Your search found 1908 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 301-400:

19.15  Felix Ausonii leporis auctor,
19.16  Possem tot tibi gratias referre,
19.17  Grates tot meritas habere possem.
19.18  In nostrum refoues amore fratrem,
19.19  Quo non Tyndareos ferunt calores

19.119  Nequaquam modulos fuisset orsus.
19.120  Quid tandem? Meritis, benigne, fratrem
19.121  Vincis, tot cumulans perambiensque,
19.122  Quot in sidereo micant Olympo
19.123  Stellarum globuli nitente caelo;

19.143  Voluent imperium solo ruinae:
19.144  Quam nostro tenebrosa corde Lethe
19.145  Expellat meriti tot acta grati,
19.146  Quam non continuo fatebor ore
19.147  Quae tu continuo benignus auges.

23.10  Suggerit aligero grata trophaea Ioui.
23.11  Felices quibus est concessum sidere fausto
23.12  Munera tot patriae ferre beata suae. 24. ad eosdem distichon
24.1  Astra subire paras claro molimine,

27.40  Dulcius Orpheo.
27.41  Ille ter denos renouantis orbes
27.42  Pertulit lunae, mala, tot labores,
27.43  Tot graues soles dubiasque noctes
27.44  Aequore toruo.

27.41  Ille ter denos renouantis orbes
27.42  Pertulit lunae, mala, tot labores,
27.43  Tot graues soles dubiasque noctes
27.44  Aequore toruo.
27.45  Ille Scyllaeos totiens leones

28.6  Conspicua Venetae non sine laude togae.
28.7  Qualiter imperium praecelsi nominis auges
28.8  Non ope mille ratum tot numeroque uirum:
28.9  Pectore belligero, sapienti corde, benignis
28.10  Moribus, eximia sed grauitate, fide.

29. de eodem
29.1  Classibus immodicis Veneti cur saepe senatus
29.2  Iussa tot Eoos composuere locos;
29.3  Cur iuuat Hesperios modo, tanta negotia, fines
29.4  Exigua nimium sustinuisse trabe?

30.6  Cur tua luctifico fleuerat ore soror.
30.7  Anxia Dalmatiae trepidarint corda fidelis,
30.8  Vnde tot heu gelidi signa pauoris erant.
30.9  Publica sollicitus peragebat uota senatus,
30.10  Mirabar ueneta cur erat urbe metus.

31.18  Carbasa, tam tumidis quando grauamur aquis:
31.19  Auspice te tali, prouisor Dandulus urbem
31.20  Missus in hanc nostram tot bene facta gerit.
31.21  Auspice te felix ridet Fortuna benigne
31.22  Aspalato, fuerat cuius acerba modo.

31.89  Collaudent generosa tuae gestamina famae,
31.90  Hinc referant meritis praemia digna tuis."
31.91  Quid bona tot tandem, felix o curia, narrem,
31.92  Hunc populum uinxit Dandulus iste quibus.
31.93  Disiecerat quanta sed cum pietate penates

37.91  Vndique uitifero faciebant munera Baccho
37.92  Agricolae, Cereri rustica liba dabant.
37.93  Tot Campanus ager nec habet Methymna racemos,
37.94  Prela tot Albanis non maduere iugis.
37.95  Gargara tot segetes, Libycis non area

37.92  Agricolae, Cereri rustica liba dabant.
37.93  Tot Campanus ager nec habet Methymna racemos,
37.94  Prela tot Albanis non maduere iugis.
37.95  Gargara tot segetes, Libycis non area campis
37.96  Diues hiulca terit dum Canis ora rigent:

37.93  Tot Campanus ager nec habet Methymna racemos,
37.94  Prela tot Albanis non maduere iugis.
37.95  Gargara tot segetes, Libycis non area campis
37.96  Diues hiulca terit dum Canis ora rigent:
37.97  Musta sub autumno calcabat turbida

37.101  Nil nisi Laetitiae restabat condere sacrae
37.102  Templa, Diocletio constituenda foro.
37.103  Gaudia tot fuerant quo cum, felicia quo cum
37.104  Vota, reor uotis fertiliora meis.
37.105  Quam cito laeta fluunt, subitas mutantur in

37.106  Tempora praecipiti flant leuiora noto.
37.107  Heu heu Ramneriae discessit gloria prolis
37.108  Inclita, turbauit tot bona nostra modo.
37.109  Aurea saecla, fidem, probitatem, gaudia nobis
37.110  Abstulit exigua cimba cauata trabe.

46.61  Quot leuibus uolucres pertentant aera pennis,
46.62  Aequora quot pisces, sidera Olympus habet:
46.63  Tot mala commotis in me calcaribus extant,
46.64  In mea certatim pectora tela ferunt.
46.65  Publica priuatos praecedunt damna

46.77  Hoc leuius sed enim, quamquam grauis imminet horror:
46.78  In laribus propriis non ualuisse mori.
46.79  Ad mala tot nostris accessit partibus ingens
46.80  Terribilisque fames, durius ense malum.
46.81  Monticolae ex altis coierunt rupibus, hi

46.103  Quid tibi commemorem tantos, Francisce, dolores.
46.104  Nostra quibus crescens multiplicatur humus?
46.105  Quid mala tot numerem, gemebundi maxima luctus
46.106  Signa, quibus possent indoluisse ferae?
46.107  Sunt alia et liceat multo grauiora

46.122  Ille Capelleae gloria summa domus.
46.123  Quem puto miserunt caelestia numina nobis,
46.124  Ne tot ab aduersis obrueremur aquis.
46.125  Missus ab augusto non est, mihi crede, senatu:
46.126  Decidit e supero sanctus at iste

46.140  Sidere Amyclaeo laeta sic esse solet.
46.141  Nunc bona promittit, nunc mollia tempora dicit
46.142  Affore, constanter tot mala ferre iubet.
46.143  Iura petit si quis, geminas sibi porrigit aures,
46.144  Ceu quodam numen postmodo uerba refert.

