modos uersat, tum uirus inungit
1.555   Inspiratque malum menbris medicamen anhelis;
1.556  Post onerat curis, tumefactaque pectora flatu
1.557  Tendit somnifero Lethea obliuia ducens,
1.558  Sic sontes statuens mortales dira

Inde. . . inanes] Mt 26, 3-4 acti Furiis coeunt et curia sedit,
1.576  Decernit de morte, metus et fingit inanes:
1.577  Quotidie

Hinc. . . 654 periclum] Io 11, 47-50 stimulos addit Pharisęis Dira, iubetque
1.650  Rursus concilium cogi. "Quid curia deses
1.651  Nobis," inquit, "agit, quęue hęc ignauia menti?
1.652  Opprimimur, segnis secordia fecit inertes.

Hęc. . . rursus] Io 12, 10 fatus Caiphas, et tete huc, Lazare, iungunt,
1.656  Ereptus morti occumbas uult curia rursus.
1.657  Heu iusti uerique tenax et, concio, Legis
1.658  Demissę coelo uindex, age stemmata Patrum,
1.659  Et uatum uobis

cogit, et inde
1.893  Ira diu coctis exęstuat atra uenenis,
1.894  Insinuatque metus odiumque his Tartarus una.
1.895  Vtque accita omnis seniorum curia sedit,
1.896  Protinus a Christo sermonum exordia sumunt.
1.897  Huius signari maledictis sępe queruntur,
1.898  Ordinis et fraudes nudari, pristina

prope longa quidem series ueniebat auorum:
2.216  Primus Enoch; muri iuxta cernuntur et artes.
2.217  Irad, Mauiael, huic ordine proximus astat
2.218  Matusael, curisque Lamech partitus amorem
2.219  Insequitur, lateri coniunx hęrebat utrique:
2.220  Adda comesque puer geminus, mouet organa Iubal
2.221  Vocalesque

1 ferrum:
2.225  Ipse pater medio tristis similisque dolenti,
2.226  Haud gens grata Deo curisque exercita uitę.
2.227  Sed Sed. . . 229 Enos]

4.771  Hos Hos. . . 782 uterque] Io 17, 9-10 propter curis, inquam, distringimur olim:
4.772  At nil pro reliquo populo contendimus ultra,
4.773  Haud leue cui studium uitę pręsentis amorque.
4.774  Illorumque

reddebat] mut. e reddebant: reddebant A seniori, et curia nullum
5.415  Consilio dubiis grauiorem in rebus habebat.
5.416  Inde frequens causa ancipiti terit atria ciuis,
5.417  Et iuuenum

subito ingresso data copia fandi.
5.423  Continuo ille sui aduentus quę causa perorat:
5.424  "Auro quem dudum mercari optastis, et omni
5.425  Sollicita insidias tendebat curia regno,
5.426  In uobis fuerit modo si mora nulla, tenetur
5.427  In manibus, liceatque innectere uincula pręhenso."
5.428  Inde

6.137  Hęrebit, pręstat melius cognoscere causam."
6.138  Vix ea fatus, adhuc addenti plurima uocem
6.139  Sustulit, et subito concussa est curia motu.
6.140  Increpat: "O fano non admittende proterue,

6.242  Arcus pandebat dictis inscripta uetustis:
6.243  "Legibus aeternis hominum sententia discors
6.244  Attriuit semper misero mortalia casu".
6.245  Curia consiliis iuxta subit apta ferendis.
6.246  Atque erat antiquas species hic cernere uatum,
6.247  Et iuxta prędicta aeuo quam multa futuro:

olim.
6.302  Inde uiro nomen, qui mox in parte receptus
6.303  Consors pontificum communia sceptra regebat.
6.304  Ingressum cuneis excępit curia postquam,
6.305  Hic retro uinclis adductum brachia cernit,
6.306  Certabant stantes cui circum illudere dictis:
6.307  "Fas

6.407  Dicta peroranti sensim postrema tepebant,
6.408  Visaque principio languere remissa tumenti.
6.409  Exoritur murmur, tunc uerbis obstrepit omnis
6.410  Curia, nec uocem posthac audire licebat
6.411  Orantis, dicti tandem pertesus abiuit.
6.412  Ecce

animi compos Caiphas non amplius intro
6.421  Acciri proceres surgens de sede iubebat.
6.422  Interiusque aditus tunc qua pergebat in aedes
6.423  Ingressus tendit, longo mox curia tractu
6.424  Insequitur surgens abeuntem: libera stanti est
6.425  Continuo in Christum permissa licentia turbę.
6.426  Educunt

6.574  Quando homini coelo sese lux large refundet,
6.575  Et uerę terris pietati altaria stabunt."
6.576  Ast intus, postquam cuneis iam curia sedit,
6.577  Exoritur murmur, sensim crebrescere uoces
6.578  Incipiunt, dispar poterat nec sermo teneri.
6.579  Turbatus mentem surgit de sede

Talia. . . 587 surgent] Mt 26, 63 mox orsus sedato pectore fatur:
6.584  "Fare age, et ambiguis tandem nos exime curis,
6.585  Per Deum obtestor, neu quicquam mente recondas:
6.586  Tune Dei soboles prędictus Vatibus olim,
6.587  Cuius in aduentu late aurea secula

7.334  Impulit Impulit. . . acerbo] Io, 18, 40 in uerbo seniorum curia turbas,
7.335  Barrabas ut potius fato seruetur acerbo.
7.336  Heu mentem uesanam hominum moremque sinistrum!
7.337  Insontem, et quo

regem pręferre, opprobria cuncti
8.399  Hinc iaciunt, regi Christo pars exprobrat urbis,
8.400  Mercari solita est quę ditibus aere fauorem.
8.401  Exprobrat et miles metuendaque curia patrum:
8.402  "Eia sibi ferat auxilium modo, prorsus habebunt
8.403  Namque fidem, sese quando extricauerit alto,
8.404  Atque huc liber humo mecum uestigia ponat.

