Your search found 9328 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1101-1200:

quae; cf. CIL II 370* D. O. M. ( ) Manicula (alia manu?) Kłis Sext. L. Manlio et Q. Torquato con. Sempronius Tucidanus testament. iur. mili. quod ipse facio. LL. abesto. Ob Penum Italia pulsum fund. Baleares senat. P. Q. R. D. D. Aurelius Tucidanus tacitam pecu. Si uia lat.

hęreditatem adire recusabant. Cf. Pomp. Laet. ' De legibus libellus ', f. [Bvi] Instrumentum rusticum: aratra, ligones, sarculos, falces putatorias, bidentes et alia ad rus excolendum parata. Postremo filiis, si absque liberis decesserint, substituit heredem Marcellum Tucidanum. 37.3. Vide quam paucis uerbis ista omnia comprehensa sunt, quę nostri temporis tabellionibus si scribere contigisset, uix mille uersuum

Ad S. Nazarium L. GRAECINO POMPEIANO ANI- Manicula (alia manu?) MVLAE IVCVNDISSIMAE. QVI VIXIT ANNOS. XXIIII. MATER PO- SVIT AEMILIA POMPEIA ET SIBI. 39.1. Pulchrum sane et maternę pietatis plenum

48. A 74v/1; cf. CIL X 189* NEAPOLI HIC CHIAE CVBAT AMPHORAE MARITVS Alia (recentiore) manu: Endecasyllabus MOETIVS SVFFECIVS CORELIANVS. PAVPER DELICIIS GVLA ATQVE LVXV. DIVES. SI MEDIOCRITATE SCISSET VTI. SOCRATICVS TAMEN IN RE VNA QVOD SE SCIRE NIHIL

55.1. (Siluanus) Siluanus apud eos deus siluestris erat, quem Gręci Pana uocant. Cf. Per. 2,258,8-9 Siluano ergo Staiano siue Statano, ut alii dicunt, uota faciebant tunc soluenda quum stare coeperit puer, sicut quum fari Fabolino. Cf. Non. lib. 12, pag. 532 M, lin. 17-20 ( cf. Per. 2,75,4-6) 55.2.

Ad S. Ioannem AVRELIAE MATERNIANAE CON- Manicula (alia manu?) IVGI INCOMP. QVAE VIXIT ANN. MECVM. XXII. SINE VLLA QVERE- LA AVRELIVS Ipse ex AVREIVS correxit LIBERAL.

delevi et "Etiam nunc", inquit, "regredi possumus. Quod si ponticulum transierimus, omnia armis agenda erunt." Suet. Caes. 31,2 Deinde ostento quodam confirmatus: "Iacta est alea", inquit traiectoque exercitu Picenum, Vmbriam, Hetruriam occupauit atque hinc secutum est ciuile bellum. Cf. Suet. Caes. 32-34 Sanctio igitur ista plebisciti senatusque consulti

conantur opprimere dominatu. 77.3. (III uiri) Trium uir: Trium uiri etiam creati fuere qui agros nouis colonis diuiderent, urbes designarent, ędificare uolentibus areas partirentur et alia in urbe rite disponere curarent. Hi dicti trium uiri colonię deducendę. Trium uiri etiam eqs.: cf. Fen. 'De triumuiris colonię deducendę', f. [e6 v]

83.1. Sepulturam putauit domum esse ęternam mulier infidelis, rata eos qui sepeliuntur nunquam inde exituros. Nobis uero, qui credimus futuram corporum resurrectionem, non est domus ęterna sepulchrum, sed temporalis. Piis enim et fidelibus nulla alia ęterna habitatio est pręter cęleste regnum, nulla impiis pręter infernum. Ibunt hi (sicut in euangelio est scriptum) Cf. Mt 25,41; Mt 25,46 in ignem ęternum, iusti autem in

hoc habent: Diis manibus. V. F. Viua fecit. Viua enim sibi fabricauit sepulchrum et quum neminem secum iacere uoluit, subiunxit H. M. H. N. S., id est: hoc monumentum heredes non sequitur. 84.2. Timuit scilicet ne nimis arcte hinstaret si alii ibidem ponerentur. Sed meminisse debebat quia nemo unquam mortuorum de loci in quo positus est angustia conqueri sit auditus. 85. A 79/1;

flens ac moerens et tandem iuxta Syenem in loco Philas inuentum fleuit acerbe. Eum in insula Abaton sepeliuit iuxta Memphim et paludem Stygem. Apparuit Ęgyptiis de improuiso bos. (Apis) Illum Osirim esse putauerunt adorabantque ut deum, Apin uocantes, alii Serapin dixerunt. Apis enim eorum lingua bos dicitur. Hunc bouem annuis temporibus (ut aiunt) cum luctu quęsitum et casu compertum per annum alunt, certoque tempore Memphim adductum, sequentibus sacerdotibus et populo et pueris cum sonis et cantibus

aliquot litterarum habent A, O AETERNAM VIVA SIBI POSVIT. SI- QVIS ALIVM CORPVS SVPERPOSVE- RIT. DET FISCO. 𐆖 CCC. MILIA. 91.1. Verita (ut reor) ne alio superposito corpore ipsa pondere oppressa respirare non possit, et superponere uolentes poenę denunciatione deterrere uoluit. Alium corpus, inquit: nos dicimus aliud. Denarii nota est 𐆖. 91.2. Dent fisco, inquit, denarium trecenta milia. Vbi

Q. Quintus. V. F. Viuus fecit. In fronte pedes XXXV, in agro pedes X: in quo spacio aliis sepulturam ponere ius non est nisi domino loci permittente. 111.2. Frons autem illud sepulchri latus est in quo litterę incisę sunt. Quod terrę circa alia latera patet, ager dicitur. 112. A 80/4; cf. CIL III 2676 = 9707 TRAGVRII

e marmore Phrygio dolatis, circumseptum, quibus arcus impositi fulciuntur, ita ut nusquam Romę tot, tantas talesque columnas uno in loco compositas reperies. E regione templi sacellum est, eodem tempore parique structurę genere elaboratum. Pręter ista erant et alia tria templa, reliquo ędificio (ut apparet) uetustiora atque ideo magis dirruta. In his tessellarum pictura, qua exornata fuerant, alicubi adhuc uisitur. Extant et chryptoporticus plurimę, ita ut non minus miremur subterranea ędificia quam quę in aperto

