Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Parth?[IoU].* Your search found 4332 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1-4332:1. Anffredus presbiter. Sauinae donatio, versio electronica [Paragraph | Section] offerre pro anime mee remedio, quatinus ea pars uidelicet octaua monasterium possideat in perpetuum, et ab eodem rectore, qui in eodem monasterio in die obitus mei uisus fuerit fore, infelici corpori meo sepulturam tribuatur. Si quis autem post meum decessum in aliquo contrarius eiusdem octave partiuncule esse uoluerit, habeat mecum una cum meis heredibus, habeatque maledictionem dei et sanctorum omnium sitque cum apostata dampnatus in die aduentus domini.
Non
licet tibi construere uicum in Monticellum quia noster est! Et ego illis:
Uallem et montem incipiente ex Saline usque Satilie, omnia mea sunt, quia
emi a Miroslauo coram idoneis testimoniis. Attigit eo tempore uenire in nostris
partibus Slauizo rex et Petrus banus, nec non Sarubba causa discordię quę erat inter
Slauzo et Lubomiro. Vnde uocauerunt nos ante hos nominatos uiros omnes
Tugarani; residentibus in ęcclesia beati Petri quę sita est in Olmisi, scilicet coram
Slauzo nec
quiete hactenus possedit,
et quod a predictis uiris donatione et confirmatione prelibate terre nostro
manasterio fuerint tradite. Cartam confirmationis
demonstrauimus et in presentia omnium assistentium perlecta fuit.
Auditis igitur utriusque partis allegationibus et uisa carta confirmationis pariter, et
audita ratione ac iuistitia dictante dominus Rainerius uenerabilis
Spalatensis archiepiscopus iudicauit: quod ego Johannes sancti Domnii sacrista et
procurator cenobii sancti Petri de Gomai
Romam ad
limina apostolorum Petri, et Pauli, ab illa autem die petra illa vocata est
Bello. Ecclesiam autem
supradictam statuit episcopatum fieri, ordinavitque ibi episcopum, et
episcopatum usque in praesentem diem; post haec coepit rex perambulare per
terram, et per regnum suum. Quodam itaque tempore dum esset rex in partibus
Sremi, Sremani congregantes se cum Ungaris commiserunt proelium cum rege, in quo
loco ceciderunt Sremani cum Ungaris, et facta est eis contritio magna, ab illo
ergo die dicta est planities illa, in qua factum est proelium, Bellina
accepto regno cresebat decoratus omni sapientia, et
sanctitate. Tempore itaque eodem dum Vladimirus esset adolescens, et regnaret in
loco patris sui, supradictus Samuel Bulgarinorum imperator, congregato magno
exercitu advenit in partibus Dalmatiae supra terram regis Vladimiri. Rex vero
qui vir sanctus erat, et nolebat aliquem de suis perire in bello, seccessit
humiliter, et ascendit in montem, qui Obliquus dicitur, cum omni gente sua.
Veniens post haec imperator
sponte ad trucidandum seu occidendum, quam ut vos periclitemini
fame, sive gladio . Tunc postquam haec, et alia plurima eis locutus fuisset
resalutatis omnibus, perrexit ad imperatorem. Quem imperator statim relegavit in
exilium in partibus Achridae, in loco qui Prapa dicitur, ubi et curia eiusdem
imperatoris erat. Post haec congregato exercitu debellavit Dulcinium longo
tempore, sed eum capere nullatenus valuit, inde ascendit iratus, coepit
destruere incendere ac
SEU CRONICA SALONITANORUM ATQUE
SPALATINORUM PONTIFICUM
secundum Ysidorum est prima pars Gretie et dicitur a Delmi ciuitate antiqua, que ibi fuit, sed ubi hec ciuitas Delmis in Dalmatie partibus fuerit, non satis patet. Verum tamen Dalmatia dicebatur olim largius, censebatur enim cum Chrouatia una prouintia. Est enim regio quedam in superioribus partibus, que dicitur Delmina, ubi antiqua menia ostenduntur, ibi fuisse Delmis ciuitas memoratur. Nunc uero Dalmatia est regio maritima, incipiens ab Epyro, ubi est Dirachium et protenditur usque ad sinum Quarnarium, in cuius interioribus est oppidum Stridonis, quod Dalmatie Pannonieque confinium
gente Dalmatica prelia multa commisit, ad ultimum peruenit ad partes Venetiarum. Et inde progrediens super oras Padi fluminis edificauit ciuitatem Patauium, que nunc Padua nuncupatur, sicut in Virgilio legitur.
e conuerso confuse describitur. Eodem tempore beatus Anastasius Aquilegensis aput Salonam martirium pro Christi nomine suscepit.
IV. De constructione edificii, quod Spalatum nuncupatur
Tunc Dioclitianus tale moderamen sue uoluit adhibere seuitie dans legem, ut qui nollet a christiana cultura recedere, non ut prius statim capite plecteretur, sed bonis omnibus expoliatus ad diuersa metalla et ad fodiendas arenas exul patria dampnaretur.
exul patria dampnaretur.
hostes exeuntes timidi et imbelles inueniebantur. Talibus et his similibus Salona corrupta uitiis, quid poterat nisi ad yma uergere? Quid restabat nisi ad interitum festinare?
timidi et imbelles inueniebantur. Talibus et his similibus Salona corrupta uitiis, quid poterat nisi ad yma uergere? Quid restabat nisi ad interitum festinare?
imbelles inueniebantur. Talibus et his similibus Salona corrupta uitiis, quid poterat nisi ad yma uergere? Quid restabat nisi ad interitum festinare?
Quid restabat nisi ad interitum festinare?
inferret Ytalie, per partes Dalmatie uastando transiuit Salonamque urbem ex parte uastauit. Ipse intrauit prescriptum edificium Dioclitiani cesaris et imperiales titulos ibidem sculptos deposuit atque deleuit, aliquam etiam partem eiusdem edificii destrui fecit.
casum ualde condoluit missitque abbatem quendam, Martinum nomine, cum multa pecunie quantitate pro redimendis captiuis. Qui ueniens ad partes Dalmatie multos redemit captiuos de Sclauis eosque ad parentes suos remisit. Iste Martinus ex apostolica iussione multorum sanctorum reliquias accepit in partibus Dalmatie et Ystrie et detulit eas Romam ad predictum papam Iohannem. Qui uenerabilis pontifex eas reuerenter suscipiens recondidit apud ecclesiam beati Iohannis Lateranensis, ubi est fons baptisterii et ibidem iuxta fecit depingi ymaginem beati Domnii cum pallio et ceteris pontificalibus
absque auctoritate synodali quendam Florentium Epitauritane ecclesie episcopum pro quibusdam iniectis criminibus, sed non probatis, deposuerat. Cuius causam comisit predictus papa suo subdiacono Antonio, quem in Salonam fuisse missum superius memorauimus. Prenotati ergo aduene sedem sibi in illis partibus collocantes ciuitatem Epitaurum sepius impugnantes nimium atriuerunt, atritamque ceperunt et captam in solitudinem redegerunt. Homines autem cum eis permixti sunt et facti sunt populus unus. Edificauerunt Ragusium et habitauerunt in eo. Ex eo tempore conari ceperunt pallium suo episcopo
maiori auctoritate pollebat, magnus Seuerus appellabatur. Iste cepit adhortari conciues suos, ut ad patriam redirent. Sed quia non erat tutum inter ruinas urbis antique habitacula ponere, consulebat eis, ut in edificio Dioclitiani se interim reciperent, ubi securius comorantes aliquam saltem particulam sui territorii incolere sine magno timore ualerent, donec rebus prosperius succedentibus Salonam reedificandi possibile foret. Et tandem placuit hoc consilium nobilibus et popularibus uniuersis et tale pactum inter se statuerunt, ut ditiores sibi domos propriis sumptibus edificarent,
Cededam, episcopum elegerunt eumque cum
quodam abbate, Potepa nomine, et cum Vlfo presbitero, totius magistro
nequitie, Romam properanter miserunt. Qui cum ante presentiam summi
pontificis accessisset, percontatus est eos ipse, qui nam
essent. Nefandus presbiter respondit: Ex Dalmatie partibus sumus
uestraque potest reminisci paternitas me dudum ad uestram accessisse
beniuolentiam. Et istis ad pedes uestre sanctitatis uenire placuit, ut
genti sue, sicut omnibus, gratiam faciatis. Nimirum et iste
nobilissimus Gothorum uir ad hoc uenit, ut per uos plenius instructus
ueritatis
non diu passa est fraudem diabolice ludificationis animas decipere infelices. Statim namque cum hec impia gesta summi fuissent pontificis auribus intimata, graui merore confectus, absque omni mora quendam legatum Iohannem cardinalem mittere festinauit ad extirpandam nefandi scismatis fomitem de partibus Sclauonie. Itaque cardinalis ad illas partes adueniens multitudinem populi et cleri coadunari iussit ipsumque pseudoepiscopum coram suis Gothis de tante temeritatis nequitia durissime increpauit, denuntians omnibus, quod nullum sacri ministerii ordinem a summo pontifice datum ei fuisset.
Hunc ergo fecit absolui dicens, quia dominus Alexander, felicis memorie, in suo decessu precepit uniuersos suo iussu incarceratos absolui. Prius tamen fecit eum super euangelium et super corpus beati Domnii subire corporaliter iuramentum, ut in abiuratam heresim numquam relabi deberet et de his partibus egrediens numquam rediret, sed cum eo Romam adiens apostolico se conspectui permitteret exhiberi.
secretum. Protinus ergo circa horam tertiam ceperunt, qui in turri erant, tubas clangere, uexilla erigere, per menia ciuitatis diffundi. At uero Spalatenses e latibulis exeuntes concito gradu ad turrim currunt, ignem supponunt, menia supergressos precipitant. Quotquot itaque in turri erant, partim fumo suffocati sunt, partim uero infelici saltu se ad terram miserunt. Qui in ciuitate erant, gladio ceciderunt, qui autem ad eorum confluebant auxilium, ingenti pauore perculsi, trepidi confusique fugerunt. Videns ergo archiepiscopus sue fraudis facinus denudatum magno confusionis pudore
circa horam tertiam ceperunt, qui in turri erant, tubas clangere, uexilla erigere, per menia ciuitatis diffundi. At uero Spalatenses e latibulis exeuntes concito gradu ad turrim currunt, ignem supponunt, menia supergressos precipitant. Quotquot itaque in turri erant, partim fumo suffocati sunt, partim uero infelici saltu se ad terram miserunt. Qui in ciuitate erant, gladio ceciderunt, qui autem ad eorum confluebant auxilium, ingenti pauore perculsi, trepidi confusique fugerunt. Videns ergo archiepiscopus sue fraudis facinus denudatum magno confusionis pudore obductus, ciuitatem exiuit
acrimonie paulisper excedens, cepit cum canonicis ecclesie sue contentiose agere. Volebat enim quedam iura eorum infringere propter quod ambe partes multum exasperate ad Romanam se curiam contulerunt. Cumque causam huiusmodi apostolico conspectui presentassent, quidam de cardinalibus auditor partibus datus fuit. Ventilatis ergo questionibus utrorumque pax et compositio inter ipsos reformata est et sic ad propria sunt reuersi.
sed mutuis se odiis insectabantur. Archipresbyter uero perseueranti constantia adherebat eidem.
habuerimus principes in regis curia protectores .
deueniret, seraque penitudine ducti, qualiter ab ipso possent euadere, cogitabant. Sicque factum est, ut qui ignotus fuerat dilectus, notus foret exosus et quem non uidentes affectuose traxerant, uidentes eicere appetebant. Sed Guncellus papali confirmatione suscepta, optinuit nichilominus in partibus Hungarie consecrari. Siquidem dominus Honorius summus pontifex missa auctoritate Roberto Vesprimiensi episcopo precepit, ut examinatis diligenter tam electi persona, quam electionis forma, si nichil obstaret de canonicis institutis, munus ei consecrationis impenderet. Robertus uero
factioso archipresbyteri conuenticulo fauorem impendere, partem uero archidiaconi auctoritatis sue mole deprimere, quantum posset. Hoc enim magis placere sibi uidebatur, si canonici sui dissiderent ab inuicem, quam si forent in unitate concordes. Videns autem archipresbyter, quod Guncellus sue parti accederet, ab archidiacono uero tota mentis esset intentione disiunctus, cepit eum magis ac magis in archidiaconum odiorum facibus inflamare. Ille uero, ut erat facilis ad credendum, et quia rancoris huius scintilla iam in eius erat corde perflata, libenter aures susurrationibus inclinabat.
certus de omnibus multum ei de tot molestationibus est compassus. Et requisiuit ab eo, an uellet cum archiepiscopo de his omnibus in curia experiri. Respondit archidiaconus: Vtique, pater sancte . Tunc papa dixit uicecancellario, qui astabat: Precipe Otoni cardinali, ut causam utriusque partis audiat diligenter . Tunc archidiaconus gratias agens deosculatis eius pedibus letus egressus est.
archiepiscopum, quod seminarium tante nequitie pullulare permiserat in ecclesia Spalatensi. Et quia non ut pastor bonus, qui animam solam ponit pro ouibus suis, se insidianti lupo opponeret, sed potius se actore inter fratres passus erat tanta scandali certamina excreuisse. Tunc requisiuit a partibus, an uellent ante diffinitionis calculum in pacis ac dilectionis redire consensum. Guncellus absque ulla cunctatione aquieuit, nil enim aliud affectabat, nisi pedem suam de laqueo eruere, in quem ipse inciderat, dum aliis prepararet. Sui uero complices, ut erant in peruersitatis proposito
ire Tragurium destructis eorum domibus omnia bona ipsorum Iohanni et eius complicibus adiudicauit, cum ergo ambe partes assidue armate incederent et ex uicinitate ciuitatum sese ad inuicem oculte ac palam crebrius infestarent, ita ut homicidia, rapine, cedes in eos etiam comitterentur, qui neutri parti fautores erant.
est cometa, que imminebat septentrionali regioni, quasi supra regnum Hungarie, et mansit diebus multis satisque magne rei portendi uidebatur presagium. His etenim diebus crebrescebat iam per aures hominum tristis rumor, quod pestifera Tartarorum gens fines iam Christianorum inuaserant in Ruthenie partibus; sed quasi pro ludo reputabatur a multis.
XXXIV. De regimine Gargani
XXXVI. De peste Tartarorum
inopinatus ad regem cucurrit, nuntians ex certo, quod infinita iam multitudo Tartaree gentis regnum intrauerat et iam prope esset. Tunc omisso consilio rex et regni principes ceperunt arma parare, ordinare duces super legionibus, maiorem pugnantium copiam conuocare. Exeuntes autem a Strigonii partibus transierunt Danubium et uenerunt uersus Pestium, que erat maxima uilla. Igitur peractis iam fere diebus quadragesime, prope Pasca, uniuersa multitudo Tartarei exercitus in Hungarie regnum irrupit. Habebant autem quadraginta milia securigeros, qui preibant exercitum siluas cedentes, uias
facinora huius populi summa Dei clementia supportasset, scelus tamen nefande libidinis trium episcoporum nequaquam potuit tollerare. De quibus tamen hoc dictum sit, mihi non est compertum.
idcirco non tantam uastationem transcurrendo facere poterat, sed adinstar estiue grandinis ea dumtaxat loca demoliti sunt, per que transitum habuerunt.
uindicte eorum et pereatis frustra. Sed murorum custodes nil ad eorum uerba respondere sunt ausi. Mandauerat enim rex, ut nullum eis redderent uerbum. Tunc uniuersa multitudo eorum inde consurgens uia, qua uenerat, reuersa recessit. Sic ergo per totum fere Martium in Chroatie ac Dalmatie partibus commorantes, quinque aut sex uicibus ad ciuitates has descendebant et postea ad sua castra redibant.
funibus dimittebant se certatim ex menibus et abibant. At uero Veneti uidentes suos hostes in fugam uersos continuo armati de ratibus descendunt et incedentes pedetentim nullamque cedem facientes ex eis permiserunt omnes abire. Et sic tota ciuitas capta est ferme absque ulla strage alterutrius partis.
His breuiter prelibatis ad materiam redeamus.
XLIII. De bello quod emersit inter Spalatenses et Tragurienses
proprio pondere collidatur, nisi dampnis et doloribus atteratur, nesciat habere quietem ad instar maris procellosis fluctibus concitati, quod non prius ad tranquillitatem reducitur, nisi missis desuper imbribus quadam uiolentia comprimatur. Sed Spalatenses peccatum peccato addentes grauamen sue parti non modicum ex subsequenti facinore induxerunt.
De seditione, que facta est per laycos in processu electionis archiepiscopi
dicentes, quod si hoc fieret, tota ciuitas in seditionem comota grande foret periculum incursura. Potestas ergo conuocata multitudine populari edictum proposuit, ut nisi clerus a sua intentione desisteret, uel si archidiaconus electioni insisteret, nullus eis auderet in emptione et uenditione participare nec amicitiis et familiaritatibus adherere. Sed archidiaconus natura lenis et quietus et quem ambitionis aura ad dignitatum desideria modicum inflectebant, non de sue uexationis tristabatur molestia, cum se non gereret pro electo, sed de illorum peruersitate dolebat, qui ueneno inuidie
asportantes eam conscripserunt litteras sub nomine capituli, bullantes eas falso miserunt duos ex nobilibus, qui se procuratores capituli asserentes electionem ad regis libitum celebrarent. Sicque factum est. Abierunt ad regem nuntii false legationis prosequentes mandatum. Et quia tunc erat rex in partibus Sclauonie, cito reuersi sunt dicentes electionem se de Hugrino fecisse et regem ciuitati esse placatum et magnam ab eo gratiam fore ciuibus repromissam.
uocatus tamen Spalatum uenit pallioque, ut ei mandatum fuerat, Hugrinum archiepiscopum inuestiuit.
hoc electores in petitione adiecerunt, ut si postulatio facta summo pontifici non placeret, alium ad regimen Spalatensis ecclesie cum plenitudine pontificalis officii mitteret secundum sue arbitrium uoluntatis. Sicque factum est, ut cassata postulatione predicta, mitteret Apulum quemdam de partibus Beneuentanis, Rogerium nomine, ex oppido, quod Turris Cepia uocatur. Fuerat autem clericus, capellanus cuiusdam cardinalis Iohannis Toletani, quem frequenter pro suis et ecclesie negotiis procurandis in Hungariam mittere solitus erat. Idem autem Rogerius tempore Tatarorum ibidem inuentus
Quando uero ad uisitandam
prouinciam egrediebatur, uolebat semper aliquos de canonicis et de
ciuibus in sua sotietate habere.
XLVII. De adventu regis Coradi
autem festinanter foras egrediens cum Thoma archidiacono et cum quibusdam de senioribus secessit ad uillas ibique tamdiu demoratus est, quamdiu rex ipse in ciuitate resedit. Videns autem rex, quod archiepiscopus eum uitabat, non modicum tulit indigne ex eo maxime, quod de suo regno natus in his partibus presulari dignitate fuerat sublimatus. Cum autem ciues Spalatenses ipsum gratanter suscepissent et fecissent eum in domibus episcopii hospitari, rex idem uersando scrinii cartulas, quas ibidem reperit, multum sollicite perquirebat, si forte aliquod inueniretur scriptum, ex quo posset ipsum
illud postea maenibusque cinxere.
inde
nostrę patrie discordiasque habitas inter emulos seriatim uobis segniter festinarem legare.
Secundo, ne tam horrendus excessus per Venetos exactus in prolixitate defluat temporis, sed ut posteris eorum crudelitas reminiscentię comendetur, curaui actus militiam agonesque partium per capitula singillatim et distincte in his scriptis pertractare.
Explicit prologus et epistola.
de Butouann, ser Michael Blasii de Soppe et ultimus Nicolaus Madii de Gallellis, cum optimis donis ad dictum regem destinandos. Et transmeantibus ipsis honoranter, sed lento gressu, quodam uulgare ad ipsorum notitiam extitit deductum, videlicet quod prefatus rex secessit ab illis partibus Vngariamque perexit.
Concipientibus itaque ipsis nuntiis tales rumores, Iadram pariter cum exeniis redierunt. De quorum reuersione uniuersi ingenui atque plebei uehementem conceperunt cordis turbationem increpantes eosdem de ipsorum itineris reuersione, quamuis alter eorum
penitus epistolas plumbeis apositione sigillis in membranis tenoris infrascripti mandarunt.
Prima epistola
Andreas Dandulo, Dei gratia Venetiarum, Dalmatię atque Croatię dux, dominus quarte partis et dimidii totius imperii Romanię, nobili et sapienti uiro Marco Cornario, de suo mandato comiti Iadrę, ac prudentibus uiris iudicibus, consilio et comuni Iadrę, fidelibus dilectis salutem et dilectionis affectum.
Intelligentes de aduentu Vngarorum in partes Slauonię ac
XIII indictione.
Tertia epistola
Andreas Dandolo, Venetiarum, Dalmatię et cetera ut supra, salutem et dilectionis affectum.
Habuimus per litteras prouisorum nostrorum existentium in partibus Slauonię plenam notitiam de constantia et fidelitate, quam ad nostrum dominium prompte geritis et habetis, de quibus fidelitatem uestram merito comendamus hortantes uestram prudentiam, qualiter circa conseruationem nostri honoris illesam et bonum uestrum, quod proprium
meditando iuxta ipsius nutum et voluntatem, nihilominus rura possessionesque eorum omnes in vsum et vtilitatem iuxta ipsorum beneplacitum et libitum conuertant- aut ipsi contra Venetorum potentiam viriliter procurent resistere, cum multo plus puto fore sanctius eis velle ad primum applicare partitum. Percipiensque tales rumores nuntius cum comitatu ciuitatem rediit relationemque ipsis ciuibus indicauit. Decernentes pro sanctiori velle potentię resistere Venetorum quam tunc eorum videre ciuitatem in ruinam precipitare, nec tali consentire pacto et ad talem deuenire conditionem.
Chrysogoni, que ad stornium. Iuuenes et mediocres in multa animositate cordis induunt lucentia arma, ad fretum portus se disponunt, ut defensent cathenam.
Ibi partes mirabiliter inter se pugnant: Veneti cum dictis galleis a boreali parte, Iadertini cum quibusdam crapulis ex australi. Pars parti crebrat ictus, et Veneti tantam copiam innumerabilem iaculorum inimicos prosiliunt, quod ibidem aer caligine offuscatus putabatur. Sed Iadertini nobilius se defendebant tam cum quadam machina constructa in campo magni castri, quod Venetorum vocatur castrum, que quinquies in galleis
similibus infinitis per Iadertinos inimicis illata sunt.
cordis. Quos Veneti audiunt et gressus eorum sentiunt, parant se ad pugnam. Nunc isti, nunc illi crebra iacula iactant et tela, multi ex Venetis recedunt sauciati, tandem partes vicissim se miscuunt, fit sonitus ensium et tumultus vocum. Multi ex Venetorum stipendiariis pereunt, non indulget pars parti ictus, denique nutu partium musculorum lassati, ipse partes quieti dant operam. Sed Iadertini hortantur mero saporabili, illi egestatem mellifluę potionis patiuntur. Surgunt Iadertini in multo furore contra aduersarios impetumque in ipsos facientes dupplicant vires, crebrant ictus ictibus,
et gressus eorum sentiunt, parant se ad pugnam. Nunc isti, nunc illi crebra iacula iactant et tela, multi ex Venetis recedunt sauciati, tandem partes vicissim se miscuunt, fit sonitus ensium et tumultus vocum. Multi ex Venetorum stipendiariis pereunt, non indulget pars parti ictus, denique nutu partium musculorum lassati, ipse partes quieti dant operam. Sed Iadertini hortantur mero saporabili, illi egestatem mellifluę potionis patiuntur. Surgunt Iadertini in multo furore contra aduersarios impetumque in ipsos facientes dupplicant vires, crebrant ictus ictibus, instringunt missilia et
non guerra extimatur, sed firmissima reputatur concordia. In multa cordis delectatione exultant in propriis sermonibus, exultando inimicos vituperant.
Et nondum eiusdem diei vespertina precamina expleta fuissent, quod partes inter se magnas scaramutias perpetrarunt, miscunt se alique particulę partium, minantur ensibus, infringunt clypeos. Vnum nobilem ex Iadertinis in multorum ictuum impressione imprimunt usque ad mortem plurimosque sauciant. Sed illi deteriorem sustinent iacturam, nam in campo quamplurimi lętaliter fuerunt interfecti
guerra extimatur, sed firmissima reputatur concordia. In multa cordis delectatione exultant in propriis sermonibus, exultando inimicos vituperant.
Et nondum eiusdem diei vespertina precamina expleta fuissent, quod partes inter se magnas scaramutias perpetrarunt, miscunt se alique particulę partium, minantur ensibus, infringunt clypeos. Vnum nobilem ex Iadertinis in multorum ictuum impressione imprimunt usque ad mortem plurimosque sauciant. Sed illi deteriorem sustinent iacturam, nam in campo quamplurimi lętaliter fuerunt interfecti
Strenue Princeps et inclyte domine, dum erat Iadertinis facultas cum Venetorum collectione fędera firmare, illi recusando spernebant.
Sed cum vrbs hęc Iadre extitit tradita in protectione liberalis et naturalis domini Lodouici, regis Vngareorum, cuius sanguine vos participatis, nunc putant Veneti Iadertinos eorum velle submitti dominio. Sed hoc necquaquam effectum habebit, nisi prius habita et expressa licentia Illustrissimi regis nostri memorati. Nam hęc est ciuitas non iam Iadertinorum, sed naturalis domini, quam ipsi
qui iam scelus perpetratum executioni volebat finire, in cauponato, vbi falernum ipsius oppidi conseruabatur, clam cum quibusdam cęnobitis ibidem repertis se direxerunt et ibi feramentis murum castri ceperunt fodere. Reliqui ex consortibus super meniis existentes, qui hoc etiam participabant facinore, vexillum effigiei S.
Marci ab inimicis assumunt et super edificia erigunt. Innocentes vero oppidi stupefacti ammittunt vires, percutiunt pectora. Nimia amaritudine torqueri videntur talem dolum et perditionem a suis factam
que super cunctis celestibus et terrenis gubernat et tenet imperium, obcecatis crimine flagellum dirę asperitatis coniectat, vt
perfida abiecta calle ad solem iustitię properando festinet. Quia igitur Iadra, que tam alto infecta scelere, ut iam in proemio huius nostri opificii particulam monstrauimus, adhuc quiddam in ipsa maius uel equale florendo viget, scilicet illa iniquissima inuidia fraternę gratię, que ossa desicat et animam occidit. Sed quanto ipsi Iadertini commitunt, tanto altissimus sator eos grauiori confibulat pondere, ut cognita vltione via
detexissent, ut Venetorum delerent intentum, et ipsos lembulos lympha offuscauerunt suosque anquiromagos fortiori ceperunt studio custodire.
Sequenti clarescenti diei polo illa proterua incolarum conceptio, de qua paulisper intonauimus, per quosdam consortes, qui hac radice etiam participabant, illis, qui pręsidebant regimini ciuitatis, sunt promulgata. Nam ipsi sceleratores in aculeo positi proditionem et tam grande facinus sic confessi sunt, ut presentibus instruimus, quod videlicet illam conspirationem, iam superius in pręcedenti capitulo expressam, fini
fuerat, secundum quod narrasse recolimus, ad dictam cathenam ex opposito inimicorum se firmauerunt. Et econtra hostes accedunt, multa misilia ac balistarum sagittas coniectant ut aer lucidus atra putabatur infectus nube. Machinat pars partem, ictus ictum, non parsimonizant, multi partium corruunt vulnerati. Iactant sex trabuchos
in hostes, Iadertinorum neminem attingere valent. Nititur ille plathus cum turri ad cathenam applicare, quem aduersarii crebribus sauciant ictibus. Fit ibidem multa Venetorum strages, quod ipse
que sursum tecte fuerant, versus galleas inimicorum rogum porrigunt, ut consuptę nihil damni patiantur. Extitit tunc ibidem pestifer defectus Venetorum. Opponunt se anquiromagi Venetorum, sępissimis mutatim sauciis, inficiunt Iadertinos. Fit murmur, iactus lapidum, fit etiam vtrarumque partium crebris emmissio spingardorum, spiculorum et aliorum bellicorum instrumentorum. Et ex hac et illa parte conantes Venetiani perficere id, quod cupiebant, cum multa minutione gentis a portu recesserunt.
Adhuc crastino patefaciente die hora nona atque sexto exeunte die Ianuarii
discurrunt inimicis molestiam inferendo. Pars partem vulneribus sauciat. Nam cum quodam secundo Idus Februarii mensis multi plathi Mantuani damnum hostibus exhiberent, inter quos duo erant principaliores cęteris, inter hos duos vnus extitit sic confectus, quod ipsum tabulę ex omnibus partibus cingebant altissime, quod cuiuscumque generationis sagittę detrimentum remigatoribus aliquod non poterant pręstare. Secundusque carabus seu cymba erat ille Mantuanus plathus, in quo constructa erat turris, que a portu Iadre dirimerat cathenam, que adhuc non cessabat inimicis
die noctuque dictam vrbem non cessando machinabant.
Multa quidem habitacula in valle magistrorum stipendiati construxerunt, et tam isti, quam omnes, qui in obsessum erant ciuitatis, cum quibus erat ipsa bellanda, erant homines vltra viginti quinque millia exceptis illis, qui a remotis partibus venerant audientes, quod vrbs agone Uenetianis erat conculcanda.
sepius assummunt bellatores, nunc istos, nunc illos eligunt aptiores.
Sed ex Iadertinorum hi, qui inchoatione asisterant, terribiliores tollerarunt vulnus, solum escis hortantes carnium dulcedine potant crebris delectabili et sapida potatione et inualescentes ipso agone. Per horam tertiarum particula pontis illius quartę classis applicatur in arsanam, in quo vltra octo homines simul impugnabant hostes, in humum precipitauit ipsosque bellatores secum in terra deduxit semiuiuos, quos hostes post solis occasum reperierunt interfectos. Et sicut idem pons, qui cunctis erat
solis occasum reperierunt interfectos. Et sicut idem pons, qui cunctis erat eminentior, prorsus nimia excedebat longitudine inimicorum propugnacula, sic nunc nimia deficiebat breuitate ibique aleuiatum extitit illud certamen.
Sed in reliquis partibus magis continue augmentabatur, pręcipue supra ianuam S. Marię sic nominatam. Illic pars parti ictus non breuiabat, plurimi ex Venetis sauciati tam sagittarum, quam lapidum adhesione deficiebant. Mutantur illic in naui commodiores ad certamen et plurimi accedentes spiritus defectum
prorsus nimia excedebat longitudine inimicorum propugnacula, sic nunc nimia deficiebat breuitate ibique aleuiatum extitit illud certamen.
Sed in reliquis partibus magis continue augmentabatur, pręcipue supra ianuam S. Marię sic nominatam. Illic pars parti ictus non breuiabat, plurimi ex Venetis sauciati tam sagittarum, quam lapidum adhesione deficiebant. Mutantur illic in naui commodiores ad certamen et plurimi accedentes spiritus defectum patiuntur.
Tunc aduersarii maiores suscipiunt uires aspicientes sic Uenetos mortaliter
tam crebrium iaculorum et emisione telorum nec non ingentium lapidum emisione, quam cęterorum, qui ad reliquas certabant partes. Sed Spiritus S. virtute mirabiliter obiiciebant nec reliquos sinebant ire męnia violare.
Extitit adhuc impius agon ad particulam borealem vrbis Iadre, vbi unus ex plathis cum ponte bellum exercebat. Veneti facibus accensis, omni abiecta formidine, versus ipsum hostiolum causa id igne consumere sepius se disponebant. Quos hostes ita viriliter flagelarunt, quod quamplures absque spiritu in campum se prostrabant. Ex
ibidem multi arduis vulneribus sunt occupati, sed alii eorum supplebant defectum, licet pauci. Altercantur etiam mirabiliter illi, qui intus et sub illa rada extiterant, ex quibus ingens copia deficit.
Ad portam autem Campi, de qua iam in hoc capitulo prelibauimus, cum illo ponte plurimi ex partium gente fuerunt letaliter vulnerati. Idem Veneti ampliarunt virtutes et cum quodam catto ligneo debilis naturę confecto ad ipsam ianuam se protraxerunt, ut eam comburerent uel forsan funditus euerterent. Sed ita eos inimici a męniis horribilium saxorum
eis dispensasset ac eis notum fecisset amaritudinem intrinseci cordis, quam supportare debebant, potius eorum vrbem derelinquerent quam ad tales deuenire conditiones, sicut in sequentibus, Saluatoris gratia
oppitulante, sumus dispositi si non integraliter, adminus particulam pertractare.
Idem Iadertini pro rei veritate inuestiganda XIII Kalendas Iunii illum fratrem Marinum minorum ordinis, qui iam primitus pro legato ad Lodouicum regem fuerat transmissus, nunc sero ad eundem festinanter est delegatus et missus, qui regi humiliter exponeret pro parte
vrbis offerentes pariter et omnem vulgum. Quorum nomina nunciorum: antistes ciuitatis, Paulus de Varicassis, natus Stani, et Andreas Viti de Sloradis nec non Cerne de Fanfogna et Franciscus Pauli Georgio, qui in dicto exercitu continue morabantur atque cum eadem militia ab Vngaria peruenerunt. Partis tenorem suarum legationum humiliter in hanc explicarunt formam: Viuat regia Serenitas et triumphum peremniter de inimicis contineat suppetatque suberbos cum augmento salutis.
ipse Vngarorum exercitus munus condignum ipsis contulit Iadertinis. Grandis quidem erat exercitus et multę nationes iussu regio congregate. Erant ibi Vngari, Croati, Bosgnachi, Phylistei, Cumani, Boemi et Theutonici seu Alemanici et alię plures gentes, quas particulariter explicare non curamus.
Iadertini robustiores efficiuntur, suas probitates coram exercitu illo innumerabili experiuntur. Nam quodam die octauodecimo Iunii quidam ex Iadrensibus armis confibulati penes contra ciuitatem se direxerunt ipsosque ad pugnam ceperunt
innumerabili experiuntur. Nam quodam die octauodecimo Iunii quidam ex Iadrensibus armis confibulati penes contra ciuitatem se direxerunt ipsosque ad pugnam ceperunt prouocare. At illi exeunt ex sticato, versus aduersarios concurrunt mixtimque partes certant et, nisi tunc Ungarorum quedam particula, que in ciuitatem Iadre causa recreationis uenerat, suis presidium intulisset, quia celeriter illuc equitauerunt, copiosa gens ex Iadertinorum parte defecisset. Sed quamplures ex Uenetis morti traditi, ex oppositis nullus visus est.
Aduenerat etiam in comitiua huius exercitus
suis intimis fidelibus operatę. Et nisi tunc idem rex per suos speciales legatos illos ciues hortatus fuisset, quod de aduersitate nihil hesitent, de ignominia, que ei non fidelibus perpetrata extitit, non gemerent nec turbarentur eo, quod ipsorum liberatio erit prior quam ipsius erit ab illis partibus recessus, nullus ciuium tanto posset uigore subleuari, quin aut ipsam urbem relinqueret aut doloris tactu uita non priuaretur.
Et cum nil a rege fideles habere possent nisi tantum ignominię et discriminis desperationem, accedunt humiliter
eos reconciliare studeat cum antiquis hostibus. Ad quorum supplicationem voluntarium se obtulit, sed effectum minime tribuit. Dissimulans se uelle, treguam proclamauit cum Uenetis, sed post ad quid hec tregua? Nonne es tu continue concors cum Uenetis, quos asserebas inimicos mortales propter participationem interitus Andreę, regis Neapolitani, vestri germani fratris? Putatis vestrum scelus sub tegimento claudere, sed magis serenum quam Phebus apparet in polo.
Et non suffecit hęc, sed die secundo Iulii crastino reliquos trabuchos exercitus siniuit per illos incendere preterquam
quod non hac de causa, sed certius et credibilius ipsum transfretasse suscipiendum eius laboris premium et tanti ignominiosi uituperii solutionem, quia idem rex inconsensisse arbitratur.
Et nulla mora, ipso rege ibidem faciente, infregit treguam tertio intrante die Iulii, a partibus Iadrę amota militia discesit, in finesque Aurane suam callem cepit festinare, deinde aliquot dies ibidem ferre inducias ammoto vniuerso exercitu equitare non cessabat ad Panonię partes.
Geminatur nunc obsessis dolor relictis agone nullumque
ipsis manus iniecerant, quos ad rectores ciuitatis captiuatos conduxerunt. Post quos totum vulgus est deualatus, nullus tanta audacia precinctus, qui tueri a manibus illos attemptaret.
Ex quibus conspiratoribus excussa ueritatis origine sponte absque alicuius specie eculei, quamplures participatores huius esse delicti exposuerunt. Eligere plus cupiebant pretores, consules ac generosi conciues duram pati necem quam sancta iustitia in hoc casu per eos desistat. Undecim potentiores et elegantiores ex conditione vulgi consentanei facinoris sub grauibus affixere
de confectione vnius batifollę
Sane intuentes Veneti, quod ipsam anchoram nutu magni Tonantis hostes infringerant et quod illa conspiratio dirę conceptionis integraliter extitit iustitia suadente punita, confestim mane lucescente magna pars exercitus pugillum de bastida et particula cunei classium et gallearum propter ineffectum conspirationis Veneti accelerant pontesque illarum ingentium nauium, quibus ciuitas extitit agonizata festinater dissipare inchoarunt ipsoque die quoddam batifollum cum monos machina vltra portum, vbi primitus extitit sticatum,
ex illis vita priuantur, ex oppositis duo deficiunt, reliqui ex illis saltum properant ad sticatum, actus Iadertinorum singulariter propalant. Inimici accelerant precipitare machinas rogumque ab ipsis instruunt et inextinguibili flama incendunt duasque perticas ibidem repertas securibus particulatim infringunt. Insurgunt obsidentes ad arma, ad defenssandos trabucellos incendunt, quos hostes sentiunt, retrocedere compelluntur et valuas vrbis intrant. Satagunt Veneti trabuchos ignea liberari potentia, sed tanta uis flammę ardoris eos occupauerat, quod eos uix defensarent
huius sęculi vitę. Legant quosdam ciues, quosdam conciues ad vtrosque obsidentes capitaneos intentionemque eorum expresse patefacere compelluntur, qui aures videntur inclinasse et alacriter auscultasse.
Conueniunt ęmuli non vnica, sed crebra vice nec isti nec illi sua proponunt partita.
Denique pro inienda conuentione exhibere obsides quos in pontificis Nicolai
celebritate consignant amplius beniuolo comeatu vtrorumque capitaneorum, scilicet Marci Iustiniano et Andreę Maureceno, sub quorum dominio vniuersus
generalis fuit dominus Marcus de Schinellis de Vegla et fuerunt inter omnes equites circa 400 et
sequenti posuerunt campum sub Vrana, hoc est
de Saladinis, fecimus et firmavimus unionem cum magnifico domino bano Chroatiae et Dalmatiae, scilicet domino Butcho, et comite Carolo de Corbavia, pro eis et fratribus eorum, et iuravimus ibidem super reliquias perpetuam amicitiam et ligam contra aemulos domini nostri regis et nostros utriusque partis, inter praedictos dominum banum et comitem, nominibus quibus supra, et nos, scilicet dominos: Gregorium de Nassis, Andream de Grisogonis et Georgium de Rosa tunc rectores, cum sex nobilibus ad haec fienda deputatis. videlicet dominis Iacobo de Raduchis, Cressole de Nassis, Simeone de
legati serenissimi principis et domini nostri Sigismundi regis Ungariae, qui
nostro porrectis litteris credentialibus exposuerunt eorum ambasciatam, videlicet quod domini rectores darent ex se eidem domino regi omnes culpabiles seu participes mortis quondam dominae Elizabeth suae socrus, et eos qui alium dominium introducere in Dalmatia
15. mensis aprilis, et fuit iovis sancta
de Grubogna et Gabriele de Nosdrogna ut moris est per tesseram subrogatis usque ad reversionem praenominatorum dominorum Guidonis et Pauli rectorum, ut supra, in consilio Iadrae generali celebrato in ecclesia Sancti Stephani martyris de Iadra, in quo fuerunt septuaginta octo consiliarii, posito partito per ballotas et pissides, quarum non sincere fuerunt tres, de non quinque, per reliquos septuaginta captum fuit, quod dominus Aloysius vicarius illustris principis domini Ladislavi regis Hierusalem et Siciliae, ac capitaneus quinque galearum et unius brigentini eiusdem domini regis,
deinceps rex Ladislavus
in omnibus instrumentis Iadrae intendetur sicut rex Ungariae, Hierusalem et Siciliae.
vicarius generalis in partibus Dalmatiae, Chroatiae et cetera et capitaneus generalis praedicti domini regis Ladislavi litteris suis datis Iadrae die praedicto, constituit me familiarem advocatum civilem dicti domini regis, ac procuratorem eius et omnium suarum camerarum trentesimae et talis in partibus Dalmatiae et Chroatiae existentium.
et iuxta civitatem, propter quod multi parvulorum piscium in mari natantes mortui inveniebantur a piscatoribus, aucupes etiam capiebant ranunculas paucas cum digitis sive pedibus desiccatis frigore et gelu maximo, et inde circa finem mensis martii proxime sequentis, cecidit quaedam caligo in partibus istis, et tunc immediate et quasi eodem die apud nos multi civium nostrorum nobilium, ignobilium, pauperum, divitum, laicorum, clericorum ac religiosorum et cunctorum hominum utriusque sexus ceciderunt in aegritudinem cum ingenti tussa et capitis dolore, febricitantes, ita ut
Scrip, quae postea habitata fuit a Romanis, dominatoribus mundi, postquam in sua potestate redigerunt Salonam cum tota Dalmatia, in qua
habitata fuit a Romanis, dominatoribus mundi, postquam in sua potestate redigerunt Salonam cum tota Dalmatia, in qua
similes crudelitates fecerat in Italia et in aliis regnis et provinciis. At post destructionem civitatis Braciae insula remansit deserta, et illi de Salona et de Epetio contendebant super dominatu eius propter magnam multitudinem animalium, quae tenebant in illa. Sed alia gens Gotthica ex partibus septentrionis et sclavonicis peior priore, nullo indicto bello, de repente adorta est Dalmatiam, quae erat inermis, quia malum hoc non suspicabatur, et inter caeteras civitates invasit ferro, igne et destructione Epetium et magnam perpulcram Salonam. Illi miseri cives, qui potuerunt
post destructionem civitatis convenerunt ad oram maritimam, vulgo Splagiam, versus insulam Pharam, et ibi ob defensionem sui construxerunt quoddam oppidum et castellum, ubi nunc est S. Maria de Bolo. Sed et illic non fuerunt securi, quia de repente fuerunt aggressi a quibusdam barbaris piratis ex partibus orientalibus. Perterriti cives ad montes profugerunt, et barbari ingressi in oppidum domos spoliaverunt et destruentes moenia, igne etiam omnia consumaverunt. Tunc cives noluerunt amplius habitare ad littus, nec prope mare, sed omnes per montanos et humiles locos se locaverunt, quia
patriae nec quenquam ad tecta remisit.
parit magno tria pignora Bellerophonti;
NICOLAI V. PONTIFICIS ROMANI
regni,
memorabile nomen habebo,
Maeonides fecit, et ipse Maro.
et lacrymis prosequar alma parens?
clauditur aggeribus.
adhuc quot erunt, quotve fuere prius.
disputatis, auditis et acceptatis ut dictum est supra, predicti novem nobiles electi, infra presentem mensem Marcij ducere debeant suas opiniones provisiones
et partes ad Consilium Generale predictum, et balotatis ipsis
partibus et provisionibus, ille que approbate fuerint per maiorem
partem ipsius Consilii, remaneant firme et capte. Et facto scruptinio in predicto Consilio pro eligendo supra scriptos novem
nobiles et balotati omnes illi qui fuerunt nominati in scruptinio,
remanserunt
Dominus Episcopus Sibenicensis cum clero suo contribuerit
in dictam fabricam ducatos centum omni anno ad annos novem,
aliter vero non, prout in ipsa parte plenius continetur; ideo in
predicto Generali Consilio capta fuit pars sive additio ipsius
partis, tenoris infra scriptis, videlicet: Quod Rv:mus Dominus
Episcopus Sibenicensis cum suo clero habeat terminum ad respondendum et deliberandum, ac respondisse et deliberasse super
parte capta super predictis amodo usque per totum mensem
Madij proxime
quandam parte per Egregios et generosos
cives Sibenicenses in eorum generali Consilio sub 1449, die 23
mensis Martij, super provisione Ecclesie nostre Cathedralis, cuius
tenor de verbo ad verbum talis est, videlicet:
(Sequitur tenor partis suprascripte)
Ad quam partem, infra terminum per dictum generosum
Consilium nobis in scriptis prefixum, obmissa verborum multiplicatione, taliter sub brevitate respondemus. Primum est ante omnia, ad vitium ingratitudinis excludendum, non quas debemus,
tunc quando primo dicta Ecclesia Sancti Jacobi insignita fuit titulo Ecclesie Cathedralis, et
hec civitas sublimata extitit dignitate pastorali, q. f
verbis utar beatissimi
doctoris Gregorii in omelia super Matheum, solicite, inquit, dilectissimi, nos considerare expedit ne nos qui plus ceteris in hoc
mundo accepisse aliquid cernimus, ab auctore mundi gravius inde
judicemur; cum enim augentur dona, rationes etiam crescunt donorum; tanto ergo humilior atque serviendum Deo promptior
quisque debet esse ex munere, quanto se in collatis benefitiis
obligatiorem esse conspicit in reddenda ratione. Et hec ad responsionem prefate partis dicta sufficiant.
vel potius aliqua intermissione tuae maximae in me benevolentiae his superioribus temporibus saepissime ad te meas litteras dare destitissem, merito hominis ingratissimi nomen, quod ab ineunte aetate mea totis viribus evitare conatus sum, profecto incurrerem. Sed quia illa tempora cum in partibus regni Rassiae, tum etiam in Pannonia me pluribus incumbentibus causis detinuerunt, non parum dolui hanc causam me a scribendo tantum retardare potuisse. Quod tametsi intervallum jam satis longum visum est, tamen et recordatione tuarum clarissimarum virtutum, et tui amplitudine nominis,
alterum vero jam impetratum conservari intellexero, munus
divitiarum multarum pretiosius me adquisivisse fatebor. Erit namque mihi hoc praestantissimum munus et ad animi jocunditatem et apud nostros homines ad memoriae dignitatem quam maximam, si in his partibus tua mihi scripta pervenerint. Quamobrem te plurimum exorare ac magnopere obtestari non desinam ne clarissimam auctoritatem spectatissimi et pro maximis gravissimisque causis a toto orbe terrarum cogniti atque probati viri huic meo honori deesse velis.
Dolui profecto
Ex Alobrogibus domum salvum te venisse magna laetitia affectus sum. Novi
excellens ingenium tuum et magnarum rerum cupidissimum; si quod priscarum
illustrium litterarum vel vetustatis insigne vestigium nactus es, rogo facito me
participem, ut extent tuae perpetuae in me benevolentiae signum et monimenta
amoris. — Si Cesarem et Philippicas ad me mittes, mihi pergratum facies. Recte
fidei Thome, iustis de causis mihi amantissimo, cesarem committere potes; qui
Latine significet, longo verborum ambitu describit. Idem, oppido quam frequenter, pro
in hac nostra barbaria, nec librorum copia dabatur, nec qui excitare studium posset, usquam applaudebat auditor. Nec vero ego nunc totam ausu temerario Iliadem aggressus, fastidiosum lecturis et ridendum Satyris texui volumen; sed exercendi tantummodo mei gratia, unam ex tanti operis libro sexto particulam libavi, quae Bellerophontis in primis fabulam continet; quem locum ideo potissimum delegi, quod hujus Herois nomen quidem apud Latinos celebre cognoveram, at vero genus et facta et exitum, passim ignorari videbam. Verum et alia quaedam, notitia et memoratu digna hoc habet carmen. Hic
misericorditer corripit, ne in sempiternum perdat; interdum et completuris in malitia sempiterna tormenta, quibus deputati sunt, in mortali uita incipit infligere; non numquam mala inducit, quo in depellendis illis manifestiora opera sua faciat. Haec autem singula partitur certo inscrutabilique consilio, cui quae expediant distribuendo.
Expedit namque uiris fortibus laudem et gloriam propria uirtute comparare. Π audi gloriam propria uirtute comparandam not. lector A2 in marg. Nec in ipsis terrestrium
dignum ad quod respiciat intensius operi suo Deus. Ecce par Deo dignus uir fortis cum fortuna mala compositus, utique etsi prouocauit! Non uideo, inquam, quod habeat in terris Iuppiter pulchrius si conuertere animum uelit, quam ut spectet Catonem, partibus non semel fractis, stantem nihilo minus inter ruinas publicas. Π ut Iuppiter spectet Catonem stantem not. lector A2 in marg. Huic etiam exemplum Reguli subicit: Veniamus, ait, ad Regulum. Quid illi fortuna nocuit quod eum documentum fidei, documentum
ad percutiendum, quem uoluerit, et ipsa uirga et baculus glorientur et dicant a se percussum esse, qui percussus est? Et sic tu, cum organum Dei fueris uoluntatis, erigeris in superbiam et cuncta, quae geruntur, tuae gloriaris fuisse uirtutis. Hinc admonentur duces ac principes terrarum, ne partos triumphos et reportatas ex hoste uictorias propriae ascribant uirtuti, sed cuncta potius uoluntati Dei tribuant, qui nouit multitudinem copiosam in paucorum concludere manu. Facit enim multorum amentia, et praecipue eorum qui sibi diuinos usurpant honores, iram Dei ante peractam uitam in se
amicorum meorum, qui me perpulerunt ut prudens, licet inuitus, in illud uitii
prolaberer quod in uulgari est prouerbio: Canicula festinans parere catulos
parit caecos . Hic uero noster partus etiam ex alia ratione
monstruosus est, utpote quo membrum unum,
non integrum corpus enixi sumus. Illud tamen qualecumque (quando mihi ita
faciendum fuit) ad Vestram Reuerendissimam
optimus consolator.
Qua in re, quando curandorum animorum artem professi sumus, nobis ueluti
corporum medicis faciendum statui generales quasdam ac praecipuas medendi rationes
tradere, particulares uero et quae sedulo accidere possunt prudentiae medici
relinquere, praesertim cum ipsae ex traditis principiis per se facile
percipi poterunt.
exiguus cum ramice neruus
et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit.
Anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri
canities? Quid quod merito suspecta libido est
quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis
nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas,
sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus
et quibus aurata mos est fulgere lucerna?
Quis refert magni sedeat qua parte theatri
oneribus. Quae expertus Maronis amicus
Gallus honestissimo carmine ex persona senis uoluit deplorare.
Quid mihi diuitiae? Quarum si demeris usus
quamuis largus opis semper egenus ero,
immo etiam partis poena est incumbere rebus,
quas cum possideas est uiolare nefas:
non aliter sitiens uicinas Tantalus undas
captat et appositis abstinet ora cibis.
Efficior custos rerum magis ipse mearum
exiguus cum ramice neruus
et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit.
Anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri
canities? Quid quod merito suspecta libido est
quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis
nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas,
sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus
et quibus aurata mos est fulgere lucerna?
Quis refert magni sedeat qua parte theatri
exiguus cum ramice neruus
et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit.
Anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri
canities? Quid quod merito suspecta libido est
quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis
nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas,
sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus
et quibus aurata mos est fulgere lucerna?
Quis refert magni sedeat qua parte theatri
exiguus cum ramice neruus
et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit.
Anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri
canities? Quid quod merito suspecta libido est
quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis
nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas,
sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus
et quibus aurata mos est fulgere lucerna?
Quis refert magni sedeat qua parte theatri
oneribus. Quae expertus Maronis amicus
Gallus honestissimo carmine ex persona senis uoluit deplorare.
Quid mihi diuitiae? Quarum si demeris usus
quamuis largus opis semper egenus ero,
immo etiam partis poena est incumbere rebus,
quas cum possideas est uiolare nefas:
non aliter sitiens uicinas Tantalus undas
captat et appositis abstinet ora cibis.
Efficior custos rerum magis ipse mearum
oneribus. Quae expertus Maronis amicus
Gallus honestissimo carmine ex persona senis uoluit deplorare.
Quid mihi diuitiae? Quarum si demeris usus
quamuis largus opis semper egenus ero,
immo etiam partis poena est incumbere rebus,
quas cum possideas est uiolare nefas:
non aliter sitiens uicinas Tantalus undas
captat et appositis abstinet ora cibis.
Efficior custos rerum magis ipse mearum
oneribus. Quae expertus Maronis amicus
Gallus honestissimo carmine ex persona senis uoluit deplorare.
Quid mihi diuitiae? Quarum si demeris usus
quamuis largus opis semper egenus ero,
immo etiam partis poena est incumbere rebus,
quas cum possideas est uiolare nefas:
non aliter sitiens uicinas Tantalus undas
captat et appositis abstinet ora cibis.
Efficior custos rerum magis ipse mearum
uestra uertetur in
gaudium. Iterum autem uidebo uos et gaudebit cor uestrum et gaudium uestrum nemo
tollet a uobis. Aptissimum namque ad comparationem praesentium et futurorum
gaudiorum praegnantis mulieris induxit exemplum; quae quamuis causam partus non
absque ingenti sciat dolore transire, quia auiditate nimia liberos cupit, dolores
tormentum spernit dum, quod satis diligit, concupiscit et ante gaudet ex prole
quam contristetur ex partu, nec recusat fecunditatis exordia, quamuis
mulieris induxit exemplum; quae quamuis causam partus non
absque ingenti sciat dolore transire, quia auiditate nimia liberos cupit, dolores
tormentum spernit dum, quod satis diligit, concupiscit et ante gaudet ex prole
quam contristetur ex partu, nec recusat fecunditatis exordia, quamuis certa sit ea
non absque magnis angoribus euentura, quoniam, dum maius gaudium cogitat,
tristitiae curas amplectitur. Sic et in omnibus paene rebus humanis difficile
potest esse laetitiam nisi
cui depositum negatum fuerat, persuadere est conatus illo
carmine quo ait:
Ponamus nimios gemitus. Flagrantior aequo
non debet esse dolor uiri nec uulnere maior:
tu quamuis leuium minimam exiguamque malorum
particulam uix ferre potes
Sic et nos dicere uulgo solemus: "Quid tu faceres si grauiora detrimenta
acciperes, quando haec tenuia adeo iniquo fers animo?" Ac si dicatur "Pudere debet
meorum et qui deleta nonnulla: quos est (ut noua omnia facere
solent) haud parum delectata, atque adeo ut me sine cessatione in dies magis
compellere, immo et pro ea, quę ipsis mecum est, necessitudine liberius cogere
coeperunt, quo ceteris partibus posthabitis hanc primum absoluerem, quippe quod
ducebant dignum humani generis munus, et propter creberrimas calamitates, quibus
mortalium uita assidue quatitur, apprime necessarium; contendentes se nullatenus
uelle pati eius
internosceret; atqui earum uel numerum prę nimietate aut
cognoscere aut tenere possibile est nemini. Hinc et sapientes uniuersi, qui artes
et disciplinas tradiderunt, curauerunt in uniuerso de generibus pręcipere rerum,
de singulis autem in particulari scientiam ullam posse consistere negauerunt, uel
propter innumeram turbam earum, uel propter iugem infinitamque uarietatem.
Prol. 17 Qua in re pro Nobis ergo | nobis addidit ante
II.15.10 durioribusque pro et
durioribus
II.15.11 Maxim. eleg. 1,181-194, ubi
182 opum; 183 poena est partis; 189 hortis pro ortis; 191 super pro sunt; 192
datur pro fuit
II.15.12 quattuor...
reuoluto ] qui quattuor rotis uitiorum uoluitur V1 | mortisque ] mortis
II.15.10 durioribusque pro et
durioribus
II.15.11 Maxim. eleg. 1,181-194, ubi
182 opum; 183 poena est partis; 189 hortis pro ortis; 191 super pro sunt; 192
datur pro fuit
II.15.12 quattuor...
reuoluto ] qui quattuor rotis uitiorum uoluitur V1 | mortisque ] mortis
II.15.10 durioribusque pro et
durioribus
II.15.11 Maxim. eleg. 1,181-194, ubi
182 opum; 183 poena est partis; 189 hortis pro ortis; 191 super pro sunt; 192
datur pro fuit
II.15.12 quattuor...
reuoluto ] qui quattuor rotis uitiorum uoluitur V1 | mortisque ] mortis
II.15.10 durioribusque pro et
durioribus
II.15.11 Maxim. eleg. 1,181-194, ubi
182 opum; 183 poena est partis; 189 hortis pro ortis; 191 super pro sunt; 192
datur pro fuit
II.15.12 quattuor...
reuoluto ] qui quattuor rotis uitiorum uoluitur V1 | mortisque ] mortis
| Hier. ep. 75,2
liberalitatemque quotidie experiebamini, cuius ingenii
dexteritatem et incredibilem consilii prudentiam in dies magis admirabamini. Amisistis
summi pontificis, patris uestri piissimi, singulare solacium et sacrae eius senectutis
optatissimum baculum, participem secretorum, laborum socium, peregrinationis comitem,
leuamen curarum, et per quem totius orbis principibus fidissima responsa et reddere
consueuerat et accipere. Absit uero inuidia et liuor edax saltem parcat cineribus.
nec impunitatem erratorum laudauit,
nec liberalitatem suam ullis male merentium factis occludi passus
est. Felices quibus illa perfrui licuit, et nunc omnium
infortunatissimos quibus tam crudeli fato erepta est.
Quingentos ferme pascebat familiares, partim illustri, partim nobili, omnes honesto loco natos: praelatos, milites, doctores, oratores, poetas, aut alicui alii
honestae arti deditos; nullis tantorum sumptibus, nullis grauabatur
impensis. Hospitem enim sese omnium honestorum uirorum esse dicebat,
quod ipsa
erratorum laudauit,
nec liberalitatem suam ullis male merentium factis occludi passus
est. Felices quibus illa perfrui licuit, et nunc omnium
infortunatissimos quibus tam crudeli fato erepta est.
Quingentos ferme pascebat familiares, partim illustri, partim nobili, omnes honesto loco natos: praelatos, milites, doctores, oratores, poetas, aut alicui alii
honestae arti deditos; nullis tantorum sumptibus, nullis grauabatur
impensis. Hospitem enim sese omnium honestorum uirorum esse dicebat,
quod ipsa ueritate erat
eius culpa ad alios deuenerat, quadraginta milibus ducatorum de propriis facultatibus redemptam imperio ecclesiae restituit. Cuius exaugendi tanto flagrabat studio ut ne minimam quidem eius particulam deperire pateretur. Vnde urbem illam magis ecclesiae quam fratris gratia uoluit uendicare.
Porro iustitiam ipsius ex illo spectare licet quod in tanta rerum
potestate constitutus nemini uim attulit, nullum uiolenter
oppressit. Vnde et uicario illi Imolae, quamuis de
uoluntas defuerit, sed facultas. Et
nisi tanta temporis angustia prohibitus fuissem, nullus uestrum meae
gratitudinis uices doleret. Meritum, quod potui, moriens uobis
persolui. Supplicaui summo pontifici ut beneficia, quae in me
contulerat, sua clementia inter uos partiatur, ut et uos meritorum
uestrorum et me non prestiti officii minus
immortalitati.
Reliquum est quod uos per uiscera
immortalitati.
Reliquum est quod uos per uiscera
nudato ac sublato, ut poterat, capite, religiose ueneratus est, deinde exhibitis manibus ac pedibus rite perunctus; quo facto Proferte, inquit sacros codices, et aliquid de diuinis
capite, religiose ueneratus est, deinde exhibitis manibus ac pedibus rite perunctus; quo facto Proferte, inquit sacros codices, et aliquid de diuinis
maritimum
quaestores ex praefectis nauium, duos
praefecto, qui aderat, tradidit. Quibus peractis, cum omnibus copiis
a quibus omnibus artibus militaribus instruuntur. Qui adulti cum principe militant, hos
militaribus instruuntur. Qui adulti cum principe militant, hos
autem scribebat, etsi principes tyrannidis, auditis copiis atque ingenti imperatoris apparatu, metu perterriti, profugissent, restare
tamen multos, qui omnium consiliorum participes tyrannorum fuerant, et qui multa contra ius et fas dixerant et fecerant; praeterea plurimos etiam praeter noxios esse, qui nunc, ad potentiam suam cuncta trahendo, omnia perturbabant, totumque regnum in magno discrimine esse affirmabat. Quapropter uehementer imperatorem
Deinde ex
cum toto exercitu per
sed modo perpetuam.
Hieronymo Papali salutem.
Nuper petenti tibi ut Francisci Petrarchę, inter Thuscos poetas facundissimi, de
beata Maria matre semper uirgine cantilenam suo uernaculo sermone compositam
Latinam facerem, negare non potui, licet enim partim ingenii eruditionisque meę
paruitas, partim ipsa uertendi difficultas ab eo me non parum dehortarentur. Sunt
quippe linguarum proprietates quędam ita natura comparatę ut multa quę in alio
idiomate apte, apposite lepideque dicuntur
tibi ut Francisci Petrarchę, inter Thuscos poetas facundissimi, de
beata Maria matre semper uirgine cantilenam suo uernaculo sermone compositam
Latinam facerem, negare non potui, licet enim partim ingenii eruditionisque meę
paruitas, partim ipsa uertendi difficultas ab eo me non parum dehortarentur. Sunt
quippe linguarum proprietates quędam ita natura comparatę ut multa quę in alio
idiomate apte, apposite lepideque dicuntur in aliud conuersa degenerare uideantur
atque
Pax
Prouerbium
Pudicicia
Pietas
Penitentia
Patientia, patiens
Paupertas, pauper
Prodigus
Peruersus
Partus
Poetę
Pictor
Piscator
Perfidia
Petitio, petanda a Deo
Potentia
Patria
Peccatum, peccator
Promissum, promissio
ad Opilium
tulit plumbo in os addito 312 .
Mithridates Aquilio duci capto aurum infudit. Fossores auri ruina opprimuntur 313 .
Marcus Crassus post Syllam ditissimus, nec fuit satis, nisi totum Parthorum esurisset
aurum 316 .
Quę malum amentia est id in uita cupere, quod aut etiam seruis contigerit aut
ne in regibus quidem
inuenerit finem. Rerum, non animi
Socrates noluit educi custodia sentiens animos esse immortales. Cato gauisus est se
nactum causam mortis. Sententię de animo Epicureorum, Dicearchi et Stoicorum 100 .
Item Panetius et Plato. Animus in partes distributus duas: altera rationis particeps,
altera expers 113 .
Idem 130 .
Animum cum Deo comparandum dicit 147 .
TULLIVS DE FINIBVS
quodam modo dici possit, tamen quia
infinito Dei statui pręcipue proximus procreatur, in ipsumque conuertitur sine medio,
stabilis prorsus euadit 355 .
Angelis pręsunt archangeli, his principatus, his quidam intellectus, qui dii iam
participatione quadam denominentur, summo semper Deo pleni diuinoque nectare ebrii
381 .
potentię conuenit imperare, cum sapiens sit geratque totius animę
prouidentiam. Irascendi uero naturę obsequi rationi proque illa pugnare 208 .
Anima trifariam diuiditur ut supra 231 .
Animę figura et partium eius mystica 232 .
Quare animos immortales esse asserendum 233. 234 .
Immortalem esse animam 238 .
Nec iniusti animam interire. Anima immortalis. Qualis anima. Animus
mouetur 350 .
Anima inter summa et infima media est. Summa sunt Deus et angelus, infima qualitas et
corpus; sic utrimque tertia est, hinc cum inferioribus, illinc cum superioribus conuenit.
Quomodo implet corpus. Quomodo in singulis corporis partibus tota pręsens. Quomodo diuidua
simul et
indiuidua. Anima corporum domina est, Anima rationalis
est uita intelligens discurrendo et corpus uiuificans tempore 351 .
Cur anima interdum obsequitur corpori. Anima libere operatur 377 .
Mens absque corpore operatur 378 .
Quare uires animi deficere uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima
conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 .
Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis.
Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut ultimum in ordine
corporum est
interdum obsequitur corpori. Anima libere operatur 377 .
Mens absque corpore operatur 378 .
Quare uires animi deficere uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima
conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 .
Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis.
Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut ultimum in ordine
corporum est incorruptibile, sic et ultimum
operatur 378 .
Quare uires animi deficere uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima
conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 .
Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis.
Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut ultimum in ordine
corporum est incorruptibile, sic et ultimum in ordine mentium 381 .
Contra Epicurum de rerum serie. Vt luna ad solem,
Quare uires animi deficere uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima
conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 .
Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis.
Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut ultimum in ordine
corporum est incorruptibile, sic et ultimum in ordine mentium 381 .
Contra Epicurum de rerum serie. Vt luna ad solem, sic nostra mens
Voluptas cupiditati rationabili contraria 72 .
Concupiscentiam esse irrationabilem appetitum. Item quę illi subincidunt. Affectiones
bonę tres: gaudium, cautio, uoluntas 73 .
Concupiscentias partim esse naturales, partim inanes 109 .
cupiditati rationabili contraria 72 .
Concupiscentiam esse irrationabilem appetitum. Item quę illi subincidunt. Affectiones
bonę tres: gaudium, cautio, uoluntas 73 .
Concupiscentias partim esse naturales, partim inanes 109 .
Parmenides ait animam ac mentem idem esse 91 .
Idem dicit Democritus 92 .
Protagoras dicebat nihil esse animam citra sensus 93 .
Quod anima sit corpus tenuibus partibus per totam congregationem seminatum. Vires
animi. Animam dissipari. Anima corporea 104 .
Habitaculum. Diogenes sub porticu habitans Athenienses aiebat sibi condidisse
habitaculum. Idem dolium, quod in Metroo erat, pro domo habuit
28 .
Iosue simulata fuga cępit insecutos ex Hai 31.
Iosue iussit prędam diuidi etiam iis qui in custodiam possessionis relicti fuerant 34 .
Restitutioni non teneri quod iusto bello partum sit quodque Deus concessit et quod diu
nemo repetiuit 37 .
Dauid percusso cuneo Philistim prędam diuisit tam his qui pugnauerant quam qui ad
tuendas sarcinas remeanserant 48 .
erat 47 .
Marius ad temere dimicandum cogi non poterat 137 .
Ingenium plus posse quam uires. Sertorius ingenio confecit, quod armis non potuit 144 .
Noctu pugnare apud Parthos religiosum 24 .
Mos in militia emerenda 33 .
Quando bellum gerendum 62 .
Thoraces Demetrio ex Cypro allati, quos cathapultę ictus offendere non poterat
congruo non discernitur 36 .
Virtutis species IIII 37 .
Bonum in IIII genera diuiditur: uirtus, habitus, commodum 37 .
Bonorum tria genera: alia haberi possunt, alia participari, alia subsistere 38 .
Bion nauigans cum pessimis hominibus in latrones incidit; dicentibus illis
"peribimus, si cognoscamur"--- "at ego", inquit, "nisi agnoscamur"
Pompeius imperium pertesus 362 .
Britanni esedis utuntur in pręlio 374 .
Glasco ora inficiunt, ut in pugna horridiores sint 374 .
Parthorum mors in pugna 376 .
Fortunę uarietas in pręlio 435 .
Maximinus argentea et aurea lorica usus, inaurato clypeo, aurata hasta, gladio
argenteo et aureo, galea gemmata.
Iudeorum et gentium, et eorum pręmio 161 .
Reuertere ad me, quoniam redemi te 161 .
Me insulę expectabunt, et brachium meum sustinebunt 162 .
De conuersis a diuersis partibus orbis 165 .
Venit redemptor eis, qui redeunt ab iniquitate in Iacob. Omne pecus Cedar congregabitur
tibi; arietes Nabaioth ministrabunt tibi. Venient ad te curui filii eorum qui humiliauerunt
te, et adorabunt uestigia pedum tuorum
rapacibus, idolatris, maledicis, ebriosis; cum huiusmodi
nec cibum sumere. Auferte malum ex uobis ipsis V.
Corrumpunt bonos mores colloquia mala XV.
AD CORINTHIOS II: Nolite iugum
ducere cum
infidelibus; quę enim participatio iustitię cum iniquitate? etc. VI.
aue, communicat operibus
eius malignis I.
EX PARTE SECVNDA COMMENTARIORVM
malo 235 .
Cum quo quis utitur, ei similis fit 269 .
Nunquid abscondere potest homo ignem in sinu suo, et uestimenta eius non ardeantur
263 .
Qui cum fure participat 282 .
Cum sancto sanctus eris 290 .
Morbida pecus totum ouile corrumpit 304 .
Discedite a me qui operamini iniquitatem 323 .
Conuersi uertuntur in stellas 432 .
Emittet uerbum suum et liquefaciet ea 434 .
colorem mutat. Item colores mutat Scytharum tarandus et Indorum
lycaon. Conchę ex prędante eas polypo escam capiunt 101 .
Pinna se pandit, impletur pisciculis. Cancer, qui comes semper est ei, morsu signat, ut
concludat se; deinde prędam partiuntur 103./ Drusus, tribunus plebei, sanguinem traditur
caprinum bibisse, cum pallore et inuidia ueneni sibi dati insimulari Quintum Scipionem 3
inimicum uellet 275 .
Nullum animal fraudulentius inuidet homini quam stellio
189 .
Lamentum super pharaonem. Cane carmen lugubre super multitudinem Ęgypti 191 .
Tristitia regis cum liberare cuperet Danielem, et edictum reuocare non liceret 198 .
Dolores parturientis uenient ei 223 .
Vlulate etc. 204 .
Super hoc plangam quia desperata est plaga eius 208 .
Operiebatis lachrimis altare Domini fletu et mugitu, ita ut
Bello Gygantum Typhonem timens uersa est in uaccam V .
Pygmeam conuertit in gruem, Antigonam in ciconiam, quod cum Ioue coisset. Cynarę et
regis Assyriorum filias ob earum insolentiam in gradus templi sui lapideos mutauit. Latonam
in partu Dianę et Apollinis grauiter laborare et per diuersas regiones errare fecit V .
Iasonem iuuit cum Minerua in raptu pellis aureę VII .
Alcumenam ob adulterium difficili partu damnauit
mutauit. Latonam
in partu Dianę et Apollinis grauiter laborare et per diuersas regiones errare fecit V .
Iasonem iuuit cum Minerua in raptu pellis aureę VII .
Alcumenam ob adulterium difficili partu damnauit IX .
Alcyonę, Ceicis coniugi, exorata Morpheum, Somni filium, misit, qui ei mariti
naufragium in quiete repręsentauit XI .
Hersiliam, Romuli coniugem, deam fecit, quam Horam Quirini
Aurora Memnoni filio ab Achille occiso ab Ioue impetrauit, ut ipse et sorores in
uolucres Memnonides uerterentur. Ipsius autem Aurorę lachrimę uerse sunt in rorem matutinum
XIII .
Lucina siue Elicia a parturientibus inuocatur. Alcumena parturiente nexis manibus Iunoni
obsequens partum tardabat. Galantidem, eius ministram, quę illam mendacio deceperat, in
mustellam uertit et ore, quo mentita est, partum edere iussit IX .
Ceres, Iouis
Aurora Memnoni filio ab Achille occiso ab Ioue impetrauit, ut ipse et sorores in
uolucres Memnonides uerterentur. Ipsius autem Aurorę lachrimę uerse sunt in rorem matutinum
XIII .
Lucina siue Elicia a parturientibus inuocatur. Alcumena parturiente nexis manibus Iunoni
obsequens partum tardabat. Galantidem, eius ministram, quę illam mendacio deceperat, in
mustellam uertit et ore, quo mentita est, partum edere iussit IX .
Ceres, Iouis soror, Proserpinam illi genuit. Quam
impetrauit, ut ipse et sorores in
uolucres Memnonides uerterentur. Ipsius autem Aurorę lachrimę uerse sunt in rorem matutinum
XIII .
Lucina siue Elicia a parturientibus inuocatur. Alcumena parturiente nexis manibus Iunoni
obsequens partum tardabat. Galantidem, eius ministram, quę illam mendacio deceperat, in
mustellam uertit et ore, quo mentita est, partum edere iussit IX .
Ceres, Iouis soror, Proserpinam illi genuit. Quam raptam quęrens cum sitiret, Mysena anu
aquam
XIII .
Lucina siue Elicia a parturientibus inuocatur. Alcumena parturiente nexis manibus Iunoni
obsequens partum tardabat. Galantidem, eius ministram, quę illam mendacio deceperat, in
mustellam uertit et ore, quo mentita est, partum edere iussit IX .
Ceres, Iouis soror, Proserpinam illi genuit. Quam raptam quęrens cum sitiret, Mysena anu
aquam porrigente auide sumpsit. Quod iridentem Stellem puerum in stellionem uertit.
Proserpinę. filię reditum ab inferis
Veh uobis diuitibus 343 .
Aurum ophaz, quod nos obrizum possumus dicere 347 .
Vbertas securitatem, securitas negligentiam, negligentia contemptum parit 380 .
Dolor parturientis 37 .
Planctus pęnitentię, carmen innocentię. Veh obstinatis 69 .
Tristis est anima mea usque ad mortem 93 .
Luctus indicium barbę capitisque rasura
Diaboli fallacia. Superbia eorum 65 .
Ad quem modum Dominus uoluit demonibus innotescere 66 .
Demonum diuersitas 69 .
Diabolum beatitudinis angelicę participem fuisse 79 .
Diabolus homicida ab initio. In ueritate non stetit. Ab initio peccat. Diaboli casus
80 .
Quę causa sit miserię angelorum malorum 86 .
Impleuit Syon iudicio et iustitia. Respice, Syon, ciuitatem etc. 158 .
Lętabitur deserta
et inuia 159 .
De Ecclesia a partibus orbis in unitate fidei congregata 161 .
Quod fidelibus ornatur Ecclesia. Consolabitur Dominus Syon etc. Audi hęc, paupercula et
ebria, non a uino etc. 162 .
Solue uincula
id est superauit tentamenta, iam non
meminit pressurę propter/gaudium retributionis perceptę XVI.
Quadripartita
uestis Domini quadripartitam eius figurauit
Ecclesiam, quattuor scilicet partibus in orbem diffusam, et in eisdem ęqualiter, id est
concorditer distributam. Tunica uero illa sortita omnium partium signauit unitatem, quę
caritatis uinculo continetur etc. XIX.
Maria Magdalena Ecclesiam signauit. Magdalon Gręce, Latine
Quadripartita
uestis Domini quadripartitam eius figurauit
Ecclesiam, quattuor scilicet partibus in orbem diffusam, et in eisdem ęqualiter, id est
concorditer distributam. Tunica uero illa sortita omnium partium signauit unitatem, quę
caritatis uinculo continetur etc. XIX.
Maria Magdalena Ecclesiam signauit. Magdalon Gręce, Latine turris. Dicitur autem in
Psalmo: Factus es mihi turris fortitudinis LX.
Vidi VII candelabra aurea, quę sunt VII ecclesię, et
in medio similem Filio hominis I.
Mulier amicta sole,
et luna sub pedibus eius, et
in capite eius corona stellarum XII;
et in utero habens, et clamabat parturiens, et cruciabatur ut pariat XII.
Et peperit filium masculum, qui recturus erat omnes gentes in uirga ferrea etc. Draco
persecutus est mulierem quę peperit masculum; et datę sunt mulieri alę duę aquilę magnę, ut
uolaret in desertum
Congregant dogmata in malum suum 297 .
Impudenti facie sunt 300 .
Emenda te 301 .
Sagena hereticorum 303 .
Muscę quę principantur parti Ęgypti. Qui peruertit iustos 304 .
Prudentium dicta non capiunt. Impugnant sapientię ciuitatem. Non accipientes Vetus
Testamentum 305 .
Dentes peccatorum contriuisti 321 .
ueniens e corpore uirtus. Ipsa magnum sui
decus est uirtus, non ullo honestamento eget 23 .
Quid excolis formam? Cum omnia feceris, a multis animalibus decore uinceris. Quid
capillum ingenti diligentia comis? Cum illum uel effuderis more Parthorum uel Germanorum modo
iunxeris, uel ut Scytę solent, sparseris, in quolibet equo densior
iactabitur iuba, horrebit in leonum ceruice formosior 63 .
Fur. Dion argumentis collegit modo omnes sacrilegos esse, modo neminem
genere. Musteis finis mandendi non nisi periculo fit; tanta suauitas pomi est. Pyrrhi legatus austeritate uini offensus, marito matrem eius pendere in tam alta cruce dixit 142.
Inerticula uitis sola non facit temulentum 144.
Alexander in temulentia amicos interemit. Gloriam bibendo Parthi quęrunt. Famam apud Gręcos Alcybiades meruit, apud nos cognomen etiam Tricungius Mediolanensis tribus congiis epotis uno impetu 147.
Lucius Piso biduo duabusque noctibus perpotationem continuauit. Marcus Antonius ebrius multa mala orbi terrarum intulit. Bibendi consuetudo auget
Famam apud Gręcos Alcybiades meruit, apud nos cognomen etiam Tricungius Mediolanensis tribus congiis epotis uno impetu 147.
Lucius Piso biduo duabusque noctibus perpotationem continuauit. Marcus Antonius ebrius multa mala orbi terrarum intulit. Bibendi consuetudo auget auiditatem. Parthos plus sitire quo plus biberint. Androcides medicinam contra ebrietates raphanum mandi pręcepit 175.
Inuehitur in luxum ęsculentorum 195.
Tiberius Claudius princeps boleto t uenenatus a coniuge dato Agrippina 226.
Fungi etiam familias
232.
Buglosa herba in uinum deiecta animi uoluptates auget et dicitur uinum euphrosynum 251.
Plurimum negocii aluus exhibet 256.
Ebrietatem arcet pecudum assus pulmo pręsumptus 295.
Vinum tedio uenire ex Clitorio amne potantibus. Parthorum reges ex Coapse et Euleo amnibus tantum bibunt 297.
Fons aquę iucunde olentis Cabille in Messopia. Anguilla marina in uino putrefactra tedium uini facit 308.
Poculo aureo puluino subdito Philippus rex dormire solitus 312.
Vitellius in principatu suo
PLVTARCHI
Gloria. Laudes de Agesilao 26.
Agesilaus probari lętabatur ab his, qui et turpia improbare parati essent 30.
Laudantibus Philippum Eschine et Philocrate, quod eloquens pulcherque esset et ad potum promptus, Demosthenes cauillatus ait has laudationes partim sophistę, partim mulieris, partim spongię esse nullamque in his commendationem inesse imperatoris 86.
Methrodates, ut taceret, donatus, silere non potuit Cyrum a se uulneratum, ex quo Artoxerxis iussu graues poenasdedit 114.
Gula. Centauri in
Gloria. Laudes de Agesilao 26.
Agesilaus probari lętabatur ab his, qui et turpia improbare parati essent 30.
Laudantibus Philippum Eschine et Philocrate, quod eloquens pulcherque esset et ad potum promptus, Demosthenes cauillatus ait has laudationes partim sophistę, partim mulieris, partim spongię esse nullamque in his commendationem inesse imperatoris 86.
Methrodates, ut taceret, donatus, silere non potuit Cyrum a se uulneratum, ex quo Artoxerxis iussu graues poenasdedit 114.
Gula. Centauri in conuiuio ebrii
Laudes de Agesilao 26.
Agesilaus probari lętabatur ab his, qui et turpia improbare parati essent 30.
Laudantibus Philippum Eschine et Philocrate, quod eloquens pulcherque esset et ad potum promptus, Demosthenes cauillatus ait has laudationes partim sophistę, partim mulieris, partim spongię esse nullamque in his commendationem inesse imperatoris 86.
Methrodates, ut taceret, donatus, silere non potuit Cyrum a se uulneratum, ex quo Artoxerxis iussu graues poenasdedit 114.
Gula. Centauri in conuiuio ebrii lasciuiunt mulieribusque
Sauli. Ille magis timuit eum, et factus est ei inimicus cunctis diebus 45.
Viri Israel lamentantur, quod Iudas sibi pręripuerit, ut traducarent regem; illi e contra durius loquuntur ] 54.
Ioab, princeps militię, Amasam collegam interfecit indignatus cum illo partiri dignitatem 54.
Inuidia Samaritarum de reędificatione templi 83.
dificato muro congregati sunt, ut pugnarent contra eos 86.
Thobias regi ob pietatem in suos minus carus insidias effugit nudus. Illo uero mortuo pristinę dignitatis recuperauit sibi locum 90.
iras 132.
Melior est ira risu. Ira 134.
Aufer iram 135.
Ab inope ne auertas oculos propter iram 141.
Ne sis in domo tua sicut leo 142.
Superborum rixa. Ira et furor execrabilia. Non irascaris proximo. Zelus et iracundia minuent dies 147.
Sicut parturiens loquar: dissipabo et absorbebo simul 160.
Iratus Hieremias maledixit diei in qua natus est 172.
Ioachim rex iratus scidit uolumen prophetę 177.
Ionas iratus non euenisse quod
prophetauerat petiit tolli a se animam suam, et Dominus ad eum:
53.
Celius orator iracundissimus clientis conuiuę patientia mollitur. Pythagoras perturbationes animi lyra componebat. Non uis esse iracundus, ne sis curiosus. Irę remedium dilatio. Plato in seruum iratus quomodo iram compescuerit. In Socrate irę signum erat uocem suhmittere, loqui partius 54.
Omnis indignatio in tormentum suum proficit. Rex iracundus: Darius,
Xerxes, Alexander in Clytum, Lysimacum, Lucius Sylla, Marcus Marius, Caius Cęsar. Ira regis Persarum, Cambyses, Cyrus in fluuium iratus, Cęsar in uillam, Alexander 55.
Friuolis
inuidia, odium, metus, contemptus. Quomodo ista uitentur 52.
Indoctus. Turpis et ridicula res est elementarius senex. Iuueni parandum est, seni utendum 13.
Imperitis ac rudibus nuUus pręcipitationis finis est 27.
Incontinens in uita uarius 100.
Quicquid uirtute partum erit, intemperantiaę orruit 28.
Inualidus. Non possumus quia nolumus. Nolle in causa est, non posse prętenditur 58.
Incertum. Alienum est omne quicquid optando euenit 85.
Infamia. Detractio 3.
Aliena uitia in oculis habemus, a tergo nostra sunt 52.
ex inimico amicum fecit, non puniendo, sed beneficiis afficiendo 280.
Hannibal iurauit nunquam se amicum fore populo Romano 311.
Gracchus de Scipione uera loquitur, licet inimicus 318.
Ignauus. Semiramidis elephanti simulati 5.
Qui orta seditione nullius partis esset, ab honoris petitione exclusus erat apud Athenienses 86.
Terram et aquam tradere est alienę ditionis fieri 112.
Fidenates
fumo contra Romanos pugnantes ueluti contra apes 158.
Notę censorię in ignauos 283.
Marcelli animaduersio in
Iudeorum error 86.
Niniuitę ludeos condemnabunt 87.
Hedera, cucurbita, locusta 93.
Iudei capite diminuti 96.
Reliquię Israel saluabuntur. Iudei et gentiles 99.
Israel earneus, Israel spiritalis 104.
Regnabunt usque ad tempus in quo parturiens pariet 104.
Septem pastores, octo primates. Sunt patres Veteris et Noui Testamenti 104.
Ficus, uinea, oliua 133.
Ablatum regnum a Iudeis. Populus Canaan 136.
Homines et iumenta, id est Iudei et gentiles 154.
Duę mulieres, Israel et Iuda uel
225.
Labor. In laboribus comedes 1.
Filii Israel afflicti oneribus operarum. 9.
Missi ad colligendas paleas, quia laterum opera non implerunt 10.
Moyses, cum solus non sufficeret ad ferendum onus populi, a Domino monitus LXX seniores delegit, cum quibus partiret laborem 21.
Pertesi laborem itineris murmurauerunt et a serpentibus perierunt 23.
Non ligabis os bouis triturantis 29.
Ruth tam diu messuit, donec ordea et triticum in horreis conderentur 40.
Operarii Salomonis in opus templi 56.
Anna, uxor Thobię,
82.
Chalcedonię mulieres alienis uiris occurrentes alteram maxillam aperiunt 86.
AVLVS GELIVS
Illi uel magnitudinem animi admirati, uel glorię inuidentes, expensas potius publice factas ęquo animo tulerunt. Pericles Atheniensis multos pauperes suis copiis sustentabat 52.
Pelopida sibi pecunias, non se pecuniis seruire ostendit 59.
Emilius argentum omne ex uictoria Persica partum aurumque in publicum redegit 104.
Mos apud Egyptios damnatis, pridie quam interimendi essent, munuscula quędam ex regis aula mittere 112.
Cymon in pauperes munificus 2.
Agesilaus 28, 30.
Liberalitas multa in Alexandro 46, 50.
Ptolomeus omnia
uxore adulterium commisit 367.
Britanni siluicolę matribus et sororibus coeunt 374.
Antonius et Cleopatra 396, 404.
Iuuenis Isiacorum sacrorum
uiris consepultę 25.
Mores gentis Affricę 8.
BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
MARIA uirgo et mater. Prędixit Ezechiel propheta 3.
Quomodo probatur possibilis uirginis partus. Euę ad Mariam comparatio 13.
Virtus Altissimi obumbrabit tibi 18.
De Marię uirginitate contra Heluidium 54.
Quare nonprius concępit quam desponsaretur 54.
Solus Christus natus de uirgine 79.
Libellus de conceptu Virginis Marię
eos qui detrahunt miraculis mortuorumin Domino 118.
MARIA. De assiumptione
de cisteraa tua 126.
Vxor prudens 130.
Vxor odiosa. Mulier fortis et optima 132.
Quorum male se habent mulieres, filii, discipuli. Mulier bona licet sterilis, tamen felix 137.
Dilige uxorem bonam 142.
Non zeles mulierem sinus tui nec des ei potestatem tuarum partium 144.
Vir et mulier sibi bene consentientes. Vxor sensata. Mulier nequam. Non dabis ei ueniam prodeundi. Mulier *bona, fortis, zelotipa, nequam, ebriosa, fornicaria. Mulier sedula, sensata, sancta, pudorata, bona, constans et sancta 146.
Species mulieris
ad prophetissam et concepit filium etc. 153.
Egredietur uirga de radice Iesse, id est Maria, et flos de radice eius ascendet, id est Christus 154.
Aperiatur terra et germinet Saluatorem 161.
Radix de terra sitienti, Christus de Virgine 163.
Antequam parturiret, peperit, antequam ueniret, partus eius peperit masculum. Quis audiuit unquam tale et quis uidit huic simile etc. 166.
Creauit Dominus nouum super terram. Femina circumdabit uirum 176.
Porta hęc clausa erit et non aperietur, et uir non tranibit per eam,
etc. 153.
Egredietur uirga de radice Iesse, id est Maria, et flos de radice eius ascendet, id est Christus 154.
Aperiatur terra et germinet Saluatorem 161.
Radix de terra sitienti, Christus de Virgine 163.
Antequam parturiret, peperit, antequam ueniret, partus eius peperit masculum. Quis audiuit unquam tale et quis uidit huic simile etc. 166.
Creauit Dominus nouum super terram. Femina circumdabit uirum 176.
Porta hęc clausa erit et non aperietur, et uir non tranibit per eam, quoniam Dominus Deus Israel ingressus est
Pharos, Phenissa Tyros nunc non sunt, olim insulę fuere XV .
Pręstantissimum esse homines ad ueritatem et iustitiam erudire 124.
Malus. Prauitatis causa ignoratio sui 2.
Quod impietas sub Ioue coeperit, quę aureum sęculum exclusit 103.
Quod mali omnes malos esse putant 106.
MARIA. De conceptu et partu Virginis prędicto a philosophis 81.
Mulieres uirorum officiis fungi non decere, contra Platonem 68.
Themiste sola philosophiam didicisse dicitur 70.
Mandata Dei. Quam efficax sit lex Dei et Ecclesię sacramenta 71.
Quomodo pręcepta Dei a
Interrogatus, an mala esset mors- Quo nam, inquit, modo mala, quam pręsentem non
sentimus? 59 .
De morte eius uaria opinio: alii quod bouis pedem crudum comederit, alii quod spiritum
continuerit, alii a cane morsum, cum polipum eis partiret 60 .
Crates morti proximus: Perge, inquit, iam, amice, perge ad inferni sedes 61 .
Zeno ob parsimoniam uictus XC uitę anno excessit incolumis atque integer ac sine morbo
Mores Cretensium 25.
Medorum mores 65.
Lydorum instituta 67.
Persarum 91.
Massagetarum 94.
Getharum mores, Crestonum, Thracum reliquorum 111.
Gallorum 185.
Germanorum 347.
Sueuorum ritus 373.
Britannię ritus 374.
Partorum mores 376.
Pannonum ritus 403.
Magnanimus. Zamarias, ne uiuus in militum potestatem ueniret, se ipsum cum regia domo concremauit 58.
Seniores Romani se pro patria deuouent 186.
Dion arce Syracusanis tradita maluit priuatus uiuere quam ut tyrannus
uirtus. Militem hortatur: I, bone, quo uirtus tua te uocat 26.
Mors. Ire tamen restat Numa quo deuenit et Ancus 6.
Magnanimus. Telemacus spernit dona Atridę 8.
Mendaei, et iam cum uerum dicit, non creditur 16.
Parthis mendacior 23.
TERTVLLIANVS
Mundus non factus secundum Pythagoram, factus secundum Platonem 4.
Magorum phantasmata 9.
Matrimonium. Qui uxores suas amicis communicauerunt 13.
252.
Maria. Halma non dicitur nisi de uirgine 6.
Betula. Alma uirgo secreta 206.
Spiritus sanctus ueniet super te 208.
Egredietur uirga de radice Iesse 215.
Nubes leuis 238.
Veh qui dicit: quid generas, et mulieri: quid parturis 282.
Creabit Dominus nouum super terram. Foemina circumdabit uirum 377.
Mensura. Gomer XXX modii 17.
Mille passus dicunt Latini, Galli leucas, Persę parasangas, Germania rastas 47.
Siclus. Obolus 101.
Laguncula. Batus. Modius.
Conuiuium magnum 23.
Patres, paternitas 27.
Doctores columnę 44.
Doctor extruit tabernaculum 51.
Doctor 52.
Argue peccantem inter te et ipsum 55.
Doctor 61.
Quos correxeris, eorum meriti particeps eris 62.
Caro sacrificii hesterna non edenda, id est littera exterior, sed noua interior 64.
Manifestatio. Veritas.
Simulatoribus non prędicandum 67.
Nihil prodest cuncta scire et
Deum nescire 70.
Qui ruminant et ungulam
loquentem. Beatus uir qui non est lapsus uerbo. In medio ecclessię aperiet os eius et adimplebit eum etc. Sapientia in ore fideli abundabit. Antequam loquaris, disce 144.
Qui odit loquacitatem, extinguit maliciam. Ne iteres uerbum nequam et durum. A facie uerbi parturit fatuus tanquam gemitus partus infantis. Sagitta infìxa femori canis, sic uerbum in corde stulti. Quis est qui non deliquerit in lingua sua. Tacens et loquens in tempore. Verbosus. Sermo 145.
Sermo fatui. Sermo sapientis. Notus a longe potens lingua audaci. Narratio fatui quasi
uir qui non est lapsus uerbo. In medio ecclessię aperiet os eius et adimplebit eum etc. Sapientia in ore fideli abundabit. Antequam loquaris, disce 144.
Qui odit loquacitatem, extinguit maliciam. Ne iteres uerbum nequam et durum. A facie uerbi parturit fatuus tanquam gemitus partus infantis. Sagitta infìxa femori canis, sic uerbum in corde stulti. Quis est qui non deliquerit in lingua sua. Tacens et loquens in tempore. Verbosus. Sermo 145.
Sermo fatui. Sermo sapientis. Notus a longe potens lingua audaci. Narratio fatui quasi sarcina in uia. Nam in labiis
380.
Inter homines et bestias circa scientiam 392.
Pythagoras: Qui homo dicitur, magis non homo est quam homo 393.
Homo quid sit. Quid hominis officium. Alcybiades de natura hominis 10.
Homo enim animus est, corpus hominis instrumentum 12.
Homo diuinitatis particeps. Fabula Promethei circa productionem educationemque hominis 82.
Prothagoras ait hominem esse mensuram rerum omnium, ita ut qualia mihi quęque uidentur, talia et mihi sint 109.
Homines e terra nasci. Homo formatus e terra 186.
Homines a Deo formati, et aliis
foeminę constant 133 .
in Africa ad tecta pice, ad uina calce uti 344 .
De uarietate nascendi. Decem annis gestare in utero elephanti putantur 86 .
Suilli pecoris numerus foecunditatis ad uicenos, sed educare tam multos nequeunt 95 .
Coruino ouo comesto pregnans ore partum reddere dicitur 107 .
Coruos ore parere putant. Aristoteles negat. Omnia animalia, quo maiora, minus foecunda
114 .
Compositio medicamenti, quo pulchri bonique et fortunati gignantur liberi
Qui tenui uictu contentantur, iusti esse solent 119 .
Getę paruo contenti, cum ditissimi esse possent 121 .
Qui modeste tenuiterque degunt 192 .
Partus facilis leuisque 69 .
Ęgyptię mulieres multiparę 266 .
nepote occiso 98 .
Item matris de filiis in bello cęsis 99 .
Mater de occiso: Meus, inquit, erat; de elapso fuga: Non erat, inquit, meus. Idem. Idem
100 .
Patientia in partu, ne depręhenderetur. Patientia sitis 78 .
Pati grauia non sentienti non est magnum 80 .
Paupertas hostium repellit impetum 74 .
Necessitas non habet legem
Philosophia animi medicina 117 .
Peripathetici copiosi et eruditi 120 .
Pythagoras quare fuit in Italia 129 .
Crisippus et Stoici multum in partiendo et diffiniendo occupati sunt 130 .
Peripatetici prętermittunt sępe hęc. Philosophia errorem boni malique eximit 141 .
Quid dulcius ocio litterato 157 .
Viro docto
animi, quę horme Gręce, ad quandam formam uiuendi data, non ad quoduis uitę
genus 42 .
Perturbationes animi genere quattuor,
partibus plures 44 .
Perturbationes non comoueri naturę ui 45 .
Appetitionem animi moueri, cum ei aliquid secundum naturam esse uideatur 64 .
MELLA IN GEOGRAPHIA
de passionibus Domini. Item de reliquis eius mysteriis 7 .
Quod sola caro passa sit 16 .
De miraculis in passione Domini 203 .
Gratias Christo qui mori uoluit, ut nos uiuificaret 257 .
Christi patientiam pro nobis susceptam enarrat 178 .
Triduum Domini crucifixi, sepulti, suscitati 290 .
Crucis partium mystica expositio 291 .
Passiones animi Deus creauit ad bonum 12 .
Passiones animi moderari possumus, amputare non possumus 172 .
Impossibile est perturbationis uitiis
magna a Domino exercituum 213 .
Filius honorat patrem et seruus dominum suum. Si ergo pater ego sum, ubi est honor meus? Et si Dominus ego sum, ubi est timor meus 216 .
et seruus dominum suum. Si ergo pater ego sum, ubi est honor meus? Et si Dominus ego sum, ubi est timor meus 216 .
Ve qui descendunt in Ęgyptum. Cogitationes concinnabit ad perdendos mites in sermone
mendacii 158 .
Arguit idolatras. Babylonii idolatrę 160 .
Ve qui dicit patri: Quid generas? Et mulieri: Quid parturis? Confractus est Bel,
contritus est Nabo. Facta sunt simulachra eorum bestiis et iumentis 161 .
Venerunt structores tui destruentes te, et dissipantes a te exibunt. Iniquitatibus
uestris uenditi estis etc.
Virgo filium, et pannis eum inuoluit, et reclinauit
in pręsepio, quia non erat ei locus in diuersorio. Par turturum uel duo pulli columbarum
oblatio pauperum erat. Cum hac oblatione Iesus pręsentatur in templum pro nobis pauper factus,
ut nos diuitiarum glorię suę faceret participes II. Apostoli reficiunt retia, quia non habent,
unde noua parare possent V. Beati pauperres, quia uestrum est regnum Dei VI.
Pauperes euangelizantur VII. Nihil tuleritis in uia, neque uirgam, peram, panem, pecuniam,
duas tunicas IX. Nolite portare sacculum, neque peram,
HEBREOS: Eum autem qui in modico quam angeli
minoratus est, uidemus Iesum, propter passionem mortis, gloria et honore coronatum, ut gratia
Dei pro
omnibus gustaret mortem. Decebat enim etc. Participauit carni
et sanguini, ut per mortem destrueret eum qui habebat mortis imperium etc. Nusquam enim
angelos apprehendit, sed semen Abrahę etc. In eo enim in quo passus est ipse et tentatus,
potens est et eis qui tentantur auxiliari II. Si enim
benefacientes
IIII .
Hermaphroditus ex Mercurio et Venere. Ex sanguine capitis Medusei in Affrica
serpentes nati. Ex utero Medusę Pegasus cum pennis exiuit IIII .
Amphion ex Niobe septem filios
et totidem filias habuit. Latonę partus difficillis ira Iunonis VI .
Archidamanta
10 uidit columbam ex filia procreatam VII .
Alcumenę partus difficilis. Mustella ore parit.
Lucina uel Elicia 11 parientium dea.
Amphion ex Niobe septem filios
et totidem filias habuit. Latonę partus difficillis ira Iunonis VI .
Archidamanta
10 uidit columbam ex filia procreatam VII .
Alcumenę partus difficilis. Mustella ore parit.
Lucina uel Elicia 11 parientium dea. Ciane 12 Mileto genuit Biblim et Caunum IX .
87 .
Cęco similis qui errat et non admittit ducem 16 .
In eos qui in auditorium ueniunt non discendi, sed uoluptatis et otii causa 53 .
Paupertatem non in diminutione pecuniarum, sed in acquirendi insatiabili cupiditate
consistere 286 .
Ne in ciuitate mendicus sit 318 .
aratro uocatus ad consulatum 259 .
Iterum ad dictaturam, et talibus functus officiis ad solitam uitę tenuitatem rediit,
diuitias contemnens, cum ultro offerrentur 262 .
ciuis Syracusanus, poeta, etiam pręstantior erat, dum mente alienaretur 68 .
Cur philosophum differre ab oratore putamus 69 .
colunt, leguminibus abstineant 81 .
Secundas nuptias improbat. Capellam tangere uel nominare sacerdoti nefas erat, eo quod
luxuriosum animal et olidum esset 82 .
uertunt, qui a multa egeo; at ego
illis, quia nequeunt egere 80 .
In plebe Romana proletarii dicti qui pauperrimi erant, pauperiores
capitecensi 97 .
mulierum, id est mense VIII, IX, X, XI 26 .
Mater Affricani diu sterilis; cum ingentem anguem iuxta se cubantem
uidisset, non multo post concepisse dicitur et peperisse Publium Scipionem Affricanum 43 .
Vno partu quinque pueros enixa 56 .
Suadetur matri, ut suo non nutricum lacte natum alat.
Contra eas quę abortum procurant 68 .
Agrippę ab ęgro partu
Vno partu quinque pueros enixa 56 .
Suadetur matri, ut suo non nutricum lacte natum alat.
Contra eas quę abortum procurant 68 .
Agrippę ab ęgro partu dicti. Huius periculi deprecandi gratia arę statutę duabus
Carmentibus: Postuertę ac Prosę. Item deus Vaticanus, penes quem uocis humanę initia, a uagitu
dictus 98 .
Quot filii Niobę 120 .
uendiderat, se mirari dixit, quod ipse plus quam
mare potuisset. Nam quem uix pontus alluebat, iste, inquit, agrum facile absorbuit 92 .
Demades diues et prodigus 63 .
inquit se proditores, dum produnt, amare, ubi prodiderunt, odisse 7 .
Faleriorum ludi magister proditionis reus, a pueris quos prodiderat, poenam tulit 46 .
Andromachus, perfidissimus dux itineris Crasso apud Parthos 24 .
Terentii perfidia in Pompeium, et Pompei industria ad cauendum 30 .
Proditores in uenenda patria se ipsos prius uenumdare 87 .
Patientia uirtus 139 .
Paupertatis commendatio 133 .
Prodigus quomodo non peccet, sed meretur 137 .
sonos ligno aptes, animum ad uitam non componas. Dicenti sibi cuipiam: Idoneus ad
philosophiam non sum. Quid ergo, inquit, uiuis, si, ut bene uiuas, nulla tibi cura est 59 .
Orisgontis uxor in stupratorem 317 .
Cornelia Graccho uiro defuncto ne regi quidem nubere uoluit 335 .
Mira in foeminis Germanorum pudicicia 347 .
Parthi nullum grauius flagicium quam adulterium uendicant 376 .
Zenobia mirę castitatis 448 .
Sephronia a Maxentio serupri appellata, cum suum corpus ab ea
labe tueri non posset, sibi manum intulit
Roboam XXVIII filios habbuit, LX filias. Abias XXXVIII filios 58 .
Lupercis matronę palmas feriendas prębebant, ratę eam rem foecunditatem facere 68 .
Trigemini. Septeni uno partu ęditi 77 .
Lex trium natorum 78 .
Ante quartum annum filius non uenit in conspectum patris apud Persas 91 .
Pariturę e Delo in Rheniam transferebantur
Qui amiciciam simulatus Lucullum uoluit occidere 361 .
Metrodorus a Tygrane proditus, cum sibi recte consuluisset 361 .
Filius, regni consors, occidit patrem 370 .
Parthorum dictis promissisque fides nulla, nisi quatenus expedit 376 .
Seruus domini proditor damnatur 394 .
Caracallę perfidia in Artabanum per simulationem connubii 437 .
cum diutina paragrinatione patriam repetisset possessionesque desertas
uidisset: Non essem, inquit, saluus, nisi istę perissent. Cleantes noctu hauriendę aquę operam
conducebat, die Crisippum audiebat. Liber VIII, caput VII.
Pauper.
Cui pauca relicti iugera ruris erant 96 .
Aude hospes contemnere opes et te quoque dignum finge Deo rebusque ueni non asper egenis
157 .
Fames audiendi sermonis Domini 195 .
Alienati sunt a uulua 196 .
Aquilo uentus durus 234 .
Quadrupedes 258 .
Partus. Defensa est quę Ęthiopem peperit, cui maritus non erat Ęthiops 8 .
In dolore paries 103 .
Non primogeniti accipiunt hęreditatem, sed secundi 189 .
Salicum semina
Ecclesię dogmata contemnens mordetur a diabolo 304 .
Nolite fieri sicut equus et mulus 343 .
Dixit iniustus, ut delinquat sibi 347 .
Partus. Foetus in utero formandi ratio 206 .
Calor et humor generant 435 .
Poeta. Pythagoras. Zeno a quo Stoici. Indorum Brachmanes, Ęthiopum gymnosophistę, qui ob
uictus continentiam miraculum suis gentibus
Achab similiter 76 .
Hircani pietas in matrem, quam torqueri uidens supra murum soluit
obsidionem castelli quod
opugnabat 115 .
Iozatus, Adiabenorum rex, miseratus Artabanum, Parthorum regem, in regnum restituit
177 .
Prodigus. Prodigalitas compulit ad rapinam 142 .
Partus. Moyses natus mirabiliter educatur 15 .
Poeta. Canticum
quod
opugnabat 115 .
Iozatus, Adiabenorum rex, miseratus Artabanum, Parthorum regem, in regnum restituit
177 .
Prodigus. Prodigalitas compulit ad rapinam 142 .
Partus. Moyses natus mirabiliter educatur 15 .
Poeta. Canticum Moysi exametro compositum 18 .
Exametrum a Moyse factum 34 .
Psalmi Dauid metro compositi
Martyres 190 .
Pauper ex diuite Paulinus Nolensis 3 .
Pauper beatus 25 .
Partus. Abrahę et Sarę in senecta filii dati 125 .
Poeta. Inutilia esse philosophica inuenta 10 .
Plato obscenis poetis locum in ciuitate negauit 12 .
Claudianus
Pauper. Negat Christus suum esse discipulum qui aliquid possidet 26 .
Christus pauper elegit matrem pauperrem 73 .
Sadoch tabernacula 143 .
Partus. Nemo sanctorum diem natalem suum uel suorum celebrasse dicitur 72 .
Foetus quantum moratur in utero 95 .
Aborsus bonus et malus 99 .
Poeta. Philosophię partes:
Pegasus 3 .
Regem pro delicto morte mulctari in Taprobane 67 .
Bonum uirum decet sacrificare diis et interesse diuinis 283 .
Cum animum quis ad sacrificndum induxerit 314 .
Duo sine quibus Deus firmiter coli non potest, primum quod anima antiquior corpore
generationis participe, deinde ueram esse mentem in astris 323 .
Virtus maxima religio 324, 327 .
Moderata quidem seruitus est, quę Deo exhibetur, immoderata uero quę hominibus. Deus
quidem hominibus temperatis lex est,
Elegi abiectus esse in domo Dei mei 389 .
Tollite hostias et introite in atria eius 394 .
Lętetur cor quęrentium Dominum 399 .
Paratum cor meum, Deus; paratum cor meum partim ad contemplandum, partim ad operandum.
Cęli, cęlestium studiosi 403 .
Qui timent, ne habeant, unde uiuant 404 .
Monachus debet puritatem habere martyrum 411 .
domo Dei mei 389 .
Tollite hostias et introite in atria eius 394 .
Lętetur cor quęrentium Dominum 399 .
Paratum cor meum, Deus; paratum cor meum partim ad contemplandum, partim ad operandum.
Cęli, cęlestium studiosi 403 .
Qui timent, ne habeant, unde uiuant 404 .
Monachus debet puritatem habere martyrum 411 .
In toto corde meo
In toto corde meo exquisiui te. In uia testimoniorum tourum delectatus sum, sicut in
omnibus diuitiis 415 .
Deduc meam semitam mandatorum tuorum 415 .
Fortio mea, Domine, dixi custodire legem tuam. Particeps sum ego omnium timentium te
416 .
Iuraui et statui custodire iudicia iustitię tuę 417 .
Qui confidunt in Domino, sicut mons Syon: non commouebitur
aliquibus
etiam sanctis legitur, quod pleni fuerunt Spiritu sancto. Non tamen ideo ęquales Saluatori.
Minus enim capaces illi quam hic, licet utrique pleni IIII. Pater uester cęlestis de cęlo
dabit Spiritum bonum petentibus se. Digitus Dei dicitur Spiritus Sanctus propter partitionem
donorum XI.
Non uenit regnum Dei cum obseruatione neque dicent: Ecce hic aut ecce illic. Ecce enim
regnum Dei intra uos est XVII.
IOANNES
habenda cum seruis. Qui nobiles seruierunt. Seruorum dies festus.
Calixtus seruus, postea domini sui dominus. Securitatis magna portio
est nihil inique facere 52 .
Captus ac uenditus scire se dixit hominibus imperare. Fatuos esse dixit uolentes ipsum
redimere: neque enim leones seruos esse nutrientium, sed econuerso illos seruire leonibus
60 .
Vnguium capillorumque partibus superfluis resectis non immingendum neque insistendum,
id est seruos non conculcandos 82 .
Populus Syracusanus Timoleonem ducentis minis funerauit etc. 202 .
Qualiter Ęgyptii sepelierint Alexandrum 233 .
Britanni defunctos esitant 374 .
Parthi uolucribus aut canibus laniandos exponunt; nuda demum ossa humi condunt 376 .
Similitudo casuum 292 .
Gordianus senior Augusto principi per omn ia similis, iunior Pompeio, tertius Asiatico
Scipioni
XIII libertate donati, quod Vestę ędem ab incendio defenderant 291 .
Seruile bellum in Sicilia 334 .
Seruilis belli exitus 336 .
Serui pedibus, ingenui equis eunt apud Parthos 376 .
Seruus accusans herum in crucem agitur 394 .
Seruum suum Adrianus inter consules
ambulantem intuitus colapho percuti iussit
Fabricium improuisa elephanti uox nihil terruit 247 .
Gallorum ars in posthumio opprimendo 280 .
Terra. Terrę partitio secundum Iones. Terrę motus Romę 312 .
Item in Syria, quo interierunt CLXX milia hominum 356 .
Terre motus in Iudea 404 .
Terrę motus sub Tyberio
Pyrrhus cruenta uictoria contra Romanos potitus: Si altera, inquit, pugna Romanos
uicerimus, peribimus 131 .
Triumphantium mos. Veni, uidi, uici 56 .
Ventidius solus de Parthis triumphans 106 .
Alexander, cum illi suaderetur, ut noctu inuaderet Darii copias: Non ego uictoriam
furor, ait 55 .
Vrbs. Quando Roma ędificari coepta 6 .
celebrem eum fore nec officia longeuum ex eo
ostento sacerdotes dixere 87 .
Democritus quędam futura prędixit et diuinis honoribus dignus iudicatus est 92 .
Lacte inspecto dixit capellę primi partus et nigrę est. Quod admiratus est Hippocrates.
Puellam, Hippocratis comitem, primo die ita salutauit: Salue, uirgo, postridie uero: Salue,
mulier. Fuerat enim nocte illa uitiata 92 .
Epicurus diuinationem omnem tollit
Iacob famulabitur illi,
paritura requiris,
dotabere coniuge Verbo
salui sine fraude pudoris
cedant,
sanctum
possidet undas
minutali capis et pusillae
pariter mentisque suique
suorum
ortum:
defuncta meas deprecor ipsa uices.
curo,
caelo
praetendere saeclo
5.
6.
7.
gustus
oculis videndo
utrumque
serpit.
cadunt, nomenque uerendum
deorum,
Haec propter uerba nostri quamquam indignaretur: famulisque qui remanserant
florentinos obiurgantibus eisque uerbera minantibus fauerent: ianuensem tamen
quendam nautam: qui cum Anchonitanorum naui casu ex orientis superueniens
partibus. optime Baptistinum se atque Antonium ante dictos nosce afferebat.
mercede proposita retinuere. Quem cum petrus milatus: petrusque ioannes (ambo
enim se praeter caeteros nebuloni ita tradiderant ut aes alienum contractum sibi
unde
Verbis enim ducimur, exemplo autem impellimur quodammodo et cogimur ad bene beateque vivendum.
ducimur, exemplo autem impellimur quodammodo et cogimur ad bene beateque vivendum.
quos Bossina fertilis alit et fovet, Bossina, inquam, provinciarum optima, quę cum omni posset antiquitatis memoria contendere, opima et habundans omnibus, quę victui humano sunt necessaria. Accedit et libertas vagandi, quo vult, nam quocumque e Bossina vexillum tendit, iam iam tutissimos in partibus his additus invenit. Bossina, veh, miseris nimium vicina Croatis. Ipsam Turcus totam incolit, unde, quotiens vult, tutus prosilit et provincias finitimas circumcursat populaturque, cum sibi cordi est, Illiriam penetrat et Liburniam et ad Savi usque originem, Teutonicorumque oras
armis exercitato militeque veterano cumque iter pariterque prędam ad libitum peregisset iamque ad sua redire se pararet, interim Emericus de Derench, ab Ungarorum rege ad Croatię et Sclavonię partes pro banno missus, presentiens Turchiam propediem reversuram, non parvum bellatorum numerum, partim equitum, partim peditum, brevi dierum spatio coegit, struxit ordinavitque non inepte: nam et ipse vir clarus in armis gloriosusque in victoria sępius extitit, quotiensque sub oppido Jaice nuncupato, in calce Bossinę posito, in quo nonnullis annis magistratum obtinuit, cum Turcis congressus
militeque veterano cumque iter pariterque prędam ad libitum peregisset iamque ad sua redire se pararet, interim Emericus de Derench, ab Ungarorum rege ad Croatię et Sclavonię partes pro banno missus, presentiens Turchiam propediem reversuram, non parvum bellatorum numerum, partim equitum, partim peditum, brevi dierum spatio coegit, struxit ordinavitque non inepte: nam et ipse vir clarus in armis gloriosusque in victoria sępius extitit, quotiensque sub oppido Jaice nuncupato, in calce Bossinę posito, in quo nonnullis annis magistratum obtinuit, cum Turcis congressus est, totiens
facundus et tam rerum verborumque copia instructus existet, quę oratio tanta affluentię ubertate decurrens, ut hanc cladem deploret merito? Attamen ut moesticia dictaverit, elloquar. Quinto Idus mensis instantis, hora diei prima, in campis Corbavię sub oppido Vduina, unde ad Dalmatiam tercię partis diei cursus est, bannus lętus ait: "Deus nostra incoepta secundet!" et reductos in medium pedites turmis et corona equitum circumclusit. Turcus vero, cuis rabie fera corda tument imperatoremque suum potius quam hostem metuens ex adverso in tris cuneos se divisit: et acierum frontem in
annis ab Ungaro pro subsidio regis Ferdinandi missi e Turcorum manibus Appuliam liberarunt. Nunc autem, heu, hei, Marcia ob patriam pugnando vulnera passi sunt, inhumati iacent, bestiis terrę et alitibus cęli in escam dati sunt. Uno illo die, uno in angusto loco tresdecim millia virorum partim prędę partim neci dati sunt: plurima perque vias sternunt inertia passim corpora, a lupis, tigribus, ursis ceterisque feris usquequaque distrahuntur, nec est, qui sepeliret. Quis cladem illius diei, quis funera fando explicet? Insuper nec hoc satis visum fuit Turcis ad triumphum nisi et
ab Ungaro pro subsidio regis Ferdinandi missi e Turcorum manibus Appuliam liberarunt. Nunc autem, heu, hei, Marcia ob patriam pugnando vulnera passi sunt, inhumati iacent, bestiis terrę et alitibus cęli in escam dati sunt. Uno illo die, uno in angusto loco tresdecim millia virorum partim prędę partim neci dati sunt: plurima perque vias sternunt inertia passim corpora, a lupis, tigribus, ursis ceterisque feris usquequaque distrahuntur, nec est, qui sepeliret. Quis cladem illius diei, quis funera fando explicet? Insuper nec hoc satis visum fuit Turcis ad triumphum nisi et nasos occisorum
Cic. nat. 1, 124. Stultus igitur
nat. 1, 124. Stultus igitur
dicet inquam aliquis: Quid est quod Christus patrem orabat
ut calix ille mortis a se tolleretur: cum id nequaquam uellet: aut si uolebat? cur a
deo tunc exauditus non fuit? Atqui oratio hec Saluatoris ea ex parte proueniebat:
que (ut modo dicebam) ad motum et afflictionem sensitiue partis attinet non que ad
rationem et certam animi uoluntatem: ideoque mox addit: Verum tamen non mea uoluntas
fiat pater: sed tua. Atque hoc ipsum
omnes in eum
uerbis pariter et uerberibus seuiebant. nec uero ille quenquam in tanto perditorum
latronum grege conspicere poterat qui sanguinem suum inusitata et incredibili rabie
non expeteret. Videres aliquos pugnis atque alapis eum cedere. plerosque diro
latratu acerbissimisque uocibus partim irridere. partim maledicere. quosdam capillum
et barbam (o intollerandum dedecus) impurissimis manibus expilare. nonnullos in eum
quasi in maleficum quempiam ore scelestissimo conspuere.
uerbis pariter et uerberibus seuiebant. nec uero ille quenquam in tanto perditorum
latronum grege conspicere poterat qui sanguinem suum inusitata et incredibili rabie
non expeteret. Videres aliquos pugnis atque alapis eum cedere. plerosque diro
latratu acerbissimisque uocibus partim irridere. partim maledicere. quosdam capillum
et barbam (o intollerandum dedecus) impurissimis manibus expilare. nonnullos in eum
quasi in maleficum quempiam ore scelestissimo conspuere.
aut agros
propter nomen meum, centuplum accipiet, et uitam ęternam possidebit.
Cuius quidem pollicitationis tum fide certi, tum magnitudine accensi, Maria,
Martha et Lazarus, cum inter se partiti essent hęreditatem Marięque Magdalum
oppidum, Marthę Bethania, Lazaro pars urbis Hierusalem sorte obuenisset,
omnibus post ascensum Domini distractis ac diuenditis pecuniam ad pedes
apostolorum proiecere in terram,
manere, quanuis et
patria esset et orbis domina, neque diuitias possidere, tametsi honestissime
posset. Procis repulsam dedit, mare transmisit, ad Thebaidem uenit. Et eo
loci considens, quicquid secum attulerat facultatum, partim erogauit egenis,
partim ecclesiis neque aut sibi aut filię paruulę Euphrasię quicquam residui
fecit. Quin immo moriens eidem in monasterio manenti solicite iniunxit, ne
tardaret, quod reliquum Romę fuerat, simili
esset et orbis domina, neque diuitias possidere, tametsi honestissime
posset. Procis repulsam dedit, mare transmisit, ad Thebaidem uenit. Et eo
loci considens, quicquid secum attulerat facultatum, partim erogauit egenis,
partim ecclesiis neque aut sibi aut filię paruulę Euphrasię quicquam residui
fecit. Quin immo moriens eidem in monasterio manenti solicite iniunxit, ne
tardaret, quod reliquum Romę fuerat, simili liberalitate, ut distribuatur,
manibus ministrantes. Quibus pietatis
officiis meruerunt parentes fieri sanctissimi uir Alexii. Quo unico contenti
deinceps continentiam inter se perpetuo seruarunt. Tot igitur fructus
produxit elemosina, ut sterili partum daret, partui sanctitatem parentibus
castitatem, omnibus paradisum. Talem pietatis cultum ne in ethnicis quidem
sine uitę ęternę retributione marcescere passa est diuina clementia.
Cornelii nanque, Italicę
Quibus pietatis
officiis meruerunt parentes fieri sanctissimi uir Alexii. Quo unico contenti
deinceps continentiam inter se perpetuo seruarunt. Tot igitur fructus
produxit elemosina, ut sterili partum daret, partui sanctitatem parentibus
castitatem, omnibus paradisum. Talem pietatis cultum ne in ethnicis quidem
sine uitę ęternę retributione marcescere passa est diuina clementia.
Cornelii nanque, Italicę cohortis centurionis,
Sed non talis Bernardinus, ordinis Minorum secunda gloria. Qui cum parentibus
orbatus sub Dianę materterę tutela degeret et uirenti adhuc ętate futurę
perfectionis floreret signis, prandiolum suum cum pauperculis partiri
consuesse dicitur. Et dum in panario die quodam, uix qui domesticis
sufficeret, panis extaret ac materfamilias mendicanti defectum, qui tunc
casu affuit, excusaret, eam Bernardinus tam diu orare non destitit,
quidem ipsum Moysen fuisse, a quo eiusmodi responsum accepisset, et magis
mirari coepit tam gratum illi esse sui contemptum.
Non minus se contemni gaudens Constantius, Anchonitanę ecclesię monachus, cum
e longinquis partibus quidam, ut ipsum uideret, aduenisset ostensumque
despexisset, eo quod statura admodum breui esset, quasi corporis uitium
animi uirtuti officere possit,- irrisorem suum osculo excepisse dicitur,
lętari se affirmans,
de se rumores audire
posset.
Iudocus item fama sanctitatis regumque Britannię stirpe iuxta clarus, dum
solitarius habitaret et signorum, quę fecerat, rumor multos ad uisendum eum
a diuersis partibus exciuisset, uidens in tanta se adeuntium frequentia
periclitari humilitatem in ulteriorem deserti angulum sedem transtulit, ut
tam ab inanis glorię cupidine semotus esset quam a consuetudine hominum.
Eulalius
Paretonium, inde Siciliam et inde Epidaurum, ac post hęc Cyprum. In cuius
insulę uastiore minusque noto angulo cum sese abdidisset, diu
latere non potuit miraculis eum ubique prodentibus. Quia tamen uiribus
partim ętate, partim labore exhaustis inde iam emigrare incommodum erat,
ibidem et fugę finis et uitę fuit. Hunc tantum in ipso honoris contemptum
pręter cętera extollens Hieronymus: Mirentur, inquit, alii signa, quę fecit,
inde Siciliam et inde Epidaurum, ac post hęc Cyprum. In cuius
insulę uastiore minusque noto angulo cum sese abdidisset, diu
latere non potuit miraculis eum ubique prodentibus. Quia tamen uiribus
partim ętate, partim labore exhaustis inde iam emigrare incommodum erat,
ibidem et fugę finis et uitę fuit. Hunc tantum in ipso honoris contemptum
pręter cętera extollens Hieronymus: Mirentur, inquit, alii signa, quę fecit,
mirentur
nihil tam iniquum existimans quam pro labore, qui propter Deum
susceptus fuerat, ab homine mercedem quęrere.
Eadem animi constantia Leonardus, sancti Remigii discipulus, quoniam Gallorum
regis coniugem difficili partu laborantem, medicis iam desperantibus, ipse
diuina uirtute a periculo liberarat, regi amplissima dona offerenti haud
quaquam se iis indigere respondit, proinde neque accipere uelle, nihil
cuiquam defuturum asserens,
tanquam uetustate iam obliteratum, audiant recentiora.
Cyrillus, Hierosolymitanus episcopus, post diui Hieronymi in Domino
dormitionem, ad Augustinum scribens tradit fuisse monasterium quoddam in
Thebaidis partibus ducentarum fere foeminarum, sanctarum utique, si non
auaritię foeditate sanctitatis decorem polluissent. Consuetudo pessima apud
illas inoleuerat nullam in collegium admittendi, quę certum pecunię numerum
non
habitu non ante discessit quam uitę eius ordinem
morumque pręstantiam edidicisset. Deinde frequentiam uentitantium non
ferens, cum quibusdam monachis ad patriam rediit. Et postquam defunctis
parentibus omnem hęreditatem partim fratribus, partim pauperibus
distribuisset, solitudinem, quę in septimo milliario a Maioma, Gazę emporio,
per littus euntibus Aegyptum ad leuam flectitur, ingressus est. Sacco tantum
membra coopertus et pelliceum
discessit quam uitę eius ordinem
morumque pręstantiam edidicisset. Deinde frequentiam uentitantium non
ferens, cum quibusdam monachis ad patriam rediit. Et postquam defunctis
parentibus omnem hęreditatem partim fratribus, partim pauperibus
distribuisset, solitudinem, quę in septimo milliario a Maioma, Gazę emporio,
per littus euntibus Aegyptum ad leuam flectitur, ingressus est. Sacco tantum
membra coopertus et pelliceum habens ependyten, quem
Et tunc quidem homo faciem tantum uidens deceptus
est. Sed scrutator cordis et renum Deus conpunctionem consyderauit orantis
et misertus, quod rogabatur, concessit, ut, quę propter sterilitatem
contemnebatur, propter partum multis matribus honorabilior appareret edito
Samuele, sacerdote simul et propheta.
Sarra, Raguelis filia, superiori cubiculo se recludens, dies treis in
oratione perseuerauit, cibi ac potus expers, Qua
uariarum quęstionum dissertatione
eruditus; cum scriptum sit: Melior est indoctus timens Deum quam doctus
transgrediens legem.
Geruasius et Prothasius, gemelli fratres, qui se uno partu editos non magis
formę quam morum similitudine comprobabant, cum persecutionem fugientes,
annos decem domi latuissent, toto eo tempore nihil aliud quam orasse atque
legisse narrantur. Quantę autem hoc uitę institutum
Caput VIII / DE FIDE CHRISTI CONTRA GENTILES
Vicimus Iudeos. Nunc uertenda est acies aduersus gentilium fatuitatem, quorum
dii demonia erant.
Bartholomeo apostolo in partibus Indię templum ingresso idolum Astaroth
desiit responsa dare atque obmutuit. Demum iussu apostoli se non deum, sed
diabolum esse, seductorem hominum, confiteri coepit, ut, cum sibi cultum
diuinum exibuerint, secum
impiissimi erroris perniciosissimęque doctrinę inducere.
Alexander, episcopus Constantinopolitanus, Constantini Augusti temporibus,
cum Arrium heresiarcham publice argueret ac proinde orta plurimorum
utriusque partis contentione sedari tumultus non posset, Dominum orauit, ne
Ecclesię suę catholicę fidem impiis ludibrio esse pateretur. Vix ipse preces
finierat, cum Arrius dysenterię morbo laborare coepit. Et dum citam
torminibus
apostoli dimissa Iudea in diuersas prouincias idolorum
cultores at religionem Christi conuersuri disperguntur. Andreas Achaiam,
Philippus Scythiam, Bartholomeus Lycaoniam, Iacobus Zebedei Hispaniam,
Ioannes Ephesum, Thomas Parthiam Hyrcaniamque et Indiam, Mattheus Macedoniam
et Aethiopiam, Iacobus Alphei Hierosolymam, Iudas Thadeus Mediam,
Mesopotamiam, Pontum et cum Simone fratre Persidem in sortem prędicationis
accepere, nulli labori
sed nullam earum uocalem esse asseuerant. Quid mirum, si
homines eius doctrinam secuti sint, cuius iussis irrationale animal
obediuit? Ranę obmutuerunt, et homines confiteri Christum coeperunt.
Patricius episcopus in partibus prouincię Scotię, Christi fidem euangelizasse
primus dicitur. Qui cum per Hiberniam iter faceret et se prędicationibus
nihil proficere uideret, Deum precatus est, ut ostento aliquo hominum
illorum duritiem
Dauid?
Idem Amasę, collegę suo, cum obuiam occurrisset: Salue, mi frater,
inquiens, faciem ad osculum applicuit, sicam ad latus unoque ictu miserum
nihil timentem confecit, ob hoc solum, ne militaris glorię secum particeps
esset. Illi inuidit laudem, sibi perpetuam perfidię comparauit notam, minus
in hostem quam in socium ferox. Merito postea et ipse a Salomone rege occidi
iussus malignę impietatis poenas dedit.
caro, ex grauedine, cogitationibus
uanis et uoluptatibus non uacet ex ocio. Teneatis firmissime, quod omnis
concupiscentię et immunditię atque peccati mater est ociositas.
Iccirco Simeon monacho, ex Italię partibus in illam Nili insulam (cuius paulo
ante mentionem fecimus) sese conferenti, cum nullam artem calleret pręter
Latinę litterę (cuius illic usus nullus erat) scriptionem, a quodam seniorum
prouisum est, ne ociosus
semperque laborata aliis largienda et ocium
declinauit et pietatem coluit.
Alterius nunc sexus in hoc exercitationis genere solertiam expediamus!
Ferunt ipsam Beatam Virginem (quę et uirgines castitate et matres partu
superauit) dum adhuc in templo seruiret, a summo mane usque ad horam tertiam
precationes extendisse, a tertia ad nonam lanificio sese occupasse. Inde
demum sumpto modico cibo usque ad occubitum solis lectitasse Scripturas
ad occubitum solis lectitasse Scripturas et
in earum meditatione pernoctasse. Hac itaque uitę institutione ad tantam
morum sanctitudinem deuenit, ut sola prę omnibus eligi meruerit, quę et
Saluatorem mundi pareret et post partum uirgo permaneret. Quod si hęc, quę
sine peccato concepta omnis prorsus peccati expers fuerit, id temporis, quod
orationi lectionique supererat, manuum labore sibi transigendum duxit,
quomodo te in ignauia ocii
solum nullis rigaretur aquis, preces ad Deum fudit, uirga humum percussit
atque inde fons emanauit, cuius potu refocillatus iam confidentius ad
martyrium cucurrit.
Basolus quoque, Rhemensis abbas in Gallię partibus dum montem solitarius
incoleret nec aquam haberet, Deum precatus fontem de rupe manare fecit, qui
etiamnum fluere dicitur.
Beatus etiam Franciscus, dum rustici cuiusdam sitim in solitudine miseratur,
erat modico damno magnam utilitatem quęrere.
Illius quoque abbatis laudatur mendacium, qui (ut Cassianus tradit) Simeoni
monacho prospexit, ut in proposito uitę perfectioris perseueraret. Hic
nuperrime ex Italię partibus ad Aegypti solitudinem se contulerat, nullius
exercitii gnarus, pręterquam Latinos libros transcribendi, quorum illis in
locis usus nullus erat. Senior igitur fingit olim quęsisse se, qui sibi
Pauli Epistolas Latino
et cordis simplicitate et oris ueritate nobis opus est, ut eo
felicitates perueniamus, ubi nullus fraudi, nullus fallacię restat locus,
ubi misericordia et ueritas obviauerunt sibi. Quas duas uirtutes Salomon
etiam coniungens partiter colendas docet: Misericordia — inquit —
et ueritas te non deserant! Circumda eas gutturi tuo et describe in
tabulis cordis tui, et inuenies gratiam et disciplinam
bonam coram
libenter
obediant, quod labori alacriter insistant, quod dicto factoue lacessitę non
reclament, non murmurent, non mussitent, non denique uultum mutent, sed
semper eandem animi lenitatem prę se ferant. Harum exempla partim dicta
sunt, ubi de labore obedientiaque tractauimus, partim dicentur, cum de
patientię uirtute disseremus. Igitur, ne eadem sępius repetere necesse sit,
hoc loco de illis loqui supersedebo.
quod dicto factoue lacessitę non
reclament, non murmurent, non mussitent, non denique uultum mutent, sed
semper eandem animi lenitatem prę se ferant. Harum exempla partim dicta
sunt, ubi de labore obedientiaque tractauimus, partim dicentur, cum de
patientię uirtute disseremus. Igitur, ne eadem sępius repetere necesse sit,
hoc loco de illis loqui supersedebo.
Omnes tamen Christi seruos ancillasque admonitos uelim, ut meminerint talium
moerens, dum secum reputat, quantum malum est libido, ob quam pudicicię
cultorem ne adire quidem digna fuerit. Et illum profecto, que nulla unquam
obscoenitas uicerat, nec persecutoris gladius uicit.
Equitius in Valerię partibus abbas, dum in iuuenta immundis tentationibus
quateretur, ad precum refugia recurrebat. Post quas somnianti uisum est
astitisse angelum omnemque sibi genitalium motum ademisse nec postea sensit
tentari. Quin immo, Dei
Dorothea, Tecla,
Erasma Aquileię, Susanna, Basilla, Domicilla, Anastasia, Felicula, Daria
Romę, Victoria Tiburi, Valeria Lemouici, Ursula cum undecim milibus uirginum
Colonię. Hę et alię tum in iis, tum aliis orbis partibus, multę
nuptiis
hospitio meretur accipere, et ille, qui in templo lugens pectus pungens
planxerat et flagitiorum conscientia cęlum suspicere non fuerat ausus, redit
iustificatus. Nunquid tantę istorum glorię, quantam assecuti sunt, te
participem fore diffidis, si ipsorum imitatus fueris poenitentiam?
Addamus tamen his complures alios, ut ex ipsa poenitentium frequentia multo
stultior ac detestabilior appareat obstinatorum duritia.
Marcellinus, pontifex
Deo, donec ad poenitentiam conuersum esse certior
fieret. Piamon, in Scythiotico monasterio spectatę
sanctitatis presbyter, dum missę sacra conficeret, angelum Domini uidit, qui
monachorum nomina in codice partim scriberet, partim scripta deleret. Visa
ergo monachis explicans, eos peccato obnoxios comperit, quorum nomina
subduci uidit. Ac tandiu cum illis lugens ueniam orauit, donec iterum
apparens angelus etiam illorum nomina
poenitentiam conuersum esse certior
fieret. Piamon, in Scythiotico monasterio spectatę
sanctitatis presbyter, dum missę sacra conficeret, angelum Domini uidit, qui
monachorum nomina in codice partim scriberet, partim scripta deleret. Visa
ergo monachis explicans, eos peccato obnoxios comperit, quorum nomina
subduci uidit. Ac tandiu cum illis lugens ueniam orauit, donec iterum
apparens angelus etiam illorum nomina conscriberet, quorum
turpitudinis confusione intolerabilior sequetur ultionis
poena. Quam quidem Osee propheta puerperę cruciatibus (ut omnium maximum)
comparat dicens: Colligata est iniquitas Ephraim, absconditum peccatum
eius. Dolores parturientis uenient ei. Sed uehementiam expressit
angoris, non diuturnitatem. Parturientis enim labor breuis est, at uero
inconfessis et impoenitentibus perpetuum infinitumque supplicium paratum
est.
propheta puerperę cruciatibus (ut omnium maximum)
comparat dicens: Colligata est iniquitas Ephraim, absconditum peccatum
eius. Dolores parturientis uenient ei. Sed uehementiam expressit
angoris, non diuturnitatem. Parturientis enim labor breuis est, at uero
inconfessis et impoenitentibus perpetuum infinitumque supplicium paratum
est.
ferretur, rupto fune in medio mari reliquerat et
fluctibus obrutum periisse putabat. Cum autem ad Romanum portum uenisset,
egressus in littore Baracam sibi obuium habuit et uehementer miratus audiuit
eum, dum scapham regendo partim labore, partim inedia iam deficeret,
obdormisse et dormienti sibi uisum a quodam panem accepisse atque eo gustato
se refocillatum sensisse; deinde expergefactum nauigio iuxta prętereunte
susceptum Romamque delatum. Rem
fune in medio mari reliquerat et
fluctibus obrutum periisse putabat. Cum autem ad Romanum portum uenisset,
egressus in littore Baracam sibi obuium habuit et uehementer miratus audiuit
eum, dum scapham regendo partim labore, partim inedia iam deficeret,
obdormisse et dormienti sibi uisum a quodam panem accepisse atque eo gustato
se refocillatum sensisse; deinde expergefactum nauigio iuxta prętereunte
susceptum Romamque delatum. Rem ergo curiosius
rationem
inueniret, qua et abbatis crimen cęlaretur et, quod uerum erat,
sciscitantibus referri posset, ut idem tam expers mendacii foret, quam erat
impatientię perturbatione alienus.
Paulum, in partibus Aegypti abbatem, Cassianus tradit magno monachorum et
suorum et alienorum coetu discumbente (qui tunc eo forte conuenerant) suo
cuidam discipulo adolescenti, quod tardius ferculum apposuisset, colaphum
infregisse, ita
Quia
ergo Libertinus non modo non repetere ablata, sed nec recipere restituta
uolebat, recipere meruit uel inuitus.
Eundem monasterii monachus, cui excolendi hortos cura erat, cernens in eo
holera partim pedibus conculcata, partim sublata furto, et reperto aditu,
quo fur ingredi consueuerat, serpenti pręcepit, ut illum custodiret nec inde
nisi iussus decederet. Proh pudor! Irrationale animal seruo Dei obediuit,
homo
ergo Libertinus non modo non repetere ablata, sed nec recipere restituta
uolebat, recipere meruit uel inuitus.
Eundem monasterii monachus, cui excolendi hortos cura erat, cernens in eo
holera partim pedibus conculcata, partim sublata furto, et reperto aditu,
quo fur ingredi consueuerat, serpenti pręcepit, ut illum custodiret nec inde
nisi iussus decederet. Proh pudor! Irrationale animal seruo Dei obediuit,
homo damnum irrogari non dubitauit.
oneratos amice dimisit. Itaque, et cum abesset, a flagitio illos
cohibuit, et cum adesset, rebus donauit, maius damnum reputans proximi
peccatum quam sui hortuli, quo uitam sustentabat, uastationem.
In Valerię prouincię partibus cuiusdam monasterii greges in proximo
stabulabantur. Fur noctu eo accedens, ueruece sublato, cum rediret, quia per
coemiterium transitus erat, super sepulchrum, ubi illis diebus sanctus
quidam conditus fuerat, fixis
ab eo, quem lęserant, tam
benigne accepti fuissent, quotannis monasterio eius non paruam olei copiam
missitarunt, ut iam non solum alieni auidi non essent, sed etiam sua
largirentur.
Elducus, in partibus Britannię abbas, Paulo discipulo segetis iam
maturescentis delegarat custodiam. Quo obdormiente graculorum agmen eo
delapsum depascere agrum coepit. Et ille eorum strepitu experrectus, eisdem
in nomine Domini, ne
Miphiboset, Ionathę filius, deleta Saulis domo solus superfuit, quia utroque
pede claudus non potuit interesse bello, quo ceciderunt
fortes Israhel. Insuper auitos agros solus possedit et regis Dauid mensę
particeps fuit. Tantum ergo illi pedum ęgritudo contulit, ut et diutius et
felicius uiueret, fortasse una cum aliis occubiturus, si sanos pedes
habuisset. Cum ergo huiuscemodi ualitudo plus prodesse possit quam obsit,
ęquo
non hoc eius uitio fit, sed ipsorum, qui sanati sic uitam suam instituere
negligunt, ut, dum ęgrotarent, promiserunt.
Sergius, Senogallię princeps, elephantico morbo diuinitus liberatus, omnia,
quę habuit, partim Ecclesię, partim pauperibus erogauit et relictis omnibus
soli Deo humilis et egenus toto animi affectu seruire coepit. Compulerat
enim sua ipsum infirmitas humani generis conditionem altius
consyderare.
hoc eius uitio fit, sed ipsorum, qui sanati sic uitam suam instituere
negligunt, ut, dum ęgrotarent, promiserunt.
Sergius, Senogallię princeps, elephantico morbo diuinitus liberatus, omnia,
quę habuit, partim Ecclesię, partim pauperibus erogauit et relictis omnibus
soli Deo humilis et egenus toto animi affectu seruire coepit. Compulerat
enim sua ipsum infirmitas humani generis conditionem altius
consyderare. Et deprehendit
membratim distraheretur, applicitus. At illa mox
fracta diuinitus liberatur et a plagis, quas acceperat, aparuit sanus. Sed
rursum, quia a puero uinci pudor erat, scissę apertęque ad medium usque
truncum arbori inseritur, ut partibus ad se redeuntibus collisus deficeret.
Arbor autem ueluti adactis cuneis funditus diuisa in diuersum laxatur. Inde
ergo ad ferream cratem torrendus transfertur, plumbo liquato perfunditur,
sed repente proximi fluminis
angelus inde sublatum longius transportauit, ubi ille, cum
orasset Dominum suum, ut iam de terris euocatus in ipso requiesceret,
tradidit spiritum. Glorietur nunc proteruę potestatis uanus imperator
Diocletianus maximę orbis parti se imperasse, ualidissimas quondam gentes
suę subegisse ditioni, si uni puero Christum colenti imperare nequiuit, si
ipse poenas inferendo plus timuit quam ille patiendo, si uiuum denique
dimittere coactus est, ad quem
intrepidus in hereticos, qui sibi insidiabantur, incurrit. Ab iis
percunctatus, quid facturus esset, si comprehensum trucidare uellent:
»Precarer uos — inquit — ne uno ictu mortem mihi inferretis, sed prius
particulatim mutilantes membrorum meorum frusta ante me numeranda
exponeretis; deinde, ut hos oculos effoderetis et, postquam me aliquandiu in
meo uolutassem sanguine, tum demum reliquum corpus cęsum dilaniantes,
crudeliter
tum foeminarum exempla. Sed nobis ista
satis sint, quę retulimus. Et, si cui non satis erunt, nec illa profecto
satis esse poterunt, quę omissa sunt. Quo tamen quisque ad omnia minus
trepide se accingat, libet in fine partis huius quędam Scripturarum dicta
ueluti urgentes ad poenarum contemptum stimulos adhibere. Tu igitur, qui
persecutionibus premeris impiorum, noli animo concidere: tecum est Dominus.
Noli timere: ille te de hac breui
praua atque impia iubentium minas oporteat contemnere
omniaque extrema pati prius quam religionis fidem uiolare. Discamus nunc
diabolo resistendi rationem, quando hic quoque blanditiis allicit,
terrificationibus urget, partim dolo, partim ui contendit, modis omnibus,
horis omnibus, nunc occulte, nunc palam, ut hominis innocentiam subuertat,
molitur, inuidens illi cęlestem beatitudinem, a qua se irreuocabiliter
decidisse meminit. Facile autem
atque impia iubentium minas oporteat contemnere
omniaque extrema pati prius quam religionis fidem uiolare. Discamus nunc
diabolo resistendi rationem, quando hic quoque blanditiis allicit,
terrificationibus urget, partim dolo, partim ui contendit, modis omnibus,
horis omnibus, nunc occulte, nunc palam, ut hominis innocentiam subuertat,
molitur, inuidens illi cęlestem beatitudinem, a qua se irreuocabiliter
decidisse meminit. Facile autem et
exprimatur.
Nunc, ut maioris ignominię cauterio notetur imbecillitas inimici et in nobis
repugnandi augeatur audacia, feminarum quoque de illius conflictu uictoriam
breuiter enarremus.
Sarra, in partibus Thebaidis abbatissa, cum cogitationes eius ad libidinem
incitare soleret diabolicę malignitatis suggestio, nunquam, ut recederet
tentatio, orauerat, sed ut et illa assidue oppugnaret et ipsa semper
uinceret. In hoc
effugit.
Iterum idem Agladii formam assimilatus, noctu ad eam uenit et nunc blandus
nunc minax, ut uoto suo consentiret, petiit. Sed eodem, quo prius, modo ab
ea fugatus abiit. Deinde Iustina uirgo aliis atque aliis partim diaboli
partim ipsius magi commentis tentata, cum semper cruce se muniret, semper
superior euasit. Quam rem uidens Cyprianus et ipse Christo credidit et una
cum illa martyrium subiit, fidelis factus, quia fidelibus
Iterum idem Agladii formam assimilatus, noctu ad eam uenit et nunc blandus
nunc minax, ut uoto suo consentiret, petiit. Sed eodem, quo prius, modo ab
ea fugatus abiit. Deinde Iustina uirgo aliis atque aliis partim diaboli
partim ipsius magi commentis tentata, cum semper cruce se muniret, semper
superior euasit. Quam rem uidens Cyprianus et ipse Christo credidit et una
cum illa martyrium subiit, fidelis factus, quia fidelibus demonia pręualere
quod ipsi
passi sunt. Sed non omnibus hoc contingit. Omnibus tamen ea mens esse debet,
ut, si fors ita ferret, libenter et ipsi sustinerent. Cui is animus uel
tunc, cum e uita egreditur, fuerit, procul dubio martyrum coronę particeps
erit. Corda enim perpendit Dominus magis quam facta. Dic ergo cum Paulo:
Non solum alligari, sed et mori in Hierusalem paratus sum propter
nomen Domini Iesu. Certe talis in moriente charitas eleuabit
quasi in
furorem uersus clamitare: Non faciam, non faciam; mentiris, mentiris. Deinde
ad terram procliuus faciem abscondere, intremiscere ac, quantum poterat,
uociferari: Adiuuate me, fratres, adiuuate me, ne peream. Illi uero partim
expauidi, partim moerore concussi rogitabant: Quid habes, pater? Quę hęc te
exagitat solicitudo? Quid times? An — inquit — non uidetis demonum cateruam,
hic in perniciem meam congregatam? Ille, qui prę cęteris
uersus clamitare: Non faciam, non faciam; mentiris, mentiris. Deinde
ad terram procliuus faciem abscondere, intremiscere ac, quantum poterat,
uociferari: Adiuuate me, fratres, adiuuate me, ne peream. Illi uero partim
expauidi, partim moerore concussi rogitabant: Quid habes, pater? Quę hęc te
exagitat solicitudo? Quid times? An — inquit — non uidetis demonum cateruam,
hic in perniciem meam congregatam? Ille, qui prę cęteris horrendus apparet,
habitatores terrę. A tribu uero Dan oriturum
ex eo, quod Iacob ad filios prophetante dicitur: Fiat Dan coluber in uia,
cerastes in semita, mordens ungulas equi, ut cadat ascensor eius retro.
Antichristus enim partim doli ueneno ut coluber, partim potestatis cornu
ut cerastes eos inuadet, quos per uiam ueritatis et semitam iustitię ire
uiderit. Cum itaque Enoch et Helię prędicatio per uniuersum terrarum orbem
uulgata fuerit, tunc
uero Dan oriturum
ex eo, quod Iacob ad filios prophetante dicitur: Fiat Dan coluber in uia,
cerastes in semita, mordens ungulas equi, ut cadat ascensor eius retro.
Antichristus enim partim doli ueneno ut coluber, partim potestatis cornu
ut cerastes eos inuadet, quos per uiam ueritatis et semitam iustitię ire
uiderit. Cum itaque Enoch et Helię prędicatio per uniuersum terrarum orbem
uulgata fuerit, tunc Sathanę filius prodere se et
ruina oppressi
sunt, ut Dauidicum illud impleatur: Confundantur et conuertantur
retrorsum omnes, qui oderunt Syon! Fiant sicut foenum tectorum, quod,
priusquam euellatur, exaruit. Arescent quippe illi, partim domorum
casu ellisi, partim pauore perculsi, qui dudum se tutos putabant. Et qui
innocentum sanguine manus foedauerant, cadente super eos Ecclesię lapide
conterentur. Iusti uero uidentes tot terribilia in cęlo et in
ut Dauidicum illud impleatur: Confundantur et conuertantur
retrorsum omnes, qui oderunt Syon! Fiant sicut foenum tectorum, quod,
priusquam euellatur, exaruit. Arescent quippe illi, partim domorum
casu ellisi, partim pauore perculsi, qui dudum se tutos putabant. Et qui
innocentum sanguine manus foedauerant, cadente super eos Ecclesię lapide
conterentur. Iusti uero uidentes tot terribilia in cęlo et in terra et in
mari, fortasse et
prope est
dies Domini; quasi *corr. ex quia uastitas a Domino
ueniet. Propter hoc omnes manus dissoluentur, et omne cor hominis
tabescet et conteretur. Torsiones et dolores tenebunt, quasi parturiens
dolebunt. Vnusquisque ad proximum suum stupebit, facies combustę uultus
eorum. Ecce dies Domini ueniet crudelis et indignationis plenus, et irę
furorisque, ad ponendam terram in solitudine, et
erit quasi damula
fugiens, et quasi ouis, et non erit, qui congreget. Quam hoc
uehementer doleret, idem propheta ostendit dicens: Propterea repleti sunt
lumbi mei dolore, et angustia possedit me sicut angustia parturientis.
Corrui, cum audirem, conturbatus sum, cum uiderem. Emarcuit cor meum;
tenebrę stupefecerunt me. Et, si hic alieno malo, quod futurum
uidit, sic conturbatus est, quantus illos afficiet moeror, quibus
corporibus. Et illos, qui parentes
probro lacerant: Qui maledicit patri suo et matri, extinguetur lumen eius
in mediis tenebris. Rursum alibi: Oculum, qui
subsannat patrem, et qui despicit partum matris suę, effodiant * eum
corui de torrentibus et comedant eum filii aquilę! Et de his, qui ad
hereses declinant, inquiet: Vir, qui errauerit a ** uia doctrinę, in coetu
Gigantum
ligna multa; flatus
Domini, id est diuina iustitia, sicut torrens sulphuris
succendens eam. De hoc alibi idem ait: Et conuertentur torrentes
eius in picem, et humus eius in sulphur. In iis quidem partim
fomenta ignis apparent, partim grauitas foetoris. Et erit — inquit —
terra eius in picem ardentem nocte et die; non extinguetur in
sempiternum, ascendet fumus eius a generatione in generationem,
id est diuina iustitia, sicut torrens sulphuris
succendens eam. De hoc alibi idem ait: Et conuertentur torrentes
eius in picem, et humus eius in sulphur. In iis quidem partim
fomenta ignis apparent, partim grauitas foetoris. Et erit — inquit —
terra eius in picem ardentem nocte et die; non extinguetur in
sempiternum, ascendet fumus eius a generatione in generationem,
desolabitur in secula
uita est, concupiscas et enitaris. Quod
si in ista etiam terra quędam et uisu iocunda et usu grata esse non negamus,
quanto in illa, quę supra est, omnia tum iocundiora, tum gratiora existere
dixerimus? Laudantur multis in partibus florentes campi, foecundi colles,
amoenę *corr. ex amoeni ualles, montes argenti, auri
gemmarumque feraces, piscosa maria, molliter labentia flumina, perspicui
fontes, dulces aquarum scatebrę,
Hęc terra, quę germinauit mundi
Saluatorem. Hęc porta clausa, per quam non apertam Dominus, Deus Israhel,
ingressus est. Huius uirtus, huius gloria talis est in cęlo, ut ordinatę
castrorum aciei comparatur. Quod sane partim ad ipsam, partim ad comitatum
ipsius apte accomodateque referre possumus. Ad ipsam, quia nihil post
Christum ita compositum est, ita ordinatum, ita omni fortitudine, omni
bonitate, omni gratia plenum; ad comitatum, quia
quę germinauit mundi
Saluatorem. Hęc porta clausa, per quam non apertam Dominus, Deus Israhel,
ingressus est. Huius uirtus, huius gloria talis est in cęlo, ut ordinatę
castrorum aciei comparatur. Quod sane partim ad ipsam, partim ad comitatum
ipsius apte accomodateque referre possumus. Ad ipsam, quia nihil post
Christum ita compositum est, ita ordinatum, ita omni fortitudine, omni
bonitate, omni gratia plenum; ad comitatum, quia uirgines Virgini
aut ficta nec sub
aliena specie, sed in propria forma proprioque decore conspicui pręsentesque
apparent et ab omnibus illa honoratur, hic colitur et adoratur! O, plenum
perpetui gaudii spectaculum et nullius unquam aduersi particeps felicitas!
Procul est a te omnis solicitudo, omnis metus, omne periculum, procul omnis
labor, omnis dolor, omne tedium. Nullus tibi proximat morbus, nullus te
infestat ęgritudo, nullus inquietat hostis, nulla
leuius sed enim, quamquam grauis imminet horror:
tam dulcis societas? unde tam suave contubernium? accedite et si audire lubet huiusce rei causam me vobis hodie aperiente accipite. Locum et pars quod sint quove pacto sese respiciant cum multarum rerum periculo tum ipso loquendi modo didicistis. Novi vos non negaturos sed concessuros apertissime parti unicuique tum melius esse quum suo toti iuncta fuerit illudque constituerit; naturalia nempe munera quum adsunt et habentur oblectant, quum vero absunt maerore afficiunt. Nihil autem parti, praesertim ei quam phisicam appellamus, quam alteram perficere vel ab altera perfici parte antiquius
multarum rerum periculo tum ipso loquendi modo didicistis. Novi vos non negaturos sed concessuros apertissime parti unicuique tum melius esse quum suo toti iuncta fuerit illudque constituerit; naturalia nempe munera quum adsunt et habentur oblectant, quum vero absunt maerore afficiunt. Nihil autem parti, praesertim ei quam phisicam appellamus, quam alteram perficere vel ab altera perfici parte antiquius est: expetit forma natura ipsa duce non minus iungi materiei quam materies formae; et si enim illa det (ut aiunt) esse, materia vero suscipiat, non tamen minus expetit forma tribuere quam
nostros non esse his in corporibus veluti nautas in naviculis ut plerique Platonicorum existimavere; nam ipsos esse quodam eudemonas aut Lares vel laruas .n. lemures aut genios; neque esse angelos illos (ut nonnulli finxere) qui in grandi illo Michaelis cum dracone conflictu neutri parti
adhaeserint, sed quasi indifferentes perstiterint, eamque ob rem in haec corpora detrusos quo utram partem sequi decreverint examinarentur et ita vel cum malis poenas luerent vel cum bonis perfruerentur aeternis; opinio delira certe atque
Georgius Benignus Saluiatus de angelica natura pręclarum opus cum nuper ad me misisset, adeo sum lectione ea delectatus propter multarum magnarumque rerum utilitatem ut sine ulla mora imprimendum curauerim. Vt quemadmodum ipse me, Sic ego multos alios studiosos uiros facerem tam boni particeps. Quibus autem magis hęc impressio dicari debuit angelicorum uoluminum, quam uobis nobilissimis patritiis. Qui auctorem eorum uobiscum habetis, et eum, ut decet, obseruatis et colitis? Quem ego cum pręcoeptorem meum pro patre amem: a uobisque tanquam parentem amari intelligam: necesse
totoque Illirico a Turcis occupato, puer admodum e manibus seuissimorum hostium ereptus satis tenera ętate ad Italiam delatus sum, in qua et sapientię studio ut plurimum incubui (nam et Parisii et in extrema Britannia quam Angliam uocant theologię uacaui). Inde post tres fere et triginta annos partim inimicorum acerbitate, partim cognatorum amore quom ignotam patriam repetiissem et extraneus essem fratribus meis, et filiis matris meę peregrinus: Vos me singulari amore estis prosecuti, Vos hospicio suscepistis
puer admodum e manibus seuissimorum hostium ereptus satis tenera ętate ad Italiam delatus sum, in qua et sapientię studio ut plurimum incubui (nam et Parisii et in extrema Britannia quam Angliam uocant theologię uacaui). Inde post tres fere et triginta annos partim inimicorum acerbitate, partim cognatorum amore quom ignotam patriam repetiissem et extraneus essem fratribus meis, et filiis matris meę peregrinus: Vos me singulari amore estis prosecuti, Vos hospicio suscepistis
uos agnouistis,
gaudio suscipimus, et cum
reliquis ad illud applicamus, non perinde, quia nomen nostrum quod nihil est,
quam quod Christus laudibus et testimonio tuo celebretur, quibus me famulantem
sibi Christus Dominus et in agro suo laborantem fieri Participem dignatus est.
nomen et a virtute
hora nemo scit, neque angeli in cęlo, neque Filius, nisi Pater. Non quia
Filius quicquam minus sciat Patre, cum Pater et Filius unum sint, sed Pater scit, quia Filio
communicat, et Filius nescit, quia nemini reuelat. Signa tamen pręcessura iudicium
commemorantur in Euangelio, quę partim euenisse credimus, partim euentura expectamus. Bella
sęuiunt, pestilentię grassantur, fames pręmunt. Sed nondum illa reliqua apparent, quę in sole
et luna et stellis futura prędicantur. Nobis interim expedit non plus sapere quam oportet
sapere. Arcanum Dei, quod latet,
in cęlo, neque Filius, nisi Pater. Non quia
Filius quicquam minus sciat Patre, cum Pater et Filius unum sint, sed Pater scit, quia Filio
communicat, et Filius nescit, quia nemini reuelat. Signa tamen pręcessura iudicium
commemorantur in Euangelio, quę partim euenisse credimus, partim euentura expectamus. Bella
sęuiunt, pestilentię grassantur, fames pręmunt. Sed nondum illa reliqua apparent, quę in sole
et luna et stellis futura prędicantur. Nobis interim expedit non plus sapere quam oportet
sapere. Arcanum Dei, quod latet, latere sinamus. Iudicium
castra cruore
India cunque suo Meroe circumflua Nilo.
ut illa in lucem ueniant, exegisti, ut hęc etiam commentaria, quorum de imitatione Christi
titulus est, ad Te mitterem. Tu, si dignum opus publica impressione iudicaueris (plurimi enim
facio iudicium Tuum), cura, ut imprimatur! Mercedem siquam a Domino pro labore mereor, Tecum
partibor. Ius fasque enim est, ut, sicut, qui bene beateque uiuendi disciplinam conscribunt,
pręmii aliquid a Deo expectant, ita idem et illi sibi sperent, qui eam publicandam curant.
Ista, quę nunc mitto archetypa nostra, postquam impręssorum typis exscripta fuerint, nobis
periit, ab iis qui pro libertate stabant. (
Cf. CIL VI 1033
Apud Capitolium
POPVLI RO. PRO-
diem Romanis imperator
fuit et in honorem Pertinacis, quem
Iulianus occiderat, Pertinacem se cognominari iussit.
Euseb. Chron. A. D. 196 [= 195]
Parthos et Adiabennos superauit Arabesque interiores ita
cecidit ut regionem eorum Romanam prouinciam fecerit, ob quę Parthicus, Arabicus et
Adiabenicus cognominatus est.
Euseb. Chron., A. D.
Pertinacem se cognominari iussit.
Euseb. Chron. A. D. 196 [= 195]
Parthos et Adiabennos superauit Arabesque interiores ita
cecidit ut regionem eorum Romanam prouinciam fecerit, ob quę Parthicus, Arabicus et
Adiabenicus cognominatus est.
Euseb. Chron., A. D. 201-202 [= 200], ubi
Seuerus Parthos pro Parthos
Moritur Eburaci in
ita
cecidit ut regionem eorum Romanam prouinciam fecerit, ob quę Parthicus, Arabicus et
Adiabenicus cognominatus est.
Euseb. Chron., A. D. 201-202 [= 200], ubi
Seuerus Parthos pro Parthos
Moritur Eburaci in Britannia.
Euseb. Chron., A. D. 213 [= 212], ubi
Seuerus moritur pro Moritur
ut regionem eorum Romanam prouinciam fecerit, ob quę Parthicus, Arabicus et
Adiabenicus cognominatus est.
Euseb. Chron., A. D. 201-202 [= 200], ubi
Seuerus Parthos pro Parthos
Moritur Eburaci in Britannia.
Euseb. Chron., A. D. 213 [= 212], ubi
Seuerus moritur pro Moritur
Regnauit annos
tertio imperii sui anno defunctam consecrari passus est.
Cf. SHA, Ant. Pius 6,7
Senatus igitur, cum ipsi quoque consecrato arcus uel statuę
honorem statuisset, dignam iudicauit quę glorię principi exhibitę particeps fieret.
Magna profecto optimi uiri felicitas mulierem habere thori pariter uirtutisque
consortem. Fuit et alia Faustina, huius Faustinę filia, quam multa libidinis respersit
infamia.
Cf. SHA, M. Ant.
septunx septem uncię, bes octo, dodrans nouem, dextans decem, deunx undecim, as
duodecim, id est tota summa.
Hoc ut plenius eqs.: cf. Per. 1,280; cf. F ont.
Dodrantem ergo, hoc est ex duodecim partibus bonorum nouem,
Lucio Celso quas ante legauerat, nunc adimit. Lege autem Falcidia, a Falcidio lata,
cauetur ne plus dodrante legare liceret, propterea quod multi hęreditatem adire
recusabant.
Cf.
Tribuni militum eqs.: cf. Pomp.
Laet. ' De tribunis militum', f. [Aiii v]
Tribuni a tribu dicti, tribus autem appellata ex eo quod
populus in partes tris erat distributus, in singulis uero partibus fuere tribus decem.
Porro in hoc epitaphio de tribunicia potestate militari intelligendum puto.
(Tiberius) Tiberius enim magis in militia foris uersatus est quam in
republica domi. Fuit autem Augusti filius
neque esset in ciuitate qui ius reddere posset, creatus est
prętor urbanus, qui in urbe ius redderet. Postea creatus est prętor peregrinus, qui
peregrinis ius diceret. Postremo prętores creati sunt numero captarum
prouinciarum, qui partim urbanis rebus, partim prouincialibus pręessent. Ab honore qui
pręturę debebatur ius honorarium appellarunt prętorum edicta.
Post tribunos plebis eqs.: cf.
Pomp. Laet. ' De praetoribus et X
in ciuitate qui ius reddere posset, creatus est
prętor urbanus, qui in urbe ius redderet. Postea creatus est prętor peregrinus, qui
peregrinis ius diceret. Postremo prętores creati sunt numero captarum
prouinciarum, qui partim urbanis rebus, partim prouincialibus pręessent. Ab honore qui
pręturę debebatur ius honorarium appellarunt prętorum edicta.
Post tribunos plebis eqs.: cf.
Pomp. Laet. ' De praetoribus et X uiris et curatoribus
suo conantur
opprimere dominatu.
77.3. (
Ambasciatori, Ungheria, Busta 3. Published: Kujáni Gábor, Brodarics István levelezése, Történelmi Tár, 1908, 259–260. In Hungarian: V. Kovács Sándor (ed.), Magyar humanisták levelei XV–XVI. század, Budapest, 1971, 555–556. Brodarics gives a detailed account to Lardi of events and participants at the coronation of Louis II.
Haec volui Vestrae Reverendissimae Dominationi perscribere, ut, quando praesens haec spectare non potuit, habeat, unde singula cognoscat, in quo si vel prolixior vel incultior, quam decuisset, fui, det mihi veniam et prolixitatem quidem loquacitati, inelegantiam vero et characterum sordes partim inscitiae, partim occupationibus ascribat. Institueram ego tum ob celebritatem tantae rei, tum etiam ex commissione domini mei Quinqueecclesiensis 14 orationem facere, sed ob infirmitatem regis et etiam quandam aliam ob causam, quae litteris non est committenda, oratio locum non
Vestrae Reverendissimae Dominationi perscribere, ut, quando praesens haec spectare non potuit, habeat, unde singula cognoscat, in quo si vel prolixior vel incultior, quam decuisset, fui, det mihi veniam et prolixitatem quidem loquacitati, inelegantiam vero et characterum sordes partim inscitiae, partim occupationibus ascribat. Institueram ego tum ob celebritatem tantae rei, tum etiam ex commissione domini mei Quinqueecclesiensis 14 orationem facere, sed ob infirmitatem regis et etiam quandam aliam ob causam, quae litteris non est committenda, oratio locum non habuit.
Published: Kujáni Gábor, Brodarics István levelezése, Történelmi Tár, 1908, 260–261. In Hungarian: V. Kovács Sándor (ed.), Magyar humanisták levelei XV–XVI. század, Budapest, 1971, 557–558. Brodarics gives a detailed account of the child King’s marching in to Buda and participants of the procession to Taddeo dei Lardi three days after the coronation of Louis II.
left Buda in the end of February, because Iván Borsa mentions in a Hungarica report that he saw in the Siena State Archives a letter of recommendation by Louis II to Cardinal Raffaello Petrucci on behalf of Brodarics, and this was dated 18 February 1522 (compare: Archivio di Stato di Siena, Particolari, Famiglie Senesi nr. 146). It is known from Mario Sanuto’s diary that he was in Venice on 26 April because that’s when he spoke in front of the council of the Signoria about the aid to Hungary. He got an answer on 2 May, and Sanuto says he continued his trip to Rome on 3 May.
However, Hadrian VI did not wait for Sigismund’s recommendation but appointed Johann Albrecht, brother of Albrecht von Brandenburg, Grand Master of the Teutonic Order which had a hostile relationship with Poland. (Compare: AT VI. 154–155.) The Polish ruler protested angrily. Since neither party would budge, a one-year-long diplomatic struggle began. Brodarics played an important part of its settlement. More on this: Kasza Péter, Egy magyar diplomata lengyel szolgálatban. Újabb források Brodarics István rmai követi működéséhez., Irodalomtörténeti Közlemények, 2009,
afficeris, consulas et adsis, ut tandem haec tragoedia finem capiat, ne quid deterius hinc emanet. Quam operam tibi uberrima gratia nostra referemus.
18 Louis II to István Brodarics Buda, 1 June 1523
Manuscript used: MOL DF 2760781 Partially published: Veress Endre (ed.), Akták és levelek Erdély- és Magyarország Moldvával és Havasalfölddel való viszonyához, Budapest, 1914, 125. 2 1. He has learnt that a papal envoy arrives in Hungary with an aid of fifty thousand gold coins. This is needed badly for hiring
nostrarum statum cognoscas, vayvoda Radwl, quem nos anno superiore Valachiae Transalpinae praefeceramus 6 Turcis provinciam summa vi nuper occupantibus et novum vayvodam 7 cum vexillo imperatoris inducentibus rursum cedere et in Transsilvaniam cum optimis quibusque et nostrarum partium viris confugere est coactus. Cum igitur haec provincia in hostium sit potestate, cogita, quantum Transsilvaniae ac Severino aut ne quid de partibus loquamur, quantum universo regno nostro impendeat periculi. Adiungere enim hostes sibi poterunt Valachiae utriusque populos et, si libitum
occupantibus et novum vayvodam 7 cum vexillo imperatoris inducentibus rursum cedere et in Transsilvaniam cum optimis quibusque et nostrarum partium viris confugere est coactus. Cum igitur haec provincia in hostium sit potestate, cogita, quantum Transsilvaniae ac Severino aut ne quid de partibus loquamur, quantum universo regno nostro impendeat periculi. Adiungere enim hostes sibi poterunt Valachiae utriusque populos et, si libitum fuerit, ipsos etiam Tartaros in belli ac praedae societatem allicere. Quibus etiam si resistere possimus, quomodo resistamus eodem tempore Turcarum
Adiungere enim hostes sibi poterunt Valachiae utriusque populos et, si libitum fuerit, ipsos etiam Tartaros in belli ac praedae societatem allicere. Quibus etiam si resistere possimus, quomodo resistamus eodem tempore Turcarum caesari, quem constans fama est intra hos dies paucos regnum nostrum a partibus illis inferioribus cum omnibus suis et terrestribus et navalibus copiis invasurum. Habet iam ad vada Danubii non procul a Zenderonia 8 validissimum et paratissimum cum ducibus peritissimis exercitum, navium ac tormentorum bellicorum maximum numerum. Et, ut opinio est, quamprimum
Maiestati servire potero et illa servitiis meis uti dignabitur. Quod ut facere velit, meque inter suos postremos servulos numerare, eidem humillime supplico. [2.] Nova hinc nescio, quae Vestrae Maiestati scribam. De pace sive induciis inter principes Christianos adhuc superest aliqua particula spei. His diebus venit novus orator a serenissimo rege Angliae, episcopus Bathonensis, 2 vir insignis et non parvae auctoritatis. Quid de pace attulerit – eius enim rei gratia venisse dicitur – nondum satis intelligere potui. Dicuntur et oratores Christianissimi regis
et reverendissimos dominos cardinales multum turbaverit, tamen in rei veritate, Serenissime Princeps, ego nihil potuissem audire, quod me inter tot metus magis recreare potuisset et quod existimassem ad praesentem rerum nostrarum statum esse magis accomodatum. Video principes Christianos partim inter se digladiari, partim otio domestico torpere et nihil penitus de re Christiana pensi habere. In Sede autem Apostolica, vel quod sit mala Leonis pontificis 4 administratione, quod multi queruntur, penitus exhausta, vel quod in excusationem suam hoc utatur praetextu, parvam
dominos cardinales multum turbaverit, tamen in rei veritate, Serenissime Princeps, ego nihil potuissem audire, quod me inter tot metus magis recreare potuisset et quod existimassem ad praesentem rerum nostrarum statum esse magis accomodatum. Video principes Christianos partim inter se digladiari, partim otio domestico torpere et nihil penitus de re Christiana pensi habere. In Sede autem Apostolica, vel quod sit mala Leonis pontificis 4 administratione, quod multi queruntur, penitus exhausta, vel quod in excusationem suam hoc utatur praetextu, parvam admodum spem nobis esse
of Volterra, was arrested on 27 April 1523 for encouraging the French King to occupy Sicily. Soderini was locked up in the Saint Angel Castle and a legal procedure started. Only the death of Hadrian VI brought it to an end. He was released after 14 September 1523, what’s more, he was allowed to participate in the conclave. More on his life: K. J. P. Lowe, Church and Politics in Renaissance Italy. The Life and Career of Cardinal Francesco Sodarini (1453–1524), Cambridge, 1993. (Cambridge Studies in Italian History and Culture) 4 Pope Leo X (1513–1521) 5 glorians maria montisque
propensissimos. Sed et illud video, Princeps Sapientissime, parum in hoc spei esse ponendum. Quid ita? Quia Christianissimum regem ita durum atque obstinatum video in recuperando ac nostros in retinendo vel non cedendo ducatu Mediolani, ut facilius utraque pars quidvis subiret, quam in hoc alteri parti cederet. Quid igitur spei de pace in tanta animorum obfirmatione? Aliae igitur, Clementissime Princeps, salutis viae Vestris Maiestatibus quaerendae sunt. Sed parcat Vestra Maiestas, humillime supplico, minimo servorum suorum ad se de huiusmodi rebus scribenti.
Brodarics
Francesco Marsupino
ut Hannibal Cyprius 12 legationem suam exsequatur. Proderit enim fortasse nunc vel inposterum, si ille princeps de nostra voluntate fuerit factus certior. Poterit insuper omnia ad nos ex illis partibus explorata reportare, quod magno usui nobis ac toti Christianitati est futurum. [9.] Agas Sanctissimo Domino Nostro gratias, quod dominum Scardonensem 13 cum pecuniis, pulvere et commeatu ad succurrendum arci Clissiensi miserit, 14 supplicabisque eius Sanctitati,
suas vires contra Hungariam Turca convertat. Adhibet Sua Sanctitas cum sua sponte, tum meo etiam hortatu ea remedia, quae potest: sollicitat pacem inter principes. Misit super his novis recentibus litteras ad omnes principes exhortans eos, ut velint in commune consulere et regno Hungariae vel ei parti Christianitatis, si qua laborare coeperit, opem ferre. Credo eum de hoc et ad Vestram Maiestatem scripturum. [2.] Ex Lombardia habemus nova, quae et pontifex et omnes alii pro certissimis affirmant: Gallos ex Italia iam discedere et in discessu huiusmodi per nostros unam partem eorum
Filza 157., fol. 184r. 1 Albrecht von Brandenburg, Grand Master of the Teutonic Order, made an oath of allegiance to Polish King Sigismund, and got the land he already had as feud.
mea sincerissima ostendere conabor Vestram Maiestatem, quod in me conferet, in gratum ac fidelissimum servitorem collaturam, et quicquid mihi accessionis contigerit, id soli Vestrae Maiestati libens debebo. 3 [3.] Verum ut ad ea redeam, de quibus Vestra Maiestas scribit, ea partim sunt expedita, sicut mihi dominus Joannes Rudniczki rettulit, partim cras, unacum reverendissimo domino cardinale Sanctorum Quattuor, 4 sicut Vestra Maiestas iubet (de praelatorum huc missione loquor) Sanctissimo Domino Nostro referentur. De cuius voluntate faciam Vestram
me conferet, in gratum ac fidelissimum servitorem collaturam, et quicquid mihi accessionis contigerit, id soli Vestrae Maiestati libens debebo. 3 [3.] Verum ut ad ea redeam, de quibus Vestra Maiestas scribit, ea partim sunt expedita, sicut mihi dominus Joannes Rudniczki rettulit, partim cras, unacum reverendissimo domino cardinale Sanctorum Quattuor, 4 sicut Vestra Maiestas iubet (de praelatorum huc missione loquor) Sanctissimo Domino Nostro referentur. De cuius voluntate faciam Vestram Maiestatem ilico certiorem. [4.] Pontifex in facto pacis inter caesarem
inexplebiles sub tegmine alarum Vestrarum Maiestatum Sacratissimarum requiescunt. Sed de his satis, praesertim cum non sit sine periculo scribere veritatem. [7.] De tumultu Germanico 12 mira scribuntur, sed illa scio Vestrae Maiestati quam nobis esse notiora. Affirmatur ex omnibus partibus Turcam pro hoc anno nos magna vi non agressurum. Sed hoc etiam, si verum esset, parum consolationis nobis praebere deberet, nisi quod per has moras exitium nostrum longius proferri ac prorogari videtur. [8.] De rebus Barensis 13 scio Vestram Maiestatem a suis fieri
[8.] De rebus Barensis 13 scio Vestram Maiestatem a suis fieri certiorem. Si mihi ad caesarem eundum fuerit, et si quid me ibi Vestra Maiestas sibi in hoc servire voluerit,
Krzycki, Bishop of Przemiśl. Brodarics uses cipher in several letters, which is only partially deciphered so far. 18 Brodarics visited the French King imprisoned by Charles V after the battle of Pavia (24 February 1525) in the town of Pizzighettone. Unfortunately, he misjudged Francis’ “noble heart”: he would recall this encounter in his report on the Battle of Mohács
Datae Romae XX Mai. Redditae Parmae 25 eiusdem.
483. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 119 | Paragraph | Section] We do not have the slip of paper with the cipher, only the deciphered text can be read. At the same time, the legate mentioned is definitely Brodarics, since the reference is to the younger cousin of Sigismund, Louis II, and his envoy was Brodarics. The fact that this slip of paper belongs to this particular letter follows from subsequent manuscripts (BK 213 fol. 539; BJ 6549 fol. 572). Another manuscript: BCzart TN 37. fol. 869. 48 Bona Sforza 1 to István Brodarics Cracow, 5 July 1525
484. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 122 | Paragraph | Section] of Esztergom László Szalkai. 13 Brodarics had a letter of recommendation from the Pope addressed to Szalkai. Compare: Theiner Augustin, Vetera monumenta Hungariam... 651–652. 14 István Werbőczy (around 1458–1541), scholar of law, leading figure of the party of lesser noblemen. He was elected Palatine on 6 July 1525 replaced István Báthori. He was in office until April 1526. More on his life: Fraknói Vilmos, Werbőczi István életrajza, Budapest, 1899. 15 János Szapolyai, Transylvanian Voivod. 16 On this see Burgio’s
485. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 6 | Paragraph | SubSect | Section] in te uno individuo esse clausa et contenta. Quae quidem non humanitus, sed certe divinitus adeptus es. Haec enim sunt, quae te gratum omnibus reddunt. Haec sunt causa, quare te turba sophorum Patavina (utilitati propriae consulendo) in lectorem elegerit, ut tuarum speculationum eam participem facias et ad felicitatem speculativam dirigas. Tibi certe sunt omnes virtutes morales; tibi habitus practici et speculativi; tibi mens sana in corpore sano cum bona fortuna; tibi omnis felicitas politica atque speculativa; tibi sermo gratus, amoenus et iocundus. Tu vel paucis omnes
486. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 26 | Paragraph | Section] maximoque gratias agamus, sicut suae gloriae celsitudo expostulat. Qui talem mihi gratiam concessit, ut amicis ex vobis, doctores celeberrimi et scholares non minus studiosissimi quam acutissimi, pro parte satisfacere valeam, qui me rogastis, ut nostrarum speculationum in mathematicis vos participes esse velim. Cum omne bonum inquantum bonum sit communicabile, quamvis animo proposueram soli incumbere speculationi mihique uni satisfacere, tamen precibus vestris victus hanc provinciam legendi libenti animo suscepi, in qua
487. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 26 | Paragraph | Section] et necessaria ad perfectam cognitionem huius scientiae adducere. Ad quidditates rerum descendere et ad sermones per se, qui sunt apti solvere omnes quaestiones contingentes in hac scientia. Dico viam brevem, praeterquam in isto principio, in quo convenit, ut sermo noster dilatetur circa octo particulas universales reducibiles ad quatuor genera causarum tactas ab Averroe in prooemio De physico auditu. Utiles tamen erunt et necessariae, quando bene applicabuntur ad istam scientiam. Quibus bene declaratis declaratae erunt causae
488. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] suis contineatur bene intellectis et bene applicatis ad ipsas res. Efficiens vero rei subiectae arti non datur in tota mathematica, ex quo neque datur demonstratio in genere causae efficientis, sicut neque in genere causae materialis. Quia cum in eis non sit aliquod agens universale neque particulare, neque materia ex qua, sicut datur in naturalibus, puta corpora caelestia et haec individua materia prima et materia proxima, sequitur etiam necessario, quod non sit demonstratio in genere causae finalis; cum omne agens agat propter finem secundo Physicorum. Sed ubi non est materia
489. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] duae species acutorum et obliquorum sint infinitae, patet, quia inter quaelibet duo puncta infinitas lineas ducere possumus. Quae lineae si interceptae fuerint intra angulum rectum, erunt illi omnes acuti et angulus rectus eos mensurabit, quia ad illos se habebit ut multiplex vel ut particularis super partiens, multiplex super particularis vel ut multiplex superpartiens. Si vero lineae infinitae fuerint ductae inter duo puncta addentia angulo recto, cadentes tamen super datam rectam lineam et in eodem puncto, dico, quod et hos angulus
490. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et obliquorum sint infinitae, patet, quia inter quaelibet duo puncta infinitas lineas ducere possumus. Quae lineae si interceptae fuerint intra angulum rectum, erunt illi omnes acuti et angulus rectus eos mensurabit, quia ad illos se habebit ut multiplex vel ut particularis super partiens, multiplex super particularis vel ut multiplex superpartiens. Si vero lineae infinitae fuerint ductae inter duo puncta addentia angulo recto, cadentes tamen super datam rectam lineam et in eodem puncto, dico, quod et hos angulus rectus mensurabit,
491. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] patet, quia inter quaelibet duo puncta infinitas lineas ducere possumus. Quae lineae si interceptae fuerint intra angulum rectum, erunt illi omnes acuti et angulus rectus eos mensurabit, quia ad illos se habebit ut multiplex vel ut particularis super partiens, multiplex super particularis vel ut multiplex superpartiens. Si vero lineae infinitae fuerint ductae inter duo puncta addentia angulo recto, cadentes tamen super datam rectam lineam et in eodem puncto, dico, quod et hos angulus rectus mensurabit, non tamen erit multiplex,
492. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ductae inter duo puncta addentia angulo recto, cadentes tamen super datam rectam lineam et in eodem puncto, dico, quod et hos angulus rectus mensurabit, non tamen erit multiplex, sed se habebit secundum omnes differentias proportionum sub super particularium vel sub super partientium, quia angulus obtusus semper continet totum angulum rectum et aliquam vel aliquas eius partes. In aliis etiam mensuris est posita mensura ab Euclide in locis propriis: ut de ipsa capacitate ab xi. libro Elementorum infra. In pondere etiam, quae
493. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] addentia angulo recto, cadentes tamen super datam rectam lineam et in eodem puncto, dico, quod et hos angulus rectus mensurabit, non tamen erit multiplex, sed se habebit secundum omnes differentias proportionum sub super particularium vel sub super partientium, quia angulus obtusus semper continet totum angulum rectum et aliquam vel aliquas eius partes. In aliis etiam mensuris est posita mensura ab Euclide in locis propriis: ut de ipsa capacitate ab xi. libro Elementorum infra. In pondere etiam, quae est puta uncia, semiuncia,
494. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] , ut infra in primo theoremate primi Elementorum Euclidis dicemus. Ad reales etiam scientias et speculativas erimus dispositi, quia sunt mediae inter divinam cognitionem et naturalem duplici mediatione. Prima, quia participat utraque cognitione secundum unam differentiam in modo scilicet abstrahendi et considerandi, quia secundum esse est in materia et secundum diffinitionem abstracta a materia. Secundo etiam modo mediat, quia divina simpliciter est de
495. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | Section] dicta sunt. Placuit enim mihi non servare ordinem divi Boethii qui ab arithmetica integritate ordinem sumpsit et non ab ipsa quantitate continua. Video enim quod quantitas continua multo maiorem ambitum, latitudinem et potentiam habet quam ipsa arithmetica, quia est parens reliquarum partium mathematicae, ex consequenti aliarum scientiarum. Inquit enim arithmetica cunctis prior est non modo, quod hanc ille huius mundanae molis conditor Deus primam suae rationis habuit exemplar: hinc enim quatuor elementorum multitudo mutata est, hinc motus astrorum
496. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | Section] scilicet tertiam partem integralem, excrescet senarius, si vero quartam et ultimam partem illis addamus, illico procreabitur denarius numerus. Qui quidem est tota latitudo numeri actualis, quia reliqua latitudo erit potentialis scilicet per solam geminationem huius denarii et eius partium integralium. Per quam geminationem sumus in potentia excrescere numerum maiorem quocumque dato. Qui enim viginti dicit, his geminatum denarium dicit. Qui autem duo de viginti dicit, his decem et octo dicit, quod est pars integralis ipsius decem, et
497. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | Section] vel pro opinione ipsorum posset adduci et haec ratio, quod scilicet futura accidentia sunt necessaria, quamvis respectu nostrae ignorantiae causarum, quae sunt ipsae stellae, effectus dicimus esse fortuitos. Quia (dicunt) si causae essent nobis notae ipsorum particularium, sicut sunt notae ipsorum universalium, utique et effectus particulares essent noti, sicut sunt et universales. Quia particularia ex civitate extirpandum est. Sed (inquit) quaero, a quo habent illam malitiam? Certum est, quod a stellis. Ita et malus homo malitiam, quam habet, est
498. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | Section] et haec ratio, quod scilicet futura accidentia sunt necessaria, quamvis respectu nostrae ignorantiae causarum, quae sunt ipsae stellae, effectus dicimus esse fortuitos. Quia (dicunt) si causae essent nobis notae ipsorum particularium, sicut sunt notae ipsorum universalium, utique et effectus particulares essent noti, sicut sunt et universales. Quia particularia ex civitate extirpandum est. Sed (inquit) quaero, a quo habent illam malitiam? Certum est, quod a stellis. Ita et malus homo malitiam, quam habet, est a stellis, acquisitam hora suae nativitatis. Volunt et secundo vel pro
499. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | Section] quamvis respectu nostrae ignorantiae causarum, quae sunt ipsae stellae, effectus dicimus esse fortuitos. Quia (dicunt) si causae essent nobis notae ipsorum particularium, sicut sunt notae ipsorum universalium, utique et effectus particulares essent noti, sicut sunt et universales. Quia particularia ex civitate extirpandum est. Sed (inquit) quaero, a quo habent illam malitiam? Certum est, quod a stellis. Ita et malus homo malitiam, quam habet, est a stellis, acquisitam hora suae nativitatis. Volunt et secundo vel pro opinione ipsorum posset
500. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | Section] vel pro opinione ipsorum posset adduci et haec ratio, quod scilicet futura accidentia sunt necessaria, quamvis respectu nostrae ignorantiae causarum, quae sunt ipsae stellae, effectus dicimus esse fortuitos. Quia (dicunt) si causae essent nobis notae ipsorum particularium, sicut sunt notae ipsorum universalium, utique et effectus particulares essent noti, sicut sunt et universales. Quia particularia cognoscunt solum hii, qui habent non solum cognitionem stellarum et aliarum scientiarum, verum etiam opus est, ut sint divino numine afflati. Scientes
501. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | Section] et haec ratio, quod scilicet futura accidentia sunt necessaria, quamvis respectu nostrae ignorantiae causarum, quae sunt ipsae stellae, effectus dicimus esse fortuitos. Quia (dicunt) si causae essent nobis notae ipsorum particularium, sicut sunt notae ipsorum universalium, utique et effectus particulares essent noti, sicut sunt et universales. Quia particularia cognoscunt solum hii, qui habent non solum cognitionem stellarum et aliarum scientiarum, verum etiam opus est, ut sint divino numine afflati. Scientes ex universalibus et particularia coniicere, in quibus non sensu duce,
502. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | Section] quamvis respectu nostrae ignorantiae causarum, quae sunt ipsae stellae, effectus dicimus esse fortuitos. Quia (dicunt) si causae essent nobis notae ipsorum particularium, sicut sunt notae ipsorum universalium, utique et effectus particulares essent noti, sicut sunt et universales. Quia particularia cognoscunt solum hii, qui habent non solum cognitionem stellarum et aliarum scientiarum, verum etiam opus est, ut sint divino numine afflati. Scientes ex universalibus et particularia coniicere, in quibus non sensu duce, sed vi intellectus et recta ratione intelligentiae non
503. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | Section] sunt notae ipsorum universalium, utique et effectus particulares essent noti, sicut sunt et universales. Quia particularia cognoscunt solum hii, qui habent non solum cognitionem stellarum et aliarum scientiarum, verum etiam opus est, ut sint divino numine afflati. Scientes ex universalibus et particularia coniicere, in quibus non sensu duce, sed vi intellectus et recta ratione intelligentiae non errantis, magis ad hanc quam ad illam partem inclinati, veritatem eligunt, ut subtilissime refert Ptolemaeus in Centiloquio. Sed quod magis est, volunt et tertio, quod quidem
504. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 72 | Paragraph | Section] nostro, quia, quamvis radix nostrae operationis sit ab intellectu et non a voluntate, tamen potest ad opposita per Philosophum ix. Metaphysicae textu commenti 3. Ad secundum argumentum, quamvis sit forte et quod veritatem videatur concludere, scilicet quod si causae omnes universales et particulares essent notae, et effectus essent noti, quia causa et effectus sunt simul natura. Non tamen videtur sequi, quod omnia sint sub necessitate, quo ad voluntatem (ut supra dictum est), quia non est cui voluntas subiaceat et ipsam necessitet, quamvis Philosophus in hac materia dicat
505. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 78 | Paragraph | SubSect | Section] infra, quia de corpore et capacitate magnitudinum. In secunda ibi petitiones sunt: 5 ponuntur petitiones et communes animi conceptiones. Quae apud logicos aequivalent ipsis dignitatibus et suppositionibus. Quae quidem dignitates et petitiones apud mathematicos in principio uniuscuiusque libri partialis apponi solent. Dico hae dignitates, quibus opus est in demonstrationibus ipsarum propositionum, contentaret in quolibet libro partiali. Sed quia prooemium Euclidis, quod habemus prae manibus, satis indocte et inepte est traductum, quod quidem elegantissime divus Boethius traduxit, ideo
506. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 78 | Paragraph | SubSect | Section] Quae apud logicos aequivalent ipsis dignitatibus et suppositionibus. Quae quidem dignitates et petitiones apud mathematicos in principio uniuscuiusque libri partialis apponi solent. Dico hae dignitates, quibus opus est in demonstrationibus ipsarum propositionum, contentaret in quolibet libro partiali. Sed quia prooemium Euclidis, quod habemus prae manibus, satis indocte et inepte est traductum, quod quidem elegantissime divus Boethius traduxit, ideo secundum illam traductionem illud exponemus. Quam traductionem dirigit ad Symmachum
507. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 90 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] an in illis sit determinata veritas: aperto ore fatetur Aristotelem errasse seclusa etiam fide catholica. Et quamvis omnis contradictor, cum est super veritatem, imprimis excusandus est, tamen ego nulla excusatione praehabita contra istos nominales, partim quia iniuste patribus et praeceptoribus nostris, Aristoteli scilicet Ptolemaeo et Euclidi inverecunde contradixere, solum ut a veritate naturali declinarent et per hoc ipsorum fatuitates manifestarent, et partim, quia habeo demonstrationes contra ipsos, quamvis colendissimus praeceptor
508. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 90 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] excusatione praehabita contra istos nominales, partim quia iniuste patribus et praeceptoribus nostris, Aristoteli scilicet Ptolemaeo et Euclidi inverecunde contradixere, solum ut a veritate naturali declinarent et per hoc ipsorum fatuitates manifestarent, et partim, quia habeo demonstrationes contra ipsos, quamvis colendissimus praeceptor meus Petrus de Mantua, qui velut fidus fulgentissimus, non solum omnes aetatis nostrae in philosophia transcendere videatur, verum etiam ipsi Aristoteli adaequari videtur, quia, quando vult Aristotelem, se ipsum
509. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 100 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] sextum Circulus est figura, in qua lineae a centro ad circumferentiam ductae sunt aequales. Ly figura est genus et ly centrum et circumferentia est differentia vel forma. Sed contra istam diffinitionem: unius rei est una forma intrinseca et totalis maxime ponendo formas partiales in mixto, ut Doctor subtilis et Avicenna contra divum Thomam. Sed centrum et circumferentia sunt duae formae (per hanc diffinitionem) unius rei: ergo mala diffinitio. Solutio: in mathematicis non sunt expectandae verae formae, sed magis termini, qui accipiuntur pro forma, ut sunt
510. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
inter duo extrema. Secundo, ipso situ.
