Your search found 4332 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 101-200:

patriae nec quenquam ad tecta remisit.
74  Ut tandem agnovit divina e stirpe creatum,
75  Detinuit secum, natae connubia pactus, 75
76  Cum qua dimidium regni partitur honorem
77  Dant simul et Lyciae gentes, quem percolat agrum,
78  Arboribus longe laetum, et felicibus arvis.
79  Illa parit magno tria pignora Bellerophonti;

parit magno tria pignora Bellerophonti;
80  Isandrum, simul Hippolochum, sed tertia proles 80
81  Laodamia fuit; summo quae juncta Tonanti,
82  Belligerum sacro fudit Sarpedona partu.
83  At postquam huic etiam succensuit ira Deorum,
84  Arva pererrabat comitatus Aleïa nullo,
85  Ipse suum cor edens, hominum vestigia vitans. 85

1.75.7  Si pro me non vis, vel pro te, Troïle, solvas,
1.75.8  Perdo meam partem, perdere nolo tuam.
1.75.9  Hoc eme de nostro, gratis hoc sume, libello,
1.75.10  Qui sua partitur non vel iniquus homo est. 76. IN UGONEM
1.76.1  Barbara me mater quod protulit, obiicis, Ugo;
1.76.2  De Phrygia nati sunt

NICOLAI V. PONTIFICIS ROMANI
1.312.1  Matronale decus, et moribus inclyta sanctis,
1.312.2  Andreola, obscuro cubat hic celebrata sub antro,
1.312.3  Quae gemino, fudit Christo, duo sidera partu;
1.312.4  Retia Nicolaum moderantem mystica Petri,
1.312.5  Cardine Bononiae sacratum iure Philippum.
1.312.6  Hanc igitur natis illustrem mundus adoret.

regni,
1.313.2  Et coeli et rerum mundi permisit habenas,
1.313.3  Pontifici summo, Nicolao ex ordine Quinto:
1.313.4  Andreolae hunc sacro genuerunt viscera partu.
1.313.5  Adde et puniceo redimitum sacra galero
1.313.6  Tempora, Bononiae servantem iura Philippum.
1.313.7  Quae defuncta, brevi iacet hoc contenta sepulcro.

2.8.3  Semper habe fidi secretum pectus amici,
2.8.4  Affectus credas cui Galeotte tuos:
2.8.5  Collatae levius mordent praecordia curae,
2.8.6  Gaudia plus multo participata iuvant. 370. AD EUNDEM
2.9.1  Tu nunc in patria laetum me vivere credis,
2.9.2  Cum tamen in dubio, sit mihi vita, loco.

2.34.1  Femina, Petre, tua quondam ausa sedere cathedra,
2.34.2  Orbi terrarum iura verenda dedit.
2.34.3   Indeprensa quidem cunctos latuisset in annos,
2.34.4  Facta foret partu, ni manifesta, novo.
2.34.5  Post haec Roma diu simili sibi cavit ab astu,
2.34.6  Pontificum arcanos, quaerere sueta, sinus.
2.34.7  Nec poterat quisquam reserantes aethera

memorabile nomen habebo,
3.4.34  Mortuus a sera posteritate legar. 5. RESPONSIO AD TITUM VESPASIANUM STROZZAM
3.5.1  Quae lento partu genetrix natura profudit,
3.5.2  Illa solent multos vivere firma dies.
3.5.3  Tardius Actaeae quia crescit truncus olivae,
3.5.4  Arboribus reliquis saecula plura videt.

Maeonides fecit, et ipse Maro.
3.11.85  Utile scis dulci, brevitati iungere lucem,
3.11.86  Seu sequeris summum, seu mediocre genus.
3.11.87  Et velut ursa suos narratur lingere partus
3.11.88  Consimili versus sedulitate polis.
3.11.89  Ergo fluunt, apteque sonant, quotiesque leguntur,
3.11.90  Nescio quid tecti nectaris intus habent.

et lacrymis prosequar alma parens?
4.5.85  Tu me conceptum genitali in sede tulisti,
4.5.86  Exigeret menses, dum vaga luna, decem.
4.5.87  Forsitan et duri rupissent viscera partus,
4.5.88  Ni tibi nitenti Iuno tulisset opem.
4.5.89  Exin progenitum gestasti mollibus ulnis,
4.5.90  Ac tua sunt labris ubera presse meis.

4.7.59  Ceperat ille ferox hac ipsa aestate tyrannus,
4.7.60  Principis et miseri dempserat ense caput.
4.7.61  Huc feror, et regni confestim sede potitus,
4.7.62  Cetera partitis viribus aggredior.
4.7.63  Arx erat impendens captae modo moenibus urbis,
4.7.64  Praesidio et positu non adeunda loci.
4.7.65  Admoveo illius tormenta tonantia

4.12.96  Aequo animo quivis, publica fata subit.
4.12.97  Sin soli, luimus communia crimina, Chuni,
4.12.98  Humanum, nobis dulce piare, genus.
4.12.99  Sed partis non esse malum, docet ipsa mali vis,
4.12.100  Tanta mole decet non nisi cuncta rapi.
4.12.101  Nunc et lata natat fuso, Germania, Rheno,
4.12.102  Sarmaticum Tanain nec sua

clauditur aggeribus.
4.12.105  Acer et Argolicas supra furit Inachus urbes,
4.12.106  Improbe, nec parcis Thracibus, Hebre, tuis.
4.12.107  Nunc Indi sub Gange iacent, sub Tigride Parthi,
4.12.108  Sub Cydno Cilices, et sub Oronte Syri.
4.12.109  Nec sic est unquam pontem indignatus Araxes,
4.12.110  Nex sic Cappadocas turbidus hausit Halys.

