Your search found 1233 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

gaudii praemium.
Per hujus ergo merita
Deus, et gesta inclyta
Cum pietate solita
Dimitte nobis debita.
In multis te offendimus,
Sed parce confitentibus,
Et nos placatus precibus
Libera malis omnibus.
Faveto nostris Dominis
In pace, et bello Venetis,
Ut rebus sibi redditis

alii autem uix nudi et uacui insilire in lembos poterant, alii innatare ad naues, alii conamine infelici inter ipsas perstrepentium turmas in fluctibus mergebantur. 8At uero hostes in ciuitatem subito irrumpentes fugientes a tergo cedere, prede instare, nulli occursanti parcere, ignem domibus apponere non cessabant. Mox ubi miserabilis ciuitas suorum destituta presidiis filiorum, hostili populo repleretur, non iam erat, qui ecclesiis parceret, non qui structuris antiquis et speciosis misereretur palatiis, sed totam succendentes in furoris impetu ciuitatem, breui

8At uero hostes in ciuitatem subito irrumpentes fugientes a tergo cedere, prede instare, nulli occursanti parcere, ignem domibus apponere non cessabant. Mox ubi miserabilis ciuitas suorum destituta presidiis filiorum, hostili populo repleretur, non iam erat, qui ecclesiis parceret, non qui structuris antiquis et speciosis misereretur palatiis, sed totam succendentes in furoris impetu ciuitatem, breui hora in carbonem et cinerem redegerunt. De tot enim diuitiis paucas rapuere manubias, hoc pro maximis uictorie premiis reputabant, quod tam egregiam urbem absque ulla

crudelitas nil curans de spoliis omnem pretiosarum rerum parui pendens predam in sola hominum cede crassatur. Cum enim uiderent iam itineris labore defessos nec posse ad arma manus extendere nec pedes ulterius ad fugam laxare, tunc ceperunt hinc et inde iaculis infigere, gladiis obtruncare, nulli parcere, sed omnes feraliter trucidare. Cadebant a dextris et a sinistris ybernalium foliorum instar, iacebant per totam uiam miserorum prostrata cadauera, fluebat sanguis more torrentis fluuii. Infelix patria filiorum infecta cruore longe lateque rubebat. Tunc miserabilis multitudo, quam nondum

sicut populus sic sacerdos, et quos unum agmen commisit ad pugnam, unus interitus inuoluit ad penam. Igitur si qui ex illa uoragine euadere potuerunt, nullam spem habebant diffugii a facie gladii imminentis, cum tota terra quasi locustis esset repleta hostilibus turmis, quibus nulla erat pietas parcere prostratis, misereri captiuis, preterire lassos, sed uelud agrestes belue nil nisi humanum sanguinem sitiebant. Tunc uideres omnes uias, cuncta diuerticula densis cadaueribus repleta. 12Transierat iam prima communis exitii dies, quam alie nichilominus acerbiori sunt

etiam matrone circa septa ecclesie sub diuo iacebant. Alii in fornicium tenebras se abdebant, alii purgantes munditias de andronis et criptis, alii ubi poterant etiam sub tentoriis comanebant. 3Tatari uero uniuersos, quos in campo reperire poterant, sub gladio trucidantes, non parcebant muliebribus uel pueris, senibus uel debilibus, ipsis etiam lepre morbo tabentibus ferro uitam eripere barbarica feritate gaudebant. Tunc quedam turma illorum menibus appropinquans tota ciuitate undique perlustrata eodem die recessit. Spalatenses autem ceperunt fabricare machinas et eas

Zephyros excurit Yader. Quia igitur Spalatini sunt nobiles, ideo sunt naturaliter uirtuosi.
Parcite natales timidi numerare dierum
Cęsaribus uirtus contigit ante diem
Judicium, mores nobilitatis habent
Moribus ingenuis apparet nobilis ortus
Moribus et uita

enim peccatores non exaudit. Sed audi quid Hyeremias nono sue lectionis capitulo pneumatis almi prolatione attestatur: Preparamini contra Babilonem, id contra confusionem Iadrę, per circuitum omnes qui tenditis arcum, debellate eam, non parcatis iaculis, quia Domino peccauit, crudeliter nempe ipsa comisit. Nam si quis ignorantia est preuentus, fingit stilum mendatiorum, qui a cunctis est cauendus, Iadrę leges periti et in trono prophetico aprobati reperiuntur. Sed de eius superbię elatione sileo, eo quod plurrimis

habitacula rurum igne iubet conburi. Nunc insulani et villici fideles suas deserunt habitationes. Iadre sibi eligunt locum tanta copia virorum, qui dignabantur armis decorari, quod numerum sex miliarium excedebat, sed omnes in vniuerso, qui annone mandendo non parcebant, erant fere numerus viginti millenarius et octo, qui in vrbe Iadre extiterat collocatus. Confidunt Iadertini in sui probitate et scitu, quod eloquentiam Alani sapientiamque philosophię putant excedere, soli gubernant vrbem in multa lentitate et inobedientia, neminem aduenam, qui

tam imfimates, quam magnates ciuitatis incurabili opprimuntur languore simulque vita euacuantur. Nam ab exordio huius descriptionis vsque ad Quintilis proximas Kalendas ex collectione ciuitatis egregia progenie vltra octigenarium numerum tam Parca accidentali, quam naturali a gloria huius sęculi numeratur defecisse. De quorum numero non excessit numerus bisdenarius, qui gladio hos tunc incubuerunt. Ex infimatibus quidem infinita turba debitum vniuerse carnis persoluit. Horum autem, qui morte accidentali migrauerunt, incerta redditur