46.175  Quid dicam quanti fuit hic solamen egenis?
46.176  Hi referant quantis praestita uita fuit.
46.177  Tot bona miramur, quae diuidit iste misellis,
46.178  Vnde habeat, pietas sed sibi donat opes.
46.179  Gratius est superis nihil hac

mella Platonis apes. 50. de fide Modonei populi erga dominium Venetum
50.1  Non tot in Actiaco numerauit rostra tumultu
50.2  Nereus, ex imis sollicitatus aquis:
50.3  Non Agamemnoniae tot conflauere Mycenae

50.1  Non tot in Actiaco numerauit rostra tumultu
50.2  Nereus, ex imis sollicitatus aquis:
50.3  Non Agamemnoniae tot conflauere Mycenae
50.4  Vela, Phrygas pateret cum grauis ira nurus;
50.5  Itala non tellus, non Persia protulit horrens

50.4  Vela, Phrygas pateret cum grauis ira nurus;
50.5  Itala non tellus, non Persia protulit horrens
50.6  Belligeratorum tot fera corda uirum.
50.7  Quis tot in Haemoniis uidit tentoria campis
50.8  Cum tremefacta suas Roma timeret opes,

50.5  Itala non tellus, non Persia protulit horrens
50.6  Belligeratorum tot fera corda uirum.
50.7  Quis tot in Haemoniis uidit tentoria campis
50.8  Cum tremefacta suas Roma timeret opes,
50.9  Quot centum uenere rates, quot in agmina

51.53  Num Ciceronis honos, diui num Caesaris almum
51.54  Nomen, an excelsi praestantia clara Metelli
51.55  Tot meruere, sacrae quot habet praeconia laudis
51.56  Noster Amyntorides, nostri prudentia Iani,
51.57  Qui ratione moues geminas in

51.63  Fumiferos animi motus tenebrosaque mentis
51.64  Damna, sub Hectoreo possunt si talia cerni
51.65  Pectore. Tot oculi tibi sunt, quot, maxime, summis
51.66  Rebus agis, cauda, quot habet Iunonius ales;
51.67  Clara serenato fulgent quot sidera

51.92  Regna, simul Babylon, uel quae spolianda trophaeis
51.93  Ausoniis inuicta manet; si sub iuga mittas
51.94  Tot populos, quot Roma suis submisit alumnis
51.95  Martia. Praecipui sunt haec monumenta triumphi
51.96  De propria uirtute suos quod

53.36  Et probitas uitae religioque fides.
53.37  Nos sine te laeti nequaquam uiuimus; auget
53.38  Tot mala nostra tuae facta ruina fugae.
53.39  Viuimus et si uis nostram cognoscere uitam,
53.40  Accipe, pars animae maxima,

59.1  Tabida pestifero lanientur corpora morbo.
59.2  Esto: uenenosi feriant mala sidera cancri.
59.3  Vndique finitimis tot inundent gentibus arma
59.4  Tristia. Defecti Bromii Cererisque negatae
59.5  Nullus honos. Modicae stent oblectamina pacis.

Terrena lues quod spurca nefandis
59.23  Criminibus caeleste decus, placidissima laedit
59.24  Fata deum, merito pateremur tot mala, celsi,
59.25  Et patimur, lucina poli. Meruisset in undas
59.26  Surgere, Pyrrha, tuas hoc detestabile uulgus.

67.3   Inachus Argolico tumefactus sanguine uiuet
67.4  Semper et a proauis tot numerabit auos.
67.5  Dum dabit orbis opes, felicia munera tellus,
67.6  Aether aues, conchas aequora:

nos regione soli.
79.39  Omnia plena madent lacrimarum fontibus, urgent
79.40  Nos mala tot, luctus perpetuusque dolor. Turcarum erga cultum veri Dei irreverentia:
79.41  Turba ferox urunt rapidis quaeque obuia flammis:

79.82  Omnipotens, fateor, nos meruisse necem. Veniae exoratio:
79.83  Da potius letum quam tot dispendia uitae:
79.84  Non licet ulterius tanta pericla pati,
79.85  Qualiter anne uides in nos tua uiuit imago;

Liburna cadet sedes, si Chlissa peribit;
79.188  Illyris, Istrenses Adriacusque sinus.
79.189  Dalmatia imprimis Segniensis et ora, tot urbes,
79.190  Tot Choruatorum regna beata ducum.
79.191  Additur Italiae regio regionibus istis

79.188  Illyris, Istrenses Adriacusque sinus.
79.189  Dalmatia imprimis Segniensis et ora, tot urbes,
79.190  Tot Choruatorum regna beata ducum.
79.191  Additur Italiae regio regionibus istis
79.192  Armisona, innumeros haec habet orbis

2.12  Excubias uigili solicitoque dolo.
2.13  Alter in Aetneis positus fornacibus ardet,
2.14  Quem non flamma diu uiuere saeua sinit:
2.15   Occidit ille breui: nec tot fastigia suffert:
2.16  Et subito infoelix cogitur igne mori.
2.17  Fortibus hic laqueis uinctus, duraque tenetur
2.18  Compede, sed tandem soluere uincla potest.

