Your search found 2742 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 401-500:

1.1.155  Deformata prius liuentis felle ueneni,
1.1.156  Iam Tua nos melior, Christe, figura sumus.
1.1.157  Mortiferos frustra fera uipera pandit hyatus,
1.1.158   Infęlix morsu deperitura suo.
1.1.159  Te, lucemque tuam tremit Orcus et intima Ditis
1.1.160   Tartara, portentis

arctus
1.1.178   Sumis, et extingui membra sepulta sinis,
1.1.179  Quo crescat surgentis honos corpusque subacta
1.1.180   Morte salutarem pandat in astra uiam.
1.1.181  O feelix pietas! Superi, simul infera gaudent,
1.1.182  Indiciis ortus exhylarata Tui,
1.1.183  Et sola

1.1.219  Quique perexiguas tegetes, non atria regum,
1.1.220   Natali uoluit nobilitare suo,
1.1.221  Fecit adorari praesepe, crepundia, pannos,
1.1.222   Prostratis teneros regibus ante pedes.
1.1.223  In foeno et stabulis maiestas tanta reperta est
1.1.224   Aulaque siderei

1.1.224   Aulaque siderei Regis ouile fuit;
1.1.225   Pro trabea regum, quem non suus ambiat aether,
1.1.226   Ambitur panno pauperiore Deus.
1.1.227  Et uinclis compressa suum manus aestimat orbem,
1.1.228   Immensumque suo robore librat onus.
1.1.229  Et

puer.
1.2.17  Tu quoque carminibus nostris delectus haberis,
1.2.18   O decus, o uatis mutua fama tui!
1.2.19  Te solum mea Musa ducem et Pannonia nacta est,
1.2.20   Crescit et officiis illa uel illa tuis.
1.2.21   Militiae cuinam et pacis uirtute

Buda requirat,
1.2.64   Nec patrui imploret nomina sancta tui,
1.2.65  Nec desiderio senioris lugeat aeui
1.2.66   Suspiretque suos Pannonis ora duces.
1.2.67  Tu reddis ueteres, nec tam meruisse uideris
1.2.68   Quam uicisse tuum, Rex sacer, omne genus;
1.2.69  Quod nisi

te perque tuas agmina fracta manus.
1.2.95  Sic uastare Hunnos et desolare profectus
1.2.96   Flumine traiecto depopulator Alis
1.2.97  Pannoniae fines tribuit commune sepulcrum,
1.2.98   Quaerebat natis hic ubi regna suis,
1.2.99  Solus et ammissis sociis ac pene superstes

uiuit equae.
1.2.101  Ludibrium gentisque suae quota portio, flatus
1.2.102   Ventorum atque umbras horruit ille suas;
1.2.103  Caetera Pannonicis prostrata cadauera campis,
1.2.104   Dira uel Archtois piscibus esca natant;
1.2.105  Caedibus innumeris et tempestate cruenta

quod usquam est
1.5.50   Hoc te sanctorum poscere iure potes!
1.5.51  Sic tibi uirga Aron tribuetur et hydria Christi,
1.5.52   Sic tibi Pannonicus corpora sacra dabit;
1.5.53  Sic tibi relliquiis Roma exossabitur omnis
1.5.54   Et tribuent aras ultima templa suas.
1.5.55  At

ille deos.
1.5.137  Non impune tamen repetuntur sacra, profanus
1.5.138   Ille feret factis praemia digna suis.
1.5.139  Quamuis sacrilegus pannosa ueste tegatur
1.5.140   Et libertino uertice templa colat,
1.5.141  Vexabunt illum Furiae caedentque flagellis
1.5.142   Morsque

habendo,
2.4.284  Perpetuumque Tuo saciemur amore fruentes. 5. Eucharistia
2.5.1  Mysticum, Panis uenerande, munus,
2.5.2  Cuius in sacro nitet inuolucro
2.5.3   Victima et mundi precium et Redemptor

2.5.12   Omnipotenti,
2.5.13  Totus introrsum semel euocatus
2.5.14  Voce mandata Deus, integelli
2.5.15  Panis extrorsum remanente forma
2.5.16   Vndique tota.
2.5.17  Integrum est cuius quota singulatim
2.5.18  Portio nec plus capiente

2.5.31  Soluit et lapsu reduci paterna
2.5.32   Regnat in aula.
2.5.33  Ergo maiestas eademque uirtus
2.5.34  Panis et Christi, mihi rite salue,
2.5.35  Inque personis tribus unus auctor,
2.5.36   Vna potestas,
2.5.37  Et salutaris cibus

2.5.48   Nectare plenum.
2.5.49  Intus occultas latices beatos,
2.5.50  Sis licet gustu uel odore nostris
2.5.51  Sensibus panis similisque tactu,
2.5.52   Fronte; recessu
2.5.53  Intimo gestas 5,53 gestas in margine: seruas hominem

2.5.63  Vt simul facta est operante Verbo
2.5.64   Connubiali
2.5.65  Floris intacti pia Virgo mater,
2.5.66  Sic Deum panis recipit latentem,
2.5.67  Pura sacratur simulac per ora
2.5.68   Christicolentum.
2.5.69  Ergo, libamen, mihi rite salue,

2.6.16  Aut alio uates de fonte uenire putandum est
2.6.17  Et sacros animum mentemque haurire poetas?
2.6.18  Nam si crimen erit cantare et pangere carmen,
2.6.19  Cur Moses paeana canit per hyantia uictor
2.6.20  Aequora transgressus, medio discrimine ponti
2.6.21  Fissilis et