IV- LIAE. L. F. CLEMENTILLA. F. F. 130.1. Hęc apud te in saxo ingenti incisis litteris habentur, quę nos de fundamentis Salonarum littoralis muri erruta ad tuas ędis transferri, sicut pleraque alia, nuperrime uidimus. Nec sumptui enim nec labori parcis dum ueterum monumenta undequaque tibi comparas. Hęc igitur in fine opusculi descripta ita exponere libuit: 130.2. L. IVLIVS. C. F. TRO. CLEMENS NEGOTIATOR. T. F. IVSSIT SIBI, id est Lucius

monentis boni consule, quae scis, tenes et observas. Scio enim te tanquam Pisonem frugi, quare laudo quando hortor quod facis ut facias, teque innitere rogo. Etsi bene currentibus nihil opus est admoueri calcaria, iuuatur tamen sonipes hortantium clamore. Sic tuo curriculo meae laudes nescio quas alas addiicient. Sed quia tibi non usum sed abusum scis esse interdictum, propterea ne graueris ad nos mittere non dico pira Signina aut Parmensem caseum, ne dicam Docleatem. Sed ad

desiderio cupio, quam Vestram Reverendissimam Dominationem intelligere aut iam convaluisse, aut certe in dies melius se habere. 2 Quod, ut ita contingat, Deum Optimum Maximum precor, ut Tuam Dominationem Reverendissimam nobis cito incolumem cernere concedat. Nova nulla habemus alia, nisi illa, quae iam puto per totum terrarum orbem divulgata: illustrissimum, immo serenissimum dominum Lodovicum (quod faustum felix totique reipublicae Christianae salutiferum sit) Dominica proxima post Ascensionem Domini, 3 bonis avibus et melioribus auspiciis coronavimus. Ea ipsa

Domini, 3 bonis avibus et melioribus auspiciis coronavimus. Ea ipsa coronatio, ut paucis multa perstringam, sic acta fuit: dominus Patriarcha 4 divina celebravit officia. Dominus Quinqueecclesiensis 5 et Varadiensis 6 astiterunt pontificalibus induti, et alii episcopi minores. Inter initia missae, infans regius flens et vagiens et ob multitudinem territus primo inungitur, post ensem strictum ac deinde pomum aureum et sceptrum regale accipit. Post evangelium vero, antequam corona ei imponeretur, dominus palatinus 7 ex more ter

missae, infans regius flens et vagiens et ob multitudinem territus primo inungitur, post ensem strictum ac deinde pomum aureum et sceptrum regale accipit. Post evangelium vero, antequam corona ei imponeretur, dominus palatinus 7 ex more ter quaesivit a dominis et regnicolis alta, ut ab omnibus, qui in templo aderant, exaudiri posset, voce, si vellent Lodovicum regem coronari. Qui quidem omnes unanimi consensu, uno ore acclamarunt se velle. Inter quos populi et nobilitatis clamores regia maiestas 8 pro gaudio et laetitia adeo ubertim et large flevit, ut omnes

Triduo post illam auspicatissimam coronationem interiecto regia maiestas Budam rediit, 5 prius per dominum palatinum 6 et comitem Scepusiensem 7 corona in arcem Visegradi relata. 8 Novus regulus ingrediens hac pompa et hoc honore exceptus, nam praelati et alii, qui prius Budam venerant, omnes obviam regulo processerunt. Ordo introitus fuit: primo equites levis armaturae vestri Agriensis et domini cardinalis Strigoniensis, 9 post deinde armigeri. Subsecuti praeterea varii diversorum principum On Lardi see notes

6 István Brodarics to Aldus Manutius 1 Buda, 15 September 15122 Manuscript used: BA, E. 36 inf., fol. 16. Published: bel Jenő, Adalékok a humanismus történetéhez Magyarországon, Budapest, 1880, 30.; and Pierre de Ambroise Nolhac, Les correspondents d’Alde Manuce. Matériaux nouveaux d’histoire littéraire 1485–1514. Rome, 1888, 242.; In Hungarian: V. Kovács Sándor (ed.), Magyar humanisták levelei XV–XVI. század, Budapest, 1971, 558. Six years ago he left a manuscript of Janus Pannonius with a book merchant by the name of Jordan so

deditissimus Stephanus Brodarych decretorum doctor secretarius reverendissimi domini Quinqueecclesiensis cancellarii regni Hungariae.

Manuscript used: MOL, DF 269209 Published: Tóth-Szabó Pál, Oklevelek a kegyúri jog történetéhez, Történelmi Tár, 1903, 105–106. 1. Having heard that the position of the Provost of Jászó is vacant, he asks those in Kassa to give it to scribe Péter. Kristóf Darholczi also wrote about this to them. – 2. He and Darhoczi could have achieved with the Bishop that the Provostship goes to scribe Péter, but as advowson belongs to Kassa, they prefer to recommend their protégé to the town. – 4. People in Kassa should write a letter on behalf of scribe Péter,

összeköttetéseihez. Egyetemes Philológiai Közlöny, 1941, 165–166. 7  Fülöp Csulai Móré (1476/77–1526), Humanist, Royal Secretary, later Bishop of Pécs. Csulai studied with Beroaldo in Bologna and had a friendly relationship with Aldus Manutius too. Like Brodarics, Csulai was also a protégé of Szatmári. In the first two decades of the 1500s, he visited Venice many times as Hungarian royal envoy. More on his life: Fedeles Tamás, Egy Jagelló-kori humanista pályaképe. Csulai Móré Fülöp (1476/1477–1526), Levéltári Közlemények, 2007, 35–84.

Provost Pál Jászai, who was appointed to the position in 1508 by Szatmári himself, died in 1515. Bishop of Pécs György Szatmári and his home town Kassa won advowson of Provostship of Jászó and the right to elect the Provost on 9 June 1508. The convent, however, also clinged to the right of free election of the Provost based on their privileges upheld by Vladislaus. After the death of Pál Jászai, the convent elected Gergely Karácsondi Provost. Karácsondi was later confirmed by Szatmári himself as Provost. The document about this is dated 23 September

Quemadmodum variae sunt et multiplices mortalium voluntates atque appetitus, ita videmus varia ac multum inter se diversa esse studia, et diversas ad varias artes ab ipsis paene incunabulis animorum applicationes, prout cuique vel natura, vel conditio, vel animi libido suadet. Quo sit, ut alii protinus, ut in lucem sunt editi, agricolationi animum intendant, alios mercium ex diverso orbe terra marique convehendarum studium teneat, aliis in opificio quopiam et vel pingendi vel fingendi aut sculpendi arte excellere pulchrum ac decorum videbatur, alii postremo alias vitae humanae

vel animi libido suadet. Quo sit, ut alii protinus, ut in lucem sunt editi, agricolationi animum intendant, alios mercium ex diverso orbe terra marique convehendarum studium teneat, aliis in opificio quopiam et vel pingendi vel fingendi aut sculpendi arte excellere pulchrum ac decorum videbatur, alii postremo alias vitae humanae necessarias artes et studia sequantur. Qui vero nobiliorem a natura vim sortiti sunt, et reliquum 3 Brodarich: Brodarych MOL R 64 1  The original of the document severely damaged already was in the possession of the Tallián family.

imponendam, rostro afferentem ad denotanda te familiae tuae, quae non temere, sed ex eventu bellico et ex illo transfretandi casu priora illa insignia sortita fuerat, hoc novum decus addidisse, ut illius sive navigationem, seu potius bellicam virtutem eruditione tua et doctrina ornaveris. Quo enim alio insignii id significari atque exprimi aptius potuit, quam corvo laureum sertum gestante, cum et corvus avis sit Phoebo dicata, et lauri ramis doctorum hominum ipsa cingi soleant. Quae quidem arma sive nobilitatis insignia in capite seu principio praesentium litterarum

firmitatemque perpetuam praesentes litteras nostras secreto sigillo nostro, quo ut rex Hungariae utimur, impendenti communitas nobis duximus concedendas. Datum Budae, feria quarta proxima post Dominicam laetare, anno Domini millesimo 66 avis correxi ex: alis 7 György Szatmári, Bishop of Pécs, major patron of Brodarics. quingentesimo decimoseptimo, regnorum nostrorum Hungariae et Bohemiae etc. anno primo. Iacobus Piso 8 secretarius.

