Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: UIx

Your search found 1842 occurrences

More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1601-1700:


1601. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5  Quae forte milii condebantur, fertili
Solo cadebant; cumque mox idoneus
Venisset imber, jam fibris haerescere
Coepere misso germine: hisce rusticus
Vix animum adicere, parva dum seges fuit.
10  At milia culmis alta cum lactentibus
Late explicarunt puberes circum comas,
Obstupuit, oculis vix habens propriis fidem.


1602. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

misso germine: hisce rusticus
Vix animum adicere, parva dum seges fuit.
10  At milia culmis alta cum lactentibus
Late explicarunt puberes circum comas,
Obstupuit, oculis vix habens propriis fidem.
Rogat ergo natos, conjugemque, sparsane
Fuerint ab ipsis certo semina in loco?
15  Illi negarunt: sedulo rem expendere
Tum coepit ipse, plura


1603. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


Pecuniamque numerat curiosior.
5  Duo, qui eandem post eum terunt viam,
Id pervidentes, tardiorem sibi dolent
Fuisse gressum: cur numeret aes postulant.
Queis ille: si res forte non invenerit
Dominum, ut, benigna Fors quid obtulerit, sciam.
10  Vix haec locutus, cum crumenam quaerere
Is currit amens, qui profecto amiserat.
Huic ergo rediit, signa certa ut exhibet.
Vir fraudulentae plenus hic versutiae,
Aere numerato, postulavit alterum
15  Furti, asseverans esse dimidiam ibi vix
Partem


1604. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sciam.
10  Vix haec locutus, cum crumenam quaerere
Is currit amens, qui profecto amiserat.
Huic ergo rediit, signa certa ut exhibet.
Vir fraudulentae plenus hic versutiae,
Aere numerato, postulavit alterum
15  Furti, asseverans esse dimidiam ibi vix
Partem pecuniae, et citari hominem jubet.
Hic, quod juratis testibus verum probat,
Dimissus abiit; ille furti nomine
Quod innocentem criminatus, et suum
20  Amisit aurum judicis sententia.
Per ora coepit ire tunc adagium:
Licet aes


1605. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mutuam pecuniam, Prius ille secum, cui viro dat, cogitet. Cum quidam ad annum foenebres ab altero Nummos petisset mutuum dari sibi, Hic fructuosam faciat ut pecuniam, 5 Sestertiorum numerat octo millia, Eique tradit de manu in manum, ut inquiunt. Vix exigendae terminum pecuniae Adesse sensit creditor, cum eam domi A debitore censuit eadem die 10 Ex consituto restitutum iri sibi. Frustra sed hominem praestolatus, ipsemet Accedit ultro, commonetque debiti. Prompte ille nummos se daturum in


1606. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nunc stercorantem video; cumque deficit Humor, propinquo per canalem e flumine Deducit undam, nunc maritat vitibus 20 Ulmos, ligone nunc iners rumpit solum. Haec ille discens, en, ait, quid fertilem Te reddit adeo, quidque me depauperat, Quem vix in anno dominus invisit semel. Priciza XIX. Pr. Plodnaje ſemglja, koju Gospodar plesce. Dvije basctine. Na bliſu kê jesu jedna od drughe dvim Podloſcne dvjesu basctine Gosparim, Od gnih kâ biasce magna, Gosparu svôm


1607. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

queis nihil pensi prius Erat, et qui ad opera seriores venerant, Inepta ut essent rastra modo, adesus modo 15 Vomer, jugumve frangeretur; saepius Oblita res aliqua domi: ut verbo omnia Complectar, interposita erat operi mora. Fiebat autem, ut quam duobus vix ii Operam diebus exhibebant, commode 20 Praestaret alter unico. Quae dum vident, Exemplum ab illo pars secuti surgere Temporius, et quae sint opus non segniter Prius parare; sed vetustum plurimi Servare morem maluere: incommodat 25 Victus at


1608. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

circum: utque impotenti illudere
Quaedam est voluptas tristis adversario,
Id ut peragerent, in nemus se plurimi
10  Canum tulere, jamque pene inedia
Enectum, et aegros vix trahentem artus solo
Sub rupe scabra reperiunt: tun' scilicet
Olim tremendus hostis ille es, inquiunt,
Qui nos ovilis ab aditu ut te longius
15  Cura arceremus vigili,


1609. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ursus, et Vulpes.
Per parva Vulpes cum videret hispidum
Ursum vagari, atque otioso lumine
Pyros tueri, vix adhuc cum primulis
Sese induisset arbor illa floribus,
5  Sic inquiebat tacita: quid malus hic latro
Hoc moliatur in loco, haud intelligo;
At velle ab istis aliquid


1610. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


Adepta nomen pervetustum est insula
Ferax Cecropiae sic olivae dicitur,
Ut una, quoties copiose reddidit
5  Ager, onerare plura navigia queat
Oleo, quo Etrusca baccha vix melius ferat:
Vineta at alio praevalebant tempore,
Quae rariora sunt modo. Heic cultissimam
Cuidam Patricio, prima cum vix germina
10  Palmes aperiret, verberavit


