitescere Martem. 10
11 Nec modo munificus generosi hic pectoris ardor
12 Quas regit imperio gentes complectitur: exit
13 Latius, et manibus cum sole per omnia sparsis
14 Terrarum spatia, et marium, queis regia jura
15 Non reddit, populis, gaudet regalia dona 15
765. Rogačić, Benedikt. Proseucticon de terraemotu [page 4 |
Paragraph |
Section]
46 Surgebat) maris Illiricas Epidaurus ad undas:
47 Urbs opibus, famaque ingens, contexere Pontum
48 Classibus, inque omnes commercia spargere gentes,
49 Nec minus ubertate soli, partuque virorum
50 Laeta, sui juris, nullique obnoxia sceptro. 50
51 Nunc vero (heu nulla invitis fiducia Divis!)
766. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
767. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Invidit sceptra, augustae servire polorum
Reginae obnixus, nolenti contigit ipsi
Propria Virgineis vulgare opprobria templis
Invisoque suas cultu spectare ruinas.
Aut dicam ignaras gentes potuisse piorum
Spirituum afflatu venturae templa parenti
Condere, sollicitis illis, antiqua futurae
Virgineae ut Matris laudi praeluderet aetas?
768. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Fundit ubi laetisque Euphrates volvitur undis.
Hunc populum, cui ille pater, prout fluxit ab illo
Carnalis soboles (quae credulitate paternam
Sectatae fluxere fidem, non sanguinis huius
In numerum veniunt gentes) aeterna Voluntas
Extulit, e cuius regali stemmate proles
Susciperet divina viri sine semine corpus.
Inde legenda fuit Virgo, cui regius esset
Virtutis Regumque alto cum sanguine splendor.
769. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Tot spoliis populorum ingens tantoque superbus
Limite, Divinos, naturae ignarus honores
Postulat et rutilo cultus mentitur in auro
Quos posito victae venerentur poplite gentes.
Cui tamen insanum mox poena secuta tumorem
Pressit: adorari cupido fuit invia silvae
Desertae pro sede species, cibus herba, Monarcham
Seta bovis texit Tyriumque asperrima tegmen
770. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Attrahet Adamus: toto radiabit in orbe
Lux tua, caelestes vincet tua gratia stellas.
Messiae praeclara parens, te matre resurget
Iudaeae prostratus honor, manabit in omnes
Admiranda tui ventris quoque gloria gentes.”
26.
Dixerat haec; materna suae iamque oscula proli
Concessura parens, revocasse paventia fertur
Ora: moram cupidis fecit reverentia
771. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Aequa petit series aliis regionibus istam
Stare domum, vacuamque tuo se limine cernet
Nazareth, ex illa plures radice revulsas
Committam terris habituris hospita frondes
Atria, quae gentes, nemo at Iudaeus adoret.
His nova progenies populorum, regia quondam,
Simplicibus figenda tholis donaria mittet.
Quae domus est, templum fiet, cui plurima circum
Laurus et urbs ista desumet ab arbore
772. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Si modo sex, quartum referebat Olympias annum
Consule silvano, sed quem collega praeibat
Augustus nonùm consul, maiore Quiritum
Laetitia, quam si Romana cuspide caesas
Audissent gemino solis sub tramite gentes.
Talis erat scelerum immani data poena Gradivo.
24.
Pax vero abreptum subito ferroque gravatum,
Frustra reluctantem, nec vincla subire
773. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Ibat ovans undasque Austro perflante secabat
Laeta, triumphanti similis iucunda redibat
Candida securis extollens vela carinis.
Illa omnes Marte expulso dare iubila gentes
Imperat et pacis parto gaudere sereno,
Caesaris auspiciis maiestatisque Latinae.
Nec Romae lux parva fuit, quod Crassus inultâ
Non ultra erraret Parthis victoribus umbrâ
Ventidio
774. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Pressus Arar, iussusque iugo Laurente pacisci
Tranquillis manare vadis puraque cruoris
In mare praecipitem Rhodanum propellere ripâ.
Getulas urbes, genus insuperabile bello,
Massylas gentes praetentaque Syrtibus arva
Infrenes Numidas consul lateque furentes
Barcaeos domuit Lybicaeque quietis eidem
Addidit authori titulum Getulia Cosso.
Cumque per extremos victor volitaret Iberos
775. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Quod pepigere nefas, modico post tempore factum est.
32.
Pax tamen interea niveis devecta quadrigis
Visebat vacuas Martis formidine gentes
Et laetis populorum animis ostendere verum
Laetitiae fontem, Hebraeae de ventre puellae
Emanaturum Numen festiva parabat.
33.
776. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Iussus erat mundus describi. Urgente tributum
Victore Augusto, quo Caesare totius orbis
Fluxerat in tabulas numerus censusque Latinas.
Caesareum, cui se victae submittere gentes
Debuerant, etiam, Syriam moderante Quirino
Edictum Iudaea tulit: generisque tribusque
Propria scribendos urbs invitabat Apellas.
Cuique sua notas accedere origine sedes
Ardor erat:
777. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Caelataeque fores adopertaque marmore tellus.
Quaeque prius pauper, regum nunc dives abundat
Muneribus domus et summis se molibus aequat,
Reptantesque ruunt illius ad oscula gentes.
Numinis haec meruit digna mercede recepti,
Baucidis et fictas superare Philemonis aras.
41.
Cum propria postquam fuerat luctatus
778. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Virgineum extenta palmâ videre puellum.
32.
Acceptis regum donis, Iosippus et uxor
Divinam extollunt curam, quod solis Eoi
Hactenus infidas gentes, cunabula natae
Visere mandasset sobolis donisque levare
Terrenorum inopem matrem prolisque suumque
Custodem pariter, nomen genitoris habentem.
Protinus ad censum legisque tributa Latinae
779. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Multa suae fidei summosque domantia fasces
Evoluit fata et cunctis celebranda cruentae
Arboris et mortis populis opprobria, dixit.
Quaeque fidem nactae servarent dogmata gentes,
Plenius edocuit, puroque accenderat astrum
Virgineae fidei vero, quo deinde nitorem
Primae etiam peterent veri de lampade stellae.
Luna velut claro solis perfusa sereno,
Astrorum
780. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Maurorum attegias, nigros hic pectore versat
Aethiopas Medumque alter iam tranat Hydaspem.
Hic Nomadum populos rituque imbuta ferino
Pectora, Niligenas alter Memphimque salutat.
Hic Italas poscit gentes, huic Sequana cordi est.
Riphaeos alter saltus amnesque volutat
Bistonis ora tuos, Graiis ille incubat actis:
Optataeque illis, coram quas cernere necdum
Absentes poterant, veniunt ad somnia gentes.
781. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Riphaeos alter saltus amnesque volutat
Bistonis ora tuos, Graiis ille incubat actis:
Optataeque illis, coram quas cernere necdum
Absentes poterant, veniunt ad somnia gentes.
27.
Postquam ferre fidem populis iam certus eundi
Quisque parat, matrem accedunt humilesque precantum
More petunt, natum maternis congrua
782. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Non Solymaea modo illius praesentia certum
Auxilium contenta fuit protendere fidis
Christicolis: aequor donorum prodiga sulcat.
Illa feras Asiae gentes invisit amato
Discipulo comes et subiit Latoidos aris
Famosas Ephesi turres, cui sanctius illa
Condita Virgineae starent delubra parenti,
Quam venatrici voluit quae stare Dianae
783. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Numinis hanc matrem postquam non posse vocari,
Haeretico fremuit praesul Bizantius ore.
32.
Postquam Asiae gentes Ephesumque piasset inani
Saxorum cultu, populisque ad vera subactis
Dogmata constantes fidei pastoria patrum
Servaret doctrina greges; quae singula matris
Auxilio, princeps volucrum quem denotat ales
784. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Solvit hiems. Ver illud erat, sollemnia mortis
Festa triumphatae, cum sub iuga missus Averni
Maereret princeps perque annua sacra teneret
Victoris memores Messiae gloria gentes.
His Ephebi sacris mater sollemne peractis,
Aequoris Ionios meditans rate vincere fluctus,
Legit Ioannem socium pluresque relinqui
Nolentes, materna omnes quos traxerat oris
785. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Sed nullum discrimen erat, queis praefuit illa
Virgo maris Regina potens; qua praeside tutum
Naufragiis damnata dabant quoque caerula litus.
Quos 1015 Quos: Quas Asiae vero
gentes Ephesusque superba
Sortitique fidem populi, pro matre deinceps
Mortali numquam spectanda lumine, luctus,
Quos gemitus fudere, volet qui discere, matris
Ponderet excelsae dotes, concessit amoris
786. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Litore, utroque velut, superum qui sustinet orbem,
Cardine, divini pateant praeconia veri,
Exurgatque datum caeli cum faenore semen.
“Immansuetae” aiunt, “posuere ferocia gentes
Corda volente Deo princepsque propago quietum
In nos suspiciunt animum subdique volentem.
