Your search found 4111 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

Domnius armiger haud timidus Platonicos revocat gemitus Proterit horrificos strepitus. In Deitate gradus varios Non reserans minus haut nimios, Nam Deitatis honor parilis Semper adest, fuit, et fuerat. Unde sophistica dicta fugat, Perfida contudit, et jaculat, Pyrgus at inde nihil valuit, Namque perire magis placuit. Sancte Pater, pie

R. Ut digni efficiamur promissionibus Christi. Al. Ad Magnificat. Antiphona.
Salve clara dies, qua nostrae Domnius urbis
Praesul ad aethereas se tandem sustulit arces,
Et victo laetus percepit dona Tyranno,
Syderea semper radiantem luce coronam. Al. Oratio Omnipotens sempiterne Deus, ecclesiae tuae votis propitius aspira, ut B. Domnii Pontificis, et Martyris tui precibus adjuvemur, cujus natalitium celebramus. Per Dominum et c. Ad

Et nobis dona requiem.
Morbum pelle pestiferum;
Languoremque mortiferum,
Et repentinae liberum
Mortis hunc redde populum.
Repressa semper grandine,
Riga secundo flumine,
Et reple frugum germine
Nostros agellos, Domine.
Post haec purgatos sordibus
Nos redde coeli sedibus,

Nostros agellos, Domine.
Post haec purgatos sordibus
Nos redde coeli sedibus,
Ut cum beatis omnibus
Te extollamus laudibus.
Sit tibi semper gloria;
Qui surgens cum victoria
Sedes in Patris dextera
Per sempiterna saecula. Amen.

cujus recolimus festa, et perducat ad veniam, et ad perpetuam gratiarum actionem constituat. Per Dominum et c. Postcom. S. Domnii Martyris tui, atque Pontificis natalitia recolentes, te suppliciter deprecamur, ut ejusdem precibus, hoc idem nobis semper indulgentiae causa sit et salutis. Per Dominum. Die XXIX. Julii. In festo translationis S. Domnii Ep. et Martyr. Duplex. Omnia de Com. unius Martyr. extra tempus Paschale, exceptis iis, quae hic habentur propria. Ad

et dum uigui terror in orbe fui
parum aduc dicam de mei corporis vitam
dum vicxit in mundo ualatus munere fundo
ingenio lucxit Petrus sua quam bene ducxit
omnia despecsit cor semper ad etera uecxit
templum fundauit cum menibus et decorauit
hic obdormivit cum spiritu astra petivit
dominus ascribit Dabrus hic me perfecit

IV.
4.1  Res fluitant cunctae uelut impetus undae.
4.2  Quicquid et exoritur labitur et moritur.
4.3  Mente deum pura semper Vekenega secuta.
4.4  Non penitus moritur sed moriens oritur.
4.5  Namque probos mores cupiens seruare sorores.
4.6  Actibus excoluit uoce quod has monuit

VII Defuncto etiam Ratomiro ex eius progenie regnaverunt post eum quatuor iniqui reges, non in uno quidem tempore, sed unus post alium temporibus suis, quorum temporibus semper in persecutione fuerunt christiani. Et quia inimici, et persecutores Christianorum, longum duximus narrare eorum iniquos actus et vitam, quoniam ad meliora et delectabiliora tendere

viribus, sed non fuit ut frater eius. Regnante Thomislavo Ungarinorum rex nomine Attila promovit exercitum, ut debellaret eum. Rex autem Thomislavus fortis iuvenis, et robustus bellator, plurima bella cum eo commisit, et semper eum in fugam convertit; genuitque Thomislavus rex filios, et filias et XIII anno regni sui mortuus est. XIII Sebeslaus filius eius

atque gloria. XXXI Crescimiro autem fratri eius natus est filius cui Stephanus nomen imposuit, iste post mortem patris rexit Croatiam Albam, et Bosnam, et post eum semper regnaverunt in Croatia. Natus est ei ex concubina filius ambobus pedibus claudus, qui multo tempore ambulare non potuit quem Leghet nominavit, iste Leghet, mortuo patre eius Crescimiro, adductus est in Tribunia ad consobrinum

imperatore reddidit illi civitatem. Igitur Jaquinta uxor Bodini videns filios Branislai crescere, et multiplicare, valde dolebat, timebat enim, ne viro eius moriente, Branislavus seu filii eius acciperent regnum, unde et semper invidebat eis, et quaerebat opportunum tempus, quomodo patrem et filios perderet. Quodam itaque tempore dum Branislavus cum fratre suo Gradislavo, et filio Bericna simpliciter venissent ad regem in civitatem Scodarim,

idem ferme tempus Spalatenses eiecerunt Domaldum de comitatu et fecerunt sibi comitem quendam nobilem uirum de Luca, nomine Buisenum. 2Erant autem quidam Cetinenses, Budimir cum fratribus suis, homines feroces et qui numquam in pace uiuere sinerent Spalatenses, semper enim uelud rapaces lupi caulis ouium insidiantes, non nisi de sanguine uiuere appetebant. Vix enim dies unus immunis poterat transire ab eis, quo minus in campum nostrum irruerent, homines opprimerent, animalia predarentur. Nam quod erat immanissimi sceleris, cuncta hec perpetrabant facinora

infamesque cognouerat, his nunquam faciem ylarem hostendebat. Iuniores more pii patris ad se frequenter conuocans instruebat, hunc de rebus iusta negotiatione augendis, alium de militia exercenda, alium de causis ciuilibus fideliter exequendis. Et quid plura referam? Nunquam erat quietus sed semper intentus et feruidus statum singulorum et omnium ad meliora transferre. Qualiter autem ciuitatis honor et commodum ampliori possit mensura excrescere, mentis aciem undique circumferebat, dando operam solerti studio seruare habita et lucrari habenda, expendenda pro utilitate expendere et

in quo iussit conscribi omnes consuetudines bonas quas ciuitas habuerat ab antiquo, superaddens multa alia iura, que uidebantur necessaria in actibus publicis et priuatis, uidelicet in causis expediendis, in maleficiis puniendis et pro iustitia equo libramine omnibus exhibenda. Quem libellum curia semper habebat pre manibus nec absque eo iudices uel aduocati ad discutienda causarum merita procedebant. Hoc capitulare transcripserunt Tragurienses et alii, quos emulatio nostri regiminis ad bona studia prouocabat. 5Denique transcurso iam ex maiori parte anni spatio uentum est

