Your search found 1908 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1001-1100:

Pleno volat aethere saxeus imber:
1.1054  Dant gemitum rami: decussis vndique tellus
1.1055  Stipatur solijs, stipatur glandibus. At Nux
1.1056  Infelix, rapida circùm stridente procellâ,
1.1057  Tot plagis laniata sinum, tot foetibus orba,
1.1058  Iam viduae exemplum Niobes, iam ponere flatus
1.1059  Immodicos, verbis et docta minoribus vti,
1.1060  Quis furor? exclamat. Quae vos, temeraria pubes,

saxeus imber:
1.1054  Dant gemitum rami: decussis vndique tellus
1.1055  Stipatur solijs, stipatur glandibus. At Nux
1.1056  Infelix, rapida circùm stridente procellâ,
1.1057  Tot plagis laniata sinum, tot foetibus orba,
1.1058  Iam viduae exemplum Niobes, iam ponere flatus
1.1059  Immodicos, verbis et docta minoribus vti,
1.1060  Quis furor? exclamat. Quae vos, temeraria pubes,
1.1061  Infandae eumenides

parentibus aetas:
1.1197  Innocuos quorum mores, tranquillaque nobis,
1.1198  Nescio quo laeuo ceu sydere, gaudia praesens
1.1199  Futilium prouentus opum in contraria vertit.
1.1200  Et dubitamus adhuc, tot tristia funera rebus
1.1201  Cum ferat humanis lautae indulgentia sortis;
1.1202  Accensere Malis, vitaeque inimica putare,
1.1203  Sensibus abduci vecors suprema Bonorum
1.1204  Quae crepat, et falso

neque funditus omni
2.151  Laetitiae fructu, meritoque carentia, spectans,
2.152  Quolibet erectam Fortunae in turbine mentem
2.153  Sustineat: vel si fessus deiecerit Atlas,
2.154  Quam tulit, immensam, per tot iam saecula, molem,
2.155  Fractaque naturae descendant moenia; tantis
2.156  Indeclinatâ occursurus fronte ruinis.
2.157  7. Picturae genus est, aliâ de parte aliâque

neque consilij praesentis egenum
2.1198  Hostilis fraus vlla Virum deprenderet, vlla
2.1199  Sterneret obiecti facies inopina pericli.
2.1200  50. Magnamini praeclara ducis quę exempla tot inter
2.1201  Assiduos vitae et nobis imitanda labores:
2.1202  Si modò par animis praesumere robur, iniquas
2.1203  Fortunaeque iuuat solidâ vi frangere vires.
2.1204  Siue igitur peregrè errandum; seu

Veterum possem documenta referre,
2.1222  Vnde haec in dubios animi constantia casus
2.1223  Proueniat. Longum sed iter: Phoeboque recenti
2.1224  Cursus eget. Fessis nunc respirare Camoenis,
2.1225  Perque tot exhaustos dudum salebrosa viarum
2.1226  Soluere ab emerito liceat temone Iugales. EVTHYMIAE Liber Tertius

verbis impunè ferocibus hostem
3.81  Vincebant, nemo non Hectore promptior, arma
3.82  Nemo piger fremuisse, tubasque inflare loquendo.
3.83  Actum de Danais: Iuuenum quot pectora; ahenas
3.84  Tot Patriae turres, tot posses dicere Martes.
3.85  Hic sibi de geminis paena canebat Atridis:
3.86  Hic Telamoniadem, septenis rapta iuuencis
3.87  Tergora ferrato nequicquam vmbone mouentem,
3.88  Strauerat:

impunè ferocibus hostem
3.81  Vincebant, nemo non Hectore promptior, arma
3.82  Nemo piger fremuisse, tubasque inflare loquendo.
3.83  Actum de Danais: Iuuenum quot pectora; ahenas
3.84  Tot Patriae turres, tot posses dicere Martes.
3.85  Hic sibi de geminis paena canebat Atridis:
3.86  Hic Telamoniadem, septenis rapta iuuencis
3.87  Tergora ferrato nequicquam vmbone mouentem,
3.88  Strauerat: Ille Thetin lugubria

Anticyram non ocyùs ire iubebis,
3.221  Quaesitum stolidae purgamina mentis? Ineptas
3.222  Non risu excipies lacrymas, annique niualis
3.223  Perpetuum hunc morem, certa haec constare docebis
3.224  Tot saeclis iam iura? Tuus dolor ille, receptas
3.225  Dum grauiùs vitae leges, humanaque fata
3.226  Excipis: oftensâ ficti sub imagine luctùs
3.227  Ipse lates, moresque tuos tibi fabula verax

tibi iam species alias, et nomina dicam?
3.267  Ictericos, elephantiacos, intercute lympha,
3.268  Igne laborantes sacro, pleuritidis haustos
3.269  Ense latus, durâ anginae vi guttura pressos:
3.270  Horrida tot lethi simulacra, tot vndique tetras
3.271  Morborum facies: numerum quêis reddere si quis
3.272  Fòrs velit; Ionij fluctus velit aequoris idem
3.273  Percensere, vel, extremo referente Nouembri

et nomina dicam?
3.267  Ictericos, elephantiacos, intercute lympha,
3.268  Igne laborantes sacro, pleuritidis haustos
3.269  Ense latus, durâ anginae vi guttura pressos:
3.270  Horrida tot lethi simulacra, tot vndique tetras
3.271  Morborum facies: numerum quêis reddere si quis
3.272  Fòrs velit; Ionij fluctus velit aequoris idem
3.273  Percensere, vel, extremo referente Nouembri
3.274  Intempestam hyemem, quàm

video nutantem rupibus Aemum.
3.309  Insonuere poli: diroque à littore cursum
3.310  Territus in sese reuocans, fugientibus vndis
3.311  Vix non oppositam texit Chalcedona pontus.
3.312  Nec mirum. Odrysius, tot quondam gentibus, et tot
3.313  Imperijs, regnisque caput sublime, tyrannus,
3.314  Nubifero immanis solij de culmine, centum
3.315  Per medios, centumque gradus, quos altiùs, atque
3.316  Altiùs extantûm

