Your search found 2637 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 601-700:

stadiorum centum et quadraginta, totius insulae potior, undecim uicis septus, Ager in medio insulae optime cultus, circa quem undecim sunt uile. ex quibus minimus quadraginta, medius autem uiginti supra centum, nonnullus ducentas et triginta, supremus autem quingentas habet domos, altas et amplas, laquearibus caeterisque urbanis ornamentis optime distinctas sic, ut nihil ei praeter murum in circuitu desit ad satas pulchre dispositae speciem ciuitatas. Quo in loco urbem olim pulcherrimam fuisse non ambigimus,

Leonardi Ales Taurinensis Poetae Laureati Tetrasticon.
Illyricas gentes frater Vincentius, alter
Liuius, et Phariae quos habet alta locos,
Quin etiam urbes Dalmatiae et genus acre uirorum
Tam bene describit, quam bene scripta refert. Ad F.

filius meus ab alio lateribus in custodiam et deffensionem comitatus mei invigilamus et sepe preliamur. Hoc anno Turchi ultra duas mille animas in captivitatem a comitatu meo abduxerunt. Alter filius meus, Christoforus est in Hungaria et a Serenissimo Rege habet stipendium. Et alia plurima pericula nobis imminent, ut hic nuntius meus plenius Sanctitati Vestre exponet. Et, quoniam amplius resistere non valeo, ego cum comitatu meo sub Sanctitatis Vestre vestreque Sanctę Sedis Apostolice presidium confugio et sub suis

faciendum atque ipsum dominum Strigoniensem omni gratia prosequendum. Non sum ego nescius earum rerum, quę hic hiis diebus preteritis contigere, non sermonum, quos multos cum Vestra Sanctitate et quidem liberrimos habui, sed res ita se habet, ut a domino Francisco Marsupino Vestra Sanctitas intelliget. Ad quem plura scribo, ut dixi, et certe omnia verissima. In summa: maiestas regia omnino optat a Vestra Sanctitate ac ei enixe suplicat, ne dominus Strigoniensis in hac

Tua et illos et castrum sub protectione sua in posterum recipiet et tutabit tam in castro, quam extra. Quare, Sanctissime Pater, Sanctitatem Tuam ex parte Iesu Christi, salvatoris nostri enixissime rogo, quantum subsidium (si quod habet in animo Sanctitas Tua transmittere et in beneficium istius castri et populi conferre) cito transmittat, quia periculum est in mora. Hostes in diu noctuque circa moenia insultant et hii miselli non habentes unde vivere

2.273  Immo altore meo, nostraeque auctore salutis.
2.274  Quippe humilem famulam Coelo respexit ab alto,
2.275  Hinc me foelicem dicent mare, sydera, tellus.
2.276  Praemia magna mihi, triplicem dedit ille coronam
2.277  Omnipotens, qui nomen habet super omnia sanctum.
2.278  Ipsius et pietas Iudaea a stirpe propagat,
2.279  Quas ex aeterno praedestinat ordine gentes,
2.280  Fortia qui summo uallauit brachia Coelo,
2.281  Vnde sua fastus dispersit mente proteruos.
2.282  Et deturbauit

iuxta,
2.443  Hanc illis Spelunca domum, durumque cubile
2.444  Nocte sub hyberna, rigidae sub frigora brumae
2.445  Praebuit, atque antro fessos excepit opaco.
2.446  Iam medios cursus nox intempesta tenebat,
2.447  Quum terris sopor altus habet genus omne animantum. ❦
2.448  Et quos Taprobane nitido subiecta Canopo
2.449  Sustinet, et nostris seiuncta Britannia terris,
2.450  Quisque Borysthenio potantur flumine, quique
2.451  Vltima surgentis deprehendunt murmura

infans,
4.203  Defuit una tibi pro cunctis hostia Christus.
4.204  Hanc inhians solam tam cruda fauce petebas,
4.205  Cuncta haec pro solo mactata est uictima Christo.
4.206  En scelus hoc, quod tu patrasti bellua, quantum
4.207  In se frugis habet, quae te nolente secuta est.
4.208  O, fortunatos ulla sine labe sodales,
4.209  Primitias agni, specula qui montis ab alta
4.210  Syderei ante Deum soli noua cantica dicunt.
4.211  At Puer Aegypto profugus data tempora uoluit,

egerit? Ecce necesse est
4.218  Omnia compleri, quae lex, uatesque reponunt.
4.219  Falce noua mea messis eget, uacua unde redundent
4.220  Horrea, falce suis concrescit uinea botris,
4.221  Quo mea calcato feruescant dolia musto.
4.222  Semen habet frugem, uitis foecunda racemos,
4.223  Grana mihi tritura dedit, uindemia mustum.
4.224  Quicquid agunt omneis, nostro omnis in ordine mundus
4.225  Militat, et uictor secum trahit omnia Christus,
4.226  Sponsus habet sponsam,

dolia musto.
4.222  Semen habet frugem, uitis foecunda racemos,
4.223  Grana mihi tritura dedit, uindemia mustum.
4.224  Quicquid agunt omneis, nostro omnis in ordine mundus
4.225  Militat, et uictor secum trahit omnia Christus,
4.226  Sponsus habet sponsam,
4.227  I, celer ergo mei uerbi os, curre ocius euris,
4.228  Aegypto reuoca natum, luit impius hostis
4.229  Crimine digna suo stygiis tormenta sub umbris,
4.230  Quam necem peperit demens, hac ipse necatur.
4.231  His

5.130  Nobilis, Hamonisque oracula, Lixus, et ingens
5.131  Aemula Carthago Romanis arcibus olim.
5.132  Getuli, Numidae, Barcaei Martia tellus.
5.133  At sinus ambabus praetentaque Syrtibus ora
5.134  Lasciuos Garamantas habet, ditique sacratos
5.135  Augilas, hinc Nigris longaeui et solibus usti
5.136  Aethiopes regna ampla tenent, hac murice rores
5.137  Dat getula Thetis, roseos et purpura fucos,
5.138  Et Tyrus illustri tales uomit ore saliuas.
5.139  Quid

