Your search found 7303 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1401-1500:

aut turpi iam dare terga fugae;
155  Te duce iam triplicem victricia signa per orbem
156  Laurigerumque genus ferre sub astra licet.
157  Ergo tuis pedibus cum totus inambulet orbis,
158  En tibi dii merito mille dedere pedes.
159  Nam tibi signa ferunt Rhodanus, Pactolus et Hister
160  Quicquid et occidui perluit unda maris.
161  Iam tua signa sequi Romana potentia gestit,
162  Quicquid et Eridanus

Thetidis flagrarat amore
11   Nec sociare toros taedasque subire iugales
12   Certus erat. Coeunt proceres cladique precantur,
13   Fatalem Phrygiae terris ut reddat Achillem,
14   Qui populos regat Emathios, quo vindice Troia
15   Hospitii meritas laesi det perfida poenas.
16   Iamque suis thalamis natarum Doridos unam
17   Peleus addiderat: glaucae coiere puellae,
18   Conveniunt superi festumque hymenaea frequentant
19   Sertaque dependent reseratis undique valvis
20   Aurea

succos annosa vetustas.
433   Virgineo videor sudantem cernere regem
434   Marte Dionaeae pugnasque ciere palaestrae.
435   Has ille exuvias, haec mavult ferre tropaea,
436   Quam si victa iugo collum det perfida Thrace,
437   India cunque suo Meroe circumflua Nilo.
438   Nascetur proles materno gratior ore
439   Plus de patre tamen referens; hunc, quantus in armis
440   Insurgat, toties fecundo sanguine Ganges
441   Decolor agnoscet, laxos huic porriget arcus
442   Parthia, odorati

uir Iacobe, cures inprimis cum impręssoribus Tuis, ut illa in lucem ueniant, exegisti, ut hęc etiam commentaria, quorum de imitatione Christi titulus est, ad Te mitterem. Tu, si dignum opus publica impressione iudicaueris (plurimi enim facio iudicium Tuum), cura, ut imprimatur! Mercedem siquam a Domino pro labore mereor, Tecum partibor. Ius fasque enim est, ut, sicut, qui bene beateque uiuendi disciplinam conscribunt, pręmii aliquid a Deo expectant, ita idem et illi sibi sperent, qui eam publicandam curant. Ista, quę nunc mitto archetypa nostra,

Tuis, ut illa in lucem ueniant, exegisti, ut hęc etiam commentaria, quorum de imitatione Christi titulus est, ad Te mitterem. Tu, si dignum opus publica impressione iudicaueris (plurimi enim facio iudicium Tuum), cura, ut imprimatur! Mercedem siquam a Domino pro labore mereor, Tecum partibor. Ius fasque enim est, ut, sicut, qui bene beateque uiuendi disciplinam conscribunt, pręmii aliquid a Deo expectant, ita idem et illi sibi sperent, qui eam publicandam curant. Ista, quę nunc mitto archetypa nostra, postquam impręssorum typis exscripta

arcta mecum propinquitate coniuncto arcta... coniuncto ipse addidit in margine optimeque Ipse ex optime correxit de me merito denegarem. I.2. Deligere igitur pauca de multis curabo, quę magis memoratu digna uidebuntur. Cuncta enim persequi ociosi potius quam diligentis scriptoris esse puto. Plurima quippe ab aliis exscripta uidi in quibus Latinę orationis uenustas

legibile videbatur, alia manu arcus denuo scriptum in quo erectum stabat euersus iacet, ( ) magnum mortalibus documentum nequaquam tam caducę mercedis gratia uirtutem colendam, sed ęternę. 12. A 76v/3; cf. CIL VI 1005 Ad S. Laurentium

Chron. A. D. 80 Imperauit annos IX, dies XXII. Cf. Euseb. Chron. lemm. ante A. D. 72 [= 71] Pręsens autem epigramma docet statuam illi positam pro merito liberalitatis operi publico impensę. 13.3. Et nostra quidem ętate multa per pręfectos urbium construuntur ad ciuium commodum, sed qui id suo sumptu peragat, inuenitur nemo. Quęris quare? Quia nullo eiusmodi remunerationis exemplo

cf. CIL VI 18250 Ad S. Andream T. FLAVIVS VITALIS FEC. SIBI POSTERISQ. SVIS. LIB. LIBER- TABVSQ. QVORVM NOMINA. H. S. POSTERISQ. EORVM. MERCVRI- ALI. HILARO. CINNAMO. SATVR- NINO. CRESCENTI. SER. RES- TITVTAE. FORTVNATAE. FES- TAE. CETONIDI. ANTILIAE. 25.1. T. Titus. FEC. Fecit. LIB. Libertis. H. S. Hic sunt.

