Your search found 1842 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 801-900:

1.788  Qui, si fortè cadant turres cum moenibus arci,
1.789  Martia Threïciis opponat pectora telis.
1.790  Tantam sustinuit vim Prorex strenuus isthìc,
1.791  Quantae Europeus vix non succumberet orbis:
1.792  Corruerantque priùs turres et moenia circùm
1.793  Quàm defensoris virtus. tandem undique saevis
1.794  Arctatus flammis, funesta egressus

1.803  Ritè fuit: postquam naturae debita mors est:
1.804  Felix, pro Patriae mors consecrata salute.
1.805   Non ita vicini Bobovac, Brizniciamque
1.806  Defendêre mei, vix hoste adstante relictas,
1.807  Ut nihil obsistat petituro dinde Kanizam.
1.808  Dedecus est, salvis fugere armis: dedecus, hosti
1.809  Absque cruore locum concedere; dedecus,

rebus ad arcem
1.1015  Quid moror? infectum nullis valet esse querelis
1.1016  Quod semel est factum! jàm capta Turcus in arce
1.1017  Excubias contra me ponit. Vix ego moestos
1.1018  Zriñiacis oculos flecto de collibus; ecce
1.1019  Audio captivae suspiria moesta Kladussae,
1.1020  Frangapanae arcis: castrum quoquè cerno subactum

totam spoliant et depopulantur,
1.1174  Injiciuntque ignem tectis. Sic celsa Modrussa,
1.1175  A Bella Quarto donata potentibus olim
1.1176  Nobilibus Veglae, ruit unquam vix reparanda;
1.1177  Quae modò per tristes ostendit nota ruinas:
1.1178  Omne, quod humana extruxit manus, esse caducum.
1.1179   Tunc Hassan Bosnae Praeses multo agmine fultus,

1.1298  Ille manu parva cum magno dimicat hoste,
1.1299  Et victor multis caesis, multisque ligatis
1.1300  Hostili in terra, praeda sat grande potitur.
1.1301  Sed vix contiguum Scrissae pervenit ad aequor
1.1302  Custodis ratium, cùm Turca, in proximo agentem
1.1303  Accessit praeiens, Venetum erudiendo Thalassum
1.1304  De casu, atque illo ducenda

1.1365  Tunc quoquè Romanus nobiscum jubilat orbis,
1.1366  Incolumis nostra quia perstitit ille salute.
1.1367  Tantum momento rerum dependet ab uno!
1.1368   Vix mea tam celebrem vulgarat fama triumphum,
1.1369  Dum mihi moesta novos declamat praefica luctus.
1.1370  In rabiem versus Murat hac ex clade suorum,
1.1371  Nec minùs ob, nati lugentem

1.1399  In patrios aliquando ignem latura penates:
1.1400  Ac si jàm nostrae non sat foret ipse ruinae.
1.1401   O miseras hominum tam crebro in turbine sortes!
1.1402  Vix plausum excipio, sequitur mox causa gemendi,
1.1403  Et bellum ex bello mihi nascitur. Erigit hostem
1.1404  Sors adversa mei, sed fausta exasperat. Inter
1.1405  Tot mala quid faciam?

inimica petit subitò, consternat et hostem,
1.1469  Militibus praedam ditem sinit, hoste fugato.
1.1470  At cùm respiceret tutus de collibus hostis
1.1471  Vix peditum mille esse viros, equitumque nec ullum:
1.1472  Miratus, fugiat cur tanta potentia Thracum?
1.1473  Assumit vires animo, convertit et arma,
1.1474  Ac, velut in

(quam non pridèm Dux Carolus amni
2.104  Imposuit Kulpae, Carnas tueatur ut alpes
2.105  Japodiumque solum) consummitur igne repenti:
2.106  Ut vix salvarit nudam novus incola vitam. 1605.
2.107   Incrementa capit Boçkaica factio ad Hunnos:
2.108  Ipse coronatur Turco à Vezire; sed usque

2.296  Edidit: atque brevi momento maxima Regum
2.297  Sors eversa fuit. res est adversa secundis
2.298  Permixta in mundo, et rerum mutabilis ordo est.
2.299   Vix per lustra duo Patriae praesederat Heros, 1639.
2.300  Cùm me deseruit, vita meliore beatus.
2.301  Ut res humanae finem volvuntur ad unum:

2.343  Ninum urbem veterem, Turcos metuendo furores,
2.344  Denudant muris. Sic rebus in orbe rotundo
2.345  Successus varii, finisque impendet in omnes.
2.346   Quamquàm tuta domi vix sim qua parte: frequentes
2.347  Incursus patiens hostis, jàm viribus aucti,
2.348  Cincta minis: constricta nimìs, tamen ultrò fidelem
2.349  Navo operam Regi sub longo climate

2.459  Felices animas; illic nunc sede beata
2.460  Gaudent; aeterna sed et ossa pace quiescant. 1653.
2.461   Romani augustum Regni vix sumpsit honorem
2.462  Ferdnandus mihi Rex isto jam nomine quartus,
2.463  Cum subito ad Regnum fato Coeleste vocatus,
2.464  Praemonstrante viam crinito sydere ad astra,