adhuc quot erunt, quotve fuere prius.
4.12.159  I nunc, ventosae petitur cui gloria famae,
4.12.160  Casurum nullo tempore nomen ama!
4.12.161  Cum tibi sive toga partum, seu Marte cruento,
4.12.162  Tangere non valeat saecla secunda, decus!
4.12.163  Nec ventura minus te nascitura sit aetas,
4.12.164  Quam Phaëthonteas, quae fuit ante

disputatis, auditis et acceptatis ut dictum est supra, predicti novem nobiles electi, infra presentem mensem Marcij ducere debeant suas opiniones provisiones et partes ad Consilium Generale predictum, et balotatis ipsis partibus et provisionibus, ille que approbate fuerint per maiorem partem ipsius Consilii, remaneant firme et capte. Et facto scruptinio in predicto Consilio pro eligendo supra scriptos novem nobiles et balotati omnes illi qui fuerunt nominati in scruptinio, remanserunt

Dominus Episcopus Sibenicensis cum clero suo contribuerit in dictam fabricam ducatos centum omni anno ad annos novem, aliter vero non, prout in ipsa parte plenius continetur; ideo in predicto Generali Consilio capta fuit pars sive additio ipsius partis, tenoris infra scriptis, videlicet: Quod Rv:mus Dominus Episcopus Sibenicensis cum suo clero habeat terminum ad respondendum et deliberandum, ac respondisse et deliberasse super parte capta super predictis amodo usque per totum mensem Madij proxime

quandam parte per Egregios et generosos cives Sibenicenses in eorum generali Consilio sub 1449, die 23 mensis Martij, super provisione Ecclesie nostre Cathedralis, cuius tenor de verbo ad verbum talis est, videlicet: (Sequitur tenor partis suprascripte) Ad quam partem, infra terminum per dictum generosum Consilium nobis in scriptis prefixum, obmissa verborum multiplicatione, taliter sub brevitate respondemus. Primum est ante omnia, ad vitium ingratitudinis excludendum, non quas debemus,

tunc quando primo dicta Ecclesia Sancti Jacobi insignita fuit titulo Ecclesie Cathedralis, et hec civitas sublimata extitit dignitate pastorali, q. f dicta Ecclesia habebit sufficientes expensas de propria dote unde eius fabrica absque gravamine alicuius persone particularis sufficienter et ample poterit sublevari. Vos igitur, o generosi et circumspecti cives, dignitate pastorali monemus et dilectionis affectu devotissime obsecramus, ut sub aliquo predictorum modorum vel sub

verbis utar beatissimi doctoris Gregorii in omelia super Matheum, solicite, inquit, dilectissimi, nos considerare expedit ne nos qui plus ceteris in hoc mundo accepisse aliquid cernimus, ab auctore mundi gravius inde judicemur; cum enim augentur dona, rationes etiam crescunt donorum; tanto ergo humilior atque serviendum Deo promptior quisque debet esse ex munere, quanto se in collatis benefitiis obligatiorem esse conspicit in reddenda ratione. Et hec ad responsionem prefate partis dicta sufficiant.

5  Par annis facieque tibi defloruit ante
Narcissus, formae captus amore suae,
Oebalius tibi par periit puer et puer ille
Magna deum exarsit cuius amore parens.
Non semper simulque pubescit floribus Hyllas,
10   Nec partu campus versicolore rubet.
Huic quoque obesse solent inimicae tempora brumae,
Huic quoque Marmarici flaminis ira nocet.
Crede mihi, brevis est et non diuturna voluptas
Quam superi formae constituere bonis.
15  Si male

vel potius aliqua intermissione tuae maximae in me benevolentiae his superioribus temporibus saepissime ad te meas litteras dare destitissem, merito hominis ingratissimi nomen, quod ab ineunte aetate mea totis viribus evitare conatus sum, profecto incurrerem. Sed quia illa tempora cum in partibus regni Rassiae, tum etiam in Pannonia me pluribus incumbentibus causis detinuerunt, non parum dolui hanc causam me a scribendo tantum retardare potuisse. Quod tametsi intervallum jam satis longum visum est, tamen et recordatione tuarum clarissimarum virtutum, et tui amplitudine nominis,

alterum vero jam impetratum conservari intellexero, munus divitiarum multarum pretiosius me adquisivisse fatebor. Erit namque mihi hoc praestantissimum munus et ad animi jocunditatem et apud nostros homines ad memoriae dignitatem quam maximam, si in his partibus tua mihi scripta pervenerint. Quamobrem te plurimum exorare ac magnopere obtestari non desinam ne clarissimam auctoritatem spectatissimi et pro maximis gravissimisque causis a toto orbe terrarum cogniti atque probati viri huic meo honori deesse velis. Dolui profecto

Ex Alobrogibus domum salvum te venisse magna laetitia affectus sum. Novi excellens ingenium tuum et magnarum rerum cupidissimum; si quod priscarum illustrium litterarum vel vetustatis insigne vestigium nactus es, rogo facito me participem, ut extent tuae perpetuae in me benevolentiae signum et monimenta amoris. — Si Cesarem et Philippicas ad me mittes, mihi pergratum facies. Recte fidei Thome, iustis de causis mihi amantissimo, cesarem committere potes; qui

πολυπραγμοσύνη Latine significet, longo verborum ambitu describit. Idem, oppido quam frequenter, pro accurato ponit curiosum. Ego tamen, bona venia docti hujus et diserti auctoris, eo vitio praeditos, partim negotiosos, partim curiosos, vitium ipsum tum negotiositatem tum curiositatem appello. Cum praesertim Nigidius, homo ipsius judicio juxta Varronem doctissimus, affirmaverit, inclinamentum semper