comunis vulgi et unum nobilem iubent per infimiores distribui. Et similis dispensatio non extitit unica, sed plusquam bina et bina, numi vniuersitatis illis fuerunt dispenssati, sed aliquis profectus seu fructus operis ex hoc minime sequebatur, immo dementiorem capiebant audaciam. Nam qui parcit virge, inquit Sapiens in Prouerbiis, odit filium. Ubi erat quidem congeries plebeiatorum, totum eorum murmur et tumultus erat aduersus urbis pretores, concordiam per hostes eligendam illos nolle asserebat. Sed veritatis stilus ab eorum ore prosiliebat, cum

mansuetudinem et multa admirratione cordis commouentur. Ingens iocunditas multiplicatur in ipsa ciuitate, exponunt honorem manthelis extortis ac humili sermone suę legationis seriem coram Duce Andrea Dandolo ac ceteris consiliariis eiusdem in hac forma et tenore: Errauimus sicut ouis, que periit. Parcite deuiatoribus! Veniam petimus, gratiam postulamus. O zelatores iustitię, intendite auribus vestrę pietatis! Peccauimus in conspectu tantę potentię, ad uos currimus, qui non vultis mortem peccatoris, sed ut conuertatur et viuat, qui etiam extensos lacertos et brachia deuiantibus

Eius mortem impiam cerno pro peccatis
Slavonie gentium evenisse gratis.
Flete, Slavi, nobilem nepotem banorum,
Largam vestram copiam pacis et honorum.
Sic preces altissimo date creatori
Quod ipse misericors parcat peccatori.
Hic annorum domini sub cursu milleni
Trecenteni insuper atque quadrageni
Octauo sub tempore traditus et limo
In Calendis Madii mensis die primo.
Cum bona sui memoria mors ipsum voravit

vias magno tempore studioque fuisset opus. His itaque occupatum tibi me non scripsisse pateat non quod tui fuerim immemor, cum caritate, beniuolentia, amicitia firmissima, zelo honestissimo ita nectamur quod neque temporis cursus neque locorum distantia animos tam coniunctissimos ualeat separare. Parce igitur, obsecro, si tibi hactenus mei praesentiam tam diu non exhibui et cum meo commodo compensa siquid ex hac mora molestiae contraxisti. Si ab his detraho calamum, splendidissimis tuis respondeam litteris, quibus pugasti nuda letissimis

coepti pro filiis negotii, ferat opem et operam necessitati expugnandae, idem dux, dux salutis et comes, idem suorum rector et ultor; assistat huic lapsui, qui casui proximus est. Hostis ipse multis copiis plenus exstat, finitimos omnes aequali fulmine quatit, demtis, quorum potentiae non parcit interdum, sed cedit. Sed cum sciam fidei et fidelis populi rem agi, miserebitur populo suo Deus noster, tali Duce, tali auctore, tali denique propugnatore praevio. Solum reincepto esse opus arbitror, ne, si fidelium propagare fines neglexerimus, perferre contingat propagatorem. Offerre autem

49. DE PORCELLIO ET IOVINIANO
1.49.1  Disceptant, sit uter poeta peior,
1.49.2   Hinc Porcellius, hinc Iovinianus.
1.49.3   Parcamus patris Aeaci senectae,
1.49.4   Nec tantam pigeat secare litem.
1.49.5   Est peior reliquis Iovinianus,
1.49.6   Sed Porcellius et Ioviniano.

1.50.25   Ac mus improbus, et situs putrescens.
1.50.26   Quare si sapies, amice Iuli,
1.50.27   Captivos ita detinere versus
1.50.28  Parces, ut capitis reos nocentes.
1.50.29  In lucem magis efferes apertam.
1.50.30  Nolunt Pieriae latere merces,
1.50.31  Quas famae pretium manet perennis.

mea sit, tu, pater, astra tene. 160. IN ADULTERUM
1.160.1  Dum quasses aliena fulcra moechus,
1.160.2  Uxori propriae, Severe, parcis.
1.160.3  Sic, cui cellula rumpitur Falerno,
1.160.4  Vicina bibit Hodus e taberna. 161. AD LUCIAM

1.190.12  Ut superent Pylios tempora nostra dies.
1.190.13  Dum queror, ecce iterum misero fers, Paule, salutem,
1.190.14  O quam te longe, Paule, valere velim!
1.190.15  Parce, precor, tenero capiti, et crudelia differ
1.190.16  Taedia; sic semper sit tibi, Paule, salus.
1.190.17  Quodsi forte placet numero certare salutis,
1.190.18  More potes

iam puto, Rufe, deos. 207. IN DEMETRIUM
1.207.1  Morio Demetri, nempe intellecta patescit
1.207.2  Ars tua, deprenso fallere parce dolo.
1.207.3  Nam sapis, immo equidem plus quam sapis: omnia lustras
1.207.4  Tu loca, nec te usquam lauta culina latet.
1.207.5  Mentiris, numos poscis, dicteria

1.232.4  Indixit, pugne nullaque signa dedi.
1.232.5  Si quis avet tecum certamen inire vorandi,
1.232.6  Adversus illi dentibus hostis eas!
1.232.7  Me parce ad tales, Martine, lacessere pugnas,
1.232.8  Dedecet ingenuos vincere ventre viros. 233. IN FORMOSUM NOMINE BALTHASAREM

iam tellurem pedibus contingo, sed alma,
1.285.4  Cum Iove discumbens impleor ambrosia. 286. VERBA TROIAE AD PALLADEM
1.286.1  Parce, precor, Pallas; colui nam semper honores,
1.286.2  Aureis in templis, Troia misella, tuos.
1.286.3   At tu me vastas, et pomi unius ob iram,
1.286.4  Decerpis tristi, moenia

