Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: MEdIc.* Your search found 862 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 201-300:201. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 31 . Xenocratem emit Demetrius et liberum fecit; insuper pro illo satisfecit Atheniensibus 39 . Diogenes dicebat Xeniadę, emptori suo, ipsum sibi, quamuis esset seruus, obtemperare oportere. Nam et medicus et gubernator, si seruus sit, utique illi paretur 56 . Rogatus, cur mancipia andropoda sint appellata: Quia pedes, inquit, habent uirorum, animum autem, quem tu modo habes, qui hoc interrogas
202. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 39 | Paragraph | SubSect | Section]
203. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 39 | Paragraph | SubSect | Section]
204. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 42 | Paragraph | SubSect | Section] dextra
205. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 43v | Paragraph | SubSect | Section]
206. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 46v | Paragraph | SubSect | Section]
207. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 48 | Paragraph | SubSect | Section] adulterat artem.«
208. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 48 | Paragraph | SubSect | Section] artem.«
209. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 49v | Paragraph | SubSect | Section]
210. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 80 | Paragraph | SubSect | Section] altis
211. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 83 | Paragraph | SubSect | Section]
212. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 102v | Paragraph | SubSect | Section] abstemium dies et horas
213. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 102v | Paragraph | SubSect | Section] cultros remoues periculosos
214. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 103 | Paragraph | SubSect | Section]
215. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 112 | Paragraph | SubSect | Section] mihi nectarque propinat
216. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 119 | Paragraph | SubSect | Section]
217. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 126v | Paragraph | SubSect | Section] ille tuos,
218. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 127 | Paragraph | SubSect | Section] multumque diuque laboris
219. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 137 | Paragraph | SubSect | Section] Tanti quo foedus amoris
220. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 140 | Paragraph | SubSect | Section] disce, uiator,
221. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 143 | Paragraph | SubSect | Section]
23.
222. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 174v | Paragraph | SubSect | Section]
9. Hymnus in Archangelum Raphaelem
223. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 201v | Paragraph | SubSect | Section] caelum Tyrintius, axem
224. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 201v | Paragraph | SubSect | Section] foenore laeta redit.
225. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 201v | Paragraph | SubSect | Section]
226. Kršava, Jeronim. Ad lectorem epigramma, versio... [Paragraph | Section]
sed corruptos ac uitiosos luxuriose ac delicate patitur uiuere: quia
non putat emendatione sua dignos. Bonos autem quos diligit castigat sepius et
assiduis laboribus ad usum uirtutis exercet: nec eos caducis ac mortalibus bonis
corrumpi ac deprauari sinit.
Quod ipsum et a medicis quotidie fieri uidemus qui egrotis hominibus de quorum
salute nulla spes reliqua est sine delectu aliquo pro ipsorum appetitu indulgent
omnia, eos uero quorum mors certa adhuc non est multis rebus etiam auidissime
desideratis abstinere iubent.
sentibus
coronato. Cumque peruentum esset ad locum: qui caluarie idest sanguinis dicitur:
rursus hic Saluator noster denudatur: et corpus illud sanctissimum: quod paulo post
omnia ad se trahere debebat: quod a terra exaltatum ueluti eneus ille Moysi serpens
singulare presidium: et saluberrimum medicamen futurum omnibus gentibus erat.
Iterum inquam sub aperto celo ante omnium oculos uestibus cunctis denudatur: et
milites ipsi: uel potius nequissimi latrones sortibus illas inter se diuidunt:
Crucem eo spectante coaptant. titulum inscribunt. erigunt postea et in terra
defigunt. manus et
regnum
Dei et iustitiam eius. Quod quidem facile est adeptus, dum et suam
calamitatem patienter fert et miseretur alienę.
Franciscus, ordinis Minorum pater (quibus solis tantum possidere lex est, ut
medicare necesse sit) dum iter ageret, incidit in hominem, cuius uestimenta
diutino usu detrita uix pudenda corporis operuerant. Et nuditatem eius
dolens substitit, suspirauit, ingemuit. Frater uero, qui illum comitabatur:
iniquum existimans quam pro labore, qui propter Deum
susceptus fuerat, ab homine mercedem quęrere.
