Your search found 2269 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-2269:

astra die. Alleluja.
Antiph.
Intrepidus Christum clara dum voce fatetur
Domnius, exsecuit saeva machaera caput. Allel.
Antiph.
Cuncta Saloniadum resonant te littora Domni,
Te noster caetus sentiat usque pium.

Beate Domni unica spes gentis tuae. Ave Pontifex, et Apostole credulitatis nostrae. Ave speculum sanctitatis, et justitiae. Per te Christo credidimus. Per te in Christo salvemur. Ora pro populo, interveni pro Clero, ut nullus de tuis praeda fiat hostis. Allel. Posuisti Domine super caput ejus coronam de lapide pretioso. Alleluja. Evangelium. Designavit Dominus et c. Credo. Offertorium. Ave Beate Domni unica spes Spalati. Ave gemma fidei nostrae. Ave lumen Dalmatiae. Ora pro nobis Christum

Martyres
Nostras ad sedes stabiles,
Ferte frui coelestibus,
Vestris Orationibus.
Deo Patri sit gloria,
Laus quoque sit perpetua
Filio Unigenito
Cum Spiritu Paraclito. Amen. CAPUT XVIII. De templo et cultu S. Domnii in insulis Diomedaeis. § I. Cultus S. Domnii per B. Joannem e Fulgineo Monachum ac Martyrem in Diomedaeas insulas allatus esse videtur. B. Joannes natus est Fulginei anno secundi saeculi circiter vigesimo, loco honesto,

abbate, predicti archiepiscopi vicario insurrexit Cirne filius Chrappe aduersum monasterium sancti Petri de Gumayo et placitauit cum eius abbate Ruberto ante predictum archiepiscopi vicarium Issaac de terriss que sunt a Belayo ad murum scilicet ad caput pontis, quas terras Cirne dicebat esse suas. Sed quia nullam ostendebat certitudinem, et monasterium eas possidebat et scriptum ostendebat, iudicauit monasterio, quod eas iuramento firmaret et placitum optineret. Quod iuramentum Talmatius sancti

in eius castra, et captus est rex Ciaslavus, et omnes parentes illius, quos iussit uxor Kys ligatis manibus, et pedibus proiici in flumen Saum, sicque factum est, conversus est dolor eius in peccatum, quod exercuit circa patrem suum super caput eius, et periit ipse, et domus eius tota. XXIV Post haec remansit terra sine rege, et bani coeperunt dominari terram suam unusquisque super provincias, et regiones,

magis, ac magis vacabat orationibus, atque ieiuniis. Quadam itaque die imperatoris Samuelis filia Cossara nomine, conpuncta, et inspirata a Spiritu Sancto accessit ad patrem, et petivit ab eo, ut descenderet cum suis ancillis, et lavaret caput, et pedes vinculatorum, et captivorum, quod ei a patre concessum est. Descendit itaque, et peregit bonum opus. Inter haec cernens Vladimirum, et videns quod esset pulcher in aspectu humilis, rnansuetus, atque modestus, et quod esset

quidam de Tribunia, qui Scrobimesi vocabantur consilio inito venerunt, et interfecerunt illum iacentem in lecto, fratremque eius Predimirum capientes, similiter occiderunt, deinde quemdam constituerunt caput eorum et dominum nomine Domanech. Quo audito Myhala, et Saganec, et Radoslavus, fratres eorum, congregantes exercitum venerunt in Tribuniam, et comprehendentes homicidas illos diversis supliciis affligentes

uero prouintiarum, ubi erant archiflamines, archiepiscopos censuit statuendos. Unde per horas Adriatici sinus tres direxit pontifices: Apollinarem Rauenne, que est metropolis totius prouincie Emilie, Marcum euangelistam Aquilegie, que preerat Venetie et Ystrie; Domnium uero in Salonam direxit, que caput erat Dalmatie et Croatie. In qua denique ciuitate diutius predicans, multosque per totam prouintiam a gentilitatis errore conuertens, non paruam Christo ecclesiam adunauit, ibique agonem sui martirii felici cruore peregit. Ab huius ergo preeminentia apostolice dignitatis omnes successores sui

susciperet sententiam capitalem. Sed beatus Domnio, tiranni declinans seuitiam, Romam fugiens properabat. Et dum iret uia Claudia prope ciuitatem quandam, que Iulia Crisopolis appellatur, satellites imperatoris post ipsum currentes inuaserunt eum et strictis mucronibus circumdantes amputauerunt caput eius. Ipse uero martir uirtute diuina propriis manibus caput suum de terra dicitur eleuasse et ibidem quendam fluuium, qui Sytirion nominatur, firmis gressibus transuadasse ibique sepultus aliquo tempore requieuit. Cum autem dominus multa per eum miracula operaretur, ex multis prouintiis pro

declinans seuitiam, Romam fugiens properabat. Et dum iret uia Claudia prope ciuitatem quandam, que Iulia Crisopolis appellatur, satellites imperatoris post ipsum currentes inuaserunt eum et strictis mucronibus circumdantes amputauerunt caput eius. Ipse uero martir uirtute diuina propriis manibus caput suum de terra dicitur eleuasse et ibidem quendam fluuium, qui Sytirion nominatur, firmis gressibus transuadasse ibique sepultus aliquo tempore requieuit. Cum autem dominus multa per eum miracula operaretur, ex multis prouintiis pro sanitate adipiscenda ad locum ipsum confluebant. Tunc

ualde. Ariana etiam erant tabe respersi. Gothi a pluribus dicebantur et nichilominus Sclaui, secundum proprietatem nominis eorum, qui de Polonia seu Bohemia uenerant. 5Isti, ut predictum est, impugnabant Latinos, qui regiones maritimas habitabant, maxime autem Salonam, que caput erat totius prouintie. Hec ciuitas a statu sue potentie ualde iam erat collapsa, et in facultatibus nimis atrita. Rector etiam oportunus in ciuitate non erat, quam ob rem ab inimicis facile capi potuit et uastari. 6Igitur dux Gothus, qui toti preerat Sclauonie, coadunato

implorabant. Et ecce nutu dei dux ipse superbus primus iaculo cecidit. Et statim dissolute sunt aties eorum et coram nostrorum gladiis fugientes passim per campos prostrati sunt corruitque multitudo ex ipsis. Tunc Spalatenses de suis hostibus patrata uictoria cum gaudio redeuntes amputauerunt caput ipsius nequissimi ducis et in posturio suspenderunt. Et sic pestis illa quieuit. De Raynerio archiepiscopo 1Mortuo tandem bone memorie Girardo archiepiscopo in hoc totius ecclesie Spalatine resedit consilium, ut neminem eligerent, sed a sede

urgere Chranislaum, nunc claua, nunc ense ictus ictibus inculcando. Ipse nichilominus, ut bellicosus uir, modo ictus clipeo eludebat, modo hostem totis uiribus feriebat. Sed erigens se dux noster totus in ensem, percussit Chranislaum acerrime uenitque ictus inter cassidem et collarium deiecitque caput eius multum procul a corpore et mox truncus ab equo corruens iacuit prostratus in terra. Nec amplius pugna durauit, sed omnes Cetinenses in fugam uersi campum certaminis Spalatensibus reliquerunt. Qui eos a tergo insequentes cedebant passim per campos fugitantes persecutique sunt eos usque ad

iacuit prostratus in terra. Nec amplius pugna durauit, sed omnes Cetinenses in fugam uersi campum certaminis Spalatensibus reliquerunt. Qui eos a tergo insequentes cedebant passim per campos fugitantes persecutique sunt eos usque ad montis ascensum. Redeuntes autem patrata uictoria acceperunt caput Chranislaui et affixum aste detulerunt usque Salonam. Sicque cum exultatione maxima ad propria sunt reuersi. Et ita pestis illa a nostra infestatione cessauit. XXVIII. De comite Petro 1Post hec autem ingens bellum exortum est inter Gregorium

eorum uicinitatem modestam ac sobriam euitarent. Sicque factum est, ut illis egressis statim Domaldus Spalatensium auxilio et fauore castrum illud optinuit. Quis tam mente captus cecusque interioribus oculis haberetur, ut inermem relligionem contempneret, et armatum inimicum affectaret super caput sibi imponi? Cum ergo Domaldus castrum illud securus iam insideret, cepit a principio, utpote uersutus et cautus, simulare bene se uelle cum Spalatensibus uiuere. Attamen dolorem, quem pro sua delectione conceperat, callide dissimulans, explorabat tempus, quando suam posset iniuriam

congregatis canonicis archiepiscopus diceret: Volo, ut nullus uacet in ecclesia personatus . Et tunc ordinatus est archipresbyter quidam Petrus, nepos Murigii. Hic, quia erat factiosus homo et inquietus, cepit aperte derogare archidiacono persuadens simplicioribus et indiscretis et se quasi caput eorum constituens nitebatur debitam obedientiam subtrahere archidiacono et se ipsum quasi superiorem reuereri querebat ab eis. Et sic feda nimis dissensio in capitulo est suborta. Archiepiscopus uero, cum se deberet tamquam murum opponere exardescentibus odiis ex aduerso et fraternam

in turrim quandam, que est super portam aquilonarem. Et quia inopia rei familiaris premebantur, ceperunt consilia pessima machinari, disponebant enim armata manu quorundam diuitum domos inuadere et bona eorum diripere uiolenter. Ob hoc uero in huius se presumptionis audatiam erigebant, quia nullum caput, nec regimen inter ciues uidebant. Cum autem in ciuitate auditum fuit, quod filii Vitalis cum sotietate hominum externorum aduenissent, et quod ad talia facinora perpetranda sui cordis relaxarent habenas, mox inimici eorum pauefacti totam concitauerunt ciuitatem contra eos. Unde facta

in Appuliam uendenda miserunt, alia in eadem insula custodiri fecerunt. Osor autem, qui erat comes eiusdem insule, eo tempore aberat, Almisani uero armatis clanculo lignis nauigauerunt latenter ad insulam et inuaserunt quatuor barcusios Spalatensium, qui erant missi ab exercitu ad aliud insule caput. Verum tamen nec unum hominem capere potuerunt. Tunc potestas, relictis ad custodiam insule duobus nobilibus uiris, Lampredio et Stephano, tradita eis sotietate quinquaginta bonorum iuuenum ex popularibus ciuitatis, ipse cum toto exercitu repedauit ad urbem. Auxit autem exercitum et abiit ad

usquequaque insequi oberrantes. Persecuti autem eos sunt usque ad puppes biremium suarum. Ecce autem inuenerunt comitem Osor, utraque manu debilitatum, sub armis anelantem et diffugium ad mare querentem. Statim ergo, ut cognouerunt eum, circumdederunt ipsum. Et cum unus eorum eleuato gladio super caput ipsius uibrasset, Lampredius, super ipsum toto corpore se prosternens, non permisit eum interfici, sed captum et ligatum ad descensum ducentes in custodia posuerunt. Ceperunt autem et ex melioribus multos, quos omnes ergastulis mancipantes, potestatis arbitrio seruauerunt. Porro hi, qui ad

Venerunt autem medio noctis tempore ad predictum pontem. Et ecce iam pars quaedam hostium ultra transierat. Quos uidentes Hungari statim irruerunt in eos et satis uiriliter pugnantes cum eis plurimos trucidauerunt, alios uero urgentes ad pontem in flumen submergi fecerunt. Et positis custodiis ad caput pontis, cum magna exultatione redierunt ad suos. Hungari ergo ex euentu uictorie ualde letificati, quasi iam omnino uictores, abiectis armis tota nocte dormierunt securi. At uero Tartari in pontis capite septem erigentes machinas custodes Hungarorum longius abegerunt, ingentes in eos lapides

Habent autem ex diuersis nationibus, quas bellis edomuerunt, multitudinem maximam pugnatorum et precipue Cumanorum, quos ad pugnandum subigunt uiolenter. Si quem uero ex his paululum trepidare conspiciunt nec in mortem sese tota mentis insania precipitare absque ulla cunctatione eius amputant caput. Ipsi Tartari non se libenter morti exponunt, sed si quem eorum in bello mori contingat, statim rapiunt et efferentes in occultissimo loco terre infodiunt complanantes tumulum et locum equorum pedibus conculcantes, ne quod sepulture appareat signum. Nulla pene rapidorum fluminum eis aqua

et in ultimo die suae uitę euntibus amicis ad Salonem philosophum et conferentibus coram eo de quadam quęstione, quę creditur fuisse de conseruatione rei publicę ciuitatis Salonę, per quem modum ciuitas Salonę posset melius et salubrius in statu pacifico gubernari: Salon in continenti caput errexit; interrogatus autem ab amicis astantibus, quare hoc fecisset, respondit, ut cum istud, quod disceptatis, audiero perfecte determinari cum gaudio pro statu rei publicę, in pace moriar et quiescam. Similiter de dicta ciuitate

Corpora Laurentii, sed non illius adusti,
Andreae, Petri, non Christi discipulorum,
Caelitus ostensa, simul translata fuerunt,
Cum quibus et Blasii constat caput esse repertum,
1026 Millenus vicenus sextus cum foret annus.
Hos versus edidit Miletius hinc inde testis.

et consensu et voluntate omnium, qui in dicto castro extiterant, in quo erant viri electi fere sexingenti, inter quos mutuo elegerunt centum et triginta pugillatores excellentiores et probiores aliis, assummunt magno loricas gaudio, cingunt se frameis atque caput tegunt casside et versus inimicos audacter se dirrigunt in multa animositate cordis. Quos Veneti audiunt et gressus eorum sentiunt, parant se ad pugnam. Nunc isti, nunc illi crebra iacula iactant et tela, multi ex Venetis recedunt sauciati, tandem partes vicissim se miscuunt, fit sonitus

De gestis Romanorum imperatorum atque pontificum (excerptum de urbe Spalati) Caput XV. De Origine Civium Civitatis Spaleti. Sciendum est igitur quod Civitas Spalatina contraxit originem a famosa et antiqua ac Nobili Civitate Salonae, quae Salona fuit tempore Trojanorum, et dominabatur totam Dalmatiam

Die veneris 27. mensis decembris in Tragurio, ad vocem populi interfecti fuerunt ser Petrus Ioseph et ser Stephanus Doymi dictus Chernuch, et cras 28. dicti mensis, incisum fuit caput ser Augustino de Casotis in platea civitatis Tragurii et multis aliis nobilibus diversae iniuriae fuerunt illatae, videlicet Zcgae Ioseph cum filiis, ser Nicole Avelini cum filiis, ser Zoro cum filiis et nonnulis aliis, qui vix aufugerunt Spaletum diversis modis. Tunc etiam transmissae

veneris 18. mensis martii, retrocessit ipsa galeotta in portum Iadrae, ducta per eosdem Tragurienses. In festo Sancti Nicolai, scilicet die 6. mensis decembris, amputatum fuit caput in platea Iadrae Antonio sartori pro eo, quia tractaverit cum Angelo quondam Nicolai cimatoris et quibusdam aliis forensibus, interficere nobiles Iadrae, et hoc fuit tempore regiminis dominorum Ioannis de Victor, Cosae de Begna et Luciani de Georgiis.

eius et omnium suarum camerarum trentesimae et talis in partibus Dalmatiae et Chroatiae existentium. Die mercurii 6. mensis septembris ultrascriptus dominus vicarius cum gentibus suis circa trecentis, Simon de Detrico caput gentium nostrorum numero circa quattuorcentarum, videlicet Pagensium et ceterum circa duo centum, villanorum terrae firmae circa centum et inter populares balistarios et alios de civitate et insulares circa centum, post vesperas exierunt ad campum contra Vranam una cum 500 equitibus Harvoye

iunii, in festo Sancti Ioannis Baptistae exercitus communis Venetiarum intravit Veronam per partem. Die 7. mensis iulii vidi quoddam animal parvulum, non bene poterat discerni an gatta fuisset, quod habebat pedes octo caput unum et caudas duas et quasi videbantur duo corpora coniuncta iuxta pectus; caput magnum ostendebat aurem, sed et cetera membrorum gatta; quod animal mortuum, proiectum erat prope ecclesiam Sancti Platonis de Iadrai. Die

Veronam per partem. Die 7. mensis iulii vidi quoddam animal parvulum, non bene poterat discerni an gatta fuisset, quod habebat pedes octo caput unum et caudas duas et quasi videbantur duo corpora coniuncta iuxta pectus; caput magnum ostendebat aurem, sed et cetera membrorum gatta; quod animal mortuum, proiectum erat prope ecclesiam Sancti Platonis de Iadrai. Die martis 20. mensis octobris, adhuc unus Pagensis ad furcas suspensus fuit

iovis 10. mensis februarii sagittatus fuit in cosa dextra. Die martis 8. mensis martii, Petrus vir Milize servitialis meae, de sera, per quosdam Vlacorum, dum solus pergeret ad molendina, mortaliter super caput vulneratus et multis vulneribus per totam personam peremptus fuit ut die veneris eiusdem mensis 25. sepultus fuit apud ecclesiam Sanctae Mariae presbyterorum. Die martis 21. mensis iunii

qui tanta sapis, dic unde ciconia rostrum
1.84.2  Sic quatiat, quamvis algeat illa nihil? 85. DE NASO HARILLI
1.85.1  In caput exiguo, crevit breve corpus, Othoni,
1.85.2  At caput in nasum crevit, Harille, tibi. 86. AD RULLUM
1.86.1  Cum tibi mas

quatiat, quamvis algeat illa nihil? 85. DE NASO HARILLI
1.85.1  In caput exiguo, crevit breve corpus, Othoni,
1.85.2  At caput in nasum crevit, Harille, tibi. 86. AD RULLUM
1.86.1  Cum tibi mas paritur, laetus convivia ponis,
1.86.2  Femina si fuerit

et a medico poscere mandragoras.
1.86.5  Lesbia iam pariter, pariter Lucina vocatur,
1.86.6  At tibi sollicito pendula vota tremunt.
1.86.7  En! parit, et vulva, primum caput exit, aperta:
1.86.8  Quicquid id est, vivat, forsitan Iphis erit. 87. AD GUARINUM VERONENSEM

Carbo est. 102. DE LAELIA
1.102.1  Laelia, quid nostram, toties petis, improba, linguam?
1.102.2  Si iuvat, hoc totum, vipera, sorbe caput. 103. AD EANDEM
1.103.1  Tam coeunt artis gemini complexibus angues,
1.103.2  Ut duplex uni quis putet esse caput.

sorbe caput. 103. AD EANDEM
1.103.1  Tam coeunt artis gemini complexibus angues,
1.103.2  Ut duplex uni quis putet esse caput.
1.103.3  Ast ego sic iungi cupio, mea Laelia, tecum,
1.103.4  Ut mihi diversum nec caput esse velim.

coeunt artis gemini complexibus angues,
1.103.2  Ut duplex uni quis putet esse caput.
1.103.3  Ast ego sic iungi cupio, mea Laelia, tecum,
1.103.4  Ut mihi diversum nec caput esse velim. 104. AD PAULUM
1.104.1  Paule, superiecta quae portem veste, requiris?
1.104.2  Si te scire velim, non

tota tuo pugnabunt agmina ductu,
1.108.8  Advena cum pacis foedera rumpet avis.
1.108.9  Sed tibi terga tument putri deformia gibbo,
1.108.10  Surgit et e medio pectore turpe caput.
1.108.11  Amplius hoc, fateor, nos te ridemus, at illis
1.108.12  Maiorem incutiet tam nova forma metum.
1.108.13  Unde tamen subiti, tanta inclementia, morbi?

1.139.4  Post pomoeria sacra, post tot hortos,
1.139.5  Cellis vilibus et frequens cathedris?
1.139.6   Fucatae quibus insident puellae,
1.139.7  Structuris caput arduae superbis,
1.139.8  Collo pendula vela gestitantes,
1.139.9  Nec pressae teretes sinu mamillas.
1.139.10  Quidnam hoc? ille manu retractat,

201. IN OVILLUM
1.201.1  Esse super terras si quis genus Acephalorum
1.201.2  Haesitat, is vultus cernat, Oville, tuos.
1.201.3   Nam tibi tam parvum caput est, ut sit prope nullum,
1.201.4  At minor et nullo est sensus, Oville, tibi. 202. AD ANTONIOLUM PLACIDUM

teneri, coëuntia semina, mundi,
1.247.8  Quo possent atomi pervolitare leves.
1.247.9  Nec tantum penem, sed testes, ilia, lumbos,
1.247.10  Devorat, ac pariter brachia, crura, caput.
1.247.11  Pridem me trepidi, planta eduxere, ministri,
1.247.12  Tractus ab Alcida Cacus ut ante fuit.
1.247.13  Desine iam miseros, Erebo deducere manes,

268. DE POMPEIO MAGNO
1.268.1  Quod nuper Magni, quod erat simul orbis et urbis,
1.268.2  Obtulit ut socero perfida dextra, caput;
1.268.3  Ingemuit Caesar; sed nec Fortuna videndo
1.268.4   Laeta fuit, quamvis Caesariana foret.

ora iugum. 337. DE AVE, QUAE, CAPITE LICET ABSCISSO, ADHUC VOLABAT
1.337.1  Quis credat? bifido sagitta ferro
1.337.2  Currenti caput abscidit volucri,
1.337.3  Desit currere non tamen volucris,
1.337.4  Dum deesset caput. Unde vis peremtae
1.337.5  Cum sic curreret, unde iners eunti?

1.337.1  Quis credat? bifido sagitta ferro
1.337.2  Currenti caput abscidit volucri,
1.337.3  Desit currere non tamen volucris,
1.337.4  Dum deesset caput. Unde vis peremtae
1.337.5  Cum sic curreret, unde iners eunti?
1.337.6  An pars mortua, pars erat superstes?
1.337.7  Nec, quamvis posito procul cerebro,

347. DE MESSIO
1.347.1  Cum spoliare parat deiectum Messius hostem,
1.347.2  Quod faciat lucri conspicit esse nihil.
1.347.3   Percitus ergo ira, supra caput ense levato,
1.347.4  Hoc, inquit, solum, quod rapiamus, habes. 348. DE VENATIONE
1.348.1  Corripuit campo leporem sacer ales

quem nulli possunt aequare molossi,
2.43.4  Accipiter penna consequitur leporem.
2.43.5  Nunc tergum rostro carpit, nunc verberat alis,
2.43.6  Obsessum multo nunc premit ungue caput.
2.43.7  Oscula iam tutae iungant impune columbae,
2.43.8  Secura in medio flumine ludat anas.
2.43.9  Cognatis avibus parcit iam raptor aduncus,

Galeotte, lucri. 418. AD EUNDEM
2.57.1  Unde tibi, ut, nuper quod erat pice nigrius atra,
2.57.2  Tam subito rutilum sit, Galeotte, caput?
2.57.3  Non magis intonsi, radiat coma torta, Sicambri,
2.57.4  Nec si quam Crathis perluit aut Sybaris.
2.57.5  Quae, precor, ars istud, vel quae fortuna peregit?

sic flava, meretur
2.57.18  Ut fiat nunquam candida caesaries. 419. GASPARI TRIBRACHO SALUTEM
2.58.1  Centum luminibus cinctum caput Argos habebat,
2.58.2  Sed tamen alipedis concidit ense dei;
2.58.3  Nec tibi sit mirum bifrontis lumina Iani,
2.58.4  Non expectatis succubuisse dolis.

Priamo, Graie complebant Aulida classes.
2.95.7  Nos vitreum ad fontem sacrata altaria circum
2.95.8  Sancta precabamur mactatis numina tauris,
2.95.9  Pulchra sub platano, caput unde liquentibus undis;
2.95.10  Hic ingens ima visum prorumpere ab ara
2.95.11  Prodigium, rubri species horrenda draconis,
2.95.12  Iuppiter aethereas quem

3.3.17  Femineo impulsu (non est ea fabula falsa),
3.3.18  Occidit prolem, trux Catilina, suam.
3.3.19  Tarquinius socero, rapuit male regna, necato,
3.3.20  Tulla caput sceleris consiliique fuit.
3.3.21  Quem detestato quondam iugulaverat ense,
3.3.22  Nunc gemit ereptum, garrula mater, Ityn.
3.3.23  Ad Styga deportant terebratas Belides

digitis malesanae dona puellae,
3.3.70  Excute; amara sub hoc melle venena latent.
3.3.71  Quis demens adeo, quis tam vesanus et excors,
3.3.72  Ut velit in proprium ferre venena caput?
3.3.73  Fac tamen occultis ea dona carere venenis,
3.3.74  At magicum certe carmen habere queunt,
3.3.75  Quod te posse aliam, quam vis adamare puellam,

Carthaginis acta supersunt,
3.3.176  Et dare, quae referas, maxima Roma, potest,
3.3.177  Roma triumphatas inter celeberrima gentes,
3.3.178  Terrarum domitrix, imperiale caput.
3.3.179  Nam quota gestorum pars est memorata Quiritum?
3.3.180  Cantatis longe plura canenda vacant.
3.3.181  Forte minus te prisca iuvant; nova multa dabuntur,

4.3.3   Fulva Cleonaei certe per terga Leonis,
4.3.4  Celsius aestivos, sol agit acer, equos.
4.3.5  Nec prodire vagas permittens longius umbras,
4.3.6  In caput Aethiopum spicula recta iacit.
4.3.7  Omnia nunc flagrant, nec caligantia puri
4.3.8  Asspectum coeli lumina ferre valent.
4.3.9  Cetera caeruleam Noctis

dirum, primus qui figere, monstrum
4.4.20  Ausus es; aeternum carmine nomen habe.
4.4.21  Vos simul agricolae memores, victoris ephebi
4.4.22  Populea meritum, cingite fronde, caput.
4.4.23  Ecce sed ingentem, pubes fert altera, cervum!
4.4.24  Silvia, qualis erat, vel, Cyparisse, tuus.
4.4.25  Ardua bis denis, assurgunt cornua, ramis,

4.6.94  Quando lates, nam tunc quod iuvat, alter habet.
4.6.95  Tunc magis Euripi fervent refluentibus undis,
4.6.96  Tunc tempestates turbida flabra cient.
4.6.97  Nec caput est cerebro, nec plenae sanguine venae,
4.6.98  Fluctibus et mediis ostrea sema natant.
4.6.99  Ipsa arent teneris exhausta arbusta medullis,
4.6.100  Nec formica suum segnior

tunc invicto tutam munimine terram,
4.7.58  Quam vix excindi fulmine posse putes,
4.7.59  Ceperat ille ferox hac ipsa aestate tyrannus,
4.7.60  Principis et miseri dempserat ense caput.
4.7.61  Huc feror, et regni confestim sede potitus,
4.7.62  Cetera partitis viribus aggredior.
4.7.63  Arx erat impendens captae modo moenibus urbis,

timidis animos sors ultima rerum
4.14.6  Aspera, cum Stephano praelia cervus init;
4.14.7  Cornibus urget equum, dorso citus ille supremo
4.14.8  Desilit et celsum percuti ense caput.
4.14.9  Desiluit fractus duris in cornibus ensis
4.14.10  Dardaneum Turno ceu feriente ducem.
4.14.11  Heu quid inermis agat, cum trux tanto acrius instet

et hoc titulo crevit adauctus honos.
4.14.51  Nam solus tanto quas quaesiit ille periclo,
4.14.52  Delitias propriae noluit esse gulae.
4.14.53  Pontifici primum caput et sua cornua dantur,
4.14.54  Cornua ter senis ardua verticibus.
4.14.55  Purpurei sumunt lumbos, et pinguia patres
4.14.56  Ilia, diversum cetera vulgus habet.

innixus, sed excellentia huius praestantissime urbis potissimum ad tuam redundat gloriam! Ornamenta eius reticere 59 non possum, que quanto magis magisque considero, tanto magis obstupefio admirorque; nam profecto tantum praestat inter alias urbes, et tam alte caput extulit, ut nullam iam ad eius laudem accedere posse videatur. Iam si locum situmque contempleris, admirabilis, si opportunitatem et opulentiam rerum consideres, inauditum quidem, si templorum ornamenta cultumque divinum conspitias, religiosissima! Si lata 60

aut anxietate premitur quispiam: nullus eum locus capit, nullus retinet; nunc resupinus recumbit, nunc deambulando fatigatur, huc atque illuc cursitans interdum iacet, interdum sedet; et post paululum consurgit, gemit, eiulat, uociferat, agitat caput et manus uentilat, articulos intorquet, tundit pectus faciem, illidit frontem, plangit, plorat et crebrioribus interuallis ab imo pectore suspiria trahit; ita corporis totius iugi

Similiter et illi facile maerorem reiciunt, quos natura ipsa finxit hilariores, ut sanguineos aut liberales aut humanarum rerum contemptores, quorum postremi maxime ualent et ad se et ad alios consolandos. Quod quidem probat caput illius epistulae, quam Cicero ad L. Lucceium scribit: Quamquam ipsa consolatio litterarum tuarum gratissima est, declarat enim sumam beniuolentiam coniunctam pari prudentia, tamen illum fructum ex his litteris uel maximum

enim aliter agit, id agit ne umquam quietus esse possit, nec ullis iocundis fruatur diebus uniuersamque uitam suam sollicitam transigat ac miseram; quippe cuius uota et desideria ab extra pendere incipiunt, mox fortunae praebet dominae uenale caput, illi se subicit, illius destinat seruituti, quae quoniam uaria et instabilis est, uarios ac instabiles famulos suos reddat necesse est, et semper eos cupiditate futurorum bonorum anhelantes efficiat,

si cupiditati detraxeris et pecuniis adiicere non curaueris. His igitur atque eiusmodi suasionibus hi inducendi sunt ut uel fortunas omnes contemnant uel, si id facere nequeunt, fiduciam sui non amittant; quia, ut dicitur, caput facile inueniet pileum; unde habuisti, quae perdidisti, inde et, quae non habes, consequi poteris. Sic illi, qui dolebat uxorem bonam amississe, dictum est: Bono animo esto; aut enim bonam inuenisti, aut fecisti; si

quoniam mala concedit, optime factum ratus est abducere animum a malis ad bona. Peripatetici, utpote qui mediocritatem in omnibus sectantur, officium consolatoris praecipuum statuunt persuadere afflictis non magna mala pati. Chrysippus uero caput censet in consolando inducere animum maerentis se putet in illo labore iusto ac debito officio fungi, nec ulla contumelia aut iniuria affectum; Cyrenaici lugentem censent admonendum conditionis

uel alia, si qua sunt, retinacula succidere quam totam molem subruere aggrediantur; sic fabri caementarii in lapidibus effodiendis facere consuerunt, sic agricolae in transplantandis arboribus. In leuioribus uero negotiis freti uiribus mox caput rei adoriuntur. Vnde aliquando ultra uires ausi temeraria spe, non iniuria frustrantur et accepta confusione, digno temeritatis suae praemio, ad sanius redeunt consilium.

. Hic te postremo excipit senectus, exoptatum mortalium malum. Haec tibi affert morbos, haec omnes adimit, si quae fuerunt, uoluptates: iam cibus non sapit, gratus somnus aufugit, distillant oculi simul et nasus, languescit caput, genua manusque tremunt. Sed haec ut iocundius legas, satyri tibi egregium senectutis carmen referam, quo merito deridet eos qui ad eam peruenire precantur: "Da spatium uitae, multos da, Iuppiter, annos."

in uetula scalpit iam mater simia bucca. Plurima sunt iuuenum discrimina, pulchrior ille hoc, atque ille alio, multum hic robustior illo: una senum facies, cum uoce trementia membra et iam leue caput, madidique infantia nasi; frangendus misero gingiua panis inermi. Vsque adeo grauis uxori natisque sibique ut captatori moueat fastidia Cosso. Non eadem uini atque cibi torpente palato

en uenerandam probitatem turpissimo scelere comparatam, quae, quam primum flagitiosi uoluerint, improba esse incipiet! At non talis erat qui dicebat Oleum peccatoris non impinguabit caput meum. Optime enim nouerat quod scriptum est: Vae uobis diuitibus, qui habetis consolationem uestram. Vae uobis, qui saturati estis, quia esurietis.

. Hic te postremo excipit senectus, exoptatum mortalium malum. Haec tibi affert morbos, haec omnes adimit, si quae fuerunt, uoluptates: iam cibus non sapit, gratus somnus aufugit, distillant oculi simul et nasus, languescit caput, genua manusque tremunt. Sed haec ut iocundius legas, satyri tibi egregium senectutis carmen referam, quo merito deridet eos qui ad eam peruenire precantur: "Da spatium uitae, multos da, Iuppiter, annos."

in uetula scalpit iam mater simia bucca. Plurima sunt iuuenum discrimina, pulchrior ille hoc, atque ille alio, multum hic robustior illo: una senum facies, cum uoce trementia membra et iam leue caput, madidique infantia nasi; frangendus misero gingiua panis inermi. Vsque adeo grauis uxori natisque sibique ut captatori moueat fastidia Cosso. Non eadem uini atque cibi torpente palato

. Hic te postremo excipit senectus, exoptatum mortalium malum. Haec tibi affert morbos, haec omnes adimit, si quae fuerunt, uoluptates: iam cibus non sapit, gratus somnus aufugit, distillant oculi simul et nasus, languescit caput, genua manusque tremunt. Sed haec ut iocundius legas, satyri tibi egregium senectutis carmen referam, quo merito deridet eos qui ad eam peruenire precantur: "Da spatium uitae, multos da, Iuppiter, annos."

in uetula scalpit iam mater simia bucca. Plurima sunt iuuenum discrimina, pulchrior ille hoc, atque ille alio, multum hic robustior illo: una senum facies, cum uoce trementia membra et iam leue caput, madidique infantia nasi; frangendus misero gingiua panis inermi. Vsque adeo grauis uxori natisque sibique ut captatori moueat fastidia Cosso. Non eadem uini atque cibi torpente palato

. Hic te postremo excipit senectus, exoptatum mortalium malum. Haec tibi affert morbos, haec omnes adimit, si quae fuerunt, uoluptates: iam cibus non sapit, gratus somnus aufugit, distillant oculi simul et nasus, languescit caput, genua manusque tremunt. Sed haec ut iocundius legas, satyri tibi egregium senectutis carmen referam, quo merito deridet eos qui ad eam peruenire precantur: "Da spatium uitae, multos da, Iuppiter, annos."

in uetula scalpit iam mater simia bucca. Plurima sunt iuuenum discrimina, pulchrior ille hoc, atque ille alio, multum hic robustior illo: una senum facies, cum uoce trementia membra et iam leue caput, madidique infantia nasi; frangendus misero gingiua panis inermi. Vsque adeo grauis uxori natisque sibique ut captatori moueat fastidia Cosso. Non eadem uini atque cibi torpente palato

en uenerandam probitatem turpissimo scelere comparatam, quae, quam primum flagitiosi uoluerint, improba esse incipiet! At non talis erat qui dicebat Oleum peccatoris non impinguabit caput meum. Optime enim nouerat quod scriptum est: Vae uobis diuitibus, qui habetis consolationem uestram. Vae uobis, qui saturati estis, quia esurietis.

en uenerandam probitatem turpissimo scelere comparatam, quae, quam primum flagitiosi uoluerint, improba esse incipiet! At non talis erat qui dicebat Oleum peccatoris non impinguabit caput meum. Optime enim nouerat quod scriptum est: Vae uobis diuitibus, qui habetis consolationem uestram. Vae uobis, qui saturati estis, quia esurietis.

en uenerandam probitatem turpissimo scelere comparatam, quae, quam primum flagitiosi uoluerint, improba esse incipiet! At non talis erat qui dicebat Oleum peccatoris non impinguabit caput meum. Optime enim nouerat quod scriptum est: Vae uobis diuitibus, qui habetis consolationem uestram. Vae uobis, qui saturati estis, quia esurietis.

summos fulgura montes." Ad priuatas ueniam dignitates nec de his loquar qui excedunt biennium atque, ut ceteras praetermittam, sufficit nobis trium nuper consularium diuersos exitus scribere. Abundantius egens Pityunte exultat; Rufini caput pilo Constantinopolim gestatum est et abscissa manu dextra ad dedecus insatiabilis auaritiae ostiatim stipes mendicauit. Timasius praecipitatus repente de altissimo dignitatis gradu euasisse se putat quod aduerse uiuit inglorius.

Domini apud malum prophetam panem comederat, inter alias a Domino illatas poenas una fuit quod non est in sepulchro patrum suorum illatus. Hinc et illa Ouidii fuit sollicitudo et lamentatio: Sed sine funeribus caput hoc, sine honore sepulchri Et non ploratum barbara terra teget. – proin precatur uxorem: Ossa tamen facito parua referantur in urna.

erant priuati; eadem ratione multi nec solem nec caelum toto tempore suspiciunt. Sed mitius Aegyptii in simili re insaniunt, siquidem apud hos, dum homo alicuius momenti decedebat, familiae suae omnis muliebris sexus caput sibi et uultum oblinibat luto. Deinde relicto domi cadauere ipsae per urbem uagantes se plangebant succinctae nudatas mamillas et cum eis proxime quaeque, altera ex parte uiri et ipsi expectorati se uerberabant,

non est qua dicere assolemus cuncta meliorem in partem esse accipienda. Hinc illi, qui detrimenta bonorum accepit, dicere consueuimus: "Bono animo esto; forsan diuitiae, quas perdidisti, ad exitium tuum seruabantur atque caput cum illis perdendum fuisset, aut duriores cruciatus uel uincula uel carceres expertus fuisses sicuti plerisque accidere et legimus et uidimus." Simili ratione persuadebis et filii, fratris, amici, parentis, aut

fuerit plagis et liuoribus sauciatum ac labefactatum. Ad extremum, quod reliquum et summum erat, uitam suam ignominiosissime acerbissimaeque morti pro nostra uita exposuit; ut nos uiueremus, ipse mori uoluit; ut nos salui essemus, caput suum saluare noluit; quae, obsecro, est ista beniuolentia, qui amor inauditus, quae incredibilis caritas? aut a quo fratre, a quo parente, a quo domino uel amico umquam impensa? Dicite uos, quibus omnipotens integrum dedit sensum,

Boethius faciebat cum inquit:
Heu heu, quam surda miseros auertitur aure
et flentes oculos claudere saeua negat;
dum leuibus male fida bonis fortuna faueret
paene caput tristis merserat hora meum;
nunc quia fallacem mutauit nubila uultum,
protrahit ingratas impia uita moras.