Aemum.
3.309  Insonuere poli: diroque à littore cursum
3.310  Territus in sese reuocans, fugientibus vndis
3.311  Vix non oppositam texit Chalcedona pontus.
3.312  Nec mirum. Odrysius, tot quondam gentibus, et tot
3.313  Imperijs, regnisque caput sublime, tyrannus,
3.314  Nubifero immanis solij de culmine, centum
3.315  Per medios, centumque gradus, quos altiùs, atque
3.316  Altiùs extantûm series cumularat

dependere Parcis?
3.434  Hoccine Mortalem fas poscere? Voluitur omne
3.435  Fluctibus assiduis socium genus: et tibi luges
3.436  Non parci? Querulis et vocibus astra fatigas,
3.437  Quòd non excipiant te de tot millibus vnum?
3.438  Dic, vbi frons sua? Quò sensus, ratioque recessit?
3.439  12. His adeo monitis Darij regis, ademptam
3.440  Vxorem, viduosque toros sine sine dolentis,

sic nubilus istam,
3.578  Quae vacuos humeros tenuis vix sarcina tangit,
3.579  Obîjcies Superis, meritos quin gratus honores,
3.580  Pro maiore adeo aerumnarum parte remissâ
3.581  Exolues, qua pressa virûm tot millia cernis:
3.582  Quaeque, per humani generis communia iura,
3.583  Nil fuerat, cur, praeterito te, iustiùs illis
3.584  Assignanda foret. Quòd si, post talia, fatis
3.585  Inuisum te pergis, et vltima

3.608  Iamiam mersuri tulit ipso in cardine lethi.
3.609  Scilicet hos quondam (Aesopo si credimus: et quis
3.610  Aesopo ambiguus cunctetur credere?) lucis
3.611  Insanum vitaeque odium, tot casibus actos,
3.612  Obuia tot fata assiduo terrore pauentes,
3.613  Supremum properare diem, atque occurrere Parcis
3.614  Impulerat. Quid enim sese aerumnosius vnquam,
3.615  Quid magis exosum Superis,

3.609  Scilicet hos quondam (Aesopo si credimus: et quis
3.610  Aesopo ambiguus cunctetur credere?) lucis
3.611  Insanum vitaeque odium, tot casibus actos,
3.612  Obuia tot fata assiduo terrore pauentes,
3.613  Supremum properare diem, atque occurrere Parcis
3.614  Impulerat. Quid enim sese aerumnosius vnquam,
3.615  Quid magis exosum Superis, grauioraque Titan
3.616  Viderit

immania nimbis
3.1314  Claustra putes: rapidosque aduersa in praelia fratres,
3.1315  Vnà Eurum, horribilemque Notum, Boreamque niualem,
3.1316  (Ne mea, ne pelago volitent tunc carbasa) fundi.
3.1317  Tot tempestatum fremitus, caelique ruinas
3.1318  Tantalus immissi lapidis ciet ictus: inertum
3.1319  Scilicet appositâ mores animosque virorum
3.1320  Effigie referens: quos quantulacunque sinistrae

sapientia, virtus,
4.72  Ingenium, moresque adsunt. Quàm rara supllex
4.73  Haec homini, quàm non pretij vulgaris aceruus?
4.74  Ergo queat fului locupletem Summa metalli
4.75  Fingere; non animi valeant tot munerà, nullis
4.76  Munera Achaemenidûm gazis venalia regum?
4.77   5. Pauper es. Ipse vltro tam laetam inuadere sortem
4.78  Debueras, Croesum nasci si fata dedissent.
4.79  Democriti praeijt sapientia:

totam Xersis sub signa coactam
4.81  Vt pater Auroram, omnigenum, innumerabile vulgus,
4.82  Plusquam regifico posset molimine structis
4.83  Excepisse epulis; tam larga fauentis olympi
4.84  Dona, tot eximios fructus, melioribus instans,
4.85  Deseruit, lucris, et transfuga nobilis almae
4.86  In pauperitatis se dulcia castra recepit.
4.87  Proh quantum sorti debes! Cum dotibus amplis,
4.88  Pabula

contingere finem.
4.264  Claudia nunc vbi gens? Vbi magni sanguis Iuli?
4.265  Quis mihi Scipiadùm, marcellorumque nepotes,
4.266  Aut quis ab antiquis monstret superantia Gracchis
4.267  Germina? Vel primi tot quondam nominis vrbes
4.268  Heu pessum cecidere. Iacent Carthaginis altae
4.269  Moenia, confusis vix agnoscenda ruinis.
4.270  Pro Solyma Solymae locus eat. Viguisse Mycenas
4.271  Non oculis, famae iam

locus eat. Viguisse Mycenas
4.271  Non oculis, famae iam credimus. Ardua nusquam
4.272  Pergama. Cadmeus cecidit labor: aequora nec te
4.273  Bina, Ephyre, texere satis; quin Romulus ignis
4.274  Congestas tot opes, tanto molimine ductas
4.275  In caelum excidio fatali absumeret arces.
4.276  Parua tamen loquor, ars hominum quae struxerat, aeui
4.277  Vastantis miserum tandem iacuisse trophaeum.
4.278  Immo age,

teruntur.
4.963   50. Vt procul inuidiae, procul ambitionis amarus
4.964  Sit furor; ipsa fames Veri, augendique paratas
4.965  Mentis opes nouus vsque, et inexaturabilis ardor
4.966  Anne leuis stimulus, tot adhuc intacta recludi
4.967  Nusquam omnis Sophiae cernentibus aequora: tantò
4.968  Maiores iam collectis occurrere gazas:
4.969  Vltima nulla immensi operis fastigia: nunquam
4.970  Non similes sese

tabo,
4.1189  Non, quae saepe venit letho funestior ipso,
4.1190  Instantis faciem coguntur cernere lethi.
4.1191   63. Iam quantum lucis pretium fatearis adempte,
4.1192  Obuia tot scelerum irritamina, tot male blando
4.1193  Mortiferas visu pestes nescire? Dolosis
4.1194  Heu quoties oculi captiuam in retia mentem
4.1195  Illecebris egere? Lues quàm saepe nefasti