Et quamvis rabidus pia crescere semina Pluto
Immisso terrore vetat prohibetque calentes
787. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
68 Infulaque et magnos aequans sacra purpura reges,
69 Donec summus erit triplicique insignis ab auro
70 Ad sua porrectas cernat vestigia gentes.
71 Non temere est, quod dum properat conterritus orbis
72 Nazaream placare domum, tu Virginis urbem
73 Dextra ingente regas,
788. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
96 Hauriet una.
97 Eia age, o nostro satis apta voto,
98 Apta miscendis populis satelles,
99 Iam luant gentes duce te subacti
100 Crimina ponti.
101 In peregrinis medicata fucis
102 Sordida attactu, furialis ore
789. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
18 Tempora quaeque suis signare assueta triunphis,
19 Quasque Ister dominus, quas lauro consitus Albis,
20 Quas Aquilae invicto vallarunt fulgure, gentes
21 In certam coiiere fidem. Decrescit in hastas
22 Hercinia et Geticos Arduenna hostilis in angues
23 Gaudet Lingonidum latebras armare ferarum.
790. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
93 Affixit stabiles utroque in cardine metas,
94 Ut, quocumque trahent rutili Titana labores,
95 Rachusius dominetur amor. Sic numine dextro
96 Has inter gentes pacataque regna nec ulli
97 Subdita colla iugo vitales Gozzius auras
98 Hausit et inspecto divisit gaudia caelo.
99 Hic postquam ad firmos iuvenis
791. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
25 Mox voce, quantam non gravis Eolus,
26 Non turbo fractis nubibus evomit,
27 Clamasse: »Venturo remotae
28 Xaverio trepidate gentes.
29 Est orbe maior, numen inest ei,
30 Vel numen ipse est, credite, credite,
31 Scit crimen ulcisci, scit altis
792. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
149 Insit pulveribus, Libitina: »Huc, Ultio«, dixit,
150 »Huc, Bellum, properate gradus perque Arctica primum
151 Littora, per reliquas modico post tempore gentes
152 Spargite conclusam tam saevo in pulvere pestem.
153 Quas hinc exuvias referam! quae nomina! Quanta
154 Mole ferar! Iam fata ducum, iam rura cruentis
793. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
29 Vidi, Magne, tuos Solyma de gente triunphos
30 Pressaque Caesarea Pharnacis ora manu.
31 Sed tamen invitas domuit vis Martia gentes
32 Iussit et Hesperio subdere colla iugo.
33 Nunc reges mihi sponte fluunt, nunc dona redundant,
794. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
10 Dum regna imbueret venerandae aspergine lymphae.
11 Attamen, o superi, dum vix credenda volutat,
12 Dum caelum exuviis, non uno munere gentes,
13 Prodigiis lassat naturam, cladibus Orcum,
14 Obrutus impositi cecidit sub pondere mundi,
15 Et iam semianimum duraque in caute iacentem
795. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
50 »Heu, pater, ex tantis opibus mihi linquitur«, inquit,
51 »Nil nisi solus amor, nomen quoque triste parentis.
52 En modo per Tyrias virgo nitidissima gentes
53 Et centum quaesita procis felixque deorum
54 Progenies fueram, peregrina en sede relinquor
55 Et iubeor surdos lacrymis et supplice voto
796. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 71 |
Paragraph |
Section]
2.575 Hinc praevasta illi Señae deserta patebant.
2.576 Sic Csengitiacae fortunae splendor ab ipso
2.577 Culmine in occasum raptus. Qui subdidit urbes
2.578 Magnificas, gentes compescuit ense feroces,
2.579 Ad miserum vicum fracto ense manuque, salutem
2.580 Extremae vitae fugiendo turpiter ambit:
2.581 Seña
797. Bošković, Ruđer. Elegiae II et carmen, versio... [Paragraph |
Section]
1.87 Transmittique ardet furiis agitata iuventus
1.88 Atque avidas bello conseruisse manus.
1.89 Italia, heu, totum late regnare per orbem
1.90 Assueta et gentes comprimere indomitas, 90
1.91 Quas Phoebus primas, cum surgit ab aequore, cernit,
1.92 Quas fessis sero vespere cernit equis,
1.93 Quas sibi subiectas torret celsissimus et
798. Bošković, Ruđer. Elegiae II et carmen, versio... [Paragraph |
Section]
1.112 Diceris alloquio conciliasse tuo.
1.113 Sic modo sic etiam totus te sentiat orbis,
1.114 Infestas regum consociare manus.
1.115 Has certe gentes, hos, te non aptior alter, 115
1.116 Aeterna quisquam iungere pace duces.
1.117 Haud ignota tibi Germania. Caesaris arma
1.118 Gessisti castris parvulus in patriis.
799. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
Section]
288 Victa dolis: nam si vera omnes omnia docent,
289 Haud ulla inter se distent ratione, necesse est.
290 Aspice praeterea gentes a gentibus ipsas
291 Non tantum varia caeli regione locique
292 Aut lingua aut habitu aut diversas moribus esse,
293 Quantum inter sese de rebus mente videndis
294 Judicio
800. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1 Suave peregrinas Gentes atque extera Regna
2 Trans mare trans montes mutato visere caelo,
3 Egregiasque Urbes lustrando atque Oppida multa
4 Et monumenta Virum et Populorum ediscere mores.
5 Suave
801. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1330 Propterque in spiras se evolvit lucifer Hydrus.
1331 Quodque vocant parvi de nomine Chamaleontis
1332 Sidus, et australi Triquetrum quoque fulgere caelo
1333 Subjectae aspiciunt Gentes; Apis indica tandem
1334 Haud similis nostrae stellarum fulgurat igne.
1335 Haec tibi nomina sunt, queis caeli sidera dicunt,
1336 Non quia consimili natura
802. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1445 Littus ad occiduum, Sol omnibus exoriretur
1446 Tempore eodem oris, occumberet omnibus una.
1447 Contra sed fieri tuimur; namque ante propinquas
1448 Collustrat radiis Gentes Sol, deinde remotas,
1449 Post alias, quarum regio mage distat ab ortu;
1450 Quoque aliis lucem profert, in nocte relinquit
1451 Tempore eodem alios: quare non plana videri
803. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1519 Hostibus evictis quatere atque evertere Marte.
1520 Quanquam ille et sumtis cui non metuendus in armis
1521 Bellipotens? vult pace tamen sibi quaerere laudem,
1522 Illa concussas medius componere Gentes
1523 Gaudet, et arte sua pacatum cernere Mundum.
1524 Quod superest, Zonis praecinctam quinque rearis
1525 Tellurem. Prior est, quam dicunt Torridam ab igne;
804. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1526 Solis enim reliquis multo magis igne calescit.
1527 Haec paribus distat spatiis ab utroque Polorum.
1528 Quaeque habitant intra Gentes, utrinque per annum
1529 Projiciunt umbras: nam cum Sol flexit ad Austrum,
1530 In Boream umbra cadit; cum contra Aquilonia Regna
1531 Illustrat, cadit umbra eadem contraria in Austrum.
805. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1597 Qua late excurrit gelidas America sub Ursas,
1598 Apparet Canadum tellus, et Virginiaï,
1599 Florida, Mexicaque ora, novumque Hispania nomen,
1600 Atque aliae atque aliae cultu ut nomine Gentes
1601 Regna tenent: dives stat Caliphornia ponto
1602 Insula; non est et reliquas ut dicere post hanc
1603 Jam morer; illa tibi par regnis grandibus extat.
1604 Parte alia
806. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1617 His Populis Reges magni rerumque Potentes
1618 Imperitant. Vastis regionibus Othmanidarum
1619 Imperium angusto spatiatur ab Hellesponto.
1620 Quot gentes quot regna tenet! tum Persidis ingens
1621 Excipit hoc ditio: hinc Indi, Seresque, Scythaeque,
1622 Extremique Asiae Sinae Gens invia montes
1623 Propter inaccessos murique crepidine junctos.
807. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
56 Temperat Unda sitim Mortalibus, Unda feraci
57 Telluris gremium pluvia foecundat, et herbis
58 Sufficit humorem, atque aestivos temperat ignes
59 Per terras diffusa et in omnes undique Gentes
60 Fontibus et fluviis lacubusque in praemia vitae
61 Publica, et omnem uno circumdat denique Terram
62 Oceano, per quem disjunctas visimus oras,
63 Atque alias Gentes
808. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
60 Fontibus et fluviis lacubusque in praemia vitae
61 Publica, et omnem uno circumdat denique Terram
62 Oceano, per quem disjunctas visimus oras,
63 Atque alias Gentes lustramus et invia Regna.
64 Num minus Aurarum natura deinde juvamur?
65 Vivimus his quoniam: respirant aëra namque
66 Omnia per terras omnes Animalia
809. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
501 Omnia terrifico cujus concussa tumultu,
502 Decidere haud anceps inter Poenosque Latinosque,
503 Utrorum sub regna foret terraque marique
504 Cunctis, quotquot agunt Gentes ubicumque, cadnedum.
505 Est etiam Lacus in Latio, dixere Regillum,
506 Hic ubi Tarquinii compressa superbia regis,
507 Flumina qui recipit non ulla, nec edita fundit.
810. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1646 Protinus ut nigra caelumque diemque favilla
1647 Involvat flammae tempestas, inque remotas
1648 Dispergat cinerem terras, manifesta furoris
1649 Signa, et finitimas horrendo murmure Gentes
1650 Terreat: ejectae nimbos quoque tollit arenae,
1651 Ardentumque etiam carbonum corpora jactat,
1652 Raptaque mirando contorquet pondere saxa
1653 In caelum; et pavida
811. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
196 Hoc agere in nostros eadem quoque causa vapores.
197 Subtiles aliis mage sunt et mobiliores
198 Propterea, ast aliis crassa torpedine pigri.
199 Quapropter Gentes opus est distare remotas
200 Tam spatiis terrae, quam moribus ingenioque.
201 Acris Athenaeis in Gentibus est Hominum Mens,
202 At Lacedaemoniis ea
812. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
271 Arctârit natura sibi sua: namque putabat,
272 Democriti quod prisca docet sententia, multos
273 Esse alios aliis Summaї in partibus Orbes
274 Atque alias etiam gentes et Saecla virorum
275 Non a se vincenda suique expertia juris.
276 Indoluit, quod eo sese minus esse Potentem,
277 Longe quo partis superessent plura, videret.
278 Adjice
813. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
312 Nostraque num vivant aeternis nomina fastis,
313 Nomina cum sonitu quoque praetereuntia vano.
314 Sed fac pertineat tandem; num Gloria summa
315 Illa erit in paucas nomen diffundere Gentes,
316 Claudere et angusto regionum limite Famam;
317 Cum nequeas tota late innotescere terra,
318 Quantulacumque fuat, sed semper pluribus ipse
319 Sis ignotus? edax quoque
814. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
749 Esse malum vetitumque, quod a Ratione, quod aequa
750 Ordinis aeterni pugnans a Lege recedit.
751 Quanquam aliquae fuerint quondam (et nunc esse ferantur)
752 Gentes, quae diro viventes more ferarum
753 De genere illorum quaedam non esse putarent,
754 Ut mala sunt, sed multa probarent impia facta.
755 Sic fuit infestis habitata latronibus olim,
815. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1307 Illa Virûm jungens sese inter saecla coëgit
1308 In commune Bonum: siquidem dissolvitur omne,
1309 Si caret hac, foedus; sine quo quis posse putabit
1310 Vivere vulgivago Gentes de more ferarum?
1311 Ipsa etenim genus humanum Natura coëgit,
1312 Alter ut alterius nimirum semper egeret
1313 Auxilii, inter se caperentque et mutua ferrent
816. Stay, Benedikt. Philosophiae versibus traditae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1529 Tollis, ut affectent vita gaudere perenni.