In fine versus praecedentis scriptum
Semicapri quicunque subis sacraria Fauni,
Haec lege Romana uerba notata manu.
Hersalus hic iaceo, mecum Merralla quiescit,
Quę soror et genitrix, quę mihi sponsa fuit.
Vera negas frontemque trahis uel enygmata Sphingos
Credis? Sunt Pythio uera magis tripode.
Me pater e nata gignit, mihi iungitur illa:
Sic soror

3643 Ibidem ad S. Mariam nouam Q. HORTENSIO. Q. F. COL. FAVS- TINO ADVOCATO FISCI PRAES. FABR. PATRONO MVNICIPI COL- LEGIVM FABRVM TIBVRTIVM OB MERITA. L. D. S. C. CVRANTI- BVS. M. HAELVIO EXPECTATO ET .C. ALLIANO TIBVRTINO. 44.1. Integrum sic: Quinto Hortensio, Quinti filio, colono, Faustino, aduocato fisci, pręsidi fabrum, patrono municipi,

BVS. M. HAELVIO EXPECTATO ET .C. ALLIANO TIBVRTINO. 44.1. Integrum sic: Quinto Hortensio, Quinti filio, colono, Faustino, aduocato fisci, pręsidi fabrum, patrono municipi, collegium fabrum Tiburtium ob merita loco dato statuam collocauit curantibus Marco Hęluio Expectato et Caio Alliano Tiburtino. 44.2. (Aduocatus) Aduocatus fisci publicę defensor pecunię erat. Aduocatus quasi in subsidium uocatus,

in multis diuitiis, in amplis ędibus uitam uoluptuosam agitis mementote -te suprascriptum quam angusto in loco, quam foedo ac turpi mox congregabimini, qualemue pro deliciis uestris mercedem estis accepturi, et tunc demum perpendere poteritis quanto pręstat bene ac pudice uiuere quam molliter atque luxuriose. 48. A 74v/1; cf. CIL

59. A 76/1; cf. CIL XI 6371 PISAVRI M. NAEVIO. M. F. PAL. MAGN. AVGVRI COLLEG. FABR. PATRON. OB MERITA NAEVII CERASI PATRIS IN QVORVM HONOR. ISDEM CERASVS. LLS. X. ۉ. ARCAE INTVLIT. ET IN TVTELAM STATVAE. LLS. ۉ. ྯ. CVIVS DEDICA- TIONE SPORTVLAS DEDIT. L. D. D. D.

INTVLIT. ET IN TVTELAM STATVAE. LLS. ۉ. ྯ. CVIVS DEDICA- TIONE SPORTVLAS DEDIT. L. D. D. D. 59.1. Integrum tale est: Marco Nęuio, Marci filio, Palatino, magno auguri, collegium fabrum patrono, ob merita Nęuii Cerasi patris. In quorum honorem isdem Cerasus sestertium decemmilia numero arcę intulit et in tutelam statuę sestertium numero mille. Cuius dedicatione sportulas dedit. Locum designatum dono dedit. 59.2.

ciborum loco ęra distribuerentur; ea erant centum quadrantes. Sportula fiscella eqs.: cf. Per. 72,13,10-14 Porro quum Cerasus, Nęuii pater, talia contulerat, ob eius merita collegium fabrum Nęuio filio locum designatum dono dedit. 59.3. Sed certe pudere debet filios non hęreditare uirtutes patris, cuius meritum hęreditasse uidentur, quotiens accipiunt non quod sibi, sed quod patri debebatur. Qui si degeneres

Per. 72,13,10-14 Porro quum Cerasus, Nęuii pater, talia contulerat, ob eius merita collegium fabrum Nęuio filio locum designatum dono dedit. 59.3. Sed certe pudere debet filios non hęreditare uirtutes patris, cuius meritum hęreditasse uidentur, quotiens accipiunt non quod sibi, sed quod patri debebatur. Qui si degeneres uixerint, duplici poena digni erunt, quod et se deprauent et paternam obterant gloriam.

