Your search found 1233 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 901-1000:

miseranda revisam,
289  Amplectarque virum reducem: laevo ille profectus
290  Omine, et infestis petiit dis Pergama, credo, 290
291  Pergama, et infandae semper mihi moenia Trojae.
292  Cui referens Ithacus: parce o pulcherrima, dixit;
293  Neve adeo niveosque sinus patiare, nec ipsum
294  Sic animum assiduis tristem tabescere curis
295  Usque virum lacrimans. te certe caussa doloris
296  Justa premit, fletuque

quemcumque, tori cui foedere mixta
299  Progenuit dulces, communia pignora, gnatos;
300  Quanto Ithacum fas flere magis, caelestibus esse 300
301  Quem similem perhibent? paullum sed desine, et ipsa
302  Parce tibi, nostrisque adhibe sermonibus aures.
303  Nunc etenim haud mendax, de vivo quidquid Ulysse
304  Thesprotum in populo audivi reditumque parante,
305  Expediam dictis. ingens argentumque aurumque

quarum aspera probra
416  Permetuens nullam, me praeter, adesse lavanti
417  Nempe sinis. sed non ego contra invita jubentis
418  Imperio dominae et praelato munere fungar,
419  Ablueroque pedes merito, jam parce vereri,
420  Penelopen propter teque ipsum exercita luctu 420
421  Corda gravi. nullum, quamvis haec limina multi
422  Attigerint errando homines, ego corpore Ulyssi
423  Tam similem vidi, quam te

amicos:
308  Dura licet sint dicta, tamen ferte omnia fortes
309  O socii; nimis ille minaci pectore fatur.
310  Monstra Jovis vetuere; aliter jam magna sonantem 310
311  Sedibus in tacitis mersisset funere Parca.
312  Dixerat Antinous; nec talibus ille movetur.
313  Et jam praecones sollemnia sacra per urbem
314  Ibant ducentes, populumque ad festa ciebant
315  Munera; conveniunt Phoebi

epulis. nec non sua dona ministri
320  Aequa ferunt regi pariter, ceu jusserat ante 320
321  Telemachus magno proles dilecta parenti.
322  At non passa diu est juvenes Tritonia foedis
323  Parcere flagitiis, major quo luctus in imo
324  Corde furens Ithaci saevas accenderet iras.
325  Forte aderat mediis, scelus omne audere paratus,
326  (Ctesippum dixere, Samos patria alta superbum

avertit sese hospes ab ictu.
345  Namque aliter ferro medium per pectus adacto
346  Concideres, maestusque tibi pro optato hymenaeo
347  Heic genitor funus, bustumque informe pararet.
348  Parcite, neu diro sese quis crimine jactet
349  Me coram; fas omne animo discernere quippe
350  Atque nefas didici: fueram puer inscius olim. 350
351  Nunc quoque balantumque greges, armentaque

altus ubique.
363  Inde Damastorides Agelaus ita incipit ore:
364  Ne vero vestrum ne quisquam justa monenti
365  Audeat irasci, dictis aut obvius ire.
366  Jam saevas cohibete manus, et parcite quemquam
367  Laedere, contemptos veriti per tecta penates.
368  Telemacho vero matrique haec dicta profabor
369  Haud ingrata ferens, audire invitus uterque
370  Ni renuat. donec fuerat spes ulla

novus advena; vanum
409  Ducite continuo e foribus, mediaque locate
410  Urbe citi o juvenes, quando olli heic noctis imago est. 410
411  Cui vates: mitte hanc pro me de pectore curam,
412  Ac ducibus jam parce istis. et lumina, et aures,
413  Incolumesque pedes ambo mihi; stat quoque menti
414  Vis eadem; his fugiam fretus. vos aspera clades,
415  Exitiumque manet, quod nulli evadere salvo
416  Mox dabitur,

dicens: o longum nata labore
97  Exercere diem gens stulta, agrestia corda,
98  Quid miseri fletis, vestroque incendere luctu
99  Pergitis heu multis reginae saucia curis
100  Pectora, dilectum rapuit cui Parca maritum? 100
101  Vel taciti heic epulis considite, vel procul ambo
102  Ite domo, si flere juvat, si rumpere questus,
103  Ponite at arma prius dura in certamina pubi.
104  Haud facile hunc nostris

nec secius heros
256  Ora manusque fovet amborum amplexus et haeret.
257  Ac fors occiduas sol flentibus isset in undas,
258  Ni prior ille moras vetuisset ducere flendo
259  Affatus socios. jam nunc o parcite luctu,
260  Egressus ne quis foribus vos cernat, et intro 260
261  Nunciet. ite domum sejuncti: limina scandam
262  Primus ego; vos deinde; atque haec advertite jussa:
263  Adsunt

haud cupiens animo connubia tantum,
54  Ast alium versans, vetuit quem Juppiter aequus,
55  Mente dolum; quo regnum Ithaces averteret ipse
56  Ad sese, natumque tuum demitteret Orco
57  Insidians. nunc jam Parcarum ferrea sensit
58  Jura cadens. tu parce tuis: placabimus ultro
59  Muneribus laesum, quaecumque et perdita luxu
60  In domibus periere tibi, pensabimus aequo 60
61  Omnia solventes pretio, mulctamque

alium versans, vetuit quem Juppiter aequus,
55  Mente dolum; quo regnum Ithaces averteret ipse
56  Ad sese, natumque tuum demitteret Orco
57  Insidians. nunc jam Parcarum ferrea sensit
58  Jura cadens. tu parce tuis: placabimus ultro
59  Muneribus laesum, quaecumque et perdita luxu
60  In domibus periere tibi, pensabimus aequo 60
61  Omnia solventes pretio, mulctamque ferentes
62  Pro se quisque boum viginti.

