Your search found 128 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

catalogum dierum festorum referri jussit, eo spectavit, ut IV. Kalend. Augusti omnium omnino translationum memoria, una et eadem die celebraretur. § V.
Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, Auctore fortassis Adamo Parisiensi. E Psalteriis vetustis in pergameno ecclesiae Spalatensis. Hymnus I. Armoniae fidibus Domnio Carmina pangite melliflua, Organa tangite melodica, Ecce dies celebris rutilat, Dulcisonis

adderet ad subtile consilium Francisci de Capitibusliste: pecuniam quam miseram. Nihil postea certi habui, quare, si homo ille ad te venerat, me certum facias. Reliquum est, ut luculentam illam oratiunculam ad me mittas, quam ex Pergamo ille adolescens habuit in funere fortissimi ac audacissimi ducis Gatemelatae, quam, si ad me per latorem praesentium dabis, veluti excellens munus deorum ipsam suscipiam. Vale.

272. DE ACHILLE
1.272.1  Rector bellipotens, sub terris sicubi sentis,
1.272.2  Salve, et pro patria, quaeso, resurge parum;
1.272.3  Civibus innumeris en! Pergama sacra coluntur,
1.272.4  Haud tibimet paribus, sed tamen egregiis,
1.272.5  Thessalia at nulla est; accede, et dicito Achilli,
1.272.6  Legibus Aeneadum Thessala regna

ut, quę alii bene honesteque gesserunt, probe cognoscere et eque iudicare possitis. Quo fit, ut ea, quę conscribere institui, iam multo ante vobis excogitata et penitus cognita esse non dubito. Non tamen ob id ipsum terrear, quominus institutum ad finem prosequar. Quin immo alacrior ire pergam, ut ea, quę Veneti virtute ac industria duce preclare studioseque gexissent, idoneus ipse existimer qui oratione amplectar. Quis est, inquam, tam ebetis ingenii et immemor, qui delirans dignitatem gloriamque nominis vestri existimare non debeat virtutumque ac morum quin immo

possent. Sed nos nunc consolamur neminem: tantum consolandi rationem designamus. Exprimere autem ille curabit cui serio munus hoc erit obeundum. Nobis uero sufficiat, quae attingenda sunt, succincte admonere. Pergamus itaque reliqua recensendo. II 9 Quartus locus a nocumento Quarto igitur loco docebimus illud, quod quis patitur, malum non esse, si ostendemus id mali afferre

dabit operam maerorem lugentis funditus tollere. Diximus enim id fieri posse si illud, quod quempiam angit, bonum esse ostendatur et non malum; quo modo autem id consequi possimus, septem rationibus monstrauimus. Nunc ad reliqua pergamus. Primum igitur consolatori, postquam satis indicauit se esse amicum, si

possent. Sed nos nunc consolamur neminem: tantum consolandi rationem designamus. Exprimere autem ille curabit cui serio munus hoc erit obeundum. Nobis uero sufficiat, quae attingenda sunt, succincte admonere. Pergamus itaque reliqua recensendo. Sane tertius locus quemadmodum ad efficiendum quod uolumus ualidissimus est, ita ad consistendum debilissimus.

possent. Sed nos nunc consolamur neminem: tantum consolandi rationem designamus. Exprimere autem ille curabit cui serio munus hoc erit obeundum. Nobis uero sufficiat, quae attingenda sunt, succincte admonere. Pergamus itaque reliqua recensendo. Atque ut de uita prius dicamus: quid est quod in toto cursu eius inuenire ualeas aliud quam sollicitudines,

possent. Sed nos nunc consolamur neminem: tantum consolandi rationem designamus. Exprimere autem ille curabit cui serio munus hoc erit obeundum. Nobis uero sufficiat, quae attingenda sunt, succincte admonere. Pergamus itaque reliqua recensendo. II 9 Quartus locus a nocumento Quarto igitur loco docebimus illud, quod quis patitur, malum non esse, si ostendemus id mali afferre

dabit operam maerorem lugentis funditus tollere. Diximus enim id fieri posse si illud, quod quempiam angit, bonum esse ostendatur et non malum; quo modo autem id consequi possimus, septem rationibus monstrauimus. Nunc ad reliqua pergamus. Haec atque eiusmodi pleraque uiris doctis et in sacris

dabit operam maerorem lugentis funditus tollere. Diximus enim id fieri posse si illud, quod quempiam angit, bonum esse ostendatur et non malum; quo modo autem id consequi possimus, septem rationibus monstrauimus. Nunc ad reliqua pergamus. DE SECVNDA CONSOLANDI RATIONE. LIBER III. III 1