2.6.47  Non secus Emanuel, »Nobiscum numen«, et ipse
2.6.48  Virginei partus praesagia uersibus edit,
2.6.49  Aetheris et summi mysteria pandit Esaias
2.6.50  Totque alii uates Superum responsa canoris
2.6.51  Spirauere modis per amica poemata caelo.
2.6.52  

sterilis sabulone laborat,
3.1.30   Sed mage luxuriat uite solutus ager.
3.1.31  Qua cadit in tutos deuexior insula portus,
3.1.32   Pandit et optatos mollis arena sinus,
3.1.33  Haec loca foecundat Boreas, sed collis et Auster
3.1.34   Nobilitat Bromium per iuga caelsa suum:

3.19.43  Qui licet accuser uerbis peccasse proteruis,
3.19.44   Dote tamen propria lingua redempta mea est,
3.19.45  Quae modo Pannonici decorauit funera regis,
3.19.46   Quae patriae totiens officiosa fuit.
3.19.47   Non tamen hoc facinus dicam patrasse senatum,

impune per aestum
4.11.16   Apparent uiridi lucida terga deo,
4.11.17  Nudaque Cymothoe mediis ostenditur undis,
4.11.18   Nuda suum pandit Deiopaea latus.
4.11.19  Non tamen hanc audet Triton tentare uel illam,
4.11.20   Sic didicit mores sanctior unda pios!

4.12.14   Quisque sed in prato uersicolore cubet.
4.12.15   Atque omnes pariter densa iaceamus in umbra,
4.12.16   Qua pandit uirides graminis herba thoros,
4.12.17  Sicubi uel lymphae sunt murmura blanda loquacis
4.12.18   Vdaque currenti ripa susurrat aqua.

ueneratur numinis instar
5.2.47  Et tanto positos in culmine mundus adorat?
5.2.48  Vos penes est aperire polum, uos limina caeli
5.2.49  Pandere, uos homines astris caeloque locare
5.2.50  Sub uestro aetherei uoluuntur cardine postes.
5.2.51   Iure igitur tali sub relligione tot urbes,

iugi;
6.2.59  Non Sarraceni feritas immanior hostis,
6.2.60   Longobardorum siue cruenta manus,
6.2.61  Turca uel horribilis, quem nunc Pangaea uerentur
6.2.62   Et Rhodope et Boreae Martia regna trucis.
6.2.63  Sed neque Romanus sceleris ludibria tanti,
6.2.64   Nec pia sub

compsere recessus,
6.3.156   Antraque deformes deposuere situs.
6.3.157  Praeterea effigiem uatum consessus amoenam,
6.3.158   Et sociae pandet turba uerenda manus;
6.3.159  Nostra redorditur Romam quaecunque iuuentus,
6.3.160   Effundet dulces docta per ora modos,

6.3.216   Sit quae praeteritos prouocet una dies,
6.3.217  Transactis melior, semper melioribus auctor,
6.3.218   Quae dextro laudis lumine pandat iter;
6.3.219  Sint quae non possint aeui spreuisse prioris
6.3.220   Annua, quae crescant semper honore suo,
6.3.221  Quo sua

6.3.260   Et flore eloquii nobiliore sui. 3,257-260 vv. in margine additi
6.3.261  Quod nisi Panthagatum tellus Firmana necasset,
6.3.262   Pastorem atque suum sanguinolenta patrem –
6.3.263   Admonitu cuius crudescit plana cicatrix,

Itala terra sonos,
6.3.283  Nec sic Dircaeis extincto Amphione Thebis
6.3.284   Auguror Ogygios indoluisse lares,
6.3.285  Vt nunc Panthagati laeto lugere uidetur
6.3.286   Moesta Quirinalis docta caterua iugi.
6.3.287  Hei mihi, nunc laurum praeuenit nigra cupressus

6.6.42  Et uestri immemorem putetis esse,
6.6.43  Dulces, unanimes mei sodales! 7. Ad Pansam
6.7.1   Rebus in humanis magna ratione iubemur
6.7.2   Legeque naturae consuluisse bonis,
6.7.3  Mutua quin etiam connectit

6.7.10   Officium posco fretus, amice, tuum:
6.7.11  Pollicitique tenax etiam mihi plusue minusue
6.7.12   Dignere aureolos credere, Pansa, decem!
6.7.13  Nanque meam uacuant dispendia multa crumenam,
6.7.14   Menstrua contingant siue diurna mihi.
6.7.15  Hoc soluam

omnibus et qui
7.20.66   Imperat, illius tradita iura tenet,
7.20.67  Perque potestates binas sacraria Ditis
7.20.68   Sidereasque domos pandere iuris habet.
7.20.69  Quo magis obsequium debent mortalia, si quid
7.20.70   Vsquam sincaere relligionis habent.
7.20.71  Hinc

7.20.101  An, rogo, qui fratrum sobolem fratresque trucidat,
7.20.102   Impius hic claemens hostibus esse potest?
7.20.103  Heu, quantam cladem Rodope et Pangaea minantur,
7.20.104   Et Rhesi et Boreae perfida regna trucis!
7.20.105  Annibal alter adest alterque Alaricus et Hunnus

Hesper aquis;
7.26.35  Non, Oriens, ultra bacchabere; regia Ditis
7.26.36   Pallet et horrorem dissimulare nequit.
7.26.37  Horrescunt Pangaea, pauent Rodopeia saxa,
7.26.38   Exanguisque tuo stringeris, Hebre, metu;
7.26.39  Pallet et insolitis tremefactus motibus ingens