2.608  Paulò pòst Sstiros invadere Barbarus agros.
2.609  Caenosum Arrabonem valido jàm ponte jugarat,
2.610  Pictaque in adversa posuit tentoria ripa.
2.611  Vix Rakenspurgum, vix Gracia tuta fuisset,
2.612  Nì Deus immensos fregisset maximus ausus,
2.613  Hostilemque sitim gladius sedasset et unda.
2.614  Non tamen absque mei

pòst Sstiros invadere Barbarus agros.
2.609  Caenosum Arrabonem valido jàm ponte jugarat,
2.610  Pictaque in adversa posuit tentoria ripa.
2.611  Vix Rakenspurgum, vix Gracia tuta fuisset,
2.612  Nì Deus immensos fregisset maximus ausus,
2.613  Hostilemque sitim gladius sedasset et unda.
2.614  Non tamen absque mei plaga; Nam prima

facit telluris, ab unde sequenti
2.818  Ignivomis quatiat sub luce draconibus arcem.
2.819  Non praevisa mali nostros occasio terret,
2.820  Trans flumen vix tutus homo est; angustaque paucos
2.821  Arx capit: et socii procul absunt, Dij meliora
2.822  Consilio suasere meo: dum nocte sub illa
2.823  Ingentes tulit aura nives,

rumor dissolvi castra coëgit,
2.825  Et vacuus praeda sic praedo recessit ab arce.
2.826   Jam quoquè Karlopolim privatis ignibus ustam
2.827  Mulciber in cineres redigit: vix moenia restant,
2.828  Hostiles fractura minas; brevis hora cremavit
2.829  Multorum spolia annorum: dum Savus inundat
2.830  Zagrabios latè, solitoque frequentior, agros,

2.860  Non tantum àc curis consumptus, deserit orbam
2.861  Se Patre me Patriam: quo tempore prorsus egena
2.862  Magnificis genio simul et splendore Paroecis
2.863  Vix tanuem conservo statum, nec Cive beata,
2.864  Qui tantum munus justa gravitate gubernet,
2.865  Et placeat Regi, Patriae dum prosit amanti:
2.866  Quem metuant hostes,

justus amor. rarissima verè
2.1125  Communis sacra cura boni. grassatur ubique
2.1126  Lis exosa Diis: et, habendi, sęva cupido,
2.1127  Per fas atque nefas. fratri vix frater amatur:
2.1128  Vixque, cui tutò fidas, reperitur Amicus.
2.1129  Nunc genus et virtus vilescunt; dives honores
2.1130  Accumulat:

35  Haec mihi cor aliquo tangunt, Ferdnande, dolore:
36   Hìc mea sunt summo sacra peracta Deo.
37  Nec me tanta movet concessae cura Gradiscae:
38   Apparent veteris vix ibi signa loci.
39  Pinguia Sirmiaci didicerunt oppida ruris,
40   Adversas omni tempore ferre vices.
41  Ut Deus et Caesar clemens vult, omnia

41  Ut Deus et Caesar clemens vult, omnia fiant.
42   Majus ab hinc cedat, crescat, utrique decus.
43  Si tamen hac aliquid sperandum Pace supersit:
44   Quam vix condicto tempore stare putem:
45  Opto; ut Jajcensis claves tibi praebeat arcis,
46   Paulò post Bello, Turcia, victa novo.
47  Ut; qui nunc Regnum dirimis nos inter et

De serie cuiusque rei sum certior inde
Factus ab indigenis confectae nuper ad Urbem
Appulsus hanc ante meos, post singula vidi
Ipse, canam quae cuncta simul, licet esse videbor,
Materia vires superante, relatibus impar
25   Sufficeret vix Smyrna quibus vel Mantua cantu.
Haec ergo velox ad grandia quaeque CAPELLUS
Publica magnifico praebet spectacula sumptu
Tempus in id non visa Phari, nec forsitan annis
Venturis eadem quandoque videre licebit.
30   Vix aliter poterat

Sufficeret vix Smyrna quibus vel Mantua cantu.
Haec ergo velox ad grandia quaeque CAPELLUS
Publica magnifico praebet spectacula sumptu
Tempus in id non visa Phari, nec forsitan annis
Venturis eadem quandoque videre licebit.
30   Vix aliter poterat tantae praestantia mentis,
Dotibus usa suis, et magnificentia nosci
Maiores imitata suos, quos fama superstes V. 32: Corr. ex superestes
In caelum totis sublimes evehit alis.

Saepius et multo distorserit ora cachinno.
Nec breve somniferis ad tempus quaelibet horis
Risibus extentos diduxit fabula rictus
45   Complentis populi denso subsellia coetu,
Sed quos ducebant ad multam scommata noctem,
Vix Urbis Dominae festis cessura theatris.

Non semel in scenam, populo spectanda frequenti,
Dramata proferri sublimi nisa cothurno
50   Iussit agique ducum graviumque decentia regum
Facta, quibus toto vibrata Cupidine

In caput aut prono membrorum pondere vultus
190   Ut fit in istius dubio discrimine ludi.

Hoc plebi spectare fuit iucunda voluptas
Congressos in ponte viros et utraque timendum
Exertas ex parte manus audacter in ictum.
Vix primas hinc hincque ferox assultus in iras
195   Exarsit propius nudamque lacessere partes
Coeperunt pugnam, cum duro pluribus orsu
Vidisses livere genas, pugnoque nocenti
Esse caput tuber naresque cruore madere.
Nunc his in mala pugnos

hos totius oris
Supposito cupidi contemplabantur hiatu.
De manibus tentant illos emittere tandem,
245  Ore capi si forte queant, sed desuper acti
In faciem ve1 in ima sinus pectusve cadebant
Inque supercilium ve1 in ipsos luminis orbes,
Sed vix perpauci delabebantur in ora.

Quid gula non possit? quos non molitur edendi
250  Ingluvies attenta modos, ne latret inanis
Nec redeat visa stomachus ieiunus ab esca?

