Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Ioan?n.* Your search found 2628 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 301-400:301. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quinque. Erunt quinque in domo una diuisi tres in duos et duo in
tres: pater, mater, socrus; filius, filia, nurus XII. Iuga boum emi quinque, et eoprobare
illa: Rogo te, habe me excusatum XIIII.
Solitudo. Et erat Ioanes in desertis usque ad diem ostensionis suę ad Israel 1 .
Factum est uerbum Domini super Ioannem, Zacharię filium, in deserto
302. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] emi quinque, et eoprobare
illa: Rogo te, habe me excusatum XIIII.
Solitudo. Et erat Ioanes in desertis usque ad diem ostensionis suę ad Israel 1 .
Factum est uerbum Domini super Ioannem, Zacharię filium, in deserto
303. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_243 | Paragraph | SubSect | Section] se. Digitus Dei dicitur Spiritus Sanctus propter partitionem
donorum XI.
Non uenit regnum Dei cum obseruatione neque dicent: Ecce hic aut ecce illic. Ecce enim
regnum Dei intra uos est XVII.
IOANNES
304. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_247 | Paragraph | SubSect | Section] interposito
iuramento etc. Ad tenendam propositam spem, quam sicut anchoram habemus animę tutam ac firmam
et incedentem usque ad interiora uelaminis, ubi pręcursor pro nobis introiuit Iesus secundum
ordinem Melchisedech, pontifex factus in ęternum VI.
305. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] I.
306. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_295 | Paragraph | SubSect | Section] Cor timidum 146 . Prę timore fugientes proiiciebant idola et in cauernis se abscondebant 152 . Timor obsessorum in Hierusalem, qui mox confortantur a Domino 153 . Ioannan et socii eius timuerunt, ubi non erat timor. Cum tuto esse possent in Iudea, fugerunt in Ęgyptum et ibi perierunt 179 . Ędificium aquilonare signat algorem timoris 196 . Timens Ionas fugit a facie
307. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] oportet nos ultro offerre tentationibus, sed cum inciderimus, libenter et
constanter sustinere. Cum quotidie uobiscum fuerim in templo, non extendistis manus in me.
Sed hęc est hora uestra et potestas tenebrarum XXII.
IOANNES
308. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] stat 289 . Fines terrę secundum tropologiam 369 . Tentatio. Pater cogitatio, filius peccati conceptio, nepos operatio, pronepos de peccato gloriatio 53 . A diebus Ioannis Baptistę regnum cęlorum uim patitur 55 . Anima oppressa uariis perturbationibus, ad Dominum si conuertitur, liberatur 126 . Deus meus misit angelum suum et conclusit ora [ora] leonum, et non nocuerunt
309. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_331 | Paragraph | SubSect | Section] Contra Idumeos appetentes uindictam de filiis Iuda. Et contra Palestinos, quod ulti sunt se toto animo 189 . Vindicate uindictam populi uestri 218 . Filii Iambri comprehenderant Ioannem, fratrem Ionathę. Ipse eos sponsam ducentes aggressus occidit 221 . Moyses Ęgyptium percutientem Hebreos occidit et in sabulo abscondit 9 . Vidua. Firmos faciet terminos uiduę
310. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_331 | Paragraph | SubSect | Section] uigilare XXVI. Vespere autem sabbati mulieres ueniunt uidere sepulchrum XXVIII. Vigilate, quia nescitis, qua hora Dominus uester uenturus sit. Si sciret paterfamilias, uigilaret etc. XXIIII. Vigilate, quia nescitis diem neque horam XXV. Vestis. Ioannes Baptista habebat uestimentum de pilis camellorum et zonam pelliceam IIII. Ne solliciti sitis, quid manducetis aut quid induamini VI. Ecce qui mollibus uestiuntur, in domibus regum sunt XI. Venia. Dimitte nobis debita nostra. Si dimiseritis, dimittetur uobis
311. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_335 | Paragraph | SubSect | Section] est, sicut ministrator. Ego in medio uestri sum, sicut qui ministrat XXII. Vsus. Nemo bibens uetus uinum statim uult nouum. Dicit enim: Vetus melius est V. Habitus ex usu, ex habitu natura, naturam autem immutare difficile VIIII. Vindicta. Iacobus et Ioannes uolebant uindicare in Samaritanos, quia non receperant Iesum, sed inhibiti discunt Filium hominis non uenisse animas perdere, sed saluare IX. Quęstio cur electi Dei se uindicare deprecentur XVIII. Vidua. Anna, filia Phanuelis, de tribu Aser, uidua usque ad
312. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_335 | Paragraph | SubSect | Section] Vidua. Anna, filia Phanuelis, de tribu Aser, uidua usque ad annos LXXXIIII, quę non
discedebat de templo ieiuniis et obsecrationibus deseruiens nocte et die II.
Visus. Lucerna corporis oculus XI.
