Your search found 1842 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1701-1800:

nec mentis pandere sensa meae.
9.328.5  Aspera ego nec digna metu, nec digna dolore
9.328.6   Esse reor; nam cur aut metuam, aut doleam,
9.328.7  Instare, aut fieri, quo dempto, vix licet hercle
9.328.8   Forti, quo nil est pulchrius, esse viro. 329. [326.] De Minerva in distribuendis officiis.
9.329.1  Bina

sinu amplectens tepido fovet, excitat ignem
348  Illa foco, molli celerans pede tertia currit
349  In thalamum magnoque vocat clamore parentem.
350  Languidulum gelidoque animam vix ore trahentem 350
351  Affusae studio circum mulcentque foventque,
352  Amplexaeque tenent multa et dant oscula: plorat
353  Ille tamen, moestum subeunt nec gaudia pectus.

2.5  In votis fuerat, paulo post nec placeat, nec
2.6  Sit carum? Noti quondam ignotique putabant
2.7  Urbis amatorem te scilicet, atque videbant
2.8  Sera vix aestate Umblam contendere, quo te
2.9  Deliciisque, locoque inamaena haud villa vocabat.
2.10  Spernabas Zephiros, fontes et Arionis; urbem
2.11  Servabas: contra nunc te divellier

2.19  Quacum dulce queas vel longum degere tempus;)
2.20  Seu curae traherent aliae, tu rebus omissis
2.21  Omnibus ad ludos currebas, quos bene sanus
2.22  Vix amet extrema spectare a plebe popellus.
2.23  En venit optato referens cum foenore navis
2.24  Aera tibi, scitare aliquid; post aptius, inquis,
2.25  Tempus erit, nocturna vocant nunc

4.73  Ut redeat. Rerum totus pervertitur ordo,
4.74  Et pretium: non ulla auri sat copia, certant
4.75  Usuris fructus, impensae censibus amplae,
4.76  Vix vitam, ut tolerare queas, licet annua foetus
4.77  Large terra ferat, licet ipsa industria lucrum
4.78  Nautica deportet convectis undique nummis:
4.79  Unde hoc? Nulla magistratus

studiis laxare voles. An credis in arcem
5.79  Palladiam ascendisse, quod ipso a limine clausas
5.80  Intus opes vidisse datum tibi? Longius abstas
5.81  Quo propius te accesse putas: vix semita aperta
5.82  Prima tibi doctrinae, et jam ceu fine potitus
5.83  Cessabis; nec tu per amoeni culmina Pindi
5.84  Pieridum immixtus thyaso sitientia labra

13.50  Et pallens matrona stupet, tacitaeque puellae
13.51  Suspirant, intusque ignotis aestibus ardent.
13.52  Nuper Parthenopen lustravit Fulvius, arces
13.53  Romuleas Flaccus; vix illi nota Vesaevi
13.54  Ora flagrans, vix nota isti Capitolia, et arces,
13.55  Flavia ubi surgit moles. Quid vidit uterque,
13.56  Quid didicit? Risum teneas tranquillus, et audi

13.51  Suspirant, intusque ignotis aestibus ardent.
13.52  Nuper Parthenopen lustravit Fulvius, arces
13.53  Romuleas Flaccus; vix illi nota Vesaevi
13.54  Ora flagrans, vix nota isti Capitolia, et arces,
13.55  Flavia ubi surgit moles. Quid vidit uterque,
13.56  Quid didicit? Risum teneas tranquillus, et audi
13.57  Si possis. Cura huc omnis, studiumque

ab invitis flectum ducebat ocellis;
13.108  Non ullae illecebrae, non ulla abrupta cupido.
13.109  Invidiae stimulis hominum pars magna; maligno
13.110  Pars animo trahitur; vix possis credere amico,
13.111  Vix ipsi consanguineo, culpetne, probetne,
13.112  Consilium capias quodcumque? Negotia curant
13.113  Multo aliena suis melius plerique, videntur

13.108  Non ullae illecebrae, non ulla abrupta cupido.
13.109  Invidiae stimulis hominum pars magna; maligno
13.110  Pars animo trahitur; vix possis credere amico,
13.111  Vix ipsi consanguineo, culpetne, probetne,
13.112  Consilium capias quodcumque? Negotia curant
13.113  Multo aliena suis melius plerique, videntur
13.114  Esse et fautores, quo dictis valdius

usus
14.52  Urbani: totus fio diversus ab illo,
14.53  Qui soleo tecum jucundas ducere luces,
14.54  Non tibi despectus, non ultimus inter amicos,
14.55  Vix ipsum me ipse agnosco: tam vita priori
14.56  Discrepat a vita. Sive autem insania dici,
14.57  Seu mage naturae quidam mutabilis error
14.58  Id velit, Anticyra certe helleboroque

leporis, quid refert, aerene? An igne
14.131  Et plumbo? Esse tuum quod emas, jura omnia clamant.
14.132  Vin' mecum posito contendere pignore, uter sit
14.133  Dexterior? Tales vix fudit gutture voces,
14.134  Exiliit rostratus hypops. Telum ipse oculosque
14.135  Figit in adversum sperans demittere coelo,
14.136  Exploditque tubum nequidquam. Ast aemulus acer

15.88  Sunt jura, aeternum quin sit pallere necesse
15.89  Grammaticas inter tricas et inania monstra.
15.90  Si qua amissa Charis, facilis jactura leporum
15.91  Et venerum, quas nunc vix sentiat unus et alter,
15.92  Heu miserum trivere diu qui talibus aevum
15.93  Deliciis, Flaccum soliti et cantare Maronem,
15.94  Pascere non solidae doctrinae pectus amore.