1611. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

plura navigia queat
Oleo, quo Etrusca baccha vix melius ferat:
Vineta at alio praevalebant tempore,
Quae rariora sunt modo. Heic cultissimam
Cuidam Patricio, prima cum vix germina
10  Palmes aperiret, verberavit vineam
Infesta grando; pars ab ictu ast altera
Illaesa mansit, quippe quae semotior.
Hanc quo parari coeperat vindemia


1612. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


Hanc quo parari coeperat vindemia
Die procella perstrepente grandine
15  Percussit alia: siquid ergo in vitibus
Sanum supererat sustulere; et dolium
Unum, alterumve vix replevit, qui cadis
Bis mille nuper se putabat divitem.
Id vini in urbem deferendum sedulo
20  Curavit omne, villicaeque ut distrahat
Dedit; sed illa, fraude dum mala


1613. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.3.3  Sic pueri, doctis pubes operata Camoenis,
1.3.4   Haec tibi, sancte Puer, carmina culta damus.
1.3.5  Nec metus est, spernas ne carmina; laeta dedere
1.3.6   Ipsi vix nato carmina coelicolae. 4. Puer Jesus Deus et homo
1.4.1  Cur Puero substat stramen? Cur stella superstat?
1.4.2   Esse hominem


1614. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.47.4   Magdala, quod nollem, terrigenis placui.
1.47.5  Nunc pallens, atra macie consumpta, solutam
1.47.6   Hirta comam, laceris vestibus horridula,
1.47.7  Vix parva eximiae servans vestigia formae,
1.47.8   (Quod laetor) magnis coelitibus placeo. 48. Ad adolescentes belle dicendi studiosos de Sancto Joanne


1615. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sponte sua occurret conditor ille Deus;
1.73.5  Ille prior cunctis, rerum fons, unde habet ortum
1.73.6   Quidquid vi propria non pote confieri.
1.73.7  Haec clamo frustra; vix te ipsum vivere sentis:
1.73.8   Unde trahas vitam, corde agitare piget. 74. De omnipotentia Dei.
1.74.1  In quemdam, qui


1616. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.85.1  Qui me collaudent, multos nanciscor ubique,
3.85.2   Et pronum est cuivis dicere quod placeat.
3.85.3  Qui mihi me ostendat peccantem et culpet aperte,
3.85.4   Vix unum in multis millibus invenio.
3.85.5  Hunc ego amo ante alios; quanto et minus ille placere
3.85.6   Mi curat, tanto mi placet ille magis.


1617. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

128. De Galla et Tulla.
3.128.1  Galla domo in parva colitur, coetuque frequenti
3.128.2   Primorum Romae cincta sedet procerum.
3.128.3  Tulla domo in magna vix ulli visitur unquam,
3.128.4   Atque velut nudo in littore sola sedet.
3.128.5  Non domina hercle domum Romae clarescit ob amplam,
3.128.6  Amplam clarescit sed domus ob


1618. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et miror quanam discusso fungeris unco,
3.134.4   Sisque iterum juris, Gellia, facta tui.
3.134.5  At cave nunc pueri insidias fraudesque dolosi,
3.134.6   Atque novum, vix dum libera, servitium.
3.134.7  Cujus ab insessis nuper te invasit ocellis,
3.134.8  En iterum flavus, Gellia, Thyrsis adest.


1619. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.174.1  Aspera ego nec digna metu, nec digna dolore
3.174.2   Esse reor; nam cur aut metuam, aut doleam
3.174.3  Instare ac fieri, quo dempto, vix licet hercle
3.174.4   Forti, quo nil est pulchrius, esse viro? 175. Mortis citus adventus.
3.175.1  Quam cito frugiferis


1620. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.191.7  Haesit, vimque aevi contemplans, atque furores
3.191.8   Mente suos versans in memori, erubuit,
3.191.9  Avertitque alio vultus, primamque salutem
3.191.10  Vix potuit moesto dicere cum gemitu. 192. [191.] Qua statura vir, qua mulier sibi probetur.
3.192.1  Nec mihi vir parvus, mulier nec magna probatur;


1621. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.206.5  Pertentat, nervosque animi succidit, ut ille
3.206.6  Sirenum Siculis cantus in aequoribus,
3.206.7  Quem sapiens Laertiades, multo vafer astu,
3.206.8   Vix potuit salvis puppibus effugere. 207. [206.] In eos, qui suorum tantum commodorum studio ducuntur.
3.207.1  Si sua quisque sibi curat modo commoda, si nil


1622. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

327. Beatum esse, qui sua sorte contentus vivat.
3.327.1  Quinte, doles, tibi quod contingit parva supellex,
3.327.2   Macraque jejuni jugera pauca soli,
3.327.3  Et, quae vix possint ventos arcere nivales,
3.327.4   Jam prope lapsurae vilia tecta domus.
3.327.5  Haec tu, Quinte, doles: doleo magis ipse, quod aequa
3.327.6   Mente cares, tibi quod re


1623. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

gemmis quos omnibus, omni
4.27.10   Quos auro et regnis omnibus antefero. 28. [27.] Ad eumdem.
4.28.1  Te patrem, regemque Tybris vix, maxime Clemens,
4.28.2   Senserat, inque tuum nomen agebat aquas,
4.28.3  Nunc Adriam quam vis, Neptune, mihi objice, dixit,
4.28.4   Quod tulit hunc almo progenuitque