Ita hunc locum ista oratione tractauit Hieronymus ut nihil addi posse uideatur; quam ob rem eius exemplo contenti simus atque id simul et pro exemplo et praeceptione habeamus. Itaque ad alia pergamus. III 21 Secundus locus ab operibus defuncti Secundus igitur locus, qui ab opere defuncti trahitur, egregie ualet ad mitigandum dolorem; hoc

temporibus; nos compulisset pro impulisset nos; omnino pro etiam omnis; tum pro tu; ante a te opem add. Cic. ad te confugimus III.18.9 post pergamus V1 FINIS PRIMÊ RATIONIS CONSOLANDI. INCIPIT SECVNDA II.4.1 post urgetur delevit malis

temporibus; nos compulisset pro impulisset nos; omnino pro etiam omnis; tum pro tu; ante a te opem add. Cic. ad te confugimus III.18.9 post pergamus V1 FINIS PRIMÊ RATIONIS CONSOLANDI. INCIPIT SECVNDA II.18.1 in... litteris pro sacris in litteris

temporibus; nos compulisset pro impulisset nos; omnino pro etiam omnis; tum pro tu; ante a te opem add. Cic. ad te confugimus III.18.9 post pergamus V1 FINIS PRIMÊ RATIONIS CONSOLANDI. INCIPIT SECVNDA III.1.1 innuit pro indulsit (et V1 indulsit) | ualeamus ] possimus V1

habitatoribus uacua erat, habens portum tutissimum, cum tota classe se contulit. Ex opposito est Aeolia, regio opulentissima, habens oppidum maritimum Castri appellatum, situm in agro Pergameno. Pergamus fuit olim ciuitas in tota Asia celebrata, in qua primum usus chartae ex pellibus caprinis inuentus est: quamobrem et pergamenae dictae sunt. Huius urbis reges maiori parti Asiae imperitarunt, quorum ultimus

habitatoribus uacua erat, habens portum tutissimum, cum tota classe se contulit. Ex opposito est Aeolia, regio opulentissima, habens oppidum maritimum Castri appellatum, situm in agro Pergameno. Pergamus fuit olim ciuitas in tota Asia celebrata, in qua primum usus chartae ex pellibus caprinis inuentus est: quamobrem et pergamenae dictae sunt. Huius urbis reges maiori parti Asiae imperitarunt, quorum ultimus Attalus Philopater

regio opulentissima, habens oppidum maritimum Castri appellatum, situm in agro Pergameno. Pergamus fuit olim ciuitas in tota Asia celebrata, in qua primum usus chartae ex pellibus caprinis inuentus est: quamobrem et pergamenae dictae sunt. Huius urbis reges maiori parti Asiae imperitarunt, quorum ultimus Attalus Philopater Romanum populum heredem instituit. Nunc uix uestigia quidem tantae urbis apparent. Ager tamen propter fertilitatem frequentibus uicis habitatur.

Adde quod et mortes et plurima damna suorum
Cogitur exhausto lumine flere senex:
Non natos Neleus spectasset ab hoste peremptos
20   Consumptus senium si foret ante suum;
Non uersa in cineres uidisset Pergama si non
Ętate Anchises pręteriisset auos.
Nolo mihi toties, Lachesis, tua stamina laxes
Vt pigeat soles me numerare meos.
Sit ualidum corpus, mens sana et criminis expers, 25

2.3.24   Et, quod pretereo, Virgiliumque sapis.
2.3.25   Perge, mones, pulchris, Raphael, cantando puellis!
2.3.26   Pergam ego nec metuam liuida corda canens.
2.3.27   Nam pro me pugnare meis, mea uita, puellis
2.3.28   Est animus, si quid liuida corda parant.

IOANNIS II: Siquis uenit ad uos, et hanc doctrinam non offert, nolite recipere eum in domum, nec aue ei dixeritis. Qui enim dicit illi aue, communicat operibus eius malignis I. APOCALYPSIS: Angelo Pergami:Non negasti fidem meam, sed habeo aduersum te pauca, quia habes illic tenentes doctrinam Balaam, doctrinam Nicolaitarum II. Exite de illa, populus meus, et ne participes sitis delictorum eius, et de plagis eius non accipiatis XVIII.

Hęreticorum mater superbia 20 . Sophismatibus opprimentes Ecclesiam 21 . Conturbant Ecclesię aquas 22 . Intercludunt uiam, ne de Sichem pergamus in Hierusalem 23 . Cauete a fermento eorum 23 . Furor draconum uinum eorum 24 . Hęretici putant se ascendere 26 .

