Your search found 1048 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 701-800:

in manifesto suo rex Borussiae unius epistolam, qua instruebatur legatus, videret, ut in lecto noctanti reginae Moscoviae foedus hoc contra Borussum persvaderet, cum Moscoviae ministerium apparent durius. Postquam observasset Brühl, projecta sua secundis vehi ventis, ut Romana curia moveret Hispaniam Galliamque, religionis orthodoxae promotionem et felicitatem per submissum patrem Timoni Jesuitam Romae insusurrabat, et tyrannidis accusabat Fridericum Borussiae regem. Animadvertensque propensos esse omnes, Angliae demum res est proposita. At haec rem detestata ut indignam

eum ad ministrum duxit Borussiae, a quo 150 accepit aureos, 50 creditori restituendos, 100 vero pro suis necessitatibus, commendatione ea, ut, si quae statuum essent, ministro non celaret, recepturus majora etiam subsibia. Iste res status sive gubernii Saxonici attulerat ministro. At horum curiositatem sibi non esse, minister aperiens rogabat, communicari talia, quae [inter] statu[s] Europae sive inter principum aulas essent. Evenit indiguisse quibusdam Brühlium, et quia confestim in clavim conservatorii arcanorum non incidisset, indulsit cancellistae, arte ut solveretur armare,

tributarios facile sibi reddent septemtrionales, et penes eos orbis stabit aequilibrium. Equidem Gallia Hispaniaque his pro suis rebus portatura est pecunias et auram, et sic istae ab illis et ilia ab istis fovere se poterunt. Uti perspicacioribus systema hoc magnum apparuit, sic curiositatem attulit autoris resciendi. Quidam tribuebant Kaunitczio, quidam suprafato Brühlio, pars maxima Benedicto XIV. Romano pontifici. Iste e primo eruditorum orbis est fuitque numero, ipsis venerandus ob eruditionem haereticis. Sed, an tantus fuerit statista, multi dubitabant. Ego tamen

ne conficta sint, rursus per judlium duos fuere eidem portata. Qui unum doluit, suas ternas produci. Cum autem retulissent originalia judlium et authenticassent ipsi copias, in judicio rejectas, quod saeculares nequeant authenticare ecelesiasticorum litteras, in arce conclusum fuit episcopi, ut curiam meam noctu invaderent et litteras omnes raperent et me praesente in aedibus comburerentur. Hoc consilium statim mihi ab amico est revelatum. Qui ut obviem, non solum praefatas canonicorum epistolas | ad manus comitatus tradidi, verum ut hoc ipsis pateat

rogatus, et praecipue, quia generalis Beck ad cedendum aequivalens et legale cambium dispositus non videbatur. Sagaciores observarunt consideraruntque, quod Beck, quamvis generalis vigiliarum praefectus, banum, esto generalem equitatus, tractaverit satis abjecte, cujus resciendae rei multos tenuit curiositas. Accommodatis ergo his cum bano Beckius, colonello item Brentano cum 2000 ad castra sub initium Martii submisso, ipse quoque Viennam reversus est. Generalis in Croatia administrator constitutus. Camera quoque Posoniensis, urgente

vidi lacrymas horum miserorum ob non adjudicatum ipsis aes, quas maledictiones judicibus, ut omnino metuam de omnibus, quod Dei poenas non evitabunt, illorumque lacrymae ruina judicum futurae sunt, nam hi damni tanti et tot inter usuriorum reos se fecerunt coram Deo. Sed judicia Dei abissus multa. Curiosum attamen vel post hanc sententiam, quod plures illorum pro nobilibus hodiedum habeantur nec contribuant, quod Lukinich suo restitutus sit praedio ibidemque vivat dives, quod condemnati illi rediverint et pacifice vivant, et vel maxime, quod miseri illi damnificati rustici, quamvis

diceretur. Semperque judlium districtus Varasdinensis partium Zagorianarum judices praecessisse. Usum hunc probabat testimoniis religiosorum, patris videlicet Joannis Roich Jesuitae et Paulinorum quorundam, qui subscripserunt formulae Czinderianae. Demum ut umbram comiti Georgio Erdoedi, judici curiae, qua supremo comiti faciat, se jura conservare familiae per has quaestiones deducebat, cui nempe collatus fuisset in perpetuum comitatus Varasdinensis regereturque hodiedum contra novellares constitutiones modo ab omnibus comitatibus Hungariae et Croatiae dispari. Videlicet

Moscoviae regina in tesseram virtutis suae submissum, valoris, ut vulgabatur, maximi ob uniones et gemmas, quibus theca splendebat, confirmatusque supremus belli dux totius exercitus, ad hunc die 20 Martii est progresses. Georgius Erdoedy, judex curiae regiae, moritur. Aprili mense obiit excellentissimus dominus comes judex curiae regiae Georgius Erdoedy, aetatis annorum 88, aurei velleris eques, actualis intimus consiliarius, prouti etiam consilii regii locumtenentialis et tabulae septemviralis assessor, comitatuum Varasdinensis

ob uniones et gemmas, quibus theca splendebat, confirmatusque supremus belli dux totius exercitus, ad hunc die 20 Martii est progresses. Georgius Erdoedy, judex curiae regiae, moritur. Aprili mense obiit excellentissimus dominus comes judex curiae regiae Georgius Erdoedy, aetatis annorum 88, aurei velleris eques, actualis intimus consiliarius, prouti etiam consilii regii locumtenentialis et tabulae septemviralis assessor, comitatuum Varasdinensis perpetuus et una Barsiensis supremus comes, arcis Varasdinensis haereditarius capitaneus,

prope ad millionem, si non amplius. Homo praeterea severus et asper, laborabat multis annis podagra, Croatarum fautor amansque nobilium. Novae promotiones. Hac occasione, nec post multum temporis sequentes subsecutae promotiones: Judex curiae regiae resolutus dominus comes | adhuc tavernicus Josephus Iléshazy, tavernicus comes senior Adamus de Batthyan, ab anno 1748 variis disgustibus vexatus, antea vicepraeses camerae Posoniensis. Huic officio adnexum est, esse septemviralis tabulae assessorem,

anni hujus in suo confirmatus officio, cum ad senatum promoveri nequivisset ob affinitatem Francisci Hadrovich, tamen visis perpensisque civitatis confusionibus, post reditum judicis ex tavernicali sede (quae domini comitis Josephi Illyesházi ultima fuit, nam, ut supra, paulopost ad officium curiae regiae judicis ascendit) officio vale dixit. Communitas tota est protestata doluitque, Szalle ipsemet, resignationem non posse acceptare magistratum, pronunciavit. Tandem cum resignans nec comparere voluisset ad magistratum, petitum fuit, ut suae resignationis motiva scripto daret. Reposuit

dispensationibus, processibus, cunctis gravis factus fuerit, ecclesiarum item spoliis occasione canonicae visitationis proventuum parochialium usurpatione, quin traffica ipsa, quam suorum medio exercebat. Tertio, suspicionibus miserrime torquebatur, eratque supra omnes Segniensium foeminas curiosus, delatoribus amicus, bonis et litteratis gravis, verbo subdolus, inconstans, varius, plenusque immoderatis affectibus, quos satis testatus est in tot processibus, signanter Gerlecziano et canonici Bucarensis Sztipkovich, quem quod suis modis interemisset, suspicio fuit.