Quam utramque mediationem Philosophus in capitulo
511. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] extra extremitates, id est quod sit in eadem linea recta cum duobus extremis. Et istam combinationem Aristoteles vocat figuram primam et perfectissimam. Secunda combinatio, vel medium variari potest, quando medium est positum supra extremitates: cum hoc etiam, quod tale medium magis participet maiori extremitate ita quod per has duas conditiones differt a prima figura et a tertia. Quae talis est scilicet quando medium est positum infra extremitates, magis tamen participans minori extremitate, quam maiori, scilicet opposito modo, quod in secunda figura medio
512. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] variari potest, quando medium est positum supra extremitates: cum hoc etiam, quod tale medium magis participet maiori extremitate ita quod per has duas conditiones differt a prima figura et a tertia. Quae talis est scilicet quando medium est positum infra extremitates, magis tamen participans minori extremitate, quam maiori, scilicet opposito modo, quod in secunda figura medio accidit. Unde triplicem huiuscemodi combinationem sive medii variationem Philosophus tres figuras syllogizandi constituit, quamvis Avicenna quartam combinationem addere voluerit. Contra
513. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] est homo. Modo probatur quod hoc dari non potest: et primo per regulam antepraedicamentalem, scilicet quando alterum de altero praedicatur – ubi enim prima est Barbara. Haec est Barbara, scilicet quicquid praedicatur et caetera. Sed in conclusione homo praedicatur de substantia particulariter. Ergo quicquid praedicatur de homine, praedicatur de substantia. Sed animal praedicatur de homine, in maiori (ut patet), ergo animal praedicatur de substantia per regulam. Tunc ultra, animal praedicatur de substantia: ergo quicquid praedicatur de animali, praedicatur de
514. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] significat vitam, aliae duae figurae sunt sine alpha, id est sine vita. Ideo imperfectae quarum necessitas, id est perfectio et vita, non apparet, nisi prius ad primam reducantur. Per illud etiam, quando accepit tria elementa sibi contigua, significavit, quod in prima figura medium aequaliter participat utroque extremo, quia praedicatur et subiicitur ita, quod est medium situ et participatione. In secunda vero figura medium est foras vel supra extremitates, quia medium in secunda praedicatur tantum. Et per illud, quod dixit
515. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph | SubSect | Section] nisi prius ad primam reducantur. Per illud etiam, quando accepit tria elementa sibi contigua, significavit, quod in prima figura medium aequaliter participat utroque extremo, quia praedicatur et subiicitur ita, quod est medium situ et participatione. In secunda vero figura medium est foras vel supra extremitates, quia medium in secunda praedicatur tantum. Et per illud, quod dixit tale medium esse magis proximum maiori extremitati, significavit, quod tale medium habet naturam maioris extremitatis, quae semper praedicatur de
516. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] petiere, Deo deinceps seruiendo, cum ante seruissent diabolo. Vno igitur per gratiam beati Hieronymi requisito multi a perditione liberati salutem adepti sunt. Monachus quidam iuuenis in superioribus ęgypti partibus manens patre ęgrotante et filium suum uidere cupiente, perrexit astititque patri. Et cum eidem simul cum domesticis ministrando forte accidisset, ut sororis manum manu tangeret, diu inuiolata castitas
517. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] pro se deprecante impetrasset ut corpori redderetur. Itaque Sancti huius beneficio non tantum reuixit, sed etiam poenas euasit ęternas: uitam enim correxit, ac bene deinde finiuit. In superioribus ęgypti partibus Helię monacho in solitudine degenti ac sanctitatis fama omnibus noto beatique Hieronymi quondam familiarissimo, post orationem obdormienti uisum est uenisse se in regiam quandam amplitudinis eximię
518. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] apparens dixit, corpus suum humi, ubi primum sepultum fuerat, recubiturum, donec ab infidelibus Hierosolyma capta seruire coeperit; inde ad Italiam translatum Romę diu permansurum. Et hęc quidem Cyrillus partim uidisse se, partim audisse ad Augustinum scribens testatus est. Opera quae scripsit Nequid autem huic lucubratiunculę nostrę deesse
519. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] corpus suum humi, ubi primum sepultum fuerat, recubiturum, donec ab infidelibus Hierosolyma capta seruire coeperit; inde ad Italiam translatum Romę diu permansurum. Et hęc quidem Cyrillus partim uidisse se, partim audisse ad Augustinum scribens testatus est. Opera quae scripsit Nequid autem huic lucubratiunculę nostrę deesse uideatur, libet in fine
520. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] fuisse neminem. Sanctitatis uero uel meritorum comparationem facere non nostri iudicij est sed diuini. Nouit ille, qui solus omnium sanctorum certissima beatitudo est, quem magis et quem minus sui faciat participem. Ipsi laus et gloria in sempiternum. Amen. Summa: libri, tractatus, homilię, sermones, epistolę plus minus CCCCXL. In eos qui
521. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
Felix cepit Arabs validissima perdere regna,
522. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph | Section] lares exornat, Marte furente
523. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
524. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] militiai
525. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Et contracta suos terreret fronte maniplos.
526. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fauore est,
527. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] temnenda quidem. Lęti rediere suoque
528. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ex Agita genitus quartus post hos Adonias,
529. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
530. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
531. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tamen effigies fuerant non mollis amoris
532. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Dauidis pietas
533. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | Section] VIIII
digna uideri."
Dauid respondit
omnibus unam
ex illo, quo dixi, fonte bibendam
in extruendo opere impendisset, nequiuit collapsa reparare pecunia deficiente.
Tunc demum ad inopiam redactus, casso dolore grauiter animo angi coepit, quod in
fundamento ponendo parum prudenter egisset.
Talis est ille, qui ea, quae fidei christianae sunt, partim uera esse sibi persuadet, partim
dubitat. Interim licet uirtutum cumulandarum studio multum incumbat et in finem usque uitae in
eo perseueret seque plurimum profecisse existimet et iam ad capienda beatitudinis praemia
iturum confidat, postquam tamen uita ista defunctus ad
nequiuit collapsa reparare pecunia deficiente.
Tunc demum ad inopiam redactus, casso dolore grauiter animo angi coepit, quod in
fundamento ponendo parum prudenter egisset.
Talis est ille, qui ea, quae fidei christianae sunt, partim uera esse sibi persuadet, partim
dubitat. Interim licet uirtutum cumulandarum studio multum incumbat et in finem usque uitae in
eo perseueret seque plurimum profecisse existimet et iam ad capienda beatitudinis praemia
iturum confidat, postquam tamen uita ista defunctus ad alteram transmigrauerit,
reputabantur, dum
inutiliter laborare putarentur. At uero postquam algam illam miscendo euertendoque auri massam
inuenissent, apparuit non esse stultos, qui multo plus lucri fecerant in algae collectione
quam illi
laborare putarentur. At uero postquam algam illam miscendo euertendoque auri massam
inuenissent, apparuit non esse stultos, qui multo plus lucri fecerant in algae collectione
quam illi
solum esse ingratos sed etiam iniurios, dum neque, quae iubentur, facimus, neque, quae
prohibentur, cauemus? Et tamen ille pientissimus Dominus non continuo delinquentes punit, sed,
ut corrigantur, expectat. Si poenitentiam agimus, ueniam indulget et aeternae beatitudinis
efficit participes. Obstinatos autem caelesti haereditate indignos iustus iudex in infernum
deiicit cruciandos. Et cum hoc ita sit, quis tam sibiipsi infensus est, ut nunquam eum
deliquisse poeniteat nec iam, quantum potest, maturet per uitae emendationem uitare supplicia,
beatitudinem
adeptus tristis ac moerens in uia
resedit. Quem etiam latrones inuadentes despoliatum trucidarunt. Alter
uero, cuius iumento tantum oneris impositum erat, quantum ferre
poterat, ad nundinas in tempus occurrens plurimum lucri fecit laetusque
et incolumis domum rediit. Haec parabola partim parasitis
ganeonibusque partim uictu modico utentibus canitur, ut appareat,
quantum utrorumque sors inter se distet. Illi, qui esculentis
poculentisque, supra quam satis est, uentrem inferciunt, iumentum plus
aequo onerant. Proinde tardi ad bonum, proni ad malum identidem in
flagitia
in uia
resedit. Quem etiam latrones inuadentes despoliatum trucidarunt. Alter
uero, cuius iumento tantum oneris impositum erat, quantum ferre
poterat, ad nundinas in tempus occurrens plurimum lucri fecit laetusque
et incolumis domum rediit. Haec parabola partim parasitis
ganeonibusque partim uictu modico utentibus canitur, ut appareat,
quantum utrorumque sors inter se distet. Illi, qui esculentis
poculentisque, supra quam satis est, uentrem inferciunt, iumentum plus
aequo onerant. Proinde tardi ad bonum, proni ad malum identidem in
flagitia prolabendo beatitudinis aeternae
ad
unum perierunt cadaueraque eorum coruis pabulum fuere.
Illi autem pusilli et pomilionibus pares, cum ad certamen
progrederentur, facile uitatis ictibus acriter instabant. Itaque
proxime subeundo per subterraneos cuniculos urbem irrumpentes, ciuibus
partim caesis, partim in uincula coniectis, rerum potiti sunt, tanto
celsiorem adepti gloriam, quanto statura minores erant. Haec
parabola superbiam premit, humilitatem extollit. Ciuitas Gygantum
cadaueraque eorum coruis pabulum fuere.
Illi autem pusilli et pomilionibus pares, cum ad certamen
progrederentur, facile uitatis ictibus acriter instabant. Itaque
proxime subeundo per subterraneos cuniculos urbem irrumpentes, ciuibus
partim caesis, partim in uincula coniectis, rerum potiti sunt, tanto
celsiorem adepti gloriam, quanto statura minores erant. Haec
parabola superbiam premit, humilitatem extollit. Ciuitas Gygantum
DOCTORI CAVENDA Parabola
XLIII
Pastori mandauerat gregis dominus ad pascua laeta agere
oues herbisque optimis pastas ad caulam reducere diligenterque
custodire. Et ille, ut bene pastae essent, curauit quidem, sed aliis
earum lac, aliis lanam surripere non erubuit. Cunque dominus partim
emulsas, partim deglabratas esse uidisset, in pastorem iratus intantum
Parabola
XLIII
Pastori mandauerat gregis dominus ad pascua laeta agere
oues herbisque optimis pastas ad caulam reducere diligenterque
custodire. Et ille, ut bene pastae essent, curauit quidem, sed aliis
earum lac, aliis lanam surripere non erubuit. Cunque dominus partim
emulsas, partim deglabratas esse uidisset, in pastorem iratus intantum
et ignitam grandinem et
procellas psalmista indicat, dum ait: Pluet super peccatores
laqueos; ignis et sulphur, et spiritus procellarum, pars calicis
eorum. Porro, quod plurimi ad inferna descendant nec inde
exire possint quodque prae magnitudine cruciatus mortem optent et mori
nequeant, partim ab Esaia discimus, ubi ait: Congregabuntur
congregatione unius fascis in lacum et claudentur ibi in carcere,
partim a Ioanne in Apocalypsi dicente: Quaerent mortem,
et non inuenient eam; et desyderabunt mori, et fugiet mors ab
eis. Quod postremo ibi serpentes bestiaeque
procellarum, pars calicis
eorum. Porro, quod plurimi ad inferna descendant nec inde
exire possint quodque prae magnitudine cruciatus mortem optent et mori
nequeant, partim ab Esaia discimus, ubi ait: Congregabuntur
congregatione unius fascis in lacum et claudentur ibi in carcere,
partim a Ioanne in Apocalypsi dicente: Quaerent mortem,
et non inuenient eam; et desyderabunt mori, et fugiet mors ab
eis. Quod postremo ibi serpentes bestiaeque habitent, id est
infensi humano generi spiritus, Dominus in Euangelio de aeterno inferni
igne loquens omnibus manifestum fecit,
est,
candidiore omni cerusa colore Domino adiuuante depingemus. Paradisus
igitur amplissima amoenissimaque planicies est, caelo sublimior, sole
luculentior, astris nobilior, omnibus thesauris preciosior, omni
decore ornatior, omni rerum miraculo mirabilior, omnium plena bonorum
et nullius particeps mali. Hanc mente contemplatus Baruch propheta in
illam prorupit uocem: O Israhel, quam magna est domus Dei et
ingens locus possessionis eius! Magnus est, et non habet finem,
excelsus et immensus. Hanc ipsam sibi uehementer affectauit
rex Dauid, cum diceret: Domine, dilexi
plus uitii quam uirtutis extitisse apparuisset, capite
mulctaretur, cuius autem uitia uirtutibus uicta fuissent, coronam
honoris pro merito referret. Cum ergo duo id aetatis
homines in custodia publica, donec iudicis in se sententiam
acciperent, seruarentur non ignari multa se commisisse, ob quae partim
poenam, partim laudem mereri potuissent, suspensis inter spem metumque
animis uehementer afflictabantur. Timebant enim, ne
forte damnati amisso honore supplicium subire cogantur.
Adueniente igitur iudicii die trepidi exanimatique coram
sistuntur. Iudici uisum est alterum poena, alterum
uirtutis extitisse apparuisset, capite
mulctaretur, cuius autem uitia uirtutibus uicta fuissent, coronam
honoris pro merito referret. Cum ergo duo id aetatis
homines in custodia publica, donec iudicis in se sententiam
acciperent, seruarentur non ignari multa se commisisse, ob quae partim
poenam, partim laudem mereri potuissent, suspensis inter spem metumque
animis uehementer afflictabantur. Timebant enim, ne
forte damnati amisso honore supplicium subire cogantur.
Adueniente igitur iudicii die trepidi exanimatique coram
sistuntur. Iudici uisum est alterum poena, alterum
honore afficiendum
Magis tamen tuus erga me amor laborem hunc coegit me
subire; quid est enim quod illi non debeo?
implicari.
Quintus ab his in regnum uocatus, nomine Satimerus, abstinuit a fidelium Rex VIIII Satimerus infestatione atque in omnes ęquo pariter animo fuit. Eo regnante
in publicum prodibant qui diu latuerant quique antea metu conterriti partim a fide defecerant,
partim fugerant, pristina libertate usi ad sua quisque loca redibant. Erat ea tempestate
Thessalonicę uir quidam nomine Constantius, multa uitę sanctitate pręditus philosophięque
doctrinis apprime eruditus. Hic diuinitus inspiratus cum de Thessalonica
ab his in regnum uocatus, nomine Satimerus, abstinuit a fidelium Rex VIIII Satimerus infestatione atque in omnes ęquo pariter animo fuit. Eo regnante
in publicum prodibant qui diu latuerant quique antea metu conterriti partim a fide defecerant,
partim fugerant, pristina libertate usi ad sua quisque loca redibant. Erat ea tempestate
Thessalonicę uir quidam nomine Constantius, multa uitę sanctitate pręditus philosophięque
doctrinis apprime eruditus. Hic diuinitus inspiratus cum de Thessalonica Cassariam se
non inuento oppidum, quod solo ęquatum fuerat,
instaurari iussit. Cumque quattuor et uiginti regnasset annos, duos de se liberos reliquit:
alteri nomen erat Razbiuoius, alteri Bladimerus.
Hi post patris obitum XV rex regnum inter se partiti sunt,
arbitrio tamen Razbiuoi quia natu maior erat. Cęssit ergo Bladimero partem regni ultra montes
Danubium uersus, partemque Macedonię ad campos Argolidis uergentem. Ipse uero sibi accepit
littorale regnum omnemque citra montes tractum mari contiguum nauigationibusque
hominis careret qui
ab humanitate alienus erat.
Loco eius regnare coepit Cepimerus filius; qui potestatem nactus paternę cędis auctores
poena affectos uita spoliauit. XXI rex Eo regnante ferocissima
Germanorum gens a septentrionis partibus ueniens Istriam occupauit. Cumque Delmatię fines armis
lacessere coepisset, Cepimerus rex eis obuiam processit. Inito proelio uictoria potitur,
plurimos concidit, pauci fuga in tutum elapsi sunt. Posthac Germanorum princeps, ut odia in
amiciciam uerteret, Cepimeri filiam
peruenere; atque ita tandem infelix pater, ne una cum illis qui ipsum secuti fuerant
perditissimi filii manu trucidaretur, uix effugit. Cumque ibi per dies aliquot mansissent nec
se satis in tuto esse putarent, fato quodam Deique miseratione contigit ut nauis quędam de
Apulię partibus Delmatiam uersus iter habens pręternauigaret, quę clamoribus euocata scopulo
applicuit. Deinde regem cum toto comitatu suscipiens conuersa nauigatione transuexit in
Apuliam, ubi illi expositi terrestri itinere Romam contenderunt. Scopulus uero ille, qui
fugientes
qui
fugientes exceperat, regis nomen sortitus est, quem usque nunc Petram Radoslaui appellant.
Interim impius Seislauus fugato patre regnum possedit donec Deo ulciscente hostili manu (ut
monstrabimus) interemptus poenas daret. Per idem enim tempus erat in Pannonię partibus uir
quidam nomine Tecomilus, presbyteri filius, magister custosque armentorum principis Vdislaui
inter Pannones nobilissimi, cui inprimis charus fuit. Nam cum ipse Vdislauus mirum in modum
uenationibus deditus esset, semper in his exercendis Tecomili opera usus est. Nemo
nihil simile videtur injunctum fuisse sibi, cum idem Secretarius retulerit nobis Catholicum Regem laudare confederationem Caesaris cum Serenissimo Rege Anglie et hortari ut quanto citius communicato consilio rumpatur in Francia, ex quibus constat nullatenus fuisse sibi suasas indutias persertim particulares: ulterius indutie iste Oratori Urreae, quando eas per me intellexit, cum eas antea semper et negaret et improbaret, qui eundem Secretarium ad Catholicum Regem expediverat, adeo sunt vise importune et acerbe, quod potuit mihi respondere verbum nisi plenum indignationis et improbationis
ad Caesarem quod, audito obitu Julii, navigaverunt ex Francia in Italiam, ut juxta statuta Concilii Constansiensis et Basiliensis uniretur Electio * *Les Cardinaux qui adheroient au Concile de Pise avoient dessein de faire un Pape de leur parti, mais ils furent prevenus par ceux qui estoient a Rome. et Duplex Concilium reduceretur in unum bonum, seque venisse Pisas et ibidem impeditos fuisse ne ulterius progrederentur, ibidemque ipsos esse sequestratos, proinde rogare Caesarem ut juste eorum cause adsistat: magna pars
ex debito tamen servitutis meae, volui ea quae mihi innotescunt scribere Serenitati Vestrae presertim de rebus Italie.
Intellexit Serenitas Vestra qualles motus et tumultus fecerit fama retrocessus Illustrissimi Domini Vice Regis et exercitus sui ex quo aliqui faventes partibus Gallorum, arreptis armis, volebant subvenire arci Mediolani, et jam undequaque exciebantur partes Gallorum, et nisi subito ipse Illustrissimus Dominus Vicerex mutasset consilium et deliberasset permanere in defensione Ducatus Mediolani, et venissent nova a Caesare quibus declarabat se et
excogitavit Serenitas Vestra ego fui semper illius opinionis quod mater et fratres ac sorores Ducis quae sunt Ferrariae, fuissent suscepte per Caesarem et illud infelix mater semper petiit per unum suum hominem quem habuit apud Caesarem per integrum biennium, et fuit cum sua Majestate idem homo in partibus inferioribus estate preterita, et ego ob illos respectus quos scribit Serenitas Vestra semper suadebam ut susciperetur: Majestas Caesarea semper renuit dubitans in eo offendere Catholicum Regem, unde (credo) ipsa videns hanc adversitatem fortune, dedit secundo genitum Regi Franciae et est
dumtaxat Viti Verleri, uiri optimi
meique amantissimi et tui obseruantissimi, obrepere non parua solicitudo solet, quae me
dies atque noctes exagitat, quod tuo liberalissimo erga me animo nequeam non esse
ingratus. Erro procul a patria in extremis terrarum partibus, nonnumquam inter inhumanas
gentes, sine spe, sine auxilio, adeo pertinaciter insequente fortuna ut saepe numero uitae
odium mihi suboriatur. Accesserat pestilens quedam aegritudo quae, omitto quod uires
eneruauerit, certe pulcherrimum meum institutum
Iouis,
Hoc ipsum est, quod de illis qui inuitati uenire neglexerant dixit:
uulneratus | curandus infertur.
In ecclesia laborantium | in cęlo requies est.
quibus dicitur:
Vos autem contristabimini,
sed tristitia uestra vertetur in gaudium.
Ecclesia est ergo
mulier parturiens, quę (ut in Euangelio scriptum est) tristitiam habet, quia uenit hora eius.
Cum autem peperit puerum,
iam non meminit pręssurę propter gaudium,
quia natus est homo in mundum .
Tristitia quidem afficitur,
in hoc perfectionem.
omnibus conspicuus omnes, qui sancte innocenter-que uolent uiuere,
suo illuminet exemplo,
suę famę gloria concitet ad uirtutem.
Hic demum de terris ad cęlum translatus
illorum perpetuo fruetur consortio,
illorum perennis beatitatis erit particeps,
quibus in psalmo Spiritus Sanctus loquitur dicens:
quorum ille admiratione captus in eam tandem prorupit uocem:
admiratione captus in eam tandem prorupit uocem:
ipse meus frater, soror et mater est.
Quasi diceret:
Is mihi in cęlesti regno erit coniunctissimus |
atque arcta imprimis cognatione copulatus,
qui hic in exequendis Dei mandatis mihi proximus effici studuerit.
ut sit particeps Christi glorię,
qui Christi prius extiterit obedientię comes.
Cęterum, quoniam undique insidię,
undique laquei nos circundent ,
magnopere nobis uigilandum erit,
ne in illis incidamus.
Non incongrue
unquam
deleret obliuio,
mediatoris atque redemptoris Christi locum in terra tenere coeperunt sacerdotes.
Per eos ipse uerus Agnus, pro nobis semel oblatus,
quotidie offertur.
Per eos Ecclesię sacramenta participiamus
|
remissionem-que accipimus peccatorum .
et postquam hic penitus mundati uita ista decedimus,
non iam ad inferos ut ueteres illi,
sed ad cęlestem patriam,
ut in Christo renouati transmigramus.
Tantę igitur
qui confessionis beneficio per misericordiam Dei oblato uti
noluisti,
terribiles infinitos-que cruciatus patiaris per iustitiam,
dicente Osee propheta:
carebant.
Panibus uiginti ordeaceis Elias centum uiros memoratur satiasse reliquias-que collegisse.
Credimus etiam ipsum tali cibo usum fuisse,
qualem aliis apposuit.
cui ergo miraculorum operatio concessa fuerat,
eum ordeo uesci non piguit.
Ezechiel ut famem futuram partim uerbis |
partim re atque opere nunciaret,
frumentum,
ordeum,
fabam,
lentem,
milium,
uitiam |
per dies centum quadraginta comedere iubetur |
et aquam potare.
At nos fabam ipsam respuimus tanquam Pythagorę, non Christi
Panibus uiginti ordeaceis Elias centum uiros memoratur satiasse reliquias-que collegisse.
Credimus etiam ipsum tali cibo usum fuisse,
qualem aliis apposuit.
cui ergo miraculorum operatio concessa fuerat,
eum ordeo uesci non piguit.
Ezechiel ut famem futuram partim uerbis |
partim re atque opere nunciaret,
frumentum,
ordeum,
fabam,
lentem,
milium,
uitiam |
per dies centum quadraginta comedere iubetur |
et aquam potare.
At nos fabam ipsam respuimus tanquam Pythagorę, non Christi discipuli.
nos
contemni debet,
quod aduersarium repelli.
de his enim psalmista ait:
Nouit Dominus cogitationes sapientium |
quoniam uanę sunt.
et Apostolus:
Nolite, inquit, iugum ducere cum infidelibus!
Quę enim participatio iustitię cum iniquitate?
aut quę societas luci ad tenebras?
quę autem conuentio Christi cum Belial?
aut quę pars fideli cum infideli?
qui autem consensus templo Dei cum idolis?
Tantum abest igitur
tibi!
Et idem alibi:
Increpa, inquit, bestias calami!
Fragilis est enim ut calamus,
qui se ab his uinci patitur,
et non potius ad auxilium Dei recurrit ut uincat.
In Ezechiele quoque promittit Dominus facturum se,
ut cessent bestię pessimę de terra.
quod partim in primo Christi aduentu impletum,
partim in secundo implendum credimus,
cum omnes bestię istę in barathrum inferni detrudentur.
Leones / Dracones
Hi et leones et dracones dicuntur,
calami!
Fragilis est enim ut calamus,
qui se ab his uinci patitur,
et non potius ad auxilium Dei recurrit ut uincat.
In Ezechiele quoque promittit Dominus facturum se,
ut cessent bestię pessimę de terra.
quod partim in primo Christi aduentu impletum,
partim in secundo implendum credimus,
cum omnes bestię istę in barathrum inferni detrudentur.
Leones / Dracones
Hi et leones et dracones dicuntur,
quia nunc aperte nos inuadunt ut leo ,
De nominibvs demonvm pvblicae dignitatis.
Caput XIII
Et hęc quidem a brutis animalibus mutuata nomina.
illa ab hominibus,
quę partim publicę dignitatis sunt,
partim conditionis priuatę.
Rex
Nam et rex dicitur,
ut in Prouerbiis:
Vę tibi, terra,
cuius rex est puer!
Puer
Diabolus puer est,
De nominibvs demonvm pvblicae dignitatis.
Caput XIII
Et hęc quidem a brutis animalibus mutuata nomina.
illa ab hominibus,
quę partim publicę dignitatis sunt,
partim conditionis priuatę.
Rex
Nam et rex dicitur,
ut in Prouerbiis:
Vę tibi, terra,
cuius rex est puer!
Puer
Diabolus puer est,
quia non senescit |
nec ętatis
nostris,
memores beneficiorum suorum,
atque assidue nobiscum recolentes ea quę non solum uerbis docuit,
sed etiam re atque opere probauit.
ut his instructi eidem,
quantum fieri potest,
similes effici curemus,
et cuius uirtutes imitati fuerimus,
eius beatitatis atque glorię participes esse mereamur.
De consortio fvgiendo.
Caput XXV
Conferet plurimum ad uitę sanctioris cultum nosse,
quorum consuetudine uti debeas,
In uiam gentium inquit ne abieritis
|
et:
Cauete a fermento phariseorum.
Hoc idem admonet et hortatur Paulus apostolus dicens:
Nolite iugum ducere cum infidelibus!
quę enim participatio iustitię cum iniquitate?
aut quę societas luci ad tenebras?
quę autem conuentio Christi ad Belial?
aut quę pars fideli cum infideli?
qui autem conuentus templo Dei cum idolis?
Vos enim estis templum Dei uiui.
per ea quę superius dicta sunt,
rerum quęrendarum solicitudo tollitur,
non ocium imperatur.
Quęrite, inquit, primum regnum Dei!
Sed qui regnum Dei quęrit,
non solum cęlestium contemplationi |
aut impartiendę aliis doctrinę uacat,
sed etiam manibus operatur,
partim ut alimenta sibi paret,
partim ne desidię se dedat,
et quiescente corpore |
feruor quoque animi erga diuina succensi tepescat.
sunt,
rerum quęrendarum solicitudo tollitur,
non ocium imperatur.
Quęrite, inquit, primum regnum Dei!
Sed qui regnum Dei quęrit,
non solum cęlestium contemplationi |
aut impartiendę aliis doctrinę uacat,
sed etiam manibus operatur,
partim ut alimenta sibi paret,
partim ne desidię se dedat,
et quiescente corpore |
feruor quoque animi erga diuina succensi tepescat.
Cum-que ita sit,
illi procul dubio qui illuc transferentur,
perpetuo benedicti ac beati erunt,
gaudentes in conspectu Dei semper,
iam salutem consecuti nulli prorsus iniurię obnoxiam,
nullius solicitudinis participem,
bonorum omnium plenam atque confertam.
Iccirco psalmista ait:
aut faciant.
Tunc uero extenuatur capillus,
cum bona animi per luxuriam consumuntur.
Locus autem leprę ubique humilior prędicatur,
quia in ea parte uirtus animę deprimitur,
in qua peccatur,
non in qua non peccatur.
potest enim fieri,
ut aliquis partim uirtutibus pręstet,
partim alicui uitio deditus sit.
Superbia
Sexta lepra caluitii est.
Si in caluitio inquit |
uel recaluatione albus uel ruffus color fuerit exortus,
et hoc sacerdos uiderit |
condemnabit eum haud dubie
extenuatur capillus,
cum bona animi per luxuriam consumuntur.
Locus autem leprę ubique humilior prędicatur,
quia in ea parte uirtus animę deprimitur,
in qua peccatur,
non in qua non peccatur.
potest enim fieri,
ut aliquis partim uirtutibus pręstet,
partim alicui uitio deditus sit.
Superbia
Sexta lepra caluitii est.
Si in caluitio inquit |
uel recaluatione albus uel ruffus color fuerit exortus,
et hoc sacerdos uiderit |
condemnabit eum haud dubie leprę quę orta est in
prudentes, castę,
sobrię,
domus curam habentes,
benignę,
subditę uiris suis.
sobrię,
domus curam habentes,
benignę,
subditę uiris suis.
dedisti.
et in Ecclesiastico:
Non te pigeat uisitare infirmum .
Non piguit illam quę mundi Dominum erat paritura,
montana ascendere,
cognatam adire,
ęgrotanti assidere,
quę grauida Ioanne Baptista tedia iam uicini partus patiebatur.
Quod si Dei mater hominis matri infirmę ministrauit,
nec te pudeat inferiores tua non solum ope,
sed etiam pręsentia consolari.
Captiuos quoque et in uinculis coniectos redimere,
debitoribus ęs alienum
qui in his uersati fuerint,
a Christo audituros:
Venite benedicti Patris mei,
percipite regnum a constitutione mundi uobis paratum.
Regni itaque cęlestis hęredes erunt,
qui rerum suarum terrenarum ipsos pauperes fecerint participes.
Ab hac sane pietatis uirtute nec ipsi pauperes excusantur.
Non habes quam alteri porrigas stipem |
da si habes aquę frigidę poculum,
et non perdes mercedem tuam.
lugebunt |
et dolore supplicii persoluent,
quod cum delectatione lucri perpetrarunt.
De vana divitvm spe.
Caput XVIII
Nemo igitur diu se fruiturum male partis rebus confidat.
sed quo plura inique congerit,
eo miserabiliorem finem expectet.
Gezi. Iudas
Timeat poenam Gezi.
timeat exitum Iudę.
alter mendacio munus extorsit,
et reuersus est leprosus.
alter
quidem pepercit |
ut eorum bona usurparet,
uita ipsos priuauit.
Iudas Ichar.
Iudas etiam (ut ueteribus noua copulemus) a Domino ascitus apostolus,
miracula operandi facultate ab eodem donatus,
sacrę communionis particeps factus,
osculo exceptus |
quia tamen pecunię auidus fuerat,
triginta argenteis illum uendidit,
a quo iam tot beneficia acceperat.
Neminem itaque uere diligunt hi,
quibus habendi cupido dominatur.
Siqua enim lucri
Nam cum beneficium dare liberalitatis uirtus sit |
et aliena rapere auaritię uitium,
quomodo potest dici uirtus,
quę uitio constat?
Quis neget dare elemosinam pietatis esse munus?
et tamen offerre in templum non licet,
quod partum est inique.
Sic enim in Esaia legimus:
Quemadmodum igitur rem multi precii uilitat frigida uoluntas tribuentis,
ita exiguum etiam beneficium gratum efficit in conferendo animi promptitudo atque facilitas.
Illi quoque plus debeo,
qui parui modici-que sui peculii participem me fecit,
quam qui diues multum donauit.
Plus enim largitus est,
cui minus quo ipse fruatur restat.
Hanc uerissimam sententiam Domini confirmat autoritas.
Christum.
Venit enim uos |
non de manu regis Babylonis,
sed de potestate diaboli liberare.
non ad Hierosolymam reducere |
nec regno restituere terreno,
sed quod longe felicius est,
ad paradisum transferre,
in supernis cęli sedibus collocare |
et sempiternę suę glorię participes facere.
Quod si aduersus tantam Dei uestri nostri-que benignitatem |
Christum suum non recipiendo ingrati esse pergetis,
de temporalibus miseriis istis ad ęternas descendatis necesse est.
Nulla enim maior in Deum Patrem ingratitudo fieri
Verbum caro factum est,
et habitauit in nobis.
Quid deinde?
Et uidimus inquit gloriam eius,
gloriam quasi Vnigeniti a Patre |
plenum gratię et ueritatis.
Qui eius glorię consors esse desyderas,
eius humilitatis prius te socium ac participem exhibeas oportet.
Non est discipulus supra magistrum |
neque seruus domino suo maior,
ut exaltari uelit sicut dominus |
et humiliari nolit sicut seruus.
Hunc autem omnium autorem,
omnium saluandorum doctorem ac redemptorem
proximorum profectum.
Parati simus omnia supplicia |
omne mortis genus perpeti prius quam Deo peccare.
Per hanc humilitatem aditum nobis parabimus in cęlum |
et gaudiis perfrui merebimur sempiternis,
participes facti glorię Domini nostri,
cuius humilitatem in terra fuerimus imitati.
De hvmilitate vitiosa.
Caput XXV
Sciendum tamen esse alias quasdam humilitates,
ex
impatiens irę ne manibus quidem temperat |
nihil-que pensi habet meliores se atque honorabiliores afficere iniuria.
Ioab Dauidici exercitus ductor non potuit pati pręfecture honorem laudem-que militię cum aliis partiri,
et Amasam collegam suum amice alloquens incautum interemit.
Nullo itaque scelere abstinet superbia |
nec rapinis nec cędibus parcit,
dum supra omnes eminere atque excellere appetit.
ipsis simul turbine diuinę uindictę inuoluaris.
Qui enim uitiosis libenter copulatur,
licet moribus dissimilis sit,
fauere tamen uitiis eorum uidetur.
et sicut a societate malorum non abhorret,
ita minime mirum erit,
si poenę quoque eorum particeps efficietur.
De svperborvm poena.
Caput VIII
Qualis autem superborum poena futura sit,
pręsentia demonstrant.
Nam si in uita quoque grauissime plectuntur,
haud
petierant,
respondit:
hic mundus exurgat|
tantum ut ego merear a Christo laudari |
et suę pollicitationis sperare mercedem.
Quoties igitur
merentur.
Non ergo grauate perpetiar,
quod iuste irrogatur,
sed Dominum meum deprecabor,
ut concedat mihi in omnibus patientiam |
et in ipsa patientia scelerum meorum purgationem atque ueniam.
ut qui me dignatus est facere laborum suorum participem,
faciat tandem et glorię consortem.
dicente Apostolo:
scribens ait:
diabolo flagellandus tradatur,
et hoc iuxta Salomonis sententiam dicentis:
perficere curent.
ut sancte religiose-que uiuendo |
uitam illam acquirant,
qua melius felicius-que optari queat nihil.
uitam inquam illam quę non in terra habetur sed in celo,
incorruptibilem,
immortalem,
ęternam,
beatam,
gloriosam,
bonorum omnium plenissimam |
et nullius participem mali,
non philosophis,
non oratoribus,
non poetis promissam,
sed in Christum credentibus diuinę-que obtemperantibus legi,
hoc est pietatem iustitiam-que colentibus.
philosophi. / oratores / poetę.
obsecro faciat praesens et declaret ac devoveat ei omne studium et affectum meum. Et itidem illis reverendissimis et magnificis dominis, de quibus prioribus meis scripsi et si aliquando ad me scripserit Dominatio Vestra, semper ei rescribam et si poterit sumptibus meis mihi mittere Cosmographiam Partium Septentrionalium et commendo me Dominationi Vestrae, quae diu feliciter valeat et incolumem Dominus conducat.
10. Magna est certe, ut uideo, ira Dei in principes Christianos, qui unius freti obiectu aut breuissimi tractus intercapedine tutos se diu esse posse ab hostibus arbitrantur! An non eadem haec olim mens Graecis erat et Thracibus, Macedonibus quoque et maiori iam Illyriae parti, quorum gloria et imperium tanquam aqua praeteriit? Sed quo ritu uiuant nunc, aut quibus sacris initientur, o Paule apostole, Corinthii tui, Ephesii, Philippenses et Galatae si uideres, maximo certe dolore afficereris! Tu enim infirmantibus coinfirmabaris, patientibus uero remedium solamenque
in Masphat castris per nuncios monuit regem
Ammonitarum, ne uastaret fines Israhel. Ipse uero restitui sibi petiit
terram suam, quam illi per uim occupauerant. Respondit Iepte restitutioni
nequaquan teneri, quod iusto bello partum sit quodque Deus ipse concesserit
possidendum nec quisque longo tempore repetierit. Inde uotum uouit Domino,
si uictor redierit, quodcunque animal de domo sua egressum primo sibi
occurrerit, id se immolaturum. Parta
Sapientissimus omnium erat. Aedidit parabolarum tria milia, carminum quinque
milia. Disputauit de lignorum natura, a cedro usque ad hysopum. Disseruit de
iumentis et uolucribus, de reptilibus, de piscibus. A cunctis orbis partibus
ueniebant auditum sapientiam eius. Ad templi ędificationem mittebat ei
Hiram, Tyri rex, ligna cedrina et abiegna. Ipse autem rependebat ei XX milia
chororum tritici, olei purissimi choros XX per singulos annos. Erant
Aethipibus ob illorum superbiam. Deinde angelus calculo
tangit os eius ostendens purioribus labiis eum loqui oportere de ueritate
Euangelii quam de umbra Legis antiquę. Atque hinc uaticinari coepit de
Virginis partu dicens: Ecce uirgo concipiet et pariet filium. Egredietur
uirga de radice Iesse et flos (Christus) de radice eius ascendet.
Dumque celerem
nec vanus amor metusve rodit:
/ vt quasi mutuis interituri vulneribus in arenam descendere videantur: illinc debacchantibus Thurcarum animis / adeoque in nostram perniciem inflammatis / vt inter eos decretum sit de excidenda Republica Christiana: optimum sane visum est / me / cui vtinam tanta acerbitas minus constaret partim vires ac rabiem truculentissimae gentis tuos Germanos edocere: partim ostendere necessariam esse contra Thurcas expeditionem. Qui alioquin omnia deuastabunt / nisi Germanorum virtute reprimantur. Hanc itaque orationem tuae Maiestati legendam venerabundus offero / Te Christianorum principum
videantur: illinc debacchantibus Thurcarum animis / adeoque in nostram perniciem inflammatis / vt inter eos decretum sit de excidenda Republica Christiana: optimum sane visum est / me / cui vtinam tanta acerbitas minus constaret partim vires ac rabiem truculentissimae gentis tuos Germanos edocere: partim ostendere necessariam esse contra Thurcas expeditionem. Qui alioquin omnia deuastabunt / nisi Germanorum virtute reprimantur. Hanc itaque orationem tuae Maiestati legendam venerabundus offero / Te Christianorum principum caput / ac certissimum terrarum numen atque tutelam Caesar obsecrans
ORATIO TRANQVILLI PARTHENII ANDRONICI DALMATAE CONTRA THVRCAS AD GERMANOS HABITA.
Qvamquam scio multum acerbitatis ad meum dolorem accessurum esse fortissimi Germani, si ingentem immanissimorum Thurcarum potentiam referre voluero: partim quod meum recens atque grauissimum vulnus mihi ipsi refricare necessum est / partim etiam magnitudine imminentis calamitatis / ne dicam excidii reipublicae Christianae / nisi deus optimus maximus tantam ruinam auertat / repellat / exterminet: tamen neque propriis periculis / ac diuturna
DALMATAE CONTRA THVRCAS AD GERMANOS HABITA.
Qvamquam scio multum acerbitatis ad meum dolorem accessurum esse fortissimi Germani, si ingentem immanissimorum Thurcarum potentiam referre voluero: partim quod meum recens atque grauissimum vulnus mihi ipsi refricare necessum est / partim etiam magnitudine imminentis calamitatis / ne dicam excidii reipublicae Christianae / nisi deus optimus maximus tantam ruinam auertat / repellat / exterminet: tamen neque propriis periculis / ac diuturna malorum serie / neque communibus incommodis / in quibus maxima pars diu versati sumus /
strages in Scythia Darium eiusdem gentis regem in foedissimam fugam compulerunt. Darii fuga ex Scythia. Eductis vero in exteros armis quum trium maximorum regnorum in Asia conditores extitissent / Scythae 3 regna in Asia condiderunt. Parthi / quorum duodeuiginti regna fuisse produntur / Parthorum 18. regna. ad tantam magnitudinem peruenerant / vt multos per annos toti ferme Asiae imperauerint: Parthi domini asiae. Romanosque in id tempus florentissimum ac potentissimum
compulerunt. Darii fuga ex Scythia. Eductis vero in exteros armis quum trium maximorum regnorum in Asia conditores extitissent / Scythae 3 regna in Asia condiderunt. Parthi / quorum duodeuiginti regna fuisse produntur / Parthorum 18. regna. ad tantam magnitudinem peruenerant / vt multos per annos toti ferme Asiae imperauerint: Parthi domini asiae. Romanosque in id tempus florentissimum ac potentissimum populum / recentibus quoque victoriis Aphricae / Numidiae / Hispaniarum /
extitissent / Scythae 3 regna in Asia condiderunt. Parthi / quorum duodeuiginti regna fuisse produntur / Parthorum 18. regna. ad tantam magnitudinem peruenerant / vt multos per annos toti ferme Asiae imperauerint: Parthi domini asiae. Romanosque in id tempus florentissimum ac potentissimum populum / recentibus quoque victoriis Aphricae / Numidiae / Hispaniarum / Galliarum / Britaniae / ac omnium nationum intra Rhenum Danubium et mare Lybicum existentium / subacta quoque Syria / ac duabus Armeniis in
Aphricae / Numidiae / Hispaniarum / Galliarum / Britaniae / ac omnium nationum intra Rhenum Danubium et mare Lybicum existentium / subacta quoque Syria / ac duabus Armeniis in potestatem redactis exultantem duobus praeliis Crasso ac M. Antonio ducibus grauiter afflixerunt. Parthi Romanos caedunt. Quid commemorem bellicam fortitudinem Bactrianorum / Fortitudo Bactrianorum. qui a Scythis originem traxerunt? Foeminas enimvero Scytharum ad summum gloriae fastigium vnica bellandi scientia peruenisse liquer. Foeminae
asia occupatae. Colchos, Cappadociam, Paphlagoniam, Gallaciam, Asiam, Phrygiam, Meoniam, Lydiam, Ioniam Cariam, Lyciam, Pamphiliam, Ciliciam, Armeniam, ac omnes oras, omniaque littota sinistri lateris ab ostio Tanais, ac Cimerio Bosphoro vsque ad Amanum montem et Eufratem fluuium partim vi / partim dolo subaegerunt. Sic rebus ad orientem succaedentibus non cogitantes sordida sui incrementi initia, neque contenti tanta terrarum vrbiumque accaessione, sed more inexplebilis humani ingenii maiora in dies appetentes in Europam per Hellespontum angusto intersecante freto facile
Colchos, Cappadociam, Paphlagoniam, Gallaciam, Asiam, Phrygiam, Meoniam, Lydiam, Ioniam Cariam, Lyciam, Pamphiliam, Ciliciam, Armeniam, ac omnes oras, omniaque littota sinistri lateris ab ostio Tanais, ac Cimerio Bosphoro vsque ad Amanum montem et Eufratem fluuium partim vi / partim dolo subaegerunt. Sic rebus ad orientem succaedentibus non cogitantes sordida sui incrementi initia, neque contenti tanta terrarum vrbiumque accaessione, sed more inexplebilis humani ingenii maiora in dies appetentes in Europam per Hellespontum angusto intersecante freto facile traiiciunt:
a thurcis subacta. Quorum subito atque inopinato aduentu ita consternati sunt incolae / vt aliis latebras in siluis quaerentibus / aliis in iuga montium refugientibus / maxima pars se in vrbibus occluderet. Itaque Barbari omissa praeda ad oppugnationem vrbium se accingunt: quibus partim in deditionem receptis / partim vi expugnatis / Capta demum Constantinopoli altera Roma Constantinopolis altera roma vniuersae Thraciae iugum imposuerunt. Deinde Thraciae fortunam sequuntur Gentes a thurcis deuictae. Peones / Triballi /
Quorum subito atque inopinato aduentu ita consternati sunt incolae / vt aliis latebras in siluis quaerentibus / aliis in iuga montium refugientibus / maxima pars se in vrbibus occluderet. Itaque Barbari omissa praeda ad oppugnationem vrbium se accingunt: quibus partim in deditionem receptis / partim vi expugnatis / Capta demum Constantinopoli altera Roma Constantinopolis altera roma vniuersae Thraciae iugum imposuerunt. Deinde Thraciae fortunam sequuntur Gentes a thurcis deuictae. Peones / Triballi / Macedones / Thessalli /
qui? Nempe ii, quos Saluator suos Christos appellat, Qui dii gentium vocantur, Sacerdotes dii gentium.
qui demum Apostolis succaesserunt, Sacerdotes Apostolorum successores vt sanctitate vitae omnibus anteirent: quorum partim vestigiis inhaerendo, partim praeceptis obsequendo veram ac immortalem gloriam iam diu nobis praeparatam atque per Prophetas pollicitam caetera plaebs consequeretur. At hi dumtaxat auariciae / gulae / inuidentiae inhiantes / blanditissimis ac detestandis illecebris abutuntur.
suos Christos appellat, Qui dii gentium vocantur, Sacerdotes dii gentium.
qui demum Apostolis succaesserunt, Sacerdotes Apostolorum successores vt sanctitate vitae omnibus anteirent: quorum partim vestigiis inhaerendo, partim praeceptis obsequendo veram ac immortalem gloriam iam diu nobis praeparatam atque per Prophetas pollicitam caetera plaebs consequeretur. At hi dumtaxat auariciae / gulae / inuidentiae inhiantes / blanditissimis ac detestandis illecebris abutuntur. Sacrerdotum
dolorem / quem ingentes calamitates peperere / quotidie nouis accrescentibus. Sed qui possum abtinere a lachrimis? siquidem eo vsque miseriarum atrocitate fortunae redactus sum / vt non solum inter armorum strepitus vnico sensu aurium dolere satis fuerit: sed quod omnium miserrimum est / communium particeps malorum grauissimis calamitatibus interfui / lamentabiles Christianorum strages his oculis vidi / et infoelix miserrimae ruinae spectator extiti. Quis porro est tam ferreo pectore / quem tantum fecit alienum ab humanitate crudelitas / vt hanc acerbissimam fidelis populi iacturam siccis
/ quae modo vrbs Valona dicitur / paruam suae gentis manum in Italiam transmiserat: in cuius fronte Hydrunto capto / Auus huius Thurcae Hydruntum in Italia occupauerat. tota Italia trepidabat: Cardinales Romae fugam meditabantur. Collecto tamen ab omnibus Italiae partibus exercitu / non solum expugnari non poterant / sed ne prohiberi quidem quin populabundi excurrentes in ipsa fere tentoria hostium penetrarent. Implorato tandem Hungarorum auxilio / Thurcae ex Italia excedunt
ac Thurcae per idem tempus interitu
irruentibus / positisque non longe a Cracouia castris / ita territi sunt Poloni / vt ne principes quidem quid consilii caperent habuerint. Quum tamen consedissent hostes inter duo flumina / tanta repente imbrium niuisque copia cecidit / tanta vis frigoris superuenit / vt ille formidatus exercitus partim fame / partim frigore / non virtute nostra / poene totus consumptus sit. Thurcarum interitus in Polonia. Expectabitis igitur donec tantus hostis domi vos opprimat? donec machinis quatiat muros vestris agris exercitum eius alentibus? Nunquam Roma natauerat maiori
positisque non longe a Cracouia castris / ita territi sunt Poloni / vt ne principes quidem quid consilii caperent habuerint. Quum tamen consedissent hostes inter duo flumina / tanta repente imbrium niuisque copia cecidit / tanta vis frigoris superuenit / vt ille formidatus exercitus partim fame / partim frigore / non virtute nostra / poene totus consumptus sit. Thurcarum interitus in Polonia. Expectabitis igitur donec tantus hostis domi vos opprimat? donec machinis quatiat muros vestris agris exercitum eius alentibus? Nunquam Roma natauerat maiori discrimine ante
Hispaniae. ac totam Europam,
Europa. nedum ipsam Germaniam,
Germania. clarissima fama peruagetur. Atque in tanta studiorum uarietate, partim
prudentia Principis, partim moderatione doctorum, ad hoc bonis discentium ingeniis
accedentibus, odio atque omnium controuersiarum contentionibus extirpatis, quae in
multis Germaniae gymnasiis non absque maximo literatorum dedecore ac detrimento in dies
ac totam Europam,
Europa. nedum ipsam Germaniam,
Germania. clarissima fama peruagetur. Atque in tanta studiorum uarietate, partim
prudentia Principis, partim moderatione doctorum, ad hoc bonis discentium ingeniis
accedentibus, odio atque omnium controuersiarum contentionibus extirpatis, quae in
multis Germaniae gymnasiis non absque maximo literatorum dedecore ac detrimento in dies
concitatiores enascuntur
Quidam ex Caesaribus in utraque lingua declamauerunt. ac publica frequentare
declamantium auditoria. Gnaeus Pompeius Gnaeus
Pompeius. iam spoliis trium partium orbis onustus, adepto quoque cognomine
magni exercuit se declamando, responsurus Curioni Curio qui Caesaris
Caesar. partes defendebat. Philosophiae uero
Phaedrus. rationibus ostendit, hanc artem consumari
citra iusticiae scientiam non posse: ubi Lysiam Lysias. oratorem exagitat, quod neglecta ueritate ipsiusque
iusticiae partibus, uulgi tum auram captando sectaretur lenocinia quaedam
et blandimenta uoluptatum: Periclem
Pericles. uero atque Isocratem
Isocrates. caeteris omnibus anteponit,
Orpheus. opinantur, qui non cithara et cantu saxa duxerit (ut fabulae ferunt)
sed ingenia hominum duriora et asperiora marmore, quo uoluit, oratione deflexerit. Epilogi primae partis per amplificationem.
Magna profecto est uis eloquentiae, nihilque ad degendam uitam mortalibus accommodatius,
si uel conciliandi sunt auersi animi, uel seditiones compescendae, uel acuenda et
concitanda ira, atque omnia facienda, quae ad rei
facinus aggredi auderent? At uero (si
diis placet) nihil non appetunt, nihil non tentant facere, quod abiectum et uilem animum
repraesentet. Videbis quosdam inerti ocio deditos, perpetuum uirtutibus bellum
indixisse: alii alia sectantur uitia: maximae quidem parti hominum insatiabilis
cupiditatis sitis inhaesit. Hinc scaturiunt illa scelera inter mortales, Origo scelerum. periuria, mendacia,
praeuaricatio, doli, perfidia, insidiae, caedes, et quicquid turpitudinis
Cornicis aetas. aut Sibyllinos
attingeremus annos. Sibyllae anni.
Itaque meritas poenas luit M. Crassus, M.
Crassus. quum esurisset totum Parthorum Parthi. aurum. Et Polycratem
Policrates. Samiorum tyrannum eo traxit auaritia, ut ab Oronte Orontes.
attingeremus annos. Sibyllae anni.
Itaque meritas poenas luit M. Crassus, M.
Crassus. quum esurisset totum Parthorum Parthi. aurum. Et Polycratem
Policrates. Samiorum tyrannum eo traxit auaritia, ut ab Oronte Orontes. Persarum Praefecto cruci
affigeretur. Verum enimuero
peruicacissimae
mortalium cupiditati: ac nisi prohiberetur glaciali Oceano, Glacialis Oceanus. loca ultra sepositam arcton
Arctos. in extremis mundi partibus (si
quae sunt) ab homine penetrarentur. Quin etiam maiori discrimine scindimus maria: ubi
non tantum Orcae
Orcae. et Balenae
Caras: Cilicum transgressus et vndas /
erga nos charitatis magnitudo magis innotescit;
pudereque incipit seruum superbię fastu attolli, quoties :*corr. ex quotiens consyderat ad tantam humilitatem
suum olim Dominum sese submisisse. Deus homo factus est, ut hominem suę diuinitatis faceret
participem. Innocens Dominus a seruis damnari sustinuit, ut nos a diaboli seruitute liberaret.
Vincula, alapas, probra, sputa, flagella, spinarum aculeos, arundinis ictus, felis pocula,
clauos denique et lanceam et per uerberum uulnerumque tormenta mortem ipsam subire dignatus
nos descendisse, in homine assumpto hominibus apparuisse, ueritatem docuisse, sanitates
fecisse, peccata remisisse, mortem pertulisse, paradisum post te currentibus aperuisse? Das te
insuper nobis in cibum et potum, ut tuę uirtutis, tuę glorię, tuę beatitudinis efficias
participes. Accipimus itaque corpus et sanguinem tuum, Domine, in os nostrum, ut tu in nobis
et nos in te maneamus. Accipimus sub aliena specie, et non aliud esse credimus, quam quod a
te, qui ueritas es, audimus. Quodque oculis non cernimus, hoc fide percipimus, ut et
spiritalis
facies lucidior sole sputis deturpata colaphisque contusa, scapulę delicatissimę
duris concisę flagellis, *corr. ex pretermittatur
**corr. ex consummeris
***corr. ex precordia
partim liuore, partim cruore foedatę apparent. Manus pedesque sanctissimi clauis
crudeliter perforati sanguinis riuos demittunt in terram, totum in ligno distentum languet
corpus, laxantur cohęrentium iuncturę membrorum et circumquaque distractorum artuum soluitur
compago.
sole sputis deturpata colaphisque contusa, scapulę delicatissimę
duris concisę flagellis, *corr. ex pretermittatur
**corr. ex consummeris
***corr. ex precordia
partim liuore, partim cruore foedatę apparent. Manus pedesque sanctissimi clauis
crudeliter perforati sanguinis riuos demittunt in terram, totum in ligno distentum languet
corpus, laxantur cohęrentium iuncturę membrorum et circumquaque distractorum artuum soluitur
compago. Cogor obliuisci
terrenę uanitatis cupiditates, quibus ab ipso
alienata es, a quo sic dilecta fuisti, ut, dum tibi bona ęterna pręparabat, durissima quęque
in suo corpore perferre non dubitarit. Ad poenitentiam ergo conuersa crucem intuere Domini tui
et exclama: Fac me plagarum tuarum participem, Domine Deus, da mihi tribulationum tuarum
sentire dolorem, pręsta, ut in illo, in quo te pendentem aspicio, patibulo tecum simul
crucier, tecum moriar, ut in tua de me miseratione consoler et in tua morte per te reuiuiscam,
pręterita peccata plangens et plangenda
insinuat ei angelus dicens: Spiritus Sanctus superueniet in te, et uirtus Altissimi
obumbrabit tibi. Ideoque, quod nascetur ex te sanctum, uocabitur Filius Dei. Sancti
igitur Spiritus operatione et uirtute Altissimi, cui nihil est impossibile, Virgo peperit et
post partum Virgo permansit. Neque enim aliter nasci debuit ille, qui in delicto originis
humanę nascentibus subuenire ueniebat. Purum, inquam, omni culpa esse oportuit eum, qui pro
omnium culpa in sacrificium Deo Patri erat offerendus.
Quod autem desponsata fuerit Ioseph,
Deus ex Deo, in terra ex homine Deus et homo. Duę naturę in unitate personę Christi tam
mirabiliter conuenerunt, ut, nisi fides credat, nec lingua effari nec mortalium mens possit
comprehendere. Hoc tamen ita esse credimus ei, qui ueritas est, nulli obnoxia mendacio,
nullius particeps falsitatis.
Genuit enim Virgo Filium, ancilla Dominum et suum creatura Opificem. Quę cum ab angelo
didicisset, quod esset salua uirginitate Iesum paritura: Ecce ancilla Domini —
inquit — fiat mihi secundum uerbum tuum. Ad tantam
lucem, et luna, noctem illuminans, et sol, diem omnibus
optatum proferens. Nomen autem eius terror est demoniis, fortitudo hominibus, gaudium angelis,
spes periclitantibus, solatium miseris, refugium cunctis. Hęc igitur fuit ueri Messię mater,
cuius purissimo salutiferoque partu, quicquid olim patribus diuinitus promissum fuerat,
plenissime est persolutum.
Quem alium ergo Messiam uenturam pręstolaris, o Iudee, si istum, qui ab ea ęditus est, habes
pręsentem? Aut falsum aut uerum locuti sunt prophetę. Si falsum, quare ipsis fidem pręstas?
factus est principatus
super humerum eius, et uocabitur nomen eius Admirabilis Consiliarius, Deus Fortis, Pater
futuri seculi, Princeps pacis. Multiplicabitur eius imperium, et pacis non erit finis.
Idem alibi: Vę, qui dicit patri: Quid generas? Et mulieri: Quid parturis? Illis
utique uę istud futurum denunciatur, qui Christum denegant uel de Patre genitum ante omnia
tempora uel de matre in tempore. Iterum alibi: Propter Syon — inquit — non
tacebo, et propter Hierusalem non quiescam, donec egrediatur ut
fontes aquarum, quos duodecim apostolis
Discipuli
annumerauimus. Septuaginta etiam discipulorum typus erant septuaginta seniores iussu
Domini a Moyse electi, cum quibus multitudinis gubernandę onus partiret. Ad hunc discipulorum
numerum potest per tropologiam et illud octogesimonono psalmo referri: Dies annorum
nostrorum in ipsis septuaginta anni.* Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius
eorum labor et dolor. Summa quippe discipulorum in
uti sacerdotio. Sed Domino ulciscente alii terrę hiatu absorpti, alii
incendio inde effuso absumpti sunt, ut noscamus nec Iudeis impune fuisse, qui Christum
presequebantur, nec illis, qui postea ipsum esse Messiam negare ausi sunt. Dum enim eos, qui
tam impie egerunt, defendunt, participes commissi in Christum sceleris fiunt.
Multa pręterea in parabolis ad populum loquente Domino accedunt discipuli et:
Quare — inquiunt — in parabolis loqueris eis? Respondit: Quia
uobis datum est nosse mysterium regni cęlorum,
Vnde in alio psalmo ipsum Dominum alloquitur Propheta et ait: Filii seruorum tuorum
habitabunt, et semen eorum in seculum dirigetur. Quos dixit patres, eos nunc appellat seruos.
Filii autem et semen sunt illi, ad quos etiam Apostolus dicebat: Filioli mei, quos
iterum parturio, donec formetur in uobis Christus.
Post multa, quę in Ioannis Euangelio habentur, de persecutione Iudeorum et impietate
conqueritur dicens: Qui me odit, et Patrem meum odit. Inseparabilis enim
substantia Pater et Filius est. Quicquid igitur
expellere, a quibus crucem se passurum
sciebat. Postremo tunc de interitu eorum risit, cum (sicut ipse prędixerat) a Romanis passi
sunt urbis excidium regnique amissionem. Quod ipsum ante per prophetas futurum notificarat.
Sed hoc monstrandum alio loco differimus, ne modum partis huius, quam nunc tractamus, excedat
oratio.
Libet tamen parumper alloqui eos, qui offenderunt in lapidem electum, angularem, probatum,
ut esset illis lapis offensionis et petra scandali, ne putent deesse sibi locum poenitentię et
ex desperatione uenię magis
Solus quidem uicit, sed omnibus prodesse
uoluit, quod *corr. ex qne
**corr. ex lętitiam
***corr. ex cędit
uicerit. Denique in omnes diuiditur, omnibus dispensatur, quicquid unius partum
est uirtute.
Quoid si congiariorum, quę permanere nequeunt, largitionem tanto plausu*
suscipere plebs ipsa consueuit, quanto magis nos exultare conuenit donatos munere beatitatis
ęternę, quam nobis Dominus noster, mortis diabolique uictor,
sugillet et carpat, qui, *corr. ex tenaicus
dum hospitales uideri uolunt, inuitant quidem peregrinos, sed ita frigide, ut
appareat se cupere, ne ueniant, quos inuitant. Coegerunt autem isti discipuli eum, ut et tu
illum, quem mensę tuę participem facere intendis, non solum, ut ueniat, roges, sed etiam, si
eum uenire puduerit, renitentem atque inuitum cogas, ut ille se non ex ficta, sed ex uera
charitate inuitatum intelligat. Isti ergo non modo manu apprehensum* cogunt, uerum etiam
causam, quare remanere debeat,
omnes gentes — inquit — ut se non modo ad saluandos Iudeos uenisse
significaret, uerum etiam ad omnes gentium nationes. Alioquin, qua ratione diceretur
Agnus Dei, qui tollit peccata mundi, si solum Iudeę gentis peccata tolleret et
tam modicę partis mundi tantum curam haberet?
Homines autem prius docendi sunt, ut
Baptismus
credant, et cum crediderint, baptizandi. Sed si credentibus confertur baptismi gratia,
quomodo nunc Ecclesia paruulos baptizat, qui nondum
baptismi. Non
abluuntur sordes animę nisi per fidei confessionem, quanuis aliquis milies baptizetur.
Credenti uero satis est semel baptizari neque iteratur sacramentum istud. Semel enim Christus
passus est, ut nos redimeret. Cuius redemptionis gratiam per fidem baptismumque participamus.
Signa autem eos — inquit — qui crediderint, hęc sequentur: In nomine meo
demonia eiicient, linguis loquentur nouis, serpentes tollent, et si mortiferum quid biberint,
non eis nocebit. Super ęgros manus imponent, et bene
uerba, quę uellet, protulisse, et tamen diuersorum idiomaę tum
homines, quid illi dicerent, ita plane percepisse, ut quisque sua lingua locutos* censeret.
Conuenit multitudo, et mente confusa est, quoniam audiebat unusquisque lingua sua illos
loquentes. Aderant illic Parthi, Medi, Elamitę, et qui habitant Mesopotamiam, Iudeam,
Cappadociam,* Pontum et Asiam, Phrygiam et Pamphiliam, Aegyptum et Cyrenen**, Romani, Cretes,
Arabes. Singuli sua lingua audiebant eos loquentes magnalia Dei. Pars admiratione
stupebant, pars talia
loco ruere contigerit. Te tamen ita officio isto perfuncturum confido, ut adhuc sublimius
prouehendus uideri poteris. Interim, ut fauor et gratia Domini nostri, quę Te hactenus comitata est,
usque in finem non deserat, opto, et ęternę beatitudinis, quam uotis omnibus concupiscis, faciat
participem.
Erasmi Roterodami libellos, quos misisti, accepi, pietatis eruditionisque plenos nec eloquentię
minus. Magna me afficiunt uoluptate legentem. Etenim post diui Hieronymi tempora ad nostram
usque ętatem abfuit a theologis nostris excultę orationis lepos. Laudabamus
Lauusa in Rhacusam mutata.
Ductis deinde duobus muri utrinque brachiis, regionem, protensis
munitionibus ad rupes zephyro obiectas, moenibus circumdant, planitie omni
extra munitiones relicta, quam partim silua, partim palustre solum id temporis
obtinebat. Nam quicquid urbi inde adiectum est, id totum postea ciues aucti
fortuna extruxere.
In medio fere oppidi- regionem hanc nunc incolae
mutata.
Ductis deinde duobus muri utrinque brachiis, regionem, protensis
munitionibus ad rupes zephyro obiectas, moenibus circumdant, planitie omni
extra munitiones relicta, quam partim silua, partim palustre solum id temporis
obtinebat. Nam quicquid urbi inde adiectum est, id totum postea ciues aucti
fortuna extruxere.
In medio fere oppidi- regionem hanc nunc incolae Pusternam
commigrasse, in ciuitatemque recoeptos atque quosdam ex iis in patritios
adscitos, quorum quidem sobolis plerosque hac quoque aetate Rhacusae
superesse certum est. Nam Polimirus, constituto in urbe ab se condita senatu,
quem ipse partim e suis comitibus crearat, partim ex Epidauriis ciuibus
elegerat, eundem ibi honorem obtinere permisit, quem olim in antiqua
habuerant patria, senatui duntaxat urbis administratione concessa.
recoeptos atque quosdam ex iis in patritios
adscitos, quorum quidem sobolis plerosque hac quoque aetate Rhacusae
superesse certum est. Nam Polimirus, constituto in urbe ab se condita senatu,
quem ipse partim e suis comitibus crearat, partim ex Epidauriis ciuibus
elegerat, eundem ibi honorem obtinere permisit, quem olim in antiqua
habuerant patria, senatui duntaxat urbis administratione concessa.
Et ne quid nouae ciuitati
moti, ui magna nauium coacta atque imposito in naueis exercitu, in Apuliam
traicit pulsisque e monte Gargano Sarracenis Rhacusanos non solum ab hoste
tutos reddidit, uerum etiam his quasdam insulas, quae nunc quoque in eorum
ditione sunt, partim precio, partim dono dedit, qua ex re Rhacusanae fortunae
haud parum adiectum.
Caeterum, ciuitas Rhacusana, ueluti humanum corpus, quum solito
speciosius coloratiusque factum est, in grauiorem
nauium coacta atque imposito in naueis exercitu, in Apuliam
traicit pulsisque e monte Gargano Sarracenis Rhacusanos non solum ab hoste
tutos reddidit, uerum etiam his quasdam insulas, quae nunc quoque in eorum
ditione sunt, partim precio, partim dono dedit, qua ex re Rhacusanae fortunae
haud parum adiectum.
Caeterum, ciuitas Rhacusana, ueluti humanum corpus, quum solito
speciosius coloratiusque factum est, in grauiorem plerumque
hosti obiectam Docleates conspiciunt (nempe eodem die et Rhacusanos epulis
uinoque indulgere credebant), signum quod conuenerat Rhacusanis edunt, qui
impetu in castra Slouinorum facto ea momento capiunt. Inermes uinoque
graues partim trucidant, partim uinctos in urbem suam pertrahunt, atque ita
obsidionis bellique Slouinici finis impositus. Docleates uero hoc merito in
ciuitatem recepti atque in patritios adsciti. Tradunt autem hos Malasconios et
Graedeos
obiectam Docleates conspiciunt (nempe eodem die et Rhacusanos epulis
uinoque indulgere credebant), signum quod conuenerat Rhacusanis edunt, qui
impetu in castra Slouinorum facto ea momento capiunt. Inermes uinoque
graues partim trucidant, partim uinctos in urbem suam pertrahunt, atque ita
obsidionis bellique Slouinici finis impositus. Docleates uero hoc merito in
ciuitatem recepti atque in patritios adsciti. Tradunt autem hos Malasconios et
Graedeos fuisse, quorum alteri
inuidia atque contentione diuisus.
Quod autem Canalensis ager territorii Epidaurii fuerit, argumento est
opus mirabili structura effectum, quo a uigesimo prope milliario aqua in urbem
perducta est, partim subterraneo riuo, partim substructione, partim opere
arcuato. Cuius quidem operis a Slouinis procul dubio euersi adhuc extant
uestigia atque quibusdam in locis inscriptiones Latinis literis nomina curatorum
indicantes.
diuisus.
Quod autem Canalensis ager territorii Epidaurii fuerit, argumento est
opus mirabili structura effectum, quo a uigesimo prope milliario aqua in urbem
perducta est, partim subterraneo riuo, partim substructione, partim opere
arcuato. Cuius quidem operis a Slouinis procul dubio euersi adhuc extant
uestigia atque quibusdam in locis inscriptiones Latinis literis nomina curatorum
indicantes.
Quod autem Canalensis ager territorii Epidaurii fuerit, argumento est
opus mirabili structura effectum, quo a uigesimo prope milliario aqua in urbem
perducta est, partim subterraneo riuo, partim substructione, partim opere
arcuato. Cuius quidem operis a Slouinis procul dubio euersi adhuc extant
uestigia atque quibusdam in locis inscriptiones Latinis literis nomina curatorum
indicantes.
inierunt ut urbem
prius direptam alienae subiicerent potestati. Quae coniuratio, cum per quosdam
ciues, qui senserant id agi, enuntiata esset Rhacusano senatui, in re trepida
ciuitati non defuit consilium. Nempe milites scelesti consilii participes per
speciem expeditionis extra urbem ablegatos posthac urbem ingredi non
permiserunt, itaque urbs incolumis ab intestino hoste conseruata.
Verum fugatis mox ab externo hoste Rhacusanis
et animas disperdat a
Christo alienatas. Hic est in Daniele quartę
bestię cornu, bellum gerens aduersus sanctos. Quartam autem bestiam puto esse
principem aliquem quartę partis orbis, a quo potestatem sumet sibi Antichristus.
Hic est, de quo in eodem propheta rursum
ditur: Post terrę reges cum creuerint iniquitates, consurget
ignis natura sit
Plato in Timeo declarat dicens: Quęcunque ex minutioribus componuntur, maiora
detinent; quę uero ex grandioribus, minutiora cohibere non possunt .
Ignis autem prę cęteris generibus minutissimis constat particulis. Ideoque
aquam, aëra, terram, et quę ex his componuntur, omnia penetrat, transilit, usque
adeo, ut nihil ipsum ualeat cohibere. Cęterum mirabiliora adhuc uidemus aęrei
ignis opera in fulminibus, eorum ictu dolia exhauriri
et creata sunt — qui, inquam, cuncta
creauit ex nihilo, non poterit eandem substantiam materię creatę, cum dissipata
fuerit, in eandem formam redigere? Qui cęlum terramque fecit et omnia, quę in
eis sunt, non poterit colligere particulas corporis humani, siue in puluerem
siue in carnem brutorum conuersę fuerint, et easdem in corpus pristinum
conglutinare? Quis unquam crederet per mare medium sicco itinere homines
transituros, fluminis cursum, donec homines per
in fines orbis terrę,
sed in ignem ęternum, in ignem inextinguibilem, in semper ardentes flammas, in
ignem, qui paratus est diabolo et angelis eius; ut quorum suggestioni paruistis
in omni opere malo, eos etiam poenę uestrę consortes participesque habeatis.
Ignis ergo iste paratus erat apostaticis tantum spiritibus, qui pęnitentię
facultatem non habent, non autem nobis, quibus dictum fuit: Poenitentiam
agite, et appropinquabit regnum cęlorum . Nunc quia,
infernum esse alicubi extra
mundum ideoque hunc tenebras exteriores dici. Communis tamen reliquorum est
opinio locum reorum in centro terrę esse. Cum enim terra ipsa in centro mundi
sit, credibile est centrum terrę ab extremis mundi partibus remotissimum esse.
Quemadmodum igitur damnatorum ab electis maxima distantia est, ita et locorum
distantiam summam esse oportet, dicente Abraham ad diuitem in inferno sepultum:
Magnum chaos interpositum est inter uos et
inquit, fidelis usque ad mortem, et dabo tibi coronam uitę. Corona ergo ista est
ęternę uitę stabilis permansio et perpetua beatitudo gaudiumque in Domino
perenne. Cuius tamen coronę alii plus, secundum uitę merita, alii minus
participant. Ipsa tamen glorię ęternitate pariter omnes gaudent, omnibus hic
datur denarius et par merces, tam illis, qui minus, quam his, qui magis
laborarunt, dum tamen fideliter uixerint nec a uitiis uicti sint.
Vincenti ,
tuum ingrediamur regnum et in tuorum ueniamus consortium angelorum, ut una cum
illis te Deum et hominem, te cum Patre et Spiritu Sancto in una hypostasi
regnantem semper laudemus, tuo conspectu beatificati, tuę bonitatis tuęque
glorię participes facti. Tunc delectet nos nouitas illa cęli et terrę et
elementorum omnium, delectet luna sicut sol lucens et sol septempliciter suum
pristinum superans fulgorem. Sed super omnia delectet nos tuam intueri faciem,
tua frui
apparatum et sacerdotum ornatum spectantia, e regio deprompta thesauro sunt oblata,
quae profecto ab omnibus huius funeris spectatoribus supra quam uiginti millibus aureorum sunt estimata. Nam ut nummos argenteos, simul et aureos praeteream, quos, uti
mos est Hungaris, coereis infixos funalibus partim minores sacerdotes, partim hi quos
canonicos uocant, atque antistes dono tulit, erant omnes uestes sacerdotales sericae, in
queis nihil ferme apparebat praeter iucunda aspectu florum simulacra ex auro et unionibus confecta; uasa uero sacra, calix, patella, ampullae, thuribulum, acerra,
ornatum spectantia, e regio deprompta thesauro sunt oblata,
quae profecto ab omnibus huius funeris spectatoribus supra quam uiginti millibus aureorum sunt estimata. Nam ut nummos argenteos, simul et aureos praeteream, quos, uti
mos est Hungaris, coereis infixos funalibus partim minores sacerdotes, partim hi quos
canonicos uocant, atque antistes dono tulit, erant omnes uestes sacerdotales sericae, in
queis nihil ferme apparebat praeter iucunda aspectu florum simulacra ex auro et unionibus confecta; uasa uero sacra, calix, patella, ampullae, thuribulum, acerra, gutturnium,
polubrum, signum quo
intersecat,
latissime patet: qua id septemtrionem spectat, Boëmorum ac Polonorum regnis
terminatur, ad austrum mari Adriatico adiacet, ad occasum conterminos habet
Noricos. Qua in orientem uergit, partim Istro, partim mari Euxino clauditur;
nam utrique Getae, quorum alteri Moldouii, alteri Valachi nunc appellantur,
in ditione Hungarica semper fuerunt, quamquam hoc tempore Valachi ad
auertendas Turcarum incursiones regi
intersecat,
latissime patet: qua id septemtrionem spectat, Boëmorum ac Polonorum regnis
terminatur, ad austrum mari Adriatico adiacet, ad occasum conterminos habet
Noricos. Qua in orientem uergit, partim Istro, partim mari Euxino clauditur;
nam utrique Getae, quorum alteri Moldouii, alteri Valachi nunc appellantur,
in ditione Hungarica semper fuerunt, quamquam hoc tempore Valachi ad
auertendas Turcarum incursiones regi Turcarum
― alia Getae, qui ab
ipsis Hungaris Moroualachi appellantur. His enim sermo, quamquam non
incorruptus, Romanus est. A litore Dalmatico, quod mari Adriatico abluitur,
ad Drauum amnem gentes Illyricae sunt, quas Hungari partim Choruatos, partim
Sclauenos ac Rhaxianos dicunt. A Drauo Hungaricus incipit sermo, quo omnes
etiam Transistrani praeter Gothos, quos Boemi Slauenos nuncupant utuntur.
Atque inde conicio Slauenos et Gothos eandem esse
qui ab
ipsis Hungaris Moroualachi appellantur. His enim sermo, quamquam non
incorruptus, Romanus est. A litore Dalmatico, quod mari Adriatico abluitur,
ad Drauum amnem gentes Illyricae sunt, quas Hungari partim Choruatos, partim
Sclauenos ac Rhaxianos dicunt. A Drauo Hungaricus incipit sermo, quo omnes
etiam Transistrani praeter Gothos, quos Boemi Slauenos nuncupant utuntur.
Atque inde conicio Slauenos et Gothos eandem esse nationem. Sed et
sed potius Raxanos ipsos abundante domi multitudine (et est
terra illa sicut pecorum, ita et hominum admodum ferax) tristes cultu patrię
sedes mitiori plaga permutasse, atque ita partim septentrionem uersus
profectos Vistulaque amne transmisso usque ad Albim peruenisse, ac regna
Boëmorum Polonorumque condidisse, partim ad austrum concessisse, pulsisque
Dacis non solum Transistranas regiones, quas
et hominum admodum ferax) tristes cultu patrię
sedes mitiori plaga permutasse, atque ita partim septentrionem uersus
profectos Vistulaque amne transmisso usque ad Albim peruenisse, ac regna
Boëmorum Polonorumque condidisse, partim ad austrum concessisse, pulsisque
Dacis non solum Transistranas regiones, quas postea illis Hungari
eripuerunt, sed totum etiam Illyricum occupasse, suumque nomen regioni
indidisse. Magna enim Illyrici pars nunc quoque
patrio regno, quod iuuenili ardore ac singulari
temeritate fere inuaserat, fraudari ― statuunt eum, ne ad priuatam fortunam detrahi
uideretur, honoribus ac titulis augere.
Est regio Illyrici inter Valdanum, quem fluuium
iuuenili ardore ac singulari
temeritate fere inuaserat, fraudari ― statuunt eum, ne ad priuatam fortunam detrahi
uideretur, honoribus ac titulis augere.
Est regio Illyrici inter Valdanum, quem fluuium
regulo, si in animum induceret permittere sese in senatus potestatem, totam Illyrici regionem, quae Hungarorum imperio subiecta erat, cum bani
nomine, quod paulo a regio distat, additis insuper multis principum uirorum patrimoniis, quae Matthias partim emerat, partim successionis iure, ut mos est, ubi reges publicis rebus praesunt, obtinuerat, extinctis omnibus possessionum legitimis haeredibus.
Nam caducae hereditates regibus acquiruntur.
animum induceret permittere sese in senatus potestatem, totam Illyrici regionem, quae Hungarorum imperio subiecta erat, cum bani
nomine, quod paulo a regio distat, additis insuper multis principum uirorum patrimoniis, quae Matthias partim emerat, partim successionis iure, ut mos est, ubi reges publicis rebus praesunt, obtinuerat, extinctis omnibus possessionum legitimis haeredibus.
Nam caducae hereditates regibus acquiruntur.
aduersus senatus consensionem scelerata consilia inissent.
At reguli factio, multitudo magna ex parte incondita atque ad dimicandum animis
minime parata, ubi uident armatos praeter opinionem suam cursu in se ac strictis gladiis ferri, impedimentis priuatae simul et publicę fortunae partim direptis, partim desertis,
ne ab hoste tergo instaturo, cui et iustior causa et aduersariorum consternatio animos
addebat, morantes opprimerentur, fugam capiunt, nulla magis alia re perterriti quam terribili specie Pauli Cinisii in prima acie magno animo uersantis, atque ad
consensionem scelerata consilia inissent.
At reguli factio, multitudo magna ex parte incondita atque ad dimicandum animis
minime parata, ubi uident armatos praeter opinionem suam cursu in se ac strictis gladiis ferri, impedimentis priuatae simul et publicę fortunae partim direptis, partim desertis,
ne ab hoste tergo instaturo, cui et iustior causa et aduersariorum consternatio animos
addebat, morantes opprimerentur, fugam capiunt, nulla magis alia re perterriti quam terribili specie Pauli Cinisii in prima acie magno animo uersantis, atque ad pugnam suos
alioquin natura non admodum
mitis.
Dum hoc modo Coruini hostium impetum sustinent, regulus cum Laurentio
Huuilaceno, Quinqueecclesiarum episcopus, et multi alii huius factionis uiri e manibus
uictorum euadunt, atque in loca satis tuta se recipiunt. Varanensis uero prior (caeteris
partim in fugam compulsis, partim interfectis, quibusdam etiam captis grauiterque uulneratis) maiori animo quam uiribus pugnans multis uulneribus acceptis equo deicitur, ac
prope exanimatus capitur, una cum Michaele Canasio, uiro senatorio, satisque ampla, ut
est captus Hungarorum, fortuna
mitis.
Dum hoc modo Coruini hostium impetum sustinent, regulus cum Laurentio
Huuilaceno, Quinqueecclesiarum episcopus, et multi alii huius factionis uiri e manibus
uictorum euadunt, atque in loca satis tuta se recipiunt. Varanensis uero prior (caeteris
partim in fugam compulsis, partim interfectis, quibusdam etiam captis grauiterque uulneratis) maiori animo quam uiribus pugnans multis uulneribus acceptis equo deicitur, ac
prope exanimatus capitur, una cum Michaele Canasio, uiro senatorio, satisque ampla, ut
est captus Hungarorum, fortuna nato.
qui ius belli auaritiae ac crudelitati
praeferre solent, sed etiam, ut fere fit, quum
ualde excitari ea cupiditate, quae suis tantummodo
seruiens rationibus nihil in publicum conferat. Et profecto reges (quamquam in neutro
peccandum est) multo minus decet in erogandis pecuniis quam in accipiendis peccare.
Vuladislauus Danubio, qua Strigonium praeterfluit, traiecto, haud mediocri partim
Hungarorum, partim Boemorum multitudine comitatus Budam petit, magnoque ciuium
studio in urbe excipitur, sacrificiisque prius de more factis in regiam deductus est. Scio
non esse ne mediocriter quidem eruditi, nedum Christiani hominis ulla superstitione,
uanissimi cuiusque
cupiditate, quae suis tantummodo
seruiens rationibus nihil in publicum conferat. Et profecto reges (quamquam in neutro
peccandum est) multo minus decet in erogandis pecuniis quam in accipiendis peccare.
Vuladislauus Danubio, qua Strigonium praeterfluit, traiecto, haud mediocri partim
Hungarorum, partim Boemorum multitudine comitatus Budam petit, magnoque ciuium
studio in urbe excipitur, sacrificiisque prius de more factis in regiam deductus est. Scio
non esse ne mediocriter quidem eruditi, nedum Christiani hominis ulla superstitione,
uanissimi cuiusque ingenii ludibrio,
(alioqui filius patri superstes iniussu etiam optimatum nulliusque interposita auctoritate regnum inire solet), uniuersa nobilitas a principe senatus conuocata ad Rhacosium campum armata conuenit, quem esse in Pestano agro supra demonstrauimus. Ibi maioris partis consensu regem declaratum Albam Regiam magna deducunt frequentia. Sed
priusquam rex urbem ingreditur regni insignia accepturus, ad aedem diuae Virginis extra
muros in planitie satis patente sitam diuertit. Est in uestibulo huius templi porticus quae
templo annexa eius parietes
numerum confecerunt.
Ad hoc plęrique ciuitatum Alemaniae principes gratuitam operam ea in expeditione se
nauaturos ultro pollicentur, atque pro uiribus copias Maximiliani augent, quo studium
ac officium suum ei probarent, quem scilicet regem Hungariae futurum, consensu haud
exiguae procerum partis, quae Vuladislauo suum non dedisset suffragium, falso persuasi
arbitrabantur.
Hanc enim famam Maximilianus per totam fere Germaniam sagaci satis mendacio
sparserat, quum ne caeteri Alemani, ab Hungaris uinci assueti, militiam metu detrectarent, tum ne maxime, qui Austriam
atque ob recens collaudat officium.
Postero die arci, quam Hungari a Stephano Sepusiense, ut dictum est, destituti
praesidio tenebant, tormenta admoueri iubet. Est apud Germanos militum genus partim
equo partim pedibus merentium, quos ipsi, quoniam stipendii ac praede auiditate ex
diuersis regionibus contrahuntur, nuncupant
atque ob recens collaudat officium.
Postero die arci, quam Hungari a Stephano Sepusiense, ut dictum est, destituti
praesidio tenebant, tormenta admoueri iubet. Est apud Germanos militum genus partim
equo partim pedibus merentium, quos ipsi, quoniam stipendii ac praede auiditate ex
diuersis regionibus contrahuntur, nuncupant
ad
Maximilianum ultro quidem ob instantem expeditionem accersendus transfugit, ultionis
magis quam pietatis, quam patriae debebat, memor. Caeterum ne transitio, sicut parum
honesta, ita et uilis, sine probabili causa emolumentoque eius, ad quem transfugerat,
uideretur, quasi ac non partium studio, sed iniusta damnatione ad publicum parricidium
esset impulsus, data dicendi potestate,
Si mihi, inquit, inimicorum acerbitate in patria
esse licuisset, inter praecipuos, Maximiliane Caesar, propugnatores me regnum Hungariae
nunc haberet. Neque enim mihi
se bene meritis mirifice parci sint.
Per idem fere tempus
multi principes uiri, qui metu Matthiae Coruini domo
profugerant, atque uoluntarium consciuerant exilium, in patriam reuersi patrimonium
partim ui atque armis, partim dolo recuperarunt. Tantus erat cum legum, tum regiae
maiestatis nondum stabilitae contemptus. Regna enim, ut caetera fere omnia, quo robur
suum acquirant, tempore maxime indigent.
sint.
Per idem fere tempus
multi principes uiri, qui metu Matthiae Coruini domo
profugerant, atque uoluntarium consciuerant exilium, in patriam reuersi patrimonium
partim ui atque armis, partim dolo recuperarunt. Tantus erat cum legum, tum regiae
maiestatis nondum stabilitae contemptus. Regna enim, ut caetera fere omnia, quo robur
suum acquirant, tempore maxime indigent.
iniurias regis
Matthiae
tempore acceptas fraternum dissidium in consilio habuerant.
Coniuncto igitur cum Hungaris exercitu arma confestim in fratrem conuertit, ne hyeme
quidem, quae solito atrocior erat, quiescendum ratus, posteaquam Alemanus hostis partim Albae moenibus inclusus tenebatur, partim metu ex Hungaria profugerat.
Profectus Buda durissimo tempore anni maximo labore iter fecit.
Niuem enim
altissimam discutere multis in locis glaciemque dolabris cedere, quo uiam aperiret, miles
cogebatur.
Nam a
Bosphoro ad Tanaim incolit, unde Turcas quoque oriundos existimo, tametsi quidam
falso opinati sint Tatharos a montibus Indiae duce Battone digressos, quippe haud multum a Turcis lingua, habitu, moribus, ac sacris differunt. Quae quidem gens uastatis multis Asiae regionibus tandem partim in Asiam non procul a patriis sedibus consedit, partim transmisso Tanaide in Sauromatas Europeos, qua hi Maeotidem paludem attingunt,
peruenit, atque concedentibus accolis in Cheronesso Taurica et caeteris maritimis oris,
quae inter Tyram et Tanaim late patent, sedes posuit,
oriundos existimo, tametsi quidam
falso opinati sint Tatharos a montibus Indiae duce Battone digressos, quippe haud multum a Turcis lingua, habitu, moribus, ac sacris differunt. Quae quidem gens uastatis multis Asiae regionibus tandem partim in Asiam non procul a patriis sedibus consedit, partim transmisso Tanaide in Sauromatas Europeos, qua hi Maeotidem paludem attingunt,
peruenit, atque concedentibus accolis in Cheronesso Taurica et caeteris maritimis oris,
quae inter Tyram et Tanaim late patent, sedes posuit,
praedam quam abegerant
eripuit, trecentos in proelio occidit, ducentos uiuos coepit, atque ad regem
Vuladislauum, una cum quinquaginta nobilium Turcarum capitibus caesis, corporibus
demptis, quo maior uictoria appareret, misit. Rex uiuos Turcas fodiendis lapidibus destinatos partim in Boëmiam, ut eo quoque huius uictoriae fama perueniret, duci iussit,
partim Budae cum caeteris eius nationis captiuis retinuit. Nempe, more a rege Matthia
Chugniäde tradito, in fabrilibus ministeriis mancipiorum opera domus regia utitur.
atque ad regem
Vuladislauum, una cum quinquaginta nobilium Turcarum capitibus caesis, corporibus
demptis, quo maior uictoria appareret, misit. Rex uiuos Turcas fodiendis lapidibus destinatos partim in Boëmiam, ut eo quoque huius uictoriae fama perueniret, duci iussit,
partim Budae cum caeteris eius nationis captiuis retinuit. Nempe, more a rege Matthia
Chugniäde tradito, in fabrilibus ministeriis mancipiorum opera domus regia utitur.
Itaque pacti, ut cum armis et caeteris suis rebus, ex
Alemania scilicet exportatis, non autem quas in Hungaria rapuerant, abirent, urbem regi
cum omnibus captiuis tradunt. Quorum discessu caeteri quoque Alemani perterriti
omnia Pannoniae loca ab se occupata intra paucos menses, partim sua sponte (pace mox
cum Maximiliano facta), partim armis coacti, ante quam pax componeretur, reliquerunt.
Iam enim senescere coeperat Alemanus, minoremque in dies missilibus suis, puluere
praesertim accensibili deficiente, formidinem afferebat, Hungaris ac Boëmis ad pugnam
rebus, ex
Alemania scilicet exportatis, non autem quas in Hungaria rapuerant, abirent, urbem regi
cum omnibus captiuis tradunt. Quorum discessu caeteri quoque Alemani perterriti
omnia Pannoniae loca ab se occupata intra paucos menses, partim sua sponte (pace mox
cum Maximiliano facta), partim armis coacti, ante quam pax componeretur, reliquerunt.
Iam enim senescere coeperat Alemanus, minoremque in dies missilibus suis, puluere
praesertim accensibili deficiente, formidinem afferebat, Hungaris ac Boëmis ad pugnam
comminus ineundam, ut ante dictum est, promptioribus,
abstineret. Emebat enim institorum suorum opera magnam uim boum, quod
genus pecoris leui pretio in Hungaria paratum apud lanios Venetos magno uenibat.
Quare cum mortem obisset, praeter eam pecuniam, quae partim legatis exhausta
est,
partim a ministris et clientibus furto, ut fieri in sacerdotum obitu solet, ablata, ad ducenta millia nummum aureorum apud illum reperta sunt, atque in domum regiam illata.
Porro mos est Hungarorum
enim institorum suorum opera magnam uim boum, quod
genus pecoris leui pretio in Hungaria paratum apud lanios Venetos magno uenibat.
Quare cum mortem obisset, praeter eam pecuniam, quae partim legatis exhausta
est,
partim a ministris et clientibus furto, ut fieri in sacerdotum obitu solet, ablata, ad ducenta millia nummum aureorum apud illum reperta sunt, atque in domum regiam illata.
Porro mos est Hungarorum regum nummos penes extinctum antistitem inuentos sibi
uendicare, quam quidem consuetudinem,
aedita rupe posita id temporis ― casu an fraude humana, incertum ― combusta erat, ne unum
quidem militem miserunt, praesule nondum in patriam restituto, tametsi Alemani deduxerant
inde praesidium. Varadinensis trecentos equites dedit; centum fere Canadiensis.
Iauriensis partim galeatos partim leuis armaturae ducentos, Syrmiensis cum Diaconense
circiter centum confecit. Tantundem Nitriensis, quamquam Syrmiensis ac Diaconensis
praesulatus magnis olim regionibus praefuerunt. Nam antequam Turcae Superiorem
Dalmatiam occupassent, ultra flumen Sauum
id temporis ― casu an fraude humana, incertum ― combusta erat, ne unum
quidem militem miserunt, praesule nondum in patriam restituto, tametsi Alemani deduxerant
inde praesidium. Varadinensis trecentos equites dedit; centum fere Canadiensis.
Iauriensis partim galeatos partim leuis armaturae ducentos, Syrmiensis cum Diaconense
circiter centum confecit. Tantundem Nitriensis, quamquam Syrmiensis ac Diaconensis
praesulatus magnis olim regionibus praefuerunt. Nam antequam Turcae Superiorem
Dalmatiam occupassent, ultra flumen Sauum iurisdictionem suam
Haec enim regibus et ad pacis ornamenta et ad
belli subsidia tribui neccesse est. Atque quum totum regnum ex duobus et septuaginta
conuentibus seu ciuitatibus, ut supra dictum est, constet, omnes in quatuordecim dioceses distributae sunt, quibus singulis suus praeest pontifex. Qui sane partim adaequant
opibus nobilitatem, partim longe superant, atque aeque ac caeteri principum in suos
uitae necisque obtinent potestatem.
Quam profecto ueteres religiosissimi reges, indulgenter quidem, caeterum non satis
et ad
belli subsidia tribui neccesse est. Atque quum totum regnum ex duobus et septuaginta
conuentibus seu ciuitatibus, ut supra dictum est, constet, omnes in quatuordecim dioceses distributae sunt, quibus singulis suus praeest pontifex. Qui sane partim adaequant
opibus nobilitatem, partim longe superant, atque aeque ac caeteri principum in suos
uitae necisque obtinent potestatem.
Quam profecto ueteres religiosissimi reges, indulgenter quidem, caeterum non satis prouide, sacerdotibus permisere. Hi
ac religionem conseruandam,
sed ad homines in fraudem inducendos essent
excogitata! Sed de his alias.
Dalmatiae sacerdotes consulto praeterii, quippe qui, quum partim ob frequentes
Turcarum incursiones ualde pauperes sint, partim in Turcarum ditione degant, rempublicam Hungaricam armis iuuare haudquaquam potuere. Ex profanis uero optimatibus
Stephanus Sepusiensis, regni palatinus, quem summum dignitatis locum obtinere
essent
excogitata! Sed de his alias.
Dalmatiae sacerdotes consulto praeterii, quippe qui, quum partim ob frequentes
Turcarum incursiones ualde pauperes sint, partim in Turcarum ditione degant, rempublicam Hungaricam armis iuuare haudquaquam potuere. Ex profanis uero optimatibus
Stephanus Sepusiensis, regni palatinus, quem summum dignitatis locum obtinere
docuimus, quingentos equites, omnes quidem
apud suos fecisse dicitur:
Etsi, milites, haec terra, quam nunc Hungariam dicunt, natura ipsa, quę quidem singulis fere gentibus suas atribuit regiones, antiqua nostrae nationis patria est ― Hungari
nempe, ignobilis gens Scythiae Asiaticae, depulsis olim partim Dacis, partim Pannoniis
atque Illyricis, progenitoribus nostris, quum hi essent in plures diuisi principatus, has
demum occupauere sedes, dum hos modo, modo illos separatim agrediuntur ― atque iccirco nostro et optimo sane iure hoc regnum ab Hungaris esset reposcendum.
dicitur:
Etsi, milites, haec terra, quam nunc Hungariam dicunt, natura ipsa, quę quidem singulis fere gentibus suas atribuit regiones, antiqua nostrae nationis patria est ― Hungari
nempe, ignobilis gens Scythiae Asiaticae, depulsis olim partim Dacis, partim Pannoniis
atque Illyricis, progenitoribus nostris, quum hi essent in plures diuisi principatus, has
demum occupauere sedes, dum hos modo, modo illos separatim agrediuntur ― atque iccirco nostro et optimo sane iure hoc regnum ab Hungaris esset reposcendum. Attamen, ne
ueterem et
inquit, uiri Hungari, rex Vuladislauus hoc uestro in
rempublicam studio, nec profecto minus sua quam uestra causa lętatur, quum uideat ita
uos in patriam esse animatos. Nullum enim officium in eam conferre potestis, cuius ipse
magna ex parte non sit particeps, felicemque sibi huius regni administrationem uestra beneuolentia demandatam fore arbitratur tali ciuium suorum uoluntate. Quid enim
amplius cuilibet imperio contingere potest quam ciuium animi uno consensu communis
boni studiosi? Nimirum haec sola res imperia et firma facit et magnopere
deinde duobus muri utrinque brachiis regionem protensis munitionibus ad
rupes zephyro obiectas moenibus circundat, planitie omni extra munitiones
relicta, quam partim sylua, partim palustre solum id temporis obtinebat. Nam
quicquid urbi inde adiectum est, id totum postea ciues aucti fortuna
extruxere. In medio fere oppidi, regionem hanc nunc incolae
muri utrinque brachiis regionem protensis munitionibus ad
rupes zephyro obiectas moenibus circundat, planitie omni extra munitiones
relicta, quam partim sylua, partim palustre solum id temporis obtinebat. Nam
quicquid urbi inde adiectum est, id totum postea ciues aucti fortuna
extruxere. In medio fere oppidi, regionem hanc nunc incolae
in ciuitatemque recoeptos, atque quosdam ex his in patritios
adscitos, quorum quidem sobolis plaerosque hac quoque aetate Rhacusae
superesse certum est. Nam Polimirus, constituto in urbe ab se condita
senatu, quem ipse partim e suis comitibus crearat, partim ex Epidauriis
ciuibus allegerat, hisque duntaxat urbis administrationem concesserat,
eundem ibi honorem Epidaurios obtinere permisit, quem olim in antiqua
habuerant patria. Et ne quid
atque quosdam ex his in patritios
adscitos, quorum quidem sobolis plaerosque hac quoque aetate Rhacusae
superesse certum est. Nam Polimirus, constituto in urbe ab se condita
senatu, quem ipse partim e suis comitibus crearat, partim ex Epidauriis
ciuibus allegerat, hisque duntaxat urbis administrationem concesserat,
eundem ibi honorem Epidaurios obtinere permisit, quem olim in antiqua
habuerant patria. Et ne quid nouae ciuitati deesset, pontificem
coacta, atque imposito in naueis
exercitu in Apuliam traiciunt, pulsisque e monte Gargano Sarracenis
Rhacusanos non solum ab hoste tutos reddidere, uerum etiam his quasdam
insulas, quae nunc quoque in eorum ditione sunt, partim precio, partim dono
dederunt, qua ex re Rhacusanae fortunae non parum adiectum est.
Caeterum ciuitas Rhacusana ueluti humanum corpus, quum solito speciosius
coloratiusque factum est, in grauiorem plaerumque incidit
imposito in naueis
exercitu in Apuliam traiciunt, pulsisque e monte Gargano Sarracenis
Rhacusanos non solum ab hoste tutos reddidere, uerum etiam his quasdam
insulas, quae nunc quoque in eorum ditione sunt, partim precio, partim dono
dederunt, qua ex re Rhacusanae fortunae non parum adiectum est.
Caeterum ciuitas Rhacusana ueluti humanum corpus, quum solito speciosius
coloratiusque factum est, in grauiorem plaerumque incidit morbum,
Inferiorem
Dalmatiam, quam nunc Choruatiam dicunt, ingressum gloriaque incitatum non tam ad
praedam, quam ad praelium faciundum uenisse, et ipse licet strenuus miles, dux tamen
nouus, occasionem gloriae sibi quoque oblatam ratus statuit, haud satis exploratis suis
aduersaeque partis iuxta uiribus, confestim ad hostem pergere.
Peruenerant iam Turcae ad montem inter Illyricas Alpeis, asperitate ac sylua ex
proceris arboribus insignem,
praestabat,
ita et moribus lenior erat, conspicatus puellam facie, ut inter agrestes, satis eleganti, hospitumque aduentu admodum laetam, conuersus ad eam sciscitatur per iocum, uelletne
Latini generis uirum habere. Macedones enim, ut et mediterranei Illyrici, maritimos
Dalmatas, partim quia Romana literatura utuntur, partim quia ritu religionis cum
Romanis conueniunt, Latinis hominibus adnumerant.
Quam uocem tametsi puella hillari accepisset animo, nullum tamen prae pudore
responsum dedit, sed extemplo ad sororem natu maiorem accurens uerba, quae
conspicatus puellam facie, ut inter agrestes, satis eleganti, hospitumque aduentu admodum laetam, conuersus ad eam sciscitatur per iocum, uelletne
Latini generis uirum habere. Macedones enim, ut et mediterranei Illyrici, maritimos
Dalmatas, partim quia Romana literatura utuntur, partim quia ritu religionis cum
Romanis conueniunt, Latinis hominibus adnumerant.
Quam uocem tametsi puella hillari accepisset animo, nullum tamen prae pudore
responsum dedit, sed extemplo ad sororem natu maiorem accurens uerba, quae hospes
habuisset, defert, nec dissimulat se
enim solo Hungarorum auxilio satis confidebat utpote ab Vuladislauo Alberthi
fratre misso), Turcas, a quibus, ut diximus, tributi pensione in amicitiam receptus erat,
in auxilium concire statuit, quo scilicet Polonis maiorem incuteret metum, quippe
Turcarum nomen id temporis, ob imperium partim in Asia, partim in Europa late patens,
maximum erat. Geta igitur regem Turcarum ad bellum aduersus Polonos sumendum
hunc in modum per epistolam est hortatus:
Stephanus Carabogdanes Bazethi Otomano, regum maximo, salutem.
Compulsus Polonorum terrore, qui a me
auxilio satis confidebat utpote ab Vuladislauo Alberthi
fratre misso), Turcas, a quibus, ut diximus, tributi pensione in amicitiam receptus erat,
in auxilium concire statuit, quo scilicet Polonis maiorem incuteret metum, quippe
Turcarum nomen id temporis, ob imperium partim in Asia, partim in Europa late patens,
maximum erat. Geta igitur regem Turcarum ad bellum aduersus Polonos sumendum
hunc in modum per epistolam est hortatus:
Stephanus Carabogdanes Bazethi Otomano, regum maximo, salutem.
Compulsus Polonorum terrore, qui a me nulla iniuria
ac saltibus excedant, in eorum
impedimenta irruere, iussis Hungaris Turcisque extremum fugientium agmen carpendo
turbare.
Non defuit consilio fortuna. Nam Valachi regionum notitia celeriter susceptum
iter per diuortia emensi, Polonorum impedimenta partim ex aduerso his oblati, partim a
latere inuadunt et, ne quid terrori deesset, quidam e iugis montium decurrentes missilibus hostem metu simul et ualetudine ad repugnandum segnem urgebant. Itaque
Poloni multiplici malo circumuenti, dum magis saluti quam sarcinis
eorum
impedimenta irruere, iussis Hungaris Turcisque extremum fugientium agmen carpendo
turbare.
Non defuit consilio fortuna. Nam Valachi regionum notitia celeriter susceptum
iter per diuortia emensi, Polonorum impedimenta partim ex aduerso his oblati, partim a
latere inuadunt et, ne quid terrori deesset, quidam e iugis montium decurrentes missilibus hostem metu simul et ualetudine ad repugnandum segnem urgebant. Itaque
Poloni multiplici malo circumuenti, dum magis saluti quam sarcinis consulunt, magna ex
parte impedimenta
mox tamen factus laesae maiestatis reus
dignas audacia sua poenas dedit. Palo enim, nemine hoc supplitium deprecari audente,
Bazethis iussu affixus est. Eadem nimirum seueritate Turcarum reges in suos, qua domini in seruos, imperium exercent.
Caeterum quoniam de Turcis, quae quidem gens partim in Asia, partim in Europa
latissimum nostra tempestate obtinet imperium, in pluribus huius operis locis mentio
non modo facta est, sed etiam facienda, haud alienum uidetur eius gentis primordia et
mores, atque quonam modo tantum imperium sit adepta, commemorare.
laesae maiestatis reus
dignas audacia sua poenas dedit. Palo enim, nemine hoc supplitium deprecari audente,
Bazethis iussu affixus est. Eadem nimirum seueritate Turcarum reges in suos, qua domini in seruos, imperium exercent.
Caeterum quoniam de Turcis, quae quidem gens partim in Asia, partim in Europa
latissimum nostra tempestate obtinet imperium, in pluribus huius operis locis mentio
non modo facta est, sed etiam facienda, haud alienum uidetur eius gentis primordia et
mores, atque quonam modo tantum imperium sit adepta, commemorare.
maxime, atque
Balduinum fratres, cognomento Bolionios, bellum gesturi secum arma coniungerent,
caeterosque Romanae religionis homines Asia arcerent. Qua quidem accepta conditione,
totius ferme Minoris Asiae imperium, praeter quasdam maritimas ciuitates breui sibi adiunxerunt, pulsis inde partim Graecis, partim Persis ac Sarracenis regulis.
Post aliquot deinde annos, extincta penitus apud Turcas regia Hunchariorum prole,
imperium in plures diuiditur principatus. Nam quisque fere praefectorum eam, cui praefuerat, regionem assumpto sibi regio nomine inuasit. Hi autem
Balduinum fratres, cognomento Bolionios, bellum gesturi secum arma coniungerent,
caeterosque Romanae religionis homines Asia arcerent. Qua quidem accepta conditione,
totius ferme Minoris Asiae imperium, praeter quasdam maritimas ciuitates breui sibi adiunxerunt, pulsis inde partim Graecis, partim Persis ac Sarracenis regulis.
Post aliquot deinde annos, extincta penitus apud Turcas regia Hunchariorum prole,
imperium in plures diuiditur principatus. Nam quisque fere praefectorum eam, cui praefuerat, regionem assumpto sibi regio nomine inuasit. Hi autem Turcarum
auertit. Per idem enim tempus Ioannes Palaeologus, Constantinopolitanus imperator, bello a Thracibus ac Bulgaris (gens Rhoxolanorum est Macedoniam incolens)
uehementer premebatur, nec prorsus his resistere poterat. Itaque pessimo capto consilio
et quod non modo Graeciae, sed etiam bonae parti Europae pernitiem erat allaturum,
cum Orchano foedus iungit. Rogat mox eum sub stipendii pactione, ut in Europam cum
copiis suis traiciat, Thracumque, ac Macedonum agros incurset. Turca primum per
dolum haud se transiturum Hellespontum dicere, fingens se non audere
Hungari palam detestantur.
detestantur.
diuae Virginis, quae haud procul a domo eius sita est, una cum filio et sexaginta
circiter comitibus proficiscitur, diuinisque ibi rebus Graeco ritu peractis ad epulas et largiorem potum de more patrio conuertuntur. Deinde ubi satis epulati sunt, partim
ad uarios lusus, partim ad quietem pro suo quisque ingenio sese conferunt. Non latuit
hoc Turcas, qui Semederiam urbem, in ripa Danubii, in Moesico agro, a Stephano
Despoto exaedificatam, Taurinoque circiter uiginti millibus passuum distantem, praesidio obtinebant. Namque
procul a domo eius sita est, una cum filio et sexaginta
circiter comitibus proficiscitur, diuinisque ibi rebus Graeco ritu peractis ad epulas et largiorem potum de more patrio conuertuntur. Deinde ubi satis epulati sunt, partim
ad uarios lusus, partim ad quietem pro suo quisque ingenio sese conferunt. Non latuit
hoc Turcas, qui Semederiam urbem, in ripa Danubii, in Moesico agro, a Stephano
Despoto exaedificatam, Taurinoque circiter uiginti millibus passuum distantem, praesidio obtinebant. Namque pridie quam eo
fortis uiri est, ita certamen interdum detrectare, quum id ratio
suadeat, prudentis ducis est. Non enim semper felicitas temeritati sufficere potest.
Turcae, ut edocti erant, instantibus cedunt, Christiani uero eos fugientes usque ad
insidiarum locum insecuntur. Ibi pro numero utriusque partis atrox praelium exortum
est, pluresque Turcarum quam Christianorum interfecti sunt. Verum paucitate nostrorum, uulnereque Belmusii patris, et quod Belmusius filius temere in hostem inuectus
ceciderat, maiorem cladem Christiani accepisse uisi sunt. Milon Turcarum fraude, suo
uulnere
suo indulsit, seu antiquorum
ritu, quem sane plerique Illyrici, uerae religionis inscitia, quibusdam in rebus adhuc retinent, manibus filii parentauit. Nec contentus captiuorum nece ― nondum enim ira ex
dolore concepta mente decesserat ― ut primum per uulnus licuit exercitu partim ex suis,
partim ex amicorum militibus ac clientibus coacto, hostium fines ingressus agros late
populatus est, nihilque crudelitatis in hosteis, quos casus obtulit, praetermissum, non
aetate confectis, non mulieribus, non infantibus pepercit.
seu antiquorum
ritu, quem sane plerique Illyrici, uerae religionis inscitia, quibusdam in rebus adhuc retinent, manibus filii parentauit. Nec contentus captiuorum nece ― nondum enim ira ex
dolore concepta mente decesserat ― ut primum per uulnus licuit exercitu partim ex suis,
partim ex amicorum militibus ac clientibus coacto, hostium fines ingressus agros late
populatus est, nihilque crudelitatis in hosteis, quos casus obtulit, praetermissum, non
aetate confectis, non mulieribus, non infantibus pepercit.
Caeterum haec
Methone statiua habere.
Per eundem quoque nuntium, quid sibi faciundum, quoue cum classe progrediendum
esset sciscitatur. Rex tametsi eo nuntio admodum motus esset ― neque enim Venetos tam
breui temporis spacio tot naues confecturos putarat ― tamen missis duodecim millibus
partim peditum, partim equitum cum Achimathe Cossicio, id muneris sibi ultro
deposcente, qui et classicis, si res posceret, supplemento forent, et Peloponesi litoribus
obequitando maritimas Venetorum urbes territarent, hostilesque naues, si possent, aliqua ex parte distinerent. Iubet
Per eundem quoque nuntium, quid sibi faciundum, quoue cum classe progrediendum
esset sciscitatur. Rex tametsi eo nuntio admodum motus esset ― neque enim Venetos tam
breui temporis spacio tot naues confecturos putarat ― tamen missis duodecim millibus
partim peditum, partim equitum cum Achimathe Cossicio, id muneris sibi ultro
deposcente, qui et classicis, si res posceret, supplemento forent, et Peloponesi litoribus
obequitando maritimas Venetorum urbes territarent, hostilesque naues, si possent, aliqua ex parte distinerent. Iubet classem
quum hostium dolo, tum sua ipsorum
imprudentia: neque enim alicuius fuit consilii auctore communi Christianorum hoste
metum, qui sane eos conseruare poterat, deponere, et amicis plane utilia suadentibus credendum erat.
Paucis post diebus circiter quingenti Turcae partim equites, partim pedites praedae
incitati auiditate rursus in maritimos Dalmatas incursionem fecerunt,
qui quum temere
in agrum Scardonitanum, natura montibus asperrimis munitum, penetrassent, locorum
angustiis, simulque Cossuli ―
hostium dolo, tum sua ipsorum
imprudentia: neque enim alicuius fuit consilii auctore communi Christianorum hoste
metum, qui sane eos conseruare poterat, deponere, et amicis plane utilia suadentibus credendum erat.
Paucis post diebus circiter quingenti Turcae partim equites, partim pedites praedae
incitati auiditate rursus in maritimos Dalmatas incursionem fecerunt,
qui quum temere
in agrum Scardonitanum, natura montibus asperrimis munitum, penetrassent, locorum
angustiis, simulque Cossuli ― ex eo genere
rei nauticae imperitissimos.
Haud irrita cohortatio fuit: Christiani enim totam in uirtutem spem reponentes
negotio non defuerunt.
Itaque magna ui in hostem conuersi Turcas, qui in Venetam
nauim transgressi erant, partim obtruncant, partim exturbant, non sine manifesta Dei
ope. Nam quum acerrimam treis fere horas Veneta triremis oppugnationem sustinuisset,
subito uentus e terra coortus
eam in altum abripuit, cum suisque coniunxit.
Haud irrita cohortatio fuit: Christiani enim totam in uirtutem spem reponentes
negotio non defuerunt.
Itaque magna ui in hostem conuersi Turcas, qui in Venetam
nauim transgressi erant, partim obtruncant, partim exturbant, non sine manifesta Dei
ope. Nam quum acerrimam treis fere horas Veneta triremis oppugnationem sustinuisset,
subito uentus e terra coortus
eam in altum abripuit, cum suisque coniunxit. Eodem
quoque uento
Curtium, suspicor ipsos Albanesios
antiquos esse Macedonas, a Bulgaris, Sarmatiae Asiaticae gente, e
mediterraneis regionibus in maritimam Macedoniae oram expulsos. Non enim me
praeterit accolas olim Rha fluminis, quos nunc partim Rhacianos, partim
Bulgaros appellant, pulsos a Thataris e patriis sedibus profugos ad Tanaim
amnem, inde ad Istrum peruenisse, tandem occupatis Thraciis atque Illyrico
Macedoniae quoque mediterranea subegisse; inde
ipsos Albanesios
antiquos esse Macedonas, a Bulgaris, Sarmatiae Asiaticae gente, e
mediterraneis regionibus in maritimam Macedoniae oram expulsos. Non enim me
praeterit accolas olim Rha fluminis, quos nunc partim Rhacianos, partim
Bulgaros appellant, pulsos a Thataris e patriis sedibus profugos ad Tanaim
amnem, inde ad Istrum peruenisse, tandem occupatis Thraciis atque Illyrico
Macedoniae quoque mediterranea subegisse; inde Albanesios relictis
memores ratique, ut erat, fugam ac metum in extremum adductis discrimen perniciosa
esse, nec ullo pacto Turcis terga danda ― hi enim, ut plaerique barbari, cedentibus
ferociter instant ― conglobati sese hosti maximo impetu inferenti opponunt, atque praesenti animo pugnantes partim uiui, sed grauiter saucii in potestatem hostium uenere,
partim una cum Buccario, qui quidem uiuus capi haud sustinuit, non inulti procubuere,
non magis hostili uirtute quam suorum fuga ac metu superati. Fuga autem a maritimis
Dalmatis coepit, qui quidem, quod fere omnes
perniciosa
esse, nec ullo pacto Turcis terga danda ― hi enim, ut plaerique barbari, cedentibus
ferociter instant ― conglobati sese hosti maximo impetu inferenti opponunt, atque praesenti animo pugnantes partim uiui, sed grauiter saucii in potestatem hostium uenere,
partim una cum Buccario, qui quidem uiuus capi haud sustinuit, non inulti procubuere,
non magis hostili uirtute quam suorum fuga ac metu superati. Fuga autem a maritimis
Dalmatis coepit, qui quidem, quod fere omnes mercaturae
Bazethi regi salutem. Tandem multas perpessi erumnas reuersi sumus in
Bossinam. Si quid autem incommodi in hanc expeditione accaepimus, neque uirtuti neque
etiam felicitati suae adscribere hostis potest, quippe cuius armati ignauiam, dum agrum
Venetum populamur, omnino contempsimus, eum partim impune lacessendo, partim non
sine risu spectando oneratum magis quam munitum armis. Ibi enim obuiam habuimus
uim Venetorum equitum haud quidem primo aspectu spernendam, nisi maluissent sese
ferrea simulacra quam uiros ostendere.
Sed forte iccirco gloriari atque efferri
Tandem multas perpessi erumnas reuersi sumus in
Bossinam. Si quid autem incommodi in hanc expeditione accaepimus, neque uirtuti neque
etiam felicitati suae adscribere hostis potest, quippe cuius armati ignauiam, dum agrum
Venetum populamur, omnino contempsimus, eum partim impune lacessendo, partim non
sine risu spectando oneratum magis quam munitum armis. Ibi enim obuiam habuimus
uim Venetorum equitum haud quidem primo aspectu spernendam, nisi maluissent sese
ferrea simulacra quam uiros ostendere.
Sed forte iccirco gloriari atque efferri
Alemanis confecto, ab
exilio reuersus, quum iam haud paruam imperii partem recuperasset, externi militis
fraude ac proditione uiuus in potestatem hostium pertractus est, cum et copiis Gallo
praestaret, et omnes pene Italiae principes ei perinde ac procul dubio uictori futuro partim sese propalam aggregarent, partim clam auxilia submitterent.
Quin etiam hac ex parte hi duo principes comparem exitum habuisse dicuntur,
propterea quod quemadmodum Lodouicus in expellendo e regno Alfonso Gallis
praestiterat opem, ita Veneti eo ipso ab iisdem
quum iam haud paruam imperii partem recuperasset, externi militis
fraude ac proditione uiuus in potestatem hostium pertractus est, cum et copiis Gallo
praestaret, et omnes pene Italiae principes ei perinde ac procul dubio uictori futuro partim sese propalam aggregarent, partim clam auxilia submitterent.
Quin etiam hac ex parte hi duo principes comparem exitum habuisse dicuntur,
propterea quod quemadmodum Lodouicus in expellendo e regno Alfonso Gallis
praestiterat opem, ita Veneti eo ipso ab iisdem Gallis de imperio eiciendo omne
ad institutarum rerum regrediar narrationem.
regrediar narrationem.
omnibus uerborum probris lacerato in Corinthiacum regrediuntur sinum, suis mox renuntiant Venetorum classem
nulla ex parte imminutam cum nouo imperatore Malchione Treuisano (Antonio enim
Crimano, ignauia notato, abrogatum erat imperium) partim in Corcyra, partim circa
Echinades insulas esse, Christianosque parare irruptionem in Rhion eo consilio, ut hostilem, si possent, incenderent classem.
Qua re accepta Bazethes et supplementum militum eo confestim misit, et de ignominia Crimani ualde gauisus est, Venetorum simul
uerborum probris lacerato in Corinthiacum regrediuntur sinum, suis mox renuntiant Venetorum classem
nulla ex parte imminutam cum nouo imperatore Malchione Treuisano (Antonio enim
Crimano, ignauia notato, abrogatum erat imperium) partim in Corcyra, partim circa
Echinades insulas esse, Christianosque parare irruptionem in Rhion eo consilio, ut hostilem, si possent, incenderent classem.
Qua re accepta Bazethes et supplementum militum eo confestim misit, et de ignominia Crimani ualde gauisus est, Venetorum simul imprudentiam, simul
idoneum
detulissent. Caeterum ne ipse quoque de maritima expeditione aliquid remisisse uideretur, in pluribus imperii sui locis naueis fabricandas, ueteresque reficiendas constituit.
Itaque ad eas naueis, quas superiore anno aedificauerat, circiter sexaginta nouas addidit.
Quas sane partim in sinu Ambracio, partim in flumine Aeante ad Aulonem oppidum construi iussit, hac uel maxime causa, ut Veneti eo terrore desperationeque resistendi compulsi animum ad pacem petendam flecterent, maritimisque Graeciae ac Illyrici locis, ad
quae ex Apulia et Calabria breuis transitus esset,
Caeterum ne ipse quoque de maritima expeditione aliquid remisisse uideretur, in pluribus imperii sui locis naueis fabricandas, ueteresque reficiendas constituit.
Itaque ad eas naueis, quas superiore anno aedificauerat, circiter sexaginta nouas addidit.
Quas sane partim in sinu Ambracio, partim in flumine Aeante ad Aulonem oppidum construi iussit, hac uel maxime causa, ut Veneti eo terrore desperationeque resistendi compulsi animum ad pacem petendam flecterent, maritimisque Graeciae ac Illyrici locis, ad
quae ex Apulia et Calabria breuis transitus esset, caederent, ut scilicet
peruium, nisi quum unda ad summas
excreuit ripas. Ad haec accedebat Turcis ad Aulonem alia quoque haud minor his difficultas, quae eos quominus e flumine exirent, seque cum suis coniungerent prohibebat,
propterea quod Veneti, ut est ea gens ad occurendum consiliis hostium solers, obiectis
sex partim onerariis, partim longis nauibus ostio
amnis eo facilius Turcas exitu arcebant,
quod non nisi singulae naues propter fluuialis aluei angustias, et hae ne remis quidem
instructae, nedum armatae fluuio educi in altum poterant, uel si
quum unda ad summas
excreuit ripas. Ad haec accedebat Turcis ad Aulonem alia quoque haud minor his difficultas, quae eos quominus e flumine exirent, seque cum suis coniungerent prohibebat,
propterea quod Veneti, ut est ea gens ad occurendum consiliis hostium solers, obiectis
sex partim onerariis, partim longis nauibus ostio
amnis eo facilius Turcas exitu arcebant,
quod non nisi singulae naues propter fluuialis aluei angustias, et hae ne remis quidem
instructae, nedum armatae fluuio educi in altum poterant, uel si is, ut per hyemem
ferme repugnante suburbium coepit,
ab ipsis incolis retinendi desperatione prius magna ex parte concrematum. Ciues,
itemque milites, qui in praesidio loci fuerant, intra oppidi muros sese recipiunt. Non
desunt Turcae rebus prospere cedentibus. Itaque turres aedesque suburbii, partim adhuc
integras, partim semirutas, terra iumentorum excrementis commixta complent, eo
consilio ne machinis ex oppido emissis prorui possent. His pro munimento aduersus hostilia tormenta usi quatiunt oppidi moenia militaribus machinis e tuto
desperatione prius magna ex parte concrematum. Ciues,
itemque milites, qui in praesidio loci fuerant, intra oppidi muros sese recipiunt. Non
desunt Turcae rebus prospere cedentibus. Itaque turres aedesque suburbii, partim adhuc
integras, partim semirutas, terra iumentorum excrementis commixta complent, eo
consilio ne machinis ex oppido emissis prorui possent. His pro munimento aduersus hostilia tormenta usi quatiunt oppidi moenia militaribus machinis e tuto libratis. Instant
coniectis uirgeis fasciculis ac terra,
cogebat hortatorque aderat,
milites, quum spe ingentium donorum illecti, tum quo se classiariis praeferrent (uerebantur enim ne a mari uictoria inciperet) periculi prorsus obliti in hostem iam uigiliis,
certamine, uulneribus fessum metuque attonitum ruebant. Igitur oppidani partim maritimo illo ad portum tumultu, ut supra memorauimus, coorto ab stationibus auersi, partim hostium telis ac impetu e propugnaculis magna ex parte dirutis submoti, in media
urbe consilii inopes, stupentibus similes, ita tamen armis instructi consistunt, ut ni animus, cui coecus timor uim
se classiariis praeferrent (uerebantur enim ne a mari uictoria inciperet) periculi prorsus obliti in hostem iam uigiliis,
certamine, uulneribus fessum metuque attonitum ruebant. Igitur oppidani partim maritimo illo ad portum tumultu, ut supra memorauimus, coorto ab stationibus auersi, partim hostium telis ac impetu e propugnaculis magna ex parte dirutis submoti, in media
urbe consilii inopes, stupentibus similes, ita tamen armis instructi consistunt, ut ni animus, cui coecus timor uim omnem penitus extinxerat, ad repugnandum defuisset, procul
dubio facta ualida impressione
haud quaquam eodem impetu, quo muros coeperant, in aequum ad hosteis decurrerunt, uerum mox animaduerso Christianorum pauore
ad caedem uersi nullum trucidandi modum adhibuere, armatis passim inermibusque, qui
obuiam fuere, interfectis. Quos forma atque aetatis flos seu casus praesenti exemit neci,
partim uictorum libidini, quod quidem ingenuis morte ipsa haud quaquam leuius fuit,
partim nefandae atque detestabili uictimae reseruati sunt, mox foedum caeteris, regi
uero triste etiam spectaculum exhibituri. Hos enim rex, alioqui minime sanguinarius
natura et mancipiorum
mox animaduerso Christianorum pauore
ad caedem uersi nullum trucidandi modum adhibuere, armatis passim inermibusque, qui
obuiam fuere, interfectis. Quos forma atque aetatis flos seu casus praesenti exemit neci,
partim uictorum libidini, quod quidem ingenuis morte ipsa haud quaquam leuius fuit,
partim nefandae atque detestabili uictimae reseruati sunt, mox foedum caeteris, regi
uero triste etiam spectaculum exhibituri. Hos enim rex, alioqui minime sanguinarius
natura et mancipiorum cupidus, ad se pertractos in conspectu suo
simul ut abreptas naueis, si possent,
hosti eriperent. Itaque in ducentos circiter Christianos, qui aut praeda occupati nondum
naueis repetierant, aut armis graues nandiue ignari
sese undae credere ausi non sunt,
impetu facto partim trucidarunt, partim uiuos coeperunt, Venetis extra iactum teli litore
submotis atque inspectantibus.
Imperator Venetus triduo per Ambrachium sinum uagatus magno cum periculo per
fauces euasit. Etenim e castellis in faucibus ipsius sinus utroque ex latere positis ingenti
abreptas naueis, si possent,
hosti eriperent. Itaque in ducentos circiter Christianos, qui aut praeda occupati nondum
naueis repetierant, aut armis graues nandiue ignari
sese undae credere ausi non sunt,
impetu facto partim trucidarunt, partim uiuos coeperunt, Venetis extra iactum teli litore
submotis atque inspectantibus.
Imperator Venetus triduo per Ambrachium sinum uagatus magno cum periculo per
fauces euasit. Etenim e castellis in faucibus ipsius sinus utroque ex latere positis ingenti
tormentorum ui est
imposito ad Aulonem et Aeantem fluuium, ut hostiles naues
his in locis aedificatas incenderet, est profectus, laetis omnibus utpote Leucadiae
inescatis expugnatione. Vbi quum ad sexcentos ex classiariis, duce his minime idoneo
dato senatorii ordinis uiro, exposuisset, partimque pedestri itinere Aulonem ire,
partim lembis ac maioribus onerariorum nauium scaphis impositos fluuium ingredi,
ignemque in Turcaicas naueis, quae plurimae in amnem deductae erant, coniici iussisset,
ab hoste in insidiis latente excępti
incenderet, est profectus, laetis omnibus utpote Leucadiae
inescatis expugnatione. Vbi quum ad sexcentos ex classiariis, duce his minime idoneo
dato senatorii ordinis uiro, exposuisset, partimque pedestri itinere Aulonem ire,
partim lembis ac maioribus onerariorum nauium scaphis impositos fluuium ingredi,
ignemque in Turcaicas naueis, quae plurimae in amnem deductae erant, coniici iussisset,
ab hoste in insidiis latente excępti sunt, atque ad unum omnes fere aut caesi, aut capti,
praeter paucos unius scaphae
praedam securi hostium abducunt,
ab agrestibus, quorum uis magna dolore amissarum rerum e proximis locis in
praedones excita fuerat, admixtis paucis Turcis equitibus, haud parua ex parte in locis
iniquis circumuenti sunt, partimque caesi, partim uiui capti sunt. In quibus quindecim
ferme insignes nobilitate Dalmatae equites cum ducentis obscurioribus uiris desiderati
sunt, meritasque dedisse poenas uisi, quum negligentia ac securitate sua in hostico, tum
induciarum fide uiolata.
hostium abducunt,
ab agrestibus, quorum uis magna dolore amissarum rerum e proximis locis in
praedones excita fuerat, admixtis paucis Turcis equitibus, haud parua ex parte in locis
iniquis circumuenti sunt, partimque caesi, partim uiui capti sunt. In quibus quindecim
ferme insignes nobilitate Dalmatae equites cum ducentis obscurioribus uiris desiderati
sunt, meritasque dedisse poenas uisi, quum negligentia ac securitate sua in hostico, tum
induciarum fide uiolata.
haud paruo reguli
emolumento spoliarunt, utpote qui nulla ferme re ad talem expeditionem necessaria
instructus Lyssum accesserat.
Maior uictoria ex cęde quam captiuitate hostium fuit: quinquaginta tantum ex
Turcis uiui Lyssum adducti, caeteri partim interfecti, partim fuga elapsi. Pheris cognita
suorum aduersa pugna, quos trans Drinonem
missos docuimus, necubi forte in hostes
non modo uictoria, sed et ingenio feroces incideret, Scodram cum reliquo exercitu rediit. Et quia
emolumento spoliarunt, utpote qui nulla ferme re ad talem expeditionem necessaria
instructus Lyssum accesserat.
Maior uictoria ex cęde quam captiuitate hostium fuit: quinquaginta tantum ex
Turcis uiui Lyssum adducti, caeteri partim interfecti, partim fuga elapsi. Pheris cognita
suorum aduersa pugna, quos trans Drinonem
missos docuimus, necubi forte in hostes
non modo uictoria, sed et ingenio feroces incideret, Scodram cum reliquo exercitu rediit. Et quia satius uisum est rem
autem uim quandam diuinae appellamus constitutionis, qua humana negocia agi censemus. Nam quum in idem tempus,
quo Veneti huius modi consilia animo uoluebant, mors Alexandri Sexti, pontificis
Romani, peropportune incidisset, multas Italiae urbes pontificis Romani uectigales partim a possessoribus pecunia emptas, partim uoluntaria deditione traditas in ditionem
redegerunt. Quas sane urbes Caesar, Valentiniensium dux, homo omnibus sceleribus
coopertus,
atque ad perturbandam Italiam natus,
qua humana negocia agi censemus. Nam quum in idem tempus,
quo Veneti huius modi consilia animo uoluebant, mors Alexandri Sexti, pontificis
Romani, peropportune incidisset, multas Italiae urbes pontificis Romani uectigales partim a possessoribus pecunia emptas, partim uoluntaria deditione traditas in ditionem
redegerunt. Quas sane urbes Caesar, Valentiniensium dux, homo omnibus sceleribus
coopertus,
atque ad perturbandam Italiam natus, ipsius Alexandri pontificis filius ex
adulterio
periculum euasere. Haec aegritudo non minus quam pontificis mors res Caesaris funditus
euertit: nam morbo implicitus nihil negocii per sese obire potuit, quum res sua ipsius non
modo opera, sed et praesentia indigeret. Itaque intra paucos dies urbes Ecclesiae
Romanae uectigales, partim antiquum imperium respicientes pulsis Caesarinis praesidiis
principes suos reuocarunt, partim Venetis, ut dictum est, sese dediderunt.
euertit: nam morbo implicitus nihil negocii per sese obire potuit, quum res sua ipsius non
modo opera, sed et praesentia indigeret. Itaque intra paucos dies urbes Ecclesiae
Romanae uectigales, partim antiquum imperium respicientes pulsis Caesarinis praesidiis
principes suos reuocarunt, partim Venetis, ut dictum est, sese dediderunt.
Venetorum pertinacia profundaque imperii ac diuitiarum
cupidine, uerbis nihil profecturis desistendum ratus, armis ius suum tandem prosequi statuit. Sed quia suis duntaxat armis ac per se Venetos, ueritus eorum potentiam, lacessere
non audebat, querelam ad omnes fere Christianos reges partim literis, partim legationibus defert. Accusat Venetos aeque ac sacrilegio contactos, hortatur ipsos reges, ut non
modo Romanae Ecclesiae iniurias, sed et suas ulciscantur, nec sinant mercatores regna
per scelus occupare, undique Venetis bellum concitat. Iam coeperant Christiani principes
profundaque imperii ac diuitiarum
cupidine, uerbis nihil profecturis desistendum ratus, armis ius suum tandem prosequi statuit. Sed quia suis duntaxat armis ac per se Venetos, ueritus eorum potentiam, lacessere
non audebat, querelam ad omnes fere Christianos reges partim literis, partim legationibus defert. Accusat Venetos aeque ac sacrilegio contactos, hortatur ipsos reges, ut non
modo Romanae Ecclesiae iniurias, sed et suas ulciscantur, nec sinant mercatores regna
per scelus occupare, undique Venetis bellum concitat. Iam coeperant Christiani principes
pontificis uerba
Igitur Veneti, abusi Maximiliani absentia, Carnos Histrosque, quatenus hae gentes
ad Maximilianum pertinebant, suis per se copiis inuadere statuunt. Itaque nullo hoste
occurente intra paucos dies, quicquid oppidorum ac uicorum in finibus Veneti imperii
Alemanus tenebat, partim ui, partim hostium uoluntate, arcium praefectis pecunia corruptis, in potestatem redegerunt. Fuere autem ad septuaginta prope loca muris septa,
quae in Carnico atque Histrico agro de Maximiliani patrimonio Veneti tunc coeperunt.
Hac uictoria,
Igitur Veneti, abusi Maximiliani absentia, Carnos Histrosque, quatenus hae gentes
ad Maximilianum pertinebant, suis per se copiis inuadere statuunt. Itaque nullo hoste
occurente intra paucos dies, quicquid oppidorum ac uicorum in finibus Veneti imperii
Alemanus tenebat, partim ui, partim hostium uoluntate, arcium praefectis pecunia corruptis, in potestatem redegerunt. Fuere autem ad septuaginta prope loca muris septa,
quae in Carnico atque Histrico agro de Maximiliani patrimonio Veneti tunc coeperunt.
Hac uictoria, tametsi illa
possiderent, nec
Romano imperatori tantam ignominiam inustam uellent, quum praesertim nemo
Christianorum regum sit, quem illi non lacessierint. Igitur octauo et quingentesimo supra
milesimum humanae salutis anno, auctore Iulio Secundo, Romano pontifice, omnes fere
Christiani principes partim per se, partim per legatos indicto concilio Samarobrinam
conuenere, ibique inter illos ad internitionem Veneti nominis foedus ictum est.
Porro Samarobrinam nunc quidam Cameracense, alii diui Quintini oppidum appellant. Et quoniam pontifici nihil prius potiusque uidebatur quam
Romano imperatori tantam ignominiam inustam uellent, quum praesertim nemo
Christianorum regum sit, quem illi non lacessierint. Igitur octauo et quingentesimo supra
milesimum humanae salutis anno, auctore Iulio Secundo, Romano pontifice, omnes fere
Christiani principes partim per se, partim per legatos indicto concilio Samarobrinam
conuenere, ibique inter illos ad internitionem Veneti nominis foedus ictum est.
Porro Samarobrinam nunc quidam Cameracense, alii diui Quintini oppidum appellant. Et quoniam pontifici nihil prius potiusque uidebatur quam Francorum regem
domini minus turpis uideatur esse seruitus.
Hoc igitur exorto seu fortuito tumultu, seu Venetorum consilio ― neque enim id pro
comperto habeo ― Phariae insulae, quam et Lesinam
uocant, nobilitas pene deleta est, ea
partim interfecta, partim domo sedibusque patriis extorri. Illius enim insulae plebs, auctore quodam eiusdem corporis sacerdote, adiunctis sibi agricultoribus, prima omnium
Dalmatarum arma in optimates sumpsit. Hoc morbo in reliquos Venetae ditionis
Dalmatas quasi contagione
turpis uideatur esse seruitus.
Hoc igitur exorto seu fortuito tumultu, seu Venetorum consilio ― neque enim id pro
comperto habeo ― Phariae insulae, quam et Lesinam
uocant, nobilitas pene deleta est, ea
partim interfecta, partim domo sedibusque patriis extorri. Illius enim insulae plebs, auctore quodam eiusdem corporis sacerdote, adiunctis sibi agricultoribus, prima omnium
Dalmatarum arma in optimates sumpsit. Hoc morbo in reliquos Venetae ditionis
Dalmatas quasi contagione quadam uulgato multi
suos ― et erant id temporis
Ferrariae quidam etiam Galli milites ― atque hanc manum trifariam diuisam aduersus
hostem educit. Vnam partem populatoribus obsistere, aliam praecludere fugam hosticis
nauibus iubet, cum tertia ipse Venetas naues aggreditur. Itaque praedatoribus partim caesis, partim fugatis, ex decem et septem nauibus quindecim capiunt, duae reliquae, quae
agmen coegerant, nec multum ab ostio
Padi processerant, in altum refugerunt.
Alfonsus tractis Ferrariam captiuis nauibus, naualia
et erant id temporis
Ferrariae quidam etiam Galli milites ― atque hanc manum trifariam diuisam aduersus
hostem educit. Vnam partem populatoribus obsistere, aliam praecludere fugam hosticis
nauibus iubet, cum tertia ipse Venetas naues aggreditur. Itaque praedatoribus partim caesis, partim fugatis, ex decem et septem nauibus quindecim capiunt, duae reliquae, quae
agmen coegerant, nec multum ab ostio
Padi processerant, in altum refugerunt.
Alfonsus tractis Ferrariam captiuis nauibus, naualia his
erant Bazethi multi utriusque sexus liberi ex uariis captiuis mulieribus ritu
Turcaico suscepti, apud quos sane mos est eodem cultu habere ex ancillis natos, quo et
iusto matrimonio susceptos. Ex quibus praeter foeminas quatuor duntaxat mares tunc
supererant, caeteris, ut fama est, partim ueneno patris opera ob defectionis suspitionem necatis, partim morbo absumptis. Horum maximus natu Cichanes appellatus est.
Post hunc Achimates fuit, deinde Corguthes, ultimum Selynem uocarunt. Conuocat igitur Bazethes seorsum singulos eorum, quibuscum
suscepti, apud quos sane mos est eodem cultu habere ex ancillis natos, quo et
iusto matrimonio susceptos. Ex quibus praeter foeminas quatuor duntaxat mares tunc
supererant, caeteris, ut fama est, partim ueneno patris opera ob defectionis suspitionem necatis, partim morbo absumptis. Horum maximus natu Cichanes appellatus est.
Post hunc Achimates fuit, deinde Corguthes, ultimum Selynem uocarunt. Conuocat igitur Bazethes seorsum singulos eorum, quibuscum de magnis rebus consultare consueuerat, quo quisque amotis arbitris suam liberius
uitae tueri oporteret.
Bazethes, quamquam praetorianorum sermoni quantum sceleris subesset, eum non
lateret, re tamen subita attonitus nihil salubris consilii expedire potuit, quo suorum
sceleri obuiam iret. Itaque senecta, ualetudine, amicorum partim fraude, partim consternatione permotus, ac suorum militum perfidia circumuentus (iurauerant enim praetoriani se uiuo rege nihil noui consilii capturos) uoluntati eorum assensus est. Igitur duo
tribuni cum aliquot centurionibus et magna gregarii militis parte, ex sententia
Bazethes, quamquam praetorianorum sermoni quantum sceleris subesset, eum non
lateret, re tamen subita attonitus nihil salubris consilii expedire potuit, quo suorum
sceleri obuiam iret. Itaque senecta, ualetudine, amicorum partim fraude, partim consternatione permotus, ac suorum militum perfidia circumuentus (iurauerant enim praetoriani se uiuo rege nihil noui consilii capturos) uoluntati eorum assensus est. Igitur duo
tribuni cum aliquot centurionibus et magna gregarii militis parte, ex sententia tamen
caeterorum, ad
sicut ipse per se nihil peccabat, ita ad uindicanda suorum peccata haud satis animi habebat. Et licet omnes ante se Othomanos reges ciuilitate ac pacis
artibus facile superarit, eorum tamen bellandi studium haud magnopere imitatus est.
Nam contentus gloria ac opibus a maioribus suis partis, magis tutandis quam proferendis
regni finibus incubuit. Regnauit treis et triginta annos, uixit duos et septuaginta.
reuersi sunt. Alii item Turcae,
quum aliquot prosperis populationibus Dalmatarum agros incursassent, Valdanum
amnem spe praedae transmittunt; ibi quoque ab incolis regionum adiunctis Hungaricis
auxiliis populatores opressi sunt. Ex tribus millibus equitum uix dimidia pars effugere,
coeteri partim caesi sunt, partim gurgitibus hausti, dum inconsulta consternatione acti in
transitu Valdani amnis uadis aberrant, nihil praeter hostem caeci pauore metuentes.
Nec in Italia interim Galliisque res quietae erant. Quae ut suis temporibus reddantur, his rebus coniungendae sunt: et
item Turcae,
quum aliquot prosperis populationibus Dalmatarum agros incursassent, Valdanum
amnem spe praedae transmittunt; ibi quoque ab incolis regionum adiunctis Hungaricis
auxiliis populatores opressi sunt. Ex tribus millibus equitum uix dimidia pars effugere,
coeteri partim caesi sunt, partim gurgitibus hausti, dum inconsulta consternatione acti in
transitu Valdani amnis uadis aberrant, nihil praeter hostem caeci pauore metuentes.
Nec in Italia interim Galliisque res quietae erant. Quae ut suis temporibus reddantur, his rebus coniungendae sunt: et ita, quae in
est, munita, difficilis
oppugnatu uisa est, relicta obsidione Hispani praesertim ad populationem Veneti agri
conuersi sunt. Quem adeo per triennium fere euastarunt, ut Vincentia, nobili eius regionis urbe, ab omnibus principibus, qui genere ac diuitiis clariores erant, excessum sit, partimque Venetias sese recęperint, partim Veronam abierint. Eo sane hi maxime profecti
sunt, qui et Venetorum imperium, nobilitati aduersum, auersati sunt, et eorum fidei
parum credebant. Id autem temporis Veronam Maximilianus praesidio tenebat.
Hae sociorum
uisa est, relicta obsidione Hispani praesertim ad populationem Veneti agri
conuersi sunt. Quem adeo per triennium fere euastarunt, ut Vincentia, nobili eius regionis urbe, ab omnibus principibus, qui genere ac diuitiis clariores erant, excessum sit, partimque Venetias sese recęperint, partim Veronam abierint. Eo sane hi maxime profecti
sunt, qui et Venetorum imperium, nobilitati aduersum, auersati sunt, et eorum fidei
parum credebant. Id autem temporis Veronam Maximilianus praesidio tenebat.
Hae sociorum clades Bartolomaeum Aluianum, Veneti
equo eum inuadit, spiculumque
lanceae forte in latus Scythae, qua thorax ferreus inter se non coierat (non enim suis sed
raptis armis utebatur) adegit, delapsumque ex equo semianimem uinciri iubet. Duce
amisso agrestes ― iam enim et Ioannes Sepusiensis cum exercitu aduenerat ― partim fugae
sese mandare, partim errori ueniam petere, partim neque proelii, neque precum, neque
fugae meminisse, sed metu perculsi torpere. Quos ita consternatos atque animi incertos
Sepusiensis nactus magna ex parte concidit, nulla quidem ira aut ingenii crudelitate, sed
quo coeteros rusticos
lanceae forte in latus Scythae, qua thorax ferreus inter se non coierat (non enim suis sed
raptis armis utebatur) adegit, delapsumque ex equo semianimem uinciri iubet. Duce
amisso agrestes ― iam enim et Ioannes Sepusiensis cum exercitu aduenerat ― partim fugae
sese mandare, partim errori ueniam petere, partim neque proelii, neque precum, neque
fugae meminisse, sed metu perculsi torpere. Quos ita consternatos atque animi incertos
Sepusiensis nactus magna ex parte concidit, nulla quidem ira aut ingenii crudelitate, sed
quo coeteros rusticos terrore incusso ad officium
Scythae, qua thorax ferreus inter se non coierat (non enim suis sed
raptis armis utebatur) adegit, delapsumque ex equo semianimem uinciri iubet. Duce
amisso agrestes ― iam enim et Ioannes Sepusiensis cum exercitu aduenerat ― partim fugae
sese mandare, partim errori ueniam petere, partim neque proelii, neque precum, neque
fugae meminisse, sed metu perculsi torpere. Quos ita consternatos atque animi incertos
Sepusiensis nactus magna ex parte concidit, nulla quidem ira aut ingenii crudelitate, sed
quo coeteros rusticos terrore incusso ad officium reuocaret. Satis enim
capiti imponi iussit,
atque ita per ludibrium, quasi rusticorum regem interfecit, quo eo supplicio
agrestes discerent ad nobilium officium pertinere militiam exercere, rusticorum uero
esse agrum colere, et ex fructibus labore suo partis nobilitati alimenta suppeditare,
quippe quae armis suis ipsos rusticos tueretur. Nec ob tam atrocem poenam uisus est
Hungaris Ioannes inhumana in Scytham usus crudelitate, eo quod rustici ipsius Scythae
instinctu nobilissimos Hungariae uiros, fide interposita euocatos,
asserens sermoni transfugarum temere nihil esse credendum.
Eo die Turcae conatus hostium expectantes nihil mouerunt, sed sese castris quieti
continuere. Nocte insecuta Balys ad hostem terrendum (saepe enim leuia et uana in bello
haud paruum momentum faciunt) magnae exercitus parti faces, quarum uim ingentem
collectam secum attulerat, distribuit, quibus accensis ad muros Chaualae omnes, qui
faces portabant, succedere iubet, Hungaris relucentis flammae conspectu attonitis. Igitur
Turcae rati, ut erat, hostes metu quietos esse, quosdam e suis Chaualam, et ita
Vbi quum hostem non inuenisset, ad Periedros
montes, qua hi septentrionem spectant, prope accessit, inopia commeatus uehementer
laborans, propterea quod Ismahel, quo Turcam uenturum putabat, quicquid hostibus
usui posset esse, partim corruperat, partim in deuia et munitiora loca asportarat, quo
fame ac omnium rerum inopia Turcam uexatum adoriretur, et ob id differebat praelium,
existimans sibi mora opus esse, Turcae uero festinatione. Nam licet Ismahel egregios
equites haberet,
Vbi quum hostem non inuenisset, ad Periedros
montes, qua hi septentrionem spectant, prope accessit, inopia commeatus uehementer
laborans, propterea quod Ismahel, quo Turcam uenturum putabat, quicquid hostibus
usui posset esse, partim corruperat, partim in deuia et munitiora loca asportarat, quo
fame ac omnium rerum inopia Turcam uexatum adoriretur, et ob id differebat praelium,
existimans sibi mora opus esse, Turcae uero festinatione. Nam licet Ismahel egregios
equites haberet, Selynes tamen militum
ferreas pilas e maioribus tormentis in irruentem hostem torquere eumque a munitionibus
arcere. Qui, ut imperatum erat, igni tormentis admoto plures suorum quam hostium
foede trucidarunt ― ita enim Turcae cum hostibus permixti erant, ut sine utriusque
partis strage Sopheni ab hosticis munitionibus repelli nequiuerint. Qui si, ut fama fertur,
copiam peditum, quorum opera Asiatici in bello prorsus non utuntur, habuissent, aut
postero die certamen instaurassent, in munitiones hostium Turcis impetu hostili consternatis procul
turbata a castrorum oppugnatione auersa est. Cernere erat in campis, ubi
depugnatum est, spectaculum adeo foedum ac horribile, ut Sophenis pariter et Turcis
terror quidam pigritiaque posthac inter se manus conserendi incuteretur. Iacebant tot
millia hominum caesa, e queis partim gladiis sagittisque, ac lanceis uulnera acceperant,
partim tormentis lacerati conspiciebantur: his crura, illis humeri et manus, aliis capita a
corpore diuulsa erant, quibusdam per pectus et costas pila lapidea traiecta effusis ac
disiectis uisceribus totum corporis positum
in campis, ubi
depugnatum est, spectaculum adeo foedum ac horribile, ut Sophenis pariter et Turcis
terror quidam pigritiaque posthac inter se manus conserendi incuteretur. Iacebant tot
millia hominum caesa, e queis partim gladiis sagittisque, ac lanceis uulnera acceperant,
partim tormentis lacerati conspiciebantur: his crura, illis humeri et manus, aliis capita a
corpore diuulsa erant, quibusdam per pectus et costas pila lapidea traiecta effusis ac
disiectis uisceribus totum corporis positum ac figuram confuderat. Nec minus foeda
equorum
priusquam coalescerent, uires euerterentur,
resque summa calliditate coepta non sine repertoris perfidiae periculo uana euaderet.
Itaque Pontica gens, quae inter Moeotim et Phasim incolit (uulgo Cercassos uocant) ad
hanc militiam delecta. Inde greges seruorum abducebantur: partim liberi a parentibus
uenundati, qui sane nihil sceleris eo facinore se suscipere putabant, existimantes prolem
suam non in seruitutem adduci, uerum in imperium mitti, partim a Thataris,
Moeotis
accolis, empti, quos illi Ponticas
Moeotim et Phasim incolit (uulgo Cercassos uocant) ad
hanc militiam delecta. Inde greges seruorum abducebantur: partim liberi a parentibus
uenundati, qui sane nihil sceleris eo facinore se suscipere putabant, existimantes prolem
suam non in seruitutem adduci, uerum in imperium mitti, partim a Thataris,
Moeotis
accolis, empti, quos illi Ponticas regiones incursando captos cum Syris mercatoribus tum
ueste, tum pecunia permutabant. Hi serui ad caliphem perducti hominibus armorum et
equitandi peritis diuidebantur. Quos
patiens, quippe quod sitim quatriduo potest tolerare ― misitque nuntios, qui terrestri itinere per disposita iumenta celeriter Constantinopolim percurrerent, et Pirrho Caramano, quem Constantinopolitanae praefecerat ciuitati, suis
imperarent uerbis, ut ocyus quadraginta longas naueis, partim triremes, partim dyerotas,
deduceret, atque remigibus ac militibus instructas ad Pelusiacum ostium mitteret, ut inde
Nilo flumine eo subirent, ubi Turcaica castra collocata esse cognouissent, atque ita, si
fieri posset, eodem tempore a terra simul et amne terror Cercassis incuteretur. Non
quod sitim quatriduo potest tolerare ― misitque nuntios, qui terrestri itinere per disposita iumenta celeriter Constantinopolim percurrerent, et Pirrho Caramano, quem Constantinopolitanae praefecerat ciuitati, suis
imperarent uerbis, ut ocyus quadraginta longas naueis, partim triremes, partim dyerotas,
deduceret, atque remigibus ac militibus instructas ad Pelusiacum ostium mitteret, ut inde
Nilo flumine eo subirent, ubi Turcaica castra collocata esse cognouissent, atque ita, si
fieri posset, eodem tempore a terra simul et amne terror Cercassis incuteretur. Non enim
Selynem
contemnendae uidebantur. Inde transmisso Horione castra in agro
Babylopolitano haud procul a Cercassorum regia posuit, quandoquidem classis quoque
e Constantinopoli profecta, Pelusiaco ostio appulsa Nilumque inuecta nuntiabatur. Hanc
autem urbem quidam exules a Mesopotamia profugi, partim Babylonii, partim
Carrenses, latere Arabiae, ex aduerso Memphiticae urbis olim dirutae, paulo supra
deltam, in sinistra Nili ripa sursum uersus nauigando, condidere, permissuque
Aegyptiorum regum ibi sedes posuere amplexi ingens terrae spatium muris, urbemque
binominem
Inde transmisso Horione castra in agro
Babylopolitano haud procul a Cercassorum regia posuit, quandoquidem classis quoque
e Constantinopoli profecta, Pelusiaco ostio appulsa Nilumque inuecta nuntiabatur. Hanc
autem urbem quidam exules a Mesopotamia profugi, partim Babylonii, partim
Carrenses, latere Arabiae, ex aduerso Memphiticae urbis olim dirutae, paulo supra
deltam, in sinistra Nili ripa sursum uersus nauigando, condidere, permissuque
Aegyptiorum regum ibi sedes posuere amplexi ingens terrae spatium muris, urbemque
binominem appellarunt. Nempe
suam ampliandam prompti, illum terrae motum Selynis interitum denuntiasse,
non autem ullam urbi Rhacusae significasse calamitatem. Porro de morte
Selynis paulo post suo loco dicemus.
Iam comparauerat Selynes ad ducentas partim longas, partim onerarias naues, libratoresque tormentorum e toto regno euocauerat, et fossorum non mediocrem manum ex
eo genere hominum, quibus uenas argenti (sunt enim in multis Turcaici imperii locis
argentariae fodinae) perscrutari ars est cum ferramentis suis, ad cuniculos in
prompti, illum terrae motum Selynis interitum denuntiasse,
non autem ullam urbi Rhacusae significasse calamitatem. Porro de morte
Selynis paulo post suo loco dicemus.
Iam comparauerat Selynes ad ducentas partim longas, partim onerarias naues, libratoresque tormentorum e toto regno euocauerat, et fossorum non mediocrem manum ex
eo genere hominum, quibus uenas argenti (sunt enim in multis Turcaici imperii locis
argentariae fodinae) perscrutari ars est cum ferramentis suis, ad cuniculos in terra agendos
in Dardanos, hinc in Moesiam contendit, inde ad Sauum
amnem, qua is Danubium influit Moesosque a Pannoniis dirimit, ingentibus cum copiis
Taurunum ac Sabactium oppida, ut dictum est, oppugnaturus pene cursim atque incredibili celeritate peruenit, praemisso ultra Sauum Balyde Iachino, eius partis Dalmatiae,
quam Bossinam uocant, praefecto, qui scilicet et ex tuto exploraret, an ullae
Hungarorum copiae in Syrmium conuenissent, simul et daret operam, ne quid inde subsidii commeatusue Taurunum submitti posset. Mandatisque adiecit, ne Syrmiensem
regionem ulla belli
Turca Sabactio in potestatem redacto, satisque explorato nullum Hungarorum
exercitum in proximis esse regionibus, Sauum ponte confestim iunxit, copias in
Syrmiensem agrum transportaturus atque e regione Tauruni castris positis collocaturus,
quo pluribus e partibus oppugnationem intentando et maiorem oppidanis metum
incuteret, et Hungaros a ferendo ea parte obsessis auxilio deterreret. Caeterum eo ponte
ui tempestatis deiecto atque amnis rapiditate in Danubium ablato, alium pontem facere
paulo supra Taurunum oppidum instituit, quamquam ea res
attoleret. Opere
effecto maiorem partem exercitus traduxit, atque agmine celeriter acto ad Sumonium,
qua ea urbs haud procul a Sauo in ripa Danubii sita Taurunum oppidum prospectat, castris positis consedit, dato negocio ducibus, quos cis Sauum reliquerat, uti Taurunum
pluribus ex partibus tormentis peterent.
Interea Balydi, quem diximus in Syrmium praemissum, progresso circiter quadraginta millia passuum in Ulteriorem Pannoniae regionem, Stephanus Bother naderespanus
occurrit, uastantemque Syrmiensem agrum adortus leui praelio fudit,
dedecore, quia Turcae, ubi rex cum exercitu adest,
praedari aut quemquam
praeter armatum hostem ac repugnantem uiolare nefas putant.
Et ne Turca inde abeunte Hungari ea oppida facile restituerent, materia, quae ab igne illesa superfuerat, partim in Sauum, partim in Danubium, qua hi amnes altissimi fluunt, ex
commodo excidentium demersa. Quo quidem facto Turca testatus est animi imbecillitatem, quippe qui maluit ea loca hosti uasta relinquere quam non sine continua dimicatione tueri, ratus, ut erat, Hungaros
ubi rex cum exercitu adest,
praedari aut quemquam
praeter armatum hostem ac repugnantem uiolare nefas putant.
Et ne Turca inde abeunte Hungari ea oppida facile restituerent, materia, quae ab igne illesa superfuerat, partim in Sauum, partim in Danubium, qua hi amnes altissimi fluunt, ex
commodo excidentium demersa. Quo quidem facto Turca testatus est animi imbecillitatem, quippe qui maluit ea loca hosti uasta relinquere quam non sine continua dimicatione tueri, ratus, ut erat, Hungaros
non passuros Syrmium latissimis fluminibus ab
agro Turcaico seclusum perpetuis hostium stationibus premi.
non passuros Syrmium latissimis fluminibus ab
agro Turcaico seclusum perpetuis hostium stationibus premi.
modo Christianum hominem deceat malle ad
mortem et certam perniciem ruere quam in seruitutem incidere, si caeteri Hungari
imitari in animum induxissent, Sauum amnem Turcae haudquaquam traiecturi fuissent.
Coeterum, quoniam Taurunum ab omnibus partibus, praeterquam ab ea, quam
Sauus praeterfluit, et loci natura et operibus a rege Matthia Coruino egregie emunitum
erat, omnes Turcarum in deiciendo muro conatus adeo uani euadebant, ut regem desperatio urbis expugnandae incesseret, iamque de soluenda obsidione ac
emissis, quae ad eam portam ex arce facile adigi
poterant, petentes multos hostium interfecere. Itaque Turcae tribus aeneis muralibus tormentis eo aduectis, totidem locis arcem quatere coeperunt, quo praesidium necessario distinerent, ut quum a tribus partibus arx munitionibus prorutis oppugnari coepta
esset, Hungari suorum paucitate, tot simul locis haud quaquam possent non nudata aliqua statione occurrere, atque ita distracti sine mutuo inter se auxilio, ad omnia tuenda
obeundaque non sufficientes, hostium multitudine obruerentur.
Nec
coepta
esset, Hungari suorum paucitate, tot simul locis haud quaquam possent non nudata aliqua statione occurrere, atque ita distracti sine mutuo inter se auxilio, ad omnia tuenda
obeundaque non sufficientes, hostium multitudine obruerentur.
Nec satis putarunt Turcae arcem tribus ex partibus oppugnare, uerum a quadam
turri quoque, quam uulgo
et lautior mensa Veneri, immodicarum cupiditatum
parenti, cognata sunt. Quamquam illius libidinum continentiam quidam non uirtuti, sed
morbo assignant: satis enim constat hunc pontificem ulcus quoddam in obscęnis corporis
partibus ortum multos annos male habuisse.
Huic pontifici Hadrianus quidam, praesul Dertusanus (ea est Tarraconensis
Hispaniae ciuitas) et Romanae Ecclesiae cardinalis, absens suffectus est tanta Italorum
cardinalium concertatione,
ne
Hungari eo successu insolescerent, contractis tribus milibus equitum ad deuastandum
Syrmium, trans Sauum amnem proficiscitur. Sed quum ibi ducem itineris locorum peritum
ab Hungaris exceptum amisisset, metu insidiarum Taurunum confestim rediit,
aliquot e suis partim captis, partim caesis. Nam Syrmienses, timore hostium abutentes,
nouissimum agmen adorti terribilem tumultum intulerant. Paucis post diebus Balys, ratus
sua e Syrmio fuga securitatem Transistranis Hungaris iniectam esse, maioribus copiis
comparatis per Danubium gelu concretum
successu insolescerent, contractis tribus milibus equitum ad deuastandum
Syrmium, trans Sauum amnem proficiscitur. Sed quum ibi ducem itineris locorum peritum
ab Hungaris exceptum amisisset, metu insidiarum Taurunum confestim rediit,
aliquot e suis partim captis, partim caesis. Nam Syrmienses, timore hostium abutentes,
nouissimum agmen adorti terribilem tumultum intulerant. Paucis post diebus Balys, ratus
sua e Syrmio fuga securitatem Transistranis Hungaris iniectam esse, maioribus copiis
comparatis per Danubium gelu concretum sine ullis
auferretur (ex auferetur emend.) K:
aufereretur M
** post posuit
exp. nunc uero armis coacta partim in societate Polonorum,
atque Moschouiorum manet, partim suae gentis regibus paret M:
deest in Kg: habent AZr
aufereretur M
** post posuit
exp. nunc uero armis coacta partim in societate Polonorum,
atque Moschouiorum manet, partim suae gentis regibus paret M:
deest in Kg: habent AZr
*** quemque Kg: quemquem M
stationem hosti obiectam Diocleates conspiciunt,
nempe eo die et Rhacusanos epulis uinoque indulgere credebant, signum quod
conuenerat Rhacusanis edunt; qui impetu in castra Slauinorum facto eo momento
capiunt inermes, uinoque graues partim trucidant, partim uinctos in urbem suam
pertrahunt, atque ita obsidionis bellique Slauinici finis impositus, Diocleates
uero, hoc merito in ciuitatem recepti, atque in patricios adsciti. Tradunt autem
hos Malascouios et Gredeos
obiectam Diocleates conspiciunt,
nempe eo die et Rhacusanos epulis uinoque indulgere credebant, signum quod
conuenerat Rhacusanis edunt; qui impetu in castra Slauinorum facto eo momento
capiunt inermes, uinoque graues partim trucidant, partim uinctos in urbem suam
pertrahunt, atque ita obsidionis bellique Slauinici finis impositus, Diocleates
uero, hoc merito in ciuitatem recepti, atque in patricios adsciti. Tradunt autem
hos Malascouios et Gredeos fuisse, quorum alteri
magna ueterum
possessorum inuidia atque contentione, diuisus. Quod autem Canalensis ager
territorii Epidaurii fuerit, argumento est opus mirabili structura effectum,
quo a uigesimo prope milliario aqua in urbem perducta est, partim
subterraneo riuo, partim substructione, partim opere arcuato. Cuius quidem
operis a Slauinis procul dubio euersi adhuc extant uestigia, atque quibusdam
in locis inscriptiones latinis literis nomina curatorum indicantes.
inuidia atque contentione, diuisus. Quod autem Canalensis ager
territorii Epidaurii fuerit, argumento est opus mirabili structura effectum,
quo a uigesimo prope milliario aqua in urbem perducta est, partim
subterraneo riuo, partim substructione, partim opere arcuato. Cuius quidem
operis a Slauinis procul dubio euersi adhuc extant uestigia, atque quibusdam
in locis inscriptiones latinis literis nomina curatorum indicantes. Per idem
quoque tempus
diuisus. Quod autem Canalensis ager
territorii Epidaurii fuerit, argumento est opus mirabili structura effectum,
quo a uigesimo prope milliario aqua in urbem perducta est, partim
subterraneo riuo, partim substructione, partim opere arcuato. Cuius quidem
operis a Slauinis procul dubio euersi adhuc extant uestigia, atque quibusdam
in locis inscriptiones latinis literis nomina curatorum indicantes. Per idem
quoque tempus Sigismundus Augustus,
ut urbem prius direptam, alienae
subiicerent potestati. Quae coniuratio, cum per quosdam ciues, qui senserant id
agi, annuntiata esset Rhacusano senatui: in re trepida ciuitati non defuit
consilium. Nempe milites scelesti consilii participes, per speciem expeditionis
extra urbem ablegatos, posthac urbem ingredi non permiserunt. Itaque urbs
incolumis ab intestino hoste conseruata. Verum fugatis mox ab externo hoste
Rhacusanis copiis...
143
* habiturum Kg:
atramento corrupt. M
** Dalmatiae partis
Kg: atramento corrupt. M
144
145
Mala quae nos premunt haec sunt. Quotidianis
infidelium Turcarum incursionibus infestamur, sine
intermissione carpimur; alii trucidantur, alii in captiuitatem
abeunt; res diripiuntur, pecus abducitur, uillae uicique igni
comburuntur; agri, quibus cultis uitam sustentabamus, partim
uastantur, partim sublatis cultoribus deserti obsitique
spinis, non frugibus germinant; muris tantum defendimus
salutem satisque habemus quod nondum oppida ipsa Delmatiae
nostrae obsideantur atque oppugnentur, intercedente nescio quo
adumbratae pacis foedere. Solis ergo urbibus
Mala quae nos premunt haec sunt. Quotidianis
infidelium Turcarum incursionibus infestamur, sine
intermissione carpimur; alii trucidantur, alii in captiuitatem
abeunt; res diripiuntur, pecus abducitur, uillae uicique igni
comburuntur; agri, quibus cultis uitam sustentabamus, partim
uastantur, partim sublatis cultoribus deserti obsitique
spinis, non frugibus germinant; muris tantum defendimus
salutem satisque habemus quod nondum oppida ipsa Delmatiae
nostrae obsideantur atque oppugnentur, intercedente nescio quo
adumbratae pacis foedere. Solis ergo urbibus parcitur;
cetera omnia
nihil de cęlestibus cogitant, sanguinei crudeles, quos nulla
mouet erga proximos pietas. Tales Idumeos iustus iudex in malo perseuerantes
damnat.
VIIII.
Dauid Miphibosetum Ionathę
filium bonis paternis donat, et mensę
suę
participem facit et Sibam seruum cum filiis terram eius colere iubet. Miphiboseth
os confusum, os uerecundum interpretatur. Qui de malo erubescit, haud facile ad
peccata prolabitur; et quoniam talis erubescentia de dono Spiritus Sancti uenit,
ideo Miphiboseth est filius Ionathę, qui columbę
iubetur. Siba interpretatur conuersio. Conuersionis filii sunt
sensus nostri. Quum ad Deum conuertimur, de peccato uerecundamur, et sensus a
turpi uoluptate auersos ad excolendum animę
agrum compellimus, et ubi abundabat
peccatum, superabundat gratia; atque ita mensę
Christi efficimur participes, corpori
et sanguini eius communicantes.
Annon Ammonitarum rex male accipit Dauidis legatos. Ioab aduersus eum
missus percussit Syros eius conductitios. Dauid quoque percussit Syros, ab
Adadozero missos, et Sobabum principem militię
mea sicut incensum in
conspectu tuo. Ipsa patris est holocaustum, dum sua erga peccatores pietate
accensa, Deum etiam patrem illis placat, ut uindictam differat et penitentiam
expectet peccatorum. Dauid non cognouisse eam dicitur, quia uirgo peperit et uirgo
post partum permansit.
XIIII.
Postremo Adonias, Dauidis filius ex Agita, appetit regnum, sed uota eius
frustrantur, Salomone in regnum succedente. Adonias Domini donatio interpretatur,
Agith festiua uel solemnis, Salomon pacificus uel retributor.
Ruerio, Castriduranti comiti, illustrissimi et inuictissimi Vrbini et Sore ducis Francisci Marie filio salutem plurimam dicit.
Parthorum regem, ut inquit Calidonius, mi clarissime princeps, nemo sine munere salutare poterat.
Mores Parthorum
Ego uero, Predicatorie Religioni a teneris unguiculis dicatus, in qua uoluntariam paupertatem profiteor, te adhuc
fatis huius, quo celum terraque plaudunt
pertulit oras, nuncius inquam, non ingratus, sed
jucundus et necessarius populis his, acerrimo hoste ex
continua victoria attritis atque perculsis, videlicet vaivodam Transilvanum — unus est ex Hungariae ducibus in
ultimis partibus, immo primis ab hoste Hungariae —, comparata non parva, nec temnenda manu equitum peditumque selectorum quindecim milium, penetrasse hostium
confinia et recuperasse quoddam castrum admodum necessarium, nomine Buinaria, nuper ab hostibus occupatum,
domum redire procurauerat. Quo postquam Axmatus uenit,
intuens ea se prouincia potiri, quae et rerum omnium affluentissima, et ab
sede Regia remotissima est, prospicensque mobile gentis ingenium, iugumque
Turcicum aspernans, partim quos auare, partim quo crudeliter eis imperabant,
sibique ad nutum instituentis etiam sine culpa, si Principi sic uisum
fuerit, aut uitam priuatam rerum omnium inopem ducendam, aut turpiter
moriendum, ratus occasionem
Quo postquam Axmatus uenit,
intuens ea se prouincia potiri, quae et rerum omnium affluentissima, et ab
sede Regia remotissima est, prospicensque mobile gentis ingenium, iugumque
Turcicum aspernans, partim quos auare, partim quo crudeliter eis imperabant,
sibique ad nutum instituentis etiam sine culpa, si Principi sic uisum
fuerit, aut uitam priuatam rerum omnium inopem ducendam, aut turpiter
moriendum, ratus occasionem oblatam, qua si recte
olfecerat, sed pene manifestis argumentis
comprehenderat. Quamobrem Constantinopolim ueniens, adituque a consiliaris,
non sine pecuniis a regem Turcarum impetrato, quid Axmatus moliatur exponit.
Ille hominem adseruari iubet, partim ne palam haec facta causam accelerandi
defectionem praeberent, partim si quo modo tanto malo sine strepitu, sine
armis mederi posset, moxque duos tabellarios per iumenta disposita Cayrum
proficisci praecipit. His binas
Constantinopolim ueniens, adituque a consiliaris,
non sine pecuniis a regem Turcarum impetrato, quid Axmatus moliatur exponit.
Ille hominem adseruari iubet, partim ne palam haec facta causam accelerandi
defectionem praeberent, partim si quo modo tanto malo sine strepitu, sine
armis mederi posset, moxque duos tabellarios per iumenta disposita Cayrum
proficisci praecipit. His binas literas dat, alteras Principi praefectorum
Capadociae in itinere mandat
se ferentes cum Mathildi ex Bohemorum (ut papa Pius inquit)
et consuetudinibus. At haec Dalmatiae quam eminenter conueniant,
Tria haec maxime conueniunt Dalmatiae.
facile considerantibus apparet, si ad singula descendendo singulorum ratio pensitetur. Dalmatia enim,
Primum.
prisca prouintiarum partitione ommissa (quemadmodum nunc apud omnes inoleuit opinio), Histriam ab occidente habens Epyro et Macedonia ob oriente clauditur Bosnaeque ac Chroatiae a septentrione subiacens salo, quod Adriaticum dicitur, ab australi parte abluta, spectat ad meridiem. Regio, ut Strabo inquit,
Galerius Augustus magni duxit Illyrium.
obtenta Romani imperii potestate, comendata prius cum reliquis occidentis prouintiis Italia Seuero Caesari, Maximiano item orienti praefecto, pro se retinuit omnibus totius
orbis residuis partibus Illyricam oram anteponens. Ratus (ni fallor), quod et rei ueritas habet, imperii Romani uires absque Illyrii praesidio haud facile posse diu consistere, utpote quod et uiris fortissimis abundat et ad multas regiones facilem transitum habet uariarumque rerum ad bellum necessariarum copia
eis, uariis consite arboribus, olei, uini melisque ac tritici sint feracissime tutissimosque portus efficiant magnamque Illyricum sulcantibus aequor uoluptatem sua perpetua uiriditate ac oportunitate praebeant. Alique enim ex his abundant gregibus caprarum et ouium nullique totius orbis parti praeciosorum copia piscium cedunt aut e terra ibidem productorum suauitate postponuntur. Tanta est autem huius soli salubritas, ut indigenis prodigio simile appareat homines aeris intemperie morbos posse incurrere. Quo fit, ut germinandis populis Dalmatia sit aptissima et proinde pace comite
filia, a Maximiano fratre pro fidei confessione interempta, nec non et Serena, Dioclitiani uxor,
Serena regina Dioclitiani uxor.
ac Marinus Dalmata
Marinus confessor
deo sine cede in pace coniuncti aliique multi in diversis Dalmatiae partibus ab hostibus fidei olim occisi. Quorum nomina tanquam uobis omnibus nota, ommitto, triginta duos fratres ordinis praedicatorum in Bosna fluminis submersione ab infidelibus necatos commemorando.
XXXII fratres ordinis praedicatorum martyres.
Pro quorum sanctitatis
et calidum piscibus ualde grata praeditum, tum quia per late patentia aequora Ionicum
Apulumque ac Illyricum saeuientes uentorum procellae uel inuitos pisces tutiora petere loca compellunt.
Frequens hinc emendorum causa piscium ex diuersis mundi partibus mercatorum est ad haec loca concursus,
Frequens ad Pharam mercatorum conuentus.
ex quorum conuictu non minus nostrates quandam argutam astutiam quam copiosa fortunae bona contraxerunt. Quid dicam de onerariis eorum nauibus, quibus uinum, ficus, salsamenta et
fere omnes Illyricum sulcantes salum cum mercibus appellere necesse est, diuitias et ex frequenti diuersarum nationum ad hanc urbem appellentium conuictu urbanitatem et uenustissimos
Pharensium mores intuearis. Nam quicquid diues producit oriens, quicquid pingue parturit Latium, quicquid ferox gignit Illyria, quicquid aprica generat Aphrica, quicquid aspera affert Hispania, quicquid horrida permutat Scythia, quicquid felix prodit Arabia, quicquid uerbosa educit Graecia, frequenti hac in urbe est successione uenale.
Magna rerum Phari
historias nouerint Romanos olim Pharum curasse funditus euertere, ne Pharenses Dalmatas Liburnisque ac Histris et Attintanis, qui (ut Strabo inquit)
Cleomenico bello interfuit Demetrius.
Classemque post obtentum Illyrii imperium cum Scerdelaida,
Scerdelaida Illyrius.
qui ei in regno successit, (ut Polybius inquit)
supplex deprecor, quod eadem Sanctitas Vestra dignetur mandare, ut sibi de aliquali
provisione vel officio provideatur ita, ut vivat et bene more suo solito deservire valeat.
Item, ut animarum salute senium, invalitudine infirmorum et pauperum impotentium in hiis
partibus consulatur, dignetur eadem Sanctitas Vestra iubuleum ad minus per mensem nobis
misericorditer concedere.
ab eo tempore citra nullum
subsidium a Regia Maiestate usque in hodiernum aut militibus aut populo
exhibitum fuit. Et dum ego Segnię aliquod praesidium regium aut Sanctitatis Tuę
iuxta eiusdem promissa perdiu expectassem, nec eo ab ulla partium veniente
minime audebam Clissium me conferre, ne et milites nequientes sine stipendiis
ibi degere, neque populus absque aliquo subsidio inde auffugerent et castrum
vacuum hostibus mox facile capiendum relinquerent. Tandem receptis
Molestissimum mihi est hec etiam pauca, que nunc ad Vestram Sanctitatem scribo,
aliena manu mihi esse scribenda. In causa est oculorum lippitudo, qua tamen
levari incipio et brevi penitus liberari spero. Alia Vestra Sanctitas partim ex
litteris regiis et domino Francisco Marsupino, partim ex litteris domini baronis
intelliget. Hoc volui etiam litteris meis significare huius rei, pro qua
Maiestas Regia ad Vestram Sanctitatem scribit, conficiende Maiestatem Eius
nunc ad Vestram Sanctitatem scribo,
aliena manu mihi esse scribenda. In causa est oculorum lippitudo, qua tamen
levari incipio et brevi penitus liberari spero. Alia Vestra Sanctitas partim ex
litteris regiis et domino Francisco Marsupino, partim ex litteris domini baronis
intelliget. Hoc volui etiam litteris meis significare huius rei, pro qua
Maiestas Regia ad Vestram Sanctitatem scribit, conficiende Maiestatem Eius
cupidissimam esse. Ego vero, cum nihil dubitem Vestram
utrique.
AD EVNDEM SANCTISSIMVM D. N. Claementem VII. Pont. Max. Praefatio II. Iacobi
Boni Racusaei.
et diro me gutture liberat hydrae.
inquam
quam circuit omnis
priuati lumine manes.
in barathrum, stygiaque immergitur umbra.
domus alta ruinam,
ungit Centauri spicula uirus.
talem tibi suscitat ortum
autem natale solum, patriosque petiuit
crine refulsit.
Hic est omnipotens, sapientia prima creatrix,
quacunque solum pedibus tetigere sacratis,
hac ipse necatur.
errauit ouis de monte beato,
gerendae
impare pugna,
officiosa labores,
socii, praesens et numen adorant.
menae,
Quod bonus esse uolo, superest Claementia iusto.
in oris,
descendet Christus, spectabile numen,
uestis?
rigabitis ora,
parturit omnes,
profanis.
a cardine mundi
uiros attraxerat undique Mater,
quamobrem uel ipsis
hostibus uenerationi nomen romanum erat. Nunc autem paucorum temeritate
atque auaritia totus senatus populusque Romanus in inuidiam arcessitur. Quid
ulturus M. Crassus mouerat expeditionem in Parthos? Aut quibus
tu causis, Caesar, commotus es disiunctos ab orbe terrarum Britannos, nihil
tale commeritos, bello sollicitare? quae necessitas urgebat Germanię Galliam
ponte coniungere et in siluis quęrere gentes ut
ad
cardinem.
CAES.
Praeterea uis amoribus operam impendere, speciosissimę uirgines
adducentur: uescendum est, Sibariticis mensis accumbes. Quis prohibet aut
abunde clarum ac gentibus
formidolosum
fuit: at hi nunc salutem suam populo Romano commendarunt. Fama est Amazonas
multis nationibus imperasse, quarum nihil praeter nomen ad nostram aetatem
peruenit. Viguerunt Assyrii: Parthorum duodeuiginti regna fuisse produntur:
terribiles Persarum copię terra marique metuebantur: quae plane omnia aut euersa
sunt, aut multum a superiore fortuna deciderunt. Quid Athenienses, Lacedemonii,
Macedones? Nonne late imperio
quum nihil minus cogitares, renunciatus es: quod omnes ordines et
magistratus ratum habuerunt, et ipse (licet dissimularis) approbasti. deinde
contendis cędendum fuisse de iure alieno, quasi uero iniuste possideres ea
quae partim efflagitare tui labores uidebantur, partim consensus omnium in
te collocauerat propter liberatam, ut affirmas, a seruitute ciuitatem atque
in sua pristina libertate conseruatam: quibus de causis duo clarissimi uiri,
es: quod omnes ordines et
magistratus ratum habuerunt, et ipse (licet dissimularis) approbasti. deinde
contendis cędendum fuisse de iure alieno, quasi uero iniuste possideres ea
quae partim efflagitare tui labores uidebantur, partim consensus omnium in
te collocauerat propter liberatam, ut affirmas, a seruitute ciuitatem atque
in sua pristina libertate conseruatam: quibus de causis duo clarissimi uiri,
Codrus in Gręcia, Cyrus in Perside, regno
Syl.
