Your search found 7303 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1301-1400:

irrigauit et lumine ingenii Scripturarum obscura clariora fecit. Sanctitatis etiam uirtutumque suarum odorem tam late effudit, ut nomen eius et in terra celebre sit et in cęlo. Palam igitur factum est, quibus potissime meritis ad ęternitatem uitę peruenerit inęstimabilemque mercedem. Quo die abbas quidam duos lectos ineffabili ornatu comptos multoque nitore splendentes ab angelis ferri uiderat atque audierat in altero Hugonem,

fecit. Sanctitatis etiam uirtutumque suarum odorem tam late effudit, ut nomen eius et in terra celebre sit et in cęlo. Palam igitur factum est, quibus potissime meritis ad ęternitatem uitę peruenerit inęstimabilemque mercedem. Quo die abbas quidam duos lectos ineffabili ornatu comptos multoque nitore splendentes ab angelis ferri uiderat atque audierat in altero Hugonem, abbatem Cluniacensem, collocandum, in altero Anselmum,

huius finem eoque impetrato spiritum exalauit. Nunc itaque martyrii gloria coronatus exultat et in conspectu Dei optimi maximi clarus atque inclytus incedit, eorum utens consortio, a quibus coronari et ad cęlum usque deduci meruit. In Dominici quoque, prędicatorum patris, obitu, ad quantam ipse migrasset beatitudinem, testatum est duorum uisione, Guali, prępositi conuentus Brixiensis, et Rhaonis fratris. Alteri somnianti apparuit cęlum

eius coronam de lapide precioso. Cęlum illi sicut protomartyri tuo Stephano patere fecisti et, sicuti Ioannem, apostolum tuum, ita et hunc, seruum tuum, Virgini Matri uirginem commendasti, ut pariter ostenderes, quantum ipse meruisset et prędicandi officio et proposito castitatis. Francisci etiam patris (a quo Minorum ordo coepit) ut uita, ita uitę finis nobilis ac magnificus fuit. Quo expirante quidam fratrum animam eius in

insignis. Tum, ne lugeret, iussit; mox enim fore, ut ipse quoque poenis conficiatur sibique iungatur. Non immerito igitur Sergio supplicii dilatio supplicium erat, si post supplicia ad tantam gloriam Bachus peruenerat. Mercurii martyris apud Cęsaream passi corpus capite truncum fulsit, odore fragrauit, quo miraculo plurimi ad Christianam credulitatem conuersi sunt; iam certi animam eius cęlesti perfrui beatitudine, in cuius cadauere contra

uertitur, ipsa ab angelis in throno diuini fulgoris gloriose collocatur. Si tanta illi inter tormenta affuit beatitudo, quantam exhaustis iam tormentis consummatoque agone secutam credimus! Neque enim ęqua esse debet merces pugnantis adhuc et post pugnam iam uictricis. Illic auxilium petitur, hic triumphus debetur. Septem mulierum, quę cum beato Blasio episcopo ad Sebasten martyrium passę sunt, cum cęderentur, animas uirginali forma a

beatitudinis eius testimonia relinquunt: mentem sanctam, spontaneam, honorem Deo et patrię liberationem. Quis dubitat, quin ab iis ad Sponsi usque thalamum perennesque nuptias euecta sit, quorum tanto obsequio in morte meruit honorari? At cur apostolorum consortio non dignam dixerimus, ad quam sanandam Petrus de cęlo ad terras descendere iussus sit? Agnes uirgo post martyrium parentibus ad sepulturam suam excubantibus ac

ne se uelut mortuam flerent, sed potius cum Christo beate uiuenti congratularentur. »A sanctarum — inquit — uirginum, quas uidetis, recepta collegio ei in cęlo iuncta sum, quem in terra posita toto corde dilexi.« Merito igitur non solum martyrii eius diem festum agit Ecclesia, sed etiam eum, quo se talem ostendit, celebrem habet. In martyrio, quę passa sit, recoluntur, hic autem ad quantam beatitudinem post passionem peruenerit,

talibus iam impertiret donis. Indeque coronari cupientes libenter ad martyrium perrexere. Ipsa quoque nullis auerti a Christo suppliciis potuit, quoniam certa erat eius consortio se in cęlo usuram, cuius angelos uidere meruerat in terra. Catharinam uirginem, cum post tormenta capite truncanda esset, orantem uox de cęlo consolata est, quę diceret preces suas exauditas esse et iam aperto cęli aditu a Domino

quę uidere non potuit. Apud Alexandriam Paulus, Antonii abbatis discipulus, in spiritu cęlum usque pertractus uidit thalamum quendam miro ornatu excultum lateque fulgentem et Antonio paratum putabat, donec audiuit Thaidi meretrici illum seruari. Ex quo cognitum est ei mulieri peccata per poenitentiam dimissa esse et cęlestem beatitudinem condonatam, dicente Domino: Poenitentiam agite, et appropinquabit regnum cęlorum.