Sic Hassi Gallos, sic Galli Hassorum exercitus interceperunt, sic generalis Daun die 21. Septembris ad Maxen exercitum Borussicum sub generali Fink in 14925, post caesa duo milia intercepit, ex quibus majoris hominis tres generales, officiales 441, tormenta 70, vexilla 114. Res haec curiositatem magnam et indagandae causae rei hujus occasionem penetrantioribus dedit, varieque sunt conjecturati, a quibus praescindimus. Videbatur res ita agi, ut vinceret nemo, sed certaretur humanitatibus. Quare cum praemissorum eventuum ignorem causam, hanc scrutetur posteritas.

projecta domini Kussevich.) Franciscus porro Kussevich ob tam diuturnam Viennae moram Croatis omnibus falso suspectus fuerat, alienumque habuere patriae cives erga ipsum animum, quin et comiti bano suspectum rediderant, et passim projectantis nomine audiebat. Curiosus itaque de negotiis suis informari studui, sed vidi, viro fieri a concivibus injuriam. Ille primo bona Svarcha et Dubovecz obtinere nitebatur, obtinuissetque, nisi alto illa precio, ducentis videlicet milibus, quibus carebat Kussevich, taxata exstitissent. Secundo, quaerebat, an erecta abs

ex ignorantia Romanorum pontificum, esseque quam plurimos ob et per justitiam passos; causam meam in iis esse circumstantiis, quod praeter solum Deum habere in mundo nequeam sive judicem sive vindicem. Episcopalem tum dignitatem repraesentabat, quam sibi prostituere fas non esset, cum et Romana curia eos protegere debeat, neque esse exemplum condmnati episcopi ob privati cujuspiam justitiam. Denique Batthyanium in causa hac involutum dicebat, quem ille offendere non posset, dicens si haec causa foret inter ipsum et Malenich, certus sit, ad perenne mundi exemplum ferrem sententiam, sed,

dimisit. Confiteri nequeo, quomodo fuerim consternatus consideratione priorum, ac tam diuturni temporis Viennae mora dolorque reflexiones congruas suppresserat. Die altero cogitabam quam plurima; Romae nullum sperabam remedium ob archiepiscopi etiam dignitatem aulaeque considerationem, quam Romana curia nunquam offendet; certare me cum episcopo pecuniis non posse, harumque jam mihi esse defectum, utpote qui et hactenus amicorum gratia et benevolentia vixissem, mutuoque aere litigavissem, quos fallere turpe foret. Sepultum me ergo inveniens, nec amplius sperare quidpiam valens, quid amplecti

Josepho patre, abavum autem Petri III., ex Maximiliana Prassinszki progenitum. Petrus I. in Miczkovo mortuus et Berdoviczii est sepultus. Mortuo vicecomite Hyacinthi, cui uxor fuit Julianae hujus soror, quamvis Hyacinthius Zagrabiensi capitulo legasset omnia, consequenter et curiam Lusznicza, tum muratam, (ast nunc ruinatam purumque Sermagianum hodie alodium, quae legitime ad successionem Julianae pertinebat qua cum sorore condivisionalis) capitulum apprehendisset ac in ejus fuisset pacifico possessorio annis pluribus, Josephus Sermage cum uxore Juliana, exturbato

effectum juxta testantis voluntatem. Displicebat leguleis haec dispositio, aliis viris cunctis placuit; plurimique sibi hoc testamentum pro directorio legendum expetierunt, ut dominus Joannes Rauch, baro Marcus Pejachevich etc. Cur autem ea sic legata sint, ut sunt, ut multorum erat curiositas, sic me ob praeassumptum silentii onus nec scribere convenit; hinc supersedeo. Testamentum est in archivo tabulari. Annus domini 1761. Memorabilioria sunt sequentia.

jam ab anno 1760. litigantis, ordinata fuit per nuntium apostolicum Viennensem Vitellianum Borromaei inquisitio atque examen. Colocensis archiepiscopus istud sui muneris qua metropolitae praetendebat, plurimisque mensibus inter eos fuit disputatum. Tandem. quia aulae ordinatione res tota curiae Romanae fuisset substrata, archiepiscopus cessit, fuitque ad inquisitionem ordinatus | ob viciniam episcopus Zagrabiensis. Quo ex sinistra valetudine deprecante atque canonicos Reess, Paxi, Malenich proponente, quamvis idem Segniensis episcopum Belgradiensem

judicandum intrudentibus.) Superioris anni mense Octobri innocentem Raguseum quaestorem Marcum Glumacz, provisoris episcopalis Vuger conthoralis ad carceres episcopates detruserat causa passivi sui debiti apud alium Raguseum habiti. Aberat Zagrabia episcopus hujusque curialis comes Joannes Busan, ad quem nihilominus recursum fecerant Ragusei alii; at ipse committit Ladislao Szalle judici, ut sine sumptibus videret accomodaretque negotium. Szallius interessentiae suae occasionem videns, tam ex divitiis Vugerianae, quam et extraneorum Raguseorum, et diuturnitate