Nunc, Cęsar, audi reliqua, largius ex altero dolio Iouis hausturus. Sic
inter delitias uoluptuanti tristis affertur Laconica scytala hinc Syriam a
Parthis uastari, illinc Gallias rebellasse, atque Hispanos ab imperio
deficientes iniisse societatem cum Pęnis: alius ab Hannibale cęsas nuntiat
legiones: alius a Ponticis hostibus Asiam, uoluptatum fomitem, trucidatis
Quid commemorem
Alexandri Pheręi miseram erga suum corpus diligentiam? Quid infęlix et
abominantum regis Massinissę custodia suae uitae commentum recenseam?
quorsum attinet solitudines Mithridatis et anthidota referre partim a tua
memoria remota, partim hoc tempore non satis apud te ponderis habitura, quam
oculorum sensu non cernantur, cui te maiorem auctoritatem quam animi iudicio
tribuere nuper indicasti? Ecce Plutonem aspice, qui licet
Pheręi miseram erga suum corpus diligentiam? Quid infęlix et
abominantum regis Massinissę custodia suae uitae commentum recenseam?
quorsum attinet solitudines Mithridatis et anthidota referre partim a tua
memoria remota, partim hoc tempore non satis apud te ponderis habitura, quam
oculorum sensu non cernantur, cui te maiorem auctoritatem quam animi iudicio
tribuere nuper indicasti? Ecce Plutonem aspice, qui licet deus inferorum et
princeps
diadema Pompeius imposuerat? In
egregiis haud sane operibus numerabuntur Alexandrinorum delitiae subactę. A
Pęnis et Hispanis, qui iam diuturnis bellis contusi fuerant, nullum graue
discrimen impendebat: et pauci quidem pro partibus arma sumpserant. Itaque
caeteris inspectantibus cum ciuibus concurristi, ciues trucidasti, ciuium
sanguine funestam urbi nostrae uictoriam adeptus es, denique a summo
fastigio tyrannidis, quam innumeris facinoribus
Ludovicus Hungariae et Bohemiae rex, unicum hoc seculo nostro verae probitatis exemplum, cum Solymano potentissimo Turcarum imperatore maiore animo ac necessitate quam vel viribus vel eventu proxime gessit, et in quo interiit, breviter describerem eo etiam consilio, quod video esse nonnullos, partim qui haec aliter, quam acta sunt, narrent, partim qui nostros alius aliam ob causam criminari non cessent atque hunc infelicem pugnae eventum non solitis rerum humanarum casibus sed nostrorum culpae falso adscribere nitantur. Miseram humanae calamitatis sortem, utpote quae non solum ipsa per
hoc seculo nostro verae probitatis exemplum, cum Solymano potentissimo Turcarum imperatore maiore animo ac necessitate quam vel viribus vel eventu proxime gessit, et in quo interiit, breviter describerem eo etiam consilio, quod video esse nonnullos, partim qui haec aliter, quam acta sunt, narrent, partim qui nostros alius aliam ob causam criminari non cessent atque hunc infelicem pugnae eventum non solitis rerum humanarum casibus sed nostrorum culpae falso adscribere nitantur. Miseram humanae calamitatis sortem, utpote quae non solum ipsa per se sit satis gravis et erumnosa, sed etiam quod
Aczel cum trecentis ferme equitibus, quos Ioannes Bornemyzza regi in subsidium miserat cum aliquot millibus aureorum, supremum a patre filio alumno munus. Venit circa serum eiusdem diei Ioannes Zerechen supra duo millia peditum eorum, qui circa Dravum colunt et insignes sagittarii habentur, ducens partim in suis partim in capituli Quinqueecclesiensis possessionibus collectorum, venerunt et alii quamplures intra illud triduum, illi praecipue, qui propinqui erant, et in his Philippus More episcopus Quinqueecclesiensis et frater eius Ladislaus More. Quibus omnibus simul congregatis fuere ad
ferme equitibus, quos Ioannes Bornemyzza regi in subsidium miserat cum aliquot millibus aureorum, supremum a patre filio alumno munus. Venit circa serum eiusdem diei Ioannes Zerechen supra duo millia peditum eorum, qui circa Dravum colunt et insignes sagittarii habentur, ducens partim in suis partim in capituli Quinqueecclesiensis possessionibus collectorum, venerunt et alii quamplures intra illud triduum, illi praecipue, qui propinqui erant, et in his Philippus More episcopus Quinqueecclesiensis et frater eius Ladislaus More. Quibus omnibus simul congregatis fuere ad viginti quatuor
vel viginti quinque hominum millia, nam navalium copiarum, quae et ipsae eodem in loco erant, nullus in eo bello fuit usus caesare cum illo suo tam numeroso et potenti trecentorum millium hominum exercitu non nisi per duo milliaria distante. Consumpti sunt illi tres dies, qui pugnam antecesserant, partim in pugnae praeludiis, quae assidue fiebant maiori semper hostium quam nostrorum damno, partim in consultando quo pacto et in quo loco cum hoste congrediendum, quem in modum acies esset struenda, ubi rex in acie stare, ubi eques, ubi pedes, ubi bombardae poni deberent, quas ad octuaginta
nullus in eo bello fuit usus caesare cum illo suo tam numeroso et potenti trecentorum millium hominum exercitu non nisi per duo milliaria distante. Consumpti sunt illi tres dies, qui pugnam antecesserant, partim in pugnae praeludiis, quae assidue fiebant maiori semper hostium quam nostrorum damno, partim in consultando quo pacto et in quo loco cum hoste congrediendum, quem in modum acies esset struenda, ubi rex in acie stare, ubi eques, ubi pedes, ubi bombardae poni deberent, quas ad octuaginta habebamus cum hostilibus minime conferendas. Disputatum fuerat ante illud tempus diligenter de
usque ad quingentos, equitum praeterea tria vel quatuor millia. Pedites paucissimi evaserunt, fuerunt autem usque ad duodecim vel tredecim millia peditum, ex quorum ducibus vix evasit quisquam alius praeter Hannibalem Cyprium. Tormenta bellica omnia et illa, quae in acie fuerunt, et ea, quae partim in castris partim in navibus remanserant, hostis habuit. Horum cura demandata fuerat sed sero et non nisi eadem illa nocte, quae pugnam praecessit, comiti Ioanni Hardegh viro strenuo et industrio et qui circa regem ab initio fuerat diligentissime versatus, regi inter paucos charus.
equitum praeterea tria vel quatuor millia. Pedites paucissimi evaserunt, fuerunt autem usque ad duodecim vel tredecim millia peditum, ex quorum ducibus vix evasit quisquam alius praeter Hannibalem Cyprium. Tormenta bellica omnia et illa, quae in acie fuerunt, et ea, quae partim in castris partim in navibus remanserant, hostis habuit. Horum cura demandata fuerat sed sero et non nisi eadem illa nocte, quae pugnam praecessit, comiti Ioanni Hardegh viro strenuo et industrio et qui circa regem ab initio fuerat diligentissime versatus, regi inter paucos charus.
Nocte et
copiis Transsylvanis, quae cum ita cito subsequi non possent, ipse conscensis levibus rhedis cum paucis ad regem properabat ut vel solus praelio, quod intellexerat minime dilatum iri, interesset. Comes Christophorus Zagrabiam pervenerat, Bohemorum aliqua pars eorum, qui in auxilium regi veniebant, partim non longe ab Alba Regali partim circa Iaurinum erat, et circa eadem loca Georgius marchio Brandeburgensis et cancellarius Bohemiae Adam de Nova Domo. Regina hac clade audita cum episcopo Vesprimiensi et Alexio Thurzone et oratore pontificio incerta adhuc de regis interitu trepide Posonium
cito subsequi non possent, ipse conscensis levibus rhedis cum paucis ad regem properabat ut vel solus praelio, quod intellexerat minime dilatum iri, interesset. Comes Christophorus Zagrabiam pervenerat, Bohemorum aliqua pars eorum, qui in auxilium regi veniebant, partim non longe ab Alba Regali partim circa Iaurinum erat, et circa eadem loca Georgius marchio Brandeburgensis et cancellarius Bohemiae Adam de Nova Domo. Regina hac clade audita cum episcopo Vesprimiensi et Alexio Thurzone et oratore pontificio incerta adhuc de regis interitu trepide Posonium confugit rerum suarum magna parte
ad Pestum facto decimo quarto, quam Budam venerat, die caesar in ulteriorem Hungariam transiit, dimissus inde quoque ad omnes partes, quae inter Danubium et Tibiscum sunt, omnia similiter vastat et comburit, sicut in citeriore Hungaria fecerat, multitudinem omnem, quae Tibiscum non transierat, partim gladio interimit, partim in servitutem rapit. Ipse satis iam in miseram Hungariam debacchatus, domesticis, quae interim in Asia Minore (quam Natoliam vocant) exorta fuerant, dissidiis eum revocantibus, omnibus, quae intra Dravum et Danubium occupaverat, locis atque ipsa etiam arce et
quarto, quam Budam venerat, die caesar in ulteriorem Hungariam transiit, dimissus inde quoque ad omnes partes, quae inter Danubium et Tibiscum sunt, omnia similiter vastat et comburit, sicut in citeriore Hungaria fecerat, multitudinem omnem, quae Tibiscum non transierat, partim gladio interimit, partim in servitutem rapit. Ipse satis iam in miseram Hungariam debacchatus, domesticis, quae interim in Asia Minore (quam Natoliam vocant) exorta fuerant, dissidiis eum revocantibus, omnibus, quae intra Dravum et Danubium occupaverat, locis atque ipsa etiam arce et civitate Budensi sine ullo
Dominicus Buchia Catharensis ordinis predicatorum, sacre theologie magister, sciensque se ad reddendam rationem de credito sibi talento teneri, ne tanquam malus seruus defodisse illud a suo domino coarguatur, Cf. Mt 25,26 uigiliarum et studiorum suorum participes eos esse omnes uoluit qui libenter que uera sunt audiunt, ideoque Etymon scripsit in septem psalmos qui penitentiales appellantur, opus eruditum sane et Christianis auribus dignum. Quod si quis iniustior fortassis arbiter illud obiiciat: "In syluam ne ligna feras"
forsitan diuendidistis, ponentes tenebras lucem quaerentes mendacium, dicentes bonum malum et malum bonum, uos quoque Patroni causarum uos insuper tabelliones cum ministris et cooperatoribus uestris, patrocinia uestra, operas (ne dicam quid deterius) uestras minus forte diligenter clientulis et partibus exhibuistis. Quas ob res, cum omnes grauiter deliquerimus emendemus deinceps in melius, quae ignorantes aut ex animo peccauimus. Conuertamur pariter ad Dominum et miserebitur nostri, quia pius et misericors est et praestabilis super malitiam. Ipse enim hortatur per Prophetam dicens.
coerceretur.
Accepimus et ante Romam captam esse, primum a Gallis, deinde post multa secula a Gotthis: Verum multo grauius hoc tempore afflicta uidetur. Galli quomodo gesserint in urbis Romae expugnatione. Galli tantum in desertas aedes sęuierunt. Ciues partim in Capitolium se receperant, partim Veos profugerant, intenti in occasionem rei bene gerendae. Nam arcem urbs, non Imperium, non Magistratus, non sacra, non caetera ornamenta amisit. Gotthorum clementia ergo uictos. Postea Gotthos, quanquam ex longinqua
et ante Romam captam esse, primum a Gallis, deinde post multa secula a Gotthis: Verum multo grauius hoc tempore afflicta uidetur. Galli quomodo gesserint in urbis Romae expugnatione. Galli tantum in desertas aedes sęuierunt. Ciues partim in Capitolium se receperant, partim Veos profugerant, intenti in occasionem rei bene gerendae. Nam arcem urbs, non Imperium, non Magistratus, non sacra, non caetera ornamenta amisit. Gotthorum clementia ergo uictos. Postea Gotthos, quanquam ex longinqua obsidione irati uehementius essent,
Atlas coelum valida cervice ferebat,
rerum tuarum, tum pręcipue quod tu una cum optima coniuge tua cęterisque tibi carissimis recte uales: quod precor tibi diuturnum sit ad honorem Dei tuamque consolationem et tranquillitatem animi. Si me certiorem reddidisses ipso in ingressu in Croatiam, sine dubio illic te conuenissem partim propinquitate loci, quod sane non est in postrema parte commoditatis ponendum, partim quibusdam de causis, quę tibi (ut existimo) haud ingratę fuissent. Sed ne longiore quidem uia, dum ualeo, absterrebor a te conueniendo, si tu probaueris idque commode fieri poterit primo uere, nisi quid
tibi carissimis recte uales: quod precor tibi diuturnum sit ad honorem Dei tuamque consolationem et tranquillitatem animi. Si me certiorem reddidisses ipso in ingressu in Croatiam, sine dubio illic te conuenissem partim propinquitate loci, quod sane non est in postrema parte commoditatis ponendum, partim quibusdam de causis, quę tibi (ut existimo) haud ingratę fuissent. Sed ne longiore quidem uia, dum ualeo, absterrebor a te conueniendo, si tu probaueris idque commode fieri poterit primo uere, nisi quid interim accidat, quod meum consilium anteuertat, postuletque accelerari meam
meas, efficiamque ut si successibus inuiderit fortuna, mei tamen conatus abs te probentur. Nunc profecto non licuit hinc ad te res mittere in ea copia, quemadmodum ego destinaueram. nam et hic equus in quo famulus reuertitur uix equitem ipsum istuc reducet, et ille quem Petrus seruitor tuus dedit, partim quod macilentus est admodum, partim etiam quod valde iuuenis, egre potuit ad litus Venetum appelli. Mitto cauiarem, farcimina, butargas, acus ducentas et filum album, paria perspicillorum 14, maluasiam, duas scatulas cidoniati, et alias duas domino Georgio, pistachia quoque adiunxi
inuiderit fortuna, mei tamen conatus abs te probentur. Nunc profecto non licuit hinc ad te res mittere in ea copia, quemadmodum ego destinaueram. nam et hic equus in quo famulus reuertitur uix equitem ipsum istuc reducet, et ille quem Petrus seruitor tuus dedit, partim quod macilentus est admodum, partim etiam quod valde iuuenis, egre potuit ad litus Venetum appelli. Mitto cauiarem, farcimina, butargas, acus ducentas et filum album, paria perspicillorum 14, maluasiam, duas scatulas cidoniati, et alias duas domino Georgio, pistachia quoque adiunxi maluasię. Que sane omnia curauimus, nescio
in Persas, seque eo proficisci; instituit autem Mexmetbassam Sanzachum Bosnensem in Europa generalem capetaneum, eiusque imperio subiecit omnes acanzias et spachias supra uiginti duos sanzacos. Itaque totus exercitus accedet ad centum millia.
In histis partibus Turchorum fit magna congregatio. Etiam singuli homines de singulis domibus Valacorum coguntur ad militiam, multitudo etiam bouum conqueritur ad uehendas machinas; licet sparserint famam eos uelle munire sua quedam castella nuper exstructa, tamen ego timeo ne uelint uel Bichac uel aliam
talia fieri non possunt, presente post coronatum alium legitimum regem Ferdinandum elegit.
41 In originali: tractatum.
Atque in hunc modum mortuo rege Ludovico prius Joannes, postea Ferdinandus
fit rex Hungariae, ille favore et electione populi, hic partim
post coronatum alium legitimum regem Ferdinandum elegit.
41 In originali: tractatum.
Atque in hunc modum mortuo rege Ludovico prius Joannes, postea Ferdinandus
fit rex Hungariae, ille favore et electione populi, hic partim
fato vel infelicitate Joannis primores Hungariae: Paulus
archiepiscopus Strigoniensis, Petrus Veremi 46 waÿvoda Transilvanus, cui Joannes coronam
regni servandam tradiderat, Andreas Bathori, Franciscus Bothiani 47 , et non nulli alii, in
quos Joannes vires et facultates suas partitus fuerat, quibus maxime confidebat, ad Ferdinandum
deficiunt, ea etiam spe, quod ille eis policebatur non solum certissimam recuperationem omnium sub
rege Ludovico et Ladislao amissorum, sed etiam longe maiora. Joannes igitur desertus a suis, licet
sua regia pulsus tam diu, tamen regnum
passim nigro undabant animalia ponto.
momenta
prope longa quidem series ueniebat auorum:
uocat, qui dicitur unus,
Mortales patrioque solo et secessibus illis,
pacis
Quaque intus fruitur diuini luminis haustu.
coelo et uergentibus astris,
747 compos]
luce tenebras,
seros tandem post secula longa nepotes.
numerus compręhensus in aeuo
mundans maculatam ab origine stirpem
repetens orditur et Angelus inquit:
gressus, ingrataque cuncta
iuuabit.
dicto,
certo prędici carmine Vatum,
Vrbs, cum gente noua cum toto affluxit Eoo.
si rex demum Israel iste:
Ignarum teneant ni prouida fata futuri.
linguę hominum pariter diuumque sonarent
fętum sine mare recentem
sine compare fętum,
omnis posthac prorsus uentura propago.
Innocuique status ritu mox nata parentes
sibi, sponte et quod prouenit horto,
Inde. . . 259 illos]
adhuc alia de me ratione periclum,
grandes numerosoque agmine pisces,
Et curas hominum miseranti nuper inanes.
nuper Rodum Pannoniasque deuictas, aditam Germaniam, et ingentes inde prędas auectas, metumque esse rerum omnium internitionis. Tum quam grande studium curaque principibus Christianis debeat incumbere, ut labenti reipublicae succurratur, pręsertim Tuę Maiestatis pro nomine quod geris, totque partis titulis Regum Francię!
Deplorem item in mutuum odium infestos principum animos, totam Christiani status rempublicam cotidie atteri, Maumetanos recipere inde uires. Sed breue est ad dicendum quod datur epistolaris occassio: quam breuissime ergo fieri potest expediatur, quod
a generali generali… sententia ] generali sententia FeFr quadam sententia rerum uim et robur penes unitatem consistere, unitateque destructa uires labi; porro in rebus natura constitutis ut formam esse, quę rem perficiat et rationem propriam tribuat, ita partium quoque esse propriam excellentiam peculiariaque munera. Atque inde quam apte rerum ruina olim inuecta sit quis non uideat, imperio imminuto, factionibus excitatis Guelforum Gibilinorumque, ecclesiasticis arma rapientibus, neglecto animi cultu, et omni iniuria dominatum sibi uindicantibus,
munere diu ex quo abutuntur. Spirituali enim non excolitur ager animę, ut fructus uitę dignos redderet, et probitas inter homines uelut Lucifer fulgeret, sed omni ingenio statur, ne opes sibi imminuantur. Temporali uirium magna pars decessit destructa corporis integritate, ut simul quoque munera partium conciderint, quę antea sibi (dum corpus constaret) mutuo erant auxilio.
Tantę calamitati ut hodie subueniatur, neminem uideo nisi Maiestatem Tuam, Imperator Auguste, neque rem magnę operę esse. Maiestas Tua apicem totius dominatus tenet: secundum tamen tertium quartumque
dignitatem et confirmatam rerum suarum salutem.
Atque ut reuertar eo, quod exemplo proposui: utinam fuerint hi panes, qui latebant apud puerum! Quamuis tamen senex, ego ob imprudentiam merito puer possum existimari. Sed qualescunque hos utinam Christus dominus noster in totum populum partiretur, ut inde omnes satientur, tandemque cuncta pacentur! In hanc eandem materiam scripsi ad regem Francorum, hortatus principem ad perpetuę pacis et illustrissimę dignitatis rationem ineundam.
etc. Fratribus honorandis.
se cernere possit euntem,
(100)
Illustrissimum et Magnificum Andream Comitem a Gorka Castellanum Posnaniensem, summumque maioris Poloniae Capitaneum: qui virtute, splendore, magnitudine animi, aliisque praeclaris dotibus nemini hac aetate clarissimorum hominum facile concesserit, iamque re perfecta, parantem isthuc proficisci, partim vt post ingentes erumnas tuo iucundissimo conspectu sapientique oratione recrearer: non enim abhorres ab eorum congressu (quacumque fortuna sunt) quos tui cupidissimos et obseruantissimos esse cognoscis, partim alios quoque fautores et amicos inuiserem: praecipue excellentissimum Ioannem
hominum facile concesserit, iamque re perfecta, parantem isthuc proficisci, partim vt post ingentes erumnas tuo iucundissimo conspectu sapientique oratione recrearer: non enim abhorres ab eorum congressu (quacumque fortuna sunt) quos tui cupidissimos et obseruantissimos esse cognoscis, partim alios quoque fautores et amicos inuiserem: praecipue excellentissimum Ioannem Comitem a Tarnow Castellanum Cracouiensem, pace belloque clarissimum, Reuerendissimum et amplissimum Samuelem Episcopum Plocensem, Cancellarium Regni Poloniae, mansuetudine, pietate, eloquentia facile principem,
me complexus est: omnemque vim humanitatis in me non obscure exercuit. Cuius tam excellentis tamque beneuoli principis
non modo non sum reluctatus voluntati, sed parui equidem haud inuitus: nam vinci humanitate semper turpissimum iudicaui. Hic igitur magnanimus Comes quum partim iuridicundo, partim aliis publicis et priuatis amicorum negotiis plurimum occuparetur, atque hic omnia fere symposiis definirentur, nolui bonas horas, quae superabant male collocare. Itaque dederam primos dies continuos lectioni Platonis et Aristotelis, vt aliqua ex parte reuocarem in
est: omnemque vim humanitatis in me non obscure exercuit. Cuius tam excellentis tamque beneuoli principis
non modo non sum reluctatus voluntati, sed parui equidem haud inuitus: nam vinci humanitate semper turpissimum iudicaui. Hic igitur magnanimus Comes quum partim iuridicundo, partim aliis publicis et priuatis amicorum negotiis plurimum occuparetur, atque hic omnia fere symposiis definirentur, nolui bonas horas, quae superabant male collocare. Itaque dederam primos dies continuos lectioni Platonis et Aristotelis, vt aliqua ex parte reuocarem in memoriam studia
conatum esse probaturum, nec parum videbitur in tantis obscuritatibus probabilia dixisse. Nolim autem quempiam offendi, si quid in hoc libello nobis exciderit alienum a dogmate christiano, dum exercendi gratia ingenii conamur idoneis coniecturis opiniones quorundam philosophorum de anima, eiusque partibus, et affectionibus obiter refellere. Nam ecclesiasticae veritati perpetuo nos addiximus.
confessum esse, nescire se lyra canere, Quod si huic excellentissimo viro, in quo multae praeclarae artes elucebant, cuius consilio atque virtute Graecia seruata est, qui non dubitauit iactare, se Rempublicam ex parua posse facere amplissimam et opulentam, si inquam huic contigit, nescire minimam particulam musicae, que aurium dumtaxat oblectamento est, quod in ea se non exercuisset, quid dicam de his, qui inferiores sunt ingenio, alienique a studio literarum? an diuinam illam virtutem, quae sola certam et compendiariam viam nobis ad beatam vitam ostendit quam plaerique
igniculis hortatur, coeperunt habere congressus, miscere colloquia: coetus facere: coepere quoque paulatim etiam feros mores exuere, deinde aedificatis succaessu temporis domiciliis et vrbibus, quasi in vnum corpus coalescere. Tunc tenui quadam specie reipublicae, ac subeunte cura quo pacto et partis iucunde fruerentur, et ab externa iniuria tuti essent. Dicitur eos inuasisse cogitatio honesti simul ac vtilis, idque fuisse initium condendarum legum, excolendique per artes ingenii. In huiusmodi primordiis quaerendi honesti diu vagabantur ambiguis rationibus, aliis atque aliis aliud
ridiculus haberetur, si quis aedificaturus domum a sutrina peteret adiumenta,
non autem ab architectura, quae propria est illius, facultatis. Nemo autem dubitat, qui vel modice literas attigit, philosophiae munus praecipue versari circa iustum et iniustum, quorum vsus pertinet partim ad eos qui vtuntur philosophia, partim vero per administrationem ad alios, De his, vt res postulabit expediam quam breuissime: nam minute simul et exacte singula persequi, non est huius neque loci, neque temporis: atque illud etiam praemittendum est, quia cognitio iustitiae vindicat animum
domum a sutrina peteret adiumenta,
non autem ab architectura, quae propria est illius, facultatis. Nemo autem dubitat, qui vel modice literas attigit, philosophiae munus praecipue versari circa iustum et iniustum, quorum vsus pertinet partim ad eos qui vtuntur philosophia, partim vero per administrationem ad alios, De his, vt res postulabit expediam quam breuissime: nam minute simul et exacte singula persequi, non est huius neque loci, neque temporis: atque illud etiam praemittendum est, quia cognitio iustitiae vindicat animum ab anxietatibus, quae illum ob
praemittendum est, quia cognitio iustitiae vindicat animum ab anxietatibus, quae illum ob ignorationem, quemadmodum vultures Titii iecur exedunt atque depascunt. Grauissimi philosophorum diuidunt animam hominis in duas partes, Alteram ratione vtentem, alteram vero expertem rationis: hanc rursus partiuntur in concupiscentiam et irascibilitatem, ex quibus ingens caterua manat aliorum affectuum: quanquam magis assentior his a quibus tripartito diuiditur, videlicet in rationem intellectum et voluntatem, separantibus ab ea turbulentas affectiones, easque attribuentibus animae, quae nobis cum
antecellit, ac propius ad deum accaedit, qua sola inquam homo dici potest, ac deus quidam inter caeteras animantes, mentem procreatricem rationis et intellectus, non eductam de potentia materiae, sed diuinitus datam accessisse ad compositionem animalis rationalis tertiam partem, quae reliquis partibus quasi princeps praeesset atque moderaretur. Neque verissimile est, mentem, cuius actiones nullam communionem habent cum actionibus corporis, idem esse cum altrice sensitivaque anima: quae naturam corporum sequuntur, vnde ipsae manarunt. Idcirco determinare oportet, solam mentem esse
inepta mihi videtur, sed vellem quippiam subtilius afferri.
Tum ego, n e istud quidem, quo tibi mos geratur, conari negligam. Haud existimo te latere in plantis terrestribusque pariter et aquaticis animantibus perpetuum servari naturae ordinem, ac secundum cuiusque potentiam seminis partus similes in eodem genere forma et virtute gigni, nec
vnquam variari eorum naturam: quam semel a primordio vim vel abstergendi vel glutinandi vel aliud quippiam huiusmodi efficiendi lasserpitium intubum, et aliae herbae acceperunt, eandem aequaliter in alias atque alias sui
ex his generosi foetus gignuntur, neque ex illis imbelles, sed vnaequaeque naturam et mores parentum retinent, qui per genituram traducuntur. Igitur si modo aliorum animalium rationalis animae natura, vis, et inclinatio nunc ad has, nunc ad alias res per seminis propagationem haberentur, nonne partus sequerentur vndequaque naturam progenitorum? Et a sapientibus sapientes, fortes a strenuis, et rursus dementes ab insanis, Ingavi procrearentur ab inertibus? Caeterum longe secus res habet: exemplis siquidem contrariis scatent monumenta omnium temporum: et nobis quotidie ante
Nam et prouerbio iactatur, Heroum filii
noxae. Nec audiendi sunt astrologi authoritatem arti suae aucupantes, transferentesque causam huiusmodi varietatum in coelestium corporum potestatem, quam sine dubio licet quotidie intueri maximam in concipiendis aedendisque partubus. Caeterum cum stupidis persuadere contendunt, animam rationalem caelestibus influentiis esse subiectam ac ex planetarum aspectu coniunctionibusque varios subinde motus animorum et ingeniorum existere, nullo pacto cum veritate consentit. Nam si vera esset astrologorum affirmatio, nonne
atque inde, quum opus est, depromit tanquam ex thesauro. Non magis enimuero turbat animum corrupta sedes memorie, quam Economum, si quis deleat eius Ephemeridas. Sed quamdiu adest intellectus, caetera omnia corrigi atque instaurari possunt, eo quidem abeunte, subleuandis imaginariis memoriaeque partibus incassum conabere. Iste locus de contemplatione naturae amplissimam praebet materiam ad disputandum, Caeterum et nox appetens, et sermo prolixior, vrget vt festinem ad calcem, neque licet vno die omnes Phisicorum et Medicorum scholas excutere. Nunc ad postremam venio coniecturam. Si
commaculatosque sanguine innoxio, praeda, iniuria, caedibus oppletos, contra pium et aequum, proculcatis diuinis et humanis legibus, parem esse cum innocentibus remunerationem recaepturos, qui totam aetatem contriuerunt in liberalibus disciplinis exercendo ingenia, vt exculto animo virtutibus partim quietam et laudabilem vitam agerent, partim ad exemplar sui alios docendo, hortando, consulendo, ad mutuam charitatem et iustitiam, vnica vitae humanae precia atque ornamenta prouocarent: alios vero deterrerent a scelere atque iniuria. Et reges quidem sapientes, et respublicae bene
iniuria, caedibus oppletos, contra pium et aequum, proculcatis diuinis et humanis legibus, parem esse cum innocentibus remunerationem recaepturos, qui totam aetatem contriuerunt in liberalibus disciplinis exercendo ingenia, vt exculto animo virtutibus partim quietam et laudabilem vitam agerent, partim ad exemplar sui alios docendo, hortando, consulendo, ad mutuam charitatem et iustitiam, vnica vitae humanae precia atque ornamenta prouocarent: alios vero deterrerent a scelere atque iniuria. Et reges quidem sapientes, et respublicae bene institutae, et leges diuinae voluntatis interpretes
in ipsa adyta irrumpunt. Quam venales magistratus in ciuitatibus, quam rapaces praefectos ad prouincias mitti videbis: ab his opulentos diripi, pauperes ab illis opprimi, omnia fieri improbe et scelerate, sacraque et profana misceri sursum et deorsum.
Qui aurium inquam atque aliarum partium pruritu capiuntur, his frustra, praeferendo virtutem occines. Quos etiam vesana cupido, aliena per iniuriam ocupandi vrget, importune ad honestatem hortabere. Si opus est pecunia ad classem instruendam exercitusque comparandos: Num probi hominis in eius conquisitione vtenur
circa bonum philosophiae in arcana et intima philosophia versati sumus, Haec enim pars eius tanto praeclarior est iis, quae de moribus et dicendi ratione tractant: quanto excellentior est vis et magnitudo naturae cuncta feliciter gignentis ingenio inuentisque hominum. Mortales quidem propter particulam diuini luminis mentibus eorum insitam, aemulantur naturam quoad eius fieri potest: Nam eius assequi potentiam vel in minimis ludentem nullae vires humanae quaeunt. Porro quum naturae vnumquodque opus admirandum esse videatur, nosque allicere debeat ad illud contemplandum: Certe in
sed alioqui innocentissimi; quidam, qui se dici optimates, et custodes, defensoresque Regni volebant, homines cupidi, ambitiosi, vafri, quaestum sectantes, arripuerunt clavum Reipublicae inita nefaria inter se conspiratione non eius quidem conservandae, sed absumendae atque perdendae. vectigalia partim condonabantur, partim addicebantur minimo; in reliquias agebant praedas: ex tributis, in quibus consistunt ornamenta pacis, et subsidia nervique belli; ne numus quidem ad Regem perveniebat: saepe tanta Rex aegestate praemebatur, ut (quanquam provinciis integris, nullaque prorsus Regni
quidam, qui se dici optimates, et custodes, defensoresque Regni volebant, homines cupidi, ambitiosi, vafri, quaestum sectantes, arripuerunt clavum Reipublicae inita nefaria inter se conspiratione non eius quidem conservandae, sed absumendae atque perdendae. vectigalia partim condonabantur, partim addicebantur minimo; in reliquias agebant praedas: ex tributis, in quibus consistunt ornamenta pacis, et subsidia nervique belli; ne numus quidem ad Regem perveniebat: saepe tanta Rex aegestate praemebatur, ut (quanquam provinciis integris, nullaque prorsus Regni diminutione atque iactura)
opulentam et florentem, nunc vero citra lachrymas non possumus intueri, exagitatam seditionibus, vexatam domestico latrocinio, bellorum tempestatibus quassatam et collabentem, aegreque trahentem spiritum, vix in suis ruinis insistere. Haec tametsi commemorare non potui sine magno meo dolore, partim quod in ammissione Hungariae gravissimum vulnus Reipublicae Christianae inflictum sit, adeo quidem, ut altero pene oculo esse orbata videatur, partim quod adhuc ea integra, et postea rebus eius inclinatis, non postremam ipsius partem multos per annos curaverim, susceptis
quassatam et collabentem, aegreque trahentem spiritum, vix in suis ruinis insistere. Haec tametsi commemorare non potui sine magno meo dolore, partim quod in ammissione Hungariae gravissimum vulnus Reipublicae Christianae inflictum sit, adeo quidem, ut altero pene oculo esse orbata videatur, partim quod adhuc ea integra, et postea rebus eius inclinatis, non postremam ipsius partem multos per annos curaverim, susceptis aditisque pro illius regni salute magnis laboribus atque periculis; tamen arbitratus sum, fore salubre vobis et frugiferum ad conservandum praesentem statum
non sanctae conversationis Christianorum. Quod vero maius piaculum reperias, quam eos inter se distingui cognationibus et spaciis terrarum, ac numero alienorum ducere; quos Christus ipse coniunxit fide, religione colligavit, unum in charitate esse voluit? Nihil autem refert in hac vel alia terrae particula gigni: unius patriae incolae sumus et cives, mox coelestes futuri. Proinde Socrates ille, sapientissimus mortalium iudicatus, interroganti cuidam cuias esset, non dixit se Graecum esse, non Atheniensem, sed plane mundanum: quo significavit, mundum esse cunctis patriam
accidisse: semel sub Ludovico rege, qui eodem praelio et ipse extinctus est, et omnes vires ac spes Hungarorum conciderunt. Iam erant a Thurcis iuncti pontibus Savus et Dravus, iam hostis plenus irarum praevalidas copias induxerat in regnum: et adhuc magnis contentionibus et studiis partium litigabatur coram Rege de iure praediorum et usucapionibus: agebatur inter Hungaros summa stupiditate animorum incredibilique negligentia, perinde quasi summoti essent hostes ultra Eufratem. Sic tandem Hungari exciti propemodum equorum hostilium fremitu pauci et incompositi in ipsam aciem
incursionibus, sed omnia quieta esse domi et foris; quid repente accidit mali, quod te peregrinum offendat, ut tantopere sollicitus esse videare de aliena republica? Ut primum autem ad illud respondeam, quod de alienigena obiicitur; non debet quenquam offendere, si quis vel ab extremis terrae partibus quippiam animo iuvandi res vestras in memoriam vobis revocet: magis habenda est illi gratia, quod voluit prodesse. Nam in vestra situm est potestate, admonitionem eius vel sequi, vel non admittere. Tametsi consilia quidem non perinde probantur a sapientioribus eorum causam, qui ea
religionis. cultus obseruatur.
DE LEGATIS ET Testamentis.
SI quis ex Muslumanis moriens testamentum condere constituit, talia ferme legata fiunt, adhibitis amicis et uicinis, ut aut riuos deducere ex longinquis partibus ante aliquod hospitale, aut templum, siue in locum aridum, qui frequentatur ab hominibus HAIRITSI, id est, pietatis gratia, et GSIANITSI, id est, pro anima. Alij captiuos, et emptitios seruos legant liberos faciendos. Mulierculae enim (ut hoc genus prae caeteris superstitiosum est) legant
ignibus (ut uiolatores
.i. Quidnouiferturin uestris partibus?
CHR.
Accepi hanc epistolam 12. Iulii e Turcia a quodam pio Euangelii Iesu Christi concionatore. Venerat is ante sex annos ex eodem loco, unde mihi iam scribit (fuerat enim ibi prius ludimagister), Vuitebergam studiorum gratia. Ibi mihi magna cum eo familiaritas intercessit, partim quia quaedam a me discere uolebat et partim quia etiam se Illyricum esse affirmabat. Vix annum illic propter aduersam ualetudinem commorari potuit; atque ita ante annos quinque Vuiteberga denuo in patriam reuersus est. Interim nihil prorsus literarum ab eo accepi. Quare ista epistola elapsi
12. Iulii e Turcia a quodam pio Euangelii Iesu Christi concionatore. Venerat is ante sex annos ex eodem loco, unde mihi iam scribit (fuerat enim ibi prius ludimagister), Vuitebergam studiorum gratia. Ibi mihi magna cum eo familiaritas intercessit, partim quia quaedam a me discere uolebat et partim quia etiam se Illyricum esse affirmabat. Vix annum illic propter aduersam ualetudinem commorari potuit; atque ita ante annos quinque Vuiteberga denuo in patriam reuersus est. Interim nihil prorsus literarum ab eo accepi. Quare ista epistola elapsi interea temporis mihi suarum rerum
ipsummet C. et Hispanos et alios Papistas de ista turpissima defectione et leuitate Interimistarum et Adiaphoristarum sentire? Nempe id quod mihi Hieronymus Othitz Hispanus, senex et grauis uir et aliquanto caeteris honestior, Vuitebergae dicebat – intercesserat enim mihi cum eo familiaritas, partim propter Italicae linguae cognitionem, diu enim in Italia uixerat, et habebat in Sicilia praedia, partim quia uterque se alterum conuersurum sperabat – inquiebat igitur ille mihi: Quid tu te istis leuissimis hominibus adiungis? Heri abiecta pristina religione aliam acceperunt, nunc
Adiaphoristarum sentire? Nempe id quod mihi Hieronymus Othitz Hispanus, senex et grauis uir et aliquanto caeteris honestior, Vuitebergae dicebat – intercesserat enim mihi cum eo familiaritas, partim propter Italicae linguae cognitionem, diu enim in Italia uixerat, et habebat in Sicilia praedia, partim quia uterque se alterum conuersurum sperabat – inquiebat igitur ille mihi: Quid tu te istis leuissimis hominibus adiungis? Heri abiecta pristina religione aliam acceperunt, nunc iterum aliam accipiunt, et si quis eos cras urgeret, aliam acciperent. Videmus eos longe praeclarius
ILlyrico, Publico lectori in Academia Vuitebergensi, amico et fratri dilectissimo, Emericus Zigerius gratiam et pacem.
Etsi saepe animus mihi fuit scribere ad te, nam memoria tui intimo cordi meo impressa non sinit me tui obliuisci, non tamen mihi licuit quod uolui praestare, partim propter longinquitatem, partim propter difficultatem ministerii aerumnasque et afflictiones, quas ab impiis Papistis assidue patimur. Nunc igitur conditionem Ecclesiaeque statum sub imperio Turcico breuibus accipe. Quae ut clarius intelligas, a gemino, ut dicitur, ouo exordiar. Cum olim
Academia Vuitebergensi, amico et fratri dilectissimo, Emericus Zigerius gratiam et pacem.
Etsi saepe animus mihi fuit scribere ad te, nam memoria tui intimo cordi meo impressa non sinit me tui obliuisci, non tamen mihi licuit quod uolui praestare, partim propter longinquitatem, partim propter difficultatem ministerii aerumnasque et afflictiones, quas ab impiis Papistis assidue patimur. Nunc igitur conditionem Ecclesiaeque statum sub imperio Turcico breuibus accipe. Quae ut clarius intelligas, a gemino, ut dicitur, ouo exordiar. Cum olim Vuiteberga soluissem, quamprimum
uiribus ensem
Correxi ex Cynde
tuas, quum tabida regis
Latias, et dare iura, manus:
cum furens vertit in arma Pholus?
illius integrius et
exactius vidimus, quam in exitu ab oppido Niis,
quod erat longum passus circiter CXL. In locis aliis modo a dextra modo a
sinistra frustim occurrit, apparetque per intervalla, quod partim obtrita et
disjecta sit, partim luto obruta et fruticibus hausta est, adeoque tam nobile ac
perpetuum opus male est intellectum, ut etiam vitetur saeculi hujus viatoribus,
nec alio viatorum quam pedite calcata, idque imbrium
vidimus, quam in exitu ab oppido Niis,
quod erat longum passus circiter CXL. In locis aliis modo a dextra modo a
sinistra frustim occurrit, apparetque per intervalla, quod partim obtrita et
disjecta sit, partim luto obruta et fruticibus hausta est, adeoque tam nobile ac
perpetuum opus male est intellectum, ut etiam vitetur saeculi hujus viatoribus,
nec alio viatorum quam pedite calcata, idque imbrium dumtaxat tempore.
Sexta inde
haberet, vici specie esset.
Montium autem, quos dixi a Kuciaevo comitatu provenire, nosque Constantinopolim
pergentes a sinistra comitabantur spatio largiore, quam quos in dextra
habebamus, nomina consequi non potuimus, partim ob celeritatem itineris, partim
ob barbariem incolarum, et quod non uno vocitentur nomine. Verum longo tractu ab
agro Sophiano ulterius cursu instituto promoti, Haemo junguntur et in ejusdem
etiam nomen transeunt, quod quum ad
esset.
Montium autem, quos dixi a Kuciaevo comitatu provenire, nosque Constantinopolim
pergentes a sinistra comitabantur spatio largiore, quam quos in dextra
habebamus, nomina consequi non potuimus, partim ob celeritatem itineris, partim
ob barbariem incolarum, et quod non uno vocitentur nomine. Verum longo tractu ab
agro Sophiano ulterius cursu instituto promoti, Haemo junguntur et in ejusdem
etiam nomen transeunt, quod quum ad Haemum pervenere, pluribus
tenerent, nudis omnino crinibus subtus apparentibus, adeo ut quiddam simile est
aegyptio diademati, quod in disci more planum est. Caeterum hic ipse pileus
lineo et candido panno omni ex parte circumvolvitur, ornaturque ubique exterius
partim assutis, partim appositis quibusdam veluti nummis plumbeis, aereis,
vitreis et id genus multis aliis ex pellucentibus rebus, nihili alioqui, sed ad
omnem motum crepitantibus. Ad hoc et capiti nihil non ex omni genere tum florum
tum
omnino crinibus subtus apparentibus, adeo ut quiddam simile est
aegyptio diademati, quod in disci more planum est. Caeterum hic ipse pileus
lineo et candido panno omni ex parte circumvolvitur, ornaturque ubique exterius
partim assutis, partim appositis quibusdam veluti nummis plumbeis, aereis,
vitreis et id genus multis aliis ex pellucentibus rebus, nihili alioqui, sed ad
omnem motum crepitantibus. Ad hoc et capiti nihil non ex omni genere tum florum
tum herbarum, quae
judico, quam in Dardania ponit, cujus Dardaniae nulla jam existit
memoria. At Zophiae apparent antiquitatis
vestigia ex ruderum copia, quum etiam nummismata romana eruat, et moeniorum non
paucas ostendit particulas. Est praeterea in ea aedes sacra graecae structurae,
et praestanti magnitudine, quae nunc in usu nullo est, paucaque loqui de illa
cogor, quod videre non vacavit. Caeterum hoc tantum incolae retulerunt. Graecum
fuisse
collocavit, neque in hoc solum loco, sed per totam eam viam qua Haemi juga
transcenduntur. Et insuper passim locis magis infamibus vicinos pagos jussit
custodiendi gratia excubias apponere, quas singuli pagani ordine inter sese
partiuntur stipe e communi exhibita. Haec autem excubiae sic aguntur. Viae
publicae locum in montibus deligunt eminentius imminentem, sic, ut et viam ipsam
habeat sub oculis, et latissime quaque versus commode possit prospicere, in
eoque
existat, quod argumentum
nullum aderat, ex quo id perspici potuisset. Nisi si Philippo patri Alexandri
Magni ascribatur, qui Philippos seu mavis, Philippopolim, aut Trimontium, trino
enim nomine utitur, urbem proxime condidit, idque partim contra hostes, partim
propter utilitatem vectigalium, quae a mercatoribus accipiebantur, qui secure ea
via utebantur, ex Thracia in Mysiam, et hinc in Thraciam, freti ejusmodi
praesidiis, commeabant. Nec nos, puto, fallit ista
nullum aderat, ex quo id perspici potuisset. Nisi si Philippo patri Alexandri
Magni ascribatur, qui Philippos seu mavis, Philippopolim, aut Trimontium, trino
enim nomine utitur, urbem proxime condidit, idque partim contra hostes, partim
propter utilitatem vectigalium, quae a mercatoribus accipiebantur, qui secure ea
via utebantur, ex Thracia in Mysiam, et hinc in Thraciam, freti ejusmodi
praesidiis, commeabant. Nec nos, puto, fallit ista conjectura, Strabo enim in
irrigare. Ad quam sententiam Lucas etiam Evangelista noster in
Apostolorum Actis cap. XVI. accedit: Navigantes autem, inquit, a Troade recto
cursu, venimus Samothracem, et sequenti die Neapolim, inde Philippos, quae est
prima partis Macedoniae civitas colonia. At, perstante firmiter Ptolomaeo in
sententia, idem Strabo, quum eodem ipso libro VII. dicat plerosque totam a
Strymone plagam ad Nestum usque amnem Macedoniae ascribere, quo fortasse Tonciam
amnem Nestum
Thraciae oram hanc attribuunt, et
facile futurum arbitror, ut harum provinciarum veteres termini confundantur et
excidant, si hoc imperium majora sumet incrementa. Sed jam ad Strymonem, post
quem suo loco etiam de aliis hujus Thraciae partis amnibus: Tonza, Neso, Hebro,
Melani, Arzo, Athyra et Bathynia attingemus quaedam non indigna consideratione,
multisque et veteribus et novis praeterita; qui amnes hoc ordine, ut nos
posuimus, Strymonem sequuti usque ad promontorium
vestra reverendissima accepit gratissimo animo, et inquisivit de fortuna et valetudine ejus copiose et studiose, deinde jussit, ut nomine peterem a dominatione vestra reverendissima opus ejus historiarum de rebus Hungaricis, promisitque se solum tantummodo visurum et lecturum, nemine participe facto; quare autem id optet, mihi non aperuit. Quod reliquum est, dominatio vestra reverendissima habet hic famam satis illustrem, meque hic viderunt quasi testem ejus magnitudinis splendide cum hac comitiva. Tamen mihi constitit, ita ut ferme exhaustus hinc abibo. De ejus legatione
et tristitiae abstulit; imo potius prospera valetudo et honorum ac dignitatis accessio dominationis vestrae reverendissimae, quae quascunque calamitates nostras temperat et in oblivionem adducit. Quod reliquum est, ea quae perficienda fuerant mihi injuncta per dominationem vestram reverendissimam, partim confecta sunt, partim vero iis proximis diebus divino auxilio conficientur, utputa: domus conductio, hortus, insula, negotium Spalatense
et similia; nam quae agenda erant Venetiis, ex itinere peregi, et eam certiorem inde de omnibus feci per litteras;
imo potius prospera valetudo et honorum ac dignitatis accessio dominationis vestrae reverendissimae, quae quascunque calamitates nostras temperat et in oblivionem adducit. Quod reliquum est, ea quae perficienda fuerant mihi injuncta per dominationem vestram reverendissimam, partim confecta sunt, partim vero iis proximis diebus divino auxilio conficientur, utputa: domus conductio, hortus, insula, negotium Spalatense
et similia; nam quae agenda erant Venetiis, ex itinere peregi, et eam certiorem inde de omnibus feci per litteras; quod autem in hanc diem
consiliario, domino observandissimo.
Reverendissime domine, domine observandissime. Salutem et servitiorum nostrorum commendationem.
Receptae 29. Decembris 1558.
Ita repente contigit me scribere hasce litteras, ut particulariter omnia prosequi nequiverim, praesertim mihi specialiter commissa. Sufficiat igitur pro nunc certificare dominationi vestrae reverendissimae, nos omnes esse et vivere incolumes, et plurimum desiderare ejus litteras, ex quibus salutis suae rationes omnes et fortunarum perdisceremus. De
esse totaliter abscissam; quae res fuit nobis auditu jucundissima, futura jucundior si ita est.
Eperiesinum profecto secessum laudo, locum utcumque tutum et civilem, inter suas decimas longe a strepitu militari et prope Agriam suam, quin puto etiam illis partibus aliquanti emolumenti futuram ibi dominationis vestrae reverendissimae mansionem, unde jam a prope impertiet salute Geloum nostrum et Zwlam, et Belsium.
De pictore pene praeterieram. Parentem ad vivam imaginem feci effigiari, quem, ut facilius deferri possit ad
Si quae, ut censent, Fuggere generosissime, ex conquisitione, vel publicatione
reconditorum scriptorum, speranda laus est: non postrema iis meo iudicio debetur, qui
monumenta, quibus regum magnorumque ducum pręclarae actiones, cum in caeteris vitae
partibus, tum rebus ac artibus utilibus conservandis, memoriae posteritatis consecratae
fuere, e tenebris in lucem eruere, et ad publicam utilitatem proferre nituntur. Etenim
dum in hoc diligente opera ac cura versantur, et iusta honorificentissima defunctis
soluunt,
Polycratis Samii, Nicocratis Cyprii:
et qui eos subsecuti fuere, Romanorum Imperatorum, Caesaris, Augusti, Traiani,
Vespasiani, Antonini, multorumque aliorum. Verumtamen ipsorum studium, nullatenus
cum Philadelphi conferendum esse videtur. Illi namque partim
fuere, Romanorum Imperatorum, Caesaris, Augusti, Traiani,
Vespasiani, Antonini, multorumque aliorum. Verumtamen ipsorum studium, nullatenus
cum Philadelphi conferendum esse videtur. Illi namque partim
superiorem. Nam de rerum, Legis translationi impensarum
quantitate ac summa, ne quid referam: quae secundum Aristeae narrationem, earum subducta
ratione, tanta invenietur, ut mirari potius eam quam aestimare liceat, tot centenis
talentorum millibus, partim in Iudaeorum redemptionem, partim in donaria Pontifici
mittenda erogatis: Quanta benignitas et observantia Philadelphi in interpretibus
excipiendis, tractandis et dimittendis commemoratur? Ob adventum ipsorum ita laetatur,
ut septies de eo gratias Deo agat,
rerum, Legis translationi impensarum
quantitate ac summa, ne quid referam: quae secundum Aristeae narrationem, earum subducta
ratione, tanta invenietur, ut mirari potius eam quam aestimare liceat, tot centenis
talentorum millibus, partim in Iudaeorum redemptionem, partim in donaria Pontifici
mittenda erogatis: Quanta benignitas et observantia Philadelphi in interpretibus
excipiendis, tractandis et dimittendis commemoratur? Ob adventum ipsorum ita laetatur,
ut septies de eo gratias Deo agat, atque prae gaudio in lachrymas
Iudaeorum, Andream praecipuum corporis sui satellitem, cum Aristea, libri huius autore,
cum amplissimis et elaboratissimis donis ablegat: petens, ut Interpretes Legi in linguam
Graecam transferendae idonei sibi mittantur. Utque id facilius impetret, Iudaeorum, qui
partim a Persis, cum illi rerum potirentur, Hierosolymis abducti, partim a patre regis
Ptolemaeo cognomento Lagi capti fuerant, ultra centum millia, ad preces Aristeae
liberat: iusto precio iis a quibus captivi detinebantur, liberaliter persoluto.
Eleazarus iaque regis
libri huius autore,
cum amplissimis et elaboratissimis donis ablegat: petens, ut Interpretes Legi in linguam
Graecam transferendae idonei sibi mittantur. Utque id facilius impetret, Iudaeorum, qui
partim a Persis, cum illi rerum potirentur, Hierosolymis abducti, partim a patre regis
Ptolemaeo cognomento Lagi capti fuerant, ultra centum millia, ad preces Aristeae
liberat: iusto precio iis a quibus captivi detinebantur, liberaliter persoluto.
Eleazarus iaque regis erga Deum pietate, et gentem Iudaicam beneficentia perspecta, ex
hoc edicto, ut regi praelegeretur, cum id omnia complecteretur, hoc excepto, ET
SI QUI VEL ANTE ADERANT, VEL POSTEA SUNT ADDUCTI EX IUDAEA: hoc rex, ex sua munificentia
et magnanimitate adiecit: iussitque solutionem, ut quae multiplex et cumulata esset
futura, partiri et distribuere inter ministros mandatorum et regios nummularios. Atque
ita hoc negocium decretum, intra septem dies fuit confirmatum et absolutum, authoritate
regia. Expensae autem protrahebantur ultra Expensarum in captivorum redemptionem
affabre, et coaptata, ut peritiae et artis
praestantia non solum nihil discreparent a veritate, sed etiam vento per aerem flante
moverentur eorum folia omnia, et situ et habitu ad nativam imaginem sculpta. Labia
autem mensae constabant ex tribus partibus, et erant veluti triplicata, ac clavibus
subtilibus ita inter se per crassitudinem operis coagmentata, ut neque cerni neque
inveniri posset, qua iuncturae coirent. Crassitudo autem mensae totius non minor erat
semicubito: unde sumptus ad multa millia
cubitos, et tum latitudine pro
tali altitudine, tum longitudine pro structura et mole aedificii. atque hęc omnia erant
exaedificata perquam magnifice, cum sumptus ex omni parte excellentia. conspicua etiam
erat magnificentia expensarum in portas, et compages partium earum inferiorum, et in
munitionem super liminarium. Velum Velum item appensum erat, ad
similitudinem ianuarum formatum, quod spectaculum quoddam iucundissimum, et quo nunquam
facile satiari posses, praebebat: et quidem ideo
suae omnes homines ad voluptates sint praecipites et proni. Alexandria
Aegypti urbs, deque eadem edictum id quod usu venit Alexandriae, quae cum
omnes civitates et magnitudine et affluentia rerum superet, in eam ex omnibus regionis
partibus commeantes incolae ad hospitales invitationes, dum morantur diutius ibi, cultum
terrae in diminutionem perducunt. unde rex, ne ibi ita morarentur, hoc mandatum
promulgavit, ut ne ultra viginti dies liceret in civitate exteros versari. Similiter
etiam
Ille dixit: Si omnibus te prębueris sermone
aequabilem, et nihil neque superbe neque pro tua potentia egeris contra delinquentes.
Hoc autem ita facies, si Dei observabis administrationem et constitutionem, qui dignis
perficit vota ipsorum: quos autem non vult participes fieri suorum votorum, illis
aut per insomnia, aut factis et actionibus ipsis ostendit, ipsorum vota esse noxia:
neque eos vel pro ipsorum delictis, vel pro suae potentiae magnitudine affligit, sed
aequitate erga illos utitur.
Deum ea largiri.
Suffragatus et huic sententiae, ex sequente percontabatur: 9 QUOMODO
quosvis eventus moderate ferat? Ille inquit: Si tibi persuaseris, homines ita creatos a
Deo, ut et malorum et bonorum maximorum in vita fiant participes: nec inveniri hominem,
qui sit huius vicissitudinis expers: Deum vero contribuere animum aequum, pro quo ille
sit orandus.
Hoc etiam benigne et cum approbatione audito, dixit, Omnes praeclare respondere:
sed interrogato
vos esse oportuerat. Tamen quoniam video festinandum esse, erit operae pretium, quamprimum pedibus insistere potero, vel semisanum iter invadere. Nunc ad alia.
De dissidiis domesticis Turcarum imperatoris et filiorum nil certius est, quae sine dubio illum domi hoc anno retinebunt; particulariter autem nescitur hic, quid inter illos secutum sit hucusque. Sed et maria a classibus quiescent, multi enim apparatus in ea re audiuntur. Quid caesarea majestas in ista Germanorum diaeta concluserit, omnes provinciae istae hiante ore exspectant.
Quod ad nostram
animadverterent, Annibal etiam apud
barbaros, apud Latinos Cato, Sylla, Lucullus, Caesar, et qui hos sunt consecuti,
Augustus, Hadrianus et Gordianus, summi viri, et principes eximii, tot civitatibus
captis, tot provinciis debellatis, tot victoriis partis, tot triumphis actis minime
contenti, cum his omnibus praestantius quiddam esse ac divinius, historiam condere,
arbitrarentur, omnes cogitationes a bellis gerendis ad res gestas litterarum
monumentis, atque hominum memoriae consecrandas
vel ad regum aut sacerdotum
successiones, vel ad Olympiadum ambitus, vel ad Archontum annuos principatus, suorum
librorum divisionem placuit accommodare. cumque novam quandam, neque ab aliis tritam
viam inire voluisset, in aestates et hiemes historiam partitus
est.
Partitionem
vel ad Olympiadum ambitus, vel ad Archontum annuos principatus, suorum
librorum divisionem placuit accommodare. cumque novam quandam, neque ab aliis tritam
viam inire voluisset, in aestates et hiemes historiam partitus
est.
Partitionem
cumque novam quandam, neque ab aliis tritam
viam inire voluisset, in aestates et hiemes historiam partitus
est.
Partitionem
quae in extremo secundo libro narrantur,
initium capiam: cum Athenienses, contra naves Peloponnensium XLVII, soli XX navium
classe
Locus in Graeco mutilatus.
adversus barbaros multis partibus plures, ita maritimo proelio decertarunt,
ut, quot ad bellum naves emiserant, totidem plane alias depresserint, alias cum ipsis
hominibus ceperint. quae de re ipsius verba
omnium quae umquam antea
gesta sint, memoratu dignissimum existimans; hac coiectura ductus, quod utraque pars
rebus maxime florentibus, omni cum apparatu id gesserit: cum videret aliam quidem
Graeciae partem statim alteri parti adhaerere, aliam id facere cogitare. Hic autem
fuit Graecis maximus motus. neque vero illis solum, sed et barbaris, atque adeo
plerisque mortalibus. Ac ea quidem quae ante haec gesta essent, quaeque his essent
vetustiora, plane in apertum produci,
neces audivit quisquam, vel belli vel seditionum caussa. Atque superiora illa, quae
auditione quidem percipiuntur, re autem ipsa rarissime confirmantur, fidem tamen
acceperunt: qualia narrantur de terrae motibus qui hoc in bello plerisque orbis
terrae partibus exstiterunt, quae de solis defectionibus, crebrioribus quam umquam
antea: quae de siccitatibus, unde fames ingens, ex fame vero pestilentia exorta; quae
non mediocribus civitatem malis afflixit: quae simul omnia cum hoc bello civitatem
assumpsit Thucydides, qualesque ille partes aut in melius, aut in deterius
commutarit; nihil occultantes ostendamus. Primum illud perspicuum est, omnem
dictionem in duas distribui partes; in verborum delectum, per quae ipsae res
explicantur; atque in partium maiorum vel minorum compositionem. Iam horum
unumquodque rursus in alias particulas dispertitur. Delectus enim particularum (ut
ita dicam) elementarium, hoc est, nominalium, verbalium, et coniunctivarum, duabus
est in rebus occupatus: aut in
nihil occultantes ostendamus. Primum illud perspicuum est, omnem
dictionem in duas distribui partes; in verborum delectum, per quae ipsae res
explicantur; atque in partium maiorum vel minorum compositionem. Iam horum
unumquodque rursus in alias particulas dispertitur. Delectus enim particularum (ut
ita dicam) elementarium, hoc est, nominalium, verbalium, et coniunctivarum, duabus
est in rebus occupatus: aut in propria elocutione, aut in figurata. compositio vero
tribus in rebus cernitur,
Primum illud perspicuum est, omnem
dictionem in duas distribui partes; in verborum delectum, per quae ipsae res
explicantur; atque in partium maiorum vel minorum compositionem. Iam horum
unumquodque rursus in alias particulas dispertitur. Delectus enim particularum (ut
ita dicam) elementarium, hoc est, nominalium, verbalium, et coniunctivarum, duabus
est in rebus occupatus: aut in propria elocutione, aut in figurata. compositio vero
tribus in rebus cernitur, incisis, membris, circuitibus. atque huic
ita dicam) elementarium, hoc est, nominalium, verbalium, et coniunctivarum, duabus
est in rebus occupatus: aut in propria elocutione, aut in figurata. compositio vero
tribus in rebus cernitur, incisis, membris, circuitibus. atque huic quidem utrique
parti, hoc est, tam simplicibus insectilibusque, quam ex his compositis nominibus,
insunt figurae quaedam, quae schemata vocantur. Observandum est etiam, earum quae
virtutes appellantur, alias esse necessarias, quas quidem in omnibus adhiberi
non satis queo coniicere, simplex ne illa fuerit et
inornata, ac nihil supervacaneum, nihil non utile, non necessarium habuerit, aut
contra magnifica fuerit, et referta dignitatis et opificii rhetorici, varioque
ornamentorum fuco depicta. maximae enim partis scripta ad nostra tempora non
pervenerunt; aut si qua ad hanc diem servata sunt, non omnes esse illorum quibus
tribuuntur, existimant: ut sunt illa quae Cadmo Milesio, quaeque Aristaeo Proconnesio
et eiusmodi aliis adscribuntur. Scriptores autem
animadversam, primus in historiam induxit; in electione quidem
verborum, cuique genti peculiarem, et obsoletam ac peregrinam dictionem, communi
suoque tempore usitatae linguae anteponens; in iungendis autem, inter seque aptandis
maioribus et minoribus particulis, grandem, austeram, nervosam, firmam, et litterarum
asperitate aures ferientem compositionem, pro suavi, molli, et polita, nihilque in se
asperitatis habente, consectatus est. In figuris autem adhibendis, quibus in primis
vetustiores superare
figuris autem adhibendis, quibus in primis
vetustiores superare contendebat, nimiam diligentiam posuit. Totos certe viginti
septem annos in illis octo libris, quos solos reliquit, immutandis consumpsit: quos
sursum deorsum volutans, singulas locutionum particulas limabat, nunc ex uno nomine
orationem conficiens, rursusque in nomen orationem contrahens: interdum autem
verbalia nominaliter proferens, ac rursus nomen verbum faciens, atque omnem eorum
usum pervertens: ita ut, quod proprium est, eo pro
cogit. Marem significantia, femineo sexui coniungit; ea vero quae sub
feminae genere comprehenduntur, maribus attribuit. quae autem neutrius sunt generis,
ita his connectit, ut tota naturalis illa coaptatio et consecutio divagetur. Nominum
et participiorum casus ab eo quod significare debet, ad id quod est significatum; et
contra, quod est significatum, ad significans transfert. In coniunctivis autem ac
praepositivis particulis, iis praesertim quae vocabulorum vires distinguunt, poetica
ut tota naturalis illa coaptatio et consecutio divagetur. Nominum
et participiorum casus ab eo quod significare debet, ad id quod est significatum; et
contra, quod est significatum, ad significans transfert. In coniunctivis autem ac
praepositivis particulis, iis praesertim quae vocabulorum vires distinguunt, poetica
prorsus utitur licentia. Plurimas etiam in eo figuras invenias, quae personarum
apostrophis, temporum commutationibus, et localium notationum discrepantia, a communi
consuetudine sint
haec veluti per capita attigerimus, superest ut iam ad ea demonstranda nostra
delabatur oratio. Neque vero est consilium, ita de singulis separatim Thucydidis
dicendi formis sermonem facere, ut illius verba subiungam; sed diversis variisque; ex
locis particulas quasdam sumere narrationis et orationum, hisque caussas apponere, ex
quibus facile cognosci queat, quibus in locis, tam in rebus ipsis quam in verbis,
bene maleve se gesserit. Sed illud iterum abs te, Q. Aeli, atque ab aliis elegantis
invectis in eos undique Syracusanis ac sociis, non iam pro angustiis exitus tantum,
sed etiam intra portum, navale proelium gerebatur: quod quidem omnium, quae ante
facta essent, atrocissimum fuit. Magnum enim erat utriusque partis nautarum studium
ad naves in hostes impellendas, cum iuberentur: magna gubernatorum artis aemulatio,
mutuaque contentio: eorum autem qui naves conscenderant, haec erat cura, ut, si navis
in navem incurreret, ne ii qui in tabulatis insistebant,
naves insilire conabantur. fiebat autem
locorum angustiis, ut, dum alterutri una ex parte hostes adorirentur, ipsi altera ex
parte invaderentur; ac duae interdum naves cum una, alicubi etiam plures, necessario
inter se complicarentur; cum gubernatores partim adoriendis aliis, partim sibi
cavendo, idque non una in parte, sed undequaque, occuparentur. Magnus autem erat
multarum inter se concursantium navium strepitus, qui et terrorem nautis incutiebat,
et earum rerum quae a praefectis iuberentur,
fiebat autem
locorum angustiis, ut, dum alterutri una ex parte hostes adorirentur, ipsi altera ex
parte invaderentur; ac duae interdum naves cum una, alicubi etiam plures, necessario
inter se complicarentur; cum gubernatores partim adoriendis aliis, partim sibi
cavendo, idque non una in parte, sed undequaque, occuparentur. Magnus autem erat
multarum inter se concursantium navium strepitus, qui et terrorem nautis incutiebat,
et earum rerum quae a praefectis iuberentur, auditum auferebat, multa enim
umquam alias, nunc
maiore studio ac contentione pro incolumi in patriam reditu elaborarent: Syracusanis
vero ac sociis pulchrum videretur, prohibere ne sui fugam caperent, sed vincendo suam
quisque patriam honestaret. Praeterea vero duces ipsi utriusque partis, si quam navem
nulla necessitate coactam cedere animadvertissent, trierarchum nomine appellabant:
atque Athenienses quidem ita percunctabantur, num terram inimicissimam magis
hospitalem, quam mare non exiguo labore partum, arbitraretur:
duces ipsi utriusque partis, si quam navem
nulla necessitate coactam cedere animadvertissent, trierarchum nomine appellabant:
atque Athenienses quidem ita percunctabantur, num terram inimicissimam magis
hospitalem, quam mare non exiguo labore partum, arbitraretur: Syracusani vero, num
Athenienses, quos certo sciret de fuga omnino cogitare, hos fugientes ipse fugeret.
Interea dum isti aequo marte navali pugna decertant, utrorumque peditatum qui in
terra stabat, ingens certamen et animi
tunc ex nautico exercitu,
alia atque alia parte, quicumque in alto capti non erant, in castra se receperunt.
pedites autem non iam diversi, sed uno eodemque impetu, ea quae iam evenerant, et
luctu et gemitu prosequentes, partim ad subveniendum navibus, partim ad reliquam
murorum partem tuendam contendunt. alii, quorum maxima erat pars, iam qua sibi
salutem parent, pro se ipsis circumspectant. Fuit autem eo tempore tantus pavor, ut
maior numquam exstiterit. ac tale
alia atque alia parte, quicumque in alto capti non erant, in castra se receperunt.
pedites autem non iam diversi, sed uno eodemque impetu, ea quae iam evenerant, et
luctu et gemitu prosequentes, partim ad subveniendum navibus, partim ad reliquam
murorum partem tuendam contendunt. alii, quorum maxima erat pars, iam qua sibi
salutem parent, pro se ipsis circumspectant. Fuit autem eo tempore tantus pavor, ut
maior numquam exstiterit. ac tale quiddam perpessi sunt, quale ipsi
rebus accommodatas, perfectissime adhibitas iudicavi; coniectura
inde ducta, quod omnium hominum mentes hoc dicendi genus maxime afficit. neque vero
expers illud rationis iudicium, quo iucunda molestave percipimus, hoc aversatur,
neque alterum rationis particeps, qua, quid in quaque sit arte pulchrum, dignoscimus:
neque est quisquam, aut ex iis qui non admodum sunt in civilibus orationibus
exercitati, qui dicere possit quibus aut verbis aut figuris offendatur; aut ex iis
qui sunt exquisiti, quique
dicendi genere non offendetur: ille autem qui raro invenitur,
ac non vulgari aliqua disciplina factus artifex, humile illud, minimeque generosum,
et incompositum genus, non damnabit. quo fit, ut tam illud quod rationis est expers,
quam quod eiusdem est particeps, iudicium consentiat. a quorum utroque omnia quae ad
artes attinent, iudicari volumus. Ego vero non video quo pacto illa quae magna atque
admirabilia quibusdam videntur, laudibus afficiam; quae tantum abest ut primas illas
maximeque communes
Hoc est; Qui autem prudentes essent, ii parum viriles; qui vero ad omnia se caute
compararent, omnibus in rebus ignavi vocabantur . Quodsi hucusque partim orationem
fucando, partim vero duriter tractando, ulterius progredi supersedisset, non ita
molestum se fortasse praebuisset. sed alia etiam his adiungit:
Hoc est; Qui autem prudentes essent, ii parum viriles; qui vero ad omnia se caute
compararent, omnibus in rebus ignavi vocabantur . Quodsi hucusque partim orationem
fucando, partim vero duriter tractando, ulterius progredi supersedisset, non ita
molestum se fortasse praebuisset. sed alia etiam his adiungit:
atque illud
quod superstes foret, occid.
quod malorum esset immunis, ob invidiam occidebatur. ita propter seditiones
omne facinoris genus in Graecia exstitit. et simplicitas quidem, cuius plurimum
generositas participat, cum ludibrio exterminabatur: mutuo vero inter se sententiis
pugnare, praeclarum quidam putabatur. nulla enim res erat, neque oratio; nullam
denique quamvis horribile iusiurandum, quod ullam inter eos vim haberet. cumque omnes
cogitatione ad
Plataeensibus, excepit Archidamus:
Aequa dicitis, viri Plataeenses, si verbis facta respondebunt. Quemadmodum enim
Pausanias vobis, ut vestris legibus vivatis, concessit: ita vos eorum libertatem, qui
et periculorum et iusiurandi vobis ea tempestate participes fuerunt, nunc vero
Atheniensibus serviunt, adiuvate: quorum caussa, et ut ceterorum libertati
consulatur, tantus est apparatus, tantumque bellum excitatum. Cuius liberationis si
simul curam susceperitis, ita
exstitit plerumque
perniciosa, convertetis. multos enim prospicientes quo ferantur, id quod turpe
vocatur, nominis allicientis vi adduxit, ut, victi verbo, re in calamitates
gravissimas sponte prolaberentur . Quod vero horum sermonum minime fuerit particeps
Thucydides, cum neque ipsi conventui interfuerit, neque, quae ab Atheniensibus aut
Meliis dicerentur, audiverit, ex iis quae ipse proxime superiore libro commemorat,
facile possumus cognoscere. Nam, postquam in urbe Amphipoli dux fuisset,
id est; sententiam equidem eandem semper retineo, Athenienses, ne Lacedaemoniis
cedamus . quae quidem oratio, et quod ad sententias attinet, divine est enuntiata; et,
quod ad compositionem partium, et figurarum non cohaerentium et coactarum mutationes
spectat, minime auribus est molesta, omnesque illas virtutes quae concionibus
usurpantur, adhibitas in ea videmus. Eodem modo suspicio illam Niciae ducis concionem
proprie ab aliqua gente usurpantur;
item vetustarum, et poeticarum, peregrinarumque dictionum usus; hyperbata, et
perplexitates quaedam, sententiae breves, quae paucis plurimarum rerum
significationem comprehendant; in quibus redditiones, quae priori particulae
respondeant, longe petuntur: praeterea rudes atque a naturali connexione abhorrentes
quaedam figurae, quae vix in ipsa arte poetica ullum reperiant locum: ex quibus illa
in oratione obscuritas exsistit, quae tum omnes venustates corrumpit, tum
captiua superbas?
fratri retulit, quae audierat a Cervino Bona.
Ille suspicatus dolo semina terrorum seri succensus quodam calore iracundiae plura
animo volvebat, cum in aula praetoria sensit esse de annona publica gratuitis
militibus gratis partienda contentionem inter Praetorem, et aliquos nostratium, illo
nolente distribui iis autem negantibus posse vivere inclusis manibus praesertim
ruricolis nisi succurratur succurratur Z:
succurretur D eis. Accessit
si vis
major *** major ***. Cui Z: maior ingruerit.
Cui . Cui ergo, inquit, relinques anonam? Hostibus ne? Satius esset
ante fugam neminem ex suis famelicum circa se habere. Demum acquievit Praetor dietim
partiri aliquot
circa se habere. Demum acquievit Praetor dietim
partiri aliquot
nominatim
audita non est amplius de fuga cogitatum; imo
quidam jam et urbe elapsi clamore Vincentii terrefacti a mulieribus per funem retracti
fuerunt intra maenia. Veruntamen aliqui post datum ignem revertebantur a tormentis ad
egressum urbis, quos Vincentius partim confirmatos eodem remisit maenia. Verumtamen....quos Vincentius partim confirmatos
eodem remisit. Z: maenia. In confusione illa non reperiebantur claves Armamenti
*** Archidiaconus sd pulverem
per funem retracti
fuerunt intra maenia. Veruntamen aliqui post datum ignem revertebantur a tormentis ad
egressum urbis, quos Vincentius partim confirmatos eodem remisit maenia. Verumtamen....quos Vincentius partim confirmatos
eodem remisit. Z: maenia. In confusione illa non reperiebantur claves Armamenti
*** Archidiaconus sd pulverem bombardicum expediendum fores bipenni perfregit.
Quidam tormentis praepositi revertebantur ad eggressum Urbis; hos
eodem remisit. Z: maenia. In confusione illa non reperiebantur claves Armamenti
*** Archidiaconus sd pulverem bombardicum expediendum fores bipenni perfregit.
Quidam tormentis praepositi revertebantur ad eggressum Urbis; hos Vincentius
partim structo ferro deterruit, partimconfirmatis eodem remisit. .
Archidiaconus ad pulverem bombardicum expediendum foribus *** perfractis, cum
armamenti claves non reperirentur perexerat. Interim hostiles triremes confertae
impetu ventorum,
In confusione illa non reperiebantur claves Armamenti
*** Archidiaconus sd pulverem bombardicum expediendum fores bipenni perfregit.
Quidam tormentis praepositi revertebantur ad eggressum Urbis; hos Vincentius
partim structo ferro deterruit, partimconfirmatis eodem remisit. .
Archidiaconus ad pulverem bombardicum expediendum foribus *** perfractis, cum
armamenti claves non reperirentur perexerat. Interim hostiles triremes confertae
impetu ventorum, remigiumque nixu actae celerimo
Apostolo, et Marco
Evangelistae protectori praecipuo, omnibusque Celitibus pie sacravimus rem tali
carmine subsignantes:
est, per te tibi vincimus usque
in libris de Natura deorum, in qua ex accurata consideratione ac ponderatione caeli ac terrae, omniumque quae in eis continentur, probat, tum esse Deum: tum ab eo omnia, et praesertim hominem, regi ac foveri. Consimilem tractatum etiam Xenophon habet in Apomnemoneumatis, et Galenus in Usu partium, ac etiam Aristoteles in libro de Mundo et Metaphysicis: ubi tandem illo celeberrimo Homeri versiculo concludit,
Inde igitur consequutum est, ut nunquam vera sententia, ita instar dissolutarum scoparum dissipatae Scripturae, haberi potuerit. Vera enim sententia in Sacris literis, sicut etiam in omnibus aliis scriptis, non minima ex parte ex contextu, scopo, ac quasi proportione et congruentia inter se partium, ac ceu membrorum, plerunque accipitur: sicut etiam alias ubique singulae partes to tius alicuius, optime ex consideratione harmoniaque integri ac reliquarum partium intelliguntur.
Verum de modo ac ratione recte cognoscendi Sacras literas, postea integer
literis, sicut etiam in omnibus aliis scriptis, non minima ex parte ex contextu, scopo, ac quasi proportione et congruentia inter se partium, ac ceu membrorum, plerunque accipitur: sicut etiam alias ubique singulae partes to tius alicuius, optime ex consideratione harmoniaque integri ac reliquarum partium intelliguntur.
Verum de modo ac ratione recte cognoscendi Sacras literas, postea integer
tractatus in hoc ipso Opere habetur: nunc obiter aliquas tantum veluti causas annoto, quarum culpa accidit, ut multi scriptores hactenus infeliciter Sacras literas
operae precium minime fore videatur.
Adscripsi quoque supra testimonia Spiritus sancti, quod omnino ex hoc sacro volumine diligenter accurateque tractato, veritas caelestis, ipseque omnis boni fons ac rerum omnium Creator cognoscendus sit. Ostendi item postea in quodam capite Secundae Partis, firmissimas rationes, aut potius demonstrationes,
cur ex patribus solida veritas nequaquam haberi queat.
Reliquum igitur forte foret, ut omnes ad ardentissimum studium Sacras literas cognoscendi ac sequendi excitarem: quod quia multis hactenus ex professo
cur ex patribus solida veritas nequaquam haberi queat.
Reliquum igitur forte foret, ut omnes ad ardentissimum studium Sacras literas cognoscendi ac sequendi excitarem: quod quia multis hactenus ex professo factum, et a me in quadam tractatione sub finem Secundae Partis, fit: ante omnia vero ab ipsomet Domini spiritu factum est: et adhuc quotidie fit, dum ingenti quodam mirabilique ardore plurimorum corda hoc ipso tempore incendit, ad cognoscendos et illustrandos sacros libros. Unde ipsa quotidiana palpabilisque experientia testatur, magis esse illustratum,
cardinalitium galerum, quem facilime post tot amplissimas legationes adipisci potuisset, contempsit: potius eligens malis affici simul cum populo Dei, quam temporariis commodis peccati perfrui: maioresque arbitratus divitias probrum Christi, quam Babylonis sacrilegos, abominationibusque per nefas partos thesauros.
Perge igitur, Princeps amplissime, in tam praeclaro instituto: et dum alio sua quenque voluptas cupiditasque trahit, tua sit magna voluptas Christus, pietas, iustitia, omnisque honestas, ac publicum bonum: ad quae omnia res literaria, et praesertim syncera Theologia,
significata, usus, aut etiam abusus in omnibus linguis: de quibus rudior auditor monendus est, etiamsi multi eorum non minus in prophanis quam in Sacris literis usitati notique sint. Comparationem notat. nam Hebraei, cum non habeant comparativos ac superlativos, positivis pro eis utuntur, apposita particula comparativa Min, Quam vel Ab: vel additis, vel omissis adverbiis intendendi. Psal. 119. Ab inimicis, a senibus et praeceptoribus meis sapiens fui: id est, sapientior illis, aut quam illi: nam in comparatione plerunque eam per Quam exprimunt. Ponitur ibi praepositio Min, a
constructione Nominis agitur. Agit vero hic psalmista de peccato originali, ut ex praecedentibus apparet. ¶ Secretum quoque hic adiiciatur. In Hebraeo est plerunque
literis non reperitur, cum de ipsa re plurimus sermo fiat. Vocatur autem sic in Ecclesia, quicquid per sese nec probatum nec improbatum, vetitum aut mandatum est a Deo, praesertim vero in religione: ut, certum tempus constituere rebus sacris agendis, vestitus, musica, pulsus, lectiones, ordo partium ac caeremoniarum in concionibus et sacramentis administrandis, in coniungendis novis nuptis, et similibus: in quibus tamen omnibus rebus utilis aliquis delectus adhiberi potest ac debet; habita ratione hominum, temporum et personarum, aliarumque circumstantiarum. In hisce enim rebus habet
hic accidere: quod non potest aliud perinde aptum huic rei esse, vel etiam excogitari, ac si Deus efficiat, ut mulier per se miraculose concipiat et pariat virum. Quid enim tandem miraculi esset, si iuvencula viro tradita, ex eo conciperet et gigneret? Quoniam igitur miraculosa conceptio ac partus esse debet, recte de virgine operatione Dei conceptura, locus hic intelligitur. Si vero hic obiiciatur, Prophetiam hanc non convenire IESU, aut matri eius, quia signum datur illis tempore Isaiae viventibus hominibus ac in eorum confirmationem, non autem posteris: quare non posse id accipi de
non erant visuri. Deus confirmat Evam et Adamum promissione seminis mulieris, contrituri caput serpentis. Eva putat se mox illud semen consequuturam, et esse ipsummet Cainum, praeclarissimam nempe possessionem aut thesaurum suae felicitatis, ut nomen eius sonat: sed paulo post deprehendit, eius partum esse meram vanitatem. Sic et Christus petentibus miraculum, non dat praesens, sed futurum praedicit: nempe signum Ionae, seu suam mortem passionem, resurrectionem, ascensionem, sessionem ad dexteram patris. et denique adventum ad extremum iudicium. Matth. 26, Ab hoc tempore, inquit,
et officio est Deus nobiscum: id est, cum ipse per se est revera Deus nobiscum habitans, ac carnem gestans, tum etiam patrem nobis adducens ac propitium faciens. Quo denique et illud recte adduci posset, quod prius oblitus sum dicere, quod ipsemet Propheta testatur illud miraculum conceptionis et partus, futuris aliquando post longum intervallum temporib. a Deo dandum esse: quia praedicit praecessuram antea esse captivitatem Assyriacam et etiam Babylonicam, ut eam praedictionem ad tempora Meschiae referri sit necesse.
ALPHA et
hic id profugium, quod alterum hemistichium, aut etiam versus explicare soleat alterum. nam in talibus locis plerunque manente subiecto, variatur praedicatum: ut, Filius meus es tu, hodie genui te. Huc facit, quod caro in sepulchro mortua, non potuit sentire illos tam tristes cruciatus: ut sunt parturientis qui ibi per
et in terra proponit. Regnum adimit noster Antichristus Domino IESU, dum non concedit, eum solum esse caput, gubernatorem ac defensorem Ecclesiae suae: sed et alios ei gubernatores ac capita tum in caelo tum et in terra confingit ac praeficit. Quomodo vero alio qui et in hisce et aliis omnibus partibus doctrinae Christi pontifex Romanus Christo domino adversetur, satis hoc tempore spiritu Dei, in multorum piorum scriptis revelatum est.
ANTIQUUM est, quod olim priscis temporib. accidit. Hinc Dies antiqui pro priscis temporibus. ut, Postea habitabitur secundum dies antiquos,
et oculos, restituere auditum et visum. Sic Luc. 1. de Zacharia legimus: Apertumque est os eius illico, et lingua eius, et loqueb atur, etc. Vulvam aperire, est primo genitum edere. Exodi 13. et 34. Numer. 18. et quidem in Hebraeo est Apertio vulvae, abstractum pro concreto seu participio: id est, pro aperiente vulvam. Aliquando etiam sola vox APERTIO habetur, ut Exodi 13. Significat igitur non raro Apertio vulvae, primogenitum. Liberationem aliquando Apertio significat: quia captivi carceribus includuntur, quibus in liberatione necesse est carcerem et cathenas
dicit se apprehendisse manum Cyri: id est, eum rexisse, fovisse ac sustentasse, omniaque difficilia aut etiam impossibilia ei reddidisse possibilia, prona et obvia, Apprehendere terminum proximi, Deut. 19. pro, aliena invadere: ut solet fieri in agris, ubi rapax vicinus tranfert limites, et particulam aliquam soli ad se, translatis metis, attrahit. Apprehendentes gladium aut bellum: id est, bellatores. Num. 31.
APPROPINQUARE mulier, vel Ad mulierem, Exod. 19. Deuteron. 22. nota phrasis est. Appropinquaverunt dies, ut moreretur Israel: Genesis 47. pro, paulo
in unum collectae, terrae concesserunt ac veluti largitae sunt propriam speciem aut formam, ut velut caput faciemque exerens, variis salutaribusque rebus, plantis et animalibus sese ornare, ac veluti redimire posset. Eâdem terra etiam omnia per aquas consistere dicitur: id est, in medio aquarum partim innatantium, partim intus in utero eius reconditarum. sicut et Psalm. 24. ait: Super maria fundavit eam. Dicit igitur Apostolus, ideo impios deridere finem mundi per ignem et adventum Christi ad iudicium: quia etiam volentes ignorant tum creationem, tum prius Dei iudicium, cum terra, aqua
terrae concesserunt ac veluti largitae sunt propriam speciem aut formam, ut velut caput faciemque exerens, variis salutaribusque rebus, plantis et animalibus sese ornare, ac veluti redimire posset. Eâdem terra etiam omnia per aquas consistere dicitur: id est, in medio aquarum partim innatantium, partim intus in utero eius reconditarum. sicut et Psalm. 24. ait: Super maria fundavit eam. Dicit igitur Apostolus, ideo impios deridere finem mundi per ignem et adventum Christi ad iudicium: quia etiam volentes ignorant tum creationem, tum prius Dei iudicium, cum terra, aqua naturaliter alioqui
Luc. 11. Beati qui audiunt verbum Dei, et custodiunt illud Num. 6. Audi Israel, Dominus Deus tuus Deus unus est, Cum approbatione audire, etiam in hoc exemplo accipitur. Isaiae 33. Qui obturat aurem suam, ne audiat sanguinem, id est, qui non approbat sanguinaria consilia, neque se eorum participem facit. In hac significatione, tametsi et in aliis, non raro hoc verbum reperitur, adiecto gerundio, Audiendo audite. i. studio se, sedulo ac diligenter audite. Obedire: Gen. 3. propterea quod audisti vocem uxoris tuae. Id est, sequutus es, obedisti eius impiae suasioni. Gen. 21.
aut populi Meschiae: saepe miratur Scriptura, quod tam subito et tanta multitudo mirabiliter et sine conspicuo ortu nascetur. Quam admirabilem novi populi nativitate Isaias saepe celebrat, ut cap. 54. Exulta sterilis, quae non paris: prorumpe in laudem, et iubila, quae non parturis: quoniam plures sunt filii desolatae, qui filii maritatae, dicit Dominus, etc. vide sequentia. De hac puericia aut iuventute vaticinatur Ps. 22. Et annumerabunt iustitiam eius populo nato, quem facit. Et Psal. 102. Populus qui creabitur, laudabit Iehovam. Item
62, Quia beneplacitum habuit Iehova in te. Idem quoque valet vox patris, repetita Matth 3. et 17, e caelo super filio: Hic est filius meus dilectus, in quo mihi complacitum est. Ezech. 9, Non habeo beneplacitum in morte morientis, ait Dominus Iehova: sed convertimini, et vivetis. Participium praesens Caphez
et licebit vertere Acceptum, gratum, approbatum esse. Deuter. 33. Et opus manuum eius sit acceptum. Iob 14. Acceptus erit velut mercenarii dies eius. Psalm. 40. Sis bona voluntate Iehova, ut eripias me. Psalm. 49. Haec est via stulticiae eorum, attamen posteri ipsorum ore suo approbant. Participium praesens
Iehova, ut eripias me. Psalm. 49. Haec est via stulticiae eorum, attamen posteri ipsorum ore suo approbant. Participium praesens
notae significationis vox est: sed praeter propriam, plures habet figuratas. Primum, per metaphoram ad spiritualium beneficiorum perceptionem translata, significat idem quod frui. ut Christus dicit Iohan. 6, Omnes victuros oportere bibere eius sanguinem: id est, frui beneficiis sanguine ipsius partis. Et prius Ioh. 4, pollicitus erat Samaritanae aquam, de qua si quis biberet, non esset sititurus unquam. Et septimo capite, invitat omnes sitientes, ut veniant ac bibant. Sic Esaiae 55, invitat Deus omnes sitientes, ad fruendum aqua spirituali. Eodem modo et Esaiae 65. dicit Dominus:
coram impio, est fons perturbatus. Hier. 8: An qui cecidit, non resurget? 1. Corinth. 10. Qui stat, videat ne cadat. Quarto, cadere significat quoquo modo perire, ut 1. Sam. 14, Non cadet capillus de capite Ionathae, dicit populus ad Samuelem: id est, nulla prorsus laesio vel minimae parti corporis eius inferetur, nobis eum defendentibus. Sic et 1. Reg. 1. Sic, quamvis maiorem calamitatem notat: ut si quis decidat ex sua opulentia, gloria, potentia ac dignitate. Sic toties dicitur cecidisse, id est periisse, aliqua civitas: ut Esaiae 21. et Ierem. 51, Cecidit Babylon.
perditi filii. Sic forte et illud Luc. 11, Domus super domum cadet: id est, irruet, faciet impetum, alia familia invadet aliam, etc. Septimo, Terra cadet vobis in haereditatem, Numer. 34. Iosuae 13. Ezech. 45. Quae phrasis aut significatio inde orta est, quia proiectis sortibus partiebantur terram. Unde illud, Funes
ceciderant mihi in a moenis: id est, partes aut iugera soli sunibus dimetienda et discriminanda mihi contigêre, in hoc loco amoenissimo. Porro variae phrases sunt huius
ac damna inferre. Sumptum opinor esse ab equis, qui cum servire ac prodesse deberent homini, calcibus eum impetunt. De loco Psalmi 49, Cum iniquitas calcaneorum meorum circumveniet me, est difficilis dubitatio. Sed placet mihi eorum sententia, qui vertunt, Supplantatorum meorum Credo enim esse participium plurale, posito initio hatephpata pro hatephcamez. Demum dari alicui calcaneum, aut vestigia, Ieremiae decimotertio, est aliquem ignominia affici: sumptum a feminis, quibus est summum dedecus denudari inferiora. Comparat enim ibi Iudam cum muliere, et dicit: Ob magnitudinem
clades, stragesque, Deo ita ordinante inferendas per Babylonios, et illis vicissim rependendas tandem. Tertio, est calix laeticiae, quem bibunt sancti ab afflictionibus liberati. Huius meminit David Psal. 23: Et calix meus abundans seu inebrians quam praeclarus est? Dominus sors partis meae, et calicis mei, Psal. 16: id est, ipse portio et ordinata mihi haereditas est. Item, Calix meus superabundans, Psal 25: id est, bona quae mihi Deus tanquam sortem meam contulit, redundant. Hoc pacto calix tam in bonam quam in malam partem sumitur. Nam
Dominus rependet. Rom. 12. Proverb. 25. Hunc locum plerique ita exponunt, ut dicant per carbones ignis significari, fore ut hosti benefaciendo conscientiam moveas, eumque convertas. Verum verba ipsa indicant, significari, Adhibebis ei rem vehementer laedentem, praecipuae ac periculosissimae eius parti. Sic enim Psalm. 140, Carbones super nos cadent igni facies eos cadere In eodem sensu et Psal 18 carbones accipiuntur: Dedit de caelo grandinem, et carbones ignis: misitque sagittas suas, et dissipavit eos.
CARCER, Esaiae 24 accipitur de uno aliquo loco, vel
verbo Quiescere et Silere, ibi plenius hanc vocem et rem exponam.
CHARACTER DEI, in Ezechiele cap. 9, vocatur Thau, et est signum salvandorum. At in Apocal. 15, Character Bestiae. est indicium comprobatae idololatriae: quem illi omnes gestant qui quoquo modo sese participes faciunt impietatis Antichristi vel in minimis caeremoniis. Quale fuit tempore Interim, vel minima Adiaphora accipere. Nam ad illas corruptelas et abominationes desolationis, omnino Apocalyptica prophetia respicit.
CHARITAS exponetur in voce DILECTIONIS, quoniam saepe idem
resuscitatus, et in caelestem gloriam sublatus ac glorificatus. Idem significat et Manere ac esse in Christo, nempe in tali fide perseverare, eaque beneficia Christi apprehendere: Rom. 16. Gal. 1. Christum induere, Galat. 3. Quotquot baptizati estis, Christum induistis: est per fidem fieri participem omnium beneficiorum Christi, atque adeo et membrum eius fieri, et denique ab eodem per Spiritum sanctum renovari. In Christi mortem baptizari, et cum eo sepeliri, Rom. 6. est, tum beneficiorum Christi participem fieri: tum et mortificato originali peccato, novitate ac omni pietate
Galat. 3. Quotquot baptizati estis, Christum induistis: est per fidem fieri participem omnium beneficiorum Christi, atque adeo et membrum eius fieri, et denique ab eodem per Spiritum sanctum renovari. In Christi mortem baptizari, et cum eo sepeliri, Rom. 6. est, tum beneficiorum Christi participem fieri: tum et mortificato originali peccato, novitate ac omni pietate vitae novum hominem exprimere. Christum lucrifacere, Philip. 3, est (ut ibi Paulus ipse exponit) eius gratuitam iustitiam, aliaque beneficia consequi, Christus peccato est mortuus,
prie videtur aeream regionem indicare. Sed contra communis quaedam opinio magis hanc vocem de aetherea regione semper intelligit. Verum quoquo modo proprie aut figurate accipiatur haec vox, nunc recitabimus exempla significationis, notantis totam hanc molem supra terram aut aquam existentem, quae partim aetherea, partim elementaris est. ut statim initio Gen. dicitur Deus creasse caelum et terram, tota mole aut massa mundi in solas duas partes divisa. Et mox ibidem quasi definit caelum, dicens esse illud Rakia, tenue, expansum, aut firmamentum quod est inter aquas superiores et inferiores:
regionem indicare. Sed contra communis quaedam opinio magis hanc vocem de aetherea regione semper intelligit. Verum quoquo modo proprie aut figurate accipiatur haec vox, nunc recitabimus exempla significationis, notantis totam hanc molem supra terram aut aquam existentem, quae partim aetherea, partim elementaris est. ut statim initio Gen. dicitur Deus creasse caelum et terram, tota mole aut massa mundi in solas duas partes divisa. Et mox ibidem quasi definit caelum, dicens esse illud Rakia, tenue, expansum, aut firmamentum quod est inter aquas superiores et inferiores: et cum
est, omnia tentans et moliens. Cogitare exponit Scriptura interdum pro dicere intra se: ut est in Evangelio, Dixerunt intra se, Quis potest remittere peccata? Et mox sequitur: Cum vidisset Christus cogitationes eorum, Luc. 11.
Cogitatio in Scriptura conceptui comparatur, opus autem partui, Esaiae 33. 39. Psalm. 7.
Cogitatio etiam pro acumine ingenii, aut re magno ingenio prudenterque cogitata: ut Exodi 35. Utoperetur in omni opere cogitationis: et ad cogitandas cogitationes ad operandum in auro et argento. Ibidem. Facientes omne opus, et cogitantes
aut consumpsit me, Psalm. 60. Erunt ad comedendum, Deut. 31, id est, devorabuntur. Iacobi 5. Vestimenta tua a tineis comeduntur: id est, consumuntur. Vincere: ut Deut. 7. Comedes omnes populos: id est, vinces, aut etiam perdes. Comedere panem iniquitatis, Prover. 4, est iniquitate partum victum habere. Comedere in montibus, Ezech. 18. 22. est idololatriae deditum esse, quia in illis sacrificiis convivabantur. Comedere filios, alias extremam egestatem ac famem indicat, ut Deut. 28, et Ierem. 5. Comedes fructum ventris tui, carnes filiorum et filiarum in obsidione et
Rom. 12. Et, communicet catechizatus catechizanti in omnibus bonis, Galat. 6. Et Philip. 4, Nulla Ecclesia mihi communicavit in rationes dati et accepti. Modo contra de alieno, aut etiam de publico aliquid accipio. ut Rom. 15, Si enim gentiles spiritualibus eorum communicaverunt: id est, participarunt. Sic et
communicaverunt: id est, participarunt. Sic et
tum ad accipiendum. ut Philip. 2. Communio passionum CHRISTI: id est, participatio crucis et persequutionum Christi. Nomen
id est, participatio crucis et persequutionum Christi. Nomen
sanguinis CHRISTI, certum est significare participationem. agit enim Paulus de eo, quod nemo possit simul participare de sacris idolorum, et de mensa, corpore et sanguine Christi. Quin et Calvinus in quibusdam suis scriptis affirmat significare
suis scriptis affirmat significare
5. Augustinus intelligit consensum, lib. 2 contra epist. Parm. Verum pluribus modis fieri possumus alienorum peccatorum participes: nempe non prohibendo ubi possumus, et saepe etiam solo silentio ac connivendo. Sicut 2. Iohann. vetatur, ne vel salutemus seductores, quia sic eorum peccatorum participes fiamus.
COMPARARE. 1. Corinth. 2. Spiritualia spiritualibus comparantes: id est, conferentes, accommodantes, ne humanas cogitationes aut regulas ad res divinas conferamus, eisve illas examinemus. Significat etiam se rebus divinis spirituale, non ostentatorium genus docendi
sequi Dominum. Num. 32. Verum de hoc verbo aut locutione plura dicentur in verbo IMPLERE
COMPREHENDERE significat capere id quod fugit ut, Laqueo quem absconderunt aliis, comprehensus est pes eorum. Per metaphoram dicuntur etiam mala nos comprehendere. ut, Comprehenderunt vos dolores parturientis Mich. 4. Et praesertim nostra peccata, cum nos castigatio obruit. ut Psal. 40. Comprehenderunt me iniquitates meae.
Comprehendi malos in consiliis suis dicitur, quando Deus eorum pravos conatus ac machinationes in ipsorum perniciem convertit.
August. de concubina et uxore. Concubitum dare uxori alterius, Levit. 18, pro rem cum ea habere.
CONCIPERE metaphorice aliquando significat cogitare: sicut parere, ipsum cogitatum opus effectum dare. Iob 15. Conceperunt afflictionem, et pepererunt iniquitatem. Sic et Psalm. 7 Parturit iniquitatem, concipit perversitatem, et pariet mendacium: id est, irritum conatum. Sic Esa. 33. Concipietis quisquilias, parietis stipulam: ubi Concipere, ipsum cogitare est. Nam bella similitudo collatioque est, cogitationis cum conceptione, conatus efficiendi cogitata cum parturitione,
Psalm. 7 Parturit iniquitatem, concipit perversitatem, et pariet mendacium: id est, irritum conatum. Sic Esa. 33. Concipietis quisquilias, parietis stipulam: ubi Concipere, ipsum cogitare est. Nam bella similitudo collatioque est, cogitationis cum conceptione, conatus efficiendi cogitata cum parturitione, et partus cum opere aut effectu. Ideoque metaphorae ab illis tribus ad haec tria percommode et molliter transferuntur. Conceptus perpetuus Ierem. 20 dicitur, cum foetus in utero remanet, ut semel est conceptus: nec unquam nascitur, sed in utero matris sepelitur. Genes. 3,
iniquitatem, concipit perversitatem, et pariet mendacium: id est, irritum conatum. Sic Esa. 33. Concipietis quisquilias, parietis stipulam: ubi Concipere, ipsum cogitare est. Nam bella similitudo collatioque est, cogitationis cum conceptione, conatus efficiendi cogitata cum parturitione, et partus cum opere aut effectu. Ideoque metaphorae ab illis tribus ad haec tria percommode et molliter transferuntur. Conceptus perpetuus Ierem. 20 dicitur, cum foetus in utero remanet, ut semel est conceptus: nec unquam nascitur, sed in utero matris sepelitur. Genes. 3, Multiplicabo conceptus
autem est in ista loquutione ad dispersionem Israelitarum, tempore captivitatis Babylonicae, et postea factam qualemcunque recollectionem tempore instauratae Hierosolymae. Sic Iohan. 11. Christus dicitur esse passus, ut filios Dei dispersos congreget in unum: id est, omnes electos ex omnibus partibus mundi, primum ad cognitionem Dei, seu in veram Ecclesiam congreget, postea etiam in vitam aeternam. Sic Christus dicit se habere etiam alias oves, quas sit adducturus ut fiat unum ovile.
CONGREGATIO porro coetum aut Ecclesiam significat, de qua in voce Ecclesiae agetur.
Syna enim figura Agar, est mons in Arabia, coniunctus (vel Coniuncta) est praesenti Hierusalem, servit vero una cum filiis suis. Sublimis vero vel caelestis illa Hierusalem libera est, quae est mater omnium nostrûm. Scriptum enim est: Laetare sterilis, quae non paris: erumpe et clama, quae non parturis: quoniam multi sunt filii desertae, magis quam eius quae habet virum. Nos igitur, fratres, secundum Isaac promissionis filii sumus. Sed quemadmodum tunc is qui secundum carnem genitus fuerat, persequebatur eum qui erat secundum spiritum: ita et nunc. Sed quid dicit Scriptura? Eiice
Verum illam secundam pactionem aut Testamentum, matremque spiritualium filiorum nominat promissionem, et caelestem aut supernam Hierosolymam, quae vere sit cum suis filiis libera, et haeres vitae aeternae ac spiritualium bonorum caelestis Abrahami. Longa vero ista allegoria, tametsi omnibus partibus, et ferme etiam verbis pugnet contra pseudoapostolos, legis iustitiam iactantes: tamen praecipue id facit eo fine ac scopo, quod docet legem gignere filios, et cultores Deo, aut iustificare homines suis propriis viribus ac operibus, eosque tantum in servitutem, maledictionem ac exitium:
sunt imperatae, sed nobis permissae: ut, contrahere coniugium, aut non. 1. Corinth. 7. de quo Paulus affirmat, se non habere mandatum, sed tantum dare consilium. Similia forte quamplura in rebus Adiaphoris reperiri ac nominari queant. Scholastici plura consilia numerant, et quidem eiusmodi, quae partim sunt severissime mandata a Deo: ut, non irascendum, non iudicandum, et similia, partim quae sunt electicia, quaedam ex rebus indifferentibus, ut Mendicitas: quae illi dicunt esse perfectionis Evangelicae, perniciose opera cum Evangelio commiscentes: de quibus forte alibi.
de quo Paulus affirmat, se non habere mandatum, sed tantum dare consilium. Similia forte quamplura in rebus Adiaphoris reperiri ac nominari queant. Scholastici plura consilia numerant, et quidem eiusmodi, quae partim sunt severissime mandata a Deo: ut, non irascendum, non iudicandum, et similia, partim quae sunt electicia, quaedam ex rebus indifferentibus, ut Mendicitas: quae illi dicunt esse perfectionis Evangelicae, perniciose opera cum Evangelio commiscentes: de quibus forte alibi.
CONSOLATIO, nota vox est, nec valde explicatione indiget. Veniunt tamen quaedam inde phrases,
id est, peccando consequetur meritas poenas. Cum vero Rom. 8 scribitur, quod Deus liberabit creaturam a corruptione, vicinum quid poenis significat: nempe illam tristem servitutem, qua ob lapsum possessoris primi hominis, abusui pessimorum hominum subiecta esse dicitur. Verbum Corrumpere, et participium Corrumpens, aut nomen Corruptor, saepe simpliciter, sine omni transitione, in neutra significatione sacrae literae ponunt, quod homines corrumpant aut sint corruptores: sed multi subintelligunt viam suam, aut Dei. Corruptio etiam sepulchrum non raro significat, et porro per
sunt Legis fecerint: pro, si fecerint. Quam eius voculae vim esse, satis ipsemet Apostolus eum locum concludens monstrat. dicit enim: Si igitur praeputium legis iustificationes servaverit. Sic et Germanicum Vuenn, promiscue iam temporis adverbium est, iam coniunctio conditionalis. Verum de hac particula, et loco Rom. 2. habes prolixam tractationem in Resolutione argumentorum disputationis
meae Ihenensis. Cum coniunctio, aliquando causam alicuius sequentis effectus, aut etiam rationem vel
ad canticinium. Secunda vigilia, custodia aut quadrans, durabat sequentibus tribus horis, usque ad mediam aut intempestam noctem. Tertia, inde usque ad primum gallicinium. Quarta, usque ad ortum solis, quae vocabatur custodia matutina. Fiebat vero ea divisio noctis ob militiae usum, quo singulis partibus diversi manipuli aut cohortes excubarent, ne una tota nocte vigilando vel enecaretur insomnia ac frigore, vel dormitando male custodiret. Ex re militari porro et a consuetudine castrensi, erant vocabula translata in communem consuetudinem ac vitam, et etiam sermonem. Ponitur quoque
filios. Doctrina porro daemoniorum. apud Paulum, est doctrina a diabolis excitata, ac in mundum et Ecclesiam invecta: quasi diceret, Non est humanum, sed diabolicum inventum. Aliquando Daemonium videtur significare idolum. 1. Cor. 10. Quae gentes immolant, daemoniis immolant: Et, Nolo vos esse participes daemoniorum.
DAMNARE, et DAMNATIO, in verbo Condemno exponitur.
DARE verbum varios idiotismos in hac lingua, tum per se, tum ratione adiunctarum vocum habet: quos ordine percurram. Illud autem ante omnia moneo, valde crebro idem plane valere, quod verbum Pono,
usitatam habet significationem, de hostili violentia, spoliante miseros ac victos. Sed utitur hoc verbo Paulus Colos. 2. per quandam metaphoram de spirituali depraedatione, quae fiat per philosophiam Praecipit enim, ut caveamus ne quis nos depraedetur: ut plerique hoc tempore verterunt. Tametsi participium
Deo dicitur, extendentes caelos. Isai. 42. 5. Ex quibus exemplis animadvertimus, Spiritum sanctum non ociose aut temere verbum plurale
est dies quam fecit Dominus, laetemur et exultemus in ea. Dies carnis Christi, Hebraeorum quinto, pro tempore eius carnalis aut temporariae vitae. Dies pro iudicio non raro ponitur, praesertim a Paulo: quam etiam Humanam diem vocat, 1. Cor. 4: quod in iudiciis agendis certa dies utrique parti constituitur. sicut et Latini dicunt, Diem dicere alicui: pro, in ius vocare. Aliqui sic etiam Hieremiae decimoseptimo intelligunt. Verum ibi dicit propheta, se non desiderasse diem afflictionis aut poenae Iudaeorum, sed potius contra orasse. Dies visitationis, sicut et tempus
invocavi Dominum, et exaudivit me in latitudine. Psal. 118. Angustiis afficere animum alicuius, Genes. 27. pro, cruciare. Angustias dilatare, Psal. 25, significat crescere difficultates: tametsi ibi sit Tribulationes. Angustiae apprehenderunt me, sicut angustiae parturientis: Isaiae 21. id est, tales cruciatus. De ore angustiae removere, Iob 36. pro, liberare. Verum de hoc Hebraismo dilatationis et angustiae, postea in nomine LATITUDO adhuc quaedam.
DILECTIO, charitas et amor, haud ita multum in Sacris literis differunt: tametsi Grammatici,
dicitur Deus marc rubrum, Psal. 136. id est, viam transversam per eum sinum fecisse. Dividere et Metiri, occupare significat. Psal. 60. Laetabor, quod dividam Sechem, et vallem Suchot metiar. Solent occupantes agros, eos metiri, et inter sese dividere aut partiri. Ponitur ergo Dividere pro occupare, possidere: consequens pro antecedente. Dividere domum aliquam, est partem rerum in ea existentium auferre. 2. Paral. 28, Et divisit Achas domum Domini, domum regis et principum, et dedit regi Assur. pro, magnam partem pecuniae abstulit, ut daret
iam in populo grassanti. Habitare in divisione: id est, in finibus aut terminis. Nehem. 11 Habitaverunt in divisionibus Iuda et Beniamin. pro, in finibus illarum duarum tribuum, ubi illae dividuntur. Divisiones aquarum, vocantur aliquando rivi aut flumina, quia illa quasi distinguunt et partiuntur regiones. Psalm. 42. Ut cerva clamat ad divisiones aquarum. id est, prae nimia siti rugit desiderio fluminum. Dividi regnum aut domum inse, aut contrasi: pro, factionibus distrahi, et contra semet concitari: Matthaei 12. Sic et Lucae 11 et 12. Dividetur pater in filium.
solent. et est proprie sensus irae divinae, pessimae conscientiae, peccati, et aeternae damnationis, de quibus postea suo loco. Dolores mortis, Actor, 2. Quem Deus suscitavit, solutis doloribus mortis. Eosdem credo esse, sicut mox sequitur: Non reliquit Deus animam eius in inferno. Dolores parturientis, nota phrasis est: dicetur de ea in verbo Parturire. Panis doloris, Psal. 127. Frustra est vobis edentibus panem doloris pro, panem dolore partum aut acquisitum. Doloris verbum. Proverb. 15. Verbum doloris ascendere facit furorem. pro, verba acerba, dolorifica,
peccati, et aeternae damnationis, de quibus postea suo loco. Dolores mortis, Actor, 2. Quem Deus suscitavit, solutis doloribus mortis. Eosdem credo esse, sicut mox sequitur: Non reliquit Deus animam eius in inferno. Dolores parturientis, nota phrasis est: dicetur de ea in verbo Parturire. Panis doloris, Psal. 127. Frustra est vobis edentibus panem doloris pro, panem dolore partum aut acquisitum. Doloris verbum. Proverb. 15. Verbum doloris ascendere facit furorem. pro, verba acerba, dolorifica, movent hominem ad vehementissimam iram. Dolorum vir, Isa.
suscitavit, solutis doloribus mortis. Eosdem credo esse, sicut mox sequitur: Non reliquit Deus animam eius in inferno. Dolores parturientis, nota phrasis est: dicetur de ea in verbo Parturire. Panis doloris, Psal. 127. Frustra est vobis edentibus panem doloris pro, panem dolore partum aut acquisitum. Doloris verbum. Proverb. 15. Verbum doloris ascendere facit furorem. pro, verba acerba, dolorifica, movent hominem ad vehementissimam iram. Dolorum vir, Isa. 53. Abiectus inter homines, vir dolorum. pro, doloribus et plagis obnoxius, expositus, aut etiam doloribus
Lea erat. Exodi 32. Vidi populum hunc, et ecce populus durae cervicis est. Sic Deut. 13. Et ecce veritas. Sic contra, addita negatione absentiam rei indicat. Gen. 32. cum reversurus esset Ruben ad cisternam, et ecce non Ioseph in cisterna erat. Aliquando quasi quaedam expletiva et semiociosa particula est: Et ecce ego dedi tecum Acholiab filium Achisamach, etc. pro, ego sane tibi eum adiunxi socium, etc. Exod. 31. Dixi proxime quaedam non contemnenda de hoc ipso adverbio demonstrandi, in quodam libello de Verbis testamenti Christi: inter alia, quod
libello de Verbis testamenti Christi: inter alia, quod observandum sit primum, quod cum Moyses dicat Exodi 24, Ecce sanguis Sacramenti: Epistola ad Hebraeos illud Ecce per pronomen Hoc verterit, dicens: Hic est sanguis Testamenti: ut eandem plane vim esse oporteat utriusque demonstrativae particulae in verbis foederis: deinde quod illud Ecce quasi integram orationem, aut etiam plenissimum sensum in se contineat. Omnino enim eo adverbio Moyses non propriissime indicat crateres quosdam, sed potius affirmat ibi esse sanguinem victimarum aut foederalem, simulque eius usum exponit. Quasi
et LXX nomine Ecclesiae, pro voce Coetus. Varius est autem huius vocis usus, aut etiam rei ipsius distinctio. Nam alias vocatur Ecclesia totus Dei populus, cui etiam ideo adiungitur Universalis aut Catholica: alias singuli coetus Christianorum vocantur Ecclesiae, quibus non raro addi solet vox particularis Ecclesiae, aut etiam circumscriptio a nomine loci sumpta: ut, Ecclesia quae est in Babylone salutat vos. Distinguitur etiam Ecclesia, quod alia sit tantum vere piorum ac electorum, quam Paulus Ephes. 5 dicit esse sine ruga et macula, columnam ac stabilimentum veritatis: qui coetus
2. Formosa, speciosa: Cantic. 2. Sponsa, amica, soror, hortor conclusus, torus signatus: Cantic. 4 Immaculata, sine macula: Cantic. 5, Sine ruga: Ephes. 2. Suavis, decora, perfecta, electa, beatissima, Aurora, Luna, Sol: Cantic 6. Concilium iustorum: Psal. 110. Participatio timentium Deum: Psalmo 18. Hierusalem nova: Psalmo 64, Isaiae 32. Mons sanctitatis: Isaiae 56, Psalmo 2. Civitas regis magni, Domus ac templum Dei: Isaiae 2. Multitudo credentium: Actorum 4. Semen Abrahae: Actorum 3. Vinea Domini Sabaoth: Psal. 79, Isaiae 5.
eo, infigam lanceam in terram. ET coniungit aliquando duo verba, quorum alterum, excluso Et, posset commutari in infinitivum. Gen. 9. Et coepit, et plantavit. pro, coepit plantare. Iudicum 9. Et vidit, et ecce populus egrediebatur. pro, vidit populum egredi. Aliquando est quasi completiva particula. Nonnunquam copula longius a suo loco ponitur. Cum praepositio: 1. Samuel. 13. Nam fuit arca Domini in die illa, et filii Israel. pro, cum filiis Israel. Cum tamen: 1. Samuel 12. Et Dominus Deus vester rex. pro, cum Dominus sit vester rex. Propterea: Genes. 29. Nunquid quia
omnia quae sunt in aedibus. Sed de toto hoc Hebraismo agetur etiam postea in voce Inanis et Vacuus.
EVADO, id est, effugio aliquod grave periculum, aut difficultatem: habet aliquando quasdam obscuras phrases, quarum aliquas nunc percurremus. Evasio nomen crebro significat eam particulam, quae intereunte maiore parte exercitus aut populi, superstes remansit, et singulari Dei ope beneficioque ab interitu reservata est 2. Regum 19. Et addet evasio Iudae, quae remansit, Esdrae 9. Nunquid irasceris contra nos usque ad consumptionem, ita ut non sit residuum et evasio?
Quicquid sit, nunquam frustra praedicatur, quin valeat aut in vitam, aut in mortem. ¶ Sed quaeritur, qui conveniat hoc cum natura Evangelii, quod paulo post vocabit ministerium vitae? Responsio facilis est, quod Evangelium praedicatur in salutem, id esse illius proprium: sed huius salutis participes esse solos fideles, interea incredulis esse damnationis occasionem, quod eorum vitio culpave accidit. Appellatur Evangelium regnum CHRISTI, Actorum vigesimo, idque ideo, quia regnum Dei in hoc mundo inchoat, omnes renovando in imaginem Dei, donec tandem in ultima resurrectione
et salva facta est anima mea, etc. de uberrima scilicet quadam revelatione Dei. Faciem susscipere, et agnoscere, item In factem alicuius respicere (alias vertunt Personam accipere) est loquutio forensis, ubi cum tantum causa, aut veritas, aut falsitas rationum utriusque partis respicienda esset, iniquus iudex respicit faciem hominis, non causae: accipit dignitatem alterutrius litigantis, neglecta bonitate aut pravitate rationum, aut causae. Psalmo 82. Usque quo iudicatis iniquitatem, et faciem peccatorum sumitis? Sic Deuteronomii 1. Proverbiorum 24. 26. Sic
suam: Proverb. 21. pro, obfirmat pertinaciter malitiae ac impietati adhaerendo, nec cedendo veritati et verbo Dei eum arguenti. Videri ad faciem, aliquando congredi et confligere significat. 1 Regum 14. Facies belli. 1 Paralip. 19. Facies belli est ad me ante et retro. id est, ex omnibus partibus imminent mihi instructae acies. In faciem alicui resistere, Galatis 2. Sigularem quandam emphasin habet. nam et aperte ac serio, valideque et coram alicui repugnare ac contradicere denotat. Faciem operire, deprimere, aut deiicere, est maeroris et pudoris signum. Psalmo 44. Et
solennitates et sacrificia habebantur.
FEX, longe aliam metaphoricam significationem habet in Sacris literis, quam in Latino sermone, ubi infimae sortis homines significat. Nam in Sacris, sicut poculum significat suam partem crucis aut castigationis, quam Deus singulis suo tempore partitur aut propinat: ita feces eius haustus significant longe acerbissimam partem cladis vel poenae. Psalmo septuagesimoquinto: Utique feces eius sugent et bibent omnes impii terrae. Isaiae 50. Ezechiel. 23. Stare in fecibus, est tranquillitate sua, et aliis commodis ac bonis suis frui,
religione significatur) ad amussim inter sese tum literis, tum sonovocis, tum denique etiam significatione ipsa: ex quibus quomodo Graecum
ipsa: ex quibus quomodo Graecum
thoracem fidei et charitatis, et pro galea spem salutis: 1. Thess. 5. Certamen fidei. Certa bonum certamen fidei: 1. Tim. 2. Fides electorum Dei, Tit. 1. Lex fidei: id est, doctrina Evangelii, Rom. 3. Mensura fidei: Sed ita sentiat, ut modestus sit, et sobrius, ut cuique Deus partitus est mensuram fidei: Rom. 12. Analogia fidei: id est, ea quae cum sincera doctrina congruunt: Rom. 12. Spiritus fidei: Habentes eum spiritum fidei: 2. Cor. 4. Veritas fidei: id est, consensio in doctrina Evangelii. Occurramus omnes in unitatem fidei. Eph. 4. Scutum fidei: id
et retinendae tantae felicitatis, eo firmius ac tenacius ei inhaerere, ac in vera pietate persistere queant. Bis vero eandem principalem suae adhortationis sententiam in eodem capite, paululum mutatis verbis inculcat. Primum igitur dicit, Nos esse participes Christi. Addit conditionem, Sl modo in inchoata fide aut fiduciam perseveremus. Graece
κατάσχωμεν
βεβαῖαν κατάσχωμεν
Ac nec ipsum quidem Graecum textum iste eximius Rabbivel mediocriter expendit: quod explicatis ordine singulis eius vocibus liquido ostendemus. Nam
Nolite me consolari super vastatione filiae populi mei: id est, gentis Iudaicae. Hebraei et Graeci sic cognomina hominum exprimere solent, ut indicent cuius fuerit filius: ut, David filius Isai, Saul filius Zis. Aliquando et Latini et aliae gentes eodem modo cognomen exprimunt. Sic et in aliquibus partibus Germaniae. Filii venerunt usque ad matricem, et non fuit vis pariendi: secundi Regum decimo nono. Proverbialis loquutio videtur fuisse, qua significatum sit, rem in summum discrimen, et quasi in desperationem esse adductam. Sumpta autem est a gravissimo periculo parturientium, quae si
Sic et in aliquibus partibus Germaniae. Filii venerunt usque ad matricem, et non fuit vis pariendi: secundi Regum decimo nono. Proverbialis loquutio videtur fuisse, qua significatum sit, rem in summum discrimen, et quasi in desperationem esse adductam. Sumpta autem est a gravissimo periculo parturientium, quae si in edendo foetu viribus destituuntur, cum iam foetus imminet suo ostio, aut etiam in eo haeret, certam mortem subire coguntur. Utitur hac loquutione pientissimus rex Ezechias in summo discrimine, cum rex Assyrius magno exercitu instructus, foedissime blasphemans extrema
noxia sacrosanctae istius pactionis obscuratione: cum haec spiritualia bona nequaquam sint ipsum testamentum aut foedus, sed tantum fructus aut bona nobis ibi promissa, et inde ad nos provenientia. In omni enim foedere aliud est ipsum foedus, pactio, aut conventio: aliud, bona et commoda alterutri parti inde provenientia. Haec de voce ac natura Foederis: nunc de phrasibus eius quibusdam agemus. ¶ Foedus fecimus cum morte, et cum inferno visionem: Isaiae vigesimo octavo. Sic deridebant impii arguentes, et poenas Dei minantes prophetas, ut dicerent, Mortem et Inferos ipsos sibi esse
Quis vobis monstravit effugere a ventura ira?
FRATER vox, sicut et soror, teste Hieronymo, quadrupliciter accipitur. primum, pro ex eisdem parentibus natis: secundo pro cognatis, consanguineis, aut etiam affinibus: tertio, pro eiusdem gentis hominibus quarto, pro eiusdem religionis participibus. Adde quintum, pro quacunque societate aut vinculo coniunctis, imo et pro sibi invicem in aliquo similibus. Exempla sunt passim obvia, ut ea hic cumulari non attineat. Sic CHRISTI cognati dicuntur, eius fratres ac sorores. Quod non intelligentes Heluidians, uteri nos CHRISTI fratres
ad difficilem locum pertrahuntur. Solent enim in multis locis, curribus iuga funibus alligari. ideo etiam in 2. Psal. connectuntur ista duo. 2. Sam. 8 legitur. quod David percusserit Moab, et metitus sit eos funiculo: quod ita plerique exponunt, quod certa ratione populum sit partitus, ut aliquam partem interficeret, et aliquam sibi in servitia reservaret, sicuti etiam ipse textus clare narrat: sicut et terra funibus dividitur, quo haec loquutio respicit. Vocem
2. Sam. 19. Cur furati sunt te fratres nostri viri Iuda: pro, quare nobis insciis te reduxerunt, cum debuissent nos sibi coniungere? Eo enim facto, illa tribus videbatur sibi Davidem proprium facere, ac conciliare, ut aliis tribubus sit alieniore animo. Socium esse furis: id est, amicum et participem. Isa. 1, Principes tui socii furum: id est, amici, participes, fautores, cum deberent esse castigatores. Sic et Psalm. 50, Cum fure cucurristi. Furari se: 2. Sam. 19. pro, clam et furtim aliquid agere. Et furatus est se populus die illo, ut ingrederetur civitatem, sicut furari
quare nobis insciis te reduxerunt, cum debuissent nos sibi coniungere? Eo enim facto, illa tribus videbatur sibi Davidem proprium facere, ac conciliare, ut aliis tribubus sit alieniore animo. Socium esse furis: id est, amicum et participem. Isa. 1, Principes tui socii furum: id est, amici, participes, fautores, cum deberent esse castigatores. Sic et Psalm. 50, Cum fure cucurristi. Furari se: 2. Sam. 19. pro, clam et furtim aliquid agere. Et furatus est se populus die illo, ut ingrederetur civitatem, sicut furari solent cum fugiunt e praelio: id est, clam et furtim ingressus est,
gaudium parit. Sic Rom. 15. Deus vos repleat omni gaudio: pro, omni bono aut dono, de quo gaudere possitis. Sic et Iac. 1, iubemur pro omni gaudio habere tentationes: id est, pro summis bonis ducere, de quibus merito omnes gaudere, queant. Prov. 14. In gaudio non miscebitur: id est, non erit particeps boni. Sic Christus dicit, Gaudium vestrum nemo auferet a vobis: id est, ingens bonum, quod a me habetis. Facere gaudium magnum. pro, excitare, Act. 15. Gaudium de laeticia pii erga Deum dicitur, Rom. 14. Non enim est regnum Dei esca et potus sed iustitia, et pax, et gaudium per
notat: tametsi saepissime alioqui etiam in novo Testamento ponatur vox Gens pro Iudaeis. Gentiliter vivere, Gal. 2, est libere vivere, neglecta ceremoniali lege. Contra ibidem, Gentiles cogere Iudaizare, est, eos compellere ad observationem Iudiacorum rituum.
GENU, nomen notae partis in corpore humano, parit etiam quosdam idiotismos. Primum, quia ibi ob pondus movendi corporis, maxime requiruntur vires nervorum et musculorum, et citissime in ea parte debilitas sentitur: ideo in descriptione debilis corporis, illius partis imbecillitas vel in primis notari solet. ut
Iudiacorum rituum.
GENU, nomen notae partis in corpore humano, parit etiam quosdam idiotismos. Primum, quia ibi ob pondus movendi corporis, maxime requiruntur vires nervorum et musculorum, et citissime in ea parte debilitas sentitur: ideo in descriptione debilis corporis, illius partis imbecillitas vel in primis notari solet. ut Nahum. 2. Cor liquefactum erit, et collisio genuum, et debilor in cunctis renibus. Genua collidi ait. cum enim parum est roboris in nervis et musculis circa genua, in motu sub tanto corpore nutant, et in sese invicem impingunt. Sic et
possit singulari quadam ceremonia receptum fuisse, ut aliquando mulierculae super aliena genua parerent: sicut Rachel dicit ad Iacobum: Ingredere ad ancillam meam, et pariat super genua mea, ut et ego aedificer ex ea. forte voluerunt indicare, illam prolem perinde suam esse, ac si statim in ipso partu ex suis genubus suove utero elapsa esset.
GERMEN, per metaphoram a plantis ad homines translatum, saepe liberos ac posteros alicuius significat: quia perinde liberi ex parentibus nascuntur et succrescunt, sicut germina aut virgulta ex radice aut trunco arborum. Iob 20. Germen
gratias variorum donorum, etc. Sed omnia illa eorum commenta tandem eo redeunt, quod gratia significet quandam qualitatem divinitus nobis donatam. Sic enim describitur a Thoma in prima secundae, quaest, 110. quod sit supernaturalis qualitas, seu forma accidentalis animae, et quaedam participatio divinae naturae, diversa nonnihil a virtute, et a Deo data ad iuvandam nostram pietatem, bona opera, ac reconciliationem cum Deo. Sic M. Sentent. lib. 2. distinct, 26 dicit, Gratiam iustificantem esse fidem ac dilectionem. Cum igitur illi legunt in Paulo, Gratia salvati estis, gratia
Propheta, civitates desertas fore plenas gregibus. id est, hominibus ubi semel proprie per similitudinem, iterum metaphorice hac voce in eodem sensu utitur. Peculiariter tamen haec Gregis metaphora solet poni pro coetu ac populo Dei, quod ille speciali quadam cura ac solicitudine teneatur huius partis aut generis hominum, quod ei sese per veram religionem addixit et consecravit, et cui ille vicissim plusquam paternam benevolentiam favoremque sancte promisit, ideoque etiam se eius specialem pastorem esse profitetur. Ideo Mich. 2, de Ecclesia inquit: Tanquam gregem in medio caule colligam
vel etiam filius caprae: notus est Hebraismus, et explicatus supra in voce FILIUS.
HOLOCAUSTUM, est genus sacrificii, ubi tota victima Deo mactata exurebatur: de quo agitur Exod. 29, Levit. 1, Incendes totum arietem super altare, holocaustum est Domino. Plerunque enim alioqui tantum particulae quaedam ex victima exurebantur. Ponitur alio qui synecdochice, etiam pro quovis sacrificio. ut cum Isa. 6 prohibet Deus, offerri holocaustum de rapina: id est, de iniuste parto, non vult sibi ullo modo offerri. Sic et Gen. 8 vox haec in genere pro omni forma sacrificiorum usurpatur.
Exod. 29, Levit. 1, Incendes totum arietem super altare, holocaustum est Domino. Plerunque enim alioqui tantum particulae quaedam ex victima exurebantur. Ponitur alio qui synecdochice, etiam pro quovis sacrificio. ut cum Isa. 6 prohibet Deus, offerri holocaustum de rapina: id est, de iniuste parto, non vult sibi ullo modo offerri. Sic et Gen. 8 vox haec in genere pro omni forma sacrificiorum usurpatur.
HOMO. Sicut ipse homo praecipuum subiectum Sacrarum literarum post Deum est, et varie consideratur: ita et eius nominis admodum varius est usus. Inter hominem, Adam et Vir,
et de terra loquitur: qui e caelo venit, supra omnes est: et quod vidit et audivit, hoc testatur, et testimonium eius nemo accipit. Item Ioh. 8. Vos de infernis estis, ego de supernis sum: vos de hoc mundo estis, ego non sum de hoc mundo. Solet porro Scriptura in tres partes principales hominem partiri: in Spiritum, Animam, et Carnem. Spiritus vocatur, ipse Spiritus sanctus in homine existens, una cum eius donis ac virtutibus, et toto novo homine, seu corde spirituali, quod in nobis Deus exciso vetere ac lapideo corde creavit: quae etiam est nova creatura, ad bona opera condita. Anima
vestra, ut abstineatis a scortatione, et sciat unusquisque suum vas possidere in sanctificatione et honore, non cum affectu concupiscentiae, quemadmodum gentes, quae non noverunt Deum. Sic et Rom. 6 dicitur, Praestate membra vestra serva iustitiae ad sanctificationem. De hisce tribus partibus simul pronunciat Paulus 1. Thess. 5, inquiens: Ipse autem Deus pacis sanctificet vos totos: et integer vester Spiritus et anima et corpus, ita ut in nullo possitis culpari in adventu Domini nostri IESU CHRISTI, servetur. Fidelis est qui vocavit vos, qui idem efficiet. Habet et alioqui
Aliqui fingunt id inde esse, quia pater intuendo semet, cogitationem et imaginem quandam concipiat, cui suam essentiam communicet. Sed et humanum haec opinio inventum est, idque foedissimorum haereticorum, teste Irenaeo: et in multas tetras absurditates incidit, et denique ab omnibus ferme partibus est damnata, ut id proprio libello eorum testimonia recitante ostendi. Atque hac ratione Christus est substantialis imago Dei. Latinis imago ferme tantum quidpiam umbratile ac vanum, et quod tantum qualicunque specie repraesentet rem ipsam, denotat. at Hebraeis etiam realissimam
Christus viro: sic vicissim vir mulieri, et omnibus aliis creaturis huius mundi. Aliqui etiam locum Genesis ad dominii formam ac similitudinem trahunt: sed certum est potiorem, et magis primariam imaginis rationem esse illam similitudinem rectitudinis animae rationalis ad Deum, tametsi et in aliis partibus, atque adeo etiam ipso corpore multo sanctior et divinior quaedam harmonia fuerit. Ponitur in hisce plerisque omnibus significationibus Imago pro quadam vera ac reali existentia, seu rei ipsius forma, ac viva essentialique expressione: non tantum umbratili pictura, sicut alioqui sonare ex
exitium.
IMPIUS. Haec vox commodius infra cum voce Pius simul explicabitur. Hoc tantum nunc observetur, quod aliquando tantummodo reatum denotet, ut Psal. 109. Cum iudicabitur, exeat impius.
IMPLEO verbum varias habet phrases ac significationes, quae partim hic exponentur, partim infra in vocabulis Plenus et Plenitudo uberius illustrabuntur. Alias igitur significat perficio, desumpta metaphora a vase semivacuo quod impleri oportet, ad omnem rem perficiendam. Col. 4. Implere susceptum ministerium. Philip. 2. Ut vestrum defectum
IMPIUS. Haec vox commodius infra cum voce Pius simul explicabitur. Hoc tantum nunc observetur, quod aliquando tantummodo reatum denotet, ut Psal. 109. Cum iudicabitur, exeat impius.
IMPLEO verbum varias habet phrases ac significationes, quae partim hic exponentur, partim infra in vocabulis Plenus et Plenitudo uberius illustrabuntur. Alias igitur significat perficio, desumpta metaphora a vase semivacuo quod impleri oportet, ad omnem rem perficiendam. Col. 4. Implere susceptum ministerium. Philip. 2. Ut vestrum defectum impleat. Act. 12. Implentes
acceptas loco debitarum rerum, et similia plane innumera, quae varii contractus et quotidiana vita, hominum ac temporum natura aut necessitas secum affert) ex tali inquam rationum multiplici diversitate fit, ut et verbum ipsum rationale Imputari nunc huic, nunc illi supputationum modo aut parti tribuatur, et porro inde veluti per metaphoram aut similitudinem quandam rerum, actionumve ad alias ac alias res significandas traducatur, atque ita plane varie accipiatur. Primum. n. alias significat aliquid reale, et veluti coram existens tractare, expendere, aut computare, ut aliquid in
aut imputantur multis. Sic adulatio in communi vita, pro fida amicitia multis est. Hac igitur ratione fides dicitur imputari ad iustitiam, quod externa quadam specie, aut saltem quo ad modum moremque loquendi, locum eius utcunque suppleat, ut mox dicetur. Ubi simul et illud observetur, quod particula In, Eis,
punitam toti populo imputat, ac Iudaicam gentem ob homicidia Manassae punit. Quinto imputatur aliquando aliquid vel bonum vel malum, sive rationem culpae aut meriti, sive etiam poenae aut praemii subeat translatum ab alio in alium non reipsa, sed sola tantum ratione, voluntate, consensu utriusque partis, et decreto eius qui hanc potestatem habet, potenter tamen ac efficaciter. Creditum igitur aut debitum, seu etiam meritum ac culpa non raro ab alio in alium transfertur. Sic sacrificantium peccata hostiis, ut hirco aut aliis, idque aliquando etiam clare enumerando, veluti si eis res quandam
sibi ad confessionem debitae, iustitiae ac vitae obligaverat, nobis donavit: sicque nos iustificamur, translata per imputationem in nos eius iustitia. Potest autem fieri ista imputatio vel tota re iudicio aut ratione translata, vel parte eius aliqua solum, ut sit tantum communicatio quaedam, aut participatio. Sic posteris maiorum suorum peccata aut benefacta in multas generationes imputatione quadam communicantur. Sic David Psal. 99 orat, alicui suae matris peccata imputati. Huc referri potest illud Pauli, Ne communices peccatis alienis. Sic olim apud Ethnicos alii pro aliis
magnifieri. Rationem huius rei facile est indicare. Realia enim incurrunt in oculos et alios sensus hominum: praeterea sunt Dei viventis ac omnipotentis creaturae, habentque suam quandam certam existentiam et permanentiam: habent quoque suas vires ac operationes, ut ille unicuique in suo genere partitus est. At rationalia non cernuntur, pendent etiam exlevitate humani ingenii, unde et nata sunt, nec adeo magnas vires aut conspicuos effectus operationesque praestant hominibus. Ac valde memorabilis, et huic materiae admodum conveniens historia ab Appiano Alexandrino lib. 5 Civilium bel.
dictum est. Aristoteles Phys. 4. cap. 3. varios modos ac significationes existendi aliquid in aliquo recenset, nempe 8. Inquit enim: Posthaec sumendum est, quot modis quidpiam in alio dicitur esse. Uno igitur dicitur modo, ut digitus in manu, et pars omnino in toto Alio, ut totum in partibus: neque enim praeter partes totum. Alio, ut homo in animali, et omnino in genere species. Alio, ut genus in specie, et omnino in speciei ratione, pars speciei. Praeterea ut sanitas in calidis atque frigidis: et omnino in materia, forma Praeterea, ut res Graecorum in rege, et omnino in primo
Adventus dicitur, ut incarnationem Christi non profectionem, sed adventum, nempe divinitatis in carnem, vocamus. At in morte recte dicitur emissus spiritus, aut anima Christi hinc ad inferos profecta esse. Dicit ergo profectum, scilicet hinc a nobis ex terris. Sicut et mox ibidem Petrus hoc eodem participio
quod mortificatus carne, et vivificatus spiritu, exponit, a spiritu: et mox per Spiritum intelligit virtutem. Scriptura enim ibi quasi duas quasdam partes Christi facit, in quarum quidem priore sit mortificatus, in posteriore vero vivificatus. Denique ne in re evidenti plura congeramus, participium
quandam quasi lucem afferrent, eaque inter caeteras emineret: et quo aliae illi quasi testimonium coram orbe terrarum praeberent, quod Deus pollicitus sit ex illa proprie Meschiam proditurum esse. Illa profecto ipsa tam vetusta notaque origo, propagatio et conservatio gentis, ac singularum eius partium aut membrorum, clarum et speciosum testimonium de origine Meschiae, deque eius totius religionis vetustate, coram toto mundo testificata est. Haec igitur causa fuit Deo primaria, instituti Iubilei anni. Quare nascente Meschia, evertitur politia et caeremoniarius cultus, totaque gens inde
cum omnibus gentibus. Unicus venit ad peregrinandum, et iudicabit iudicando. i. et audet nobiscum litigare ac contendere, vel etiam nos obiurgare. Significat iudicium etiam ipsum ius. ut, Hoc erit iudicium regis: 1 Sam. 8. Quinto, significat discernere aut diiudicare lites. Sic dies iudicii particularis aut extremi dicitur, in qua Dominus cognoscet causas et vitam hominum, iudicabitque vivos et mortuos: Matth. 25. 2 Cor. 5. Sic dicit Dominus Iudaeis. Iohan. 7: Nolite iudicare secundum visum, sed iustum iudicium iudicate. id est, nolite iudicare ex prosopolepsia, vel etiam ex solis
est subiectio et obligatio, aut obstrictio operae, vitae, aut rerum obligantis se erga eum, cui se iuramento obstrinxit. Iuramentum esse finem omnis controversiae inter homines, dicit Epistola ad Hebraeos, cap. sexto: quia tandem deficientibus probationibus, alterutrius ligantis partis iuramento stare totam rem necesse est. Iurare severiter prohibetur Matthaei quinto: et Iac. 5. quod, de levitate iurandi et privato arbitrio susceptis iuramentis dictum interpretes accipiunt. Nam Paulus saepe suis Epistolis in causa religionis iuramenta interponit. In iurando Hebraei
decimotertio,
et magistratus iubent, ea sunt ius: cui qui pater, iustus est, et iustitiam habere iudicio sui magistratus et coetus putatur. Sic vocem Graecam
efficit, sed potius contra. Isaiae 58, Iustitia tua ibit ante: id est, patefaciet tibi aditum et transitum per omnes difficultates, conciliat tibi Deum et homines. Posset hoc dictum etiam de testimonio aut praemio iustitiae accipi. Praeter istam porro universalem iustitiam, est quoque particularis iustitia, quae cuique suum tribuere dicitur, et in contractibus ac omnino in omni officiorum communicatione consistit: sed itidem mutila est. Sic posset accipi, quod Ioseph dicitur fuisse iustus, qui noluerit traducere aut infamare suam sponsam. Est etiam iustitia adhuc particularior,
est quoque particularis iustitia, quae cuique suum tribuere dicitur, et in contractibus ac omnino in omni officiorum communicatione consistit: sed itidem mutila est. Sic posset accipi, quod Ioseph dicitur fuisse iustus, qui noluerit traducere aut infamare suam sponsam. Est etiam iustitia adhuc particularior, in una aliqua re causave consistens, quae dici posset causae iustitia. Sic Iacob Genes. 30, Cras respondebit mihi iustitia mea: id est, meus fidelis famulatus tibi Labano praestitus, impetrabit mihi a Deo testimonium huius rectae functionis, et simul praemium. Celebratur hic
innocentia et adversariorum extrema iniustitia, dirimat controversiam, nos liberando, illos contra perdendo: sed iustitiam personae, qua coram Deo iusti, ac aeterna vita digni esse haberique queamus, neminem habere aliam praeter Christi satisfactionem per fidem imputatam. Est denique alia adhuc particularior iustitia, quae unici alicuius facti innocentia aut rectitudo dici posset. Sic Samson aliquoties dicit, Iustior ego sum hac vice Philistaeis. Sic omnes iustitiae nostrae dicuntur esse ut pannus menstruatae: id est, omnia nostra iuste facta, aut bona opera. Sic dicitur Ieremiae 22.
potest fieri ut verbum hoc [?: ] modo non violenter torqueantur dicta, usquam in Scriptura idem valere invenias, quod ex iniusto [?: aliqu- ] reipsa reddere et facere iustum: quem sensum si [?: lo- ] Scripturae tribuere velis, in quibus hoc verbum usurpatur, partim erit impossibilis, partim absurdus, et vero alienus. Sed percurram Scripturae loca quam possum diligenter et fideliter. Gen. 44, cum scyphus Iosephus in sacco Beniamin esset inventus, nec haberent fratres eius quo innocentiam illius comprobarent ac tueretur, dicebat ad Iosephum Iudas: Quid
[?: ] modo non violenter torqueantur dicta, usquam in Scriptura idem valere invenias, quod ex iniusto [?: aliqu- ] reipsa reddere et facere iustum: quem sensum si [?: lo- ] Scripturae tribuere velis, in quibus hoc verbum usurpatur, partim erit impossibilis, partim absurdus, et vero alienus. Sed percurram Scripturae loca quam possum diligenter et fideliter. Gen. 44, cum scyphus Iosephus in sacco Beniamin esset inventus, nec haberent fratres eius quo innocentiam illius comprobarent ac tueretur, dicebat ad Iosephum Iudas: Quid loquemur [?:
de voce PETRAE dicuntur. Deut. 8 legitur: Cuius lapides ferrum, et e montibus eius excides aes: id est, cuius lapides sunt ferrei, vel continent materiam ferri, sunt metallici. commendatur ea regio a copia variorum metallorum. Sic Iob 28 habetur, quod lapides fundentaes: id est, liquefacti partim in aes, partim in scoriam distinguentur: plerunque sane metallicae materiae exterra effossae, lapidis vim speciemque referunt. Iob 14 dicitur: Ut lapides comminuuntur aqua, sic spem hominis perdis: id est, sicut lapides vel eluuntur fluxu aquae, vel etiam eius concussione ac agitatione ita
dicuntur. Deut. 8 legitur: Cuius lapides ferrum, et e montibus eius excides aes: id est, cuius lapides sunt ferrei, vel continent materiam ferri, sunt metallici. commendatur ea regio a copia variorum metallorum. Sic Iob 28 habetur, quod lapides fundentaes: id est, liquefacti partim in aes, partim in scoriam distinguentur: plerunque sane metallicae materiae exterra effossae, lapidis vim speciemque referunt. Iob 14 dicitur: Ut lapides comminuuntur aqua, sic spem hominis perdis: id est, sicut lapides vel eluuntur fluxu aquae, vel etiam eius concussione ac agitatione ita prorsus in
Dominus, et pupillorum et viduarum eius non miserebitur.
LAVARI, per metaphoram significat mundum a peccatisesse, sive quia ea prorsus non commiseris, sive quia [?:-b ] eis sis sanguine Christi mundatus. Quare primum habuerunt varias lotiones corporis et aliarum rerum, partim initio divinitus mandatas, partim etiam postea superstitione et hominum traditione cumulatas, ut evangelista Matth. 15 testatur. Illis igitur putabant stulti homines, se vere ac coram Deo a peccatis mundari: quae opinio hodie quoque apud Turcos recepta est, et olim apud Ethnicos
eius non miserebitur.
LAVARI, per metaphoram significat mundum a peccatisesse, sive quia ea prorsus non commiseris, sive quia [?:-b ] eis sis sanguine Christi mundatus. Quare primum habuerunt varias lotiones corporis et aliarum rerum, partim initio divinitus mandatas, partim etiam postea superstitione et hominum traditione cumulatas, ut evangelista Matth. 15 testatur. Illis igitur putabant stulti homines, se vere ac coram Deo a peccatis mundari: quae opinio hodie quoque apud Turcos recepta est, et olim apud Ethnicos receptissima fuit: sicut Aeneas dicit apud
Quae scripta sunt in lege Moysis, Prophetis et Psalmis. Sic dicitur lex per Mosen data [?: ] Sic dicitur, Legem et Prophetas usque ad Iohannem [?: ] rasse. Et, Non veni solvere legem, sed implere. Quod [?: ] potissimum de morali dicitur, tamen etiam aliarum partium legis divinae impletionem a Christo factam eum intelligendum est. Matth. 7, Haec enim est Lex et Prophetae. Matth. 22. In duobus praeceptis tota lex et [?: ] nes Prophetae pendent: Quod est magnum mandatum in lege. Rom. 3. Dilectio est impletio legis. Qui enim
Hebr. 8. Apostoli quidem non utuntur his appellationibus, lex moralis, caeremonialis et forensis: sed tamen in eas species legem Mosaicam eos distribuere inde patet, quod interdum sigillatim quarundam ad illam distributionem pertinentium legum meminerunt. Autor epistolae ad Hebr. 9 Legem Moysis partitur in iustificationes, cultus, et sanctum
in eas species legem Mosaicam eos distribuere inde patet, quod interdum sigillatim quarundam ad illam distributionem pertinentium legum meminerunt. Autor epistolae ad Hebr. 9 Legem Moysis partitur in iustificationes, cultus, et sanctum
a Deo tradita, cuius summa in Decalogo est expressa. Legum autem moralium passim meminerunt Apostoli, cum praescribunt opera quae a iustificatis fieri debeant. 1. Pet. 1. 2 et 5. et 2. Pet. 1. 1. Iohan. 2. 3. 4. 5. Rom. 10. 12. 13. Gal. 5, Iac. 1. 2. 3. 4, et in aliis locis. Constat etiam illa partitio legum ex Apostolorum scriptis, quod alia sit lex divina et scripta, alia lex naturae, alia civilis, aliae traditiones humanae. nam singillatim harum specierum meminerunt. Legis quidem naturae, Rom. 2. Nam cum gentes, quae legem non habent, natura quae legis sunt fecerint, eae legem non
queat. Et Propheta inquit, datam esse legem non bonam: id est, non vere salvantem. Praeterea Paulus pro hac phrasi opera legis saepe simpliciter opera dicit: sicque omnem iustitiam operum ex salute, ut stercora et damna quaedam excludit. Dicit quoque iustitiam ac salutem donum esse. ad haec utitur particula Gratis: dicit item, impium, et non operantem iustificari: et iustificationem esse gratuitam iustitiae imputationem, esse remissionem peccatorum. Auget quoque vehementius hanc separationem iustitiae gratuitae ab omnibus bonis operibus, dum Romanorum decimo dicit, istas duas iustitias,
Deum, ut suum longe immanissimum carnificem. Quinto, verissimum est etiam in communi vita, quod omnes nitamur in vetitum, cupiamusque negata, ut inquit Poeta: quodque quamprimum aliquid nobis prohibeatur, mox idipsum tanto maiori desiderio ardeam 9: sicut Salomon dicit, Panem furtivum. i. iniuste partum, dulcem esse. Et Ovidius: Gaudet furtis Venus. Innumera experimenta hanc nostram perversitatem quotidie patefaciunt et coarguunt. Verum haec ipsa pestis aut malitia inhaerentis peccati, multo est efficacior in religione, ubi satan quoque corruptam naturam contra Deum ac eius legem excitat
pro vera fide ac scientia Dei, seu etiam pro vero cultu ac religione ponitur: et contra, [?: ] dacium pro falsa fide, scientia, aut doctrina Dei. Sic et ipsemet Paulus mox utitur hisce vocibus, inquiens: Commutaverunt veritatem in mendacium. i. veram fidem ac religionem (cuius alique particulam utcumque ratiocinando ex operib. ac providentia Dei, aliqui Ethnici degustaverit) in falsas opiniones et errores de Deo. Idem ei etiam est, [?: ] ibidem dicit: Ethnicos commutasse gloriam Dei immortalis in similitudinem imaginis corruptibilis hominis. [?: Et- ]
cum, aut quando, omnino conditionalis est hic [?: ] fecerint aut quando fecerint: est idem, ac si [?: dice----- ] Si Ethnici fecerint: ut postea etiam clarius patebit [?: ] et illud recte observari ad veritatis inquisitionem qu quod istae particulae, Si et Cum, saepe pro se [?: invi- ]
nuntur, sicut Iohan 13 et 14,
illam collationem esse factam per conditionem. Solet enim conclusio summam totius rei aut sensus breviter colligere. Nam primum dicit in conclusione: Si igitur praeputium custodiverit iustificationes legis. non simpliciter affirmat, sed conditionem tantum ponit: SI, si inquit. et addit manifeste particulam illativam, ut appareat eum illam conclusionem ex praecedentibus inferre. Conferatur igitur propositio et conclusio, quorum solet idem plane sensus esse: atque adeo componantur etiam ipsae particulae et locutiones earum partium. Propositio est,
legis. non simpliciter affirmat, sed conditionem tantum ponit: SI, si inquit. et addit manifeste particulam illativam, ut appareat eum illam conclusionem ex praecedentibus inferre. Conferatur igitur propositio et conclusio, quorum solet idem plane sensus esse: atque adeo componantur etiam ipsae particulae et locutiones earum partium. Propositio est,
sed conditionem tantum ponit: SI, si inquit. et addit manifeste particulam illativam, ut appareat eum illam conclusionem ex praecedentibus inferre. Conferatur igitur propositio et conclusio, quorum solet idem plane sensus esse: atque adeo componantur etiam ipsae particulae et locutiones earum partium. Propositio est,
iure aut occasione ea principia Ethnicis tribueret, quae Iudaeis adimeret? Quasi vero Ethnici fuerint divino quodam semine sati, aut (ut ille inquit) gallinae albae filii: Iudaei vero infelicibus ovis prognati, et etiam ipsis primis noticiis omnium mêtibus inscriptis, veluti imperfecti quidam partus, carentes, manci ac mutili. Postremo, fuerunt sane quidam et olim et hoc tempore qui intellexerunt haec assertive a Paulo dici: indeque illum deterrimum, et plane Ethnicum errorem extruxerunt, aliquos esse sine Christo servatos, tantum per legem naturae, ut praesertim Aristidem, Socratem,
aut praerogativam inter liberum aut servum, eandem esse utriusque conditionem. Dicitur et terra libera, quae nullo est onere aut obligatione gravata. Sid Genes. 47. Terra sacerdotum in Aegypto fuisse libera dicitur, quia non fuerit tempore famis vendita regi, nec operata solutione quintae partis frugum, ut reliqua regio tota. Apostolus 1. Cor. 9, et de alia quadam libertate ac servitute loquitur, cum dicit se esse liberum: id est, ut ipsemet exponit, habere ius suo arbitrio et alieno sumptu liberaliter vivendi, utpote tantus et tam bene meritus Apostolus. Verum ipse se voluntaria
fiant illicitae, vel sunt licitae in illo infimo gradu iuris permissionis, aut tolerantiae tantum cuiusdam: ut cum in communi vita dicitur, Feras, non culpes, quae mutare non potes. Qualia sunt plurima, quae quasi in extremis finibus iustitiae ac iniustitiae habitant, de utroque aliquo modo participantia. Plurima sane quotidie fiunt ab hominibus quae etiamsi licent aliquo modo non tamen sunt utilia, multo minus necessaria. Verum Paulus vult nos tantum actiones autres optimi illius iuris adhibere, quod non tantum licet, sed et conducit, aedificat proximum ac Ecclesiam, et denique veram
tantum fraudes, scelera, ac perniciem bonis meditantur et struunt. Sic Ps. 52, Contritionem cogitat lingua tua. Vicinum huic est quod sententias aut voluntates nonnunquam significat: ut Psa. 55, Dissipa linguas eorum. i. distrahe sententias aut voluntates. Quinto, lingua aliquando dicitur de partib. aut sectionibus flammae, per metaphoram, ob speciei pyramidalis similitudinem. Isa. 5, Sicut absum it stipulam lingua ignis. i. flamma. Metaphora est sive ob speciei similitudinem, sive quia ignis flamma tanquam organo suo aut ore res comedit. Sic in Actis est, quod visae sint incidere,
cum alia quapiam re negocii aut commercii. Eph. 2. Vos qui aliquando eratis longinqui, facti estis propinqui per sanguinem Christi. i. ut prius dixerat, qui eratis remoti a vera religione, promissione et beneficiis Christi, ac favore Dei, iam facti estis domestici, et filii, et tantorum bonorum participes. Metalepsis quaedam videtur esse. qui. n. procul ab aliquo loco aut re habitant, non solent multum cum ea habere negocii. Nisi malis dicere, esse metaphoram a loci distantia ad qualitatum aut conditionum discon [?:-enientiam ] . Longinquum aliquando et id dicunt, quod
aut vis procreandi a Sacris literis tribui tur, forte etiam propter adiunctos renes. Gen. 35 Deus dicit Iacobo, quod reges de lumbis eius exibunt: i. quod generabit tales posteros, qui regnaturi sint. Videtur synecdoche esse, quod lumbos pro toto homine ponit, quando quidem ex omnibus partib. corporis se men proveniat, sicut ibidem antecedit: Cresce et multipliceris, gens et coetus gentium ex te erunt. Sic Petrus dicit Actorum 2, Deum iurasse Davidi, quod velit de fructu lum borum eius dare Meschiam, qui sedeat in throno eius. In lumbis etiam robur hominis consistit, sicut
sacco. Pars pro toto ponitur, Ierem. 48. Describitur autem ibi luctus, ac per eum indicantur calamitates, unde is luctus oriturus erat. Saccus enim seu sordida vestis signum doloris erat veteribus, ut alibi dicetur. Super lumbos habere manum, significat dolorem ibi existentem, qui non tantum parturientibus, sed etiam valde moerentibus accidere solet. Sicut Ier. cap. 30, tali nota per effectum causam indicans, gravissimam Iudaeorum calamitatem declarat, in quiens: Interrogate quaeso, et videte, an pariat masculus. Quare video ego omnes viros habentes manus super lumbos,
sed etiam valde moerentibus accidere solet. Sicut Ier. cap. 30, tali nota per effectum causam indicans, gravissimam Iudaeorum calamitatem declarat, in quiens: Interrogate quaeso, et videte, an pariat masculus. Quare video ego omnes viros habentes manus super lumbos, sicut parturiens solet habere et omnes facies versas in pallorem. Vae, quia magnus est ille dies, etc. Solent enim dolentes, ambas manus laterib. applicare, veluti fulcientes corpus, et simul loca dolentia contrectantes. Lumborum aquae: pro, ad lumbos usque pertingentes. Ezech. 47, Et
accommodavit. Verum hodie non tantum Lutherus, sed et Deus ipse cum hac sua similitudine a Synergistis et Philosophotheologis ac Sophistis et Papistis ridetur. Dan. cap. 2 narrat, se vidisse visionem, qua sub specie statuae quatuor Monarchiae depingebantur. Eius pedes ait fuisse partim ferreos, partim luteos, aut (ut alii vertunt) testaceos: id est, fragiles. Nemo enim dubitat, quin per lutum vilitas et fragilitas sit notata. Id autem plerique ita exponunt, quod postremae Monarchiae alii Imperatores erunt potentes, alii admodum imbecilli: quod eventus ac res ipsa nunc
Verum hodie non tantum Lutherus, sed et Deus ipse cum hac sua similitudine a Synergistis et Philosophotheologis ac Sophistis et Papistis ridetur. Dan. cap. 2 narrat, se vidisse visionem, qua sub specie statuae quatuor Monarchiae depingebantur. Eius pedes ait fuisse partim ferreos, partim luteos, aut (ut alii vertunt) testaceos: id est, fragiles. Nemo enim dubitat, quin per lutum vilitas et fragilitas sit notata. Id autem plerique ita exponunt, quod postremae Monarchiae alii Imperatores erunt potentes, alii admodum imbecilli: quod eventus ac res ipsa nunc comprobat. Peccator
ovem. 2. Corinth 6. lucem inaccessibilem habitat Deus: 1. Timoth. 6. id est, in [?: ] gloria ac felicitate agit quam nulla creatura habet, ut habere potest: sicut ibidem dicit, quod solus habeat immortalitatem, scilicet summam, et originaliter. Creatae tantum eius beneficio ac participatione habent, quod habent, idque multo imperfectius ipso.
LUMEN, idem valet quod lux, et in Hebraeo [?: ple-e ] idem vocabulum
aliquod aliud in commodum. Puer sine maculo. Dan 1, iubentur deligi ex Iudaeis pueri sine macula: id est, formosi, carentesque omni vitio corporis et animi. Sic Eph. 5 dicitur Ecclesia esse sponsa Christi, et ita eius sanguine mundata ac sanctificata, ut careat omni macula et ruga. Quod fit partim imputatione, partim et renovatione. Petrus 2 epistolae 2, vocat haereticos ac seductores, labes et maculas piorum, eo quod et ignominiae illis sint, et deforment ac contaminent eos pravis erroribus. Eadem fere verba et ludas repetit. ex quo apparet. in Petro legendum potius esse
Puer sine maculo. Dan 1, iubentur deligi ex Iudaeis pueri sine macula: id est, formosi, carentesque omni vitio corporis et animi. Sic Eph. 5 dicitur Ecclesia esse sponsa Christi, et ita eius sanguine mundata ac sanctificata, ut careat omni macula et ruga. Quod fit partim imputatione, partim et renovatione. Petrus 2 epistolae 2, vocat haereticos ac seductores, labes et maculas piorum, eo quod et ignominiae illis sint, et deforment ac contaminent eos pravis erroribus. Eadem fere verba et ludas repetit. ex quo apparet. in Petro legendum potius esse
[?: A-ienses ] devovisse Alcibiadem, et Romani M. Crassum dicuntur. Tale quid credo indicari etiam Proverb. 29, in illo dicto: Qui dividit cum fure, odit animam suam: audit maledictionem, et non indicat: pro, qui vel occultat furta alterius, vel non vult ea patefacere, ut modo sit particeps eorum, accersit sibi iram ac poenas Dei. Audivit enim factam esse solennem execrationem contra furem, et omnes eius conscios, nec tamen patefacit furtum: unde fit, ut illa execratio non minus ipsum involvat, quam verum furem. In hunc quoque abusum inter alios converterunt Papistae
Graecum
nominis ab initio addi potest: ut admodum crebro fit ut ex Hamon fiat Mamon. Quaeri etiam solet, cur vocetur a Christo Luc. 16. Mammon iniquitatis, seu iniquus, aut iniustus. Plerique autem [?: senti- ] eum ideo sic vocari, quod plerunque iniuste paretur, et iniuste etiam eo iam parto possessores utantur, vel nimius ei parcendo, vel nimium fidendo ei, ac de eo superbiendo, eumque amando vel denique eo ad parum pios aut honestos sumptus [?:-tendo ] . Credo etiam in Luca respicere Christum in parabolam villici, qui alienis opibus tanquam si suae essent,
solebant. Genesis 46, Ioseph ponet manum suam super oculos tuos Sic Penelope de Telemacho dicit: Comprimat ille meos, comprimat ille tuos. id est, sit nobis superstes, ac nobis iusta persoluat. Imponere manus, est propria Hebraeis formula, et ritus: qui hac ceremonia solebant uti partim in publicis ac solennibus victimarum consecrationibus, ut apparet ex Levitico: partim etiam in precibus ac benedictionibus privatis, ut liquet ex Genesis 48 cap. quem ritum deinde servavit Ecclesia Christiana, tam in ministris constituendis, ut ex hoc loco, et 1. Timoth. 5,
dicit: Comprimat ille meos, comprimat ille tuos. id est, sit nobis superstes, ac nobis iusta persoluat. Imponere manus, est propria Hebraeis formula, et ritus: qui hac ceremonia solebant uti partim in publicis ac solennibus victimarum consecrationibus, ut apparet ex Levitico: partim etiam in precibus ac benedictionibus privatis, ut liquet ex Genesis 48 cap. quem ritum deinde servavit Ecclesia Christiana, tam in ministris constituendis, ut ex hoc loco, et 1. Timoth. 5, et aliis multis constat: tum et in conferendis Spiritus sancti donis et faustis
plaudant manu, montes exultent coram Domino, quia venit iudicare terram. Nahum 3. Quicunque audierit auditionem tuam, plaudent manu super te. Manus habere super lumbos, magnum dolorem de eximia calamitate indicat. Iere. 30. Quare ego vidi, quod omnis vir habet manus suas super lumbos, sicut parturiens, et conversae sunt omnes facies in pallorem. Percutere manu, aut infigere, pro promittere, et etiam spondere, valde crebro accipitur: ut Proverb. 6 17, et 22. quia promittentes solent id data dextra confirmare, et quidem aliquando etiam cum impetu quodam, illidendo suam manum in
per manum gladii: pro, effunde sanguinem eorum gladio. Iob 5, In bello redimet te a manibus gladii: id est, a laesione. Manus rotarum: Ezech. 10. id est, radii, qui infixi sunt mediolo rotae. Incidisti in manus proximi tui: id est, obligasti te. Prov. 6. Fructus manuum: pro lucro labore parto. Prov. 31, De fructu manuum suarum plantavit vineam: id est, de lucro, labore suo parto. Ibidem, Date ipsi de fructu manuum suarum: id est, digna est quae honoretur, et cui benefiat ob suam industriam. Excutit manus, ne recipiat munus: Isaiae 33. id est, non tenet manum patulam et
gladii: id est, a laesione. Manus rotarum: Ezech. 10. id est, radii, qui infixi sunt mediolo rotae. Incidisti in manus proximi tui: id est, obligasti te. Prov. 6. Fructus manuum: pro lucro labore parto. Prov. 31, De fructu manuum suarum plantavit vineam: id est, de lucro, labore suo parto. Ibidem, Date ipsi de fructu manuum suarum: id est, digna est quae honoretur, et cui benefiat ob suam industriam. Excutit manus, ne recipiat munus: Isaiae 33. id est, non tenet manum patulam et quietam, ad recipiendum munus: Sicut Vespasianus extensa palma, promissam auream statuam
fui filiis matris meae. et Psal 50, Adversum filium matris tuae. Gen. 20, Non filia matris meae: id est, non uterina mea soror. Ab utero matris, et ab uberibus
matris, est, inde â partu, aut a conceptione: Ps. 22 utraque locutio est. Sic et Psal. 71, et Act. 3 ac 14, quidam miraculose sanati, claudi fuisse ab utero matris narrantur: nempe qui nati fuerunt claudi. Sic Iohan. 9, quidam a Christo sanatus dicitur fuisse caecus a nativitate. Ps. 113. Qui
et non est vis pariendi. alii, ad confractionem, nempe cum foetus pervenit iam ad exitum, ubi frangitur hymen, aut etiam ipsa ossa claudentia corpus, et mater prorsus viribus in conando et pariendo destituitur: cum quidem eam tunc vel maxime niti conarique oporteret, ut foetus ederetur, ubi tum partus, tum mater in praesenti periculo mortis versatur. Significat autem ista proverbialis locutio, rem aut homines esse deductos in summum et praesentissimum discrimen, unde sine singulari ope Dei effugere nequeant.
MATUTINUM tempus multa significat in Sacris, quorum pleraque ex
Baptistae accipere, Christus in medio vestrum stat. Porro 2. Reg. 4. in medio populi mei habito: videtur significare, communem quandam ac pacificam vitam ago, cum nemine rixas aut bellum habens, eoque nihil habeo quod apud regem litigem aut quaeram. In medio aliquorum, aliquando significat participem esse. Numer. 27, Deuteron. 17. Ipse non fuit in medio congregationis, quae congregata est contra Dominum: id est, non fuit particeps illius seditionis Chorae. Nomen tuum est in medio angeli, quem tecum mitto: Exodi 23. pro, legatus meus est, meam authoritatem refert: et quae aget,
ac pacificam vitam ago, cum nemine rixas aut bellum habens, eoque nihil habeo quod apud regem litigem aut quaeram. In medio aliquorum, aliquando significat participem esse. Numer. 27, Deuteron. 17. Ipse non fuit in medio congregationis, quae congregata est contra Dominum: id est, non fuit particeps illius seditionis Chorae. Nomen tuum est in medio angeli, quem tecum mitto: Exodi 23. pro, legatus meus est, meam authoritatem refert: et quae aget, meo nomine aget ac dicet. Posset tamen forte referri id dictum ad filium (nam is, teste Paulo, eos duxit) et nomen idem esse quod
in illo caelesti tabernaculo apud thronum gratiae versando applicat. quare etiam ad hoc perpetuo vivit, ut semper pro iis qui fide eum accedunt, intercedat. Dicitur porro Christus mediator novi et melioris testamenti aut foederis, Hebr. 8 et 9: quia conciliatoris est, reductis in gratiam partibus, eas aliquo foedere sibi invicem obstringere, aut obligare: quod et Moyses Exodi 24. et Christus in Sacra coena fecit.
MEDULLA, est longe suavissima pars carnium, et unde succo pinguissimo caro rigatur. Inde fit, ut per metaphoram pro quavis optima parte, praesertim
venustas. Proverbiorum 11, Impius facit opus mendax: at qui seminat iustitiam, habet mercedem veram. id est, impiis sui pessimi conatus non ferunt tandem ac finaliter speratos fructus, sed potius eis male cedunt. Parere mendacium, est frustrari optato eventu, ac spe sua. Psalmo septimo: Ecce parturit iniquitatem, concipit laborem, et parit mendacium: id est, frustrantur in suo pravo conatu. Donum mendax, Proverbiorum 25 est, quod falso promittitur. Sic est vir, qui se iactat de dono mendacii. Dextra mendax quid sit, Psal. 144 supra, in voce DEXTRAE dictum est.
quod falso promittitur. Sic est vir, qui se iactat de dono mendacii. Dextra mendax quid sit, Psal. 144 supra, in voce DEXTRAE dictum est. Panis mendacii: Proverbior. 20, Suavis est homini panis mendacii, sed postremo replet os lapillis: id est, panis aut quoduis lucrum fraude partum, primo quidem est valde gratum, sed postremo est noxium. Sermo mendacii ponitur pro falso sermone, aut etiam pro falso iudicio: Exodi 23. Sic spes mendacii; est vana et irrita spes: Isa. 28. Facere mendacium, Hierein. 6. A propheta usque ad sacerdotem, omnes faciunt mendacium. i.
Ionathae, suae mensae. Et 1 Reg. 2, iubet Salomonem alere in sua mensa filios Parcilai Galeaditis. Ideo Christus sumpta ab eo more metaphora, inquit ad Apostolos Luc. 22. Ego dispono vobis, sicut disponit mihi pater regnum, ut edatis ac bibatis super mensam meam, in regno meo: id est, sitis participes felicitatis ac omnium bonorum meorum in altera vita. Sic dicuntur multi venturi ab Oriente et Occidente, et accubituri in regno caelorum cum patre Abraham, exclusis filiis regni caelorum: id est, carnalibus Israelitis, et omnino iis qui se vel maxime ad regnum caelorum pertinere
et superfiventem dabunt in sinum vestrum: significat fore amplissimam nostrorum benefactorum remunerationem. Luc. 6. Sic et dona Spiritus dicuntur piis dari ad certam mensuram. Aliud. n. alii, et secundum aliam quantitatem largitus est Deus. Rom. 12, Sapiat ad sobrietatem, prout cuique Deus partitus est mensuram, sicut in uno corpore membra sunt multa, etc. Nec solum dona, sed et successum et opera feliciter peragenda, Deus dicitur suis ministris dimensus esse: 2 Cor. 10. ubi Paulus dicit se tantum de sua mensura gloriari, quod Deus eum voluerit non tantum in Asia, sed
est, plenitudinem largiri. Mi usuram implere, per metaph. significat, eam quantitatem peccatorum explere, quam Deus praestituit, cum ad puniendum exurgere velit, ut iam ultra ferre non velit aut possit, quin mox et gravissime puniat. Mat. 23. Dicitur nihilominus Deus etiam alia per mensuras partiri, ut calamitates et poenas, quas Deus veluti demensum singulis partiri dicitur: ut Hierem. 13. Haec est sors tua, et pars mensurae tuae a me, dicit Dominus. Demosth. itidem de calamitatibus, singulis tib. inflictis, dicit
eam quantitatem peccatorum explere, quam Deus praestituit, cum ad puniendum exurgere velit, ut iam ultra ferre non velit aut possit, quin mox et gravissime puniat. Mat. 23. Dicitur nihilominus Deus etiam alia per mensuras partiri, ut calamitates et poenas, quas Deus veluti demensum singulis partiri dicitur: ut Hierem. 13. Haec est sors tua, et pars mensurae tuae a me, dicit Dominus. Demosth. itidem de calamitatibus, singulis tib. inflictis, dicit
est, cursu contendes cum equis, cum a peditibus vincaris? Non miscebitur alius laeticiae cordis: Proverbiorum decimoquarto. Cor cognoscit amaritudinem animae suae, nec immiscebit se laeticiae eius alienus. pro, unusquisque proprie sentit sua gaudia, et suos dolores: alii non admodum fiunt eorum participes. Lucae decimotertio, dicitur Pilatus quorundam Galilaeorum sanguinem miscuisse cum eorum sacrificiis: id est, inter sacrificandum eos iugulasse, ut simul cum pecudum oblatarum sanguine, etiam sacrificantium sanguis flueret: sicut ille inquit, — Qui patrem obtruncat ad aras.
libêret divinare, posset forte sacra coena, uno ferculo constans, sic videri Missa dicta, sicut quoduis ferculum missum dicitur.
MNA, et Mina, certum numerum aut pondus pecuniae notans, est vox communis Hebraeis, Graecis et Latinis. Venit autem ab Hebraeo Mana, quod numerare et partiri significat. Reperitur quoque haec vox in Hebraeo textu veteris Testamenti, Esdr. 2, et Ezech. 45, et in Graeco Novi saepissime. De quantitate porro Minae discrepant autores. Ezechiel eam praedicto loco sic describit, vel fortê potius ordinat, qualis aut quanta in illo novo templo esse
104. Posses quidem intelligere de nubibus: verum ibi de creatione agitur, ac indicatur species mundi secundae diei. inquit enim: Abysso veluti vestimento operuisti terram, super montes stant aquae, ea loca quae mox fuerunt montes. Mox sequitur opus tertiae diei, cum aliis terrae partibus elevatis, et aliis depressis, facies terrae apparuit: et aquae in infima ac depressissima loca confluentes maria effecerunt. Dicit igitur: Ascendunt montes, et descendunt valles ad locum quem fundasti eis: terminum posuisti eis, quem non praeteribunt nec revertentur ut operiant terram.
Interfectus ac privatus hac mortali vita. 2. Corinthiorum quarto Paulus ait, Mortificationem Domini IESU ubique circumferentes. id est, ubique propter Christum graviter affligimur. Secundo, Mortificare et Mortificatio significat ipsius veteris hominis aut Adami debilitationem, quae pluribus partibus constat: ut supra ostendimus, cum declaravimus quid sit mori peccato, Est enim primum quaedam eius mortificatio, quod lex nos antea securos conterit, et ad desperationem de propria iustitia ac salute adducit. De illo terrore ac dolore mortis et inferni videtur dicere Anna: Dominus
Qui sunt Christi, carnem crucifixerunt cum affectibus et cupiditatibus, Gal. 5. Sed pro Grammatica huius vocis explicatione haec dixisse sufficiat.
MOVEO verbi Hebraismi, magna ex parte supra in voce Caput et Commoveo, ac alibi expositi sunt: hic tamen nonnullos recensebo, partim ex superioribus repetens, partim etiam novos adiiciens. Moveri et commoveri in Sacris saepe significat, non tantum in periculum incidere, sed etiam in aliquam gravem calamitatem, ac veluti ruinam: sicut contra stare, in omnibus ferme linguis florere ac bene habere significat. Nec etiam
cum affectibus et cupiditatibus, Gal. 5. Sed pro Grammatica huius vocis explicatione haec dixisse sufficiat.
MOVEO verbi Hebraismi, magna ex parte supra in voce Caput et Commoveo, ac alibi expositi sunt: hic tamen nonnullos recensebo, partim ex superioribus repetens, partim etiam novos adiiciens. Moveri et commoveri in Sacris saepe significat, non tantum in periculum incidere, sed etiam in aliquam gravem calamitatem, ac veluti ruinam: sicut contra stare, in omnibus ferme linguis florere ac bene habere significat. Nec etiam Latina lingua hunc idiotismum
[?:-ariabilem ] , atque adeo stultum et insanum mundum, per lunam [?:-otatum ] . Sic Isaias non uno in loco Ecclesiam per mulierem pingit. Notissimus est ille celebris locus Cap. 54, laetare sterilis quae non paris, prorumpe in laudem et [?: ] quae non parturis: quia plures sunt filii desolatae, [?: ] maritatae. Mulieres militantes ad ostium tabernaculi supra in voce Militia sunt expositae. Exodi trigesimo octavo est, quod Moises fecerit labrum de speculis mulierum militantium ad ostium tabernaculi. [?: Veri- ] est,
est, vena aut fluxus mulieribus consuetus. quo indicatur fuisse eam iam prorsus effoetam, quia sine ea materia non alitur foetus. Sic Rachel excusans se erga patrem, Gen. trigesimoprimo inquit: Non possum surgere a facie tua quoniam via mulierum est mihi. id est, Vehemens fluxus me invasit, ut partim imbecillitate, partim et pudore, ne conspiciatur sanguis, non queam surgere ex hoc strato lecto, alioqui foede cerneretur. Sicut porro vox Viri saepe ponitur pro unoquoque homine, ut Genesis nono, Dixit vir ad virum. id est, alius ad alium Matthaei sexto: Si remiseritis aliis offensas
mulieribus consuetus. quo indicatur fuisse eam iam prorsus effoetam, quia sine ea materia non alitur foetus. Sic Rachel excusans se erga patrem, Gen. trigesimoprimo inquit: Non possum surgere a facie tua quoniam via mulierum est mihi. id est, Vehemens fluxus me invasit, ut partim imbecillitate, partim et pudore, ne conspiciatur sanguis, non queam surgere ex hoc strato lecto, alioqui foede cerneretur. Sicut porro vox Viri saepe ponitur pro unoquoque homine, ut Genesis nono, Dixit vir ad virum. id est, alius ad alium Matthaei sexto: Si remiseritis aliis offensas ipsorum,
Apprehendent septem mulieres in die illa virum unum: Isaiae 4. id est, maxima erit paucitas virorum, et numerositas viduarum, ob tristia bella ut non sit absurdum tale quid accidere, ut plures sese uni in uxores obtrudere conentur. Vae ei qui dicit patri. Quid generas? et mulieri, quid parturis? Is. quadragesimoquinto. id est, Vae illi qui contendit cum factore suo, vultque eius facta, iudicium ac providentiam quasi non rectam vituperare. Vir cum muliere capientur.
id est, captivi
tamen non raro pro renovatione accipitur) tolli alicuius peccata, ablui, aut lavari, vel dealbari a peccatis, imputari alicui iustitiam Christi, tegi et non imputari peccata, deleri alicuius peccata etc. Mundus esse aliquis dicitur ab aliqua re, id est, non reus, non particeps illius sceleris: ut 2. Sam. 3. Mundus ego sum, et regnum meum, a sanguine Abner, a, cum, vel coram Iehova. Item Iehos. 2, Mundi erimus ab hoc iuramento: id est, non erimus periuri, non tenebimur hoc iuramento, erimusque liberi ab eo. Iob dicit, caelos ac stellas ipsas non esse mundos
et denique Graecorum contra Iudaeos, Act. 6. Accipitur tamen aliquando etiam in meliorem partem. ut sermo Iudaeorum loquentium de Christo, ac dicentium: Christus cum venerit, num maiora [?: ] iracula faciet? vocatur murmur, Iohan. 7. Item ibidem, Sermo promiscuus Iudaeorum, ac partim bonus, partim malus, de Iesu, vocatur murmur. Sic et Paulus ad Philip. 2. et 1. Pet. 4, praecipiunt hospitalitatem, aliaque pietatis officia, sine murmurationibus et dissensionibus
MURUS crebro in Sacris literis significat ipsa moenia civitatis. Per metaphoram alias
Graecorum contra Iudaeos, Act. 6. Accipitur tamen aliquando etiam in meliorem partem. ut sermo Iudaeorum loquentium de Christo, ac dicentium: Christus cum venerit, num maiora [?: ] iracula faciet? vocatur murmur, Iohan. 7. Item ibidem, Sermo promiscuus Iudaeorum, ac partim bonus, partim malus, de Iesu, vocatur murmur. Sic et Paulus ad Philip. 2. et 1. Pet. 4, praecipiunt hospitalitatem, aliaque pietatis officia, sine murmurationibus et dissensionibus
MURUS crebro in Sacris literis significat ipsa moenia civitatis. Per metaphoram alias significat quidvis
] [?: ] ambiguitatem tum in sermone, tum et in animis [?:----um ] relinquerent. longe enim aliud est, causam efficientem rei commonstrare: et aliud rationem aut [?:----onem ] assertae sententiae adnectere. Germanica [?: ] habet etiam speciales particulas, quibus istas [?: ] significationes citra omnem ambiguitatem exprimit. Siquidem vocula Denn, tantum rationem aut probationem assertae aut negatae sententiae addit. Darumb vero, causam efficientem propositi effectus exponit, monstratque. Quod nihil attinet prolixius
id est, non solum orta est, sed et crevit. Utrumque igitur hoc verbum complectitur ibi. Ponitur item adhuc generalius profieri, Psal. 90, Priusquam montes nascerentur, et terra formaretur, a seculo in secula tu es: id est, priusquam montes fierent aut crearentur. Nasci aut parturiri alicui filios super genua. Sic dicit Rachel ad Iacobum Genes. 16, Intra ad ancillam meam, ut pariat super genua mea: id est, mihi filium gignat. Forte quia ritu aliquo mulierculae solitae sunt in talibus partibus sua genua parient subiicere: vel certe, quia puerulos mox natos in
tu es: id est, priusquam montes fierent aut crearentur. Nasci aut parturiri alicui filios super genua. Sic dicit Rachel ad Iacobum Genes. 16, Intra ad ancillam meam, ut pariat super genua mea: id est, mihi filium gignat. Forte quia ritu aliquo mulierculae solitae sunt in talibus partibus sua genua parient subiicere: vel certe, quia puerulos mox natos in sua genua receperunt ac curarunt, ut solent eos mulierculae sedentes ponere, circumspicere ac curare, super utriusque suum femur ac genua iacentes: a tali cura hanc phrasem potissimum exortam esse opinor. Sic et de Ioseph
significatio est, cum natura animalium et hominum pro ipsis animalibus et hominibus ponitur. Iac. 3, Omnis natura animalium domatur a natura hominis: id est, omnia animalia domari possunt, solentque ab hominibus. D. Petrus cap. 1. 2 Epistolae, dicit nos fieri divinae naturae participes, quod tum de substantia ipsa recte exponi potest, quia donatur nobis spiritus sanctus tum de instauratione imaginis Dei in nobis, ac communicatione vitae aeternae. In Epistola Iudae dicuntur impii aliqua scire naturâ, sicut et bruta, et in illis corrumpi:.i. in rebus huic vitae
consequatur. Consequentis necessarium est duplex: vel quia sic ab aeterno fuit: ut Deus est unus essentia, trinus personis, bonus, iustus, sapiens et omnipotens, etc. Vel quia sic simpliciter ac sine exceptione, aut libertatis concessione ordinavit: ut, mundum esse talem, ex talibus partibus constare: sic caelum moveri, tales esse creaturas. Quo pertinet etiam coniunctio generum, specierum propriorum, et similium: ut, ignis urit, aqua humectat, gelu est frigidum, omnia animantia procreant, omnes creaturae aliquas vires ac munia seu opera functionesve habent, omnia gravia
pars. Accipiatur ergo illud Multo magis,
a quo denominata est regio, [?: ] ius aurum in Sacris literis celebratur, et ponitur in Arabia. Quare verisimilius est, Physon et Gihon intelligendum esse de aliquibus duobus fluminibus, [?: vi-- ] Tigri et Euphrati, quam de illis tam remotis, et ex contrariis mundi partibus prodeuntibus. Certe illa [?: ] est contemnenda coniectura, quod Septuaginta, [?: quae ] Nili plurimam noticiam habuerunt, Hebraeas [?: ] Gihon et Phison retinuerint, nec Gangem nec Nilum vertentes: cum alioqui proculdubio vel regi ac Aegyptiis
nominibus nomina urbium, quas aedificaverant. Sic Ps. 49 dicitur de impiorum studio famae, ampliationisque nominis sui, quod sua nomina vocaverint super terras: i. de suo nomine appellarint regiones quas occuparunt, ut Moab, Edom, etc. Sic Alexander magnus multas urbes in diversis partib. orbis Alexandrias vocavit. [?: Vo- ] [?: ] men in Betlehem: i. praepara tibi nomen, Ruth. 4. Ibidem, Vocabitur nomen eius in Israel: i. celebrabitur. [?: ] nomen alicuius super civitatem aliquam: i. spargi rumorem illam esse ab eo captam. 2 Sam.
Doctrina mea non est mea: pro, non tam mea quam patris. Io. 6. Non quaero meam voluntem: pro, non tam meam quam eius qui misit me. Deut. 3, Non cum patrib. nostris iniit foedus: i. non solum. Gen. 32, Non vocabitur nomen tuum Iacob: pro, non solum. Efficit etiam alioque varias phrases, ut in particulis aut (ut vocant) signis universalibus, Non omnis, Omnis non. Non unus, et similes locutiones idem valet quod nullus. Nisi decurtarentur dies isti, non salvaretur omnis caro: i. nulla caro, nemo. Non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens. Non est qui faciat bonum, non usque ad unum.
valet quod nullus. Nisi decurtarentur dies isti, non salvaretur omnis caro: i. nulla caro, nemo. Non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens. Non est qui faciat bonum, non usque ad unum. Unum ex illis ossib. non frangetis: i. nullum. Latinis alia harum locutionum vis est: sunt. n. pleraeque particulares.
Non sic, Io ken: pro, non quemadmodum oportebat. Ier. 23, Et fortitudo eorum non sic: ubi legit Vulgata, Et fortitudo eorum dissimilis. Septuaginta habent, Fortitudo eorum non ad eum modum.
vidi Damonis pessime [?: capru- ] ? Isa. 43, Non intelligunt, qui ligneum simuIachrum extollunt? Matt. 17, Magister vester non solvit didrachma? Matth. 7, Non'ne in nomine tuo prophetavimus? Non semel positum, in plurib. sequentib. membris repetendum est, sicut et aliae negativae particulae: de qua re in Generalib. praeceptis Syncategorematum. Non et quod crebro non suo loco ponuntur. Deut. 22, Non videbis bovem fratris tui, et abscondes te: pro, si videris, ne abscondas te. Iob 32 Non honorabiles sunt sapientes: pro, honorati non mox aut propterea sunt sapientes.
eventum, exitum, aut finem rei vel hominis. Proverb. 5, Novissimum extraneae amarum, sicut absynthium: id est, tandem veniunt tristissimae poenae ex adulterio et scortatione. 2. Sam. 26, An non nosti quod sit amaritudo in novissimo? pro, bene scis, quod ubi ultima desperatio accidit alteri parti, atrocius pugnet quam antea, cum fugae ac evasionis spes appareret. Proinde ne compuleris nos ad extremam desperationem, ac necessitatem nos defendendi, ubi una salus est nullam sperare salutem. Vulgo dici solet, Cum desperatis pugnare esse periculosissimum. Novissimum ponitur pro filiis,
et tecto capite. Nudo capite et scissis vestimentis iubentur incedere leprosi, Levit. 13, ut nimirum agnosci queant. Nudum fugere, extremae miseriae indicium est. Amos 2, Et qui inter fortes virili est corde, nudus fugiet in illa die. Sumpta est locutio a praelio, ubi victae partis milites, proiectis armis et vestibus fugiunt, quantum omnino possunt. Nuditas saepe ipsa pudenda dicuntur, quae tunc demum pudenda sunt, cum nuda sunt. Sic saepe in prohibitione incesti repetitur, ne quis huius aut illius nuditatem detegat: Levit. 18. Sic Exod. 20 habetur de
legimus) sunt effectus culpae: quare nuditas illa etiam culpam in se complectitur. Externa nuditas est, tum illa inhaerens deformitas, in quam corpus nostrum commutatum est: tum etiam varii foedissimi ardores et impiae cupiditates ex intuitu, aut etiam sola consideratione, maxime pudendarum partium, orientes. Ob hanc igitur illis inhaerentem multiplicem deformitatem ac gravissimas culpas, pudet nos, si illae vel ab aliis, vel etiam a nobis ipsis nudae conspiciantur. Quare et primi parentes eas ficulneis foliis tegere sunt conati, et omnes sanae mentis homines eas sedulo occultant,
[?: ca- ] quoque nostros esse numeratos: id est, minima [?: ] nostra in singulari Dei cura ac providentia [?: e- ] , ab eoque conservari. Numerare gladio: Isaiae 65, Numerabo vos gladio, et vos omnes in caedem [?: cor-i- ] tam etsi ibi proprie sit, Partiar vos gladio, seu ut partem ac mensuram attribuam ipsi gladio, Ich will euch dem schwaert zutheil geben, Vos eritis portio aut sors gladio debita. Numerati: Argentum num eratorum synagogae, Exodi 38: id est, eorum qui ex congregatione in numerum venerant, aut numerati fuerant.
loquutionibus, non tam tempus quam ipsas circumstantias,
aut praesentem rerum statum, seu antecedens quod propositum est, respicit. Aliquando notat idem quod cito: Hoseae 5, Nunc devorabit eos messis cum partibus suis. Videtur etiam exprimere adverbium temporis. Iudic. 13: Nunc veniet verbum tuum, qualis erit ratio infantis: id est, cum venerit quod praedicis, seu cum infans iuxta tuam prophetiam nascetur.
NUNCIUS: Hierem. 51. Nuncius in occursum nuncii curret, ad annunciam dum quod
ne audiant verbum Dei: instar aspidum surdarum, quae obstruunt aures suas ad vocem incantantis. Accipitur quandoque aures suas obturare, in bonam partem: ut cum Isaiae trigesimotertio inter alias conditiones pii hominis ponitur, quod obturet aures suas ne audiat sanguines: id est, nolit esse particeps sanguinariorum consiliorum, et violentiae contra quenquam.
OBSURDESCO, exponetur in voce Surdus. Ps. 39, Ad lachrymam meam ne obsurdescas. id est, Exaudi quaeso lachrymabilem precationem meam.