Latine significet, longo verborum ambitu describit. Idem, oppido quam frequenter, pro accurato ponit curiosum. Ego tamen, bona venia docti hujus et diserti auctoris, eo vitio praeditos, partim negotiosos, partim curiosos, vitium ipsum tum negotiositatem tum curiositatem appello. Cum praesertim Nigidius, homo ipsius judicio juxta Varronem doctissimus, affirmaverit, inclinamentum semper hujuscemodi verborum, ut,

in hac nostra barbaria, nec librorum copia dabatur, nec qui excitare studium posset, usquam applaudebat auditor. Nec vero ego nunc totam ausu temerario Iliadem aggressus, fastidiosum lecturis et ridendum Satyris texui volumen; sed exercendi tantummodo mei gratia, unam ex tanti operis libro sexto particulam libavi, quae Bellerophontis in primis fabulam continet; quem locum ideo potissimum delegi, quod hujus Herois nomen quidem apud Latinos celebre cognoveram, at vero genus et facta et exitum, passim ignorari videbam. Verum et alia quaedam, notitia et memoratu digna hoc habet carmen. Hic

Ego, mi Compater, excusationem tuam facile accipio. Tu vero illa, quae per Plebanum scripsi, non debebas tam alte intelligere. Scripsi, non quia omnino tibi diffiderem, sed partim ioco, partim ut te exstimularem, quo citius satis faceres desiderio D. N. qui ut scis, propemodum avidior est laboris quam vitae. Cui cum narrassem, quemadmodum tibi scripserim de non tangenda pecunia, indignatus dixit: Tu illum bonum virum facies cadere in aliquam desperationem. Respondi.

Ego, mi Compater, excusationem tuam facile accipio. Tu vero illa, quae per Plebanum scripsi, non debebas tam alte intelligere. Scripsi, non quia omnino tibi diffiderem, sed partim ioco, partim ut te exstimularem, quo citius satis faceres desiderio D. N. qui ut scis, propemodum avidior est laboris quam vitae. Cui cum narrassem, quemadmodum tibi scripserim de non tangenda pecunia, indignatus dixit: Tu illum bonum virum facies cadere in aliquam desperationem. Respondi. Sinite me cum

misericorditer corripit, ne in sempiternum perdat; interdum et completuris in malitia sempiterna tormenta, quibus deputati sunt, in mortali uita incipit infligere; non numquam mala inducit, quo in depellendis illis manifestiora opera sua faciat. Haec autem singula partitur certo inscrutabilique consilio, cui quae expediant distribuendo.

Expedit namque uiris fortibus laudem et gloriam propria uirtute comparare. Π audi gloriam propria uirtute comparandam not. lector A2 in marg. Nec in ipsis terrestrium

dignum ad quod respiciat intensius operi suo Deus. Ecce par Deo dignus uir fortis cum fortuna mala compositus, utique etsi prouocauit! Non uideo, inquam, quod habeat in terris Iuppiter pulchrius si conuertere animum uelit, quam ut spectet Catonem, partibus non semel fractis, stantem nihilo minus inter ruinas publicas. Π ut Iuppiter spectet Catonem stantem not. lector A2 in marg. Huic etiam exemplum Reguli subicit: Veniamus, ait, ad Regulum. Quid illi fortuna nocuit quod eum documentum fidei, documentum

ad percutiendum, quem uoluerit, et ipsa uirga et baculus glorientur et dicant a se percussum esse, qui percussus est? Et sic tu, cum organum Dei fueris uoluntatis, erigeris in superbiam et cuncta, quae geruntur, tuae gloriaris fuisse uirtutis. Hinc admonentur duces ac principes terrarum, ne partos triumphos et reportatas ex hoste uictorias propriae ascribant uirtuti, sed cuncta potius uoluntati Dei tribuant, qui nouit multitudinem copiosam in paucorum concludere manu. Facit enim multorum amentia, et praecipue eorum qui sibi diuinos usurpant honores, iram Dei ante peractam uitam in se

amicorum meorum, qui me perpulerunt ut prudens, licet inuitus, in illud uitii prolaberer quod in uulgari est prouerbio: Canicula festinans parere catulos parit caecos . Hic uero noster partus etiam ex alia ratione monstruosus est, utpote quo membrum unum, non integrum corpus enixi sumus. Illud tamen qualecumque (quando mihi ita faciendum fuit) ad Vestram Reuerendissimam

optimus consolator. Qua in re, quando curandorum animorum artem professi sumus, nobis ueluti corporum medicis faciendum statui generales quasdam ac praecipuas medendi rationes tradere, particulares uero et quae sedulo accidere possunt prudentiae medici relinquere, praesertim cum ipsae ex traditis principiis per se facile percipi poterunt.

exiguus cum ramice neruus et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit. Anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri canities? Quid quod merito suspecta libido est quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas, sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus et quibus aurata mos est fulgere lucerna? Quis refert magni sedeat qua parte theatri

oneribus. Quae expertus Maronis amicus Gallus honestissimo carmine ex persona senis uoluit deplorare. Quid mihi diuitiae? Quarum si demeris usus quamuis largus opis semper egenus ero, immo etiam partis poena est incumbere rebus, quas cum possideas est uiolare nefas: non aliter sitiens uicinas Tantalus undas captat et appositis abstinet ora cibis. Efficior custos rerum magis ipse mearum

exiguus cum ramice neruus et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit. Anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri canities? Quid quod merito suspecta libido est quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas, sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus et quibus aurata mos est fulgere lucerna? Quis refert magni sedeat qua parte theatri

exiguus cum ramice neruus et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit. Anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri canities? Quid quod merito suspecta libido est quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas, sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus et quibus aurata mos est fulgere lucerna? Quis refert magni sedeat qua parte theatri