Kardos cancellarii Hungariae comitis Leopoldi Nadasd jussu aulae 1753. amotus fuisset, quod Festetichio aliisque arcaniora pandendo vendidisset, eodem personali svadente, Petrus Skerlecz ad cancellarium pervenit. Magni sui haeri virtutibus diligentiaque sua affectum promeritus, ipse autem in curiali stylo atque aulae politica excultus anno 1756., uti supra notatum, in regni et bani protonotarium electus, consiliariatu a sua Majestate et pensione fl. rh. 400 fait ob virtutes suas remuneratus. In patriam redux, credebatur a leguleis iisque hominibus, qui juris peritos ex

per. actionem eatenus coram tabula erectam, adeoque ex acerbatis animis ad satisfaciendum, leguleorum turba pro aere partium evomuit, multa, quae tacere poterat, deleta per tabulam plurima fuere. Tabularis sententia quamvis in banali foro Busanii favore fuisset reformata, in curia tamen regia sententia primi fori approbata existente. Voikovich beneficio novi processit, relinquens inscriptionis titulum, verum ob confusos tenores instrumenti donationis, vel liquidi speciem in novo probare voluit, Sed Helena, jam Habianeczio nupta, cum per sententiam tabulae recepisset,

atque hujus obligatoria, ex ea regula juris ad casum hunc inapplicabili fuit seposita, quod referens sine relato nil probaret, adeoque vicit comes, antequam vel ad praetensam in actione quaestionem devenisset. Comitissa Pesthini aeque felix effecit praesentia sua, ut ejusmodi sententia per curiam approbaretur. In executione opponit se Voikovich eatenusque in processu appositionali succumbens, canonicus Galliuff qua assessor banalis tabulae ad exequendorum executionem exmittitur et 16. Maji ad Boszilievo appellens, cum ad arcem venisset, seseque praedicta domicella Depoczi, qua

dicebat, quod clerum populumque ad continentiam vocaret libidinemque eorum damnaret, qua de causa singuli de clero ab episcopo accusabantur. Ergo et hinc desummebam conjecturam, futurum monachum episcopum, quod etiam accidit. Praetendunt papae, dum vacare contingit in curia beneficium quodpiam, ad papam pertinere non solum confirmationem sed nominationem ipsam; qua de re Vienna 1749. constitutus occasione ea, dum episcopus Klein suum resignavisset Romae episcopatum, ego quoque summa approbatione scribere jussus fueram, evictumque, legem eam extra Italiam non

ipsam; qua de re Vienna 1749. constitutus occasione ea, dum episcopus Klein suum resignavisset Romae episcopatum, ego quoque summa approbatione scribere jussus fueram, evictumque, legem eam extra Italiam non obligare, ac vel maxime in Hungaria. Nunc an haec iterum inter aulam Viennensem et Romam curiam quaestio eruperit; aut qualiter sit determinata, ad me non pervenit. Dicebatur Zagrabiae, Clementem XIII. reginae scripsisse, quod, esto sui esset muneris nominare Segniensium episcopum, cum Romae vacare episcopatum contigerit, se attamen reginae permittere, ut nominet praesentaretque, quem

elaborata fuere gravamina ex parte illius comitatus, quorum singulariora: Varasdinensis reliqua inter contra clerum et parochos ob negligentiam in sacramentorum administratione, ob nimias exactiones stollares, ob impositiones pro lubitu parochianis suis ad campanas, aras, exstruendas ecclesias, curias hisque similia; in Zagrabiensi contra civitatem Zagrabiensem militares; in | Crisiensi contra, militares potissimum, a violentiis non cessantes, quin comitatus iste petiit transferri hanc militarem jurisdictionem ad partes transcolapianas, utve

misit. Novembri mense venere Piaristarum tres Carolostadium et locum occupavere, recepti cum tormentorum explosione et processione, scholas aperuere illico, ibidemque semet fixere. (Koller personalis esse cessat. Illyeshasy resignat et novus judex curiae regiae. Novus personalis.) Postquam diaetaliter resolutum fuisset, personalis praesentiae officium ex nobilitate conferendum alicui, cum offlcium istud baro Franciscus Koller habuisset, suramo Hungarorum disgustu, abundantissime postrema diaeta testato, ubi baro Koller indecentius

diaetaliter resolutum fuisset, personalis praesentiae officium ex nobilitate conferendum alicui, cum offlcium istud baro Franciscus Koller habuisset, suramo Hungarorum disgustu, abundantissime postrema diaeta testato, ubi baro Koller indecentius acerbiusque abunde fuisset tractatus, comite judice curiae regiae Josepho Illyeshazy ad resignandum officium suum ab aula disposito, ob valetudinem sinistram et obtentam ordinis Stephanei primae classis crucem pensionemque annuam, eidem in officio curiae regiae judicis datus successor comes Nicolaus Palffy, aurei velleris eques et emeritus regni

diaeta testato, ubi baro Koller indecentius acerbiusque abunde fuisset tractatus, comite judice curiae regiae Josepho Illyeshazy ad resignandum officium suum ab aula disposito, ob valetudinem sinistram et obtentam ordinis Stephanei primae classis crucem pensionemque annuam, eidem in officio curiae regiae judicis datus successor comes Nicolaus Palffy, aurei velleris eques et emeritus regni Hungariae cancellarius. Baro Koller ante personalis, Viennam translatus est, cum pensione 8000 fl. futurus interea reginae adlatus, donec promoveretur. Huic autem in officio personalis

Alexandro Patachich patruo suo restituere velit, certissime resolvendum, alias resolutus in pectore regio canonicus Baizath promulgabitur. Responsum itaque suum praestolari ex reginae dispositione, cui comes cum respondisset, se gravatum esse debitis, neque alia assumere posse, ac quae per curiam regiam imposita haberentur exsolvenda patrui debita, bonis sub genitoris cura et administratione existentibus, tandem praefatus dominus Strigoniensis canonicus et archidiaconus Comaromiensis, abbas b. virginis Mariae de Százvár et tabulae regiae praelatus, in consiliarium

destinatus gener reginae per connubium cum filia ejus Christina, statim in locumtenentem regium resolutus est publicatusque; arx regia tam Posonii quam Budae pro eo et futura conjuge magnis sumptibus aptata; dati duci huic locumtenenti regio ad latus, comes Nicolaus Palffy judex curiae regiae, pro gabinetti secretario dominus Joannes Nepomucenus de Kerapelen, una colonellus legionis pedestris Hungaricae serenissimi archiducis Ferdinandi, unaque simul cancellariae regiae aulico Hungaricae resolutus consiliarius ad cancellariam ducis dominus Franciscus Subich, olim primatis

princeps | Colloredo s. r. i. vicecancellarius, princeps Carolus de Batthyan campi mareschallus, princeps Kaunicz aulae cancellarius, Franciscus cardinalis et episcopus Constantiensis de Rodt, demum comes Josephus Illyeshazi emeritus judex curiae. Comendatores: comes Grossehlag regius minister ad aulam electoris Moguntini, Franciscus Thauszy episcopus Zagrabiensis, comes Seilern caesareo regius ablegatus ad regem Angliae, comes Andler, comes Volkenstein, comes Enczenberg, comes Thurn, comes Khevenhüller. Parvae crucis: comes Kinigl,

adustionis indusii gesti in manu. Examinat ipsa, mutando indusium, videtque manum optime expressam; sorori meae dominae Hadrovichianae rem primo pandit, puer autem ille in schola narravit, ut die eodem quivis de apparitione illa loqueretur. Magistratus civitatis tres numero senatores potius ex curiositate ad videndum relegat, ad me ipsum allatum fuit fatum indusium, vidique optime volam manus foemineae cum digitis quinque et, ut in manu esse solet, venis et nervis expressam. Examinavi quaevis, certe opus calcographi non esse judicavi, tum quod nemo artem intelligeret, tum ob inustionem,