Consilium tandem

Per Franciscum Radossium. 1716. Praefatio.
Carmina sunt partes tenerae, studiumque iuventae,
Fas quibus intento vix rear esse mihi.
Quam prope iam senium, morbi tristesque fatigant
Angores animi, qui patuere tibi.
Desinit unde mihi causis de pluribus esse
Vividus ingenii, qui fuit ante, vigor.

putre recisum
In reliquo pestem sedavit corpora membrum,
Nec potuit foedus per viscera serpere morbus.
Post aliquot conspecta dies fuit hostica classis
Praecipitem de nocte fugam celerasse per aequor
Vix importatis in pinea tecta catervis,
Expositis tunc in terram cum subdola venit,
Fraudibus, atque manu debellatura vetustam
Corcyrae celebris spatiosis moenibus urbem.
Hanc nisi summe Deus caeco terrore fugasses,

pinea tecta catervis,
Expositis tunc in terram cum subdola venit,
Fraudibus, atque manu debellatura vetustam
Corcyrae celebris spatiosis moenibus urbem.
Hanc nisi summe Deus caeco terrore fugasses,
Vix poterat toto nostrae molimine classis,
Et Ducis ad pugnam Veneti virtute cieri,
Sit licet illa frequens, licet ille sit inclytus ausis.
Namque fuit defensa locis, confisaque vastis
Corporibus; cuius vix pondere

Vix poterat toto nostrae molimine classis,
Et Ducis ad pugnam Veneti virtute cieri,
Sit licet illa frequens, licet ille sit inclytus ausis.
Namque fuit defensa locis, confisaque vastis
Corporibus; cuius vix pondere sustinet aequor:
Quam vix Aeolio, vehemens nisi missus ab antro
Per pontum bene ventus agit, cuiusque ceruchos,
Expensosque sinus vix sat capit arduus aer.
Vt se res habuit paucis,

Et Ducis ad pugnam Veneti virtute cieri,
Sit licet illa frequens, licet ille sit inclytus ausis.
Namque fuit defensa locis, confisaque vastis
Corporibus; cuius vix pondere sustinet aequor:
Quam vix Aeolio, vehemens nisi missus ab antro
Per pontum bene ventus agit, cuiusque ceruchos,
Expensosque sinus vix sat capit arduus aer.
Vt se res habuit paucis, prout ipsa referri
Audivi, memorabo

Namque fuit defensa locis, confisaque vastis
Corporibus; cuius vix pondere sustinet aequor:
Quam vix Aeolio, vehemens nisi missus ab antro
Per pontum bene ventus agit, cuiusque ceruchos,
Expensosque sinus vix sat capit arduus aer.
Vt se res habuit paucis, prout ipsa referri
Audivi, memorabo libens. Exercitus ingens
Postquam Corcyrae furtim descendit in ampla,
Proditione magis, quam fretus viribus,

179   „Ipse luat Regnis, conceptaque uota nocendi
180  180 „Acmetes patriâ cum faenore pendat in aulâ".
181   Vix ea, pugnaces iamque Austria concipit aestus,
182   Iam gladios iniussa manus, iam stagna cruoris
183   Postulat Odrysij, flammescunt ora: sub imo

191   Fracta animis, foedata genas, disiecta capillos,
192   Plagis scissa, latus, ceruicem onerata catenis.
193   Et uix orsa loqui, ueluti cum saepe refractus
194   Singultat per saxa liquor, suspiria uoci
195  195 Miscuit, et grauibus uerba interrupta querelis:

213   „Oppida tota iacent: pendentibus undique saxis
214   „Moles semirutae, ueterisque cadauera fastus
215  215 „Stant, et stare nocent Alijs vix nomina restant;
216   „Quaeque superfuerant post tot discrimina Martis,
217   „Eumenides ipsas Geticae rapuere ruinas.

236   „Ignibus Asiacis, Troiano perdita letho
237   „Victima Teucrorum, solamenque Hectoris umbris.
238   „Me miseram, uix fanda tuli! molesceret Haemus,
239   „Cognatae portenta luis; nec dextera Thracum
240  240 „Torpuit aut faciens, aut iam sua facta uidendo

312   „Quidue acies numerem? De finibus Hellesponti
313   „Ad uada Danubij, peditumque equitumque tumultu
314   „Infremit impatiens, et uix capit agmina tellus.
315  315 „Classibus Ionium premitur, sudantibus auris
316   „Prouehere impositâ tot transtra gementia praedâ:

413   Namque etiam celeres pressisse putatur habenas
414   Phoebus, inaccessi miratus turbine cursus
415  415 Praeuerti Pyroenta suum. Vix liquerat imae,
416   Telluris spatium, Superos iam laeta tenebat
417   Austria, stellatasque domos, atque atria Diuûm,

notamque nigro cognomine syluam,
468   „Fregisti Austriaco Rhemumque 71 , et Lingona 72 ferro,
469   „Et Regem eximium, qualem uix uiderat ante
470  470 „Gallia, pugnaces docuisti ponere fastus.
471   „Tunc tibi non ausa est mortalis laurea frontem
472  

538   „,Firmatura suum stabili sub lege tenorem'".
539   Haec ubi dicta, Deam mandata ad munia cursum
540  540 Maturare monet. Vix ilia excedit ab aula,
541   Vixque ualet placitis sensum dissoluere nodis,
542   Quos nectit dulcedo tenax, solatia secum

419  Impressum, Panace, vel saltem morte recedit:
420  Nunquam haec plaga animi, mihi quae per saecla gementi.
421  Conscia inocciduo lacerabit pectora morsu.
422  Vix ea, coepit opem superam sperare labori
423  Non ignara, pii quod moestâ e nube doloris
424  Ambrosii sese rumpant torrentibus imbres:
425  Quodque licet doleat, tamen hoc

1.91  Quas Phoebus primas, cum surgit ab aequore, cernit,
1.92   Quas fessis sero vespere cernit equis,
1.93  Quas sibi subiectas torret celsissimus et quas
1.94   Aveso obliquus vix procul ore videt,
1.95  Arma inimica modo et dominos admittere iussa, 95
1.96   Quos armis quondam vicerat ipsa suis,
1.97  Ingemit, at frustra. Captas popularier urbes,