uidit. Cognitoque, quod obiisset, corpus illius ad monasterium suum deferendum curauit et in sepulchro, quod sibi parauerat, condidit, ut iunctis ossibus in terra cubarent, qui animis iungendi erant in paradiso parique uitę merito pari beatitudine fruituri. Thebaidis monasterii abbatissa Euphrasiam uiduam propediem uita decessuram intellexit, cum Antigonum, eius uirum, in cęlesti beatitudine constitutum per

speciei de manu Domini, Dei nostri. Ipse dextera sua teget nos et in brachio sancto suo defendet nos. Ipse ponet consolationem lugentibus Syon, dabit coronam pro cinere, oleum gaudii pro luctu, pallium laudis pro spiritu moeroris. Ipse sustollet nos super altitudines terrę, in hęreditatem inęstimabilium diuitiarum regnique cęlestis. Ibi erit — ut Esaias ait — mensis ex mense, sabbatum ex sabbato; nullus

iniurias ęquo animo toleremus — diligendo quidem illos, qui nobis infesti sunt, et pro persecutoribus nostris deprecando nec malum pro malo, sed potius bonum reddendo. Paruus breuisque omnis labor est, si propositę nobis mercedis immensitas ęternitasque pensetur. Nunc, quoniam tandem ad instituti operis finem peruentum est et sexto iam peracto uolumine sabbatum instat quiescendi, tibi, cęli terręque conditor ac moderator Deus, gratias

1.120  Me sinitis? Saltem uos, rogo, detis opem.
1.121  Confiteor, superi, uos reddere praemia dignis
1.122  Et meritum nocuis, impia fata malis:
1.123  Ast ego quid merui? Quid nunc peccauimus ipsi?
1.124  Parcite, non digne tot mala nempe

1.121  Confiteor, superi, uos reddere praemia dignis
1.122  Et meritum nocuis, impia fata malis:
1.123  Ast ego quid merui? Quid nunc peccauimus ipsi?
1.124  Parcite, non digne tot mala nempe gero.
1.125  Di facerent uarias o possem sumere formas

3.9  Digna tamen cuius fierent praeconia formae
3.10  Splendida, perpetuo carmine digna fuit.
3.11  Digna fuit merces pro qua uel obiret Achilles,
3.12  Herculeus pro qua sudor emendus erat.
3.13  Haec mihi Pisaei fieret si praemia currus

16.3  Aera profana uigent, scelerata pecunia regnat;
16.4  Mors emitur nummis et uenit ante diem.
16.5  Mercibus externas uariis Lodouicus ad urbes
16.6  Nauigat; obstructa iam rate uela dabat,
16.7  In patriam remeare uolens patriosque

16.8  Visere et heu pietas quos cupiebat, amor.
16.9  Proh scelus! inuidit Boreas crudelis et unda
16.10  Mersaque concussae terga dedere ratis.
16.11  Dumque procellosis moreretur fluctibus, aequor
16.12  Mergeret et feruens ora natantis,

16.10  Mersaque concussae terga dedere ratis.
16.11  Dumque procellosis moreretur fluctibus, aequor
16.12  Mergeret et feruens ora natantis, ait:
16.13  "Parcite, Nereides, parcas, Neptune, rogamus,
16.14  Et quaecumque meis obstrepis unda

16.24  Non disperata conditione tamen.
16.25  Piscibus esca natet, bibula tumuletur harena:
16.26  Ah, pereat merito cui sua terra parum est!".
16.27  Dixit et exsurgens irrupit guttura uortex
16.28  Illius, Adriacis spiritus exit aquis.

quicumque cauas construxerit aluos
16.30  Primus et aequoreas sollicitauit aquas;
16.31  Quicumque ille fuit, primas qui trans mare merces
16.32  Vexit, erat dignus morte perire graui.

bella tulit.
17.9  Hoc mortale decus, sunt haec mortalia famae
17.10  Praemia, semidii quae meruere duces.
17.11   Domnice, quae tibi dant caelestia munera diui,
17.12  Haec

19.15  Felix Ausonii leporis auctor,
19.16  Possem tot tibi gratias referre,
19.17  Grates tot meritas habere possem.
19.18  In nostrum refoues amore fratrem,
19.19  Quo non Tyndareos ferunt calores