cupido.
9.139  Eximitur Eximitur. . . 152 propago] Gn 17- 22 curis hic uir mortalibus unus,
9.140  Exiliumque solo et patriis mox prętulit aruis:
9.141  Euasit, mores hominum uitatque scelestos.
9.142  Huic generis promissa salus mortalis, in

Perstat. . . 630 factis] e marg. pro Et possit luci tenebrosam obducere noctem / Cęde nocens iam rata parum ni fraude noceret / Curia tum licet illa furens hoc sedula tantum / Si posset luce tenebrosam obducere noctem ad extremum uero contentio pugnans,
9.544  Cęde parum nocuisse rati ni fraude nocerent,

ad extremum uero contentio pugnans,
9.544  Cęde parum nocuisse rati ni fraude nocerent,
9.545  Quamlibet inde furens, at contra sedula noctem
9.546  Si posset claris obducere curia factis:
9.547  "Vsque adeo impostor toti persuaserat urbi,
9.548  Vt se nec lęto superari posse nephando,
9.549  Sumpturusque iterum

in urbe!"
9.557  Hęc fatus; prętor reddit contra ore uicissim:
9.558  "Iam dudum falsos frustra uos ludit imago,
9.559  Quę passim curis subeuntibus angit anhellos,
9.560  Nec miseros usquam demum sinit esse quietos.
9.561  Sacrorum hic cultus, festę hęc mysteria lucis?
9.562  Sic uesci pura pascali scilicet

gradu pleno uelox adit atria miles,
10.117  Continuo lucis differt quę facta sub ortum.
10.118  Mox ut rumorem uulgo increbrescere sensit,
10.119  Obliqua inuidia nimis anxia curia patrum
10.120  Cogitur; hinc pręceps de re consultat et auro
10.121  Fidere stat, contendit enim uenalia cuncta,
10.122  Iactauit posthac ideo custodia

ille animi ambages ut tolleret omnes.
10.271  Verum quod nostra refert atque expedit una,
10.272  Nulla mora, hinc recta nostros inuisere, qui nunc
10.273  Stant dubii, curisque nouis agitantur ad urbem."
10.274  Quo noti coeunt passim, stant tecta, sinuque
10.275  Huc secreta domus compulsos undique cogit.
10.276  Permeat hic leni mox murmure

Tum quo lenta magis profert vestigia, tanto
30   Hos fragrare magis hosque rubere putat. (30)
31  Interdum laetas extollit ad aethera voces,
32   Subsiliens tenero terue quaterue pede.
33  Nec reuocat gressum, sed curis mente remotis
34   Progreditur, semper lilia sparsa legens.
35  Hac ratione subit sensim dumeta rubosque (35)
36   (Ah loca non illi sed magis apta feris!)
37  Atque oblita domus patriae, spaciatur opaco

reclamat.
Hinc vrbem ingresso mox area panditur inges
200  Custodes aditum seruant; in fronte renident
Aurea Praetoris palatia; 39) Praetorium, aliaeque publicae aedes. Curia dexteram
Degrauat, ast laeuam Quaestoris regia partem.
Hic et militibus Praefecti moenibus vrbis
Stat subnixa domus, surgunt ambita vetustis
205  Atria porticibus; strepit hic

Nicolaum Nalis Ragusinum illiricum poetam quam ornatissimum.
Carmina Caliopes natum cecinisse putabam,
Nicoleos, miror dum tua docta legens,
in quibus, Hectoreum Petrum quo tollis in astra,
mellifluum Phoebi iure uidetur opus,
5  quod curis affectum animum sic saepe relaxat
ut lichnis Pallas lumina fusca refert.
Labitur ore tuo, uates, uberrimus amnis
quotquot Dalmatiae pinguia culta rigant
quaeque deserta tuo facundia pectore manat,
10  non nisi castalis hausta putatus

est. Hic ille, haerendum adhuc nonnihil circa propositam questionem. Etenim dum considero conditionem hominis, quibus legibus natus sit, vita quam fugaci atque caduca, doleo vicem eorum, qui malo quodam genio stimulante, omnem fructum viuendi per inanes occupationes, districti curis atque negotiis non necessariis, ammittunt. Quanto satius foret, ommissis istiusmodi molestiis traducere animum ad hilaritatem, ac per hos paucos annos sic transcurrere, quasi vixisse non videremur. Praeter animi tranquillitatem caetera omnia (quemadmodum mea fert opinio)

nescius, viri optimates, quanta rerum domesticarum et externarum experientia: quapropter non dubito, haec fere omnia, quae hactenus dixi, et quae deinceps dicturus sum, vestrum aliis esse cognita, aliis etiam cogitata: tamen haud existimo arroganter me, aut temere facere. Neque vereor curiosus in aliena Republica videri, si aut metu vestri periculi, aut vestrarum utilitatum incitatus cupiditate, non modo cogitem de vestris commodis; sed etiam sollicitus sim, ut regnum hoc sancte pieque domi gubernetur, hostem foris a se quam longissime propellat. Et si non contigit me in vestro

factus opportunior; vereor, inquam, ne qua calamitas in vestram Rempublicam invehatur. Sunt autem propemodum infinitae causae mutationum, quibus otium disturbatur: easque recensere omnes operosum est, nec ad instituti nostri rationem pertinere iudico: nolo etiam videri me fuisse nimis curiosum in perscrutandis aliorum archanis. Unam tantum proponemus originem sine dubio et pestem malorum privatorum et publicorum, quae vel in sapientum animos incurrit. Ut Phtysis (quemadmodum periti medicinae tradunt) ipsis initiis sanari potest, sic immedicabilis est, quum invaserit in partes

AD REVERENDISS. REVERENDISSIMUM PRINcipem et Dominum, D. Ottonem, ex Illustri prosapia Baronum Waltpurgen Waltpurgensium oriundum, sacrosanctae Romanae Curiae Cardinalem, et Episcopum Augustanum, Caesareae Maiestat. Maiestatis apud Vangiones in comitijs ordinum Imperij vicem locumque tenentem, Dominum Moecenatemque suum, Bartholomaeus Georgieuits clientum deditiss.

