Your search found 347 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

signa Christi fulgida
Deferret ipse Dalmatis.
Quanto labore nuntiat
Veram fidem, quam coelitus
In carne Verbum detulit,
Acres nec horret daemones.
Conatur hostem expellere
Ex arce Regni nobilis,
Cruenta bella praeparat
In saeva monstra Tartari.
Aspirat ipsi praepotens
Caelestis aulae sceptriger
Dum mira in aegris efficit,
Majora vero in mortuis.
Praetor furit Maurilius
Ditis minister impius,
Ferit securi Domnium,
Ut victor

non dicebatur fuisse. Eodem anno uisa est stella crinita, id est cometa, que imminebat septentrionali regioni, quasi supra regnum Hungarie, et mansit diebus multis satisque magne rei portendi uidebatur presagium. His etenim diebus crebrescebat iam per aures hominum tristis rumor, quod pestifera Tartarorum gens fines iam Christianorum inuaserant in Ruthenie partibus; sed quasi pro ludo reputabatur a multis. XXXIV. De regimine Gargani 1Interea Garganus in administrandis rebus publicis ualde circumspectus et cautus, ubicunque opus erat pro

Venetorum et Anconitanorum; imperatori namque obsides dederant, ut nullam in toto regno Appulie lesionem inferrent. Iurauerunt etiam, ut omnibus amicis et iuratis Spalatensium eadem pacis federa obseruarent. Et sic eorum captiui relaxati sunt omnes. XXXVI. De peste Tartarorum 1Anno quinto regnante Bela, filio Andree regis Hungarie, secundo anno Gargani, genus pestifera Tartarorum ad partes Hungarie propinquauit. Etenim a pluribus iam annis rumor et timor gentis ipsius in totum processerat orbem. Venerant namque ex partibus orientis

etiam, ut omnibus amicis et iuratis Spalatensium eadem pacis federa obseruarent. Et sic eorum captiui relaxati sunt omnes. XXXVI. De peste Tartarorum 1Anno quinto regnante Bela, filio Andree regis Hungarie, secundo anno Gargani, genus pestifera Tartarorum ad partes Hungarie propinquauit. Etenim a pluribus iam annis rumor et timor gentis ipsius in totum processerat orbem. Venerant namque ex partibus orientis depopulando prouincias, per quas habuerunt transitum, usque ad confinia Rutenorum. Sed Rutenis fortiter resistentibus non potuerunt

millesimo CCXLI sexto die intrante Octobri, die dominica, iterum factus est solis defectus totusque aer obscuratus est, fuit orror magnus in omnibus, uelud in ea ecclipsi, que facta est tertio anno precedente, ut supra tetigimus. 2Igitur cum rumor exitialis aduentus Tartaree gentis ad aures perstreperet Hungarorum, quasi ludus quidam uel inane sompnium uidebatur eis, tum quia tales rumores frustra sepe audiuerant, tum etiam quia de copiosa sui regni militia confidebant. Erant tamen longa pace dissoluti, armorum asperitate desueti, non nisi carnalibus gaudentes

Hugrinus Collocensis archiepiscopi, uterque cum suffraganeis suis. Quos secuta est magna multitudo prelatorum et relligiosorum, qui omnes ad castra regia congregati sunt, quasi oues ad uictimam. Tunc ceperunt uniuersale consilium agitare diebus non paucis contractantes, qualiter aduentantibus Tartaris esset consultius occurrendum. Et cum diuersi diuersa sentirent, nullum uolebant consilium concorditer stabilire. Alii terrore torpentes nimio dicebant cedendum eis fore ad tempus, nec esse confligendum cum eis, utpote cum hominibus barbaris et desperate salutis, qui non pro regnandi

esse in fugam uertendos. Sic autem quibus repentinus parabatur interitus, non ualebant in unum consilium concordare. 4Illis ergo consulendo cunctantibus, morasque inaniter protrahentibus, ecce nuntius inopinatus ad regem cucurrit, nuntians ex certo, quod infinita iam multitudo Tartaree gentis regnum intrauerat et iam prope esset. Tunc omisso consilio rex et regni principes ceperunt arma parare, ordinare duces super legionibus, maiorem pugnantium copiam conuocare. Exeuntes autem a Strigonii partibus transierunt Danubium et uenerunt uersus Pestium, que erat maxima uilla.

et regni principes ceperunt arma parare, ordinare duces super legionibus, maiorem pugnantium copiam conuocare. Exeuntes autem a Strigonii partibus transierunt Danubium et uenerunt uersus Pestium, que erat maxima uilla. Igitur peractis iam fere diebus quadragesime, prope Pasca, uniuersa multitudo Tartarei exercitus in Hungarie regnum irrupit. Habebant autem quadraginta milia securigeros, qui preibant exercitum siluas cedentes, uias sternentes et omnia offendicula ab ingressibus remouentes. Quam ob rem indagines, quos rex parari fecerat, tam facile transcenderunt, ac si non ex ingentium

castra propinquantes et se ipsos frequentius ostentantes, eos ad prelium prouocabant experiri uolentes, utrum Hungari pugnandi haberent animum contra eos. At uero Hungarorum rex selectis militibus imperat in eos exire. Qui armatis cuneis et bene dispositis ceperunt egredi contra ipsos. Sed Tartarorum aties non expectans manuale certamen suo more sagittarum iacula emittentes in hostes cursu precipiti fugiebant. Tunc rex cum uniuerso exercitu suo, quasi fugitantium insequens terga, uenit usque ad flumen Tysiam, quam transuadentes, leti iam et uelud hostiles turmas extra sua confinia

in hostes cursu precipiti fugiebant. Tunc rex cum uniuerso exercitu suo, quasi fugitantium insequens terga, uenit usque ad flumen Tysiam, quam transuadentes, leti iam et uelud hostiles turmas extra sua confinia propellentes, uenerunt usque ad aliam aquam, que uocatur Solo. Uniuersa uero multitudo Tartarorum castra posuerat ultra aquam illam in locis abditis inter condensas siluas, unde non totaliter, sed in parte ab Hungaris conspici poterant. Videntes autem hostilia agmina ultra fluuium descendisse, castrametati sunt citra. Tunc precepit rex, ut non sparsim sed confertim tentoria figerent.

funiculi in tantum connexi et concatenati ad inuicem stringebantur, ut uia esset omnino perplexa nec liceret per castra discurrere, sed omnes essent ueluti quodam retinaculo intercepti. Hoc reputabant Hungari munimen, sed in maximum eis cessit discrimen. 6 Tunc Bath, maior dux Tartarei exercitus, in quendam collem conscendens, speculatus est diligenter omnem dispositionem exercitus et reuersus ad suos dixit: Bono animo nos esse oportet, o sotii, quia licet magna sit multitudo gentis istius, tamen quia improuido reguntur consilio, non poterunt effugere manus nostras.

