Your search found 1842 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1201-1300:

rege atque novas in carmina suffice vires.
4.23  Si quondam, terris 3 propior dum Luna sub alto
4.24  Fratre meat, medium subeat penitusque recondat,
4.25  25 Vix bene Phoebei sese pars ultima vultus
4.26  Abdidit, aethereas longe lateque per oras.
4.27  Per circumpositos tractus maris, ardua perque
4.28  Culmina per vallesque imas camposque petentes(!)

cuspis procurrit. At illi
4.50  Lactea lux, qualem celsi de vertice montis
4.51  Pallentes nebulae aut qualem aethere mittit ab alto
4.52  Quae superos via longa Jovis deducit ad aedes.
4.53  Verum ubi vix tenuem Phoebei Cynthia vultus
4.54  Particulam progressa aperit, procul ilicet omnis
4.55  Annulus atque omnis rhombi pallentis imago
4.56  Effugit ex oculis; mox astra sequuntur et ante
4.57  Quam

quod et radii, quos vis ea flectit, eundo
4.187  Se tenuant magis atque magis: namque impare nisu,
4.188  Flexibus atque adeo imparibus torquentur, et ille
4.189  Immensum, hic recto vix quidquam a calle recedit.
4.190  Tanta igitur demum post intervalla viarum
4.191  Inde oculis lumen tam tenve allabitur, omnem
4.192  Ut fugiat sensum et motus vix excitet ullos.
4.193  Et quisquam

et ille
4.189  Immensum, hic recto vix quidquam a calle recedit.
4.190  Tanta igitur demum post intervalla viarum
4.191  Inde oculis lumen tam tenve allabitur, omnem
4.192  Ut fugiat sensum et motus vix excitet ullos.
4.193  Et quisquam radiis memorata lege retortis
4.194  Jam tribuat natam celato Sole coronam?
4.195  Nec minus 11 ille tamen veri a

palleat omnis ubique
4.394  Aut maculis Phoebi vultus spargatur opacis.
4.395  315 Idem autem, aethereas qua se protendit in oras
4.396  Altior a Phoebo assurgens, tenuatur et aura
4.397  Usque levi vacuo vix quidquam distat inani.
4.398  Scilicet ut gremio Tellus densosque vapores
4.399  Particulasque ignis tenues emittit ab alto
4.400  400 Exhalans, illi densantur pondere et imo
4.401  Incumbunt humiles

dum sese vortice in orbes
4.477  Circumagunt aurae Phoebi, tu mentis acutam
4.478  Fige aciem gyrosque animo perpende sagaci?
4.479  Nonne vides, quanta se mole volubile dorsum
4.480  Torqueat? Extremo vix non immota sub axe
4.481  Stent latera atque brevi procedunt pigra meatu.
4.482  Dorso igitur quae celsa volat, magis aura citatam
4.483  Accelerare fugam medioque recedere tentat.
4.484  Et faciat

vides caecumque poli distinguere tractum:
4.709  Usque adeo oppressis Phoebi jubar officit astris.
4.710  Sed nec 36 opus pleno Titanis lumine. Namque
4.711  Vix bene fraternae sese subducere fronti
4.712  Incipit Eoasque soror transcurrere in oras,
4.713  Ipse etiam tenuis tanta sua spicula limbus
4.714  Vi torquet pulsatque oculos hebetatque tuentem,
4.715  Ut

recedat
4.875  Fibra duplo. Est modus et certi sunt denique fines;
4.876  Quos ubi jam valido attigerint fila incita pulsu,
4.877  Nequidquam vires adjungas viribus atque
4.878  Urgentem ingemines nisum. Vix flectier ultra
4.879  Se sinit ac citius dabitur disrumpere quam vi
4.880  Usque nova extenti textum producere nervi.
4.881  Quod 42 si forte animo

temporis intervallum
4.893  Incrementa viae terramque accessus ad imam
4.894  Decrescent sensim ac demum vis ponderis ingens
4.895  Longe ubi distractum funem depresserit, ille
4.896  Viribus usque novis vix jam descendere quidquam,
4.897  Vix poterit produci ultra massaeque recentes
4.898  Disruptum potius dissolvent quam mage tendant.
4.899  Ergo 44 etiam,

viae terramque accessus ad imam
4.894  Decrescent sensim ac demum vis ponderis ingens
4.895  Longe ubi distractum funem depresserit, ille
4.896  Viribus usque novis vix jam descendere quidquam,
4.897  Vix poterit produci ultra massaeque recentes
4.898  Disruptum potius dissolvent quam mage tendant.
4.899  Ergo 44 etiam, tenui piceae dum lumine taedae

4.907  Dimidio licet ore latens, lux aurea tanto
4.908  Inflexas nisu fibras contorquet, ut omne
4.909  Quod reliquo manat vultu, licet impete duplo
4.910  Fila jubar pulset nervorum, vix tamen ipsa
4.911  Curvari jubeat magis ac tremor exoriatur
4.912  Fenne idem nisuque animum percellat eodem.
4.913  Adde, 45 quod et frontem media plus

sensimque novo petat igne tuentem,
4.950  Protinus aspicies nigrantem adstringier orbem
4.951  Praecludique fores radiis. Cumque ille coruscam
4.952  Proximus ante oculos jam flammam adduxerit, igni
4.953  Vix tenues aditus contractaque porta patebit.
4.954  Scilicet hinc 47 multo obscuras e lumine sedes
4.955  Si subito ingressus quondam penetraveris, ipse