2.81  Saepe mihi haec alias infernos reppulit hostes,
2.82   Iussit et ad Stygios saepe redire lacus.
2.83  At modo quid prosit? Sermonis conscius huius
2.84   Vix inter multos unus et alter adest.
2.85  Alter et Illyricas longe digressus ad urbes, 85
2.86   Nunc procul, ut solet, hinc se suaque arma tulit.
2.87  Caetera turba regit proceres. Quem

2.86   Nunc procul, ut solet, hinc se suaque arma tulit.
2.87  Caetera turba regit proceres. Quem femina poscat,
2.88   Qui populum data dirigat arte rudem,
2.89  Vix unus superest. Sed et ipse laboribus impar
2.90   Immodicis operam postulat usque tuam. 90
2.91  Postulat ille tuam. Nam te non aptior alter,
2.92   Vel si quis tota quaereret

četiri stiha se nalaze na kraju pjesme. Pjesnik sugerira da se ta četiri stiha umetnu umjesto dva precr- tana At venisse vetant, quos si modo linquis amicos
2.138   Adria vix iterum posse videre sinet.
2.139   Quis? Tibi in Hesperiis tantum numerantur amici
2.140   Urbibus, in nostra nullus

3.6  Musa, cane! Atque tuo divina attingere vati
3.7  Nil verito aequam operi tanto tu suffice venam.
3.8  Tuque adeo, caelo, tu, qui sublimis ab alto
3.9  Singula perlustrans oculis, vix diceris ipsum,
3.10  Dum pompam attoniti aequoream mirantur, et haerent 10
3.11  Quadriugi, ignivomum vexisse per aethera currum,
3.12  Phoebe, ades! Et causas rerum resque ordine

Nocte, carent quia vate sacro.
Paulum sepultae distat inertiae
Celata virtus. (Horatius, liber 4, ode 9) Quod si eos consulas scriptores, qui res Ragusinas litteris mandarunt, vix paucorum nomen reperies civium, qui litterarum laude illustres floruere, gesta omnino aetatemque eorum ignorabis. Haec itaque causa fuit, cur commentarios hosce seu Bibliothecam conficere et civium nostrorum, qui doctrina eximii scriptisque illustres fuere, imagines describere memoriaeque

Verum non omnium omnino civium, qui ea laude eximii fuerunt, nomina huc retuli, neque enim omnes novi, eos praesertim, qui monumentis a temporum iniuria vindicatis antiquiores sunt, cum nemo plane eorum memoriam serae posteritati commendaverit et vix sequioris aetatis tabulae aliquae supersint, unde aliquorum nomina tantummodo, paucorum gesta, quae in hunc commentarium referrem, mihi licuit dignoscere. Caeterum, qui neglecti a nobis fuere, si humanarum rerum sensus aliquis in mortuis inesset, non recte succenserent nobis, cum id culpa

videntur, et quotus eorum numerus, qui lucubrationibus editis immortale sibi nomen pepererunt, ut ex eorum nominibus scriptisque integrae etiam bibliothecae instrui possint? Hi nempe sunt morosi illi censores (novi enim gentis nostrae indolem), qui praeter Sibillae folium vix scriptum aliquod laude dignum ducunt. Hi certe praeter Demostenem ac Tullium inter oratores vix alicui locum merito dari paterentur, in poetis praeter Virgilium ac Nasonem vix quemquam numerarent, in philosophorum numero praeter Platonem aut Aristotelem aegre alium quempiam

ex eorum nominibus scriptisque integrae etiam bibliothecae instrui possint? Hi nempe sunt morosi illi censores (novi enim gentis nostrae indolem), qui praeter Sibillae folium vix scriptum aliquod laude dignum ducunt. Hi certe praeter Demostenem ac Tullium inter oratores vix alicui locum merito dari paterentur, in poetis praeter Virgilium ac Nasonem vix quemquam numerarent, in philosophorum numero praeter Platonem aut Aristotelem aegre alium quempiam reponerent; Aquinas et Scotus soli forte ipsis iudicibus theologorum nomen merito referunt, et post Sallustium ac

Hi nempe sunt morosi illi censores (novi enim gentis nostrae indolem), qui praeter Sibillae folium vix scriptum aliquod laude dignum ducunt. Hi certe praeter Demostenem ac Tullium inter oratores vix alicui locum merito dari paterentur, in poetis praeter Virgilium ac Nasonem vix quemquam numerarent, in philosophorum numero praeter Platonem aut Aristotelem aegre alium quempiam reponerent; Aquinas et Scotus soli forte ipsis iudicibus theologorum nomen merito referunt, et post Sallustium ac Livium non facile aliquem inter historiographos recenserent adeoque vix alicui ex

ac Nasonem vix quemquam numerarent, in philosophorum numero praeter Platonem aut Aristotelem aegre alium quempiam reponerent; Aquinas et Scotus soli forte ipsis iudicibus theologorum nomen merito referunt, et post Sallustium ac Livium non facile aliquem inter historiographos recenserent adeoque vix alicui ex iis, quos in Bibliothecam hanc intuli, locum ipsi darent. Vana hac opinione infecti sunt multi, hinc est, quod mirantur apud me Ragusinos scriptores aliquo in loco esse eumque me illorum numerum collegisse, qui ad Bibliothecam instruendam satis sit. At certe

ut qui prius Aelius, deinde Lampridius Cervinus diceretur in gratiam fortasse Aelii illius Lampridii, viri doctissimi, quem sub Magno Constantino floruisse tradunt. IV. Cum vero adolescentiae annos vix attigisset, a parentibus, qui eius ingenium summopere mirabantur, Romam studiorum causa missus est et forte annum aetatis tertium et decimum agens Sixto IV, summo pontifice, a Stephano Zamagnio, Marini filio, materno ei genere arcte coniuncto, Ragusinae reipublicae ad pontificem oratore ductus