FAVENTIAE P. F. A. PRIMOPILO. SPECTATAE VIR- TVTIS EQVESTRIS ORDINIS. V. PATRIBVS ET PLEBI GRATO OB CLARAM ADVLESCENTIS INDO- LEM BENE MERITO SAXVM DEDIT. 65.1. P. F. Populus Fauentinus. A. PRI. Aulo primopilo. Correxi ex Primipilo 65.2.

iustis donis donata incitamentum multorum est. 66. Cf. CIL IX 5742 MACERATI NVMINI MERCVRII. SACR. P. LICINIVS SATVRNINVS. P. S. F. 66.1. Integrum hoc modo: Numini Mercurii sacrum. Publius Licinius Saturninus pecunia sua fecit. 66.2. Fanum aliquod Mercurio posuisse illum credo atque ita

Cf. CIL IX 5742 MACERATI NVMINI MERCVRII. SACR. P. LICINIVS SATVRNINVS. P. S. F. 66.1. Integrum hoc modo: Numini Mercurii sacrum. Publius Licinius Saturninus pecunia sua fecit. 66.2. Fanum aliquod Mercurio posuisse illum credo atque ita inscripsisse. Inscriptio ipsa in quo fixa stabat illud ab eo factum esse indicio erat.

NVMINI MERCVRII. SACR. P. LICINIVS SATVRNINVS. P. S. F. 66.1. Integrum hoc modo: Numini Mercurii sacrum. Publius Licinius Saturninus pecunia sua fecit. 66.2. Fanum aliquod Mercurio posuisse illum credo atque ita inscripsisse. Inscriptio ipsa in quo fixa stabat illud ab eo factum esse indicio erat. (Mercurius) Mercurius autem, Iouis filius ex Maia, Athlantis filia, mercaturę deus putabatur et

Numini Mercurii sacrum. Publius Licinius Saturninus pecunia sua fecit. 66.2. Fanum aliquod Mercurio posuisse illum credo atque ita inscripsisse. Inscriptio ipsa in quo fixa stabat illud ab eo factum esse indicio erat. (Mercurius) Mercurius autem, Iouis filius ex Maia, Athlantis filia, mercaturę deus putabatur et deorum interpres. Palestram docuit et lyram inuenit. Mercurius autem eqs.: cf. Per.

Licinius Saturninus pecunia sua fecit. 66.2. Fanum aliquod Mercurio posuisse illum credo atque ita inscripsisse. Inscriptio ipsa in quo fixa stabat illud ab eo factum esse indicio erat. (Mercurius) Mercurius autem, Iouis filius ex Maia, Athlantis filia, mercaturę deus putabatur et deorum interpres. Palestram docuit et lyram inuenit. Mercurius autem eqs.: cf. Per. 2,141,1-5

66.2. Fanum aliquod Mercurio posuisse illum credo atque ita inscripsisse. Inscriptio ipsa in quo fixa stabat illud ab eo factum esse indicio erat. (Mercurius) Mercurius autem, Iouis filius ex Maia, Athlantis filia, mercaturę deus putabatur et deorum interpres. Palestram docuit et lyram inuenit. Mercurius autem eqs.: cf. Per. 2,141,1-5

illud ab eo factum esse indicio erat. (Mercurius) Mercurius autem, Iouis filius ex Maia, Athlantis filia, mercaturę deus putabatur et deorum interpres. Palestram docuit et lyram inuenit. Mercurius autem eqs.: cf. Per. 2,141,1-5 67. A 80v/4?, ubi deest in Hispania;

senatu duobus lustris factus est, bis censorem fuisse arbitror. Quinquennale enim officium erat, quod est lustri tempus. (Censor) Censoris autem censione, id est arbitrio, censebatur populus post lustrum: notabantur mores ac pro merito puniebantur. Quinquennale eqs.: cf. Pomp. Laet. ' De censoribus', f. [Aiv] 72.