V1 | deprehensa pro prehensa | ac pro et | Verg. Aen. 1,56 I.3.6 huc... cursitans ] modo sursum, modo deorsum discurrit V1 | caput et manus: addidit et I.3.7 agitatione ] fatigatione V1 I.3.8 linquitur ex remanet

S. V. non eam tantum praestat obedientiam, quae in cultu et exhibenda reverentia, sed etiam quae in parendo voluntati tuae et excipiendis mandatis tuis consistit. Et quia intelligit curam tuam Christianorum defensioni et Turcorum excidio intentam; omnes suas et suorum fortunas, ac regium insuper caput ad hoc pollicetur; te iubente ac suffragante, B. P. nihil non etiam arduissimum secure aggressurus. Suscipe ergo et paterno amore complectere una cum populo sibi subiecto, devotissimum filium tuum, regem nostrum Matthiam, praesertim in iis, quae pro grege tibi commisso non minus sublimi quam

ante oculos sibi ipsi proponat, ac maturius et uberius opportunioribus viis, melioribus modis quam caeteri hactenus conati sunt, Reipublicae Christianae, cui praeesse meruit, consulat cum effectu. Quod quum S. T. ultro facturam confidit, more solito, omnes suas et suorum fortunas ac regium insuper caput, id quam necessario patriae debet, sponte fidei pollicetur. Hae sunt B. Pater, adventus nostri causae. Quarum posterior si proposita magis, quam exposita videtur, parati sumus plura mox super ea re et audire et respondere, loco et tempore per V. B. assignatis.

miserabilis affuit aegro
30  Et tulit ad surdos ultima uota deos;
31  Non animam patulo fugientem jacenntem excepit hiatu,
32  Condidit aut oculos composuitue caput;
33  Oscula non carpsit sensitque nouissima uerba;
34  Quis scit an et fati tempore laeta fuit?
35  Certe laeta fuit: quid enim non indole tanta
36  Gaudeat et festum nescia tempus agat?
37  Non tamen

nunc ego, parue, iacentem
58  Aspicio? An fallit lumina nostra furor?
59  Non fallit: liquet, ecce liquet; nosco ardua colla
60  Impubesque genas sydereumque sydereum caput.
61  Nosco manus, nosco faciem uultusque uerendos
62  Solaque quos quas finxi composuique comas.
63  Quid tamen, infelix, prodest tibi gratia nostri?

equis, magno impetu proelium ineunt. Obtruncatis multis ex hostibus, caeteros in fugam uertunt. Itaque omnis praeda ad naues reducitur. Equites interfectorum hostium capita imperatori offerunt, singulos aureos in singula capita accepturi. Nam imperator promiserat unicuique interfecti hostis caput deferenti aureum se soluturum, quod semper postea seruatum est. Imperator, oneratis praeda nauibus, ad quandam insulam desertam ac portuosam, quam nunc Sanctam Panaiam uocant, quae inter Chium ac continentem sita est, se recepit.

cum in monumentum uiri sui incidisset, complexa monumentum, quasi uiuum ad auxilium uocabat, subindeque dicebat: En, quos nunquam uiuos ulla uis separare potuit, nunc barbarus hostis diuidet . Et cum nullo modo inde abstrahi posset, miles stricto gladio sponte praebenti ac distendenti collum caput abscidit, inquiens: I nunc, et marito tuo te consocia . Multi, mancipia spernentes, ornamenta mulierum pretiosa, uestes pictas cuiusque generis, uasa aenea Damasceno opere egregie caelata, auro argentoque distincta, ac aliam pretiosam supellectilem diripiunt ac

erant, a duce edocti praelongis lanceis hostem in faciem feriebant. Pugnatum aliquamdiu est pari marte. Dum hostes acrius instant, Petrus Frasina, uir strenuus et inter equites nostros clarus, Balabanum, hostium ducem, gutture hasta transfixo equo deicit, ac reluctanti caput abscidit. Tunc alii alios aggredientes prosternunt, hostes multis obtruncatis in fugam uertunt. Deinde, fusis ac fugatis hostibus abscissisque interfectorum capitibus, uictores laeti ad urbem redeunt. Tunc nostri maxime expoliatam urbem supposito igne, omnia tecta atque aedificia

omnes uenduntur. Reliqua praeda absque sorte militi concessa est, quod etiam imperator in reliquis excursionibus semper seruauerat. Itaque quaestores iam ex consuetudine pecuniam omnem diuidunt. Deinde quarta die imperator in Clazomeniorum agro copias exposuit, ad locum qui nunc caput Stilari dicitur. Clazomenae oppidum fuit in fine sinus Smyrnaei positum, Anaxagora ciue suo, qui Archelai phisici et Euripidis poetae praeceptor fuit, clarum. Et quoniam omnes circum adhaerentium locorum incolae, exemplo

seruasti; tu tuorum sanguine nunquam satur fuisti; tu, denique, christianum nomen, quae gens sola ueri dei cultrix est, extinguere conaris. Quapropter, fateor, egregium facinus ausus sum, et utinam mihi in caput tuum idem liceret! . Othomanus, admirata adolescentis audacia, abductum cum comitibus interfici iussit; qui e uestigio per medium secti sunt. Itaque egregius adolescens, supra condicionem suam ausus, occubuit. Senatus Venetus ob Antonii merita, quae

caeduae occupant, quae ad naues fabricandas multam materiam praebent. Quamobrem Othomanus, qui spe orbis imperium amplecti uidetur, hanc regionem et ad alendos exercitus et ad fabricandas naues conseruandamque classem propter duo flumina opportunam existimans, Scodram, caput atque arcem totius regionis, expugnare statuit; quam si cepisset, non dubitabat totam regionem in suam dicionem esse cessuram. Sperabat enim, redacta in potestate Albania, exemplo Alexandri et Pyrrhi, Epirotarum regum, cum classe

terra
Nata sed e terra thurea uirga fuit. Clitia, mater Circes
Sol placuit Clitię. Sic nunc quo uertitur ille
Gaudet helitropium flectere facta caput. Daphnis pastor
Quam sit grande nefas pacti iuga soluere lecti,
Daphnidis Idei saxea fata docent.

Cadmus et Hermione
Cadmus et Hermione deflebant fata nepotum
Fitque draco pariter Cadmus et Hermione. Medusę caput
Gorgonis hoc caput est quod Perseus abstulit harpe.
Hinc fuge: ni fugias, saxificatus eris. Pegasus equus
Pegase, pasce tuo mea disticha

Cadmus et Hermione
Cadmus et Hermione deflebant fata nepotum
Fitque draco pariter Cadmus et Hermione. Medusę caput
Gorgonis hoc caput est quod Perseus abstulit harpe.
Hinc fuge: ni fugias, saxificatus eris. Pegasus equus
Pegase, pasce tuo mea disticha fonte! Recusas?
At saltem

fertur pepigisse hymeneos
Atque hanc ęquoreis eripuisse feris. Medusa
Felix si cupidum nunquam fugisset amantem:
Angue foret nullo cincta Medusa caput. Phineus cum Perseo
Phineus Andromedes thalamos dum uendicat armis,
Protinus oblato Gorgonis ore riget.

Aggressus tenera dura pericla manu.
Ast ubi creuerunt pariter cum uiribus anni,
Liberat oppressam seruitio patriam.
5  Illo autore perit Nemeę leo bellua siluę,
De multis unum non habet hydra caput,
Ipsa Erimanthei feritas elanguit apri
Et ceruam celeres destituere pedes.
Stymphalidas domat arcus aues tinnitus et ęris,
10  Et stabuli sordes fluminis unda rapit.
Taurum,

Herculeas uires uasti sensere Gygantes
Cęlicolis ausi bella mouere deis
Et Centaurorum uis ardens quadrupedantum
30  Concidit Herculeę uerbere fracta manus.
Victus Achelous propriis caput intulit undis
Illum dum Alcydę succubuisse pudet.
Fortis Erix cestu, flammę munimine Cacus,
Antheus terrę dum cadit usus ope,
35  Oechalię regno fidens Euritus – ab illo

sęclis omnibus egit opus.
15  Nemo repente fuit sat magno dignus honore,
Grandescitque suo planta nouella die,
Quęque humili raras gestabat stipite frondes,
Iam pandit ramos fertque sub astra caput. Ad Phoebum pro Hannibale iuuene poeticę studioso
Sume lyram lauroque tuos pręcinge capillos
Et lętus uatem suscipe, Phoebe, nouum.
Carmina

oppida, crede, dabis. De Leone X. Pontifice Maximo Florentino de Medicum familia
Ipse Deus Medicem clarum pietate fideque
Ecclesię iussit totius esse caput
Atque uolens illi dare congrua nomina dixit:
»Tu decimus posthac, tu Leo dictus eris!
Iste etenim numerus numero est perfectior omni 5
Nobiliorque feris omnibus ista

Dimissis terris regna beata petant.
Talia si dederis, non soli, Christe, Leoni,
Sed cunctis sequimur qui tua signa dabis.
Est commune bonum quicquid conceditur uni: 15
Omnes membra sumus, omnibus ille caput. Pro Adriano VI. Pontifice Maximo ad Christum oratio
Pontifici da, Christe, tuo quę posco Adriano:
Apta illi et populis commoda posco tuis.

Dimissis terris regna beata petant.
Talia si dederis, non soli, Christe, Adriano,
Sed cunctis sequimur qui tua signa dabis.
Est commune bonum quicquid concesseris uni: 15
Omnes membra sumus, omnibus ille caput. De Gallis et Hispanis inter se bellantibus
Inter sese odiis nimio furore calentes
Gallus et Hispanus bella cruenta gerunt.
Infensus genti

Christo igitur geniti Maumetica sacra sequuntur
Et qui saluari debuerant pereunt.
Quid fiet reliquis, quando pars maxima nostrum 25
Vrgetur tantis opprimiturque malis?
Efficere ergo tuum est, cum sis caput omnibus unum,
Omnes ut pariter foedera pacis ament,
Vnanimesque ferum properent mordere tyrannum
30   Qui sibi nunc uni subdere cuncta parat.
Vnanimes Deus ipse iuuat, discordibus obstat,

loqui. 10
His tamen ingenii magnis insignibus olim
Sancte actę uitę gloria maior erat. Epitaphium Sanctę Catherinę
Passa rotas gladioque caput truncata tyrannum
Vici; sicque Deo sum modo iuncta meo.
Virginitas etiam dignam me fecit amore
Eius, qui genitus Virgine Matre fuit.
Filia regis eram, nunc Regis filia regum 5
Sedibus

deas!
5  Tunc pro litterulis cogor fecisse lituras,
Donec cum calamo concidat ęgra manus.
Si legere incipio uatum dictata priorum,
Torpescit linguę te subeunte sonus.
Pronum pono caput, pluteus languentia membra
10   Excipit et totum iam sopor altus habet.
Quando igitur uigilare datur, si luce negatur?
Nam iuris tenebras dicimus esse tui.
Ocia detestor, cogor tamen ocia semper

5  Accipe sed quare longeuę tempora uitę
Despiciam: uitii est plena senecta sui.
Curuatur dorsum, titubat pes, membra tremiscunt,
Caligant oculi, dens cadit, ora rigent.
Laxa cutis fluitat, caluum caput ictibus urgent
Crabro, uespa, culex, musca, tabanus, apis. 10
Elanguent sensus nec quicquam dulce palato est
Inque caua assiduus tintinat aure sonus.
Crebrescunt morbi, quatit artus tussis

Tam multis fidei subiectis Bartholomęus
20  Impiger Armenię protinus arua petit.
Albanum ueniens patitur tormenta tyranni
Sacrilegi Astragis barbariceque feri,
Qui uiuo pellem, uiuo caput abstulit idem:
Constanti inuictus perstitit ille fide.
25  Hęc igitur passus superata morte beatas
Ingreditur gaudens Te duce, Christe, domos.
Passus est anno a Dominica passione

10  Hinc Abiatari pertulit inuidiam.
Ipse Abiatarus mitris et honore superbus
Discipulis Christi durus et asper erat.
Hic igitur uerbis regem induxit Herodem
Innocuum ut rigido disecet ense caput.
15  Nec tamen iste necem sanctus passurus iniquam
Immemor officii uel pietatis erat:
Dum trahitur, quendam tristi langore leuauit
Conspexit media quem recubare uia.

Nil metuens Domini iussa sequendo sui.
Inter discipulos iam post miracula claro
10  Mors equidem soli non uiolenta fuit.
Sunt quoque qui dicant Romano more securi
Postremo iussum supposuisse caput.
Ossa prius Romam, Treuerim translata deinde:
Cęlesti fruitur spiritus ipse bono.
Obiit anno a Dominica passione XLVII.

rerum
40   Ieiunus totas perstitit hebdomadas;
Illi terribiles se submisere leones
Nec dedignati sunt sua iussa sequi.
Nullus tunc domitor, uis nulla subegerat illos,
Et caput imperio supposuere suo.
Grande uiri meritum, cui grex quoque mutus honorem 45
Pręstitit et sęuę quem coluere ferę.
Grandius hoc tamen est: illius nomina diri
Demones horrescunt effigiemque

Sępe graui erepti protinus exitio.
Ossa uiri, Solymis defuncti, Roma recępit:
Illius meritis hoc quoque credo datum.
Christus nanque mori Solymis elegit et idem
Ecclesię Romam pręstitit esse caput. Ambrosius
Ambrosio eloquii, si uera est fama, futuri
Certa nimis puero signa dedistis, apes,
Dulcibus implentes

lusum planctus inque iocos lachrymas.
Ergo Tui nati tanto me munere dignum
Effice, nanque Tibi talia posse dedit.
Iam Tu gemmato regni diademate fulges,
Iam Tibi submittunt castra superna caput.
Mens humilis super alta tulit Te culmina cęli,
Quo, precor, ascendant quas Tibi fundo preces.
De Te fons placida manans pietate repleuit
Terrarum uacuo quicquid in orbe patet.

ire uiam.
Virgo potens lucis, tenebrarum nescia, nostrę
Fluctibus in mediis sydus et aura ratis,
Aspice quam sęuę feriant mea uela procellę
Concutiantque meum quanta pericla caput.
Affer opem misero, lasso succurre clienti,
Auxilium tardet iam mora nulla Tuum.
Exigit hoc ętas: albent mea tempora canis,
Pallent ora, cutem ruga senilis arat,

addere fatis,
3.1.4   Vel quia non uno tempore sceua premit.
3.1.5   Hei mihi, cum primum coepi sentire uapores,
3.1.6   Iam caput ex stomacho qui petiere malo,
3.1.7   Hei mihi, cum sicco riguit mea lingua palato
3.1.8   Bucchaque fastidit febre referta cibum,

3.12.2.11   Ter octaua dies numero numerata sub isto
3.12.2.12   Sortibus electum lux dabit ista nouum
3.12.2.13   Ieiunique caput ueneratur temporis ipsum,
3.12.2.14   Quo sacer ad cinerem cuncta redire docet.

3.12.3.1   Ieiune nimium Martis uenere Calende,
3.12.3.2   Cum quadraginta sint sine carne dies.
3.12.3.3   Doctorale caput triplici diademate cinctum
3.12.3.4   Bissenam potuit Martis habere diem.
3.12.3.5   Quintaque Mauortis decimam geminando fenestram

Seruari hominem lucri causa nefas esse 154 . Peoniam erruere pręcipiunt noctu, quoniam, si picus Martius uideat, in oculos legentis impetum facit 248 . Idem liber XXII, caput X 266 . Sideri stagnum, in quo nil innatet; Auernum, in quo folia subsidunt 297 . Auaritia quęrens opes in uiscera terrę 310 . Sepeius Claudius Cai Gracchi caput

XXII, caput X 266 . Sideri stagnum, in quo nil innatet; Auernum, in quo folia subsidunt 297 . Auaritia quęrens opes in uiscera terrę 310 . Sepeius Claudius Cai Gracchi caput repensum auro ad Opilium tulit plumbo in os addito 312 . Mithridates Aquilio duci capto aurum infudit. Fossores auri ruina opprimuntur 313 . Marcus Crassus post Syllam ditissimus, nec fuit

uocatus, perfuncta dictatura ad agrum rediit. Legati Romani arantem trans Tyberim offenderunt 9 .
Auaricia. Tarpeia uirgo scutis obruta 2 . Cai Gracchi caput plumbo infuso expensum auro est 26 .
Audacia. Fabii CCCVI Vehientum insidiis periere 8 .
Accusator.

101 . Beatus homo qui corripitur a Domino. Ipse uulnerat et medetur. Auferat a me uirgam suam; loquar, et non timebo eum 102 . Si impius fuero, ue mihi est, et si iustus, non leuabo caput saturatus afflictione et miseria. Si subuerterit omnia uel in unum coarctauerit, quis contradicet ei, uel dicere poterit, cur ita facis 103 . Iob: Hęc passus sum absque iniquitate manus meę. Item: Non peccaui, et in amaritudinibus

Negociator negligens salutis, caupo peccans labiis 147 . Arator, faber, architectus, pictor, ferrarius, figulus non promouebuntur ad regimen ecclesię 149 . Sume tibi gladium tonsorium, tonde caput et barbam 185 . Et non erit mercator ultra in domo Domini 215 .
Aqua. Ascendit Helias in uertice Carmeli, et facta est pluuia grandis

Ve uobis qui comeditis domos uiduarum, orationes longas orantes! Propter hoc amplius accipietis iudicium. Ve uobis qui decimatis mentam etc. et reliquistis iudicium et misericordiam et fidem, excollantes culicem, camellum autem glutientes. Caput XXIII. Auarus abscondit talentum domini in terra, nihil faciens lucri: Metis ubi non seminasti, et congregas ubi non sparsisti. Esuriui, et non dedistis mihi manducare etc. caput XXV. Iudas fur et latro loculos habens, dolet pro

misericordiam et fidem, excollantes culicem, camellum autem glutientes. Caput XXIII. Auarus abscondit talentum domini in terra, nihil faciens lucri: Metis ubi non seminasti, et congregas ubi non sparsisti. Esuriui, et non dedistis mihi manducare etc. caput XXV. Iudas fur et latro loculos habens, dolet pro effusione unguenti et uendit Dominum suum XXVI. Auaritia Iudam ad proditionem Domini compulit, custodes ad mendacium, ut quem resurrexisse nouerant, sublatum esse dicerent XXVIII.

uendentium columbas euertuntur, id est pręlatorum dignitas, qui spiritalia uendunt, conculcatur, quia infatuatum sal ad nihilum ualet ultra etc. XI. Qui deuorant domos uiduarum XII. Fremebant in eam quę effudit unguetum super caput Domini XIIII. Iudas uendit Dominum XIIII. Apostoli quare mittuntur bini XI.
Adulatio. Adulatores sicut apes mel portantes in ore, aculeum in tergo XII. Aduersa

398 . Confirmatio per mentem. Quantum anima corpori dominatur, ostenditur signis, ac primum ab affectibus phantasię 400 . Signum ab affectibus rationis 401 . Mens animę caput et auriga 402 . Septem uacationis genera: somno, sincopa, humore melancholico, temperata complexione, solitudine, admiratione, castitate 403 . Ab artium et gubernationis industria. Quattuor hominis

quod sapientes sibi ipsi sufficiant, insipientes autem inconstanter ament 25 . Plato ait amicicię species III: naturalem, socialem, hospitalem 36 . Cum Platoni Dionysius diceret "caput tibi quispiam tollet", aderat Xenocrates et suum ostendens "nullus", inquit, "id prius quam istud abscidet" 39 . Crantor, cum interrogatus esset, cuius rei gratia ita se Polemoni addixisset, respondit quia illo nunquam neque acutius

Dardani speluncis sub fimo defossis pro domibus utuntur 261 . VALERIVS MAXIMVS
Amicicia. De amicicia, liber IIII, caput VII. Amicis inhonesta petentibus resistendum exemplo Pauli Rutilii, liber VI, caput IIII. Philippus Alexandrum increpat, quod non probitate, sed largitionibus comparet amicos, eodem. Fabius Maximus militem a se alienatum non punire, sed beneficio

VALERIVS MAXIMVS
Amicicia. De amicicia, liber IIII, caput VII. Amicis inhonesta petentibus resistendum exemplo Pauli Rutilii, liber VI, caput IIII. Philippus Alexandrum increpat, quod non probitate, sed largitionibus comparet amicos, eodem. Fabius Maximus militem a se alienatum non punire, sed beneficio retinere/uoluit, dissimulans quę de illo comperisset; sic sibi fidum atque obnoxium fecit, liber

IIII. Philippus Alexandrum increpat, quod non probitate, sed largitionibus comparet amicos, eodem. Fabius Maximus militem a se alienatum non punire, sed beneficio retinere/uoluit, dissimulans quę de illo comperisset; sic sibi fidum atque obnoxium fecit, liber VII, caput III. Biantis pręceptum est: Sic amico utendum, ut memineris posse fieri inimicum, eodem. Amicicia simulata Hannibalis erga Fabium, ut suspectum suis faceret, eodem. Sextus Tarquinius amicicię simulatione Gabios decepit, caput

VII, caput III. Biantis pręceptum est: Sic amico utendum, ut memineris posse fieri inimicum, eodem. Amicicia simulata Hannibalis erga Fabium, ut suspectum suis faceret, eodem. Sextus Tarquinius amicicię simulatione Gabios decepit, caput IIII.
Auxilium. Salinator cum Hannnibale conflicturus noctu Nerone collega cum altero exercitu recepto prius hostem oppressit quam id ab illo resciri potuit, liber VII, caput IIII.

amicicię simulatione Gabios decepit, caput IIII.
Auxilium. Salinator cum Hannnibale conflicturus noctu Nerone collega cum altero exercitu recepto prius hostem oppressit quam id ab illo resciri potuit, liber VII, caput IIII.
Adulatio. Aristoteles Calistenem ad Alexandrum mittens monuit, cum eo aut rarissime aut quam iocundissime loqueretur, liber VII,

Adulatio. Aristoteles Calistenem ad Alexandrum mittens monuit, cum eo aut rarissime aut quam iocundissime loqueretur, liber VII, cap. II.
Auaritia. De auaritia, liber IX, caput IIII. Quintus Fabius Labeo, finium arbiter inter Nolanos et Neapolitanos, utrosque decepit, liber VII, cap. III. Faniam infamem duxit Caius Ticinus, ut postea deprehensam dote priuaret, sed Marius illum summa totius dotis

Fabius Labeo, finium arbiter inter Nolanos et Neapolitanos, utrosque decepit, liber VII, cap. III. Faniam infamem duxit Caius Ticinus, ut postea deprehensam dote priuaret, sed Marius illum summa totius dotis damnauit, liber VIII, caput II.
Aduersa. De repulsis, liber VII, caput V. De necessitate, caput VI. Rutilius nec accusatus uultum mutauit nec exul animum deiecit et Sylla reuocante redire noluit,

III. Faniam infamem duxit Caius Ticinus, ut postea deprehensam dote priuaret, sed Marius illum summa totius dotis damnauit, liber VIII, caput II.
Aduersa. De repulsis, liber VII, caput V. De necessitate, caput VI. Rutilius nec accusatus uultum mutauit nec exul animum deiecit et Sylla reuocante redire noluit, liber VI, caput IIII. Solon amicum moerentem in arcem produxix et "cogita nunc tecum", inquit, "quam

infamem duxit Caius Ticinus, ut postea deprehensam dote priuaret, sed Marius illum summa totius dotis damnauit, liber VIII, caput II.
Aduersa. De repulsis, liber VII, caput V. De necessitate, caput VI. Rutilius nec accusatus uultum mutauit nec exul animum deiecit et Sylla reuocante redire noluit, liber VI, caput IIII. Solon amicum moerentem in arcem produxix et "cogita nunc tecum", inquit, "quam multi luctus sub his tectis et olim

Aduersa. De repulsis, liber VII, caput V. De necessitate, caput VI. Rutilius nec accusatus uultum mutauit nec exul animum deiecit et Sylla reuocante redire noluit, liber VI, caput IIII. Solon amicum moerentem in arcem produxix et "cogita nunc tecum", inquit, "quam multi luctus sub his tectis et olim fuerint et hodie uersentur et sequentibus sęculis erunt habitaturi". Idem aiebat, si in unum locum cuncti mala sua contulissent, futurum

luctus sub his tectis et olim fuerint et hodie uersentur et sequentibus sęculis erunt habitaturi". Idem aiebat, si in unum locum cuncti mala sua contulissent, futurum ut propria reportare domum quam ex communi miseriarum aceruo portionem suam ferre mallent, liber VII, caput II. Apium Claudium maritima tempestas reum fecerat, cęlestis absoluit, liber VIII, caput I.
Ars. Quam magni effectus artium sunt, liber VIII, caput XI. Casu factum quod

Idem aiebat, si in unum locum cuncti mala sua contulissent, futurum ut propria reportare domum quam ex communi miseriarum aceruo portionem suam ferre mallent, liber VII, caput II. Apium Claudium maritima tempestas reum fecerat, cęlestis absoluit, liber VIII, caput I.
Ars. Quam magni effectus artium sunt, liber VIII, caput XI. Casu factum quod ars facere nequibat in equo pingendo, eodem. Quędam nulla arte effici posse, cap.

suam ferre mallent, liber VII, caput II. Apium Claudium maritima tempestas reum fecerat, cęlestis absoluit, liber VIII, caput I.
Ars. Quam magni effectus artium sunt, liber VIII, caput XI. Casu factum quod ars facere nequibat in equo pingendo, eodem. Quędam nulla arte effici posse, cap. XII. Suę quenque artis optimum et actorem et disputatorem esse, cap. XIII.

eodem. Quędam nulla arte effici posse, cap. XII. Suę quenque artis optimum et actorem et disputatorem esse, cap. XIII.
Audacia. Libere dicta aut facta, liber VI, caput II. De temeritate, liber IX, caput VIII. Audacia Marci Castricii in Cnęum Carbonem: cum ille multos enses se habere dixisset, et ego annos, respondit, liber VI, caput II. Pascelius duas res sibi magnam licentiam prębere

XII. Suę quenque artis optimum et actorem et disputatorem esse, cap. XIII.
Audacia. Libere dicta aut facta, liber VI, caput II. De temeritate, liber IX, caput VIII. Audacia Marci Castricii in Cnęum Carbonem: cum ille multos enses se habere dixisset, et ego annos, respondit, liber VI, caput II. Pascelius duas res sibi magnam licentiam prębere dixit--- senectutem et orbitatem, eodem.

Audacia. Libere dicta aut facta, liber VI, caput II. De temeritate, liber IX, caput VIII. Audacia Marci Castricii in Cnęum Carbonem: cum ille multos enses se habere dixisset, et ego annos, respondit, liber VI, caput II. Pascelius duas res sibi magnam licentiam prębere dixit--- senectutem et orbitatem, eodem.
Accusator. Infames rei quibus de causis absoluti uel damnati, liber VIII, caput I.

liber VI, caput II. Pascelius duas res sibi magnam licentiam prębere dixit--- senectutem et orbitatem, eodem.
Accusator. Infames rei quibus de causis absoluti uel damnati, liber VIII, caput I. Ab accusatione abstinendum, quando ex ea plus mali oriturum iudicamus, liber VI, caput II. Mulier a Philippo damnata, "prouocarem, inquit, ad Philippum, sed sobrium", eodem. Superbia Memmii accusatoris effecit, ut Fuluius

et orbitatem, eodem.
Accusator. Infames rei quibus de causis absoluti uel damnati, liber VIII, caput I. Ab accusatione abstinendum, quando ex ea plus mali oriturum iudicamus, liber VI, caput II. Mulier a Philippo damnata, "prouocarem, inquit, ad Philippum, sed sobrium", eodem. Superbia Memmii accusatoris effecit, ut Fuluius Gabinus reus iam damnatus absolueretur, liber VIII, caput I.

iudicamus, liber VI, caput II. Mulier a Philippo damnata, "prouocarem, inquit, ad Philippum, sed sobrium", eodem. Superbia Memmii accusatoris effecit, ut Fuluius Gabinus reus iam damnatus absolueretur, liber VIII, caput I. Valerii Valentini accusatoris turpitudo Caium Cosconium certissimum reum a damnatione liberauit, eodem.
Appetitus. Cretum execratio in eos quos oderunt, ut mala consuetudine delectentur,

eodem.
Appetitus. Cretum execratio in eos quos oderunt, ut mala consuetudine delectentur, optant; inutiliter enim ali quid concupiscere et in eo perseueranter morari, exitio uicina dulcedo est, liber VII, caput II. Anima immortalis. Galli mutuas pecunias dabant, quę iis apud inferos redderentur, liber II, caput I. Habitaculum. Marcus Emilius Porcina, quod uillam nimis sublime extruxisset, graui multa affectus, liber VIII, caput I.

ut mala consuetudine delectentur, optant; inutiliter enim ali quid concupiscere et in eo perseueranter morari, exitio uicina dulcedo est, liber VII, caput II. Anima immortalis. Galli mutuas pecunias dabant, quę iis apud inferos redderentur, liber II, caput I. Habitaculum. Marcus Emilius Porcina, quod uillam nimis sublime extruxisset, graui multa affectus, liber VIII, caput I. CICERONIS OPVSCVLA
Agricolę

est, liber VII, caput II. Anima immortalis. Galli mutuas pecunias dabant, quę iis apud inferos redderentur, liber II, caput I. Habitaculum. Marcus Emilius Porcina, quod uillam nimis sublime extruxisset, graui multa affectus, liber VIII, caput I. CICERONIS OPVSCVLA
Agricolę uoluptas 43 . Marcus Curius, Lucius Quinctius Cincimatus. Viatores 45 .

Molliti sunt sermones eius super oleum, et ipsi sunt iacula. 362 . Corde maledicebant 365 . Mendaces filii hominum, ut decipiant 366 . Oleum peccatoris non impinguet caput meum 427 .
Auaritia. Ęgypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur panibus 21 . Manum egeno et paperi non porrigebant

Accusator. Verba susurronis quasi simplicia, et ipsa perueniunt ad interiora uentris 280 .
Appetitus. Exaltauit caput meum super inimicos meos 339 .
Anima. Quod de Hierusalem diximus, referamus ad animam nostram 46 . Contra Manicheum, qui de eadem substantia esse animas

et malus 101. 114 . Amicorum inconstantia 155 . Quod amicicia bonorum non est secura 156 .
Auaritia. Gracchi caput auro expensum 23 .
Aduersa. Commoda et incommoda bonis malisque communia 2 . Quod sanctis in amissione temporalium nihil pereat

et securi 52 . BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
Beneficium cum pręstatur inimicis, carbones ignis congregari dicuntur super caput eorum, quoniam duritia cordis eorum mollitur et liquescit 201 .
Bellum. Clausis, quod

CXXXVIIII 124 . Qui recti sunt, habitabunt in terra. Benefacientem ne prohibeas. Iusti benedicentur. Iustorum semita quasi lux splendens procedit etc. 126 . Benedictio Domini super caput iusti. Memoria iusti. Opus iusti. Finis iusti. Iustitia 127 . Fructus iusti. Bonus. Iustus. In semita iustitię uita. Innocens. Iustus iterum. Bonos odit malus. Iustus iterum. Iusto placantur etiam inimici. Iustitia

224 . MATTHEVS
Bonus. Beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam. Nisi abundauerit iustitia uestra etc. Estote perfecti. Caput V. Inter natos mulierum non surrexit maior Ioanne Baptista XI. Elegerunt bonos in uasa XIII. Quis bonus nisi solus Deus XIX. Operari in uinea est iustitiam facere XXI. Multi sunt uocati,

debet 367 . De Probo principe adhuc adolescente Valeriani dictum: Si nomen probi non haberet, potuit habere cognomen 449 .
Blandus. Onesili caput fauis refertum 113 . VALERIVS MAXIMVS
Beneficium. Scipio

MAXIMVS
Beneficium. Scipio superior Siculis militiam, quam iusserat, remisit, si arma et equos suis militibus traderent. Pro beneficio habuerunt quod grauate ferrent, si hoc tantum imperatum foret, liber VII, caput III.
Bellum. De disciplina militari, liber II, caput I. Armorum tractandorum meditatio. Velites. Spartani ante pugnam tibię concentu animantur. Idem puniceis in

arma et equos suis militibus traderent. Pro beneficio habuerunt quod grauate ferrent, si hoc tantum imperatum foret, liber VII, caput III.
Bellum. De disciplina militari, liber II, caput I. Armorum tractandorum meditatio. Velites. Spartani ante pugnam tibię concentu animantur. Idem puniceis in prelio tunicis usi ad occultandum cruorem, caput I. Scipio Affricanus turpe esse aiebat in re militari dicere non putaram. Idem

Bellum. De disciplina militari, liber II, caput I. Armorum tractandorum meditatio. Velites. Spartani ante pugnam tibię concentu animantur. Idem puniceis in prelio tunicis usi ad occultandum cruorem, caput I. Scipio Affricanus turpe esse aiebat in re militari dicere non putaram. Idem aiebat aliter cum hoste non confligendum quam aut occasio euenisset aut necessitas incidisset. Quintus Metellus deuicta Cartagine, nescire se illa uictoria boni ne plus an mali

Cartagine, nescire se illa uictoria boni ne plus an mali reipublicę attulisset, asseuerauit. Senatus, cum aduersus Hannibalem Claudium Neronem et Liuium Salinatorem consules mitteret, magno studio egit, ut inter se odio dissidentes in gratiam prius reduceret, liber VII, caput II. Lucius Paulus Persę regi sucubuisset, nisi Sulpicius Gallus territum lunę defectu exercitum de syderis ratione disputando metu liberasset, liber VIII, cap. II.

II.
Bonus. Licinius Fimbria iudex addictus Marco Lutatio de sponsione, quam is cum aduersario, qui uir bonus esset, fecerat, nunquam id iudicium pronunciatione sua finire uoluit, liber VII, caput II. Socrates expedita uia eos ad gloriam pertinere dicebat, qui id agerent, ut quales uideri uellent, tales essent, eodem. Ob Quinti Fabii affinitatem Manius Attilius Collatinus, Sorani oppidi proditor, accusatus absoluitur. Sic et Marcus Emilius Scaurus repetundarum

oppidi proditor, accusatus absoluitur. Sic et Marcus Emilius Scaurus repetundarum reus ob patris memoriam liberatus, liber VIII, cap. I. Scipio Nasica uir sanctissimus iudicatus, Matrem deum e Pesimunte accersitam excepit, liber VIII, caput XVI. Publius Furius Philippus Hispaniam sortitus inimicos suos legatos secum illuc ire coegit, confidens nihil se acturum, quod illi accusare possent. Sic et Lucius Crassus inimicum suum in prouincia Gallica sibi

Sic et Lucius Crassus inimicum suum in prouincia Gallica sibi actorum suorum speculatorem admisit. Eadem sui confidentia in Catone, in Marco Scauro, in Marco Antonio oratore liber III, caput VII. Ciues boni coronabantur apud Athenienses, liber II, caput I. CICERONIS OPVSCVLA
Beneficii meminisse debet qui accepit 20 .

actorum suorum speculatorem admisit. Eadem sui confidentia in Catone, in Marco Scauro, in Marco Antonio oratore liber III, caput VII. Ciues boni coronabantur apud Athenienses, liber II, caput I. CICERONIS OPVSCVLA
Beneficii meminisse debet qui accepit 20 . In quos debet conferri beneficium 82 .

Boni merces 259 . Tabernacula iustorum benedicentur 261 . Via uirtutis primum arcta, deinde spaciosa 261 . Benedictio Domini super caput iusti 266 . Radix iustorum proficiet 268 . Iusti sunt lapides sęculi. Reges, id est sancti 271 . Diuitię uirtutum 273 .

bibisset quam ualitudinis causa. Lucius Papirius imperator uotum uouit Ioui pocillum uini. Cato: "Non aliud", inquit, "uinum bibi quam remiges". Lucius Lucullus puer apud patrem nunquam lautum conuiuium uidit, in quo plus semel Gręcum uinum daretur. De uitanda ebrietate, caput XXII 147 . Saporum genera XIII 152 . Pulte, non pane longo tempore uixisse Romanos 180 . Quare faba a Pythagora damnata 182 .

bibere iussus, prandium et munera refutauit; ab altero deinde propheta deceptus comedit, et a leone occisus est 58 . Helias in torrente Carith a coruis pascitur. Iterum in deserto esuriens petiit mortem; dormiuit; expergefactus reperit ad caput panem subcinericium et uas aquę 60 . Heliseus exercitum Israel sitientem factis fossis et aqua scaturientibus potauit 62 . Heliseus XX panibus ordeaceis saciauit C uiros, et superfuit. Pulmentum

Dauid panem sanctificatum accepturus interrogatur, si pueri mundi sunt a mulieribus 46 . Oza, quia extendit manum ut labentem archam teneret,et a Domino percussus moritur 50. 72 . Helias reperit ad caput panem et uas aquę,comedit et bibit, et in fortitudine cibi illius ambulauit XL diebus et totidem noctibus usque ad montem Dei Oreb 60 . Dauid diuidit singulis tortam panis et partem carnis assę bubalę, et frixam

me X. Petrus supra mare ambulat, ut citius ueniat ad Dominum XIIII. Domino de passione sua, futura prędicenti ait: Absit a te Domine XVI. Diliges Dominum Deum tuum ex toto XXII. Mulier effudit unguentum super caput Domini, et agnoscitur bonum opus operata. Caritas erga Deum ungit caput, erga proximum pedes. Petrus repugnans pro Domino amputat auriculam seruo XXVI. Ingreditur in atrium, ut uideat finem. Ioseph ab Arimatia sepeliuit corpus Domini XXVII.

XIIII. Domino de passione sua, futura prędicenti ait: Absit a te Domine XVI. Diliges Dominum Deum tuum ex toto XXII. Mulier effudit unguentum super caput Domini, et agnoscitur bonum opus operata. Caritas erga Deum ungit caput, erga proximum pedes. Petrus repugnans pro Domino amputat auriculam seruo XXVI. Ingreditur in atrium, ut uideat finem. Ioseph ab Arimatia sepeliuit corpus Domini XXVII. Mulieres ementes aromata perueniunt ad monumentum XXVIII.

Cum ieiunatis, nolite fieri tristes VI. Ieiunabunt cum auferetur ab eis sponsus IX. Dimittere eos ieiunos nolo, ne deficiant in uia XV. Hoc genus non eiicitur nisi per orationem et ieiunium. Ieiunium unguentum est quo caput Domini ungitur XVII. Venit Ioannes neque manducans neque bibens, Filius hominis manducans et bibens XI. Ne solliciti sitis quid manducetis VI.
Communio. Iudam etiam communicat

Appropinquante Iesu Hierusalem, procedunt obuiam clamantes: Osanna, benedictus qui uenit in nomine Domini, rex Israel XII. Petrus: Domine, tu mihi lauas pedes? Si non lauero te etc. Domine, non tantum pedes, sed et manus et caput. Iesus: Vnus ex uobis tradet me. Petrus quasi statim in traditorem irruiturus, innuit Ioanni, quis esset, de quo Dominus dicerret XIII. Petrus: Animam meam pro te ponam XIII. Si diligitis me, mandata mea seruate. Qui habet

Tantalus Pelopem filium diis apposuit commedendum, damnatus ad inferos inter aquas et poma siti fameque perpetuo torquetur. Tereus Phylomenę stupratę, ne lamentari posset, linguam execuit. Prognes uxor Ithin filium ei epulandum apposuit et coram puerum requirente caput illius proiecit VI . Peliam filię occiderunt deceptę a Medea, dum uellent eum iuuenili ętati restituere. Medea nouam nuptam et domum Iasonis cremauit, filios

iusserat, si puellam pareret, necaret IX . Omathus, oppidi Cypri, incolę soliti aduenas immolare in ara Iouis; a Venere in boues uersi sunt X . Orpheus a mulieribus interemptus, lyra, et caput in Hebrum proiecta. Peleus Phocum fratrem interfecit. Lupus armenta et pastores interimens. Thetidis ira in Peleum, quia fratrem occiderat XI . Draco ad nidum uolutus pullos uorauit matre circumuolante, et mutatur in saxum.

238 .
Corpus. Quicunque corporis curam habet, sua quidem, non tamen se ipsum curat 15 . Corpus curare sine anima non decet, sicut oculos sine capite aut caput sine reliquo corpore 98 . In eos qui corpus exercent animo neglecto 106 . Corpus carcer animę atque sepulcrum 108 . Donec corpus habemus animusque noster

81 . Draconis leges 86 . Tullię scelus 90 . Astyages Arpago filium eius comedendum apposuit 90 . Cyri caput in utrem sanguine plenum missum 94 . Tarquinius papauerum capita decutiens 96 . Ęgyptii filios immolant 98 . Cambyses fratrem interfecit, uxorem calcis ictu,

98 . VALERIVS MAXIMVS
Cosortium. Sextus Titius innocens damnatus, quia cognitum est eum Saturnini imaginem domi habere, liber VIII, caput I.
Callidus. Vafre dicta aut facta, liber VII, caput III. Strategemmata, liber VII, caput IIII. Quintus Fabius cum Antiocho dimidiam partem nauium accipere pactus

Cosortium. Sextus Titius innocens damnatus, quia cognitum est eum Saturnini imaginem domi habere, liber VIII, caput I.
Callidus. Vafre dicta aut facta, liber VII, caput III. Strategemmata, liber VII, caput IIII. Quintus Fabius cum Antiocho dimidiam partem nauium accipere pactus medias secuit, ut tota classe eum priuaret, liber VII, caput III.

Titius innocens damnatus, quia cognitum est eum Saturnini imaginem domi habere, liber VIII, caput I.
Callidus. Vafre dicta aut facta, liber VII, caput III. Strategemmata, liber VII, caput IIII. Quintus Fabius cum Antiocho dimidiam partem nauium accipere pactus medias secuit, ut tota classe eum priuaret, liber VII, caput III.
Constantia. De constantia, liber

Vafre dicta aut facta, liber VII, caput III. Strategemmata, liber VII, caput IIII. Quintus Fabius cum Antiocho dimidiam partem nauium accipere pactus medias secuit, ut tota classe eum priuaret, liber VII, caput III.
Constantia. De constantia, liber III, caput VIII. In calamitate Manlii Torquati infractus animus conseruauit senatus dignitatem iam se sociis

Quintus Fabius cum Antiocho dimidiam partem nauium accipere pactus medias secuit, ut tota classe eum priuaret, liber VII, caput III.
Constantia. De constantia, liber III, caput VIII. In calamitate Manlii Torquati infractus animus conseruauit senatus dignitatem iam se sociis exęquari inclinatam, liber VI, caput IIII.
Clementia. De clementia, liber V, caput I.