in sua Minerva memorabile illud brochure, quod de Potemkin prodiit, per frusta edat. Ego non dubito quod brochure illud etiam secus haberi possit, si adsit homo qui illud perquirere et constituere sciat. Cum tu habeas eiusmodi hominem, brochure autem illud vix aliquod grossos constare possit, oro te, praesta mihi hanc amicitiam et illud pro me constitue; aveo enim vehementer illud habere, cum sit pendant ad 8,30 post pendant ad delevit auctor illum

pace iam plures etiam alii credibiles nuntios acceperunt. Immo iam condiciones eius sparguntur. Ego tamen non possum id combinare cum continua et severa transportandi in Italiam frumenti adursione. Ut benignae menti satisfiat, comitatus meus vires suas adeo intendit quod vix decem vecturae in toto comitatu domi remanserint, ita quod ipsum hospitalis laborem ea de causa abrumpere debuerim. Cum eaedem vecturae plane usque Segniam et respective Bucari prodere debeant, atterentur certo vires contribuentium, quia plus expendent quam defixa pro singulo

instantiam Millossii per suos canales secundavit, id quod auget spem meam de optato successu. Ego illum necdum vidi quia per hoc tempus urbem non intravi. Promisit ille quidem quod, ut primum laborem terminaverit, ad me excurrere velit, sed hunc ille usque 14-tam huius vix concludet; ego autem illa die Zagrabiam intrabo quia pro 17-ma congregationem praefixi. Quae de tuis hominibus incaptivatis scribis, mihi hactenus non constabant. Ego nec tuo, nec ullius alterius iuris gladii privilegio cupio derogare cum illud in lege

nunquam offendi, spero proinde quod id omnino facturus sit. Utprimum de tota re certi quid compereris, quaeso te, significa mihi et eripe me his incerti status angustiis. De elaboratione punctorum debeo cum rubore agnoscere quod datam fidem explere non potuerim. Vix enim opus aggressus eram cum me febris corripuit et per tres ferme hebdomadas tenuit. Post octo dies passus sum recidivam, a qua non nisi ante paucos dies liberatus sum. Nunc autem video serotinum iam laborem futurum. Denique senectus ipsa est morbus. Nunquam amplius

101  Forchettam assidue et trinciando in fercula Carnes,
102  Hoc etiam poteris, modo spalanchetur in altum
103  Bocca tibi nec sit poenosum agitare ganascias.
104  Nam tibi sic promptè bocconum copia servit,
105  Ut vix ingoles unum, stet pendulus alter
106  Poscat et obscuro sepeliri in carcere panzae.
107  Vina ministrantur per se tantumque liquiris
108  Funditur in tazzas, quantum sitis ipsa domandat.
109  At quae vina tuae donasti,

1  Putnizi stanovaa zadosta imaju,
2  Nu mallo tuj nova prjateglja stjezaju.
1  „ In tectum e tecto properat peregrinus; amicum,
2  Vix aliquem properans invenit ille novum.
1  Cjovjek ki od sebe necini spomene,
2  Kako hoch' od tebe, dase kad

scopulus.
Insula Lacromae parva objicit, atque minores
Non longe hinc gemini scopuli, et distantior alter,
Cujus forma humilis pelagi vix eminet undis.
Hi licet hoc jaceant tractu, non omnia eunti
Tuta tamen, nam non positos uno ordine cernis,
Nec bene defendant, subitò siqua orta procella
Lintrem illo deprendat in aequore, quod patet

nam erecta Deae stat forma, tenetque
Hinc velum laeva sinuosum, advolvitur ipsi
Quod pedibus tenus, exporrecta sustinet illinc
In dextra pateram: verùm illi cum caput absit,
Quae Dea pilentum regat id, vix Pythia dicat,
Noscere cui tantum dat certus Apollo futura,
Fatidico quoties afflavit numine pectus:
Tum defossa illic civis quae nuper in horto est,
Visa pavimenti mihi pars est sectilis, aevi

Italicè appellabat barche della redenzione.
Est quoque qui muli committens plurima dorso
Urbem adit: (id multi possent) nam copia abundat
Tanta loco, ut vix ulla domus privetur, et octo
Quidam habeant, pluresque etiam genus hocce animantum
Utile servitio agresti; via longior at quod
Terrestris, graviorque, maris quae prona secuntur.
Vitae autem interdum

Snjesgniza videlicet, quia snjegh nivem latine sonat.
A nive nomen habet, quae hiberno tempore semper
Multa tegit, se se et vix vere resolvit adulto.
Magna suo utilitas hinc urbi tempore, namque
Servandae plures glaciei publica cellas
Sub terra effodit cura, ut cum Sirius ardens
Urit agros, fauces gelidus refrigeret humor.

Huc tu si ex alto prospectans vertice saxi
Lumina circumagas, cum centum aut bobus aratur,
Aut cum mille manus sulcis genitalia spargunt
Semina, vel vites incurva falce putantur,
Vix quidquam obtutu possis tibi gratius illo
Fingere: fors aliquid mihi pulcrius obtigit, horis
Illuc nam vectus Septembribus e specula alta
Collis Vighnaei in subjectam ut lumina vallem

venientis vendere merces
Si gentis Morlachae oritur quis forte tumultus.
Hoc genus et forte est, illisque animosius, ima
In montis qui parte habitant, sed durior illis
Et victus, nam saxa inter vix ponere vites
Exiguas licet, et caules, ubi gleba relinquit
Quid spatii; gregibus dites tamen, herbiferique
Pabula suppeditant montes satis apta, nec illic
Serius enato pote quidquam gratius haedo

