Your search found 794 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-794:

Sanctos pugiles laureat, elevat, Hostem dum superant roscido sanguine, Regnans trinitas unitas. Amen. Hymnus III. Aurorae fulgor radiat, Jubar phoebi jam rutilat, Cum dies festa redeat, Clara reducens gaudia. Dignanter psallat hodie Plebs tota Regi gloriae, Qui Domnium in aethere Stolis ornat victoriae. Athleta

5. POPULOS NON PRODUCERE ELECTRUM
1.5.1  Quid manifesta adeo canitis mendacia vates?
1.5.2  Non placet id Phoebo; verum amat ille Deus.
1.5.3   At vos hoc omnes uno velut ore sonatis,
1.5.4  Populeum in ripis Eridani esse nemus,
1.5.5  Unde fluant rutilo simulata electra

1.50.10   Ut nec sol valeat videre, summo
1.50.11   Solus qui omnia cernit ex Olympo.
1.50.12   Tam servas vigili reposta cura,
1.50.13   Quam Phoebi Scythicos aves smaragdos,
1.50.14   Quam custos suus Inachi iuvencam,
1.50.15   Quam mala Hesperidum, pecusve Phrixi,
1.50.16   Nullo perdomitus sopore serpens.

1.177.17   Albertus pater et loquax Rubertus,
1.177.18  Gaudens lacrymulis anicularum;
1.177.19  Dilectis, age, dic valere Musis,
1.177.20  Sacras rumpe fides, et alma Phoebi
1.177.21  Claudo carmina da fabro Deorum.
1.177.22  Nemo religiosus et poeta est. 178. DE MARCELLI

regna premi. 273. COMPARATIO TROIAE ET PHOENICIS EXUSTI
1.273.1  Non secus e Phrygiis surrexit Roma ruinis,
1.273.2  Morte sua Phoebi quam reparatur avis.
1.273.3  Nam simul ac fessam solvit longaeva senectus,
1.273.4  Rursum e reliquiis, nascitur illa, suis.
1.273.5  Sed phoenice tamen melius iacet Ilia

COMPRECATIO DEORUM PRO REGE MATTHIA IN TURCOS BELLUM PARANTE
2.3.1  Rex pia Matthias in Turcos signa resumit,
2.3.2  Nunc age de toto numina adeste polo.
2.3.3  Da clavam, Alcide, iuveni, da, Phoebe, sagittas,
2.3.4  Mars, gladium; Pallas, Gorgona; Castor, equum.
2.3.5  Mulciber arma para non ullis pervia telis,
2.3.6  Qualia Pelidae, Dardaniove duci.

complures, oppida rara gerit. 402. MICHAELI VITÉZIO NEPOTI
2.41.1  Misisti clypeum nobis, si miseris hastam,
2.41.2  Martis ero, Phoebi qui modo miles eram. 403. EPITAPHIUM GEORGII MORE
2.42.1  Fida iacet nostrae tutela Georgius arcis,
2.42.2  Amissam Martis

tibi nos contra, barbara dicta damus.
2.71.3   Tempus erat cum me Musarum plectra tenebant,
2.71.4  Dulcis et Aonio potus ab amne liquor.
2.71.5  Nunc Marti miles, non Phoebo servio vates,
2.71.6  Obstrepit et molli, buccina rauca, lyrae. 433. BELENES
2.72.1  Brigida Belinis, sive haec tibi nomina,

fugax cervus, sive volucris ero. 3. IANUS PANNONIUS DE ANNULO, AD TITUM VESPASIANUM STROZZAM
3.3.1  Legimus, o vates, tua carmina, carmina Phoebo
3.3.2  Digna, nec Orpheis inferiora sonis;
3.3.3   Pulchra quibus tenerae commendas dona puellae,
3.3.4  Grata refers animo quae nimis esse tuo.

Seu quondam aequoreis, fluitantem Delon, in undis,
3.10.6  Aurea seu magni tecta Tonantis habes;
3.10.7   Huc ades intonsis, Paean formose, capillis,
3.10.8  Huc ades o medicae, Phoebe repertor, opis!
3.10.9  Te coluisse mihi teneris, rogo, prosit, ab annis,
3.10.10  Atque Sabaea tuis, tura dedisse, focis.
3.10.11   Scilicet auxilium Iuno parientibus

3.10.20  Spectat ab excelsi culmine Diva, poli.
3.10.21  Quisque suos Divum cultores spectat, et illis
3.10.22  Propitio semper numine mitis adest.
3.10.23  Tu quoque, Phoebe pater, lacrymas ne sperne tuorum,
3.10.24  Neu sinito vacuas praeteriisse preces.
3.10.25  Praemia digna manent, vinctum tibi cornua vittis
3.10.26  Taurum ad turicremos

3.11.26  Praebuit, et quantas, exigit usus, opes.
3.11.27  Quae cum corda fero producat idonea Marti,
3.11.28  Bella quibus semper sanguinolenta placent;
3.11.29  Tu potius Phoebi voluisti evadere miles,
3.11.30  Haud veritus citharam praeposuisse tubae.
3.11.31  Nam simul ac teneri permisit flosculus aevi,
3.11.32  Coepisti Musis invigilare sacris.

3.11.116  Ingratae mentis ne reus esse ferar.
3.11.117  At vos, lectores, ne fictis credite verbis
3.11.118  Me illi blanditias composuisse leves.
3.11.119  Sic vivam Phoebo, sic vivam gratus Ïaccho,
3.11.120  Ut mea de vivo pectore dicta fluunt!
3.11.121  Assentando quidem nam cur ego vener amorem,
3.11.122  Si me plus oculis, diligit ipse,

laudes cantabo tuas, et tura cremabo,
3.12.86  Quae legit in silva divite mollis Arabs. 13. DE CERTAMINE MENSIUM
3.13.1  Bisseni Phoebo certant dum iudice menses,
3.13.2  Primus in hos solvit Martius ora sonos:
3.13.3  Ipse ducem veteri statuit me Romulus anno,
3.13.4  Iussit et auctoris nomen habere sui.

matronas nomen adepta micat.
3.14.35  Formosa huic formam tribuit Cytherea decentem,
3.14.36  Huic pharetrata sacram, Diva, pudicitiam.
3.14.37  Huic Pallas multo replevit pectora Phoebo,
3.14.38  Edocuitque artes, Penelopea, tuas.
3.14.39  Cum quid acu insignit, Coas superare videtur,
3.14.40  Sidoniasque simul Dardaniasque nurus.

4.3.9  Cetera caeruleam Noctis variantia pallam,
4.3.10  Praestrictum radiis occuluere iubar,
4.3.11  Una tamen longe reliquis audacior astris,
4.3.12  Contemto Phoebi Stella nitore micat.
4.3.13  Quantus conspicuo rutilans fulgore cometes,
4.3.14  Nuntiat horrenda, bella cruenta, iuba.
4.3.15  Sed tu, (sive Iovem mavis te

Idaliae, seu tua flamma, Deae,
4.3.17  Sive novum coelo modo te Deus addidit ignem,
4.3.18  Ac solis fessae, iussit adesse, faci.
4.3.19  Felix cui soli fas est haud cedere Phoebo,
4.3.20  Non tantum noctis quae potes esse decus.)
4.3.21  Nil dirum, nil triste feras; sed lumine dextro,
4.3.22  Pelle procul quicquid fata sinistra parant.

4.6.108  Tempora maternis aequa maritus habet.
4.6.109  Nec (vatum ut fingunt mendacia) rapta fuisti,
4.6.110  Sponte rapi voluit si qua redire negat.
4.6.111  Nunc specie Phoebes tacitum metiris Olympum,
4.6.112  Nec tamen hac etiam sede pudica manes.
4.6.113  Nam quis te castam, quis dicat amore carentem?
4.6.114  Cum tibi lentus adhuc dormiat

in me vobis displicuisse potest?
4.8.81  Si scelera odistis, removete cruenta latronum
4.8.82  Agmina, sacrilegos, tollite mille viros.
4.8.83  Me servate, precor, Phoebi pia sacra colentem,
4.8.84  Dum saltem in lucem carmina nostra volant.
4.8.85  Plurima sunt nobis, summam poscentia limam,
4.8.86  Sunt quae dimidia parte parata manent.

Nunc etiam torrens Nilus redit, et pia Memphis,
4.12.76  Reddit lunato, mystica sacra, bovi.
4.12.77  Pannoniae in fluvios pluvialia toxica misit
4.12.78  Iam refugis Phoebi Scorpius ustus equis.
4.12.79  Quanquam non solis illos reor imbribus auctos,
4.12.80  Nec tantum guttas evaluisse leves;
4.12.81  Sed penitus gravidas terrae patuisse

4.12.151  Ergo vetus veterum verax est dogma sophorum;
4.12.152  Saepe homines igni, saepe perire salo;
4.12.153  Deleri et toties toties deleta renasci,
4.12.154  Omnia, Phoebeae scilicet instar avis;
4.12.155  Quae se morte parit, vitam cui funera reddunt,
4.12.156  Natalem cineres, ultima principium.
4.12.157  Nec certum quis scire potest, quotus

et vasto corpore plangit humum.
4.14.21  Adsunt et lenti sera ad iumenta sodales,
4.14.22  Nec pudet exanimum iam violare pecus.
4.14.23  Pande, age, si fas est, Phoebi soror, an ne feroces
4.14.24  Sola adeo cervos Martia Roma gerit.
4.14.25  Sic ego sic... quid tu tam grandia cervis
4.14.26  Ad nullos usus cornua nata putas.

ardua per praeceps gloria uadit iter. Hectora quis nosset felix si Troia fuisset? Publica uirtutis per mala facta uia est. Ars tua, Typhi, iacet si non sint aequore fluctus, si non sint homines ars tua, Phoebe, iacet. Quae latet inque bonis cessat non cognita rebus, apparet uirtus arguiturque malis. Dat tibi nostra locum tituli fortuna caputque conspicuum pietas quae tua colat, habet.

feritas sic te sęuire, Lycaon:
Vir fueras quando sanguinolentus eras. De Phitone serpente
Squamosus Phiton terra de matre creatus
Occubui telis, Phoebe superbe, tuis. De Daphne in laurum
Hęc laurus quondam uirgo Peneia Daphne
In lauro mulier, ni latuisset, erat.

Io in uaccam
Inachidos si flamma tuę te, Iuppiter, urit,
Qualis ad Europam diceris isse, ueni. Phoeton
Quo tibi, parue puer, Phoebei munera currus?
Excussus rapido, Phoeton, ab axe cades. Phoetusa, Iapete, Phoebe
Phoetontis miseri fueramus, Pade, sorores.
Nunc populi ripę,

Phoeton
Quo tibi, parue puer, Phoebei munera currus?
Excussus rapido, Phoeton, ab axe cades. Phoetusa, Iapete, Phoebe
Phoetontis miseri fueramus, Pade, sorores.
Nunc populi ripę, maxime Pade, tuę. Cignus
Dum queritur Cignus fatum miserabile fratris,

Ad Hieronymum Martiniacum
Hieronyme, Aonię quanuis nouus incola siluę,
Iudice me potis es dicier esse uetus:
Nam tua iam redolent Phoebeam carmina laurum
Et serta ex hedera iam tibi texta petunt.
5  Eia igitur biiugi cape celsa cacumina montis,
Quo uerę laudis semita pandit iter,
Et tecum comitem fratrem trahe, nanque duorum

Ad Nicolaum de Albertis
Quę mihi misisti, iuuenum doctissime, scripta,
Hęc admiranti sępius ore lego,
Ingeniique tui mecum noua liba rependens
Musarum et Phoebi censeo digna laris,
5  Non quia tu nostram tollis super astra Camenam,
Incultis solitam stridere arundinibus,
Sed quia uix puber iam proximus ire uideris
Vatibus antiquis Pierioque choro.

Iam pandit ramos fertque sub astra caput. Ad Phoebum pro Hannibale iuuene poeticę studioso
Sume lyram lauroque tuos pręcinge capillos
Et lętus uatem suscipe, Phoebe, nouum.
Carmina nam primis tibi promere coepit ab annis
Hannibal eximio pręditus ingenio
5  Atque idem facie pręstans et crine superbus,
Candida qui flauo colla colore tegit.

Hieronymum quo se tam bene iactet habet.
Huic admirantes plaudunt hominesque deique
Quum cytharam digitis pulsat et ore canit.
Hunc prędulce melos Musę sensere sonantem
10   Nullaque non Phoebi credidit esse sui.
Fama licet saxis alios placuisse ferisque,
Hic placet his quorum mens animusque sapit. De Diodoro statuario
Perdidit infelix

Ad Franciscum Natalem
Dum, Francisce, meum tollis super ęthera nomen
Assiduo cantu carminibusque tuis,
Efficis ut comptę mirer dictata Camenę
Ipsaque Phoebea uerba sonanda lyra.
5  Cingent Aonię lauro tua tempora Musę
Teque colit pręsens posteriorque dies.
Hęc dico non ut laudem pro laude rependam,
Sed quia me semper dicere uera iuuat.

omnes,
Irruet in uacuam barbarus hostis humum.
O utinam falsus uates sim uerbaque uentus
10   Nostra ferens auras dissipet in tenues!
Sed nisi discordes iungat commune periclum,
Phoebea fient uera magis tripode! Domino Ioanni Baptistę de Molino Spalati prętori bene merito
Qui Christum profudit aqua Baptista uocatur
Atque eadem noster nomina

tuis! In Iacotinum pessimum poetam
Quod rudunt, quod olent Iacotini carmina uatis
Et quod desipiunt, quęritis unde uenit?
Pro Baccho caprum, pro Phoebo stultus asellum,
Mentem pro Musis inuocat ille Malam. In criticum suorum scriptorum
Cur mea scripta notant multi, tua, critice, nemo?
Hunc qui

Languidum corpus duplicatque uinclis
Nec fugę spes est pedibus tenaci
compede uinctis.
Vos tamen, Musę, penitus precamur
10  Teque, qui quondam mihi non negares,
Phoebe, sublime citharam canenti
Ingeniumque,
Vlla si uestri maneat poetę
Cura, si uestrum liceat uocare
15  Quem furor dirus uetat et Cupido
Ire solutum:
Siue

eram, nunc Regis filia regum 5
Sedibus in superis regna beata colo. De Durato equo
Gloria nobilium iacet hic Duratus equorum,
Qui potuit currum, Phoebe, decere tuum.
Ocior hic uentis, Euro, Zephiroque Notoque
Non potuit mortem pręteriisse feram. De morte accipitris Marini
Accipitrem reuocas

15  Carcere concludit cęlibem, super igne micante
Nudato cogit protinus ire pede,
Mittit in ardentes flammas; tamen ipse superstes
Commendat Domino se sine fine suo.
Mox, ut adoraret Phoebi simulachra, iubetur,
20  In cinerem Phoebus sed reuolutus abit.
Turba sacerdotum tumidas exarsit in iras
Et sanctum perimunt confodiendo uirum.
Monstrauere suas uires pręstare deorum

1.1.79   Lex hominum uexat, tenebroso carcere punit,
1.1.80   Imperio legis carnificesque necant.
1.1.81   Musa colit facilem Phoebo cantante quietem,
1.1.82   Et fugit argutum blanda Camoena forum.
1.1.83   Ennius, Aonio dum iam dormisset in antro,

De nouem poetis Latinis
1.3.1   Iam nouem Musae comites sacrate
1.3.2   Ore facundo cecinere uatum,
1.3.3   Quos tulit Phoebo penitus fauente
1.3.4   Lingua Latina.
1.3.5   Principem uatum resono Maronem,
1.3.6   Qui canit Daphnym Cereremque

2.3.20   Et releget sacras corde tepente faces.
2.3.21   Nomine nil maius uatum, nil dulcius ore
2.3.22   Musarum; Phoebi cedite, cuncta, lyre!
2.3.23   Nasonem spiras certe redolesque Tibullum
2.3.24   Et, quod pretereo, Virgiliumque sapis.

2.14.15   Rure Minerua sua florenti gaudet oliua,
2.14.16   Ruricolae est gratus Palladiusque liquor.
2.14.17   Cetera quid referam? Fugiente sub aequore Phebo
2.14.18   Capto ego cum Musis frigora grata meis.
2.14.19   Vt, rogo mi Raphael, nostris tua numina Musis
2.14.20  

2.15.5   Et crescente die crescat prestantia forme,
2.15.6   Altera sit cultis Laodamia comis.
2.15.7   Nympharum sociam faciat castissima Phoebe,
2.15.8   Si cupiet fatis uirgo manere sacris.
2.15.9   Sed si coniugio casti gaudebit amoris,
2.15.10   Altera

2.16.5   Gnosiam summens ego nunc pharetram
2.16.6   Figam apros, ceruos rapidos et ursos,
2.16.7   Te sequar, magni soror alma Phoebi,
2.16.8   Tu meus ignis.
2.16.9   Osculum mollis ualeat puelle,
2.16.10   Syderum quamuis radios ocelli

2.29.6   Me miserum semper, fors mala, quid crutias?
2.29.7   Sapphica credebam iam leto condere cantu
2.29.8   Te, pulcher, Musis, Phoebe, fauente meis.
2.29.9   Nunc elegos iterum cogor cantare dolentes
2.29.10   Et premor, a! lacrimis protinus ipse meis.

celo
2.31.4   Et lunam fatis condoluisse suis.
2.31.5   Credo ego lugubres uestes sumpsisse Camoenas
2.31.6   Et puto Phoebeam tunc gemuisse lyram.
2.31.7   Tunc Charites crinem lachrymis rupisse profusis
2.31.8   Et memorant Nymphas ueluti ululasse lupas.

qui Castalios bibis liquores,
2.36.11   Credas tu mihi, melle dulciores,
2.36.12   Certe gratus es et nouem puellis
2.36.13   Et Phoebo quoque uatibus sacrato.
2.36.14   Laetantur Charites tuis Camoenis
2.36.15   Pulsantes pedibus theatra magna,
2.36.16   Et

bene me, scias, beatum,
2.36.27   Quod tanti celebrer uiri Camoenis,
2.36.28   Si digni fuerint mei uigores
2.36.29   Phoebo carminibus tuis sacratis.
2.36.30   Sed uates tibi gratias habebo,
2.36.31   Dum Phoebi radiis fruar coruscis,

digni fuerint mei uigores
2.36.29   Phoebo carminibus tuis sacratis.
2.36.30   Sed uates tibi gratias habebo,
2.36.31   Dum Phoebi radiis fruar coruscis,
2.36.32   Quod me perpetua lyra serenas,
2.36.33   Et te pectoribus meis tenebo,
2.36.34   Dum nostri

tibi cędit Amintas 7 . Tale tuum carmen nobis, diuine poeta, quale sopor fessis 7 . Nam neque me tantum uenientis sibilus Austri etc. 8 . Nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes etc. 9 . Proxima Phoebi uersibus ille facit 10 . Quorum stupefactę carmine lynces. Sola Sophocleo tua carmina digna coturno 11 . Et

diuine poeta, quale sopor fessis 7 . Nam neque me tantum uenientis sibilus Austri etc. 8 . Nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes etc. 9 . Proxima Phoebi uersibus ille facit 10 . Quorum stupefactę carmine lynces. Sola Sophocleo tua carmina digna coturno 11 . Et me fecere poetam Pyerides, sunt et mihi carmina 13 . Galli

superstitio 83 . Epimenidis pręsagia 86 . Pherecidis uaticinium de naue mergenda 87 . Delphicum oraculum quare omnium uerissimum putauit Croesus. Oraculum Phoebi anceps. Pisistratus oraculo non credens 92 . Colubri dedere prodigium. Vaticinium de Sardis 93 . Danielis uisio 94 . Prodigium quod Tarquinio exactionem a

est animi fida magistra tui.
1.2.43  Hinc Pietas ueneranda tuae sacraria mentis
1.2.44   Possidet et magno robore iuncta Fides,
1.2.45  Nec Phoebaea tuum uincant oracula pectus,
1.2.46   Ipsa nec insano numine plena Themis.
1.2.47  Concilium usque adeo caeli, Rex magne, mereris

dominam cantare libellis,
4.6.50  Vnica nec nobis Flauia crimen erit,
4.6.51  Quae mea cum niueis inuoluit scripta papillis,
4.6.52  Phoebaeo uideor blandius ore loqui.
4.6.53   Haec mihi pensetur merces; tu, Iane, labores
4.6.54  Venari ingenio nomina magna tuo,

cogis,
4.12.30   Tempore tu nullo consenuisse potes.
4.12.31  Semper et intonso laetaris crine, perennis
4.12.32   Nam tibi cum Phoebo fratre iuuenta datur.
4.12.33  Te cantu leuibusque choris hederaque uirenti
4.12.34   Lasciuoque decet luxuriare sinu.
4.12.35  Totus

Liberumque
4.23.18  Atque omnes Veneres Cupidinesque
4.23.19  Et diuos abigas proteruiores,
4.23.20  Sed Phoebum celebrem genusque Phoebi
4.23.21  Accersas, socios peculiares,
4.23.22  Andrea, tibi uatibusque sacris,
4.23.23  Necnon, quos facio ut deos priores,