5 quoniam media est purum jubar inter et umbram,
5.82  Pene umbram dixere, suo qui nomine docti
5.83  Quaeque notant. Illa, umbroso qua proxima limbo,
5.84  Par umbrae similisque, jubar vix excipit ora
5.85  Solis ab extrema. Tum quo magis inde recedit,
5.86  Clarescit magis et media qua parte nitentis
5.87  Prospectat media ora dei, jam luce potenti
5.88  Emicat et pleno vix quidquam a

similisque, jubar vix excipit ora
5.85  Solis ab extrema. Tum quo magis inde recedit,
5.86  Clarescit magis et media qua parte nitentis
5.87  Prospectat media ora dei, jam luce potenti
5.88  Emicat et pleno vix quidquam a lumine distat.
5.89  Ipsa 6 autem, objecti qua proxima corporis umbra
5.90  Exoritur dorso, tenui cur tramite sese
5.91  Finiat adstringens, tum

lucem inter et umbram
5.316  Nam media, igniferi tantum qua respicit orbis
5.317  Cynthia dimidium (reliquum rapit invida Tellus),
5.318  Luce tamen tanta imbuitur tamque aurea vultu
5.319  Emicat, ut pleno vix quidquam a lumine distet.
5.320  Ergo ubi pallentem longum suspexeris atque
5.321  Intentos in frontem oculos defixeris haerens,
5.322  Suspensus dubiusque diu, vix denique lucis
5.323  Perspicies

aurea vultu
5.319  Emicat, ut pleno vix quidquam a lumine distet.
5.320  Ergo ubi pallentem longum suspexeris atque
5.321  Intentos in frontem oculos defixeris haerens,
5.322  Suspensus dubiusque diu, vix denique lucis
5.323  Perspicies jacturam, umbrae cum proxima tristi
5.324  Diva timet densas jam jam mergenda tenebras
5.325  Postremusque oculos pallor jam ludet hiantes,
5.326  Vix bene cum tenebris

dubiusque diu, vix denique lucis
5.323  Perspicies jacturam, umbrae cum proxima tristi
5.324  Diva timet densas jam jam mergenda tenebras
5.325  Postremusque oculos pallor jam ludet hiantes,
5.326  Vix bene cum tenebris emerget laeta fugatis.
5.327  Hactenus 18 unde genis pallor. Nunc unde per umbram
5.328  Qui superant tenues radii lumenque malignum,

longe lateque per oras,
5.459  Per campos montesque altos vallesque profundas
5.460  Dispergunt flexu vario partemque recondunt
5.461  In gremio demum restinctam; libera restat
5.462  Pars tenuis, coelo et vix tandem erumpit aperto.
5.463  Nonne vides, Phoebo aversas cum saepe fenestras
5.464  Multa tegit tenui tantum pellucida vitro
5.465  Lamina, per conclave imum perque atria perque
5.466  Divum aedes

Emicat et medio terras despectat Olympo,
5.496  Findit agros, urit segetes glebasque resolvit.
5.497  Idem cum rigidi brumam advexere Decembres
5.498  vel cum mane novo vel cum jam vespere sero
5.499  Vix caput attollit coelo et supereminet undis,
5.500  500 Torpet hebes nec sive oculos splendore tuentes
5.501  Distinet immodico seu membra calore perurit.
5.502  Nam quo se terris magis erigit aethera in altum

27 quae Terrae dorsum legit (aere denso
5.510  510 Nam terit obliquo tam longum tramite callem)
5.511  Quid mirum, postquam aethereas erupit in auras
5.512  Vix tenui Phoeben si lux aspergine tingat?
5.513  Adde, 28 quod et flexu non intorquentur eodem,
5.514  Aera qui tranant radii: proin tramite longo
5.515  515

tramite longo
5.515  515 Distracti fugiunt sese et tenuantur eundo.
5.516  Scilicet ille magis deflectitur, aera densum
5.517  Qui secat interior Terraeque propinquat: at ille
5.518  Qui tantum in tenues vix quidquam immergitur auras
5.519  Altior, a recto vix quidquam calle recedit.
5.520  520 Hic ergo, hic etiam e radiis tibi selige binos
5.521  Omnibus, extremas stringentes aeris oras,
5.522  Qui summo

tenuantur eundo.
5.516  Scilicet ille magis deflectitur, aera densum
5.517  Qui secat interior Terraeque propinquat: at ille
5.518  Qui tantum in tenues vix quidquam immergitur auras
5.519  Altior, a recto vix quidquam calle recedit.
5.520  520 Hic ergo, hic etiam e radiis tibi selige binos
5.521  Omnibus, extremas stringentes aeris oras,
5.522  Qui summo nulla vi flexus in aere liber
5.523  Progreditur

ac tantum interjacet ollis
5.532  Jam spatii, quantum medio Telluris ab imo
5.533  Pertinet ad summam faciem et revolubile dorsum.
5.534  Nam spatiis isdem decies cum Cynthia senis
5.535  535 Assurgat, vix, quo terras ea circuit, orbis
5.536  Ter superat gyro decies bissena recurvo.
5.537  Filum etenim tereti si circumduxeris orbi
5.538  Advolvens, medio dein tensum aptaveris axi,
5.539  Invenies triplum

defigeret, ejus
5.544  Scilicet a medio, quem Cynthia permeat, orbis.
5.545  545 Cruribus ergo idem spatium, quod diximus, unum
5.546  Concludit flexus spatioque recedet eodem,
5.547  Qui radius summas vix attigit aeris auras
5.548  Quique imo Terrae interior dedit oscula dorso.
5.549  His 29 animadversis nil jam mirabere Phoeben
5.550  550 Squalentem in

attigit aeris auras
5.548  Quique imo Terrae interior dedit oscula dorso.
5.549  His 29 animadversis nil jam mirabere Phoeben
5.550  550 Squalentem in media vix internoscier umbra.
5.551  Flexum etenim aeriis lumen, quod prodit ab auris,
5.552  Jam tenue et tanta mulctatum parte, per amplum
5.553  Plusquam centenis paribus magis, aera primum
5.554  Quam subiens,

magis penitusque nigranti
5.705  Horrebit gremio squalens. At limbus uterque
5.706  Uberiore atras perfundet luce tenebras.
5.707  Nam duplici anterior radios ex aeris ora
5.708  Colliget; at summo excipiet vix aere flexos
5.709  Posterior, densis tenuata vaporibus aura
5.710  Qua caret, immissos et vix intercipit ignes.
5.711  At medium medio cum corpore Cynthia ad axem
5.712  Appulerit, limbus contra

