Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Mor[st]* Your search found 1061 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 501-600:501. Severitan, Ivan... . Feretreidos libri tres, versio... [Paragraph | Section]
502. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph | Section] aspirabat, feliciter euolauit. Explicit. |
107v = Marković 1954, c. LXX = LXXX (p. 113, 121); Trag. f. 53r; V f. 58v = Šrepel 1899, p. 17; tit. Epitaphium Marci Maruli Marković 1954, LXX; v. 1 Irrita: Irita S, Trag.; mors... morti: fatum... fato S f. 95v-96r; v. 3 diffusus: difusus Trag.; v. 5 quicunque: quicumque Marković 1954, LXX.
16 Trag. f. 32v; v. 2 Contegit: Contigit Trag.- Petrus Lucius fortasse est ille procurator cassae operariae (Cassa dell'operaria) cathedralis Traguriensis cuius mors notata esse videtur ad annum 1545. Cf. Trag. f. 116r. 17 Trag. f. 34v; tit. Hieronymus Martiniacus
aer,
Aequora sint nullis exagitata notis.
Ut tibi Nestoreos tribuant pia numina fastos,
Dent tibi Cumaeos fata benigna dies.
Plenus ut hac uita uita potiare perhenni
Hic, ubi mors ultra nec dolor ullus erit,
Sed uer perpetuum, sed pleno copia cornu,
Sed Deus et genitus ingenitusque simul.
Ille pater rerum, totum qui condidit orbem,
Spiritus ille sacer trinus et unus
Viri plerique laudis praeconio digni, Petre uir amplissime, agere studuerunt, ut monumentum de se aliquod scriptum relinquerent, quo se uixisse testarentur, ne cuncta de eis cum uita mors ineuitabilis absummeret. Sed non hac ego uana spe motus breue hoc opusculum elucubraui, sed potius clarissimorum nostri generis uirorum uita functorum sortem miseratus nactus ocium, ut in lucem restituantur, contendi. Non enim nobis solis nati sumus, sed potius patriae, amicis et
dignum. Paulus Paladinus aprime eruditus. Qui post doctissimas de ueri sacerdotis offitio lucubrationes, ipsius patre febribus egrotante, cum triremi preesset, gesto apud Liburnum prope Pisas cum Genuensibus praelio sic amicos in spem erexit, quod nisi immatura mors eum e medio sustulisset, eternum sibi breui tempore (quemadmodum omnes opinabamur) strenuitate nomen fuisset assecutus. Sed nec Andreae Bonini Andreas Boninus. naualiumque sociorum suae triremis, Turcis Calcidem obsidentibus, mors incruenta fuit,
quod nisi immatura mors eum e medio sustulisset, eternum sibi breui tempore (quemadmodum omnes opinabamur) strenuitate nomen fuisset assecutus. Sed nec Andreae Bonini Andreas Boninus. naualiumque sociorum suae triremis, Turcis Calcidem obsidentibus, mors incruenta fuit, qui ad unum caesi, ingenti Turcarum strage peracta, magis uictores quam uicti periere. Quid dicam de Michaele Nicolino Michael Nicolinus. malente sub Lisio, Epyri oppido, cum omnibus suae triremis nautis Turcharum gladio mortis iura experiri quam
illabier hospes,
7.84 Non mea digna domus rege est et principe tanto.
7.85 Hinc ego dedignor tali qui munere fungar.
7.86 Qui coram praesens affari numina possim.
7.87 Sat mihi, dic tantum, puer ipse leuabitur atro
7.88 Funere, Tartareas mors, et dolor ibit ad umbras.
7.89 En ego constituor domino qui praeside princeps
7.90 Militiae nostrae, puer et mea iussus obaudit
7.91 Imperia, obsequioque obtemperat, ille recedit,
7.92 Ille uenit iussu nostro, fitque omne quod illis
modo corpore dormit,
7.247 Et trabe currit inops rerum freta caerula panda.
7.248 Ast ego terrarum princeps et rector Auerni
7.249 Numina cui parent stygiis accincta procellis,
7.250 Imperia, et reges, et agentes humida nimbi,
7.251 Et mors atra, uiro sic uno uincat? et illo
7.252 Mortali, socios glomerante ignobile uulgus.
7.253 Dallida si uicit mulier Samsona iacentem,
7.254 Mille uiros unus potuit qui sternere inermis,
7.255 Sanctus et ille Dei fuerit, promissaque proles.
suspensa tumenti
7.268 Et modo prona labat praerupti a uertice ponti,
7.269 Et latere alterno crebram capit, et uomit undam.
7.270 Albicat in tenebris aestus, et sibilat auster,
7.271 Nauticus ingeminat clamor, stridorque rudentum,
7.272 Mors intenta furit, diuersaque proelia miscet,
7.273 Vita latet custos, et sustinet omnia uictrix.
7.274 Interea uariis socii terroribus acti,
7.275 Et nautae acclamant, uita abdormiscit, hiantes
7.276 Salue, o, Rex, Rabbi
expleuerit annum,
9.268 Instructis superum cuneis exercitus ingens
9.269 Coelitus aetherias subter labetur in oras,
9.270 Impia de mediis ut separet agmina iustis.
9.271 Quae sine fine fero flagrantibus igne caminis
9.272 Deglutit flegeton, et mors depascit amara
9.273 Aeterno interitu. quo tartara nigra dehiscunt.
9.274 Omnis scriba docens interni lumine regni
9.275 Est uelut oeconomus, famulis qui diuitis Arcae
9.276 Promit uasa suae noua uasis mixta uetustis,
9.277 Hic etiam
in altum,
10.95 Quoque suo intentant infligere uulnera nato.
10.96 Ast immitte nefas, atque irreparabilis error,
10.97 Qui necat immani malesanam uulnere mentem,
10.98 Impetit, et sanctum iaculis oppugnat amorem,
10.99 Impia quo uibrat mors irreuocabile telum,
10.100 Quo cor durescit, uitae nec poenitet actae,
10.101 Tollitur id nulla uenia, neque tempore crimen.
10.102 Aut det amineus dulces mihi pampineus uuas,
10.103 Aut ferat immites inculta labrusca racemos,
10.104 Omnis
11.70 Hora dei iussu fatalis, et ordine Christum,
11.71 Hic igitur rursus sic incipit, arduus alta
11.72 Protinus astra peto, me quaeritis, aspera crimen
11.73 Vestrum fata manent. Ego quo modo limite migro,
11.74 Huc uestros inferre pedes mors arcet acerba.
11.75 Nunquid sponte sibi laetum consciscet aiebant
11.76 Tartaridae insani, quibus hic uos terra profundo
11.77 Detinet astra suo, superis ego uersor in oris.
11.78 Vos hebetat, uoluitque rapax ab origine
Rumpitur inuidia sceleratum pectus auerni, ❦
12.658 Conciliumque uocat, fit aperto milite bellum.
12.659 Indignata ruunt inferni monstra, tumultum
12.660 Concitat Alecto stygiae pice noctis opaca
12.661 In lucem, mors in uitam, confusio rectam
12.662 Coeca uiam contra, sapientem insania Christum
12.663 Conspirat Synagoga simul succincta nefando
12.664 Conuentu, furit in pacem Mars impius armis,
12.665 Diuino flagrans odium concurrit amori,
12.666 Quae
pro gente pati, laetoque occumbere Iesum.