viros ob excellentissimas tuas in ecclesia Dei ac reipublicae administratione virtutes, te Reuerend. Reuerende Princeps venerari, et in summo honore habere, imprimis Reuerendissimum Heroem Dominum Christophorum Madrucium sacrosanctae Romanae Curiae Cardinalem Episcopumque Tridentinum, virum animi magnitudine, fide, sapientia praestantissimum, Ferdinandi regis Hungariae, Bohemiae, etc. et Caroli Romanorum Imperatoris amicum fidelissimum, qui nuper post cladem Carinai acceptam cum tota Lombardia in periculum venisset, ne in

insigni arce celebris, patrem habui Gregorium Wthyssenith [W: Wthysenith] , matrem vero Annam ex veteri et nobili prosapie [W: prosapia] Marthinusevitiorum [W: Marthynusevitiorum] natam. Octo igitur annos natus cum essem relicta patria in amplissimam Curiam Illustrissimi Joannis Corvini Ducis deductus sum, ab eoque in Transsylvaniam in arcem suam Hunyad missus, ubi tredecim annos non sine magna curialium miseria versatus sum, ad 20. vero aetatis annum in aulam honestissimam illustris, ac magnificae Dominae matris serenissimi quondam Principis

prosapia] Marthinusevitiorum [W: Marthynusevitiorum] natam. Octo igitur annos natus cum essem relicta patria in amplissimam Curiam Illustrissimi Joannis Corvini Ducis deductus sum, ab eoque in Transsylvaniam in arcem suam Hunyad missus, ubi tredecim annos non sine magna curialium miseria versatus sum, ad 20. vero aetatis annum in aulam honestissimam illustris, ac magnificae Dominae matris serenissimi quondam Principis mei Domini Joannis Regis Hungariae me contuli. Cumque [W: Quumque] aulica vita mihi displicere coepisset, religionem Heremitarum

Ad eundem Hieronymi Martiniaci Spalatensis hexastichon
Non ita deprehenso laetatur fonte uiator,
Cum fessus calido sidere carpit iter,
Vt gauisa tuo est aduentu curia nostra,
Curia cum populo, Mulla diserte, suo.
5   Hinc se non dubitat benedictam iure uocari
Iura dabis Spalato dum, Benedicte, tuo.

Martiniaci Spalatensis hexastichon
Non ita deprehenso laetatur fonte uiator,
Cum fessus calido sidere carpit iter,
Vt gauisa tuo est aduentu curia nostra,
Curia cum populo, Mulla diserte, suo.
5   Hinc se non dubitat benedictam iure uocari
Iura dabis Spalato dum, Benedicte, tuo.

texit,
Tot quoque regnorum frons est redimita coronis?
Me ceu caelestem iuuenes coluere patresque,
Indulgens fortuna quidem Corr. ex guidem super omnia uexit,
Atque eadem saeuis nos obruit improba curis.
50  Et nil dulce fuit miseri quod uiuimus ipsum,
Saepe etiam morti uitam inuidisse fatemur,
Vt quae cunctorum constans medicina malorum est.
Congestae quid opes, quid summa potentia prodest

fames et cognita paucis.
90  Si regere imperio iustoque asuescere gentes
Regum opus haud dubie est, nec ad ocia uertere mentes,
Insomnes Corr. ex Insonmes noctes agere et neque parcere curis,
Imprudens qui se non extricet hoc pistrino,
Perplexos fugiat curarum tot labirinthos.
95  Nam si ad delicias esset diadema paratum,
Multi mortales humili de faece popelli,
Insignes forma atque ingenti robore

AD MARIANUM BIZANTIUM
1.1.1  DUM TE SOLLICITAE lites componere turbae,
1.1.2   Et iuvat in medio dicere iura foro;
1.1.3  Me vero urbanis vacuum Bizantice curis
1.1.4   Rura tenent, studiis commodiora meis.
1.1.5  Hic ver perpetuum rapidique sub igne Leonis
1.1.6   Nutrit odoriferas terra benigna Rosas;

AD SYLVIAM
1.2.1  Ducebam Facilem in sylvis sine crimine vitam,
1.2.2  Verbosi fugiens iurgia vana fori.
1.2.3  Illic sepositis demissus ad ocia curis
1.2.4  Pectore depuleram tristia cuncta meo.
1.2.5  Interdum molli claudebam languida somno
1.2.6   Lumina, vicinae murmure captus aquae;

AD MARIUM BRUTUM
1.3.1  DUM MEA Pegasei versatur in aggere fontis,
1.3.2   Et vacat Aoniis prima iuventa choris:
1.3.3  Nec se se gravibus potis est accingere curis,
1.3.4   Quam semel immiti compede vinxit Amor.
1.3.5  Tu vero, Euganea qua lapsus ab arce Timavus
1.3.6   Fundit in Illyricos ora novenna sinus,

patria liceat vivere posse mea;
1.4.41  Et procul a populi fastu, atque forensibus auris,
1.4.42   Ocia privata degere tuta domo;
1.4.43  Nostraque sint nullis obnoxia pectora curis,
1.4.44  Dum mea cum violis mens volet atque rosis;
1.4.45  Inque sinu Dominae placidas deducere noctes,
1.4.46  Et non difficili detur amore frui;

1.9.42   Nox abit, et roseis astra fugantur equis. MARTINALIA
1.10.1  Nunc mihi, dum positis colo Martinalia curis,
1.10.2   Suggerat Ambrosias docta ministra dapes;
1.10.3  Et Bithynniaco maiora Toreumata Baccho
1.10.4   Impleat, et celeri det mihi plena manu.

festis carmina iuncta choris.
2.4.187  Sint aliis caedes, et tristia praelia cordi;
2.4.188  Hic colitur pietas, hic pietatis amor.
2.4.189  Hic secura quies, placidisque obnoxia curis
2.4.190  Pax viget, et summo Gratia lapsa polo
2.4.191  Hic passim festis fulgent delubra corymbis,
2.4.192  Accensisque adolent thura Sabaea focis;