Nicolay Farensis, Bartholomei Scardonensis et Philippi Seniensis episcoporum anno Redemptionis millesimo ducentesimo quadragesimo septimo, XII Kal. Octub., gerens annos natu circiter XL. Fuit autem utraque preditus dignitate, archiepiscopatus et comitatus, nec his contentus ad altiora semper et ditiora toto mentis desiderio hanelabat. Erat autem sanguinis nobilitate turgidus, iuuenili calore pomposus, stature proceritas et faciei uenustas, quibus ceteros precellebat, non permittebant eum mediocria de se sentire. Secularibus quidem negotiis totus intentus, ecclesiastica uelud

ac bellacem futurum, ipse e contrario mitem et pacatum se gerens cum eis omnem austeritatis sue rigorem in ciues suos exercere uolebat. Erat autem bonis turbulentus et minax, prauis uero munificus et amicus. Ita quidem contigit, ut omnibus grauis et intolerabilis uideretur, ob quam causam ipse semper contra ciues et ciues contra ipsum maliuolentie suspitiones gerebant. Consecratus tandem, ut predictum est, misit prenominatum episcopum Seniensem ad domini pape Innocentii curiam, qui tunc manebat Lugduni, petens suppliciter, ut pallium ei mittere dignaretur. Quo optento reuersus est

comitante caterua. Mundam nitidamque uolebat tenere mensam, maxime quando hospites aderant. Solebat namque aduentantes ex diuersis ciuitatibus nobiles ad conuiuium inuitare eisque satis affluentes preparationes apponere satagebat. Quando uero ad uisitandam prouinciam egrediebatur, uolebat semper aliquos de canonicis et de ciuibus in sua sotietate habere. XLVII. De adventu regis Coradi 1Per idem tempus rex Coradus, filius quondam Frederici imperatoris, exiens de Germanie partibus, ad capescendum Sicilie regnum properanter iter

se multiformiter excusarent, rex factum equanimiter tulit mandans eisdem, dumtaxat laycis et eosdem astringens uinculo iuramenti, quod de cetero tale quid facere nullatenus attemptarent. Verumtamen eundem archiepiscopum, quamdiu hic stetit et quotiens ad ipsum in Hungariam est profectus, debita semper ueneratione tractabat ipsum ad se crebro uenire faciens et cum eodem amicabiliter colloquia faciebat. Demoratus est autem Bela rex apud sanctum Petrum multis diebus. A ciuibus autem nostris pluribus est honoratus delitiis, quos regratians affatim eosque cum plenitudine sue gratie relinquens

et honorabili ciuitate Firmana, peritum in iure canonico et ciuili, honorabilem potestatem ciuitatis Spalati sub anno domini Millesimo trecentesimo duodecimo, indictione decima; tempore sanctissimi principis domini Clementis papę quinti, ad laudem et reuerentiam omnipotentis Dei et beatę Marię semper uirginis, specialiter beati Domnij martiris et sancti Anastasij, patronorum dictę ciuitatis, quorum pręsidio et defensione Spalatina ciuitas in pacifico statu gubernatur, et aliorum omnium sanctorum et sanctarum Dei, quorum intercessionibus diuina maiestas misericorditer inclinetur ad

mundus uniuersaliter secundum rectum ordinem gubernatur. Scriptum est enim: per me reges regnant et potentes scribunt iusticiam . Et ad hoc ut pręfata ciuitas Spalatina diuino semper auxilio suffragante perpetuo conseruari ualeat in statu pacifico et tranquillo: nam Roma tam diu mundi tenuit monarchiam, quam diu uiguit iusticia in Romanis; deficiente autem in eis iusticia, defecit dominium Romanorum.

pręter amare Deum;
Non nisi dante Deo sapientia discitur ulla
Et sine quo nullus rite peritus erit.
Perfectus amor ciuium cunctos mille cibauit
Valde mitis ualde uera semper amauit. Isti duo uersus designant interpretationem huius nominis, quod est Perceualus. Caueant igitur inuidi detractores, ut in renouationibus statutorum nullo

Isti duo uersus designant interpretationem huius nominis, quod est Perceualus. Caueant igitur inuidi detractores, ut in renouationibus statutorum nullo tempore dictum prohemium debeant immutare, sed semper pro exordio et prohemio statutorum ciuitatis Spalati debeat inuiolabiliter permanere ad memoriam sempiternam.

