Your search found 7303 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 901-1000:

auus.
7.20.39  Haec eadem geminos sequitur fortuna nepotes,
7.20.40   Quorum captiuus maior ab hoste fuit,
7.20.41  Exul inops alter, moerens, inglorius, at nunc
7.20.42   Maior ab erumnis regnat uterque suis.
7.20.43  Paret et alterius dicto Florentia, nutu

labores,
7.20.132   Innumeris tellus utraque plena bonis,
7.20.133  Aeternumque decus mansurae in saecula famae,
7.20.134   Fortibus et merces gloria magna uiris,
7.20.135  Sed maiora manent uirtutes praemia tantas
7.20.136   Quae Christus salua relligione dabit,

Quae tibi diuinam fida ministrat opem. 23. Pisces et meretrices quo magis lauantur, magis olent: quaedam etiam fercula condimento nullo sapiunt, sua, non artificis culinae culpa. Neque enim materiem temere exuas: nec quisquam potest culicem

catum.
7.24.11  Quem lactis precio coepit pepigisse, nec illum
7.24.12   Mutari dominus respuit ipse domus,
7.24.13  Emeritum pridem et mergi de ponte paratum,
7.24.14   Vt mos est uetulos praecipitare catos.
7.24.15  Attamen ignaui senium culpamque professus ,
7.24.16   Vt

Aurora gelatis,
7.26.32   Memnonio qualis funere uisa fuit;
7.26.33  Tristis et in primo caligat Lucifer ortu,
7.26.34   Laetus at occiduis mergitur Hesper aquis;
7.26.35  Non, Oriens, ultra bacchabere; regia Ditis
7.26.36   Pallet et horrorem dissimulare nequit.

parua, tuis.
7.30.3  Peccaui, fateor, sed te meminisse meorum
7.30.4   Erroris fratrum gratia magna uetat.
7.30.5  Scis bene quam de te meruerunt, munere quorum
7.30.6   Posteritas et te gloria tanta manet.
7.30.7  Dysticon absoluunt tot carmina, nosque nocentes

7.43.4   Laus tua sincaera est, curia quicquid habet. 44.
7.44.1  In sortem adscriptus Domini, mi Vite, mereri
7.44.2   Iudicii cupio pondera magna tui.
7.44.3  Mallo ego tam iusto censurae examine tantae
7.44.4   Riuales palma quam superare

tantae
7.44.4   Riuales palma quam superare meos.
7.44.5  Hoc pluris precio est: moueor nec honore negato
7.44.6   Censura dicar quem meruisse tua. 45. Ad Phoebum et Musas
7.45.1  Nunc me maius agit numen melioraque praestat

7.48.9  Non tamen ingenium mutabo mobile, iustum
7.48.10   Quod posco seu non, siue daturus eris.
7.48.11  Ex Saullo in Paullum tendam Christique merebor
7.48.12   Aere ex pagano nec nisi miles ero.
7.48.13  Indignus liceat sim uestro munere, dantis
7.48.14   Maxima dos, quota dos

nec nisi miles ero.
7.48.13  Indignus liceat sim uestro munere, dantis
7.48.14   Maxima dos, quota dos accipientis erit:
7.48.15  Nam uobis merces pensabitur, utpote iudex
7.48.16   Quae dabit et uerus praemia digna Deus,
7.48.17  Iudicium uestrum qui iudicat aethere summo

52. In eundem
7.52.1  Cuius inaccessum penetrauit Lyncea caelum
7.52.2   Puppula, testatum morte professa Deum,
7.52.3  Hic primus martyr, laurum meriturus opimam,
7.52.4   Pro populo Christum dilapidante rogat.
7.52.5  Nanque sibi meritum crescit per uulnera, dum tu
7.52.6   Mole

professa Deum,
7.52.3  Hic primus martyr, laurum meriturus opimam,
7.52.4   Pro populo Christum dilapidante rogat.
7.52.5  Nanque sibi meritum crescit per uulnera, dum tu
7.52.6   Mole pugillari, tortor acerbe, furis.
7.52.7  Si nescis, Stephanum foelicem haec gratia reddit,

7.53.8   Sacricolas uates constat et esse nouos.
7.53.9  Castus Apollineis cecinit qui Pythia templis,
7.53.10   Non illi nimio est lingua sepulta mero.
7.53.11  Num, faceret cum sacra Linus, sua carmina fertur
7.53.12   Per uinum atque epulas dememinisse suas?
7.53.13  Nec dapibus

Miraculis splendor paternae gloriae, qui sua mundum illustrat ineffabili claritate, pia vota fidelium de ipsius clementissima majestate sperantium tunc potissimo prosequitur favore, cum devota ipsorum humilitas Christi passionis memoria, ac meritis adjuvatur. Cupientes itaque notificare, ad excitandam fidelium devotionem rem miram, quae divina permissione acciderat in ecclesia Sanctae Mariae in Burgo civitatis Sibenici, in qua devotissima Frattalia reducta est, et

viventes in carne plantaverunt eam sanguine suo? Quod in re militari salutis ratione nec Pyrrhus nec Hannibal nec Fabius Maximus nec M. Marcellus nec ipse Iulius Caesar nec Alexander Macedo apud historicos effecisse legitur. Optime itaque meriti de militanti ecclesia optimam in sacris merentur gloriam et praecipuam. Quo circa satis fui admiratus, quod huiusmodi athletae dei odas peculiares intra divina officia non habeant, quos hymnos appellamus, sed communes omnibus et