5.4.115  Quadrifidum metitur iter, tibi lumine toto
5.4.116   Claruit et uinci est meliori uisus ab ortu.
5.4.117  Mox Venus et Phoebi propior comes aliger Archas
5.4.118  Lunaque noctiuago fauit uelocior axe;
5.4.119  Teque Herimanthaeus torua cum matre Bootes

artes
6.1.38   Aut sine uocalis laude placere lyrae,
6.1.39  Versibus hinc praesto est, hinc ille iacentibus aegris,
6.1.40   Atque instar Phoebi culmen utrunque tenet.
6.1.41  Inde prius quam te Rhacusam mittere passus,
6.1.42   Tam bene purgata labe politus eras;
6.1.43  Nam

nec properare meo.
6.3.111  Viuaces ceruos accersite, poscitis annos,
6.3.112   Ramosum cingant Delphica serta caput;
6.3.113  Graccula Phoebaeis redimita incede corollis,
6.3.114   Quodlibet annosum talia dona rape!
6.3.115  Si tamen annorum ratio est, accedere posset

referre cauis,
6.3.209  Totque repercussas uoces resonabilis Eccho,
6.3.210   Aemula et excaeptos reddat imago sonos.
6.3.211  Quare age Phoebaeas, uatum studiose, coronas
6.3.212   Incipe, quas magnus postulat ille dies,
6.3.213   Sint quem laetentur de more Palilia uatem,

nec sine mente sat est.
7.45.5  Nec sonet ore tenus sophos, aut ars rhetoris; in me
7.45.6   Agnoscat mores pagina sancta suos.
7.45.7  Phoebe, uale, ualeant Musae; pia numina Christi
7.45.8   Sin canitis, Musae, numina uestra sequor.

prodigiosa nouercae
1.5  Monstra Mycenaeo domuit superat sub rege, timendus
1.6  Victor, et Oechalicas euertit funditus arces.
1.7  Adsis, o Helicona tuens Iouis alma propago,
1.8  Numine, Phoebe, potens uario, siue aurea princeps
1.9  Astra tenes, seu bella geris, seu candida circum
1.10  Pieridum te turba choro ludente coronat
1.11  Enthea uocali modulantem carmina plectro,
1.12  Seu tua Latoo potius cunabula Cyntho

1.100  Montibus ediderim gemitus, scit tristis imago
1.101  Vociferans nostros planctus lamentaque nostra.
1.102  Quas ego non sortes, quae non oracula diuum
1.103  Tentaui? Sed uana mihi responsa dederunt.
1.104  Quin etiam Phoebi tripodes inimica canebant
1.105  Numina Nayadum te sub sua regna tulisse.
1.106  En quoque me falso frater delusit Apollo!"
1.107  Tunc tristis laetatus Hylas stetit Hercule uiso
1.108  Atque ait: "O magni

caeloque locauit.
2.43  Diuulsam membris animam insaturabilis Orcus
2.44  Deuorat; haec Stygiis centum damnata per annos
2.45  Errabit ripis horrendaque monstra pauebit.
2.46  Sed te per caelum, quod te manet, et iubar almum
2.47  Obtestor Phoebi et Dircaei Amphionis urbem,
2.48  Des ut opem misero quum tu remeabis ab umbris
2.49  Tristibus ad superas iucundi luminis auras oras
2.50  Manibus inferiasque meis atque aggere inanem

2.115  Iussit adire domos Erebi Stygiamque paludem
2.116  Transulcare rati magnam Plutonis ad arcem.
2.117  Hoc insigne mihi gestandum: robur et ipsa
2.118  Ferrea compago, sic Marti ferreus ensis,
2.119  Tela trisulca Ioui, Neptuno fuscina, Phoebo
2.120  Corytus calamique leues et thyrsus Iaccho;
2.121  Mercurio sic uirga datur. Nonne ipse tridentem
2.122  Pluto tenet gestatque suam Diana pharetram?
2.123  Quisque deus sua signa gerit.--- Proserpina quondam
2.124  Quod statuit

3.103  Ipse egomet sedesque meas Aquilone subacto
3.104  Sustollam super astra deoque aequabor Olympi."
3.105  Quem pater omnipotens caelo indignatus ab alto
3.106  Fulmine deiecit, compago laeua reuulsa
3.107  Mille deos secum rapuit, ceu lucida Phoebe
3.108  De caelo si lapsa ruat, quam mille secutae
3.109  Nocturnae per inane faces conuulsaque mundo
3.110  Sidera labantur. Sic Lucifer aethere summo
3.111  Aera per tenuem praeceps Acheronta sub imum
3.112  Decidit innumerumque cohors

facta tyranno.
3.328  Mox aduecta ratis bimari iam perfida portu
3.329  Stabat et incolumem mirantur Ariona nautae
3.330  Astantes domino coram et formidine pallent.
3.331  Haec dum per templum uulgo depicta tuentur,
3.332  Ecce coronati Phoebeis frondibus adsunt
3.333  Indigenae, qui facta canunt et carmine laudes
3.334  Herculeas super astra ferunt: ut fata nouercae
3.335  Prodigia atque odium domuit geminumque leonem,
3.336  Aeripedem ceruam, taurum, Stymphalidas, hortos

3.343  Contremuit percussa soror Iouis. Elicis umbram
3.344  Coniugis Admeti furuis e sedibus Orci
3.345  Aequoreoque rapis tu Laomedontida monstro."
3.346  Haec et mille dei laudes et gesta canebant.
3.347  Sed lyra iam reticet lassi Cyllenia Phoebi.
3.348  Soluite, Pierides, choreas et claudite fontes
3.349  Bellerophonteos: uestris sat lusimus antris! Philippi Beroaldi

5   Seu tibi Castalias 6 largitur Cynthius 7 artes,
6   Temperat et docto plectra Magisterio,
7   Eya age, nec tanta desistas indole foelix
8   Musarum et solitas ingrediare uias.
9   Phoebo redde Linon 8 , lacrymosaque fata rependas
10   Orphea 9 Calyopen dedidicisse 10 face 11 . ΤΕΛΟΣ

melifluis mellifluis condita nempe modis,
12.9  Quis neget Aonias Phoebo dictasse sorores
12.10  Illa suo, Phoebum concrepuisse lyra.

17.4   Phasiacas postquam sollicitauit aquas.
17.5   Troius Aeneas, dum conderet altera Phoebi
17.6   Pergama, sidereos transiit ille polos;
17.7  Per mare,

19.2   Secesus, foribus mihi reclusis
19.3  Ad sacras, uenerabilis, cohortes,
19.4  Phoebe, Castalios et ad liquores;
19.5  Non si Pindaricam chelym ferirem,
19.6  Sublatus Getici fauore plectri,

19.28  Pectus seu tetricae uelis nouercae.
19.29  Tu mentis dubiae bacillus et tu
19.30  Nostris pectoribus serena Phoebe:
19.31  Omnis terrificos motus repellis.
19.32  Tecum raucisonae Charybdis aequor,

19.80  Hic splendet, ueneratur inter omnes;
19.81  Solus Dominicus uiget, probatur.
19.82  Vt Phoebi uigor arduus minores
19.83  Praelustri faculas coma renidet.
19.84  Fasces purpurei nitent, curules

38.74  Deseruit, Venetum quod petat hospitium.
38.75  Scribe age, materiam tibi dat longissima rerum
38.76  Copia, Phoebeam docta Thalia lyram. 39. Tabellas alloquitur, ut eundem Franciscum secure adeant

39.12  Te traherem, nocuis haud mihi missa fores.
39.13  At quoniam facilis noster deus ille perennis,
39.14  Phoebe, tuus cultor conspicuumque decus,
39.15  Qui mea facundo carpsit praecordia uersu,
39.16  Cuius in extremo funere seruus ero,

40.10  Discam sed, totiens benigne lectis,
40.11  Et tangam citharae canora fila,
40.12  Quo possim melius placere Phoebo,
40.13  Quem tu perpetuo fauore curas.

42.25  Quare ego sacra sequar sacrae uexilla Diones,
42.26  Deponam tumido bella cruenta sono.
42.27  Phoebe pater, ualeas, ualeant Heliconia diuum
42.28  Numina, Mars, ualeas uosque ualete, duces.
42.29  Iam mihi mens rigidae surgit

sine, Petre, decus mutum, facundia nusquam;
58.24  Gloria nodosi te sine nulla fori.
58.25  Orba iacent sine te Musarum numina; Phoebo
58.26  Sordet inauratam sollicitare chelym.
58.27  Vrbis adaucta tuae seruasti moenia prudens:

Defecti Bromii Cererisque negatae
59.5  Nullus honos. Modicae stent oblectamina pacis.
59.6  Non ego laurigeri supplex celeberrima Phoebi
59.7  Numina, fatidicae uexem non sacra Sibyllae
59.8  Lintea. Philyrio procul absint docta magistro

tua. Roseis rutilans Aurora quadrigis
59.53  Vt, superinductae remouet cum pallia noctis
59.54  Nigra, rubet niuei uerax praenuntia Phoebi:
59.55  Intemerata micas. Pauitantibus aequore nautis
59.56  Ipsa faues, dulcis condonas praemia portus.

totus cui paruit orbis,
109  Hic erit, iniciat ni fera Parca manus.
110  Proferet imperium super et Garamantas et Indos,
111  Invideant propriis ni pia fata bonis.
112  Haec ego vaticinor. Christi Phoebique sacerdos
113  Vera cano, verum dicere uterque iubet.
114  Spiritus in nobis, spirante reponimus illo,
115  Credite, nam vates turba verenda sumus.

concita motu
4   Consertisque iugis artatum evaserat aequor
5   Puppis Hyperboreum Minyas vectura sub axem,
6   Peleus eximiis quum iam virtutibus auctus
7   Sumpserat Emathiae sceptrum populosque regebat
8   Haemonios, icto qua cognita pascua Phoebo
9   Amphrysus placido sinuosus flumine lambit;
10   Sed nec adhuc magnae Thetidis flagrarat amore
11   Nec sociare toros taedasque subire iugales
12   Certus erat. Coeunt proceres cladique precantur,
13   Fatalem Phrygiae terris ut

84   Torpet hebes telum, languet tibi dextera segnis!?
85   Quin, age, maioris spectat te pompa triumphi,
86   Auriflui cui nec Iovis aequiperaveris imbres
87   Nec molles habitus Lydae sub lege puellae
88   Clavigeri Alcidae nec amantis pascua Phoebi.
89   Sume arcum atque illo rursus praecingere telo,
90   Cui nec multiplici connexae adamante catenae,
91   Invius ipse mei non thorax Martis et aegis
92   Pallados obsistat, furvi non ora profundi,
93   Imperiurato qua Styx devolvitur

nimbis
160   Astra procellosos properent demergere soles,
161   Cur modo curvatam praetendat in aethere frontem
162   Cynthia, nunc plenum reparabilis attrahat orbem.
163   Cur eadem radios fratris populata micantes
164   Ingerat immodicum Phoebo male grata laborem.
165   Post tamen ipsa luat commisso crimine poenas,
166   Quam subito immissis pallens ac maesta tenebris
167   Nescit ab obiecta lucem sibi quaerere terra:
168   Haec et multa prius variis sibi cognita curis
169  

181   Heu! tantum arcanos percussi pectoris ignes
182   Suspirat laesoque rubor se prodit ab ore
183   Obductas retegens flammas. Ah, nomen amantum
184   Immemor imperii quoties tua lingua locuta est?!
185   Te suspirantem nascentis lumina Phoebi,
186   Te medius Titan, te serus conspicit Hesper.
187   Ignotae haud aliter flagravit amore Lacaenae
188   Iliaca quondam lectus Paris arbiter Ida.

189   Dumque morae impatiens amor est, dum fervidus alto
190   Aestuat igne

negarint,
205   Tracturum vacuam ventura in tempora vitam.
206   Nam quum sollicitus gentes percurrat et urbes,
207   Nil habet Ausoniae plaga, nil Germania dives,
208   Cognati nil regna soli, nil ultima tellus,
209   Quae iam declives currus Phoebique cadentes
210   Sentit equos, tanto dignum succedere lecto.
211   Inter tot tantasque nurus, quas obtulit orbis,
212   Anna placet: solam mens saucia cogitat Annam.

213   At Venus haec inter Paphia iam sede relicta
214  

testatur adesse phalanges:
257   Pensati est illic temerarius arbiter auri
258   Ensis et Ausoniae tot rapta insignia genti:
259   Parte alia Brennus per litora Graia cohortes
260   Sequanicas ductat, — iam se vix Delphica tellus
261   Numine Phoebeo nivibusque repente solutis
262   In proceres Gallos victriciaque arma tuetur.
263   Hos inter titulos antiqua ab origine patres
264   Candalii apparent et honorae stemmata gentis.
265   Ut primum visa est divinae stirpis alumna,
266  

qui moderamina terrae
322   Bina tenet geminoque caput diademate cinctum
323   Irradiat, quem iam votis Germania regem
324   Mille petit cuique addictum testantia mittit
325   Dona amimum Thrace. Quae gens tam incognita nobis,
326   Sive sit Eoos Phoebi surgentis ad ortus,
327   Seu montes colat illa tuos, septemflue Melon,
328   Seu videt Hesperio pomaria tuta dracone,
329   Inclyta nescierit generis quae stemmata tanti
330   Atque Polemonios reges successaque sceptra
331   Per gentis

agnoscet, laxos huic porriget arcus
442   Parthia, odorati mittent sua thura Sabaei.
443   Sentiet hunc Garamas pronusque subibit habenas
444   Nobilioris heri, cedent sublimia gesta
445   Invicti Alcidae, summittet Pella triumphos
446   Extremo Phoebi nascentis ab orbe petitos."

447   Protulerat faustum miles praenuntius omen:
448   Assensit Lachesis, geminae assensere sorores
449   Cadmeoque parant saturatum murice pensum
450   Candentesque legunt gemmas, quibus ordine

insignia sortita fuerat, hoc novum decus addidisse, ut illius sive navigationem, seu potius bellicam virtutem eruditione tua et doctrina ornaveris. Quo enim alio insignii id significari atque exprimi aptius potuit, quam corvo laureum sertum gestante, cum et corvus avis sit Phoebo dicata, et lauri ramis doctorum hominum ipsa cingi soleant. Quae quidem arma sive nobilitatis insignia in capite seu principio praesentium litterarum nostrarum suis appropriatis coloribus artificiosa manu depicta tibi ac praefatis fratri nepotibusque tuis ipsorumque haeredibus et

Aequi iura, fidem atque iter beatae
Virtutis superas merentis arces
Monstrantem, angelici ac soni adaptantem
Paeana innumeris deorum in aulis,
Thesauros inopum atque largientem
85 Turbae multifluae favente dextra
Et multos iuvenum ingeni Minerva,
Phoebeis habiles vel artibus mox
Tradentem Latiis deabus; hic fons
Et dulce auxilium meae Camoenae est,
90 Hic spes maxima luxque amoena vitae.
O felix iterum et magis beata es,
Quae felicibus emicas alumnis
Ac gentis variae quibus refulcis
Fines,

umbras. 120
1.121  Ore oraturus proprio sub nomine Gentis,
1.122  Quarum pars tenet aevi nomen, tempore pars et
1.123  Perditur, atque patrem verbis affatur amicis.
1.124   Phebi oratio Salve, chare Deo, domitor mi, celsa Tonantis
1.125  Viscera, pulchre Parens, Terrarum gloria salve: 125
1.126  Ad Te nunc venio Titan, qui tempora novi
1.127  

1.131  Ferre retro aeternos Coeli frenantia cursus,
1.132  Et Mundi Secreta noto, Centrumque, Polosque
1.133  Hic metior, Pater, ut radiis latissima regna
1.134   Phebi potestas Orbis temperet hoc propriis mea numine virtus.
1.135  Principe mira Deo magno loquor; haec mihi nunc est 135
1.136  Vis etiam, semper possim defessus ab ullo
1.137  Motu quotidie conduci Phoebus

etiam, semper possim defessus ab ullo
1.137  Motu quotidie conduci Phoebus anhelis
1.138  Sollicitatus equis; fuscos visurus Hiberos
1.139  Pallidus Oceani, quo frigida possidet umbras
1.140  Tellus; Phoebe Soror mea, quam contemperat ore 140
1.141  Vicino Terris, animis aeterna superbis:
1.142  Atque Orientis iter repeto, compulsus habenis
1.143  Velocis currus: reor admiraberis actus
1.144  Ipse meos;

Juvenem circum radiantibus astris
1.243  Infra sidereum tectum contingere lucem
1.244  Alternam Eternam nitidi superantem lumina Phoebi,
1.245   Mulieris creatio Dixit: Virgo, volo, discriminis, atque pudoris 245
1.246  Expers, connubio sancto, quo sancta voluptas
1.247  Sit tibi, quaeque suis sic

aures 40
2.41  Gorgonis obtectu. Longe supereminet arbos
2.42  Pulchra equidem superis: pallam genitricis obumbrat,
2.43  Ut solet aestivo vel quovis tempore nubes
2.44  Inter nos residens atque aurea lumina Phoebi
2.45  Jam cultas operire comas telluris ab alto. 45
2.46  Magna explorandi sitis et solertia pomi
2.47  Ecce datur, novit causam tunc ipsa

iratus lethali fulmine damnat.
2.383  Quippe giganthaeos humeros horrendus ubique
2.384  Sidereas vitiis populi rescindere turres
2.385  Conantur, Phoebo flavos devellere crines 385
2.386  Optant et castam cupiunt violare Minervam
2.387  In tantum, rabie quod plenus Juppiter infit.
2.388   Vaticinium humani lapsus

marito,
Exurgit dorsumque sui conscendit aselli
Ingrediturque uiam quinis comitata puellis
5.95   Cumque uiris, illi qui se uenere uocatum, Vesper
Maturauit iter. Nondum Phoebeia lampas
Oceani Hesperia pręceps se merserat unda, Abigail fit Dauidis uxor
Quando ad Dauidem uenit noua nupta maritum
Atque ipsi coniuncta uiro est melioribus usa

Sublustres reddente, meant et passibus altos
Transmittunt colles effusique ęquora campi
Seque suis demum, quum iam suprema ruberet Mane
Eoę regionis humus sub lampade Phoebi.
5.490   Restituunt castris et fessi corpora curant. Liber VI

In uitium propensa nimis. Si uictus in illis
9.180   Inuictus fuerit Dauid, quis tuta putabit
Illa sibi? Medios igitur quum scanderet axes Meridies
Cęliuago nitens lampas Phoebeia curru,
Excitus a somno cęnacula tota pererrat Dauid captus amore Bersabes
Iesseides Dauid, dumque iret dumque rediret,
9.185   Ecce uidet posita mulierem ueste lauantem

Quarta Ionathas, Samę filius, hominem XXIIII digitos habentem. Lib. XII
Iam noctis tenebris Phoebo surgente fugatis, Mane
Quum tamen in tenera staret ros lucidus herba
Et nec adhuc radiis haustus solaribus humor
Deficeret, Dauid Castris post terga relictis
12.5  

cedet tua tempore uirtus,
Nec minor extremo est fama futura rogo.
Prima tuae placidae rara est clementia sortis,
10  Iustitiae ueteres munere uincis auos,
Tuque Philethaeis non inficiande corymbis,
Tu quoque Phoebea conspiciende coma,
Eximio doctos sectaris honore poetas,
Atque foues gremio pectoribusque tuis.
15  Quis neget in summo uariarum culmine rerum,
Inter fortunae dona beata tuae,
Vincere te saeuae miracula

Vitus Verlerus
1  Sunt quibus alta placet / turritaque tecta domorum
2  Erigere: et Triuiae marmora celsa Deae
3  Pyramidum moles: vasti rhodos aurea Phoebi
4  Laudantur Solymi templaque sacra iugi.
5  Nec non belligeris Babylon pulsata quadrigis:
6  Et mausolei saxa superba rogi
7  Et Nasamonicas qui iactet cornibus aras /
8  Praescia quas fontis saepius

/ dignas tribuens pro crimine poenas.
179  Et viduae facinus saeua obsidione fugauit
180  Olim hostes virtute tua: vel nobilis Hester
181  Foemina seruauit populum tua iussa sequentem.
182  Nonne piis volucrem Phoebi nostro orbe quadrigam
183  Commotus precibus / multis firmaueris horis?
184  Sepe vel in paruo praesens discrimine plebi
185  Affueras / cur nostra precor non vltima damna
186  Te moueant: aliis faueas: videare

3.141  Dirigit heroas plaudentes uocibus altis,
3.142  His dulcis requies, his est et pura uoluptas,
3.143  Hos quoque sine fine manet gratissima Tempe
3.144  Lucidaque ethereo Phoebe splendescere mundo
3.145  Cernitur et Phoebus luco residere uirenti
3.146  Exoptans fulget semper saltante chorea
3.147  Naiadum cetu sapiens quibus Orpheus ille