1530 Ambiri quid enim queat hac praeclarius in re,
1531 Quam prope divino celebrarier illius ore,
1532 Cujus Fama Viri per magnas inclita Gentes
1533 Fertur, et aeterno laudum praefulget honore?
1534 Justus is est quoque, qui pluris non aestimat aurum,
1535 Quam par sit: rectos proinde elargitur in usus,
817. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 124 |
Paragraph |
SubSect | Section]
818. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 410 |
Paragraph |
SubSect | Section]
819. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [Paragraph |
Section]
820. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1268 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
821. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
Section]
12 Largius aeterni, causas dum visere, et ortus
13 Conamur rerum, et toto discurrimus Orbe?
14 Quidve magis sacro Vatum sermone feratur
15 Per gentes hominum varias, memoresque per annos,
16 Ingens quam quod opus dia ratione peractum est?
17 O qui stelliferi flammas succendis Olympi,
822. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
733 Plurima, mensuras, rationes, pondera, motus,
734 Naturae varias solers et adiverit artes.
735 Non fuit idcirco, licet et sublimibus olim
736 Gentes ingeniis florerent, multaque diam
737 Paulatim in lucem proferrent abdita rerum,
738 Magnum hoc detectum munus, magnasque gerens res;
739 Inter mortales donec te protulit unum
823. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
5 Rebus, ad humanas interdum vertere mentem,
6 Quae mage conspicuae nos inter, magnificaeque,
7 Res libuit; queis se flectant, quae publica constant,
8 Nempe modis, et quae coëant in foedera gentes,
9 Qualisque in populos sit late invecta potestas;
10 Atque ita res rebus componens, aequiparansque,
11 Protinus has illis longe distare fateri
12 Cogor, et immenso
824. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
1873 Constabant decima digiti discrimina parte.
1874 Ille haec vulgavit fundens ignota per orbem
1875 Protinus, et primo commisit pectora bello;
1876 Unde tamen porro coïturae in foedera gentes
1877 Pacatis animis, verumque tuentibus essent.
1878 Nam subito pars magna Virûm, meliorque putârunt,
1879 Esse minus validam mediae telluris in oris,
1880
825. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
2123 Propterea ut stulte videamur, sive doceri
2124 Nil a Natura nos, seu contraria prorsus.
2125 Nunc quoque, saeva tulit quales Germania quondam,
2126 Sunt variae, rapto quae semper vivere gentes
2127 Assuêrunt, quaeruntque decus crudelibus ausis:
2128 Hae pueris tinctas humano sanguine praedas,
2129 Ut pellem catulis, aut cervi cornua, monstrant;
2130 Et
826. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
2266 Vivere pastores, vix extra agnoscere pauca?
2267 Tota illos ratio tantùm propendet in usus.
2268 Quid genus omne foret nostrum, si viveret altis
2269 In sylvis, aliquas ut dicunt vivere gentes,
2270 Dispersum? Nigris quid tum distaret ab ursis,
2271 Sive lupis, quos nocturnis ululare tenebris
2272 Audiret, saevisque leonibus, atque elephantis?
2273 More
827. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
2111 Torpet Styx inamoena, Acheron pice labitur atra,
2112 Trans Lethen nemus elysium; tranquilla per alta
2113 Discurrunt, pacemque agitant, et gaudia gentes;
2114 Gentibus esse suum Solem, et sua sidera dicunt.
2115 At cur vos adeo transcurritis, o, ratio quos
2116 Sola regit? Cur mens, quo scilicet ire vetatur,
828. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
2245 Longum iter ad Nili ripas est, terraque nullos
2246 Fructra culta potest foetus dare; proptereaque
2247 Vectabant, quod opus sibi, per commercia gentes.
2248 At quod commerci vastas genus inter arenas
2249 Esse potest? Igitur substructas has mare propter
2250 Credibile est urbes, resque huc trans aequora vectas;
829. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
1294 Et matutinis Autumni divitis horis.
1295 Omnia in adversi contraria partibus Austri
1296 His, opus est, fiant. Quae vero Aequante sub orbe,
1297 Vel prope sunt gentes, rectus queis signifer orbis
1298 Occumbitque, oriturque, vident hanc tempore lucem
1299 In quovis, dum se distendat cuspide longa.
1300 Hanc vero lucem exortam de parte quis illa
830. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
1573 Nobis Sequanicis quae prodidit omnia ab oris
1574 Maeranus Sophiae cultor, verique minister,
1575 Ingeniique sui fulgenti lumine claram
1576 Extulit, ut cunctas per gentes nota clueret,
1577 Auroram; cui vix olim nomemque, locusque
1578 Constiterat, nunc est ortus, patefactaque causa,
1579 Nunc nihil ambiguum in rara aut mirabile luce est;
831. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
130 Astra videre, nec his subjecta ingentia regna
131 Nobis conspicuos unquam aspexere Triones.
132 Multi et spectatum peregre ibunt, oppositasque
133 Iuvisent gentes, tranantes aequora vasta,
134 Et magnos montes, et sylvas trajicientes,
135 Narrabuntque domum spectacula mira reversi,
136 Augebuntque etiam miracula tanta, velut mos
832. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
1906 Si disjuncta aditu coeant post, conveniantque
1907 Binave, ternave in egressu? Ut serpentia latas
1908 Flumina per terras, varios et habentia fontes,
1909 Et varias huc atque illuc adeuntia gentes,
1910 Attamen ambages post magnas denique multa
1911 Occurrunt multis permiscentque agmina aquarum.,
1912 Congestumque simul portant vectigal in aequor.
1913 Sic quae
833. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
2427 Quae placeat? Num poena sit et candentibus esse?
2428 At neque fuscari tantum propioris ob ictus
2429 Solis eos credas; non tam nigrare videmus
2430 Quippe alias gentes, quamvis par serveat aestus,
2431 Atraque nec membris inducitur undique pellis.
2432 Efficit ast urens aliquid sol: inspice gentes,
2433 Quae subeunt medio paulatim a Sole rigentem
834. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
2429 Solis eos credas; non tam nigrare videmus
2430 Quippe alias gentes, quamvis par serveat aestus,
2431 Atraque nec membris inducitur undique pellis.
2432 Efficit ast urens aliquid sol: inspice gentes,
2433 Quae subeunt medio paulatim a Sole rigentem
2434 Ursae axem; semper cute candidiore nitere
2435 Progrediens videas, obeundoque ipse nitesces,
2436 Atque erit
835. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
276 Fit, videatur uti saepe et succensa columna
277 Terris e nube inniti, et fulgere maligne,
278 Sulphureumque gravem circum demittere odorem.
279 Clamorem tollunt tremefactae ad sidera gentes,
280 Et votis diram avertunt lucemque luemque.
281 Fit quoque, sulphurei ut volitantes saepe vapores
282 Tempore praesertim, quo siccaque fissaque terra est,
836. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
2527 His diversa refert atque illis nomina terris,
2528 Quae nemus, aut vallis monti subjecta nivali
2529 Commutat; longinquum undas devolvit easdem
2530 Ad mare, quae gentes varias, quae regna rigarunt.
2531 Sic serpens varie via curva, ubi crure recedit
2532 Primum infinito, et facit impenetrabile corpus,
2533 Hujus causa potest tibi muneris ipsa vocari;
837. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
Section]
838. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 5 |
Paragraph |
Section]
10 Omnibus officiis qui me jam foverat atque
11 Sponte sua sociis socium adnumerare parabat.
12
At modo cum gentes lingua regnante per omnes,
13 Francigenum 2 rex magne, tua jam reddita fulgent
14 Uberius cultuque novo se ostendere gaudent,
15 Ad te confugiunt unum, tua numina
839. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 43 |
Paragraph |
Section]
1.507 Innatat in tenui. At coelum ter quinque per amplum
1.508 Millibus assurgit tristique exaestuat igne
1.509 Bellipotens vultuque ferox flammaque cruenta
1.510 Concitat incautas in mutua funera gentes.
1.511 Nam Venerem Martemque inter Natura locavit
1.512 Et nimium, ah, miseros spatiis conclusit iniquis.
1.513 Nos unum in pleno circa se insumere gyro
1.514 Sol videt, at geminis Mars lentior
840. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 79 |
Paragraph |
Section]
2.79 At partem rutilae frontis videre coruscum
2.80 Vibrantem jubar, extremi qui margine regni
2.81 Hinc atque inde jacent populi; quasque alluit aureo
2.82 Amne Tagus gentes, quas et Rhodanusve Tibrisve
2.83 Quaeque tenent gelidas boreali frigore terras,
2.84 Gaudebant multo perfusae lumine; arenas
2.85 Qui Libycas procul, aeternis ac torrida flammis
2.86 Regna
841. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 |
Paragraph |
Section]