interclusos . Tunc eadem nocte uniuersis legionibus suo more dispositis iussit aggredi pontem, qui inter utramque fluminis ripam distentus non multum ab Hungarorum castris distabat. Quidam uero transfuga ex Rutenis ad regem cucurrit et nuntiauit dicens, quod Hac nocte ad uos transituri sunt Tartari. Estote itaque cauti, ne forte subitanei et improuisi irruant in uos! Tunc Colomannus rex armatis suorum cuneis e castris processit, quem secutus est Hugrinus archiepiscopus cum agmine suo. Erat enim et ipse uir bellicosus et ad pugnandum satis promptus et audax. Venerunt autem medio

eis plurimos trucidauerunt, alios uero urgentes ad pontem in flumen submergi fecerunt. Et positis custodiis ad caput pontis, cum magna exultatione redierunt ad suos. Hungari ergo ex euentu uictorie ualde letificati, quasi iam omnino uictores, abiectis armis tota nocte dormierunt securi. At uero Tartari in pontis capite septem erigentes machinas custodes Hungarorum longius abegerunt, ingentes in eos lapides intorquendo et sagittarum iaculis insistendo. Fugatis ergo custodibus libere et secure alii per pontem, alii per uada aluei transierunt. Et ecce summo diluculo apparuit uniuersa

in pontis capite septem erigentes machinas custodes Hungarorum longius abegerunt, ingentes in eos lapides intorquendo et sagittarum iaculis insistendo. Fugatis ergo custodibus libere et secure alii per pontem, alii per uada aluei transierunt. Et ecce summo diluculo apparuit uniuersa multitudo Tartarorum per campum diffusa. Custodes uero fugientes ad castra magnisque clamoribus perstrepentes uix excitare poterant securo somno sopitos. Tandem tristi nuntio expergefacti non, ut oportebat in summo discrimine, concite arma arripere, equos ascendere et in hostes exire, sed lente e stratis

sub armis ducentes peruigilem mox ut clamorem persentiunt, statim e castris erumpunt. Tunc militaribus armis accinti et in unum cuneum conglobati, audacter in hostiles aties irruerunt et cum eis aliquandiu multa fortitudine pugnauerunt. Sed cum essent paucissimi respectu infinite multitudinis Tartarorum, qui locustarum more paulatim ebulliebant de terra, pluribus iam de sua societate peremptis redierunt ad castra. Hugrinus ergo, ut erat uir constanti libertate intrepidus, eleuata uoce cepit regem de negligentia increpare et omnes barones Hungarie de ignauie torpore arguere, quod in

Sed impetum multitudinis iam non ualentes sufferre, Colomannus et archiepiscopus acriter uulnerati uix euaserunt ad suos. Magister uero templarius cum tota atie Latinorum occubuit, multi etiam Hungarorum in illo certamine perierunt. Hora autem diei quasi secunda et ecce uniuersus exercitus Tartaree multitudinis, ueluti quadam chorea, circumdedit omnia castra Hungarorum et intentis arcubus ceperunt undique saggittare, alii uero in circuitu castrorum ignem apponere properabant. 8 Videntes autem Hungari ex omni parte hostilibus se cuneis circumseptos, periit mens et

aditus funiculorum conexione et tentoriorum densitate forent periculosissime prepediti, dum cursim exire festinant, alter ruebat in alterum nec minor uidebatur ruina, quam ex sui pressura exercitus faciebat, quam ea, quam hostes sagittarum ictibus inferebant. 9 Videntes autem Tartari, quod in fugam uersus esset exercitus Hungarorum, quasi hostium quoddam aperuerunt eis et permittentes eos abire, non impetuose, sed pedetentim insequebantur eos ex utraque parte non sinentes eos huc aut illuc diuertere. Iacebant autem per uias infelicium opes, uasa aurea et argentea,

exercitus Hungarorum, quasi hostium quoddam aperuerunt eis et permittentes eos abire, non impetuose, sed pedetentim insequebantur eos ex utraque parte non sinentes eos huc aut illuc diuertere. Iacebant autem per uias infelicium opes, uasa aurea et argentea, purpurea indumenta et arma copiosa. Sed Tartarorum inaudita crudelitas nil curans de spoliis omnem pretiosarum rerum parui pendens predam in sola hominum cede crassatur. Cum enim uiderent iam itineris labore defessos nec posse ad arma manus extendere nec pedes ulterius ad fugam laxare, tunc ceperunt hinc et inde iaculis infigere, gladiis

feraliter trucidare. Cadebant a dextris et a sinistris ybernalium foliorum instar, iacebant per totam uiam miserorum prostrata cadauera, fluebat sanguis more torrentis fluuii. Infelix patria filiorum infecta cruore longe lateque rubebat. Tunc miserabilis multitudo, quam nondum deuorauerat gladius Tartarorum, ad quandam paludem uenire compulsa, non est permissa diuersam ingredi uiam, sed urgentibus Tartaris in eam ingressa est. Pars maxima Hungarorum ibique ab aqua et luto pene omnes absorti sunt et extincti. Ibi ille famosissimus uir Vgrinus periit, ibi Mathias Strigonensis, ibi Gregorius

uiam miserorum prostrata cadauera, fluebat sanguis more torrentis fluuii. Infelix patria filiorum infecta cruore longe lateque rubebat. Tunc miserabilis multitudo, quam nondum deuorauerat gladius Tartarorum, ad quandam paludem uenire compulsa, non est permissa diuersam ingredi uiam, sed urgentibus Tartaris in eam ingressa est. Pars maxima Hungarorum ibique ab aqua et luto pene omnes absorti sunt et extincti. Ibi ille famosissimus uir Vgrinus periit, ibi Mathias Strigonensis, ibi Gregorius Ioriensis episcopus, ibi multa prelatorum et clericorum turba occubuit. 10Heu, heu,

agrestes belue nil nisi humanum sanguinem sitiebant. Tunc uideres omnes uias, cuncta diuerticula densis cadaueribus repleta. 12Transierat iam prima communis exitii dies, quam alie nichilominus acerbiori sunt auspicio secuture. Etenim facto uespere defessis iam et cessantibus Tartaris non patebat liber transitus uolentibus fugere quocumque mediis tenebris diuertebant, impingebant in corpora miserorum spirantium adhuc aut sub uulnere gementium. Iacebant ex maiori parte letali sompno immobiles, uelud utres flatibus tumefacti. Horror ingens erat prima nocte cernere tam