1624. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

caret auriculis. 142. [140.] De eodem Francisco Cancellierio.
4.142.1  Quae scribis, Francisce, probem licet omnia, laudo
4.142.2   Vix quidquam modice parciter et timide.
4.142.3  Namque meo tuus iste color sic convenit, ut, quae
4.142.4  Scribis tu, alter ego scribere mi videar;
4.142.5  Nec large laudare


1625. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

167. [165.] [  384] Ad Torquatum rusticantem.
4.167.1  Nondum uno, Torquate, die procul urbe moratus,
4.167.2   Jam desiderium posse tui videor
4.167.3  Vix ferre, absentem suspiro, in collibus Albae
4.167.4  Quam trahis, immodicam conqueror esse moram,
4.167.5  Et tardo facio soli convicia, longo
4.167.6   Et, clamo, haec anno est


1626. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cardinali Ignatio Busca, de Roma a latronibus liberata.
4.168.1  Quid tum Roma fuit, miseros cum saeva Quirites
4.168.2   Latronum premeret nocte dieque manus,
4.168.3  Cum rem, cumque caput vix spes foret ulla tuendi
4.168.4   Eversis foede legibus, incolume!
4.168.5  Quid fuerit, memini; quod nunc est, laetor; acerno
4.168.6   Nec cesso grates reddere laetus equo.


1627. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.173.6   Promentemque alto pectoris ex adyto
4.173.7  Doctrinae oracla attoniti miramur, at aevo
4.173.8   In viridi tantam suspicimus sophiam,
4.173.9  Quantam posse sibi vix longa aetate videmus
4.173.10   Palladia insignes arte parare viros.
4.173.11  Gaude istis memoranda orsis, teque ipsa, tuosque
4.173.12   Orna et foemineum, gloria rara,


1628. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Eximii Musaeque et Charites tulerunt. 222. [220.] Ad Balthassarem Odescalchium in scena alienam personam agentem.
4.222.1  Tam mihi, care, places in vita, Balthasar, ut vix
4.222.2   In scena patiar te tibi dissimilem;
4.222.3  Et cupiam ponas alienam tam bonus actor,
4.222.4   Personae incipias auctor ut esse tuae.


1629. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.245.12   Fors erit, ut fundat verba diserta dolor. 246. [244.] De Herophila adolescentula mire psallente.
4.246.1  Juppiter! aetatis quae vix tria lustra peregit,
4.246.2   Nullo non psallit doctius Herophile,
4.246.3  Et dulci, ut nemo, cantu praecordia mulcet,
4.246.4  Nimirum aetatem praevolat ingenium.


1630. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.275.1  Aeneas, Troja extremo dum corruit igni,
4.275.2   Impiger annosum sustulit ipse patrem.
4.275.3  Mox ait, "O genitor, te salvo ex ignibus uno,
4.275.4   Alta ego vix Trojae moenia versa queror".
4.275.5  Cui genitor: "Gnate, incolumi te, moenia versa
4.275.6   Numquam ego et Iliacas esse fatebor opes".


1631. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Torquati absentis desiderium
4.384.1  Nondum uno es, Torquate, die procul urbe moratus,
4.384.2   Jam desiderium posse tui videor
4.384.3  Vix ferre, absentem suspiro, in collibus Albae
4.384.4  Quam trahis, immodicam conqueror esse moram,
4.384.5  Et tardo facio soli convicia, longo,
4.384.6   Et clamo, haec anno est


1632. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut ego, ut contra mihi vivere gaudeat ille,
4.400.8   Una sit ambobus res ut et una salus.
4.400.9  Hoc opto; hoc prope jam quia contigit, Aule, beatus
4.400.10   Ipsam vix divis ambrosiam invideo. 401. [398.] [  144] Ad Hieronymum Pompejum.
4.401.1  Carmina, Pompei, mea quum tot laudibus effers,


1633. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.406.1  Magna studes rerum versu cantare pusillo:
4.406.2   Ingens materia est, carmen at exiguum.
4.406.3  Dissonat hoc illi, male dissonat, atque poetam
4.406.4   Vix decet, omnigenam qui canit harmoniam,
4.406.5  Harmoniam late caelo miratur in amplo,
4.406.6   Laudat in humanis moribus harmoniam.
4.406.7  Fac, numerus rebus jam consonet:


1634. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[  896] Ad Attalum poetam extemporalem.
5.12.1  Ultro quae in buccam veniunt, canis, Attale, raptim;
5.12.2   Inde tumes, vates mirus et esse putas.
5.12.3  Falleris: hoc nomen potis est vix ille mereri,
5.12.4   Acri qui expendit singula judicio,
5.12.5  Quem limae exercet durus labor, usque retractat
5.12.6   Carmina qui cura pervigil assidua.