6.470  Haud secus ac sterili sine fructibus ulmus in agro
6.471  Concidit, excisis radicibus eruta ferro,
6.472  Mox congesta pyrae dedit alta incendia latae.
6.473  Quid uocat ille mei uenerabile nomen honoris?
6.474  Facta habet edictis tamen his contraria nostris,
6.475  Iam praeceps stygio procul hinc inuoluitur orco,
6.476  Ast hic qui exequitur mea dicta, paternaque iussa,
6.477  Aetherio demissa polo, regna alta subibit
6.478  Victor, Olympiaco decorandus stemmate, uae

nemorum secreta petamus.
7.213  Interea quidam socia comitante Minerua
7.214  Te sequar, o, Rabbi dixit quascunque per oras.
7.215  At Iesus foueae sunt uulpibus, inuia nidos
7.216  Dant nemora alitibus, genus hoc, humanaque proles
7.217  Non habet hic tecum quanam caput arce reclinet.
7.218  Alter adest licet ille pius, tamen ordine recto
7.219  Qui deflexus eat, uitam qui funere mutet,
7.220  Ni uetet illa, sequi Christum quae iussit euntem,
7.221  Lumine nam uiduos uiduati lumine uitae

insolitis moduletur diua choraeis,
10.32  Aspiret diuina suo sapientia uerbo.
10.33  Hic puer electus, quem tu suscaeperis alto
10.34  Germine, quassata calamum uel arundine nullum
10.35  Conterit, aut fumo tedas extinguit hiantes,
10.36  Nomen habet magnum, sperandaque dona propinat,
10.37  Gentibus, ecce malo stimulatum Daemone monstrum,
10.38  Virque oculis captus, surdas fanaticus aures,
10.39  Osque elingue ferens adducitur agmine multo.
10.40  Quem Rex heroum

in arcam,
10.339  Futilis est, o, qui cumulando incumbis aceruo,
10.340  O, miseri qui uos foelices esse putatis,
10.341  Reddite dum fas est alienum, sumat egenus,
10.342  Illud enim, quicquid uestros super affluit usus,
10.343  Reddite, diues habet miserum, quem perdit auarus,
10.344  Ni foueat, quin se spoliat, qui interficit ambos.
10.345  Fuderat aurato rutilos a uertice crines
10.346  Festa dies, quum solis equi se gurgite promunt ❦
10.347  Oceani, glomerantque

noua uiuentis templi sibi festa sacraret.
10.357  Est locus hic ingens, quem machina quinque reflexis
10.358  Porticibus claudit, quo quum pluit imbre per altos
10.359  A tectis omnis se colligit unda canales.
10.360  Nomen habet triplex domus haec, Bethsaida fertur
10.361  Hebraeis, latiis piscina, probatica graiis.
10.362  Plurima languentum miseranda cubilia passim
10.363  Fusa iacent intus, tota et sternuntur in umbra.
10.364  Loripedes, oculis capti, et quibus arida

uiuaci stipite raptum
10.457  Verbigenae uocis diuina tonitrua, et imbrem
10.458  Suscipiet, uiridemque nouo de semine uitam,
10.459  Vtque pater mens ipsa suo est in numine uiuax,
10.460  Sic dedit ut nati lux in se uiua nitescat,
10.461  Hinc habet aeternas lege omniparente secures
10.462  Iudicis humani, uobis ea mira uidentur,
10.463  Desinite id, quia tempus erit, quo cuncta tonantis
10.464  Corpora uoce data, et reserata sepulchra patebunt.
10.465  Procedent operata manu uictrice

insana uoce Leones,
11.137  Nonne palestinum bene te samarita uocamus?
11.138  Iure sebastentem, stygii quod principis Arcam.
11.139  Haec in se iaculata tulit conuicia Christus
11.140  Aequanimis, miti responso et temperat iras.
11.141  Nil habet infoelix in nostra spiritus Arca,
11.142  Quumque mei patris uenerabile nomen honestem,
11.143  Vos inter sine honore fui, popularis haberi
11.144  Nil quaero, patriae quum sit mea gloria curae.
11.145  Est meus ille pater quaerat qui et iudicet,

11.667  Et totum nube et flammis circundare montem.
11.668  Tecta paremus ait nostro hic castrensia bello,
11.669  Prima dicanda tibi, Eliae altera, et altera Mosi.
11.670  Ebrius o, quid ais tali dulcedine Petre?
11.671  Non locus hic, aut tempus habet, quod poscis agendum,
11.672  Talia promissas nec habent tentoria claues,
11.673  Nec tria castra satis, sed erunt tibi multa sub una
11.674  Militia, totusque tuis in legibus orbis,
11.675  Nec sic uenturo dabitur tibi gloria regno.

solo cathedras, mensasque profuit,
13.186  Efusi mensis nummi saliere sonantes,
13.187  Alarumque sinus trepidae soluere palumbes.
13.188  Haec super adiecit depulsis uerba profanis.
13.189  Quae domus orandi diuino codice sanctum
13.190  Nomen habet, modo sit per uos spelunca latronum.
13.191  Tum quibus ignoti sub auara nocte colores,
13.192  Iniustique pedes, et inaequales incessus,
13.193  Accessere, quibus data lux, et rectus eundi
13.194  Gressus, ut aequatis agerent uestigia plantis.

si quis mihi Marte ministrat,
13.287  Post mea signa gradus ducat, mea castra sequatur.
13.288  Cum duce miles erit, mea laus et adorea coelo
13.289  Milite cum communis erit, pater omnibus unus.
13.290  Haec mea nunc anima instar habet mare quo fremit undis,
13.291  Et turbata sonant late uada littora circum.
13.292  Quid loquar? o, genetor tu me eripe turbine tanto
13.293  Tu mihi firma salus, ab iniqua hac temporis hora.
13.294  Iccirco hoc ego tempus ago, pater optime nomen

omne metallum
14.64  Commississe uiris campsoribus, unde reuersus
14.65  Ipse auri usuras petiissem, et foenora sortis.
14.66  Tollite mnam sterilem, quae munere fluxit inerti,
14.67  Ignaui e manibus serui, et date dena tenenti,
14.68  Quisquis habet, quod adhuc pluri magis auctus abundet.
14.69  Atque expers uidetur eo, quod habere uidetur.
14.70  Et seruum, uecors et inutile dedecus, illum
14.71  Proiicite, exterior quem mox absorbeat ignis,
14.72  Fletus ubi, horrendoque alternat frigore

14.389  Quum gemit, et tristi pro corporis angitur aestu.
14.390  Sed postquam enixa est foetum, dolor euolat omnis,
14.391  Nec meminisse potis pressurae gaudia propter,
14.392  Quod nouus aetherias homo luminis exiit oras.
14.393  Ac uos moeror habet, uorat, obruit, et premit alte.
14.394  Ast ego uos iterum uisam, et iucunda uoluptas
14.395  Mecum erit in uobis, hanc nemo tollere possit.
14.396  Haec libuit dixisse, mari quo portus ab alto
14.397  Et tranquilla quies uobis

et auara libido.
15.72  Decernunt igitur precio hoc in ualle propinqua,
15.73  Siloes qua stagna natant. Quem figulus agrum
15.74  Possidet, hospitibus mercari in funeris usum.
15.75  Nomen Acheldemae memorabile sanguine Christi
15.76  Fundus habet, cecinere pii quem carmine uates.
15.77  Iamque dei Matris miseras illapsus in aures
15.78  Nuncius, inque animam crudum defixerat ensem.
15.79  Dum praesaga graues in pectore uolueret aestus,
15.80  Et dum sancta deos ex se dea parturit omnes,

in te omnis, qua te seu tollere tigno
15.379  Sublimem libeat, seu uinctum absoluere possum.
15.380  Christus ad haec, in me iuris tibi nulla facultas,
15.381  Nec fas esse potest, nisi desuper, ille cerastes
15.382  Maius crimen habet, qui me tibi tradidit atrox.
15.383  Pontius hinc igitur studio contendit inani,
15.384  Liberet ut Christum rabidae de fauce procellae,
15.385  Ni fremitu populus, ni tam Synagoga reclamet.
15.386  Caesaris esse negas hunc si dimitis amicus,

parvam erga me provisionem fecit nec salaria debita mihi dedit, Maiestas Regia hoc anno pene nullam de salario meo fecit mihi provisionem et cum ab amicis 19 solicitus scisitassem, relatum habui, quod Regia Maiestas habet in opinione, qualiter Vestra Sanctitas tum persone mee, tum etiam servitoribus meis, quos in 4or castris teneo, sufficientem de salario meo fecisset provisionem. Ideo humili prece, qua possum, amore Dei et servitorum meorum et