3.1.1  Contigimus metam: superis iam sacra ferantur,
3.1.2   Et patrios ornent florida serta Deos:
3.1.3  Exorata meis venerunt tempora votis,
3.1.4   Et requiem curis impositura meis.
3.1.5  Antiquae tandem mihi linquere littora Craetae
3.1.6  Fas erit, et patrios ad remeare lares.
3.1.7  Iam mihi nescio quid laetum sub corde resultat,

dirigat. De quibus tamen lacubus nihil nobis affirmavere incolae. Nec his angustiis longiore spatio detinetur, quam bidui, summis eidem Hemi jugis incumbentibus, quae Philippo olim regi Macedonum conscensa, curiose etiam peragrata sunt. Evolutus dehinc e montium claustris, jugum, quod barbari Illyricae nationis Vetren, nos ventosum dicimus, uti supra est memoratum, in laeva dimittit, in dextra vero eos montes, quos Vasilizam et Zlavievi

Sint Maecenates etc. Quod reliquum est, circa negotium Ragusinum nihil expeditur, ita ut parens me quotidie obtundat: in ea tamen est spe, in qua eum dominatio vestra reverendissima confirmavit per litteras. Salutem dicere dignetur Belgramonio, Lazkoni magistro curiae suae caeterisque suis familiaribus omnibus cum Pechy Janos meo nomine. In reliquis opto dominationem vestram reverendissimam optime valere et quam diutissime. Ex Sibenico. Die 6. Novembris

poterit facile. Dicet: cur nostratem, quorum ingenia noveris, et non potius externum? Scio et novi; tamen, et Italorum plurimi, praesertim qui in aliena regna ita excurrunt, vix prima initia artis transgressi nil sibi non credi volunt, ut taceam de eorum hominum curiositate, deliciis, astutiis ac insatiabilitate, ut triduo ditescere cupiant. Is noster etiam fide potior ac lingua aptior ac moribus commodior; experientia autem ejus nuper in cura Joannis Ferro Venetiis mirabilis apparuit, qui cum gravissimam aegritudinem contraxisset, eo die eum in pedes

sunt aliae eius generis conciones, purae ac dilucidae, et ad veras contentiones accommodatae. Illam profecto Plataeensium responsionem supra omnes, quae septem libris continentur, admiratus sum; nullam aliam ob causam magis, quam quod nullis fucatis, et curiose conquisitis, sed veris et naturalibus coloribus sit depicta. Sententiae in ea sunt commiserationibus plenae; ipsa vero dictio minime aures offendit: compositio iucunda, figurae rebus in primis aptae. Atque haec quidem sunt e Thucydide ad

invidiam concitant, infortunium sibi parant. Nam qui eosdem et iudices habet, et accusatores; ni hoc ipso, ut eos ad audiendum sibi benevolos reddat, infinitis lacrymis ei opus est. sed hic noster orator hisce rebus minime contentus, curiosius etiam rem persequitur, et quae dicta sunt, latius explicat: ὅ τε γὰρ γνούς καὶ μὴ σαφῶς διδάξας ἐν ἴσῳ καὶ εἰ μὴ ἐνεθυμήθη, ὅ τ' ἔχων ἀμφότερα, τῇ

petant, in quibus et brevitas, et acrimonia, et vis, et robur, et magnificentia, aliaeque his affines virtutes omnibus perspectae insunt: aenigmatica autem illa, et intellectu difficilia, ac grammaticis enarrationibus indigentia, quaeque figuras nimis curiose conquisitas et soloecismi similes habent, neque admirentur, neque imitanda sibi proponant. atque (ut paucis dicam) si quis et ea quae obscuritatem habent, et quae cum aliis virtutibus etiam perspicuitate sunt praedita, pariter imitanda statuat;

AD PAVLVM
1  Sic tranquilla meae contingant, Paule, senectae
2  Otia et hoc nobis aeui, quodcunque relictum est,
3  Molliter et positis liceat transmittere curis,
4  Vt te Flaminiumque meum iuuenemque Philippum
5  Et Siculum medicum piger inuitusque relinquo.
6  Sed discedendum et superi maris unda secanda.
7  Cogit enim dea saeua, potens, cui laeua trabali
8  Clauo armata sonat, durum gerit

ponto
90  Claustra? Quid edomitos Boreaeque Austrique furores?
91  Quid latera excisae rupis diductaque riuis
92  Flumina et a gemina salientes uirgine rores?
93  Ipsa foro in medio quadrato regia saxo
94  Erigitur, hoc templum ingens, haec curia patrum,
95  Porticibus uastis centumque innixa columnis.
96  Hic genus antiquum primamque ab origine gentem
97  Docta manus uario depinxerat argumento.
98  Namque fere spatio in primo micat acer in armis

populos, mox afflet et auram
191  Diuinam scelerisque odium et probitatis amorem,
192  Nuper ab Ausoniis Antonius appulit oris.
193  Egregia de gente patri quae nomina Ibero
194  Sueta dare; haud illa felicior altera uiuit.
195  Non premitur curis, non spes consumit inanes,
196  Spernit opes et regna quibus tabescit auarus.
197  Iam uero quos clara uiros urbs educat et quae
198  Pectora, quam sanctis elucent moribus omnes,
199  Musa uelim referas modulataque carmina

nuper digressus ab oris;
246  Ille Tagi de fonte bibit, illi alta Toleti
247  Moenia nota nimis, dum magna negotia solus
248  Sustinet et regi perfert mandata Philippo.
249  Proximus huic curis paribusque Thudisius annis
250  Ingreditur, cui frontis honos, cui nobile pectus
251  Nescio quid magnum promittit. Serior aetas
252  Quique dies aderunt uatem non uana locutum
253  Arguerint, tantum cursum fortuna sequatur.
254  Ecce

uerbera cessent.
450  Multaque praeterea surgunt incommoda. Quod si
451  Paupertate grauis cursu fallente senectus
452  Accedat nec sit qui consoletur egentem:
453  Hae uerae lacrymae, dolor hic extremus in omnes
454  Transcendit gemitus et curis conficit aegrum.
455  Sed me maiorum moueant exempla uolentem
456  Vrbe procul patria peregrinis ossa sepulchris
457  Condere. Qui Libyca clarum cognomen ab arce