2.139 Nec vero aethereum usque adeo tolluntur in axem
2.140 Ardua, sed tenues errant propiora per auras.
2.141 At senior pater et natus, regnator Olympi
2.142 Quique ciet rabidas in mutua funera gentes,
2.143 Sanguineus Mavors, terras, Titanis et ignem
2.144 Circumeunt gyro immani nec proinde subire
2.145 Ac dorsum rutilae possunt praetendere fronti.
2.146 Inferiora tenent Majae satus et Venus
842. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 103 |
Paragraph |
Section]
2.558 Ardentis Libyae, tenebras formidet opacas
2.559 Atque insperata tinctum ferrugine Solem
2.560 Astrifer algenti quas sydere despicit Indus,
2.561 Quas Junonis avis gentes aut igne quaterno
2.562 Fulgida Crux, alio torpentes cardine terras
2.563 Umbra teget condens Phoebumque obducet et atram
2.564 Inferet attonitis alieno tempore noctem.
2.565 At contra in Boream
843. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 141 |
Paragraph |
Section]
3.551 Tum populi aspicient Phoeben Phoebumque nigrantem,
3.552 Opponunt nostris sua qui vestigia plantis.
3.553 Phoebum etiam et nostra Terrai ex parte videbunt
3.554 Deficere hinc variae gentes aut inde; nitebit
3.555 Ille tibi, ut supra monui, exemploque probavi
3.556 Principis, ardentem condit cui purpura Solem,
3.557 Dum famulos feriunt radii; atque intersita nubes
3.558 Quaesiti
844. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
pr8.82 Muscoso rupis prosilit e silice,
pr8.83 Atque aliis per iter lymphis augetur, et amnis
pr8.84 Magnus alie magno flumine Naïadas;
pr8.85 Multas ille licet per gentes, multa per arva
pr8.86 Actus multiplici errore viae properet;
pr8.87 Rursus ad Oceanum declivi gurgite fertur
pr8.88 Et magno acceptas foenore reddit aquas.
845. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 29 |
Paragraph |
SubSect | Section]
2.236 Uranies, idem Musarum idemque Mathesis
2.237 Rogerius columen: cujus jam fama vagatur
2.238 Inclyta per gentes late, quas Tybris, et Ister,
2.239 Sequanaque, et Rhodanus, Tamesisque potentibus undis
2.240 Alluit; ac sese quo tantum Epidaurus alumno
2.241 Jactat,
846. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.1.636 Horrificas ponti validis implenda dedisset
1.1.637 Vela notis. Duce quo patuere illa invia nerei
1.1.638 Claustraque et insidiae, quae tot per saecula gentes
1.1.639 Terruerant falsa pavidas formidine mortis.
1.1.640 Ille alta in puppi velatus tempora lauto 640
1.1.641 Hortatur socios argivae robora pubis,
847. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.1.692 Fama volat, veterem quarta crevisse reperta
1.1.693 Parte orbem, oceano edomito, trans ultima caeli
1.1.694 Sidera. Felices illic felicia gentes
1.1.695 Regna tenere, aurum rivis fluere, atque adamantas, 695
1.1.696 Gemmarumque alias nullo custode jacere
1.1.697 Per juga per saltus et sylvas; unde superne
848. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.2.557 Exiguumque ferent usum? Tu munere tanto
1.2.558 Haud tentata prius pandes commercia, et omnes
1.2.559 Inter se gentes sociali foedere junges, 560
1.2.560 Aeterna quamvis glacieque et frigore pressas,
1.2.561 A borea extremos tendit qua mundus in austros.
1.2.562 Quid quod et effugium
849. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.2.645 Cessit, Gallorumque animos incendit, et acres
1.2.646 Subjecit nuper curarum in pectore morsus.
1.2.647 Pars alia advectas non uno nomine gentes
1.2.648 Novit; pars etiam propriis intacta tyrannis
1.2.649 Servit, et agrestes veneratur barbara mores 650
1.2.650 Externas exosa manus et non sua jura.
850. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.2.653 Hac fluit, hac minio sedem posuere rubentes
1.2.654 Brasilidae, aut turpes nigrantia faecibus ora 655
1.2.655 Hirrochoi, Canadesque atque effera nomina gentes
1.2.656 Innumerae. Quas nempe inter tu maxima cura
1.2.657 Palladis, Uranies et honos et fama Rogeri,
1.2.658 Si freta sustineas longe tot inhospita obire,
851. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.6.83 Illic diva sibi sedem leget ipsa, potenti
2.6.84 Illic ausoniam numine diva teget;
2.6.85 Excitaeque ferent illuc sua munera gentes,
2.6.86 Quas et Arabs, quas et ditior Assyria,
2.6.87 Indiaque aurifero submittit litore merces,
2.6.88 Concharum et genitor parturit oceanus.
852. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
SubSect | Section]
3.2.14 Te vocat auxilio o divum puer, o hominum rex.
3.2.15 Nam quid jam misero restat? Furit impius hostis,
3.2.16 Arma fremunt gentes vicinis undique regnis;
3.2.17 Hinc Arabes, hinc en rapidis Memphitica pubes
3.2.18 Fertur equis. Nos jam fuimus: pastoribus arva
853. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
Section]
854. Kunić, Rajmund. Homeri Ilias, Latinis versibus... [page v_81 |
Paragraph |
SubSect | Section]
855. Kunić, Rajmund. Homeri Ilias, Latinis versibus... [page v_140 |
Paragraph |
SubSect | Section]
856. Kunić, Rajmund. Homeri Ilias, Latinis versibus... [page v_330 |
Paragraph |
SubSect | Section]
857. Kunić, Rajmund. Homeri Ilias, Latinis versibus... [page v_384 |
Paragraph |
Section]
3.1 Sub duce quaeque suo cum sese in praelia gentes
3.2 Instruxere, Phryges magno clamore movebant
3.3 Castra: gruum qualis vacuas it clangor ad auras;
3.4 Quae, postquam fugere hiemem, nimbosque, patentis
858. Kunić, Rajmund. Homeri Ilias, Latinis versibus... [page v_445 |
Paragraph |
Section]
7.511 Qui tegat, immani fossa et cinxere, nec ulli
7.512 Sacra prius fecere tamen solemnia divūm.
7.513 Scilicet hic murus fama ut praestante feratur
7.514 Per gentes late varias, quascunque videt Sol;
7.515 Amplius at nusquam memorentur moenia Trojae
7.516 Alta, meo quondam, Phoebique exstructa labore.
7.517 Talia Neptunus; fratrem sed vana
859. Kunić, Rajmund. Homeri Ilias, Latinis versibus... [page v_433 |
Paragraph |
Section]
8.515 Solvit equos, currumque aris admovit, et omnem
8.516 Rite operit, tenui circundans carbasa textu.
8.517 At pater aurata de more in sede locavit
8.518 Membra, tuens late gentes; quem subter Olympus
8.519 Contremuit. Juno hinc, hinc Pallas moesta, sedebant
8.520 Attonitae, non fari ausae, non hiscere quidquam. 520
8.521 Queis genitor: Juno, Pallas, quae
860. Kunić, Rajmund. Homeri Ilias, Latinis versibus... [page v_202 |
Paragraph |
Section]
17.272 Ennomon augurio, casusque aperire futuros.
17.273 Hos ita vociferans in praelia concitat Hector.
17.274 Audite, o socii, quos huc, tot milia, gentes
17.275 Finitimae auxilio miserunt; non ego turbam,
17.276 Et numerum quaerens vestris vos urbibus orans
17.277 Excivi: at pueros matresque ut corde volenti
861. Kunić, Rajmund. Homeri Ilias, Latinis versibus... [page v_284 |
Paragraph |
Section]