Constantia. De constantia, liber III, caput VIII. In calamitate Manlii Torquati infractus animus conseruauit senatus dignitatem iam se sociis exęquari inclinatam, liber VI, caput IIII.
Clementia. De clementia, liber V, caput I.
Crudelitas. De crudelitate, liber IX, caput II. Crudelitas obiecta Pompeio, liber VI,

caput VIII. In calamitate Manlii Torquati infractus animus conseruauit senatus dignitatem iam se sociis exęquari inclinatam, liber VI, caput IIII.
Clementia. De clementia, liber V, caput I.
Crudelitas. De crudelitate, liber IX, caput II. Crudelitas obiecta Pompeio, liber VI, caput II. Iulii exercitus in obsidione Mundę hostium cadaueribus aggerem extruxit, liber VII,

dignitatem iam se sociis exęquari inclinatam, liber VI, caput IIII.
Clementia. De clementia, liber V, caput I.
Crudelitas. De crudelitate, liber IX, caput II. Crudelitas obiecta Pompeio, liber VI, caput II. Iulii exercitus in obsidione Mundę hostium cadaueribus aggerem extruxit, liber VII, caput VI. Marcus Oratius sororem interfecit, liber VIII, caput I.

caput IIII.
Clementia. De clementia, liber V, caput I.
Crudelitas. De crudelitate, liber IX, caput II. Crudelitas obiecta Pompeio, liber VI, caput II. Iulii exercitus in obsidione Mundę hostium cadaueribus aggerem extruxit, liber VII, caput VI. Marcus Oratius sororem interfecit, liber VIII, caput I. Dicta et facta scelerata Tullię in Tullum patrem. Fimbrię in

Crudelitas. De crudelitate, liber IX, caput II. Crudelitas obiecta Pompeio, liber VI, caput II. Iulii exercitus in obsidione Mundę hostium cadaueribus aggerem extruxit, liber VII, caput VI. Marcus Oratius sororem interfecit, liber VIII, caput I. Dicta et facta scelerata Tullię in Tullum patrem. Fimbrię in Sceuolam, Catelinę in patriam, Cai Taurini in patrem, filii in Lucium Tullum Annalem, uxoris in Vectium,

crudelitate, liber IX, caput II. Crudelitas obiecta Pompeio, liber VI, caput II. Iulii exercitus in obsidione Mundę hostium cadaueribus aggerem extruxit, liber VII, caput VI. Marcus Oratius sororem interfecit, liber VIII, caput I. Dicta et facta scelerata Tullię in Tullum patrem. Fimbrię in Sceuolam, Catelinę in patriam, Cai Taurini in patrem, filii in Lucium Tullum Annalem, uxoris in Vectium, fratris in fratrem. Mitridatis in patrem, Saristeris in patrem Tygranem, liber

Dicta et facta scelerata Tullię in Tullum patrem. Fimbrię in Sceuolam, Catelinę in patriam, Cai Taurini in patrem, filii in Lucium Tullum Annalem, uxoris in Vectium, fratris in fratrem. Mitridatis in patrem, Saristeris in patrem Tygranem, liber IX, caput XI.
Cibus. In coenis uiri cubabant, mulieres sedebant. Vini usus foeminis Romanis olim ignotus. Canebantur egregia opera in conuiuio. Mos epulandi in propatulo, liber II, caput I. Consilium: Tribuni

in patrem Tygranem, liber IX, caput XI.
Cibus. In coenis uiri cubabant, mulieres sedebant. Vini usus foeminis Romanis olim ignotus. Canebantur egregia opera in conuiuio. Mos epulandi in propatulo, liber II, caput I. Consilium: Tribuni plebis scita patrum T littera subscripta confirmabant, ipsis tamen intrare curiam non licebat, liber II, caput I. Scipio Nasica plebis tumultum

sedebant. Vini usus foeminis Romanis olim ignotus. Canebantur egregia opera in conuiuio. Mos epulandi in propatulo, liber II, caput I. Consilium: Tribuni plebis scita patrum T littera subscripta confirmabant, ipsis tamen intrare curiam non licebat, liber II, caput I. Scipio Nasica plebis tumultum compressit, cum dixisset plus se quam illos, quid reipublicę expediat, intelligere, liber III, caput VII. Hannibal

intrare curiam non licebat, liber II, caput I. Scipio Nasica plebis tumultum compressit, cum dixisset plus se quam illos, quid reipublicę expediat, intelligere, liber III, caput VII. Hannibal nauali pręlio uictus a Iulio consule misit Carthaginem senatum consultum, an confligere deberet; iubentibus, qui missus fuerat "conflixit", inquit, "et superatus est", liber VII, caput III.

expediat, intelligere, liber III, caput VII. Hannibal nauali pręlio uictus a Iulio consule misit Carthaginem senatum consultum, an confligere deberet; iubentibus, qui missus fuerat "conflixit", inquit, "et superatus est", liber VII, caput III.
Corpus. De cultu corporis, liber III, caput VI.
Contemplatio. Carneades ad mensam recumbens cogitationibus

senatum consultum, an confligere deberet; iubentibus, qui missus fuerat "conflixit", inquit, "et superatus est", liber VII, caput III.
Corpus. De cultu corporis, liber III, caput VI.
Contemplatio. Carneades ad mensam recumbens cogitationibus philosophię abstractus, manum ad cibum porrigere obliuiscebatur. Archimedes hostem non respexit arti intentus liber VIII, caput VII.

III, caput VI.
Contemplatio. Carneades ad mensam recumbens cogitationibus philosophię abstractus, manum ad cibum porrigere obliuiscebatur. Archimedes hostem non respexit arti intentus liber VIII, caput VII. CICERONIS OPVSCVLA
Consortium optimorum parit commendationem. Publius Rutilius cum Publio Mutio 123 . Callidus Hannibal et Quintus Maximus.

Contemplatio Dei 363 .
Conuersio. Paulus primo lupus rapax, deinde spolia diuidens 21 . Paulus 53 . Misisti in caput impiorum mortem, diuisisti in stupore capita potentium 132. 135 . Fidelis conuertens infidelem 240 . Robustiores dicuntur filii, filię imbecilliores 313 . Inundatio

Ieiunii tempore cibis delicatioribus abstinendum 135 . Sitarchia, id est epulum 143 . Ieiunium XL dierum 146 . Cum ieiunas, unge caput et faciem laua 147 . Quare nos pharisei ieiunamus? Superba interrogatio et plena supercilio phariseorum 150 . Esurientes uellunt spicas 154 . Commune

Cambises Amasis corpus exhumatum cędi iussit et cremari 39.37 . Darii sęuitia in filios Ochazi 58 . Astiages Harpagum compulit filium comedere 12 . Tomiris Cyri caput in utrem sanguine plenum immersit 17 .
Callidus. Megadis se ipsum uulnerauit, in eos plebem excitans, a quibus id se passum dixit 6 . Artemisię in

Aaron uetitus dolorem pręferre in morte filiorum, eo quod oleum unctionis esset super eum. Aaron mente lugubri comedere non potuit de oblatione, licet teneretur 16 . Sacerdos ne contaminetur in mortibus ciuium, nisi consanguineorum. Pontifex caput non discoperiet uestimenta non scindet, ad mortuum non ingredietur 18 . Mortem Aaron fleuit populus diebus XXX 23 . Non uos incidetis nec facietis caluitium super mortuo 27 .

filios suos etc. 175 . Nequaquam calcator uuę solitum celeuma cantabit 180 . Lamentatio Hieremię: Quomodo sedet sola ciuitas 181 . Inundauerunt aquę super caput meum. Repleuit me amaritudinibus, inebriauit me absinthio. Recordare absinthii mei et felis. Oculus meus afflictus est. Diuisiones aquarum deduxerunt oculi mei 182 . Defecit gaudium cordis mei, uersus est in luctum chorus noster; cecidit

etc. Altissimus cuius regnum sempiternum est et omnes reges seruient ei et obedient 198 . Hebdomadę Danielis de aduentu Christi 199 . Et congregabuntur filii Iuda et filii Israel, et ponent sibi met caput unum, id est Christum 201 . Viuificabit nos post duos dies; in die tertia suscitabit nos etc. Quasi diluculum pręparatus est egressus eius, et ueniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus terrę

VI. O altitudo diuitiarum sapientię et scientię Dei etc. XI. AD CORINTHIOS I: Christum, Dei uirtutem et Dei sapientiam I. Vnus Deus Pater, ex quo omnia, et nos in illum; et unus Dominus, Iesus Christus, per quem omnia, et nos per ipsum VIII. Omnis uiri caput Christus est; caput uero Christi Deus XI. AD CORINTHIOS II: Pater misericordiarum, et Deus totius consolationis, qui consolatur nos in omni tribulatione nostra I. AD GALATAS: Abrahę dictę sunt promissiones, et semini eius. Non dicit: Et seminibus

sapientię et scientię Dei etc. XI. AD CORINTHIOS I: Christum, Dei uirtutem et Dei sapientiam I. Vnus Deus Pater, ex quo omnia, et nos in illum; et unus Dominus, Iesus Christus, per quem omnia, et nos per ipsum VIII. Omnis uiri caput Christus est; caput uero Christi Deus XI. AD CORINTHIOS II: Pater misericordiarum, et Deus totius consolationis, qui consolatur nos in omni tribulatione nostra I. AD GALATAS: Abrahę dictę sunt promissiones, et semini eius. Non dicit: Et seminibus quasi in

suam in cęlestibus supra omnem principatum, et potestatem, et uirtutem, et dominationem, et omne nomen quod nominatur non solum in hoc sęculo, sed etiam in futuro. Et omnia subiecit sub pedibus eius, et ipsum dedit caput supra omnem ecclesiam etc. I. Facti estis prope in sanguine Christi. Ipse enim pax nostra; qui fecit utraque unum, et medium parietem macerię soluens etc. II. Per ipsum habemus accessum ambo in uno spiritu ad Patrem II. Flecto genua mea ad Patrem

Euriti filiam, amauit IX . Cyparissum puerum amissi cerui dolore confectum in arborem sui nominis conuertit. Iacinthum secum ludentem disco imprudenter iacto elisum in florem mutauit X . Serpentem caput Orphei in Hebro proiectum morsu appetentem in saxum conuertit. Pana fistulę cantu Thmolo monte iudice superauit. Mydam id reprobantem auriculis asininis damnauit. Cum Neptunno Ilium Laomedonti struxit. In anum uersus Chionen, Dedalionis filiam, compressit. Ex ea

insidiis Fabium excepturus, nisi ille dolos animaduertisset 58 . De Fabio inquit: Romani alterum Hannibalem habent. Vrbem Tarentinam eadem arte, qua cepimus, amisimus 58 . Septimuleius Cai Gracchi caput plumbo impleuit ęquum auri pondus ex publico accepturus 117 . Lysander dicere solitus, quo leonis pellis non attingeret, insuendam esse uulpinam. Idem aiebat pueros astragalis, uiros iureiurando fallendos esse

Firmus Seleucius, cui fuerant duo elephantini dentes 448 . Blemię capitibus carent, ora et oculos pectoribus affixos habent 450 . Derisus Iulianus, qnod, cum pusillus esset, portas urbis subiturus caput acclinaret 456 . Dolus Medeę, quo Pelias interficitur 30 . Nessi dolus in Herculem 36 . Pisistrati ad occupandum dominatum 86 .

436 . VALERIVS MAXIMVS
Diligentia. Triumuir nocturnus populi iudicio concidit, quia uigilias negligentius circumierat, liber VIII, caput I.
Dolus. Romanus Sabinum decepit in uacca fatali immolanda, liber VII, caput III. Mulier, quę depositi nomine pecuniam a duobus acceperat, ab altero interceptam alter

Triumuir nocturnus populi iudicio concidit, quia uigilias negligentius circumierat, liber VIII, caput I.
Dolus. Romanus Sabinum decepit in uacca fatali immolanda, liber VII, caput III. Mulier, quę depositi nomine pecuniam a duobus acceperat, ab altero interceptam alter adueniens petebat; a Demostene defensa est, eodem. Hannibal in Canensi uictoria decepit magis quam uicit Romanos, caput IIII.

fatali immolanda, liber VII, caput III. Mulier, quę depositi nomine pecuniam a duobus acceperat, ab altero interceptam alter adueniens petebat; a Demostene defensa est, eodem. Hannibal in Canensi uictoria decepit magis quam uicit Romanos, caput IIII.
Diuitię. Cęteris res suas efferentibus Bias nihil ferens omnia bona se sua secum ferre dixit, liber VII, caput II.
Dolor.

est, eodem. Hannibal in Canensi uictoria decepit magis quam uicit Romanos, caput IIII.
Diuitię. Cęteris res suas efferentibus Bias nihil ferens omnia bona se sua secum ferre dixit, liber VII, caput II.
Dolor. Pictor quidam summi moeroris acerbitatem exprimere non ualens Agamemnonis in Ephigenię immolate nece lugentis caput inuoluit, liber VIII, caput XI.

Bias nihil ferens omnia bona se sua secum ferre dixit, liber VII, caput II.
Dolor. Pictor quidam summi moeroris acerbitatem exprimere non ualens Agamemnonis in Ephigenię immolate nece lugentis caput inuoluit, liber VIII, caput XI.
Degener. Qui a parentibus claris degenerauerunt, liber III, caput V.
Defensio.

bona se sua secum ferre dixit, liber VII, caput II.
Dolor. Pictor quidam summi moeroris acerbitatem exprimere non ualens Agamemnonis in Ephigenię immolate nece lugentis caput inuoluit, liber VIII, caput XI.
Degener. Qui a parentibus claris degenerauerunt, liber III, caput V.
Defensio. Agatocles, cum urbem

acerbitatem exprimere non ualens Agamemnonis in Ephigenię immolate nece lugentis caput inuoluit, liber VIII, caput XI.
Degener. Qui a parentibus claris degenerauerunt, liber III, caput V.
Defensio. Agatocles, cum urbem eius Syracusas Cartaginienses inuasissent, ipse exercitum in Aphricam transtulit. Sic inferendo, quę patiebatur, melius quam se defendendo malis liberatus

Aphricam transtulit. Sic inferendo, quę patiebatur, melius quam se defendendo malis liberatus est.
Deus. Thales interrogatus, an facta hominum deos fallerent, "ne cogitata" inquit, liber VII, caput II. Discordia: De ui et seditione, liber IX, caput VII. CICERONIS OPVSCVLA
Degener. Tyberius Grachus optimus, filii pessimi

se defendendo malis liberatus est.
Deus. Thales interrogatus, an facta hominum deos fallerent, "ne cogitata" inquit, liber VII, caput II. Discordia: De ui et seditione, liber IX, caput VII. CICERONIS OPVSCVLA
Degener. Tyberius Grachus optimus, filii pessimi 122 .

ibit mors, cum in monte tentatus est 129 . Incuruati sunt colles mundi 129 . Adueniente Domino inferi tremuerunt, superi lętati sunt. Christorum genera 131 . Misisti in caput impiorum mortem, diuisisti in stupore capita potentium 132 . Capita demonum a nationibus separauit et ipse se fecit caput 133 . Iesus 134 . Christi redemptio

Domino inferi tremuerunt, superi lętati sunt. Christorum genera 131 . Misisti in caput impiorum mortem, diuisisti in stupore capita potentium 132 . Capita demonum a nationibus separauit et ipse se fecit caput 133 . Iesus 134 . Christi redemptio fidelibus, gaudium 144 . Zorobabel typus Saluatoris. Siquis

Christus pauper. Resurrexit. Innocens 352 . Lux. Veritas. Rex meus et Deus meus 354 . Eructauit cor meum uerbum bonum. Speciocus. Virtus. Christi regnum. Veritas. Mansuetudo. Iustitia. Caput. Christi sagittę 355 . Incarnatio 355 . Vnctus oleo exultationis. Christus adoratus. Pax nascente Domino 356 . Christus Heliseus. Christus Deus excelsus. Ascensio.

161 . Christus uenit Legem adimplere. Peccata abstulit uictor 164 . Christus uirtus, Spiritus Sanctus, ficus 164 . Iesus presbiter, pontifex, caput omnium cępit terram, fugauit diabolum, in secundo aduentu omnia subiiciet 165 .
Deus Pater. In Deo uox uel affectus 7 . Dei descensus

Senectam sentiunt margaritę 102 . Hominem ultra annum centesimum non uiuere propter defectum cordis 124 . Breuis longęque uitę signa 129 . Aetas arborum, caput LXIIII 163 . Polio Romulus a diuo Augusto rogatus, qua nam ratione tam longam uigentemque senectam conseruaret, respondit: "Intus mulso, foris oleo" 227 . Ex culicum genere muliones uno tantum die

II. Liuius Drusus ętatis uiribus et acie oculorom defectus ius ciuile populo interpretatus est et id discere cupientibus composuit. Publilius senator et Lupus Pontius, celebres causarum actores, lumimibus capti forensia stipendia executi sunt, liber VIII, caput VII. Appius Cęcus et lectica gestatus multa magnifica gessit etc., caput XIIII.
Ętas. De senectute, liber VIII, caput XII. Emptio, uenditio.

est et id discere cupientibus composuit. Publilius senator et Lupus Pontius, celebres causarum actores, lumimibus capti forensia stipendia executi sunt, liber VIII, caput VII. Appius Cęcus et lectica gestatus multa magnifica gessit etc., caput XIIII.
Ętas. De senectute, liber VIII, caput XII. Emptio, uenditio. Claudius Centimalus domus suę altitudinem submittere ab auguribus iussus, uendidit illam Calphurnio

actores, lumimibus capti forensia stipendia executi sunt, liber VIII, caput VII. Appius Cęcus et lectica gestatus multa magnifica gessit etc., caput XIIII.
Ętas. De senectute, liber VIII, caput XII. Emptio, uenditio. Claudius Centimalus domus suę altitudinem submittere ab auguribus iussus, uendidit illam Calphurnio Lanario nec indicauit. Cato Portius arbiter ipsum Calphurnio damnauit, liber VIII, caput II.

liber VIII, caput XII. Emptio, uenditio. Claudius Centimalus domus suę altitudinem submittere ab auguribus iussus, uendidit illam Calphurnio Lanario nec indicauit. Cato Portius arbiter ipsum Calphurnio damnauit, liber VIII, caput II. Enygma. Homerus, quia quęstionem absoluere non potuisset, dolore absumptus creditur, liber IX, cap. XII. CICERONIS OPVSCVLA
Ęger. Appius Cęcus

genera 116 . Ingrediatur putredo in ossibus meis etc. ut requiescam in die tribulationis meę 132 . Animi lętitia dolorem corporis mitigat 189 . Cum caput dolet, omnia membra languent 190 . Qui magnis febribus ęstuat 270 . Quare Ezechias ęgrotauit 271 . Liberatus egritudine 289 .

415 . Dissipauerunt iniqui legem tuam 418 . Confundantur et conuertantur retrorsum omnes qui oderunt Syon 421 . Caput circuitus eorum, labor labiorum ipsorum operiet eos 426 . Non communicabo cum electis eorum. Oleum peccatoris non impinguet caput meum. Dissipata sunt ossa nostra secus infernum 427 . In Arrium negantem

Confundantur et conuertantur retrorsum omnes qui oderunt Syon 421 . Caput circuitus eorum, labor labiorum ipsorum operiet eos 426 . Non communicabo cum electis eorum. Oleum peccatoris non impinguet caput meum. Dissipata sunt ossa nostra secus infernum 427 . In Arrium negantem personarum ęqualitatem 428 . Libera me de aquis multis, de manu filiorum alienorum. Posuerunt in cęlo os suum. Quorum

Foelix. Mortalium nemo foelix 80 . Quę spectatissime floreant, celerrime marcescere 213 . Polycratis annulus capto relatus pisce 311 . De eodem liber XXXVI, caput I 346 . Fides. Pugnauit aduersus latronem canis pro domino suo 92 . Occiso Scytharum regulo ex prouocatione dimicante, hostem, cum uictor ad spoliandum uenisset, ab equo eius ictibus morsuque confectum

triennis tempore Dauid regis 54 . Ros et pluuia aliquandiu non fuit, et regnante Achab in Samaria fames fuit 60 . Fames super terram tempore Helisei prophetę. Rege Syrię Samariam obsidente fit fames: caput asini stetit LXXX argenteis. Mulieres filios comederunt. Quatuor leprosi discedentes hostium gladio potius quam fame perire elegerunt 63 . Heliseus prędixit famem VII annorum 64 . Nabuchodonosor

habens uestem nuptialem XXII. Dicunt et non faciunt XXIII. Virgines fatuę non sumpserunt oleum, sed tantum lampades XXV. Milites adorant Iesum genuflexi, sed illudentes in faciem expuunt; sic qui credunt, et mandata respuunt. Spinis caput eius coronant: qui eum confitentes offendunt pungentes peccatorum aculeis. Vinum fele mixtum ori eius porrigunt XVII. Felicitas. Inter natos mulierum etc. qui autem minor est in regno cęlorum, maior est illo XI. Simile est regnum

pugna cum leone 241 . Pyrrhus Mamertinum a uertice ad imum uno ictu dimidiauit 250 . Machina Archimedis 284 . Tiberius recens malum digito terebrabat, adolescentis caput consauciabat talitro 413 . Comodus ualido corpore, ut elephantum hasta et origis cornu transfigeret etc. 433 . Maximinus tribunus quinos senosue milites quotidie sternebat, Antheus etiam Hercules

Fama. Nuncius cladis Atheniensium ueniens foeminarum incursu de casu suorum sciscitantium pressus periit 112 . Dionis felicitas in tabellario 200 . Fames ingens a Iosippo pręuisa. Caput asini LXXX nummis ueniit. Mulieres filios comederunt 60 . Cambisis milites fame adacti decimum quemque inter se mandere occipiunt 99 . Obsessi lectorum funibus elixis nutriti 134 .

nutriti 134 . Fames et pestilentia Romę 142 . Fame adacti in Tyberim quidam se pręcipitauerunt 148 . Fame mutuo se depasti 156 . Caput asini LX uenditum dracmis 183 . Filius et pater ferro inter se dimicant pro mure exanimi 243 . Infandus obsessorum cibus 260.280. 281 . Fames coegit imbellem

268 . Festa. Gothi religionis metu die festo non repugnantes cladem passi sunt 461 . VALERIVS MAXIMVS
Fortunę mutatio, liber VI, caput VIII. Felix. De felicitate, liber VII, cap. I. Solon neminem beatum dici debere arbitrabatur, dum adhuc uiueret, caput II. Anaxagoras interroganti, quisnam esset beatus, "nemo", inquit, "ex his, quos tu felices existimas" etc.,

VALERIVS MAXIMVS
Fortunę mutatio, liber VI, caput VIII. Felix. De felicitate, liber VII, cap. I. Solon neminem beatum dici debere arbitrabatur, dum adhuc uiueret, caput II. Anaxagoras interroganti, quisnam esset beatus, "nemo", inquit, "ex his, quos tu felices existimas" etc., eodem. Fides. De fide publica, liber VI, caput VI. Fides uxorum erga uiros, caput VII, seruorum erga dominos, caput VIII.

VII, cap. I. Solon neminem beatum dici debere arbitrabatur, dum adhuc uiueret, caput II. Anaxagoras interroganti, quisnam esset beatus, "nemo", inquit, "ex his, quos tu felices existimas" etc., eodem. Fides. De fide publica, liber VI, caput VI. Fides uxorum erga uiros, caput VII, seruorum erga dominos, caput VIII. Fortitudo, liber III, caput II. Milo Crotoniates uirium confidentia perisse traditur. Item Polidamus athleta. Documento sunt, nimio robore membrorum uigorem mentis

neminem beatum dici debere arbitrabatur, dum adhuc uiueret, caput II. Anaxagoras interroganti, quisnam esset beatus, "nemo", inquit, "ex his, quos tu felices existimas" etc., eodem. Fides. De fide publica, liber VI, caput VI. Fides uxorum erga uiros, caput VII, seruorum erga dominos, caput VIII. Fortitudo, liber III, caput II. Milo Crotoniates uirium confidentia perisse traditur. Item Polidamus athleta. Documento sunt, nimio robore membrorum uigorem mentis hebescere, liber IX caput

dum adhuc uiueret, caput II. Anaxagoras interroganti, quisnam esset beatus, "nemo", inquit, "ex his, quos tu felices existimas" etc., eodem. Fides. De fide publica, liber VI, caput VI. Fides uxorum erga uiros, caput VII, seruorum erga dominos, caput VIII. Fortitudo, liber III, caput II. Milo Crotoniates uirium confidentia perisse traditur. Item Polidamus athleta. Documento sunt, nimio robore membrorum uigorem mentis hebescere, liber IX caput XII. Quando athletarum certamen, liber II,

beatus, "nemo", inquit, "ex his, quos tu felices existimas" etc., eodem. Fides. De fide publica, liber VI, caput VI. Fides uxorum erga uiros, caput VII, seruorum erga dominos, caput VIII. Fortitudo, liber III, caput II. Milo Crotoniates uirium confidentia perisse traditur. Item Polidamus athleta. Documento sunt, nimio robore membrorum uigorem mentis hebescere, liber IX caput XII. Quando athletarum certamen, liber II, caput I. Furti damnatus qui equo alieno ultra

uiros, caput VII, seruorum erga dominos, caput VIII. Fortitudo, liber III, caput II. Milo Crotoniates uirium confidentia perisse traditur. Item Polidamus athleta. Documento sunt, nimio robore membrorum uigorem mentis hebescere, liber IX caput XII. Quando athletarum certamen, liber II, caput I. Furti damnatus qui equo alieno ultra pręscriptum uectus est, liber VIII, caput II. Filii. Parentum amor in liberos, liber V, caput VII. Parentum seueritas in liberos, caput VIII. Parentum

caput VIII. Fortitudo, liber III, caput II. Milo Crotoniates uirium confidentia perisse traditur. Item Polidamus athleta. Documento sunt, nimio robore membrorum uigorem mentis hebescere, liber IX caput XII. Quando athletarum certamen, liber II, caput I. Furti damnatus qui equo alieno ultra pręscriptum uectus est, liber VIII, caput II. Filii. Parentum amor in liberos, liber V, caput VII. Parentum seueritas in liberos, caput VIII. Parentum moderatio in suspectos liberos, caput

confidentia perisse traditur. Item Polidamus athleta. Documento sunt, nimio robore membrorum uigorem mentis hebescere, liber IX caput XII. Quando athletarum certamen, liber II, caput I. Furti damnatus qui equo alieno ultra pręscriptum uectus est, liber VIII, caput II. Filii. Parentum amor in liberos, liber V, caput VII. Parentum seueritas in liberos, caput VIII. Parentum moderatio in suspectos liberos, caput IX. Filię Afronię reuerentia in matrem Ebuciam, quę contra testamentum eius, quo pręterita

sunt, nimio robore membrorum uigorem mentis hebescere, liber IX caput XII. Quando athletarum certamen, liber II, caput I. Furti damnatus qui equo alieno ultra pręscriptum uectus est, liber VIII, caput II. Filii. Parentum amor in liberos, liber V, caput VII. Parentum seueritas in liberos, caput VIII. Parentum moderatio in suspectos liberos, caput IX. Filię Afronię reuerentia in matrem Ebuciam, quę contra testamentum eius, quo pręterita erat, agere erubuit, liber VII, caput VIII. Quę matrem

hebescere, liber IX caput XII. Quando athletarum certamen, liber II, caput I. Furti damnatus qui equo alieno ultra pręscriptum uectus est, liber VIII, caput II. Filii. Parentum amor in liberos, liber V, caput VII. Parentum seueritas in liberos, caput VIII. Parentum moderatio in suspectos liberos, caput IX. Filię Afronię reuerentia in matrem Ebuciam, quę contra testamentum eius, quo pręterita erat, agere erubuit, liber VII, caput VIII. Quę matrem interemerat, mansit indemnata, quod constaret filiorum

II, caput I. Furti damnatus qui equo alieno ultra pręscriptum uectus est, liber VIII, caput II. Filii. Parentum amor in liberos, liber V, caput VII. Parentum seueritas in liberos, caput VIII. Parentum moderatio in suspectos liberos, caput IX. Filię Afronię reuerentia in matrem Ebuciam, quę contra testamentum eius, quo pręterita erat, agere erubuit, liber VII, caput VIII. Quę matrem interemerat, mansit indemnata, quod constaret filiorum necem ab illa ueneno sublatorum ultam. Alia uirum et filium impune

Parentum amor in liberos, liber V, caput VII. Parentum seueritas in liberos, caput VIII. Parentum moderatio in suspectos liberos, caput IX. Filię Afronię reuerentia in matrem Ebuciam, quę contra testamentum eius, quo pręterita erat, agere erubuit, liber VII, caput VIII. Quę matrem interemerat, mansit indemnata, quod constaret filiorum necem ab illa ueneno sublatorum ultam. Alia uirum et filium impune peremit, quod hi prius filium eius prioris mariti peremerant, liber VIII, caput I. Fames. Octacilius Siciliam et

eius, quo pręterita erat, agere erubuit, liber VII, caput VIII. Quę matrem interemerat, mansit indemnata, quod constaret filiorum necem ab illa ueneno sublatorum ultam. Alia uirum et filium impune peremit, quod hi prius filium eius prioris mariti peremerant, liber VIII, caput I. Fames. Octacilius Siciliam et Sardiniam hosti dimisit fame compulsus. Casilinates insolitis cibis, dum obsiderentur usi, fidem seruarunt. Ex Prenestinis quidam murem captum ducentis denariis uendidit, ipse inedia periit, emptor seruatus est. In Bosphorano

tractu sex milibus denariis singula uasa olei frumentique modii totidem mancipiis permutati. Cretenses sua iumentorumque urina sitim extinxerunt. Numantini humanorum corporum dapibus usi. Calaguritani ne uxoribus quidem ac liberis pepercerunt, liber VII, caput VI. CICERONIS OPVSCVLA
Fortunę magna uis in utramque partem 116 . Cui spes omnis et ratio et cogitatio pendet ex fortuna, huic nihil potest esse certi

quando liberati repararunt dirruta et mundarunt prophanata 224. Pro uictoria laudes Deo dixerunt 228. Gratia diuina. Si uenerit ad me, non uidebo eum, si abierit, non intelligam 102. Deus custodiebat me, quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris 106. In manibus abscondit lucem et pręcipit ei, ut rursum ueniat. Annunciat de ea amico suo 107. Dominus illuminatio mea 110. Accedite ad eum et illuminamini. Psalmus XXXIII 111. Per lucem gratię et fidem ad uitam

Pythagoras ebrietatem perniciem uocat 81. Nunquam deprehensus est siue saturitati siue Venereis rebus siue ebrietati operam dare. Dixit fugiendam carnis superfluam pinguedinem 82. Empedocles, a quo inuitatus fuerat, cum ille in conuiuio iussisset aut merum omnes biberent aut in caput effundi paterentur, ipsum interemit ob tyrannidis suspicionem 85. Gratia. Aristotelles rogatus, quid nam cito consenesceret, gratia inquit 46. QVINTVS CVRTIVS

in Apiam et Cluuiam 291. Celtiberi iuuenis gratitudo erga Scipionem 292. Terentius Culeo in Scipionem 318. Cymon in equas gratus, Xantippus in canes 320. VALERIVS MAXIMVS Gloria. De cupiditate glorię; liber VIII, caput XV. Glorię, non auri cupidus Alexander conditionem a Dario oblatam non accepit, et dicente Parmenione: Acciperem, si Alexander essem; et ego, inquit, si Parmenio essem; liber VI, caput IIII. Aristoteles de semet ipso in neutram partem loqui debere prędicat; liber

VALERIVS MAXIMVS Gloria. De cupiditate glorię; liber VIII, caput XV. Glorię, non auri cupidus Alexander conditionem a Dario oblatam non accepit, et dicente Parmenione: Acciperem, si Alexander essem; et ego, inquit, si Parmenio essem; liber VI, caput IIII. Aristoteles de semet ipso in neutram partem loqui debere prędicat; liber VII, caput II. Gula. Tibicines uino consopiti a Tibure Romam usque portantur; liber II, caput I. Damnatus qui puero omasum cupienti bouem occidit; liber VIII, caput I. Gratus. De

XV. Glorię, non auri cupidus Alexander conditionem a Dario oblatam non accepit, et dicente Parmenione: Acciperem, si Alexander essem; et ego, inquit, si Parmenio essem; liber VI, caput IIII. Aristoteles de semet ipso in neutram partem loqui debere prędicat; liber VII, caput II. Gula. Tibicines uino consopiti a Tibure Romam usque portantur; liber II, caput I. Damnatus qui puero omasum cupienti bouem occidit; liber VIII, caput I. Gratus. De gratis, liber V, caput II. CICERONIS OPVSCVLA

dicente Parmenione: Acciperem, si Alexander essem; et ego, inquit, si Parmenio essem; liber VI, caput IIII. Aristoteles de semet ipso in neutram partem loqui debere prędicat; liber VII, caput II. Gula. Tibicines uino consopiti a Tibure Romam usque portantur; liber II, caput I. Damnatus qui puero omasum cupienti bouem occidit; liber VIII, caput I. Gratus. De gratis, liber V, caput II. CICERONIS OPVSCVLA Glorię cupiditas 87. Calicratidas gloriam /

inquit, si Parmenio essem; liber VI, caput IIII. Aristoteles de semet ipso in neutram partem loqui debere prędicat; liber VII, caput II. Gula. Tibicines uino consopiti a Tibure Romam usque portantur; liber II, caput I. Damnatus qui puero omasum cupienti bouem occidit; liber VIII, caput I. Gratus. De gratis, liber V, caput II. CICERONIS OPVSCVLA Glorię cupiditas 87. Calicratidas gloriam / propriam prętulit patrię commodo. At uero Fabius non ponebat rumores

de semet ipso in neutram partem loqui debere prędicat; liber VII, caput II. Gula. Tibicines uino consopiti a Tibure Romam usque portantur; liber II, caput I. Damnatus qui puero omasum cupienti bouem occidit; liber VIII, caput I. Gratus. De gratis, liber V, caput II. CICERONIS OPVSCVLA Glorię cupiditas 87. Calicratidas gloriam / propriam prętulit patrię commodo. At uero Fabius non ponebat rumores ante salutem 91. Deforme est de se ipso

286. Familia 291. Tempus spargendi lapides et tempus colligendi 293. Melior est canis uiuus super leonem mortuum 302. Hęreditas Christi 321. Gentium conuersio 325. Omnes declinauerunt simul 328. Conuersio 329,331,332. Constitues me in caput gentium 332. Conuersi 336. Vox populi conuersi ad Christum 351,354. Populi sub te cadent 356. Transferentur 2 montes in cor maris. Mota est terra. Exaltabor in gentibus 356. Subiecit populos 357. Superstitio gentilis

ignis infernalis. Ecce ego mittam uobis serpentes pessimos, quibus non est incantatio, et mordebunt uos 169. Ecce ego cibabo populum istum absinthio, et potum dabo eis aquam felis 169. Gehenna 172. Ecce turbo Dominicę indignationis egredietur, et tempestas erumpens super caput impiorum ueniet 173. Dabo te in animas odientium te filiarum Palestinarum 187. Porro cum dedero gloriam in terra uiuentium, in nihilum redigam te, et non eris, et requisita non inuenieris ultra in sempiternum diem, dicit Dominus Deus 190. Descenderunt ad terram ultimam;

credendum 221. Indoctus. Quis est iste inuoluens sententias sermonibus imperitis? 108. Melior est indoctus timens Deum quam doctus transgrediens legem 145. Ignauia. Abner accusatur, quod tam negligenter regem custodisset, ut hastam et cyphum ad caput eius positam inimici furtim sustulerint 47. Seruo indulgens 132. Culmus stans, non est in eo germen, non faciet farinam; quod et si fecerit, alieni comedent eam 202. Cum Iuda triamilia militum erant. Aduentante autem contra illos Demetrio DCCC

a marito non uenit; repudiatur 97. Maledicti qui declinant a mandatis tuis. Psalmus CXVIII 120. Inobediens 127. Erubescite dc pręuaricatione mandatorum 149. Exeęcati derogantes mandatis Dei. Mattheus, caput XV 157. / Ve qui contradicit factori factori suo 161. Contra transgressores Legis 166. Quia contempsistis me, euertent uos Romani 168. Si feceritis hęc, salui eritis. Si uero non audieritis, in solitudine erit domus uestra 173.