Nec potis est potus dulces violare marinis
Fluctibus et cursum lene fluentis aquae... XI. Multa scripsit cum metro, tum soluta oratione eaque optima et quae a laureato poeta vix desiderares, qui multis praeterea litteris non esset instructus. Haec inter et heroica nonnulla cecinisse et erotica, praesertim cum iuvenis esset suosque amores vel fictos et ingenii exercendi causa simulatos, vel veros exprimeret, constat ex hisce carminibus et elegiis:
Ille ego,

in heroicis legitur, ex qua haec exscripsi:
Parce tui, Laurens, culpare silentia vatis,
Ni cupis eiusdem criminis esse reus,
Nam duo lustra jere nobis transacta, sodales
Ex quo segnities detinet una duos. Nascimbenium quoque, quem vix Nascimbenum Nascimbenium Ferrariensem esse crediderim, qui Ragusii olim rhetoricae praeceptor fuerat scripsitque in libros Tullii De inventione commentarios typis Venetiis editos apud Bologninum Zalterium anno MDLXIII et ab authore ipso Ragusino senatui dicatos; aetas enim vix constare videtur.

quoque, quem vix Nascimbenum Nascimbenium Ferrariensem esse crediderim, qui Ragusii olim rhetoricae praeceptor fuerat scripsitque in libros Tullii De inventione commentarios typis Venetiis editos apud Bologninum Zalterium anno MDLXIII et ab authore ipso Ragusino senatui dicatos; aetas enim vix constare videtur. Ad eum porro scribens haec habet:
Si nunc Cimmeriis agam tenebris,
Aut ultra Scythiam vagus nivalem,
Et monstra Oceani reciprocantis
Visam, tam procul immemor nec essem,
Nascimbene, tui recens sodalis
Verum dignus in intimis haberi.

nemo non statueret. II. Hinc, quid statuendum de Andrea Cibranovich (1) , populari nostro a nobis in praesentia laudando, satis manifeste apparet. Hic legendi atque scribendi, nec id quidem scite, facultatem vix adeptus, nullo praeterea litterarum posito tyrocinio, argentariae arti, quae illi panem praeberet, a prima aetate se totum tradidit atque ex officina, in qua diu versatus erat, praecipiti quasi furore se eiciens, ad poesim animum adiecit sumptisque plectro ac lyra ea statim atque imparatus

litterarum posito tyrocinio, argentariae arti, quae illi panem praeberet, a prima aetate se totum tradidit atque ex officina, in qua diu versatus erat, praecipiti quasi furore se eiciens, ad poesim animum adiecit sumptisque plectro ac lyra ea statim atque imparatus cecinit, quibus canendis vix alius in Musarum sinu a primo aetatis exordio altus et educatus sufficeret. Equidem ferunt illum insano nobilis matronae amore captum, excitatis, qui in eius mente latebant, poeticae igniculis, poetam casu evasisse. Cum enim nulli, ei praesertim

multa edidisse alia poemata, quae maiorum incuria periere. Aegyptia, de qua diximus, poematium superest CLVIII metris constans, certe si vel verborum nitorem, vel sententiarum gravitatem, vel carminum rationem, numeros, modos elegantiamque perpendas, vix aliquid tale, melius nihil fieri posse putabis, ut aptis verbis et ad rem accomodatis ea, quae ille feliciter expressit, consummatis etiam poetis difficile fuerit exprimere. Hinc celeberrimos nostrorum poetarum Ioannem Gundulam et Iunium

ediderat. III. Etenim ingenio erat facili ad condendos versus, prompto, acuto, ut in Musarum sinu educata videretur. Epigrammata eius, quo carminis genere maxime delectabatur, stylo adeo eleganti confecta, adeo argutis conclusa sententiis feruntur, ut vix in viro atque poeta exercitatissimo aliquid tale desiderares. Porro docile ac perspicax ingenium, insignis eruditio atque elegans cultaque dicendi copia in muliere si reperiantur, magnam profecto illi omnium et admirationem et benevolentiam iure merito

30  Quo lever, heu! superest nil nisi flere mihi,
31  Nil nisi flere meos, saevissima vulnera, casus,
32  Dum cineri uxoris jungar et ipse cinis.
33  Vix afflicta Domus geminati insignia luctus
34  Exuerat, madidas non bene sicca genas:
35  Ecce cadit saevae jam tertia victima Morti
36  Uxor, vulneribus victima caesa tribus.

98  Et plus, quae plus sunt nexa, dirempta dolent.
99  Sic tener, ac mollis ramo si ramus adhaesit,
100  Disjungas facili vincla novella manu.
101  Frangitur annosus, vel vix victusque gemensque
102  Alter ab amplexu solvitur alterius.
103  Nullaque sat longa est, quae desinit esse, voluptas,
104  Et nulla est magno longa in amore mora.

etiam ad minus eruditorum cognitionem. Atque hic equidem non fateri non possum me nunquam arbitratum esse res tam impeditas tamque difficiles tam aperte ac dilucide dici potuisse. Quae enim in soluta oratione, atque ubi verborum quae rebus accommodata sint in promtu est copia, non satis commode ac vix clare dicuntur, eadem et carminibus et breviter atque ita perspicue sunt a te reddita, ut non ab iis, qui rem fuse ac copiose agunt, plura desideres. Hujusmodi esse censeo, quaecumque de Metaphysicis rebus libro primo tradita sunt: ubi, quidquid de Mente hominis, quidquid de Divinae Naturae

reddit, cur de duabus chordis aequalibus et aeque tensis, percussa altera, altera pariter exultet, et sonum edat. Tum observari docet sonum, sive tenuior sit sive fortior, sive feratur fecundis sive adversis ventis, aequali semper tempore per aequale prope spatium propagari, et velocitatem ejus vix quidquam progrediendo imminui: Hinc ad eorum corporum, quae sonum pariter cum fulgore reddunt, cognoscendam a nobis distantiam ducimur. Quod jam superest, Visus naturam explicaturus a vers. 1098. varias lucis affectiones considerat; cujusmodi est ejus reflexio et refractio. Ob