Quod in re militari salutis ratione nec Pyrrhus nec Hannibal nec Fabius Maximus nec M. Marcellus nec ipse Iulius Caesar nec Alexander Macedo apud historicos effecisse legitur. Optime itaque meriti de militanti ecclesia optimam in sacris merentur gloriam et praecipuam. Quo circa satis fui admiratus, quod huiusmodi athletae dei odas peculiares intra divina officia non habeant, quos hymnos appellamus, sed communes omnibus et vulgares. Festis diebus

stupendo
Apochalypsim.
Ephesum tandem rediens recepit
Totius plausum populi canentis:
Mortuae dixit: "Drusiana, surge!"
20  Surgit et orat.
Carpsit et doctum merito Cratonem.
Qui duas gemmas nichilo docebat
Protinus dandas, quibus indigebat
Nuda caterva.
25  Instar ascendens aquilae volantis
Sydus ad caelsum

25  Temperans aestum simul et rigorem,
Suscitans functos proprio vigore,
Passus ob Christi nimios amores
Pace quiescit.
Corpus inclusum tumulo nitescit
30  Urbe praeclara meritis Edessae,
Emicans in qua celebris refulget
Gratia Thomae. DE DIVO BARTHOLOMEO
Dignus altorum

Civitas Nabar nimium decora
Funditus novit sacra nunciantis,
Vidit et dotes nimium stupendas
Numine dante.
Credidit signis validis Egyppus,
Credidit coniunx meritis beatis,
Credidit natus superis in auris
Ipse revivens.
Porro designans hominem volantem
Visio narrat veluti prophetae,
Scripsit Hebreo calamo probatae

Corculum vitae, specimen salutis,
Totius nostrae fidei perenne
Robur in orbe.
5  Ut salus rerum, dominus Redemptor
Dexteram patris tenuit potentem
Imperans orbi, meruit Thadaeum
Abgarus aeger.
Abgarus regno dominans Edessae
10  Scripserat Iesu, validis micanti
Usque miraclis tribuerat altam
Porro salutem:
"Christe, tu

dominus, Tonantis
Filius signo vario coruscans,
15  Namque Iudaei tibi sed minantur
Mortis acerba.
Est mibi regnum tenuis peculi,
Quippe virtutum meritis honestum,
Ut rogans ad me libeat venire,
20  Numen adoro."
Ille rescripsit: "Nimium beatus
Credulus nostri minime videndo.
Ipse complebo veniens ab alto

et prophanum
Sed ruit aeger.
5  Vendidit nummo dominum polorum,
Filium patris solio sedentis
Aureo caeli, laqueoque fregit
Guttur iniquum.
Matthias missi meruit tribunal
10  Sorte divina, numerandus ipse
Milites inter domini probatos
Aegregiosque.
Fecerat Iudam reprobum voluntas
Prava, quam numquam dominum secutus

Prava, quam numquam dominum secutus
15  Liquerat, furti loculos habebat
Proditor atrox.
Matthiam fecit domini secutum
Dona perfelix animus probatum,
Lampadem vitae meruit videre
20  Mortis in umbra.
Nunciat Verbum, peperit quod alma
Virginum virgo sine fine felix,
Totius mundi specimen, perennis
Gloria caeli.

et Terentius noster in prologis comoediarum. Nam ut ingeniosus poeta Naso cecinit in suis Amoribus:
Pascitur in vivis livor, post fata quiescit,
quom suus ex merito quemque tuetur honos. Tunc illud Horatii merito dici poterit: Exegi monimentum aere perennius

Pascitur in vivis livor, post fata quiescit,
quom suus ex merito quemque tuetur honos. Tunc illud Horatii merito dici poterit: Exegi monimentum aere perennius et apud Virgilium: Capitoli immobile saxum,

3. ad Azzonem Phorestum physicum Gorgis Sisg.
Uva Pieriis calcatur saepe puellis:
Haec spuit inclusum nectaris uva merum.
Dignus es et Musis et sacro nectare dignus:
Nunc dignos gustus, si sapit, Azzo, refer. 4. Azzonis

5   Credo tuo, doctor, latitabant pectore Musae,
Quarum praesidio dulce videre decus.
O domus Aoniae, domus o preclara caterve,
O qui monstratus saepius a digito,
Gorgi Priole, tibi meritas, celeberrime doctor,
10   Persolvo grates, carmina si qua valent.
Me cunctis notus voluisti reddere notum.
Novit sic paucos Scipio: notus erat.
Hic mihi Mecenas et clarus Pollio

3. ad Azzonem Phorestum physicum Gorgis Sisgoreus
Uva haec Pyeriis calcatur saepe puellis,
Haec spuit inclusum nectaris uva merum.
Dignus es et Musis et sacro nectare dignus,
Nunc dignus gustes; si sapit, Azzo, refer. 4. responsio Azzonis

Illyria praeterea teste Plinio Plinius mille amplius insulis frequentatur natura vadosi maris. Sed, ut ego impraesentiarum compertum habeo, Illyria a septentrionali plaga habet Hungariam, ab occasu Foroiulium, ab ortu littus Euxinum, a meridie Macedoniam. C. V. DE PAUCIS ILLYRIORUM NOMINIBUS Vel caeli malitia vel

longo post tempore, qui apud Glauciam, Illyriorum regem, Glaucia rex fuit educatus. Et admiratus Pyrrhi indolem, filiam ei uxorem tradidit Antigonam, Antigona ut scribit Plutarchus. Plutarchus A meridie quidem habet Hadriam, Hadria Apuliae civitatem, genere feminino. Et cum suis derivatis Hadrianus, Hadriensis recipit aspirationem. Hadria vero pro sinu maris genere masculino, Horatius Horatius li.

c. XX.: Colentum Colentum insula, quam vulgus Pagum dicit, [h]ostium est Titii fluminis. Et Bocchatius Bocchatius asserit Titium fluvium esse apud Arsias gentes non longe ab Aquilegia. A meridie autem habet Batriasam Batriasa insulam in pelago Hadriatico adiacentem Aspalatro, quam Plinius Plinius laudatam dicit.