12.687 Nec sola pro gente, pios sed ut undique fratres
12.688 Mystica membra suos in corpore cogeret uno.
12.689 Haec rata Pontificis sententia crimine pondus
12.690 Obtinuit, Christo insonti decretaque mors est.
12.691 Non hinc ergo palam Iesus fora turbida adibat,
12.692 Sed scelerata feri uitat commertia Iudae.
12.693 Moenia tunc Effrem propter loca sola petiuit,
12.694 Fertilis Efraim quae dicta est nomine uilla.
12.695 Iamque propinquabat
mecum,
13.161 Hac in luce tua, tibi quae tranquilla nitescit.
13.162 Te uero nunc ipsa latent, dirosque uidebis
13.163 In te stare dies, heu te quibus hoste sub armis?
13.164 Quo tua tum cernes urgeri moenia uallo?
13.165 Vndique te cingent, mors et labor ingruet atrox.
13.166 Ah quibus infoelix arctabere nupta maritis?
13.167 Qualibus arreptam prosternerit unguibus hostis
13.168 Se subter te uictor ouans? ut dissipet artus
13.169 Coede tuos, ah templa domos a culmine ad imum
14.496 Sanguis, et ardentes exurant pectora flammae,
14.497 Spiritus ut dulcem nil praeter spiret Iesum.
14.498 Hoc omnis mihi nacta quies, et uita beata est.
14.499 Hic quo prima lues euaserat astitit orto,
14.500 Vt uitam nobis, unde est mors orta pararet.
14.501 Considite hic inquit, donec pro fratribus orem,
14.502 Vosque orate, malae ne per stygis antra labatis.
14.503 Tum procul ad iactum lapidis processit, eumque
14.504 Subsequitur Petrus, gemii zebedaeaque fratres
interea plenissima Luna refuso
15.2 Conditur, extinctis stellata nocte Lucernis,
15.3 Moestaque supremum timuerunt sydera finem,
15.4 Quum uitae et mortis tellus expauit Agonem,
15.5 Obstupuitque dies, et uersa luce refugit.
15.6 At mors infernis accincta doloribus instat,
15.7 Sollicitatque duces solymos, et tartara miscet.
15.8 Conuenere trucem furia cogente senatum,
15.9 Sacrilegi mystae, quibus infula constitit auro,
15.10 Et precio uenalis honos, sacrasanctaque sedes,
quaestioni satisfacio, ne meo sermone lęsus quippiam de me grauius existimes, quando magis tuam infoelicitatem solari quam exasperare uelim: nam odia omnia contentionesque, quas tecum pro reipublicae dignitate susceperam, diremit mors oblitterauitque. Equidem, Cęsar, C. Marium semper credidi fortissimum imperatorem et bellicis artibus insignem, sed moribus et litteris admodum rudem, utpote qui humili natus loco poene a pueritia castra
compara principum arumnas una cum uoluptatibus. SyL. Sedulo tibi mors geram de tyrannorum cruciatibus, quos probe cognoscemus si non superficiem tanquam per transennam considerantes, sed quasi Lynceis oculis eorum anxietates introspexerimus. Deum immortalem, quot ueluti diducta Chlamyde
fama tui nominis impleuisti, unicuique potentissimorum et clarissimorum regum gloria antecęlluisti, omnia denique tuis optatis obsecundarunt, ut fęlix tua et aliorum persuasione uixeris: quam repente sola mors, exacta quasi una diecula uitę, tot aceruos uoluptatum, tot congestas delitias, tot fortunę blandimenta, omnem istam longe lateque imperandi dulcedinem unico momento extinxit: nec tamen istius fęlicitatis tragicum finem
preciosiorem suppellectilem, tot uigiliis et laboribus partam, in secretiora forte loca depositam, indicarent. Illos interim, et nos
subiungit seuerissimam Dei sententiam, quae contra nos hoc tempore funestissimam executionem sortita est. Formula autem sententiae haec est. Quoniam peruenerunt peccata illius usque ad coelum, et recordatus est Dominus iniquitatum, ideo in una die uenient plagae eius, mors, luctus, et fames desolatam facient illam et nudam, et ipsam igne concremabunt.
dilectus
MADREGALE CONVERSUM IN LATINUM
Sic spes sublata est mihi,
Sic desiderium et cupido crescit,
Ut vitae inveniam haud meae quietem.
O mors impia, vita et insuavis!
Quarum me altera pene dat sepulcro,
Ut vivam, vult altera.
Sic vita haec est pessima,
Sic certe et mors est pia.
Ast illius pietas
Ipsa, inquam, est crudelitas,
et cupido crescit,
Ut vitae inveniam haud meae quietem.
O mors impia, vita et insuavis!
Quarum me altera pene dat sepulcro,
Ut vivam, vult altera.
Sic vita haec est pessima,
Sic certe et mors est pia.
Ast illius pietas
Ipsa, inquam, est crudelitas,
Quae me tot miserum malis reservat.
Quare qui poenas meas
Sentit, posset dicere
Maius morte malum, quod invenitur.
vos omnes nempe perire simul.
VANITAS VANITATUM, ET OMNIA VANITAS
Heu, male consulti, quid toto frangimur aevo,
Dum quaeruntur opes, gloria, laus et honos:
Si mors nec miseros audit, nec surda beatos;
Extinguitque prius, quam meliora videt,
5 Nec parcit plebi, nec Regum sceptra pavescit,
Et juvenes pariter corripit atque senes.
Frustra igitur tumidas spes nostrum quilibet urget,
Nostrae sub fato vitaque spesque
graueris ad me perscribere: presertim de istis rebus et successu pacis, tuoque statu certiorem facias, si penitus ex animo tibi non excidimus: nam et ad
In originali: Hunc.
56 Locus litterarum circiter decem – in longitudine 3 cm – est illegibilis.
Nec 57 est quisquam persuadeat Joanne vivo, et cum Ferdinando in
concordiam non adducto Hungariam Ferdinandi fore et si Joanni mors inter ista contingat, quis
dubitat Turcum vel alium regem pro voto suo Hungariae impositurum, Joanne longe ferociorem et
intractabiliorem, vel Hungariam (quod magis est timendum) pro se occupaturum et ex regno in
provinciam redacturum, quod Thurci sangiacatum vocant.
et firmiter tenent), quod Dii, praecor, omen in ipsos convertant.
Quibus stantibus ut stant, opere pretium sum arbitratus offerre Sanctitati Tuae
in hac causa reliquias senectutis meae, quo vel mihi ut martiri indigno cita mors
vatibus olim.
Sed. . . 770 cadentis] I Mcc 5- 9, 18
non bella domi miseris, non extera desunt.
uitam,
argumentum miseris eluditur illud
et natis aliunde hęc aduenit aptis.
uigili studio contraria longe.
facies fert tempore fructus
comae.
Regnum Hungariae una cum filia Ladislai regis eademque sorore Ludovici regis devolveretur ad serenissimum dominum meum.