forte futura,
69  Abstineam manibus furibunda a caede, priusquam
70  Flagitia ultrici dextra et scelus omne piaro. 70
71  Sors reliqua haec vobis: vel me contendere contra,
72  Vel celerare fugam, si cui det Parca salutem:
73  Sed non effugiet, credo, fata aspera quisquam.
74  Haec ille: intremuere artus, turbataque mens est
75  Omnibus extemplo, rursusque ita voce loquutus
76  Eurymachus

Eumaei dextra confossus, et ipse
314  Pectora Ctesippi ferit ecce Philetius, illique
315  Haec super insultans inimico fatur ab ore.
316  O Polytherside, fuerant cui semper amica
317  Jurgia, vesano tandem jam parce furori
318  Magna loquens, potiusque diis minitantia cede
319  Dicta ferox, homines quorum vis praestat in omnes.
320  Hoc tibi taurino, dederas quem perfide regi, 320
321  Pro pede nunc munus refero.

penates;
395  Nec pretio aut epulis captum cecinisse, sed una
396  Instantumque minis juvenum numeroque coactum.
397  Vix ea: Telemachus flentemque et multa precantem
398  Audiit, atque adstans genitori: parce, nec hasta
399  Hunc, ait, insontem Stygias detrude sub umbras!
400  Quin et praeconem libeat servare Medonta, 400
401  Cura mei fuerat primo cui plurima in aevo,
402  Ni fors Eumaeusve, acerve

tauri
406  Abdiderat sese tectus, pavitansque latebat.
407  Sed tunc prosiluit, densumque exutus amictum
408  Telemachi genibus propior stetit; atque ita supplex:
409  Ille ego sum quem poscis, ait; tu parce, tuoque
410  Dic patri, ne me ferro transfigat acuto 410
411  Ob scelera iratus juvenum, qui vertere tecta
412  Ipsius institerant, teque heic sprevere furentes.
413  Olli subridens pacato pectore

clamorem ac laeto gestire ululatu
453  Visu improviso perculsa. haud talia passus
454  Continuit subito, atque audentem voce repressit
455  Heros haec fatus: tacito sub pectore gaude,
456  Ac voci nunc parce. nefas in morte virorum
457  Bacchari, quos fata deum quosque impia facta
458  Abstulerunt; nullum veriti nec honore colente
459  Terrigenum, indignus, dignusve accederet hospes,
460  Spernebant omnes

inquit, visura, quod optas
6  Noctes atque dies: tuus ille advenit Ulysses,
7  Desertasque adiit longo post tempore sedes
8  Ultus caede procos, ausos vastare nefandis
9  Omnia flagitiis, atque ipsi haud parcere nato.
10  Excita Penelope cui tum sic ore vicissim 10
11  Orsa refert: di te vesano errore fatigant,
12  O nutrix, curis etiam qui pectora stultis
13  Fallere gnara valent, sanosque avertere sensus

quae nuncia portas.
68  Sed non certa fides: aliquis delapsus olympo
69  Caelicolum stravit juvenes indigna perosus
70  Flagitia, ac tristes, immania facta, rapinas. 70
71  Namque hominum nulli parcebant, omnibus aeque,
72  Qui se cumque dabant coram, mortalibus īdem
73  Infesti; idcirco sontes periere nefando
74  Supplicio. ille autem reditu fraudatus amico
75  Hinc procul occubuit, patriam nec

235  Non miserae irascare o rebus in omnibus omnes
236  Ante homines sollers; molitos tristia nobis
237  Invidisse deos credo, ne laeta juventae
238  Dona simul magnumque exerceremus amorem.
239  Parce precor, jam parce mihi, facilisque remitte,
240  Quod subito, ut primum vidi, complexibus aegra 240
241  Abstinui. semper metuens horrensque cavebam,
242  Ne veniens aliquis blando me falleret ore

miserae irascare o rebus in omnibus omnes
236  Ante homines sollers; molitos tristia nobis
237  Invidisse deos credo, ne laeta juventae
238  Dona simul magnumque exerceremus amorem.
239  Parce precor, jam parce mihi, facilisque remitte,
240  Quod subito, ut primum vidi, complexibus aegra 240
241  Abstinui. semper metuens horrensque cavebam,
242  Ne veniens aliquis blando me falleret ore
243  Insidians; nam vota

sacra litare
312  Omnibus. aequoreis lentum mihi funus ab undis
313  Adveniens sors atra feret, quum longa senectus
314  Excipiet fessum, et placidae felicia gentes
315  Otia agent circum: sic omnia volvere Parcas,
316  Ac stabili dixit fatorum numine ferri.
317  Haec ubi fatus erat ductor Laërtius, olli
318  Sic breviter conjux: imo o! meliora senectae
319  Tempora si spondent superi, confidere praestat,

violatos caede juvencos
369  A sociis narrat, quos propter fulmine navem
370  Perculit ardenti nimborum saevus ab arce 370
371  Juppiter: illi omnes periere in gurgite mersi,
372  Solus at ipse gravi Parcarum effugit ab ira
373  Vectus ad Ogygias cautes, ubi nympha Calypso
374  Protinus exarsit viso, glaucoque sub antro
375  Detinuit dapibusque fovens, atque insuper atri
376  Pollicita expertem senii