IOANNES
313. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] permanet. Vera autem incommutabilitas est ipsa ęternitas VIII. Hęc est ueritatis natura: per quę putatur insidias pati, per hęc fortior fit etc. IX. Venia. Soluite eum et sinite abire etc. XI. Humilitas. Ioannes interrogatus, negat se esse Christum uel Heliam uel prophetam, sed uocem clamantis in deserto. Cuius ego non sum dignus, ut soluam corigiam calciamenti. Maria uenit ad Helizabeth, Iesus ad Ioannem, ut tu digneris accedere ad
314. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] XI. Humilitas. Ioannes interrogatus, negat se esse Christum uel Heliam uel prophetam, sed uocem clamantis in deserto. Cuius ego non sum dignus, ut soluam corigiam calciamenti. Maria uenit ad Helizabeth, Iesus ad Ioannem, ut tu digneris accedere ad minores, si ope tua indigent I. Discipuli mirantur humilitatem et mansuetudinem Domini, quod dignaretur loqui mulieri inopi et Samaritanę, tam humaniter. Iesus ad filium reguli ire noluit, ad seruum centurionis pergere uolebat, quia humilia
315. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sermo Dei 89 . Et calamus mensurę in manu eius, id est gratia prophetalis 97 . Quod prophetę Dei spiritu locuti sunt 124 . Iuxta fluuium reuelatio Ezechielis, Danielis, Ioannis 135 . Prophetę usque ad Ioannem 153 . Cui reuelatur. In quo reuelatur 194 . Prophetę Noui Testamenti 229 . Pręteriti
316. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in manu eius, id est gratia prophetalis 97 . Quod prophetę Dei spiritu locuti sunt 124 . Iuxta fluuium reuelatio Ezechielis, Danielis, Ioannis 135 . Prophetę usque ad Ioannem 153 . Cui reuelatur. In quo reuelatur 194 . Prophetę Noui Testamenti 229 . Pręteriti futurique ignoratio 301 . Nubes
317. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_361 | Paragraph | SubSect | Section]
AVGVSTINVS DE CIVITATE DEI
318. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_363 | Paragraph | SubSect | Section] archidiaconus. Nazarius et Celsus. Timotheus et Apollinaris. Ruffus. Euphemia. Dorothea. Tecla et Erasma uirgo. Felix presbiter et Constantia. Linus papa. Tecla uirgo. Marcellus et Apuleius. Vespasiano: Apollinaris episcopus. Domitiano: Maro. Euticetes. Victorinus. Ioannes Euangelista. Flauia Domicilla uirgo. Nireus et Achilleus. Nicomedes presbiter. Sygon episcopus. Dionysius episcopus. Piaton presbiter. Nerua: Anacletus papa. Victorinus episcopus. Traiano: Ignatius episcopus Antiochenus. Quirinus Sulpicius
319. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_365 | Paragraph | SubSect | Section] i. Pangratius. Pontius episcopus. Babilla uirgo. Rosina et Secunda, sorores, uirgines. Nenesius et Lucilla filia uirgo. Symphronius. Olympius. Theodolus. Exuperia. Maxima. Donatilla. Secunda uirgo. Bonus presbiter. Faustus et Marcus, diaconi. Primitiuus et Calanus, subdiaconi. Ioannes. Exuperantius. Quirillus et Honoratus, clerici. Stephanus Primus papa. Tertullinus. Tharsitius acolitus. CCC martyres. Nenesianus. Felix. Litheus. Polianus. Victor. Lador. Dacius episcopus multique presbiteri et diacones. Protus et Iacynthus. Cyprianus, Cartaginiensis
320. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_367 | Paragraph | SubSect | Section] Theodora cum tribus filiis. Cyriacus. Largus ut Smaragdus. Firmus et Rusticus. Euplus. Hippolitus cum sua familia numero XIX. Maximiano, filio Diocletiani: Crescentianus. Artemia uirgo. Diocletiano: Ioannes et Chrysippus, presbiteri. Leontius et Carpophorus. Dionysius. Secundus, Alexander. Anastasius Salonę. Ioannes. Hadrianus cum aliis XXXIII. Dorotheus et Gorgonius. Niceta. Euphemia uirgo. Lucia uidua et Geminianus. Methodius episco pus. Ianuarius episcopus. Festus. Sosius et
321. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_367 | Paragraph | SubSect | Section] ut Smaragdus. Firmus et Rusticus. Euplus. Hippolitus cum sua familia numero XIX. Maximiano, filio Diocletiani: Crescentianus. Artemia uirgo. Diocletiano: Ioannes et Chrysippus, presbiteri. Leontius et Carpophorus. Dionysius. Secundus, Alexander. Anastasius Salonę. Ioannes. Hadrianus cum aliis XXXIII. Dorotheus et Gorgonius. Niceta. Euphemia uirgo. Lucia uidua et Geminianus. Methodius episco pus. Ianuarius episcopus. Festus. Sosius et Proculus, diaconi. Desiderius lector. Achacius et Eutiches. Fausta uirgo et Eulalius. Thebeorum militum legio.
322. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] episcopus. Sub Constantino Arriano Martinus papa. Iuliano Apostata: Priscus presbiter. Priscilianus clericus. Benedicta mulier. Iulianus et Basilissa et alii. Pigmenius presbiter. Quiriacus episcopus. Ana et Amonius. Gordianus. Barbarus miles. Demetrias uirgo. Gallicanus. Ioannes et Paulus. Hilarianus monachus. Christina uirgo. Donatus episcopus. Theodoricus presbiter. Eustochium uirgo. Theodorus. [Egeas proconsul. Andreas apostolus.] Bibiana uirgo. Theogenes. XI milia uirginum. Daciano, pręside
323. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pręside Barchinę: Eulalia et Iulia, uirgines. Egea proconsule apud Patras: Andreas apostolus. Pascasio, pręside Alexandrię: Lucia uirgo. Vuandali et Gotthi: Thomas apostolus. Iudei: Stephanus protomartyr. Martiano: Marinus puer. Ioannes apostolus. Lotario, Lodouico, Carolo: Sabinianus et [Paternianus] Potentianus et Alanus, episcopi. De LXX discipulis. Licinio: Argeus et Marcessus et Marcellinus fratres. Theogenes. Hernia, eius filia, uirgo. XL martyres. Ianuarius et Pelagia. Theodorus.
324. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] regina. Augusto: Gabinus presbiter. Almachio prętore: Tiburtius, Valerianus, Maximus. Sapore, Persarum rege: Symeon, Seleucię archiepiscopus et sexdecim milia militum. Anastasio: Sigismundus, rex Britannię. Theodorico, Longobardorum rege: Ioannes papa. Symacus. Boetius. Archadio: Innocentius papa. ROMANI IMPERATORES QVI PERSECVTI SVNT ECCLESIAM QVIQVE SVB SINGVLIS MARTYRES FACTI Claudio imperante martyres: Dionysius papa. Prisca uirgo. Marius et Martha cum
325. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_369 | Paragraph | SubSect | Section] et Apollinaris. Ruffus. Felix presbiter et Constantia. Linus papa. Tecla uirgo. Marcellus et Apuleius. Euphemia, Dorothea, Tecla, Erasma uirgines. Tito et Vespasiano imperantibus: Cletus papa. Apollinaris episcopus. Domitiano imperante: Maro. Euticetes. Victorinus. Ioannes Euangelista. Flauia Domicilla uirgo. Nereus et Achilleus. Nicomedes presbiter. Sygon episcopus. Dionysius episcopus. Rusticus presbiter. Pyaton presbiter. Nerua imperante: Anacletus papa. Victorinus episcopus. Traiano
326. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_369 | Paragraph | SubSect | Section] diaconus. Fontius episcopus. Felix presbiter. Rosina et Secunda, sorores uirgines. Nemesius et Lucilla filia, uirgo. Symphronius. Olympius. Theodolus. Exuperia, Maxima, Donatilla, Secunda uirgines. Bonus presbiter. Faustus et Maurus, diaconi. Primitiuus et Calanus, subdiaconi. Ioannes, Exuperantius, Quirillus et Honoratus, clerici. Stephanus Primus papa. Tharsitius acolytus. Trecenti martyres. Nemesianus. Felix. Lucius. Felix alter. Litheus. Polianus. Victor. Lador. Dacius episcopi. Multique presbiteri et diacones.
327. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_372 | Paragraph | SubSect | Section] Castorius. Victorinus. Symphorianus. Seuerus. Simplicius. Carpophorus. Faustinus et Beatrix. Theodora cum tribus filiis. Tiburtius. Chromatius cum sociis. Susanna uirgo. Septem dormientes, id est Maximianus, Malchus, Martinianus, Dionysius, Ioannes, Serapion et Constantinus. Euplus. Hippolitus cum sua familia numero XIX. Ioannes et Crisippus, presbiteri. Leontius et Carpoforus. Gnesius. Dionysius. Anastasius Salonę. Felix presbiter et Adauctus. Ioannes, Hadrianus cum aliis XXXIII. Dorotheus et Gorgonius. Euphemia
328. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_372 | Paragraph | SubSect | Section] et Beatrix. Theodora cum tribus filiis. Tiburtius. Chromatius cum sociis. Susanna uirgo. Septem dormientes, id est Maximianus, Malchus, Martinianus, Dionysius, Ioannes, Serapion et Constantinus. Euplus. Hippolitus cum sua familia numero XIX. Ioannes et Crisippus, presbiteri. Leontius et Carpoforus. Gnesius. Dionysius. Anastasius Salonę. Felix presbiter et Adauctus. Ioannes, Hadrianus cum aliis XXXIII. Dorotheus et Gorgonius. Euphemia uirgo. Lucia uidua et Geminianus. Metodius episcopus. Ianuarius episcopus. Festus.
329. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_372 | Paragraph | SubSect | Section] id est Maximianus, Malchus, Martinianus, Dionysius, Ioannes, Serapion et Constantinus. Euplus. Hippolitus cum sua familia numero XIX. Ioannes et Crisippus, presbiteri. Leontius et Carpoforus. Gnesius. Dionysius. Anastasius Salonę. Felix presbiter et Adauctus. Ioannes, Hadrianus cum aliis XXXIII. Dorotheus et Gorgonius. Euphemia uirgo. Lucia uidua et Geminianus. Metodius episcopus. Ianuarius episcopus. Festus. Sosius et Proculus diaconi. Desiderius lector. Acatius et Eutiches. Sosius. XLVIIII martyres. Eleuterius cum aliis multis. Probus
330. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_373 | Paragraph | SubSect | Section] Iulianus Apostata: Bibiana uirgo, Priscus presbiter. Priscilianus clericus. Benedicta mulier. Iulianus et Basilissa et alii. Pygmenius. Quiriacus episcopus. Anna et Ammonius. Gordianus. Barbarus miles. Demetrias uirgo. Gallicanus. Ioannes et Paulus. Hilarianus. monachus. Christina uirgo. Romanus episcopus. XI milia uirginum. Theodoricus presbiter. Eustochium uirgo. Theodorus. Donatus episcopus. Martiano imperante: Marinus puer. Iulia uirgo. Maxentio, Herculii Maximiani filio: Dorothea uirgo.
331. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_374 | Paragraph | SubSect | Section] Iustiniano: plurimi episcopi. Almachio prętore: Tiburtius, Valerianus et Maximus. Sapore. Persarum rege: Symeon, Seleucię archiepiscopus. Anastasio: Sygismundus, Britannię rex. Theodorico, Longobardorum rege: Ioannes papa. Symachus et Boetius, uiri doctissimi. Constantio: Paulus episcopus. Archadio: Innocentius Primus papa. Leone: Timotheus, episcopus Alexandrinus, et Proterius, eius presbiter. Theodosio seniore:
332. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 331 | Paragraph | Section]
rerum
puto,
elego magnum sociante cothurnum
Dominus Petrus de Canali Comes Sibenici, et
dici Scardonam, ut
accepisset. Tum petri milato aureorum milia quatuor numerent
quibus aes alienum disoluat: negotiaque sua melius disponat. andreae uero
bracteae inauratae fabri duabus natis mile aurei singulis dotis nomine sunto:
Tantundem et petri ioanis tingendi magistri natis esto
(ambo et enim ianuenses reliqorumque sodalium plerique sunt). Marci autem
regiensis Ragusinae rei publicae cancellarii eo quod sit uir egregius nec cum
plebe reputandus duabus
sodalium plerique sunt). Marci autem
regiensis Ragusinae rei publicae cancellarii eo quod sit uir egregius nec cum
plebe reputandus duabus pariter singulis mille quingenti largiantur. Tibicinibus
uero: ac triremium gubernatori: ioannique rato sericei pani textori: et Damiano
cathapultario: Antonioque sutori donatis prius menstrua stipendia decernantur
donec ianuae Dux iterum restitutus munera eis magistratusque et pro urbis
dignitate et pro eorum uirtutibus
eos fidei ussione obstringendo. ad hunc fere modum rebus compositis
eadem nocte clandestinus lintrem quendam corcurrensium qui ligna pro fornacibus
aduexerat cum meretrice quadam et pusione ac plerisque famulis conscendens:
Petrumque ioannem secum pro interprete ducens: atque non pecunias modo dolo malo
extortas: uerum etiam uestimenta omnia ac potiorem supellectilem auferens
corcurram profectus est tanta festinatione ut lembum conscendenti suppellectilis
uestiumque
ianuensem tamen
quendam nautam: qui cum Anchonitanorum naui casu ex orientis superueniens
partibus. optime Baptistinum se atque Antonium ante dictos nosce afferebat.
mercede proposita retinuere. Quem cum petrus milatus: petrusque ioannes (ambo
enim se praeter caeteros nebuloni ita tradiderant ut aes alienum contractum sibi
unde disoluere possent nihil relinquerent) corcurram secum detegendi eum causa
duxissent eo die quia famuli quos inepti
sidus erit inter et astra tuum.
uix iam dolori resistentem aliquandiu intuitus esset: ad Johannem
postea: qui solus discipulorum ibi remanserat se conuertit: Mulier inquiens
(sic enim matrem tunc appellauit) ecce filius tuus. Deinde rursus ad illam
se reuoluens: quasi capite innueret quod manibus non poterat: Joani ait: Ecce mater
tua. Et ex illa hora accepit eam discipulus in suam.
Cogitate nunc uiri optimi et mentes uestras tanto dolori. tante pietati queso
recludite: qui status: que conditio: qui erat tunc animus miserrime matri. Ego
certe uidere uideor perennes lachrymas: mestissimos
plorauit in nocte et lachryme eius in maxillis eius. O si alicui ex nobis
atque utinam mihi tante huic rei, tanto huic spectaculo adesse
contigisset, cum deus mulieri, cum Rex ancille, cum maritus sponse, cum pater
filie, cum natus parenti, cum Jesus Christus Marie uirgini in cruce pendens Joannem
filium pro se retinendum tradebat. Taceat iam prisca etas et pia orbis totius facta
sileant. Hoc omnes miseri cogitent: omnes orbati meditentur. omnes afflicti
considerent. hoc denique et parentes uniuersi in filiorum morte: et filii in
parentum funere contemplandum sibi proponant.
ascendens super omnes celos omnium es arbiter: omniaque dispensas: Oro inquam te
supplex atque obsecro uti tu hodie populum tuum hic et ubique in tui memoriam
congregatum his oculis: eo uultu: eaque pietate aspicere digneris: qua sanctissime
affixus cruci tunc cum omnia ad te ipsum trahebas: Joannem discipulum tuamque
charissimam et pientissimam matrem aspexisti: eo munere: ea gratia illustres qua
quondam apostolos tuos in die sancto Penthecostes illuminasti spiritum claritatis
roremque misericordie tue eis desuper infundens. Domine sancte: pater omnipotens,
eterne deus: qui
animus liberalitatis
amittat mercedem, dum hominibus magis quam Deo placere studet.
Neque enim immerito Cratonem philosophum, dum Ephesi contemnendarum opum
ederet spectaculum, gemmas immodicę ęstimationis contundentem a Ioanne
apostolo reprehensum ferunt. Nam si pietati magis quam glorię studuisset,
nunquam profecto illas contriuisset, sed potius uenditarum precio
indigentibus succurrisset. Quam quidem sententiam et ipse postea est
deterreri, ut petenti aliquid non tribueret, dignissimus iudicatus est, cui
uineę Dei manu plantatę et mundi per Christum saluati cura regimenque
committeretur.