Me refici, nam temperie sic esse salubri
Hunc voluit natura locum, ut non Tiburis illi,
Campanique queat caelum certare Venafri.
Sic uber terrae ingenium, tantoque refertus
Ipse locus populo agricolûm, ut vix ulla videri
Gleba queat, quae culturam desideret, horto
Ingenti assimilis, quem circumquaque supini
Instar murorum colles cinxere corona.
Omnigenas hinc ruris opes vectare canistris

supini
Instar murorum colles cinxere corona.
Omnigenas hinc ruris opes vectare canistris
Matribus admixtas primo cum sole puellas
Quottidie, et pandi dorso spectamus aselli.
Vix posuere solo, viridans olus hîc tibi pascit
Lumina, candidiorque illic nive copia lactis;
Pruna alibi rugosa vides flavescere, in omnem
Dum partem ambrosium late jactantia odorem
Poma rubent: sed prima albo

Lumina, candidiorque illic nive copia lactis;
Pruna alibi rugosa vides flavescere, in omnem
Dum partem ambrosium late jactantia odorem
Poma rubent: sed prima albo me judice pomo
Gloria sit, vix Alcinoo Phaeacia tellus
Tale dabat biferis, quos ipse colebat, in hortis:
Urbs fervet, tollitque sibi quod cuique libido.
Fertilitas haec tanta soli repetenda videtur
Hinc mihi, quod terram conclusae

Nectare Lenaeo ditat. Pede rusticus uvas
Ut pressit, tenuitque brevi lacus, ecce rudentes
Pellibus innumeros hircinis fervida musta
Ferre vides, plenoque viam intercludere tergo
Adversis: vix Arcadici reor herbida plures
Nutriri per prata soli, grex tantus abundat.
Mane novo hos lignis onerant venalibus ora
Deserta in Thracum sectis, aliosque vehendis
Materiis cum lucro adhibent, ubi tecta per

vocabantur Gradaz, Spillan etc. quae omnia parvi momenti.
Plura stetisse locis, quorum vestigia restant
Vix modo. Praecipuum vocitabant nomine Burnum,
Praesulis et fuerat sedes hîc tempore longo
Post urbis priscae excidium, quò, ut tutius esset,
Relliquiae populi se se infelicis agebant.

Vicinis urbi e pagis, quos signifer alter
Primo illi assimilis ducit) nullo ordine, nulla
Militiae, quamvis res ludicra, lege sequuntur,
Queis vix in triplici mirum semel ignea gyro
Si tormenta crepent, turpem spectante Senatu
Gentis avaritiem, atque ipso ridente popello.
Tum juvat horum aliquos vinosam intrare tabernam,
Dum fora circumeunt alii,

Panditur insignis portus, quo tuta carinis
Est statio, et placido subsidunt aequora fluctu,
Cum notus Hadriacum miscet mare, nec sinit aut hac,
Aut illac ratibus procedere. Turbida verùm
Vix ubi composuit melior freta, velivolae uno
Egressa puppes hinc tempore conspiciuntur
Credere se pelago, et cursus iterare relictos.
Hic austro objectus locus est, gaudetque salubri
Temperie, quamquam juga

Lina sub aequoreas mittit non vana lacunas.
Quinquaginta focis colitur rus omne sub ipsum
Littus penè sitis, tantum Vaerbiza recessit
Eoum in solem vergens, vix nomine digna.
Ornant tecta locum quoque civica, laetaque multis
Est facies, atque ampla patent, nam condita avorum
Temporibus, proprias cum puppes pagus habebat
Hic quoque, opesque mari referebat navita ab

VII.
Occasum versus post Malphum pulcra videri
Intratur vallis: nomen nux plurima patrum
Consita temporibus fecit, nunc nomen inane.
Nam vix quod pueris ludendo sit satis, agro
Nascitur, at quoties bene reddidit annus, olivi
Inveniat ter mille cados mercator emendos,
Cannosamque petens, Barsecinemque propinquam

sui tenuem gregis hanc invisere partem,
Corpore quamquam esset tunc aegrior, accieratque
Qui sibi suppetias obeundo in munere ferrent.
Nos pedites, morbus cui regius, ille caballo
Invehitur. Titan radios vix spargere terris
Coeperat, et multo advectos nos incola sacri
Aeris suscepit sonitu. Post sacra peracta
Auribus ad multam commissa fidelibus horam
Secreta excipimus, sacra et dape pascimus omnes.

Cum duplex, riguae quae margine consita ripa est,
Surgeret immanis platanus, quae grandior imum
Metiri ad truncum nos quidam incesserat ardor.
Ut quini circum ductis hinc inde lacertis
Sepsimus amplexi, vix suffecere obeundae viginti mensurae Rhacusanae cubitos trunci circumferentiam habere deprehendimus, videlicet ulnas quinque mensurae Italicae, vulgo Canne.

versus ultimo loco natum Petrum nomine adolescentem aegra valetudine affectum.... apud hospitem ducem Ivegliam reliquit. Et paulo post. Sed ad Principem Trapezuntis supramemoratum redeamus. Tribus vix elapsis mensibus renuntiatum nobis fuit, hunc misere in Lugdunensi sinu periisse una cum submersis 7. Cataphractis navibus, totaque caterva supra duo millia militumque, nautarumque, 30. vix superstitibus miraculo evasis, quorum aliqui hoc nuntium nostram ad regionem non