senum et infantium congirantes faciebant uno ordine consedere et, ne uestes macularentur sanguine, neue carnifices lassarentur, indumenta prius omnibus detrahebant et tunc missi carnifices singulorum brachia eleuantes figebant leniter telum in corde et extinguebant omnes. Preterea mulieres Tartarorum uirili more armis accinte in pugnam audacter ferebantur, ut uiri, he in mulieres captiuas atrotius seuiebant. Si quas enim uenustiores uultu cernebant, ex quibus zelotypie motum possent aliquatenus formidare, statim extracto gladio perimebant uel si quas uidebant ad seruiendum habiles,

habebatur locus. 14Predicta uero popularium turba, ut talium se habet presumptio, ceperunt locum munire, uallum effodere, componere aggerem, uimineas crates circumplectere et inaniter omnia preparare. Sed antequam ad medium operis processisset principium, ecce repentini adsunt Tartari, timor et ebitudo mentis peruadit multitudinem Hungarorum. Tunc truculenti duces, ueluti rapaces lupi, quos rapide famis exagitat ingluuies, caulas solet ouium ad predam inyando lustrare, ita isti beluino more furentes totam uillam trucibus oculis circumspiciunt, feroci animo pertractantes,

lupi, quos rapide famis exagitat ingluuies, caulas solet ouium ad predam inyando lustrare, ita isti beluino more furentes totam uillam trucibus oculis circumspiciunt, feroci animo pertractantes, qualiter Hungaros uel ad exteriora traherent uel ad eos ingredi per atiem gladii preualerent. Igitur Tartarorum acies suis castris circa totam uillam defixis, ceperunt eam undique impugnare sagittantes acriter et telorum ymbrem interius iacientes. E contrario uero Hungarorum infausta rebellio totis se uiribus defendere conabatur intendentes balistas et arcus plurima in hostiles cuneos iacula

ceperunt eam undique impugnare sagittantes acriter et telorum ymbrem interius iacientes. E contrario uero Hungarorum infausta rebellio totis se uiribus defendere conabatur intendentes balistas et arcus plurima in hostiles cuneos iacula emittebant multos e machinis lapides intorquendo. Sed letifere Tartarorum sagitte infallibiliter penetrantes certiorem inferebant mortem. Non enim erat torax, clipeus, uel lorica quam non transfoderet ictus Tartarea manu uibratus. Cum ergo altrinsecus duobus aut tribus diebus pugnatum fuisset et plurima iam strages ex miseranda plebe foret peracta, ne quicquam

uiribus defendere conabatur intendentes balistas et arcus plurima in hostiles cuneos iacula emittebant multos e machinis lapides intorquendo. Sed letifere Tartarorum sagitte infallibiliter penetrantes certiorem inferebant mortem. Non enim erat torax, clipeus, uel lorica quam non transfoderet ictus Tartarea manu uibratus. Cum ergo altrinsecus duobus aut tribus diebus pugnatum fuisset et plurima iam strages ex miseranda plebe foret peracta, ne quicquam infelices dextris languentibus resistebant. Et quia locus non satis erat munitus, die quadam uno impetu Tartari irruperunt, nec fuit ultra

uel lorica quam non transfoderet ictus Tartarea manu uibratus. Cum ergo altrinsecus duobus aut tribus diebus pugnatum fuisset et plurima iam strages ex miseranda plebe foret peracta, ne quicquam infelices dextris languentibus resistebant. Et quia locus non satis erat munitus, die quadam uno impetu Tartari irruperunt, nec fuit ultra congressio, nec resistentia ulla. 15Tunc furor et impietas, ultra quam dici potest, in miseros deseuire cepit. Reuera in Pestio tota se pestis immersit. Ibi diuine ultionis gladius in Christianorum cruore quam maxime debachatus est. Introgressis

irruperunt, nec fuit ultra congressio, nec resistentia ulla. 15Tunc furor et impietas, ultra quam dici potest, in miseros deseuire cepit. Reuera in Pestio tota se pestis immersit. Ibi diuine ultionis gladius in Christianorum cruore quam maxime debachatus est. Introgressis itaque Tartaris, quid misere plebi restabat consilii, nisi complicare brachia, ponere genua, flectere sub mucrone ceruices? At uero cruenta barbaries non satiabatur inundatione sanguinis copiosa, non deficiebat cedis instantia indefessa. Tantus audiebatur fragor cedentium, ac si ingentium siluarum robora

in conspectu hostium absque ulla mora uorax flama consumpsit. Ad locum predicatorum pars quedam miserande plebis cum uxoribus et filiis confugerant putantes se murorum ambitu interclusos summum frustrari discrimen. Sed nil profuit loci munitio, quibus non aderat diuina protectio. Nam uenientibus Tartaris et locum fortiter impugnantibus communi exitio traditi sunt appositoque igni ad decem milia ferme hominum cum loco et rebus miserabiliter conflagrarunt. Huius tam grandis et orribilis cedis testis est multitudo inhumatorum ossium, que in magnos coadunata tumultos, magnum spectaculum

exitio traditi sunt appositoque igni ad decem milia ferme hominum cum loco et rebus miserabiliter conflagrarunt. Huius tam grandis et orribilis cedis testis est multitudo inhumatorum ossium, que in magnos coadunata tumultos, magnum spectaculum cernentibus prestant. 17Interea Tartarorum exercitus depopulata omni regione Transiluana, cesis ac fugatis Hungaris ex Transdanubialibus horis, composuerunt se in locis illis totam ibi estatem et yemem peracturi. Et ut metum incuterent his, qui erant ex altera parte Danubii, collectam multitudinem occisorum in aceruos plurimos

trium episcoporum nequaquam potuit tollerare. De quibus tamen hoc dictum sit, mihi non est compertum. 19Tunc Bela rex de Austria reuersus uenit cum omni familia sua et demoratus est in partibus Zagrabie. Congregati uero sunt circa eum omnes, qui effugere poterant gladium Tartarorum et erant ibi per estatem rei exitum prestolantes. XXXVII. De natura Tatarorum 1Nunc uero de natura et habitu gentis illius, prout ab his audire potui, qui rem curiosius indagarunt, pauca narrabo. Est enim regio illorum in ea parte

exercitus sui precipiens eis, ut ad debellandas totius mundi prouincias exire deberent. Exierunt ergo et triginta fere annis perambulauerunt omnia regna orientalium et aquilonarium regionum, donec uenirent ad terram Rutenorum et demum ad Hungariam descenderunt. 2Hoc autem nomen Tartari non nomen est gentis proprium, sed a quadam aqua, que illorum preterfluit regionem, sic appellati sunt uel secundum quosdam tatar idem sonat quod multitudo. Licet autem maxima esset multitudo eorum, maior tamen in illo certamine fuisse dicitur copia Hungarorum, sed non est gens in mundo,