Non dissimile benignę liberalitatis exemplum de Ioanne, Alexandrino
patriarcha, ab his, qui uitam eius conscripsere, memoratur. Nam (ut aiunt)
cum aliquando mendico sibi obuiam facto sex nummos dispensatorem dare
iussisset, ille acceptis diuertit paululum de uia et
pauperi
erogari mandauit. At diues ille ab emptore redemptam iterum misit precatus,
ne munus suum ultra uenale haberet, sed eo ipse frui uellet. Verum diuitis
preces superabat patriarchę in egenos misericordia neque ullo modo Ioannes
tenere se potuit, quin rursum itidem faceret ut prius. Diues autem iam
secundo recuperatam eidem referri iussit: Videbimus, dicens, uter nostrum
citius defatigabitur, tu uendendo, an ego redimendo. Ille ioculo dicta
nonne pauperum, quibus illa se benignam pręstiterat,
obsecrantium uoces apostolum Petrum compulerunt, ut illi iam conclamatę ad
pristinam uitam reditum a Domino impetraret?
Nonne et pro Drusiana egenorum Ephesi turba Ioanni apostolo occurrens, ut,
quam illi tunc efferebant, ipse protinus suscitaret, obtinuerunt, dum uestes
ab ea receptas ostentant, dum illa incolumi se nunquam famem
timuisse affirmant? Mulier igitur ad uocem
nihil sum. Quibus
sane uerbis testatus est minime de se loquendum, nisi cum incumbit
necessitas. Sed et tunc ita temperandum, ut et res dicatur et euitetur
iactatio.
Tali quidem temperamento usus Ioannes Aegyptius monachus, cum Spiritu Sancto
reuelante multis futuri euentus responsa daret, inferebat non suis meritis
eam reuelationem sibi factam, sed illorum, qui rogatum aduenerant. Morbo
affectos coram se curationis
quam de honoris illecebris.
Veruntamen, quid abbates monachosue tantopere miramur? Ipse summus pontifex
Gregorius primus se seruum seruorum Dei appelauit. Ac ne dictu id illi quam
factu facilius fuisse putes, aduenienti Ioanni abbati assurrexit, et prior
honoris gratia in terram prouolutus est pontifex quam abbas. Cęteri deinde
maximi pontifices nomenclaturę istius titulum omnes usurparunt, opus rari.
Omnes se seruos seruorum Dei dici, pauci
mihi uoluntas in uobis, dicit Dominus exercituum, et munus non suscipiam
de manu uestra. Sed iam audiant, quam moribus eorum diuersa
gesserint illi, quorum sectę se esse autumant.
Petrus et Ioannes missi in Samariam baptizatis imponebant manus, et
accipiebant Spiritum Sanctum. Tune Simon magus, et ipse baptizatus, sed
magis ad auaritiam quam ad fidem corde conuerso, pecuniam apostolis offerre
coepit, ab eis
Hinc altera dirę cupiditati inuratur nota, dum monstratur, quam hi, qui hominibus benefacientes hominum mercedem
respuerunt, paruo modicoque contenti uitam sustentarint.
Petrus, Andreas, Iacobus, Ioannes piscatu sibi uictum quęrebant, relictis
retibus et naui secuti sunt Christum et dixerunt: Ecce dimisimus omnia,
et secuti sumus te. Constat igitur eos et ante apostolatum fuisse
pauperes et in apostolatu
sine quibus hic uiui non potest,
nihil pręterea quęsierunt et illi, quibus res erat, eis, quibus non erat,
erogabant. Multa id genus exempla posuimus, cum de elemosinis tractaremus,
et nunc repetere superuacaneum est. Ioannes tamen, Alexandrinus patriarcha
(a quo pauperes dominos diximus appellatos) non est silentio
prętermittendus. Cum enim ex hac uita migraret, haud parum lętatus esse
dicitur, dum gratias Deo ageret, quod morienti sibi
iam
olim propositi huius duces: Heliam in torrente Charith prope Iordanem a
coruis nutritum, Heliseum in monte Carmeli cum prophetarum choro habitantem,
filios Rechab sub tentoriis demorantes et incertis sedibus uagos, Ioannem
denique Baptistam in Ennon iuxta Salim iam baptismi mysteria auspicantem et
eos, qui ad se confluerent, nunc arguentem, nunc docentem. Erat enim uox
clamantis in deserto: Dirigite uiam Domini, rectas facite semitas
sepeliuit. Non
est enim passus Dominus serui sui, tantę sanctitudinis uiri, neque
corpusculum dimitti inhumatum neque conuersationem posteros latere. Illi
prouidit tumulum, nobis uirtutis exemplum.
Ioannes Aegyptius, anachoreta, cuius responsis Theodosium principem in suis
aduersus barbaros expeditionibus usum accepimus, habitauit in ea Thebaidis
eremo, quę adiacet oppido Lyco. Spelunca eius in pręrupti montis uertice,
etiam futura prędicere, euentu haud incerto, ut super eo quoque
Helię prophetę spiritum requieuisse dicerent, cuius et nomen sortitus fuerat
et secutus propositum, Deo in solitudine seruiendo.
Rarissimum est, quod de Ioanne quodam relatum legimus. Dicitur enim, cum
primum ad eremum secessisset, tribus continuis annis sub cuiusdam saxi rupe
stans semper orasse, nunquam resedisse, tantum somni cepisse, quantum rectus
capere potuit; cibum
aduenisse, domum, ubi erant sedentes, repleuisse, supra singulos eorum
linguas tanquam ignis apparuisse, ut intelligas perseueranti ac iugi
oratione Spiritus Sancti gratiam conciliari solere.