4.1189  Non, quae saepe venit letho funestior ipso,
4.1190  Instantis faciem coguntur cernere lethi.
4.1191   63. Iam quantum lucis pretium fatearis adempte,
4.1192  Obuia tot scelerum irritamina, tot male blando
4.1193  Mortiferas visu pestes nescire? Dolosis
4.1194  Heu quoties oculi captiuam in retia mentem
4.1195  Illecebris egere? Lues quàm saepe nefasti
4.1196  Criminis hoc aditu in

4.1408  Mos erat: egressos cum contra in luminis oras
4.1409  Luctisono gemitu, et flebilibus lamentis
4.1410  Exciperent, nempe ad lacrymas, et funera natos.
4.1411  Iure equidem. Tot enim momenta in singula duris
4.1412  Casibus hic luitur perituri temporis vsus;
4.1413  Protinus exortis vt si Mortalibus aeui
4.1414  Tota sui fatique daret se forma videndam;
4.1415  Crediderim, pauidos

inuisos, pigrique morantia claustra
4.1474  Corporis, et tantae iamdudum accedere sorti,
4.1475  Flammeus, haud capiens sese, vinclisque teneri
4.1476  Nescius ardor agit. Quid enim iam longiùs inter
4.1477  Tot gemitus, et viua morer tot funera, cari
4.1478  Numinis amplexu, et dulci fraudatus amore?
4.1479  Quo sine tam nullum mihi fas sperare quietem;
4.1480  Mota suis nullum quàm sedibus ossa leuamen

claustra
4.1474  Corporis, et tantae iamdudum accedere sorti,
4.1475  Flammeus, haud capiens sese, vinclisque teneri
4.1476  Nescius ardor agit. Quid enim iam longiùs inter
4.1477  Tot gemitus, et viua morer tot funera, cari
4.1478  Numinis amplexu, et dulci fraudatus amore?
4.1479  Quo sine tam nullum mihi fas sperare quietem;
4.1480  Mota suis nullum quàm sedibus ossa leuamen

consanguineos tumultos? Non, si mihi centum.
5.169  Aenea Stentoreis resonaret vocibus ora,
5.170  Ingeniumque, fluens rapido torrentiùs amne,
5.171  Spumea Maeonijs in carmina fontibus iret;
5.172  Tot scelerum immanes ausus, tot barbara monstra
5.173  Expediam cantu, et dignis ploratibus aequem.
7  7. Nec tamen. Externis funestans caedibus Orbem,
5.175  Nullos dira lues casus, non vltima

Non, si mihi centum.
5.169  Aenea Stentoreis resonaret vocibus ora,
5.170  Ingeniumque, fluens rapido torrentiùs amne,
5.171  Spumea Maeonijs in carmina fontibus iret;
5.172  Tot scelerum immanes ausus, tot barbara monstra
5.173  Expediam cantu, et dignis ploratibus aequem.
7  7. Nec tamen. Externis funestans caedibus Orbem,
5.175  Nullos dira lues casus, non vltima saepe

minisque frementem
5.200  Euomuit: dubium foret vt spectantibus, ecquid
5.201  Syllae vita prior; prior an defecerit ira.
5.202  Dignum equidm factis retulisti, barbare, lethum,
5.203  Indigno dederas qui tot ciuilia letho
5.204  Corpora. Debueras proprium vomuisse cruorem,
5.205  Cum Latio toties macularis sanguine Tybrim.
5.206  Quae scelus, ira, tuum fuerat, fuit ipsa nocenti
5.207  Supplicium. Non Tisiphone,

5.211  Nulla fuit: Syllam grauia atque extrema furentem
5.212  Perdidit. Immanem vix non absoluere cogor
5.213  Horrendamque luem. Quantumlibet impia cladis
5.214  Humano tulerit generi, tot millia ferro
5.215  Dum metit; haud minùs humana de gente mereri
5.216  Fòrs potuit, Syllam letho dum sustulit vnum.
8  8. Et genus hoc vitij tetrum, longèque videri

5.312  Dimidiasque rotant spumanti vortice rupes?
5.313  Tunc campis leo: tunc serpentm immanior ira,
5.314  Et gemino feruent praecordia tincta veneno.
12  12. Proh rabiem caecam! Humanae tot funera vitae
5.316  Quae parit, obscoenis populatur corpora morbis,
5.317  Seruitio infando miserâque tyrannide mentes
5.318  Obruit, eximium famae praestantis honorem
5.319  Turpibus opprobrijs maculat,

5.416  Scilicet indecori myrto mutasse vocantem
5.417  Tarpeij laurum Iouis, aspirantibus vti
5.418  Nesciuisse Deis, Capuaeque ad moenia, Cannas
5.419  Nempe suas, rerum ta laeta exorsa, priorum
5.420  Tot fructus operum, sudatique vltima Martis
5.421  Praemia corrupisse, Futuri improudus, audit.
17  17. Nec Ducis Aemathij melior fortuna. Coruscis
5.423  Quid procul e cunis Ganget idos

incertam adeo tenuemque secundi
5.448  Murmuris excipiunt auram: contraque, Malorum
5.449  Quod miseris summum, mordacibus vndique carpi
5.450  Iudicijs sua facta vident: nec, amica referre
5.451  Quî tot Censorum liceat suffragia, quamvis
5.452  Rumpantur, ratio sese aut spes obijcit vlla?
5.453  Quàm graue seruitium, quàm dura et iniqua foret sors
5.454  Mancipij, octonos pressâ ceruice ferentis

quos vel prior vlla creauit,
5.492  Nostra vel antiquis heroibus addidit aetas,
5.493  Assiduè decertanti, et sic mente parato,
5.494  Tranquillam neget vt vitam, curisque vacantem
5.495  Ducere, ni primum tot de riualibus Vni
5.496  Exorata decus sors annuat? Heu sibi quantùm
5.497  Difficilem mortale genus, tardique paratùs
5.498  Laetitiam facit, in medio quam prodiga cunctis
5.499  Exposuit natura? Suae proh