ibo visurus in agros:
404  Haec porro tibi mando haud corda ignara gerenti.
405  Alta novo cum sole ibit nam fama per urbem,
406  Vulgabitque necem juvenum; tu limina celsae
407  Interiora domus conscendens parce morando
408  Aspicere aut quemquam, caussas aut quaerere fandi.
409  Dixerat, ac rutilis humeros circumdatus armis
410  Telemachum hortatur subito geminosque ministros 410
411  Arma manu capere et

regi, gaudet qui fulmine, carum,
28  Imperiis quod multa tuis fortissima bello
29  Agmina parebant Xanthum Simoëntaque propter
30  Dardanium, duros passa est ubi Graecia casus. 30
31  Tene etiam saevo Parcarum ferrea leto
32  Vis domuit, nullus valuit quam fallere in oras
33  Editus aetherias? o primo insignis honore
34  Stratus apud validae cecidisses moenia Trojae!
35  Ingens staret ibi moles aggesta

late
278  Culta nitent. non stirps, non dulci ficus abundans
279  Nectare, non Bacchi vites, non Palladis arbos,
280  Non pirus, ulla tibi non est neglecta per hortum 280
281  Areola. hoc tantum dicam, tu parce moveri:
282  Te cultus non iste decet; simul aegra senectus
283  Sollicitat fessum, simul horres turpiter artus
284  Nudus inops. nec te cessantem durus, opinor,
285  Spernit herus, nec forma tuo

interque amplexus dulcia libans
355  Oscula sic dictis genitorem affatur amicis.
356  En quem poscis, ego post annos denique veni
357  Bisdenos patrias, genitor, tibi salvus ad arces;
358  Parce pio fletu, tristemque heu comprime luctum.
359  Magna fero, celerare juvat: jacet aedibus altis
360  Strata omnis jam turba procum, clademque piavi 360
361  Luctificam, exstinxique nefas crudele domorum.

cubantem,
434  Attoniti stupuere animo. quos mollibus heros
435  Compellat dictis, atque haec mirantibus infit.
436  О senior, vosque o juvenes accumbite mecum
437  Una omnes jamnunc, mirari et parcite. namque
438  Heic nos jampridem cupidos habet ardor edendi,
439  Cessamusque tamen, reduces dum tecta petatis.
440  Dixerat; ac Dolius palmas utrasque tetendit 440
441  Ad regem, amplexusque manus et

sane necessarium ad pacem gradum, quem se tantopere cupere simulabat, postquam impetrasset, primus ipse violavit, ne eorum 30,23 eorum] pro iis scr. auctor quidem bonis, qui sibi adhaeserant, parcens. 24 Sed enim haec inscio caesare Heisterius exercitus imperator propria animi acerbitate patravit? 25 Quis credat futurum satis audaciae subdito ad id patrandum si caesari sat fuisset animi ad puniendum, aut quis sibi posset persuadere

nefandi
238  Supplicii crudele genus, quod sanguine quondam
239  Vltus, et immani miserorum caede piabit.
240  240 Nox autem Fatumque ferum Parcamque tremendam 231 Hae subito laudes etc. Idest ante Iovis regnum haec illi fuit cura demandata, ut iuvenum

solent. Omnes enim, qui suam cum praeteritis aetatem couferunt, antiquio— rem praeferre suae consueverunt. 241... sopor quoque natus ab illa etc. Praeter Fatum Parcain Mortemque Nox genuit Somnum atque somnia suapte virtute. Nox enim, in qua propter tenebras ereptumque solis lumen a labore diur110 desistimus, nos ad somnum allicit, facitque ut dormientes somniemus diversis rerum

Hesiodus quidem habet x,ai jjA^aq , x.a< vSnqctq kyeivaro vriXeo7roiV8g , quod valet genuit Sortes et Parcas immites . Sortes autem et Parcae unum idemque sunt, tan— tumque rebus diversis, quibus praeesse credebantur, distinguuntur, ab iisque nomen accipiunt. Parcae enim non solum vitam hominum curare, tempusque

jjA^aq , x.a< vSnqctq kyeivaro vriXeo7roiV8g , quod valet genuit Sortes et Parcas immites . Sortes autem et Parcae unum idemque sunt, tan— tumque rebus diversis, quibus praeesse credebantur, distinguuntur, ab iisque nomen accipiunt. Parcae enim non solum vitam hominum curare, tempusque vivendi omnibus praefinitum tueri dicebantur;

valet genuit Sortes et Parcas immites . Sortes autem et Parcae unum idemque sunt, tan— tumque rebus diversis, quibus praeesse credebantur, distinguuntur, ab iisque nomen accipiunt. Parcae enim non solum vitam hominum curare, tempusque vivendi omnibus praefinitum tueri dicebantur; sed omnia, quae iisdem in vita, seu laeta seu adversa contingebant, efficere atque administrare; ac tum proprie erant Sortes.

incolae, priusquam essent in deorum numerum relati, iisdem, quibus ceteri homines, vitiis afficiebantur. Rem secus explicare sane difficile. Nam quod Scholiastes ait, haec esse idcirco dicta, ut homines intelligant, si Parcae deos etiam ausos fortasse peccare graviter punire queant, quanto magis homines, quorum vires nulio modo deorum viribus comparandae, punient; coactum omnino est ac pro arbitrio affirmatum. 254

edidit Horas
998  Eunomienque Dicenque atque Irenen florentem,
999  Tempore quamque suo mortalibus alma ferentem
1000  1000 Munera. progenuit Parcas quoque, queis honor ingens
1001  Ab Iove, magnanimam Clotho, Lachesimque potentem,
1002  Atropon et fortem, generi quae commoda nostro