19.118  Quam si rancidulae chelis magister
19.119  Nequaquam modulos fuisset orsus.
19.120  Quid tandem? Meritis, benigne, fratrem
19.121  Vincis, tot cumulans perambiensque,
19.122  Quot in sidereo micant Olympo

19.134  Fortunae lepidos sinus beatae.
19.135  Seu quidquid tibi gratius uenire
19.136  Velles, pro meritis habenda tantis.
19.137  Thraces perpetuo prius calore
19.138  Sudabunt, Babylon niuosa fiet

19.143  Voluent imperium solo ruinae:
19.144  Quam nostro tenebrosa corde Lethe
19.145  Expellat meriti tot acta grati,
19.146  Quam non continuo fatebor ore
19.147  Quae tu continuo benignus auges.

20.8  Fluctus Illyrici maris retorquens;
20.9  Lites ut dirimat, dolos refringat,
20.10  Poenas dent meritas scelestiores,
20.11  Mulctas, exilium, flagella, caedes,
20.12  Perpendat trutina seueriore

21.39  Fungitur uotis iubilans et ambas
21.40  Dormit in aures.
21.41  Dum nidet tantos meruisse alumnos
21.42  Clarus, aeternae monumenta famae,
21.43  Qua uigent illi quibus alma monstrat

22.14  Iustus honoratae praemia laudis habet.
22.15  Eia agite, o iuuenes, animis concordibus altum
22.16  Scandite iter meritis accumulando noua.
22.17  Marce, tibi, Antoni, decus immortale paratur;
22.18  Bernardine, tuus non morietur honos.

intrabis terraque marique potentem,
26.16  Classibus extensam militiaque grauem.
26.17  Hinc loca praeteriens remorantia, mercibus orbem,
26.18  Innumeris dices huc coiisse bonis.
26.19  Tota Tyros dibaphas uestes huc nobilis affert,

26.74  Perpetuo faueat annumeranda bono.
26.75  Vsque tamen finem, finem patientia cuius
26.76  Attigerit, meritis praemia digna feret.
26.77  Haec grauis et tetricis primum se nubibus offert,
26.78  Aspera, terribilis, tristis, amara,

26.82  Candida, terrificis dulce leuamen aquis.
26.83  Finis habet palmam, finem patientia cuius
26.84  Attigerit, meritis praemia digna feret.
26.85  Molis inauditae, nulli tolerabile pondus,
26.86  Vt potui, longo tempore nempe tuli.

26.90  Laetor, inest pietas principe clara pio.
26.91  Fine coronatur, finem patientia cuius
26.92  Attigerit, meritis praemia digna feret.
26.93  Si facit extremo patientia fine beatum
26.94  Sola uirum, fateor, stat mihi cuncta pati.

26.98  Hac graue suscipiam conditione iugum.
26.99  Fine triumphus adest, finem patientia cuius
26.100  Attigerit, meritis praemia digna feret.
26.101  Qui mala continuis tolerando laboribus explet,
26.102  Ille laboriferum fortius ardet iter.

26.106  Me mea sidereo constituatque polo.
26.107  Finis habet totum, finem patientia cuius
26.108  Iam tetigit, meritis praemia digna feret.
26.109  Iam ferat, o Veneti celeberrima cura leonis,
26.110  O decus excelsi spesque salusque throni.

27.11  Nescio quot nam rapuit quod olim
27.12  Terga ferarum.
27.13  Magnus extensum meruit triumphum,
27.14  Nobilem palmam, titulos superbos,
27.15  Reddidit nautis mare quod quietum

27.36  Diua resume.
27.37  Domnicum pulchris titulis nitentem,
27.38  Prole sublatum, meritis perennem,
27.39  Effer, erectas recines ad aures
27.40  Dulcius Orpheo.

27.48  Ille ferarum.
27.49  Ille piratas relegauit omnes,
27.50  Mercibus feruet mare subleuatis,
27.51  Somnium fessus leue nauta carpit
27.52  Vndique tutus.

27.72  Mille triumphos. 28. ad eundem
28.1  Alma salus patriae, meritis habitura triumphos,
28.2  Viue Manlipetrae lucida gemma domus!
28.3  Fama per aetherios uolitat memorabilis axes

28.2  Viue Manlipetrae lucida gemma domus!
28.3  Fama per aetherios uolitat memorabilis axes
28.4  Enumerans meriti, Domnice, facta tui.
28.5  Qualiter Hesperii seruaueris aequoris oras
28.6  Conspicua Venetae non sine laude togae.