426  Scit quoque, quod variis, dum semper cogitat extans,
427  Cogitet ipsa modis: modo vult, modo velle recusat;
428  Contemplatur item meditans; incognita quaerit;
429  Tum super addubitat; vix multo pauca labore
430  Detegit ignorans infinitum omne, quod ultra est;
431  Et se plura quidem notis nescire fatetur:
432  Multaque praeterea, quae non

animo res, insideantque,
639  Caetera perfacili poteris cognoscere nisu,
640  Nam veluti excelsi qui clivum montis anhelans
641  Difficili ascensu Sole impendente per aestum
642  Vix tandem exsuperarit, et est jam rupe potitus
643  Suprema, fessus quamvis et languidus artus
644  Convertens oculos huc illuc detegit omnem
645  Subter planitiem camporum et vallium opaca,

et orbes
1095  Volventem ambiguos dextra laevaque rotarum,
1096  Saepe quidem multos opibus pollere docentes,
1097  Ima qui nuper fuerant in plebe locati,
1098  Et, modo qui magni Reges, vix jam ultima vitae
1099  Servare amissis aliis sibi; discere ut inde
1100  Possint non opibus non illi sidere regnis,
1101  Ignotaque sati haud animum demittere terra;
1102  Discere

se purissima Veri
1389  Ostendit Regio; sed sentibus omnia duris
1390  Aspera confingunt, glomerantque per ardua gressus
1391  Difficiles, nimiumque vias scrutantur iniquas,
1392  Qua vix sint aditus ulli: res plena laboris
1393  Errare ambagesque sequi, res plena pericli est;
1394  At contra pronum ac tutum decurrere recta.
1395  Ergo hi non Animam jungi cum corpore rentur,

Natura, vel illius Ars imitatrix.
165  Principio flavos Bombycum fila labores
166  Inspice, contineant quam parvo, si glomerentur,
167  Se contracta loco; cum quae vix unius aequant
168  Grani pondus (eo metimur parvula), possint
169  Pene quater centum distendier exque plicari
170  Longa pedes; totque ipsa habeant, queis nostra minores

210  Septa per, ut faciunt, nostros qui cernere gaudent
211  Quae sunt infra oculos, animantum effervere saecla
212  Aspicias, minimum genus horum ut crassius extet
213  Si se mille etiam vicibus, vix aequet arenae
214  Exiguae molem: stabulari millia multa
215  Cuspide actus tenuis valeant super, et dare saltus
216  Huc illuc varios lati velut aequore campi.
217  Horum jam quid

et tenuis consit nubecula circum.

225   Adjice et immensas nocturna a lampade partes
226  Quae saliunt cum luce, leves abeuntque per auras
227  Perpetuo fluctu, parvo ut vix tempore possit
228  Cera liquens flamma abrasa et tenuata videri,
229  Et tota lucis vim nocte per atria jactet.
230  Nonne vides etiam, cum thura adolemus ad aras,
231  Late per

244  Perpetuos, inquam, quod odorum emittere fluctus
245  Sentimus, spatiisque ingentibus omnia circum
246  Replere, et multos quoque non cessare per annos,
247  Ponderis amittit minimam vix denique partem,
248  Ut vel inexhausti scateat fons sargus odoris.

249   His aliiaque tuum permultis de genere horum
250  Exemplis animum valeam disponere, ab

746  Multaque praeterea, quae nos ignota latescunt,
747  Fors correpta suo circumfert vortice Tellus
748  Corpora: Saturnum pariter fors plura Jovemque
749  Circumeunt, quam quae vix demum prodita constant:
750  Forsitan et Martem quoque Mercuriumque coronant
751  Et Venerem quaedam, quae nondum detegit ulla
752  Arte valens oculus; quoniam vel tenue reflectunt

regionibus aestas.
1024  Tum nudi arentem proscindent vomere terram
1025  Agricolae, campisque metent frumenta perustis;
1026  Cornigerique boves deducti vespere rivum
1027  Ad tenuem vix fonte sitim lenire valebunt
1028  Collectam nimiis servoribus atque labore
1029  Mirantes, quo tantus aquarum abscesserit humor.
1030  Illo tempore item tardis mora longa diebus

1593   Tertia pergelidae pars terrae subjacet Ursae:
1594  Ultimaque Arctoae contraria nomen ab Austro
1595  Sortita est: nobis sed vix nota utraque propter
1596  Aeternas hiemes ventorumque invia regna.
1597  Qua late excurrit gelidas America sub Ursas,
1598  Apparet Canadum tellus, et Virginiaï,
1599  Florida,

232  Proinde potest reperire per intervalla Pilarum;
233  Idcirco rapidi vi turbinis egredietur
234  Per partes elapsa, polis quae longius absunt.
235  Vix elapsa tamen curu se proferet extra;
236  Ecce recepta polo vicini Vorticis intro
237  Illabetur eo, quo fugerat, impete cursus.
238  Hac nunquam ratione potest cessare meare

suo, et volvente revolvi
1444  Usque rota; propter bipedalis lamina ferri
1445  Serum e caerulis filis suspensa rigenti
1446  E ferro pariter tubulos sustentet hiantes
1447  Utrinque, et vix non vitrum patulo ore rotundum
1448  Tangentes, hoc majori qua volvitur orbe:
1449  Scilicet egrediens ut ab illo materiaї
1450  Torrens non vacuas circum effundatur in auras,