Non pridem antequam litterae tuae nobis sunt redditae, 4 accepimus oratorem nostrum episcopum Plocensem istic vita functum 5 et affecti sumus magna molestia, quod hac eius inopina morte complures res et negotia nostra sunt intricata. Quia vero et ipse defunctus et alii istic oratores nostri non minus curare solebant negotia nepotis 6 nostri, regis Hungariae, postulamus a te, ut cum inpraesens istic sit et nos oratorem nostrum non habemus, non desit una cum collega suo 7 apud Sanctissimum Dominum Nostrum 8 rebus et negotiis

Płock bishopric and the matter of indulgences. Sigismund will learn the Pope’s answer from a letter to be sent through Anton Fugger. – 2. He informs Sigismund that the Pope holds him in the highest esteem among all Christian rulers, and he alone is considered the refuge of Christianity and also the only support of Hungarian King Louis. – 3. He says he is happy to be available for Sigismund because he knows that by serving Sigismund he is of service to his own master Louis. Serenissime Princeps et Domine, Domine Clementissime. Post servitutis meae in

principi meo. Quod si non esset, singularis tamen Vestrae Maiestatis virtus, magnanimitas, prudentia et generosi 4  He wrote another letter the same day, in which he asks for confirmation of the kermess that Leo X permitted. The permission became invalid as Leo died. He also asks the after the death of Bishop of Płock Ciołek, who was charged with collecting Peter’s pence, the commission be transferred to Bishop of Poznań Piotr Tomicki. Compare: AT VI. 135. 5  The breves of Hadrian VI did not survive. 6  Anton Fugger (1493–1560): cousin of Jakob Fugger,

13 István Brodarics to Sigismund I Rome, 15 January 1523 Manuscript used: BN T. 4. fol. 130r. Published: Acta Tomiciana VI. 225–226. 1. He put forth Sigismund’s request to the Pope again regarding the Płock bishopric, but this time Cardinal de Grassis, who had been away before, also spoke up to the Pope in this matter. – 2. He will learn the Pope’s answer from de Grassis’ letter. The Pope cannot be dissuaded from his earlier intention, so pushing the issue further is senseless. That is, benefices of those who died in the Town are handled differently in Rome. They

pontificem ex hac sententia deduci. 3 Et isti latius aliquanto interpretantur et extendunt Sedis Apostolicae iura, eorumque sacerdotia, qui, quacunque de causa in Urbe manserint et vitam finierint, ad suas provisiones spectare contendunt. Quod quidem iurene an iniuria faciant, viderint alii. 4 Ego si quid vel in hoc adhuc, vel in quibuscunque aliis negotiis Vestrae Maiestati servire possum, supplico humillime, dignetur mihi praecipere et iubere, cui nihil gratius, nihil optatius erit, quam Vestrae Maiestatis iussa et imperia impigre capessere et diligentissime obire. Me

of Przemiśl as his successor. Thus the latter bishopric became vacant. Krzycki, who had been Provost of Poznań got this. 5  A clear allusion to the discord between the Pope and the Polish court regarding the appointment of bishops Non desunt Bohemi et alii vicini, qui ignem succendant, nisi quod aegre adhuc per pontifices nostros arcetur incendium. Ego me huic aleae admixtum vehementer doleo, meque, si iuris mei essem, ex hac turba libentissime subducerem. Episcopatus Plocensis iussus est in manus secularium tradi, electo regio locus in senatu

Scribitur etiam nobis, quod de meis istic sacerdotiis nescio quid cudatur, sine quibus ego nunquam episcopatum hunc recipiam, 6 et proinde rogo et obsecro Vestram Dominationem, ut me quamprimum certiorem reddere dignetur, quid monstri istic alatur, et in hoc saltem mihi opituletur, si in alio non libet, ut in hac re, quomodocunque successerit, diutius non pendeam. De reliquis viderint alii. Commendo me Dominationi. Cracoviae die 18. Februarii 1523. 17 Sigismund I to István Brodarics

episcopatum hunc recipiam, 6 et proinde rogo et obsecro Vestram Dominationem, ut me quamprimum certiorem reddere dignetur, quid monstri istic alatur, et in hoc saltem mihi opituletur, si in alio non libet, ut in hac re, quomodocunque successerit, diutius non pendeam. De reliquis viderint alii. Commendo me Dominationi. Cracoviae die 18. Februarii 1523. 17 Sigismund I to István Brodarics [Cracow], [around 15 May 1523] Manuscript used: BJ 6556 fol. 71r–v. 1 1. Sigismund

than what he had decided. Reverendissime sincere nobis Dilecte. [1.] Nescimus, quid sibi velit, quod negotium episcopatus Plocensis et Premisliensis tam diu istic haereat, idque absque ulla necessitate et commodo summi pontificis 28 Bohemi et alii om. BK 245 28 succedant: succedunt BK 245 28 post aegre ms. BK 245: adhuc om. 29 pontifices nostros: episcopos BK 245 31 locus in senatu: in senatu lucus BK 245 33 reliquum: denique BK 245 36 post rogo ms. BK 245: et obsecro om. 3 ulla: nulla BCzart TN 35 37 post Dominationem

29 pontifices nostros: episcopos BK 245 31 locus in senatu: in senatu lucus BK 245 33 reliquum: denique BK 245 36 post rogo ms. BK 245: et obsecro om. 3 ulla: nulla BCzart TN 35 37 post Dominationem ms. BK 245: Reverendissimam add., ut om. 38 et in hoc saltem mihi opituletur, si in alio non libet: et in hoc saltem mihi, si in alio non libet, opituletur BK 245 39 viderint: videant BK 245 39 post me ms. BK 245: ex corde Reverendissimae Dominationi Vestrae add. The Polish King, too, requested that Krzycki be allowed to keep his other benefices besides

in senatu: in senatu lucus BK 245 33 reliquum: denique BK 245 36 post rogo ms. BK 245: et obsecro om. 3 ulla: nulla BCzart TN 35 37 post Dominationem ms. BK 245: Reverendissimam add., ut om. 38 et in hoc saltem mihi opituletur, si in alio non libet: et in hoc saltem mihi, si in alio non libet, opituletur BK 245 39 viderint: videant BK 245 39 post me ms. BK 245: ex corde Reverendissimae Dominationi Vestrae add. The Polish King, too, requested that Krzycki be allowed to keep his other benefices besides the bishopric sine quibus in episcopatu