Quid, inquit, estis astrologi, ut divinare potueritis, Ludovicum regem absque filiis esse decessurum? Homines, inquam, prudentes cogitant que accidere possunt, mors et vita hominis in manu Dei est. Igitur mortuo regi Ludovico serenissimus rex meus expulit Hungariam Joannem, qui in illud regnum nullo iure irrepserat, tamdiuque tenuit integrum consensu totius gentis de more patrie coronatus, donec vires vestre non prevaluissent.
qui sanguinem quoque secum trahunt, tremere atque pallere. Contrarium vero laetabundis accidit. Cor enim tanquam in magna securitate dilatatur: sanguisque per membra difunditur, et idcirco perfusi gaudio rubescimus: quo circa vehementem inopinatamque laetitiam optimis rationibus nonnunquam mors consecuta est. Ad quorum affectuum moderandos compescendosque impetus, animus imperator diuinitus nobis datus est. Saepe autem illecebra voluptatis, ac peruersis opinionibus nimium sese efferentes illi brutales impetus desciscunt ab imperio rationis, oppressaque ratione dominantur,
inflammetque ad studia virtutis.
Quid inquit si spes fallat?
Non erit inquam inutile, ac pertinebit nonnihil ad famam et posteritatem, tantisper exercuisse me bonis artibus. Quod si vt opinantur dementes et improbi, quicquid agimus, sentimus, sapimus mors delet obliuione sempiterna, quam rem etiam suspicari nefarium puto, tamen non vereor ne quis repraehendat errorem meum, quandoquidem nemo superfuerit. Sed vt redeamus vnde sumus digressi, irrides meam diuisionem animarum et contendis ostendere illam partem, cui tribuitur vis ratiocinandi atque
caeteris diebus nihil datur. Ipsi lignationibus uiuunt: nam mos est, ut ligna in syluis caedant, ijsque dorsum aselli onerant, ea cum merce per omnes plateas ambulant, ligna uenalia proclamantes. Si gentes illae hanc calamitatem praesciuissent, millies praeoptassent mori, quam ista pati. Si usquam mors cum uita commixta est, imo si usquam uita diu superest ut diu moriaris, id in Turcia est. Nihil Aegyptiaca seruitus, Babylonicum exilium, Assyriaca
95v-96r,
107v = Marković 1954, c. LXX = LXXX (p. 113, 121); Trag. f. 53r; V f. 58v =
Šrepel 1899, p. 17; tit. Epitaphium Marci Maruli Marković
1954, LXX;v. 1 Irrita: Irita S, Trag.; mors...
morti: fatum... fato S f. 95v-96r;v. 3 diffusus: difusus
Trag.;v. 5 quicunque: quicumque Marković 1954,
LXX.
16 Trag. f. 32v; v. 2 Contegit: Contigit Trag.-
Petrus Lucius fortasse est ille procurator cassae operariae (Cassa
dell'operaria) cathedralis Traguriensis cuius mors notata esse videtur ad annum
1545. Cf. Trag. f. 116r.
17 Trag. f. 34v; tit. Hieronymus Martiniacus
Aliud.
manet haec post funera uirtus
nil morte fuit mortalibus aegris.
Belamarić studije, str. 469)
iuvat assiduis coelum lassare querelis,
animo requies, nulla est spes certa salutis:
meos etenim potis est finire labores,
auferri? Assidue gloriamur Sanctorum Martyrum coronis, et tamen piget nos
eorum exempla sequi. Ubi est priscus ille martyrii fervor? Ubi antiquum occasionis
hujusmodi desiderium? Ubi illae voces? Melior misericordia Domini super vitas.
Preciosa mors Sanctorum. Beati mortui, qui in Domino moriuntur. Beati, qui
persecutiones patiuntur. Ego in flagella paratus sum. Funes ceciderunt mihi in
praeclaris. Si consistant adversum me castra non timebo, et alia hujusmodi verba, quae
quotidie ore, et labiis
Zernovaeam rus urbi proximum incoleret. Ex ea Pater
Vincentius Theologiae Magister insignis ex ordine Praedicatorum fuit Archidiacono
amicissimus, et jure sanguinis quarto gradu conjunctus, propter cujus benevolentiam
Rosenei domi suae primo Jacobum, quem mors decennem immatura praeripuit, deinde hunc
Antonium utrumque Marci filium utroque parente orbatum educaverunt literis, et moribus
imbuendum educaverunt litteris, et
moribus imbuendum Z:
intellecto Aristotele mutuantur rerum ac vocabulorum primariorum in omnibus mysticis libris definitiones: ut, quid sit voceturque Peccatum, quid Iustitia, quid Fides, quid Iustificatio, quid Lex, quid Evangelium, quid Bonum opus, quid Caro, quid Liberum arbitrium, quid Imputatio, quid etiam Mors: quid item Ratio valeat, quid Intellectus intelligere ac Voluntas boni velle possit.
Hasce primarias res ac vocabula male descripta, intellectaque, secum assumentes sophistae, et in veneranda Sacrarum literarum mysteria intrantes, omnia ibi perverterunt ac corruperunt,
quod Absolutio, Iustificatio et Remissio peccatorum idem sint, in Disputatione mea de Iustificatione copiose demonstravi.
ABSORBERE idem quod devorare, seu subito ac prorsus perdere, per Metaphoram. Ierem. 51. Absorbuit me rex Babylonis, quasi draco. 1. Corinth. 15. Absorpta est mors in victoria: id est, prorsus ac perfecte est perdita et devastata.
ABSQUE: Varia quidem sunt et adverbia et praepositiones, negationis vim in Sacris literis habentes: sed tamen nos nunc de hac una dicamus, qua Vetus testamentum plures diversasque Hebraeis exprimere solet, Isaiae
desiderat, bonum opus desiderat. Ibidem 4, Bonus eris Christi minister. 2. Timoth. 1, Bonum depositum custodi. Hebr. 6, Bonum Dei verbum gustare. Rom. 8. Illis qui diligunt Deum, omnia cooperantur in bonum: id est, tandem omnia illis fiunt salutaria, etiam ipse satan, peccatum ac mors. SEPTIMO, significat suave. ut Genes. 3, Vidit mulier quod fructus esset bonus ad vescendum. 2. Par. 18, Non prophetat mihi bonum: id est, non dicit grata Iob 21, Ducunt in bonis dies suos. Prover. 24, Comede fili mi, quia bonum est. Vicina huic significatio est, cum idem valet quod
Quia vero in criminalibus, praesertim capitalibus, damnatio extremum exitium in fama et vita reo affert: ideo condemnatio in Sacris literis, etiam extra iudicium alias ipsum reatum, aut evidentem redargutionem rei indicat: alias etiam extremam calamitatem, praesertim autem spiritualem, ut est mors aeterna, significat. Pro ipsa reatus attributione aut adiudicatione ponitur Proverbiorum 17. Qui condemnat iustum, et iustificat impium, abominatio est coram Domino. Et Luc. 6 Nolite iudicare, et non iudicabimini: nolite condemnare, et non condemnabimini. Alias evidentem convictionem aut
syncerus. Et Enoch Gen. 5, cum Deo ambulasse dicitur. Sic Psal. 5, Dirige viam meam in conspectu tuo. Bonum aut malum facere, aut esse aliquid in conspectu Dei, valde crebro significat iudicium Dei: sicut et phrasis, In oculis. Sic dicitur etiam in Psal. 116. Mors sanctorum preciosa in conspectu Domini: id est, in iudicio Domini. Invenire gratiam in conspectu: id est, iudicio alicuius, seu apud aliquem, Gen. 5. Exod. 33. et 34. Effundere animam in conspectu Domini: pro, precibus omnia sua vota, curas et cogitationes Deo indicare. 1. Sam 1. Facere
quin subinde nova cura ac opera sit sarciendum ac instaurandum. Crebro
autem admodum significat perdere: quia tum ea quae perficiuntur, tum quae perduntur, suum finem, suamque quasi perfectione habent. Mors quoque ipsa et interitus omnium rerum est quasi quaedam earum completio. Verbum Graecum
facis, veluti tinea desiderabile hominis. id est, consumis, perdis. Psal. 22. Cor meum sicut cera liquescit in medio mei. id est, perit, absumitur. Dissolui, est aliquando mori. Phil. 1. Quia cupio dissolui, et esse cum Christo. Nam vita est coniunctio corporis et animae: quare mors est dissolutio illorum. Sic 1. Io. 3. Christus venit, ut dissoluat opera diaboli.