Haec ille. Et miror, qua ratione Galeottus Illyricos dixerit Sclavinos, cum accolae Savi fluminis in Illyrico Savini dici debeant. Nec satisfecit Galeottus Georgio Merulae id obicienti. Me, inquit, vocas audacem, quod Sclavinos pro Dalmatis vel Liburnis dixerim: rideo aeternumque ridebo tui hebetudinem g) corr. ex: hebitudinem Nescis, Georgi, Sclavinos ex Scythia venisse et haec loca occupasse. Hactenus Galeottus

id obicienti. Me, inquit, vocas audacem, quod Sclavinos pro Dalmatis vel Liburnis dixerim: rideo aeternumque ridebo tui hebetudinem g) corr. ex: hebitudinem Nescis, Georgi, Sclavinos ex Scythia venisse et haec loca occupasse. Hactenus Galeottus contra Merulam, quod minime est cordi. Et, ut in Saturnalibus Saturnalia Romanorum pueri nucibus et viri alea ludebant xeniaque xenia ferebant et apophoreta apophoreta referebant, sic moris est in

1.21  Sic prius hoc bellum nulli cecinere priorum.
1.22  Est prope in obiectu rabidae spelunca Maleae,
1.23  Spartano praetenta sinu, qua Ditis anhelat
1.24  Spiritus ater olens uasto et fremit Orcus hiatu.
1.25  Hac chaos Alcides nigra formidine mersum
1.26  Inuasit Stygiique ferox sacraria regni
1.27  Et caligantes Erebi deuenit ad umbras.
1.28  Quamuis inferni trita est uia, uos tamen Orci
1.29  Numina diique omnes, animis qui limen utrumque
1.30  Panditis et Phlegeton quos gurgite

magnoque tubae clangore uocabant
1.189  Aequoreos ad nota deos conuiuia: pontus
1.190  Antraque clamosis resonabant intima conchis.
1.191  Progreditur regina toro currumque iugalem
1.192  Scandit et aurata palla uestita resedit.
1.193  Maeraque prima nouos experta cupidinis ignes
1.194  Et cythara Dianassa sonans miranda tricordi
1.195  Apseudisque Ianiraque et hispida corpore Meni,
1.196  Omnes inflabant roseis caua buxa labellis.
1.197  Tresque simul iuuenes: Glaucis nitidisque

rati magnam Plutonis ad arcem.
2.117  Hoc insigne mihi gestandum: robur et ipsa
2.118  Ferrea compago, sic Marti ferreus ensis,
2.119  Tela trisulca Ioui, Neptuno fuscina, Phoebo
2.120  Corytus calamique leues et thyrsus Iaccho;
2.121  Mercurio sic uirga datur. Nonne ipse tridentem
2.122  Pluto tenet gestatque suam Diana pharetram?
2.123  Quisque deus sua signa gerit.--- Proserpina quondam
2.124  Quod statuit ferri ipsa sibi sub Tartara munus
2.125  Ecce uides, ramum fuluui cognosce

2.329  In terras inimica polo, crudelia lugent
2.330  Funera, crudeles Parcas matrumque hymenaeos."
2.331  "Rex Lapitum, armisoni proles a sanguine Martis,
2.332  Anne etiam infantes miserae dispendia uitae
2.333  Suscipiunt? Quidnam angusto meruere sub aeuo?
2.334  Tantane Tartareum tenet inclaementia regem?
2.335  Anne alium? Tantos animas quid mergat in ignes?
2.336  Quis deus infesto condemnet numine manes?!"
2.337  "Heu, male nota rogas huc descendentibus umbris.
2.338  Verum

2.331  "Rex Lapitum, armisoni proles a sanguine Martis,
2.332  Anne etiam infantes miserae dispendia uitae
2.333  Suscipiunt? Quidnam angusto meruere sub aeuo?
2.334  Tantane Tartareum tenet inclaementia regem?
2.335  Anne alium? Tantos animas quid mergat in ignes?
2.336  Quis deus infesto condemnet numine manes?!"
2.337  "Heu, male nota rogas huc descendentibus umbris.
2.338  Verum equidem dicam, dictis te et uera docebo." IACOBI BONI

corpore mortem
3.34  Sponte reus capiet, uitam pro morte daturus
3.35  Gentibus, et primi uictor sub carne parentis
3.36  Aeternas iusto delebit sanguine poenas.
3.37  Hic sontes damnat, qui magno errore grauati
3.38  Tramitibus uariis Stygios merguntur in ignes.
3.39  Tunc alias subeunt leges atque altera iura.
3.40  Namque sub ingenti qua mors tellure coercet
3.41  Hoc barathrum tenditque cauum per inane sub umbras
3.42  Plutonis domus et summi Iouis alta potestas,
3.43  Dictaei

abactor,
3.169  Non hymenaeei turpis bellator Iacchi,
3.170  Nec Tegeaeus Aper, nec quos puer enecat angues
3.171  Aut aliae quas mille feras hominesque nurusque
3.172  Contudit. Haec propter dici insuperabilis heros
3.173  Scilicet in terris meruit. Non protinus Orco
3.174  Mortali sit tantus honos! Victoria nostra
3.175  Est dea nata domo! Iactet se magnus adulter
3.176  In caelo superisque thronis caetuque deorum,
3.177  Incrementa ferat nocti solemque retardet,
3.178  Vt rerum

Francischus Lucianus Gondola Claro uiro Marino Iu. Gradeo. S. CVM Ex recenti iam dolore me curae acrius urgerent: Quo me conferem potius: ubi delinimenta merori salubria meo quaererem: quam ad haec litterarum studia diligentius a me olim culta: nunc intermissa. Plurimum namque ad cogitationem a tristibus diuertendam rationi uiris obtemperantibus uoluptas non quae a corporis sensibus: sed