Succedens patria, Leonello, talis, in aula,
1.298.4  Splendida germani Borsius acta premit.
1.298.5   Comprime plangores, cohibe, Ferraria, luctus,
1.298.6  Iure potes fatis parcere, iure Deis.
1.298.7  Quod rapuere tibi, cumulo en maiore refundunt.
1.298.8  Ingenti pensant et tua damna lucro.
1.298.9  Felix, qui tanto rediit cum foenore, iactus;

BASINUM PARMENSEM DE HESPERIDE AB EO COEPTA IAM DUDUM ET NON DUM FINITA
1.322.1  Pagina cum longo pridem tua certat Oreste
1.322.2  Longius aut ipso si quid Oreste fuit.
1.322.3  Parcere iam sacro debes, Basine, furori,
1.322.4  Iam dudum requiem fessus Apollo petit! Qualis, io,
1.322.5   Latiis ea lux fulgebit in oris:
1.322.6  Quantus in Aonio vertice risus

Tauri finibus Antiochum. 343. DE MORTE AMICI
1.343.1  O nunquam mihi mors odiosior! o mihi nunquam
1.343.2  Stamina Parcarum flebiliora trium! 344. AD IOANNEM ANTONIUM
1.344.1  Quod tibi, Ioannes Antoni, nulla refertur
1.344.2  Tam magnis in me

346. EPITAPHIUM PAULI LOGICI
1.346.1  Arte potens logicae iacet hoc sub marmore Paulus,
1.346.2  Quem rapuit subiti funeris atra lues;
1.346.3   Scilicet idcirco Parcae properastis iniquae,
1.346.4  Ne vos arguto vinceret ille sono. 347. DE MESSIO
1.347.1  Cum spoliare parat deiectum Messius

349. DE EODEM
1.349.1  Prostratum leporem cum iam ferus ungue secaret
1.349.2  Daedalion, adsunt improba turba canes.
1.349.3   Quo ruitis segnes? captae iam parcite praedae,
1.349.4  Dum fera diripitur, ne lanietur avis.
1.349.5   Ignavi stupuere canes, dum viscera victor
1.349.6  Devorat et praeda pascitur ille sua.

Galle, rogas quae sit perfectae regula vitae?
1.360.2  Ne facias, nolis quod fieri ipse tibi. 361. AD LECTOREM
1.361.1  Parco tibi, parco vobis iam candide lector,
1.361.2  Finis adest; primum sit leve semper onus. EPIGRAMMATA IN PANNONIA

rogas quae sit perfectae regula vitae?
1.360.2  Ne facias, nolis quod fieri ipse tibi. 361. AD LECTOREM
1.361.1  Parco tibi, parco vobis iam candide lector,
1.361.2  Finis adest; primum sit leve semper onus. EPIGRAMMATA IN PANNONIA SCRIPTA

2.43.6  Obsessum multo nunc premit ungue caput.
2.43.7  Oscula iam tutae iungant impune columbae,
2.43.8  Secura in medio flumine ludat anas.
2.43.9  Cognatis avibus parcit iam raptor aduncus,
2.43.10  Saevit et in solas alitis ira feras. 405. AD GALEOTTUM
2.44.1  Esse quid hoc dicam? rediit,

Non bene se novit, cui sua sola placent. 421. IN PETRUM
2.60.1  Tu, qui Fabricius foris es, sed Apicius intus,
2.60.2  Parcius in nugas, quaeso, vehare meas.
2.60.3   Qualia verba tibi, tales, Petre, sunt mihi mores,
2.60.4  Quomodo tu vivis, sic ego, Petre, loquor.

2.83.5  Tu princeps hominum, princeps leo nempe ferarum,
2.83.6  Nobilis ille iuba, pulcher es ipse coma.
2.83.7  Unguibus ille ferox, gladio tu fortis et hasta,
2.83.8  Parcere tu victis, parcere et ille solet.
2.83.9  Quid, quod idem ducibus, clarum est insigne, Boemis?
2.83.10  Grande novi sceptri scilicet omen habes.

princeps hominum, princeps leo nempe ferarum,
2.83.6  Nobilis ille iuba, pulcher es ipse coma.
2.83.7  Unguibus ille ferox, gladio tu fortis et hasta,
2.83.8  Parcere tu victis, parcere et ille solet.
2.83.9  Quid, quod idem ducibus, clarum est insigne, Boemis?
2.83.10  Grande novi sceptri scilicet omen habes.

2.91.22  Nec ultimi faex temporis,
2.91.23  Sed sic nitescit improbos inter probus,
2.91.24  Spinas ut inter lilium,
2.91.25  Quare superbas parce mirari domos,
2.91.26  Sacer colit quas pontifex!
2.91.27  Haud ulla talem ceperit digne virum
2.91.28  Sedes, nisi aether igneus,

2.100.12  Ditator inopum; pauperator divitum;
2.100.13   Osor quietis; genitor obscenae famis;
2.100.14  Auctor pavorum; concitor formidinum;
2.100.15  Iam parce fessis, quaeso, Pannoniis, pater. 462. JANUS PANNONIUS MORIENS
2.101.1  Abstulit atra dies una cum corpore nomen;

3.2.11  Sed persaepe reo poenae de parte relaxes,
3.2.12  Et caedas virgis, qui cruce dignus erat?
3.2.13  Quam doleas cum te cogunt scelera esse ferocem?
3.2.14  Parcere quam properes, laedere sero velis?
3.2.15   Quanta tuumne canam decoret prudentia pectus?
3.2.16  Qua clarus canas factus es ante comas.
3.2.17   Cuncta per hanc praesens

3.2.55  Scyllam, atque adversam Scyllae haud horrebo Charybdin,
3.2.56  Et quas eructat Sicelis Aetna faces.
3.2.57  Quin etiam postquam tenuis me clauserit urna,
3.2.58  Non parcam laudes enumerare tuas,
3.2.59  Quicquid ero, aut rursus me membra humana tenebunt,
3.2.60  Sive fugax cervus, sive volucris ero.