Brodarics himself did his utmost for success. – 2. New envoy of the King of England, Bishop of Bath has arrived. It is not known yet what suggestions he has regard 39 Sacrorum correxi ex: sacrum ing peace. Supposedly, the French King’s envoy is also on his way. – 3. He works day and night to obtain aid to King Louis; he hopes to squeeze out something after the lengthy procrastination. – 4. Cardinal Soderini is suspected of wanting to induce a riot in Sicily. He has been locked up in the Saint Angel Castle. Three cardinals investigate

Reverendissimae Dominationis. Sit contenta Vestra Dominatio Reverendissima, ut suis potius benefiat, quam alienis. Vestra Dominatio Reverendissima scit bene, quid de talibus beneficiis fieri solet et quibus involucris talia soleant implicari. 5 [2.] Nova nunc alia non sunt. Nam de confoederatione inter omnes pene totius Christianitatis principes V. huius mensis sollemniter publicata, credo iam Vestram Dominationem audiisse. Eam credo ego rebus nostris, si tandem expergisci voluerimus, fore procul dubio salutarem. Haec raptissime. Me rursus

János Lászai and on Várdai’s duties regarding this. He suggests accepting the agreement offered, since he cannot expect a better deal: the Pauline Fathers should get their 60 forints that is due, and the 200 forints that Lászai owed them according to his will. – 2. He asks Várdai to send also the 16 forints that Kálnai borrowed for the journey home and for which Brodarics vouched. – 3. There is still no Pope; the French are stationed at Milan; the Emperor is about to intrude in France from Navarra. – 4. Kálnai is brought into his attention again. Kálnai’s loyalty and

text in the document is severely damaged at several places. 3  Concerning János Lászai, we only know a letter from Brodarics to Várdai on 18 August. The conflict concerning the will is not mentioned in that one, so here Brodarics is referring to two lost letters. 4  Imre Kálnai. About him also see the notes for the letter on 18 August 1523. 5  Cardinal Giulio de Medici, cousin of the previous Medici Pope, Leo X. 6  After the death of Hadrian VI the conclave gathered on 1 October. Exactly the above mentioned Giulio de’ Medici was elected Pope on 19 November, three days after

[...] De ducentis quoque florenis et nuper scripsi et nunc idem scribo. De illis [...] dominus Ioannes archidiaconus piae memoriae testamento Dominationem Tuam Reverendissimam [...] debere scripsit. Etiam si ego (qui minimus sum inter ceteros huius testamenti executores) subticere vellem, tamen alii nullo modo tacebunt, neque cessabunt, quousque illa summa reddatur. Proinde de illis quoque curam habeat Dominatio Vestra Reverendissima, ut quamprimum mittantur, ne aliquod negotium gravius inde (quod nollem) Dominationi Vestrae Reverendissimae oriatur. [2.] Emericus litteratus

mutuo darem, quos Dominatio Vestra Reverendissima quamprimum remissura esset. Ego quidem ei dare non potui, quoniam ipse quoque non parva angustia rei pecuniariae laboro, ceterum volens declarare me in omnibus, quibus possum, servitorem Dominationis Vestrae Reverendissimae esse curavi, ut ab alio illos sedecim florenos mutuo habere posset, atque ipse pro iis fideiussor factus sum ea conditione, ut nisi Dominatio Vestra Reverendissima ad praestitutum terminum mitteret, ipse mea pecunia solvere deberem. Idcirco rogo Dominationem Vestram Reverendissimam, ut hanc quoque pecuniam quamprimum

habeat curas. Res uti Vestrae Dominationi videt [...] deducta est ad bonum portum. Illum Ioannem [...]rum commendo rursus Vestrae Dominationi Reverendissimae dignetur me facere certiorem, quidnam sit ei sperandum. De quo et per hunc ip[...] [...]um. Nova alia non sunt. Pontificem nondum habemus. Neque scio, quando habituri simus. 9 Galli adhuc sunt sub Mediolano. Rex Galliae Lugdini. Caesar in regno Navarrae in Galliam veniens cum ingenti exercitu. Ego tot contentionum nullum spero finem.

Maiestatis credo nos cum domino Stanislao nuntio 1 eiusdem optatam relationem in omnibus habituros: Clemens VIIs pontifex 2 enim propensissimus est in gratificando Vestrae Maiestatis rebus in omnibus. Qua tamen de re brevi et diffusius et apertius scribam. [2.] Nova alia non sunt. Galli nondum ex Italia excesserunt. Pontifex cum sua sponte, tum mea etiam exhortatione et precibus permotus dat omnem operam pro pace vel saltem treugis inter principes Christianos faciendis. Ad hanc rem in proximo consistorio III ex reverendissimis dominis cardinalibus

spreads false rumours about his preparations for a war against Persia in order to lull Hungary and Europe to sleep, while spy reports and information from Voivods of Moldova and Wallachia suggest that he wants to attack Hungary in March in alliance with the Tatars. – 2. Knowing this, Ferdinand also sent an envoy to Rome to press for the aid. Brodarics should cooperate with the Austrian envoy fully. – 3. The Pope should order Legate Cajetan de Vio to pay the money he has for repairs of Hungarian border fortresses or the soldiers’ pay before more substantial aid arrives. – 4.

Péter Beriszló from 1514. Protonotary Apostolic from 1519, Bishop of Scardona from 1520. The Pope sent him to Poland in January 1523 as his envoy. (Compare: AT VI. 220–222, 222–224, 224–225., and Henricus Damianus Wojtyska CP, Acta nunciaturae Poloniae Tom. II., Romae, 1992, 137– 147., also by him, Toma Crnić jedini sloven nuncije u Polskoj, Radovi 21 Zavoda za hrvatsku povijest Filozofskog Fakulteta, Zagreb, 1988, 35–44.) 1    Photocopy in the MOL DF 276058. Christianorum regnis non

in a somewhat different variant, transcribed by Péter Tóth. http://ephemeris.alcuinus.net/exempla.php 2  We do not know Ferdinand’s letter. servulum Vestrae Serenitatis. Illustris dominus meus, dominus comes de Corduba 3 omnia alia ex ordine referre poterit. Exiguntur quidem istae decimae, sicut Vestra Serenitas ab ipso intelliget, sed in his quoque parva est spes ponenda, si Deus pacem aut indutias inter principes non posuerit, tota salutis communis ratio in hac una re posita esse videtur. [2.] Ex Croatia habemus

cum valido equitatu. Habuerunt Veneti et ex Constantinopoli litteras VIII. Ianuarii datas Turcum facere ingentes apparatus et terra et mari, aggressurum omnino Hungariam primo quoque tempore. Sanctissimus Dominus Noster 6 mittit ad succursum Clyzii commeatum, si intromitti poterit, et alia ad defensionem necessaria. Sed vereor, ne tarde veniant. 7 Cetera idem dominus comes. Me et meam servitutem rursus in gratiam Vestrae Serenitatis humillime commendo. Quam Deus felicissimam et incolumem conservet. Ex Urbe XXIX. Februarii 1524.