Eiusdem francisci. L. Gond. Baptistinus incipit. [V]IR quidam nostris hominibus prorsus ignotus mortalium redemptionis anno octuagesimo nono supra milesimum quadringentesimum mense septembri cum mercatoribus quibusdam ferentanorum e nundinis redeuntibus Ragusium uenit: caterua famulorum comitante: non propriis sed magistratuum inter se nominibus apellantium: uili ac trista ueste indutus: ita ut alieno opertus palio urbem

eidem indicauit: spe frustratum cum ducem quemdam strenuissimum praeclarissimumque sibi affinitate coniunctum esset haud leue ob negocium conueniendi causa in pelignis profectus: cuius cum funeri occurrisset merore maximo percitus: ac desperatione pene ductus: huc se tanquam propinquiori loco tutiorique conferre interim statuisse: quo classem galorum sui causa dominatus repetendi uere nouo exeuntem opperiret. Quae uerba Petro animum

quotidie supelectilemque mutuando. seu cuilibet a quo quicquam acceperat eos fidei ussione obstringendo. ad hunc fere modum rebus compositis eadem nocte clandestinus lintrem quendam corcurrensium qui ligna pro fornacibus aduexerat cum meretrice quadam et pusione ac plerisque famulis conscendens: Petrumque ioannem secum pro interprete ducens: atque non pecunias modo dolo malo extortas: uerum etiam uestimenta omnia ac potiorem supellectilem auferens corcurram profectus

ingenti cum quid eis contineretur inuestigare nunquam potuisset permoti fouere spem pecuniae quamuis allatae non esset haud desiere: irasci quoque amicis qui iam eos palam deceptos esse contenderent.donec nauis cum nostris ac florentinis mercatoribus nonnullis ex piceno rediit: qui aperte dicerent eum (ut in ethruria audierant) antonium esse quendam monegliam nuncupatum: nebulonem dolosissimum effectum: cum Baptistini illius fregosi per aliquot ante anos fuisset

florentinos obiurgantibus eisque uerbera minantibus fauerent: ianuensem tamen quendam nautam: qui cum Anchonitanorum naui casu ex orientis superueniens partibus. optime Baptistinum se atque Antonium ante dictos nosce afferebat. mercede proposita retinuere. Quem cum petrus milatus: petrusque ioannes (ambo enim se praeter caeteros nebuloni ita tradiderant ut aes alienum contractum sibi unde disoluere possent nihil relinquerent) corcurram secum detegendi eum causa

eos ragusini agri littore exposuit Petro etiam milato ueste quam ex suis agnouerat commodam eam cum saeuisset hiems futuram dicens detracta. qui omni spe amissa: nauta ianuensi cum ipsum ostendere ei non potuissent corcurre recepto merentes domum reuersi sunt omniaque uti euenerant suis narauere. quorum sane qui adhuc dicerent non defuere circumscriptorem eum minime esse si abdita contemnens oppida iadram uel uenetias recta proficiscetur.

Qui fallax multos luserat ante duces.
Hic nostros ciues operosa fraude fefellit.
Pseudo Baptistini principis ora gerens.
Qui puto uertumnum: uariisque Achelosa figuris.
Qui puto Mercurium uinceret arte sua.
Huius praestigias caecos Nebulonis et astus.
Gondola perpetuae traddidit historiae.
Ergo pellacis scelus euitare Monellae.
Qui docet: huic libro lector amice faue.

modo in laphitam: seu centaurum nullis pirithoi nuptiis hac in optimis urbe legibus ornata incidimus: cum istius modi animalia nullis delinimentis: nec quamquis seuerissimis sanctionibus a semel imbibita ferino isto cum lacte rabie si mero praesertim incaluere cohiberi possint. Haec ad te pauca dolor qualia permisit ueteri nostra inductus familiaritate aegritudinis ex animo pellendae causa dedi: nec ambigo te (si cultissimas camaenas tuas noui) illico mihi responsurum:

modi animalia nullis delinimentis: nec quamquis seuerissimis sanctionibus a semel imbibita ferino isto cum lacte rabie si mero praesertim incaluere cohiberi possint. Haec ad te pauca dolor qualia permisit ueteri nostra inductus familiaritate aegritudinis ex animo pellendae causa dedi: nec ambigo te (si cultissimas camaenas tuas noui) illico mihi responsurum: maerorique huic meo gratissimum leuamen praebiturum.

matura uideri
Tunc potuit, uiridis nisi se opponeret aetas;
Quae simul atque aditum tali patefecit, honore
Maiori donandus erat. Mox aequa potestas
Parque datur meritis pretium; modo namque sacerdos
10   Qui fuerat, fulget mitrato uertice praesul.
Et quoniam qua parte magis male firma minantur
Moenia terribilem iam iam lapsura ruinam,
Illa parte

et fraudibus, ut solet, pugnatura. Sed quid plura moror, Pater Sanctissime, iam iam renovabo dolores et fari cogor, quę tacere suadebat dolor. Et quis tam facundus et tam rerum verborumque copia instructus existet, quę oratio tanta affluentię ubertate decurrens, ut hanc cladem deploret merito? Attamen ut moesticia dictaverit, elloquar. Quinto Idus mensis instantis, hora diei prima, in campis Corbavię sub oppido Vduina, unde ad Dalmatiam tercię partis diei cursus est, bannus lętus ait: "Deus nostra incoepta secundet!" et reductos in medium pedites turmis et corona equitum

quotiensque misellus cibum summere cogitur, totiens dilectum nati caput in disco ad mensam pro lance ponitur ante ipsum. O speculum invisum! O ferculum insulsum! O potum amarissimum, miscet aconita noverca Turchia. Quid putat Sanctitas Vestra, num ne paterna viscera commota, totumque corpus maerore et angustia conquassatum sit, num ne vociferaverit pater afflictus: "O ter quaterque beati, quis ante ora patris contigit oppetere!" Mallet, ut censeo, suam cum morte nati vitam commutare. Dicitur tamen quod se habeat christianissime: carne movetur, spiritu promptus est palamque fatetur se