Talia dicentes esurgunt, splendor et omnes
3.332  Humanos uisus penetrat, mirrantur ubique
3.333  Talia mirra dei, conclamant quid sibi talis
3.334  Portendit splendor, superans Phoebia thecta Nemo deum in uita uidit.
3.335  Hunc subito montes et sylue, concaua et antra,
3.336  Castalii latices atque alta cacumina montis

3.384  Omnes uoce pia, contemperat organa canis
3.385  Et Phylomella suis, Phebus nascentis adortus
3.386  Primos diffundit radios, aurora nitescit,
3.387  Phoebe et sepe suum mutabat in ethere numen
3.388  Congaudens puero, splendescunt sydera cuncta
3.389  Vrbinum ueniunt, omnis tonat undique turba, Totus mundus letatur die

neque conteritum vix solo nomine notum
1.6  Prosequor et laudes cogor inire tuas.
1.7  Immo tuos doctus quicumque relegerit orsus
1.8  Cogitur haec Phebo precipiente loqui.
1.9  Mantua Virgilium, Ciceronem Romana sileto
1.10  En Cicero nostri temporis atque Maro
1.11  Nasonem Sulmo

1.58  Legis adimplendae Solymum, morbique leuandi.
1.59  Ergo sponte tua pro cuncto innoxia mundo
1.60  Hostia macteris, proque omnibus unus obito,
1.61  Quum perages sex lustra tribus cum messibus actis,
1.62  Ternaque transierint mutatae cornua Phoebes.
1.63  Quumque tot orbe suo coelum percurrerit horas,
1.64  Quot maris exanimum iacet Embryon, unde profanos
1.65  Mater agit soles immunda puerpera nati,
1.66  Rursus in aeternum immortalia membra resumes.
1.67  Quum uero euoluet tenebras,

et uiscera caeco
1.157  Telluris sub uentre tonant? te mitior Orcus
1.158  Inuocat, et digno priuati lumine manes.
1.159  Denique quid referam? Iudaea in Virgine quantum
1.160  Lumen inest, quo sola Deos supereminet omneis.
1.161  Solaque Phoebaeo rutilantius igne coruscat
1.162  Foemineos inter coetus, dignissima Mater
1.163  Aetherii partus, cuius descendat in aluum
1.164  Filius excelsi, tua Rex altissima proles.
1.165  Vt mala mortiferae soluat contagia labis,
1.166  Et quae

2.190  Hic nubes puram se scissa resoluit in aethram,
2.191  Altaque sublimis Chorus illicet astra petiuit,
2.192  Emicuit Marie, clarumque per aera fulsit,
2.193  Qualis, quum nebulae Coelum liquere serenum,
2.194  Aurora, aut curru niueo micat aurea Phoebe.
2.195  Vultus erat ueluti quum rubra corallia gemma
2.196  Conchili subtexa nitent, aut quale rubenti
2.197  Albet ebur minio tinctum, uel qualia in hortis
2.198  Purpureis permixta rosis noua lilia candent,
2.199  Ast oculi Coelo digni,

ante Dei uenerandam foederis arcam
2.295  Rex Dauid, magnosque Deo celebrauit honores.
2.296  Atque decem conuexa Poli, totidemque notauit
2.297  Cornigeri praecepta Patris sub carmine Virgo.
2.298  Tertia iam bicolor mutarat cornua Phoebe,
2.299  Diuaque montanis est usa penatibus hospes,
2.300  Atque ministerio seruili exercita Virgo.
2.301  Cuius homo genitrice Deus formatus in aluo est,
2.302  Cui mare, cui terram, cui lucida templa deorum,
2.303  Et regni aeternas dedit

processit corpore lampas,
3.2  Aetherio delapsa polo, tum protinus omnis
3.3  Mundus, et abiectis nox illa beata tenebris
3.4  Illuxit, ueluti cum Coelo Oriente fauilla
3.5  Candida decurrens argenti crine refulsit.
3.6  Proxima quae terris Phoebaei luminis instar
3.7  Ingentem paruo tulit ex ardore Cometem.
3.8  Sic Deus exiguo de corpore prodiit ingens.
3.9  Mirata est natura parens, ac nuncia cunctis
3.10  Signa repente dedit populis, partuque secundo
3.11  Prodigiis testata Deum,

bonis elata superbis,
5.150  Sublimique altis se uertice montibus aequat
5.151  Pyramidum, uastam producit ad aethera molem
5.152  Ogdoi monimenta, lacus quid Myridis illa
5.153  Quae labyrintheos inuoluit machina flexus.
5.154  Hic Thebe Phoebo centum patet inclyta portis,
5.155  Vrbs sacra, quaeque suum templo ueneratur Osyrim,
5.156  Nobilis et Nigri stat regia Memnonis ingens.
5.157  Adde Deos reges, urbes terrasque Deorum,
5.158  Quos uagus Ambrosio circunfluit aequore Nilus.

Victore, et ereptam ponto uehit ecce carinam,
7.367  Pulchra domus, pingui laetissimaque ubere tellus.
7.368  Christus ubi illuxit, seque in loca nota recaepit,
7.369  Surgit is, ille uenit, circunuolat undique caetus.
7.370  Non secus ac tenebris phaebea luce fugatis,
7.371  Quum redit orta dies, animalia quaeque recursant,
7.372  Quae nox inuoluit, lux ellicit, attrahit implet,
7.373  Pulchra, beata, nitens, opera ad sua cuncta reducens.
7.374  Quattuor ecce autem trepidantem corpore lecto

riuum.
8.242  Quicquid ego uobis, hoc dat pater intimus idem,
8.243  Hinc ignominiam, simul hinc capiemus honorem.
8.244  Haec mandata dedit, dulceis ut nubibus imbres,
8.245  Vt lucem Coelo, suaueis ut rebus odores.
8.246  Luminis hinc abeunt phoebaeae lampadis instar,
8.247  Aut excussa arcu diuinae tela pharetrae
8.248  Ipse etiam sua iussa facit, suaque oppida lustrat.
8.249  Audiit interea magni facta inclyta Christi, ❦
8.250  Ioannes uinclis, et carcere pressus

erat prima rutilans ab origine Phoebus,
10.233  Lunaque, quum plena radiabat lampade, magno
10.234  Ipsaque nocturnum referebat in aethere solem,
10.235  Quum subit oceanum, et mensis discumbit aquosis,
10.236  Caetera mirantur praestantem sydera phaeben.
10.237  Talis erat medios inter dea lucida fratres,
10.238  Atque oculos omneis in se conuersa tenebat.
10.239  At Christus subit inde domum, mensaque recumbit
10.240  Hostili, phariseae tua et consedit aula,

habetur.
10.493  Voluite sincaero diuina uolumina sensu,
10.494  Illa quidem pandunt, et me pleno ore loquuntur.
10.495  Vos tamen hanc toto propellitis obiice lucem.
10.496  Laudibus humanis nomen clarescere nostrum
10.497  Sic petit, ut paruis phaebeya lumina lychnis.
10.498  Nulla diei pietas est uobis.
10.499  Nomine fretus ego patrio mea sub iuga ueni,
10.500  Haec uobis ingrata fides, hic reprobus ordo.
10.501  Ergo alius sese ipse suo qui nomine iactet,
10.502  Ille aderit uobis

uictrici ducit uestigia planta.
11.647  Atque sacer uates grato candore Iohannes,
11.648  Vittifero exultat cui ceruice candida Charis.
11.649  Extemplo hos inter diuina eluxit imago,
11.650  A facie Christi, uultuque apparuit alter
11.651  Lampade phaebea multo rutilantior ignis.
11.652  Atque humeris niue candidior defluxit amictus,
11.653  Quum sese altiuolis oratio sustulit alis.
11.654  Talis in excelsis celebrat modo regna choreis
11.655  Coelicolas inter diuino sancta Hymenaeo

Iacobi Boni Racusaei, Donum Quartum / Tibiae Pastoralis Martyrum Matri / dedicatum Fortitudo.
13.1  Mensis erat, quoi Roma suum mauortia nomen
13.2  Martius imposuit, quo lutea lumine Phoebe
13.3  Fraterno magis aucta nouem praeueterat orbes.
13.4  Quum pia Christus agens animo praecordia forti,
13.5  Bethaniam rediit, qualis caput altaque truncis
13.6  Cornua roboreis ubi fert ad flumina ceruus,
13.7  Hinnulus aut ardens in

iuga oliueti sed opaca in nocte petebat,
13.260  Mox in templa die solymam properabat ad Arcem,
13.261  Quo populus stabat pro nomine fautor Iesu.
13.262  Posterus auricomo manabat lumine Phoebus ❦
13.263  Principe cum Phoebi ternis residente quadrigis,
13.264  Templaque Dauitidae remeabat in ardua turris.
13.265  Quoi subeunte fame ficulnea propter agendam
13.266  Est oblata uiam, fruge expers, fronde uirescens.
13.267  Et scrutatus ibi dulces super arbore ficus,

16.478  Numinis interne, coleoque allapsa fouebit.
16.479  Haec mihi testis erit per uos, hanc ardua Mello,
16.480  Hanc quoque luza nitens, omnisque uidebit Idume,
16.481  Vsque mari magno qua clauditur ultima tellus.
16.482  Vertitur haec fatus Phaebi uenientis ad ortus,
16.483  Sustulit et palmas, et uerba nouissima dixit.
16.484  Hinc oculos inter coelum sublimis in altum
16.485  Ibat, eumque repens excaepit lucida nubes.
16.486  Procubuere solo in facies, abeuntis Iesu

hortatusque eum esset, ut mitiore stilo idem argumentum tractaret, Michael fecit, ut sequitur. 258. Alia querela Ungariae adversus Austriam
O coelum, o terra, o fulgentia lumina solis,
O Phoebe, o celsi sidera clara poli,
Cum vestrae tot jam ducuntur saecula vitae
A nati mundi principio atque Chao,
Ecquem vidistis tam longo tempore tantis
Cladibus oppressum seditione sinum,
Ecquem tot quondam populis opibusque superbum
(Hei mihi!)

u rkp. ita one pod 3. Ad Nicolaum Nalis Ragusinum illiricum poetam quam ornatissimum.
Carmina Caliopes natum cecinisse putabam,
Nicoleos, miror dum tua docta legens,
in quibus, Hectoreum Petrum quo tollis in astra,
mellifluum Phoebi iure uidetur opus,
5  quod curis affectum animum sic saepe relaxat
ut lichnis Pallas lumina fusca refert.
Labitur ore tuo, uates, uberrimus amnis
quotquot Dalmatiae pinguia culta rigant
quaeque deserta tuo facundia pectore manat,

ca MDXVIII) longam sumerseris ultus
Nequitiam, dignas tribuens pro crimine paenas,
Et uiduae facinus saeua obsidione fugauit
180  Olim hostes uirtute tua, uel nobilis Hester
Faemina seruauit populum tua iussa sequentem.
Nonne piis uolucrem Phaebi nostro orbe quadrigam
Commotus precibus multis firmaueris horis?
Saepe uel in paruo praesens discrimine plebi
185  Affueras: cur nostra, precor, non ultima damna
Te moueant? Aliis faueas, uideare nouerca
Nonullis? Semperne metu uastoque

ex fundatur honore,
Omnipotens solusque Deus genitorque uoceris. Antonio Verantio, episcopo Agriensi, Tranquillus
Iam mea non Helicon, iam non Parnassia laurus,
Non turba Aonidum Phaebo comitata sororum
Plectra mouent, solitas nec dant in carmina uires.
Sed tu si praesens grata adspiraueris aura,
5  Non modo Pierios superabo uertice colles,
Verum ego cigneis uolitabo per aethera pennis.

1.7.7  Et nunc caelicolas pro te languente fatigat,
1.7.8   Nam pia caelicolas vota precesque movent.
1.7.9  Huc ades e summo gratae tibi vertice Cyrrhae
1.7.10   Phaebe pater, medicae prime repertor opis;
1.7.11  Ferque salutiferas tecum, quas noveris herbas:
1.7.12   Dignus hic auxilio est quem tueare tuo.
1.7.13  Solus hic in vario

tibi perpetuas grates pro munere habebit,
1.7.24   Offeret et templis thura Sabaea tuis.
1.7.25  Ast ego mille super gratissima carmina pangam;
1.7.26   Si modo Phoebe tuam senserit eger opem. DE MONILI DOMINAE
1.8.1  In quibus Indus aquis? quo te tulit amne Britannus,

DE ROSA ARGENTEA
1.11.1  Dic Rosa, quae spinas caput exeris inter acutas,
1.11.2   Corytiosque tuo vincis odore crocos,
1.11.3  Cur te Phoebei nequent violare calores,
1.11.4   Quum micat Icarii stella proterva Canis:
1.11.5  Cur neque ventosae laedunt te frigora brumae,
1.11.6   Tros puer assiduo quum super imbre

3.2.1  Dic mihi: sic vitreis nunquam desertus ab undis
3.2.2   Semper eas solita Gurde per arva via:
3.2.3  Sic molles crescant circum tua flumina flores,
3.2.4   Et Phoebea tuas Arbor obumbret aquas:
3.2.5  Nec fera te rapidis exhauriat ignibus aestas,
3.2.6   Augeat aut densa frigida bruma nive:
3.2.7  Sed te consueto labentem leniter

3.2.25  Sed quid ego haec repeto? repetam tamen omnia demens,
3.2.26   Ut meus ex Dominae crescat honore dolor.
3.2.27  Qualis in eoo color est perfusus olympo
3.2.28  Humida phoebeis quum Dea cedit equis;
3.2.29  Qualis in opposita coeli regione videtur,
3.2.30  Quum subit occiduas Phaebus Atlantis aquas,
3.2.31  Aut qualem fractis promit de nubibus

moestitiae meta sit ista tuae.
3.6.145  Tristia nulla decent, sed gaudia laeta poetam,
3.6.146   Flumina Gorgonei qui semel hausit equi.
3.6.147  Tu sacer es templi Aonidum, Phoebique Sacerdos,
3.6.148   Qui tua castaliis ora rigavit aquis.
3.6.149  Te risus cantusque decent, lususque perenne,
3.6.150   Te decet et laetos semper habere dies.

duris habilis nec Fraxinus hastis:
4.2.2.14  Illic et celsae (victorum praemia) palmae,
4.2.2.15  Necnon pallentes insignia pacis olivae,
4.2.2.16  Et Myrtus Veneri; et Phebo gratissima Laurus,
4.2.2.17  Atque Abies dubiis pelagi iactanda procellis:
4.2.2.18  Illic Cinama rara, et odori virgula Thuris,
4.2.2.19  Et sudans gratum de cortice

( si phas est dicere) olympo
4.2.2.139  Nobilior statio est, quamvis duodena per axem
4.2.2.140  Signa micent variis animantum insignia formis,
4.2.2.141  Et Phoebus, Phoebique soror stellaque minores
4.2.2.142  Assiduo cunctas illustrent lumine partes.
4.2.2.143  Illic immisti Satyris saltantibus errant
4.2.2.144  Capripedes Fauni, et

4.4.92  Iam me deficiunt vires, et plurima laudum
4.4.93  Restat adhuc nobis pars indiscussa tuarum:
4.4.94  Et quanuis longe maiora, et plura supersint,
4.4.95  Quam quae Phoebaeo percurrere concitus oestro
4.4.96  Hic potuit; tamen haec laudum quotacunque tuarum
4.4.97  Pars eat, et seros longum celebretur in annos.
4.4.98  Talia dum memorat flammato

quondam, ternaque ut prole parentem
4.5  Vix tandem Galataea suo dignata cubili
4.5  Fecerit, utque novas sedes, nova quaerere regna
4.5  Impulerint Lycii consulta oracula Phoebi
4.5  Trinacrios iuvenes, patriasque relinquere terras.
4.5  Quorum de numero, cultu, et pietate priorem
4.5  Illirium longe auspiciis melioribus usum

puer quid fata ferant, viden horida Martis
4.6.83  Sydera, ut ensiferi Sydus secat Orionis?
4.6.84  Falciferoque seni nymbosos copulet ignes
4.6.85  Hoedus, et Icarium Phoebo supereminet astrum?
4.6.86  Haec bellum, duramque famem morbosque minantur
4.6.87  Affore, et innumeras terrarum signa ruinas.
4.6.88  Foelices, qui nostra colent haec rura,

2.46  Omnia, lustrabisque diu, atque obstantia claris
2.47  Nubila depelles radiis, quem versibus ales
2.48  Excubitor multo denunciat ante canoris:
2.49  Phoebe iterum in terris pastor, cui Gallica cuncta
2.50  Pascua submittunt florentia lilia passim;
2.51  Phoebe iterum in terris vates, et magne Poeta:
2.52  Salve o pastorum, o vatum flos

2.48  Excubitor multo denunciat ante canoris:
2.49  Phoebe iterum in terris pastor, cui Gallica cuncta
2.50  Pascua submittunt florentia lilia passim;
2.51  Phoebe iterum in terris vates, et magne Poeta:
2.52  Salve o pastorum, o vatum flos unice salve.
2.53  Sunt fateor miranda tuis iam munera templis
2.54  Votis pollicitus, nostrae libamina

incipit ire,
256  Este uiae comites; duro namque orbita calle
257  Auiaque Aonii deducit in ardua montis,
258  Montis ubi uestrae sedes, unde ubere uena
259  Fons scatet et dulci uatum rigat ora liquore.
260  Ille (simul toto caluit ius enthea Phoebi
261  Pectore) Lesbiacis ferit aurea carmina plectris
262  Et canit, Ogygius quod uates audiat et quod
263  Esse suum uellet Linus aut Aeagrius Orpheus,
264  Qualis ad Andradae siluam uel Paiua circum

unde comantem
294  Stella facem ducens dat, clara insignia genti.
295  Parcite uos, clari iuuenes et sancta uirorum
296  Nomina, si uestris impar maioribus unus,
297  Vnus et hic animi praestans et criminis insons
298  Nec mirator opum nec Phoebi incognitus antris
299  Inter patricias laurus hederasque uirentes
300  Haud illaudata spectetur imagine Nallus.
301  Parcite et hoc nobis (quaeso) concedite carmen.
302  Cura Deum Nallus, quem dulci a matre cadentem
303  Vranie excepit

quales illi septem in Actis fuerunt. Sed nec illi sese intra illas metas ministerii victus continuerunt. Quare postea, et nunc quoque in nostris Ecclesiis, Diaconi sunt dicti inferioris ordinis doctores. Habuerunt autem olim et Diaconissas, ad eandem externarum rerum curam delectas: qualis Phebe fuit, Cenchraeorum ministra: et de qualium delectu Paulus 1. Timoth. 5. clare praecipit. DICERE, verbum amar אמר, λέγειν, quantumvis notum, tamen non paucos Hebraismos in Sacris literis efficit. Quomodo differat â verbo Loquor,

regale: tametsi Latinis diversum quid sonare videtur. Credo autem Moysen allusisse ad illum veterem morem, quod summum, augustissimumque, aut maxime sacrosanctum sacerdotium olim fuit cum regno coniunctum, ut idem utraque dignitate fungeretur. Sic et Virgilius habet: Rex idem hominum, Phoebique sacerdos. Porrô discrimen est inter sacerdotium cuiusvis pii, quod potest vocari privatum, et inter illud ministri publicum. Nam quivis Christianus suo tantum nomine sacerdos est, sibique soli iustificationem, placationem Dei, ac vitam aeternam consequitur: illud vero alterum

leves
Spirant: sed ignes auget aestiferi Canis
Titan, Leonis terga Nemeaei premens.
Deseruit amnes humor, atque herbas color,
Aretque Dirce, tenuis Ismenos fluit,
Et tingit ipsa nuda vix unda vada.
Obscura caelo labitur Phoebi soror,
Tristisque mundus nubilo pallet novo.
Nullum serenis noctibus sidus micat,
Sed gravis et ater incubat terris vapor:
Obtexit arces caelitum ac summas domos
Inferna facies: Nec iam loquor de phrasibus,

Quis tibi noctis amor?
3.190.3.1.5  Sic ego. cum senior paucis ita reddidit hospes.
3.190.3.1.6  Quae nunc arbor inest, regia nympha fuit,
3.190.3.1.7  Grata diu Phoebo, sed postquam simplicis annis
3.190.3.1.8  Virginis illusit, prodidit ille fidem.
3.190.3.1.9  Inde manent odii caussae, crescuntque dolores,

10.40.1  Praeda licet belli, laribusque abducta paternis
10.40.2  Multa adversa diu Laura puella tulit.
10.40.3  Illibata tamen fert oscula nupta marito.
10.40.4  Phoebe veni, cantum postulat illa tuum. Eadem sententia.
10.41.1  Galla licet patria amissa servire Tyranno

Aurea Themistoclis vox.
10.79.1  Nota Themistoclis vox est, vox aurea certe.
10.79.2  Dignaque vel templo Delphice Phoebe tuo.
10.79.3  Ne testis, ne tu sis arbiter inter amicos.
10.79.4  Alter enim, ut belle res cadat, hostis erit.

averso pectore dura negas?
12.4.5  An non ore probo iuvenis, non indole rara,
12.4.6  An non ingenuis creditur ortus avis?
12.4.7  Quinetiam Musis, et Phoebi cognitus antris
12.4.8  Non iniucundum carmen et ipse facit.
12.4.9  Ille tuum nomen late diffundet in aevum.
12.4.10  Diceris flavis pulchra puella comis.