Impulit et miserum uincula mille pati.
3.11  Inde meo saeui mansere in corde dolores.
3.12  Hinc ego crudeli uulnere laesus agor.
3.13  Hinc laqueo uinctum tenuit me Gnesa tot annis
3.14  Quae placuit uotis sola puella meis.
3.15   Quam Grais aliisque simul praeferre solebam,
3.16  Imperium cuius ferre coactus eram.

interiacet ultimum Tethymque Germanam et mare Ponticum et Dalmatarum australe littus, Illuriae imperio superbit. Neque vero illa unquam procreandis illustribus viris effoeta fuit; siquidem tot imperatores, tot reges, tot excellentes in omni doctrina et sanctitate viros et quorum memoria numquam interitura est genuit. Quis Claudium, quis Diocletianum, quis Aurelianum, Maximum improbum,

Germanam et mare Ponticum et Dalmatarum australe littus, Illuriae imperio superbit. Neque vero illa unquam procreandis illustribus viris effoeta fuit; siquidem tot imperatores, tot reges, tot excellentes in omni doctrina et sanctitate viros et quorum memoria numquam interitura est genuit. Quis Claudium, quis Diocletianum, quis Aurelianum, Maximum improbum, Constantinum, et ex Triballis Justinum,

et mare Ponticum et Dalmatarum australe littus, Illuriae imperio superbit. Neque vero illa unquam procreandis illustribus viris effoeta fuit; siquidem tot imperatores, tot reges, tot excellentes in omni doctrina et sanctitate viros et quorum memoria numquam interitura est genuit. Quis Claudium, quis Diocletianum, quis Aurelianum, Maximum improbum, Constantinum, et ex Triballis Justinum, Romanos duces

litteris essem occupatus, perlegi tamen libros carminum tuorum, quos mihi tu pro singulari humanitate tua mutuoque inter nos amore dedicaueras. Ei me scilicet cum uoluptate maxima tum maiore prorsus admiratione affecerunt. Nam quem non obsecro suauitas illa tanta, lepor, elegantiaque uersiculorum, tot aculei sales argutiae, tanta eruditio, tanta uarietas, tantae ubique Veneres Gratiaeque delectent, quis non attonitus audiat hominem ab Illyrio mercimoniis (ut inquit Plautus) emundis uendundisque occupatum florentibus adhuc annis tantos in omni poeticae fecisse progressus ut non solum cum suae

insipiens sapientes Graecia septem
77  Iactare: octavi nos meminisse iuvat.
78  Nec ferat in caelum quos dura silentibus umbris
79  Iustitia insignes reddere iura ferunt;
80  Legiferum sileat tot nomina vana Solonum,
81  Tuque tuos sileas Roma beata duces.
82  Cedit enim Lauro patria probitate Camillus,
83  Eloquiis Cicero, religione Numa,
84  Muneribus Caesar, mira pietate Metellus

bene vix solio fortuna locarat in alto,
38  Principe mutato, mutat et ipsa vices.
39  Mox sua sensit Arar, pia mox commercia Tigris
40  Et quicumque colit divitis arva Tagi.
41  Hunc deus ingenuis animi tot dotibus implet
42  Quot maris Adriaci vix capit unda nives.
43  Et iuris nodos, et legum aenigmata solvit,
44  Nam fuit in duplici par sibi nemo foro;
45  Et certis solidum metitur passibus orbem

in medium vestrasque adiungite vires
76  Nec pigeat tanti principis arma sequi,
77  Qui fuerat Venetis primo promissus ab ortu,
78  Quo duce sola dei fiet in orbe fides.
79  Nonne pudet quod Turca ferox tot regna, tot urbes
80  Straverit et solus victor in orbe furit?
81  Nonne videtis atrox quae moenia subruat imis
82  Sedibus et nostrae quam minuantur opes?
83  Quantus in arma ruat, miseris quot ab orbe

vestrasque adiungite vires
76  Nec pigeat tanti principis arma sequi,
77  Qui fuerat Venetis primo promissus ab ortu,
78  Quo duce sola dei fiet in orbe fides.
79  Nonne pudet quod Turca ferox tot regna, tot urbes
80  Straverit et solus victor in orbe furit?
81  Nonne videtis atrox quae moenia subruat imis
82  Sedibus et nostrae quam minuantur opes?
83  Quantus in arma ruat, miseris quot ab orbe

avibus fatisque vocantibus, orbem
164  Aggredere et fausta sceptra capesse manu.
165  Nec te permoveant manifesta pericula Martis,
166  Dii quibus eripient teque tuosque simul;
167  Nec metuas Getici tot prospera bella tyranni,
168  Quem Bellona simul, Mars et Enyo fugit,
169  Quem modo Pannonius Venetusque coercuit acer:
170  Hic terra clades intulit, ille mari.
171  Quem faciles dare summa viris

gentes percurrat et urbes,
207   Nil habet Ausoniae plaga, nil Germania dives,
208   Cognati nil regna soli, nil ultima tellus,
209   Quae iam declives currus Phoebique cadentes
210   Sentit equos, tanto dignum succedere lecto.
211   Inter tot tantasque nurus, quas obtulit orbis,
212   Anna placet: solam mens saucia cogitat Annam.