nati vitam commutare. Dicitur tamen quod se habeat christianissime: carne movetur, spiritu promptus est palamque fatetur se cupere pro Christi nomine mortem obire, alios quoque hortatur concaptivos, ut secum lęti tormenta et letum subeant accepturi premia sempiterna hisque dictis salutiferis moerentia pectora mulcet: qua de re foelix potius quam infoelix bannus non immerito dici debet. Restant et quam plurima per cruentissimum hostem sevissime perpetrata: quę si numerare vellem dies et calamus me deficeret. Non mihi si linguę centum sint oraque centum, ferrea vox, omnes

hoc optatum nuncium littere celsitudinis tue reipublice nostre attulere, Rachusa (Nova Epidaurus ab eruditis nuncupata, civitas nostra, imo tua, invictissime princeps, nedum per epistulam magnitudinem gaudii sui tanta pro re merito conceptam, verum eciam per nos legatos voluit exprimere, mandavit insuper, uti eam post graciarum accionem ob tua in nos maxima beneficia tuo arbitratui expositam offeramus pedibusque tue magestatis commendemus. Nemo

principem, Kazimiri regis olim Polonorum eminentissimi filium, tantum extulit provexitque, ut eo duce felicissimo ac fortissimo quicquid sibi bello et armis fuerit occupatum, bello et armis eciam redimere valde speret. Et hoc merito quidem, nam et natura et virtus, ipsa eciam fortuna, quantum possint viriumque habeant, in te solo cumulatissime expressere. Quid enim te nobilius, dive rex, quid generosius, quid demum clarius dici aut fingi potest, quem genuit

pondere depressa succumbet. Quas qui iam dudum amplecti velit, mentem sibi a Deo inmortali exoret, que tantam molem sustinebit, optare eciam vitam per secula debet et innumerabiles evi dies et quantos tu mereris annos. Illud vero affirmo has esse, que te supra omnem regiam dignitatem extollunt, que imperii maiestatem sub se vident, que regie claritati alium longe maiorem adiiciunt fulgorem. Unum insuper asseram celsitudini tue tam

nomini Romane nutanti pene concessum. Quid enim aliud a Deo inmortali Rachusa tua sperare potuisset, optime princeps, quam quod ei hac tempestate ultro quidem et opportune prestitisti et sic nimirum effecisti, ut metus cum tranquillitate, merores cum leticia, languores cum gaudio, angustias cum largitate, labores cum quiete, bellum eciam inminens cum pace commuteret. Totum namque tuum est, eminentissime rex, quodcumque boni sub te principe nostro consequuti

sis reipublice nostre studiosus quantumque nos omnis diligas amesque, exploratum habeamus. Iccirco et colit te civitas nostra et iure quidem veneratur maximum namque in te salutis sue presidium posuit ac locavit. Ceterum facito me principi nostro invictissimo commendatissimum, rogo, qui es apud principem merito eminentissimus. Vale, decus nostrum et maximum ornamentum, et me utere ad votum.

opes? quod aurum? que dignitas est preferenda: quin etiam, ut trabali (quod aiunt) clauo beneficium hoc affigeres, paruitatem meam Apostolico culmini non uulgariter commendasti. Quapropter cum dubitandum mihi non sit quin mea scripta amplitudini tue non suo merito, sed mansuetudine, clementia, benignitate tua sint futura iucunda, tradidi sermonem ipsum librariis imprimendum quo et dignationi tue et multis aliis idipsum a me uehementer eflagitantibus satis facerem commodius, non tam malignitatem cuiusque ueritus quam tuam in

etiam ad inferos quondam non corporea effigie, sed anime substantia, quoniam iturus ad animas erat, descendit, et paulo post corpus ipsum resumens in celum triumphans rediit, mortuos scilicet in forma sibi consimili, hoc est cum propriis corporibus excitatos, iudicaturus, et unicuique pro meritis siue penas siue premia redditurus. At uero cur pauper in mundum descendit? cur humilis? cur abiectus? cur tormentis omnibus et morti turpissime expositus? Sciebat ille, amplissimi patres (quid enim deus nesciat?), multo plus factis commoueri homines quam uerbis,

prouenire certissimum est illos uel maxime ab ea cogitatione auertunt: iubentque non deo et rationi: sed concupiscentie et uitiis omnem operam adhibere. Decet igitur probos et innocentes uiros queuis potius incommoda subire quam in ocio, in rerum copia, in delitiis ita uiuere ut merito uideantur hic mercedem suam recepisse. Nam teste Hieronymo impossibile est ex terrenis ad celestes comigrare delitias. Quod ipsum Salomon etiam apertissime sentire uisus est cum ait: Risus dolore miscebitur: et extrema gaudii luctus occupat. Et

certissimum est illos uel maxime ab ea cogitatione auertunt: iubentque non deo et rationi: sed concupiscentie et uitiis omnem operam adhibere. Decet igitur probos et innocentes uiros queuis potius incommoda subire quam in ocio, in rerum copia, in delitiis ita uiuere ut merito uideantur hic mercedem suam recepisse. Nam teste Hieronymo impossibile est ex terrenis ad celestes comigrare delitias. Quod ipsum Salomon etiam apertissime sentire uisus est cum ait: Risus dolore miscebitur: et extrema gaudii luctus occupat. Et iterum: Risum

atque ubi iam tortores: et essent quodammodo tormenta ipsa defessa: Pilatus tertio (totidem enim sacri perhibent euangeliste) ad Judeos exiuit inquiens se in Jesu mortis causam non inuenire: uiderique sibi talem esse illum qui merito absolui debeat: presertim flagellatus iam et uerberibus adeo afflictus. Tum illi: Si non esset hic malefactor non tibi tradidissemus eum. O audaciam singularem! O incredibilem insaniam. Hunc uos malefactorem appellatis homines dementissimi qui cecos illuminat: qui claudos