DIVIDERE verbum varios Hebraismos gignit, quorum aliquos recensebo. Divisisse dicitur Deus marc rubrum, Psal. 136. id est, viam transversam per eum sinum fecisse. Dividere et
aut immundicie et similibus, quia vera mundicies consistat in purificatione cordis ac conscientiae, per imputationem et infusionem iustitiae mundatae. Talibus enim omnia externa esse libera et licita, ut qui verbo, fide ac precatione omnia sanctificent: imo quibus etiam ipse diabolus, infernus ac mors, in bonum, Deo ita mirabiliter omnia ordinante, cooperentur. Sed impiis et incredulis esse immundum cor ac conscientiam, quae sunt primaria: eoque etiam omnia externa eis verti in exitium. Eadem vero prorsus res ac doctrina tractatur Lucae undecimo, cum inquit Dominus: Veruntamen date quae
propterea. Iohan. 2. Prope erat Pascha Iudaeorum, et ascendit. pro, ideo. Dum. Gen. 7. Et diluvium aquarum fuit. pro, dum venit. Tunc. Gen. 12. Et factum est, cum accederet ad intrandum in Aegyptum: et dixit ad Saram uxorem suam. Gen. 44. Quod si tuleritis et hunc, et acciderit ei mors, et deducetis. pro, tunc deducetis. Exod. 13, Visitando visitabit vos, et auferetis ossa mea vobiscum. pro, tunc auferetis. Exod. 21, Si surrexerit et ambulaverit super baculum, et innocens erit qui percusserit. Talia sunt et illa exempla: Genes. 42. Dixitque ad fratres suos, Reddita est
praeteribo. Levit. 22. Et occumbet Sol, et erit mundus. pro. cum occubuerit Sol, erit mundus. Psal. 77. Recordor Dei, et turbor. pro, cum turbor, recordor Dei, seu confugio ad Deum per invocationem. Sic meditor, et involuitur spiritus meus. Sic Genes. 42. Et accidet illi mors in via, et deducetis canos. pro, si acciderit illi mors. Genes. 47. Inveniamus gratiam in oculis Domini, et erimus servi Pharaonis. pro, summa fiet nobis gratia, si tantum servi esse poterimus Pharaonis Genes. 44. Et patrem deserveritis, et frater noster minimus non sit. pro, Si defuerit
mundus. pro. cum occubuerit Sol, erit mundus. Psal. 77. Recordor Dei, et turbor. pro, cum turbor, recordor Dei, seu confugio ad Deum per invocationem. Sic meditor, et involuitur spiritus meus. Sic Genes. 42. Et accidet illi mors in via, et deducetis canos. pro, si acciderit illi mors. Genes. 47. Inveniamus gratiam in oculis Domini, et erimus servi Pharaonis. pro, summa fiet nobis gratia, si tantum servi esse poterimus Pharaonis Genes. 44. Et patrem deserveritis, et frater noster minimus non sit. pro, Si defuerit frater, et si frater noster non sit, etc.
πέπεισται: cuius ipsius vocis, (quoniam proxima est formationi
Deus est iratus, seu quibus ira ac poenae debentur. Contra est filius gratiae, Ephesios 2. Eramus natura filii irae. Filius dexterae vocatur Beniamin: id est, proximus, acceptissimus. Filios mortis solvere, Psalmo 102. 79. id est liberare eos qui iam ad mortem destinati erant, et quib. mors ipsa imminebat. Sicut porro filius de masculo multiplici phrasi ac significatione dicitur: ita etiam filia, de femina. Filia Zion dicitur Hierusalem, quia erat subiecta munitioni editiori, et denique honoratiori loco Sion, ubi fuerat arx David, ubi etiam tabernaculum et ministerium
coniungi possunt, et proculdubio verissimae sunt. Alii et quartam afferunt, quod Christus sit perfectio legis. id est, qui eam per nostras instauratas vires perficiat. Verum Paulus ibi ex professo id agit, ut iustitiam nostrorum operum reiiciat. Romanis sexto, aliorum finis dicitur esse aeterna mors, aliorum vita: ubi possis praemium intelligere. Finis mandati dicitur
esse dielectio ex corde puro, conscientia bona, et fide non ficta: cuius dicti sensus est, quod lex exigat charitatem una cum
certo ritu caeremonia ac conceptis preculis onerant. Sic indulgentiarii et monachi nobis sua sanctorumque suorum merita ac bona opera vendunt, datisque diplomatibus in nos transscribunt. Porro eodem modo et persolutio, praemium ac poena per imputationem ab alio in alium transscribi solent. Sic mors suppliciumque debita a peccatore, in hostiam primum sola imputatione seu decreto, deinde et reipsa transfertur. Sic mors et aeternum exitium a genere humano ob peccata ferendum, seu ipsa maledictio poenaque culpae debita in Christum primum decreto aut obligatione, deinde et reipsa
ac bona opera vendunt, datisque diplomatibus in nos transscribunt. Porro eodem modo et persolutio, praemium ac poena per imputationem ab alio in alium transscribi solent. Sic mors suppliciumque debita a peccatore, in hostiam primum sola imputatione seu decreto, deinde et reipsa transfertur. Sic mors et aeternum exitium a genere humano ob peccata ferendum, seu ipsa maledictio poenaque culpae debita in Christum primum decreto aut obligatione, deinde et reipsa transferuntur: fitque ipsum illud benedictum semen maledictum, ut nos a praedicta maledictione liberemur: et vicissim praemium eius
ut Genesis 37. Descendam lugens in infernum. Sic Num. 16 de Cora et coniuratis scribitur, quod vivi descenderint in infernum. id est, terra vivos vorare ac sepelire coepit, cum alioqui tantum mortui terrae mandentur. Psalm. 88. Vita mea inferno appropinquavit Psalm. 55. Antevertat eos mors, et descendant vivi in infernum. Potest tum de subitanea morte, tum et de subita abreptione ad aeternum exitium intelligi. Alias significat quasi quendam communem locum mortuorum, alias bonorum, alias malorum sicut et Latinis inferi sunt omnes mortui, sive in suppliciis crucientur, sive in
nec me dedet, interficiet me, non autem ut communiter intelligunt, Non desinam flere, dolere ac lugere toto meae vitae tempore. Sic et Isaiae 38 accipitur infernus, de communi loco aut statu morientium, bonorum et malorum tametsi ibi simul et illa figura addatur, quod infernum aut sepulchrum et mors ponatur pro iis qui sunt in inferno aut sepulchro et morte. inquit enim: Quoniam infernus non confitebitur tibi, neque mors laudabit te, nec expectabunt qui descendunt in foveam veritatem tuam sed vivens ipse confitebitur tibi, sicut ego hodie. Idem Psal. 6. Sic et in Iob