Eadem animi constantia Leonardus, sancti Remigii discipulus, quoniam Gallorum
regis coniugem difficili partu laborantem, medicis iam desperantibus, ipse
diuina uirtute a periculo liberarat, regi amplissima dona offerenti haud
quaquam se iis indigere respondit, proinde neque accipere uelle, nihil
cuiquam defuturum asserens, quicquid habere
quondam orbi terrarum imperitans.
Basilius Magnus eo quidem maior, quod iam desperatę pertinacię uirum
euidentissimi tandem experimenti argumento ad credulitatem egit. Cum enim
morbo grauiter affectum Ioseph, Iudeus medicus, adiens, deprehensis mortis
signis, eum uesperi illius diei decessurum dixisset: Quid, inquit, si et
alterum diem superuixero? Ille tunc Christianum fore, cum id contigisset,
respondit. Igitur Basilius non uitę suę in
Scripturarum flectere nequiuerat, fidei tandem uirtute molliuit. Mox deinde
ad stratum suum rediens extemplo expirauit, ita ut dubium non sit, quin hora
illa, qua prędictum erat, fuerit moriturus, nisi mortis suę mora uitam
medico esset allatura.
Iosephi huius cęterorumque conuersionem minus mirabitur, qui animum
attenderit, quod Ioannes Damascenus, Mesuę Iudei filius, Iudeorum omnium doctissimus, Hebreis Gręcisque
salutis. Hinc tu quoque, si unam alteramue ciuitatem
ad Deum sanctius atque syncerius colendum conuerteris, nondum te existimes
fecisse satis, donec datur facultas etiam ad reliquos instruendos
proficisci. Pii sane ac boni medici est plurimis curatis alios insuper, qui
curatione indigent, perquirere et opportuna omnibus remedia conferre.
Legimus Petro Hierosolymis primum uerba ad populum faciente die uno tria
milia hominum baptizata fuisse,
requiram. Ob hoc quidem et propheta contremuit dicens:
Vę mihi, quia tacui. Et Apostolus: Vę mihi est, inquit, si
non euangelizauero.
Iuuenalis, natione Apher, arte medicus, ordine presbyter, cum a pontifice
Romano, ut Narniensi infideli populo Christum euangelizaret, ius
potestatemque sibi concedi petisset, episcopus eorum constitutus illo se
contulit. Multisque ibi catholica credulitate
suspicantur. Post multa tandem ait: Nulla
iuuenum puellarum sano et uegeto corpore tantę se dederat continentię,
quantę ipsa fracto et senili debilitatoque corpusculo. Postremo dicit, quod,
cum febre laboraret, nec medicorum consilio nec Epiphanii episcopi
suasionibus compelli potuerit, ut uinum biberet; et ipse Epiphanius ab ea
exiens tantum se profecisse dixerit, ut e contrario sibi iam seni aquam
bibere pene persuasum esset. Quod si
debet, quod Saluator noster ad
epulas ierit nuptiarum et conuiuiis interfuerit publicanorum et uorator et
potator uini et peccatorum amicus a phariseis appellatus sit. Non, ut se
pasceret, hoc egit, sed ut aliis prodesset. Medicus ad curandos ęgrotos
accessit, non ad inuitatores conuiua. Quippe qui, ut modestiam uictus
doceret, quadraginta diebus nihil gustauit. Esurientes et sitientes beatos
dixit, a muliere Samaritana potum aquę petiit,
gratia. Raro sciantur, quae in aquis oriantur
et uiuant, nisi parui pisciculi. Deinde subdit: Tanta sit in sumendo
sobrietas, tanta talisque parcitas, ut uenter potius conqueratur quam
gaudeat, non egeat in digerendo stomachus medicinis; ructum potius uacuatio
quam nimia repletio inducat.