18.351 Cessastis turres et propugnacula clausi?
18.352 Nondum animus vobis otī satur, atque morarum est?
18.353 Clara urbem Priami per gentes fama ferebat
18.354 Olim auri atque aeris ditem, aggestisque beatam
18.355 Divitiis: nunc exhaustis pretiosa supellex
18.356 Jam domibus periit. Nam venum plurima gaza
862. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
301 His actis, ni forte sequi mea jussa recusas,
302 Instrue bisdeno volitantem remige pinum,
303 Optatique diu genitoris nuncia captans:
304 I procul hinc alias in gentes, sicubi vocem
305 Audieris vulgi, demissamve ab Jove magno
306 Famam, quae summo mortales nomine clarat.
307 Primum neleis dium pete Nestora terris,
308 Tum Spartam et flavi Menelai ad limina
863. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
74 Exigerem poenas; neque enim sit tolerabile damnum,
75 Aut facilis jactura domus. quae barbara tellus,
76 Quae regio hunc morem permittit? surgite in iras
77 O tandem veriti gentes, quae litora circum
78 Haec habitant, legesque sacras et maxima caeli
79 Numina, ne capiti vestro mala dura rependant.
80 Vos per ego magnumque Jovem Themidemque verendam 80
81 Conciliis hominum
864. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
134 Irrita sed cecidit spumanti in vortice. at illae
135 Clamavere altum; clamore excitus Ulysses
136 Exsiluit, trepidoque sedens haec pectore secum.
137 Hei mihi quas gentes quae veni ad litora vectus;
138 Barbara num regio haec fera corda ignaraque recti
139 Servat; an hospitibus parcit, superosque veretur?
140 Ut mihi nympharum subito vox impulit aures, 140
865. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
117 Frondiferos agitat concusso stipite ramos.
118 Palladius textis humor destillat ab udis
119 Suave liquens. tantum namque illic mascula pubes
120 Ante alias gentes, undosa per aequora puppes 120
121 Velivolas agitare valet, quantum ipsa per artem
122 Turba puellarum scit lucida texere fila,
123 Ingenium queis molle dedit Tritonia, et apto
124 Exercere manus
866. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
201 Alcinous: plenum dulci fer protinus, inquit,
202 Pontonoë cratera mero, cunctisque ministrans
203 Per sedes age funde, simul libemus ut omnes
204 Dona Jovi, rutilo gentes qui fulmine terret,
205 Supplicibusque addit comes alto numine vires.
206 Vix ea. Pontonous latices in pocula fundens
207 Lenaeos, cunctisque ferens ex ordine tradit,
208 Inde ubi libavere,
867. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
378 Sustulit ad caelum palmas, et voce precatus:
379 Juppiter o maneant, quae dicta est cumque loquutus
380 Alcinous: qua terra patet, fama illius ibit 380
381 Inclita per gentes; ego nostra in regna redibo.
382 Talia sese inter vario sermone serentes
383 Dum referunt, regina suis per tecta puellis
384 Imperat actutum curvata sub atria mollem
385 Ferre torum, vestesque
868. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
108 Perpetuaque dapum socia testudine capti
109 Jam surgamus, ait. variis certamina ludis
110 Nunc praestat celebrare, ut redditus hospes amicis 110
111 Post referat, quantum gentes nos vincimus omnes
112 Et caestu, et lucta, saltuque, et praepete cursu.
113 Dixerat, ingressusque prior sese extulit altis
114 E domibus magna populi comitante caterva.
115 Demodoci citharam
869. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
617 Rector adest, clavoque docet per caerula cursum.
618 Ipsae hominum mentemque vident penitusque reposti
619 Sensa animi; norunt urbes, et pinguia rura,
620 Quae diversa locis habitant late undique gentes 620
621 Omnigenae, volucrique fuga maris aequora tranant
622 Aëre et obscura circum, caligine septae,
623 Quin metuant vel damna pati, vel mergier undis.
624 Sed memini
870. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
632 Tu vero mihi fare, atque haec super adde roganti
633 Queisnam jactatus terris, quas vectus et oras
634 Adpuleris? populosque doce, cultusque locorum,
635 Quaeque gerunt gentes injusta atque effera corda,
636 Quae contra hospitibus faciles pia-numina servant?
637 Cur Danaum Argivumque vicem sic pectore tristi,
638 Iliacaeque urbis casus, auditaque luges
871. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
280 Nos procul a Troja diversa per aequora ventis 270
281 Jactati, patrias Danai dum tendimus ora,
282 Venimus huc nutuque Jovis fatoque coacti.
283 Gentes dura vides Agamemnonis arma sequutas
284 Atridae, cujus caelo nunc maxima fama
285 Tollitur, evertit postquam Priameïa regna,
286 Felicesque Asiae populos. nos ad tua contra
287 Litora devecti
872. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
142 Caelicolis fer sacra libens: post funus ab undis
143 Adveniet tibi Parca ferens, quum longa senectus
144 Canitie placida confectum cernet, et omnes
145 Otia te circum peragent felicia gentes:
146 Haec te certa manent, fatorum hic vertitur ordo.
147 Dixerat. huic autem contra: stant omnia, dixi,
148 Tiresia, imperiis haec divum et numine fixa.
149 Nunc alia o referas, oro: jam luce
873. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
259 Hospes, ait, vel longa procul, si talia nescis,
260 Huc via te duxit. non haec ignobilis ora, 260
261 Aut adeo deserta: ipsam novere, quot almam
262 Auroramque vident gentes, solemque cadentem
263 Parte sub adversa, qua nox fert atra tenebras.
264 Terra quidem praerupta, citisque haud apta quadrigis,
265 Nec sterilis tamen est, aequato ingentia quamvis
266 Haud pateat
874. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
253 Numen et ipsa trahens animo sua quemque voluptas.
254 Ante etiam Graji peterent quam moenia Trojae,
255 Lecta virum ratibus novies per caerula duxi
256 Agmina ad ignotas gentes; praedaque potitus,
257 Quod libuit mihi cumque, prior sine forte ferebam,
258 Deinde super pars aequa aderat. sic copia rerum
259 Creverat, et late patrias mea fama per urbes.
260 Hoc iter
875. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
452 Lanigeras pascit pecudes, armentaque laeta,
453 Et Cereri, et Baccho facilis. non finibus illis
454 Dura fames populos torquet, non ulla per aegras
455 Serpit atrox gentes tristi vis excita morbo:
456 Ast ubi felici senuerunt corpora in urbe
457 Sedibus e superis delapsi Phoebus et una
458 Casta soror jaculis figunt labentia membra.
459 Stant geminae heic urbes,
876. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
411 Illi autem ardescent odiis haud facta probantes
412 Effera: fors aliquid contra quoque majus adorti
413 Finibus instabunt nostris nos pellere longe,
414 Inque alias abigent gentes. quin perdere ferro
415 Urbe procul properemus agresti in sede latentem,
416 Deprensumve via: tum gaza opibusque potiti
417 Ipsius, aequemus nos justis partibus inter
418 Omnem divisi praedam,
877. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
178 Dicam equidem, quamvis pervellet pectora luctus
179 Acrior haec fanti. neque enim sibi temperet ullus,
180 Tempore qui tanto patria procul actus ab urbe 180
181 Erret inops, quanto jactatus tempore gentes
182 Per varias feror ipse, immensa pericula passus.
183 Nec tamen abnuero parere, nec ulla doloris
184 Tanti damna fuant, quin protinus omnia pandam.
185 Stat medio tellus ponto cognomine Creta
878. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
369 Saevus amat, vivensque odiis communibus ardet,
370 Infestisque agitur diris post funeris ignem. 370
371 At bona quisquis amat bonus ipse, hunc praepete penna
372 Didita per gentes late ingens gloria tollit,
373 Multorumque ferunt laudes ad sidera dignum.
374 Dixerat; atque heros: jamdudum, ait, optima nympha,
375 Invisaeque mihi sunt denso vellere laenae
879. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
297 Dicam equidem; laeta sed nec tu gaudia mente
298 Ulla feres, nec laetor ego. namque ire per urbes
299 Ille hominum multas, habilemque attollere dextra
300 Admonuit remum, gentes dum vectus adibo, 300
301 Quae mare, quae dulcem fugiunt salis ore saporem,
302 Nec videre rates, minio nec perlita rostra,
303 Nec remos patulas cymbis volitantibus alas.
304 Haec et signa dedit,
880. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
311 Multaque caelicolis ex ordine sacra litare
312 Omnibus. aequoreis lentum mihi funus ab undis
313 Adveniens sors atra feret, quum longa senectus
314 Excipiet fessum, et placidae felicia gentes
315 Otia agent circum: sic omnia volvere Parcas,
316 Ac stabili dixit fatorum numine ferri.
317 Haec ubi fatus erat ductor Laërtius, olli
318 Sic breviter conjux: imo o! meliora senectae
881. Homerus; Zamanja,... . Homeri Odyssea Latinis versibus... [Paragraph |
Section]
312 Haud operum ignaras, sibi quas delegerat omni
313 E numero exsortes. vix haec tum fatus Ulysses
314 Quum genitor lacrimans: Ithacam quam poscis, adisti,
315 Hospes, ait, gentes habitant, immania corda.
316 Quae vero memoras data quondam, heu perdita frustra
317 Dona abiere tibi. namque ille heic vivus adesset
318 Si patrio in regno, meritis dimitteret auctum
882. Škrlec Lomnički,... . Epistolae Nicolai Skerlecz ad... [page 23 |
Paragraph |
Section]
883. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus II, versio... [Paragraph |
Section]
884. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page pp10 |
Paragraph |
Section]
Per Latias gentes vulgavimus. hoc tibi nostrum
Surgat opus, Pindi quando me numina nymphae
Haud
885. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page pp17 |
Paragraph |
Section]
Stabit: eum circa variis de partibus orbis
Attonitae gentes procumbent, dignaque ad aras
Thuricremas facient pro salvo vota parente
Compede iam
886. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page ra1_pa11 |
Paragraph |
Section]
90 90 Regnaturum olim, linguam illi nectare dulci
91 Suave rigant, ut verba fluant manantia melle.
92 Attonitae hunc gentes late admirantur, et unum
93 Suspiciunt, quoties populis dat iura vocatis
94 Concilio in magno. nulla formidine captus
95 95 Ipse serens
887. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page ra1_pa26 |
Paragraph |
Section]
209 Et Nymphas, dicunt Melias quas nomine gentes.
210 Quin ferro postquam, ceu fama est, natus acuto
211 Foeda pudenda patris secuit, proiecit in undas
212 Aequoreas longe a terra. sic
888. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page ra1_pa52 |
Paragraph |
Section]
415 415 Quorum difficile est percurrere nomina vatem
416 Mortalem: novere tamen, quae litora circum
417 Finitimae posuere domos ac moenia gentes.
418 Interea Solem magnum, Lunamque nitentem,
419 Auroramque, iubar quae fert mortalibus almum,
420 420 Omnibus et pariter superis,
889. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page ra1_pa70 |
Paragraph |
Section]
890. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page ra1_pa75 |
Paragraph |
Section]
891. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page ra1_pa112 |
Paragraph |
Section]
» Canitie placida
confectum cernet, et omnes
» Otia te circum peragent felicia gentes.