1635. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

25. Ad Marcum, de Quinto ejus amico.
5.25.1  Quod nequam est Quintus, patior; quod censet honore
5.25.2   Se dignum, nequam sit licet, haud patior.
5.25.3  Te quoque vix patior, talem quod, Marce, fovere
5.25.4   Pergis, quod praefers omnibus unum aliis.
5.25.5  Quam te dedecoras? Quam tu tibi detrahis ipse,
5.25.6   Illi quod tribuis largiter,


1636. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod pulchrum narras te scribere scribere] corr. ex scriberere carmen.
5.67.2   Id re si vera scripseris, Antigene.
5.67.3  Mirabor, fieri quod scis vix posse, parente
5.67.4   Formosam e foedo surgere progeniem. 68. De Aulo omnia ad numerum faciente.
5.68.1  Nil non ad numerum


1637. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicitur officii. 118. In Lycinium male officiosum.
5.118.1  Is ultro citroque alacer, visisque, colisque,
5.118.2   Quantam vix possim dicere, turbam hominum;
5.118.3  Ipse tuum quod sit, nil curas, res tibi pessum,
5.118.4   Pessum uxor, pessum filius it, Lycini.
5.118.5  Tu studio interea totum te


1638. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

precor, nugis aures obtundere ineptis,
5.121.6   Tamque tuum crebro dicere stultus "ego"
5.121.7  Parce, precor; de se toties tam multa loquentem
5.121.8   Vel magnum patiar vix ego Scipiadam. 122. Ad Quintum valetudines suas narrantem.
5.122.1  Quinte, meus satis est venter mihi; quid tuus iste
5.122.2  


1639. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fuge, heu, totos pestis descendit in artus,
5.192.6   Et furit et vires jam capit indomitas.
5.192.7  Vare, fuge, incassum moneo, jam incendia gliscunt
5.192.8   Saeva magis; de te vix cinis, heu, superest. 193. De Vari amoribus.
5.193.1  Exercet Varus, Plato quos laudabat, amores,
5.193.2   In pulchro pulchrum


1640. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sacris te victor ne raperem ex adytis."
5.266.7  Id brevius potuit dici, nec apertius: in te
5.266.8   Uror, io, foedis, pulchra, cupidinibus:
5.266.9  In media possit quod vix audire Suburra,
5.266.10   Si qua sibi mulier corpore quaerit opes. 267. Ad Aulum poetam extemporalem.
5.267.1  Si pulchrum est


1641. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi ne id memori fugerit ex animo?
5.274.3  Multa cadunt oblita, olim quae legeris: aevum
5.274.4   Delet praeduro sculpta vel in lapide.
5.274.5  Quid, cerebro in molli quae sunt vix pressa fugaci,
5.274.6   Umbra velut, vana et somnia, nempe nota?
5.274.7  Haec tu firma putas? Audes et dicere "nusquam est"
5.274.8   Quod sibi mens lectum fors tamen haud


1642. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quid, si audita magis, Postume, displiceant?
5.277.3  Et coetu dicare virum ad tua verba vocato,
5.277.4   Stultitiae testes ipse vocasse tuae?
5.277.5  Id mihi ego metuo, vix soli et solus amico
5.277.6   Interdum, timide pol, mea scripta lego. 278. In malum scriptorem.
5.278.1  Cur tua non placeant,


1643. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.321.3  Quae tecum vixit lustro pulchra Eugenis uno,
5.321.4   Mire vivacem, Galle, fuisse reor.
5.321.5  Credideram tot laeva etenim tua dicta ferentem,
5.321.6   Factaque, vix unum vivere posse diem. 322. De Gellio, ducta uxore, cum foeminis liberius agente.
5.322.1  Uxorem duxit quod Gellius, omnia credit


1644. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.337.6   Galla, queo, cui tu te facias similem. 338. Ad Quintum de saltatione impudica in theatro exhibita.
5.338.1  Qui deceant motus vix foedum, Quinte, lupanar,
5.338.2   Ostendi hos denso nempe vides populo,
5.338.3  Atque rapi sacram forma praestante puellam,
5.338.4   Et longis victam cedere blanditiis.


1645. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.479.7  Atque cibi ingessit ventri, quod sat foret urso,
5.479.8   Certavit largis strenuus et cyathis;
5.479.9  Inde gravis multisque epulis, multoque Lyaeo
5.479.10   Vix potuit sera nocte redire domum.
5.479.11  Scilicet haec illa quondam sub fronte latebat,
5.479.12   Seque dato effudit tempore nequitia.


1646. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tulla, est, hoc denique nacta es,
5.567.2   Ut nulli non sis tu quoque, Tulla, gravis.
5.567.3  Et merito; tam tristis enim, tam turgida fastu,
5.567.4   Credo equidem, ferri vix queat ipsa Venus. 568. [567.] In arrogantis ingenii jactatorem.
5.568.1  Quae tu mira vides, alios haud posse videre,
5.568.2  


1647. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cujus, crebra tibi video dum labra moveri,
5.624.6   Verborum haud quidquam venit ad auriculas.
5.624.7  Nec tam longe absum, paucis disjungimur ulnis,
5.624.8   Sed tua vix paucos vox meat ad digitos,
5.624.9  Interdumque ipsis, nondum propulsa per auras,
5.624.10   In labris haerens languidula emoritur.


