Your search found 9328 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

magno mox agmine cessit;
2.95.14  Passeris hic alte densis sub frondibus are
2.95.15  Pendebant foetus, mater quos nona fovebat.
2.95.16  Devorat hos miserum stridentes (alta) petentes;
2.95.17  At circum volitans flebat sua pignora mater.
2.95.18  Hanc etiam prensa strepitantem corripit ala.
2.95.19  Ast illum pullis pariter cum matre

dominae credulus esse velis.
3.3.63  Quae, minime sperant freta sunt infesta, carinis,
3.3.64  Qui minime rentur piscibus esca nocet.
3.3.65  Dum secura sedet ramo super arboris ales,
3.3.66  Aspicit implicitos, aucupis arte pedes.
3.3.67  Dum penitus misso gaudebat laeta timore,
3.3.68  Capta fuit Graio Dardana Troia dolo.

3.3.76  Et quam nunc ardes, deseruisse vetet.
3.3.77  Infelix, cura torquebere semper eadem,
3.3.78  Et nulla aeternum finiet hora malum.
3.3.79  Cantatas alio transferre vetabere flammas;
3.3.80  Sic semper turpis te retinebit amor.
3.3.81  Et cum legitimas, poscent tua corpora, taedas,
3.3.82  Tardabit iustas, fax inhonesta, faces.

subdere colla iugo?
3.3.141  At Deus est, referes, et habet sua tela Cupido,
3.3.142  Non valeo tantum vincere Numen homo,
3.3.143  Vulnificos arcus, celeres, quibus evolat, alas,
3.3.144  Nec non ignitas fertur habere faces.
3.3.145  Esse Deum, genitumque Dea, confinxit amorem,
3.3.146  Servitio obsceno caeca libido favens;

quid metuis? Phoebus favet; incipe tandem,
3.3.220  Et freta de parva magna palude pete.
3.3.221  Post molles rixas, certamina magna canantur,
3.3.222  Et quae sunt alio bella canenda pede.
3.3.223  Sit finis ludo, valeat lasciva Dione,
3.3.224  Sume gravem, plectro cum graviore, lyram.
3.3.225  Nox erat, irriguo dederam mea lumina somno,

plures surgere posse Titos.
3.4.21  Hinc me commendat, titulis ut concita virtus,
3.4.22  Castaliam prono largius ore bibat.
3.4.23  An, si pavo suas spectari viderit alas,
3.4.24  Expandet caudae, sidera picta, suae,
3.4.25  Nos nihil his stimulis, nihil hoc animabimur oestro?
3.4.26  Haud adeo nobis ferrea corda rigent.

3.7.64  Plura, vel officio promereare tuo?
3.7.65  Gentiles Divos mendax Rhea protulit, et quem
3.7.66  Utilius fuerat non peperisse, Iovem.
3.7.67  Editus, alma, tuo summus de ventre sacerdos,
3.7.68  Laudibus Oceanum tangit et astra suis.
3.7.69  Iura velint, et sancta fides, donabere templis,
3.7.70  Coelestem augebis, Diva novella,

Aliger aligero qui pede carpis iter;
3.9.29  Oro tuas nobis pennas concede parumper,
3.9.30  Ipse Scientaeas donec adibo domus.
3.9.31  A te concessis iuvenis Danaëius alis,
3.9.32  Fertur ad horrendas Gorgonis isse domos.
3.9.33  Aureus inde tuas a me statuetur ad aras,
3.9.34  Taurus, et hibernis candidior nivibus.

mihi teneris, rogo, prosit, ab annis,
3.10.10  Atque Sabaea tuis, tura dedisse, focis.
3.10.11   Scilicet auxilium Iuno parientibus affert,
3.10.12  Ruricolis dat opem Liber et alma Ceres.
3.10.13   Lanigeras Pan curat oves, oviumque magistros,
3.10.14  Persephone magicis artibus ipsa favet.
3.10.15   Pastorem alma Pales, miserum Venus audit amantem,

3.10.12  Ruricolis dat opem Liber et alma Ceres.
3.10.13   Lanigeras Pan curat oves, oviumque magistros,
3.10.14  Persephone magicis artibus ipsa favet.
3.10.15   Pastorem alma Pales, miserum Venus audit amantem,
3.10.16  Quique volat toto notus in orbe puer.
3.10.17   Facundos Hermes, bellantia pectora Mavors,
3.10.18  Respicit, et castos casta Diana

argenti nulla domare sitis.
3.11.101  Comis es ut Caesar, vincis pietate Metellum,
3.11.102  Attiliumque fide, religione Numam.
3.11.103  Res hominum, praesens, animo sic arduus alto
3.11.104  Despicis, ut coelo iam videare frui.
3.11.105  Nec tibi terrori est horrendae mortis imago,
3.11.106  Maximus in terris, sit licet ille timor.

3.12.28  Diva, domum cuius sustinet altus Eryx.
3.12.29  Hanc igitur votis, et supplice voce, vocabo,
3.12.30  Haec placido iustas excipit ore preces.
3.12.31  Alma Venus, cuius, quicquid fert pontus et aether
3.12.32  Quicquid alit tellus, gignitur officio;
3.12.33  Nata Tonante Venus, qua nulla potentior alto
3.12.34  Regnat Diva polo;

igitur votis, et supplice voce, vocabo,
3.12.30  Haec placido iustas excipit ore preces.
3.12.31  Alma Venus, cuius, quicquid fert pontus et aether
3.12.32  Quicquid alit tellus, gignitur officio;
3.12.33  Nata Tonante Venus, qua nulla potentior alto
3.12.34  Regnat Diva polo; nata Tonante Venus!
3.12.35  Sive Cytheriaca segnis spatiaris

excipit ore preces.
3.12.31  Alma Venus, cuius, quicquid fert pontus et aether
3.12.32  Quicquid alit tellus, gignitur officio;
3.12.33  Nata Tonante Venus, qua nulla potentior alto
3.12.34  Regnat Diva polo; nata Tonante Venus!
3.12.35  Sive Cytheriaca segnis spatiaris arena,
3.12.36  Sive Gundi celebras litora, sive Paphi,

fundimus ore preces.
3.12.45  Tu cultus matrum, tu formas, Diva, recenses,
3.12.46  Tu loca sidereo lumine cuncta notas.
3.12.47  Quicquid agunt terrae, coelo specularis ab alto,
3.12.48  Cernis quo maneat bella puella loco.
3.12.49  Tu sis monstratrix, tu mutua foedera iunge,
3.12.50  Tu compone suo, corpora bina, toro.