ceterosque tuos discipulos: qui te derelicto aufugerunt omnes. At uero adest orbitatis solatium Johannes: Miseram me: hunc ergo suscipiam: hunc pro te retinebo fili? hominem scilicet pro deo, seruum pro domino, cognatum pro filio? O acerbam permutationem: o luctuosum solatium et meroris perpetui monimentum. Sed queso te charissime fili per uiscera misericordie tue. per eternum parentem tuum: cur miserrimam matrem in tot angustiis non adiuuas? Cur tormenta hec uel morte subita non tollis? An uero clementissime aures tue: que cunctis hominibus patent mihi

gloria! Splendidiorem perennioremque, et cuius neque magnitudinem comprehendere neque longitudinem metiri possumus, Christi serui consecuti sunt. Itaque non temere solos imitandos cunctis proponimus, quos etiam cunctis merito pręferendos censemus. Istas igitur nostras de illis qualescunque lucubrationes, o omnium amicorum meorum optime omnique honore et amore pariter prosequende, tibi nunc muneri mitto, tibi lubenter offero; tum quod sciam nihil abs te

esse uideatur. Per te publicum recipiat, per te in aliorum manus uenire ne formidet, per te neque in circo consistere neque in medium prodire theatrum quicquam dubitet. Nullos liuoris morsus, nullum sibilum uerebitur, si prius plausum meruerit tuum. Et quis enim reprehendere opus audebit, cui tu summam manum imposueris, qui et ingenio et eloquentia pręstas, humani diuinique iuris scientia excellis et ecclesiastica dignitate non parum emines et antiquę

sibi nihil reseruauerint. Hinc est, quod tamen piscatoriam nauim et, quę resarciebant, retia dimittentes audacter proloquuntur: Ecce dimisimus omnia, et secuti sumus te, quid ergo erit nobis pręmii? Et responsum merentur accipere Domini dicentis: Amen dico uobis, quod uos, qui secuti estis me, in regeneratione cum sederit Filius hominis in sede maiestatis suę, sedebitis et uos super sedes duodecim iudicantes duodecim

ipsum conferens uiritimque indigentibus dispertito, quicquid bonorum reliqui fuerat, ex nobili humilis, ex diuite pauper factus monachi uitam duxit, donec communi patrum populique consensu ad pontificale culmen uel inuitus meruit promoueri, multo gloriosius a Domino promouendus in cęlum, pro cuius amore dilargitus fuerat terrena. Eadem cupiditate in distribuendis opibus ardens Nicolaus, Myreę urbis episcopus, cum Patarę, Lycię oppido,

habitus relicta regia dilargitisque facultatibus religioni se tradidit monasticisque sacris initiatus in Aquitaniam est profectus atque operam prędicationibus dedit, haud dubie stabiliorem amplioremque seruitii sui mercedem a cęlesti domino accepturus quam receperat a terreno. Non minus memoratu dignus Leonardoque aliquanto maior, siue fortuna spectetur siue genus, Lupus, Senonum tandem archiepiscopus, nunc occurrit, siquidem

regio genere nobilis, dum adhuc sub tutela patris ętatem ageret, mendico ęgrotanti (quoniam aliud, quod daret, non habebat) seipsum despolians proprium amiculum dedit. Quo quidem ille indutus (tantum donatoris misericordię meritum fuit) e uestigio sanus consurrexit. Postea uero quam defunctis parentibus liberam suscepit bonorum possessionem, tam prompto animo omnia egenis dispertiuit, ut ea non prius habuerit quam donauerit.

ut in reliquis omnibus, ita et hac in parte tutissimum erit sanctorum niti exemplis, ne uel in dando manus erret uel in supputando mens uacillet uel in largiendo inani ostentatione elatus animus liberalitatis amittat mercedem, dum hominibus magis quam Deo placere studet. Neque enim immerito Cratonem philosophum, dum Ephesi contemnendarum opum ederet spectaculum, gemmas immodicę ęstimationis contundentem a Ioanne apostolo reprehensum

Lindisfarnensis episcopus, et liberalitatem miratus, apprehensam regis dexteram dum osculatur ait tam promptam in dando manum senescere prorsus non debere. Hinc aiunt adhuc integram in monumento illibatamque ostendi, ut, quam merito id olim ab episcopo prolatum fuerit, tam certus euentus testis etiam posteris foret et nemo unquam dubitaret ipsius animum fulgere in cęlo, cuius corporis partem tot iam annos incorruptam permanere cerneret in

quoque Romanus et Aglae, uxor eius, cum diuitiis pollerent nec prolem ullam habere possent, quotidie positis tricliniis pauperculos domi conuocatos reficiebant, propriis manibus ministrantes. Quibus pietatis officiis meruerunt parentes fieri sanctissimi uir Alexii. Quo unico contenti deinceps continentiam inter se perpetuo seruarunt. Tot igitur fructus produxit elemosina, ut sterili partum daret, partui sanctitatem parentibus

gentili Christianum factum, ex Christiano martyrem immortalitatis palmam assecutum. Cęsaris enim Traiani temporibus magister equitum super cornibus cerui, quem uenando insecutus fuerat, Christum in cruce fulgentem uidere meruit. Qui dum ob ipsius erga inopes beneficia ei se apparuisse diceret et mysteria ueritatis reseraret, credentem baptizari iussit, ut, qui charitate iuuerat miseros, fide inter uere felices recipi idoneus foret. Igitur,

donec latronum gladiis ecclesię thesauros ab eo frustra quęrentium (quoniam iam nulli erant) confossus occubuit. Eo corruente terni tremuit, testata, credo, tam pium hominem tam impie cęsum non opportuisse, nisi ad pietatis mercedem cumulus accederet corona martyrii. Celebratissimus in hoc laudis genere Martinus nec a nobis nunc silentio prętermittendus est. Cuius pietatem militis adhuc an iam Turonensium episcopi