Idem ad Matutam uirginem: Carnis et uini species, quasi caloris fomenta et
libidinis incitamenta, fuge et tunc forte uino uteris exiguo, cum stomachi
(ut Gregorius refert), Gothis Italiam
uastantibus uiduata uiro, cum quo annum tantum uixerat, nulli postea nubere
uoluit, licet et ętate integra esset et non illiberali forma. Aegrotanti
foedaque corporis scabredine affectę medici consulebant rursum uti marito,
alioquin eo morbi genere uel perituram uel, si uixerit, contra sexus sui
morem uillosum mentum habituram. At illa neque oris deformitate neque mortis
periculo territa propositum dimisit
ab inquinamentis mundamur, ab errore in uiam iustitię
dirigimur, deinde, de morte transimus ad uitam, de tenebras ad lucem.
Imprimis tamen uidendum, quo animo, qua mente accedatur. Aptis ad sumendum
corporibus medicina prodest, male autem dispositis, si sumatur, exitio est.
Et, si Philistini, quod arcam Domini captam in templo idoli Dagon
posuissent, aduersa passi sunt, et Bethsamitę ab eis restitutam
suscipientes, quod parum
abbas in Aegypto (sicut a Ioanne Cassiano traditum est) fratres
incusare solitus, quod uuam in faucibus tumentem tolerare non possent, sed
pręciderent, quod in cęllulis sagum haberent, quod secularibus hominibus
oleum pro medicamento consecrarent; duo prima ad impatientiam referebat
doloris et paupertatis, tertium quandam animi arrogantiam uirtutisque
ostentationem prę se ferre aiebat. At uero quicquid dudum in aliis
reprehenderat, mox ipse
ęgritudinem quandoque delicti poenam esse. Quod si per
poenitentiam et confessionem deletum fuerit, reliquum est, ut ęger
conualescat. Itaque semper curandum, ut ante animę nostrę remedia adhibeat
sacerdos quam corpori medicus, ut etiam, si alia de causa quam ob delictum
male affecti fuerimus et morbus curari nequiuerit, magis securi uitę huius
finem expectemus. Ne mors quidem grauis erit uitam meliorem sperantibus.
Morbo autem liberatis
mala tolerat, ad expiationem spiritus
proficit.
Proinde Egidius, ad Rhodani ostia solitarius, cum a uenatoribus sagitta in
incertum missa inter syluas latentem sauciasset, non modo medicinam corpori
admittere noluit, sed etiam ad Dominum orauit, nequando lęsa caro sanitatem
reciperet. Parum erat solitudinis necessitatem ferre, quotidianas uigilandi,
precandi, ieiunandi fatigationes pati. Vulnus insuper
uirgo et martyr, cum illi post multos cruciatus mamillam a pectore
auulsisset tyrannus, quoniam fidem non poterat, et Petrus apostolus eam
curaturus in carcere apparuisset, chyrurgum aliquem ad se uenisse rata
detrectabat medicinam, dicens nunquam se pharmaca corpori admisisse, sed
illius medici opera semper usam, qui solo uerbo omnem infirmitatem curaret;
hunc autem esse Dominum Iesum. Tunc Petrus apostolum se eius esse et ab
eodem ad illam
auulsisset tyrannus, quoniam fidem non poterat, et Petrus apostolus eam
curaturus in carcere apparuisset, chyrurgum aliquem ad se uenisse rata
detrectabat medicinam, dicens nunquam se pharmaca corpori admisisse, sed
illius medici opera semper usam, qui solo uerbo omnem infirmitatem curaret;
hunc autem esse Dominum Iesum. Tunc Petrus apostolum se eius esse et ab
eodem ad illam missum indicans euanuit, ipsa sana relicta. Non hoc dicimus,
ut infirma
opera semper usam, qui solo uerbo omnem infirmitatem curaret;
hunc autem esse Dominum Iesum. Tunc Petrus apostolum se eius esse et ab
eodem ad illam missum indicans euanuit, ipsa sana relicta. Non hoc dicimus,
ut infirma uirgo medicamentum respuat, sed semper spem omnem
in Christo collocet, semper soli gratias agat. Hoc in ęgra patientię, in
sana gratitudinis testimonium erit.
Quanuis Syluia quoque, Ruffini, Alexandrię
in Christo collocet, semper soli gratias agat. Hoc in ęgra patientię, in
sana gratitudinis testimonium erit.