quum Phoroneo auo in Argiuorum regno successisset et regnum Aegilao fratri reliquisset Ęgyptiosque subiugasset, sibi copulauit. Illa Ęgyptios litteras docuit, ipse agriculturam. Deinde Osirim a Tiphone fratre clam laniatum Isis perquisiuit flens ac moerens et tandem iuxta Syenem in loco Philas inuentum fleuit acerbe. Eum in insula Abaton sepeliuit iuxta Memphim et paludem Stygem. Apparuit Ęgyptiis de improuiso bos. (Apis) Illum Osirim esse putauerunt adorabantque ut deum, Apin uocantes, alii Serapin

quęsitum et casu compertum per annum alunt, certoque tempore Memphim adductum, sequentibus sacerdotibus et populo et pueris cum sonis et cantibus musicis, in fonte sacro submergunt et alium ei similem cum luctu quęrunt, inuento letantur et post annum similiter mergunt, atque ita annua sacra Osiridi persoluunt. ISIS autem fuit eqs.: cf. Tort. 'Io'; 'Isis'; 'Osiris'; cf. Per. 2,21-24 87.3.

3 Ibidem PATER CVM FILIA. FRATER ET SOROR. SOCER ET NVRVS. HIC TANTVM DVO IACENT. 94.1. Hoc simile est illi quod de Hersalo et Merhalla superius recitauimus, Cf. In epigr. 29 sed aliter exponendum. Filius de matre filium genuit et filiam. Hęc fratris facta est uxor: pater et filia hic sepulti sunt. Pater ergo et filia ex

99.1. IN MEMOR. In memoriam Quinti Lepici, Quinti filii, Sergii Bassi. TEST. IVSS. Testamento iussit. Ex sestertiis centum milibus. P. R. Ponderis Romani uel pecunię Romanę. 99.2. Emporium sterni, id est forum mercaturę Ipse ex uernale (?) correxit lapidibus tegi. (Emporium) Emporium enim dicitur locus ubi exercetur mercatus, quem Gręci

Emporium sterni, id est forum mercaturę Ipse ex uernale (?) correxit lapidibus tegi. (Emporium) Emporium enim dicitur locus ubi exercetur mercatus, quem Gręci εμπωριον appellant, nos forum nundinarum. Cf. Per 13,12,3-7? 100. A

III 172*a Ibidem in uico Comagnano DIVO IVLIO PRIMIGENIO QVI VIX. ANN. XXV. IVLIA PALLAS FECIT CONIVGI CARISSIMO ET PIEN- TISSIMO DE SE BENE MERENTI. CVM QVO VIX. ANN. XV. MENS. VI. DVLCITER SINE QVERELA. 101.1. Nondum ergo decennis erat Iulius iste quum duxit uxorem. Sed qui congruum nuptiis tempus nosse cupiunt, audiant Platonem libro quarto

uincat et coronetur. Et quoniam hoc honore adepto patriam nobilitarat, non immerito patria illi statuam curauit erigendam. 102.2. Porro quum in ciuitate benemeritis digna pręmia impenduntur, cęteri omnes ad uirtutem capescendam excitantur, non tam mercedis cupiditate quam honestę laudis affectu. 102.3. CVRAT. R. P. Curante republica. 103. A 77/9, ubi Interamni; Iter.

Vindemnatium, uiro bono, et quę sequuntur. L. D. D. D. Locum dedicarunt decreto decurionum, ut tanquam diuini hominis memoria conspiceretur essetque in oculis omnium. Equiti Romano: uel quod equestris ordinis esset uel quod equo meruerat. 104.2. Erat etiam sacerdotali pontificalique dignitate pręditus pręfecturaque sacrorum, et ut his dignum ostenderet, probitatem naturę eius extollit, denique locum eius memorię assignatum dicit ab omnibus qui uiam stratam frequentabant prope

Lella tuo, debent nec benefacta mori.
Te, tellus, sanctosque precor pro coniuge manes:
Vos ite placidi, tu leuis ossa tegas. 107.1. Ita igitur Lelilla se in uita gessit ut bis uxor et a primo marito meruerit amari et a secundo laudari honorarique defuncta. 108. A 82/3; cf. CIL III 454 (= 6984)