cognoscere benignitatem nostram, nostri dominii, quę tota est disposita ad conseruationem nostrorum fidelium qualiter circa honorem et fidelitatem uestram conseruandam, taliter et sic prompte uos gerere debeatis, quod apud nos possitis omni tempore gratiam promereri, quam inuenietis semper promptam et paratam in omni auxilio uestro et succursu, sicut fuerit oportunum, ad quod solicite uigilamus. De nouis autem per uos comitem significatis uestram prudentiam comendamus mandantes, ut occurentiam continue de die in diem uestris litteris solicite

rege a finibus Bihacii sequestrato. 6. De Venetorum fraudulenta perpetratione Et quamplures alias epistolas dicti Veneti dictis Iadertinis mandarunt, ut in fidelitate, quam semper de eis optarunt, deberent constantius perseuerare, ut uberiorem gratiam possent coram Ducali dominatione promereri. Hec autem ipsi Veneti inique et fraudulenter peragebant, ut possent aptius eorum perfidam conceptionem efficaciter terminare, certe Deum, qui est causa causarum et

pulchritudinis fabricatis, propugnacula crebra et alta in ea confecta et constructa sunt. Porro quia a constitutione ipsius sticati seu bastidę usque ad eius remotionem nullus fere preteribat dierum, quin inimici mixtim scaramutias seu badalutios conficiebant, sed ut plurimum, immo fere semper Iadertini brauium de aduersariis asportabant, nunc ense iugulatos, nunc ductu captiuatos, aliquos iaculis impressos aliaque, prout in pugna solet euenire. Item perueniente decimoseptimo die prefati mensis ille missus Iadrę, qui ad pręsentiam Andreę,

ianue magistre tubarum sonitu ac grandi hortatione in trunco eminentissimo erexerunt. Nunc aduersarii crebrius concordiam postulant ab aduersariis, ad quos ipsi minime aquiescere atemptant, ne iactu grauiori conturbentur. Nunc partes sepius conficiunt scaramucias, inter quas fere semper Iadertini vexillum ab inimicis asportant. Nunc pyrate Iadertini per mare nauigant, quempiam Venetum reperiunt, post tergum manibus complicatis in equore crudeliter submergunt, nullum genus vel speciem misericordię aspiciunt. Enormem iacturam ipsi Veneti per mare supportant, quod

inimicorum fugam euadere. Fabricare iubent quedam altissima edificia turrium et cathorum lignea vetustate compositorum, quibus ipsis Iadertinis minantibus eos debere cum illa impugnari. Sed ex hoc nullum hostes genus formidinis summentes, sed semper sperabant de regis fauore et eorum futuro remedio. Quamuis ipsa edificia frustra sint laborata, cum nullum hostibus prestitit detrimentum nec cum ea pugnare ausi sunt nec Veneti conantur durioribus affici doloribus. Cum decem et septem trabuchis ciuitatem deuastabant. Nam quodam die

viro et domino, domino suo, domino Andreę Maureceno, capitaneo generali, frater Michael, abbas Sanctorum Cosme et Damiani monasterii de monte diocesis Iadrę, humili reverentia et salutem prosperam tamquam patri et domino, in quem nos et domus nostra habuit spem, habet et habebit. Semper homines et mulieres totaliter et numquam a mandatis vestrę paternitatis recessimus neque deuiauimus. Vnum, domine mi, multa uobis narrarem mirrabilia de factis domus nostrę, de tribulationibus et infestationibus, quas habuimus cum Marino, fratre nostro, ab inimicis nostris et de aliis

et nihilominus congrue posset recedere. Sed intelleximus de aduentu vestro, idcirco fecimus eum prestolari, donec venissetis. Quapropter dictum monachum informauimus, qui vobis seriem enarabit per totum. Valeat Magnificencia vestra cum augmento prosperitatis nunc et semper! Data Iadrę, die nono intrante Septembris. Nullusque iurisdictionis temporalis propter quorundam nobilium interpositionis obstaculos ausus fuit in ipsum abbatem et eius collegam extendere manum, sed vsque consumationem discordię captiuus mansit.

nostro ac totius civitatis nostrae, habentes auctoritatem super hoc a consilio duodecim sapientum, fungentes plena potestate a generali consilio, iuravimus invicem et vicissim unitatem, fraternitatem et amicitiam perpetuam et iuvare alter alteri toto posse et scitu, semper in fidelitate et fidei constantia dominarum nostrarum reginarum et sacrae coronae Ungariae. 1383 Die 2. mensis februarii, dominus Nicolaus praepositus

ser Damianus de Begna et ego Paulus de Paulo, quibus data fuit auctoritas vendendi bona eorum et solvendi creditoribus. — Die 18. mensis iulii contracta fuit unitas inter dominum Thomam de Sancto Georgio, Dalmatiae et Chroatiae banum, et commune civitatis Iadrae, semper ad fidelitatem sacrae coronae regni Ungariae et dominarum nostrarum reginarum, scilicet dominae Mariae reginae Ungariae, dominae Edvigae sororis eius, ac dominae Elizabeth matris earum, quae unio fuit firmata sacramento praestito eodem die super brachio Sancti Grisogoni martyris et alias res

dulcia et suaues litteras caritas componit amica, abunde scribendi materiam habet fraterno nexu colligata beniuolentia neque ad alienos fontes necesse habet exire cum in se iocundissimo fluento scateat; semper enim inter amicos inest causa scribendi. Scribe igitur, exoro, etiam si abest causa, licet putem causam semper adesse ut scribamus, et, si aliquod commercium non resistat, saepissime scribe; tuis igitur litteris ita uero me refoues sicut

neque ad alienos fontes necesse habet exire cum in se iocundissimo fluento scateat; semper enim inter amicos inest causa scribendi. Scribe igitur, exoro, etiam si abest causa, licet putem causam semper adesse ut scribamus, et, si aliquod commercium non resistat, saepissime scribe; tuis igitur litteris ita uero me refoues sicut Aethiopes uel Indos sitibundos ardenti in climate gelida lucidaque unda restaurat. Subiungis etiam ut te lotis uisitem litteris;

urbem adhuc pestifero sidere commoveri: nullum tamen ex domesticis sociis meis hoc morbo occubuisse: qua ex re diis gratias habeo. Quod autem scribis senatorio viro domino Andreae Venerio meam commendationem pergratam fuisse, hoc profecto semper praedicavi: me sibi gratissimum esse. Corniolam, in qua mortis effigies sculpta sit, citius quoad potero compertam ad ipsum mittam. Haec de his. Hoc unum te, Maphee praestantissime, nolo latere: patri tuo, nostro praetori

contra pericula fidei, bello mihi opus esse, et quidem iudicia Dei iustissima ferre, quis nesciat? eaque rebellibus lachrimis exprobrare iniuria sit. Dum tamen naturam bellorum, in quibus a prima ferme aetate versatus sum, mecum ipse agens reputo, facile invenio fateor communem hanc fuisse semper bellantium rotam, ut iuxta superni Spectatoris nutum, modo prosperis interdum contrariis revolvatur eventibus; indicet autem, oro, Deus ipse eorum partem, e quibus tanta christianum populum circumvenit illusio. Multi etenim circumvicini Principes, puta, utriusque Valachiae, item