perfundet luce tenebras.
5.707  Nam duplici anterior radios ex aeris ora
5.708  Colliget; at summo excipiet vix aere flexos
5.709  Posterior, densis tenuata vaporibus aura
5.710  Qua caret, immissos et vix intercipit ignes.
5.711  At medium medio cum corpore Cynthia ad axem
5.712  Appulerit, limbus contra squalebit ab omni
5.713  Circumquaque plaga ac gremio collecta sub imo
5.714  Undique per gyrum multo

saepe ordine nullo
5.744  Ipsa etiam Lunae facies, qua luce retorta
5.745  Tingitur et caeca penitus qua nocte nigrescit.
5.746  At numquam 41 aut prima cum vix immergitur umbra
5.747  Cynthia, vel summam cum jam devenit ad oram
5.748  Progressura brevi, radiis caret aere tortis.
5.749  Nainque illuc alto deflexam in vertice lucem
5.750  Transmittunt tenues

immenso Terrae quem Cynthia dorso
5.769  Spectat et unde solet radios haurire retortos.
5.770  Ne tamen 43 haec, ne posse putes contingere saepe:
5.771  Vix tot habet totis, quamquam tam dives uterque,
5.772  Aeris in campis dispersa Austerque Notusque
5.773  Pallentis nebulae aut nigrantis semina nubis,
5.774  Ut tantos una possint obducere tractus.

ruere aut certe casum Natura minari.
5.804  Ecce novum auratis Aries jam comibus annum
5.805  Nequidquam dudum vocat et progressus Aprilis
5.806  Ver notum quaerit frustra Zephyrosque morantes.
5.807  Vix unquam rigidi tantam videre Decembres
5.808  Vim nivium summis in montibus atque perennes
5.809  Usque adeo late campis undantibus imbres.
5.810  Ningit adhuc, crebri pluviis et grandine densa

5.824  Crebra inter monumenta virum cineresque sepultos,
5.825  Quadrupedum ad stabula atque haec foeda cubilia adegit.
5.826  Quid non tempus edax, quid non fata aspera vincunt?
5.827  En modo diffractae vix tenvia signa supersunt
5.828  Pauca viae eversisque alti cernuntur acervi
5.829  Molibus; incurvo volvuntur grandia aratro
5.830  Saxa ovibusque rudis tendit sua retia pastor.
5.831  Hic modo bis quatuor

animo tibi siste sagaci
6.115  115 Luminis ingenium recolens. Dum corpore ab uno
6.116  Scilicet egressa alterius lux aurea frontem
6.117  Corporis inclinata subit, nisi forte trahenti
6.118  (Eveniet quod vix) aequa vi pollet utrumque,
6.119  Torquet iter rectoque infracta a calle recedit.
6.120  120 Ergo ubi 22 cum filis radius devenerit albens
6.121  Omnibus

habet: fusco sordescit turbidus ore
6.176  Ille quidem noctemque refert tenebrasque nigrantes
6.177  Ac demum in caecam paulatim desinit umbram.
6.178  Fors etenim lento tardus pede; luce maligna
6.179  Vix urget spectantum oculos viresque trahentes
6.180  Ante alios sentit rectoque a tramite flexus
6.181  Torquetur magis et magis omnibus unus aberrat.
6.182  Atque 27

6.261  Purus erit curvis in frontibus hinc rubor, inde
6.262  Purpureus violae nigror ac genus omne colorum
6.263  Limitibus purum in rectis. Sed lumen in isdem
6.264  Tenve locis acies vix quidquam impellet acutas.
6.265  Collectum in medio jubar et densata coibunt
6.266  Multa quidem, at varios miscentia stamina fucos.
6.267  Namque superpositi vicinis orbibus orbes
6.268  Parte sui

Phoebes vultum affunditque ruborem,
6.360  Sed tenuem. Neque enim spatii discrimina tanta
6.361  Purpureus violae poscit rubeusque cruoris,
6.362  Dum se distractus fundit color: ille rubenti
6.363  Vix addit novies ternis de partibus unam.
6.364  Ergo quid aerias tingat delata per auras
6.365  Fila magis turpique aspergat sanguine divam,
6.366  Accipe! Nunc almae lucis natura sub imis
6.367  Occultata

tantum praegrandibus apta tuborum
6.438  Molibus, ingenti distantes aetheris ignes
6.439  Augmine demittit coelo lens vitrea terrisque
6.440  Admovet adducens, cui dorsum hinc scilicet atque hinc
6.441  Vix tumeat? plana vix quidquam a fronte recedat.
6.442  Huic aliam assimilem lenti conjungere lentem
6.443  Ne pigeat planove excurrens aequore vitrum
6.444  Et frontem fronti componere: tanget in arcto

apta tuborum
6.438  Molibus, ingenti distantes aetheris ignes
6.439  Augmine demittit coelo lens vitrea terrisque
6.440  Admovet adducens, cui dorsum hinc scilicet atque hinc
6.441  Vix tumeat? plana vix quidquam a fronte recedat.
6.442  Huic aliam assimilem lenti conjungere lentem
6.443  Ne pigeat planove excurrens aequore vitrum
6.444  Et frontem fronti componere: tanget in arcto
6.445  Haec illam

et objecti per viscera corporis ibit:
6.629  Omne genus junctos miscebit uterque colores.
6.630  Ast 61 ubi trananda est tenuis lamella vicesque
6.631  Vix geminae positus seu ternae sive quaternae
6.632  Alternis referunt mutatos, altera rerum
6.633  Spectanti exurgit facies. Namque illita fuco
6.634  Quae simili, pariter per primam stamina frontem

haec etenim vicium intervalla requirunt
6.843  Perque globum obliquo tendit quae semita calle,
6.844  Est brevior, medio quam qui traducitur axis.
6.845  At contra medium globulus deducta per axem
6.846  Vix potis est violae qui languida flectere fila,
6.847  Nulla parte sui reliquos inflectere fucos
6.848  Et circum aeriis poterit dispergere campis.
6.849  Corporis hinc