exiguus cum ramice neruus et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit. Anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri canities? Quid quod merito suspecta libido est quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas, sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus et quibus aurata mos est fulgere lucerna? Quis refert magni sedeat qua parte theatri

oneribus. Quae expertus Maronis amicus Gallus honestissimo carmine ex persona senis uoluit deplorare. Quid mihi diuitiae? Quarum si demeris usus quamuis largus opis semper egenus ero, immo etiam partis poena est incumbere rebus, quas cum possideas est uiolare nefas: non aliter sitiens uicinas Tantalus undas captat et appositis abstinet ora cibis. Efficior custos rerum magis ipse mearum

oneribus. Quae expertus Maronis amicus Gallus honestissimo carmine ex persona senis uoluit deplorare. Quid mihi diuitiae? Quarum si demeris usus quamuis largus opis semper egenus ero, immo etiam partis poena est incumbere rebus, quas cum possideas est uiolare nefas: non aliter sitiens uicinas Tantalus undas captat et appositis abstinet ora cibis. Efficior custos rerum magis ipse mearum

oneribus. Quae expertus Maronis amicus Gallus honestissimo carmine ex persona senis uoluit deplorare. Quid mihi diuitiae? Quarum si demeris usus quamuis largus opis semper egenus ero, immo etiam partis poena est incumbere rebus, quas cum possideas est uiolare nefas: non aliter sitiens uicinas Tantalus undas captat et appositis abstinet ora cibis. Efficior custos rerum magis ipse mearum

uestra uertetur in gaudium. Iterum autem uidebo uos et gaudebit cor uestrum et gaudium uestrum nemo tollet a uobis. Aptissimum namque ad comparationem praesentium et futurorum gaudiorum praegnantis mulieris induxit exemplum; quae quamuis causam partus non absque ingenti sciat dolore transire, quia auiditate nimia liberos cupit, dolores tormentum spernit dum, quod satis diligit, concupiscit et ante gaudet ex prole quam contristetur ex partu, nec recusat fecunditatis exordia, quamuis

mulieris induxit exemplum; quae quamuis causam partus non absque ingenti sciat dolore transire, quia auiditate nimia liberos cupit, dolores tormentum spernit dum, quod satis diligit, concupiscit et ante gaudet ex prole quam contristetur ex partu, nec recusat fecunditatis exordia, quamuis certa sit ea non absque magnis angoribus euentura, quoniam, dum maius gaudium cogitat, tristitiae curas amplectitur. Sic et in omnibus paene rebus humanis difficile potest esse laetitiam nisi

cui depositum negatum fuerat, persuadere est conatus illo carmine quo ait: Ponamus nimios gemitus. Flagrantior aequo non debet esse dolor uiri nec uulnere maior: tu quamuis leuium minimam exiguamque malorum particulam uix ferre potes Sic et nos dicere uulgo solemus: "Quid tu faceres si grauiora detrimenta acciperes, quando haec tenuia adeo iniquo fers animo?" Ac si dicatur "Pudere debet

meorum et qui deleta nonnulla: quos est (ut noua omnia facere solent) haud parum delectata, atque adeo ut me sine cessatione in dies magis compellere, immo et pro ea, quę ipsis mecum est, necessitudine liberius cogere coeperunt, quo ceteris partibus posthabitis hanc primum absoluerem, quippe quod ducebant dignum humani generis munus, et propter creberrimas calamitates, quibus mortalium uita assidue quatitur, apprime necessarium; contendentes se nullatenus uelle pati eius

internosceret; atqui earum uel numerum prę nimietate aut cognoscere aut tenere possibile est nemini. Hinc et sapientes uniuersi, qui artes et disciplinas tradiderunt, curauerunt in uniuerso de generibus pręcipere rerum, de singulis autem in particulari scientiam ullam posse consistere negauerunt, uel propter innumeram turbam earum, uel propter iugem infinitamque uarietatem. Prol. 17 Qua in re pro Nobis ergo | nobis addidit ante

II.15.10 durioribusque pro et durioribus II.15.11 Maxim. eleg. 1,181-194, ubi 182 opum; 183 poena est partis; 189 hortis pro ortis; 191 super pro sunt; 192 datur pro fuit II.15.12 quattuor... reuoluto ] qui quattuor rotis uitiorum uoluitur V1 | mortisque ] mortis

II.15.10 durioribusque pro et durioribus II.15.11 Maxim. eleg. 1,181-194, ubi 182 opum; 183 poena est partis; 189 hortis pro ortis; 191 super pro sunt; 192 datur pro fuit II.15.12 quattuor... reuoluto ] qui quattuor rotis uitiorum uoluitur V1 | mortisque ] mortis

II.15.10 durioribusque pro et durioribus II.15.11 Maxim. eleg. 1,181-194, ubi 182 opum; 183 poena est partis; 189 hortis pro ortis; 191 super pro sunt; 192 datur pro fuit II.15.12 quattuor... reuoluto ] qui quattuor rotis uitiorum uoluitur V1 | mortisque ] mortis