213   At Venus haec inter Paphia iam sede relicta
214   Tyrrhenas spectabat aquas cognataque circum
215   Numina Nereidas, quas inter caerula

pressa periclo
254   Porticibusque cavis volitans argenteus anser.
255   Dum vigili attollit resonantia murmura voce.
256   Per rupem audaces testatur adesse phalanges:
257   Pensati est illic temerarius arbiter auri
258   Ensis et Ausoniae tot rapta insignia genti:
259   Parte alia Brennus per litora Graia cohortes
260   Sequanicas ductat, — iam se vix Delphica tellus
261   Numine Phoebeo nivibusque repente solutis
262   In proceres Gallos victriciaque arma tuetur.
263   Hos inter

columnarum peristylium habet, et id quidem Sinadico marmore nobile. Porro ante templi limina uestibulum ipsum atriumque patet spaciosum, columnis grandibus, et ipsis e marmore Phrygio dolatis, circumseptum, quibus arcus impositi fulciuntur, ita ut nusquam Romę tot, tantas talesque columnas uno in loco compositas reperies. E regione templi sacellum est, eodem tempore parique structurę genere elaboratum. Pręter ista erant et alia tria templa, reliquo ędificio (ut apparet) uetustiora atque ideo magis dirruta. In his

fero. Quare Iunium auunculum tuum crebro conuenio, quicum congresus, et deambulatiunculę per forum et mutui de te sermones, qui salibus et iocis habundant, mihi pergrati sunt. Qui cito redibis plena et onusta scapha conchiliis, quibus bimare Stagnum affluit. Tanti est illud custodire ne pereant tot deliciae, quibus nec Lucrina littora, nec amoenitas Baiarum aut insignes Capreae praeferantur. Quare te tot habere uoluptates gaudeo, sed quia plenus et pinguis venter nihil sublime, nihil tenue cogitat, nec modo corpus, sed etiam mentem contaminat, fuge luxum, caue

salibus et iocis habundant, mihi pergrati sunt. Qui cito redibis plena et onusta scapha conchiliis, quibus bimare Stagnum affluit. Tanti est illud custodire ne pereant tot deliciae, quibus nec Lucrina littora, nec amoenitas Baiarum aut insignes Capreae praeferantur. Quare te tot habere uoluptates gaudeo, sed quia plenus et pinguis venter nihil sublime, nihil tenue cogitat, nec modo corpus, sed etiam mentem contaminat, fuge luxum, caue ingluuiem, detestere asotiam; hanc Cyrcen, has Syrenas, haec monstra ut Ulysses elucteris. Sint Domi Milesia, nec Capuam, aut Tarentum,

et item reverendissimus dominus cancellarius 12 ex voluntate Maiestatis Vestrae Fukaros 13 mihi satis expensarum daturos, ab eis ne obolum quidem habere possum. Immo derideor ab eis, qui orator Maiestatis Vestrae existens ab eis sumptus mendicem. Iam si Vestra Maiestas ad tot meas supplicationes nihil mihi suppeditat, Deus scit, nescio quid faciam, nisi forte, ut vendam omnia, quae mecum habeo, habitu mutato redeam cum uno famulo ad Vestram Maiestatem incognitus cum extrema ignominia mea et damno non parvo Vestrae Maiestatis. Videt enim Vestra Maiestas totam rerum

Maiestas totam rerum suarum summam hinc pendere. [4.] Nam quod Maiestas Vestra scribit mihi de legatione Gallica obeunda, ea, ut video, esset valde necessaria. Immo credo nihil magis necessarium ad res Maiestatis Vestrae et totius Christianitatis. Sed quomodo ego illuc irem, qui iam a tot mensibus ne hic quidem unicum obolum a Vestra Maiestate habere possum. 14 Me et mea servitia in gratiam Vestrae Maiestatis recommendo, quam altissimus conservare dignetur diutissime felicem et incolumem. Ex Urbe 1. Septembris 1522. 15

accepi, ex quibus quam non oblita nostrae veteris consuetudinis, 3 et qua me benevolentia complectatur, abunde cognovi. Quae quidem litterae loco magni cuiuspiam muneris mihi exstiterunt. Fuit enim spectata semper virtus Vestrae Dominationis et consuetudo iucundissima, quam cum per tot annos tantamque locorum intercapedinem video non exstinctam, plurimum mihi gratulor, et Vestrae Dominationi, quas maiores possum, gratias ago. Equidem nihil magis cupio, quam hunc illius erga me animum aliquibus meis officiis demereri, meumque vicissim erga illam studium et observantiam

his dissidentibus exiguam admodum aut potius nullam publicae salutis et conservandae reipublicae Christianae spem habemus. Noli existimare nos ita ab extrema spe et praesidiis pendere, ut domi, quae praestare ipsi atque efficere possumus, negligamus. Verum scis, quid inter caesaris potentiam tot annis tam feliciter auctam et nostras vires adeo debilitatas et fractas intersit. Non unius regis aut populi videtur esse, ut tantum tyrannum, tot populorum ac nationum dominum, non dicamus superare, sed si totus incumbat, finibus suis arcere saltem et repellere possit. [5.] Taxam

ita ab extrema spe et praesidiis pendere, ut domi, quae praestare ipsi atque efficere possumus, negligamus. Verum scis, quid inter caesaris potentiam tot annis tam feliciter auctam et nostras vires adeo debilitatas et fractas intersit. Non unius regis aut populi videtur esse, ut tantum tyrannum, tot populorum ac nationum dominum, non dicamus superare, sed si totus incumbat, finibus suis arcere saltem et repellere possit. [5.] Taxam decimarum scribis a reverendissimis dominis cardinalibus et officialibus exigi, recte id et coeptum et institutum et ordinatum iudicamus, immo totis

be counted upon, so Hungary and Poland themselves have to reach agreement with the Turks. Serenissime Princeps et Domine, Domine mihi Gratiosissime. Post servitutis meae perpetuae in gratiam Maiestatis Vestrae humillimam commendationem. [1.] Iam tandem tot difficultatibus superatis in proximo consistorio expedita est libere ecclesia Plocensis et simul etiam Premisliensis. Qua in re iuxta desiderium Vestrae Maiestatis conficienda enituit profecto illa diligens et accurata opera reverendissimi domini cardinalis protectoris, 1 ut addi