Iustitiae cultor, pius ac placidissimus heros,
1.22.7   Condidit aeterno morientia lumina somno.
1.22.8   Vester hic in tanto pugil invictissimus orbe
1.22.9   Extitit, et summo vos semper honore colebat. 23. AD PAULUM
1.23.1  Carmina quae nobis, Paule, emendanda dedisti,

38. AD EUNDEM
1.38.1  Quid tua tantum in te peccarunt carmina, Iuli?
1.38.2  Tristibus in tenebris semper ut illa premas.
1.38.3  Nec levius serves, quam carcere quaestor in imo
1.38.4  Custodit, si quos ultima poena manet.
1.38.5  Tandem ea mitte foras, aut si

ea mitte foras, aut si meruere necari,
1.38.6  Fige cruci, vel sic perfruitura die. 39. IN SUPERFLUA QUAERITANTEM
1.39.1  Hoc unum semper quaeris: superetne Maronem
1.39.2  Tullius? an maior sit Cicerone Maro?
1.39.3  Nescio; verum illud belle scio, quod tibi nunquam
1.39.4  Est visus, Procopi, nec Maro, nec

nobis, hoc dabit Aeacides,
1.74.5  Vel Pagasaea ratis, vel mutua vulnera fratrum,
1.74.6   Vel pars Romanae quaelibet historiae.
1.74.7  Quid, quod tu pariter celebraberis? et tua semper
1.74.8   Vivent nominibus, nomina iuncta, meis?
1.74.9  Aut etiam si me, neglectus omiserit index,
1.74.10   Te tamen insignem pagina tota seret.

1.93.6  Quod mater tua si patri negasset,
1.93.7  Nec tu nata fores, tui nec isti,
1.93.8  Qui me urunt facibus suis ocelli.
1.93.9  Semper quod dare feminae potestis,
1.93.10  Semper sumere quod viri nequimus.
1.93.11  Quod praesens placet, urit affuturum.
1.93.12  Nec triste est, nisi quando non habetur.

1.93.7  Nec tu nata fores, tui nec isti,
1.93.8  Qui me urunt facibus suis ocelli.
1.93.9  Semper quod dare feminae potestis,
1.93.10  Semper sumere quod viri nequimus.
1.93.11  Quod praesens placet, urit affuturum.
1.93.12  Nec triste est, nisi quando non habetur.
1.93.13  Quod terram replet, et profunda

Discrevit propriis, corpora bina, notis.
1.123.9  Quippe puellari raptam de pectine carnem,
1.123.10  Alterius mediis fixit in inguinibus.
1.123.11  Inde suam partem semper locus ille requirit,
1.123.12  Inde suum semper pars petit illa locum. 124. AD LUPUM
1.124.1  Vel metuunt vel amant, qui te,

1.123.9  Quippe puellari raptam de pectine carnem,
1.123.10  Alterius mediis fixit in inguinibus.
1.123.11  Inde suam partem semper locus ille requirit,
1.123.12  Inde suum semper pars petit illa locum. 124. AD LUPUM
1.124.1  Vel metuunt vel amant, qui te, Lupe, non bene norunt;
1.124.2  Ast ego qui novi,

fatemur,
1.150.4  Sed quibus haec fiunt, illa, Guarine, doces. 151. IN PINDOLAM
1.151.1  Quid mihi, nescio cur, arrides, Pindola, semper?
1.151.2  Istud non novi, qua ratione facis.
1.151.3  Nil unquam de te merui bene; nil tibi certe
1.151.4  Ante dedi, sed nec forte deinde dabo.

eram, tunc me nec noscere, Lappe, volebas,
1.157.2  Sum locuples, offers mutua, Lappe, decem.
1.157.3  Sume, triplum dono, sed conditione sub illa,
1.157.4  Ut miser adverso Numine semper agas. 158. IN SYLLAM
1.158.1  Cum debes mihi, Sylla, fingis iram,
1.158.2  Ne te scilicet aes meum reposcam,

Quindecies una si fias obvius hora,
1.190.4  Consuetum repetis sedulus officium.
1.190.5  Si quando in summa scribo meditorve fenestra,
1.190.6  Clamatum e platea semper avere iubes.
1.190.7  Sic vaga sollicitae pereunt meditamina mentis,
1.190.8  Avolat et cerebro pulsa Thalia meo.
1.190.9  Ni fallor digitis, hodie centesima nobis

queror, ecce iterum misero fers, Paule, salutem,
1.190.14  O quam te longe, Paule, valere velim!
1.190.15  Parce, precor, tenero capiti, et crudelia differ
1.190.16  Taedia; sic semper sit tibi, Paule, salus.
1.190.17  Quodsi forte placet numero certare salutis,
1.190.18  More potes vulgi dicere mille semel.