7.32.3  Vt tua sermonum fęlix opulentia floret,
7.32.4   Cuius inexausto copia fonte fluit.
7.32.5  Nec magis exundat uocum discrimine Panos
7.32.6   Fistula, septenos emodulata sonos,
7.32.7  Nec magis Orphaeo reptarunt carmine quercus
7.32.8   Suntque Amphioniam saxa

Auream cuius faciem peroptat
Cernere mundus.
5  Turba iam Christo duce copiosa
Venerat verbo domini cibari.
Providet plebi sator et redemptor
Esurienti.
Panibus turbam saciare quinque
10  Nemo dicebat poterit Philippus.
Conditor felix homines cibavit,
Millia quinque.
Grana telluris bonitate crescunt,
Crevit et Christi deitate

Panibus turbam saciare quinque
10  Nemo dicebat poterit Philippus.
Conditor felix homines cibavit,
Millia quinque.
Grana telluris bonitate crescunt,
Crevit et Christi deitate panis.
15  Omnium mentes stupidas reliquit
Nobile signum.
"Indica patrem, machinae creator
Orbis, et nostrae fidei satisfit."
Credulus condam modicum Philippus

salutis,
Dictus a Chana dominum secutus
Cuncta reliquit.
5  Praesulis sedem tenuit supremam
Post necem sacram Iacobi minoris.
Pavit electum populum decenter
Pane polorum.
Symon Aegypti veniens ad oras
10  Iamque confractus senio trementi,
Vix suis sese pedibus gubernans
Sacra senectus.
Praevio Symon

ILLYRIA NOMEN COMMUNE OMNIUM HUIUS LINGUAE NATIONUM Communi vocabulo omnes istos Illyrios arbitrantur, licet diversi separatim propriis nominentur appellationibus, ut scribit Appianus, Appianus sicuti Pannones secundum Romanos vel Peones secundum Graecos. populi Illyrici Himani praeterea, Encheleae Dudini et Peuceciae secundum Callimachum. Callimachus Sorretes deinde, Serapilli, Iasi, Sandrizetes, Colaphiani et Breuci

nostri orbis Danubius. Danubius Ptolomeus Ptolomeus alia descriptione hanc conterminat regionem. Et Ruffus Sextus Ruffus Sextus scribit Illyriam habere plurimas provincias: Noricorum duas, Pannoniorum duas, Valeriam, Saviam, b) b) corr. ex: Suaviam Dalmatiam et Myssiam, et Dacorum duas. Et Virgilius Virgilius noster (6) regna Liburnorum commemorat. Et Suetonius Suetonius in

chaos Alcides nigra formidine mersum
1.26  Inuasit Stygiique ferox sacraria regni
1.27  Et caligantes Erebi deuenit ad umbras.
1.28  Quamuis inferni trita est uia, uos tamen Orci
1.29  Numina diique omnes, animis qui limen utrumque
1.30  Panditis et Phlegeton quos gurgite lustrat adusto,
1.31  Et uos Tartareae secreta silentia noctis
1.32  Adsitis: sequor Andini uestigia uatis.
1.33  Principio ad fauces tetri stabulantur Auerni
1.34  Centauri, gens mixta feris partusque biformes,

lugent
1.45  Funera, nec longe fugientia Gaudia distant,
1.46  Et macie confecta graui flagrantibus alis
1.47  Agmina Curarum uolitant, gressuque propinquat
1.48  Exangues inter Morbos odiosa Senectus.
1.49  Hic Dolor, hic Metus, hic immanem pandit hiatum
1.50  Improba Auarities, nullo saturabilis auro,
1.51  Et miseranda Fames humilique infirma grabato
1.52  Pauperies recubat foedo turpissima uisu.
1.53  Postibus aduersis stimulo Bellona cruento
1.54  Eumenides in bella ciet

lacerata sinus uittisque cruentis
1.57  Anguiferas depressa comas, et proelia poscit.
1.58  Hic subito Alcides nodoso robore circum
1.59  Fulmineos acer rotat imperterritus ictus
1.60  Praecipitesque fuga tenues diuerberat umbras
1.61  Et, qua pandit iter, se fert Acherontis ad amnes Acheruntis ad amnes Acheruntis ad amnem.
1.62  Iamque propinquabat Stygiae qua portitor undae
1.63  Caerulea puppi manes transuectat humatos

ortu,
1.311  Quom freta tum leuibus uentis agitata tumescunt,
1.312  Quale sonant fragiles curuato in littore fluctus.
1.313  Insiliunt igitur currus atque astra capessunt
1.314  Exortusque petunt alii bipatentis Olympi,
1.315  Qua tuus aurato pandebat limine Cancer
1.316  Moenia caelicolumque domos et lucida templa,
1.317  Complexu quae cuncta suo clauduntque teguntque.
1.318  Ast alii latebras terrarum et concaua saxis
1.319  Antra adeunt magnoque cauant cum murmure montes."

sunt). Marci autem regiensis Ragusinae rei publicae cancellarii eo quod sit uir egregius nec cum plebe reputandus duabus pariter singulis mille quingenti largiantur. Tibicinibus uero: ac triremium gubernatori: ioannique rato sericei pani textori: et Damiano cathapultario: Antonioque sutori donatis prius menstrua stipendia decernantur donec ianuae Dux iterum restitutus munera eis magistratusque et pro urbis dignitate et pro eorum uirtutibus impartiatur. Hos enim et