degere et extingui; praesertim quod in obeundis negotiis publicis ad salutem civium et populorum nec aetas, nec industria mihi satis idoneae sunt: tamen faveo tibi alio itinere ad decus et gloriam incedenti, susceptis gravioribus curis, aditisque magnis laboribus, ex quibus redundaret salus in universam rempublicam. Nemo quidem inficiatur inculpatae eorum vitae, quos sine querela vixisse constat, repromitti regnum Dei. Sed multo praestabilius cum illis actum est,

eiusdem aetatis cum Hieronymo. D . Nicolaus Vidosius senior, qui licet aegrotaret, tamen ad pugnam exierat, Nicolaus Arnerius, Nicolaus Gabrielius, Hieronymi filius, Franciscus Urbanus, Vincentius Roseneus, Lucas Baraneus, Marcus Grusius, tunc Curiae minoris judex, Franciscus Sevileus, Michael Cetineus Cosmae filius, Franciscus Prismius, Antonius Marineus, Joannes Scemanus, Joannes Petrovius, Franciscus Tulius Nicolaus Dragineus, Antonius Baptistinus, Marinus Sacneus, Joannes, alterius Marini

Praesul optime, cui providentiae dono ad praeclaras dotes ingenii tui litterarum ingens doctrinarumque studium accessit; te hortor ex animo, ut properes, dum aetas viget ad immortalitatem, et aliquid temporis subducas de curis publicis et domesticis, sub eisque horis interdum divertas ad scribendum, tanquam ad amoenum aliquod viridarium, ubi te oblectes multis nominibus; quo pacto etiam valetudini consules, quae assiduis laboribus frangitur, brevique

quae est in quisitio consilii, significat. Prioris exemplum: Ut benedicam Deum, qui dedit mihi consilium, Psal. 16. id est, intelligentiam. Pro cogitatione vero, aut inquisitione consilii ponitur Psal. 13. Quousque ponam consilia in anima mea? id est, variis curis et consultationibus me macerabo. Esaiae 47, Defecisti in multitudine consiliorum tuorum: id est, cogitationum ac deliberationum. Ad effectus vero progrediendo significat aliquando decretum, aut etiam conatum. ut Psal. 14, Consilium pauperis pudefacitis, quoniam Dominus spes

bonum aut malum. ut, cum Deus dicitur ponderare aut examinare corda: id est, tum naturam ingeniumve eius, tum et intimas cogitationes et machinationes. Cor saepe ipsum hominem significare videtur, non tamen sine singulari emphasi: ut cum Dominus prohibet, ne gravemus corda nostra crapula et curis huius vitae, Luc. 21: id est, nos ipsos, dum illis cor nostrum penitus addicimus, involuimus et contaminamus. Cor etiam animam aut vitam vegetativam significare videtur: ut cum hominis cor pane confortari dicitur Gen. 18. Iud. 19 et Psal. 104. Panis confirmat et vinum

brueder haben sich unter einander geteilt. Dividere se super aliquo est, divisis copiis eum invadere. Sic Abrahamus se dividit super orientalem exercitum, qui Sodomitas oppresserat: Gen 14. DIVINI, plerunque in malam partem dicitur in Sacris literis, de magis, aut alioqui curiosis artibus, futura praescire et divinare conantibus. Videtur tamen aliquando etiam in bonam partem accipi: ut Isaiae. 3. Auferam prophetam, divinum et senem: pro homines prudentes, futura ex collatione praeteritorum ac longa providentia praescientes. DIVITIAE praeter propriam

Dolores converti in aliquem, aut super aliquem. Daniel. 10. In ea visione conversi sunt dolores mei super me. pro, doloribus perfusus et obrutus sum, immersus in dolores. Dolorem ponere in corde: Psal. 13. Usque quo ponam dolorem in corde meo? pro, Quousque tandem meipsum curis ac moerore conficiam? Rex Herodes doluit, aut contristatus est, de iuramento et petitione filiae: vide in verbo CONTRISTO, et in Regulis universalibus de Metalepsi. Sic supra in verbo DILIGO exposui, quod Christus dicitur dilexisse illum iactatorem suae iustitiae, Marci 6. DOLUS,

de primo pacto, quod cum Christo in baptismo fecerunt: intelligentes per fidem promissionem, pactionem, aut conventionem. Id sane etiam ipse textus comprobat praecedentibus et sequentibus. Nam in praecedentibus dicit eas lascivire contra Christum. in sequentibus vero ait, eas ociosas, curiosas et garrulas obambulare per domos, loquentes quae non oportet. Item paulo post ait, quasdam iam defecisse a Christo ad Satanam. Unde manifeste apparet, ibi agi de plena defectione a vero studio pietatis, ac sincera in Christum fide: non de non observato voto, aut repetito coniugio, ut

factitare. Est vero illud iudicare aliena dicta aut facta, non ut emendes ea, proximum aut teipsum, tibive caveas, aut alios moneas: sed ut infames, denigratoque proximo, tibi vel probitatis opinionem, vel pravi animi oblectationem concilies, explorare et censere. Oritur autem ex prava quadam curiositate: et habet fere comites invidentiam, et animi foedam perversitatem, ex alienis peccatis et ignominiae voluptatem percipientis. De tali malitioso iudicio dicit Dominus Matth. 7. Nolite iudicare, et non iudicabimini: id est, non puniemini a Deo, propterea quod alienam festucam adeo