quam acceperat, se redemit. Rursum idem Lacedemonię fecisse dicitur, eodem successu, conuerso diuite quodam ac principe uiro. Post talia charitatis officia in abbatem electus apud Arsinoen, decem milium monachorum pater fieri meruit, et qui omnes pręibat pietate, omnibus pręesse dignus fuit. Aeque pium uirum et Petrum Constantinopolitanum cognomento Telonarium fuisse ferunt, sed tanto maiori admiratione dignum, quanto ante conuersionem uixit

pabulum, de quo psalmista ait: Satiabor, cum apparuerit gloria tua, Domine. Sumant hinc documentum ieiunantes, ut saltem cibo, quem sibi interdixerint, pauperes alant. Alioquin non ieiunare, sed impensę parcere merito uidebuntur. Nec est, ut causetur quis fortunarum suarum tenuitatem. Nemo tam pauper est, ut pietatem colere non possit. Seruulus mendicus erat, immo mendicorum miserrimus, si tantum sortis attendatur malignitas, non

palmas suas extendit ad pauperem. Fortitudo et decor indumentum eius, et ridebit in die nouissimo. Sed multa dare locupletiorum est, pauca tenuiorum; nec tamen ideo non par meritum, quarum ęqualis affectus. Animum etenim largientis pensat Deus, non donum. Nec quantum oblatum est inspicit, sed de quanto. Vidua paupercula duo ęra minuta misit in gazophylacium, et diuitibus pręfertur. Vidua

ne, si incomitati hospitii limen exierint, expulsi magis quam dimissi esse uideantur. Nec arbitreris ideo illos ab eo sic acceptos, quia scierit angelos esse, sed potius, quia sic homines acceperit, angelos quoque accipere meruisse, et tales angelos, in quibus sub Trinitatis typo maiestas unius Dei adoranda facile appareret. Eadem erga externos obseruatione et Loth Sodomę usus, eosdem etiam angelos hospitio suscipere meruit, licet plures ad

angelos quoque accipere meruisse, et tales angelos, in quibus sub Trinitatis typo maiestas unius Dei adoranda facile appareret. Eadem erga externos obseruatione et Loth Sodomę usus, eosdem etiam angelos hospitio suscipere meruit, licet plures ad Abraham accesserint, quia pater multarum gentium ille. Sed Loth non rogasse solum, uerum etiam compulisse eos, ut ad se diuerterent, dicitur. Itaque alter exoratos statim suscipiendos

Gregorius uero pontifex non solum facilem ad se aditum concessit peregre aduenientibus, sed etiam per fora et compita passim quęsitos inuitauit. Insuper discumbentibus interdum ipsemet ministrauit. Qua humilitate meruit aliquando conuiuam habere Christum. Semel enim inter ministrandum, dum se paulisper auertisset, conuersus deprehendit unum ex conuescentibus non apparuisse. Quam rem uehementer secum admiranti nocte proxima affuit in

Multus hospitis aduentus, putas, restinxerit studium erga se eorum? Minime quidem, sed magis inflammauit, ut etiam coenaculum illi construerent, in quo ueniens requiesceret et diutius apud se manendi occasionem haberet. Quibus meritis precante Eliseo et filium genuerunt, cum antea steriles extitissent, et eundem, cum decessisset, uitę restitutum receperunt. His iungatur Marthę mira sedulitas. Postquam excepit Iesum in domum suam,

Per hanc enim placuerunt quidam angelis hospitio receptis. Et Dominus ad Discipulos: Qui recipit uos, me recipit; et qui me recipit, recipit eum, qui me misit. Qui recipit prophetam in nomine prophetę, mercedem prophetę accipiet. Et quicunque potum dederit uni ex minimis istis calicem aquę frigidę tantum in nomine discipuli, amen dico uobis, non perdet mercedem suam.

Qui recipit prophetam in nomine prophetę, mercedem prophetę accipiet. Et quicunque potum dederit uni ex minimis istis calicem aquę frigidę tantum in nomine discipuli, amen dico uobis, non perdet mercedem suam. Caput IV / DE INANI GLORIA FVGIENDA Nunc, quoniam periculum est, ne piis operationibus inanis glorię surrepat

Sed et tunc ita temperandum, ut et res dicatur et euitetur iactatio. Tali quidem temperamento usus Ioannes Aegyptius monachus, cum Spiritu Sancto reuelante multis futuri euentus responsa daret, inferebat non suis meritis eam reuelationem sibi factam, sed illorum, qui rogatum aduenerant. Morbo affectos coram se curationis gratia adduci uetuit, quoniam ultro citroque commeantium agmen ostentationi esse potuisset. Oleum eis benedictum

tradunt Martiniano, militum pręfecto, pro filia, quam nequitię spiritus possederat, supplicanti respondisse: ne se opem posceret, cum et ipse peccator esset, sed, si in Christo confideret, eidem supplicaret, iuxta fidei meritum gratiam ab ipso impetraturus. Credidit Martinianus, et domum rediens Deum precatus incunctanter, filiam a demonio liberauit, ut predictum ab Antonio fuerat. Pulchre igitur unico responso Antonius tria simul expressit

Sed quid de Hilarione abbate dicemus? Qui iam sexagenarius cernens circa se tum monachorum multitudinem, tum eorum, qui sanandi ad cum undique confluebant, flebat quotidie et ad seculum redisse se atque in uita mercedem recepisse aiebat. Abire cupientem inhibebant. Denique biennio in tali animi solicitudine peracto, cum postremo comedere nollet, donec discessum impetraret, et iam dies septem nihil gustasset, ne inedia conficeretur,