3.3.85  Sic erat in fatis, tenuisset Ïasona Colchis,
3.3.86  Sisyphiden Circe; tres vetuere Deae.
3.3.87  Tu bene per magicas, in amore tenearis, herbas,
3.3.88  Nec tu Parcarum flamine tutus eris.
3.3.89  Aspice Thessalicis sit quanta potentia succis,
3.3.90  Carmina ne, tantum iuris habere, neges.
3.3.91  Carmine sol pallet; traducunt carmina

3.7.4  Cum vobis vitae debita finis adest.
3.7.5  Respicit ad nullos, Lachesis communis, honores,
3.7.6  Nec curam ullius nobilitatis habet,
3.7.7  Parcere nec senibus, nec parcere novit ephebis,
3.7.8  Non a formoso continet ore manus.
3.7.9  Nulla fugat virtus inevitabile letum;
3.7.10  Non coacervatas mors reveretur opes.

3.7.4  Cum vobis vitae debita finis adest.
3.7.5  Respicit ad nullos, Lachesis communis, honores,
3.7.6  Nec curam ullius nobilitatis habet,
3.7.7  Parcere nec senibus, nec parcere novit ephebis,
3.7.8  Non a formoso continet ore manus.
3.7.9  Nulla fugat virtus inevitabile letum;
3.7.10  Non coacervatas mors reveretur opes.

3.7.11  Nec scit conspicuos gemmata veste tyrannos,
3.7.12  Nec regum matres, nec trepidare ducum.
3.7.13  Respicite Andreolam, parvo quae clausa sepulcro,
3.7.14  Aequales Parcas omnibus esse docet.
3.7.15  Haec matrona fuit virtutibus inclyta summis,
3.7.16  Haec fuit aeterna clara pudicitia.
3.7.17  Haec gravis, haec prudens, haec integritatis

3.7.34  Huic praestet similes quilibet exequias.
3.7.35  At vos, qui sub humo tumulatos roditis artus,
3.7.36  Et facitis partem pulveris exiguam,
3.7.37  Parcite: nec vobis sacras violare medullas,
3.7.38  Dentibus infestis suadeat ulla fames.
3.7.39  Molliter inclusum, mitis premat urna, cadaver,
3.7.40  Suspensus metuat membra

3.8.164  Nec tribui obsequiis, praemia digna, tuis.
3.8.165   Forsitan et tetricam, Dictaei ad iudicis, urnam,
3.8.166  Ingrati magno nos agis ore reos.
3.8.167  Parce age, parce puer; vivo neglecta, rependam
3.8.168  Exanimi; officium sentit et ipse cinis.
3.8.169  Si mihi fas esset, quod Dis licuisse quibusdam
3.8.170  Traditur in facies

3.8.164  Nec tribui obsequiis, praemia digna, tuis.
3.8.165   Forsitan et tetricam, Dictaei ad iudicis, urnam,
3.8.166  Ingrati magno nos agis ore reos.
3.8.167  Parce age, parce puer; vivo neglecta, rependam
3.8.168  Exanimi; officium sentit et ipse cinis.
3.8.169  Si mihi fas esset, quod Dis licuisse quibusdam
3.8.170  Traditur in facies vertere

iustus, sectator honesti,
3.17.14  Antiquo prudens nec Salomone minus.
3.17.15   Non cupiebat opes; quas si illi fata dederunt,
3.17.16  Fundit non parca, munera multa, manu.
3.17.17  Hunc autem genuit, talique superbit alumno,
3.17.18  Sacrata haud falso nomine dicta domus;
3.17.19  Qua non hac tantum nulla excellentior

4.5.49  Si laesura homines stellarum signa fuerunt.
4.5.50  Debebat simplex aetheris esse color.
4.5.51   At vos me frustra petitis lenire sodales.
4.5.52  Parcite nunc, forsan postmodo tempus erit.
4.5.53  Non facile est iram dictis mollire recentem,
4.5.54  Non bene, curantes, fert nova plaga, manus.
4.5.55  Sed, puto, maius habent

4.6.138  Vulgus et attonita rumperet aera manu.
4.6.139  Quo feror? aut quid ago? veniam, Dea magna, precamur,
4.6.140  Offendit numen, si mea lingua, tuum.
4.6.141  Parce, ita non unquam tenebrescas obice terrae,
4.6.142  Non ego, sed saevus protulit ista dolor.
4.6.143  Ille domat fortes, ille impia saepe coëgit
4.6.144  Improbus, in sanctos

et Rhodanus Gallos, et Baetis Hiberos,
4.12.104  Nec Padus Hesperiis clauditur aggeribus.
4.12.105  Acer et Argolicas supra furit Inachus urbes,
4.12.106  Improbe, nec parcis Thracibus, Hebre, tuis.
4.12.107  Nunc Indi sub Gange iacent, sub Tigride Parthi,
4.12.108  Sub Cydno Cilices, et sub Oronte Syri.
4.12.109  Nec sic est unquam pontem