et Oreadas altis
6.925  Montibus impavido secum per inane volatu
6.926  Avehit. Illae agitant choreas ac voce sonanti
6.927  Concelebrant divae laudes et carmine certant:
6.928  Ut sola edenti Phoebum vix edita matri
6.929  Adstiterit, teneris et fratrem exceperit ulnis;
6.930  Ut primis arcu sylvas agitarit ab annis
6.931  Cervorumque greges nunquam fallente sagitta
6.932  Fixerit; ut patri jam grandior

pennas
6.952  Jam volucris, rictu ursino fremit altera. At illi
6.953  Restituis formam miserata, hanc inseris astris.
6.954  Te Metabus regno pulsus, te virgo potenti
6.955  955 Praesentem auxilio sensit vix orta Camilla
6.956  Ultricemque habuit moriens: volat hasta tumentem
6.957  Trans fluvium et duro infantem sub cortice portat;
6.958  Aruntem caesa fugientem virgine telo
6.959  Assequitur Stygiasque

Quae quidem omnia sine telescopiis discernere nequaquam licet. Ad ea ex veterum mythologia alluditur. Mars in perigeo est circiter quintuplo propior Terrae quam circa apogeum, et in primo casu ita effulget, ut fere Jovem aequet, sed colore fere sanguineo; in secundo vero vix a perquam exiguis stellis discernitur. 17 Venus non apparet nisi mane ante Solem, et tum appellatur Phosphorus, vel vespere post Solem, quo tempore dicitur Hesperus. Vim luminis

quae puncta dicuntur foci, et quae in ellipsibus admodum parum compressis parum distant a centro. Et haec est prima e tribus celeberrimis legibus motuum planetarum a Keplero deprehensis. Porro ita exigua est haec orbitarum compressio, ut axis major in Mercurio, in quo ea est maxima, minorem vix superet quinquagesima sui parte, in Marte quatuor millesimis, in reliquis autem multo minus. 28 Planetae in minore distantia a Sole celerius moventur quam in majore, et motus

1761 et 1769) a binis tantummodo mortalibus, hic in Anglia Horoccio et ejus amico Crabtrio, nimirum anno 1639, die, quae ipsis stylo vetere usis erat 24 Novembris, sed iuxta receptam jam etiam hic in Anglia Romanam calendarii correctionem erat 4 Decembris. Et Crabtrius quidem adverso usus coelo vix ipsam in Sole Venerem aspexit, fere sine ullo fructu. Horoccius autem puriore aere diutius aliquanto eandem est contemplatus, verum brevi et ipse tempore, nimirum per semihoram, determinatis tribus tantummodo, et admodum proximis positionibus Veneris in Sole, cum Solis occasus brevi

in Sole observari potest ob exiguitatem diametri apparentis, de qua supra num. 8. Porro, ex quo telescopia inventa sunt, id phaenomenum huc usque bis contigit, annis nimirum 1631 et 1639. Nam telescopia inventa sunt et a Galileo in coelum directa circa annum 1610. Quem annum expressi per illud vix tempore ab illo bis ter septenos, centum numeramus et annos (nimirum 142, cum 2 x 3 x 7 sint 42). Nam hos ego versus conscripsi anno 1752 mense Octobri. De iis, quae pertinent ad hosce transitus Veneris sub Sole, plurima quidem dici possent scitu dignissima, sed ego

Galliam, Italiam, Germaniam et apud Sinas observationem instituent, habebuntur profecto densae observatorum catervae. Porro tanto observatorum numero est opus, ut, si alicubi nubes observationem turbaverint, alibi serenum sit coelum, quod ubique simul esse nubilum aut vix potest aut ne vix quidem. 15 Anno 1752* * corr. ex 1742, quo haec scripsi Octobri mense, inchoaveram tantummodo annum 42, natus 18 Maji anni 1711. Est

Germaniam et apud Sinas observationem instituent, habebuntur profecto densae observatorum catervae. Porro tanto observatorum numero est opus, ut, si alicubi nubes observationem turbaverint, alibi serenum sit coelum, quod ubique simul esse nubilum aut vix potest aut ne vix quidem. 15 Anno 1752* * corr. ex 1742, quo haec scripsi Octobri mense, inchoaveram tantummodo annum 42, natus 18 Maji anni 1711. Est autem quadragesimus

omnibus, Jupiter a tribus ipso inferioribus, Mars a duobus. Venus autem et Mercurius possunt etiam se mutuo tegere, cum et Mercurius situs in parte superiore suae orbitae possit esse remotior a Terra quam Venus sita in inferiore et jacere in directum cum ipsa. Sed haec mutuae planetarum eclipses vix unquam accidunt ob diametrum apparentem ita exiguam, ut quaevis exigua centrorum apparens distantia occursum impediat. 33 Fit jam transitus ad eclipses Lunae, quae accidunt ex

magis ab ecliptica; nimirum adhuc tantum quamproxime, quanta esset semidiameter apparens Terrae elatae ad Lunam. Id quidem ope geometriae facile perspicitur. Hic autem ejus theorematis demonstratio hoc pacto proponitur. Concipiamus Lunam spectatori posito in centro Terrae vix quidquam obtegere ex disco apparenti Solis sive apparere in ejus contactu. Si ipsa moveatur in latus in eandem plagam in coelo aeque ac spectator in Terra a centro Terrae ad marginem ipsius Terrae, adhuc illi semper appareret itidem in contactu. Revera deberet moveri ipsa aliquanto minus in

periodi apogeum Lunae non redibit accurate ad idem coeli punctum, sed ad ulterius quodpiam. Et idcirco dictum est Restituet sese atque eadem prope signa reviset, addito illo prope. Menses lunares 223 requirunt quam proxime annos Julianos 18, dies 14. Idcirco dictum est ubi ter sextus se vix evolverit annus. 41(II 73) Exposita causa et limitibus ac periodo eclipsium, hic postremo loco proponitur discrimen inter eclipses Solis ac eclipses Lunae, quod sternit viam ad