Sed graeca multo meliora. Hinc Horae et pulcritudinis omnigenae praesides habitae sunt et ab Hesiodo et a Theocrito. Aliae autem fortasse sunt Horae, quas et Homerus et Ovidius et Val. Flaccus esse dicunt caeli ianitrices. Verum cur heic Parcarum fit mentio? Nonne illis superius alii sunt parentes a poeta tributi? Vsque adeone oscitantem Hesiodum dicemus; an potius culpam in aliquem inficetum atque ineptum hominem, qui primus istos huc suae inscitiae testes intrusit versiculos,

III parricidam appellat, quod imprudens patrem occiderit, ut Vlyssi Tiresias vaticinatus erat lib XI Odyss. inquiens: » post funus ab undis » Adveniet tibi Parca ferens, quum longa senectus
» Canitie placida confectum cernet, et omnes
» Otia te circum peragent felicia gentes.

65  Testes et Belgae, Dacique, et fida Liburnum
66   Litora, et Insubri gens opulenta soli,
67  Ah quoties dextram magnae sensere parentis
68  Nullis parcentem sumptibus atque opibus,
69  Si quando aut bellum populos exciret ad arma,
70   Aut fallax Cereris dona negaret ager,
71  Non doluit quisquam, quin illius acta dolore

258 quae moesta sequens etc. Quemadmodum Horcus, sic et Iustitia, afHicta quamvis et laesa ab iniustis hominibus, scelestos insequitur, nec improbis parcit minitari. 262 Tellus illa mihi etc. Elegantissima felicissimae regionis descriptio, in qua omnibus recte administratur iustitia. Elucet heic nativa quaedam venustas cum

virtus comitatur opes et gloria, queis tu
369  Par superis dicere, labor ni forte morantem
370  370 Terreat: haud misero melior data cura labore
371   Vlla homini, si quis parcens aliena vorare,
372  Te iubeo velut ipse monens, industrius aevum
373  Exigat, et dignas certatim exerceat artes.
374  Heu malus est pudor ille, tenet qui segnis egentem;

proxi
443  Desinet, hausta sitim cupidi bene pocula placent.
444  Sed medio tu parce: quid imo parcere fundo
445  445 Profuit? haud fallas quemquam fraudatus, et omni
446  Dicta viro merces adsit, quae iusta labori
447  Sufficiat. testes adhibe cum fratre vel

443  Desinet, hausta sitim cupidi bene pocula placent.
444  Sed medio tu parce: quid imo parcere fundo
445  445 Profuit? haud fallas quemquam fraudatus, et omni
446  Dicta viro merces adsit, quae iusta labori
447  Sufficiat. testes adhibe cum fratre vel ipso

alii Lenaeorum celebrationem referunt ad finem autumni.
650  650 Integrum servata tegunt quas vellera, parcit.
651  Vis eadem curvatque senera, longaevaque membra
652  Contrahit: at teneram florenti aetate puellam
653  Aequa timet, carae thalamo quae casta parentis

sibi tecta, puellam et prole carentem
747  Addere; quippe gravis, cui nati, ancilla putanda.
748  Nec te cura canis fugiat, sed dentibus acrem
749  Semper habe, nec parce cibo. tua limina custos
750  750 Ille vigil servabit, opesque haud improbus umquam
751  Auferet insidiis usus fur noctis amicae.
752  Collige et arentes paleas, et gramina

etiam quod sequi
883  Optimus est homini thesaurus lingua, sed illa
884  Parca; nihilque, modum si servet, gratius ore.
885  885 Si male quid dicas, maiora audire coactus
886   Irascere cito. numquam morosus amicos
887  Convivas inter multos conviva

arcanos metuas reprendere ritus;
930  930 Haec etiam indignans odit deus. aequor in altum
931   Seu properet fluvius, seu fons argenteus undis
932  Murmuret, ingrato foedare ah parce veneno
933  Exonerans te nempe gravem. quid talia prosint
934  Ausa, quid immundo lymphas corrumpere coeno?
935  935 In primis moneo vitare nocentia famae

super calidi putrescunt sideris aestu.
94  Adsunt Incursusque Fugaeque Necesque Tumultusque
95  95 Horribiles visu formae, Rabiesque Furorque
96   Impatiens animi. tum vulnere Parca recentem
97  Hunc tenet, huic instans vulnus crudele minatur,
98  Hunc letho domitum pedibus trahit: effera visu,
99  Sanguineaque humeros palla circumdata foedos

182  Ibant conferti portis, infirmaque divis
183   Alte extollebant pro caris brachia gnatis,
184  Aspera quos agitat saevo fortuna periclo,
185  185 Insequiturque furor Parcarum: has tegmine nigras
186  Fecerat, et iunctis stridentes dentibus. et iam
187  Horribiles torvaeque oculis et sanguine sparsae
188  Inter se pugnant, rabidaeque cadavera

194  Explerunt, iaciunt post sese exsanguia membra,
195  195 Versanturque inter caedes et vulnera rursum. 185 Insequiturque furor Parcarum etc. Parcae sanguinis effusi avidissimae semper inter caedes versantur. Earum praesides, nam multae sunt, Clotho, Lachesis et Atropos. Quae heic diversa fieri describuntur, non ab iisdem sed a diversis fieri

195  195 Versanturque inter caedes et vulnera rursum. 185 Insequiturque furor Parcarum etc. Parcae sanguinis effusi avidissimae semper inter caedes versantur. Earum praesides, nam multae sunt, Clotho, Lachesis et Atropos. Quae heic diversa fieri describuntur, non ab iisdem sed a diversis fieri intelligenda.