praegnantem, norit bene volvere, fusum.
3.12.76  Et Tyrium Phrygia pingere tegmen acu.
3.12.77  Palladio raras, denset bene pectine, telas,
3.12.78  Velleraque artifici, molliat alba, manu.
3.12.79  Sic facie praestans, ut sidera vincat ocellis,
3.12.80  Eius, sit formae, forma secunda, tuae.
3.12.81  Purpureisque genis candorem misceat; aequent

Ladislai regis natalibus ornor,
3.13.28  Ut iam praeteream cetera, non ne sat est?
3.13.29  Sic fato crines Titan stellante corona
3.13.30  Cingit, et id nutu comprobat alma soror. 14. EPITHALAMIUM AD GULIELMUM CALEFINUM ET FLORDEMILIAM GUARINAM
3.14.1  Princeps, magnorum laudes transgresse parentum,

doctorem insignia monstrant,
3.14.18  Hoc tibi sacra decus philosophia dedit.
3.14.19  Accedit quod avus Calefina e stirpe Ioannes,
3.14.20  Est tibi, quem gravitas lustrat et alma fides.
3.14.21  In quo tanta viget virtutis opinio, tantum
3.14.22  Iustitiae nomen cuncta per ora volat,
3.14.23  Ut Princeps gravium maiora negotia rerum,

thura Sabaea focis.
3.16.23  Assidue precibus superos mactabo benignis,
3.16.24  Ut tibi dent faciles per freta longa vias.
3.16.25  Qui me cunque status, quisquis feret orbis in alto,
3.16.26  Tu mihi, tu semper pectore fixus eris;
3.16.27  Tu pariter fixum serves sub corde Ioannem,
3.16.28  Et nobis facito mutuus adsit amor.

magni, thalami quis foedera curae,
3.17.2  Vos primum coeptis, quaeso, favete meis.
3.17.3   Te voco post Divos, Italae, dux inclyte, gentis,
3.17.4  Quam virtus illis reddidit alma parem.
3.17.5   Tertius ad tantos accede, Guarine, favores,
3.17.6  Post Superos merito proxime, postque duces.
3.17.7   Quem si consilio mortales ante putabam

dulces mittit de vitibus uvas,
3.19.92  Cui bona Baccheas vinea fundit opes;
3.19.93   Arboris fructus mittit cum suavibus herbis
3.19.94  Messibus his si quem fertilis hortus alit;
3.19.95  Et donat pisces, didicit qui prendere pisces;
3.19.96  Donat aves, didicit prendere quisquis aves.
3.19.97   Agricolae fruges sunt munera militis enses,

divinus liberat igne liquor!
3.20.13  Nec venter, quamvis repetito murmurat haustu,
3.20.14  Sudorem subitum nec gravis humor agit.
3.20.15  Ergo operae nobis pretium fuit alta labantes
3.20.16  Ad iuga clivoso tramite ferre gradus.
3.20.17  Iam libet et pulchram mirari turribus arcem,
3.20.18  Quae surgit sanctis proxima gurgitibus,

debet et aether,
3.20.34  Aurea cum pascas roribus astra tuis.
3.20.35   Phryx puer haud alias miscet cum nectare lymphas,
3.20.36  Nec sua Mars alio vulnera fonte lavit.
3.20.37  Debita solventur semper tibi vota quotannis,
3.20.38  Dum mea vitalis spiritus ossa reget.
3.20.39  Nec plus Castalias, quam te, venerabimur

nostis, dicite, quaeso, Deae.
3.20.43  Evander ternis Herilum spoliaverat armis,
3.20.44  Crudeles genetrix invocat orba Deos.
3.20.45  Iuppiter est flentem coelo miseratus ab alto,
3.20.46  Corpus et in tenues iussit abire lacus.
3.20.47  Nec voluit rivis esse ex vulgaribus unum,
3.20.48  Sed Superis magno fecit honore parem.

4.4.4  Vix capiunt vastam, stridula plaustra, feram.
4.4.5  Haec Meleagreo poterat procumbere ferro,
4.4.6  Haec erat Herculea, bellua digna, manu.
4.4.7  Asspice curvatos alte, duo fulmina, dentes,
4.4.8  Asspice, setosae, spicula densa iubae!
4.4.9  Abrupit quam saepe plagas! quam saepe morantes
4.4.10  Turbidus obliquo discidit ore canes!

fovet centesima femina, tellus,
4.4.28  Iam posuit totidem, vinea laeta, comas;
4.4.29  Postquam hunc solliciti longe mirantur agrestes,
4.4.30  Ducere cornigerum, per nemora alta, pecus.
4.4.31  Taedia nam longi quoties persenserat aevi,
4.4.32  Noverat anguineo, se renovare, cibo.
4.4.33  Nec modo veloces captum stravere molossi,

4.4.32  Noverat anguineo, se renovare, cibo.
4.4.33  Nec modo veloces captum stravere molossi,
4.4.34  Aut tenuere suam, linea texta, fugam,
4.4.35  Quamvis alte levi superabat retia saltu,
4.4.36  Ocyor aligero Bellerophontis equo;
4.4.37  Sed magno e silvis actus clamore sequentum,
4.4.38  Incidit in fragili, stagna

nullos affectus computat annos.
4.5.82  Quicquid ames, nunquam consenuisse putes.
4.5.83  Tene ego, post duodena licet quinquennia raptam,
4.5.84  Non fletu et lacrymis prosequar alma parens?
4.5.85  Tu me conceptum genitali in sede tulisti,
4.5.86  Exigeret menses, dum vaga luna, decem.
4.5.87  Forsitan et duri rupissent viscera partus,