Duo sunt potissimum magistratus in Hungaria, quorum prudencia, authoritate, industria hoc regnum regi consuevit: cancellariatus et the saurariatus – nam de palatinatu nunc nihil loquor. Cancellarium habet Vestra Sanctitas illum, quem voluit, si nulla alia re, certe integritate et fide tam erga Se, quam erga regem et regnum nemini cedentem, id, quod ego de eo constantissime polliceor. Sed cancellarius, qualiscumque et quantuscumque

magis quoniam nobiles uiri, qui ubique locorum in pręcio habentur, et natura, et institutione, et suorum exemplis (quos rari sunt qui non imitari uelint) ad uirtutem accenduntur. At uilis et indocta multitudo nulla maiorum habet uestigia quę sequatur nisi turpia, quorum magis conduceret obliuisci: quocirca ingenuis disciplinis non tam ob ignauiam, quam quod hortentur ad uirtutes, infesti sunt: quas si quando nanciscuntur, uidelicet

deprehenditur: illi studio persequendarum ferarum allecti laboribus haud animum intendunt, hi, quum pretermodum uocis harmonia capiantur, plęrumque fidium discordiam non recte percipiunt; utcumque tamen sęse res habet, quoniam modo Zeusis, Phidię, Timantis copia caremus, nec ipse arti pingendi sum initiatus, ea conspectu uicissim tibi describam, et in breui formula collocabo. Haec igitur adiiciantur ad opes et fastus imperatorios,

illius descriptione, si introspicimus, in aperto est, dum exponens Ioannes, seu uerius unus de septem Angelis, Ioanni uisionem, quam uidit super damnatione mulieris meretricis, sub nomine Babylonis intelligit hanc urbem. Mulier inquit, quam uidisti, est ciuitas magna, quę habet regnum: Quod de regno spirituali uult intelligi, super reges terrae . Apc 17, 18 Roma ab

minus illius calamitate commoueor, quam eius ipsius oppidi, quo me primum nascentem excepit, aduersis rebus perturbarer. Cum igitur esset hoc in loco mihi pro more dicendum, non potui, cum esset animus dolore occupatus alia de re orationem instituere. Vbi dolet, inquiunt, ibi manum habet. Quare cum assidue aduersaretur ob oculos eius urbis direptio atque incendium, Romana beneficia. quae nobis leges, quae religiones, quae omnes honestas disciplinas tradidit, denique a qua plura beneficia, quam ab ipsa patria, in qua quisque genitus est, omnes

atque ornare potest. Longe igitur fallitur, si quis tale ingenium tantam iracundiam cadere existimat, ut ullas quamuis magnas iniurias hoc modo ulcisse uoluisse uideatur. Ille uero priuatim dolorem, uel urbi ipsi, a qua imperii nomen habet, uel tot sanctissimis aris, uel aliarum gentium quae suas Respublicas sine huius urbis consilio tenere non possunt, utilitati condonassent, quamuis iratus, si licuisset ei praesenti, rem subitam minimeque expectatam regere ac gubernare. Quare Caesar nullo modo in hac

Mitte meos ad me, Fernande, remitte volentes,
Cur retines nugis viscera nostra tuis?
Nil agis, invite, qui frena imponere tentas,
Altera jam quaeras, altera regna tibi.
Desine jam tandem, jam desine velle quod optas,
Nil agis, invite, quod petis, alter habet. Michaelis Wrantii Dalmatae, adolescentis, ad Sigismundum regem patrem de coronatione Sigismundi filii.
En, Sigismunde, tibi, quod tota mente petisti
Tempus adest,

eligitur, regni te insignia vivo
Suscipit. O felix terque quaterque parens!
Ambigo, quis vestrum est felicior: ille parente
Tam claro, vel tu tam lepida sobole.
Felix ille quidem, tu non minus: ille paternis
Dum fruitur monitis, tu pia dum moneas.
Quando habet a primis patrem, quem imitetur, ab annis,
Ne desis gnato, dum tibi fata sinunt.
Nam si pulchra patris fuerit praecepta secutus
Et tibi erit similis: Sarmata, tutus eris.
Ergo age, cresce puer, chari spes magna parentis:
Subdere se cupiunt sceptra Polona

in patria: nam postquam nihil ad me huc scripsisti, putabis me non mouisse pedem e domo. presertim quando addidisti in tuis litteris ut a te expectarer. Aduersa ualetudo magnifice domine tue consortis honestissime matrone uehementer me male habet, optoque ex animo, ut te nosque tuos omnes reddita pristine sanitati exhilaret. Miror de eliberatione sororii spem refrixisse, quum omnino iam transactum esse oportuit, quemadomodum ferebatur. Litterę mee, quas ad te per manus Christophori

apud regem provideret, et aliorum etiam principum Christianorum atque inibi Paulo etiam archiepiscopo de Strigoniensi, Petro item Perenÿ tunc captivo regio, paulo ante waiwode Transilvano – quos ambos superius nominavimus – gratiam a rege impetrat. Res in hunc modum se habet. Nunc 55 Joannes in regnum restitutus regni etiam corona, quam Ferdinando traditam fuisse diximus, recuperata nihil aliud querit, nisi pacem et quietem suam et regni sui et amicitiam principum Christianorum, Sedis autem Apostolicae paternam benedictionem. Ferdinandus, si adhuc

Sanctitatis Vestre neque accedet neque decedet sue maiestati de regno transierunt enim tempora illa. Accedet tamen multum et Vestre Sanctitati et sedi apostolice, quia autoritas Vestre Sanctitatis, que nunc pene nulla est hec reminiscet, habet enim hic Sanctitas Vestra servitores sinceros, paucos tamen, qui hanc rem sincere promovebunt, cum enim viderit rex meus et Hungari partem suam sequentes, qui multo plures sunt adversariis, Sanctitatem Vestram curam de eorum salute

pictus sistit formidine terror.
2.99  Consilii arcani princeps decreta superbus
2.100  Improbat, et faciem, coelum tanquam execret, alto
2.101  Deturbatus habet; ruit una turba fauentum,
2.102  Telluremque petunt coelesti sede relicta.
2.103  Mutantur cultus, mutantur et ora cadentum,
2.104  Naturę