4.12.179  Aspice nunc, et quem nunquam sententia vertit,
4.12.180  Promissis memorem mitibus adde fidem.
4.12.181  Quodsi fatali constrictum lege teneri,
4.12.182  Parcarum et tabulis scis superesse trium,
4.12.183  Quondam submersas, tantum succendere, terras
4.12.184  Ut possis iterum; quid vetita arma moves?
4.12.185  Sin rerum iam sinis

possunt te flectere causae,
4.15.194  Et certum est poenas sumere ab orbe graves,
4.15.195  Affice suppliciis sontes, et noxia tantum
4.15.196  Corpora, at immeritum perdere parce genus.
4.15.197  Suppliciis sontes (nisi mavis parcere cunctis).
4.15.198  Da, decet; hoc omnes aequius esse putant

te flectere causae,
4.15.194  Et certum est poenas sumere ab orbe graves,
4.15.195  Affice suppliciis sontes, et noxia tantum
4.15.196  Corpora, at immeritum perdere parce genus.
4.15.197  Suppliciis sontes (nisi mavis parcere cunctis).
4.15.198  Da, decet; hoc omnes aequius esse putant

et humana conditione premi.
Doloris expers Lethi Stygiique profundi
Horrida Tartarei iura levare fori.
35  Scilicet ut per te pateat non omnia mortis
Esse nec inferna conditione trahi.
Sed quia Parcarum firmata lege negatur
Aevo hominis semper dexteriore frui,
Dum licet atque sinit facies, dum tempora vernant
40   Gaudia festino carpe abitura pede
Vtere non stabili fugiturae

accepi de magnitudine auri huius principis. Loquor: vix X et V dies suffecere in transferenda tanta supelectili ad ulteriorem ripam Danubii; se, liberos, coniugem, humana et divina Panonibus commendavit; ipsos rogat, ortatur, ne cui rei parcant; per majestatem regni ortatur, ne prae ripa Danubii stantes arceant transitum hostis, sed vi ultro transirent, transferrentque bellum. Magnanimus Macometus copia militum fretus uno tempore omnia oppida despoti obsidere statuit:

enim in otio mortalium uirtus, nota not. lector A2 in marg. quod utique sancti uiri optime intellegentes spontanea sibi bella et tribulationes indixerunt inedia, nuditate, uigiliis, uerberibus sese macerando, ut quibus Deus indulgentius pepercisset ipsi sibi non parcerent et intestina bella gererent. gererent] corr. ex gerentes Postquam externa desunt, uirtutes per lasciuiam effluere non patiuntur; etenim nullus diligentior fideliorue humanae probitatis est custos quam tribulatio.

Fratres Ioseph locuti sunt ad inuicem: Merito haec patimur, quia peccauimus in fratrem nostrum et idcirco uenit tribulatio. Et Dauid uidens Dominum propter peccatum elationis eius iratum humiliter culpam suam recognouit et petiit, ut ipsemet puniretur, populo autem parceretur, eiulans et dicens: Ego sum qui peccaui, ego inique egi. Isti, qui oues sunt, quid fecerunt? Auertatur obsecro furor tuus, Domine, a populo tuo. – Vtile namque, ut docet Augustinus, superbis est incidere in aliquod apertum manifestumque peccatum, unde sibi displiceant quae sibi

resumere disciplinam et idola relinquendo Deum sequi ducem? Est enim adeo peruicax ingenium, ut nisi adhibitis tormentis aut ueritatem extorquere aut a malis prohibere nequeas. nota not. lector A1 in marg. Quibus monet Salomon frequentius plagas infligere: Qui parcit, inquit, uirgae, odit filium suum. Quam ob rem Deus misericors ex filiis suis quos delinquere conspicit, erga eos uirgam assumere non retardat, quam ut senseris, mox reatum recognosce et cum psalmista prostratus exclama: Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam, quoniam

Prva verzija. Latinski spellcheck. Ioannes Episcopus Quinque-ecclesiensis, Galeotto suo. S. Scribis mihi, quanta malignatus sit inimicus in Sancto . Hic vero parce quaeso, si quae praeter ingenium meum loquar confidentius. Ignorat ille miser, ignorat quanta et ego remachinatus fuerim in eum. Si quid inceptasset, expertus profecto fuisset, uter nostrum plus possit, sive in Curia, sive alibi, vel auctoritate vel lingva et rebus omnibus. Equidem non video,

Et hi quidem pro admirabili ingenii eorum acumine fortasse satis copiose, sed pro illorum desiderio, qui nondum in philosophia admodum exercitatos habent sensus, meo iudicio et pressius et parcius. Neque id eos peccati ignorantiae admisisse certo scio; quid enim diuina illa ingenia ignorarunt, a quibus nobis altissimi ita ferente prouidentia quicquid luminis est, illuxit; quin potius negligentia aut incuria quadam et ipsius rei

Quoniam ab Ioue audierat hinc fore ductores reuocato a sanguine Teucri qui mare, qui terras omni ditione tenerent, et alibi hac eadem ratione Iuppiter Venerem consolatur: "Parce metu, Cytherea, manent immota tuorum fata tibi; cernes urbem et promissa Lauini moenia sublimemque feres ad sidera caeli magnanimum Aeneam…"

quam tot insignes palmae quas uictor conspicuus ex hoste reportauit. Quid de Q. Metello, de posteriore Africano, Q. Crispino, M. Marcello, Hannibale, Alexandro, Pisistrato, Pyrrho, ceterisque ducibus ac principibus dicam? Nonne hi omnes parcendo potius quam uincendo sunt habiti admirabiliores? Et recte sane, quoniam dare ueniam ac salutem diuinum est munus, denegare uero aut tollere et impium et crudele. Nec est egregii animi aut nobilis uindictam

si V1 | bonam... uoluerimus deest in V1 | apponamus ] pręponamus V1 II.15.2 Hor. serm. 1,1,60-69,71-78, ubi 66 ac; add. 70 indormis inhians et tamquam parcere sacris; 71 cogeris; 74 adde II.15.6 miserandum iugum pro miserando iugo (quod et V1)

si V1 | bonam... uoluerimus deest in V1 | apponamus ] pręponamus V1 II.15.2 Hor. serm. 1,1,60-69,71-78, ubi 66 ac; add. 70 indormis inhians et tamquam parcere sacris; 71 cogeris; 74 adde II.15.6 miserandum iugum pro miserando iugo (quod et V1)

si V1 | bonam... uoluerimus deest in V1 | apponamus ] pręponamus V1 II.15.2 Hor. serm. 1,1,60-69,71-78, ubi 66 ac; add. 70 indormis inhians et tamquam parcere sacris; 71 cogeris; 74 adde II.15.6 miserandum iugum pro miserando iugo (quod et V1)

si V1 | bonam... uoluerimus deest in V1 | apponamus ] pręponamus V1 II.15.2 Hor. serm. 1,1,60-69,71-78, ubi 66 ac; add. 70 indormis inhians et tamquam parcere sacris; 71 cogeris; 74 adde II.15.6 miserandum iugum pro miserando iugo (quod et V1)