Sic et Isaiae 38 accipitur infernus, de communi loco aut statu morientium, bonorum et malorum tametsi ibi simul et illa figura addatur, quod infernum aut sepulchrum et mors ponatur pro iis qui sunt in inferno aut sepulchro et morte. inquit enim: Quoniam infernus non confitebitur tibi, neque mors laudabit te, nec expectabunt qui descendunt in foveam veritatem tuam sed vivens ipse confitebitur tibi, sicut ego hodie. Idem Psal. 6. Sic et in Iob subinde describitur infernus, tanquam regnum quoddam mortuorum, in summis terrae profunditatibus. Sic et
in foveam veritatem tuam sed vivens ipse confitebitur tibi, sicut ego hodie. Idem Psal. 6. Sic et in Iob subinde describitur infernus, tanquam regnum quoddam mortuorum, in summis terrae profunditatibus. Sic et Apocalypsis decimonono accipi videtur, ubi mors et infernus dicitur reddidisse suos mortuos, scilicet ut resurgant, et ad iudicium veniant. Aliâs quamvis graviorem ac tristiorem calamitate denotat. ut 1. Sam. 2. Dominus deducit ad inferos, et reducit. id est, in tristissimos casus: sicut textus ipse se exponit,
in extremas calamitates. Inde porro sive gradu facto per metalepsin, sive a sepulchro ducta metaphora, ponitur pro inferno ipso: id est, pro loco poenarum, et regno Satanae. Sic igitur accipitur Hoseae 13. De manu Inferni redimam eos, de morte liberabo eos. Ero pestis tua Mors, ero exitium tuum ô Inferne. Tametsi forte rectius eum locum verteris cum Paulo, Ubi est mors stimulus tuus? etc. Sed de hoc loco alibi. De hoc sane nullum dubium est, quin
inferno ipso: id est, pro loco poenarum, et regno Satanae. Sic igitur accipitur Hoseae 13. De manu Inferni redimam eos, de morte liberabo eos. Ero pestis tua Mors, ero exitium tuum ô Inferne. Tametsi forte rectius eum locum verteris cum Paulo, Ubi est mors stimulus tuus? etc. Sed de hoc loco alibi. De hoc sane nullum dubium est, quin
mortis, gravissimos cruciatus, et ab eis liberatum esse resurgentem Dominum affirmat. Est vero dignum observatu, quod et sepulchrum et infernus uno nomine Scheol a petendo dicitur, quia semper petunt, et teste Salomone nunquam saturantur. Proverb. 30. Sicut et mors macilenta plerunque pingitur. Posses recte non tantum de sepulchro ac temporario exitu, sed etiam de aeterno accipere illa duo illustria loca Isaiae 5. Propterea dilatavit Infernus animam suam. et capite 14. ubi omnes reges ac principes advenientem Assyrium cum insultatione excipiunt.
extreme diversa, [?:-d ] tamen nonnihil differentia significata exoriuntur, [?: ] quibus quoad potero ordine dicam. Laquet mortis, Psal. 18, videntur significare dolores mortiferos, aut le [?:-es ] . Exponit enim ipsemet Psaltes, per dolores mor [?: tis ] inferni, et per tribulationes. Aliqui exponunt dolores ab ipsa morte et inferno immissos, cuiusmodi [?: so-- ] Satan conscientiis tentatis et perterrefactis immittere, quae sunt veluti gustus aut sensus aeternae mortis. Posset quis dicere, esse metaphoras,
[?: tis ] inferni, et per tribulationes. Aliqui exponunt dolores ab ipsa morte et inferno immissos, cuiusmodi [?: so-- ] Satan conscientiis tentatis et perterrefactis immittere, quae sunt veluti gustus aut sensus aeternae mortis. Posset quis dicere, esse metaphoras, quod mors talibus omnibus, ac laqueis ad se homines attrahat. Hic laqueus mortis poenam magis notat. Alius eiusdem locutionis sensus esse videtur, nempe ad culpam peccatumque pertinens, cum dicitur Prov. 13, Lex sapientis est fons vitae, ad recedendum a laqueis mortis: pro, ad vitanda pericula et
et punivisse peccatores, eamque eius genuinam vim esse, atque adeo non tollere peccatum, ut sit quasi prae cipua causa peccati, ut peccatum inde omnem suam vim habeat et hauriat, et sine ac peccatum esse aut nomino existere nequeat. Frustra ergo inde iustitia et vita quaeritur, unde iniustitia et mors perpetuo scaturiit, et torum mundum perpetuo vastavit ac perdidit. Legem subintrasse, ait Paulus Rom. 5, ut peccatum abundaret: docens nimirum, ideo legem instauratam esse per Mosen, ut magnitudo peccati ac malitiae humanae tanto magis illustraretur, et omnibus innotesceret. Peccatum vobis
aut iniustitiae rectisime comprehenditur: si modo etiam haec ipsa vocabala in sua plena significatione, ut in Sacris literis, accipiantur. Malum naturale est omnis destructio divinae ordinationis in creaturis non intelligentibus, et etiam in homine, quatenus est non intelligens: ut sunt morbi, mors, et omnis omnino destructio. Haec etiam mala ponae dicuntur, et sub nomine Mortis et poenae rectissime comprehenduntur. Verum cum non sit nostri instituti de rebus ipsis, sed tantum de vocibus, quatenus obscurae sunt, aut hebraizant, disserere, ad enumeranda huius vocis significata
sibi adiacere: intelligit originalem corruptionem. Ibidem dicit, se invitum facere mala: id est, peccare, de actualibus peccatis loquendo. Malum porro crebro etiam, malum poenae notat: id est, quoduis incommodum aut insuave, quod ex rebus homini accidit, et etiam res ipsas tales: ut sunt morbi, mors, labor, dolor, tristicia, et quicquid contrarium est utili, suavi ac commodo. Hierem. 49. Adducam manum super omnem carnem: id est, varias poenas. Zachar. 1. Iratus eram parum, ipsi vero adiuverunt malum. Eccles. 8 Qui custodit praeceptum, non cognoscet rem malam. id est, non punietur,
Iuda. Illa quoque significatio huic vicina est, cum pro externa potentia aut vi, vel [?: e- ] iure, vox haec ponitur, qua aliquis aliquid exterius [?:-it ] : ut cum dicitur in manu alicuius aliquid esse. qua [?:-rasi ] etiam Latini utuntur, ut Proverb. 18, Mors et [?: vi-st ] in manu linguae id est, illa potest salvare et [?: perde- ] Genes. 16, Ecce ancilla tua in manu tua, fac illi quod manum est in oculis tuis. Gen. 39. Reliquit omnia in manu Ioseph. De manu alicuius aliquem liberare. Erue e manu canis unicam meam.