4.5.151  Ipse ego solenni pullatus veste sacerdos,
4.5.152  Ad tumulum pro te, mystica dona fero.
4.5.153   Quamvis haud dubitem felici sede receptam,
4.5.154  Orbe manent alio praemia si qua pios.
4.5.155  Vixisti innocue, coluisti labe remota,
4.5.156  Officiis homines, religione Deum.
4.5.157  Incolumi sane fueris quam fida marito,

proprium cetera lumen habent.
4.6.43  Inde fit, ut nullo tua lux fervore calescat,
4.6.44  Ceu cum de speculo flamma remissa redit.
4.6.45  Adiice quod simili splendent alia omnia vultu,
4.6.46  Nec tenor est unquam, forma nec una, tibi.
4.6.47  Nam modo sera venis, totis modo noctibus ardes,
4.6.48  Nonnunquam medio curris opaca die.

illic virides, spatioso margine, campi,
4.7.54  Nec sata qui multo foenore reddat ager;
4.7.55  Sed rigidi montes, sed saxa minantia coelo,
4.7.56  Castella et summis, imposita alta, iugis.
4.7.57  Hanc tunc invicto tutam munimine terram,
4.7.58  Quam vix excindi fulmine posse putes,
4.7.59  Ceperat ille ferox hac ipsa aestate tyrannus,

et positu non adeunda loci.
4.7.65  Admoveo illius tormenta tonantia muris,
4.7.66  Sed tamen obsessos machina nulla movet.
4.7.67  Quid tibi nunc memorem, quam saepe e turribus alta
4.7.68  Iactarunt crebras tela imitata nives?
4.7.69  Quidve loquar quoties ausi prorumpere noctu,
4.7.70  Haud parva excubiis damna dedere meis?

4.7.72  Nec domat hiberno sidere triste gelu.
4.7.73   Continuus donec labor et penuria lymphae,
4.7.74  Infregit tandem pectora dura virum.
4.7.75  Venerat alma dies, peperit qua Virgo salutem,
4.7.76  Nuntius optatae deditionis adest.
4.7.77  Ergo agimus laeti geminato gaudia festo,
4.7.78  Ac fessis nasci est, altera visa salus.

4.7.98  Securos nobis non sinit ire dies.
4.7.99  Hanc ego perpetuis statui insectarier armis,
4.7.100  Mollia proposito sint modo fata meo.
4.7.101  Magnifici sic alta iubent exempla parentis,
4.7.102  Sic sacer aeternae religiones amor.
4.7.103  Talis Romanum Poenus iurarat in hostem,
4.7.104  Talis in invisos ultor Atrida Phrygas.

4.10.32  Inventa est nostri, nulla medela, mali.
4.10.33  Nil rosa, nil violae, nil semina lactucarum,
4.10.34  Nil me, cum lolio iuvit hyoscyamus.
4.10.35  Frustra aloe, frustra nobis fragravit anethum,
4.10.36  Nec gelidis linier profuit unguinibus.
4.10.37  Non habuere suas in me ulla papavera vires,
4.10.38  In me mandragorae non habuere

ades, et placidus languida membra leva!
4.10.47  Te Lethaea, parens ad flumina, progenuit Nox,
4.10.48  Cyaneos multo sidere picta sinus.
4.10.49  Praebuit et plantis alas, et cornua fronti,
4.10.50  Ac ferrugineam texuit ipsa togam.
4.10.51  Addidit et comites totis tibi moribus aptos,
4.10.52  In quibus est segnis Torpor et uda

et latum spargis in orbem,
4.10.66  Lecta soporiferis grana papaveribus.
4.10.67  Quae postquam in terras ceciderunt, oppida et urbes,
4.10.68  Aequoris et fluctus et nemora alta silent.
4.10.69  Tu potes et patulo luctantes aëre ventos,
4.10.70  Tu potes et rapidi sistere Solis equos.
4.10.71  Si libeat, stabunt iam fusi nubibus imbres,

placidus languida membra leva!
4.10.95  Non ingratus ero; Viridi de cespite surget,
4.10.96  Fumatura tuis, haud semel ara, sacris.
4.10.97  Hic tibi ponetur tenerum iecur anseris albi,
4.10.98  Altera cristatus victima gallus erit.
4.10.99  Haec super adiiciam flavi duo cymbia mellis,
4.10.100  Ac totidem lactis cymbia mixta mero.

4.10.98  Altera cristatus victima gallus erit.
4.10.99  Haec super adiiciam flavi duo cymbia mellis,
4.10.100  Ac totidem lactis cymbia mixta mero.
4.10.101  Alme pater rerum, miserae pars optima vitae,
4.10.102  Mens simul et corpus, quo recreante, vigent,
4.10.103  Index venturi; superas qui mittis ad oras,
4.10.104  Somnia, per

et Delphin aequora multa vomit.
4.12.17  Nunc pariter geminas inclinant funditus urnas,
4.12.18  Hinc pater Eridanus, Troius inde puer.
4.12.19  Aut certe suprema alti convexa tegentes,
4.12.20  Aetheris, in terras praecipitantur aquae;
4.12.21  Ingeminant densi, valido sic turbine, nimbi,
4.12.22  Sic agit abruptum, machina laxa, Iovem.

ignotas stupuit sub marmore turres,
4.12.90  Dormiit et medio phoca supina foro.
4.12.91  Quid tamen o Superi? nosne haec tantummodo clades,
4.12.92  Tot petit e populis, quos alit uber humus?
4.12.93  An totum involvit strages simul unica mundum?
4.12.94  Imus et illuxit gentibus iste dies?
4.12.95  Si pereunt omnes, nec nos superesse rogamus,

eructat Sicelis Aetna, globus.
4.12.125  Vasto iterum Rhodos est, iterum sub gurgite Delos,
4.12.126  Tristia nec ratibus navita saxa timet;
4.12.127  Non Libycis alte stantes in fluctibus aras,
4.12.128  Non vestrum, Syrtes, magna minorve, vadum.
4.12.129  Quin ipse Oceanus, rerum genitalis origo,
4.12.130  Qui certa ambitam, lege coërcet,

te nascitura sit aetas,
4.12.164  Quam Phaëthonteas, quae fuit ante faces.
4.12.165  Magne Deum genitor, tantos qui fusus in artus,
4.12.166  Vitali hoc ingens, flamine corpus alis;
4.12.167  Qui propria humanas dignatus imagine mentes,
4.12.168  Nostra ad cognatos, erigis ora, polos;
4.12.169  Nonne semel stabili, mundum tu, pace ligasti?