12.21.1  Testis erit Deus, et Divum chorus omnis, et omne,
12.21.2  Si quod praeterea numen Olympus habet.
12.21.3  Carmen ego posthac statui conscribere nullum.
12.21.4  Phoebe vale. Nec enim iam tuus esse nolo.
12.21.5  Conscribant Tatiusque senex; quique indole rara
12.21.6  Incipit Andreas proximus ire seni.
12.21.7  Et quos praeterea

ingenium velox, et nobile pectus,
12.21.10  Seu iuvenum curas, seu fera bella canant.
12.21.11  Illus fessus ego dei cursu lampada trado,
12.21.12  Haec immota manet mens mihi. Phoebe vale. AD R. P. D. GRILLUM NOSTRI TEMPORIS ECCLESIASTICUM. Petrarcham.
12.22.1  Quod non invita dictatum

Rectore Benesso
13.84.4  Deseritis vatem, quando feretis opem? Ad eundem.
13.85.1  Cum meditor frustra nova carmina Phoebe canenti
13.85.2  Affer opem, dixit, quam mea Musa negat.
13.85.3  Risit, et heus inquit, nescis, quod fabor in aurim
13.85.4  Ebria Musa tua est,

14.2.12  Desunt non modo splendida, et diserta
14.2.13  Sed vulgaria verba. Abite Musae,
14.2.14  Quo dignae, male natae, et invenustae.
14.2.15  Et tu Phoebe vale, tuasque laurus,
14.2.16  Et tuas tibi virgines habeto.
14.2.17  Nam cur thura feram, aut novis Kalendis
14.2.18  Laeta fronde tuum tegam sacellum.

tuis poeta. Camini dedicatio.
14.4.1  Cultor exigui laris Philippus
14.4.2  Sed Phoebi tamen innocens sacerdos
14.4.3  Hunc Vulcane tibi dicat caminum
14.4.4  Nodo sastrue roboris nitentem.
14.4.5  At tu incendia saeva, tu molestum

Scanditque penna praepete sidera
2.35  Mortalis, et nigrae tremenda
2.36  36 Intrepidus necis arma ridet,
2.37  Visens Eoi limina cardinis,
2.38  Phoebique claras occidui domos,
2.39  Pigroque subjectas Booti,
2.40  40 Quasque niger premit aestus oras.
2.41  Felix! decoris cui favet optima

3.90  90 Ex Aquilone bonum, video, victricia sparges
3.91  Romanae Fidei totum vexilla per Orbem,
3.92  Trans Arabas, mollesque Indos, Riphaeaque saxa,
3.93  Sedem hyemis, Phoebi trans ultima regna cadentis.
3.94  Nempe inculpati mores, atque omne per aevum
3.95  95 Spectata integritas, et amoenae copia linguae,
3.96  Quaeque tuae a puero felix sapientia

4.31  Sero tibi hoc nostrae lacrymarum insigne tributum
4.32  Soluunt Pyerides; nam quinque argentea signis
4.33  Luna renascenti coelauit cornua uultu
4.34  Phoeboeis animata oculis ex quo impia nobis
4.35  35 Te rapuit mors ense truci; sed parce dolenti
4.36  Ingenio, clari uiduatum luce magistri,
4.37  Heu dolor, in tacitis iacuit sine honore

4.100  100 Vix coelo donatus eras, quum signa dedisti
4.101  Indolis eggregiae puero tibi dulcis ad arces
4.102  Pyerias penetrare labor, gaudere canoris
4.103  Fontibus et tenera Phoebo praeludere lingua.
4.104  nec tibi Musarum tenero uix maxime cordi
4.105  105 Solus amor; uarias animum demmittis in artes,
4.106  Quae diuis mortalem hominem coelestibus aequant.

4.230  230 Scruta[ri] rerumque altos penetrare recessus
4.231  (Jura, tibi larga donat sua munera dextra;
4.232  nec Dea. quae numerat spatiosi sydera coeli,
4.233  Et penetrat Phoebique uias, Lunaeque labores,
4.234  Quaeque docet, uasti quanta est haec machina mundi,
4.235  235 Et rapit inuito radios et lumina soli,
4.236  Poscenti praebere suas (coelestia

Ingrederis, caras passus non amplius arces
4.343  Ingenio caruisse tuo, uirtute paratas
4.344  Diuitias aperis, laudumque incensus amore
4.345  345 Nunc Vrbi curam donas, nunc otia Phoebo.
4.346  Ipsa tuos cernens uiuendi Patria mores,
4.347  Nec te corrumpi uitijs iuuenilibus, alma
4.348  Sed uirtute regi, beneolentis conscia uitae

Dumque tuis tranquillum humeris innixa recumbit
4.481  Nostra domus, cari minor est iactura Parentis.
4.482  Tu me natiuis gratum super omnia Musis
4.483  (Ipse etiam culto plenus praecordia Phoebo)
4.484  Laudas atque hilari, Vates doctissime, uultu
4.485  485 Has mihi materna memoras ab origine dotes
4.486  Effluxisse, tui ferrem qui uiuida signa

4.506  Pabula, me gratas animans animosus ad artes.
4.507  Tu mihi, seu Latio resonabant carmina plectro,
4.508  Siue Ragusinae populo plaudente mouebam
4.509  Fila lyrae, Phoebus Phoebo iucundior ipso
4.510  510 Alter eras, nostrisque addebas robora cordis
4.511  Maturo moderans iuueniles pectore Musas.
4.512  Ah quoties medio te nostra Sueuia cursu

4   Quâ sibi nota foret lucis egebat adhuc.
5  Sed cum pax concors discordia cuncta diremit,
6   Compositaeque tulit Sol super ora jubar,
7  Gratatur vidisse suae fastigia formae,
8   Phoebeoque suum laudat ab igne decus.
9  Haec quoque massa meae, molesve ingloria Musae
10   Nota sibi, gratae conscia lucis, erit.
11  Hanc te certa petit Sydus sibi grande petenti,
12   Qui

dudum sinuosa cacumina Lunae
57  Austriacos per agros ferali lampade bellum,
58  Et reclinato numerosa in vulnera cornu
59  Grande minata neces rabidum rubuere per arcum.
60  Massagetae mox Marte suo, Phoebesque furentis
61  Vi tacti turmalè fremunt, votique cruenti
62  Iam cadit indomitus fera per praesagia CAESAR.
63  Iam rabidis socio caesi lac sanguine mixtum
64  Fastiditur equi, AVSTRIACVM sitis una

glebae.
78   Qui tibi Luna rubor rapido cum concita telo
79  Respiceres fugiens strages, ac damna tuorum,
80  Errantesque metus, et sparsa per agmina questum.
81  Cantatis minus axe rubet soror ignea Phoebi
82  Forte rotis, cum Thessalico violata veneno
83  Sentit abesse Jubar, cumque auxiliaria vellet
84  Aera serenatos sibi nisa tumescere vultus.
85   Nec trepidis datur ulla quies, nam vindicis Alae

9  Cujus opus melius reliquas irrumpet in aures,
10   Si fuerit tanti mente probata VIRI.
1  Ergo integrati me Phoebe tumore caloris
2  Rursus agis? nec Buda satis? nisi carmine nostro
3  Per bellum VENETIS accederet ardua fastis
4  NAVPLIA, et invictae caderet sub jura securis?
5  Sit procul iste furor, properaeque

queretur.
182  Mars pro gente suâ praeviso obsistere bello
183  Se non posse fremit, per tanta immota vetari
184   Ingemit, et caro querulus discedit ab Haemo.
185   Haec animum Phoebi longè lymphante tumultu
186  Fas cecinisse mihi, nec amicae stamina Clothûs
187  Per fulvam, sit certa fides, modò visa furenti
188  Dependere colum, patitur siluisse voluptas,
189  Et simul hoc ipsum

1.367  Par quid agit tacito monitu tua Iuppiter ales,
1.368  Implumem radiis quando solaribus aptat
1.369  Progeniem; dubios non tantum exploret ut ortus,
1.370  Sed potius natam phaebeo ut lumine prolem
1.371  Imbuat; excelsis quo prompta volatibus, illos
1.372  Postea non timeat, quos Iuppiter excutis ignes:
1.373  Lux Aquilis Phaebea favet; vos vestra Mariae;

1.370  Sed potius natam phaebeo ut lumine prolem
1.371  Imbuat; excelsis quo prompta volatibus, illos
1.372  Postea non timeat, quos Iuppiter excutis ignes:
1.373  Lux Aquilis Phaebea favet; vos vestra Mariae;
1.374  Quam meliore suus flamma sol filius ornat,
1.375  Pignora solicitae matres advolvite Lunae.
1.376  Hoc quoque fine colant te Caietane pudicas

tunc inquit, poenae quas debita suasit
2.511  Ultio: non Nemesis modo, non Astraea flagellis
2.512  Hic opus est vestris, Pietas augusta triumphet.
2.513  Phaebe nite meliore coma, radiate sereno
2.514  Sole dies: cerno invictum praesentibus aptum
2.515  Casibus Heroem: video velut ille calentis
2.516  Erigitur spe multa animi, spondetque

2.714  Strenuus eripiam: et piceis Acherontis in undis,
2.715  Agmina funestum mergam venerantia signum.
2.716  Fida mihi servit tellus, quae luminis ortum
2.717  Phaebei, gaudetque diem spectare cadentem:
2.718  Summum Aquilo me Numen habet, meque Auster adorat.
2.719  Quis mea Bistoniis delubra recenseat oris,
2.720  Bellipotens diris ubi Thracia

3.505  Intendis mores; non hoc dabit abdita claustro
3.506  Pauperies: publicae luci subtracta, salubres
3.507  Non mittit radios virtus: lucebit Olympo
3.508  Phaebe sola sibi, tegitur si nube; nec ullus,
3.509  Non visum laudat radiis splendescere Phaebum.
3.510  Sic virtus spectata trahit; cui demere lucem
3.511  Affectans, dignam intendit

radiis veluti nova stella refulsit.
3.727  Irrita votorum nec vis fuit: annua iuvit
3.728  Orantem pietas: quando brumale volucres
3.729  Solstitium convertit equos, Phaebique quadrigas
3.730  Consuetus prohibet Tropicos excedere limes,
3.731  Inclyta Virgineum recolunt solemnia partum,
3.732  Festivamque trahunt sacra incunabula Romam;

3.804  Caietane tuis quod sol aeternus obivit
3.805  Solstitium palmis, aestu exundante docebas.
3.806  O fortunatam noctem, splendere micantis
3.807  Est phaebi quae passa faces, cui praevius ivit
3.808  Virginis Aurorae candor; positumque Thienis
3.809  Aeternum manibus fecit consistere solem.
3.810  Felices palmae, felicia brachia, felix

3.808  Virginis Aurorae candor; positumque Thienis
3.809  Aeternum manibus fecit consistere solem.
3.810  Felices palmae, felicia brachia, felix
3.811  Nocturnus Phaebi nunquam occumbentis Horizon!
3.812   23 Cum Caietanus, Mariano colle recedens
3.813  Iret ovans, nati quod ductus ad oscula regis
3.814  Expendens,

Turcis erepta est, nec multo post in Hungaria Neocastrum, aliaeque urbes ad Caesarem rediere. Huius apparitionis, sicut et reliquarum series, describitur in Relatione M. S.
4.684  Insula lunato Phebea asserta tyranno,
4.685  Visa metu Adriacum fuerat turbasse Leonem,
4.686  Sollicitum; ne post tantae praeludia palmae,
4.687  Immissos Venetis Thraces ditionibus enses

nolueris, sed tota accedere panem
4.905  Spectatus fueris flamma? quae farrea Numen
4.906  Candida velabat, totum immaculata Thienem
4.907  Sphaera tulit; septique ista caligine Phaebi
4.908  Splendor, acervatis traxit praecordia votis.
4.909  Nectaris istius constans dulcedine, mentis
4.910  Fervebat pietas, coelestibus ebria donec

5.376  Aegro lina pedi, monuitque ut Sydere certam
5.377  Poscat frater opem; et Divum cui vulnera pressit
5.378  Quina Seraph, cordis peteret fervore patronum.
5.379  Praevia lux Phaebi Coelorum argentea rimis
5.380  Fulgebat; roseoque nitens Pallantias ortu,
5.381  Iam noctis sistebat equos, cum ferrea cruri
5.382  Scindendo, prius aegri animum scissura

trahitur tanti magnete nitoris.
5.758  Quin gratae potius volucrem per inania flammam
5.759  Excipite, et dignae sedis splendore locate:
5.760  Cumque redux alio Phaebea advenerit Orbe
5.761  Maiestas, miransque istud splendescere nostro
5.762  Reppererit Titan quod nesciit aethere sydus,
5.763  Dicite: Phaebe novus tua regna perambulat hospes:

5.760  Cumque redux alio Phaebea advenerit Orbe
5.761  Maiestas, miransque istud splendescere nostro
5.762  Reppererit Titan quod nesciit aethere sydus,
5.763  Dicite: Phaebe novus tua regna perambulat hospes:
5.764  Illud enim ardenti radiat quod pectus ab auro,
5.765  Ille tuas ignis recipi terrenus in arces,
5.766  Appulsus Coelo geminis, petit, impiger

Humanos sensus, humanaque lumina vitat
6.786  Qui superhumanus calor est: natura stupescit,
6.787  Divina accendunt quam sola charismata flammam.
6.788  Phaebea hic virtus, hic grande Machaonis haesit
6.789  Parcarum imperium. Phaebi tamen ille minister,
6.790  Cui decumbentis primo explorare Thienis
6.791  Languorem licuit, visus nescire

Qui superhumanus calor est: natura stupescit,
6.787  Divina accendunt quam sola charismata flammam.
6.788  Phaebea hic virtus, hic grande Machaonis haesit
6.789  Parcarum imperium. Phaebi tamen ille minister,
6.790  Cui decumbentis primo explorare Thienis
6.791  Languorem licuit, visus nescire quod alter
6.792  Doctior inspiceret, multorum examine, fato

6.838  Flectite lanificas tardantes licia Divas:
6.839  Non ego felices memoro quibus anxia multos
6.840  Vota rogant soles; felix cui luce cadentis
6.841  Contempta Phaebi, non intermissa diei
6.842  Unius, aeterno flagrant suspiria sole.
6.843  Hinc Caietano sola immutabilis aevi
6.844  Fax inerat, seras carnis pertaesa catenas.

6.925  Plura rigor; tamen internus tunc maxima sumens
6.926  Incrementa calor, multo vehementior aestu
6.927  Pervasit luctantem animam, sacroque petentem
6.928  Igne mori: veluti Phaebeo a lumine lecta
6.929  Annosa occumbit volucris Gangetica flamma.
6.930  Sed prius edomitum lethi quam frigore corpus
6.931  Deficeret; vitae quae danda in

mensuraque tellus
1.198  Imperij. Nam cur stellantibus alter in oris
1.199  Dignior augusto frontem diademate cingi,
1.200  Et nutu versare polos? Cur nescia iuris
1.201  Astra mei? Cur non Phoebus, Germanaque Phoebi
1.202  At me surgendi suspicium, legesque meandi
1.203  Accipiunt? Saltem caput hoc, maturiùs vni
1.204  Orta, dies, nondum per summa cacumina visis,
1.205  Afflaret radijs:

demere rebus.
1.585  Sit prior Hic opibus, dicet: sit honoribus Alter
1.586  Clarior, et titulis: adde artes, ingenijque
1.587  Munera, Grammaticus melior, fandique magister,
1.588  Astrologus, legum interpres, Phoebique sacerdos:
1.589  At non hinc pariter quisquam felicior. Alti
1.590  Nam neque regnorum fasces, neque stemmatis ordo
1.591  Per centum traductus auos: non siue tuorum,
1.592  Mars, decorum monumenta;

tenues, angustaque corda,
1.702  Quidquid id est Mundo componite. Quantula vasti
1.703  Portio regnorum fines dicentur olympi?
1.704  Quis fulgor gemmis ad sydera? Quaeve metallis
1.705  Lux ad inocciduum Phoebeae lampadis aurum?
1.706  Decolor vt Tyrij subitò liuescet Aheni
1.707  Purpura, collato roseae Pallantidis ostro?
1.708  Illa meos (pudet heu fortunae, inopumque Bonorum)
1.709  Ditior illa meos naturae

commune Bonum: eximijsque referta
2.36  Dotibus, haud (merces veluti gazaeque minores)
2.37  Prouentu pretium raro, latebrisque tueri
2.38  Indiget, haud famâ se commendare remotâ:
2.39  Aemula quin potiùs Phoebae lampadis, omnes
2.40  In populos pleno sua gurgite dona refundit,
2.41  Festinatque capi, se seque morantibus offert.
2.42  Desint diuitiae, Regnantûm gratia, fulgor
2.43  Nominis, illustres proaui,

Asperior nec mergat, ad omnia rite paratos.
2.1221  51. Multa quidem Veterum possem documenta referre,
2.1222  Vnde haec in dubios animi constantia casus
2.1223  Proueniat. Longum sed iter: Phoeboque recenti
2.1224  Cursus eget. Fessis nunc respirare Camoenis,
2.1225  Perque tot exhaustos dudum salebrosa viarum
2.1226  Soluere ab emerito liceat temone Iugales.

cum Pindo et Hyanteâ Aganippe
3.21  Cecropij abrupit foedus sociale Lycei?
3.22  Hinc leuibus demptus studijs honor: hinc Sapientûm
3.23  Vocibus acta rea, et turpi damnata Poesis
3.24  Exilio: neque musarum Phoebique sacerdos
3.25  Iam pluris, fatuae quàm qui iocularia turbae
3.26  Vendit Agonalis rhapsodus in aequore circi.
3.27  Vnicus amborum quando labor, otia vano
3.28  Fallere

desidiae cultu, nugisque canoris
3.29  Vecordes animos stolidi oblectare popelli.
3.30  Per me equidem non haec vobis infamia, Diuae,
3.31  Haeserit, Aonides, neque magno inuenta Platoni
3.32  Abnuerit te, Phoebe, suum Respublica ciuem.
3.33  Ingenij steriles lusus, et ficta laborent,
3.34  Mille per ambages rerum, nexusque decoros,
3.35  Composuisse Alij miracula: plurimus, Euge,
3.36  Admirans, bellèque, puer

vmbone mouentem,
3.88  Strauerat: Ille Thetin lugubria ferre iubebat.
3.89  At postquam medium nusquam mare: Graecia postquam
3.90  Ante oculos: hinc Myrmidones; hinc fortia bello
3.91  Argiuûm, ac Dolopum Phoebeis agmina muris
3.92  Successere: rotasque cruento in puluere flexit
3.93  Cuspide Peliacâ agnosci manifestus Achilles;
3.94  Tunc nimij flatus cecidere, et grandia verba:
3.95  Tunc patuit virtus, patuit

sub extremos aeui superantia cursus
3.251  Saecla premet. Solus communis in ordine vitae
3.252  Exemplum si triste fores; non prorsus egeret
3.253  Tunc veniâ causâque dolor: nunc lumina vastum,
3.254  Quà Phoebo sub vtroque iacet, dimitte per Orbem:
3.255  Mentiar, innumeris si de Mortalibus vllum
3.256  Inuenias, liquido caeli quem munere vesci
3.257  Fata sinant impunè. Grauis iam tempore longo
3.258  Incubat

inter quàm Nubila, virtus
3.951  Plùs radiat. Quid enim rarum ac memorabile, fortem
3.952  Si praestes animum, facili dum vita suoque
3.953  Prouehitur cursu? Nemo, discriminis expers,
3.954  Haesurum capiti Phoebeae frondis honorem
3.955  Rettulit. Aeolij rupto cum carcere montis,
3.956  Indomitis rapidi certant Aquilonibus Euri,
3.957  Arcturusque minax fundo maris aequor ab imo
3.958  Eruit, impingitque rati;

et glauca Lycoris,
4.641  Opisque, Clioque, Pherusaque, Cymothoeque.
4.642  Tu quoque, stulta odij, quìd Caelum in praelia poscis;
4.643  Humenti quìd nimbo, et opacis, Terra, laboras
4.644  Auricomum Phoebi extinxisse vaporibus ignem?
4.645  Vana moues, quin authori nocitura. Palustres
4.646  Non perimunt, imo iubar immortale sed Orbi
4.647  Eripiunt nebulae. Malesani desine coepti.