1824  Ut prope nil spatii, quo confluat aura, relictum,
1825  Tum conjuncta simul concursu ea corpora tali
1826  Dividere hinc illinc si tentes disque gregare,
1827  Irritus aut labor omnis erit, vix denique magnis
1828  Aut tum dissilient conatibus atque Virûm vi
1829  Multiplici oppositis divulsa a partibus a se.
1830  Sic circumpositus validis compagibus aër,
1831  Undique

vires, et corpore forti
1846  Conatus edunt validos, pedibusque repellunt
1847  Tellurem; retinent sed tergo stupea lora,
1848  Terque quaterque refraenati sistuntur ibidem.
1849  Vix tandem valido vincunt conamine, partesque
1850  Inter se nexas disjungunt, vique relaxant.
1851  Usque adeo exterior junctas res comprimit aura.
1852  Unde quidem fluidus vi tanta polleat aër,

2019  Fulgorem morbique truces aegrique timores
2020  Curaque? sub Tyrio num somnus suavior ostro?
2021  Somno humiles habitare casas et agrestia tecta
2022  Plus libuit; nam vix feras tulit Hesperus umbras,
2023  Illo correpti Agricolae lucemque laboremque
2024  Efflant per noctem, neque mentem somnia turbant.
2025  Dulcius ipsi etiam dapibus satiantur inemtis,

aestu.
264  Congestam in cumulum tum ponti allabier undam
265  Aspiciunt Nautae, magnoque relabier auctu.
266  Aequor Hyperboreum, quod longe a tramite Lunae
267  Disjunctum est, ullus vix unquam concitat Aestus;
268  Quandoquidem prius unda fluens quam pervenit illuc,
269  Littoribus scopulisque illiditur interjectis
270  Paulatim, ut longis

vi polleat Aër
752  In spatia ampla magis se protinus expandendi.
753  Ut, cum folliculis Juvenum socia agmina ludunt,
754  Impelluntque leves alte jactantque per auras;
755  Illos, vix feriunt delapsi ex Aëre terram,
756  Protinus impletos vento resilire videmus
757  E terra, rursusque cadunt, rursusque repente
758  Exiliunt; multoque ita cernis reddere saltus,

procellas,
1214  Quam bruma, pelagoque magis crebrescere aperto:
1215  Quandoquidem aestivo majores Sole vapores
1216  Tolluntur pelago tantum in sublimia rapti
1217  Interdum, magnae vix suspiciantur ut auctu
1218  Exiguo nubes: Oculum dixere bovillum
1219  Propterea Nautae, qui formidabile certant
1220  Effugisse malum subito; namque ilicet

1377  Lux, qui sentiri possit, no ulla caloris
1378  Unquam signa dedit; quoniam tam rara profecto
1379  Pervenit huc ad nos, ut vel conjuncta per artem
1380  Quantumvis, pars fulgoris millesima vix fit,
1381  Quo Sol et terras atque aëris imbuit oras.
1382  Illius hinc quantum tribuendum percipe luci,
1383  Quam multi in Terram dominari et in aëra credunt.
1384  Porro a

halitus aut vapor ullus
1595  (Nempe ut disjunctis terrae a regionibus illo
1596  Flamma ex attritu valeat succensa videri)
1597  Usque loci conscendat eo, tenuissimus aër
1598  Quo vix esse queat? neque enim reflectitur inde
1599  Noctu Phoebei radiorum luminis ulla
1600  Lux, tenebras quae vel paulum disrumpere possit.
1601  Hinc etiam ratio tibi eorum salsa, necesse est,

222  Barbara non Scythica terra minus utraque facta est.
223  At nunc ipsa etiam sub sidere frigida tellus
224  Arctoo passim doctas amplectitur artes;
225  Excepere foventque olim vix nota Britanni
226  Nomina: pro! quanto fervore exculta Virorum
227  Ingenia emicuere antiquis aemula Grajis.
228  Moles praeterea Pueris crescentibus artus,
229  Et molles pariter

impressas, jactura amititt easdem;
236  Excepit porro cum quae simulacra Virûm mens,
237  Firma diu perstant, fibrisque manentibus haerent.
238  Postremo vix ulla Senes vestigia cani
239  Percepisse queunt rerum nova; proptereaque,
240  Quandoquidem fibris antiqua tenacibus haerent
241  Indelebiliter, reminisci praeteritorum

aurae,
381  Irrequietaque vis cerebro discurrat earum,
382  Lethaea, ut dicunt, nonexorabilis unda
383  Haud oculos sparget Somnus, vigilesque videbunt
384  Luciferum redeuntem illi. Vix denique primam
385  Quod si jactatos sub lucem vinciet artus,
386  Membraque corripiet leviter Sopor; ecce repente
387  Dira catervatim conturbant somnia Mentem
388  Ignotas facies

indicium, celataque facta tulere
399  In medium: multi de molli membra cubili
400  Corripiunt subito, atque amentes tecta pererrant;
401  Donec turbato concussi corporis aestu
402  Vix ad se redeant: ita concitat aura vaporum.
403  Dulcibus exactis Somni expergiscitur horis
404  Denique Mens, in seque redit, de sanguine puro
405  Suppeditatus ubi est purgatae spiritus aurae

turbat,
444  Respondet quae non illi petiere, profatur,
445  Quae capiat nemo, quae nulli visa, tuetur,
446  Seque Deum Regemve putat Puerumve deorum
447  Aut aliud quid, quod sanam vix forsitan unquam
448  Incidat in mentem: turbatae vis animaї,
449  Cum cerebrum mentemque ferit cum corpore, tanta est.
450  Praeterea, quoniam constamus corpore, motu
451  Quod