OBVIARE: Misericordia et veritas obviaverunt sibi invicem, iustitia et
significat extreme imbecillum esse, aut contra revalescere et bene habere. Nam tum infirmitas corporis, tum et firmitas, in oculis sentitur in primis. Imbecillibus caligant oculi, nullam possunt ferre lucem, et similia damna sentiunt. Posset videri quaedam synecdoche, quod imbecillitas partis pro toto ponatur. Sed tamen non male dixerimus, hic oculos in propria significatione accipi. 1 Samuelis decimoquarto: Ionathan comedit de melle, et viderunt oculi eius, seu illuminati sunt: id est, prae fame et lassitudine ita erat exhaustus, ut iam oculi eius caligarent: sed sumpto cibo
illae duae oleae, et duo candelabra, quae in conspectu Domini terrae existunt. Paulus Rom. 11, comparatione oleae et oleastri declarat conditionem Iudaeorum et gentilium. Iudaeos, tanquam natos in populo Dei: et nunc primum in eum translatos aut transportatos, vocat oleastrum, et dicit: Factos participes pinguendinis aut bonitatis verae oleae, hoc est, populi Dei: cum contra Iudaei increduli, tanquam inutiles rami ac infrugiferi palmites excisi, resectique, ac ab ea amoti sint. In qua comparatione illud est contra naturam insitionis aut rei, quod vult insertos surculos sylvestres imitari
vel ideo quoque probabilior est, quod [?: ] confessionem, celebrationem Dei et propagatione [?: ] doctrinae significat: ea autem provenit ex vera fide, non exbonis operibus, sicut lux ex oleo venit. Sed [?: ] est opus minutiore aut subtiliore quadam partium [?:---icatione ] : vua illa generalis sufficit, quod Christus [?: ] longa concione et plurib, modis homines ad vigilantiam [?: ] recte expectadam extremam diem excitare conetur. Inter suas, sunt etiam tres parabolae: prima de servis in domo
quosque, qui erant intra civitatem, quibus et vires corporis et commeatus suppetebant per biennium illud. Porro spumam exponit, peccata obstinationis, quae remanserunt cum obsessis. Frustulatim quoque extractae feruntur carnes, quod crebris excursionibus multi passim interierunt: vel quod partim fuerunt occisi, et partim in captivitatem abducti, nulla proiecta sorte, qui abducendi fuerint, aut relinquendi in terra. Et quod sanguinem fudisse referuntur super siccam petram, ubi sanguis non absorbetur, nec tegi potest pulvere: significat, illos publice et posito omni timore grassatos
intra civitatem, quibus et vires corporis et commeatus suppetebant per biennium illud. Porro spumam exponit, peccata obstinationis, quae remanserunt cum obsessis. Frustulatim quoque extractae feruntur carnes, quod crebris excursionibus multi passim interierunt: vel quod partim fuerunt occisi, et partim in captivitatem abducti, nulla proiecta sorte, qui abducendi fuerint, aut relinquendi in terra. Et quod sanguinem fudisse referuntur super siccam petram, ubi sanguis non absorbetur, nec tegi potest pulvere: significat, illos publice et posito omni timore grassatos in pios homines, qui eorum
nonnunquam idem quod Quisquis, sicut Erasmus et Beda annotarunt: ut Matth. 4, Sanans omnem morbum et omnem languorem id est, quemvis ex omni genere etiam gravissimorum, ac plane incurabilium morborum: non quod omnia individua infirmitatum aut infirmorum sanaverit. Est igitur hic haec particula universalis de omnibus generibus, quod nullus morbus ei fuerit insanabilis, perinde ac si dixisset, quemlibet morbum indifferenter ac citra discrimen sanabat, sive esset magnus, sive parvus, sive hominibus sanabilis, sive insanabilis. Sic Actor. decimo omnia quadrupedia sunt Petro in
integrum. 1. Cor. 13 Si habeam omnem fidem, ita ut etiam montes transferam: pro, totam plenam ac integram, illam miraculosam fidem, non si omnis generis fides. Sio alibi Abundatis omni fide. pro, plena, aut tota. Non omnis, aut omnis non, apud Hebraeos est universale negativum signum, non particulare: ut Latinis, et etiam aliis linguis. ut, Nisi abbreviarentur illi dies, non salvaretur omnis caro pro, nulla caro, nullus homo. Non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens: pro, nullus vivens. id est, homo. Tale est illud: Non facies in Sabbato omne opus, et Levit. 13, Omnem
Opus aliquando pro forma aut idea operis Exod. 28, Sicut opus Ephod facies illud: id est, tali forma aut ratione operis. Hoc est opus candelabri, Num. 8 i. haec est idea aut forma candelabri. Sic Reg. 7, Hoc est opus basis. Et Exod. 21, Cribrum operae retis facies. Opus alicuius, pro partibus instrumentis, [?:-ut ] circumstantiis ipsius. 2 Reg. 16. Misit similitudinem [?:-taris ] , et figuram eius secundum omne opus eius. pro, cum omni opificio eius, aut rebus ad eum pertinentibus. Quod nam erit iudicium puero, aut opus eius? [?:-dic ]
in auribus tuis filii orbitatis tuae: Angustus est mihi locus, cede mihi, ut habitem. id est, plurimi erunt qui ex gentibus ad te convertentur, quosque tu orba viduaque sterilis et solitaria spiritualiter paries: sicut et cap. quinquagesimo quarto inquit, Exulta sterilis quae non parturis, etc.
ORDINARE,
aut respexit, referatur ad praecedens Deus. qui dicitur per viscera misericordiae dare salutem, qua sua misericordia aut beneficio nos inviserit. Quod si id verbum eo referas, tum Oriens
in manu ad os: Iud. 7. pro. qui lingua aquam de manu ori adhibita hauriebant, sicut canes lingua inflexa vice coclearis utuntur. Os, pro parte ac mensura. Deut. [?: X- ] . Dabit filio exosae primogenito os duplex de omnibus quae habet. id est, duplicem partem, aut duas ratas partiones. Os alicuius, aliquando recte pro ipso exponi potest. ut, Os Domini loquutum est: id est, ipsemet Dominus. Sic Exacerbare os Domini, de quo supra saepius. Tergere os. Proverb. 30: Adultera comedit, extersit os, [?: ] dixit, Nihil feci. de impudentia adulterae et
panis, mox suo loco exponetur. Gen. 3. In sudore vultus tui comedes panem. id est, victitabis. Ratio locutionis huius est in synecdoche exposita, quod videlicet Hebraei soleant unum aliquod vel maxime principale, vel etiam caeteris magis conspicuum, pro tota specie, aut alioqui pro omnibus partibus ponere. Sed ad eam illud quoque adiice, quod etiam nunc in multis locis ac regionibus plus utantur pane in victu, quam in Germania, ubi simul plura fercula apponi solent: cum alibi saepe tantum unicum ferculum, aut aliquid pauxillum obsonii pani adiiciatur. Simili tamen modo Germani hac
Eccles. 11, aliqui de largienda pauperibus eleemosyna, aliqui de maritima negociatione exponunt, quod tales negociatores victum opesque suas mari credant, veluti seminantes eas spe metendi lucri. Panis absconditus: id est, in abscondito ac iniuste paratus. Intelligo de omnibus iniuste partis. Proverb. 8. intelligitur de adulterio. inquit enim ibi adultera: Aquae furtivae dulces sunt, et panis clandestinus. Talis est naturae nostrae perversitas: sicut et Poeta dicit, Venerem gaudere furtis. Sic et mox 20 dicit: Suavis est panis mendacii. Omnia nimirum iniusta nobis magis
afflictionum sumptum. Deut. 16. Septem diebus comedes cum illo infermentato panem afflictionis. pro, renovantem tibi memoriam afflictionum Aegyptiarum. Panis doloris, Psal. 127, Frustra est vobis comedentibus panem doloris. id est, magnis curis, laboribus ac cruciatibus 9 partum: cum laeto animo, hilarique spe, reiecto moerore ac dolore, deberetis a Deo expectare victum, laborantes interea quantum possetis. Panis arctus, pro tenui, aut maligne praebito victu. 1. Reg. 22, pane arcto, et aqua arcta, aut afflictionis, iubet Achab cibari Micham, donec incolumis
Mar. 7, significat panem filiis debitum, convenientem aut necessarium, quo filii alendi essent. Non intelligitis, nec meministis illos quinque panes, et septem panes: id est, illius satiationis tot milium hominum, paucis panibus factae? Rem, pro adiuncta actione ponit. Panis quem frangimus, nonne participatio corporis Christi est: et poculum quod benedicimus, nonne participatio sanguinis Christi est? Ubi, panis quem frangimus, et poculum cui benedicimus, idem prorsus valet, ac panis fractio seu esus, et poculi haustio. Eam igitur dici esse participationem, aut comestionem et haustionem
quo filii alendi essent. Non intelligitis, nec meministis illos quinque panes, et septem panes: id est, illius satiationis tot milium hominum, paucis panibus factae? Rem, pro adiuncta actione ponit. Panis quem frangimus, nonne participatio corporis Christi est: et poculum quod benedicimus, nonne participatio sanguinis Christi est? Ubi, panis quem frangimus, et poculum cui benedicimus, idem prorsus valet, ac panis fractio seu esus, et poculi haustio. Eam igitur dici esse participationem, aut comestionem et haustionem corporis et sanguinis Domini. Argumentatur enim [?: ] ab
actione ponit. Panis quem frangimus, nonne participatio corporis Christi est: et poculum quod benedicimus, nonne participatio sanguinis Christi est? Ubi, panis quem frangimus, et poculum cui benedicimus, idem prorsus valet, ac panis fractio seu esus, et poculi haustio. Eam igitur dici esse participationem, aut comestionem et haustionem corporis et sanguinis Domini. Argumentatur enim [?: ] ab ipsis elementis per se, sed a sumptione illorum: sicut mox dicit, Non potestis poculum Domini bibere, et poculum daemoniorum: mensae Domini participes esse, et mensae daemoniorum.
et poculi haustio. Eam igitur dici esse participationem, aut comestionem et haustionem corporis et sanguinis Domini. Argumentatur enim [?: ] ab ipsis elementis per se, sed a sumptione illorum: sicut mox dicit, Non potestis poculum Domini bibere, et poculum daemoniorum: mensae Domini participes esse, et mensae daemoniorum. Panem in regno Dei comedere, est, aeterna vita frui: Luc. 14, Beatus qui comedit panem in regno Dei.
PARABOLAE voce multum utitur Novum testamentum, et etiam Vulgata versio in veteri. Dicetur autem de voce Proverbii, Parabolae, Allegoriae,
paucos Hebraismos efficit. Proverb. 27, Nescis quid ventura pariat dies. Filii venerunt usque ad matricem, et non adest vis pariendi: 2. Regum 19. Isaiae 37. pro, res adducta est in summum discrimen, nec cernimus ullum tantorum malorum exitum perinde ergo in media calamitate haeremus, ac si parturiens in ipso iam momento edendi foetus omnibus viribus destituatur, ubi maxime eam conari oporteret. Parere ventum, est nihil
parere, nihil efficere aut proficere maximo conatu ac labore Isaiae 26:
edendi foetus omnibus viribus destituatur, ubi maxime eam conari oporteret. Parere ventum, est nihil
parere, nihil efficere aut proficere maximo conatu ac labore Isaiae 26: Concepimus, doluimus (sicut parturientes) sicut si peperissemus ventum, salutes non fecimus. pro, maximam calamitatem crucemque sustinemus, neque quicquam efficimus, proficimus, aut ex hisce miseriis evadimus, licet gravissime laboremus ac sudemus. Concipietis quisquilias, parietis stipulam, spiritus vester absumet vos:
concipientes aliquam pravam cogitationem ac consilium, tandem patrant pessimum externum opus. Priusquam pariat decretum, Zoph. 2. id est, priusquam Deus incipiat sententiam suam contra vos exequi: seu, ut alibi inquit, priusquam exarserit ira eius. Parere, pro spirituali filiorum seu fidelium partu accipitur. Isaiae sexagesimosexto: Antequam parturiat, peperit: et antequam ei veniat dolor, enixa est masculum. Quis audivit tale, et quis vidit huic simile? Nunquid corripietur terra die uno, aut nascetur gens vice una? Parturientis dolores et angustiae, valde crebro leguntur in Sacris
tandem patrant pessimum externum opus. Priusquam pariat decretum, Zoph. 2. id est, priusquam Deus incipiat sententiam suam contra vos exequi: seu, ut alibi inquit, priusquam exarserit ira eius. Parere, pro spirituali filiorum seu fidelium partu accipitur. Isaiae sexagesimosexto: Antequam parturiat, peperit: et antequam ei veniat dolor, enixa est masculum. Quis audivit tale, et quis vidit huic simile? Nunquid corripietur terra die uno, aut nascetur gens vice una? Parturientis dolores et angustiae, valde crebro leguntur in Sacris literis: quibus summi et acerbissimi dolores ac
exarserit ira eius. Parere, pro spirituali filiorum seu fidelium partu accipitur. Isaiae sexagesimosexto: Antequam parturiat, peperit: et antequam ei veniat dolor, enixa est masculum. Quis audivit tale, et quis vidit huic simile? Nunquid corripietur terra die uno, aut nascetur gens vice una? Parturientis dolores et angustiae, valde crebro leguntur in Sacris literis: quibus summi et acerbissimi dolores ac moerores, calamitatesque notantur. Hieremias capite trigesimo quaerit, an etiam pariant viri? Quod si non pariunt, inquit, quare habent tristem speciem parturientium? id est,
nascetur gens vice una? Parturientis dolores et angustiae, valde crebro leguntur in Sacris literis: quibus summi et acerbissimi dolores ac moerores, calamitatesque notantur. Hieremias capite trigesimo quaerit, an etiam pariant viri? Quod si non pariunt, inquit, quare habent tristem speciem parturientium? id est, tristes sunt, dolent, gemunt, exclamant, etc. Hac eadem metaphora etiam Paulus Rom. 8 utitur, cum dicit, totam rerum naturam ingemiscere et parturire: id est, maximo cum dolore ac molestia expectare liberationem, parturientis instar. Filioli mei, quos iterum
Hieremias capite trigesimo quaerit, an etiam pariant viri? Quod si non pariunt, inquit, quare habent tristem speciem parturientium? id est, tristes sunt, dolent, gemunt, exclamant, etc. Hac eadem metaphora etiam Paulus Rom. 8 utitur, cum dicit, totam rerum naturam ingemiscere et parturire: id est, maximo cum dolore ac molestia expectare liberationem, parturientis instar. Filioli mei, quos iterum parturio, usque quo formetur Christus in vobis. id est, quos maximo dolore ac solicitudine conor in viam reducere. Vide et infra in voce Praegnans.
PARS, in Sacris
pariunt, inquit, quare habent tristem speciem parturientium? id est, tristes sunt, dolent, gemunt, exclamant, etc. Hac eadem metaphora etiam Paulus Rom. 8 utitur, cum dicit, totam rerum naturam ingemiscere et parturire: id est, maximo cum dolore ac molestia expectare liberationem, parturientis instar. Filioli mei, quos iterum parturio, usque quo formetur Christus in vobis. id est, quos maximo dolore ac solicitudine conor in viam reducere. Vide et infra in voce Praegnans.
PARS, in Sacris literis non paucas obscuras significationes habet. Significat vero crebro,
parturientium? id est, tristes sunt, dolent, gemunt, exclamant, etc. Hac eadem metaphora etiam Paulus Rom. 8 utitur, cum dicit, totam rerum naturam ingemiscere et parturire: id est, maximo cum dolore ac molestia expectare liberationem, parturientis instar. Filioli mei, quos iterum parturio, usque quo formetur Christus in vobis. id est, quos maximo dolore ac solicitudine conor in viam reducere. Vide et infra in voce Praegnans.
PARS, in Sacris literis non paucas obscuras significationes habet. Significat vero crebro, non minorem quantitatem de maiori sumptam, ut
exemplis denotat: 2. Cor. 6, Quae pars fideli cum infideli? pro, quid habent commune? quam coniunctionem aut similitudinem? Psal. 50, Partem tuam cum adulteris habes. Pars aliquando regionem aut loca significat. Sic saepe in Evangelistis dicitur Dominus ambulasse et docuisse in partibus Galilaeae, aut Tyri et Sidonis Paulus quoque Ephes. 4 dicit, Christum descendisse ad infimas partes terrae. Sic et Cic. lib. 3 ad Atticum, partes pro regione usurpat. Pars aliquando extremitatem notat. Iosuae 3 Cum fueritis ingressi partem aquae Iordanis. id est, extremitatem.
17, A` viris de mundo, quorum pars est in hac vita. id est, qui tantum in hac vita suam felicitatem quaerunt, quibusque Deus in hac vita suum quasi demensum donat. Sic Abrahamus dicit ad divitem: Memento fili, quod acceperis bona tua in vita tua. id est, tuam portionem felicitatis.
PARTICIPO, modo partem accipio, aut fruor: modo, partem do. neque tamen semper participare idem valet, quod etymologia eius sonare videtur: id est, partem alicuius rei capio: sed simpliciter, percipio, potior et fruor aliqua re. Particeps nonnunquam idem quod socius, aut coniunctus aliquibus
vita suam felicitatem quaerunt, quibusque Deus in hac vita suum quasi demensum donat. Sic Abrahamus dicit ad divitem: Memento fili, quod acceperis bona tua in vita tua. id est, tuam portionem felicitatis.
PARTICIPO, modo partem accipio, aut fruor: modo, partem do. neque tamen semper participare idem valet, quod etymologia eius sonare videtur: id est, partem alicuius rei capio: sed simpliciter, percipio, potior et fruor aliqua re. Particeps nonnunquam idem quod socius, aut coniunctus aliquibus aliis, aut hominibus aut rebus. Psal. 119, Particeps ego sum omnium
tua in vita tua. id est, tuam portionem felicitatis.
PARTICIPO, modo partem accipio, aut fruor: modo, partem do. neque tamen semper participare idem valet, quod etymologia eius sonare videtur: id est, partem alicuius rei capio: sed simpliciter, percipio, potior et fruor aliqua re. Particeps nonnunquam idem quod socius, aut coniunctus aliquibus aliis, aut hominibus aut rebus. Psal. 119, Particeps ego sum omnium timentium te. Deus te oleo laeticiae unxit prae participibus tuis. Aliquando is dicitur, qui quapiam re potitur ac fruitur. 1. Cor. 9, Ut particeps
do. neque tamen semper participare idem valet, quod etymologia eius sonare videtur: id est, partem alicuius rei capio: sed simpliciter, percipio, potior et fruor aliqua re. Particeps nonnunquam idem quod socius, aut coniunctus aliquibus aliis, aut hominibus aut rebus. Psal. 119, Particeps ego sum omnium timentium te. Deus te oleo laeticiae unxit prae participibus tuis. Aliquando is dicitur, qui quapiam re potitur ac fruitur. 1. Cor. 9, Ut particeps Evangelii fiam.
PARASCEVE est (interprete Marco cap. 15)
videtur: id est, partem alicuius rei capio: sed simpliciter, percipio, potior et fruor aliqua re. Particeps nonnunquam idem quod socius, aut coniunctus aliquibus aliis, aut hominibus aut rebus. Psal. 119, Particeps ego sum omnium timentium te. Deus te oleo laeticiae unxit prae participibus tuis. Aliquando is dicitur, qui quapiam re potitur ac fruitur. 1. Cor. 9, Ut particeps Evangelii fiam.
PARASCEVE est (interprete Marco cap. 15)
re. Particeps nonnunquam idem quod socius, aut coniunctus aliquibus aliis, aut hominibus aut rebus. Psal. 119, Particeps ego sum omnium timentium te. Deus te oleo laeticiae unxit prae participibus tuis. Aliquando is dicitur, qui quapiam re potitur ac fruitur. 1. Cor. 9, Ut particeps Evangelii fiam.
PARASCEVE est (interprete Marco cap. 15)
generis, non satis accommode illi [?: ] bui posse videbatur mariti persona. Altera, quod explicandum etiam fuit qua ratione peccatum cum marito conferatur. Itaque affectus peccatorum sunt tanquam aculeus [?: pecca- ] , per quem s. gignit in nobis carnis opera velut partus: quorum catalogus contexitur Galat. 5. Caeterum [?: d- ] quoque hic notanda sunt: nempe
futura praedicisse: ita ut
nimirum ad explicandum per species, quod in genere tantum proposuerat. Ideo addidi particulam NEMPE. Coniunctionem autem
θεός μου
meus: Marc. 15. quo modo etiam a Paulo usurpatur Rom. 8, et Galat. 4. Sic et Marc. 10 legitur Iesus filius David: pro, Iesu fili David miserere mei. Fortassis autem hic est Hebraeorum idiotismus qui suo illo
corpus. XI. Est Peccatum nostrum, seu proprium: et Alicuiem, 1. ad Timotheum quinto. Manus ne cui cito imposueris, ne communices peccatis alienis. Epist. 2. Iohann. Quisquis enim Ave dixerit illi, communicat operibus eius malis. Apocalyp. decimooctavo, Exite de illa populus meus, ne participes sitis delictorum eius.
¶ Hactenus de multiplici Actualis peccati divisione. Caeterum et partes quaedam eius commemorantur. In peccato Originali inesse dicuntur, 1. Materiale, seu Fundamentum: et Formale, seu Terminus. Materiale dicunt ipsam pravam indolem, seu naturam
peccatorum. Quasi diceret: Talis doctor est una cum illis suis stipulis, in medio terribilis incendii, et illa quidem iudicio Dei damnata peribunt: sed ipse aegre ac vix servabitur, veluti singulari ac raro beneficio Dei inde ereptus. Hanc significationem ac sensum loci comprobant etiam illae duae particulae SIC et TANQUAM, quae idem valent ac vix et aegre, magnaque difficultate servabitur: ut solent, quae ex periculosissimo incendio difficillime et periculosissime eripiuntur. Sic et locus primae Pet. tertio est obscurus: In arca paucae, hoc est octo animae sunt servatae per aquam. hoc
pro, expugnavit tam parva oppidula, quam magnas urbes. Percutiam pastorem, et dispergentur oves: Zach. decimotertio. Matthaei 26. pro, interficiam. Percutere in omni termino. secundo Reg. 10. Percussitque eos Azael in omni termino Israelis. id est, passim in omnibus finibus ac partibus eos cecîdit et subiugavit. Percutere foedus, Latina phrasis est, quia victima in sanciendo foedere feritur. Hebraei dicunt, excindere
eo aliquandiu ex beneficio Dei. Sic dicit Deus Levitici vigesimoquinto: Mea est terra, vos enim estis peregrini et
advenae apud me. quasi ipse solus sit verus possessor ac Dominus soli totius, nobisque particulam aliquam sui agri elocet colendam, utendam ac fruendam pro certis annuisque reditibus. Quare prohibet ibi DEUS, ne vendant terram in perpetuam possessionem cuiquam, cum ea illorum non sit. Tertia ratione peregrini et advenae Dei dicimur: quia perinde ex sola eius ope pendêre, ac ab eo
agnus thamim, integer, masculus, anniculus. de ovib. aut capris. Haec significatio observanda est ideo diligenter, quia cum saepe in aliquibus dictis Scripturae pios describentibus metaphorice usurpetur, non est intelligenda de summa quadam perfectione, quae non tantum omnes partes, sed et omnium partium summos gradus habeat: quo modo qui eam exponunt, perfectionem quandam legalem, atque adeo desperationem excitantem flagitant, illaque gratiae et quasi Evangelica consolationisque dicta pervertunt. ut Psal. 15: Domine quis peregrinabitur in tabernaculo tuo, et quis habitabit
coniuncta inter se maneant. Contra, ubi non est mutuus amor, sed potius odium, ibi perfacile, levique occasione a se invicem dissiliunt, et exoritur schisma in coetu aut collegio. Ipsa quoque vox
תכלית
ubi nimirum et ipsa res in plurimo usu est. Cum enim iudicis officium sit, in iudicando ipsas res, actiones, ac crimina considerare, citra omnem personarum respectum et affectum, et secundum illas pronunciare ac exequi: saepe admodum fit, ut iudex non tam ipsam causam aut litem, et utriusque partis rationes expendat, quam personas litigantium, eisque patrocinantium respiciat, consideret ac expendat: cogitans hunc vel illum potentem esse, qui obesse aut prodesse possit, eoque vel metuendum, vel favorem eius captandum esse: vel esse pauperem ac miserum, ideoque misericordia dignum: vel
se plenum esse furore Dei, ut vix continere possit, quo minus effundat eum super parvulos ludentes in platea, et super chorum iuvenum. id est, se adeo irasci iusto zelo, ac comprobare iram Dei erga eum populum, ut vix continere possit, quominus exitium imprecetur etiam maxime innocenti ac florenti parti illius coetus. Contra Isa. 51, passive accipi tur: Filii tui moerore affecti iacuerunt in capite omnium platearum, sicut bos sylvestris irretitus, pleni furore Domini et increpatione Dei tui. Domus erat plena maiestate Dei, Isa. 6. id est, illa quasi nube, quae circumambibat Deum. Plenus
plena persuasione ac spe aliquid concipientium et agentium, aut in aliquid prorsus incumbentium: sicut in hoc ipso exemplo apparet. Nam perinde ac naves illae plenis vel inflatis velis recta et celerrimo cursu in Italiam contendebant: ita etiam hostes, opes Italiae tam firma spe diripiebant et partiebantur. Eadem porro ratio est et fidei. nam et illa verbo Dei ac Spiritu sancto, nostro spiritui testimonium perhibente, quod filii Dei simus, confirmata, sic plena fiducia ac spe misericordiam Dei, remissionem peccatorum ac alia dona sibi rapit ac vendicat. Et quemadmodum eiusmodi naves
πεπληροφορημένα πράγματα
ambigi non possit, nisi quis velit apertam veritatem inficiari. Inde factum, ut Paulus
de duplici dolore agit, secundum mundum, et secundum Deum quasi ibi de duplici poenitentia agat. Verum Paulus non vocat illum carnalem dolorem hominum non renatorum, de acceptis damnis aut aliis molestiis, poenitentiam: sicut etiam non est, sed est aliquis dolor de suis damnis. Quidam hoc tempore partiuntur poenitentiam in contritionem, fidem, et novam obedientionem quae divisio tum per se falsa est (nam Scriptura novam obedientiam vocat fructus aut effectus poenitentiae, Matthaei tertio, Actorum vigesimosexto. non est igitur de eius essentia: tum etiam corrumpit articulum
aliquid, alias de viribus ac facto, alias de iure seu licito, seu de iuste ac salutariter facto accipiatur. ut cum dicit Paulus Actorum 25, Nemo potest me illis donare, scilicet iure ac iuste. 1 Cor. 10. Non potestis poculum Domini bibere, et poculum daemoniorum: non potestis mensae Domini participes esse, et mensae daemoniorum: scilicet iuste ac salutariter. Nam de facto poterant, et re ipsa nimium praestabant. Hinc inepti ratiocinatores volunt negare indignorsi manducationem corporis et sanguinis, quasi de impossibilitate facti, et non iuris, Apostolus ibi loquatur. Actor. 10.
ex potestate Herodis. id est, de regno aut dominio eius. Potestas alicuius non tantum dicitur active, qua ipse est potens in alios: sed etiam passive, qua alii sunt potentes in eum. Marci sexto: Dabat eis potestatem spirituum immundorum. 1 Corinthiorum nono: Si alii potestatis vestrae sunt participes, non multo magis nos? id est, potestatis in vos multo iustius nos participare deberemus. Iohannis decimonono gloriatur Pilatus, se habere potestatem crucifigendi et dimittendi Christum. contra Dominus negat eum habiturum fuisse, nisi ei concessa esset desuper. Videtur omnino uterque
non tantum dicitur active, qua ipse est potens in alios: sed etiam passive, qua alii sunt potentes in eum. Marci sexto: Dabat eis potestatem spirituum immundorum. 1 Corinthiorum nono: Si alii potestatis vestrae sunt participes, non multo magis nos? id est, potestatis in vos multo iustius nos participare deberemus. Iohannis decimonono gloriatur Pilatus, se habere potestatem crucifigendi et dimittendi Christum. contra Dominus negat eum habiturum fuisse, nisi ei concessa esset desuper. Videtur omnino uterque loqui non tam te iure, quam de vi exequutiva aut potentia. Nam Pilatus non
quâm vel Graeca
perseverantiam aut defectionem, bona vel mala opera, illi sciant se esse ita ineptos et imperitos, ut ne refutatione quidem indigeant. Sed inter Electionem tamen, et praedestinationem, si subtilius omnia scrutemur, quum alioquin Electionis nomen latius pateat, hoc intererit, quod electio respicit partim Dei propositum, partim oppositum reproborum membrum: quum mutuo se respiciant electi et reprobi: praedestinatio vero respicit partim ipsius propositi executionem, ac proinde totum tum causarum progressum quo Deus suos deducit, ut quum hic dicimur praedestinati ad adoptionem, alibi vero ad
bona vel mala opera, illi sciant se esse ita ineptos et imperitos, ut ne refutatione quidem indigeant. Sed inter Electionem tamen, et praedestinationem, si subtilius omnia scrutemur, quum alioquin Electionis nomen latius pateat, hoc intererit, quod electio respicit partim Dei propositum, partim oppositum reproborum membrum: quum mutuo se respiciant electi et reprobi: praedestinatio vero respicit partim ipsius propositi executionem, ac proinde totum tum causarum progressum quo Deus suos deducit, ut quum hic dicimur praedestinati ad adoptionem, alibi vero ad opera bona, alibi ad
Sed inter Electionem tamen, et praedestinationem, si subtilius omnia scrutemur, quum alioquin Electionis nomen latius pateat, hoc intererit, quod electio respicit partim Dei propositum, partim oppositum reproborum membrum: quum mutuo se respiciant electi et reprobi: praedestinatio vero respicit partim ipsius propositi executionem, ac proinde totum tum causarum progressum quo Deus suos deducit, ut quum hic dicimur praedestinati ad adoptionem, alibi vero ad opera bona, alibi ad ferendam crucem, ut Rom. 8. et ad cognoscendam Dei voluntatem, Actor. 25. partim fines quos sibi Deus in
praedestinatio vero respicit partim ipsius propositi executionem, ac proinde totum tum causarum progressum quo Deus suos deducit, ut quum hic dicimur praedestinati ad adoptionem, alibi vero ad opera bona, alibi ad ferendam crucem, ut Rom. 8. et ad cognoscendam Dei voluntatem, Actor. 25. partim fines quos sibi Deus in eligendo proposuit, nempe vitam aeternam in honore electorum, ut Actor. 13, Rom 9. et gloriam ipsius Dei, qui finis est ultimus, ut Ephe. 6. Synonyma. n. sunt,
Num. 3. Et praefectura custodiae filiorum Merari asseres tabernaculi, et vectes eius. id est, functio eorum erit gestare haec. Numer. 4, Praefectura Eleazar filii Aaron oleum luminaris, etc. id est, eius officium aut functio erit haec recte curare.
PRAEGNANTIUM et parturientim periculosa conditio cum summis periculis, moerorib. doloribus ac difficultatibus conferri solet. Isaiae 26, Sicut praegnans cum appropinquat partui, dolet, clamat in doloribus suis: sic fuimus a facie tua Iehova. pro, in tales difficultates nos perduxisti. Sic et rex Ezechias dicit
Eleazar filii Aaron oleum luminaris, etc. id est, eius officium aut functio erit haec recte curare.
PRAEGNANTIUM et parturientim periculosa conditio cum summis periculis, moerorib. doloribus ac difficultatibus conferri solet. Isaiae 26, Sicut praegnans cum appropinquat partui, dolet, clamat in doloribus suis: sic fuimus a facie tua Iehova. pro, in tales difficultates nos perduxisti. Sic et rex Ezechias dicit Isaiae 37 Venerunt filii usque ad matricem, et non est vis paricundi. Matth. 24, et Luc. 21, Christus praedicens summam tribulationem suo tempore in
defectio: id est, prius. Gen. 25. Primus est egressus ruffus et pilosus. id est, prior filius fuit talis. Primum non semper gradum aut ordinem in sermone significat, nec requirit ut mox sequatur secundum aut tertium. Romanorum primo, Primum quidem gratias ago Deo meo: ubi ut aliqui volunt, particula
prior filius fuit talis. Primum non semper gradum aut ordinem in sermone significat, nec requirit ut mox sequatur secundum aut tertium. Romanorum primo, Primum quidem gratias ago Deo meo: ubi ut aliqui volunt, particula
Petrum et Andream, quia primi sint vocati. Quod si quis in Roman. 1, omnino velit intelligere de ordine dicere posset, secundum esse quod sequitur, Revelatur ira Dei de caelo. quasi diceret, post gratiarum actionem, secundo loco volo vobis proponere summam doctrinae Christianae. Quod autem particula Secundo non sit addemta, id Hebraeorum consuetudini tribui posset, qui multa subintelligunt, et in quibus non adeo exacte posteriora prioribus, quod ad styli aequabilitatem attinet, conferruminantur. Aliqui Primum pro praecipue, aut in primis exponunt: ut non sit ordinis, sed praestantis
autem fuerit etiam altera ex duobus primariis festis, sed tamen ordine posterior, ideo dicta sit secundoprima
sic conatur hoc excusare, ut dicat illud, Tu quis es, perinde valere ac si dixissent Iudaei, Quem te esse dicis, aut quem te esse credemus? Et quasi sic interrogassent, Christum respondisse quarto casu, Principium. id est, Quaeritis quid debeatis credere? Credite me esse principium. Deinde particulam
maxima pars superiorum interpretationum, et ita etiam legitur in Theophylacto Romano. Postremo, haec est natura responsionum, ut in iis repetatur verbum positum in quaestione: ut hoc loco plane sit germana repetitio verbi substantivi, quod fuerat in quaestione usurpatum. Quod autem attinet ad particulam
Dilexit nos in dilecto. Hic quoque Pro videtur significare Propter. Exauditus est pro sua reverentia: Hebraeorum quinto, Graece est
ab, ponitur loco propter. Colophonis porro vice adscribam etiam alterius cuiusdam sententiam de significationibus particulae Graece
Christi de eius extremo adventu et iudicio? PROMISSUM: pro, res promissa, aut bonum promissum. Luc. 24, Mittam promissum patris. Rom. 9 Quorum sunt, obsequium et promissa. in Graeco est, Cultus et promissiones. 2. Pet. 1. Maxima et preciosa promissa nobis sunt donata, ut divinae naturae participes efficeremur. id est, promissa bona.
PROPAGINES, per metaphoram significant interdum instaurationem status ac rerum alicuius, post aliquam gravem cladem. Nahum 2. Evacuaverunt nos evacuatores, et propagines eorum corruperunt, id est, hostes corruperunt illos quasi novos
potest significare quod Deus dicat, se accipere propitiationem eius, quem tam graviter afflixerat: vel quod repererit rationem, eum per afflictionem in vitam revocandi de servandi ab extremo interitu.
PROPOSITUM, est certa animi cogitatio, ac ve-luti decretum, ad quod in singulis partibus, actionibus, aut etiam tota vita in agendo, consultando et conando contendimus. Bonum propositum dicimus, cum bonum et laudabilem finem nobis in agendo praeponimus, aut certe nos talem esse opinamur: [?: ] vero, contra. Tribuitur autem propositum in Sacris literis, tum homini,
utramque versionem admittit tum etiam IESUS, etsi sit verus ac unigenitus filius Dei, tamen etiam servus appellatur Isaiae 42, et Matth. 12: quia scilicet formam servi accepit, ad Philip. 2. Heb. 2: Quia ergo pueri de carne et sanguine communicarunt, et ipse similiter eorundem particeps factus est. ubi, tametsi alludat ad locum Isaiae 8, tamen per pueros intelligit omnes homines. Pueri alieni, Isaiae 2: pro studiis et magistris alienigenarum ponitur. Aliquid huc faciens etiam supra in voce Filius dictum est.
PUELLA, easdem ferme significationes habet,
accusantur, quod habeant fiduciam in quadrigis aut curribus Aegyptiorum. Sic Nahum 2, et Psal. 46 minatur Deus, se exusturum esse quadrigas: id est, bellicam vim et apparatum esse perditurum. Quadrigas Zach. 6, solent exponere praedicatores Evangelii, in quatuor mundi partibus. vide supra in voce CURRUS.
QUADRUPLUM cogebantur reddere fures, per furtum ablata praesertim oves. Exod. 22. Quare et David pronunciat 2. Sam. 12, illum raptorem debere reddere ovem in quadruplum. et Lucae decimonono: Zachaeus pollicetur se velle reddere in quadruplum,
Vocula
reconciliatio cum Deo. Ibi igitur illud QUIA,
Grammatici hosce duos diversissimos usus ac significata huius coniunctionis, uno nomine causalis exprimunt. Hoc de duabus parum observatis significationibus [?: parti- ] Quia moneo, propter locum Luc. 7: Remissa sunt ei peccata multa, QUIA dilexit multum. Ubi adversarii praedictam particulam exponunt, quasi causam efficientem remissionis indicet: perinde ac si scriptum esset, Remissi sunt ei peccata multa, propterea quod dilexit multi aut propter remissionem. Verum illud
id est, cur, aut quo tandem iure, vel etiam qua fronte? Hebraeorum secundo, Quomodo nos effugiemus, si tantam neglexerimus salutem? Porro causa et origo huius Hebraismi ea est quod saepe interrogatio figurata negat: de qua re Rhetores praecipiunt. Sic et Quare, ac consimiles interrogativae particulae, saepe vel negant, vel arguunt, vel accusant, vel refutant. Quoniam autem est insignis locus Iohannis sexto, Quomodo dabit hic nobis carnem suam ad manducandum: in quo multi ob ignorationem huius Hebraismi impegerunt, cum alioqui sit maximi momenti habere eum explicatissimum,
in Christo, inquiens: Radicati et superstructi in Christo, et confirmati fide. Eodem modo etiam interitus potentum ac impiorum ab arefactione et putrefactione radicis arboris per metaphoram depingitur. Iob 18. Deorsum indices eius arescent, et sursum excidetur ramus eius, id est, in omnibus partibus et reb. erit infortunatus. Sic Isaiae 5. Radix eorum quasi putredo erit. Sic et Oseae 9, Radix eorum exiccatur. Malach. 4, Comburetque eos dies illa ventura, quae non relinquet eis radices neque ramum. Radix rei aliquando veritatem indicere videtur. Iob 19, Quin dicitis, Quare
73. Unde etiam opinor fieri, ut interdum compunctio pro moerore, contritione ac poenitentia ponatur. Sic et Ieremias indicat de magno moerore ac terrore dolere renes et lumbos, inquit enim cap. 30. Quare omnis vir habet manus [?: ] super lumbos, quasi parturiens? id est, unde ille tam [?: ] stis dolor viris accidit? Grana tritici, per metaphoram ob similitudinem quandam dicuntur renes. Deus [?: ] Cum adipe renum tritici. pro, cum farina optima grnorum triticeorum. forma enim renes cum granis [?: ]
huius instituti, et requireret prolixiorem tractationem: breviter tamen respondeo, Istius coniunctionis duarum quaestionum, nempe immortalitatis animae et resurrectionis corporis, seu contra mortalitatis animae et corporis, perpetui interitus aut abolitionis aeternae, esse ipsarum duarum hominis partium summam coniunctionem. Non enim ita est condita anima â Deo, ut perpetuo sola vivere sine corpore debeat, sicut angeli: sed cum sit tantum altera pars hominis, necessario requirit etiam alterius separationem, ut fieret homo integer, et qui totus peccavit, totus puniatur: vel contra, qui
pertinentem partem aliquando recipere debet, ut in perpetuum integer homo existat. Sic igitur ex immortalitate animae, etiam corporis immortalitas per resurrectionis instaurationem facta solide deducitur: et contrâ, ex plena perpetuaque abolitione corporis, etiam animae tanquam mancae ac mutilae partis (ut ita dicam) nullitas interitusque, consequitur.
RETE, per metaphoram primum significat omnis generis fraudes, maleficiaque quibus improbi vel vitae vel fortunis piorum, aut aliorum pauperum et afflictorum insidiantur. Psalmo nono, In reti quod absconderunt, captus est pes
cum inquit: Turpitudinem patris tui ne reveles, aut denudes: pro, non habueris rem cum matre, aut noverca, quia etiam illa est quasi tui patris nuditas, quandoquidem coniuges una caro sunt. Porrô quia nihil magis decet ac decorat mulierem, quam pudicitia, verecundia, et contectio tegendarum partium: ideo crebro Revelare nuilitatem alicuius mulieris, vel gentis ac populi, per mulierem aut virginem figurati, est privare eam omni gloria, et contemptam ignominiosamque efficere. Isaiae quadragesimoseptimo, de Babylone dicitur: Revelabitur turpitudo tua, aut pudenda tua. Hieremiae
tuae. Similitudo est rei mixta, ut solent Hebraei facere. Sensus autem est, quod sicut ros mirabili ac invisibili modo ex utero aurorae. id est, aurora exoriente, nascitur, sine omni ope ac viribus humanis: ita etiam iuventus, aut ipse quoque partus populi Dei, mirabili prorsus modo propagabitur et crescet Meschiae: sicut alibi dicitur, sterili plures liberos crescere quam foecundae. et ipsamet sterilis mater Ecclesia miratur in Isaia, unde sibi tanta soboles venerit. Sic Christus comparat suum regnum fermento sponte massam fermentanti,
haec metaphora venit a conflictu, ubi cum hostis praevalere incipit, aliquam partem totius aciei aut phalangis rumpit, unde Ruptura caedem notat. Quare rupisti rupturam super te, et vocatum est nomen eius Perez: Genesis trigesimooctavo. id est, rupisti tuam secundinam. Solent enim infantes in partu perrumpere illum quasi [?:-culum ] , quem Deus eis in utero induit, cum pariendi sunt. Videtur nutrix ludibunda quasi obiurgare in fratrem, quôd fratrem, qui prior exiturus videbatur, quasi repulerit, ipseque per angustias perruperit festinando ad exitum: quam rationem huius
corporum firmitatem, in Sacris literis, ut hic et in aliis locis, divinum foedus salitum, id est, incorruptum inviolatumque appellatur. Eadem ratione sacrificiis destinatur, propter Christum, qui caelestis ille sal est, suos vitiis liberans, et ad aeternae vitae participatum igneo suo Spiritu transferens, absumpta terrestri illa et depravata natura. Huc alludens Christus, salem cum igne coniungit dicens: Nam omnis homo igni salietur, et omnis victima salietur. Eodem modo Apostoli Sal terrae dicuntur, propter Evangelii doctrinam, cum multa virtute ignei
10 idem Apostolis mandante. Sic Act. 18 dicitur Paulus ascendisse Hierosolymam, et salutasse Ecclesiam. Item Agrippam regem venisse ut salutaret Festum: Actor. vigesimoquinto. Sic forte de omni familiari et amici re colloquio intelligendum est, quod Ioannes ait [?: ] facere se participes peccatorum seductorum, qui [?: ] Ave dixerint. In Evangelistis aliquoties obiicitur a Christo Pharisaeis, quod cupiant captentque salutationes in plateis: nimirum non propter vulgarem imprecationem pacis, sed propter honorificas appellationes et gestus, quos eis salutatores
Domus Davidis sanctitas est, quia ingressa est in eam arca: secundo Paralip. octavo: id est, sancta, aut consecrata Deo. Simili ratione dicitur, Sit Sabbatum sanctitas vobis: Exodi trigesimoprimo, et trigesimo quinto. Velum sanctitatis, Levitici quarto: id est, velum sanctioris partis tabernaculi. Sic, Ad expiandum in sanctitate: Levitici sexto: id est, in sancto loco. Laudate Dominum in sanctitate eius: Psal. 150. id est, in loco sancto ipsius. Sic Ezechielis quadragesimosecundo: Cubicula sanctitatis. Sanctitas, pro rebus sacris. Numeri sexto:
te. id est, hostes et caedes. In sanguine alicuius mori, est, illum ob caedem alicuius interfici. secundo Samuelis tertio: Et mortuus est in sanguine Asael, fratris Ioab. Contra dicit Deus Ezechielis decimosexto, In sanguine tuo vives: id est, quantumvis tota iaceas neglecta in sanguine a partu, tamen ego tibi opitulabor, teque servabo. Manus sanguine plenae, Isa. primo, et quinquagesimonono. id est, contaminatae, ac reae homicidii. et aliorum gravissimorum scelerum. Terra est plena iudicio sanguinum, Ezek primo. id est, facinoribus capitalibus aut facinorosis, ob quae illi
seu foedera, quorum prius quidem lotione aquae peragitur et confirmatur, posterius vero distributione sanguinis. Sanguis igitur Iohanni ibi necessario sacrosanctum foedus aut sacramentum Coenae Domini significat. Primae Corinthiorum decimo: Poculum cui benedicimus, non ne communio (id est, participatio) sanguinis Christi est? Hoc est, fractio aut sumptio panis, et sumptio corporis Domini, et sumptio benedictae potionis, est participatio sanguinis Domini. Hebraeorum decimo: Qui abiecerit legem Moysis. absque misericordia ad duorum aut trium testimonium moritur: quanto putatis
ibi necessario sacrosanctum foedus aut sacramentum Coenae Domini significat. Primae Corinthiorum decimo: Poculum cui benedicimus, non ne communio (id est, participatio) sanguinis Christi est? Hoc est, fractio aut sumptio panis, et sumptio corporis Domini, et sumptio benedictae potionis, est participatio sanguinis Domini. Hebraeorum decimo: Qui abiecerit legem Moysis. absque misericordia ad duorum aut trium testimonium moritur: quanto putatis acerbiore supplicio dignus censebitur, qui filium Dei conculcarit, et sanguinem foederis, per quem fuerat sanctificatus, prophanum duxerit et
statim contuli cum carne et sanguine id est, cum ullo homine, contentus institutione ac patefactione veritatis, quae mihi abunde a Christo ipso contigerat. Sed de hac locutione, cum caro et sanguis coniunguntur, supra in voce CARNIS prolixius disserui. Hebraeorum secundo: Quoniam igitur pueri participes fuerunt carnis et sanguinis, et ipse quoque similiter particeps factus est eorundem. id est, quandoquidem habuerunt non tantum animam, sed et corpus. Pontifex et Christus dicitur intrare in tabernaculum, cum sanguine, per sanguinem, et in sanguine: id est, offerendo simul sanguinolentum
contentus institutione ac patefactione veritatis, quae mihi abunde a Christo ipso contigerat. Sed de hac locutione, cum caro et sanguis coniunguntur, supra in voce CARNIS prolixius disserui. Hebraeorum secundo: Quoniam igitur pueri participes fuerunt carnis et sanguinis, et ipse quoque similiter particeps factus est eorundem. id est, quandoquidem habuerunt non tantum animam, sed et corpus. Pontifex et Christus dicitur intrare in tabernaculum, cum sanguine, per sanguinem, et in sanguine: id est, offerendo simul sanguinolentum sacrificium, atque ita quasi aditum sibi per illud ad Deum
Ezechielis decimonono: Mater tua sicut vitis in sanguine tuo, quae est plantata iuxta aquas, frugifera et frondifera est facta ab aquis multis. Credo sanguinem ibi pro vino accipi ut supra audivimus interdum usurpari. Alii intelligunt de nativa succulentia. Aliqui intelligunt etiam ortum ac partum: id est, cum te primum pareret, floruit ac viguit.
SANITAS, et SANARE, per metaphoram significat incolumitatem quamvis, etiam in rebus ac fortunis: inanima quoque praeterea liberationem a quibusvis adversitatibus, corporeis, terrenis, et spiritualibus. Ieremiae trigesimo:
enim aut intelligentia carnis, mors est: sapientia vero spiritus vita. Propterea quod sapientia carnis inimicitia est ergo Deum, quia Deo non subiicitur, nec subiici potest. Ubi verbum Sapere et Sapientia complectitur omnem intelligentiam, cogitationem, ac curam conatumque rationalis partis, seu summae in homine potentiae. Sic Christus Petrus obiurgans Matt. 16 ait, Abi retro me Satanas, quon [?: ] sapis quae Dei sunt. Sic Paulus Rom 11. Noli altum sapere, sed time Deum. et 12. Non plus sapere quam oportet sapere, sed sapere ad sobrietatem. id est non supra
sumus, et aliter de Christo sentimus, aliaque bona ab eo expectamus. Deponere veterem hominem secundum priorem conversationem: Ephes. 4 id est, viventem et agentem pristino more perversae vitae. vel veterem hominem una cum suis operib. aut priori illa prava conversatione. Eadem vis est saepe particulae IUXTA. Mich. 7, Iuxta dies antiquos, iuxta dies egressionis tuae i. ut olim, ut tempore exitus ex Aegypto. Excitabit super eum flagellum, iuxta plagam Madian. id est, ut olim Madianitas afflixit. Dedi tibi annos iniquitatis, iuxta numerum dierum, Ezech. 4. pro, tot tibi dies ad istud
inquit: Non vos estis qui loquimini, sed spiritus patris caelestis loquitur per vos. 1 Reg. 6 est, non esse auditum malleum, aut securim, aut ullum instrumentum ferreum in extructione templi: quia nempe omnia fuerant iam antea secta et praeparata, ut solum collocatio aut compositio praeparatarum partium sive lapidum, sive lignorum superesset. Securis ad radicem arboris posita est, itidem proverbialis locutio fuisse videtur. Significat autem imminere alicui extremum exitium. Sumpta autem est haec similitudo aut metaphora a caesoribus lignorum, qui alias tantum ramos abscindunt ex
non est meum dare, etc. Matthaei 19, In regeneratione, cum sederit filius hominis in throno gloriae suae, sedebitis et vos super duodecim thronos, iudicantes duodecim tribus Israel. Idem Lucae vigesimosecundo. Sic Apocalypsis 3, Dabo ei sedere in throno meo id est, faciam eum participem gloriae regnique mei. Sic [?: ] Antichristus dicitur sessurus in templo Dei, et ostenturus se: 2 Thessal. 2. adversarius ille efferens se [?: co- ] omne id quod dicitur Deus aut numen, adeo ut in templo Dei sedeat ut Deus, ostentans se quod sit Deus, id
Sic Paulus statim initio Ro. 1, vocat se servum Dei: suamque servitutem, ad quam sit vocatus, mox ibidem describit. Phil. 2, Timotheus, veluti cum patre filius, mecum servivit in Evangelio. De hac ministerii servitute multa dicuntur Num. 3, 7, et 8. Sic et Paulus ait: Qui altari serviunt participes sunt eius. Hac ratione et Christus dicitur servus, quia fuit minister et legatus caelestis patris ad genus humanum, et praeterea eum perfectissime colendo legem implere debuit. Isa. 42. Ecce Servus meus, suscipiam eum et mox se quenti: Servus meus quem elegi. Isa. 52. Ecce intelliget
non fecit illud. id est, nun quid erit ullum malum in civitate, seu ulla calamitas, quam Deus non immiserit in castigationem nostri? id est, certe non est quicquam cladis, quod a Deo non infligatur. Sic ibidem: Si tuba canet, et populus non consternabitur. id est, nunquid? certe non. De huius particulae significatione Philip. 1. disceptatur, cum Paulus inquit,
eos. Audisse sibilos gregum, et mansisse inter caulas, dicitur [?:--ben ] Iud. 5. cum noluit venire ad praelium contis exercitum Iabin. Sibilos autem gregum credo ibi nocari, qui pastores in gubernando grege edebant.
SIC
] Iud. 5. cum noluit venire ad praelium contis exercitum Iabin. Sibilos autem gregum credo ibi nocari, qui pastores in gubernando grege edebant.
SIC
[?:--- ] collatione, vel demonstratione, vel affirmatione
quidam secum importat in sermone similitudinem: et Hebraeis idem valet, quod Latinis Ita, sic, item, similiter, taliter. Istae enim particulae certificant atque confirmant aliquid Genes. 1: Et factum est ita. Exodi 7, Et fecerunt similiter. Iudic. 21. Non invenerunt pro se totidem. 1. Regum 17. Et in iuncturis similiter desuper. Psalmo 147, Non fecit similiter omni genti. Proverb. 28, Propter transgressionem terrae
et traditi sunt oblivioni, et tantum fecerant in civitate, sed et hoc est vanitas. Mich. 1, Si fuerint praefecti, et simul multi, simul tamen evellentur et transibunt. Zach. 11, Et irnitum factum est in die illa, et cognoscent vere. id est: sic afflicti gregis, qui observant me. Quando hanc particulam mox praecedit negatio, tum idem Hebraeis valet quod Graecis ne my, ne gry, aut quid simile: et Latinis, Ne tantillum quidem. Esaiae 16. Audivimus superbiam Moab, quod superbus sit valde, sed ne sic quidem robur eius: id est, ne tantillum, demonstrata re aliqua levi, et nullius momenti,
ne tantillum loquebantur. Ierem. 23. Cursus eorum improbus, sed fortitudo eorum ne quidem tantillum. Et cap. 48, Ego novi, ait Ieliova, furorem eius, sed ne tantillum robur eius. Proverb. 15. Labia sapientum seminant scientiam, sed cor stultorum ne tantillum. Item sine negativa particula: Isaiae 51, Et habitatores eius velut sic morientur, [?: Vuie--- ] : quemadmodum Germani dicunt, Ich gebe nicht das darum, facientes crepitum digitis. Solet alioqui esse particula applicans similitudinem, ut Latinum sic. Aliqui eam accipiunt pro inchoante similitudinem
15. Labia sapientum seminant scientiam, sed cor stultorum ne tantillum. Item sine negativa particula: Isaiae 51, Et habitatores eius velut sic morientur, [?: Vuie--- ] : quemadmodum Germani dicunt, Ich gebe nicht das darum, facientes crepitum digitis. Solet alioqui esse particula applicans similitudinem, ut Latinum sic. Aliqui eam accipiunt pro inchoante similitudinem aut collationem. Psalm. 63. Sic contemplatus te sum in sanctuario ivo. ita et mox: Sic benedicam tibi in vita mea, et in nomine tuo levabo manus meas. Quasi diceret: Sicut in sanctuario
sunt foeda ac illicita. 2. Sam. 13, Non enim sic fit in Israele. pro, talia non solent aut debent fieri. Iob 9, Non sum sic apud me. id est, non sum talis qualem me putatis. Sic dicit servus tuus Iacob. Genes. 32, pro, haec tibi nunciari praecepit. Saepe deest vel alterutra similitudinis particula, inchoans aut applicans, sicut aut sic, vel etiam utraque: ut in Regulis Generalibus de particulis Consignificativis, [?:-e ] etiam de Similitudinibus dixi. Proverb. 10. Ut transit turbo, non erit impius. pro, sic non erit, aut sic [?: subi-- ]
fieri. Iob 9, Non sum sic apud me. id est, non sum talis qualem me putatis. Sic dicit servus tuus Iacob. Genes. 32, pro, haec tibi nunciari praecepit. Saepe deest vel alterutra similitudinis particula, inchoans aut applicans, sicut aut sic, vel etiam utraque: ut in Regulis Generalibus de particulis Consignificativis, [?:-e ] etiam de Similitudinibus dixi. Proverb. 10. Ut transit turbo, non erit impius. pro, sic non erit, aut sic [?: subi-- ] [?:-nescet ] . In iuramentis saepe posterior pars, quae [?:--li ] imprecatione constat,
delicate victitet, nulla prorsus [?: hab--- ] pauperum ratione. Sed de hac re supra in voce ARGENTEUS.
SICUT, plerunque confert duas res diversas, in aliquo tamen similes. 2. Samuelis 14, sicut angelus Dei, sic est Dominus meus rex, ut audiat bonum ac mali. Saepe haec particula similitudinis deest, ut et Sic: quod prius in vocula Sic monui, et in Regulis universalibus, in cap. De similibus ac consignificativis. Aliquando decus diversas personas aut res exaequat in aliqae, idque repetita. Genesis 18. Eritque sicut iustus, sicut impius. id est, par
quia sunt (ut Augustinus inquit) visibilia signa invisibilis gratiae. Observandum autem est, ibi locutionem Signum circumcisionis, indicare non notam aliquam significantem circumcisionem, sed quod ipsa circumcisio sit signum gratiae. Sic omnes ferme illae caeremoniae, sacrificia, et res sacrae, partim praeteritarum historiarum, gestorum aut rerum fuerunt signa: sicut Sabbatum, creationis: Pascha cum azymis et festum tabernaculorum, exitus ex Aegypto. partim praesentium, ut irae ac favoris Dei: partim denique futurarum: ut adventus Meschiae, eiusque beneficiorum ac regni. Sic baptismus est
significantem circumcisionem, sed quod ipsa circumcisio sit signum gratiae. Sic omnes ferme illae caeremoniae, sacrificia, et res sacrae, partim praeteritarum historiarum, gestorum aut rerum fuerunt signa: sicut Sabbatum, creationis: Pascha cum azymis et festum tabernaculorum, exitus ex Aegypto. partim praesentium, ut irae ac favoris Dei: partim denique futurarum: ut adventus Meschiae, eiusque beneficiorum ac regni. Sic baptismus est signum spiritualis ablutionis, imputatae et inchoatae. Sic sacramen talis manducatio panis et corporis, est signum spiritualis fruitionis Christi, credendo
circumcisio sit signum gratiae. Sic omnes ferme illae caeremoniae, sacrificia, et res sacrae, partim praeteritarum historiarum, gestorum aut rerum fuerunt signa: sicut Sabbatum, creationis: Pascha cum azymis et festum tabernaculorum, exitus ex Aegypto. partim praesentium, ut irae ac favoris Dei: partim denique futurarum: ut adventus Meschiae, eiusque beneficiorum ac regni. Sic baptismus est signum spiritualis ablutionis, imputatae et inchoatae. Sic sacramen talis manducatio panis et corporis, est signum spiritualis fruitionis Christi, credendo eius passionem pro nobis esse factam. Sic
ac prosperas denotat: ita contrâ Clamor magnas calamitates vel belli, vel pestis vel famis ac similes. Sic apud Iudaeos summum silentium, apud Aegyptios contra clamor praedicitur futurus nocte sequenti, Exodi undecimo. omnes enim in magnis doloribus et calamitatibus queritamur ac clamamus partim impatientia, partim petendo opem. Secundo [?: tacem-- ] cum timemus aliquem vehementer: ut familia praesentem herum, et discipuli praeceptorem. [?: Co--- ] clamamus et tumultuamur, cum soluti omni [?:--- ] pro arbitrio agimus. Psalmo quarto: Reputate
ita contrâ Clamor magnas calamitates vel belli, vel pestis vel famis ac similes. Sic apud Iudaeos summum silentium, apud Aegyptios contra clamor praedicitur futurus nocte sequenti, Exodi undecimo. omnes enim in magnis doloribus et calamitatibus queritamur ac clamamus partim impatientia, partim petendo opem. Secundo [?: tacem-- ] cum timemus aliquem vehementer: ut familia praesentem herum, et discipuli praeceptorem. [?: Co--- ] clamamus et tumultuamur, cum soluti omni [?:--- ] pro arbitrio agimus. Psalmo quarto: Reputate in
sileas, et assimiler iis qui descendunt in lacum. Esaiae quadragesimosecundo locus insignis est: Dominus quasi gig-- egreditur, et sicut vir bellicosus excitabit zelum, vociferabitur et iubilabit, atque super inimicos suos praevalebit. Tacui multo tempore, et silui, et continui me. Nunc quasi parturiens clamabo, devastabo, et deglutiam pariter, et in solitudinem redigam montes et colles, et omnem herbam eorum exiccabo, ponamque flumina in insulas et stagna exiccabo. Ex quo loco phrasis haec clare intelligi potest. De hominum quoque cessatione aut quiete valde crebrum est, Exodi
Aliquando socius est adiutor. Matth. vigesimotertio: Si vixissemus tempore patrum nostroram, non fuissemus socii ip sorum in interficiendis prophetis: id est, adiutores. Isaiae 1, Principes tui furum socii. id est, adiutores. Sic Psalmo 51, Currebas cum fure. sinus aliquando est idem quod particeps, seu qui de eodem commodo fruitur. Romanorum undecimo: Factas es socius radicis, et pinguedinis eius. id est, particeps. 2 Corinthior. 1, Socii estis passionum, et consolationis eritis. Socius significat aliquando idem quod similis. Proverb. 28. Qui rapit bona patris et matris,
in interficiendis prophetis: id est, adiutores. Isaiae 1, Principes tui furum socii. id est, adiutores. Sic Psalmo 51, Currebas cum fure. sinus aliquando est idem quod particeps, seu qui de eodem commodo fruitur. Romanorum undecimo: Factas es socius radicis, et pinguedinis eius. id est, particeps. 2 Corinthior. 1, Socii estis passionum, et consolationis eritis. Socius significat aliquando idem quod similis. Proverb. 28. Qui rapit bona patris et matris, socius est viri exterminatoris. id est, similis est latroni, quantumvis id perneget, et longe alius videri velit. Sic et
sancta datarum dexterarum pactione cum aliquo pacisci de societate seu coniunctione operarum, mutuorum officiorum, et de mutuo auxilio. Sic Galat. 2 dicit Paulus, Iacobum, Petrum et Ioannem sibi ac Barnabae dedisse dexteras societatis. Societas aut communio spiritus, est eiusdem spiritus participatio. Verum quoniam in Graeco est plerunque vox
[?: ] , mittere sortes, dare sortes, exire sortes, cadere sortes, sortem mittere cum aliquibus, et inter aliquos, [?: quar-m ] locutionum exempla sunt innumera, ut ea recensere nihil plane sit opus. Prover. 1, Mitte sortem nobiscum. i. divide praedam nobiscum, partire nobiscum, quaere nobiscum lucrum. Psal. 22. Matt. 27, Super vestimenta [?:-ea ] miserunt sortem. id est, sortiti sunt ea, sorteque diviserunt. Sic Ioel 3, Super populum meum miserunt sortem. Et in Obadia, Super Hierusalem [?: mise-unt ] sortem.
quinetiam [?: integra- ] tribuum portiones soli dictae sunt sortes. Hinc [?: ] Ephraim, sors Iuda, etc. Sic etiam Latinis videtur [?:-cta ] esse sors, quae summa aut caput rei familiaris est: et [?: c--sortes ] , qui de eadem sorte participant. Psal. 124, Non relinquetur virga impiorum super sortem iustorum, ne forte mittant manum suam ad iniquitatem. i. [?:-on ] permittet Deus impios perpetuo opprimere [?: pi- ] , [?: ] eorum bona detinere. Hinc porro per metaphoram
vox ad omne genus commodorum ac bonorum. Actorum 8. Non est tibi pars neque sors in sermone hoc. Actor. 26. Ut remissionem peccatorum et sortem inter sanctos accipiant per fidem, Ephes. 1. In Christo sorte lecti sumus. i. electi, aut posses si a Deo. Coloss. 1. Qui idoneos nos fecit ad participandum sortem sanctorum in luce. Aliquando per eandem metaphoram et catachresin, pro quavis rata aut debita alicuius portione ponitur, etiamsi ea sit mala: ut pro poenis, Isaiae 17. Haec est pars conculcantium nos, et sors eorum qui diripiunt nos. Hierem. 13, Haec sors tua, et pars
scriptum, quam literam: et tamen voluimus ex more literam interpretari. Sed aliquid tamen amplius spectavit Paulus. nam quia lex non modo caeremonialis, sed etiam moralis, id est, Decalogus (quam vocant) ad Christum ducebat, qui nobis omni modo factus est iustitia: hunc autem Legis usum Iudaei partim ignorabant, partim aspernabantur: hinc factum est, ut Paulus de Lege loquens, modo ex Iudaeorum hypothesi, qui eam a Christo separatam, seorsim et per se consideratam sibi applicabant: modo ex vero ipsius usu et Legislatoris voluntate, vocabula excogitarit isti distinctioni accommodata.
literam: et tamen voluimus ex more literam interpretari. Sed aliquid tamen amplius spectavit Paulus. nam quia lex non modo caeremonialis, sed etiam moralis, id est, Decalogus (quam vocant) ad Christum ducebat, qui nobis omni modo factus est iustitia: hunc autem Legis usum Iudaei partim ignorabant, partim aspernabantur: hinc factum est, ut Paulus de Lege loquens, modo ex Iudaeorum hypothesi, qui eam a Christo separatam, seorsim et per se consideratam sibi applicabant: modo ex vero ipsius usu et Legislatoris voluntate, vocabula excogitarit isti distinctioni accommodata. Itaque Legem nudam et a
inimicis suis Iosuae 7. id est, illis resistere. Sic 2. Regum 10. Ecce duo reges non steterunt coram eo: id est, nequiverunt ei resistere. Sic et Iosuae primo ac saepe alias, reperitur ad
Dominum, exibat ad tabernaculum testimonii. id est, cum aliquis vellet consulere Deum, eo exibat. Secundo et illud notabile est, quod creberrime desit, et sit subaudiendum, seu etiam includatur in pronominibus omnibus, item adverbiis demonstrativis, affirmativis, aut negativis, et etiam in omnibus participiis verborum: quod et in Regulis universalibus, praesertim in pronominibus et adverbiis aliquoties monui. De Ephraim contra Amalec, Iud. 5. pro, qui erat de Ephraim. Funda eius in manu eius: 1. Sam. 17, scilicet, erat, gestabat fundam. Tale et illud Christi est Ioann. 19. Mulier, Ecce
natus es in peccatis. id est, prorsus immersus et suffocatus in extrema malitia, natus es natura distortissima et monstrosissima.
SUPER,
notat interdum non similitudinem, sed rem ipsam. Dan. 10. Ecce tanquam similitudo filiorum hominis tetigit me. pro, ipsa similitudo, seu angelus in specie humana. 1. Cor. 5. Ego tanquam absens corpore, praesens autem spiritu similitudo pro re ponitur. Alius, et quidem creber usus est huius particulae in huiusmodi locutionibus, Num. decimo quarto. Et mori feceris populum istum tanquam virum unum. pro, omnes penitus, ac perinde sine omni exceptione aut misericordia, ut si esset unicus homuncio. Sic Nero dixerat, Utinam populus Roman. unam cervicem haberet.
TANTUM, et
in loco profundo aut depresso.
TERRA, alias significat generaliter totam hanc inferiorem aut elementarem regionem. Sic dicitur Deus in principio creasse caelum et terram: id est, materiam aetheream et elementarem. Genes. 1. Secundo significat proprie istud terrae elementum, quod partim aquis obtegitur, partim ab hominibus incolitur. Sic Gen. 1. dicitur, Aridam vocavit terram. Et ibidem: Germinet terra herbam. Tertio, adhuc specialius accipitur, pro una aliqua regione aut provincia: Psal. 35 Et super mansuetos terrae. Isaiae 14, Omnes hirci terrae. id
depresso.
TERRA, alias significat generaliter totam hanc inferiorem aut elementarem regionem. Sic dicitur Deus in principio creasse caelum et terram: id est, materiam aetheream et elementarem. Genes. 1. Secundo significat proprie istud terrae elementum, quod partim aquis obtegitur, partim ab hominibus incolitur. Sic Gen. 1. dicitur, Aridam vocavit terram. Et ibidem: Germinet terra herbam. Tertio, adhuc specialius accipitur, pro una aliqua regione aut provincia: Psal. 35 Et super mansuetos terrae. Isaiae 14, Omnes hirci terrae. id est, principes Deuter. 24.
inferiorem. Eadem loquutio est etiam Ezech. 31. Eph. 4: Caeterum illud Ascendit, quid est, nisi quod descenderat prius ad infimas partes terrae? id est, ad inferos, ut habet articulus fidei nostrae: et Psal. 16 et Act 2. Nam (ut modo dixi) Inferi dicuntur esse in interioribus partibus terrae. Terrae animam adhaerere, est, esse vicinum morti. Psal. 119. Via universae terrae, est communis profectio, aut ratio omnium mortalium, nempe ipsa mors. 1. Reg. 2: Ego abeo per viam universae terrae, confortare, et esto vir. Sic Graecum epigramma dicit, nos
significare, laudare, celebrare, praedicare: et cum eo quod supra ostendi significare, docere. Unde fit, ut in Novo testamento, sicut et in Veteri, non raro testimonium significet doctrinam. 2. Timoth 1, Ne te pudeat testimonii Domini nostri, neque te pudeat mei, qui sum vinctus ipsius: sed esto particeps afflictionum Evangelii: id est. ne te pudeat Evangelizare, aut testari de Christo. Sic Act. 22, Paulo in templo divina revelatione dicitur a Christo: Festina, et exi cito ex Hierusalem, quia non accipient testimonium tuum de me: id est, doctrinam tuam, quam de me praedicas. Sic 2.
et illustrandam naturam Sacramentorum et Testamentori Veteris ac Novi, si considerarentur ut foedera: quod et sunt, et ab Hebraeis in Sacris literis (praesertim Veteris instrumenti) perpetuo vocitantur. hoc enim vere istorum genus, ac genuina natura est. Quod non anima dvertentes quidam, partim male Sacramenta definiunt, quid sint signa externa, aut quippiam simile, affirmantes: partim ea longissime a testamentis separant: partim denique etiam vix dimidiam Sacramentorum naturam exponunt. Non huic sententiae obstat, quod plura fuerunt tum in [?: ] tum et in novo
ut foedera: quod et sunt, et ab Hebraeis in Sacris literis (praesertim Veteris instrumenti) perpetuo vocitantur. hoc enim vere istorum genus, ac genuina natura est. Quod non anima dvertentes quidam, partim male Sacramenta definiunt, quid sint signa externa, aut quippiam simile, affirmantes: partim ea longissime a testamentis separant: partim denique etiam vix dimidiam Sacramentorum naturam exponunt. Non huic sententiae obstat, quod plura fuerunt tum in [?: ] tum et in novo Testamento sacramenta: cum tantum unum vetus, ac unum novum Testamentum esse dicitur. Etsi enim tum
in Sacris literis (praesertim Veteris instrumenti) perpetuo vocitantur. hoc enim vere istorum genus, ac genuina natura est. Quod non anima dvertentes quidam, partim male Sacramenta definiunt, quid sint signa externa, aut quippiam simile, affirmantes: partim ea longissime a testamentis separant: partim denique etiam vix dimidiam Sacramentorum naturam exponunt. Non huic sententiae obstat, quod plura fuerunt tum in [?: ] tum et in novo Testamento sacramenta: cum tantum unum vetus, ac unum novum Testamentum esse dicitur. Etsi enim tum olim, tum et post Christum in [?: ]
Berith, foedus, quae Sacramenta in Sacris literis notantur, ista foederum sacramentorumque convenientia, cognosci confirmatique [?: ] sed ex eo quoque, quod tum Moses Gen. 17 Sacramentam circumcisionis nominat foedus, circumscribitque [?: ] dus, quod a duabus diversis partibus initur: tum et Christus suam Sacram coenam instituens, vocat eam novi Testementum, ostendens cum omnia alia sacramenta, tum illud in primis vere esse foedus quoddam aut testamentum. Quare expendamus, quomodo sacramenta sint foedera. Primum iis consideremus, quid sint foedera, quaeve coru
admonet.
Sic igitur et in Sacramentis Deus prodit ex illa [?: ] cana sede, regno aut maiestate erga homines a [?: ] natos: ac cum eis per mediatorem causas dissidii [?: ] tum et iram sua morte tollentem, agit de summa et [?: ] parti utili coniunctione et foedere. Primum [?: propo- ] quae agnosci et coli ab hominibus postulet: deinde, quae [?: ] bona, et quomodo vicissim eis praestare velit [?: Co- ] etiam homines, antea sua idola suasque cupiditates [?: fect- ] tes et
pacta inter homines morte dissiliunt, et irrita red duntur: cum testamenta non nisi morte testatoris confirmentur. Praeterea foedera et pacta iureiurando confirmantur: solus assensus in testamento requiritur. Foedera quoque (uti etiam supra dictum) tum conditiones ac veluti onera quaedam utrique parti proponunt, eaque eam obligant, tum etiam praemia aut commoda quaedam eidem proventura: contra in testamento una ferme tantum pars obligatur, eademque etiam sola fructus percipit. Quare plurimum discriminis est inter Foedus et Testamentum. Quod autem vocula Testamenti inter Christianos tam est
confoederatione conferam, ut in tanta re Lector etiam rectius instituatur. In foederibus hae solent esse proprietates: I. Duae diversae partes antea vel inimicae, vel non perinde bene cohaerentes. Hae sunt in hoc nostro foedere, Deus iudex, et homo peccator.
II. Utriusque partis consensus in foedus, atque adeo etiam praesentia in pangendo foedere. Sic fit, et hoc credere debemus, nos in Sacramentis cum Deo coram agere, pacisci de certis conditionibus et transigere.
IIII. Mutuae obligationes ac promissiones sibi invicem propositae. Hae sunt, quod Deus velit nobis esse propitius pater: et quod nos illum solum ut Deum ac patrem colere, ac ab eo omnia bona per et propter filium expetere et quaerere velimus.
V. Certa commoda utrique parti inde provenientia. Ea hic sunt a Deo erga nos, iustificatio, spiritus sancti renovatio, et vita: et vicissim a nobis erga eum, glorificatio.
VI. Certa caeremonia ac externum signaculum illius foederis aut obligationis adhibetur, quae utramque partem perinde contingit ac
ut maxime nos eum abnegemus, ipse semet abnegare non potest.
X. Testes, et confirmantes foedus, sunt: Deus, iuramenta, caeremoniae sacrae, vades aut pignora aliqua. Sic et hic sunt confirmatoria pignora non solum panis et vinum, sed et ipsum corpus ac sanguis, utrique confoederatae parti exhibitus, ut modo dictum est, ac denique iuramentum patris. Testamenti proprietates. I. Sunt quidem duae partes. altera est persona quae Testamentum facit, ac bona legat: altera, cui, aut quibus: sed plerunque et ante bene inter se coniunctae, ut pater cum liberis. At nos antea
vero vita: sic Christus quasi testator sanguine suo moriens, et ex hac [?: ] ta discedens tum erga Deum, tum erga nos hoc testamentum confirmavit.
IIII. Tantum ferme testator obligatur, altera pars non item: hic utraque pars obligatur.
V. Tantum alterius partis, nempe haeredum commodum agitur, testatoris non item: hic sane quoque proprie nostra salus agitur, tam etsi et Deus glorificetur.
VI. Testator potest, quoties vult, dum vivit, testamentum irritum facere, addere, diminuere, et pro arbitrio corrigere. At hoc Dei testamentum est
VI. Testator potest, quoties vult, dum vivit, testamentum irritum facere, addere, diminuere, et pro arbitrio corrigere. At hoc Dei testamentum est immutabile: Psal. 89. Contra, vetus foedus est mutatum. Hier. 31, Ezech. 20.
VII. Non requiritur utriusque partis noticia, consensus aut praesentia in faciendo testamento. Quinetiam in plerisque regionibus, atque adeo olim apud Roman. et Graecos mos fuit, et etiamnum est, celare haeredes testamenti sententiam, ne vivens aut odium sibi a neglectis conciliet, vel a ditatis periculum, utque tanto
iniquitas, rex autem et thronus eius sit innocens. id est, ipse ac regimen eius careat omni culpa non puniti homicidae: ubi thronus pro regimine poni videtur. Matt. 19 Cum sederit filius hominis in throno gloriae suae, sedebitis et vos super thronos XII, iudicantes XII tribus Israel. id est, participes eritis illius meae gloriae: et testificando, quod serio ac fideliter monueritis Israelitas de poenitentia ac ratione adipiscendae salutis, ostendetis merito eos damnari, cum tam obviam oblatamque salutem arripere noluerint. Throni, dominationes, imperia et potestates per Christum
Num.13 Mitte tibi viros qui explorent: id est, in tuum commendum ac utilitatem. Gen. 27, Fuge tibi ad Laban fratrem meum: id est, in tuam salutem, ut incolumis sis. Gen. [?: ] Explora tibi, si quid tuum apud me est. Aliquando [?: ] ociose tanquam expletiva quaedam particula poni videtur. Cantic. 1. Si nescis tibi o pulcherrima. et 2, Surge amica mea, formosa mea, et vade tibi. Gen. 12, Vade tibi exterra tua et cognatione tua. Et Gen. 22, Vade tibi ad terram Moria, etc. tametsi et in hisce loquutionibus dativus ille aliquid commodi
moritur tam scelerate proditus, et tam tristi genere supplicii ex carnificatus. Vicinum huic est, quod Ioann. 12 scriptum est, quod multi propter Lazarum vadebant, aut abibant: hoc est, deficiebant, seu (ut ita dicam) Iudaismo moriebantur. Aliquando ferme ociose, propemodum ut completiva quaedam particula, usurpatur. Ioann. 15. Elegi et constitui vos, ut abeatis aut vadatis, et multum fructum afferatis. Sic ferme dicunt Latini: I nunc, et cupidi nomen amantis habe. Eant nunc, et glorientur adversarii sibi responsum non esse, etc.
VAE, Hebr.
Sic et Matth. 24, inquit, Vae praegnantibus et lactantibus. id est, tristissima calamitas illo tam luctuoso tempore accidet talib. Paulus quoque 1. Cor. 9. Vae mihi, si non evangelizavero. id est, tristissima calamitas mihi imminebit, gravissime puniar. Multo clarius habetur hic usus particulae Vae in Apocalyps, ubi capite 8. 9. 10 et 11, tria quaedam Vae describuntur, per quae ingentes calamitates indicantur.
VAH, interiectio laesantis, exultantis, atque adeo insultantis est. Psalm. 35. Distenderunt super me os suum dicentes: Vah vah, vidit oculus noster. ubi
idem quod nihil, seu prorsus non. Ps. 119. Ne derelinquas me usque valde. id est, nequaquam, ne in minimo quidem me derelinquas. Ibidem: Ne eripias verbum veritatis ex ore meo usque valde. id est, omnino ne eripias, ne in minimo quidem. Hoc ergo est discriminis, quod in Latina lingua ista particula intendendi, negationi postposita, destruitur a negatione, et relinquit gradum remissum: ut, non prorsus, non omnino, non valde, non adeo. At praeposita auget negationem, ut universaliter neget: ut prorsus non. omnino non, valde non. Contra Hebraeis interdum, sive praeponatur, sive
Discesserat Esau in agrum, ut venaretur venationem ut venire faceret. id est, ut patri ferinam afferret. [?: Ve- ] re facere in suam manum, est aliquid acquirere. Eccl. quinto: Nec quicquam reportet de labore suo, quod [?: ] cit venire in manum: id est, de lucro labore parto. Ve nire de longinquo, videtur significare serium et grave praepositum. Nemo enim temere et levi de causa ex [?: lon- ] quo venit. Isaiae trigesimo: Ecce nomen Domini venit de longinquo, et facies eius ardens, grave est onus Venerunt filii usque ad partum, et non est vis
id est, de lucro labore parto. Ve nire de longinquo, videtur significare serium et grave praepositum. Nemo enim temere et levi de causa ex [?: lon- ] quo venit. Isaiae trigesimo: Ecce nomen Domini venit de longinquo, et facies eius ardens, grave est onus Venerunt filii usque ad partum, et non est vis pariendi Isaiae 37, id est, foetus uteri se convertit ac movit ad [?: e-tum ] ex alvo, instatque partus: et tamen mater nunc in summa necessitate destituitur viribus, ut promovet partum: hoc est, res in summum discrimen adducta est, nec possumus inde nostris
causa ex [?: lon- ] quo venit. Isaiae trigesimo: Ecce nomen Domini venit de longinquo, et facies eius ardens, grave est onus Venerunt filii usque ad partum, et non est vis pariendi Isaiae 37, id est, foetus uteri se convertit ac movit ad [?: e-tum ] ex alvo, instatque partus: et tamen mater nunc in summa necessitate destituitur viribus, ut promovet partum: hoc est, res in summum discrimen adducta est, nec possumus inde nostris viribus eluctari: ferat igitur Deus ipse opem.
VENTER, aliquando significat ingluviem, veritatemque, et nimium studium
venit de longinquo, et facies eius ardens, grave est onus Venerunt filii usque ad partum, et non est vis pariendi Isaiae 37, id est, foetus uteri se convertit ac movit ad [?: e-tum ] ex alvo, instatque partus: et tamen mater nunc in summa necessitate destituitur viribus, ut promovet partum: hoc est, res in summum discrimen adducta est, nec possumus inde nostris viribus eluctari: ferat igitur Deus ipse opem.
VENTER, aliquando significat ingluviem, veritatemque, et nimium studium commodorum huius vitae. Phil. 3. Quorum finis est exitium, quorum Deus est venter, et
Sic Daniel dicit cap. 7 quatuor ventos pugnasse in magno mari: id est, quatuor plagas aut populos quatuor diversarum plagarum mundi: ex quibus quatuor Monarchiae ortae sunt. Sic et Christus Matth. vigesimoquarto dicit, electos a quatuor ventis colligendos: id est, ex omnibus partibus mundi. Ventus solet Deo addi, sicut supra in Turbine et Procella dixi: sive quia ita aliquando apparent eius visiones: sive quia ex nubibus vento agitatis tonitrua et fulmina veniunt: sive denique, ut quasi quaedam magnifica et terrifica hypotyposis addatur, ut pictores et poetae
Aliquando est idem quod adulterare, ut Paulus loquitur. Pervertere verba alicuius: Exod. 23. Munera pervertunt verba iustorum, et excaecant oculos sapientum: id est, efficiunt ut causa bona male iudicetus, [?: ] iudex munere excaecatus, nequit verba ac rationes iustioris partis syncere iudicare, et crimen pro magnitudine odisse. Verbum aut verba ponere in alicuius ore, est [?: ] instruere quid loqui debeat. Num. 23 bis dicitur: Posuitque Dominus verba Bileam in ore eius. et, [?: N- ] quod posuerit Deus in ore meo? Sic 2. Sam. 14
est vox concionatorum Christi. APPENDIX. Verbum quando doctrinam caelestem significat, synonymon saepenumero habet Sermonis vocabulum: quare de utroque promiscue testimonia quaedam Scripturae subiiciemus. Varia autem sunt, quae utrique adiiciuntur epitheta, cum in Veteri, tum Novo testamento, partim ab efficiente seu authore doctrinae, partim ab eius natura seu qualitate, partim denique ab effectu eius defumpta. Appellatur itaque Verbum sive sermo Iehovae, Adonai, Dei, Domini, 1. Regum 3, Sermo Domini erat preciosus in dieb. illis. i. rarus. Psal. 33 Rectum est
quando doctrinam caelestem significat, synonymon saepenumero habet Sermonis vocabulum: quare de utroque promiscue testimonia quaedam Scripturae subiiciemus. Varia autem sunt, quae utrique adiiciuntur epitheta, cum in Veteri, tum Novo testamento, partim ab efficiente seu authore doctrinae, partim ab eius natura seu qualitate, partim denique ab effectu eius defumpta. Appellatur itaque Verbum sive sermo Iehovae, Adonai, Dei, Domini, 1. Regum 3, Sermo Domini erat preciosus in dieb. illis. i. rarus. Psal. 33 Rectum est verbum Domini. Esa. 1, Audite verbum Domini
synonymon saepenumero habet Sermonis vocabulum: quare de utroque promiscue testimonia quaedam Scripturae subiiciemus. Varia autem sunt, quae utrique adiiciuntur epitheta, cum in Veteri, tum Novo testamento, partim ab efficiente seu authore doctrinae, partim ab eius natura seu qualitate, partim denique ab effectu eius defumpta. Appellatur itaque Verbum sive sermo Iehovae, Adonai, Dei, Domini, 1. Regum 3, Sermo Domini erat preciosus in dieb. illis. i. rarus. Psal. 33 Rectum est verbum Domini. Esa. 1, Audite verbum Domini principes. Esa. 2, Verbum Domini de
habentes.
VESPERAM significare vespertinum tempus circa occasum solis, notum est. Aspiciens vespera, pro accedens iam vespertinum tempus: Deuteronomii 23, Dum aspexerit vespera, lavabit se aqua. id est, appetente vespera. Vespere et mane, tanquam initia temporis aut partium diei ponuntur, ut significent integram diem. Sic saepe Genesis primo dicitur: Factum est vespere, et factum est aut fuit mane dies prima aut secunda: ubi vesper pro tota nocte, et mane pro tota die ponitur. quasi diceret: Elapsa est integra nox, elapsa est etiam integra dies (quam vocant
Sic mox sequenti capite dicunt septem mulieres ad virum unum: Panem nostrum comedemus, et vestimento nostro induemur, sis tu maritus noster. Vestis violentiae contegit eos: Psal. 73: potius puto significare, quod sint armati et onerati violentia, quam quod dicantur vestiri et ali partis violentia. Vestis dicitur ascendere super aliquem, qua quis induitur. Levit. 19, Vestis diversarum specierum non ascendet super te. Ruth. 3, Pone vestes tuas super te. Quid sit Vestis nuptialis, quae hypocriticis Christianis desit, Matth. 22, ac propterea damnentur, quaeri
vestem illam filialem aut nuptialem qua coram Deo subsistere possimus, esse, vere per Christum esse cum patre caelesti reconciliatum. Quae hypocritis deest, qui non vere Christi meritum per fidem apprehendunt, quantumvis sint in coetu filiorum Dei, et de eisdem sacramentis verbo ac precibus participent. Similis ferme loquutio est Apocal. 16, Beatus qui vigilat et custodit vestimenta sua, ne nudus ambulet, et conspiciantur verenda ipsius. Porro quomodo tegantur, et non cernantur, ac imputentur nobis turpitudines aut peccata nostra, exponit Paulus Rom. 4, ex Psal. 32.
Christus, se in iudicium venisse in mundum, ut qui non vident videant, et qui vident caeci fiant. id est, ut sapientes ac docti illi pharisaei, qui se solos nosse Deum, et videre veritatem putabant, tum redarguantur extremae ignorantiae, ut Nicodemo accidit: tum etiam, dum resistunt Meschiae, partim propriis affectibus malitiae, partim etiam potentia diaboli, eos multo deteriores et caeciores, quam prius fuerant, reddentis, penitus excaecentur Et vicissim, ut homines rerum omnium rudes ac semibruti, ut pastores, piscatores, atque adeo ethnici, publicani, ac meretrices, magnam rerum
in mundum, ut qui non vident videant, et qui vident caeci fiant. id est, ut sapientes ac docti illi pharisaei, qui se solos nosse Deum, et videre veritatem putabant, tum redarguantur extremae ignorantiae, ut Nicodemo accidit: tum etiam, dum resistunt Meschiae, partim propriis affectibus malitiae, partim etiam potentia diaboli, eos multo deteriores et caeciores, quam prius fuerant, reddentis, penitus excaecentur Et vicissim, ut homines rerum omnium rudes ac semibruti, ut pastores, piscatores, atque adeo ethnici, publicani, ac meretrices, magnam rerum spiritualium cognitionem ex verbo Dei et
90, Mille anni in oculis tuis sicut vigilia in nocte. Thren. 2. Surge clama in nocte, in principio vigiliarum tuarum. Vigiliarum crebro fit mentio tum in Sacris literis, tum et in prophanis historiis. Sciendum igitur est, vigiles aut excubitores in castris aut civitatibus, solere partiri noctem in quatuor aequas partes, quas Vigilias vocaverunt, quo vices essent vigilantium, ut alii alio tempore excubarent. Prima igitur vigilia fuit prima pars, seu primus quadrans, qui incoepit a crepusculo vespertino, usque ad concubiam noctem, seu usque ad dimidium eius temporis quod est
reperitur. 1. Sam. 20. Fleverunt vir ad proximum suum. Ier. 36, Expaverunt vir ad proximum suum. Vir in virum. Isa. 3: Vir in virum, et vir in amicum suum. i. alter in alterum, et quisque in proximum suum. Vir sicut frater suus haereditario iure accipietis: pro, aequis portionibus aut partib. distribuetis. Vir et mulier ne faciat ultra opus, Exod. 36. pro, nemo posthac quicquam praeparet pro tabernaculo. Vir, pro singuli. Zach. 8, Vir scipio eius in manu eius, i. singuli manu sua tenebunt suum scipionem, ut solent senes prae senio. Iud. 20, Non ibunt vir in
sumus homines, nihil aliud est quam inane simulachrum vitae: non modo quia cito praeterit, sed etiam quod animae nostrae vivendo mortuae sunt, cum Deo non adhaerent. Sciamus ergo, in hoc mundo tres esse vitae gradus. Nam una est vita universalis, quae motu duntaxat et sensu constat, cuius etiam participes sunt bestiae. Secunda est humana, qua sumus filii Adae. Tertia est supernaturalis, quam soli fideles obtinent. Atque omnes quidem a Deo sunt, ideoque potest unaquaeque Vita Dei nominari. Nam de prima, habetur Actorum decimoseptimo in Pauli concione: In ipso nos sumus, et movemur, et
ultra Iordanem. Mea vero opinione, illa est omnium commodissima explicatio, quod cum ibi proprie agat Isaias de captivitate et abductione populi per Assyrios facta, illorum hostium respectu dicat: Ultra Iordanem. quibus illa loca fuerunt ultra Iordanem. Alioqui et illud probo, quod singulae illae particulae ac nomina suam propriam regionem denotent, non plures unam circumscribant. Porro quod dixi Eber utrumque latus significare, diligenter est observandum propter multa dicta Deut. ubi Moses de aliquibus rebus dicit ultra Iordanem, cum ei fuerint citra Iordanem. Sed loquitur habita ratione
dixisset Gaal, Ecce populus descendit de cacuminibus montium: mox repetit, Ecce populus descendit de umbilico terrae, Ezech. 16, Umbilicus tuus non erat praecisus: significat extremam [?: im- ] diciem et deformitatem corruptionis humanae, [?: q- ] ibi per infantem â partu prorsus neglectum et [?: co- ] minatissimum depingitur.
UMBRA, varia significat in Sacris literis, iuxta varias suas proprietates, quae sunt: tueri contra aestum, de pingere aut delineare suum corpus, esse quiddam leve, inane ac fugax, esse speciem tenebrarum, et
unctio est, praesertim quod ad humanitatem attinet, quod eum pater ad ista tam eximia opera redimendi generis humani delegit et ablegavit, quodque eum ita Spiritu sancto imbuit, ut eum illi non ad mensuram, sed plenam copiam largiretur, ex qua omnes alii pii ac membra Christi haurirent. Porrô per participationem etiam omnes pii vocantur reges et sacerdotes, eoqua etiam uncti. Sic de Abraamo et aliis patriarchis, eorumque piis familiis dicit Deus Psalmo centesimoquinto: Nolite tangere unctos aut Christos meos, ut Vulgata versio habet. Sic primae Ioannis secundo aliquoties repetitur, quod
quod vehementer. Oseae vigesimoprimo: Et amaritudine affectus est Esau usque valde. Primo Samuelis undecimo: Et laetatus est ibi Saul, et omnes Israelitae usque valde. id est, vehementer et supra modum laeti fuerunt. Non usque valde: significat penitus non, prorsus non: Latinis esset particularis negativa, sed Hebraeis est universalis, ac prorsus eandem rationem obtinet haec formula, sicut et illa Non omnis. Psalmo centesimodecimonono: Ne eripias verbum veritatis de ore meo usque valde, id est, prorsus ne eripueris. Ibidem: Ne derelinquas me usque valde. De qua locutione
tum et corpus laedunt suum. Sic etiam accidit sectatoribus falsae doctrinae. Nec etiam illud caret mysterio, quod bonum quoque semen soleat vitio soli degenerare in lolium. sic enim et pii fiunt impii, et multis vera doctrina est odor mortis.
sana ib. [?: 3- ]
Dolor 249. [?: ]
dolor manuum ib. 26
dolores inferni ib. 32. 32
dolores mortis ib. 35
doloris panis ib. 39. [?: 4- ]
dolores [?: parturienti- ] ib. [?: ]
doloris verbum ib. [?: 4- ] [?: ]
dolorum vir ib. 44
dolores converti in aliquem ib. 47
Naribus alicuius esse spiritum 707. 3. 4
ex Naribus alicuius exire cibum ib. 7. 8
in Naribus alicuius circulum ponere ib. 14
Narrare ib. 25
ad Narrandum minister ib. 38
Nascor ib. 59
nasci aut parturiri alicui filios super genua 708. 1
natus domus 709. 18
Natare facere lectum suum ib. 36
Natatoria ib. 41
Natura ib. 47
naturâ nos esse filios irae 710. 27
Navis ib. 38
in
ib. 24
ad Parietem mingens ibid. 28
parietem nudare clypeum ib. 31
parietis septum ib. 38
Pario ib. 44
parere filios in dolore ib. 46
parere ventum ib. 70
parturientis dolores et angustiae 825. 34. 35
Pars ib. 48
pars Iacobi 826. 31
pars impiorum ib. 37
partem alicuius esse in aliqua re ib. 53
partem alicui, aut alicuius esse cum aliquo ib. 68. 69
alicuius esse in aliqua re ib. 53
partem alicui, aut alicuius esse cum aliquo ib. 68. 69
partes vulpium 827. 27
pars sicut pars ib. 32
pars contingens, quadrans, conveniens, etc. ib. 34
Participo ib. 53
particeps ibid. 56
Parasceve ibid. 63
Pascha 828. 11
pascha fieri ib. 42
pascha immolare ib. 44
Pascere 829. 8
pascere pulverem,
re ib. 53
partem alicui, aut alicuius esse cum aliquo ib. 68. 69
partes vulpium 827. 27
pars sicut pars ib. 32
pars contingens, quadrans, conveniens, etc. ib. 34
Participo ib. 53
particeps ibid. 56
Parasceve ibid. 63
Pascha 828. 11
pascha fieri ib. 42
pascha immolare ib. 44
Pascere 829. 8
pascere pulverem, cinerem, ventum, etc. ib.
40
praedam alicuius de terra exterminare ib. 49
praedae montes ibid. 60
Praedestino, et praedestinatio 937. 8
Praedicare 940. 10
Praefectura ibid. 29
Praegnans, et parturiens ibid. 36
Praemium, aut merces ibid. 54
Praemitto ibid. 61
Praeordino ibid. 66
Praeparare 941. 8
praeparari veritatem ibid. 20
12. 13
Concipietis quisquilias, parietis stipulam, etc. 825. 7
34. Extendat Deus super terram lineam desolationis etc. 519. 45. 46
35. Qui subvehit nubes ab extremo terrae 293. 20. 21
37 Venerunt filii usque ad partum, et non est vis, etc. [?:--44 ] . 26. 27
Subsannavit te virgo filia Zion 1280. 30
De Hierusalem egredientur reliquiae, etc. 1029. 4. 5
ego fodi, et bibi aquam 86. 53
38. Obsecro Domine,
32
Propterea per gratiam, ut sit firma promissio 970. 36
Qui traditus est propter peccata nostra, etc. 869. 2. 3
Et resurrexit propter iustificationem nostri 1042. 45
5 Experientia parit spem, spes autem non confundit. vide particulam SPES
Gratia autem et donum abundavit, et superabundavit supra peccatum 11. 1
Spes non pudefacit 983. 38
Quia dilectio Dei effusa est per spiritum S. in corda
primum scientes, quod nulla prophetia sit privatae interpretationis 978. 20. 21
Donec lucifer oriatur in cordibus vestris, etc. 597. 32. 33
Studete firmam facere vocationem et electionem vestram 266. 69
Dicit nos fieri divinae naturae participes 710. 16 17 etc. ibid.
Videte ne ex vestro fundamento seu firmamento excidatis 287. 39 etc.
Iesus cum accepisset a patre honorem, et gloriam 393. 52
Oculi pleni adulterae 771. 15
3 Illud
corporis coniungatur 1043. 12 etc.
opponitur, significare 498. 21
iustitiae plures in Sacris literis inter se collatae 498. 36
iustitia philosophica 487. 55 etc.
iustitia Theologica 488. 10
iustitia universalis ibid. 36
iustitia particularis 489. 5
iustitia adhuc particularior ibid. 10 et 33
iustitiam Dei saepe vocari iustitiam legalem, contra Osiandrum 490 21
iustitia originalis 492. 68
iustitia saepe imputativam iustitiam Christi significat 493. 21
plures in Sacris literis inter se collatae 498. 36
iustitia philosophica 487. 55 etc.
iustitia Theologica 488. 10
iustitia universalis ibid. 36
iustitia particularis 489. 5
iustitia adhuc particularior ibid. 10 et 33
iustitiam Dei saepe vocari iustitiam legalem, contra Osiandrum 490 21
iustitia originalis 492. 68
iustitia saepe imputativam iustitiam Christi significat 493. 21
iustitiam nostram venire a Christo
ibid. 30
legis appellationes et periphrases in novo Testamento 537. 57 etc.
legis appellationes Hebraicae 539 44. 45 etc.
legis nomine Augustinus quid intelligat 541. 40 etc.
legis partitio ex scriptis Apostolorum 539. 17
de vocabulis, Lex moralis, caeremonialis, et iudicialis 538. 5 etc.
leges forenses ib. 15. 16 etc.
leges caeremoniales ibid. 53
lex moralis 539. 12
ut cum Marci 4. et alias inquit: Nescitis parabolam istam, et quomodo omnes parabolas cognoscetis?
Eodem facit, quod saepe alias eos obiurgat, quod metaphoras seminis, somni, panis fermenti, et aliarum vocum non intellexerint. Sic et Sapientia divina profitetur se magistram huius partis Grammatices. Invitans enim auditorem ad suam scholam, inquit: Ut intelligat parabolam, et interpretationem, verba sapientum, et aenigmata eorum.
Quare omisso nunc Hebraismorum doctrinae encomio, recensebo tantum compendio, quid potissimum in hac Sectione operis nostri agatur.
Unde simul liquescet, quanto praeclarius olim patres de hoc sacrosancto oraculorum Dei codice senserint, quam nostri hoc tempore adversarii: ut pii illos potius, quam hosce verbi Dei contemptores in re tanta sequantur.
Tertio, exponuntur secundum partes Orationis, et etiam secundum partium Syntaxin, varii generalesque Hebraismi, seu quatenus Hebraea lingua a Latina Graecaque in illis Grammatices partibus discrepare videatur: non quod exactissime sit hic earum linguarum facta collatio, sed quaedam tantum valde notabilia sunt indicata.
Quarto, [Typi] ac Schemata
hoc tempore adversarii: ut pii illos potius, quam hosce verbi Dei contemptores in re tanta sequantur.
Tertio, exponuntur secundum partes Orationis, et etiam secundum partium Syntaxin, varii generalesque Hebraismi, seu quatenus Hebraea lingua a Latina Graecaque in illis Grammatices partibus discrepare videatur: non quod exactissime sit hic earum linguarum facta collatio, sed quaedam tantum valde notabilia sunt indicata.
Quarto, [Typi] ac Schemata praecipua, sicut et apud Latinos ac Graecos, sed multis exemplis Sacrarum literarum declarata ac illustrata, ordine
sophistis, Aristotele et Mahometano Averroe haurire solitos fuisse.
Verum postquam omnino non potuerunt omnes versiones ac editiones impedire, excogitaverunt novam fraudem, ut videlicet et ipsi cum versiones, tum etiam vulgatae versionis commodas editiones lectoribus obtruderent: sed partim in ipso versionum textu corruptas, partim etiam impiis scholiis contaminatas. Cuius rei valde illustre testimonium praebet versio Diethenbergii vulgaris, tum corrumpens primaria Scripturae loca, tum fraudulentis scholiis praecipuas sententias obscurans. Idem facit et benedicti cuiusdam
haurire solitos fuisse.
Verum postquam omnino non potuerunt omnes versiones ac editiones impedire, excogitaverunt novam fraudem, ut videlicet et ipsi cum versiones, tum etiam vulgatae versionis commodas editiones lectoribus obtruderent: sed partim in ipso versionum textu corruptas, partim etiam impiis scholiis contaminatas. Cuius rei valde illustre testimonium praebet versio Diethenbergii vulgaris, tum corrumpens primaria Scripturae loca, tum fraudulentis scholiis praecipuas sententias obscurans. Idem facit et benedicti cuiusdam Parrisina editio vulgatae versionis. Summo enim
Deus donat Christum mediatorem homini: et ille vicissim se
nomine hominis Deo offert, ac iustitiae et legi eius obediendo
et patiendo largissime satisfacit, iustitiamque et vitam deleto
peccato ac morte nobis parit.
Promissio aut Evangelium de partis beneficiis Christi.
Hinc sequitur. 8 Iustificatio. 9 Spiritus S. donatio et
renovatio. 10. Libertas. 11 Bona opera, crux. 12 Resurrectio. 13
Iudicium. 14 Beatitudo hominis. 15 Gloria Dei.
invenietur.
DE RATIONE COGNOSCENDI SACRAS LITERAS,
TRACTATUS I.
PRAEFATIO.
Initio huius Secundae Partis meorum Hebraismorum, putavi me rectissime facturum, si caeteris omnibus praeponerem hoc Compendium de ratione cognoscendi sacras literas. Etsi enim in toto ferme hoc Opere nihil propemodum aliud quam hoc ipsum agitur ac docetur: tamen in uno etiam loco separatim, quasi praxim totius operis
quem usum vel ex praecedentibus, vel etiam ex sequentibus habere possint: eoque maiori cum fructu singula cognoscent, dum scient in quem usum unumquodque eorum quae postea praecipientur, tradatur, et qua ratione eo uti debeant. Deinde etiam, tum recreabuntur ex longo labore cognitae praecedentis partis, tum etiam invitabuntur ad sequentium cognitionem. Exhilarat enim omnes, spes certa praemii, et magna utilitas etiam ad gravissimos labores miseros mortales invitat. Praestabit vero Tractatus hic illam etiam commoditatem, ut sit veluti compendium aut argumentum sequentium omnium: utque illa
sensuum ac rerum reperiuntur. Saepissime enim fit, ut vel verba, vel constructio seu forma orationis, vel denique etiam sententiae aut res si ad Latinum morem examinentur, parum respondeant praecedentibus: aut plane non adsint, sed tantum subintelligi debeant.
15 Multae Enallagae partium orationis, et etiam accidentium eorum, passim in Hebraeo sermone reperiuntur.
16 Variae Parentheses et reduplicationes crebro adhibentur: quae nisi diligentissime observentur, et attente expendantur, perturbant intellectum, memoriamque lectoris: ut seriem sensuum aut
quod imperitioribus saepe dubitandi, aut etiam errandi occasionem praebet.
27 Uni verbo aliquando duplicat sensus: ut ostendam in Regula de verbis praeter ac contra suam naturam motum quendam accipientibus.
28 Magnus est abusus Syncategorematum, seu omnium indeclinabilium partium, sive significatio eorum, sive collocationem expendas. Illi vero cardines aut iuncturae multum faciunt ad illustrationem et obscurationem, si vel dextre, vel incommode adhibeantur. Non solum autem significatio eorum mirabiliter
disceptationem, tum etiam nullam scientiam aut certitudinem. At disceptatio Sacrarum literarum, mixta est ex individuis et generalibus: omnia autem individua habent circumstantias tum admodum varias, quaeque subinde mutantur: tum etiam plane innumeras, in quas sermo necessario respicit: ut eas partim ob varietatem, partim ob numerositatem, partim denique ob rerum, personarum ac locorum diversitatem aut pernosse aut mox animadvertere, ubi opus est, non semper pronum sit.
33. Res earum sunt arduae, mysticae, ac caelestes. Ubicunque autem res ipsae obscurae ac difficiles sunt,
etiam nullam scientiam aut certitudinem. At disceptatio Sacrarum literarum, mixta est ex individuis et generalibus: omnia autem individua habent circumstantias tum admodum varias, quaeque subinde mutantur: tum etiam plane innumeras, in quas sermo necessario respicit: ut eas partim ob varietatem, partim ob numerositatem, partim denique ob rerum, personarum ac locorum diversitatem aut pernosse aut mox animadvertere, ubi opus est, non semper pronum sit.
33. Res earum sunt arduae, mysticae, ac caelestes. Ubicunque autem res ipsae obscurae ac difficiles sunt, difficile est
aut certitudinem. At disceptatio Sacrarum literarum, mixta est ex individuis et generalibus: omnia autem individua habent circumstantias tum admodum varias, quaeque subinde mutantur: tum etiam plane innumeras, in quas sermo necessario respicit: ut eas partim ob varietatem, partim ob numerositatem, partim denique ob rerum, personarum ac locorum diversitatem aut pernosse aut mox animadvertere, ubi opus est, non semper pronum sit.
33. Res earum sunt arduae, mysticae, ac caelestes. Ubicunque autem res ipsae obscurae ac difficiles sunt, difficile est Scriptorem intelligere: etiamsi
sententiae aliis plurimum perspicuitatis lucisque afferunt. At Scriptura (ut modo dixi) etiam cum videtur materias ex professo tractare, tamen ferre mixtum quiddam est ex isto duplici scribendi genere.
35 Dubium vero est, cur Scripturam sic quasi sententiatim et concisim in quibusdam partibus tradicerit Deus, sicut et Ius Caesareum scriptum est? An, quia ex singularibus casibus, seu eorum tractatione utrumque ortum est? Vere enim (ut dici solet) ex pessimis moribus humani generis ac diaboli, seu certe occasione illorum, utrumque est natum. An, quia sic melius singularibus
vero qui iam primarius est, obscurius in veteri Testamento proponitur. Quod plurimis occasionem errandi praebet. Sed de hac re agitur in Libello cui titulus De velamine Moysis.
46 Velamen Mosis multiplicem obscuritatem continet, quam in libello qui hunc ipsum titulum habet, et huic parti adiunctus erit, exposui: qui et antea fuit editus.
47 Mirabile opus sapientiae ac providentiae Dei est, quod ita sua mysteria tradere voluit, ut sicut prima patefactio, ita etiam sequentes illustrationes tantum de eius benigna manu promptaque liberalitate expectarentur.
hisce Syllogismis contentam, animo complecti initio, ad cognoscendas rectius Sacras literas utilissimum est: sicut ad pernoscendam aliquam orationem Oratoris, comoediam vel aliud poema, historiam aut librum, prodest initio argumentum aut summam eius habere: aut sicut ad cognoscendas partes vel partiales tabulas Cosmographiae prodest initio universalem typum considerare, et mente concipere. Mens enim humana si initio rei summam breviter concipiat, ac veluti in conspectu oculisque semper habeat, facilius postea in toto prolixoque opere versando singula complecti, et inter sese conferre
quoquo modo concordari, ac in unum volentes nolentes redigi: et proculdubio eas idem esse, et unam solam doctrinam in isto libro contineri, quae tamen alias bona opera vehementius urgeat, alias gratiam Dei et meritum Christi nimium imprudenterque extollat: sensum ergo proculdubio esse, quod partim per Christum et gratiam, partim per legem et opera servemur. Aut certe, quod per Christum accipiamus primam gratiam, ut opera legemque praestare, atque ita per eam servari queamus. Vel denique, nos primum quidem in Baptismo per Christum iustificari ac servari, veluti in certa ac bona quadam
in unum volentes nolentes redigi: et proculdubio eas idem esse, et unam solam doctrinam in isto libro contineri, quae tamen alias bona opera vehementius urgeat, alias gratiam Dei et meritum Christi nimium imprudenterque extollat: sensum ergo proculdubio esse, quod partim per Christum et gratiam, partim per legem et opera servemur. Aut certe, quod per Christum accipiamus primam gratiam, ut opera legemque praestare, atque ita per eam servari queamus. Vel denique, nos primum quidem in Baptismo per Christum iustificari ac servari, veluti in certa ac bona quadam navi, si modo nihil mortalis
Diligens ergo cura sermonis sacrarum literarum habenda est.
19 Porro Paulus 1 Tim. 1, vult nos tenere et observare naturam propositionum, quodnam sit subiectum aut praedicatum, definitiones singularum rerum totasque materias et argumenta, vel integrorum scriptorum, vel etiam partium singularum. dicit enim, seductores non attendere, neque de qua re loquantur, seu quodnam sit subiectum, aut unius sententiae, aut integrae tractationis, neque quid de ea affirment aut negent: ut qui hoc tempore liberum arbitrium tuentur, non considerant aut exponunt, an loquantur de
affert, ad percipiendum verum sensum alicuius loci scripti aut dicti. Ostendit ergo hoc dicto Paulus, vigilantem Sacrarum literarum doctorem et auditorem debere probe nosse tum definitiones vocum ac rerum, tum singularum propositionum subiecta ac praedicata, tum denique integrorum scriptorum ac partium materias aut subiecta, et illarum determinationes.
20 Idem vult, explicantem sacras literas recte eas secare: 2 Tim. 2. Quod requirit non solum solidam cognitionem vocum et significationum, phrasium ac sententiarum, praeterea singulorum membrorum aut partium in toto corpore
integrorum scriptorum ac partium materias aut subiecta, et illarum determinationes.
20 Idem vult, explicantem sacras literas recte eas secare: 2 Tim. 2. Quod requirit non solum solidam cognitionem vocum et significationum, phrasium ac sententiarum, praeterea singulorum membrorum aut partium in toto corpore uniuscuiusque scripti, in quo est sita etiam tota dispositio librorum aut scriptorum: verum etiam ipsarum rerum aut materiarum, quae in Sacris literis continentur, exactam distinctionem, ut vigilantissime ac oculatissime separentur, inter sanctum et profanum, creatorem et
paleis, quid oraculis viventis Dei cum humanis somniis? Ier. 23.
29 In expositione autem Scripturae ac in eruendo eius vero sensu, maximam vim efficaciamque habet post Spiritum Dei collatio locorum Scripturae: qui vel verbis aut phrasi, vel etiam rebus similes sunt. Sic etiam collatio partium unius loci examinatio accurata praecedentium et consequentium, ut ipse contextus nobis obscuram sententiam illustret. Sic legimus Act. 9, Paulum collatis Scripturae testimoniis. prophetarumque oraculis, Iudaeos Damasci confudisse et convicisse, quod vere IESUS sit ille promissus Meschias.
Sicut enim, si vera sint, plurimum adiumenti afferunt: ita contra, si prava sint, toto caelo lectorem errare faciunt. Maxima igitur in eis vigilantia, cautaque examinatio adhibenda est.
14 Afferunt vero ista quatuor haec sequentia commoda: primum scopus ipse et tota summa singulis partibus atque adeo dictis sententiis et vocibus magnum lumen affert, ut tum clarius perspicere queas quis sit genuinus eorum sensus, et quis non. Quod enim a toto illo scopo et argumento aut summa dissonare videtur, id hauddubie alienum ac falsum est.
15 Praestat etiam dispositio, ut
textus pertinentes, ut tanto exactius certiusque totum opus omnesque eius partes resolvere ac perscrutari, et denique Deo benedicente penitus perspicere possimus. Nam, ut ingenue, quod sentio, confitear, cum multi interpretes in explicatione sacrorum librorum, erudite hactenus de singulis eorum partibus, ac etiam sententiis disputaverint, nemo tamen, aut certe perpauci, accurate textum examinare solitus est, multoque etiam minus diligentissime argumentum ac dispositionem simul monstrare, et totum corpus, caput ac membra subinde inter exponendum diligentissime inter se conferre ac
disputaverint, nemo tamen, aut certe perpauci, accurate textum examinare solitus est, multoque etiam minus diligentissime argumentum ac dispositionem simul monstrare, et totum corpus, caput ac membra subinde inter exponendum diligentissime inter se conferre ac conferruminare: et in singularum partium inspectione, consideratione, illustrationeque semper eas diligentissime ad reliquas, et praesertim ad caput totumque adeo corpus conferre et applicare consuevit. Quod tamen vel maxime factum oportuit, si vere pleneque earum vis, natura ac usus perspici monstrarive debuit. Sed iam, ut
parum significanter dicas: aut etiam contra nimium extollas vel exaggeres. Verum illius prioris (ut ita dicam) anatomicae retextionis, aut scriptionis primus praecipuusque usus est.
Monui etiam prius, diligentissime observandum esse scopum tum totius scripti, tum etiam singularum eius partium aut locorum. nam inde mirabilis lux affulget nobis ad intelligendas singulorum dictorum sententias. Exemplo, quid velim, declarabo. De loco Lucae 7, Quia dilexit multum, disputatio est, an remissio peccatorum ibi dicatur esse causa aut affectus dilectionis. Papistae volunt esse effectum,
quod Christus cum tam iniustis quicquam commercii haberet. Si simpliciter docet discipulum docilem, nimirum illud, Quia dilexit multum: ostendit dilectionem esse causam remissionis peccatorum. Sin est confutatio falsae opinionis aut cogitationis pharisaei, et simplex quaedam assertio: tum illa particula continet rationem aut probationem factae iam remissionis aut iustificationis. Manifestum vero est, esse assertionem seu confutationem pharisaei.
Aliud autem est, asserere ac demonstrare aliquid contra negantem adversarium: aliud, obedientem docilemque discipulum docere, eique
accipiebant, eoque longissime a vero sensu aberrabant, et totum Christi regnum ex spirituali carnale temporariumque faciebant; quod cum per sese plane impium esset, tamen etiam multipliciter cum Scriptura pugnabat. Unde facile coniicere poterant ac debebant, illas orationes esse figuratas, et partim per metaphoras et parabolas a politico regno ad spirituale translatas: partim etiam synecdochice non tantum praesentem crucis statum aut militantem Ecclesiam, sed etiam futurum gloriae seu simul quoque triumphantem Ecclesiam depingere.
5 Deprehensa porro figura, videndum etiam
ex spirituali carnale temporariumque faciebant; quod cum per sese plane impium esset, tamen etiam multipliciter cum Scriptura pugnabat. Unde facile coniicere poterant ac debebant, illas orationes esse figuratas, et partim per metaphoras et parabolas a politico regno ad spirituale translatas: partim etiam synecdochice non tantum praesentem crucis statum aut militantem Ecclesiam, sed etiam futurum gloriae seu simul quoque triumphantem Ecclesiam depingere.
5 Deprehensa porro figura, videndum etiam est tum quaenam sit, tum et quomodo aptissime explicari queat, omnes enim
monitio, super Isaiae 19 dicentis: Moris est scripturarum, obscuris manifesta subnectere, et quod prius sub aenigmatibus dixerint, aperta voce proferre. Quod sane plerunque in Psalmis, interdum etiam in Prophetis fit. Praeterea ubi maxime non idem bis repetitur, nihilominus est naturalis quaedam partium cohaerentia, ut ex alio aliud perinde cognoscere cogaris: ut si in corpore animalis vides caput, mox colligis non procul inde esse collum, cervicem, ac deinde pectus: Si vides Taurum inter caelestia signa, mox nosci non procul inde distare Arietem aut Geminos: Si in partibus anni scis in
est naturalis quaedam partium cohaerentia, ut ex alio aliud perinde cognoscere cogaris: ut si in corpore animalis vides caput, mox colligis non procul inde esse collum, cervicem, ac deinde pectus: Si vides Taurum inter caelestia signa, mox nosci non procul inde distare Arietem aut Geminos: Si in partibus anni scis in quo mense verseris, mox certe necessario nosti quis praecesserit aut sequatur. Quare praeclare idem Pater ait super Matth. 25: Prudentem lectorem moneo, ut consideret priora, media et sequentia, et nectat sibi universa quae scripta sunt. Vide et Augustinum Epist. 29 et 59.
minus primario, nisi evidentissima veritas alterius loci praeponderet.
31 In Sacris porro literis talis locorum collatio ob plures causas magis est adhibenda, quam in ullo alio. Primum, quia mirabili Dei providentia ac sapientia ita conscriptae sunt, ut in diversissimis libris ac partibus similia dicta occurrant: utque mirifice sese invicem eius libri singulaque loca ac sententiae illustrent: item ut, licet somnolento ieiunae videantur, tamen impossibile sit incidere ullam necessarum scitu quaestionem, quae ex eis dissolvi ac illustrari nequeat, si modo plura loca aut dicta
ac multo etiam magis personarum aut locorum propriis, mox etiam plures res indicari, naturaliter opinemur: videndum est, ne etiam in nominibus Dei hic error nobis imponat. Multa enim ei nomina tribuuntur, quae tamen nec pluralitatem Deorum notant, nec etiam in uno illo Deo aliquam diversitatem partium, aut conditionum eius separatarum.
2 De variis porro nominibus Dei, et significationibus, ac phrasibus inde orientibus, dixi in voce DEUS, in prima parte. De primario autem illo maximeque mystico
ad divisionem sacrarum literarum progrediemur: nam et hoc plurimum ad earum cognitionem faciet. Omne enim aut confusum, aut etiam arte normaque quadam complicatum aut connexum tum demum recte intelligitur, cum apta quadam ceu anatomia distinguitur, evoluitur, et ordine quodam simul distributis partibus quasi ante oculos mentis spectandum, considerandum et memoria complectendum proponitur. Vult enim omnino mens humana, perinde ut oculus, singula minutissimaque separatim expendere: ex illis recte distributis ac inter sese connexis unum quiddam integrum conficere, atque ita totum illud
conspecta, et animo comprehensa, iuvat intellectum, in cogitando, dicendo et scribendo, dum is cernit quomodo singulae partes tum inter sese cohaereant, tum etiam totum corpus constituant, seu qua harmonia alia aliis consonet: ubi sit principium, medium ac finis. Non enim in singularum tantum partium pervestigatione vera rei cognitio consistit, sed etiam in totius concinna conformatione ac conciliatione: imo ne intelligi quidem singulae partes possunt, nisi cum aliis praecedentibus at sequentibus cogitatione iudicioque consocientur ac comparentur: et quid cum illis cognationis,
considerentur. Erit quoque piis magna voluptas, ea variis formis semel sibi ante oculos ita proponi, ut quasi uno intuitu cerni possint, quae tam multis aliqui voluminibus comprehenduntur, et tam longo tempore sibi sunt discenda.
II. Secundo, illae dispositio, ordo atque connexio partium, etiam memoriam plurimum adiuvat, sive nobis ipsis retinere, sive aliis proponere res utiles debemus. Sicut contra, ei confusio vel maxime obest: quod citra meam admonitionem omnibus est notissimum.
dicta sunt, non repetam: non potest dici, quantum lucis iudicio in cogitando, dicendo ac scribendo afferat: quantoque sit plenior ac solidior cognitio, si quis totius artis idea bene animo comprehensam habeat, noverit ubi principium, medium, aut finis sit, et omnino singularum inter sese partium, ac cum toto harmoniam pernoscat. Verum de Methodis in quodam libello, tit. Paralipomena Dialecticae, diligentius disputatum est: quem, qui hanc materiam plenius cognoscere volent, legant.
Quod si quae hic obscurius, brevius, aut etiam rudius dicta, propositave sunt, spes est
apertoque sermone ea omnia docent, quae illi typis ac variis involucris delineaverant, et quasi involuta proposuerant.
Haec nunc de varia distinctione Sacrarum literarum nostro nomine dixisse sufficiat: quandoquidem extant Iunilii vetustissimi patris libri duo de hac materia, titulo de partibus divinae legis, quos huic operi ad verbum adiiciam, paululum tantum immutatis, aut potius sublatis illis puerilibus interrogationibus, quibus sententiae distractae sunt, ut etiam reliqua magis conformentur.
15 Ad tractationem aut methodum Sacrarum literarum accedet utiliter
homines asservatur verbum Dei. Non igitur aspernandae erunt homini Christiano disciplinae humaniores, cum sint vasa in quibus caelestis doctrina conservatur. Aut si quis dicturus de duplici iustitia, civili et spirituali, dicat Tabulas Moysi intus ac foris scriptas fuisse: ut significaretur, eas partim de iustitia cordis coram Deo praecipere, partim de externa ac civili iustitia. Aut, ideo duas fuisse Tabulas, quia prior iustitia spiritualem, qua proprie cum Deo agimus, continet: altera, praecepta devita corporali ac civili. Prior continet Theologiam, seu vitam spiritualem: secunda,
erunt homini Christiano disciplinae humaniores, cum sint vasa in quibus caelestis doctrina conservatur. Aut si quis dicturus de duplici iustitia, civili et spirituali, dicat Tabulas Moysi intus ac foris scriptas fuisse: ut significaretur, eas partim de iustitia cordis coram Deo praecipere, partim de externa ac civili iustitia. Aut, ideo duas fuisse Tabulas, quia prior iustitia spiritualem, qua proprie cum Deo agimus, continet: altera, praecepta devita corporali ac civili. Prior continet Theologiam, seu vitam spiritualem: secunda, politica est. Itaque hae Tabulae complexae sunt totam
quodcunque scripti genus, diversa ratione ac vario sensu exponi, alienum a veritate non est: sed quomodo et quam feliciter fieri id possit ac debeat, non omnes ex aequo considerant. Referam igitur quorundam de hoc negotio sententias.
Solent plerique Scripturarum interpretationem ita partiri, ut aliam appellent literalem, aliam spiritualem: et hanc ipsam rursus modo tropologicam, modo allegoricam, modo anagogicam. Literalem vocant, quae iuxta sensum Grammaticum et ex primaria vocum significatione accipitur: ut id dici atque significari intelligatur, quod communi loquendi more
post hanc vitam expectandam, et mysteria trinitatis seu divinae naturae. quemadmodum si quis dicat, Hierusalem repraesentare nobis patriam caelestem. Caeterum quam apte haec ita definiantur, post pauca docebimus.
Libet autem nunc explorare, atque in lucem protrahere, unde huius partitionis occasionem, qui ita distinxerunt varias interpretandi formas, sumpserint. Apud patres, tam Graecos quam Latinos, de interpretatione spirituali nonnulla extant, quae isti sine iudicio legentes, aut non recte sunt assecuti, aut feliciter recteque dictis infeliciter sunt abusi. Historiae
quadrare ad partes, sive sententiae, sive historiae, quam enerrandam suscipis: neque pugnare ullo pacto cum praecedentibus in ea, aut sequentibus. Etenim si dissentiat, longiusque petita sit tua interpretatio, durior erit, ideoque omnem amiserit gratiam. Non quidem quod necessarium sit singulas particulas et circumstantias superstitiose excutere: sed interim eas quae principales sunt, causamque comprimis illustrant, praeterire hauquaquam convenit.
OBSERVATIO V.
Eo autem artificio formari vult allegoria, eoque ornatu vestiri et comi, ex
genus usurpatum cernimus in Sacris literis, et propterea merito imitandum. 1. ad Corinthios 9. Non obligabis os bovi trituranti. Num boves curae sunt Deo? an hoc propter nos omnino dicit? Propter nos hoc scriptum est, quod sub spe debeat is qui arat, arare: et qui triturat sub spe, spei suae particeps esse debeat. Idem Apostolus ad Ephesios quinto, quae de institutione coniugii, deque mutua dilectione viri et mulieris coeperat, eleganter persequitur, exponens de Christo et Ecclesia: Mysterium, inquit, magnum est, verum ego loquor de Christo et de Ecclesia. Qua interpretatione, quamvis
Quapropter etiam tum maiore attentione, quo res maiores difficilioresque aguntur, tum etiam timore Dei sacrae historiae legendae sunt: et non festinanter temere ac prophano animo, ut civiles historiae, percurrendae.
3 Expedit igitur, atque adeo extreme necessarium est, ad huius quoque partis sacrarum literarum, sicut et ad alias, habere aliquam summariam aut catechisticam cognitionem Dei et rerum sacrarum.
4 Utilis quoque est cognitio topographiae, ubi ea omnia quae narrantur, gesta sunt: ita ut non tantum situm loci, eius magnitudinem, speciemque probe noris, sed
quod eo intervallo recurrente receptum olim fuerit publica in Olympiis certamina, ad quae tota Graecia avidissime confluebat, edi. Caeterum apud multos scriptores legitur, Christum natum ex virgine Olympiadis 194 anno tertio. Ex quo intelligitur, si annos Christi, natalem proxime antecedentes, partiaris per quaternarium, centies nonagies atque ter duobus annis superaditis, prodire illum ipsum annum, quo primum per Olympiades numerari coeptum est. Unde nullo negotio Olympiades singulas discernes. Incidet, ni fallor, primae Olympiadis annus primus, in annum ultimum regis Achas: id est,
ad Deum, vel querelae: et quis in tanta rerum, de quibus disserunt Prophetae, diversitate enumeret omnia?
Haec igitur qui distinguere rite volet, diligentiam impendat non mediocrem necessum est.
13 Libet asscribere ex Epiphanii libro de Mensuris et ponderibus: priscos partitos esse Prophetias in 10 speculationes, seu potius Locos communes: nempe in 1 doctrinas, 2 speculationes, 3 exhortationes, 4 minas, 5 luctus, 6 consolationes, 7 preces, 8 historias, 9 praedictiones. Praedictionum vero 1 aliae sunt de reiectione legis, secundum carnem: 2 aliae de novo
in uno quodam genere separatos ab aliis ponunt: ut sunt Proverbia, Ecclesiastes, Iob et Cantica. De illis igitur quoque pauca monebimus. Iob tamen ab aliis sententiarum scriptis separari posset, quia habet perpetuam cohaerentiam disputationum. Proverbia continent ferme mixtim varias sententias, partim religiosas, partim politicas, seu ad communem vitam pertinentes, ut quae scriptae sunt ab homine in utroque genere vitae ac rerum versatissimo et expertissimo.
Distingendae vero sunt eius operis tractationes. nam quaedam inter se cohaerent, praesertim in primis novem capitibus:
separatos ab aliis ponunt: ut sunt Proverbia, Ecclesiastes, Iob et Cantica. De illis igitur quoque pauca monebimus. Iob tamen ab aliis sententiarum scriptis separari posset, quia habet perpetuam cohaerentiam disputationum. Proverbia continent ferme mixtim varias sententias, partim religiosas, partim politicas, seu ad communem vitam pertinentes, ut quae scriptae sunt ab homine in utroque genere vitae ac rerum versatissimo et expertissimo.
Distingendae vero sunt eius operis tractationes. nam quaedam inter se cohaerent, praesertim in primis novem capitibus: quaedam vero sunt
viri iusti et perfecti, inopinata admirandaque afflictio. Secunda, de causis tantae afflictionis, atque mirabili hac in parte Dei iudicio, disputatio bene longa instituitur, protracta nimirum a cap. 4, ad 38 usque: ubi Dominus ipse controversiam dirimit, aequam ferens de utriusque partis disceptationibus sententiam. Tertia, exponitur felix dudum afflicti Iob restitutio, laetusque exitus, cap. ult.
Graves autem atque difficiles loci Theologici in disputatione illa plures excutiuntur: veluti de vi peccati, omnes sine exceptione homines obruentis: de
eius descriptiones: ideo diligenter observandum est, quae nam facta dictave Christi ab uno solo aut a pluribus, vel etiam ab omnibus narrentur, quo eas narrationibus quae a plurimis exponuntur, collatis omnibus Evangelistis, plenius percipiamus. Haud enim raro fit, ut alius aliam aliquam vel particulam vel circumstantiam rei magis illustret, quam alius aut plane praetermisit, aut saltem obscurius exposuit. Quod exemplo proposito declarabimus. Historiam transformationis Christi describunt Lucas cap. 9. et Marc. cap. 9 et Matth. 17. Lucas autem ait: Et
Christus in evangelio: Dixit Dominus Domino meo, sede ad dextram meam. Quibus sane locis ducuntur argumentationes ex certis vocibus, nem pe gentium et domini. Apostolus namque probat, atque meminit, non Iudaeos modo sed gentes quoque promissionum Evangelicarum debere esse, iuxta veterum vaticinia, participes: Christus vero ex voce Domini demonstrat, se divina natura esse praeditum, atque patri per omnia aequalem.
15 Alias denique secundum versionem LXX, alias ad Hebraicam veritatem. In Graeca autem vel LXX versione citanda observandum est, Apostolos in novo Testamento non
vitam in vera sanctimonia, coram Deo et hominibus, formandam conducunt.
qui casum et fortunam sic constituerunt, quasi tumultuarie, citraque illius providentiae sapientem ordinationem res in mundo evenirent. 5 Redarguuntur illi quoque Theologi, qui Dei providentiam tantum universalem faciunt, in genere videlicet administrantem universa, verum ad minutiora et particularia haudquaquam descendentem. 6 Redarguuntur omnes haeretici, quales in primis Pelagiani, plus iusto humanis tribuentes viribus, perinde ac si in hominum manu esset fidem pro arbitrio amplecti, in eadem constanter perseverare, eandem intrepide confiteri, metu periculorum aut mortis nusquam
commoditates spirituales, tanquam fines destinatos, Scripturam universam divina ordinatione in lucem esse editam. Eum qui harum rerum nihil observat, credibile non est serio quicquam legere, tantum ab est ut intelligat. Imanis est sacrarum rerum meditatio, quae non ad aliquam saltem istarum partium de fructibus spiritualibus dirigitur. Atque est revera mirabili Dei providentia constitutum, ut incomparabilis divitiarum spiritualium varietas et copia in sacrorum librorum poenario recondita existeret. Habent enim cuiuscunque conditionis homines occasionem aliquid ad suam commoditatem
variam de iustificatorum vita. Ad Gal. tres similiter partes conspiciuntur: prima, in qua Apostolus suum munus a Deo se accepisse defendit: secunda, in qua evincit, hominem fide absque operibus iustificari: tertia, ubi multiplex doctrina de vitae institutione. Epistola ad Hebraeos quatuor constat partibus, quarum prima eruditam habet pene ad finem capitis 4, disputationem, de duab. in Christo naturis: secunda, de abrogatione sacerdotii atque ceremoniarum legalium, et Christi sacerdotio, unicoque sacrificio succedente: 3, ab extrema parte capitis 10, ad medium usque 12, de iustificatione
enarrandum eandem, ratio postulat, ante omnia accurate considerari res ipsas, deinde verba, verborumque positum: (quemadmodum ipsi quoque qui scribunt, primum solliciti sunt de rerum inventione, post de collatione, sive elocutione) ita interpretatio quoque omnis sic videtur in hoc studiorum genere partienda, ut primo loco explicentur res ipsae, secundo loco verborum proprietas. 1 Prima autem cura est, de commoda versione. Enimvero cum sacri libri peregrinis linguis sint conscripti, nempe Hebraea et Graeca: in nostris autem Scholis, propter auditores qui non omnes potuerunt eas linguas
primo perficere loco decet. Apta enim versione proposita, via ad res de quibus agitur, dex tre explicandas feliciter strata est.
2 Secundo loco doctor animum huc intendit, ut proprie demonstret quid dicatur. Quod quo perficiat, repetit ante omnia, si expedire arbitratur, summam eius partis quae excutienda occurrit, strictim quid in ea contineatur aperiens. Quod si eadem plures in partes diducitur, non pigratur indicare, exordium, aut propositionem, aut simile membrum esse in conspectu. Mox recitata in authore periodo, sententiam crasse et synceriter exprimere conatur: quod
nimirum expenduntur causae, materia inquam, forma, efficiens, finis: aut circumstantiae, quis, quid, ubi, quoties, cur, quomodo, quando: aut antecedentia, et sequentia: aut argumentationum singularum ductus forma, et vis: modo per
de Lege vel Evangelio sit reconditus.
4 Iam quarto loco nonnulli in more habent, adiicere quandam vel sententiae quae exposita est, vel interpretationis confirmationem. Hanc autem parant ex affinibus Scripturarum locis: praeterea ex historiis sive typis ad causam accommodatis: quas partim ex Lege et Prophetis, partim ex libris Evangelium atque Apostolorum corradunt. Cui hac ratione non erit satis interpretata sententia, equidem non video quid adiiciendum restet.
5 Poterit nihilominus quinto loco doctor, si opportunum sentiat, aliorum quoque interpretum Schola in
reconditus.
4 Iam quarto loco nonnulli in more habent, adiicere quandam vel sententiae quae exposita est, vel interpretationis confirmationem. Hanc autem parant ex affinibus Scripturarum locis: praeterea ex historiis sive typis ad causam accommodatis: quas partim ex Lege et Prophetis, partim ex libris Evangelium atque Apostolorum corradunt. Cui hac ratione non erit satis interpretata sententia, equidem non video quid adiiciendum restet.
5 Poterit nihilominus quinto loco doctor, si opportunum sentiat, aliorum quoque interpretum Schola in lucem protrahere: nec non
Corinth. multi loci pro statu Ecclesiae Corinthiorum oblati, dilucide excutiuntur. Item 2. ad Thessal. 3. de labore manuario, Ad Hebraeos 13. de vitandis variis et peregrinis doctrinis. Verum quomodo huius generis loci communes tractari debeant, paulo post indicabimus.
His igitur partibus Scholasticus interpres suum absolvit officium, atque auditoribus veritatis cognoscendae avidis abunde satisfecit. Quo autem brevius, argutius et apertius haec exequitur omnia, eo plus apud auditores gratiae promeretur: quorum animos doceri et erudiri quidem par est, affectus vero moveri
SENTENTIAE AC REGULAE PATRUM DE RATIONE
DISCENDI SACRAS LITERAS,
TRACTATUS II.
PRAEFATIO.
Praeposito compendio de Ratione cognoscendi Sacras literas, quod veluti argumentum aut praxim huius secundae partis esse diximus: recte nunc dicta ac regulae patrum consequentur. Cum enim nunc prolixius incipiamus eandem artem intelligendi sacrum volumen explicare: merito patrum dicta regulasque praeponimus, tum maiore authoritatis gratia: tum ne quis fingat (ut calumniatores proculdubio nunquam deerunt)
tum ne quis fingat (ut calumniatores proculdubio nunquam deerunt) nos potius rationem pervertendi Sacrum textum proponere, quam vere sincereque exponendi. Denique etiam, ut impura seductorum or a reprimamus, qui perpetuo Patres iactantes, Sacras literas partem crudelibus edictis grassationibusque, partim etiam teterrimis calumniis ac sophismatibus ex omnium manibus cognitioneque excutere conantur. Longum esset, et non praesentis propositi, si de hoc uno horribili furore tyrannidis Antichristi pro dignitate conqueri vellemus. Ut igitur omnes veritatis cupidi, germanique discipuli Christi tum
eos qui in Deum delinquunt exurgens, leni vero animo calumnias contra se sustinens. Et ubique velut pictores, cum imaginem de imagine pingunt, frequenter ad exemplar respicientes, lineamentum inde ad suum opificium transferre studio habent: sic oportet eum qui studio habet seipsum omnibus virtutis partibus perfectum efficere, ad sanctorum vitas, velut statuas mobiles et actuosas respicere, et illorum bona per imitationem sua facere. Preces rursus lectionibus succedentes, fortiorem et vigentiorem animam desiderio ad Deum commotam suspiciunt. Bona autem est precatio, quae evidentem Dei
habent opus: Hebraea scilicet, et Graeca: ut ad exemplaria praecedentia recurratur, si quam dubitationem attulerit Latinorum interpretum infinita varietas: quanquam et Hebraea verba non interpretata saepe inveniamus in libris, sicut Amen, Alleluia, et Racha, et Osanna, et si qua sunt alia. quorum partim propter sanctiorem autoritatem, quamvis interpretari potuissent, servata est antiquitas, sicut est Amen et Alleluia: partim vero in aliam linguam transferri non potuisse dicuntur, sicut alia duo quae posuimus. Sunt enim quaedam verba certarum linguarum, quae in usum alterius linguae per
interpretum infinita varietas: quanquam et Hebraea verba non interpretata saepe inveniamus in libris, sicut Amen, Alleluia, et Racha, et Osanna, et si qua sunt alia. quorum partim propter sanctiorem autoritatem, quamvis interpretari potuissent, servata est antiquitas, sicut est Amen et Alleluia: partim vero in aliam linguam transferri non potuisse dicuntur, sicut alia duo quae posuimus. Sunt enim quaedam verba certarum linguarum, quae in usum alterius linguae per interpretationem transire non possunt. Et hoc maxime interiectionibus accidit, quae verba potius motum animi significant, quam
transferri non potuisse dicuntur, sicut alia duo quae posuimus. Sunt enim quaedam verba certarum linguarum, quae in usum alterius linguae per interpretationem transire non possunt. Et hoc maxime interiectionibus accidit, quae verba potius motum animi significant, quam sententiae contextae ullam particulam. Nam et haec duo talia esse perhibentur. Dicunt enim Racha indignantis esse vocem, Osanna laetantis. Sed non propter haec pauca, quae notare atque interrogare facilimum est: sed propter diversitates, ut dictum est, interpretum, illarum linguarum est cognitio necessaria. Qui enim
potest de Spiritu et litera. Unde frequens est transitus de litera in spiritum. Proinde vigilare debet studiosi lectoris intentio, ut intelligatur quid secundum spiritum, quid secundum literam sit accipiendum. Quartam regulam ponit de specie et genere: id est, de parte et toto. Scriptura saepe parti, videlicet Tyro, BabyIoniae, sive alterius cuiuslibet provinciae civitati, tribuit ea quae conveniunt omnibus gentibus. Proinde in Scripturis intelligendis vigilare debet lectoris intentio, ne quaerat in specie seu in parte, quod certius et melius potest invenire in toto. Quintam regulam
et Euphratem: et regiones quas illa permeant, suis nominibus appellet, Evilath, Aethiopiam, Assyriam: absurdum esset allegorice tantum accipere, nisi prius illa esse vera flumina concedatur.
Intellectus sacri eloquii inter textum et mysterium tanta est libratione pensandus, ut utriusque partis lance moderata, hunc neque nimiae discussionis pondus deprimat, neque rursus torpor incuria vacuum relinquat. Gregor. 21 Moral. cap. primo.
EXPLICATIO.
Multae sacri eloquii sententiae tanta allegoriarum conceptione sunt gravidae, ut quisquis
EXPLICATIO.
Sublimia praecepta Domino in monte dicturo praemittitur: Aperiens os suum docebat. Sic enim clausa vascula quid intus habeant, ignoramus: aperto vero ore vasculorum, quid intrinsecus contineatur, agnoscimus.
Sacra scriptura in superioribus suis partibus solet breviter longe post secutura perstringere, cum studet alia enuncianda properare. Gregor. in praefat. Moral. cap 1.
EXPLICATIO.
Ut est illud, quod in Genesi legimus: Iob ab de stirpe Esau descendisse, et Balae filio Beor in regnum
EXPLICATIO.
Lex omnia sancta Moyses et Prophetae conscripserunt: tamen ad comparationem prophetiae, in qua Salvatoris adventum prophetarunt, humilia sunt caetera. Haec Hieronymus in 1. Commentariorum in Mich. cap. 4.
Prophetarum or acula partim ad terrenam, partim ad caelestem, partim ad utr amque civitatem pertinent. August. 18. de Civit. cap. 3.
EXPLICATIO.
Exemplis video probandum esse, quod dico. Missus est Nathan Propheta a Deo, qui regem David argueret de peccato gravi, et ea
EXPLICATIO.
Lex omnia sancta Moyses et Prophetae conscripserunt: tamen ad comparationem prophetiae, in qua Salvatoris adventum prophetarunt, humilia sunt caetera. Haec Hieronymus in 1. Commentariorum in Mich. cap. 4.
Prophetarum or acula partim ad terrenam, partim ad caelestem, partim ad utr amque civitatem pertinent. August. 18. de Civit. cap. 3.
EXPLICATIO.
Exemplis video probandum esse, quod dico. Missus est Nathan Propheta a Deo, qui regem David argueret de peccato gravi, et ea quae consecuta sunt
Lex omnia sancta Moyses et Prophetae conscripserunt: tamen ad comparationem prophetiae, in qua Salvatoris adventum prophetarunt, humilia sunt caetera. Haec Hieronymus in 1. Commentariorum in Mich. cap. 4.
Prophetarum or acula partim ad terrenam, partim ad caelestem, partim ad utr amque civitatem pertinent. August. 18. de Civit. cap. 3.
EXPLICATIO.
Exemplis video probandum esse, quod dico. Missus est Nathan Propheta a Deo, qui regem David argueret de peccato gravi, et ea quae consecuta sunt mala, praediceret.
2.
EXPLICATIO.
Codicibus emendandis prius debet invigilare solertia eorum, qui Scripturas divinas nosse desiderant, ut emendatis non emendati cedant, ex uno duntaxat interpretationis genere venientes.
Hactenus recitavi plurimas Patrum sententias, partim ad commendationem, partim etiam ad illustrationem explicationemque sacrae Scripturae facientes: nunc operaeprecium fuerit, etiam divisionem quandam earundem, et partium quoque singularum definitionem, aut saltem circumscriptionem adiicere: ut ita quasi integra quaedam institutio recte
EXPLICATIO.
Codicibus emendandis prius debet invigilare solertia eorum, qui Scripturas divinas nosse desiderant, ut emendatis non emendati cedant, ex uno duntaxat interpretationis genere venientes.
Hactenus recitavi plurimas Patrum sententias, partim ad commendationem, partim etiam ad illustrationem explicationemque sacrae Scripturae facientes: nunc operaeprecium fuerit, etiam divisionem quandam earundem, et partium quoque singularum definitionem, aut saltem circumscriptionem adiicere: ut ita quasi integra quaedam institutio recte cognoscendi sacra Biblia non
non emendati cedant, ex uno duntaxat interpretationis genere venientes.
Hactenus recitavi plurimas Patrum sententias, partim ad commendationem, partim etiam ad illustrationem explicationemque sacrae Scripturae facientes: nunc operaeprecium fuerit, etiam divisionem quandam earundem, et partium quoque singularum definitionem, aut saltem circumscriptionem adiicere: ut ita quasi integra quaedam institutio recte cognoscendi sacra Biblia non solum de nostra scriptione, sed etiam ex ipsa patrum traditione praescriptioneque habeatur. Eam vero sacrarum Literarum partitionem, nusquam
quandam earundem, et partium quoque singularum definitionem, aut saltem circumscriptionem adiicere: ut ita quasi integra quaedam institutio recte cognoscendi sacra Biblia non solum de nostra scriptione, sed etiam ex ipsa patrum traditione praescriptioneque habeatur. Eam vero sacrarum Literarum partitionem, nusquam perinde plene in patrum scriptis habemus, ut in D. Iunilii opere, cui titulus est, De partibus divinae legis: quod hic, sublatis paucis quibusdam minus necessariis, integrum adiiciemus: ea tamen praemonitione aut quasi protestatione adiuncta, nos non omnia eius tueri, ut
ita quasi integra quaedam institutio recte cognoscendi sacra Biblia non solum de nostra scriptione, sed etiam ex ipsa patrum traditione praescriptioneque habeatur. Eam vero sacrarum Literarum partitionem, nusquam perinde plene in patrum scriptis habemus, ut in D. Iunilii opere, cui titulus est, De partibus divinae legis: quod hic, sublatis paucis quibusdam minus necessariis, integrum adiiciemus: ea tamen praemonitione aut quasi protestatione adiuncta, nos non omnia eius tueri, ut rectissime dicta, aut litem nostram facere: sed fidem quidem penes authorem, iudicium vero penes lectorem
aut quasi protestatione adiuncta, nos non omnia eius tueri, ut rectissime dicta, aut litem nostram facere: sed fidem quidem penes authorem, iudicium vero penes lectorem relinquere. Sed iam ipsummet Iunilium audiamus.
IUNILII EPISCOPI AFRICANI DE PARTIBUS SACRARUM LITERARUM
LIBRI DUO: QUORUM PRIOR QUIDEM DE SERMONE
AUT TRACTATIONE EARUM, POSTERIOR
VERO DE MATERIA AGIT.
Dividitur Scriptura in duas primarias partes: quarum una ad ipsam, ut ita dicam, superficiem dictionis proprie pertinet: altera in reb.
allegoricis et aenigmaticis dictis convenit, qualia in Salomonis sententiis non ita multa sunt. quomodo autem ego definiam proverbium, alibi ostendi.
Hanc partem dicit ille contineri in Salomonis proverbiis, et Iesu Syrach: aliquos tamen et Cantica adiicere ac Sapientiae librum. Huic parti dicit alicubi admixtam esse simplicem doctrinam, non quidem principaliter, sed solum ad commendationem aut etiam explanationem proverbiorum: ut est dictum: Initium sapientiae est timor Domini. Repetit vero, Proverbia id cum prophetia commune habere, quod superficie difficilia videantur, cum
sit fides religionis necessaria. Cap. 39.
Quoniam satis dictum est de iis quae ad ipsam superficiem Scripturae proprie pertinent, nunc agetur de rebus ipsis, quas nos sacra Scriptura docet.
Visum vero mihi est, non habita ratione veteris partitionis, nec vel brevitatis primi libri, vel prolixitatis secundi, totam hanc partem operis uno libro concludere: quando quidem res aut subiectum, de quo disseritur, idem est, et a praecedentibus plane diversum.
Sunt ergo tria quaedam in genere, quae sacrae Literae genus humanum
spiritus procellarum. de quibus ante dixerat: Quoniam ipse dixit, et facta sunt. Et rursus: Benedicire omnia opera Domini Domino. et subiunxit: Benedicite ignis et aestus Domino. Virum vero ex nihilo, sicut et alia, factus sit, an ex aliquo, dubitatur. Plures enim volunt caelestium luminarium esse particulam: quippe etiam nunc frequenter videmus homines certo modo ignem ex solis radiis mutuari. Quod si ita est, primo die factus est. Sed sapientius hoc Scriptura lumen quam ignem vocavit, ut ex meliore usu nomen acciperet.
Septima creaturarum differentia est: quod omnia quae ex
secum esse communia: bonis autem aeque accidunt mala. Aut utrique generi nulla hic compensationis imago conceditur, utalibi et iudicium, et plenam pro actibus retributionem certissime possimus cognoscere. 4 Modus quartus est: Cum ii, qui neque mali aliquid per se, neque boni gesserunt, bona participant: aut mala, ut infantes: aut forsitan neutra, ut sunt abortivi: de quorum et statu, et merito, causa subtilis, dubiusque tractatus est.
De his quae ad futurum seculum pertinent. Cap. XXIII.
Quoniam omnes regularum partes de praesenti
1 Nam quaedam ante legem sunt: ut Abel a fratreoccisus, Christi passionem praefigurabat: et Nohe arca, Ecclesiam: et caetera similia. 2 Quaedam vero sub lege: ut ipsius Moysi mors, et Iesu gloria. 3 Quaedam sub gratia: ut baptizatorum indumenta, et sacerdotum vestes, et Dominici corporis participatio, et singula alia. Quae omnia typis monstrare, non ad regularum doctrinam, sed ad expositionem pertinet.
Earatione figuras sive typos ad futurum seculum dicimus pertinere: quia veteris Testamenti figurae ad Novum intentione respiciunt: Novum autem futurae vitae beatitudinem
prodibit dux, qui reget populum meum Israel. 3 Aut pro his quaein rudimentis gessit: ut est, Priusquam sciat puer cognoscere malum, et eligere bonum. 4 Aut de iustitia eius atque iudicio: ut est, Dilexisti iustitiam, et odisti iniquitatem: propterea unxit te Deus, Deus tuus, oleo laetitiae prae participibus tuis. 5 Aut de divinitate eius: ut est, Generationem eius quis enarrabit. 6 Aur de visitatione assumptionis humanae: ut est, Quid est homo, nisi quod memores eius, aut filius hominis, nisi quia visitasti eum? 7 Aut pro unitate deitatis et carnis: ut est, Puer natus est nobis. et
sed coniecturae, non rei, sed spei. Roman. 8, Certus sum, quod neque mors, neque vita, etc. haec ille. Observetur tamen simul, quod in Graeco non sit, Per bona opera, in praedicto Petri loco.
DE PARTIBUS ORATIONIS,
TRACTATUS
DE PARTIBUS ORATIONIS,
TRACTATUS
deinde secundum Tropos ac Schemata: postea secundum quasdam latius vagantes materias aut Regulas: postremo, et de singulis quibusdam capitibus, ac de singularibus aliquibus materiis, Christo aspirante et inspirante, agam. Utile vero praeclarumque esset, indicare naturalem originem sermonis, et partium eius, quod ego hic tantum paucissimis verbis attingam.
In rerum natura igitur, aut sunt res ipsae quasi quietae, ac per se sine tempore motuque considerare: aut earum quidam motus, seu actiones et passiones, simul etiam tempus illorum motuum indicantes. Res quidem ipsae nominibus
seu actiones et passiones, simul etiam tempus illorum motuum indicantes. Res quidem ipsae nominibus plerunque exprimuntur, sine omni ratione temporis: motus vero illi, actiones aut passiones verbis.
Sicut porro in rebus duplices sunt res: aliae per sese subsistentes, quae et substantiae partim vere, partim improprie dici possunt: aliae, quae illis quasi adhaerent, quae accidentia recte nominari solent: ita etiam sunt duplicia nomina, substantiva substantiis convenientia: et adiectiva, accidentibus. Plerunque autem solent omnes linguae res illas subsistentes substantivis,
et passiones, simul etiam tempus illorum motuum indicantes. Res quidem ipsae nominibus plerunque exprimuntur, sine omni ratione temporis: motus vero illi, actiones aut passiones verbis.
Sicut porro in rebus duplices sunt res: aliae per sese subsistentes, quae et substantiae partim vere, partim improprie dici possunt: aliae, quae illis quasi adhaerent, quae accidentia recte nominari solent: ita etiam sunt duplicia nomina, substantiva substantiis convenientia: et adiectiva, accidentibus. Plerunque autem solent omnes linguae res illas subsistentes substantivis, accidentes autem
indigent. Inde sunt praepositiones, quae indicant aliud esse vel sine vel cum alio, vel ante vel post, vel supra vel infra illud, vel accedere, vel seiungi ab alio.
Deinde sunt etiam quidam quasi motus animi, qui non satis articulate exprimuntur: qui interiectiones vocantur.
Participia sunt quasi quaedam nomina, et rem et motum in tempore simul indicantia. Porro, pronomina sunt quasi quidam vicarii nominum: res enim et ipsa notant. Sed hoc forte dicet aliquis alienum esse a nostro instituto. Quare ad ipsas iam partes orationis accedamus.
24 Epitheta autem si parce et scite adhibeantur, sermonem illustrant et gratum faciunt: sin copiose nimium, obscurant, aliquando etiam frigidum ac odiosum efficiunt.
25 Latini non ultra unum adiectivum uni substantivo semel, sine coniunctione adiiciunt: at Hebraei multa unico subiecto, partim per adiectiva, partim per substantiva vel in genitivo posita, vel aliis rationibus adiungunt: ut Rom. 1, Paulus servus IESU Christi, vocatus Apostolus, segregatus ad Evangelion Dei. Hic tria Epitheta audimus, et mox: De filio suo genito ex semine David, definito filio Domino nostro,
et scite adhibeantur, sermonem illustrant et gratum faciunt: sin copiose nimium, obscurant, aliquando etiam frigidum ac odiosum efficiunt.
25 Latini non ultra unum adiectivum uni substantivo semel, sine coniunctione adiiciunt: at Hebraei multa unico subiecto, partim per adiectiva, partim per substantiva vel in genitivo posita, vel aliis rationibus adiungunt: ut Rom. 1, Paulus servus IESU Christi, vocatus Apostolus, segregatus ad Evangelion Dei. Hic tria Epitheta audimus, et mox: De filio suo genito ex semine David, definito filio Domino nostro, etc. et mox:
22. pro laudabilium, aut etiam possessor. Captivitas, pro captivis, aut etiam captivatoribus: Psal. 68, Cepisti captivitatem. Generatio, pro filiis. Psal. 112. Generatio rectorum benedicetur, pro, Filii aut posteri. Iniuria de violentia, pro iniuste et violenter partis: Amos 3. Thesaurizant iniuriam et violentiam in aedibus suis, [in] opes iniustas. Rom. 1, Veritatem commutaverunt in mendacium, id est veram religionem aut cultum in falsum.
59 Nomen speciei, ut prius dixi, pro tota specie ponitur, sicut et apud Latinos homo. Exod. 8, Venit
quod nonnunquam maioris emphaseos gratia reduplicant, valde valde. Verum addam plura de comparativis, quoniam quosdam magni momenti Hebraismos ea pars Grammatices efficit.
6 Hebraei cum non habeant commparativum et superlativum gradum in nominibus, positivi voce pro ipsis utuntur, cum particula Min, posita vel subintellecta, additis etiam aliquando intendendi adverbiis, aliquando quoque omissis: Genes. 42, Parvus autem iam cum patre est, id est minimus. Gen. 33. Leam autem et filios eius Acheromin, et Rachel, et Ioseph Acheromin: id est, posteriores et postremos. Bonum erit
volo, non sacrificium: pro, Magis volo misericordiam quam sacrificium. Leones esurient, iusti autem non destituentur omni bono: pro, Citius esurient leones, seu fortissimi ac ditissimi quique. De quo huius linguae idiotismo, integram regulam inservi in Syncategorematibus, de defectu comparativarum particularum, adiectis plurimis exemplis, quae ibi vide. Sic Marc. 9 dicitur, Qui me recipit, non me recipit, sed eum qui misit me: id est, magis patrem mittentem, quam me missum: illius enim gratia me recipit, ut quod servo aut legato bene ab aliquo fit, Domini causa fit. Matth. 24 simpliciter
et alteri auget, quam simpliciter totam ab altero ad alterum transfert. Convenit aliquo modo cum hoc, id quod in Metonymia dixi, interdum maiorem partem significare totum, minorem aut parvam nihil, et vicissim nihil pro parvo poni.
11 De signis universalibus, indefinitis, aut particularibus, dictum est in singularum vocum explicatione, ut hic nihil restet dicendum de eis. Hoc igitur tantum breviter, ac in genere observetur, quod apud Hebraeos adverbium negativum signo universali rei praepositum, vel postpositum, non faciat particularem, sicut apud Latinos: ut
11 De signis universalibus, indefinitis, aut particularibus, dictum est in singularum vocum explicatione, ut hic nihil restet dicendum de eis. Hoc igitur tantum breviter, ac in genere observetur, quod apud Hebraeos adverbium negativum signo universali rei praepositum, vel postpositum, non faciat particularem, sicut apud Latinos: ut Psal. 143, Non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens. Rom. 3, Ex operibus Legis non iustificabitur omnis caro in conspectu eius, id est, nullus, aut nemo. Observandum igitur est, quod Hebraei, cum careant universali negativo signo, hisce
eum ad pronunciandum de multis, si quid forte arripere possint. Sic Paul. Col. 1,
24 Futuro utuntur pro praesenti. 1, Sam. 24, Ut quid audies verba, pro, audis? Gen. 2, Inde dividet se. pro, dividit. Gen. 32, Quo vades, pro, quo vadis? Psal. 30. et Matth. 27, In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum: pro, nunc commendo. Quod participio praesenti utantur pro indicativo praesenti, postea in participio dicetur.
25 Non raro verba non significantia motum, ob adiunctam praepositionem et contextum, motum nanciscuntur, et quasi duplicant significationem. Esa. 38, Tollant massam ficorum, et contundant eam super
24, Ut quid audies verba, pro, audis? Gen. 2, Inde dividet se. pro, dividit. Gen. 32, Quo vades, pro, quo vadis? Psal. 30. et Matth. 27, In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum: pro, nunc commendo. Quod participio praesenti utantur pro indicativo praesenti, postea in participio dicetur.
25 Non raro verba non significantia motum, ob adiunctam praepositionem et contextum, motum nanciscuntur, et quasi duplicant significationem. Esa. 38, Tollant massam ficorum, et contundant eam super ulcus: id est, contundant et ponant. Num. 18, Accipient a te
Esa. 1. id est: Si volueritis audire. Vadens eundo, et flens, Ier. 41. pro, inter eundum flens. Et cap. 42, Cadat oratio nostra, et ora: pro, Precamur ut ores.
44 Aliquando coniuncta sine copula per infinitivum etiam vertuntur, aut cum Ut: vel per ablativum participii, Ne festines a conspectu eius abibis, Ecclesiast. 8. pro, abire. Revertar pascam, Gen. 30. Incipe posside, Deuter. 2. pro, Incipe possidere. Et erit, ego abibo a te, spiritus Iehovae asportabit te, 1. Reg. [18.] pro, Cum ego abiero a te, spiritus, etc. Audierunt
Festinavit et venit. 1. Sam. 4. pro, Festinanter venit, aut festinus venit. Festinaverunt obliti sunt, Psal. 106, pro, continuo obliti sunt. Act. 15, Post haec revertar et aedificabo, id est, iterum aedificabo tabernaclum David collapsum.
46 Crebro verba et participia activa et passiva omni tempore soluta, habitum magis quam actionem aut passionem, certo tempori alligatam, significant. Psal. 51: Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: id est, tuo iudicio fui semper, sum et ero peccator et maleficus. Psal. 112:
Pius homo semper talis est, qui egentes semper omnibus modis iuvet et sustentet. Psal. 2: Quare fremuerunt gentes, id est, fremuerunt, fremunt et frement. Ezech. 13: Audientes mendacium.
47 Duo verba coniuncta per copulam: quorum prius Latinis convertitur per praesens participium vel praeteritum. Et vidit, et ecce populus egrediebatur, Iud. 9. pro, Et videns populum egredientem. Et audivit Ruben, et eripuit eum, Gen. 37. pro, Et audiens Ruben eripuit eum. Et multiplicati sunt dies, et mortua est, Gen. 38. pro, Multiplicatis autem diebus mortua est.
nomina, facile intelligibilia crebro omittuntur: ut, Filii hominum, usque quo gloria mea in ignominiam? scilicet vertetur: sic Philip. 3. 1: Quorum finis in exitium Deus venter, et gloria in ignominia eorum: scilicet est, ac peribit, aut vertetur.
DE PARTICIPIIS.
1 Tantum duo participia habent Hebraei, nempe Praesens activae significationis, et Praeteritum passivae.
2 Praesenti participio utuntur pro praesenti indicativi. Isa. 1, Terram vestram comedentes peregrini: pro, comedunt aut absumunt eius fructus. Rom. 3,
omittuntur: ut, Filii hominum, usque quo gloria mea in ignominiam? scilicet vertetur: sic Philip. 3. 1: Quorum finis in exitium Deus venter, et gloria in ignominia eorum: scilicet est, ac peribit, aut vertetur.
DE PARTICIPIIS.
1 Tantum duo participia habent Hebraei, nempe Praesens activae significationis, et Praeteritum passivae.
2 Praesenti participio utuntur pro praesenti indicativi. Isa. 1, Terram vestram comedentes peregrini: pro, comedunt aut absumunt eius fructus. Rom. 3, Iustificantur gratis
in exitium Deus venter, et gloria in ignominia eorum: scilicet est, ac peribit, aut vertetur.
DE PARTICIPIIS.
1 Tantum duo participia habent Hebraei, nempe Praesens activae significationis, et Praeteritum passivae.
2 Praesenti participio utuntur pro praesenti indicativi. Isa. 1, Terram vestram comedentes peregrini: pro, comedunt aut absumunt eius fructus. Rom. 3, Iustificantur gratis
resistit vobis. 1. Pet. 4, Spiritus Dei super vos requiescit: quod ad illos quidem attinet, blasphematur: quod ad vos autem, glorificatur: pro, qui quod ad illos. 1. Iohan. 3, Ut diligamus nos invicem, non sicut Cain ex malo erat: pro, qui ex malo erat, etc.
3 Praesens participium aliquando pro futuro ponitur, Psal. 39, In vanum tumultuabuntur, coacervabitur, nescit quis auferens ea, pro, auferet. Ego non dans, Exod. 5, pro, non sum daturus. Vos transeuntes per terminum, Deut. 2. pro, transituri estis. Filius tuus egrediens de lumbis tuis, 1
transeuntes per terminum, Deut. 2. pro, transituri estis. Filius tuus egrediens de lumbis tuis, 1 Reg. 8. qui egredietur. Pro praeterito: Oculi vestri videntes quae fecit Dominus. Vos autem adhaerentes, Deut. 4. pro, Viderunt, et adhaesistis. Ego pluens, id est pluam, Gen. 7.
4 Participium passivum, id est pro activo, et contra invenitur: ut Iud. 8. 11, Per viam,
מעמד
eius, pro desiderabilem aut expetibilem eius speciem aut vigorem. Vox bachur
cum iaceret, neque cum surgeret. Psal. 1, Ideo non resurgent impii in iudicio, et peccatores in congregatione iustorum: pro, neque peccatores. Psal. 9, Non in seculum erit in oblivionem pauper, patientia pauperum peribit in seculum. Idem non raro et in declinabilibus partibus servandum est.
5 De negatione praeposita aut postposita signo universali dictum est alibi, quod variet a consuetudine Latina.
6 Adverbia metas indicantia, sicut et integrae sententiae, alias includunt, alias excludunt illas metas: de quo Hebraismo dixi in adverbio
Matth. 28, Ego sum vobiscum usque ad consummationem seculi, id est interea et postea. 1. Sam. 15, Samuel non vidit Saulem usque ad mortem. Esai. 46 Usque ad senectam et canos ego portabo, id est interea et postea. Vide Donec, et Usque.
7 Quod utraque collationum aut similitudinum particula, tum ea quae incipit collationem, tum ea quae applicat, nempe Sicut et Sic interdum desint, ac subintelligendae sint, in tractatione de Similitudinibus dictum est.
8 De adverbiorum geminatione generalis monitio est vera, nempe quod vel emphasin vel distributionem notet.
Graeca lingua, tum etiam transeat in Hebraismos, acipsas versiones, aut etiam in novum Testamentum Graecum, ut de eo lectorem Hebraeae linguae non studiosum moneri oporteat. Quaedam tamen non contemnenda nunc statim sub uno Syncategorematum titulo adiiciam. Porro, quae de singulis aliquibus harum partium voculis utiliter moneri possent, ea supra in singularum vocum expositione prolixius exposita sunt.
DE SYNCATEGOREMATIBUS, AUT PARTICULIS CONSIGNIFICATIVIS,
PRAEPOSITIONE, ADVERBIO, et CONIUNCTIONE.
1
tamen non contemnenda nunc statim sub uno Syncategorematum titulo adiiciam. Porro, quae de singulis aliquibus harum partium voculis utiliter moneri possent, ea supra in singularum vocum expositione prolixius exposita sunt.
DE SYNCATEGOREMATIBUS, AUT PARTICULIS CONSIGNIFICATIVIS,
PRAEPOSITIONE, ADVERBIO, et CONIUNCTIONE.
1 Syncategoremata aut consignificativae particulae, ut sunt praesertim praepositiones, adverbia et coniunctiones, recte suoque loco ac sensu posita, mirificam lucem simul et energiam,
possent, ea supra in singularum vocum expositione prolixius exposita sunt.
DE SYNCATEGOREMATIBUS, AUT PARTICULIS CONSIGNIFICATIVIS,
PRAEPOSITIONE, ADVERBIO, et CONIUNCTIONE.
1 Syncategoremata aut consignificativae particulae, ut sunt praesertim praepositiones, adverbia et coniunctiones, recte suoque loco ac sensu posita, mirificam lucem simul et energiam, adde etiam suavitatem sermoni adferunt: quod in omnibus linguis est notissimum, testaturque id etiam Demetrius Phalereus, ut hoc nec exemplis, nec alia
Christus Iesus, ut etiam ex sequentibus patet. sic ibidem dicit Dominus: Descendi de caelo, non ut faciam voluntatem meam: pro, ut faciam non meam voluntatem, sed patris. Illud Non, determinat voluntatem, non autem verbum Facere.
7 Negatio est aliquando non suo loco posita, et simul particula Si deest: seu negatio sequentis est aliquando praeposita praecedenti membro: vel in propositione hypothetica negatio addenda posteriori categoricae, praeponitur priori, et simul deest eidem Si conditionale. Non videbit me, et vivet homo: pro, Si videbit, non vivet. Item Deut. 22, Non
sapientes, quod honorabiles sint sine magnates. Ibidem: Et ad hominem non mutato nomine loquar: pro mutato nomine non loquar. Si hebetatum fuerit ferrum, et huius non aciem terserit, Ecclesiast. 10. pro, et aciem huius non terserit.
8
ab initio adverbium, cum verbo Loquor coniungendum est, praeposito illo Quod, ut sit sensus: Id sum, quod semper inde ab initio dico, et loquendo vos doceo. Sic et mox decimo interrogatus an esse? Meschias? respondet, se dudum eis dixisse, sed ipsos nolle credere. Rom. 12, Unicuique prout Deus partitus est mensuram fidei: i, prout unicuique partitus est Deus, sic demum sapiat: habita nimirum suorum donorum ratione. Rom. 11, Vestra misericordia ut et ipsi serventur: pro, Ut per vestram misericordiam, et ipsi misericordiam consequantur. Acto. 1, Per Spiritum sanctum quos elegit: pro,
est, praeposito illo Quod, ut sit sensus: Id sum, quod semper inde ab initio dico, et loquendo vos doceo. Sic et mox decimo interrogatus an esse? Meschias? respondet, se dudum eis dixisse, sed ipsos nolle credere. Rom. 12, Unicuique prout Deus partitus est mensuram fidei: i, prout unicuique partitus est Deus, sic demum sapiat: habita nimirum suorum donorum ratione. Rom. 11, Vestra misericordia ut et ipsi serventur: pro, Ut per vestram misericordiam, et ipsi misericordiam consequantur. Acto. 1, Per Spiritum sanctum quos elegit: pro, Quos elegit per Spiritum sanctum, Ioan. 15,
possent ex capite Confusionum huc transferri: ut illud Ezechielis 14, Sicut est iniquitas quaerentis, sic prophetae erit: pro, Sicut est iniquitas pseudoprophetae, sic etiam consulentis eum erit, quae ibi legi et expendi poterunt.
17 Non raro Syncategoremata aut consignificativae particulae plane desunt, vel in unico membro, vel etiam in duobus coniungendis. Cuius Hebraismi explicandi gratia, quandam universalem regulam hic adscribam, eique mox plura exempla subiiciam. Varie solent aliquando duae propositiones, aut etiam plures, interpositis coniunctionibus inter se
facit divitias sine iudicio. pro sicut perdix, etc. sic qui facit divitias sine iudicio. Ibidem: Solum gloriae altitudo. 1. Thessal. 2, Accepistis non sermonem hominum, sed ut vere est, sermonem Dei: pro, Accepistis non ut sermonem hominum, sed ut sermonem Dei, verum de natura et particulis Similitudinum suo loco plenius.
20 Coniunctio Si, Cum, aut alia conditionalis saepe deest: videturque id simpliciter affirmari aut mandari, quod conditionaliter intelligendum est. Levitic. 18, Quae faciet homo, et vivet in eis, id est, si faciet. Matth. 18, Quoties
Duo aut tria, quatuor aut quinque grana reperiuntur in summis cacuminibus arboris.
25 Quod, non raro deest. Coloss. 2, Gaudens ac videns vestrum ordinem, et soliditatem vestrae in Christum fidei: pro Gaudens quod videam.
26 Finaliter, seu ad aliquem scopum directe, ubi particula Ut deest. Psal. 88, Aut mortui resurgent, celebrabunt te: id est, ut celebrent. Surges, misereberis: id est, Surges ut miserearis. Pharao induravit se admittendum nos: pro, ut non dimitteret nos aliquis posset putare esse contrarium sensum.
27 Coniunctiones
resurgent, celebrabunt te: id est, ut celebrent. Surges, misereberis: id est, Surges ut miserearis. Pharao induravit se admittendum nos: pro, ut non dimitteret nos aliquis posset putare esse contrarium sensum.
27 Coniunctiones causales non semper veram causam, sicut etiam finales particulae aliquando non verum finem, sed id quod aliquo modo sequitur, secutumve est, annectunt. Christus passus est, ut filios Dei congreget. Ioan. 11, Imo ille erat passus ut omnes salvaret: sed tamen hoc est secutum ob aliorum incredulitatem. Ioan. 12, dici videtur causa incredulitatis
Scripturae.
28 Sic et adverbium loci abundat. Ezech. 34, Ad locum in quo habitabo ibi. et 46, Sicut domus so, quentium, in quibus coquent ibi. In utroque loco vocula Ibi abundat. Consignificativae particulae, sicut et aliae voces, vehementiae causa geminantur. Ezech. 13, Propterea, propterea, quod fecerunt errare populum meum. Sic et adverbium, Amen, amen, mane, mane.
29 Coniunctiones igitur, adverbia, et alia connectentia multum omittunt Hebraei, eoque oratio ipsorum saepe
voces semel positae, saepe in pluribus membris repetendae sunt: ut Genes. 19, Et nescivit cum iaceret et surgeret: id est, neque cum iaceret, neque cum surgeret. Proverb. 25, Comedere multum mellis, non est bonum. Sic et scrutari gloriam gloria, scilicet non est gloriosum. Hic simul deest particula inchoans similitudinem, Sicut. Psal. 1. Ideo non resurgent impii in iudicio, et peccatores in congregatione iustorum: pro, Neque peccatores. Et 9, Non in seculum in oblivionem erit pauper, patientia pauperum peribit in aeternum. i. non peribit.
34 Idem non raro
insurgunt, etc. Psal. 4, Usquequo gloria mea in ignominiam? amatis vanum, quaeritis mendacia? Sic 10. Psal. Quousque Domine stabis procul, etc.
36 Aliquando contra abundant ociose, non tamen sine incommodo: ut cum similitudinis particulae non similitudinem, sed ipsam rei veritatem notant. quod Iudaei dicunt caf vel sicut veritatis. Quare aut abundant, aut vim adserendi habent, aut (ut ita loquar) identitatem notant: ut Deut. 9, In illis autem recol, sicuti omnia verba quae locutus est Dominus, id est, illa ipsa omnia
imaginem, tanquam a spiritu Domini.
37 Saepe uno aut altero solum verbo alluditur ad similitudinem, ut sit medium quid inter Metaphoram et similitudinem. Alas aquilarum.
38 Et contra non raro ea, quae in speciem essentialiter dicta videntur, ita accipienda sunt, tanquam particulam similitudinis habeant praepositam: ut Psal. 39, Ecce palmae spatium. Item Exod. 19, Super alas aquilarum gestavi te: i. veluti super alas? Ioel. 1, Dentes eorum dentes leonum: i. sicut dentes leonum.
39 Praepositiones aliquando iterantur sine aliqua
et locus pecorum, id est, Locus vel terra apta alendis pecoribus. Iud. 1, Vir contentionis fui ego, et populus meus cum Amon valde: id est: magnam contentionem habui. Non habitum contentiosus, sed actionem, nempe litem, significat. Panem impietatis comedent, et vinum iniuriarum exhibent, id est partum iniuste. Act. 7, In flamma rubi, id est, in rubo visa.
36 Ac in universum omnia ea accidentia Hebraei hoc modo per substantiva exprimunt, quae quoquo modo ad aliquod subiectum pertinent: ut Deut. 32, Iacob est funiculus, seu possessio haereditatis eius: id est, possessio
Moses velamen super faciem suam, donec rediret, ut loqueretur cum ipso, scilicet Deo vestro. Et Deut. 20, Non facietis sic Domino Deo vestro. Sic refert quaedam longius distantia. Iud. 6, Et fuit nomen ei, scilicet Gedeoni: quod antecedens longius abest ab hoc relativo Ei. Ephes. 3, Et participes promissionis eius in Christo. Eius refert Deum, quod nomen procul ab hoc relativo legitur. Marc. 6, [?: lanotuit ] enim nomen eius: procul inde abest nomen Christi, quod refertur. 2 Thess. 2, Cuius praesentia est secundum efficaciam sathanae: longius abest iniquus. Apoc.
29 Zeh, pronomen substantiam indicans, aliquoties et qualitatem denotat. Deut. 5, Cor eorum Zeh, id est tales eis. Hoc et alia demonstrativa pro provocabulo, Qui, quae, quod, Psal. 9.
30 Nonnunquam, non est demonstrativum, sed in definitum, aut etiam solummodo expletiva particula indicat tamen simul veluti indignationem quandam. Ierem. 20, Quid Zeh hoc? vel quare hoc, de ventre exivi, ut viderem dolorem et laborem? Genes. 35, Si sic, quid Zeh hoc ego? scilicet petii? Ibid em in fine iterum. Hic ponitur pro indefinito cuiusdam. 1 Sam 17, David
et inde verba foederalia mutuatus esse.
33 Sic porro pronomen demonstrativum cum ipso sanguine etiam in Matthaeo et Marco connectitur. Nam omnes vertunt
cum ipso sanguine etiam in Matthaeo et Marco connectitur. Nam omnes vertunt
remissionem peccatorum. Vocula igitur
Vocula igitur
varientur, sed tantum differat numeras singularis a duali et plurali. Praeterea licet habeat articulos, tamen illi non ita certo per casus distingui possunt: saepe unus articulus in pluribus casibus reperitur.
2 Multa possunt de constructione quoque, sicut et de reliquis Grammatices partibus, in hoc sermone ex Latina lingua iudicari. omnes enim linguae aliquousque conveniunt. Ea hic prolixius inculcare, superfluum esset. Monebo igitur tantum quaedam de figuratis locutionibus, idque minus notis Latinis auribus.
3 Requirit sane haec lingua, sicut aliae, ut verbis
malus oculus perinde construitur cum exire ex corde, ut si esset propria vox, nempe invidia, Marc. 7. Si plaga steterit in oculis eius, Levit. 13. Plaga stare aut conquiescere perinde construitur cum oculis, ac si esset proprium, Iudicio eius. Vae qui dicit patri, quid gignis, et matri, quid parturis? id est, Vae illi, qui cum Deo suo creatore litigat. Nam haec ad verbum nemo dicit. Isa. 54. Similitudo ponitur proipsare, aut inusitatum pro usitato aliquo modo conveniente: et illud Vae, ita cum sequentibus figurate dictis connectitur, ac si diceretur proprie, Vae contemnenti Deum et
ex fide, et praeputium per fidem. Isa. 5, Viri eius gloriosi homunciones famis, et multitudo eius aruit siti. id est, utrique summi et infimi esurient et sitient.
29 Saepe oratio multis qualitatibus aut circumstantiis, seu quasi quibusdam descriptionibus per adverbia, epitheta et participia oneratur, non uniformibus phrasibus aut sermone expressis, ut solet in summo brevitatis studio fieri, ne sit necesse novam orationem texere. Servi obedite dominis, etc. Sequuntur novem descriptiones servitutis huius, singulis quasi vocibus, et non perfecta aut propria
adiunctae, aut etiam subintellectae alicuius vocis. Rom. 15, Charitas Dei effusa est in cordibus nostris per Spiritum sanctum datum nobis: id est, Spiritus sanctus est effusus in corda nostra, qui et testatur de charitate Dei erga nos, et ob eam est nobis datus.
33 Hebraei verba et participia verbis ita iungunt, sicut adverbia iungi solent, vel potius verba pro adverbiis ponunt. Gen. 8. Et addidit mittere columbam, i. iterum misit. Ibidem: Et non addidit columba reverti, i. Non est amplius reversa. Ibidem: Non addam maledicere terrae, non addam percutere terram. Gen. 31.
in pronominibus et adverbiis negativis et affirmativis subintelligitur. Cuius exempla sunt innumera, tum in veteri, tum in novo Testamento. Est vero haec proprietas non minus usitata Graecis quam Hebraeis, ut vel Graecismum vel Hebraismum vocare possis.
35 Saepissime per verbum Sum et participium, aut etiam nomen conveniens circumscribunt alia verba quaecunque. Matth. 19, Iuvenis ille erat, habens possessiones multas, pro, habebat aut possidebat. 2 Corinth. 5, Deus erat reconcilians mundum, id est, reconciliavit. Marc. 5, Erat Ioannes baptizans in deserto, pro, baptizabat.
est, reconciliatio Ethnicorum, id est, reconciliat, aut dat occasionem. Vide infra in Tropis. Idem verbum etiam alias obscuras constructiones, sicut et in omnibus linguis. Esse in spiritu immundo, Marc. 1 et 5. Item esse in fluxu, pro habere aut pati fluxum, et spiritum immundum.
36 Participium solet
Siserae butyrum, id est, lac. David iuravit se non ascensurum lectum aut dormiturum, donec reperiat locum arcae aut templo, id est non conquieturum: species pro genere. Sic Germani: ich will mein haupt nicht sanft legen. Cicero dicit pro P. Sylla, se confodisse quinque cives, Filii venerunt ad partum, nec vis est pariendi. Ob similitudinem indicat summum discrimen. Canis non mutivit apud Israel, per aliud indicatur.
25 Rei unius gradus sunt: alias de perfectissima re, alias de mediocri, alias de infima idem vocabulum dicitur. Sic bonus et iustus, sapiens, perfectus,
transsubstantietur, adoretur, invocetur, et veluti praesentissimus quidam Deus nobiscum adservetur, et apud nos habitet. Contra, aliis videtur omnis externa praesentia aut exhibitio in coena Domini esse inutilis: aliis denique videtur, id ad illud foedus necessario requiri, quia ea exhibitione et participatione sanguinis ac corporis sanciatur, sitque id certissimum pignus spiritualium Christi beneficiorum.
Quare illa verior regula est, Verba sacrarum Literarum proprie accipienda esse, nisi loci sensus in aliquem articulum fidei aut charitatis praeceptum propalam incurrat, et
citius, nobis dormitantibus ac stertentibus, pro Dei verbo diaboli verbum in nostram aliorumque perniciem obtrudatur.
Duodecimo: Multi hoc tempore volentes demonstrare tropum loci alicuius, satis habent unum aut alterum exemplum, utcunque simile proferre. Quod quid aliud est, quam a particulari ad universale argumentari? Pro declaratione forte hoc satis sit, at pro evidenti demonstratione nequaquam. Quare in locis controversis, unde magni momenti dogmata extruuntur, necessariae probationes troporum adducendae sunt, probandumque est, quod eo ipso loco Scriptura tali tropo usa
Hoc vero idem est quod retinere Hebraismum, ut saepissime vaf Hebraeum per
tres dies resurget, cum aliis, qui dicunt quod tertia die resurrexerit: et dictum Matth. 17, quod Christus post sex dies ascenderit in montem, cum Lucas dicat post dies octo. Matthaeo enim et Marco excludit terminales dies ea Praepositio: Lucae vero includit. vide in Post.
Exclusivae particulae, aut etiam sententiae, aliquando inclusive intelligendae sunt, sive sit adfirmativa, sive negativa sententia: ita, ut quod affirmatur aut negatur de tempore ante metam, sit verum, dicaturque etiam de spacio Post vel ultra metam. Id de vocula Donec plures monent. Gen. 8, Corvus non
ac tabernacula. Et non sustinuit eos terra, ut habitarent simul: quia fuit eorum possessio multa, et non potuerunt simul habitare. Haec tamen etiam ad Tautologiam referre queas.
ENALLAGE vel Heterosis, commutationem significat. Fit vero in omnibus linguis multiplex commutatio: vel partium orationis, ut pro verbo nomen, aut indeclinabilis pro declinabili, aut contra ponatur: vel etiam accidentia partium, ut alius casus, numerus, vel persona, aut genus pro alio. De quo supra in Partibus orationis, et earum constructione dictum est.
ANASTROPHE constructionis figura
simul habitare. Haec tamen etiam ad Tautologiam referre queas.
ENALLAGE vel Heterosis, commutationem significat. Fit vero in omnibus linguis multiplex commutatio: vel partium orationis, ut pro verbo nomen, aut indeclinabilis pro declinabili, aut contra ponatur: vel etiam accidentia partium, ut alius casus, numerus, vel persona, aut genus pro alio. De quo supra in Partibus orationis, et earum constructione dictum est.
ANASTROPHE constructionis figura est, cum praepositio aut aliae indeclinabiles partes non suo loco ponuntur. Cuiusmodi plurima exempla in capite de
vel Heterosis, commutationem significat. Fit vero in omnibus linguis multiplex commutatio: vel partium orationis, ut pro verbo nomen, aut indeclinabilis pro declinabili, aut contra ponatur: vel etiam accidentia partium, ut alius casus, numerus, vel persona, aut genus pro alio. De quo supra in Partibus orationis, et earum constructione dictum est.
ANASTROPHE constructionis figura est, cum praepositio aut aliae indeclinabiles partes non suo loco ponuntur. Cuiusmodi plurima exempla in capite de Syncategorematibus et perturbatione vocum recensui: ut est illud Gal. 1, Notum
per Epanalepsin solet: ita et in sacris Literis, ut in repetitione dixi. Fit vero ea resumptio alias iisdem verbis, quae initio orationis posita fuere, alias diversis, sed tamen aequivalentibus: alias denique generalioribus. Porro in illa repetitione aut resumptione, aliquando Latini quasdam particulas maioris lucis gratia adhibent: ut sunt, inquam, igitur, sed, et similes, quibus Hebraea lingua caret. Paulus tamen aliquando suum
17, Et ascendit, et volavit, volabit super pennas ventorum: quo sermone etiam avium celeritas superatur. Psal. 51, Lavabis me, et super nivem dealbabor. Isa. 34, Nam omnis caelorum exercitus tabescent. vult amplificare magnitudinem mali, cuius etiam ipsi caelites sint futuri participes. Sic Marchio Albertus est solitus dicere, se ita omnia incendiis vastaturum, ut Apostolorum pedes in caelo sedentium adurantur. Talis quaedam Hyperbole est, Caput inter nubila condit: aut, Vertice feriam sydera. Tale propemodum quid est totum 13 caput ad Corinthios: ubi Charitas prae
animus sit mundus, sed lavate cor prius, et ecce mox omnia externa erunt vobis munda: quia omnia sunt munda mundis. Vicina aliquatenus est haec figura ei, quam supra nominavimus Contentionem, inter Amplificationis species numeratam.
Merismon, cum posito toto aut genere mox subiungimus partium aut specierum enumerationem, alibi exposuimus.
Erotema interrogatio, in Capite de interrogatione ac responsione expositum est. Exempla huius schematis sunt passim obvia. Rom. 3, In quo igitur praestat Iudaeus? Multum per omnem modum, etc.
Climax,
52 promissa et nunc praestita est. Hanc gradationem valde laudat Camerarius in suis Annotationibus.
Sed apud Oratores talis quasi scala subinde altius ascendens rem exaggerat, quod in hisce exemplis non perinde fieri videtur: tametsi hic etiam tres illi (ut ita dicam) ultimi partus trium exemplorum, quendam summum et super caeteros elatum gradum habent: ut est, Spes non confundit, Patientia efficit opus perfectum: et, Peccatum genitum procreat mortem: ut et hic ille ultimus finis summum quid sit. Simile quid Anadiplosis habet: de qua supra diximus, quaeque in sacris
Iob 18: O discerpens animam tuam, quid concipit tecum cor tuum?
DUBITATIO,
alienum servum? Ubi observetur illa quoque Regula, quod licet talia ad unum aliquem dici videantur: tamen perinde ad totum genus pertineant, ac si dictum esset: Quicunque non vult timere potestatem, is faciat bonum, etc. et: Nemo debet alienum servum iudicare seu condemnare. Alio qui particulares et individuae sententiae in sacris plerunque ad omnes pertinent, iuxta illud: Quod vobis dico, omnibus dico.