3.713  Materies, neu crede tamen, quod corporis haurit
3.714  Panis materiam, faciat uel forma quod ipsum
3.715  Esse Dei corpus, naturam protinus illud
3.716  Non habet hanc, specie sed tantum delitet ista.
3.717  Sed non materiam species hęc constitit extra,
3.718  Conueniens at utrumque simul non perficit illud,

subit. . . 137 potestas] Lc 22, 24-25 hic occassio mensę,
4.131  Quisue habet ordiri, certamina mutua crescunt,
4.132  Inque uicem primas cedebat quisque propinquo,
4.133  Et studia alternant, quod ore redarguit ille:
4.134  "Mos est hic regum, nam tanti

8.677  Vsque adeo fraudum fallax audacia creuit,
8.678  Vt sontem faceret uerbo factisque potentem,
8.679  Nobis quem arguerant promissum ostenta prophetam.
8.680  Non habet ulterius quo nunc excrescere possit
8.681  Flagitium, domino latitanti inferre reperti
8.682  Ecce manus, hodie quem cęde necauimus atra,

suffulta columnis
Marmoreis vbi saepe senes spatiantur anheli,
Conueniuntque Patres, tumque hic, seu publica tractant,
Siue sedent celsa ad subsellia, iuraque reddunt
Vnanimes populis, quod adhuc vestigia priscae
230  Libertatis habet; nam nulli addicta tyranno
Vrbs fuit haec, durum non vnquam pertulit olim
Seruitium: nunc compositis laeto ordine rebus
Sponte sua, 46) Id contigit anno 1420. non vi, non bello victa, nec armis,
Sub

quam pro tot officiis meis et tua modestia, reposcis; Statilium fortunae tuae eversorem, regem fortunarum direptorem appellas; vindictas tuas in Deum, nunc demum Christianus effectus, rejicis; Grittumque, idolum illud tuum amplissimum et spei tuae cornucopiam, indigne, quemadmodum habet epistola tua, peremptum obtrudis ac declamitas. Vide quam opportune, quam egregie pro reditu tuo in Hungariam laboras; quas principi pro gratia nuper per Hieronymum Lasky tibi impetrata gratias habeas; quas Statilio referas, qui te quingentis ducatis a captivitate, jam morti destinatum, et

reddantur, ipse vero commodius arma ipsorum sustinere atque arcere possit, sciens Hungariae regnum semper christianae reipublicae fortissimum ac indefessum exstitisse propugnaculum. Venire itaque maturat cum ingenti exercitu et bombardarum apparatu, nec tamen, ut ab exploratoribus affertur, habet ultra quam centum quinquaginta millia equitum, janizariorum ad summum octo. Iter per Transalpinos instituit, Moldaviam prius subacturus, deinde in Transsylvaniam cogitat. Una omnium vox est, ibi personaliter hiematurum, utinam non cum maximo nostro malo. Dicitur etiam jam et sanzachatus ex

tanti episcopi probe in tuo servitio gerere. Si usui tibi non fuerit, dignabere saltem mea gratia alibi de loco honesto illi providere. Quod si mea hac commendatione Marinus Caboga apud te consequitur, Antonius Wrancius praecipui favoris loco accipiet, cognoscetque fiduciam suam, quam in te habet collocatam, firmam, veram et constantem esse, nec minus fructuosam, tibique omni studio, opera atque observantia sedulo gratificari conabitur. Feliciter te valere desidero. Budae XIII. kal. Januarii

nos et vos pax constare poterit, si vel a vobis vel a nobis non castigabitur. Perfidiam eius accusabat. [Verba Rustan Bassa] Dixit etiam: Nonne melius est regi tuo dare illas quatuor civitates et habere pacem ethernam, quam et alia que habet in periculum adducere? Melius, inquam, si defendere illas non valet. Possetne, inquam, de pace transigi equis conditionibus? Hic diu cogitavit, et omnino nihil respondit. Sic finito colloquio ego discessi, nec amplius ad eum redii, nisi postquam fui

inveni tabellarium Ragusinorum ferentem literas ad Thurcum de clade regis Francie ad Parpininum facta-, unus ipsius regis nuntius precesserat uno die, quatuor magnis itineribus eum sequebantur, dicebant, missos esse petitum auxilium a Thurco. Nam et per alios, quos habet Constantinopoli, mirabiliter sollicitat pro classe, ut fecit anno superiore ad impediendam Cesaream M.tem divertendumque malum a Gallia, vereor, ne Apuliam classe invadant, quod sperant sibi ex sententia successurum opera exulum. Nam et Murat Beg ex

Antonius Verancsics Paulo Murany S. P. D. Cur gratulationis huius meae in nuptiis Sigismundi Augusti Poloniae Regis habitae tam pertinaciter exemplum ad te mitti contenderis, non video. Nihil enim habet in se dignius, quam quod ex sententia Reginae meae habitam putem. Misi tamen, ut mutuae nostrae amicitiae, cui ambo nihil unquam negavimus, morem geram. Ceterum oro vehementer, ne cuipiam eius feceris copiam. Nam etsi fortasse aptius recitata piacuit: vereor tamen, ne

sagacitatem in facie squallore situque pene confectam: saepe vsu venit vt ii, qui sibi oculatissimi videntur, suis tamen in rebus plurimum caecutiant: quae res multos mortales omnibus temporibus perdidit, ac in futurum perdet. Quod si inquam ita se res habet, in quo tamen opere praeclarius extinguar? At vide inquit, ne sit hominis inconsulti, dum quaerit aliena, ne etiam ea, quae domi habet, amittat: haec est illa Thaletis sapientia metientis coelorum spacia, et non cernentis fossam ante pedes in quam prolapsus cecidit:

quae res multos mortales omnibus temporibus perdidit, ac in futurum perdet. Quod si inquam ita se res habet, in quo tamen opere praeclarius extinguar? At vide inquit, ne sit hominis inconsulti, dum quaerit aliena, ne etiam ea, quae domi habet, amittat: haec est illa Thaletis sapientia metientis coelorum spacia, et non cernentis fossam ante pedes in quam prolapsus cecidit: Quorsum attinet vmbram quandam sic appetere, vt obliuiscaris tui ipsius? Quod si qua sapientia inter mortales habetur, illa certe, vel alias nulla est, suis in

doctoribus, tanquam virgula diuina suppeditari sibi gloriabuntur? quae esset aequitas, quum vna eademque cunctis mortalibus et caelestis et terrena origo est. Si virtus ab aliis pararetur maximis laboribus, aliis oscitantibus, et crapulam eructantibus sponte per os incurreret, res longe aliter habet: nam in arduo sita est, ac vallatur vndique locis asperis et praecipitibus: plurimum sane sudandum est, priusquam eo quispiam pertingat, quamuis radices amaras habeat: fert tamen fructus suauissimos: ergo inquit superuacua sunt munera legesque parentis naturae ad vitam