Quanuis Syluia quoque, Ruffini, Alexandrię pręfecti, soror Deoque dicata
uirgo, cum male haberet, medicis consulentibus balnea adire noluit, hoc
tamen non medelam contemnens, sed mollitiem cauens, quippe quę per annos
sexaginta neque uultum neque pedes lauisse dicitur neque aliam corporis
partem pręter summos manuum
infirmitatem tulerit, quę talia, dum sana esset, sua sponte, ut Christo
placeret, tulit.
Paula Romana, cum febri laboraret et stomachi cruditate cibum non digereret,
ut modico uino uteretur, nec medicorum placitis nec religiosorum suasionibus
compelli potuit, nolens ab instituto uitę monasticę ne in ęgritudine quidem
declinare. Multo enim tempore aquam bibens, magis expauit uini gustum quam
infirmitatis periculum
diem perpetuo
seruauerat, intermitteret.
Galla, et ipsa Romana, Symmachi, consularis uiri, filia, cum intra puellares
annos marito uiduata ęgrotaret, corpore toto in tabificam scabredinem uerso,
medicis affirmantibus, nisi iteraret matrimonium, uel morituram eo morbo uel
mentum pilosum ueluti uir habituram, neglexit medicorum consilium et omnia
perpeti maluit quam ad coniugium redire, ad quod repetendum, si sana
cum intra puellares
annos marito uiduata ęgrotaret, corpore toto in tabificam scabredinem uerso,
medicis affirmantibus, nisi iteraret matrimonium, uel morituram eo morbo uel
mentum pilosum ueluti uir habituram, neglexit medicorum consilium et omnia
perpeti maluit quam ad coniugium redire, ad quod repetendum, si sana
extitisset, fortasse nemine hortante solus iuuenilis ętatis ardor eam
compulisset. Aegra didicit optare meliora. Itaque, ut
potuisset, superatum se
fateri coepit, superatum tamen non uigiliis, non ieiuniiis, cum et ipse
neque dormiret neque comederet, sed sola animi semper se submittentis
humilitate.
Iterum illi apparuit medici speciem pręferens multasque uitreas ampululas
circa se gerens. Et, quo pergeret, interrogatus quidue sibi uascula illa
uellent, ad proximum monasterium iter se habere respondit, ut fratribus
singulis singulas offerat
sensum non sine inimici opera prouenire intellexit
ac protinus e foculo, qui iuxta erat, arrepto torre faciem puellę percussit.
Et omnis mala tentatio cum tentatore simul dissipata effugit. Incipiente
igitur peccati morbo medicorum imitanda prudentia est, statim ad remedium
recurrendo nec patiendo, ut malum curationis dilatione inualescat.
Sed nequaquam ita uigilanter sibi cauerat Zosimus, pontifex maximus, qui
diaboli supplantatione in
episcopus Nazarethanus, cum ei diuus Hieronymus in uisu apparuisset et,
siquid a Deo uellet, interrogasset, uelle se ex hac uita migrare dixit. Et
subsecutus est euentus. Pergant nunc nimis anxii uitę suę amatores
medicamentis sustentare sanitatem, morbos depellere et breuissimi temporis
spacium totis redimere patrimoniis! Inuenti sunt Dei serui, qui mori
optarent, ut in ęternum uiuere citius inciperent.
uitę sibi finem imminere conspiceret, psalmos, qui poenitentiales
dicuntur, conscribi et ante se legendos parieti affigi iussit. Eos dum
legeret, lachrymas hubertim fudisse dicitur. Neminem ad se accedere passus
est pręter medicum et Discophorum puerum, ne uariis multorum
interpellationibus ab earum rerum contemplatione auocaretur, ad quas
perpetuo fruendas iam se profecturum sperabat. Tandem
communione uenerabiliter percepta
mihi cor leuibus reddit penetrabile telis,
His nec Apollinea possit medicarier arte,
quis prorsus nulla medella datur;
alia et liceat multo grauiora fuissent:
uigil hic, qui nos praemonuisset, erat.