appello, designans polum nomine cardinis, licet Virgilius polum ipsum verticis nomine designarit. Est sane ipsum zenith coeli vertex respectu loci, qui sibi id punctum videt ad verticem imminens. Sed oportet aliunde nosse ex astronomicis tabulis distantiam ejusdem astri a polo, quae pro fixis vix quidquam mutatur ad sensum intra annum, pro Sole mutatur quidem plurimum. Sed ad usus nauticos habentur pro singulis diebus computatae et in tabulas redactae declinationes Solis, quarum complementa ad gradus 90 exhibent distantias a polo. Porro distantia illa a zenith

latitudine pariter determinata per methodos superius expositas invenitur positio ejus loci ignoti. Et eo pacto navis delata per procellam ad partem Oceani quamcunque, si eclipsim aliquam ibi habeat, potest nosse, ubi sit, et reliquum cursum dirigere. Haec quidem methodus vix ullius usus esse poterat ante perfectam astronomiam, cum initium et finis eclipseos notata in ephemeridibus intra dimidium etiam quadrantem eoque plus aberrarent a veris. Singula autem minuta temporis possint errorem secum trahere 15 milliariorum geographicorum in positione loci. Sed jam

Pertinent autem omnia ad eclipses Solis: quid sit lumen quoddam, quod Solem ambit in totalibus eclipsibus penitus delitescentem; cur in eclipsi totali Solis appareant stellae interdiu; cur tum non habeatur nox obscurissima, sed quoddam velut crepusculum; cur dimidio etiam Sole delitescente vix ullum detrimentum luminis sentiatur, die adhuc admodum clara, fere ut prius. 2 In invocatione innuuntur eorum phaenomenorum causae. Illud lumen circa Solem, ostendetur infra,

nisi nimia Solis luce obruerentur per diem; lumen solare reflexum ab aere circumjacentibus regionibus immitente, quibus eclipsis non est totalis, crepusculum parit in ipsa totali eclipsi. Nimia vis luminis a dimidio etiam Sole emissi ita tendit oculorum fibras, ut majore lumine vix tendantur magis. Omnes ejusmodi causae ad Phoebum pertinent, qui invocatur. 3 Phaenomena eclipseos solaris enumerantur: pallor crepuscularis, astra clariora se prodentia, exigua

cernitur, lumen apparet plenum. Quin etiam ad lucem satis vividam abunde est multo minor pars solaris disci. Hinc initium penumbrae non solet observari nec per horam nec vero semihoram ante initium immersionis in umbram, nec penumbrae finis tanto intervallo temporis post finem immersionis; vix uno quadrante ante et post pallor in Luna est satis sensibilis. 18 Fit jam hic gradus ad explicandum, cur Luna immersa in ipsam umbram Terrae habeat adhuc lumen residuum, quo

in volumine De litteraria expeditione per Pontificiam ditionem opusculo I, cap. 2. et opusculo 4. cap. 3. Bis autem eandem dimensionem coacti abrumpere, Martio ac Aprili mense, ob ingentem coeli inclementiam, quae quidem ibi eo anni tempore nunquam solet esse tanta, vix demum cum successu absolvimus mense Maio. Secundae dimensionis tempore superiores versus elucubraveram tam in ipsa vespertina commoratione in Albana urbe, in quam nos recipiebamus per noctem, quam inter equitandum, ut tempus fallerem. Et postremos quidem perfeceram

et aggestas a mari arenas dimovente possit excipere. Eo libenter profecti sumus, tum ut, si quod imminenti malo remedium se offerret, proderemus et Urbis commercio consuleremus, tum etiam, ut finitima loca et utrumque Tiberis ostium ac oram littoris et maritimarum turrium situs definiremus. Vix eo deveneramus, cum iterum imbribus assiduis confluente undique immani aquarum vi exundare amnis et alveo relicto universos circum campos obruere. Quo quidem tempore Roma iterum cymbulas vidit per Urbis compita circumcursantes (bis nimirum per eos menses intra Urbem exundavit Tibris, sed per

quidem annona non defuisset, sed miserabilis nos angebat tot inopum turba omni alimento destituta; cum quibus, quaecumque parata pro nobis fuerant, partiri erat opus. Admodum difficulter ad Portuensem urbem contra fluminis impetum per undantes campos naviculam misimus, ut panem adveheret. Sed vix ullus ibidem inventus panis, in urbe nimirum penitus diruta, intra quam vix nunc quidem viginti homines vivant. Ipse ille pistor, qui panem rusticis circumjacentibus et ipsum ostium Tiberinum incolentibus sufficit, profugerat per eos dies aere alieno gravis nec farinae quidquam nec frumenti

omni alimento destituta; cum quibus, quaecumque parata pro nobis fuerant, partiri erat opus. Admodum difficulter ad Portuensem urbem contra fluminis impetum per undantes campos naviculam misimus, ut panem adveheret. Sed vix ullus ibidem inventus panis, in urbe nimirum penitus diruta, intra quam vix nunc quidem viginti homines vivant. Ipse ille pistor, qui panem rusticis circumjacentibus et ipsum ostium Tiberinum incolentibus sufficit, profugerat per eos dies aere alieno gravis nec farinae quidquam nec frumenti reliquerat. Res erat sane commiseratione dignissima, et quae lacrymas vel

Ingravescente malo, et Tiberis tumore obfirmato, de nuncio Romam mittendo per affusos campos, neque enim contra fluminis impetum licebat ascendere, diu consultatum. Ac demum aegre inventus est, qui cymbula exigua vectus cum binis remigibus tantum adiret periculi. Qui quidem vix integro die per quinque milliaria ad proximos evasit colles, unde Romam citato cursu perrexit. Verum jam ex Urbe magistratus de nobis, de militibus, de tanta inopum turba solliciti ingentem annonae vim validiori navi impositam secundo fluvio demiserant. Quae quidem ad extremam necessitatem