Iacob 1. Ita viri iustitiam Dei non operatur. Alias denique et praemia iustitiae tributa, veluti quandam declarationem [?: a- ] testificationem iustitiae significat: quae significationes omnes plenius infra explicabuntur et confirmabuntur. De etymologia huius vocis nihil attinet curiosius scrutari aut dicere, cum sit incerta. Nam alii vocem Latinam iustitiae a IUXTA deducunt, quod [?:-ta ] regulam incedat: cum potius a vocula IUS ( [?: qu- ] porro venit a iubendo) derivari videatur. Quae [?: eni- ] leges et magistratus iubent, ea sunt

effossae, lapidis vim speciemque referunt. Iob 14 dicitur: Ut lapides comminuuntur aqua, sic spem hominis perdis: id est, sicut lapides vel eluuntur fluxu aquae, vel etiam eius concussione ac agitatione ita prorsus in arenam rediguntur, ut restitui prorsus nequeant: sic homo paulatim, variis curis ac laboribus innumerisque malis absumitur, et veluti in nihilum redigitur, evanescitque. Artifices lapidis parietis, dicuntur 2. Sam. 5, latomi et fabri murarii. Caeterum Exod. 30. Ars lapidis, pro arte gemmaria ponitur. Iob 5 habetur, Cum lapidibus agri erit pactum tuum: scilicet,

[?: mentis ] ac principiorum (quae illi, et semper philosophia, maximi faciebant) et dicere. Enlegite ipsimet vestrae mentis librum, reperietis ibi meae philosophiae doctrinam, quod sit unus verus Deus, non plures: quod is curet res humanas, quod talem obedientiam a nobis flagitet. Curigitur vos doctissimi Graeci et naturae in quisitores ac sectatores, ab innata vobis luce de uno Deo, eiusque providentia, atque ita a vobismetipsis et naturae ductu, quam esse optimam ducem praedicatis, deficitis ac degeneratis? Nihil profecto hoc argumento aptius, eruditius et efficacius

quam peculiaris quaedam figura, [?: a- ] ra. Apocal. 5. qua indicatur solus agnus Dei aut Christus dignus esse, qui mundo mysteria Dei et secretam [?: p- ] voluntatem patefaciat Translata haec vox Libri ad [?: D- ] per metaphoram significat Dei memoriam ac curi [?: ] quorum hominum, aut rerum, ut prius dixi: Sic Psalm. [?: ] Lachrymae nostrae in utre Dei collectae, et in libro ipsius consignatae esse dicuntur. Malach. 3 est,

praecincti lumbos mentis vestrae, sobrie agentes, etc. id est, sicut homines iter facturi, coguntur longitudinem et [?: la- ] vestis ac manicarum, aliaque cingulo cohibere, ne [?: ] festinanti impedimento: sic et vos reiectis omniis vitiis et carnalibus curis, expeditam reddite [?: me- ] vestram ad spiritualia. Sic et Deus hortatur Iob. cap. 38, ut accingat lumbos suos, sicut vir, et [?: veniat-- ] disceptationem secum: i. praeparet et instruat se bonis [?: ] misque rationibus, quib. cum Deo

aut metaphora est sumpta ab iis qui aliquid [?: accu-te ] inquirunt: sicut Christus dicit in parabola mulieris quae amiserat denarium, Luc. 15. Sic ante 100 annos, [?: ] tavii quispiam, amissa iusta causa, accendit lucernam de die, et omnia tribunalia angulosque curiae [?: pervestiga-- ] interrogatus quid faceret? dixit, Se iustitiam quaerere Lucernam Dei splendere super caput alicuius, Iob 29, est eum [?: gi ] , foveri, ac felicem fieri a Deo in omnibus suis comtibus. Sic mox sequitur, in lumine Dei per tenebras ambulare.

Magi sint vocati docti Persarum aut Babyloniorum: quorum Strabo, Plutarchus, Iustinus, et plerique Historici meminerunt: qui forte [?: ] quandiu tantum licitas scientias tractaverunt. Postea tamen accidit, ut vel illi eruditi, eorumque scientiae paulata degeneraverint ad ociosas ac curiosas, atque adeo etiam superstitiosas et impias scientias, vel impiarum scientiarum professores se quoque hoc honesto nomine orare praesumpserint. Quare nomen Magi, aut Magiae, capit significare curiosam istam scientiam divinandi et [?: in-randi ] , non sine commercio ac ope

Postea tamen accidit, ut vel illi eruditi, eorumque scientiae paulata degeneraverint ad ociosas ac curiosas, atque adeo etiam superstitiosas et impias scientias, vel impiarum scientiarum professores se quoque hoc honesto nomine orare praesumpserint. Quare nomen Magi, aut Magiae, capit significare curiosam istam scientiam divinandi et [?: in-randi ] , non sine commercio ac ope cacodaemonum agitat solitam: quam etiam ipsi Ethnici plerunque improbaverit. In Sacris quidem literis varia vocabula hac voce interpretes verterunt ferme: semper tamen res artesque malas illicitas, ac

adu--erint ] . Quam quaestionem et ipse in dubio [?: ] quam, cum nihil certi habeam, quod pro alterutra sententia afferam. Actor. 8, fit mentio Simonis magi: et [?: ] Elymae magi: ubi dubium non est (ut textus ipse [?: d- ] strat) eos fuisse professores curiosae et impiae scientiae divinandi, et praestigiis suis veluti miraculis [?: ] ope daemonis dementandi homines. MAIESTAS, est decus, amplitudo, dignitas et [?: ] ria, praesertim alicuius in eximia gubernatione [?: ac- ] mine existentis: ut Regis,

ut quae nihil aliud sint quam verae doctrinae sigilla: Prodigia, quod novum et insuetum aliquid exhibeant: Virtutes, quod excellentis illius divinae virtutis extraordinarium specimen edunt: aut quod vis ac virtus Dei in illis cernitur, ut recte annotavit vetus interpres: ne quis ista conetur curiosius tanquam diversas species distinguere. MISCERE se cum aliquo, saepe significat litigare, contendere, confligere. Deuteronomii secundo, Ne misceatis vos cum eis in lite: id est, ne irritetis eos. Ibidem: Neque, misceas te cum illis bello, Sic et Graeci Miscere, tum pro

modo declaratur Iob 9. 28, et Psal. 17, quod scilicet montes transferat. Et Christus Matth. 17, et Paulus 1. Corinth. 13, ad ostendendam fidei efficaciam, sumit locutionem et amplificationem â re inusitata et impossibili, quod ea etiam ipsos montes transferre queat. Alioqui curiose haec dicta de fide ad rem applicantes dicunt, montes esse potentes adversarios, etc. sed nihil tali applicatione opus est, cum verissimum sit, esse amplificationem a re impossibili sumptam: qua ostenditur, credenti omnia esse possibilia de quo genere amplificationum in Regulis

paratum, aliquando etiam in memoriam afflictionum sumptum. Deut. 16. Septem diebus comedes cum illo infermentato panem afflictionis. pro, renovantem tibi memoriam afflictionum Aegyptiarum. Panis doloris, Psal. 127, Frustra est vobis comedentibus panem doloris. id est, magnis curis, laboribus ac cruciatibus 9 partum: cum laeto animo, hilarique spe, reiecto moerore ac dolore, deberetis a Deo expectare victum, laborantes interea quantum possetis. Panis arctus, pro tenui, aut maligne praebito victu. 1. Reg. 22, pane arcto, et aqua arcta, aut afflictionis, iubet Achab