28.14  Iussit et Eois te superesse locis.
28.15  Quo tibi summa cadat tantarum praebita rerum
28.16  Et domites meritis orbis utrumque polum.
28.17  Quo melius generosa tui stent signa decoris
28.18  Augeat et titulos quo tibi fama nouos.

31.88  Curia et excelsi principis altus honos.
31.89  Collaudent generosa tuae gestamina famae,
31.90  Hinc referant meritis praemia digna tuis."
31.91  Quid bona tot tandem, felix o curia, narrem,
31.92  Hunc populum uinxit Dandulus iste quibus.

31.134  Saepe duces nostris urbibus immo patres.
31.135  Nam sumus in misera positi quam sorte, uidetis,
31.136  Mergitur et quanto nostra carina salo.
31.137  Firma satis fuerat quondam Pagaseia puppis:
31.138  Fracta sub aequoreis haec tamen isset

ex diuis Venetum constare senatum,
33.4  Credibile est Venetum numen habere decus.
33.5  Iustitiam si quaeris, habet; pietate meretur
33.6  A dominis mundi principibusque coli.
33.7  Nobilis excedit dominae fastigia Romae,

39.30  Ingenium nobis exiguumque latus.
39.31  Littoribus conchas, coaceruas gramina campis;
39.32  Obruimur meritis undique nempe tuis.
39.33  Qui modo pro uersu quaerebam mittere uersus
39.34  Proque sonis tenues, mollia uerba, sonos.

39.42  Audiit Haemonium Graiugenumque decus.
39.43  Tanta Giganteus Phlegraea ualle triumphus
39.44  Nec meruit, superi parcite quaeso dei,
39.45  Quanta meas nunc oh penetrarunt nata medullas
39.46  Prospera, quod domino tantus amicus

39.54  Scipio, Patroclus Castoreusque comes.
39.55  Ah tua magna nimis, dulcissime, littera nobis
39.56  Pollicita est, meritis haud agitata meis.
39.57  Ast ego quid merui? Qualis mihi munera confert
39.58  Heu dominus? Quae sunt haec benefacta rogo?

39.55  Ah tua magna nimis, dulcissime, littera nobis
39.56  Pollicita est, meritis haud agitata meis.
39.57  Ast ego quid merui? Qualis mihi munera confert
39.58  Heu dominus? Quae sunt haec benefacta rogo?
39.59  Militis en princeps, dominus tu munera

39.58  Heu dominus? Quae sunt haec benefacta rogo?
39.59  Militis en princeps, dominus tu munera serui
39.60  Exigis at mores hoc meruere tui.
39.61  Hoc genus e celsa demissum postulat aula,
39.62  Hoc sibi perpetui nominis altus honos.

43.14  Nuctricum expensae continuusque labor.
43.15  Vxor, ab Eois quicquid rate transuehit oris
43.16  Mercator, uellet ponere in articulis.
43.17  Viderit haec uestem, si qua est hyacinthina, dicit:
43.18   "Dos emat hanc saltem, non

45.4  Hunc super astra.
45.5  Quisquis humano generi fauorem
45.6  Praestitit quondam, meruit triumphum;
45.7  Viuus augustos meruisse honores
45.8  Dicitur immo.

45.5  Quisquis humano generi fauorem
45.6  Praestitit quondam, meruit triumphum;
45.7  Viuus augustos meruisse honores
45.8  Dicitur immo.
45.9  Lucidum nomen, decus atque uirtus

45.17  Nos tibi ciues Spalatensis urbis
45.18  Mente deuota modulantis oestri
45.19  Dicimus laudes merito decentes,
45.20  Marce Canalis.
45.21  Iste Turcarum prohibet tumultus,

46.18  Mansit in hac mea dum tuus urbe pater?
46.19  Illyricis populis amplissima frena gubernans
46.20  Iustitia, meruit qua super astra locum.
46.21  Cuius erunt donec uiuet praeconia mundus,
46.22  Imperium Venetae dum dicionis erit.

46.93  Nunc aliud surgit damnum, grauiora timemus
46.94  Supplicia iratum constituisse Iouem.
46.95  Iam Phaethonteas meruerunt nostra fauillas
46.96  Crimina, tormentis perdimur ecce nouis:
46.97  Semen abit iactum; tellus deludit arantes

46.126  Decidit e supero sanctus at iste polo.
46.127  Iustitiam si quaeris, habet; pietate triumphus
46.128  Huic dabitur, meruit religione coli.
46.129  Magnanimus, grauis est, constanti pectore, prudens;
46.130  Peruius et pronae dexteritatis amans.