Denique – 22.
– – Ne tanta animis assvescite bella,
neu patriae validas in viscera vertite vires.
Tuque prior, tu parce, genus qui ducis Olympo,
proice tela manu, sanguis meus. (Virg. Aeneid. L. VI.)

1.1.5.11  reddit, non querulae verbula Deliae:
1.1.5.12  mox, heu, vivere desinit.
1.1.5.13  Ah, saevam Stygiae ac terribilem manum
1.1.5.14  Parcae, quae iuvenem Phyllida sustulit!
1.1.5.15  15 Ah, flete hanc, Satyri; flete, tenellulae
1.1.5.16  Nymphae; flete, cavernulae!
1.1.5.17  Vestrum Phyllis erat, cum

1.1.7.18  nescit latentem, dum levis insidet
1.1.7.19  tergo et cava mulcet ferentem
1.1.7.20  20 multa manu rapiturque ponto.
1.1.7.21  His parce ludis, maxime Iupiter, [11]
1.1.7.22  et, si tibi cura est generis tui,
1.1.7.23  audi preces natum et salubrem

8. A. R. ac Cl. D. Georgio Aloysio Szerdahely, Moderatori suo suavissimo, Onomasticon VIII Kal. Maii. 1
1.1.8.1  Nostro, parca chelys, non animo places,
1.1.8.2  dum festiva refers crebrum aliis melos,
1.1.8.3  et, cui multa feras, huic dare negligis.
1.1.8.4  Nostro non animo places.

1.3.6.4  Pieriae cultor Threiciaeque lyrae.
1.3.6.5  5 Tu vates patriae, Sirmii dulcedo, sacerdos
1.3.6.6  Phoebi, qui poterat Parca nefanda tibi
1.3.6.7  scindere fila vigenti? Ah, quam, quae parcere nescis, [31]
1.3.6.8  immerito nomen, Parca severa, geris!
1.3.6.9  Stephane, fata tibi haec

Threiciaeque lyrae.
1.3.6.5  5 Tu vates patriae, Sirmii dulcedo, sacerdos
1.3.6.6  Phoebi, qui poterat Parca nefanda tibi
1.3.6.7  scindere fila vigenti? Ah, quam, quae parcere nescis, [31]
1.3.6.8  immerito nomen, Parca severa, geris!
1.3.6.9  Stephane, fata tibi haec dederant, sed tempora lauro
1.3.6.10  10 cincta dabunt vitam

Sirmii dulcedo, sacerdos
1.3.6.6  Phoebi, qui poterat Parca nefanda tibi
1.3.6.7  scindere fila vigenti? Ah, quam, quae parcere nescis, [31]
1.3.6.8  immerito nomen, Parca severa, geris!
1.3.6.9  Stephane, fata tibi haec dederant, sed tempora lauro
1.3.6.10  10 cincta dabunt vitam perpetuumque decus.

et ultimae syllabae, quae produci consuevere, servatae sunt. Atque de hoc quidem alias, ubi de poesi Illyrica agemus. Addere libuit Hungarica; sed quod Hungari suam non minimum excoluere poesim et nos typis parcere cogimur, alteri ea servamus tempori. 1 sacrem. Moglo bi biti i »sadrem«, ali nikako se ne može čitati »srcem«, jer već samo po sebi nije osobito vjerovatno, da bi se mjesto »serdcem« griješkom naštampalo »Jacrem«, a što je

§ CXLIII. Qualiter impedimentis obviari laborabatur. Ad sufferenda haec impedimenta eadem piae memoriae Imperatrix 1777. explanatorium edidit normale, quo potissimum civitates ad provehendum hoc institutum adstringebantur. Rustici ad parcendum foetis caballis et hinnulis exstimulabantur. Coëmptio maiorum caballarum, praesertim in iis locis, quae distinctos pro vecturis communitatis equos intertenere solent, admittebantur. Assecurabantur rustici, quod procreandi eiusmodi maiores hinnuli nunquam limitato pretio, sed erga liberam

iter, et praeprimis Vestigia absolve. Reliqua per otium adpara, et tene parata, dum Maecenatem reperias. Video etiam te multa iam edita diplomata Vestigiis inferre velle. Muta quaeso consilium et parce tempori et sumptibus. Postquam Katona omnia ad suum usque tempus edita diplomata chronologico ordine exhibuit, oleum, crede mihi, et operam perdes. Id unum aliqua cum utilitate praestari posse puto si illa, quae post

potuerint. Ad Removenda haec Impedimenta altefata Augusta aliud explanatorium 1777. edidit Normale, quo potissimum Civitates ad provehendum hoc Institutum adstringebantur. Rustici ad parcendum faetis Caballis, et Hinnulis monebantur. Coemptio maiorum Caballarum iis praesertim Communitatibus, quae distinctos pro Occurrentibus Transennis equos intertenere solent, indulgebatur.