15 Secunda proprietas: vices facilioris transmissus et facilioris reflexionis, ex quibus pendet tota naturalium colorum theoria, quae in communibus physicae institutionibus vel prorsus omittitur vel vix attingitur. Radius luminis, ut infra videbimus, dum progreditur, acquirit binas dispositiones contrarias, quas mutat per vices post certa intervalla, quae pro aliis coloratis filis in iisdem circumstantiis et in aliis circumstantiis pro eodem etiam colorato filo diversa

deveniat ad superficiem dirimentem duo media heterogenea et deveniat obliquus. Si enim ingrediatur per lineam perpendicularem, nulla habetur refractio, et hoc exprimitur per illud inclinata subit. Requiritur autem et illud, ut binorum illorum mediorum vis in lumen non sit prorsus eadem, quod vix eveniet in mediis heterogeneis. Ea vis, caeteris paribus, est major in mediis densioribus et itidem, caeteris paribus, major in mediis magis sulphurosis et unctuosis. Quamobrem posset e binis mediis alterum esse ita densius altero et simul ita minus sulphurosum vel unctuosum, ut vis

impedimenta. Si nimirum plures laminae vitreae bene politae conjungantur ita, ut se contingant, constituent unicam laminam pellucidam. Sed si alternae subducantur relictis alternis, pelluciditas vel erit nulla vel perquam exigua. Nam in egressu cujusvis laminae pars luminis reflectetur adeoque vix quidquam ad postremam postremae laminae superficiem deveniet. Contra vero charta madefacta et multo magis oleo perfusa acquirit perspicuitatem, cum is liquor vi agente in lumen minus differat a fibris materiae, ex qua charta constat, quam aer, qui prius aderat in ejus poris.

2.186  Ergo abit, oppositoque procul de corpore cedit.
2.187  Praeterea, hic, late quo circumfundimur, aër
2.188  Cum fluit ac vento correptus fertur oborto;
2.189  Vix tremere ac socias possunt percellere fibrae
2.190  Aëriae fibras, et agi vi scilicet illa,
2.191  Quae sonitum gignat. major vis ingruit ollis,
2.192  Major causa rapit.

fremitu majori concita massae
2.515  Aëriae pars illa tremat, quae clauditur illic.
2.516  Fortior est virtus conjuncta, atque omnia crescunt
2.517  Augmine. vix flavos cohibere in vertice crines,
2.518  Tenuia, quae Seres submittunt, flamina possunt.
2.519  Ast eadem, nectens unā si plurima jungas,
2.520  Ingentesque trahant moles,

pelagi in morem rutilam pellucida cingit,
1.1.69  Aut Martis Venerisque etiam, fluitante vel aura
1.1.70  Ipsius undantis phoebi. Verum adpulit illaec 70
1.1.71  In loca ubi sese, vix ullus rarus ad usum
1.1.72  Sufficit, ac tantum vapor indeprensus oberrat.
1.1.73  Non radios diae jam quit reflectere lucis,
1.1.74  Non roseo pulcrae titanidos ora colore

subito cernas languescere, et alas
1.1.537  Pandere demissas, ac totos intremere artus:
1.1.538  Jamque huc jamque illuc errantia lumina volvens,
1.1.539  Extremosque ciens gemitus vix ducit hiulco
1.1.540  Ore animam sensim fugientem, aurasque requirit 540
1.1.541  Nequidquam eductas. Stat circum plurima pubes,
1.1.542  Intentosque tenens oculos miratur: at

fore, qui semper maneat subtilior, aurae
1.1.568  Aemulus aetheriae. Sat enim est, si crassior ille
1.1.569  Effluat arte cavis eductus ab orbibus. Aether
1.1.570  Qui remanet, vix ipse suo cum pondere quidquam 570
1.1.571  Exiguus tenuisque addit, vel deprimit orbes
1.1.572  Subter agens, luci puroque simillimus igni.
1.1.573  Ille etiam longe metus

Praemia gens, tantique sibi decus addere facti.
1.2.282  Cujus ut inventum patuit, prius invia stagna
1.2.283  Oceani longe effusi petiere carinae,
1.2.284  Nec timuit vix audito se credere ponto 285
1.2.285  Navita: ad eoi maris hinc felicia regna,
1.2.286  Occidui hinc alias orbis conquirere partes,
1.2.287  Ignotos et itum terrarum extendere

prono ad terram cadit incita puppis
1.2.501  Pondere, praecipitique volans ut turbine fertur.
1.2.502  Ipse tibi subeat tantus, librata per auras
1.2.503  Sentiat inlapsum vix illum ut navis, et alte
1.2.504  Circumagens sese per curvos devia calles 505
1.2.505  Nubiferas sedes, lapsu fallente, relinquat.
1.2.506  Aspice quum celso conspexit ab

felicesque agros de vertice gaudet
1.2.626  Despicere. Ex oculis sed jam fugit abdita nostris
1.2.627  Ausonia, et fugiunt alpes: jam Norica retro
1.2.628  Culmina rarescunt; vix et Germania saevum
1.2.629  Ad boream conversa, aliaque apparet ab ora 630
1.2.630  Dives in ingentes Hispania didita terras.

prudens in tali tempore virtus,
1.2.694  Africa fors Latium premeret, Carthago maneret. 695
1.2.695  Quo tamen heu fugitis terrae? Vix cernere partem
1.2.696  Exiguam licuit raptim; volat incita cursu
1.2.697  Ad dextrum conversa latus jam Graecia, jamque
1.2.698  Cyclades aegaeo pariter rapiuntur ab aestu.