Sic Christus Petrus obiurgans Matt. 16 ait, Abi retro me Satanas, quon [?: ] sapis quae Dei sunt. Sic Paulus Rom 11. Noli altum sapere, sed time Deum. et 12. Non plus sapere quam oportet sapere, sed sapere ad sobrietatem. id est non supra sua dona et functionem, non etiam curiosa, et potius subtilia et gloriosa, potius quam ad aedificatione suam et fratris, utilia. Ibidem: Idem erga vos invicem sapientes, sed humilibus vos accommodantes. id est, non grandia quaedam et gloriosa supra vestram et aliarum fratrum sortem, statum ac dona affectantes et [?: ]

sequenti capite est, Licet imperitus sim sermone, non tamen scientia. id est, licet caream illo tumido, putido, et ad ostentationem composito sermone, tamen interim et intelligo veram doctrinam, et eam fideliter auditoribus propono. Falso nominatam scientiam vocat Paulus 1. Tim. 6. eam, quae curiosa et inutilia quaedam tractat, magis ad ostentationem speciemque, quam ad rei solidam veritatem comparata: qualis fuit olim Origenis allegorica, multorum fanaticorum enthusiastica, item apparitionibus et miraculis tumens, ac denique nunc Scholastica Theologia. Cohahitare coniugi secundum

nabal כסיל chesil et evil: quae ratione originis quidem utcunque discerni possunt, quia primum venit a putrescendo, secundum ab inconstantia, et tertium a curiositate: tamen quo ad usum, varie usur pantur omnia tria, nec valde discerni queunt. Stultus igitur alias significat stolidum, et quasi natura vecordem. Prover. 17, Increpatio magis terret intelligentem, quam centum plagae stultum. Ibidem: Ut quid precium in manu stulti, cum non habeat cor

Sinere tempus elabi nobis aliud agendo, et redimere tempus, contraria sunt. nam illud hominis est negligentis et dissoluti: istud vero frugi et sapientis, non modo non abuti occasione, sed etiam mille voluptatibus eam redimere. Metaphora igitur sumpta est a mercatoribus, qui curiose merces considerant, et deliciis omnibus facile vel lucellum aliquod anteponunt. ostenditque Paulus, quare diligentes et avidos quasi emptores nos esse oporteat: Quoniam, dies mali sunt, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἴσιν. Dies malos

praestare, quod petebant? Sed malo animo ad id petendum ipsos instigante, nempe quod speratent [?: se- ] perturos aliquid in eo, unde iustae reprehensionis aut [?: ] te verisimilis confutationis occasionem [?: arriperen- ] impellente eos diffidentia, aut curiositate [?: impor- ] quibus omnibus dicitur Deus tentari. id est, ad [?: i- ] diam provocari, quasi cum eo velint homines [?: cer- ] Christus quoque a diabolo tentatus, ut se [?: praecip- ] ret de pinnaculo templi, dicit illud fore Dei

Isa. 14, Non unies te cum eis in sepultura. id est, sociabere illis seu non perinde aut similiter sepeliere, non erit una eademque tua ac illorum ratio. Uni cor meum Domine, ut timeat nomen tuum. id est, fac ut tibi cor meum uniatur timendo te: aut, distractum cor meum variis cogitationibus, curis et affectibus, denuo in unum collige ac congrega, ut totum tantum ad timorem tui feratur, teque solum respiciat ac colat. UNIVERSITAS iniquitatis, Iacobi 3 habet Vulgata: ubi Graeca dicit, Mundus est iniquitatis, id est, iniquus, aut iniquitati deditus. Universitas formae,

idcirco dicitur, quod Tigride et Euphrate fluminibus ambiatur. Samaria, ipsa nunc Sebaste appellatur. Emaus, in Evangelio, nomen quondam castelli, nunc civitas quae Nicopolis dicitur. Calvaria, locus ob hanc causam dictus, quod de consuetudine in eodem loco damnati capite truncarentur. Ariopagus, curiae apud Athenienses nomen est, quae a Marte nomen accepit. De Fluminibus, vel aquis. VI. Geon, fluvius est Aethiophiae, de Paradiso emergens, quem Nilum usitato nomine appellant. Phison, fluvius Indiae, idem quoque a

812. 40 pacificale Romanensium 808. 65. 66 paleis quare impii assimilentur 814 57 palmae arboris natura 815. 40 panis quotidianus, in oratione Dominica, quid significet 1002. 63 panis facierum, et panes propositionis, curita appellati 819. 51 panis verus cur Christus vocetur 820. 29 papae novi creatio, vel inauguratio 1227. 33 etc. papistarum [?: ] , incipiente Quadragesima 126. 47 papistae cum Pharisaeis collati 430. 33

822. 24. ubi fuerit ibid. 53 pars aut portio ecclesiae seu populi sui qua ratione Deus dicatur 826 1. 2 pastor idolum Antichristus dictus 830. 28 pastor bonus et summus Christus ibid. 53 parasceves dies curita dicta 941. 12 etc. parvuli et infantes qui in Scriptura dicantur 985. 42. 43 passiones Christi duplices 831. 62 63 passiones cur vehementiores affectus dicantur 832. 14 passio et obedientia Christi qua ratione sit

23. 50 providentia quid 979. 68. 69 proximus noster quis dicatur 980 13 prudentia virtus, quid 981. 11 Psalmi quindecim post 119 cur vocentur Psalmi graduum aut ascensionum, maheloth 369. 1 etc. Psalmi curita dicti 981. 45. 46 etc. publicani qui fuerint 982. 10 publicani cur cum peccatorib. coniuncti ibid. 23 etc. pudenda quare a primis parentib. post lapsum ficulneis foliis tecta 747. 42 etc.