in aequore puluis.
4.927  Sanguis iners, gelidi sensus: non mentis acumen,
4.928  Occultas liceat quì rerum attingere causas:
4.929  Eloquij non vena fluens, non laetus ad artes
4.930  Impetus Aonias, Phoebique capacia corda.
4.931  Et licet extremi nil indefessa relinquat
4.932  Sedulitas operis, duram tundensque, retundensque
4.933  Ictibus incudem affiduis; conamina venti
4.934  Diripiunt, vanisque perit

infert animum, aspectuque sub vno
4.1237  Temporis elapsi seriem, seriemque futuri
4.1238  Colligit. Externo rerum se cortice frontis
4.1239  Pascit hebes visus; naturas ille repostas,
4.1240  Claustraque vel Phoebi radijs imperuia lustrat:
4.1241  Vt non immeritò Diuûm praesagia, vatis
4.1242  Finxerit Ogygij tenebris patuisse Vetustas.
4.1243  Luminis orbus erat. Nemo caelestibus alter
4.1244  Aptior alloquijs,

consortia ducant
5.886  Nominis in fraudem, stygioque bitumine olentem,
5.887  Corporeae lucis pariunt quam fulgura, flammam
5.888  Syncero geminum quidquam arbitreris Amori.
5.889  Nil dispar adeo. Tenebris Phoebeia lampas
5.890  Congruerit citiùs, sapiantque aconita Deorum
5.891  Ambrosiam. Rabies haec perdita, caeca phrenesis,
5.892  Nesseum virus, coeni Camarina nefandi,
5.893  Exitium mentis, vitae pudor,

6.316  Aequore, quàm dubij repetat discrimina ponti.
6.317  Credimus? Haud ego: taenariae licet ille paludis
6.318  Vmbriferos (iusiurandum inuiolabile) fontes
6.319  Testetur, totumque chaos. Vix lucida Phoebe
6.320  Aequatis vacuum reparauit cornibus orbem;
6.321  Continuò grauis illa quies: sopita resurgit,
6.322  Viuidiùsque calet lucri sitis. Ocyùs alnum
6.323  Aptari velis,

papyrus:
6.334  Solus, apud socios, per compita, fana, tabernas,
6.335  Aegrotet, valeat, celebret spectacula, ludat,
6.336  Dormiat; immanes distento pectore versus
6.337  Vsque agitat: resonum vsque chaos, Phoebeaque miscet;
6.338  Crabronis ritu, aut grauiter resonantis asili,
6.339  Murmura. Castalios penitùs deplere minatur
6.340  Prima sitis latices. Nondum tamen altera fluxit
6.341  Pagina; cum, satur

placidus vitae qua nititur ordo:
6.397  Nil adeo vt subitâ nimiâque cupidine praeceps
6.398  Instituas, neu te violens in rebus agendis
6.399  Impetus abripiat, ratio sed prouida ducat.
6.400  Phoebeas haec nempe rotas imitata quietos
6.401  Continuat nunquam diuerso tramite cursus;
6.402  Ille sibi discors, Libycâque incertior vndâ,
6.403  Quò fluit, inde celer refluit, variosque per aestus

Arcas.
6.1032  Quàm rutili crines! Quàm viuida Solis imago!
6.1033  Inscia miratur tellus: totidemque, creatos
6.1034  Lucis in imperium, et redituri fraena diei,
6.1035  Iam patrio credit temoni assuescere Phoebos.
6.1036  Sed satis hac fulsisse tenus: iam subdite fasces,
6.1037  Noctiuagi procul o soles iam cedite. Magnus
6.1038  Ecce diem verum lucis pater aduehit: Orbem
6.1039  Ecce suo coram manifestus lumine

258  Te docti vates (neque enim Illiris ora Camoenis
259  Invia: sunt alacres circum praecordia flammae
260  Seminaque alta viris, et, si sacer impulit ardor, 260
261  Bacchari Phaebo, vix pectora plenior intrat
262  Ulla Deus) plectri numquam graviore cothurno
263  Aequabunt superis, et longa in saecula mittent.
264  Egregias illi laudes, tuaque inclita facta

Quantus honor regum! Quanta haec natalis Idumae
Gloria! Fecundi qualis sine semine splendor
Connubii, tumuisse datâ divinitus alvo
Cui soboles Deus est. Vestrum date, sidera, lumen
Et numeros da, Phoebe, tuos! Me dextra volentem
Flamma rapit tantae famam componere nuptae
Et resides animare Nuru Iesseide chordas. 2.

collectae in flumina lymphae. 11.
Nec tamen exilis fluviorum â nomine grandi
In fontem manabat honor: nam Gange propinquos
Obiectosque sibi Phoebo post terga cadente
Memnonas exhilarat gemmis pretioque micantis
Natalis terrae gazas testante smaragdi.
Aegyptum Nilo nutrit, qui egressus ab horto,
Ignoto terrae primum sorbetur hiatu,

Haec pietas: tumido gravis est ea gloria Diti.
Ni forsan verum esse rear, vi Numinis actos
Daemonas ut pravam sibi qui fallacibus aris
Quaesivere fidem, vel religione monentis
Impulerint Phoebi, vel culta, ut Apollinis arbor,
Afflatusque Orci daret haec responsa Sacerdos:
Ignarusque olim pariturae templa puellae
Mandaret Stygius Tripodum pietate minister.
Qua ratione vafer Ditis sibi sacra

Molitos aedem egregiam terrisque daturae
Ventre Deum ignarae thalami sacrasse parenti.
Aesoniusque heros praeclara in Cecropis arce
Delubrum Superis idem positurus Iason,
Delphica Phoebeae lauri explorata secutus
Imperia, extructi titulum splendescere templi
Nominibus Mariae voluit, quam Delphica – mirum! –
Sic dictam edocuit Phoebi cortina puellam.
Cyaneos scopulos, Phineia dona,

Delubrum Superis idem positurus Iason,
Delphica Phoebeae lauri explorata secutus
Imperia, extructi titulum splendescere templi
Nominibus Mariae voluit, quam Delphica – mirum! –
Sic dictam edocuit Phoebi cortina puellam.
Cyaneos scopulos, Phineia dona, columbas,
Phryxeae spolium pecudis monumentaque pellis
Quaesitae appendit; flammas ex ore vomentes
Aeripedes, fera terga, boves vigilemque draconem,

augusto non desinit ore micantes
Eructare faces, quantumvis luminis expers
Perneget has aliquis, rexit quem filia, flammas.
Tot vatum effatis Mariam celebrantibus obstet
Qui velit adversa claras extinguere Phoebi
Credulitate faces: prius axe nigrescere solem
Asserat, augustae rutilos quae Virginis ignes
Fecundaeque Deo solii decus improba Nymphae
Lingua negat vanosque huius mentitur honores.

alvo
Isis: et Isacidis pro libertate negata
Niliacus poenas tulit obduratus Osiris.
Aegypto excedens, dubio ne libera pubes
Erraret bivio, nocturnum caelica lampas
Praemonstrabat iter: Phoebo in lumine nubes
Praevia, propitiâ Iudam protexerat umbrâ. 22.
Huic generi (postquam duris lassasset anhelum
Imperium caeleste viis, cum

Et Mariam et natum certam dare Nazareth, inquit:
“Florida sidereis Urbs collibus aemula salve,
Integer alterius merito Paradise parentis,
Serpentum secure dolo: gratissime salve
Virginis Aurorae Phoebique sequentis horizon.
O natale solum mihi nubis imagine visae
Augustae matris! Purae vos tecta puellae
Parva quidem salvete, Dei sed grande theatrum
Carnem assumpturi!” Nequit gravis ista loquentem

Parte subintranti fluxum non praepedit undae.
Respicit adversa Flumen Cercyria ripa,
Austriacis devotum Aquilis, ubi cernere primum
Fata mihi voluere diem pronamque Camenis
Pieridum Phoebique artes rapuere iuventam.
Cernitur hic facilis, gravidae nec inhospita puppi
Ripa, laborato statio non improba saxo:
Nam fremitu assiduo sulcatis cautibus artum
Eluctatus iter, qua se substernit

vitae affatus sic voce datorem:
“Quanta, o terrigenûm Rector, metuenda coëgit
Te pietas, spem dona tui superantia mystae
Tam larga praebere manu! Iam signifer orbis
Circulus aetherei visus mihi lampade Phoebi
Lustra super ter quina peti. Confine sepulchro
Vix poterat multos senium promittere soles.
Me primûm illatae templo quod sera puellae
Promissum Isacidis manibus contingere germen

sacris velit esse puellis.” 15.
Summus erat, templo quo tempore trimula Virgo
Praesentanda fuit, Davidis ab urbe sacerdos
Buzides Simon, quem Phoebetide remoto
Herodes prima voluit fulgere tiara.
Simonis siquidem Mariamnes gratia natae
Tanta fuit tantusque decor talisque per omnem
Iudaeam formae rumor, lasciva cruenti
Cuius amor

Connubii nata est, pro qua stant debita nostri
Quod dedimus, templo ut famuletur filia, voti.
Iamque ter assuetum Phaëton bissena per astra
Consumavit iter, quartumque reversa priores
Aetheris ad flammas Phoebi rota denotat aptam
Aetatem soboli augusta Salomonis in aede
Cui sacra maternis succedat cura papillis.
Auspice te, Simon, fieri precor ista: puellam
Praesul in augustos infer, sacrate, penates.”

Depulso evigilat somno, nocturnaque librat
Ludibria; extremae Praesul sed omnia noctis
Ludibrium vix esse putat: stupet ille, nec una
Perplexa ostenti variat praesagia mente.
Aethra novos Phoebi cum mane recolligit ignes,
Supremumque vocant templi stata munia Mystam,
Impiger augustam Simon procedit ad aedem,
Ut repleat sacras solitis suffitibus aras.
Inde per auratos visit domicilia postes,

et immensas aethrae diffusa per auras,
Et Caelum terramque sua comprendere mole:
Sopitoque patri (fuit hic Octavius) uxor
Visa fuit rutilo (vide habent an somnia pondus)
Surgente ex utero splendere puerpera Phoebo,
Quo nunc sole calet mundi totius horizon.
Imperiique orbis vatem tunc somnus agebat,
Iudaeae fortasse novum sperare Monarcham
Ostenso Titane docent omniscia rerum
Fata? Sed ede rogo

pii, coluere latentem
Invisa tellure specum. Dixere vetusti
Christicolae Limbum, communi voce notantes
Terrae postremam Cocyti in finibus oram.
Hic specus immanis coopertus fornice saxi,
Phoebeae radios impar admittere lucis,
Completus densa umbrarum caligine squalet
Horridus: externo numquam penetrata calore
Marmora primaevam duris sub cautibus auram,
Nullo umquam Zephyro motam perflante,

Arcae ingressa Domum Virgo oratura Tonantem
Invenit de nocte diem: qui lucis ab illo
Manabat simulacro imber fususque ministri
Aligeri fuit ore nitor, formabat adultum
Supremo Phoebi par stantis in aethere lumen.
Cernua adoravit venturi insignia fati:
Seque figurari rutilo nescire metallo
Non potuit, cultaeque umbrari aenigmate capsae.
Hac vero Phario servatus flumine Vates

humanae labra, invitetque calentem
Terrigenûm replere gulam, quorum improba vexat
Ora sitis, putentis aquae devincta paludi.
Ac veluti qui solem audax Iovis armiger ales
Respicit, ardenti non claudens lumina Phoebo,
Immotâ tanti sidus spectare decoris
Laetatur pupillae acie, poscitque pusillas
Illi etiam volucres frontem committere lucis
Oceano, cupidus parvos sua gaudia fetus
Discere et

Niligenae tamen iste tulit Cerealia fidus
Fragmina, cura oris proprii quoque deside corvus,
Par Carmeleum simili dape pascere Vatem.
Si castigatum missam consumere caelo
Sanctorum annonam Phoebeius attulit ales,
Segnius aethereos rear id fecisse ministros,
Summa Dei praesto voluit quos esse potestas
Non solitis quëis digna nurus Solymeia curis?
Haud etenim Eliae Phariamve colentis eremum

pavit dape caelite turbas?
Sic duo lustra super, caelesti vivere digna
Virgo penu tetigit maturos nubilis annos. 27.
Iam quater et decies Phoebi quadriga calentem
Carcinon et toties flammis brumale remissis,
Frigoris immodicum, caudatum Pisce premebat
Aegoceron, roseos postquam Galilaeus in ortu
Aurorae istius radios aspexit horizon.

125 mense : mente colebant
Isacidae, memores ignis, cum compede rupta
Chaldaea, Medo ferrum solvente triumpho,
Oblatos aris pecudes crassoque madentes
Fonte, priùs nebulis Phoebo splendente solutis,
Viderunt flamma caelo veniente cremari.
Laeta dies populo, lapsae pro munere flammae
Vota reponenti, pariter fuit apta remotos
Dispersosque procul Iudae sociare nepotes

labes: natura his omnia posse
Concessit quod sola potest, rude caetera robur.
Nec nostrum nos fallit ephod, quo scimus iisdem
Fata maritales taedas decernere signis.
Quare age, Iosippe, et postquam te crastina Phoebi
Exolvet strato lampas, comitatus amicis
In sacra templa redi, nexisque in foedera dextris
Connubio iungam stabili precibusque piabo.”
Haec effatus abit mystes, templumque relinquit.

Regius, aut si quis fortassis pulchrior illo,
Par fuit Aligeri spectato in corpore vultus.
Splendida caesaries lectoque in tenuia molles
Fila pilos imitante auro; quibus addita lucis
Sphaera potens, valuit Phoebeae prodere partem
Esse comae raptosque suo de vertice crines.
Vestis erat nivea pendens cervice, sub imum
Fusa genu scapulasque super collecta, decoris
In cubitos fluxit manicis laxasque paratis

fides. Quas pronuba caeli
Gratia vult taedas ardere, potentius urunt,
Quam terrena quibus dat parca alimenta voluptas. 27.
Iamque Aurora novis Phoebi surgentis Eoo
Aequore fulgebat radiis Taurusque feroci
Stabat horizontem supra non integer ore,
Uno oculi splendore minor. Nec Pleias ulla
Visa polo, cum germanum Iosippus amice

Melchi Hebronites, qui sanguine tangit Elisam,
Cui eadem nobis, eadem sponsaeque propago!
Quam doleo Solymam non accessisse, mariti
Zachariae amissae luctu prostrata loquelae.
Bis Phaëtonteo sese iam lumine Phoebe
Exuit, in tacitis quod maesta penatibus haerens
Elisabeth, prodire palam quo nescio fato
Saucia non audet. Vel quo discrimine vocis
In templo cum thura daret, verbi impote lingua

Cleophas germanique apta loquentis
Iosippo vox visa fuit placitumque supremi
Numinis apposite rem disponentis adorat. 28.
Lampas Idumaeos iam se Phoebeia supra
Extulerat montes, cum procurante videret
Germano fraterna peti non simplice coetu
Limina, cognatas matres aliquosque probata
Aronis de stirpe viros, quëis praebita solis

Proderet Auroram, tenerae mihi visa maritae
Est facies (hanc novi etenim, quam saepe videndam
Praebuit Anna soror) cuius procedere clarum
Vidi utero lumen, radiis vincentibus omnes
Astrorum Phoebique faces: spectata puellae
Ora fuere illo plusquam terrena sereno.
Hanc prope te Iosippe etiam, magnoque micantem
Lumine conspexi; totam licet illa per aethram
Lux diffusa foret, sed te potioribus

(Haec eadem materna precum gratissima quondam
Area) quae nunc exhibui viridantia lauri
Immittam folia et veluti pro semine terrae
Infigam. Tu consumptis ubi nata tenebris
Lampas aget Phoebea diem, de semine fixo 313 fixo: sixo
Extantes cubito lauros crevisse videbis.
Et quia divini, multo post tempore, fati
Aequa petit series aliis regionibus

Aeternum posuit moriens fortuna sepulchrum.
Hic oculis vitreas mensus sacer Aliger undas
Lustrataque urbe agnovit de Flumine quondam
Venturum, quem laurus amet Daphneia vatem,
Qui Mariam non segne canat. “Phoebeia,” fatur,
“Non satis est arbor. Faciam et Mariana poëtae
Surgat huic laurus!” Prensumque a pectore triplex,
(Namque sinu divus veniens a Nazareth Ales
Virgineam occuluit laurum) sublatus in

nactus flos intemeratus honoris
Candidus exurgat purusque uterique paternum
Materna nascens imitetur origine lumen. 14.
Cum iam nata diem lampas Phoebea dedisset,
Convenere omnes Solymâ quos urbe profectos
Virgineis castus tectis collegerat Hymen;
Discessumque parant, ad propria quisque reverti
Sollicitus, neque enim caluit diuturnior istis

perflante rapi, chlamis ibat in artum
Stamine puniceae stringentis pectora zonae. 27.
Nox habuit Iudam mediisque iacebat Idume
Altius antipodas Phoebo feriente, tenebris
Cum volat aetherei patris legatus ab aula
Ales; et immensos tractus radiantis Olympi
Metiri incipiens, primum occurrentia caelo
Empyreo propiora locorum immania lucis

revelat
Depositum. Iamque illa aderat quae luminis anceps
Praevolat hora diem, quando Levitica coniux
Ad solitas effusa preces, offerre senilis
Sueta Deo fortunam uteri, praecurreret ista
Phoebeas pietate faces. Tum caelicus hospes
Aethereae nimius lucis, suaque ora paventi
Adfuit et summae memorans portenta parentis,
Virgineam prolem soboli componit anili.
Nam gravidam senas numerantem in

cum vult Deus ire timores. 37.
Quarta super decimam celebranda instabat avita
Religione dies, plenum cum crevit in orbem
Aequidio vicina soror Phoebeia verno;
Qua nec Erythraei, libertatisque tribules
Immemores, caeso cenis paschalibus agno
Annua adorato renovabant gaudia templo.
Tunc prope montanum meditari regia Virgo
Cepit iter

Aethereae fidei reus, expectabat anilem
Ipse senex genitor sterili de coniuge prolem.
Quos oriens Solymae Titan aspexit, eosdem
Sol moriens Hebrone videt: tanta inter utramque
Fit mora, quae totas Phoebi neque computat horas.
Emenso iam sole diem cognata subivit
Limina Virgo, novo Solymis quae sole recessit. 41.
Illa ingressa domum

Iam ter completis variantibus ora Dianis,
Tempus erat, aeterna pii post pondera ventris,
Laetitiam quando vatum postrema parenti
Nata tulit soboles. Lampas cum Carcinon altis
Attigerat Phoebea rotis, sublime datura
Solstitium, vidit tandem montanus horizon
Iudaeae ingentem puerum, mirantibus ortam
Indigenis prolem. Quando dixere “Quis iste
Tot rerum signis caelum quem praedicat

Postremumque vale divinae dicere matri.
Illa fovendo omnes vultu verbisque benigna
Tecto discedit, discedentemque videre
Dum poterant, oculis, lacrymis votisque sequuntur.
Haec primis Phoebi radiis Hebrone recedens,
Postremis Solymam aspexit sacrosque penates
Sole recens orto, subiitque calentia flammis
Templa suis; niveoque tulit quod ventre, caducas
Obtulit aeternum patri libamen ad aras.

imago
Aligeri tacitus dubio sub corde volutat.
Is demum monitorem alto de vertice caeli
Demissum agnoscit: neque enim Stygis ulla potestas
Utile fert pacis monitum lumenque, quod ultra
Phoebeum aspexit, nequiit depingere mimus
Naturae somnus 434 somnus: somnos : restat divinitus ista
Sortitum simulacra, quibus se prona voluntas
Subicit et pressis sequitur data nuntia

nunc tecti expers. Illa urbe Latinis
Imperiis nos stare decet: tribus altera quosvis
Sanguinis externos illuc vetat ire nepotes.
Nos vero decimus proavitis sistere tectis
Debebit mensis; te illius propria Phoebes
Quam vereor ne laedat hiems, ignota petentem
Limina! Teque etiam memini dixisse beatum
Divinumque uteri solem sua lumina mundo,
Extremo decimae lunae splendore daturum.
Quae

Interdum pecus, oranti non dura marito. LIBER IX. IESSEIDOS 1.
Tertia Phoebeos ad frena redire iugales
Memnonius Ganges et Arabs aspexit Eous,
Iosippo propria postquam de sede profecto
Simplicis hospitium lucis Solymaea dedisset
Religio. Petit immodicam congressibus urbem

Esse Deo. Hebraeis promissum fascibus aiunt
Fata, nimis Solymae, populoque haerentia fata.
Intremuit iustum metuens Heroa tyrannus.
Novit enim Solymi possessor iniquus honoris
Quod gemino nec Phoebo aether, neque regna duobus
Regibus aequa satis, vel tunc mage, pectore quando
Adverso vitiis unus, virtutibus alter
Praestat et oppositis regnum moderantur habenis.
Haec et plura animo versantem et plura

Non procul urbe ipsa, veteri sublustris hiatu
Iosippo deprensa fuit praesentibus apta
Visa malis statio: speluncae imitata figuram
Et spelunca fuit; qui tunc melioris egenus
Hospitii, reduces Phoebi excipiente quadrigas
Oceano; nullo dignatis hospite, proli
Divinae aptatis (huic servabatur inanis
Illa specus) Boreae flatus vitavit in antris.
Speluncam faber ingreditur pecudumque duarum

8.
Segnis adhuc aberat, noctem quae parte secaret
Hora pari et medio nobis adversa diurnam
Climata respicerent gradientem tramite luce,
Qui nobis vero summae caliginis index
Est Phoebi ascensus, cum membra prementia stratum
Figit humi genibus Virgo, praesaga propinqui
Numinis; reliquas una prece colligit horas.
Nox caeli medium cum iam prope curreret axem,
Ex antro caelum fieri videt

vultu,
Pastorum iucunda fide, donisque levatâ
Pauperie; petrae legale subire periclum
Innocuam prolem cultri praesaga dolebat.
Isacii ritus olim sancita iubebant,
Postquam utero natus Phoebi iubar hauserit infans
Bis quater e mersis Moseâ solibus uti
Ad vulnus petrâ maribusque virile ferire
Praeputium patrisque datam cum semine labem
Sanguine diluere et carnis lenire furores.