Petrus et Ioannes ascendebant in templum ad horam orationis nonam, et
languido ante uestibulum mendicanti pro elemosina sanitatem dederunt. Itaque
documento nobis sunt, ne soli orationi uacantes misericordię in egenos
obliuiscamur.
imaginibus ad illicita prouocabant. Experimento ergo didicit, quanti momenti
illud Domini pręceptum sit: Vigilate et orate, ne intretis in
tentationem!
Stantem atque orantem et Ioannem abbatem in superioris Thebaidis eremo, sub
quodam * corr. ex quadam
cauę rupis fornice, annos treis perseuerasse legimus, nunquam
procubuisse, ne minus orare, quam uellet, cogeretur, quoniam
perfecte integreque audiuit. Atque eodem equo statim, quo optabat,
est auectus. Et in tempore domum reuersus rei gerendę occasionem non amisit,
sed promptiorem expeditioremque, quasi pręuenisset, habuit.
Hac eadem in re Ioannis, patriarchę Alexandrini, imprimis laudanda est
solertia, qua populum, audito Euangelio mox ab ecclesia delabi solitum,
curauit continere. Et ipse enim intermissa celebratione sequi egredientes
coepit, dicens, ubi oues,
Et cum spiculatoris gladius
ceruici suę immineret, necis proprię oblitus pro alterius sanitate orauit.
Vtrunque autem uera charitas faciebat, ut et proximi misereretur et pro
Christo mori non timeret. Ioannes, frater eius (quem Iesus
amasse plurimum dicitur) cum a Pathmo Ephesum reuerteretur, Drusianam
defunctam ab ipso feretro, quo ad sepeliendum portabatur, sanam surgere ac
domum redire fecit. Virgulta in aurum, littorales
dignę habeantur, uiuentium oratonibus iuuari, non solum Ecclesię traditione,
sed etiam reuelationibus exemplisque sanctorum constat.
Benedictus Octauus, pontifex maximus, postquam uita defunctus est, apparuit
Ioanni, Portuensi episcopo, seque, ne ęternis poenis addiceretur, Odilonis,
Cluniacensis abbatis, intercessionibus consecutum dixit et tantummodo
temporarię afflictioni, donec uitę maculas diluat, deputatum. Id ubi
resciuit
Domini? Aut quis
consiliarius eius fuit? Aut quis prior dedit illi, et retribuetur ei?
Quoniam ex ipso, et per ipsum, et in ipso sunt omnia. Ipsi, gloria in
secula. Amen.
Ioannes apostolus: Fui, inquit, in spiritu Dominica
die, et audiui, et uidi, ea utique, quę in Apocalypsi commemorat.
Quorum pręstantiam diuus Hieronymus admirans ait: Apocalypsis Ioannis tot
habet
Amen.
Ioannes apostolus: Fui, inquit, in spiritu Dominica
die, et audiui, et uidi, ea utique, quę in Apocalypsi commemorat.
Quorum pręstantiam diuus Hieronymus admirans ait: Apocalypsis Ioannis tot
habet sacramenta, quot uerba. Parum dixi: in uerbis singulis multiplices
latent intelligentię et pro merito uoluminis laus omnis inferior est.
Apostolici quoque uiri cęlum ipsum animo transcendentes et uiderunt
sit, quin hora
illa, qua prędictum erat, fuerit moriturus, nisi mortis suę mora uitam
medico esset allatura.
Iosephi huius cęterorumque conuersionem minus mirabitur, qui animum
attenderit, quod Ioannes Damascenus, Mesuę Iudei filius, Iudeorum omnium doctissimus, Hebreis Gręcisque litteris ęque eruditus, nemine
cogente, contulerit sese ad Christianitatem. Nunquid nesciuit Legem?
Ignorauit
Polemius *corr. ex Polemus
rex baptizatus relicto regno apostolum sequitur; ut in paupertate
Christum adoret, qui in diuitiis et potentatu adorauerat diabolum.
Ephesii quoque fidem a Ioanne apostolo prędicatam recepturi, ut eam signis
approbaret, petierunt. Qui Christi nomine inuocato uetustum Dianę templum
ruere fecit, ut, in qua illi plus confidebant, minus pro ipsis ualere
intelligerent, quando quidem
nostrę confessionem declarauit.
Verum Dominus noster, ut fidei ueritatem ostenderet, sicuti sępe ab impiis
hereticis prauitatis poenas exegit, ita ab eorundem insidiis tutatus est
seruos suos.
Ioannes Chrysostomus, episcopus Byzantinus, quoniam Gainę, militię magistro,
uolenti in dioecesi ipsius ecclesiam ponere Arrianorum obnixe restitit, ab
illo capitali odio petitus Dei beneficio protectus est. Gainas enim irę
uolenti in dioecesi ipsius ecclesiam ponere Arrianorum obnixe restitit, ab
illo capitali odio petitus Dei beneficio protectus est. Gainas enim irę
impatiens quibusdam ex militibus suis negocium dederat, ut domum, in qua
Ioannes erat, noctu aggressi incenderent atque ipsum, si forte flammas
euasisset, ferro perimerent. Qui ubi domui appropinquassent, uisis circa eam
angelorum copiis territi fugam petierunt. Iterum nocte insequenti missi
eadem
ratus episcopum conductitios habere; qui sibi pręsidio essent, cum
ualidiore militum manu ad eum inuadendum profectus est. Sed et ipse simili
modo perterrefactus celerius abiit quam uenerat. Et quoniam putauit
ciuitatem cum Ioanne stare, furore percitus perrexit in Thraciam, coegit
exercitum et reuersus deuastabat Byzantinum agrum, etiam urbi proxima
incursans. Arcadius uero imperator molestiam hanc absque hominum cęde
auertere cupiens, cum ad
exercitum et reuersus deuastabat Byzantinum agrum, etiam urbi proxima
incursans. Arcadius uero imperator molestiam hanc absque hominum cęde
auertere cupiens, cum ad illum placandum legationem destinare uellet,
Ioannem ultro se offerentem misit. Eius aduentu Gainas consternatus humi
procidit et ab eo, quem interempturus putabatur, ueniam
supplex petiit. Tum preda restituta amouit, exercitum matureque recessit,
tam
sese dedidere. Et perniciosissimus error (qui iam late manare coeperat) una
cum suo autore extinctus defecit.