a Sede Apostolica subministrando, quae altera fuit pars meae legationis, multa quidem saepius deliberata et decreta, sed nondum aliquid ad effectum deductum. Dies et noctes laboro in pecuniis extricandis et legato, quoniam ita regiae etiam maiestati placuit, expediendo, fortasse iam tandem post tot et tam varias dilationes brevi extrudetur. [4.] Cardinalem Volteranum ob suspicionem Siciliae ad defectionem sollicitatae et rerum novarum motus in custodiam atque adeo in arcem Sancti Angeli coniectum puto Maiestatem Vestram iam pridem intellexisse. De eo adhuc nihil est aliud

cum videat se ab omnibus fere Christianis principibus destitutum, cogitaret de aliquibus induciis cum hoste faciendis. Quae quidem res licet et pontificem et reverendissimos dominos cardinales multum turbaverit, tamen in rei veritate, Serenissime Princeps, ego nihil potuissem audire, quod me inter tot metus magis recreare potuisset et quod existimassem ad praesentem rerum nostrarum statum esse magis accomodatum. Video principes Christianos partim inter se digladiari, partim otio domestico torpere et nihil penitus de re Christiana pensi habere. In Sede autem Apostolica, vel quod sit mala

per Maiestates Vestras tractari intelligeretur, fortasse isti, quibus nunc tam submisse supplicamus, ultro nobis supplicatum venirent. Parcat mihi, rursus oro supplex, Maiestas Vestra, quod de his rebus ad eam scribere audeo, et nepoti suo carissimo, domino meo gratiosissimo ita consulat, ne inter tot spes pacis et exspectationis subsidiorum regnum, quod Deus avertat, amittat. Me et meam servitutem humillimam Vestrae Maiestati devotissime commendo. Quam Deus felicissimam et victoriosissimam conservet. Ex Urbe X. Iunii. 1523. Eiusdem Maiestatis Vestrae

De quo et per hunc ip[...] [...]um. Nova alia non sunt. Pontificem nondum habemus. Neque scio, quando habituri simus. 9 Galli adhuc sunt sub Mediolano. Rex Galliae Lugdini. Caesar in regno Navarrae in Galliam veniens cum ingenti exercitu. Ego tot contentionum nullum spero finem. [4.] Dominum Emericum Kalnay in facto archidiaconatus Thilegdiensis Vestrae Dominationi Reverendissimae commendo. 10 Ego quod feci magis feci, ut Vestra Dominatio Reverendissima liberaretur ab omni molestia, quam ob dominum Kalnay, qui tamen et

Dolebo maiorem in modum, si Dominationem Vestram Reverendissimam ab Urbe contingat abesse. Minuet tamen meum dolorem Sanctae Sedis Apostolicae necessitas et obsequium, quod Vestram Reverendissimam Dominationem abesse cogit. Utinam post tot et tanta dissidia principum pacem videamus. 3 Qua nemo magis indiget, quam nos. Vestram Reverendissimam Dominationem cupio optime valere. Ex Buda IIII. Decembris 1524. Eiusdem Vestrae Reverendissimae Dominationis humilis servitor

de foedere cum Turca inito habere excusatam, neque miraturum, si rex etiam Hungariae Vestrae Maiestatis exemplum secutus idem faciet. Nam et de hoc dominum etiam meum clementissimum idem tractare pontifex non est nescius. Totam hanc rem, quomodocunque cadat, non Vestris Maiestatibus, quae a tot annis hostes Christianae reipublicae solae sustineretis, sed principibus Christianis, qui nullo modo ad pacem induci possent, esse inputandam. 4  5  Johannes Dantiscus. On him see notes for the previous letter. Paulo Emilio Cesi

oportere seruarique; quod ille praecipit, nonumque prematur in annum . Caeterum hic dies celebrandae patriae potissimum electus est quod in illo Sanctissimi martyres, quibus benemerentibus maiores nostri tot honores decreuerant, non solum conseruandae libertatis sed etiam publicę salutis a perniciosissimis ciuibus auctores fuerunt, ut mihi non alia ratio illustrandae ciuitatis quam illis seruandae et adserendae ab ultimo periculo fuisse uideatur.

7.3.26  Sed me complexi montes utrinque recludunt
7.3.27  Ne mea tam longos Socolus custodia tractus
7.3.28  Aestimet, et dextra laeuaque recondita nostris
7.3.29  Planities oculis binis scatet amnibus et tot
7.3.30  Exundat riuis. Nam dextri montis aquosum
7.3.31  Per latus erumpit dulcique sonantibus undis
7.3.32  Murmure Gluta celer uitreis deuoluitur undis;
7.3.33  Inde supercilio laeui Vodouallia montis

opus, magnis furit aestibus unda
7.3.38  Et mola dat strepitus, uersatilis orbita, magnos.
7.3.39  Hinc sese expediunt ambo fluuiique uoluti
7.3.40  Per medios spatiantur agros interque feruntur
7.3.41  Tot laetas segetes, hominumque boumque labores.
7.3.42  Sed uelut emeritis cito cursibus, ecce propinquum
7.3.43  Subter labuntur montem et radicibus imis
7.3.44  In pelagus fluuiis per subterranea lapsis

noua praedia quondam,
7.3.59  Nunc quoque nec steriles campi nec lassa colendo
7.3.60  Aut effoeta seges. Verum praetoria restant
7.3.61  Nulla uetustatis, licet illa fuisse probemus
7.3.62  Saxorum magnis per tot fragmenta ruinis
7.3.63  Ruderibusque nouis. Squallent magalia paruae
7.3.64  Nunc angusta casae, duris habitata colonis;
7.3.65  Vnum illustre tamen monimentum et nobile restat,
7.3.66  Vrbis aquaeductus,

omnes,
7.3.134  Non 3,134 Non suprascriptum: Atque omnis pulcro est inhonestus corpore naeuus.
7.3.135  Quod si praeterita est magni scriptoribus orbis
7.3.136  Vna tot et tantis ex urbibus, haud mihi multum
7.3.137  Culpanda est parua haec incuria: nanque uidetur
7.3.138  Dote sui merito reliqui redimenda laboris.
7.3.139  Verum illis quantum uel non poscentibus ultro