Quomodo si fugiat uir a facie leonis etc. Reuelabitur quasi aqua iudicium, et iustitia quasi torrens fortis 205. Vidi uocantem iudicium ad ignem etc. 206. Iuxta est dies Domini super omnes gentes. Sicut fecisti, fiet tibi. Retributionem tuam conuertam in caput tuum. Ecce Dominus egredietur de loco suo. Et descendet et calcabit super excelsa terrę, et consummentur montes subtus eum, et ualles scindentur sicut cera etc. 207. Contremuit terra a facie eius, et orbis, et omnes habitantes in eo. Ante faciem

in tenebras exteriores: ibi erit fletus et stridor dentium VIII. Mittent eos in caminum ignis: ibi erit fletus et stridor dentium XIII. Imprudens. Quinque uirgines fatuę XXV. Iuramentum. Non iurare omnino neque per cęlum neque per terram neque per Hierosolimam neque per caput tuum. Sit sermo uester: est, est; non, non. Quod autem his abundantius est, a malo est V. Herodes temere iurauit et impie promissa impleuit. Non est obseruandum sacramentum, quo malum incaute promittitur XIIII. Qui iurat in altari etc. XXIIII. Origenes: Si iurare

non licebat noctu pergere pręuio lumine 12. Solon pro tempore stultitiam simulat 20. Cato de legatis in Bithiniam mittendis, quorum unus podagrosus, alter capite uulneribus lęso erat, tertius uecordia insignis, "populus Romanus," inquit, "legationem emittit, quę nec pedes nec caput nec cor habet" 92. Tigrannes nuncium aduentus Luculli securi percuti iussit, cęteris metu silentibus imparatum prope oppressit hostis 9. Lucullus mente alienatus 12. Herba in insaniam adducens 107. Stulto permissum ineptire 113. Inconstantia.

sibi ambiens 356. Caligulę inuidia in summos uiros 414. Ira. Tauri igniuomi 29. Cambysis ira in Damasis cadauer 98. Captus Mamercus pro se apud Timoleonem dicere exorsus, militesque illi obstreperent, dolore et ira percitus, abiecto palio caput in subselia impegit 202. Obsurduerunt aures Alexandri obstrepente ira, cum pro Clyto oraretur 227. Brennus sibi manum intulit prędolore cladis acceptę 248. Teuta regina irata Romanum legatum occidi fecit 261. Numida cum Romano den tibus

cladis acceptę 248. Teuta regina irata Romanum legatum occidi fecit 261. Numida cum Romano den tibus pugnauit 274. Milonis et Clodii occursus 377. Ignauię sibi obiectę impatiens sibi manum intulit 420. Maximinus ira ardens, ita ut caput parieti impingeret affligeretque se se humi, uestem scinderet, arma arriperet 442. Iniurię memor Arpagus a rege defecit 91. Darius quotidie iniurię ab Atheniensibus acceptę memor 113. Masisti equus insigni arduitate, sagitta percussus ingenti calcitratu

Titus Manlius, Lucii filius, tardus ingenio 198. Xenocrates 233. Hannibal leges et iura ciuitatis parum se callere dixit 308. Fuluio Flacco mens parum constare coepit, cum tegulas de templo Iunonis asportasset 323. Catonis iocus in publicam legationem, quod nec caput nec pedes nec cor haberet 330. Herbę genus ad insaniam adducens 400. Stultitię argumenta in Claudio 415. Domitianus muscas aucupatur 427. Traianus furiosi occursu pene interfectus 429. Stulta Heliogabali opera 439. Inconstantia. Bellua

occupat 86. Intemperanti dictum, cum de modestia orationem haberet: Tacebisne, inquit, hodie, diues ut Crassus, uiuens ut Lucullus, loquens ut Cato 363. VALERIVS MAXIMVS Iudex. Iudicans alios ipse eiusdem culpę reus, liber VIII, caput VI. Lucius Cotta a Scipione Emiliano accusatus absoluitur, ne damnatio eius pręcipue accusatoris amplitudini existimaretur donata, liber VIII, caput I. De priuatis iudiciis, caput II. Inuidia. Cum Xantippe uxor Socratem innocentem perire uociferaretur, tum ille: Quid ergo,

ut Cato 363. VALERIVS MAXIMVS Iudex. Iudicans alios ipse eiusdem culpę reus, liber VIII, caput VI. Lucius Cotta a Scipione Emiliano accusatus absoluitur, ne damnatio eius pręcipue accusatoris amplitudini existimaretur donata, liber VIII, caput I. De priuatis iudiciis, caput II. Inuidia. Cum Xantippe uxor Socratem innocentem perire uociferaretur, tum ille: Quid ergo, inquit, nocenti mihi mori satius esse duxisti? Liber VII, caput II. Quintus Fabius cum Antiocho dimidiam partem nauium accipere pactus omnes medias

VALERIVS MAXIMVS Iudex. Iudicans alios ipse eiusdem culpę reus, liber VIII, caput VI. Lucius Cotta a Scipione Emiliano accusatus absoluitur, ne damnatio eius pręcipue accusatoris amplitudini existimaretur donata, liber VIII, caput I. De priuatis iudiciis, caput II. Inuidia. Cum Xantippe uxor Socratem innocentem perire uociferaretur, tum ille: Quid ergo, inquit, nocenti mihi mori satius esse duxisti? Liber VII, caput II. Quintus Fabius cum Antiocho dimidiam partem nauium accipere pactus omnes medias secuit, ut tota classe eum

ne damnatio eius pręcipue accusatoris amplitudini existimaretur donata, liber VIII, caput I. De priuatis iudiciis, caput II. Inuidia. Cum Xantippe uxor Socratem innocentem perire uociferaretur, tum ille: Quid ergo, inquit, nocenti mihi mori satius esse duxisti? Liber VII, caput II. Quintus Fabius cum Antiocho dimidiam partem nauium accipere pactus omnes medias secuit, ut tota classe eum priuaret, caput III. Inuidiam facere Fabio conatus Hannibal agro suo pepercit, eodem. Inuidia accusatoris cognita iam morti addictus

II. Inuidia. Cum Xantippe uxor Socratem innocentem perire uociferaretur, tum ille: Quid ergo, inquit, nocenti mihi mori satius esse duxisti? Liber VII, caput II. Quintus Fabius cum Antiocho dimidiam partem nauium accipere pactus omnes medias secuit, ut tota classe eum priuaret, caput III. Inuidiam facere Fabio conatus Hannibal agro suo pepercit, eodem. Inuidia accusatoris cognita iam morti addictus reus absoluitur. Quintus Flauius reus a Valerio, ędili plebis, apud populum actus. Scipio Asiaticus per inuidiam damnatus,

III. Inuidiam facere Fabio conatus Hannibal agro suo pepercit, eodem. Inuidia accusatoris cognita iam morti addictus reus absoluitur. Quintus Flauius reus a Valerio, ędili plebis, apud populum actus. Scipio Asiaticus per inuidiam damnatus, liber VIII, caput I. Margius Chilo Marco Marcello datum a Cęsare spiritum sua manu eripuit, indignatus aliquem sibi amicorum ab eo pręferri, liber IX, caput XI. Scipio / pecunię rationem reposcitur. Dies illi ad populum dicitur, liber III, caput

Quintus Flauius reus a Valerio, ędili plebis, apud populum actus. Scipio Asiaticus per inuidiam damnatus, liber VIII, caput I. Margius Chilo Marco Marcello datum a Cęsare spiritum sua manu eripuit, indignatus aliquem sibi amicorum ab eo pręferri, liber IX, caput XI. Scipio / pecunię rationem reposcitur. Dies illi ad populum dicitur, liber III, caput VII. Ira. De ira et odio, liber IX, caput III. Septicia mater irata filiis iam anus nupsit seni, filios exheredauit, liber

VIII, caput I. Margius Chilo Marco Marcello datum a Cęsare spiritum sua manu eripuit, indignatus aliquem sibi amicorum ab eo pręferri, liber IX, caput XI. Scipio / pecunię rationem reposcitur. Dies illi ad populum dicitur, liber III, caput VII. Ira. De ira et odio, liber IX, caput III. Septicia mater irata filiis iam anus nupsit seni, filios exheredauit, liber VII, caput VII. Iniuria. Xantippe et Socrates ut supra. Inuidia. Imprudens.

spiritum sua manu eripuit, indignatus aliquem sibi amicorum ab eo pręferri, liber IX, caput XI. Scipio / pecunię rationem reposcitur. Dies illi ad populum dicitur, liber III, caput VII. Ira. De ira et odio, liber IX, caput III. Septicia mater irata filiis iam anus nupsit seni, filios exheredauit, liber VII, caput VII. Iniuria. Xantippe et Socrates ut supra. Inuidia. Imprudens. Brutus insaniam simulat, liber VII, caput

XI. Scipio / pecunię rationem reposcitur. Dies illi ad populum dicitur, liber III, caput VII. Ira. De ira et odio, liber IX, caput III. Septicia mater irata filiis iam anus nupsit seni, filios exheredauit, liber VII, caput VII. Iniuria. Xantippe et Socrates ut supra. Inuidia. Imprudens. Brutus insaniam simulat, liber VII, caput III. Tuditani insani testamentum pro rato habitum, quoniam filium constituerat heredem, caput VIII. Inconstantia.

ira et odio, liber IX, caput III. Septicia mater irata filiis iam anus nupsit seni, filios exheredauit, liber VII, caput VII. Iniuria. Xantippe et Socrates ut supra. Inuidia. Imprudens. Brutus insaniam simulat, liber VII, caput III. Tuditani insani testamentum pro rato habitum, quoniam filium constituerat heredem, caput VIII. Inconstantia. De mutatione morum, liber VI, caput IX. Iustitia. De seueritate, liber VI, caput III. De iustitia,

seni, filios exheredauit, liber VII, caput VII. Iniuria. Xantippe et Socrates ut supra. Inuidia. Imprudens. Brutus insaniam simulat, liber VII, caput III. Tuditani insani testamentum pro rato habitum, quoniam filium constituerat heredem, caput VIII. Inconstantia. De mutatione morum, liber VI, caput IX. Iustitia. De seueritate, liber VI, caput III. De iustitia, caput V. De seueritate in filium, liber V, caput VIII. De reis absoluendis uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber

Xantippe et Socrates ut supra. Inuidia. Imprudens. Brutus insaniam simulat, liber VII, caput III. Tuditani insani testamentum pro rato habitum, quoniam filium constituerat heredem, caput VIII. Inconstantia. De mutatione morum, liber VI, caput IX. Iustitia. De seueritate, liber VI, caput III. De iustitia, caput V. De seueritate in filium, liber V, caput VIII. De reis absoluendis uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber VIII, caput II. De testamentis, liber liber VII, caput VII.

Brutus insaniam simulat, liber VII, caput III. Tuditani insani testamentum pro rato habitum, quoniam filium constituerat heredem, caput VIII. Inconstantia. De mutatione morum, liber VI, caput IX. Iustitia. De seueritate, liber VI, caput III. De iustitia, caput V. De seueritate in filium, liber V, caput VIII. De reis absoluendis uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber VIII, caput II. De testamentis, liber liber VII, caput VII. Ingratus. De ingratis, liber V, caput

caput III. Tuditani insani testamentum pro rato habitum, quoniam filium constituerat heredem, caput VIII. Inconstantia. De mutatione morum, liber VI, caput IX. Iustitia. De seueritate, liber VI, caput III. De iustitia, caput V. De seueritate in filium, liber V, caput VIII. De reis absoluendis uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber VIII, caput II. De testamentis, liber liber VII, caput VII. Ingratus. De ingratis, liber V, caput III. Ingratus libertus fit iterum seruus,

insani testamentum pro rato habitum, quoniam filium constituerat heredem, caput VIII. Inconstantia. De mutatione morum, liber VI, caput IX. Iustitia. De seueritate, liber VI, caput III. De iustitia, caput V. De seueritate in filium, liber V, caput VIII. De reis absoluendis uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber VIII, caput II. De testamentis, liber liber VII, caput VII. Ingratus. De ingratis, liber V, caput III. Ingratus libertus fit iterum seruus, liber II, caput I. Inimicus

VIII. Inconstantia. De mutatione morum, liber VI, caput IX. Iustitia. De seueritate, liber VI, caput III. De iustitia, caput V. De seueritate in filium, liber V, caput VIII. De reis absoluendis uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber VIII, caput II. De testamentis, liber liber VII, caput VII. Ingratus. De ingratis, liber V, caput III. Ingratus libertus fit iterum seruus, liber II, caput I. Inimicus deinde amicus, liber IIII, caput II. Inimicum ut mitiorem efficias, leuioris rei

morum, liber VI, caput IX. Iustitia. De seueritate, liber VI, caput III. De iustitia, caput V. De seueritate in filium, liber V, caput VIII. De reis absoluendis uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber VIII, caput II. De testamentis, liber liber VII, caput VII. Ingratus. De ingratis, liber V, caput III. Ingratus libertus fit iterum seruus, liber II, caput I. Inimicus deinde amicus, liber IIII, caput II. Inimicum ut mitiorem efficias, leuioris rei occasio. Pręsta, ubi iram effundat. Sic

seueritate, liber VI, caput III. De iustitia, caput V. De seueritate in filium, liber V, caput VIII. De reis absoluendis uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber VIII, caput II. De testamentis, liber liber VII, caput VII. Ingratus. De ingratis, liber V, caput III. Ingratus libertus fit iterum seruus, liber II, caput I. Inimicus deinde amicus, liber IIII, caput II. Inimicum ut mitiorem efficias, leuioris rei occasio. Pręsta, ubi iram effundat. Sic maius periculum euades, exemplo eius qui Athenis populo inuisus

De seueritate in filium, liber V, caput VIII. De reis absoluendis uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber VIII, caput II. De testamentis, liber liber VII, caput VII. Ingratus. De ingratis, liber V, caput III. Ingratus libertus fit iterum seruus, liber II, caput I. Inimicus deinde amicus, liber IIII, caput II. Inimicum ut mitiorem efficias, leuioris rei occasio. Pręsta, ubi iram effundat. Sic maius periculum euades, exemplo eius qui Athenis populo inuisus erat, liber VII, caput III. Ignauus. De

uel damnandis. De priuatis iudiciis, liber VIII, caput II. De testamentis, liber liber VII, caput VII. Ingratus. De ingratis, liber V, caput III. Ingratus libertus fit iterum seruus, liber II, caput I. Inimicus deinde amicus, liber IIII, caput II. Inimicum ut mitiorem efficias, leuioris rei occasio. Pręsta, ubi iram effundat. Sic maius periculum euades, exemplo eius qui Athenis populo inuisus erat, liber VII, caput III. Ignauus. De cupiditate uitę, liber IX, caput XIII.

Ingratus libertus fit iterum seruus, liber II, caput I. Inimicus deinde amicus, liber IIII, caput II. Inimicum ut mitiorem efficias, leuioris rei occasio. Pręsta, ubi iram effundat. Sic maius periculum euades, exemplo eius qui Athenis populo inuisus erat, liber VII, caput III. Ignauus. De cupiditate uitę, liber IX, caput XIII. Hippocrita. Qui alios heredes reliquerunt, alios se relicturos prędicauerunt, liber VII, caput IX. Masilienses eos qui religionis simulatione inertię alimenta quęrunt, non

deinde amicus, liber IIII, caput II. Inimicum ut mitiorem efficias, leuioris rei occasio. Pręsta, ubi iram effundat. Sic maius periculum euades, exemplo eius qui Athenis populo inuisus erat, liber VII, caput III. Ignauus. De cupiditate uitę, liber IX, caput XIII. Hippocrita. Qui alios heredes reliquerunt, alios se relicturos prędicauerunt, liber VII, caput IX. Masilienses eos qui religionis simulatione inertię alimenta quęrunt, non admittebant, liber II, caput I. CICERONIS OPVSCVLA

Sic maius periculum euades, exemplo eius qui Athenis populo inuisus erat, liber VII, caput III. Ignauus. De cupiditate uitę, liber IX, caput XIII. Hippocrita. Qui alios heredes reliquerunt, alios se relicturos prędicauerunt, liber VII, caput IX. Masilienses eos qui religionis simulatione inertię alimenta quęrunt, non admittebant, liber II, caput I. CICERONIS OPVSCVLA ludex. In iuris ęquabilitate exercenda facilitas 92. Iuris matura fons est.

Ignauus. De cupiditate uitę, liber IX, caput XIII. Hippocrita. Qui alios heredes reliquerunt, alios se relicturos prędicauerunt, liber VII, caput IX. Masilienses eos qui religionis simulatione inertię alimenta quęrunt, non admittebant, liber II, caput I. CICERONIS OPVSCVLA ludex. In iuris ęquabilitate exercenda facilitas 92. Iuris matura fons est. Testamentum falsum 153. Hereditas honesta 154. Impatientia. Themistocles,

Expositores Euangeliorum 143. Aurum sensus, argentum sermo, ęs uox 151. Commatica interpretatio 158. Fugiendum de Iudea ad montes, de littera, ad spiritum 174. Parabola. Similitudo 185. Corpus Ioannis sepelitur, caput in disco collocatur. Littera humo tegitur, spiritus in altari honoratur et sumitur 185. Victorinus, Origenes, Dydimus, Porphyrius 191. Tertullianus, uir doctissimus 192. Littera caro, mysterium spiritus 199. LXX fiat, Aquila uere, Symachus et Theodotion amen

sit aduersum 166. Caius Furius Cresinus, cum plures fructus a paruo agello perciperet quam uicinitas ex amplissimis, ueneficii accusatus; prolatis ferramentis absolutus est 178. Mala piraque iumentis portatu grauia, sed leuia, si his ostendantur 235. Idem liber XXIIII, caput 1237. Artemisiam et elisphacum alligatas qui habet uiator, negatur lassitudinem sentire 261. Proserpinaca recreat defessos, si subiiciatur linguę 268. Non lassescere qui neruos ex alis et cruribus gruis habeant 295. Apelles nunquam tam occupatus, ut non lineam

apud Manicheos quasi scorta 168. Libido et gula maxime decipiunt 178. Syrenarum cantus, Orphei cytharę 184. Iuuenilis ętas in libidinem procliuis castigat corpus 191. Vidua appetens secundas nuptias quomodo excusat 192. Vipera per os concipit, in coitu caput masculi excidit et ipsa ab iis, quos conceperit, occiditur 205. Qui amorem ueterem nouo expellunt 214. Qui gloria clari mulierum amoribus polluti sunt 286. Libidinis mala enumerat 306. Liberum arbitrium. Indiget gratia Dei ad bene agendum 1.

iuxta illud: Date elemosinam, et omnia munda sunt uobis I. Honor pro elemosyna. Apostolus: Honora uiduas quę uere uiduę sunt VII. Quisquis enim potum dederit uobis calicem aquę frigidę etc. IX. Vidua quę misit duo minuta in gazophilacium XII. Mulier effudit unguentum super caput Domini XIIII. Mulieres sequentes Dominum et ministrantes ei de sua substantia XV. Labor. Renuntiant apostoli Domino quę egerant et docuerant, et ipse iubet eos requiescere pusillum et non continuo laborare. Laborantibus in remigando contra uentum affuit Dominus. Confortauit

de Lege et Gratia. Legem ergo destruimus per fidem? Absit, sed legem statuimus III. Lex iram operatur. Vbi enim non est Lex, nec pręuaricatio IIII. Lex subintrauit, ut abundaret delictum V. De seruitute Legis et libertate Gratię caput VI, VII, VIII. Verbum consummans et abreuians , id est Euangelium IX. AD CORINTHIOS II: Littera occidit, spiritus uiuificat etc. de Veteri ac Nouo Testamento III. Vetera transierunt, ecce facta sunt omnia

Libertas. Hanc non alia res tribuit quam fortunę negligentia 80. Semiliberum dixit Cicero; notatur ignauię 79. Libertas est seruire philosophię 3. Quid sit libertas 17. Absoluta libertas 20. Lacon puer captus, ne seruiret, illisum parieti caput rupit 30. Nemo liber est qui corpori seruit 43. Magni ęstimanda libertas 52. Liber est non in quem parum licet fortunę, sed in quem nihil 55. Liberalitas. Socrati cum multi multa offerrent, Eschines se ipsum obtulit 24. Munera non sine

Bithinię et Paphlagonię situs 351. Fortunatę insulę 357. Vbi sint Nabathei 363. Italię desciriptio 408. VALERIVS MAXIMVS Lis. Quę mulieres apud magistratus pro se uel pro aliis causas egerunt, liber VIII, caput III. De quęstionibus, caput IIII. Senatus Tiberium Gracchum legem agrariam promulgare ausum capite damnauit. Et tamen secundum legem eius censuit, ut ager populo uiritim diuideretur. Sic uno tempore grauissime seditionis et auctorem

Fortunatę insulę 357. Vbi sint Nabathei 363. Italię desciriptio 408. VALERIVS MAXIMVS Lis. Quę mulieres apud magistratus pro se uel pro aliis causas egerunt, liber VIII, caput III. De quęstionibus, caput IIII. Senatus Tiberium Gracchum legem agrariam promulgare ausum capite damnauit. Et tamen secundum legem eius censuit, ut ager populo uiritim diuideretur. Sic uno tempore grauissime seditionis et auctorem submouit et causam, liber VII, caput II.

De quęstionibus, caput IIII. Senatus Tiberium Gracchum legem agrariam promulgare ausum capite damnauit. Et tamen secundum legem eius censuit, ut ager populo uiritim diuideretur. Sic uno tempore grauissime seditionis et auctorem submouit et causam, liber VII, caput II. Liberalitas. De liberalitate, liber IIII, caput VIII. Libertas. Libere dicta aut facta. Priuernates in extremo uitę periculo libere in senatu locuti absoluuntur, liber VI, caput II. Lex. De institutis antiquis, liber II, caput I. Quando ius ciuile

promulgare ausum capite damnauit. Et tamen secundum legem eius censuit, ut ager populo uiritim diuideretur. Sic uno tempore grauissime seditionis et auctorem submouit et causam, liber VII, caput II. Liberalitas. De liberalitate, liber IIII, caput VIII. Libertas. Libere dicta aut facta. Priuernates in extremo uitę periculo libere in senatu locuti absoluuntur, liber VI, caput II. Lex. De institutis antiquis, liber II, caput I. Quando ius ciuile uulgatum. Lex Lycurgi Spartanis seruata, eodem. Anacarsis leges

Sic uno tempore grauissime seditionis et auctorem submouit et causam, liber VII, caput II. Liberalitas. De liberalitate, liber IIII, caput VIII. Libertas. Libere dicta aut facta. Priuernates in extremo uitę periculo libere in senatu locuti absoluuntur, liber VI, caput II. Lex. De institutis antiquis, liber II, caput I. Quando ius ciuile uulgatum. Lex Lycurgi Spartanis seruata, eodem. Anacarsis leges araneorum telis comparabat. Legem pro tempore mutandam exemplo Agesilai, liber VII, caput II. Lectio. De studio et industria, liber VIII, caput

et causam, liber VII, caput II. Liberalitas. De liberalitate, liber IIII, caput VIII. Libertas. Libere dicta aut facta. Priuernates in extremo uitę periculo libere in senatu locuti absoluuntur, liber VI, caput II. Lex. De institutis antiquis, liber II, caput I. Quando ius ciuile uulgatum. Lex Lycurgi Spartanis seruata, eodem. Anacarsis leges araneorum telis comparabat. Legem pro tempore mutandam exemplo Agesilai, liber VII, caput II. Lectio. De studio et industria, liber VIII, caput VII. Luxus, liber IX, caput I. Quando statua

uitę periculo libere in senatu locuti absoluuntur, liber VI, caput II. Lex. De institutis antiquis, liber II, caput I. Quando ius ciuile uulgatum. Lex Lycurgi Spartanis seruata, eodem. Anacarsis leges araneorum telis comparabat. Legem pro tempore mutandam exemplo Agesilai, liber VII, caput II. Lectio. De studio et industria, liber VIII, caput VII. Luxus, liber IX, caput I. Quando statua inaurata, liber II, caput I. Aristotelis pręceptum est, ut uoluptates abeuntes consideremus, liber VII, caput II. Libido, Liber IX, cap. I. Punicę

VI, caput II. Lex. De institutis antiquis, liber II, caput I. Quando ius ciuile uulgatum. Lex Lycurgi Spartanis seruata, eodem. Anacarsis leges araneorum telis comparabat. Legem pro tempore mutandam exemplo Agesilai, liber VII, caput II. Lectio. De studio et industria, liber VIII, caput VII. Luxus, liber IX, caput I. Quando statua inaurata, liber II, caput I. Aristotelis pręceptum est, ut uoluptates abeuntes consideremus, liber VII, caput II. Libido, Liber IX, cap. I. Punicę foeminę quęstumdotis corporis uulgatione faciebant, liber

antiquis, liber II, caput I. Quando ius ciuile uulgatum. Lex Lycurgi Spartanis seruata, eodem. Anacarsis leges araneorum telis comparabat. Legem pro tempore mutandam exemplo Agesilai, liber VII, caput II. Lectio. De studio et industria, liber VIII, caput VII. Luxus, liber IX, caput I. Quando statua inaurata, liber II, caput I. Aristotelis pręceptum est, ut uoluptates abeuntes consideremus, liber VII, caput II. Libido, Liber IX, cap. I. Punicę foeminę quęstumdotis corporis uulgatione faciebant, liber II, caput I. Quidam illicito amore

ius ciuile uulgatum. Lex Lycurgi Spartanis seruata, eodem. Anacarsis leges araneorum telis comparabat. Legem pro tempore mutandam exemplo Agesilai, liber VII, caput II. Lectio. De studio et industria, liber VIII, caput VII. Luxus, liber IX, caput I. Quando statua inaurata, liber II, caput I. Aristotelis pręceptum est, ut uoluptates abeuntes consideremus, liber VII, caput II. Libido, Liber IX, cap. I. Punicę foeminę quęstumdotis corporis uulgatione faciebant, liber II, caput I. Quidam illicito amore ardentem filium uulgari prius Venere uti

telis comparabat. Legem pro tempore mutandam exemplo Agesilai, liber VII, caput II. Lectio. De studio et industria, liber VIII, caput VII. Luxus, liber IX, caput I. Quando statua inaurata, liber II, caput I. Aristotelis pręceptum est, ut uoluptates abeuntes consideremus, liber VII, caput II. Libido, Liber IX, cap. I. Punicę foeminę quęstumdotis corporis uulgatione faciebant, liber II, caput I. Quidam illicito amore ardentem filium uulgari prius Venere uti iussit. Sic ad illos periculi plenos concubitus tardiorem fecit, liber VII, caput

VII. Luxus, liber IX, caput I. Quando statua inaurata, liber II, caput I. Aristotelis pręceptum est, ut uoluptates abeuntes consideremus, liber VII, caput II. Libido, Liber IX, cap. I. Punicę foeminę quęstumdotis corporis uulgatione faciebant, liber II, caput I. Quidam illicito amore ardentem filium uulgari prius Venere uti iussit. Sic ad illos periculi plenos concubitus tardiorem fecit, liber VII, caput III. Quintus Metellus, prętor urbanus, lenoni ex testamento relicta bona non dedit neque hunc dignum existimans, cui

liber VII, caput II. Libido, Liber IX, cap. I. Punicę foeminę quęstumdotis corporis uulgatione faciebant, liber II, caput I. Quidam illicito amore ardentem filium uulgari prius Venere uti iussit. Sic ad illos periculi plenos concubitus tardiorem fecit, liber VII, caput III. Quintus Metellus, prętor urbanus, lenoni ex testamento relicta bona non dedit neque hunc dignum existimans, cui relinqui bona deberent, neque hunc qui reliquerat, cuius testamentum ratum esset, caput VII. Caius Viselius ab Octacilia

Sic ad illos periculi plenos concubitus tardiorem fecit, liber VII, caput III. Quintus Metellus, prętor urbanus, lenoni ex testamento relicta bona non dedit neque hunc dignum existimans, cui relinqui bona deberent, neque hunc qui reliquerat, cuius testamentum ratum esset, caput VII. Caius Viselius ab Octacilia cum qua commertium libidinis habuerat, trecentamilia nummum expensa sibi ferri passus est, libidinosam liberalitatem debiti nomine colorando. Conualuit ille, ipsa exigere coepit, absoluitur, liber VIII, caput II.

ratum esset, caput VII. Caius Viselius ab Octacilia cum qua commertium libidinis habuerat, trecentamilia nummum expensa sibi ferri passus est, libidinosam liberalitatem debiti nomine colorando. Conualuit ille, ipsa exigere coepit, absoluitur, liber VIII, caput II. Praxitelis Veneram Gnidiam quidam adamauit, eodem. Cornelius Gallus et Titus Ęthereus inter usum puerilis Veneris extincti, liber IX, caput XII. Lętitia. Foeminę prę gaudio extinctę. Item Marcus lunius Talua.

liberalitatem debiti nomine colorando. Conualuit ille, ipsa exigere coepit, absoluitur, liber VIII, caput II. Praxitelis Veneram Gnidiam quidam adamauit, eodem. Cornelius Gallus et Titus Ęthereus inter usum puerilis Veneris extincti, liber IX, caput XII. Lętitia. Foeminę prę gaudio extinctę. Item Marcus lunius Talua. Item Sophocles, liber IX, caput XII. CICERONIS OPVSCVLA Lis. Duo genera decertandi. Bellum quare suscipiendum 79. A litibus abhorrere

Gnidiam quidam adamauit, eodem. Cornelius Gallus et Titus Ęthereus inter usum puerilis Veneris extincti, liber IX, caput XII. Lętitia. Foeminę prę gaudio extinctę. Item Marcus lunius Talua. Item Sophocles, liber IX, caput XII. CICERONIS OPVSCVLA Lis. Duo genera decertandi. Bellum quare suscipiendum 79. A litibus abhorrere fructuosum 128. Libertas. Omnes sapientes liberos esse et omnes stultos seruos 180. Libertatis

referamus 369. Domus ecclesia, horti uirtutum, uxor sapientia, fìlii fides, filię opera, pax, oratio pro inimicis 372. EX SECVNDA COMMENTARIORVM Lis. Semper iurgia quęrit malus. Qui dimittit aquam caput est iurgiorum 272. Qui commiscetur rixę alterius 280. Libertas. Liber et seruus 207. Paulus, cum esset liber ex omnibus, se propter charitatem seruum fecit, ut plures lucrifaceret 211. Iesus de seruitute in libertatem nos asseruit 219.

debitori reddiderit 54. Panem suum esurienti dederit etnudum operuerit uestimento 55. Elemosinapauperum 117. Varia dona conferentium in ecclesia pręmium 122. Peccata elemosinis redime 128. Nesciat sinistra quid faciat dextra 147. Mulier ungens caput Domini et pedes 177. Elemosina fructus est 250. Honora Dominum de tua substantia 260. Ne dicas: Amice, uade et reuertere, cras dabo tibi- cum statim possis dare 260. Alii diuidunt propria, et ditiores fiunt 267. Redemptio animę uiri diuitię suę

417. Iustitia tua, iustitia in ęternum, et lex tua ueritas 418. Sacrificium uespertinum, Euangelium 427. Lętitia. Inter gaudium et lętitiam 214. Animus gaudens ętatem floridam facit. Spiritus tristis exsiccat ossa 272. Impinguasti in oleo caput meum 336. Iubilus quid sit 339,344. Lętamini in Domino et exultate, iusti 343. Iubilate Deo in uoce exultationis 357. Lętetur cor meum, ut timeat nomen tuum 385. In nomine tuo exultabunt 387. Tunc repletum est gaudio os

Lydique filias prius in templis prostare faciunt, deinde locant nuptui 210. Vxor cum uiro defuncto uiua comburitur, ne alteri nubat 268. Nubendi mos apud Taxilios 273. Vxores cum uiris mortuis in rogum eunt. Nemo prius uxorem ducit quam caput hostis ad regem attulerit. Quod allatum omnes frustatim comedunt 275. Qui plures ediderit filios pręmium capit 280. Nuptias celebrant. Assyrii nobiles puellas per preconem 1 desponsant 284. Persę una uxore contenti adulterum

et mordeat eum coluber 205. Separati estis in diem malum. Percutient domum maiorem ruinis, et domum minorem scissionibus. Punitio bis contra Israel. Conuertam festiuitates uestras in luctum. Mulcta contra superbos 206. Sicut fecisti, fiet tibi. Retributionem tuam conuertam in caput tuum. Preparauit Dominus piscem qui deglutiuit Ionam. Sol percussit super caput Ionę, et dum ęstuaret, petiit mortem. Comminatio contra Israel et Iudam 207. Coepi percutere te perditione super peccatis tuis. Tu comedes, et non saturaberis 209. Angelus

et domum minorem scissionibus. Punitio bis contra Israel. Conuertam festiuitates uestras in luctum. Mulcta contra superbos 206. Sicut fecisti, fiet tibi. Retributionem tuam conuertam in caput tuum. Preparauit Dominus piscem qui deglutiuit Ionam. Sol percussit super caput Ionę, et dum ęstuaret, petiit mortem. Comminatio contra Israel et Iudam 207. Coepi percutere te perditione super peccatis tuis. Tu comedes, et non saturaberis 209. Angelus contra eos qui Israel in seruitutem redegerant 212. Vindicta in Ioram, Ochoziam et Iezabel

seruitutem redegerant 212. Vindicta in Ioram, Ochoziam et Iezabel propter idolatriam 214. Contra fidelium persecutores. Caro et oculi eorum contabescent et linguę etc. Alter alterum interficiet, reliqui conuertentur 215. Iudas ulciscitur desertores. Nicanoris caput et manum dexteram suspenderunt contra Hierusalem; hoc passus propter superbiam 220. Andronicus ibidem, ubi Oniam sacerdotem occiderat, necatus est. Iason fugiens peregre periit et sepultura caruit 226. Antiochus ob superbiam uiscerum dolore contabuit. Iudas milites, qui pro

226. Antiochus ob superbiam uiscerum dolore contabuit. Iudas milites, qui pro pecunia captiuos dimiserant, perfidię damnatos occidit 227. Ioppitę CC Iudeos submergunt. Ob hoc Iudas portum eorum cum nauigiis incendit, euadentes ignem gladio peremit 228. Nicanoris caput et cum humero manus Hierusalem allata, lingua frustatim concisa auibusque proiecta etc. 229. Militaris uirtus. Abraham impetu in hostes facto recuperauit Loth, nepotem suum et substantiam eius 1. Sengar percussit de Philistiim DC uiros uomere. Iahel

diferri uitę terminus. Melior est canis uiuus leone mortuo. Post mortem non est locus operandi 134. / Quoniam morieris et plangeris, memento igitur antequam rumpatur colligatio animę et corporis et recurrat iudicium et conteratur cor et refringatur caput et reuertatur puluis in terram suam, unde erat, et spiritus redeat ad Deum qui dedit illum 135. Iustus, si morte pręoccupatus fuerit, in refrigerio erit. Raptus est, ne malicia mutaret intellectum illius. Placita enim erat Deo anima eius etc. 137. Mors impii 137.

in omni turpitudinis genere sceleratissimus 225. Minę. Roboam minatur populo: Cedam uos, inquit, non flagellis, sed scorpionibus. Omnes ab eo recesserunt pręter II tribus 58. Iezabel minatur, et Helias fugit 60. Senacherib minatur Ezechię, et minę uertuntur in caput suum cędente exercitum eius angelo 68. Minę Sanaballath ad Neemiam 86. Minę 146. Flagellum inundans cum transierit etc. sola uexatio intellectum dabit auditui, id est non credetis priusquam euenerit 157. Adhuc XL dies, et

Qui habent uxores, tanquam non habentes sint etc. Qui cum uxore est, sollicitus est quę sunt mundi, quomodo placeat uxori, et diuisus est etc. Mulier alligata est legi quanto tempore uir eius uiuit; postea cui uult nubat, tantum in Domino VII. Omnis uiri caput Christus, caput autem mulieris uir. Vir enim imago et gloria Dei est; mulier autem gloria uiri est XI. AD EPHESIOS: De officio uiri et uxoris ad exemplum Ecclesi? et Christi V. AD COLOSSENSES: De officio uxoris et uiri III. AD THIMOTEVM I: Docere autem mulieri non

Qui habent uxores, tanquam non habentes sint etc. Qui cum uxore est, sollicitus est quę sunt mundi, quomodo placeat uxori, et diuisus est etc. Mulier alligata est legi quanto tempore uir eius uiuit; postea cui uult nubat, tantum in Domino VII. Omnis uiri caput Christus, caput autem mulieris uir. Vir enim imago et gloria Dei est; mulier autem gloria uiri est XI. AD EPHESIOS: De officio uiri et uxoris ad exemplum Ecclesi? et Christi V. AD COLOSSENSES: De officio uxoris et uiri III. AD THIMOTEVM I: Docere autem mulieri non permitto neque dominari

mergum XI . Picus Circen contempsit, ut Cannenti coniugi fidem seruaret. In picum auem uertitur XIIII .
Maledicus. Serpens mordere uolens caput Orphei in saxum uertitur XI . Diomedis comites insolentia in Venerem usi uertuntur in cygnos. Apulus pastor Daunię nymphas conuitiatus mutatur in olestrum XIIII .
Mulcta.

recusando dixit: Vos me, uiri Athenienses, consultorem habetis etiam inuiti, calumniatorem uero ne si uelitis quidem 86. Aclides Iason contumeliosus in Artaxerxem 112. Mollis. Clodius in Pompeium: Quis imperator impudicicia laborat? Quis uir uirum quęrit? Quis uno digito caput scalpit? 36. Adolescenti in cute curanda operoso subridens Plato: Quousque, inquit, tibi carcerem ędificare perges? 137. Mulcta. Hercules cum pelle et claua orbem peragrans et iniquos tyrannos puniens 15. Stratonicus cauillatus, iubens Athenienses mysteria et

finibus disserit 120. Pyrrhus ducum optimus 128. Cineę dictum de Romanis 130. Pyrrhum a ueneno cauere iusserunt, ut esset, quem armis uincerent 130. Homericum dictum: Fortitudinem solam inter cęteras uirtutes sępe furentes quosdam impetus habere. Pyrrhus hostis caput percutiens uno ictu totum ad ima diuisit 131. Marius de suis uulneribus gloriabundus 133. Eumenis pugna cum Neoptolemo 140. Sertorius amisso equo et uulnere accepto Rhodanum armatus natando traiecit 142. Sertorii uirtus. Sertorius cum paucis contra multos 143.

Vulturnus et Glanis amnes retro flexerunt cursum 117. Titus Latinus contempto numinis imperio filium amisit, ipse ęgrotauit 118. Stadia circiter CC a Susis puteus, ex quo aqua hausta in oleum, bitumen et salem concrescit 122. Equa leporem enixa, mula mulum 127. Caput sine sutura solidum. Vnum os pro dentibus. Ossa hominis quinum cubitorm 133. Saxum ingens de cęlo cecidit 137. Cęlum ardere uisum 138. Prodigia 259, 269, 281, 283, 285,286,292,293,294,297, 300, 301, 303, 305, 306, 307, 310,311, 313, 314,320,321. Monstrum 333.

remorum impulsum nautę moderabant 245. Vetus Archadum mos usque ad XXX uite annum in musicę studiis exerceri 275. Celenis Marsias cum Apolline certauit 316. Nero musicę studiosissimus 417. Mors. Essedones humanum caput inaurant, quo annuos defunctis libant honores 3. Cum rege defuncto apud Sarmatas pellicum charissima, minister, coquus, agaso, uiator, pincerna, equus et aurea phiala sepeliuntur 4. Nomades Indi mactant seniores parentes eorumque caraes esitant 5. Pyrithous a cane

Syllę et Scipionis interitus 388. Cęsaris cędes 389. Lelius ex tumulo res suorum perditas intuitus sibi mortem consciuit. Item Dolabella et Marsus 393. Xanthi se et liberos in ignem mittunt 394. Cassii et Bruti cędes 395. Phaselus caput parieti impingens se ipsum peremit. Desperationis exemplum in eo qui filios, uxorem et se ipsum interfecit 399. Antonius infert sibi manum 405. Cleopatrę interitus 405. Cantabri in monte obsessi ueneno se conficiunt 406. Nero se interficit 419. Item

ante mortem nominis sui oblitus 411. Mulierum industria pax initur inter Romanos et Sabinos 72. Mulieris uis 102. Mulierum pręsumptio 308. Pro mulieribus 309. VALERIVS MAXIMVS Miracula liber I, caput VI. Matrimonium. De amore coniugali liber IIII, caput VI. De fide uxorum liber VI, caput VII. Auspex nuptiarum liber I, caput I. Qui primus fecit cum uxore repudium. Dea Viriplaca. Indorum foeínOKn^ 1 : quę dilectior marito fuerit,

Romanos et Sabinos 72. Mulieris uis 102. Mulierum pręsumptio 308. Pro mulieribus 309. VALERIVS MAXIMVS Miracula liber I, caput VI. Matrimonium. De amore coniugali liber IIII, caput VI. De fide uxorum liber VI, caput VII. Auspex nuptiarum liber I, caput I. Qui primus fecit cum uxore repudium. Dea Viriplaca. Indorum foeínOKn^ 1 : quę dilectior marito fuerit, ultro cum mortuo uiua sepeliur, eodem. Socrates, an uxor esset ducenda consultus: Vtrum uis

uis 102. Mulierum pręsumptio 308. Pro mulieribus 309. VALERIVS MAXIMVS Miracula liber I, caput VI. Matrimonium. De amore coniugali liber IIII, caput VI. De fide uxorum liber VI, caput VII. Auspex nuptiarum liber I, caput I. Qui primus fecit cum uxore repudium. Dea Viriplaca. Indorum foeínOKn^ 1 : quę dilectior marito fuerit, ultro cum mortuo uiua sepeliur, eodem. Socrates, an uxor esset ducenda consultus: Vtrum uis feceris, inquit, penitentiam ages.

308. Pro mulieribus 309. VALERIVS MAXIMVS Miracula liber I, caput VI. Matrimonium. De amore coniugali liber IIII, caput VI. De fide uxorum liber VI, caput VII. Auspex nuptiarum liber I, caput I. Qui primus fecit cum uxore repudium. Dea Viriplaca. Indorum foeínOKn^ 1 : quę dilectior marito fuerit, ultro cum mortuo uiua sepeliur, eodem. Socrates, an uxor esset ducenda consultus: Vtrum uis feceris, inquit, penitentiam ages. Themistocles consultus: Malo, inquit,

Indorum foeínOKn^ 1 : quę dilectior marito fuerit, ultro cum mortuo uiua sepeliur, eodem. Socrates, an uxor esset ducenda consultus: Vtrum uis feceris, inquit, penitentiam ages. Themistocles consultus: Malo, inquit, uirum pecunia quam pecuniam uiro indigentem, liber VII, caput II. Miseria hominis. Egesias Cyrenaicus mala huius uitę sic repręsentabat, ut multis appetendę mentis cupiditatem ingeneraret. Ideo a rege Ptolomeo id facere prohibitus, liber VIII, caput IX. Mulcta. De censoria nota, liber II, caput IIII. De

consultus: Malo, inquit, uirum pecunia quam pecuniam uiro indigentem, liber VII, caput II. Miseria hominis. Egesias Cyrenaicus mala huius uitę sic repręsentabat, ut multis appetendę mentis cupiditatem ingeneraret. Ideo a rege Ptolomeo id facere prohibitus, liber VIII, caput IX. Mulcta. De censoria nota, liber II, caput IIII. De quęstionibus, liber VIII, caput IIII. Seruus tortus seruum occidisse confitetur, capite punitur. Qui occisus putabatur, rediit. Alius septies tortus pernegauit; in crucem tamen actus poenas dedit. Item

uiro indigentem, liber VII, caput II. Miseria hominis. Egesias Cyrenaicus mala huius uitę sic repręsentabat, ut multis appetendę mentis cupiditatem ingeneraret. Ideo a rege Ptolomeo id facere prohibitus, liber VIII, caput IX. Mulcta. De censoria nota, liber II, caput IIII. De quęstionibus, liber VIII, caput IIII. Seruus tortus seruum occidisse confitetur, capite punitur. Qui occisus putabatur, rediit. Alius septies tortus pernegauit; in crucem tamen actus poenas dedit. Item Fuluii Flacci seruus octies tortus nullum uerbum, quo dominus

Miseria hominis. Egesias Cyrenaicus mala huius uitę sic repręsentabat, ut multis appetendę mentis cupiditatem ingeneraret. Ideo a rege Ptolomeo id facere prohibitus, liber VIII, caput IX. Mulcta. De censoria nota, liber II, caput IIII. De quęstionibus, liber VIII, caput IIII. Seruus tortus seruum occidisse confitetur, capite punitur. Qui occisus putabatur, rediit. Alius septies tortus pernegauit; in crucem tamen actus poenas dedit. Item Fuluii Flacci seruus octies tortus nullum uerbum, quo dominus perstringeretur, emisit. Eodem.