scis superesse trium,
4.12.183  Quondam submersas, tantum succendere, terras
4.12.184  Ut possis iterum; quid vetita arma moves?
4.12.185  Sin rerum iam sinis adest, iace solus ab alto,
4.12.186  Facta Pyracmonia, tela trisulca, manu.
4.12.187  Undosam cohibe pestem; revocetur in antrum
4.12.188  Auster, et expurgent Thracia flabra diem;

Tendit, ut innumeras undique cogat opes.
4.15.15  Ille armis violat leges, hominesque Deosque,
4.15.16  Subdat ut imperio, regna aliena, suo.
4.15.17  Ense petunt alii fratres, carosque parentes,
4.15.18  Cumque suis alii bella nefanda gerunt.
4.15.19  Furta iuvant multos, foenus, saevaeque rapinae,
4.15.20  Fanaque direptis expoliata Deis.

Ille armis violat leges, hominesque Deosque,
4.15.16  Subdat ut imperio, regna aliena, suo.
4.15.17  Ense petunt alii fratres, carosque parentes,
4.15.18  Cumque suis alii bella nefanda gerunt.
4.15.19  Furta iuvant multos, foenus, saevaeque rapinae,
4.15.20  Fanaque direptis expoliata Deis.
4.15.21  Decipit hic dominum, fraudem parat ille

licere luto.
4.15.33  Indoluit simul et magnas exarsit in iras,
4.15.34  Aestuat ira gravi mista dolore fremens.
4.15.35  Ut quondam pleno fluctus furit actus in alto,
4.15.36  Aut ubi sulfureis mons sonat intus aquis.
4.15.37  Tandem ubi conceptus paulum deferbuit aestus,
4.15.38  Concilium toto convocat inde polo.

peragent notas, per sua signa, vias?
4.15.133  Cui feret innumeros, tellus uberrima, fructus?
4.15.134  Servabit tantas cui gravis alvus opes?
4.15.135  Cui pecudes alet illa suas, volucresque ferasque?
4.15.136  Et vaga cui pisces nutriet unda suos?
4.15.137  Sublatis tot, Nate, viris, tua dona perire,
4.15.138  Et squalere tuum, sic

nec superesse bonis?
4.15.141   Sed tibi sic placitum; sint omnia condita frustra,
4.15.142  Et pereat tanti, Nate, laboris opus;
4.15.143   Tune etiam poteris coelo delapsus ab alto,
4.15.144  Nequicquam in nostro procubuisse sinu?
4.15.145  Num poteris laceros variis cruciatibus artus,
4.15.146  Nequicquam indignae, Nate, dedisse neci?

circa Sibenicum, et si dicti denarij non sufficerent, suppleatur per sisterium, et ab inde in antea, correctis prius dictis tansis, quia aliqui ut dicitur sunt preter modum gravati, aliqui minus debito gravati, et exemptis presbiteris qui hac de re alio modo maiori onere gravantur, et absoluta illa ultima conditione sex solidorum quia pauperum est, omnes relique tanse, etiam villicorum, exigi debeant semel in anno per novem annos, incepturos die Sancti Michaelis proxime futuro de mense Septembris et subsequentes

pro elemosina in dictam fabricam, et procuratores dicte ecclesie dare possint modum dictarum exactionum et providere de exactionibus. Hoc modo omnium gravamine procedere poterit opus predictum cum magna omnium laude et Dei honore. Qua parte capta, omnes alie provisiones annue civium Sibenici intelligantur et sint tunc cassate et revocate, et de libris Ecclesie cancellentur. Et hec omnia locum habeant in quantum Dominus Episcopus cum clero suo contribuerit in dictam fabricam ducatos centum omni anno ad dictos novem annos; aliter

aut ex necessitate, ylarem enim datorem diligit Deus. Quod autem secundo loco animarum salus ex dicto modo patet quod ex huiusmodi violentis exactionibus ut plurimum insurgent ire rixe oculata odia dissensiones invidie detractiones contumelie blasphemie et plura alia longe graviora, ex quibus ne dum animarum salus, verum etiam et pacificus status huius reipublice, quam Nostrum Illustrissimum Dominium in suorum populorum gubernationem summo studio procurat et fovet, faciliter perturbari et maculari posset. Quod

et ample poterit sublevari. Vos igitur, o generosi et circumspecti cives, dignitate pastorali monemus et dilectionis affectu devotissime obsecramus, ut sub aliquo predictorum modorum vel sub aliquo alio honestiori et convenientiori aut simili, si quem vestrum circumspectum consilium invenire poterit, omnes pariter conveniamus ad Dei laudem, Nostri Illustrissimi Dominii honorem, nostrarum profectum animarum et ad huius reipublice celeberrimam ubique terrarum

pulice Exemplariter dicitur de pulice et febre. Quod mutuo loquebantur de hospicijs que nocte precedente habuerant. Conquerendo dicebat pulex: Ego hospitata sum in lecto cuiusdam abbatisse inter duo lintheamina alba super piomacium molle et credebam habere optimum hospicium, quod habebat abbatissa carnes pingues quibus optime fuissem saciata. In primo autem morsu cepit abbatissa clamare et uocare ancillas. Egoque me abscondi. Set illis recedentibus,

autem sunt saniores, et melius quiescunt. Miraculum de uno rustico mortuo. Rusticus quidam nunqam uolebat aliquid audire de deo. Mortuus est. Cum autem ad ecclesiam esset delatus, Sacerdos et alii clerici officia legendo et cantando circa corpus peragerent. Fatentes quod ymago crucifixi cepit obturare aures suas manibus a cruce separatis. Quod cum omnes circumstantes aspicerent mirabantur. Tunc sacerdos ait ad populum: Scitis quale signum est hoc. vos scitis, quod iste qui