1  Frustra igitur dites superis attollimus aras
2  Et damus arsuris thura cremanda focis;
3  Frustra legiferi seruamus iussa Lycurgi
4  Cumque sua colimus simplicitate fidem.
5  Parcite, caelestes, uos cogitis impia uatem
6  Dicere: non homines, non habet ira deos.
7  Cur totiens uideo confundi sacra profanis
8  Vltimaque in summo prima sedere gradu?
8b  Cur tolli aspicimus nullo

quos quas finxi composuique comas.
63  Quid tamen, infelix, prodest tibi gratia nostri?
64  Heu, quantum uobis, tristia fata, licet!
65  Cur mea, crudeles, renouatis uulnera, Parcae,
66  Dilectumque iterum sauciat inguen aper?
67  Nunc demum nobis periit Cynareius ardor,
68  Nunc demum uideor uilis et orba mihi.
69  Per te celsus Eryx, per te mihi Troius heros,

Tundere tergemina pectora nuda manu."
79  Talia clamabat Cytherea, et talia Pallas
80  Intulit, anguifera pectus operta coma:
81  "Parce, quid immisces te luctibus, inuida, nostris
82  Extendisque tuas in mea iura manus?
83  Parce, Venus, meus ille, meus. De matre cadentem
84  Prima tuli manibus sustinuique meis.
85  Prima sacrum tinxi pectus moresque

80  Intulit, anguifera pectus operta coma:
81  "Parce, quid immisces te luctibus, inuida, nostris
82  Extendisque tuas in mea iura manus?
83  Parce, Venus, meus ille, meus. De matre cadentem
84  Prima tuli manibus sustinuique meis.
85  Prima sacrum tinxi pectus moresque pudicos
86  Totque animi dotes ingeniumque dedi.
87  Vnde suis illi grauitas maturior annis?

sacrae eius senectutis optatissimum baculum, participem secretorum, laborum socium, peregrinationis comitem, leuamen curarum, et per quem totius orbis principibus fidissima responsa et reddere consueuerat et accipere. Absit uero inuidia et liuor edax saltem parcat cineribus. Extinctus iacet optimarum artium deditissimus amator; interiit omnium studiosorum praecipuus fautor, cultor bonorum, curiae splendor, ornamentum ciuitatis, et huius urbis diligentissimus restaurator. Corruit praeclarum

uero animi moderatione erat ut irasceretur perraro, iratus autem extemplo animum ad tranquillitatem reuocaret. De nullo obloquebatur, detrahebat nemini, et, nisi familiarium suorum, aliorum uitae minime erat curiosus. Maximum eius conuitium putabatur si quem, quod tamen parcissime fiebat, per iocum aliquo urbanitatis sale respersisset. Cibi uinique moderatissimi, somnolentiae nullius, immo uero peruigil, et qui multis quotidie horis auroram solitus esset praeoccupare, quod totum tempus usque ad

praeuidit? Quis instantia prudentius disposuit? Quis denique solertius ac diligentius cuncta administrauit? Omnia enim consilia hostium praeoccupans, nullum locum inferendae iniuriae inimicis unquam reliquit. Proelia non minori audacia quam felicitate iniit et confecit. Patiens laboris, somni parcissimus, uictuque militari potius quam imperatorio contentus erat. Semper sollicitus et intentus ne hosti occasionem rei bene gerendae daret, ipse non cessans hostem aliqua insigni clade afficere. Nam praeter urbes captas et

Defecit: uictor, si cecidisset, erat. De Męra, Proethi filia, a Ioue uitiata et a Diana interfecta
Cinthia, Proethidem quid curuo confodis arcu?
Parce, satis telum quod tulit illa Iouis! Pluto
Dux Herebi Pluton superas peruenit ad auras
Frugiferęque rapit pignora chara deę.

5  Eia igitur biiugi cape celsa cacumina montis,
Quo uerę laudis semita pandit iter,
Et tecum comitem fratrem trahe, nanque duorum
Vis una ingenii est unus et artis amor.
Parcite sed tandem me tollere ad ęthera pennis,
10   Ne forte Icarię fabula dicar aquę.
Magna decent magnos: mihi sat perrepere terram
Atque per exiguos uelificare lacus;
Sat mihi uester amor, tristes

Totque bonis fultus culmen honoris adit.
Nam Veneti imperii summa est in sede locatus
Cunctorum uotis consilioque patrum.
15  Quis non iam tandem speret sub principe tali
Stamine Parcarum prosperiore frui? Quod omnia prospera sperare liceat Andrea Gritto Venetorum principe
Spirabit faciles Venetis pater Eolus auras
Neptunusque fauens ęquora tuta

Quid fortuna decens, quid florida profuit ętas?
Quid mihi diuitię nobilitasque domus?
5  Quidue pii fratres, uel quid fidissima coniunx,
Aut quid multorum sępe probatus amor?
Nulli mors parcit, rapit omnes, omnibus illa
Iniicit armatas impietate manus.
Flere tamen nostros prohibet sors altera casus
Quę dedit amissis commoda plura bonis. 10
Nam mea me uirtus superas euexit ad arces