II.15.10 durioribusque pro et durioribus II.15.11 Maxim. eleg. 1,181-194, ubi 182 opum; 183 poena est partis; 189 hortis pro ortis; 191 super pro sunt; 192 datur pro fuit II.15.12 quattuor... reuoluto ] qui quattuor rotis uitiorum uoluitur V1 | mortisque ] mortis

| Hier. ep. 75,2 III.18.4 post dari delevit ita ex III.18.5 proprio ] particulari uel speciali V1 III.18.6 uidemur... subiectos sic; ex uidemus obnoxios suppeditatosque

liberalitatemque quotidie experiebamini, cuius ingenii dexteritatem et incredibilem consilii prudentiam in dies magis admirabamini. Amisistis summi pontificis, patris uestri piissimi, singulare solacium et sacrae eius senectutis optatissimum baculum, participem secretorum, laborum socium, peregrinationis comitem, leuamen curarum, et per quem totius orbis principibus fidissima responsa et reddere consueuerat et accipere. Absit uero inuidia et liuor edax saltem parcat cineribus. Extinctus

nec impunitatem erratorum laudauit, nec liberalitatem suam ullis male merentium factis occludi passus est. Felices quibus illa perfrui licuit, et nunc omnium infortunatissimos quibus tam crudeli fato erepta est. Quingentos ferme pascebat familiares, partim illustri, partim nobili, omnes honesto loco natos: praelatos, milites, doctores, oratores, poetas, aut alicui alii honestae arti deditos; nullis tantorum sumptibus, nullis grauabatur impensis. Hospitem enim sese omnium honestorum uirorum esse dicebat, quod ipsa

erratorum laudauit, nec liberalitatem suam ullis male merentium factis occludi passus est. Felices quibus illa perfrui licuit, et nunc omnium infortunatissimos quibus tam crudeli fato erepta est. Quingentos ferme pascebat familiares, partim illustri, partim nobili, omnes honesto loco natos: praelatos, milites, doctores, oratores, poetas, aut alicui alii honestae arti deditos; nullis tantorum sumptibus, nullis grauabatur impensis. Hospitem enim sese omnium honestorum uirorum esse dicebat, quod ipsa ueritate erat

eius culpa ad alios deuenerat, quadraginta milibus ducatorum de propriis facultatibus redemptam imperio ecclesiae restituit. Cuius exaugendi tanto flagrabat studio ut ne minimam quidem eius particulam deperire pateretur. Vnde urbem illam magis ecclesiae quam fratris gratia uoluit uendicare. Porro iustitiam ipsius ex illo spectare licet quod in tanta rerum potestate constitutus nemini uim attulit, nullum uiolenter oppressit. Vnde et uicario illi Imolae, quamuis de

uoluntas defuerit, sed facultas. Et nisi tanta temporis angustia prohibitus fuissem, nullus uestrum meae gratitudinis uices doleret. Meritum, quod potui, moriens uobis persolui. Supplicaui summo pontifici ut beneficia, quae in me contulerat, sua clementia inter uos partiatur, ut et uos meritorum uestrorum et me non prestiti officii minus paeniteat. Ad haec compellit me et uehementius urget mea erga uos incredibilis caritas ut uos horter atque obtester ne huius mundi

immortalitati. Reliquum est quod uos per uiscera misericordiae saluatoris nostri supplex deprecor ut mihi, quaecumque in uos deliqui, condonare dignemini. Minus quippe meae iuuentutis potens fui, et nonnunquam partim oculos, partim aures uestras in multis offendi. Sed eorum tanto facilius me a domino misericordiarum consecuturum confido quanto uos modestius uiuentes pro me dominum deprecabimini.

immortalitati. Reliquum est quod uos per uiscera misericordiae saluatoris nostri supplex deprecor ut mihi, quaecumque in uos deliqui, condonare dignemini. Minus quippe meae iuuentutis potens fui, et nonnunquam partim oculos, partim aures uestras in multis offendi. Sed eorum tanto facilius me a domino misericordiarum consecuturum confido quanto uos modestius uiuentes pro me dominum deprecabimini.

nudato ac sublato, ut poterat, capite, religiose ueneratus est, deinde exhibitis manibus ac pedibus rite perunctus; quo facto Proferte, inquit sacros codices, et aliquid de diuinis mysteriis meam domino animam commendantes recitate. Quibus mox prolatis usque in lucem partim psalmi decantati sunt, partim lecta euangelia, semperque intentus auribus atque oculis in ea quae legebantur, etiam deficiente spiritu, perstitit, donec lector dominicae passionis ad illum locum peruenit ubi scriptura inquit et inclinato capite emisit spiritum.

capite, religiose ueneratus est, deinde exhibitis manibus ac pedibus rite perunctus; quo facto Proferte, inquit sacros codices, et aliquid de diuinis mysteriis meam domino animam commendantes recitate. Quibus mox prolatis usque in lucem partim psalmi decantati sunt, partim lecta euangelia, semperque intentus auribus atque oculis in ea quae legebantur, etiam deficiente spiritu, perstitit, donec lector dominicae passionis ad illum locum peruenit ubi scriptura inquit et inclinato capite emisit spiritum.

Mocenicum uenit. Ubi complexi atque consalutati inuicem sunt, Nicolaus: Vides- inquit- optime imperator, uides magnitudinem classis, quam accitis undique nauibus comparaui, omnibusque ad oppugnandam urbem necessariis instruxi. Praeterea distributis partibus praefectis ac turmarum ducibus, qua quisque urbem oppugnaret ordines optime disposui. Quapropter magnam spem in manibus urbis recuperandae habes. Igitur trado tibi imperium: rem a me inceptam prosequere, absque dubio urbe potiturus . Mocenicus

maritimum Castri appellatum, situm in agro Pergameno. Pergamus fuit olim ciuitas in tota Asia celebrata, in qua primum usus chartae ex pellibus caprinis inuentus est: quamobrem et pergamenae dictae sunt. Huius urbis reges maiori parti Asiae imperitarunt, quorum ultimus Attalus Philopater Romanum populum heredem instituit. Nunc uix uestigia quidem tantae urbis apparent. Ager tamen propter fertilitatem frequentibus uicis habitatur. Itaque intempesta nocte