Occiduam radiis quod respiciebat Idumen.
Stella novae lucis nocturno pulchrior ibat
Aethere, quam plenae perdentis cornua lunae
Lampas et ad flammas solis manifesta vibrabat
Lumina, Phoebeo liquida face clarior auro. 26.
Quae fugit humanos vultus speculique superbas
Ferre acies invisa potest, confinis Olympo
Empyreo est regio:

Hinc ea, ne positam posset transgressa videri
Legem (quantumvis salva quoque lege piari
Non opus huic matri, iacto quae semine prolem
Non dedit) abstinuit fano, se donec ab orta
Prole, quaterdecies nova lux Phoebea vocaret.
Adfuit haec matremque monet, cui muneris ergo
Bisgeminus picta turtur cervice gemebat.
Et quibus Unigena aeternus matrisque propago
Una siclis redimenda fuit, Iosippus Eoa

Plusquam hominum peregrina Trias calcaret arenas.
Verna alibi quamvis poterat tunc esse dierum
Temperies, hic et sabulo cedente, molesta
Et vacua humoris tellure, vibrantibus ignem
Phoebeis sine nube rotis, procul hospitis omni
Commoditate laris, tolerare ardentius anni
Debuit implacida tempus regione, timendâ
Inde magis, nulla hic aestum quod frangeret umbra.
Hinc hominum nulli non

avorum
Isacidum memoranda fugâ, spumantis Erythrae
Attigeris montesque inter liquidumque profundum
(Si tamen occiduum fueris Tithana sequutus)
Invenies medium quod ducat ad oppida litus.
Phoebopolis primos Nilo dabit addita muros.” 13.
Protinus obsequium gratesque referri paranti
Iosippo sequitur iuvenis: “Considite, quaeso,

Fata popae et sanctum cecidisse stupentis Anubim. 25.
Interea placido vicina per oppida Nilo
Nacta viam, peregrina trias non lenta petebat
Phoebopolim Titanis uti de nomine claros,
Sic pariter celebres Titanis numine muros.
Non procul urbanis crescebat caedua tectis
Silva, secans medio proceras tramite frondes:
Qua si plaustra trahi vel

Officia, elato demissas vertice frondes
Erigit et primas arbor recta occupat auras. 29.
Non procul hinc Nili ripas sortita superbit
Phoebopolis, turres iactans et stantia regum
Atque magis semper tenui surgentia saxo
Marmora, queis hydri, loti volucresque canesque
Sculptaque servabant magicas animalia formas.
Nosset ubi necdum Memphis

contexere biblos
Flumineas vocemque rudi signare figura
Mansuram, saxo caesis avibusque ferisque
Niliacae signata dabant arcana Minervae.
Talibus illustrem monimentis Virgo subivit
Phoebopolim, tecto modico suscepta, quod ante
Quaesiit externo sollers sermone maritus.
Hunc labor indigenis lignique perita secandi
Commendare manus rectaeque modestia frontis
Evaluit, modicae pretium ne

puellus.
Fecunda hunc matres innuptaque corpora nymphae
Naturae dixere decus; sed summa volentes
Effari, dixere minus, qui Numinis unà
Et decus et lux est caelique aeterna venustas.
Phoebopolis, Memphis, Babylon, Aegyptia, Thebae,
Hermopolis, Tanais clarumque authoris adepta
Nomen Alexandria, puer persaepe penates
Hic petiit vestros designabatque futuris
Iside contempta patris cultoribus

32.
Lustrasset quamvis totam peregrina Canopum
Cum puero genetrix, semper praestante marito
Tutelae praesentis opem longoque viarum
Servitia errori, tamen esse errantibus istis
Phoebopolis voluit sedes diuturnior astris.
Moenia subiectae duris haec fustibus olim
Isaciae struxere tribus: haec saxa levavit
Aptavitque gemens, haec Numinis hospita pressus
Tecta laboravit Iuda ignarusque

pressus
Tecta laboravit Iuda ignarusque futuri
Exulis appositos sua fixit ad otia muros 858 muros: muras .
Et bene stat, summi titulum quod praeferat astri,
Phoebopolis: vestrae hanc luci Phoeboque, tribules
Oppressi, posuistis; et haec pharaone soluti,
Postea praesentem voluistis moenia solem
Visere, quo vestros legeret sciretque labores.
Et vidit legitque tuorum,

Tecta laboravit Iuda ignarusque futuri
Exulis appositos sua fixit ad otia muros 858 muros: muras .
Et bene stat, summi titulum quod praeferat astri,
Phoebopolis: vestrae hanc luci Phoeboque, tribules
Oppressi, posuistis; et haec pharaone soluti,
Postea praesentem voluistis moenia solem
Visere, quo vestros legeret sciretque labores.
Et vidit legitque tuorum, Iacobe, nepotum

poenalique iugo, manifestior inde
Ut fieret, celso fixus de culmine luxit. 33.
At septemgeminum divina invisere Nilum
Quod voluit Soboles et Phoebi maius in urbe
Indulgere mora spatium, non segnè repensa
Accessit tanti adventus clarissima merces.
Nam constructa illic regumque labore superba,
Sculpta avium formis in acumen euntia saxa,

labore superba,
Sculpta avium formis in acumen euntia saxa,
Quatuor obiectu laterum, ferientia quatuor
Adversas ventorum acies, sibi sede Latina
Sacrata accepit pueri matrisque potestas,
Phoebea virtute prior, cui regia primùm
Thebaeum pietas posuit pro munere marmor.
Harum unam ex imo nunc Vaticana levatam
Suspiciunt propylaea petram, quae subdidit huius
Alta triumphali pueri fastigia

Forte novas sculptasque novus leget Oedipus ibes:
Hospitiique istis reddatur gratia saxis,
Quam fortasse dato misit iam marmore Nilus. 34.
Phoebopoli iam gratus erat prius almus adiret
Quam sua tecta infans; cui is praemisit ad oras,
Seu certi adventus signum, seu nominis aeque
Fragrantis specimen, fuerint seu praevia dignae
Praemia mercedis,

Idumae
Ut videat te Nile frutex. Valuitque superbum
Pellicis imperium, Engaddi quod colle revulsa
Ditavit 908 ditavit: didavit radice Pharon; iuvitque propinquam
Phoebopolim quaesitus odor, quae crescere parva
Stirpe Palaestinas pretiosa ad vulnera frondes
Vidit et afflata redolebat suavius aura. 35.
Gleba

divam
Isida, cognatus quem post data vulnera Typhon
Inclusum angusta pelago demerserat arca,
Membra perempta sui tota tellure vagantem
Quaesivisse viri. Quam dum pius attulit error
Phoebopolim, consedit humo quae moenibus urbis
Ulteriore situ, ditissima Mempheos arva
Accedente iacet celsaque sub arbore flevit.
Arbor erat palma: umbroso dea stipite flammis
Phoebeis protecta, sitim

error
Phoebopolim, consedit humo quae moenibus urbis
Ulteriore situ, ditissima Mempheos arva
Accedente iacet celsaque sub arbore flevit.
Arbor erat palma: umbroso dea stipite flammis
Phoebeis protecta, sitim restinguere pura
Suspirabat aqua. Neptem miseratus Olympi
Rector, in hanc densos fudisset Iuppiter imbres,
Sed fatum Aegypti vetuit, cui imbribus arva
Nulla madent, Niloque satis

deponit Idumae
Feminei aeterno luxus Cleopatra trophaeo.
Hebraei vero fruticis fons Isidis agrum
Intrabat medius; cuius crescentia gratum
Marginis adversae sensere fruteta liquorem.
Phoebopolitanis quod non ea dissita longè
Lympha foret tectis, pro matre et prole maritus
Has ipsas pro more undas hausturus adibat.
Perpetuum fontis decus est lavisse tenelli
Numinis exuvias

Desertum, hibernis Iosippus motibus illud
Composuit veritusque viae brumale periclum,
Pulvere suspectas alio mutavit arenas. 40.
Phoebopolitana festos celebrante per urbem
Plebe iocos (Niloa vocant) dixere salutem
Hospitibus gratumque vale; quos, barbara quamvis
Pectora Niligenae, votis faustisque secuti
Vocibus, implacidi dant tristia

cinis commixtus arenae.
Et titulum ambusto duxit quem stipite Cordus,
(‘Hic situs est Magnus’) spumans turbaverat aequor
Raptaque erat primo scriptoris gratia fluctu.
Hinc decimo emensi totam Casiotida Phoebo
Atque plagas quas nunc etiam Hagarena profanat
Posteritas, curvo videre in litore turres
Ascalis alta tuas, male fortunata nefandum
Enixa Herodem; licet tibi regibus apta
Tecta

Augere adducto statuit sollemnia nato. 6.
Tempus ubi legale alios movisse tribules
Innotuit proprios templo mutare penates,
Id quoque tergemino Phoebo lassata (dierum
A Solymis totidem nam pulvere Nazara distat)
Delubrum subiit cum prole et coniuge Virgo.
Ut sacros tetigit postes, lethale profanis
In cute vestibulum, tribuum completa frequenti

ignes, felicia lumina, stellae,
Quae numquam rutilum qui vestra est vita, doletis
Occubitu Titana premi. Sublime vagantes
Non maerent hac sorte faces; amissa reliquit
Nos tamen augusti facies clarissima Phoebi.
Ah tanti, vacuam stellae quae pingitis aethram,
Vos moveat iactura boni. Monstrate latentem
Insigni radio iuvenem, nova flamma coruscet
Maiores solito tectis felicibus ignes,

sponsis parere voluntas.” 12.
Iam leve sopitam, rostrati cantibus oris
Pervigil Auroram terris instare monebat
Cum strepitu motis volucer Phoebeius alis,
Cum sopor oppressus noctis concepta marito
Somnia narrabat subitoque adversa referre
Prolis habendae ergo Solymam vestigia dictat.
Nec mora, nocturnus qua visus imagine Morpheus,

Solymaea rudi relegat quo compita coniux
Prodit uterque casa: paribus vestigia curis
Cunctabunda premunt; quos occurrente diei
Simplicis occasu, Solymae domus hospita texit.
Tertia surgentis numerabat lumina Phoebi
Matre procul soboles, cum vota calentia Virgo
Depositura petit Solymi sacraria templi,
Ora vel amissus si fors daret obvia natus.
Viderat hic illam, commune prophetidis Annae

Vos melior fortuna locis, quos forte parentis
Vestri odio, Solymae saevus discerperet ardor.”
Haec effatus abit superansque immanè remotam
Maiorem a Solyma zonam, pervenit ad Indos,
Dives ubi occiduis Phoebi laetatur arenis
Marsinga et sacrum Didymi Calamina cruorem
Hausit, ubi fixos voluit vernare minister
Aliger Hebraeos, horti miracula, flores.
Haec ita divino venit de sanguine nata

semper labuntur regia cursu
Flumina, quantumvis grave sit magnumque quod altas
Incidit in lymphas: talis fuit ista parentis
Virgineae virtus animique immota potestas.
Subtracto aut veluti solari lumine Phoebe,
Postquam interpositae nimio telluris opaco,
Tot velata umbris maeret fraterna negari
Ora sibi, pro more volat, tantumque nigrello
Est dolor in vultu, sed qui praecesserat, idem

Filius, illa suo stabat comes hostia nato.
Fixa trabi 1076 trabi: trahi moritur soboles; consumitur imis
Illa nec immoritur poenis, restaret ut unum
Titane occaso, Phoebes mortalibus astrum.
Quantumvis fidei Titan occumberet author,
Lux fuit haec fidei, duri caligine lethi
Quae lacrymarum ipso in pelago tranquilla micabat.
Inde maris sidus dictam modo iure putabo,

Iamque suis omnem pharetram vacuaverat armis
Ipse dolor, cui sola necis remanebat arundo;
Hanc etiam matris damno torquere paratum
Non patitur vibrare Deus, ne sole sepulto
Extinctae tellus Phoebes splendore careret.
Saevius hoc reliquis vulnus fuit arbore fixus
Emittens animam natus: tunc omnibus illi
In membris rigor et pavor extremumque minatus
Deliquium pallor fugiensque ad viscera

expletis cecidit iam victima fatis!” 40.
Talis erat genetrix, cursu cum praepete Titan
Iret in occasum, vicinus in aequore mergi.
Hinc monitus Phoebo iam significante diei
Deliquium, frigens materno Virginis effert
E gremio corpus tumuli curator Ioseph.
Quod Tyria tectum tela sparsumque Sabaeo
Unguine compositamque aloen et balsama spirans,

Solis aprica redit facies cum luce serena
Ad pastum glomerantur apes et mellis egentes
Sollicitae saturare favos, felicia florum
Exultim per prata volant ferventque negato
Pleiade nimbosa, festivae occurrere Phoebo.
Tunc data libertas cunctis vinclisque soluti
Adscripti Caelo manes, seu triste ferentes
Exilium, poenae immunes, seu dira teneret
Lustralis quas flamma, animae; tunc omnibus idem,

ergo stirpi te gloria poscit.
Par erit Isaco, veniet par splendor Abeli.
Nec te docte meos, David, resonare triumphos,
Te nec Amoside vates, praeconia fati
Cui data clara mei; nec te, cui triplice Phoebo
Naufraga squamigerum puppis dedit esse sepulchrum,
Vera figura meae mortis, mercede beati
Corporis excludam. Par est tolerantia Iobi
Huic merito; Simeon mystes Solymaeus habebit

sonis miracula summae
Virginis, optabant caelestem cominus Arcam,
Quem prius aflatis animis novere, tueri. 5.
Nox erat et quartis plausit Phoebeius ales
Excubiis, cum suetae etiam praeire canoras
Noctis aves, summo dare vota precantia Patri,
Et rerum colere authorem, qua solvere matrem
Religione dolor rapti sibi funere nati

Irradiat, pressa quam nox adduxerat, aura.
Dum stupet haec Virgo, formam Victoris adeptus
Apparet natus mediaque in luce refulsit
Divinus Stygis eversor; cui florida vultus
Maiestas orisque decor Phoebeia opacans
Lumina, frontis honor nil plus mortale timentis,
Totaque mirando facies perfusa sereno.
Os humerosque viro similis, cui victa decoram
Effigiem Libitina dedit lumenque iuventae

Plenius edocuit, puroque accenderat astrum
Virgineae fidei vero, quo deinde nitorem
Primae etiam peterent veri de lampade stellae.
Luna velut claro solis perfusa sereno,
Astrorum decus est et Phoebo absente videtur
Esse alius Titan, noctis qui dissipat umbras,
Stellarumque choros potis est damnare pusilli
Luminis, obscura modicum distantis ab aethra –
Sic genetrix divina suo splendore minores

Eiusdem fidei lucisque excesserat ignes. 14.
Dena quater fuerant elabi visa dierum
Tempora, inoccidui postquam Iudaea tulisset
Phoebi immortales flammas, surgentis ab ipso
Fatalis tumuli, quamvis non crederet, antro.
Cum regem domitorem Erebi signata vocasset
Ad caeli convexa dies festosque pararent
Caelicolae, tantum Victorem admittere

Gaudet Iber) teretem divinus praeco columnam
Stare videt tollitque oculos saxumque prementem
Calce, stupet MARIAM, geniis cingentibus almam
Caelicolis matrem, cui circumfusus, Eois
Maior erat Phoebi radiis, pro cyclade splendor
Dein sobolis charum sic est affata sodalem:
“En Iacobe mei, Solymis prout ante ferebam,
Polliciti completa fides: potiore novatam
Tellurem cum messe coles, tibi nostra

succincta cohors. luga clara diei
210  Pars legit, argento pars Lunae e fronte soluto
211  Lora axemque linunt vivisque anaglypta figuris
212  Inducunt rapto Phoebi de crinibus auro,
213  Ast aliae tractos primae de semine lucis
214  Stellarum radios et sydera magna refingunt
215  In volucres abitura rotas, iubar omne

perque ora ardentia ductus
305  Terrena sine fraude nitor! Non pulchrior Eos
306  Sparsit mane rosas, non victis nubibus unquam
307  Purior auricomi subrisit gratia Phoebi.
308  Namque tibi species ipsi laudanda Tonanti
309  In vultus totam dederat difundere matrem
310  Et fecit de prole fidem. Perterrita tantae

nulla validus vincitur arte timor,
9  Sed me dum lassat, populit timor ipse timorem
10  Membraque corripuit fessa timore sopor.
11  Decubui, cum iam propior rubet orbita Phoebi
12  Et, cum non fallunt somnia, tempus erat.
13  Ecce gradu timido, Latio non disona cultu,
14  Constitit ante oculos maesta caterva meos.

pro-
168  cumbit in arma.
169  Sic eat fatum, tamen ille sorte
170  Maior humana propiorque cerni
171  Nubibus Phoebique thoro verendum
172  Ponere corpus,
173  Quisquis insani furias palati
174  Luserit parce, modicaque mensa

28  Pene suas meruere virgas.
29  Hic te micantis lumine purpurae
30  Obvelat ingens Gloria, fulgido
31  De crine Phoebi iam recusus
32  Annulus emeritam revincit
33  Manum, futuris annulus arbiter
34  Reis timendus, sanctaque

56  Nexilibus radiatus astris
57  Tibi, Aloisi, quem bene finxeras
58  Vi temperata, vi stabilis boni,
59  Manetque de Phoebo recusum
60  Emeritam diadema frontem. XVIII.

4  Fetaque adorato tremuit sub pondere Mater,
5  Et terrae vicere Deos. Libavimus almo
6  Oscula prona solo, quo labra attacta repente
7  Traxere insolitum Phoebo mirante vigorem,
8  Et mea lingua, avide sacra dum penetralia lambit,
9  Dedidicit mortale loqui iamque altior ardet
10  Bethlemii aeternum populis genus

tibi latus ambiat ether
4  Purior et fracti lambant vestigia Cauri,
5  O pietas, regina Deum, tibi plectra parantur
6  Nostraque devoto sudant tibi barbita Phoebo,
7  Dum te despectam, Solima dum rupe luentem
8  Terrigenae commissa patris rapidosquc minacis
9  Astreae validis cohibentem viribus enses

et fraudes gravioraque dicta parabat,
135  Sed superi fregere animos, coetusque deorum
136  Gonzagae timuere suo. Iamque aethere missa
137  Desilit Integritas Phoebo deducta iugali,
138  Elusura dolos Erebi, primordia magni
139  Et spem Gonzagae caelo assertura petenti.
140  Luminibus perculsa Deae fugit atra sub umbras

ages nitidos Capitolia ad alta curules.«
257  Non procul hinc pullo iuvenis spectandus amictu
258  Pulchrior a tenebris surgit vincitque tuendo
259  Noctivagam Phoebem scissoque Hiperiona nimbo.
260  Huic trabeae undantes limbis et sydera picti
261  Muricis, huic flavo squallentia serta metallo,
262  Spiculaque et galeae

41  Ludicris aurae crisparunt aequora rugis
42  Et Thetidos niveas Oceanique genas.
43  Iam volucrem series duodena coercuit annum
44  Saeclaque Phoebeis vecta fuere rotis.
45  Tunc cessit sors prima mihi, consuevit et ingens
46  Phoebus in auspiciis ire redire meis.
47  Accessit titulis tunc igne Corona

64  Pauper opum terrae Iunius esse solet,
65  Septimus octavo certat, qui fedior exstet,
66  Dum madet obsceno vilis uterque mero.
67  Ultima fert Boream Phoebe, quam nona minatur,
68  Haec anni senium dicitur, illa lues.
69  Ast ego sum veris genitor terraeque maritus;
70  Illa suas circum me duce fundit opes.

illo
21  Lucis dona petant? An flammea lora regentis
22  Mercurii ingenium Martisque exercita bello
23  Brachia Phoebei nollent agnoscere currus?«
24  Nec mora, iam propriis pugnant excedere castris
25  Ingentesque minas nec dedignanda Tonanti
26  Bella movent, Geticam iam se

46  Exemplo audebit quantasque exurget in iras
47  Gens hominum, si tanta dei, si tanta movetis
48  Bella et Titanas Phlegreo absolvitis ausu?
49  Has, Phoebe, Amphrisus furias, has vincla mariti
50  Suaserunt, Citherea, minas? Haec tela cruorem
51  Bistoniae plebis sitiunt, Gradive, manusque
52  Istas Tessalici

63  Mortali plus posse dedit, Rhodopeius heros
64  Magnanimos ausus, menti sua lumina Titan
65  Obtulit, et variis docuit Titania Phoebe
66  Temporibus aequare animum, suadaeque potentis
67  Cultum Atlantiades, geniumque Ericina creavit.
68  Hic potuit motus circumque vagantis Olympi

122  Concutitur caelum fluidumque e nube pavorem
123  Devolvit nimbosa domus, per fulmina et imbres
124  Egreditur nubes lucemque ingressa serenam
125  Haurit Phoebeos admoto lumine vultus.
126  Hunc quoties vitrei circum penetralia regni
127  Deduxi clausum gremio magnaeque rubentes
128  Iunonis thalamos et vasta cubilia

Nec gemit a niveo terra subacta iugo.
5  En iam mobilibus Cithereia culta Napeis
6  Alternat refugos laeta per arva pedes.
7  Stant nexae Nymphis Charites, nec in ethere Phoebe
8  Cessat sydereos ducere nuda choros,
9  Dum torret Lyparen Aetneaque Mulciber antra,
10  Et lassat calidum ferrea massa senem.

subito ne rapiatur equo.
7  Mors temeti est et parcus aquae, nam novit, in undis
8  Teodamantaeus quod periisset Hylas.
9  Hunc sacra Pierii terrent penetralia Phoebi,
10  Qui fuit in causa, cur Hyacinthus obit.
11  Non micam praefert cerebri, quod ab impete tutus
12  Narcissus propria simplicitate fuit.