(Vexillum) Vexillis duobus: uexillum dictum quasi paruum uelum; Cf. Per. 2,402,4-5 est enim uelum in summo hastę suspensum. Et his ergo uirtutis merito donatus fuit Vibius. 108.3. Egregium hoc sane et uiri uirtuti datum. Meminisse tamen debemus quia fortes uiros remunerat imperator, bonos Deus, et illis quidem terrena bona et caduca conferuntur, his uero cęlestia et ęterna.

fugere compellunt. Atque talis fidei talisque in bello uirtutis tunc fuere Salonenses nostri! IV.3. (Diocletianus) Huc accedit quod Diocletianus imperator, Salonis natus, uirtute rebusque gestis ad Romanorum imperium meruit promoueri. Deposito deinde imperio priuatam uitam peregit in patria. Et quum Romam ad pristinam dignitatem reuocaretur, maluit hic consenescere priuatus quam Romę imperare: usque adeo coeperat eum et amoenitas loci et tranquillum in secessu ocium.

Potest quidem esse audacior quę se perimendam sponte offert, sed non ista amantior quam uis extinxit doloris. 113.4. Huiuscemodi exemplum in adolescentia nostra uidimus, Dominice, Perinę, consobrinę tuę, quę Gorgio marito a Turcis interfecto moerore superata efflauit animam. Tunc ego amborum sortem miseratus tale (ut et tu meminisse potes) illis apposui epitaphium, dum adhuc Tydei, pręceptoris mei, scholam frequentarem: dum adhuc Tydei, pręceptoris mei, scholam

loci Salonis DEP. IVLII ZACONI DIE. IIII. NO- NAS NOVEMBRES. DECIANO ET CEREALE. COSS. FL. IVLIVS ZACONVS ET AVRE- LIA MERIA CONIVX EIVS. HOC SARCOPHACVM SIBI VIVI POSV- ERVNT. SIQVIS POST NOSTRAM PAVSATIONEM HOC SARCOPHA- CVM APERIRE VOLVERIT, INFE- RAT ECCLESIAE SALONARVM CENTILIBRAS

Ipse ex CONDITIONIS correxit PROBATI ERANT. ET SVNT IN DEL- MATIA SVB. Q. POMPONIO RVFO. QVI QVINA ET VICENA STIPENDIA AVT PLVRA MERVERVNT. ITEM DIMISSO HONESTA MISSIONE EME- RITIS STIPENDIIS. QVORVM NO- MINA SVBSCRIPTA SVNT. IPSIS LIBERIS POSTERISQVE EORVM CIVITATEM DEDIT ET CONVBI- VM CVM VXORIBVS QVAS

emeritis stipendiis domum reuersus domesticis laudem attuleris, amicis lętitiam, patrię decorem. 125.2. Non uereor nequis me adulari existimet: omnibus nota loquor magisque timeo ne uerecundiam tuam offendam quam ne aliorum aures grauem. Te enim tuo merito et summi diligunt et medii amplectunt et infimi colunt. Sed quoniam ea modestia es ut ostentari opera tua et coram efferri non satis ęquo animo pati soleas, his omissis reuertar ad tabellas et scripturam istam, quę de terrę puluere erruta et fato quodam

125.3. Domitianus imperator Delmatis quibusdam, qui sub eius auspiciis frequenter militauerant, pręter Ipse ex priu (?) in pręter correxit stipendia quę meruerunt, priuilegium facit quo ipsis uxoribusque eorum, liberis posterisque eorum ciuitatem donat, id est ut ciuium Romanorum iure utantur et pro ciuibus habeantur. Atque hoc ipsum principis priuilegium descriptum fuisse Romę dicitur in tabula ęnea quę muro

Mai. 'Volones' [1], [2]; cf. In epigr. 140,2 Qui peregrinę, inquit, conditionis probati erant: (Delmatę) id est non Itali noscebantur, sed Delmatę. Qui quina et uicena stipendia aut plura meruerunt: id est qui quinquies et uicesies uel pluries in expeditione belli fuerunt. (Tria missionum genera) Item dimisso honesta missione: triplex fuit missionis ratio: honesta, quando exacto militię tempore miles