Quiritum.
7.3.154  Hinc magis illorum est, urbis quam culpa, locorum,
7.3.155  Atque orbis quicunque situs scripsere quod illa
7.3.156  Indaganda fuit. Vasto tamen orbe latere
7.3.157  Quid mirum, ignotis tot gentibus inque repertis,
7.3.158  Hanc unam? Quod si iam copia nulla fuisset
7.3.159  Scriptorum, celebris quaecunque ignobilis esset
7.3.160  Nobilitas; omnis terrarum, omnisque perisset
7.3.161  Cognitio

7.3.312  Clade futura tua es felix: suprema ruina est
7.3.313  Exoptanda tibi, quae mox rediuiua resurges
7.3.314  Splendidiore loco. Damnis maiora rependam
7.3.315  Emolumenta tuis: per tot mala funera, strages,
7.3.316  Erumnasque graues melior fortuna sequetur.
7.3.317  Qualis et exultat posita cute lubricus anguis,
7.3.318  Qualis et accensa de messe renascitur ales
7.3.319  Vnica, uel

hauserit ignis,
7.3.362  Municipes caeli faciam et super alta locabo
7.3.363  Sidera, martyribusque meis sociabo futuros
7.3.364  Aetherei ciues Epidauri; sic ego uictos
7.3.365  Victores reddam insignes, tot gaudia caelo
7.3.366  Digna relaturos et partam sanguine laurum.
7.3.367  Multiplicis fructus tanta mercede futurae
7.3.368  Nec te poeniteat cladis, nec quaere triumphos
7.3.369  Differri malesana tuos,

7.3.500  Nec desertores aras et templa tuemur
7.3.501  Quae nunc ante oculos nobis gens barbara uastat?
7.3.502  Quid si extorquemus patriam de faucibus hostis
7.3.503  Nostraque tot furiis respirant tecta fugatis?
7.3.504  Qui scit an hostiles hostili sanguine flammas
7.3.505  Tendimus extinctum? Dextras animemus in hostem,
7.3.506  Experiamur an haec depellere monstra ualemus,

7.3.541  Stant grauidae atque arcus retro in sua terga retortis
7.3.542  Cornibus et neruis sese flexere remissis.
7.3.543  Quid dicam tonitrus imitantes fulmina paruos?
7.3.544  Quid clypeos parmasque et scuta micantia, quid tot
7.3.545  Diuersos enses, quae nobis singula semper
7.3.546  In promptu patriae libertatique tuendae?
7.3.547  Quoque magis niteant, poliendis additur armis
7.3.548  Adsiduus custos, Ianumque imitata

quidem omnibus. Hoc tuae publicae disputationes, lectiones, commentaria et additiones super Quadripartitum et Almagestum Ptolemaei clare significant. Quare non hoc acumini tui intellectus, sed cuidam divinitati potius ascribendum esse puto: tot scilicet magna, imo omnia praeclara, in te uno individuo esse clausa et contenta. Quae quidem non humanitus, sed certe divinitus adeptus es. Haec enim sunt, quae te gratum omnibus reddunt. Haec sunt causa, quare te turba sophorum Patavina (utilitati propriae consulendo) in lectorem

passione et de tota fragilitate mundana. Ex quo clare liquere potest (secundum astrologos, philosophos et multo clarius secundum veritatem catholicam) astra non necessitare, maxime in animam intellectivam, a qua fluit nostra libera actio. Primo secundum astrologos patet, quia frustra essent tot libri ab eis de electionibus editi, si eligere nobis esset negatum, sed essent omnia sub necessitate. Frustra etiam imagines summa arte fabricandae ad sapientiam, ad bonam et malam fortunam, ad amorem et odium, ad nocendum inimicis et iuvandum sibi et amicis, iuxta illud Ptolemaei in

potuit, dum animam exhalaret. Quidam ex ijs qui aderant angelos testabantur sibi apparuisse, quidam uocem se audisse inuitantis ac dicentis: Veni, mi dilecte, ut a me mercedem capias, pro cuius amore tot labores tam libenti animo sustinuisti! . Alij dicebant suis auribus ipsius Hieronymi uerba se hausisse cum diceret: Ecce iam ad te uenio, pijssime Domine Jesu, suscipe seruum quem sanguinis tui

Epitaphium
Condita Hironymi recubant hoc ossa sepulchro;
ipse colit celsi regna beata poli.
Disce quibus meritis, nostro dum uixit in ęuo,
tot bona nemo uni contulit ecclesię.
Correxit sacrę corrupta uolumina legis,
exposuit ueterum mystica uerba patrum,
errorum tenebras ueri splendore fugauit,
assiduus recti

se experti penitentiam agunt. Sanitatem recuperant, ad uisendas Sancti reliquias ire maturant. Deinde ad optatum locum peruenientes credunt, peccata confitentur, baptizantur. Erant numero fere trecenti. Tot igitur saluati sunt, dum duorum salus Hieronymi ope defenditur. Duo iuuenes Romani ab urbe Syriam uersus reliquias huius Sancti uisendi gratia tendunt. Iam Bizantium aduentantes ab apparitoribus

audimus, in medijs Strigoi ruinis adhuc sacellum stare Hieronymo dedicatum, ab accolis quidem conditum, ut ibi eius permaneret memoria, ubi nouerant natum; ędium etiam partem aliquam superesse, quas parentum ipsius fuisse affirmant. Quis ergo tam impudens, tam frontis perfricatę, ut contra tot, taliumque testimonia quicquam diuersum asseueret? Aut cur tandem aliquis Italorum non permittet nobis hunc apud nos natum esse gloriari, si nos illis non interdicimus, ut sibi plaudant eundem apud ipsos bonarum artium disciplinam percepisse, licet et in Gręcia Gręcis litteris excultus sit,