Res ista successit commode. Demum persvasum rusticis, daemonem capellano dixisse, persequi semet unice cicisbaeam, quam cum continuo ibi tueri nequiret, ne ipsa rapiatur, rogarent parochum, ut is ad domum concubinam capellani reciperet. Rogârunt illi, parochus assensit, ergo transfertur ad curiam parochi molestata. Ut parocho iterum illudatur, finguntur molestiae etiam in curia parochi per solutum conductumque unum, qui bis irruere vi voluit, et semel portam dejecit. Ob lunae splendorem umbras facillime praesentavit, mugiendo, ut erat instructus, quaedam protulit, quaedam raucam

persequi semet unice cicisbaeam, quam cum continuo ibi tueri nequiret, ne ipsa rapiatur, rogarent parochum, ut is ad domum concubinam capellani reciperet. Rogârunt illi, parochus assensit, ergo transfertur ad curiam parochi molestata. Ut parocho iterum illudatur, finguntur molestiae etiam in curia parochi per solutum conductumque unum, qui bis irruere vi voluit, et semel portam dejecit. Ob lunae splendorem umbras facillime praesentavit, mugiendo, ut erat instructus, quaedam protulit, quaedam raucam imitaudo vocem, in capellanum invehendo, quod suam raperet animam; causa ergo

cambii titulo collata fuêre; quae etiam ad annum hunc inclusive tenuerunt, nunc ad praefatum comitem emptionis jure sunt devoluta, et ab hoc anno comitum Batthyan effecta. Octavo. (Comite Nicolao Palffio) ad baronatum judicis curiae regiae elevato, principe autem Nicolao Eszterhazy novum turmae praetorianae baronatum obtinente, baronatus curiae item cubiculariorum regiorum vacabant. Hi duo itaque baronatus excellentissimis dominis aulae cancellario comiti Francisco Eszterhazy unus, alter autem excellentissimo comiti

jure sunt devoluta, et ab hoc anno comitum Batthyan effecta. Octavo. (Comite Nicolao Palffio) ad baronatum judicis curiae regiae elevato, principe autem Nicolao Eszterhazy novum turmae praetorianae baronatum obtinente, baronatus curiae item cubiculariorum regiorum vacabant. Hi duo itaque baronatus excellentissimis dominis aulae cancellario comiti Francisco Eszterhazy unus, alter autem excellentissimo comiti Georgio Fekette vicecancellario ad finem Novembris cesserunt. Nono.

a Belae IV. temporibus libera regia civitas Montis Graecensis Zagrabiae praerogativam eam, ut cives a quibusvis tricesimis et vectigalibus officio solvendis immunes essent, at in medium et cassam civitatis partem 3tiam juxta vectigal exsolvebant. Privilegium hoc et usu perpetuo et sententiis plane curialibus in favorem civitatis fuit munitum stabilitumque. Annos ante aliquos, vi ac potentia mediante, camera Posoniensis ab usu cives exturbavit coegitque ad solvendam integralem officio tricesimam. Erat hoc gravamen per regnum ex civitatis parte depositum sub diaeta elapsa. Praeses camerae

anno frater suus Thomas defecit. A morte fratris tenuit cantor episcopalia praedia, nempe unum in vico Latinorum Zagrabiae, collatum a morte cantoris per episcopum domino comiti Julio Keglevich, aliud in abbatia Topuszkensi, collatum a fato episcopo domino Lucae Novoszel suo isthic comiti curiali. Cantoratus autem collatus est canonico Antonio Zdenchai, hujus archidiaconatus Goricensis Balthasari Petkovich, cujus loco Vascatum accepit Antonius Zlatarich, canonicatus collatus est parocho in Reka sub Kalnik Simoni Gabrieli Jellachich capituli ac totius regni

altero mature intrans ecclesiam sacrum absolvit, et absoluto, vestitus pro more concionatorum sese ad initium sacri cantati ad cathedram collocat, orat praestolaturque tempus dictionis. Petkovich debito adveniens tempore, ne scandalum erumpat, non ascendit. Convenerat frequentissimus populus ex curiositate, canonici plurimi, monachi aeque, Bisztriczei, appenso ad crucifixum horologio, narrat primum, cur tam mature in cathedram conscenderit; ob odium nempe veritatis in capitularibus, narratisque circumstantiis, accipit tesseram ex evangelio: ego sum pastor bonus ; ex qua narratis

universis, quae in Pokupszko habuit, et missum ad Pokupszko in compedibus ibidem acerbo carcere et inaedia per sex menses macerat. Promiserat ille ex carceribus pro sui eliberatione episcopo 8 fl. rh. milia; quod occasionem dedit absolutionales cassandi episcopo. Hinc per comitem curialem Lucam Novoszel de illatis populo injuriis inquisivit, factave cum incarcerato confrontatione, ex acceptis ab episcopo pecuniis, quas provisor apud Michaelem Marsich civem capitularem depositas habuit, plebs exsolvebatur, ne lamentandi sit occasio, estque exsoluta in 4 prope milibus.