Antiquo starent vt saecla metallo?
5.509  Non miserae toties per mutua funera gentes,
5.510  Impia non fratrum caderent per vulnera fratres,
5.511  Certantesque duos inter lacerata ruinas
5.512  Plorarent tot regna suas. Tu buccina Martis,
5.513  Irarum fomes, Libitinae calcar, hirudo
5.514  Sanguinis innocui, fraudum scelerumque magistra,
5.515  Per versum fas atque nefas, per publica damna,
5.516  Ad solium

externa haec fomenta removit;
5.695  Tunc etiam caecos flammati pectoris aestus
5.696  Nesciest, ignauo cultu blandisque foueri
5.697  Artibus à primo quisquis consueuerit aeuo.
5.698  Nam, veluti nunquam tot desaeuire coruscis
5.699  Fulminibus nimbos, quot tempestate videmus
5.700  Autumnâ et vernâ, quae pars clementior anni:
5.701  Quo fit, vt autumno propius, vernoque tepori
5.702  Italiae caelum vrgeri

5.899  Tetra lues. Brutis hominem quae miscet, inerti
5.900  Affigitque Solo diuinae semina mentis?
43  43. Tu meliùs sapias: talemque in imagine verâ,
5.902  Tot cinctam colubris, tam detestabile virus
5.903  Faucibus, efflantemque oculis tibi finge; vel ipsa
5.904  Infandi vt timeant commercia nominis aures.
5.905  Tum simul hac diri se quisquam tabe veneni

vires animosque nouans per vulnera, lapso
5.933  Fortius Antaeo, caesâque perennius Hydrâ,
5.934  Victorem petit vsque suum: et, ni cura resistat
5.935  Peruigil; infestis toties assultibus vrget,
5.936  Tot mouet insidias, tot fraudibus vndique cingit;
5.937  In sua captiuum postremò vt vincula cogat.
45  45. Quas ego, quas heroum animas, fortissima quondam,
5.939  Et

nouans per vulnera, lapso
5.933  Fortius Antaeo, caesâque perennius Hydrâ,
5.934  Victorem petit vsque suum: et, ni cura resistat
5.935  Peruigil; infestis toties assultibus vrget,
5.936  Tot mouet insidias, tot fraudibus vndique cingit;
5.937  In sua captiuum postremò vt vincula cogat.
45  45. Quas ego, quas heroum animas, fortissima quondam,
5.939  Et centum memoranda

5.1045  Biblis in exemplo est. Nascentis semina morbi,
5.1046  Et malè conceptos ah sedula protinus ignes
5.1047  Obrueret; non, irriguo liquefacta dolore,
5.1048  Nunc etiam veteres, post tot iam saecula, luctus [a] Ouid. lib. 9. Metam.
5.1049  Perpetuus Lycijs in vallibus egereret fons.

5.1446  Agmina: confusus riuo deuoluitur vno
5.1447  Ponticus, Assyriusque cruor, quemque amne niuali
5.1448  Nutrierat Tanais, rapido quemque Africa sole
5.1449  Torruit. Excitae varijs tot partibus Orbis,
5.1450  Tam diuersa procul nactae cunabula gentes
5.1451  Vno Danubij ad ripas iacuere sepulcro,
5.1452  Foedum alijs aliae glomeratâ in strage sepulcrum.
5.1453  Pande triumphales portas

notari!
5.1476  O aeuo par vna dies! quae funera, luctus,
5.1477  Terroresque, minasque à nostris barbara vertit
5.1478  In capita: innumerosque ausus, cladesque, rapinasque
5.1479  Atque Orbem euersum, et tot Thraci saecla rependit,
5.1480  Grande triumphorum auspicium. Nam quae noua fati.
5.1481  Protinus excepit series? Quantum inde cruoris
5.1482  Barbarici, horrendum belli vectigal, in Istrum
5.1483  Victorem

secum certamina, quasque
5.1533  Colligit arcano Virtus in puluere palmas. EVTHYMIAE Liber Sextus.
6.1  1. Iamque tot emensus vada caerula, condere fessam
6.2  Ilicet optato meditabar littore pinum,
6.3  Et longi comites cursùs dimittere musas.
6.4  En alij fluctus, aliud maris aequor arandum.
6.5  In medium reuocor.

humor
6.14  Vsque fluat: sic ipsa suas concedere vestris
6.15  Faticinas iubeat quercus Dodona viretis.
6.16  2. At quę prima nouo reuocamur in ęquora cursu?
6.17  Haeccine, tot circùm quae consita puppibus, et quà
6.18  Nautarum assidui cursus atque agmina feruent?
6.19  Nulla minùs. Quin ipso adeo hoc de limite primùm
6.20  Auersis nos Diua iubet decedere proris:
6.21  Nec