habet: ut sapientes litterarum monimentis pulcherrime tradidere. Ex hac elatione et animi magnitudine, facillime pertinatia et nimia cupiditas principatus nascitur. A patribus conscriptis compertum est ipsum imperata negligere, nimis alta ac immoderata petere, cum hoste sentire. Hac indignitate reipublicae decemvirum severissimus ordo compulsus more maiorum in Colionum tamquam in improbum et audacem animadvertere statuit,

spatio per paludes immensas cursum satis felicem habuissemus, ubi nil aliud, aquas dumtaxat sub oculis, cannis circumquaque omnia referta caelumque desuper conspicere licebat, ut iure dixerim, caelum undique et undique pontus , nocturnas vigilias dorsis oppositis nonnulli, alii capita humeris adhaerentium reclinantes egregie restauravimus. Cumque in extremitate cursus iam affore videbamur terramque et eam limosam quemadmodum putredine cannarum confectam non longe abesse videntes diverso genere hominum, erant etenim diversi in eadem, constituto secundum varia

ineptum quidem nobis hic adesse affectaret. Quidam vero conventuales largioris conscientiae de ieiuniis primum ac demum de Bacchanalibus, quod eis potius visum est, dimicantes et eius orgia optime fuisse instituta non minimis laudibus efferebant, eum vero noctes atque dies coli asserentes. Alii praeterea contractis membris senio podagraque confecti deum, ut ipsis opem ferret, implorabant. Et ego cum Helia Zaepes in tanta diversitate rerum nostras partes nostrumque munus adimplere, si licuisset, conabamur primum nonnullis lectionibus dediti, demum facetiis, ne inter postremos

nobiscum deliberavere sicque casum, cui vicini fuimus, nobis evadere licuit, quem tibi recensere gestiebam, uti quem tuis precibus paene exauditis subiimus. Et forsitan, nisi quidam religiosi devotissimi nobiscum affuissent, — erant enim et alii procul ab ea semoti, — poenas pro inobedientia etsi insomnio habita tibi luissemus. In eo vero discrimine illico insomnii memini nocturnaeque visionis recordatus sum eamque obiter Heliae plurimum advertenti recensebam. Mirabamur

certiorem faciam et orationem, quam dominus Aeneas episcopus Senarum, ac capitula ibidem confecta tibi transmittam. Hoc tantum habeas: imperator ex tota Alemania ducenta milia armatorum conficere proposuit. Fit autem electus per totam Alemaniam, ut XXX. homines duos pedites bene armatos, alii XXX. unum equitem armatum hanc ad militiam praebeant. Fiet iter ad festum Michaelis, alia congregatio eorundem coadunato exercitu in unum mense Aprili proximo in proximioribis locis Teucrorum castra ponere statuerunt. Quod utinam favore Dei summi eiusque Virginis matris intemeratae fiat,

confecta tibi transmittam. Hoc tantum habeas: imperator ex tota Alemania ducenta milia armatorum conficere proposuit. Fit autem electus per totam Alemaniam, ut XXX. homines duos pedites bene armatos, alii XXX. unum equitem armatum hanc ad militiam praebeant. Fiet iter ad festum Michaelis, alia congregatio eorundem coadunato exercitu in unum mense Aprili proximo in proximioribis locis Teucrorum castra ponere statuerunt. Quod utinam favore Dei summi eiusque Virginis matris intemeratae fiat, est optandum. Sed ocius, quoad potest, exemplum orationis et rerum ibi actarum istuc

vulgo fremere aut in perpetuum arma bellumque oblivioni danda, iugumque servitutis turpissime subeundum, aut his, cum quibus de imperio immo de vita et sanguine certamen, nec virtute nec pacientia, nec militari disciplina cedendum esse. Alii vero sunt, qui affirmant, nunc inter Panonnes ingentem de principatu contentionem esse, mulieris ritu inter se desides altercantur. Haec sunt, quae mihi digna relatu visa sunt. Audio Johanem Albertum iurisconsultum a senatu

superiori principi Teucrorum, nuptui tradita erat; verum ea necessitudo apud Barbaros levis ducitur; quia pro opibus quisque quam plurimas uxores, denas alii, alii plures habent; sed reges eo amplius. Ita animus multitudine distrahitur, nullam pro socia retinet, pariter omnes viles sunt. Neque despotem hoc juvare potuerat. Obversantur quotidie prope in oculis ejus duo filii oculis

superiori principi Teucrorum, nuptui tradita erat; verum ea necessitudo apud Barbaros levis ducitur; quia pro opibus quisque quam plurimas uxores, denas alii, alii plures habent; sed reges eo amplius. Ita animus multitudine distrahitur, nullam pro socia retinet, pariter omnes viles sunt. Neque despotem hoc juvare potuerat. Obversantur quotidie prope in oculis ejus duo filii oculis effossis, viri

tantummodo mei gratia, unam ex tanti operis libro sexto particulam libavi, quae Bellerophontis in primis fabulam continet; quem locum ideo potissimum delegi, quod hujus Herois nomen quidem apud Latinos celebre cognoveram, at vero genus et facta et exitum, passim ignorari videbam. Verum et alia quaedam, notitia et memoratu digna hoc habet carmen. Hic quippe et Lycurgi illius fabula intercurrenti narratione inseritur, quem Baccheo furore instinctum, genua sibi succidisse, complures nostratium poetarum prodiderunt, et omnis locus famosa illa Diomedis et Glauci

tua, Illustrissime Princeps, 48 nos, qui longis et maritimis navigationibus ab huiusmodi officio et munere legationis excusamur, huc in praesentia accesserimus de tua felici creatione 49 facturos. Juvat enim nos, sicut et multa alia, ita et nos munus, haud omnino debitum, libere et gratis persolvisse; tum nostra 48 49 Fortasse quod Fortasse orationem vel gratulationem singularis

in qua nimirum coronam capiti tuo imposuisti? Et cum in reliquis rebus alios superasses, in hac sola, pace tua dicam, te ipsum superasti et quem (ut fertur) magistratus fieri 57 ostendit urbis Patavine praetura. xiv Et procuratoria dignitas et plerique alii magistratus ab ineunte etate suscepti tuam pietatem, justiciam, integritatem, equitatem, a qua boni viri et sunt et nominantur, patefecere et patefactam iam extullere, ut nichil supra. Gloriosum quidem est tantum principem decorum 58