PERMISSIO, vel concessio, est valde multiplex. Prima, cum iudici aut auditori aliquid expendendum relinquimus: ut cum dicunt sacerdotes ad Iudam, Tu videris: et
Onesimo, quem genui in vinculis meis. Sic pulchra et quasi conspicua Hypotyposis est. Psal. 7, Nisi conversus fuerit peccator, Deus acuet gladium suum: tetendit arcum, et paravit eum, concinnavitque ei etiam tela lethifera, sagittas suas contra persecutores fabricatur. Sic statim parturitio, et foveae effossio, ac in eam casus, elegantes, et in oculos incurrentes Hypotyposes sunt. Prolixa et memorabilis est illa Hypotyposis Ephes. 4, qua vetus ac novus homo pingitur tum ratione essentiae, tum et ratione fructuum aut effectuum: quorum priore nos exuere tanquam veteris
et exempla
proponam: postea etiam speciatim in aliquibus valde usitatis vocibus magnum eius usum ostendam: postremo et quasdam materias ac descriptiones per hunc tropum, propriis libellis in fine huius secundae partis adiiciendis, Christo dante, illustrabo. ut sunt descriptiones poenitentiae et impoenitentiae, peccati originalis, concionis Decalogi, ac totius legis, descriptiones ieiunii, et similia quaedam.
Dicta completiva sunt saepe inchoative intelligenda, seu factum ipsum, res aut opus
intelligatur ibi vox Generationis, non pro una aliqua aetate aut seculo, sed pro gente Iudaica: quodque dicat Dominus, gentem aut nationem Iudaicam non prorsus delendam esse, usque ad extremum diem, quin potius eandem omnium illorum malorum, quae ante extremum diem concurrent, spectatricem et participem fore: sicque Dominus praemoneat eos de maturando poenitentiam. Nam vocem Transire, interitum significare, ex illo ipso adiuncto dicto, Caelum transibit, manifestum est. Illud sane, Omnia fiant, videtur prorsus completum quid absolutumque significare.
Completae significationis
pente eo catenas. Ponitur ergo initium actionis, pro pleno ac optato eius eventu. Sic verba conatus pro eventu, Pilatus et Iudaei convenerunt, ut facerent, quae Deus praefinivisset, Act. 4.
Sunt et alia innumera verba, quae per Metonymiam, Metalepsin, aut alium quempiam similem tropum, partim non tantum suam nativam significationem aut rem, sed et consequentes actiones aut passiones notant: partim vero tantum sequentem aliquam actionem aut passionem. Sic Psalmo primo, abire, stare, sedere, etiam sequentes actiones notat, nempe abire, conversari, stare, colloqui, consultare,
Pilatus et Iudaei convenerunt, ut facerent, quae Deus praefinivisset, Act. 4.
Sunt et alia innumera verba, quae per Metonymiam, Metalepsin, aut alium quempiam similem tropum, partim non tantum suam nativam significationem aut rem, sed et consequentes actiones aut passiones notant: partim vero tantum sequentem aliquam actionem aut passionem. Sic Psalmo primo, abire, stare, sedere, etiam sequentes actiones notat, nempe abire, conversari, stare, colloqui, consultare, sedere, concludere, decernere, conspirare, aut similia. Sic Psalmo tertio: Percutere maxillam impiorum, est
quod Christus dicit, Nisi venissem ac docuissem et miracula fecissem, peccatum non haberent. Ubi illud ingens peccatum damnati agniti Meschiae, quasi pro tota massa peccati ponitur: nisi mavis dicere, quod eis omnem excusationem de peccato adimat.
Aliud tamen est, cum nomen principalis partis pro toto ponitur, ut supra de Sion ac Ierusalem et Iuda diximus: aliud cum principalis pars sola ius, dignitatem et praedicata totius sibi rapit, sicque se gerit, quasi ipsa sit totum, et aliae partes vel nihil sint, vel nulla earum cura aut ratio sit habenda: ut cum Iulius dicit, Ego sum
unicum corpus: sic et Christus: id est, sic et Ecclesia, quae Christi corpus est. Item 1 Cor. 15, Sic erit et resurrectio, id est, homines in resurrectione ita diversa gloria resurgent. Ad hoc genus tropi aut locutionis referri posset et illud Paulinum 1 Cor. 10, Panis quem frangimus, nonne participatio corporis Christi est, et poculum quod benedicimus: id est. fractio aut comestio panis, est participatio corporis, et benedicti potus haustio aut sumptio, participatio sanguinis est. Panis igitur ibi et poculum aut potus non ratione substantiae, sed ratione illius accidentis aut
erit et resurrectio, id est, homines in resurrectione ita diversa gloria resurgent. Ad hoc genus tropi aut locutionis referri posset et illud Paulinum 1 Cor. 10, Panis quem frangimus, nonne participatio corporis Christi est, et poculum quod benedicimus: id est. fractio aut comestio panis, est participatio corporis, et benedicti potus haustio aut sumptio, participatio sanguinis est. Panis igitur ibi et poculum aut potus non ratione substantiae, sed ratione illius accidentis aut circumstantiae, nempe ratione sumptionis consideratur. Quod est diligenter observandum, propter varias
gloria resurgent. Ad hoc genus tropi aut locutionis referri posset et illud Paulinum 1 Cor. 10, Panis quem frangimus, nonne participatio corporis Christi est, et poculum quod benedicimus: id est. fractio aut comestio panis, est participatio corporis, et benedicti potus haustio aut sumptio, participatio sanguinis est. Panis igitur ibi et poculum aut potus non ratione substantiae, sed ratione illius accidentis aut circumstantiae, nempe ratione sumptionis consideratur. Quod est diligenter observandum, propter varias interpretationes et elusiones eius dicti: quia panis benedicti comestio
est. Panis igitur ibi et poculum aut potus non ratione substantiae, sed ratione illius accidentis aut circumstantiae, nempe ratione sumptionis consideratur. Quod est diligenter observandum, propter varias interpretationes et elusiones eius dicti: quia panis benedicti comestio vera corporis Christi participatio est, ut et Calv. in Institutionibus exponit lib. 4, ca. 17, 19.
Contra etiam non raro accidentia aut adiuncta pro subiecto ponuntur. Aeneas socios moestique metum solatur Iuli. i, Iulum moerentem et metuentem. Medium in penetralibus hostem, id est, in mediis penetralibus.
et sacrificia pro fundamento salutis. Sic Terent, in Phorm. Quid ago? id est, quid iure agere possum aut debeo? Matth. 11, Tune es ille veniens, aut alium expectamus? id est, qui debet venire, quem expectare debemus. 1. Corinth. 10, Non potestis simul de mensa Domini, et mensa daemoniorum participare. Ubi non defacto, quod illi ipsa re nimium praestabant, sed solummodo de iure loquitur Apostolus. Matth. 2, Percontatus est, ubi IESUS nascatur, id est, ubi debeat nasci secundum promissa prophetarum. Sic Terent. dicit, Uterque accusandi, id est, accusatione digni estis, iure accusari
qualitatem aut conditionem simul indicant: ut 1. Pet. 4, Reddent rationem iusto iudici: id est, volentes nolentes cogentur difficilem et tristem sibi rationem iniuste factorum reddere. Oseae 14, Iusti ambulabunt per eas, pro, commode, expedite, ac citra offensam.
Crebro verba et participia activa ac passiva omni tempore soluta habitum magis quam actionem aut passionem certo tempori alligatum significant. Atque haec Regula cum praecedenti aliquatenus convenit: ut Psal. 51, Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: id est, tuo iudicio semper fui, sum et ero
mulieres coquent in furno uno: Convertentur flumina eius in picem, et pulvis eius in sulphur, eritque terra eius in picem ardentem: Pascetur vitulus cum leone.
DE SPECIEBUS SIMILIS.
Unum quoddam genus est Similium, sed valde varium ac late patens, quod partim in singulis vocibus, partim in paucis verbis, partim et in integris sententiis atque adeo plenis orationibus reperitur. Species eius sint: 1 Metaphora. 2 Allegoria. 3 Aenigma. 4 Paroemia. 5 Parabola. 6 Fabula. 7 Exemplum. 8 Typus. 9 Similitudo. 10 Imago aut pictura propheticarum visionum. 11
uno: Convertentur flumina eius in picem, et pulvis eius in sulphur, eritque terra eius in picem ardentem: Pascetur vitulus cum leone.
DE SPECIEBUS SIMILIS.
Unum quoddam genus est Similium, sed valde varium ac late patens, quod partim in singulis vocibus, partim in paucis verbis, partim et in integris sententiis atque adeo plenis orationibus reperitur. Species eius sint: 1 Metaphora. 2 Allegoria. 3 Aenigma. 4 Paroemia. 5 Parabola. 6 Fabula. 7 Exemplum. 8 Typus. 9 Similitudo. 10 Imago aut pictura propheticarum visionum. 11 Fucta aut gestus
eius in picem, et pulvis eius in sulphur, eritque terra eius in picem ardentem: Pascetur vitulus cum leone.
DE SPECIEBUS SIMILIS.
Unum quoddam genus est Similium, sed valde varium ac late patens, quod partim in singulis vocibus, partim in paucis verbis, partim et in integris sententiis atque adeo plenis orationibus reperitur. Species eius sint: 1 Metaphora. 2 Allegoria. 3 Aenigma. 4 Paroemia. 5 Parabola. 6 Fabula. 7 Exemplum. 8 Typus. 9 Similitudo. 10 Imago aut pictura propheticarum visionum. 11 Fucta aut gestus prophetici. 12 Signa sacramentalia.
doctrina, et etiam pravis moribus. Contra Azymum panem Scriptura pro syncera doctrina, fide ac moribus ponit. Sic Roman. 8, Corpus ac caro, pro veteri homine, Spiritus pro novo. Dentes ac maxillae, item brachia, pro petentia. Sic Torrens Isa. 10, pro afflictionibus huius vitae, et Bibere, pro participare. Calix, pro suo dimenso aut parte crucis ac miseriarum, aliquando etiam bonorum. Calix autem salutis dicitur, quia afflictiones saepe sunt salutares, praesertim piis. Sic Dominus dicitur nostrum praesidium, petra, arx.
2 In Metaphoricis significationibus omnino id videndum
feritatem, qua ratione et malos homines significat: alia ratione fermentum consideratur, Matthaei 16, Cavete vobis a fermento Pharisaeorum: et 1. Cor. 5, quam Lucae 13, Simile est regnum caelorum fermento. tametsi in utroque loco respiciatur ad illam unam eius proprietatem, quod modica eius particula magnam massam inficiat. Id enim et vera et falsa doctrina et mali mores ac sermones efficiunt. Scriptura aliquoties Iudaeos et praesertim Pharisaeos vocat genimina viperarum, Matth. 3, 12, 23, et Luc. 3. quod non ob eam proprietatem fit, quod sicut vipera marem in coitu interficit, et
humanis, ut a brutis. Psal. 16, Sub umbra alarum tuarum proteget te. Ioel. 3. et Amos 1. Dominus de Sion rugiet. Ab inanimatis: Ecce ego stridam super vos, sicut stridet plaustrum onustum. Sic vocatur Deus petra, et arx nostra.
19 Porro ab homine eiusque membris, partibus, affectibus et actionibus innumerae plane Metaphorae ad Deum transsumuntur: qui tropus solet a Theologis Anthropopathia vocari. Posset autem videri esse proprium sacrarum Literarum, tametsi et gentiles scriptores non solum membra humana, sed et actiones atque adeo scelera Deo tribuerint:
possit, quatenus in sacris sint adhibitae, verae probationis vim obtinerent: proponendae enim veritatis gratia ibi adhibentur.
2 Similitudo saepe rem ipsam, et contra simplex sermo similitudinem significat. Nam Similitudinis particulae saepe non similitudinem rei, sed rem ipsam significant: sicut Hebraei de suo caf veritatis disserunt. quare aut abundant, aut vim asserendi habent: ut Deut. 9, In illis autem Recol, sicuti omnia verba quae locutus est Dominus: id est, illa ipsa omnia inerant. Iud. 13. Non fecisset
confirmatum est in vobis. Ioan. 1. Sicut unigenitus a patre: id est, utpote vere unigenitus a patre, 2 Corin. 3. Transformantur in eandem imaginem, tanquam a spiritu Domini.
3 Et contra non raro ea quae in speciem essentialiter dicta videntur, ita accipienda sunt, tanquam si particulam Similitudinis habeant praepositam: ut Psal 39. Ecce palmae spacium posuisti dies meos: id est, veluti palmae spacium. Item Exod. 19. Super alas aquilarum gestavi te, id est, veluti super alas. Ioel. 1, Dentes eorum, dentes leonum: id est, sicut dentes leonum. Vicinum
habeant praepositam: ut Psal 39. Ecce palmae spacium posuisti dies meos: id est, veluti palmae spacium. Item Exod. 19. Super alas aquilarum gestavi te, id est, veluti super alas. Ioel. 1, Dentes eorum, dentes leonum: id est, sicut dentes leonum. Vicinum huic est, quod particulae Similitudinis interdum omittantur.
4 Similitudinibus Hebraei saepe utuntur ita, ut eas a rebus quae tractantur, non separent, sicut plerunque Graeci et Latini: sed vel ita recto ordine recitant, non adhibentes applicationem, ac si pars reliquae materiae essent: ut, An
ratio, talis erit etiam in adventu Christi. Cum igitur non semper sint clarae applicationes, et praecipuorum momentorum, in quibus collationis vis sita est, indicationes: necesse est Lectorem cogitatione supplere quod deest, et quasi aptius conferruminare simile cum re illustranda.
21 Particulae Similitudinis crebro desunt, alias prior aut conferens, id est Sicut, alias posterior aut applicans, alias utraque, ut in capite de Syncategorematibus dixi. Exemplum prioris, Exod. 19, Portavi vos super alas aquilarum, pro, sicut aquilae suos super alas, etc. Ioel. 1,
Hebraeum coniunctio copulativa saepe applicat Similitudinem: ut, Sicut in caelo et in terra, pro, sic et in terra. Eundem usum habet et in praecedenti exemplo: Et Dominus in circuitu populi sui: pro, Sic Dominus est in circuitu populi sui, sicut montes circa Ierusalem.
24 Similitudinis particulae aliquando accipiendae sunt de genere, non de specie: de facto, non de summa convenientia modi: de exemplo, non de causa effect. aut etiam ratione. Matth. 6. Remitte nobis debita, sicut et nos remittimus: exemplum proponit, non summam similitudinis convenientiam, multo minus veram
Qui autem intrat per ostium, pastor est ovium: pro, fur est is, qui alio aditu irrumpit, etc. Sed verus pastor intrat per ostium. Marci 6, Pharisaei et Iudaei nisi crebro lavent, non comedunt: pro, non comedunt, usi semper prius lavent.
In hisce omnibus transpositionibus partim clarior erit sensus positis vocibus suo loco, partim etiam verior et utilior.
Nec tantum voces ac sermo interdum invertitur, sed et sensuum ac rerum ipsarum ordo nonnunquam per Hysteron proteron, vel Hysterologian pervertitur: ut Psal. 7, Ecce parturit iniquitatem,
est is, qui alio aditu irrumpit, etc. Sed verus pastor intrat per ostium. Marci 6, Pharisaei et Iudaei nisi crebro lavent, non comedunt: pro, non comedunt, usi semper prius lavent.
In hisce omnibus transpositionibus partim clarior erit sensus positis vocibus suo loco, partim etiam verior et utilior.
Nec tantum voces ac sermo interdum invertitur, sed et sensuum ac rerum ipsarum ordo nonnunquam per Hysteron proteron, vel Hysterologian pervertitur: ut Psal. 7, Ecce parturit iniquitatem, et concepit dolorem, et peperit mendacium: prius
transpositionibus partim clarior erit sensus positis vocibus suo loco, partim etiam verior et utilior.
Nec tantum voces ac sermo interdum invertitur, sed et sensuum ac rerum ipsarum ordo nonnunquam per Hysteron proteron, vel Hysterologian pervertitur: ut Psal. 7, Ecce parturit iniquitatem, et concepit dolorem, et peperit mendacium: prius ponit parturitionem quam conceptionem. Sensus aut est, Impios concipere, id est, cogitare, et parturire: id est, conari iniusta et noxia: et denique irritum fieri ipsorum conatum.
Crebro sane ista figura Hysteron
etiam verior et utilior.
Nec tantum voces ac sermo interdum invertitur, sed et sensuum ac rerum ipsarum ordo nonnunquam per Hysteron proteron, vel Hysterologian pervertitur: ut Psal. 7, Ecce parturit iniquitatem, et concepit dolorem, et peperit mendacium: prius ponit parturitionem quam conceptionem. Sensus aut est, Impios concipere, id est, cogitare, et parturire: id est, conari iniusta et noxia: et denique irritum fieri ipsorum conatum.
Crebro sane ista figura Hysteron proteron in narrationibus praesertim admittitur. Est aut haec figura talis, cum
sed et sensuum ac rerum ipsarum ordo nonnunquam per Hysteron proteron, vel Hysterologian pervertitur: ut Psal. 7, Ecce parturit iniquitatem, et concepit dolorem, et peperit mendacium: prius ponit parturitionem quam conceptionem. Sensus aut est, Impios concipere, id est, cogitare, et parturire: id est, conari iniusta et noxia: et denique irritum fieri ipsorum conatum.
Crebro sane ista figura Hysteron proteron in narrationibus praesertim admittitur. Est aut haec figura talis, cum ea, quae vel natura, vel etiam ratione temporis, quo acciderunt, aut denique ob
sexus et feminini.
Innumera plane sunt huius figurae exempla, quae imperitos et negligentius legentes perniciose perturbant, de quibus aliquid etiam in capite de Narratione et Anticipatione dicetur.
Est etiam illa perturbatio sensus crebra, cum rationales aut causales particulae non suis colis aut membris
apponuntur: ut Ioan. 12, Ideo non potuerunt credere, quia rursus dixit Esaias, Excaecavit oculos eorum, induravit cor eorum: id est, quia excaecati
si diceretur, Ob cuius tandem peccatum, suumne an parentum hic caecus est natus? Quaeritur aliud, quam quod proprie ac clare dicitur. De quo in capite Interrogationum.
Syncategorematum transpositiones aut traiectiones, quae vel maximi momenti sunt, supra in capite Syncategorematum aut partium indeclinabilium expositae sunt, tametsi et in hisce nunc quaedam sint subindicatae.
In istis multiplicibus vel verborum vel sententiarum, vel denique rerum perturbationibus diligenter videndum est, quae nam cum quibus coniungenda sint, ne a vero sensu aberremus. Exemplo sit
contrarium, locum alteri relinquit. Sic in praeceptis Scriptura prohibens habere deos alienos, praecipit unum solum ac verum Deum coli: prohibens furtum, mendacium aut homicidium praecepit contraria opera ac virtutes.
Negatio vel praeposita vel postposita signo universali, non facit particularem propositionem. Non omnis, omnis non, idem valent quod Nullus. Non iustificabitur ex operibus legis omnis homo, est idem quod nullus. Nisi abbreviati dies illi, non servaretur omnis caro: de qua re et Augustinus ac Caesarius monent.
Affirmatio simplex, sicut et negatio,
Negativae sententiae nonnuquam non simpliciter negant, sed tantum secundum quid; ac nonnunquam secundum eorum hypothesin vel cogitationem, ad quos dirigitur sermo: ut Ioan. 16, Non dico vobis, quod ego oraturus sim patrem pro vobis. Ipse enim pater amatuos, etc. id est, Vos partim ignavia quadam, partim etiam diffidentia non ita crebro ac ardenter oratis ut deberetis, sed cogitatis me abunde pro vobis oraturum. Ego vero vos nihil tale doceo, sed potius iubeo, ut vosmet thronum gratiae accedatis, certo scientes patrem vos benignissime excepturum, faventissimasque aures
nonnuquam non simpliciter negant, sed tantum secundum quid; ac nonnunquam secundum eorum hypothesin vel cogitationem, ad quos dirigitur sermo: ut Ioan. 16, Non dico vobis, quod ego oraturus sim patrem pro vobis. Ipse enim pater amatuos, etc. id est, Vos partim ignavia quadam, partim etiam diffidentia non ita crebro ac ardenter oratis ut deberetis, sed cogitatis me abunde pro vobis oraturum. Ego vero vos nihil tale doceo, sed potius iubeo, ut vosmet thronum gratiae accedatis, certo scientes patrem vos benignissime excepturum, faventissimasque aures praebiturum. Illud
115, Quare dixerunt Gentes, ubi est Deus eorum? Marci 12, Nonne propterea erratis, quia nescitis Scripturas, neque potentiam Dei? Matth. 7, Nonne in nomine tuo prophetavimus? Ioan. 6, Nonne ego vos duo decim elegi, et unus vestrum est diabolus? 1. Cor. 10, Nonne fractio panis, participatio corporis Domini est? quasi dicat, omnino est.
Consuetudo est Hebraeae linguae, ut habituri sermonem de re aliqua, valde studiose quaerant occasionem dicendi, atque ideo statim a principio interrogant eos, cum quibus sunt locuturi, vel de rebus notissimis, ac certissimis, ut
est hominis super terram, et sicut dies mercenarii, dies eius? quasi dicat certe tempus, etc. Psal. 56, Pone lachrymas meas in utre tuo: nonne in libro tuo sunt? Et, Eripuisti animam meam a morte, nonne et pedes meos a lapsu?
Aliquando etiam deest particula interrogativa, sicut et alia syncategoremata.
Ex responsione potest de interrogativa eiusve sensu intelligi. Omnis enim respondens solet se accommodare ad quaestionem propositam: atque sane natura est quaestionis et responsionis, ut sese invicem respiciant. Quare inepte
dicere fratri tuo: Frater sine eiiciam festucam, quae est in oculo tuo: id est, certe non potes iuste dicere.
Huc etiam pertinet illa Rhetorica regula, quod interrogatio figurata non quaerit, sed contrarium sententiae quaesitae vel adversarii statuat et confirmet. Haec observatio de particula, quomodo, non modum manducationis quaerente, sed ex illa, ut illi putabant, manifesta falsitate totam illam concionem doctrinamque Christi vanitatis arguente, diligenter retinenda est. Plerique enim de modo manducationis eam quaerere putantes, a toto scopo huius capitis perniciose
Christianismo. Et papistae nunc omnes calamitates ac turbas Evangelio asscribunt, etiam vastationem regni Ungariae factam ante propagatam hanc doctrinam, item seditionem rusticam. Ex talibus occasionibus innumera sophismata et paralogismi in communi vita, praesertim autem in religione, oriuntur, partim eorum culpa, qui ut sacrarum Literarum ignari semetipsos talibus cogitationibus decipiunt: partim qui scientes alios malitiose istis verisimilitudinibus et persuasibilibus sermonibus seducere conantur. Quare studiosi veritatis caveant sibi a talibus fallaciis. Saepe enim aliqua quoquomodo
regni Ungariae factam ante propagatam hanc doctrinam, item seditionem rusticam. Ex talibus occasionibus innumera sophismata et paralogismi in communi vita, praesertim autem in religione, oriuntur, partim eorum culpa, qui ut sacrarum Literarum ignari semetipsos talibus cogitationibus decipiunt: partim qui scientes alios malitiose istis verisimilitudinibus et persuasibilibus sermonibus seducere conantur. Quare studiosi veritatis caveant sibi a talibus fallaciis. Saepe enim aliqua quoquomodo aliis connexa, ab imperitis aut pravis, pro causa illarum rerum censentur: ut, Qui non diligit,
merito ac passione Christi expiari, ut causa proxima efficiente, alias gratia et misericordia salvari dicimur, ut a causa efficiente remotiore, una causa nequaquam excludente alias ex suis locis. Sic Ecclesia iam fundata est super Christum, iam super Apostolos.
Cum uni causae tribuitur particula sola, non excludit prorsus alias causas, nisi tantum ex suo loco, ubi ea sola regnat. Sic sola fides iustificat, in causa nostra instrumentali: solus Deus est iustus et iustificans, in causa efficienti: solus Christus aut eius sanguis, in causa meritoria, etc. Verum de causis
omnibus satisfecisset, sed incredulitatis hominum. Huc referre possis varia Dei miracula, in quibus interdum adhibet Deus aliqua media: ut pulverem creandis muscis in Exod. aut lutum sanandis oculis, veluti si ea sint illorum operum causa, cum nequaquam sint.
Huc referri posset, quod particulae causales, id est, causas et effectus significantes, non semper suam vim servent, sed nonnunquam pro aliis ponantur.
Particulae rationales, non semper sunt rationales:
pulverem creandis muscis in Exod. aut lutum sanandis oculis, veluti si ea sint illorum operum causa, cum nequaquam sint.
Huc referri posset, quod particulae causales, id est, causas et effectus significantes, non semper suam vim servent, sed nonnunquam pro aliis ponantur.
Particulae rationales, non semper sunt rationales:
habes et Ioan. 15, Vos dixi amicos, quia quaecunque audivi a patre, nota feci vobis: ubi vox Quia, nullo modo causam efficientem rei, sed tantum probationem sententiae ab effectu indicat: posset vero non male etiam conclusive exponi.
DE GENERALIBUS, INDEFINITIS ET PARTICULARIBUS SENTENTIIS.
In hac materia universalium et particularium Scripturae sententiarum solicite omnino valde observandum est, ne ullas vere universales sententias ullo modo restringi patiamur: cuiusmodi sunt inprimis omnes legales et Evangelicae conciones. Nam Deus per
nota feci vobis: ubi vox Quia, nullo modo causam efficientem rei, sed tantum probationem sententiae ab effectu indicat: posset vero non male etiam conclusive exponi.
DE GENERALIBUS, INDEFINITIS ET PARTICULARIBUS SENTENTIIS.
In hac materia universalium et particularium Scripturae sententiarum solicite omnino valde observandum est, ne ullas vere universales sententias ullo modo restringi patiamur: cuiusmodi sunt inprimis omnes legales et Evangelicae conciones. Nam Deus per scripturam Legis omnes accusat, coarguit, et concludit sub peccatum, ut omnium
Nam Deus per scripturam Legis omnes accusat, coarguit, et concludit sub peccatum, ut omnium misereatur, eisque per Evangelium suam misericordiam offerat. Quidam enim studio male intellectae praedestinationis, solent noxie universales Evangelii promissiones ac vocationes restringere, easque particulares efficere, quasi illae tantum ad aliquos fatalibus tabulis
consignatos pertineant. Quo suo errore funditus evertunt Evangelion Christi, et piorum fidem. Nisi enim statuas universalissimam
voluntatem, ut alibi circumscribit. Ad Philippenses quarto, Omnia possum in eo qui me confortat. 1. Cor. 13, Charitas omnia credit, omnia sufferat, omnia sperat, omnia sustinet, scilicet credenda, ferenda et speranda. Similia exempla sunt passim in sacris Literis obvia.
Universales particulae aliquando particulariter, distributive, vel secundum restrictionem intelligendae sunt. Habent autem Hebraei varias universales aliis linguis ignotas, ut sunt: Non omnis, omnis non, non unum, unum non, ad unum: ut Psal. 106, Omnem escam abominata est anima eorum: id est,
circumscribit. Ad Philippenses quarto, Omnia possum in eo qui me confortat. 1. Cor. 13, Charitas omnia credit, omnia sufferat, omnia sperat, omnia sustinet, scilicet credenda, ferenda et speranda. Similia exempla sunt passim in sacris Literis obvia.
Universales particulae aliquando particulariter, distributive, vel secundum restrictionem intelligendae sunt. Habent autem Hebraei varias universales aliis linguis ignotas, ut sunt: Non omnis, omnis non, non unum, unum non, ad unum: ut Psal. 106, Omnem escam abominata est anima eorum: id est, Manna. Ubi omnis cibus,
Fides tua salvum te fecit, idem valet ac, Tantum fides vel sola fides. Iustificatur homo sine operibus, idem valet ac Sine omnibus operibus.
Quinetiam non raro sententia quae videtur esse particularis, generaliter accipienda est, praesertim ubi aliqua notabilia ponuntur. Non relinquam mingentem ad parietem, 1. Sam. [25.] pro, omnes contrucidabo. Psal. 30, Ego iacui, dormivi et evigilavi: Dominus autem suscepit me: quasi dicat, quicquid ago, Dominus semper mihi
5. et 1. Ioan. 1.
Iam etiam de contraria Regula dicamus, ubi vocibus aliquibus quasi per Miosin positis significatio intendenda est, si veritas exprimi debet: saepe enim verba Hebraea, necesse est in maiori quadam emphasi accipi, quam alioqui usitate significant, perinde fere ac si particula Valde, vel aliquod aliud intendendi adverbium eis additum sit: posset forte ad Liptoten referri. Matth. 6, Nolite soliciti esse de crastino, id est, valde excruciari solicitudine, Luc. 12, Nolite quaerere quid edatis aut bibatis, haec omnia gentes quaerunt: id est, nolite nimium
1 clamat, Discite benefacere: exigens ipsam cordis immutationem, non tantum aliquam institutionem vel assuefactionem externam, aut etiam humanis viribus possibilem, ut sermo ille imperitorum iudicio sonare videtur.
Liptote quoque aut Synecdoche quaedam est, quod minima particula pro toto ponitur, aut res amplissimae minimis vel tenuissimis significationibus notantur. Dicere, pro ex animo sentire, confiteri, profiteri ac docere. Qui dicit IESUM anathema, malo spiritu loquitur: aut, Nemo loquens bono spiritu, potest dicere IESUM anathema. Nemo potest dicere Dominum
Graecae, Latinae, et nunc etiam vulgaribus linguis usitatam orationis plenitudinem respicitur: non autem proprie ac per se, sed huius linguae natura considerata: quae in suo brevitatis studio, verborumque Emphasi satis plene sensus effert.
Valde igitur crebro deficiunt voces omnium partium orationis: sed eae tales, quae facile subintelligi queant, ut se quentia exempla ostendunt.
Nomina adiectiva non raro deficiunt, sed quae ex substantivis non difficulter subintelligantur. Psal. 34, Quis vir ille, qui vult vitam, diligit dies? sub. ad (uitam)
est, ut arctati necessitate terque quaterque idem inculcent ac flagitent. Sic saepe in describenda miseria sua orantes multum immorantur.
Huc etiam referri posset, quod saepissime Psalmi idem bis dicunt, et quidem non raro prius figurate, postea proprie. Psal. 7, Parturit iniquitatem, concepit dolorem, et peperit mendacium: foveam paravit, et effodit eam, inciditque in foveam quam fecit. Convertetur labor eius in caput eius, et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.
Ad Pleonasmum quoque referre possis, tum caput variarum repetitionum, tum
63, Quis est iste, qui venit de Edom rubens vestibus?
Huc referatur quod interdum ad confirmandas promissiones aut affirmationes praesentium aut mox secuturarum rerum Deus dat futura signa, quae postid tempus, imo et aliquando post mortem eorum accidunt, quibus dantur: ut Achaziae de partu virginis: mors duorum filiorum Eli, de aliis poenis: resurrectio Christi, de veritate eius doctrinae. Causa est, quia non ipsis singulis hominibus, sed toti posteritati illa signa dantur. Propter nos enim, teste Paulo et Petro, non propter illos tantum ea scripta sunt.
Adventus
et salutares sunt.
Posset aliquis dicere ad talium descriptionum conciliationem, videri aliquo modo in iisdem locis aut prophetiis duos diversos eius adventus, priorem illum mansuetum et humilem, cum posteriori illo glorioso ac terribili coniungi, eoque talia dicta aut prophetias partim ad priorem, partim ad posteriorem adventum referri debere. Quod quidem alicubi est verum, et aliquas ex illis sententiis feliciter explicat: sed tamen prior solutio in pluribus descriptionibus necessario adhibenda est.
Haec porro quae dicuntur de primo adventu Christi in carnem,
sunt.
Posset aliquis dicere ad talium descriptionum conciliationem, videri aliquo modo in iisdem locis aut prophetiis duos diversos eius adventus, priorem illum mansuetum et humilem, cum posteriori illo glorioso ac terribili coniungi, eoque talia dicta aut prophetias partim ad priorem, partim ad posteriorem adventum referri debere. Quod quidem alicubi est verum, et aliquas ex illis sententiis feliciter explicat: sed tamen prior solutio in pluribus descriptionibus necessario adhibenda est.
Haec porro quae dicuntur de primo adventu Christi in carnem, intelligenda sunt
respicit in eius et circumstantiarum rerumque humilem et abiectam externam speciem, alias in eius internam gloriosamque efficaciam. Et quidem non tam in efficaciam complete homini iam facto ipso in hac vita exhibitam, quam ius ingentium thesaurorum ac bonorum, apud Deum nobis sua passione partum, quos spe possidemus ac expectamus.
Hanc contradictionis speciem augent Metaphorae, aliaeque figurae et splendida nomina ab externa specie et gloria regum huius mundi desumpta, adhibitaque ad pingendam illam internam gloriam, vim ac energiam Christi: quam non tantum non videmus
aurora et mane, quae nomina ab inquisitione et discretione rerum veniunt: et Aereb, id est, vespere, quod nomen a commiscendis seu confundendis rerum discriminibus deducitur, alludere videntur. Ac omnino pleraque practica magis secundum iudicium vulgi ac maioris hominum partis aguntur et tractantur, quam secundum exactam rei veritatem.
Talis est illa Thomae regula super Iacobum, quod res tunc fieri dicuntur, cum agnoscuntur: secundum quam ille exponit Iacobi dictum: Ex operibus iustificari hominem: id est, agnosci iustum esse, non autem revera fieri.
dispergendi, idque non tantum viri, sed et mulieres.
ASSERTIVA CONDITIONALITER, ET CONTRA!
Assertiva saepe conditionaliter proponuntur. Si abiero ad patrem, mittam spiritum. Causa ambiguitatis est Si, quod etiam Cum notat. Vide plura exempla in explicatione particulae SI. Ioan. 6, Hoc vos offendit, quid si videritis filium hominis eo ascendentem, ubi fuit prius: pro, certo ac indubitanter videbitis. Sic Virgil. Aeneid. 5, Si nona dies venerit, proponam certamina et praemia, pro, cum. Sic Paul. Act. 26, dicit se docuisse tantum ea, quae prophetae
infirmi: pro, quandoquidem. Rom. 11, Si tu oleaster insertus es in veram oleam, pro, quandoquidem. Hic igitur assertiva conditionaliter dicuntur.
Et contra conditionales assertive efferuntur. cuiusmodi multa exempla in Syncategorematibus annotata sunt, cum ostendi S I conditionalem particulam saepe omitti. Hoc fac, et vives, pro, Si feceris vives.
Talis est illa collati gentilium cum Iudaeis Rom. 2. Cum gentes ea quae legis sunt, fecerint: id est, Si facerent. De quo loco in prima parte
sit simplex ac brevissima. Virgilii haec est: Tu componis poema: Pauli vero haec, Paulus Romanis. Sed interseruntur multa quasi accidentaria, verum ad rem mirifice facientia, ut est in Virgiliano exemplo, primum nomen proprium in vocativo, O Tytire: postea interseritur gestus aut situs illius per participium Recubans: tertio locus, Sub fago: quarto additur loco qualitas, Sub patula fago: ut indicetur fuisse idoneam transpirationi aurae, ut et refrigeratio ab umbra et respiratione duplicetur praeter fragrantiae delectationem: quinto vox poematis figuratur nomine Musae: sexto additur quasi
propositionibus: sed hae sunt quasi grammaticae quaedam modificationes, quae non addunt verbo vel negationem vel affirmationem.
Tales quasi vestes, ornamenta, circumstantias aut accidentia praecipuorum sensuum omnes linguae solent adiicere sententiis, vel per adiectiva, vel per participia, adverbia, praepositiones, aut alias rones.
Etsi autem verissime dicit Cicero, aures plenas sententias, plenumque sermonem requirere, eoque vel tenui, vel brevi offendi: tamen etiam contra illud Horatianum non minus verum est:
sententiarum habere, diceres Latinas sententias incedere veluti ornatas suis vestibus puellas, Hebraeas vero, veluti oneratas, et quidem ita oneratas, ut in omni parte corporis aliquid oneris haereret, in capite, tergo, manibus, sinu, ex cingulo, etc. Causa huius densitatis rerum partim supra ostensa est, partim postea patebit luculentius.
Exemplo sit locus Ephes. 6, ubi principali orationi variis nominibus et participiis longam appendicem decem conditiones continentem alligat: Servi obedite iis, qui domini sunt iuxta carnem, cum timore et tremore, 2 cum
diceres Latinas sententias incedere veluti ornatas suis vestibus puellas, Hebraeas vero, veluti oneratas, et quidem ita oneratas, ut in omni parte corporis aliquid oneris haereret, in capite, tergo, manibus, sinu, ex cingulo, etc. Causa huius densitatis rerum partim supra ostensa est, partim postea patebit luculentius.
Exemplo sit locus Ephes. 6, ubi principali orationi variis nominibus et participiis longam appendicem decem conditiones continentem alligat: Servi obedite iis, qui domini sunt iuxta carnem, cum timore et tremore, 2 cum simplicitate cordis vestri, 3
ut in omni parte corporis aliquid oneris haereret, in capite, tergo, manibus, sinu, ex cingulo, etc. Causa huius densitatis rerum partim supra ostensa est, partim postea patebit luculentius.
Exemplo sit locus Ephes. 6, ubi principali orationi variis nominibus et participiis longam appendicem decem conditiones continentem alligat: Servi obedite iis, qui domini sunt iuxta carnem, cum timore et tremore, 2 cum simplicitate cordis vestri, 3 tanquam Christo, 4 non ad oculum servientes, 5 velut hominibus placere studentes, 6 sed tanquam servi Christi, 7 facientes
est, perinde omnia illa quasi accidentaria, aut superflua amovere, et principales scriptoris sententias quam simplicissimo ac tenuissimo sermone recensere, ac anatomi solent cutem et carnem ab ossibus et nervis ea colligentibus removere, et clare nudam cohaerentiam ossium, nervorum, aliarumque partium hominum oculis subiicere. Sic enim demum et in oratione Paulina et quavis alia, tum illud quasi fundamentum aedificii recte contemplari, quale ac quam firmum sit, et quorsum tendat, quidve sibi velit, possunt: tum etiam cernere, qua ratione aut consilio unumquodque illorum accersitorum suae
Christi. Quare hic solet plerumque primum propositio esse, deinde eius confirmatio. Quas duas partes naturales esse, non immerito ille testatur.
Nec vero tantum in toto aliquo scripto aut oratione vel concione una aliqua propositio est cum suis rationibus sed etiam in singulis eius partibus nisi enim sit simplex narratio, plerunque in omnibus partibus aliquid affirmatur aut negatur, quid mox suis probationibus constabiliendum est, quo nostrae assertioni aut negationi fides habeatur. Plerumque enim conamur sermone auditori persuadere aliqued ita sese habere, aut non habere.
deinde eius confirmatio. Quas duas partes naturales esse, non immerito ille testatur.
Nec vero tantum in toto aliquo scripto aut oratione vel concione una aliqua propositio est cum suis rationibus sed etiam in singulis eius partibus nisi enim sit simplex narratio, plerunque in omnibus partibus aliquid affirmatur aut negatur, quid mox suis probationibus constabiliendum est, quo nostrae assertioni aut negationi fides habeatur. Plerumque enim conamur sermone auditori persuadere aliqued ita sese habere, aut non habere.
Accedit autem aliquando exordium, tum ante illam (ut
constabiliendum est, quo nostrae assertioni aut negationi fides habeatur. Plerumque enim conamur sermone auditori persuadere aliqued ita sese habere, aut non habere.
Accedit autem aliquando exordium, tum ante illam (ut ita dicam) capitalem propositionem, tum etiam in singulis partibus, quo benevolentia, docilitas et attentio auditorum captatur. Quae pars crebro adhibetur in epistolis Apostolicis, idque plerunque coniuncta cum ipsa subscriptione, inscriptione et salutatione, quae tamen posset magis quaedam insinuatio dici. Aliquando etiam novum exordium post talem
quibus suam propositionem stabilit ac confirmat. In prophetarum concionibus non captatur ferme alio exordio attentio, benevolentia aut docilitas, quam quod testantur prophetae se esse a Deo missos, seque auditoribus illis verbum aut mandatum afferre.
In propositionibus, praesertim particularioribus, est in Apostolicis scriptis interdum ea difficultas, quod non mox plene liquidoque appareant.
Cum vero in legendis gravioribus autoribus summa cura adhibenda sit, ut videamus, in qua parte sermonis versemur, quis sit principalis scopus eius loci, in quo iam existimus,
creberrimae in Psalmis, et etiam in Prophetis ac Apostolis, quas qui non novit ac considerat, saepe necessario a mente scriptoris aberrat, aut alioqui attonitus, tam subitam mutationem sermonis miratur.
Saepe posito genere aut toto, subiungunt species aut partes: et contra, propositis partibus aut speciebus, concludunt toto aut genere, ut in Merismo dictum est, et in hisce exemplis patet. Exemplum prioris est, quod Ro. 1, primum dicit idololatras traditos esse in suas cupiditates: postea illas foedas cupiditates recenset. Exemplum posterioris sit, quod cum Apostolus separatim
recenset. Exemplum posterioris sit, quod cum Apostolus separatim varia peccata et peccatores, Rom 1 et 2, accusasset, tandem post principium tertii capitis omnes in genere simul accusat.
Aliquando vero a genere aut toto incipit, et in id etiam desinit, interposita enumeratione partium aut specierum: ut 1 Cor. 3, in fine incipit ac desinit sententia verbis, Omnia sunt vestra. Interponit autem enumerationem, sive Paulus, sive Apollo, sive mundus, sive vita, sive mors, sive praesentia, sive futura, etc. Sic Col. 3, incipit a genere: Mortificate membra
ut Deum agnoscerent, tradidit eos Deus in mentem reprobam. Censent enim deesse voculam applicativam Ita. Verum hoc ad Eclipsin et defectus referri posset. Aliqua Anantapodota possent etiam ad Aposiopesin referri.
Anantapodoton seu membum reddendum aut correspondens aliquando vel solo participio, vel alia particula tenuiter magis ad sensum quam ad constructionem redditur. Rom. 3,
tradidit eos Deus in mentem reprobam. Censent enim deesse voculam applicativam Ita. Verum hoc ad Eclipsin et defectus referri posset. Aliqua Anantapodota possent etiam ad Aposiopesin referri.
Anantapodoton seu membum reddendum aut correspondens aliquando vel solo participio, vel alia particula tenuiter magis ad sensum quam ad constructionem redditur. Rom. 3,
δέ
autem, pro
suorum greges greges: id est, seorsim singulos greges. Num. 1, Vir vir de tribu: id est, singuli viri ex singulis tribubus. Exo. 26, Duae bases sub tabula una: id est, semper binae bases sub tabulis singulis. Num. 3, Quasi itinere diei hinc, et quasi itinere diei illinc: id est, ex omnibus partibus unius diei itinere. Marc. 6, Et coepit eos mittere duos duos: id est, binos. Sic in corde et corde loqui: id est, modo hoc, modo illo corde. Ibidem; Secundum contubernium contubernium, aut areolas areolas: id est, per diversas mensas aut consessus, seu areolatim aut mensatim.
Et fecerunt omnes filii Israel sicut praecepit Dominus Mosi et Aharoni, sic fecerunt.
Aliquando etiam posito casu verbum sequente orationem iterant, ut in superius dato exemplo ex secundo ad Galat. Ab iis vero qui videbantur, etc.
Alias vero aliis sententiae partibus positis fit repetitio. Neque enim tantam varietatem regulis complecti facile possumus. Fit etiam repetitio propter additionem diversorum genitivorum. Isa. 4, In spiritu iudicii et spiritu ardoris. Sic forte spiritus sapientiae, spiritus fortitudinis, et similia semel positae voci addi
quae in prima desideratur. Talis igitur una oratio ex duabus facienda est. Et erit aestimatio maris ab annis 20 usque ad sexaginta sicli 50.
Huic syntactico repetitionum generi addatur et haec species, quod Hebraei, quae una integra oratione absolvere possent, ea in duas vel tres partiuntur: ita tamen, ut semper aliqua ex prima oratione in sequentibus repetantur: ut Num. 1, Istae sunt summae quas recensuit Moses et Aharon et principes Israel 12 viri, singuli exsingulis tribubus, et fueruntomnes summae filiorum Israel iuxta domos patrum ipsorum, ab annis 20 et supra, omnes
ponunt, nec tamen ea ita inter se concinna connexione iungunt, ut animadvertatur adhuc oratio esse pendula, sed singula cola separata esse videantur. Ideo cum alteram partem periodi adiungere volunt, quo melius earum cohaerentia animadverti possit, breviter veluti summam quandam illius prioris partis, acceptis etiam inde saepe verbis, repetere solent, a tque ita alteram partem annectere priori. Gen. 28, Et vidit Esau, quod Isaac benedixit Iacobum, et misit eum in Padan Syriae ad accipiendam inde uxorem, et praecepit ei inter benedicendum in hanc sententiam: Ne accipias uxorem de
quoniam audivit Dominus vocem fletus mei, audivit Dominus precationem meam, Dominus orationem meam suscepit. Sic Rom. 2, bis inculcatur de bonorum et malorum castigatione, versu 7, 8, 9 et 10.
Alias quod prius figurate dixerunt, postea proprie repetunt, aut contra. Psalmo 7, Ecce parturit vanitatem, et concipit laborem, et pariet mendacium: puteum effodit, et excavavit eum, et incidet in foveam quam fecit. Revertatur labor in caput eius, et in verticem eius violentia eius descendat. Haec posteriora exponunt, quid sit effodere puteum, et incidere in eum.
qui est in vobis. Idem est, esse templum spiritus, et habere spiritum Dei in se.
Aliquando etiam idem vocabulum in eodem membro repetunt. 1 Cor. 7, Existimo igitur hoc bonum esse propter instantem necessitatem, quod bonum sit homini ita esse. et mox 10, Si ego cum gratiarum actione participo, cur blasphemor, de quo ego gratias ago? bis inculcatur id quod praecipue expendi volebat obiiciens. Col. 1, Nam per eum omnia condita sunt quae in caelis et quae in terris, visibilia et invisibilia, etc. omnia per eum et in eum condita sunt. 2 Corinth. duodecimo: Et ne
neque praesentia, neque futura, neque virtus, neque altitudo, neque profundum, neque creatura alia, poterit nos separare a charitate Dei, quae est in Christo IESU Domino nostro.
Ad Galatas autem, quamvis tota ipsa epistola submisso dicendi genere scripta sit, nisi in extremis partibus, ubi est eloquium temperatum: tamen interponit quendam locum eo motu animi, ut sine ullis quidem talibus ornamentis, qualia sunt in iis quae modo posuimus, non posset tamen nisi granditer dici:
Dies,
quoniam si fieri posset, oculos vestros eruissetis, et dedissetis mihi. Ergo inimicus factus sum vobis vera praedicans? Aemulantur vos non bene, sed excludere vos volunt ut eos aemulemini. Bonum est autem in bono aemulari semper, et non solum cum praesens sum apud vos. Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis.
Vellem autem nunc adesse apud vos, et mutare vocem meam, quia confundor in vobis.
Numquid hîc aut contraria contrariis verba sunt reddita, aut aliqua gradatione sibi subnexa sunt, aut caesa et membra circuitusve sonuerunt? Et
De eodam sic Erasmus super Rom. 8 annotat: Totum autem hunc locum Augustinus lib. de Doctrina Christiana 4, cap. 20 profert veluti exemplar orationis, quae vehementiam, hoc est
Christiana 4, cap. 20 profert veluti exemplar orationis, quae vehementiam, hoc est
partim in similiter desinentibus et cadentibus,
amplificant cladium magnitudinem, quod eis qui eas modo audierint, ambae aures tinnient, quodque videntes sibilabunt, et caput movebunt, et quod tantum auditus talium tremorem incutiet: item quod fient attoniti, quod prae metu ac moerore contabescent: item quod erunt veluti ebrii et veluti parturientes, ac denique quod petent a montibus et rupibus ut se obruant: cum Psalm. 42 et 80 lachrymae dicuntur afflicto panis fuisse, aut lectum suum illis rigasse. Psal. 6, tum vehemens sermo est, ostendens ingens malum ex effectu, tum etiam ante oculos rem proponit.
propius accedunt. Considens igitur ipse, compositaque tota multitudine aperit os, ac docet eos, dicens. Rem totam actionemque illam simplicissima et simul aptissima pictura tibi ante oculos exprimit.
Non parum etiam ad exprimendam repraesentandamque rem aut actionem facit, quod crebro Participiis aut verbis Praesentibus utuntur pro Futuris aut Praeteritis. ut 1 Corinth. 5, Scimus quod filius Dei
verbis Praesentibus utuntur pro Futuris aut Praeteritis. ut 1 Corinth. 5, Scimus quod filius Dei
ΜΕΣΤΩΣΕΩΣ
expositione non tantum res ipsa plene agnoscitur, sed etiam ipsi rei veluti obruuntur et submerguntur suis criminibus.
Sic cap. 3, Non est iustus, ne unus quidem, non est qui intelligat, etc. Sequitur plena descriptio corruptionis humanae, enumeratis etiam partibus vitae: ut noticiae cogitationum, sermonis, actionum, aut operum, pedum, et viarum.
Tale pleni sermonis exemplum est etiam in descriptione Evangelicae iustitiae Dei, quae mox consequitur ibidem per omnes causas circumducta, additis etiam alicubi declarationibus. Consimili plena
utare, quorum singula recte posita integros sensus contineant: ut Cicero dicit, Thucydidem tot pene sententias habere, quot verba: si compositione verborum ea utare, ut non sit necesse ob singulos sensus propriam orationem texere, sed aliquas aliis una tantum aut altera voce Nominis, Participii aut Gerundii tactas, aliis alligare: ut Paulus apostolus segregatus ad Evangelium Christi non ait, Quem segregavit Deus ab utero ad praedicandum Evangelium, etc. Si ali quod primarium rei caput proponas, ut in Proverbiis aut Symbolis aliisve Synecdochicis locutionibus fieri
In semine tuo benedicentur omnes generationes: Baptizate in nomine Patris, Filii et Spiritus sancti. Item formulam sacrae circumcisionis: Ero Deus eorum: et sacrae coenae, Hoc est corpus meum: Hoc in memoriam mei facietis, etc. Quae omnia, cum sint brevissima, res maximas et plurimas partim vocum emphasi, partim per Synecdochen continent, si modo recte expendantur et evolvantur.
Sunt etiam singula aliqua epitheta aut adiectiva non raro valde significantia, resque plurimas in se complectentia: ut, Cor pravum ac perversum inde ab infantia, natum ac conceptum esse in
omnes generationes: Baptizate in nomine Patris, Filii et Spiritus sancti. Item formulam sacrae circumcisionis: Ero Deus eorum: et sacrae coenae, Hoc est corpus meum: Hoc in memoriam mei facietis, etc. Quae omnia, cum sint brevissima, res maximas et plurimas partim vocum emphasi, partim per Synecdochen continent, si modo recte expendantur et evolvantur.
Sunt etiam singula aliqua epitheta aut adiectiva non raro valde significantia, resque plurimas in se complectentia: ut, Cor pravum ac perversum inde ab infantia, natum ac conceptum esse in peccatis.
suam in eo opere ostendit. Vox Deus, unam essentiam, tres personas ac eius proprietates complectitur: caelum et terra complectuntur omnia adiuncta, quae licet prima die non sunt plane effecta, in materia tamen ac potentia aderant.
Saepe quoque singulae sententiae aliis aut verbo aut participio, aut nomine aliquo inseruntur, ac veluti infarciuntur. Statim initio Roman. 1, in sola subscriptione singula verba integras prolixasque sententias continent: Paulus servus Iesu Christi, vocatus Apostolus, separatus ad Evangelion Dei. Singulae enim hae voces multa complectuntur,
Quod pro vobis traditur, quod diserte Lucas etiam in prima parte recenset: item illis, Comedite ex eo omnes: item, novi Testamenti: item, In remissione peccatorum. Contra in Luca ex priore parte aut specie oportet posteriorem sarcire, adiectis illis verbis, Hoc facite in mei recordationem. quae particula a Paulo in utraque parte repetitur. Innumera sunt huius generis exempla, et variae formae lo quutionum, ubi alia aliter ex circumvicinis sententiis vel intelligenda ac illustranda, vel etiam sarcienda et explenda sint.
Posset et haec sequens regula referri ad Laconismum
spirituali incedere vos, sicut Domino dignum est, ad omne obsequium in omni opere bono fructum proferentes, et crescentes in agnitionem Dei, omni robore corroborati, secundum gloriosam vim ipsius ad omnem tolerantiam, et animi lenitatem cum gaudio: gratias agentes patri, qui idoneos nos fecit ad participandam sortem sanctorum in luce, qui liberavit nos a potestate tenebrarum, ac transtulit in regnum filii sibi dilecti, in quo habemus redemptionem per sanguinem ipsius, remissionem peccatorum: qui est imago Dei inconspicui, primogenitus omnis creaturae: quia in ipso creata sunt omnia quae in
obsignati estis Spiritu illo promissionis sancto, qui est arrhabo haereditatis nostrae, dum in libertatem vendicemur ad laudem gloriae ipsius.
Talis forma sermonis est etiam 2 Tim. 1. Ne igitur te pudeat testimonii Domini nostri, neque te pudeat mei, qui sum vinctus ipsius: sed esto particeps afflictionum Evangelii ex potentia Dei, qui servavit nos, et vocavit vocatione sancta, non ex operibus nostris, sed ex suo proposito et gratia: quae data quidem est nobis in Christo IESU ante tempora secularia, sed patefacta est nunc per illustrem illum adventum servatoris nostri IESU
nec tum quidem dividit orationem, cum res aut sensus est finitus, ut modo dixi: quae praedictam difficultatem efficiunt.
Fit vero ista connexio a Paulo, dum vel per copulativam sequens membrum praecedenti connectit, vel per relativum, seu provocabulum, vel per praepositionem, vel per participium.
Non est vero apud Apostolum sola orationis connexio, aut (ut ita dicam) pendentia seu fluxus: sed etiam rerum mirabilis conglutinatio. nam plerunque aut explicandum est aliquid ex praecedente membro, ut initio Epistolae ad Rom. ostendi: ubi in prima sententia, Paulus servus
referri posset, quod mirificis quibusdam ac plusquam maternis blandimentis auditores ad se alliciat, tametsi id non solus faciat. nam et Ioannes sic suavissime filiolos suos tractat. Praeclarum autem huius generis suavissimorum blandimentorum illud exemplum est, Gal. 4. Filioli mei, quos iterum parturio, usque quo formetur Christus in vobis.
Vellem autem adesse apud vos nunc, et mutare vocem meam, quoniam inops sum consilii de vobis. Sic 2 Cor. 2, Ex multa anxietate et oppressione cordis scripsi
Aristoteles dicit Rhet. 3, vel maxime pertinere ad Graecismum, ut Coniunctiones
δὲ
vocibus ac phrasibus aliquibus ut tunc commune vulgus, non ut veteres illi eruditiores scriptores florente Graeca lingua.
De lapsu Paulino ex alio in aliud, deque eius circulari sermone alibi in hac parte prolixius disservi.
Illud quoque ei perusitatum est, ut cum etiam particulare aliquod argumentum tractat, nihilominus probationes ex generalibus principiis aut universalibus sententiis petat: et vicissim ex singularibus sententiis aut factis universalem doctrinam eliciat. quod idem ferme est cum eo, quod in ordine sententiarum dixi, eum modo a thesi ad
scribit se fuisse in vinculis, eosque de sua captivitate doluisse, quodque ex Italia scribit. Nemo enim Apostolus perinde in Italia versatus est, nemo ibi, praesertim diu captivus fuit. Diu autem hunc necesse est captivu fuisse, de cuius captivitate Hebraei, qui tunc potissimum in Orientalibus partibus fuerunt, audiverint, doluerint: idque ita, ut etiam ipsi captivo eorum dolor innotuerit. Talem sane longam captivitatem nemo Apost. in Italia sustinuit, nisi Paulus.
Septimo, illud item evidenter ostendit, non esse aliquem ignobilem authorem huius Epistolae, quandoquidem
dicit Paulum balbutivisse: Rom. 1, Reperio igitur eam legem volenti mihi facere bonum (esse) quod mihi malum adiaceat. Ubi sermo est perspicuus et congruus, nisi quod verbum substantivum usitato Hebraeis et aliquando etiam Graecis more deest. Sic idem carpit Paulum Rom. 12, Unicuique ut Deus partitus est: cum et ibi sermo constet, sive quia usitato more postponitur Ut, sicut et Terentius inquit: Populo ut placerent: sive potius, quia repetendum est illud praecedens, Dico aut praecipio.
Cam. quoque aliquoties reprehendit Paulum, quod ei
quod ei
virtute nobilia: quorum quidem experimenta bene norunt, qui his utuntur assidue: et quantum eius circa haec studium fuerit, ex his quidem quae diximus, potest esse manifestum, etc.
Verum quando quidem hactenus satis multa de sermone ac tota ratione disserendi Paulina, partim ex aliorum scriptis, partim etiam ex nostra observatione iudicioque adscripsimus: tempus est, nos hanc tractationem etiam finire, ac de Paulina eloquentia alterius cuiusdam verbis concludere: qui utinam ea quae tanta re nimium breviter dixit, prolixius sigillatim explicuisset, multisque
quidem experimenta bene norunt, qui his utuntur assidue: et quantum eius circa haec studium fuerit, ex his quidem quae diximus, potest esse manifestum, etc.
Verum quando quidem hactenus satis multa de sermone ac tota ratione disserendi Paulina, partim ex aliorum scriptis, partim etiam ex nostra observatione iudicioque adscripsimus: tempus est, nos hanc tractationem etiam finire, ac de Paulina eloquentia alterius cuiusdam verbis concludere: qui utinam ea quae tanta re nimium breviter dixit, prolixius sigillatim explicuisset, multisque aptis exemplis omnia
Appositiones fini sententiae subiectas, ut Ioan. 1, Quot quot autem acceperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, iis qui credunt in nomen eius. est Appositio aut Appendix fini subiecta. Sic eodem invenimus: De quo scripsit Moses et prophetae, Iesum filium Ioseph ex Nazareth. Tales particulas solent Latini per Nempe adiicere, quia explicant praecedentia. Ioan. 3, Nemo ascendit in caelum, nisi qui descendit de caelo, nempe filius hominis, qui est in caelo. Ioan. 6, Dixit ei unus ex discipulis, Andreas. Ioan. 8, Unum patrem habemus Deum, vel, nempe Deum. Ioan. 12, Dixit
queat. In quo opere, aliisque meis, semper me illud consolatur, quod non laudem applausumque summa arte industriaque perfecti operis venor aut sector: sed tantum publicam utilitatem, ac gloriam Dei, optimo animo et studio quaero: ut si maxime quis aliquid vel in ordine, vel in limatione, aut aliis partibus desideraverit, nostramque operam parvi fecerit, non ita nimium dolituri simus: modo sint aliqui boni ac pii, qui hinc non parum fructus percipiant, ac pro eo gratias Deo patri Domini nostri IESU Christi, omnium bonorum unico fonti ac largitori, agant.
quare tam saepe pii homines in veteri et novo Testamento ieiunarunt? Et denique, quare ipse Deus ieiunia praecepit?
Respondeo, primum cum huiusmodi ieiuniorum afflictiones primo naturae motu in magno animi moerore suscipiantur, deinde etiam consuetudine, praesertim in Orientalibus partibus confirmatae fuerint: accidit, ut quandoque pii homines intus in animo lugerent, sive propter peccatorum agnitionem, et iram Dei, sive propter imminentem aliquam cladem, aut etiam nuper praeteritam, vel propter quodcunque demum grande malum, simul foris luxerint, seu ieiunarint, partim
partibus confirmatae fuerint: accidit, ut quandoque pii homines intus in animo lugerent, sive propter peccatorum agnitionem, et iram Dei, sive propter imminentem aliquam cladem, aut etiam nuper praeteritam, vel propter quodcunque demum grande malum, simul foris luxerint, seu ieiunarint, partim natura, partim etiam consuetudine ita postulante, ac hisce modis se afflixerint, de quibus dictum est, quique sub voce ieiunii omnes comprehenduntur.
Deinde, quia unicum erat remedium illis tantis malis (quaecunque demum illa erant, propter quae lugebant, et moerorem suum
confirmatae fuerint: accidit, ut quandoque pii homines intus in animo lugerent, sive propter peccatorum agnitionem, et iram Dei, sive propter imminentem aliquam cladem, aut etiam nuper praeteritam, vel propter quodcunque demum grande malum, simul foris luxerint, seu ieiunarint, partim natura, partim etiam consuetudine ita postulante, ac hisce modis se afflixerint, de quibus dictum est, quique sub voce ieiunii omnes comprehenduntur.
Deinde, quia unicum erat remedium illis tantis malis (quaecunque demum illa erant, propter quae lugebant, et moerorem suum externis signis
misericordiam et auxilium Dei expetens ac implorans, quae est posterior pars poenitentiae.
Quare cum ieiunium cum precibus in sacris Literis coniungitur, vera poenitentia plerunque denotatur. Sic Daniel cogitans ingentia peccata suae gentis, atque adeo sua, quod ipse puer olim fuerat particeps illorum, et horribilem iram Dei contra Israelitas, aliaque praegrandia mala, quae eorum peccata secuta erant, ingenti dolore afficitur, quo dolore ac timore Dei intus cor eius ac animus frangitur, conteritur, ac velut interficitur. Cor porro intus mortuum, foris quoque in corpore tales
ieiunium diduximus sequendo, quantum quidem facere potuimus, maxime sacras Literas. Non est tamen dubium, cum ieiunia paulatim in ceremonias et consuetudines quasdam abierint, nullisque legibus circumscripta fuerint, quin maxima semper fuerit eorum varietas, singulis in aliis atque aliis ieiunii partibus, vel casu, vel pro libitu plus aliquid minusve facientibus.
Ne contrarii quidem cognitio penitûs negligenda est, cum alterius contrarii cognitio multum adiumenti secum adferat ad alterius naturam felicius introspiciendam.
Contrarium igitur veri ieiunii est primum
ieiunandum esse. At sexta synodus hanc Romanam consuetudinem anathematizat. Diei Veneris ieiunium putant aliqui a Iudaeis ad Christianos pervenisse, quod illi sunt soliti etiam ante Christum die Lunae et Veneris ieiunare, sicut Pharisaeus Lucae 18 inquit: Ieiuno bis in hebdomada.
Ita partim legibus Pontificum, partim superstitione, partim etiam consuetudine ieiunia adeo invaluerunt in Papatu, ut sine eis Christiana religio subsistere non posse existimata sit.
Monachi porro, qui ut caeteris rebus omnibus volunt aliis Christianis sanctiores esse, ita et ieiunia
hanc Romanam consuetudinem anathematizat. Diei Veneris ieiunium putant aliqui a Iudaeis ad Christianos pervenisse, quod illi sunt soliti etiam ante Christum die Lunae et Veneris ieiunare, sicut Pharisaeus Lucae 18 inquit: Ieiuno bis in hebdomada.
Ita partim legibus Pontificum, partim superstitione, partim etiam consuetudine ieiunia adeo invaluerunt in Papatu, ut sine eis Christiana religio subsistere non posse existimata sit.
Monachi porro, qui ut caeteris rebus omnibus volunt aliis Christianis sanctiores esse, ita et ieiunia absolutiora praestare conati
anathematizat. Diei Veneris ieiunium putant aliqui a Iudaeis ad Christianos pervenisse, quod illi sunt soliti etiam ante Christum die Lunae et Veneris ieiunare, sicut Pharisaeus Lucae 18 inquit: Ieiuno bis in hebdomada.
Ita partim legibus Pontificum, partim superstitione, partim etiam consuetudine ieiunia adeo invaluerunt in Papatu, ut sine eis Christiana religio subsistere non posse existimata sit.
Monachi porro, qui ut caeteris rebus omnibus volunt aliis Christianis sanctiores esse, ita et ieiunia absolutiora praestare conati sunt. Quare, cum
in scriptura duplicia et quasi contradictoria dicta, quorum altera totam iustitiam ac salutem ad sola opera, altera vero ad solum Christum et misericordiam Dei trahunt: iudicabit illa esse quoquo modo ac quasi violenter in unum sensum cogenda et redigenda, ut sit summa Christianae doctrinae, quod partim per opera, partim per gratiam aut Christum salvemur. quae est Papistarum sententia, et fermae omnium haereticorum. Sed sciat Lector, Mosen ipsum ablegare auditores ad alium quendam meliorem prophetam aut praeceptorem, qui sit modis omnibus audiendus. Discrimen ergo legis et Evangelii, vera
et quasi contradictoria dicta, quorum altera totam iustitiam ac salutem ad sola opera, altera vero ad solum Christum et misericordiam Dei trahunt: iudicabit illa esse quoquo modo ac quasi violenter in unum sensum cogenda et redigenda, ut sit summa Christianae doctrinae, quod partim per opera, partim per gratiam aut Christum salvemur. quae est Papistarum sententia, et fermae omnium haereticorum. Sed sciat Lector, Mosen ipsum ablegare auditores ad alium quendam meliorem prophetam aut praeceptorem, qui sit modis omnibus audiendus. Discrimen ergo legis et Evangelii, vera et omnibus modis
Facite vocationem vestram certam.
3 Saepe opera celebrantur, non quod actu adsint, sed potentia: quia arbor, de qua plantanda, ex mala in bonam mutanda, et ad bonam condenda agitur, suo tempore fructus bonos proferet. Huc referri posset Regula Rofensis, Fides foeta bonis operibus ante partum iustificat: tametsi eam non plane approbem.
4 Non raro instrumentis tribuitur, quod agentis est. Sic saepe dicitur, Fides tua te salvum fecit: cum id sola Dei misericordia ac omnipotentia fide apprehensa efficiat. Sic et aliis bonis operibus aliquando magni quidem effectus ac
tollit, et innumera alia incommoda gignit, praesertim quod putamus nos porro nostris operibus legi Dei satisfacere et iustificari posse. Quare Papistae dicunt, sanctos tantum de leviculis quibusdam peccatis dicere, Remitte remitte debita. Prudenter igitur sunt dicta Scripturae intelligenda, partim de imputativa iustitia, partim de inchoatis beneficiis, et simul de quotidiana applicatione: non de quadam semel peracta perfectione in omne futurum tempus duratura, tanquam si ita sit quasi quaedam prava qualitas abstersa a peccato, aut mala natura piorum, ut Deus ei plane non irascatur,
incommoda gignit, praesertim quod putamus nos porro nostris operibus legi Dei satisfacere et iustificari posse. Quare Papistae dicunt, sanctos tantum de leviculis quibusdam peccatis dicere, Remitte remitte debita. Prudenter igitur sunt dicta Scripturae intelligenda, partim de imputativa iustitia, partim de inchoatis beneficiis, et simul de quotidiana applicatione: non de quadam semel peracta perfectione in omne futurum tempus duratura, tanquam si ita sit quasi quaedam prava qualitas abstersa a peccato, aut mala natura piorum, ut Deus ei plane non irascatur, nec lex eius illam accuset ultra.
episcopus Rufensis contra Lutherum scribens, quam Maioristae nostri hoc tempore: cuius episcopi verba haec sunt: At Lutherus hîc dicet, quod fides, priusquam quicquam operetur, iustificet, ac propterea fidem absque operibus iustificare posse contendit. Et istud ego non inficior, nempe quod absque partu operum, hoc est, cum nondum peperit opera, iustificare quempiam potest: at iam parturit nihilominus, et est operibus gravida, nihil praeter partus tempus expectans: et quoniam potestate quadem intra se continet opera, quae nondum in lucem edita sunt. In margine sui libri ibidem Rofensis
episcopi verba haec sunt: At Lutherus hîc dicet, quod fides, priusquam quicquam operetur, iustificet, ac propterea fidem absque operibus iustificare posse contendit. Et istud ego non inficior, nempe quod absque partu operum, hoc est, cum nondum peperit opera, iustificare quempiam potest: at iam parturit nihilominus, et est operibus gravida, nihil praeter partus tempus expectans: et quoniam potestate quadem intra se continet opera, quae nondum in lucem edita sunt. In margine sui libri ibidem Rofensis adscripsit notabile dictum, Fides operibus foeta ante partum iustificat. Hîc audimus
priusquam quicquam operetur, iustificet, ac propterea fidem absque operibus iustificare posse contendit. Et istud ego non inficior, nempe quod absque partu operum, hoc est, cum nondum peperit opera, iustificare quempiam potest: at iam parturit nihilominus, et est operibus gravida, nihil praeter partus tempus expectans: et quoniam potestate quadem intra se continet opera, quae nondum in lucem edita sunt. In margine sui libri ibidem Rofensis adscripsit notabile dictum, Fides operibus foeta ante partum iustificat. Hîc audimus Rofensem fateri, fidem in iustificatione non habere bona opera
iustificare quempiam potest: at iam parturit nihilominus, et est operibus gravida, nihil praeter partus tempus expectans: et quoniam potestate quadem intra se continet opera, quae nondum in lucem edita sunt. In margine sui libri ibidem Rofensis adscripsit notabile dictum, Fides operibus foeta ante partum iustificat. Hîc audimus Rofensem fateri, fidem in iustificatione non habere bona opera actu, sed tantum potentia: quia talis arbos sit, quae suo tempore bonos fructus ferat.
Melius nihilominus est Augustini dictum, quod simpliciter dicit: Bona opera sequuntur iustificatum, non
et sacras Literas prorsus inverterunt, ac perverterunt.
Nam ex Philosophia didicerunt, hominem esse animal rationale, habere semina principiorum ad omnes scientias et virtutes, rationem quae recta sunt monstrare, et voluntatem eadem appetere, posse hominem illa rectitudine rationalis partis et institutione ac exercitio se ad omnes virtutes assuefacere, earumque sibi habitus comparare, per quas porro et iustus et beatus fiat. Hasce vanissimas persuasiones, ceu falsas quasdam stateras, pondera, mensuras, ac perpendicula seu
vestitum vel domesticum vel militarem respiciunt: quaedam voces ex conviviis ac symposiis, poculis et propinationibus sumptae sunt: quare illorum quasi fontium, unde primum ortae sunt, cognitio eas facit clariores et significantiores. In primis vero hominis (ut et prius dixi) cognitio, eiusque partium et virium internarum ac externarum, et praesertim motuum ac effectuum cum suis adiunctis est pernecessaria ad intelligendum sermonem sacrum. Hinc enim apparet, quomodo voces notantes vel potentias vel motus aliquos hominis, simul quoque iam praecedentia, iam sequentia denotent. Nolo hanc
vel motus aliquos hominis, simul quoque iam praecedentia, iam sequentia denotent. Nolo hanc amplissimam materiam prolixius persequi tantum exempla quaedam proponam.
Ostendi in libello de Fide et priore parte huius Operis, saepissime omnia verba noticiae qualiscunque vel rationalis partis, vel etiam solius animalis aut sensuum, non tantum noticiam, sed etiam motus eam noticiam naturaliter sequi solitos denotare: ut, Cognoscere et videre, pro curare: credere, pro fidere: quia si cui promittenti opem credimus, mox etiam plerunque fidimus: audire, pro intelligere et obedire.
inundationes a quarum, et discooperta sunt fundamenta terrae ab increpatione tua, Domine, a flatu irae tuae. Quae descriptiones irae ac poenarum Dei respiciunt ad illas horrendas tempestates, quae in illis locis accidere solent: quae multo rariores ac ignotiores sunt in Septentrionalibus partibus.
Pluvia aestate ferme per integros tres menses, teste Hieronymo, nulla ibi est: sed tantum quam vocant, matutina et serotina, id est cadens tempore sementis seu in autumno, et cum iam germinant spicae, seu vere. sic et in Cypro accidit. Quin et in Italia rariores sunt pluviae
pii fuerunt, alias minus) probe observati, mirificam lucem sermoni huic totique Bibliae adferent. nam (quemadmodum supra diximus) tum sumuntur inde quoque variae voces ac loquutiones et similitudines, tum etiam plurimum de eis subinde in Prophetarum concionibus et Sacris libris dicitur. Nam partim etiam de mediis moribus aut consuetudinibus variae sese offerunt dicendi occasiones, partim et boni mores, praesertim religionis pura tractatio, necessario a Prophetis laudatur, et contrarii vituperantur ac coarguuntur.
Quod igitur illa gens alias parvo fuerit numero, ac
adferent. nam (quemadmodum supra diximus) tum sumuntur inde quoque variae voces ac loquutiones et similitudines, tum etiam plurimum de eis subinde in Prophetarum concionibus et Sacris libris dicitur. Nam partim etiam de mediis moribus aut consuetudinibus variae sese offerunt dicendi occasiones, partim et boni mores, praesertim religionis pura tractatio, necessario a Prophetis laudatur, et contrarii vituperantur ac coarguuntur.
Quod igitur illa gens alias parvo fuerit numero, ac peregrinata sit in terra Canaan et circum quaque,
confecti sunt: alias, occupata iam terra Canaan, sub iudicibus vixerit: alias sub regibus, idque primum sub unico, postea discerpto regno, sub duobus: alias abducta in captivitate Assyriaca ac Babylonica egerit: alias denique ex Babylone reversa, instauraverit Ierosolymam, et denuo, ut initio, partim sub sacerdotibus, partim sub iudicibus extiterit, donec tandem illi iudices Regulorum nomen sibi infeliciter usurparunt: haec, inquam, omnia, ex ipsa historia sacrarum Literarum nota sunt.
Quales leges ille populus habuerit tum sacrorum tum iudiciorum ac communis vitae, tum etiam
occupata iam terra Canaan, sub iudicibus vixerit: alias sub regibus, idque primum sub unico, postea discerpto regno, sub duobus: alias abducta in captivitate Assyriaca ac Babylonica egerit: alias denique ex Babylone reversa, instauraverit Ierosolymam, et denuo, ut initio, partim sub sacerdotibus, partim sub iudicibus extiterit, donec tandem illi iudices Regulorum nomen sibi infeliciter usurparunt: haec, inquam, omnia, ex ipsa historia sacrarum Literarum nota sunt.
Quales leges ille populus habuerit tum sacrorum tum iudiciorum ac communis vitae, tum etiam moralium praeceptorum,
etiam voces ac phrases, locorum situm respicientes, dilucidiores efficere: ut cur dicantur adeuntes Ierosolymam aut templum ascendere, et inde venientes descendere.
Haec opera ut difficilior, ita multo utilior esset in istis descriptionibus Palaestinae et Ierosolymae, quam quod multas partim inutiles, partim etiam violentas allegorias infarciunt.
Matth. 19 dicitur, Christus ex Galilaea profectus est in Iudaeam, traiecto Iordane. Hoc posset ignaro situs errorem obiicere, quasi Galilaea non sit in eodem latere Iordanis, in quo Iudaea: at pictura situs docet, Iordanem
locorum situm respicientes, dilucidiores efficere: ut cur dicantur adeuntes Ierosolymam aut templum ascendere, et inde venientes descendere.
Haec opera ut difficilior, ita multo utilior esset in istis descriptionibus Palaestinae et Ierosolymae, quam quod multas partim inutiles, partim etiam violentas allegorias infarciunt.
Matth. 19 dicitur, Christus ex Galilaea profectus est in Iudaeam, traiecto Iordane. Hoc posset ignaro situs errorem obiicere, quasi Galilaea non sit in eodem latere Iordanis, in quo Iudaea: at pictura situs docet, Iordanem tendere a Galilaea
sic pii non premuntur, sed evehuntur cruce, spiritu Domini eos confirmante ac corroborante, et Christo in eis triumphante.
Falsa doctrina a Christo cum zizania comparatur: cuius naturam si quis cognosceret, cerneret eam bellissime ingenium pravae doctrinae exprimere. Nam primum partim sua sponte vitio pravi soli crescit, partim etiam ipsum bonum semen facile in eam degenerat. Deinde aliquandiu valde similis est tritico, donec spicam facit: tertio, multo plura grana fert, et quidem plerunque ex uno eius grane plures culmi enascuntur. Quarto, farina ipsa perinde albescit,
cruce, spiritu Domini eos confirmante ac corroborante, et Christo in eis triumphante.
Falsa doctrina a Christo cum zizania comparatur: cuius naturam si quis cognosceret, cerneret eam bellissime ingenium pravae doctrinae exprimere. Nam primum partim sua sponte vitio pravi soli crescit, partim etiam ipsum bonum semen facile in eam degenerat. Deinde aliquandiu valde similis est tritico, donec spicam facit: tertio, multo plura grana fert, et quidem plerunque ex uno eius grane plures culmi enascuntur. Quarto, farina ipsa perinde albescit, ut alterius alicuius frumenti. Quinto, si
exprimit Moses: ut cum dicit, cor esse pravum ac perversum inde ab infantia, Gen. 6 et 8. cum ait, Adamum exutum imagine Dei, liberos procreasse ad suam, non Dei imaginem, Gen. 5. cum affirmat, habere cor non intelligens, Deut. 29 et 30.
Moysen porro secuti Prophetae et Psalmi partim iisdem, partim vicinis vocibus eadem mala nominarunt. Ieremias cap. 17 ait, cor hominis esse pravum ac perversum. Ezechiel dicit esse cor lapideum, cap. 11 et 36. Iere. 17, et Zach. 7 vocat cor adamantinum. Sic David petit sibi condi cor novum, damnans vetus.
ut cum dicit, cor esse pravum ac perversum inde ab infantia, Gen. 6 et 8. cum ait, Adamum exutum imagine Dei, liberos procreasse ad suam, non Dei imaginem, Gen. 5. cum affirmat, habere cor non intelligens, Deut. 29 et 30.
Moysen porro secuti Prophetae et Psalmi partim iisdem, partim vicinis vocibus eadem mala nominarunt. Ieremias cap. 17 ait, cor hominis esse pravum ac perversum. Ezechiel dicit esse cor lapideum, cap. 11 et 36. Iere. 17, et Zach. 7 vocat cor adamantinum. Sic David petit sibi condi cor novum, damnans vetus. Vocat vero
omnem aeternitatem futurus. Quae cum non satis plane ac crasse, ut nostra ruditas poscit, proponantur, et interea multa occurrant, quae diversa quaedam cogitandi occasionem praebeant: multiplicem obscuritatem continere, ac errandi ansam parere videntur.
Sed dicam iam de singulis legis partibus. Ipsum ius iudiciale ac politia ita ordinatur ac proponitur in Mose, tanquam verus ac per se Deo acceptus cultus, et tanquam (quod ad se attinet, sique non peccarent Israelitae) perpetuo sit mansurus. Non indicatur clare id quod est in ea re primarium: eam videlicet totam politiae
in lege: Deus dabit unicuique secundum opera sua: Opera eorum sequentur eos: et similia hisce innumera. Summa ita se gerit, itaque nobiscum loquitur in lege Dei iustitia, tanquam si cum natura integra, ut hominem initio condidit, ageret.
Ita etiam se gerit lex moralis, prae aliis legis partibus, tanquam si sit ipsa sola conscientiarum domina, et sit perpetua, nunquam sit abroganda, nec habeat alium successorem ac superiorem doctorem aut doctrinam. Nusquam ipsa satis crasse ostendit suum verum et ultimum finem esse propriissime, patefacere peccatum, iram Dei, et damnationem
promissionem: quando quidem lex, nemine ei satisfaciente, neminem etiam salvare potuerit.
Huc referatur tum harmonia, tum etiam discrimen legis et Evangelii, quod vere est clavis aut sol totius sacrae scripturae: sine quo nec ubi incipere, nec ubi desinere, nec quis sit singularum partium sensus aut usus cognoscere possis. Hoc vero ipsum discrimen legis et Evangelii, seu promissionis simul operum et gratiae: et utra doctrina superior ac architectonica aut inferior sit, utrave alteri cedere eamve interpretari debeat, et quomodo alterutra alteri subserviat, potissimum divus
Utrunque cum altero admodum pulchre consonat: utrunque etiam non solûm in intellectu, sed et in voluntate ac affectibus haeret.
Quo autem tanto clarius intelligi possit, quale sit hoc accersitum velamen malorum habituum, pravae institutionis, communis rerum usus aut vitae, et aliarum partium: videatur libellus de Metis ac materiis scientiarum, ubi ostenditur, quam multipliciter Philosophia nobis in Theologia imponat, et sua natura caecos mentis nostrae oculos etiam magis excaecet.
Sumamus vel ex communi vita, illa huius accersiti velaminis aut tegminis exempla. Tota
mentis, veluti squammae quaedam de oculis Pauli, ut eum intuentes magis illuminemur, in eiusque imaginem, subinde crescente gloria, transformemur: et ipsi demum plene conformemur, donec tandem in altera vita amoto omni speculo, eum a facie ad faciem intueamur, eique similes et divinae naturae participes reddamur.
Contigit autem nobis istud donum fidei et illuminator Spiritus per praedicationem Evangelii, et meritum Christi. Ideo Paulus vocat suam doctrinam ministerium vitae et Spiritus, quia nobis Spiritus sanctus per eius auditionem donatur. Praeter contritionem vero ac
verae vitae ad salutem commonstratio fuit ea, quam Paulus ad Romanos et Galatas, atque adeo totum novum Testamentum urgent: quod videlicet omnes sciverunt ex Genesi, primarium foedus et pactionem Israelitarum, omniume piorum cum Deo, esse Abrahamo datum, et circumcisione (quam et illi in participationem et confirmationem eius foederis gestabant) confirmatum: quodque Deus Abraham esset et ipsorum Deus, iisdemque conditionibus: item quod Abraham esset pater omnium piorum, multo magis ratione religionis, quam ratione carnalis procreationis. Et ideo quod sicut ille iustificatus fuerat:
recesserunt Iudaei ad Liberi arbitrii bonam valetudinem, et medici Christi neglectionem.
2 Ab Evangelica iustitia solius Christi, unicique medici, ad commixtionem eius cum infusa, seu ad confusionem remissionis peccatorum cum meritis et inhaerente iustitia cordis: quae iustitia partim Evangelica, partim legalis est.
3 Ab illa commixtione iustitiae imputativae et inhaerentis, ad solam virtutum nostrarum iustitiam: atque ita ab Evangelio prorsus ad Legem, a Christo ad Moysen.
4 A iustitia obedientiae cordis, ad externam disciplinam moralium operum:
Iudaei ad Liberi arbitrii bonam valetudinem, et medici Christi neglectionem.
2 Ab Evangelica iustitia solius Christi, unicique medici, ad commixtionem eius cum infusa, seu ad confusionem remissionis peccatorum cum meritis et inhaerente iustitia cordis: quae iustitia partim Evangelica, partim legalis est.
3 Ab illa commixtione iustitiae imputativae et inhaerentis, ad solam virtutum nostrarum iustitiam: atque ita ab Evangelio prorsus ad Legem, a Christo ad Moysen.
4 A iustitia obedientiae cordis, ad externam disciplinam moralium operum: seu a legis pleno
etc. Sic quaerunt ex Christo Ioannis discipuli, Tune es ille Veniens seu promissum Ero, aut alium expectemus? Item alibi: Benedictus ille Veniens, ille panis veniens de caelo: item ille veniens qui fuit, qui et Est. Unde clare apparet illud Ero et Erit, expressum esse nomine aut participio, vel potius participiali nomine omni tempore carente Veniens.
Summa, sicut totum vetus Testamentum clamat promittendo, Iehova Iehova, Erit, Veniet, mittetur qui mittendus est, Veniet S. Sanctorum, Aderit Meschias: ita contra totum Novum clamat, Venit, iam adest, Consum matum
Sic quaerunt ex Christo Ioannis discipuli, Tune es ille Veniens seu promissum Ero, aut alium expectemus? Item alibi: Benedictus ille Veniens, ille panis veniens de caelo: item ille veniens qui fuit, qui et Est. Unde clare apparet illud Ero et Erit, expressum esse nomine aut participio, vel potius participiali nomine omni tempore carente Veniens.
Summa, sicut totum vetus Testamentum clamat promittendo, Iehova Iehova, Erit, Veniet, mittetur qui mittendus est, Veniet S. Sanctorum, Aderit Meschias: ita contra totum Novum clamat, Venit, iam adest, Consum matum est, Fuit et apparuit
censet, ex Iehosua, sed potius ex
Iehosua, sed potius ex
se ferre somnolentioribus videatur.
Nihil enim aliud agit ea fraude diabolus, nisi ut opinionem venenatissimam, recens ab ipso excitatam;
nunc eruditorum piorumque virorum partim scriptis, partim silentio confirmet. Postea huic hypothesi aedificium superstruat, quo tandem nobis totam pene Scripturam evertat. Mille artifex iste non cessat quaerere, quomodo Ecclesiam Christi devoret. Cum enim videat Deum iam caeleste sui verbi lumen de submodio, quod id Antichristus
videatur.
Nihil enim aliud agit ea fraude diabolus, nisi ut opinionem venenatissimam, recens ab ipso excitatam;
nunc eruditorum piorumque virorum partim scriptis, partim silentio confirmet. Postea huic hypothesi aedificium superstruat, quo tandem nobis totam pene Scripturam evertat. Mille artifex iste non cessat quaerere, quomodo Ecclesiam Christi devoret. Cum enim videat Deum iam caeleste sui verbi lumen de submodio, quod id Antichristus per suarum
ad suam imaginem: acloquitur non de externis lineamentis aut specie hominis, quae adhuc utcunque priorem illum hominem refert, sed de ipsa intima nobilissimaque essentia hominis. Ubi imaginem illam satis indicat Scriptura esse ipsam potissimum essentialem formam in summis nobilissimisque hominis partibus, idque in summo eius officio, nempe quatenus Deo adiunctus, ac in creatorem suum essentialiter directus fuit. Dicit enim ipsummet hominem esse formatum et fabrefactum ad, aut secundum imaginem Dei, non tantum ea vestitum aut ornatum, veluti accidentario quodam ornatu, acre ab hominis
autoritate moveatur. Disservi alioqui de hac re prolixe in resolutione disputationis Ienensis. Verba eius haec sunt, Ioan. 4: Noticia enim Dei, qualis nunc hominibus restat, nihil aliud est, quam horrenda idololatriae et superstitionum omnium scaturigo: iudicium in rerum delectu et discrimine partim caecum ac praeposterum, partim mutilum et confusum: quicquid industriae habemus, in vanitatem et nugas defluit: voluntas autem ipsa furioso impetu praecox, tota ad malum rapitur. Itaque in tota natura nulla rectitudinis gutta superest.
Quare ipsamet Philosophia (qua sola fidunt
alioqui de hac re prolixe in resolutione disputationis Ienensis. Verba eius haec sunt, Ioan. 4: Noticia enim Dei, qualis nunc hominibus restat, nihil aliud est, quam horrenda idololatriae et superstitionum omnium scaturigo: iudicium in rerum delectu et discrimine partim caecum ac praeposterum, partim mutilum et confusum: quicquid industriae habemus, in vanitatem et nugas defluit: voluntas autem ipsa furioso impetu praecox, tota ad malum rapitur. Itaque in tota natura nulla rectitudinis gutta superest.
Quare ipsamet Philosophia (qua sola fidunt isti) definiente quid sit
loquentes, firmissime retinendas, et nequaquam istorum sophismatibus ac glossis invertendas ac corrumpendas esse.
LECTORI.
Hasce meas tres sequentes oratiunculas aliquando pro more in Academiis propositas, ideo volui reliquis opusculis inserere, quia multa partim de lingua Hebraea, partim de natura versionum, ac etiam Sacro volumine et forma theologici studii, continent: quae nequaequam aliena sunt a nostro instituto. Quod si non ratione materiae aut rerum quae tractantur in eis, huc referri possent, at certe ratione finis aut scopi huc omni iure
et nequaquam istorum sophismatibus ac glossis invertendas ac corrumpendas esse.
LECTORI.
Hasce meas tres sequentes oratiunculas aliquando pro more in Academiis propositas, ideo volui reliquis opusculis inserere, quia multa partim de lingua Hebraea, partim de natura versionum, ac etiam Sacro volumine et forma theologici studii, continent: quae nequaequam aliena sunt a nostro instituto. Quod si non ratione materiae aut rerum quae tractantur in eis, huc referri possent, at certe ratione finis aut scopi huc omni iure pertinerent. Hortantur enim
de peccato originali, libero arbitrio, iustitia, fide, invocatione, officio Christi et iustificatione, nova obedientia, ac bonis operibus prorsus perverterunt.
Sic vocem Perfectionis in dicto Col. 3, Charitas est vinculum perfectionis, non intelligentes integritatem aut coniunctionem partium significare: inde operum iustitiam statuere, tanquam illa demum nos vere perfectos ac iustos reddant. Sic et saepe alias eadem illa vox
Sacramentorum, ad refutandos in coena Domini errores: sic et eruditiore expositione pronominis
ac noticiam tantae rei concipit. Quam significationem prolixius in libello de voce et re Fidei exposui ac probavi.
Nunc igitur tantum hoc unum addam, Paulum ipsum in eadem epistola capite 3. eandem vocem ac rem, atque adeo ipsius fidei naturam exposuisse. Cum enim dicat, nos esse participes Christi: addit conditionem, Si modo in inchoata fide aut fiducia perseveremus. Graece sic:
ut nosse quid Grammatica, quid eius partes, quid oratio, quot orationis partes, quid earum singulae sint, quae nam earum accidentia, quid sit genus, coniugatio, modus, tempus, numerus, persona, declinatio, species, figura, multiplex nominum aut verborum diversitas, et quaealia in singulis partibus considerantur. Constructio quoque aliquousque in omnibus linguis convenit, sicut et alia plurima: quae cum cognita habeamus, solummodo nobis ea restant discenda, quae sunt huius linguae propria, in quibus tamen ipsis collatione aliarum linguarum aut Grammaticarum plurimum adiuvamur.
scriptoribus deprompserant.
Quod si id in summo brevitatis studio factum est, quid obsecro non fieret, si omni studio plenior quaedam copia rerum et operis prolixitas, idque ex toto sacrarum Literarum volumine, summo affectatoque studio conquireretur? Ex parvae ergo sacrarum Literarum partis opulentia evoluta, quantum sit totius operis copiaecornu, aestimare cuique facilimum fuerit.
Testatur hoc idem praedives
ac uberioribus expositionibus.
Longissime ergo falluntur, qui putant sacras Literas adeo inopem quandam rerum ac sententiarum librum esse, ut nulla prorsus difficultate exhauriri, et in aliud scriptum omnia transfundi queant: cum vere sit thesaurus inexhaustus, habens in singulis suis partibus immensam opulentiam, nunquam, donec hic mundus stat, plene exhauriendum aut pervestigandum.
Nec tamen caret Scriptura methodo aut ordine, cum in toto opere, tum et in singulis libris, singulis materiis aut capitibus, vel denique etiam sententiis. Nam ut de aliis eius methodis
praepositi et decani abunde ostendunt, ad quasnam functiones initio ille hominum ordo tantis sumptibus ac privilegiis constitutus ordinatusque fuerit.
Extant etiam nunc passim in vetustioribus bibliothecis Germaniae, idque (quod etiam magis mirêre,) in illis incultioribus Vuestphaliae partibus fragmenta Graecorum codicum, quae ego ipsemet coram vidi, et in manibus habui. Corbeiae ad Vuisurgim vidi fragmenta mapparum Graecarum et Lexici in cortice scripti.
Haec non tantum primitivae,
est vera religio divinitus per doctorem Lutherum piae memoriae, gloriose instaurata, ac per eundem etiam aliosque retusis perpetua pugna omnibus seductoribus defensa, conservata, ac contra impetum omnium repugnantium difficultatum feliciter promota. At eo mortuo, cum nostri remiges et naucleri partim brachia remiserunt, aut etiam, proh dolor, in contrarium remigare inceperunt: Deus bone, quam subito praecipites sumus deorsum in horrendos vortices, cautes et syrtes tot defectionum et corruptelarum abrepti et praecipitati?
Saepe igitur mihi hanc tristissimam rerum faciem
aeterno exitio computrescet.
NORMA SEU REGULA CAELESTIS VERITATIS,
TRACTATUS VII.
PRAEFATIO.
Ultimo loco ac veluti concludendae meae huius secundae partis gratia non inutiliter forte fecero, si aliquid dixero pro sacrarum Literarum defensione, ac ostendero, quod ipsae solae sint unica veritatis norma, quarum scrutatione tum vera religio fidesque cognosci, tum impius error retundi possit: sicut verissime Christus noster unicus praeceptor
ac perfunctoria est.
16 Patres plerique omnes fuerunt destituti linguarum cognitione. Non fuerunt certe coniunctim omnium trium, quae maxime necessariae sunt, periti. Quomodo igitur potuerunt ipsum textum aut corpus sacrarum Literarum sine linguis perspicue exponere? Huc adde, quod partim assuefacti in scholis ad suas Rhetoricas, tumidas et improprias declamationes, expertesque propriissimi ac simplicissimi styli aut sermonis: partim etiam, quia conciones et copiosus vehemensque sermo sunt magis plebi necessariae, quâm illae pressae, tenues, scrupulosae, et (ut videntur)
maxime necessariae sunt, periti. Quomodo igitur potuerunt ipsum textum aut corpus sacrarum Literarum sine linguis perspicue exponere? Huc adde, quod partim assuefacti in scholis ad suas Rhetoricas, tumidas et improprias declamationes, expertesque propriissimi ac simplicissimi styli aut sermonis: partim etiam, quia conciones et copiosus vehemensque sermo sunt magis plebi necessariae, quâm illae pressae, tenues, scrupulosae, et (ut videntur) ieiunae, aridaeque considerationes textus, et illae Dialecticae Grammaticaeque argutiae, quae in exponendo genuino totius alicuius scripti ac eius
mortua et infrugifera litera proculcatur et contemnitur, et tantum mirabiles quaedam cognitiones aut ideae Platonicae quaeruntur, et nomine spiritualis sensus auditoribus venditantur?
18 Ingentem plane dissonantiam sensuum et interpretationum Scripturae reperias, non tantum in diversis partibus, sed etiam in uno eodemque. Nunc enim hoc, nunc alio modo ac sensu eadem dicta explicant. Et prout sese illis materiae ac controversiae vel confirmandae vel refutandae offerunt, illique suo quodam zelo incalescunt: ita omnia eo rapiunt, prorsus non aliter quam in subitis seditionibus,
dare ad patres, est in infinitium mare progredi: et revera omne definitivum iudicium ex ecclesia tollere. Si enim vel ex uno Augustino utraque pars incoeperit colligere quae pro se facere videbuntur, cum contrariis testimoniis conferre, illa refutare, sua confirmare, et ad omnes novas adversariae partis obiectiones respondere, quando tandem erit finis litis? Quantô magis erit in exhaustus labor, et infinitum tempus ad eum perficiendum requiretur, si omnia Theologorum volumina (quae praeter tot dudum excusa adhuc quotidie nova reperiuntur et eduntur) erunt pervestiganda, eorumque sententiae
quam ille aliorum praecipitatus cursus.
Undecimo, quia porro hic non est epidicticum seu ostentatorium certamen de laude ingenii, eruditionis, memoriae, aut eloquentiae, sed de inquisitione veritatis: detur singulis sufficiens tempus agendi, cogitandi et loquendi: liceat etiam utrique parti, cum ei videtur, resque postulat, petere mediocre spacium expendendi aliquod gravius aut obscurius argumentum, aut rationes adversarii, consulere libros, et aliis subsidiis imbecillitatis humanae uti, modo non sit astuta et subdola tergiversatio, procrastinatio, ac temporis extractio, quas
est) sermone breviterque proponere, ut tanto certius eorum rationes ab omnibus complecti ac expendi queant.
Decimotertio, utile esset etiam eos, qui potissimum delecti erunt ad iudicandum et pronunciandum, ante omnia perlegere ac expendere scripta publica, saltem potiora, utriusque partis in praedictis controversiis, quo instructi causae cognitione venirent, nec ibi tantum temporis eos frustra conterere necesse esset.
Decimoquarto, quoniam etiam interdum magna causae pars pendet ex facti certitudine: ideo liceat quoque vivos testes citare, quibus de talibus
certae et categoricae propositiones proprio ac perspicuo sermone, de quibus disputandum est, idque exprioribus actis et scriptis, ut clare constet, tum de quo agatur, tum et quid ei adscribatur, seu tum subiectum, tum praedicatum. In quibus si quid adhuc obscuri erit, liceat alterutri parti petere explicationem, ne accidat, quod Paulus de seductis et seductoribus inquit: Non attendentes neque quid, neque de quo loquantur.
6 Conveniat etiam de vicinis propositionibus, de quibus non est lis, quo etiam inde aliquid adiumenti ad illustrationem veritatis, et decisionem
incertum fluctuet.
12 Omni diligentia caveantur digressiones, praesertim prolixiores, ad quascunque demum materias, etiamsi sint prorsus negotio vicinae, modo non sint ad examinandam veritatem propositarum sententiarum extreme necessaria.
13 Ideo non liceat etiam alteri parti ad alterius digressionem prolixius et plenius respondere, sed hoc solum sufficiat, ostendisse perspicue adversarium extra septa digressum esse, et aliena a scopo ac praesenti argumento aut sententia, quae nonc examinanda est, attulisse.
14 Quinetiam non admittantur explicationes
suggillationes, subsannationes, maledicta, convitia et similia, etiamsi vere in alterum dicerentur: et servetur potius illud Aristophanicum:
defugisse videantur, et ut omnis cupidi veritatis videant, quam nullis verbi Dei fundamentis nitantur, sicque eis in faciem resistendo coram omnibus os eorum improbum obstruatur.
37 Possent et alia plurima specialiora praecepta de ratione huius disputationis conscribi, quae partim ex Grammatica et natura sermonis sacrarum Literarum, partim ex Dialectica et tota ratione disserendi, partim denique et ex Theologia, seu ipsarum rerum natura cognitioneque rectius petentur. Nunc enim tantum generalia quaedam nimisque pervulgata praecepta adscribere voluimus.
38
videant, quam nullis verbi Dei fundamentis nitantur, sicque eis in faciem resistendo coram omnibus os eorum improbum obstruatur.
37 Possent et alia plurima specialiora praecepta de ratione huius disputationis conscribi, quae partim ex Grammatica et natura sermonis sacrarum Literarum, partim ex Dialectica et tota ratione disserendi, partim denique et ex Theologia, seu ipsarum rerum natura cognitioneque rectius petentur. Nunc enim tantum generalia quaedam nimisque pervulgata praecepta adscribere voluimus.
38 Denique quia plerunque et nunc etiam Ecclesiasticae
sicque eis in faciem resistendo coram omnibus os eorum improbum obstruatur.
37 Possent et alia plurima specialiora praecepta de ratione huius disputationis conscribi, quae partim ex Grammatica et natura sermonis sacrarum Literarum, partim ex Dialectica et tota ratione disserendi, partim denique et ex Theologia, seu ipsarum rerum natura cognitioneque rectius petentur. Nunc enim tantum generalia quaedam nimisque pervulgata praecepta adscribere voluimus.
38 Denique quia plerunque et nunc etiam Ecclesiasticae disputationes ad eum finem culpa errantium tendunt, ut
de authoritate Ecclesiae et concilii, supra et contra Scripturam.
Dicunt aliqui, praecepto Christi obediendum esse primo loco, deinde Ecclesiae: et si aliud praeceperit Ecclesia quam Christus, non Ecclesiae, sed Christo obediendum. Certe in hoc est omnium praesumptionum initium, quando particulares iudicant suum sensum in divinis praeceptis voluntati divinae conformiorem, quam universae Ecclesiae (id est, Claude oculos, et dic: Non intelligo, quae tu Christe mandas: ego Pontifices et Sacerdotes audiam.) Iste vero in Ecclesia remanet, qui (nota bene) suum sensum
divinis praeceptis voluntati divinae conformiorem, quam universae Ecclesiae (id est, Claude oculos, et dic: Non intelligo, quae tu Christe mandas: ego Pontifices et Sacerdotes audiam.) Iste vero in Ecclesia remanet, qui (nota bene) suum sensum praesumptuose non elevat supra dictamen maioris partis sacerdotum, quibus verbum creditum est, et qui Christi legatione funguntur. In obediendo enim illi sententiae, quam saniorem Ecclesiae partem videt affirmare, nihil periculi incurrit Christianus.
Veritas enim cathedrae adhaeret: quare membra cathedrae unita, et Pontifici
satis inter eos convenit, ut de primo capite Evangelii Ioannis, ubi divini verbi qualitas explicatur: de Christi generatione carnali, quam Matthaeus contexit, qualiter ad Christum pertineat, quomodove ab illa qua Lucas recenset differat, eorumque diversitas conciliabitur de Mariae virginitate post partum, de Magorum adventu, de octo
beatitudinibus, de Evangelicis consiliis, de relinquendo pallio violentis hominibus, de altera maxilla percutientibus praebenda, de non resistendo adversariis, de iuramento,
Ecclesiae Dei a suo institutore Christo, in rebus tam magni momenti: id quod nefas est de tanta providentia sentire. Nam quod dicunt, Scripturam seipsam exponere, etsi verum sit in multis locis: possunt tamen se offerre contentiones, in quibus Scripturae loci, quae adduntur ab adversis partibus, sint inaequali nostro, vel aequaliter obscuri: et locus qui adducitur ad expositionem alterius, non semper adeo clarus, ut ob oculos ponat dilucidam illius loci, de qua dubitatur, intelligentiam. Possunt etiam esse loci singulares eiusmodi, ut similes illis in Scripturis non inveniantur,
utraque specie. Nam species Panis ad carnem, et species Vini ad animam refertur: cum unum sit Sacramentum Sanguinis, in quo est sedes animae. Iamque sumitur sub utraque specie, ut significetur, quod utrunque Christus assumpserit, carnem et animam: et quod tam ad animae quam corporis tuitionem eius participatio valeat: unde, si sub una tantum specie sumeretur, ad tuitionem alterius tantum valere significaretur.
En vides prorsus contradictoria dogmata, uno eodemque tempore, in regno Papae esse ac vigere: ut hinc quidem conciliabulum clamet, communionem sub una specie longe
et conciliabula et amplius 200 annorum praxin concedere?
An'non est haec tum ipsius rei immota veritas, tum et omnium gentium non plane Epicurearum ac furiosarum sententia et opinio, quod si quicquam omnino aliud, Religio certe per sese suaque natura sit ac esse debeat in omnibus suis partibus res vere bona, salutaris ac sancta, et nullo modo ad placitum libidinemque ullius, vel unius, vel etiam omnium mortalium dirigenda ac inflectenda, aut inde ullatenus dependens. Turcis profecto hodierna die in infinitum certior, sanctior, firmior, ac magis immota est ipsorum Religio, quam
necesse erit, tales cum Deo, tota rerum natura, et secum quoque pugnare,
Nam Deus vult non solum, ut tantum ipsum eiusque dogmata agnoscamus, recipiamus, et observemus: sed etiam ut omnes alios deos, diversasque ab hac sua Religione ac doctrina sententias ac cultus, in omibus eius partibus fugiamus, detestemur ac execremur. sicut luculenter per suum selectum organon clamat: Si quis aliud Evangelion docuerit, anathema sit. Vult, inquam, ille, non tantum affirmativam, sed et negativam fidei nostrae sententiam habere, ut non tantum probemus ac exosculemur solum illa quae ipse
ac dominentur, eosque ac eorum posteros in aeternum exitium trahant ac rapiant, sicut antea tot seculis fecerunt.
5 Quinto, necesse erit, et id severissime flagitatur, tales communicatores sub ipsa Missae abominatione ab impio sacrifico talem communionem percipere. Quare sua illa participatione totum illud idololatricum sacrum necessario comprobabunt, seque metipsos horribilium abominationum reos coram vivente Deo efficient.
6 Sexto, iubentur, et plane necesse est, tales omnia dogmata ac totam Religionem Papae comprobare, et publice profiteri. Qua ratione
qui istam Religionem ordinavit, ac severissime toti humano generi commendavit.
8 Octavo, hac ratione tales damnabunt omnes recte sentientes doctores et coetus huius temporis, imo et totam viventis Dei Ecclesiam, inde a Christo, vel potius a condito mundo.
9 Nono, facient se participes omnium ineffabilium peccatorum et abominationum Antichristi, eique addictorum, omnium blasphemiarum, libidinum et parricidiorum: attrahentque super se omnem omnium piorum sanguinem veritatis causa fusum, inde ab Abel usque ad ultimum martyrem, usque in finem totius mundi.
10
igituriam eorum praecipuis fundamentis, ruit et tota ista abominanda fabrica Babylonicae Maosim aut Missae.
Illa quoque est manifesta, et non ferenda sacrarum Literarum violatio ac laceratio, quod aiunt, Menssam 1. Cor. 10, altare significare, cum Paulus dicit, Non potestis simul participes esse mensae Domini et mensae daemoniorum: cum nusquam id hoc vocabulum significet: et manifestissimum sit, eos tum sacram Coenam sumentes, tum et in idolorum templis idolothytis vescentes, ad mensas sedere aut accubare et epulari solitos esse, ut clare sanctus Paulus eiusdem Epistolae 8
verba:
Porro extrema terrarum concludunt aliam regionem, intusque cohibent ea, quae nobis pulcherrima putantur, illisque rarissima. Est in Asia planities quaedam undique cincta monte, quinque in locis interciso, quae aliquando fuit Chorasmiorum cum ipsorum finibus, et Hyrcanorum, et Parthorum, et Sarangyorum, et Thomaniorum. Sed postea quam Persae rerum potiti sunt, facta est regis. Et hoc circumiecto monte ingens amnis profluit, nomine Ares, qui quondam per singulas undique intercisiones ductus ac distributus, totidem quas dixi gentium regiones irrigabat. Ubi vero in
DEMONSTRATIONES CERTITUDINIS SACRARUM LITERARUM, ET religionis Christianae.
Profani et
DEMONSTRATIONES CERTITUDINIS SACRARUM LITERARUM, ET religionis Christianae.
Profani et
ac certissimum indicium verae divinitatis aliquot capitibus in Isaia post 40 urgetur ab ipsomet Deo.
3 Sic quoque innumerae praedictiones prophetarum cum exitu optime consentientes non tantum de Christo, sed etiam de quatuor Monarchiis, et aliorum regnorum poenis ac ruinis, quae partim mox, partim etiam longo postea tempore consecutae sunt, ipsorum veritatem confirmant.
4 Reliquias vetustissimarum historiarum depravatas partim apud historicos, partim apud poetas manentes, inter quas
indicium verae divinitatis aliquot capitibus in Isaia post 40 urgetur ab ipsomet Deo.
3 Sic quoque innumerae praedictiones prophetarum cum exitu optime consentientes non tantum de Christo, sed etiam de quatuor Monarchiis, et aliorum regnorum poenis ac ruinis, quae partim mox, partim etiam longo postea tempore consecutae sunt, ipsorum veritatem confirmant.
4 Reliquias vetustissimarum historiarum depravatas partim apud historicos, partim apud poetas manentes, inter quas etiam de
de quatuor Monarchiis, et aliorum regnorum poenis ac ruinis, quae partim mox, partim etiam longo postea tempore consecutae sunt, ipsorum veritatem confirmant.
4 Reliquias vetustissimarum historiarum depravatas partim apud historicos, partim apud poetas manentes, inter quas etiam de Diluvio, si quis diligenter cognoscat ac expendat, et cum veris sacrarum Literarum narrationibus solerter conferat, manifeste profecto cernet eas inde derivatas esse, eoque illum librum tum vetustissimum, tum et certissimum
aliorum regnorum poenis ac ruinis, quae partim mox, partim etiam longo postea tempore consecutae sunt, ipsorum veritatem confirmant.
4 Reliquias vetustissimarum historiarum depravatas partim apud historicos, partim apud poetas manentes, inter quas etiam de Diluvio, si quis diligenter cognoscat ac expendat, et cum veris sacrarum Literarum narrationibus solerter conferat, manifeste profecto cernet eas inde derivatas esse, eoque illum librum tum vetustissimum, tum et certissimum esse.
5
invito toto mundo Religio pertestacea quaedam vasa, ex ore infantium ac lactentium, primum contra Papam potenter in cordibus hominum regnantem, et postea contra Monarchas, cum initio, tum etiam mox post Interim, cum iam ferme penitus abolita esse videretur, et omnes nostri potentes ac sapientes partim oppressi essent, partim etiam cum hostibus colluderent, contra adversarium victorem instaurata est, comprobat Christi divinitatem et totam istam religionem: at is testimonium praebuit Moysi, ut prius dictum est.
pertestacea quaedam vasa, ex ore infantium ac lactentium, primum contra Papam potenter in cordibus hominum regnantem, et postea contra Monarchas, cum initio, tum etiam mox post Interim, cum iam ferme penitus abolita esse videretur, et omnes nostri potentes ac sapientes partim oppressi essent, partim etiam cum hostibus colluderent, contra adversarium victorem instaurata est, comprobat Christi divinitatem et totam istam religionem: at is testimonium praebuit Moysi, ut prius dictum est.
21 Tot
Sacrarum literarum. ibid.
Patrum aliquot loca et sententiae hic mutuo se consequuntur 72. etc.
De usu legis 83
Aliae regulae intelligendi S. Scripturam, promiscue ex S. Patribus collectae. 84
Iunilii episcopi Africani de partibus Sacrarum literarum libri duo: quorum prior quidem de sermone aut tractatione earum, posterior vero de materia agit 121
Iunilii liber secundus, de materia Sacrarum literarum 123
Quot rationibus Scriptura de Deo loquatur. Cap. I. ibid.
sint in Scripturarum intelligentia. Cap. XXXVII. ibid.
Unde libri religionis Catholicae afferantur. Cap XXXVIII. ibid.
Ubi sit fides religionis necessaria. Cap. XXXIX. ibid.
¶ De partibus orationis. Tractatus
sit fides religionis necessaria. Cap. XXXIX. ibid.
¶ De partibus orationis. Tractatus
III. 133
De nomine 134
De nomine appellativo 135
De comparativis et superlativis 140
De verbo 141
De participiis 146
De adverbiis. ibid.
De praepositionibus 147
De syncategorematibus, aut particulis consignificativis, praepositione, adverbio, et coniunctione. ibid.
De constructione nominis 151
Pronominum constructio. De relativis. 155
De constructione verbi 157
¶ De tropis et schematibus Sacrarum literarum. Tractatus IIII. 161
Regulae, de integrarum sententiarum linguae sacrae ratione et natura 205
De varia perturbatione verborum, sententiarum ac rerum. ibid.
De negatione et affirmatione 209
De interrogatione et responsione 211
De generalibus, indefinitis et particularibus sententiis 216
De hyperbole, miosi et auxesi 219
De eclipsi et pleonasmo 222
Assertiva conditionaliter et contra 238
Pleonasmus 224
De essentia et circumstantiis facti aut rei 226
Anticipatio, aut prolepsis 229
De
159
4. Cum clamavero, exaudivit me Deus iustitiae meae, etc. 322
5. Condemna eos Domine, etc. 185
Non volens iniquitatem tues 273
6. Et tu Iehova usquequo 224
7. Iudicame Deus secundum iustitiam meam 323
Ecce parturit iniquitatem, etc. 257
Non est iniquitas in manibus meis 218
9. Exaltatio in temporibus in angustia 224
Pone eis doctorem, ut sciant gentes quod homines sunt 169
10. Vivificasti me a descendentibus in lacum 228
Dicit in corde
184
O profunditatem divitiarum et sapientiae Dei, etc. 279
Opus non esset opus 187
Scriptura conclusit omnes sub peccato. 235
12. Obsecro autem vos fratres per miserationem Dei, etc. 268
Unicuique ut Deus partitus est 296
13. Magistratus est terrori bono aut malo operi 187
Necesse est subditum esse non solum propter iram 185
Nox praecessit, dies appropinquavit, etc. 297
14. Alius iudicat diem prae die, etc. 195
Id iudicate
immolantur, etc. ibid.
Scientia inflat, etc. 220
9. Nunquid curat Deus boves 219
Quae igitur est merces mihi? 187
10. Ego per omnia omnibus placeo 192
Non potestis simul de mensa Domini et mensa daemoniorum participare 191
Panis quem frangimus, nonne communicatio corporis Christi est? 188
Per omnia et omnibus placere conor. 295
Qui stat, videat ne cadat 185
Sicut ego per omnia omnibus placeo. 193. 194
11. Bibite ex hoc omnes, etc. 425.
et effectuum coniunctio 214. 215. in explicandis religionis controversiis maximus usus est 22. instrumentalium abusus 215
causas remotiores pro vicinioribus poni 190
causales coniunctiones non semper in Scripturis essendi causam designare 216. particulas non semper vim suam servare. ibid.
cedrorum significationes 333
ad Ceremonias externas natura prona 344
in Ceremoniis quomodo Iudaei haeserint. ibid.
ceremonialis lex quomodo sese velaverit.
locus 270. examinatio post institutionem necessaria 11
exaudire 185
exclamatio ab epiphonemate quid differat 177
exclamationum motus 271
excludentes sententiae quam naturam aliquando induant 170
exclusivae particulae quomodo intelligendae. ibid.
exclusive vel inclusive cur barbari addere sint soliti 170
exemplum 196
exempla externorum factorum rem ante oculos ponere 276
exercitium crebrum et accuratum cum primis in Sacris
ibid.
hospes quomodo tractandus 186
hospitibus advenientibus cur pedes Iudaei laverint 311
hostium dona, venena pestilentissima 435
Dei qua ratione consistere possimus 326
iudiciorum et mysteriorum Dei profunditas non perquirenda 102
Iudithae ieiunium 312
Iulius Scaliger acutissimi iudicii scriptor 261
ius Caesareum cur sententiatim et concisim in quibusdam partibus scriptum
3
ius Iudiciale ac politia quomodo in Mose ordinetur ac proponatur 343. 344
iuris Caesarei cum divino convenientia 37
iuris Canonici sententia de absoluta potestate
207. verbosa cuius sit 281. 282
orationis circumstantiae 160
orationis concisae variae phrases 223
orationis divisio 286
orationis nerui, argumenta 275
orationis partes maxime naturales et necessariae quae 133. partium origo et ratio. ibid. pendentis exemplum 287. etc. repletiones quomodo a Paulo fiant 279. tota forma quando mutetur 158. vehementia 271
orationem grandem quae efficiant 271. gratiorem quid faciat 257. unam cur in plures Hebraei
totius locum, dignitatem aut nomen sumere 182
pars parva, aut obscurum initium haud raro pro nihilo haberi 183. 184
pars orationis. vide Orationis partes. participium
pars parva, aut obscurum initium haud raro pro nihilo haberi 183. 184
pars orationis. vide Orationis partes. participium
pro nihilo haberi 183. 184
pars orationis. vide Orationis partes. participium
partes. participium
quid 121
Prophetiae consuetudo quae 115. 116.
tempora tria. ibid.
inter Prophetiam et typum quid intersit 128. 129
Prophetiae quid cum proverbiis commune 122
Prophetiarum divinarum libri quot 122. partitio 57. variae formae 230. 231
Propositio quibus constet membris 204
Propositionum in Apostolicis scriptis difficultas unde 243
propositiones interdum quasi studio occultari 244
Propositum et voluntas distinguunt factum 20
a diabolo transformatio qualis 381. 382
Rationi absurda quae in Scriptura sunt, ad quae principia redigi possint 445
Rationem a fide mactari 373
Ratione nihil infensius Deo 380
Ratiocinatio 176
Rationalis particula non semper rationalis 216
Rationalium doctrina in hoc seculo quot modis peragatur 132
Rationales voculas aliquando vim concludentium obtinere 216
Rechabitarum laus 227
Reciprocae locutiones 165
26. inter Scientias alias et Theologiam discrimen 37
scientias triplici potissimum ordine tradi 32
in Scientiis a quibus primum incipiendum 7
scopus certus omnium scriptorum sanorum 14
scopus scripti totius, et singularum eius partium, diligenter observandus 15. 16
scopi argumenti, dispositionis etc. considerationis commoda 13. 14
scorpiones Iudaeae 335
scriptio ac dictio omnis quatenus minus
respectu fiat 116. 117. cur brevitate utatur 284. cur divinam authoritatem habeat 424. 425. cur ferarum nomine aliquos homines appellet 103. 104. cur interdum difficilior, caussae 1. 2. 3. inde, cur quinque modis de filio loquatur 124. cur sententiatim et concisim in quibusdam partibus tradita 3. de virtutibus et vitiis quomodo plerunque agat 98. dubia aut obscura per Scripturam exponenda et diiudicanda 13. ex his quae tenuiter praemittit, quid indicet 98. in non multum necessariis non multiloqua 91. in operatione creaturarum quot modos et differentias
75. Hilarii. ibid. obscurius quomodo aliquando applicetur 203
Similitudo 201. a metaphora quid distet 196
de Similitudinis et metaphorae discrimine quomodo consentienter Quintilianus cum Aristotele pronunciet 196
similitudinis particulae unde sumendae 203. particulas crebro deesse. ibid.
unius saepe res diversae. ibid.
similitudinem aliquando pro re poni. ibid. saepe rem ipsam significare 201
in Similitudine et parabola quid
obscurius quomodo aliquando applicetur 203
Similitudo 201. a metaphora quid distet 196
de Similitudinis et metaphorae discrimine quomodo consentienter Quintilianus cum Aristotele pronunciet 196
similitudinis particulae unde sumendae 203. particulas crebro deesse. ibid.
unius saepe res diversae. ibid.
similitudinem aliquando pro re poni. ibid. saepe rem ipsam significare 201
in Similitudine et parabola quid observandum 202
cum
vis cognoscenda 160. intellectus 161. motum significantium usus 228. non minor, quam rerum ipsarum, cura suscipienda 69. paucorum pravam versionem saepe integra capita obscurare 385. ratio apud Hebraeos 162. inde. significationes quomodo sumantur 162. 163
verba et participia quomodo Hebraei iungant 160 foederalia in coena sua unde Christus sit mutuatus 157
verba generalia aliquoties pro specialibus poni 183. 184. Hebraeis saepe magis habitum quam actionem denotare 187
verbis aliis quaedam repetere quando necessitas
104
pro Vivis mortui non consulendi 13
Ultra aut trans Iordanem qua ratione in Scriptura dicatur 338
Universalis apud Hebraeos quam late patêre interdum videatur 218. locutio in Scriptura quomodo crebro accipiatur 217
universales particulae quomodo interdum sint intelligendae 218
in Universalium et particularium sententiarum materia quid observandum 216. 217
Universaliter dicta saepe ad speciem restringenda 218
Vocabulum unum in Scriptura secundo in eodem loco positum, saepe
Iordanem qua ratione in Scriptura dicatur 338
Universalis apud Hebraeos quam late patêre interdum videatur 218. locutio in Scriptura quomodo crebro accipiatur 217
universales particulae quomodo interdum sint intelligendae 218
in Universalium et particularium sententiarum materia quid observandum 216. 217
Universaliter dicta saepe ad speciem restringenda 218
Vocabulum unum in Scriptura secundo in eodem loco positum, saepe diversa significare 86
Vocabula ab hominibus ad Deum translata, qualia
quem ad te mitto, ut si iudicio tuo dignus videbitur, qui lucem aspiciat et in ora hominum veniat, emittatur tandem et auctori suo ad cetera scribenda (supersunt enim non pauca) gradum animumque faciat. Sin minus, id certe emolumenti ex parum fortunatis vigiliis consequemur, ut hoc velut abortivo partu suppresso animum ad magis fructuosa negotia applicemus. Vale.
Ad divum Blasium
miserint. Hodie placidis verbis retinebo eos et forsan cras, donec saltem centum florenos isthinc habeamus quibus subarentur, quamdiu plus pecuniae mitterentur.
Tertius hodie agitur dies ex quo laboribus manum applicuimus atque in diversis locis diversa facimus, partim
saltem centum florenos isthinc habeamus quibus subarentur, quamdiu plus pecuniae mitterentur.
Tertius hodie agitur dies ex quo laboribus manum applicuimus atque in diversis locis diversa facimus, partim
quo exiguum vini habemus, vobismet damnum faciatis. In reliquo non ducimus esse necesse eos commendare cum eorum fidelitas eos facile apud reverendas dominationes vestras commendabit. Habent sat vigiliarum.
Nos res Croaticae latent et, an passa quid mali in illis partibus patravit, poenitus ignoramus. Scimus autem pro certo adhuc una esse begos prope Pakarcz non aliam ob rem, quam quod sibi pertimescant a nostratium navali expeditione propter aquas quibus copiose abundamus.
Vix adegimus Sciscianos maximis terroribus et minis ut duos vigiles in
opponat. Concilia Germanorum inconstantia neque aliquod ab illis liberandi auxilium sperandum. Hodie centum haramias vicegeneralis dedit, quibus ex more iustitiae citos dati pulveres, locabuntur ubi expedient; verum tamen in illis parum admodum, ut video, positum praesidium, cum sint ignari harum partium neque promittunt aliud quam sedere et non excubare in locis vigiliarum. Zagrabienses nostri pellantur huc capilatim. Colonorum tertia pars vix adest et hi sunt nobis ob famem molesti.
Cum his valeant reverendae dominationes vestrae ad vota.
Ioannes cum Legato, qui Hungarie populos visitatum ibat in Illyricum venit, et Ecclesię Traguriensis Episcopus deligitur Particula Prima
utinam rubeo potiare galero."
Ioannes summa omnium commendatione pontificatum gessit, 30 et nonullis miraculis vivens claruit Particula Secunda
urna."
Quę miracula Ioannem sepulcro traditum consequta sint 60 Particula Quarta
lapidibus preciosis" I., "Asteroscopica" "Apotelesmatica libri V". Quae quidem verba, ex patria, Magorum institutione, primus ille Chaldaeus, sive Assyrius videri potest. Nam Assyriae pars Chaldaea fuit, Persia, et Media conterminae. Itaque vicinitate regionum, aequivocum est nomen patriae partum. Sed librorum numerus Prosomedi, non congruit cum Assyrio, ut mox patebit. Haec ergo diversitas librorum, si duorum authorum diversitatem faciat, Persomedus hic Zoroaster, a Chaldaeo Zoroastre est numero V. Cui videtur sextus ex Plinio posse addi, Proconnesius. Verum caeteris omissis,
Chaldaica ea appellat. Et praeterea, et hanc ipsum oraculorum horum, Theologiam Chaldaicam, et
interpretatione versatur tota, nihil pensi habens si res aliter se habeant, quam ipsi in duce suo intelligant. Sed eam quae interspersas, interseminatasque mundo virtutes, quasi de latebris, ac tenebris in lucem evocans, non tam facit miranda, quam operanti naturae famulatur. Et eam quae universi partibus inest
inerrans circulus, continens septem sphaeras, in quibus sunt Astra. Et alius quidem apud eos est solaris mundus, aethereo profundo serviens, alius vero Zonaeus unus e septem existens. Humanarum animarum, causas duplices fontanas ponunt. Paternam Mentem, et fontanam animam, et procedit quidem eis particularis anima, a fontana per voluntatem patris. Habet vero et per se genitam essentiam, et per se viventem. Non enim est, ut ab alio mota. Nam iuxta oraculum, portio est ignis divini, et ignis lucens et intellectio paterna. Et est forma immaterialis, et per se subsistens. Tale enim est, omne
dicunt esse, in singula anima. Per singulam vero proprietatem ignotam, fabilis et ineffabilis Synthematis. Deducunt vero animam saepe in mundum, ob causas multas, vel ob alarum defluum, vel ob voluntatem patris. Opinantur vero mundum aeternum, et astrorum periodos. Aden multis modis partiuntur et nunc ipsum Deum nominant principem terrenae sortis nunc vero sublunarem locum dicunt. Nunc autem medietatem aetherei mundi, et materialis. Nunc etiam irrationalem animam. Et ponunt in ipsa rationalem, non essentialiter sed per respectum, quem compatitur cum ea, et profert particularem
modis partiuntur et nunc ipsum Deum nominant principem terrenae sortis nunc vero sublunarem locum dicunt. Nunc autem medietatem aetherei mundi, et materialis. Nunc etiam irrationalem animam. Et ponunt in ipsa rationalem, non essentialiter sed per respectum, quem compatitur cum ea, et profert particularem rationem. Ideas existimant, modo patris conceptus et modo universales rationes, et naturales, et animasticas et mentales modo autem separatas entium existentias. Magicas vero rationes constituunt a summis potestatibus, et a terrenis materiebus. Compati aiunt, super inferis
a summis potestatibus, et a terrenis materiebus. Compati aiunt, super inferis et praesertim sublunaria. Reducunt vero animas post obitum, secundum mensuram propriarum purgationum in cunctis mundi regionibus. Quasdam etiam supra mundum attollunt et media ipsas constituunt, impartibilium et partibilium naturarum. Horum vero dogmatum pleraque et Aristoteles, et Plato susceperunt. Plotinus vero, et Porphyrius, et Iamblichus, et Proclus omnia sunt secuti, ut divina voces ea sunt amplexati.
nutriens silentium.
40 Non enim in materiam, ignis trans primus
Suam potentiam claudit operibus, sed menti.
Symbola enim paterna mens seminavit per mundum
Quae intelligibilia intelligit, et ineffabilia exornat.
Tota partitio, et impartibilis.
45 Mente quidem continet intelligibilia, sensum vero inducit mundus.
Mente quidem continent intelligibilia, animam vero inducit mundis.
Tiskarska pogreška
ANIMA, NATURA
Quoniam anima ignis potentia patris existens lucidus.
Immortalisque manet, et vitae domina est.
145 Et tenet mundi multas plenitudines, sinuum.
Mentis enim imitamen est, partum vero habet quid corporis.
Mistis vero canalibus, ignis incorruptibilis opera efficiens.
Post vero paternas conceptiones anima ego habito.
Calida animans omnia. reposuit enim
150 Mentem sane in anima, animam vero in corpore
Per se efficiens, ut corpus mundanum.
165 Mundus ut manifestus, et non videatur membraneus.
Totum mundum ex igne, et aqua, et terra,
Et omnialente aere,
Ineffabilia, et fabilia synthemata mundi.
Aliam per aliam vitam, a partitis canalibus.
170 Desuper permeantis in oppositum.
Per centrum terrae, et quintum medium alium
Igneum, ubi descendit usque ad materiales canales.
Vitifer ignis.
Centro incitans Se ipsum lumine resonante.
Uzeto iz grčkoga kao hekastes
umjesto Hekates. centrum fertur.
astrorum inerrantium.
190 Ignem ad ignem cogens.
Fixione errorem non habente in motu.
Sex eos constituit, septimum solis.
In medium iaciens ignem.
Inordinationem eorum, bene ordinatis suspendens zonis.
195 Parturit enim Dea, solemque magnum, et splendidam lunam.
Ather, sol, spiritus lunae, aeris ductores.
Solariumque circulorum, et lunarium est strepituum. repituum: Tiskarska
greška: trebalo bi stajati lunarium strepituum
solis, regulas congregans.
Aeterno consilio fertur, non gratia tui.
Lunarem quidem cursum, et astreum progressum.
Lunae strepitum dimitte. semper currit opera necessitatis.
285 Astreus progressus, tui gratia, non est partus.
Athereus, avium pes
latus, numquam verus est.
Non sacrificia, visceraque cupio. Haec sunt omnia ludi.
Mercatoriae deceptionis firmamenta; fuge tu haec.
Si vis pietatis sacrum paradisum aperire.
simul cum equite tanta velocitate ad pontem, quem latenter in combusto Sisciniensi oppido straverant contendit, ut vix fugientes hostiles turmas sustinuerit, quem postquam transiissent, sine ulla cunctatione rumpunt, atque solvunt, equitesque per abditas convalles ne nostris globis ferirentur, partiuntur. Aegre admodum diem infaustum transigentes prius nocturnam fugam, quam sextae diei lucem expectantes obsidionem gravi cum murmure, comminatione, ac turpi in Praefectos invectione solvunt, amissis plurimis insignitus viris ac in loco obsidionis 75. inventis mortuis, nostris
morte soluta, item Turcae cujusdam, qui Apardi Begi intimus fuerat adaquatio, missus enim fuerat nomine stulti, ut castrum scrutaretur simul et militum castri numerum cognosceret, literarum quoque scriptiones territamentis, et comminationibus plenae, quae omnia cum aliis privatis actibus studio omittuntur, 29. July. sufficereque rem gestam vere perscribere. Soluta itaque obsidione facit potestatem suis ut et se et equos aliquantisper quieti donent, spolia partiantur, donec Turropolensis populationis tempus commodum indiceret.
ac ad propria dilapsae sint. Licere illis incolumibus castro excedere et in quascunque partes velint sine metu proficisci. Allatis a Beghlerbegho fidei literis hostes accurrunt, deditionem sollicitant. Tunc nostri in confertissimum hostem simul universa bellica tormenta, quae partim globis, partim cathenis ferreis ac plumbeis frustis impleverant, explodunt adeo ut pedem referre sit coactus. Hostis visa suorum ingenti strage nimium exacerbatus vires recolligit, oppugnationem denuo instituit, castrum circumdat, scalas admovet, aditum rimatur, clypeosque ad tela sinistra
dilapsae sint. Licere illis incolumibus castro excedere et in quascunque partes velint sine metu proficisci. Allatis a Beghlerbegho fidei literis hostes accurrunt, deditionem sollicitant. Tunc nostri in confertissimum hostem simul universa bellica tormenta, quae partim globis, partim cathenis ferreis ac plumbeis frustis impleverant, explodunt adeo ut pedem referre sit coactus. Hostis visa suorum ingenti strage nimium exacerbatus vires recolligit, oppugnationem denuo instituit, castrum circumdat, scalas admovet, aditum rimatur, clypeosque ad tela sinistra protectus
VENETIIS, MDXCVI
Apud Felicem Valgrisium.
VENETIIS, MDXCVI
Apud Felicem Valgrisium.
sui oblitus, veteris res curat amici.
assentiri, cum quis te laudat, et illud
scis, interdum fac te nescire Philelphe.
antidotis Arabum Turcinnia vulgo
Pica. Graece Citta, praegnantium morbus.
et ille simul portus, ille dies.
Stigii progenuere lacus.
Auctoris votum.
Regulis oriundus, omnium sui temporis
Theologorum facile princeps habitus est. Linguarum praeterea multarum cognitione
claruisse traditur. Nam praeter maternam Lusitanam, et avitam Gallicam, Hebraicam,
Latinam, et Arabicam exacte calluit. librum in septem particulas distinctum (ita enim
inscripsit) composuit. et ut plerique existimant, Arabice. Mauris enim ea tempestate
maiorem Hispaniae partem occupantibus ea lingua omnium fere Hispanorum communis
habebatur: in prioribus tribus de Deo, et animorum immortalitate
Aliud in eundem.
fave, et nostris rebus amice veni.
afflicti huius regni propugnaculum, primum uerbis
afflicti huius regni propugnaculum, primum uerbis
praemere caepit. Propugnacula inpr
Propugnacula inpr
obsessis expetitam in tempore ferant opem et hostes illinc propulsent. Quae adeo audacter, prope ipsam Petriniam in ipso nempe hostium conspectu ponunt, ut non nisi Colapis amnis eos dirimeret. Nostris quidem tunc animus erat, suo aduentu p
quod diceret extra portum huius ciuitatis cymbam, quae illum erat Surium
ductura expectare, illi dictos sex libros reliqui, ut secum corrigendos (ut dixit)
asportaret, qui tamen Venetias profectus, haud amplius a me visus est. Unde illusus
ab illo, timens, ne meos partus ac labores alii sibi adiudicarent, ad nova studia me
contuli et primum librum erroribus respersum, novum copiosiorem et priore
veriorem totum reformavi. Reliquos, qui novem fuerant, multis quae superflua mihi
videbantur, expurgatis, in septem libros congessi. Hinc
admiratio: hinc omnium omnino ordinum ad te concursus; tanquam ad sapientissimum humani
aequales ipsi E, et grauitates quoque C, D, in partes aequales ipsi F, erit ut corporis A, pars una, ad corpus E, ita pars una grauitatis C, ad grauitatem F, aequale videlicet ad aequale, et aeque multiplicatis antecedentibus erit ut A, ad E, ita C, ad F, sunt enim antecedentium, hoc est, illarum partium aeque multiplicia A, C, eadem ratione, ut B, ad E, ita erit D, ad F, et conuertendo ut E, ad B, ita F, ad D. quoniam igitur ut A, ad E, ita est C, ad F, et ut E, ad B, ita F, ad D, * erit ex aequali ut A, ad B, ita C, ad D. corpora igitur commensurabilia eiusdem generis eandem in grauitate
ad maiorem, sit primum ad minore,
ad EG, et exponatur aliquod corpus K, eiusdem generis cum corporibus A, B C, cuius grauitas sit aequalis ipsi GF, et a corpore BC, auferatur aliqua pars HC, quae sit minor corpore K, ita ut reliquae pars. BL, sit commensurabilis ipsi A. et sit partis HC, grauitas IF, ergo reliquae partis BL, grauitas erit EI.
Quoniam igitur corpus A, commensurabile est ipsi BL,* erit ut A, ad BL, ita D, ad EI, sed ut A, ad BC, ita est D, ad EG, atque A, primus, proportionalium terminus in serie prima, * maiorem habet rationem ad BL, secundum terminum, quam A, primus terminus in
ponantur in altera lance totidem setae aequales eis, quae ex lance, cui appensum est corpus pendent, usque ad corpus appensum, hac igitur setarum additione aeque ponderabunt lances, et quamuis illae setae, quibus appensum est corpus, sint longiores, quam aliae alteri lanci addita, longitudine partium, quibus ligatum est corpus, tamen quoniam illae partes aeque graues sunt, atque aqua, existentes cum ipso corpore in aqua, nullam grauitatem habebunt, et ideo illae setae, quae alias superant dictis partibus, et si longiores, non erunt grauiores quam aliae, existentibus, nempe, ut dictum
quibus appensum est corpus, sint longiores, quam aliae alteri lanci addita, longitudine partium, quibus ligatum est corpus, tamen quoniam illae partes aeque graues sunt, atque aqua, existentes cum ipso corpore in aqua, nullam grauitatem habebunt, et ideo illae setae, quae alias superant dictis partibus, et si longiores, non erunt grauiores quam aliae, existentibus, nempe, ut dictum est, illis partibus cum ipso corpore in aqua.
Sic igitur in aqua ponderanda erunt solida corpora, quod animaduertisse fuit operae pretium.
quibus ligatum est corpus, tamen quoniam illae partes aeque graues sunt, atque aqua, existentes cum ipso corpore in aqua, nullam grauitatem habebunt, et ideo illae setae, quae alias superant dictis partibus, et si longiores, non erunt grauiores quam aliae, existentibus, nempe, ut dictum est, illis partibus cum ipso corpore in aqua.
Sic igitur in aqua ponderanda erunt solida corpora, quod animaduertisse fuit operae pretium.
PROBLEMA II. PROPOS. IX.
Propositis duobus corporibus magnitudine
lib.
Numeri in prima columna sub titulo grauitatis denotant sphaerarum grauitates, reliqui vero in reliquis columnis denotant diametrorum magnitudines; itaque in linea 10, lib.
sub titulo magnitudinis diametri sphaerae aureae, datur quaesita diametri magnitudo partium 2 21/100: qualium pes unus est 12.
Quaero magnitudinem diametri sphaerae ferreae, grauitatem habentis 50, lib.
in linea 50, lib. sub titulo magnitudinis diametri sphaerae ferreae, datur quaesita diametri magnitudo 6 40/100.
in fine exempli prop.
8. inuenitur quaesita aquae, grauitas, ita exacte, ut requiritur, fiue sit corpus illud paruum, siue magnum nihil interest, et praeterea facillima est operatio, nec adinueniendae sunt auri, et argenti massae aeque graues, ac corona, sed quaelibet particulae, grauitate quacunque, etiam differentes inter se, sufficiunt.
De ratione autem, qua Archimedes, cognitis grauitatibus trium corporum ex aqua, magnitudine aequalium, coronae scilicet unum, alterum massae aureae, tertium argenteae, potuerit furtum aurificis in regia corona
ex grauitate auri cognosci possit eius qualitas; id quod ex ijs, quae dicta sunt facile colligitur; si videlicet nota fiat cuiusuis massae auri grauitas, quam habet tum in aere, tum in aqua.
Sed ante omnia, duo nobis sunt praemittenda, et explicanda.
nimirum quid sit aurum 24. partium, seu (ut vulgo dicitur)
hoc est penes quid attendatur diuersa auri qualitas.
Deinde quomodo aurum alligent
non purum, sed aliquo alio metallo, vel pluribus affectum.
et quia haec affectio multiplex est, ideo etiam auri qualitas, qua ex varia mixtione nascitur, varia sit est necesse: quamuis una tantum sit qualitas auri puri.
Qualitas enim auri in quouis corpore proposito, exprimitur partibus auri puri, qua sunt in ipso corpore, non in magnitudine, sed in grauitate sumptis, qualibus totum corpus constat 24: vel quod idem est, auri qualitas exprimitur in ratione quam habent illae partes in grauitate ad totum corpus: quod exemplo clarius explicabitur in hunc modum.
nempe ex 24, uncys, quatuor uncias, ita ut remanserint tantum 20, unciae auri puri, reliquum vero vel euanuerit in fumum, vel fuerit alterius metalli.
Totum igitur illud corpus aureum ab initio propositum, si adhuc intelligatur tale quale fuit ante expurgationem, appellabitur 20. partium, seu, (ut vulgo dicitur)
partium, seu, (ut vulgo dicitur)
eo quod tota illa massa mista, 20. tantum uncias auri puri continuerit.
Immo non solum illa massa auri, sed etiam illa cuius ipsa fuisset pars, vel quae ipsius fuisset quaecunque pars dicetur 20, partium.
Neque enim in alligationibus metallorum, alia est alligatio partium, alia totius, sed utrorunque una eademque est qualitas.
Et hoc est quod Aurifices in
Neque enim in alligationibus metallorum, alia est alligatio partium, alia totius, sed utrorunque una eademque est qualitas.
Et hoc est quod Aurifices in
hoc est quod Aurifices in
Non enim purificant totum corpus propositum, sed aliquam eius particulam etiam perexiguam, quam solam ad aurum purum reducunt.
hac enim reducta, non solum recte definiunt cuius fuerit qualitatis particula illa purificata ante purificationem; verum etiam cuius fuerit qualitatis, et quot partium fuerit illud corpus, a quo eadem particula detracta fuit, et illud, quod adhuc superest, diminutum scilicet illa parte purificata, ut in eodem exemplo proposito, corporis aurei 24. unciarum apparet.
Eius enim qualitatem si forte aurifices inuestigare velint, detrahent ex eo
sed aliquam eius particulam etiam perexiguam, quam solam ad aurum purum reducunt.
hac enim reducta, non solum recte definiunt cuius fuerit qualitatis particula illa purificata ante purificationem; verum etiam cuius fuerit qualitatis, et quot partium fuerit illud corpus, a quo eadem particula detracta fuit, et illud, quod adhuc superest, diminutum scilicet illa parte purificata, ut in eodem exemplo proposito, corporis aurei 24. unciarum apparet.
Eius enim qualitatem si forte aurifices inuestigare velint, detrahent ex eo particulam, verbi gratia, unius unciae, vel quod
quot partium fuerit illud corpus, a quo eadem particula detracta fuit, et illud, quod adhuc superest, diminutum scilicet illa parte purificata, ut in eodem exemplo proposito, corporis aurei 24. unciarum apparet.
Eius enim qualitatem si forte aurifices inuestigare velint, detrahent ex eo particulam, verbi gratia, unius unciae, vel quod idem est particulam 24. scrupulorum; et hanc particulam excoquent ad qualitatem osquecori puri.
Est si quidem inuenerint, ex priori grauitate 24.
detracta fuit, et illud, quod adhuc superest, diminutum scilicet illa parte purificata, ut in eodem exemplo proposito, corporis aurei 24. unciarum apparet.
Eius enim qualitatem si forte aurifices inuestigare velint, detrahent ex eo particulam, verbi gratia, unius unciae, vel quod idem est particulam 24. scrupulorum; et hanc particulam excoquent ad qualitatem osquecori puri.
Est si quidem inuenerint, ex priori grauitate 24.
scilicet illa parte purificata, ut in eodem exemplo proposito, corporis aurei 24. unciarum apparet.
Eius enim qualitatem si forte aurifices inuestigare velint, detrahent ex eo particulam, verbi gratia, unius unciae, vel quod idem est particulam 24. scrupulorum; et hanc particulam excoquent ad qualitatem osquecori puri.
Est si quidem inuenerint, ex priori grauitate 24.
gratia, unius unciae, vel quod idem est particulam 24. scrupulorum; et hanc particulam excoquent ad qualitatem osquecori puri.
Est si quidem inuenerint, ex priori grauitate 24.
si quidem inuenerint, ex priori grauitate 24.
fuisse aurum prima qualitatis seu 24, partiam; vel quod idem est
vel quod idem est
est
ne grauitatem diminutant, verbi gratia, nunc esse 20. scrupulorum, quae ante defaecationem fuit 24. dicturi sunt aurum propositam 24. unciarum fuisse 20. partium et illud quod remansit esse 20. partium et denique particulam expurgatam nunc quidem esse aurum purum, fuisse vero particulam auri 20. partium.
Et eodem modo pronuntiabunt de quibuscunque alijs auri qualitatibus, secundum partes auri puri, quas in qualibet massa auri inuenerint, easque vigesimas quartas tutius grauitatis, non magnitudinis.
Nam cum in hac comparatione qualitatum, seorsim
diminutant, verbi gratia, nunc esse 20. scrupulorum, quae ante defaecationem fuit 24. dicturi sunt aurum propositam 24. unciarum fuisse 20. partium et illud quod remansit esse 20. partium et denique particulam expurgatam nunc quidem esse aurum purum, fuisse vero particulam auri 20. partium.
Et eodem modo pronuntiabunt de quibuscunque alijs auri qualitatibus, secundum partes auri puri, quas in qualibet massa auri inuenerint, easque vigesimas quartas tutius grauitatis, non magnitudinis.
Nam cum in hac comparatione qualitatum, seorsim
Et eodem modo pronuntiabunt de quibuscunque alijs auri qualitatibus, secundum partes auri puri, quas in qualibet massa auri inuenerint, easque vigesimas quartas tutius grauitatis, non magnitudinis.
Nam cum in hac comparatione qualitatum, seorsim
collatam, magnitudine esse minorem; et similiter partem argenti minorem parte aris; propterea quod aurum omnia reliqua metalla superet grauitate quemadmodum et argentum ipsum as, ut constat experienties atque hinc constat quam apte ac conuenienter Aurifices utantur vocabulo partium.
hac enim ratione eodem numero exprimunt unam quamque qualitatem auri cuiuslibet massae propositae.
Sed nunc ad secundum veniamus et modum alligationis.
quem
quae auro sunt permiscendae semper volunt esse aequales in grauitate: propterea quod eadem experientia Magistra didicerunt hunc esse mixtionis modum longe optimum.
Quando ergo aurifices volunt producere aurum cuiuscunque qualitatis, accipiunt tot partes auri puri aequales, quot partium futurum est aurum producendum, pauciores tamen partibus 24, et reliquas partes quae d sunt ad 24, explent argento et aere, sumendo ex utroque metallo partes aquales in grauitate; atque bis rite inter se permixtis componunt aurum desideratae qualitatis: eamque denominant a
in grauitate: propterea quod eadem experientia Magistra didicerunt hunc esse mixtionis modum longe optimum.
Quando ergo aurifices volunt producere aurum cuiuscunque qualitatis, accipiunt tot partes auri puri aequales, quot partium futurum est aurum producendum, pauciores tamen partibus 24, et reliquas partes quae d sunt ad 24, explent argento et aere, sumendo ex utroque metallo partes aquales in grauitate; atque bis rite inter se permixtis componunt aurum desideratae qualitatis: eamque denominant a partibus auri puri in mixtione assumptis.
Et quoniam
quot partium futurum est aurum producendum, pauciores tamen partibus 24, et reliquas partes quae d sunt ad 24, explent argento et aere, sumendo ex utroque metallo partes aquales in grauitate; atque bis rite inter se permixtis componunt aurum desideratae qualitatis: eamque denominant a partibus auri puri in mixtione assumptis.
Et quoniam non prodiret tale prorsus quale facere intendunt, sed paulo perfectius; propterea quod auri quidem partes in mixtione maneant, ex argenta vero et are aliquid deperdatur, solent Aurifices tanto plus miscere argenti et aris quantum perdi
Verum nostra intentio non est omnia quae ad eiusmodi mixtione pertinent hoc loco exponere; sed illud tantum ut receptum apud omnes ad ferre voluimus, ex quo manifeste constat, qua metallorum mixtio in singulis qualitatum generibus statuatur: qua quidem est illa quam adduximus, nempe in auro 23, partium, partes 23, esse auri puri et reliquam qua deest ad 24, partes constare dimidia parte argenti, et dimidia aris in grauitate.
In auro vero 22, partium, auri esse 23, argenti unam, et aeris unam,
manifeste constat, qua metallorum mixtio in singulis qualitatum generibus statuatur: qua quidem est illa quam adduximus, nempe in auro 23, partium, partes 23, esse auri puri et reliquam qua deest ad 24, partes constare dimidia parte argenti, et dimidia aris in grauitate.
In auro vero 22, partium, auri esse 23, argenti unam, et aeris unam,
est illa quam adduximus, nempe in auro 23, partium, partes 23, esse auri puri et reliquam qua deest ad 24, partes constare dimidia parte argenti, et dimidia aris in grauitate.
In auro vero 22, partium, auri esse 23, argenti unam, et aeris unam,
23, esse auri puri et reliquam qua deest ad 24, partes constare dimidia parte argenti, et dimidia aris in grauitate.
In auro vero 22, partium, auri esse 23, argenti unam, et aeris unam,
argenti, et dimidia aris in grauitate.
In auro vero 22, partium, auri esse 23, argenti unam, et aeris unam,
dimidia aris in grauitate.
In auro vero 22, partium, auri esse 23, argenti unam, et aeris unam,
Item.
Aurum ad aquam se habet in grauitate ut 19, ad 1.
Argentum ad aquam se habet in grauitate ut 31, ad 3.
Aes ad aquam se habet in grauitate ut 9, ad 1.
Ex quibus clarissime colligitur, si aliquod corpus mistum constet partibus aequalibus argenti, et aeris in grauitate, quantam grauitatem habeat in aqua et quae sit ratio in grauitate ipsius misti ad aquam si enim grauitas aeris in aere sit 9, eius grauitas in aqua erit 8, et si grauitas argenti in aere sit quoque 9, erit eius
est prop. 19, huius.
Et quia in proposito exemplo
propositae 5301, ponatur prosecundo termino, et quaeratur terminus quartus, qui in praesenti
19. huius.
germanam qualitatis auri pronuntiationem requiritur, ut supra multis ostendimus, reuocanda erit ad partes vigesimas quartas hoc est ad partes, qualium
propositae 5301, at grauitatem auri puri 4638 45/116, velvt 272, ad 238, cum utrobique eadem sit ratio ita 24, ad alium numerum.
procul dubio quartus numerus proportionalis, erit ille qui quaeritur.
Est autem hic quartus numerus 21. Quare aurum massae propositae appellabitur partium 21.
Ex his igitur patet in inuenienda auri qualitate primum proportionis terminum 272, et secundum 5301, perpetuo manere eosdem, quia primus terminus est differentia inter grauitates primae, et tertiae aquae, quae nunquam mutantur, nam illae aquae magnitudine sunt aequales
ponitur pro tertio proportionis termino; ergo 215 1/3, erit quaesitus terminus, nempe proportionis tertius.
quod est in massa proposita, eam tamen indicabit in partibus, qualibus tota massa constat 5301, quae quidem grauitas ut auri qualitatem indicet, reuocanda erit ad partes qualium totae massa proposita est 24. si enim fiat ut 5301, ad 4196
vel illis, qui alias ob causas tabulis uti malunt, quam calculis.
Haec tabula accommodata est primarie ad aurum unius librae, ut apparet in
quam calculis.
Haec tabula accommodata est primarie ad aurum unius librae, ut apparet in
est primarie ad aurum unius librae, ut apparet in
qualitas.
et de hoc usu cum sit simplicior prius nobis erit agendum.
8, Gran. 20 172/1767, quae fractio licet exprimi possit minoribus numeris
illam maiorem in tabula ponere, ut omnes fractiones totius tabulae essent eiusdem denominationis, et responderent denominatoribus fractionum quae habentur in tabella partis proportionalis.
Rursum quaeratur quam habet grauitatem in aqua aurum iterum unius librae, qualitatis vero 20, partium.
quam si in tabula quaeras, inuenies sub eodem titulo e regione denominatoris 20, partium. unc. 11, Scrup. 6, Gran. 9 177/1767. eademque est ratio de reliquis.
Quando vero propositum aurum non est unius Librae; tunc opus erit ratiocinatione
et responderent denominatoribus fractionum quae habentur in tabella partis proportionalis.
Rursum quaeratur quam habet grauitatem in aqua aurum iterum unius librae, qualitatis vero 20, partium.
quam si in tabula quaeras, inuenies sub eodem titulo e regione denominatoris 20, partium. unc. 11, Scrup. 6, Gran. 9 177/1767. eademque est ratio de reliquis.
Quando vero propositum aurum non est unius Librae; tunc opus erit ratiocinatione proportionis, in qua pro primo termino ponatur una libra auri propositae qualitatis, pro secundo termino,
termino, grauitas eidem respondens in aqua quam tabula exhibet, pro tertio vero termino collocetur vera grauitas auri propositi.
Quartus enim terminus exhibebit grauitatem ipsius auri in aqua.
Vt si propositum
et aqua habet, in tabula reperitur
auri 22, partium; manifestum est totidem partium esse
proportionalem inuenietur hoc modo.
Proponatur aurum unius librae in aqua habens grauitatem unc. 11. Scrup. 6, Gran. 16 264/1767, qualis in tabula non reperitur Grauitas enim proxime maior est unc. 1 1. Scrup. 6, Gran. 23 1551/1767, respondens auro 21, partium, et grauitas proxime minor est unc. 11, Scrup. 6, Gran. 9 177/1767,
inter eandem grauitatem proxime minorem et inter grauitatem auri propositi quam habet in aqua, quae
auri propositi quam habet in aqua, quae
adijcienda erit ad denominatorem 20, partium, ut componatur totus denominator auri propositi partium 20 1/2, et eodem modo inueniendus erit denominator
20 1/2, et eodem modo inueniendus erit denominator
denominatorum auri, is multo breuius assequetur quod quaeritur, per tabellam partis proportionalis.
illic enim unico ingressu offendet partem proportionalem, quam quaerit, ut in eodem exemplo apparet, in quo differentia grauitatum auri erat Gran. 7 687/1767, quae in tabella partis proportionalis habetur praecise e regione particularum 12. Vnde concluditur, denominatorem auri propositi esse partium 20 12/24, vel quod idem est partium 20 1/2, ut prius.
Quando vero differentia grauitatum in tabella partis proportionalis non habetur praecise.
accipiatur
quod quaeritur, per tabellam partis proportionalis.
illic enim unico ingressu offendet partem proportionalem, quam quaerit, ut in eodem exemplo apparet, in quo differentia grauitatum auri erat Gran. 7 687/1767, quae in tabella partis proportionalis habetur praecise e regione particularum 12. Vnde concluditur, denominatorem auri propositi esse partium 20 12/24, vel quod idem est partium 20 1/2, ut prius.
Quando vero differentia grauitatum in tabella partis proportionalis non habetur praecise.
accipiatur alia ipsi propinquior et particula illi in latere
unico ingressu offendet partem proportionalem, quam quaerit, ut in eodem exemplo apparet, in quo differentia grauitatum auri erat Gran. 7 687/1767, quae in tabella partis proportionalis habetur praecise e regione particularum 12. Vnde concluditur, denominatorem auri propositi esse partium 20 12/24, vel quod idem est partium 20 1/2, ut prius.
Quando vero differentia grauitatum in tabella partis proportionalis non habetur praecise.
accipiatur alia ipsi propinquior et particula illi in latere respondens addatur denominatori auri ex primaria tabula extracti.
quam quaerit, ut in eodem exemplo apparet, in quo differentia grauitatum auri erat Gran. 7 687/1767, quae in tabella partis proportionalis habetur praecise e regione particularum 12. Vnde concluditur, denominatorem auri propositi esse partium 20 12/24, vel quod idem est partium 20 1/2, ut prius.
Quando vero differentia grauitatum in tabella partis proportionalis non habetur praecise.
accipiatur alia ipsi propinquior et particula illi in latere respondens addatur denominatori auri ex primaria tabula extracti.
sic enim saltem non errabitur
auri erat Gran. 7 687/1767, quae in tabella partis proportionalis habetur praecise e regione particularum 12. Vnde concluditur, denominatorem auri propositi esse partium 20 12/24, vel quod idem est partium 20 1/2, ut prius.
Quando vero differentia grauitatum in tabella partis proportionalis non habetur praecise.
accipiatur alia ipsi propinquior et particula illi in latere respondens addatur denominatori auri ex primaria tabula extracti.
sic enim saltem non errabitur in una particula vigesimaquarta unius partis denominatoris auri.
praecise e regione particularum 12. Vnde concluditur, denominatorem auri propositi esse partium 20 12/24, vel quod idem est partium 20 1/2, ut prius.
Quando vero differentia grauitatum in tabella partis proportionalis non habetur praecise.
accipiatur alia ipsi propinquior et particula illi in latere respondens addatur denominatori auri ex primaria tabula extracti.
sic enim saltem non errabitur in una particula vigesimaquarta unius partis denominatoris auri.
Denique si proponatur aurum non unius librae sed vel plurium, vel solum aliquot unciarum.
20 1/2, ut prius.
Quando vero differentia grauitatum in tabella partis proportionalis non habetur praecise.
accipiatur alia ipsi propinquior et particula illi in latere respondens addatur denominatori auri ex primaria tabula extracti.
sic enim saltem non errabitur in una particula vigesimaquarta unius partis denominatoris auri.
Denique si proponatur aurum non unius librae sed vel plurium, vel solum aliquot unciarum.
Reducenda erit eius grauitas quam habet in aqua, ad grauitatem quam haberet si
vero differentia grauitatum in tabella partis proportionalis non habetur praecise.
accipiatur alia ipsi propinquior et particula illi in latere respondens addatur denominatori auri ex primaria tabula extracti.
sic enim saltem non errabitur in una particula vigesimaquarta unius partis denominatoris auri.
Denique si proponatur aurum non unius librae sed vel plurium, vel solum aliquot unciarum.
Reducenda erit eius grauitas quam habet in aqua, ad grauitatem quam haberet si
Si ea quae hactenus sunt dicta recte intelligantur liquido apparebit compositionem tabulae in eo consistere, ut inueniatur grauitas quam aurum cuiusuis qualitatis habet in aqua, hoc est si intelligantur propositae plures massae auri, singulae singularum librarum, et alia sit qualitatis 24, partium alia 23, alia 22, etc.
quanta sit grauitas uniuscuiusque in aqua, id quod hoc extremo loco inuestigare docebimus.
Et primum sit propositum aurum purum, seu 24, partium.
quoniam igitur grauitas auri in aere, ad grauitatem eiusdem in aqua se habet
propositae plures massae auri, singulae singularum librarum, et alia sit qualitatis 24, partium alia 23, alia 22, etc.
quanta sit grauitas uniuscuiusque in aqua, id quod hoc extremo loco inuestigare docebimus.
Et primum sit propositum aurum purum, seu 24, partium.
quoniam igitur grauitas auri in aere, ad grauitatem eiusdem in aqua se habet ut 19, ad 18, fiat ut 19, ad 18, ita lib. 1, auri puri ad aliam grauitatem nempe lib. 1
puri in aqua, quam in tabula e regione denominatoris 24, posuimus; fractione excepta cuius loco substituta est fractio 372/1767, propter causam superius allatam.
Sit deinde propositum quod vis aliud corpus aureum unius librae, sitque
20, semiuncias esse auri puri, duas argenti, et reliquas duas aeris et quoniam grauitas misti in aere, ad grauitatem eiusdem in aqua rationem habet ut 279, ad 250, ut ex iam dictis patet, fiat ut 279, ad 250, ita quatuor semiunciae, vel potius
totam massam auri propositam, cuius grauitas in aere ponebatur lib. 1, in aqua
auri puri in aqua superat in aqua
semiunciae misti, quae
differentia est Gra. 14 1174/1767. Considerentur enim quaecunque duae grauitates proximae in tabula
proximae in tabula
gratia grauitates auri 20, et 19, partium.
Quoniam igitur in auro 20, partium sunt auri puri 20. semiunciae, misti vero 4, et in auro 29, partium sunt auri puri 19. semiunciae, misti vero 5, erit in auro 20.
auri 20, et 19, partium.
Quoniam igitur in auro 20, partium sunt auri puri 20. semiunciae, misti vero 4, et in auro 29, partium sunt auri puri 19. semiunciae, misti vero 5, erit in auro 20.
auro 20, partium sunt auri puri 20. semiunciae, misti vero 4, et in auro 29, partium sunt auri puri 19. semiunciae, misti vero 5, erit in auro 20.
20. semiunciae, misti vero 4, et in auro 29, partium sunt auri puri 19. semiunciae, misti vero 5, erit in auro 20.
sunt auri puri 19. semiunciae, misti vero 5, erit in auro 20.
puri superat semiunciam misti.
Quod erat demonstrandum.
Et eadem est ratio de alijs grauitatibus, non solum quae in hac tabula describuntur, sed etiam de illis, quae describentur in alijs, copiosioribus, in quibus videlicet denominatores non essent partes integrae, sed partes partiam; dummodo etiam illae partes per unam eandemque differentiam progrederentur.
Quibus in hunc modum prae ostensis, si construenda fuerit tabula per continuam additionem eiusdem numeri, sic erit progrediendum.
Primo inuenienda erit grauitas quam habet semiuncia auri puri
et grana valet scrup. 10, Gran. 18 2/3.
Tertio exploranda est differentia inter duas grauitates proxime inuentas, quam per subtractionem inuenies Gran. 14 452/589, cuius tamen fractio reducta est ad partes 1767, nempe ad 1374/1767, propter tabellam partis proportionalis.
Postremo inuestiganda erit grauitas in aqua unius librae misti, quae inuenietur si grauitas secundo loco reperta per 24, multiplicetur, productus enim numerus unc. 10, scrup. 18, Gran. 969/1767, dabit quaesitam grauitatem.
Qua in calce
multiplicetur, productus enim numerus unc. 10, scrup. 18, Gran. 969/1767, dabit quaesitam grauitatem.
Qua in calce tabulae descripta, componentur reliquae grauitates omnes per continuam additionem differentiae tertio loco inuentae.
Si enim addatur ad grauitatem auri partis o, idest ad grauitatem misti unius librae in aqua, componetur grauitas auri 1, partis.
addita vero ad grauitatem 1, partis, procreabit grauitatem 2, partium, etc.
propter rationem quam paulo ante aperuimus.
Hoc eodem artificio
grauitatem.
Qua in calce tabulae descripta, componentur reliquae grauitates omnes per continuam additionem differentiae tertio loco inuentae.
Si enim addatur ad grauitatem auri partis o, idest ad grauitatem misti unius librae in aqua, componetur grauitas auri 1, partis.
addita vero ad grauitatem 1, partis, procreabit grauitatem 2, partium, etc.
propter rationem quam paulo ante aperuimus.
Hoc eodem artificio composita est quoque tabella partis proportionalis, primo enim inuenta est vigesima quarta pars
descripta, componentur reliquae grauitates omnes per continuam additionem differentiae tertio loco inuentae.
Si enim addatur ad grauitatem auri partis o, idest ad grauitatem misti unius librae in aqua, componetur grauitas auri 1, partis.
addita vero ad grauitatem 1, partis, procreabit grauitatem 2, partium, etc.
propter rationem quam paulo ante aperuimus.
Hoc eodem artificio composita est quoque tabella partis proportionalis, primo enim inuenta est vigesima quarta pars differentiae secundum quam tabula progreditur quam
grauitates omnes per continuam additionem differentiae tertio loco inuentae.
Si enim addatur ad grauitatem auri partis o, idest ad grauitatem misti unius librae in aqua, componetur grauitas auri 1, partis.
addita vero ad grauitatem 1, partis, procreabit grauitatem 2, partium, etc.
propter rationem quam paulo ante aperuimus.
Hoc eodem artificio composita est quoque tabella partis proportionalis, primo enim inuenta est vigesima quarta pars differentiae secundum quam tabula progreditur quam supra inuenimus esse
misti unius librae in aqua, componetur grauitas auri 1, partis.
addita vero ad grauitatem 1, partis, procreabit grauitatem 2, partium, etc.
propter rationem quam paulo ante aperuimus.
Hoc eodem artificio composita est quoque tabella partis proportionalis, primo enim inuenta est vigesima quarta pars differentiae secundum quam tabula progreditur quam supra inuenimus esse Gran. 14 1374/1707, cuius pars vigesima quarta est 1072/1707, deinde hanc particulam addidimus primum sibi ipsi, et produximus differentiam 2,
Hoc eodem artificio composita est quoque tabella partis proportionalis, primo enim inuenta est vigesima quarta pars differentiae secundum quam tabula progreditur quam supra inuenimus esse Gran. 14 1374/1707, cuius pars vigesima quarta est 1072/1707, deinde hanc particulam addidimus primum sibi ipsi, et produximus differentiam 2, particularum Gran. 1 409/1707 et huic differentiae
partis proportionalis, primo enim inuenta est vigesima quarta pars differentiae secundum quam tabula progreditur quam supra inuenimus esse Gran. 14 1374/1707, cuius pars vigesima quarta est 1072/1707, deinde hanc particulam addidimus primum sibi ipsi, et produximus differentiam 2, particularum Gran. 1 409/1707 et huic differentiae
progreditur quam supra inuenimus esse Gran. 14 1374/1707, cuius pars vigesima quarta est 1072/1707, deinde hanc particulam addidimus primum sibi ipsi, et produximus differentiam 2, particularum Gran. 1 409/1707 et huic differentiae
Gran. 14 1374/1707, cuius pars vigesima quarta est 1072/1707, deinde hanc particulam addidimus primum sibi ipsi, et produximus differentiam 2, particularum Gran. 1 409/1707 et huic differentiae
2, particularum Gran. 1 409/1707 et huic differentiae
retinentes, ob unam rerum cognoscendarum agendarumque ignorationem a maiorum suorum dignitate splendoreque degenerent, ac tanquam incultae arbores paulatim silvescentes infructuosae reddantur.
Quapropter quoad per temporis angustias licuit, linguae huius de octo partibus orationis praecepta colligere ac certa quadam via rationeque tractare sum conatus, quo facilius ac celerius possint eo quo intendunt, qui eius perdicendae sunt cupidi, pervenire. Quod, si cui forte longiores Institutiones huiusmodi videbuntur, eum oro, ne ab instituto cursu propterea
necessaria esset, dicendi, agendique facilitas;
hoc est, leges nostras, quibus non tantum ut
nexibus compacta est, sed et quadam quasi eucrasia, et symmetria in se ipsa
temperata, sibi, et suis inter se partibus conveniens, vivisque spiritibus toto
corpore diffusis, animata vivit, viretque Respublica; et si tripartito, ut
vocant, ac decreto generali, tomis videlicet, codicibusque duobus contineantur,
quorum illud partes atque titulos;
per memoriam, et per manus traditas accepimus,
pertineret. Sed et illa, quae ex Decretis, et Tripartito huc contuli, sub
notis propriorum locorum, ex quibus deducta sunt, etsi sparsim in illis
reperiantur, quia tamen, et partium inter se convenientium, sibique mutuo
deservientium combinatione, cum reliquo huius libri corpore coaluerunt,
spero non fore ingrata, sicut neque illam, verborum atque terminorum
explicationem eorum item, quae ambigua
Hungaria fundanti, e Germania auxilio accurrit, generis tui
originem transcribere possem. Sed cum genus, et proavos, et quae non fecimus ipsi, vix ea nostra putem, ea lubens
praetereo. Ego in te, quae ita tua sunt, ut partim in animo tuo, ex optima
semente tecum adoleverint, et in hanc aetatis, virtutumque tuarum
maturitatem pervenerunt, partim meritis tuis ita exigentibus, omnem vitam
tuam exornarunt, admiror magis, quam assequor
et quae non fecimus ipsi, vix ea nostra putem, ea lubens
praetereo. Ego in te, quae ita tua sunt, ut partim in animo tuo, ex optima
semente tecum adoleverint, et in hanc aetatis, virtutumque tuarum
maturitatem pervenerunt, partim meritis tuis ita exigentibus, omnem vitam
tuam exornarunt, admiror magis, quam assequor laudatione. Sicut enim
pueritiam tuam ad reliquam aetatem, ita culturam tenellae mentis, ad hanc
sapientiae tuae messem, cuius
laboris istius originem, ad animum meum, qui et in alios rectus est, et
in vos omni veneratione obsequentissimus, retuleritis, et patrocinium, quod
bonis omnibus, non tantum paratum habetis, sed et obvium, neque mihi; neque huic
meo partui denegabitis:
Capite Duodecimo, qui in Foro Spirituali observari solent.
homagium
exsolvit.
Eperiensi, pro
octavo die festi Beati Georgii Mart: a dicto comitatu Liptoviensi, qui et
ipse ad Eperies vadit:
tum propter processum etiam
breviorem: generaliter quidem et continue celebranda Posonii, art. 20.
anni 1553. Et art. 2. anni 1555. Licet art. 70. anni 1609.
restricta habeatur iam solum pro partibus Cis et Ultra Danubianis,
pro Dominica invocavit. Olim autem diversis duravit temporibus, videlicet
per dies viginti:
accedere non possint, supplicarunt Suae Maiestati, si Dominus Palatinus,
Protonotarium, aliumve Iudicem loco sui Cassoviam miserit, pro huiusmodi
quoque iudiciis continuis, eo, vel ad alium locum earum partium, qui
commodior videbitur, proficisci paratae erunt, dicto art. 2.
praenotati anni 1555. Et forte iam pridem, art. 33. anni
1543. ut Dominus Andreas Báthori, cum sibi adiungendis,
iudicialibus istarum
Octavarum
inseri solita sit; idcirco ad id breviter sic respondendum duxi: posteaquam
enim facta praedicta clade Mohachiensi, Regnum Rege orbatum, partim a Ioanne
Rege assumptum, partim autem Divo quondam Ferdinando Imperatori et Regi
delatum, in diversas partes distrahi coeperat; atque tam hinc, quam illinc,
variae violentiae, bonorum occupationes, et reliqua
inseri solita sit; idcirco ad id breviter sic respondendum duxi: posteaquam
enim facta praedicta clade Mohachiensi, Regnum Rege orbatum, partim a Ioanne
Rege assumptum, partim autem Divo quondam Ferdinando Imperatori et Regi
delatum, in diversas partes distrahi coeperat; atque tam hinc, quam illinc,
variae violentiae, bonorum occupationes, et reliqua violentiarum genera
patrata fuerant; ad
memoriam tantum tam funestae cladis; ut etiam inter dicunda Iura,
ulciscendae illatae sibi iniuriae memores fierent.
Diaetalis, quae solum in terminis Generalis Regni Diaetae discutitur: et
haec ab omnibus partibus Regni, et etiam eidem subiectis Regnis, ad eum
locum, in quo Diaeta celebratur, adferri solet.
Extraordinaria est, quae per admonitionem mota coram Illustrissimo Domino
Comite Palatino, veluti speciali
pristinum cursum restituta fuisset: nihil tamen effectum est:
et pronunciaverit, id citra omnem dilationem, debitae etiam
executioni demandet; contradictione, et inhibitione quorumcunque non
obstante:
causis, nondum tamen praescriptis, priusquam illae resuscitentur, necessario
quasi praemitti debeat, quo In-causam-attractis melius in memoriam
recurrant:
Octavas) admitti non deberent, potissimum autem in divisione, in qua et
Contradictio,
alias, et contra naturam
suam, et contra dicta Iura Regni, unico termino Octavali non terminarentur.
Ex quo, non alia de causa Maiores nostri, Inhibitionem etiam in Literis
Divisionalibus praecluserunt: Repulsionem autem in partibus statim fieri
admiserunt, quam ut postea in Curia Regia, locus ipsis non daretur;
prout et Quadrip. 2. tit. 14. continet. De quibus vide etiam
infra, Quaest. 2. cap. 5.
facere videbitur.
QUAESTIO DECIMA. / Quid est Condescensio Causae?
Est simplex solummodo in priorem statum Regressio, nihil plane alterutri
partium adiudicando, vel abiudicando. Licet viderim in quadam Causa
contrarium; quae ob huiusmodi absurdum fundamentum, in hodiernum usque diem,
finem sortiri non potest. Quod nulla ratione est admittendum. Quia Dato uno
82. et 83. ad finem.
ea simpliciter sine onere, et paribus concedi solet.
QUAESTIO DECIMA SEPTIMA. / Quibus vero Tempus Causae remorari vel
prorogari poterit?
Hisce: Partium non admonitione, ut iam praemissum est, Quaest. 4.
Annuali prorogatione Dominorum Praelatorum: 2. tit. 50.
Similiter Pupillorum, ad legitimam usque aetatem, in causis, tempore
pupillaris
masculini sexus, iuridice requirere possunt: art. 36. anni
1545.
Neque in Rectificandis Metis locum habet: 1. tit. 78. et 85.
quantum videlicet ad particulas, seu quantitates quasdam aliquarum
Terrarum, Sylvarum, Promontorium, et Pratorum,
paulatim a suo membro corporali, videlicet Possessione, quovis modo
abstractas
quasdam aliquarum
Terrarum, Sylvarum, Promontorium, et Pratorum,
paulatim a suo membro corporali, videlicet Possessione, quovis modo
abstractas et occupatas. Quia tales Particulae seu quantitates, vigore
Literarum Metalium, rite tamen emanatarum; per Actorem, iuramento mediante,
allegatione cuiusvis Praescriptionis non obstante, recuperari possunt. Et
nec tale iuramentum (A) potest reiicere in
sub
inclusionibus, quarumcunque Literarum Metalium, annihilari et occupari non
possunt, quia tempore Condescensionis, non fuit reclamatum per eum, ad quem
talis Terra, vel Meta pertinebat. Et ideo, pro iis quoque certa particularis
meta, ex omnibus limitari debebit, virtute incursae iam Praescriptionis:
casu captivos solaturi, his affari solent
dictis: Hodie tibi, cras mihi. Adeo multum vicissitudini humanae tribuentes,
ut aequam omnino ex ea sibi sortem, etiam antequam evenerit, ultro assumant.
Apud Legistas vero, in omnibus partibus Iuris, is solum, qui non est
reversus ab hostibus, quasi tunc decessisse videtur, cum captus est: teste
Tolossanno, lib. 11. de Repub. cap. 15.
verbo Caveo, vel cavo; quod idem significat,
ac provideo, prospicio, consulo, et diligentiam adhibeo. Inde Cautela, seu
Cautio, significat quandam providentiam, qua avertimus et vitamus aliquid,
ne nobis accidat. Et haec fit, Partim in Literis; dum eas, vel ita arcte et
provide describimus, ut nihil damni nobis ex iis elici queat; vel etiam
Replicativis, sive Expositoriis clausulis, quas Superabundantes Cautelas
dicimus, ampliamus et declaramus, ut
sive Expositoriis clausulis, quas Superabundantes Cautelas
dicimus, ampliamus et declaramus, ut id, quod effectum iri volumus,
expressius intelligatur; unde quoque dici solet, Abundans Cautela non
nocet: Partim in Dictis, sive Verbis; ut dum Procuratores cavent
sibi, ne vel ipsi tale quippiam dicant, cuius ipsos poenitere possit; vel
etiam adversario admittant, quod ipsis, et principalibus eorum nocivum
foret. Ideoque in
non videtur congruere synceritati Octavali,
quae a diebus Iudiciariis excludit dies Festos. Atque ita Sex illi dies,
solum de diebus Iudiciariis intelligi deberent. Et ratio est, quia quae
conveniunt toti, debent convenire et partibus, vel, ut Civiles quoque
loquuntur,
est, quia quae
conveniunt toti, debent convenire et partibus, vel, ut Civiles quoque
loquuntur,
est.
QUAESTIO UNDECIMA. / Sed si simplici Responsioni locus non dabitur, quid
faciendum?
Utendum aliqua qualificata responsione, quam forsan in Partibus probare
poterit: et sic petendum, ut Causa ad Communem exmittatur.
QUAESTIO DUODECIMA / Quid si in Parte non exmittetur?
depositione praetacti iuramenti, quocunque modo extradare audeat. In Communi
autem Inquisitione, ut Testimonium suum, ad Executionem eiusdem exmittere
non audeat; literasque suas, super non celebratione ipsius Attestationis,
parti Adversae extradare nequaquam praesumat: quin potius, in utraque suum
hominem pro testimonio fide dignum, ad partem adversam mittat, qui eandem ab
eisdem prohibeat, et ad Decimum quintum diem, a die huiusmodi Ammonitionis,
et communi
Inquisitione, aliquando interveniant; uti in quadam causa Relictae quondam
Ioannis Alapi, contra Lucam Székely, in Anno Domini 1571.
die Sexta Iunii in Iudiciis Octavalibus Superiorum partium,
Tyrnaviae ni fallor celebratis, admissae fuisse memorantur; ac per
consequens, Nova Iudicia quoque penes easdem, Tribus vicibus in eadem Causa,
ex Styli continentia, intervenisse, videri possint: Nihilominus tamen,
quam Inhibitio, quia illa et rem coeptam iam, et nondum coeptam
significat; haec autem solum coeptam. Vallae lib. 5
Elegan. cap. 4. Prohibita, vero, si Adiective pro
Participio praeteriti temporis sumatur,
effectum potius rei, seu passivam
significationem verbi sui (prohibetur) a quo
descendit, quam actum
per Iudicem sententiae,
coram vicinis et commetaneis, evaginato gladio, vel alio quopiam, ad id apto
instrumento ostenso, et minaciter vibrato, violenter propellitur. Vel
condemnatur.
ex 4. Vlad. art. 19.
quod sane fieri non posset in locis credibilibus, cum huiusmodi
vicini, et commetanei, ibi esse non soleant. Aliud item est, quod pars
Actorea, ab ingressu bonorum quae in partibus sunt, et non in
talibus Locis credibilibus, dici solet violenter repulsa;
huiusmodi autem violentia, et violenta Repulsio, non solet fieri in Locis
credibilibus. Idem quoque et Stylus
bona praenotata accessisse
verificabitur.
est simul Interrogantis et Dubitantis, et
communiter iam a Iuristis dici solet (De Vtrum.) Styl.
IV. Quod tales Regii et Palatinales homines de Curia Regia non debent
transmitti, contra voluntatem partium litigantium. Lud. Secundi art.
58. anni 1523. quive sint illi, vide supra quaest. 1. cap.
2. Deinde licet Domini Iudicis Curiae quoque Scribae, de Curia
Regia ad huiusmodi
nisi per Regiam Maiestatem Nobilitati extiterint,
acceptari non debent.
secundum quam tamen Iudex neminem Iudicare solet, cum videatur
privata illius scientia esse, sed ex allegatis et probatis iudicium et
sententiam fert; uti et Prologus continet cap. 15. Verum utri
partium iuramentum interdum imponere debeat, utitur ea. Quanquam fur quidam
olim Iudici se solanti, ne sibi ab huiusmodi Informationibus timeret,
dicebat: Putasne tamen illas mihi sorores fore? Quo in genere
fassio
consuevit.
QUAESTIO DUODECIMA.
Sed An, et Quomodo post peractam communem Inquisitionem, ex reportata eiusdem
serie, Alterutri partium iuramentum imponitur?
Soepe enim post reportatam communis Inquisitionis seriem, alterutri partium,
iuramentum imponi solet, his modis. I. Quod si Actor, pro parte sui
sufficientem reportabit comprobationem,
DUODECIMA.
Sed An, et Quomodo post peractam communem Inquisitionem, ex reportata eiusdem
serie, Alterutri partium iuramentum imponitur?
Soepe enim post reportatam communis Inquisitionis seriem, alterutri partium,
iuramentum imponi solet, his modis. I. Quod si Actor, pro parte sui
sufficientem reportabit comprobationem, In-causam-attractus autem per
omnia defecerit, vel
tunc mox sententia
definitiva contra ipsum ex hinc sequetur.
partium, ad communem
Inquisitionem exmissa, sed nondum satis comprobata fuerit. Paragraphus autem
sequens,
Iuramentali Depositione.
QUAESTIO DECIMA TERTIA. / Quid est Iuramentalis depositio?
Est in dubia aliqua causa, per Iudicem alterutri partium, vel sola sua in
persona, vel autem definito numero coniuratorum sibi similium, coram eodem
Iudice in eadem sede, aut extra sedem coram Regio, aut Palatinali hominibus,
et testimonio alicuius credibilis loci, in cuius
eidem ad id certo loco et termino, vigore literarum
Adiudicatoriarum Iuramentalium, mediante iuramento, adiudicata certa eiusdem
causae, vel assertio, vel depulsio. Ubi Nota, I. Ipsam fieri solere
aliquando solis etiam partium in personis. II. Quod licet
in aliis quoque idem fieri videamus, tamen praecipue in titulo seu
superscriptione dictarum literarum Iuramentalium, soleat apponi haec vocula
(Memorialis) ex antiqua
ut etiam decrepitos fugiat, nedum Iunioribus
succurrat.
QUAESTIO DECIMA SEXTA.
Moderni autem quomodo imponunt Iuramentum ad factas responsiones partium?
Difficile sane est, certa determinatione, omnes imponendi iuramenti formulas,
comprehendere; tamen uti hactenus animadvertere potui; his potissimum uti
videntur moderni Iuristae, prouti
potissimum uti
videntur moderni Iuristae, prouti
iuramentum adiudicatur; ut patuit in praecedenti quaest. 12. Et
alteram Posteriorem quae incipit; Quod si Actor etc. qua
quatuor modis, ibi specificatis, ex responsionibus partium
per sententiam interlocutoriam Reo potissimum iuramentum imponitur; ut
hic sequitur. Et licet imponendi per Modernos iuramenti, sex
habeantur formulae, non nisi tamen
tunc Reus, defalcata media homagii parte, solum
cum
altera media sese expurgare astringitur. Et non, ut citatus titulus
vigesimus septimus, Tertiae partis continet, quod dum post
negativam testimonio vicinorum, vel alio probabili documento se immunem et
innocentem declarare vellet, et hoc Actor non acceptaret; tunc demum modo
praemisso, abiurare deberet. In quibus
superfluis, bonos non eiiciat, sed reservatis omni exceptione
maioribus, imbecilliores postmittat.
QUAESTIO VIGESIMA SECUNDA.
Sed quomodo, et utri partium, in causis mutui et debiti iurandum videtur?
Tripartitum quidem
Ubi Nota, quod mutuum dicatur Ex
Meo, et Tuo, quasi meum fiat tuum, et non e
contra. Ex quo, non parva vis naturae elucet, quae vult, non potius aliis
communicativos esse, quam ab aliis participativos. Sed, proh tempora!
proh mores! quotus quisque iam est, qui se libentius
aliis communicare, quam ab aliis participare velit? Certe Pagani nos
superant beneficio mutui, adeo iam
naturae elucet, quae vult, non potius aliis
communicativos esse, quam ab aliis participativos. Sed, proh tempora!
proh mores! quotus quisque iam est, qui se libentius
aliis communicare, quam ab aliis participare velit? Certe Pagani nos
superant beneficio mutui, adeo iam refrigescit charitas Christiana, et aes
latebris potius conditur, quam ut usu proximi splendere deberet. Est autem
Mutuum, creditum certae quantitatis, ea
exceptum, vel reiectum
coniuratorem convincatur; omnino necessarium fore, illum quoque pleno
homagio, exceptionem contra se factam, propellere debere. Quod tamen videtur
non esse tenendum, iuxta titulum 36. secundae partis, quia ibi
manifeste elucet, satis esse obiectam infamiam in unico termino, literali
fulcimento, aut alio probabili documento, sufficienti scilicet humano
testimonio comprobare, ipsum verum Nobilem et honestae
QUAESTIO DECIMA.
Quomodo tamen cum demortuorum testium attestationibus procedendum?
Sic, ut cum Exponenti, pro, vel contra, proba adiudicata fuerit, atque ideo
ad communem celebrandam in partibus attestationem exmittetur, praeassumetque
prioribus etiam attestationibus se uti velle, tunc demortuorum quoque
testium fassionibus se usurum, tempore reportationis protestetur, quive illi
sint, nominet, ac tempore
QUAESTIO PRIMA. / Quare iam sequuntur haec Iuridica remedia praecedentes
causarum probationes?
Quandoquidem ex iis diversae sententiae et convictiones necessario alterutri
partium emergere soleant; ex eoque talis pars quasi infirma succumbere
cogatur; optimo ordine haec remedia Iuris, quae ipsis adhiberi debent, illas
consequuntur, quibus etiam Reiecta, propter brevitatem adiungitur.
externa
muliere habet.
Verum, ut ad propositum redeamus. Nota hic I. Quod huiusmodi appellationes
causarum fiunt, tam ex sedibus Iudiciariis, quorumlibet Comitatuum Regni
Hungariae, quam etiam ex partibus eidem subiectis, utpote Regnis
Dalmatiae, Croatiae, et Sclavoniae, nec non olim Transylvaniae 3. tit.