quaestores ex praefectis nauium, duos Venetos, tertium Dalmatam, quem morem etiam creandorum quaestorum semper tenuit. Quaestores uero primum decimam totius praedae, iuxta antiquissimum morem Venetorum imperatori dant; equites ex praeda per eos capta, factis partibus, duas pro se retinent, tertiam quaestoribus assignant; ita enim cum imperatore conuenerant. Captiui autem omnes, quos naualis turba ceperat, quaestoribus traduntur, quos omnes posita hasta sub corona uendunt. Deinde pecuniam hoc modo distribuunt: primum omnibus ex naualibus, qui hostem

praefecto, qui aderat, tradidit. Quibus peractis, cum omnibus copiis Coricum uersus nauigat. Inter nauigandum autem Zancius, a rege Ferdinando classis dux constitutus, cum decem triremibus uenit. Coricus a duabus partibus mari alluitur, tertia a continenti profundissima fossa munitur, duplici ac ualido muro undique circundatur. Portum habet a parte fauonii, quem intraturis non procul a muris oppidi transeundum est. Ex aduerso,

a quibus omnibus artibus militaribus instruuntur. Qui adulti cum principe militant, hos Ianizaros uocant. Si qui genere aut ingenio praestant, illos ad maiorem dignitatem prouehunt. Ex his duces exercituum, subassas regionum, praefectos oppidorum et arcium creant; caetera turba partim ad praesidia oppidorum, partim ad custodiam corporis principum manet, eosque in bellum et in proelium, uel quocunque ierint sequuntur. Haec cohors totius Othomani exercitus robur ac paene inuicta manus est. Nam omnes uictorias et iste princeps et eius maiores

militaribus instruuntur. Qui adulti cum principe militant, hos Ianizaros uocant. Si qui genere aut ingenio praestant, illos ad maiorem dignitatem prouehunt. Ex his duces exercituum, subassas regionum, praefectos oppidorum et arcium creant; caetera turba partim ad praesidia oppidorum, partim ad custodiam corporis principum manet, eosque in bellum et in proelium, uel quocunque ierint sequuntur. Haec cohors totius Othomani exercitus robur ac paene inuicta manus est. Nam omnes uictorias et iste princeps et eius maiores horum armis ac uirtute

autem scribebat, etsi principes tyrannidis, auditis copiis atque ingenti imperatoris apparatu, metu perterriti, profugissent, restare tamen multos, qui omnium consiliorum participes tyrannorum fuerant, et qui multa contra ius et fas dixerant et fecerant; praeterea plurimos etiam praeter noxios esse, qui nunc, ad potentiam suam cuncta trahendo, omnia perturbabant, totumque regnum in magno discrimine esse affirmabat. Quapropter uehementer imperatorem

Deinde ex Veneta natione praefectos delegit, quos cum praesidio Cretensium sagittariorum omnibus arcibus praefecit. Quibus expeditis, quoniam post fugam tyrannorum regina multos ex satellitibus comprehensos in carcere retinebat, imperator, habita quaestione caedis, participes atque conscios supplicio affecit, caeteros suspectos cuiusque condicionis in exilium misit, multos noxios maleque animatos per insulam delitescentes aqua igneque interdicto proscripsit, et nonnullos, qui studio reginae contra tyrannos operam suam nauauerant,

cum toto exercitu per Macedoniam, deinde Triballorum prouinciam pertransiens, in Albaniam uenit, omnes circumiacentes campos Scodrae copiis suis occupat. Hic, inito numero copiarum, octuaginta milia hominum in exercitu se habere comperit. Itaque distributis partibus oppidum undique obsideri iussit, et, ne quis exire aut intrare oppidum posset, diligentissime obseruari mandat. Opifices ad fundendas bombardas operam intendunt. Bassa, caesis trabibus in proxima silua, infra oppidum, mare uersus, fluuium ponte iunxit, cui

Atque eadem noster nomina prętor habet.
Alter sanctus erat, iustus nunc dicitur alter:
Ergo ut nominibus, sunt ita laude pares.
5  Illius est merces cęlum; speramus et istum
Consortem cęli participemque fore.
Tale bonum capiet, cum terram liquerit olim,
Sed iuuat et terras ut colat ipse diu. Ad inclytum uirum Andream Grittum Venetorum principem bene meritum

Auriferos indute ueni, rex Iuppiter, imbres:
Inclusam Danaem ferrea turris habet.
Auriferos, mihi crede, feras nisi, Iuppiter, imbres,
Damnabis durę limina clausa domus. =
Aurum Sauromatas, Parthos, Tracesque Getasque 5
Perdomuit populos, oppida, castra, duces. In Marcum Suitarizam uxori odiosum
Quęris cur coniunx, quę te dilexerat olim,

Amphitrioniadem fama fuisse refert,
Ipse ego quam uobis hilari ferar obuius ore
50   Et toto cędam protinus hospitio!
Cunctorum, quęcunque Deus mihi donat, amicos
Consortes fieri participesque uolo.
Solari interea Martis, Francisce, maligni
Casibus afflictos hac ratione potes:
55  Nec frangi aduersis nec lętis fidere rebus
Egregium quiddam magnificumque putent.