autem ex diuersis nationibus, quas bellis edomuerunt, multitudinem maximam pugnatorum et precipue Cumanorum, quos ad pugnandum subigunt uiolenter. Si quem uero ex his paululum trepidare conspiciunt nec in mortem sese tota mentis insania precipitare absque ulla cunctatione eius amputant caput. Ipsi Tartari non se libenter morti exponunt, sed si quem eorum in bello mori contingat, statim rapiunt et efferentes in occultissimo loco terre infodiunt complanantes tumulum et locum equorum pedibus conculcantes, ne quod sepulture appareat signum. Nulla pene rapidorum fluminum eis aqua obsistit,

ueteres scrutantes scripturas, coniciebant maxime ex dictis Methodii martiris, has fore illas gentes, que precedere debent Antichristi aduentum. Ceperunt autem munire ciuitates et castra suspicantes quod ad urbem Romam uellent omnia uastando transire. 4Porro Bela rex ueritus, ne Tartari transuadato Danubio reliquam regni partem contererent, misit ad ciuitatem Albensem et suscepto corpore beati Stephani regis, susceptis etiam multarum ecclesiarum thesauris, misit omnia cum domina Maria uxore sua et cum paruo filio Stephano, adhuc bimulo, ad maritimas regiones, rogans et

due filie ipsius puelle uirgines, et in ecclesia beati Domnii honorifice tumulate. 8Licet autem barbarica rabies totum regnum Hungaricum immoderato gladio attriuisset, e uestigio tamen famis subsecuta pernities miserabilem plebem tabo inedie deuastauit. Instante namque furore Tartareo, non licuit colonis miseris aruis semina tradere, non ualuere preterite messionis recolligere fruges. Sic ergo non extantibus alimentorum subsidiis cadebant infelicium corpora clade famis absorta. Iacebant per campos, per uias innumera uulgi cadauera, ut non minus credatur hec acerba lues

aliquot tubiculas equestres per vniuersam militiam tibicinare iussit. Parant se omnes de exercitu festinare iter in regis fidelium. Nunc Iadertini ueraciter concipiunt rumores de futuro regis remedio, ipsum prestolantur eo ineffabili tripudio, quo sancti et iusti patres in lymbo locati Tartareo pii Saluatoris aduentum flexis genibus, nudatis capitibus et pronis expectarunt. Ex quo igitur ipsi obsidentes concipiunt, quod rex iam properabat succurere Iadertinis, muniunt sticcatum fortioribus propugnaculis et die viceno octauo Madii illa

fueras medicae doctor celeberrimus artis,
1.317.2  Hoc situs in tumulo, Bartholomaee, iaces.
1.317.3   Credo te Stygias, mundo invidisse, sorores,
1.317.4  Miratas raros Tartara ad ima trahi.
1.317.5  Quippe incredibiles poteras depellere morbos,
1.317.6  Et vitae, exanimes reddere paene viros.
1.317.7  At licet extinctus sis corpore, nomine

2.100.6  Decorator hominum; consecrator Numinum;
2.100.7  Gradive, ferro tecte semper fulgido,
2.100.8   Vastator agrum, dissipator urbium,
2.100.9  Vacuator orbis; Tartari impletor trucis,
2.100.10  Potor cruorum; devorator corporum;
2.100.11  Lues virorum; mulierum execratio;
2.100.12  Ditator inopum; pauperator divitum;

corruit omne genus.
4.15.59  Nos neque iam norunt, nec coelo vivere credunt,
4.15.60  Aut quenquam aetherei sceptra tenere poli.
4.15.61  Fulmina contemnunt, poenas et Tartara rident,
4.15.62  Et quisquam in terris Numina nostra colat?
4.15.63  Heu! genus ingratum, nostra sub imagine cretum
4.15.64  Poenitet, e facili compositumque luto.

ille
30   Atque adamanteus temporis ordo queat
Confiteor: decor iste hominis non sorte teneri
Dignus et humana conditione premi.
Doloris expers Lethi Stygiique profundi
Horrida Tartarei iura levare fori.
35  Scilicet ut per te pateat non omnia mortis
Esse nec inferna conditione trahi.
Sed quia Parcarum firmata lege negatur
Aevo hominis semper dexteriore frui,
Dum

uermes acerbissimos in hac uita praegustauit. Sic Sodomitae sulphureos inferni ignes, quibus perpetuo cruciandi sunt, uiuentes senserunt. Sic Pharao caliginosas tenebras, ardorem, uermes et alia flagella, quibus torquendus a daemonibus erat, in carne expertus est. Sic rex Asuerus uniuersas paene Tartari acerbitates in carne sustinuit, quas erat post mortem sempiternis legibus passurus, cuius peccatum narrat Dominus per Isaiam dicens: Visitabo super fructum magnifici cordis regis Assur et super gloriam altitudinis oculorum eius; dixit enim: “In fortitudine

– idem et in alio loco fecit, ubi per insomnium inducit umbram Anchisae Aeneae ex obitu patris maesto haec solacia referentem:
Non me impia namque
Tartara habent, tristes umbrae, sed amoena piorum
concilia Elysiumque colo. In tali ergo ratione admonendi sunt amici ut aequo animo ferant,

Adueniam et rutila nube sedebo super.
Circumfusa aderunt sanctorum milia multa,
60  Multa coruscantum milia spirituum.
Extemplo horrificum sonitum tuba fundet ab alto
Diffindens terras Tartara et ima ciens.
Nec mora, consurgent omnes quos lumine cassos
Excepit magno magna parens gremio.
65   Stabit et ante meum rediuiua caterua tribunal
Expectans pauido iussa tremenda metu.

1.1.36   Inter delitias blanditiasque sacras.
1.1.37   Hei mihi, nunc cogor rupes habitare rigentes
1.1.38   Inter barbaricos Tarthareosque choros.
1.1.39   Illa ego gaudebam lauro sacroque corymbo,
1.1.40   Candidulis etiam purpureisque rosis,

1.2  Diis geniti potuere, inter quos te connumero, suavissime Georgi, quem crinitus Apollo cythara donavit, qua nedum umbras Tartareas, sed etiam tricipitem Cerberum delinire ac demulcere potuisses, neque ut Orpheus, si tibi recuperanda fuisset, dimisisses Euridicem. Macte virtute, pro quo insuper et iura pontificia intercessere, quibus te frustra

undam
2.13.14   Et penam saxi, Sysiphe, saepe tui,
2.13.15   Atque scelestarum caua dolia saepe sororum,
2.13.16   Tartareos latices anguigerasque comas.
2.13.17   Omnia que paterer, faciles in amore puelle
2.13.18   Quod caueant, non possum hoc ego ferre tamen.