Syrię deserta petisti,
Sacco membra tegens esurieque domans.
Illa angusta specus muscoque uirentia saxa, (25)
Nudaque paupertas assiduusque labor,
Cur sint, Roma, tuis tectis pręlata superbis,
Cur tot diuitijs delitijsque tuis?
Noscere si cupias, rerum metire suprema,
Et causam disces finis ab indicio. (30)
Ille etenim potuit qui talia spernere multa,
Contentus paruo, nunc bona summa capit.

mihi tecum communes sunt; sed quia mihi defuit librarius et ego multum diuque occupatus (ut scis) professione mea litterarum et familiari cura et horariis precibus vix inter respirandum haec scripsi et emendavi, non mea igitur sed tot rerum quibus obruor, culpa est, quod tardius hanc orationem quam velles accipis, uberior tamen est, et quasi corpulentior; quae prius pro ratione temporis habita fuit exilis. Scis enim inter parandas exequias hanc subito

peculiaris ac domesticus fuisset, deprecandum tamen hoc munus jure merito videretur in tanta civitatis expectatione, celebritate, consensu, et non unius Aristharchi, sed ad unguem exactissima et semper recta quasi ad amussim multorum censura. Praesertim in hoc emplo sacratissimo tot sacerdotum Domicilio peritissimorum, cum mihi non sit agendum inter fratres Arvales aut Salios, aut flamines, Diales, aut reges Aricinos, sed in Schola, et familia tot Theologorum et in coelesti Christianorum meliori quam Platonis aut Xenophonis aut Ciceronis R. p. quominus habuisse videor

sed ad unguem exactissima et semper recta quasi ad amussim multorum censura. Praesertim in hoc emplo sacratissimo tot sacerdotum Domicilio peritissimorum, cum mihi non sit agendum inter fratres Arvales aut Salios, aut flamines, Diales, aut reges Aricinos, sed in Schola, et familia tot Theologorum et in coelesti Christianorum meliori quam Platonis aut Xenophonis aut Ciceronis R. p. quominus habuisse videor rationem defunctum ornandi, superstites consolandi, mei nominis servandi; qui repentinam laudationem in obitu tanti viri: neque solum

dignitate praediti sine ulla justi temporis occasione suscipere non veritus sim; quasi nesciam nihil triviale, aut obscurum, aut exile, sed amplum, magnificum luculentum excelsum et immortale quiddam huic funeri ornando conferri oportere, alioqui maligni laudatoris esset et infelicis ingenii tot laudes deterere, gloriam elevare: amplitudinem coarctare, fastigium detruncare, famam non extendere: proinde nequid tanti viri laudibus derogetur, multo majori temporis et ingenii copia; nec nisi Demosthenis aut Ciceronis opus esset eloquentia. Nam ut imaginem Alexandri magni nemini

obviam: libens non detrectavit, ut tanquam victimae et Martyr suum sanguinem Deo dedicaret; sed imperator jus gentium violare veritus Despoti principis legatum incolumem et illaesum dimisit, incredibilem illius dictorum factorumque admiratus constantiam sospes igitur salvis etiam tot pecuniis, sed magis integra fide ad suum principem reversus tanta gratulatione susceptus est, ut illi venienti ter assurrexerit, ter publice gratias egerit Despotus. Secunda legatio illius ut minus laboriosa, sed magis honorifica. Nam Vladislaus

Neque enim in bello tantum; sed etiam in praelio versatus est atque inter confertissimos Christiani nominis hostes bis pugnasse bis vicisse dicitur, ductu et auspicio Janci Gubernatoris in cuius castrensi contubernio sumptuose instar principis curribus vectus; ut nemo magis in tot victoriis jure ac merito gloriari possit. Haec foris, domi vero duplicem legationem nec magis Ungaricam quam Turcicham gessit. Priorem aeque splendide magnifice administravit atque constanter. Nam cum Rex Mathias a nostris civibus Ulatci ducis demortui

patria? cui non perpetuum bellum indixit, ut judicare nescias an justior an constantior fuerit? hoc idem de temperantia et omnium virtutum matre prudentia possum affirmare. Quarum alterius oris probitate, frontis verecundia, oculorum temperie manifesta et perspicua signa praebuit; alteram tot urbibus perspectis, tot moribus exploratis: tot diversarum rerum variis percepit eventis, hinc illius continentia parsimonia, frugalitas modestia, sobrietas clementia, liberalitas circumspectio, providentia docilitas, nec vulgaris memoria; sed qualis in Cynea aut Simonide; aut

bellum indixit, ut judicare nescias an justior an constantior fuerit? hoc idem de temperantia et omnium virtutum matre prudentia possum affirmare. Quarum alterius oris probitate, frontis verecundia, oculorum temperie manifesta et perspicua signa praebuit; alteram tot urbibus perspectis, tot moribus exploratis: tot diversarum rerum variis percepit eventis, hinc illius continentia parsimonia, frugalitas modestia, sobrietas clementia, liberalitas circumspectio, providentia docilitas, nec vulgaris memoria; sed qualis in Cynea aut Simonide; aut Temisthocle; aut