Flacci seruus octies tortus nullum uerbum, quo dominus perstringeretur, emisit. Eodem. Mollis. Teatrales ludi ne fierent in urbe. Standi mos in theatro. Circenses. Consualia. Ludius. Histrio. Ludi Atelani. Ludi sęculares. Mimmis aditus a Massiliensibus interdictus, liber II, caput I. Militaris uirtus. De indole, liber III, caput I. Quando munus gladiatorium. Celtiberi nolebant pręlio supereese, cum dux cecidisset. Cimbri et Celtiberi in pręlio occidi gaudebant, in morbo tristabantur, liber II, caput I. Marcus Brutus

Mollis. Teatrales ludi ne fierent in urbe. Standi mos in theatro. Circenses. Consualia. Ludius. Histrio. Ludi Atelani. Ludi sęculares. Mimmis aditus a Massiliensibus interdictus, liber II, caput I. Militaris uirtus. De indole, liber III, caput I. Quando munus gladiatorium. Celtiberi nolebant pręlio supereese, cum dux cecidisset. Cimbri et Celtiberi in pręlio occidi gaudebant, in morbo tristabantur, liber II, caput I. Marcus Brutus ultimum pręlium initurus: Hodie, inquit, aut recte erit aut nihil curabo. Lusitani responderunt:

interdictus, liber II, caput I. Militaris uirtus. De indole, liber III, caput I. Quando munus gladiatorium. Celtiberi nolebant pręlio supereese, cum dux cecidisset. Cimbri et Celtiberi in pręlio occidi gaudebant, in morbo tristabantur, liber II, caput I. Marcus Brutus ultimum pręlium initurus: Hodie, inquit, aut recte erit aut nihil curabo. Lusitani responderunt: ferrum sibi a maioribus, quo urbem tuerentur, non aurum, quo libertatem ab imperatore auaro emerent, relictum, liber VI, caput IIII. Scipio quartum et uigesimum agens annum

occidi gaudebant, in morbo tristabantur, liber II, caput I. Marcus Brutus ultimum pręlium initurus: Hodie, inquit, aut recte erit aut nihil curabo. Lusitani responderunt: ferrum sibi a maioribus, quo urbem tuerentur, non aurum, quo libertatem ab imperatore auaro emerent, relictum, liber VI, caput IIII. Scipio quartum et uigesimum agens annum nemine audente ad Punicum bellum proficisci iterum se pollicitus est etc. de illo. Scipio Emilianus: Non esse eiusdem, inquit, et capere aliquos uelle et timere. Liuius Salinator pallantes sine duce hostes opprimi uetuit, ne cladis

quod dicerent ea se bella suscipere solere, quę suo milite gerere possent. Idem Romanorum animus Cannensi clade accepta. Spartanus claudus pugnare se, non fugere uelle dixit. Alius: In umbra pugnabimus. Alius urbis edita moenia mulieribus, non uiris condita dixit, liber III, caput VII. Medicus. Quo miraculo Valesius liberos pestilentia affectos sanauit, liber III, caput VII. Musica. Tibicines Romam a Tibure aduecti, dum temulenti dormirent, liber II, caput I. Socratem constat ętate prouectum fidibus

claudus pugnare se, non fugere uelle dixit. Alius: In umbra pugnabimus. Alius urbis edita moenia mulieribus, non uiris condita dixit, liber III, caput VII. Medicus. Quo miraculo Valesius liberos pestilentia affectos sanauit, liber III, caput VII. Musica. Tibicines Romam a Tibure aduecti, dum temulenti dormirent, liber II, caput I. Socratem constat ętate prouectum fidibus tractandis operam coepisse, liber VIII, caput VII. Caius Gracchus inter concionandum tibicinem post

non uiris condita dixit, liber III, caput VII. Medicus. Quo miraculo Valesius liberos pestilentia affectos sanauit, liber III, caput VII. Musica. Tibicines Romam a Tibure aduecti, dum temulenti dormirent, liber II, caput I. Socratem constat ętate prouectum fidibus tractandis operam coepisse, liber VIII, caput VII. Caius Gracchus inter concionandum tibicinem post se habebat, cuius modulis pronunciationem temperaret, caput X. Mors. Qui obitum filiorum forti

miraculo Valesius liberos pestilentia affectos sanauit, liber III, caput VII. Musica. Tibicines Romam a Tibure aduecti, dum temulenti dormirent, liber II, caput I. Socratem constat ętate prouectum fidibus tractandis operam coepisse, liber VIII, caput VII. Caius Gracchus inter concionandum tibicinem post se habebat, cuius modulis pronunciationem temperaret, caput X. Mors. Qui obitum filiorum forti animo pertulerunt, liber V, caput X. De mortibus non uulgaribus, liber IX caput XII. De

aduecti, dum temulenti dormirent, liber II, caput I. Socratem constat ętate prouectum fidibus tractandis operam coepisse, liber VIII, caput VII. Caius Gracchus inter concionandum tibicinem post se habebat, cuius modulis pronunciationem temperaret, caput X. Mors. Qui obitum filiorum forti animo pertulerunt, liber V, caput X. De mortibus non uulgaribus, liber IX caput XII. De cupiditate uitę, caput XIII. Massilienses in funere non lamentabantur. Cicuta uenenum temperatum habebant, quod dabatur iis qui causas moriendi iustas

prouectum fidibus tractandis operam coepisse, liber VIII, caput VII. Caius Gracchus inter concionandum tibicinem post se habebat, cuius modulis pronunciationem temperaret, caput X. Mors. Qui obitum filiorum forti animo pertulerunt, liber V, caput X. De mortibus non uulgaribus, liber IX caput XII. De cupiditate uitę, caput XIII. Massilienses in funere non lamentabantur. Cicuta uenenum temperatum habebant, quod dabatur iis qui causas moriendi iustas allegarent. Hoc et in Cea insula seruatum, ubi mulier coram Sexto Pompeio nonagenaria

liber VIII, caput VII. Caius Gracchus inter concionandum tibicinem post se habebat, cuius modulis pronunciationem temperaret, caput X. Mors. Qui obitum filiorum forti animo pertulerunt, liber V, caput X. De mortibus non uulgaribus, liber IX caput XII. De cupiditate uitę, caput XIII. Massilienses in funere non lamentabantur. Cicuta uenenum temperatum habebant, quod dabatur iis qui causas moriendi iustas allegarent. Hoc et in Cea insula seruatum, ubi mulier coram Sexto Pompeio nonagenaria sic sponte decessit. Tracię natio natales

Caius Gracchus inter concionandum tibicinem post se habebat, cuius modulis pronunciationem temperaret, caput X. Mors. Qui obitum filiorum forti animo pertulerunt, liber V, caput X. De mortibus non uulgaribus, liber IX caput XII. De cupiditate uitę, caput XIII. Massilienses in funere non lamentabantur. Cicuta uenenum temperatum habebant, quod dabatur iis qui causas moriendi iustas allegarent. Hoc et in Cea insula seruatum, ubi mulier coram Sexto Pompeio nonagenaria sic sponte decessit. Tracię natio natales flebiliter celebrat, exequias

quod dabatur iis qui causas moriendi iustas allegarent. Hoc et in Cea insula seruatum, ubi mulier coram Sexto Pompeio nonagenaria sic sponte decessit. Tracię natio natales flebiliter celebrat, exequias hilare. Licii in funere muliebrem uestem induunt, ut citius luctum deponant, liber II, caput I. Persę non ante septennium liberos aspiciunt, quo paruulorum amissionem ęquiore animo sustineant, eodem. Mortem minitanti Lysimacho Theodorus Cyreus audacter respondit, quod cantaridis uim haberet. In crucem agi iussus: Nihil refert, inquit, humi an sublime putrescam,

Persę non ante septennium liberos aspiciunt, quo paruulorum amissionem ęquiore animo sustineant, eodem. Mortem minitanti Lysimacho Theodorus Cyreus audacter respondit, quod cantaridis uim haberet. In crucem agi iussus: Nihil refert, inquit, humi an sublime putrescam, liber VI, caput II. In periculo capitis Socrates grauitatem seruare quam uiuere maluit. Lacedemonii Philippo responderunt, siquid morte grauius imperaret, mortem se pręlaturos, caput IIII. Mendacium. Qui mendacio nobilitatem prę se tulerunt, liber IX, caput XVI. Papirius Cursor quomodo

audacter respondit, quod cantaridis uim haberet. In crucem agi iussus: Nihil refert, inquit, humi an sublime putrescam, liber VI, caput II. In periculo capitis Socrates grauitatem seruare quam uiuere maluit. Lacedemonii Philippo responderunt, siquid morte grauius imperaret, mortem se pręlaturos, caput IIII. Mendacium. Qui mendacio nobilitatem prę se tulerunt, liber IX, caput XVI. Papirius Cursor quomodo pullarii fallaciam puniuit et deum iram in fauorem conuertit, liber VII, caput II. Memoria. Themistocles omnium ciuium suorum nomina memoria comprehendit.

humi an sublime putrescam, liber VI, caput II. In periculo capitis Socrates grauitatem seruare quam uiuere maluit. Lacedemonii Philippo responderunt, siquid morte grauius imperaret, mortem se pręlaturos, caput IIII. Mendacium. Qui mendacio nobilitatem prę se tulerunt, liber IX, caput XVI. Papirius Cursor quomodo pullarii fallaciam puniuit et deum iram in fauorem conuertit, liber VII, caput II. Memoria. Themistocles omnium ciuium suorum nomina memoria comprehendit. Ad Xerxem confugiens Persico sermone assuefecit prius quam in

maluit. Lacedemonii Philippo responderunt, siquid morte grauius imperaret, mortem se pręlaturos, caput IIII. Mendacium. Qui mendacio nobilitatem prę se tulerunt, liber IX, caput XVI. Papirius Cursor quomodo pullarii fallaciam puniuit et deum iram in fauorem conuertit, liber VII, caput II. Memoria. Themistocles omnium ciuium suorum nomina memoria comprehendit. Ad Xerxem confugiens Persico sermone assuefecit prius quam in conspectum eius ueniret. Cyrhus omnium militum suorum nomina, Mithridates

memoria comprehendit. Ad Xerxem confugiens Persico sermone assuefecit prius quam in conspectum eius ueniret. Cyrhus omnium militum suorum nomina, Mithridates duarum et uiginti gentium, quę sub regno erant, linguas didicit, liber VIII, caput VII. Mora. Triumuiri, quod ad incendium in Sacra uia ortum extinguendum tardius uenerant, damnati, liber VIII, caput I. Mutatio morum aut fortunę, liber VI, caput IX. CICERONIS OPVSCVLA

omnium militum suorum nomina, Mithridates duarum et uiginti gentium, quę sub regno erant, linguas didicit, liber VIII, caput VII. Mora. Triumuiri, quod ad incendium in Sacra uia ortum extinguendum tardius uenerant, damnati, liber VIII, caput I. Mutatio morum aut fortunę, liber VI, caput IX. CICERONIS OPVSCVLA Matrimonium. An uir sapiens ducat uxorem? 69. Commune animantium omnium conunctionis appetitus 73. Prima societas in conuigio 84.

et uiginti gentium, quę sub regno erant, linguas didicit, liber VIII, caput VII. Mora. Triumuiri, quod ad incendium in Sacra uia ortum extinguendum tardius uenerant, damnati, liber VIII, caput I. Mutatio morum aut fortunę, liber VI, caput IX. CICERONIS OPVSCVLA Matrimonium. An uir sapiens ducat uxorem? 69. Commune animantium omnium conunctionis appetitus 73. Prima societas in conuigio 84. Seruus est, cui mulier imperat 180. Magnanimus.

fallacia 251. Symon magus uoluit cęlum conscendere, et interiit 326. Marsus qui serpentes incantat 363. Adorauerunt sculptile, et mutauerunt gloriam suam 401. Mulier litigiosa 274. Foemina sublimia non capit 292. Mulier caput malorum 300. Mulier pronior ad malum 300. Mutuum. Qui accipit mutuum, seruus est foenerantis 276. IOSEPHVS DE HISTORIA IVDEORVM Miracula. Alexandro mare Pamphilicum se diuidens prębuit iter 16. Iordanis

191. Pompeius quando Magnus cognominatus 356. Metellorum cognomina Creticus, Balearicus 362. Cognomina a Commodo uanissime adoptata 433. VALERIVS MAXIMVS Nobilis liber III, caput IIII: De his qui infimo loco nati mendacio se clarissimis familiis inserere conati sunt, liber IX, caput XVI. Rex Thracię Codrus , ut ab Atheniensibus ciuitatem sibi datam cognouit- Et ego, inquit, illis meę gentis ius dabo, liber III, caput VII.

Cognomina a Commodo uanissime adoptata 433. VALERIVS MAXIMVS Nobilis liber III, caput IIII: De his qui infimo loco nati mendacio se clarissimis familiis inserere conati sunt, liber IX, caput XVI. Rex Thracię Codrus , ut ab Atheniensibus ciuitatem sibi datam cognouit- Et ego, inquit, illis meę gentis ius dabo, liber III, caput VII. Necessitas. De necessitate, liber VII, caput VI. Quanta cogit experiri necessitas: seruos ad

caput IIII: De his qui infimo loco nati mendacio se clarissimis familiis inserere conati sunt, liber IX, caput XVI. Rex Thracię Codrus , ut ab Atheniensibus ciuitatem sibi datam cognouit- Et ego, inquit, illis meę gentis ius dabo, liber III, caput VII. Necessitas. De necessitate, liber VII, caput VI. Quanta cogit experiri necessitas: seruos ad militiam coemi, ornamenta templi conflari, eodem. CICERONIS OPVSCVLA Nobilis. Responsum Themistoclis ad Seriphium 31.

clarissimis familiis inserere conati sunt, liber IX, caput XVI. Rex Thracię Codrus , ut ab Atheniensibus ciuitatem sibi datam cognouit- Et ego, inquit, illis meę gentis ius dabo, liber III, caput VII. Necessitas. De necessitate, liber VII, caput VI. Quanta cogit experiri necessitas: seruos ad militiam coemi, ornamenta templi conflari, eodem. CICERONIS OPVSCVLA Nobilis. Responsum Themistoclis ad Seriphium 31. Qui ad paternam gloriam plus addere studuerunt.

stultus apparuerit , postquam exaltatus est 132. Sicut qui thesaurizat, ita qui honorificat matrem suam. Qui honorat patrem suum, iocundabitur in filiis etc. Parentibus quasi dominis seruiendum. Honor patris filii gloria. Seni humilia animam tuam et magnato caput tuum 141. Noli quęrere ab homine ducatum neque a rege cathedram honoris. Honora patrem tuum, et gemitus matris tuę ne obliuiscaris 142. Ne in uestitu uel honore extollaris; sępe insuspicabilis portauit

opera 415. Neronis opera 418. Traianus Istro pontem imponit 420. Hecatostylo centum columnarum opus 444. VALERIVS MAXIMVS Oratio. Quanta uis eloquentię, liber VIII, caput IX. Quanta uis in pronunciatione, caput X. A Romanis ad Gręcos non nisi Latine data responsa, liber II, caput I. Cnęus Pompilius Antiochum circulo circa eum humi signato compulit, ne prius inde excederet quam responsum daret, liber VI, caput IIII.

418. Traianus Istro pontem imponit 420. Hecatostylo centum columnarum opus 444. VALERIVS MAXIMVS Oratio. Quanta uis eloquentię, liber VIII, caput IX. Quanta uis in pronunciatione, caput X. A Romanis ad Gręcos non nisi Latine data responsa, liber II, caput I. Cnęus Pompilius Antiochum circulo circa eum humi signato compulit, ne prius inde excederet quam responsum daret, liber VI, caput IIII. Oratione scripta uti nolebat Marcus Antonius,

centum columnarum opus 444. VALERIVS MAXIMVS Oratio. Quanta uis eloquentię, liber VIII, caput IX. Quanta uis in pronunciatione, caput X. A Romanis ad Gręcos non nisi Latine data responsa, liber II, caput I. Cnęus Pompilius Antiochum circulo circa eum humi signato compulit, ne prius inde excederet quam responsum daret, liber VI, caput IIII. Oratione scripta uti nolebat Marcus Antonius, ut, siquid causę suę officeret, non dictum a se affirmare posset,

eloquentię, liber VIII, caput IX. Quanta uis in pronunciatione, caput X. A Romanis ad Gręcos non nisi Latine data responsa, liber II, caput I. Cnęus Pompilius Antiochum circulo circa eum humi signato compulit, ne prius inde excederet quam responsum daret, liber VI, caput IIII. Oratione scripta uti nolebat Marcus Antonius, ut, siquid causę suę officeret, non dictum a se affirmare posset, liber VII, caput III. Mulieres causas orarunt: Emesia , Caia Afrania, Hortensia, liber VIII, caput III.

Cnęus Pompilius Antiochum circulo circa eum humi signato compulit, ne prius inde excederet quam responsum daret, liber VI, caput IIII. Oratione scripta uti nolebat Marcus Antonius, ut, siquid causę suę officeret, non dictum a se affirmare posset, liber VII, caput III. Mulieres causas orarunt: Emesia , Caia Afrania, Hortensia, liber VIII, caput III. De quęstionibus, caput IIII. Demosthenes pronunciationis uicium industria correxit, caput VII. Ocium non quo

daret, liber VI, caput IIII. Oratione scripta uti nolebat Marcus Antonius, ut, siquid causę suę officeret, non dictum a se affirmare posset, liber VII, caput III. Mulieres causas orarunt: Emesia , Caia Afrania, Hortensia, liber VIII, caput III. De quęstionibus, caput IIII. Demosthenes pronunciationis uicium industria correxit, caput VII. Ocium non quo euanescit uirtus, sed quo recreatur, liber VIII, caput VIII. Atheniensis Ariopagus inquirere solebat, quo

scripta uti nolebat Marcus Antonius, ut, siquid causę suę officeret, non dictum a se affirmare posset, liber VII, caput III. Mulieres causas orarunt: Emesia , Caia Afrania, Hortensia, liber VIII, caput III. De quęstionibus, caput IIII. Demosthenes pronunciationis uicium industria correxit, caput VII. Ocium non quo euanescit uirtus, sed quo recreatur, liber VIII, caput VIII. Atheniensis Ariopagus inquirere solebat, quo quisque quęstu sustentaretur, liber II, caput I.

non dictum a se affirmare posset, liber VII, caput III. Mulieres causas orarunt: Emesia , Caia Afrania, Hortensia, liber VIII, caput III. De quęstionibus, caput IIII. Demosthenes pronunciationis uicium industria correxit, caput VII. Ocium non quo euanescit uirtus, sed quo recreatur, liber VIII, caput VIII. Atheniensis Ariopagus inquirere solebat, quo quisque quęstu sustentaretur, liber II, caput I. Appius Claudius dicere solebat negocium populo Romano melius quam ocium committi,

orarunt: Emesia , Caia Afrania, Hortensia, liber VIII, caput III. De quęstionibus, caput IIII. Demosthenes pronunciationis uicium industria correxit, caput VII. Ocium non quo euanescit uirtus, sed quo recreatur, liber VIII, caput VIII. Atheniensis Ariopagus inquirere solebat, quo quisque quęstu sustentaretur, liber II, caput I. Appius Claudius dicere solebat negocium populo Romano melius quam ocium committi, liber VII, caput II. Masinissa senex aliquot horis in eodem uestigio perstare solitus, non

caput IIII. Demosthenes pronunciationis uicium industria correxit, caput VII. Ocium non quo euanescit uirtus, sed quo recreatur, liber VIII, caput VIII. Atheniensis Ariopagus inquirere solebat, quo quisque quęstu sustentaretur, liber II, caput I. Appius Claudius dicere solebat negocium populo Romano melius quam ocium committi, liber VII, caput II. Masinissa senex aliquot horis in eodem uestigio perstare solitus, non ante moto pede quam consimili labore iuuenes fatigasset. Sedebat interdum tota die nullam in partem conuerso corpore

Ocium non quo euanescit uirtus, sed quo recreatur, liber VIII, caput VIII. Atheniensis Ariopagus inquirere solebat, quo quisque quęstu sustentaretur, liber II, caput I. Appius Claudius dicere solebat negocium populo Romano melius quam ocium committi, liber VII, caput II. Masinissa senex aliquot horis in eodem uestigio perstare solitus, non ante moto pede quam consimili labore iuuenes fatigasset. Sedebat interdum tota die nullam in partem conuerso corpore in solio perdurans, liber VIII, caput XIIII. Opus imperfectum. Euphranor,

solebat negocium populo Romano melius quam ocium committi, liber VII, caput II. Masinissa senex aliquot horis in eodem uestigio perstare solitus, non ante moto pede quam consimili labore iuuenes fatigasset. Sedebat interdum tota die nullam in partem conuerso corpore in solio perdurans, liber VIII, caput XIIII. Opus imperfectum. Euphranor, dum Neptunnum pingeret, omni impetu cogitationis in superiori opere absumpto, posteriores eius conatus assurgere, quo tendebant, nequiuerunt, liber VIII, caputXII. Honor. De maiestate, liber

XIIII. Opus imperfectum. Euphranor, dum Neptunnum pingeret, omni impetu cogitationis in superiori opere absumpto, posteriores eius conatus assurgere, quo tendebant, nequiuerunt, liber VIII, caputXII. Honor. De maiestate, liber II, caput V. Inter consulem et lictorem nemo se interponebat. Quinti Fabii filius consul patrem sibi apparere iussit. Ad senatum sponte conueniebant. Equester ordo. Lupercalia. Vrbanę tribus. Capite censi. Ciues boni corona donati apud Athenienses, caput I. Consulatum accipere noluit Manlius, quod nec

Honor. De maiestate, liber II, caput V. Inter consulem et lictorem nemo se interponebat. Quinti Fabii filius consul patrem sibi apparere iussit. Ad senatum sponte conueniebant. Equester ordo. Lupercalia. Vrbanę tribus. Capite censi. Ciues boni corona donati apud Athenienses, caput I. Consulatum accipere noluit Manlius, quod nec ipse mores ciuium laturus esset nec ipsi suum imperium. Scipio Emilianus censor factus se optime suo functurum officio dixit, si sibi ciues uel dedissent collegam uel non dedissent. In Numatium. Consul nec pauper esse debet nec auarus. Alter,

habet, alteri nihil est satis. Spartanus in petitione magistratus uictus, lętari se dixit, quod patria haberet aliquos se meliores, liber VI, cap. IIII. Superiori Aphricano consulatus citerior legitimo tempore datus. Catonis effigies in curia posita, liber VIII, caput XVI. Accius poeta Iulio Cęsari in collegium poetarum uenienti non assurexit , liber III, caput VII. Quę cuique magnifica contigerunt, liber VIII, caput XII. Demadis dictum: Nolentibus Atheniensibus diuinos honores Alexandro decernere: Videte, inquit,

liber VI, cap. IIII. Superiori Aphricano consulatus citerior legitimo tempore datus. Catonis effigies in curia posita, liber VIII, caput XVI. Accius poeta Iulio Cęsari in collegium poetarum uenienti non assurexit , liber III, caput VII. Quę cuique magnifica contigerunt, liber VIII, caput XII. Demadis dictum: Nolentibus Atheniensibus diuinos honores Alexandro decernere: Videte, inquit, ne, dum cęlum custoditis, terram amittatis, liber VII, caput II. CICERONIS OPVSCVLA

consulatus citerior legitimo tempore datus. Catonis effigies in curia posita, liber VIII, caput XVI. Accius poeta Iulio Cęsari in collegium poetarum uenienti non assurexit , liber III, caput VII. Quę cuique magnifica contigerunt, liber VIII, caput XII. Demadis dictum: Nolentibus Atheniensibus diuinos honores Alexandro decernere: Videte, inquit, ne, dum cęlum custoditis, terram amittatis, liber VII, caput II. CICERONIS OPVSCVLA Oratio. Vinculum humanę societatis ratio et oratio

uenienti non assurexit , liber III, caput VII. Quę cuique magnifica contigerunt, liber VIII, caput XII. Demadis dictum: Nolentibus Atheniensibus diuinos honores Alexandro decernere: Videte, inquit, ne, dum cęlum custoditis, terram amittatis, liber VII, caput II. CICERONIS OPVSCVLA Oratio. Vinculum humanę societatis ratio et oratio 83, Sermonum diuersitas 98. Ratio contentionis et sermonis 103. Decorum circa orationem 104. Eloquentię uis. Lucius Crassus 123.

pro Heliodoro et sanauit eum, cum ab angelo cęsus iaceret, eo quod gazophilatium dirripere uoluit missus ab Antiocho 225 .
Penitentia. Qui propter lepram separatur, habebit uestimenta dissuta, caput nudum, os ueste contectum; contaminatum ac sordidum se clamabit, solus habitabit extra castra 17 . Dies expiationum. Omnis anima quę afflicta non fuerit die hac, peribit de populis suis, et quę operis quippiam fecerit

necis quoque potestatem in ipsum habuisse. Sed et hoc fecisse doluit, quasi parum reuerenter se habuisset erga regem. Id ubi resciuit Saul, benedicens iniit pacem cum eo. Iterum cum persequeretur eum et in colle manentem obsideret, ille noctu tentorium ipsius ingressus ad caput dormientis cyphum et hastam sustulit atque abiit tam sibi infestum inimicum illesum relinquens. Quo pacto Saul rursum placatus discessit 47 . Dauid audita Saulis nece scidit uestimenta sua, et qui rogatus super illum manum extenderat,

auxlium a Domino 94 . Ozias et presbiteri Iudith uiduę dixerunt, ut oraret pro eis. Illa respondit: Orate et uos etc. 95 . Iudith ingressa oratorium induit se cilicio, posuit cinerem super caput suum et prosternens se clamauit ad Dominum: Nec superbi ab initio placuerunt tibi, sed humilium et mansuetorum semper tibi placuit deprecatio 95 . Iudith exibat noctibus et orabat escam sumens in uesperum 96 .

Profugi in urbe maneant, donec pontifex magnus moriatur 25, 33 . Dauid in baculo et funda superauit Goliath, quinque lapidibus electis de torrente primo frontem eius percussit, mox arrepto iacentis gladio abscidit caput 45 . Gezi baculum Helisei posuit super mortuum, et non suscitauit. Heliseus insuper se extendit; mortuus surrexit et redditus est matri suę. Ferrum securis cecidit in aquam. Heliseus misit lignum, et ferrum enatauit

continentibus deputatur XIII. Non omnes capiunt uerbum istud, sed quibus datum est etc. Sunt eunuchi qui se ipsos castrauerunt propter regnum cęlorum. Qui potest capere, capiat XIX. Neque nubent neque nubentur, sed erunt sicut angeli Dei in cęlis XXII. Isti ungunt caput Domini XXVI.
Pietas. Misericordia Dei. Matheum uocat de theloneo.2 Discumbit cum publicanis. Misericordiam uolo, et non sacrificium. Non ueni uocare iustos, sed peccatores. Videns turbas misertus est eis

Paupertas. Beati pauperes spiritu, quoniam ipsorum est regnum cęlorum. Ne solliciti sitis quid etc. Nolite solliciti esse in crastinum, id est in futurum VI. Nolite possidere aurum etc. X. Filius hominis non habet, ubi caput reclinet VIII. Non habuit Domi nus, unde didracmam solueret XVII. Quamdiu fecistis uni de his fratribus meis minimis. Fratres suos uocat pauperes XXV. Domino non fuisse domum neque tugurium, neque discipulis patet, quia interrogant: Vbi uis paremus tibi

auersam. Falsi testes contra Iesum. Trina Petri negatio sunt tria hereticorum genera: alii errant circa diuinitatem, alii circa humanitatem, alii circa utrumque XXVI. Peregrinus, id est alienus a ueritate. In agro sepelitur figuli lutum operantis et in agro sanguinis. Calamo caput Christi percutiunt, qui diuinitati eius contradicunt. Exuunt eum ueste propria et fucata operiunt qui negant eum habuisse corpus uerum. Vinum cum felle mixtum dant ei bibere. Diuidunt uestimenta scismatum auctores. Prętereuntes, id est a uia ueritatis aberrantes

Procidens enim orasse dicitur XVIII. Omnia quęcunque petieritis in oratione credentes, accipietis XXI. Veh uobis qui comeditis domos uiduarum orationes longas orantes XXIII. Orate, ut non fiat fuga uestra hyeme uel sabbato XXIIII. Orati o ad laudem Dei unguentum effusum super caput Domini. Solitudo requiritur orationi, unde dicitur: Sedete hic, donec uadam illuc et orem. In monte orauit, ut oremus pro cęlestibus. In uilla orauit, ut orando humilitatem seruemus. Procidit in faciem suam orans. Non sicut ego uolo, sed sicut tu. Vigilate et orate, ut non

Iudas osculo tradens Dominum est hereticus profitens se Christianum. Falsi testes contra Iesum. Conspuunt Dominum qui blasfemant. Velant faciem qui diuinitatem eius negant. Colaphis percutiunt qui iniustitiam operantur XIIII. Caput harundine percutiunt, qui contra diuinitatem eius scribunt uel humanitatem. Calamo enim notantur litterę XV.
Paupertas. Pręcepit eis, nequid tollerent in uia nisi uirgam tantum VI.

IIII. ACTVVM: Iudeis non admittentibus Verbum Paulus et Barnabas dixerunt: Vobis oportebat loqui primum uerbum Dei etc. XIII. Paulus prędicat, Iudei blasfemant. Ille excutiens uestimenta dixit: Sanguis uester super caput uestrum. Mundus ego ex hoc ad gentes uadam XVIII. Disputante Paulo indurati maledicunt XIX.
Poetę. AD CORINTHIOS I: Scientia inflat, caritas uero ędificat VIII. AD

Petitio. AD ROMANOS: Nunquid oremus, sicut oportet, nescimus VIII. AD CORINTHIOS I: Coniugati debitum reddant, nisi ex consensu ut uacent orationi VII. Vir orans aut prophetans non uelet caput, mulier autem uelet XI. Orabo spiritu, orabo et mente; psallam spiritu, psallam et mente XIII. AD EPHESIOS: Implemini Spiritu Sancto loquentes uobis metipssis in psalmis, hymnis et canticis spiritalibus etc. V. Orantes omni tempore in

id est Medusę IIII . Musę uim Pyrenei euaserunt in uolucres uersę. Cantu superarunt Pyeri filias et eas uerterunt in picas V . Apollo tibiis Marsiam VI . Caput Orphei Apollo tutatus a morsu serpentis. Pana fistulę cantu uicit iudice monte Thmolo 13 . Mydam dissentientem auriculis asini damnauit XI . Pythagorę Samii opiniones et sententię XV .

Pietas. Nihil est uenali misericordia turpius 11 . Centurio Luculli Mithridatem non potuit occidere 14 . Allatum ad se Pompei caput Cęsar fleuit 18 . Liber ad Neronem de clementia. Non omnibus ignoscendum 19 . Cęsaris clementia in ignoscendo 20 . Nero: Vellem, inquit, nescire litteras

Pietas in patruum pauperem, deinde in patrem 116 . Croesi filius mutus in periculo patris naturalia uocis impedimenta rupit, qui plusquam quinquennio tacuerat 135 . Allatum ad se Cęsar Pompei caput fleuit. Hoc ille propter filiam pręstitit 145 . Pietatis pręcepta 47 .
Penitentia. Aquę quę omnia immunda a se eiiciunt

eos qui apathi, id est impassibiles esse uideri uolunt 116 . Pudor sanguinem ab extra effudit, timor uero contrahit 113 . In quadam parum pudica oratione Socratem operuisse palio caput aiunt 115 .
Prouidentia. Chrisippus contra eos qui prouidentiam negauerunt 38 . Quęstiones sophisticę et captiosę 108 .

124 . Scientia 124 . Quę causa errorum philosophis fuit 148 .
Perfidia. Eductus Israel ex Ęgypto ingratus bouis caput formauit in memoriam Apis, dei Ęgyptiorum 79 . Contra eos qui Christum magum esse dixerunt 101 . Quod Lactantius perfidorum impietate motus ad scribendum de uera religione se contulerit

Pax. Conuiuium solenne charistia, in quo necessarii inter se dissidentes ad concordiam redibant. Liber II, caput I. Pax bona perpetua, mala non diuturna. Liber VI, caput II. Valerius plebem tumultuantem sermonis inductione senatui subiecit. Marcus Antonius gladios in se uibratos loquendo inhibuit. Liber VIII, caput IX.

solenne charistia, in quo necessarii inter se dissidentes ad concordiam redibant. Liber II, caput I. Pax bona perpetua, mala non diuturna. Liber VI, caput II. Valerius plebem tumultuantem sermonis inductione senatui subiecit. Marcus Antonius gladios in se uibratos loquendo inhibuit. Liber VIII, caput IX.
Pudicicia. Liber VI, caput I. Pudicicię corona

ad concordiam redibant. Liber II, caput I. Pax bona perpetua, mala non diuturna. Liber VI, caput II. Valerius plebem tumultuantem sermonis inductione senatui subiecit. Marcus Antonius gladios in se uibratos loquendo inhibuit. Liber VIII, caput IX.
Pudicicia. Liber VI, caput I. Pudicicię corona donatę, quę uno uiro contentę fuissent. Liber II, caput I. Tucia Vestalis cribro aquam ferens castam se probauit. Liber VIII, caput I. Sulpicia cunctis

mala non diuturna. Liber VI, caput II. Valerius plebem tumultuantem sermonis inductione senatui subiecit. Marcus Antonius gladios in se uibratos loquendo inhibuit. Liber VIII, caput IX.
Pudicicia. Liber VI, caput I. Pudicicię corona donatę, quę uno uiro contentę fuissent. Liber II, caput I. Tucia Vestalis cribro aquam ferens castam se probauit. Liber VIII, caput I. Sulpicia cunctis castitate pręlata. Caput XVI. Pietas erga parentes. Liber V, caput IIII. Erga fratres,

inductione senatui subiecit. Marcus Antonius gladios in se uibratos loquendo inhibuit. Liber VIII, caput IX.
Pudicicia. Liber VI, caput I. Pudicicię corona donatę, quę uno uiro contentę fuissent. Liber II, caput I. Tucia Vestalis cribro aquam ferens castam se probauit. Liber VIII, caput I. Sulpicia cunctis castitate pręlata. Caput XVI. Pietas erga parentes. Liber V, caput IIII. Erga fratres, caput VI. Sergius Galba damnatus, cum filios commendaret, misericordia, non

inhibuit. Liber VIII, caput IX.
Pudicicia. Liber VI, caput I. Pudicicię corona donatę, quę uno uiro contentę fuissent. Liber II, caput I. Tucia Vestalis cribro aquam ferens castam se probauit. Liber VIII, caput I. Sulpicia cunctis castitate pręlata. Caput XVI. Pietas erga parentes. Liber V, caput IIII. Erga fratres, caput VI. Sergius Galba damnatus, cum filios commendaret, misericordia, non ęquitate liberatus est. Liber VIII, caput I.

Pudicicia. Liber VI, caput I. Pudicicię corona donatę, quę uno uiro contentę fuissent. Liber II, caput I. Tucia Vestalis cribro aquam ferens castam se probauit. Liber VIII, caput I. Sulpicia cunctis castitate pręlata. Caput XVI. Pietas erga parentes. Liber V, caput IIII. Erga fratres, caput VI. Sergius Galba damnatus, cum filios commendaret, misericordia, non ęquitate liberatus est. Liber VIII, caput I.
Patientia.

Liber VI, caput I. Pudicicię corona donatę, quę uno uiro contentę fuissent. Liber II, caput I. Tucia Vestalis cribro aquam ferens castam se probauit. Liber VIII, caput I. Sulpicia cunctis castitate pręlata. Caput XVI. Pietas erga parentes. Liber V, caput IIII. Erga fratres, caput VI. Sergius Galba damnatus, cum filios commendaret, misericordia, non ęquitate liberatus est. Liber VIII, caput I.
Patientia. Liber III, cap.

I. Pudicicię corona donatę, quę uno uiro contentę fuissent. Liber II, caput I. Tucia Vestalis cribro aquam ferens castam se probauit. Liber VIII, caput I. Sulpicia cunctis castitate pręlata. Caput XVI. Pietas erga parentes. Liber V, caput IIII. Erga fratres, caput VI. Sergius Galba damnatus, cum filios commendaret, misericordia, non ęquitate liberatus est. Liber VIII, caput I.
Patientia. Liber III, cap. III.

ferens castam se probauit. Liber VIII, caput I. Sulpicia cunctis castitate pręlata. Caput XVI. Pietas erga parentes. Liber V, caput IIII. Erga fratres, caput VI. Sergius Galba damnatus, cum filios commendaret, misericordia, non ęquitate liberatus est. Liber VIII, caput I.
Patientia. Liber III, cap. III. Legati Romani Tarentum missi, unus urina respersus non est quęstus de iniuria neque ulterius ac mandatum esset

Patientia. Liber III, cap. III. Legati Romani Tarentum missi, unus urina respersus non est quęstus de iniuria neque ulterius ac mandatum esset loqueretur. Liber II, caput I.
Paupertas. Liber IIII, caput IIII. Democritus patrimonium patrię donauit, quo expeditius uacaret studiis. Anaxagoras, cum diutina paragrinatione patriam repetisset possessionesque desertas

cap. III. Legati Romani Tarentum missi, unus urina respersus non est quęstus de iniuria neque ulterius ac mandatum esset loqueretur. Liber II, caput I.
Paupertas. Liber IIII, caput IIII. Democritus patrimonium patrię donauit, quo expeditius uacaret studiis. Anaxagoras, cum diutina paragrinatione patriam repetisset possessionesque desertas uidisset: Non essem, inquit, saluus, nisi istę perissent. Cleantes noctu hauriendę aquę operam conducebat, die

patrię donauit, quo expeditius uacaret studiis. Anaxagoras, cum diutina paragrinatione patriam repetisset possessionesque desertas uidisset: Non essem, inquit, saluus, nisi istę perissent. Cleantes noctu hauriendę aquę operam conducebat, die Crisippum audiebat. Liber VIII, caput VII.
Partus. Misinissa post septimum et octogesimum annum filium genuit. Liber VIII, caput XIIII.
Poeta. Cato sextum et octogesimum annum

saluus, nisi istę perissent. Cleantes noctu hauriendę aquę operam conducebat, die Crisippum audiebat. Liber VIII, caput VII.
Partus. Misinissa post septimum et octogesimum annum filium genuit. Liber VIII, caput XIIII.
Poeta. Cato sextum et octogesimum annum agens capitali crimine accusatus intrepide se defendit; iam senex litteras Gręcas didicit. Cato filius etiam in curia libros Gręcos lectitauit. Liber VIII,

caput XIIII.
Poeta. Cato sextum et octogesimum annum agens capitali crimine accusatus intrepide se defendit; iam senex litteras Gręcas didicit. Cato filius etiam in curia libros Gręcos lectitauit. Liber VIII, caput VII. Carneades cum Chrisippo disputaturus heleboro ante se purgabit. Hisocrates quartum et nonagesimum annum agens composuit librum, qui Gręce PanaJhnaďkóV inscribitur. Eodem. Crisippus undequadragesimo coeptum Euchiam uolumen octuagesimo anno reliquit. Sophocles

assurexit. Euripides se in scenam progredi dixit, ut populum doceret, non ut ab eo disceret. Idem quęstus est, quod eo triduo non ultra tres uersus deducere potuisset etc. Zeuzis Helenam pinxit, Phidias Iouem finxit ad exemplar Homericę descriptionis. Liber IIII, caput VII.
Pudor. Liber IIII, caput V. Nec pater cum filio pubere aliquandiu nec socer eum genero lauabatur. Liber II, caput I.
Pictor.

quęstus est, quod eo triduo non ultra tres uersus deducere potuisset etc. Zeuzis Helenam pinxit, Phidias Iouem finxit ad exemplar Homericę descriptionis. Liber IIII, caput VII.
Pudor. Liber IIII, caput V. Nec pater cum filio pubere aliquandiu nec socer eum genero lauabatur. Liber II, caput I.
Pictor. Alexander ab Apelle tantum pingi, a Lysippo fingi uoluit etc. Liber VIII, caput II.

Zeuzis Helenam pinxit, Phidias Iouem finxit ad exemplar Homericę descriptionis. Liber IIII, caput VII.
Pudor. Liber IIII, caput V. Nec pater cum filio pubere aliquandiu nec socer eum genero lauabatur. Liber II, caput I.
Pictor. Alexander ab Apelle tantum pingi, a Lysippo fingi uoluit etc. Liber VIII, caput II. Zeuzis Helenam pinxit, Phidias Iouem finxit ad exemplar Homericę descriptionis. Liber

IIII, caput V. Nec pater cum filio pubere aliquandiu nec socer eum genero lauabatur. Liber II, caput I.
Pictor. Alexander ab Apelle tantum pingi, a Lysippo fingi uoluit etc. Liber VIII, caput II. Zeuzis Helenam pinxit, Phidias Iouem finxit ad exemplar Homericę descriptionis. Liber III, caput VII. Patrię charitas. Liber V, caput V. Taceant quibus Italia nouerca est. Liber VI, caput II.