Sanctissime in Christo pater et domine, domine clementissime, post beatorum oscula pedum. Cladem christianorum et ruinam Croatię, Slavonię et Pannonię provinciarum ab infenso nostrę religionis hoste nuperrime et crudeliter factam ad Sanctitatem Vestram et fama et litteris delatam fuisse puto. Opere pretium tamen duxi meis quoque litteris enarrare vel potius deplorare, quid acciderit nobis, quantumve excidii multi de nostris tulerint.

calamitatis et miserię hostis impiissimus nobis intulerit, animus dolore victus horet farri, lingua proferre pavet, nam ubi generaliter dixerim Turcorum rabiem quam in captivos acuunt, non tam sum commotus neque stomachatus. Sed omnia quę nuper acciderunt nobis ordine singulariter pandere, Pater Beatissime, hic mihi, veh, misero concutit ossa tremor, vix a colapsu me retineo, mens enim simul et membra corporis pietate potiusque timore cadunt, tamen ut debitę servitutis erga Sanctitatem Vestram expendam officium, cuius nominis obsequentissimum et deditissimum semper

nam non intellecti morbi curatio nulla est. Superioribus diebus hic perfidissimus nostrę fidei hostis, structis in Bossina magni exercitus copiis, quasi populabundus provincias aggreditur et sub vadis Amesię, quam Un fluvius excipit, mediam Sclavoniam transit, et sese Dalmatiam inter et Pannoniam, qua Savus influit, cautius ocludit. Deinde Liburniam superans ad imperatoris oras se contulit, duce bassa nomine Hadum, viro, ut aiunt, armis exercitato militeque veterano cumque iter pariterque prędam ad libitum peregisset iamque ad sua redire se pararet, interim Emericus de Derench,

miseris succurendum rebus. Nam nisi in manu forti hęc bellua pestifera refrenetur reprimaturque, actum erit de his provinciis. Nescio tamen, quid fiet de reliquis. Sanctitas vestra bene novit, cum proximus ardet paries, quod vicinus expectet. Patet aditus per medios Croatię, Sclavonię Pannonięque exitus, qua tutos cursus et recursus posthac habere poterit ad Italiam, nam nec fluminum nec montium obiectu magnopere impedietur, et inter Ungariam, Illiriam et Liburniam medio tutissimus ibit, ad dexteram divertere vel ad sinistram non audebit, sed si bellua rapax, aspis

Neven Jovanović 2012-03-05 Početna verzija Ioannis Gotii legati Rhagusini Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta. Postquam te omnes Pannonie principes, sacratissime rex, ipsa eciam universa Pannonia maximo omnium consensu ac pleno ore regem sibi lectum salutatumque et

Ioannis Gotii legati Rhagusini Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta. Postquam te omnes Pannonie principes, sacratissime rex, ipsa eciam universa Pannonia maximo omnium consensu ac pleno ore regem sibi lectum salutatumque et ad se iucundissime susceptum sancto et celitus lapso diademate coronavit et de hoc optatum nuncium

Ioannis Gotii legati Rhagusini Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta. Postquam te omnes Pannonie principes, sacratissime rex, ipsa eciam universa Pannonia maximo omnium consensu ac pleno ore regem sibi lectum salutatumque et ad se iucundissime susceptum sancto et celitus lapso diademate coronavit et de hoc optatum nuncium littere celsitudinis tue reipublice nostre attulere, Rachusa

nos maxima beneficia tuo arbitratui expositam offeramus pedibusque tue magestatis commendemus. Nemo igitur mirari debeat, si voluptatis incredibilis, leticie incomparabilis, gaudii inmortalis igniculos pectoribus nostris te Pannonico rege declarato suscitatos verbis referre non possumus, cum omnem vim dicendi ac copiam huius tanti gaudii inmensitas exsuperet, in quo tamen exprimendo ingrata erit, si non et ipsa colletetur

populum undique in forum turmatim confluentem diligenter anxieque percunctari: "Estne ille Wladislaus, ille integerrimus, ille princeps sanctissimus, rex noster constitutus?" Tum voti compos effecta civitas (notum enim erat te Pannonica corona redimitum) videbat omnia referta alactritate et leticia, par ubique gaudium, pares animi clamoresque pares ubique ad agendas inmortali Deo gracias efferebantur: hinc pueros proiectis trivialibus ludis confluere,

nostre interiores procul a nobis eicientur et ad ultimas terrarum naciones proscripte quidem exulabunt. Ecce nunc in propatulo est, quantum Rhacusa famula celsitudinis tue et cultrix perpetua, quantum, inquam, consecuta est te rege Pannonum citato faustissimo auspicio. Sed quid de ceteris gentibus, nacionibus ac populis, quos Romana fides sanctissimis ulnis circumquaque complectitur, dicendum putem? In gaudium diffunditur inauditum quidem Christiana resp/ublica/,

cumulatissime expressere. Quid enim te nobilius, dive rex, quid generosius, quid demum clarius dici aut fingi potest, quem genuit Kasimirus, rex Polonorum prestantissimus et ipse a patre rege natus, genuit, inquam, ex filia Alberti, regis Pannonum fortissimi, connubio sibi iuncta. Huic frater, avunculus tuus Ladislaus et ipse rex fuit Pannonum invictissimus, cuius mater, avia tua, progenita est a rege olim Pannonio felicissimo Sigismnudo et Romanorum imperatore