Trapezuntis supramemoratum redeamus. Tribus vix elapsis mensibus renuntiatum nobis fuit, hunc misere in Lugdunensi sinu periisse una cum submersis 7. Cataphractis navibus, totaque caterva supra duo millia militumque, nautarumque, 30. vix superstitibus miraculo evasis, quorum aliqui hoc nuntium nostram ad regionem non sine maximo audientium dolore, foemineoque ululatu, deplorantibus singulatim omnibus amicis amissum virum, parentem, filium, germanum. Unde Petrus ultimogenitus.... miserando casu

ad pyrii strepitus in collibus Echo.
Mos etiam dulces tunc est agitare choreas
Fistulae ad agrestis sonitum, cantusque ciere;
Laetitiaeque dator reduces comitatur in urbem
Bacchus, agente ratem sanae vix remige mentis.
Hîc quoddam propriumque loci, multosque sapore
Quod grato delectat, ab ovis, caseolisque,
Queis lac accedit commixtum melle, placentae Illyrice

amorque laboris
Imminui. Quid enim videas modo? Ludere talis,
Fumificaeque dies haustu consumere frondis,
Vina haurire, lyraque insulsos edere cantus:
Cura viros haec vana tenet, vix caetera curant.
Foemina plus illis certe valet, et nisi terram
Haec foederet rastris olus insertura, gregique
Lac premeret, neretque domi sua pensa, nec unctos
Illi ederent caules, tegerent neque vestibus

INFELICISSIMAE.
DEF. ANN. XXX.
PAELCASSIANV
MARITVS.
CONIVGI PI
ENTISSIME. POS.

Vix dubitare sinit, quo vir flet funera raptae
Conjugis, heu! Sexti sibi raptae in tempore lustri.
Hunc ego Sorgiadae suasi hinc ut tolleret, olim
Ne rudis agricolae saevo confrigeret ictu

Jam nunc visitur esse, futurum at grandius olim:
Et licet illa seges nunc longe ditior, ante
Quam fuit, externumque etiam sal multa quotannis
Hîc ratis exoneret, vix sufficit, advenientum
Otmanidum e terris vis tanta accedit equorum.
Patricio incumbit vendendi cura, tribusque
Demandata viris cura altera, ut omnia, ad illam
Quae rem pertineant, expendant

illa
Navis obit maria experiens de gente magister,
Tum nautae innumeri, quorum non unus ob omni
Puppe Rhacusana, externisque adducitur, arte
Quippe valent multumque illa, a teneris secuti
Vix aliam noscunt: pauci, quibus arcta supellex,
Addicuntur agro. Sed, quod mireris, olusque
Ipsa suis serit hîc manibus, nudoque rubentes,
Despumante mero, pede foemina comprimit uvas:
Multaque praeterea,

Ingenia: ex illo vastis haud una locorum
Quae gaudet spatiis, populisque illustribus aucta
Insula detrahitur numero, discrimine nullo
Exiguae quaecumque mihi: commercia namque
Cum reliquis vix ulla solent conjungere terris,
Unde referre domum doctrinae splendida possent
Lumina, paulatimque animos mollire colendo:
Tales Aegei maris olim, Graecia donec
Floruit, inque omni

Protinus agnoscas: stupidum sic illa, et agreste
Quiddam affert, primo ad risus ut provocet omnes
Aspectu, vinique eadem fucata colore est.
Nec mirum, quippe infanti matercula quaevis
Vix nato digitis primoribus ingerit ori
Bacchaei guttas niveo cum lacte liquoris.
Rufo etiam, cui rara fides, plerumque capillo
Esse solent, glaucisque oculis, ac fronte petulca.

qui nescio quale
Illyrico evulgavit opus sermone, moramque
Quod traheret Romae, Romano murice tectum
Pejerat unusquisque horum, rostro illud, et ungui
Propugnans, licet ille foret vix cognitus Urbi.
At magnum fecit, quod maternis quoque verbis
Haec scripsit, monstrare aliis iter ausus apertum.
Verùm hac nemo tenus sua post vestigia gressum
Intulit hac e classe virùm, queis cura

Pars multa, in valli speciem praecingitur; at nec
Appulsus etiam lenes, accliviaque absunt
Littora. Rarescit numero, nam dena colentis
Pascere quae populi satis aptè millia posset,
Vix mille agricolis vicos in quinque reductis
Incolitur: reliquis Coritea nomine dictus,
Et Babinopole praestant. Praetoria surgit
Hîc domus, accedunt, cum lis insurgit, agrestes,

veteris monumenta sequentes.
Quod Melitae Illyricae scriptoribus insula priscis
Nota foret (plures meminerunt quippe) negatum
Haud ulli; quidam addubitant, habuisset an umquam
Hic urbem locus; ipse autem vix posse vocari
In dubium reor. At quonam vel tempore structa
Haec fuerit, vel quo subversa, remota vetustas
Scire vetat: tantum superest (vestigia quamquam
Nulla manent) urbis nomen, quo tempus in omne

Quamquam pro merito haud sperem, describere coner.
Insula in occasum quà desinit, est sinus ingens
Aequoris, in longum se extendens tramite multo:
Angusti huc ducunt aditus, cymbaeque minores
Vix etiam penetrare queunt, quin objice saxi
Has quoque a ingressu facilis prohibere potestas.
Dixeris hunc naturam oculis voluisse profanis
Consultò celare locum: sinus incipit ergo
Ille perangustis

Res proprio coepit jucundior esse, soloque
Non tantum robusta virorum corpora, se se
Foeminae at ipsae etiam tunc addixere colendo.
Veste harum nil simplicius, quae crassa, rudisque
Crus media vix parte tegit, manibusque quod ipsae
Ducunt, caprino texta haec e vellere: nullum
Corporis illae inhiant cultum, similesque Sabinis
Matribus ad duros callum obduxere labores,
Queis pariter parvam cogunt

aptus navigiis.
Celsae ubi stant turres, terror praedonibus olim,
Nunc tantum ornamenta loco. Leni imus ad aedes
Ascensu, nec longè aberant; coenatur, eoque
Dormitum. Vix membra thoro resupina locabam,
Cum quoddam agrestum genus exululare ferarum Haec animalia Historiae Naturalis scriptores communiter vocant il Giacale.