ad has lites ergo concurrerunt etiam Belgae, Iacobus vero confugit ad Ludovicum Galliae regem, qui eum etiam ejecto principe Vilhelmo 3‑o restituit; bellum hoc initio horrende afflicti sunt; Galli enim ad viscera Hispaniae jam devenerunt, 1689. sub duce Noely Parcellonem expugnarunt, et jam Madrito approximarunt, et sic usque 1697. sustinuit hoc bellum contra potentissimas potentias Europae; hoc anno pax coaluit Risvicensis, vi cuius cuncta Ludovicus restituere debuit Hispanis; in Anglia vero Vilhelmum 3‑um invitus recognoscere debuit

tamen Ethelredus cum exercitu, sed rejectus decessit anno 1017. 6 Ethelredo successit Ethmundus, qui ferrei lateris dictus est, seu Ironside; continuatum est ergo bellum inter hos duos, belloque diu gesto convenerunt ut duello dirimerent litem sanguinique suorum parceret; huius duelli 4.6 duelli: belli MS. occassione Canuthus vulnere sauciatus est primus, proin Ethmundo cedere debuisset totam Angliam, sed imprudenti consilio se persuaderi coepit et permisit ut regnum ex aequo

35 000 f. una solum navis constat pro hoc negotio. 4.1 Fabricae, manufacturae, opificia omnis generis apud populum hunc florent; florent fabricae ipsorum quam maxime ob leve manupretium, homines enim nimis parce vivunt, hinc paucissimis sibi provident de rebus necessariis; census exigui sunt, hinc facile pecuniae haberi possunt pro speculatione, hinc etiam minori lucro contenti esse possunt quam aliae gentes; hodie tamen fabricae non sunt in eo flore in quo erant prius,

sunt sagacis ingenii, temperantiae amantes, humani, affabiles erga exteros, erga pauperes chari; sunt generosi, se eruditos reputant, amorem erga regem suum ipsi praedicant cum zelo religionis; sed sunt etiam ambitiosi, vani, assueverunt pompae, et tamen avari in summo gradu, parci in esca et potu; passio amoris summa est apud Portugallos, hinc zelotipia summa. 3 Antipathiam summam habent erga Hispanos per quos subjecti multas provincias suas amiserunt. 4 Lingua Portugallica cum Hispanica maximam habet

Nunc vero necdum duodena est luce reversus;
Immemor anne etiam nostri nova gaudia servat,
Deliciasque odit primas? quare ipsa fugacem
Experiar philtris iuvenem reprendere, quod si
Laeserit heu rursus, Parcas immitia testor
Numina, tabescetque, fores pulsabit et Orci;
Talia in hac nobis latitant mala pharmaca cista,
Assyrius quae me docuit miscere viator.
At tu,

Ac liberali promerentes optime
Solent peramplo compensari praemio.
Vir stirpe cretus inclyta, cui plurimam
5  Rex propriae partem fecerat potentiae,
Nulli parcebat sumptui, ut lectissimos
Sibi quosque equorum compararet: is animo
Amor insidebat acrius. Porro accidit,
Ut qui inter omnes longe erat praestans equus
10  Cum

convenire: dicta forte ut talia
Prudens inaudit Mopsus, et rerum bene
Edoctus usu, quid agitis nugas, ait?
15  Hi, quos ob istos carpitis sumptus modo,
Vivendo deinde parcius, quae in nuptias
Profusa reparent; caeteroquin, credite,
Ille comitatus quamlibet sponsam decet,
Seu census illi dives est, seu exilior.
Jus esto cuivis insanire in

Krjes, i Mrav. Krjesctati po vas dan, i ò stavnu misliti Nicemu obican krjes ù vrime od liti, Kad parſce ilinsctacki dni ſemglju i poglja sva, Pod stabrom junackim onim, na kom pjeva, Ughledajuch Mrava sva u poslim potoj 5 Ghdino pritarcjava parcini gorusctoj, Mnoga i ſarna ſcita nosi, i opaha,, Rugatse gnemu sta, ſovega i bastaha. Nisctave smachjasce on na tô, rjeczome Negh samo odgognasce ti podrugh ovome. "I kogodi, ſnaj, nosi sobome, niscta ti U druſih neprosi, er ima

Id solum est fertile, quod dominus calcat. Duo praedia. Vicina dominis sub duobus praedia Duo fuere; sed minus quod altero Se porrigebat possidenti maximos Fructus quotannis afferebat, latius Dum quod patebat parciores funderet. 5 Foecunditatis major hujus invidus Fundum allocutus his minorem dicitur. Tam mira, sodes, ista dic feracitas Tua unde veniat, semper ut me copia Frugum antecellas, qui praeeo te finibus? 10 Huic ille: credo, provenire, gressibus

Ghladna macka misce lovj. Felis esuriens mures capit. Duo feles, et duo rustici. Ut segentem agricolae conditam ab rapacibus Servare possent muribus, feles sibi Una creatos matre comparaverant. Hic nutriebat parcius, feli daret Si multa, mures haud capturum existimans. 5 Nec porro sua fefellit hominem mens, cati Nec cura vacuum farcientis muribus Ventrem quotidie: quidqud ergo in cellulam Erat repostum messis, intactum fuit: Pars quaestuose venditur, in

Illyr. Nechje ni pas gole kosti. Nudum os et canis despicit. Canis, et Avarus. Projicere quidam adsuetus e mensa Cani Ossa, quibus aliquid carnis haeret, victui Cum se addixisset parciori, ad ultimos Rodebat apices, nuda mox cani dabat. Projecta hic avidis adpetebat dentibus; 5 At nil reperiens, quod decerpat, in loco Linquebat, implens flebili ululatu domum. Avarus ille adsuefacere novum ad genus Dum tentat escae, nil edendum