27  Ter quatit, en video, sacras vis enthea lauros,
28  Ter rutilum sinuatus in anguem
29  Fulgor obit colles, ter acuto scissa fragore
30  Iam Phoebi cortina recedit.
31  Audio, iam resono pertentans barbiton auno
32  Mateium circumsonat ultro.
33  Phoebus, io, et rigidum domina testudine montem

C. D. FRANCISCO XAVERIO IN SANCIANO MORIENTI EPICEDIUM
1  Xaverium cecinisse iuvat: date carmina, Musae,
2  Ocius, et magno tumeant mihi barbita Phoebo.
3  Xaverio quis magna neget, dum maximus ille
4  Littore in ignoto vilique abiectus in ulva
5  Proxima delibat piroperati gaudia caeli?

o puellae
40  Digna fides meliore taeda!
41  Non illa Nymphis mitius exilit,
42  Quas Dindimene concutit enthea
43  Phoebive cortina aut choraeis
44  Atraciis ululatus Euan.
45  Multa fluentem luxuria Tyrum
46  Scissa corona vertice decutit

confundit cumulis! Incerta vagatur,
28  Quo currat cedatque fames, sic heret ab uno
29  Lassata obtutu tantosque superba labores
30  Miratur servire sibi. Sed et ultima Phoebe
31  Cum properat canos glacie victura Novembres,
32  Cum squallent nemora, et nostrum ruiturus in orbem
33  Pallidus Ismaria Boreas propendet ab Arcto,

28  Non rabies mortalis adit minabundave Erynnis
29  Fulmine Taenario, non caelum denique et astra,
30  Nam caelo par est, imo est tua dextera caelum.
31  Ut Phoeben ultra statio est, quam nubila nunquam
32  Incestant flammaeque atque alitis impetus Austri:
33  Nempe loco stat tuta quies, terraeque tumultus
34  Despicit

CXLIV. HORTI DESCRIPTIO
1  Littore in Ausonio tenui circumflua rivo
2  Silva viret laurosque et multas nigra cupressos
3  Arma in obiecti torrentem lampada Phoebi.
4  Adsita planities Florae Zephyrique parentis
5  Innumeras ostentat opes, atque agmine longo
6  Versicolorati proles pulcherrima veris

59  Et nunc sola meis ululatibus insonat Echo.
60  Non fugi patriam, fallaxque per alta iuvencus
61  Sustulit invitam, sed nunc, quocumque diei
62  Lampas adest, Phoebique regit gravis orbita cursum,
63  Ipsa nocens dicar. Laesae pro crimine famae
64  Ingens supplicium, profugis quoque poena puellis
65  Iure potest non una dari, mors una

EPIGRAMMA MARTIALIS AD CANDIDUM: Κοινα φίλων etc.
1  Nil gemino est, inquis, nil non commune sodali,
2  Candide, proclamas, nitet et sive aurea Phoebi
3  Lampas et ingentes retegantur lumine terrae,
4  Seu luna et modico nox intempesta nitore
5  Praecingat crines limbumque exaggeret astris.

CLVIII. PARAPHRASIS EXTEMPORANEA VIII. IN MARTIALIS »PHOSPHORE, REDDE DIEM ETC.«
1  Phoebi praeco nitens, redivivae nuntie lucis,
2  Ianitor aurorae nitidique anteambulo solis,
3  O ades et totum late pallata per axem
4  Sidera purpureae depellas verbere

21  Nec tamen e superis decedunt astra coruscis
22  Noctivago fugitiva gradu, nec tempora luci
23  Debita permittunt, atque ipsa argentea Phoebe
24  Gestit conspecto reparare a Caesare vultum.
25  Ergo dum tacitae ludunt super astra tenebrae,
26  Atque papaverei nigrescunt regna soporis,

5  En iam mobilibus Cythereia culta Napaeis
6  Alternat refugos laeta per arva pedes.
7  Stant nexae Nymphis Charites, nec in aethere Phoebe
8  Cessat sidereos ducere nuda choros,
9  Dum torret Lyparen Aetnaeaque Mulciber arma,
10  Et lassat calidum ferrea massa senem.

Angelae Phaletrae, castissimae ornatissimaeque virgini Venetae inscriptum. Marci Maruli:
Hieronyme, Aoniae quamvis novus incola silvae,
Judice me potis es dicier esse vetus:
Nam tua jam redolent Phoebeam carmina laurum
Et serta ex hedera jam tibi texta petunt.
Eja igitur bijugi cape celsa cacumina montis, 5
Quo verae laudis semita pandit iter,
Et tecum comitem fratrem trahe, namque duorum

perlegi ob eorum venustatem. Marci Maruli:
Quae mihi misisti, juvenum doctissime, scripta,
Haec admiranti saepius ore lego,
Ingeniique tui mecum nova liba rependens
Musarum et Phoebi censeo digna Laris,
Non quia tu nostram tollis super astra Camoenam, 5
Incultis solitam stridere arundinibus,
Sed quia vix puber jam proximus ire videris
Vatibus antiquis Pierioque choro.

52   Carole semideum fama excessure Parentem.
53   Quaerendis alij sceptris per saecula sudant,
54   Tu Phoebi spatijs: et singula bella repensant
55   55 Vilibus exuuijs alij, tu Carole regnis.
56   Sed mihi tam

355  355 Miranda terris, sed non caelestibus, auget
356   Maiestate domum: cui cassâ lampade palles
357   Vel tu Phoebe minor, quam splendida sydera subtus
358   Pro uili constrata solo, famulataque tectis
359   Nec possunt strepido uultu spectare, nec audent.

511   „Indole fecunda, Caelumque medullitus hauri;
512   „Qualiter igniferos aduerso obnoxia Fratri
513   „Luna bibit radios, Phoeboue simillima nubes,
514   „Cum micat ambiguum terris sparsura nitorem.
515  515 „Nec mora: sic haustos caelesti ab origine sensus

(siquis honos Musis) quae pauca repono,
40  Dulcis Amice, tuae geminata ad dona Minervae.
41  Heic inter positas Latio discrimine lauros,
42  Perspicies, fontesque novos, nova culmina Phoebi
43  Adriaci, et qualem positis Mavortius armis
44  Dalmata rite colat gentili in litore Pindum.
45  Phocaicis ubi structa atavis, et origine Grajâ

poscit, nunquam defessa, dolores.
117  Proh amor! O quantum, quantum o mutaris ab illa
118  Magdalide, eximii quae quondam norma decoris
119  Regnabas, cujus rutili trans lumina Phoebi
120  Aurea purpureo consederat ore venustas:
121  Et quae sponte decens, melioris imagine formae
122  Ornabas proprios, ornari haud indiga, cultus!

3.9  Singula perlustrans oculis, vix diceris ipsum,
3.10  Dum pompam attoniti aequoream mirantur, et haerent 10
3.11  Quadriugi, ignivomum vexisse per aethera currum,
3.12  Phoebe, ades! Et causas rerum resque ordine pande.
3.13   Qua sese aequoreas immittens Tybris in undas
3.14  Circaeum montem Solis prospectat ad ortum,
3.15  Nobilis in medio portus Neptunia

perempti
79  Comperit aggesto revolutum in stramine corpus.
80  Nox erat, et puris per Caelum cornibus ibat, 80
81  Horroremque suis tenebrosum argentea Phoebe
82   Lenibat radiis; tunc obruta tabe fluenti
83  Sanguineisque notis confusa cadaveris ora
84  Observans mulier sublustri noctis in

clarum nominibus atque pro accepto munere gratias agit inquiens:
Qui curat morbos Hieronymus, hoc tibi praestat,
E carie versus eruit ille tuos...
Versibus hinc praesto est, hinc ille iacentibus aegris
Atque instar Phaebi culmen utrumque tenet,
Inde prius quam te Ragusam mittere passus,
Iam bene purgata labe politus eras,
Nam mihi donandum compsit te, magne Lucreti,
Sordidulum munus nec tulit esse meum.

ubi, quae verbis debet inesse, fides?
63  Me quoque rapturam subito, quae te hora tulisset,
64   Et pariter praedam mortis utrumque fore?
65  Ecce tamen vivo, nec post nova cornua Phoebes
66   Vis me maeroris perdere longa potest.
67  Heu! quae dura silex, quod inexsuperabile robur,
68   Quod ferrum, et triplex aes mihi pectus obit?

parabant.
99  Ille audax bellum contra non aere nec armis,
100  Aut quibus infestum monstris purgaverat Orbem
101  Claviger Alcides, aut Diva quibus jaculatrix
102  Usa in montiferos Phoebo cum fratre Gigantes;
103  Sed rationum illud suscepit pondere, et ipsa
104  Naturae specie, dum veri luce corusca
105  Fulgurat, et caecae praepandit lumina menti.

457  Sole, minorem aliis, verum non omnibus astris.

458   Protinus inter se quo distent ordine nosce.
459  Et primo Maja Geniti quod dicitur astrum
460  Nomine, Phoebeos vicinius aspicit ignes,
461  Quam Venus; illa minus te, Mars, a Sole recedit;
462  Juppiter at spatio distat majore; sed ipso
463  Longe Saturni est a Sole remotius astrum.

quoque corpore constet,
532  Scilicet et terra et lapidum gravitate vel undis;
533  Quae partes vario pro textu dissimilique
534  Non una ratione valent non viribus aequis
535  Ad nos Phoebeae radios reflectere lucis:
536  Quare hi languidius contingere, fortius illi
537  Irruere in terram visumque lacessere nostrum:
538  Hinc intermixtas tuimur fulgoribus umbras.

pariter Solemque diemque
548  Luce sua praecurrit, eamque obvertit Eoas,
549  Ex illa quia Sol parti convestit, ad oras.
550  Hac ratione etiam Mars Mercuriusque videntur
551  Fulgere phoebeo, quod cernunt, lumine tantum.
552  Saturnique Jovisque quoque versit eodem
553  Lumine, quo Lunam, radiisque micantibus ornat
554  Sol medium; neque enim opposita de parte coruscant.

montium, et horrida nudas
1047  Concutient late ventorum flamina silvas.
1048  Nos exuret hiems: alia sed parte, prope Austri
1049  Extensa est qua Terra polum, desaeviet aestas
1050  Phoebei radiis superimpendentibus ignis.

1051   Postremo mediis cum magnum invecta per orbem
1052  Fertur Terra locis Capricorni et Canceris inter

distant
1408  A nobis spatiis; cum fors aequalia constent
1409  Mole pari inter se et magni cum lampade Solis.
1410  Et totidem prope sunt numero, quae maxima dicunt,
1411  Tangere Phoebei quot circum vorticis aestum
1412  Possunt; et nobis ideo propiora coruscant.
1413  Altera, quae moli referuntur deinde secundae,
1414  Quandoquidem spatiis ultra majoribus haerent

repertis
24  Ejus, qui nobis rationem invenit eam, qua,
25  In caelo quidquid peragi terraque videtur,
26  Verius ex adyto divini pectoris edit,
27  Sacri quam Tripodes Laurus Cortinaque Phoebi?
28  Gallus et hic; magno se Gallia tollit Alumno.

29   Felix, qui clarum potuisti extollere primus
30  Lumen, et immensum te late ferre per Orbem,

sidera quaeque
665  Cum longo pariter deberent crine videri,
666  Hoc alio melius rem clarem fors tibi pacto.
667  Astrorum, genus hoc, tali constare putandum est
668  Corpora textura, Phoebeo ut tacta calore
669  Ingentes possint facile exhalare vapores
670  In speciem sumi, flammis velut humida ligna.
671  Quod magis ut veri noscas simile esse: videntur
672  Hi

radios reflectere Solis
682  Posse quis inficias est? ut suspensa per auras
683  Nubila reflectunt. Haec nos Caudata vocamus
684  Sidera, cum caudae nimirum more sequuntur
685  Astrum Phoebeo lucentes lumine sumi:
686  Sin vero partem, Sidus quo tenit, in illam
687  Directi spatio praecurrant anteriori;
688  Lucem, quae Sidus praevortit, dicere barbam
689  Suemus:

ab illis,
839  Nigranti interdum distingui haud simplice filo
840  Cernitur, oppositam quod ab una transit ad oram;
841  Indicat impressum quod in ejus origine motum.
842  Nec non et Phoeben, dum Terram circuit ejus
843  Vortice rapta, super proprio semel axe fatendum est
844  Circumagi. Quonam fieri sed denique pacto
845  Possit, uti sese circa se Luna revolvat,

flexu illabantur hiantes.
404  Tum qua inter crustas patet exitus, ilicet extra
405  Prosiliunt, primisque erumpunt Fontibus undae.
406  Flumina propterea, qua Phoebi a tramite distant
407  Terraї gelidae regiones, tempore brumae
408  Parva ferunt inopes undas, augentur at aestu:
409  Nam glacie quas tristis hiems duraverat undas,

per aestatem; quoniam ad caput ejus in imbres
474  Tempore eo totus congestis solvitur aether
475  Nubibus, et magnis Lunae de montibus alte
476  Tabificis Phoebi radiis liquefacta ruit nix.
477  Flumina praeterea sunt, quae salsedine tinctas
478  Devolvuntur undas: Salium loca namque sub alta
479  Praetereunt terra latices, virusque receptant.

ardet
1003  Flantibus his; aliter ferventibus ureret agris
1004  Florentem segetem, pecudesque hominesque necaret.
1005  At quis consilio factum sine Numinis acri
1006  Arguat hoc, Phoebi radiis suppôsta calentis
1007  Quod loca terraї Ventis perflentur ab ortu
1008  Perpetuis; aestumque levent hi, saecla Animantum
1009  Incolere ut mediae possint loca fervida Terrae?

1025  Verbera, stet quamvis piger aër, experiantur.
1026  Praeterea Solis magno plerique calori
1027  Hunc referunt Ventum: nam, se cum vertat ad ortum
1028  Semper ab ocassu Tellus, Phoeboque manenti
1029  Occurrat; nunc hac nunc illa, semper ab una
1030  Solem parte videt; cujus calor aëra, cursu
1031  Qui Terrae abripitur, subjectum effringit, et omnem

semper ab una
1030  Solem parte videt; cujus calor aëra, cursu
1031  Qui Terrae abripitur, subjectum effringit, et omnem
1032  Dissipat, ut rarusque magis leviorque feratur
1033  Phoebeos subter radios: neu pondere iniquo
1034  Aëris haec circum moles librata laboret,
1035  Vicinae partes densaeque gravesque, necesse est,
1036  Qua via facta, fluant, aliaeque aliaeque sequantur

a regionibus illo
1596  Flamma ex attritu valeat succensa videri)
1597  Usque loci conscendat eo, tenuissimus aër
1598  Quo vix esse queat? neque enim reflectitur inde
1599  Noctu Phoebei radiorum luminis ulla
1600  Lux, tenebras quae vel paulum disrumpere possit.
1601  Hinc etiam ratio tibi eorum salsa, necesse est,
1602  Jam pateat, radios qui dicunt Solis ab altis

ulla subit lux.
1242  Unde repercussis radiis ad nostra referri
1243  Lumina possit, et his visum progignere jactis.
1244  Si duo praeterea nigrumque albumque calentis
1245  Marmora sint Phoebi radiis expôsta, videbis,
1246  Quod nigrum est, citius calefactum, at serius album:
1247  Jactat enim radios hoc sese protinus extra;
1248  At nigrum recipit contra, retinetque calentes.

1424  Spicula, quae caelo labi post saepe notatum est
1425  Nubibus e densis, ubi forte liquescere paulum
1426  Incipiunt, et stant gutta pendente deorsum
1427  Recto proinde situ, phaebeos desuper ad nos
1428  Reflectunt radios, Oculo qui denique juncti
1429  Assimilem Soli pigunt, geminantque figuram.
1430  Accipe nunc, quanam lucem ratione tuamur

1518  Longaque me gratum perhiberent saecula Vatem.
1519  Nec patiar, te praeteritum indictumque relinqui,
1520  (Quanquam exinde tuis quid possit laudibus addi?)
1521  JACOMELLE Amor o Phoebi Aonidumque Sororum,
1522  Quem doctas illae cupidum duxere per artes,
1523  Atque animo scire et saepere inseruere capaci:
1524  Num prodire tuo nostri sine nomine versus

vel artifici nondum perfecta labore
Pastorum in manibus tuimur, quid et addita cuique
Signa notant, mille arcanis variata figuris. Tyt.
Ah! Lycida, ah demens! Quid enim petis? Ante jugales
Circumagat totum Phoebe variata per orbem
155  Ore tumens iterum, atque iterum nova cornua sumens
Quam liceat tantam versando evolvere molem.
Pauca modo expediam, nam me quoque concitat idem
Palmae amor, et mea sunt, lauro pendentia ab illa
Quae

764  Credimus: atque ideo metimur tempora motu:
765  Inde diem solis cursu finimus, et annum,
766   Temporis atque alios stellis labentibus orbes.
767  At non est tibi tuta vel ipsa haec semita Phoebi,
768  Qui non aequales nobis annosque, diesque
769  Partitur; modo nam citior, modo segnior idem est.
770  Jam quid erit, si solis iter, si semita caeli
771   Illa ingens

123  Haud aliter res in terra qua lege gerantur,
124  Qui prius, et qua vi, perspexerit, ire per altum
125  Aethera tum possit, nobis vicinior ipsa
126   Qua deflectit iter bigis exercita Phoebe.
127  Hujus ubi agnorit cum nostra foedera Terra,
128  Evolet ad Phoebum subito, atque vagantia circum
129  Corpora conscendat jam certior, ipsa, requirens,
130  Qua vi per

quo diximus, ordine Solem.
410  At Cimber, tibi qui semotam condidit Urbem
411   Uranie a vulgo, non inter versa locabat
412  Corpora Tellurem, sed sola ea quinque jubebat
413  Phoebi ambire ignes, et tanto cum comitatu
414  Phoebum ipsum Auctorem lucis, rerumque parentem,
415  Impete praecipiti Terram lustrare manentem.
416   Hae tamen illustres animae, sacrandaque caelo

607  Orbibus, exempto prorsus discrimine motùs.
608  Lunaï pariter via se convolvit in ovi
609  Effigiem, Tellusque focum media occupat unum.
610   Mille tamen vicibus subjecta est proxima Phoebe,
611  Instabiles motus ut nulla lege referent
612  In speciem. Fuit ante labor proin irritus omnis
613  Indocile hoc numeris vincire, et subjicere astrum:

996  Quos, ut Tyndaridas quondam, fama extulit ingens
997  Pugnaci ingenio claros, magnifique repertis,
998  Esse ait errantum de gente, et volvier astrum
999  Immenso circa phoebeam lampada gyro
1000   Ob spatia haud oculis deprensum immania nostris;
1001  Praeterea Comites, ut Saturnumque, Jovemque
1002  Circumstant, quocumque abeant, hoc cingere multos,

toto quae deinde Cometes;
1121  Nam visum, si congruerent his vera, fore, ingens
1122  Momentum ut positis rationibus adjiceretur,
1123  Atque ibi phoebeae gravitatis certa vigerent
1124  Jura etiam, atque uno retinerent omnia nexu.
1125   Difficilis tamen, et prorsum insuperabilis omnes
1126  Terrebat labor hic, quoniam non puncta locorum

1340   Quaeve haec ambitio est, minus, intellecta, morari,
1341  Nostra ut sint, alii quam ne secreta locutos
1342  Non admirentur, studioque sequantur inani
1343  Propterea, Phoebi quasi caeca oracula captent?
1344  Suspecti tibi sint certe, qui ostendere Verum
1345   Dum spondent, famae magis inservire videntur;
1346  Illud enim qui vidit, idem proponere vulgo

1245  Inque vicem simul his ipse interrumpitur auris.
1246   Namque quis esse suum magnum neget aera Soli
1247   Praeterea, immensis et fundier aetheris oris?
1248  Indico primum maculae sunt lucida Phoebi
1249  Turpantes ora, et quaedam velut aere in illo
1250  Nubila suspensa, et faciem radentia diam:
1251  Indicio candens porro est lux illa, tenebris
1252   Quae Solem

Transversam; supremus apex nunc profugit ejus
1263  Centum a Sole procul gradibus, nunc pervenit idem
1264  Vix decies ad quinque; et longa brevisque vicissim
1265  Bellantis veluti comparet lancea Phoebi.
1266  Debile lumen id est, via qualis candida lactis,
1267   Conspicuum nec idem patet omni tempore nobis.
1268  Non igitur lucem hanc cernes, si vespere summo,
1269  Vel

umbrantes ima vapores;1275
1273  Si procul altus apex a Sole excurrat utrinque
1274  ( Aevo quod certo, quod certis accidit annis ),
1275  Et plaga, quam Phoebi currus perlabitur, orbis
1276  Si tum signiferi nostrum minus extet ad aequor
1277   Obliqua, ante suos quam jungere quadrijugos Sol
1278  Incipiat, vel post quam solverit imus anhelos.