Ipse, licet species alia est, nec rite canino
Adscribenda venit generi; plus carne, minusque
Fruge alitur, noctuque vagans sibi pabula quaerit,
Atque ululat, sacri sonitum simul audiit aeris.
Vix ubi lux exorta, ferens è limine gressum
Spectabam apricos colles, campumque jacentem,
Quo gravida profert Evan de vite racemos,
Non ita laetus, ceu quondam, nam jugera terrae
Plurima olivetis dudum cessisse

est,
Quidam qui se se per longas ordine stirpes
Ad se deductas affinem ostenderat esse
Illius, cui structa, viri, hanc divendere vellet
Ut Commune sibi obtinuit: vix emerat, ecce
Diruit, exaequatque solo. Furor istane suasit?
Haud verò: id sapiens fecit, nam vendita lucrum
Allatura sibi saxa haud mediocre putabat,
Sic quod nec Pauli

Vana forem, cum nec fossis praecingerer altis,
Moenia nec tegerent, nec pernox invigilaret
Armati custodia militis. Hinc ego sensim
Crescere, postque aliquot clarae urbis saecula vultum
Prodere vix tandem potui, haud obnoxia gentis
Externae sceptro, propriis sed legibus utens.
Quod mihi per duros est partum nempe labores,
Nam vicinorum toties tentata duello

Subdolus attulerit, Lilla loquuta mihi est:
E fragili vitro constans mihi tota videbar;
Constantes saxo rebar adesse viros.
Diffringi metuens nolebam tangere quemquam;
Nunc quoque vix tanto libera vivo metu. (62)
Subridens retuli: vigilem Di talia cogant
Credere te, cupias ut procul esse viris.

talia vulgus,
Et toto attonitum pectore suspiciat.
Credo equidem, saeclis obliviscentibus, aetas
Romani extremas conteret imperii
Relliquias, quarum cineres et nomen inane
Impigra vix poterit noscere posteritas:
Sed quae compertas vitam excoluere per artes,
Et procul obscoenam barbariem expulerunt,
Qua foede horrebant homines, cum more ferarum
Squallentes crassa corporis illuvie

corona,
Exsiliit, matri et rettulit Idaliae,
Diae virgineum formae decus atque lepores
Amplius haud foedae damna timere luis.
Navifrago veluti cum sospes ab aequore nauta
Exhalanti vix ore trahens animam
Dum manibus prensat scopulos, et litus amicum
Arripit, horrisonum respicit Oceanum,
Et ceu dura silex riget atque immobilis haeret;
Sic postquam Eumenidum maxima, quae soboli

Sic postquam Eumenidum maxima, quae soboli
Humanae tantam cladem tantosque labores
Intulerat, certo vulnere procubuit,
Ingenti natura parens perculsa stupore est,
Totque levata malis credere vix potuit
Advenisse diem, Jennero quae auspice, leti
Innumeras tandem clauderet una vias.
Relligio invento plausit. Fanaticus error
Et peste et saeva saevior Eumenide
Immundo tenuit

Stultitia incubuit domitum bacchata per orbem,
Pinguiaque ignavo diffudit regna veterno.
Hinc incerta animis vertigo, nullus honesti
Sensus, nec pravi, atque acies lentissima mentis,
Ut vix judicio dicas distare ferino.« Hac ille peculiari stultitiae et levitatis nota aequales suos prae reliquis deformari affirmabat, neque eos ferro aut igne ad bonam frugem revocari posse, sed risu, atque contemptu.

1.1.27  Pinguiaque ignavo diffudit regna veterno.
1.1.28  Hinc incerta animis vertigo, nullus honesti
1.1.29  Sensus, nec pravi, atque acies lentissima mentis,
1.1.30  Ut vix judicio dicas distare ferino.
1.1.31  Quod si stultitia errat non sanabile vulgus,
1.1.32  Tanto tene putas errori posse mederi,
1.1.33  Si gravia incessas scelerum probrosaque

et stomachum moveam bilemque legenti?
1.1.87  Quid, quod et haec altis animo radicibus haeret
1.1.88  Dira filix, satyris et desperanda Poetis,
1.1.89  Neu ferro, sed vix igni cessura? Minores
1.1.90  Decertemus, age, e multis evellere spinas
1.1.91  Paulatim, tortis quae non ita plexibus haerent,
1.1.92  Vellentisque manum facile, digitosque

Torqueat, aut natae timeat matrona pudicae.
1.1.112  Sed color urbanus Satyrae inducetur honestae,
1.1.113  Si parvis vitiis porro, et mediocribus illis,
1.1.114  Quorum vix pudeat quemquam, pigeatve parumper,
1.1.115  Adspersisse salem, Momo adspirante, licebit.
1.1.116  Quis vetat interea ridendo dicere verum,
1.1.117  Et quantum potero fungi vice

tempore lectam
1.2.242  Molem librorum ingentem, scriptasque ad amantem
1.2.243  Ridicule, missasque tabellas, atque loquendi
1.2.244  Tortile nodosumque genus, quod psittacus aut vix
1.2.245  Reddere pica queat, vestros imitata lepores:
1.2.246   Adde vitro inclusas lacrymas, et inutile pondus
1.2.247  Sortitas nugas non sani incommoda saecli.