cedro elegantes,
2.1.12  Vincet exiguus pius libellus.
2.1.13  At nisi auxilium tui repertum
2.1.14  Illi erit decorisque nominisque,
2.1.15  Vix notus tineis araneisque,
2.1.16  Inter multa pusillus impiorum
2.1.17  Grandia illa volumina ac venena
2.1.18  Atris in tenebris

infans, olim virgoque parensque futura
2.2.36   Digna Deo; ex te una est nostra oritura salus,
2.2.37  Unaque tu generis lapsi pars integra, et una
2.2.38   Quam merito e nostro vix rear esse satu.
2.2.39  Scilicet Isacides priscum genus heroinae
2.2.40   Tantum omnes cedunt laudis honore tibi,
2.2.41  Quantum sublustri rutilantia sidera nocte

flammae vim facula igniferam,
2.4.43  Illa quidem mollita liquescit ab igne, simulque
2.4.44   Cuncta renidenti luce loca exhilarat.
2.4.45  Huic similis flesque ardesque; et jam vix capis ipsa
2.4.46   Plenam exultanti pectore laetitiam,
2.4.47  Qua socias inter gaudes jam sede recepta
2.4.48   In templi. At verso cardine jam crepuit

2.10.32   Perque juga et saltus et nemora et scopulos
2.10.33  Attonitum oblitumque lares ac tecta trahebat
2.10.34   Post sese dio vescier adloquio
2.10.35  Optantem vulgum. Vix ipsum agnoscere mater
2.10.36   Nunc potes; effusus lurida membra cruor,
2.10.37  Liventesque notae flagrorum unde undique foedant,
2.10.38   Vulneraque inflictis addita

3.4.6   Occidit heu! Mecum luget et Alexin Amores:
3.4.7  Taygeti misere jacet ille in collibus album
3.4.8  Saucius albenti femur apro, angitque parentem
3.4.9  Phyllida vix spirans. Ater per membra volutus
3.4.10  It nivea heu sanguis, languentia lumina torpent.
3.4.11  Atque rosae fugiunt labris; simul oscula blanda
3.4.12  Dispereunt, quae non

Qui strepitus! Surgunt aviaria, sepita parantur
Densa feris; illic pingitur, hic foditur.
Si fueras prima, Durazze, in origine mundi,
Vix operis poteras tum quoque habere satis.
Quando operum tibi finis erit? Natura quiescet,
Solus eris mundo tu periente faber.

69  Ingentem cursu placidus, ripamque virentem
70  Illimi tardus lambere gaudet aqua:
71  Hinc atque hinc teneras errant armenta per herbas,
72  Et Zephyri arboreas vix ciet aura comas:
73  In medio sternit late se vitreus humor,
74  Inque udis ludunt Naiades thalamis.
75  Sic vates leni fundit se carmine, mentes

219  Verborum et flores, aurique et mentibus apti
220  Concentus; philtra haec ni modo defuerint;
221  Mens quod avet, mandas quod tu mihi, dulcis amice,
222  Quod pote vix fieri, forsitan efficiam:
223  Felicemque operis, functum et mea munera pulchre
224  Fors erit ut tu aliquo captus amore legas;
225  Tuque, tuus tecum et frater

longiorem suorum decorum commemorationem non ferentis. quae mihi, multa dicere, atque, ut in libris dicandis fieri solet, liberius in omnes clarissimi viri laudes excurrere cupienti, manum quodammodo injicit, atque invitum in his paucis, quae vix attingo, consistere cogit. Utrasque ille artes ac disciplinas, tum severiores, quibus Minerva, tum hilariores, quibus Musae praeesse dicuntur, a puero adamavit; multam utrisque operam

non solam spem, atque indolem virtutis inesse video, sed multa alia praeterea, quae etiam in viris solent laudari. Josephus Abbas Claravallensis, qui annum duodevicesimum vix ingressus, in ipso aetatis flore jam caelo maturus, obiit suo magis, quam reipublicae tempore; cui praestantissimum adolescentem propter excellens ingenium, et eximiam virtutem, cum primum aetate se corroborasset, magno usui; ac praesidio

1.149  Praemia confestim, donis ego solus Achivūm
1.150  Ne caream. nam quod mihi muneris obtigit, ecce 150
1.151  Dilapsum fluit e manibus longeque recedit.
1.152  Vix ea fatus erat, paribus cum dius Achilles
1.153  It contra dictis, et magno haec pectore fatur:
1.154  Inclute rex Atride, animo qui tantus habendi
1.155  Gliscit amor? praedae non ulla

per inane. cadente
1.713  Sole, super Lemnum cecidi. excepere benigne
1.714   Sinties infractumque artus, animamque trahentem
1.715  Vix aegre tenuem. Sic fanti maxima Juno
1.716  Arrisitque, oblata manu nec pocula sprevit.
1.717  Tum dextra exorsus magno e cratere deabus,
1.718  Atque deis haustum miscebat nectar: at

2.562  Dicite nunc, Musae, caeli stellantia tecta
2.563  Quae colitis, (vobis divae nam cernere cuncta,
2.564  Cuncta audire datum est, nobis ignota, levique
2.565  Murmure vix tenuis famae demissa per aures)
2.566  Grajugenum quinam Trojana ad moenia reges,
2.567  Quique duces venere, ipsum numerare virorum
2.568  Nam quid ego coner, vel nomine dicere

3.9  Ibant, auxilium sibi mutua ferre parati.
3.10  Ut nebulam Notus offudit si montibus, ipsa 10
3.11  Nocte magis furi gratam, pecorisque magistris
3.12  Invisam; spatii vix prospicit ante viator,
3.13  Quantum unus possit lapidis pervadere jactus:
3.14  Sic pedibus subter vadentum in praelia pulvis
3.15  Tollitur, horrescitque atra caligine campus.