3.6.62   Et uates lyricis ipse sonabo modis.
3.6.63   Nec me iam laceres, nec me, sceuissima, uexes,
3.6.64   Nec des Plutoni Tartareoque cani.
3.6.65   Ipse relegatum Nasonem saepe beaui
3.6.66   Inter Sauromatas barbaricosque Getas.
3.6.67   Filia

Infernus. Quicunque non expiatur, migrabit ad inferos; eum iacere in luto, qui purgatus, cum diis habitare 177. / Damnatorum animę 179. Damnatę animę consortium omnes declinant 184. Quorum scelus insanabile, hi mersi in Tartarum nunquam egrediuntur 185. Damnatorum poena. Centum errant annos etc. 234. Poena decupla animę iniuriantis 239. Poena tyranni 240. Animarum poenę ac pręmia 313. Scelerum post mortem supplicia 322. Necesse est animam, quę

corpore nudis semper pedibus ibat, qui maxime Socratem amabat 150 . Socrates per hyemem nihil uestium adiungens nudis pedibus per glaciem facilius incędebat quam cum calceis alii 157 . Penitentia ad Tartarum damnatorum efficax, si exorauerint eos, quos iniuria affecerunt 185 . Miles nudo capite et pedibus incedęre assuescat 319 . Palemon, quo die audiuit Xenocratem de pudicicia disputantem, subtraxit se

fera uipera pandit hyatus,
1.1.158   Infęlix morsu deperitura suo.
1.1.159  Te, lucemque tuam tremit Orcus et intima Ditis
1.1.160   Tartara, portentis exanimata nouis:
1.1.161  Vtque aegros Furiae suspirant crinis aceruos,
1.1.162   Serpentisque gemunt fata propinqua feri,

2.2.62  Christo inferre necem mortalia membra gerenti.
2.2.63  Quis uero expediat facinus crudele, nefandum
2.2.64  Carnificis populi, quod nec fera Tartara possint
2.2.65  Suppliciis aequare suis? Mihi protinus omnes
2.2.66   Horror habet sensus, mentem dolor eripit, ut Te,

2.3.58  Gentium custos, hominum saluti
2.3.59  Nata, qua mortem moriens peremit
2.3.60   Auspice Christus,
2.3.61  Tartara et manes spoliauit imos,
2.3.62  Crux salutaris, mihi rite salue,
2.3.63  Sola uictoris Domini trophaeum,
2.3.64   Sola

in se 3,14 Teque … se suprascriptum: Seque... te scelerum obice nullo
2.4.15  Archetypumque noua mirantur imagine numen,
2.4.16  Quo sine Tartareo caligo informis amictu
2.4.17  Torpet et horrendis nigrum Chaos incubat umbris.
2.4.18  Nec mora, cuncta tuae pulcrescunt munere lucis

amens,
3.18.30   Liuor, auarities, foenora, furta, neces,
3.18.31  Te metuat scelus, infęlix trudetur Erynnis
3.18.32   Ad debellatis Tartara nigra comis.
3.18.33  Regnabit nutrix rerum Concordia, surgent
3.18.34   Sancta relegatis saecula criminibus.
3.18.35  Interea

4.9.10   Ipse uel Enomai currere lege uolo,
4.9.11   Ipse uel Arpyias insopitosque draconas
4.9.12   Vel Styga percurram Tartareumque canem.
4.9.13  Quae non monstra libens patiar, modo segnius ire
4.9.14   Nolit in amplexus Flauia uicta meos?

ferox sacraria regni
1.27  Et caligantes Erebi deuenit ad umbras.
1.28  Quamuis inferni trita est uia, uos tamen Orci
1.29  Numina diique omnes, animis qui limen utrumque
1.30  Panditis et Phlegeton quos gurgite lustrat adusto,
1.31  Et uos Tartareae secreta silentia noctis
1.32  Adsitis: sequor Andini uestigia uatis.
1.33  Principio ad fauces tetri stabulantur Auerni
1.34  Centauri, gens mixta feris partusque biformes,
1.35  Scyllaque, Circaeis quoi latrant inguina monstris,

iugales.
1.292  Et celer annexis uenerat aderat talaribus Arcas,
1.293  Cum patulo pennata gerit qui crura galero
1.294  Atque soporiferam laetali cuspide uirgam
1.295  Qua regit Elysium, qua Tartara quaque sub imo uoraci
1.296  Fas Phlegetonte tenet placidoque in flumine Laethes
1.297  Elicit hinc manes, hic suffocat suprimit impius

calamique leues et thyrsus Iaccho;
2.121  Mercurio sic uirga datur. Nonne ipse tridentem
2.122  Pluto tenet gestatque suam Diana pharetram?
2.123  Quisque deus sua signa gerit.--- Proserpina quondam
2.124  Quod statuit ferri ipsa sibi sub Tartara munus
2.125  Ecce uides, ramum fuluui cognosce metalli!"
2.126  Dixit, et unguifero ramum detexit amictu.
2.127  His placata senis mitescunt pectora dictis
2.128  Sedatusque timor nautae laetusque coruscae
2.129  Suspicit admirans donum

et titubans tranauit flumina tandem.
2.137  Alcides postquam ripa ulteriore potitus,
2.138  Qua minus adgeritur limi fluuiique refusis
2.139  Languet margo uadis et glauca sordet in ulua,
2.140  Protinus hic ingens apparuit aula tyranni
2.141  Tartarei: hanc longo suspendit porticus arcu
2.142  Sublimesque alto tollunt adamante columnae
2.143  Et circum obductos obductas atra fuligine turres
2.144  Diis ueneranda palus liuenti personat unda.

uinctum duxere cateruae;
2.282  Atque tot humanos crudelis manderet artus,
2.283  Me quoque Gnosiaci qui quaesitoris acerbum
2.284  Iudicium expecto tristis sortesque tremisco.
2.285  Sed te si qua manet priscae pietatis imago,
2.286  Eripe Tartareis miserandum Thaesea uinclis!
2.287  Hoc facilis labor: est praeduro adamante reuinctus
2.288  Praeque uiam quae te superas educet ad auras.
2.289  Haec te facta decent; isto tuo gloria gressu
2.290  Scandit ad aetherium tecum sublimis

crudelia lugent
2.330  Funera, crudeles Parcas matrumque hymenaeos."
2.331  "Rex Lapitum, armisoni proles a sanguine Martis,
2.332  Anne etiam infantes miserae dispendia uitae
2.333  Suscipiunt? Quidnam angusto meruere sub aeuo?
2.334  Tantane Tartareum tenet inclaementia regem?
2.335  Anne alium? Tantos animas quid mergat in ignes?
2.336  Quis deus infesto condemnet numine manes?!"
2.337  "Heu, male nota rogas huc descendentibus umbris.
2.338  Verum equidem dicam, dictis te et uera