Quin ipso adeo hoc de limite primùm
6.20  Auersis nos Diua iubet decedere proris:
6.21  Nec magis aut Siculo latrantia monstra Profundo,
6.22  Aut concursurâ horrendos Symplegade fluctus,
6.23  Quàm comitum tot vela, ducemque horrescere turbam.
6.24  Ambiguis igitur (prima haec oracla) regendum,
6.25  Tranquillae cui pacis amor, se credere vulgi
6.26  Sedulus auspicijs caueat: neque rectius illud,
6.27  Errantûm

hanc adeo miseris net callida telam
6.532  Penelope? Verum si respicis; omnibus vnus
6.533  Longorum hic operum finis proponitur: omnes
6.534  Nescio quae meliora sibi dêin tempora spondent,
6.535  Tot quibus emensi scopulos, et dura viarum,
6.536  Fluctiuagos tuto componant littore cursus.
6.537  26. Heu steriles Veri! Tanquam non tempore quovis,
6.538  Ambiguos citra errores, pelagique

infensa vicissim
6.871  Dissidio: vix vt quodquam sit prendere, multis
6.872  Interea ni posthabitis longèque relictis.
6.873  Omnia sed socio, fac, demum foedere iungas;
6.874  Non tamen hic idem, varijs tot fructibus aptus,
6.875  Perfectumque adeo immensis complexibus orbem
6.876  Efficiens, fortis cumulus sat nectare largo
6.877  Explerit sitientem animum. Vel scilicet vno
6.878  Congeriem totam simul

tantum
6.918  Noueris, aut optare Boni, quin plura Parentis
6.919  Aetherei immensus dederit, det, spondeat ardor?
6.920  Hoc, quodcunque vides, tam vastis vndique circùm
6.921  Diffusum spatijs, varijs tot partibus aptum
6.922  Ordine tam miro digestum, et foedere iunctum,
6.923  Hoc totum bonus ille tuos effinxit in vsus
6.924  Naturae communis opus. Tibi Caerula ponti,
6.925  Aethereosque orbes, infixosque

terrarum, et, terris quaecunque, vel vndis
6.927  Sparsa meant, volucri findunt vel Nubila gyro,
6.928  Brutarum iussit famulari saecla Ferarum.
6.929  Hoc liquidum iubar, hic caeli spirabilis haustus,
6.930  Tot variae rerum species, tot Commoda vitae,
6.931  Illius omnia se testantur munus. Amanti
6.932  Quid deerat, nisi tantorum vt suprema coronis
6.933  Ipse operum foret, atque suis se denique donis

vel vndis
6.927  Sparsa meant, volucri findunt vel Nubila gyro,
6.928  Brutarum iussit famulari saecla Ferarum.
6.929  Hoc liquidum iubar, hic caeli spirabilis haustus,
6.930  Tot variae rerum species, tot Commoda vitae,
6.931  Illius omnia se testantur munus. Amanti
6.932  Quid deerat, nisi tantorum vt suprema coronis
6.933  Ipse operum foret, atque suis se denique donis
6.934  Adderet? Hoc etiam non

vita, et gaudî immortalis origo,
6.986  Totius mensura Boni, immutabile Pulchrum,
6.987  Externis nusquam causis obnoxius, vno
6.988  Naturae, sortisque vices, diuersaque nutu
6.989  Fata regit, nullis per tot labentia saecla
6.990  Siue minor damnis; siue auctior incrementis.
6.991  Penè Deum viues, diâ tibi lampade pectus
6.992  Si caleat: tot tam mirae, quêis ille beatus
6.993  Perpetuùm, dotes tua sors,

sortisque vices, diuersaque nutu
6.989  Fata regit, nullis per tot labentia saecla
6.990  Siue minor damnis; siue auctior incrementis.
6.991  Penè Deum viues, diâ tibi lampade pectus
6.992  Si caleat: tot tam mirae, quêis ille beatus
6.993  Perpetuùm, dotes tua sors, tua gaudia fient.
6.994  Talis Amans, qualis suus est amor: accipit omnis
6.995  Hinc habitum formamque animus. Telluris opacae
6.996  Cur

caliginis horror
6.1042  Deterso fugit axe; simul, vibrantia caecum
6.1043  Per chaos, obtusis vanescunt sydera flammis.
6.1044  Vnum sat caelo spectari Hyperiona: tantas
6.1045  Aetherei fulgoris opes, tot splendida lucis
6.1046  Argumenta suae ipse oriens obnubilat vnus.
6.1047  Haud secus, aeterni veniens ab imagine Solis,
6.1048  Discolor haec mundi species mirantia grato
6.1049  Lumina suspendit visu, dum

radios diuino sole rependit:
6.1063  Furatusque oculos scenis pereuntibus, vnum,
6.1064  Limite comprensum nullo, miratur, amatque
6.1065  Immortale Bonum, se totius vnde propagat,
6.1066  Natiuo velut e pelago tot didita riuis,
6.1067  Vena Boni: proprium nunquam tamen illa relinquens
6.1068  Principium, neque fontis opes tam perpete fluxu
6.1069  Imminuens, viuo sed gurgite plenior intus
6.1070  Stagnans, et cumulo

Sequuntur insidiae, nunquam ijs non timendae, qui magna penes se necis suae praemia habent: adeo ut ne coniunctissimis quidem tuto ausint se credere, quin eos saepe infestissimos omnium experiantur. Nec eòdem non pertinent luctuosa tot vrbium excidia, quas infelix opulentia luxu eneruatas facilem hosti praedam obiecit: cum contra Scythas inopia sua ab hostium incursionibus tutissimos seruet. Declarantur vberiùs modò dicta exemplo, Ambitionis

Et Macedo plusquàm vnius Orbis prensator: integram neuter quantocunque conatu famam adeptus. Quis igitur manifestò non videt, quàm solicitus, aeger, ac quietis ignarus huiusmodi hominum animus sit: dum famam per tot expetitam labores, et in qua omnem vitae fructùm constituunt, adeo sibi curtam contingere; contra verò iniquis hominum iudicijs, quae, tanquam extrema suppliciorum, formidant, assiduè notari se sentiunt: nec vllam aut haec prorsus vitandi; aut illam plenè assequendi, vel si rumpantur,

Idque adeo duplici etiam argumento probatur: primò, quia nihil est causae, cur speremus maiori Alijs curae nos fore, quàm nobis ij sint. Iamuerò quisque sibi est optimè conscius, quàm rarò, et remissè de Alijs seu loquatur, seu cogitet: quàm paucos ex tot praestantibus per Orbem Viris vel tenui ex famâ cognitos habeat: quàm multa in ijs etiam, quos nouit, desideret, ac reprehendat. Alterum argumentum

his verò aemulatio iniquiores nos iudices facit. Vt profectò vix vlli Mortalium eximiam apud homines, partim incuriosos, si alieni sint; partim obtrectatores, si socij, laudis, atque famae celebritatem liceat referre: stultumque adeo videatur, pro re tam incertâ, atque tenui, tot laboribus, et curis vitam absumere. Statuitur postremò, non magni operis esse inexpertam, atque absentem gloriam negligere: difficillimum verò eiusdem, vbi acquisita semel fuerit, seu conseruandae, seu amplificandae curam prorsùs exuere.