Taxa cancellariae 3. Episcopus in Transilvania detinetur 4. De locumtenentia banali dissensio 4. Banus promovetur 5. Ablegatio statuum Viennam ad Suam Majestatem 5. Novus comes curialis 5. Capellanus episcopi abbas creatur 5. Canonici Zagrabienses in funeralibus muceta assumunt 5. Croatae Viennae militare producunt exercitium, a regina praemiati 6. Audacia Croatae unius Viennae die

8.
Annus 1749. Bullae Roma veniunt episcopo 8. Creatur canonicus a latere 9. Juramento episcopus satisfacit 9. Moritur comes curialis 9. Praedia tria collata comiti Leopoldo Nadasd 9. Et Adamo Naisich quartum 9. Episcopus Viennae detinetur et tandem Zagrabiam pergit 9. Occulte et sine pompa Zagrabiam venit 9.

circa praepositum Chasmensem superata 11. Incendium in arce 11. Mussitatio alicujus 11. Homines camerales et regii absunt 11. Vicarius temporaneus declaratus 12. Comes curialis resolutus uti et vicecomes 12. In capitulo cathedralis ecclesiae Zagrabiensis fuere sequentes 12. Episcopus Transylvanie creatus 14. Episcopus canonicatum Strigoniensem resignat 14. Princeps

in Croatia 373. De Lastorres vero qua bani adjutantius 374. Episcopus unitorum Gabriel Palkovich mortuus. Successor ejus Bosichkovich 374. Reclutae obtenti 375. Daunius a regina Moscoviae remuneratus 375. Georgius Erdoedy, judex curiae regiae, moritur 375. Novae promotiones 375. Restauratio comitatus Zagrabiensis 376. Restauratio comitatus Crisiensis 376. Novus episcopus Vaciensis 377. Episcopus Transylvaniae episcopatum resignat 377. Novae

novi, magna regni displicentia et in pronotarium odio 487. Congregatio regni 489. Conscriptiones ordinatae 489. De insulis Dalmatiae questio 490. Piaristae Carolostadii 491. Koller personalis esse cessat. Illyeshazy resignat et novus judex curiae regiae. Novus personalis 491. Primatis mors 491. Aula pergit ad Tyrolim. Nuptiae Petri Leopoldi. Mors imperatoris Francisci I., Josephus II. imperator et corregens 493. Restauratio comitatus Zagrabiensis 493. Ablegati Viennam 494.

assensus iam nihil est: quem si ista non extorsere, alias eripere sum paratus." Laudavimus omnes et pedibus, ut aiunt, manibusque in suam sententiam itum est. Ego autem quod vehementer in priori opinione essem confirmatus consideraturum me postea rationesque curiosius collaturum affirmavi. Post quae iusso puero ut librum ex more inferret, vir quidam occurrit, qui habere se, quae cum Amado conferret, affirmavit. Accurrit puer remque Amado indicavit qui nos deprecatus in aliam aedium partem cum viro illo sermocinaturus

sum id oneris assumere bona vestra venia si vobis quoque id cordi esse intelligam." Omnes assensimus, Tharabalsus praesertim, qui id nutu, oculis, toto denique capite contendebat. Amadus etiam reposito quem praelecturus tenebat libro ad audiendum se comparavit, curiosus, ut ipse postea referebat, quomodo Pretus eam materiam pertractaret. Itaque Pretus intentis iam omnibus: "Nolim", inquit "temeritatis me quisquam arguat quasi imparatus de re tanti ponderis in amplissimo hoc consessu verba facere velim; neque enim imparatus sum

selecti sub auspiciis Illustrissimi Domini Comissarii Regii tamquam sub ipso altissimo Suae Maiestatis obtutu easdem non favore status aut conditionis alicujus praerogativa, sed propriis duntaxat meritis capessatis. Augusta nostra ea vobis stipendia jam in praesens addixit, ut curis rei domesticae levati tranquille et libere litteris vacare valeatis. Ut primum vero aerarium litterarium gravi quidem adhuc in praesens, sed justo sane intertentionis exsociatorum onere tantisper fuerit sublevatum, ampliora adhuc vobis stipendia reservavit.

nec cum minoris molis mercibus domalem quaestum liceat exercere; ejusmodi autem legis executioni intendendi administratio publica nullum absolute modum haberet. Hactenus etiam Judaei clenodia, horologia, aliaque minoris molis aurea et argentea fabricata per domos et curias circumferebant, et tamen id substantiali Regni commercio nil praejudicavit. Nil proinde obstat, quin id porro etiam tolleretur. Caeterum, quod legislatio domalem quaestum etiam in privatorum bonis admittere possit, in motivis §-phi

est.
134  Quae tum non videas praeclara ac fortia bello,
135   Quae fieri non recta domi, non inclyta ubique?
136  Tum grandes animae, Bruto ducente, Camilli,
137  Fabricii, Curiique aderunt, et sponte revertens
138  Regulus ad Poenos, Fabii, rigidique Catones,
139  Claraque Scipiadum devicto nomina ab Orbe.
140   Haud tamen hoc hominum possunt mortalia corda

terras,
1733  Quaeque alibi gravitas nostrae collata, tueri,
1734  Quodque in diversis terrarum partibus orbis
1735   Discrimen gravium rerum sit. Tu mihi mentem
1736  Da vacuam curis, verique cupidine captam,
1737  Gaudebit quoniam perceptis excita rebus.
1738  Principio gravitas disjunctis insita terris
1739  Non aeque inter se distantes corpora defert

680   Omnia subjicere, et victum dare jura per Orbem,
681  Suavidico conor dum protinus edere versu,
682  Et latiis, quantum fas est, vulgare Camoenis,
683  Da mihi te vacuum curis, rerumque, docebam
684  Quas superà, non immemorem, nimiumque sagaci,
685   Et volucri vi mentis in omnia pervadentem,
686  Tecum unà ut possim tam grandem evolvere summam.

770   Qua dixi, ratione; hoc natura ipsa meatus,
771  Quo properatur, erit, sinat ut deprendere curvi.
772  Haec tamen haud facilis ratio, nec pervia cuique,
773  Sed cui volvendis ingentibus incita curis
774  Vis animi est, usu et jamdudum exercita longo
775   Rerum in mensuris, quas nostro in carmine non est
776  Dicere, tractatas non vocibus utpote nostris,
777  Plus ubi

360   Exhaustosque viris evolvimus inde labores,
361  Tenuia, spero equidem, non argumenta quereris
362  Texere me pertaesus; at huc tibi proinde libebit
363  Subtractam interea curis adjungere mentem;
364  Nam neque nobilius, veteri neque majus ab aevo
365   Ad seros quidquam transmittere fama Nepotes,
366  Volvendaeque diu aetati contradere possit.

ignem
685   Et Tauri aeripedes subigendi, atque atra veneno
686  Ora soporifero vigilis religanda draconis;
687  Quot subeunda olli horrenti rerum aspera terra;
688  Et quot erat curis duras opus addere curas.
689  Lecta fuit sedes operi opportuna gerendo
690   Tornea, ad gelidae procul Urbs confinia Zonae,
691  Unde esse incipiunt