qui ei proxime acceditis, quorum vultus depressiores
maestioresque intuor; nec id iniuria; non enim potuistis non commoveri orbati tam prudentissimo viro tanquam fratre amantissimo, nec id fuisset humanitatis vestrae; sed non egetis medicina neque modo solatio; innata namque probitate et nota doctrina vestra caretis illo errore quo plerique suorum discessu
Supplicium uel triste subit uitaeque periclum:
cum Federico illo aut Octauiano frate suo Mercatelli comite uiro prudentissimo atque integerrimo, uerum etiam cum hoc presenti Guido Vbaldo cui diuinarum rerum primus alumnus atque minister fui: duce profecto ina rmis ferocissimo: et in Gręca Latinaque lingua eruditissimo. Plurim cum domo inclyta Medicum atque tota ciuitate Florentina: Sed uobiscum non minores, immo potius et maiores extant. Qua de re uobis potissimum opus hoc, ueluti et omnia mea dicaui. Erit sane munus et uestrę nobilissimę ciuitati aptissimum et studiis meis accomodatissimum, mature Deo duce et aliud de rebus
gremiis et ab ubere raptos
nat. 3,24,
ubi Calagurritanos qui Fibularenses cognominantur
Fanularenses. (Aesculapius) Aesculapio uota uouit:
Aesculapius, Apolinis et Coronidis nymphę filius, a Chirone didicit medicinam.
Cf. Tort. 'Aesculapius'
Ei morbo affecti uota faciebant.
67.2. Hic tamen Romanus iniuste de morte queritur, quam ab eo passus est quem ipse
interemit. Ne autem nomen hic sepulti
1522
Manuscript used: MOL, DL 25663 Published: Iványi Béla, Adalékok a nemzetközi érintkezések történetéhez a Jagelló-korban, Történelmi Tár, 1906, 343–344. 1. The Pope has arrived in Rome but has not received Brodarics in a public audience yet. However, he and Cardinal Medici have put forward Louis II’s request to him in a private interview that a legate or nuncio be sent to the Nuremberg Imperial Diet. – 2. Brodarics assures King Louis that that he could find no Pope more suitable for his purposes than Adrian. Marsupino has returned from Florence to Rome
Századok, 1881, 310.) Brodarics might have had such an assignment but it cannot be justified with the text of this letter. 2 Hadrian VI (1522–1523) was elected Pope on 9 January 1522. 3 On 31 August.
privata unacum reverendissimo domino cardinale Medices, 4 deditissimo Vestrae Maiestati, satis multa cum Sua Sanctitate egerimus de mittendo illo nuntio sive legato, quem Vestra Maiestas cupit mitti ad dietam Norembergensem, 5 de quo etiam prius apud sacrum collegium egeramus. 6 Sed cum statim subsecutus fuisset
prudentia et sollertia conquieturam. Plura et de hoc et de aliis in proximis litteris. 8 Haec enim scripsi subitissime nuntio properante. Brevi faciam de rebus omnibus Vestram Maiestatem certiorem. Dominus Marsupinus 9 et ipse
4 Cardinal Giulio de Medici was the cousin of the previous Medici pope, Leo X. After the early death of Hadrian VI he is elected Pope in the autumn of 1523 by the name of Clement VII (1523–1534). 5 There were two imperial assemblies in Nuremberg in 1522, one in the spring, and one in the autumn. The Hungarian King
et de hoc et de aliis in proximis litteris. 8 Haec enim scripsi subitissime nuntio properante. Brevi faciam de rebus omnibus Vestram Maiestatem certiorem. Dominus Marsupinus 9 et ipse
4 Cardinal Giulio de Medici was the cousin of the previous Medici pope, Leo X. After the early death of Hadrian VI he is elected Pope in the autumn of 1523 by the name of Clement VII (1523–1534). 5 There were two imperial assemblies in Nuremberg in 1522, one in the spring, and one in the autumn. The Hungarian King sent his envoys to both in order to
[1.] Iam binas dedi litteras 3 ad Dominationem Vestram Reverendissimam de ea re, de qua dominum Emericum litteratum, 4 servitorem suum ad me miserat, quibus, ut se res habuisset, abunde perscripsi. Nunc autem et auctoritate reverendissimi domini cardinalis de Medices, 5 protectoris regni Hungariae, qui se, antequam conclave 6 ingrederetur, huic negotio [...]luerat, et mea maxima diligentia ac labore, ad hunc finem tandem [...] ad quam me nunquam sperassem, deducturum. Conventio igitur inter me et