ventum maris validum, [?:-o ] sublatas locustas ex Aegypto proiecerit in mare [?:--rum ] , quod est ei terrae Orientale. Dicitur autem ventis maris, quia ex mari mediterraneo venerit. Mare [?: ] aut planiciei, Deut. 3 et 4, est idem quod mare mor [?:-m ] , mare salsum ac Sodomiticum. Ios. 3, quae descenbant ad mare solitudinis. Magnam copiam similitudine Maris indicat Isaiae cap. 11. Repleta est terra cognitione Domini, sicut aquae maris operientes. Sic etiam [?: ] metaphoram vel divitias, vel
Apoc. 17, dicitur meretrix sedere super septem montes: quod etsi recte exponitur de septem regnis, tamen simul etiam rectissime possunt intelligi septem colles, super quos Roma sita est, ut ita etiam ipsa sedes aut locus Antichristi sit in Sacris literis depictus et indicatus.
MORS, notae significationis vox est, at res ipsa paucis est perspecta. Hinc fit, ut in aliis linguis mors sit tantum privatio huius terrenae vitae, seu separatio animae â corpore. At Spiritus sanctus, qui hanc immensam pestem solus pernovit, latius hac voce in Sacris literis utitur. Primum igitur
tamen simul etiam rectissime possunt intelligi septem colles, super quos Roma sita est, ut ita etiam ipsa sedes aut locus Antichristi sit in Sacris literis depictus et indicatus.
MORS, notae significationis vox est, at res ipsa paucis est perspecta. Hinc fit, ut in aliis linguis mors sit tantum privatio huius terrenae vitae, seu separatio animae â corpore. At Spiritus sanctus, qui hanc immensam pestem solus pernovit, latius hac voce in Sacris literis utitur. Primum igitur haec vox significat, istam communem privationem huius temporariae vitae, qua etiam bruta intereunt:
qua etiam bruta intereunt: cuius significationis exempla sunt innumera in Sacris literis. Secundo, significat omnis generis calamitates et afflictiones, praesertim graviores. Sic Pharao graves illas afflictiones vocat mortes, Exod. 10. Et unus ex discipulis exclamat ad Helisaeum, 2. Reg. 4: Mors est in olla, ô vir Dei. id est, res valde noxia ac mortifera, seu venenata. Simili quadem significatione accipit hanc vocem Paulus Rom. 7, cum exclamat: Miser ego, quis me liberabit a corpore mortis huius? id est, a corpore hanc tam tetram pestem circumferente, quam hactenus depinxi, nempe
pro quovis maiori malo et periculo, 1 Corinth. 15. Cur nos periclitamur omni momento, indies morior. Et 2. Corinth. 11, In mortibus frequenter. Sic et primo eiusdem capite inquit, Qui nos liberavit ex tanta morte: aliqui exponunt pro periculo mortis. sed eodem ferme res redit. Tertio, mors significat ipsam spiritualem mortem, quae admodum multiplex est: nempe primum privatio imaginis Dei, optimarumque virium erga Deum, seu mutatio nostri ex imagine Dei in imaginem Satanae. Secundo, quod privati libertate simus facti mancipia Satanae, ad eius libitum libidinemque captivata.
erga Deum, seu mutatio nostri ex imagine Dei in imaginem Satanae. Secundo, quod privati libertate simus facti mancipia Satanae, ad eius libitum libidinemque captivata. Tertio, quod simus in iusti, ac veluti infames et rei coram Deo. Quuarto, quod habemus Deum, qui est fons vitae, iratum. Postremo, mors sunt poenae temporariae (in quibus est etiam ista communis mors) et aeternae. De hac morte dicitur Genes. 2, In quacunque die comederis de arbore scientiae boni ac mali, morte morieris: quod aliqui declarant, mortalis eris: sed hoc dictum praesentem, et ( [?: ] ita dicam) actu
Secundo, quod privati libertate simus facti mancipia Satanae, ad eius libitum libidinemque captivata. Tertio, quod simus in iusti, ac veluti infames et rei coram Deo. Quuarto, quod habemus Deum, qui est fons vitae, iratum. Postremo, mors sunt poenae temporariae (in quibus est etiam ista communis mors) et aeternae. De hac morte dicitur Genes. 2, In quacunque die comederis de arbore scientiae boni ac mali, morte morieris: quod aliqui declarant, mortalis eris: sed hoc dictum praesentem, et ( [?: ] ita dicam) actu ibi existentem mortem indicat. Complectitur ergo omnes praedictas
ibi existentem mortem indicat. Complectitur ergo omnes praedictas mortes, praesertim rituales. Harum multiplicium mortium vox ista, alias quidem aliam in Sacris literis significat, alias autem plures, alias etiam omnes: sicut in praedicto loco Genes. 2 Indicabo autem aliquot Scripturae loca, ubi mors in specialibus significationibus usurpatur. Privatione alienarum virium, aut imaginis Dei, praesentiamque ac regnem imaginis Satanae in homine, significat Coloss. 2. Vosque mortuos praeputio carnis vestrae. id est, obrutos carnali corruptione, et carentes omnibus spiritualibus
aut reatus, Ephes. 2 aliquoties inculcat, inquiens: Vos cum essetis mortui offensis et peccatis. Et mox, Cum essemus per offensas mortui, vivificavit nos in Christo. Mortem poena, praesertim aeternae, notat Rom. 1. Qui talia faciunt, digni sunt morte. Et Rom. 6, Finis et stipendium peccati mors est. id est, poenae, praesertim aeternae. Ibidem. Servi estis cui obeditis, vel peccati ad mortem, etc. Omnes vero supradictas species indicat illud dictum, Sinite [?: mo- ] sepelire suos mortuos: ubi prius mortuos spiritualiter, posterius autem corporaliter
Omnes vero supradictas species indicat illud dictum, Sinite [?: mo- ] sepelire suos mortuos: ubi prius mortuos spiritualiter, posterius autem corporaliter accipiendum est. Sic etiam complectitur omnes mortes Rom. 5, Per unum hominem intravit peccatum, et per peccatum mors et mox: regnavit peccatum inde ab Adam: et, Unius peccato multi mortui sunt. Item, Unius delicto [?: regna- ] mors: et Sicut regnavit peccatum in morte, aut [?: per- ] tem. In hisce locis tota mors, aut omnes mortis species comprehenduntur. Liberationem ab omnibus
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].
Božićević Natalis, Frano; Martinčić, Franjo; Martinčić, Jerolim; Alberti, Nikola; Alberti, Antun; Papalić, Jerolim; Paskvalić, Donat [1524], Epitaphia Marci Maruli, versio electronica (), 55 versus, verborum 383, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [word count] [aavvepitaphmaruli].
Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].
Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].
Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1530], Carmina, versio electronica (), 90 versus, verborum 500, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen] [word count] [vrancicacvd].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].