162  Ingeniumque mihi rapido torrentius amne
163  Eloquii immensis in carmina fontibus iret;
164  Quae dedit illa dies, variae ludibria sortis,
165  Multiplicesque vias, et tot nova nomina lethi 165
166  Expediam cantu, aut dignis ploratibus aequem.
167   Sic habet. Immitis nostro, Fortuna, labore
168  Pascere, corque ferum caesis tot millibus exple:

vias, et tot nova nomina lethi 165
166  Expediam cantu, aut dignis ploratibus aequem.
167   Sic habet. Immitis nostro, Fortuna, labore
168  Pascere, corque ferum caesis tot millibus exple:
169  Occidimus; versa est Epidauri gloria. Laetos
170  Ducere quid cessas misera de gente triumphos? 170
171  Vicisti. Cur vero? Haud sic temeraria coeco

Spalatum et Iadram (Tetraguria minus curata) Slavonicae earum Croatiae iure bono reliquisse debuisset, non ignarus suarum in utroque opere /De Regno Dalmatiae et Croatiae et Memorie di Trau/ traditionum, ubi revolutis Dalmatiae Civitatum Archivis, inter tot divorum Croatiae et Ungariae Regum privilegia nec unum reperitur a Graeco aut Franconico quopiam Imperatore illis concessum. quin Privilegia Regum Croatorum Cathedrali Ecclesiae Traguriensi concessa, adhuc ante Beati

jest, mogu riti, da tuliko varsti jezikova ili govorenja jest, i svakki svoim zakonom osobitto govori, tako da svi Harvati jesmo, a jedan druggomu svakku bessidu nerazumimo. id est; Non curo Mundi laudem, pro sermonis elegantia: quippe quotquot ih hac regione Civitates sunt, tot, possum dicere, Grammaticae dialectos esse, et quisque particulari suo modo loquitur: adeo cum omnes Croatae simus, alter tamen alterius omne verbum non intelligimus. Nec aliunde Dalmatiae, a Romanis institutae Provinciae nomen hoc, quam a Dulmno Croatiae regione et

relegat. Admiratione demum haud dignum est; rerum antiquitus in Croatia gestarum memoriam, tenuibus membranis aut corruptibilibus tabellis inscriptam, ad nupera Lucii tempora copiosam non supermansisse: ubi, quod lapis supra lapidem manserit, mirum! postquam tot infestis, Romanorum primum, diversorum deinde Barbarorum incursionibus fatigata, postremum tribus iam continuis saeculis Turcorum iugo maxima sui parte oppressa igne ferroque evertebatur Croatia! cuius valida quondam Oppida et opulentae Civitates, vallis, fossis

ut plurimarum vestigia vix noscantur, non paucarum etiam nomine abolito. Habuit autem (procul dubio) tam Diocleas, quam Archidiaconus manuscripta quaedam priscorum Regum rerumque Patriae monumenta, eaque (ob typorum tunc defectum ac litteratorum paucitatem, perque tot temporum iniurias) ad manus Lucii non pervenerunt. Nec omnis Regum aut rerum Croatiae in Latinis ipsorum privilegiis, ita orae maritimae expeditis, fundatur memoria: quae in locis illis, utique tutioribus et a populo litteras amante, conservata reperiuntur. alia

in Latinis ipsorum privilegiis, ita orae maritimae expeditis, fundatur memoria: quae in locis illis, utique tutioribus et a populo litteras amante, conservata reperiuntur. alia Croatis suis Mediterraneis vernacule expedita, cum caeteris Regni et Regum opibus inter tot flammas periisse, censendum est. Reges autem illos Latinae linguae vix gnaros, posteriorum etiam Ungaricae nationis Croatiae Banorum, Bosnae quoque Regum privilegia, vernaculo sermone et litteris expedita, quae plura legi,

contermina Croatorum gens /Anno 1019./ Cedreni testimonio sufficiente. Sed ne ulterius Ioannis Lucii, erga Italum Romanumve in Dalmatia nomen affectatis nimium coniecturis, diutius replicandis, immorer: ne tot (inquam eiusdem /De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 2. capite 15./ assensu) coniecturis Lector iam fessus, taedio opprimatur , illud pro coronide sit; quod /Ibi libro 4. capite 3./ Spalatensis Metropolis, sicuti toti

Pomum pro accepta properâsset reddere costa.
Durum principium, mulier, tibi contigit, unde
Imperium nec molle tuum est: tibi cedere victus
Debuit atque tuam primus deflevit Adamus
Duritiem pomo tot perdere dona iubentem.
O fallax! O triste, dedit quod femina pomum!
Quaeque soporato vigilans minus aequa marito
Exitium pro dote tulit, prius illa cubantem
Munificum sortita virum, cum cordis apertum

votis
Nos decet atque animo non detrectante Tonantis
Imperia, alterius lucis meliora mereri
Auspicia immotumque oculis comprendere lumen.
Haec nondum stabilis lux est, quâ nostra tuetur
Tot donis instructa acies. Nec labilis iste
Nos fallat splendor: qua vult nos luce beari
Numen, ea aeterna est, quam si contemnere vecors
Est animus, poena est spreti specus ima Tonantis
Multa revisuri terras