Tu roseum lunę uultum stellasque minores,
Vt, dum lentus habet mortalia corpora somnus,
Lustrarent tacitas nocturno lumine terras.
Diuidis inde diem a tenebris mensesque reducis
35  Et partita quater sua tempora sufficis anno
Restituisque uices quibus unco uomere putrem
Pinguibus in campis glebam uersaret arator
Et quibus aut messor fruges aut uinitor uuas
Cogeret, ante acti gratissima

Frigore contectis gelidisque errauit in aruis.
60  Tu tempestatem diram sęuasque procellas
Colligis atque fugas rursum redeunte sereno.
Per Te terra suos educit prodiga foetus,
Frugifero partu nunquam frustrata coloni
Spem cupidam, sata lęta ferens et dulcia Bacchi
65  Munera, in apricis flauentem collibus uuam,
Herbasque et uario uernantia prata colore,
Felices arbusta simul pandentia

sed modo perpetuam.
Obiit anno a Dominica passione LXVIII. Thomas Didymus
Didymus ipse Medos, Hyrcanos, Bragmanas idem
Persasque et Parthos Armeniosque docet.
Gondophorum regem credentem fonte perenni
Lauit: res miras credidit ille uidens.
5  Tum pręter puerorum coetus ac mulierum
Sunt hominum pariter milia lota nouem.

20  Non tamen improbitas dissociauit eos:
Hic pius, ille magis contra commissa seuerus
Extitit; aut nutus numinis istud erat,
Vt per digressos peragratis pluribus orbis
Partibus in plures gratia sparsa foret.
25  Post hęc Barnabas Cypri docet et Salaminis
Matthei secum scripta sacrata ferens.
His morbo affectos tangens langore leuauit,
Hęc relegens uitę

Hieronymo Papali salutem. Nuper petenti tibi ut Francisci Petrarchę, inter Thuscos poetas facundissimi, de beata Maria matre semper uirgine cantilenam suo uernaculo sermone compositam Latinam facerem, negare non potui, licet enim partim ingenii eruditionisque meę paruitas, partim ipsa uertendi difficultas ab eo me non parum dehortarentur. Sunt quippe linguarum proprietates quędam ita natura comparatę ut multa quę in alio idiomate apte, apposite lepideque dicuntur

tibi ut Francisci Petrarchę, inter Thuscos poetas facundissimi, de beata Maria matre semper uirgine cantilenam suo uernaculo sermone compositam Latinam facerem, negare non potui, licet enim partim ingenii eruditionisque meę paruitas, partim ipsa uertendi difficultas ab eo me non parum dehortarentur. Sunt quippe linguarum proprietates quędam ita natura comparatę ut multa quę in alio idiomate apte, apposite lepideque dicuntur in aliud conuersa degenerare uideantur atque

2.29.27   Ista mei luctus et magni causa doloris,
2.29.28   Et superat querulos nostra querella modos.
2.29.29   Est genus inuisum cunctis in partibus orbis,
2.29.30   Turcorum semper perfida turba fuit.
2.29.31   Viuit et hic populus Maomethis lege nephanda,

3.12.1.16   Nomen ad hoc semper flectitur omne genu.
3.12.1.17   Sexta dies Iani est, qua stella nouella reduxit
3.12.1.18   Virginis ad partum regia dona sacrum.
3.12.1.19   Est quindena dies decima cum luce biformis
3.12.1.20   Ad decus ensiferi facta beata dei.

Pax Prouerbium Pudicicia Pietas Penitentia Patientia, patiens Paupertas, pauper Prodigus Peruersus Partus Poetę Pictor Piscator Perfidia Petitio, petanda a Deo Potentia Patria Peccatum, peccator Promissum, promissio

ad Opilium tulit plumbo in os addito 312 . Mithridates Aquilio duci capto aurum infudit. Fossores auri ruina opprimuntur 313 . Marcus Crassus post Syllam ditissimus, nec fuit satis, nisi totum Parthorum esurisset aurum 316 . Quę malum amentia est id in uita cupere, quod aut etiam seruis contigerit aut ne in regibus quidem inuenerit finem. Rerum, non animi

Socrates noluit educi custodia sentiens animos esse immortales. Cato gauisus est se nactum causam mortis. Sententię de animo Epicureorum, Dicearchi et Stoicorum 100 . Item Panetius et Plato. Animus in partes distributus duas: altera rationis particeps, altera expers 113 . Idem 130 . Animum cum Deo comparandum dicit 147 . TULLIVS DE FINIBVS

quodam modo dici possit, tamen quia infinito Dei statui pręcipue proximus procreatur, in ipsumque conuertitur sine medio, stabilis prorsus euadit 355 . Angelis pręsunt archangeli, his principatus, his quidam intellectus, qui dii iam participatione quadam denominentur, summo semper Deo pleni diuinoque nectare ebrii 381 .
Animę uires 5 . Animus immortalis 7 . Anima, ut se

potentię conuenit imperare, cum sapiens sit geratque totius animę prouidentiam. Irascendi uero naturę obsequi rationi proque illa pugnare 208 . Anima trifariam diuiditur ut supra 231 . Animę figura et partium eius mystica 232 . Quare animos immortales esse asserendum 233. 234 . Immortalem esse animam 238 . Nec iniusti animam interire. Anima immortalis. Qualis anima. Animus

mouetur 350 . Anima inter summa et infima media est. Summa sunt Deus et angelus, infima qualitas et corpus; sic utrimque tertia est, hinc cum inferioribus, illinc cum superioribus conuenit. Quomodo implet corpus. Quomodo in singulis corporis partibus tota pręsens. Quomodo diuidua simul et indiuidua. Anima corporum domina est, Anima rationalis est uita intelligens discurrendo et corpus uiuificans tempore 351 .