Sic vesci ovilla carne nos voluit: ea
Utrisque lex est dicta: si volunt tamen
Quae te oratorem mittunt ad nostrum genus,
Venire ad aequa pacta non gravabimur,
15  Parcetur ovibus; unaquaeque at singulos
Nobis in annos mater unum e foetibus
Donabit. Ille existimans id perleve
Damnum, libenter ivit in sententiam,
Pollicitus ovium nomine

in amoena laetum solitudine
Carpebat alacris; jamque in illa clanculum
5  Abire crebro cogitabat pascua,
Pastori irascens, in salubria qui minus,
Herbaeque solitus parciora ducere.
Heic dum licenter errat, ecce cespitem
Vidit lupinis inquinatum faecibus.
10  Misella totis contremiscens artubus
Tum fugere coepit, arbitrata in

1.13.8   Undas praecipitem se dedit in Stygias. 14. Ad Dei Filium cruci affixum
1.14.1  Ista quis inflixit saevus tibi vulnera? Parce,
1.14.2   Parce loqui. Nosco jam satis auctor opus. 15. Ad eumdem
1.15.1  Ten', mea vita, istos pro me perferre labores!

praecipitem se dedit in Stygias. 14. Ad Dei Filium cruci affixum
1.14.1  Ista quis inflixit saevus tibi vulnera? Parce,
1.14.2   Parce loqui. Nosco jam satis auctor opus. 15. Ad eumdem
1.15.1  Ten', mea vita, istos pro me perferre labores!
1.15.2   Tene meum

32. Ad Quintum hominem iracundum.
3.32.1  Irasci facilis, tibi nunquam irasceris ipsi,
3.32.2   Quod munus foede negligis usque tuum.
3.32.3  Parce aliis; saevi te contra; discute somnum,
3.32.4   Rumpe moras et te strenuus increpita.
3.32.5  Ira tibi fiet virtutis, Quinte, satelles;
3.32.6  Ira tibi ad laudem jam tibi

Postumum, de ejus prudentia intempestiva.
3.114.1  Cum male res cecidit, clamas "Hoc", Postume, "et illud
3.114.2   Debuerat fieri, ne male res caderet".
3.114.3  Utile quid fuerit, nugator, parce futurum
3.114.4   Dicere: dic, si, nunc utile quid sit, habes.
3.114.5  Res ubi praeteriit, sera est sapientia; stultum,
3.114.6   Nil ubi mutari jam pote, consilium.

ubi se se Tyndaris in speculo,
3.120.3  Quae fuerat, nec erat, flevit dispendia formae,
3.120.4   Cur et ait secum, bis ego rapta fui?
3.120.5  Aegle, hanc in tabula, quae cernis, parce tumere,
3.120.6   Dic et Dic et] Krša : Dicet Radelja : qua niteo nunc ego, forma fugit.

stulte gloriantem, se nimis bonam esse ac precibus resistere non posse.
3.161.1  Esse bonam nimium dicis te, Polla, roganti,
3.161.2   Et cuivis rerum posse negare nihil.
3.161.3  Parce istis, oro, verbis. Tibi detrahis ipsa,
3.161.4   Et famam stulte laedis inepta tuam.
3.161.5  Nam mala ni prorsum es, quamvis roget usque, necesse est,
3.161.6   Ut cuivis

179. Ad Tullam se probam non haberi querentem.
3.179.1  Tulla, doles, de te multi quod multa loquuntur,
3.179.2   Qualis et es, nemo te putat esse probam.
3.179.3  Parce queri: tua tu debes tibi probra, quod ipsam
3.179.4   Rem tantum curas, negligis et speciem;
3.179.5  Et proba quandoquidem es, credis te posse probari,
3.179.6   Nil operae

3.193.2   Et fugis in vidua sola puella domo.
3.193.3  Quid? Sperni metuis, curru modo vecta superbo,
3.193.4   Ire vias urbis si videare pedes?
3.193.5  Parce metu: non te spernet, te, Gellia, visa,
3.193.6   Fortunam si quis dixerit esse levem.
3.193.7  Atqui nil aliud sapiens pote dicere: stultus,
3.193.8   Gellia, quid dicat

3.216.4  Esse aliquo possit grata lepore viro?
3.216.5  Hanc tibi connubio festinas jungere? Teque,
3.216.6  Atque tuam stultus dedecorare domum?
3.216.7  Quo ruis, infelix? Parce, o, demittere te te
3.216.8  In praeceps, nequeas unde referre pedem.
3.216.9  Heu loquor incassum! Ratio, quae praecipit, heu heu,
3.216.10   Despuit ac vecors omnia difflat

Ad Gallam de conjuge obsequiis pelliciendo.
3.229.1  Quod conjux te, Galla, tuus fugit, anxia moeres,
3.229.2   Atque tuam defles sola relicta vicem,
3.229.3  Dein reducem culpas, questu nec parcis amaro,
3.229.4  Questu at (crede mihi) nemo coactus amat.
3.229.5  Quin tu illum vultu, dulci quin blanda loquela,
3.229.6   Omni quin tu illum pellicis obsequio?