Temesvár, Pétervárad, Szörény, and Titel, not to mention Jajca, costs enormous sums. So loosing Ostrovica is not due to negligence but to poverty. – 3. He is happy to hear that the Pope launched an investigation into the abuses around grain sent to Croatia, something that King Louis also called for. – 4. More favourable news about the situation in Hungary would probably boost the Pope’s good will, but this is possible only if His Holiness and Christian rulers help the country with deeds instead of lip service. – 5. He is pleased to hear that Legate Campeggio has arrive.

arcem omni iudicio secundas partes a Clissio 3 obtinuisse. Iactura est, fatemur, gravis ac ceteris calamitatibus nostris merito adnumeranda, quam tamen veremur, ne longe maiores, sicuti 3 O[s]throwyczae correxi ex: Othrowyczo 4 capite del. BAV. Ottob., in marg. captae alia manu 5 cum: quam BAV Ottob. 1  The only known manuscript of the text survives in a codex in the Ottoboniana collection of the Vatican Library (BAV, Ottob. Lat. N. 2746. 44–46.), so it is, too, a replica, and is certainly not identical with the one György

nostrorum 19 nulla profecto: profecto nulla BAV Ottob. 19 incuria: iniuria BAV Ottob. 10 nullatenus: nullo modo BAV Ottob. 11 reditus: reddita BAV Ottob. 11 Bosnia: Bozna BAV Ottob. 11 proveniebat: praeveniebat BAV Ottob. 12 regnum: regium BAV Ottob. in marg. alia manu: regium 13 deferebatur correxi ex: deferebantur. BAV Ottob.: deferebatur 14 civitatum: civitates BAV Ottob. 4  After 16 solitudinem: solitudines BAV Ottob. 19 amplius: impius BAV Ottob. 22 post et ms. BAV Ottob. ex add. 22 importari

mortuis haberi soleant, mihi ad Vestrae Serenitatis praesidium duxi refugiendum. Cui supplico humillime, dignetur tam ad maiestatem regiam ac reginalem, dominos meos clementissimos, quam etiam ad magnificum dominum oratorem suum et 5 reverendissimum dominum 9  in marg. alia manu fiat, ut petitur. Scibatur viendum [?] ei 1  The letter, apart from some minor changes, is identical to the one sent to Polish King Sigismund the same day (except that the letter to Ferdinand does not have a postscript.) Not only the texts are identical but the

perpetuam rursus in gratiam Vestrae Maiestatis humillime commendo. Quam Deus felicissimam et incolumem conservet. Ex Urbe 3. Maii 1524. Eiusdem Vestrae Sacratissimae Maiestatis servitor et capellanus humillimus Stephanus Brodericus serenissimi regis Hungariae orator [2.] Nova non sunt alia. Gallos affirmant Novariae 6 a Caesarianis obsideri, et ad exeundum ex Italia vehementer urgeri. [3.] Novum Soltanum dicunt se contra Turcas diligenter munire. Credo Maiestatem 2  Archbishop of Esztergom György Szatmári died on 7

Rome, 7 May 1524 Manuscript used: BN T. 5. fol. 85r. 1 Published: Acta Tomiciana VII. 20. 1. News came from Constantinople that the Pasha of Cairo had been executed for revolting against the Sultan; the Pope, who is concerned that the Turks turn all their forces against Hungary, also confirmed this.; the Pope therefore does all he can and calls for peace among European rulers and also for sending aid to Hungary. – 2. The French suffered substantial defeat in Lombardy; nearly 1000 died, several officers were lost or injured. – 3. He asks Sigismund again to intervene for

20. 1. News came from Constantinople that the Pasha of Cairo had been executed for revolting against the Sultan; the Pope, who is concerned that the Turks turn all their forces against Hungary, also confirmed this.; the Pope therefore does all he can and calls for peace among European rulers and also for sending aid to Hungary. – 2. The French suffered substantial defeat in Lombardy; nearly 1000 died, several officers were lost or injured. – 3. He asks Sigismund again to intervene for him with King Louis so that he can obtain some substantial benefice.

Further manuscripts: BK 213 fol. 52–53; BOss 177 fol. 40 r–v; Libri Legationum vol. XXIII, fol. 38–39. 2 Suleyman pensioned off his chief officer Píri Mehmed in 1523 and gave the position to his friend of his youth Ibrahim. He also transferred Pasha Ahmed one-time second officer to Egypt. Ahmed, feeling put aside, revolted against Suleyman as soon as he arrived in Cairo and declared himself Sultan. However, the riot was suppressed and Ahmed was beheaded. Compare: Káldy-Nagy Gyula, Szulejmán, Budapest, 1974, 58–59.,

novis recentibus litteras ad omnes principes exhortans eos, ut velint in commune consulere et regno Hungariae vel ei parti Christianitatis, si qua laborare coeperit, opem ferre. Credo eum de hoc et ad Vestram Maiestatem scripturum. [2.] Ex Lombardia habemus nova, quae et pontifex et omnes alii pro certissimis affirmant: Gallos ex Italia iam discedere et in discessu huiusmodi per nostros unam partem eorum male mulcatam;3 interfectos esse usque ad mille Gallos, interfectum quendam capitaneum, unum ex principalioribus, 4 vulneratum etiam supremum capitaneum, 5 quem

figure of the wars in Italy, received a fatal wound at Aosta. More on Bayard’s life: Rázsó, A lovagkor csatái... passim 5  The Chief Commander of the French Army was Count of Bonnivet Guillaume de Goffier who was indeed seriously wounded in the battle, so the rest of the army crossed the Alps under the leadership of a much more experienced commander, Count St. Pol. 6  See the letter by Brodarics on 3 May 1524. 34 István Brodarics to Clement VII Vienna, 21 August 1524

Vestram fidelem nostrum, reverendum Stephanum doctorem praepositum Quinqueecclesiensem, secretarium nostrum Serenitati Vestrae nomine nostro nonnulla dicturum. Quam rogamus, velit praefato secretario nostro in dicendis de nobis plenam fidem adhibere.) One day later, on 15 August, Queen Mary also wrote to her brother about Brodarics’ mission in Vienna (Rex dominus et maritus noster carissimus misit ad Serenitatem Vestram hunc fidelem suum et nostrum, venerabilem Stephanum Brodaricum [...] cui nos quoque commisimus nonnulla Vestrae Serenitati nostro nomine referenda.”) See MTAKK, Ms