Qui bene uiuit habet sub ditione necem.«
Dixit et in uerbo medium sibi protulit unguem,
Intrepidus cęcę probra futura deę.
Ergo age continuo non indulgere dolori,
Marce, uelis! Lachrymis, Marule, parce piis!
Ex quo nil timuit leti discrimina frater,
Certa hęc fraternę signa salutis habe.

exercitationis scripsimus utilitate. Nanque apud Iuvenalem Sat. I 17-18 legimus:
Stulta est, inquit, clementia, cum tot ubique
Vatibus occurras, periturae parcere chartae. Non tamen eo ordine id carminis nostro inclusimus libello, quo et fecimus illud et composuimus, sed quo includendum arbitrio nostro putavimus. Tu

dabam.
3.6.41   Nunc tamen ipse magis sacrorum iura colebam
3.6.42   Non memor Aonidum Pyeridumque chori.
3.6.43   Parcite, Pyerides, stimulo uicistis acuto,
3.6.44   Iuribus en positis carmina scribo dolens.
3.6.45   Castalides fuerant nostrorum causa dolorum,

amore,
3.6.54   Scipio testis erat tempus in omne grauis.
3.6.55   Aonides, nimium nostros lacerastis honores,
3.6.56   Parcite Pyerio, parcite, queso, uiro!
3.6.57   Parcite iam nostris, foelix, rogo, turba, querellis,
3.6.58   Non ego uos linquam Castaliosque lacus.

3.6.54   Scipio testis erat tempus in omne grauis.
3.6.55   Aonides, nimium nostros lacerastis honores,
3.6.56   Parcite Pyerio, parcite, queso, uiro!
3.6.57   Parcite iam nostris, foelix, rogo, turba, querellis,
3.6.58   Non ego uos linquam Castaliosque lacus.

in omne grauis.
3.6.55   Aonides, nimium nostros lacerastis honores,
3.6.56   Parcite Pyerio, parcite, queso, uiro!
3.6.57   Parcite iam nostris, foelix, rogo, turba, querellis,
3.6.58   Non ego uos linquam Castaliosque lacus.
3.6.59   Carmina dictabo, Musas uenerabor amantes,

3.6.59   Carmina dictabo, Musas uenerabor amantes,
3.6.60   Nec mittam syluas, pulcher Apollo, tuas.
3.6.61   Tu quoque parce meo, dominans fortuna, dolori,
3.6.62   Et uates lyricis ipse sonabo modis.
3.6.63   Nec me iam laceres, nec me, sceuissima, uexes,

De auaritia et crudelitate cuiusdam tyranni 170 . De Anania et Saphira 172 . De auaritia episcopi qui opes suis reliquit 214 . Monachus qui ob parcitatem de uinea sua minus solito collegit, et id etiam uersum in acetum 239 . Auari munus ex fetore cognitum ab Hilarione. Auaritia diuitum 248 . Negociatorum auiditas labores sustinens et pericula

176 . Hieremias scribit in libro mala uentura super Iudam 177 . Adducam malum super omnem carnem, et Baruch fidelem saluabo quocunque perrexerit. Consummam cunctas gentes etc. nec quasi innocenti parcam tibi 179 . Saraias iussu Hieremię legit librum Babyloniis afflictionis super eos futurę et proiecit illum in fluuium Euphratem 181 . Recordare, Domine, quid acciderit nobis etc,

ad diuitem auarum: "Non", inquit, "hic substantiam possidet, sed ab ea ipse possidetur". Tenaces itaque aiebat opum ut suarum habere curam, uerum ex eis ut ex alienis nihil capere utilitatis 43 . Aristoteles hominum plerosque dicebat ita esse parcos, ac si semper uicturos, alios tam prodigos, ac si continuo morituros 47/. Diogenes rogatus, quomodo Dionysius amicis uteretur, "ut sacculis", ait, "dum plena euacuat et abiicit uacua". Cupiditatem arcem omnium malorum dicebat. Rogatus, cur pallens esset aurum, ait: "Quia

299 . Corui aurum comedunt 301 . Rapacissima Nabidis coniunx 308 . Hannibalis ars in Gortinorum fallenda auaritia 320 . Perseus pecunię parcens se et regnum prodidit 323 . Auaritia Syllani a patre multata 334 . Locupletum factio contra legem agrariam 335 . Alii epoto, quod in prouinciam extulissent, uino

74 . Caritas in proximum: ita rebus consulere alienis ut suis 96 .
Crudelis. Vxores uiros suos occiderunt 66 . Cibi potusque parcitas 5 . Quod ad uictum satis est, satis esto 33 . Macilentos et pallidos timuit Cęsar 50 . Crapulari non decet probos fortesque 56 .

Crudelitas. Caius Marius de Catulo, amico suo, respondit: Moriatur 150 . Dionysii crudelitas in amicos. Alexander Clitum interemit 141 .
Cibi potusque parcitas. Darius aquam turbidam bibit et negauit se unquam bibisse iucundius 156 . Ptolomeus cibario pane pastus dixit nunquam se gratius comedisse. Socrates dixit obsonare se ambulando famem. Lacedemoniorum uictus

percussit Phlistim in ualle Raphaim, non aduersum tendens, sed post tergum girans 50 . Ammon simulata egritudine euocatam Thamar, ut ministraret sibi, uitiauit. Mulier Techuites callido argumento compulit regem Dauid, ut Absaloni parceret et ab exilio reduci sineret 52 . Astutus. Cautus. Versutus. Astutus 128 . Astutus euadit periculum, imprudens implicatur 131 . Qui sophistice loquitur

Iason desęuit in ciues; inde fugiens peregre periit et sepultura caruit. Antiochus in Iudeos 226 . Capta ciuitate Calphin duce Iuda interfectorum sanguis adiacentis stagni infecit aquas 220. Cibi potusque parcitas. Ne carnem cum sanguine comedas 2 . Agar in deserto siti confecta cum puero suo, fonte sibi ab angelo ostenso recreata est 4 .