1124 Omnia Tyrrhenum vasta ditione tenebant.
1125 1135 Olli Nausithoum
892. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page pa134 |
Paragraph |
SubSect | Section]
106 Carpere non usquam deficiente pede.
107 Vidit et ingenuos, duce se, florescere mores
108 Tartareum pulsis in barathrum vitiis,
109 Et late gentes optata in pace reliquit
110 Caraque longinquis caraque finitimis.
111 Ergo
893. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page pa160 |
Paragraph |
SubSect | Section]
286 Intereunt late populi, nec dulcia matres
287 Germina, spem sobolis, pariunt, patrumque propagant
288 Nomina: dispereunt totae sine nomine gentes
289 Irati certo nutu Iovis, eruit ollis
290 290 Interdum qui versa solo vel moenia saevus,
291 Vel iuvenum armigeras acies, disiectaque perdit
894. Sorkočević, Miho;... . De illustribus familiis quae hodie... [ Note]
895. Škrlec Lomnički,... . Discursus in secundum membrum... [Paragraph |
Section]
896. Škrlec Lomnički,... . Discursus in secundum membrum... [Paragraph |
Section]
897. Škrlec Lomnički,... . Discursus in secundum membrum... [Paragraph |
Section]
898. Škrlec Lomnički,... . Discursus in secundum membrum... [Paragraph |
SubSect | Section]
899. Škrlec Lomnički,... . Discursus in secundum membrum... [Paragraph |
SubSect | Section]
900. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3320 |
Paragraph |
Section]
901. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3320 |
Paragraph |
Section]
902. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3320 |
Paragraph |
Section]
903. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3320 |
Paragraph |
Section]
904. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3320 |
Paragraph |
Section]
905. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3320 |
Paragraph |
Section]
906. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3470 |
Paragraph |
SubSect | Section]
907. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3622 |
Paragraph |
SubSect | Section]
908. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3622 |
Paragraph |
SubSect | Section]
909. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3622 |
Paragraph |
SubSect | Section]
910. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3622 |
Paragraph |
Section]
911. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3622 |
Paragraph |
Section]
912. Katančić, Matija... . Fructus autumnales, versio... [page 282/377 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.2.1.52 dum totus Celtis territus orbis erat.
1.2.1.53 Sumite nunc animos, queis tot fudistis opimas [24]
1.2.1.54 gentes; in Prussum hos nunc revocate animos. 21
1.2.1.55 55 Quid gessere patres Caroli sub tempora Magni,
1.2.1.56 quid Caroli Sexti postea 22 gesta ferunt?
913. Katančić, Matija... . Fructus autumnales, versio... [page 283/388 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.2.1.79 Da gladios capiti
1.2.1.80 80 da nigrae Prussos, Illyre gnave, Stygi!
1.2.1.81 Iam clarae bello gentes, vos adloquor una, 32
1.2.1.82 ne patria infausto Marte, videte, ruat. 33
1.2.1.83 Terna ferox Prussum facilis gens conteret unum,
914. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
915. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
916. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
Section]
917. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
Section]
918. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
919. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
920. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
921. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
922. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
923. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
924. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
925. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
926. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
927. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
928. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
929. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
930. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
931. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
932. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
933. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
934. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
935. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
936. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
937. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
938. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
939. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
940. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
941. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
942. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
943. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
944. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
945. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
946. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
947. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
948. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
949. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
950. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
951. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
952. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
953. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
954. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
955. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
956. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph |
Section]
957. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
1.63.4 Tecta Quirinalis despicit alta jugi.
1.63.5 Cultorem tu, Dive, tuum servaque, juvaque;
1.63.6 Fac sacrum et sospes sospitet usque gregem;
1.63.7 Sic regat et gentes, duce te, tu regna ferare
1.63.8 Ut tua sub Sexto restituisse Pio.
64.
Inter Votiva ponendum.
958. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.6.1 Ne coma Rotgeri, Tusco quam carmine laudat
4.6.2 Julius, in sola clareat Ausonia,
4.6.3 Sed, linguae quacumque patent regna ampla Latinae,
4.6.4 Cantetur gentes nota per innumeras,
4.6.5 Haec verti. At quisnam ingenuos aequare lepores,
4.6.6 Nativas Juli quis valeat veneres,
4.6.7 Atque jocos, genus omne ac venam dulce
959. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.44.4 Tecta Quirinalis despicit alta jugi.
4.44.5 Cultorem tu, dive, tuum servaque juvaque,
4.44.6 Fac sacrum et sospes sospitet usque gregem:
4.44.7 Sic regat et gentes, duce te, tu
te, tu regna] Kr
š
a :
te, regna
960. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.84.2 Albanosque vide, Roma, tibi quatuor
4.84.3 Unde ortos nosti magnis claros benefactis,
4.84.4 Quorum viva cluet gloria, pontifices.
4.84.5 Hae se se ut claro gentes junxere Hymenaeo,
4.84.6 Non ne meram spondent semideum sobolem?
85. [83.] De Parmensis ducis filia prima conjuge Josephi II. Imperatoris in Arcadum
961. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.180.8 Atque parem priscis vatibus efficiet.
181. [179.] De classibus Britannicis Nereidum vaticinium.
4.181.1 Dicite, io, miserae, quas vexat Gallia, gentes:
4.181.2 Tandem fert lapsis Anglia rebus opem.
4.181.3 Illa malo injiciet victrix jam froena furori,
4.181.4 Illa premet valido colla superba jugo.
962. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.209.2 Quae mihi me surpit lecta modo, Antigone?
4.209.3 Quam cur docte negas, Alferi, lucis in auras
4.209.4 Proffere? Ut gentes attonet Ausonias?
4.209.5 Ausonium et toties quo despexere cothurnum,
4.209.6 Gallorum minuat grande supercilium.
963. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.247.2 Vivet, io, multas Livia Olympiadas!
4.247.3 Idem, quum docto celebrata est carmine, dixi:
4.247.4 Vivet, io, innumeras Livia Olympiadas.
4.247.5 Ite ambo clari per gentes, nuptaque, virque,
4.247.6 Exemplum sancti nobile conjugii.
Osservazione. Desidero che il Sig.r
canonico Radeglia scriva sotto l' epigramma Encom. 245 che comincia colle parole
964. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.368.4 Tota tua est: partem sed domus et patria,
4.368.5 Causonia et partem sibi magnam vindicat, olim
4.368.6 Ingenio felix illa vocanda tuo;
4.368.7 Omnes per gentes praestanti laude feretur
4.368.8 Quod te Maffaeo progenuisse parem.
Leggesi nell' Efem. Lett. di Roma dell' anno 1779 pag. 189.
cio che segue: "Ulisse, Tragedia del Cav. Ippolito Pindemonte con
965. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
5.705.1 Galle, quid insanis? Coeco jam parce furori,
5.705.2 Atque sapi, versa dum tibi mente licet.
5.705.3 Arma fremunt late gentes, nectuntque catenas,
5.705.4 Et collo et manibus, debita vincla tuis.
5.705.5 Nulla potest ratio quam flectere, denique, clamo,
5.705.6 Vis franget, clamo, denique
966. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
8.432.6 Consiliumque ingens, dives et eloquium,
8.432.7 Quae mihi venturis fuerint cum prodita saeclis,
8.432.8 Tota ibit gentes nota per innumeras,
8.432.9 Atque inter primas nomen feret heroinas
8.432.10 Major et Evadne, major et Ermione.
967. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
8.613.1 Nosse ipsum se, Lyda, ingens sapientia fertur,
8.613.2 Pythius et gentes id docuisse deus.
8.613.3 Pace tamen Phoebi liceat mihi dicere verum:
8.613.4 Quod te non nosti, tu mihi, Lyda, places.
968. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
9.330.3 Quae geminam gestat lancem Themis et caret ense,
9.330.4 Quid monstri est? Certe desinit esse dea,
9.330.5 Et gentes perdit miseras, urbesque, domosque,
9.330.6 Non secus ac fieret si mala Tisiphone.
331. [328.] Cur nequeat Quintum dolore affectum juvare.
969. Kunić, Rajmund. Ex Graeco Homeri Hymnus ad... [Paragraph |
Section]
317 Perpetuae, genibusque meis quod sederit ulnis
318 Inque meis dulces consuevit carpere somnos.
319 Bellaque Eleusinae quondam volventibus annis
320 Certatim huic gentes et praelia saeva ciebunt 320
321 Saevis discordes nullo non tempore rixis.
322 Magna Ceres ego sum, disque et mortalibus ingens
323 Auxilium atque ingens curae
970. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph |
Section]
2.112 Illa queis hominum, caeli ridentis alumna,
2.113 Pax iterum, pax alma adsit, quam nubila supra
2.114 Pendentem incertis suspectant lumine pennis
2.115 Suppliciter cupidae gentes, revocataque sacras
2.116 Relligio stabili conjungat foedere mentes,
2.117 Atque suos iterum mage florens visat honores.
2.118 Quidquid erit, certe melius versabere in urbe,
971. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph |
Section]
8.103 Nunc linum subigens, nunc lanae vellera texens.
8.104 His studiis hac mente vigent non ulla perosae
8.105 Damna revolventis fortunae tristia gentes;
8.106 His et aluntur opes: fervens industria curis
8.107 Excitat ingenium, labor et bonus omnia vincit.
8.108 Si non planities camporum, et prata virescunt
972. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph |
Section]
15.112 Gallorumque, Italumque, ipsorum et forte Britannum,
15.113 Si dis et placeat, Thracum quoque? Nempe vigent, et
15.114 Usui erunt omnes, magnae quando modo gentes
15.115 His inter sese commissa negotia tractant,
15.116 Conficiuntque libros, et dulcia carmina pangunt.
15.117 Esto! Sed jungas si prisca recentibus, addes
973. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph |
Section]
15.188 Romula, et ut victo quondam regnavit in orbe,
15.189 Sic nunc doctrinae atque annalibus una sophorum
15.190 Praesit, et alma sono gentes conjungat eodem
15.191 Inter se varias, monumentaque publica servet.
15.192 Heus! Tu me insanire putes solemnia, scribo
15.193 Talia dum natus trans et mare, et altus acutis
974. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Verùm pestifero
Infectus, Monachorum animis quod inhaeserat alte,
Imbuerantque rudis facile quo pectora vulgi.