János Lászai, we only know a letter from Brodarics to Várdai on 18 August. The conflict concerning the will is not mentioned in that one, so here Brodarics is referring to two lost letters. 4 Imre Kálnai. About him also see the notes for the letter on 18 August 1523. 5 Cardinal Giulio de Medici, cousin of the previous Medici Pope, Leo X. 6 After the death of Hadrian VI the conclave gathered on 1 October. Exactly the above mentioned Giulio de’ Medici was elected Pope on 19 November, three days after this letter was written. 7 János Lászai was buried in Santo Stefano
letter from Brodarics to Várdai on 18 August. The conflict concerning the will is not mentioned in that one, so here Brodarics is referring to two lost letters. 4 Imre Kálnai. About him also see the notes for the letter on 18 August 1523. 5 Cardinal Giulio de Medici, cousin of the previous Medici Pope, Leo X. 6 After the death of Hadrian VI the conclave gathered on 1 October. Exactly the above mentioned Giulio de’ Medici was elected Pope on 19 November, three days after this letter was written. 7 János Lászai was buried in Santo Stefano Rotondo located on Monte Celio in
to two lost letters. 4 Imre Kálnai. About him also see the notes for the letter on 18 August 1523. 5 Cardinal Giulio de Medici, cousin of the previous Medici Pope, Leo X. 6 After the death of Hadrian VI the conclave gathered on 1 October. Exactly the above mentioned Giulio de’ Medici was elected Pope on 19 November, three days after this letter was written. 7 János Lászai was buried in Santo Stefano Rotondo located on Monte Celio in Rome. Pope Nicholas V had donated it with the monastery next to it to the Pauline Fathers in 1454. Lászai’s tomb still can be seen
humillimus Stephanus Brodericus praepositus Quinqueecclesiensis, orator
1 His identity is uncertain. He may be Stanisław Sprowa or perhaps Royal Secretary Stanisław Tarło. Both executed diplomatic tasks several times. 2 Cardinal Giulio de Medici, cousin of Pope Leo X, was elected Pope after the death of Hadrian VI on 19 November 1523. 3 I have found no further data about the selection of the 3 Cardinals mentioned. Even though Clement VII sent an envoy to Charles V on 8 December 1523 in connection with peace, he was not a Cardinal
EPISTOLA
per me mandata (ut posteris etiam haec innotescant) ad
te mitto. Reliquas vero tuas lectiones doctissimas lectas et
legendas (bono communi consulendo) tibi imprimendas
relinquo. Vale.
ORATIO clarissimi artium et medicinae doctoris
Federici Chrysogoni Iadertini in Academia
Patavina publice habita
Dum quintum aetatis annum ducerem, una die utroque
parente orbatus sum, concio ornatissima, nec amplius
censores habere volui, sed vi superum et intelligentia non
errante gubernatus primis
Solius
enim logici est non solum sciendi modum nobis praebere,
verum etiam defendere nos a malis in practicis et a falsis
in speculativis (Themistio referente). Quare iterum ad
fontem veritatis, ad parentem et alumnam omnium scientiarum
me contuli. Ubi dialecticis, physicis, metaphysicis,
medicinis necnon sacrae theologiae enixe operam navare
volui, solum ut altius secreta naturae et arcana huius
scientiae mathematicae speculari valerem. Qua nihil divinius,
nihil praestantius divina bonitas humano generi
praestitit. Quia,
Physicorum:
faciunt enim ad facultatem, ad sanitatem et ad animam.
Quae omnia sola mathematica sibi vendicavit. Ad
facultatem enim quia omnes artes mechanicas continet,
quibus facultates omnes acquiruntur . Ad sanitatem
etiam, quia totam medicinam continet teste Hypocrate,
medicorum semita veritatis. Medicus (inquit) si non est in
stellarum scientia perspectivus, quis in eius manibus non
confidat: quia caecus non immerito potest diffiniri. Idem
in libro De aëre et aqua. Et si ex altissimis consideraveris,
invenies astrologiam
ad sanitatem et ad animam.