46.170  Nomina, praedonum non inhonora capit.
46.171  Sustinuere malae spectacula turpia uitae
46.172  Haec etenim meritis praemia digna suis.
46.173  Haud minus hic meruit laudis abolendo malignos
46.174  Impia quam sceleris gens onerando bonos.

46.171  Sustinuere malae spectacula turpia uitae
46.172  Haec etenim meritis praemia digna suis.
46.173  Haud minus hic meruit laudis abolendo malignos
46.174  Impia quam sceleris gens onerando bonos.
46.175  Quid dicam quanti fuit hic solamen egenis?

46.191  Ergo salus nostra est, columen, tutela Capellus,
46.192  Vita, fides, animus, dux, medicina, quies.
46.193  Huic Spalatum meritos semper debebit honores
46.194  Porriget et uictas ad sua dona manus.
46.195  Hoc duce Politiae non desperauit iniqua

46.207  Libera purpurei supponant colla tyranni
46.208  Mundus et, o uestros procidat ante pedes;
46.209  Subdita qui meritis loca, qui tractatis amore,
46.210  Perpetuus uobis est dicionis honos.
46.211  Ista coronatis sunt nobiliora triumphis

50.30  Praemia, pro dominis quos decet esse suis.
50.31  Tempus adest fidam quo te non sola Saguntos
50.32  Iactabis: meritum tale duabus erit.
50.33  Stat dare pro Venetis diuo duce et auspice Marco
50.34  Vxores, uitam, pignora, tecta, solum."

50.51  Hostibus at postquam cessit uictoria, Caesar
50.52  Dixit: "Honoratae gens erat ista necis.
50.53  Inclita gens erat haec, meritis cumulanda beatis,
50.54  Perpetuas si non praeposuisset opes.
50.55  Felix, o nimium felix Modoneia pubes,

51.50  Saecla. Nec immerito: quis enim grauitate Catonis,
51.51  Religione Numae, Bruti pietate perennis
51.52  Moribus aut Laeli meruit maiora diserti.
51.53  Num Ciceronis honos, diui num Caesaris almum
51.54  Nomen, an excelsi praestantia clara Metelli

51.53  Num Ciceronis honos, diui num Caesaris almum
51.54  Nomen, an excelsi praestantia clara Metelli
51.55  Tot meruere, sacrae quot habet praeconia laudis
51.56  Noster Amyntorides, nostri prudentia Iani,
51.57  Qui ratione moues geminas in uertice

ac titulos statuat non caede rubentes,
51.98  Vrbibus euersis non ui neque fortibus armis,
51.99  Laude sed aeterna, facis ut, meritisque togaque,
51.100  Nestoreos Phrygiosque precor uicturus in annos.

55.8   Marulus, aeternis clarus ad astra notis.
55.9  Quis Maro, quis meruit diuinum nomen Homerus
55.10  Et plures quorum fulget imago recens.

56.27  Non sibi sed patriae carisque uigebat amicis;
56.28  Iuuerat ignotos auxilioque suos.
56.29  Doctus, honoratae meruit praeconia uitae,
56.30  Mellifluum fundens semper ab ore fauum.
56.31  Adde quod ille quies studiorum,

et aeternum praemia clara uigent;
56.57  Pace tua nunc sit, mors o saeuissima, dictum:
56.58  Hi tibi nil debent, non meruere mori.
56.59  Mortem nemo timet nisi qui cum crimine uixit:
56.60  Qui bene uiuit habet sub ditione necem."

58.31  Quid faciam sine te? Facient quid cetera: matres,
58.32  Maesta parens, comites innumerusque cliens?
58.33  Omnia te meritis lacrimarum fontibus urgent,
58.34  Et crepitant flammis ultima dona tuis.
58.35  Martia non tantum defleuit Roma Camillos;

59.15  Clara Maroneo uix est contenta. Precamur,
59.16  Quo tua pro tantis exorem numina damnis.
59.17  Si merui quo uota tuas reuolutus ad aras
59.18  Annua concipiam, tenui quo uoce fatigem
59.19  Teque pias licet pro nostris ciuibus