In fact, Brodarics could leave for Rome in February 1525 only. Giovanni Marsupino, brother of Francesco Marsupino who worked as an administrator in Rome from 1518. He worked as an emissary of Szapolyai in Rome in the 1530s. See also the notes for the letter by Brodarics on 1 September 1522. 8  In theory, the bishopric of Pécs became vacant in 1522 when György Szatmári became Archbishop of Esztergom, and Louis II could appoint his successor. It was the King’s former envoy to Venice Fülöp Csulai Móré who had the

ad pulveres pedum Vestrae Sanctitatis beatorum humillimam commendationem. [1.] Causas tam diuturnae meae morae Vestra Sanctitas a me ipso brevi accipiet. Non enim credo me iam diutius moraturum. Nunc etiam iam eram in procinctu ad Vestram Sanctitatem eundi, 1 cum rursus alia morae causa incidit: vocatio videlicet reverendissimi domini cardinalis Campei 2 ad hanc maiestatem domini mei serenissimi. Hoc enim visum est convenientius et honori Sanctae Sedis ac Vestrae Sanctitatis accomodatius, quam eum post repentinum praesertim serenissimi principis

Servitutis humillimam commendationem. [1.] De pecuniis meis, supplico, Vestra Reverendissima Dominatio iubeat dari ei, cui dominus Ioannes Antonius baro nuntius Apostolicus commisit, vel qui eas nomine ipsius petierit, ducatos in auro Hungaricales centum et decem. [2.] Alia nunc non sunt. Exspectamus reverendissimum dominum cardinalem Campeium 2 ad diem Nativitatis huc venturum. Ego post festa credo me iter ingressurum. 6  The Papal Court attempted to achieve via Baron Burgio the appointment of Brodarics already in 1524, but they

done before losing Belgrade and Szörényvár, since nobody cares about the Hungarians, they all care only about themselves. – 7. All kinds of unbelievable things are being written about the German peasants’ war, but he believes that Sigismund has more information on this than he has; it is also said that the Turks will not attack Hungary this year but this is consolation only inasmuch as it gives some respite. – 8. If there is a need for intervention regarding the Duchy of Bari, he asks Sigismund to let him know; if he happens to be away from Rome, his fellow envoy Francesco

or Cardinal Lorenzo Pucci will forward letters addressed to him. Turri or Marcus de Torre, Franciscan monk born in Venice, Polish provincial. Taught theology at the Cracow University in 1519. He was confessor of Bona Sforza, so he had excellent relationship with the Polish court. See also AT V. 242., 253.; AT VI. 268., 306.; AT VII. 63., 83., and Fraknói Vilmos, Magyarországi pápai követek jelentései... 324. 1  The text of the letter is on the Internet, in a somewhat different variant, transcribed by Péter Tóth.

nepotem suum ad ceasarem mittendum. 5 Cum quo consultissimum iudicaret me quoque, qui huius potissimum rei gratia a maiestate domini mei gratiosissimi missus sum, illuc proficisci. De qua pontificis voluntate scripsi ad Maiestatem Regiam. 17 Rwdynczky del., suprascr. alia manu Rudniczki 3  Brodarics asked Sigismund several times in May 1524, after György Szatmári ‘s death, to intervene for him so that he can obtain some substantial benefice, presumably some bishopric. This means that the Polish court also spoke up for him.

del., suprascr. alia manu Rudniczki 3  Brodarics asked Sigismund several times in May 1524, after György Szatmári ‘s death, to intervene for him so that he can obtain some substantial benefice, presumably some bishopric. This means that the Polish court also spoke up for him. Brodarics did not earn a bishopric at that time but he got the benefice of the Esztergom Canon added to that of Provost of Pécs, and Louis II. made a promise that he would raise Brodarics to Bishop status as soon as possible. 4  The church named after the Four Crowned

Pécs, and Louis II. made a promise that he would raise Brodarics to Bishop status as soon as possible. 4  The church named after the Four Crowned Saints (Quattuor Sanctorum Coronatorum) was the titular church of Cardinal Lorenzo Pucci (Laurentius Pucius) (1458–1531), Bishop of Melf, later of Alba. 5  Clement VII appointed Cardinal Giovanni Salviati, Legate with Charles V, on 5 May 1525. His task was, as Brodarics says, first of all, creating peace between the French and the Spanish Kings and preparation for the war against the Turks.

rationem, 10 quam illam, de qua scio me aliquando ad Vestram Maiestatem scripsisse, et quam utinam ante perditum Belgradum ac dirutum Severinum 11 secuti fuissemus. Sed vetera sero querimur. Clementissime Princeps, unusquisque curat sua propria negotia, et nemo nostra, et alii Christiani sang uine Christiano inexplebiles sub tegmine alarum Vestrarum Maiestatum Sacratissimarum requiescunt. Sed de his satis, praesertim cum non sit sine periculo scribere veritatem. [7.] De tumultu Germanico 12 mira scribuntur, sed illa scio Vestrae Maiestati quam nobis

eundum esse video. Quam dispeream, si non ex toto corde et amo et observo et veneror. Cupioque illi ex animo servire. [3.] Litteras adhuc ex Hungaria, quas exspectamus, non habuimus. Iam diutius differri non possunt. Ea, quae habuimus, perscripsi in hac scheda praesentibus inclusa. Alia nunc non sunt. Servitutem meam rursus humiliter commendo. Vestram Reveren dissimam Dominationem felicissime cupio valere. Roma X. Iunii 1525. Vestrae Reverendissimae Dominationis humillimus servulus Stephanus Brodericus orator [Addressed:] Reverendissimo domino meo colendissimo,