1648. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Aut aliud, matri dic, Mariane, tuae,
5.632.3  Vel medico, miserum parce at vexare sodalem,
5.632.4   Ingratam inculcans auribus historiam.
5.632.5  Ipsi condoluit si quid mihi, vix, prope curo;
5.632.6   Vis curem toties quid tibi condoluit? 633. [632.] In Marcum voce nimis sonora multiloquum. In


1649. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

636. [635.] Vide in idem argumentum aliud epigr. sub n.o 942. Radelja De Cinna et Tucca diversa via pessum ruentibus.
5.636.1  Vix quidquam in vita est, quod credat Cinna licere,
5.636.2   Vix quidquam est, quod non Tucca licere putet.
5.636.3  Quemnam horum laudem, quaeris? Detestor utrumque,
5.636.4  


1650. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in idem argumentum aliud epigr. sub n.o 942. Radelja De Cinna et Tucca diversa via pessum ruentibus.
5.636.1  Vix quidquam in vita est, quod credat Cinna licere,
5.636.2   Vix quidquam est, quod non Tucca licere putet.
5.636.3  Quemnam horum laudem, quaeris? Detestor utrumque,
5.636.4   Humani geminam perniciem generis.
5.636.5  Alter enim laeva


1651. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.645.3  Non tamen efficies pulchrum ut sit carmen, amice,
5.645.4   Quod recitas; carmen se nisi sustineat,
5.645.5  Ipsum commendet ni se se, crede, popellum
5.645.6   Istae vix fatuum decipient phalerae.
5.645.7  Carmen ego pendo, non aure, oculisve, sed una
5.645.8   Mente; hanc da pondus quod facit ad trutinam.


1652. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

651. [650.] In idem argumentum.
5.651.1  Vidisti; visam alloqueris; jam tangere Gallam
5.651.2   Coepisti. Extremum scis, puto, quid metuam.
5.651.3  Saepe manum quisquis tangit, vix evenit unquam
5.651.4   Gestiat ut solam tangere, Quinte, manum. 652. [651.] Ad Lycorim fictis comis onustam.
5.652.1  Quae


1653. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

662. [661.] De Licinii avaritia in Quintum familiarem suum.
5.662.1  Mutua pauca rogat sextertia Quintus: amicum
5.662.2   Mavis, quam nummos perdere tu, Licini?
5.662.3  Cui vix ignosco, quod mutua poscere cogis,
5.662.4   Et maestum ingenuis erubuisse genis.
5.662.5  Sumere quem quod opus, tamquam commune, jubebat
5.662.6   Sanctum illud verae foedus


1654. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et lepidum Roma diserta putat. 719. [716.] In Glauciam invidum.
5.719.1  Laudari sese vult Glaucia; laudis avarus
5.719.2   Ullam vix aliis vult dare particulam.
5.719.3  Invidus ergo audit passim, laudemque, videtur
5.719.4   Qua fraudare alios, detrahit ipse sibi.


1655. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.786.2   Affata et blando est comiter alloquio,
5.786.3  In te mutatum, quaeris, quid viderit Aegle,
5.786.4   Quae te nunc tristi dura supercilio,
5.786.5  Vix una interdum venientem voce salutat.
5.786.6   In te mutatum vidit, amice, nihil,
5.786.7  Sponte sed ipsa sua mulier mutatur in horas,
5.786.8   Alternatque omnes fluxa levisque


1656. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sexagenum Varro qui venit ad annum,
5.840.2   Progressusque ultra est, se negat esse senem.
5.840.3  Et merito; nam quae loquitur, quae scribit ineptus
5.840.4   Omnia quinquennem vix deceant puerum. 841. [835.] Quare Aristogenes velit, ut Gellia sibi nubat. Krša


1657. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[  12]
5.896.1  Quae primum in buccam veniunt, canis, Attale, raptim,
5.896.2  Inde tumes, vates mirus et esse putas.
5.896.3  Falleris: id nomen potis est vix ille mereri,
5.896.4   Acri qui expendit singula judicio;
5.896.5  Quem limae exercet durus labor, usque retractat
5.896.6   Carmina qui cura pervigil assidua.


1658. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

905. [899.] Se carmen obscurum spernere. Krša
5.905.1  Obscurum sperno carmen, nec lentus, amice,
5.905.2   Scrutor, sed lectum vix semel abjicio.
5.905.3  Hoc tibi tolle memor dictum, multusque rogare
5.905.4   Parce, tuis quidnam versibus acciderit.


1659. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1037.2   Guttur et ingratae, Gellia, vocis iter.
5.1037.3  Hanc certe partem plecti decet, hanc gravis Eurus,
5.1037.4   Hanc saevus pessum si dederit Boreas,
5.1037.5  Vix erit, ut prorsus corrupta et perdita, dignum
5.1037.6   Persolvat nostris supplicium auriculis. 1038. [1032.] In Cinnam hominem malum.


1660. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Non nisi vesanus ducit in alta labor.
5.1065.3  Ni foret id, miseram quae nunc male terret, in ipsum
5.1065.4   Ausoniae pestis glisceret acta sinum.
5.1065.5  Quam nunc vix sistit, possit quae sistere cura,
5.1065.6   Aera si ansu praepete transiliat? 1066. [1060.] Fabiano, longo tempore frustra culto, valedicit.