3.60  Quum glomerant Euri pluuia impendente sub aethra
3.61  Obscura, foeti rixantur in aethere nimbi.
3.62  Mox subitum nigra caligine uoluier agmen
3.63  Aspexere procul spissamque insurgere nubem.
3.64  En quae castra uomit Phlegeton, quod Tartarus agmen
3.65  Ructat in Alciden, en quas globus exerit alas!
3.66  "O Phlegyda", Alcides inquit, "quid tanta gerat uis?"
3.67  Exin Gorgoneis serpentibus hirta Megaera
3.68  Et Stygiae dant signa canes. Quis nube cruenta
3.69  Ductor

Quis nube cruenta
3.69  Ductor erat? Quo tanta lues inuaserit Orcum
3.70  Diua mihi Pimplea refer!--- Dux agmine Pluto
3.71  Primus quadrupedum curru est inuectus equorum,
3.72  Quoi caput armatur galea flammisque relucent
3.73  Tempora Tartareis ardentque in uertice cristae.
3.74  Proximus it iuxtaque Satan, quo nulla barathro
3.75  Peior pestis inest nec saeuior ira deorum:
3.76  Mille deos Acherontis agit. Hinc arduus instat
3.77  Laeuiathan, crines flauos arrectaque pulchrae

caput lateque uidentes
3.140  In tenebris acies plenas formidinis atrae,
3.141  Et uidet Alcmenae et Iouis omnipotentis alumnum
3.142  Faucibus e mediis mediisque ex ignibus Orci
3.143  Tergeminum rapuisse canem contraque cateruas
3.144  Tartareas audere et contra daemonas omnes.
3.145  Tunc ambage noua Stygii timor iraque mentem
3.146  Inuasere ducis: praedam seu pace reposci
3.147  Seu durum Mauortis opus, certamen iniri
3.148  Expediat laesa pro maiestate barathri.

et manes certatim et daemonas omnes
3.233  Conspexisse iuuat diuersi numina regni
3.234  Ingenteisque deos acri coiisse duello.
3.235  Postquam autem rapido procursu comminus armis
3.236  Inuadunt Martem, crebris sonat ictibus omnis
3.237  Tartarus et tonitru longe domus alta remugit.
3.238  Alcides multa pollens ui et Palladis arte
3.239  Exponit laeuum pedem pectusque sinistrum
3.240  Ditis ad insultum telique tricuspidis ictum.
3.241  Dis impune putans ad apertos emicat artus

tuos in die sancto Penthecostes illuminasti spiritum claritatis roremque misericordie tue eis desuper infundens. Domine sancte: pater omnipotens, eterne deus: qui intueris abyssum: qui sedes super cherubin: qui extendis celum sicut pellem: qui rotas orbem, illuminas solem, regis mundum, calcas tartarum: ostende queso faciem tuam et uidebimus: porrige dexteram tuam et surgemus: infunde spiritum tuum et renouabimur: Atque hunc quem ego oculis nunc meis aspicio tue ciuitatis Hierusalem Vicarium, tue hereditatis conseruatorem, tuarum ouium pastorem: Hunc tu inquam nobis clementissime

adinuenit tormenta, in suo ipso corpore excipit, quanto uehementior dolor est, tanto citius finem affore doloris confidit et totum, quem intolerabiliter sustinet angorem, se morte mox effugiturum gaudet. Soli illi, qui ad Tartarum delegantur, nihil penitus habere possunt, unde conquiescant, nedum unde gaudeant. Quis enim illic miserebitur, ubi omnes miseri sunt? Quis consolabitur, ubi omnes lugere non cessant? Quando dabitur uel modica

1.19  Si lacrimis uocem confundimus, hei mihi nullus
1.20  Mitiget alloquio tot mala nostra pio.
1.21  Huc age, Tartareus foedi regnator Auerni,
1.22  Huc tuus aduertat portitor ipse ratem
1.23  Meque per obscurum traducat ad infera pontum

1.64  Verteret in patriam quisquis et arma suam.
1.65  O utinam caelum fieret Plutonia sedes
1.66  Et fierent summi Tartara regna Iouis.
1.67  Filius et patrem manibus trucidaret iniquis,
1.68  Interimat fratrem frater ubique suum.

17.18  Quid ualeant leges, quid pia iura monent.
17.19   lurrida Lurida Tartareo depellis corde uenena,
17.20  Fumiferos motus tu ratione domas.
17.21  Eloquio superas praecordia ferrea

2.27  Et Danai proles solito uacat illa labore
2.28  Dolia dum fusis uana reportat aquis.
2.29  Interdum Stygii manes umbraeque quiescunt
2.30   Nec tenet assiduus Tartara regna labor.
2.31  Quando blanda Venus miseros non uexat amantes?
2.32  Quando uincla suis saeua remittit amor?
2.33  Ille retardantes stimulat deus, ille sedentes

est coactus. Cum igitur haec provincia in hostium sit potestate, cogita, quantum Transsilvaniae ac Severino aut ne quid de partibus loquamur, quantum universo regno nostro impendeat periculi. Adiungere enim hostes sibi poterunt Valachiae utriusque populos et, si libitum fuerit, ipsos etiam Tartaros in belli ac praedae societatem allicere. Quibus etiam si resistere possimus, quomodo resistamus eodem tempore Turcarum caesari, quem constans fama est intra hos dies paucos regnum nostrum a partibus illis inferioribus cum omnibus suis et terrestribus et navalibus copiis invasurum. Habet

aliud agebatur, quam ut nos securos et imparatos possunt opprimere. Habemus 2 enim recens ex waywodis Moldavo 3 et Transalpino, 4 aliisque exploratoribus nuntium destinasse Turcas omni genere apparatuum instructissimos proximo mense Martio regnum hoc nostrum Tartaris etiam in societatem belli adiunctis invadere. [2.] Quod ubi ex auctoribus certis serenissimus quoque frater noster, archidux Austriae 5 cognovisset, misit et ipse ad Sanctissimum Dominum Nostrum 6 oratorem, 7 quod pro avertendis

7.3.479  Terrestris patriae et uitae dispendia tangant,
7.3.480  Quos uita meliore frui patriaque licebit
7.3.481  Caelesti. Neque enim nos Turcae Arabesque profani,
7.3.482  Nec Sarrana manus, quos impia Tartara iustis
7.3.483  Expectant poenis, sed uiscera numinis alti
7.3.484  Et Christi pia membra sumus nunc sancta futuri
7.3.485  Victima et aetheream merituri sanguine laurum.
7.3.486  Ergo, passuri ciues