Quae omnia sola mathematica sibi vendicavit. Ad
facultatem enim quia omnes artes mechanicas continet,
quibus facultates omnes acquiruntur . Ad sanitatem
etiam, quia totam medicinam continet teste Hypocrate,
medicorum semita veritatis. Medicus (inquit) si non est in
stellarum scientia perspectivus, quis in eius manibus non
confidat: quia caecus non immerito potest diffiniri. Idem
in libro De aëre et aqua. Et si ex altissimis consideraveris,
invenies astrologiam esse potissimam partem medicinae.
Quae omnia sola mathematica sibi vendicavit. Ad
facultatem enim quia omnes artes mechanicas continet,
quibus facultates omnes acquiruntur . Ad sanitatem
etiam, quia totam medicinam continet teste Hypocrate,
medicorum semita veritatis. Medicus (inquit) si non est in
stellarum scientia perspectivus, quis in eius manibus non
confidat: quia caecus non immerito potest diffiniri. Idem
in libro De aëre et aqua. Et si ex altissimis consideraveris,
invenies astrologiam esse potissimam partem medicinae.
Albumazar in suo
Hypocrate,
medicorum semita veritatis. Medicus (inquit) si non est in
stellarum scientia perspectivus, quis in eius manibus non
confidat: quia caecus non immerito potest diffiniri. Idem
in libro De aëre et aqua. Et si ex altissimis consideraveris,
invenies astrologiam esse potissimam partem medicinae.
Albumazar in suo Introductorio maiori: astrorum cognitio
est principium medicinae. Quis enim medicorum cognoscet
repentinam permutationem crisis, nisi astrorum cognitionem
habuerit? Quas omnes etiam Conciliator
differentiarum ciiii stellis attribuit
perspectivus, quis in eius manibus non
confidat: quia caecus non immerito potest diffiniri. Idem
in libro De aëre et aqua. Et si ex altissimis consideraveris,
invenies astrologiam esse potissimam partem medicinae.
Albumazar in suo Introductorio maiori: astrorum cognitio
est principium medicinae. Quis enim medicorum cognoscet
repentinam permutationem crisis, nisi astrorum cognitionem
habuerit? Quas omnes etiam Conciliator
differentiarum ciiii stellis attribuit . Quis enim negare
potest luna existente
quis in eius manibus non
confidat: quia caecus non immerito potest diffiniri. Idem
in libro De aëre et aqua. Et si ex altissimis consideraveris,
invenies astrologiam esse potissimam partem medicinae.
Albumazar in suo Introductorio maiori: astrorum cognitio
est principium medicinae. Quis enim medicorum cognoscet
repentinam permutationem crisis, nisi astrorum cognitionem
habuerit? Quas omnes etiam Conciliator
differentiarum ciiii stellis attribuit . Quis enim negare
potest luna existente veloci cursu crisim
tarda, septimam ad octavam?
Quia variatis causis et effectus variabuntur. Quis
etiam sano existente homine eadem hora letali morbo
infici? Sicut et aura lenis et placida, quam tempestuosae
procellae minus momento violant atque corrumpunt. Nec
sane est recurrendum ad proprietates occultas medicorum, quia sunt manifestae ex stellis: teste Averroe, acerrimo
medicorum stimulo, in fine sexti Colliget , qui insecutus
veritatem, veritate coactus dixit has proprietates
medicis
Quis
etiam sano existente homine eadem hora letali morbo
infici? Sicut et aura lenis et placida, quam tempestuosae
procellae minus momento violant atque corrumpunt. Nec
sane est recurrendum ad proprietates occultas medicorum, quia sunt manifestae ex stellis: teste Averroe, acerrimo
medicorum stimulo, in fine sexti Colliget , qui insecutus
veritatem, veritate coactus dixit has proprietates
medicis occultas ex stellis esse manifestas. Unde repentini
occultas medicorum, quia sunt manifestae ex stellis: teste Averroe, acerrimo
medicorum stimulo, in fine sexti Colliget , qui insecutus
veritatem, veritate coactus dixit has proprietates
medicis occultas ex stellis esse manifestas. Unde repentini
casus, mutationes aëris, periodi diversae. Denique
quis omnia scaeva accidentia infirmi? Quis negare potest
vegetabilia humidam substantiam habentia luna crescente
non augeri et eadem
causa. Quis etiam negare potest moriturum morte non
violenta non mori, priusquam luna incipiat ab angulis
orientalibus descendere, quia dum ascendit et si infirmum
morientem iuvare non valet, conservat tamen ipsum;
quod in prognosticis medicis astrologiam habentibus
non mediocris utilitatis atque gloriae esse solet. Ex quo
Hypocrates, Galienus et Avicenna non cessant exclamare
contra imperitos medicos mathematicam ignorantes. Facit
etiam ad animam: nonne anima ipsa cognitione sola perficitur?