in tantam animi atque ingenii claritatem euasisse, vt ex iis Tyrannus ille Turcorum eligat, quibus cum de statu rerum suarum consultet, quos classibus et exercitibus praeficiat: quum fratres eorum et cognati rudes homines non magnopere vincant prudentia bestias, inter quas degunt. Sic profecto res habet, vt homines caeteris praestant animantibus, ita literarum imperitis eruditos antecellere. Quid tu ad haec vir optime? contradicere pergis? an satis factum putas? Commode inquit plaeraque ad persuadendum attigisti: Verum adhuc vrget me quidam scrupulus. At nos

maior labes existimatur nimia copia ocii, quo et animi quoque vis et acies vehementissime labefactatur et obtunditur, et quasi rubigine quadam obducitur, stuporemque contrahit: haud aliter ac neglectus et incultus ager, qui sentes et spinas noxiasque solet herbas producere. Et mens quidem ita se habet ad perturbationes, vt arx ad hostes: Nam et ab illis facillime irrumpitur in animum stupentem desidiaque corruptum, et ii absque negotio arcem neque custodiis, neque vigiliis munitam occupant. Iam plane inquit intelligo te dicturum remedia compescendis perturbationibus a

varietatem, et iniurias hominum ac temporum, omnes denique casus externos floccifaciet: vtpote qui cunctas res humanas se ipso ducit inferiores, omniaque sua, non in cuiusquam praesidiis, sed in suaipsius virtute collocauit. Tanta quidem reuerentia sapientiae non priuatim modo, sed publice quoque habet, vt nullus mortalium, quantumuis audacia opibusque polleat, possit tamen conferri cum illius authoritate. Accaepimus saepe inter ciues grauiter tumultuatum factis interdum secessionibus. Ceterum interuentu atque adeo conspectu viri sapientis, ciuibus pudore deterritis, cecidisse arma de

vis, et inclinatio nunc ad has, nunc ad alias res per seminis propagationem haberentur, nonne partus sequerentur vndequaque naturam progenitorum? Et a sapientibus sapientes, fortes a strenuis, et rursus dementes ab insanis, Ingavi procrearentur ab inertibus? Caeterum longe secus res habet: exemplis siquidem contrariis scatent monumenta omnium temporum: et nobis quotidie ante oculos obuersantur stirpium huiusmodi et fructuum varietates: quippe frequenter iucundi proueniunt ex acerbis, salubres ex pestiferis, nec stolidis filiis assequentibus acumen parentum, et ex mentibus

a sensibus: quippe hominibus quibusdam vel a die natali, vel in cursu aetatis mente captis, sensus tamen integros manere non ignoramus. Libet autem quaerere, quo tum ratio abiit? vbi exulat intellectus? an peregrinantur apud Anthipodas? Anima, igitur quum excesserit e corpore, nihil commune habet cum corruptione, vtpote quae existat separata prorsus a materia: quid aliud dicemus nisi migrantem e corpore ad alias sui similes in caelum subuolare animas? Quod genus hominum apud Thurcos obseruatur summa cum veneratione, quod persuasum habent, eorum animas tantisper dum illi

mysterium est, propter uerba confessionis, quae ante circuncisionem requiruntur, erecto pollice manus PARMACH dicto, haec uidelicet, quae supra ostendimus in templis descripta. Puer ob id non defertur in templum, sed in domibus parentum circunciditur. Huic solennitati saepe interfui, quae ita se habet. Primo conuocatis amicis ad conuiuium, quibus satis delicata parantur fercula, ex omni genere carnium, quo ipsis uesci licet, et passim (ut apud ditiores) bos caeditur, in hunc excoriatum et exenteratum includunt ouem, in qua gallinam, et in illa ouum, quae integre assantur ad splendorem

DE MATRIMONII contractione. MAtrimonium eorum lingua EVLENMECH uocatum, tale est. Coeunt nuptiae sine iuramento, accipiunt plane indotatas, propemodum emere coguntur, contrario (quam olim apud Romanos) more, ubi gener emi solebat, non nurus. Nil habet sponsa in corpore cultus uel ornamenti, quod non cogatur a soceris redimere. Diuortium apud illos faciunt improbi mores, uel infoecunditas: cognoscit de istis rebus iudex ipsorum. Inter seruos emptos etiam matrimonium permittunt, sed geniti ex illis uernae fiunt.

DE TVRCARVM DE MILITIA Cap. II. HAbent omnes unum Regem qui illorum uocabulo HVNCHER OTHMANLARDAN SAHI TSVLTAN TSVLEIMAN, modernus ita appellatur ab eis, id est, Imperator ex Othmannis Sahi Princeps Solomon, qui nunc habet filium primogenitum, uiginti (uel circiter) trium annorum MVTSTAFA uocatum, excellentem suos antecessores tyrannide, atque crudelitate, saepe insidiantem patri, ut si quomodo posset illum occidere, ob libidinem dominij. Habet Rex sub se duos duces siue Satrapas

ab eis, id est, Imperator ex Othmannis Sahi Princeps Solomon, qui nunc habet filium primogenitum, uiginti (uel circiter) trium annorum MVTSTAFA uocatum, excellentem suos antecessores tyrannide, atque crudelitate, saepe insidiantem patri, ut si quomodo posset illum occidere, ob libidinem dominij. Habet Rex sub se duos duces siue Satrapas TSAMGIACH BEGLER uocatos, Europeum et Asiaticum, quibus subsunt praesides minores TIMARGILAR dicti, quorum imperijs parent milites ordinarij, qui si cessant dum ad expeditionem euocantur,

negocijs, in dubio est. Omittam quoque omnes electores Romani Imperij, Satrapas, Consiliarios, et summi Pontific. Pontificis proceres, qui omnes in te honorando et venerando mirifice consentiunt. Imo ipse Carolus Ro. Imperator tanti te habet, eaque veneratione et charitate amplectitur, vt te suum vicarium locumque tenentem in Comitijs ordinum Imperij in Germania fecerit. Iam igitur cum et ego deuotionem animi mei erga tuam amplitudinem declarare vellem, nihil habebam nisi istud Turcicum vaticinium quod offerrem: quod

magnatibus post Imperatorem et Regem. Praeterea et rex Persarum eodem nomine ab ipsis solet appellari, sed saepius fit, vt vocetur Sultan) quod nomen designat principem, vt Sahi Sultan Zmail) quia hic modernus rex Persarum Sophi, habet proprium nomen Zmail) quod significat Ismaelem. Habent et aliud nomen dignitatis regum, Hunker) sed hoc nomine nullum audiui vnquam, vel ex Christianorum vel infidelium regibus appellari, praeterquam ipsum Suleimannum eorum regem qui nunc rerum

siue Kaur) id est, Christianus: Gyaular siue Kaular) id est, Christiani. Sed Csiafer) etiam sine illa terminatione quae plurali attribuitur numero, multitudinem nationum designat: sed quia textus habet Csiaferun) estque genitiui casus per additionem un, vt Csiafer) id est, gentilis in nominatiuo, Csiaferun) id est, gentilis in genitiuo, quasi dicerent gentilis regis.