auctore te quis locus esse potest? 193. AD BARTHOLOMAEUM
1.193.1  Mutua da septem; superos et sidera testor,
1.193.2  Semper debebo, Bartholomaee, tibi. 194. CUIDAM PETRO
1.194.1  Ante revertetur tepidos Hyperion ad ortus,
1.194.2  Excipiet stabilem

dabimus meritis praemia digna, tuis?
1.195.3   Tu decus es Bibiae lumenque propaginis ingens,
1.195.4  Tu patriam insigni laude sub astra feres.
1.195.5   Urbs Genuae semper tanto exultabit alumno,
1.195.6  Et quondam Idaliae Cypros amata Deae.
1.195.7  Rerum opifex summus tibi det quaecunque rogabis,
1.195.8  Et tribuat factis praemia digna

196. AD BARTHOLOMAEUM
1.196.1  Non idcirco fidem laesi, quod credita nondum
1.196.2  Persolvi; laedam, si data reddidero.
1.196.3  Nam bene si memor es: semper debere, nec unquam
1.196.4  Reddere juravi, Bartholomaee, tibi. 197. AD ORNITUM

bruma novissima gignit,
1.225.16  Irrigui pictis quot abundant floribus horti,
1.225.17  Arboribus montes, maturis frugibus agri.
1.225.18  Ergo vale, et nostri reminiscere semper amoris. 226. AD MARCELLUM
1.226.1  Non ego te idcirco vatem, Marcelle, negarim,

231. DE IACTURA VITAE HUMANAE
1.231.1  Nocte cadente orimur, nihil anterioris habentes
1.231.2  Temporis, excepit nos simul alma dies.
1.231.3   Semper et hesterni vitam deperdimus aevi,
1.231.4  Principium reliquae lux modo nata facit.
1.231.5  Esse tibi multos senior se dixeris annos,
1.231.6  Nam de praeteritis nil hodie

sed alma,
1.285.4  Cum Iove discumbens impleor ambrosia. 286. VERBA TROIAE AD PALLADEM
1.286.1  Parce, precor, Pallas; colui nam semper honores,
1.286.2  Aureis in templis, Troia misella, tuos.
1.286.3   At tu me vastas, et pomi unius ob iram,
1.286.4  Decerpis tristi, moenia tota, manu.

306. AD STOICUM QUENDAM
1.306.1  Virtutem nihil exteris egentem,
1.306.2  Invictam, inviolabilem, incoactam,
1.306.3  Semper, Stoice, praedicas εχεφρων
1.306.4  Quam qui pectore possidebit alto,
1.306.5  Nudus, mille licet ferat labores,

1.306.7  Quamvis per cumulos Libyssae arenae,
1.306.8  Arctoaeve nivis, vagetur exul;
1.306.9  Non, inquis, poterit miser vocari,
1.306.10  Sed semper bene vivet ac beate,
1.306.11  Respondere sinas tibi me, εχεφρων
1.306.12  Concedo, bene, sed nego, beate.

1.321.15  Quod vero implacide iugum puellae
1.321.16  Captivo gemit imminere collo,
1.321.17  Hoc fatum premit eruditiores,
1.321.18  Saevo ut semper amore macerentur,
1.321.19  Nec Phoebus magis aut pater Lyaeus
1.321.20  Illis, quam puer imperat Cupido.
1.321.21  Nec sane mea tam potens Thalia est,

superficies solidi vim corporis edat,
1.328.6  Quod longo, et lato dimensum constat et alto,
1.328.7  Tessera, seu cubus, seu quadrantale vocatum;
1.328.8  Quod promtum semper quovis consistere iactu,
1.328.9  Sena superficies, octonus et angulus ambit. 329. AD MARCELLUM
1.329.1  Quod fuit astuto

quem nobis Thessalonica dedit.
1.335.3   Accipe magnifici clarum rectoris honorem,
1.335.4  Accipe purpureae, pallia rubra, togae.
1.335.5  Festa sit in fastis, et semper maxima, qua tu
1.335.6  Luce magistratum gymnasiarchus inis. 336. EPITAPHIUM ULADISLAI REGIS

quod fieri ipse tibi. 361. AD LECTOREM
1.361.1  Parco tibi, parco vobis iam candide lector,
1.361.2  Finis adest; primum sit leve semper onus. EPIGRAMMATA IN PANNONIA SCRIPTA 362. LAUS PANNONIAE

2.7.1  Calliope, Clio, Polyhymnia, flete; Guarinus
2.7.2  Ecce iacet, vestri gloria, vester honos.
2.7.3   Occiderit licet ille senex, absolvere nemo
2.7.4  Fata potest, semper vivere dignus erat. 369. AD GALEOTTUM
2.8.1  Candida seu vultu ridet fortuna sereno,
2.8.2  Seu praefert tristes nubila fronte

369. AD GALEOTTUM
2.8.1  Candida seu vultu ridet fortuna sereno,
2.8.2  Seu praefert tristes nubila fronte minas,
2.8.3  Semper habe fidi secretum pectus amici,
2.8.4  Affectus credas cui Galeotte tuos:
2.8.5  Collatae levius mordent praecordia curae,
2.8.6  Gaudia plus multo participata iuvant.