3. quia solum Regnum Hungariae, propter sacram Coronam est
sibi
praefigendum causam illam, in ipsam Curiam Regiam deducere, tenetur. Nam si
id facere neglexerit, eadem causa in rem adiudicatam transibit, et in tertia
sede Iudiciaria literae Adiudicatoriae, iuxta latam sententiam, parti
victrici atque triumphanti reddi, et Executioni demandari debent, et hoc si
negligentia ipsa non ex parte Notarii, vel Iudicum, sed partis Appellantis
dignoscetur.
transibit, et in tertia
sede Iudiciaria literae Adiudicatoriae, iuxta latam sententiam, parti
victrici atque triumphanti reddi, et Executioni demandari debent, et hoc si
negligentia ipsa non ex parte Notarii, vel Iudicum, sed partis Appellantis
dignoscetur.
QUAESTIO QUARTA. / Omnesque causae transmittuntur?
Omnes praeter has. I. Causa solius Actoris iuramento submissa, de sede
Comitatuum non transmittitur,
in sede
Iudiciaria Comitatuum adiudicatum fuerit, illa pars a tali adiudicatione non
potest appellare, 1. Vlad. art. 72. (In Regno tamen Sclavoniae, ex
terminis Octavalibus in causis ibidem motis, ad cuiuslibet partis
instantiam, semel conceditur appellatio, 3. tit. 3. et
Enchir. fol. 3.) convictio tamen si causae annexa fuit,
transmitti solet, quia de consuetudine Regni, omnis convictio semper
Causae quoque
illae, in quibus Procuratoris revocatio facta est, virtute Novi Iudicii cum
gratia, post remissionem, non transmittuntur ulterius. 3. tit. 6.
V. Causae ex contractu, et spontanea obligatione partium, ubi solae
sibi huiusmodi Iuridica remedia praecluserint, consentiendo, in Iudicem
arbitrum, a
cuius Laudo (ita enim sententia eius vocatur) postea
ita dictante: Quia
sicuti unum levi aliqua exceptione sublevare et fovere; ita alterum quoque
in iusta sua allegatione et defensione, non exaudire et opprimere; iniquum
plane esse videtur. Super quo vide etiam tit. 6. partis 3.
Tripartiti: ubi licet causae iuxta responsiones partium,
deliberatione iuridica, et sententia lata (ut plurimum) in
Curiam Regiam ad approbandum, vel reprobandum, transmittantur; Nihilominus
et fovere; ita alterum quoque
in iusta sua allegatione et defensione, non exaudire et opprimere; iniquum
plane esse videtur. Super quo vide etiam tit. 6. partis 3.
Tripartiti: ubi licet causae iuxta responsiones partium,
deliberatione iuridica, et sententia lata (ut plurimum) in
Curiam Regiam ad approbandum, vel reprobandum, transmittantur; Nihilominus
tamen aliquando etiam ante latam huiusmodi sententiam, aliquae
videntur transmitti solere; quod per parenthesin illam (ut
plurimum) facile est intelligere: quasi enim diceret, maiori
quidem ex parte, semper ex dicta deliberatione iuridica, et sententia lata,
per partium responsiones, appellationem fieri debere; interdum tamen ab
Exceptionibus quoque illam fieri posse, non est inconveniens. Quod ipsum et
usus antiquus sic ostendere videtur, cum soepenumero huiusmodi Appellationes
Non est eadem; quia haec fit de sedibus Iudiciariis Comitatuum post factam
convictionem, cum poena Appellantis centum florenorum; illa autem fit in
Curia, saltem per modum translationis, ab uno Iudice ad Alterum, sola partis
voluntate ita postulante, sine omni onere eiusdem, idque semel tantum, tam
per Actorem, quam Reum, cum omni plenitudine Iuridicorum gravaminum,
qualitercunque in ea subsequendorum. Ubi Nota, quod si talis Translatio
nequivit, vel etiam
revidendam non curavit, sed ultimo die Iudiciorum vel etiam Diaetae, pro
testimonio per Iudicem, ad quem transmissa fuit, facit in dorso literarum
Transmissionalium, Reiectam scribi, qua in partibus in prima
statim sede iudiciaria, ad postulationem partis triumphantis, cum quo
succumbens suam transmissionem reportasset, ostensa et demonstrata iterum ab
impetitione illius conquiescit. Tertio, per revisionem, quando
die Iudiciorum vel etiam Diaetae, pro
testimonio per Iudicem, ad quem transmissa fuit, facit in dorso literarum
Transmissionalium, Reiectam scribi, qua in partibus in prima
statim sede iudiciaria, ad postulationem partis triumphantis, cum quo
succumbens suam transmissionem reportasset, ostensa et demonstrata iterum ab
impetitione illius conquiescit. Tertio, per revisionem, quando omnino
revidetur, et ad executionem remittitur, non tam
dubitetur.
QUAESTIO UNDECIMA. / Sed si Octavae non celebrabuntur in Curia Regia,
possuntne revideri tales Transmissiones?
Antiquitus partium ipsarum fatigiis et expensis indulgebatur, litibusque
brevius finis imponebatur, dum etiam medio tempore extra Octavas, ad
quoscunque terminos competentes, huiusmodi causae in Curiam Regiam deductae,
per Iudices suos
solum vel in ipsis terminis Octavalibus, vel etiam Diaetalibus,
revideri solent,
sententia, pars convicta
Novum poterit petere Iudicium
sententionales iam extradatae fuissent) easdem primum
ab eadem repetant. Postea ubi ex superabundanti datum fuerit, praetexendo
causas,
quod forsan Iudices pedanei favore partis alterius (ut credi par est)
allecti, iustis ac legitimis requisitionibus, et mandatis superiorum Iudicum
parvi pensis, tale prius simplex Iudicium admittere noluerint, sed
Iudiciariam suam deliberationem, Executioni
QUAESTIO DECIMA OCTAVA. / Sed quibus temporibus quis uti potest, Novo hoc
Iudicio, in processu causae?
Duobus. Primo, quando succumbens causam appellat, et postea statim
Appellationi cedens, in partibus adhuc Novum impetrat, prosequiturque
Iudicium. Secundo, quando huiusmodi Appellationi non cedit, sed
Transmissionem ipsam omnino extrahit de sede Iudiciaria; ac nisi per partem
triumphantem urgeatur, vel ex paribus
longis causis, non est opus ipsam fieri per
Novum iudicium, quod ulteriorem terminum requireret, ut patebit sequenti
quaest. 25.
eodem Iudice, vel homine eius
fieri debet: supra citato titulo 79. Ubi Nota, quod quando fit extra sedem,
coram aliquo Iudice tantum, tunc onus non deponitur statim, sed tantum
promittitur deponendum, tam Iudici quam etiam parti adversae. Styl. Verum
cum fit in sede, statim deponitur.
QUAESTIO VIGESIMA QUINTA. / Quot modis revocatur; et quod in quinque
casibus, non revocatur
Iudicem literarum exhibitioni, aut Iuramentali depositioni, vel oculatae
revisionis, aut communis Inquisitionis celebrationi, (quae scilicet iam res
ipsae sunt) praefixus et deputatus adveniat, partium ipsarum altera se per
responsionem sui Procuratoris, gravatam esse, vel gravari debere sentiens et
agnoscens, non expectato huiusmodi termino Iudiciariae ipsius commissionis,
Procuratoris sui responsionem revocare
proxime dictis causis longi processus, fit omnino absque gratia Principis.
In brevibus autem post latam et pronunciatam sententiam definitivam, in iis
videlicet causis, in quibus mox et immediate per primariam responsionem
partium finalis conclusio, et definitiva sententia sequitur. Qui casus rarus
est, et praecipue in causis per Insinuationem motis, exspiratis Octavis, non
nisi per gratiam Principis, vigore Novi Iudicii fieri solet, cum praetactis
refert, in suo Syntagmate.
Tertia, posset esse eadem plane cum Prima, si post Repulsionem, simplex
Novum Iudicium, quod absque Inhibitione, et Appellatione dicitur, fieri
deberet; quod nisi statim facta in partibus Repulsione impetraretur, et
vigore illius, pars repulsa, ad quartum iam terminum evocaretur, sed primum
post depositum onus Repulsionis, et ad reddendam illius rationem, tale Novum
peteretur, tunc viderentur quinque
ipsa expresse dicitur. Tum quia res
iudicata, est eadem cum sententia definitiva, quae est ultima decisio
causae, et sola executione indiget, ut videre licebit, infra quaest. 2. cap.
9. Tum quia citato quoque loco partis tertiae per expressum habetur, quod
causa transeat, in ipsam rem adiudicatam, et non in sententiam, super qua re
literae quoque Adiudicatoriae, iuxta latam sententiam (de qua scilicet
quaestio vertitur) parti victrici et
quoque loco partis tertiae per expressum habetur, quod
causa transeat, in ipsam rem adiudicatam, et non in sententiam, super qua re
literae quoque Adiudicatoriae, iuxta latam sententiam (de qua scilicet
quaestio vertitur) parti victrici et triumphanti reddi, et executioni
demandari debent. Quod non conveniret de sententia dicere, quia sic idem de
eodem praedicaretur, ubi literae adiudicatoriae dari deberent de sententia,
iuxta eandem sententiam.
exceptiones de condescensione, prorogatione, et destructione causae.
Remediatoria sunt Iuris remedia, ut Inhibitio, Prohibita, Prohibitio,
Repulsio, Appellatio, Novum Iudicium, et Procuratoris revocatio. Sic dicta,
quod parti in causa succumbenti, quoddam levamen, quemadmodum aegris
medicamen adferre, et aut prioribus rationibus magis declarandis, aut aliis
atque aliis subinde adhibendis responsionibus, veluti denuo restaurato
processu, si non
primo propter necessitatem,
ubi scilicet quid praeter
intentionem evenisset, inventa et introducta fuisse dignoscuntur; sed iam ex
ordinaria consuetudine, et absoluta partium voluntate, sic usurpari coepta
sunt.
Ubi Nota. I. Iuridica remedia sumi dupliciter, generaliter scilicet, quae in
processibus Causarum observari solent, ut haec iam proxime dicta. Et
unicuique suum
sit ingenium, atque trahat sua quenque voluptas. Processualis, sunt communis
Inquisitio, Iuramentalis depositio, Oculata Revisio, et Collateralis
attestatio. Sic dicta, quia processum causae, hoc est, iam factas partium
allegationes et responsiones, probando vel improbando
promovent. Et haec causas ipsas naturali consequentia imitantur: Nam cum res
de lege statuta probari nequit,
ac aliorum quorumlibet a se
indivisorum, sequestrandae erunt, ipsumque Solum proprie et
praecise
concernentes, parti adversae, et Iudici dabuntur 2. tit. 60. Lud. 1.
art. 10. et 19. Anni 1351. Item 6. Matth. art. 55. et 1.
Vlad. art. 74. Nam filii, filiae, fratres, et uxor, huiusmodi
portionibus suis,
hae autem reales, quae aliis
etiam communes esse possunt. Quam denique portionem suam in
dictis Iuribus possessionariis filii, vel fratres, aut alii successores sui
de manibus Iudicis, et adversae partis, in termino per Iudicem ad id
praefigendo, communi duntaxat aestimatione, rediment. Nam si talem terminum
transcenderint, hoc est redimere omiserint, talis portio in rem adiudicatam
transibit, et apud Iudicem,
tunc ipsa Gratia non de homagio. Et tertia
parte Iurium possessionariorum eiusdem convicti, in portionem utputa Actoris vel adversarii
cedente, sed capiti tantummodo ut capitalem poenam non subeat,
ac duabus partibus ipsorum Iurium possessionariorum ad portionem Iudiciariam
cedentibus patrocinari et suffragari intelligitur.
veluti
Incinerationis domorum, turbationis Executionum, Interceptionis castrorum,
et his similibus, in quibus privatae personae contra se invicem agunt, ex
antiqua iam consuetudine, duae partes Iudici, et tertia parti
Actoreae adiudicantur; salva semper remanente eorundem bonorum proprietate
Fisco Regio, qui postea talia bona, quo ad omnes dictas partes, si voluerit,
condigna aestimatione redimere poterit.
autem florenos duntaxat ducentos. Verum bona (rebus
mobilibus, per Iudicem, et partem adversam libere distributis, atque in usum
suum conversis) uti in capitali modo redemptibili amittunt, in duabus
Iudiciariis, in tertia parti adversae dividenda, proprietate eorundem
bonorum Fisco Regio, salva remanente, et condigna aestimatione redimen.
uti, sed
absolute donatio regia, executioni in hac parte demandabitur.
citato. Secundo, ex binaria Repulsione,
ordine Iudiciario
Est dum per Reum, in continenti literali documento, probata fuerit, Perpetua
amissio causae, et Convictio Actoris in quinquaginta marcis homagialibus,
ducentos florenos facientibus, in duabus Iudiciariis, in tertia partibus
adversae solvendis
ad obeundam omnem honestam functionem,
et perpetuam vitae conditionem transfigendam; Vide supra quaest. 26.
cap. 6. Dicitur autem Infamia, a praepositione, In,
quae si sumatur pro particula privativa (sine) dicetur
quasi sine fama: Sin autem pro particula (intentiva) denotabit
valde famosum. Unde infames dicuntur, quasi sine bona fama, vel valde
cap. 6. Dicitur autem Infamia, a praepositione, In,
quae si sumatur pro particula privativa (sine) dicetur
quasi sine fama: Sin autem pro particula (intentiva) denotabit
valde famosum. Unde infames dicuntur, quasi sine bona fama, vel valde
famosi, propter famam, iuxta illud. Vergilii. Aeneid. 4.
Fama malum, quo non aliud velocius ullum
donec Novum
iudicium, vel Appellatio, ultima decisione finita fuerint, in vinculis
teneantur,
huius. II. Quia vero soepenumero homicidia contingere solent, ex
praetensione propriae
defensae; ideo licet.
per sententiam finalem
conclusis, omnes Iudices tam saeculares, quam spirituales; universa
birsagia, seu onera, in causis coram ipsis vertentibus aggregata, exigendi
liberam habent facultatem. Et Primo quidem de sua portione, parti adversae
satisfactionem impendere debent.
(aut etiam per eundem Magistrum protonotarium
passim) ad partes exmittitur.
convincatur eo facto.
iam nova lege et statuto sic constitutum est; ut imposterum semper
Relationes ipsae, quarumcunque Executionum, per Ipsos Regium vel Palatinalem
homines, et testimonium Capituli, sive Conventus (absentibus, et non
praesentibus partibus, ut vult Decius in suo Syntag.) sub
iuramento referantur, atque in literis quoque Relatoriis semper
specificetur, quod talis Relatio, sub iuramento fuerit facta. Quae
constitutio, prioribus Relationibus
agere; quodque clamor contra eos excitatus, a Rege examinari, et
sontes puniri debeant.
iudicium, et non aliquale praeiudicium pronunciare. Dicitur autem
praeiudicium, quasi prius iudicatum, et sumitur
tripliciter. I. Pro causae alicuius
Atque haec duo mala sunt, et semper fugienda. Unde et Cicero
olim peroraturus, non abs re, semper sibi ab huiusmodi praeiudiciis
demulcendo prius animos Iudicum exordiis, praecavere solebat. Tertio, an
Iudex alterutri partium, vel etiam utrique consilium et informationem dare
debeat? Et quod sic, multos arguere ex hoc, quod videlicet nemo melius et
utilius consulere et informare possit, quam qui secundum consulta sua postea
iudicabit, et
qui huiusmodi
interrogantibus in causis eorum Iuris interpretationes, et suas opiniones
dabant quae ex eo, responsa prudentum dicebantur. Iust. lib. 1. tit.
2. Quarto, an liceat item Iudicibus, aliquid a partibus accipere?
Lex quidem divina, 2. paralip. cap. 19. dicit: non enim est,
apud Dominum Deum nostrum iniquitas, neque personarum acceptio, nec cupido
munerum. Ius nostrum,
illud cuiusdam dictum: fores domus meae, probo et improbo aeque
patere, est omnino ultro etiam affectantis, rerum suarum accensationes.
Quinto, quomodo exigere debeant birsagia, seu onera Iudiciaria coram se
emergentia, et parti adversae satisfacere, vide supra quaest. 2. cap.
huius.
QUAESTIO DECIMA QUARTA.
Qui, et
Palatinalis, Iudicis Curiae, et duo eiusdem. Et hoc
ideo, ut vel directo intuitu litigantes aspiciant, deliberationesque versa
ad eos facie pronuncient, vel ne a frequentia astantium protrudantur; vel
vero ne liceat partibus, vel aliis astantibus, literas, vel signaturas,
coram ipsis a tergo inspicere. Ubi autem aliquis ex primariis Dominis
Iudicibus Regni defuerit, sed solum Locumtenens eiusdem extiterit: tunc
talis Locumtenentis
Sunt maxime verae, quia ex communi omnium Dominorum Regnicolarum, libero
voto statuuntur, et per legitimum Principem confirmantur; ideoque quia sic
placuit omnibus, pro veris haberi debent. Et si vero aliquando in
particulari aliquo casu, secus fortassis apparet; in collectivo tamen sensu,
et communi intelligentia, fineque ad quem ordinatae sunt, semper pro veris
reputantur, nec licet illas iam
Atque ita de occultis, etiam per Signa externa, non
statim verum Iudicium ferri potest. Quarta, sed an Iudex Pedaneus
potissimum, iudicabit ex bono et aequo, quod dici solet?
Non sane, nisi partibus sic omnino volentibus, seque submittentibus, ac
omnibus ordinariis Iuribus et legibus se sponte abdicantibus. Quia hoc modo
iudicare, est non nisi supremae potestatis, etiam leges ipsas emendantis et
corrigentis, quae
Causantibus uti, non permittebant, ne iis animi ipsorum in contrarium
demulcerentur.
Denique Philippus Macedonum Rex, Alexandri Magni Pater, semper querulanti
unam aurem accommodabant, et alteram obstructam, alteri parti synceram
servabat. Unde apud nos quoque iam dici solet; Audi Et Alteram Partem, etc.
Tantum in illis naturalis luminis puritas valebat, et adeo huiusmodi
affectus exosos habebant? De quibus etiam supra
art. 35. et 36. facta intra anni spatium Citatione;
nec non novissimis iam constitutionibus Regni, anni 1608. art. 3. et
4. et anni 1609. art. 29. soli duntaxat Vice-Comiti absolute in
partibus permissa est. Licet
accumulat itaque verborum ambages, quas potest; quibus quantum fieri
poterit, partem alteram et Iudicem, a consideratione propositae materiae
avocare, et ad disputationem a re diversam traducere nititur. Ubi iterum
alterius partis Advocati solertia requiritur, ne se, et Iudices patiatur a
re proposita distrahi. Si deinde non datur effugium, uti licet, si vult
qualificatione, propius scilicet ad rem accedente. Et nisi Iudex cogat ex
professo ad
Procurator, additis suis rationibus, uberius amplificare, Iudicesque
attentos, et dociles reddere poterit.
His dictis, vadit causae status ad probationem, vel obiectae responsionis
qualificatae, vel etiam actionis; unde parti quoque Actoreae simul datur
terminus, ad probandam actionem, si vult.
Reus causam protrahere volens, ulterius ante octavum diem termini ad
probandum dati, prohibet se, et Actorem a communi Inquisitione. Et sic causa
assumpti forent, contra aetates,
famam consanguineos, et alios similes, audita, et non visa referentes, etc.
Si documenta testium, ad rem probandam non sufficiunt, in supplementum
attestationis alterutri partium iuramentum decerni solet.
Saepe fiunt exceptiones contra Coniuratores, si videlicet Coniurator fuerit
periurus, infamis, vel ignobilis (penes et contra Nobilem, non valet
Regiam; ibi petenti conceditur Novum, si antea non fuerat
impetratum. Penes novum Iudicium, causa iterum redit, ad priores suos
Iudices. Ibi necesse est, tandem pars Novo utens iudicio, Novum quid in
medium proferat, exauditis partibus, si causa coram superiori Iudice nondum
est revisa, ad postulationem partis cuiusvis, causa cum tota serie, iterum
transmittitur in Curiam Regiam, ubi causa revidetur, approbaturque vel
emendatur, ac ad suum Iudicem,
Iudicium, causa iterum redit, ad priores suos
Iudices. Ibi necesse est, tandem pars Novo utens iudicio, Novum quid in
medium proferat, exauditis partibus, si causa coram superiori Iudice nondum
est revisa, ad postulationem partis cuiusvis, causa cum tota serie, iterum
transmittitur in Curiam Regiam, ubi causa revidetur, approbaturque vel
emendatur, ac ad suum Iudicem, pro facienda Executione remittitur.
Penes remissionales, et literas
vadit ad Executionem. Repulsione obviatur, post Repulsionem causa vicissim
ad suos Iudices reportatur. Exigitur ratio Repulsionis; depositis primum
deponendis, id est, triginta sex florenis in duabus Iudicibus, in tertia
vero partibus, Actori.
Si Repulsio dilationis tantum causa, perperam facta esse comperitur, tandem
dantur literae Adiudicatoriae sententionales Actori, contra Reum, Inhib.
Contrad. et Repuls. non obstan. Et haec est finalis
dantur literae Adiudicatoriae sententionales Actori, contra Reum, Inhib.
Contrad. et Repuls. non obstan. Et haec est finalis sententia, quam sequi
debet Executio necessaria, facta tandem Relatione Executionis, dantur
literae parti super Executione eadem, Relatoriae, sive Recaptivatoriae.
QUAESTIO DECIMA QUARTA. / Quot gradus huius processus Iuridici esse
possunt?
Matth. art. 19.
PERORATIO. / Ad Candidos Tyrones.
Habetis, Candidissimi Tyrones, ab initio a me promissam Directionem methodicam,
in Processum Iudiciarium, Iuris consuetudinarii, Inclyti Regni Hungariae,
partiumque eidem subiectarum, (cui etiam adiunxi, alios duos processus, alterum
in Comitatibus, et alterum in Sedibus Spiritualibus, observari solitos) non
quidem verborum floribus convestitam, neque orationum pigmentis
delibutam, sed
transmittat, neque enim ad praesens usque, prout spoponderat, id praestitit.
Haec et plura Dominatio Uestra Reuerendissima a Domino Archangelo Heruoy, cooppidano nostro, oretenus intelligere poterit, qui eandem de aliis, quae hic occurerunt, nomine meo edocebit.
Quantum ad mea particularia et praesertim quoad negotium Uallachorum, sicuti in aliis significaui, in longum protrahentur. Namque Pontifex examinandum commiserat Dominis Cardinalibus Spadae et Palloto, cum quibusdam Praelatis in Congregatione particulari, quae ad praesens non est habita, ob inualetudinem Domini
quae hic occurerunt, nomine meo edocebit.
Quantum ad mea particularia et praesertim quoad negotium Uallachorum, sicuti in aliis significaui, in longum protrahentur. Namque Pontifex examinandum commiserat Dominis Cardinalibus Spadae et Palloto, cum quibusdam Praelatis in Congregatione particulari, quae ad praesens non est habita, ob inualetudinem Domini Ingoli, Secretarii Congregationis Propagandae fidei, qui nunc coepit melius haberi. Ob meam itaque moram facile crediderim Dominationem Uestram Reuerendissimam molestiam habituram a Dominis fratribus Uenerabilis Capituli (qui, si
1639. 14. Augusti.
somnium illud Blondi, et qui ex Blondo accepit Fausti Uerantii, linguam nimirum hanc, qua hodie Dalmatae, Bosnenses et nos Croatae utimur, allatam fuisse in istas regiones post diui Hieronymi tempora, aeuo uidelicet Iustiniani Principis, in aduentu Slauorum &c., cum longe uetustiorem atque partibus usitatam demonstrem. Dialogum hunc adscripseram Praestantissimo Domino Cardinali Barberino, et fortassis breui typis uulgassem, sed nonnulli amicorum suaserunt
ac si lubet, Disceptatoris officio fungi non dedigneris. Duo ex hoc, si non plura, commoda accipies. Nam et Animum Urbis Orbisque curis ac molestiis grauatum releuabis interea, et uiros cognosces integerrimos, tuarum uirtutum studiosissimos Tuaeque Largitatis ac Munificentiae in remotissimis partibus constitutos praecones eloquentissimos.
Conspicies Reuerendissimum
Dominum Benedictum Uincouicz, in Philosophorum ac Theologorum studiis apprime eruditum, Iuris utriusque Doctorem, in Sacris Literis, Ecclesiasticis rebus, Religionis dogmatibus et
tum Eminetissimus Dominus Cardinalis Barberinus Uicecancellarius in summam dictorum centum Aureorum inclusissent, atque haec est media uia, de qua scripsi. Ego enim totus in eo fui, ut per uiam secretam expediretur sicuti antea, caeterum Decretum factum de expeditione Ecclesiarum quae non sunt in partibus, obstabat, neque illud Cardinales infringere uoluerunt aut uolunt. Cumque urgerem Dominationem Uestram Reuerendissimam non posse alia uia expedire propter plurimas alias rationes, demumque propter defectum pecuniarum, cum non haberet, dicebam, nisi centum aureos, quos hinc inde collegerat
dicebam, nisi centum aureos, quos hinc inde collegerat et mutuo acceperat, utpote, cum a centum annis totidem semper Confirmatio habita fuit. Tandem sacrum
Collegium assensit, ut, cum ea summa expediretur, quae per uiam secretam, sed ut dicti centum aurei distribuerentur inter omnes participantes, hoc est Collegium, Clericos, Protonotarios, Milites, Scriptores, Datariam, Cancellariam &c., cui illorum determinationi contradicere nequiui. Neque enim in potestate mea est praescribere legem, ne diuideretur, quod datum fuit. Itaque patientia mihi cum Datario utendum est, et iam
Nunc totus in eo sum, ut non excedatur summa
100 aureorum iam persoluta. Nimirum ne alii Episcopi
committere. Sequenti hebdomada spero me easdem infallibiliter habiturum, quoniam sic Datario Eminentissimus Barberinus hesterna die me praesente iussit.
Deliberatum est: Ob ceteras causas praesens causa ad diem 20. novembris feria videlicet tercia proxima post festum s. Elisabetae viduae rejicitur.
praetenso modo describere ex inimicitia gravi ac manifesta, quam cum ipsa I. habuerat, conata extitisset, unde etiam tum ex hac inimicitia, tum ex praemissa somnifica visione delatio ipsius prorsus nulla esset.
Quarto, quod contra ipsam incusatam nunquam aliqua in his partibus vel minima suspicio aut aliqua fama de praetenso crimine habita fuisset, nec haberi unquam potuisset. Clare autem est, de vivo ac humano, ubi nulla vehemens suspicio aut violenta praesumptio cum caeteris adminiculis indiciisque manifestis factum praetensum concomitantibus haberi non
et floret.
Non est hujus loci, pluribus explicare conditionem qua nunc agunt Ecclesiae Romanae Civitates, propter incommoda superiorum temporum necessitate contracta. Vos ipsi, quae dici hac de re possunt, intra Vos ipsos reputate, et qua una ratione datum est, languenti huic parti Reipublicae, praesenti optimi et sapientissimi Principis remedio, subvenite.
Neque tamen de Ecclesia, qua regnum terrenum et caducum est, ita sollicitos esse nos oportet, ut ejusdem obliti videamur, qua parte caelestem illam, et immortalem esse, credimus. Haec militans in hac
erant futura. Itaque cum vetustiores Christiani Poetae non magni admodum spiritus viderentur, quippe in saeculo non nimis erudito versati, ad viciniores aetati nostrae animum adiecit, quorum in scriptis elegantiore stylo condita Christiana pietas elucescit. Ex his autem libros Iacobi Sanazzari de Partu Virginis, quanquam praecipua quaeque de rebus a Christo Domino gestis multo cum artificio, et summa elegantia complexos; fabulosis ethnicorum nominibus refertos videns praeteriit; commodiorem proposito suo arbitratus Christiadem Hieronymi Vidae Albensis Antistitis; quod, etsi non aeque
semel, iterum, ac tertio, et deinceps placuissent, memoriter, et expedite pronunciaret: qui mos illi perpetuus in aliis etiam ingenii foetibus fuit, ad quos adeo edendos nullo scripturae
adiumento opus habuit. quo factum est, ut mortem eius multo maximae partis illius carminum amissio sit consecuta. Magnae autem illi curae fuit in hoc praecipue Poemate sermonis ratio, ut purum illum, et cum a caeteris, tum maxime a vitio peregrinitatis emaculatum praestaret. Cum autem animaduerteret linguam Slauam ob amplitudinem terrarum, et gentium, quas
inquam, colligere potui, abundè in hoc GAZOPHYLAIUM congessi, congestum in hanc formam redegi, redactum tuos sub oculos posui. Alteram quidem ejusdem partem, Illyrico-Latinam, scilicet jam ante plures annos feliciter elucubravi,
in hoc GAZOPHYLAIUM congessi, congestum in hanc formam redegi, redactum tuos sub oculos posui. Alteram quidem ejusdem partem, Illyrico-Latinam, scilicet jam ante plures annos feliciter elucubravi,
Secundae.
num. plur. - Numeri pluralis.
Adj. -- Adjectivum.
Subst. -- Substantivum.
Part. -- Participium.
Conjunct. - Conjunctionis.
Interj. - Interjectionis.
Praep. -- Praepositionis.
[Scl.] -- Sclavonicè.
[Cr.] -- Croaticè.
[Turc. Scl.] - Turcico-Sclavonicè.
Multa enim vocabula Inferior Sclavonia, cum partibus adjcentibus accepit à Turcis, olim ijs commixta, quae hodiedu usuat.
Comp.grad. Comparativi gradûs.
Gen. Genitivus.
L.
et speramus) ad omnia pro Dei gloria sustinenda alacres, nos ipsos Divinae consecravimus Maiestati, quia tamen non solum nostra inde dependebat salus, verum tot Christianorum ibidem viventium, tot Hispanorum pro salute sua operantium, status se se nostris objiciebat oculis, ut tot tantoque labore partos partus una finiet res 23 , qualiter avernalis ille Cerberus miseris hisce insidiabitur animabus, quam misero in statu Divina omnia periclitabuntur, quomodo calamitoso exitu tam feliciter coepta pro Dei gloria studia corruent. Simul etiam perpendimus temporalia bona Serenissimi Regis
ad omnia pro Dei gloria sustinenda alacres, nos ipsos Divinae consecravimus Maiestati, quia tamen non solum nostra inde dependebat salus, verum tot Christianorum ibidem viventium, tot Hispanorum pro salute sua operantium, status se se nostris objiciebat oculis, ut tot tantoque labore partos partus una finiet res 23 , qualiter avernalis ille Cerberus miseris hisce insidiabitur animabus, quam misero in statu Divina omnia periclitabuntur, quomodo calamitoso exitu tam feliciter coepta pro Dei gloria studia corruent. Simul etiam perpendimus temporalia bona Serenissimi Regis
idonea, ibidem sancita. His peractis quisque ad sua reversus, licet certi fuerimus de aliqua habita intentione mala, Deo omni commisso negotio suos, ut reverendus pater in Christianis moribus instruebat. Haec ocassione novi Mexici dicta.
Versus Orientem immediate habet hos populos particulares ante Floridam novam, Franciam novam et Regnum Leon, quos vocamus Conchos, Tobosos et Parras; Conchia gens est barbara Tarahumarae non multum absimilis, alia tamen lingua utitur. Eos patres reverendi Ordinis Sancti Francisci administrant. Hos longe in barbarie superant Tobosi, illi
8 imperalibus vix acquiri potest. Sunt tamen alia genera ibi, quae hic desiderantur; sal, mel, pisces, ostrea, poma aurea, fructus alii, quae inde huc supra mulas adferuntur. Sapientissimus naturae author creaturarum suarum vices providentia admirabili gubernat, disponit in plerisque orbis partibus, ut, quod huic regioni deest, alia abundet, et, quibus una destituitur, in alia uberius reperiantur, ut scilicet humanae societatis, in quod natura inclinat, et communicationis ordo servetur.
Nullus hic apelles, nullus sculptor. Plus nimirum in necessaria, quam delectabilia intenti.
tam efficacem esse ad eripiendos illos ex antris, quam mugitum vaccae. Hac esca scilicet carne ad omnia sunt adquiribilia. Pro carne esuriens ad caelum 85 iusseris ibit, ad quaevis difficilia, ad ardua montium et alias impenetrabilia. Hic iterum dolebam, dum cogitabam, quantum possit particula carnis, quantumque 86 moveat et, quam parum tanta bonitas et Divina Maiestas, summum illud bonum. Ne autem illis haec esca noceat, plerumque enim nimium comedunt, exercitiis corporalibus se se excitant.
Lusus 87 illorum praecipuus pila est, non manu facta sed a
(velut apud nos in lusu priramidum) ex quavis parte sex aut 5 sibi invicem projiciunt, nudi 89 solo faemore tecti et super illud corneo 90 vaccino tecti, excipiunt pedibus manibusque terrae acclines, exceptam faemore librant, pilam suscipiunt 91 ac rursus alteri parti objiciunt, donec aliqua pars erret. Si femore accipere non possunt humeris saltitantem excipiunt, si autem alteram partem corporis praeter faemora aut humeros pila tangit, perdunt, et sic luditur, usque dum ad certum numerum perveniant. Iucundum videre est, qua se agilitate ibidem exerceant,
hostia Deum, nec in ullis his missionibus Tarahumaribus administratur Eucharistiae sacramentum, etiam ad mortem infirmis. Confessionem cum illis peragere res valde ardua et scrupulis plena, quia plerique vel omnia negant vel multa mentiuntur, prout volunt, et, quod in universali affirmarunt, in particulari negant. Dum tamen quis inter illos aegrotatur, advocant suum patrem, qui eorum confessiones audit et extremam unctionem suppeditat. In quadragesima etiam confidentur omnes, hic multa patientia est opus, ne ut pote novis Christianis suave iugum Christi onerosum reddatur. Die Veneris
aliter exigant. Libera est praeterea ususfructus dispositio, acceptatio oblatorum ac etiam pro missis, pro qua plerumque unum solvunt imperialem, ex bonis missionis possunt libere disponere usque ad valorem 50 imperialium, si ultra velint dare, petunt licentiam a Rectore.
Ut autem particulariter fructus missionum huius provinciae Tarahumarae etiam referam, cuius notitia forte maxime desiderabitur, quod etiam plurimum ad Societatis honorem Deique maiorem gloriam videtur. Est sciendum in ista Tarahumara Provincia a 7 abhinc annis ultra 20000 animarum sacro baptismatis fonte a
eorum dicta ut oracula habeantur, iisdem benefacere gratissimum Deo opus putetur, eorum opera ubique desiderantur, et licet Hispani suos parochos habeant, tamen pro consolatione animae etiam longum iter suscipiant, ut peccata expiare sacramque communionem suscipere valeant. Advertitur etiam particularis tum baptizatorum tum gentilium affectus erga Societatis Reverendi Patres 127 , dum quandoque videre est, quam inenarrabili gaudio aliqui accurrant boni, alios ad nos deducant vel ad baptizandum vel ad confitendum. Tacebo nunc fructus, qui et, quo ad temporalia, Hispanis
dum nostri hostem insequerentur, et euaginatis et sanguinolentis gladiis ciuitatem praetercurrerent, ex propugnaculis Ciuitatis iucundum ac laetissimum uidere fuit; iucundius milites inclamantes audire: uiuat LEOPOLDUS. Tandem nostri ex
omnibus quatuor partibus ad fossata Turcarum (quae directe ad
aulam Suae Maiestatis habuerunt, et per tales fossas iam plane sub
propugnaculis ac maeniis ciuitatis fuerunt) ac batarias eorundem,
in quibus plurima maiora ac minora tormenta habuerunt, ex quibus
deinde Lincium abiuit.
Caeterum, Reuerendissimi ac admodum Reuerendi Domini, nisi succursum habuissemus, post tres dies actum de nobis fuisset, omnes
filii mortis fuissemus. Duodecim propugnacula, unum ad aulam
Suae Maiestatis, aliud Zrinianum propugnaculum dictum, partim
per minas, partim tormentis hostis destruxerat, ac facillimum sibi
ad Ciuitatem accessum parauerat, ita, quod plane facillime in equo
ascendere potuisset. Aula suae Maiestatis ac Viduae Imperatricis
tota tormentis destructa. Similiter etiam aliae domus
Caeterum, Reuerendissimi ac admodum Reuerendi Domini, nisi succursum habuissemus, post tres dies actum de nobis fuisset, omnes
filii mortis fuissemus. Duodecim propugnacula, unum ad aulam
Suae Maiestatis, aliud Zrinianum propugnaculum dictum, partim
per minas, partim tormentis hostis destruxerat, ac facillimum sibi
ad Ciuitatem accessum parauerat, ita, quod plane facillime in equo
ascendere potuisset. Aula suae Maiestatis ac Viduae Imperatricis
tota tormentis destructa. Similiter etiam aliae domus ibidem propugnaculis
debuerunt. Conuictorio
ad S. Barbaram etiam maiori ex parte tectum destruxit. Ita etiam
Collegii Pazmani. Denique nullum monasterium, nulla domus Viennae
datur, ubi hostis sui non reliquisset memoriam. In multis domibus
plurimi homines occisi, partim a globis, partim a bolidibus. Collegii
nostri muris nihil nocuit, praeterquam quod tectum in aliquibus
locis maioribus globis perfregerit. Exiguis expensis reparabitur. Caeterum ad Aream nostram, ac ad ambitum, plurimi autem ad tectum
ex ciuitate Leopoldina
ad S. Barbaram etiam maiori ex parte tectum destruxit. Ita etiam
Collegii Pazmani. Denique nullum monasterium, nulla domus Viennae
datur, ubi hostis sui non reliquisset memoriam. In multis domibus
plurimi homines occisi, partim a globis, partim a bolidibus. Collegii
nostri muris nihil nocuit, praeterquam quod tectum in aliquibus
locis maioribus globis perfregerit. Exiguis expensis reparabitur. Caeterum ad Aream nostram, ac ad ambitum, plurimi autem ad tectum
ex ciuitate Leopoldina minores globi
eadem, et tempore eodem, ignoratur utrum per nostros aut uero Tartaros, crederem citius per
Tartaros, etiam Leopoldina Ciuitas accensa fuit. In Ciuitate omnes
fuimus in maxima confusione et consternatione, ex omnibus enim
partibus timebamus; credo plurimos fuisse, qui prae timore nec
nomen suum dicere potuissent. Mansimus enim intra ignem, ac si
in inferno mansissemus. Hostis interim fortissime et incessanter
iaculabat et bolides etiam projiciebat, sed cum bolidibus nihil nocuit.
Reuerendissimis et
Adm. Reuerendis D. Vestris, dignentur moderna tempora in considerationem accipere, ac unam paternam clementiam nobiscum facere. Circa circum Viennam ad multa milliaria nec radix petrosilini mansit, omnia ex longiquis partibus portabuntur, sed certe
etiam charissimo pretio uendentur. Expensae etiam deficiunt, si ad
festum S. Michaelis Archangeli a senatu debitum interesse non
accepero. Pro eisdem apud Reuerendissimas et Adm. Reuerendas
D.
volucres
normam scripsit natura rubricam;
et dona calcantur, et tela infringuntur: de Stultitiâ verò, dum et grauissimis ipsius Malis aditus obstruitur, et contrarijs ipsi Bonis mens communitur.
Hic itaque tam insignis triumphus nostro in opere sex libris describitur; ita distributis officijs, et partibus, vt primi quatuor Fortunae subigendae; qui supersunt duo Stultitiae profligandae rationem exhibeant. Opportuna illi quidem ad victoriam de Fortunâ referendam arma suppeditant: dum Primus fucata et insidiosa ipsius Bona docet contemnere; reliqui verò ne ipsius Malis laedamur, prospiciunt;
vnum complectitur, Deo videlicet Optimo Maximo, desinens.
Et hactenus quidem magnificè loqui de Operis materiâ, atque titulo citra inuidiam fas fuit, vt de re minimè nostrâ, et quam non fecimus ipsi, sed duntaxat elegimus. Ad formam quòd attinet, nostri nempe partum laboris; id vnum verecundè pro meo ingenio candidèque profitendum existimo: nihil me studio, nihil diligentiae pepercisse, atque tempori, vt, praeter rerum, quae tractarentur, delectum; tractandi quoque modus et ratio, quoad per meas vires, docendique occupationes licebat, erudito Lectori
Demens! Molimine tanto,
auceps
molles
Illic
(a)
quantam debere cothurno?
tibi laeta diu fòrs illibataque primae
fraude licet qua apprendere; laeuá
consortia ferret
formidine cunctos
Errantûm raperis cur agmine, princeps
tantum
et maximus Author
reprehendat.
Alterum argumentum est, quia non multùm seu obseruare, seu mirari solemus, nisi eos, qui nostrâ in professione videntur excellere: his verò aemulatio iniquiores nos iudices facit. Vt profectò vix vlli Mortalium eximiam apud homines, partim
Alterum argumentum est, quia non multùm seu obseruare, seu mirari solemus, nisi eos, qui nostrâ in professione videntur excellere: his verò aemulatio iniquiores nos iudices facit. Vt profectò vix vlli Mortalium eximiam apud homines, partim
facit Thomas
Archidiaconus Spalatensis, qui anno Christi 1200. natus, sexaginta et octo supervixit: ubi
Franci (Germani) ad Meridiem Chrobati. A Chrobatis namque (ut
idem prosequitur) qui in Dalmatiam venerunt, pars secessit et Illyricum tenuit, atque Pannoniam. Pannonia
quoque Croatiae olim nomine tenebatur; Branslavonem quippe
eius partis Regni Croatorum fuisse Ducem, quae
inter Savum et Dravum sita est,
et 888. ex Annalibus Fuldensibus/ idem Schönleben
Annum Christi 550. (
i svakki svoim zakonom osobitto govori, tako da svi Harvati jesmo, a jedan druggomu svakku bessidu nerazumimo.
id est; Non curo Mundi laudem, pro sermonis elegantia: quippe quotquot ih hac regione Civitates sunt, tot, possum dicere, Grammaticae dialectos esse, et quisque particulari suo modo loquitur: adeo cum omnes Croatae simus, alter tamen alterius omne verbum non intelligimus.
Nec aliunde Dalmatiae, a Romanis institutae Provinciae nomen hoc, quam a Dulmno Croatiae
regione et olim urbe cognomini, Regiae Croatorum Coronationis loco (uti
Quapropter nec Bosnios, nec Serbios, minus Narentanos aut Croatos Maritimos a Croatis
aeque separat Lucius: si idem ipsius sensus, qui typo vulgatis in exemplaribus legitur; et
nimirum cum Operi titulum, de Regno Dalmatiae et Croatiae,
non Narentiae in particulari, aut Bosnae vel Serviae posuerit. Marulus item transumptum
Commentariolum de Regnum Dalmatiae et Croatiae gestis,
non Serviorum aut Narentanorum, intitulat. Sic Presbyter Diocleas,
Regnum Slavorum, Archidiaconus vero, uti et
limitibus, etymo, Insignibus, rebusque ac magis
memorabilibus populi moribus: fidem in iis probatissimorum Auctorum secuti, in patriorum
defectu.
CROATIAM hanc, varie hactenus ab exteris et inexpertis divisam, bifariam primum Danubio
eius flumine partimur; in Septemtrionalem videlicet ac
Meridionalem. Hanc in Albam et Rubeam, uti
reperimus ante distinctam: medium limitem rectificaturi. Albam dein (in qua
nobis plurimum agendum proponimus) in
Colomanus eiusdem ex fratre nepos, per legatos duodecim Croatiae Tribuum in Dravi ripa (A. C. 1100.) exceptus, Regnum pacifice obtinuit; et (1102.) in Albae Maritimae Civitate coronatus extitit. Cuius universi successores, legitimi Pannoniae sive Ungariae Reges, in generalis Croatiae, et particularium Dalmatiae, Ramae, Serviae, Regnorum Dominio ad hunc usque diem in interrupta serie perseverarunt. Etenim uti Croatiae olim nomen et Regni eius Iurisdictio sub Ducibus suis Regibusque Slavi sanguinis longe amplius extendebatur , Danubio, Thracia et Alta sinu Adriae
cacumine Confinia concurrant: Abrahamo Effendi, Capigi Bassa, et Osmane Aga Portae Otomanicae, nec non Ioanne Grimani Savio, Reipublicae Venetae, Legatis Commissariis praesentibus et consentientibus conclusum est. Quod non parvum ad validum Fidei testimonium, valorem facit; ubi ultimi Partium earum Acquisitores, quo Terrae Gentisque nomine Provinciam occuparunt, eodem etiam cesserunt; videlicet Croatiae.
Sic et ab amnis Verbas in Savum confluentia per Pineos montes versus Meridiem procedendo, Croatiae modernae limites non modo antiqui scriptores assignant; verum et
fuerat vinclis coniuncta iugalibus Anna.
initium, consuetaque tempora damnat?
communis adorat
sacerdos,
vittas.
1.
iam signa movet vitiumque faventes
panis?
fuit huic regum, aut Levitica stirpis origo,
fari vetitus, dat noscere nemo.
virtus? Quid tanta in labe iugalis
simul et iustum et miserantem fama Tonantem
membris,
Bacchoque relicto
cupidus discrimina, rumpit
30.
ab oris
princeps, nullo non maximus aevo,
14.
invisam regem protendere flammam.
854 suffragia:
suffragie mentes.”
38.
tamen verbis quae vox audita ferebat
natum, quos ille sequetur euntes.
suo everti peregrinis legibus aras,
glomerantur iturae
noctu etiam vehimur, et ad flabellum nocturni zephyri per aestatem saepe in medio mari inter synphoniacos caenamus. Amici urbani non raro adsunt: ludimus, jocamur, ridemus. Paucis dicam: mihi vaco, et Musis. Utinam addi deliciis meis summa posset, ut te hic, mi Januari, et reliquos meos suavissimos Auditores aliquando, et aliquandiu sperarem complecti, atque loci indulgentia oblectare. Verum nescimus, quid Vesper serus vehat: longa dies plurima nec sperata parturit.
spes longa Puer Iesseaque circum
et nescis canac fastidia curae
animo quicquid licet: auctus amicis
Decembres
Morsque caput nudum tristi circumvolat umbra.
illud evellere potuerint; sicque confirmati de tanta viri sanctitate, toto tempore quo secum una simul habuerunt diligenti attentione servatum patribus praedicatoribus sui ordinis in Cydoniae insula prope Cretam in Graecia magno pro munere donarunt, a quibus honorifice conditum fuit in deposito particulari in ecclesia nominis sancti Nicolai atque ab eisdem in capitulo generali celebrato Romae 1608. relatum. Plod. part. 2, l. 4, pag. 397 et ex actis ejusdem capituli generalis
Pater frater Vincentius Dudan. Perpia ac devotissima carmina Dominicae
necessitate opellam hanc Tuis Nominibus inscribendam esse deliberavi: ut TE Censore probatior, Tuique praesidio tutior in Mundi conspectum prodeat; cùm verò
facerent Sluñae viciniùs arci,
Sluñae viciniùs arci,
sit fallax Mundi fortuna, videbit
etiam eorum dominum fratrem privem, omisi, sed, ut scripsi, propter ea maxime involvi, ne a minus conscientiae amante lecta ei noceant.
proin certissimarum cognitionum principium esse hujusmodi claram distinctamque perceptionem. Summae perfectaeque Naturae notitiam inesse menti et eandem a nobis clare percipi docet a vers. 420. deducit inde hanc excellentem Naturam Deum esse, proinde ipsum existere, Unum esse sine partibus, Immutabilem, cui denique summa sint omnia, quaecumque ipsi attribui necesse est. A versu 657. Corporum existentiam probat ex eo, quod eorum speciebus afficitur Animus; propterea suum Animum alligatum esse uni corpori, in qua conjunctione Hominis naturam positam esse affirmat;
ejus interjecta nobis intercipit. Ab ignorantia hujusmodi causarum proficisci superstitiosas et pravas de rebus opiniones, pluribus exemplis docet. Umbram Terrae, cum minor haec sit Sole, progrediendo usque minui, neque ad Martem pervenire posse: tandem Solem interjectu Lunae non omnibus Terrae partibus obscurari; contra Lunam omnibus aeque inconspicuam in defectu reddi ad vers. 972. disserit. Diende ad Axem Eclipticae inclinari Axem Terrae; atque hunc semper sibi parallelum esse, ubicumque loci Terra sit; inde varias anni tempestates fieri explicat. A vers.
argumentis pronunciat. Non decernit vero, an sphaerica prorsus sit, an ad sphaeroidis potius longae vel latae figuram accedat. Tum Terrae in quinque Zonas divisionem peragit: inter Perioecos Antoecos et Antipodas diserimina explicat. Demum a vers. 1575. Terrae totius partitionem, et regionum ac marium descriptionem ad finem usque persequitur.
LIBRI TERTII ARGUMENTUM
GALLIAM ob multa laudat, ob id vero praesertim, quod
absolute conditus fuerit; tamen permagni referre ait, quibus a primordiis proditurus fuisset, ut omnia, quae in eo nunc fiunt, rite peragantur, exquirere. A versu. 132. igitur haec habet: Materies omnis, ex qua haec rerum universitas componitur, fuit initio divisia in innumerabiles particulas, quae et seorsim circa se ipsas et simul circa puncta quaedam motae fuerunt; unde tot Vortices, quot erant ea puncta, effecti. Rotatu particularum circa se ipsas angulos atteri, easque in sphaerularum figuras reduci oportuit: quod vero vacaret inter globos, id particulas attritu excisas
exquirere. A versu. 132. igitur haec habet: Materies omnis, ex qua haec rerum universitas componitur, fuit initio divisia in innumerabiles particulas, quae et seorsim circa se ipsas et simul circa puncta quaedam motae fuerunt; unde tot Vortices, quot erant ea puncta, effecti. Rotatu particularum circa se ipsas angulos atteri, easque in sphaerularum figuras reduci oportuit: quod vero vacaret inter globos, id particulas attritu excisas replere. Jam duo hinc Elementa rerum suppetunt: Primum, minutiores illae ex attritu angulorum. Partes: Alterum, ipsi Globi. Tertium quoque
divisia in innumerabiles particulas, quae et seorsim circa se ipsas et simul circa puncta quaedam motae fuerunt; unde tot Vortices, quot erant ea puncta, effecti. Rotatu particularum circa se ipsas angulos atteri, easque in sphaerularum figuras reduci oportuit: quod vero vacaret inter globos, id particulas attritu excisas replere. Jam duo hinc Elementa rerum suppetunt: Primum, minutiores illae ex attritu angulorum. Partes: Alterum, ipsi Globi. Tertium quoque crassius minusque motui accommodatum debere constare ex eo deducit, quod tria corporum genera in rebus animadvertimus, lucida nempe,
copia repletis Pilarum intervallis superavit, hanc redundantem in axem, cum in gyrum moveantur, majorem vim a medio Vortice recedendi habent; cum in gyrum moveantur, majorem vim a medio Vortice recedent habent; non recedunt tamen, cum superiores semper impedimento sint in ferioribus: in quo particularum effugere contendentium nisu naturam lucis ait esse positam. Tum a Vers. 210. declarat unius Vorticis polum contigui Vorticis Eclipticae obversum esse; proinde primi Elementi materies elabens (potest enim ea per sphaerularum intervalia exitus sibi viam reperire) per unius
medio fieri, neque in ipso axe perstare demonstratur; hinc Excentricos circa Astrum orbes a Vortics materie ipsique innatantibus Planetis confici: fors id etiam a Vorticum figura pendere ad ellipticam accedente propter aliorum inaequalem Vorticum ad latera compressionem. Porro proximiores centro particulas ab Astri vi celerius remotioribus moveri, ideoque minoris eas esse molis oportet; secus enim longius recederent. Haec molis et celeritatis ratio ad finem usque Vorticis non perseverat; ibi enim extremas ocyus paulo inferioribus moveri, et utrasque aequali mole constare ostendit. Deinde
longius recederent. Haec molis et celeritatis ratio ad finem usque Vorticis non perseverat; ibi enim extremas ocyus paulo inferioribus moveri, et utrasque aequali mole constare ostendit. Deinde a Vers. 337. Tertii Elementi naturam explicare pergens hanc confici docet ex primi Elementi particulis inter se complicatis, atque in crassiorem excrescentibus molem, quae per globorum intervalla transiens in Striae figuram
conformatur. Iners ea materies in polos redigitur; inde per axem in Astrum pervenit, eique maculas offundit. Hae
agit, cujus causam repetit a globulis secundi Elementi a centro motus, quod idem Terrae centrum est, recedere nitentibus, et caetera corpora deorsum renovato semper impulsu trudentibus: idcirco enim ea lapsus suos per quadrata temporum accelerant: imo et Terrae rotunda figura prodit ab hujusmodi particulis eam circumundique prementibus. Gravitatem corporibus minorem sub Aequatore, quam sub Polis esse a celeriori in his, in illo tardiori Pendulorum motu deprehendi ait; idque ea de causa fieri, quod sub Aequatore major terrestrium corporum ex diurna Terrae conversione motus plus gravitatis
et cum juxta situm est, ab illo trahitur. Hoc loco aliorum etiam corporum vim Electricam explicat. Quae omnia
ad versum 1615. persequitur. Jam ex supra constitutis principiis manant variae corporum affectiones: Calor ex perturbata particularum corporis, quas primi vis Elementi commovit, agitatione proficiscitur; contra frigus vel a quiete particularum vel ab earum recto motu repetendum est. Tum a versu 1741. unde corpora alia humida et liquentia sint, alia dura, quaedam vero pellucida, quaedam opaca fuse declarat.
omnia
ad versum 1615. persequitur. Jam ex supra constitutis principiis manant variae corporum affectiones: Calor ex perturbata particularum corporis, quas primi vis Elementi commovit, agitatione proficiscitur; contra frigus vel a quiete particularum vel ab earum recto motu repetendum est. Tum a versu 1741. unde corpora alia humida et liquentia sint, alia dura, quaedam vero pellucida, quaedam opaca fuse declarat. Postremo corpora a corporibus non alio docet differre, quam diversa partium, quibus componuntur,
contra frigus vel a quiete particularum vel ab earum recto motu repetendum est. Tum a versu 1741. unde corpora alia humida et liquentia sint, alia dura, quaedam vero pellucida, quaedam opaca fuse declarat. Postremo corpora a corporibus non alio docet differre, quam diversa partium, quibus componuntur, dispositione. Sub finem digrediens Metalla in praeposteros usus converti damnat, et nimiam hominum in conquirendis divitiis anxietatem redarguit.
LIBRI QUATRI ARGUMENTUM
sui erga nobiles Viros, quibus haec nuncupat, recordatione, iisque placendi fluido excitari. Protinus, ut aquae aeris et ignis, de quibus hoc libro acturus est, utilitates commemoravit, singillatim eorum naturam explicare a Ver. 84. aggreditur. Aquam igitur docet laevibus oblongis ac flexibilibus particulis constare; proinde facile fluere, et madefacere corpora, et in vapores resolvi, tum in planitiem se componere, et aeque undique librari. Porro a vers. 180. cur Maris aquae salibus corrupta sit, inquirit; et cur eadem fluat ac refluat, hanc affert explicationem: ut in fluminum
ubi a pontium mole coarctantur, undae celerius effluunt; sic in Terrae Vortice, ubi Luna suo corpore iter fluenti aetheris materiae arctavit, ea materies vi connitens per impeditiorem viam subjectas Oceani aquas premit, simulque Terram paulum illa impressione repellit: hinc in oppositis Terrae partibus fluere Maria necesse est, refluere vero, cum Luna ab illo loco digreditur. Et quoniam Orbis Vorticis Terrae ellipticus est, cum Luna in graciliore ejus parte (quod in Oppositionibus et in Conjunctionibus fit) versatur, arctam per se viam magis obstruens solito majores Aestus efficit,
agitatur, ostendit. Ventorum nomina et plagas designat; et cur quidam certis lucis statisque temporibus flent, atque alia hujusmodi ad Vers. 1244. demonstrat. Reliquum jam est, ut Ignis natura declaretur: hanc sitam esse docet in celeri ac perturbato primi Elementi motu corporum particulas dissolventis et abripientis: facile porro explicatur, cur affusa aqua Calx farveat, et cur silex chalybe et ligna lignis percussa scintillas emittant. Fraeterea Ignem a Solis radiis vitrea lente aut speculo concavo collectis excitari asserit. Tum a Vers.
motus per nervos ad ipsius Animae sedem defertur. Affert hoc loco doloris et voluptatis discrimen, et hujusmodi alia. A vers. 704. ad 748. Gustum praecipue in linguae fibris collocat, variasque saporum species enumerat. Porro ad Olfactum transiens agit de Odoribus, qui vel in perpetuo particularum certis e corporibus est luxu, vel in varia aeris eorum meatus pervadentis dispositione constitunt. Cum igitur interiorem narium membranam illi percellunt, propagatus ad cerebrum usque hujusmodi motus convenientem in Anima sensum excitat. A vers. 796. sonum qui
poenae metu cohiberi; proinde humanas leges esse constitutas. A vers. 886. ad 1114. de Affectibus, quantum ad Mores ipsos referri possint, agens contra Stoicos disputat, qui omnes Affectus esse malos afferebant, animi proinde morbos appellabant. Porro Virtutis definitionem, ejusque partitionem in Prudentiam, Justitiam, Fortitudinem, et Temperantiam tradit; et sejunctim singulas ad vers. 1988. fusius describit. Tum ut Virtutibus ait honcitari animos atque ornari, ita foedari
contra
mea dona labores,
quiescit
olli
nam quod foret alterum, id alterum
altera, tum quibus imam
orbe,
queis jam dedit esse creatis,
ut penitus nulla erret ab ordine parti,
fatendum.
unde aliquid jam totum: tertia mortis
naresque manusque
mediis interserit intervallis
arva
minus extensum, cum laxa foramina junxit.
pauxillum quamlibet ejus
illuc varios lati velut aequore campi.
nocte ruente,
suum senis quater expleat horis.
ingens
radiis spoliata latebit.
per mediae corpus versatile Terrae
situm queat ut Tellus variasse videri.
prostratis in caede fuere Philippi,
propinquum
mora nulla) in tempore signa.
pone fuisse
omni
per strata viarum.
tali ratione queat replere, pilarum
tribis omne, quod est, rerum constare necesse est:
lumen Terram Stellasque vagantes;
Nitantur fugere, et recto se avertere cursu;
a medio Lucis natura profusae est
meare
extremis laterum de partibus exit.
trudi impellique repente
magnas; magis quia viribus illa
partes,
ea segnius orbem
ut supera quoque dixi, Vorticis illae,
est aurumque lapisque
in terram, quam quae solidissima constant:
rarum densumve ruendo
pilosque, meanti
haec qua tollet in hirtos
recedat,
pariter, pulsusque vicissim
sua impia fata est.
raptas,
opus est etiam cognoscere quaedam,
motu Elementi,
lambens axemque rotamque;
ingestave obruta terra.
dignoscere pacto
igne
nisi particularum
motus;
enecat herbas.
vasa, superque
marmora rupis
sereno
volubilis ut procursus
liquor iret ab uva.
quod multi, ostendere vires
auris
intra subtilis materiaї,
liquentes.
auras
simul aeris et auri
extra vi magna expressa moventur,
exagitari,
globosis
eam quoque particularum,
trahit a re nomen; ab illa
Salium natura locetur,
spîclorumque instar acuta
latices, virusque receptant.
quoque fiant mobiliores
multa cum prole Coloni,
mellificaeque
filis constat pertenuibus Aër
tempora certis.
Occasum, multiplex causa videri
Partibus efficitur, quae plus a cardine utroque
natura praeditus Ignis,
repente solutas
certant sedare tumultus.
ab eo protruditur Igne,
fervescere concita motu,
arentibus Ignem
a re:
ipsam
saepe vel ultra.
de faucibus ejicit Aetna
Volantes
finitas quoniam tibi corpora partes
constet
artubus auras
fibris
exprimit ipsos
omnes
palato
sentiat excita plagis,
aut crure videtur.
caede calenti
cursu
varia quae ex re mittuntur, oportet;
inire facit, contraria sistit iniquo
manere
in origine distant;
quidem, Violae pallescere summa
mutua, ut Album
alto
constamus marmore saxi,
saxi,
Summaї in partibus Orbes
semper sponte velimus.
habitationis Keresztinecz in medietate; Jaszca in medietate; Selin in medietate; Szavoujvar vulgo Novigrad in medietate, quae omnia prima et insignia sunt dominia. Haeredes Ladislai Erdoedy. Possident partem 3. in Moszlavina, medietatem in Okich sive Keresztinecz, medietatem in Czeszarvar seu partibus Zagoriae, cum tot bonis summalistarum exsolutis. Item in tractu Savano Liublanicza et Petrinensia cum Letovanich; Obress, Vukovinam. Item Ivanecz et Bella a comite Ladislao privative comparata a comite Nicolao Palffy, cui erant donata a Carolo VI. in gratiam uxoris natae Altham, juris
Turcici tempore dominia illius Pokupszko et Hrasztovicza alumnatus belligerentium fuerunt, ut ex illis nullos tunc fructus acceperit. Occasione autem pestis ad omnium notitiam Kostaniczam plures
oneratas naves frumento rebusque aliis misit. Anno autem 1744., dum in Sisciensibus partibus pestis grassaretur, pago Breszt universam fecit provisionem, lazareta intertenuit providitque, vespillones ac infirmis servientes propriis exsolvit. Immo Hrasztovicensis provisor infirmos omnibus providere debuit, hebdomadatim submittendo carnis libras adminus 72, farinam, salem, pultes,
nunquam passus est, contra tot tantaque mandata regia; sed Svidnicensem episcopum, tanquam unitum, ingentibus et incredibilibus sumptibus semper fovit, tutatus est. Et cum schismatici monasterium Marcense 1737. die 29. Junii magna tyrannide incinerassent, spoliassent, monachos ibidem Basilitas partim pepulissent, partim occidissent, non destitit contra eosdem agere, effecitque magnis omnino sumptibus, ut Theophilus Passich in episcopum nominaretur, ejusdem sumptibus Romae consecraretur, et eidem generalatus uterque subjiceretur. Quae res amplius 15 milibus illi constitit. Providebat enim
contra tot tantaque mandata regia; sed Svidnicensem episcopum, tanquam unitum, ingentibus et incredibilibus sumptibus semper fovit, tutatus est. Et cum schismatici monasterium Marcense 1737. die 29. Junii magna tyrannide incinerassent, spoliassent, monachos ibidem Basilitas partim pepulissent, partim occidissent, non destitit contra eosdem agere, effecitque magnis omnino sumptibus, ut Theophilus Passich in episcopum nominaretur, ejusdem sumptibus Romae consecraretur, et eidem generalatus uterque subjiceretur. Quae res amplius 15 milibus illi constitit. Providebat enim Passichium omnibus,
regius locumtenens fuit, ad quod officium magna etiam pompa fuit installatus. Dein consecuto banatum Josepho Eszterhazio, ab his curis liber fuerat, illo autem 1741. promoto ad officium judicis curiae, rursus locumtenens regius fuit; ac tandem comite Carolo Batthyanio ad banatum elevato, cum is partim in Bavaria, partim in Belgio ac Hollandia ut supremus bellidux universo exercitui praefuisset, Braniughius locumtenentis officium constanter ad mortem usque maxima sui commendatione obivit. Ipsius profecto in augustam aulam devotionis, qua summa fuerat, opus extitit, ut 1743. in Italiam
fuit, ad quod officium magna etiam pompa fuit installatus. Dein consecuto banatum Josepho Eszterhazio, ab his curis liber fuerat, illo autem 1741. promoto ad officium judicis curiae, rursus locumtenens regius fuit; ac tandem comite Carolo Batthyanio ad banatum elevato, cum is partim in Bavaria, partim in Belgio ac Hollandia ut supremus bellidux universo exercitui praefuisset, Braniughius locumtenentis officium constanter ad mortem usque maxima sui commendatione obivit. Ipsius profecto in augustam aulam devotionis, qua summa fuerat, opus extitit, ut 1743. in Italiam Croatae, partim ex
in Bavaria, partim in Belgio ac Hollandia ut supremus bellidux universo exercitui praefuisset, Braniughius locumtenentis officium constanter ad mortem usque maxima sui commendatione obivit. Ipsius profecto in augustam aulam devotionis, qua summa fuerat, opus extitit, ut 1743. in Italiam Croatae, partim ex banalibus confiniis, partim ex banderiis, partim a fumis etiam, numero amplius 3000 sub ductu Petri Paraminzky profecti sint ibique laudem consecuti. Illius industria et labore anno 1745. in Bavariam et Bohoemiam aeque 3000 sub regimine baronis Stephani Patachich profecta sunt, ac demum
ac Hollandia ut supremus bellidux universo exercitui praefuisset, Braniughius locumtenentis officium constanter ad mortem usque maxima sui commendatione obivit. Ipsius profecto in augustam aulam devotionis, qua summa fuerat, opus extitit, ut 1743. in Italiam Croatae, partim ex banalibus confiniis, partim ex banderiis, partim a fumis etiam, numero amplius 3000 sub ductu Petri Paraminzky profecti sint ibique laudem consecuti. Illius industria et labore anno 1745. in Bavariam et Bohoemiam aeque 3000 sub regimine baronis Stephani Patachich profecta sunt, ac demum 1746. in Hollandiam plane cum
bellidux universo exercitui praefuisset, Braniughius locumtenentis officium constanter ad mortem usque maxima sui commendatione obivit. Ipsius profecto in augustam aulam devotionis, qua summa fuerat, opus extitit, ut 1743. in Italiam Croatae, partim ex banalibus confiniis, partim ex banderiis, partim a fumis etiam, numero amplius 3000 sub ductu Petri Paraminzky profecti sint ibique laudem consecuti. Illius industria et labore anno 1745. in Bavariam et Bohoemiam aeque 3000 sub regimine baronis Stephani Patachich profecta sunt, ac demum 1746. in Hollandiam plane cum colonello Georgio
domuum. Banialucam princeps Hildburghausen infeliciter obsederat, et universum fere, quem habebat, exercitum amisit. Ex parte Carolostadiensium Deposczi laudes et a Carolo praemia fuit consecutus, licet neque ibi quidpiam memorabilis actum sit.
Pace cum Turcis inita, quamvis harum partium nulla speciatim mentio facta sit, ut idcirco antiquos crederemus servandos limites; attamen mortuo Carolo VI. et haerede filia undique impetita et plane de Vienna dubia; cum occupato Passavio, Lincio, ad Viennensem urbem Bavari accederent, Turcis, ut pacifici maneant, Dubiczam, Transvunanum
ad Marquerium nomine duntaxat generalatui Varasdinensi parebat. Ibi nec erecta vel unica compagnia fuerat tum Braniughii prudentia, ne pagos episcopales adjacentes molestarent, tum quod praeter locum ipsum nihil ad Petriniam pertineat.
Contagium pestiferum saepius accidit, primum 1738. in partibus Montis Claudii, 1743. et 1744. Kostaniczae, ac tandem 1744. et 1745. in partibus Sisciensibus; qua occasione ara sanctorum Fabiani et Sebastiani in cathedrali erecta.
Incendia notabiliora Zagrabiae acciderunt. Primum 1731. mense Majo die 31., a quo magna pars civitatis superioris
unica compagnia fuerat tum Braniughii prudentia, ne pagos episcopales adjacentes molestarent, tum quod praeter locum ipsum nihil ad Petriniam pertineat.
Contagium pestiferum saepius accidit, primum 1738. in partibus Montis Claudii, 1743. et 1744. Kostaniczae, ac tandem 1744. et 1745. in partibus Sisciensibus; qua occasione ara sanctorum Fabiani et Sebastiani in cathedrali erecta.
Incendia notabiliora Zagrabiae acciderunt. Primum 1731. mense Majo die 31., a quo magna pars civitatis superioris et capitularis absumpta. In
superiori civitate seminarium sancti
Franciscus Xaverius Joannes Nepomucenus liber baro Klobusiczky de Zetthény in comitatus Sarossiensis civitate Eperiess die 31. Octobris 1708. natus est ex parentibus Francisco barone Klobusiczky et Clara Kappi, foemina illustri, etiamnum vivente, domique educatus, scholas, ut vocamus, minores partim Eperiessini, partim Cassoviae absolvi. Ad altiores Viennam Austriae submissus in collegio convictorum dicto rhetoricam logicamque absolvit, physicam qua collegii Pazmaniani alumnus sub patre Augustino Hingerle Viennae etiam excepit, ab eodem bacalaureatu philosophico decoratus, metaphysicam
Joannes Nepomucenus liber baro Klobusiczky de Zetthény in comitatus Sarossiensis civitate Eperiess die 31. Octobris 1708. natus est ex parentibus Francisco barone Klobusiczky et Clara Kappi, foemina illustri, etiamnum vivente, domique educatus, scholas, ut vocamus, minores partim Eperiessini, partim Cassoviae absolvi. Ad altiores Viennam Austriae submissus in collegio convictorum dicto rhetoricam logicamque absolvit, physicam qua collegii Pazmaniani alumnus sub patre Augustino Hingerle Viennae etiam excepit, ab eodem bacalaureatu philosophico decoratus, metaphysicam Cassoviae absolvit;
canonicalem ex fundamentis erexit. Et qua postremus canonicus, excusantibus sese senioribus ex capitulo, vicarius auditorque causarum generalis 1734. fuerat resolutusac paulo post capituli lector et archiepiscopi Strigoniensis suffraganeus cum praevie obtento abbatis titulo, et etiam episcopatu in partibus sub titulo episcopi Nemesini. Quo in officio universum rexit archiepiscopatum Strigoniensem, capitula canonice visitavit archiepiscopatui subjecta, uti Scepussiense, Strigoniense et Posoniense. Congregationem etiam instar synodi cleri generalem habuit, cum Colocensi archiepiscopo Gabriele
recognovit, Ivanichii provisorem fecit, hujusque filiam Rosaliam comiti Josepho Keglevich collocavit. Fuit etiam Jesuita Thausz, quem suum cognatum dicebat episcopus.
Undecunque ergo eorum origo sit, Wolffgangus Thauszy in parochia sub Lipnik primus innotuit. Fuit is in Transcolapianis partibus conscriptor, tum judlium, demum et vicecomes. Uxores plures habuit. Prima fuit nata Krisanich, ex qua natus est praefatus episcopus Franciscus anno 1698. die 25. Martii. Item Nicolaus Sigismundus, modo archidiaconus Bexin et canonicus Zagrabiensis. Alia quaedam Germana, ex qua natus
illis universa et quaevis animalia totamque alodialem suppellectilem Nadasdio relinquit, acceptisque a Bisztriczey catenus litteris, episcopo item Zagrabiensi Klobusiczky, Viennam festinat (cum competitor alter dominus Josephus Chiolnich ad comitem Grassalkovich, tum in commissione in Syrmiensibus partibus constitutum, fuisset progressus) ac Viennae narrato Chiolnichii facto, quod episcopatum a Grassalkovich quaereret, die 6. Augusti anni ejusdem 1749. a regina in episcopatum Bosnensem est resolutus. Cepitque sua facie ac vultu Majestatem regiam, ut ipsamet, nescio, quid sibi in eo
curia et monasterio Ivanichensi
Ivanichensi.... folio.
7. Ejusdem: Diversa fragmenta excerpta ad historiam patriam pertinentia.... folio.
8. Ejusdem: Diversa fragmenta excerpta tam poetica quam ad historiam patriae pertinentia.... quarto.
9. Ejusdem: Otia metrica partim manuscripta, partim impressa.... quarto.
10. Ejusdem excerpta ex auctoribus tam graecis quam latinis ad historiam patriae pertinentia.... quarto.
11. Ejusdem: Adumbratio insignium praecipuarum Croaticarum familiarum, sed imperfecta et calamo tantum facta.... quarto.
12.
item: De initiis religionis Christianae in Hungaria et ecclesiae Hungaricae primeva constitutione.
36. Ejusdem: Fragmentum notitiae canonicorum Zagrabiensium nec non notata quaedam chronologica pro anno 1748.
37. Ejusdem: Diversae dissertationes, lucubrationes et excerpta partim perfecta, partim imperfecta; ubi dissertationes: de Bosna, de finibus totius regni Hungariae, de memoria Gorensis olim eastri et comitatus, notitia diplomatica de Szetincza, dissertatio de inscriptione Sztenyeviczii et effossa collectio variarum inscriptionum et his similia.... quarto.
initiis religionis Christianae in Hungaria et ecclesiae Hungaricae primeva constitutione.
36. Ejusdem: Fragmentum notitiae canonicorum Zagrabiensium nec non notata quaedam chronologica pro anno 1748.
37. Ejusdem: Diversae dissertationes, lucubrationes et excerpta partim perfecta, partim imperfecta; ubi dissertationes: de Bosna, de finibus totius regni Hungariae, de memoria Gorensis olim eastri et comitatus, notitia diplomatica de Szetincza, dissertatio de inscriptione Sztenyeviczii et effossa collectio variarum inscriptionum et his similia.... quarto.
38.
manuscriptum: Annales regni Croatiae, interpellarem. Hunc librum sigillo munitum non nisi post fata ipsius aperiendum tradidit academiae secretissime conseruandum. Venia est concedenda seniculo decrepito et continuis infirmitatibus penitus exhausto, qui corrigendo operi huic impar, proprii partus sui amore adeo excoecatus est, ut quam plurima posteritati transmittenda, huic libro inesse putauerit.
Exemplo Italiae ad talem librum fabricandum inductus est, ubi etiam secretis privatarum familiarum annalibus publica et privata scandala congeruntur. Liber hic, qui poetarum pixidi
episcopi subintraret, cura omnis adhibita, tam in bonis episcopalibus quam et hic collocatae vigiliae, neque ad depositum in capella sancti Stephani prothomartyris cadaver Braniugii admissus populus, neque ad ejusdem depositionem in crypta episcopali, penes aram coenae domini. Vigilias autem has partim praediales, partim cives vici Latinorum obibant, et quidem ad portam utramque duplicatas, in area et in gradibus.
(Candidatio capituli pro episcopatu.) Necdum deposito episcopi cadavere pro successore inter capitulares actum et scissis
cura omnis adhibita, tam in bonis episcopalibus quam et hic collocatae vigiliae, neque ad depositum in capella sancti Stephani prothomartyris cadaver Braniugii admissus populus, neque ad ejusdem depositionem in crypta episcopali, penes aram coenae domini. Vigilias autem has partim praediales, partim cives vici Latinorum obibant, et quidem ad portam utramque duplicatas, in area et in gradibus.
(Candidatio capituli pro episcopatu.) Necdum deposito episcopi cadavere pro successore inter capitulares actum et scissis partibus, ut quivis
partim praediales, partim cives vici Latinorum obibant, et quidem ad portam utramque duplicatas, in area et in gradibus.
(Candidatio capituli pro episcopatu.) Necdum deposito episcopi cadavere pro successore inter capitulares actum et scissis partibus, ut quivis canonicorum quinque scripto apponeret, conclusum. Scrutinio acto dominus praepositus major et generalis vicarius baro Sigismundus Sinersperg, vota ut ajunt 20, dominus lector Josephus Chiolnich 18, dominus cantor Petrus Matachich 12, dominus custos Stephanus Putz 14, dominus
peracta, significavit, pro bullarum expeditione Romam millia florenorum 12 praetendere, eo quod haec taxa episcopatus Zagrabiensis in cancellaria inveniretur. Communicatis tamen eidem rationibus | sequentibus. 1. Episcopatus Zagrabiensis bona multum abalienata esse, partim per Turcam, partim vero per generalatum Varasdinensem, qui fere totus est ex bonis episcopalibus. 2. Sumptuum episcopi, qui pro defensione ecclesiae et nunc banderium servare deberet. 3. Quod Szvidnicensem episcopatum Graeci ritus unitorum pro reductione schismaticorum olim fundaverit, et
pro bullarum expeditione Romam millia florenorum 12 praetendere, eo quod haec taxa episcopatus Zagrabiensis in cancellaria inveniretur. Communicatis tamen eidem rationibus | sequentibus. 1. Episcopatus Zagrabiensis bona multum abalienata esse, partim per Turcam, partim vero per generalatum Varasdinensem, qui fere totus est ex bonis episcopalibus. 2. Sumptuum episcopi, qui pro defensione ecclesiae et nunc banderium servare deberet. 3. Quod Szvidnicensem episcopatum Graeci ritus unitorum pro reductione schismaticorum olim fundaverit, et nunc Basilitis loco
occasione restitutionis et erectionis sui bano et regno fuissent subjecti et pro corpore Croatiae agniti, et bani Slavoniae titulum explentes, facto praedictorum garrulitatibus suis banali authoritati studentium a regno et bano sunt avulsi, ut per articulum in diaeta 1751. Hungariae instar particulares suos ablegatos ad diaetas mittant, praebuerintque occasionem, ut similiter Croatiae comitatus fato locumtenentiali consilio subjiciantur et banus sit aliquando purus baronis regni titulus. Sic fit, dum privatum interesse antefertur rationi publici: sic dum praesunt publico, qui
accomodati in suis quoque tenutis, juribus, privilegiis violentias graves passi, horum generalatuum praefecturam sponte sua ipse cessit resignavitque.
Causae resignationis divinatae variae.
tenutis, juribus, privilegiis violentias graves passi, horum generalatuum praefecturam sponte sua ipse cessit resignavitque.
Causae resignationis divinatae variae.
episcopale reposito, videre est, ob graves generalatus violentias pertractata sunt.
(Violentiae stante commissione.) Ipsa commissione durante dominus colonellus Ignatius Lalersperg violentus esse non destitit, irrumpendo in sylvas episcopales partim in Ivanich, partim Dombrae, ac in locis aliis, ut eundem ab ejusmodi excessibus ex commissione admoneri oportuerit. Litteras etiam quasdam oppidi Ivanich, apud capitaneum quemdam servatas, specioso titulo quaerendorum militarium ordinum ipsis acceperat. Quaedam restituit. Uni Deo optime
videre est, ob graves generalatus violentias pertractata sunt.
(Violentiae stante commissione.) Ipsa commissione durante dominus colonellus Ignatius Lalersperg violentus esse non destitit, irrumpendo in sylvas episcopales partim in Ivanich, partim Dombrae, ac in locis aliis, ut eundem ab ejusmodi excessibus ex commissione admoneri oportuerit. Litteras etiam quasdam oppidi Ivanich, apud capitaneum quemdam servatas, specioso titulo quaerendorum militarium ordinum ipsis acceperat. Quaedam restituit. Uni Deo optime notum an omnes.
per successores pontifices revocatarum, tum quod idem praedium Bresane immediate episcopalis mensae non sit, cum et ob necessitatem amicorum ecclesiae in diaeta, per quos ecclesia ista stetit hactenus, et nunc | illis se orbatam doleret, aliisque etiam particularibus de causis. Quare sua episcopalis excellentia dicta praedia duo Biskupecz ad Varasdinum et Bresane fratri, suo Antonio contulit cum obligatione census fl. 9, et occasione congregrationum Varasdini celebrandarum provisione pro equis 12 in foeno, ut videre est
prioribus duabus congregationibus non processerit, nisi a notario suspenso.
(Acta circa minores decimas comitatus Posegani.) Tum visa magna comitatus confusione, visitata est comitatus cassa. Notarii Krajachich crucifixus processus et allegata partium, quaedam accomodata, quaedam autem pro relatione ad Suam Majestatem reservata, ad decimas episcopo Zagrabiensi debitas et negatas ventum est. Comitatus ipse articulum occasione commissionis Alexandri Patachich, dum comitatum erigeret, de praestandis minoribus decimis conditum confessus est.
patriae, dum et ecclesiasticus status non modo conservare patriam erit obligatus, sed et eidem prospicere, immo tanto magis quo et commoda aliqua se inde habiturum conspiciet. Si enim regulationis universa utilitas equestri tantum statui attribuenda veniat, non est, cur etiam clericalis status non participet, praecipue cum confessione dominorum
magistrates, quorum unus et caeterorum praeses, vulgo spanus, alias comes terrestris dicitur, per regales ad diaetas vocatur, uti et ad congregationes regni Croatiae per publicatorias, habet sub se vicespanum ex assessoribus, qui plerumque illiteratus est, praeestque montanis ad Dubranecz partibus, notarium, capitaneumque ex assessoribus. Spanus judex omnium est ordinarius, ad hunc instantiae, revisionis summariae vel etiam processualis pertinent, omniaque regiminis. Apellatur ab eo ad sedriam comitatus Zagrabiensis et hinc ad tabulam banalem curiamque regiam. Communitas habet aeque
De familia hac Sermageana videas scripta infra fol. 530. et sequentibus.
(Levachich nobilis.) Carolus Georgius Levachich ex insula oriundus aeque armales obtinuit, sequenti anno publicatas. Hujus cognominis fuere olim in partibus Zagorianis nobiles, ut ipse e monumentis erui, praedictus tamen ex insula est. Uxorem duxit Juditham Hranilovich, per quam affinis multis factus est et possessionatus redditus. Ipse primum fuit furerius in Varasdinensi generalatu, expost Agriam est profectus ad juris studia. Ivit ad
auditor generalis confiniorum fuisset resolutus, resoluto ipsi ex cassa regni annuo 300 fl. salario, instructio tam pro constituendo confiniorum commissario, quam futuro in locum domini Kussevich cassae regni exactori est ellaborata. Huic quidem, anteriori instructione partim modificata, partim confirmata additum: 1. Birsagia omnia ex quibus exactor prius tertialitatem habebat sufferri, sufficereque pro poena morosis, quod onus brachiale sufferre debeant. 2. Salaria anticipare non possit praeter tabulae assessorum. 3. Officialibus militaribus, erga assignationem
confiniorum fuisset resolutus, resoluto ipsi ex cassa regni annuo 300 fl. salario, instructio tam pro constituendo confiniorum commissario, quam futuro in locum domini Kussevich cassae regni exactori est ellaborata. Huic quidem, anteriori instructione partim modificata, partim confirmata additum: 1. Birsagia omnia ex quibus exactor prius tertialitatem habebat sufferri, sufficereque pro poena morosis, quod onus brachiale sufferre debeant. 2. Salaria anticipare non possit praeter tabulae assessorum. 3. Officialibus militaribus, erga assignationem commissarii regni,
fuerunt Kostaniczae numero sex, Glinae quinque, Zri n i i unus, Jeszenoviczii unus, totidemque sub quovis vaivoda vexilifferi, dein castellani arcis sive praesidiorum decuriones ac tandem haramiae ita dicti, qui revera miles erat praesidiarius et stipendiatus a regno, ac plerumque omnes ex partibus regni Ciscolapianis et Savanis, atque suprascripti vaivodae, decuriones hos haramias sub se habebant eorumque dicebantur vaivodae. Neque aequali numero vaivodae haramias habebant, sed quidam 18, quidam 15, prouti usu fuerat introductum. Haramiae obibant vigilias in praesidiis, sed has ita
fl. 100, a decurione non plus quam aureos 4, ab haramia aureos duos, vaivoda autem medietatem, quod ipso bano servabatur, sed abeunte illo, denuo mercabantur commendantes cum istis. Porro suprascripti omnes a regno solvebantur per ejusdem exactorem. Et quidem ratione vestitus tesserae partim aere partim in panno, haramia quivis accipiebat panni ulnas 16, et fl. 7, atque ita respective alii. Erant autem universa confiniorum emolumenta ipsorum officialium et praesertim commendantum. Uti vinorum educilla a festo sancti Georgii ad festum Martini. Item crematurae,
100, a decurione non plus quam aureos 4, ab haramia aureos duos, vaivoda autem medietatem, quod ipso bano servabatur, sed abeunte illo, denuo mercabantur commendantes cum istis. Porro suprascripti omnes a regno solvebantur per ejusdem exactorem. Et quidem ratione vestitus tesserae partim aere partim in panno, haramia quivis accipiebat panni ulnas 16, et fl. 7, atque ita respective alii. Erant autem universa confiniorum emolumenta ipsorum officialium et praesertim commendantum. Uti vinorum educilla a festo sancti Georgii ad festum Martini. Item crematurae, glandinatio
quamvis 1718. banalem, comitis nempe Joannis Palffy. Dum Transvunanae partes per Marsiglium Turcis datae fuissent, capitulo una cum episcopo Cisvunanae relictae erant, ubi insimul ligneum |
quoddam praesidium
autem non haramias, sed gyumlias appellabant. Quibus erat unus vaivoda et vexiliffer suique decuriones, quorum priores capitulum ex benemeritis gyumliis, decuriones commendans nominabat. Confinium ad kneziatus divisum, quoad omnia regulabatur instar aliorum confiniorum. Gyumliae autem in duabus partibus Siscio constituebantur, in tertia ex episcopi bono Hrasztovicza, et hi ad arbitrium tum provisoris episcopalis, cum praefecti Sisciensis, ex quo Dubicza communis fuit episcopo et capitulo, et ut res indivisa administrabatur. |
Caeterum canonicus
intra 30 dies apostolus non excipiens effective canonicatu privatus | est, et pro illo promotus citra capituli candidationem dominus Paulus Jurak, parochus Biskupicensis ad Varasdinum. Privatus autem preces suas interposuit, ut poena emendae, quam de lege in duabus partibus judici dare debuisset, eidem remitteretur, quam excellentissimus dominus episcopus eidem benigne condonavit.
(Moritur episcopus Chanadiensis. Jacobus Szvetich consiliarius.) Obiit hoc Aprili mense dominus episcopus Chanadiensis Nicolaus
nihil pompae repraesentarunt. Verum supra portam, quae ad fluvium est, et per quam Sua Majestas intrare et exire debuit, folia arborum viridia apposuerunt cum inscriptione: in conspectu reginae Mariae Theresiae exultant cuncti civitatis incolae. Provisio Petovii fuit commoda rerum. Et ex vicinis partibus nihil sine passu admissum, quem etiam difficulter dabant, praecipue quoad vinum, panem et carnes. Hortensia autem et alatilia uti et ferae induci poterant. Miles suum habebat ut in castris diurnum, Croatae etiam, nisi quod officialibus tentoria et schopos novos in salarii sortem
ut episcopus habuit, respective ad Dravum in Stiria et ad fines Carnioliae cum Croatia. Parebant partes istae nominetenus patriarchae, ipse autem nec per se nec per suos ullam in his jurisdictionem exercuit, nisi si quempiam ad se venientem ordinasset. Immo vetitum fuerat eum pro episcopo harum partium recognoscendi, hinc nullae unquam fuere visitae defectusque, ut fieri solet, plurimi. Quibus ut mederetur, baro Codelli, vir magnarum | facultatum, testamento domum et centum ut referunt milia legavit, ut ex censu horum harum partium superior vivere possit.
fuerat eum pro episcopo harum partium recognoscendi, hinc nullae unquam fuere visitae defectusque, ut fieri solet, plurimi. Quibus ut mederetur, baro Codelli, vir magnarum | facultatum, testamento domum et centum ut referunt milia legavit, ut ex censu horum harum partium superior vivere possit. Quibus adjunctum a regina Maria Theresia, dein Romae actum, ut partibus his provideretur. Et licet patriarcha ipse Aquilejensis tanquam cardinalis multum obsisteret, respublica etiam Veneta ita adversaretur (ratione juris, quod hac ratione in has terras se habere
ut fieri solet, plurimi. Quibus ut mederetur, baro Codelli, vir magnarum | facultatum, testamento domum et centum ut referunt milia legavit, ut ex censu horum harum partium superior vivere possit. Quibus adjunctum a regina Maria Theresia, dein Romae actum, ut partibus his provideretur. Et licet patriarcha ipse Aquilejensis tanquam cardinalis multum obsisteret, respublica etiam Veneta ita adversaretur (ratione juris, quod hac ratione in has terras se habere putabat), ut apertum cum Venetis bellum ideo futurum crederetur et passim metueretur, Benedictus
cardinalis multum obsisteret, respublica etiam Veneta ita adversaretur (ratione juris, quod hac ratione in has terras se habere putabat), ut apertum cum Venetis bellum ideo futurum crederetur et passim metueretur, Benedictus tamen XIV. Romanus pontifex, ut spiritualibus morbis, qui ex harum partium neglectu fuere quam plurimi, Goritiae sub specioso vicariatus, apostolici titulo episcopatum in se erigendum voluit, eique partes omnes Austriacae potestatis, quae prius ad Aquilejensem pertinebant, immo ipsam Aquileam subjecit, episcopalem ei autoritatem et potestatem quoad
voluit, eique partes omnes Austriacae potestatis, quae prius ad Aquilejensem pertinebant, immo ipsam Aquileam subjecit, episcopalem ei autoritatem et potestatem quoad omnia attribuendo. Hinc ad reginae commendationem et praesentationem comitem Carolum ab Attymiss, conferendo eidem episcopatum in partibus, primum apostolicum vicarium Goritiae confirmavit, brevi suo eatenus expedito ad episcopum Labacensem, a quo vicariatus iste tanquam sedis apostolicae delegate erectus, et electus adstantibus Tergestino et Pettinensi episcopis Labaci consecratus est. Res has ut delegatus apostolicus
actu in diversis
hoc noceat, indagandum de hac re fuerat, datumque in commissis tum domino baroni Adamo Patachich ut archidiacono Goricensi, tum et aliis consistorialibus, ut de hoc antiqua perquirerent. De his omnibus jubente Nadasd cancellario scripsi dilucide tum in historiae ecclesiae Zagrabiensis libro partis primae cap. 6. pag. 25. et sequentibus, quae vide sis. Carolostadii quoque intra parochum Dubovaczensem et ejusdem parochi capellanum occasione sepulturae cujusdam scandalosae contentiones exortae, quod et capellanus et Franciscani tres in censuram Si quis svadente |
Sed capitulum succurere renuit, episcopus tamen ex puro beneplacito et protestatione, ne obligari episcopum assererent, quod suprascripti senatores nomine totius magistratus sponsi sunt, laboratores 100 ipsis in adjutorium dedit. Et ne vici Latinorum cives laborarent voluit, sed partim ex Pokupszko, partim Hrasztovicza laboratores dati. Attamen cum dicta civitas alveum reducere tardasset non sine praejudicio molae episcopalis, a reverendissimo domino Wolffgango Kukuljevich in absentia suae episcopalis excellentiae authentice admoniti fuerunt. Post quam admonitionem et
renuit, episcopus tamen ex puro beneplacito et protestatione, ne obligari episcopum assererent, quod suprascripti senatores nomine totius magistratus sponsi sunt, laboratores 100 ipsis in adjutorium dedit. Et ne vici Latinorum cives laborarent voluit, sed partim ex Pokupszko, partim Hrasztovicza laboratores dati. Attamen cum dicta civitas alveum reducere tardasset non sine praejudicio molae episcopalis, a reverendissimo domino Wolffgango Kukuljevich in absentia suae episcopalis excellentiae authentice admoniti fuerunt. Post quam admonitionem et hiatum clauserunt et
publicatur.
3.(Miles eductus.)
Ex castellis Posega, Pakracz et Mitrovicza praesidiarius miles educitur et iste evenit effectus commissionis supra descriptae Grassalkovichianae et Engellshoffen, cui ego etiam interfui.
4. Antonius Paravich vicejudlium in partibus maritimis, velut multa in praejudicium jurisdictionis regni molitus, officio in poenam privatur.
5.(Extensio judicatus tabulae.)
Judicatus tabulae judiciariae ad causas dominorum supremorum comitum et vicecomitum reales, personales et mixtas extenditur.
6.
non erat censura. Ordo quoque ut servaretur debitus per dominum vicarium generalem series ducendarum Zagrabiam processionum per archidiaconatus omnes praescripta et per archidiaconos parochis missa est, ut quivis ad diem constitutam adesse procuret. Qui processionaliter visitabunt, si ex remotis partibus forent, ut bis visitent, praescriptum fuit, vicinioribus processionalis visitatio quinquies praescripta est, uti pateret ex epistola et valvalibus adjunctis.
(Regni congregatio 26. Februarii.) Regni
Illyeshazy, et copiosissima familia ac 40 equis amplius quam trimestri hospitatus est sumptibus episcopi | maximis, postquam occasione ista cura illi summa de commercio tritici ad Adriaticum mare per Croatiam instituendo fuisset, immo effective hunc in effectum partim Zagrabiae copiosum triticum comparasset, partim Carolostadii, inito cum quodam Segniensi nomine Demelii contracto pro navibus illius usque ad Livorno deportatione, devecto etiam Siscium copioso tritico, emptis hic Zagrabiae quibusdam fundis pro aedificandis granariis, visitato quoque portu
amplius quam trimestri hospitatus est sumptibus episcopi | maximis, postquam occasione ista cura illi summa de commercio tritici ad Adriaticum mare per Croatiam instituendo fuisset, immo effective hunc in effectum partim Zagrabiae copiosum triticum comparasset, partim Carolostadii, inito cum quodam Segniensi nomine Demelii contracto pro navibus illius usque ad Livorno deportatione, devecto etiam Siscium copioso tritico, emptis hic Zagrabiae quibusdam fundis pro aedificandis granariis, visitato quoque portu Bucari) ad Hungariam concessit die 22. mensis
cunis infantes e domibus ferebat. 14 personas vita plane privavit, laesit innumeros rebus, quas efferebat. Memorabile infanti, viduae | cujusdam arcularii hoc casu cum duabus prolibus mortuae, accidit, quod puella in cunis in Jesuitarum horto detenta et pluribus in partibus laesa viva manserit. Totus hic casus intra horam absolutus est. Deo gratiae, quod noctu non accident, quis enim salvus mansisset. Tunc autem ob labores exigui domi detinebantur.
(Ittinger electus generalis
dotibus a diversis ministris fuissem interrogatus, summa quaequae retuli, ac quavis infula dignissimum pronunciavi. Notumque pluribus reddidi, praecipue archiepiscopo actuali Colocensi Klobusiczkio, cujus eum reddidi ad omnium notitiam familiarem, ut in arce apud eundem fuerit continuus omniumque particeps secretorum. Quare et cum 1749. episcopates vacasset Bosnensis, ipseque pro eodem cum domino Josepho Chiolnich competivisset, eundem dominum episcopum tenerrime Klobusiczkio commendavi, pro efficaci illius opera, ut Bosnensem episcopatum consequeretur. et
calibeo ferrea fuerat et quod mirandum purissima, ut nullam prorsus terram haberet, vel alias quascumque maculas, virtute solis ex vicinis ibidem montibus mineralibus, praecipue montis Ivanschicha, ubi ferrum esse, notorium est, attracta, ac in aere combinatae illae minerales in unam massam particulae globum graviorem fecerunt, qui non secus quam vi ad ima tendens etiam ob majorem distantiam instar fulminis cecidit, ac proinde secundum philosophorum doctrinam ex vi solis attractiva res haec nullum portentum, sed omnino naturalis fuerat.
bano tam anterioribus exemplis, quam ex articulo.. 9. statuum Sclavoniae anni 1743. congregatione regni 16. Decembris tum celebratae. Responderunt status, ejus temporis commissarios fuisse pure bellicarum rerum, modo postquam emolumenta confinii cassae regni applicata sunt, interfuisse suarum partium, ejus oeconomiam et activitatem regulare.
(Vult solvi militiam. Crysis gubernantium.) 2. Urgebat banus neo regulatam militiam solvi. Reposuere status pro hoc anno impositionem pro illa factam non esse, quidquid attamen pecuniae in cassa
locumtenentiale submissis informationem circa tales habere nequeuntibus, cum nihilominus in diaeta de quanto contributionali semper ageretur, necessum est, ex singulis comitatibus ablegari deputatos, a paritate comitatuum Hungariae, praecipue secundo, quia ablegati Croatiae ignorarent inferiorum partium Sclavoniae situm, maleficia beneficiaque. Neque, si legatis Croatiae adjungeretur unus nomine inferioris Sclavoniae partium, ipse sufficeret. Esse porro intra Croatiae comitatus eam differentiam a Sclavonicis, quod hi singilative suas haberent congregationes Hungaricorum instar, Croatici
semper ageretur, necessum est, ex singulis comitatibus ablegari deputatos, a paritate comitatuum Hungariae, praecipue secundo, quia ablegati Croatiae ignorarent inferiorum partium Sclavoniae situm, maleficia beneficiaque. Neque, si legatis Croatiae adjungeretur unus nomine inferioris Sclavoniae partium, ipse sufficeret. Esse porro intra Croatiae comitatus eam differentiam a Sclavonicis, quod hi singilative suas haberent congregationes Hungaricorum instar, Croatici una convenirent, et unum corpus constituerent. Ipsi destituerentur perceptoribus, sed unus foret perceptor omnium, quem
odiis mutuis et violentiis afflixissent, dato mihi per tabulam pro videndo, extrahendo refferendoque processu, cum observassem adinvenissemque, procuratorum sive incuria sive malitia pro statutis juris nunquam fuisse declaratos Rauchii 300 ferme homines, neque eos in lite stare, utrique partium amicam svasi conventionem. |
Et post fatigia tanta atque verba demum ad arbitrativum judicium consenserunt, videlicet dominum Joannem Busan qua praesidem, me Balthasarem Kercselich, Joannem Jursich, dominum
Mathiam Messich, lege cumprimis ea, ut damnificatis ex utraque parte rusticis quoad accepta detentaque animalia partes satisfacerent. edoctaque sufficienter laesis satisfactione per arbitros de violentiae poenis et locorum controversorum in monte Bistra metis determinetur, salva extra dominium partibus ad curiam regiam appellatione. Consedimus semel vidimusque, damnis esse satisfactum confessione damnificatorum. Tum advocatis referentibus, ad facies locorum exire ob rusticos tutum non esse, admonentur partes, ut securitati dominorum arbitrorum provideant. Neque ultro quidpiam actum est.
ad hunc usque annum nunquam est, potissimum quod domestici impedirent, essentque ex regno ipso, qui modo his modo illis occulte favebant, suisque informationibus effectum impediebant. Anno 1749., ut superius dictum, constituta desuper fuit commissio, quae Zagrabiae in arce episcopali utriusque partis rationes audivit, et episcopus Klobusiczky opinionem suam positivam dare fuit jussus (uti mihi, qui illam concepi et scripsi, credas, lector) quid putet, an hae civitates uniendae forent. Ipseque censuit omnino esse uniendas, nec audiendam superiorem civitatem, causa tamen diaetae unionem
inventus est, esse contra dominum Joannem Busan, exactorem regni et tabulae banalis assessorem, vulgari lingva compilatus. In quo idem dominus Busan carpitur et praecipue ob interessentiam, |
specificeque demonstratur interessentia, et data in causis parti utrique litigantium consilia, acceptaque ab utraque parte regalia. Carpitur quoque eodem tabula banalis, nominatim assessores Naisich, Putz et ex parte magnatum uterque. Aegerrime tulit hoc Busanius, attamen dissimulavit, suspicans semper, vicebani notitia pasquillum prodiisse. Quidquid sit,
(Conscriptiones ordinantur Viennam.) Majestate, Sua conscriptiones illas per officiales factas sibi submitti prouti et fumationis ideam, adurgente ac absolute praecipiente, Joannes Busan, exactor ac operis totius faber, item Georgius Jellachich, partium maritimarum conscriptor, cum iisdem conscriptionibus Viennam deferendis et defendendis ordinantur et submittuntur.
(Publicatio episcoporum schismaticorum.) N. B. Priori congregatione, die 10. Aprilis celebrata, resolutio
eidem pandit, qualiter, cum semel vectus cum Raffio fuisset, idem eidem dixerit, in patibulo jam pridem suspensus fuisset Busanius, si ejus non fuisset patrocinium, sibique vitam debere Busanium. Causa autem hujus quod fuerit, quod Busan cum quibusdam latronibus et praedonibus particeps fuerit, hacve via divitias suas congesserit. Res haec facta est publica, et Kleffeldius recognitionem scriptam super talismodi dedit Busanio. Vicebanus autem negabat per omnia etiam sub amissione honoris sui, attestantibus pro colonello quoque aliis officialibus de auditu ex eodem domino
hacve via divitias suas congesserit. Res haec facta est publica, et Kleffeldius recognitionem scriptam super talismodi dedit Busanio. Vicebanus autem negabat per omnia etiam sub amissione honoris sui, attestantibus pro colonello quoque aliis officialibus de auditu ex eodem domino Rauch. Odia hic partium magna, omniumque exspectatio, quem res exitum habitura sit.
(Settwicz abit Carolostadium.) Settwicz, de quo supra, mense Julio ad generalatum Carolostadiensem pro vicecolonello translatus et promotus est. Ac paulo post, mortuo colonello
substituit.) Hoc quoque anno Zagrabiensis episcopus patres Franciscanos provinciae Bosnae Argentinae ex parochiis Sclavoniae inferioris jurisdictionis comitatensis amovit, clero saeculari ibidem accommodato. Haud tamen actum praevie de parochiarum fundationibus, sed ex his dioecesis partibus parochos sub spe accommodationis ad canonicatus collegit, qui contra jura canonica omnia utrobique parochias servant, ut ex harum parochiarum redditibus vivant ibidem, hic autem cooperatores tenent, per quos istae eorum parochiae administrantur. Ipse Posegam descenderat et cum Franciscanis
fuit studium, ut cleri, Erdoediorum opprimatur populus campestris, partes vero montosae et Zagorianae sublevatae maneant. Hic exmissis vineis praetextu eo, quod ab iis jus montanum vel decima praestaretur, in effectu vero quod harum neglectu partes optatae sublevarentur, pro campestribus partibus ad 86 rubricae fuerunt positae. Quin quod jugera inseminarentur tritico, siligine, hordeo etc. per singulas excogitabiles species rubricas multiplicando. Tales autem pro Zagorianis relinquendo, plura item similia, ut sponte sua videretur interessantia, magis
Putz, vicebanus et protonotarius fuerunt ordinati, sed hi postremi eo profecti non sunt. Necessitas regni faciebat 56184, pro quorum fundo fumis numero 1260 impositi per singulum fl. 34. Tricesimae auctio 9000, civitatibus et iuquillinis ad Zagrabiam 700, dominio Sztenichniak 300, partibus maritimis juxta regiam dispositionem propter manifestam factae conscriptionis et fumationis improportionem detracta parte tertia 3310. Josephus Raffay in consiliarium titularem publicatur. Vicecolonellus Antonius Settwicz in indigenam suscipitur. Familiae Sostarich et Chaurag ab anno
I. diaetarum singula res haec constanter urgeatur, sintque tot et tanti articuli. Quare sub decursu adhuc congregationis ordinati fuere respectivi judlium, qui viderent et referent. Sed dum retulissent, vix aliquid et nullis probis fultum prodiit, in toto juger semialterum ad fluvium Sutla. In partibus Varasdinensibus ad Dubravam violentiae in quadam sylva praetendebantur. Ad Mokricze autem quaedam terrarum plaga an proponenda difficultabatur. Cum comes Mokricensis eam Croatiae esse non difficultaret, quamvis neque hic neque in Carniolia a talibus terris aliquid publico
capitulari Toplicza, ubi terreni praetensi ratio fieri non potuit, quia nullatenus fuere admissi. 4. Ubi terrae vel quid aliud commixtum esset, id specialiter in mappa continebatur, quoniam generalis Petazzi ea fuerat intentio, ut ducta linea et pagis alicubi cambiatis, alicubi cessis ab utraque partium (juribus singulorum in salvo relictis, si quando confinia vel removerentur vel cessarent), pax et quies intra generalatum et regnum fiat, cum haec plerumque ex tuitione limitum turbaretur, uti et sub eodem bis acciderat, semel ad pagum Oszek, semel ad montem Claudium cum vulneratione etiam
ejusdem successor Gvicciardi reprobabat universa antecessoris sui, non quia mala, sed quia Petazzii. Erant autem iidem in generalatu Carolostadiensi olim insimul, Petazzi colonellus, Gvicciardi vicecolonellus, qui, promoto Petazzio, in colonelli officio eidem quoque successerat. Hinc partim intra eos ex aemulatione odia, partim et potissimum ex Petazzii conjuge, comitissa ab Heisensteyn, foemina morosa, brusca, arrogante et marito integre dissimili, ac demum quod Gvicciardi qua colonellus a Ludovico comite Erdoedio, priore locumtenente, filiam ejus primogenitam, Henricetttam,
universa antecessoris sui, non quia mala, sed quia Petazzii. Erant autem iidem in generalatu Carolostadiensi olim insimul, Petazzi colonellus, Gvicciardi vicecolonellus, qui, promoto Petazzio, in colonelli officio eidem quoque successerat. Hinc partim intra eos ex aemulatione odia, partim et potissimum ex Petazzii conjuge, comitissa ab Heisensteyn, foemina morosa, brusca, arrogante et marito integre dissimili, ac demum quod Gvicciardi qua colonellus a Ludovico comite Erdoedio, priore locumtenente, filiam ejus primogenitam, Henricetttam, formae elegantis puellam, in uxorem
idearum ponantur, domino econtra Ballog obvertente sequentia, et quidem in generali impossibile id esse, ut universa in ideis contenta ad rubricas ponantur, quia ultra 60 rubricae fuissent nec charta haberi posset, ad quam ponerentur, sed sufficiet in observationibus attingere omnia. In particulari vero proponebat et objiciebat sequentia, et quidem scripto. lmo. Vehementer se mirari, quod sub nomine hospitum uxorati omnes considerentur, cum tamen alia sit ratio coloni, libertini, praedialis, decimalistae, arendatoris, censualistae, inquilini, subinquilini. Et cum occasione
33. Num sit terra aliqua pro figulis? aut si figuli sunt, unde terram, cineres, ligna accipiunt? Et si solvunt, cui et, quantum? 34. Quae sit et qualis et an cum vel sine onere piscatio, et qualium, an nempe majorum piscium? 35. Num aucupium vel venatio quaepiam vel per aliquem particularem? 36. Quis sese juvandi subditis modus, praecipue pauperioribus? Et quae ac qualis industria? Num videlicet vecturas exerceant? re quapiam traficent v. g. pane, cremato, tabacca etc. ac unde talia habeant, ubi distrahant? 37. Num operas suas impendant in
Maleficia singulorum locorum, aut etiam cujuslibet, si quod foret considerabile, est annotandum, ac saepius proponendum, ut talia detegant, ne lamentari postea valeant.
(Conscriptoribus observanda.) 1. Ut sine respectu agant ubique, neque se partiales exhibeant, sed fideles, memores illius: reddite quae sunt caesaris caesari, et quod Deo daturi sint rationem, si cui eorum facto vel ex respectu fuerit injuria. 2. Ex bonis suis exesse debeant, prouti et ex bonis principalium suorum, si forent plenipotentiarii officiales,
Et in fine ex quocunque capite oculata est addita, exprimendum. Si vero nullatenus haberi posset notitia, hoc ipsum exprimendum. 11. Difficultates si quae occurrerint notandae et unanimi opinione et votis illis prospiciendum. 12. Si ubi calcaturae fuerint, inserendum.
Sub his ergo ideis partim per dominum Ballog allatis, et quidem a potiori, partim conclusis, Ludbregini incoatum die 6. Augusti opus. Inde continuatum Bukovecz Nagy Attak, Gielekovecz (sunt loca stationum nostrarum, ex quibus vicina assumebantur et conscribebantur), Kuzminecz, Raszinja, Szlanje, Toplicza capituli in
Si vero nullatenus haberi posset notitia, hoc ipsum exprimendum. 11. Difficultates si quae occurrerint notandae et unanimi opinione et votis illis prospiciendum. 12. Si ubi calcaturae fuerint, inserendum.
Sub his ergo ideis partim per dominum Ballog allatis, et quidem a potiori, partim conclusis, Ludbregini incoatum die 6. Augusti opus. Inde continuatum Bukovecz Nagy Attak, Gielekovecz (sunt loca stationum nostrarum, ex quibus vicina assumebantur et conscribebantur), Kuzminecz, Raszinja, Szlanje, Toplicza capituli in quantum est comitatus Crisiensis. Atque hic districtum
praeside Liubojevich (qui ne caput habeatur tumultus, ad diem 20. Januarii sese vi deportari a plebe fecerat et sub minis mortis pro praeside eligi) acta continuo consilia et conventus. Singulorum pagorum knezii assidere jussi. Vocatus etiam e regno Stephanus Domjanich et universorum consiliorum particeps atque revisor censorque scriptorum. Imposita gravis contributio singulis pro necessitate praesenti et ablegatis Viennam ituris. Quinque lecti oratores (quorum caput rudis licet Liubojevich) et Viennam submissi pro exoranda apud principem gratia et proponendis eorum gravaminibus, quae
morti dati sunt, 20 prope minus reorum ad Varasdinenses ducti sunt carceres. Secum exeuntes a prudis quibuslibet severissime |
inhibiti, sed diurnum diei cuivis a 4 grossis a pagis ibidem vicinis exsolvi debuit. Dum haec per Draskovichium in Dravanis agerentur partibus, praedii episcopalis Biskupecz vocati ad Varasdinum, alias ad comitem Antonium Klobusiczki spectans, sed a comite Josepho Szapari ex arenda possessum, rustici tumultuant, spoliataque curia et occiso misere villico sive spano, provisore Varasdinum vix semet recipiente, generalis Draskovich
spano, provisore Varasdinum vix semet recipiente, generalis Draskovich Varasdinum rediit, captoque interfectore villici tanquam concitatore, atque ad carceres comitatus dato et subinde expedito ac in 4 frustra dissecto, ibidem remansit. Quia vero intellexisset, vicebanum ad Biszag advenisse, ut partibus Varasdinensibus prospiceretur, succursum sibi mitti insinuavit, submissusque a vicebano est episcopali banderio praefectus quidam Kovachich, cujus suosque homines per partes Dravanas motibus invigilaturos disjecit, divisitque supramemoratum diurnum, rusticis persolvere debentibus.
praefectum, dominum Gerlechich.
(Zagrabiae iterum lis pro depulsis depraedatis.) Interim pellebantur continuo depraedata per Zagrabiam animalia. Eratque in quibusdam rei hujus damnatio, in aliis, qui avariores erant, invidia, quod et ipsi participes facti non fuerint. Praetendebaturque, in divisione illa locumtenentis, episcopi, Busani fieri debuisse rationem. Hinc qui passuales a Raffajo non habuissent, aut vicebani esse animalia, probare non poterant, talia ab his accipiebantur nec spoliatis restituebantur, sed apud fabrum Torecz
ex officio conscriberet, quia sincere vix quispiam tali secus munere fungeretur. Itaque dantur locumtenenti ordines, ut is pro hoc munere aptos designaret candidaretque. Proposuit is Georgium Petkovich, Antonium Bedekovich et Ladislaum Lukauszki. Primus optabatur a Schytaroczio, sed quia is in partibus fuisset Podravanis, nec tam cito haberi posse crederetur, episcopo pro favente sibi conscriptore solicito, cum Lukauszki suus fiscalis esset, facile ut is eligeretur obtinuit, Schytaroczio etiam assentiente ob non ita pridem exortas intra eum et Raffajum graviores inimicitias et ex levi
interrogarem. Is se mihi totum credere reposuit persvasumque sibi esse, me bene facturum. Tradidit mihi Jursichii scripta illa, dein quae aliorum sibi extradata erant, mere lamentatoria, per Jursichium |
aut Bisztriczajum submissurum vesperi, quia prae manibus partim Bohemi consiliarii partim Jursichii essent. Fidem ei spondere debui, et spopondi, me illos talesque nunquam revelaturum. Submisit ille scripta illa per Jazvicz, Bisztriczaji amanuensem, obsignata sigillo, scribente Bisztriczajo: parcerem, quia ob labores neuter venire posset.
totum credere reposuit persvasumque sibi esse, me bene facturum. Tradidit mihi Jursichii scripta illa, dein quae aliorum sibi extradata erant, mere lamentatoria, per Jursichium |
aut Bisztriczajum submissurum vesperi, quia prae manibus partim Bohemi consiliarii partim Jursichii essent. Fidem ei spondere debui, et spopondi, me illos talesque nunquam revelaturum. Submisit ille scripta illa per Jazvicz, Bisztriczaji amanuensem, obsignata sigillo, scribente Bisztriczajo: parcerem, quia ob labores neuter venire posset.
dependeret dicasteriis, quae ipsa protegendo suos, juxta informationes quae dantur, confusionem causarent. Erantque descriptae cum locorum notitia et situ hae jurisdictiones, quae et illud haberent, ut, quod una vult, nolit alia, et res quibusdam firmata exemplis.
vigiliarum prafecti munus obibat, cum eodem confrontatus vicebano sustinuit, se habitis a vicebano ordinibus in Biszag praedandi facultatem promulgasse, idque consilio Raffaji et Georgii Jellachich factum exstitisse. Idipsum Georgius Petkovich, Dragovanich et quidam Spissich Carolostadiensibus partibus non solum attestati sunt, sed plures desuper produxerunt scarthecas et domini Raffay scripturas, Schytaroczi autem quoad Negovecz unum solumque Raffay culpabat cum testibus eatenus exhibitis. Vicebanus litteris se Busanii exculpare potuisset, quas quia non produxit, de quibus plures
sicuti fl. 600 diminuetur summa, sic ad minus tres juvenes diminui oportebit. Auditis his, plures canonicorum meae adhaeserunt opinioni, protestatique sunt de capitularibus summis item privativis canonicorum Althamio elocandis. In angustiis ergo Ressius et Paxius constituti, episcopo, partium Althamianarum oratori apud capitulum primo, per canonicum episcopi fratrem Nicolaum Tauszy resistentiam meam caeterorumque canonicorum seductionem deferunt, quam episcopus confestim Althamio detegit, mihique eo magis facit inimicum, quod frater illius generalis 30 adminus milia
et post quorundam, qui videbantur, torturam, tandem quidam absque poena dimissi sunt, quidam verberati, quidam ad labores condemnati praesidiorum. Non tamen omnes aequaliter, sed pro circumstantiarum gravitate, dispari annorum numero. Octo morti adjudicati sunt et expediti, 4 nempe in Podravanis partibus, cui execuitui pro metu Podravanorum ibi exequendae praefuit supremus vigiliarum praefectus Paulus Rauch, 4 alii in partibus ad Raven, quos inter Kussich, morti dati, capitaneo Gerleczi educente. 2dae factionis caput knezius ille Patachichianus ob senium, prouti etiam Stephanus Domjanich,
praesidiorum. Non tamen omnes aequaliter, sed pro circumstantiarum gravitate, dispari annorum numero. Octo morti adjudicati sunt et expediti, 4 nempe in Podravanis partibus, cui execuitui pro metu Podravanorum ibi exequendae praefuit supremus vigiliarum praefectus Paulus Rauch, 4 alii in partibus ad Raven, quos inter Kussich, morti dati, capitaneo Gerleczi educente. 2dae factionis caput knezius ille Patachichianus ob senium, prouti etiam Stephanus Domjanich, applicatis prius fisco regio et per eundem appraehensis bonis ejusdem Preszeka vocatis, ad perpetuos carceres condemnati
neturam pro causa movente adstruet? Domina illa rusticis Podravanis sive 4tae factionis, sed neque 2dae aut 3tiae factionis stupas dedit nendas, quin neque dare potuit. Ergo stupae illae ratio et motivum tumultus esse nequiverunt, et quidem, ut eodem tempore et ferme die rustici in tot et remotis partibus, ut praecipue Podravani sunt, tumultuent, eodem ubique modo procedant, videlicet incinerando, spoliando, occidendo. Ista a me perpensa evincunt, neturam illam causam tumultus non fuisse sed ad summum praetextuatam occasionem, consequenter aliam esse debuisse, ob quam ad tumultuandum eodem
in confirmanda hac opinione studium omne posuit, dum de his indagavit, neque, ut in tanto negotio communi nobilium respondeatur nomine, vel proposuit, minus vero nobilitas, ut audiretur, fuit solicita, quia tanti momenti rem nemo ut communem et publicam considerabat injuriam, sed quivis ut particularem. Hinc per ipsum nobilitatis silentium confirmari in sua opinione aula videbatur. Regni nomine commendabantur vicebanus, Raffay, Jellachich, non autem nobilitas, cui nihilominus
toti tam per singulorum rusticorum examen quam et praeconceptam ab aula opinionem, tumultum
posteritas, quod placet, judicet.- Ex parte vero tumultuantium rusticorum praedescriptam tumultus fuisse causam, sequentibus adducor. lmo. Quod uno fere eodemque tumultuassent tempore et eodem modo.
Ex hominum Montis Claudii sub ipsa Zagrabiensi commissione demonstrata contumacia et regulationem omnem deprecatione, subsecuto successive horum tumultu, sub spe nempe suae ad confinium accessionis. Jam quisquis prudenter rem hanc metiri velit, tumultuasse nempe ex omnibus partibus et eodem tempore rusticos confiniis vicinos, terras aliaque tenuta promiscue cum confinio habentes, et quidem ex omnibus 4 partibus, nescio qua ratione dicet, a praevie tumultuantibus |
confiniariis commotos non fuisse. Ego sane sic existimo, futurus lector
subsecuto successive horum tumultu, sub spe nempe suae ad confinium accessionis. Jam quisquis prudenter rem hanc metiri velit, tumultuasse nempe ex omnibus partibus et eodem tempore rusticos confiniis vicinos, terras aliaque tenuta promiscue cum confinio habentes, et quidem ex omnibus 4 partibus, nescio qua ratione dicet, a praevie tumultuantibus |
confiniariis commotos non fuisse. Ego sane sic existimo, futurus lector totaque posteritas, quod lubet, existimet.- Profecto cum ego ipse die 2. Septembris anni hujus Viennam appulissem, et tam apud
regulari non potuerint, per sedes suas dominales, item vim, incoatas a se amodo et deinceps in usum et consvetudinem trahere laborabant. Antonius Spissich, post restitutum postliminio Veröcensem comitatum, primus hujus comitatus vicecomes ejusdemque ferme dominus et in eodem potens, ista partim a Croatia partim Hungaria in Sclavoniam induxisse et docuisse, praetendebatur, ut ob suam praepotentiam superiori anno a vicecomitis officio una cum caeteris sibi adhaerentibus occasione restaurationis amotus sit, |
suffecto in ejus locum domino Adamo
non potuerint, per sedes suas dominales, item vim, incoatas a se amodo et deinceps in usum et consvetudinem trahere laborabant. Antonius Spissich, post restitutum postliminio Veröcensem comitatum, primus hujus comitatus vicecomes ejusdemque ferme dominus et in eodem potens, ista partim a Croatia partim Hungaria in Sclavoniam induxisse et docuisse, praetendebatur, ut ob suam praepotentiam superiori anno a vicecomitis officio una cum caeteris sibi adhaerentibus occasione restaurationis amotus sit, |
suffecto in ejus locum domino Adamo Frivaisz. Iste lamenta
per captivitatem quorundam restrinxerit.- Profecto ex relationibus generalis Merzi et vicecomitis Frivaisz contra dominia haec inferiors Sclavoniae aula Viennaque tota praejudicium illud vel maxime desumpsisse videtur, terrestres dominos contra proprios excedere subditos hosque praegravare, et particularia ista ad universos extendere etiam superioris Sclavoniae, vulgo Croatiae nuncupatae, fundamento qui maxime eo, quod Antonius Spissich Croata ista Sclavoniae onera vel primus induxerit, vel sub eo inducta sint. Hinc, sicuti Zagrabiae contra vicebanum ac Raffay lamenta maxima, sic
citatione et termino communicavit, eorumque medio etiam procuratorum allegationes accepit et audivit, ut advocatus Petrus Spissich, aliique eo ad allegandum profecti fuerint. Quid praeterea actum, et an aliquis ibidem morte castigatus, cum nesciam, omitto, ob meas enim persecutiones de resciendis particularibus et singulis solicitus esse non potui. Caeterum effectus commissionis hujus observati sequentes sunt.
(Supremus comes jubilatur, et administrator novus. Aliique effectus commissionis.) 1. Supremi comitatus illius comitis, domini
eumque falsitatis arguit. Petazzius rem eandem Kleffeldio adscribit. Serbellonius, absoluta Veröcensi commissione, per Labacum in Carolostadienses partes exmittitur, lustrat generalatum. et Viennam redux pro his revidendis intra Kleffeldium et Petazzium commissarius dicitur. Posonii praefigitur partibus a Serbellonio terminus, Petazzius eo per se nec ascendit, attamen in favorem sui fertur sententia et Kleffeldius cadit. Novam iste iterum urget commissionem Viennae praetextu eo, quod denuntiationes suae de toto generalatu accipi non debeant, sed suo regimine, quia is Likam et Corbaviam
autem cum canonicis personas plures et publicas, potius autem privatum pati debere quam tot reliquos. Ego, vera rectaque fieri publico nomine deberi, reposui, alias nec Judaeorum synagoga puniri potuisset ob privatam Christi mortem. Reess reposuit, quid cum his clamoribus? Gratis est, utraque partium peccavit, nunc cogitandum restat, quomodo haec possint accomodari. Petrichevich autem subirascendo reponit: Gratis est, res tota passio est, indigna Turca. Eheu quo devenit et qualiter tractatur capitulum. Ego super omnibus protestor, neque partem ullam in abominabili hac invidia habere
quomodo occurrente, sermone fors, cujus tamen non recordor, dixerim, spem non esse, ut unitis restituatur, cum schismatici Rasciani Viennae protegantur; postea idem parochus ad se divertenti canonico Josepho Galliuff nescio quae dixerit, iste autem canonicus, episcopo adulari volens et de ejus participare gratiis, quemadmodum etiam ideo archidiaconus Kemlek factus fuisset, retulit, reginam male erga religionem Christianam affectam esse, adeoque favere schismaticis, ut, si ipsi cathedralem quoque basilicam cuperent, hanc eisdem extradaret. Rem hanc episcopus Viennam submiserit
populus gravatus exstitit, ut lamentaretur, agrosque et campos suos negiigeret. Et quia portionum comitum Ladislai et Ludovici homines talibus aedificiis gravati non exstitissent, at duntaxat homines Georgii, ideo non solum intra ipsos Montis Claudii homines dissidia erant, sed vel maxime inter partium singularum officiales. Cum enim terrae aliaque tenuta intra familiam divisa non forent, sed jam collectas congregatasque decimas sic dividerent, ut comes Georgius medietatem acciperet, alia medietas intra Ludovicum et Ladislaum comites divideretur, porro medietas hominum comitis Georgii ob
comites divideretur, porro medietas hominum comitis Georgii ob labores praeinsinuatos vix aliquid laboraret, officiales dominales ipsi eatenus murmurabant inferrique injuriam dicebant.
Mortuo Markovichio ejusque successore Molnar, postquam Josephus Raffay directionem bonorum Erdoedianorum, partis nempe Georgii, cum plenipotentia accepisset, ad contestandum suum erga comitem Georgium studium, merendum item apud eundem amplius, ad absolvenda terminandaque semel praemissa aedificia, quin augenda etiam, conatum adhibuit, plebemque ad extremas vires ursit. Tum, quas antea dominium non
qui conscriptionem praecesserunt, hac re multum obtinuerunt, quoniam populus sic eos duxit, ut pagos integros atque prope ad ipsam arcem terrenum generalatus esse, iisdem monstraverint, illique signa illic sua (quae egomet ipse vidi occasione conscriptionis) reliquerint undique ex omnibus partibus, ut amplissimum dominium, si ea, quae monstrarunt, generalatui resignanda forent, ad exiguum reduceretur. Nos quoque supra descripti conscriptores cum ad finem Septembris ad Montem Claudium appulissemus, nil aliud quam lamenta audivimus, injurias item infinitas, quas officiales ipsis
invectus est. Qua re Schytaroczi perterritus, prodidit omnia, gratiasque praesidis est aucupatus, uti descriptum superius. Immo et istud patuit, dominum Raffay regulationem illam comiti olim Ludovico Erdoedy erhibuisse, prouti etiam viduae Ladislao-Erdoedianae, natae Illyeshazy, sed ab utraque partium rejectam fuisse, et dominum Raffay a vidua Ladislao-Erdoediana ideo plenipotentia |
bonorum suorum fuisse exutum; comitem autem Ludovicum nec audire voluisse, quam rem partium harum officiales et secretarius comitis olim Ludovici dominus Mathias Plovanich
erhibuisse, prouti etiam viduae Ladislao-Erdoedianae, natae Illyeshazy, sed ab utraque partium rejectam fuisse, et dominum Raffay a vidua Ladislao-Erdoediana ideo plenipotentia |
bonorum suorum fuisse exutum; comitem autem Ludovicum nec audire voluisse, quam rem partium harum officiales et secretarius comitis olim Ludovici dominus Mathias Plovanich testabantur. Sane uti in populo Montis Claudii regulationis Raffajanae aequalis ab omnibus non observatio magnum fuit scandalum, sic ipsorum officialium testimonio unus Raffay causa dicebatur, et eo magis
per eandem commissionem verbo modo praevio praescriptorum et ordinatorum observatione et effectuatione haberi nequit; immo nec etiamnum istiusmodi
commissionali ordinationi ubivis locorum satisfactum haberi informamur. Pro nunc equidem, haud illo tamen ex motivo, quo refractarius partium illarum populus nefandi summeque culpabilis ausus praemium per excessuum, a dominis terrestribus patratorum, correctionem indeque obtinendum in perpessis adusque praegraviis alleviationem |
recipiat, verum ut, quemadmodum parte ab una excitati modo praevio
recipiat, verum ut, quemadmodum parte ab una excitati modo praevio nefarii tumultus autores et complices justas reatus sui jamjam luerunt poenas, ita e contra, obsequiis et praestationibus subditorum aequa lance dimensuratis, debitus in his ordo pro tranquillitate publica et partium illarum populi conservatione introducatur et stabiliatur, subsequam interimalem circa urbaria praestanda regulationem, quoadusque aliam de stabili quoque regulativo provisionem fecerimus, quam exactissime observandam statuere praescribereque nobis summe omnino necessarium visum fuit.
solicitantibus et petentibus ad augendam amplificandamque civitatem suam Goritiensibus, demium per Romanum pontificem, Benedictum quippe XIV., ut assentiretur Viennensi aulae, Venetis Romae et coram papa in contrarium nil habentibus, vicarium Goritiae apostolicum, et sub hoc praetextu qui in partibus foret episcopus, ad quasvis quaestiones amovendas constituendum invenit, talique titulo comes ab Attemiis 1751. fuit Goritiae positus et subintravit episcopus. Venetae, quasi re hac disgustati et offensi, ad speciem cum pontifice apertas fovere videntur inimicitias, et Aquilejam sibi
Fluminensis in Aethiopiam plane his annis profecta est. Et non solum libera futura quod sit per Adriaticum navium caesaris exmissio, sed et illarum, quae canas pro saccharo, terram item carbonariam aliaque fabricis Fluminensibus necessaria conducerent. De Aquileja quoque et illis Lombardiae partibus, quae antea ab Aquilejensi patriarcha dependebant, cum magna fuisset quaestio, Venetis nulla ratione admittere volentibus, ut a Goritiensi dependeant et
vias publicas, consequenter 6to. Pedagia aliosque reditus et successive inde facilius emanaturas utilitates pro extensione etiam reipublicae. 7mo. Commerciorum Fluminensium et fabricarum non diu permansuram rationem vel ex ipso artificum defectu, aliasque rationes. Plurimaque talia. Quae porro partium utilius sibi prospexerit, videbit posteritas.
Tandem praemissa, uti etiam supra monuimus, a pluribus acta fuere annis et fere ab anno 1744. Verum, quia hoc plene terminata fuere et absoluta positique limites et resignationes reciprocae,
cursores inspectoresque missi, qui ad ministrorum vota et sic ducti sunt
per subalternos, ut impossibilitatem depingerent et viderent. Et hanc ipsi ad ministrorum vota Viennae repraesentarunt. Sane notorium hic omnibus est, postquam inspectores illi aulici ex Carolostadiensibus partibus Zagrabiam appulissent, per Busan, uti anno superiori notatum, Zagrabia per Bosakovinam Crisium ducti sunt, inde Ludbregiuum per devia et montes, Ludbregino jussu locumtenentis per ejus secretarium Mathiam Plovanich per Topliczae montem atque Bedniae decursum, ut in pago Mohgienecz,
dispergeretur, ut plurimi in Hungariam et inferiorem Sclavoniam ex locis illis praecipue Licanis cum universa familia et pecoribus per Zagrabiam hinc abirent et concederent, immo plane in Moscoviam, et eo magis, quo jam de reginae eorsum adventu desperarent, Viennense ministerium, metuens de partium illarum tumultu, reginae repraesentare non cessans, in emersuris infallibiliter belli circumstantiis Venetorum amicitiam et adminus neutralitatem necessariam esse, proinde ratione nulla irritandos, commissionem demum ad partes illas maritimas pro sedandis et accomodandis quaerellis populi
Viennensis et rem totam (medio secretarii gabinetti Kooh, qui in negotio hoc et tractatu Veneto multum fuit implicitus) intelligens, omnia haec probare et sustinere cepit, nihilque salutarius aulae Viennensi accidere potuisse, quam tractatum illum sustinuit. Cujus sententia, utpote viri in illis partibus nati, educati, a teneris servientis et sine cujuspiam controversia, singulorum locorum et cujusvis fere familiae notitiam habentis, praeterea in bono doctrinae et probitatis conceptu, regina Koohio favente plurimum, confirmata est. Hinc occusationes illae |
Annus domini 1756.
Memorabilia in Sclavonia accidêre sequentia.
More consveto Zagrabiae banalis hoc anno, quae superiori neglecta fuit, decurrit judiciorum tabula, atque ultra ea, quae in eadem tractabantur, juridice et legalium causarum diseussionem.
In partibus tempore et sub illius decursu praeparabantur a terrestribus dominis, juxta superius insinuatam Busanianam ideam, exhibendae conscriptiones et examina. Quae rursus ex fatali illo Monte Claudio fatalia plane et celeberrima evaserunt.
(Domini
Quo negligente, cum vocasset ipse et colonus surdasceret, tandem ad domum ejus petiit, exeuntemque propriis manibus contra mandata regia, verberationes prohibentia, verberavit. Quo facto confusis omnibus, ad arcem Montis Claudii repetiit, rusticos ad conscriptionem evocavit, adhibita ex Savanis partibus vigilia, quam dominus Raffay pro sui securitate, homines autem Montis Claudii pro sui incaptivatione adhibitam fuisse, interpretabantur, hinc vocati nec comparuerunt, nisi ad sacellum sancti Georgii dictum, a quo medio judlium Kesser, ad eos accedentis, vocati erant. Sed illi regulationem
die videlicet 17. Februarii, item 18., grandior terrae concussio et terraemotus Zagrabiae etiam auditus est, immo ter nocte 18. praecedente. Subsequis quoque diebus, quamvis non ita vehemens. Lues quoque continuabat animalium, praecipue ad Szamobor et loca vicina, atque in diversis regni partibus.
et parochi Varasdinensis testimonio firmata, citatur ordmatus maritus Zagrabiam. Quo cum proficisceretur, in Selina ad sanctum Joannem aliorsum abit, per comitem procuratorem Salich uxori nuncians, ut se sequeretur. Quod et factum est. Ab anno 1752. sic sunt commorati et convixerunt duarum prolium partu. Anno autem hoc, nescio quomodo, notarius comitatus dominus Jablonczai uxorem novit et vicecomitem suum Lucam Novoszel admonuit. Iste intercepit utrumque, illam ad locumtenentem cum duabus prolibus submittendo, maritum autem ad episcopum Zagrabiensem. Illa in regnicolari domo longius arestum
mediis seseque immunem reddit. Quos ego ipse in casu simili puniendos rogarem. Simili iterum responso res tota evanuisset, neque eo unquam jurgia et animorum dissensiones volassent, quae replicis illis incredibile quantum creverunt non solum in Croatia sed Viennae. Nam prouti quisque affectus parti alicui fuit, sic contrariae partis actis, scriptis, offendebatur, et ut hostem consideravit illum, qui alterutri partium adhaerere videbatur aut testari pro quacunque aliquid. Ut omnino ex fatali hoc casu maximam animorum offensionem enatam fuisse, circumstantiae omnes evincant. Quam secuta
Quos ego ipse in casu simili puniendos rogarem. Simili iterum responso res tota evanuisset, neque eo unquam jurgia et animorum dissensiones volassent, quae replicis illis incredibile quantum creverunt non solum in Croatia sed Viennae. Nam prouti quisque affectus parti alicui fuit, sic contrariae partis actis, scriptis, offendebatur, et ut hostem consideravit illum, qui alterutri partium adhaerere videbatur aut testari pro quacunque aliquid. Ut omnino ex fatali hoc casu maximam animorum offensionem enatam fuisse, circumstantiae omnes evincant. Quam secuta est totius status publici
neque eo unquam jurgia et animorum dissensiones volassent, quae replicis illis incredibile quantum creverunt non solum in Croatia sed Viennae. Nam prouti quisque affectus parti alicui fuit, sic contrariae partis actis, scriptis, offendebatur, et ut hostem consideravit illum, qui alterutri partium adhaerere videbatur aut testari pro quacunque aliquid. Ut omnino ex fatali hoc casu maximam animorum offensionem enatam fuisse, circumstantiae omnes evincant. Quam secuta est totius status publici reformatio, uti infra intueberis, lector, prouti etiam negotii hujus progressum et secutas
multum praerogativis nobilium; in dissensiones confusionesque tantas regnum praecipitatum esse et, dum juvare debuisset, deseruisse; in diaeta anni 1751. comitatus inferioris Sclavoniae, tot regni impensis postliminio restitutos, dicationi diaetali permisisse cum sessione propria; ut taceam, quae particulares personas respiciebant, e quorum numero et ego essem, utpote illius facilitate praepositura carens et in processum deductus. Laudabatur, quod et ipse in sua ad status expressit epistola, ab incorporatis regno inferioris Sclavoniae comitatibus, a regulatis confiniis, a Petrinae e
Sclavoniae comitatuum incorporatio, Petrinae et ejus emolumentorum impetratio, dominiorum bancalitatis ad mare Adriaticum contra contractum plane, anno 1695. cum regimine interioris Austriae regnotenus initum et 1720. confirmatum, in quo status contrahunt pro Ribnik et Ozaly, addendo exceptis partibus maritimis , ad jurisdictionem regni applicatio.
securi et soli.
ut nunc Syrmio plane beneficio praedictorum fluviorum copiosum adducatur frumentum, taliterque et regno provisum sit, (uti experientia docuit famelicis his annis, dura terram, cortices arborum, proles plane suas, quemadmodum prioribus famis annis faciebant, non vorasse rustici sciantur) et partibus maritimis. Qua re factum est, ut pecunia ab exteris nunc quaeratur in Croatia, quae olim nec a domesticis cognoscebatur.
Haec aliaque plurima si prudenter perspiciantur et ratio status consideretur felicitatisque publicae, immortalem reddunt banum
verum quidem publici, neque regno et jurisdictioni autoritative publicae praejudicari vel minimum permisit, ob quod cum clero persaepe in contentiones venit, uti erat praetensio ablegationis per episcopum e clero denominanda, exemptio ab oneribus publicis et tamen beneficiorum publicorum Dubiczae participatio, etc. etc. Erat honoris bani sui studiosissimus, ut, omissis aliis, est officii resignatio. Interessentia innodatus non erat, ut miraculi instar sit, tot inter accusationis capita, tot inter contra eundem lamenta, interessentiae notam objectam illi non fuisse,
servaverit ultimum. Et de his satis.
(Bani Batthyan in cathedrali Zagrabiensi memoria.) Praeter suprascripta memoriam sui Bathyanius banus in cathedrali hac Zagrabiensi basilica (reliquit), dum anno hoc 1756. particulam lingvae sancti Joannis Nepomuceni huic submisit donavitque cum capsula ecclesiae. Hanc
episcopus instituta processione publica, clero, religiosis, nobilitate confluentibus, detulit et in cathedralem retulit servandamque dedit. Canonicus Joannes Baptista Paxi egit
regimen, post hujus locumtenenti actuali factam collationem illusus sit privatimque vixerit, quam et ipsi locumtenenti, a quo ab officio commissarii confiniorum, adeoque annuo 700 fl. stipendio amotus est, ut Raffay ei succedere valeat. Quare minus gratum Batthyaniis legatum minusque partium Batthyaniarum studiosum in toto regno reperire non poterant, magis quoque Raffajo, Busanio ac Rauchio inimicos (quia horum culinae et praepotentiae suam ab officio commissarii amotionem tribuebat), ac erat Stephanus Patachich. Qui etiam festinavit, (fors ne error animadverteretur et
fol. 355. regulatione neque nobiles neque coloni, praecipue autem dominiorum officiales contentari videbantur. Consolabatur tamen singulos, quod effectum regulatio ista non videbit, sufficiatque aulae, tulisse legem, nec respicere, an servetur. Quod in effectu videmus etiam. Proinde murmura partium, quae contra illam erant, non recensemus.
(Deputatio Szamoboriensis negotii. Deputationis Szamoboriensis membra.) Temporibus quoque diaetae hujus plures intercurrerunt et antiquiores
cum suo fiscali Blasekovich comitis roboratas, exhibitione quoque, uti dicebant, doeumentorum, praetensiones comitis ab Auersperg probantium, signanter cujusdam sententiae excelsae curiae regiae, cancellaria Viennensis Hungarica, ne judicium inauditis oppidanis fieret, regno imposuit, ut auditis partibus opinionem daret, quid in pervetusto hoc merito eruatur, quidve opinaretur. Regnum, habitis eatenus mandatis, sub praesidio supradicti baronis Stephani Patachich deputationem ordinavit. Sed ad hanc comparuere quidem oppidani suaque produxere fundamenta, comes autem neutiquam comparuit,
a cancellaria protectus, praecipue dum Joannes Rauch a candidatione pro officio vicecomitis exclusum contra legem voluit, protegebatur a bano Batthyan Rauch. Inter status autem quia divisa erant erga partes studia, ideo nec regni articulis solidi quidquam decernebatur, potissimum ob insinuatas partium protectiones.
Accusabat Szaichium adversarius:
proprias, adeoque informandum bene principem, ne tyrannus subditis appareat, hactenus non praestitit, quantum vis se eatenus et 1695. et 1720. coram regibus obligasset, immo annis prioribus elusorias conscriptiones fecisset, illam videlicet stratagemate Busanio per dominales officiales factam, in partibus autem maritimis per Georgium Jellachich, ab ipsa aula sepositam, anni autem 1754., quamvis suo modo regiam, evertisset, quid sperandum in regno sit, luculenter apparere. Consequenter jure videre debere principem, ut istud per comitatus sicuti in Hungaria absolvatur. Eo quidem legalius,
mandata, per vias varias, in periculoso illo officio sese conservarunt, neque ullus perceptorum adhuc haeredibus suis aliud quam divitias, Dei benedictione carentes, reliquit. Haec fuit in substantia celebris illa Krajachichii ad Codeck repraesentatio, stilo quidem suo allegorico concinata et particularitatibus multis referta. Ad hanc inimici mei, praecipue episcopus, me influxisse, mentiti sunt, procuraruntque falsos testes coram bano. At tantum influxi, quantum ad Mahometis imperram. Tulerat quidem illam ad me Krajachich, si forte relegere possem, sed ob labores, lecta prima pagina,
Jam praemissorum duorum annorum perspicaci relectione intelliget, spero, omnis posteritas, quo in statu res nostrae fuere, quis hominum genius, quales gubernatores, quae animorum dissensio, quae item causae harum. Proinde his ultro non immorabimur, prouti nec notandis particularium quibusdam factis, tamquam ex prioribus publicum respicientibus profectis. Judlium sane ac vicejudlium ob tot deputationes, commissiones, transenam item militum, de qua infra, inexplicabilia et saeculorum fatigia pertulere.
Sub longissima tamen hac congregatione
de qua infra, inexplicabilia et saeculorum fatigia pertulere.
Sub longissima tamen hac congregatione regni, ob deputationes quotidie non assidente, decurrit mense Junio tabula regni judiciaria. Comitatenses quievere ob labores praedescriptos. Nobilitas, quod mirere, adfuit, partim ob deputationes partim ob tabulae judiciariae decursum, et si unquam frequens in sessionibus congregationis erat, hoc praecipue tempore. Quia multos et curiositas tenuit, quid in tanta publici revolutione, quid in particularium offensis tandem deliberetur. Multos crisis tenuit. Et si quis
et saeculorum fatigia pertulere.
Sub longissima tamen hac congregatione regni, ob deputationes quotidie non assidente, decurrit mense Junio tabula regni judiciaria. Comitatenses quievere ob labores praedescriptos. Nobilitas, quod mirere, adfuit, partim ob deputationes partim ob tabulae judiciariae decursum, et si unquam frequens in sessionibus congregationis erat, hoc praecipue tempore. Quia multos et curiositas tenuit, quid in tanta publici revolutione, quid in particularium offensis tandem deliberetur. Multos crisis tenuit. Et si quis abivisset domum,
quievere ob labores praedescriptos. Nobilitas, quod mirere, adfuit, partim ob deputationes partim ob tabulae judiciariae decursum, et si unquam frequens in sessionibus congregationis erat, hoc praecipue tempore. Quia multos et curiositas tenuit, quid in tanta publici revolutione, quid in particularium offensis tandem deliberetur. Multos crisis tenuit. Et si quis abivisset domum, accomodate negotio revertebatur. Unus comes Josephus Rattkay toto hoc tempore non apparuit. Plena erat Zagrabia crisibus, diffidentiis, animorum exacerbationibus, uti metiri est facile, prioribus
excepto: si religionis bellum foret.
(Legiones Austriacae in Bohemiam et Moraviam missae. Belliduces creati.) Post subscriptum cum Gallia foedus imperator Franciscus I. cum conjuge sua regina Hungariae Maria Theresia Majo mense legiones suas partim in Bohemiam, partim in Moraviam sensim relegant bellicosque undique mittunt ordines, ad hos etiam Croatiae generalatus. Et postquam de belliducibus actum disputatumque fuisset Viennae, tandem mense Julio comes mareschalius Braun illi exercitui, qui in Bohemia erat, praeficitur, princeps
bellum foret.
(Legiones Austriacae in Bohemiam et Moraviam missae. Belliduces creati.) Post subscriptum cum Gallia foedus imperator Franciscus I. cum conjuge sua regina Hungariae Maria Theresia Majo mense legiones suas partim in Bohemiam, partim in Moraviam sensim relegant bellicosque undique mittunt ordines, ad hos etiam Croatiae generalatus. Et postquam de belliducibus actum disputatumque fuisset Viennae, tandem mense Julio comes mareschalius Braun illi exercitui, qui in Bohemia erat, praeficitur, princeps autem Piccolomini
fecit); item Losi, Pezinger, Tompa etc. etc. cum 4400 gregariis pedestribus; colonellus item equestrium dominus baro Mitrovszki.- Ex Varasdinensi generalatu ipse generalis Beck, item colonellus Mihaljevich cum 2200 gregariorum pedestrium. Atque iste fait primus ex partibus his nostris exitus.
(Borussiae rex Saxoniam occupat. Tum dispositiones. Dresda capta. Regina tuetur gabinettum. Aula Viennensis confusa. Ordines ejusdem.) Interea dum minister Borussicus Viennae urgeret aulam pro supranotata
firmat, Croatas banalistas ad vineas collocans sub commando generalis Josephi Draskovich et quosdam e legione Baranai cum capitaneo Kovachevich atque quibusdam Carolostadiensium, vicecolonello item banalistarum Gerlechich ad explorandum inimicum praemittens. Qui cum inimicum adesse observassent, partim equorum strepitu partim observatione aeris, noctu licet haec Braunio significarunt. At ille fidem non adhibens relationibus, dispositiones neglexit, quamvis repetitis cursoribus admoneretur, etiam de explosionibus, quas incaute et temulentus quidam banalistarum laitinantius inceperat, fidem
ad vineas collocans sub commando generalis Josephi Draskovich et quosdam e legione Baranai cum capitaneo Kovachevich atque quibusdam Carolostadiensium, vicecolonello item banalistarum Gerlechich ad explorandum inimicum praemittens. Qui cum inimicum adesse observassent, partim equorum strepitu partim observatione aeris, noctu licet haec Braunio significarunt. At ille fidem non adhibens relationibus, dispositiones neglexit, quamvis repetitis cursoribus admoneretur, etiam de explosionibus, quas incaute et temulentus quidam banalistarum laitinantius inceperat, fidem inquam non adhibens
elector Saxoniae ac una Poloniae rex cum Borussiae rege sic transegit, ut:
milite et per Saxoniam collocato. Braunius die 12. Novembris dimisso ad hiberna milite Pragae fixit praetorium, |
et consentiente Keith mareschallo Borussico ad thermas Carolinas locus permutandi captivi militis fuit constitutus. Neque anno hoc praeter consvetas partium vigilias et pugnas velitares minores, quas hussari quandoque fecissent praedarum affectu, actum ex parte Bohemiae est aliquid.
Piccolomini acta. Piccolomineus porro ad Moraviam situs exercitus atque Swerinianum Borussiae corpus ab
aliarum potentiarum tendere, ipse uti capacissimus et bene doctus ac penetrans consulere sibi non destitit. Ac
futuramque omnino aquilam, nisi in limine his conatibus obvietur. Si enim Protestantium futura nulla est aulae Viennensis necessitas, ipsaque in eam aerarii crescere permittatur potentiam, ut ex hujus respectu permittere nil cogatur Protestantibus et exteris, Protestantes perire, aliunde partium septemtrionalium homines, necessum est, quia ut vel vivant, gratia accedet vicinorum, neque illi, quid agatur, videre poterunt. Si Austriae subditi artes condiscant, domique seipsos panno aliisque provideant, non habebunt inquam Protestantes, quod Americae adferant? quod Asiae? nomenque
Silesiae aut rebus aliis. Profecto uti sub Carolo VI., qui orientalem compagniam erexerat, vi tota Protestantes in ejus iverunt exterminium, sic nunc allaboraturi sunt magis, dum conjunctam vident Austriae Galliam. Metuoque, ne Turcam, attenuata per se Austria, demum excitent, quod eis facile, partim auro suo, partim persvasione periculi, quod eorundem accederet imperio, si constans futura est catholicorum conjunctio, accidere poterit. Quod si eveniret, Austriae maximum foret periculum et damnum. Quare videndum
rebus aliis. Profecto uti sub Carolo VI., qui orientalem compagniam erexerat, vi tota Protestantes in ejus iverunt exterminium, sic nunc allaboraturi sunt magis, dum conjunctam vident Austriae Galliam. Metuoque, ne Turcam, attenuata per se Austria, demum excitent, quod eis facile, partim auro suo, partim persvasione periculi, quod eorundem accederet imperio, si constans futura est catholicorum conjunctio, accidere poterit. Quod si eveniret, Austriae maximum foret periculum et damnum. Quare videndum
vero postquam procurante Naisichio Szaich superiore anno collusionis cum fisco regio damnatus fuisset, banus, ad haec accommodanda omnia, restauratione usus est, et quidem coram paucis et sub conferentiae specie, atque sine praevia promulgatione, ad eliberandum semet a clamoribus et studiosis partium, atque impediendas quaestiones multas, quae occurrissent. Secundo. Domini Joannis Szaich a candidatione et propositione neglectu, quo facto satisfacere videbatur Rauchyanis et opinioni illi status publici anni superioris, Szaichio nihilominus fundatam lamentandi occasionem praescidit, quia
pro priori regni statu subsumptum fuisset ab aliis; eapropter, ut aequilibrentur hominum opiniones, Joanni Habianecz ducendorum banderialistarum commando datum est. Ei autem adjunctus est vicebanus Adamus Naisich, sub specie provisionis, ac quodamodo commissarii; hinc, qui Naisichianarum non fuere partium, furerium illum ac quarteriorum magistrum joco atque per ludibrium dicebant.
Cum se circumsessos observassent undique Montis Claudii homines, adhortationibus ex una parte oberleitinantii Josephi Dragovich, ex alia vicebani Adami Naisich accedentibus, tandem semet plene subjecerunt
dicasteria et Lukauszkii patronos discordias causare. At ille, pro honestate et justitia sua, in annorum priorum confusiones et ipsum statum publicum rem totam rejecit; magna sane providentia, |
quia neque ulli nocuit, neque omnes punire aula potuit, quae particularium horum hominum accommodationem in praesentibus belli circumstantiis quaesivit suspiravitque. Praeterea ulterioribus discordiis praescidit filum, dum ex nullius e regno societate omnes singulique quievere. Banus extractum illum fratri cancellario submisit, retulit iste reginae, quae
ignoretur nec pateat publico, qualiter, quave ratione res haec sit accommodata. Contorali quoque praefati comitis et generalis Batthyan, natae comitissae Theresiae Illeshazy, uti rarae capacitatis formaeque dominae, sic sinceri cordis hilarisque genii, permissa videbantur omnia. Haec ut distincto particularique in patriam gentemque hanc erat affectu, ut vel ad mentionem sui hinc abitus illacrymaretur, ita opportunitate
nivium ac atrocioris frigoris usa, genio suo ad extrema ferme satisfacere videbatur. Nunc Varasdini, nunc Zagrabiae, nunc Petrinae, Carolostadii in rhedis
hinc et judicatum stabilivisse, et in merito quasi deliberasse. Banus ad haec lamenta a plerisque informari voluit, num causa pertineat ad forum dominale, et dominus Rauch ut censualista Draskovichianus considerari debeat. In quo dum affirmativam habuisset plurimorum opinionem, procuratores partium coram tabula sic convenerunt: quod Rauchianus continuaturus sit causam coram eodem dominali foro, Draskovichianus nativum terminis aliis procuraturus judicem, et quod a sententia illa prima recedat, in quantum meritum causae contingeret, qua ratione progressum causae hujus habere velle
Terraemotus Veroviticzae ac alibi.
Die 27. Junii terraemotus magnus fuit Ivanichii templo Franciscanorum hiante, Veroviticzae major facta est strages in templo et monasterio, perduravitque ad 20 Augusti. Quinque ecclesiis aeque atque ibi adjacentibus partibus, Zagrabiae similiter, ubi septima Julii major fuerat, ut camini aliquorum corruerint.
Daunius comes Carolo Lotharingiae duci adjungitur et succedit Braunio. Banus varie affligitur. Leopoldus Nadasd apoplexia tactus. Banus Svaidniczium
igitur e castris bano, sub finem Decembris mensis maximo statuum concursu congregatio acta est. Lectae plures litterae ac mandata regia, banus fata Vratislaviensia enarrans ad succurendum animabat singulos. Pro succursu celeriore 500 homines ex nobilibus campi Turopolya et maritimis partibus, jure dominali a bancalitate possessis, sub ductu Pauli Modich, capitanei turopoliensis, ordinati sunt illico. Banderia ob officialium defectum oblata quidem, sed recusata a bano sunt, verum ad adimplenda regimina homines, quos reclutas vocant, postulati ordinatique sub cautellis juridicis
insuper nequiores, ut vagabundi, potatores, faex verbo hominum; rei item ex carceribus, atque hi Varasdinum et Zagrabiam ducebantur, de quibus sequenti anno diffusius. Subsidia petita postulataque, banus 5 florenorum milia, episcopus sex, capitulum quatvor, status 12 milia in communi, praeter particulares, obtulerunt. Judlium ac vicejudlium constituti mendicantes, qui per singulorum magnatum, nobilium, viduarum, orphanorum, parochorum circumirent domos, eleemosynam quasi pro regina petentes, neque vel grossum oblatum respueutes. Numeraturis promittebantur reginae favores, singulorumque
foret, alter vero, sive Bedekovich, comitatus olim vocati Zagoriani, ac mere comitatui Varasdinensi adjuncti, inconveniens vero esse, ut accessorium et adjunctum praecedat principale. Usum praeterea hunc talemque ab olim fuisse, ut vicecomitum unus ex Zagorianis esset, alter Varasdinensibus partibus, et paris potestatis autoritatisque, hinc ut unus primarius, alter secundarius diceretur. Semperque judlium districtus Varasdinensis partium Zagorianarum judices praecessisse. Usum hunc probabat testimoniis religiosorum, patris videlicet Joannis Roich Jesuitae et Paulinorum quorundam, qui
accessorium et adjunctum praecedat principale. Usum praeterea hunc talemque ab olim fuisse, ut vicecomitum unus ex Zagorianis esset, alter Varasdinensibus partibus, et paris potestatis autoritatisque, hinc ut unus primarius, alter secundarius diceretur. Semperque judlium districtus Varasdinensis partium Zagorianarum judices praecessisse. Usum hunc probabat testimoniis religiosorum, patris videlicet Joannis Roich Jesuitae et Paulinorum quorundam, qui subscripserunt formulae Czinderianae. Demum ut umbram comiti Georgio Erdoedi, judici curiae, qua supremo comiti faciat, se jura conservare
Czinderius, ad talismodi repraesentationem suam amovendum ab officio vicecomitis illico dominum Nicolaum Bedekovich, seseque tum futurum arbitrum. At delusus est equidem communicatis Czinderianis scriptis et praetensionibus cum plerisque nobilium, et sibi hos infensos reddidit Czinderi, et a partibus Bedekovichii stabant omnes, cumprimis Zagoriani, vicebanus videlicet Naisich ac alli. Quin movendae eatenus quaestioni locus datus est, ut infra dicetur, quoad praerogativam illam, detestabanturque omnes imprudentiam Czinderii, dum suis antenatis sibique ipsi conservationem praerogativae
sperari posse, nisi mores Turcici a moribus christianorum separentur. Progressus tum est ad specialia monachorum, quae corrigi emendarique non possent ob praejudicatos mores, defectum visitationis canonicae, praecipue cum intra ipsos alternativa servaretur, sive triennio ex his Sclavoniae partibus provincialis constitueretur, Turciae conventus visitare impotens, triennio alio ex Bosnensibus quispiam, ut hac ratione regnare intra monachos libertinismus debeat. Procuravit insuper congregationis regularium Romanae eatenus |
commendationem ipsiusque
sive ex animi dolore, sive negotiorum suorum ob accusationes fatalis die quinta Decembris ad Vratislaviam mole, ob quas se vocandum Viennam credebat, haud tamen vocatus, praesidium episcopo eo praetextu cessit, quod, se absente, evocatoria mandata sub episcopi nomine fuerint expedita; ne igitur partium advocatis subsit scribendi copia, ut episcopus praesit, voluit, decurrebatque sub episcopi praesidio tabula.
Miseriae reclutarum. Sub cujus etiam tabulae decursu quotidie ducebantur Zagrabiam damnati, ut superiori anno dictum est, pro
Carolo cive Softich plerisque in locis quaesivisse pecunias, ac in effectu fodisse in Vico Latinorum penes suum praedium aliisque in locis, quod nec ipse negabat. Vatis cujusdam foeminae svasu tales in arce deserta Medved quaesivit, foditque etiam. Adolescens quidam elementaris classis, ex Istriae partibus, mendicando vivens et pietate Zagrabiensium fidelium, alias ob gibbos corporisque sui alias, dempta facie, contractiones deformis, ad fodiendam in Medved pecuniam ab illis conductus, et ab illa die nuspiam visus, dicebatur a quibusdam per praemissos occisus adhibito ejus ad opus sangvine,
Tum ille, allatis ad me traditisque quibusdam documentis, ex quibus deducebatur et constitit manifeste, canonicum olim Jurinich, prouti et Jesuitas magnam antenatis meis intulisse injuriam in bonorum tutoreo titulo avulsione, dein in privatos usus et altarias conversione, quas nunc partim Jesuitae partim capitulum possiderent; volens igitur, cupiensque ex aequitate, aut rectius pietate illis mederi defectibus, inquiebat: ego in testamento meo cum exiguis disposui et, quae pro rebus sacris cuperem, scripsi ; residua omnia meae quod dispositioni ob antedictas injurias
ille, allatis ad me traditisque quibusdam documentis, ex quibus deducebatur et constitit manifeste, canonicum olim Jurinich, prouti et Jesuitas magnam antenatis meis intulisse injuriam in bonorum tutoreo titulo avulsione, dein in privatos usus et altarias conversione, quas nunc partim Jesuitae partim capitulum possiderent; volens igitur, cupiensque ex aequitate, aut rectius pietate illis mederi defectibus, inquiebat: ego in testamento meo cum exiguis disposui et, quae pro rebus sacris cuperem, scripsi ; residua omnia meae quod dispositioni ob antedictas injurias submiserit, de his
comitatus Josephus Zaverszki, |
judlium districtuales: districtus Zagrabiensis Josephus Kerchelich, meus patruelis, Savani Stephanus Cheh aliter Babochay, Marochensis Benedictus Arbanasz, Podgorensis Florianus Gáll, Transcolapiani Petrus Gojmerecz, maritimarum partium Josephus Thianich, eorumque vicejudices ordinati, comitatus haidones plurimaque statuta alia; pro sigillo habendo comitatus suae Majestati supplicatum. Infensi Jursichio damnabant in eodem, quod eos ipsos pro officiis et candidasset et eligi procurasset, quos superiori anno electos Augusto
omnino responsuram, prouti dominus judex eam instruxerit. Ad ista judex inimicari et Maczanium persequi incepit, dicens: in collaterali inquisitione et delicti confessione de circumstantiis examinandam non fuisse, hoc pertinere ad judicem et ubi pars alia negaret crimen, adeoque in confrontatione partium de circumstantiis foret quaestio, ut judex videat, cui parti sit deferendum. Interim civitatis fisco ob confessum a rea crimen, ratione etiam scandali poenam deposcente, cum notorium foret foeminae delictum, quidquid sit de complice, Szalle eam protegere incepit, ac, ad suum receptam
judex inimicari et Maczanium persequi incepit, dicens: in collaterali inquisitione et delicti confessione de circumstantiis examinandam non fuisse, hoc pertinere ad judicem et ubi pars alia negaret crimen, adeoque in confrontatione partium de circumstantiis foret quaestio, ut judex videat, cui parti sit deferendum. Interim civitatis fisco ob confessum a rea crimen, ratione etiam scandali poenam deposcente, cum notorium foret foeminae delictum, quidquid sit de complice, Szalle eam protegere incepit, ac, ad suum receptam alodium, post tempus aliquod expedivit Zagrabia. Aliam tum foeminam,
ad executionem domino assessore Bedekovich, cum Paulini haec rescivissent, Zagrabiam advolant, assessores circumeunt sibique dari ingressum postulant, se a Naisichio deceptos, privatim assessoribus narrantes, allegative autem viarum incommoditatem accusantes. Dato igitur ex consensu modo partis arteritis illis ad processum accessu, provincialis cum definitorio semet ab obligatione deponendi juramenti tuebantur tam novitate inauditi exempli, quam paritate civium, ubi pro singulis civibus magistratus nec in jus vocaretur, nec respondere deberet. Sed Benedictus Krajachich, Sermagianae
Segnienses aeque esse ambitiosos, avaros, varios, ad vindictam proclives, otiosos, libidinosos, fovere praeterea eos quandam certas inter familias conjunctionem, ut injuria uni facta intra tales conjunctas familias communis evadat.
Ex praemissis itaque fontibus, per me haud indagatis particularibus circumstantiis et casibus, differentiae perpetuae fuere intra episcopum, clerum ceterosque saeculares. Accusationes ad aulam jam ab anno 1747. perpetuae, rixae, odia milleque talia. Et quia episcopus ex respectu partim suae dignitatis ac titulorum, partim ac potissimum elargitorum
evadat.
Ex praemissis itaque fontibus, per me haud indagatis particularibus circumstantiis et casibus, differentiae perpetuae fuere intra episcopum, clerum ceterosque saeculares. Accusationes ad aulam jam ab anno 1747. perpetuae, rixae, odia milleque talia. Et quia episcopus ex respectu partim suae dignitatis ac titulorum, partim ac potissimum elargitorum munerum, signanter Kollerio, nunquam reprehenderetur et victor evaderet, observata a Segniensibus praefati episcopi cum antedicta Domazetovich familiaritate, testatisque erga illam quibusdam distinctionibus in ecelesia plane, ut
fontibus, per me haud indagatis particularibus circumstantiis et casibus, differentiae perpetuae fuere intra episcopum, clerum ceterosque saeculares. Accusationes ad aulam jam ab anno 1747. perpetuae, rixae, odia milleque talia. Et quia episcopus ex respectu partim suae dignitatis ac titulorum, partim ac potissimum elargitorum munerum, signanter Kollerio, nunquam reprehenderetur et victor evaderet, observata a Segniensibus praefati episcopi cum antedicta Domazetovich familiaritate, testatisque erga illam quibusdam distinctionibus in ecelesia plane, ut huic uni sanctissimam communionem
ut Demely, Vukasovich etc., rem hanc non solum evulgare, at plane aulae repraesentare non neglexit. Dataque ab aula ipsis est venia, ut rem hanc Romae promoverent ac agerent, quod sequenti anno ab illis non neglectum. Generalis Carolostadiensis comes Benvenutus Petazzi, dum ab utraque partium episcopo videlicet et aliis pro quorundam officialium testimoniis interpellaretur, eatenus petitae a me opinioni meae detulit, videlicet negando utrique ratione ea, quod ob praesens cum Borusso bellum officiales domi esse nequeant, ut testimonia sua tum, dum opus fuerit, valeant
interpellaretur, eatenus petitae a me opinioni meae detulit, videlicet negando utrique ratione ea, quod ob praesens cum Borusso bellum officiales domi esse nequeant, ut testimonia sua tum, dum opus fuerit, valeant authenticare. Atque haec fuêre initia adeo vulgati casus, verissime odii partium. |
Regicidii intentati convicti Jesuitae puniti. Ex permissis a Benedicto XIV. contra Jesuitas in Portugallia inquisitionibus, factisque judiciis et latis contra eos sententiis, eo quod fidellissimo
esse agnoscendo. Capucinos attamen sustinere haud observati sunt, ut collegii Zagrabiensis rectores eleemosynam, quam antea nec ex suo sed Abbanthiana fundatione Capucinis dabant, ipsis negaverint; quod inde profectum, quia ex illorum ordine p. Norbertus, olim missionarius in partibus illis Americanis, redux in Belgium, tomos quinque contra illos Jesuitas vulgavisset, ex cujus patris libris originem accepisse persecutionis lamentabantur. Idem p. Norbertus a Capucinis dimissus est, et Ulissipone viveret sub nomine abbatis ac pensione regia. Praeterea de
his opus habeat, qui nempe creavit omnia, in servis sociisque suis Jesuitis ipsi jurabunt libere, sylvarum illarum partem ad Jesuitas pertinere, praecipue cum dubium sit, civitatis videlicet, an collegii essent, in dubio autem determinare se Iiceat juxta prudens arbitrium, vel etiam in favorem partis, igitur ipsi jurabunt securissime in hoc dubio, favebuntque Jesuitis ob eorundem zelum, scholas aliaque similia. Facta ista et revocationes testium authentice civitas obtinendo, contra Jesuitas beneficio novi procedit coram vicecomite Nicolao Bedekovich, eosdemque evocat. Fuit Varasdinensis
intellexi. Naiholdius fiscalis procurator regius in Croatia, semet contra eos actionem erigere velle, dicebat.
Sed sive amicorum svasu, sive Jesuitarum largitione nil fecit, sive quod res ad episcopum pertinere videretur, quem Jesuitae non metuebant ex causa, ut dicebant, partim ignorantiae, partim metus, ipsorum ad non disgustandum Kollerium, numen suum, cujus
fiscalis procurator regius in Croatia, semet contra eos actionem erigere velle, dicebat.
Sed sive amicorum svasu, sive Jesuitarum largitione nil fecit, sive quod res ad episcopum pertinere videretur, quem Jesuitae non metuebant ex causa, ut dicebant, partim ignorantiae, partim metus, ipsorum ad non disgustandum Kollerium, numen suum, cujus
num erigere expediret in ora maritima comitatum, qui Vinodolensis nuncuparetur; quod domini Benedicti Krajachich projectum fuerat. Causa praetextuabatur zelus justitiae administrandae, qua populus ille careret, per instantias agere asvetus, ac variis decretis sibi adversantibus ac in favorem partis utriusque emanatis, ad sumptus inanes ob perpetuas hac ratione lites ad incitas redactus; Zagrabiensis comitatus ab ipsis remotus esset, hinc, si eo inviarentur, et itineribus et sumptibus conterrerentur. Rem hanc profundius scrutatus observavi, aliud non esse, quam comitatus praetextu semet
ad proximam
diaetam appellabilitatis negotium in suspenso relinquendum censerem. Caeterum reflectere debeo, comitatum requirere fundum pro exsolvendis comitatus officialibus, ultra ac praeter contributionis regiae onus. Et cum extraneorum, quoadusque domestici ibidemque in maritimis partibus possessionati in legibus praxique juris perficiantur, necessario sequi debeat accommodatio, his ampliora stipendia pro fatigiis eorundemque intertentione ordinanda venirent. Nisi igitur excelsa bancalitas ad officialium comitatensium exsolutionem fundum alium, quam plebis suae eatenus
consistorium, in quo dominus Malenich qua accusator rem cum assistente sibi advocato dixit, facta in fine deprecatione, quod debita careret facundia. Tum auditus ego; cunctisque mirantibus tantas injurias meas, dehonestationes item, clerique Zagrabiensis judaicos mores, cum, confrontatis partibus lectisque extractibus, dempto uno archiepiscopi cancellario, pro me justissima sensissent exemplaremque accusatori poenam dictandam conclusissent, urgente potissimum domino Rieger, res ab iis ac consistorio est abstracta. Consulti fuere episcopus Klimo et constitutus Vesprimiensis
a processuatis criminibus cum edicerem, "patientia", inquit, "haec esse debent ex dictis ante triduum rationibus". Nec loqui admittebat ultra, quam prehensa manu me consentiri oportere. Verbis deinde quibusdam manu sua in conceptu illo mutatis, manu sua propria, sic esse oportere edixit, partibusque gratulatus, rem expediri a cancellario jussit. Cum abiremus, fateor, gestum quendam oculis ac facie ad Malenichium factis mihi displicuisse, sic enim videbatur Migazzius innuere, gestuque significabat, ac si me decepisset; nobisque dimissis, Migazzius e suo confestim abit curru palatio.
Iste Chikulinio
mortuo quamvis Prassinszkianae connubio bona Bisztricza atque Szutinszka cum Poznanovecz fuisset consecutus, metuens attamen, ne indigenatus disputaretur taliterque capacitas bonorum possessorii, repertis Sztubiczae, sibi per matrem cessae, Chikulinianis pecuniis, partim etiam mutuatis, Viennam venit. Et cum natus in Croatia ipse fuisset, opera domini comitis cancellarii Leopoldi Nadasd armales clam accepit exsolvitque. Tum ne ignobilis existimetur, cum jam hactenus pro barone fuisset habitus, indigenatus expeditionem accepit comitisque titulum solvit.
quod de pace inter partes actum sit, adeoque ob commissariatum captivos bellagerentium potentiarum quivis habere voluit; fors suffragante ea etiam, ut Borussia hac ratione eliberetur a judaea pecunia, quae vilissima regis Borussiae nomine fuit introducta, ut valor intrinsecus nec tertiae esset partis, prout assumebatur. Haec pecunia habuit in castris nostris summum exitum, nam optimi aurei nostri, argentea item justi poneris moneta ad Borussos volabat; profecto immanes divitias multi Austriacorum sunt consecuti usu ac permutatione luridissimae pecuniae. Rumor fuit, imperatorem a Judaeis
Szaich deponendus mandatur. Restauratio comitatus Crisiensis. Ignatius Kassner quid egit.) Ignatius Kelcz, Ginsiensis, atque ante annos aliquot in banalibus confiniis locumtenens seu procenturio, rennuncians officio ob Borussicum bellum, ducta in Podravanis partibus vidua Kanisayana, antea relicta Loncharichiana, nata alias Anna Maria Presek, in uxorem ac per hanc possessionatus effectus, nescio, quas lites ob jura cum vicecomite Crisiensi Joanne Szaich habuit. Et quia idem Kelcz junctus sangvine consiliario ad cancellariam Hungaricam Viennae Jacobo
primatis aucuparetur gratias. Et re perscripta accuratiores ludere Paxium observabant et primati obsequi, alii vigore contractus interimalis esse ad flnem Maji submittenda 22 milia fl., alia per subsequos annos ac singillative per 10 milia exsolvenda. Statimque ilia, quae episcopus promiserat ac particulares collectae tulerant, ad Paxium sunt submissa, ut in usuroborationem contractus 22 milia praenumeraret, quibus per eum depositis collegium cum domo illi est resignatum. His peractis Paxius reparationis collegii onus absolute inesse aperit, illudque fl. mille reparari posse.
obtinuerant, patre Perczaich eleemosynam praedictam Paulinis factam damnante cum exaggeratione meriti sanctae obedientiae amissi, quod se et rectore collegii inconsulto 500 fl. Paulinis numeravisset; quare certabant Paulini cum Jesuitis, quae securior tutiorque esset meritorum ordinis participatio. Quia attamen foemina, gulae mancipium formaque superbiens ac divitiis, carnis stimulis premeretur, disponi non potuit, ut vel Jesuitis vel Paulinis traderet universa et ex eorum nutu vel gratia viveret, praecipue cum a plerisque adoraretur et expeteretur pro uxore; sed respuit omnes,
quo ad filium episcopum superioris anni mense Majo concesserat, obiit Pudentiana Barbara, baronessa nata nuptave Nicolao olim Patachich, aetatis annorum 74. Latinam loquebatur commode, scribebatque latinas epistolas; delitiae olim illi arma, equi, venatio animusque plus virilis, quam foemineus; in partus suos fuit crudelis passimque creditum, vel fuisse androgynam vel clytoridem. Quin a pluribus praeclaris nobilibusque foeminis, quibus fingere opus non fuerat, relatum mihi est, dum dormire eas cum Pudentiana contigit sive in via, sive domi ejus ad succumbendum sibi fuisse
intuitu receptorum se tuente, Helena autem depositi usurpationem a Regina factam probante, taleque depositum vi testamenti Gotthaliani a Regina praetendente; per. actionem eatenus coram tabula erectam, adeoque ex acerbatis animis
novo probare voluit, Sed Helena, jam Habianeczio nupta, cum per sententiam tabulae recepisset, evocandos esse fiscum regium et successores omnes Gotthalianos, interea Regina Rauch Petrinae decedente et Hrasztoviczae sepulta, ab ulterioribus processibus et praetensionibus est praescissum ab utraque partium.
A morte Reginae, Rauch, secundae conjugis Sigismundi Voikovich, ipse dives felixque antedictis connubiis de tertia habenda conjuge fuit solicitus ipse vel solicitatus, nescio, post exiguum viduitatis tempus cum virgine Elisabetha Malatinszki
cum effectus tantarum legum obtineri per supplicationes ad aulam hactenus nequivisset, pertaesi tantorum damnorum possessores, vi armisque militaribus restiterunt, foenilia armati custodiendo vigilandoque; |
militares quoque in armis stabant, verum nulla partium alteram laedente, post moram dierum plurium militares recesserunt. Lamentis ex utraque partium per sua dicasteria aulae exhibitis, quae caedes vetuit unice, de reliquis silendo; consilii hujus gloriam dominus vicecomes Petrus Spissich sibi usurpabat.
Decimo secundo.
pertaesi tantorum damnorum possessores, vi armisque militaribus restiterunt, foenilia armati custodiendo vigilandoque; |
militares quoque in armis stabant, verum nulla partium alteram laedente, post moram dierum plurium militares recesserunt. Lamentis ex utraque partium per sua dicasteria aulae exhibitis, quae caedes vetuit unice, de reliquis silendo; consilii hujus gloriam dominus vicecomes Petrus Spissich sibi usurpabat.
Decimo secundo.
(Novi in croaticis generalatibus commendantes.) Pace
formae corporisque puella; ac illa ipsa, de qua superius fol. 571 dictum est, obiit ex malignis febribus, die infirmitatis 17., aetatis suae 22., munita prius sacramentis, ac in Klanecz Franciscanorum templo sepulta est. Genita ipsa est ex Francisco Suvich et Anna Novakovich. Suvich ex Bribir, partibus maritimis Zagrabiam veniens, apud Erdoedio provisorem primum egit, relictoque illo servitio non sine pecuniis, cum per contractum onus reddendarum rationum pecuniis congestis reluisset; Ignatio Czinderi summo alligatus foedere pactisque mutuis, utrique postea ad infamiam servientibus,
facta, comes in persona cum conductis hominibus prope 200, militibus item secum ex confinio ductis circiter 30 adfuit, arcem oppugnat, laesis in ea pluribus hominibus, eamque capit, Depoczianas ejicit suosque homines. Universa sic appraehendens seseque contra jus omne possessorem efficiens, partium utraque advocatos suos Viennam mittit. Et esto gravissimum fulminatorio repositorium in favorem domicellae ab aula venisset, comes et huic se opponit, dum substitutus vicecomes Mathias Sztolnekovich ad effectum mandati eo pervenisset. Post factum hoc festinat Viennam comes sperans in eo
quidquid sit, de exequentis illegalitate et praecipitantia reoccupatio juris remedium esset; comes objurgatus graviter non sine temeritatis suae nota Vienna rediit, gravius fulminatorium expeditum, vigore cujus per ante dictum vicecomitem domicella in integrum est reposita. Et quia ex productis partium Viennae |
evenisset, judlium Gojmerecz plenipotentiarium simul et judicem fuisse comitis, ejusdemque in eo facto plures maleversationes, mandato regio ab officio suspensus, eodemque, cum purgare se nequivisset, privatus exstitit; ex accepto hinc dolore etiam
I. opocha, similium commissionum occassione diaetarum hungaricarum semper intercessarum, erupit maschera ex submissis Vienna instructionibus; nempe progrederentur per loca praecipua, videlicet ex Czirqueno, acl Montem Claudium, inde Crisium, Capronczam, Veroczam, ac ubilibet audirent notarentque partis utriusque lamenta, accusationes, hasque pure conscriberent, militares quidem vulgari germanica, tradendo scripta sua politicis pro translatione eorum in latinam; politici sua exponerent latine, consignando talia militaribus pro translatione in germanicum; ipsi nil statuere, definire
tradendo scripta sua politicis pro translatione eorum in latinam; politici sua exponerent latine, consignando talia militaribus pro translatione in germanicum; ipsi nil statuere, definire auderent, verum in statu suo relinquerent omnia; et post finem omnium, praeses generalis Draskovich acta partis utriusque ad Majestatem suam Posonium adferret peteretque, talia revideri ac per Majestatem definiri; scilicet ut in diaeta lamentaturis de militarium excessibus responderi valeat, ob praeteritum bellum agi nil potuisse, in actuali autem esse quaerellas examine. Procedit ergo
annorum 1715. etc., plurima Croatis modernis sublata sint. Provocabant semper ad diplomata, quae ignorabant, nec fuit, qui curam eorum susciperet. Ego postquam amore patriae maximо meo fato studiis me iis dedi, quibus hanc е tenebris atque anterioribus praejudiciis eriperem, partim filios ejus excolendo, partim ad juris aequitatisque principia reducendo mores ac praejudicatas in officiis constitutorum opiniones, horumque praetensa oracula reducere incepissem atque contendere, eum solum esse haberique infallibilem, qui omniscius esset, hinc studiis politico-historicis
plurima Croatis modernis sublata sint. Provocabant semper ad diplomata, quae ignorabant, nec fuit, qui curam eorum susciperet. Ego postquam amore patriae maximо meo fato studiis me iis dedi, quibus hanc е tenebris atque anterioribus praejudiciis eriperem, partim filios ejus excolendo, partim ad juris aequitatisque principia reducendo mores ac praejudicatas in officiis constitutorum opiniones, horumque praetensa oracula reducere incepissem atque contendere, eum solum esse haberique infallibilem, qui omniscius esset, hinc studiis politico-historicis mancipatus ab exemplo et
3000 fl., tenutis avitis ad Savam domino Christophoro Voikovich pro fl. rh. 1000, bonis in Sztubicza domino Nicolao Plepelich pro 10.000 fl., bonis Sziszlavich domino Rauch pro totidem milibus, bonis demum Grachecz pro 19 milibus fl. eidem domino baroni Rauch, quae bona partim Budachkiani, partim Malekocziani juris erant, sese in Carnioliam transtulit auctis ibi per emptionem bonis. Hoc autem fecisse creditur in gratiam uxoris suae, natae baronessae Gàll.
Decimo nono.
(Fames magna.) Ex defectu illo
avitis ad Savam domino Christophoro Voikovich pro fl. rh. 1000, bonis in Sztubicza domino Nicolao Plepelich pro 10.000 fl., bonis Sziszlavich domino Rauch pro totidem milibus, bonis demum Grachecz pro 19 milibus fl. eidem domino baroni Rauch, quae bona partim Budachkiani, partim Malekocziani juris erant, sese in Carnioliam transtulit auctis ibi per emptionem bonis. Hoc autem fecisse creditur in gratiam uxoris suae, natae baronessae Gàll.
Decimo nono.
(Fames magna.) Ex defectu illo universali
procreationis rerum, redditu item tantorum hominum е castris caesareis post confectam pacem superiore anno, quorum е regno absentia effecerat agros incultos, incredibilis fames afflixit generalatum Carolostadiensem partesque maritimas, ut copiosae ac amplius quam mille familiae integrae ex partibus illis sese in Croatiam transtulerint, quaesiverintque sedes et receperint, egove plures ad deserta mea recepi. Plebi quoque nostrae panis defectus accidit, ut frumento praecium accrevisset, tritici modius Zagrabiae fl. tribus, millii, faris, speltae duobus per mensem Majum
Goritiae etc. ex Hungaria conductum conservantes. Interea ne fame pereat Neapolis, ab Hyspaniarum rege provisum Neapolitanis exstitit, scriptumque Austriacis illis dardanariis, frumento Neapoiitanos non indigere. Qua de causa triticum minori est venditum in illis littoralis Austriaci partibus, quam fuisset ab Hungaris comparatum, preciumque momento quasi ubivis decrevit et mense Junio Zagrabiae triticum a fl. 1 crucigerorum 45 offerrebatur, multosque spes ex aliorum miseriis divitias congregandi non solum decepit, verum ob contracta debita fecit miseros.
Brentano mortuo Carolostadium generalis Preiss, Belovarinum autem pro Rizzio generalis Antonius Szetwitcz, qui hactenus private vixit Berdoviczii in bonello Voikovichiorum Sztari Dvor vocato. Generalis Beck plurima inter, quae in generalatibus Carolostadiensi et Varasnensi instituit, ex Gomerje partim pulsis partim exsolutis schismaticiis, Bohoemos quosdam induxit, qui per Zagrabiam sunt profecti spe et fiducia |
ea, quod isti locum excolent, commerciis magis idonei reddentur
et fabricas varias promoturi. Successive totum exanuit, et
Carolostadium generalis Preiss, Belovarinum autem pro Rizzio generalis Antonius Szetwitcz, qui hactenus private vixit Berdoviczii in bonello Voikovichiorum Sztari Dvor vocato. Generalis Beck plurima inter, quae in generalatibus Carolostadiensi et Varasnensi instituit, ex Gomerje partim pulsis partim exsolutis schismaticiis, Bohoemos quosdam induxit, qui per Zagrabiam sunt profecti spe et fiducia |
ea, quod isti locum excolent, commerciis magis idonei reddentur
et fabricas varias promoturi. Successive totum exanuit, et Bohoemi illi
et dein episcopatum;
sed videns, quam in aquam anser garrulus cum anseribus et anatris sit submersus vel praecipitatus, ex apraehensione die 25. Decembris ibidem Posonii sacrum incoans, apoplexia tactus est, cujus sibi cura fait diuturnior.
Denique et lues pecorum fuit in partibus multis et authumnus a 14 fere Septembris continuo scatens pluviis, aquarum exundationibus, ut authumnalia congregari nequiverint, et quae fuere composita, ob contractum humorem putrefacta pesumiverint, far praecipue; vindemia fuit misera, et vinum ob aquas debile. Continuavit |
poterat, quidquid
factorum suorum diligentissime indagabatur a canonicis Petrovich, (cui ejusmodi in cartham et conceptum redigere, gloria cessit) Petkovich, Kukuljevich, Kanotay, item Krajachich, Blasekovich etc., et quia Petrovich apud banum valere observabatur, in partibus Varasdinensibus mansit continuo. Me ipsum medio Petkovichii ab amicitia viri dignissimi removere, et nescio quae rescire volebant; verum postquam ego perstitissem, me nunquam observavisse malum protonotarii animum, neque nos conferre de aliis ac rebus eruditis et historiam veterem
testarique eundem, in camera Posoniensi exstare Frangepaniana documenta, quibus jus regum Hungariae et Frangepaniorum possessorium probaretur; abalienatio autem, cum publicorum esset foederum, ad quae status Croatiae non influerent, neque tractarent talia, hic quaeri non posset, neque his ex partibus praestolari posse notitias alias, quam 1630. articulum 23., ad quem etiam camera inviaretur; tum ad foedus nobis ignotum, quod 1618. intra Venetos et Ferdinandum II. pactum est. Meam hanc ad folium unum deductam opinionem memoratus fiscalis camerae misit, postquam de insulis illis altum
unum deductam opinionem memoratus fiscalis camerae misit, postquam de insulis illis altum silentium contentique fuere camerales, ipsis suppeditatum fuisse modum, ut ad perquirendum ultro non stringerentur. Caeterum sparso rumore, ejusmodi Venetos fuisse attentos, fide digne intellexi, Dalmatasque partim novis gratiis, partim terrore regiminis austriaci, media vitae subditorum ad se trahentis; (id quod Veglienses aliique commetanei ex dispositionibus generalis Beck factis ad mare Adriaticum viderunt) sibi in fide confirmavere, ut domi meae Vegliensium unus fassus sit, malle se perire omnes,
memoratus fiscalis camerae misit, postquam de insulis illis altum silentium contentique fuere camerales, ipsis suppeditatum fuisse modum, ut ad perquirendum ultro non stringerentur. Caeterum sparso rumore, ejusmodi Venetos fuisse attentos, fide digne intellexi, Dalmatasque partim novis gratiis, partim terrore regiminis austriaci, media vitae subditorum ad se trahentis; (id quod Veglienses aliique commetanei ex dispositionibus generalis Beck factis ad mare Adriaticum viderunt) sibi in fide confirmavere, ut domi meae Vegliensium unus fassus sit, malle se perire omnes, quam ad modernum
expleto;
deducta, complanatae sunt; verum etiam reliquae omnes, quae seu simpliciter in contradictorio manserunt, seu vero supremae decisioni nostrae submissae sunt, juxta elaboratum et hic sub littera A. annexum projectum ac mappam componantur, et in ejus conformitate interimalis linea per nullam partium sub gravi animadversione transgressibilis immediate ducatur.Quocirca fidelitati vestrae hisce benigne serioque committimus et mandamus, quatenus cointelligenter cum suprema in generalatibus Carolostadiensi et Varasdinensi praefectura commissarios ex parte provinciali ita instruere noverit,
vigilia Bacsany deorsum versus duobus pagis Okoly et Vedernyak cum confinariis communis sit, in controverso autem terreno Radakovicza dato ramus fluvii Chasma, Radakovicza dictus occidentem versus privative pro confiniariis, ultra tamen Radakovicza orientem versus pro communi utriusque partis usu pascuatio libera maneat. Terrenum Megy Viderniak dictum, in quantum vestigium terrarum olim arabilium exstat, privative pro confiniariis, noviter vero exstirpatum pro communi utriusque partis pascuatione relinquendum esset. Praeterea terrenum Ludinszka Greda dictum pro pago confiniario
versus privative pro confiniariis, ultra tamen Radakovicza orientem versus pro communi utriusque partis usu pascuatio libera maneat. Terrenum Megy Viderniak dictum, in quantum vestigium terrarum olim arabilium exstat, privative pro confiniariis, noviter vero exstirpatum pro communi utriusque partis pascuatione relinquendum esset. Praeterea terrenum Ludinszka Greda dictum pro pago confiniario Obedische privative, e converso sequestratum ad pagum Erdödianum Kompater, conformitate jam positarum mettalium similiter pro eodem pago privative maneat.