1.2.256   Rustice, vicisses, risum si forte movere
1.2.257  Scisses: nunc tua te solum sapientia servat,
1.2.258  Non allis prodesse potest. Nos ipse Menippus
1.2.259  Vix servet, Grajos inter salsissimus auctor
1.2.260  Ridendi, et prisci facile urbanissimus aevi.
1.2.261  Qui si vidisset fanda haec infandaque, prorsus
1.2.262  Enerves animos

minimum est, inquit; nam res de Caesare magnas
1.3.21  Attulerunt: magnas de Gallis, deque Britannis.
1.3.22  Horrida bella mari: terra horrida bella geruntur.
1.3.23   Vix ea fatus erat, cum sede Ligarius alta
1.3.24  Composuitque togam manibus, vestemque reduxit
1.3.25  Dicturus, dictisque exordia quaerit ab ovo.

Consilia alta, regunt queis pacem, et bella ministrant.
1.3.76  haec populo paucis vulgaverat assibus emta,
1.3.77  Fata orbis terrae! Vento nunc rapta feruntur!
1.3.78  Vix discurrentes pueri, et sub scamna ruentes
1.3.79  Collegisse queunt, et hianti reddere Cottae.
1.3.80  Ille, ubi collegit sese, sic ore profatur:
1.3.81  Hanc testor cladem, mihi

1.3.100  Ipsaque victorem fregit victoria Pyrrhum.
1.3.101  Sunt animi, et vires, et Mars est acer utrisque.
1.3.102  Alea proposita est: nil miror, quod cadat. Atqui
1.3.103  Vix dubitem fictis Gallum nos ludere larvis:
1.3.104  Nec tam difficiles aditus discrimine tanto
1.3.105  Quaerere remigio fretum, Oceanoque quieto.
1.3.106  Talibus exarsit dictis

SATYRA IV. PEREGRINANTES
1.4.1  Haec quoque stultitiae accessit pars magna recenti,
1.4.2  Maecenas, longo et radices egit ab usu,
1.4.3  Imberbes pueri quod vix custode remoto
1.4.4  Trans mare mittuntur, multasque jubentur adire
1.4.5  Gentes, et peregre multas errare per urbes.
1.4.6  Nempe ubi vix Sophiae, atque opera est navata

1.4.3  Imberbes pueri quod vix custode remoto
1.4.4  Trans mare mittuntur, multasque jubentur adire
1.4.5  Gentes, et peregre multas errare per urbes.
1.4.6  Nempe ubi vix Sophiae, atque opera est navata Mathesi,
1.4.7  Lineolaeque omnes, numerique, et calculi, et omnis
1.4.8  Formula ubi aequandi percursa est, atque ubi abunde
1.4.9  Barbara

1.4.82  Quale manu resonant tironum exercita plectra
1.4.83  Nocturnique gemunt feles per tecta domorum.
1.4.84  Curta toga est etiam: summo toga poplite nodos
1.4.85  Vix aequat, femorisque decus juvenile recludit.
1.4.86  Pro tunica incipiunt longae ipso a pectore bracae
1.4.87  Demissae ad suram, talos et ad usque reductae.
1.4.88  In bracis

Nam neque Melpomene tragicis lacrymosa querelis,
1.4.118  Nec potis est ullo tetigisse Thalia lepore
1.4.119  Arcadici juvenis mentem, et Baetica corda.
1.4.120  Impuri vix mente sales mansere reposti,
1.4.121  Scurrilesque joci, et Davo dicteria digna,
1.4.122  Callidus in scena quae fudit servulus actor,
1.4.123  Ridiculus varium tunicae illevisse

1.4.156  Magna exspectanti similis jubet, ocyus illa
1.4.157  Ut patinae tollat majoris operculum, et intus
1.4.158  Servatas epulas in primis gnava ministret.
1.4.159  Vix patinae admovit digitos, vesica suilla
1.4.160  Evolat in caelum subito, et laquearia tangit.
1.4.161  Et nunc descriptos huc illuc fertur in orbes,
1.4.162  Pendula nunc medio

deliciis. Si quis tibi rusticus hospes
1.9.121  Uncto pavonem apponat, rhombumve catino,
1.9.122  Suaves res certe, fugias, vescique recuses.
1.9.123  Cum toleras haec, vix olidis quae scorta popinis
1.9.124  Ferre velint, dicas urbane te recreari?
1.9.125  Nimirum redoles ventre urbem, at mente merum rus.
1.9.126   Auriculas sed enim exercet tibi

rerum prima fuerant ab origine, quando
1.9.158  Prima ferunt plaustris vexisse poemata Thespin.
1.9.159  Urbanae nimium hae sunt res, homini et mediocri
1.9.160  Ut sum ego, vix aptae. Sapit hic Capitolia squalor!
1.9.161   Prodiit in scenam tamdem histrio. Roscius alter,
1.9.162  Aut Aesopus: mira homini vox, actio mira est.
1.9.163  Plaudite: at in

ubi lardo tuceta salarius uncto,
1.9.209  Prodiit in scenam, atque repente est histrio factus,
1.9.210  Audax Romano plausus meruisse theatro,
1.9.211  Quatuor in Circo vix dignus jungere tigna,
1.9.212  Fabellas narrare, aut Codro evellere dentes.
1.9.213  Unde, Neaera, venis? flavam unde Cytherida habemus?
1.9.214  Unde incompositos das motus, et

1.12.47  Cum videre dies, totasque incumbere noctes
1.12.48  Millia tot capitum, miseroque parare labore
1.12.49  Quae congesta carent usu, vel parte lucelli
1.12.50  Vix operam pensent, ut emit cum Pollio libros,
1.12.51  Longinus senior primo cum flore puellam
1.12.52  Deperit, ignavorum aut ignavissimus unus