III, p. 274): D. M. / L. CORNELIO L. F. BEATISSIMO AN. XX / ORDINIS MILIT. COH. I. A. CLASSE ROMAN. NO n / PERIT SINE NOTA EORVM INTERFECTVS / PERIT ET CONCLAMATVS EST // S. C. EX AERARIO CIVI NOBILI / SSIMO B. MER. P. Salonis .D..M. L. CORNELIO. L. F. BEATISSIMO. QVI VIX. PL. M. Ipse PL. M. post VIX.

publice exhibitum laudemque litteris, quo perennior fieret, marmore insculptis memorię mandatam. V.2. Sed nos pręmia ista, quę momentanea sunt et tam uulgi quam temporis obnoxia iniurię, contemnentes ad illam tantum totis animi corporisque uiribus capiendam mercedem contendamus quę nobis ab ipso omnium rectore ac dominatore Deo promissa est. Sola enim neque uetustatis sentit situm neque sui status mutationem formidat nec ullum suę felicitatis finem futurum expectat. Eam autem assequemur si, sicut Romani

neque minuenda unquam neque finienda. Non hanc acceperunt ueteres Romani, non Carthaginenses, non Macedones, non Athenienses, non Thebani, non Lacones, non alię nationes quę diu multumque dominatę sunt, quoniam quos uera latuit religio, ueri boni mercede indigni fuerunt. V.4. Solis itaque in Christum credentibus et unum Deum pie sancteque colentibus ea impenditur. Quę quidem tanta ac talis est ut (sicut Paulus apostolus ait) omnem sensum superet humanum, Cf.

131. Cf. CIL III 1945 Salonis .I. O. M. Q. RAONIVS DIODORVS EX VOTO POSVIT LIBES MERI- TO. IIII. IDVS MAIAS. PRONI- ANO ET BRADVA. COSS. 131.1. Ioui optimo maximo. Libes pro libens: quędam enim huiusmodi uocabula subtracto "n" scribebant antiqui. 131.2.

COLL. FABRVM .VENERIS. 135.1. De Flauio Constantino Cęsare superius inter Romanas inscriptiones est relatum. Cf. In epigr. 16,1 Huic ob merita collegium fabrorum ędis Veneris statuam erexerat atque ita insculptis in marmore litteris inscripsit: Flauio Constantino nobilissimo ac beatissimo Cęsari collegium fabrum Veneris. Subintelligitur: posuit. 135.2. Collegia

gratia conscribi solita erat. Cf. Per. 26,32,20-22 Is ergo Seuerus ex nobilioribus fuit et iuuenili ardore feruens cum inimicis congressus periit. Ob quam animi fortitudinem statuam a ciuibus meruit, titulus habet. 136.3. D. S. P., hoc est diis sacrum perpetuum.‌‌ 137. Cf. CIL III 133*

Vibio Pio militaret, ita strenue se gessit ut his donis quę hic memorata sunt Paginarum quae sequuntur numeri manu recentiore, stilo plumbeo, suppleti sunt. affici mereretur. De coronis autem militaribus superius a nobis tractatum est, Cf. In epigr. 108,2 et qui plenius uult discere, legat Auli Gelii libro quinto caput sextum.

plura dona referat, non quia uiribus alteri Correxi ex arlteri pręstet, sed quod sępius rei gerendę nactus sit occasionem. Quę si Ianio nostro toties daretur, sicut uirtute ita et donorum merito Sicinium ipsum forsitan ęquasset. 139.4. Huic militi bene de se merito Vibius Pius imperator siue sepulturam siue statuam posuit, ut in epigrammate apparet. 140.

ex arlteri pręstet, sed quod sępius rei gerendę nactus sit occasionem. Quę si Ianio nostro toties daretur, sicut uirtute ita et donorum merito Sicinium ipsum forsitan ęquasset. 139.4. Huic militi bene de se merito Vibius Pius imperator siue sepulturam siue statuam posuit, ut in epigrammate apparet. 140. Cf. CIL III 2035