2.45.3  Nos tamen haud alias agimus, carissime, grates,
2.45.4  Integra quam nobis si tua dona forent.
2.45.5  Peccat, ab eventu mentem qui pensat amici,
2.45.6  Semper in officiis, est voluisse, satis. 407. AD EUNDEM
2.46.1  Perfusam rutilo, pateram tibi mittimus, auro,
2.46.2  Aspice quam

2.88.5  Tum demum facili componam pectore carmen,
2.88.6  Si dederis dignam carmine materiam.
2.88.7  Hanc olim festiva tenent epigrammata legem,
2.88.8  Commendet pungens semper ut illa sapor.
2.88.9  Sunt quaedam, nullo quae possim dicere metro,
2.88.10  Sunt quaedam, quae vel dicta leporis habent.

tibi tot duros et luce et nocte labores,
2.90.2  O nunquam curis non agitate pater?
2.90.3  Hoc ave Caucasia est sine fine Promethea rodi,
2.90.4  Hoc fulcire humeris semper Atlanta polum.
2.90.5  Tamne iuvat nulla mentem requiete remitti,
2.90.6  Sic leve continuis insenuisse malis?
2.90.7  Nil est in terris, quod non aerumna

2.91.31  Diu tamen tu, si sapis tellus, tene
2.91.32  Sortita quod vix es decus;
2.91.33  Tot pictus astris nec tibi invideat polus
2.91.34  Sidus (quod semper) unicum! 453. AD EUNDEM ODE
2.92.1  Turbidi me sors miseranda regni
2.92.2  Tristibus

Tutela coeli; summe Titanum timor;
2.100.5  Gaudens tropaeis; pacis ac belli arbiter;
2.100.6  Decorator hominum; consecrator Numinum;
2.100.7  Gradive, ferro tecte semper fulgido,
2.100.8   Vastator agrum, dissipator urbium,
2.100.9  Vacuator orbis; Tartari impletor trucis,
2.100.10  Potor cruorum; devorator corporum;

3.2.42  Quod possum Superos, supplice voce rogo.
3.2.43  Cum nequeam dignas verbis persolvere grates,
3.2.44  Est saltem meritis, mens mea grata, tuis.
3.2.45  Est, et semper erit, donec mea vita sub auras
3.2.46  Evolet, et flamma totus edace cremer.
3.2.47   Plus ego Tithono quamvis et Nestore vivam,
3.2.48  Et mea praetereat saecula terna colus.

3.3.13  Censeo, ut hoc dubium suspectae munus amicae,
3.3.14  A digitis iubeas eminus esse tuis.
3.3.15  Femineae mentes multum levitatis abundant,
3.3.16  Et semper varium femina pectus habet.
3.3.17  Femineo impulsu (non est ea fabula falsa),
3.3.18  Occidit prolem, trux Catilina, suam.
3.3.19  Tarquinius socero, rapuit male regna,

magicum certe carmen habere queunt,
3.3.75  Quod te posse aliam, quam vis adamare puellam,
3.3.76  Et quam nunc ardes, deseruisse vetet.
3.3.77  Infelix, cura torquebere semper eadem,
3.3.78  Et nulla aeternum finiet hora malum.
3.3.79  Cantatas alio transferre vetabere flammas;
3.3.80  Sic semper turpis te retinebit amor.

3.3.77  Infelix, cura torquebere semper eadem,
3.3.78  Et nulla aeternum finiet hora malum.
3.3.79  Cantatas alio transferre vetabere flammas;
3.3.80  Sic semper turpis te retinebit amor.
3.3.81  Et cum legitimas, poscent tua corpora, taedas,
3.3.82  Tardabit iustas, fax inhonesta, faces.
3.3.83  At nec Sisyphiden Circe, nec Ïasona

paene ex animo fugerit omne tuo.
3.3.109  Ac velut extinctum levis aura resuscitat ignem,
3.3.110  Quem superinductus texerat ante cinis;
3.3.111  Sic recrudescent tua vulnera semper in horas,
3.3.112  Quae te sollicitet, causa perennis erit.
3.3.113  Quos tunc, infelix, quos tunc effundere questus,
3.3.114  Singultu vocem praepediente gravi,

3.4.26  Haud adeo nobis ferrea corda rigent.
3.4.27  Sint tibi mille igitur, misso pro carmine grates,
3.4.28  Quod duplicis meriti pondus et instar habet,
3.4.29  Nam semper cura nitar studiosius omni,
3.4.30  Laudibus inveniar ne minor esse tuis.
3.4.31  Aut si non dabitur proprio clarescere versu,
3.4.32  Nostra satis per te fama perennis erit.

suavis tepidi veris mihi gratia, nec Sol
3.6.10  Dulcior hibernis est mihi temporibus.
3.6.11  Terque quaterque tuos uno stans in pede versus
3.6.12  Perlegi, et fixo lumine semper hians.
3.6.13  Protinus obstupui, cuius de gurgite fontis
3.6.14  Fluxerit ingenii, copia tanta, tui.
3.6.15  Et merito obstupui; numerus iucundus in illis,

rabiem quis non audivit equarum?
3.8.124  Constat et unde nocens defluat hippomanes.
3.8.125  Haec ego iactabam; sed te, tua fata, pericli
3.8.126  Urgebant causas semper amare, tui.
3.8.127  Semper tu phaleras, semper tu lora volebas,
3.8.128  Semper erat tergo dulce sedere tibi.
3.8.129  Nec tergo pigrioris equi; sed naribus ignem

3.8.124  Constat et unde nocens defluat hippomanes.
3.8.125  Haec ego iactabam; sed te, tua fata, pericli
3.8.126  Urgebant causas semper amare, tui.
3.8.127  Semper tu phaleras, semper tu lora volebas,
3.8.128  Semper erat tergo dulce sedere tibi.
3.8.129  Nec tergo pigrioris equi; sed naribus ignem
3.8.130  Qui vomat, et summam vix pede

et unde nocens defluat hippomanes.
3.8.125  Haec ego iactabam; sed te, tua fata, pericli
3.8.126  Urgebant causas semper amare, tui.
3.8.127  Semper tu phaleras, semper tu lora volebas,
3.8.128  Semper erat tergo dulce sedere tibi.
3.8.129  Nec tergo pigrioris equi; sed naribus ignem
3.8.130  Qui vomat, et summam vix pede signet humum.