Est animus, poena est spreti specus ima Tonantis
Multa revisuri terras post saecula Verbi.
Est felix oritura Parens, quam noster et orbis
Rector adorandam cunctis iubet esse fideli
Cultu Reginam, quam tot caelestibus Author
Divinus cumulatam opibus vult totius esse
Naturae Dominam Charitumque ingentibus auctam
Divitiis, rutilum componet gratia solem.
Ecquis erit, curvo venerari hanc poplite matrem

802 promeruit: pomeruit tantumque orbi promittere lumen. 35.
Quanta futura Parens fuit haec, constanter ab ipsis
Rerum principiis quam tot cecinêre videntes
A longe vatum cytharae verique tenaces
Virgineae sonuêre lyrae, suffragia tanto
Prodigio factura fidem? Quod funere lucis
Internae caecus licet inficiatur Apella,

funere lucis
Internae caecus licet inficiatur Apella,
Sol tamen augusto non desinit ore micantes
Eructare faces, quantumvis luminis expers
Perneget has aliquis, rexit quem filia, flammas.
Tot vatum effatis Mariam celebrantibus obstet
Qui velit adversa claras extinguere Phoebi
Credulitate faces: prius axe nigrescere solem
Asserat, augustae rutilos quae Virginis ignes
Fecundaeque Deo solii decus

Asserat, augustae rutilos quae Virginis ignes
Fecundaeque Deo solii decus improba Nymphae
Lingua negat vanosque huius mentitur honores. 36.
Tot vero Charitum donis, tot plena bonorum
Affluxu Virgo et tantis vincentibus ipsa
Sidera divitiis locuples, Iosippe, paratur
Sponsa tibi. Felix nimium, cui gratia tanta,
Tantus honor decorumque ingens cum

rutilos quae Virginis ignes
Fecundaeque Deo solii decus improba Nymphae
Lingua negat vanosque huius mentitur honores. 36.
Tot vero Charitum donis, tot plena bonorum
Affluxu Virgo et tantis vincentibus ipsa
Sidera divitiis locuples, Iosippe, paratur
Sponsa tibi. Felix nimium, cui gratia tanta,
Tantus honor decorumque ingens cum Virgine sponsa

Tu siquidem dulci Matris Sobolisque beatus
Intuitu, grandi vultus utriusque micabis
Lampade stellatisque nihil fulgoribus impar
Ad tua bisgeminos convertes lumina soles.
Adveniet, Iosippe, tuus, tot saecula terris
Suspiratus Hymen: ima nunc tellure sepulti
Respiciunt Patrum cineres, quos candida vestri
Connubii taeda, emissis in dissita flammis
Antra, propinquantem non vult nescire salutem

Vim facit ad palmam? Sed quem sperare maligna
Infectaque hominum poteris radice, remissi
Flagitii fructum? Si, dum fuit integra, motus
Ignara oppositi fallax immitia radix
Poma tulit; si tot Charitum stipata tuarum
Praesidiis natura ruit, num mortua virtus
Efficiet quod viva negat? Male demitur igni
Infecunda dapes quae non promiserit arbor.
Sit locus immeritae veniae tamen; ecqua reponet

11.
Gens Hebraea, vetus veniens a stemmate sanguis
Cui dederat pretium virtus, ad iussa Tonantis
Prompta et pura fides, cuius de stipite natae
Tot venere animae, plures nec ut aequor arenas,
Caelica nec plures numerant laquearia stellas.
Is fuit Abramus, patris de semine Tharae
Quem dederat Chaldaeus ager, se gurgite pleno
Fundit ubi laetisque

timentem
Interpellat amans, aeternae foedera pacis
Insinuat iustaeque Dei mala deprimit irae:
“Vidit Adame tui poenam Deus optimus”, inquit,
“Flagitii, nec posse tuas extergere labes
Tot fusas oculis lacrymas, sed semper in omne
Aeterni spatium tua tendere damna doloris;
Quam statuit miseratus opem tibi detego, felix
Adame.” Hic oculos frontemque extollere primum
Ausus et interno cohibens

18.
Tandem feta viris postquam Domus una fuisset
In plures divisa tribus; generosa propago,
Fortunatorum genuit quot nomina fratrum,
Tot populos fecit. Sed te modo dicere Iuda
Est animus: debent soboles invicta Leonis
Te fratres laudare tui: fortissime fratrum
Iuda, sceptra tenes, quae vis non auferet ulla,
Donec adorandus caelo,

fuit Rubei spolium maris, obvia semper
Candida Memnoniis calcata asarota pruinis. 20.
Successit pelago telluris inhospita vastae
Planities, quae tot populis numerosa recepit
Agmina; sed steriles escis residesque cupitos
Ad fontes, ingrata dabant fastidia arenae.
At mirum! Cereris, quam non tulit arida tellus,
Caelo illis annona pluit: facilemque

Impia peccati, scelerum tam longa tuorum
Unde fluit Nemesis? Peccati saepius ante;
Ast iterum post flagra tui tolerata furoris,
Pristina restituit fortunae dona benignus
Numinis affectus. Iam tot tibi saecula poenas
Multiplicant nec adhuc placati Numinis ullus
Apparet radius: vis dicere, turpis Apella,
Supplicii causam tanti? Dabo protinus: audi.
Frons tua dura fuit semper summoque Tonanti

Hic vero fuit ille, potens cui subdita bello
Facta Tyrus Sidonque fuit, populata Canopi
Regna, cui Isacidae vincti caesusque reliquit
Et patriam, et fasces multis cum gentibus Ammon
Tot spoliis populorum ingens tantoque superbus
Limite, Divinos, naturae ignarus honores
Postulat et rutilo cultus mentitur in auro
Quos posito victae venerentur poplite gentes.
Cui tamen insanum mox poena secuta

marite Deo, cum sic tua seminis illi
Plectitur improbitas, a te qui forsan iniquam
Se veneraturam non vult descendere prolem?
Hinc volo discedat quivis sine honore maritus,
Qui sine prole venit: iamque est tot prodita lustris
Fama, quod improle serves cum coniuge lectum.
Hinc patet adversum patitur tua taeda Tonantem
Cuius ab improli nullus defluxerit haeres
Connubio, qui ipsum cultor Iudaeus adoret.”