a qua boni viri et sunt et nominantur, patefecere et patefactam iam extullere, ut nichil supra. Gloriosum quidem est tantum principem decorum 58 nomen Pascalem sortitum esse, et agnomen quod imperium maris protendit et insigne quod alam imperii, et genus praeclarum et formam maiestate dignam que virtutem gratiorem reddit, ut nil penitus a tanto ac felicissimo principatu videatur discrepare. Multa quidem et alia que ad tumulum felicitatis tue potuissent pertinere, et que tibi principatum promitere

nomen Pascalem sortitum esse, et agnomen quod imperium maris protendit et insigne quod alam imperii, et genus praeclarum et formam maiestate dignam que virtutem gratiorem reddit, ut nil penitus a tanto ac felicissimo principatu videatur discrepare. Multa quidem et alia que ad tumulum felicitatis tue potuissent pertinere, et que tibi principatum promitere videbantur, ex sententia praetereo, quod ab aliis graviter et accurate perorata sunt. Quare ori meo manum imponere decrevi, testimonio aliorum et auctoritati innixus, sed excellentia huius praestantissime

innixus, sed excellentia huius praestantissime urbis potissimum ad tuam redundat gloriam! Ornamenta eius reticere 59 non possum, que quanto magis magisque considero, tanto magis obstupefio admirorque; nam profecto tantum praestat inter alias urbes, et tam alte caput extulit, ut nullam iam ad eius laudem accedere posse videatur. Iam si locum situmque contempleris, admirabilis, si opportunitatem et opulentiam rerum consideres, inauditum quidem, si templorum ornamenta cultumque divinum conspitias, religiosissima! Si

2012-08-23 Prva verzija. Latinski spellcheck. Ego, mi Compater, excusationem tuam facile accipio. Tu vero illa, quae per Plebanum scripsi, non debebas tam alte intelligere. Scripsi, non quia omnino tibi diffiderem, sed partim ioco, partim ut te exstimularem, quo citius satis faceres desiderio D. N. qui ut scis, propemodum avidior est laboris quam vitae. Cui cum narrassem, quemadmodum tibi scripserim de non tangenda pecunia, indignatus dixit: Tu illum

Christi tormenta passum, in laboribus plurimis, in carceribus plurimis abundantius, in plagis supra modum, in mortibus frequenter: A Iudaeis, inquit, quinquies quadragenas una minus accepi, ter uirgis caesus sum, semel lapidatus sum. Ter naufragium pertuli; et alia pluraque mala quae enumerat. Aut princeps apostolorum Petrus ceterique discipuli et amici Domini quantas calamitates, quantas tribulationes, quanta tormenta ac diuersi generis supplicia perpessi sunt! Π omnes Domini? serui multas persecutiones patiuntur?, omnes

acerbitatem; ut Antiochum et Herodem, quorum uterque miseris excruciatus doloribus lethaeum foetorem et uermes acerbissimos in hac uita praegustauit. Sic Sodomitae sulphureos inferni ignes, quibus perpetuo cruciandi sunt, uiuentes senserunt. Sic Pharao caliginosas tenebras, ardorem, uermes et alia flagella, quibus torquendus a daemonibus erat, in carne expertus est. Sic rex Asuerus uniuersas paene Tartari acerbitates in carne sustinuit, quas erat post mortem sempiternis legibus passurus, cuius peccatum narrat Dominus per Isaiam dicens: Visitabo super fructum magnifici cordis regis Assur

suorum facit in manus Christianorum uenire et per lauacrum introduci in regnum a quo eorum parentes alieni sunt, cum et illis malum et istis bonum meritum nullum sit paruulis ex eorum propria uoluntate. Sed hoc absoluens, quid inquit audiamus: Certe, ait, haec iudicia Dei, quoniam iusta et alta sunt, nec uituperari possunt, nec penetrari. De hoc eodem, cum de bono perseuerantiae disseritur: Non, inquit, fato cogitur Deus illis infantibus subuenire, illis autem non, cum sit utriusque causa communis; aut res humanas in paruulis non diuina prouidentia sed fortuitis agi casibus

oportere existimavimus, qui eiusmodi studiorum oblectari solent. Vobis itaque id operis dedicandum inprimis censeo, non tanquam rerum maritimarum ignaris sed ad viros qui rerum terra marique bene gestarum instituti sunt navigationisque scientia pręditi, ut, quę alii bene honesteque gesserunt, probe cognoscere et eque iudicare possitis. Quo fit, ut ea, quę conscribere institui, iam multo ante vobis excogitata et penitus cognita esse non dubito. Non tamen ob id ipsum terrear, quominus institutum ad finem prosequar. Quin immo alacrior ire pergam, ut ea,

quid nostrae illi bilis inusserit ardor,
Vivet et haerebit, totoque legetur in orbe.
Stigmata nec vafra delebit Cinnamus arte. Dicit nos esse arrogantes! Credo nullam esse tantam humilitatem, quam homo ipse insolentissimus, non in alio putet superbiam. Sed nae ego ineptus sum, qui ineptiis illius diutius respondeo. Sufficiebat mihi Paulus Apostolus, qui optime cum Epimenide poeta dixit: Cretenses semper mendaces, malas bestias ventres pigros. Nam etsi ille natione Cres non sit, Cretensium tamen praesul est, et quidem non tam

mihi te referas tam dulcem tamque suauem
et tam jocundam miror ut ipse quidem
an sum percupidus te. Longo tempore uixi
a te, luce mea, dissociatus enim.
An dolor et morbi grauuiter quos passa fuisti
te reddunt quod sis carior inde mihi,
Ac uelut alba dies in noctem uertitur atram,
cum uenit ex alto sceua procella mari,
insurgunt tenebrae, uentorum magna furit uis,
mixtaque cum crebro fulgure grando ruit,
at postquam boreas incumbit pulsu ab antro
Aeolio, tum nox atra repente fugit
Sol redit et