Niger, Toma [1532], Epistula ad Clementem VII, versio electronica (, Venecija), verborum 279, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula] [word count] [nigertepistclem1532].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1535], Error devius virginis Ruthenae, versio electronica (), 1194 verborum, 178 versus, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia] [word count] [vrancicmerror].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].
Alberti, NIkola (c. 1450 - c. 1500) [1545], Epitaphium Petri Lucii Traguriensis, versio electronica (), 8 versus, verborum 62, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [word count] [albertnepitaphluc].
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].
Martinčić, Jerolim; Alberti, Nikola; Paskvalić, Donat [1549], Ad clarissimum uirum dominum Benedictum de Mulla, praetorem praefectum Spalatensem dignissimum, epigrammata IV, versio electronica (), 22 versus, verborum 180, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - encomium] [word count] [aavvepigrmulla].
Vlačić Ilirik, Matija; Zigerius, Emerik (1520-1575) [1549], Epistola cuiusdam pii concionatoris, ex Turcia, ad M. Illy. missa, qualis nam status Euangelii et Ecclesiarum sub Turco sit indicans, cum Praefatione Illyrici (1549), versio electronica (, Tolna; Magdeburg), Verborum 1772, Ed. Stanko Andrić [genre: prosa oratio - epistola; poesis - epigramma] [word count] [zigeriuseepist].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina Tranquilli Andronici in ms-to Budapestensi H46, versio electronica (), 229 versus, verborum 1547, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarmh46].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].
Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].
Pir, Didak (1517 – 1599) [1563], Ad Paulum, versio electronica (, Ferrara), Verborum 3486, versus 526, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula; poesis - epigramma] [word count] [didacusppaul].
Grauisius, Iacobus; Mladinić, Sabo; Mazarelli, Valerio; Statilić, Marin; Pridojević, Ivan; Vranius; Gaudentius; Matthaeus Desseus Ragusinus; Michael Racetinus (1561/1563 - 1620-21; c. 1650; c. 1600) [1565], Carmina occasionalia e codice Traguriensi Variorum Dalmaticorum, versio electronica (), 175 versus, 1267 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [aavvcarmoccvd].
Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
530. Vrančić, Antun. Memoriale Antonii Verantii de... [Paragraph |
Section]
531. Niger, Toma. Epistula ad Clementem VII, versio... [page 43 |
Paragraph |
Section]
532. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
Section]
1.341 Nam dederat causam contemptę iniuria Legis
1.342 Pollicitis, fruticem uetitum dum uellit Adamus,
1.343 Cum mors perpetuos uitę primum abstulit annos.
1.344 Debebat damnum hic culpę reparare uetustę
1.345 Quod desideriis aetas quęsiuit auorum,
1.346 Et uotum fatis tandem sua secla
533. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.769 Marte uigil passim Iudas occurrit aperto,
2.770 Atque adeo sęuit mors uultu accensa cadentis.
2.771 Fata
534. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
3.104 Si scelus occideret mortale in carne perempta
3.105 Humanę Verbi naturę sponte redacti.
3.106 Restituet sic regna Deo
3.107 Asseret hinc proprio humanum de compede iuri."
3.108 Hęcue typo monstrata docet misteria priscis,
3.109 Grandęuus
535. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
4.292 Et te", inquit Petrus, "defendere morte parato
4.293 Obstiterit? Quocunque sequi sententia fixa est,
4.294 Non mors aut obitu peior timor ipse moretur,
4.295 Seu iam segne trahet tormentum, aut transiget ensis."
4.296 "Et
536. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
9.247 Esse malum haud mortem, mortem nil protinus esse,
9.248 Nam circa haud fieri uiuos, post denique fata
9.249 Non superesse quibus prorsus mors hęreat ipsa.
9.250 Nam sic aeternam per se subsistere uitam,
9.251 Vt quę sunt prorsus diuina prędita mente,
9.252 His sibi coniunctis sese iam uiuere pręstet.
537. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
9.255 Aeternaque in morte manet, qui restitit expers,
9.256 Demeritis habili de nuper factus ineptus,
9.257 Vt non deficiat mors talis protinus unquam.
9.258 Nam corruptiuo non rettulit esse receptum
9.259 Debile principio, quod morti subiacet ultro,
9.260 Constitit ut certo concors discordia
538. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
9.278 Aedit perpetuę munus pręnobile uitę.
9.279 Sin cadit haud habilis diuini luminis expers,
9.280 Aeternum frustra iam męret inutile fatum,
9.281 Atque statu uiduo mors hęc aeterna uocatur.
9.282 Scilicet huc proprii referunt exordia casus.
9.283 Dum desciscit homo, dum sese deicit alto,
9.284 Quale animal mutum, dumque hic dediscere
539. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
9.687 Lex posita hinc tali pręscripto protinus ollis,
9.688 Vt iusso prorsus seruent connubia ritu,
9.689 Et delinquenti indicta est mors debita poenę.
9.690 Nam semen genitale, coit quod sponte cerebro,
9.691 Si sanctus sonti forte arce facesseret Ales,
9.692 Debuit inde fluens totam consumere molem,
540. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
10.594 Hęc immortalis, quam dici constet adeptam,
10.595 Quando interuenit coeunti copula diua
10.596 Cum mente, hoc animę mox prouenit ubere uita.
10.597 Citra mors regnat, luctusque extinguit inertem.
10.598 Non ideo tamen illa malis iam desinit unquam,
10.599 Aeternam patitur mortem execrabilis Orcus.
10.600 Sic quantum indulget sese
541. Beneša, Damjan. Epicedion in morte Jacobi Boni,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
204 Ac puer instituit queis vitam moribus olim,
205 Ad finem excoluit postremaque fata senectae.
206 Heu! indigna rapi quam nullo mota pudore
207 Destruit, et capulo fera mors tibi protinus effert.
208 Ecce quidem meruit qui vivere Nestoris annos,
209 Attamen occubuit ceu flos collapsus in arvis.
210 Dissipat aut nebulam veluti lux nocte coactam.
542. Vrančić, Mihovil. Error devius virginis Ruthenae,... [page q8 |
Paragraph |
Section]
152 Tempore non apto sic quoque damna capit.
153 Esto, vim patiar, mentem vis vincere nescit:
154 Turpe facit corpus mens scelerata suum.
155
Ah modo ne ante diem virides mors auferat annos, (155)
156 Quod vitare nequis dissimulare licet.
157 Sed semel amissum vultu praeferre pudorem,
158 Res est quam virgo fingere nulla potest.
159 Fingere fac possim, noscent mea crimina
543. Vrančić, Mihovil. Error devius virginis Ruthenae,... [page q8v |
Paragraph |
Section]
163 Proh, qui cuncta vides, celsi regnator Olympi,
164 Aspice quo mea sint vita pudorque loco.
165
Sylua tenet clausam, laeso candore patebit, (165)
166 Hinc mors, morte premit durius inde nefas.
167 Quid moror: hic mortem potius pia vincat honestas:
168 Hoc pater, hoc genitrix, frater et ipse iubent.
169 Quin non vlla salus, non est mihi Ruscia tanti,
170
544. Andreis, Franjo... . Commentarius rerum actarum... [page 25 |
Paragraph |
Section]
545. Andreis, Franjo... . Dialogus philosophandumne sit,... [page ciii_v |
Paragraph |
Section]
546. Andreis, Franjo... . Dialogus philosophandumne sit,... [page d_v |
Paragraph |
Section]
547. Alberti, NIkola. Epitaphium Petri Lucii... [Paragraph |
Section]
548. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
549. Martinčić,... . Ad clarissimum uirum dominum... [Paragraph |
Section]
550. Martinčić,... . Ad clarissimum uirum dominum... [Paragraph |
Section]
551. Vlačić Ilirik,... . Epistola cuiusdam pii... [Paragraph |
Section]
Re bene iam gesta clamat Schislebius usque:
"Vah mihi laetari uiuere nuncque libet".