Hominum sydera celsa dedit
f3.13  Huic Generi tandem. Nullus perversa susurret
f3.14  Hoc opus inspiciens, si caruisse licet
f3.15  Invidia, quae tristis summa cacumina clarae 15
f3.16  Virtutis petiit Tartara tetra colens;
f3.17  Nam nunquam moritur vita senescente caduca
f3.18  Livor edax, semper conscia corda premens.
f3.19  Quare pergratum, noster Deus, accipe munus,
f3.20  Sperge nec, exiguum sit licet;

Aligeros, quorum primus fuit ille superbus
1.22  Lucifer, ex nihilo dependens ordine pulchro;
1.23  Mox tamen at cecidit Coelorum cardine ab alto
1.24  Ambitione ferus, qua nullus sidera cernit
1.25  Tartareis detenta jugis; tegit alta cacumen 25
1.26  Virtutis durum; Stygias hac namque Paludes
1.27  Effera mens Hominum facile descendit ad imas,
1.28  Hic ubi lintre Charon rimosa canus, et algens

, nullo turpata pudore
1.82  Sit sibi Conjugii, quo sedes impleat illas
1.83  Prole sua, felix superi de culmine Mundi,
1.84  O miserum! quas perdidit imperiosa voluptas,
1.85  Tartarei Plutonis onus, temeraria virtus 85
1.86  Innumeris comitata rogis per saecla cremandi
1.87  Perpetuo sine fine virens constructor Olympi.
1.88  Talia sic fatus; stat mox sententia dictis:
1.89  

sors male fida!), popelle!
2.214   Pulchra sententia. O quam stulta quies superum contemnere fata,
2.215  Tartareos penetrare lacus, Stygiasque paludes 215
2.216  Hic cupit et celsis pavidus terrebitur astris.
2.217  Quid sit nunc, pauper, vel quid tu candida quondam
2.218  Proles extiteras, debebas scire, miselle:

tu credideras, nullis laudande triumphis 220
2.221  Tristis Adam, nunquam coelum sudore parari?
2.222  Ipse tibi referam, ignavum quae vulgus habere
2.223  Deberet, quod jam latuerunt sidera coeli
2.224  Tartara qui cupiunt nulla splendentia luce
2.225  Cernere, pauperiem semper tristesque labores 225
2.226  Promittens miseris victuros saecula divûm,
2.227   Facile est ire ad inferos, ad caelum

paciscet
2.285  Discessum ex illis miserandus postibus. Ipse 285
2.286  Tandem pulsus ait: “Laniatus mergar in undis
2.287   Clauditur caelum mortalibus Adami crimine Tartareis pauper!”, conjuxque miserrima flebat,
2.288  Pectora pectoribus contundunt. Clauditur heu mox
2.289  Porta loci, quem purum lux aeterna serenat.
2.290   Jam genus humanum

sub obscura latitabat lucida Juno, 300
2.301  Fletibus assiduis cum fulgure saepe tonando.
2.302  Neptunus spumans gemit et caligine pressa
2.303  Tellus moesta jacet, prospectans pectore prono
2.304  Tartareae regionis aquas Stygiasque paludes,
2.305  Crinibus extensis moerens sub mole soporis 305
2.306  Obruitur. Subito capistratos more capillos
2.307  Foemineo curvat Pluto ad se, cardine forti

heu pietas, mutato jure tumescit
2.377  Venter natorum turpi genitricis amore.
2.378   Fabula Terra parens quondam tristes miserata dolores
2.379  Titanum voluit compleri Tartara facto
2.380  Monstrifero vastos et in aethera protulit hostes 380
2.381  Dira prole tumens: quo coelo magnus ab alto
2.382  Juppiter iratus lethali fulmine damnat.

Foemineo saltem miserans ignosce fauori.
Ille minax stricto nuper mihi dixerat ense:
'Si me non tacita emittas secretaque serues
2.500   Quęrentesque dolo fallas, mea dextera letho
Te dabit et nostro mittere ad Tartara telo.'
Arma uiri euasi, quoniam mandata peregi.
Sed falli te forte putas? Animi tibi pandam
Intima sensa mei, seu parcis uera fatenti
2.505   Seu minus ignoscis. Non tam terrore minarum

Quę bene uestigans cura studioque sagaci
3.125   Nosse quidem potero sensus arcana paterni,
Siue bonum fuerit quod norim siue sinistrum.
At siquid simulanter agam, si fallere nitar,
Ignifero tunc me trudat sub Tartara telo
Omnipotens Saulisue sinat decedere dextra.
3.130   Nil igitur dubites de me, charissime Dauid,
Nec de Saule quidem. Nullum tam corde latenti
Ducere consilium poterit, quin detegat ore

Discernens mites agnos hedosque petulcos
Hosque uocans sursum, quo iam cęlestia carpant
Pabula et ęternę degustent gaudia uitę,
4.190   Ast illos sceleris conuictos atque prophanę
Mentis damnatos ad Tartara tristia trudens,
Acribus ut pensent commissa piacula poenis.
Post hęc Iesseides liquit deserta Maonis,
Cum sociis rapidum per plana et pascua gressum Engadi

Nec potis est illos animo memorare quieto.
Liber erat poena Dauidis munere Nabal.
Sed mulctante deo stultę commissa loquellę
5.50   Et benefactori mala probra relata, repenti
Post bis quinque dies rapitur sub Tartara letho.
Morte luisse scelus Nabalem nuncius aures
Protinus impleuit Dauidis. Sustulit ille
Ad cęlum geminas gemino cum lumine palmas Dauid ad deum

Hunc ergo mulier primum uenerata "Quid" inquit
"Ludere me uili uoluisti uestis amictu,
Vt, precibus commota tuis, quum carmina lege
Interdicta canam, sumas de crimine nostro
Supplicium captamque dolis sub Tartara mittas?
5.400   Nam scio te esse uirum, cui certe summa regendi est
Israhelitanam plebem donata potestas." — Saul respondet
"Fare, age, ne timeas" respondit Cisius heros:

Esse quidem nobis, nequando blanda uoluptas
Illecebris adoperta suis nos temnere cogens
13.65   Vitalis uirtutis iter perque inuia ductos
Calcata ratione trahat sub iura prophanę
Mortis et incautos ad tristia Tartara mittat,
Contexit seriem clarorum Marte uirorum,
Vt uelut hi magnis connixi uiribus hostem
13.70   Corporis oppressum superantes, pręmia laudis
Indepti fuerint, sic nos certamina contra