miror ut ipse quidem
an sum percupidus te. Longo tempore uixi
a te, luce mea, dissociatus enim.
An dolor et morbi grauuiter quos passa fuisti
te reddunt quod sis carior inde mihi,
Ac uelut alba dies in noctem uertitur atram,
cum uenit ex alto sceua procella mari,
insurgunt tenebrae, uentorum magna furit uis,
mixtaque cum crebro fulgure grando ruit,
at postquam boreas incumbit pulsu ab antro
Aeolio, tum nox atra repente fugit
Sol redit et radiis armatis undique terram
illustrans subito

qui me perpulerunt ut prudens, licet inuitus, in illud uitii prolaberer quod in uulgari est prouerbio: Canicula festinans parere catulos parit caecos . Hic uero noster partus etiam ex alia ratione monstruosus est, utpote quo membrum unum, non integrum corpus enixi sumus. Illud tamen qualecumque (quando mihi ita faciendum fuit) ad Vestram Reuerendissimam Dignitatem, cui

Carneades, Chrysippus, et Crantor, quem Cicero illo secutus est. Verum hi omnes officio consolandi perfuncti sunt et quidem dignissime sapientissimeque; ceterum quo pacto idem munus et alii sequi possent, pauci admodum praecipere uoluerunt. Et hi quidem pro admirabili ingenii eorum acumine fortasse satis copiose, sed pro illorum desiderio, qui nondum in philosophia

Porro cur philosophari maerentes non ualeant, causa impromtu est: quamuis enim diuersae sunt uires animae, radix tamen eius substantiae simplex ac penitus una, quamobrem nemo simul animum nisi ad unum opus intendere potest, quod dum exsequitur, alia negligat necesse est,
pectora nostra duas non admittentia curas, ut poeta ait, praesertim quae diligentius tractandae sunt.

aliter confirmare poteramus: sed in re aperta sine uitio immorari non potest. Nos quoque forsan altius in arcem huius rei inuecti sumus quam praesens ratio postulabat, ut iocunda magis quam apta uideantur. Ad alia ergo, quae magis ad nostrum propositum spectant, ueniamus, et quo discrimine ista aegritudo mortalium pectora perturbet, consideremus.

I 4 Qui facilius et qui minus facile consolationem admittunt Neque enim omnes aequaliter hac aegritudine afficiuntur, sed pro uarietate aetatum personarum temporum ac malorum et alii quidem leuantur celerius, alii tardius, alii uero numquam. Eorum autem animi praecipue refocillantur miseriaque leuantur, qui sunt ad laetitiam uoluptatemque proniores. Quales imprimis sunt iuuenes, quippe quorum

I 4 Qui facilius et qui minus facile consolationem admittunt Neque enim omnes aequaliter hac aegritudine afficiuntur, sed pro uarietate aetatum personarum temporum ac malorum et alii quidem leuantur celerius, alii tardius, alii uero numquam. Eorum autem animi praecipue refocillantur miseriaque leuantur, qui sunt ad laetitiam uoluptatemque proniores. Quales imprimis sunt iuuenes, quippe quorum animos ob inconstantiam ac

4 Qui facilius et qui minus facile consolationem admittunt Neque enim omnes aequaliter hac aegritudine afficiuntur, sed pro uarietate aetatum personarum temporum ac malorum et alii quidem leuantur celerius, alii tardius, alii uero numquam. Eorum autem animi praecipue refocillantur miseriaque leuantur, qui sunt ad laetitiam uoluptatemque proniores. Quales imprimis sunt iuuenes, quippe quorum animos ob inconstantiam ac inconsiderationem

affectio contraria omne abigit solacium. At uero homines pii et Deum metuentes, quoniam ea, quibus premuntur omnipotentis iudicio destinata recte arbitrantur, ut Iob, Thobias, et alii sanctorum plerique aequo animo ferunt et consolationem lubentes amplectuntur. Similiter et illi facile maerorem reiciunt, quos natura ipsa finxit hilariores, ut sanguineos aut liberales aut humanarum rerum contemptores,

liberalitas, munificentia, et, quod praestantissimum est pietatis munus, ipsa elymosina. Ad haec singula respondere facile poterimus. Namque illud satyricum falsitatis arguit primum Socrates, Diogenes, Democritus, et alia turba philosophorum insignis, quos paupertas et omnium fortunarum contemptus illustres fecit. Item ex nostris prophetarum paene omnes, apostoli, martyres, monachi, et fere sanctorum uniuersi, quos omnes nulla res admirabiliores

sint, quemue finem, aut quod tandem propositum habeant, cuius gratia uiuant seu quo actus operationesque suas dirigant. An forte frustra uel temere uel ad nihilum se factos augurantur? Vbi sunt reges, ubi imperatores, ubi alii potentes terrae omnes? Quorsum deuenit cum totius orbis imperio Alexander? Quorsum Darius cum diuitiis suis? Quorsum Cyrus cum tanta potentiae ac gloriae ostentatione? Quorsum? Quorsum Hannibal, Scipio, Caesar, Pompeius,

omnes? Quorsum deuenit cum totius orbis imperio Alexander? Quorsum Darius cum diuitiis suis? Quorsum Cyrus cum tanta potentiae ac gloriae ostentatione? Quorsum? Quorsum Hannibal, Scipio, Caesar, Pompeius, Octauianus et alii duces clarissimi potentissimique? Erubescant saltem uel procacis satyri uocem, qua eiusmodi homines digne coarguit dicens: discite et, o miseri, causas cognoscite

quem ipsi habent, aut quo perfuncti sunt, et aliorum uel ordinis uel generis eius miseriam, inopiam, infortunium ad memoriam reducere expedit ac monere uelint potius illis rebus gaudere et deo, qui eis tanta praestiterit, cum nihil amplius quam alii quiuis miseri promeriti ab eo essent, meritas agere gratias. Recolant quoque insigne illud ac omni laude dignum Amasis regis Aegypti factum, cui cum Polycrate tyranno Sami cum hospitium esset, audiretque ei