Recte Maxima uxor et Marci Iulii miles Docimus hoc faciundum curauerunt. 140.2. Hic Marcus Iulius uidetur sub Augusto militasse. Quibus officiis tunc functus fuerit, describitur. Ideo infertur quod iure ac merito ei mortuo hoc (subintelligitur: sepulchrum) faciundum curauerunt ex decem sestertiis uxor ipsius Lulia et miles Docimus. Quod autem dicitur uoluntarius paternus, uidetur patri in ea militia defuncto successisse. Qui unus ex uoluntariis militibus fuit, qui

Kassa Buda, 29 August 1512 Manuscript used: MOL, DF 270926 1. Brodarics reminds citizens of Kassa that he was of help to them in the past whenever he could be. – 2. He asks for a four-in-hand carriage from the town in recognition of his services and that it is to be sent to Buda by merchants going to the fair held at St. Nicholas Day. Prudentes et Circumspecti Domini et Amici mihi Honorandi. [1.] Satis constat Vestris Dominationibus et maxime illis, qui ad dominum nostrum

a Vestris Dominationibus exspectem, sed certe magis ex cordis affectione, qua Vestris Dominationibus afficior. [2.] Nihilominus tamen rogo Vestras Dominationes, ut non loco remunerationis sed loco mutuae benivolentiae velint mihi ordinari facere unum currum pro quattuor equis, et per mercatores huc Budam ad nundinas Sancti Nicolai 2 venturos mittere. Id quod scio me apud Vestras Dominationes servitiis meis posse praeter dominum nostrum gratiosissimum centies promereri. Easdem Vestras Dominationes optime cupio valere. Ex Buda in festo

Nolhac, Les correspondents d’Alde Manuce. Matériaux nouveaux d’histoire littéraire 1485–1514. Rome, 1888, 242.; In Hungarian: V. Kovács Sándor (ed.), Magyar humanisták levelei XV–XVI. század, Budapest, 1971, 558. Six years ago he left a manuscript of Janus Pannonius with a book merchant by the name of Jordan so that the latter would forward it to Aldus Manutius in order to print it. He requests Aldus to give the volume to the Hungarian King’s envoy, who is to arrive at Venice, if it has been printed. Excellentissime Vir, Amice

rogo, velint utriusque nostrum servitiorum intuitu praeposituram ipsam ipsi domino Petro litterato conferre. [3.] Velintque ipsae etiam Dominationes Vestrae in favorem et commendationem illius boni viri scribere, quem de peritia litterarum, de bonis moribus et de omni probitatis genere merito Dominationes Vestrae commendare possunt. Valere cupio Vestras Dominationes, quibus me et servitia mea commendo. Ex Quinqueecclesiis in festo beati Stephani regis anno 1515. Stephanus Brodaryth decretorum doctor et secretarius reverendissimi domini

the coat of arms, see: ldásy Antal, A MNM könyvtárának címerjegyzéke II. Címereslevelek, Budapest, 1904, 28–29. István Brodarics and his family received coat of arms augmentation from King Louis II. The document discusses the earlier image of the coat of arms received for military merit in detail. Then it proceeds to describe the nature of augmentation and gives explanation. Commissio propria domini regis. Ludovicus Dei gratia rex Hungariae et Bohemiae etc. Tibi fideli nostro venerabili et egregio Stephano Brodarich de

ita videmus varia ac multum inter se diversa esse studia, et diversas ad varias artes ab ipsis paene incunabulis animorum applicationes, prout cuique vel natura, vel conditio, vel animi libido suadet. Quo sit, ut alii protinus, ut in lucem sunt editi, agricolationi animum intendant, alios mercium ex diverso orbe terra marique convehendarum studium teneat, aliis in opificio quopiam et vel pingendi vel fingendi aut sculpendi arte excellere pulchrum ac decorum videbatur, alii postremo alias vitae humanae necessarias artes et studia sequantur. Qui vero nobiliorem a natura vim sortiti

hastitudiis hastiludiis , tornamentiis, duellis, bellis, omnibusque exercitiis nobilitaribus et militaribus, necnon sigillis, velis, cortinis, anulis, et generaliter in quarumlibet rerum et expeditionum generibus, sub merae et sincerae nobilitatis titulo ferre, gestare omnibusque et singulis privilegiis, praerogativis, immunitatibus, gratiis, honoribus et libertatibus, quibus ceteri nobiles armis utentes, quomodolibet de iure vel consuetudine utuntur et gaudent, uti, frui et gaudere possitis et valeatis, de