3.8.125  Haec ego iactabam; sed te, tua fata, pericli
3.8.126  Urgebant causas semper amare, tui.
3.8.127  Semper tu phaleras, semper tu lora volebas,
3.8.128  Semper erat tergo dulce sedere tibi.
3.8.129  Nec tergo pigrioris equi; sed naribus ignem
3.8.130  Qui vomat, et summam vix pede signet humum.
3.8.131  Nec te insuccussi

Illos felices, illos reor esse beatos
3.9.2  Ante omnes, qui nunc rus geniale colunt.
3.9.3  Nam ruri nihil est mage dulce; molestior urbs est,
3.9.4  Rure manet Genius semper, ab urbe fugit.
3.9.5  Vos nunc aut canibus, lepores agitatis odoris,
3.9.6  Ast ego continue, grammasin invigilo.
3.9.7  Aut lentis virides peragratis passibus agros,

potaris, vos pingues manditis escas,
3.9.16  Inde premunt mollem, corpora vestra, torum.
3.9.17  Ambo igitur superum merito scandetis Olympum,
3.9.18  Hoc mercedis habet, qui bene semper agit.
3.9.19  Opto nimis, placidi, nunc rus celebrare, Scientae,
3.9.20  Opto nimis vestra commoditate frui.
3.9.21  O si Pegaseis liquido ferar aethere pennis!

3.10.19   Pallas versato, ducentem stamina, fuso,
3.10.20  Spectat ab excelsi culmine Diva, poli.
3.10.21  Quisque suos Divum cultores spectat, et illis
3.10.22  Propitio semper numine mitis adest.
3.10.23  Tu quoque, Phoebe pater, lacrymas ne sperne tuorum,
3.10.24  Neu sinito vacuas praeteriisse preces.
3.10.25  Praemia digna manent, vinctum tibi

tibi sat clarae, genus haud ignobile, stirpis
3.11.26  Praebuit, et quantas, exigit usus, opes.
3.11.27  Quae cum corda fero producat idonea Marti,
3.11.28  Bella quibus semper sanguinolenta placent;
3.11.29  Tu potius Phoebi voluisti evadere miles,
3.11.30  Haud veritus citharam praeposuisse tubae.
3.11.31  Nam simul ac teneri permisit flosculus

sortem scis exercere palaestram,
3.11.40  Et superas cunctos strenuitate viros.
3.11.41  Sed non est tantum robusto in corpore laudis,
3.11.42  Ingenio quantus semper habetur honos.
3.11.43  Hoc te Bellonae suasit praeferre Minervam,
3.11.44  Doctaque posthabito Numina Marte sequi.
3.11.45  Multa pererrasti Latiae vagus oppida

3.11.55  Magnus amicitiae iunxit nos protinus usus,
3.11.56  Ex illo noster tempore crevit amor.
3.11.57  Idem nos tenuit thalamus, tum mensa duobus
3.11.58  Communem semper praebuit una cibum.
3.11.59  Saepius ad mediam noctem vigilavimus ambo,
3.11.60  Cum cuperent somnos lumina fessa dari.
3.11.61  Saepius ante diem ternis surreximus

compone suo, corpora bina, toro.
3.12.51  Hoc, precor, efficias; sic, dum cum Marte iacebis,
3.12.52  Impediant lectum, vincula nulla, tuum!
3.12.53  Sic habeas iuvenes, semper tua signa sequentes,
3.12.54  Militiamque tuam multa puella colat!
3.12.55  Sic tua Panchaeis nunquam vacet ignibus ara,
3.12.56  Nec timeat saevos, Idalis umbra, Notos!

3.12.54  Militiamque tuam multa puella colat!
3.12.55  Sic tua Panchaeis nunquam vacet ignibus ara,
3.12.56  Nec timeat saevos, Idalis umbra, Notos!
3.12.57  Sis semper niveis superes Tritonida membris.
3.12.58  Nec vincat formam, Iuno superba, tuam!
3.12.59  Sic nunquam trepidae fugiant tua frena columbae,
3.12.60  Sub iuga nec iussus, ire

3.14.21  In quo tanta viget virtutis opinio, tantum
3.14.22  Iustitiae nomen cuncta per ora volat,
3.14.23  Ut Princeps gravium maiora negotia rerum,
3.14.24  Eius mandarit semper agenda fide.
3.14.25  Nunc quia tota tuas callet Ferraria laudes,
3.14.26  Maioresque tuos, progeniemque tuam;
3.14.27  De te haud plura loquar, nec quae te forma

3.14.66  Cum cantat numeris, creditur esse Maro.
3.14.67  Plurima conscripsit per se sermone Latino,
3.14.68  Plurima de Graia transtulit historia.
3.14.69  Inclyta semper erunt rerum monumenta, vigebunt
3.14.70  Cum tot magnificis scripta voluminibus.
3.14.71  Semper erunt libri; qui scilicet ipsius omnes
3.14.72  Praescriptum summo margine

3.14.68  Plurima de Graia transtulit historia.
3.14.69  Inclyta semper erunt rerum monumenta, vigebunt
3.14.70  Cum tot magnificis scripta voluminibus.
3.14.71  Semper erunt libri; qui scilicet ipsius omnes
3.14.72  Praescriptum summo margine nomen habent.
3.14.73  Per quos aeternum vivet mage splendida fama,
3.14.74  Donec erit Phoebus,

precor, i, cautus, faveant tibi numina cuncta,
3.16.4  Ac tibi tuta bonum semita praestet iter;
3.16.5   Et tua te incolumem videat placidissima Cypros,
3.16.6  Cypros Acidaliae semper amata deae.
3.16.7  Ipse tuos multis discessus flebo diebus,
3.16.8  O quoties nostrum flebile carmen erit!
3.16.9  Deserui patriam, matrem cum fratre reliqui,

precibus superos mactabo benignis,
3.16.24  Ut tibi dent faciles per freta longa vias.
3.16.25  Qui me cunque status, quisquis feret orbis in alto,
3.16.26  Tu mihi, tu semper pectore fixus eris;
3.16.27  Tu pariter fixum serves sub corde Ioannem,
3.16.28  Et nobis facito mutuus adsit amor.
3.16.29  Dicere plura vetor; dolor obstruit