Pictor. Alexander ab Apelle tantum pingi, a Lysippo fingi uoluit etc. Liber VIII, caput II. Zeuzis Helenam pinxit, Phidias Iouem finxit ad exemplar Homericę descriptionis. Liber III, caput VII. Patrię charitas. Liber V, caput V. Taceant quibus Italia nouerca est. Liber VI, caput II.
Perfidia. Liser IX, caput VI. Perfidia mulierm in uiros, quos ueneno tollere uolebant. Liber II,

Alexander ab Apelle tantum pingi, a Lysippo fingi uoluit etc. Liber VIII, caput II. Zeuzis Helenam pinxit, Phidias Iouem finxit ad exemplar Homericę descriptionis. Liber III, caput VII. Patrię charitas. Liber V, caput V. Taceant quibus Italia nouerca est. Liber VI, caput II.
Perfidia. Liser IX, caput VI. Perfidia mulierm in uiros, quos ueneno tollere uolebant. Liber II, caput I. Perfidia Metii Suffecii, Albanorum ducis.

a Lysippo fingi uoluit etc. Liber VIII, caput II. Zeuzis Helenam pinxit, Phidias Iouem finxit ad exemplar Homericę descriptionis. Liber III, caput VII. Patrię charitas. Liber V, caput V. Taceant quibus Italia nouerca est. Liber VI, caput II.
Perfidia. Liser IX, caput VI. Perfidia mulierm in uiros, quos ueneno tollere uolebant. Liber II, caput I. Perfidia Metii Suffecii, Albanorum ducis. Liber VII, caput IIII. Exclamatio in quendam qui

ad exemplar Homericę descriptionis. Liber III, caput VII. Patrię charitas. Liber V, caput V. Taceant quibus Italia nouerca est. Liber VI, caput II.
Perfidia. Liser IX, caput VI. Perfidia mulierm in uiros, quos ueneno tollere uolebant. Liber II, caput I. Perfidia Metii Suffecii, Albanorum ducis. Liber VII, caput IIII. Exclamatio in quendam qui in Tiberium Cęsarem conspirauerat. Liber IX, caput XI. Potentia Pompei comparauit sibi

VII. Patrię charitas. Liber V, caput V. Taceant quibus Italia nouerca est. Liber VI, caput II.
Perfidia. Liser IX, caput VI. Perfidia mulierm in uiros, quos ueneno tollere uolebant. Liber II, caput I. Perfidia Metii Suffecii, Albanorum ducis. Liber VII, caput IIII. Exclamatio in quendam qui in Tiberium Cęsarem conspirauerat. Liber IX, caput XI. Potentia Pompei comparauit sibi inuidiam apud populum. Liber VI, caput II. Aristophanis comici dictum: Non

quibus Italia nouerca est. Liber VI, caput II.
Perfidia. Liser IX, caput VI. Perfidia mulierm in uiros, quos ueneno tollere uolebant. Liber II, caput I. Perfidia Metii Suffecii, Albanorum ducis. Liber VII, caput IIII. Exclamatio in quendam qui in Tiberium Cęsarem conspirauerat. Liber IX, caput XI. Potentia Pompei comparauit sibi inuidiam apud populum. Liber VI, caput II. Aristophanis comici dictum: Non oportere in urbe nutrire leonem; sin autem sit alitus, obsequi ei

Perfidia. Liser IX, caput VI. Perfidia mulierm in uiros, quos ueneno tollere uolebant. Liber II, caput I. Perfidia Metii Suffecii, Albanorum ducis. Liber VII, caput IIII. Exclamatio in quendam qui in Tiberium Cęsarem conspirauerat. Liber IX, caput XI. Potentia Pompei comparauit sibi inuidiam apud populum. Liber VI, caput II. Aristophanis comici dictum: Non oportere in urbe nutrire leonem; sin autem sit alitus, obsequi ei conuenire. Liber VII, caput II. Sertorius obiecto oculis exemplo Lusitanis persuasit,

uiros, quos ueneno tollere uolebant. Liber II, caput I. Perfidia Metii Suffecii, Albanorum ducis. Liber VII, caput IIII. Exclamatio in quendam qui in Tiberium Cęsarem conspirauerat. Liber IX, caput XI. Potentia Pompei comparauit sibi inuidiam apud populum. Liber VI, caput II. Aristophanis comici dictum: Non oportere in urbe nutrire leonem; sin autem sit alitus, obsequi ei conuenire. Liber VII, caput II. Sertorius obiecto oculis exemplo Lusitanis persuasit, ne cum Romanis uniuersa acie confligere uellent, caput

in quendam qui in Tiberium Cęsarem conspirauerat. Liber IX, caput XI. Potentia Pompei comparauit sibi inuidiam apud populum. Liber VI, caput II. Aristophanis comici dictum: Non oportere in urbe nutrire leonem; sin autem sit alitus, obsequi ei conuenire. Liber VII, caput II. Sertorius obiecto oculis exemplo Lusitanis persuasit, ne cum Romanis uniuersa acie confligere uellent, caput III.
Petitio. Socrates nihil ultra petendum a diis quam ut bona tribuerent,

sibi inuidiam apud populum. Liber VI, caput II. Aristophanis comici dictum: Non oportere in urbe nutrire leonem; sin autem sit alitus, obsequi ei conuenire. Liber VII, caput II. Sertorius obiecto oculis exemplo Lusitanis persuasit, ne cum Romanis uniuersa acie confligere uellent, caput III.
Petitio. Socrates nihil ultra petendum a diis quam ut bona tribuerent, arbitrabatur. Liber VII, caput II. Lanpsacum euertere decreuerat Alexander et Anaximeni intercessuro iurauit

exemplo Lusitanis persuasit, ne cum Romanis uniuersa acie confligere uellent, caput III.
Petitio. Socrates nihil ultra petendum a diis quam ut bona tribuerent, arbitrabatur. Liber VII, caput II. Lanpsacum euertere decreuerat Alexander et Anaximeni intercessuro iurauit non facturum se quod petisset. Tunc ipse: Peto, inquit, ut Lampsacum diruas. Eodem.
Periculum. Quomodo Marcus Volusius

Eodem.
Periculum. Quomodo Marcus Volusius proscriptus sub humili hab itu latuerit. Item Saturninus Vitelio Asinarius pro se Alexandr o asinum immolandum obtulit, ut qui prior occurrisset. Liber VII, caput III. Tullus Hostilius dissimulata Metii perfidia suos ad pugnam audaciores fecit, caput IIII.
Poeta. Terentius Varro iam centenarius libros scriptitauit. Lucius Drusus iam senex et cęcus

Volusius proscriptus sub humili hab itu latuerit. Item Saturninus Vitelio Asinarius pro se Alexandr o asinum immolandum obtulit, ut qui prior occurrisset. Liber VII, caput III. Tullus Hostilius dissimulata Metii perfidia suos ad pugnam audaciores fecit, caput IIII.
Poeta. Terentius Varro iam centenarius libros scriptitauit. Lucius Drusus iam senex et cęcus ius ciuile interpretatus est. Crassus in

in Asiam consul missus Gręcam linguam didicit. Roscius nunquam in scenam prodiit, nisi ante domi meditatus. Demosthenis industria mira; Pythagorę, Platonis, Democriti et aliorum philosophorum. Liber VIII, caput VII. CICERONIS OPVSCVLA
Pax. Paci semper consulendum 79 . Hosti dediti qui iniussu senatus pacem fecerant

118 . Et assumptio eius egressa est ab eo 121 . Pro ignoratione 127 . Penitentię fructus. In comminatione imminues terram 131 . Misisti in caput impiorum mortem 132 . Penitentiam agite, antequam ueniat ira 138 . Ęthiopibus ad meliora conuersis spes erit. Nullum, qui agere uoluerit penitentiam, a salute alienum fore

Ratio, ira, desiderium 157 . Septem affectus 188 . Passio Christi. Lapsa est in lacum uita mea; posuerunt lapidem super me 17 . Inundauerunt aquę super caput meum. Descendit ad inferos. Omnes cogitationes eorum aduersum me. Ego sum psalmus eorum 17 . Spiritus oris nostri Chistus Dominus captus est in peccatis nostris 20 . Sanguis Christi.Vulneratus propter

Primi philosophi 79 . Historia. Ęgyptii et Chaldei. Triginta duo libri apud Iudeos 80 . Philosophi multati, quod unum tantum Deum esse dicerent 91 . Perfidia. Idolatria. Caput asini in templo Iudeorum fuisse Appion mentitus est 86 . EVSEBIVS DE PRĘPARATIONE
Poeta. Sido primus hymnos composuit 6 .

crux Christi 33 . Crucem Christi timent demones 37 . Lignum uitę 38 . Petra percussa, fluxerunt aquę 46 . Posuit manum suam super caput uituli 52 . Iesus pro nobis oblatus propter peccata, pro angelis propter munus 54 . Passio 54, 57 . Sine ligno crucis non purgantur peccata 74 .

Rhadata, oppidum Ęthiopum, in quo felis aurea pro deo colebabatur 71 . Hirpię super ignem ambulantes non comburuntur 75 . Gymnosophistę immotis oculis solem contuentes. De Api boue. Caput LIIII 94 . Miluus nihil esculenti rapit ex funerum ferculis 107 . In edę Herculis Romę in foro boario nec muscę nec canes intrant 109 . Hominis genibus inest quędam

Ve rex puer et principes mane comedentes 134 . Audite reges, quoniam data est a Domino potestas uobis et uirtus ab Altissimo. Rex sapiens populi stabilimentum 138 . Magnato humilia caput tuum 141 . Longe abesto a tyranno. Rex insipiens. Regnum a gente in gentem transfertur propter iniustitias. Sępe insuspicabilis portauit diadema. In unamquamque gentem pręposuit rectorem 144 .

Quod uia ueritatis et sapientię est simplex, angusta, ardua; Deum habet docem 126 . Quare a philosophis ueritas inueniri non potuit nec ab iis qui terrenis dediti sunt 127 . Caput religionis est Deum nosse et colere 128 . Quod religio Deo, misericordia homini debetur 129 . Quę iusto non conueniunt, licet non iniusta uideantur 141 . Exhortatio ad

439 . Philippus imperator nunquam risisse dicitur 444 . VALERIVS MAXIMVS
Religio. De religione, liber I, caput II.
Rex. Reges Numidarum nulli mortalium osculum ferebant, liber II, caput I. Anus pro Dionysii salute deos precabatur, ob hoc tantum, ne illo sublato deterior succederet, liber VI, caput II. Plato tum

VALERIVS MAXIMVS
Religio. De religione, liber I, caput II.
Rex. Reges Numidarum nulli mortalium osculum ferebant, liber II, caput I. Anus pro Dionysii salute deos precabatur, ob hoc tantum, ne illo sublato deterior succederet, liber VI, caput II. Plato tum demum beatum orbem terrarum futurum prędicauit, cum aut sapientes regere aut reges sapere coepissent, Liber VII, caput II.

religione, liber I, caput II.
Rex. Reges Numidarum nulli mortalium osculum ferebant, liber II, caput I. Anus pro Dionysii salute deos precabatur, ob hoc tantum, ne illo sublato deterior succederet, liber VI, caput II. Plato tum demum beatum orbem terrarum futurum prędicauit, cum aut sapientes regere aut reges sapere coepissent, Liber VII, caput II. Rex Darius salutatus hinnitu equi, caput III. Rex qui, cum prius quam capiti imponeret

osculum ferebant, liber II, caput I. Anus pro Dionysii salute deos precabatur, ob hoc tantum, ne illo sublato deterior succederet, liber VI, caput II. Plato tum demum beatum orbem terrarum futurum prędicauit, cum aut sapientes regere aut reges sapere coepissent, Liber VII, caput II. Rex Darius salutatus hinnitu equi, caput III. Rex qui, cum prius quam capiti imponeret diadena, consyderasset: O nobilem, inquit, magis quam felicem pannum. Aristoteles Calistenem ad Alexandrum mittens monuit, cum eo aut rarissime aut

salute deos precabatur, ob hoc tantum, ne illo sublato deterior succederet, liber VI, caput II. Plato tum demum beatum orbem terrarum futurum prędicauit, cum aut sapientes regere aut reges sapere coepissent, Liber VII, caput II. Rex Darius salutatus hinnitu equi, caput III. Rex qui, cum prius quam capiti imponeret diadena, consyderasset: O nobilem, inquit, magis quam felicem pannum. Aristoteles Calistenem ad Alexandrum mittens monuit, cum eo aut rarissime aut quam iocundissime loqueretur. Eodem. Archatonius

diadena, consyderasset: O nobilem, inquit, magis quam felicem pannum. Aristoteles Calistenem ad Alexandrum mittens monuit, cum eo aut rarissime aut quam iocundissime loqueretur. Eodem. Archatonius Gaditanus LXX annis regnauit, centum et triginta uixit, liber VIII, caput XIIII. Ob successionem regni fratres ad singulare certamen processerunt; interficitur qui prouocauit. Mitridates contra patrem bellauit, ut eum regno priuaret. Item Sarister contra patrem Tygranem, liber IX, caput XI.

centum et triginta uixit, liber VIII, caput XIIII. Ob successionem regni fratres ad singulare certamen processerunt; interficitur qui prouocauit. Mitridates contra patrem bellauit, ut eum regno priuaret. Item Sarister contra patrem Tygranem, liber IX, caput XI.
Risus. Philomenes nimio risu extinctus, liber VIIII, caput XII. CICERONIS OPVSCVLA

interficitur qui prouocauit. Mitridates contra patrem bellauit, ut eum regno priuaret. Item Sarister contra patrem Tygranem, liber IX, caput XI.
Risus. Philomenes nimio risu extinctus, liber VIIII, caput XII. CICERONIS OPVSCVLA
Rex. Tyrannorum uita 15 . Imperiorum, honorum, glorię cupiditas 77 .

opere. Caue a dolosis et superbis 144 . Homo acharis. Superbia 145 . Extollentiam oculorum ne dederis mihi, Domine. Pauper superbus 146 . Qui in altum mittit lapidem, super caput eius cadit 147 . Contere caput, Domine, dicentium: Non est alius pręter nos 148 . Erubescite de discubitu primo 149 . Tunc oculi sublimis hominis humiliati sunt et

Homo acharis. Superbia 145 . Extollentiam oculorum ne dederis mihi, Domine. Pauper superbus 146 . Qui in altum mittit lapidem, super caput eius cadit 147 . Contere caput, Domine, dicentium: Non est alius pręter nos 148 . Erubescite de discubitu primo 149 . Tunc oculi sublimis hominis humiliati sunt et incuruata altitudo uirorum etc. Ve qui trahitis

saciatur oculus uisu nec auris auditu impletur 132 . Ascendit mors per fenestras nostras, ingressa est domos nostras 169 . Sol exurens et refulgens 150 . So percussit super caput Ionę, et dum ęstuaret, petiit mortem 207 . Stellę species cęli etc. 150 . Suspicio. Mulier suspecta. Sacrificium zelotipię 20 . Rubenitę et Gaditę

193 . Omnis filius alienus et Leuitę qui recesserunt post idola, non appropinquabunt ad me, ut sacerdotio fungantur etc. Qui non errauerunt, ingredientur uestiti lineis etc. 194 . Caput non radent neque comam nutrient, sed attondent, uinum non bibent etc. 194 . Gazophilatia sacerdotum et cantorum sunt merita celebrantium et eis ministrantium. Sacerdotes de filiis Sadoch, id est de filiis iusti, qui est Christus

Sapientia. Argus centoculus, Aristoris, a Mercurio cantu fistulę sopitus et interemptus I . Perseus Minerua, id est sapientia sibi fauente Medusę, quę homines aspectu uertebat in silicem, caput abscidit IIII . Dedalus labyrintum fugiens e Creta uolauit in Ciliciam VIII . Protheus, ut sibi insidiantes eluderet, in diuersa uertebatur VIII . Thetis, ut

248 . Zeno: Nihil fastu et superbia indecentius 251 . Reguli superbia concidit 255 . Appii et Claudię sororis 257 . Galli super caput scuta quatientes 266 . Cato Ptolomeo non assurexit 368 . Cęsari inuidia orta, quod senatui ad se uenienti non assurexerit 389 . Caligula se adorandum prębuit

Hecatombe qualis fuerit 443 . VALERIVS MAXIMVS
Sapiens. Grauiter dicta aut facta, liber VI, caput IIII. Sapienter dicta aut facta, liber VII, caput II. Bias: Ego, inquit, bona mea mecum porto. Plato tum demum beatum orbem terrarum futurum prędicauit, cum aut sapientes regere aut reges sapere coepissent. Eodem. Pythagorę dicta in disputationem adducere nefas

443 . VALERIVS MAXIMVS
Sapiens. Grauiter dicta aut facta, liber VI, caput IIII. Sapienter dicta aut facta, liber VII, caput II. Bias: Ego, inquit, bona mea mecum porto. Plato tum demum beatum orbem terrarum futurum prędicauit, cum aut sapientes regere aut reges sapere coepissent. Eodem. Pythagorę dicta in disputationem adducere nefas existimabatur, liber VIII, caput XVI. Superbia

dicta aut facta, liber VII, caput II. Bias: Ego, inquit, bona mea mecum porto. Plato tum demum beatum orbem terrarum futurum prędicauit, cum aut sapientes regere aut reges sapere coepissent. Eodem. Pythagorę dicta in disputationem adducere nefas existimabatur, liber VIII, caput XVI. Superbia Claudię, dum domum reuertens turba elideretur, liber VIII, caput I. De confidentia sui, liber III, caput VII. De superbia et impotentia, liber IX, caput V. De temeritate, caput VIII. Secretum. Arcana

demum beatum orbem terrarum futurum prędicauit, cum aut sapientes regere aut reges sapere coepissent. Eodem. Pythagorę dicta in disputationem adducere nefas existimabatur, liber VIII, caput XVI. Superbia Claudię, dum domum reuertens turba elideretur, liber VIII, caput I. De confidentia sui, liber III, caput VII. De superbia et impotentia, liber IX, caput V. De temeritate, caput VIII. Secretum. Arcana consilia patrum nulli enunciare fas erat, liber II, caput I. Quintus Metellus interrogatus, quid

regere aut reges sapere coepissent. Eodem. Pythagorę dicta in disputationem adducere nefas existimabatur, liber VIII, caput XVI. Superbia Claudię, dum domum reuertens turba elideretur, liber VIII, caput I. De confidentia sui, liber III, caput VII. De superbia et impotentia, liber IX, caput V. De temeritate, caput VIII. Secretum. Arcana consilia patrum nulli enunciare fas erat, liber II, caput I. Quintus Metellus interrogatus, quid ita uagum militię genus sequeretur: Absiste, inquit, istud

Pythagorę dicta in disputationem adducere nefas existimabatur, liber VIII, caput XVI. Superbia Claudię, dum domum reuertens turba elideretur, liber VIII, caput I. De confidentia sui, liber III, caput VII. De superbia et impotentia, liber IX, caput V. De temeritate, caput VIII. Secretum. Arcana consilia patrum nulli enunciare fas erat, liber II, caput I. Quintus Metellus interrogatus, quid ita uagum militię genus sequeretur: Absiste, inquit, istud quęrere. Nam si huius consilii mei interiorem

adducere nefas existimabatur, liber VIII, caput XVI. Superbia Claudię, dum domum reuertens turba elideretur, liber VIII, caput I. De confidentia sui, liber III, caput VII. De superbia et impotentia, liber IX, caput V. De temeritate, caput VIII. Secretum. Arcana consilia patrum nulli enunciare fas erat, liber II, caput I. Quintus Metellus interrogatus, quid ita uagum militię genus sequeretur: Absiste, inquit, istud quęrere. Nam si huius consilii mei interiorem tunicam consciam esse sensero,

dum domum reuertens turba elideretur, liber VIII, caput I. De confidentia sui, liber III, caput VII. De superbia et impotentia, liber IX, caput V. De temeritate, caput VIII. Secretum. Arcana consilia patrum nulli enunciare fas erat, liber II, caput I. Quintus Metellus interrogatus, quid ita uagum militię genus sequeretur: Absiste, inquit, istud quęrere. Nam si huius consilii mei interiorem tunicam consciam esse sensero, continuo eam cremari iubebo, liber VII, caput IIII. Silentium. Xenocrates,

consilia patrum nulli enunciare fas erat, liber II, caput I. Quintus Metellus interrogatus, quid ita uagum militię genus sequeretur: Absiste, inquit, istud quęrere. Nam si huius consilii mei interiorem tunicam consciam esse sensero, continuo eam cremari iubebo, liber VII, caput IIII. Silentium. Xenocrates, cur taceret interrogatus: Quia dixisse me, inquit, aliquando penituit, tacuisse nunquam, liber VII, caput II. Somnus. De somniis, liber I, caput V. Fratres Celii parricidii rei acti. Tito Celio iuxta illos in

istud quęrere. Nam si huius consilii mei interiorem tunicam consciam esse sensero, continuo eam cremari iubebo, liber VII, caput IIII. Silentium. Xenocrates, cur taceret interrogatus: Quia dixisse me, inquit, aliquando penituit, tacuisse nunquam, liber VII, caput II. Somnus. De somniis, liber I, caput V. Fratres Celii parricidii rei acti. Tito Celio iuxta illos in cubiculo mortuo reperto, quia dormientes tunc inuenti sunt, absoluuntur, liber VIII, caput I. Pindarus super gremium pueri capite posito sic obdormiuit,

tunicam consciam esse sensero, continuo eam cremari iubebo, liber VII, caput IIII. Silentium. Xenocrates, cur taceret interrogatus: Quia dixisse me, inquit, aliquando penituit, tacuisse nunquam, liber VII, caput II. Somnus. De somniis, liber I, caput V. Fratres Celii parricidii rei acti. Tito Celio iuxta illos in cubiculo mortuo reperto, quia dormientes tunc inuenti sunt, absoluuntur, liber VIII, caput I. Pindarus super gremium pueri capite posito sic obdormiuit, ut nunquam postea excitatus sit, liber IX, caput

me, inquit, aliquando penituit, tacuisse nunquam, liber VII, caput II. Somnus. De somniis, liber I, caput V. Fratres Celii parricidii rei acti. Tito Celio iuxta illos in cubiculo mortuo reperto, quia dormientes tunc inuenti sunt, absoluuntur, liber VIII, caput I. Pindarus super gremium pueri capite posito sic obdormiuit, ut nunquam postea excitatus sit, liber IX, caput XII. Senex. De senectute, liber VIII, caput XIII. Senectutem reuerebantur iuuenes ducendi et reducendi officio, liber II, caput

liber I, caput V. Fratres Celii parricidii rei acti. Tito Celio iuxta illos in cubiculo mortuo reperto, quia dormientes tunc inuenti sunt, absoluuntur, liber VIII, caput I. Pindarus super gremium pueri capite posito sic obdormiuit, ut nunquam postea excitatus sit, liber IX, caput XII. Senex. De senectute, liber VIII, caput XIII. Senectutem reuerebantur iuuenes ducendi et reducendi officio, liber II, caput 1 . Sol. Sulpicius territum subito lunę defectu exercitum, de eius ratione disputando ad

Tito Celio iuxta illos in cubiculo mortuo reperto, quia dormientes tunc inuenti sunt, absoluuntur, liber VIII, caput I. Pindarus super gremium pueri capite posito sic obdormiuit, ut nunquam postea excitatus sit, liber IX, caput XII. Senex. De senectute, liber VIII, caput XIII. Senectutem reuerebantur iuuenes ducendi et reducendi officio, liber II, caput 1 . Sol. Sulpicius territum subito lunę defectu exercitum, de eius ratione disputando ad solitum animi uigorem reuocauit. Ex quo Lucius Paulus Persen

absoluuntur, liber VIII, caput I. Pindarus super gremium pueri capite posito sic obdormiuit, ut nunquam postea excitatus sit, liber IX, caput XII. Senex. De senectute, liber VIII, caput XIII. Senectutem reuerebantur iuuenes ducendi et reducendi officio, liber II, caput 1 . Sol. Sulpicius territum subito lunę defectu exercitum, de eius ratione disputando ad solitum animi uigorem reuocauit. Ex quo Lucius Paulus Persen regem uicit, uincendus, nisi legatum astrorum peritum habuisset. Sic et Pericles

territum subito lunę defectu exercitum, de eius ratione disputando ad solitum animi uigorem reuocauit. Ex quo Lucius Paulus Persen regem uicit, uincendus, nisi legatum astrorum peritum habuisset. Sic et Pericles Athenas solis defectu expauidas omni metu liberauit, liber VIII, caput 1 . Suspicio. De errore, liber IX, caput VIIII, XIIII. Quibus domestici suspecti fuere. Eodem. Nullus hospitum ad Massilienses cum telo ingreditur, liber II. Suspectum Romanis facere Fabium

animi uigorem reuocauit. Ex quo Lucius Paulus Persen regem uicit, uincendus, nisi legatum astrorum peritum habuisset. Sic et Pericles Athenas solis defectu expauidas omni metu liberauit, liber VIII, caput 1 . Suspicio. De errore, liber IX, caput VIIII, XIIII. Quibus domestici suspecti fuere. Eodem. Nullus hospitum ad Massilienses cum telo ingreditur, liber II. Suspectum Romanis facere Fabium conatus Hannibal uastata Italia agro suo pepercit, liber VII, caput

De errore, liber IX, caput VIIII, XIIII. Quibus domestici suspecti fuere. Eodem. Nullus hospitum ad Massilienses cum telo ingreditur, liber II. Suspectum Romanis facere Fabium conatus Hannibal uastata Italia agro suo pepercit, liber VII, caput III. Tullus, Volscorum dux, ut suos cum Romanis dissidere faceret, suspectos reddidit, et ipsi Roma eiecti ad bellum inferendum facile conuersi sunt. Eodem. Seruus. De fide seruorum erga dominos, liber VI, caput VIII. Serui ad militiam

agro suo pepercit, liber VII, caput III. Tullus, Volscorum dux, ut suos cum Romanis dissidere faceret, suspectos reddidit, et ipsi Roma eiecti ad bellum inferendum facile conuersi sunt. Eodem. Seruus. De fide seruorum erga dominos, liber VI, caput VIII. Serui ad militiam empti, liber VII, caput VI. Similitudo formę, liber IX, caput XV. Sacrificium. Hostię furuę, liber II, caput I. Spes. De fiducia sui. Scipio uadimonium distulit in diem posterum intra oppidum quod

Tullus, Volscorum dux, ut suos cum Romanis dissidere faceret, suspectos reddidit, et ipsi Roma eiecti ad bellum inferendum facile conuersi sunt. Eodem. Seruus. De fide seruorum erga dominos, liber VI, caput VIII. Serui ad militiam empti, liber VII, caput VI. Similitudo formę, liber IX, caput XV. Sacrificium. Hostię furuę, liber II, caput I. Spes. De fiducia sui. Scipio uadimonium distulit in diem posterum intra oppidum quod obsederat. Eo potitus, quod promiserat, impleuit,

dissidere faceret, suspectos reddidit, et ipsi Roma eiecti ad bellum inferendum facile conuersi sunt. Eodem. Seruus. De fide seruorum erga dominos, liber VI, caput VIII. Serui ad militiam empti, liber VII, caput VI. Similitudo formę, liber IX, caput XV. Sacrificium. Hostię furuę, liber II, caput I. Spes. De fiducia sui. Scipio uadimonium distulit in diem posterum intra oppidum quod obsederat. Eo potitus, quod promiserat, impleuit, liber III, caput VII.

ad bellum inferendum facile conuersi sunt. Eodem. Seruus. De fide seruorum erga dominos, liber VI, caput VIII. Serui ad militiam empti, liber VII, caput VI. Similitudo formę, liber IX, caput XV. Sacrificium. Hostię furuę, liber II, caput I. Spes. De fiducia sui. Scipio uadimonium distulit in diem posterum intra oppidum quod obsederat. Eo potitus, quod promiserat, impleuit, liber III, caput VII. CICERONIS

formę, liber IX, caput XV. Sacrificium. Hostię furuę, liber II, caput I. Spes. De fiducia sui. Scipio uadimonium distulit in diem posterum intra oppidum quod obsederat. Eo potitus, quod promiserat, impleuit, liber III, caput VII. CICERONIS OPVSCVLA
Sapientia. Prudentia 74, 75 . Consyderatio rei gerendę 89 . Ingenii magni

ęui prima fugit, subeunt morbi etc. 35 . Spes. Sed illos expectata seges uanis elusit auenis 19 . Heu nihil inuitis fas quenquam fidere diuis 75 . Sol caput obscura nitidum ferugine texit 14 . Somnus ad Palinurum 121 . Sunt geminę somni portę 137 . Superbia. Salmoneus Iouis tonitrua imitatus

Suscipiant montes pacem 372 . Superbia eorum qui te oderunt ascendit semper 374 . Ei qui aufert spiritum principum 375 . Et qui oderunt te extulerunt caput 382 . Montes sicut cęra fluxerunt 395 . Superbo oculo etc. cum hoc non edebam 397 . Super montes stabunt agni 398 .

esse ciuem, cui VII iugera non sunt satis 177 . Modus rerum omnium utilissimus 178 . Timor. Minimo suis stridore elephanti terrentur 86 . Mugiles in metu abscondunt caput totos se occultari credentes 99 . Sepię, ubi sensere se apprehendi, effuso atramento infuscata aqua absconduntur 100 . Polypus colorem mutat ad similitudinem loci maxime in metu

347 . In Britannia noctes contractiores quam in Gallia 374 . VALERIVS MAXIMVS
Temperantia. De temperantia, liber IIII, caput I, III. Scipio et Lelius ad remittendum post labores animum Caietę et Laurenti littoribus conchulas et calculos lectitarunt; Sceuola pila lusit, aleis et calculis interdum uacauit; Socrates interposita harundine cruribus suis cum paruulis filiolis

conchulas et calculos lectitarunt; Sceuola pila lusit, aleis et calculis interdum uacauit; Socrates interposita harundine cruribus suis cum paruulis filiolis ludens ab Alcybiade risus est; Achillem Homerus bellicos labores canoris fidibus relaxantem inducit, liber VIII, caput VIII. Testis. De testibus, liber VIII, caput V. CICERONIS OPVSCVLA
Temperantia 75 . Sedatio perturbationum animi

aleis et calculis interdum uacauit; Socrates interposita harundine cruribus suis cum paruulis filiolis ludens ab Alcybiade risus est; Achillem Homerus bellicos labores canoris fidibus relaxantem inducit, liber VIII, caput VIII. Testis. De testibus, liber VIII, caput V. CICERONIS OPVSCVLA
Temperantia 75 . Sedatio perturbationum animi 94 . Temperantia

et rerum efficiendarum, euentus promittunt magi 289 . Seruiliorum familia trientem aureum habuit, in quo obseruabat aut diminutionem aut honorem sibi futurum 324 . Seruio Tullio in regia cubanti caput arsisse uisum 346 . Victoria. Elephas uictus draconem uictorem elidit pondere et ambo pereunt 87 . Mulum expirantem uarie mutari colorem 100 . Galli statim in

occidit Sysaram adacto tempori clauo 45 . Mulier Abelam deiecto capite Sebę, qui seditionem contra regem mouerat, obsidione liberauit 54 . Iudith arrepto pugione Holophernis percussit eum bis in ceruice et caput eius abscidit 96 . Venia. Ioseph fratribus non solum iniuriam condonauit, sed etiam, ut una cum patre apud se habitarent in Iesen pręcepit 9 . Annus L remissio habitatoribus terrę ipse est

hominum gloriam diligitur. Quanto magnus es, humilia te in omnibus 141 . Humilia ualde spiritum tuum, quoniam uindicta carnis impii, ignis et uermis 142 . Mites et humiles. Sapientia humiliati exaltabit caput illius et in medio magnatorum considere illum faciet. Humiliare Deo et expecta manus eius 144 . Humilia te 145 . In fide et lenitate ipsius Moysi sanctum fecit illum. Dauid in omni opere dedit

III. Apostolos elegit de plebe pauperes, indoctos, piscatores IIII. Beati pauperes spiritu, id est humiles. Beati mites V. Centurionis seruum curat. Ille se indignum dicit, sub cuius tectum Dominus intraret VIII. Filius hominis non habet, ubi caput suum reclinet VIII. Abscondisti hęc a sapientibus et prudentibus, et reuelasti ea paruulis. Discite a me, quia mitis sum et humilis corde XI. Chananea se humilians canibus et catellis comparat XV. Dominus soluit didracmam, non quia debebat, sed ne exigentes

quod ipse ante consilium de nece eius cępisset. Cui Meropa, fratris uxor: Si te occisurus erat, inquit, ut tu ais maritus, te quoque occisurum esse oportuit 44 . Ventorum uocabula 16 . Caput et collum chameleontis, si uratur ligno quod appellatur robur, himbres et tonitrua derepente fieri 58 . Visus. De uidendi ratione philosophorum sententię 37 . Habentes unum oculum in medio frontis

226 . Humilis. Philopemenes apud hospitem incognitus ligna scidit 311 . VALERIVS MAXIMVS
Vaticinium. De ominibus, liber I, caput III. De prodigiis, caput IIII. Spurina Iulio Cęsari necem suam prędixit certissimo euentu, liber VIII, caput II. Hannibal regi Prusię, cum pręlium committere suaderet, et ille exta id non portendere diceret: An tu, inquit, uitulinę carunculę

Philopemenes apud hospitem incognitus ligna scidit 311 . VALERIVS MAXIMVS
Vaticinium. De ominibus, liber I, caput III. De prodigiis, caput IIII. Spurina Iulio Cęsari necem suam prędixit certissimo euentu, liber VIII, caput II. Hannibal regi Prusię, cum pręlium committere suaderet, et ille exta id non portendere diceret: An tu, inquit, uitulinę carunculę quam imperatori ueteri mauis credere? Liber

VALERIVS MAXIMVS
Vaticinium. De ominibus, liber I, caput III. De prodigiis, caput IIII. Spurina Iulio Cęsari necem suam prędixit certissimo euentu, liber VIII, caput II. Hannibal regi Prusię, cum pręlium committere suaderet, et ille exta id non portendere diceret: An tu, inquit, uitulinę carunculę quam imperatori ueteri mauis credere? Liber III, c aput VII. Victoria. De iure triumphandi,

II. Hannibal regi Prusię, cum pręlium committere suaderet, et ille exta id non portendere diceret: An tu, inquit, uitulinę carunculę quam imperatori ueteri mauis credere? Liber III, c aput VII. Victoria. De iure triumphandi, liber II, caput III. Hanno post Cannensem uictoriam legatos de pace mittendos censuit, cum audisset neminem sociorum post tantam cladem a Romanis defecisse. Herrenius Portius 10 legiones Romanas apud Furcas Caudinas

de pace mittendos censuit, cum audisset neminem sociorum post tantam cladem a Romanis defecisse. Herrenius Portius 10 legiones Romanas apud Furcas Caudinas conclusas dimittendas censuit, deinde internitione delendas, liber VII, caput II. Quintus Metellus Trebiam deimprouiso aggressus compressit, alioqui ad ultimam ei senectutem apud moenia Trebię sedendum erat, caput IIII. Vindicta. De ultione, liber IX, caput X. Humilitas. Tusculani, cum eos euersum Furius Camillus

apud Furcas Caudinas conclusas dimittendas censuit, deinde internitione delendas, liber VII, caput II. Quintus Metellus Trebiam deimprouiso aggressus compressit, alioqui ad ultimam ei senectutem apud moenia Trebię sedendum erat, caput IIII. Vindicta. De ultione, liber IX, caput X. Humilitas. Tusculani, cum eos euersum Furius Camillus uenisset, togati obuiam processerunt, commeatus et munera benignissime pręstiterunt; armatum etiam menia intrare passi sunt, quo facto non

conclusas dimittendas censuit, deinde internitione delendas, liber VII, caput II. Quintus Metellus Trebiam deimprouiso aggressus compressit, alioqui ad ultimam ei senectutem apud moenia Trebię sedendum erat, caput IIII. Vindicta. De ultione, liber IX, caput X. Humilitas. Tusculani, cum eos euersum Furius Camillus uenisset, togati obuiam processerunt, commeatus et munera benignissime pręstiterunt; armatum etiam menia intrare passi sunt, quo facto non solum seruati sunt, sed etiam ciuitate donati, ut inter

Tusculani, cum eos euersum Furius Camillus uenisset, togati obuiam processerunt, commeatus et munera benignissime pręstiterunt; armatum etiam menia intrare passi sunt, quo facto non solum seruati sunt, sed etiam ciuitate donati, ut inter Romano s censerentur, liber VII, caput III. Lucius Piso a Claudio Pulchro accusatus, humi prostratus, dum pedes iudicum oscularetur, coeno lutatus ex miseratione absoluitur, liber VIII, caput I. Epaminundas contumelię causa curam sternendarum uiarum sibi traditam suscipiens abiectum

quo facto non solum seruati sunt, sed etiam ciuitate donati, ut inter Romano s censerentur, liber VII, caput III. Lucius Piso a Claudio Pulchro accusatus, humi prostratus, dum pedes iudicum oscularetur, coeno lutatus ex miseratione absoluitur, liber VIII, caput I. Epaminundas contumelię causa curam sternendarum uiarum sibi traditam suscipiens abiectum officium diligenti procuratione fecit speciosum, liber III, caput VII. Vulgus. Antigenidas tibicen, cum discipulus eius populo parum probante

prostratus, dum pedes iudicum oscularetur, coeno lutatus ex miseratione absoluitur, liber VIII, caput I. Epaminundas contumelię causa curam sternendarum uiarum sibi traditam suscipiens abiectum officium diligenti procuratione fecit speciosum, liber III, caput VII. Vulgus. Antigenidas tibicen, cum discipulus eius populo parum probante caneret: Mihi cane, dixit, et Musis. Idem de Zeuzi pictore exemplum, liber III, caput VII.

diligenti procuratione fecit speciosum, liber III, caput VII. Vulgus. Antigenidas tibicen, cum discipulus eius populo parum probante caneret: Mihi cane, dixit, et Musis. Idem de Zeuzi pictore exemplum, liber III, caput VII. CICERONIS OPVSCVLA
Veritas. Veri inquisitio 74, 75 . Viuendi genera. Officium medium. Officium perfectum 13 .