59.22  Congeminat. Terrena lues quod spurca nefandis
59.23  Criminibus caeleste decus, placidissima laedit
59.24  Fata deum, merito pateremur tot mala, celsi,
59.25  Et patimur, lucina poli. Meruisset in undas
59.26  Surgere, Pyrrha, tuas hoc detestabile

caeleste decus, placidissima laedit
59.24  Fata deum, merito pateremur tot mala, celsi,
59.25  Et patimur, lucina poli. Meruisset in undas
59.26  Surgere, Pyrrha, tuas hoc detestabile uulgus.
59.27  Haec Phaethonteas meruissent saecla fauillas

59.25  Et patimur, lucina poli. Meruisset in undas
59.26  Surgere, Pyrrha, tuas hoc detestabile uulgus.
59.27  Haec Phaethonteas meruissent saecla fauillas
59.28  Phlegraeasque faces. Tua sit clementia nati,
59.29  Mollior ira tui. Non nos neque crimina cernas

71.1  Quis iacet hic? Marcus. Quis Marcus? Marulus ille,
71.2  Cuius honos terras, spiritus astra tenet.
71.3  Tanta quibus meruit tantus uir dotibus? Orbem
71.4  Vindicat eloquio, religione polum.
71.5  Vix, puto, credibile est dominis placuisse duobus;

78.4  Et uetulos tenero dabat ab ore sonos;
78.5  Talia uerba dabat, tales dabat ore profatus,
78.6  Vt merito quisquis dicere posset anum.
78.7  Si uixisse diu potuisset, moribus istis
78.8  - Proh dolor!- huic similis femina nulla

79.69  Crimine sed quoniam diuina potentia laesa est,
79.70  Tam foedum fas se crimine crimen alit.
79.71  Iam Phaethonteas meruissent nostra fauillas
79.72  Crimina, criminibus accumulata nouis;
79.73  Deucalionis aquae non possent tergere nostrum,

suo.
79.81  Parcere commissis non dedignabere nostris,
79.82  Omnipotens, fateor, nos meruisse necem. Veniae exoratio:
79.83  Da potius letum quam tot dispendia uitae:

81.1  Quis iacet hic? Marcus. Quis Marcus? Marulus ille,
81.2  Cuius honos terras, spiritus astra tenet.
81.3  Tanta quibus meruit tantus uir dotibus? Orbem
81.4  Vindicat eloquio, religione polum.
81.5  Vix, puto, credibile est dominis placuisse duobus;

caerusam; ego vero novi vos magnos Catones ex industria incomptos mangonis artem et calamistrum damnare ac sine floribus incedere ac ne manicatam quidem togam, nedum redimicula ferre; ab huiuscemodi igitur molliore cultu ac quodam lenocinio temperavi ne vestrae frontis caperatam severitudinem meretricia mollicia eviratam erugarem ac ne floccos quidem omnes legere quasi noevos tondere ausus sum, ne vobis illos exprobrare viderer qui vestram orationem saepius quasi maculae marmor exornant atque, ut illas quidem albarium opus atque tectorium devenustat, sic vestra vi sua ac

Aut hominis facies rediviva renascar oportet;
Felicis neque enim est parte carere sui. Eiusdem.
Iunius hic situs est, antiquo clarior ortu
Nomina qui meritis vincit avita suis.
Divitiis census, operosis aedibus auxit
Tecta domi, ruri praedia, templa tholis. Charoli Put. Epi. In Iunium Geor.

pacto sese respiciant cum multarum rerum periculo tum ipso loquendi modo didicistis. Novi vos non negaturos sed concessuros apertissime parti unicuique tum melius esse quum suo toti iuncta fuerit illudque constituerit; naturalia nempe munera quum adsunt et habentur oblectant, quum vero absunt maerore afficiunt. Nihil autem parti, praesertim ei quam phisicam appellamus, quam alteram perficere vel ab altera perfici parte antiquius est: expetit forma natura ipsa duce non minus iungi materiei quam materies formae; et si enim illa det (ut aiunt) esse, materia vero suscipiat, non tamen minus

restat nisi ut denuo illud corpus ita raperetur quo ipsi animo fiat idoneum domicilium, quo, inquam, ab eodem apte vivificari possit? Qui tandem eveniet? erit iterum idem homo integer; vivet aevo perpetuo; totus erit immortalis ita ut iam nullo modo mori: neque, sit hic praecesserint merita, quicquam sinistri pati possit et in corpore tam dilecto constitutus videbit regem suum in decore suo, oculo quidem mentis divinitatem, carneo autem Christi humanitatem intuebitur. Nunquam senio, nunquam morbo, nunquam afficietur vel parvulo dolore. Fugiet mors, abstergeatur

aut calamitate exhilaratus fuisse ab ullo visus est ipsis. Itaque praeclare facta (ut confirmare possum) ab universis hodie passim laudentur. Haec ergo (ut redeam unde digressus sum), quae nunc in terram reverti ossa intuemini, splendida subtilia impassibilia agilia pro virtutum suarum merito postmodum, si digne supremam clauseritis diem, videbitis, felicem felices ipsi, fortunatum fortunati cernetis. Comprimite itaque fletum, abstergite lacrimas, mutate vultus. Ad universos loquor, quia omnes maestos aspicio, sed ad vos praesertim, huius praestantissimi viri