aut fingi potest, quem genuit Kasimirus, rex Polonorum prestantissimus et ipse a patre rege natus, genuit, inquam, ex filia Alberti, regis Pannonum fortissimi, connubio sibi iuncta. Huic frater, avunculus tuus Ladislaus et ipse rex fuit Pannonum invictissimus, cuius mater, avia tua, progenita est a rege olim Pannonio felicissimo Sigismnudo et Romanorum imperatore eminentissimo. Nec preteribo eciam patruum tuum Wladislaum et ipsum

et ipse a patre rege natus, genuit, inquam, ex filia Alberti, regis Pannonum fortissimi, connubio sibi iuncta. Huic frater, avunculus tuus Ladislaus et ipse rex fuit Pannonum invictissimus, cuius mater, avia tua, progenita est a rege olim Pannonio felicissimo Sigismnudo et Romanorum imperatore eminentissimo. Nec preteribo eciam patruum tuum Wladislaum et ipsum Pannonum regem fulgentissimum, qui cum armatus tela inter

cuius mater, avia tua, progenita est a rege olim Pannonio felicissimo Sigismnudo et Romanorum imperatore eminentissimo. Nec preteribo eciam patruum tuum Wladislaum et ipsum Pannonum regem fulgentissimum, qui cum armatus tela inter et enses pro Christi nomine defensando felicissime cecidisset, imo cadendo vitam comparasset, maximum sibi suisque addidit laudis

alii non absque cruore conati sunt perficere! Tu itaque, eminentissime rex, his corporis et animi bonis fulgens aut nullis aut raris concessis et fortune successibus plenus, que tibi semper a teneris annis fidissima comes astitit ad huius Pannonici regni gubernacula capessenda incredibili omnium Pannonie principum optimatumque consensu, ingenti eciam populorum et nacionum plausu et lectus et susceptus es et tandem, rex faustissime, declaratus. Ubi ita eluces, ita excellis,

rex, his corporis et animi bonis fulgens aut nullis aut raris concessis et fortune successibus plenus, que tibi semper a teneris annis fidissima comes astitit ad huius Pannonici regni gubernacula capessenda incredibili omnium Pannonie principum optimatumque consensu, ingenti eciam populorum et nacionum plausu et lectus et susceptus es et tandem, rex faustissime, declaratus. Ubi ita eluces, ita excellis, ita omnibus in rebus mirabilis videris et existis, quas

verum si prius hic aliquid se tibi fortune volumen asperius obiecerit, tua illa prudencia divina prope explicasti, nullum quippe laborem, nullum periculum renuisti, modo tibi experiri animum et virtutem exercere pro servanda augendaque Pannonici imperii maiestate liceret. Nec ab illa quidem oneris mole turbatus es, sed ut Olimpi monits arduus apex, qui summitate sua et ventos excedit et hiemes serenusque nulla nubium caligine premitur, extollitur pluviis eminencior

et inter oppositas continuasque nives imbresque tantos, quantos Pleiades, nimbosa celorum sidera, solent effundere, paciens eciam ultra fidem laboris et viarum turbinis oblitus, ut opem feras Pannonice corone, magnis itineribus hinc es digressus. Tum cito reversus cum maximis Boemorum tuorum copiis ingenti eciam armorum strepitu et equorum hynnitu tamquam fulmen ab ethere vibratum et repentinus in hoc regno et galeatus

maris nactus Brundusium versus ad accersendas militum copias, que ibi cessabant, transvehi maturasset, adversa procella reiectus infecto eciam voto rediit in Epirum. Tu vero et superata itinerum tempestate et traducto in Pannoniam exercitu victoria es magna tui cum gloria potitus. Nunc itaque rebus tuis clarissime gestis et victor frueris et triumphator. Sed est, est, inquam, ac recedat Quinti Fabii Maximi et ob

et metu suspensi attonitique imperent et minime hiis, quibus presunt, confisi dumque prodeant in forum hinc atque inde satellite vallati et domum teneant militibus circumventam thalamoque vigiles apponant custodes, tibi amor ac universe Pannonie benivolencia (ut omittam generis tui splendorem) tutella est et inexpugnabile munimentum. Atque ubi alii extrinsecus arma ad tutamen inquirere coguntur, te tui interni milites, comites et clemencia ceterarumque virtutum claritudo

et terris summinstrat, easdem possidet aquas, ita et tu, quodcumque fratri dedisti, solus habes et obtines. Huc itaque nuper attulisti geminas tecum coronas, Boemicam et Polonicam, et eas huic sanctissime Pannonum corone subiunxisti ex floribus in celis nascentibus et manibus divum compacte et huic regno misse. Cui utique ambe famulantur et certatim applaudunt, quam suspiciunt, admirantur, colunt, observant, venerantur et suam reginam

conservatoremque et salutamus et mirum in modum veneramur nosque tue maiestati tantum debere profitemur, quantum famulantes optimo et benemerito principi debere fas sit. Ceterum civitatem nostram, que semper radiantibus sanctissime Pannonum corone fulgoribus dedita fuit, tue maiestatis arbitratui morigeram exponimus et quo ad natum tanti principis flexibilis teneraque ducatur, exhibemus pedibusque tuis ita commendamus, ut eius tutande

suo et glorie promptissimum ministerium, pro qua olim Ludovicus, Sigismundi Romanorum imperatoris socer, ipse eciam Sigismundus, avie tue pater matrisque frater, patres eciam tui Wladislaus et Ladislaus, quatuor, inquam, Pannonum reges felicissimi ac fulgentissima lumina, ipse eciam Pannonie rex sapientissimus ac fortissimus princeps mathias multa gessere memoratu digna, quos te nimirum in beneficiis (si res