5.4.292  Verbere nunc glandes Baleari, grandinis instar.
5.4.293  Peliaco sic monte ferox sudauit Achilles
5.4.294  Instruxitque manus domituras Pergama, docti
5.4.295  Praegressus praecepta senis, seu luderet armis,
5.4.296  Siue ope proficeret medica, et post bella sonanti

1.14  Non te ad uulgatum Thymbraee uocamus Apollo
1.15  Carmen et ad dictas acies. Quis namque Gigantum
1.16  Aut fera Titanum belli conamina nescit?
1.17  Quoi non Romulidum referuntur proelia, quoi non
1.18  Perfida Carthago deuictaque Pergama flammis
1.19  Argolicis et si qua prior uulgauerit aetas?
1.20  Sed Furiis commota canam noua proelia, namque
1.21  Sic prius hoc bellum nulli cecinere priorum.
1.22  Est prope in obiectu rabidae spelunca Maleae,
1.23  Spartano

tinxit.
3.183  Nil moueor quernae tenui pro uulnere clauae.
3.184  Namque haud illa deum, pigros sed perculit artus.
3.185  Te quoque Bistonio qui quadrupedante superbis,
3.186  Armipotens Gradiue pater, Diomedis acuta
3.187  Cuspide Pergameis perfodit lancea campis.
3.188  Et tu quod dulcem properas defendere natum,
3.189  Cypria diua, geris candenti in corpore uulnus."
3.190  Haec ubi desierat, Furiis atque acribus iris
3.191  Ardescunt animi Ditis, procul exulat omnis

Christianus factus tyrannorum tormenta facile superauit. Caput X / DE FIDE CHRISTI CONTRA PHILOSOPHOS Subiugatis magis congredi nunc cum philosophis pergamus, ut et hi discant, quia, quod stultum est Dei, sapientius est hominibus, et quod infirmum est Dei, fortius est hominibus. Dionysius Aeropagita, cum apostoli Pauli prędicationes audisset et ea, quę

ad uos, et hanc doctrinam non affert, nolite recipere eum in domum nec »Aue« ei dixeritis. Qui enim dicit illi »Aue«, communicat operibus eius malignis. Et in Apocalypsi: Angelus, id est, episcopus Pergami ecclesię arguitur, non quod fidem negarit, fidelis enim erat, sed quod prope se habeat tenentes doctrinam Balaam, doctrinam Nicolaitarum. Quod si cohabitare cum illis crimini est datum, quanto grauius

17.5   Troius Aeneas, dum conderet altera Phoebi
17.6   Pergama, sidereos transiit ille polos;
17.7  Per mare, per terras uentos perpesus. hymbres perpessus et imbres

genialis nestia lecti
307   Sola trahes formaeque tuae decor iste peribit,
308   Cui nec Taenareae faciem conferre maritae
309   Graecia nec cursus Pisaea lege petitos
310   Audeat et multa dotatam caede puellam,
311   Illa licet Graias peritura in Pergama vires
312   Moverit et demum in patriam repetita cremarit
313   Laomedonteae fumantia moenia Troiae,
314   Fixerit haec foribus putri squallentia tabo
315   Ora suis victrixque ipsos damnarit amantes
316   Ad Phlegethonteae liventia stagna

colunt. Sed quoniam ea modestia es ut ostentari opera tua et coram efferri non satis ęquo animo pati soleas, his omissis reuertar ad tabellas et scripturam istam, quę de terrę puluere erruta et fato quodam tibi exhibita in tuo seruatur scrinio, interpretari pergam. 125.3. Domitianus imperator Delmatis quibusdam, qui sub eius auspiciis frequenter militauerant, pręter Ipse ex priu (?) in pręter correxit

Grates" inquit "ago. Tu iusto facta proterui
Ingratique uiri poenarum uerbere pulsas
Nec potes ipse pati, collata iniuria seruis
Vt sit inulta tuis. Tu me decędere ab ira
5.60   Curasti incoepta, ne lęsus lędere pergam,
Sed magis ignoscam. Nunc te dixisse recordor:
'Cędite uindictam mihimet, punire malignos
Iuris quippe mei est dignisque indigna ferentes
Accumulare bonis.' Tu uindex, tu pater idem

Augusto rectore fuit. Nec cesserat error
Gentis adhuc coluisse deos. Mihi serta ferebant
Laurea Parnasi gemino de uertice Musę.
D75  Arma, uirum cecini Troię qui primus ab oris
Aduenit Danao cecidit quum Pergamon igni.
Sed quę te mala mens tantos iterare labores
Auersum cogit? Montis iuga lęta beati
Scandere quid refugis? Verę, mihi crede, quietis
D80  Hic aditus primus, cunctorum hic causa bonorum est.«

requirent ex ore eius, quia angelus est Domini exercituum. Ioannes etiam in Apocalypsi Apoc2 septem angelis, septem in Asia ecclesiarum episcopis scribere iubetur. hoc est, Ephesi, Smyrnę, Pergami, Thiatyrę, Sardis, Philadelphię et Laodicię. In his singulis singuli episcopi erant, et officii sacerdotalis merito angeli nominantur. Hoc tamen minus mirabimur, si meminerimus ipsum Dei Filium Iesum Christum sacerdotem factum, Deo Patre ad eum