ORATIVS IN EPISTOLIS
Votum nutricis pro alumno 5 . VERGILIVS
Vrbs Roma. Verum hęc tantum inter alias caput extulit urbes 1 . Laus Italię 27 . Terra antiqua potens 85 . Sicilia 89 . Venti. Omnia uentorum concurrere pręlia uidi

Haec tamen ipsa animos stimulis caecaque maligni
1.38  flammabant livoris acu. Mora nulla furori
1.39  praebetur. Latii coeunt in foedera reges;
1.40  omnibus hoc solum petitur caput. Una nefandi
1.41  Martis causa fuit: quod, fatis usa benignis,
1.42  pacem ageres felix, nullisque immota periclis
1.43  cervicem insereres coelo summumque teneres

et attonito suspiria pectore ducit.
1.193  Sic Iovis armigerum Paphie cum forte volucres
1.194  aspexere, pavent tacitae, pennisque reductis
1.195  terga premunt humerisque caput decline reponunt;
1.196  vix bene constiterant ripa flumenque tenebant
1.197  et iam praecipiti cursu per tela per hostes
1.198  decurrunt. Boat impulsus

1.5.140   Et libertino uertice templa colat,
1.5.141  Vexabunt illum Furiae caedentque flagellis
1.5.142   Morsque cucullatum proferet atra caput. 6. Ad Ferdinandum Regis Alfonsi filium
1.6.1  Dum Marrucinam nuper praeteruehor arcem,

3.19.52   Saepe uiros, uitae parceret ille meae?
3.19.53  Sed qui nunc gaudet, uexabitur ille uicissim,
3.19.54   Vertet et in proprium dira uenena caput
3.19.55  Et sua tabifico lacerabit uiscera morsu
3.19.56   Cum modo candorem nouerit ille meum.
3.19.57  Nam mihi purpureum solem

27. In Inuidiam pro Venetis
3.27.1  Pectora quod thorax, humeros toga, uitta capillos,
3.27.2   Crista tegit Veneto conspicienda caput,
3.27.3  Carperis et iusti quaesitum sanguine belli
3.27.4   Imperium praedam, Liuor acerbe, uocas.
3.27.5  Non tamen ereptis moeret

3.27.24   Et dabit huic gemmas diues Erythra suas.
3.27.25  Ipse, nocens Liuor, carpendus hyantibus hydris,
3.27.26   Quae furis in proprium uipera saeua caput,
3.27.27  Discissa moerens tunica et post terga reuinctus
3.27.28   Et debellatis foeda per ora comis
3.27.29  Squallebis tanti non

4.10.26   Nec si pectoribus saxea fibra meis,
4.10.27  His grauiora precer demens, uel si qua precarer,
4.10.28   Optarem in nostrum cuncta redire caput.
4.10.29  At tu perfidia gestis atque improba gaudes,
4.10.30   Vatis et exitio pasceris ipsa tui,
4.10.31  Meque ita decaeptum

6.3.110   Ingenio tanti nec properare meo.
6.3.111  Viuaces ceruos accersite, poscitis annos,
6.3.112   Ramosum cingant Delphica serta caput;
6.3.113  Graccula Phoebaeis redimita incede corollis,
6.3.114   Quodlibet annosum talia dona rape!
6.3.115  Si tamen annorum ratio

6.23.94   Seu iuuat iratos conciliare deos,
6.23.95  Seu concussa ruat disiecti machina mundi:
6.23.96   Impauidum feriat tanta ruina caput! 24.
6.24.1  Cum mea possideas et me, nil poscere possum
6.24.2   Quod non sit

7.5.6  Armis, numinis et pauore tanti
7.5.7  Arma hostilia dissipa retroque
7.5.8  Conuertas proprium in caput cruentam
7.5.9  Praedonum rabiem, dolos inanes!
7.5.10  Rhacusam, Genitor, solo marique
7.5.11  Deuotam tibi sospitem tuere,

7.26.10   Arboris et floris certat utrinque decus;
7.26.11  Ergo intermixtis quercus decorantur ouantes
7.26.12   Floribus et cingunt pontificale caput.
7.26.13  Nec solum in terris uictoria tanta triumphat,
7.26.14   Axe sed aethereo querna corona sonat,
7.26.15  Quae modo tot ciues

37. In eundem
7.37.1  Diuertere domi cuius socialia bella
7.37.2   Scilicet in proprium fulmina bina caput,
7.37.3  Vt decet, inuitus, tristisque superstite Turca
7.37.4   Parque indignanti Iulius astra subit.

7.49.13  Conciliat gaudetque sequi atque aequare magistrum. 50. In reliquias eiusdem
7.50.1  Nunc caput argento Stephani decoratur et auro,
7.50.2   Cinctum olim saxis uulneribusque nouis,
7.50.3  Quotque tulit lapides, totidem gemmatur ab astris:

Bile concessa satyram notanti,
15  Movimus nostro pariter precatu
Numina caeli.
Personat cantu lyrico Camoena
Ad dei laudem misero faventis,
Emulum pectus, caput et superbum
20  Dantis ad ima.
Christe sacrato residens Olympo,
Cuncta qui cernis simul et gubernas,
Ipse da castam sine labe vitam
Atque sonoram.

vires baculo ligantur
Iacobi, mansit pietasque felix
20  Ore sacrato.
Victus Herodes ratione diva
Arsit in magnum penitus furorem.
Iacobo sacrum caput amputavit
Ense prophano.
25  Martyrum primus diadema gessit
Inter illustres socios laborum.
Qui deum toto sonuere mundo
Virgine natum.
Inclyto regno

basylica basylica Iacobus maior magna veneratur veneratione VIII. Kalendas Sextiles. Hic mirae Christi transfigurationis contemplator et orationis dominicae testis fidissimus, hic primus inter apostolos martyrii fuit assecutus coronam huiusque sacratissimum caput foelix possidet Compostella. Compostella C. XVI. DE STATU SIBENICI Quintum supra decimum perficitur lustrum, lustrum quo

Est Christus modo, quem refers leonem,
13   Non quod maximus exigit patronus De Iudae catuli tribu leonis.
14   Vrbis: quę illyrici caput tenetur. Hic omnes superat feras et omni
15  Prostrato leo parcit et pusillo.
16  Res haec magnanimum decet leonem.

Stygiae qua portitor undae
1.63  Caerulea puppi manes transuectat humatos
1.64  Quoi fera terribili sordet pedore senectus
1.65  Hirtaque canities incultaque, feruidus ignis
1.66  Luminibus, fauces lata fornace fathiscunt.
1.67  Auritum caput et nigra ferrugine corpus
1.68  Atrius Furuius inuoluit discincto syrmate, gentes
1.69  Quem circum innumerae uolitant ripasque per omnes
1.70  Turba inhumata ruit, quantus ruit aethere

rerum finisque recumbit,
3.4  Miscuit ex alta rerum mysteria mente
3.5  In magno cratere chaos caelumque deosque
3.6  Conflauit. Pater archetypas et mente figuras
3.7  Protulit in nato et per natum, et foedere sancto
3.8  Magni hominis fecit caput et fundamen et ignem,
3.9  Post hominem cunctis opus excellentius, instar
3.10  Mundi totius, tenues conclusit in artus
3.11  Et domino rerum donauit libera iura.
3.12  Hinc manes sibi quisque duos sortimur: ad astra
3.13  Alter monstrat

hirta Megaera
3.68  Et Stygiae dant signa canes. Quis nube cruenta
3.69  Ductor erat? Quo tanta lues inuaserit Orcum
3.70  Diua mihi Pimplea refer!--- Dux agmine Pluto
3.71  Primus quadrupedum curru est inuectus equorum,
3.72  Quoi caput armatur galea flammisque relucent
3.73  Tempora Tartareis ardentque in uertice cristae.
3.74  Proximus it iuxtaque Satan, quo nulla barathro
3.75  Peior pestis inest nec saeuior ira deorum:
3.76  Mille deos Acherontis agit. Hinc arduus instat

naribus ignes
3.135  Spargit et hinnitu spumas agit ore cruentas.
3.136  Illi autem trigam sistunt et calcibus auras
3.137  Sublatis feriunt uentosque lacessere gaudent.
3.138  Mox deus umbrarum curru se promouet alto
3.139  Et uertit ferale caput lateque uidentes
3.140  In tenebris acies plenas formidinis atrae,
3.141  Et uidet Alcmenae et Iouis omnipotentis alumnum
3.142  Faucibus e mediis mediisque ex ignibus Orci
3.143  Tergeminum rapuisse canem contraque cateruas

uia prona barathri,
3.275  Sed non egressu facilis. Tunc Cerberus auras
3.276  Ignotas lumenque suo inspectabile uisu
3.277  Vidit nec potuit tenebrarum et noctis alumnus
3.278  Lumine lucifugo splendorem ferre diurnum.
3.279  Triplex ergo caput Stygias auersus ad umbras
3.280  Concutit et toto conquassat uincula nixu.
3.281  Sed domitus quid uana, canis, certamina sumis
3.282  Atque reluctando uictus bella irrita tentas?
3.283  Quum uero Alcides iucundas luminis oras

amaro vinculo servitutis constrixerunt et abduxerunt. Bannum quoque ipsum in vincla dedere. Cuius filium militem quoque strenuissimum ad os genitoris capite privarunt et tepido sanguine unici filioli faciem patris consperserunt: quotiensque misellus cibum summere cogitur, totiens dilectum nati caput in disco ad mensam pro lance ponitur ante ipsum. O speculum invisum! O ferculum insulsum! O potum amarissimum, miscet aconita noverca Turchia. Quid putat Sanctitas Vestra, num ne paterna viscera commota, totumque corpus maerore et angustia conquassatum sit, num ne vociferaverit pater

ipsi misero si uoluisset refugium foret salutis et gratie. At uero crudelissimus parricida ad Iudeos se contulerat et recepto iam pefidie sue stipendio: principatumque inter eos sceleris sui priuilegio obtinens ante omnes gradiebatur. Ipse ipse dux: ipse tenebrarum caput perditissimo et teterrimo gregi signum dabat Quemcumque inquiens osculatus fuero ille est tenete eum. Quid postea? persoluit infelix qod promiserat: manibus impurissimis Jesum amplectitur: faciem illam deo et hominibus iratam uultui sanctissimo admouet: pallido: trementique

in suam. Cogitate nunc uiri optimi et mentes uestras tanto dolori. tante pietati queso recludite: qui status: que conditio: qui erat tunc animus miserrime matri. Ego certe uidere uideor perennes lachrymas: mestissimos eiulatus: dispersos crines: manus sanctissimas modo faciem: modo caput plangentes. Sed age omittamus hec omnia: cum eadem sacri etiam euangeliste consulto fortassis omiserint et Mariam uirginem nihil aliud nisi uerba illa notissima orbitatis clamantem nobis ante oculos proponamus: Mi Jesu dulcissimum quondam: nunc uero amarissimum mihi nomen: sic tu

remitti? procumbe cum Magdalena retro secus pedes domini. Si cupis hodie cum Christo esse in paradiso: crucifigere modo et dic cum latrone: Domine memento mei dum ueneris in regnum tuum. Inspice uulnera pendentis (ut Augustinus ait) sanguinem morientis, precium redimentis, caput habet inclinatum ad te osculandum, pedes confixos ad te expectandum, manus extensas ad te amplexandum, cor apertum ad te diligendum, totum corpus expositum ad te redimendum. Hec fideles mei quanta sint cogitate: hec in statera cordis uestri appendite ut totus pro uobis figatur in corde:

amore minus grauari possint. DE INSTITVTIONE BENE VIVENDI PER EXEMPLA SANCTORVM / LIBER I Caput I / DE TERRENIS BONIS CONTEMNENDIS PROPTER CHRISTVM Iam primum, ut, a quibus Ecclesię Christianę iacta sunt fundamenta, ab his et operis nostri cudatur exordium, Mattheus publicanus statim, ut a Christo uocatus

abiecit imperialia ornamenta et religionis induit habitum. Maluit enim abiecta uiuere in domo Domini quam sublimis uersari in tabernaculis peccatorum. Caput II / DE ELEMOSINIS FACIENDIS Sed ne nimius sim in huiuscemodi exemplis recensendis, cum multa pręterea sese offerant, non incommode nunc ad elemosinas transitum fecerim, quando et eiusdem generis

uidelicet et sanguinem Agni, pro cuius amore sua omnia in elemosinam, seipsam in sacrificium tam confidenter quam libenter obtulerat. Caput III / DE HOSPITALITATE SERVANDA Post elemosinas hospitalitas sibi postulat locum, ex eodem fonte manans charitatis. Nam ut mendicanti porrigere aliquid misericordię opus est, sic peregrinos

ex conuescentibus non apparuisse. Quam rem uehementer secum admiranti nocte proxima affuit in uisu Dominus dicens: eo quod cęteris quidem diebus membra sua hospitio mensaque acceperit, dignum fuisse, qui hesterno acciperet et caput. Palam quippe fieri uoluit Saluator noster, qui est caput nostrum, seipsum in peregrinis recipi, quos sua membra esse dixit sibique pręstitum imputari, quicquid pręstaretur illis. Si ergo Iesum suscipere

admiranti nocte proxima affuit in uisu Dominus dicens: eo quod cęteris quidem diebus membra sua hospitio mensaque acceperit, dignum fuisse, qui hesterno acciperet et caput. Palam quippe fieri uoluit Saluator noster, qui est caput nostrum, seipsum in peregrinis recipi, quos sua membra esse dixit sibique pręstitum imputari, quicquid pręstaretur illis. Si ergo Iesum suscipere cupimus, aduenas et peregrinos non contemnamus.

dederit uni ex minimis istis calicem aquę frigidę tantum in nomine discipuli, amen dico uobis, non perdet mercedem suam. Caput IV / DE INANI GLORIA FVGIENDA Nunc, quoniam periculum est, ne piis operationibus inanis glorię surrepat appetitio, de iis dicendum uidetur, qui, ut iactantiam uitarent, aut occultari magnifice facta uoluerunt aut

a gloria. Corpus enim castigando et in seruitutem redigendo consentire coegit spiritui, semper humilitatem affectanti. Caput V / DE HVMILITATE APPETENDA Plerique uero non solum a iactantię uitio procul abesse studuerunt, sed etiam sic humilitatem sectati sunt, ut pene omnibus seruilibus officiis sese addixerint. Qui nihil detrectantes

et lantgrauię Thuringię principis coniux, Deo gratificari cupiens non alienum a dignitate sua putauit mendicum quendam infirmum, obsitum, squalidum, olidum suo recipere sinu suisque manibus crinem illius pectere, tondere, caput lauare, totum corpus, quantum licuit, a pedore sordibusque uindicare; multos pręterea eiusdem sortis pauperes uisitare, benigne consolari, ad patientiam exhortari, cibos porrigere, potum propinare, modis omnibus opera

sed uirtute constare, intex uirtutes autem Christianę professionis nihil esse pręstantius humilitate, nihil fructuosius. Caput VI / DE DIGNITATIBVS NON CONCVPISCENDIS Propterea quidam sanctissimi uiri cum seculares, tum ecclesiasticas dignitates aut omnino recusarunt aut inuiti coactique susceperunt. Sciebant enim, quanto quis

superbum est dignitates concupiscere quam maiorum iussis omnino parere nolle et diuinę reluctari uoluntati.
Caput VII / DE AVARITIA VITANDA At uero, quia plerique religionis habitum induunt, non ut Christum, sed ut pecuniam lucrentur, quibus dicitur: Non potestis Deo seruire et Mammonę, eorum auaritię sanctorum

nostras excutientes ab omni munere, in excelsis habitemus tecum. Beati enim, qui habitant in domo tua, Domine; in secula seculorum laudabunt te. Caput VIII / DE PAVPERTATE SERVANDA Diximus, qua constantia sancti, ne Deum offenderent, munera recusarunt. Nunc, quali patientia, ut illi soli placerent, paupertatem coluerint, pertractemus. Hinc altera dirę cupiditati

tibi iustus et saluator; ipse pauper, et ascendens super asinam et super pullum filium asinę. Tam autem pauper, tam inops, tam egenus, ut (sicut euangelicę ueritatis testatur autoritas) non habuerit, ubi reclinaret caput suum, non unde pro se et apostolo didragmam solueret. Alieno usus est hospitio, alienis impensis sustentatus, aliena syndone inuolutus, alieno conditus sepulchro. Denique suum habuit nihil, cuius sunt omnia. Quęris,

Vę autem diuitibus, qui habent consolationem suam. Argentum eorum et aurum eorum non ualebit liberare eos in die furoris Domini, dicit Dominus. Caput IX / DE VITA SOLITARIA Diximus de obseruatione paupertatis. Nunc de his dicemus, qui, ut liberius cęlestium contemplationi uacarent innocentiusque se haberent, delinquendi occasione sublata, relictis urbibus in

Labore terreris? Nemo athleta sine sudore coronatur. De cibo cogitas? Sed fides famem non timet. Supra nudam metuis humum exesa ieiuniis membra collidere? Sed Dominus tecum iacet. Squalida capitis horret inculta cęsaries? Sed caput tuum Christus est. Infinita eremi uastitas terret? Sed tu paradisum mente deambula! Quotiescunque illuc mente conscenderis, toties in eremo non eris. Scabra sine balneis attrahitur cutis. Sed qui in Christo semel lotus

flere non destitit, donec audiuit, si saluti suę consultum uellet, Iordanem transiret. Transmisso ergo Iordane desertum penetrauit, iam aliam uitam, alios mores sequens quam quos ad eam usque diem non deseruerat. Iam primum caput illud, quod sępe margaritis et auro ornauerat, cęli obiecit iniurię, nullo tecto contenta; crines, quos frequenter calamistro intortos crispauerat, cum desecuisset, pedibus conculcandos proiecit; faciem, quam pluries

aromatibus fragrans, mannę inuisibilis rore perfusus Sanctique Spiritus lumine illustratus, noctes quoque lucidas habens et iam quidam in terra paradisus. Caput X / DE VIGILIIS ET SOMNO ET STRATV Quoniam uero, siue quis in solitudine solus siue cum multis in monasterio uitam ducere constituerit, imprimis eniti debet, ne somnolentię deditus ad ea, quę

conculcauit ursum illum, quem Dauid typum gerens Christi scribitur interfecisse, et de quo per Hieremiam dicitur: Vrsus insidians factus est mihi. Lapidem uero capiti supponens placuit lapidi illi, qui factus est in caput anguli, qui fecit utraque unum. Cui nunc inseparabiliter iuncta et ipsum, quocunque ierit, sequens concinit canticum nouum, quod in Apocalypsi nemo potest dicere, nisi fuerit uirgo. Virginitas autem ipsa in tantis quidem

sublati soli iungamur Deo. LIBER II Caput I / DE CVRA ET MODO ORANDI Age igitur, hinc iam sanctarum precum exempla perscrutemur, deinceps etiam contemplationis altitudinem ostensuri, qua diuini homines in terra degentes mente cęlos permeabant. Hi uero,

illa deinde uiduitate facta liberior, tanto soli Deo intenta orauit ardentius, quanto a rebus familiaribus iam aliena uixit expeditius. Caput II / DE ORATIONIS VIRTVTE Hactenus de studio modoque orandi. Nunc de orationis ui ac potentia dicemus. Abraham orante Abimelech, Gerrarę regis, uxor atque ancillę, cum ante steriles essent, prolem diu optatam

concepit, ut a Bethulia ad hostes, qui eam obsederant, egressa inter tot milia militum armatorum Olophernem ducem, qui iam Ciliciam, Mesopotamiam Syriamque deuicerat, ipsa et sola, et inermis, et mulier interimeret, interempti caput abscinderet, abscissum secum in urbem ad suos referret. Iam seruitutis iugum Israhelitarum imminebat ceruicibus; omnes simul uno die una Iudit liberauit. Nunquam tantum facinus perpetrare potuisset,

ministrant, Deus dat gratiam, qui facit mirabilia solus et cuius potentiam, sapientiam, bonitatem admirari licet, comprehendere non licet. Caput III / DE TENTATIONIBVS TEMPORE ORATIONIS Quoniam uero orationes arma sunt, quibus prosternitur omne diaboli robur, iccirco maligni spiritus interdum orantibus nobis impedimenta struunt, ut uel

ut confundat deprecantium mentes atque conturbet, haud ignarus, quanti apud Deum momenti sit constans, continua, perseuerans humiliter orantis intentio. Caput IV / DE CONTEMPLATIONE Satis hęc de oratione. Nunc res ipsa poscere uidetur, ut gradum faciamus ad contemplationem. Prius enim orandum, deinde contemplandum, ut, cum gratiam impetrauerimus, tunc demum in cubiculum

concludam: Dominus noster pro nobis mortuus est et resurrexit. Commori Domino nostro nos oportet in humilitate, si cum illo cupimus consurgere in gloria. Caput V / DE SCRIPTVRARVM LECTIONE His et aliis huiuscemodi meditationibus eo commodius utemur, quo diligentius lectioni Scripturarum incubuerimus. Ad quam accedere siquando fastidierit animus, excitandus erit iis, quę

alii non intelligerent, aliis autem daretur calumnię locus, qua credentium numerum argutę potius facundię quam rectę fidei ascribere conarentur. Caput VI / DE FIDE VNIVS DEI CONTRA GENTILES Quam ipsam fidem nos peropportune nunc more nostro exemplis astruere pergemus, nequis in scrupulum aliquem incidat infidelitatis, cum nusquam plus periculi sit. Impossibile

exaruerant, orante Helia Dominus dedit pluuiam et terra protulit fructum. Fides restaurauit, quod uastauerat perfidia. Caput VII / DE FIDE CHRISTI CONTRA IVDEOS Credere deinde in Iesum Christum, Dei Filium, patribus promissum, nobis datum, et quicquid de illo apostolica autoritate sancitum firmatumque esse nouimus, quam certum atque

Neque enim est aliud nomen sub cęlo datum hominibus (ut Petrus apostolus ait) in quo oporteat nos saluos fieri. Caput VIII / DE FIDE CHRISTI CONTRA GENTILES Vicimus Iudeos. Nunc uertenda est acies aduersus gentilium fatuitatem, quorum dii demonia erant. Bartholomeo apostolo in partibus Indię templum ingresso idolum Astaroth

ut tanto triumpho lęti ac gestientes concinamus: Omnes dii gentium demonia, Dominus autem cęlos fecit. Caput IX / DE FIDE CHRISTI CONTRA MAGOS At quoniam non defuerunt, qui Christicolarum supra humanam naturam uirtutem magicę arti deputarent, operęprecium est referre, qualiter ab his magi quoque ipsi confutati sint, ut

meruerit et martyrio coronari. Idem igitur, qui magus foeminam uincere nullo modo potuit, Christianus factus tyrannorum tormenta facile superauit. Caput X / DE FIDE CHRISTI CONTRA PHILOSOPHOS Subiugatis magis congredi nunc cum philosophis pergamus, ut et hi discant, quia, quod stultum est Dei, sapientius est hominibus, et quod infirmum est Dei, fortius est

et saluberrima esse, quę a uirgine didicerant, affirmantes: Vna ergo ancilla Christi disputando uicit, quos tota Platonis Academia uincere non potuisset. Caput XI / DE FIDE CHRISTI CONTRA HERETICOS Deuictis etiam mundanę sapientię professoribus reliquum est, ut cum hereticis confligamus. Qui superseminantes zizania in medio tritici subuertere Scripturas conati sunt,

Hieronymus cunctisque cernentibus tenuit spiculatoris manum iam ad feriendum errectam. Mox ad hereticum conuersus acerrime illum increpuit, doli ac fallacię accusans. Abiit uisio, et maius secutum est miraculum: Sabiniani caput, nemine percutiente, ab humeris auulsum in terram procidit. Denique, qui aderant, orthodoxi pro uictoria, quam paulo ante desperauerant, Deo et diuo Hieronymo gratias egerunt. Reliqui ad Syluanum confugientes illius

de quibus nec ficus nec uua colligi possunt. Procul absit hereticę insanię fermentum, ne purissima orthodoxę fidei massa corrumpatur. Caueantur uulpium foueę et uolucrum nidi, in quibus Christus non habet, ubi reclinet caput suum. Quos et Apostolus cauendos rursum pręcipit dicens: Obseruetis eos, qui dissensiones et offendicula pręter doctrinam, quam uos didicistis, faciunt, et declinate ab illis!

et offendicula pręter doctrinam, quam uos didicistis, faciunt, et declinate ab illis! Caput XII / DE SPE DIVINAE MISERICORDIAE Postquam autem et de istis sicuti de cęteris omnibus triumphauimus, hęc est enim uictoria, quę uincit mundum, fides nostra, recte nunc de spei uirtute disseremus, ut bonum, quod

LIBER III Caput I / DE CHARITATE ERGA DEVM Charitas, quoniam et tertia in ordine harum, de quibus modo diximus, ab Apostolo ponitur et de tribus maior ipsa prędicatur, ideo satis congruum arbitror, ut tertii nunc uoluminis

pedes loturus sibi obnixe renitenti minaretur ac diceret: Nisi lauero te, non habebis partem mecum. Hoc ut audiuit, protinus se totum eius exponens uoluntati respondit: Domine, non tantum pedes, sed et manus et caput. Modo dixerat: Non lauabis mihi pedes in ęternum, et tam cito mutauit sententiam, quam cito illar Domino minus placere intellexit. Vtrobique tamen summi amoris argumentum, cum et reuerentiam

perfundere. Et quoniam charitas operit multitudinem peccatorum, continuo de illa dictum est: Remittuntur ei peccata multa, quia dilexit multum. Iterum in domo Simonis leprosi eiusdem Domini caput unxisse refertur unguento precioso. Impetrata quippe delictorum uenia altius promouetur, et quę pedes unxerat, iam digna fit, quę ungat et caput. Sic paulatim progrediendo ab infimis ad summa usque peruenitur.

Iterum in domo Simonis leprosi eiusdem Domini caput unxisse refertur unguento precioso. Impetrata quippe delictorum uenia altius promouetur, et quę pedes unxerat, iam digna fit, quę ungat et caput. Sic paulatim progrediendo ab infimis ad summa usque peruenitur. Immensi amoris indicium et illud fuit: Cum Martha, soror eius, Dominum accipiens hospitio parandi conuiuii cura distringeretur, illa audiendi uerbi

illa. Qua perseuerantia atque inquietudine tandem obtinuit, ut Domini a morte resurgentis gloriam prima uideret, prima crederet, prima cęteris annunciaret. Caput II / DE CHARITATE ERGA PROXIMVM Quoniam uero neque Deum diligere probatur, quisquis non dilexerit proximum suum, discamus sanctorum exemplis, ipsi quoque proximi, id est omnes homines - omnium enim unus pater est

uiuere erat, Deo disponente ambo simul capitis obtruncatione gloriosum martyrium peregerunt, ne eos tyranni gladius separaret, quos iunxerat amor Christi. Caput III / DE CHARITATE ERGA INIMICOS Sed quoniam qui ait: Dilige proximum tuum sicut teipsum, idem deinde dixit: Diligite inimicos uestros et benefacite iis, qui oderunt uos, hanc

Ac ille persecutorem suum bis absque sui periculo interimere potuit, si uoluisset; semel in spelunca, ubi ipse latebat, diuertentem, cum clamidis laciniam non sentienti abscidit, iterum in tentorio, cum noctu iuxta caput dormientis cyphum hastamque sustulit et nulli custodum uisus ad suos rediit. His quidem argumentis ostendere uolens, quantum deferret regi etiam iniquo, cum ab illo declinare mallet quam hostliter persequentem lędere.

ut aditum custodiret neminem lęderet. Proh nefas! Serpentes famulos Christi reuerentur, homines infestant. Fur adueniens in primo statim ingressu uiso serpente pauidus retulit pedem. Quo uepribus alte implicato, ipse in caput corruens, pronus pependit, donec superuenit Felix. Qui pendentem miseratus confestim deposuit et holeribus abunde collatis amice hortatus est, ne per scelus quęreret, quod innocenter se largiente habere posset, quoties

ex operariis inter se blaterantes detrahere licentius coeperunt, idipsum monasterii opus non pietati religionique eius, sed hypocrisi simulatęque sanctitati deputando. Proinde Sathanę traditi, unus, qui criminis causa et caput fuerat, instanter expirauit, reliqui mirabiliter a demonio uexati sunt. Mauro autem pro illis cum lachrymis deprecante, et mortuus reuixit et, qui nequitię spiritu agitabantur, liberati sunt. Non enim solet ad

corr. ex auferet ab eo iram suam. Et iterum: Si esurierit inimicus tuus, ciba illum, si sitit, da ei aquam bibere. Prunas enim congregabis super caput eius, et Dominus reddet tibi. In Euangelio quoque ipse Dominus ait: Diligite inimicos uestros, benefacite iis, qui oderunt uos. Benedicite maledicentibus uobis et orate pro calumniantibus uos. Iterum:

malignitas hominis nunquam. Omnis enim malignitas diaboli seruitus est, homo autem Dei opus est, et quidem ad imaginem et similitudinem autoris sui factum. Caput IV / DE OFFICIO DOCTORIS EVANGELICI Sed profecto inter omnes omnium charitates ea pręcipua est habenda, qua alius alii non tam ista temporalia et caduca bona quam illa ęterna atque perpetua

et qui metit. Quod si beatus est, qui iuste pieque uixerit, quarto beatior, qui simul et docuerit, ut non sibi soli, uerum etiam aliis saluti sit. Caput V / DE SACERDOTIBVS HONORANDIS Quę ad Euangelicę institutionis doctorem spectarent, hactenus diximus. Nunc, quantum honoris sacerdotali dignitati deferri debeat, explicemus. Primus in Scripturis diuinis

hoc quidem, quantum ad allegoriam pertinet. Quantum uero ad tropologicum sensum, uirtutum cunctarum imaginem. Et si anagogen contemplari uoluerit, figuram Christi. In fronte nomen Dei ineffabile sculptum in auro rutilat, quia caput Christi Deus est et caput Ecclesię Christus. Oleo sanctificationis consecrantur, ut eundem significent, de quo et prędictum est: Vnxit te Deus, Deus tuus, oleo lętitię prę consortibus tuis. Et, si tanta

pertinet. Quantum uero ad tropologicum sensum, uirtutum cunctarum imaginem. Et si anagogen contemplari uoluerit, figuram Christi. In fronte nomen Dei ineffabile sculptum in auro rutilat, quia caput Christi Deus est et caput Ecclesię Christus. Oleo sanctificationis consecrantur, ut eundem significent, de quo et prędictum est: Vnxit te Deus, Deus tuus, oleo lętitię prę consortibus tuis. Et, si tanta pontifici et sacerdotibus Dei

sacerdotum consessione satis dignos iudicauit. Antonius Aegyptius abbas, uirtutibus et miraculis ubique clarus, ipsos presbyteros ac sacerdotes in summa ueneratione dicitur habuisse solitusque eisdem caput submittere, benedictionem sibi captare et pro magno beneficio ducere, si accepisset. Profecto tam sanctus uir haud quaquam tanti sacerdotalem benedictionem facisset, nisi per eam sanctiorem se fore cognouisset. Benedici a

sacerdos. Cogita, perpende, examina, quem te exibere debeas, ne talis ac tantus Dominus a te inuitatus, ad te ueniens in te inueniat, quod ipsum offendat. Caput VI / DE PACE COLENDA Diximus de sacerdotali dignitate honoranda, nunc de pace colenda obseruandaque dicemus. Nam neque sacerdotem pontificemue satis honorare uidetur, qui, quod ab ipso inter missarum solennia facta

pacis concordięque amator fuit. Dauid quoque Saulem regem ubique hostiliter persequentem fuga declinabat, et cum posset lędere, noluit. Clamidis eius oram latenter abscidit, hastam et cyphum secus caput dormientis positum abstulit, ut ea res fidem faceret ideo se parcere uitę persecutoris, ut esset, cum quo tandem placato in gratiam rediret. Itaque beneficio Dauid uicta est Saulis inuidia, pacem inter se iniere. Dauid

illis scandalum . Et per alium prophetam populo Israhel dicitur: Si in uia Dei ambulasses, habitasses utique in pace super terram . Caput VII / DE CONSORTIO HABENDO FVGIENDOQVE Quoniam uero in uia Dei ambulare uolentibus nobis, id est, pie et innocenter uiuere, multum interest nosse, quorum consuetudine consortioque uti debeamus, hoc nunc docere

cognoueris obseruantem timorem Dei. Quia scilicet nihil ęque proficit ad bene beateque uiuendum ac optimi cuiusque accessibus identidem copulari. Caput VIII / DE VESTITV CVLTVQVE CORPORIS Reiectis iam tandem reclamatisque malorum hominum consortiis, postquam collegio nos intulimus bonorum, uti digne cum illis uersari possimus, uideamus, quo indumentorum genere

te, pater Francisce, hoc loco pręteribo. Cuius tegendo corpori tunica una et ea sane crassi admodum fili impolitęque texturę satis fuit, quam pro cingulo pręcinxerat funis nodo astrictus, ubi committebatur, non fibula. Caput et ceruix cuculla uelabantur, pedes prorsus nudi erant, nisi forte ligneis socculis ueluti sandaliis, ne terram contingerent, suffulti. Quem morem nunc a professoribus institutionis tuę seruari

Tantaque repente facta est rerum statusque commutatio, ut et temporalibus deliciis ęterna succederent supplicia et temporali miserię ęterna beatitudo. Caput IX / DE OPERIBVS MANV EXERCENDIS Hactenus de uestitu cultuque corporis nostris. Nunc, ne idem corpus inertię se dedat ocioque corrumpatur, de exercitiis eius ac labore dicendum uidetur. Sequenda est quidem illa

ideo cum omnibus laborandum est, ut per occasionem operis nihil aliud cogites, nisi quod ad Domini pertinet seruitutem.« Caput X / DE CORPORIS CASTIGATIONE PER FLAGELLA At quoniam contra lasciuientis carnis petulantiam nec ipsa interdum operum occupatio satis sufficit, aliis insuper castigationibus eam coercendam esse sanctorum exempla,

neque leuitate licentius insolescere sinat. LIBER IV Caput I / DE CORPORIS CASTIGATIONE PER IEIVNIVM Quartum nunc operis huius uolumen Deo adiuuante inchoabimus. Sed ne pręcedentem materiam nimis cito reliquisse uideamur, adhuc de ipsa corporis castigatione, quod restat,

iactantiam et uirtutem in uitium commutemus, sit: Cum ieiunatis nolite fieri sicut hypocritę tristes . Et ut potius sub aliquo iocunditatis uelo lateat alios corporis nostri maceratio: Tu, inquit, cum ieiunas, unge caput tuum et faciem tuam laua, ne uidearis hominibus ieiunans, sed Patri tuo, qui est in absconso. Et Pater tuus, qui uidet in absconso, reddet tibi . Phariseorum *corr. ex Palestinorum ista

ne uidearis hominibus ieiunans, sed Patri tuo, qui est in absconso. Et Pater tuus, qui uidet in absconso, reddet tibi . Phariseorum *corr. ex Palestinorum ista mollities erat, cum festum agerent, caput unguentis delibutum et lotam pręferre faciem. Non ista facienda, dum ieiunatur, pręcipit Dominus, sed metaphora utitur, per quam lętari et gaudere iubet, ut hypocritarum simulatę sanctitatis tristitiam arguat. Vis

non lauta, non animi uitio polluta, non ficta, non suę laudis cupida, alienę inuida et liuoris magis quam abstinentię pallore infecta. Caput II / DE CIBI POTVSQVE VILITATE AC PARSIMONIA Quanta autem ii, qui Deo, non mundo seruiebant, cibi ac potus uilitate parsimoniaque usi sint, et iam ieiunia eorum explicando diximus et nunc privatim plenius dicemus,

inquit — ut non palpites et respirare uix possis, sed ut fracto corporis appetitu nec in lectione nec in Psalmis nec in uigiliis solito quid minus facias. Caput III / DE OBEDIENTIA SERVANDA Quoniam uero nihil prodest corpus ieiuniis et abstinentia tenuari, si mens pariter intumescat superbia, hinc iam Dei seniorumque mandatis obediendi humilitatem

indecens esse non poterat, quicquid illi iuberet, mox intellexit, cum audiuit se non habiturum partem cum ipso, nisi lauari permitteret. Ideo protinus obediens exclamat: Domine, non tantum pedes, sed et manus et caput! Nos igitur, quicquid prępositi nostri nobis iniunxerint, prius exequi quam causas inquirere curemus. Pręposterum enim uidetur, ut, cuius officium est obedire, is de seniorum sententia iudicet. Paulus monachus

apud Deum momenti sit ista uirtus: Melior est obedientia — inquit — quam uictimę, et auscultare magis quam oferre adipem arietum . Caput IV / DE VERITATE COLENDA MENDACIOQVE FVGIENDO Hactenus de obedientia, nunc de ueritatis obseruatione nobis sermo erit. Quę virtus cum omnibus conuenit, tum pręcipue religiosis. Alioquin, quomodo Christi serui

excultis hominibus licuerit aliquando simulasse. De Paulo apostolo in Actis relatum legimus, quod cum Timotheum discipulum, cum matre Iudeus esset, propter Iudeos circumciderit, tum quod sibimet in Cenchris nazareorum more caput totonderit, demum quod Hierosolymis Iacobi apostoli et seniorum consilio atque persuasu, ne uideretur discessionem docere a Lege Iudeisque fidelibus prohibere circumcisionem, quibusdam nazareis secum assumptis una

digni simus elogio, quod in Malachia legimus: Lex ueritatis fuit in ore eius, et iniquitas non est inuenta in labiis eius. Caput V / DE MANSVETVDINE ANIMI Nunc de his dicemus, qui auersis ab omni asperitate animis mites mansuetique uixerunt, affectum ita moderantes, ut uel nunquam in alterum commoti sint uel adeo temperate, ut non

gratiam. Profecto, siquis ista memoriter tenuerit recteque perpenderit, studio diligentiore, diligentia studiosiore contrariis animi motibus temperabit. Caput VI / DE TACITVRNITATE SERMONISQVE MODERATIONE Nunc, quoniam mansuetos pręcipue taciturnitas decet moderatioque uerborum, satis congrue de iis dicendum uidetur, qui utroque laudabiliter usi sunt, ut discamus linguam

clauditur, si mens libidinibus patet. Vt igitur castum silentium in casto seruetur pectore, discamus incestas uoluptates sanctę pudicicię amore calcare. Caput VII / DE CASTITATE SERVANDA EXEMPLA VIRORVM De castitate tractaturi, Nouam potius quam Veterem Legem sequamur. Primis quippe hominibus recenti adhuc uacuoque mundo, pręceptum est: Crescite et multiplicamini,

uersaretur) improbę cupidinis sentiens. Quisquis igitur, quantum potest, periculum cauerit, Dei tandem auxilio reddetur tutus. Caput VIII / DE CASTITATE SERVANDA EXEMPLA FOEMINARVM Sed aliquanto longiore, quam oportuit, ductu protractus sermo iam admonet, ut foeminis quoque demus foemineę castitatis exempla, ne, si iis tantum, quę diximus,

ad repetendum connubium hortabantur. Illa tamen uiduitatem prętulit nuptiis, molli indumento cilicium, luxurię ieiunium, somno atque ocio uigilias et orationem hisque armis instructa Olophernis, id est, diaboli dissecuit caput, nullum ei ad se corrumpendam relinquens locum. Hinc illi, quę sic uicerat, dicitur: Confortatum est cor tuum, eo quod castitatem armaueris et post uirum tuum alterum nescieris. Et ideo manus Domini confortauit

dimittit foeda titillatio. Semper tamen totam uincendi spem in Deo colloca. Sine me — inquit — nihil potestis facere. Caput IX / DE POENITENTIA PECCATORVM PER EXEMPLA VETERVM Hactenus de castitate. Nunc iis, qui culpa aliqua lapsi sunt, demus poenitentię locum, ut resurgant. Et quidem, nemo est, qui non peccet. Septies in die

induti sunt ciliciis cinereque capita conspersi et infantes prostrati ante faciem templi et altare opertum cilicio. Illa quoque, quę interfecit inimicum, uidua erat, quotidie ieiunabat, lumbos cilicio pręcinxerat, cinere caput perfuderat, in secreto domus suę cubiculo cum ancillis clausa morabatur. Et tunc prostrata clamauit ad Dominum, cum tam audax facinus esset aggressura. Huiuscemodi ergo poenitentię afflictionibus atque angustiis

Aman Persę odio in ipsum ac simultate factum esset, ut rex Persarum Assuerus edicto iuberet interfici Iudeos omnes, qui Susis atque alibi in regno eius erant, uestimenta scidit, saccum induit, aspersit cinere caput, cum clamore et eiulatu incessit. Illi etiam, qui per prouincias erant Iudei, ieiunauerunt cilioque et cinere pro stratu usi sunt. Et Deo propicio, cędes, quę in ipsos grassatura erat, uersa est in autorem Aman. Quodque

et ne differas de die in diem. Subito enim ueniet ira illius, et in tempore uindictę disperdet te. Caput X / DE POENITENTIA PECCATORVM PER EXEMPLA NOVORVM Et, si istis (quos, quanuis sanctos, ad inferna tamen descendere primorum parentum cogebat pręuaricatio) tantę curę poenitudo delictorum fuit, quanto magis nobis

Marię Dominus ante quam apostolis apparuisse dicitur, quia illa prior consolari meruit, quę lachrymas huberius fudit. Cum fleret (ut Ioannes inquit) inclinauit se et prospexit in monumentum, et uidit duos angelos, unum ad caput et unum ad pedes. Paucis uerbis tota poenitentis ratio comprehensa est. Qui enim ad poenitentiam conuertitur, primo se peccasse dolet et compunctus lachrymas emittit, deinde inclinat se, dum humiliatur, et in monumentum

dum ante acta mente uoluens, quid mali commiserit, quid boni omiserit, examinat et singula quęque diligenter perpendit. Tunc autem angelos uidet, cum iam constanti animo angelicę consentit inspirationi, et unum quidem ad caput, alterum ad pedes, quia consentiens a principio usque ad finem perseuerare debet. Postquam autem perseuerauerit, restat, ut uideat Iesum, non in terra sepultum, sed iam deuicta morte in cęlo triumphantem. Quern sic

periculo differtur, quoniam nullam aut gnauiter actam huberior sequitur fructus aut negligenter omissam grauius damnum. Caput XI / DE PECCATORVM CONFESSIONE Poenitentibus uero confessionem peccatorum necessariam esse, cum utriusque Instrumenti pręceptis tum exemplis facile probari potest. Inde est, quod illi Ecclesię autoritate

eiiciuntur, donec mundentur. Quia peccator, nisi per poenitentiam et confessionem fuerit expiates, non admittitur in consortium sanctorum. Itaque illi, qui ob lepram separatus est, lex datur, ut habeat uestimenta dissuta, caput opertum, os ueste contectum utque contaminatum se ac sordidum clamet et solus habitet extra castra. Quę omnia non nisi magnę humiliationis signa sunt dolorem animi luctumque pręferentia. Per hanc enim

et impoenitentibus perpetuum infinitumque supplicium paratum est. Caput XII / DE SACROSANCTA COMMVNIONE Post poenitentiam confessionemque peccatorum restat, ut ad mensam Domini accedamus, corpori et sanguini eius communicantes, qui est caput nostrum, sine quo nos, qui membra sumus,

Caput XII / DE SACROSANCTA COMMVNIONE Post poenitentiam confessionemque peccatorum restat, ut ad mensam Domini accedamus, corpori et sanguini eius communicantes, qui est caput nostrum, sine quo nos, qui membra sumus, uiuere omnino non possumus. Ait enim: Nisi manducaueritis carnem Filii hominis et biberitis eius sanguinem, non habebitis uitam in uobis. Cuius nunc sacramenti

Experimento credidit mulier. Quod si absque eo credidisset, multo maius fidei sibi meritum accessisset. Beati enim, qui non uiderunt, et crediderunt. Stephanus, presbyter Constantinopolitanus, caput foeminę hostia sacra contingens, ab ea demonem, a quo uexabatur, expulit. Quę liberata dixit sibi tunc uisum fuisse, quod ille puerum nudum ac uiuum uertici supponeret suo. Dubitari posset, ne commentum confixerint, si

Cęterum nisi rectę religionis fides semel suscepta constanter teneatur, uirtutes quoque effluere ac dissipari necesse est. Conuulso quippe fundamento | quicquid superędificatum fuerit, corruet. Firma sane

trinus in personis, unus in substantia. Et si hoc credere uita ęterna est, profecto qui sanctę Trinitatis fidem non tenent, licet unum Deum, unum Dominum et credant et prędicent, uitam ęternam habere non poterunt. De fide sine operibus. Caput III Vt autem fides nostra ex omni parte perfecta sit, operibus compleatur iustitię. Vt quid enim Euangelio credimus, si secundum Euangelium non

infidelibus cruciandi nisi poenitentiam egerint | et ante uitam correxerint | quam iusti Iudicis sententiam subire cogantur. Sed si neque fides actionibus bonis carens a morte liberat, quanto damnabiliorem putabimus perfidiam? De perfidia. Caput IV Nunc ergo quam perniciosum sit | ab euangelica ueritate dissentire, ipsorum Euangeliorum testimoniis probare conabimur, ut cum aduersariorum mens pertinacior nullis

Mar14 Si quos ergo diuinitati Christi derogare uideris, eos non Christianos esse existima, sed Antichristos, non minus execrandos illis, qui in domo Caiphę in eum spuere et faciem eius uelare | qui-que caput ipsius et spinis compungere | et harundine ausi sunt uerberare. Nam Christi caput Deus, Christus autem caput nostrum est. Rursum siquem circa humanitatem eius errare senseris, eum sic existima, quasi qui ipsum uestibus exuat et

Christi derogare uideris, eos non Christianos esse existima, sed Antichristos, non minus execrandos illis, qui in domo Caiphę in eum spuere et faciem eius uelare | qui-que caput ipsius et spinis compungere | et harundine ausi sunt uerberare. Nam Christi caput Deus, Christus autem caput nostrum est. Rursum siquem circa humanitatem eius errare senseris, eum sic existima, quasi qui ipsum uestibus exuat et nudum extentum-que affigere cruci non dubitet. heretici. Talis Manicheorum

eos non Christianos esse existima, sed Antichristos, non minus execrandos illis, qui in domo Caiphę in eum spuere et faciem eius uelare | qui-que caput ipsius et spinis compungere | et harundine ausi sunt uerberare. Nam Christi caput Deus, Christus autem caput nostrum est. Rursum siquem circa humanitatem eius errare senseris, eum sic existima, quasi qui ipsum uestibus exuat et nudum extentum-que affigere cruci non dubitet. heretici. Talis Manicheorum fuit impietas, qui

et tamen his acerbius punientur illi, qui cum per inuocationem Christi non pauca prodigia facta uiderint, Christum non ut Deum recipiunt | et minus aliquid Patre habere affirmare non dubitant. In illos qui de miraculis quę scripta sunt dubitant. Caput V Sunt qui signa illa quidem facta fuisse legunt, sed an uere facta fuerint, animo suspensi sunt | ac simile aliquid suis ipsi oculis | intueri spectare-que affectant.