ipse eciam Sigismundus, avie tue pater matrisque frater, patres eciam tui Wladislaus et Ladislaus, quatuor, inquam, Pannonum reges felicissimi ac fulgentissima lumina, ipse eciam Pannonie rex sapientissimus ac fortissimus princeps mathias multa gessere memoratu digna, quos te nimirum in beneficiis (si res exegerit) in nos conferendis longe fore speramus superaturum. Nam hoc, amplissime, fatemur, nihil a nobis

longe fore speramus superaturum. Nam hoc, amplissime, fatemur, nihil a nobis maiore voto expeti, quam ut dignitati, ut amplitudini, ut glorie tue inserviamus. Interim, ut tibi prolique ac nepotibus et posteritati tue ac universe Pannonie, nobis eciam nominique Romano faustum felixque sit hoc regnum, Deum precamur, qui precipue in maximis rerum voluminibus potencie sue robur declarat. Dixi, si prius hoc carmen absolvero:

Acta Bude iij-o Idus Augusti MCCCClxxxxiij. Ioannes Gotius reverendissimo in Christo patri domino Thome, electo Agriensi et supremo regis Pannonici cancellario s. d. Legite Pannegyrim nostram, reverendissime domine, invictissimo regi nostro dictam. Tua enim dicatura est et tue censure castiganda committitur. Quam si recognoveris, sinas eam

Ioannes Gotius reverendissimo in Christo patri domino Thome, electo Agriensi et supremo regis Pannonici cancellario s. d. Legite Pannegyrim nostram, reverendissime domine, invictissimo regi nostro dictam. Tua enim dicatura est et tue censure castiganda committitur. Quam si recognoveris, sinas eam ingenii tui face illustratam, quoquo traxerit impetus,

tuum tradis? Scriptum est peccatum hoc: scriptum est scelus hoc stilo ferreo in ungue adamantino: et testis falsus non erit impunitus pro eo quod uendidit argento iustum: Argento enim Jesum uendidisti crudelissime gladiator. Illum inquam uendidisti cum quo panem commedebas, illum uendidisti cum quo dies et noctes dulces capiebas cibos, idest qui te suauissimis et saluberrimis admonitionibus continue pascebat. Sed uideamus queso quod facinus aut crudelius aut detestabilius aut immanius perpetrari potuit. Miserum certe est ab ignoto homine

pedes (o bone Jesu quis hec sine gemitu: quis sine lachrymis referat?) Manus inquam illas et pedes sanctissimos ferreis clauis perforant. Quid amplius differo? Tollitur sublimis in cruce mundi Saluator. eleuatur a terra hominum Redemptor. expandit tota die manus suas. posuerunt enim lignum in pane eius: et cornua in manibus eius. foderunt manus eius et pedes eius: dinumerauerunt omnia ossa eius. distillant manus eius mirrham: et digiti eius guttas. Eleuatio enim manuum suarum sacrificium uespertinum. De cuius supplicii atrocitate quid ego multa dicam? cum omnes sciant quantus sit

superans. Nesciebat se matrem, ut Christi probaret ancillam. O magni animi foeminam et tanto uirtutum suarum prqęcone dignam, quantus fuit ipse Hieronymus! Paris propositi nec minoris constantię fuisse creditur Elizabeth, Pannonum regis filia. Quę lantgrauio, Thuringię regulo, nuptui data, deinde marito Hierosolymis peregre defuncto ab iis, qui eius tetrarchiam hęreditario acceperant, nequiter eiecta maleque habita, quasi rem uiri sui

humiliter ministrando, quanto se inter mortales fecerat uiliorem, tanto sublimius inter sanctos et electos postmodum fuit exaltata. Constantis uero animi haud obscurum argumentum fuit, quod, cum a patre, ut in Pannoniam rediret, missis nunciis plurimum solicitaretur, nunquam acquieuit malens alienigenarum opprimi iniuriis quam suorum illectationibus blandimentisue deliniri. Denique orasse Dominum dicitur, ut contemptis omnibus,

inter Abrahę filios computari. At contra diues ille purpuratus, quia luxurię suę deditus Lazari pro foribus iacentis non respexit erumnas, impietatis poenas tulit sepultus in inferno. Et qui dudum panis micas de mensa cadentes non concesserat mendicanti, nec ipse postea in igne positus uel unam aquę guttulam, qua linguam refrigeraret, ualuit impetrare. Quoniam sine misericordia iudicium fiet illi, qui non facit

ordinis Minorum secunda gloria. Qui cum parentibus orbatus sub Dianę materterę tutela degeret et uirenti adhuc ętate futurę perfectionis floreret signis, prandiolum suum cum pauperculis partiri consuesse dicitur. Et dum in panario die quodam, uix qui domesticis sufficeret, panis extaret ac materfamilias mendicanti defectum, qui tunc casu affuit, excusaret, eam Bernardinus tam diu orare non destitit, donec exorauit id saltem

orbatus sub Dianę materterę tutela degeret et uirenti adhuc ętate futurę perfectionis floreret signis, prandiolum suum cum pauperculis partiri consuesse dicitur. Et dum in panario die quodam, uix qui domesticis sufficeret, panis extaret ac materfamilias mendicanti defectum, qui tunc casu affuit, excusaret, eam Bernardinus tam diu orare non destitit, donec exorauit id saltem petenti concedi, quod sibi reseruabatur, affirmans