1661. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Petrarcham spernas? Cui dulce canenti
5.1115.10   Assurgunt Pindi e vertice Castalides,
5.1115.11  Ardua quem celeri superantem nubila penna
5.1115.12   Ipso stratus humi vix tu oculo sequeris. 1116. [1110.] [  1474] In Tuccam, factum criticum, quando non potuit esse poeta. In Tuccam, factum criticum, postquam non potuerit


1662. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

solam desertis in locis vitam agere quam mulieri servire. Krša
5.1153.1  Heic gelidae rupes, heic saxa horrenda, Lycori,
5.1153.2   Antraque montanis vix adeunda feris.
5.1153.3  Heic quid agam, quaeris? Mecum tua facta recorder,
5.1153.4   Et fastus, misero qui doluere mihi,
5.1153.5  Et dico: Infelix haec praestat vita,


1663. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1213.1  Ut te, Phylli, colam, spretum me, Phylli, superbo
5.1213.2   Ut gravis excipias usque supercilio,
5.1213.3  Ut verbosa aliis, mecum vix ipsa loquare,
5.1213.4   Blanda aliis, uni vis modo saeva mihi,
5.1213.5  Nemo ut tam foedus, tam vecors, tam sit ineptus,
5.1213.6   Quem mihi non multis partibus


1664. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae amat efflictim, curas consumit in uno
5.1229.4   Omnes; nil, aliis quod tribuit, superest.
5.1229.5  Quare, ni dici vis mendax, dicito amare
5.1229.6   Unum aliquem efflictim, vix bene velle aliis.
5.1229.7  Id tibi ego credam: fortasse negabit, amari
5.1229.8   Te te unam efflictim qui tibi Tucca putat.


1665. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Lycotam procerum amicitiis intumescentem.
5.1431.1  Matronas crepat usque meus procerosque Lycotas,
5.1431.2   Atque tumet magnis laetus amicitiis.
5.1431.3  Jamque, cliens quorum meruit vix esse, sodalem
5.1431.4   His factum se se scilicet esse putat.
5.1431.5  Jam, fratres veluti, nullo compellat honore
5.1431.6   Esse sibi merito quos cuperet dominos.


1666. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed priscis quod das inventa recentum,
5.1455.4   Pol nequeo, ut cupiam, tollere laude pari.
5.1455.5  Inventum nec enim dico, in caligine caeca
5.1455.6   Si quid vix tenui prodiit indicio,
5.1455.7  Sed, licuit pulsis quod pura in luce tenebris
5.1455.8   Perque videre oculis atque tenere manu.
5.1455.9  Quid? Modo pressa ferae si quis


1667. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Karaphaeum in obitu Liviae optimae suae conjugis.
6.46.1  Fle, decet, extincta, Vincenti, conjuge; fleri
6.46.2   Quidquid agas, unquam non satis illa queat.
6.46.3  Jacturam aequari luctu vix posse putarit,
6.46.4   Cui vel parte aliqua Livia nota fuit.
6.46.5  Quid tu, cui penitus animi pernoscere sensus,
6.46.6  Virtutum et laudes contigit innumeras?


1668. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

58. [56.] Cujusdam garrulae tumulus.
6.58.1  Hoc jacet in tumulo Pyrgo illaec garrula et ipso
6.58.2   Mortua (credo equidem) vix tacet in tumulo. 59. [57.] Rufinae Batoniae tumulus.
6.59.1  Hic Rufina jacet, cantu quae mira puella,
6.59.2   Mira magis vita


1669. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.46.3  Rem gestam et narras, justo et prope digna triumpho,
7.46.4   Me semel everso, praelia facta putas.
7.46.5  Pulchrum est sic vinci, victor miretur ut hostis,
7.46.6   Vix se victorem credat ut ipse sibi. 47. Ad Corvinum, in ludo latrunculorum victorem suum contemnentem.
7.47.1  Te semel atque iterum vici (quo denique pacto,


1670. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

habet illecebras. 81. Ad Pholoen. De Lycida.
7.81.1  Pallidus est Lycidas, macer est heu corpore nullo.
7.81.2   Squallidus aridula vix tegit ossa cute,
7.81.3  Crura queam graciles vere dixisse bacillos;
7.81.4  Judicio est, Pholoe, pulcher at ille tuo.
7.81.5  Felix! Rivalem haud metues: pulcher tibi soli,


1671. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inter mitras inter mitras] mitras2 inter1 Radelja , redimicula, vittas
7.95.2   Parva tuam video, Gellia, vix faciem.
7.95.3  Et soleo velis tot plexo conque voluto
7.95.4   Ornatu in capitis quaerere saepe caput. 96.


1672. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nasus procedit: parvula nasi
7.191.2   Appendix, facies caetera jam veniet. 191. Aliud.
7.192.1  Cui, nasum praeter, vix quidquam est corporis; haud te
7.192.2  Nasutum, nasum dicere sed soleo. 192. (pon. inter varia) Krša


1673. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

decus vati praesidiumque suo.
7.226.5  Te decori esse mihi fateor; sed res ubi poscit,
7.226.6   In te nil quidquam praesidii invenio.
7.226.7  De geminis pars haec cui desit, vix licet hercle
7.226.8  Hunc moecenatem dicere dimidium. 227. [226.] Ad Corvinum, furem pulcherrime simulantem.
7.227.1  Tam belle


1674. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

donans , munere ut afficerem.
8.20.3  Clementina pari donari at munere poscit,
8.20.4   Blanca pari, inde aliae tot numero, atque aliae,
8.20.5  A te quas dicor, vix notas, perdite amare,
8.20.6   Et colere immodice, visere et assidue.
8.20.7  Harum quaeque suum poscit sibi munus, amice:
8.20.8   Non unum satis est, crusta fer innumera.