anno? Quamobrem sunt inter eos qui singulos an nos computant pro singulis annis Iubilei, qui quinquaginta annis olim constabat, alij singulos annos singulas centurias annorum significare credunt. Nec desunt qui vnum annum trecentos quinquaginta sex annos continere existimant, quot nimirum dies habet annus solaris. Caeterum quemadmodum oracula non nisi ex euentis recte intelliguntur, ita certum et diffinitum temporis spatium intelligetur cum res extiterit. Eufi iapar) id est, domum aedificabit. Per aedificationem domus significari putant,

non minus Constantinopolitano quam Romano imperio insignis sit futurus? Ferdinandus non minus in Hungaria quam apud Getas, Dacos, Scythas regnaturus, atque itidem rex Franciae suis ditionibus Asiam minorem ad diturus: Lusitani Aegypto potituri: Hispani tota Africa, Itali omnia littora quae cunque habet mare mediterraneum in sua potestate habituri. Angli quoque inter Turcas suum imperium amplificaturi. Nunc digladiamur pro vno et altero oppidulo, et post acerrimas praeliorum conflictationes, post exhaustas opes, nihilo imperio auctiores efficimur. Heu quantum pelagi

Frisiae, vna cum Traiecten Traiectensibus , decem milia equitum et viginti milia peditum, vel etiam maiorem numerum implebunt. Reliquiae Hungariae, Morauiae, Slesiae, Bohemiae, et quidquid ad Istrum, Sarmatiam, Illyricum sinus habet, facile sexaginta milia equitum produxerint. Quod si istis viribus in bella eatur, propi tiato numine, correctis moribus, in procliui erit vincere hostes fidei, recuperare Graeciam, et Thraciam, vbi adhuc maior pars hominum Christum colit, qui auidissimis votis expectant Christianorum

inquietus et seditiosus nebulo, qui primo quoque tempore, ne tota gens pereat, de medio tollendus esset. Quibus respondeo me satis probe Turcicae tyrannidis asperitatem nosse, sed tamen iam multos Christianos gubernatores ita se male gerere ut sint ipsis Turcis longe deteriores. Sua habet Deus consilia et iudicia, et nos homines nostra a diuinis illis plurimum diuersa. Ego hodierna die cum aliis hominibus dicerem, quod longe satius esset Christianos monarchas habere Budam, quam Turcum, et tamen ibi iam regnante Turco praedicatur Euangelium Iesu Christi; si Christiani eam urbem

adhuc inter tantarum pondera rerum
1.3.12   Paschalis memorem te facit esse tui?
1.3.13  Si penitus veteris non es oblitus amici,
1.3.14   Nec tua lethaeus pectora torpor habet,
1.3.15  Qualiacunque libens nostrae cape munera Musae,
1.3.16   Quae tibi sint animi pignora certa mei.
1.3.17  Et quamquam maiora tuo sub pectore versas,

neque ventosae laedunt te frigora brumae,
1.11.6   Tros puer assiduo quum super imbre pluit.
1.11.7  Hunc mihi non tribuit tantum natura decorem,
1.11.8  Inque comas nullum ius habet illa meas:
1.11.9  Hunc florem, has spinas, tenui contexuit auro
1.11.10  Egregia Dominae ducta sed arte manus.
1.11.11  Addidit argentum, necnon mollissima serum

occiduis properabat Classis ab oris,
2.4.136  Iamque per Ionios dat sua vela sinus,
2.4.137  Hispani hic aderant Proceres; hic Thusca iuventus,
2.4.138   Hic maris Ausonii quos habet ora duces;
2.4.139  Quosque Rhodos Siculo misit praetenta Pachyno
2.4.140  Incola Carpathii quae fuit ante maris.
2.4.141  Hic Siculae; ligurumque rates, clarissima bello

quo nota tibi sint omnia, percipe causas,
2.6.48  Cur videat placidi munera veris hyems.
2.6.49  Illius hoc Natura parens indulget honori:
2.6.50  Officiumque leve non leve pondus habet.
2.6.51  Namque, velut verni brumae sub tempora flores
2.6.52   Distinguunt pictis frigida prata comis;
2.6.53  Illius hoc nostro sic virtus floruit aevo,

nec docti versus celebrata Catulli,
3.2.52   Lydia nec latia facta beata lyra,
3.2.53  Nec Nemesis culti, nec Delia cura Tibulli,
3.2.54   Nec modo, quae tantum Cynthia nomen habet.
3.2.55  Digna nec ex priscis demum foret ulla puellis,
3.2.56   Ablueret niveos quae tibi vita pedes.
3.2.57  Sydera cur veteres non redditis invida vates,

Dalmaticae rarum decus Attice gentis,
3.6.152   Discute iam mentis nubila nigra tuae.
3.6.153  Aspice quid deceat vatem,quid denique, tantum,
3.6.154  Cui modo nostra parem non habet, ora virum.
3.6.155  Nec tibi sit tanti quanuis carissima coniux,
3.6.156  Quique tenax imis ossibus haeret Amor,
3.6.157  Immemor ipse tui videaris ut esse decoris,

4.3.58  Cogit, amicitiae praetenso nomine Regem,
4.3.59  Et longa exilia, et longinquas quaerere sedes
4.3.60  Non tulit hoc Caesar, subito sed comparat omnes,
4.3.61  Quas habet in ditione rates, citusque relatu
4.3.62  Eijicit infestos Lybicis de finibus hostes,
4.3.63  Disiecitque mari classes, atque ignibus ausit,
4.3.64  Multaque (quod longe ante

tandem poteris iam carpere somnos.
4.4.24  Iam video volitare Novi sub moenia Castri
4.4.25  Victrices Aquillas, et fulvi signa Leonis,
4.4.26  Et patris, aethereas qui claudere ius habet arces,
4.4.27  Iam video Euganeas per mille pericla subire
4.4.28  Moenia ad ipsa rates,depulsosque impete primo
4.4.29  Linquere desertos hostes sine vindice muros,

4.5  Interea iuvet haec, media quae noctis in umbra,
4.5  Dum venti, fluctusque silent, volucresque ferasque
4.5  Somnus habet, vitreae Bithynnius arbiter undae
4.5  Muscosa sub rupe sedens sine teste canebat
4.5  Ipse sibi, quum vicina sub sepe laterent
4.5  Naiades,

ad inferias, turtur nos ille vocabat,
4.6.67  Ar. Inferias Pontane tibi cape munera Musae
4.6.68  Parva meae, spargat violas, emittat acantos:
4.6.69  Fundat humus varios, quos habet novus annus odores,
4.6.70  Floret huic tumulo tellus, huic germinet arbos:
4.6.71  Dignus erat cui vernet humus, cui germinet arbos,
4.6.72  Pontanus, qui naturae nos abdita

SCULPTUM PETRI HECTOREI MATRIS. 1556
Hectoreae, Catarina, domus probitatis imago,
hic jacet, o quantum tam brevis urna tenet!
Cujus ab exemplo connectes undique lector,
quam memorem Famam, qui bene vixit, habet. 3. RESPONSUM PETRI HECTOREI EPISTOLAE AEPISTOLAE HIERONIMI BERTUCII, QUI AB EO SCIRE CUPIEBAT, QUA SIT AD SUPEROS ITER.