Nostri, ne infandus per gentes serperet error,
Quo geminam rerum Causam illi, Principiumque
Jactabant duplex, jussere has linquere terras.
Mox quia se questi non tantum a sede moveri,
Sed, queis vivebant, rebus privarier ipsis,
975. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Tunc et lanificae coepere impensius artes 6 Anno 1490.
6
Excolier mihi, per quas lucri fons adapertus
Largus erat, mecumque Italae nova foedera gentes 27 Cum
976. Stulli, Luko. Vaccinatio carmen elegiacum,... [Paragraph |
Section]
Evasisse luem, quae, ceu feralis Erinnys,
Quam labor, et metus, et pallida mors sequitur,
Occulto inficiens auras malesana veneno
Heu! immaturis perdere funeribus
Atque catervatim properabat sternere gentes,
Ocyor et ventis et volucri igne Jovis.
Discet, ut immitem quo posset flectere Erinnym,
Ipsa suam Mater sponte dedit sobolem;
Discet, ut Anglus homo jussit sperare salutem,
Et
977. Stulli, Luko. Vaccinatio carmen elegiacum,... [Paragraph |
Section]
Ocyor et ventis et volucri igne Jovis.
Discet, ut immitem quo posset flectere Erinnym,
Ipsa suam Mater sponte dedit sobolem;
Discet, ut Anglus homo jussit sperare salutem,
Et docuit gentes grande magisterium,
Quo fieri incolumes possent vitamque beatam
Exsortes morbi ducere letiferi.
Namque ille arcanis naturae admissus ut atrum
Pus vacuis ductum vidit ab uberibus
978. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page vii |
Paragraph |
SubSect | Section]
979. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 22 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.3.118 Deripit, extenditque solo: tum: Haec Anglica sunto
1.3.119 Littora: Gallorum haec: medioque Britannica ponti
1.3.120 Interfusa, ait, adversas dirimant freta gentes.
1.3.121 Hoc Caletum: haec Caleto contraria Dubris.
1.3.122 Mox armariolis cyathos raptasque patellas
1.3.123 Disponit per laenam, et vasis oppidulorum
980. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 27 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.4.2 Maecenas, longo et radices egit ab usu,
1.4.3 Imberbes pueri quod vix custode remoto
1.4.4 Trans mare mittuntur, multasque jubentur adire
1.4.5 Gentes, et peregre multas errare per urbes.
1.4.6 Nempe ubi vix Sophiae, atque opera est navata Mathesi,
1.4.7 Lineolaeque omnes, numerique, et calculi, et omnis
1.4.8 Formula ubi
981. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 27 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.4.20 Fortunate puer: contraria littora carpe,
1.4.21 Mutatoque animum veterem simul exue caelo,
1.4.22 Atque alius, meliorque redi. Ne parce labori
1.4.23 Interea, et gentes properas dum visere, et urbes,
1.4.24 Explorare hominum mores, artesque memento.
1.4.25 Quo censu populi, quali stent milite vires,
982. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 136 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.19.140 Quis vestem, Mancina, tibi donaverit, et cur?
1.19.141 Quis peregrinantum tulerit mendacia, inepti et
1.19.142 Gloriolam fumi, gentes, loca, factaque nugis
1.19.143 Cum male corrumpunt puerilibus, et nihil ore
1.19.144 Emittunt praeterquam reges, atque tetrarchas?
1.19.145 Forte superveniens haec inter
983. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 177 |
Paragraph |
Section]
2.1.49 Neve virûm minor ingeniis est gloria: ad artes
2.1.50 Quilibet est illic impiger omnigenas;
2.1.51 Unde per Illyricas genti celeberrima gentes
2.1.52 Fama stat a priscis didita semper avis.
2.1.53 Cum magnis Elaphis tenuisset classibus aequor
2.1.54 Insula utroque olim nobilis Oceano,
984. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 217 |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.2.33 Trans gelidos Scythiae montes, Tanaimque nivalem,
3.2.34 Et trans Caucaseas possis detrudere rupes,
3.2.35 Donec Celtarum gentes, et Slavica regna
3.2.36 Propositi victor multa cum pace revisas!
3.2.37 A quibus omnigenas artes, usumque loquendi
3.2.38 Threicios Orphei per ritus Graecia primum,
985. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 222 |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.2.170 Audis? Victrici jam cingis tempora lauro,
3.2.171 Jam te secernis populo, famaque ministra
3.2.172 Illyricas jam per gentes, mediasque per urbes
3.2.173 Victor agis merita dignos cum laude triumphos.
3.2.174 Hae tibi sub platano dictabam octobribus horis
3.2.175 Otia agens curvae prope littus
986. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 251 |
Paragraph |
SubSect | Section]
4.3.17 Salus Deorum coetibus assidens
4.3.18 Regina, sceptrum Juppiter aureum
4.3.19 Cui cessit, aeternumque in omnes
4.3.20 Imperium, arbitriumque gentes,
4.3.21 Unde ara votis nulla frequentior,
4.3.22 Aut hostiarum sanguine plus tepet
4.3.23 Ulli Deorum, quam tibi, nam
987. Jelačić, Ljudevit. Valedictoria, versio electronica. [page 178 |
Paragraph |
Section]
988. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 50 |
Paragraph |
SubSect | Section]
319 Effulgent mensae pretiosaque vasa rubescunt.
320 Quam nunc ingrederis, Cyzici grandis ab urbe
321 Nomen habet, sequiturque modos, luxumque superbum,
322 Quem gentes Asiae vastas refovere per oras
323 Usque solent, opibusque nitent facilisque redundant
324 Omnigenis terrae donis coelique, marisque.
325 Quid
989. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 60 |
Paragraph |
SubSect | Section]
623 Numen adest, cultuque suo, simul ore verendum?
624 Hos loculos circum dilecta cubicula dicunt
625 Illius, hic stultae capiunt oracula gentes.
626 Callibus obtectis, nigranti nocte, ministri
627 Accedunt, responsa ferunt, incertaque dicta,
628 Queis dat credulitas demens certissima sensa.
990. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 75 |
Paragraph |
SubSect | Section]
65 Devictaeque acies victoris signa sequuntur.
66 Laeta meos urgens comitatur gloria gressus
67 Hinc et Sarmaticis vidit Pannonia 7 gentes
68 Effugere et multa Raetheos 8 caede repulsos
69 Germanosque metu pressos. Victricibus armis
70 Regna Asiae peragro. Dites quacumque per Urbes
991. Mažuranić, Ivan. Honoribus Magnifici Domini Antonii... [page 211 |
Paragraph |
Section]
64 Unum principio populum regione locavi,
65 Unam gutturibus iussi resonare loquelam,
66 Fraternosque dedi fraterno in corpore mores.
67 At postquam in quatuor gentes abiisse nepotes, 1)
68 Et flexisse alio iamiam modulamine vocem
69 Accidit,
70 Regnatosque dein
992. Mažuranić, Ivan. Honoribus Magnifici Domini Antonii... [page 220 |
Paragraph |
Section]
993. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
994. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 22 |
Paragraph |
Section]
104 Sint brevia, imperium magis auctum ut sentiat orbis.
105 Oh! quam vestra reor felicia saecla fuere! 105
106 Milite tam valido labor haud devincere gentes.
107 Heu! nunc inverso procedunt ordine cuncta,
108 Nulla fides ducibus, miles male fidus habetur,
995. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 24 |
Paragraph |
Section]
159 In castra hinc veniunt timidi de rure bubulci,
160 Quî potis his ducibus validos irrumpere in hostes? 160
161 Non ita, belligerae gentes, satis ante, superque,
162 Erratum, aggrediar nova nunc, atque inclyta coepta.
163 Hoc vestrum, atque orbis fatum dependet ab ense.
996. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 34 |
Paragraph |
SubSect | Section]
220 Convertant hostem) ne quaere audire; relinquas 220
221 Illum si campo, Nabathea ad litora tendens,
222 Quae loca, quae gentes valeant obsistere regi,
223 Cui fortuna comes, laeta et victoria ridet?
224 Quisnam belligero
997. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 40 |
Paragraph |
SubSect | Section]
80 O regum puro veniens de sanguine Princeps 80
81 Te manet imperium arctoâ in regione vetustum,
82 Quod varias gentes, multasque amplectitur urbes.
83 Caesarêa de stirpe fuit tibi mater, et uxor,
84 Digni et nascentur tali de sanguine reges.
998. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 40 |
Paragraph |
SubSect | Section]
84 Digni et nascentur tali de sanguine reges.
85 Iam cognata domus tibi Galla, Hispanaque plaudit, 85
86 Cuius et imperio multas nunc India gentes
87 Addit, nec radios sol noctu subtrahit umquam.
88 Moscorum Princeps devictus marte cruento
999. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 40 |
Paragraph |
SubSect | Section]
92 In noctis densas lunam compelle tenebras,
93 Alma tuo suffusa dies ut lumine fulgat.
94 Cresce, puer, cunctae noscunt te nomine gentes,
95 Atque tuae fronti centum diademata nectunt. 95
96 Vive, invicte, diu, iustus compesce rebelles,
1000. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 41 |
Paragraph |
SubSect | Section]
135 Dispositaeque casae longo stant ordine circum. 135
136 Matura arboribus dependent aurea poma,
137 Laeta ubi securae traducunt tempora gentes.
138 Hîc nivei lactis, iucundi et copia mellis.
139 Hîc foecunda Ceres plenis redimitur aristis.
1001. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 42 |
Paragraph |
SubSect | Section]