Cum eiusmodi hominibus ne communicandum quidem duorum exemplo docebimus:
Ioannis apostoli et discipuli eius Polycarpi.
Ioannem Eusebius, ecclesiasticę historię scriptor, tradit, dum Ephesi moram
traheret, balnea ingressum. Viso ibi Cherinto heretico statim retulisse
pedem et ad suos conuersum
una
cum suo autore extinctus defecit.
Cum eiusmodi hominibus ne communicandum quidem duorum exemplo docebimus:
Ioannis apostoli et discipuli eius Polycarpi.
Ioannem Eusebius, ecclesiasticę historię scriptor, tradit, dum Ephesi moram
traheret, balnea ingressum. Viso ibi Cherinto heretico statim retulisse
pedem et ad suos conuersum dixisse: Fugiamus hinc, ne balnea nos ruina
ad Titum scribens monet ac dicit: Hereticum
hominem post unam et secundam correptionem deuita, sciens, quia
subuersus est, qui eiusmodi est, et delinquit, cum sit proprio iudicio
condemnatus. Et ipse Ioannes Epistola secunda: Siquis ,
inquit, uenit ad uos, et hanc doctrinam non affert, nolite recipere eum
in domum nec »Aue« ei dixeritis. Qui enim dicit illi »Aue«, communicat
operibus eius malignis.
aiunt iis, qui
post baptismi lustrationem peccati maculam contraxerunt, gratię recuperandę
non esse locum. Petrus, de piscatore apostolus, iam carni et sanguini Domini
communicauerat, iam speciali priuilegio cum Iacobo et Ioanne eiusdem Domini
gloriam in monte uiderat, iam Iesum Dei Filium confessus fuerat, et tamen
Dominicę passionis tempore, dum homines timet, Deum negauit.
At quoniam post negationem amare fleuit, non solum
ne quam
ob causam consuetudine eius, qua sibi nihil dulcius neque suauius erat,
carere cogeretur.
Quid illud? Cum audisset, quod unus ex Discipulis conspiraturus esset
aduersus Dominum suum et a Ioanne quęreret, quis ille esset, quo eum animo
quęsisse crederemus? Nonne in ipsum protinus irruendi, ipsum membratim
discerpendi et in frusta concidendi laniandique, si cognouisset? Quando
quidem nec armatorum cohortem
resurrectionem Saluatoris
in eo apparuisse Euangelica ueritas docet. Cum igitur singulari cultu atque
obseruantia Dominum usque ad crucem prosecutus fuisset, mortuum quoque ac
sepultum quęrere non cessauit. Cucurrit una cum Ioanne ad monumentum, ut
citius cęteris uideret illum, quem cęteris ardentius amabat. Pręcurrit
quidem Ioannes, sed ante introiuit in monumentum Petrus, corpore tardior,
sed amore aliquanto feruentior.
Dominum usque ad crucem prosecutus fuisset, mortuum quoque ac
sepultum quęrere non cessauit. Cucurrit una cum Ioanne ad monumentum, ut
citius cęteris uideret illum, quem cęteris ardentius amabat. Pręcurrit
quidem Ioannes, sed ante introiuit in monumentum Petrus, corpore tardior,
sed amore aliquanto feruentior.
Ita et, cum piscationem facerent, Dominum ipsos de littore alloquentem prior
agnouit Ioannes, sed ad eum prior uenit Petrus.
quidem Ioannes, sed ante introiuit in monumentum Petrus, corpore tardior,
sed amore aliquanto feruentior.
Ita et, cum piscationem facerent, Dominum ipsos de littore alloquentem prior
agnouit Ioannes, sed ad eum prior uenit Petrus. Sic quippe traditum est :
Simon Petrus, cum audisset, quia Dominus est, tunica succinxit se (erat
nudus) et misit se in mare. Alii autem Discipuli nauigio uenerunt. Non
enim
ut sit sensus: eum in aduentu Iudicis a fidelium consortio separandum,
qui a Christi charitate inuentus fuerat alienus.
Charitatem autem Dei habet, quisquis ea, quę ab illo pręcepta sunt, ante
omnia exequi studet. Ioannes apostolus: Hęc est charitas Dei, inquit,
ut mandata eius custodiamus. Ac nequid excuses, subiungit: Et
mandata eius grauia non sunt. Idem alibi: Et hęc est charitas, ut
ambulemus
prędicarent atque extollerent.