1552-1557
Ad superos, si scire cupis, virtutis alumne,
corporis exuto pondere qua sit iter;
hortulus ostendet noster, breve namque, quod optas,
in gelido sculptum limine carmen habet. 4. PETRI HECTOREI PHARENSIS CARMEN DE LY(A)EO LYEO.
Viderat Augusto proles Semeleia mense
fervere spumosis

hoc oppidum mons Almus, antiquis nostris Frusca appellatus, desinit, qui ab ora, quae Atthyam et Uylacchum arces discriminat, incipit, vinoque singulari notus est, cujus vitem Probus imperator primus ex Italia allatam plantasse dicitur. Habet hic mons XII. circiter milliaria longitudinis, latitudinis tria ubi latissimus, totusque omni ex parte per latera et radices vinetis cultus, juga sylvis amoenis virent ac densantur citra horrorem. Nunc, quod deplorandum maxime est,

sed id quidem ex auditu, quia sub ipsis muris Zalonkemeni transivimus, Titulium a longe inspeximus. Nec refert de ruinis, excidioque, ut putamus, dicere, quia cuncta ruinae, desolatio et solitudo habet. Hoc tantum adjiciendum duxi, quod Tibiscus amnis ex Carpato monte per comitatum primo Maromarusianum fluens, deinde per Cumanorum campos in superiore Pannonia sitos lapsus, Titulii alluit promontorium, quod habet in dextro latere.

desolatio et solitudo habet. Hoc tantum adjiciendum duxi, quod Tibiscus amnis ex Carpato monte per comitatum primo Maromarusianum fluens, deinde per Cumanorum campos in superiore Pannonia sitos lapsus, Titulii alluit promontorium, quod habet in dextro latere. Inde paulo ultra cursu provectus et in paludes sparsus, uno tandem ostio, Zalonkemeno opposito in Danubium cadit. Adjacet in hoc loco Titulio longior quaedam quam latior palustris planities, eaque adeo humilis et

sed nec violento nec praecipiti. Sine aestu veluti in amicitiam quandam et consanguinitatem invicem copulantur. Jam hoc loco eminet ripa paulo in aquas prominens, pendensque a septentrione et ortu et occiduo. Quicquid a meridiana plaga habet continens, id planum est et late fusum, nec nisi in tumulos et mediocres colles assurgens. Ubi vero Belgradum sedet, porrectum et aequale jugum est, quod et arcem et urbem simul sustinet. Verum in oriente ipsa urbs quadrata, in

in vetustum morem patentibus opertis,(?) tabulatorumque serie distinctis, magnitudine mediocri, Sopronio tamen nostro paulo amplior. Caeterum cornu tertio adverso amni opposita, in secundo, quo aquis alluitur, arcem habet, prorsus civitati insertam, et validioribus atque altioribus tribus turribus emunitam. Foris vero, qua in montem respicit, tota vallatur pomerio, quod in quolibet latere tria ostendit propugnacula, fossaque muro incrustata ac longe

in qua duo etiam colles existunt insignes et vicini inter se, alter Mezew-Somlio, alter Er-Somlio nuncupatus, hoc totum Varadino Petri et Zmiderovio velut sub oculis aut sub specula quapiam situm est, facileque ad occurrendum omni hosti habet facultatem. Unde quandocumque etiam in ditiones sinistri lateris Danubii Turcae excurrere solent, semper ad Varadinum Petri vadum habent, ut nullo alio loco commodius. Verum hic prorsus nos III. die Augusti

retulerunt. Graecum fuisse imperatorem, qui quum tutelare numen una cum uxore divam Sophiam habuisset, maritus Constantinopoli, uxor Ulpiani templa illi condidere, ab eoque tempore Ulpiani suppresso nomine Zophiae successit. Fluvium autem habet bipartito divisum propter molendina, quae intra urbem posita sunt, et ab ipsa urbe nomen obtinuit, magnus non est, nisi quum imbribus intumescit. Nos alterum ejus cursum in urbis limine, sicca rota pene, alterum parvo ponte

milliaribus confectis, occurrit pons, tenui, ut tunc erat tempus caniculae, amni impositus, quo perspecto cura diligenti, dignum descriptione judicavi. Ex quadrato lapide constructus longue est CXVIII. passus, latus minus IX. Quinque habet fornices, medias III. magnas et altas, extremas utroque in cornu mediocres ac humiles, sed majorum duae collapsae, trabibus erant reparatae, et quacumque fuit integer, communi lapide stratus est, habetque a lateribus ex quadratis

isque in linguae modum porrectus ac sinuatus ea ex parte, qua Strymonem respicit, et urbem recepit, in dextro latere Strymonis sedet una cum aliis. Urbs autem ipsa magnum occupat spatium, nec disjectas habet domos ut pleraeque aliae, quamquam hortis immixtas, et latiores quam altiores pro gentis suae moribus. Si quid insigniorum habeat aedificiorum, quod de omnibus civitatibus turcis dicendum est, id templa, balinea, sacerdotum

Pons longus est passus CCCXXV., latus VIII., altus sesqui hasta velitari in medio, ubi est altissimus, quia ad utrumque caput in declive pendet propter ascensum ejus faciliorem et pluviarum ex eo decursum. Fornices habet XXI. A mediis alias aliis omnes minores. Caetera, ut alius, qui est in amne Topolniza ultra Philippopolim, nisi quod ripae alvei pontis cornua sustinentes, et dextra et sinistra quadrati lapidis muro quatuor cubitorum altitudine

confixus est creberrimis vallis, et glarea exaggeratus in tumorem non impense altum, sed eo tenus, quo quum subita fluminis incrementa ingruerint, fundamenta pilarum ejus denudare ac subruere non valeant. Ab utroque autem latere vicum habet, et Trajanae viae jungitur, quae summo studio tenetur, et identidem reformatur. Vocatur autem Muztaphae pons ab authore Muztapha. Hic enim Bajazitti principis temporibus, gravi jam senectute effoetus et opulentus, quum