169 Latâ in planitie
170 Texerat, extolli nunc cernit stragis acervos. 170
171 Mundi hîc dimidia, gentes a parte coactae
172 Vindice Sarmatico ceciderunt ense peremptae.
173
Moerens pergit iter, Dacos
1002. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 45 |
Paragraph |
SubSect | Section]
13 Quis cruor effusus, commissaque praelia, credes
14 Mundi hîc dimidiâ gentes a parte coactas,
15 Agmina Sarmaticum sed ferrum cuncta peremit. 45
16 Exsecrata dedit cunctis haec terra sepulchrum.
1003. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 48 |
Paragraph |
SubSect | Section]
128 Mons ubi planitiem declivis terminat, illic
129 Conspiciendus erat Princeps Bithinidis almae; 130
130 Quas secum duxit, gentes dimiserat illi
131 Brussa, Angora, Sivas, Maras, Amasia, Ozyris.
132 Sub duce quaeque suo urbs, cunctis dux ille supremus.
1004. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 50 |
Paragraph |
SubSect | Section]
194 Mentem animi excelsam non tangit blanda voluptas, 195
195 Acres flectit equos, cursu praevertitur auras,
196 Belligeras inter gentes interrita crevit,
197 Nomine foemineo tantum, formaeque decore,
198 Per saltus agitare feras in montibus altis
1005. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 51 |
Paragraph |
SubSect | Section]
225 Solam fama volat terris superesse Polonis,
226 Arvaque Amazonio percurrere saepe maniplo;
227 Ducere captivos, populari, caedere gentes,
228 Christiadumque ferâ baccantem strage natare.
229 Nec loca conspicimus, Princeps ubi Memphidis olim 230
1006. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 56 |
Paragraph |
SubSect | Section]
77 Heroem adnuerat
78 Qui laude armorum, maiori et robore posset
79 Subiectas gentes regere, et defendere fines.
80 Moldaviae interea Princeps desciverat alto 80
81 Caesaris imperio; coepere hinc horrida bella.
1007. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 64 |
Paragraph |
SubSect | Section]
17 Aurum quidve iuvat, quid opum congesta supellex,
18 Si quod me ditem reddit, terra impia condit?
19 Quid mihi, quod gentes teneo ditione potentes,
20 Si tabet captus, qui pectore regnat in isto?
21 Quid mihi sol rutilans, qui litore surgit eoo,
1008. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 66 |
Paragraph |
SubSect | Section]
112 Sanguine pro hostili nummos impendere cura,
113 Et fas est quando, bellum ne quaere cruentum.
114 Scis auri Odrysias cupidas esse indole gentes.
115 Et te prae multis auro ditescere fertur. 115
116 Lectos hinc citius thesauros congere, et illos
1009. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 72 |
Paragraph |
SubSect | Section]
86 Sacra olim Idaliae Divae non amplius extant,
87 At steriles glebae lapidosos inter acervos,
88 Impigrae ubi gentes stabant, nunc claudit ovili
89 Upilio pecudes, vertit sic cuncta vetustas.
90 Cernitur hinc Scyros, Danais solertibus acrem 90
1010. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 73 |
Paragraph |
SubSect | Section]
129 Condidit et leges, vitae praeceptaque liquit?
130 Nonne tui heroes nati, qui milite pauco 130
131 Eoas gentes potuere, et subdere regna?
132 Illane tu propriae doctrinae laude superba,
133 Gens alia est quavis cui indocta, et barbara visa?.
1011. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 74 |
Paragraph |
SubSect | Section]
145 Atque ducis laevâ bimaris patet ora Chorinthi. 145
146 Litore non longe surgit Nicopolis isto,
147 Bis visae occiduis ubi gentes congredi eoae.
148 Hîc classes inter commissa est Actia pugna,
149 Victus ab
1012. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 74 |
Paragraph |
SubSect | Section]
167
168 Eoae gentes, populus, Romaeque senatus
169 solum unum esse caput voluerunt urbis, et orbis.
170 Servatum patriam rivali Caesar ademit
1013. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 74 |
Paragraph |
SubSect | Section]
170 Servatum patriam rivali Caesar ademit
171 Vitam, hinc exortum bellum civile, movere
172 Impulit Hesperias gentes quod Caesaris ira,
173 Clari ubi Romulidae strati, victique fuere;
174 Qui sibi tot populos armis tenuere subactos
1014. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 78 |
Paragraph |
SubSect | Section]
13 Resplendet duplici, coliturque ornata decore.
14 Hinc celebrata volat mundi per dissita regna,
15 Ignotasque suo gentes succendit amore. 45
16 Caesarea o soboles, ortu praecincta coronâ,
17 Sanguine tum praestans, raro quam frontis honore,
1015. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 86 |
Paragraph |
SubSect | Section]
275 Te mediam hinc hydri fauces minitantur eoi, 275
276 Ungues Adriaci terrent ast inde leonis.
277 Finitimae Illyriae te cingunt undique gentes,
278 Quas grave servitium premit, et violentia Thracum,
279 Libera tu solum gaudes ditione beatâ.
1016. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
65 Mansuetus pratis nunc gramina carpere gaudet,
66 Et veneri indulget, lituos oblitus, et arma.
67 Tranquillae hîc gentes, et tempora, rura quieta,
68 Pinguia prata herbis, apiumque examina densa,
69
Foecundae
syluae,
1017. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 102 |
Paragraph |
SubSect | Section]
37 Sarmatiae expediunt regi peditesque, ducesque.
38 Martia signa undant, resonant et classica ubique,
39 Armatae gentes campis spatiantur apertis.
40 Dat nato imperium Rex exercere supremum, 40
41
1018. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 114 |
Paragraph |
SubSect | Section]
50 Quosque ego certantes saevo in discrimine vidi. 50
51 Comiter oranti cui talia reddidit alter.
52 Sponte tibi referam varias, dux inclyte, gentes,
53 Virtute hoc regnum quae servavere potenti.
54 Haud levis heroas labor est discernere cunctos,
1019. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 121 |
Paragraph |
SubSect | Section]
268 Exitus id belli potiori robore firmat.
269 Quippe erat
270 Tentare at vestris quum
praelia contigit arvis, 270
271 Auctas contraxit forti cum milite vires,
1020. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 122 |
Paragraph |
SubSect | Section]
306 Talem et militiam Princeps ditione tenebit?
307 At sedeat diversa tibi sententia mente,
308 Auxilio externas gentes fortasse vocare.
309 Christiadas inter, veniat spes unde salutis,
310 Dumtaxat poteris geminos exposcere reges. 310
1021. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 123 |
Paragraph |
SubSect | Section]
336 Si quando auxilium poscat, quidnam inde moretur.
337 Armis concurrit si
338 Pace aliae gentes gaudent, mittuntque tributa,
339 Caesarem at adversus properes si bella movere,
340 Otia quae capiet tua tellus, solvet et aere?
1022. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 151 |
Paragraph |
SubSect | Section]
18 Officium explevi, tibi nunc decernere fas est.
19 Evehit insigni
20 Illum vi reliquas, et robore vincere gentes, 20
21 Caesari et adsimilem dumtaxat posse vocari,
22 Qui pace, et bello famâ supereminet omnes.
23 Humanosque modos regis,
1023. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 151 |
Paragraph |
SubSect | Section]
28 Indole regali, magnis et clarior orsis.
29 In campo belli fulmen, dux miles et unâ.
30 Fusit hyperboreas invicto robore gentes
31 Hoc duce Sarmatiae metuunt nihil agmina forti
32 Illius adspectum mirans sic ora resolvi.
33 Numquam illum, Caesar, crudeli
1024. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 177 |
Paragraph |
SubSect | Section]
223 Haud te velle magis, prior est quod caussa tumultus,
224 Parcere militibus quin cunctis omine fausto.
225 Adveniet tempus, gentes quum pace fruentur, 225
226 Felicem et quisquis vitam te sospite ducet.
227 Veziri dictis cuncti assensere, sed illum
1025. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 185 |
Paragraph |
SubSect | Section]
44 Turcica Sarmatico ceciderunt agmina ferro:
45 Vesanas iuvenis collegerat undique gentes, 45
46 Communi exitio disiectae ut turpe perirent.
47 Vidimus ipsi oculis, horrens lacrymabile visum!
1026. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 185 |
Paragraph |
SubSect | Section]
62 Ut post sufficiat Mauros, Arabesque latrones,
63 Ex his Ianicerum componens agmina lecta,
64 Spahiadum et numero gentes adscribat Amidae.
65 At secus est nobis visum, saevique tyranni 65
66 Coniuncta iniustam vim brachia nostra retundent.
1027. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 217 |
Paragraph |
SubSect | Section]
199 Qui sacer in vitâ, post mortem templa dicantur,
200 Et magis ut firmo nitatur cardine sceptrum, 200
201 Terrore implevit gentes, et caetera regna.
202 At tua falsa brevi legum mandata peribunt,
203 Dissipet inferni nam lex divina tenèbras.
1028. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 218 |
Paragraph |
SubSect | Section]
230 Vidimus at nuper, divino ut numine Caesar 230
231 Servi sub pedibus vitales liquerit auras.
232 Luxurie haud prohibes Turcas tabescere gentes,
233 Et nutrire queant quotquot, sibi ducere sponsas,
234 Nimirum ut populi mage vis, et copia crescant,
235 Pubem ac sufficiat
1029. Mažuranić, Ivan. Mors Smail-Agae Čengić [page 15 |
Paragraph |
SubSect | Section]
“Ast super omnia, quae decorant haec culmina montis, 285
Crux est, quae super haec effert se; roborat haec vos
In cruciatibus et caelo vos protegit alto.
“Ah! si ex planitie, prospectus unde vetantur,
Et reliquae gentes hanc nullo tempore victam
Illustremque crucem de vertice Lovćen ad astra 290
Elatam aspicerent, et si innotesceret illis,
Quomodo Turca ferox constanter faucibus atris
Haud parvo glutire illam molimine tentet,
Bibliographia locorum inventorum
Adam Parižanin (floruit 1059) [1059], Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, versio electronica (, Split), 394 versus, verborum 4195, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hymnus] [word count] [adamushymnidomnii].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.