914  Doctrina Pater effulgens, et Numinis instar,
915  Ad mores Populos, ad munera dia vocabat;
916  Tu tamen induxi, vel ab his decus, inclyte Silvi,
917  Vellet ut ipse suo curis adjungere regno,
918   Induxti, quas ornat, et evehit, artibus aequum
919  Ingenuis. Ergo auspiciis illius in ingens
920  Ipse Viros immittis opus: vidi ipse moventes

prior, humc proprium nobis Mortalibus esse,
26  Perpetuumque jubet, propterque hunc otia nobis
27  Instituit: quare nulla est humana, vacare
28  Debeat ut curis aetas. Juvenesque, Virique
29  Emeritos fore se sperant, cum ruga notarit
30   Ora, atque imbelles ierit per tempora cani:
31  Spes juvat haec; verum nunquam nova cura, laborque

51  Fataque, Naturamque, et eo lassarier ausu.
52  Me quoque causarum lassat labor, et juvat idem,
53  Me quoque Musarum, studia haec sociare vicissim
54  Durum et dulce simul, curisque adjengere curas,
55   Et veluti geminum fragili mare findere puppi.
56  Jamque opere assiduo vexatus nocte, dieque
57  Interdum laudare meo, atque optare quietem

Baldovinum flagrare cupidine dira, 65
66  Mirantem quae vana homines mirantur et optant;
67  Tancredum Idalio correptum pectus amore
68  Vitam indignari et miseris tabescere curis;
69  Regna Bohemundum sua condere, magna locantem
70  Fundamenta, alias leges imponere victae 70
71  Et mores alios genti, quas postulat usus,

enim initium ex tono quarto medium ex sexto et finem ex tertio. Qui a quibusdam peregrinus dici consuevit, non quidem ideo quod ab extraneis peregrinis allatus esset, sed quod peregrinationem populi Israelitici contineat et raro canatur. Discipulus: Curiosus essem videndi hunc rarum peregrinum. Magister: Spe plena curiositas tua magnum animo meo attulit solatium. Vide ergo, quod statim videre volebas: Prout autem idem psalmus in choro Zagrabiensi per octavam paschatis canitur, non sumit initium ex

non quidem ideo quod ab extraneis peregrinis allatus esset, sed quod peregrinationem populi Israelitici contineat et raro canatur. Discipulus: Curiosus essem videndi hunc rarum peregrinum. Magister: Spe plena curiositas tua magnum animo meo attulit solatium. Vide ergo, quod statim videre volebas: Prout autem idem psalmus in choro Zagrabiensi per octavam paschatis canitur, non sumit initium ex quarto tono, sed (ut vides) ex septimo. Discipulus: In exitu fuit

82  Suggerit arcendi belli pacisque fovendae.
83  Haec reliqui praestant lectissima turma ministri.
84   Ergo insto assiduis tranquilla per otia curis.
85   Nec vero tantus cedet labor initus: alto
86  Aequore, quae longum jactata furentibus Austris
87  Objectam attigerit puppis male conscia sedem,

1.23  Te duce lecta cohors naturae arcana latentis
1.24  Regalem ad Thamesis ripam scrutatur et omnes
1.25   Telluris vastae comperta effundit in oras.
1.26  Quae canimus, vestris pars maxima debita curis.
1.27  Pandimus astrorum et positus motusque Quis ignes
1.28  Servare aethereos cursumque notare fugacem
1.29  Aptior et longum ignotas deprendere leges
1.30   Ingenti Bradleyade, cui diva tuenti

1.1031  Magne, colis digitisque fides pulsare sonoras
1.1032  Pergis adhuc senior vocemque in carmina flectis
1.1033  Digna Deo, nostros propiori numine coetus
1.1034  Respice et hanc tantis curam bonus adjice curis!
1.1035  Nam quid ego viridi vernantem flore juventae
1.1036  Extimulem dictis comitem, 53 quem magnus ab alto
1.1037  Frater avi primis sua per

2.687  Fulgenti, cui sceptra manu, cui purpura dorso,
2.688  Quem famuli stipant densi procerumque catervae.
2.689  Me virides habeant campi, me libera prata
2.690  690 Ruraque sollicitis haud unquam obnoxia curis! LIBER TERTIUS
3.1  Vidimus, innubi Titan cum deficit axe,
3.2  Quid pariat tenebras noctemque inducat opacam.

aut quali se celsa papavera jactant
6.150  Sanguineusque ardet venis turgentibus humor.
6.151  Proximus huic, fulvo nomen qui duxit ab auro.
6.152  Immitis color! Heu quantis mortalia corda
6.153  Exagitat curis acuens! Quae dira per orbem
6.154  Bella movet turpesque dolos atque impia furta!
6.155  Pone subit fessis solamen dulce colonis,
6.156  Qui falcem vocat et maturas flavus aristas
6.157  Ostentat late

opum contemptus et liberalitas. Quorum omnium exempla plurima perspexi ego ipse luculentissima sane, pro ea, qua mecum egit humanitate maxima, qua mihi semper aditum ad se patere voluit, saepe et ad mensam adhibens et ad familiarissimas cum paucis amicorum confabulationes, quibus animum a tot curis fatigatum recrearet. Quantum autem ipsi deberem, nunquam itidem verbis satis efferre possum. Exhibui quidem, sed admodum tenuem grati animi significationem tam in epistola nuncupatoria opusculi de Turbine, quod eidem inscripsi, quam in Stayanae Philosophiae

patriis venando in collibus erro
1.498  Sole sub aestivo, Zephyrique volatilis auram,
1.499  Auram, infelici quae Procri credita Nympha
1.500  Suspenditque animum curis, vulnusque paravit
1.501  Saepius inclamo; Zephyri pro mobilis aura,
1.502  Laetus ab opposita longaque crepidine saxi
1.503  Reddier audivi octonas ex ordine

sociasque inventae prodere gaudent.
1.1.462  Verum ne coepto frustra lassatus in ipso
1.1.463  Deficias, parvo moneo tentamina vase
1.1.464  Molirique rudem, parvisque adsuescere curis,
1.1.465  Excursusque breves tentare. Ita major ab usu 465
1.1.466  Adveniet vis usque novo curamque subire
1.1.467  Audebit

esse iter terris altius , quum prius de Echus natura egerit, nunc vero de aeria navi acturus sit, quam P. Franciscus Lana non poetice minus quam ingeniose adornavit. Ejusdem etiam possibilitatem, ut ipse dicit, planiore ac simpliciore modo demonstravit Tentam. X. primae partis Colleg. Curiosi editi Norimbergae anno 1676. Johannes Christophorus Sturmius Phil. M. Mathem. ac Phys. in Inclyta Altdorffina P. P. et h. t. Univers. Rector. [c] Homerus Iliad. lib. VIII.