Ille super niuea sublimis nube sedebit,
14.275  Maiestate potens, patria uirtute uerendus,
Numine conspicuus, terrarum ut iudicet orbem.
Completo arbitrio iustos ad sydera ducet,
Iniustum prauumque genus sub Tartara mittet.
Talia diuino cantauit carmine Dauid
14.280  Inque suis psalmis nobis cantanda reliquit.
Illic perlegitur quicquid uenisse fatemur,
Quicquid uenturum postremo creditur ęuo,
Tam

propter fortis in armis
Turnus et ipsa pii notissima nomina amoris,
Nysus et Eurialus. Primi hinc exordia cursus
Sumet et hoc monstrum campos atque oppida circum
Indefessus aget donec depellat ad antri
D110  Tartarei latebras, unde hęc emissa superne
Bellua ab Inuidia terras atque ęquora late
Infecit tabo sparsitque uenena per orbem.
Interea tu parce metu, compesce querelas
Et me pone sequens mea iam uestigia serua!

mea iam uestigia serua!
D115  Hinc ego te per regna traham pallentia Ditis
Vmbrarumque domos, ubi semper triste reorum
Lamentum fremit, infelix ubi personat horror.
Expediet uidisse semel. Mox impia linquens
Tartara te ad manes adsistam protinus illos
D120  Iniocunda quibus non sunt tormenta nec ignis,
Criminibus quoniam post sęcula certa piatis
Sydereas penetrant sedes et regna beatum.
Ad quę, siqua tibi suberit properare cupido,

necis-que metu uidetur Christum negaturus; tunc tu debes animum eius in spem uitę melioris errigere | nec pati, ut te tacente et mortis uitante periculum ille separetur a Christo | iungatur-que diabolo | et in ęternum pereat. Mori tibi multo magis expedit, ne frater tuus in Tartarum corruat | quam uiuere | et ei in tanto animę periculo fluctuanti non succurrisse. Quod nisi ita affectus erga proximum tuum fueris, pręceptum (ut ego reor) non implesti charitatis. Quomodo enim alterum diligis sicut teipsum, si tibi parcis | et

ueterem, et super Leuiathan serpentem tortuosum, et occidet cętum qui in mari est . Qui enim nunc uel circa aera istum nubilosum uel circa terram hanc mortalium sedem uersantur, tunc omnes in barathro Tartari terribili atque horrendo concludentur. At tu si nolis cum his habere sortem, consortium quoque fuge superborum. Rarum est enim ut quis illorum mores non imitetur, quorum consuetudine utitur. Vnde psalmista:

silentio inuoluam. Quantae tamen maiores eorum pietatis, relligionis et auctoritatis fuerint, non ab re erit pauca commemorasse.

3. Federicus et Bartholomaeus Fregepanes Belam, Vngarorum regem, anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo sexto campestri praelio a Tartaris profligatum, regno deinde expulsum et ad maritima latibula fugientem (quo tempore Veglia insula potiebantur) benignissime excaeperunt et uiginti quattuor auri atque argenti facti marcharum millibus donauerunt. Quo auxilio ille se suosque colligens, adiuuantibus maxime Fregepanum copiis,

a Tartaris profligatum, regno deinde expulsum et ad maritima latibula fugientem (quo tempore Veglia insula potiebantur) benignissime excaeperunt et uiginti quattuor auri atque argenti facti marcharum millibus donauerunt. Quo auxilio ille se suosque colligens, adiuuantibus maxime Fregepanum copiis, Tartarorum rabiem repressit eorumque imperatore et multis millibus una acie caesis amissum paulopost regnum recuperauit.

4. Ioannes, Bernardini proauus, Sigismundo, tunc Vngarorum regi – quo tempore triceps illud schisma uigebat – quadraginta duo ducatorum

denique sensus / ne ipse quidem animus huius laudis dulcedine satiabitur. Exemplum sane pulcherrimum habetis. Praeter ennim Polonos et Lituanos Poloni et Lituani contra infideles dimicantes infidelibus Valachis / Vallachi. Tartaris / Tartari. Moschis Moschi acerrime resistentes / Pruteni quidem et Liuones gens vestri nominis et vestri sanguinis non solum fidem aduersus Scythas fortissime tutantur: Prutenorum et Liuonum aduersus Scythas

animus huius laudis dulcedine satiabitur. Exemplum sane pulcherrimum habetis. Praeter ennim Polonos et Lituanos Poloni et Lituani contra infideles dimicantes infidelibus Valachis / Vallachi. Tartaris / Tartari. Moschis Moschi acerrime resistentes / Pruteni quidem et Liuones gens vestri nominis et vestri sanguinis non solum fidem aduersus Scythas fortissime tutantur: Prutenorum et Liuonum aduersus Scythas fortitudo. verum etiam Balthei

/ liceat modo vitam dicere / quando
48  Libertas commune bonum / preciosius auro
49  Atque opibus Lydis / Scithicis longeque Smaragdis
50  Pulchrius eripitur: varios tamen adde labores
51  Continuosque simul: quosdam prope Tartara nigra:
52  Haerentesque locos Diti / Stygiaeque paludi /
53  Insatiatus amor / lucri quoque dira cupido
54  Viscera telluris miseros detrudit in ima
55  Vnde Hecatem / et grata praecinctum lampade Phoebum

bestias inoffensus de lacu eductus est incolumis. Itidem Ionas propheta missus in mare, ut alii, qui in mari erant, saluarentur et in uentrem descendens cethi nihilque passus nocumenti. Saluator *corr. ex quidam igitur in baratrum Tartari delapsus ignis compescuit, leonum infernalium furorem frenauit, donec de tenebrosa abyssi aluo sanctos suos educeret ad lucem, reserans omnibus in se credentibus ianuam regni cęlestis, quam nemo alius claudere, nemo potuit aperire, pręter ipsum, cui data est omnis

statim animo consilia uolutare coepit Christianos aperte oppugnandi, atque opportunitate rerum gerendarum, quae ad illam diem haudquaquam patuerat, uti. Turcae cum Moldauis et Tartaris Poloniam misere depopulantur. Itaque ubi Turcae, qui in Bazethis regno alicuius numeri erant, regis animum iam erectum, atque ad bellum inclinatum animaduertunt, spe nouarum expeditionum ― hi enim nihil minus quam ocium ferunt ― confestim pro se

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Andreis Trogiranin (c. 1500?) [1450], Ad puerum forma superbientem elegia, versio electronica (), 48 versus, verborum 298, Ed. Bratislav Lučin; Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [andronictragelegia].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko; Dante Alighieri (1450-1524; 1265-1321) [1510], Principium operis Dantis Aligerii de Fluentino sermone in Latinum conuersum, versio electronica (, Split), 138 versus, verborum 974, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [marulmardante].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Kožičić Benja, Šimun [1516], De Corvatiae desolatione, versio electronica (, Roma), verborum 1764, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [begniusscorvatiae].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report