1675. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.24.1  Visenti Lydam nihil obstat, commoda quaevis
8.24.2   Tempora sunt, ullis nil opus est monitis:
8.24.3  Te contra possim ne, Gellia, visere, credi
8.24.4   Vix possit, quot res me male distineant;
8.24.5  Quot sit opus monitis, subeant ne oblivia mentem,
8.24.6   Immemori officium ne fluat ex animo.
8.24.7  Id certe sic fit: qua fiat


1676. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

144. De suo in Lydam, atque in Lagoidem officio.
8.144.1  Lyda, ut te visam, visamque Lagoida flavam,
8.144.2   Nimirum justo ducor ab officio,
8.144.3  Officium at visens illam vix assequor ac te
8.144.4   Visens officium saepe supergredior.
8.144.5  Sic utramque colens, metuo cessator et illi
8.144.6   Et tibi ne videar strenuus esse nimis.


1677. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

potis est non rara puella, 5
8.168.6   Cantari potis est non nisi rara seni. 169. De vero conjugis erga Lydam amore.
8.169.1  Vix unquam dictis, factis testatur amorem
8.169.2   Perpetuo at multis vir tibi, Lyda, tuus.
8.169.3  Res ubi tam crebra, tam clara voce loquuntur,
8.169.4   Verborum cassis nil opus


1678. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

172. Laudes Lydae.
8.172.1  Lyda, rogas, de te possim quid scribere? Possim
8.172.2   Qui satius de te, Lyda, silere, roga.
8.172.3  Multa etenim admirans, laudans vix pauca; silere
8.172.4   Mi videor de te, dia puella, magis. 173. In Cinnam, objectantem nimias Lydae et Lagoi datas laudes.


1679. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quod dici haud renuat docta Minerva suum.
8.210.3  Interea quaecumque lego fida excipit aure
8.210.4   Sic, nihil ut cupido difluat ex animo.
8.210.5  Alterutrum possit vix altera: praestat utrumque
8.210.6   Felici pariter, Lyda, sed ingenio. 211. Timet ne, se digresso, Lyda, quae siluerat, loqui incipiat.


1680. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.268.5  Tabescantque genae liventes liventes] livantes Radelja lumina subter, 5
8.268.6   Aridula et tenuis vix tegat ossa cutis.
8.268.7  Hanc probat, hac visa clamabit: Forma lepores
8.268.8   Una omnes, omnes una habet haec veneres.


1681. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Qua mecum es, mea Lyda, tibi cur tarda moratur,
8.333.2   aequo cur citior volvitur hora mihi?
8.333.3  An bona quo lapsu praeceps fugit hora volucri,
8.333.4   At mala vix lentum promovet hora pedem? 334. Timet poeta, ne sit molestus Lydae.
8.334.1  Non ego te fugio, metuo sed, Lyda, molestus


1682. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Verum iterum atque iterum si dicet, Lyda, molestus
8.393.4   Jam fiet nostris auribus, atque animis.
8.393.5  Cantari toties, nec mentes laedere et aures,
8.393.6   Id vix divinae contigit Iliadi. 394. Ad Postumum, aegre ferentem, se a Lyda prae Celso contemni.
8.394.1  Quod te prae Celso contemnit Lyda, molestum est,


1683. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

447. [446.]
8.447.1  Ad Lydam. De pulchro.
8.447.2  Arida cui macies abductos contrahit artus,
8.447.3   Ac tenui circum vix tegit ossa cute,
8.447.4  Cui longos nutant imitantia crura bacillos,
8.447.5   Cui corpus graciles aequat araneolos,
8.447.6  Hic miram est formam nactus, te judice, Lyda,


1684. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

474. [473.] De Lydae in virtute constantia.
8.474.1  Qualis Lyda die primo est mihi cognita, multas
8.474.2   Talem post messes, atque hyemes video.
8.474.3  Foemina, quod rebar fieri vix posse, virorum
8.474.4   Nullum constanti non animo aequiparat.
8.474.5  Ingenio et stabili mire omnes una refutat,
8.474.6   Queis leve foemineum dicitur esse genus.


1685. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pater et gnatus pariter salvete. Sodales
8.488.2   Cari ambos laeti ut cernimus huc reduces!
8.488.3  Queis procul avectis maeror nos altus hebebat,
8.488.4   Ac desiderii vix erat hercle modus.
8.488.5  Mensibus et multis sunt visi tardius ire
8.488.6   Bis duo, qui ruri vos tenuere dies.
8.488.7  Hoc scit Amor quinam fiat, brevis hora videri


1686. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda. Krša Lusus.
8.515.1  Illecebris, metuis, teneat ne Lyda suis me.
8.515.2   Ne dubita; illecebris nunc tenet illa alios.
8.515.3  Me vix alloquio dignatur, me prope tristi
8.515.4   Ab sese absterret torva supercilio.
8.515.5  Nec metus est, teneat, verum ne a limine pellat,
8.515.6   Quem pepulit toto forsitan ex


1687. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

acres, faciles et moribus aureis,
8.518.4   Instructosque omni ditem animum sophia.
8.518.5  Nunc quod tu Lydam, te Lyda observat, uterque
8.518.6   (Quod rebar jam vix posse aliqua fieri)
8.518.7  Hercle mihi coepit multo laudatior esse,
8.518.8   Esse mihi multo coepit amabilior.