Clementia. Peccandi uerecundiam facit ipsa clementia regentis. Seueritatem abditam, clementiam in procinctu habet 87 . Clementia alieno sanguini tanquam suo parcit et scit hominis non esse homine prodige utendum 38 .
Crudelis. In Popilium, qui occidit Ciceronem 14 . Elii Phidiam manibus truncatum Atheniensibus

Pericles coenarum apparatus contempsit deuitauitque aliorum conuiuia, quod uirtutis grauitati derogarent 51 . Cato senior eodem uino quo operarii usus 91 . Cibi ac potus parcissimus Agesilaus 28. 29 . Alexander coquos solertissimos ad se missos remisit his sibi opus non esse dicens, sed illis quos sibi Leonidas pedagogus comparauerat, ad prndia nocturnis itineribus, ad coenas uero prandiorm parcitate

ac potus parcissimus Agesilaus 28. 29 . Alexander coquos solertissimos ad se missos remisit his sibi opus non esse dicens, sed illis quos sibi Leonidas pedagogus comparauerat, ad prndia nocturnis itineribus, ad coenas uero prandiorm parcitate 43 . In communi suorum siti alatam sibi aquam noluit bibere 46 . Raro ante occasum solis discubuit Cicero propter stomachi cruditatem 88 .

cibarius 3 . Anacharsis dixit uitem uuas tris ferre: primam uoluptatis, secundam ebrietatis, tertiam moeroris 13 . Oleum uesanię pharmacum 14 . Socrates adeo parce ac temperate uixit, ut, cum Athenas lues sępe uastaret, ipse nunquam ęgrotauerit. Dicebat eum qui suauissime comederet, obsonio non egere 18 . Cum uocasset ad coenam diuites, et Xantippen modici apparatus puderet, "si frugi",

Vinum modice sumptum firmat ac roborat, immodice, statum mentis euertit; idem de cibo 95 . Timon nullum prandii tempus obseruabat 98 . Epicureorum in cibo ac potu parcitas 99 . Sapores simplices: panis cibarius et aqua. Simplicibus cibis consuescere salubre est, et impigrum hominem facit 109 .

cum in Ęgypto milites ab eo uinum peterent: "Nilum habetis", inquit, "et uinum petitis?" Et cum se ob id uictos dicerent: "Erubescite", inquit, "nam qui uos uicerunt, uinum non bibunt" 435 . Tacitus imperator cibi et potus parcissimus 449 .
Celer. Asael cum equis cursu contendit 49 . Persarum pernicitas in rebus nunciandis 131 . Euchida

Festa. Dies festi instituti tanquam necessarium laboribus temperamentum 75 . Sine luxuria dies festus agatur 7 . PLATO
Fortuna. Parce. Fata. Dea Necessitatis 235 . Fortuna. Ars. Fatum 280 . Fatum. Parcę 319. 322 . In Deo nihil potest cogitari fortuitum 348 .

agatur 7 . PLATO
Fortuna. Parce. Fata. Dea Necessitatis 235 . Fortuna. Ars. Fatum 280 . Fatum. Parcę 319. 322 . In Deo nihil potest cogitari fortuitum 348 . Fatum 402 . Felix. Nemo itaque felix esse potest, nisi sapiens bonusque sit 15 .

Fama plurimum mendax 3 . VERGILIVS
Fortuna. Talia sęcla "suis dixerunt" currite "fusis concordes stabili fatorum numine Parcę" 6 . Felix. Candidus insuetum miratur limen Olympi sub pedibusque uidet nubes et sydera Daphnis 7 . Campi Elysii 132 . Aurea nunc solio stellantis regia cęli

Fortis. Athletę. Diomedes 32 . Vires 55 . Filii in parentes ne ulciscantur 85 . Fortuna. Fatum 13 . Parcę 17 . Fatum. Parcę 33.34.35. 36 . Parcę. Fortuna 36 . Casus 37 . Fatum 39 . Felix.

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312], Prohemium statutorum Spalati, versio electronica (), 1216 verborum, 44 versus, Ed. J. J. Hanel [genre: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [word count] [percevalprohem].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Anonymus (floruit 1020) [1348], Inscriptio sepulcri comitis Mladini, versio electronica (, Trogir), 126 verborum, 22 versus, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - inscriptio; poesis - epitaphium] [word count] [nnmladini].

Jurjević, Juraj (fl. 1400) [1418], Doctrina rebusque gerendis ornatissimo uiro Baptistae Bauiloquae Georgius de Georgiis plurimam salutem dicit, versio electronica. (, Venecija), Verborum 755, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [jurjevicjepist14180601].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Andreis Trogiranin (c. 1500?) [1450], Ad puerum forma superbientem elegia, versio electronica (), 48 versus, verborum 298, Ed. Bratislav Lučin; Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [andronictragelegia].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Joannis Sobote Dalmate epistola, versio electronica (, Trogir), Verborum 545, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14540727].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Jan Panonije (1434-1472) [1465], Galeotto suo epistula, versio electronica (, Hungaria), 926 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - epistula] [word count] [ianpanepistgal1465].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Cipiko, Alviz (1456-1504) [1474], Naenia de clarissimo adolescente Petro Rhiario Sixti summi pontificis nepote, versio electronica (), 124 versus, verborum 799, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [cipikoanaenia].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report