Cur anima interdum obsequitur corpori. Anima libere operatur 377 . Mens absque corpore operatur 378 . Quare uires animi deficere uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 . Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis. Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut ultimum in ordine corporum est

interdum obsequitur corpori. Anima libere operatur 377 . Mens absque corpore operatur 378 . Quare uires animi deficere uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 . Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis. Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut ultimum in ordine corporum est incorruptibile, sic et ultimum

operatur 378 . Quare uires animi deficere uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 . Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis. Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut ultimum in ordine corporum est incorruptibile, sic et ultimum in ordine mentium 381 . Contra Epicurum de rerum serie. Vt luna ad solem,

Quare uires animi deficere uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 . Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis. Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut ultimum in ordine corporum est incorruptibile, sic et ultimum in ordine mentium 381 . Contra Epicurum de rerum serie. Vt luna ad solem, sic nostra mens

Voluptas cupiditati rationabili contraria 72 . Concupiscentiam esse irrationabilem appetitum. Item quę illi subincidunt. Affectiones bonę tres: gaudium, cautio, uoluntas 73 . Concupiscentias partim esse naturales, partim inanes 109 .
Auditus. Audire esse, cum is, qui medius? est inter/loquentem et audientem est aer, uerberatur orbiculariter, deinde agitatus auribus influit,

cupiditati rationabili contraria 72 . Concupiscentiam esse irrationabilem appetitum. Item quę illi subincidunt. Affectiones bonę tres: gaudium, cautio, uoluntas 73 . Concupiscentias partim esse naturales, partim inanes 109 .
Auditus. Audire esse, cum is, qui medius? est inter/loquentem et audientem est aer, uerberatur orbiculariter, deinde agitatus auribus influit, quemadmodum et cisternę aqua

Parmenides ait animam ac mentem idem esse 91 . Idem dicit Democritus 92 . Protagoras dicebat nihil esse animam citra sensus 93 . Quod anima sit corpus tenuibus partibus per totam congregationem seminatum. Vires animi. Animam dissipari. Anima corporea 104 . Habitaculum. Diogenes sub porticu habitans Athenienses aiebat sibi condidisse habitaculum. Idem dolium, quod in Metroo erat, pro domo habuit

28 . Iosue simulata fuga cępit insecutos ex Hai 31. Iosue iussit prędam diuidi etiam iis qui in custodiam possessionis relicti fuerant 34 . Restitutioni non teneri quod iusto bello partum sit quodque Deus concessit et quod diu nemo repetiuit 37 . Dauid percusso cuneo Philistim prędam diuisit tam his qui pugnauerant quam qui ad tuendas sarcinas remeanserant 48 .

erat 47 . Marius ad temere dimicandum cogi non poterat 137 . Ingenium plus posse quam uires. Sertorius ingenio confecit, quod armis non potuit 144 . Noctu pugnare apud Parthos religiosum 24 . Mos in militia emerenda 33 . Quando bellum gerendum 62 . Thoraces Demetrio ex Cypro allati, quos cathapultę ictus offendere non poterat

congruo non discernitur 36 . Virtutis species IIII 37 . Bonum in IIII genera diuiditur: uirtus, habitus, commodum 37 . Bonorum tria genera: alia haberi possunt, alia participari, alia subsistere 38 . Bion nauigans cum pessimis hominibus in latrones incidit; dicentibus illis "peribimus, si cognoscamur"--- "at ego", inquit, "nisi agnoscamur"

Pompeius imperium pertesus 362 . Britanni esedis utuntur in pręlio 374 . Glasco ora inficiunt, ut in pugna horridiores sint 374 . Parthorum mors in pugna 376 . Fortunę uarietas in pręlio 435 . Maximinus argentea et aurea lorica usus, inaurato clypeo, aurata hasta, gladio argenteo et aureo, galea gemmata.

Iudeorum et gentium, et eorum pręmio 161 . Reuertere ad me, quoniam redemi te 161 . Me insulę expectabunt, et brachium meum sustinebunt 162 . De conuersis a diuersis partibus orbis 165 . Venit redemptor eis, qui redeunt ab iniquitate in Iacob. Omne pecus Cedar congregabitur tibi; arietes Nabaioth ministrabunt tibi. Venient ad te curui filii eorum qui humiliauerunt te, et adorabunt uestigia pedum tuorum

rapacibus, idolatris, maledicis, ebriosis; cum huiusmodi nec cibum sumere. Auferte malum ex uobis ipsis V. Corrumpunt bonos mores colloquia mala XV. AD CORINTHIOS II: Nolite iugum ducere cum infidelibus; quę enim participatio iustitię cum iniquitate? etc. VI. AD EFHESIOS: Nolite communicare operibus infructuosis tenebrarum, magis autem redarguite V. AD THESSALONICENSES II: Subtrahatis uos ab omni fratre ambulante

aue, communicat operibus eius malignis I. APOCALYPSIS: Angelo Pergami:Non negasti fidem meam, sed habeo aduersum te pauca, quia habes illic tenentes doctrinam Balaam, doctrinam Nicolaitarum II. Exite de illa, populus meus, et ne participes sitis delictorum eius, et de plagis eius non accipiatis XVIII.
Constantia. ACTVVM: Denunciato apostolis ne loquatur in nomine Iesu, respondens: Si iustum est in conspectu Dei uos potius audire

Bibliographia locorum inventorum

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Grad Šibenik (1449) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1210, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia] [word count] [documentaecclsibenic].

Šižgorić, Juraj (stariji) (biskup 1437-1454) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1087, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia; prosa - epistula] [word count] [sizgorjdocumentasibenic].

Andreis Trogiranin (c. 1500?) [1450], Ad puerum forma superbientem elegia, versio electronica (), 48 versus, verborum 298, Ed. Bratislav Lučin; Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [andronictragelegia].

Rastić, Nikola (c. 1418.–1454.) [1451], Clarissimo Equiti D. Francisco Barbaro S., versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 532, Ed. Angelo Maria Quirini [genre: prosa oratio - epistola] [word count] [rasticnepist].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1453], Johannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 134, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14530520].

Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist].

Jan Panonije (1434-1472) [1462], Ad Galeottum epistula, versio electronica (, Italia; Hungaria), 366 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - epistula] [word count] [ianpanepistgal1462].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report