Rom. 3. 9. et Hebraeis 1 ac 2, cum conferuntur testimonia, ut explicetur, quomodo Christus dicatur futurus tum gloriosus, tum etiam humiliatus aut exinanitus infra angelos. Illud vero vel primarium est, quod pene oblitus fueram, quod videlicet homines pro sua perversa et inimica Deo curiositate, vel ex miraculis volunt veritatem cognoscere: ut Iudaei subinde flagitabant a Christo, ut sibi signum de caelo daret, vel etiam ad consulendos mortuos ac spectra confugere, ut Isaiae 8, habetur: et dives ille epulo docebat Abraamum, homines facillime converti posse, si aliquis ex

secum agentis, oracula auscultare. Ille enim est istius libri autor, ac ita eum humano generi proposuit, ut qui semper velit coram cum hominibus per istum librum colloqui, eosque de se et ipsorum aeterna salute docere. 4 In omnibus porro gravibus rebus ac negotiis, distracta variis curis ac cogitationibus mens, infeliciter versatur. Quare in hoc studio sit mens omnibus curis, ac veluti eam suffocantibus spinis, libera, itaque in hoc opus intenta: praesertim vero absint omnes pravae cogitationes, et perversi affectus. 5 Contentus sit Lector, ut simplicem ac

generi proposuit, ut qui semper velit coram cum hominibus per istum librum colloqui, eosque de se et ipsorum aeterna salute docere. 4 In omnibus porro gravibus rebus ac negotiis, distracta variis curis ac cogitationibus mens, infeliciter versatur. Quare in hoc studio sit mens omnibus curis, ac veluti eam suffocantibus spinis, libera, itaque in hoc opus intenta: praesertim vero absint omnes pravae cogitationes, et perversi affectus. 5 Contentus sit Lector, ut simplicem ac genuinum Sacrarum literarum sensum, et praesertim eius loci, quem iam legit, assequatur: nec

et refellendum. 1. Tim. 3. vult esse ad docendum promptum, et denique ut omnia ordine agat, praesertim vero doceat: quia Deus est ordinis, non confusionis in rerum natura autor. 1. Cor. 14. Caeterum hanc tabulam studiosis Theologiae nulla certe ostentatione ingenii, aut stulta curiositate proponere volui: sed propter multa, eaque non vulgaria commoda, quae mox recensebo. Quoniam vero hae breves delineationes necessario obscurae sunt, tum quia singulis vocibus veluti punctis res magnae et difficiles in eis notantur, tum quia etiam ipsa methodorum nomina ac series sunt

genere licet allegorias constituere, praesertim affabre compositas. Praeterea, ut auditores adfecti sunt, ita utiles quoque allegoriae erunt. Si enim docti contigerint, et minime refractarii, allegoriis afficientur: necnon placide excipient, quicquid per doctorem eruditum et pium remota omni curiositate profertur. Et gaudent ii, confirmanturque in sana doctrina, quando vident argumentum quod tractatur, varie in Sacris literis descriptum delineatumque inveniri. At vero apud imperitam plebem nequaquam pari cum fructu allegoriae proponentur. Ad haec, si forsitan dubitare aliquis incipiat,

Preces rursus lectionibus succedentes, fortiorem et vigentiorem animam desiderio ad Deum commotam suspiciunt. Bona autem est precatio, quae evidentem Dei notionem animo inducit: et hoc est Dei inhabitatio, nimirum Deum per memoriam sibiipsi insidentem habere. Sic efficimur templum Dei, cum non curis terrenis memoriae continuitas dirimatur, neque inopinatis adfectionibus mens turbetur: sed amans Deum omnibus relictis ad Deum secedat, expellens provocantes nos ad intemperantiam adfectiones, et in studiis ad virtutem ducentibus conversetur. IRENAEUS

Bibliographia locorum inventorum

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1535], Error devius virginis Ruthenae, versio electronica (), 1194 verborum, 178 versus, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia] [word count] [vrancicmerror].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].

Rozanović, Antun (1524 - post 1594?) [1540], Epigramma ad Nicolaum Nalis (1540), versio electronica. (), 16 versus, verborum 189, Ed. Vatroslav Jagić Đuro Daničić [genre: poesis - epigramma] [word count] [rozanaepigr1540].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1545], Ad optimates Polonos admonitio, versio electronica (, Cracovia; Polonia), Verborum 8436, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfpolonos].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum. (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbprognoma].

Utješenović-Martinuzzi, Juraj (1482-1551) [1545], Epistola ad Antonium Verantium, versio electronica. (), Verborum 599, Ed. Utiešenović, Ognjeslav M. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [utjesenovicjepist15450228].

Martinčić, Jerolim; Alberti, Nikola; Paskvalić, Donat [1549], Ad clarissimum uirum dominum Benedictum de Mulla, praetorem praefectum Spalatensem dignissimum, epigrammata IV, versio electronica (), 22 versus, verborum 180, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - encomium] [word count] [aavvepigrmulla].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina Tranquilli Andronici in ms-to Budapestensi H46, versio electronica (), 229 versus, verborum 1547, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarmh46].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 243, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581106].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227].

Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1563], Ad Paulum, versio electronica (, Ferrara), Verborum 3486, versus 526, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula; poesis - epigramma] [word count] [didacusppaul].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1570], Reverendissimo et observandissimo d. Domino meo Antonio Verantio Archiepiscopo Strigoniensi etc. in Hungaria, versio electronica (, Tragurii), Verborum 1755, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15700202].

Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1571], Ad Archiepiscopum Strigoniensem Antonium Verantium, versio electronica (, Posonii), Verborum 901, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15710630].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report