Sylva Ruskovicza praecise pro
(Congregatio Varasdini.) Tum sub fata congregatione clamores ingentes excitati sunt in quaestione judicatus vel rectius appellationis ex foro cleri intra comitatum et clerum. Spes erat, ex superficie apprehenminum; sylva Sutticza utrique parti communis, Lusecz autem praecise pro Ivaniczensis praesidii et Ivaniczensis episcopalis arcis aedificio usufructuetur; sylva Chrett et sic dicta Preko Geczina e contra praecise pro confinio maneat.
In dominio Dobrensi pagi Czerina et Dereza etiam per totum communem usum cum
argumentis dominus Spissich occasione executionis, quaevis militaribus agendi, extendendi, interpretandi permisit potestatem, nec facile ad locum accessit alium, quam ubi solutus arhatusque favere voluit. Secuta vero sunt commissionem hujusque executionem diversa dissidia vicinarum partium, prouti etiam homicidia. Sic Dombrenses armati suis vigilabant, ad Ivanich aeque, ubi 19. Novembris secuta intra partes homicidia, sic ad Capronezam, Czirqueno, Jalesz, ut hinc pro stabili laboraretur linea; famaque esset et regiae litterae, proximo Martio exituram commissionem regiam,
nomine totius ordinis, ut status et ordines per suum articulum in sessione et voto eosdem confirment et quidem statum post Chasmenses, et hoc ob Jesuitas, ne eos sequi debeant. Ab omnibus priori acclamatum est: vivat, Chasmenses praecedentia potiti sunt, datus priori optatus articulus et partium
utrique satisfactum. Episcopum latet de auctoris veritate, bano protonotarius ante congregationem detexit, me auctorem esse operis, seseque illud ante Patachichium habuisse, legisse, ponderasse, descripisse in Jakovlje bono suo, ac ut ad credendum banum disponeret, quae eo
coegitque ad solvendam integralem officio tricesimam. Erat hoc gravamen per regnum ex civitatis parte depositum sub diaeta elapsa. Praeses camerae comes Antonius Grassalkovich eam impendit operam, ut adversus cameram nulla pateretur proponi gravamina, hinc iis visis universa et quaevis cum partibus accomodare studuit. Itaque cum regni nostri protonotarius dominus Nicolaus Skerlecz pressius gravamen hoc deduxisset, nedum in re, sed in modo etiam seu facti viam, praeses civitatis nuncium Ladislaum Szalle judicem civitatis eo disposuit, ut obtenta a magistratu plenipotentia transigeret,
et majora causavit incommoda. Apud nos in Sclavonia in veritate comitatuum avaritia et praecipue comitatus Zagrabiensis hujusque supremi comitis Joannis Jursich indigentia, ut ex decretis juvari valeat, et comitatus ex taxis malum hoc quoque incoavit nominatim in Sziszlavich, ad Ribnik variisque partibus, et hoc ex actionibus fiscalibus. quibus quemvis nobilem ad instantiam perversi rustici comitatus afflixit, et adjudicate quaerulanti juramento continuo convincebat nobiles de rebus ante saecula actis; ut anno sequente dicturi fusius. Loborienses subditi ad aulam plane regiam intuitu
Carnioliae se ad haec ire non posse; referebatur vicecomiti, in catastro loca illa non esse, quod is, quia facti (sic!) subsumere non potuit, inhaesit unice, si novem domus Croatiae et dominio Chabar restituendae ex catastro expungi poterunt, cur non et caetera. Itaque ducto protocollo partium tandem est, rem a Majestatis decisione praestolari. Laudem summam promeruit vicecomes tum ob destructas commissiones priores, tum vel maxime ob allata fundamenta et in archivum reposita, quibus semper doceri poterit, partes illas ad Croatiam pertinere, praecipue in casu secuturi aliquando
donec capti jussu principis subditorum ad principem oratores dimitterentur. Tum 31. Augusti iruêre in Siklos numero prope sex milia, quos dum subcenturio cataphractorum cum compagnia terrere vult, percussus lapillo nasum amisit; occisi tres milites, qui dein globos explodentes 180 rusticorum partim occiderunt, laeserunt partim. Haec et his similia plura isthic ad nos perscripta sunt. Quia vero a rusticis tyrannidis accusabantur dominia, ideo imponebatur comitatibus, ut sessionis constitutivum elaborarent et ab hac competentem obligationem. Haec ut comitatus opinio Viennam mittebantur
subditorum ad principem oratores dimitterentur. Tum 31. Augusti iruêre in Siklos numero prope sex milia, quos dum subcenturio cataphractorum cum compagnia terrere vult, percussus lapillo nasum amisit; occisi tres milites, qui dein globos explodentes 180 rusticorum partim occiderunt, laeserunt partim. Haec et his similia plura isthic ad nos perscripta sunt. Quia vero a rusticis tyrannidis accusabantur dominia, ideo imponebatur comitatibus, ut sessionis constitutivum elaborarent et ab hac competentem obligationem. Haec ut comitatus opinio Viennam mittebantur pro revisione, fuêreque
eadem, inquam, inventione hosti quoque conflari odium quo urbs in fide
servetur, quod inter actiones publicas iure refertur.
Meam itaque de politica opinionem accipe et, si potes, acquiesce: nihil ego eam esse quam
quaedam praecepta puto, quae doceant qui in hac aut illa particulari circumstantia prudenter
sit agendum. Itaque nihil nisi prudentiam quae doceatur esse. At cum infinita sit singularium
differentia, idcirco studium hoc compleri nunquam potest; hactenus vix superficialiter aliqui
id tradidere; si enim perficeretur, nihil esset quam
aut invidiam alteri aut
sibi amorem conciliarit.
Illos autem, quos de politica conscripsit Aristoteles, libros nonnihil ab ea, de qua sermo
habetur, politica differre concedo; quippe illic theorice res agitur, politica ad particularia
descendit, qualia multa in suis libris Cicero, plura Livius, plurima Tacitus tradidere, ut et
de eo convincatur Alonicus quod nullos esse politicae auctores contendit. Sed enim hos quoque
sparsim, non ex composito rem egisse fatendum est, ut ipse quoque
descendit, qualia multa in suis libris Cicero, plura Livius, plurima Tacitus tradidere, ut et
de eo convincatur Alonicus quod nullos esse politicae auctores contendit. Sed enim hos quoque
sparsim, non ex composito rem egisse fatendum est, ut ipse quoque Aristoteles, qui dum ad
particularia devenit quid nisi politica in quinto et sexto libro praecepta tradidit? Aeque
igitur late politica atque prudentia patet, atque sicut sibi apud alterum ingenioso quodam nec
tamen illicito commento gratiam quaerere, ita et urbem in fide servare, principem suum populo
affabilitas, et suis cuncta temporibus sint adhibenda; nam "laetitia (ut ait Seneca) iuvenem,
frons decet tristis senem."
vigilias, non nimiam illam contentionem nec continuam furentis instar
cursitationem pro hoc impendet.
Finiam de uxore dum unum adhuc documentum subiunxero: nimium quoniam infirmior ille sexus
est quam ut omnibus providendis sufficiat, fuerit fortasse haud inutile si partitis
administrationibus res geratur familiaris. Itaque agros quaeque remotiora sunt, vir
reservabit, ea quae propius adsunt, mulieri committet gubernanda, nempe dum ruri agitur; nam
si vitam urbanam ducat, supervacanea utique haec illi cuncta fuerint.
pro lubitu interpretari, idem pro
volupe transgredi, idem denique etiam exsequi potest. Quem denique latet, quod iam ante
Iosephum II potestas executiva non modo de iis, quae stricte ad legislationem
adeoque ad comitia pertinent, multa disposuerit, verum etiam partim ea, quae legibus
constituta sunt, in effectum non perduxerit, partim quaedam legibus etiam adversa statuerit;
urbariorum certe regulationem, studiorum educationisque systema, vectigal tricesimale, pretium
salis, monetae evaluationem, sanctiones poenales, ipsam usque adeo
etiam exsequi potest. Quem denique latet, quod iam ante
Iosephum II potestas executiva non modo de iis, quae stricte ad legislationem
adeoque ad comitia pertinent, multa disposuerit, verum etiam partim ea, quae legibus
constituta sunt, in effectum non perduxerit, partim quaedam legibus etiam adversa statuerit;
urbariorum certe regulationem, studiorum educationisque systema, vectigal tricesimale, pretium
salis, monetae evaluationem, sanctiones poenales, ipsam usque adeo militiae, qua parte
Hungariam respicit, coordinationem et sescenta
sub arbitrario
necessitatis publicae nomine possessores e bonis suis erga arbitrariam iterum aestimationem et
bonificationem etiam invitos proturbare.
Non multo post executiva potestas ad effectum tot tantarumque superinde conditarum regni
legum aliquam partium maritimarum particulam incorporavit quidem, sed ita incorporavit, ut
tota, quae inter modernos politicae iurisdictionis limites et urbem Segniam intercedit, plaga
penes statum militarem relicta, sicque vetus illa civitas regia, quarti regni status
commembrum, cuius
necessitatis publicae nomine possessores e bonis suis erga arbitrariam iterum aestimationem et
bonificationem etiam invitos proturbare.
Non multo post executiva potestas ad effectum tot tantarumque superinde conditarum regni
legum aliquam partium maritimarum particulam incorporavit quidem, sed ita incorporavit, ut
tota, quae inter modernos politicae iurisdictionis limites et urbem Segniam intercedit, plaga
penes statum militarem relicta, sicque vetus illa civitas regia, quarti regni status
commembrum, cuius incorporatio tot iam
vel
modica vi adhibita, nobis eas, quas pro provinciis arbitrario gubernio de systemate suo
obnoxiis scripsit, leges dictare.
Sed quid nos e reali potestatis legislativae exercitio adeo facile emovit? Huius enim vero
causae partim in potestate executiva, partim in primis eius instrumentis, partim in nobis
ipsis et, ne quid dissimulemus, partim in ipsa etiam constitutione nostra sita fuit. Nimirum
ea est humani animi indoles ut, qui executivam, id est supremam, obtinet potestatem, limitibus
nobis eas, quas pro provinciis arbitrario gubernio de systemate suo
obnoxiis scripsit, leges dictare.
Sed quid nos e reali potestatis legislativae exercitio adeo facile emovit? Huius enim vero
causae partim in potestate executiva, partim in primis eius instrumentis, partim in nobis
ipsis et, ne quid dissimulemus, partim in ipsa etiam constitutione nostra sita fuit. Nimirum
ea est humani animi indoles ut, qui executivam, id est supremam, obtinet potestatem, limitibus
potestatis legislativae se constringi
gubernio de systemate suo
obnoxiis scripsit, leges dictare.
Sed quid nos e reali potestatis legislativae exercitio adeo facile emovit? Huius enim vero
causae partim in potestate executiva, partim in primis eius instrumentis, partim in nobis
ipsis et, ne quid dissimulemus, partim in ipsa etiam constitutione nostra sita fuit. Nimirum
ea est humani animi indoles ut, qui executivam, id est supremam, obtinet potestatem, limitibus
potestatis legislativae se constringi illibenter patiatur; ut comitia
leges dictare.
Sed quid nos e reali potestatis legislativae exercitio adeo facile emovit? Huius enim vero
causae partim in potestate executiva, partim in primis eius instrumentis, partim in nobis
ipsis et, ne quid dissimulemus, partim in ipsa etiam constitutione nostra sita fuit. Nimirum
ea est humani animi indoles ut, qui executivam, id est supremam, obtinet potestatem, limitibus
potestatis legislativae se constringi illibenter patiatur; ut comitia differre, et nomine
provisionalium ordinationum ipse
potestati executivae, verum plerumque iis, quibus illa qua primis
instrumentis nititur, adscribi possunt: quo enim magis absolutam princeps nanciscitur
potestatem, eo minus ad eam exercendam solus sufficit, sed varias eius partes variis
individuis concredere debet. Hi cum particulari, quae ipsis obtingit, provinciae se plene
pares esse arbitrentur, oderunt legum vincula, et ut ipsi principis nomine arbitrarie agere
possint, potestatem eius etiam ultra definitos per constitutionem limites extendere
consueverunt.
Ne invidiosa evadat
ita praemuniatur, ne status amplius ullo unquam tempore per potestatem
executivam inde excludi possint.
Ut status his statim, quae imminent, comitiis reale legislationis exercitium resumant, vix
aliquid puto obstiturum. Si enim certam, per quam maioris repraesentantum partis voluntas tuto
cognosci possit, normam defixerint: si deinde totam per singulas legislativae, executivae, et
iudicialis potestatis partes constitutionem attentius expenderint; quae in illa dubia sunt,
explanaverint; quae superflua resecaverint, quae vero manca
praevie quidem
praeparari possint, ante tamen eorum introductionem in diaeta referri, ibi de illis constitui
debeat: si decernendum in comitiis tributum, praecipuum legislationis obiectum, nonnisi ad
proxima usque comitia duraturum declaretur: denique si, quod nos in particulari attinet, eam
iniverimus rationem, ut nos indissolubili nexu Hungariae iungamus – non poterit suos amplius
limites potestas executiva egredi.
Quod autem instrumenta eius attinet: si decretum fuerit, ut supremus regni senatus e
repraesentantibus
sine qua
nemo aliquem in litteris progressum fecit. Id autem haud secus facilius praestabitis quam si
explorato probe genio animoque discipulorum tam incitamenta, quam modum eadem proponendi
cujusque indoli accommodaveritis.
Unum adhuc est, de quo vos in particulari commonendos existimavi, clarissimi altiorum
Facultatum Professores; Vastae omnino ac propemodum immensae sunt, quas tradituri estis,
scientiae, spatium vero, quod singulae absolvendae Augusta designavit, sat
angustum. Delectu
populatione casus hic vix evenire posse videbatur. Cum nunc
ejusmodi casus facilius emergere possit, censebat Deputatio hujus etiam intuitu positivi
aliquid constituendum esse. Adhaeserat quidem illa ad eam reflexionem, ne lex haec
depopulandis sterilioribus regni partibus causam praebeat: verum
difficultatem hanc tollere eidem videbantur praescriptae Articulo 35. 1791.
cautelae. Sub his autem justum esse existimavit ut nativi eodem cum
exteris favore
esse videbatur.
Articulus
Civitates
etiam in admissione ad concivilitatem, et contubernia in assumtione ad tyrocinium horum
praeferentem habeant rationem.
Motiva.
Quod numerus inquilinorum in aliquibus regni partibus jam nimium accreverit, docet
conscriptio Anni 1787; haec enim 793,270 inquilinos, hospites vero sessionatos nonnisi
505,708 exhibet. Quod autem inquilinaria conditio, si horum numerus nimium increscat,
precarium tantum alimentationis statum
Quod autem inquilinaria conditio, si horum numerus nimium increscat,
precarium tantum alimentationis statum praebeat, postrema etiam, quam
Hungaria passa est, sterilitas demonstravit: hi enim vel maxime cum fame colluctabantur.
Cum in multis regni partibus ea vigeat consuetudo, ut Patrifamilias in domo et sessione
filius natu major succedat, reliqui migrare et alium subsistendi modum quaerere debeant, hi
autem plerumque inquilinariam conditionem amplecti soleant, numerus inquilinorum per ipsum
naturalem
V.
2804. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1122 | Paragraph | SubSect | Section] in
Comitiis referendum esse existimavit.
Articulus IX.
2805. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1146 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] est in Diaeta, defigi debeant,
constans et veteris et novae legislationis usus satis ostendit; semper enim in diaetis
determinabatur, et qui, et a quibus mercibus tricesimam solvere debeant; imo ipsa
portorii quotta in diaetis definiebatur, quae utique partim ad principia,
partim ad substantiam elaborandi vectigalis pertinent.
Relate ad 1-um nempe: qui tricesimam solvere debeant? Ostensum jam est in Elaborato
status actualis §§-is 52. et
2806. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1146 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] constans et veteris et novae legislationis usus satis ostendit; semper enim in diaetis
determinabatur, et qui, et a quibus mercibus tricesimam solvere debeant; imo ipsa
portorii quotta in diaetis definiebatur, quae utique partim ad principia,
partim ad substantiam elaborandi vectigalis pertinent.
Relate ad 1-um nempe: qui tricesimam solvere debeant? Ostensum jam est in Elaborato
status actualis §§-is 52. et
2807. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 | Paragraph | SubSect | Section] habeat, ejus mercatores has ab exotico procurent et illas colonis cariori vendant; si vero vicissim hi plura, quam fundator regnum egeat, producta adferant, tunc iterum hujus mercatores haec vili pretio coemant et deinde in alias provincias cariori divendant. Partiales licet admodum hae leges in systemate coloniarum quodam modo excusari possunt; fundator enim regnum in primam coloniarum deductionem, dein impopulationem et cultivationem ingentes sumtus profundere debuit, et cum
2808. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 | Paragraph | SubSect | Section] Anglicanarum dubium effecit. Cum Hungaria propriam habeat legislationem, principia haec relate ad eam per leges stabiliri non potuerunt. Verum remota per aliquod tempus ab influxu conficiendi Hungarici vectigalis legislatione, ipsa ferme haec principia partim Germanici, partim etiam Hungarici vectigalis via indirecte inducta sunt: nimirum, nulla lex fabricas in Hungaria prohibet: per elevata tamen necessariorum ad eas (si, quod saepe evenit, ab exotico, aut e Haereditariis Provinciis peti debeant)
2809. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 | Paragraph | SubSect | Section] effecit. Cum Hungaria propriam habeat legislationem, principia haec relate ad eam per leges stabiliri non potuerunt. Verum remota per aliquod tempus ab influxu conficiendi Hungarici vectigalis legislatione, ipsa ferme haec principia partim Germanici, partim etiam Hungarici vectigalis via indirecte inducta sunt: nimirum, nulla lex fabricas in Hungaria prohibet: per elevata tamen necessariorum ad eas (si, quod saepe evenit, ab exotico, aut e Haereditariis Provinciis peti debeant) materialium inductionis
2810. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 | Paragraph | SubSect | Section] vestiantur, melioribus vescantur alimentis. Neque opponere juvat quod omnia haec non major circulantis pecuniae massa, circulationisque celeritas, sed industria illorum incolarum producat. Industria enim (si non de particularibus aliquot individuis, sed de integro populo sermo sit) adeo relativa est ad massam circulantis pecuniae circulationisque celeritatem, ut hae se mutuo producant, et sicut sine hac nulla industria existere potest: ita haec vicissim illam adaugeat; et ideo
2811. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 | Paragraph | SubSect | Section] reciproce constituere omnino potest, ut Germanica producta et artefacta iisdem oneribus subjaceant, dum Hungariae inferuntur. Verum si reciproca ejusmodi onera stabiliantur, evenit plerumque ut ejusmodi reciprocum nec uni, nec alteri parti proficuum evadat, et tunc res ad tractatum devenire, per hunc vero justum demum inter utramque partem aequilibrium ita constitui solet, ut una pars alteri in iis potissimum articulis, in quibus id minimo sui detrimento fieri solet,
2812. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 | Paragraph | SubSect | Section] justum demum inter utramque partem aequilibrium ita constitui solet, ut una pars alteri in iis potissimum articulis, in quibus id minimo sui detrimento fieri solet, certos favores in vectigali concedat, atque ita respectiva vectigalia ad mutuam utriusque partis utilitatem dirigantur, uti id in Elaborato Status Actualis § 12. explicuimus. Tractatum ejusmodi quoad nonnulla Germanici vectigalis Hungariae minus favorabilia puncta cum Statibus Germanicarum
2813. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 | Paragraph | SubSect | Section] suscipiendo tractatui praebebit. Et ideo Deputatio haec, postquam omnia, quae Hungarico commercio proficua fore existimavit, principia proposuerit, demissam super eo etiam opinionem depromet: qualiter recedendo a rigoroso hoc reciproco utilitas utriusque partis conciliari, sublataque, quae nunc viget, totali commercii Hungarici ad Germanicum subordinatione justum demum, et utrique parti proficuum aequilibrium stabiliri possit? Haec universim de
2814. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 | Paragraph | SubSect | Section] demissam super eo etiam opinionem depromet: qualiter recedendo a rigoroso hoc reciproco utilitas utriusque partis conciliari, sublataque, quae nunc viget, totali commercii Hungarici ad Germanicum subordinatione justum demum, et utrique parti proficuum aequilibrium stabiliri possit? Haec universim de ipso vectigalis systemate; superest, ut peculiaris de singulo proposito principio ratio reddatur. Itaque in
2815. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] portorii quoad merces indifferentes, id est, circa quas nulla peculiaris reflexio subversatur, proposuimus. Hic et in subsequis §§-phis sermo erit de talibus articulis respectu quorum a generali concernentis portorii quotta propter subversantes particulares considerationes recedi debet. Si Hungaria proprium sibi tantum Principem haberet, sat foret constituere ut prout aliqui exotici articuli seu pro consumtione domestica magis aut minus necessarii sunt, seu vero domesticam industriam promovere aut impedire
2816. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1214 | Paragraph | SubSect | Section] poterant hi cupidine proprii lucri sinistras suppeditare informationes. Interest proinde ut, dum de aestimatione mercium pro novo vectigali Hungarico agetur, quaestores Hungari audiantur. Et cum hi quoque quoad aliquos articulos partialitatis studio abripi possint, justa vero portorii proportio ab aestimatione mercis plurimum dependeat, interest ut ipsa aestimatio vectigali semper adjiciatur; si enim haec palam constet, facilius et detegentur et corrigentur errores, si qui fortasse quoad
2817. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1214 | Paragraph | SubSect | Section] decrevisse. Motiva. Commercii cursus varias de tempore in tempus subire solet revolutiones; si mutatio aliqua in substantialibus intercedat, totum vectigal de novo coordinari, si unum tantum aliumve articulum particulariter respiciat, horum portoria circumstantiis temporis attemperari debent. Substantialis in cursu commercii mutatio raro intercedere solet, et tamen a 1775. usque 1788-um, adeoque intra 13 annos, tria nova vectigalia Germanica edita sunt. Hungaricum 1754-ti
2818. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1214 | Paragraph | SubSect | Section] mutationes debent mercatorum speculationes perturbare, cum illi hac ratione certum de quotta portorii calculum ducere non possint. Expedit itaque ut nec vectigal novum, nisi intercedente in substantialibus quoad cursum commercii mutatione, edatur, nec particularium articulorum portoria, nisi subversante reali commercii Hungarici utilitate, mutentur. Ut autem utilitas haec tuto eruatur, politicum Regni Dicasterium, cui locales circumstantiae optime notae sunt, audire, fundatisque ejus reflexionibus deferre
2819. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | SubSect | Section] Viennensi, sed Camerali Hungaricae cassae inferantur. Motiva. Ostendimus in Elaborato Status Actualis §-pho 57. et 59. quod per vectigal A. 1784. et 1788. confinio Carlostadiensi, et illi Comitatus Zagrabiensis parti, quae Comitatum Severinensem aliquo tempore efficiebat, favores aliqui, militaribus tamen longe majores quam provincialibus, concessi fuerint. Causa favoris hujus in sterilitate partium illarum, et incolarum paupertate collocabatur. Et vero tanta est partium
2820. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | SubSect | Section] vectigal A. 1784. et 1788. confinio Carlostadiensi, et illi Comitatus Zagrabiensis parti, quae Comitatum Severinensem aliquo tempore efficiebat, favores aliqui, militaribus tamen longe majores quam provincialibus, concessi fuerint. Causa favoris hujus in sterilitate partium illarum, et incolarum paupertate collocabatur. Et vero tanta est partium illarum miseria, ut ratio conservationis incolarum horum aliquem a legislatione succursum omnino deposcat. Quaestio tantum in eo versatur: an id per favores vectigalis, vel vero per
2821. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | SubSect | Section] parti, quae Comitatum Severinensem aliquo tempore efficiebat, favores aliqui, militaribus tamen longe majores quam provincialibus, concessi fuerint. Causa favoris hujus in sterilitate partium illarum, et incolarum paupertate collocabatur. Et vero tanta est partium illarum miseria, ut ratio conservationis incolarum horum aliquem a legislatione succursum omnino deposcat. Quaestio tantum in eo versatur: an id per favores vectigalis, vel vero per aliquam onerum publicorum relaxationem opportunius praestari possit; jam vero
2822. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | SubSect | Section] Quaestio tantum in eo versatur: an id per favores vectigalis, vel vero per aliquam onerum publicorum relaxationem opportunius praestari possit; jam vero constat, quod favores vectigalis praecipue ad eos, qui quaestum exercent, relaxatio vero alicujus onerum publicorum partis ad omnes ex aequo dimanaret. Accedit quod quo major est vectigalis diversitas, eo difficilior evadat manipulatio tricesimalis, quodve per ejusmodi varietates facilior praevaricationibus via aperiatur. Interest itaque, ut partium illarum incolis per
2823. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | SubSect | Section] alicujus onerum publicorum partis ad omnes ex aequo dimanaret. Accedit quod quo major est vectigalis diversitas, eo difficilior evadat manipulatio tricesimalis, quodve per ejusmodi varietates facilior praevaricationibus via aperiatur. Interest itaque, ut partium illarum incolis per aequanimem potius aliquorum onerum publicorum relaxationem prospiciatur. Quoad provinciales posset fortasse iis dimidia contributio relaxari; quoad militares cum hi variis oneribus subjaceant, ad praefecturam
2824. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | SubSect | Section] in Diaeta totidem deputati, quot Sua Majestas a parte Germanicarum Provinciarum benigne delectura est, et hi tale reciproci vectigalis systema concertent, ut nec Hungaricum Germanico commercio nec vicissim subordinetur, sed ut concedendi in respectivo vectigali uni parti favores, in alio per aequipollentes favores mutuo compensentur. Motiva. Ut constitutionalis Regni Hungariae independentia salva maneat, nullum superest medium, quam aut perfectum reciprocum, aut mutuus
2825. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Si legislatio Hungarica viam reciproci inire debuerit, a propositis superius principiis vix poterit declinare. Si tractatus suscipiatur, ante omnia complananda videntur illa puncta in quibus reciprocum et uni et alteri parti noceret. Talia sunt, uti in motivis sparsim jam indicavimus: 1-mo. Si retentis Germanicis Provincialibus impositionibus, quibus Hungarica producta, dum illis Provinciis inferuntur, actu subjacent, legislatio Hungarica vicissim producta
2826. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Germanicae vero Provinciae artefactis praevaleant, in vectigali Hungarico tales Germanicis artefactis favores concedantur, qui aequipolleant illis, quos Germanicum vectigal Hungaricis productis est concessurum. In particulari quoad importationem exoticam: 1-mo. Possent fortasse seu prohibitiones, seu gravia illa, quibus exotica artefacta modo subjacent, portoria pro favore Germanicorum artefactorum in Hungarico vectigali (praeter mox specificandos
2827. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] portoria in utroque vectigali defigantur, una vero proposita superius in §§-phis projecti hujus 67. 79. 80. 89. 90. 92. et 94. principia veluti utrique parti applicabilia in utroque vectigali adoptentur. Principia vero in §§-phis 69. 77. 80. 91. et 95. veluti Hungariae particularia pro Hungarico tantum vectigali retineantur.
2828. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] 90. 92. et 94. principia veluti utrique parti applicabilia in utroque vectigali adoptentur. Principia vero in §§-phis 69. 77. 80. 91. et 95. veluti Hungariae particularia pro Hungarico tantum vectigali retineantur. Fieret hac ratione ut Hungaricum Germanico commercio non subordinetur, sed salva constitutionali Hungariae independentia justum inter utrumque Monarchiae membrum commercii
2829. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] et pro privatis considerantur, quibus nonnisi postrema series assignari potest. Caeterum ordinarie quidem facilis inter advicinantes provincias communicatio in reciprocum beneficium cedere solet. Sunt tamen casus in quibus via aliqua uni tantum parti utilis, alteri noxia est. In ejusmodi casu justum non est, ut posterior haec jurisdictio ad continuandam in sui gremio talem viam cogatur. Recens ejus exemplum est in via Metlicensi; incolae enim Carnioliae videntes, quod reserata jam per littorale Hungaricum
2830. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1240 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] onere, destitui, aut quibus producenda privilegia applicari non posse compererint, statim aboleant. Motiva. Investigationes ejusmodi saepius quidem jam susceptae sunt. Certum tamen est, quod complura illegalia telonia partim adhuc vigeant, partim post investigationes illas irrepserint. Interest itaque novas ad effectum tot patriarum legum investigationes suscipere. In sensu legum Regni telonia usu acquiri non possunt, sed proprietarii tenore Articulorum 23.
2831. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1240 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] aut quibus producenda privilegia applicari non posse compererint, statim aboleant. Motiva. Investigationes ejusmodi saepius quidem jam susceptae sunt. Certum tamen est, quod complura illegalia telonia partim adhuc vigeant, partim post investigationes illas irrepserint. Interest itaque novas ad effectum tot patriarum legum investigationes suscipere. In sensu legum Regni telonia usu acquiri non possunt, sed proprietarii tenore Articulorum 23. Sigismundi Decr.
2832. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1240 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] adeoque tale telonium eo ipso cassari debet. Sicca quoque telonia etiamsi privilegio provisa numerosis jam legibus abrogata sunt, quia collatio proventus telonialis non est pure lucrosum privilegium, sed est partim etiam onerosum, idest reparandi alicujus pontis aut viae onere affectum. Proinde ubi nullus oneri ejusmodi locus est, ibi meritum telonii cessat, adeoque nec proventus telonii exigi potest. Per mutationes autem fluviorum evenit
2833. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1244 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] eruendum e sexennali diametro proventum. Quo facto relicta pro lucro proprietarii una tertia correspondens reliquis duabus tertiis seu in pontibus, seu in viis onus justo calculo exscindant. Motiva. Quod privilegium telonii sit partim lucrosum, partim vero onerosum paulo ante ostendimus; ut justa inter lucrum et onus proportio defigatur, res ipsa exposcit. Hactenus lex quottam oneris eo tantum definivit, ut teloniatus
2834. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1244 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] proventum. Quo facto relicta pro lucro proprietarii una tertia correspondens reliquis duabus tertiis seu in pontibus, seu in viis onus justo calculo exscindant. Motiva. Quod privilegium telonii sit partim lucrosum, partim vero onerosum paulo ante ostendimus; ut justa inter lucrum et onus proportio defigatur, res ipsa exposcit. Hactenus lex quottam oneris eo tantum definivit, ut teloniatus pontes, accessum item
2835. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1244 | Paragraph | SubSect | Section] circa allegandi per vectorem impedimenti realitatem aut validitatem, seu circa enascituram tam in promotione, quam in depositione mercium deteriorationem exorientur, localis jurisdictio summarie decidet, et sententiam suam statim effectui mancipabit; salva parti, decisione hac non contentae, praetensionem suam solenni juris via in forma novi prosequendi facultate. Quaestiones tamen, quae circa causatum proprietario mercium propter has ad stipulatum tempus non advectas damnum emergent, non summaria, sed
2836. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1244 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] in singula statione defixi sunt, Officiales summarie cognoscant, succumbens vero ad magistratualem personam, quarum una in Herszina, alia in Ravnagora residet, ita provocare possit, ut harum decisio statim effectui mancipetur: parti tamen non contentae ordinaria juris via in salvo relinquatur. § 110. Etiamsi caupo aut educillator merces, quae devehuntur, ad vectores pertinere persuasus aliquid ex
2837. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1268 | Paragraph | SubSect | Section] Cum Hydraulicum Departamentum omnes totius Regni hydraulicos labores quoad ipsum executionis modum immediate dirigere non sufficiat, quinque praeterea dirigentes geometrae ita constituantur, ut singulo Hungariae circulo unus, partibus vero adnexis itidem unus obveniat. Neque tamen aut dirigentes hi a Departamento Hydraulico; neque comitatenses geometrae a dirigentibus; sed hi quidem a Consilio; comitatenses vero ab ipsis comitatibus dependeant, ab his
2838. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1268 | Paragraph | SubSect | Section] et super hujus demum elaborato director suam depromat opinionem. Motiva. Hydraulica et geometrica opera adeo sumtuosa geometrarum vero plana et opiniones, teste quotidiana experientia, adeo dubii eventus sunt, ut singulum particulare planum duplici, dirigentis nempe geometrae et Departamenti Hydraulici, revisioni subjici omnino intersit. Si dirigentes omnes locales geometras, adjuncti vero ipsos
2839. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1268 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] ferant, et quod Regnum hac specie ligni abunde provisum sit. Interest itaque ut administratio publica eo curas suas convertat, ut et canalis hic evehendae pecuniae obstruatur, et commercium durabilioribus navibus provideatur. Id quod ineunda per locales jurisdictiones partim persuasionis, partim exempli via obtineri potest. Quod naves Rhoenanas Danubius ferat, jam usus docuit; forte effectuato semel generali navigationis plano Tibiscus etiam et Savus eas ferent. Constat, quod cum
2840. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1268 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] abunde provisum sit. Interest itaque ut administratio publica eo curas suas convertat, ut et canalis hic evehendae pecuniae obstruatur, et commercium durabilioribus navibus provideatur. Id quod ineunda per locales jurisdictiones partim persuasionis, partim exempli via obtineri potest. Quod naves Rhoenanas Danubius ferat, jam usus docuit; forte effectuato semel generali navigationis plano Tibiscus etiam et Savus eas ferent. Constat, quod cum navis ejusmodi velis et ancoris provisa
2841. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1268 | Paragraph | SubSect | Section] et eandem directionem habere debeant, satis constat. Ostendimus in Elaborato status actualis a §-pho 71. usque 78. quod nullus ferme sit navigabilis fluvius de cujus regulatione, nullum vastius stagnum de cujus exsiccatione partiales mappae et plana in Arhivo Consilii non extent, et quod complurium etiam communicationis canalium projecta ibidem praesto sint. Verum nullum ex his elaboratis ad generale navigationis planum dirigebatur; omnis operans aut projectans particulare tantum
2842. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1268 | Paragraph | SubSect | Section] exsiccatione partiales mappae et plana in Arhivo Consilii non extent, et quod complurium etiam communicationis canalium projecta ibidem praesto sint. Verum nullum ex his elaboratis ad generale navigationis planum dirigebatur; omnis operans aut projectans particulare tantum suum objectum respexit, singulus ferme distinctam libellationis scalam adhibuit; unus unius, alter alterius ordinis observationes in medium attulit, ita ut omnia illa elaborata pro usus generalis plani non sufficiant, et ad summum pro aliqua tantum
2843. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1296 | Paragraph | SubSect | Section] suscipiendos esse determinaverit, accurata, quoad res admittit, laboratorum et sumtuum schemata elaborabit. Motiva. Generale navigationis planum eo dirigi debet ut maxima, quoad fieri potest, Regni pars beneficii navigationis particeps efficiatur. Itaque cum centrum navigationis Hungaricae capitalia ejus flumina, Danubius, Tibiscus, Savus et Colapis constituant, ante omnia determinari debet qualiter horum regulatio perficienda sit; ad
2844. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1298 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] statum reponendum summe necessaria sit, aliquot vero Tibisci gyrorum transsectio in qualicunque generalis plani systemate alioquin fieri debeat, haec interea etiam perficiantur. Motiva. Quod partiales ejusmodi labores citra periculum profundendorum inutiliter sumtuum suscipi non possint, in motivis immediate praecedentis §-phi ostendimus; interest igitur ut id diserta lege interdicatur. Caeterum capitales, imo
2845. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1298 | Paragraph | SubSect | Section] sunt. § 133. Si occasione exsiccationis paludum seu per publicum, seu etiam per privatos suscipiendae, quaestio de metis exoriatur, hanc Vice-Comes summarie revidebit, et nisi aliqua partium evidentes probas adferat, controversam plagam bifariabit. Salva parti non contentae in forma novi solenni juris via. Motiva. In paludinosis ejusmodi locis metae plerumque incertae esse solent, seu quod in illis
2846. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1298 | Paragraph | SubSect | Section] 133. Si occasione exsiccationis paludum seu per publicum, seu etiam per privatos suscipiendae, quaestio de metis exoriatur, hanc Vice-Comes summarie revidebit, et nisi aliqua partium evidentes probas adferat, controversam plagam bifariabit. Salva parti non contentae in forma novi solenni juris via. Motiva. In paludinosis ejusmodi locis metae plerumque incertae esse solent, seu quod in illis aliqua signa metalia vix defigi possint, seu quod praeter
2847. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1298 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] aperire velit, praevie concivilitatem assumere debeat. Haec autem pro conservanda commercii libertate eidem per magistratum negari non possit. Caeterum necessitas insinuationis non potest cum libertate commercii conciliari, quia illa variis partialitatibus, plerumque etiam interessentiis occasionem praebet. Vigebat etiam in aliquibus civitatibus abusus ille, forte statutis etiam earum confirmatus, ut certus officinarum, adeoque mercatorum etiam numerus, qui pro domestica provisione
2848. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1298 | Paragraph | SubSect | Section] fuit, quia praejudicium tertii involvebat; singulus enim nativus civis per nativitatem, adjecticius autem per assumtam concivilitatem omnium civilium beneficiorum, inter quae jus quaestus etiam reputatur, particeps efficitur. Non potuit itaque magistratus etiam cum Electae Communitatis assensu jus hoc, in praejudicium totius civium corporis, ad pauca tantum individua restringere. Confirmatio autem semper relativa est ad confirmatum, adeoque si id, quod
2849. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1298 | Paragraph | SubSect | Section] etiam confirmatio vim suam amittit. Proinde pro amittenda, quam emtores pro jure quaestus deposuerunt, summa non fuit necessaria lex anterior, quae venditionem juris hujus interdicat, sufficit principium, quod singulus civis omnium civilium beneficiorum particeps sit, per ipsam civitatum constitutionem stabilitum fuisse. Jam per id irritabatur omnis cujuscunque beneficii civilis ad pauca tantum individua restrictio. Jam prohibebatur, ne singulares cives commune ejusmodi, uti jus quaestus est,
2850. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1298 | Paragraph | SubSect | Section] jus hoc in casu cridae creditoribus pro fundo assignari non possit. Caeterum quam intricatas quaestiones abusus jus quaestus vendendi producat, quam arbitrarie has magistratus definire soleant? adeoque quantam partialitatibus ansam praebeat? praeter complura in Archivo Consilii exstantia acta vel demisse readnexa, quam piae memoriae Rex et Imperator Leopoldus II. ad Deputationem hanc relegaverat, status mercantilis Pestiensis instantia abunde perhibet. Apparet ex illa quod
2851. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1298 | Paragraph | SubSect | Section] requirit, quae usum jus quaestus vendendi suapte excludit. Per nulla certe regulativa principia id unquam efficietur, ut abusus jus quaestus vendendi desinat esse nocivum promotioni commercii monopolium, ut per illa omne magistratus arbitrium, omnis partialitatum occasio praevertatur; denique ut aliae civitates, in quibus abusus hic necdum invaluit, si sub eadem regulativorum punctorum observatione hunc etiam sibi admitti postulent, a petito suo fundate rejici possint, adeoque nullum prorsus medium
2852. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1298 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] naturalis commercii cursus regit, qui nisi eidem impedimenta per Legislationem aut irrepentes sensim abusus ponantur, eo semper sponte inclinat, ubi cum maxima utilitate exerceri potest. Quod pecuarias nundinas in particulari attinet: viguit quidem hactenus usus ille quod pecora nonnnisi in talium locorum hebdomadalibus nundinis distrahi potuerint, quae peculiari superinde privilegio provisa fuerunt. Quomodo usus hic quoad pecora induci potuerit, quin una de
2853. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1332 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] ubique, et omnium primae necessitatis articulorum, sed jam hic, jam ibi, jam unius, jam alterius articuli pretia exorbitare solent: ita administratio etiam publica in illis tantum locis, ubi casus enascitur, et illius tantum, cujus pretium nimium assurgit, articuli partialem tantum limitationem suscipere debet. Tertia demum epocha est, dum commercium jam ita effloruit ut sola venditorum concurrentia sufficiens cupiditati frenum injiciat; et tunc cessante limitationis necessitate ipsa suapte evanescit. Hungaria in prima adhuc
2854. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1332 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] cum massa circulantis pecuniae proportionem reducatur, ac praeterea victualium pretia artefactis, et vicissim, commensurentur; massa vero circulantis pecuniae nunquam exacte determinari, adeoque tota haec operatio in nullo fixo principio fundari possit. E converso si partialis tantum alicujus articuli limitatio suscipiatur, omnia haec ita ad vivum resecari non est necesse, sufficit, si vel per practicam aliquam probam, vel per institutam cum sumtuosiori aliquo articulo comparationem, seu etiam a vicinae, quae in iisdem plane
2855. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1350 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] aut recens illocatus quaestor commercio importationis se addicat, facilius utique illi erit circumspicere, quibus articulis partes illae, in quibus degit, opus habeant; hos e maxime opportuno extero loco procurare, aperire officinam, eosdemque partim in hac, partim per publicas nundinas divendere, quam ipsi fuisset explorare necessitates exterarum Provinciarum, loca, tempora, et modos, quibus domesticae merces foris utilissime distrahi possunt, indagare, omnesque et
2856. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1350 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] recens illocatus quaestor commercio importationis se addicat, facilius utique illi erit circumspicere, quibus articulis partes illae, in quibus degit, opus habeant; hos e maxime opportuno extero loco procurare, aperire officinam, eosdemque partim in hac, partim per publicas nundinas divendere, quam ipsi fuisset explorare necessitates exterarum Provinciarum, loca, tempora, et modos, quibus domesticae merces foris utilissime distrahi possunt, indagare, omnesque et
2857. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1350 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] ut immunitates illas sibi vindicare queat. Superest adhuc ea commercii species, dum ipsa Regni producta aut artefacta ex una Regni parte in aliam divenduntur. Verum commercium hoc tot individua potest occupare, ut si hi omnes propositarum immunitatum participes reddantur, notabilis onerum publicorum pars in reliquam incolarum partem redundaret; praeterea commercium hoc nullis alioquin vectigalis oneribus obnoxium est, imo per subsecuturam teloniorum regulationem novum fortasse alleviamen accipiet. Quare favores
2858. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1350 | Paragraph | SubSect | Section] suam etiam demissam depromat opinionem. § 148. Itaque, quod primam quaestionem attinet: Deputatio ejus est demissae opinionis, quod distinctam in singulo comitatu cassam publicam stabilire prorsus non intersit; pro particularium enim ejusmodi cassarum fundo vel generales totum in concreto Regnum respicientes tituli, ex gr. auctio pretii salis, taxa indigenatus etc. a proportione assumi deberent, et tunc emolumento fundorum horum per
2859. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1350 | Paragraph | SubSect | Section] constitui solent, et si in comitatibus incurrantur, horum; si in civitatibus, illarum cassis domesticis inferebantur. Id tamen obstare non videtur, quominus legislatio eas pro fundo publico applicare possit. Judiciales jam judici, jam parti, jam utrique leges addixerunt, et in moderna salariorum magistratualium tenuitate partem stipendii illorum efficere reputantur. Interea certum legislationis principium est, quod judici aliquam e poena, quam dictaturus est, utilitatem addicere non expediat. Stipendia
2860. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1350 | Paragraph | SubSect | Section] publicarum id jam vim axiomatis obtinuerit, quod cujuscunque speciei accisa nonnisi in locis bene clausis, et sufficienti politiae Personali provisis, opportune stabiliri possit. § 155. Et hi sunt partim per alios Deputationi propositi, partim per ipsam etiam elucubrati novi fundi, de quibus Legislatio proprio arbitrio disponere potest. Antequam Deputatio de eo arbitretur, quosnam ex his in hypothesi separandae commercialis et
2861. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1350 | Paragraph | SubSect | Section] quod cujuscunque speciei accisa nonnisi in locis bene clausis, et sufficienti politiae Personali provisis, opportune stabiliri possit. § 155. Et hi sunt partim per alios Deputationi propositi, partim per ipsam etiam elucubrati novi fundi, de quibus Legislatio proprio arbitrio disponere potest. Antequam Deputatio de eo arbitretur, quosnam ex his in hypothesi separandae commercialis et eventualis cassae ad unam, quos vero
2862. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1350 | Paragraph | SubSect | Section] labores damna inferentur, constructionem duarum in Danubio ad modulum Rhoenanarum navium, cum peritis eas regendi navarchis; redemtionem teloniorum, quae in viis commercialibus reperiuntur, quibusve proprietarii zelo boni publici sponte decedere nollent, harumque viarum partim constructionem, partim conservationem, praeter decernendas, quoties res exegerit, primas, pecuniariam pro inventoribus utilium quorumpiam institutorum remunerationem. Denique anticipanda erga sufficientem cautionem utilibus exportationis
2863. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1350 | Paragraph | SubSect | Section] constructionem duarum in Danubio ad modulum Rhoenanarum navium, cum peritis eas regendi navarchis; redemtionem teloniorum, quae in viis commercialibus reperiuntur, quibusve proprietarii zelo boni publici sponte decedere nollent, harumque viarum partim constructionem, partim conservationem, praeter decernendas, quoties res exegerit, primas, pecuniariam pro inventoribus utilium quorumpiam institutorum remunerationem. Denique anticipanda erga sufficientem cautionem utilibus exportationis quaestoribus
2864. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1388 | Paragraph | SubSect | Section] tamen aliquot suas eatenus opiniones depromserunt, quas trutinio Legislationis substernere Deputatio officii sui existimavit. Inter has relegatus est ad Deputationem hanc typis excusus anonymi cujusdam libellus, qui et generalis pro toto Regno, et particularis pro singulo comitatu cassae erectionem proponit. Pro illius fundo, praeter indigenatus taxam, bona ecclesiastica successive publico applicanda projectat. Pro particulari vero singuli comitatus cassa assignat summam illam, quam aliquis
2865. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1388 | Paragraph | SubSect | Section] anonymi cujusdam libellus, qui et generalis pro toto Regno, et particularis pro singulo comitatu cassae erectionem proponit. Pro illius fundo, praeter indigenatus taxam, bona ecclesiastica successive publico applicanda projectat. Pro particulari vero singuli comitatus cassa assignat summam illam, quam aliquis nobilium quotannis in eam sponte conferre voluerit. Ut autem quo plures ad conferendam quo majorem summam excitentur, statuendum suadet, ut e hac cassa tantum iis, aut eorum haeredibus,
2866. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1388 | Paragraph | SubSect | Section] qui pecunias cassae huic illaturi sunt, in casu necessitatis capitalia erga 4 pro 100 mutuari possint. Futurum hac ratione dicit, ut parte ex una capitalistae, non habentes amplius, quo pecunias elocent, eas cassae huic inferre obligentur; parte vero ex alia, ut particulares hae cassae publicis etiam totius Regni necessitatibus succurrere possint. Fusius deinde deducit emolumenta instituti hujus, explicat relationem, que inter particulares comitatuum et generalem Regni perceptorem stabiliri debeat, modum denique, quo
2867. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1388 | Paragraph | SubSect | Section] non habentes amplius, quo pecunias elocent, eas cassae huic inferre obligentur; parte vero ex alia, ut particulares hae cassae publicis etiam totius Regni necessitatibus succurrere possint. Fusius deinde deducit emolumenta instituti hujus, explicat relationem, que inter particulares comitatuum et generalem Regni perceptorem stabiliri debeat, modum denique, quo maleversationes anteverti possint, proponit. Verum taxam indigenatus vix aliquem fundum constituere, projectans ipse
2868. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1388 | Paragraph | SubSect | Section] autem ecclesiastica tam parum atque nobilitaria gratis collata pro fundo publico destinari possunt; adeoque projectati per hunc pro generali cassa fundi simpliciter evanescunt; quodsi vero totus generalis cassae proventus e quottis per particulares comitatuum cassas subministrandis consistere deberet, ad quid inutiles in 52 perceptorum stipendia sumtus, quando conferendam per omnium comitatuum nobilitatem summam unum aliudve individuum minoribus impensis administrare potest. An per
2869. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1388 | Paragraph | SubSect | Section] capitalis jam attigerunt, facilem retineant cursum, nisi tamen Status Regni novam emitendae schedarum quantitati correspondentem summam tunc statim conferant, interest ut ab ulteriori earum procusione supersedeatur. Cum enim casus aut totalis, aut maximae earum partis redemtionis ex inopino emergere possit, realis quantitati schedarum harum admensus fundus semper praesto esse debet, e quo illae, emergente ejusmodi casu, prompte exsolvantur. Id si praestari non possit, collabetur creditum nationale,
2870. Bošković, Ruđer. Ecloga recitata in publico Arcadum... [Paragraph | Section] errores corrigens. Eam inter ejus observationes Manfredius edidit post ejus obitum. Meridianam lineam ad observationes Astronomicas ineundas magnificentissimam construxit Romae in Chartusianorum aede apud Termas Diocletiani. Caesarum palatinas aedes, ac auream Neronis domum partim e ruderibus, quae supersunt, eruit, partim pro ingenio suo supplevit, ac edidit. Ibi autem cum per cuniculum ex summa altitudine in inferiores aedium partes incaute decidisset, confracto crure praesentis mortis periculum aegre evasit, quam haud ita multo post eo ipso casu labefactus
2871. Bošković, Ruđer. Ecloga recitata in publico Arcadum... [Paragraph | Section] observationes Manfredius edidit post ejus obitum. Meridianam lineam ad observationes Astronomicas ineundas magnificentissimam construxit Romae in Chartusianorum aede apud Termas Diocletiani. Caesarum palatinas aedes, ac auream Neronis domum partim e ruderibus, quae supersunt, eruit, partim pro ingenio suo supplevit, ac edidit. Ibi autem cum per cuniculum ex summa altitudine in inferiores aedium partes incaute decidisset, confracto crure praesentis mortis periculum aegre evasit, quam haud ita multo post eo ipso casu labefactus obiit. ille, tuae qui summo in vertice
2872. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] pariter procurrit in altum.
2873. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2874. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] germanas esse Naturae leges declararent! Atque hoc quidem ille in conversionibus siderum, atque ingentibus hisce mundi corporibus praestitit. Quid autem? Num leviora illa, ac minora esse censemus, quae in tenuissimis radiorum particulis perfecit? Nam quid corpore illo, quae lux dicitur, nobis erat obscurius? Nam autem postea, quam haec quoque est ab illo pertractata naturae pars, quid nobis in ea penitus cogniscenda claritatis omnino defuit?
2875. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Nam autem postea, quam haec quoque est ab illo pertractata naturae pars, quid nobis in ea penitus cogniscenda claritatis omnino defuit? Subtilissimum, ac tenuissimum lucis radium dividimus, ac dispertimur, singulis quibusque partibus quae ratio, quae vis insit, novimus, e quorum admixtione quae colorum discrimina oriantur, quoque e corporum contextu qui redeat color, definimus. Quid denique est in minimis his rebus, atque a sensuum usu remotissimis, quod non
2876. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] penduli, ob caloris, et frigoris vices, cui rei tamen non simplex adhiberi remedium potuit. Deinde ad gravitatem redit, et quaerit, an ipsa in omnibus corporibus aequalis sit, a vers. 934; eam revera esse in omnibus materiae particulis aequalem probat ex eo, quod corpora omnia in medio non resistente aeque velociter descendant, ad vers. 1089. Haec tamen aequalitas in aere ob ejus resistentiam turbatur, ubi de fluidorum disserit resistentia, quae
2877. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] resistentiam medii ob ipsius medii gravitatem considerat, ubi de gravitate specifica breviter agendi occasionem arripit, attingitque quaestionem de corporis figura, utrum ea ad innatationem quidquam conferre possit, an sola partium fluidi tenacitas in causa sit. Tum a vers. 1336. redit ad corpora inaequaliter per aerem descendentia, et inde massas, et densitates aestimat, et inter se comparat ad vers. 1386. Definit porro quid sit centrum
2878. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] revera existere. Eam veteres Pythagoricos agnovisse ex illa caelesti eorum harmonia quidam suspicantur, quae tamen conjectura solido argumento non innititur. A vers. 1350 gravitatem hanc esse mutuam inter omnes materiae particulas docet, proinde et mutuam esse inter Solem, et primarios Planetas, et secundarios, eamque generatim ad omnem, ubicumque sit, materiem extendi: exinde a vers. 1446 consequitur, si binae massae utcumque inaequales in
2879. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] incrementa ratio. Tunc quaedam a Newtono inventa theoremata innuit ad hoc argumentum spectantia, quem tamen non demonstrasse ait figuram sphaeroidis Ellipticae indui debere a fluido homogeneo circa proprium axem gyrante, cujus particulae se in ratione reciproca duplicata trahunt, idque primum a Mac. Laurino ostensum accuratissime, ut absoluta jam videri possit investigatio Telluris figurae ex aequilibrio, nisi obstet aliquid ipsius partium inaequalis
2880. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] gyrante, cujus particulae se in ratione reciproca duplicata
trahunt, idque primum a Mac. Laurino ostensum accuratissime, ut absoluta jam
videri possit investigatio Telluris figurae ex aequilibrio, nisi obstet
aliquid ipsius partium inaequalis textus, et fors varia ejusdem interior
usque ad medium constitutio. Concludit idcirco a vers. 1995 non constare
nobis
2881. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] ad verae tamen proximam conjectura nos duci. Quaerit deinde vim generaliter in corpus figura quavis praeditum, exponitque ad vers. 2089 rationem in totius Terrae densitatem mediam inquirendi. Demum ex intimo terrestrium partium textu capta occasione episodium concinnat enumerando multorum de constitutione Terrae, ipsiusque ortu sententias, postque Poetarum somnia, Cartesiique, Burnetii, ac Wistoni commenta, multa ex Taliamedis libro affert
2882. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] graduum dimensorum discrimina uni tantummodo formae consentire non possint. Qua occasione inquirit, quaenam ea Terrae forma sit, quae per graduum mensuras revera investigatur, ipsamque, ait, ob inaequalem textum in Terrae partibus praesertim prope superficiem, inaequalem aliquantulum esse, atque undantem quodammodo, eo nempe discrimine, quod a nobis ob ignotam Terrae partium constitutionem ignoratur, tantoque magis graduum dimensiones ubique
2883. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] mensuras revera investigatur, ipsamque, ait, ob inaequalem textum in Terrae partibus praesertim prope superficiem, inaequalem aliquantulum esse, atque undantem quodammodo, eo nempe discrimine, quod a nobis ob ignotam Terrae partium constitutionem ignoratur, tantoque magis graduum dimensiones ubique tentandas, ut ad eam ipsam inaequalitatem per observationes semper magis detegendam accedatur. Pergit a vers. 1065. ad terrestrem atmosphaeram, cujus
2884. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] vers. 1580: redit unde ad terrestris atmosphaerae terminum definiendum, progressione ejusdem raritatis non in immensum excurrente, sed turbata ipsius atmosphaerae Solaris occursu. Quaedam porro sono docet, quem in vibratione particularum aeris consistere asserit, celeritatemque propagationis ejus investigat. Tum a vers. 1602 ab atmosphaera terrestri tanquam gradu facto Caelum conscendit ipsa ducente gravitate, agitque de massis et densitatibus
2885. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] valere vires hic asserit, neque leges in magnis corporibus deprehensas ad parva transferri posse; quod variis exemplis probat usque ad vers. 69. Laudato Newtono, qui luminis et colorum naturam primus detexit, expositaque partitione totius operis a vers. 93. lumen recta propagari via affirmat, probatque cum observationibus, tum ratione; unde consequitur propagata lucis densitatem progrediendo minui eo nimirum modo, quo crescunt quadrata
2886. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] specula in aere
conformata consurgens, praesertim illinc Parhelii originem deducit. A vers.
326. gradum facit ad
2887. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] determinat ad vers. 419. Ut Planetae reflectunt Solis radios, ita etiam Tellus eosdem remittit, unde quoddam in Luna lumen, quod secundarium vocant, explicatur. Qua occasione ad inaequalitatem luminis in lunari facie, ejusque partibus proceditur, quae tamen in caeterorum Planetarum superficie conspici non potest. A vers. 517. Ad pulcherrimum illum Caeli spectaculum se convertit, ac Iridis naturam, quae a reflectione et refractione radiorum oritur,
2888. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] inductaeque idcirco mutationes referuntur;
in eoque usque ad vers. 1990. insistitur. Tum varia
2889. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Tum varia
2890. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] sententiis, tenuissimum ait igneum vaporem semel emissum immani cum velocitate, in directum motu uniformi ob inertiae vim pergere, neque mutationem itineris fieri, nisi tantummodo a viribus, quas in lumen exercent particulae corporum, in aliqua etiam distantia agentibus; quae viam sternunt ad explicandam reflexionis causam a v. 1121. Haec quidem non repetitur ab impulsu luminis in corpus impediens, ut multis ostenditur usque ad vers
2891. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Auctor argumentum minus, quam superiora, certum, de primis nimirum corporum elementis, ducemque sibi in hac etiam parte potissimum assumit Newtonum, ejusque in laudes excurrit. A vers. 81. incipit ab attractione mutua particularum in exiguis distantiis, ac ejusdem affert exempla in ebullitione, fermentatione, dissolutione, praecipitatione, caeterisque hujusmodi chemicis experimentis, ac primo agit de attrahentibus salis Tartari viribus, tum
2892. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] experimentis, ac primo agit de attrahentibus salis Tartari viribus, tum olei vitrioli, ac item salis nitri et sulphuris: unde exhalationum variarum e terra ortus, effectusque deducitur, ac aquae tam fortis, quam regiae natura, partiumque fixarum, et volatilium et acidarum, alcalinarumque discrimen, caeteraque hujusmodi plurima, ac generatim salium ipsorum compositio, et figura expenditur ad vers. 484. Inde naturalium corporum origo ac forma, ut
2893. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] ipsorum compositio, et figura expenditur ad vers. 484. Inde naturalium corporum origo ac forma, ut lapidum, crystallorum, gemmarum, arborum, animalium, explicatur, ex quibus omnibus attractio minimarum in brevibus intervallis partium magis magisque adseritur, a qua et cohaesio oritur, per eamque tuborum capillarium phaenomena, similiaque alia declarantur. A vers. 699. viam sibi sternit ad vim repulsivam in minore spatio, attractivae succedentem,
2894. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] ponit usque ad vers. 839., a quo concludit, ad motum conservandum, per quem omnia fiunt in natura, requiri vires quasdam, quae deprehenduntur et in gravitate, et in chemicis experimentis, a quibus praesertim constat mutua partium pro variatis distantiis et attractio et repulsio. Inde a vers. 913. delabitur ad inquirenda corporum elementa, ac primo de iis exponit Leibnitianorum sententiam, inter se dissimilia esse statuentium, quam refellit,
2895. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] peragenda, quae tantam varietatem praeseferunt, easque posse ad vim nempe gravitatis, fermentationis, et cohaesionis reduci, sed hae postremae, qua ratione vigeant, nequaquam satis deprehensum, praesertim, in quo consistat partium cohaesio, cum dubitari jure possit, quod vulgo de illa existimatur, a praejudicatis opinionibus proficisci. Innuit hic, quantum hae, ab infantia hausta decipere non valeant, quamque, quod de contactu, de continua
2896. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] curvae, quae ab auctoris sui nomine Boscovichiana dici debet, natura, quomodo corporum proprietates deriventur, exponitur, ac primo agitur de extensione, ubi prima corporum elementa debere esse simplicia, ac nullis constantia partibus, tanquam puncta, ostenditur, tum de impenetrabilitate, de divisibilitate, de densitate, ac raritate, mobilitate, ac demum de primorum elementorum immutabilitate. A v. 2065. fit transitus ad considerandas peculiares
2897. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] agnoscendum Potentissimum et Sapientissimum Conditorem et Conservatorem Deum, qui manifesto omnibus suis in operibus se prodit, in quae universim excurritur, neque magis a totius orbis consideratione, quam a singularibus ejus partibus, ac parvis etiam animantibus, nostroque praesertim, ut vocari solet,microcosmo, illius ubique praesens infinitae potestatis ac intelligentiae vis declaratur. Postremo ad ipsum naturae universae Auctorem ac Parentem
2898. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] pendet, et inde
2899. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] animi nobis mens conscia monstrat.
2900. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2901. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2902. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2903. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2904. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2905. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] temporis ulla videri
2906. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] finimus, et annum,
2907. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] rerum cognoscere nobis
2908. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] a visis dignoscere motus;
2909. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2910. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] vitam.
2911. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2912. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] in altum.
2913. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2914. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2915. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] aut arte resolvi,
2916. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2917. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] conor, et ante
2918. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] Invia dum Musis, teneroque asperrima gressu
2919. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] puncto,
2920. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] posse accedere corpus
2921. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2922. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2923. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section]
2924. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] post imbrem conspice guttas
2925. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] sese corpora fronte
2926. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] fronte
2927. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2928. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2929. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2930. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ima
2931. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2932. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2933. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2934. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2935. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ab ipsâ
2936. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] tergora tractus
2937. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2938. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Esse quid ova putent, nisi eorum exilia structa,
2939. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] nisi per breve vires
2940. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] officiatur
2941. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] quo tempore rectà
2942. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2943. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2944. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2945. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] est.
2946. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] volare
2947. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2948. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] tempore certo
2949. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] oportet,
2950. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] istis,
2951. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] certas:
2952. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] marinos
2953. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Corpora, quam sint densa aedem cognôsse necesse est.
2954. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] resistens
2955. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2956. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2957. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2958. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] aëra bullas
2959. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2960. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] deorsumque nec ibit.
2961. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2962. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2963. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2964. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] diffindere dura valemus
2965. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2966. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2967. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] terram, gravitas ut tota retexta
2968. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2969. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] faciat consistere simplex;
2970. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2971. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2972. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2973. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2974. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] quot nempe deorsum
2975. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2976. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2977. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2978. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2979. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2980. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2981. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ab origine nasci,
2982. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2983. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] tempore demum,
2984. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] vertex transversi scilicet axis,
2985. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2986. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2987. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2988. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2989. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ea corpora, punctum
2990. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2991. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2992. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] in orbem
2993. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] oras;
2994. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] pendebit eodem;
2995. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] circum
2996. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] quocumque canali
2997. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2998. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
2999. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ubi lymphae
3000. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] nisi, ut ante, globum penitus sinat esse videri;
3001. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3002. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Pellere curam animo prorsum, errandique timores,
3003. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3004. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3005. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3006. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3007. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] in fronte videtur;
3008. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3009. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3010. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] adiret.
3011. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] limbisque receptam
3012. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] quos Tigris, et ingens
3013. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Quot sua crura gradus, facile exploravir, et istis
3014. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3015. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] arcum
3016. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3017. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] molimine, Daedalus ille
3018. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] labore:
3019. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] et aequora, posset
3020. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3021. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3022. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3023. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3024. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3025. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3026. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3027. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3028. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3029. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3030. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3031. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] sequamur
3032. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] quae se altius ante
3033. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3034. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3035. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3036. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3037. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3038. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3039. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3040. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3041. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3042. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3043. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] cupidam, vacuam sed caetera mentem.
3044. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] quod denique tantum
3045. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3046. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] binasque paresque
3047. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3048. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] illa, nec aeque
3049. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3050. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3051. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ipsum
3052. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] convertere motu
3053. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3054. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] tangentes ordine volvi
3055. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3056. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] immane relinquit.
3057. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3058. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] scindas,
3059. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3060. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] non aequa moventem
3061. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3062. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3063. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] auctu,
3064. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] gravitatemque auget, ubi illa
3065. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ipsum
3066. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3067. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3068. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3069. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] motus eunte est;
3070. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3071. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] exaestuat aequor.
3072. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3073. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] magno
3074. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] longa calorem.
3075. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3076. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3077. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3078. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3079. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ferirent;
3080. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] regionibus addat,
3081. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] aere motus?
3082. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3083. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] area semper
3084. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] properent plus, quam properare videmus
3085. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3086. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ut ante,
3087. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] circumfert, materiai
3088. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3089. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] prorsum auctificos ad vorticis aestus.
3090. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] prorsus inani,
3091. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] suo genitali munere functi.
3092. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Senorum laterum; spatia implent cuncta, caventque,
3093. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3094. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3095. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3096. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] prima recusa,
3097. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3098. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] a Jove major
3099. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] mutatis debita luci
3100. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] omnia prorsus
3101. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] celer obvia ferro.
3102. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3103. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3104. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] extet
3105. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3106. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] distant,
3107. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3108. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3109. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] fatendum est
3110. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3111. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3112. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3113. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] nisus:
3114. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3115. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] queamus.
3116. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3117. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3118. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3119. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3120. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] pervia nobis
3121. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] est distantia puncto
3122. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3123. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3124. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] hic quoque filis
3125. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3126. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3127. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3128. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3129. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Solis
3130. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] loca constet, oportet,
3131. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] refulgent.
3132. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3133. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3134. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3135. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] juncta tenetur
3136. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] desilientis
3137. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3138. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3139. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3140. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] meantes.
3141. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3142. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3143. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] jungit, prorsus in uno
3144. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] diverso increscere moles
3145. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3146. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3147. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3148. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3149. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3150. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3151. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] fucata putandum.
3152. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3153. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3154. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] nitores
3155. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] minacibus arcem,
3156. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3157. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3158. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3159. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3160. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3161. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3162. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] contingere charta,
3163. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3164. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] pro quaque libebit
3165. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3166. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] quapropter corpora eodem
3167. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3168. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3169. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] virorem
3170. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3171. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3172. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3173. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3174. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] inspectare colorum
3175. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3176. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] frangentes id pete solers
3177. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] distare duabus.
3178. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3179. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3180. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] et fronte metalli
3181. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3182. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3183. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3184. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] molibus auctae
3185. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] elementa, valentes
3186. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] tangere, meta est,
3187. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] est,
3188. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3189. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3190. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3191. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3192. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] videtur
3193. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] est idcirco ut funditus omni
3194. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] usque minutus,
3195. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3196. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3197. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3198. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3199. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] extinctumque
3200. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3201. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] in labyrinthis.
3202. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3203. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] omnis
3204. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3205. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3206. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3207. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3208. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3209. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] plus corpus habebit
3210. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3211. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] in ipsis
3212. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3213. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] tramite cumque.
3214. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] luminis unam
3215. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3216. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] corpore totus in uno
3217. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] vel redeunte.
3218. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] receptis
3219. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] convertitur ardor
3220. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] est
3221. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3222. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3223. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] haeret,
3224. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] horum
3225. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3226. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Refringunt illam, in regione levissima quam qua est,
3227. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ingrediatur,
3228. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] vel de
3229. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] in primo lux incutit, inquit,
3230. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] revertant.
3231. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] omnia circum.
3232. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] incertus vocum quoque, si simul aures
3233. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3234. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3235. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] receptant,
3236. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] et disjungere paulum
3237. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] porro,
3238. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] illi scilicet, uno
3239. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] est.
3240. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] rebus.
3241. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3242. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] par, ampla capilli
3243. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3244. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] qua nigrans charta foramen
3245. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3246. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] est, posse refringi
3247. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] illac,
3248. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3249. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3250. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3251. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3252. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3253. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3254. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] distendere sese
3255. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] humescere primo,
3256. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ab aestu
3257. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] quaecumque per artem
3258. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Aëra ducendoque emittendoque vicissim.
3259. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] cursus,
3260. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3261. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] per sublimia: flammis
3262. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3263. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3264. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3265. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3266. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] certo,
3267. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3268. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3269. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] volantes
3270. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3271. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3272. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] saporis.
3273. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] volvuntur in imum
3274. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] at mollibus extra
3275. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] nec nisi aquosis
3276. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] atque humida cum sint
3277. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] omnia vitae
3278. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3279. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] notasque figuras
3280. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] fluitaret in unda,
3281. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] unda
3282. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3283. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3284. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ipsa,
3285. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3286. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3287. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] in loca priva,
3288. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] hoc idcirco fixa vocarunt.
3289. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3290. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] nec rore retentos;
3291. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3292. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] astra.
3293. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] in orbem
3294. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] nusquam ergo posset inesse.
3295. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3296. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3297. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] praestans,
3298. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] vincere vires:
3299. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3300. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] nullo intersepto prorsus inani;
3301. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] lux, ut fuerant, neque caetera corpora vulgo,
3302. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3303. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3304. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3305. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] nec, mutua partes
3306. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] composta videri
3307. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] corpore visum
3308. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ob vim:
3309. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ubi continuae; duri plus esse rigoris.
3310. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3311. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] quia nil pugnare repertum est, haud penetrari
3312. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3313. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3314. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3315. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3316. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3317. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3318. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3319. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] sub ictu
3320. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3321. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] eo e discrimine, tolli
3322. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] minutis
3323. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3324. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] infinita repellens
3325. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3326. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] vapores,
3327. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3328. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3329. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3330. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3331. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3332. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] Non possunt, medium quoniam stat semper Inane.
3333. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] creandis.
3334. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3335. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] insinuat se saxis almus olivi,
3336. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] trans plurima texta
3337. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ulla meatus;
3338. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3339. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] mediis quis posse negabit?
3340. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3341. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] corpuscula rebus
3342. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] repellens
3343. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] et velut illa nequibit
3344. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] de genere esse priore
3345. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3346. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3347. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] puncta
3348. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3349. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] omnes
3350. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3351. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] ire
3352. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3353. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] longeque remotis
3354. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] puncta moveri
3355. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] locata
3356. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3357. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | SubSect | Section] connecti, conque ligari
3358. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] Qua in controversia, etsi multa acute solerterque dicerentur, illud tamen minus commode accidit, quod nonnulli sua de sententia ne recederent, artis ipsius magnitudinem, nullis datis philosophiae partibus, imminuerunt. Siquidem poeticae, quae sapientia conjunctione maxime creverat, a doctrina omnino segregandae auctores fuerunt. Nam qui fabulis, aut actionum humanarum simulatione contineri poeticam defendunt, hi poetas a
3359. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] deprehendimus. Cui B. vereor, inquit, ne minus opportuni simus, qui tam occupatum interpellamus. Vos vero, inquit A., percommode adestis; ab ea enim, qua distinebar cura, non tam sevocatis, quam ad illam mecum partiendam acceditis. Hesiodi Theogoniam paulo attentius perlegebam: siquidem vetustissimum ac in primis nobilem poetam considero tanquam praeclarum quoddam religionis ac doctrinae illorum Graeciae temporum nobis reliquum monumentum. Quot
3360. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] eundem referantur, demum ut loco etiam ac tempore congruant. Cujus quidem rei tanta vis est, ut caeterae etiam artes illam admiratae ad sese traduxerint, nec in pictura, nec in architectura praeclarum quidquam esse possit, quod non ex hac partium conjunctione efflorescat. Sed ab ea laude Didascalicos suapte natura longe removeri vides. Ob ipsam tam multiplicem ac variam rerum inter se plerumque disjunctissimarum tractationem quo pacto possunt adipisci illud unum et simplex,
3361. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] iners materiae conjunctio, quam unam assequi illi possunt, num satis pellet animos, et cum illa actionis consensione, quam Epici sequuntur, conferri poterit? Tum B., At, inquit, si opifices etiam, ut dictum est a te, hanc partium inter se consentientium, atque ad unum finem spectantium pulchritudinem in suis artificiis conantur imitari, cur eandem Didascalici, si propriam minus habeant, non item mutuentur, ad seque transferant? Quod Pictoribus, Architectis,
3362. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph | Section] eadem certe melius, quam in Didascalicorum cantibus enitebit. Nunquam enim mihi persuasum erit ullis inopinatis ac mirabilibus hominum casibus nos tam jucunde posse affici, ut ex maximarum rerum ac naturae ipsius agnitione non multis partibus uberiorem voluptatis fructum capiamus. Cum igitur ortus ac principia intelligemus rerum hujusmodi, quarum vim atque effectus ignotis etiam causis mirabamur, cum iisdem subesse legibus, et certo et constantis cum reliquis omnibus
3363. Šilobod Bolšić,... . Fundamentum cantus Gregoriani,... [Paragraph | SubSect | Section] resumpsi, qui ex Platone monitum me esse volebat: Nos nobis natos non esse; sed ortus nostri partem patria, partem parentes, partem amici, partem denique posteri sibi vendicent. Atque hac ut plurimum ratione motus, ingenuos iuvenes vitae laborumque meorum participes, quasi haeredes esse volui. Accedite ergo nobilissimis praeceptis meis imbuendi, ut horum facilitate et recte canere sciatis et quod canetis, a Deo optimo impetretis atque alios etiam ad pares devotionis affectus excitetis. Si enim (quemadmodum
3364. Šilobod Bolšić,... . Fundamentum cantus Gregoriani,... [Paragraph | Section] notae exprimi debeant, ut cognoscas quae nota sit ut,
2 foedere ] faedere
3
3365. Šilobod Bolšić,... . Fundamentum cantus Gregoriani,... [Paragraph | Section] promiscue formis bimollis, b.mollis et b-mollis utitur. re, mi, etc. Hoc est claves sunt vocis formandae indices sive generales fuerint sive particulares. Discipulus: Duplices ergo claves generales et particulares docebis magister. Magister: Docebo omnino dicamque illas claves esse generales quae in exordio cantus et capite cuiusque scalae expresse signantur; particulares vero quae vel expresse non signantur, vel si signentur, vim generalis clavis non
3366. Šilobod Bolšić,... . Fundamentum cantus Gregoriani,... [Paragraph | Section] Discipulus: Duplices ergo claves generales et particulares docebis magister. Magister: Docebo omnino dicamque illas claves esse generales quae in exordio cantus et capite cuiusque scalae expresse signantur; particulares vero quae vel expresse non signantur, vel si signentur, vim generalis clavis non obtinent, ut accidit in cantu b-molli. Discipulus: Dic ergo, magister, quot sunt claves signabiles? Magister:
3367. Šilobod Bolšić,... . Fundamentum cantus Gregoriani,... [Paragraph | Section] Magister: Erit b. Quia cantus b-mollis desumit suam denominationem a clavi b., dummodo b. non alicubi, et in parte tantum, sed per totum cantum, et in capite cuiusquae scalae associatur clavi C. Aliae autem claves C. F. G., quasi signatae non essent, particulares dici poterunt. Discipulus: Quid igitur dices, ubi b. non per totum cantum, sed alicubi tantum signatur? Magister: Dicam tunc litteram b. nec exhibere figuram clavis generalis, cantum vero principaliter
3368. Šilobod Bolšić,... . Fundamentum cantus Gregoriani,... [Paragraph | Section] in clavi C. vel F. vel G. tunc ascendit, secus vero descendit. Discipulus: Quid si autem nota accidat in ipsa clavi: descendetne? Magister: Discernendum prius est, vel clavis tum gerit munus clavis saltem particularis, vel non? Si gerit, tum nota in ipsa clavi quasi ad se ipsam descendit. Si non gerit, tunc ascendit ad proximam clavim, quam supra se habet. Tunc autem litterae C. F. G. munus clavis gerere dicuntur, quando vel unicam notam infra se habent. Sic infra, in mutationibus cantus duri,
3369. Šilobod Bolšić,... . Fundamentum cantus Gregoriani,... [Paragraph | Section] Magister: Vice versa, ad proximam superiorem lineam movebitur. Iuvabit iterum videre exempla. Discipulus: Sat industriose pro captu meo laborasti, magister. Haud parum muneri tuo concedendum erit, si ultro praeceptorum tuorum participem me facere dignaberis. Discipulus: Si praeceptorum meorum praestantia raperis, discipule, maiori conatu in eorundem studium incumbas velim. Ego vero id prae- stabo, eamque impendam diligentiam, ut etiam quod reliquum est, intelligere
3370. Šilobod Bolšić,... . Fundamentum cantus Gregoriani,... [Paragraph | Section] per octo
tonos
3371. Šilobod Bolšić,... . Fundamentum cantus Gregoriani,... [Paragraph | Section]
3372. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 11 | Paragraph | Section] Tempus erat, medio cum Gallia tota Decembri
3373. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 11 | Paragraph | Section]
3374. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 15 | Paragraph | Section] aurea Gallis.
3375. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 27 | Paragraph | Section] in aethera, quantum
3376. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 55 | Paragraph | Section] patescit.
3377. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 83 | Paragraph | Section] mater Amoris
3378. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 83 | Paragraph | Section] mediam, species quid tantula demum
3379. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 83 | Paragraph | Section] occulit abdens,
3380. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 85 | Paragraph | Section] possint
3381. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 85 | Paragraph | Section] tuborum
3382. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 87 | Paragraph | Section] fumos.
3383. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 113 | Paragraph | Section] inducat opacam.
3384. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 121 | Paragraph | Section] atque oculo vix non contacta tuemur.
3385. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 121 | Paragraph | Section] et mage pingit.
3386. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section] certa ratione patebunt.
3387. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section] receptet.
3388. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section] et simul ipsius orbis
3389. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 133 | Paragraph | Section]
3390. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 133 | Paragraph | Section] lumine fulgens
3391. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section]
3392. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section] poscit,
3393. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section] integra; Phoebus
3394. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section] ferme occupat. Omnibus unam
3395. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section] ergo in summam, de partibus illis
3396. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section] sive integri de partibus orbis
3397. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section] partibus ora.
3398. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section] pererrat
3399. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section] Titan progressus Olympo
3400. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section] diebus,
3401. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section] illis
3402. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section] haec illius ignes
3403. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section] transcurrere utrumvis
3404. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 141 | Paragraph | Section] causas, ne credas falsus inanes.
3405. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 143 | Paragraph | Section] convenerit oppositove
3406. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section] emersimus, illud
3407. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section] aequora cursu
3408. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section] ad altum
3409. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section] metitus ab imis
3410. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 147 | Paragraph | Section] subit aut fugit umbram.
3411. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 151 | Paragraph | Section] infesta per auras.
3412. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 157 | Paragraph | Section] lux, qualem celsi de vertice montis
3413. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 159 | Paragraph | Section] , in obscurum quondam penetrale per arctam
3414. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 163 | Paragraph | Section] docet, per quae se effundit agendo
3415. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 165 | Paragraph | Section] nimbosque sonantes
3416. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 165 | Paragraph | Section]
3417. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 173 | Paragraph | Section]
3418. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 175 | Paragraph | Section] Idem autem, aethereas qua se protendit in oras
3419. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 175 | Paragraph | Section] late circum imbuit axem.
3420. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 197 | Paragraph | Section] latenti
3421. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 197 | Paragraph | Section] quae digitis, sic quae contingimus ore,
3422. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 233 | Paragraph | Section] Ille quidem egreditur medium inclinatus ad axem
3423. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 | Paragraph | Section] partem etiam intra viscera condunt.
3424. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 237 | Paragraph | Section] et altum
3425. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 239 | Paragraph | Section] superat gyro decies bissena recurvo.
3426. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 243 | Paragraph | Section] 35
tibi terrarum orbem, pinge aera, conum
3427. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 243 | Paragraph | Section]
3428. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 243 | Paragraph | Section] trientes.
3429. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 249 | Paragraph | Section] aspergine rapti
3430. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 265 | Paragraph | Section] stamina cursum,
3431. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 269 | Paragraph | Section]
3432. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 273 | Paragraph | Section]
3433. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 281 | Paragraph | Section] minore
3434. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 281 | Paragraph | Section] ruborem,
3435. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 281 | Paragraph | Section] quibus pleno perfusis lumine fila
3436. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 283 | Paragraph | Section] pars olli faveat cursumque secundet,
3437. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 283 | Paragraph | Section] per objectam gressu et protendere cursum
3438. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 283 | Paragraph | Section] et protendere cursum
3439. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 283 | Paragraph | Section] tamen 47
haec cunctis eadem intervalla viarum
3440. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 299 | Paragraph | Section]
3441. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 299 | Paragraph | Section] iniquis
3442. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 301 | Paragraph | Section] praedam.
3443. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 303 | Paragraph | Section]
3444. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 303 | Paragraph | Section] illum ipsum per singula frusta colorem
3445. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in immensum, si mundi nomine appelletur aggregatum omnium rerum creatarum. Ineptus sane sit, qui cum suorum oculorum vi, vel etiam cum vi suae imaginationis terminet infinitae potentiae Divini opificis foecunditatem. Posset aggregatum totum rerum sub nostros sensus cadentium esse quaedam exigua particula, granulum quoddam arenulae respectu operis in immensum majoris a D. O. M. procreati, et adhuc nobis ita exiguis id ipsum immensum appareret. 7 Zodiacus, qui in sphaera
3446. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 30 Exprimuntur hic numeris, ut ajunt, rotundis distantiae planetarum a Sole et tempora periodica. Apponam ex elementis astronomicis Caillii et tempora periodica et distantias medias in iis partibus, quarum distantia media Terrae habet 10000. Quae quidem partes sunt proxime aequales diametris Terrae, cum adn. 9. habuerimus distantiam Terrae a Sole semidiametrorum 19644 adeoque diametrorum proxime decem millium. Sunt autem hujusmodi: Tempus periodicum
3447. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 31 In hoc argumentum Terrae in planetario systemate constitutae inter Martem et Venerem, in conventu celeberrimae Romanae Arcadum Academiae epigramma Latinum recitavi olim cum versione Italica. Sic autem se habebant: Epigramma Aspicis, ut varios amor excitet iraque motus Partiti humani pectoris imperium? Hic gemit, ah, durae fraudatus amore puellae, Ille hostem insequitur torvus et arma quatit. 5 Miraris! Cerne auricomum quonam ordine Solem Disposita in gyrum sydera circumeant. Mercurius propior Phoebo, Venus axe recedit Altior, hinc Veneri proxima Terra
3448. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] dell'armi e l'alma Dea d'amore Sta l'uom rinchiuso, e non sia poi, che ei senta Tutto ondeggiar d'amor di sdegno il cuore? 32(31) Alluditur hic ad communem veterum mythologiam, partim ad physicam veritatem. Annulus ille Saturni est quaedam velut corona immanis, quam ipse Saturnus in suo motu circumfert. Ipse annulus in Saturnum gravitat juxta Newtonianam theoriam, sed ejusmodi gravitatem minuit gravitas in satellites: quivis satelles auget gravitatem particularum annuli
3449. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] mythologiam, partim ad physicam veritatem. Annulus ille Saturni est quaedam velut corona immanis, quam ipse Saturnus in suo motu circumfert. Ipse annulus in Saturnum gravitat juxta Newtonianam theoriam, sed ejusmodi gravitatem minuit gravitas in satellites: quivis satelles auget gravitatem particularum annuli distantium hinc et inde per quartam partem circuli a suo loco. Sed multo magis gravitatem partium jacentium in eadem recta cum ipso hinc et inde; et si tota actio consideretur, magis minuitur quam augetur id pondus. Porro notae sunt poetis irae veteres
3450. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ipse Saturnus in suo motu circumfert. Ipse annulus in Saturnum gravitat juxta Newtonianam theoriam, sed ejusmodi gravitatem minuit gravitas in satellites: quivis satelles auget gravitatem particularum annuli distantium hinc et inde per quartam partem circuli a suo loco. Sed multo magis gravitatem partium jacentium in eadem recta cum ipso hinc et inde; et si tota actio consideretur, magis minuitur quam augetur id pondus. Porro notae sunt poetis irae veteres Saturni regno pulsi a Jove. Saturni autem annulus plerumque obliquus est respectu Jovis, quem idcirco Saturnus
3451. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] planum cujusvis orbitae, et planetariae et cometicae, transeat per Solem, nodi ipsi e Sole spectati apparebunt in punctis coeli oppositis. Jacebit enim uterque in eadem recta transeunte per Solem inter ipsos situm. At respectu Terrae nodus idem apparebit in diversis coeli partibus, pro diversa positione Terrae respectu ipsius. Si nodus jaceat intra orbem magnum, uti jacent nodi Mercurii et Veneris et quorundam cometarum nodi quidam, tum in motu annuo facto circa ipsum is e Tellure visus apparebit delatus per totum circulum coelestis eclipticae. Et bini nodi ad
3452. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] eclipsium evolvenda etiam inclinatio orbitae ad eclipticam, ubi angulus habetur graduum proxime 5. Angulum appello flexum et hic et alibi cum veteribus, qui in sensu geometrico non solebant angulum nominare. Porro quinque gradus hic duplici ratione exprimuntur: primo quidem quod sint pars nona partis octavae totius circuli. Nam pars octava circuli continentis gradus 360, sunt gradus 45, et horum pars nona sunt gradus 5; deinde quod sint partes quinque orbis aetherei seu circuli coelestis, quarum partium integer circulus continet ter decies bissenas, nimirum 360 juxta adn. 13. Hoc
3453. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Porro quinque gradus hic duplici ratione exprimuntur: primo quidem quod sint pars nona partis octavae totius circuli. Nam pars octava circuli continentis gradus 360, sunt gradus 45, et horum pars nona sunt gradus 5; deinde quod sint partes quinque orbis aetherei seu circuli coelestis, quarum partium integer circulus continet ter decies bissenas, nimirum 360 juxta adn. 13. Hoc spatio distat Luna ab ecliptica, quando est aeque remota ab utroque nodo. Et eo quidem tempore est in maxima elongatione ab ipsa ecliptica, quae elongatio maxima aequatur ipsi inclinationi orbitae. Porro praeter
3454. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] reciprocam duplicatam distantiae sive reciprocam quadrati distantiae; ut nimirum in dupla distantia sit bis duplo sive quadruplo minor, in tripla ter triplo sive noncuplo, in decupla decies decuplo sive centuplo. Ut id exprimatur, concipitur hic ea vis tanquam virtus quaedam egressa e singulis particulis et progrediens motu uniformi. Quo casu eo minor debet esse ejus intensitas, quo per majorem sphaerae superficiem circumquaque diffunditur. Superficies autem sphaerarum, uti geometrae demonstrant, crescunt in illa ipsa ratione duplicata distantiae vel ratione simplici quadrati
3455. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] apparet falcatus eodem momento temporis. Et quo remotiora sunt loca, eo minor ejus pars deficit, ita, ut in locis satis remotis totus appareat lucidus de more. Facile est ex astronomicis principiis demonstrare illud, nunquam posse in toto hemisphaerio Terrae simul apparere eclipsim Solis, ne partialem quidem. Sed hic provocatur ad observationem, et quidem ad ipsa nova publica, in quibus saepe imprimatur id etiam, quod ad ejusmodi phaenomena pertinet, ex quibus idcirco potest rei veritas innotescere.
3456. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] sub disco Solis, debeant ingredi ex parte ejus orientali et egredi ex occidentali, dum umbra in eclipsibus Solis e contrario incipit ex occidentali et desinit in orientali; secundo, quod ipsorum apparens discus est perquam exiguus respectu disci solaris, cujus idcirco non potest occulere nisi particulam perquam exiguam, nimirum Mercurius minus quam unam e vicies mille ejus partibus, Venus paullo plus quam unam millesimam. Primum ex hisce duobus patet, quia juxta num. 29, lib. I. planetae inferiores moventur celerius quam Terra. Quamobrem ipsorum motus spectanti
3457. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] dum umbra in eclipsibus Solis e contrario incipit ex occidentali et desinit in orientali; secundo, quod ipsorum apparens discus est perquam exiguus respectu disci solaris, cujus idcirco non potest occulere nisi particulam perquam exiguam, nimirum Mercurius minus quam unam e vicies mille ejus partibus, Venus paullo plus quam unam millesimam. Primum ex hisce duobus patet, quia juxta num. 29, lib. I. planetae inferiores moventur celerius quam Terra. Quamobrem ipsorum motus spectanti e Terra apparebit factus in eadem directione, in qua revera fit. Quae directio
3458. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] apparentium. Et quadratum 30 est 900 ac quadratum 150 est 22500; quorum primum est paullo minus quam mille, et secundum aliquanto plus quam viginti millia. Adeoque discus Veneris teget paullo plus quam millesimam disci solaris partem, et discus Mercurii non teget unam e viginti millibus partium. Quoniam autem tam Veneris quam Mercurii discus in Sole est exigua quaedam nigricans et rotunda macula, idcirco eam appellavi naevum. 9 Mercurius non tam raro ita sub Sole
3459. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] adhuc contingeret. Ex iis observationibus et diametrum apparentem Veneris determinavit et correxit tabulas motuum ipsius, sed colligere omnino non potuit uberiores illos fructus, quos exhibuisset integra observatio et multo magis comparatio observationum institutarum in partibus Terrae satis remotis et ad rem idoneis, de qua in sequenti adnotatione. 11 Proponitur hic methodus, quam Hallejus proposuerat in transactionibus philosophicis ad annum
3460. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] duplex est ratio discriminis in duratione phaenomeni observati e diversis Terrae locis: prima quidem diversa apparens via Veneris per discum Solis. Nam ea apparebit aliis locis propior centro et idcirco longior, aliis remotior ab ipso et brevior. Secunda vero est diversa celeritas motus diurni partium Terrae, quarum etiam, quae sunt hinc et inde a polo, habent directiones oppositas. Porro lentior debet apparere motus Veneris in Sole illi, qui motum aliquem habeat conformem motui Veneris quam illi, qui contrarium, et inter illos ipsos, qui conformem habent, lentior illi, cujus motus
3461. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]
3462. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] absolute Solis defectum. Primo quidem eo die, quo eclipsis Solis accidit, Luna nusquam apparet, licet singulis diebus fiat integra coeli conversio adeoque omnia loca, in quibus Luna esse posset, veniant sub aspectum. Inde consequitur Lunam eo tempore respondere eidem parti zodiaci, cui respondet Sol. 22 Confirmatur idem ex eo, quod nunquam eclipses habeantur nisi in fine mensis lunaris, quo tempore Luna e Terra visa, uti primo libro est dictum
3463. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] occasionner un bon nombre. Saturne a aussi un gran nombre d'éclipses causée par ses cinq satellites. Il en souffre sur-tout une beaucoup plus grande et perpétuelle de la part de son anneau, qui plonge dans l'ombre une tràs-grande partie de son hémisphere lumineux. Cette partie est quelque fois assez étroite; mais elle est très large quand Saturne est éloigné des noeuds de son anneau. Comme ces planetes secondaires sont ordinairement appellées satellites, et que dans le premier
3464. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]
Saturne a aussi un gran nombre d'éclipses causée par ses cinq satellites. Il en souffre sur-tout une beaucoup plus grande et perpétuelle de la part de son anneau, qui plonge dans l'ombre une tràs-grande partie de son hémisphere lumineux. Cette partie est quelque fois assez étroite; mais elle est très large quand Saturne est éloigné des noeuds de son anneau. Comme ces planetes secondaires sont ordinairement appellées satellites, et que dans le premier Chant nous avons parlé de l'anneau comme
3465. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] qui cum ipsa cochlea convertitur. Et machinulae circulus immobilis, cujus circumferentia divisa in partes aequales quamplurimas et denotata ab indiculo gyrante exhibet partes revolutionum singularum. Eo pacto exiguum intervallum crassitudinis unius spirae dividitur in tot particulas, in quot tota ejus circuli circumferentia est divisa. Quod quidem, si spirae ipsius cochleae sint tenues, exiguum etiam telescopii campum dividit in partes quamplurimas, quae sensu facile percipi possint. Admodum facile cochlea fit, quae in intervallo aequali diametro campi mediocris
3466. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ad telescopia et micrometrum. Collocandus est discus Lunae inter aliquod e filis fixis et filum mobile ad habendam diametrum apparentem Lunae. Tum eodem pacto capiendum est intervallum inter binas illas cuspides, in quibus circulus umbrae secat discum Lunae, quae sunt quaedam velut cornua ejus partis Lunae, quae remanet lucida. Id intervallum est illa, quam geometrae dicunt chordam arcus intercepti inter ea cornua. Qui est arcus et Lunae et umbrae. Sed ad illam rite capiendam oportet, ut bina illa fila, fixum et mobile, quae debent transire per illas cuspides seu per illa extrema
3467. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 24(II 56) Primo loco hic proponitur inclinatio orbitae, quae est paullo major quinque gradibus. Continetur enim inter gradus 5 et gradus 5 ac 18 minuta. Exprimuntur gradus per partem sextam unius e duodecim partibus totius circuli. Nam pars duodecima sunt gradus triginta, quorum pars sexta sunt ipsi gradus 5. 25(II 57) Inde colligitur centrum Lunae distare ab ecliptica paullo plus
3468. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 29(II 61) Habebitur igitur eclipsis, si Luna tum distet a nodo minus quam 12 gradibus. Nam per adn. 57(25) distantia ab ecliptica est circiter pars duodecima distantiae a nodo. Porro gradus 12 sunt etiam pars una e bis quindenis sive e triginta partibus totius circuli, cum 30 x 12 sint 360. Et hic erit limes distantiae eclipticae. Revera is est limes proximus, non accuratus. Qui quidem nec semper est idem, cum varietur pro varia inclinatione orbitae et varia magnitudine diametrorum apparentium Lunae et umbrae. Sed
3469. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] minor uno gradu; adeoque Terra avecta ad Lunam occupat minus quam duos gradus. Sed diameter Solis est semper, diameter Lunae plerumque, major dimidio gradu. Hinc ea se plerumque satis compensant, et aliquando etiam accurate. Porro, tres illi gradus sunt pars decima partis duodecimae totius circuli. Nam pars duodecima sunt gradus 30. 33(II 65) Ex distantia centri Lunae ab ecliptica colligitur distantia a nodo, illam multiplicando per 12 juxta
3470. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 33(II 65) Ex distantia centri Lunae ab ecliptica colligitur distantia a nodo, illam multiplicando per 12 juxta adn. 56(24). Quo pacto habentur gradus 18, qui sunt pars una e decies binis sive e viginti partibus totius circuli, cum 18 x 20 exhibeat 360. Et sunt bis novem ex iis partibus, quarum circulus integer ter continet decies bissenas, sive continet semel 30 x 12 vel 360.
3471. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 33(II 65) Ex distantia centri Lunae ab ecliptica colligitur distantia a nodo, illam multiplicando per 12 juxta adn. 56(24). Quo pacto habentur gradus 18, qui sunt pars una e decies binis sive e viginti partibus totius circuli, cum 18 x 20 exhibeat 360. Et sunt bis novem ex iis partibus, quarum circulus integer ter continet decies bissenas, sive continet semel 30 x 12 vel 360. 34(II 66) Definitis hoc pacto limitibus distantiae a nodo pro eclipsi tam
3472. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et superius adn. 18 (lib. II) pro astronomia. Porro cognita longitudine et latitudine loci facile est invenire punctum in globo geographico vel mappis, ad quod is locus pertinet, cum in globo habeantur semper delineati aequator et plures meridiani et in mappis etiam particularibus, habeantur itidem lineae, vel saltem numeri, per quos longitudo et latitudo determinentur; quae idcirco facile inveniuntur pro quovis loco, qui existat in ipsa mappa.
3473. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] admodum aliquanto post initium et ante finem phases augentur et minuuntur. Hinc potius adhibentur immersiones et emersiones macularum Lunae, per quarum plures cito admodum transit margo umbrae. Sunt autem multae ejusmodi maculae in Luna, quae ope telescopii admodum distinctae apparent, sive sint particulae quaedam ejus superficiei obscuriores sive lucidiores. Nam utrumque genus macularum nomine denotatur. Hae maculae aliis nominibus appellatae sunt ab Hevelio, aliis a Riciolio. Sed hujus nomina jam passim ab astronomis adhibentur. Quae fere omnia desumpta sunt ab
3474. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 55(II 87) Xenophanes id est arbitratus. 56(II 88) Nunc etiam in pluribus Asiae partibus idem est mos ingentem ciendi strepitum tempore eclipseos lunaris, ut apud Ricciolium ibidem, putante vulgo Lunam ab horribili dracone devorandam, nisi is eo strepitu perterrefactus aufugiat. Apud veteres magicis incantationibus eam de curru deducendam credebatur, nisi fragor ejus aures
3475. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] luminis abit per medium homogeneum, progreditur per rectam lineam. Si incurrat in corpus heterogeneum, habet reflexionem, refractionem, diffractionem. Nimirum, si deveniat ad amplam novi corporis superficiem, pars ejus radii reflectitur, pars ingreditur in ipsum corpus, etiam in priores saltem particulas corporis utcumque opaci et ibi, si non incurrat perpendiculariter, refringitur. Nimirum ingreditur quidem, sed detorquetur a directione sui motus. Quod si perradat tantummodo extremam partem novi corporis, adveniens ad distantiam perquam exiguam, progreditur quidem, sed mutata itidem
3476. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in umbram ab ipso corpore projectam, alii extrorsum ad partes umbrae oppositas. Causa horum phaenomenorum omnium est mihi, et aliis plurimis, potissimum Newtonianis, vis quaedam mutua, quae habetur inter lucem et corpora. Haec vis mihi est mutua inter omnes materiae particulas, et in ingentibus distantiis est attractiva in ratione, ut vocant, reciproca duplicata distantiarum ad sensum. Est nimirum ipsa gravitas Newtoniana. At in exiguis distantiis est jam attractiva, jam repulsiva, pendens ex magnitudine et directione vis pro binis punctis quibuscunque a
3477. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] curvam lineam, quam exposui et ad universam applicavi tam mechanicam quam physicam, tum in dissertationibus pluribus, tum in justae molis opere impresso Viennae in Austria ante hosce duos annos, cui titulus Naturalis philosophiae theoria redacta ad unicam legem virium in natura existentium. In particulis corporum pendet vis etiam a numero et dispositione punctorum, ex quibus eae constant, cum inde pendeant summae virium pertinentium ad omnia punctorum binaria. Hisce viribus agit lumen in corpora, calorem excitando in eorum fibris, et corpora in lumen, ipsum
3478. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] rectilineum non turbant. In distantia exigua a limite dividente media heterogenea jam praevalet attractio, jam repulsio, et mutatur perpetuo directio et celeritas motus ejus. Si summa virium repellentium a novo medio et retrahentium in medium praecedens praevaleat atque id ita, ut, ante quam particula luminis satis immergatur in novum medium delata ad loca actionum circumquaque aequalium, elidat omnem velocitatem accessus perpendicularis ad id medium, quam habebat prius, fiet reflexio. Si ea summa praevaleat, sed minus, habebitur ingressus in novum medium, sed cum velocitate
3479. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et in casu motus obliqui refractio cum accessu ad perpendiculum. Ubi radius perstringit tantummodo marginem corporis, detorquetur viribus iisdem, sed praetervolat et acquirit inflexionem, quae est quaedam inchoata refractio vel reflexio, cum autem vis sit mutua. Dum tenuissimae luminis particulae ingentem sui motus mutationem inde acquirunt, corporum fibrae crassiores et inter se connexae acquirunt solum tremorem quendam. Hujus theoriae partem tantummodo attingit hic locus.
3480. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] aptior ad repraesentandam eclipsim Lunae naturalem. Infra verticem tubi cujuspiam superne aperti suspendatur circulus ex materia opaca ejus magnitudinis, ut spectata a fundo ejus diameter appareat sub angulo dimidii gradus; nimirum ut sit circiter ipsa diameter una e 114 partibus aequalibus distantiae ab ipso fundo. In eodem fundo collocetur alter tubulus insertus tubo priori et mobilis intra ipsum, qui inferne sit clausus et habeat foramen, cui applicari possit oculus et per ipsum suspici ille circulus suspensus. Qui apparebit major Sole, vel aequalis, vel
3481. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 10 Accedit tenuitas illius luminis. Nam inflexio illa radiorum fit in angulis admodum diversis pro diversa distantia a margine corporis inflectentis. Quare illud lumen, quod advenit ad spatium ita arctum, distrahitur in immensum in tanto intervallo a Luna ad Terram, in quo ejus particulae divergentes recedunt a se invicem in immensum. Quod quidem eum annulum debet reddere prorsus insensibilem. Est et alia sententia de eodem annulo cum suo experimento, quam eodem anno 1715 protulit in iisdem Monumentis Academiae Parisiensis Hireus, observato quodam
3482. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Hinc eas ego rariores observationes explicandas censeo vel per illusionem opticam a telescopiis ortam vel per aliquid in atmosphaera nostra interpositum; nam in earum nonnullis alii observatores alibi positi et idem observantes nihil viderunt ejusmodi; vel alicui parti crassioris atmosphaerae solaris delapsae eo ipso tempore in Lunam, ut eadem est origo aurorae borealis hic apud nos juxta Mairanii theoriam. 15 Tertium argumentum ab
3483. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] discrimen luminis in parte montis immediate illustrata a Sole et parte reliqua, quam illuminant radii ab atmosphaera reflexi. 17 Quintum argumentum a constanti forma et lumine partium Lunae in eadem positione ad Solem. Quae a nubibus et nivibus mutari deberent, ut diversam omnino formam prae se ferre debeat Terra diversis temporibus ex iisdem causis. Hoc argumentum attigimus et supra adn. 11.
3484. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] devroit voir toujours et par-tout des inégalitées beaucoup plus grandes: il peut se faire que quelque sommet s'éleve au-dessus du fluide). Id phaenomenum plures astronomi cum Galileo repetunt ex eo, quod in extremo limbo montes alii alios occulant. At in reliquis Lunae partibus videmus montes elevatos plurimum etiam solitarios, quorum similes in margine apparerent utique. Et quidem lunares montes sunt multo majores terrestribus eosque astronomi determinant per illam ipsam inaequalitatem lucis et umbrae, ex qua illorum altitudo facile deducitur. Ego igitur id
3485. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 24 In primis Solem converti circa proprium axem satis evincunt maculae ipsius. Eae jam oriuntur, jam intereunt, una in plures discinditur, plures coalescunt in unam et observantur in partibus admodum diversis. Et tamen omnes semper moventur motu, qui est circularis circa eundem axem et eadem, saltem proxime, periodo dierum 25 pro integra conversione. Hic tantus consensus satis evincit rotari Solem ipsum et secum abripere in gyrum suam atmosphaeram ac cum ipsa maculas sive
3486. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] centrifuga est major, plus detrahitur de ipsa vi gravitatis adeoque pondus remanet majus prope polos quam sub aequatore. Quam ob causam ad habendum aequilibrium debet elevari magis sub ipso aequatore fluidum et ad polos deprimi, ut majore ipsius fluidi altitudine compensetur minor singularum partium vis. Inde totum illud fluidum acquirit formam sphaeroidis compressae sive lentis cujuspiam. Ego hic unicam rationem exposui aequilibrii sublati, majorem nimirum vim centrifugam sub aequatore quam prope polos. Sed habetur et altera, quod nimirum vis centrifuga sub
3487. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] distantiam tantummodo 50 vel 60 graduum a Sole, aliquando vero ultra 100 gradus protendatur; deinde, ut Sole infra horizontem posito circa initium matutini vel finem vespertini crepusculi ea zodiaci pars sit parum obliqua ad horizontem. Notum est enim apud astronomos aliam esse aliarum zodiaci partium inclinationem ad horizontem. Porro id accidit in hac boreali zona temperata mane per autumnum et vespere verno tempore, et iis temporibus potissimum solet id phaenomenum observari. Quod quidem sub zona torrida, in qua zodiacus nunquam multum inclinatur ad horizontem, observari solet per
3488. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] appareant. Eae semper lumen emittunt, quod nimio solaris luminis fulgore obruitur interdiu. Si nubes quaepiam Solem tegat, adhuc lumen a reliqua atmosphaera reflexum impedit, ne stellae videantur in parte coeli, quae supersit serena. Verum in eclipsi Sol occultatur etiam proximis atmosphaerae partibus et toti superficiei circumjacenti. Idcirco tum apparent ipsae stellae, saltem eae, quae sunt lucidiores. 31 Telescopiorum etiam mediocriorum ope lucidiores stellas interdiu
3489. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] consuetudine usus sum nuper Parisiis per menses sex cum voluptate summa, uti nunc summam in me hic in Anglia tot doctissimorum hominum humanitatem experior. 36 Perquam exigua particula solaris disci detecta tantum lumen emittit, ut statim evanescat et rhombus, et annulus, et fere statim quodcumque etiam lucidissimum sydus. 37 Hic jam exponitur illud,
3490. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] exigua distantia, in qua agit quaedam vis repulsiva, quae idem praestet, quod praestaret immediatus contactus. Alia objecta externa agunt per undas excitatas in fluido circumjacente, uti fit in auditu, qui sonum excipit per undas in aere excitatas a corporibus sonoris. Alia demum per emissionem particularum, ut in odoratu et visu; quorum primum fere omnes physici, secundum cum Newtono quamplurimi censent percipere substantiam tenuem a rebus emissam, particulas nimirum odoriferas et lucem.
3491. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in fluido circumjacente, uti fit in auditu, qui sonum excipit per undas in aere excitatas a corporibus sonoris. Alia demum per emissionem particularum, ut in odoratu et visu; quorum primum fere omnes physici, secundum cum Newtono quamplurimi censent percipere substantiam tenuem a rebus emissam, particulas nimirum odoriferas et lucem. 41 Patet omnino ex hac theoria eandem haberi debere perceptionem in anima, si idem fuerit tremor propagatus ad cerebrum.
3492. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ad cerebrum. 42 Tremor propagatus ad cerebrum pendet a tremore impresso fibris sensorii. Tremor autem hic respondet tensioni fibrae factae per externam illam impulsionem. Ubi particula luminis advenit ad fibrillam, ea tenditur. Tum elasticitate sua se restituit et aliquandiu tremit etiam sine novis impulsibus. Quam ob causam aliquando diu post ingentem luminis vim perceptam clausis etiam oculis videmus lumen. Porro si tensio fibrae sit exigua, duplicata vi tendente
3493. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] diu post ingentem luminis vim perceptam clausis etiam oculis videmus lumen. Porro si tensio fibrae sit exigua, duplicata vi tendente duplicatur ipsa tensio. At ubi tensio jam est ingens, vis plurimum aucta tensionem nihil ad sensum auget. Neque enim vires, quibus in se invicem tendunt particulae in iis distantiis, in quibus elasticas fibras constituunt, sunt proportionales ipsis distantiis, sed mutantur in ratione ejusmodi, ut, ubi distantia usque ad certos limites excreverit, vis ad mutuum accessum, quae distractionem impedit, augeatur quamplurimum, distantia ipsa parum
3494. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] excipiatur plano perpendiculari ad radium Solis, quo ea terminatur, totam amplitudinem penumbrae fore idiomate trigonometrico ad distantiam verticis umbram projicientis a puncto, in quod projicitur, proxime ut est sinus diametri apparentis Solis ad sinum totum sive proxime unam e 9 millesimis partibus ejus distantiae. Quod si excipiatur in plano obliquo, fore eo majorem, quo obliquitas fuerit major, nimirum ad illas novem millesimas proxime, ut est distantia verticis projicientis umbram ab ipso loco umbrae ad distantiam ipsius perpendicularem ab eodem plano, sive trigonometrico
3495. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] si e medio densiore vel pinguiore transit ad rarius vel minus pingue, refringitur recedendo a perpendiculo. Quod quidem fit certa lege, cui innititur tota dioptrica, quae appellatur ratio constans sinuum anguli incidentiae et anguli refracti. Sed ea huc non pertinet. Vis attractiva major cogit particulas luminis accedere ad superficiem attrahentem adeoque in ingressu densioris medii accessu continuo ad superficiem ita incurvatur via radii, ut evadat magis erecta ad ipsam superficiem. Et e contrario in egressu retracta in ipsam, inclinatur ad eandem motus ipsius particulae et radius
3496. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] attractiva major cogit particulas luminis accedere ad superficiem attrahentem adeoque in ingressu densioris medii accessu continuo ad superficiem ita incurvatur via radii, ut evadat magis erecta ad ipsam superficiem. Et e contrario in egressu retracta in ipsam, inclinatur ad eandem motus ipsius particulae et radius evadit magis obliquus. Dum nominatur hic oleum, nominantur Telegoni colles et rura Setina, nimirum loca proxima Tiburi, quam urbem Telegonus condidisse dicitur, et Setiae. Quae loca nunc ingentes habent olivarum sylvas et egregio oleo sunt celebres
3497. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] potest eos ad minorem molem redigere. 24 Licet ii vapores ita attenuati evanescant ex oculis et non intercipiant totum lumen, adhuc tamen intercipiunt magnam ejus partem. Cujus partis interceptae partem reflectunt quaquaversus, et partem etiam intra se restinguunt. Lumen reflexum, potissimum ab atmosphaera, est illud, quod per fenestras ingreditur et domos ac templa illuminat. Id potissimum patet in nostro Romano templo, quod Pantheon appellarunt veteres, in quo una
3498. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] lumen quam illud, quod atmosphaera ab illo adhuc illuminata reflectit. 25 Praeter radios reflexos, illud arbitror, quod et apud Newtonum me alicubi legisse: credo multas luminis particulas remanere in ipsis vaporibus veluti irretitas. Plurimis enim internis reflexionibus eunt et redeunt hac, illac, quod calorem auget excitatis majoribus tremoribus internis quam unica reflexio excitare possit. Ac in spiras etiam abire possunt, donec demum et motum amittant ac ipsis
3499. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] particulas remanere in ipsis vaporibus veluti irretitas. Plurimis enim internis reflexionibus eunt et redeunt hac, illac, quod calorem auget excitatis majoribus tremoribus internis quam unica reflexio excitare possit. Ac in spiras etiam abire possunt, donec demum et motum amittant ac ipsis particulis vaporum adhaerescant. 26 Hinc illud fit, ut radius, qui ingentem atmosphaerae tractum percurrat, ingentem amittat sui partem. Bouguerius in opere posthumo de luminis
3500. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 26 Hinc illud fit, ut radius, qui ingentem atmosphaerae tractum percurrat, ingentem amittat sui partem. Bouguerius in opere posthumo de luminis gradatione, quod hoc ipso anno Caillius vulgavit Parisiis, determinat partim ex observationibus nonnullis, partim ex hypothesibus, quota pars luminis intercipiatur in dato quovis tractu atmosphaerae terrestris, immo et aliorum etiam diaphanorum corporum quorumcunque. Verum hunc defectum radii permeantis longum tractum atmosphaerae terrestris
3501. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 26 Hinc illud fit, ut radius, qui ingentem atmosphaerae tractum percurrat, ingentem amittat sui partem. Bouguerius in opere posthumo de luminis gradatione, quod hoc ipso anno Caillius vulgavit Parisiis, determinat partim ex observationibus nonnullis, partim ex hypothesibus, quota pars luminis intercipiatur in dato quovis tractu atmosphaerae terrestris, immo et aliorum etiam diaphanorum corporum quorumcunque. Verum hunc defectum radii permeantis longum tractum atmosphaerae terrestris satis ostendunt ea, quae hic
3502. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 22. Quare si concipiatur hic posterior retro continuatus in ea directione, cum qua exit ex atmosphaera, continebit cum illo priore angulum unius circiter gradus. Cujus nimirum crura interciperent unum gradum peripheriae circuli habentis centrum in vertice anguli ipsius, sive unam e 360 ipsius partibus, cum peripheria cujusvis circuli contineat gradus 360. Porro vertex illius anguli, nimirum illorum radiorum concursus, esset proximus ipsi Terrae, quae est centrum orbitae lunaris habitae pro circulari. Adeoque illi radii in distantia Lunae interciperent inter se
3503. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] gradus 360. Porro vertex illius anguli, nimirum illorum radiorum concursus, esset proximus ipsi Terrae, quae est centrum orbitae lunaris habitae pro circulari. Adeoque illi radii in distantia Lunae interciperent inter se unum gradum ejus orbitae lunaris, sive unam e 360 partibus ipsius. Sed ipsa orbita continet paullo plus quam 360 semidiametros terrestres, cum distantia Lunae a Terra, quae est semidiameter ejus circuli, sit semidiametrorum terrestrium 60, uti jam toties diximus, et cujusvis circuli peripheria sit paullo major quam tres diametri sive sex
3504. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 60, uti jam toties diximus, et cujusvis circuli peripheria sit paullo major quam tres diametri sive sex semidiametri. Nam ex Archimede continet quamproxime tres diametros et paullo minus quam unam septimam ipsius diametri partem. Sexies autem sexaginta sunt 360. Una igitur ex ejusmodi partibus est circiter aequalis uni semidiametro Terrae. Et proinde radii, intercepti iis binis radiis distantibus a se invicem per solam atmosphaerae crassitudinem, disperguntur per spatium circiter aequale uni semidiametro Terrae, quod probandum proposueramus.
3505. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] per quod totum lumen distrahitur. Verum ratio densitatis luminis, quae pendet ab utraque dimensione areae, per quam id lumen dividitur, est longe alia ob circularem coni figuram, in qua longitudo ejusdem areae non manet constanter eadem. Praeterea ea ratio est admodum diversa in diversis partibus ejus luminis, cum multo magis distrahantur partes propiores superficiei Terrae ob multo majorem ibi refractionum inaequalitatem. Adhuc tamen plurimum ex hoc etiam capite plerumque attenuatur lumen, quod in Lunam incurrit.
3506. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] itidem sublimiora sunt quam ut huc pertineant, addam illud tantummodo, quod in poemate innuitur: intensitatem versus centrum sectionis sive versus axem coni omnino crescere compensatis reliquis omnibus damnis ab exiguitate annuli, in quem lumen colligitur. Nam et distractio radiorum et quantitas partis residuae luminis, quae transit, mutantur in accessu ad axem in ratione utique finita. At circellus terminans annulum sectionis et definiens ejus longitudinem, ac una cum latitudine per distractionem definita determinans ejus magnitudinem, decrescit in infinitum adeoque intensitas ipsa
3507. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] id incrementum revera non habebitur, tum quia nec Terra et atmosphaera habent formam penitus circularem, nec refractio circumquaque circa Terram in eodem annulo atmosphaerico est prorsus eadem ob diversam atmosphaerae constitutionem, nec Sol est unicum punctum lucidum, sed ex omnibus disci partibus radii exeunt et totidem habentur coni et axes nonnihil a se invicem divergentes, quot sunt ipsius disci puncta. Multo autem minus percelletur oculus infinita vi, cum oporteat ad ejusmodi vim definiendam assumere quantitatem radiorum percellentium oculum, quae non pendet a sola
3508. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et a quo reflexi discedunt ad oculum. Spatiolum autem id decrescit in infinitum, dum ea intensitas ob id ipsum ejus decrementum augetur in infinitum. Eorum omnium oporteret habere rationem ad determinandam mutationem intensitatis, quam oculus debet deprehendere in diversis partibus ejus sectionis, ac posset investigari problema huc pertinens: quae sit distantia ab axe, in qua percipi deberet maxima luminis vis. Verum iis itidem omissis, ut minus certis et altioribus, dicemus illud tantummodo, videri omnino, quod ingens saltem augmentum intensitatis luminis in
3509. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] possunt sine schemate, quo delineato res evaderet evidentissima et admodum facilis intellectu. Nimirum illud spatium clausum inter superficiem coni exterioris umbrae atmosphaericae et superficiem coni interioris penitus obscuri dividitur in duas partes. Et ad singula puncta alterius ex iis partibus defertur lumen refractum in unico puncto atmosphaerae terrestris, ad singula vero alterius defertur lumen refractum in binis punctis hinc et inde e diametro oppositis.
3510. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] radiis in atmosphaera ita incurvatis, ut contingant orbem ipsius Terrae. Hi autem multo citius uniri debent. Delineato enim axe conorum transeunte per centrum Terrae et per ipsorum conorum apices, axis coni interioris, eo conclusus, erit pars quinta totius axis coni exterioris, reliquis quatuor partibus extantibus versus verticem coni ipsius exterioris. Delineatis hisce binis conis producendi essent radii exprimentes interiorem ultra ipsius verticem. Qui quidem ita producti tertium conum concludent oppositum ad verticem cono secundo. Qui tertius conus habebit idcirco cuspidem obversam
3511. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Hic locus hujus intersectionis maxime hic notandus: latus quodvis productum, adhibendo eosdem superiores numeros, ita secabit latus coni primi exterioris, ut ejus lateris pars tertia remaneat versus Terram, reliquae autem binae versus verticem et, quod inde facile deducitur, e novem aequalibus partibus superficiei ipsius coni exterioris quatuor extabunt supra versus cuspidem hujus novi tertii coni, eo inclusae, et reliquae quinque remanebunt extra ipsum inferius Terram versus. Ac in eadem fere ratione dividetur ab hac nova tertii coni superficie ipsum spatium inclusum inter priores
3512. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quinque remanebunt extra ipsum inferius Terram versus. Ac in eadem fere ratione dividetur ab hac nova tertii coni superficie ipsum spatium inclusum inter priores binos conus, per quod distrahitur, uti diximus, lumen in atmosphaera nostra refractum. Jam vero ex hisce binis partibus hujusce spatii illa, quae remaneat infra superficiem coni tertii Terram versus, habebit lumen simplex delatum ex altera tantummodo atmosphaerae parte. Pars reliqua, quae extat supra eandem superficiem versus apicem, habebit in omnibus suis punctis lumen geminatum proveniens e binis
3513. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] partibus hujusce spatii illa, quae remaneat infra superficiem coni tertii Terram versus, habebit lumen simplex delatum ex altera tantummodo atmosphaerae parte. Pars reliqua, quae extat supra eandem superficiem versus apicem, habebit in omnibus suis punctis lumen geminatum proveniens e binis partibus oppositis atmosphaerae terrestris. Ad quaevis autem puncta axis deferetur lumen collectum ex omnibus punctis circuli integri atmosphaerae. 36 Quae huc usque sunt dicta,
3514. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ad axem communem conis omnibus, quod accidit in eclipsibus centralibus, primo quidem ingreditur illud spatium, quod habet lumen simplex ex unica parte, donec nimirum versatur inter superficiem coni primi et tertii. Tum ultra hujusce tertii superficiem incedit per spatium habens lumen e binis partibus oppositis, donec ex eo tertio cono egressa deveniat iterum ad spatium, quod habet lumen simplex, et inde egrediatur ad lucem plenam. 37 Hic affirmatur viam Lunae intra
3515. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 37 Hic affirmatur viam Lunae intra primum conum dividi in tres partes fere aequales a cono illo tertio inverso adeoque binos ejus viae trientes remanere hinc et inde in illo spatio, quod habet lumen ex unica parte, et trientem medium in illo spatio, quod id habet ex binis partibus oppositis. Revera si iidem numeri retineantur, pars illa intermedia invenitur multo major reliquis binis. At ubi Luna versatur in perigeo * corr. ex tendant et Sol in apogeo, eadem est illis minor. Idcirco aliquando est accurate aequalis. Tum vero, cum illa via sit, uti diximus, fere
3516. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Tum iterum crescet usque ad certum limitem ac iterum decrescet in accessu ad marginem exteriorem prioris coni. 39 Quae diximus, pertinent ad eclipses centrales. In eclipsibus autem partialibus, in quibus Luna non immergitur tota, res aliter se habebit. Limbus interior erit obscurior nec ulla ejus pars deveniet ad loca luminis duplicati, quae nimirum diximus distare a margine Lunae per intervallum circiter aequale ejus diametro.
3517. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] densissimi, alibi solet esse purus aer et Sol vividissimus. 44 Rationi superiori, quae generalis est, accedit peculiaris ratio petita a diversa admodum constitutione earum partium Terrae, quibus imminet atmosphaera, quae radios ad Lunam transmittit. Eae partes pertinent ad marginem hemisphaerii terrestris e Luna visi. Porro quotiescunque Luna versatur inter tropicos, quod in eclipsibus fit fere semper, in quibus ea parum admodum potest recedere ab ecliptica, quae
3518. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] honestis hominibus recipiendis idoneum. Sed foeda omnia et turpia fossorum, messorum, bubulcorum rhedariorumque compotationibus apta. Cum et imber et immanis ventus debaccharetur rigidissimus sane, licet et Aprilis jam mensis progressus esset et Libycus flaret, qui aerem e calidissimis Africae partibus deferens solet esse plerumque calidus (finitimos autem Appenini (sic!) montes videre adhuc erat nivibus obrutos praeter morem), ac progredi ex aedibus non permitteret, assedi ad angulum foedissimae longioris mensae, ad cujus caput plures rustici comessantes et compotantes assederant. Et
3519. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] praeter morem), ac progredi ex aedibus non permitteret, assedi ad angulum foedissimae longioris mensae, ad cujus caput plures rustici comessantes et compotantes assederant. Et ex impetu quodam ac animi aegritudine priores centum circiter versus effudi ac ibidem conscripsi. Reliquum episodium partim in itinere inter redeundum in Urbem sub vesperam, partim domi ante quam irem cubitum, perfeci et primo mane nitide exscriptum detuli totum ad cardinalem Valentium, primum pontificis administrum. De quo ibi expeditionis nimirum meae et auctore primo et fautore perpetuo, ut et de ipso summo
3520. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] assedi ad angulum foedissimae longioris mensae, ad cujus caput plures rustici comessantes et compotantes assederant. Et ex impetu quodam ac animi aegritudine priores centum circiter versus effudi ac ibidem conscripsi. Reliquum episodium partim in itinere inter redeundum in Urbem sub vesperam, partim domi ante quam irem cubitum, perfeci et primo mane nitide exscriptum detuli totum ad cardinalem Valentium, primum pontificis administrum. De quo ibi expeditionis nimirum meae et auctore primo et fautore perpetuo, ut et de ipso summo pontifice, adeo honorifica mentio habebatur.
3521. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] enim inter caetera camerarius, ut appellant, et praefectus Congregationi de propaganda fide. Ita autem eo in omnibus sui principatus negotiis utebatur, ut omnino videretur pontificia sibi decreta tantummodo et librorum conscribendorum ac edendorum curam reservasse, reliquis omnibus sui regiminis partibus ipsi uni relictis. Quo spectat illud quo nempe ministro securus docto potes indulgere labori. Nulla autem mihi suppetunt satis idonea vocabula, quibus tantum virum pro merito celebrare possim, cujus et perspicacissimam mentis vim atque capacitatem amplissimam et
3522. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] forte ipsarum aquarum vis convulsas potius aedes evertisset. Longe gravius a fame periculum: per octo integros dies obsessi constitimus. Et nobis quidem annona non defuisset, sed miserabilis nos angebat tot inopum turba omni alimento destituta; cum quibus, quaecumque parata pro nobis fuerant, partiri erat opus. Admodum difficulter ad Portuensem urbem contra fluminis impetum per undantes campos naviculam misimus, ut panem adveheret. Sed vix ullus ibidem inventus panis, in urbe nimirum penitus diruta, intra quam vix nunc quidem viginti homines vivant. Ipse ille pistor, qui panem
3523. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et figuram determinarunt debitam vi centrifugae ortae a rotatione diurna. Sed Hugenius solvit problema pro casu gravitatis constantis et directae ad unicum centrum, in quo id problema est admodum facile. At Newtonus determinavit calculo quantitatem compressionis etiam pro casu gravitatis mutuae particularum omnium, posita materia Telluris homogenea, licet figuram ipsam determinare non potuerit. Quam deinde determinavit Mac-Laurinus elegantissime. Perquisitionem promoverunt plurimum deinde multi, inter quos eminent in primis Clairautius et D'Alambertus. Quid in eo genere solius
3524. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] latitudinis locorum. Quam quidem rationem observationes exhibent satis proxime. Quae cum non praestent idem in incrementis graduum meridiani, ut deberent, ego inde argumentum deduxi in eodem opusculo Expeditionis litterariae, quod denotat irregularitatem Terrae pendere a dispositione irregulari partium potius proxima superficiei quam alte infra ipsam defossa. 10 Exposuimus lib. I. adn. 21. motum communem omnium astrorum lentissimum in orientem circa polos eclipticae et
3525. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 18 Inde Newtonus deduxit et rationem naturalium colorum; qui quidem colores sunt quaedam externae formae corporum, et internum eorundem textum, nimirum magnitudinem et dispositionem particularum, ex quibus ea constant, et discrimen inter corpora pellucida et opaca, inter ea, quae habent colorem permanentem, et ea, quae variabilem. Quae omnia inferius explicabuntur singillatim uberius. Si corpus est ita homogeneum, ut non habeantur satis magna
3526. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] discrimen inter corpora pellucida et opaca, inter ea, quae habent colorem permanentem, et ea, quae variabilem. Quae omnia inferius explicabuntur singillatim uberius. Si corpus est ita homogeneum, ut non habeantur satis magna intervalla vacua vel diversae densitatis, inter particulas densitatis alterius, id corpus, cujuscumque densitatis, est pellucidum. Si illa intervalla adsint, est opacum. Colorem autem habebit eum, quem exposcit crassitudo lamellarum, ex quibus ejus particulae constant. Quae crassitudo saepe definitur determinate ex illis superioribus seriebus
3527. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ita homogeneum, ut non habeantur satis magna intervalla vacua vel diversae densitatis, inter particulas densitatis alterius, id corpus, cujuscumque densitatis, est pellucidum. Si illa intervalla adsint, est opacum. Colorem autem habebit eum, quem exposcit crassitudo lamellarum, ex quibus ejus particulae constant. Quae crassitudo saepe definitur determinate ex illis superioribus seriebus superioris adnotat(ionis). Et quidem si particulae multo densiores sunt inclusae in vacuo vel in medio multo rariore, color est permanens; si particulae rariores vel vacuum in medio densiore, color
3528. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] cujuscumque densitatis, est pellucidum. Si illa intervalla adsint, est opacum. Colorem autem habebit eum, quem exposcit crassitudo lamellarum, ex quibus ejus particulae constant. Quae crassitudo saepe definitur determinate ex illis superioribus seriebus superioris adnotat(ionis). Et quidem si particulae multo densiores sunt inclusae in vacuo vel in medio multo rariore, color est permanens; si particulae rariores vel vacuum in medio densiore, color est variabilis. Posui autem plura exempla tam colorum permanentium quam variabilium ad carmen adornandum.
3529. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] eum, quem exposcit crassitudo lamellarum, ex quibus ejus particulae constant. Quae crassitudo saepe definitur determinate ex illis superioribus seriebus superioris adnotat(ionis). Et quidem si particulae multo densiores sunt inclusae in vacuo vel in medio multo rariore, color est permanens; si particulae rariores vel vacuum in medio densiore, color est variabilis. Posui autem plura exempla tam colorum permanentium quam variabilium ad carmen adornandum.
3530. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] per diversas vias progressa recedant a se invicem. 23 Innuuntur binae causae, ex quibus provenire posset hujusmodi diversa refractio. Nam primo quidem, si diversae luminis particulae ferrentur diversis velocitatibus, eadem vi illae deflecterentur minus a recto itinere, quae velocius moverentur. Nam ea vis ageret breviore tempore adeoque minorem gigneret motum, qui praeterea cum majore praecedente motu compositus minorem induceret deflexionem novi motus compositi a
3531. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] motu compositus minorem induceret deflexionem novi motus compositi a motu priore. Deinde vero, si eadem etiam velocitate ferrentur omnes et vis, qua corpus refringens in eas agit, esset diversa, ob diversam nimirum ipsarum molem et diversum textum punctorum eas componentium (nam vis in totam particulam pendet a vi in singula puncta et colligitur ex summa hujusmodi virium, quae pro varia distantia, positione et numero eorundem punctorum varia esse debet), alius in aliis particulis generaretur motus novus componendus cum priore adeoque alia in aliis mutatio directionis motus compositi.
3532. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] esset diversa, ob diversam nimirum ipsarum molem et diversum textum punctorum eas componentium (nam vis in totam particulam pendet a vi in singula puncta et colligitur ex summa hujusmodi virium, quae pro varia distantia, positione et numero eorundem punctorum varia esse debet), alius in aliis particulis generaretur motus novus componendus cum priore adeoque alia in aliis mutatio directionis motus compositi. (23)* Hic non definio, utra sit discriminis causa. Verum in secunda parte meae disertationis de lumine puto me demonstrasse id non pendere a sola diversa celeritate,
3533. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] autem relinquit semper unicum sine ulla nova distractione. At aliquando color compositus differt plurimum ab omnibus simplicibus. Ubi conjungantur simul duo vel tres non ita a se invicem remoti, oritur color intermedius inter ipsos. Sic caeruleus et flavus commixti aequis partibus exhibent intermedium viridem, viridis et aureus flavum itidem intermedium. Ac ex extremis, rubeo nimirum et violaceo, oriuntur colores quidam purpurei admodum diversi ab omnibus simplicibus. Origo autem unica colorum omnium in Newtoni theoria est sola mixtio quorundam ex filis illis
3534. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ab illa proprietate vicium facilioris reflexionis et facilioris transmissus, de qua mentionem fecimus adn. 15. et quam nemo ante Newtonum, quod sciam, ne levissima quidem conjectura attigerat. Ex qua autem omnis pendet colorum naturalium theoria, cum ex ea pendeat, quae fila debeant reflecti a particulis corporum, quae transmitti. Mirum sane, quam et ipsa theoria et consectaria ipsius tam multa et tanti ad naturam cognoscendam momenti in communibus physicae et etiam opticae institutionibus vel tantummodo leviter attingantur vel etiam penitus omittantur.
3535. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in communibus physicae et etiam opticae institutionibus vel tantummodo leviter attingantur vel etiam penitus omittantur. 40 Proponitur ipsa haec proprietas luminis: quaevis particula luminis, dum progreditur spatio eodem, nimirum per medium homogeneum, acquirit alternatim binas dispositiones, quae redeunt post determinata quaedam intervalla et viae et temporis. Eas redire post intervalla viae aequalia constat immediate ex observationibus et experimentis, de quibus
3536. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] medium, per quod lumen progreditur. Ea quidem est Newtoni, sed mihi videtur parum probabilis. Est autem hujusmodi: in medio, per quod lumen progreditur, fortasse excitari undas quasdam, quae celerius propagentur quam ipsum lumen progrediatur et praevertant radium usque ad ejus medii finem, ubi particula luminis facilius transmittatur per illam superficiem vel reflectatur retro, prout invenerit undam sibi faventem vel contrariam. Minus autem probabilis videtur mihi haec causa, quia credo evinci posse radium luminis nullam resistentiam pati in medio homogeneo, quam puto debere haberi,
3537. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in medio homogeneo, quam puto debere haberi, si ab iis undis determinaretur potius ad reflexionem quam ad transitum. 42 Reliquae ex illis, quas propono, pendent a forma et motu particularum ipsarum. 43 Prima ex iis est hujusmodi. Si, dum particula luminis progreditur, gyret circa proprium axem et obvertat superficiei novi medii jam alteram faciem, jam
3538. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 42 Reliquae ex illis, quas propono, pendent a forma et motu particularum ipsarum. 43 Prima ex iis est hujusmodi. Si, dum particula luminis progreditur, gyret circa proprium axem et obvertat superficiei novi medii jam alteram faciem, jam alteram, ipsae autem diversae positiones facierum diversam inducant virium summam, quibus particulae mediorum differentium agant in lumen, diversa autem in diversis casibus
3539. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 43 Prima ex iis est hujusmodi. Si, dum particula luminis progreditur, gyret circa proprium axem et obvertat superficiei novi medii jam alteram faciem, jam alteram, ipsae autem diversae positiones facierum diversam inducant virium summam, quibus particulae mediorum differentium agant in lumen, diversa autem in diversis casibus longitudo intervallorum determinetur a diversa velocitate, qua particula progreditur et qua gyrat circa proprium axem; si ex(empli) gr(atia) particula luminis habeat ut magnes alterum polum attractivum et alterum
3540. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et obvertat superficiei novi medii jam alteram faciem, jam alteram, ipsae autem diversae positiones facierum diversam inducant virium summam, quibus particulae mediorum differentium agant in lumen, diversa autem in diversis casibus longitudo intervallorum determinetur a diversa velocitate, qua particula progreditur et qua gyrat circa proprium axem; si ex(empli) gr(atia) particula luminis habeat ut magnes alterum polum attractivum et alterum repulsivum respectu cujusdam substantiae praevalentis in altero e binis mediis- appellens cum altero polo posset facilius reflecti, et appellens
3541. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] diversae positiones facierum diversam inducant virium summam, quibus particulae mediorum differentium agant in lumen, diversa autem in diversis casibus longitudo intervallorum determinetur a diversa velocitate, qua particula progreditur et qua gyrat circa proprium axem; si ex(empli) gr(atia) particula luminis habeat ut magnes alterum polum attractivum et alterum repulsivum respectu cujusdam substantiae praevalentis in altero e binis mediis- appellens cum altero polo posset facilius reflecti, et appellens cum altero transmitti facilius.
3542. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in altero e binis mediis- appellens cum altero polo posset facilius reflecti, et appellens cum altero transmitti facilius. 44 Potest etiam haberi alternatio quaedam in celeritate particularum progredientium orta ex actione mutua, quam in se exercent ipsae particulae, et inaequalitate exigua, quae remanet in summa actionum, quas particulae medii non accurate continui, adeoque nec prorsus accurate homogenei, non penitus eodem semper modo dispositae in sphaeram circa
3543. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et appellens cum altero transmitti facilius. 44 Potest etiam haberi alternatio quaedam in celeritate particularum progredientium orta ex actione mutua, quam in se exercent ipsae particulae, et inaequalitate exigua, quae remanet in summa actionum, quas particulae medii non accurate continui, adeoque nec prorsus accurate homogenei, non penitus eodem semper modo dispositae in sphaeram circa particulam progredientem, in eam exercent. Eae causae in progressu per idem medium
3544. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 44 Potest etiam haberi alternatio quaedam in celeritate particularum progredientium orta ex actione mutua, quam in se exercent ipsae particulae, et inaequalitate exigua, quae remanet in summa actionum, quas particulae medii non accurate continui, adeoque nec prorsus accurate homogenei, non penitus eodem semper modo dispositae in sphaeram circa particulam progredientem, in eam exercent. Eae causae in progressu per idem medium possunt compensari post intervalla quaedam et in mutatione medii reddere
3545. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] particularum progredientium orta ex actione mutua, quam in se exercent ipsae particulae, et inaequalitate exigua, quae remanet in summa actionum, quas particulae medii non accurate continui, adeoque nec prorsus accurate homogenei, non penitus eodem semper modo dispositae in sphaeram circa particulam progredientem, in eam exercent. Eae causae in progressu per idem medium possunt compensari post intervalla quaedam et in mutatione medii reddere faciliorem reflexionem potius quam transmissionem vel vice versa.
3546. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 45 Hanc causam proposui in mea dissertatione de lumine, ex qua etiam facile derivari potest illud, cur maxima luminis pars refringatur et reflectatur regulariter certa lege, sed aliqua etiam omnino irregulariter dispergatur. Nimirum fieri potest, ut quaevis particula, dum progreditur, mutet figuram suam jam contracta, jam expansa oscillatione quadam, quae in eadem particula progrediente per idem medium fiat post aequalia tempora, in diversis particulis et in diversa medii mutatione diversa sit. Ejus contractionis et
3547. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] derivari potest illud, cur maxima luminis pars refringatur et reflectatur regulariter certa lege, sed aliqua etiam omnino irregulariter dispergatur. Nimirum fieri potest, ut quaevis particula, dum progreditur, mutet figuram suam jam contracta, jam expansa oscillatione quadam, quae in eadem particula progrediente per idem medium fiat post aequalia tempora, in diversis particulis et in diversa medii mutatione diversa sit. Ejus contractionis et dilatationis causa habetur omnino in ipsa prima emissione particulae facta per fermentationem corporis emittentis
3548. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] regulariter certa lege, sed aliqua etiam omnino irregulariter dispergatur. Nimirum fieri potest, ut quaevis particula, dum progreditur, mutet figuram suam jam contracta, jam expansa oscillatione quadam, quae in eadem particula progrediente per idem medium fiat post aequalia tempora, in diversis particulis et in diversa medii mutatione diversa sit. Ejus contractionis et dilatationis causa habetur omnino in ipsa prima emissione particulae facta per fermentationem corporis emittentis lumen, ubi non omnia puncta constituentia particulam possunt acquirere eandem
3549. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] contracta, jam expansa oscillatione quadam, quae in eadem particula progrediente per idem medium fiat post aequalia tempora, in diversis particulis et in diversa medii mutatione diversa sit. Ejus contractionis et dilatationis causa habetur omnino in ipsa prima emissione particulae facta per fermentationem corporis emittentis lumen, ubi non omnia puncta constituentia particulam possunt acquirere eandem prorsus velocitatem emissionis. Diversa velocitas disrumperet particulam divulsis a se invicem punctis, nisi vis mutua, quae in mea theoria physicae generalis
3550. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] fiat post aequalia tempora, in diversis particulis et in diversa medii mutatione diversa sit. Ejus contractionis et dilatationis causa habetur omnino in ipsa prima emissione particulae facta per fermentationem corporis emittentis lumen, ubi non omnia puncta constituentia particulam possunt acquirere eandem prorsus velocitatem emissionis. Diversa velocitas disrumperet particulam divulsis a se invicem punctis, nisi vis mutua, quae in mea theoria physicae generalis cohaesionem parit per attractionem in majoribus distantiis et repulsionem in minoribus, ipsa puncta ad
3551. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Ejus contractionis et dilatationis causa habetur omnino in ipsa prima emissione particulae facta per fermentationem corporis emittentis lumen, ubi non omnia puncta constituentia particulam possunt acquirere eandem prorsus velocitatem emissionis. Diversa velocitas disrumperet particulam divulsis a se invicem punctis, nisi vis mutua, quae in mea theoria physicae generalis cohaesionem parit per attractionem in majoribus distantiis et repulsionem in minoribus, ipsa puncta ad se adduceret minuendo celeritatem in punctis velocioribus et augendo in tardioribus, donec vis
3552. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et repulsionem in minoribus, ipsa puncta ad se adduceret minuendo celeritatem in punctis velocioribus et augendo in tardioribus, donec vis repulsiva agens in distantiis minoribus gignat effectum oppositum. Eo pacto habebitur oscillatorius quidam accessus ad se invicem et recessus punctorum particulam componentium adeoque contractio et expansio regularis. Ejus autem lex in mutatione medii mutari potest ex nova inaequali actione in puncta eadem constituentia particulam. Jam vero summa virium agentium in particulam, quae pendet a positione punctorum omnium,
3553. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] minoribus gignat effectum oppositum. Eo pacto habebitur oscillatorius quidam accessus ad se invicem et recessus punctorum particulam componentium adeoque contractio et expansio regularis. Ejus autem lex in mutatione medii mutari potest ex nova inaequali actione in puncta eadem constituentia particulam. Jam vero summa virium agentium in particulam, quae pendet a positione punctorum omnium, potest esse admodum diversa pro diversitate figurae ipsius particulae. In illa autem expansione et contractione oscillatoria accidet sane id quod in omnibus oscillationibus,
3554. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quidam accessus ad se invicem et recessus punctorum particulam componentium adeoque contractio et expansio regularis. Ejus autem lex in mutatione medii mutari potest ex nova inaequali actione in puncta eadem constituentia particulam. Jam vero summa virium agentium in particulam, quae pendet a positione punctorum omnium, potest esse admodum diversa pro diversitate figurae ipsius particulae. In illa autem expansione et contractione oscillatoria accidet sane id quod in omnibus oscillationibus, ut nimirum diu conservetur status idem ad sensum circa maximam
3555. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] regularis. Ejus autem lex in mutatione medii mutari potest ex nova inaequali actione in puncta eadem constituentia particulam. Jam vero summa virium agentium in particulam, quae pendet a positione punctorum omnium, potest esse admodum diversa pro diversitate figurae ipsius particulae. In illa autem expansione et contractione oscillatoria accidet sane id quod in omnibus oscillationibus, ut nimirum diu conservetur status idem ad sensum circa maximam contractionem et maximam expansionem, status autem intermedii celerrime mutentur. Quare maximus particularum numerus
3556. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] figurae ipsius particulae. In illa autem expansione et contractione oscillatoria accidet sane id quod in omnibus oscillationibus, ut nimirum diu conservetur status idem ad sensum circa maximam contractionem et maximam expansionem, status autem intermedii celerrime mutentur. Quare maximus particularum numerus deveniet ad superficiem dirimentem diversa media in illo statu aliquandiu permanente. Et tum habebitur, in datis distantiis ab ea superficie, data vis, ex quo facile derivatur reflexio ad angulos aequales vel refractio ad datam rationem sinuum, multo minor. Sed tamen aliquis
3557. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Et tum habebitur, in datis distantiis ab ea superficie, data vis, ex quo facile derivatur reflexio ad angulos aequales vel refractio ad datam rationem sinuum, multo minor. Sed tamen aliquis numerus adveniet in illa mutatione celeri. Et tum vires in iisdem distantiis erunt diversae pro diversis particulis, et in regressu ejusdem particulae reflexae vires erunt diversae ab iis, quas ea habuit in accessu. Quod inducet refractionem in aliis particulis aliam et reflexionis angulum diversum ab angulo incidentiae adeoque dispersionem irregularem. Haec fusius exposui in
3558. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ab ea superficie, data vis, ex quo facile derivatur reflexio ad angulos aequales vel refractio ad datam rationem sinuum, multo minor. Sed tamen aliquis numerus adveniet in illa mutatione celeri. Et tum vires in iisdem distantiis erunt diversae pro diversis particulis, et in regressu ejusdem particulae reflexae vires erunt diversae ab iis, quas ea habuit in accessu. Quod inducet refractionem in aliis particulis aliam et reflexionis angulum diversum ab angulo incidentiae adeoque dispersionem irregularem. Haec fusius exposui in mea physicae naturalis theoria
3559. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] sinuum, multo minor. Sed tamen aliquis numerus adveniet in illa mutatione celeri. Et tum vires in iisdem distantiis erunt diversae pro diversis particulis, et in regressu ejusdem particulae reflexae vires erunt diversae ab iis, quas ea habuit in accessu. Quod inducet refractionem in aliis particulis aliam et reflexionis angulum diversum ab angulo incidentiae adeoque dispersionem irregularem. Haec fusius exposui in mea physicae naturalis theoria Viennae impressa.
3560. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] impressa. 46 Omisi hic rationes, quas conantur proferre ii, qui lumen putant consistere in undis fluidi elastici ut sonum, tum quia puto omnino lumen consistere in progressu particularum emissarum, non in undis ejusmodi, tum quia in theoria undarum non nisi infelicissimam rationem reddi arbitror hujusce proprietatis luminis. Sed quaecumque sit causa, effectus, uti diximus, immediate ostenditur ab observationibus, quae exhibent binas hasce
3561. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] tornatum, et crassitudinis. Hoc productum est ut sola crassitudo, cum illa diameter constanter eadem non turbet relationem. Quamobrem oportet ipsa crassitudo sit ut illud quadratum chordae sive distantiae a contactu. Hoc theorema adhibetur ad probandum mutari dispositionem particularum luminis post intervalla aequalia, ut mox videbimus. 53 Proponitur jam ipsum experimentum, quod ordinatius instituetur hoc pacto. Excipiatur filum tenue et simplex
3562. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] distantia majore, in qua crassitudo lamellae est adhuc major, incipiet id filum luminis transmitti et ingredi vitrum secundum. Aliquanto ulterius incipiet regredi atque ita porro alternis vicibus jam progredietur transmissum, jam regredietur reflexum. Nimirum, dum aliqua particula luminis ingreditur velum aeris, est in vice facilioris transmissus. Donec lamella est tenuior quam sit unum intervallum oppositarum dispositionum, etiam in fine lamellae est in vice facilioris transmissus et proinde pergit. At ubi crassitudo jam uni intervallo aequalis est facta,
3563. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] qui transitum permittant radiis progredientibus. Hujus veritatis multa habentur indicia et probationes satis manifestae in communi etiam sententia de continua extensione materiae. Sed in mea theoria, cujus mentionem feci jam pluribus vicibus, id est omnino evidens. In ea enim constant corporum particulae punctis prorsus indivisibilibus et inextensis, a se invicem distantibus per exigua finita intervalla. Hinc puncta spatii sunt infinities plura punctis materiae infinitate ordinis tertii, cum sint numero infinita in quavis linea, et lineae numero infinitae in quavis superficie, et
3564. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] vires agentes etiam in aliqua distantia, quarum inaequalitas perturbaret ejusmodi motum, vel si tanta imprimi posset velocitas, quanta satis esset ad reddendum insensibilem earum virium effectum. Caeterum cujuscunque corporis partes tenues, sed adhuc in immensum crassiores particulis luminis, sunt pellucidae, quod optime norunt ii, qui microscopia adhibent. Adeoque per illas particulae luminis inveniunt rectilineos meatus quaquaversum. Dispositio diversa ipsarum particularum discriminat corpora opaca a diaphanis et meatus nimii potius officiunt progressui libero
3565. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] posset velocitas, quanta satis esset ad reddendum insensibilem earum virium effectum. Caeterum cujuscunque corporis partes tenues, sed adhuc in immensum crassiores particulis luminis, sunt pellucidae, quod optime norunt ii, qui microscopia adhibent. Adeoque per illas particulae luminis inveniunt rectilineos meatus quaquaversum. Dispositio diversa ipsarum particularum discriminat corpora opaca a diaphanis et meatus nimii potius officiunt progressui libero luminis. Si enim habeantur inserta inter particulas corporis spatiola justae cujusdam magnitudinis vacua
3566. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Caeterum cujuscunque corporis partes tenues, sed adhuc in immensum crassiores particulis luminis, sunt pellucidae, quod optime norunt ii, qui microscopia adhibent. Adeoque per illas particulae luminis inveniunt rectilineos meatus quaquaversum. Dispositio diversa ipsarum particularum discriminat corpora opaca a diaphanis et meatus nimii potius officiunt progressui libero luminis. Si enim habeantur inserta inter particulas corporis spatiola justae cujusdam magnitudinis vacua vel etiam plena materia densitatis satis diversae, et potissimum si particulae ipsae
3567. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] optime norunt ii, qui microscopia adhibent. Adeoque per illas particulae luminis inveniunt rectilineos meatus quaquaversum. Dispositio diversa ipsarum particularum discriminat corpora opaca a diaphanis et meatus nimii potius officiunt progressui libero luminis. Si enim habeantur inserta inter particulas corporis spatiola justae cujusdam magnitudinis vacua vel etiam plena materia densitatis satis diversae, et potissimum si particulae ipsae sint scabrae et superficiei irregularis, fit opacum atque id idcirco, quod in transitu ab uno quovis medio ad aliud diversae naturae habentur et
3568. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] diversa ipsarum particularum discriminat corpora opaca a diaphanis et meatus nimii potius officiunt progressui libero luminis. Si enim habeantur inserta inter particulas corporis spatiola justae cujusdam magnitudinis vacua vel etiam plena materia densitatis satis diversae, et potissimum si particulae ipsae sint scabrae et superficiei irregularis, fit opacum atque id idcirco, quod in transitu ab uno quovis medio ad aliud diversae naturae habentur et reflexiones et refractiones, quae progressum rectilineum luminis impediunt, cogendo ipsum motibus admodum perturbatis errare per
3569. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] id idcirco, quod in transitu ab uno quovis medio ad aliud diversae naturae habentur et reflexiones et refractiones, quae progressum rectilineum luminis impediunt, cogendo ipsum motibus admodum perturbatis errare per internam corporis substantiam, donec etiam uniantur fortasse plures luminis particulae cum particulis ipsius corporis. 65 Res facile patet in vitro utcumque pellucido, quod, si contundatur in pulverem, evadit opacum, radiis detortis a rectilineo itinere
3570. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quod in transitu ab uno quovis medio ad aliud diversae naturae habentur et reflexiones et refractiones, quae progressum rectilineum luminis impediunt, cogendo ipsum motibus admodum perturbatis errare per internam corporis substantiam, donec etiam uniantur fortasse plures luminis particulae cum particulis ipsius corporis. 65 Res facile patet in vitro utcumque pellucido, quod, si contundatur in pulverem, evadit opacum, radiis detortis a rectilineo itinere tam in ingressu
3571. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 65 Res facile patet in vitro utcumque pellucido, quod, si contundatur in pulverem, evadit opacum, radiis detortis a rectilineo itinere tam in ingressu quam in egressu cujusvis particulae. Quin immo etiam sine scabritie, quam inducit illa contusio, facili experimento ostendi potest diaphaneitatem minui per detractionem materiae, quae deberet illam augere, si opacitas proveniret ab obstaculis, in quae lumen incurrat; e contrario autem induci vel
3572. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] deveniet. Contra vero charta madefacta et multo magis oleo perfusa acquirit perspicuitatem, cum is liquor vi agente in lumen minus differat a fibris materiae, ex qua charta constat, quam aer, qui prius aderat in ejus poris. Quamobrem opacitas consistit in mixtura particularum diversae densitatis vel habentium majora vacuola intermixta et pelluciditas in homogeneitate textus, virium inaequalitate ibi detorquente radios, hic nisu circumquaque aequali permittente liberum progressum rectilineum et uniformem.
3573. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] genus colorum variabilium est illud, quod apparet in collo columbae, in cauda pavonis et aliis pluribus corporibus, quae pro varia sui positione ad oculum diversos in eadem sui parte colores exhibent, dum alia corpora permanenter eundem semper colorem servant. Id vero pendet a mole et textu particularum. Si adsit lamella tenuis, vacua vel constans materia minus densa vel pinguis inclusa in materia densiore vel pinguiore, color est variabilis; si densior vel pinguior in vacuo vel intra materiam minus densam et pinguem, color est constans. Ejus rei causa est
3574. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] fit, ut via radii intra lamellam sit longior quam esset, si nulla haberetur refractio. Et idcirco pro varia inclinatione radii incidentis admodum varia est longitudo viae intra ipsam lamellam. Et habita ratione hujus longitudinis et longitudinis intervalli inter binas dispositiones oppositas particularum luminis debitae illis diversis inclinationibus invenitur, pro diversa directione incidentiae admodum diversum esse numerum intervallorum in motu per lamellam adeoque longe alios esse colores, qui in alia inclinatione transmittuntur vel reflectuntur. E
3575. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] iidem transmittantur et color compositus sit permanenter idem. 68 Hinc autem constat illud, quod initio proposueramus, Newtonum deprehendisse aliquid etiam de interno particularum textu ex sua luminis theoria. Plumae, quae colorem variabilem exhibent, habere debent spatiola vel vacua vel plena tenui materia, inclusa in materia crassiore, ex qua constant, et idcirco sunt ita leves. Contra corpora, quae habent colorem constantem pro quavis positione oculi,
3576. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] exhibent, habere debent spatiola vel vacua vel plena tenui materia, inclusa in materia crassiore, ex qua constant, et idcirco sunt ita leves. Contra corpora, quae habent colorem constantem pro quavis positione oculi, cujusmodi plura hic enumerantur, debent habere densiores vel pinguiores particulas immersas in vacuo circumjacente vel aere aut quavis rariore materia. 69 Huc usque expositum est vario ludant quae corpora opaca tuentem, quae servent certum... colorem.
3577. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 69 Huc usque expositum est vario ludant quae corpora opaca tuentem, quae servent certum... colorem. Hic jam exponitur quem servent quaeque colorem, nimirum cur alia alium constantem colorem habeant. Id constat a crassitudine particularum. Lamina certae exiguae crassitudinis certum colorem exhibet reflectendo juxta adn. 61. Qui color pro alia crassitudine est alius. Si ea frangitur in exigua frustula, quae tamen singula servent priorem illam crassitudinem, reflectent itidem singula colorem eundem. Quare et corpus ex
3578. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] lamellarum, ex quibus constat. 70 Aeque facile in eadem theoria percipitur, qui fiat, ut quaedam corpora progressu temporis colorem mutent. Id fiet vel admissa nova materia, qua particulae fiant crassiores vel pinguiores, ut ubi poma vel flores maturitatem et colores acquirunt, vel amissa parte veteris materiae, ut ubi liquore per expirationem amisso siccantur folia, quae saepe colorem viridem mutant in rubeum, tum etiam in nigrum. Ac Newtonus definivit etiam ex
3579. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] folia, quae saepe colorem viridem mutant in rubeum, tum etiam in nigrum. Ac Newtonus definivit etiam ex hujusmodi successione colorum, ad quam e seriebus computatis pro diversa tenuium lamellarum crassitudine pertineant quaedam corpora, et proinde cujus determinate sint crassitudinis earum particulae. Compressa etiam florum folia nigrorem acquirunt et ad ignem nigrescunt ligna. Ac aliae ejusmodi mutationes observantur plures, quae, ubi accidunt, indicant* mutationem factam in ipsa crassitudine vel pinguedine particularum.
3580. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] proinde cujus determinate sint crassitudinis earum particulae. Compressa etiam florum folia nigrorem acquirunt et ad ignem nigrescunt ligna. Ac aliae ejusmodi mutationes observantur plures, quae, ubi accidunt, indicant* mutationem factam in ipsa crassitudine vel pinguedine particularum. 71 Ad reddendam rationem coloris rubei, qui in Luna deficiente observatur, praeter hanc generalem theoriam binarum luminis dispositionum redeuntium per vices et
3581. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 71 Ad reddendam rationem coloris rubei, qui in Luna deficiente observatur, praeter hanc generalem theoriam binarum luminis dispositionum redeuntium per vices et colorum inde provenientium in lamellis tenuibus ac particulis corporum oportet praeterea considerare naturam atmosphaerae terrestris, per quam transeunt radii, qui ad Lunam abeunt. Atmosphaera est referta vaporibus, qui, si satis intumescant ob aliquam e rationibus hic propositis, aucta jam mole reflectunt, uti de crassis
3582. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] clarus itidem itineribus ad observationes ineundas ultra aequatorem susceptis, quibus omnibus immortalem sibi famam conciliavit. 76 Aqua, marina potissimum densior et salinis particulis plena, longe plura luci obstacula praebet quam aer. Hinc coelum nunquam solemus videre viride. Si vapores sunt crassiores, reflectitur omne radiorum genus, et habentur nubes ac nebulae vel caligo, uti diximus. Si sunt tenuiores, praevalent in reflexo lumine plurimum radii violacei. Et
3583. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Dianae res gestas collegi ex poetis et mythologia, ejusmodi autem, ut a Nymphis virginibus in ejus laudem commemorari possint. Quam ob rem nullam de Endymione mentionem feci. Pleraque autem ex iis, quae protuli, communissima sunt et notissima. Fabulati sunt veteres eam uno partu editam cum fratre Phoebo, sed ante ipsum, statim egisse obstetricem matri, cujus doloribus perterrita virginitatis colendae consilium susceperit. Notissimum est eam a prima aetate fuisse venatricem. In Gigantum bello dicitur ipsa egregie se
3584. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
3585. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 3 | Paragraph | Section] in partes: vis unde repente
3586. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 3 | Paragraph | Section]
3587. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 11 | Paragraph | Section] refugit; quando unica recto
3588. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 12 | Paragraph | Section] inter se tractu, ut sensibus omnes,
3589. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 16 | Paragraph | Section]
3590. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 18 | Paragraph | Section]
3591. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 27 | Paragraph | Section] hominum litteratorum approbatione ac plausu exceptam, superiore anno Venetiis tertio edidit typis Remordinianis. quibus omnia corpora constent
3592. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 29 | Paragraph | SubSect | Section]
3593. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 29 | Paragraph | SubSect | Section] turbantibus auras,
3594. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 29 | Paragraph | SubSect | Section] Incidet at partes sonitus circumundique in omnes,
3595. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 29 | Paragraph | SubSect | Section]
3596. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 29 | Paragraph | SubSect | Section] partes, si triplo longius absit.
3597. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 29 | Paragraph | SubSect | Section]
3598. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section] magis impellens socia compage resolvat.
3599. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section]
3600. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section] tibi, sed nobis saeva parens nocuit.
3601. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section]
3602. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section] ferent illuc sua munera gentes,
3603. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section] refulsit
3604. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section] lux
3605. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section]
3606. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section]
3607. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | Section] o Hymen, o Hymenaee
3608. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | SubSect | Section] quondam lustrata choreis,
3609. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph | Section] sibi nunc esse iter terris altius , quum prius de Echus natura egerit, nunc vero de aeria navi acturus sit, quam P. Franciscus Lana non poetice minus quam ingeniose adornavit. Ejusdem etiam possibilitatem, ut ipse dicit, planiore ac simpliciore modo demonstravit
et
nostro forsitan agnus
olim, tandem captae cum moenia Trojae
gruum qualis vacuas it clangor ad auras;
arma super sonuerunt. advolat Ajax,
Ex his capta manu est multa, et pretiosa supellex
male tabescat, pereatque ut dignus, ademit 470
lauda nimium, neu culpa; nanque scientes
adhuc tepidus dum vulnere; dehinc, ubi vulnus
Siccatum, et sanguis tandem stetit, altus acuto 340
viam ad Grajas tandem sibi pandere puppes;
eximii Phoenicis filia prolem 370
Congreditur furtim: proles hinc obtigit olli
Queis Thetis in mediis orsa est hos anxia questus:
Urbem aliam hinc atque hinc, cinctae fulgentibus armis,
Egregiam uxorem, mensis cui septimus ibat
ventre marem gestanti; lucis in almae
Audax voce Jovem compellans, talibus infit:
Paris huc vexit gazam, quae tristis origo
ignis fudit vis: deinde legamus
ovem: socii nudant, curantque, minutim
Notum est, inquit, in Iliade agi de ira. Unde notum? nempe, ut opinor, ex hoc ipso versu Homeri, quem tu, Heli, interpretaris; cui te lucem affundere, non lucem ab eo mutuari oportebat. Est enim alienum a rei natura, et prorsus ridiculum, quum interpres poëtam explicandum susceperit, mutatis partibus, non poëtam ab interprete, sed interpretem a poeta explicari. Nec vero plus ages, si ad
potius, quam numeranti. Satis multa mihi videor dixisse, cur hoc genus interpretandi, quo me judicavi uti oportere, optimum debeat existimari. Reliquum est ut dicam aliquid de mea hoc in genere facultate, quod et partitio illa postulat, a qua sum exorsus, et vero supra ego me facturum esse promisi, parum fortasse considerate: sed initio videndum fuit, quid pollicerer; nunc, re promissa, fides aliquo modo liberanda est. Hoc ut paucis transigam, nec diu consistam in eo sermone, in quem veni oppido non
poëtarum princeps Homerus videatur voluisse nobis duo genera epici carminis ad imitandum proponere, alterum sublime ac magnificum, aequabile alterum ac temperatum. Quod et vidisse prius videtur et probasse Virgilius, qui cum semper ante oculos inter scribendum habuit Homeri carmina, tum suam ita partitus est Aeneidem, ut priores sex libri ex duodecim, quibus tota continetur, Odysseam referrent, posteriores Iliadem. Neque vero timuit vir divino ingenio praeditus atque arte maxima, ne cuiquam in mentem veniret, priores Aeneidis libros propterea languidiores ac prope senium redolentes
ingens nescio quid ac magnificum, quum meras ageret nugas, sibi dixisse videbatur: illi proinde sic Horatius subjungit:
mihi licet, eloquar, inquit,
hominumque it fama per ora
conjugibus venit ipsis gloria famae.
honore meo, semper celebrabere votis 510
adest, quibus illi undosa per aequora vecti
post longa pericla.
pedibus, nexuque sodales
nec non simul undique fusi
stabant naves, sociique sedentes
quum territa pubes
autem insignis facie se Leda ferebat
cunctabere telis,
in antro.
senior consurgit, et omnia septem
avertite amicis!
tristi vis excita morbo:
nos pellere longe,
dixit, gnatusque parentem
jam stabuli custos, atque impiger una
dī sunt, et Erinnyes ullae,
pugna,
cupiere, procis cessit: nam victor abivit
habitus induta, supraque
populumque ad festa ciebant
hominibus? An indulgabis ut prava vivendi consuetudine cujuspiam, qui in eo sit constitutus ordine, decor nota inficiatur et macula? An male moratis, ignavis, quaeque muneris sint, scientia carentibus, ecclesiae munia quae virtuti sunt proposita, praemia conferes atque elargieris? An in judiciis partium studio, simultati, amicitiae favori quidpiam, non aequitati concedi patiere? Sed quorsum ego tam diu singula persequar? Jam hoc est in luce omnium nostrum et scientia positum, te eum attulisse animum ut nullis umquam assentationibus atque obsequiis poterit commoveri, nullis injuriis atque
palmaribus his fabulis opus suum commaculavit. At nugas has ii, quos indicavi,
Croatae Scriptores nihilo saecius venditabant! Verum an non jam supra stipulatus sum,
ipsum rei Litterariae statum non et obscuris quibusdam Authoribus, sed ex iis, qui saniori
Nationis parti plurimum probantur, aestimari debere. Ortum Kocsius vester Hunnorum a
Daemonibus Incubis repetit. Fabula venditi a Zvetibald pro alba Equa Regni non nullis
vestris scriptoribus magni negotii momentum habere videbatur. Attilae Diploma minuti
quidam Scriptores
Sententiam suam declararunt, consveverunt deinceps liberius uti vocabulis; nimirum servile esse judicantes quam religiosissimam ubique praeseferre sermonis cautionem. Neque curantes quorundam levium hominum evitare cavillos, siquidem immunes se sciant a Censura eorum qui et Iudicio pollent et a partium studio plurimum absunt; atque hoc abunde sufficere deberent ad omnem, qua petor, criminationem repellendam: sed quia Magnificentia Tua non generatim tantum, sed etiam indigitatis, imo recitatis verbis meis illatam a me Croatis injuriam probare nititur, singulis accusationis partibus
pollent et a partium studio plurimum absunt; atque hoc abunde sufficere deberent ad omnem, qua petor, criminationem repellendam: sed quia Magnificentia Tua non generatim tantum, sed etiam indigitatis, imo recitatis verbis meis illatam a me Croatis injuriam probare nititur, singulis accusationis partibus singillatim respondeo.
Apostolicum vaticanum an non publica in toto orbe authoritate gaudet? An non locus est, ut nostratum more loquar, credibilis? In hoc Tabulario originalis asservari dicitur a praestantissimis auctoribus Charta Ludovici Pii Imperatoris, qua augustus ille multas provincias Ecclesiae Romanae partim donat, partim jam donatas confirmat. Et tamen hanc Chartam Muratorius fictam, paginis interpolatam editis Libris scribunt. Quibus non pauci alii assentiuntur. Quid Tibi magni isti litterati responderent si te dicentem audirent eos hac sua sententia fidem totius Tabularii Vaticani
vaticanum an non publica in toto orbe authoritate gaudet? An non locus est, ut nostratum more loquar, credibilis? In hoc Tabulario originalis asservari dicitur a praestantissimis auctoribus Charta Ludovici Pii Imperatoris, qua augustus ille multas provincias Ecclesiae Romanae partim donat, partim jam donatas confirmat. Et tamen hanc Chartam Muratorius fictam, paginis interpolatam editis Libris scribunt. Quibus non pauci alii assentiuntur. Quid Tibi magni isti litterati responderent si te dicentem audirent eos hac sua sententia fidem totius Tabularii Vaticani
Librorum inserere recusas? Videris Tu quidem Prima Epistolae Tuae parte sub finem indicare notatos a me Textus adeo omnis in Croaticam gentem criminationis expertes esse ut eosdem non nisi leves quidam homines possint cavillari, caeterum eos a censura eorum, qui et Iudicio pollens, et a partium studio plurimum absunt tutos esse. Verum ego ne hac quidem honorifica compellatione adduci possum ut alium Textuum illorum sensum concedam. Feci ego copiam Scriptae Tibi Epistolae viro primi subselii, populari Tuo, cujus Iudicii vim merito suspiciunt omnes qui eum intimius noverunt,
illi fuisse indignationem ob orationis Tuae acerbitatem; dicam amplius: Cum nullo mihi hactenus seu Hungaro seu Croata, qui librum Tuum pervolverunt, sermo intercessit, qui non apertum Nationis Croaticae contemtum in te notarit. Sit proinde animi levitas, sit defectus Iudicii, sit partium studium quod indicati a me Textus adeo in sinistram partem accipiantur, non meum solius, sed plurium etiam aliorum hunc esse errorem, vides. Si nos qua pusillos respicis, quid Te vetat quominus ad sedandos nostrum animos declarationem, quam petii, Tibi alioquin futuram minime indecoram
Hungari Majores suos ad Cimerias damnari Tenebras, aegro animo ferentes, quare ostentant, Diploma Attilae; poterasne Tu, poteratne alius quiscunque Vir gravis me sic declamantem sustinere? Ego certe talium (ut Tu appellas) salium veniam mihi ipsi nunquam tribuissem.
In particulari singulam tuam propositionem Tu ita lenire contendis: postquam Te provocassem ut remonstres ipsarum illarum, quas exposuisti, fabularum primos authores Croatas fuisse, Tu periculosam videns arenam maluisti nescio quod inter figmenta et inventa discrimen
intelligere declarasti) fabulam Diplomatis Alexandri M. jam profligarunt frementibus Croatis (vide, an non hic totum scriptorum Croaticorum Corpus contraponas, ut primum priorem propositionum tantum ad exteros restrinxisti) qui pro illa, tamquam pro aris, et focis decertant . Hic Tu particulam qui restrictivam esse statuis, et hunc orationi illi tribuis sensum: quod illi tantum Croatae fremant propter excussam sibi fabulam, qui pro illa tanquam pro aris, et focis decertant. Verum Explicationem hanc vel sola in superioribus Parenthesibus facta combinatio
orationi illi tribuis sensum: quod illi tantum Croatae fremant propter excussam sibi fabulam, qui pro illa tanquam pro aris, et focis decertant. Verum Explicationem hanc vel sola in superioribus Parenthesibus facta combinatio suapte excludit. Quid? quod nos plerique alii particulam illam Qui accipiamus pro extensiva, et hunc exinde eliciamus sensum: quod et fremant Croatae propter confictam fabulam, et quod pro illa tanquam pro aris, et focis decertent. Seu ut clarius dicam, nos particulam qui instar Causalis consideramus,
combinatio suapte excludit. Quid? quod nos plerique alii particulam illam Qui accipiamus pro extensiva, et hunc exinde eliciamus sensum: quod et fremant Croatae propter confictam fabulam, et quod pro illa tanquam pro aris, et focis decertent. Seu ut clarius dicam, nos particulam qui instar Causalis consideramus, quasi diceres: fremunt Croatae, quia pro veritate fabulae hujus tanquam pro aris, et focis decertant. Quis inter variantes has interpretationes decidet? Sana ratio, et Iudicium usu subactum, quod penes Te, an penes
per Te a Defectu Iudicii notari, quam ut Tuas has propositiones aequipolere concedam.
Verum Tu dum ipsam Excusationem adornas, ejusmodi denuo injicis objectiones, ut non obscure appareat Legenti Croaticae plurimam Militaris virtutis gloriam tribuere, Litterariae tamen Laudis partim tribuere nullam; ipse (oggeris) Kerchelichius imo Panegyrista etiam suus testatur fabulas has a plurimis Croatis receptas, et ad recentiora usque tempora retentas fuisse. De Kerchelichio primum, tum de Panegyrista respondebo. Expende, quaeso, ipsum loci
Nunquam ego authoritate, quae in me nulla est, imponere Tibi contendi. Neque enim me latet quale sit inter civilem ex Litterariam Rempublicam discrimen. In hac ego Tibi, quam promeruisti, Palmam lubens concedo, pro me vero a te imposterum nihil aliud requiro quam ut tantillo meliorem de Litteratura Gentis Croaticae opinionem habere, et si quae tibi in futurum Litteraria Concertatio cum quopiam intercedet, ne eum Levitatis animi, Iudicii defectus et partium studii adeo promte damnare velis.
debetur.
Non
hospitalis
laborem ea de causa abrumpere debuerim.
Amade
me loco movere et officium hoc pro se impetrare velit.
adursus ut aliquem in specifico indicet, nihil adferre potuit, quam quod acta
particularium
congregationum in generalibus non referantur.
quod id ille tantum pro casu meae mortis intellexerit.
procuro.
hos duos Status refertur, competere possit; 2-o
quod potestati legislativae, dum aliquam regulationem suscipit, nec lex, nec usus obstare
possit; ubi tamen diserta lex praexstitit, hanc non nisi e subversante reali aliqua causa
mutari expedit; usum, si temporis iniuria aut partium studio irrepsit, abrogare, si proficuus
censeatur, in disertam legem referre interest.
12-o abrogatum est.
potestatem, ipsi tamen illam non possunt exercere, ita in comitatibus nobilitas confert
quidem Ablegatis suis ius partem potestatis legislativae in comitiis exercendi, ipsa tamen
illam non potest exercere; licet enim etiam in comitatibus omnes quattuor Regni Status
partialiter concurrant, certum tamen est quod comitatibus nulla pars legislativae potestatis
competat, quia secus etiam in comitatibus nihil sine auspiciis Principem decerni posset, et
tunc Hungaria non esset monarchia cuius caput est Princeps, membra vero quattuor Regni Status
sed efficeret corpus e pluribus eadem
gubernii forma gaudentibus provinciis conflatum, quale exempli causa in Hollandia septem
foederatae provinciae constituunt.
superius attulimus, iam per
motiva nostrae opinionis omnia soluta sunt, praeter metum illum ne forte repraesentantes in
transversum abripiantur; verum et hunc allegata Angliae, Americae, et Galliae exempla
evertunt eritque id ipsum novo incitamento ne Ablegati ad Diaetas partium studio, sed ex
genuina promovendae causae publicae consideratione legantur.
Norma votizationis per capita etiam in Tabula Inferiori stabiliri debet.
§-o 16-o
exteris
demum hostibus praeda cedat.
efficerentur.
Tabulae ad invicem discrepant, omnes in unum Status conveniant, ibi
negotium denuo discutiatur sicque personalibus omnium membrorum votis definiatur.
soleat ut a scopo communis boni longissime recedat;
denique quod ipsa hac de causa perspicacissimi legislatores aliud eminentius et minus
numerosum corpus constituerint quod primos multitudinis illius impetus intercessione sua
sistere, aestum autem eius, si perduret, partim mora, partim consiliorum suorum gravitate
temperare possit.
ut a scopo communis boni longissime recedat;
denique quod ipsa hac de causa perspicacissimi legislatores aliud eminentius et minus
numerosum corpus constituerint quod primos multitudinis illius impetus intercessione sua
sistere, aestum autem eius, si perduret, partim mora, partim consiliorum suorum gravitate
temperare possit.
aliquibus, onus e contra tributorum aliis civium classibus deferenda sit?
omnino
praestari potest.
partium summi imperii
partitionem, id est constitutionem, ut hanc communi suo bono adversari natio
ipsa agnoverit.
ipsa agnoverit.
tamen nostro iam saeculo omni, quam antea natio in summo imperio
habuit, parti cedere, totumque absque ulla restrictione in Principem transferre, id est
illimitatam constituere monarchiam.
ultro consentiat: quis negabit legalem futuram hanc populi illius
constitutionem?
Diaeta gaudere possit, et tamen recens terminatis comitiis Iazigibus, Cumanis, et oppidis
Haidonicalibus sessio et votum admissa sunt.
legem ita partita
fuerunt ut cura externae securitatis, id est onus militandi, clero, magnatibus, et nobilibus,
onus vero tributorum solis ignobilibus incubuerit; et tamen illi haud ante multos menses
constitutionale hoc institutum commutarunt, aequalemque publicorum onerum partitionem
adoptarunt.
privare vel soli illi
aliquod onus inicere.
votum unius Status conflandum tres quartae aut adminus duae tertiae
requirantur; denique quod ita conflata omnium Statuum vota et ipse praeterea Princeps
consentire debeant ad hoc ut aliquid e constitutionalibus obiectis, quod seu Statuum in
communi seu alicuius Status in particulari ius involvit, alterari possit.
ad ullum, etiam
constitutionale objectum
hoc iure suo privari.
obtinuerunt, in uno plerumque corpore Principi proponi
soleant; sicut vicissim Princeps omnes, quas illis comitiis perferri cupit, propositiones una
Statibus transmittere solet.
prorsus
fuit certum ordinem stabilire, quae particulares illae tot repraesentantum
motiones seu propositiones assumi debeant, apud nos, ubi nihil interest quid
prius, quid tardius assumatur, cum omnia gravamina simul Principi proponantur, si quod vero
particulare obiectum extra gravamina se offerat, id alioquin semper scripto proponi, scriptum
autem tale alioquin, antequam in consultationem assumatur, dictari solet, omnis de ordine
assumendarum materiarum cura supervacanea videtur.
non omnes qui petunt, sed ii tantum, qui per
civitates iam remoti sunt, recurrant.
Mandatum huc invientur, se non imittat.
ad
universitatem, scholas Latinas et nationales
referuntur.
et acquisitionum ecclesiasticorum.
(2dae) 25-o Revisio directoriorum.
(4tae) 26-o Negotia Congressus nationis Illyricae.
etc.
(3tiae) 51-o De sufferendo provinciarum religiosarum cum exteris nexu et dependentia.
(4tae) 52-o Obiectum praescriptae ad depositionem professionis aetatis.
(4tae) 53-o Negotium carcerum claustralium.
(4tae) 54-o Particularium investigationum super emergentibus in claustris disordinibus.
(2dae) 55-o De tertiariis aut aliis eiusmodi confraternitatibus sufferendis et aliis
nefors in hac parte subsistentibus abusibus corrigendis.
(4tae) 56-o Obiecta transpositionis
2-o De incompatibilitate privatorum officiorum cum comitatensibus.
(4tae) 3-o De Supremorum Comitum in comitatibus residentia.
(3tiae) 4-o De delationibus contra magistratus publicos factis seu in concreto, seu in
particulari.
(4tae) 5-o De archivis comitatuum regestrandis.
(1mae) 6-o De negotio urbariali.
(1mae) 7-o De investigatione nobilitatis.
De praevaricanda lue
pecorum, (2dae) 17-o De inducenda schola veterinaria
II. Obiecta commercialia.
(1mae) 18-o Omnia navigationem seu maritimam seu fluvialem concernentia obiecta adeoque in
particulari repurgatio fluviorum.
(2dae) 19-o Erectio canalium commercialium.
(4tae) 20-o Tabellae abeuntium et advenientium e Littorali Hungarico navium.
(4tae) 21-o Tabellae in- et eductarum mercium.
D.II,20 et
inductione.
(4tae) 32-o De distractione aluminis et promovendis eius fabricis.
(4tae) 33-o De pretio et inductione aromatum.
(4tae) 34-o De lignis aedilibus ex Austria inducendis.
(2dae) 35-o Negotium vectigalis tricesimalis confectionis aut particularium quarundam
rubricarum alterationis.
(4tae) 36-o Instantiae eorum qui praevaricationis tricesimarum arguuntur.
(3tiae) 37-o De quaestu subditorum Ottomanicorum et Graecorum homagiatorum regulando et
eorum contrabandis.
(4tae)
minuere interest, determinare iterum ad
executivam refertur potestatem.
pro iis, qui praeterea recurrere vellent,
competenti tempore candidatos proponere debeat.
§-o 4-o. Uti et officiorum subalternorum.
cederent dum in humanis esset; post fata
in Ferdinandum pariter devolverentur; quasi esset ipsi ius aliquod regnum electione post
mortem suam privandi.
restituens id acerrime denegavit, nolens nempe salvum esse eum a quo
postea, dum extortam rursus destruere pergeret libertatem, metuere debuisset.
§ 17.
a quo
postea, dum extortam rursus destruere pergeret libertatem, metuere debuisset.
§ 17.
Die 29. Septembris 1782. Viennae.
reputo.
pertinet.
Quale tibi planum proposueris de subsidiis ad historiam legislationis,
non video.
hanc
aliquis authorum post fata tua suscipiet, sicque non quidem nomen, sed opus tuum sepeliet.
publicae praepositorum.
Carmine vates.
M, et Harduinus (1) vero propius Dccccxx .
Quod discrimen profecto tenue est in tanta temporum antiquitate, praesertim si
animadvertamus, et illam particulam circiter
a Petavio appositam, et ab eodem annum duodecimum imperii Megaclis assignari
ad dccccvi annum ante Christum, quo
tempore iuxta marmorum
levioribus emicuit aether atque lux, ex hisque sol genitus: ex gravioribus terra
atque montes exstiterunt. Terra vero nupta et coniuncta Caelo pelagus genuit
exhalationibus atque imbribus in se decidentibus, divinae mentis vestigia hisce
omnibus mundi partibus conservantibus communicata. Hinc enata sunt ex Caeli Terraeque
coniunctione animalia ratione praedita, homines nimirum, eorumque primi maximique
insidentis numinis magnam vim hauserunt, qua instructi beneficiis et inventis
utilissimis humanum
quaedam antiquissimorum nominum factorumque congeries, quorum tum fama
vigebat, dicendum est? Nonne ab ipso narratur, quaeque habuerit principia mundus, a
quibusque res singulae, quoque modo efFectae sint? Quae forma, qui status, quae vis
cuiusque erat partis? Nonne hominum generationes a Chao atque Caelo incipientes ad
Saturnum usque recensentur; ab hoc autem ad Iovem, ac demum a Iove ad Herculem, ad
Memnonem, ad Iasonem, ad Peleum, ad Aeneam, ad Vlyssem aliosque huiusmodi viros
heroicorum temporum,
proles Iovis aegide clari,
sed rector in arce
148 Caeumque Creumque etc. Sic et
Virgilius lib. I Georg., ubi quintam
mensis diem superstitiose docet esse vitandam, ait:
» tum partu terra nefando
» Caeumque, Iapetumquc creat saevumque Typhoea, » Et coniuratos
caelum rescindere fratres. Quisque autem per se videt, quod heic innuitur,
antiquissimam nempe fuisse traditionem apud populos, homines e terra
Et coniuratos
caelum rescindere fratres. Quisque autem per se videt, quod heic innuitur,
antiquissimam nempe fuisse traditionem apud populos, homines e terra prognatos
seu potius effectos esse. Haec vero nomina, ut bene monet Clericus, partim sunt
hominum mulierumque, partim poeticarum personarum, de quibus suo loco iterum
sermo erit.
151 Vltimus hos inter etc. Saturnus a
Caelo Terraque
Quisque autem per se videt, quod heic innuitur,
antiquissimam nempe fuisse traditionem apud populos, homines e terra prognatos
seu potius effectos esse. Haec vero nomina, ut bene monet Clericus, partim sunt
hominum mulierumque, partim poeticarum personarum, de quibus suo loco iterum
sermo erit.
151 Vltimus hos inter etc. Saturnus a
Caelo Terraque ultimus in lucem emissus esse, non quod ipsa natu minimus
et eius filium Geryonem pertinebant, breviter
retulit, iterum ad Medusam relabitur, eamque matrem Echidnae commemorat
nulla habita vel temporum vel locorum ratione. Echidna autem, de qua multis
vates, erat monstrum biforme, partim puella formosissima, partim draco
terribilis.
346 Terra habitans Arimos iuxta etc.
Arimi sunt Syri. Ergo
breviter
retulit, iterum ad Medusam relabitur, eamque matrem Echidnae commemorat
nulla habita vel temporum vel locorum ratione. Echidna autem, de qua multis
vates, erat monstrum biforme, partim puella formosissima, partim draco
terribilis.
346 Terra habitans Arimos iuxta etc.
Arimi sunt Syri. Ergo
diem, e
mundo demigrantes illa astra insedisse crediti sunt.
ipsa oritur? Nam illa vox oiqyhrnv certe heic Caurum non significat, sed est Zephyri Int&eTov-, ut ipsa ratio
versus ostendit, qui claudicaret, si particula coniunctiva adderetur. Quid
quod et inferius inquit:
Nocr^p/ Vqth
fioqecore ■> xai kgykirm Zetyvqoto etc. et Homerus
fabula
in Astronomia locum habeat.
859 Iuxta autem Superis etc. Styx Oceani
filia dicitur, quemadmodum et ceteri fontes. Quae vero heic de eadem praedicantur
miracula partim vera sunt, partim ficta a poeta. Si Pausaniam audias, ille in
Arcadicis facta mentione oppidi, cui Nonacri
nomen erat, subiungit: Non procul ab his ruderibus est alta montis crepido;
non aliam vidi
in Astronomia locum habeat.
859 Iuxta autem Superis etc. Styx Oceani
filia dicitur, quemadmodum et ceteri fontes. Quae vero heic de eadem praedicantur
miracula partim vera sunt, partim ficta a poeta. Si Pausaniam audias, ille in
Arcadicis facta mentione oppidi, cui Nonacri
nomen erat, subiungit: Non procul ab his ruderibus est alta montis crepido;
non aliam vidi quae in tantam
levitatem, nisi forte voluerit ipse significare, fatalem
esse in ipsa eruptione hanc aquam, deinde omnem, decursu per campos, virtutem
amittere. Scimus enim complures aquas, quae salubres habentur, si alio
transferantur, aut omnino, aut saltem partim salubritatem deperdere. Pausanias
autem ideo Hesiodum id scripsisse dicit; quod ipse viderit aquam Stygis
stillantem.
formosam dedit olli Cymopolian.