3.17.9  Quod talem natae delegeris ipse maritum,
3.17.10  Quo te non poterat dignior esse gener.
3.17.11  Ipse est en Salomon, quem praesto hic stare videtis,
3.17.12  Cui semper cordi est intemerata fides.
3.17.13  Vir locuples, facilis, iustus, sectator honesti,
3.17.14  Antiquo prudens nec Salomone minus.
3.17.15  

astra tuis.
3.20.35   Phryx puer haud alias miscet cum nectare lymphas,
3.20.36  Nec sua Mars alio vulnera fonte lavit.
3.20.37  Debita solventur semper tibi vota quotannis,
3.20.38  Dum mea vitalis spiritus ossa reget.
3.20.39  Nec plus Castalias, quam te, venerabimur undas,
3.20.40  Musarum et nobis Numinis instar eris.

4.2.12  Vos detrectatis conseruisse manum.
4.2.13  Non ulla hic caecos astutia defugit ictus,
4.2.14  Illic vitari missa sagitta potest.
4.2.15  Debilis a morbo semper prosternitur aeger,
4.2.16  At miles fuso saepius hoste redit.
4.2.17  Nobis praeterea certamine nulla molesto
4.2.18  Lux vacat; in vestro est multa labore quies.

4.5.1  Quid querar? unde novo quaeram fomenta dolori?
4.5.2  Ecce iacet lacrymis, mater humanda, meis.
4.5.3   Ergo erit ista dies nobis dum vita manebit,
4.5.4  Semper acerba licet, rite colenda tamen.
4.5.5  Sive illam Libyco longe deprensus in aestu,
4.5.6  Sive Lycaonio sidere pressus agam.
4.5.7  Nam quoties agilis sese converterit

4.5.11  Atra dies, Nonas, sequeris quae quinta, Decembres,
4.5.12  Accipe non albae, tristia signa, notae.
4.5.13  Turbidior nobis caligine noctis opacae,
4.5.14  Semper eris, puro tu licet igne mices.
4.5.15  Quanquam nunc etiam non laeta luce coruscas,
4.5.16  Sed nigris horres concolor exequiis.
4.5.17  Aethereos tractus radiis impervia

4.6.55  Quod tamen in medio sordet tibi lividus orbis,
4.6.56  Constat polluti pectoris esse notam.
4.6.57  Nec sane indignor, quod deficis ipsa frequenter,
4.6.58  Ista tibi semper sors patienda fuit.
4.6.59  Sed cum fraternos intercipis obvia currus,
4.6.60  Quis non ingratam, quis putet esse piam?
4.6.61  Omnia tu varias, et cum vertaris in

4.6.90  Quam tua vis mentes exagitare solet.
4.6.91  Quid facit insano peius Bellona flagello?
4.6.92  Aut serpentinis torva Megaera comis?
4.6.93  Verum cum semper noceas, plus omnia laedis,
4.6.94  Quando lates, nam tunc quod iuvat, alter habet.
4.6.95  Tunc magis Euripi fervent refluentibus undis,
4.6.96  Tunc tempestates turbida

et mediis ostrea sema natant.
4.6.99  Ipsa arent teneris exhausta arbusta medullis,
4.6.100  Nec formica suum segnior urget opus.
4.6.101  Pessima sed nostro generi interlunia semper
4.6.102  Sunt tua, tunc Lachesis ferrea fila metit.
4.6.103  Aut saltem occuleris nunquam, quin durius aeger
4.6.104  Langueat, et medicus fidat in arte minus.

4.8.111  Frondosos inter saltus, et amoena virentis
4.8.112  Prata soli, et Dryadum concelebrata choris.
4.8.113  Assidue Zephyri spirent ubi mitibus auris,
4.8.114  Semper ubi argutae, suave querantur, aves.
4.8.115  Quin etiam tacita iaceam ne ignotus in urna,
4.8.116  Signari hoc cineres carmine mando meos:
4.8.117  His situs est

29. CONQUESTIO DE AEGROTATIONIBUS SUIS, IN MENSE MARTIO ANNO 1466.
4.9.1  Ergo ego quae nobis fuerint data tempora vitae,
4.9.2  Infelix inter tot mala semper agam?
4.9.3   Semper erit, nostras urat quae flamma medullas?
4.9.4  Nunquam ego non aeger, nunquam ego sospes ero?
4.9.5  Ut taceam mater pia quae narrare solebat,

Bibliographia locorum inventorum

Crni, Petar (c. 1050 - c. 1101) [1101], Inscriptio Petri Zerni sarcophago insculpta, versio electronica (, Sv. Petar u Selu), 67 verborum, 10 versus, Ed. NN [genre: poesis - inscriptio] [word count] [nnpetruszerni].

Anonymus (floruit 1111) [1111], Vekenegae epitaphia, versio electronica (, Zadar), 20 versus, 153 verborum, Ed. NN [genre: poesis - inscriptio; poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [word count] [nnvekenega].

Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312], Prohemium statutorum Spalati, versio electronica (), 1216 verborum, 44 versus, Ed. J. J. Hanel [genre: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [word count] [percevalprohem].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Jurjević, Juraj (fl. 1400) [1418], Doctrina rebusque gerendis ornatissimo uiro Baptistae Bauiloquae Georgius de Georgiis plurimam salutem dicit, versio electronica. (, Venecija), Verborum 755, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [jurjevicjepist14180601].

Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistulae V ad Mapheum Vallaressum, versio electronica. (, Trogir), Verborum 672, Ed. Arnaldo Segarizzi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepistvallar5].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report