et singulis privilegiis, praerogativis, immunitatibus, gratiis, honoribus et libertatibus, quibus ceteri nobiles armis utentes, quomodolibet de iure vel consuetudine utuntur et gaudent, uti, frui et gaudere possitis et valeatis, de talismodique singularis et specialis gratiae nostrae antidoto merito excultetis, et tanto ampliore studio ad honorem nostrae regiae maiestatis tua et eorundem de cetero solidetur intentio, quanto vos largiore favore et gratiarum munere dotatos, condecoratosque esse conspicitis. In cuius rei memoriam, firmitatemque perpetuam

in Rome on 9 September 1522. More on his life: Henryk Folwarski, Erazm Ciołek biskup i dyplomata, Warszawa, 1935. 6  Hungarian King Louis II was the cousin of Sigismund. 7  Without doubt this is a reference to Francesco Marsupino. 8  Pope Hadrian VI. meritissimum, quem nos Suae Sanctitati praesentamus. 9 Nam nos alium nequamquam admittere volumus neque possemus contra iura nostra et statuta regni nostri, quae infringi regnicolae nostri nullo modo paterentur, orireturque inde aliqua turba perniciosissima, quae nescimus quo pacto sedari

et sollicitare Sanctissimum Dominum Nostrum iuxta commissionem Vestrae Maiestatis in negotio ecclesiae Plocensis. Cuius animi sit Sua Sanctitas Vestra Maiestas intelliget ex litteris sive brevi Suae Sanctitatis. Scripsi alias de affectione Suae Sanctitatis erga Vestram Maiestatem et scripsi meram veritatem, et scio, quod non solum in hoc sed in omnibus, quibus unquam poterit gratificari Vestrae Maiestati, erit ad gratificandum paratissimus. Intelligit id, quod revera ita est, magnam partem salutis Christianae reipublicae post Deum esse in manu Vestrae Maiestatis. Ego et me et meam

published: Veress Endre (ed.), Akták és levelek Erdély- és Magyarország Moldvával és Havasalfölddel való viszonyához, Budapest, 1914, 125. 2 1. He has learnt that a papal envoy arrives in Hungary with an aid of fifty thousand gold coins. This is needed badly for hiring mercenaries as soon as possible. – 2. The Turks occupied Wallachia again, and, together with the two Romanian voivodships and the Tatars they represent a serious threat to Transylvania and Szörény, and even the whole country. A significant Turkish force assembled already near Szörény which,

in chief of Francis I fell out with the French ruler in 1522 as a result of inheritance issue, deserted him and sided with Charles V. France was attacked from three directions under his leadership at the end of 1522: The English landed in Picardia, a Spanish army besieged Bayonne, a German mercenary army intruded into Champagne under the leadership of Wilhelm von Fürstenberg. See Rázsó Gyula, A lovagkor csatái, Budapest, 1987, 277. 24 István Brodarics to Ferenc Várdai 1 Rome, 16

nullum spero finem. [4.] Dominum Emericum Kalnay in facto archidiaconatus Thilegdiensis Vestrae Dominationi Reverendissimae commendo. 10 Ego quod feci magis feci, ut Vestra Dominatio Reverendissima liberaretur ab omni molestia, quam ob dominum Kalnay, qui tamen et ipse meretur certe omne bonum, tum ob mores probatissimos ac doctrinam non vulgarem, tum ob singularem fidem ac servitutem, qua est Vestrae Dominationi Reverendissimae addictissimus. Eum igitur totum in suam gratiam Vestra Dominatio Reverendissima recipere, obsecro, dignetur et me in eo, in quo alias

si non venisset et praesertim si istae vacationes iudiciorum non obstitissent, tales procul dubio processus in hac causa facti fuissent, ut non actioni ulli, sed soli solutioni nobis locus fuisset relictus. Nihil aliud restabat, quam ut sententia ferretur, sicut latius poterit haec idem Emericus referre. Eiusdem Vestrae Reverendissimae Dominationis perpetuus servitor et capellanus Stephanus Brodarych orator