Et hoc erit quando causas
morientem iuvare non valet, conservat tamen ipsum;
quod in prognosticis medicis astrologiam habentibus
non mediocris utilitatis atque gloriae esse solet. Ex quo
Hypocrates, Galienus et Avicenna non cessant exclamare
contra imperitos medicos mathematicam ignorantes. Facit
etiam ad animam: nonne anima ipsa cognitione sola perficitur?
Et hoc erit quando causas effectuum cognoscimus.
Sed maria fluxum et refluxum a luna accipiunt; mineralia
in visceribus terrae generantur, plantae et animata omnia.
Vici et civitates leges
eminenter continent facultatem, sanitatem, animam et totam perfectionem humanam humanitus
acquisitam.
qui imagines faciebant
stellarum introitum, in caelestes vultus inspiciebant et
tunc operabantur, quod volebant. Quae omnia cessarent
si astra necessitatem ponerent; cuius etiam oppositum
Ptolemaeus in Centiloquio dicit, scilicet sapiens dominabitur
astris. Patet etiam secundum medicos, quia si iuvare
non possent, frustra liber secundus Avicennae De simplici
Medicina, frustra eiusdem Antidotarium. Philosophus
etiam pedibus manibusque in hanc sententiam currit secundo
De physico auditu, sexto et nono
operabantur, quod volebant. Quae omnia cessarent
si astra necessitatem ponerent; cuius etiam oppositum
Ptolemaeus in Centiloquio dicit, scilicet sapiens dominabitur
astris. Patet etiam secundum medicos, quia si iuvare
non possent, frustra liber secundus Avicennae De simplici
Medicina, frustra eiusdem Antidotarium. Philosophus
etiam pedibus manibusque in hanc sententiam currit secundo
De physico auditu, sexto et nono
sententiam insecutus.
Sed cum omnia ista viderim, simul et abstinui me, et manum
ultimam eis imposui.
Plusquam expositio. Quia totalis resolutio
in librum Elementorum Euclidis
acutissimi artium et medicinae doctoris
Federici Chrysogoni Iadertini.
Expeditus de quatuor generibus causarum pertinentibus ad istam artem venio modo ad expositionem ipsius
textus libri Elementorum Euclidis. Quem intendo omni
cum diligentia explanare ad veram
et defendere nos a malis in
practicis et a falsis in speculativis.
dixeris artes?
"Quid mihi laruatum hunc hominem penetralibus istis
Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].
Kršava, Jeronim (fl. 1492) [1492], Ad lectorem epigramma, versio electronica (), 10 versus, verborum 70, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma] [word count] [krsavajepigram].
Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Dragišić, Juraj; Crijević, Ilija; Karlo Pucić; Frano Galatin (non post 1445-1520; 1463-1520; 1458?-1522; floruit 1499) [1499], Oratio funebris habita pro magnifico et generoso senatore Iunio Georgio patritio Rhagusaeo, versio electronica (), 28 versus, verborum 2459, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; poesis - epigramma; prosa oratio - oratio] [word count] [dragisicjoratio].
Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus].
Dragišić, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499], De natura angelica, libri principium, versio electronica (), 1777 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [word count] [dragisicjang].
Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].
Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.