Creditur, est etenim heu heu diuitibusque malisque
Vita haec praedulcis, mors at amara nimis.
Aliud in Islebium Antinomum.
Quaesierat quidam Schisleb cur expulit orbe
Et templis Mosen iussaque sancta Dei.
Reddidit ast alius, sua quo meliora
552. Andreis, Franjo... . Carmina Tranquilli Andronici in... [page 182v |
Paragraph |
Section]
Nec furiis unquam Stigiis excluditur Orco.
Creditis, o proceres, quis pridem opulentia cristas
Erigit et caelsa ceruice tumentibus, ipsos
Applaudens caelum reddat post fata beatos?
65 Mors inopes regesque rapit discrimine nullo,
Incertum an Cresus an contemptissimus Irus
Extiterit, similis cunctorum est forma sepultis.
Illic diuiciis non est locus, optimus ille est
Qui fuerit uirtutis amans et pascitur ipsa:
553. Andreis, Franjo... . Carmina Tranquilli Andronici in... [page 207 |
Paragraph |
Section]
Praecipue quos dura premens comitatur egestas,
Viribus exhaustis torquet rugosa senectus
5 Et labor et curarum haud extricabilis error.
His sine nulla hominum uitalis degitur aetas;
Mors igitur nostros tandem miserata labores
Corpore disiectis compagibus eripit ima
Diuinas de fece animas caeloque reponit,
10 Nulla ubi uesani uestigia corporis extant,
Vita sed aeternos faelix perdurat in annos,
Non
554. Andreis, Franjo... . Carmina in manuscripto... [page 34 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Nobilis Aluisi, maiorum a stirpe uetusta,
Qui genus et proauos raris uirtutibus ornas,
Quid iuuat insano tantum indulgere dolori
Et lachrymis faedare genas et uellere crines,
5 Quod tibi natorum geminato funere acerba
Mors semel atque iterum luctus inuexit amaros?
Eximia, fateor, fuit indole notus uterque,
Magnas spes patriae, magna ornamenta dedissent,
Munere si diuum maturior afforet aetas.
10 Mortales omnes rapit insatiabilis Orcus,
Aequat cuncta sua nullo discrimine
555. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
1.5.40 Despiciunt nostras numina surda preces.
1.5.41 Nulla animo requies, nulla est spes certa salutis:
1.5.42 Quam foret in tantis mors mihi grata malis.
1.5.43 Sola meos etenim potis est finire labores,
1.5.44 Et requiem tantis mors dare sola malis.
1.5.45 Forsitan et mortem frustra imploravit inanis
556. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
1.5.42 Quam foret in tantis mors mihi grata malis.
1.5.43 Sola meos etenim potis est finire labores,
1.5.44 Et requiem tantis mors dare sola malis.
1.5.45 Forsitan et mortem frustra imploravit inanis
1.5.46 Spes mea; quum nullam mors dare possit opem.
1.5.47 Forsitan et nobis idem post funera
557. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
1.5.44 Et requiem tantis mors dare sola malis.
1.5.45 Forsitan et mortem frustra imploravit inanis
1.5.46 Spes mea; quum nullam mors dare possit opem.
1.5.47 Forsitan et nobis idem post funera sensus
1.5.48 Permanet, extremam qui fuit ante diem;
1.5.49 Scilicet, aeternos ut cogar ferre dolores,
558. Pir, Didak. Ad Paulum, versio electronica [Paragraph |
Section]
315 Egregiam uirtutem animi generosaque fata
316 Iudicio cadet ille meo, licet intonet ardens
317 Tullius et largo defendat flumine causam.
318 Hic mihi, qui nati crudeli sorte perempti
319 Funera magnanimus deflet pater, o superi, o mors,
320 O dolor, o matri primis erepte sub annis
321 Balthasar, unanimes spargant tibi cana sorores
322 Lilia et humentes flores; nos carmina demus.
323 Hic bonus
324 Diues opum Ludouicus,
559. Grauisius, Iacobus;... . Carmina occasionalia e codice... [page 59r–59v |
Paragraph |
Section]
Haec quoniam uitam innocuam mentemque carentem
5 Labe nigra uiuens, moritura tempore nullo,
Duxerat; inuidia Parcarum et mortis iniquae
Clauditur hoc tumulo praeduro marmore tecta.
Mirandum non est quia mors mortalibus aegris
Haud unquam parcens sceua metit omnia falce.
10 Falce sua Andromache periit, bene fida marito
Penelope, et tu, conspicuae Lucretia famae,
Quaeque pudicitię normam memoranda reliquit
560. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
561. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
562. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 6 |
Paragraph |
SubSect | Section]
563. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 18 |
Paragraph |
SubSect | Section]
564. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 57 |
Paragraph |
SubSect | Section]
565. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 90 |
Paragraph |
SubSect | Section]
566. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 96 |
Paragraph |
SubSect | Section]
567. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 97 |
Paragraph |
SubSect | Section]
568. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 135 |
Paragraph |
SubSect | Section]
569. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 146 |
Paragraph |
SubSect | Section]
570. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 148 |
Paragraph |
SubSect | Section]
571. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 150 |
Paragraph |
SubSect | Section]
572. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 150 |
Paragraph |
SubSect | Section]
573. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 167 |
Paragraph |
SubSect | Section]
574. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 178 |
Paragraph |
SubSect | Section]
575. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 179 |
Paragraph |
SubSect | Section]
576. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 223 |
Paragraph |
SubSect | Section]
577. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 223 |
Paragraph |
SubSect | Section]
578. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
579. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
580. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
581. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
582. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
583. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
584. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
585. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 273 |
Paragraph |
SubSect | Section]
586. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 273 |
Paragraph |
SubSect | Section]
587. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 285 |
Paragraph |
SubSect | Section]
588. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 316 |
Paragraph |
SubSect | Section]
589. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 317 |
Paragraph |
SubSect | Section]
590. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 321 |
Paragraph |
SubSect | Section]
591. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 327 |
Paragraph |
SubSect | Section]
592. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 348 |
Paragraph |
SubSect | Section]
593. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 348 |
Paragraph |
SubSect | Section]
594. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 348 |
Paragraph |
SubSect | Section]
595. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 348 |
Paragraph |
SubSect | Section]
596. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 348 |
Paragraph |
SubSect | Section]
597. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 348 |
Paragraph |
SubSect | Section]
598. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 348 |
Paragraph |
SubSect | Section]
599. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 348 |
Paragraph |
SubSect | Section]
600. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 348 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Bibliographia locorum inventorum
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.