nescias an justior an constantior fuerit? hoc idem de temperantia et omnium virtutum matre prudentia possum affirmare. Quarum alterius oris probitate, frontis verecundia, oculorum temperie manifesta et perspicua signa praebuit; alteram tot urbibus perspectis, tot moribus exploratis: tot diversarum rerum variis percepit eventis, hinc illius continentia parsimonia, frugalitas modestia, sobrietas clementia, liberalitas circumspectio, providentia docilitas, nec vulgaris memoria; sed qualis in Cynea aut Simonide; aut Temisthocle; aut Mitridate, sive in Seneca

nec vulgaris memoria; sed qualis in Cynea aut Simonide; aut Temisthocle; aut Mitridate, sive in Seneca laudatur: sic ille, quae nunquam aut vidit aut audivit, aut legit memoriter tenebat; nihilque facilius quam injurias de more Julii Caesaris obliviscebatur: hinc illum conscia tot gestarum rerum recordatione et ^ A keziratban: pro, eithetetlen. praeteritorum reminiscentia oraculum quodam esse diceres, neque Annales, fastus, historias quotidiano sermoni illius

esse nemo est qui nesciat.
Nam quicumque Moscum interjacet ultimum
Thetymque germanam et mare ponticum
Et Dalmatarum Australe littus
Illyriae Imperio superbit. Neque vero illa unquam procreandis illustribus viris effoeto corpore senuit; siquidem tot imperatores, tot Reges, tot ' A keziratban: quodam. - U. 0. hystorias. excellentes in omni doctrina et sanctitate viros; et quorum memoria nunquam interitura est, genuit. Quis Claudium ex

nesciat.
Nam quicumque Moscum interjacet ultimum
Thetymque germanam et mare ponticum
Et Dalmatarum Australe littus
Illyriae Imperio superbit. Neque vero illa unquam procreandis illustribus viris effoeto corpore senuit; siquidem tot imperatores, tot Reges, tot ' A keziratban: quodam. - U. 0. hystorias. excellentes in omni doctrina et sanctitate viros; et quorum memoria nunquam interitura est, genuit. Quis Claudium ex Dalmatarum; quis

Nam quicumque Moscum interjacet ultimum
Thetymque germanam et mare ponticum
Et Dalmatarum Australe littus
Illyriae Imperio superbit. Neque vero illa unquam procreandis illustribus viris effoeto corpore senuit; siquidem tot imperatores, tot Reges, tot ' A keziratban: quodam. - U. 0. hystorias. excellentes in omni doctrina et sanctitate viros; et quorum memoria nunquam interitura est, genuit. Quis Claudium ex Dalmatarum; quis Diocletianum,

studiosa. Nam et feras gentes tanquam mater officio pietatis amplectitur et in gremio suo salutaribus aquis renascentes coelo donat: quare divinitus protegitur, et avitam libertatem perpetua serie conservat, et cum Athenae Lacedaemon Thebae et reliqua Graecia perierint, haec a tot fluctibus emersit; et quasi redivivus ignis ab extinctis carbonibus reluxit: proinde videre licet urbem Ragusam opulentam, magnificam legibus armatam moribus decoratam, religionis domicilium, pacis nutricem, quietis matrem optimarum artium segetem et seminarium; alienis

pacis nutricem, quietis matrem optimarum artium segetem et seminarium; alienis tutam, hospitibus amicam, bonis asylum, calamitosis perfugium, malis tamen perniciem; neque enim cum opus est rei militaris ignara, mare proximum tutata est. Nam ut navigantibus tutum praestaret accessum tot pyratas saepius captos suspensosque suae temeritatis poenas luere coegit infensa latronibus et pacatissima. Caeterum omissa patria, veniamus ad familiam cuius sucurculus ut major fere pars patritiorum Romano germine sobolescit: hinc illud summi poetarum Genus a quo Sergia

captos suspensosque suae temeritatis poenas luere coegit infensa latronibus et pacatissima. Caeterum omissa patria, veniamus ad familiam cuius sucurculus ut major fere pars patritiorum Romano germine sobolescit: hinc illud summi poetarum Genus a quo Sergia nomen haec gens tot insignibus viris in nostra Civitate censetur: sed maxime Ceonico Pasquali nostro Avo et huius defuncti patre: neque enim de suo principe tantum benemeritus est: cujus ob singularem prudentiam a consilio fuit, sed etiam patriae tutela et publicae libertatis praesidium. Nam cum

ultra patriae gratuitos pro sua liberalitate sponte atque ultro remisit. Secunda liberalitas illius rara in Civitate nostra quod suo labore partas divitias cum fratre communicavit: ita ut illum aeque ac se locupletaverit non solum vero mercaturis exercendis de more Civitatis dilatus est: sed tot proventibus et stipendiis pagorum, quos Toplicam Dubocizam et Gospogin potoch Illyrici vocant. Has enim villas, hos vicos dono principis vectigales habuit, ut taceam filiarum dotes, et

' Balazs vedszent. * A keziratban: tollerantia. ' U. 0. claementia. virtutum in gubernanda re publica defuit prudentia. Quae vero liberalitas illius fuerit tot largitiones in egenos docent. Nam Francissenis et Dominicenis annuas pecunias et aureas vestes ad Sacerdotes ornandos et festorum pompas obtulit: multo etiam plura semotis arbitris mercantium familiis dedit, ostentationis et aurae popularis contemptor in sororis etiam filia collocanda

Bibliographia locorum inventorum

Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].

Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1504], Epistula ad Marinum Bonum (1504/1512), versio electronica (, Dubrovnik), 358 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [crijeviepist1504].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].

Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].

Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report