1688. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quos nulla aetas tulerit, nec possit, opinor,
8.592.10   Ferre unquam, fictis casibus annuere,
8.592.11  Qui, si alio casus quovis narrentur ab ore,
8.592.12   Septennes, credo, vix teneant pueros. 593. De eadem.
8.593.1  Artem impune potes, Pizzellia, spernere agendi,
8.593.2   Quidquid agas, quovis doctior


1689. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.619.2   Hic memorat, pingis tu mihi facta virum;
8.619.3  Hic sua dicta meas tantum dimittit in aures,
8.619.4   Tu, quae gesta, ipsis subjicit hercle oculis;
8.619.5  Hunc vix ferre queo, te miror; longus in omni est
8.619.6   Mi nimis hic, brevis es tu nimis, historia. 620. [621.] Ad Violantam Pizzelliam.


1690. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Offensum irasci, fallitur egregie.
8.624.3  Irasci possem tibi rem si laevus ob ullam,
8.624.4   Irascar, parcis quod nimium imperio.
8.624.5  Quemque jubere tuo fas est jure omnia, vix me,
8.624.6   Ceu nihil addictus sim tibi, pauca rogas. 625. [626.] Ad Lydam.
8.625.1  Aedes, Lyda, tuas laeta dum mente


1691. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cave, ne sis Frontoni blandior aequo;
9.34.2   Unum offers, audax arripit ille decem.
9.34.3  Blanda esto, quam vis, Corvino; mille modesto
9.34.4   Si tribuas, unum vix tamen accipiat.
9.34.5  Hic sibi enim, quod das, donari cogitat; ille,
9.34.6   Quidquid id est, meritis arrogat omne suis.


1692. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De navi aeria I. Vide reliqua inter Encom. sub num.o 259. Radelja
9.57.1  Tanta mole globus tam parvam in nubila puppim
9.57.2   Tollit! Vectores vix habet illa duos,
9.57.3  Ingentem ut turbam sursum evehat et queat undis
9.57.4   Versari quovis vectus in aeriis;
9.57.5  Ut multo possit propelli remige; quanta est


1693. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.94.1  Aeneas, Troja extremo dum corruit igne,
9.94.2   Impiger annosum sustulit ipse patrem.
9.94.3  Mox ait, o genitor, te salvo ex ignibus uno,
9.94.4   Alta ego vix Trojae moenia versa queror.
9.94.5  Cui genitor: Gnate, incolumi te, moenia versa
9.94.6   Numquam ego et Iliacas esse fatebor opes.


1694. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

157. [154.] In Aeneum alati juvenis simulacrum.
9.157.1  Aliger hic juvenis spiranti ut vivit in aere!
9.157.2   Ut viget, ut summum vix pede tangit humum.
9.157.3  Ut fugit! Aërias ut se prope tollit in auras,
9.157.4   Atque leves pernix antevolas Zephyros!
9.157.5  Ille quidem pandit pennas: per inane


1695. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.172.1  Nuper vesano Pholoës ardebat amore
9.172.2   Optans toto Alcon pectore conjugium.
9.172.3  Conjugio tandem, sperata et sorte potitus,
9.172.4   Mutatus sociam vix patitur Pholoen,
9.172.5  Quaerit et eximias dotes quas captus amabat,
9.172.6   Spesque fuisse suas somnia vana dolet.


1696. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

182. [179.] Spernit hominem sibi in amore non respondentem.
9.182.1  Ipse ut amem, redames nec tu, mi Postume, longum
9.182.2   Vix potui, possum ferre nec ulterius.
9.182.3  Tu tibi quaere alium, qui sit mage dignus amari,
9.182.4   Qui me amet ipse alium forsitan inveniam.
9.182.5  Certe non curas consumem


1697. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

formam cito perire Krša
9.224.1  Effoeta pulchram vidi cum matre puellam,
9.224.2   (Visa est aeternas vincere nata deas;
9.224.3  Matri vix inerant priscae vestigia formae)
9.224.4   Atque tuens ambas talia verba dedi:
9.224.5  Foemineus, docet haec, qui sit decor; haec docet, eheu,
9.224.6   Quam citus in ventos


1698. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.264.5  Scrutari et penitus res, ut sunt. "Vera profundo",
9.264.6   Democritus clamat, "condita sunt puteo".
9.264.7  Lentus adi, contende aciem, longumque morare
9.264.8   Vix aliquid longus protrahet inde labor. 265. [262.] Nil esse in Alexi, quo quisquam offendi possit. Krša


1699. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.272.3  Quid sit nancisci, prae se quem diligat ipso,
9.272.4   aeque cui carus gaudeat esse, virum.
9.272.5  Thesauri genus hoc vita pars maxima in omni
9.272.6   Numquam, vix aliquis vel semel inveniat.
9.272.7  Hoc ubi perdideris, spes fracta est omnis; inanes
9.272.8   Nil praeter gemitus et lacrymas superest.


1700. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.283.4   Id doleo, id de te, Pontice, saepe queror.
9.283.5  Cur delatori das ambas, cur mihi neutram
9.283.6   Servas, dum crimen diluero, auriculam?
9.283.7  Vix audita una dumtaxat parte, peractum
9.283.8   Quis ferat incerto crimine judicium? 284. [281.] Ad Quintum, dolentem, non fieri ea quae vult.


Bibliographia locorum inventorum

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.