11  46 Sigismund I to István Brodarics Cracow, [12 June 1525]1 Manuscript used: BN T. 28. fol. 143r. 2 Published: Acta Tomiciana VII. 290. 1. He was pleased to hear that Brodarics is also sent to the Emperor with Salviati. He asks Brodarics to present the case of the Duchy of Bari to Charles. He was deprived of it without explanation, even though it was the Emperor himself who put him into its possession. He wrote

to Charles. He was deprived of it without explanation, even though it was the Emperor himself who put him into its possession. He wrote about it to Cardinal Salviati as well as to his envoy to the Emperor Johannes Dantiscus. – 2. He also informed the envoy about how he had reached an agreement with the Grand Master of the Order and about his peace agreement with the Turks. He asks Brodarics to represent the Polish point of view in this case too. 5

haec me prudentioribus relinquo iudicanda. Ego is sum, cui quicquid per Vestras Maiestates oneris, quod humeri mei ferre possint, iniungetur, libens feram etiam si longe ultra Hispanias mihi esset in servitiis Vestrarum Maiestatum eundum. Et quidem de his ac de negotio Barensi hactenus. Venio ad alia. [3.] Cum pontifex litteras de foedere per Vestram Maiestatem cum Turca inito et de pace cum illustrissimo magistro Prussiae facta perlegisset, et cum ego paucis verbis utriusque rei causas, quas et antea a me audiverat, ei exposuissem, multa mecum et reverendissimo domino cardinali

this letter has a replica in the Czartoryski Library, on page 62 of manuscript 3645. However, in the catalogue of manuscripts in the Czartoryski Library the item with this number contains accounts of a Conventual Franciscan monastery from the 18th century. 3  Bona Sforza also asked Dantiscus in his letter dated 5 July to make moves with the Emperor in connection to the issue of the Duchy of Bari, and to utilise Brodarics’ help. Compare: AT VII. 297–298. 49

patriae potissimum electus est quod in illo Sanctissimi martyres, quibus benemerentibus maiores nostri tot honores decreuerant, non solum conseruandae libertatis sed etiam publicę salutis a perniciosissimis ciuibus auctores fuerunt, ut mihi non alia ratio illustrandae ciuitatis quam illis seruandae et adserendae ab ultimo periculo fuisse uideatur. 3.

saxum
7.3.2  Deserto sub monte loco, quod surgit in auras
7.3.3  Vertice praeruptum summo, ab radicibus altis
7.3.4  Saxum horrendum, ingens, et formidabile uisu;
7.3.5  Desuper usque adeo specula prospectat ab alta,
7.3.6  Vndique cinxerunt asperrima saxa fragosis
7.3.7  Rupibus et cautes auulsae a montibus altis.
7.3.8  A tergo ii sese circum flexere theatri
7.3.9  In speciem, quos nec saxosos esse putares,

male frenat hyems, frenis ac lege teneri
7.3.47  Indociles ambo. Nam cum nouus ingruit imber,
7.3.48  Vna palus campos omnes simul aruaque mersat
7.3.49  Dilluuio quodam et late stagnantibus undis.
7.3.50  Mox alia in sudo mandantur semina caelo
7.3.51  Cum semel efluxit uitium breue plusue minusue
7.3.52  Menstrua tempestas campis fugitiua relictis.
7.3.53  Nec procul a nobis uestigia parua supersunt

Illustrabo meis. Vos muneris abdita quarum
7.3.83  Rimari et meminisse, deae, et memorare canendo,
7.3.84  Si qua ignota latent multosque sepulta per annos,
7.3.85  Quae Mors et nigris Obliuio decolor alis
7.3.86  Occulit, in lucem reuocate et ferte sub auras!
7.3.87  Barbara Romanis urbs est formata colonis,
7.3.88  Quam ueteres dicunt Epidaurum, millibus a qua
7.3.89  Dalmaticus distat centum Naro; Plinius

omnia constant,
7.3.124  Multaque scire licet, non cuncta; erroribus omnes
7.3.125  Vrgemur nostrumque minus procliue doceri
7.3.126  Quam falli ingenium, diuersaque multa tenentur,
7.3.127  Et fugiunt alios alia. Hinc damnabile quicquid
7.3.128  Nescitur, minus est, alienis nostra uicissim
7.3.129  Aeque absoluuntur delicta, reciproca nobis
7.3.130  Nos inter uenia est: scabimus per mutua semper.
7.3.131  Quo mage

situs obscurauere uetusti,
7.3.170  Detergunt cariem et caelo donantur et astris.
7.3.171  Iamque emersa suis Epidaurus tota tenebris
7.3.172  Eruitur putrique e puluere sidera cernit,
7.3.173  Vtque nouis ales uestito corpore plumis
7.3.174  Praepetibus gaudet pennis uolitare per orbem.
7.3.175  Sed quia momento mortalia saecla uidemus
7.3.176  Mutari et uariare uices, quis semine paruo
7.3.177  Nesciat

7.3.302  Tum Genitor rerum, magni dominator et orbis,
7.3.303  Incipit, ad nutum cuius tremefacta silescit
7.3.304  Machina cuncta poli Syrenque innoxia muta est,
7.3.305  Terra tacet, uenti ponunt, maria alta quiescunt,
7.3.306  Omnia uoce fauent ultroque silentia praestant:
7.3.307  »Pone metus, Epidaure, modumque impone querellis!
7.3.308  Vana fefellerunt nec te tua somnia, falsa
7.3.309  Nec monitus lusere

7.3.315  Emolumenta tuis: per tot mala funera, strages,
7.3.316  Erumnasque graues melior fortuna sequetur.
7.3.317  Qualis et exultat posita cute lubricus anguis,
7.3.318  Qualis et accensa de messe renascitur ales
7.3.319  Vnica, uel qualis penitus cum stirpe reuulsa
7.3.320  Et pingui mandata solo reuirescit et agro
7.3.321  In meliore nouis se floribus induit arbor,
7.3.322  Et plures translata ferunt plantaria

et agro
7.3.321  In meliore nouis se floribus induit arbor,
7.3.322  Et plures translata ferunt plantaria fructus
7.3.323  Vberiore loco: talis tu – absiste uereri –
7.3.324  Auellenda tuis e sedibus alta capesses
7.3.325  Sublimis potiore solo recidiuaque surges
7.3.326  Gaudebisque nouo melior iuuenescere uultu.
7.3.327  Externo nec tu damnaris crimine, nec quod
7.3.328  Barculus aut fallax peccarint

tamen innocuam claementia nostra fouebit:
7.3.360  Nanque tuos ciues, olim quos barbarus ensis
7.3.361  Atque rapax flammis hostilibus hauserit ignis,
7.3.362  Municipes caeli faciam et super alta locabo
7.3.363  Sidera, martyribusque meis sociabo futuros
7.3.364  Aetherei ciues Epidauri; sic ego uictos
7.3.365  Victores reddam insignes, tot gaudia caelo
7.3.366  Digna relaturos et partam sanguine

7.3.480  Quos uita meliore frui patriaque licebit
7.3.481  Caelesti. Neque enim nos Turcae Arabesque profani,
7.3.482  Nec Sarrana manus, quos impia Tartara iustis
7.3.483  Expectant poenis, sed uiscera numinis alti
7.3.484  Et Christi pia membra sumus nunc sancta futuri
7.3.485  Victima et aetheream merituri sanguine laurum.
7.3.486  Ergo, passuri ciues extrema, ferendo
7.3.487  Fortunam superate grauem: pia Roma