sensu
649  Humida cum madidis pariter pulmonibus; humor
650  Quandoquidem laxat fibras, ictusque madore
651  Debilitat; sensus motu languente cietur
652  Propterea, pertingat uti vix plaga cerebrum.
653  Hoc etiam in nobis pacto dolor atque voluptas
654  Gignitur: hic geminus quanquam pugnare videtur
655  Sensus, ut in mente est, atque in contraria ferri:

tenuem; quapropter amara vocamus.
732  Deinde cibi sapient calidi magis; exagitabunt
733  Quandoquidem caulas motu majore palati.
734  At, quae frigida sunt multaque immota quiete,
735  Vix tenuem reddunt linguae per texta saporem
736  Plerumque, et sensu vix percipiuntur ab ipso:
737  Qui nimio contra persaepe obtunditur usu
738  Rerum, quae magno percellunt nervea motu

exagitabunt
733  Quandoquidem caulas motu majore palati.
734  At, quae frigida sunt multaque immota quiete,
735  Vix tenuem reddunt linguae per texta saporem
736  Plerumque, et sensu vix percipiuntur ab ipso:
737  Qui nimio contra persaepe obtunditur usu
738  Rerum, quae magno percellunt nervea motu
739  Texta; velut multo qui proluit ora Lyaeo
740  Nocte dieque

ab ipso:
737  Qui nimio contra persaepe obtunditur usu
738  Rerum, quae magno percellunt nervea motu
739  Texta; velut multo qui proluit ora Lyaeo
740  Nocte dieque madens, et vix non ebrius unquam est;
741  Tandem ejus sensum vix percipit ille liquoris
742  Nullaque propterea vini discrimina novit;
743  Ardet at in florem Bacchi, sapit ille palato

usu
738  Rerum, quae magno percellunt nervea motu
739  Texta; velut multo qui proluit ora Lyaeo
740  Nocte dieque madens, et vix non ebrius unquam est;
741  Tandem ejus sensum vix percipit ille liquoris
742  Nullaque propterea vini discrimina novit;
743  Ardet at in florem Bacchi, sapit ille palato
744  Spiritus, atque epulas tantum, queis succus inhaeret

774  Corpora, quae volitent faciles distacta per auras,
775  Perpetuoque fluant fluctu per tempora longa,
776  Nil ut limatum de corpore constet odoro
777  Propterea ad speciem, et vix desit ponderis hilum;
778  Jam super ostensum est quoniam tibi corpora quaevis
779  In non finitas quoque partes posse secari.
780  Sin tibi adhuc ratio quae

ictu?
824  Corpora proinde Sonum tantum sunt apta ciere,
825  Quae concussa queunt vibrari et contremere ictu,
826  Et facere aëriae pariter vibrentur ut aurae:
827  Mollia quapropter vix opportuna tremori
828  Sunt, et vix Sonitus, ut plumbum lanaque, reddunt.
829  Et quae densa magis quoque sunt, magis esse sonora
830  (Si tamen interea constent paria omnia) debent;

sunt apta ciere,
825  Quae concussa queunt vibrari et contremere ictu,
826  Et facere aëriae pariter vibrentur ut aurae:
827  Mollia quapropter vix opportuna tremori
828  Sunt, et vix Sonitus, ut plumbum lanaque, reddunt.
829  Et quae densa magis quoque sunt, magis esse sonora
830  (Si tamen interea constent paria omnia) debent;
831  Plures quandoquidem partes quatiuntur ab ictu.

ut aures
886  Saepe vel integra vox, vel duplex ternaque pulset.
887  Verum quo fuerint propiora obstacula contra,
888  Hoc ad nos citius referetur imago loquentes,
889  Ultima vocis uti vix saepe audire queamus;
890  Sed resono turbet sermonem murmure clangor.
891  Sic cum marmorei vicino e parjete templi,
892  Audit ubi Orantem Populus, prope tempore eodem
893  Vox

tuborum
1057  Tempore idem spatium pariter percurrit eodem;
1058  Pluribus in rebus tentando saepe repertum
1059  Quod fuit, ut ratio non ulla refellere possit.
1060  Idem praeterea vix ventis tardior aures
1061  Percutit adversis Sonitus, citiorque secundis;
1062  Vividus his quanquam procurrat, languidus illis,
1063  Se procul his, illis loca per breviora propaget.

vitri.
1328  Ergo videmus eo res tingi quasque Colore,
1329  Cujus particulas retro jacit extima rerum
1330  Ex sese facies, ut lux rubicunda pyropi est,
1331  Propterea, quoniam vix ullos ille Colores
1332  Reflectit, praeter viva quam luce rubentes.
1333  Quantum ultra Mens illa Viri foecunda repertis
1334  Processit? quid non praeclaris extudit ausis?

Bibliographia locorum inventorum

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1712], Carmen ad v. c. Iacobum Candidum, versio electronica (), 351 versus, verborum 2196, Ed. W. H. Allison H. C. Schnur [genre: poesis - carmen] [word count] [matiasevcaramancarmen].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1716], Ferocia Turcarum per Christianos Compressa, versio electronica (), 262 versus, verborum 1629, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica] [word count] [matiasevcaramanferocia].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1728], Magdalidos liber primus, versio electronica (), versus 426, verborum 2792, Ed. Matea Mrgan [genre: poesis - epica; poesis - versio; prosa - epistula] [word count] [djurdjevimagdalidos].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1734], Elegiae II et carmen, versio electronica (), 456 versus, verborum 3103, Ed. Tomislav Đurić [genre: poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [boskovicrel2carm].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Petrović, Vice [1743], In obitu uxoris elegia, versio electronica (), verborum 827, versus 122, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia] [word count] [petrovicvobitux].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report