1.12  Captus; io, pharetra, tela repone, puer.
1.13  Non ita captiuus remanet sub iure tyranni
1.14  Vt mea seruitio uita subacta tuo est.
1.15   Et merito: celsas quis non transcenderet Alpes?
1.16  Quis Stygios pro te nollet adire lacus?
1.17  Herculeos pro te quis non perferre labores?
1.18  Quis Lybicas pro te nollet inire

meam dicarem
4.2  Vitam, Pieriis choris uacantem,
4.3  Et nostram placido darem iuuentam
4.4  Omnem seruitio tuo, Cupido,
4.5   Expectans meritum labore dignum,
4.6  Mi Gnesam dederas uagam puellam,
4.7  Mercedis ualidae loco tenendam
4.8  Cui iungit roseum Venus decorem
4.9  Quo

placido darem iuuentam
4.4  Omnem seruitio tuo, Cupido,
4.5   Expectans meritum labore dignum,
4.6  Mi Gnesam dederas uagam puellam,
4.7  Mercedis ualidae loco tenendam
4.8  Cui iungit roseum Venus decorem
4.9  Quo nostram rapuit repente mentem.
4.10   Erroris nebula tamen remota

4.37  Quae tempus placidae tulit iuuentae.
4.38  Erroris tenebras miser relinquo
4.39  Et saeuas tumidi maris procellas.
4.40   Me diuae meritas referre laudes
4.41  Et lumen nitidae sequi sophiae
4.42  Delectat studio laborioso.
4.43  Non trita cupidus uolare penna
4.44  Caelum

esse omnibus exploratum est. Natura enim incunabilis nostris afficimur et loca diligere cogimur in quibus pueri reptauimus. Et quia nescio me ulli quam uobis obligatiorem, multe profecto mihi cum principe et ciuitate urbinatensi obligationes nec solum cum Federico illo aut Octauiano frate suo Mercatelli comite uiro prudentissimo atque integerrimo, uerum etiam cum hoc presenti Guido Vbaldo cui diuinarum rerum primus alumnus atque minister fui: duce profecto ina rmis ferocissimo: et in Gręca Latinaque lingua eruditissimo. Plurim cum domo inclyta Medicum atque tota ciuitate Florentina:

Idem Hieronymus. C. Iacobo. B.
1  Maximus haec gessit coeli dominator, et omnis
2  Mundi, quae numeris docte Iacobe canis
3  Hic tibi et in coelo meriti reddentur honores,
4  Spiritus ista audit, filius, atque Pater. Iacobus Bonus Hieronymo Caluo S.

quin solido robore permanens.
12  Mundum sub pedibus, saeclaque despicis,
13  Qui quum praecipuis dotibus affluas,
14  Virtutum merito proemia possides. Ad eundem Epistola. Quod hucusque litterarum silentio fuerim usus, amplissime Domine,

quam Luna decentius astris
3  Omnibus micat, quam Iuppiter optimus inter
4  Coelicolas, quantum Saturnius eminet ignis,
5  Diuite Mercurius facundae flumine linguae,
6  Viribus Alcides, opibus Iuno alma beatis,
7  Quamque nouem sapiunt decima cum Pallade Musae.

audio? Conticescite querelae, lamenta supersedete et superstitiosae naeniae. Nec unicum mater filium, nec coniunx maritum plangat! Suspendite lachrymas superstites! Mors haec vitae reparatio est, summum bonum, summa foelicitas, ut merito decantare possim:
Candidus insuetum miratur limen Olympi
Sub pedibusque videt nimbos et sydera Janus. Quod si dolemus, nos magis quam illum

gratia paucis percenseamus; neque ab re sit externa commoda et corporis dotes quasi pedisequas et asseclas virtutum et quaedam animi mancipia pro tempore internumerare, ut ostendamus non minus fortunam quam sapientiam de illo bene meritam. Et alteram usui, alteram ornamento fuisse non mediocri. Quae duo cum saepius invicem pugnent, in illo quadrasse. Et hanc comitem, ut par est, illam ducem fuisse non solum laude, sed etiam admiratione dignum est. Quid magis