7.3.485  Victima et aetheream merituri sanguine laurum.
7.3.486  Ergo, passuri ciues extrema, ferendo
7.3.487  Fortunam superate grauem: pia Roma Quirites
7.3.488  Laetatur uos esse suos, nec Christus ab alto
7.3.489  Aethere degeneres uideat, non uilia uobis
7.3.490  Dona, sed aethereas laturus praemia sedes.
7.3.491  Nam mihi seu ferro pereundum est, siue uoraces
7.3.492  Opperior flammas, seu diri praestolor

pueris vulgatum est, siquidem et illi cantant: Inspicit acceptas hostis ab hoste notas , sed meam fidem et illam veterem amicitiam, qua te nemini secundum dilexi, cogita mutatus, neque enim possum aut mutarier unquam. Non ego nunc alio mobilis axe volo; magna fides nostro, constantia pectore magna est. Desero nec subito, nec temere incipio; te quoque mutari nequaquam posse putamus, quilibet adfectus mutuus esse solet. Si tamen in

EPISTOLA Marcus Antonius, Caroli Contarreni filius, philosophiae et sacrae theologiae candidatus, Federico Chrisogono Iadertinorum nobilissimo, artium et medicinae doctori acutissimo , astrologorum principi, ordinarie in alma Academia Patavina feliciter legenti, felicitatem. Pater Atlas, quia astrorum motus optime calluit, ideo caelum manibus amplecti dicitur. Quod a Ptolemaeo et Alphonso, rege Hispanorum et imperatore Romanorum, compertum est satis

Existimo enim non minorem fatuitatem esse fatuas positiones impugnare, quam sunt ipse fatuae positiones. Quare videtis, patres optimi, admiratas mathematicas omnia in se eminenter continere: facultatem scilicet, sanitatem atque animam. Omnia certe suadent eas tota mente amplexandas et tamen eis alia praeponitis. Quibus si loquendi facultas daretur, nonne mortales omnes lacrimosa voce sic compellaret: O crudeles homines, vanis deliciis dediti, a propria perfectione vestra revocantibus; in sola enim cognitione intellectiva Dei

ex toto a veritate et fide catholica, quae tenet, quod intelligere nostrum est accidens, sicut et intelligentiarum abstractarum, puta angelorum, et quod solius Dei intellectio est sua substantia; quae intimius se habet ad essentiam divinam, quam alia attributa in divinis. Philosophus autem, quod in nobis tantum est accidens, quia intelligimus per species. In aeternis vero intellectus et intellectum est idem omnibus modis, quia cognoscendo suam substantiam cognoscit et producit omnia xii. Metaphysicae, sic tamen intelligendo,

Quanto enim aliqua removetur magis a prima, tanto est magis imperfecta, quia omne quanto magis removetur a perfecto, tanto magis remittitur eius potentia. Exemplum, si esset aliquod visibile in sua maxima perfectione, puta ut c, sint etiam plures potentiae visivae, quarum una sit ut l, alia ut xl et caetera. Vel aliter: sint plures potentiae visivae eiusdem perfectionis, si tamen una plus distaret alia et tertia plus quam quarta et caetera. Dico, quod imperfectiori modo videt illa potentia visiva, quae est minoris virtutis vel illa, quae magis distat, quam illa,

tanto magis remittitur eius potentia. Exemplum, si esset aliquod visibile in sua maxima perfectione, puta ut c, sint etiam plures potentiae visivae, quarum una sit ut l, alia ut xl et caetera. Vel aliter: sint plures potentiae visivae eiusdem perfectionis, si tamen una plus distaret alia et tertia plus quam quarta et caetera. Dico, quod imperfectiori modo videt illa potentia visiva, quae est minoris virtutis vel illa, quae magis distat, quam illa, quae minus posita paritate in potentiis. Sic est in illis intelligentiis secundum Philosophum. Nec mirum tantam

in potentia, quia ad divisionem continui causatur numerus. Posita enim aliqua magnitudine illa primo est una, quae, si primo dividatur, excrescet primus numerus, qui est binarius: si vero in tres partes, illico nascetur ternarius, si vero in quatuor, procreabitur quaternarius et sic de alia latitudine numeri dicendum est. Continet etiam musicam, quae nihil aliud est, quam numerus sonorus. Sed si numeri tota latitudo in continua magnitudine continetur, etiam ipsa musica in eadem magnitudine: in qua et ipse numerus, certe continebitur. Continet etiam astrologiam, quae

voluntas per Philosophum, 3. De anima, sola ratione distinguuntur, ergo, quicquid uni competit, essentialiter competit et alteri; sed per ipsum intellectus divinus necessario intelligit, ergo et voluntas vult. Et cum non sit ratio diversitatis penes essentialia, de una intelligentia, quam de alia, et cum omnes intelligentiae sunt intelligentiae et noster intellectus est intelligentia, per Averroem secundo Metaphysicae commento primo, ergo quicquid dicitur de una, dicitur et de alia. Pro solutione quidnam dicere debeo? Certe, domini, (ut videtis) argumentum est difficile. Tamen ego

et voluntas vult. Et cum non sit ratio diversitatis penes essentialia, de una intelligentia, quam de alia, et cum omnes intelligentiae sunt intelligentiae et noster intellectus est intelligentia, per Averroem secundo Metaphysicae commento primo, ergo quicquid dicitur de una, dicitur et de alia. Pro solutione quidnam dicere debeo? Certe, domini, (ut videtis) argumentum est difficile. Tamen ego sic solverem istam contradictionem Philosophi 10. Metaphysicae textu commenti 3. et 12. Metaphysicae, negando omnimodam similitudinem intellectus

potest. Tamen Aristoteles aliter dicere non potuit stans in puris naturalibus. Quia videt, quod Deus est summa bonitas et summe boni est producere summe bonum. Quia si posset aliquod bonum producere et de facto non produceret, non esset bonum. Ideo dixit, quod Deus necessario agit. Ex alia parte videt, quod est nobis fuga et persecutio et multa peccata in natura, puta homo cum duobus capitibus. Et tamen natura universi non intendit illud. Ideo dixit, quod materia est causa contingentiae. Sed quia haec sunt altioris artificis.

Linea proprie principaliter a mathematico consideratur et maxime a geometra: linea vero visualis ab ipso prospectivo, quae est subalterna ipsi geometriae. Quae sic diffinitur: linea est longitudo sine latitudine. Vel aliter: linea recta est brevissima linearum, quia quaelibet alia inter duo puncta data erit longior, quam illa recta. Vel et tertio: linea recta est quae, si in rectum inspiciatur, mediae partes non eminent a duobus extremis, imo sunt unum cum duobus punctis. Differunt tamen istae diffinitiones inter se, quia prima est data per essentialia, quia per

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1504], Epistula ad Marinum Bonum (1504/1512), versio electronica (, Dubrovnik), 358 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [crijeviepist1504].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], Epistula ad Marinum Bonum (1506), versio electronica (, Dubrovnik), versus 6, 432 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula; poesis - versus intertexti] [word count] [crijeviepist1506].

Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report