Ac sane Thracum mores cum Martis religione consentiunt: nam, ut
Herodotus ait lib. v., est apud Thraces, otiosum esse, honestissimum; agricolam
agere, contemptissimum; e bello atque rapto vivere, pulcherrimum. Iuno deinde
peperit Ilithyam partuum praesidem, quae cum Diana postea confusa est seu Luna,
quod mensibus praesit. Sed male, nam optime Iuno apud Lucianum: qui potest credi,
inquit, parturientibus obstetricari Dianam, quum virgo sit? Clericum adito in
edit. Graev. Hesiod.
contemptissimum; e bello atque rapto vivere, pulcherrimum. Iuno deinde
peperit Ilithyam partuum praesidem, quae cum Diana postea confusa est seu Luna,
quod mensibus praesit. Sed male, nam optime Iuno apud Lucianum: qui potest credi,
inquit, parturientibus obstetricari Dianam, quum virgo sit? Clericum adito in
edit. Graev. Hesiod. ad hunc versum. Cererae sive deae, sive mulieres, ex quibus
Iupiter fertur suscepisse liberos, pellices habendae sunt, non coniuges.
ac noxas ostendit. Huc
accedunt, tempestatum anni distinctiones, tum quibus quaeque rebus sit idonea,
usque ad viginti et octo aut triginta et quatuor fere versus. Atque hactenus
quidem prima Oeconomiae pars. Caeterum quum homines, partim temporis progressu,
partim acriore lucri desiderio, non unum tantum aliquem lucrandi modum
amplecterentur, verum omnia, quaecumque modo lucrum aliquod promitterent,
adorirentur, alteram Oeconomiae aggreditur partem: qua
accedunt, tempestatum anni distinctiones, tum quibus quaeque rebus sit idonea,
usque ad viginti et octo aut triginta et quatuor fere versus. Atque hactenus
quidem prima Oeconomiae pars. Caeterum quum homines, partim temporis progressu,
partim acriore lucri desiderio, non unum tantum aliquem lucrandi modum
amplecterentur, verum omnia, quaecumque modo lucrum aliquod promitterent,
adorirentur, alteram Oeconomiae aggreditur partem: qua occasione de natura ac
ratione
etc. Itaque si haec vera sunt, Epimetheus erit Gog, ut recte animadvertit
Clericus; vel si mavis allegorice, erit pars inferior cupiditatum, id est, vis
animi humani inconsulta et praeceps, quae non obsequitur aliquando parti
superiori meliorique mentis et rationis sub Promethei nomine designatae.
diversa abeunt. Egone menrem poetae assequutus? timeo
vehementer, ut quod sentio, fatear. Hoc tantum dicam: in mea interpretatione
constare integram sententiam, si hic versus ad superiores referatur,
quemadmodum illa caussalis particula ya^
in textu graeco referen— dum monet. Quid enim prohibet dicere,
Iovem gaudere hominibus veritatem seu ius agitantibus in foro? Vide quae ad
hunc locum habet Heinsius contra
primum dixisse
carpens florem, cythereia dona.
115 Parte quoque in clypei etc. Cui non
nota Lapitharum Centaurorumque pugna? Vtrique Thessaliae populi ferocissimi ac
pugnacissimi; Centauri etiam equitandi peritissimi, unde partim equi partim
homines ficti a fabulis.
115 Parte quoque in clypei etc. Cui non
nota Lapitharum Centaurorumque pugna? Vtrique Thessaliae populi ferocissimi ac
pugnacissimi; Centauri etiam equitandi peritissimi, unde partim equi partim
homines ficti a fabulis.
sentiet, quicumque viderit,
illum non eo solum mentis acie pervasisse, quo summi in iisdem facultatibus viri progressi
sunt, verum etiam longius meditationes suas cogitationesque protendisse, quasi ipsum jam
sui puduerit, si aliorum tantum vestigiis insisteret, partisque frueretur commodis, nec
novas aperiret sterneretque vias, prolatisque veluti sapientiae finibus alios uberrimae
utilitatis fructus ostenderet. Hinc illae novae elegantioresque coni sectionum
explanationes; hinc illi novi curvarum linearum usus multiplicesque
Libr.
I. Cap. 6. Regnum unius labii infirmum esse pronunciavit, et curam hospitum Emerico filio tantopere commendavit, hoc apud posteriores Reges
effecit, ut integras exterorum Colonias, varus privilegiis excultas in diversis
Regni partibus, et quidem potissimum in confiniis illocarint, veluti Bissenos in partibus Austriae vicinioribus, Saxones in Conterminis Poloniae Scepusiacis oris, et Ruthenos in adjacentibus partim Poloniae partim Moldaviae
Regionibus,
et curam hospitum Emerico filio tantopere commendavit, hoc apud posteriores Reges
effecit, ut integras exterorum Colonias, varus privilegiis excultas in diversis
Regni partibus, et quidem potissimum in confiniis illocarint, veluti Bissenos in partibus Austriae vicinioribus, Saxones in Conterminis Poloniae Scepusiacis oris, et Ruthenos in adjacentibus partim Poloniae partim Moldaviae
Regionibus, Flandrenses vero seu Belgas in Superioribus Tibisci oris: solis
Jazigibus, et
exterorum Colonias, varus privilegiis excultas in diversis
Regni partibus, et quidem potissimum in confiniis illocarint, veluti Bissenos in partibus Austriae vicinioribus, Saxones in Conterminis Poloniae Scepusiacis oris, et Ruthenos in adjacentibus partim Poloniae partim Moldaviae
Regionibus, Flandrenses vero seu Belgas in Superioribus Tibisci oris: solis
Jazigibus, et Cumanis velut ejusdem cum Hungaris originis in meditulium Regni receptis. Hoc denique, desolato subinde post cladem Mohachianam
varus privilegiis excultas in diversis
Regni partibus, et quidem potissimum in confiniis illocarint, veluti Bissenos in partibus Austriae vicinioribus, Saxones in Conterminis Poloniae Scepusiacis oris, et Ruthenos in adjacentibus partim Poloniae partim Moldaviae
Regionibus, Flandrenses vero seu Belgas in Superioribus Tibisci oris: solis
Jazigibus, et Cumanis velut ejusdem cum Hungaris originis in meditulium Regni receptis. Hoc denique, desolato subinde post cladem Mohachianam
Regno,
quod attinet: nemo inficiari potest, nullum esse in Europa Regnum, in quo tot tamque diversa Idiomata vigeant. Si calculus
vigeant. Si calculus
est, ingenium ne, an mores ad alliciendos omnium animos,
admirationemque ei comparandam sint magis idonei? Praeter plurima, quae ipse
scripsit, in queis vera philosophandi methodus in praecipuis medicinae,
atque rei agrariae partibus perspicitur, edidit etiam data occasione versus
elegantissimos, et nuper Boscovichianum Elogium primum apud nos, deinde
Neapoli impressum, quod incredibile est quanta suavitate atque doctrina sit
refertum. Sed cur ego
toti nobilitati
ruinam adferre debeat. Et adhuc de armis et reliqua bellica supellectile nihil
diximus, quae si pariter in calculum summi debeat, prodibit insupportabile
Regnicolis
Praeclarus (ut alias semper)
sibi
iam providisse. Accidit confiniarius prekriženo
miles*
aeque regulatus miles sexaginta amplius millia efferens, qui utique ad
rationem Regni debet computari, partim quod terrenum occupet, e quo alias
contributio in alterius regulatae militiae intertentionem cessura obveniret,
partim quod possessa per eundem terrena sint a potiori privatarum familiarum
adhucdum extantium, partim quod nongenta
aeque regulatus miles sexaginta amplius millia efferens, qui utique ad
rationem Regni debet computari, partim quod terrenum occupet, e quo alias
contributio in alterius regulatae militiae intertentionem cessura obveniret,
partim quod possessa per eundem terrena sint a potiori privatarum familiarum
adhucdum extantium, partim quod nongenta illa millia, quae in exolutionem
praefectorum confiniariae illius militiae Princeps expendit, facile ex
assignatis illi
Regni debet computari, partim quod terrenum occupet, e quo alias
contributio in alterius regulatae militiae intertentionem cessura obveniret,
partim quod possessa per eundem terrena sint a potiori privatarum familiarum
adhucdum extantium, partim quod nongenta illa millia, quae in exolutionem
praefectorum confiniariae illius militiae Princeps expendit, facile ex
assignatis illi in defensionem Regni proventibus regiis conflentur. Ita
constituto adversus quasvis inopinas
igitur rei natura
docemur, non ante de regulanda agi posse insurectione, quam decernatur, decerni
vero non potest, nisi cum casus realis periculi existit. Res haec eam etiam
habet ulteriorem rationem, quod alioquin tam generalis, quam particularis
insurectio sint supremae Regni vires quas illico hosti nec expedit nosse, nec
licet; ea etiam de causa veteri adhuc lege expresse constitutum habetur primis
periculis conductum ex proventibus regiis militem obiiciendum, tum
praesidia sufficiant, educendum militem insurectionalem. Allegata annorum 1609.
et 1681. exempla cum ratione moderni temporis componi non posse; nam 1609.
possessa per Turcam dimidia fere Regni parte, etsi constitutae essent induciae,
particulares nihilominus Turcarum grassationes continuo viguisse vel ex
praefatione articulis prekriženo 1575.
praemis
5. et 6. anni 1575. praemissa constat, qui (Turca) dicitur illic
de intertento ex contributione Hungarica regulato alioque confiniario milite
dicuntur, quanquam suo non careant pondere, necessitatem tamen regulandae in
tempore insurectionis non evertunt. Quid enim si Regnum plures hostes ex
diversis partibus valida manu invadant, Turca ex una, Polonus ex alia, ac ipsa
nefors emensa, quae sola interiacet, Moravia Borussus ex tertia partibus? Sane
eotum nec quidem nonaginta tria millia sustinendo in tot partibus impetui
sufficient,
tamen regulandae in
tempore insurectionis non evertunt. Quid enim si Regnum plures hostes ex
diversis partibus valida manu invadant, Turca ex una, Polonus ex alia, ac ipsa
nefors emensa, quae sola interiacet, Moravia Borussus ex tertia partibus? Sane
eotum nec quidem nonaginta tria millia sustinendo in tot partibus impetui
sufficient, adeoque dignum providentia tam illustris Regni consilium foret eo
suos dirigere conatus, ut intrinseca saecuritati in eum quoque eventum
Regnum plures hostes ex
diversis partibus valida manu invadant, Turca ex una, Polonus ex alia, ac ipsa
nefors emensa, quae sola interiacet, Moravia Borussus ex tertia partibus? Sane
eotum nec quidem nonaginta tria millia sustinendo in tot partibus impetui
sufficient, adeoque dignum providentia tam illustris Regni consilium foret eo
suos dirigere conatus, ut intrinseca saecuritati in eum quoque eventum
prospiciatur.
Porro ubi status eo spectare
ad vim realis huius obligationis
exolvendam nihil interest, unde unde tributum illud dependatur; libet vim
argumenti huius dilucidius explicare. Antequam fundi Regni Hungariae tributo
subderentur, quia Principi hoc speciali defendendorum particularium fundorum
titulo nihil erat assignatum, debebat onus hoc defendendi et possessoribus harum
terrarum et ipsis incolentibus easdem colonis, illis quidem realis, his vero
naturalis obligationis titulo incumbere. Regnicolae, ut
et prodibit competens aulae in sex milliones
intertentio; titulo rei tormentariae, praesidiorum, et armamentarii, si ex parte
Hungariae sex milliones computabuntur, prodibit annuus 18. millionum in eam rem
fundus, praeter multos alios particulares, qui in hanc rem deserviunt, ut est
subsidium cleri, auri lotura, et alii quidam privati fundi; titulo dicasteriorum
aliorumque regiorum in politicis officialium si unus millio imputetur, resultant
adhuc novem milliones,
quemadmodum
iam et effective per status oblata est; respectu vero urgentis et quae
legem non habet necessitatis quod status profiteri possint ipso
naturae [u]sui conservationi intentae ductu suis non defuturos partibus,
quominus non iam in forma debitae insurectionis, sed in forma defensionis
naturalis ea procurandae securitatis media decernant, quae magnitudini
periculi, rationique temporis illius congruere videbuntur. Caeterum
Regni necessitates clare ob oculos positae fuerint.
11.
clare ob oculos positae fuerint.
11.
vix, ac ne vix quidem, nisi cum maxima regnicolarum incommoditate et
dispendio cogi queant: idcirco constituendus est Excelsus Regni Senatus,
comitiorum quasi perennantium locumtenens, et hoc ipso summae potestatis authoritatisque
simul cum Sua Regia Maiestate particeps.
in hoc
Senatu quatuor generalium Regni districtuum quolibet, repraesentantes quatuor.
Sed interest reipublicae vehementer ne ablegatorum in Tabula
Excelsi Senatus inferiore considentium magistratus ultra unum mensem duret.
non nisi quolibet
trimestri semel celebrari consveverint, nec Ordines Statuum sine magna molestia frequentius
cogi in unum valeant; cum interim in provinciis comitatuum rem publicam in felicitatem
populorum continuo et sine intermissione administrari nihilo minus expediat: particulares
comitatuum senatus, sub nomine particularium congregationum, in defixis locis
perpetuo considentes instituendi sunt.
nec Ordines Statuum sine magna molestia frequentius
cogi in unum valeant; cum interim in provinciis comitatuum rem publicam in felicitatem
populorum continuo et sine intermissione administrari nihilo minus expediat: particulares
comitatuum senatus, sub nomine particularium congregationum, in defixis locis
perpetuo considentes instituendi sunt.
ordinarii, pro et ex quolibet comitatus processu duo;
quibus dein accedat notarius et fiscalis.
illico in exsecutionem deducantur;
ipsorum etiam erit inquisitiones, oculatas, etc. peragere, lites in foro suo non
contentioso, sed amicabili, sopire, superare etc. etc. deque adhibita sua opera
testimonium partibus exhibere etc; ad congregationes generales tantum ideo comparebunt ut,
cum ibi generalium et particularium congregationum protocolla lecta fuerint, de procurata per
suos processus comissorum exsecutione mox referre respondereque valeant.
in foro suo non
contentioso, sed amicabili, sopire, superare etc. etc. deque adhibita sua opera
testimonium partibus exhibere etc; ad congregationes generales tantum ideo comparebunt ut,
cum ibi generalium et particularium congregationum protocolla lecta fuerint, de procurata per
suos processus comissorum exsecutione mox referre respondereque valeant.
17.
pro libero homine compellatio militis usurpari coepit?
Habebat praeterea Hungaria, ut § 6-o iam diximus, conditionem sic
dictorum liberorum hominum, qui nullius potestatem dominicam agnoscebant, et in
veteribus litteris et legibus etiam hospitum nomine designantur.
qui nullius potestatem dominicam agnoscebant, et in
veteribus litteris et legibus etiam hospitum nomine designantur.
novo contulit.
§ 26 An pro dotatione iobagionis castri certa terrae quantitas defixa fuerit?
Regis in prima periodo observata
fuerit; constat enim quod in ipsa prima periodo usus circa complura obiecta variaverit, et
ideo e litteris unius alteriusve regis ad usum totius periodi tuto concludi non potest.
in hereditatem collatae fuerint,
docet iam provocatum § 22 Belae IV de 1236. diploma, quod sequentem clausulam habet:
nos ipsos heredumque succesores in terra T. libertate praedictorum iobagionum
udvornicorum duximus vestiendos.
obnoxium natura sua publicis oneribus civilem fundum nobilis
possidebat, haec non obstante sua nobilitari conditione supportare debet.
natura sua publicis oneribus civilem fundum nobilis
possidebat, haec non obstante sua nobilitari conditione supportare debet.
discrimen hoc, ut mox
ostendemus, in ipsis collatae nobilitatis litteris exprimi solebat; quod enim in quatuor
illis, de quibus agitur, diplomatibus convincatur impetratores illorum plene nobilitatos et
omnium praerogativarum nobilitarium participes redditos fuisse puto.
primitivarum, quae Regnum occuparunt, familiarum pro
nobilibus primitivis habiti, et majori prae illis, quos rex hic in coetum
militum, id est nobilium, cooptaverat, existimatione gavisi fuerint.
quae Regnum occuparunt, familiarum pro
nobilibus primitivis habiti, et majori prae illis, quos rex hic in coetum
militum, id est nobilium, cooptaverat, existimatione gavisi fuerint.
lucri camerae invehatur.
potestates has luctam producit.
Omnes promiscue incolas jure civitatis donare.
exoritura sunt, non modo masculi, sed foeminei etiam sexus successionem juxta primogeniturae
ordinem adoptarunt.
detulerint, ius tamen eidem aliquid addendi, minuendi, aut modificandi denegarint.
praeter 12 contra omnes arbitrarie excipere, sicque ipse ferme reus iudices sibi legere
possit.
§ 7 Praesidia quibus Angli constitutionem suam communiverunt.
simplices.
longiorem in occupato regno moram, post auctum populi numerum, post
multos etiam exteros nativo populo permixtos, debuerunt se cum defectus pacti, tum vitia
administrationis publicae sensim evolvere; debuit populum cupiditas incessere ut partim jura
principis in populum, partim praerogativae singulae civium classis enucleatius definiantur.
cupiditas incessere ut partim jura
principis in populum, partim praerogativae singulae civium classis enucleatius definiantur.
praerogativae singulae civium classis enucleatius definiantur.
partium, legislativae
videlicet, executivae et iudicialis potestatis partitionem in re ipsa contineat, etsi ignota
adhuc ea aetate vocabula haec diserte non adhibeantur, constitutio regni appellatur.
videlicet, executivae et iudicialis potestatis partitionem in re ipsa contineat, etsi ignota
adhuc ea aetate vocabula haec diserte non adhibeantur, constitutio regni appellatur.
ad exiguum plane numerum
redegit.
Epocha prima. § 12 Sub S. Stephano ad monarchico-aristocraticum systema reducta est.
Epocha prima. § 12 Sub S. Stephano ad monarchico-aristocraticum systema reducta est.
quo patet quod subditos privatorum ad praestandas ad
aedificia, ad hortos regios operas, et ad indagines, quae indubie venationi tantum
deserviebant, secandas coegerit; docet etiam articulus 29-us quod inducta licet contra
primitivum institutum vicesimae e clericali decima partis exactione non contentus, amplius
etiam exigere incoeperit; docet articulus 6-us quod inusitatum antea tributi genus, lucrum
camerae induxerit; docet denique articulus 33-us quod tributi marturinarum nomine stabiliti
quantitatem augere et competentem inde etiam domino
contulerit, reliquas duas tertias ad jus regium spectantes sibi reservaverit.
huic quidem ullam Andreani decreti vel mentionem injecerit.
Geyza I succedere debuisset, sed quis interea Salomon adoleverat, placuit ad hunc, adeoque
Andreae lineam redire.
56-o: "convenit
universa multitudo nobilium Hungariae ad (...) Ladislaum, et eum communi sensu parili voto,
consona voluntate ad suscipienda regni gubernacula concorditer elegerunt.”
§ 22 Alter constitutionis defectus: usus partiendi cum fratribus et primogenitis regum
regni.
gubernacula concorditer elegerunt.”
§ 22 Alter constitutionis defectus: usus partiendi cum fratribus et primogenitis regum
regni.
numerus plurium etiam dynastarum comitatum
superaverit, debuit id semper decerni, quorsum major nobilium pars, id est major militiae
numerus inclinabat.
statuum potestatem extendat, neve proceres nobilitatem opprimant.
intermedium corpus fuit per quod tamquam vehiculum reges sua in effectum legum mandata ad
subalternas jurisdictiones dimitterent, quod ab his de effectuatis regiis mandatis rationem
exigeret, regemque de eo reddideret certiorem.
corpus fuit per quod tamquam vehiculum reges sua in effectum legum mandata ad
subalternas jurisdictiones dimitterent, quod ab his de effectuatis regiis mandatis rationem
exigeret, regemque de eo reddideret certiorem.
alios oblato adversus injurias aliorum potiorum patrocinio optimates in partes
suas perduxerunt.
jam utique etiam in comitiis optimatum contra reliquam nullis
adhuc partibus addictam nobilitatem authoritas.
violanti absque infidelitatis nota resistere
liceat, cautela haec poterat quidem constitutionem efficaciter sustinere, si
inter Hungaros unio et concordia viguisset.
Ita enim turbato parte ex
una ordinariorum judiciorum cursu debuerunt spolia, violentiae, caedes, primae anarchiae
prodromi
29.3 prodromi: prodroni B
invalescere; parte ex alia debebant fora omnia enatis partim exinde, partim e
donationum super una eademque possessione enatarum diversitate litibus strepere; parte
denique e tertia attrito aerario regio successores contra decessorum, saepe ipsi reges contra
propria privilegia agere.
parte ex
una ordinariorum judiciorum cursu debuerunt spolia, violentiae, caedes, primae anarchiae
prodromi
29.3 prodromi: prodroni B
invalescere; parte ex alia debebant fora omnia enatis partim exinde, partim e
donationum super una eademque possessione enatarum diversitate litibus strepere; parte
denique e tertia attrito aerario regio successores contra decessorum, saepe ipsi reges contra
propria privilegia agere.
quam 1401. dedit amnistiam (b) in forma tantum diplomatis
emanavit, et ideo, ut effectum producat, debuit 1403. (c) diaetaliter iterari; atque hic
ipse arbitrarius agendi modus in illas, quas postea perpessus est, calamitates eum conjecit,
et cum partim ejus captivitas, partim frequens et diuturna e regno absentia frenum
optimatibus laxasset, coepta sub Maria olygarchia adeo caput etulit ut ipse jam agnoverit
malo huic non alia quam comitiorum via posse obviari.
exemplo admodum probabile efficitur.
rerum, bonorum alienationes (occupationes) sanguinis effusiones et alia actuum
potentiariorum genera nostris fidelibus regnicolis inferre ullatenus audeant."
(occupationes) sanguinis effusiones et alia actuum
potentiariorum genera nostris fidelibus regnicolis inferre ullatenus audeant."
evenit.
legatis, Ladislaum Posthumum enixa est.
quae Arpadianam domum nullo prorsus gradu
contingebat, haereditatem Hungariae captandi occasionem praebuit.
Uladislaus illegitima Corona coronatur.
an consilium hoc abrogare, vel vero ita
confirmare velit, ipse illi ut eidem praesit (a).
ad annum 1454.
B
hic post exstinctam in masculo Arpadianam domum e nativis Hungaris rex creatus sit,
ne cognati ejus hoc titulo praepotentiam exercere possint, diserte praecaverunt articulo
11-o.
non eadem impetrare potuit facilitate.
Debuit antea cum Alberto Austriae duce, cujus cum Friderico controversiae
jam ad apertum bellum spectabant, offensivum foedus percutere.
1458. a 20 portis unus, sub
Ladislao Posthumo 1454. a 100 portis 4 pedites et 2 equites exigebantur.
unus, sub
Ladislao Posthumo 1454. a 100 portis 4 pedites et 2 equites exigebantur.
quod ad procurandum
legum effectum severiora etiam quandoque media adhibuerit.
quod fabrum fortunae suae et avunculum Szilághium nec non primatem Vitézium non indicta
causa carceri mancipaverit.
fortunae suae et avunculum Szilághium nec non primatem Vitézium non indicta
causa carceri mancipaverit.
duo dynastae qui, cum
Uladislaus celebs adhuc ageret, exemplo Mathiae Corvini incitati suas jam tunc ad thronum
spes extenderunt, Zápolius nempe et Báthorius, prouti et utriusque posteri subinde regiam
etiam reipsa assecuti sunt dignitatem (c).
Uladislaus celebs adhuc ageret, exemplo Mathiae Corvini incitati suas jam tunc ad thronum
spes extenderunt, Zápolius nempe et Báthorius, prouti et utriusque posteri subinde regiam
etiam reipsa assecuti sunt dignitatem (c).
exteros mercatores ad interiora regni ne admiserint
quidem, sed eos ad distrahendas in limitaneis illis civitatibus (quae regia sibi superinde
privilegia procurandi sagacitatem habuerunt) merces suas coegerint, tantum ut hae deinde
easdem merces in interioribus regni partibus cariori vendere possint pretio.
etiam articulus 18:1492. aliaeque hanc in rem sonantes leges.
provideat, decreverunt.
studiosi, ne per hunc, perinde atque Mathias, naturalis ejus
parens, fecit, in officio contineantur.
per hunc, perinde atque Mathias, naturalis ejus
parens, fecit, in officio contineantur.
praeterea his potissimum temporibus usus ille ut episcopi,
quamquam optimos alioquin haberent proventus, pluria insuper pinguia beneficia, veluti
praeposituras et abbatias, ad se pertraxerint.
usus ille ut episcopi,
quamquam optimos alioquin haberent proventus, pluria insuper pinguia beneficia, veluti
praeposituras et abbatias, ad se pertraxerint.
palatia; inde horti
pensiles; inde splendida adeo ejus suppellex ut exteros, qui eam conspicati sunt, in
admirationem rapuerit.
pensiles; inde splendida adeo ejus suppellex ut exteros, qui eam conspicati sunt, in
admirationem rapuerit.
justos regis proventus illi quidem, qui eos exigebant, depeculati sint, alii denique, ut eos
cum usura ad se pertrahere possint, suppeditatis ultro regi pecuniis prodigalitatem ejus
irritaverint.
exigebant, depeculati sint, alii denique, ut eos
cum usura ad se pertrahere possint, suppeditatis ultro regi pecuniis prodigalitatem ejus
irritaverint.
ille populus omnia sibi seorsim habeat, aerarium nempe, militiam,
jus pacis et belli, uti et foedera seorsim ineundi potestatem, deque his
omnibus absque ullo ministerii majoris populi influxu cum communi rege partim in comitiis,
partim medio peculiarium suorum ministeriorum decernat, sola tantum mutuae defensionis
obligatione reservata.
ille populus omnia sibi seorsim habeat, aerarium nempe, militiam,
jus pacis et belli, uti et foedera seorsim ineundi potestatem, deque his
omnibus absque ullo ministerii majoris populi influxu cum communi rege partim in comitiis,
partim medio peculiarium suorum ministeriorum decernat, sola tantum mutuae defensionis
obligatione reservata.
legalis regni constitutio immota consistat, exigit, rationibus vero monarchiae prorsus
non adversatur.
a S. Regni corona avulsa esset, sub
oppressivo militari, adeoque peregrino gubernio fatiscere debeat, id enim vero commune
monarchiae bonum certe non exposcit.
mox
diaeta per commisarios, e parte quidem Germanicarum provinciarum per principem, e parte vero
Hungariae per status denominandos vectigal in forma liberi tractatus ita
elaboretur ut aut nec his, nec illis ullas in favorem alterutrius partis rubricas prohibere,
aut gravare liceat, aut Hungari plenum jus habeant adaequatum reciprocum
constituendi.
ita competat ut supremi fori
sententiam nec ipse rex possit alterare.
integra relinquatur, salus reipublicae exposcere videtur.
ministrorum responsabilitatem firmare.
responsabilitatem firmare.
sed et novas cum consensu principis stabilire sibi possint
libertates, quanto magis ergo jam subsistentem constitutionem seu explanare, seu novis
tantum, ut superius ostensum est, praesidiis fulcire possunt?
homines principium
illud quod in obversum pragmatici articuli 2:1723 § 7. juxta stabilitum in aliis quoque
suis regnis et provinciis haereditariis primogeniturae ordinem indivisibiliter, ac
inseparabiliter invicem, ac insimul una cum Regno Hungariae, et partibus adnexis
haereditarie possidendis, i.e. juxta sanctionem pragmaticam, quod, inquam, in
obversum hujus articuli nihil ejusmodi stabiliri possit quod huic unioni et totius in
concreto monarchiae utilitati officere possit.
haereditarie possidendis, i.e. juxta sanctionem pragmaticam, quod, inquam, in
obversum hujus articuli nihil ejusmodi stabiliri possit quod huic unioni et totius in
concreto monarchiae utilitati officere possit.
plerumque sunt et praepositiones, longam habent quantitatem etiam
altera sequente vocali. E. G.
facilius, non ignari eas heroico, quali tertiam construximus, fieri
solitas. Illyrica poesis versu trochaico consistit universa, quae lyrae
quidem sono adhiberi consuevit. Exempla damus §
Hungarici commercii systema Deputationi elaborandum commisit.
Dignabatur Sua Maiestas Sacratissima et Inclyti Status et Ordines in comitiis congregati eam Deputationi huic provinciam benigno gratiose deferre, ut circa perficienda oeconomiae publicae obiecta, ac in particulari de serici cultura et propagatione equorum altioris staturae, circa removenda quae commercio obstant impedimenta, ac in specie viarum partim instaurationis, partim conservationis, fluviorum repurgationis, et respective regulationis nec non canalium, per quos partim hi
congregati eam Deputationi huic provinciam benigno gratiose deferre, ut circa perficienda oeconomiae publicae obiecta, ac in particulari de serici cultura et propagatione equorum altioris staturae, circa removenda quae commercio obstant impedimenta, ac in specie viarum partim instaurationis, partim conservationis, fluviorum repurgationis, et respective regulationis nec non canalium, per quos partim hi coniungi, partim vero transportus mercium facilitari possit, constructionis; et cum haec nonnisi notabilibus sumptibus perfici possint, constituendi
huic provinciam benigno gratiose deferre, ut circa perficienda oeconomiae publicae obiecta, ac in particulari de serici cultura et propagatione equorum altioris staturae, circa removenda quae commercio obstant impedimenta, ac in specie viarum partim instaurationis, partim conservationis, fluviorum repurgationis, et respective regulationis nec non canalium, per quos partim hi coniungi, partim vero transportus mercium facilitari possit, constructionis; et cum haec nonnisi notabilibus sumptibus perfici possint, constituendi fundi publici,
ac in particulari de serici cultura et propagatione equorum altioris staturae, circa removenda quae commercio obstant impedimenta, ac in specie viarum partim instaurationis, partim conservationis, fluviorum repurgationis, et respective regulationis nec non canalium, per quos partim hi coniungi, partim vero transportus mercium facilitari possit, constructionis; et cum haec nonnisi notabilibus sumptibus perfici possint, constituendi fundi publici, in quem, cum fundationes publicae converti possint, harum quoque eruderationis;
de serici cultura et propagatione equorum altioris staturae, circa removenda quae commercio obstant impedimenta, ac in specie viarum partim instaurationis, partim conservationis, fluviorum repurgationis, et respective regulationis nec non canalium, per quos partim hi coniungi, partim vero transportus mercium facilitari possit, constructionis; et cum haec nonnisi notabilibus sumptibus perfici possint, constituendi fundi publici, in quem, cum fundationes publicae converti possint, harum quoque eruderationis; denique, cum tricesimale
statum paucis adumbrandum esse existimavit.
§
adeoque sub zona temperata situatur, per octo longitudinis gradus porrigitur, adeoque in tota sui extensione circiter 4.499 quadrata milliaria complectitur. Animas 7,116.789 praeter Confinia anno 1787. numeravit. A septemtrione propriis, ab occidente Styriacis, si exiguam, qua Austriae adiacet, particulam excipias, montibus clauditur, a meridie mox post Vunam et Savum Turcicis, in reliquo Croaticis alpibus concluditur, ab oriente rursus Transylvanicis et Valachicis montibus terminatur.
§ IV.
lignorum penuria laborant, ut pauperiores accolae domos sibi in terra effodere, cibos vero stramine aut exsiccatis etiam animalium excrementis praeparare cogantur.
§ XII.
§ XVI.
Hungaria abundant, nec vino pro domestica necessitate destituuntur, imo aliquam insuper eius partem Transylvaniae inferunt. Fabricis tamen et manufacturis prorsus destituuntur; artefactis, quibus egent, quin et ipsis productis Levantinis, id est orientalibus partim Danubii beneficio, partim etiam per axem Constantinopoli providentur. Cum clientelari iure Turcarum Imperatori subsint, eandem quam reliquae Turcicae provinciae politico-commercialem ad Hungariam habent relationem et sub eundem, de quo mox sermo erit, commercialem tractatum
pro domestica necessitate destituuntur, imo aliquam insuper eius partem Transylvaniae inferunt. Fabricis tamen et manufacturis prorsus destituuntur; artefactis, quibus egent, quin et ipsis productis Levantinis, id est orientalibus partim Danubii beneficio, partim etiam per axem Constantinopoli providentur. Cum clientelari iure Turcarum Imperatori subsint, eandem quam reliquae Turcicae provinciae politico-commercialem ad Hungariam habent relationem et sub eundem, de quo mox sermo erit, commercialem tractatum cadunt.
§
viri, qui magna argumentorum vi Augustae Aulae demonstrarunt, quod et longior et sumptuosior via illa per Tergestum evehendis productis Hungaricis, quae cum sint voluminosa, pretium sumptuosi transportus haud sustinent, non possit convenire, quod hac ratione exiguo unius partis Monarchiae emolumento, alia, nempe Hungarica pars, enorme capiat detrimentum; denique, quod id nec aequitas nec ipsa status ratio admittat. Quare mox iussu eiusdem Imperatricis, repurgando Savo et Colapi, aptandis semitis attractoriis, regulando molarum situi et
adeoque diversum etiam solum, diversa climata habeat, suapte patet quod, praeterea, quae § 10, 11, 12, 13 et 14 illam iam procreare ostendimus, producta, omnia etiam alia, quae zona temperata admittit, proferre possit.
etiam solum, diversa climata habeat, suapte patet quod, praeterea, quae § 10, 11, 12, 13 et 14 illam iam procreare ostendimus, producta, omnia etiam alia, quae zona temperata admittit, proferre possit.
ad Kakompa in Muram emitti possent; non tantum internae communicationi, sed externo etiam commercio consuletur. Hac enim ratione notabili comitatuum Szaladiensis, Veszprimiensis, Albensis et Sümeghiensis parti, directa in Danubium adeoque Mare etiam Nigrum, navigatio procuraretur.
Quod omnia haec necdum sufficiant pro necessaria interna, sine qua nullum externum commercium existere potest, communicatione; sed quod debeant insuper et comitatus inter se et ipsi hi fluvii, uti et
Quod omnia haec necdum sufficiant pro necessaria interna, sine qua nullum externum commercium existere potest, communicatione; sed quod debeant insuper et comitatus inter se et ipsi hi fluvii, uti et ducendi canales per vias collaterales necti, viae autem in Tibiscanis partibus ob defectum materialium, ut § 7. vidimus, aegerrime possint instaurari.
Quod Tibiscanae paludes, cum irregulari et huius et aliorum, qui in eum influunt, cursu intimum nexum habeant. Et haec relate ad internam communicationem. Quoad commercium externum
navigatione perveniri possit.
Quod plane illa producta, quae maximam eductionis Hungaricae partem efficiunt, a loco eductionis plurimum distent; adeoque nonnisi longa et sumptuosa, seu axis seu navigationis adversis fluviis, via, eo deduci possint. Ita boves e partibus Cis- et Trans-Tibiscanis, ubi rem pecuariam sedem sibi fixisse §3. diximus, Viennam; ita frumentum e Batsiensi et Banaticis comitatibus adverso Danubio, Savo et Colapi Carolostadium educi debet.
Quod Hungaria maxima sui parte provinciis
defigere possit.
Superest, ut actualem commercii Hungarici statum dispiciamus.
§ XXVII.
ubi ad milliare quadratum 2.641 animae obveniunt, gradum attigerit; quod si tamen eam Carinthiae ac Tyrolis populatione maiorem esse ostendatur, Hungariam haud ita desertam esse facile apparebit. Iam vero constat, quod exclusa Transylvania, nec confiniis eo computatis, sola Hungaria cum Adnexis Partibus anno 1787. numeravit animas 7,116.789 populatio confiniorum Croaticorum, Sclavonicorum et Banaticorum, ad 883.211 capita facile assurgit, adeoque tota eius populatio in octo millionibus tuto assumi potest. Populatio haec, novissimo quidem bello tantisper accisa fuit; verum defectum hunc,
Partibus anno 1787. numeravit animas 7,116.789 populatio confiniorum Croaticorum, Sclavonicorum et Banaticorum, ad 883.211 capita facile assurgit, adeoque tota eius populatio in octo millionibus tuto assumi potest. Populatio haec, novissimo quidem bello tantisper accisa fuit; verum defectum hunc, partim copiosi Turcici immigrantes, partim naturales populationis progressus non multo post compensabunt. Subducatur iam calculus a ratione 4.499, quae continet, milliarium, et apparebit in Hungaria 1777. animas ad quadratum milliare obvenire, cum in Tyroli non nisi 1.356, in Carinthia vero 1.385
7,116.789 populatio confiniorum Croaticorum, Sclavonicorum et Banaticorum, ad 883.211 capita facile assurgit, adeoque tota eius populatio in octo millionibus tuto assumi potest. Populatio haec, novissimo quidem bello tantisper accisa fuit; verum defectum hunc, partim copiosi Turcici immigrantes, partim naturales populationis progressus non multo post compensabunt. Subducatur iam calculus a ratione 4.499, quae continet, milliarium, et apparebit in Hungaria 1777. animas ad quadratum milliare obvenire, cum in Tyroli non nisi 1.356, in Carinthia vero 1.385 obveniant. Paradoxi huius causa in eo
non multo post compensabunt. Subducatur iam calculus a ratione 4.499, quae continet, milliarium, et apparebit in Hungaria 1777. animas ad quadratum milliare obvenire, cum in Tyroli non nisi 1.356, in Carinthia vero 1.385 obveniant. Paradoxi huius causa in eo versatur, primum, quod in illis plane partibus, quae maxime desertae videntur, illocatio eam relate ad agriculturam, vitiosam acceperit directionem, ut rara quidem, sed ultra modum vasta oppida et possessiones, veluti Ketskeméth, Vásárhely etc. exsurrexerint, quorum numerosi incolae, cum re agraria et pecuaria vitam
professioni suae agrorum, quandoque etiam vinearum culturam adiungunt, imo hanc plurimi etiam mercatores exercent.
Ex agricultura
Populus illorum, qui Germanicis provinciis adiacent comitatuum, agricultura potissimum subsistit. Quamquam enim frumenti in illas inductio partim vetita, partim tali, quod prohibitioni aequivalet, portorio subiecta sit; cum tamen aliqua eius quantitate quotannis indigeant, huius invectio indulgetur, sterilibus vero annis illimitate admittitur. Victitant etiam ex agricultura comitatus illi, qui montosis ac praesertim iis, in quibus
suae agrorum, quandoque etiam vinearum culturam adiungunt, imo hanc plurimi etiam mercatores exercent.
Ex agricultura
Populus illorum, qui Germanicis provinciis adiacent comitatuum, agricultura potissimum subsistit. Quamquam enim frumenti in illas inductio partim vetita, partim tali, quod prohibitioni aequivalet, portorio subiecta sit; cum tamen aliqua eius quantitate quotannis indigeant, huius invectio indulgetur, sterilibus vero annis illimitate admittitur. Victitant etiam ex agricultura comitatus illi, qui montosis ac praesertim iis, in quibus metalla coluntur,
partim tali, quod prohibitioni aequivalet, portorio subiecta sit; cum tamen aliqua eius quantitate quotannis indigeant, huius invectio indulgetur, sterilibus vero annis illimitate admittitur. Victitant etiam ex agricultura comitatus illi, qui montosis ac praesertim iis, in quibus metalla coluntur, partibus adiacent; has enim illi frumento solent providere. Plerumque planorum comitatuum plebs tabaccae, septemtrionalium vero lini culturam, in subsidium rei agrariae adhibere solent. Croatici et Sclavonici, Bátsiensis item Temessiensis et Torontaliensis comitatus,
necessitatem omnes ferme Regni comitatus provisi sunt, ex instituto tamen hac rei pecuariae specie se sustentant incolae comitatuum Temes, Torontál, Báts, Csanád, Csongrád, Békes, Arad,
Pest
et
Heves.
Oves etiam sparsim in plurimis Regni partibus aluntur; praecipuum tamen vitae subsidium inde habent incolae comitatuum Veszprimiensis, Albensis, Comaromiensis et Nitriensis.
Maiales perinde ad propriam necessitatem ferme ubique intertenentur; positivum tamen alimentationis ramum
Minerale regnum quod attinet, id ordinata intuitu huius obiecti, montanistica regnicolaris Deputatio indubie exhauriet.
Quoad vegetabile, ac in specie frumentum: si res intimius expendatur, status agriculturae in eo subsistit, quod in partibus illis, quae occasione fruges distrahendi gaudent eaque ipsa de causa populo abundant, illa, si non ad summum, ad magnum certe perfectionis gradum, seu eius instrumenta seu arandi, firmandi componendique modum spectes, perducta sit; alibi, ubi aut nulla, aut rara distractionis occasio
idest mel per destructionem alvearis sibi procurandi, modum.
§ XXXVI.
Iusserat etiam eadem Imperatrix, ut certa salicum quantitas quotannis plantetur habuitque res haec, ut fieri solet, in aliquibus comitatibus successum, in aliis penitus negligebatur.
§ XL.
in effectum abivit et earum propagatio postea magis adhuc curabatur, ita ut adsit omnino necessarius earum pro conficiendo cordovan, modo periti opifices adesset, numerus.
§ XLIV.
et earum propagatio postea magis adhuc curabatur, ita ut adsit omnino necessarius earum pro conficiendo cordovan, modo periti opifices adesset, numerus.
§ XLIV.
1772. in duabus tertiis accrevisse, adeoque 50.000 in praesens efficere supponamus; adhuc ad 140 personas, nonnisi unicus opifex obveniet, quod praesertim relate ad illa, quorum plerique incolas usum habent, velut: linea, lanea, lignea artefacta, aequabilem illam proportionem certe non inducit. In particulari, quod Regnum ne primae quidem necessitatis et commoditatis opificiis adhuc satis provisum sit vel inde apparet, quod ingens vis pecuniae quotannis pro ligneis artefactis efferatur, quodve quantitas elatae hoc titulo pecuniae de tempore in tempus continuo crescat. Nam anno 1767. usque
mercatores, qui illarum provinciarum artefacta oe devehunt. Harum occasione, cum rerum pretia propter venditorum concurrentiam tantisper diminui soleant, non tantum privati, necessarias usui suo merces comparare, non tantum secundarii mercatores, qui e remotioribus partibus confluxerunt, eas, quas se in districtu suo cariori posse vendere vident, seu domesticas seu exteras merces coëmere; sed ipsi etiam primarii quaestores, hac occasione reciprocos, de maiori mercium quantitate contractus, concludere sicque maiora negotia conficere
evehatur, et ut ipsa illa, quae inter inferiores comitatus et Litorale Hungaricum per Carolostadium, exigua licet communicatio viget respectu Pestini sit excentrica, neque immediatum, cum generali commercii Hungarici cursu nexum habeat. Per scalas has, adsitae illi partes partim superflua sibi producta ad centrum promovere, partim necessariis sibi seu domesticis seu extraneis mercibus, inde se providere sicque pars longe maxima commercii in centrum hoc confluere, inde vero potissimum in adiacentes aut Germanicas aut exteras provincias,
et Litorale Hungaricum per Carolostadium, exigua licet communicatio viget respectu Pestini sit excentrica, neque immediatum, cum generali commercii Hungarici cursu nexum habeat. Per scalas has, adsitae illi partes partim superflua sibi producta ad centrum promovere, partim necessariis sibi seu domesticis seu extraneis mercibus, inde se providere sicque pars longe maxima commercii in centrum hoc confluere, inde vero potissimum in adiacentes aut Germanicas aut exteras provincias, parte tamen aliqua, etiam ad remotas, quae Mediterraneum
quidem fabricata anno 1779, activum in 735.315 florenis effecisse, in tricesimali eiusdem articuli tabella legitur; verum cum rubrica haec omnibus, et anterioribus et posterioribus annis, semper passiva fuerit, in tabellam hanc errorem calculi irrepsisse, satis apparet.
In particulari: artefacta reducuntur: 1-o ad linea, 2-o lanea, 3-o gosypiacea, 4-o coriacea, 5-o lignea, 6-o ferrea, 7-o minutiores Norimbergicas, uti et galanterias merces dictas, 8-o ad res pelliceas, 9-o ad merces Italicas et Levantinas aliaque exotica materialia. Producta
fabricae iam quidem in omnibus Germanicis provinciis exstant, et ideo Hungaria artefactis his a singula eorum in maiori vel minori quantitate providetur. Lineae tamen fabricae potissimum in Silesia, laneae in Moravia, gosypiaceae vero partim in Austria, partim in Styria sibi sedem fixisse videntur. Tela gravissimam pro Hungaria passivam rubricam efficit; qualiscunque enim diameter formetur, semper eius inductio superat eductionem in uno et ultra millione. Inducitur haec potissimum e Silesia Bohemica, et ideo cum hac
iam quidem in omnibus Germanicis provinciis exstant, et ideo Hungaria artefactis his a singula eorum in maiori vel minori quantitate providetur. Lineae tamen fabricae potissimum in Silesia, laneae in Moravia, gosypiaceae vero partim in Austria, partim in Styria sibi sedem fixisse videntur. Tela gravissimam pro Hungaria passivam rubricam efficit; qualiscunque enim diameter formetur, semper eius inductio superat eductionem in uno et ultra millione. Inducitur haec potissimum e Silesia Bohemica, et ideo cum hac Hungaria in
conficiant.
§ LVI.
De serico crudo quanquam aliqua eius quantitas iam in Regno producatur, per eundem diametrum quotannis pro 74.177 plus infertur quam effertur. Neque tamen ab hoc ad domesticarum sericearum fabricarum statum concludere licet, partim quod sartores et acupictores crudum etiam sericum consummant, partim quod aliqua producti in Hungaria serici pars in Regno remaneat.
De sericeis vero fabricatis iuxta eundem diametrum ultra eductionem in Regno consummitur annue pro 555.739 florenis. Caeterum
crudo quanquam aliqua eius quantitas iam in Regno producatur, per eundem diametrum quotannis pro 74.177 plus infertur quam effertur. Neque tamen ab hoc ad domesticarum sericearum fabricarum statum concludere licet, partim quod sartores et acupictores crudum etiam sericum consummant, partim quod aliqua producti in Hungaria serici pars in Regno remaneat.
De sericeis vero fabricatis iuxta eundem diametrum ultra eductionem in Regno consummitur annue pro 555.739 florenis. Caeterum omnium horum fabricatorum et inductio et per Regnum distractio eadem
mensulis, sedibus aliaque nobiliore suppellectili consistit et Vienna secundo Danubio in adsitas huic urbes, et praesertim Pestinum promovetur; ex his vero in adiacentes districtus per axem dispergitur. Notabilem tamen artefactorum horum partem, communia, et in montanis praesertim partibus facile parabilia instrumenta, veluti unirotae, ribra, lapatae etc. efficiunt.
§ LIX.
De crudo ferro iuxta eundem diametrum pro 130.199, de ferreis
vero fabricatis pro 68.836 florenis annue plus inducitur
§ LXIII.
Praecipuum ex his efficit frumentum. Si huius omnes species iuxta ultimi decennii diametrum contrahantur, efferunt annuum activum 1,989.154 florenorum; si in Italia fames est, frumentum ex omnibus Danubio adsitis, imo remotioribus etiam comitatibus, partim per Szegedienses, Aradienses et Temesvarienses, partim etiam per maritimos quaestores conquiritur, secundo Danubio demittitur usque Semlinum, inde adverso Savo et Colapi Carolostadium promovetur, hinc per Carolinam, Segniam, Buccarim et Flumen, imo Tergestum etiam per axem
frumentum. Si huius omnes species iuxta ultimi decennii diametrum contrahantur, efferunt annuum activum 1,989.154 florenorum; si in Italia fames est, frumentum ex omnibus Danubio adsitis, imo remotioribus etiam comitatibus, partim per Szegedienses, Aradienses et Temesvarienses, partim etiam per maritimos quaestores conquiritur, secundo Danubio demittitur usque Semlinum, inde adverso Savo et Colapi Carolostadium promovetur, hinc per Carolinam, Segniam, Buccarim et Flumen, imo Tergestum etiam per axem defertur. Verum cum vecturae viarum harum non sufficiunt
necessariam pro iis quantitatem procurant quandoque locales etiam quaestores maiorem eius quantitatem fine ulterioris speculationis coëmunt. Ita Neostadium, viciniora Austriae loca, ipsaque in parte Vienna hac via per axem providetur.
Alter passus est Posonium, per hunc partim Pestienses, partim etiam locales mercatores e Posoniensi et Mosoniensi comitatu frumentum seu immediate Viennam seu ad hebdomadales tantum nundinas Fischamentenses devehunt. Quodsi urba maiori, ut plerumque fieri solet, egeat provisione iam iidem mercatores in Iaurinensi etiam Comaromiensi
pro iis quantitatem procurant quandoque locales etiam quaestores maiorem eius quantitatem fine ulterioris speculationis coëmunt. Ita Neostadium, viciniora Austriae loca, ipsaque in parte Vienna hac via per axem providetur.
Alter passus est Posonium, per hunc partim Pestienses, partim etiam locales mercatores e Posoniensi et Mosoniensi comitatu frumentum seu immediate Viennam seu ad hebdomadales tantum nundinas Fischamentenses devehunt. Quodsi urba maiori, ut plerumque fieri solet, egeat provisione iam iidem mercatores in Iaurinensi etiam Comaromiensi et Strigoniensi
quaestoribus eo fine coëmuntur, ut iterum in proximorum Viennae locorum hebdomadalibus nundinis divendantur sicque deinde progressivo motu usque hebdomadales in Fischament nundinas promoventur.
Tertium distractionis frumenti emporium est Moravia. In hanc a Trans-Danubianis partibus incipiendo, Trenchinio per Vag-Ujhely, Szered et Galgócz ope hebdomadalium nundinarum perinde promovetur; quandoque e Mosoniensi etiam emporio notabilior quantitas in illam inducitur.
Quartum sed domesticum tantum distrahendo frumento pro Cis- et Trans-Danubianis
partibus incipiendo, Trenchinio per Vag-Ujhely, Szered et Galgócz ope hebdomadalium nundinarum perinde promovetur; quandoque e Mosoniensi etiam emporio notabilior quantitas in illam inducitur.
Quartum sed domesticum tantum distrahendo frumento pro Cis- et Trans-Danubianis partibus praestant montanae civitates Neosolium, Schemnicium, Cremnicium. Per Strigonienses, Vaczienses, Balassa Gyarmathienses et Losonczienses: Szolnokiensis districtus, per Agrienses, Miskolczienses et Rosnavienses hebdomadales
pro urbis eius provisione depellunt. Quod reliquum est, ad nundinas Pestienses et Váczienses depellitur; verum laniones maiorum Hungariae urbium, ut ea leviori habere possint, usque Tibiscanos traiectus in Czibakháza, Szegedini et Rácz-Bécs obviam proficisci solent. Partim hac ratione, partim etiam in nundinis Pestiensibus, laniones districtus Cis-Danubiani, praesertim vero Sopronienses et Iaurinenses boves coëmunt, hos eorum aliqui ad nundinas Szenczenses depellunt eosdemque ibidem Austriacis, Bohemicis et Moravicis quaestoribus divendunt; alii eos ad
depellunt. Quod reliquum est, ad nundinas Pestienses et Váczienses depellitur; verum laniones maiorum Hungariae urbium, ut ea leviori habere possint, usque Tibiscanos traiectus in Czibakháza, Szegedini et Rácz-Bécs obviam proficisci solent. Partim hac ratione, partim etiam in nundinis Pestiensibus, laniones districtus Cis-Danubiani, praesertim vero Sopronienses et Iaurinenses boves coëmunt, hos eorum aliqui ad nundinas Szenczenses depellunt eosdemque ibidem Austriacis, Bohemicis et Moravicis quaestoribus divendunt; alii eos ad Sopronienses
et caprae, secundum praecitatum diametrum annuum 316.818 florenorum beneficium Regno inferunt. Has pauci domestici quaestores extra Regnum promovent; verum veniunt exteri, praesertim e Superiori Austria, quaestores, imo eorum aliqui toto anno in Regno suos homines tenent, qui pecudes partim in hebdomadalibus nundinis, partim etiam immediate e pascuis coëmunt sicque in Austriam, Moraviam et Silesiam educunt.
§ LXVI.
Maiales communes (nam quoad saginatos in passivo 17.354 florenorum stat Hungaria) iuxta eundem diametrum annuam
diametrum annuum 316.818 florenorum beneficium Regno inferunt. Has pauci domestici quaestores extra Regnum promovent; verum veniunt exteri, praesertim e Superiori Austria, quaestores, imo eorum aliqui toto anno in Regno suos homines tenent, qui pecudes partim in hebdomadalibus nundinis, partim etiam immediate e pascuis coëmunt sicque in Austriam, Moraviam et Silesiam educunt.
§ LXVI.
Maiales communes (nam quoad saginatos in passivo 17.354 florenorum stat Hungaria) iuxta eundem diametrum annuam activam rubricam efficiunt in 208.430
passivo 28.508 florenorum Hungaria versatur) in unum contrahantur, sola haec rubrica exportat activum 2,606.601 florenorum. Caeterum maiales e Croatia et Sclavonia per passum Soproniensem in Styriam et Austriam, e sylvosis vero septemtrionalibus comitatibus, partim per comitatum Nitriensem in Moraviam et Aussig, partim per Posonium Viennam depelluntur. Eorum tamen pars longe maxima, non in Regno procreatur, sed e Turcia educitur constituitque haec rubrica praecipuum passivi nostri cum Turcia commercii articulum. Verum horum intuitu
sola haec rubrica exportat activum 2,606.601 florenorum. Caeterum maiales e Croatia et Sclavonia per passum Soproniensem in Styriam et Austriam, e sylvosis vero septemtrionalibus comitatibus, partim per comitatum Nitriensem in Moraviam et Aussig, partim per Posonium Viennam depelluntur. Eorum tamen pars longe maxima, non in Regno procreatur, sed e Turcia educitur constituitque haec rubrica praecipuum passivi nostri cum Turcia commercii articulum. Verum horum intuitu industria iam eo processit, ut horum greges, non tantum in sylvosis
partim per Posonium Viennam depelluntur. Eorum tamen pars longe maxima, non in Regno procreatur, sed e Turcia educitur constituitque haec rubrica praecipuum passivi nostri cum Turcia commercii articulum. Verum horum intuitu industria iam eo processit, ut horum greges, non tantum in sylvosis partibus glande, sed in iis etiam, qui his prorsus destituuntur, frumento, ac praesertim Turcico tritico saginari sicque ad extra vendi soleant. Quare industriam hanc non tantum exteri, sed iam etiam domestici quaestores exercent.
§ LXVII.
Tertiam activam rubricam
quae e Regno educuntur, vini Hungarici species contrahantur, iuxta praeassumptum diametrum prodit annuum activum in 750.781 florenis. Huius eductio quatuor passus habet: Soproniensem, per quem potissimum Silesitae notabilem eius quantitatem educunt; Posoniensem, per quem partim axe, partim etiam adverso Danubio notabilis pars, non tantum in Austriam, sed ultro etiam in imperio promovetur; Scepusiensem, per quem Podolinenses et Lublyovienses mercatores vina submontana partim in Galliciam, partim etiam Varsoviam, et quidem per
educuntur, vini Hungarici species contrahantur, iuxta praeassumptum diametrum prodit annuum activum in 750.781 florenis. Huius eductio quatuor passus habet: Soproniensem, per quem potissimum Silesitae notabilem eius quantitatem educunt; Posoniensem, per quem partim axe, partim etiam adverso Danubio notabilis pars, non tantum in Austriam, sed ultro etiam in imperio promovetur; Scepusiensem, per quem Podolinenses et Lublyovienses mercatores vina submontana partim in Galliciam, partim etiam Varsoviam, et quidem per
Silesitae notabilem eius quantitatem educunt; Posoniensem, per quem partim axe, partim etiam adverso Danubio notabilis pars, non tantum in Austriam, sed ultro etiam in imperio promovetur; Scepusiensem, per quem Podolinenses et Lublyovienses mercatores vina submontana partim in Galliciam, partim etiam Varsoviam, et quidem per Popradum et Vistulam seu ratibus, seu etiam navibus deducunt; et Transilvanicum, per quem pars eius aliqua in Moldaviam effertur.
§ LXX.
In
educunt; Posoniensem, per quem partim axe, partim etiam adverso Danubio notabilis pars, non tantum in Austriam, sed ultro etiam in imperio promovetur; Scepusiensem, per quem Podolinenses et Lublyovienses mercatores vina submontana partim in Galliciam, partim etiam Varsoviam, et quidem per Popradum et Vistulam seu ratibus, seu etiam navibus deducunt; et Transilvanicum, per quem pars eius aliqua in Moldaviam effertur.
§ LXX.
In foeno et stramine,
mercatores Varasdinenses idque ad nundinas Sanctae Catharinae Sopronium devehunt. Comportatur illud ad hunc terminum ex aliis vicinis etiam comitatibus ibidemque seu a Viennensibus immediate, seu etiam a domesticis quaestoribus eo fine coëmitur, ut deinde illud Viennam promoveant. In aliis Regni partibus solet cera a melle separari, et mel vel ad concernentes usus converti vel ex eo mulsum excoqui solet. Mulsum hoc potissimum pro domestico usu deservit, in partibus tamen Scepusiensibus notabilis eius pars in Galliciam distrahitur.
§ LXXIII.
immediate, seu etiam a domesticis quaestoribus eo fine coëmitur, ut deinde illud Viennam promoveant. In aliis Regni partibus solet cera a melle separari, et mel vel ad concernentes usus converti vel ex eo mulsum excoqui solet. Mulsum hoc potissimum pro domestico usu deservit, in partibus tamen Scepusiensibus notabilis eius pars in Galliciam distrahitur.
§ LXXIII.
Separata hac ratione cera, tota ferme in Austriam et ad Litorale effertur efficitque activam pro Regno Hungariae rubricam in 92.824 florenis. Maximam huius partem
passus. Nimirum Viennense abaldo, id est monopolium; duas habet subalternas fabricationis tabaccariae directiones, unam Graecii, alternam Lembergae. In centro Hungariae nempe Pestini depositorium sibi constituit. In hoc colligit quidem in omnibus Regni partibus tabaccam, quo viliori potest pretio indeque et Graecensem et Viennensem et Lembergensem fabricam providet. Hi sunt itaque praecipui, per quos pars longe maxima producti huius educitur passus; nonnisi id, quod ab hoc monopolio reliquum manet, ad
seu possessiones seu comitatus impopulaturi essent, providere superfluum adhuc videbatur; in desolato enim, in quo tunc adhuc Hungaria versabatur statu, casus eiusmodi vix potuit evenire. Nunc cum populatio Regni iam utcunque aucta sit, secundum tamen gradum necdum attigerit. Porro in aliquibus partibus populus iam redundat, ubi in aliis exiguus adhuc est, relate ad terrenum, quod occupat, numerus, decidendum videtur: an subsistens iam pro incremento impopulationis legis favor porro etiam stabiliri, aut fors etiam magis extendi debeat; si ita, an impopulationem ultro etiam per
§ LXXXIV.
imposterum novas colonias nonnisi ex iis Regni partibus deducere liceat; quae nimia iam alioquin populatione laborant. Ex horum alioquin colonias has e montosis et septemtrionalibus Regni comitatibus educendas esse arbitrantur. Alii vero ita existimant, ut cum plane in illis praesertim Tibiscanis partibus, ubi maxima deserta spatia reperiuntur, vastissimae etiam in horum gremio possessiones existant; redundans in his populus pro impopulatione adiacentis vacuae plagae adhibeatur. Si alterutra e sententiis his adoptanda foret, posterior vel eo nomine utilior videretur, quod deducta a montibus
impopulentur, qui favores iis concedendi.
harum duplex est species: una earum, quae e loco ab olim deserto novitus efformantur, et aliae earum, quae e populosis desertae effectae nunc denuo reimpopulantur. An et qualis particulari etiam eiusmodi impopulationi favor tribuendus sit, hactenus quidem nulla lege definitum fuit. Cum tamen particulares etiam eiusmodi sessiones impopulari publici a proportione perinde intersit hocque in genere, eadem utriusque sessionum speciei ratio esse videatur, ea est demissa Deputationis huius opinio, ut his quoque sed triennalis tantum et a contributione et ab aliis quibusvis publicis oneribus
potest. Ita in exemplo, qui carbones fossiles seu lithanthraces aut torfam in tali loco detexerit, qui sylvis alioquin abundat et unde ad partes, his destitutas, transportus nimis sumptuosus foret, numismate seu praemio primae inventionis fraudari posse non videtur. E contra, qui illas species in partibus lignis destitutis detexerit usumque eorum continue propagaverit, praeter numisma pecuniaria etiam remuneratione dignus censetur.
Cum utilium productorum usum quantocyus propagari intersit quoad novorum productorum distractionem nulli exclusivi ad certos annos favores
laborem recompensat, aut exigua est distractionis opportunitas, ibi terra pro autumnali etiam seminatura semel tantum aut bis ad summum subigitur, neque firmationis usus viget; ubi e converso seu solum est ingratum, seu praesens distractionis occasio adest, ibi terra melius tantisper excolitur. In partibus illis, quae Austriam et Styriam propius contingunt, seu vi exempli seu populi numero seu tolerabilioris tantisper distractionis facilitate agricultura ad commodum iam perfectionis gradum assurrexit, verum et ibi adhuc pascua et vervacta vigent: et tamen in hoc etiam imperfecto agriculturae
Ut pro una civitate 400 pagi fuerant numerati. Denique ut debuerint extraordinariae plane illae videlicet quinquennalis sterilitatis erumpentisque sub eadem belli circumstantia concurrere, ut universalis grani defectus enasci potuerit. Nunc ipsius mali huius memoria in compluribus Regni partibus, ubi antea aut nulla aut exigua admodum opera agriculturae impendebatur, industriam ita excitavit, ut minor adhuc imposterum de frumenti defectu metus subversari possit. Eductio e converso frumenti fertilioribus ita adhuc limitata est, ut tuto asseverari possit, ne quintam quidem eius,
procuretur.
§ CI.
obiecta referuntur, hanc eadem Deputatio pro faturis comitiis elaboret.
§ CII.
§ CII.
in aliis partibus redundaverit, pronum erat malo huic subvenire, si parata fuisset tam terra quam aqua, interna communicatio; nunc qualiter tam viae, quam et navigatio perfici adeoque malo etiam huic obviari possit? Deputatio suam paulo inferius depromet opinionem. Ut tamen enasci solita e particulari etiam eiusmodi frumenti defectus inedia, quoad fieri potest, antevertatur, imponendum censet Deputatio magistratibus talibus comitatuum, qui minus fertili solo gaudent, ac praesertim ad quos difficilior e fertilioribus partibus aditus patet, ut plebem ad culturam pomorum terrestrium
suam paulo inferius depromet opinionem. Ut tamen enasci solita e particulari etiam eiusmodi frumenti defectus inedia, quoad fieri potest, antevertatur, imponendum censet Deputatio magistratibus talibus comitatuum, qui minus fertili solo gaudent, ac praesertim ad quos difficilior e fertilioribus partibus aditus patet, ut plebem ad culturam pomorum terrestrium omni meliori ratione permoveant.
DE PRATORUM CULTURA
§ CIII.
non requiruntur robustae illae, quas agricultura exigit manus; decrepiti etiam viri et mulieres, aut rurali operi necdum idonei, pueri et puellae ad id sufficiunt.
In ordine ad tertium, adhuc 1786. sericum exoticum in monarchiam Austriacam pro uno prope millione invehebatur. In Hungariam in particulari adhuc ultimo decennio crudi quidem serici 74.177 sericearum vero materiarum inductio 555.739 florenos in diametro etulit. Itaque ad has usque summas modo Hungaria tantum producere posset, certa est domestica distractio. In exteras septemtrionales regiones, quarum clima productum hoc non
florenorum. Assumamus pro toto Regno 10.000 talium hospitum, iam prodibit summa 300.000 florenorum. Et hoc pure e crudis galettis. Quodsi praeterea pretium deglomerationis, defilationis et fabricatorum, quae exinde confici possent, elaborationis assumantur, facile apparebit, quod cultura serici partim impediendo, nec hoc titulo pecuniae exeant, partim etiam exteras pecunias attrahendo, unius millionis lucrum Hungariae haud intra multum tempus adferre possit.
§ CXXIII.
hospitum, iam prodibit summa 300.000 florenorum. Et hoc pure e crudis galettis. Quodsi praeterea pretium deglomerationis, defilationis et fabricatorum, quae exinde confici possent, elaborationis assumantur, facile apparebit, quod cultura serici partim impediendo, nec hoc titulo pecuniae exeant, partim etiam exteras pecunias attrahendo, unius millionis lucrum Hungariae haud intra multum tempus adferre possit.
§ CXXIII.
tamen subinde alia gravior, compositi nempe belli Americani circumstantia, quae emptorum concurrentiam uno ictu ad Americanam iterum tabaccam avocavit atque ita cum consumptio tabaccae Hungaricae iterum ad domesticum tantum usum et necessitatis Viennensis abaldo, si exiguam respective, quae adhuc partim Flumen ad fabricam Bienenfeldianam, partim per Litorale efferebatur, quantitatem excipias, restricta fuerit, debuit cultorum numerus, qui a proportione externae eius distractionis accreverat, suapte diminui. Poterat tamen Hungarica tabacca certam adhuc distractionis viam in Lombardiam
belli Americani circumstantia, quae emptorum concurrentiam uno ictu ad Americanam iterum tabaccam avocavit atque ita cum consumptio tabaccae Hungaricae iterum ad domesticum tantum usum et necessitatis Viennensis abaldo, si exiguam respective, quae adhuc partim Flumen ad fabricam Bienenfeldianam, partim per Litorale efferebatur, quantitatem excipias, restricta fuerit, debuit cultorum numerus, qui a proportione externae eius distractionis accreverat, suapte diminui. Poterat tamen Hungarica tabacca certam adhuc distractionis viam in Lombardiam Austriacam retinere, poterat ipsam cum America
abusum etiam illum pistilli in tabacca relinquendi ea ratione exstirpet, ut capacitet cultores, quod emptor alioquin in proportione ponderis, quod inutilia illa pistilla efferunt, minus pretium semper pro tabacca sit oblaturus.
Ne parte ex una cultores e longinquioribus partibus Pestinum tabaccam vehere debeant, parte vero ex alia abaldo Viennense, per multiplicata in diversis partibus depositoria monopolium producti huius magis adhuc ad se pertrahat, huic quidem nuspiam amplius, privatis vero ubicunque depositoria tabaccae erigere liceat idque statim sufficienter
alioquin in proportione ponderis, quod inutilia illa pistilla efferunt, minus pretium semper pro tabacca sit oblaturus.
Ne parte ex una cultores e longinquioribus partibus Pestinum tabaccam vehere debeant, parte vero ex alia abaldo Viennense, per multiplicata in diversis partibus depositoria monopolium producti huius magis adhuc ad se pertrahat, huic quidem nuspiam amplius, privatis vero ubicunque depositoria tabaccae erigere liceat idque statim sufficienter promulgetur.
Cum abaldo Viennense ultra eam, quam aerario regio dependit, arendam
Iam vero non omnis planta eiusdem qualitatis colorem producit; itaque ut fabricae sensim exsurgant, interest, ut non eae tantum plantae, quae obvios dant colores, sed illae praesertim quae delicatiores colores producunt, excolantur.
Plantae, quae obvios colores dant, in diversis Regni partibus sponte crescunt noscunturque passim a plebe ipsa, quae earum usum pro tingenda, quam domi producit, linea supellectili, facere solet, ipsae hae herbae, si in destinanda ex instituto loca transplantatae maiorem culturam acciperent, perfectiorem utique colorem producerent: verum industriam
non posse, agnovit; itaque huius intuitu supervacanea iam omnis industria videtur.
§ CXXXII.
pro usu totius Regni quantitatem producturum affirmet.
§ CXXXIV.
producere vel eo nomine interest, quod secus tantundem pecuniarum quantum huius, licet deterioris olei pretium effert, pro oleo olivarum in exteras provincias transmittere oporteret.
Ac oleum quidem e planta
recepit. Quare et huic pie defunctus Imperator 50 iugera terrarum et decennalem immunitatem addixit, si conatus eius felix eventus coronaverit, haud abs re futurum esse videtur, si uni adhuc alterive, qui institutum hoc in distinctis iterum, et ab invicem remotis partibus suscipit, iidem quos supra attigimus, favores concedantur. Neque enim unus ille tantum, quae usui totius Regni sufficiat, quantitatem producturus videtur, et nisi utilia eiusmodi instituta, in pluribus locis excitentur, in unico facile intercidunt. Et haec de productis regni
eam suapte consequitur agricultura plurimis aliis titulis abunde compensat.
Quodsi Hungaria omnia etiam ea, quae modo habet praedia impopulet, adhuc sufficientem haberet pro domestica necessitate cornutorum pecorum quantitatem, id quod exemplum earum, ubi nulla amplius praedia supersunt partium, satis remonstrat. In ipsis enim his sufficientia pro macellis pecora domi producuntur. Educati in praediis boves tantum saginationis et commercii causa coëmi consueverunt. Ne vero in casum etiam illum, quo Hungaria nulla amplius pro distractione externa pecora haberet, isto commercii ramo
dignam attentione de forma Ludovicorum et primorum Ferdinandi 1.
decretorum observationem.
Superest ut de aliquibus te admoneam, alia vero a te postulem. Iam primum, in
notis, quas decretis
Interest etiam, ut textus maiori, notae minori, prout in
quae ego ad te tantum dvixi, decretis inscribatur.
Quae autem a te postulo, haec sunt. Primum ut nec de notis nec de
commentatore quidpiam aliud dicas quam quod eadem manu exaratae sunt quae
decretis primae Vestigiorum partis notas adiecit.
Deinde, ut rubricas et notas, quas in maculari submitto, quo ocius in purum
redigi cures, maculare vero ipsum mihi remittas. Egeo enim illo ad alias,
quas sub manu habeo, lucubrationes. Purizatum tamen
nullum hactenus
eruere potui monumentum. Qua tu in eiusmodi rebus felicitate polles, forte
incides in aliquod instrumentum, e quo una aliave harum quaestionum definiri
possit. Quod si eveniat, fac me quaeso detectionis huius participem.
Cum omnia ferme, quae adhuc supersunt, diaetarum diaria collegeris et pro
Archivo Regni describi curaveris, non dubito quin singulum eorum praevie
perlegeris. In hunc casum consule memoriam tuam an non aliquid
contiguas, quam etiam remotiores provincias habeat
politico-commerciales relationes.
§. 2. Hungariae clima, solum et divisio in linea commerciali.
Hungaria cum adnexis partibus intra 45. et 49. latitudinis, nec non 36. et
44. longitudinis gradum situatur: cum zonam habeat temperatam, non tantum
ea, quae hactenus produxit, sed omnia etiam alia, quae zona temperata
sustinet producta proferre
vix exhauriri possit salis quantitatem.
Meridionalis si solam Hungariam spectes, a Septentrionali hac
linea usque Dravum et Danubium protenditur, si eam
cum partibus adnexis assummas, usque Mare Adriaticum procurrit.
Habet quidem haec quoque regio complures mediteraneos montes, quorum
plerique sylvis teguntur, aliqui generosa vina producunt, maxima tamen parte
in
Comitatus iterum connectunt. Caeterum per fluvios Hernant,
Sajó et Bodrogh, qui in superioribus, et
Samusium, tres Crisios et Marusium, qui in inferioribus
partibus in Tibiscum se exonerant, adiacentes ab utrinque plagae denuo
iunguntur.
Sclavoniam Dravus et respective Mura Hungariae
nectit. Postquam Dravus ab Almás Danubio se infundit,
interiora Sclavoniae et Croatiae cum Hungaria connectit.
E fluviis his Danubius, Dravus et Savus ab eo, quo Hungaricas ditiones
subeunt puncto, iam nunc navigationi patent, ex aliis quidam maiori, quidam
minori sui parte, partim rates, partim etiam naves alicubi maiores, alicubi
minores sustinentur. Nullus tamen est, praeter Danubium et Savum, in quo
adversa etiam aqua per totum eius defluxum adhuc navigari possit. Sed et hoc
beneficium per
et Croatiae cum Hungaria connectit.
E fluviis his Danubius, Dravus et Savus ab eo, quo Hungaricas ditiones
subeunt puncto, iam nunc navigationi patent, ex aliis quidam maiori, quidam
minori sui parte, partim rates, partim etiam naves alicubi maiores, alicubi
minores sustinentur. Nullus tamen est, praeter Danubium et Savum, in quo
adversa etiam aqua per totum eius defluxum adhuc navigari possit. Sed et hoc
beneficium per artem in plerisque
influentium fluviorum fundum aut zabulosum aut
arenosum formavit- parte vero ex alia in plerisque per quae
viae hae duci debent locis, aut lapides aut sabulum aut arenam collocavit.
In aliquibus tantum Tibiscanis partibus, natura omnia ferme haec viarum
subsidia negavit. Verum ipsae illae partes seu vitioso molarum situ, seu
irregulari fluviorum cursu, seu priorum temporum iniquitate tantas paludes
habent, ut si istae in rite
impendio construi possint. Verum cum Hungaria vis aliqua
artefacta superflua habeat. Producta vero quibus
abundat et maioris sint voluminis, et ferme nonnisi in interioribus Regni
partibus procreentur, exitus hic per longinquam et montosam viam non potest
esse non sumptuosus.
§. 7. Ab Occidente iam navibus, sed adversis fluviis exitus patet.
Ab
plane Privilegium sibi comparaverat ut omnes Mercatores
quascunque res venales, si per hanc Civitatem vehebantur, tantum ibi
vendere, neque ultro promovere audeant e Sigismundi Decr. 2. Art. 11. Omnia
quidem haec Monopolia, partim contrario usu postea sublata, partim subsequis
Legibus abrogata: Tricesimarum, quarum priora tempora nonnisi confusam cum
Teloniis idaeam habuerunt, institutum regulatum. Sigismundi Decr. 2. Art.
17. harum stationes
ut omnes Mercatores
quascunque res venales, si per hanc Civitatem vehebantur, tantum ibi
vendere, neque ultro promovere audeant e Sigismundi Decr. 2. Art. 11. Omnia
quidem haec Monopolia, partim contrario usu postea sublata, partim subsequis
Legibus abrogata: Tricesimarum, quarum priora tempora nonnisi confusam cum
Teloniis idaeam habuerunt, institutum regulatum. Sigismundi Decr. 2. Art.
17. harum stationes defixae. 1498. art. 34. ipsa portorii
1715. art. 91.
Cum Hungaria ex ipsa physici sui situs ratione praecipuam aut in aut per
Germanicas Provincias haereditarias Commercii viam habeat, de hoc reserando,
deque admittenda Vini, Frumenti, Boum Hungaricorum partim in has invectione,
partim per eas eductione, omnium ferme Comitiorum Legislatio se occupavit.
Et cum id impositiones, quibus status harum Provinciarum Producta Hungarica
condam gravaverant, potissimum morarentur, de
Hungaria ex ipsa physici sui situs ratione praecipuam aut in aut per
Germanicas Provincias haereditarias Commercii viam habeat, de hoc reserando,
deque admittenda Vini, Frumenti, Boum Hungaricorum partim in has invectione,
partim per eas eductione, omnium ferme Comitiorum Legislatio se occupavit.
Et cum id impositiones, quibus status harum Provinciarum Producta Hungarica
condam gravaverant, potissimum morarentur, de harum sublatione identidem
et in Vectigali inter contiguas eiusdem Principis Provincias
reciproca utilitas pro scopo assummitur, et tamen, licet in
Commercialibus Tractatibus plena ab utrinque Libertate agatur, saepe tamen
unius partis inadvertentia Tractatus eiusmodi huic onerosus, alteri admodum
utilis evadit. Vectigal cuius elaboratio paucis plerumque hominibus concredi
solet, sub minus recte applicato Commercialis Aequilibrii
titulo
§.13. Cum quibus Provinciis maiorem cum quibus vero minorem Hungaria
habeat Politico-Commercialem relationem.
Hungaria si Littorale, et exiguam, quae Dalmatiam Venetam contingit
particulam excipias, tantum Haereditario-Germanicis et Turcicis Provinciis
concluditur; cum inter Transylvaniam et Hungariam nullae sint Tricesimae,
Moldavia et Valachia Hungariam in linea
Provincia habet Relatio Politico-Commercialis: neque dubitare licet, quin
elapsis stipulatis annis, nexus hic per novum, captae interea experientiae
accommodum Tractatum ita sit confirmandus, ut is amplissimum quem hactenus
partim rei novitas, partim ennatum subinde Bellum Turcicum intercepit,
fructum utrique Imperio adferat.
§.17. Eiusdem relatio ad Poloniam
Donec Gallicia Poloniae partem
Politico-Commercialis: neque dubitare licet, quin
elapsis stipulatis annis, nexus hic per novum, captae interea experientiae
accommodum Tractatum ita sit confirmandus, ut is amplissimum quem hactenus
partim rei novitas, partim ennatum subinde Bellum Turcicum intercepit,
fructum utrique Imperio adferat.
§.17. Eiusdem relatio ad Poloniam
Donec Gallicia Poloniae partem effecit hanc
Deputatio: Quae sit Regni Populatio? Qualis Populi ad Industriam
propensio? Quis alimentationis Status? Qualis denique Consummentium ad
Producentes Proportio?
Hungaria cum adnexis partibus (nec Transylvania nec Militaribus Confiniis
eo computatis) Anno 1787. 7.116.789 animas numeravit. Croatica,
Sclavonica, et Banatica confinia certe ultra 383.211 Capita etulerunt,
adeoque tota Regni
et Tibiscanae spectentur, in his
Loca Populosa tanto ad invicem intervallo distant, ut illic Populatio
vix primum adhuc gradum attigisse videatur. Verum parte ex una in ipsis
his, quae maxime desertae videntur Partibus, vasta et ferme ultra modum
Populosa Oppida exstant, veluti Kecshemets Vásarhely, Gyula,
Csaba et quorum numerosi Incolae cum re agraria et peccuaria
vitam unice sustentent, magna utique egent
florentem efficit civitatem, sat
aequabiliter pertingere, sicque maius adhuc sui desiderium in eadem
excitare potuerit.
§.25. Status alimentationis in partibus fertilioribus.
Si iuxta naturalem, quem res publica singulae civium classi destinavit
scopum res procederet, ruri tantum agricultura, manualibus operis et
servitiis oeconomicis, in
Veröczensi et
Posegano.
Equorum cultura separatum alimentationis statum apud plebem non
constituit, ad propriam tamen necessitatem et minutum quaestum hi in
plerisque Regni partibus educantur.
Res vinaria si planos ex toto, frigidiores item
septentrionales comitatus excipias ubique colitur. Maxime tamen floret
in Soproniensibus,
Res vinaria si planos ex toto, frigidiores item
septentrionales comitatus excipias ubique colitur. Maxime tamen floret
in Soproniensibus, Posoniensibus, Budensibus, Tokaiensibus et plerisque
Croatiae partibus; provident hae partes illas, in quibus vinearum
culturam clima aut plana situatio non admittit. Etiam extra Regnum non
exigua eius pars effertur ita, ut vinum tertiam capitalem alimentationis
populi
Regnum non
exigua eius pars effertur ita, ut vinum tertiam capitalem alimentationis
populi Hungarici rubricam constituat.
§.26. Status alimentationis in partibus sterilioribus
Quoad tertiam, tres habet Hungaria regiones, in quibus nec agrorum nec
pecorum nec vinearum cultura sufficientem alimentationis modum praebet:
nimirum septentrionalem, quae
et salinaria ut plurimum viget, et hic populus
impensis in harum culturam operis se sustentat. Ubi haec merendi occasio
defficit, metendo et falcando in planis Comitatibus subsistentiam
quaerit. Reliquum partim apum, lini et canabum cultura, partim manuali
aliquo artefactorum praesertim ligneorum industria, partim denique olei,
croci et crasssioris telae quaestu supplet. In maritimis Croatiae
partibus, pars aliqua
et hic populus
impensis in harum culturam operis se sustentat. Ubi haec merendi occasio
defficit, metendo et falcando in planis Comitatibus subsistentiam
quaerit. Reliquum partim apum, lini et canabum cultura, partim manuali
aliquo artefactorum praesertim ligneorum industria, partim denique olei,
croci et crasssioris telae quaestu supplet. In maritimis Croatiae
partibus, pars aliqua salem maritimum equis clitellariis in
Ubi haec merendi occasio
defficit, metendo et falcando in planis Comitatibus subsistentiam
quaerit. Reliquum partim apum, lini et canabum cultura, partim manuali
aliquo artefactorum praesertim ligneorum industria, partim denique olei,
croci et crasssioris telae quaestu supplet. In maritimis Croatiae
partibus, pars aliqua salem maritimum equis clitellariis in interiora
Regni deferendo, et pro frumento permutando, victitat;
quaerit. Reliquum partim apum, lini et canabum cultura, partim manuali
aliquo artefactorum praesertim ligneorum industria, partim denique olei,
croci et crasssioris telae quaestu supplet. In maritimis Croatiae
partibus, pars aliqua salem maritimum equis clitellariis in interiora
Regni deferendo, et pro frumento permutando, victitat; longe tamen maior
pars cum mari, aut viae Carolinae vel adiaceat vel inde non procul
Simeghiensis, quanquam insigni navigabili fluvio Dravo adsito, nullam
numerant Civitatem.
Universim nisi Sterilitas in aliqua extera Provincia eveniat, Hungariae
vix dimidiae frumenti et vini, quod producit partis debitum fructum
capere potest; ipsorum peccorum notabilem saepe a Domestica necessitate
et quaestu superfluam quantitatem habet. Ut usus agrorum magis varius
efficiatur, capit quidem hinc inde nam etiam
sed nec haec in hos adhuc limites attingit.
Interest proinde, ut Legislatio inducendae maiori inter
Consummentes et Producentes proportioni
Curam impendat. Quod partim per reserandos et multiplicandos eductionis
Canales, partim per dirigendam ad colenda, praeter Frumentum, Vinum et
Peccora, alia etiam Naturae Producta Incolarum Industriam: partim
denique per inducendam
Interest proinde, ut Legislatio inducendae maiori inter
Consummentes et Producentes proportioni
Curam impendat. Quod partim per reserandos et multiplicandos eductionis
Canales, partim per dirigendam ad colenda, praeter Frumentum, Vinum et
Peccora, alia etiam Naturae Producta Incolarum Industriam: partim
denique per inducendam maiorem inter Civitates et Pagos proportionem
praestari potest.
proportioni
Curam impendat. Quod partim per reserandos et multiplicandos eductionis
Canales, partim per dirigendam ad colenda, praeter Frumentum, Vinum et
Peccora, alia etiam Naturae Producta Incolarum Industriam: partim
denique per inducendam maiorem inter Civitates et Pagos proportionem
praestari potest.
Actualis Status Oeconomiae Publicae quoad
Deputatio proponet.
Quoad Frumentum
Quod Vegetabile Regnum attinet Agriculturae Status iam ferme
e Superioribus patet. Nimirum in partibus illis, ubi aut Terra luxuriae
aut exigua distrahendi frumenti Occasio adest, agri sat remisse
coluntur. Ubi e contra aut solum ingratum, aut praesens est e
distractione granorum utilitas, ubi Agricultura
est, licet necdum illum perfectionis gradum attigerit, quem
sterilitas soli, aut provecta nimium apud aliquas Europae Gentes
Populatio expressit. Adhuc enim et Communium Pascuorum et Vervactorum
usus in his quoque partibus viget.
Quod grani qualitatem attinet missus quidem per Augustum Josephum 2um ad
investiganda Hungariae Producta fluminensis Mercator Raysz
hanc ita definivit, ut postremum Syrmiensi, tum
quantitatem absummunt: e semine lini quantum Domestica
necessitas exposcit oleum passim per totum regnum conficitur. E Planta
Repeza oleum exprimendi modum Domestica Industria in
aliquibus Regni partibus perinde iam invenit. In Comitatu Szaladiensi
loco Sz. Kiraly mola erecta est, quae e faginaceis
glandibus oleum exprimit, et Viennam pro usu Publicarum lampadum vendit.
Iam sub Augusto Iosepho
agriculturae vacuas manus habeant. Productis etiam Lini notabiliter
adaucta est, et si naturalis Industriae Cursus spectetur porro etiam
quotannis augebitur.
Verum ne in his quidem partibus Industria eo adhuc pervenit, ut artem
semen Moscoviticum naturalisandi invenire potuerit. Degenerat illud
quotannis, exterum autem semen omni anno procurare, magnam, quam
Industria haec adfert utilitatis
Moscoviticum naturalisandi invenire potuerit. Degenerat illud
quotannis, exterum autem semen omni anno procurare, magnam, quam
Industria haec adfert utilitatis partem partem intercipit.
In aliis Regni partibus vix adhuc aliquid lini a Domestica necessitate
superest, neque id ultra mediocrem qualitatem assurgit, quanquam paratam
habeat per Littorale eductionem, imo aliqui Germanicis Provinciis
viciniores Comitatus
tamen subinde alia gravior, compositi nempe
Belli Americani Circumstantia, quae exteros emptores uno
ferme ictu ad Tabacam Americanam revocavit. Inde enim
evenit, ut (si exiguam quae adhuc partim Flumen ad Fabricam
Bienenfeldianam, partim per Littorale efferebatur
quantitatem excipias) Distractio Tabacae Hungaricae iterum ad domesticum
tantum usum et necessitates Viennensis Monopolii
Circumstantia, quae exteros emptores uno
ferme ictu ad Tabacam Americanam revocavit. Inde enim
evenit, ut (si exiguam quae adhuc partim Flumen ad Fabricam
Bienenfeldianam, partim per Littorale efferebatur
quantitatem excipias) Distractio Tabacae Hungaricae iterum ad domesticum
tantum usum et necessitates Viennensis Monopolii Restricta fuerit.
Res haec quidem debuit Cultorum
fuerit, sicque
languor sinistram hanc de cultura opinionem, opinio e converso haec
maiorem adhuc in Cultura hac languorem reciproce produxerit.
In particulari damnosa Deglomerationis methodus.
Accessit quod primus Artis huius Magister eandem in Deglomeratione Serici
damnosam Methodum induxerit, quam in Compositione Tabacae vigere supra
apparuit. Nempe
incoeperint.
Caeterum in vicinis Germanicis Provinciis res peccuaria et
Lacticinia plerumque in alpibus floret; in Hungaria
loca plana, aut submontosa hunc Industriae ramum montosis Partibus
praeceperunt.
§.40. Primitiva Equorum Hungaricorum Species.
Equatia (si pauca domestica excipias) perinde atque armenta in praediis
in Scepusiensi et 10 oppidis
tantisper excitari. In his enim solis 5 Telarum Fabricas Relationes
exhibent. Singulares Textrinae non memorantur, quarum tamen notabilem esse
in Regno et praecipue in Septentrionalibus illis partibus numerum satis
constat, et quorum 10 pro una Fabrica tuto reputari possunt. Memoratus
Saepius itinerans Mercator Telam Scepusiensem adeo bonae qualitatis esse
pronunciavit, ut Bohemicae nonnisi in gravitate et albedine
In Iaurinensi possessione Szigets. In
Simegdiensi possessione Nagy-Attad, in Baranyiensi possessione
Flidar/Hidar, et 16 Oppidis Belae et
Leibczy. Particulares tamen Pannifices Quinque Ecclesiis 7
in Comitatu Barsiensi possessione Kis-Tapolcza 5, in Maroth 8.
et in Comitatu Thurocziensi 5. adeo universim 25 memorantur. Paucae hae
Fabricae necessitates Regni
inde ab aliquo tempore de Anno in Annum
maiorem efficiat. Nam iuxta Diametrum ultimi Decennii pro Sericeis et Semi
Sericeis materiis 585443. floreni quotannis evehuntur. Causa lenti huius
Sericearum Fabricarum progressus partim 33o partim Superiori §-o iam
indicatae sunt, nimirum perdurans adhuc dispendiosus deglomerationis modus,
erecta tardius ac oportuit Filatoria, ipsa demum Crudi Serici productio,
inde ab Anno 1788. diminuta, si his
ab aliquo tempore de Anno in Annum
maiorem efficiat. Nam iuxta Diametrum ultimi Decennii pro Sericeis et Semi
Sericeis materiis 585443. floreni quotannis evehuntur. Causa lenti huius
Sericearum Fabricarum progressus partim 33o partim Superiori §-o iam
indicatae sunt, nimirum perdurans adhuc dispendiosus deglomerationis modus,
erecta tardius ac oportuit Filatoria, ipsa demum Crudi Serici productio,
inde ab Anno 1788. diminuta, si his addatur erectum
Germanicas Provincias Crudi Hungarici Serici absque omni
Portorio Inductio, facile apparebit Sericeas in Regno Fabricas iam ita
nutare, ut nisi Publica Providentia modum posuerit, eas proxime prorsus
collabescere oporteat. In Particulari si expirante Camerali Contractu
Camerale Sericum absque Reflexione ad domesticos Fabricantes, per
auctionem divenditum fuerit, naturalis inter Quaestores
Aemulatio efficiet, ut exteri illud eo, quo
hic quoque uni alterive, qui ad excitandas artes
propendet praesto sit, necdum Sufficientes, quae pro Fabricis copiosae
requiruntur, manus adsunt; civium enim classis vix opificiis sufficit:
plebem in fertilioribus partibus agricultura et res peccuaria totam
occupat. Ipsi Steriliorum partium Incolae necessaria vitae alimenta,
exigua Industria, e fertiliori vicinia sibi possunt procurare; quare si
quis etiam aliquam fabricam
necdum Sufficientes, quae pro Fabricis copiosae
requiruntur, manus adsunt; civium enim classis vix opificiis sufficit:
plebem in fertilioribus partibus agricultura et res peccuaria totam
occupat. Ipsi Steriliorum partium Incolae necessaria vitae alimenta,
exigua Industria, e fertiliori vicinia sibi possunt procurare; quare si
quis etiam aliquam fabricam excitet, principio statim cum defectu
necessariarum manuum debet
haec Commerciale Consilium uno ictu neque per Systematicum
Vectigal, sed sensim per Successivas Ordinationes, et quasi vadum
tentando induxit. Interea Hungaricum 1754i Vectigal, qua parte per has,
aliasque quasdam particulares ordinationes mutatum non fuit, adhuc
subsistebat. Tandem 1775o idem Consilium Systematicum pro
Germanicis etiam Provinciis Vectigal edi procuravit. Systema eius in
Thesi in eo subsistit,
Bancalem Deputationem recidit. Ita divisa biffariam hac
directione Hungaria Beneficium illud, quod eius unitas importare solet,
illico amisit; Bancalis enim Deputatio vetus illud Tricesimae valoris
mercium partis Systema quoad 2 districtum hunc retinuit et cum hoc in
pluribus Articulis favorabilius fuerit pro Quaestoribus, quam elevata contra
tenorem vectigalis 1754i exotica Portoria, iam idipsum cursum Commercii
exprimendum sit, quodsi tamen
rubricae hae cum rubricis editi statim post initum illum tractatum 1776. pro
Gallicia Vectigalis conferatur, subsequis ordinationibus Complures eatenus
factas esse mutationes facile apparebit. In particulari auctum fuerat ultra
tenores praevii Tractatus Polonici Cremati Portorium, ob quod Res-Publica
Polona Taxam vini Hungarici ad 4 aureos elevavit. Moscoviticus Tractatus
eodem §o perinde confirmatur verum huius usum
Domestica necessitas regulare debet.
Verum in postremo Vectigali etiam huius intuitu Germanicarum tantum
Provinciarum ratio habita fuisse videtur; paucis enim tantum sub Numero
6o consignatis Hungaricis mercibus, partim ad Germanicas tantum, partim
etiam ad exteras Provincias liber ab omni Portorio exitus conceditur.
No 7o
Paucis
debet.
Verum in postremo Vectigali etiam huius intuitu Germanicarum tantum
Provinciarum ratio habita fuisse videtur; paucis enim tantum sub Numero
6o consignatis Hungaricis mercibus, partim ad Germanicas tantum, partim
etiam ad exteras Provincias liber ab omni Portorio exitus conceditur.
No 7o
Paucis Ungaricis Articulis quibus Gallicia
Metropolis productorum distractionem Coloniis suis
facilitare, ideo ut hae tanto plura Metropolis artefacta possint exportare;
Hungariae ipsa Productorum Naturae in Germanicas Provincias
distractio impeditur, partim per impositiones Provinciales, partim per
vetitam beneficio aquae non tantum invectionem, sed etiam transvectionem,
partim denique per constituta nonnullis articulis maiora, quam eiusdem
Speciei exoticis Productis defixa
Coloniis suis
facilitare, ideo ut hae tanto plura Metropolis artefacta possint exportare;
Hungariae ipsa Productorum Naturae in Germanicas Provincias
distractio impeditur, partim per impositiones Provinciales, partim per
vetitam beneficio aquae non tantum invectionem, sed etiam transvectionem,
partim denique per constituta nonnullis articulis maiora, quam eiusdem
Speciei exoticis Productis defixa sunt Portoria, uti id e Consignatione
Hungariae ipsa Productorum Naturae in Germanicas Provincias
distractio impeditur, partim per impositiones Provinciales, partim per
vetitam beneficio aquae non tantum invectionem, sed etiam transvectionem,
partim denique per constituta nonnullis articulis maiora, quam eiusdem
Speciei exoticis Productis defixa sunt Portoria, uti id e Consignatione sub
Numero 10. iam apparuit. Et ideo 8o cum parte ex una Productorum
Hungaricorum
§.67. Frequentes Portoriorum mutationes, cursum Commercii perturbarunt.
Neque tamen Solo Vectigali seu manipulatio Tricesimalis seu Directio
Commercii absolvebatur: vix aliquod Vectigal prodiit cum iam per
particulares ordinationes mutari coepit. Hae adeo celerriter sibi succedere
solebant, ut intra paucos Annos maxima pars Vectigalis extra usum posita
fuerit. Ac id quidem inficiari non licet, quod in cursu commercii talis
suo Statu relictae sunt.
Reparationem viarum Telonia morantur.
Caeterum reparationem viarum, atque ipsum usque adeo Commercium plurimum
moratur, partim nimia Teloniorum frequentia, partim illa Legis
ambiguitas, quas telonialis dominis praeter pontium ipsius insuper
accessus et recessus reparationem imponit.
Cum enim idipsum
Reparationem viarum Telonia morantur.
Caeterum reparationem viarum, atque ipsum usque adeo Commercium plurimum
moratur, partim nimia Teloniorum frequentia, partim illa Legis
ambiguitas, quas telonialis dominis praeter pontium ipsius insuper
accessus et recessus reparationem imponit.
Cum enim idipsum indeterminatum sit, pleraque vero
Exstant quidem in Archivo Littoralis Consilii
diversorum Fluvii huius tractatuum mappae. Commissio sic dicta
Rabiana 1772. generalem plane per Suas Sectiones fluvii
huius mappam elaboravit: verum particulares illae mappae, nec ad hunc
Scopum, nec ad eandem Scalam ellaboratae sunt. Rabiana
Commissio praesentanea tantum Navigationis impedimenta removere, non
vero Systematicam Danubii regulationem
itineris, et Sumptuosum Compendium procurent, iam Augusta Maria Theresia,
quo florentiorem reddat Hungaricam Navigationem usum eiusmodi Navium per
Danubium introducere constituerat. Evocavit illa hunc in finem e Rhenanis
partibus Navarchum Heppe per hunc duas eiusmodi Naves
Speciminis Causa Sumptibus Regiis construi curavit. Singulo privato, qui
suis sumptibus navem eiusmodi construxerit 100 aureorum proemium addixit,
Navarchis
rami, alibi concreta fruticetis eius Littora difficilem adhucdum
reddunt viarum repulsualium Constructionem, quas tamen adminus usque
Tokainum instaurare plurimum interest ad id ut Navigationis huius Superiores
etiam Comitatus participes reddi, sicque eadem efflorescere possit. Hactenus
enim illa usque Szegedinum ad Salis et Lignorum
aedilium transportum restringitur. Inde Tabaca paucique aliquot
Articuli
possit. Hactenus
enim illa usque Szegedinum ad Salis et Lignorum
aedilium transportum restringitur. Inde Tabaca paucique aliquot
Articuli Danubio inferri consveverunt, per quem deinde partim Neo-Plantam,
partim Zemlinum, seu pro usu partium illarum, seu pro ulteriori ad Littorale
transportu promoventur. Et ideo Languori Navigationis huius, forma etiam
Navium quibus exercetur, et Nautarum dexteritas, qui eas
enim illa usque Szegedinum ad Salis et Lignorum
aedilium transportum restringitur. Inde Tabaca paucique aliquot
Articuli Danubio inferri consveverunt, per quem deinde partim Neo-Plantam,
partim Zemlinum, seu pro usu partium illarum, seu pro ulteriori ad Littorale
transportu promoventur. Et ideo Languori Navigationis huius, forma etiam
Navium quibus exercetur, et Nautarum dexteritas, qui eas dirigunt respondet.
Salis et Lignorum
aedilium transportum restringitur. Inde Tabaca paucique aliquot
Articuli Danubio inferri consveverunt, per quem deinde partim Neo-Plantam,
partim Zemlinum, seu pro usu partium illarum, seu pro ulteriori ad Littorale
transportu promoventur. Et ideo Languori Navigationis huius, forma etiam
Navium quibus exercetur, et Nautarum dexteritas, qui eas dirigunt respondet.
Ipsa tamen haec sensim
usque Superiores Comitatus
repulsualibus viis, Navigatio ipsa tam secundo quam
adverso fluvio maiora coeperit Incrementa.
Caeterum huius etiam fluvii exstant diversae in Archivo et Consilii partiales
mappae: Generalis ad eandem cum Danubio Scalam exacta et iuxta easdem
Regulas elaborata adhuc desideratur.
§.74. Capitalis Navigationis Canalis per Colapim et
totum hunc Ductum ita instauratae sunt ut attractio Solis Equis perficiatur.
Caeterum totus Carlostadio usque Zemlinum ductus, licet duos fluvios
complectatur, in Linea tamen commerciali pro uno reputari debet. Transit
ille partim in Hungaricam et Turcicam, partim inter Militarem et Politicam,
partim inter Solam Militarem, partim denique inter Solam Politicam
Iurisdictionem. Turcae tempore pacis vix aliqua Navigationis Impedimenta
ponunt, tempore
sunt ut attractio Solis Equis perficiatur.
Caeterum totus Carlostadio usque Zemlinum ductus, licet duos fluvios
complectatur, in Linea tamen commerciali pro uno reputari debet. Transit
ille partim in Hungaricam et Turcicam, partim inter Militarem et Politicam,
partim inter Solam Militarem, partim denique inter Solam Politicam
Iurisdictionem. Turcae tempore pacis vix aliqua Navigationis Impedimenta
ponunt, tempore Belli eam infestam reddere non
Caeterum totus Carlostadio usque Zemlinum ductus, licet duos fluvios
complectatur, in Linea tamen commerciali pro uno reputari debet. Transit
ille partim in Hungaricam et Turcicam, partim inter Militarem et Politicam,
partim inter Solam Militarem, partim denique inter Solam Politicam
Iurisdictionem. Turcae tempore pacis vix aliqua Navigationis Impedimenta
ponunt, tempore Belli eam infestam reddere non intermittunt. Militaris
Status ubi
usque Zemlinum ductus, licet duos fluvios
complectatur, in Linea tamen commerciali pro uno reputari debet. Transit
ille partim in Hungaricam et Turcicam, partim inter Militarem et Politicam,
partim inter Solam Militarem, partim denique inter Solam Politicam
Iurisdictionem. Turcae tempore pacis vix aliqua Navigationis Impedimenta
ponunt, tempore Belli eam infestam reddere non intermittunt. Militaris
Status ubi utramque rippam habet, quoad
Statum
et impedimenta primum quidem Commissio Rabiana 1772., dein Comes Mailats qua
eotum Gubernator 1780. postremo Comes Sermage 1787. in relationibus suis
adumbrarunt.
Caeterum per hunc aquaeductum partim coemptae Zemlini ut iam apparuit Naves
Pelhammen dictae, partim domesticae maiores
Bortun appellatae, quorum aliquae e duro ligno constructae 2000
metretarum Capaces sunt, partim denique
eotum Gubernator 1780. postremo Comes Sermage 1787. in relationibus suis
adumbrarunt.
Caeterum per hunc aquaeductum partim coemptae Zemlini ut iam apparuit Naves
Pelhammen dictae, partim domesticae maiores
Bortun appellatae, quorum aliquae e duro ligno constructae 2000
metretarum Capaces sunt, partim denique minores Corabae vocitatae ducentarum
aut tercentarum Metretarum capaces vigent.
hunc aquaeductum partim coemptae Zemlini ut iam apparuit Naves
Pelhammen dictae, partim domesticae maiores
Bortun appellatae, quorum aliquae e duro ligno constructae 2000
metretarum Capaces sunt, partim denique minores Corabae vocitatae ducentarum
aut tercentarum Metretarum capaces vigent. Zemlini et Carlostadii exstat
quidem aliqua Contubernii Nautarum Species, sed quae multam adhuc requirit
emendationem, et ideo
Danubiana Nautis regitur.
His Navibus Nautisque utque 1784o quo directa exotica Importatio
reserata fuit, vix aliqui praeter Banaticum et Bachiense frumentum,
demissamque per Tibiscum Szegedino partium illarum Tabacam Articuli
adversa aqua usque Carlostadium promovebantur, inde vacuae
plerumque Naves redire debuerunt, iam nunc non Mercatores Carlostadienses,
quorum nullus tantum adhuc nervum habet,
instructio, eademque
Scala: in Singulo vero in quot eotum Hungaria divisa fuit Districtu unus
Geometra Dirigens maiori tantisper Salario provisus, qui reliquos in opere
manuducat, Constitutus fuit: Verum hoc quoque opus partim Bellum Turcicum,
partim subsecuta temporum mutatio intercepit. Magnam tamen eius partem per
subsequum quod Turcicum Bellum praecessit, biennium peractum esse vix
dubitare licet, quae si Labor hic reassummatur non exiguum
Scala: in Singulo vero in quot eotum Hungaria divisa fuit Districtu unus
Geometra Dirigens maiori tantisper Salario provisus, qui reliquos in opere
manuducat, Constitutus fuit: Verum hoc quoque opus partim Bellum Turcicum,
partim subsecuta temporum mutatio intercepit. Magnam tamen eius partem per
subsequum quod Turcicum Bellum praecessit, biennium peractum esse vix
dubitare licet, quae si Labor hic reassummatur non exiguum ad celerriorem
eius
fuit praecipuumque Commercii Emporium
effecit, ut ut impedita frequens tamen fuit Dravana Navigatio. Hoc enim
Canali et adiacentes illi Hungarici, Croaticique Comitatus Producta sua, ac
praesertim vina, et ipsa Styria partim Producta, partim etiam artefacta sua
Levi impendio dimittebant. Si Danubius et Dravus iam tunc repulsandibus viis
provisus fuisset, Ductus hic Capitalem Certe Navigationis
Canalem effecisset. Nunc fluvius
Commercii Emporium
effecit, ut ut impedita frequens tamen fuit Dravana Navigatio. Hoc enim
Canali et adiacentes illi Hungarici, Croaticique Comitatus Producta sua, ac
praesertim vina, et ipsa Styria partim Producta, partim etiam artefacta sua
Levi impendio dimittebant. Si Danubius et Dravus iam tunc repulsandibus viis
provisus fuisset, Ductus hic Capitalem Certe Navigationis
Canalem effecisset. Nunc fluvius hic
viae repulsualis passivum tantum pro Hungaria Canalem
praebeat.
§.76. Collaterales Navigationis Canales, qui in Tibiscum ducunt.
Collaterales Tibisci Canales efficiunt, in partibus Superioribus
Bodroghus Hernandus et Sajo, in inferioribus
tres Crisii, Samusius et Marusius.
per Stagna Ballatonensia Canalis
cum eo, qui per Canisenses Palludes effoderetur coniungi, ita reipsa
Complures Comitatus et Muranae et Dravanae et
Danubianae Navigationis participes efficerentur.
Canalis Communicationis intra Danubium et Savum.
Ut vetus Romanorum inter Vukovar et Mitrovicz
montes, exiguum,3 quod fluvii illi vehunt aquae volumen, verbo naturam
ipsam adversari.
Et haec fuere hactenus ad procurandos Artificiales
Navigationis Canales partim acta partim tantum proposita.
§.78. Labores pro exsiccandis Paludibus Suscepti.
Proiectum exsiccandi Districtus Hanszags, et
montes, exiguum,3 quod fluvii illi vehunt aquae volumen, verbo naturam
ipsam adversari.
Et haec fuere hactenus ad procurandos Artificiales
Navigationis Canales partim acta partim tantum proposita.
§.78. Labores pro exsiccandis Paludibus Suscepti.
Proiectum exsiccandi Districtus Hanszags, et Stagnorum
se providere, ê converso Producta illa, quibus
primarii Mercatores egent, in Districtu suo colligere et
transmittere solent.
Subalternum, sed respective Tibiscanarum partium
Capitale emporium est Debreczinum, quod et partes illas et
aliquam Transylvaniae partem per Concernentes Scalas providere solet. Verum
nulli eo adhuc exteri Quaestores comparent. Eiates Mercatores
determinat. In hanc et axe et per aquam Frumentum
Hungaricum devehitur, pro axe Sopronium Scalam praebet; in hanc enim Urbem
magna frumenti Copia ad Singulas Hebdomadales Nundinas e vicinis etiam
Comitatibus importatur, quod partim a comparentibus eo Austriacis, partim
etiam a Domesticis Mercatoribus coemitur. Frumentum hoc plerumque aut
Neostadium, aut ad molas Leitenses continuo devehi, quandoque tamen seu
deffectu vectorum, seu sub spe futuri
Frumentum
Hungaricum devehitur, pro axe Sopronium Scalam praebet; in hanc enim Urbem
magna frumenti Copia ad Singulas Hebdomadales Nundinas e vicinis etiam
Comitatibus importatur, quod partim a comparentibus eo Austriacis, partim
etiam a Domesticis Mercatoribus coemitur. Frumentum hoc plerumque aut
Neostadium, aut ad molas Leitenses continuo devehi, quandoque tamen seu
deffectu vectorum, seu sub spe futuri maioris pretii ad Depositoria reponi
provisionem.
Districtui Nagy Bánya et Marmatiae Szathmariensis
et Bihariensis Comitatus frumentum subministrant. In omnes autem hos
Districtus frumentum e remotioribus etiam partibus per hebdomadales
intermediorum etiam Locorum Nundinas quasi gradatim promovetur.
Denique Banaticum fodinalem Districtum Emporium Temesvariense
per intermedias minoris nominis Scalas pariter providere
adhuc accepit
detrimentum. Effertur tamen hodiedum aliqua eius Quantitas, cuius quidem
Commercii Scalam praesertim Oppida Scepusiensia Lyublo et
Gneszda constituunt. In haec enim e Submontanis partibus
per continentem devehuntur. Hic vero ratibus imposita per
Popradum in Dunajecz, per hunc vero in
Vistulam demissa, Varsoviam deportantur.
In
Animalibus, Cursus eius Emporia et Scalae.
Centrum Commercii Cornutorum peccorum sunt Comitatus illi
Tibiscani, qui oppido Gyunta Békessiensis Comitatus Temesvarino, Neoplanta
et Pestino concluduntur. In Partibus etiam Danubianis districtus
Pakoszagsh, et Comitatus Simegsiensis et Szaladiensis non
exiguam Peccorum horum quantitatem Commercio suppeditat. Ipsa Gallicia ac
praesertim Valachia et Moldavia notabilem
tantum pro Provinciarum illarum necessitate sed
pro ulteriori etiam in Imperium Quaestu, numerum mercabantur.
Postea iidem Lanii ut Boves Leviori habere possint, ad ipsum fontem id est ad
Praedia illa proficisci, ibidemque partim cum Proprietariis, partim cum
Arendatoribus Armenis et Graecis Contractus inire coeperunt.
Recentissimis Annis extraordinaria quae Viennae ennata est Carnium Caristia
Aerarium Regium coegit, ut provisionem Urbis
necessitate sed
pro ulteriori etiam in Imperium Quaestu, numerum mercabantur.
Postea iidem Lanii ut Boves Leviori habere possint, ad ipsum fontem id est ad
Praedia illa proficisci, ibidemque partim cum Proprietariis, partim cum
Arendatoribus Armenis et Graecis Contractus inire coeperunt.
Recentissimis Annis extraordinaria quae Viennae ennata est Carnium Caristia
Aerarium Regium coegit, ut provisionem Urbis illius in se susciperet. Ut id
totum venalium Boum Hungaricorum, praesertim Gallicziensibus insuper,
Moldavicis et Valachicis auctum Numerum ita exhaurit, ut nihil ultra pro
Commercio supersit. Solent insuper Iaurinenses, Sopronienses,
aliique partium illarum Lanii in distinctas Societates coire: integros
greges partim in Pesthiensibus et Vacziensibus nundinis, partim in ipsis
etiam Praediis coemere: horumque partem ad Szenczienses, partim
ad
Moldavicis et Valachicis auctum Numerum ita exhaurit, ut nihil ultra pro
Commercio supersit. Solent insuper Iaurinenses, Sopronienses,
aliique partium illarum Lanii in distinctas Societates coire: integros
greges partim in Pesthiensibus et Vacziensibus nundinis, partim in ipsis
etiam Praediis coemere: horumque partem ad Szenczienses, partim
ad Sopronienses Nundinas depellere. Ad illas Austriaci, Moravi et Bohemi, ad
has
ut nihil ultra pro
Commercio supersit. Solent insuper Iaurinenses, Sopronienses,
aliique partium illarum Lanii in distinctas Societates coire: integros
greges partim in Pesthiensibus et Vacziensibus nundinis, partim in ipsis
etiam Praediis coemere: horumque partem ad Szenczienses, partim
ad Sopronienses Nundinas depellere. Ad illas Austriaci, Moravi et Bohemi, ad
has Styrii Mercatores aut Lanii comparent,
aliique partium illarum Lanii in distinctas Societates coire: integros
greges partim in Pesthiensibus et Vacziensibus nundinis, partim in ipsis
etiam Praediis coemere: horumque partem ad Szenczienses, partim
ad Sopronienses Nundinas depellere. Ad illas Austriaci, Moravi et Bohemi, ad
has Styrii Mercatores aut Lanii comparent, necessariamque sibi
faciunt provisionem. Et tamen notabilis adhuc Animalium horum pars
Comitatibus per Scalam Soproniensem in Austriam: e mediteraneis
Comitatibus, ubi in deffectu Sylvarum Turcico Tritico saginari solent, per
Scalam Posoniensem Viennam. Denique e Superioribus Sylvosis
partibus per Comitatum Nittriensem, et passum Leupig in
Moraviam. In Styriam et Carnioliam exigua tantum
eorum quantitas ex immediate advicinantibus Comitatibus depelli solet.
suam per partes transmittunt.
§.86. Reliqui Articuli e quibus aut in quas Provincias praecipue in vel
evehantur.
Ad haec emporia per has Scalas partim exterae merces Regno universim
invehuntur, partim vero praecipua Regni Producta exportantur. De reliqui
Commercii articulis sat esse videtur, si exponamus qui? E quibus Provinciis
(ipsos enim passus
§.86. Reliqui Articuli e quibus aut in quas Provincias praecipue in vel
evehantur.
Ad haec emporia per has Scalas partim exterae merces Regno universim
invehuntur, partim vero praecipua Regni Producta exportantur. De reliqui
Commercii articulis sat esse videtur, si exponamus qui? E quibus Provinciis
(ipsos enim passus Commerciales Ingressus Stationes alioquin
indicant)
6um Maii Anni 1791. e Communicatis Deputationi huius actis erruere
licuit; nimirum usque 6um Maii 1791 etulit Commercialis
Cassa in Capitali 93.478. florenos in Interusurio, cum Capitalia
partim a 5, partim a 4., partim etiam a 3 ½ elocata sint, exhaerentes
vero apud Gubernium Fluminense 1500 floreni nullum Interusurium ferant,
effert 3599 florenos 4 denarios. Iam sub 17. 9-bris 1785. Consilium
6um Maii Anni 1791. e Communicatis Deputationi huius actis erruere
licuit; nimirum usque 6um Maii 1791 etulit Commercialis
Cassa in Capitali 93.478. florenos in Interusurio, cum Capitalia
partim a 5, partim a 4., partim etiam a 3 ½ elocata sint, exhaerentes
vero apud Gubernium Fluminense 1500 floreni nullum Interusurium ferant,
effert 3599 florenos 4 denarios. Iam sub 17. 9-bris 1785. Consilium
Littorale Suae
1791. e Communicatis Deputationi huius actis erruere
licuit; nimirum usque 6um Maii 1791 etulit Commercialis
Cassa in Capitali 93.478. florenos in Interusurio, cum Capitalia
partim a 5, partim a 4., partim etiam a 3 ½ elocata sint, exhaerentes
vero apud Gubernium Fluminense 1500 floreni nullum Interusurium ferant,
effert 3599 florenos 4 denarios. Iam sub 17. 9-bris 1785. Consilium
Littorale Suae Maiestati
quidem errogatio ad
nullam ê defixis per Augustam Fundatricem titulum reduci potest.
Ex Omnibus autem his satis apparet, Cassas has non qua Fundum
Publicum sed qua affixam tribus Comitatibus particularem
fundationem considerari debere.
Notae
1. haec MS
2. pro Schola... Veröcziensi huc posui; in MS-to
Castiliam, hic per Sancciam, reginam Legionis et uxorem suam,
novam acquisitionem fecit; Gonsalvus acquisivit Ripargossam et Subrargiam, Ramirus Nothus filius
accepit Arragoniam.
per Sancciam, reginam Legionis et uxorem suam,
novam acquisitionem fecit; Gonsalvus acquisivit Ripargossam et Subrargiam, Ramirus Nothus filius
accepit Arragoniam.
religionis incolis Granatensibus; sed 1493 anno renovatum prius
decretum et coacti sunt omnes ad fidem catolicam amplectendam, et qui nollent, excederent
provincias; quod decretum etiam cum maxima severitate executioni datum est; Iudaeorum ergo magna
copia emigravit ex Hispania, et partim in Africam partim in Portugalliam se receperunt; idem
etiam cum Saracenis contigit et quidem ad 17,000 familiarum, proin cum maximo totius regni
dispendio, qua ingentem vastitatem reliquerunt hi homines, qui etiam seduli opifices magnique
artifices erant in Hispania, proin et
Granatensibus; sed 1493 anno renovatum prius
decretum et coacti sunt omnes ad fidem catolicam amplectendam, et qui nollent, excederent
provincias; quod decretum etiam cum maxima severitate executioni datum est; Iudaeorum ergo magna
copia emigravit ex Hispania, et partim in Africam partim in Portugalliam se receperunt; idem
etiam cum Saracenis contigit et quidem ad 17,000 familiarum, proin cum maximo totius regni
dispendio, qua ingentem vastitatem reliquerunt hi homines, qui etiam seduli opifices magnique
artifices erant in Hispania, proin et opulenti erant,
Hispania, proin et opulenti erant, ingentem
erant, ingentem
ut pater filii defuncti; res sic agitata est ut
Ferdinando deferetur administratio agente maxime cardinali Ximene; administravitque usque mortem
suam Ferdinandus.
administratio agente maxime cardinali Ximene; administravitque usque mortem
suam Ferdinandus.
Lutheri religionem ingentes
enatae sunt lites et bella, nempe inter Hugonotas, seu reformatos, et partem Catolicorum; caput
Hugonotarum fuit filius regis Navarrei, nempe Henricus 3 Navarreus, qui quaerebat coronam
Galliae contra omnem protestationem ligae sacrae, seu Catolicorum partis; Chatolici pro se
habebant pontifices; stante ergo bello hoc Philippus fovit Ligam sacram contra protestantes ut
sic HenricusIV excludatur, imprimis ex odio religionis, dein sperabat se posse regnum Galliae et
successionem transferre ad Isabellam filiam suam, quam ex Isabella
bis Bavaris ex ipsa Bavaria sustinuissent
coronam Mariae Theresiae; ad hoc praetendentes accesserunt etiam rex Poloniae et Saxones; et
Fridricus rex Borussiae; huius ascendens Fridericus Vilhelmus adhuc elector Brandeburgicus,
fecit conventionem cum domo Austriaca de certis Silesiae partibus, tardius etiam Fridericus 3.
fecit conventiones vi cuius pro certa summa cessit Austriacis partem suam aliquem in Silesia;
Fridericus ergo rex Borussiae protestatus est contra hanc pactionem, et fere integram Silesiam
pro se praetendit; hoc bellum, licet per 8 integros annos
juvit; provinciam Congo et Ginea
fortalitiis et praesidiis firmavit, et novas expeditiones ordinavit, in quibus tandem ad finem
Africae pervenerunt, ad promontorium nempe Bonae Spei, per Bartholomaeum Diacz, anno '492;
Christophorus dein Columbus fecit prius iter in Americam ex partibus Hispanorum; hinc enatae
sunt lites maximae inter Portugallos et Hispanos; Iohannes enim II dicebat se jus exclusivam
habere ad detegendas terras incognitas; compositae ergo sunt lites per pontifices ut hae duae
aulae cum exclusione aliarum gentium dividant terras incognitas;
duxit Eleonoram Phylippi Pulcri Austriaci filiam, ex qua dein
successores habuit.
Austriaci filiam, ex qua dein
successores habuit.
Portugallorum esse summe debiles; egre tulit Philippus
diminutionem monarchiae suae per pacem Ultrajectensem; Hispani ergo omnem quaerebant causam
crambem suarum praetensionum renovandi, sed Portugalli intermediantibus Anglis sciverunt
declinare hoc periculum, et eo rem adduxerunt partim minis, partim pollicitationibus
esse summe debiles; egre tulit Philippus
diminutionem monarchiae suae per pacem Ultrajectensem; Hispani ergo omnem quaerebant causam
crambem suarum praetensionum renovandi, sed Portugalli intermediantibus Anglis sciverunt
declinare hoc periculum, et eo rem adduxerunt partim minis, partim pollicitationibus
erant obscurissima pro tota Europa, in quibus mera bella, turbae et altercationes
inter gentes vigebant; sub his temporibus saepe potentes nobiles et alii jura majestatica
aliaque sibi non competentia jura sibi appropriabant, hinc enatum est systema feudale in
Germania et Francia, partim cum consensu regum, partim iis invitis, et hinc factum est ut
Germania in complures ducatus, comitatus, principatus divisa fuerit, uti eam et hodie videmus
divisam.
Europa, in quibus mera bella, turbae et altercationes
inter gentes vigebant; sub his temporibus saepe potentes nobiles et alii jura majestatica
aliaque sibi non competentia jura sibi appropriabant, hinc enatum est systema feudale in
Germania et Francia, partim cum consensu regum, partim iis invitis, et hinc factum est ut
Germania in complures ducatus, comitatus, principatus divisa fuerit, uti eam et hodie videmus
divisam.
his, virus suum in Chatolicos profuderunt, eorum ecclesias incenderunt, dejecerunt
statuas, praesbiteros enecuerunt
in Chatolicos profuderunt, eorum ecclesias incenderunt, dejecerunt
statuas, praesbiteros enecuerunt
2-a Iulii, comites Egmontanum
et Hornanum, cum aliis multis ultimo supplicio affici curavit; Albanus ergo fregit comitem
Nassoviensem ob praevalescentem copiam hominum die 21-a Iulii; medio tempore dux Aransionensis
cum parte copiarum suarum ingressus est in Flandriam, in qua tamen partim ex defectu pecuniarum,
partim causae suae diffidens ob fractum totaliter exercitum fratris sui dimmisso toto exercitu
suo fuga se salvavit ad Germaniae principes; Albanus ergo sufflatus hac fortuna solemnem statuam
erigi curavit in memoriam pugnae suae felicis Antverpiae; post
et Hornanum, cum aliis multis ultimo supplicio affici curavit; Albanus ergo fregit comitem
Nassoviensem ob praevalescentem copiam hominum die 21-a Iulii; medio tempore dux Aransionensis
cum parte copiarum suarum ingressus est in Flandriam, in qua tamen partim ex defectu pecuniarum,
partim causae suae diffidens ob fractum totaliter exercitum fratris sui dimmisso toto exercitu
suo fuga se salvavit ad Germaniae principes; Albanus ergo sufflatus hac fortuna solemnem statuam
erigi curavit in memoriam pugnae suae felicis Antverpiae; post haec partim ut rebelles magis
ex defectu pecuniarum,
partim causae suae diffidens ob fractum totaliter exercitum fratris sui dimmisso toto exercitu
suo fuga se salvavit ad Germaniae principes; Albanus ergo sufflatus hac fortuna solemnem statuam
erigi curavit in memoriam pugnae suae felicis Antverpiae; post haec partim ut rebelles magis
supprimat, partim cum ipse pecuniis laboraret, novis gravissimis exactionibus pressit eos;
initio quidem centesimam partem omnium facultatum pendere debuerunt, dein 20-am partem bonorum
immobilium, tandem decimam partem omnium mobilium praestare debuerunt
suae diffidens ob fractum totaliter exercitum fratris sui dimmisso toto exercitu
suo fuga se salvavit ad Germaniae principes; Albanus ergo sufflatus hac fortuna solemnem statuam
erigi curavit in memoriam pugnae suae felicis Antverpiae; post haec partim ut rebelles magis
supprimat, partim cum ipse pecuniis laboraret, novis gravissimis exactionibus pressit eos;
initio quidem centesimam partem omnium facultatum pendere debuerunt, dein 20-am partem bonorum
immobilium, tandem decimam partem omnium mobilium praestare debuerunt toties, quoties
venderentur; his
ut legitimus imperans,
dein cum Scotis etiam habuit bellum; illi enim rebellarunt contra Cromvellium et subesse
volebant legitimis principibus Stuardianae familiae; expetiit ergo amicitiam Belgarum et foedus
cum ipsis inire voluit, illi tamen partim exhorrentes de eius facto, partim cum negotium dubium
viderent, nolebant se determinare; hinc comitem Dorislar oratorem Cromvelli, nec admiserunt pro
audientia, imo in ipsa Hollandia occisus est Dorislar per Scotos exules, qui Carolum exulem
secuti sunt, Cromvellus ergo
imperans,
dein cum Scotis etiam habuit bellum; illi enim rebellarunt contra Cromvellium et subesse
volebant legitimis principibus Stuardianae familiae; expetiit ergo amicitiam Belgarum et foedus
cum ipsis inire voluit, illi tamen partim exhorrentes de eius facto, partim cum negotium dubium
viderent, nolebant se determinare; hinc comitem Dorislar oratorem Cromvelli, nec admiserunt pro
audientia, imo in ipsa Hollandia occisus est Dorislar per Scotos exules, qui Carolum exulem
secuti sunt, Cromvellus ergo satisfactionem postulavit seque ipse
sunt, in prima aequo Marte
pugnatum est, in 2-a et 3-a Anglis favebat fortuna, in 4-a Belgae victores evaserunt, in 5-a et
6-a aequalis fortuna ambobus erat, in 7-a et ultima ad incitas redacti sunt Belgae, ipse Tromp
cum magna militum suorum copia occubuit, et 7 lineales naves partim combustae partim
interceptae; Belgae ergo cum ingenti dedecore coacti sunt pacem a Cromvellio praescriptam
subscribere; inter caetera jussit Cromvell ut descendentes ex familia Stuard, qui in Belgio
latitabant, excedere Belgium jubeant, quod etiam factum est; imo et hoc
aequo Marte
pugnatum est, in 2-a et 3-a Anglis favebat fortuna, in 4-a Belgae victores evaserunt, in 5-a et
6-a aequalis fortuna ambobus erat, in 7-a et ultima ad incitas redacti sunt Belgae, ipse Tromp
cum magna militum suorum copia occubuit, et 7 lineales naves partim combustae partim
interceptae; Belgae ergo cum ingenti dedecore coacti sunt pacem a Cromvellio praescriptam
subscribere; inter caetera jussit Cromvell ut descendentes ex familia Stuard, qui in Belgio
latitabant, excedere Belgium jubeant, quod etiam factum est; imo et hoc postulavit
parlamentis,
intercedentibus variis conventionibus, inter quas erat etiam ea, ut stirps Jacobi Stuard a
throno excludatur; Jacobum hunc 2-um defendendum suscepit Ludovicus 14. rex
Galliae, et hinc bellum difficillimum exarsit; huius belli occasione partibus Belgarum adstitit
etiam Leopoldus imperator, infensissimus Ludovici 14. antagonista, qui Vilhelmum primus
recognovit legitimum Brittaniae regem; accessit etiam domus Sabaudica.
in illud, et naves mercatoriae eorum non parum passae sunt a navibus
praedatoriis Gallorum, interim scopum suum feliciter attigerunt, nempe Ludovicum enervare et
Anglos ab eius foedere abstrahere, et sibi unire; bellum usque '697. continuatum est, quo
tempore enervatis ambabus partibus Risvici pax coaluit; puncta controversiae erant loca in
Belgio Hispanico occupata, et hereditas throni Anglicani.
initium Elemosina regis dicta est, tardius
vero Peterpenz seu Denarius S. Petri dicta est; communis facta est sub Etelvolfo haec praestatio
anno 828., cum in monarchiam coalesceret Anglia.
accinxit; legitur tantas summas eum
legitur tantas summas eum
Vilhelmus anno 1100.
5 Sagitta in venatione trajectus est casu per nobilem
quempiam Tirrel.
Tirrel.
supplicio affecit; Mortimerius tamen ex carceribus
profugit seque in Flandriam recepit; Isabella ipsa profugit in Galliam una cum principe Valliae
Eduardo ad Vilhelmum comitem Hannoniae, quem ut captaret filium suum Eduardum desponsavit
Philippinae filiae Vilhelmi comitis, sicque partim ex Flandria partim ex
Hannonia attractis ad se malecontentis Anglis exercitum sat validum contrexerunt, cumque eo
digressi sunt in Anglia ductu Mortimerii; rex irrito conatu restitit, fracto enim exercitu suo
ipse rex captus est, convocatis
profugit seque in Flandriam recepit; Isabella ipsa profugit in Galliam una cum principe Valliae
Eduardo ad Vilhelmum comitem Hannoniae, quem ut captaret filium suum Eduardum desponsavit
Philippinae filiae Vilhelmi comitis, sicque partim ex Flandria partim ex
Hannonia attractis ad se malecontentis Anglis exercitum sat validum contrexerunt, cumque eo
digressi sunt in Anglia ductu Mortimerii; rex irrito conatu restitit, fracto enim exercitu suo
ipse rex captus est, convocatis ergo ordinibus judicatum est, quid cum rege faciendum
irrupit in Franciam; bellum hoc diuturnum fuit inter has duas nationes
perque plures reges continuatum; anno '340. Angli solennem victoriam retulerunt de Gallis, ad
quam multum contulit, quod comes Robertus Artesius, maximus hactenus Eduardi hostis, diversis
machinationibus a partibus Philippi avulsus Eduardo se adjunxerit; Philippus enim 40,000 suorum
beneficionarium Flandriam versus deduci voluit, Eduardus hoc resciens impositis etiam navibus
oppressit fere omnes in mari; fractis semel Gallis fortunam ultro quoque
dux Hamilton cum multis aliis capite plexus est.
fecerunt Galli et Jacobitae contra Vilhelmum, interim vigilantia Anglorum detectum est
periculum, elusaque intentio conjuratorum, qui collecti, incarcerati sunt, et acerba executio
suscepta est in eos.
declinare.
vivunt.
Privatae vitae genera sunt multiplicia, et haec faciunt diversas classes,
et relate ad haec omnia vitae genera debet esse certa proportio quam statisticus semper prae
oculis habere debet.
gratia.
hic modus diversissimus est.
moderationem negotiorum specialis provinciae gerunt; tale est consilium
locumtenentiale regium in Hungaria; haec subordinata sunt collegiis aulicis.
In Scotia est 1--o) Tagus in Albania oritur, in mare effuditur, 2--o)
Botodria (Fort) influit in sinum maris eiusdem nominis, 3--o) Gotta (Gliff) influit in mare
Hybernicum.
in vino, frumento et sale.
in mari Normannico:
Gersey, Jersei, Alterney et Sert; promontorium Gibraltar in finibus Hispaniae; possident
praeter haec Angli in omnibus partibus orbis provincias tamquam subjectas et colonicales;
aurum habent ex coloniis Africanis, magnumque commercium habent cum illis, partim cum
nigritis, partim cum gossipio, osse elefantino; ex Asiaticis provinciis habent sacharum,
caffee, sinsiper, piper, orisa, gosipium et sericum; in Bengalia copiosae arbores habentur,
ligni pretiosi calambra, et sericum, et animal rinoceros; in America habent copiosas
Gersey, Jersei, Alterney et Sert; promontorium Gibraltar in finibus Hispaniae; possident
praeter haec Angli in omnibus partibus orbis provincias tamquam subjectas et colonicales;
aurum habent ex coloniis Africanis, magnumque commercium habent cum illis, partim cum
nigritis, partim cum gossipio, osse elefantino; ex Asiaticis provinciis habent sacharum,
caffee, sinsiper, piper, orisa, gosipium et sericum; in Bengalia copiosae arbores habentur,
ligni pretiosi calambra, et sericum, et animal rinoceros; in America habent copiosas insulas:
Jamaica,
urbis referunt ad [annum] 2945 orbis annum, interim origo non est certa; scriptores maximam et
populosissimam nec non opulentissimam praetendunt totius orbis urbem; sita est in latere
septentrionali fluvii Tamesis, in amoenissima regione in comitatu Midelseks; constat ex 3
partibus: ipsum Londinum antiquum, 2. Abbatia Vestmonasteriensis, et opidum Sudvark; in
Londinensi urbe resident potissimum mercatores, opifices, artifices; Vestmünster occupant
nobiles et rex; in Sudvark nautae et piscatores.
sed et externum commercium Angliae est
florentissimum; propriis enim navigiis praestant omnes vecturas. Florentissimum Anglorum
commercium est cum Portugallis, Hispanis, Italis, Gallis, Belgis; etiam cum Suecis, Danis et
Russis habent commercium, sed non adeo lucrosum; in partibus Levantinis magnum commercium
habent, nempe in partibus orientalibus maris Mediterranei cum Algiris, Smirnensibus,
Constantinopolitanis etc., in Africae occidentalis et orientalis littoribus, in quibus
potissimum permutatione mercium suarum coemunt producta
propriis enim navigiis praestant omnes vecturas. Florentissimum Anglorum
commercium est cum Portugallis, Hispanis, Italis, Gallis, Belgis; etiam cum Suecis, Danis et
Russis habent commercium, sed non adeo lucrosum; in partibus Levantinis magnum commercium
habent, nempe in partibus orientalibus maris Mediterranei cum Algiris, Smirnensibus,
Constantinopolitanis etc., in Africae occidentalis et orientalis littoribus, in quibus
potissimum permutatione mercium suarum coemunt producta Africana, potissimum aurum, ebur et
nigritos, et hoc
Anglorum,
in quibus etiam plurimas occupationes fecerunt.
olim magna erat, vendebant caro
pretio artefacta sua ibi, et coemebant levissimo producta Americae; post defectum vero 13
provinciarum mirum in modum imminutum est commercium.
caro
pretio artefacta sua ibi, et coemebant levissimo producta Americae; post defectum vero 13
provinciarum mirum in modum imminutum est commercium.
factae sunt a statibus contra has exactiones pontificum; ad
extremum publice praedicare coeperunt contra hos abusus; Viklefus prius fuit, qui contra eos
processit.
a statibus contra has exactiones pontificum; ad
extremum publice praedicare coeperunt contra hos abusus; Viklefus prius fuit, qui contra eos
processit.
adhuc Aristotelica, multis futilitatibus et ineptiis repleta; mathesis tamen et
physica sunt ipsis amoenissimae scientiae.
et Transisalana provincia,
sed non magni et steriles; ceterae provinciae planitie et cumulis arenarum gaudent.
sed non magni et steriles; ceterae provinciae planitie et cumulis arenarum gaudent.
imo Hollandi in tota Europa peritissimi sunt hortulani, fabricantes
optimi.
Hollandicam, quae est corrupta
Germanica lingua; hoc saeculo Germanica pura et Gallica invaluit, ipsa domestica Hollandica
est locupletata et ad regulas gramaticae exacta.
militarem desolatum fuisse.
ad 258 capita, 6 legiones
equestris militiae, singula legio a 336 capitibus, proin 2016; 3--a regimina dragonera 1008,
tota ergo ad 3456 capita; militiae pedestris una legio cum 14 centuriis turmae Hollandicae ad
1600 capita; una legio Helvetarum a 1120 capitibus; 29 legiones partim nationales, partim
Germanicae militiae, singula legio a 720 capitibus consequenter 20 880; una legio Vallorum ad
1080 capita; 3 legiones Scotorum ad 2160; 5 legiones Helvetarum ad 3600; una legio militiae
marinae ad 720; 1 legio tormentariorum 1800 capita; 4 companiae
equestris militiae, singula legio a 336 capitibus, proin 2016; 3--a regimina dragonera 1008,
tota ergo ad 3456 capita; militiae pedestris una legio cum 14 centuriis turmae Hollandicae ad
1600 capita; una legio Helvetarum a 1120 capitibus; 29 legiones partim nationales, partim
Germanicae militiae, singula legio a 720 capitibus consequenter 20 880; una legio Vallorum ad
1080 capita; 3 legiones Scotorum ad 2160; 5 legiones Helvetarum ad 3600; una legio militiae
marinae ad 720; 1 legio tormentariorum 1800 capita; 4 companiae cunicularii (Minörs)
Quod classem adtinet, etiam haec in longe inferiori deprehenditur statu
quam olim; potentissima enim fuit classis eorum tempore belli Hispanici et Gallici; bello
postremo vix 4--am partem habuerunt antiquae classis; modo ultra 30 naves vix numerat classis
eorum, partim quia tuti sunt et in statu foederis vivunt cum Anglis, partim quia deficit
commercium Belgicum, partim quia ipsae provinciae inter se de exercitu non conveniunt, et quia
se in aliena negotia immiscere nolunt amplius.
deprehenditur statu
quam olim; potentissima enim fuit classis eorum tempore belli Hispanici et Gallici; bello
postremo vix 4--am partem habuerunt antiquae classis; modo ultra 30 naves vix numerat classis
eorum, partim quia tuti sunt et in statu foederis vivunt cum Anglis, partim quia deficit
commercium Belgicum, partim quia ipsae provinciae inter se de exercitu non conveniunt, et quia
se in aliena negotia immiscere nolunt amplius.
enim fuit classis eorum tempore belli Hispanici et Gallici; bello
postremo vix 4--am partem habuerunt antiquae classis; modo ultra 30 naves vix numerat classis
eorum, partim quia tuti sunt et in statu foederis vivunt cum Anglis, partim quia deficit
commercium Belgicum, partim quia ipsae provinciae inter se de exercitu non conveniunt, et quia
se in aliena negotia immiscere nolunt amplius.
debent; si
vero pauciores, sufficit consensus plurium.
belli factae.
Hi
reditus omnes Belgii ad 20 milliones pacis tempore computantur; horum redituum curam habet
consilium status et camera.
omnes istae rubricae erant exarendatae; cum tamen anno '748.
in rebellionem abiret pleps
cum tamen anno '748.
in rebellionem abiret pleps
hinc boves, oves in copia habentur; fructus hortenses non desiderantur;
ex piscatura quoque ramum maximum commercii et sustentationis effecerunt; prima piscatura
Belgarum est Cabelliau Fischfang, est species salsae; hac piscatura facile 150 naves
occupantur; pisces hi partim ad littora Belgii partim intra Islandiam et Luttiam capiuntur;
pisces hos partim vivos perferunt in patria, partim statim in mari insalsant et hic est piscis
Laberdan.
in copia habentur; fructus hortenses non desiderantur;
ex piscatura quoque ramum maximum commercii et sustentationis effecerunt; prima piscatura
Belgarum est Cabelliau Fischfang, est species salsae; hac piscatura facile 150 naves
occupantur; pisces hi partim ad littora Belgii partim intra Islandiam et Luttiam capiuntur;
pisces hos partim vivos perferunt in patria, partim statim in mari insalsant et hic est piscis
Laberdan.
ex piscatura quoque ramum maximum commercii et sustentationis effecerunt; prima piscatura
Belgarum est Cabelliau Fischfang, est species salsae; hac piscatura facile 150 naves
occupantur; pisces hi partim ad littora Belgii partim intra Islandiam et Luttiam capiuntur;
pisces hos partim vivos perferunt in patria, partim statim in mari insalsant et hic est piscis
Laberdan.
commercii et sustentationis effecerunt; prima piscatura
Belgarum est Cabelliau Fischfang, est species salsae; hac piscatura facile 150 naves
occupantur; pisces hi partim ad littora Belgii partim intra Islandiam et Luttiam capiuntur;
pisces hos partim vivos perferunt in patria, partim statim in mari insalsant et hic est piscis
Laberdan.
audeant, tamen commercium magnum cum illis habent; Scotiam enim et Hyberniam ingredi audent,
emunt lanam, stannum et plumbum; lanae Anglicanae exportatio furtiva plerumque est.
commercium; sic
ferrum, cuprum in Svecia emunt; in Norvegia ligna et pisces; in Dania legumina, pelles; in
Polonia cerum, mel et frumentum; distrahunt ubique artefacta sua et aromata.
Greciam, Aegyptum, per insulas
Archipelagi, Alexandriae etc. coemunt gossipium, thus, lanam etc; hoc
commercium regitur per commissionem seu societatem Levantinam, unicuique tamen liberum est
in his partibus commercium exercere soluta certa taxa; per Africam, Americam aeque commercium
exercent; in Africa coemunt nigrites, aurum, pelles, aromata, ebur, venduntque aromata sua et
artefacta.
accia ex 3000 fl. constat; haec societas, uti scimus, amplissimas
possessiones habet et integra regna, intuitu quarum provinciarum societas omnia jura
majestatica exercet; dependet tamen societas tota a statibus generalibus, omnia enim ex
privilegio habent; societas haec in partibus provinciarum suarum 12 000 regulatae militiae
habent, belli vero tempore duplicatur et triplicatur etiam, si necesse sit; praeterea 100
naves bellicas habent quae armantur tormentis a 20 usque 60; tota societas divisa est in 6
cameras, nempe Amsterodamensis,
ut ergo etiam alter hoc favore gaudeat, conferunt tantum in 5 annos; dein etiam ne
usurpatio fiat dignitatum.
alter hoc favore gaudeat, conferunt tantum in 5 annos; dein etiam ne
usurpatio fiat dignitatum.
apochae seu chartae huius banco per totam Europam circulant, et quidem sub
maxima fide, quia quaevis charta habet suam pecuniam repraesentatam in banco.
dabit ipsi.
omnes, qualescumque sint, sunt toleratae; et ad munera eminentiora reipublicae nemo
admittitur, nisi reformatae religionis.
nulla lege definita fuit, sed solummodo
consuetudine invaluit; reformati, qui non secundum Dorderacensis synodus decreta vivunt,
distinctam ecclesiam formant, et sunt tantum tolerati; tales sunt copiosi Valones, Galli.
missionarios, ecclesias et synodus; sic in America 9 habentur ecclesiae, in India 46
ecclesias.
§ 11 De educatione et scientiis
ecclesias et synodus; sic in America 9 habentur ecclesiae, in India 46
ecclesias.
§ 11 De educatione et scientiis
revisio calculorum, praetensionum, et expensarum
cassae generalis, revident etiam rationes generalis perceptoris, erogationesque curat
praecipue circa constitutionem vicarialem.
numeratur 1500 urbes, quarum
maiores Ciudares
variis coorta est linguis, ex Latina, Germana et
Celtica, pro parte etiam ex Arabica; lingua haec bene exculta est jam ab aliquot saeculis;
gravis est lingua et energica; purissima viget in Castilia; linguam suam optimam et
antiquissimam reputant Hispani, in non nullis tamen partibus inamoena dialectus viget, prout
in Piscaja Quibbusgoa; monticolae tamen Piscajae diversam habent linguam, quae antiqua Celtica
reputatur esse.
qui
Iudaismo et Mahometanismo suspecti erant, tardius omnis haeresis relata est his tribunalibus,
apostasia, impietas sodomiae, bigamiae, praeceptorum ecclesiasticorum violatio; processus in
his tribunalibus distinctus est ab omnibus aliis procedendi modis, formam suam accepit partim
ab abusibus monachorum et ignorantia iuris, partim etiam ab instructionibus Roma acceptis;
tribunal hoc distinctum et independens est ab omni forma, ab omni rectoris civilis influxu,
proin in eo nec rex, aut quodpiam aliud tribunal influit, nec causae nunquam
omnis haeresis relata est his tribunalibus,
apostasia, impietas sodomiae, bigamiae, praeceptorum ecclesiasticorum violatio; processus in
his tribunalibus distinctus est ab omnibus aliis procedendi modis, formam suam accepit partim
ab abusibus monachorum et ignorantia iuris, partim etiam ab instructionibus Roma acceptis;
tribunal hoc distinctum et independens est ab omni forma, ab omni rectoris civilis influxu,
proin in eo nec rex, aut quodpiam aliud tribunal influit, nec causae nunquam
familiarium vel aliorum quorumcumque, adeo ut
filius patrem, consanguineus consanguineam prodere possit, quin detegatur denuncians, nulla
locum habet confrontatio, tortura in summo vigore est,
omnis condemnatus bona sua amisit partim ad ratam camerae partim ad ratam inquisitionis;
descendentibus convictorum macula infamiae inhaeret perpetua; hoc ergo tribunal non tantum
episcoporum sed et regis jurisdictioni praejudicat.
quorumcumque, adeo ut
filius patrem, consanguineus consanguineam prodere possit, quin detegatur denuncians, nulla
locum habet confrontatio, tortura in summo vigore est,
omnis condemnatus bona sua amisit partim ad ratam camerae partim ad ratam inquisitionis;
descendentibus convictorum macula infamiae inhaeret perpetua; hoc ergo tribunal non tantum
episcoporum sed et regis jurisdictioni praejudicat.
Transtagana et
Algarbia; in his provinciis 18 urbes numerantur; 530 minores urbes et pagi.
ex his insulis habet salem, pelles, gossipium et
testudines; in littoribus Africae habent S. Thoma de principe, dein insulam Fernando Pao, dein
Amy Bom; in ipsa Africa copiosissimas habebant possessiones, hodie tantum in regno Loango,
Congo et Angolo habent possessiones; in partibus orientalibus Africae olim per universa
littora dominabantur, hodie in Zanquever et regione Afrorum habent quasdam possessiones;
compluresque reguli sunt vasalli Portugallorum; arcem Magaczan in regno Marocano deseruerunt
anno '769.; in Asia hodie possident in peninsula
legitimorum ad
hoc ut familiae conserventur, et dein etiam reges duo erant illegitimi.
et portis
custodiendos et sunt facile 100 000.
annis juri studuisse debuit, 6 rigorosa subivisse, et 3
publice disputasse ex jure.
§ 7 De reditibus publicis
subivisse, et 3
publice disputasse ex jure.
§ 7 De reditibus publicis
quae fundis immobilibus
inhaerent; 2--o) titulo decimarum ecclesiasticarum; 3--o) ex 5--a parte auri et argenti in
Brasilia effossi, hic conspicuus est proventus; 4--o) titulo
decimarum ex sachari productis; 5--o) titulos partis lucri quod mercatores ex lignorum
Brasiliensium et eboris venditione habent; 6--o) decimum nummum omnium rerum vendibilium, a
quo exempti sunt nobiles et ecclesiastici, et frumentum exemptum est; 7--o) reditus ex accisa
fluidorum et liquidorum, carnium et piscium; 8) in
lites inter potestatem sacram et civilem,
discutiuntur bullae, brevia et leges ecclesiasticae; huc negotia gratiae omnia referuntur.
prae caeteris dominationis sedem tenere promeruerit. Verum ipse probe noverat ad recte obeunda pastoris munia sua plurimi interesse et prudenti consilio atque vigilantia crediti sibi gregis institutioni ac commodis occurrere ac praesentem adesse. Quare in caeteris etiam regendae suae ecclesiae partibus magno sese animo erigere arbitrabatur. Sed quanta haec sint in Gregorio, ego tacitus praeteribo, aliis celebranda relinquens. Vos, vos hujusce provinciae populi praedicate illa mirifica pastoris vestri studia, ut omnes christianae doctrinae ac morum institutione imbuerentur. Vos animarum
1767. a Relkovichio quodam editam
4204. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph | Section]
4205. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph | Section] supra me intra Gothos habitare. Ea φράσει quid significare voluerim, iam explicabo. Nimirum lingua Mesogothica mihi in deliciis est, nec unquam transiit dies, quo non aliquam Codici argentei particulam, vel saltem libellum ad explicationem ejusdem pertinentem perlegerim. Linguam Germanicam a matre, ita ut canis latratum, didici, excolui eam assiduo studio, atque quod maximum est, comparatione antiquiorum dialectorum. Slavicas
4206. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph | Section] licet,
nec Venedos, quorum pars maxima Lutheri
4207. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Erat villicus 5 Quidam, educatus optime pago in suo, Dies in omnes ante lucem surgere Suetus, sagaci multa qui domi prius Cura apparabat, mox sibi ut deesset nihil, Operi admovenda cum manus; victum quoque 10 Secum ferebat, ne quaerendo temporis Particula pereat. Accidebat interim Hic saepe, et illis, queis nihil pensi prius Erat, et qui ad opera seriores venerant, Inepta ut essent rastra modo, adesus modo 15 Vomer, jugumve frangeretur; saepius Oblita res aliqua domi: ut verbo omnia Complectar,
4208. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] ſcivina tada trjebovasce 10 Stvari ne ù jednoj, Sluſi ſapovjeda, Da darva ù gaj svoj ide sjech ureda, I udigl da gnima Magarza naparti. Tô cini, i tesckima bremenimga parti Dvasc i trisc, a paka do markle nochi sve. 15 Od trava opaka Oso strenje jurve, Udamu i padaju; al kad stane mislit, Da dobra cekaju sjutraga, i ù cemchje bit,
4209. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] X.
4210. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4211. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] una caput.
30. De purificatione Beatae Mariae Virginis
4212. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pater, vocum et citharae moderator eburnae,
4213. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Amor rerum species, odium quoque vertit:
4214. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] totum in solem contendens lumina frustra
4215. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pars fugiunt ac vitant, posse placere
4216. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4217. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] viro et uxore sani aut insani capitis.
4218. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4219. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] del 3 Giugno 1786 pag. 175 e riportato tutto intiero questo
epigramma del Cunich sotto la rubrica "L' Augurio: Canto stampato in Napoli nel
1786." – Leggesi ivi, essere il detto canto del Co. Agostino Tana, e questi averlo
scritto in occasione di parto di S. M. la Regina di Napoli. – E questi e quello
stesso Tana che nel 1782 pubblico coi tipi Bonducciani in Firenze alcune sue poesie
intitolate "Versi di vario metro".
4220. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4221. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] amore Parin.
196. [194.] Ad Guascum merito honore affectum.
4222. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 196. [194.] Ad Guascum merito honore affectum.
4223. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4224. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sat est, fieri quod numquam posse putatum est,
4225. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Magnum aliquid patriam qui juvat, est iuvenis.
347. [344.] Gratulatur Pontico honorem suae virtutis proemium.
Gratulatur Pontico honorem virtute partum.
4226. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4227. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] vesci cupiunt sermone sodales,
4228. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
246. Ad Postumum. De scientia.
4229. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tibi verbosus, verborum hic pauper et infans,
4230. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4231. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tibi hoc dictum, Gargili, dicere suevi
4232. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] putat.
719. [716.] In Glauciam invidum.
4233. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] In Maximum male opinionis suae tenacem.
4234. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] verbosa aliis, mecum vix ipsa loquare,
4235. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section] ille et habet versus tria millia secum,
4236. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4237. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quare pro medico facies cum sacra, saluti
4238. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4239. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4240. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4241. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Dotibus illa suis nulli non magna putatur,
4242. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4243. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nam veterum dum scripta evolvimus una,
4244. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 387. Laudat Lydam.
4245. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4246. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
2. Ad Clementinam Rossiam.
4247. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4248. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] mihi non auri si quis fulgentis acervos
4249. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sit forma, rogas, pulcherrima. Nempe cuique
4250. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Tulla placet, Tullae Aulus displicet; at si
4251. Kunić, Rajmund. Ex Graeco Homeri Hymnus ad... [Paragraph | Section] mihi odoratam colitis quae numina Eleusin, 560
4252. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph | Section] cum forte jugis bona turba Dianae,
4253. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph | Section]
4254. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph | Section]
4255. Škrlec Lomnički,... . Ad Maximilianum Verhovacz epistola... [Paragraph | Section]
4256. Škrlec Lomnički,... . Ad Maximilianum Verhovacz epistola... [Paragraph | Section]
4257. Škrlec Lomnički,... . Ad Maximilianum Verhovacz epistola... [page 2218 | Paragraph | Section] ita quod ipsum hospitalis laborem ea de causa abrumpere debuerim. Cum eaedem vecturae plane usque Segniam et respective Bucari prodere debeant, atterentur certo vires contribuentium, quia plus expendent quam defixa pro singulo centenario merces efficiat, nam praeter pabuli in partibus illis caristiam reparatio currus, frequentior equorum soleatio notabiles sumptus requiret. Peribunt certe etiam complura animalia, de horum autem indemnizatione nullam hactenus assecurationem habemus. Ni id fiat, redigentur ad incitas animalium illorum posessores, id
4258. Škrlec Lomnički,... . Ad Maximilianum Verhovacz epistola... [Paragraph | Section] innotuit, quod comes Amade me loco movere et officium hoc pro se impetrare velit. Spargebat ille iam Pesthini sub finem termini quod in hoc comitatu plurimi disordines vigeant, sed per amicum meum adursus ut aliquem in specifico indicet, nihil adferre potuit, quam quod acta particularium congregationum in generalibus non referantur. Et hoc est mendacium quod per conditum in singula generali congregatione De relatis particularium congregationum actis articulum evidenter refelli potest. Praevideo ego quod
4259. Škrlec Lomnički,... . Ad Maximilianum Verhovacz epistola... [page 2222 | Paragraph | Section] vigeant, sed per amicum meum adursus ut aliquem in specifico indicet, nihil adferre potuit, quam quod acta particularium congregationum in generalibus non referantur. Et hoc est mendacium quod per conditum in singula generali congregatione De relatis particularium congregationum actis articulum evidenter refelli potest. Praevideo ego quod ille praetensos disordines tantum pro forma obtendat; non ignorat enim quod si hi mihi in specifico obiciantur, ego ad singulum facile sim responsurus cum nulla prorsus sit
4260. Škrlec Lomnički,... . Ad Maximilianum Verhovacz epistola... [Paragraph | Section] sustinere voluit, poterat declarare, quod id ille tantum pro casu meae mortis intellexerit. Nunc dum rem adeo evidentem negat, immerito sane querulatur me in characterem suum iniurium fuisse. Ut ut sit de eo, si ego sentirem quod surdities mea me ab explendis muneris mei partibus re ipsa impediat, ea sum honestate quod ego ipse iubilationem cum aliqua diuturni mei servitii remuneratione peterem. Nunc ad ipsa comitatus acta tuto possum provocare quod omnes administrationis publicae partes ad eum ordinem reduxerim, et porro etiam conservem, qui in
4261. Škrlec Lomnički,... . Ad Maximilianum Verhovacz epistola... [Paragraph | Section] viarum deputationem conservari procuro. Scio comiti Amade id etiam relatum fuisse quod processuales non attenta publica dispositione, quas ipsis lubet, vias reparari curent. Verum si vult, convincam ego illum per acta publica quod hoc perinde falsum sit, sicuti et illud quod acta particularium congregationum in generalibus non referantur. Ego regulatum iudiciorum tam civilium quam et criminalium cursum per id sustineo quod seriem utriusque ordinis causarum mihi quotannis exhiberi curem et, sicubi protellationem
4262. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
4263. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
4264. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] 19. § VII.
4265. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] nostro si tempore poena rediret.
4266. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Ceres, primoque hortis plantare phaselum
4267. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | Section]
4268. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
4269. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
4270. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] custodia militis. Hinc ego sensim
4271. Sivrić, Antun. Traduzione latina delle... [page 4 | Paragraph | SubSect | Section] e spiritosi a guisa di certi Epigrammi, ovvero quelli, che sanno porgere una certa unzione allo spirito, e non altri. Senza una di queste due doti non mi sembra già, che possano essere di grande preggio. Questo sia detto in genere. Sarei in caso, quando occorresse, d' assegnare in particolare la ragione rispettiva, per la quale ho escluso qualsisia di quelli, che ho creduto a proposito d’escludere. Questo però formerebbe non già l’ opera, che faccio; ma bensì un altra, che io non prometto d’intraprendere. Mi piace più esercitarmi a lodare di quello che a criticare
4272. Sivrić, Antun. Traduzione latina delle... [page 54 | Paragraph | SubSect | Section] amare,
4273. Sivrić, Antun. Traduzione latina delle... [page 54 | Paragraph | SubSect | Section]
4274. Vrhovac,... . Ad sacerdotes epistula, versio... [page 60 | Paragraph | Section] coepit, licet in tot ora diffusa varie pronuncietur, universim tamen suam in vocibus et dictionibus puritatem ac elegantiam; in singularibus rebus apte exprimendis, et sententiis varie aeque ac eleganter efferendis copiam et suavitatem possidet; atque, non obstante particularium dialectorum varietate, aut peregrinarum vocum admixtione, magna ubertas cum puris vocibus in eadem conjuncta semper manet. Tam singularium vocabulorum Croaticorum et Slavonicorum collectiones, quam diversa in his linguis carmina, et
4275. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page xxvi | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] S. D. Cum diutissime vos apud me exspectassem, neque tamen fati mei iniquitate videre potuissem; statui incommodum istud aliqua exercitatione lenire, neque bonum otium per ignaviam conterere. Quamobrem summum ruris silentium nactus partim inter deambulandum, partim vero inter jacendum ex pedis aegritudine Satyram aggressus sum argumento fortasse novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua
4276. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page xxvi | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Cum diutissime vos apud me exspectassem, neque tamen fati mei iniquitate videre potuissem; statui incommodum istud aliqua exercitatione lenire, neque bonum otium per ignaviam conterere. Quamobrem summum ruris silentium nactus partim inter deambulandum, partim vero inter jacendum ex pedis aegritudine Satyram aggressus sum argumento fortasse novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res
4277. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 34 | Paragraph | SubSect | Section]
4278. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 50 | Paragraph | SubSect | Section] Deûm Matris veluti si Idaea tulisset
4279. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 78 | Paragraph | SubSect | Section] notis Phoenicum inscripta vetustit,
4280. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 82 | Paragraph | SubSect | Section] helleborum, medici, miscete poetis.
4281. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 86 | Paragraph | SubSect | Section] rideat, aut qui
4282. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 97 | Paragraph | SubSect | Section] hircinam longinqua ab origine causam,
4283. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 136 | Paragraph | SubSect | Section] quam propero, et quam illinc erumpere conor,
4284. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 136 | Paragraph | SubSect | Section]
4285. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 136 | Paragraph | SubSect | Section] arreptus, Musaeque pedestris amore
4286. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 148 | Paragraph | SubSect | Section] dicam?
4287. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 176 | Paragraph | Section] spectes, caeli blandissima smeper
4288. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 204 | Paragraph | SubSect | Section] Humanum potuit quidquid amore genus.
4289. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 212 | Paragraph | Section] a principiis ad tempora nostra perenni
4290. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 228 | Paragraph | SubSect | Section] mente creat, magnique dat esse capacem
4291. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 231 | Paragraph | SubSect | Section] alium puduit pro se mactari, et amici
4292. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 262 | Paragraph | SubSect | Section]
4293. Babulak, Oton. Elegos honoribus Iosephi Matzek,... [Paragraph | SubSect | Section] nitere
4294. Babulak, Oton. Elegos honoribus Iosephi Matzek,... [Paragraph | SubSect | Section]
4295. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 9x | Paragraph | SubSect | Section]
4296. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 10 | Paragraph | SubSect | Section]
4297. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 14 | Paragraph | SubSect | Section] pulchra nimis, stellae fulgentis ad instar
4298. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 41x | Paragraph | SubSect | Section] obsequio spectat, longamque salutem
4299. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 59 | Paragraph | SubSect | Section] radiis, roseo fulgore decorus;
4300. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 75 | Paragraph | SubSect | Section] lauroque nitens spoliisque superbus
4301. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 64 | Paragraph | SubSect | Section] separabantur a porticibus, et a via quae ad forum, et ad portas orientalem ed (!) occidentalem ducebat. Harum domorum nullum vestigium superest; sed a reliquiis illius porticus orientem versus quae cryptoporticum sustentabat, potest facile deduci tum Ministerium, tum Gynecaeum a ceteris palatii partibus sejungi prorsus ac separari. 10. Persis a Galerio devictis, filia Regis Persarum et nobilissimae matronae in captivitatem deductae, in aede Diocletiani textrinum exercebant. Farl. t. II.
4302. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 64 | Paragraph | SubSect | Section] surgebant duo columnae granditate et marmore nobilissimae et gestabant statuas aeneas Diocletiani, et Maximiani Herculii, sed omnia eversa et asportata. Hoc forum, quod maxima ex parte existit adhuc, decorat cum suis columnis Propylaeum, quod est pulcherrimum tum ob ornatus, tum ob armoniam (!) partium omnium. Quatuor (!) columnae cum novem ex omni latere sunt ex ordine Corinthio et marmore Lybico. Tres habet portas, quarum media, nobilissima. Ante Propylaeum erant duo Sphinges Aegyptiacae. Altera superest hieroglyficis inscripta; quae vero habebat pedes leoninos et similis
4303. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 66 | Paragraph | SubSect | Section] 21. Juxta Aulas quae balnea frigida et vaporifera constituebant, Aula alia aderat, quae eundem caloris gradum servaret. 22. Cubiculum Imperatoria tribus constabat partibus, quae semicirculi formam referebant. Ad partem cubiculi quae lectum servabat, porticu quadam ingredi licebat, quae porticus duabus columnis et tribus arcubus formabatur. Arcus vero habebant velamina purpurea quae Cubiculum omne a cryptoporticu externa dividerent, ubi vigilarent
4304. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 66 | Paragraph | SubSect | Section] quae Cubiculum omne a cryptoporticu externa dividerent, ubi vigilarent excubitores. 23. Aedicula Aesculapio sacra, nunc in Baptisterium mutata. Prospectus hujus Templi est pulcherrimus. Optimam partium harmoniam prae se fert. Architectura servat ordinem Corinthium. Pars interior in longitudinem extenditur pedes 24, in latitudinem 16, densitas murorum pedes 6 habet. Corona, bellissime sculpta cingit interius superiorem Templi partem. Lapides affabre sculptae et grandiores
4305. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 68 | Paragraph | SubSect | Section] sunt elegantissimi. In Templo erant octo loculi, quatuor circulares et quatuor quadrati. Architectura portae et porticus externae est nobillima. Fulcimen internum constat formis circularibus instar squamarum dispositis. Pars media aperta accipiebat lucem. Licet forma interna fuerit multis in partibus mutata, potest tamen nobilitas pristina facillime dignosci. 28. Joannes I. Ravennas Archiepiscopus annis 552-680, qui Templum hoc in Cathedralem Metropolitanam convertit.
4306. Mažuranić, Ivan. Honoribus Magnifici Domini Antonii... [page 213 | Paragraph | Section] et magno in pectore magnum
4307. Mažuranić, Antun. Epistula ad A. Kaznačić, versio... [page 271 | Paragraph | Section] Domine, ut de orthographia nonnulla proferam. — Communis orthographia hucusque nostrae linguae, uti scis, nulla, provinciales vero, immo et individuales ipsi ferme innumerae erant. Boni civis quidem a seculis uniformem scribendi rationem anhelabant: sed cum ad id obtinendum quilibet studio partium ductus propriam prae ceteris commendaret, nec meliorem dari posse sibi persuaderi sineret, factum est, ut res continuo sperato caruerit effectu. Non te latet, saltem ita accidisse etiam, ut si quis minus expertus diversos illyricos libros inspiciat, ipsi totidem linguae appareant, quot in
4308. Mažuranić, Antun. Epistula ad A. Kaznačić, versio... [page 271 | Paragraph | Section] modum scribendi Čehicum (Bohemicum), evitatis tamen ejus defectibus, approbantibus compluribus celeberrimis in Europa philologis, in orthographiam illyricam assumendum elegit. Hac ille orthographia ephemerides politicas et literarias in 4. jam annum edit; hac jam maxima pars magistratuum et particularium eruditorum per amplissimas ditiones illyricas publice privateque utuntur; hac intra unum vel semialterum annum omnes libri scholastici pro Regnis Croatiae et Slavoniae adaptati erunt; hanc omnes boni communis studiosi exuto ad exemplum Gaji omni, ut sit dicam, particularismo sine ulla
4309. Mažuranić, Antun. Epistula ad A. Kaznačić, versio... [page 271 | Paragraph | Section] pars magistratuum et particularium eruditorum per amplissimas ditiones illyricas publice privateque utuntur; hac intra unum vel semialterum annum omnes libri scholastici pro Regnis Croatiae et Slavoniae adaptati erunt; hanc omnes boni communis studiosi exuto ad exemplum Gaji omni, ut sit dicam, particularismo sine ulla disceptatione amplectuntur: et — Rhacusina civitas? prima illa et fertilissima mater benignaque altrix illyricarum literarum, nullo illa gressu ad concordiam propius accedet? Voletne semet separare a reliquis utcumque jam unitis connationalibus? — Ego
4310. Milašinović,... . Viator Zagorianus Jožko Hranjec,... [Paragraph | Section] quas percusit po zadnjem denique staklu.
4311. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page ix | Paragraph | SubSect | Section] aequabile alterum, ac temperatum, quod dicitur
4312. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page xiii | Paragraph | SubSect | Section] più interlocutori, ebbe un fine infelice costretta, suo malgrado, ad ammirare il trionfo della virtù. Nello sviluppo poi di questi accidenti, e nella opera di questi interlocutori sparsi per i diversi canti ritrovasi una condotta, starei per dire, lirica, e se non temessi qualche rimbrotto dei partigiani del classicismo, vi aggiungerei, che due secoli fa il gran genio del Gondola, intollerante di tutto il rigore del freno poetico, a somiglianza di Lord Byron, ma con assai più di moderazione e di sobrietà, e forse con miglior successo, tentò talvolta di spaziare con l' immaginazione,
4313. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 34 | Paragraph | SubSect | Section]
4314. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 39 | Paragraph | SubSect | Section]
4315. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 43 | Paragraph | SubSect | Section] Sarmatico ceciderunt ense peremptae.
4316. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 47 | Paragraph | SubSect | Section]
4317. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 47 | Paragraph | SubSect | Section]
4318. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 55 | Paragraph | SubSect | Section]
4319. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 74 | Paragraph | SubSect | Section]
4320. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 130 | Paragraph | SubSect | Section]
4321. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 136 | Paragraph | SubSect | Section]
4322. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 141 | Paragraph | SubSect | Section]
4323. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 142 | Paragraph | SubSect | Section]
4324. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 153 | Paragraph | SubSect | Section] celebrabitur undique terris. 80
4325. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 179 | Paragraph | SubSect | Section]
4326. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 179 | Paragraph | SubSect | Section]
4327. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 189 | Paragraph | SubSect | Section]
4328. Mažuranić, Ivan. Mors Smail-Agae Čengić [page 17 | Paragraph | SubSect | Section] in alpe morante.
4329. Kravar, Miroslav. Oratio in conventu Latinis... [page 182 | Paragraph | Section] de classicorum studiorum utilitate, in quibus saepenumero acriora verba in gymnasium classicum audita sunt, quamquam id radicitus tolli nequibat. Postea vero, in nova iam rei publicae ratione, quae post alterum bellum universale est constituta, multa sunt in scholarum provincia partim renovata partim funditus mutata. Multae novae scholae et quaedam novae Universitates ortae sunt, aliquot vetera gymnasia classica sunt clausa, nonnulla nova aperta, sed ita tamen, ut omnium numerus minor esset quam ante bellum. Praeterea in gymnasio quod dicitur communi biennium tantum
4330. Kravar, Miroslav. Oratio in conventu Latinis... [page 182 | Paragraph | Section] studiorum utilitate, in quibus saepenumero acriora verba in gymnasium classicum audita sunt, quamquam id radicitus tolli nequibat. Postea vero, in nova iam rei publicae ratione, quae post alterum bellum universale est constituta, multa sunt in scholarum provincia partim renovata partim funditus mutata. Multae novae scholae et quaedam novae Universitates ortae sunt, aliquot vetera gymnasia classica sunt clausa, nonnulla nova aperta, sed ita tamen, ut omnium numerus minor esset quam ante bellum. Praeterea in gymnasio quod dicitur communi biennium tantum linguae Latinae
4331. Jurić, Šime. Praefatio in Iugoslaviae... [page vb | Paragraph | Section] ut ab universis fere eiusdem temporis viris eruditis uno ore celeberrimis veteribus scriptoribus aequiparandi dicerentur. Facere non possum, quin hic magnum numerum nostratium, qui lingua Latina usi sint, meliorem vitae partem, immo omnem vitam in diversis Europae partibus transegisse atque patriae suae parum profuisse, dolenti animo commemorem. Verumtamen cum plurimi eorum acerrimi ingenii essent litterisque ac studiis impigram operam navarent, tantam apud exteras nationes famam sibi conciliaverunt, ut patriae suae gloriam non parum auxerint. Inter
4332. Jurić, Šime. Praefatio in editionem commentarii... [page viii | Paragraph | Section] 1-22) 2. Carmen de gestis Herculis (fol. 23) 3. De Veteris Instrumenti viris illustribus commentarium (fol. 25-118). Memoratu digniores videntur hae notae: In schedula interiori parti tegumenti anterioris agglutinata CXLVIII. 16. Meiselio Giorgio 1663 Lett. 1 142 , fol. Ir F 98 Biblioth. Vallicelliana manu librarii, fol. IIr titulus codicis manu recentiori ignota cum duobus sigillis
Bibliographia locorum inventorumAnffredus presbiter (floruit 1034) [1034], Sauinae donatio, versio electronica (, Zadar), 403 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [anffredussavinaedonatio].Auctores varii (1080-1105) [1080], Jura sancti Petri de Gomai, versio electronica (, Split), 6348 verborum, Ed. Petar Skok Viktor Novak [genre: prosa - charta] [word count] [aavvsupetarski]. Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl]. Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon]. Milecije (c. 1340) [1340], Miletii versus, versio electronica (), 91 versus, verborum 573, Ed. Stjepan Krasić [genre: poesis - historia] [word count] [miletversus]. Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis]. Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale]. Hranković, Dujam (m. 1422) [1405], Braciae Insulae Descriptio, versio electronica (, Nerezi Braciae), Verborum 899, Ed. Vedran Gligo ; Hrvoje Morović ; Karlo Kadlec [genre: prosa oratio - descriptio] [word count] [hrankdbracia]. Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed]. Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg]. Grad Šibenik (1449) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1210, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia] [word count] [documentaecclsibenic]. Šižgorić, Juraj (stariji) (biskup 1437-1454) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1087, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia; prosa - epistula] [word count] [sizgorjdocumentasibenic]. Andreis Trogiranin (c. 1500?) [1450], Ad puerum forma superbientem elegia, versio electronica (), 48 versus, verborum 298, Ed. Bratislav Lučin; Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [andronictragelegia]. Rastić, Nikola (c. 1418.–1454.) [1451], Clarissimo Equiti D. Francisco Barbaro S., versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 532, Ed. Angelo Maria Quirini [genre: prosa oratio - epistola] [word count] [rasticnepist]. Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1453], Johannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 134, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14530520]. Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist]. Jan Panonije (1434-1472) [1462], Ad Galeottum epistula, versio electronica (, Italia; Hungaria), 366 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - epistula] [word count] [ianpanepistgal1462]. Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic]. Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons]. Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar]. Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri]. Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina]. Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg]. Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert]. Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678]. Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae]. Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder]. Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt]. Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist]. Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi]. Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo]. Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst]. Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina]. Dragišić, Juraj; Crijević, Ilija; Karlo Pucić; Frano Galatin (non post 1445-1520; 1463-1520; 1458?-1522; floruit 1499) [1499], Oratio funebris habita pro magnifico et generoso senatore Iunio Georgio patritio Rhagusaeo, versio electronica (), 28 versus, verborum 2459, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; poesis - epigramma; prosa oratio - oratio] [word count] [dragisicjoratio]. Dragišić, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499], De natura angelica, libri principium, versio electronica (), 1777 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [word count] [dragisicjang]. Bunić, Jakov; Caluus, Hieronymus; Gučetić, Ivan; Hieronymus; And.; Severitan, Ivan Polikarp (1469-1534; c. 1526; 1451-1502; c. 1526; 1472 - c. 1526) [1502], Carmina minora ex libro De vita et gestis Christi, versio electronica (), 360 versus, 4279 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - sapphicum; prosa - epistula] [word count] [aavvcarminavgc]. Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502]. Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin]. Marulić, Marko (1450-1524) [1502], Reuerendo in Christo pręsbitero Iacobo Grasolario, versio electronica (, Split), Verborum 792, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15020303]. Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith]. Marulić, Marko (1450-1524) [1502], Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica (, Split), Verborum 155, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist1502x]. Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr]. Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae]. Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum]. Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita]. Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos]. Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid]. Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu]. Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Regum Delmatiae atque Croatiae gesta, versio electronica (), Verborum 4606, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [marulmarrdcg]. Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515], Epistolae III, versio electronica (), Verborum 975, versus 33, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515], Quattuor epigrammata in libris, versio electronica (), Verborum 600, 105 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen] [word count] [andreisfepigr]. Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang]. Baničević, Jakov (1466-1532) [1516], Magnifico domino Ioanni de Curiis Dantisco, versio electronica. (, Augsburg), Verborum 197, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepistdantisc15160110]. Kožičić Benja, Šimun [1516], De Corvatiae desolatione, versio electronica (, Roma), verborum 1764, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [begniusscorvatiae]. Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Lectori verum describit philosophum, versio electronica (), 16 versus, verborum 90, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hendecasyllabi] [word count] [andreisflectoriphil]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica (, Leipzig), Verborum 4822, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfeloq]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher]. Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil]. Marulić, Marko (1450-1524) [1519], Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica (), Verborum 8236, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [marulmardial]. Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1520], Commentariolus de origine et incremento urbis Rhacusanae, versio electronica (), Verborum 5404, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio – historia] [word count] [tuberocommrhac]. Marulić, Marko (1450-1524) [1520], De ultimo Christi iudicio sermo, versio electronica (), Verborum 16879, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [marulmarultiudic]. Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm]. Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Epistola ad Adrianum VI Pontificem Maximum, versio electronica (), Verborum 2644, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepistadr]. Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Tropologica Dauidiadis expositio, versio electronica (), Verborum 5871, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - expositio] [word count] [marulmartrop]. Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr]. Niger, Toma [1522], Epistula ad Adrianum VI, versio electronica (, Praga), verborum 235, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula] [word count] [nigertepistadr1522]. Bučinjelić, Miho (1479 - c. 1550) [1524], Epistula ad Gerardum Planiam, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 2445, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [bucinjelicmepist]. Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor]. Frankapan, Bernardin (1453-1529) [1525], Bernardinus de Frangepanibus Clementi papae VII, versio electronica (, Modruš), Verborum 544, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapanbepist15250215]. Kružić, Petar (m. 1537) [1525], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 490, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpetarepist15251005]. Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1525], Stephanus Brodericus secretarius regius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 405, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15251130]. Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla]. Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach]. Kožičić Benja, Šimun (c. 1460 - 1536.) [1528], Elogium... in Etymon reuerendissimi patris magistri Dominici Buchiae, versio electronica (, Zadar), Verborum 293, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - ad lectorem] [word count] [begniusselogium]. Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma]. Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529], Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica (), 258 versus, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [vrancicmtomiciana]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd]. Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532]. Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc]. Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun]. Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epistulae ad principes, versio electronica (, Dubrovnik), , 1867 verborum, Ed. Vlado Rezar [genre: prosa - epistula] [word count] [benesadepistulae]. Grangya, Petar (fl. 1535) [1535], Epistolae duae, versio electronica (), Verborum 445, Ed. Vincze Bunyitay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [grangyapepist]. Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1535], Error devius virginis Ruthenae, versio electronica (), 1194 verborum, 178 versus, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia] [word count] [vrancicmerror]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1545], Ad optimates Polonos admonitio, versio electronica (, Cracovia; Polonia), Verborum 8436, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfpolonos]. Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio]. Vlačić Ilirik, Matija; Zigerius, Emerik (1520-1575) [1549], Epistola cuiusdam pii concionatoris, ex Turcia, ad M. Illy. missa, qualis nam status Euangelii et Ecclesiarum sub Turco sit indicans, cum Praefatione Illyrici (1549), versio electronica (, Tolna; Magdeburg), Verborum 1772, Ed. Stanko Andrić [genre: prosa oratio - epistola; poesis - epigramma] [word count] [zigeriuseepist]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd]. Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc]. Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter]. Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Venezia), verborum 699, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580822]. Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 500, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581001]. Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 243, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581106]. Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227]. Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea]. Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1559], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 651, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15590209]. Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid]. Pir, Didak (1517 – 1599) [1563], Ad Paulum, versio electronica (, Ferrara), Verborum 3486, versus 526, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula; poesis - epigramma] [word count] [didacusppaul]. Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml]. Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1]. Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2]. Pir, Didak (1517 – 1599) [1583], De divo Blasio Rhacusanae reipublicae patrono carmen, versio electronica (, Dubrovnik), 326 versus, verborum 2571, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [didacuspblasio]. Auctores varii (1590) [1590], Epistolae Siscienses, versio electronica (), Verborum 11.224 (pro tem), Ed. Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [aavvsisakepist]. Mladinić, Sebastijan (c. 1561 - c. 1621) [1590], Vita beati Ioannis episcopi Traguriensis, versio electronica (), Verborum 4659, versus 746, Ed. Mladen Ivanišević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - ode; prosa - epistula - praefatio] [word count] [mladinicsvita]. Petrić, Frane (1529-1597) [1591], Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica Latine reddita, versio electronica (, Ferrara), Verborum 7671, Ed. Erna Banić-Pajnić [genre: prosa oratio - tractatus; prosa oratio - versio] [word count] [petricfzoroaster]. Mikac, Nikola (floruit 1573-1604) [1592], Obsidio Sisciensis domini Micatii Anno Domini 1592, versio electronica (), Verborum 948, Ed. Martin Juraj Kovačić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [mikacobsidio]. Stepanić Selnički, Nikola (1553-1602) [1593], Electi episcopi Sirmiensis epistola qua expugnationem Sciscii per Turcas factam describit., versio electronica (, Zagreb), Verborum 697, Ed. Martin Juraj Kovačić [genre: prosa oratio – historia; prosa oratio - relatio; prosa oratio - epistola] [word count] [stepnexpugn]. Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato]. Stepanić Selnički, Nikola; Stjepan Medak (1553-1602; c. 1596.) [1596], Historia obsidionis Petriniae et cladis Szerdarianae, versio electronica (), Verborum 3031, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [stepnobsid]. Zavorović, Dinko; Suričević, Toma (1540-1608; floruit 1602) [1602], Praefatio et epistulae in libris de rebus Dalmaticis, versio electronica (), Verborum 876, Ed. Iva Kurelac [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [aavvpraefepistrebusdalm]. Getaldić, Marin (1566-1626) [1603], Promotus Archimedes seu De variis corporum generibus gravitate et magnitudine comparatis, versio electronica (), Verborum 19625, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus] [word count] [getaldimpromo]. Kašić, Bartol (1575. — 1650.) [1604], Ad illyricae linguae studiosos, versio electronica (), 77 verborum, versus 16, Ed. Elisabeth von Erdmann-Pandžić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kasicbinstitepist]. Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth]. Levaković, Rafael (o. 1597 - o. 1650) [1639], Ad Benedictum Uinkouich episcopum epistulae XI, versio electronica (), Verborum 6550, Ed. Šime Demo [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [levakovrepist]. Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm]. Anonymus (floruit 1657.) [1657], Actiones duo de maleficis, versio electronica (), Verborum 2758, Ed. Ivan Krstitelj Tkalčić [genre: prosa - acta iuridica] [word count] [nnactiones1657]. Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1667], Oratio de eligendo Summo Pontifice, versio electronica (), 2879 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gradicsoratio]. Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1670], De vita, ingenio, et studiis Junii Palmottae, versio electronica (), 3196 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - vita] [word count] [gradicspalmottaevita]. Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1672], Ad Venerem Titiani artificio pictam, versio electronica (), 530 verborum, versus 86, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [gradicsvener]. Belostenec, Ivan; Glavinić, Sebastijan; Anonymus (1593./1594. - 1675) [1675], Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica (), 3558 verborum, 12 versus, Ed. Damir Boras [genre: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [word count] [belostenecigazophylaciumded]. Rattkay, Ivan (1647–1683) [1683], Relatio Tarahumarum Missionum eiusque Tarahumarae Nationis Terraeque Descriptio, editio electronica (), 9250 verborum, Ed. Ludwig Fladerer [genre: prosa oratio - relatio] [word count] [rattkayitarahum]. Sidić, Šimun Juda (floruit 1683) [1683], Antonii Judae Sidić, canonici zagrabiensis et rectoris collegii Croatici Viennae, de obsidione Viennensi per Turcas A. 1683. relatio (Viennae, 1683-09-16), versio electronica (, Vienna), Verborum 2322, Ed. Ivan Kukuljević Sakcinski [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sidicepistola1683]. Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien]. Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym]. Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct]. Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia]. Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Dissertatio regni Croatiae, versio electronica (, Zagreb), Verborum 780, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vitezovritterpdiss]. Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess]. Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], B. Stanislai Kostkae obitus. Poema, versio electronica (), versus 355, verborum 2485, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epica; poesis - carmen; poesis - poema] [word count] [djurdjevikostka]. Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Januario Salines Suo S. P. D., versio electronica (), Verborum 315, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [djurdjevimelit]. Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe]. Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis]. Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis]. Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1716], Ferocia Turcarum per Christianos Compressa, versio electronica (), 262 versus, verborum 1629, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica] [word count] [matiasevcaramanferocia]. Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium]. Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1735], Epistolae ad amicum Matthiam Nicolaum Mesich (1735-1737), versio electronica (, San Vitale apud Bononiam; Bononia), Verborum 3852, Ed. Teodora Shek [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [krcelicbepist1735]. Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth]. Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos]. Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd]. Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1]. Bošković, Ruđer (1711-1787) [1753], Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica (), 325 versus, verborum 3023 [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicrecl]. Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec]. Šilobod Bolšić, Mihalj (1724 – 1787) [1760], Fundamentum cantus Gregoriani, versio electronica (), 6772, Ed. Jelena Knešaurek Carić [genre: prosa oratio - dialogus scholasticus] [word count] [silobodbolsicmfundamentum]. Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld]. Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho]. Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis]. Bošković, Baro (1699-1770) [1770], Eclogae V, versio electronica (, Italija), 415 versus, verborum 2891, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicbecl]. Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri]. Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis]. Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea]. Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu]. Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag]. Baričević, Adam Alojzije; Škrlec Lomnički, Nikola (1756-1806; 1729-1799) [1780], Epistolae, versio electronica (), Verborum 2018, Ed. Teodora Shek Brnardić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepist]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2]. Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod]. Zamanja, Bernard (1735-1820) [1787], Oratio in funere Rogerii Josephi Boscovichii, versio electronica (), Verborum 4192, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [zamagnabboscovichoratio]. Anonymus (1790) [1790], Declaratio ex parte nunciorum Regni Croatiae, quoad inducendam Hungaricam linguam, versio electronica. (), 1839 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - acta] [word count] [nndeclaratio1790]. Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Discursus in secundum membrum propositionum regiarum seu opinio de insurectione in Regno Hungariae, versio electronica (), Verborum 10693, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendisc]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3]. Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Status actualis oeconomiae publicae, versio electronica (), Verborum 39967, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlenstatus]. Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat]. Kordić, Marko (m. 1806) [1792], In funere D. Gregorii Lazzari Archiepiscopi Ragusini oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3282, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kordicmfunerelazzari]. Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel]. Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab]. Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr]. Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica (), 567 versus, verborum 3992, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - hymnus; versio] [word count] [kunicrhymnuscererem]. Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 4. Augusti 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 643, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179808]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 1. Octobris 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 577, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh17981001]. Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 16. Octobris 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 1108, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh17981016]. Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis]. Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont]. Vrhovac, Maksimilijan (1752-1827) [1813], Ad sacerdotes epistula, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [vrhovacmpoziv1813]. Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc]. Babulak, Oton (1808 - 1838) [1833], Elegos honoribus Iosephi Matzek, versio electronica (, Osijek), Verborum 721, Ed. Nikola Matasović [genre: poesis - elegia] [word count] [babulakoelegosmatzek]. Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias]. Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic]. Mažuranić, Antun (1805-1888) [1838], Epistula ad A. Kaznačić, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 1113, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [mazuranicaepist]. Milašinović, Franjo (1808-1883) [1850], Viator Zagorianus Jožko Hranjec, versio electronica (), 190 versus, verborum 1282, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen macaronicum] [word count] [milasinfviator]. Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides]. Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors]. Kravar, Miroslav (1914-1999) [1966], Oratio in conventu Latinis litteris linguaeque fovendis, versio electronica (, Roma), 712 verborum [genre: prosa - oratio] [word count] [kravarmoratio]. Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio]. Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.