Eduxi? cura vacuus, nec laesus ab ullo
1.502  Saltem ageres heic ad naves, cui tam prope vitae
1.503  Dī finem posuere. brevi nunc, o miser, aevo es,
1.504  Moestior et cunctis, curisque infestior aevi
1.505  Hoc quodcunque trahis, Parcis heu natus iniquis.
1.506  Ibo equidem aetherei praecelsum ad culmen Olympi,
1.507  Atque Jovi, quae vis, fabor, si flectere

Liventi vibex tergo; tum membra pavore
2.310  Contremuit, tacitusque resedit, et ore fluentem 310
2.311  Abstersit moesto, vultum foedissimus, imbrem.
2.312  At Graji, quamvis curis ingentibus aegri,
2.313  Corda tamen dulci solverunt anxia risu.
2.314  Atque aliquis socium compellans talia fatur:
2.315  Pro superi! Laërtiadae

si quid dicet. quod dicere mens est
2.424  Nunc mihi, et audiri dignum, dignumque probari est.
2.425  Cum primum aeratas mittes in praelia turmas,
2.426  Instrue sic, ut quaeque tribus, et curia quaeque
2.427  Impermixta aliis, discretaque tendat in hostem.
2.428  Hoc tibi si fieri placeat, nec mente repugnet
2.429  Indocili, jussisque obstet sententia Grajūm,

etiam tristes cunctorum denique passum
6.243  Iras caelicolum; campis errabat Aleis
6.244  Solus, devitans hominum vestigia, luctu
6.245  Indulgens; tacitis carpens sua pectora curis.
6.246  Isandrum, claros acer dum bella gerebat.
6.247  In Solymos, torvus Mars dura morte peremit:
6.248  Irascens pulchram Latonia Laodamiam

gens inclyta bello.
6.539  Sed mihi non clades Troum, extremique labores;
6.540  Ipsius aut Hecubae, aut Priami, fratrumve remordet 540
6.541  Tantis corda dolor curis. qui pulvere in atro
6.542  Multique et fortes Grajo sub Marte jacebunt:
6.543  Quam crucior, quod te captam, vinclisque gravatam
6.544  Grajūm aliquis flentem hinc abducet; quodque

9.10  Sic Danaūm vario, fervebant corda tumultu, 10
9.11  In partes distracta; omnes, turbataque luctu.
9.12  It vultu moerens demisso ingentibus aeger:
9.13  Atrides curis, et obit tentoria, et uni
9.14  cuique, jubet, regum praecones dicere seorsus,
9.15  In coetum veniant; clamori at parcere: primas
9.16  Ipse sibi et sumit partes operae, atque

9.280  Magnanime Aeacide, salve. convivia praebes
9.281  Larga; modo Atrides intra tentoria et ipse. 280
9.282  Praebuit haud parce: sed quis convivia quaerat,
9.283  Saucia dum curis aegrescunt pectora, cladem
9.284  Horrendam, et diras extremo in litore caedes
9.285  Cernentum? dum corda timor quatit anxia; dum res
9.286  Pendet in

Harum unam, quamcunque velim, duxisse licebit.
9.497  Illic nanque aveo tandem stabilique potiri
9.498  Conjugio, simul atque mea cum compare, tristi
9.499  Vivere semotus bello, curisque solutus,
9.500  Atque frui, mihi quae congessit plurima Peleus.
9.501  Nullum vitam aequat pretium: non quidquid habebat 500
9.502  Ilios, ut fama est, cum longa in pace

villis, stratisque superne
9.828  Vestibus, et lini candentis flore pararunt;
9.829  Fessa ubi membra senex posuit, roseamque jacebat
9.830  Auroram opperiens, curis ingentibus aeger.
9.831  Pelides etiam, celsum in penetrale recedens,
9.832  Somno membra dedit: regem juxta Diomede 830
9.833  Filia Phorbantis, quam Lesbo abduxerat ipse,

et magnos, comis in omnes,
10.89  Pone animos. duri nam pondus ferre laboris
10.90  Nos quoque opus, primo quando nos magnus ab ortu 90
10.91  Jupiter aerumna, curisque oneravit iniquis.
10.92  Haec postquam est fatus, mandavitque omnia rite,
10.93  Ipse petit Pyliae rectorem Nestora gentis.
10.94  Hunc, septa ingressus, puppes invenit ad altas,

animo. non cuncta, ferus quae cogitat Hector,
10.133  Atque struit vana tumidus spe, Jupiter illi
10.134  Providus et perfecta dabit: quin pluribus angi
10.135  Ut reor, incipiet curis, placatus Achilles
10.136  Si modo magnanimum cor tristi vertet ab ira.
10.137  Nunc te mente sequor, quo ducis cunque, volenti.
10.138  Verum alios etiam pulso jam surgere somno

10.148  Et quamvis doleas dicto, nil pectore celem
10.149  Dissimulans; mollis quod somno indulget inerti,
10.150  Et patitur solum te duro instare labori. 150
10.151  Quem decuit curisque angi, nec parcere multae
10.152  Ipsum operae, cunctos orantem ex ordine reges
10.153  Suppliciter; cum dura urget res, cumque malorum
10.154  Immane incubuit, nec jam tolerabile

reducem excipiam tecta in Peleia mater.
18.542  Quin etiam mihi dum vivitque ac lumina solis
18.543  Cernit adhuc, dolet usque animo; nec ferre levamen
18.544  Possum aliquod flenti, curisque ingentibus aegro.
18.545  Namque, illi eximium dederant quam munus Achivi,
18.546  Formosam ante alias florenti aetate puellam,
18.547  Hanc rursum eripuit vi abducens major

Ipse manus inhibens praestanti numine Mortis,
21.678  Haud procul a Fago, circum denso aere septus.
21.679  Is, tergo instantem non longe ut vidit Achillem,
21.680  Constitit, et curis ingentibus anxius altum 700
21.681  Dat gemitum, et tacito secum haec sub corde volutat:
21.682  Me miserum! fugiam dirum tremefactus Achillem
21.683  Si turbae

pectore condens
22.122  Indomitam, nusquam cedebat, nixus eodem
22.123  Ille gradu; et clypeum procurvae ad grandia turris
22.124  Saxa gravem acclinans. curis tamen aestuat intus,
22.125  Atque haec solicito secum sub corde volutat:
22.126  Me miserum! subeo si portas, moenia et urbis,
22.127  Polydamas primus dictis me incesset amaris.