Sed quae portenta vetustae
Nescivere nurus, tanti quondam abdita partus
Gloria, venturo patuit felicius aevo. 11.
Haec Annae suscepta utero, tot debita votis
Filia, naturae solitas infringere leges
Digna fuit: prolem hanc sterilis quam taeda parentum
Progenuit, divina suum quoque Gratia dixit
Prodigium: venterque Annae speciosa reperta est,

audire precor: mihi filia nata est,
Et thalami flos illa mei, quam cedere templi
Obsequio mea vota iubent. Nam viximus una
Anna et ego sine prole diu tulimusque iugalis
Opprobrium commune thori, cui nulla tot annis
Accessit soboles. Prolis sed luce carentes
Numen honoravit taedas: lux unica maesti
Connubii nata est, pro qua stant debita nostri
Quod dedimus, templo ut famuletur filia, voti.

modicum tolerate” reponit
Angelus. Illi iterum: “Heu modicum! Non praeterit unquam
Hoc modicum! Semper modicum, semperque misellis
Dicitur ‘Expecta!’ Nimis expectare quid ultra
Saecula Servator post tot divine moraris?”
Hos iterum alloquitur Custos: “Iam temporis huius
Indulta est brevior vobis mora, septuaginta
Hebdomadum numero: quater hinc ter denaque restat
Hebdomas et vestras victor descendet ad

sollers
Obsequiis, ieiuna cibi, caelestibus aptam
Deliciis mentem, precibus lassata ferebat.
Assiduis pariter lacrymis spectata beatum
Suspirare diem, cuius promissa misellis
Prosperitas tot iam saeclorum vota ciebat.
Illa etiam Vatum libris edocta notabat,
Iam prope spectandam terris promittere pacem
Aethere fluxuros mellis lactisque canales.
Plenius id tacitis didicisse afflatibus Annam

arenam.
Ivit in exemplum sua non uno agmine quondam
Signa secuturis Virgo coryphaea puellis,
Virginibus tutrix eadem materque futura
Quae fuit exemplum. Mariae suprema renidet
Laurea tot gemmis, quot habet sua vota secutas
Expertes thalami nymphas, quarum illa magistra,
Dux, speculum, vitae plusquam terrestris imago. 28.

Ut quid ego has sedes, Solymae delubra potentis,
Desidiosa tero, si me neglecta paventem
Torquet religio? Me germen inutile templi
Quisque videt, dignumque oculis nihil una supremae
Maiestatis ago. Quando tot munera danti
Incipiam praebere Deo totumque dicare
Id modicum, quod sum? Si sum tamen unius umbra,
Vel potius sum caeca rei, vel quod minus umbra
Me nihil esse reor: quidquid sum, dicere fas est

Cui frater: “Quanta, dulcis germane, videtur
Sorte favere Deus! Mariam (quàm grandia spargit
Rumor et eximiae quas urbs Solymaea puellae,
Quas laudes Iudaea canit!) tibi praeparat aether,
Tot Charitum nimiam donis, Iosippe, maritam.
Connubii praecide moras, caelestibus esto
Aequus prodigiis! Signata amplectere taedis
Tempora, divinis frater cave nutibus obsta;
Immo, Dei vultum te respicientis

adytis, numquam sacros egressa penates,
Sed prece, ieiunis Numen fano abdita labris
Implorare pia, ut votorum conscia quaevis
Noxque diesque foret testisque diserta suorum.
Haec castigato poenis, domitoque tot annis
Corpore promeruit sibi mox implenda patere
Venturi promissa Ducis; matremque stupendum
Electam ad partum Mariam cognovit anilis
Religio: quare hanc abeuntem affata seorsim:

cum Carcinon altis
Attigerat Phoebea rotis, sublime datura
Solstitium, vidit tandem montanus horizon
Iudaeae ingentem puerum, mirantibus ortam
Indigenis prolem. Quando dixere “Quis iste
Tot rerum signis caelum quem praedicat infans?”,
Mutus erat genitor, natus patris ora resolvit
Ignarus fandi puer et per aperta parentis
Ora loquebatur Numen docuitque silentum
Labra locuturo fieri iucunda

pectora telis
Certabat reducis pro virginitate maritae
Iosippus nullaque subactus harundine, certam
Virgineae fidei nequiit deponere mentem.
Qualis in Ionio Malee scopulosa profundo
Tot spumas obnixa caput decimasque procellas
Reicit, unde suam ascensu dimensa ruinam
Aequora victa cadunt et quos misere, resorbent
Ad casum elatos spumoso gurgite fluctus.
Et licet opposito veluti mota impete

Hunc ego, quantumvis magni Pax exulis arma
Et meritum non grata premit (nam dissona vero
Ni loquimur, praesens Pacis per compita risus
Armati labor est fructus munusque Gradivi.
Qui tamen hanc peperit per tot discrimina constans,
Ingratam genitor probat inter vincula natam.)
Exilio et tenebris tristem corpusque gravantis
Orbibus implicitum ferri, in mea regna reducam,
Ingens imperii decus, oeconomumque

Nomen et aera tribum famamque et nomen avorum
Servantes vidit. Genti sua nota cuique
Urbs erat atque sui generis primarius author.
Quaevis 930 quaevis: quaenis bellorum post tot discrimina, clades,
Excidia, importata aliis domicilia terris
Postque novos reditus ignota ad tecta paterni
Climatis, authorem stirpisque tribusque tenebat
Posteritas memor, idque aequa ratione

Bibliographia locorum inventorum

Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report