Egregio satrapae quia magni Regis amictu
1.12.93  Gaudent, et Tyriam capiti imposuere tiaram.
1.12.94  Affectat Susas, portentaque regia Marcus
1.12.95  Dama crepat, cui vix primum tria nomina praetor
1.12.96  Addidit in titulos hodie, signumque Quiritis.
1.12.97  Proposito cecidere, ubi quisquam agnovit eos, qui
1.12.98  Larvati percurrunt

1.12.196  Adde negotia curantes aliena, serunt qui et
1.12.197  Excipiunt rumores: his adde ardeliones,
1.12.198  Adde procos vetularum, et cetera multa, quibus vix
1.12.199  Garrula sufficiat dicendis Laelia. Porro
1.12.200  Invenies insanorum tot millia ubique
1.12.201  In vita circa latus, et circa caput, ut cui

Dea noxia. Tum laquearibus altis
1.15.295  Plurima de sectis extemplo fistula cannis
1.15.296  Efflat spumifero sapone per aera bullas,
1.15.297  Quas pueri facuit ludentes. Vix volitare
1.15.298  Conscripti videre patres, variosque colores
1.15.299  Adverso pulcre bullas inducere sole,
1.15.300  Illico consulibus terga, et vertere tribunis,

unde, aut quomodo novi.
1.15.387  Visa tibi narro: memori tu pectore serva. SATYRA XVII. ACADEMIA
1.16.1   Vix ego crediderim micam salis omnibus esse
1.16.2  Nugis, quas tanto verborum turbine primi
1.16.3  Grajorum vendunt. Stoae paradoxa, Lycei
1.16.4  Somnia, Pythagorae commenta

huc illuc domini mandata per urbem,
1.16.149  Inter et ancillas unctam everrisse culinam,
1.16.150  Suffurari aliquid, quod fors objecerit, omnis
1.16.151  Vita fuit: vix litterularum prima elementa
1.16.152  Discere,epistolium ut posset conscribere matri:
Mox, quam opibus domini navim conductus agebat,
1.16.153  Imperio regit, audit dux. Navisque Magister

1.17.28  Tota cicatricum signis distincta scatebat
1.17.29  Exiguis huc atque illuc, sed tam exiguis, ut
1.17.30  Quamvis arguto componas lumina vitro,
1.17.31  Vix subtile putes, quod opus vaga nevit Arachne,
1.17.32  Fixit acu in Phrygio mulier vel Lydia peplo.
1.17.33  Signa cicatricum sed prima haerentia fronte
1.17.34  Non intus subiere

tunicae ventosus honore recentis,
1.17.50  Vociferans peregrinum ore increpitabat inane, et
1.17.51  Ridiculus ridere nihil ridenda subiret
1.17.52  Conclavi, et primum pedibus vix limen iniret,
1.17.53  Tum leviore statim saltu supera alta petebat
1.17.54  Flavescens liquor ille, aestuque ardebat amico
1.17.55  Congeneris

mole latet villosi obducta galeri,
1.18.68  Barbarico fremitu velit exaudire strepentem?
1.18.69  Tu me plus sapias, quia prisca et barbara quaedam
1.18.70  mittis ab ore, Numae, et vix intellecta Cethegis?
1.18.71  Quidquid id est, jejunum est, longo et tempore putre.
1.18.72  Haec nova cur cedat priscis aetatibus aetas?
1.18.73  Deterior quonam? ingenio ne an

nos haustus demisisse salubres.
1.18.100  Quos si quis tollat fontes, imitamina pulcri
1.18.101  Omnia sustulerit: veterum haec quoque gratia tota est,
1.18.102  Quod jam de vestris vix unus forte magistris
1.18.103  Haud illos memoret, queis tanta est pagina rerum.
1.18.104  Haec utcumque tibi dixisse videbere docte,
1.18.105  Collecta in te ira longum,

florea prata volantes
1.20.80  Huc illuc puros libare, et ducere succos,
1.20.81  Hyblaeoque cavas distendere nectare cellas.
1.20.82  Unde laboranti vix tamdem excreta cerebro
1.20.83  Prodiit ad Rhodopen passis elegia capillis,
1.20.84  Aut ode ad Bacchum, emunctae vel epistola naris
1.20.85  Ad Calabrae fumum belle deducta

assuevi stomachum. Idcirco modo nostra
1.22.102  Vulgarem natura nequit perferre libellum,
1.22.103  Atque homines mire aversatur, et odit ineptos,
1.22.104  Quotquot odorata est. Vix, si narravero, credas,
1.22.105  Quantum ego quotidianas has fastidio faecis
1.22.106  Urbanae formas, quis nulla est mica salis, queis
1.22.107  Stupea saecla hominum, lapidique

magis lepidum est, indorum, Arabumque tetrarchas
1.23.62  Proferre in medium, penitusque latentia Serum
1.23.63  Rimari, vulgique efferre arcana per aures.
1.23.64  Quid ni! vix uno haec constat sapientia nummo!
1.23.65  Doctrinarum apices etiam, mersasque profunde
1.23.66  Rerum notitias abstrusarum, atque latentum,
1.23.67  Forte leves, si vis, sed

inaccessos fontes, atque abdita sacra
1.23.157  Indignis patuere fores, quas prima vetustas
1.23.158  Sumptu, et scribendi servaverat usque labore,
1.23.159  Ingenii ut fretus vena vix unus, et alter
1.23.160  Prodire indociles vellet mediocrium ad aures,
1.23.161  Praeterea auditor rarus. Discrimina prelis
1.23.162  Haec sunt fortunae sublata, aequataque

manu, infelici impressas aere papyros
1.23.183  Congerit urbanos imitari insana lepores,
1.23.184  Illa nihil sani potis, et nihil assequi honesti.
1.23.185  Aonio summi, miserae vix vertice clivi
1.23.186  Stipatae objiciunt extremo in tempore pectus,
1.23.187  Ut periturae, acri et contendunt Marte Camenae
1.23.188  Scandentes furcillis dejecisse

ubi in Syrtes (proh dolor!) egit Hylam
2.1.83  Ventorum immanem convolvens turbo procellam,
2.1.84   Immeritumque hausit naufraga vis juvenem,
2.1.85  Ah! tunc prima novae expertum vix oscula nuptae:
2.1.86  Prae nimia erepti quae pietate viri
2.1.87  Saepe ad desertum respectans moesta cubile,
2.1.88  Et saepe ad nati pignora parva sui