22.213  Spectabat. Rex in mediis haec Jupiter orsus:
22.214  Caelicolae magni, carum caput Hectora pelli
22.215  Dardanios circa muros, frustraque pericli
22.216  Velle fugam, video; curisque ingentibus angor.
22.217  Nam saepe Idaei sinuoso in vertice montis,
22.218  Atque urbe in summa tauros mactavit ad aras
22.219  Ille meas; cursu quem

superas te acciri jussit ad arces.
24.113  Cui Thetis: Acciri cur me jubet ille deorum.
24.114  Maximus? heu! vereor coetu me inferre beato
24.115  Uda genas fletu, gravibus mentem anxia curis.
24.116  Verum ibo, quidquid, dicet parere parata.
24.117  Haec ait, atque caput nigranti obnubit amictu.
24.118  Sic iter ingreditur: praeit Iris: scissa deabus

hos curru jungebant, aedibus altis
24.342  Nondum etiam egressi, rex aevo fessus et una.
24.343  Idaeus, cordati ambo, rerumque periti.
24.344  Quos juxta stetit adveniens, mentem anxia curis,
24.345  Fulgentemque auro pateram, plenamque Lyaeo
24.346  Ipsa manu portans Hecube, libanda supremo
24.347  Dona Jovi ante abitum; bijugos quae sedula

24.631  Quae cruciant animum, tristes residere sinamus.
24.632  Quid prosit luctu, et longae indulgere querelae?
24.633  Dī fatum hoc miseris dederunt mortalibus, aegri
24.634  Ut curis vivant, curis vacui omnibus ipsi.
24.635  Nanque Jovis duo sunt in limine dolia. rebus
24.636  Nempe malis plenum hoc: illud melioribus; haurit
24.637  Unde,

cruciant animum, tristes residere sinamus.
24.632  Quid prosit luctu, et longae indulgere querelae?
24.633  Dī fatum hoc miseris dederunt mortalibus, aegri
24.634  Ut curis vivant, curis vacui omnibus ipsi.
24.635  Nanque Jovis duo sunt in limine dolia. rebus
24.636  Nempe malis plenum hoc: illud melioribus; haurit
24.637  Unde, hominum

foedere nobis
206  Icta vigent: nec vana fides mea dicta sequetur,
207  Laërten heroa adeas modo, quem procul urbe
208  Degere nunc perhibent, solosque errare per agros
209  Vitantem vulgi strepitum, curisque gravatum
210  Et senio; una epulas ubi custos fida ministrat 210
211  Olli anus, infirmos quoties subrepit in artus
212  Languor oberrantis per consita viribus arva.
213  Veni autem, nam fama tuum

360  Gesta hominum divumque, solent quae dicere vates,
361  Dulce aliquid modulare precor, dum pocula pubes
362  Haurit plena sedens: jamque isto desine cantu,
363  Qui miserae laniat jamdudum рectorа curis.
364  Meme hic luctificus nimium tabescere cogit
365  Heu dolor ante alias cupientem cernere frustra
366  Conjugis amissi carum caput, inclita cujus
367  Hellada per totam, mediumque it fama per Argos.

et maxima caeli
79  Numina, ne capiti vestro mala dura rependant.
80  Vos per ego magnumque Jovem Themidemque verendam 80
81  Conciliis hominum semper quae praesidet
82  Ferte viri auxilium misero. tabescere curis
83  Vel sinite infandis unum, si mitis Ulysses
84  Ille meus genitor quondam re laesit Achivos.;
85  Aut verbo; poenas cari ob commissa parentis.
86  Ipse luam, cives; odiis consurgite in unum,

acres
160  Contendunt, magno circum clamore Pelasgi 160
161  Surrexere animis studia in contraria versi.
162  Ergo illam somno fessos laxavimus artus
163  Per noctem variis turbati pectora curis;
164  Quippe Jovis gravis ira super crudele ferebat
165  Non dubiis damnum signis. jam reddita caelo
166  Lux fuerat, pelago puppes deduximus altas,
167  Impositisque opibus conscendere jussimus agmen

quaeris abire?
494  Haec ait, et sese jactu dedit aequor in altum
495  Spumantem torquens undam dea corpore, at ipse
496  Digredior, stantesque petens in litore naves
497  Procedo multis turbatus pectora curis.
498  Quo simul ut veni, nigro sub vespere mensas
499  Instruimus, pariterque epulis vinoque refecti 500
500  Languida curamus per litus corpora somno.
501  Mox tenebras aurora polo quum clara

Atrida,
538  Me capere insidiis, quidve hinc petis, inquit? At olli:
539  Scis, Proteu, scis ipse; petis quid talia fallens? 450
540  Jamdudum hac teneor deserta in rupe, neque ullum
541  Invenio finem curis oppressus acerbis,
542  Turbatusque aegro moerentia pectora luctu.
543  Sed tu dic miserans, divi quando omnia norunt
544  Quis superum iratus teneat, frustraque moretur,
545  Ne solvens

forte coаctus,
755  An dederis tu sponte petenti? haec fatus ubi ille,
756  Excepit proles Phronii sic orsa vicissim.
757  Navim sponte dedi: talem quicumque videret
758  Orantem juvenem curisque ingentibus actum,
759  Quid faceret? durum justis obsistere votis. 760
760  Ipsum autem comites clara de stirpe sequuntur
761  Flos Ithacae, ductorque una conscendere visus
762  Mentor, sive deus,

fores ingressa cubilis,
919  Qua clavi via facta patet, super adstitit ipsum 920
920  Ad caput, atque ultro reginam affata cubantem est.
921  Dormis, Penelope, dormis exterrita corde?
922  Non te caelicolae curis tabescere, et usque
923  Moestam flere sinunt: namque huc tua salva redibit
924  Progenies, nulla divis obnoxia culpa.
925  Cui tum Penelope referens, quam somnia circum
926  Blanda volant, formisque

animum fallacibus implent:
927  Cur, ait, o soror alma venis? non ante penates
928  Hos petere adsueras tam longo tramite distans.
929  Curve eadem cessare jubes a fletibus, actam 930
930  Tristibus heu curis, miserae quae pectora torquent?
931  Amisi prius ipsa virum fortemque bonumque,
932  Insignique auctum virtute, atque inter Achivos
933  Eximium, notumque omnem per et Hellada et Argos.
934  Nunc

Bibliographia locorum inventorum

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1760], Ex libro primo Italici poematis Torquati Tassi, versio electronica (), 143 versus, verborum 995, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicrtasso].

Šilobod Bolšić, Mihalj (1724 – 1787) [1760], Fundamentum cantus Gregoriani, versio electronica (), 6772, Ed. Jelena Knešaurek Carić [genre: prosa oratio - dialogus scholasticus] [word count] [silobodbolsicmfundamentum].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report