elliciturum, cęteri id omnino fieri posse negabant. Qui se facturum promiserat, accessit cum multo precum ambitu, et dum hominem auertentem sese urgere coepisset, in iram concitauit, ita ut furore ardens repente arreptum panem (panes autem casu ancilla e fornace domum coctos referebat) in faciem precantis intorqueret. Qui cum declinasset ictum, sublato pane discedens, se tandem uoti sui compotem factum sociis nunciauit. Petrus uero postea

cęteri id omnino fieri posse negabant. Qui se facturum promiserat, accessit cum multo precum ambitu, et dum hominem auertentem sese urgere coepisset, in iram concitauit, ita ut furore ardens repente arreptum panem (panes autem casu ancilla e fornace domum coctos referebat) in faciem precantis intorqueret. Qui cum declinasset ictum, sublato pane discedens, se tandem uoti sui compotem factum sociis nunciauit. Petrus uero postea aduersa

auertentem sese urgere coepisset, in iram concitauit, ita ut furore ardens repente arreptum panem (panes autem casu ancilla e fornace domum coctos referebat) in faciem precantis intorqueret. Qui cum declinasset ictum, sublato pane discedens, se tandem uoti sui compotem factum sociis nunciauit. Petrus uero postea aduersa ualitudine agitatus, cum postremo horis aliquot exanimus iacuisset et reuixisset, narrauit sibi interim uisum fuisse se ante

et reuixisset, narrauit sibi interim uisum fuisse se ante tribunal Dei in cęlo sisti, ab aliis accusari, ab aliis defendi, in altera librę lance peccata, quę commiserat, appendi, in altera unicum panem illum, quem ipse quondam proiecerat iratus. Et cum exęquatum utrinque pondus staret, reuerti ac pani superaddere aliquid, quod pręponderet, si multi reatus supplicia cuperet euadere, sibi iussum. Itaque cum

accusari, ab aliis defendi, in altera librę lance peccata, quę commiserat, appendi, in altera unicum panem illum, quem ipse quondam proiecerat iratus. Et cum exęquatum utrinque pondus staret, reuerti ac pani superaddere aliquid, quod pręponderet, si multi reatus supplicia cuperet euadere, sibi iussum. Itaque cum conualuisset, quę cupide conflauerat, liberaliter coepit effundere, neminem indigentium opis suę expertem fieri

qui opum, finis fuisset et non impensis facultatibus necessitati proximorum ipse semet etiam super impendisset. O uere mutatio dexterę, Excelsi, in uno homine summę cupiditati summa successit munificentia. Quod si tantum panis cum iniuria datus efficere potuit; quid non efficiet benigne et cum charitate porrectus? Sicuti porrexisse aliquando Iudocum legimus. Qui cum ad fluminis ripam in solitudine sibi domicilium

et cum charitate porrectus? Sicuti porrexisse aliquando Iudocum legimus. Qui cum ad fluminis ripam in solitudine sibi domicilium constituisset, uno duntaxat discipulo contentus, partem quartam panis, quem tunc unicum habebat, mendicanti dedit; mox iterum, et tertio et item quarto, diuersa semper, ne agnosceretur, habitu petitum reuertenti semper panem largitus, nihil sibi neque discipulo, nisi certam

constituisset, uno duntaxat discipulo contentus, partem quartam panis, quem tunc unicum habebat, mendicanti dedit; mox iterum, et tertio et item quarto, diuersa semper, ne agnosceretur, habitu petitum reuertenti semper panem largitus, nihil sibi neque discipulo, nisi certam in Domino spem, dereliquit. Et dum hęsitantem discipulum consolatur, ne de uictu dubitaret, ei seruiens, qui irrationabilia quoque pasceret animalia,

qui irrationabilia quoque pasceret animalia, aspiciunt duos lembos proximę ripę applicuisse uectore nullo. Cumque comperissent omni cibariorum genere, quo ipsi uesci solebant, plenos, Deo gratias egerunt, qui pro uno pane pauperi dato tam huberem alimentorum copiam sibi sine cunctatione prouidisset. Sic et monachus Sabas, * corr. ex Sabba dum Hilarionem abbatem cum trium milium monachorum comitatu

collegit fructum, ut uinea, quę integra centum lagenas ęstimata fuerat, depasta trecentas redderet. Olim huiusce rei exempla pręmiserat Dominus noster Iesus iubens Discipulos, ut turbis in deserto epulum darent. Quinque panes et duos pisces, cum nihil aliud pręterea haberent, discumbentibus apposuerunt. Atque ubi omnes pransi ac saturati essent, pro quinque panibus duodecim cophinos reliquiarum plenos retulere. Alias idem de appositis septem