3.31  Et furit arreptum; non acres ille molossos,
3.32  Non metuens juvenum clamorem ac tela sequentum:
3.33  Sic, Parin ut vidit, Menelaus gaudia corde
3.34  Vix capit, atque, avidus scelerato a sanguine poenas
3.35  Sumere, desiluit curru bellator ab alto,
3.36  Atque pedes peditem contra parat obvius ire.
3.37  At Paris, ut vidit fulgentem

5.140  Siqua viam fortuna regat, de corpore telum 140
5.141  Exime. Desiluit curru Capaneïus heros:
5.142  Admovitque manum leviter, penitusque latebris
5.143  Haerentem eduxit multa vix arte sagittam.
5.144  Atque illi calido perfudit flumine sanguis
5.145  Prosiliens loricae hamos, atque aerea texta.
5.146  Tum vero ingemuitque, manusque ad sidera tendens,

5.469  Mercurio ni rem pandens ex ordine tandem
5.470  Narrasset formosa omnem Eeriboea noverca. 470
5.471  Is Martem vafro subduxit denique furto
5.472  Enectum vinclis, et vix genua aegra trahentem.
5.473  Juno etiam tulit; ingenti cum robore fretus
5.474  Amphitryoniades laeva sub parte papillae
5.475  Appetiit divam, fixitque

7.175  Uno unum pugnare: metu sed corda micabant
7.176  Omnibus; audebat nemo ferre obvia contra
7.177  Arma viro. Audaci fretus tunc ipse juventa,
7.178  Vix pubente aevo, minor omnibus, acer in arma
7.179  Prosilui, pugnamque invasi; magnaque laudem
7.180  Annuit eximiam Pallas. nam vulnere stratus, 180
7.181  Immani vir mole, immani et

7.518  Jupiter increpuit: Tene istaec, magne tridenti
7.519  Horrendo terram quatiens Neptune, timere;
7.520  Quae multo inferior manibusque, animisque deorum 520
7.521  Vix aliquis metuat? stabit tibi gloria late
7.522  Inconcussa omnes claro sub Sole per oras.
7.523  Quin age, cum patrias Danaūm gens ibit ad urbes
7.524  Pandens vela Noto, murum tu

8.480  Sueta meis nunquam non sese opponere coeptis. 480
8.481  Haec pater: illa levi vacuas pede trajicit auras,
8.482  Atque Idam fugiens alti petit ardua caeli.
8.483  Nactaque vix primo sinuosi limine Olympi
8.484  Egressas, tenuit; Jovis et mandata profatur.
8.485  Quo ruitis, divae, quae mentem insana cupido
8.486  Incitat? auxilio Argivis nunc ire deorum

9.440  Hectora. contra olim, cum Grajos inter et ipse
9.441  Pugnabam, audebat nunquam secedere muris 440
9.442  Improbus a patriis Hector, Martemque ciere
9.443  Longius, ad fagum vix Scaeae ab limine portae
9.444  Progrediens. illic me contra restitit audax
9.445  Ille semel: propius venientem, et dira frementem
9.446  Sed fugit, vitans

10.316  Ista inter Grajos loqueris. jam tempus abire:
10.317  Nox ruit, adventat propior lux, sidera caelo
10.318  Prona cadunt, geminae ternis de partibus actae
10.319  Jam sunt, vix tantum superest pars tertia noctis.
10.320  Haec fati, saevis festinant cingier armis. 320
10.321  Ancipitem Tydidae ensem fortis Thrasymedes
10.322  Donat: nanque heros clypeumque,

diffugiunt, praedam hic sibi vindicat unus:
11.592  Sic Laërtiaden dextra laevaque premebat
11.593  Martia Trojugenum pubes: at saucius heros,
11.594  Hastam aegre intentans, a se vix tristia fata
11.595  Arcebat. subito magnus cum se intulit Ajax,
11.596  Immanem et laeva gestans, turrique superbae
11.597  Assimilem clypeum, propior stetit. at pavor omnes

13.283  Diffundit jubar, et multo fulgore coruscat:
13.284  Sic heros in bella ruens fulgebat, et arma
13.285  Horrendam circum jactabant aerea lucem.
13.286  Ecce autem, egresso vix dum sua septa, minister
13.287  Meriones, bello clarus, sese obtulit ipsas
13.288  Ante fores, veniens hastam sibi sumere; visum
13.289  Idomeneus quem sic verbis compellat amicis:

15.11  Ire maris regem Neptunum. parte jacere
15.12  Ast alia dium videt Hectora; fida, sodales,
15.13  Pectora, quem circum turbata mente sedebant.
15.14  Ille autem vix ore animam ducebat anhelo
15.15  Attonitus, sensuque expers, crassumque cruorem
15.16  Ejectans: nec enim dextra perculsus inerti
15.17  Conciderat. pater hunc hominumque deūmque

dictis.
19.250  Marte viri pugnaque cito satiantur, acutum 250
19.251  Aes ubi, ceu stipulam, bellantum corpora fudit
19.252  Strata solo numero ingenti: vix pauca supersunt
19.253  Fato erepta, velut quae fertur in horrea messis;
19.254  Depressam inclinat lancem cum Jupiter altus,
19.255  Bella suo genitor qui tristia numine torquet.

mihi puerum Scyro deducere, et olli
19.384  Remque meam monstrare, et servos, celsaque tecta.
19.385  Namque reor Peleum vitali aut lumine cassum,
19.386  Aut vitae jam posse ullo vix munere fungi,
19.387  Defessumque gravi senio, pressumque dolore
19.388  Assiduo, tristem infelix dum prospicit horam,
19.389  Me leto exstinctum in Phrygiis quae nunciet oris.

haud dubitas Troum defendere gentem.
21.513  Haec ait, atque oculos avertit diva nitentes.
21.514  Ast illum Jove nata Venus dextraque prehensum
21.515  Erexit, duxitque manu, vix mente recepta,
21.516  Immanes gemitus rumpentem pectore ab imo.
21.517  Quam simulac vidit Juno, dea candida, tali,
21.518  Haud mora, compellans affatur voce Minervam.

Bibliographia locorum inventorum

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1772], Epigrammata, versio electronica (), 82 versus, 539 verborum, Ed. Giuseppe Gelcich [genre: poesis - epigramma] [word count] [boskovicrdsld].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Ad Balthassarem Odescalchium elegia (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 268 versus, verborum 2176, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - elegia; paratextus] [word count] [kunicriliaselegia].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report