longa jam indigenarum industria in complures, easque amplas paludes infusae, ac in meatus derivatae plurium amnium speciem praebent. Quo fit ut mediis etiam caniculae fervoribus luto ea vita foedatur. Nomina autem Strymon tria habet: Hoc primum, quod et Graecis et Latinis commune est. Secundum Mariza, quod illyricum est. Tertium Mericz, quod turcicum. Caeterum, quum hodiernum ejus nomen recentiores quidam authores Hebro ascripserunt, Marizam appellantes, minime

deinde jussit, ut nomine peterem a dominatione vestra reverendissima opus ejus historiarum de rebus Hungaricis, promisitque se solum tantummodo visurum et lecturum, nemine participe facto; quare autem id optet, mihi non aperuit. Quod reliquum est, dominatio vestra reverendissima habet hic famam satis illustrem, meque hic viderunt quasi testem ejus magnitudinis splendide cum hac comitiva. Tamen mihi constitit, ita ut ferme exhaustus hinc abibo. De ejus legatione futura plena est civitas, et multi exoptant, praesertim amici. Ego hinc hoc triduo discedam in Dalmatiam, unde

erat, et pulchre accommodata ad ministeria sacra, et habitum sacerdotum ad talos usque indutorum tunicis ex bysso. Templum autem spectat ad ortum, posterioribus eius ad occasum tendentibus. et pavimentum totum est lapide constratum, tractusque habet aquae immittendae ad loca certa, quae immititur ad abluendum sanguinem hostiarum: quia in solemnibus festis multa millia iumentorum offeruntur. Aquae vero confluxus nunquam deficit: et quia fons intrinsecus magnus naturalem, et eam perennem scaturiginem

habet aquae immittendae ad loca certa, quae immititur ad abluendum sanguinem hostiarum: quia in solemnibus festis multa millia iumentorum offeruntur. Aquae vero confluxus nunquam deficit: et quia fons intrinsecus magnus naturalem, et eam perennem scaturiginem habet, et quia subtus terram sunt mira et inenarrabili arte aquarum receptacula, confecta per quinque stadia, quemadmodum apparebat undequaque circum templum, quorum singula habent fistulas infinitas, utrinque in se invicem emittentes fluxus: atque haec omnia in

et prospectum ab illo, qui primus hanc praemunitionem extruxerat. Urbis Hierosolymorum situs descriptio Civitatis vero amplitudo est mediocritate quadam temperata: quae, quantum colligere potuimus, in circuitu quadraginta stadia habet. Turres eius subtus videntur esse pervię, supra vero transitus usitatos habent, et sunt ad formam theatralem dispositę. nam quia civitas in monte est sita, sunt reflexae, et in se invicem pronae. Ad illos transitus sunt etiam parati ascensus graduum

qui abunde suppeditent res et Ascalonae, et Ioppae, et Iazae, Ptolemais similiter etiam Ptolemaidis, civitatis a rege conditae. Iam in medio istorum locorum est sita, nec ab illis multum distat, sed ipsa per se omnia abunde habet, cum sit et irrigua undique regio, et ad magnam securitatem munita. Iordanus fluvius Nam Iordanus, fluvius ille perennis, circumfluit ipsam, in se ab antiquo continentem non minus arvorum quam sex millia myriadum. Deinde ex

ad ipsorum nutrimentum attinet: sed etiam, quia quę invadunt, illa omnino corrumpunt, et reddunt homini inutilia. Et mustelę natura est peculiaris, quia hoc animal praeter iam commemoratam nocendi inclinationem et facultatem, hoc etiam proprium habet, ut auribus concipiat, ore vero pariat foetum suum. Quo significatur, hanc naturam et consuetudinem hominum esse impuram, qua quae auribus percipiant, verbis exaggerata, efferant ad alios malis involvendos, inquinantes in hoc se immundicia non levi, dum

alicui praeter rationem, neque potentia confisus ius tollis. Fere autem, quibus in negociis quis vigilans multum versatur, in illis etiam in somno animus eius occupatur. Hinc ergo, qui vigilans omnem cogitationem et actionem suam ad honestissima et optima habet destinatam, ille etiam in somno inde rectas habet commotiones: sicut et tu Rex perpetua es animi aequabilitate praeditus. Hoc etiam cum applausu audito, ad sequentem dixit: Quoniam tibi decimo loco est respondendum, ubi pronunciaris

ius tollis. Fere autem, quibus in negociis quis vigilans multum versatur, in illis etiam in somno animus eius occupatur. Hinc ergo, qui vigilans omnem cogitationem et actionem suam ad honestissima et optima habet destinatam, ille etiam in somno inde rectas habet commotiones: sicut et tu Rex perpetua es animi aequabilitate praeditus. Hoc etiam cum applausu audito, ad sequentem dixit: Quoniam tibi decimo loco est respondendum, ubi pronunciaris sententiam tuam, convertemur ad coenationem. Ex te

tuam amicitiam pertrahere studes. Hoc etiam approbato, sciscitabatur ex sequenti: 27 QUID esset dignum cultu decente, et exornatione? Ille inquit: Pietas. haec enim et ipsa est excellens quaedam pulchritudo, quae vim suam sitam habet in charitate, dono Dei: quam tu etiam possides, et in ea omnia bona complecteris. Ad hęc amico admodum applausu edito, ad sequentem dixit: 28 QUOMODO offensione aliqua imminutam gloriam recuperare posset? Ille

Bibliographia locorum inventorum

Frankapan, Bernardin (1453-1529) [1525], Bernardinus de Frangepanibus Clementi papae VII, versio electronica (, Modruš), Verborum 544, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapanbepist15250215].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1525], Stephanus Brodericus secretarius regius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 579, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15250930].

Kružić, Petar (m. 1537) [1525], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 490, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpetarepist15251005].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Kružić, Petar (m. 1537) [1526], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Senj), Verborum 555, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15260130].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus electus episcopus Sirmiensis, cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 653, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260317].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529], Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica (), 258 versus, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [vrancicmtomiciana].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].

Frankapan, Franjo (m. 1543) [1533], Franciscus de Frangepanibus Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 805, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapanfepist15330705].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1539], Petro de Gamratis episcopo Cracoviensi, versio electronica (, Buda), Verborum 300, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15391220].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1543], Paulo Murany epistula, versio electronica (, Alba Iulia), Verborum 101, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15430516].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum. (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbprognoma].

Vlačić Ilirik, Matija; Zigerius, Emerik (1520-1575) [1549], Epistola cuiusdam pii concionatoris, ex Turcia, ad M. Illy. missa, qualis nam status Euangelii et Ecclesiarum sub Turco sit indicans, cum Praefatione Illyrici (1549), versio electronica (, Tolna; Magdeburg), Verborum 1772, Ed. Stanko Andrić [genre: prosa oratio - epistola; poesis - epigramma] [word count] [zigeriuseepist].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Hektorović, Petar (1487-1572) [1552], Epigrammata, versio electronica. (), 34 versus, verborum 271, Ed. Sebastijan Žepić [genre: poesis - epigramma] [word count] [hektorpcarm].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Venezia), verborum 699, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580822].

Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report