Krša
3.282.1  Casta, velim, fias: id non potes? aelia, saltem
3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere manu;
3.282.5  Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,
3.282.6   Hunc lateri comitem jungere

3.282.1  Casta, velim, fias: id non potes? aelia, saltem
3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere manu;
3.282.5  Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,
3.282.6   Hunc lateri comitem jungere velle tuo,

3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere manu;
3.282.5  Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,
3.282.6   Hunc lateri comitem jungere velle tuo,
3.282.7  Huic ridere uni, longo hunc sermone morari,
3.282.8   Huic facere, huic

3.299.2   Sic aliam, noceas ne tamen ipsa tibi.
3.299.3  Ne quis communem te credat dicere causam,
3.299.4  Sumptaque pro patriis arma movere focis.
3.299.5  Parce patrocinio, mores quod dedecet istos,
3.299.6   Tuque tuum retine, quo caret illa, decus. 300. [299.] Aliud.
3.300.1  Ne tibi

308. Paucis contentus, satis dives. Paucis contentum, satis divitem esse. Krša
3.308.1  Parva domus, vilis mihi vestis, parcaque mensa est.
3.308.2   Id satis est; reges divitiis supero.
3.308.3  Multa illis desunt: aliquid mihi semper abundat:
3.308.4   Multa illi; sanus nil cupio esse mihi.

4.71.1  Vincere Alexandrum, qui vicerat omnia, durum est;
4.71.2  Durum est indomitum vincere Bucephalum.
4.71.3  Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori
4.71.4  Parce tamen: magno cedet uterque Pio. 72. [70.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, de Febronii Palinodia.
4.72.1  Sexte, Petri augusta narras dum laetus in aede,

4.81.2   O pater, o gentis fama decusque tuae,
4.81.3  Continuo iste tuus pudor obstitit. Ergo negantem
4.81.4   Aggressa est tali callida Musa dolo.
4.81.5  Parce metu, dixit, sapiens laudabitur unus,
4.81.6   In nostro sapiens carmine solus erit. Poeta loquitur de elegia, cujus titulus est "Ad amplissimum praesulem suppresso nomine" Krša

Vide aliud de Metastasio epigr. sub n.o 196. Radelja Ad Aulum, de Petro Metastasio.
4.132.1  Non omnis periit vatum flos. Aule, querelis
4.132.2   Parce: suum doctae stat decus Arcadiae.
4.132.3  Quamquam vestrates primi periere poetae,
4.132.4   Nostras vivit adhuc, Aule, Metastasius.

139. [137.] Ad Petrum Rossium, de Psalmis Davidis Latino carmine redditis.
4.139.1  Adsuetis cantu vitam incestare profano
4.139.2   Parca rapit furva, quae cecinere, manu.
4.139.3  Tu contra tua, Petre, feres haec carmina tecum,
4.139.4   Divi ubi perpetuas laeti agitant choreas,
4.139.5  Jessidaeque ibis magno

142. [140.] De eodem Francisco Cancellierio.
4.142.1  Quae scribis, Francisce, probem licet omnia, laudo
4.142.2   Vix quidquam modice parciter et timide.
4.142.3  Namque meo tuus iste color sic convenit, ut, quae
4.142.4  Scribis tu, alter ego scribere mi videar;
4.142.5  Nec large laudare ausim, ne dicar

4.178.2   (Quod credo, ipsa suis diva Venus manibus
4.178.3  Aureolum astrorum coetu a fulgente refixit,
4.178.4   Utque facem obscuris praetulit in tenebris),
4.178.5  Parce metu; periere aliis, tibi Pergama restant,
4.178.6   Fatorumque ordo pulchrior exoritur,
4.178.7  Cui reges Asiae, cui victrix Graecia, vel si
4.178.8   Ulla unquam gens est

Frustra illam duci major jussisset Atrides
4.233.4   Celsis aemonii puppibus e juvenis.
4.233.5  Talem quam formam, vitam demi sibi mallet,
4.233.6   Nec bello in Grajos parceret, aeacides. 234. [232.] De tribus Horatiis a Davide pictis.
4.234.1  Tergeminam faustis prolem pater instruit armis,

4.353.9  Ut dolet! Ut totam assiduis mentem anxia curis
4.353.10   Ingemit! Ut largis uda sinum lacrymis
4.353.11  Ploratu longo indulget, caroque severas
4.353.12   Parcarum leges permetuit capiti!
4.353.13  His, bone, te serva; serva ocyus, atque periclum
4.353.14   Dum licet ac praeceps, dum sinit hora, fuge.

4.377.1  Vincere Alexandrum, qui vicerit omnia, durum est;
4.377.2  Durum est indomitum vincere Bucephalum.
4.377.3  Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori
4.377.4  Parce tamen: magno cedet uterque Pio. 378. [375.] (Ponendum post epigr. sub n.o 373); In idem argumentum. Krša

Ad puerum. Quos discendi ardor et labor fructus ferat. Ad puerum. Laborem gignere vitae commoda et ornamenta. Krša
4.389.1  Disce, puer, moneo; duro nec parce labori:
4.389.2   Gignit opes, famam, gaudia vera labor. 390. [387.] De viro sapiente.
4.390.1  Quam praestat stulto sapiens!

Bibliographia locorum inventorum

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Status actualis oeconomiae publicae, versio electronica (), Verborum 39967, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlenstatus].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1792], Theocriti, Moschi et Bionis idyllia omnia (excerpta), versio electronica (), 476 versus, verborum 5000, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - idyllium; poesis - versio - ex Graeco] [word count] [zamagnabidyllia].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report