Petrus, Andreas, Philippus crucifigi non recusarunt, Iacobus et Paulus capite
truncari, Iacobus alter de pinna templi deiici et fullonis fuste mactari,
Ioannes in bullientis olei dolium nudus demitti, Thomas et Mattheus lanceis
confodi, Stephanus lapidibus obrui, Matthias securi percuti, Simon et Iudas
irruenti sacrilegorum impetu ellidi atque obteri, reliqui omnes Discipuli
in eiusmodi deposito seruando
nec cunctatus conscenso equo ad grassatorum latibula abiit solus, periculi
immemor, dum perditam ouem uestigat inter lupos. Eo uiso iuuenis commissi
conscientia uerecundatus fugere coepit, Ioannes insequi consecutusque eum
blanditiis promissisque allicit et ad spem uenię animat; se pro illo
rationem redditurum, modo poenitere ac secum redire ne detrectaret. Itaque
reuersum sic instituit, ut lucraretur Christo.
capite puniretur. At ille pro diacono mori paratus
fugam persuadet eumque noctu emittit. Qua de causa ad necem petitus prębuit
ceruicem. Cęterum iam ad feriendum elatam uidens spiculatoris manum protinus
exclamat: »Sancte Ioannes, tene illam!« Immota mansit et rigentibus neruis
deflecti nequiuit. Reliqui miraculo territi abbatem liberum fecere. Qui mox
rogatus male affectam manum oratione curauit. Multiplicia dona certatim
offerebant,
Decio cęsare Aretii martyrium passi, cum
fustigarentur et uerberantium brachia repente obriguissent, ut illi
sanitatem recuperarent, orarunt, inimicorum potius quam suę poenę remedium
exquirentes.
Ioannes et Paulus Iuliano Apostata imperante Romę passi sunt. Eorum corpora
humi defossa Terentiani, militum pręfecti (cuius manu cęsi erant) filium ad
tumulum ipsorum adductum a demonica uexatione liberum reddidere. Hinc patet,
potuerant, mane inuentos de proposito quidem corripuit, sed quasi hospites
prandio excepit et collectis hortuli fructibus, quos furatum uenerant,
donauit atque abeuntes deduxit.
Memorabilis admodum et Ioannis Elemosinarii episcopi contra iniuriam gratia.
Conquerenti nepoti de uillico conuitiatore respondit se ita in eum
uindicaturum, ut nemo non miratus sit. Accersitumque uillicum annuis
pensionibus liberum fecit, docens hoc
quam
habebat, pecuniam coram effudit, ut, quanta sibi opus esset, suo arbitrio
sublatam ferret. Alius ab ingrato data repetiisset, ille contumeliam passus
datis etiam superaddendum existimauit.
Ioannes Damascenus pro eo, cuius occulta calliditate perfidię in Theodosium
imperatorem innocens damnatus dexteram amiserat manum, diu intercessit, ne
in dolo deprehensus capite puniretur. Imperator admiratus hominis patientiam
dissimulat populi crimina, cum ad prędicandum mittitur, quam populum, qui ab
his auerti negligit, cum redarguentem audierit. Neque enim tantam
calamitatem Niniuitę tunc effugissent, si Ionę minas contempsissent.
Ioannis quoque Baptistę uox clamantis in deserto puchre nobis modum
formamque prędicandi uidetur exhibuisse. Vitia primum omnium acriter
increpanda maximeque eorum, quos in iis obstinatiores cernimus, docuit,
phariseis
declarauit corripiendo Herodem regem, uincula, carcerem, necem perferre
satius sibi existimans quam illicitum illius coniugium adulatione obtegere
et pręceptorum Dei immemorem se prębere.
Post Ioannem autem coepit prędicare ipse olim prędicatus semperque
prędicandus, mundi Saluator ac Dominus. Lex enim et prophetę usque ad
Ioannem, exinde Euangelium Christi, et hactenus quidem
terrenorum pręmium
obtegere
et pręceptorum Dei immemorem se prębere.
Post Ioannem autem coepit prędicare ipse olim prędicatus semperque
prędicandus, mundi Saluator ac Dominus. Lex enim et prophetę usque ad
Ioannem, exinde Euangelium Christi, et hactenus quidem
terrenorum pręmium bonorum, nunc iam cęlestis regni ęterna promittitur
poenitentibus beatitudo. Poenitentiam, inquit, agite,
appropinquabit
Reliqui etiam apostoli dimissa Iudea in diuersas prouincias idolorum
cultores at religionem Christi conuersuri disperguntur. Andreas Achaiam,
Philippus Scythiam, Bartholomeus Lycaoniam, Iacobus Zebedei Hispaniam,
Ioannes Ephesum, Thomas Parthiam Hyrcaniamque et Indiam, Mattheus Macedoniam
et Aethiopiam, Iacobus Alphei Hierosolymam, Iudas Thadeus Mediam,
Mesopotamiam, Pontum et cum Simone fratre Persidem in sortem prędicationis
corporis habitum paulo ante subsannauerant, scientiam amplexi sunt Christo
credentes. Nesciebant utique sub terra latere aurum et
interdum sub uili panno habitare sapientiam.
Regulus episcopus, Ioannis apostoli discipulus, in Gallia cęlestis frumenti
granum oppidatim disseminat et plurimis baptizatis fructum huberrimum in
horreis Ecclesię recondendum cogit. Cęterum, cum apud quendam uicum in magna
uirorum ac
Cipiko, Alviz (1456-1504) [1482], Panegyricus in senatum Venetiarum, versio electronica (), 263 versus, verborum 2026, Ed. Giuseppe Praga [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [cipikoapaneg].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].
Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1485], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 687, Ed. Daniele Farlati [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgmiraculum].
Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].
Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].
Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].
Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].
Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.