promeriti ab eo essent, meritas agere gratias. Recolant quoque insigne illud ac omni laude dignum Amasis regis Aegypti factum, cui cum Polycrate tyranno Sami cum hospitium esset, audiretque ei frequenter uniuersa et bella et alia singula longo tempore ex sententia semper succedere, scripsit ad ipsum epistulam in haec uerba: Amasis Polycrati ita inquit: mihi quidem feliciter agi cum uiro amico meo et

morbum esse solet. Quod optime intelligens Seruius Sulpicius scribit ad Ciceronem oportere eos, per quos consolationis munus obeundum sit, propinquos esse ac familiares. Valent ergo ad consolandum amici parentes filii aut alia quauis necessitudine coniuncti, inter quos consolatio filiorum est praecipua, et praesertim adulescentium uel paruulorum, si quando contingit ut quippiam aptius proferant, aut genitori collacriment, quorum altero parentes maxime

uidebo uisionem hanc magnam. Sed quo torqueor desiderio non meruisse eius uiri uidere faciem, quem in breui tempore huc uenturum esse credebam. Multa et alia apud alios doctos uiros ex hoc genere passim reperies. Sed de his ista sufficiant. SECVNDVS LIBER

prius quam accidant, praemeditasse calamitates seque ita comparasse ut nihil eum inparatum offendat. At Cicero haec omnia consolationis medicamina complexus est, et recte quidem. Neque enim omnes similiter mouentur, uerum alius alio et unus quidem grauius quam alter, neque satis exploratum habes quid cui magis conducat; ideo tentanda sunt singula etiam si sint parua uel tenuia, quia, ut ille ait: Fortasse quae non prosunt singula multa iuuant

Ipsa eos natura et usu aliarum rerum grauiorum ita instituentibus; etenim in cunctis arduis rebus uidemus eodem modo homines incedere ac prius radices uel alia, si qua sunt, retinacula succidere quam totam molem subruere aggrediantur; sic fabri caementarii in lapidibus effodiendis facere consuerunt, sic agricolae in transplantandis arboribus. In leuioribus uero negotiis freti uiribus mox caput rei

, doceat aut persuadeat mala non esse. Quippe ut superius habitum est, nemo maeret nisi grauiorum opinione malorum; quam si auferas, et maerorem procul dubio totum abstuleris. Auferri autem alio pacto nequit nisi ita auditoris inducas animum ut, quae prius putabat mala, credere desinat. Inducere autem poteris ut talia mala suspicari desistat si ea in

Et hoc modo persuadetur illud, quod omnibus commune est, malum non esse. Illud uero quod, licet non omnibus, potioribus tamen et praestantioribus nobiscum commune est, alia ratione et forsan non inepta declarabitur inter mala minime computandum. Si enim uera illa est sanctissima sapientum sententia, quam Cicero in Tusculanis refert quaestionibus, neque uiuis neque mortuis quicquam mali euenire, nec

pendentesque genas et tales aspice rugas quales umbriferos ubi pandit Thabraca saltus. in uetula scalpit iam mater simia bucca. Plurima sunt iuuenum discrimina, pulchrior ille hoc, atque ille alio, multum hic robustior illo: una senum facies, cum uoce trementia membra et iam leue caput, madidique infantia nasi; frangendus misero gingiua panis inermi. Vsque adeo grauis uxori natisque sibique

aut sollicitudines urunt: nunc aduersum nos stricto ense inimica stat facies, nunc ferimur aut ab aliquo loco edito deturbamur in praeceps; alius iugulatur ab hoste, alius spoliatur; interdum compedibus uincitur aut ad supplicium ducitur et alia inuisa phantasmata patitur, adeo ut plerumque exclamare et se e strato corripere sudans trepidansque cogatur. Et ecce iterum mane, ecce iterum superioris diei angustias, atque ita his miserrimis uicibus totam transigimus hanc,

ludicrum uersat, nec una hora patitur eodem habitu perseuerare. Ad haec circa te uelut lacessentium canum turbam saeuissimam immittit: hinc famem, inde sitim, illinc algorem, ex alia parte aestum, deinde metum, imbres, tempestates, muscas, culices, pediculos, pulices, pruritum, scabiem, impetiginem, et duas infestissimas dolorum et cupiditatum turmas, quarum nec nomina nec numerum

Bibliographia locorum inventorum

Grad Šibenik (1449) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1210, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia] [word count] [documentaecclsibenic].

Šižgorić, Juraj (stariji) (biskup 1437-1454) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1087, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia; prosa - epistula] [word count] [sizgorjdocumentasibenic].

Biličić, Stjepan (floruit 1450) [1450], Scripta varia, versio electronica (, Šibenik), Verborum 887, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - fabula; prosa oratio - chronica] [word count] [bilicicscronica].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1451], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi (Venetiis, 1451-06-28), versio electronica (, Venecija), Verborum 616, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14510628].

Augustin Zagrepčanin, Juraj (fl. 1454) [1454], Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica (), Verborum 1885, Ed. Ladislaus Juhász [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [augustgepist].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Joannis Sobote Dalmate epistola, versio electronica (, Trogir), Verborum 545, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14540727].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Clarissimo patricio Petro M. Joannes Sobote, versio electronica (, Trogir), Verborum 471, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14541224].

Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist].

Mihetić, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458], Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica (), Verborum 2289, Ed. Antonija Vlahov [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [michetaoratio].

Jan Panonije (1434-1472) [1462], Ad Galeottum epistula, versio electronica (, Italia; Hungaria), 366 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - epistula] [word count] [ianpanepistgal1462].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Kotruljević, Benedikt (oko 1416. - 1469?) [1464], Prohemium in librum de navigatione, versio electronica (), Verborum 740, Ed. Damir Salopek [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - praefatio; prosa oratio - prooemium] [word count] [kotruljevicbnavig].

Jan Panonije (1434-1472) [1465], Galeotto suo epistula, versio electronica (, Hungaria), 926 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - epistula] [word count] [ianpanepistgal1465].

Lipavić, Ivan (floruit 1465) [1465], Joannes Lipauich post pestem Tragurium rediens composuit, versio electronica (), 70 versus, verborum 465, Ed. Šime Jurić [genre: poesis - elegia] [word count] [lipaviceleg].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report