Tabita, uirgo sacra monasterii magni Thebaidis, cum se omni humilitate deiecisset, insanire putabatur. Verum quia stultum Dei sapientius est hominibus, sancto Pierio abbati in eremo degenti reuelatum fuit illius merita suis esse potiora. Proinde ad uisendam eam perrexit et responsa, quę diuinitus acceperat, palam fecit. Ex quo ipsa ut uidit se non iam ut stultam contemni, sed potius ut sanctam honorari, clam discedens monasterium

pręerat, exibebat. Quasdam in monasterio longa ualitudine oppressas, ut saltem squalore leuarentur, lauari iusserat, sed ancillis sororibusque cunctantibus protinus ipsa accedens lauit. Tantumque humilitatis abbatissę fuit meritum, ut illę lotę e uestigio sanarentur. Tres erant diuersis infirmitatibus laborantes: alia paralytica, alia demoniaca, alia uero leprosa. Magnum miraculum fuit tales langores curasse, sed non minus mira extitit

ligna concidit, pauimenta euerrit, cęllulam sibi omnium despectissimam elegit. Denique, quo feruore concita parentes fugerat, eodem primatum inter monachos tenens humilitatem coluit et tandem martyrii palmam meruit obtinere, ut, quę mundi pompam calcauerat, tyrannorum quoque tormenta superaret et in cęlesti gloria humilitatis pręmium perfectę patientię merces augeret. Paulę Romanę (ut

monachos tenens humilitatem coluit et tandem martyrii palmam meruit obtinere, ut, quę mundi pompam calcauerat, tyrannorum quoque tormenta superaret et in cęlesti gloria humilitatis pręmium perfectę patientię merces augeret. Paulę Romanę (ut Hieronymus refert) maternum genus a Scipionibus Gracchisque, paternum ab Agamemnone, potentissimo quondam Gręcię rege, erat. Liberos e Toxotio

Marcus Euangelista, ut sacerdotio reprobus haberetur, pollicem sibi amputasse dicitur. Veruntamen (ut ait Hieronymus) tantum consentiens fidei prędestinata potuit electio, ut nec sic in opere uerbi perderet, quod prius meruerat in genere. Cum enim ex leuitis esset, ut Alexandrię episcopus fieret, eo compelli dignior fuit, quo magis refugit. Isaac etiam monachus, cum rescisset decerni sibi presbyteratum, de Scythia transmigrauit in

abbatis honore indignum, officii ignarum, solicitationum labori imparem. Verum obedientię pressus iugo, flens tandem regendi monasterii munus suscepit. Et quia ex humilitate sibi prorsus diffidebat, a Domino meruit adiuuari atque ita, ut ei per angelum suum pręcepta institutionesque dirigeret. Quibus ille fratres sibi commissos instruendo, in omni sanctitatis genere facile reddebat perfectos. O uere igitur beatus homo,

usus argentum et uestes ab eo accepit. Propterea et lepra, qua Naman fuerat liberatus, adhesit illi et semini eius usque in sempiternum, ut saltem sic punitus discat charitatem erga proximum gratuitam esse debere, non mercenariam. Nam et de Samuele propheta in Ecclesiastico scriptum legimus, quod pecunias et usque ad calciamenta ab omni carne non accepit et non accusauit illum homo. Hoc quidem post multas eius inibi enumeratas laudes,

parum lucri se facturum ratus, si hanc potestatem assequi potuisset. Adeo quippe mentem animumque eius excęcauerat malicia, ut nesciret sacramenta Dei et uenale putaret, quod nec uendi nec emi potest. Ideoque meruit audire: Pecunia tua tecum sit in perditionem, quoniam donum Dei existimasti pecunia possideri! Apostoli ergo non modo pręmium non acceperunt, uerum etiam offerentis nequitiam acerba execratione prosecuti

adeo id ęgre Cosmas tulit, ut mandasse dicatur, ne eodem tumulo cum fratre componeretur, quandocunque ipsis uita defungi contigisset, nihil tam iniquum existimans quam pro labore, qui propter Deum susceptus fuerat, ab homine mercedem quęrere. Eadem animi constantia Leonardus, sancti Remigii discipulus, quoniam Gallorum regis coniugem difficili partu laborantem, medicis iam desperantibus, ipse diuina uirtute a periculo liberarat, regi amplissima

demonum Christi uirtute propulerat, dona immodica secum allata porrigenti: Nonne legisti, ait, quid Gezi, quid Simon passi sint? Quorum alter accepit precium, alter obtulit, ut ille uenderet gratiam Spiritus Sancti, hic mercaretur. Cumque Orion flens diceret: Accipe et da pauperibus, respondit: Tu melius potes tua distribuere, qui per urbes ambulas et nosti pauperes. Ego, qui mea reliqui, cur aliena appetam? Multis nomen pauperum occasio

munera recusarunt. Nunc, quali patientia, ut illi soli placerent, paupertatem coluerint, pertractemus. Hinc altera dirę cupiditati inuratur nota, dum monstratur, quam hi, qui hominibus benefacientes hominum mercedem respuerunt, paruo modicoque contenti uitam sustentarint. Petrus, Andreas, Iacobus, Ioannes piscatu sibi uictum quęrebant, relictis retibus et naui secuti sunt Christum et dixerunt: Ecce dimisimus omnia,

inuenit! Et quod inuiderat, rapuisset, nisi in operibus manuum suarum comprehensus peccator prius poenas dedisset quam coeptum peregisset scelus. Non est autem passus Dominus eam paupertatem ludibrio esse malis, qua boni mercantur sibi diuitias regni cęlorum. Eadem sane benignitate Hilarionem quoque abbatem a latronum iniuria tutatus est. Hunc adolescentulum in solitudine habitantem tota nocte quęritantes inuenire

Bibliographia locorum inventorum

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1485], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 687, Ed. Daniele Farlati [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgmiraculum].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj; Azzo Phorestus; Georgius Priolus; Petrus Barocius (c. 1445-1509?) [1487], Epigrammata minora, versio electronica (), 77 versus, verborum 589, Ed. Paolo Tremoli Olga Perić [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [sisgorgepigrm].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].

Selimbrić, Šimun (m. 1496) [1490], Vitum Ruschium laudat, versio electronica (), 70 versus, verborum 554, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen] [word count] [selimbricsvit].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report