scilicet cum uoluptate maxima tum maiore prorsus admiratione affecerunt. Nam quem non obsecro suauitas illa tanta, lepor, elegantiaque uersiculorum, tot aculei sales argutiae, tanta eruditio, tanta uarietas, tantae ubique Veneres Gratiaeque delectent, quis non attonitus audiat hominem ab Illyrio mercimoniis (ut inquit Plautus) emundis uendundisque occupatum florentibus adhuc annis tantos in omni poeticae fecisse progressus ut non solum cum suae aetatis hominibus, sed cum ipsa plane antiquitate conferri

inops, verax, insons, pacisve sequester
63  Has subeant patulas nocte dieque fores.
64  Nulli fas castum scelerato insistere limen,
65  Nam sacer iste locus. Hic deus ipse manet.
66  Hunc igitur merito populi venerentur, adorent,
67  Laudibus assiduis semper ad astra ferant.
68  Hunc merito patres divini numinis instar
69  Semper habent. Quid enim gratius esse queat?
70  Quid res ipsa potest

Nulli fas castum scelerato insistere limen,
65  Nam sacer iste locus. Hic deus ipse manet.
66  Hunc igitur merito populi venerentur, adorent,
67  Laudibus assiduis semper ad astra ferant.
68  Hunc merito patres divini numinis instar
69  Semper habent. Quid enim gratius esse queat?
70  Quid res ipsa potest sortiri publica maius
71  Quam sibi contingat a sapiente regi?
72  Nam Plato tunc cecinit mundum

95  Androgeus, Veneti gloria magna fori.
96  Quantum igitur differt penetrabilis orbis ab Urbe,
97  Inferior tantum Curtius Androgeo.
98  Quem tibi caeruleo, generose Jacobe, Gradivo
99  Roma parem meritis ingenioque daret?
100  Scipiades, Fabios, Decios, Antonius Urbis
101  Lumina Romuleo iudice vincit herus.
102  Romulus ille pater, divinae conditor Urbis,
103  Romuleis Venetos praeposuisse

Quae magnum a gelido nuntiat axe bonum,
15  Quod genus armipotens, quod Avarae gentis Amilcar,
16  Scander, ab Histricola milite caesus erat,
17  Qui tibi devinctus numeroso militat aere,
18  Nam meret in castris sumptibus ille tuis.
19  Nec minus interea Mytilenem nuntius affert
20  Milite sub Veneto vix superesse solo,
21  Aequoreumque simul Cacum cognomine Richi
22  Supplicium veteris persolvisse

diripuisset opes.
29  Sed, quos fata premunt, hos ad maiora reservant.
30  Ardua difficili semper in arce manent.
31  Sic pater Aeneas ventis agitatus et undis,
32  Magnus Alexander sic meruere premi.
33  Ergo quid optandum restat tibi maius in orbe,
34  Inclyta progenies Christigenumque pecus,
35  Quam sub Laurigero vasto dominarier orbi
36  Perpetuaque sacro principe pace frui?

115  Pelle moras rabidumque ruas furibundus in hostem,
116  Qui toties Latiis intulit arma focis.
117  Faucibus ecce subit Latii portisque propinquat
118  Italiae validas iam populatur opes.
119  Aere merens Veneto rex invictissimus acres
120  Pannonas assiduo Marte fatigat equis,
121  Inclyta Pannoniae generosaque turba Boaemi
122  Arcet ab Illyricis hostica tela focis.
123  Gallus et Hispanus, duo

Bibliographia locorum inventorum

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Dragišić, Juraj; Crijević, Ilija; Karlo Pucić; Frano Galatin (non post 1445-1520; 1463-1520; 1458?-1522; floruit 1499) [1499], Oratio funebris habita pro magnifico et generoso senatore Iunio Georgio patritio Rhagusaeo, versio electronica (), 28 versus, verborum 2459, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; poesis - epigramma; prosa oratio - oratio] [word count] [dragisicjoratio].

Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus].

Dragišić, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499], De natura angelica, libri principium, versio electronica (), 1777 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [word count] [dragisicjang].

Bunić, Jakov; Caluus, Hieronymus; Gučetić, Ivan; Hieronymus; And.; Severitan, Ivan Polikarp (1469-1534; c. 1526; 1451-1502; c. 1526; 1472 - c. 1526) [1502], Carmina minora ex libro De vita et gestis Christi, versio electronica (), 360 versus, 4279 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - sapphicum; prosa - epistula] [word count] [aavvcarminavgc].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].

Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report