Omnis plantatio, quam non plantauit Pater meus cęlestis eradicabitur. hoc est omnis religio, omne dogma, quod alio pręterquam Deo autore inductum fuerit, diu stare non poterit. De ecclesia fide fundata. Caput VI Per hanc ergo fidem diuinitus nobis reuelatam ędificata est Ecclesia supra firmissimam petram Christum, Dei Filium, Dominum nostrum. Si fideles simus ipsi sanctę Dei Ecclesię | cujus caput est Christus,

fide fundata. Caput VI Per hanc ergo fidem diuinitus nobis reuelatam ędificata est Ecclesia supra firmissimam petram Christum, Dei Filium, Dominum nostrum. Si fideles simus ipsi sanctę Dei Ecclesię | cujus caput est Christus, membra corporis Christi sumus. Qui autem non credit Ecclesię | nec potestati eius subjicitur, ille abscisus et abiectus est | atque cum mortuis computatus, nisi forte poenituerit eum erroris | ac rursum per fidem iunxerit se Ecclesię mandata-que ejus

10 Mariam imitando, quę sedens ad pedes Domini sermonum eius dulcedine pascebatur, ut cum ipsa postea dicere possimus Vidi Dominum et hęc dixit mihi . In eos qui in ecclesia nequiter se habent. Caput VII Cęterum meminisse debemus | illis in ecclesia non esse locum, qui terrenis intenti negociis | corpus non animum in eam afferunt. ne tunc quidem uanis colloquiis et nugis inutilibus abstinentes | iocis-que

inconsutilem | Ecclesię turbantes unitatem | se-que ipsos deprauato Scripturarum sensu in errorem implicantes. Longe sese ab his faciat, qui matris Ecclesię, cuius Christus sponsus est, filius esse desyderat. De lege et euangelio. Caput VIII Ecclesię uero sanctę fortissimi parietes sunt | Lex et Euangelium. Nihil enim (ut Apostolus ait) ad perfectum adduxit Lex. Luc.

Ad Coloss. 3 Si consurrexistis cum Christo, quę sursum sunt quęrite, ubi Christus est ad dexteram Dei sedens | quę sursum sunt sapite, non quę super terram! In contemptores legis vel evangelii. Caput IX Sed neque Legis contemptoribus impune erit, cum diuinus sermo dicat: Prov. 28 Qui declinat aures suas ne audiat Legem, oratio eius erit

autem hominis infelicitati, quem Christus erubescet, nulla uitę pręsentis infelicitas potest comparari. Nam qui receptus a Deo non fuerit in gratiam, a diabolo recipietur in damnationem supplicium-que sempiternum. De conuersis ad Deum. Caput X Vt autem alterum ex his euitemus, alterum sequamur, sarcina peccatorum deposita, quę nos in abyssum deprimit inferni, ad illa conuertamur quę de terra erigunt pauperem et in cęlo collocant.

Audi Christum clamantem: Matth11 Venite ad me omnes qui laboratis et onerati estis, et ego reficiam uos. Hinc tu tandem ad uocantem conuersus dic: Iniquitates meę supergressę sunt caput meum, et sicut onus graue grauatę sunt super me. Tunc ille occurrens tibi | protinus te omni fasce liberabit | et expeditum ad se trahere incipiet. ut qui flagitiis coopertus mergebaris in profundum, iam his omnibus emundatus ascendas in cęlum.

Tunc ille occurrens tibi | protinus te omni fasce liberabit | et expeditum ad se trahere incipiet. ut qui flagitiis coopertus mergebaris in profundum, iam his omnibus emundatus ascendas in cęlum. De aversis a Deo. Caput XI Et cum tanta felicitas sit eorum, qui ad Deum conuersi mores suos corrigunt, non ambigimus ęque grandem esse miseriam illorum qui obdurantur. Prędica,

proposuerint constanter perseuerent. Sicut enim in uitiis obdurare perniciosissimum est, ita in beneuiuendi cura minus esse constantem | turpe indecorum-que habetur. De animi constantia. Caput XII Firmum ac stabilem esse oportet Dei seruum | nec iniuria lacessitum irasci | nec laudatum insolenter efferri. Matth. 15 Vtrunque

Vt autem ista constantię uirtus quanta sit magis patescat, instabilitatis quoque uitium quam execrandum habeatur consyderemus . De animi inconstantia. Caput XIII Quemadmodum firmum et constantem animum supra petrę soliditatem ędificare diximus | et id quod ab eo fabricatum fuerit, tam contra demonum pręualere certamina quam aduersus malorum, quę mortalibus contingunt,

animi mobilitatem tam periculi plenam declinemus, discamus post constantiam etiam fortes esse | et iam de ipsa fortitudinis uirtute, prout nobis diuinus Euangelii sermo suggerit disseramus. De animi fortitudine. Caput XIV Fortis animo is est, qui nulli rerum fragilium cupidini succumbit | et neque aduersitatibus frangitur | neque prosperitatibus insolescit; cęlestibus tantummodo bonis adipiscendis inheat , cętera contemnit.

Dominum pro uiribus imitari | ei-que sese quam simillimum reddere. Sed iam fortitudini contrariam pusilli animi imbecillitatem in medium proferamus. Fit enim ut magis elucescat uirtus ex comparatione uitiorum. De animi imbecillitate. Caput XV Si eum fortem esse constituimus, qui cupiditatibus dominatur, quis erit imbecillus et infirmus nisi qui sese his in seruitutem dederit? Hęc autem seruitus multo turpior atque foedior est | quam illa quam fecit captiuitas |

Non poterit in eo pectore habitare Christus, in quo domicilium sibi fecit dolus. Nam ipse de eiusmodi homine dixit: Matth8 Vulpes foueas habent et uolucres cęli nidos, Filius autem hominis non habet ubi caput suum reclinet. Non habet Christus ibi requiem, ubi stabulantur uulpinę fraudes et uolucrum instar alte se erigentis hominis elatio. fraudulentię autem comes est simulatio. Semper enim

possumus, dicente Domino: Matth5 Omnis qui uiderit mulierem ad concupiscendam eam, iam mechatus est eam in corde suo. Hoc autem quod uiris dicitur, etiam mulieres respicit. quia caput mulieris uir est. Ita fit, ut quod capiti uetitum est, nec corpori licere intelligatur. Pręterea imbecilli animi certissimum argumentum est | uoluntas incerta.

adest uirtus, quem non deserit ratio, qua ipse suam uoluntatem a sęculi uoluptatibus auersam ad ea quę cęlo digna sunt dirigit | et ad ęterna properans ea quę temporalia sunt, constanti atque erecto animo contemnit. De contemptu glorię. Caput XVI Quod si in fortibus censeri cupimus, pręter iam dicta hominum rumusculos et famę mundanę blandimenta ne aucupemur. Siquid benefeceris, notum esse ei sat est, qui fidelium

sunt, qui terrenę laudis honore delectantur. Horum nunc dementia ueri assertione ostendenda est, nequis errore lapsus uitium amplectatur pro uirtute | et dum honorari ab hominibus appetit, a Deo reprobari mereatur. De glorię appetitione. Caput XVII Scribas et phariseos inanis glorię arguebat Dominus, cum de illis diceret: Matth. 23. Omnia opera sua faciunt, ut uideantur ab hominibus. dilatant enim philateria

est | arrogantię-que non ferendę. facile autem gloriam pręsentem contemnet, qui semper fragilitatis humanę memor erit. quam in primis mortis nostrę testatur conditio. de qua peropportune quidem nunc tractabitur. De mortis conditione. Caput XVIII Non est ibi stabilis gloria, ubi non est uita diuturna. Nobilem ignobili, liberum seruo, diuitem pauperi, strenuum ignauo, doctum indocto, sapientem stulto, regem denique priuato ęquat mors.

Cęterum sicut non timere mortem ad seruos Dei pertinet, ita econtrario eam formidare | ad seruos mundi. Quod ut clarius constet, de uana pręsentis uitę cupiditate aliquid dicamus. De vitę cupiditate. Caput XIX Si diu uiuendi uel uota uel confidentiam hominum recte perpenderimus, plurimos quidem qui ita afficiuntur, uanitatis imprudentię-que arguemus.

Cęterum quoniam fidei integritati congruit | non solum quę iussa sunt obseruare, sed etiam quę consulta perficere, opportune nunc occurrit | de perfectę religionis professione facere sermonem. De perfectione vitę. Caput XX Perfectioris uitę conuiuium est, ad quod inuitat nos Dominus. multos quidem uocat, sed non omnes qui uocati sunt ueniunt. alium retinet corporis uoluptas, alium

concupiscere incipias, quod propter Christum prudenter reliquisti. Multo melius est non uouisse uiam perfectionis | quam postquam uoueris regredi uelle | et cum Anania Saphira-que Spiritui Sancto mentiri audere. De vita solitaria. Caput XXI Huic excellentissimę professioni accommodatissima solitudo est. Da igitur operam, ut in coenobio cęlla , in deserto

quibus rebus et bonus constet sacerdos | et malus efficiatur, ut discant, quę sibi expetenda quę-que fugienda sint, ut bonorum potius gloriam consequantur | quam in sortem concedant malorum. De bono sacerdote. Caput XXII Tanta ac talis dignitas sacerdotalis est, ut nulla maior homini conferri possit. et quoniam angelicę sublimitati exęquatur, sacerdos ipse aliquando in

pręceptum esse meminerit: Matth10 Nolite possidere aurum neque argentum | neque pecuniam in zonis uestris! Quid tibi cum diuitiis, si illius Domini seruus es, qui non habuit in terra ubi caput reclinaret suum, neque didrachmam, qua pro se et discipulo solueret portorium? Domini inquam in stabulo geniti, in pręsepio positi, in cruce nudi, in sepulchro conditi alieno, nihil denique in hoc seculo quasi suum possidentis. non quia non liceret ei frui omnibus si uellet,

salutari et sancti eius exultatione exultabunt. Christum enim induent | ei-que feliciter inhęrebunt, qui in Ecclesia uices Christi, sicut oportuit, gerere studuerunt. De malo sacerdote. Caput XXIII Porro sicut lux tenebris collata luculentior uideri consueuit, ita appetibilior fit uirtus quoties contrarii uitii malignitas monstratur. Cum igitur de bono sacerdote satis

hęc de sacerdote | nunc de sanctarum lectionum studio fideli animę admodum necessario tractabimus. Nihil enim recte discitur, quod de ipso ueritatis fonte non hauritur. De studio lectionis. Caput XXIV Igitur ad Scripturę diuinę studium omnes qui perfectionis iter ingredi cupiunt conuocamus | cum Ioanne in Apocalypsi:

denique nihil ita aut uirtutes animi conseruat | aut uitia repellit | ut frequens diuinas litteras legendi uel audiendi cura. Quo autem rarius his uacabis, eo citius cades exurges-que difficilius. De auditionis cura. Caput XXV Audire quoque quę in ecclesia leguntur | uel eos qui absque lectione in pulpitis declamant, auscultare plurimum expedit. Plus etiam eruditi hominis ore prolata uerba mouere solent | quam si eadem ipse

uitio autem nostro fit, ut ex Deo non sumus . Porro dici non potest, quam pessime cum homine illo agitur, cum Dei creatura sit, iam non Dei sed aliorum esse conuincitur. De contemplatione. Caput XXVI Quoniam autem in Scripturis alia ad actionem pertinent, alia ad contemplationem, tempestiuum uidetur, ut ista quę sub fidei titulo explicauimus, contemplandi ratione claudamus.

porrigere. quę tunc plenis poculis propinaturus est, cum illos omni prorsus terrenę labis fece detersa ad se sursum iusserit uenire | et sanctorum ciues ac suos domesticos fieri beatos in ęternum futuros. De loco et tempore contemplationis. Caput XXVII Cęterum et locum aptum | et tempus huic rei congruum obseruare debemus. Tunc enim mens liberius intentius-que contemplationi suę inhęret, cum a turba

nolunt carere uoluptatibus, per quas certissimum est ad inferos pręcipitium, et laborem tam modici temporis defugiunt, per quem aditus ad supernam beatitudinem uerissime comparatur sine fine fruendam. De pravis cogitationibus cavendis. Caput XXVIII Quantum autem ad bene beate-que uiuendum conferre solet diuinarum rerum contemplatio, tantum ad male agendum alliciunt cogitationes prauę. Quę cum etiam inuitis nobis et

arbitrabimur conuenire Spiritu Sancto instruente disseremus. Finit Liber primus. LIBER. SECUNDUS. SPEI. De spe venię. Caput I Spes est summi boni Deo miserante potiundi expectatio. Peccauimus Domino legi iussis-que eius non ut oportuit parendo | agamus poenitentiam et speremus

peccant qui desperant | quam qui pręsumunt. De utrorunque nunc uitio, cum de spe uenię satis hactenus dictum sit, breuiter explicemus. De desperatione. Caput II Qui pręsumunt, quoniam in peccatis perseuerando se saluari sperant, Dei iustitię derogant. Qui uero desperant, quia sibi ignosci posse diffidunt, Dei misericordiam denegant.

angustię, imminuetur fortitudo tua. Dies angustię dies Iudicii est. Cuius autem tunc fortitudo imminuta fuerit, hic demonum accusationibus grauatus damnationi succumbet. De decem praeceptis. Caput III Illius autem spes nunquam fallitur, qui Dei pręcepta quam potest studiose obseruat, dicente Domino in Euangelio: Si uis ad uitam ingredi, serua mandata.

eo ferimur, quo illę blandiendo inducunt. Concupiscentia itaque mali nihil aliud est | quam firmus in malum consensus. quod quanuis non fiat, factum tamen iri cupimus. De mandatorum consyderatione Caput IV Hęc sunt Legis mandata in tabulis lapideis digito Dei descripta, ut cum omnia quę Legis sunt didiceris, ista potissime teneas, quę modo magis exquisito magis-que mirabili tradita sunt

dictitat | et pręcepta eius non seruat. Quę quo diligentius adhuc studiosius-que amplectamur, cum de obseruatorum pręmio satis dictum sit, de transgressorum quoque poena aliquid memoremus. De praevaricatorvm poena. Caput V Siquis interim alteri infensus maligne cauilletur | sibi in mandatis ne occidat uetari | et non ne odio habeat | aut aliquod aliud iniurię inferat genus, meminisse debet | cuncta quidem, quę in altera

Cęterum, quoniam undique insidię, undique laquei nos circundent , magnopere nobis uigilandum erit, ne in illis incidamus. Non incongrue igitur post mandatorum tractationem de uigilia disseremus. De vigilia. Caput VI Vitę mortalium tempus quam breuissimum est. ipsi senes parum se uixisse conquęruntur. Sed cum uita uigilia est, nonne etiam tanto minus uiuit aliquis, quanto plus quieti ac somno indulget? Nolo tamen ut

somnolentię damna subire cogamur. Quę nunc nosse operęprecium erit, ut mali comparatione bonum ipsum quanti faciendum sit, magis patescat. De malo somnolentiae. Caput VII Cuius longior quam natura postulat fuerit somnus, non solum bene agendi tempus perdit, sed etiam ipse ad uitia promptior fit, dum corpori magis quam animo obsequium pręstat.

ac bene agendum | inutiliter, immo et nequiter consumpsere. Nihil de futura uita cogitantes, dum pręsentem in deliciis corporis dormiendo lasciuiendo-que transigunt. De somniis. Caput VIII De istorum numero etiam illos esse dixerim, quos uanę somniorum suorum imagines quasi futuri diuinę ita delectant , ut quotidie uisa enarrent | et siquando sequatur euentus, uera se

donetur facultas, minus temporis demus somno, ut plus concedamus uirtuti. Id si fecerimus, ne tunc quidem cum dormimus, quod terreat somniabimus, sed quod consoletur | quod-que euigilantibus quoque gratum sit. De oratione frvctvosa. Caput IX Sanctarum uigiliarum propria est quam Deo offerimus oratio. opportune igitur nunc de illa disseremus. Ad Philippenses scribens Apostolus: Ad Phil. 4 Nihil

pauca dicamus, quorum preces uel nullius uel minimi momenti sunt, ut simul discamus nos eorum dissimillimos esse oportere, si diuinum nobis fauorem precum laudum-que cultu cupimus conciliare. De oratione infrvctvosa. Caput X Ne supplicationibus nostris propitietur Deus, peccata obstant. In Hieremia scriptum est: Opposuisti nubem, ne transiret oratio.

De orandi ratione satis dictum sit. Nunc, ut confidentius ad orandum procedamus, de peccatorum poenitentia, sine qua omnino placere non possumus, tractandum uidetur. De peccatorvm poenitentia. Caput XI Poenitentia nos a peccatorum sordibus emundat | et pristinę restituit puritati. Mat. 8 Vnde leprosus in Euangelio Christum

ingredi potuissent. Quanta conferat nobis poenitentia diximus, nunc qualis esse debeat, ut ea conferantur, dicemus. Qvalem oporteat esse poenitentiam Caput XII Ex arbitrii uoluntate proficiscatur oportet, quicquid operis uel poenam meretur uel pręmium. Poenitentia igitur nisi uoluntaria fuerit, Dei aduersus peccatorem iram placare non poterit. Libertas ista in

ait: Ad Cor. 1 4 Quid habes quod non accepisti? si autem accepisti, quid gloriaris, quasi non acceperis? De obstinatione non admittentivm poenitentiam. Caput XIII Nunc illos conueniamus, qui peccandi assuetudine obdurantur | qui-que graui aliquo execrando-que commisso crimine ueniam desperant. et cum ad poenitentiam conuerti alteris arduum uideatur |

secundum autem duritiam tuam et impoenitens cor tuum | thesaurizas tibi iram in die irę et reuelationis iusti iudicii Dei, qui reddet unicuique secundum opera eius. AD DESPERANTEM EXHORTATIO. Caput XIV Nunc ad te conuertor magni atque ingentis criminis conscie, qui te nullo modo ueniam posse mereri existimas | nec perpendis quod Dei misericordia multo maior sit omnibus peccatis.

quam mare? sed qui potuit creare ista, non poterit sceleris tui pondus eleuare | et ubi abundauit delictum, ibi gratiam abundare facere? Nonne ille quoque qui dicebat: Iniquitates meę supergressę sunt caput meum, et sicut onus graue grauatę sunt super me, precatus est dicens: Domine ne in furore tuo arguas me | neque in ira tua corripias me. haud ita orasset | nisi spem haberet impetrandi quod orabat. sperauit et orauit et uoti compos factus est.

et in ęternum pereas? Hactenus de poenitentia | nunc de confessione peccatorum, quę poenitentiam comitari debet, aliquid memoremus. De peccatorvm confessione. Caput XV Tria sunt peccatorum genera: aut enim peccamus cogitatione | aut uerbo | aut opere. per ista mente discurrendo, postquam conscientiam diligenter accurate-que examinauerimus, tam de omnibus quam de singulis,

Neque enim perfecta esse potest poenitentia sine proposito confitendi | neque utilis confessio absque poenitentię admixtione. De iis, qvi confiteri negligunt Caput XVI De illis uero qui tam salutiferam peccatorum confessionem peruicaciter deuitant, a uia uirtutis perpetuo aberrant, quia in tenebris manent | neque quo tendere debeant satis perspiciunt. Scriptum est

Remissio minuit culpam, emundatio tollit poenam et confert beatitudinem, dicente Domino: Beati mundo corde, quoniam ipsi Deum uidebunt. De sacramento corporis Christi Caput XVII Poenitentes de iis quibus te offendimus Domine, et eadem sacerdoti tuo confessi | atque ab ipso, cui tu soluendi potestatem dedisti, absoluti, ad mensam saluberrimi conuiuii tui accedimus, ut corpori et sanguini

tuum, et implebo illud. Qui paratior accedit magis dilatatur, et qui magis dilatatur, magis et impletur. Cum autem implemur , tunc pręcipue ad te diligendum accendimur. Hoc Propheta spiritualiter expertus admiratur et ait: Impinguasti in oleo caput meum, et calix meus inebrians quam pręclarus est! Sed oleum, quia lucernis additur, mentis illuminationem signare uidetur. ut qui prius in tenebris ignorantię erant, iam intelligentię donum attingant. Perinde atque illi, quorum oculi tenebantur ne

nostrę redemptionis constituisti dicens: Hoc facite in mei commemorationem , pręsta ut quotidie ista meditantes, nullo die, nulla hora, nullo temporis momento obliuiscamur tui. In eos, qvi sacramentvm male svmvnt Caput XVIII Cum igitur tanti emolumenti sit | tantę-que felicitatis uero pane ac uero potu isto uti, nonne miseri sunt et infelices, qui uel indigni ad sumendum accedunt | uel omnino sumere

Quod si certum est damnandos esse eos | qui impoenitentes decesserint, quanto magis cum ad impoenitentiam accesserit temeritas indigne communicandi? In eos qvi sacramentvm svmere excvsant. Caput XIX Cęterum non fortasse minus peccant illi, quibus tametsi uereantur polluti accedere, magis libet abstinere | quam operam dare ac moliri | ut digni accedant. Timent scilicet Domino

Hactenus de eucharistię sacramento. ad quod quoniam ieiuni accedere solemus, non incongrue nunc de ieiunio disseremus. De ieivnio et refectione. Caput XX Ieiunium uidetur institutum pręcipue aduersus carnis nostrę petulantiam, ut debilitatis corporis uiribus turpium uoluptatum in nobis lassescat appetitio. quę certe si satis domita fuerit, expeditior

Quod si tibi ieiunia placebunt, de quibus nunc loquimur, modicus et tenuis uictus tibi satis erit. sin uero gulę uentri-que seruies, nihil erit satis. Qvale debeat esse ieivnivm et qvanta sit eivs virtvs. Caput XXI Quale autem debeat esse ieiunium, docet Saluator in Euangelio dicens: Matth. 6 Cum ieiunatis nolite fieri sicut hypocritę

faciunt, uti hominum rumusculos aucupentur, dum sancti dici quam esse malunt. Ideo non uerę glorię, cui adipiscendę non student, sed inanis, ad quam se totos componunt, mercedem recipiunt. Tu autem cum ieiunas inquit, unge caput tuum | et faciem tuam laua, ne uidearis hominibus ieiunans, sed Patri tuo, qui est in abscondito. et Pater tuus qui uidet in abscondito, reddet tibi. Non delibutum unguentis te incedere

hominibus ieiunans, sed Patri tuo, qui est in abscondito. et Pater tuus qui uidet in abscondito, reddet tibi. Non delibutum unguentis te incedere pręcipit, quod luxurię uitium est, sed quia caput tuum Christus est, pasce esurientem, pota sitientem, uesti nudum, et caput tuum unxisti. Ait enim: Quod uni ex minimis meis fecistis, mihi fecistis. Deinde maculas animę tuę poenitudinis fletu ablue, et faciem tuam lauasti

qui uidet in abscondito, reddet tibi. Non delibutum unguentis te incedere pręcipit, quod luxurię uitium est, sed quia caput tuum Christus est, pasce esurientem, pota sitientem, uesti nudum, et caput tuum unxisti. Ait enim: Quod uni ex minimis meis fecistis, mihi fecistis. Deinde maculas animę tuę poenitudinis fletu ablue, et faciem tuam lauasti . atque non hominibus ieiunare uideberis, sed Deo. Tale habetur

oppressum libera, cibum quem ieiunando tibi subtrahis da indigenti, aduenam suscipe hospitio, pauperis nuditatem tege | nec contemnas. quia tua caro est, pręsertim si in Christo tecum regeneratus est | Unum habetis patrem Deum, unum caput Christum, unum corpus Ecclesiam. Hoc igitur erit ieiunium electum, pium, fidele, sanctum. de quo etiam Iohel propheta dixit: Sanctificate ieiunium. Non enim sufficit cibi abstinentia, nisi et a peccatis abstineamus

meritum. Post ieiunii refectionis-que dissertationem | consequens est | ut gulę uitium quam detestandum sit consideremus . De vitio victvm delicatiorem exigentivm. Caput XXII Gulositatis indicium est | in mensa minus lauti apparatus monachi accumbentis mussitatio. Licentioris igitur gulę sunt, quos non pudet,

seruire desinas. Nunc de illis dicam, quos ieiunii grauat obseruatio, qui uel male ieiunant | uel omnino non ieiunant. De vitio male ieivnantivm. Caput XXIII Male ieiunantes arguit Dominus dicens: Zacharia 7 Cum ieiunaretis et plangeretis, nunquid ieiunium ieiunastis mihi?

unum Ionatham, qui contra Saulis patris interdictum parum mellis gustauerat, Deus iratus non dedit responsum, quomodo eum exaudiet, qui suę Ecclesię iussa contemnit? De vitio ieivnare nolentivm ventriqve indvlgentivm. Caput XXIV Quanuis autem aliquis in uoluptatibus flagitiis-que perseueret et obduret, si tamen cum iubetur ieiunat, futurę emendationis nonnulla spes est. Non est enim in

de causa exurgunt rixę, concertationes, uulnera, cędes. Vnde Salomon in Prouerbiis ait: Qui dimittit aquam, id est qui mero uino utitur, caput est iurgiorum, et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit. Cui sententię congruit, quod in Osee propheta legitur: Fornicatio et uinum et ebrietas auferunt cor. Cum autem sola ratione distemus a brutis,

sint, fando explicare nescimus. Et si maiora sunt quam dici queant, omissis omnibus hęc sola cauere, sola illa maxime expetere debemus. De remedio crapulae. Caput XXV Igitur quoties tibi in conuiuio esse contigerit, ubi et uina preciosa et sapidę exquisitę-que dapes proponantur, ne talium dulcedine captus ad intemperantiam declines,

Et quoniam uoluptariam uitam ęterni supplicii dolor sequitur, iisdem dicitur: Luc. 6 Vę uobis qui saturati estis, quia esurietis. De perseverantia virtvtvm. Caput XXVI Cum autem omnis capessendarum uirtutum labor in cassum cederet, nisi ei pręsidio perseuerantia foret, hoc ueluti opportuno dictarum dicendarum-que rerum loco eam inserere operęprecium erit.

Huic perseuerantię uirtuti contrarium uitium est animi inconstantia uolubilitas-que mentis. quę quam fugienda sit, docere ope diuina fretus nunc enitar. De levitate ad vitia relabentivm Caput XXVII Perniciosa quidem res est | de proposito uitę honestioris decidere | et ad uoluptariam rursum conuerti, de bono malum fieri, de iusto iniustum, de innocente peccatorem | et felicitatis futurę spem in

detur locus: Canis reuersus ad uomitum, et Sus lota in uolutabro luti. Incipit Liber Tertius Spei. De prudentia et simplicitate. Caput I Vt autem in his quę bona sunt, constanter fideliter-que perseueremus, prudentia nobis opus est. opportune igitur de hac uirtute nunc disseremus. Quę ut

multiplicasti misericordiam tuam Deus. Nisi enim ille misericordiam suam multiplicaret, quis nostrum saluus fieret? De prvdentia vitiosa et simplicitate stvpida Caput II Esse tamen et prudentiam quandam nouimus non probatam, de qua in Prouerbiis legitur: Ne innitaris prudentię tuę! hanc deuitare debemus, quia ista de se

Hęc de prudentia et simplicitate. nunc de sapientia, quę et has et reliquas omnes amplexa est uirtutes, aliquid est dicendum. Qvid sit sapientia et vbi qvaerenda. Caput III Sapientia est (ut Stoicis placet) diuinarum humanarum-que rerum scientia et cognitio. atque inter sapientiam et prudentiam hoc differi ,

Et quisnam dicere audet | professionis Christianę scientiam non esse ueram, cui tam potentes inimici | non iam inuiti sed uolentes colla submisere? De scientia divinitvs tradita et sapientis officio Caput IV Hęc est scientia, quam a nobis exigit Dominus dicens: Misericordiam uolui et non sacrificium, et scientiam Dei plus quam holocaustum. . Hanc ipsam autem Dei scientiam a se peti iubet, cum ait:

assiduus | humana-que transcendens. Nihil aliud illi curę est, nisi ut Deo placeat: quicquid agit, ad hunc unum finem dirigit, ut Deo frui possit. Qvod sapientia donvm dei sit, et vera sapientia Christvm imitari. Caput V Porro talia scire atque ita sese gerere, nequis industrię suę arroget, sed donum Dei esse agnoscat, scriptum est: Prouer. II Dominus dat sapientiam, et ex

sunt | sic dicente: Confiteor tibi, Pater, domine cęli et terrę, quia abscondisti hęc a sapientibus et prudentibus, et reuelasti ea paruulis. ita Pater, quoniam sic fuit placitum ante te. Qvod sola dei sapientia efficit beatos. Caput VI Et quoniam sola Dei sapientia | non uana sed uera est, per quam solam patet aditus ad beatitudinem: Sapientia, inquit Iacobus apostolus, quę desursum est,

eius preciosior est cunctis opibus, et omnia quę desyderantur, huic non ualent comparari. Sola enim diuinę doctrinę sapientia | efficit beatos. Qvae sapientia est vitanda. Caput VII Hanc autem uerissimam sapientiam, quam Deo tradente accepimus, quo attentius accuratius-que amplectamur, quęrendum restat, quęnam sit illa quam cauere debemus, indigna quidem hoc nomine, cum

ac ne quando et ipse seculi sapientium capiatur sycophantiis, Deum cum Propheta orabit: Ab homine iniquo et doloso errue me! Qvod sapiens docere alios debet. Caput VIII Docuimus et quę sequenda sapientia et quę fugienda sit. reliquum est ut eos, qui uera, id est diuina sapientia pręditi sunt hortemur, ne creditum sibi

Satis hęc de sapientia. nunc simplicioribus detegamus inimici dolos carnis-que pugnas, ne ab iis incauti imprudentes-que superentur. De demonum natura. Caput IX Sed enim quo facilius callidissimi hostis machinamenta deuitemus, operęprecium erit | prius naturam eius mores-que cognoscere. Demones igitur

ut citius desinat cogitatio intus in anima | quam per sensus effusa se foris ostendat. Quod si illa patuerit, acrius impugnaberis ut cogitata opere perficias, et fortasse crebriori certamine labefactus tandem succumbes. Quare creatus diabolus. Caput X Quare inquiet aliquis creatus est demon, si tam malus erat futurus | atque homini ad similitudinem Dei facto tam inimicus ac tam infestus ?

et uictores gloriam sortiantur. Sequitur enim: Hęc Ad hęc ut plenius demonum deprauata natura nobis nota sit, scrutemur in Scripturis, quam uarie aliquando appellati fuerint | et ipsa nominum diuersitas diuersa illorum uitia monstrabit. atque

Mammona Syrum Hebreo mixtum uocabulum est, et diuitias uel cupiditates designat. His ille imprudentium mentes implicat, ne Deo seruire queant, cum Mammonę coeperint famulari. De nominibus demonum brutalibus. Caput XII Bestię Demonibus pręterea, quoniam ex angelica in brutalem quodammodo conuersi sunt naturam, bestiarum nomina tribuit Scriptura.

| uel sęuitias uel dolos posset euadere, nisi periclitantibus Dominus opem afferret, nisi furorem eorum uis diuina cohiberet astum-que reprimeret? De nominibvs demonvm pvblicae dignitatis. Caput XIII Et hęc quidem a brutis animalibus mutuata nomina. illa ab hominibus, quę partim publicę dignitatis sunt, partim conditionis priuatę.

Et hęc sane sunt publicę potestatis magis insignia nomina, quibus illum dignum non sua merita, sed hominum peccata fecerunt. ueniamus ad priuata. De nominibvs demonvm privatae conditionis. Caput XIV Primogenita Aegypti sunt demones inter omnes nequitia primi, dicente Domino: Meum est omne primogenitum. ex quo percussi primogenitos in terra Aegypti,

, certum erit | sub illa luce demonis tenebras latere | et simplicibus laqueum intendi . De denominatione demonvm a rebvs inanimatis. Caput XV Postremo, ut apertior eius nequitia sit, nonnulla nomina etiam a rebus inanimatis sortitus est. Nam et gladium et clypeum appellatum in Sacris litteris apparet | In

non in se, sed in Deo habuerit. Hęc de nominibus | nunc reliqua distinctius dispositius-que consideranda sunt. Quod tentationes pati necesse sit, maxime circa principia conuersionis. Caput XVI Quamdiu in corpore uiuimus, aut a diabolo | aut a sensuum nostrorum concupiscentia molestias pati necesse est. Propterea quidem in Ecclesiastico est

nec committendum, ut a lixis et calonibus uincamur, qui principes quoque eorum optamus Christo adiuuante subiugare. ut quo difficilior fuerit uictoria, eo maius quoque speremus pręmium. De duobus tentationum generibus. Caput XVII Tentationum autem duo sunt genera: Aut enim a Deo tentamur ut probemur, aut a carne et diabolo, ut peccemus. Tentauit Deus Abraham ut obedientissimum sibi esse

facile-que erroribus patet, qui suę semper plus tribuit | quam prudentię alienę. Vbi autem non auri neque argenti, sed quod preciosius est, animę periculum imminet, etiam tuta metuere sapientis est. Qvod diabolo imminvtae sint vires. Caput XVIII Veruntamen siqua solito grauior ingruerit tentatio, non cadamus animis | imminutę sunt diabolo uires Saluatoris nostri aduentu, ipso dicente:

| dicamus-que cum psalmista: ps. 88 Tu humiliasti sicut uulneratum superbum, in brachio uirtutis tuę dispersisti inimicos tuos. Qvomodo vincitvr tentatio Caput XIX Inuidia diaboli mors introierat in orbem terrarum, sed hac morte per Christum liberati sumus | et ad uitam, quam propter pręuaricationem primorum parentum amiseramus, reuocati. Gaudebat inuidus ille

ne insolescamus, sed humiles ac submissi de omnibus ei laudem demus. Ita enim etiam pro his quę Domino tribuerimus, ipsi pręmium merebimur atque mercedem. De tentationibvs carnis. Caput XX Nunc quoniam paris periculi est | a propriis cupiditatibus per carnis blandimenta superari, qualiter cum his quoque nobis decertandum sit uideamus.

pręsentium uoluptatum appetitionibus renitendum est | pro uita illa felicissima et immortali, quam talium appetitionum uictoribus in mercedem tribui certissimum est. De remediis contra carnis tentamenta. Caput XXI Et quoniam malum illud, quod caro suggerit, cogitatio concipit, cogitatio ipsa quamprimum cohibenda est, ne pariat quod conceperit.

ne per desidiam spiritus caro, quę ancilla esse debet, dominari incipiat | et pręualere permittatur Madian aduersus Israhel. is uidelicet qui se cultui dedicauit diuino, subuerti sinatur a nequitia. De reparatione lapsi. Caput XXII Cęterum siquando uicti superati-que fuerimus, ad poenitentię remedia conuertamur. nec desperemus aduersus uictores uictoriam, si ab iis, quibus manum dedimus, deficere uoluerimus,

illa uirum. Diaboli ergo laqueus est foemina. Quem diabolus per se non potest capere, per illam capit. fugiendo melius uitabis hoc periculum | quam resistendo. Oratio contra tentationes carnis | et post victoriam actio gratiarvm. Caput XXIII Sed quoniam quocunque fugerimus, carnis nostrę lucta carere nequimus, in omni carnalium tentationum discrimine | ad orationum subsidia confugere tutissimum erit.

gloriam. Et hęc quidem erit militię nostrę merces, si modo uictores et non uicti de isto certaminis campo, in quo nunc positi sumus, decesserimus. Qvod oportet nos conformari Christo. Caput XXIV Atque is demum et uitia calcabit | et uirtute proficiet, qui quotidie Christi Domini gesta considerabit | et per eius uestigia ingrediens ipsi quam proxime accedere contendet. Exemplum, inquit, dedi

diuersorio. editur in stabulo, reclinatur in pręsepio. Iam in ętate adulta | nihil se habere confitetur et ait: Matth. VIII Vulpes foueas habent | et uolucres cęli nidos, Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet . Matth. XVII Et cum portorium exigeretur, non fuit soluendo, donec piscis captus in ore didrachmam attulit, qua ipse satisfecit. Bestiis imperabat | et inter pauperes censeri