Dominus noster Iesus iubens Discipulos, ut turbis in deserto epulum darent. Quinque panes et duos pisces, cum nihil aliud pręterea haberent, discumbentibus apposuerunt. Atque ubi omnes pransi ac saturati essent, pro quinque panibus duodecim cophinos reliquiarum plenos retulere. Alias idem de appositis septem panibus et paucis pisciculis, cum multudinem esurientem satiassent, septem sportas fragmentis, quę superauerant, impleuere, ut experimento

panes et duos pisces, cum nihil aliud pręterea haberent, discumbentibus apposuerunt. Atque ubi omnes pransi ac saturati essent, pro quinque panibus duodecim cophinos reliquiarum plenos retulere. Alias idem de appositis septem panibus et paucis pisciculis, cum multudinem esurientem satiassent, septem sportas fragmentis, quę superauerant, impleuere, ut experimento discerent nequaquam fallere eum, qui dixerat: Date, et dabitur uobis: mensuram

frumenti diuisit. Et id quidem absente uiro atque inconsulto, uel quia approbaturum speraret, uel quia, quod unius erat, aliis quoque commune esse debere facile persuaserat necessitas multorum. Denique cum esset regis Pannonum filia et Thuringię domini coniux, nere, texere, suere suis ipsa manibus non est dedignata, ut de laboris sui peculio elemosinas dare posset. Et de illa ergo non incongrue dici potest: Manum suam aperuit inopi, et

hospites non fouendos solum, sed etiam honorandos scias. Orat, ne se prętereant, quasi accepturus, non daturus beneficium. Et primum aquam pedibus parat, ut doceat omnium uirtutum fundamentum esse humilitatem. Subcineritios panes, butyrum et lac et uitulum coctum apponit, ut copiose potius quam luxuriose hospites pascendos esse demonstret. Denique discedentes deducit, ut, quos benigne accepimus, eosdem cum honore discamus dimittere, ne, si

maluerit. Nunc pauca foeminarum exempla referantur. Neque enim multis conuenit uirorum consortium, ne, dum hospitalitas seruatur, periclitetur pudicicia. Mulier Sunamitis transeuntem Heliseum legitur tenuisse et secum panem comedere compulisse tam familiariter, ut deinde non pigeret prophetam ad illam uirumque eius frequenter diuertere, eorum consuetudine uti, cum ipsis una cibum sumere. Multus hospitis aduentus, putas, restinxerit studium

onere peccatorum. Denique duo illi ex Discipulis in castellum Amaus tendentes, cum Iesu simul eunt, simul fabulantur, et externum ac peregrinum esse putant, donec compulsum secum manere et secum recumbere in fractione pani agnouerunt eum. Sic igitur hospitalitatis officium ad agnitionem Dei nos adducit, ut, quem nunc in ęnigmate et per speculum uidemus, post hęc facie ad faciem, et sicuti est, uidere ualeamus.

Concurrebant episcopi, presbyteri, clericorum et monachorum greges, matronarum quoque Christianarum grandis tentatio, et hinc et inde ex urbibus et agris uulgus ignobile, sed et potentes uiri et iudices, ut benedictum ab eo panem uel oleum acciperent. At ille nihil aliud quam solitudinem meditabatur. In hac salutarium uirtutum parte foeminas quoque sua laude fraudare non decet. Tabita, uirgo sacra monasterii magni

properabat, uerę et immortalis glorię honore semper fruitura. O beatum et felicem illum, qui se sic humiliat, ut sic exaltetur! Nunc ancillarum Christi humilitas referatur! Elizabeth, et regis Pannonum filia et lantgrauię Thuringię principis coniux, Deo gratificari cupiens non alienum a dignitate sua putauit mendicum quendam infirmum, obsitum, squalidum, olidum suo recipere sinu suisque manibus crinem illius

Si enim hęc accepero, et ego offendam Deum et ad te legio reuertetur. Idem candidato cuidam Constantii imperatoris, quem itidem nequitię spiritu uexatum sanum fecerat, decem auri libras dono offerenti ordeaceum porrexit panem dicens quod, qui tali cibo aluntur, non pluris aurum ęstiment quam lutum. In Sicilia etiam quidam de primoribus uiris morbo aquę intercutis ea ipsa die, qua ad eum uenerat, curatus, cum postea eidem

casum. Sciebat enim et inimicos diligere, ut obediret Christo. Indoluit ergo, ita ut uellet nec apes habuisse. Et cum decretum ei fuisset nihil in uita possidere, nihil quęrere, proximi uici beneficio sustentatus est, in diem panem afferentibus, quos ille pręceptis imbuebat salutis. Narratur et aliud de illo miraculum, quo facile cognoscas pauperis uirtutem diuitum potentię anteferendam. Sępe enim syluestres ursos ferula, qua gradus ambulando

atque ait: Nunquid ego peccator, ego nequam et inutilis seruus, ad mensam sedere debeo, cum Dei Genitrici in diuersorio locus non fuerit, cum mundi Opifex ac Dominus natus sit in stabulo reclinatus in pręsepio? Sic dicens panem suum prouolutus in terra cum gemitu comedit. Denique, quemadmodum ipse seruandę paupertatis imprimis maximeque studiosus erat, haud aliter etiam fratres suos instituendos curauit, iussos proprii

pene modum excessit oratio. Ne tamen et foeminę sua laudatione hac quoque in parte fraudentur, uno duntaxat exemplo eam concludamus, iam ad reliquas tractationes generatim processuri. Elizabeth, regis Pannonum filia Ludouicoque lantgrauio, Thuringię principi, matrimonio iuncta, non ignara dictum a Propheta: Si diuitię affluant, nolite cor apponere, cum inter opes luxumque potentię secularis uersaretur,

Christo impendisse, nisi amore illius etiam seipsam addiceret seruitio miserorum. Igitur, postquam constructo diuersorio non modicam egenorum ęgrotantium turbam coegisset, ministram se eorum fecit. Cumque a patre in Pannoniam reuocaretur, noluit eo ire, talem uitam pręponens regno Hinc, ubi ea postremo in sanctorum gloriam recepta miraculorum patuit indiciis, apparuit uerum esse, quod Propheta ait, quia melius

Bibliographia locorum inventorum

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report