1289  Contra quae oppositam circumdant lucida Libram,
1290  Obliquant se signa cadentia, at alta oriuntur.
1291  Idcirco e nostris regionibus aeris illa
1292   Non bene conspicimus Phoebei lumina caelo
1293  Edita, ni vernae per suda crepuscula noctis,
1294  Et matutinis Autumni divitis horis.
1295  Omnia in adversi contraria partibus Austri
1296  His, opus

1355  Auroram? Re tam tenui se sustinet ardens.
1356   Hic me par etiam peregrinam hanc dicere lucem,
1357   Qualis, et unde suos descendens hauriat ortus,
1358  Queisque magis, Terrae, an Phoebeis debeat auris.
1359  Illa quidem rubeos Tithoni conjugis ortus
1360  Visa polo plerumque refert: solet altivolantis
1361  Principio ad Cauri regionem fumidus ingens
1362  

1418  Assimilis, subtili imbellis corpore, inersque?
1419  At fors possit, ubi introrsum quid desuper haurit,
1420  Foecundoque sinu caelestem percepit auram,
1421   Scilicet illam ipsam, phoebeo funditur astro
1422  Quae circum, ut docui, atque apparet saepe sub orbe
1423  Signifero, cujus formam, loca, tempora dixi.
1424  Illius ut pars densa solet protendier ipsam

quibus incipit esse
1428  Major paulatim in Solem gravitate remotum.
1429  Tum subito, si praesertim cumulatior illic
1430  Forte sit, in Terram properat phoebeius aer
1431   Avulsus parte haud modica de corpore magno,
1432  Ut rupes de monte, novique fit incola regni.
1433  Nostra dat aura locum celeri; tum densior obstat,

arsere Triones.
1451   Inter hyperboreas primo, occiduasque videri
1452  Incipit illa plagas ad Caurum fumida nubes,
1453  Nam Mundi pars illa die conversa cadente est
1454  Phoebo, et phoebigenis mage densis aeris auris:
1455  Et globus est, nondum concepto expanditur igne
1456   Quandoquidem, terrae super auras fusa per orbem,
1457  Haud secus ac olei undas gutta tenacis:

Triones.
1451   Inter hyperboreas primo, occiduasque videri
1452  Incipit illa plagas ad Caurum fumida nubes,
1453  Nam Mundi pars illa die conversa cadente est
1454  Phoebo, et phoebigenis mage densis aeris auris:
1455  Et globus est, nondum concepto expanditur igne
1456   Quandoquidem, terrae super auras fusa per orbem,
1457  Haud secus ac olei undas gutta tenacis:

ad orbe,
1547   Annua quo Solem cingit: quod deinde secundum,
1548  Obliquo a positu deprendes Solis ab orbem
1549  Terrai magnum; nec enim protenditur aer
1550  Ex omni circum phoebeus parte, sed ipsum
1551  Trajicit obliqua Tellus regione meando,
1552   Bis ternis conversa polum nunc mensibus istum
1553  Ipsius in faciem, totidem nunc mensibus illum.

1559  Quae celerare facit motum, aut tardare diurnum,
1560  Vimque auget, minuitve illam, quae projecit hinc, atque
1561  Illinc in geminam regionem utinque polorum
1562   Hanc alienigenam phoebeae lampadis auram:
1563  Altera pars cursus Tarram protrudit in illo
1564  Aetherio pelago, per ut undas truditur alnus.
1565  Ergo tempora queis aptae, facilesque per annum

eodem limite debet.
1593  Quantum et compressus foret aer hic prope, si nil
1594  Officeret semper sursum ulteriora petenti,
1595  Tantum comprimitur revera, ponderis ejus
1596  Phoebeo supplente vices super adveniente
1597   Aere, et usque magis dilatari impediente.
1598  Sic intra clausum thalami penetrale videmus
1599  Aera compressum nihilo minus esse, superno

1780  Debeat, et quantum de corpore quoque recedat.
1781  Ergo age, finge animo, quod fors vix accidat unquam,
1782  Cuncta tamen finge astra simul, quaecumque vagantur,
1783  Deflexisse latus phoebeae ad lampadis unum;
1784  Solis tum medio gravitatis ab ipso
1785  Distabit paulum puncto, nam major ibidem
1786   Quanto est materies, tanto hoc vicinus olli est;

1890  Contendunt mentis nunc viribus, atque procellas,
1891   Ventorumque domos, adeuntque tonantia magni
1892  Regna Jovis, Martemque domant, pennisque fugacem
1893  Mercurium arripiunt, te, Phoebe Sagittifer, alto
1894  Audaces curru spoliant, adimuntque Jugales.
1895  Sola triformis adhuc hominum Dea vincla recusat;
1896   Vertit se in formas

in partem causarum debet, idemque
2050  Discrimen (facile ut Mensores noscere possunt)
2051   Respondet triplici spatiorum disseritati,
2052  Phoebea queis Luna a lampade, terraque distat.
2053   Concipere ut valeas haec pronius, eja age, magnam
2054  Finge globi faciem, quae Terrae transeat altae
2055  Per medium, mediumque sui imo in Sole

2104  Altera in hoc ipso tractu est: pars prima propellit
2105   Lunam in circuitum, cum transit scilicet illa,
2106  Quam finxi, a facile ( quo sunt loca, dimidiato
2107  Lumine queis Phoebe hinc, atque illinc clara renidet )
2108  Ad loca, quae constant suprema, atque infima, fulget
2109  Tota quibus, vel caeca silet, conjuncta ubi Terrae
2110   Dicitur; acceleratque ea motum causa, suis

2165  Lege, prius qua carpebat, dum lumine pleno
2166   Luna micet; rursus minuit, dum rursus aditur
2167  Alter ab adverso medius locus; accelleratque
2168  Rursum itidem, redeat dum ad nota silentia Phoebe.
2169  Sic clivo ex alio descendit, et insilit altum
2170  Alterius clivum qui collis, desiliturus
2171   Porro, et dein alio subiturus, it impare

136   Augebuntque etiam miracula tanta, velut mos
137  Est a longinqua procul adventantibus ora.
138  Forsitan et supera credunt de gente potentem
139  Tellurem (velut et Phoebi coluere sororem
140  Qui quondam) magnamque Deum vocitare Parentem
141   Consuescunt, et vota ferunt, et tempore certo
142  Conjunctae veniunt diversa a parte quotannis

gravitas, quam Terra recepit
461   Partibus in varis non aeque a Sole remotis
462  Adducere, statum perturbat partium earum
463  Inter se. Lunae vires quoque viribus adde
464  Phoebeis similes, sed plus turbare valentes,
465  Utpote quae Terram spectat vicina, facitque
466   Intervallorum discrimina partibus ejus
467  Majora. Haec tolunt ergo a libramine vires

664  Percipe, quos habeant et ad illum, et mutua circum
665  Respectus, positusque, vices quae cuique, modusque.
666   Jam cum Luna silet, coeunt, ut diximus, omnes,
667  Exinde immoto phoebeius axis ab axe
668  Disjungi, et procul occiduas se ferre sub oras
669  Continuo, donec recta ad latera ipsa secentur:
670  Axis ad occasum quoque Terrae avulsus abire

ipsa secentur:
670  Axis ad occasum quoque Terrae avulsus abire
671   Principio; sed cum discesserit intervallo
672  Aegre aliquo, verum haud longo (cum scilicet a e
673  Multo phoebejus properans velocius axis
674  Digressus sit quinque gradus, deciesque quaternos )
675  Restrorsum sua facta modo in vestigia fertur,
676   Et redit in Lunam, et Lunai jungitur axi

674  Digressus sit quinque gradus, deciesque quaternos )
675  Restrorsum sua facta modo in vestigia fertur,
676   Et redit in Lunam, et Lunai jungitur axi
677  Tum, cum transversi media phoebeius ille
678  Se posuit regione loci; qua deinde relicta
679  Pergit ad oppositam quia Solis protinus axis,
680  Ipse quoque a Luna rursum divulsus in ortum
681  

681   Progreditur; multum non longo at tramite; rursus
682  Namque gradus relegit; cumque oram venerit ille
683  Prorsus ad oppositam, Lunae hic componitur axi.
684  Hae redeunt quoque deinde vices, phoebejus in orbem
685  Axis dum procedit, et altera dum loca visit
686   E latere, atque ex his Lunae dum transit ad axem.
687  Adversa idcirco summi duo puncta tumoris

oppositoque abeunt, redeuntque vicissim,
690  Et citra excurrunt bis toto mense, bis ultra;
691   Maior et excursus tum sit, polientior extat
692  Cum Phoebi vis ad Lunae collata vigorem;
693  Ocyor atque locis idem est excursus in illis,
694  Queis adversa meat Soli, conjunctaque Luna,
695  Nec non et quarta queis orbis parte recedit;

706   Deprimit, auget et haec, ubi decutit ille vicissim,
707  Mutuaque adversis pugnantes viribus obstant,
708  Impediuntque; quod est discrimen, denique solum
709  Apparet, quantum Phoebo pollentior ipsa est
710  Nempe mari Luna in tollendo, aesque ciendo.
711   Sic gemini adversis venientes partibus arcto
712  Tramite si currus nectuntur, et axibus haerent

1283  Qui scopulum incoleret, quo nunquam accesserit hospes,
1284  Non alias usquam sua classis adiverit oras,
1285   Solum se toto dominari audiret in Orbe.
1286   Cum nimium Phoebo admoti accessere Cometae,
1287   Deberent lucis violento ardere furore,
1288  Si non densus eos radios infringeret aer.
1289  Nonne vides, quantum primo Sol debilis ortu est?

1327   Dicemus, vicibusque carent quod caetera tantis
1328  Astra vaga, haud ullis ea caelum verrere caudis.
1329  Dum loca discedens Soli vicina relinquit
1330  Quisque Cometarum, et Phoebei trajicit auras
1331  Aeris, et tenum semper magis aethera tranat;
1332   Aetheriae partes, primo quies densior extat
1333  Natura, atque aliae porro, quies rarior ipsa est,

unda vapores,
1369  In quos paulatim debet calefacta resolvi.
1370  Verum illi quanto in spatia ulteriora recedunt
1371  Decrescente calore, et rarescentibus auris
1372   Phoebeis circum, sumi minus effluet usque,
1373  Tractu et se brevior distendet cauda minori.
1374  Ergo alia astra carent caudis vaga, quod regione
1375  Aeris, in qua sunt, phoebei semper in una

1372   Phoebeis circum, sumi minus effluet usque,
1373  Tractu et se brevior distendet cauda minori.
1374  Ergo alia astra carent caudis vaga, quod regione
1375  Aeris, in qua sunt, phoebei semper in una
1376  Perstant se circum volventia: materiemque
1377   Illam exhalantem si primitus insinuatam
1378  Forte recepissent, atque illis rejicere oris

1407   Quin paulum declinet in illam plusve minusve
1408  Nempe viae partem, motu quam deserit astrum
1409  Obliquo, partemque itidem curvetur in illam,
1410  Plus, ubi proximior Phoebo via veritur ejus,
1411  At minus, ut sese in longinqua loca abdere tentat.
1412   Thure age Panchaeo fumantem percipe acerram:
1413  Si stet, odoratam laquearia fundit ad alta

spirat,
1443  Vel decrescit, ubi puppim velut aura secundat.
1444   Illud at hic falsa ferri ratione videtur,
1445  Quod perhibent, nempe avulsos a sidere sumos
1446  Impete phoebeae transferri lucis ad oras
1447   Oppositas Solis: tenui lux corpore longe est,
1448  Quamlibet atque leves res ullo haud concitet ictu;
1449  Quid? dare perceleres in motus ut queat? Illi

1514  Quanquam eadem in speciem sit, at isdem partibus unam
1515  Ne perstare putes; verum discindier usque,
1516  Ut tractam per humum vestem, et dispergier auris
1517   Percipe phoebeis parte involventibus omni.
1518  Exhalans circumpositis nam rarior auris
1519  Est sumus, proprio proin quem cum sidere motum
1520  Percepit, sejunctus ab illo amittere debet

1540  Nam pollens longe gravitas per inane Cometae est.
1541   Dicendum est igitur mutare, novosque Cometam
1542   Induere ornatus caudae, veteremque per auras
1543  Spargere phoebeas, nullam perstare, nec unquam
1544  Desinere esse aliquam. Non solis in aere debet
1545  Materies ideo concrescere major, et isti
1546  Non aliis fumi accedent errantibus astris,

1771  Vi tanto Terrae in Solem minor esset (at ista
1772   Quam longe condat tenuissima prae gravitate,
1773  Scilicet in Terram, qua nostra hic corpora aguntur!),
1774  Quanto phoebea lux tenuior illius extat
1775  Sideris. Immensum nonne hinc discrimen habebis?
1776  Quandoquidem gravitas si cuncta hic corpora cogit
1777   Per ter quinque pedes labi, quo tempore vibrat

1887   Corporibus debes proin mixtum agnoscere inane
1888  Esse, atque aetheriis late diffundier oris,
1889  Astra pati offensus ubi non deprendimus ullos.
1890  Alma licet lux, et phoebeius imbuat aer
1891  Illa loca; usque adeo tenuis natura utrinsque est,
1892   Distare a spatio nihil ut videantur inani.
1893   Sed qui corporibus late spatia omnia complent,

segmine primo
213  Forma erit haec coni, radiis qui consit ab ipsis;
214   Et gemina hinc illinc de parte excurret in ovum.
215  Effigie has maculas etiam super ore natantes
216  Phoebeo videas; et subter praetereuntem
217  Mercurium, Veneremve, adeo distincta figura est,
218  Observes, nec non et Lunam congredientem,
219   Libantemque suum damnosa per oscula Fratrem.

225  Noscere momentum possis, distendere longa
226  Si facias, Auster Boream qua prospicit, aera.
227  Nam matutinas, vespertinasque per horas
228  Citra abit, atque ultra species nitidissima Phoebi;
229   At super aere meat, medium cum tempus utrinque est.
230  Felsina, jamque tuum longe isto inclaruit aere
231  Templum, et, Roma, tuum, qua scilicet admirande

molem
250  Aetheriae, et vario ut mutetur tempore, et ejus
251  Ad nos propterea accessus, contraque recessus,
252  Signiferique locum, quo sit pro tempore quovis
253  Lucida Phoebi fax; quin ipsum ducere possis
254   Signiferum in terra, circum et signare meantem,
255  Et quanto Aequantem flexu inclinetur ad orbem;
256  Brumam, et Solstitium praesertim, et bina per annum

addat.
722  Illi at par spatium, quo Terra a Sole recedit,
723   Tempore lumen idem percurrit, quod prope constet
724  Pars octava horae; atque id tempus diximus ante
725  Phoebeis radiis spatium hoc tranantibus ipsum
726  Deberi. Ergo eadem Phoebae, Sidereaeque est
727  Mobilitas lucis. Nec jam nunc credere mittas,
728   Tempore non fundi spatiis, ur caetera, lucem,

723   Tempore lumen idem percurrit, quod prope constet
724  Pars octava horae; atque id tempus diximus ante
725  Phoebeis radiis spatium hoc tranantibus ipsum
726  Deberi. Ergo eadem Phoebae, Sidereaeque est
727  Mobilitas lucis. Nec jam nunc credere mittas,
728   Tempore non fundi spatiis, ur caetera, lucem,
729  Corpora, cum variis adeo haec rationibus inter

(nequeat subtilis haberi
1642  Tam radius, quem non componat innumerales
1643  Undique de tota decerpti lampade solis);
1644  Namque rubens filum radii, qui venerit uno
1645  Phoebeo a limbo, viola miscebitur ejus
1646  Pallidula persaepe, alio descenderit illinc
1647  Qui limbo ejaculatus, itemque aliis aliorum
1648  Missorum e medio mediis tingetur ibidem

2185  Corpora, quam quemvis alienum ad rejiciendum,
2186  Candida reddendis sunt longe aptissima cunctis.
2187   Propterea radiis eadem est natura propulsis
2188  A rerum facie, quae Phoebi a fronte profusis
2189   Esse observantes cognovimus. Ipse triformi
2190  Nempe albens corpus vitro si transpicis, albens
2191  Apparet, quamquam radii quocumque fluentes

2266  Candorem efficere; at permixti non simul omnes
2267  Si sint, verum aliqui, quendam formare colorem,
2268  Qualem a permixtis formari nempe necesse est,
2269   Qui sunt a Phoebi decerpti crine fluenti.
2270  Hanc tu fucato varie tentare queas rem
2271  Pulvere, commiscens una, versansque vicissim,
2272  Post servans, quid fiat, et incidat inde coloris

300  Caelo etiam speculis interdum luditur ipso;
301  Nam si corpora sint tenues suspensa per auras
302  Parvula grandinis, et subter laevissima longe,
303  Subter et occiduis Phoebi, ut venere, repulsos
304  In nostras acies, aliumque effulgere Solem
305  Efficient, caeloque novam exardescere lucem.
306  Sic pariter memorant nubes speculi vice functas

431  Quod reliquum est ejus, lux quaedam pallida tingit.
432  Atque haec, quod nisi lux de terra jam queat esse
433  Assurgens? etenim cum nos solemque sit inter
434  Tum prope luna, videt phoebeo lumine terram
435  Fulgentem, pleno velut orbe, et percipit illinc
436  Haud aliter lucem, quam nos de lumine lunae
437  Percipimus, cum plena micat; quin latior extet

562  Limes; at interior, violae qui luce refulget,
563  Haud, ubi desinat, agnosces, nam rarior usque
564  Attenuatur, et in nubem dispergitur ipsam.
565  Si pluvia uber erit, phoebeosque omnis ad ictus
566  Exposita, aspicies alia simul Iride caelum
567  Pingier, exterior cui sit, proin amplior arcus.
568  Ista pares praefert

1049  Quae nequeat nostros plerumque lacessere visus.
1050  Si fluitent vacuo pendentes aëre guttae
1051  Diverso ex humore, magisque minusque vapore
1052  Sulphureo albentes, phoebeam ut frangere possint
1053  Non aeque lucem, varios sese Iridis arcus
1054  Aspicias circa medium unum inflectere punctum,
1055  Arctos hos, illos amplos, extraque meantes.

947  Quae prius alba fuit, nigram consistere arenam,
948  Pulverem et e vitri decussum et fronte metalli
949  In cumulos circum tenuem diffundier atros.
950  Corpora propterea Phoebi magis igne calescunt
951  Nigra, atque ardescunt citius; quod possit oriri
952  Partim a multiplici spatia intra angusta refracta
953  Luce, atque admissa; partim quoque particularum

2409  Robora, et aërias platanos, altoque cupressos
2410  Vertice sublimes consumier, atque perire
2411  Lucentes flammis circum involventibus, atque
2412  Protinus in cineres collabi, nec sua Phoebi
2413  Defendit laurum, aut oleam tutela Minervae,
2414  Nec dodonaeas texere oracula quercus;
2415  Montium honos antiquus abit, fugere Napaeae,
2416  Et sua lustra ferae,