2.2.35  Euryopen, Pholoen, Cyanen, queis ipse perenni
2.2.36   Foedere sincerae jungor amicitiae;
2.2.37  Queis sine nil mihi jucundum, nil et mihi dulce,
2.2.38   Queis sine vix nobis vita ferenda foret.
2.2.39  Namque haud immerito pariter consuevimus omnes
2.2.40   Omnia nostri illis credere sensa animi,
2.2.41  Heu! quidnam humanis male tam voluisse

seraque catus pensare Minerva,
3.4.214  Differtam et libris villae addere bibliothecam.
3.4.215  Quapropter structo ille fenestram pariete circum
3.4.216  Claudit, ubi cum pulvino vix parva locari
3.4.217  Sella queat, regumque super busta, effigiemque
3.4.218  Magnanimum heroum valvis bipatentibus addit,
3.4.219  Sumeret unde novae leges exemplaque

verba referre tenoris
1.28   Idgenus ex adytis gratificans tumuli:
1.29  „Tristia non unquam vobis mea Fata recurrant,
1.30   „Vita etenim coepit, vix bene desierat“
1.31  Et merito; vivit prosper, cyathis satiatus
1.32   Nectareis inter Numina sacra Poli:
1.33  Purpureis gustat labiis coelestis odorem

1.34   Ambrosiae, vitae praemia digna suae.
1.35  Eius namque decus vitae, decus omne laborum
1.36   Encomiis plenis quis celebrare queat?
1.37  Vix si docta Minerva suis stipata Camoenis
1.38   Adsit, vel Phoebus flexilis oestra movens.
1.39  An non virtutes Eius censere per omnem
1.40   Retro actam vitam velle, perinde

143  Littus ad Illyricum accedit, portuque potitur.
144  Nox erat, abrupto Baebî e vertice montis
145  Luna nitet, circum secura silentia regnant.
146  Vix sylvas agitat zephyrus molcentibus alis,
147  En tepidum Jader viridanti labitur ora
148  Dulce nemus recreat, quo lento vimine tecta
149  Parva domus surgit,

181  Cellarum custos, cui fas penetrare cubicla;
182  Saepe ibi formosam nitido candore puellam
183  Cernebam, cordis stadium, blandumque levamen.
184  Quinque super binos vix illa expleverat annos
185  Daemon cum mediis egressus faucibus orci,
186  Innocuae corpus subito dira arte puellae
187  Perfidus invadit: patris justissima poena.

566  Et casu alterno vimque diemque capit.
567  Grandia ab exiguis ducunt exordia rebus
568  Et regna a parvis urbibus ipsa vigent.
569  Sic quae vix humilis surgebat Martia Roma,
570  Caede Albae, septem collibus ipsa sedet.
571  Sic Tyrinthiades quam olim fundaverat Hillus ( 11)
572  Atque loco dederat nomen habere suum;

309  Semper comoedos blandientes despice,
310  Semper tragoedos sperne tu teterrimos.
311  Dicta probat Juvenis: sed sustentare columnae
312  Vix possunt aulas toto cum pondere tecti:
313  Hinc penetrare datur spatio quae clausa minori
314  Bina loca adsurgunt. Quam cernis, cella Corinthi 17

214  Sanguinea passim. Sed mens formidine grandi
215  Obstupet, insolitoque haeret vexata dolore.
216  Inscius ipse mihi defaetos corporis artus
217  Vix moveo impatiens; urbesque, orasque peragro
218  Imbellique animo Romana ad moenia tandem
219  Accedo. Rabieque nova succensus et ira
220  Iam cladem jubeo: furialia funera

Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica (), 567 versus, verborum 3992, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - hymnus; versio] [word count] [kunicrhymnuscererem].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 28. Aprilis 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 624, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179804].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 4. Augusti 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 643, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179808].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 1. Octobris 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 577, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh17981001].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1800], Carnovalis Ragusini Descriptio Macaronica et Descriptio Cucagnae, versio electronica (, Dubrovnik), 335 versus, 2183 verborum, Ed. Šime Demo [genre: poesis - satura; poesis - macaronica] [word count] [fericdcarnovalis].

Dimitrović, Nikola Jera; Sivrić, Antun (1510-1553; 1765 - 1830) [1803], Pricize tradotte in distichi latini, versio electronica (), Verborum 307, 20 versus, Ed. Appendini, Francesco Maria [genre: poesis epigramma; poesis versio] [word count] [sivrichapricize].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Stulli, Luko (1772-1828) [1804], Vaccinatio carmen elegiacum, versio electronica (), 254 versus, verborum 1548, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [stullilvaccin].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Babulak, Oton (1808 - 1838) [1834], Proseucticon honoribus Joannis Petri Caroli comitis a Sermage, versio electronica (, Osijek), Verborum 1128, Ed. Nikola Matasović [genre: poesis - elegia; poesis - ode; poesis - mixtum] [word count] [babulakoproseucticon].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report