fossas fecerunt, et continuo repletę sunt aquis. Prędixit eis uictoriam de Moab. Moabitę congregati steterunt in terminis; aquas uiderunt fluere rubras ratique sanguinem esse Israhel mutuo inter se cęsorum: Nunc pergamus, inquiunt, ad prędam! Cum autem accessissent ad castra Israhel, illi consurgentes oppręsserunt eos. Oppida demoliti sunt, agrum

adiecere suo / ditissimaque arua:
82  Paphlagonasque vagos / buxo vndantemque Cythoron.
83  Faelicemque Gygis patriam: cui Maesia cultu
84  Laeta superiaceant: propriae quoque causa ruinae
85  Alta diuturno collapsaque pergama bello.
86  Deinde premit lyciam / primis notosque volucrum
87  Auspiciis Caras: Cilicum transgressus et vndas /
88  Inuisas tunc Cydne tuas / quum tabida regis
89  Corpora reddideras: Armenis Proxima post haec

patres eorum rei fuisse uideantur. Dum autem crimen fateri uitant et ad Christum conuerti negligunt, in ęternę perditionis baratrum pręcipites ruunt. Nos his relictis, qui semetipsos reliquerunt, de Domini nostri Ecclesia, extra quam nemo saluatur, adhuc aliquid dicere pergamus. Hęc cęlum illud nouum est et terra noua, Ecclesia Christi quam Ioannes in Apocalypsi uidit. Primum enim cęlum et prima terra abiit. Vetera ergo abierunt, et quę in figura futuri fiebant, in aduentu

quod suspicatus erat, exempta dubitatione comperit, ancipiti malo consternatus coepit cogitare, quid consilii in tali casu sibi esset capiundum. Quidquid autem metus aut spes subiecerat, diligenti aestimatione pensabat: Pergamne, quo missus sum ire, et scelesti domini exequar mandatum, atque ne immerito quidem me opprimi patiar? Porro si regressus Prusam rem Selyni indicauero, nullam inditio non fide, sed necessitate expresso gratiam initurus sum. Tandem animo diu in diuersa uersato tutius uisum

3.360  Seruasti miseros semper de nomine nostro.
3.361  Hanc ob rem tibi demisi memorabile munus Quare deus suffragatur duci Francisco Marie.
3.362  E celo, puerum. quare pergamus et illuc
3.363  Vt genio sancto tandem moderatus et alter
3.364  Infestet nunquam natum uicturum secula longa. Fatum Guidobaldi principis.

fusus.
14.538  Concertanda premunt ardenti praelia pugna,
14.539  Atque metum magnae gemitumque dedere cauernae,
14.540  Armato fatalis aequi ceu milite uenter
14.541  Foetus, et ingenti belli discrimine uictor,
14.542  Quom stetit, et Danaos in Pergama transtulit acres.
14.543  Protinus humano uenit ut deus ora Michael,
14.544  Pulcher ab arce poli, et dios spirauit odores.
14.545  Tum grato aspectu moestum solatur Iesum,
14.546  Quo mentem patriae strinxit pietatis imago.

cum intus repleti omni spurcitia scelerum, Mehemmeto caeco duce, Deum irritant immortalem. Multa alia ex institutione Mehemmeti debent strictissime obseruare, quae studiose omittenda duxi, ne minutissima quaeque persequens, garrulitate stomachum lectori moueam. Nunc autem ad sequentia pergamus. DE VOCABVLIS, SALVtationibus et Responsionibus ac Numero eorum. Cap. IIII. PRIMO NOMINA coelestia.

Correxi ex Paphlagonias uagos, buxo undantemque Cytoron, Correxi ex Cytheron
Faelicemque Gigis patriam, cui Maexia cultu
Laeta superiaceat, propriae quoque causa ruinae –
85  Alta diuturno colapsaque Pergama baello.
Deinde premit Lyciam primis notosque uolucrum
Auspiciis Caras, Cilicum transgressus et undas
Inuisas tunc, Cydne, Correxi ex Cynde tuas, quum tabida regis
Corpora reddideras, Armenis proxima post haec

secat aurifera dives Pactolus arena,
2.4.52   Quaeque rigat pariles dum vehit Hermus opes:
2.4.53  Tunc et Apollineae veniunt ad iussa Celenae,
2.4.54   Et late Aoniis Pergama nota choris.
2.4.55  Linquuntur Mysorum agri cultoribus, et quae
2.4.56   Alcides raptum per loca flevit Hylam,
2.4.57  Et gens, quae gelidum circum iacet Hellespontum,

minus innumeras emisit in aequora classes,
2.4.90   A quibus occiduae dirripiantur opes,
2.4.91  Quot neque Amyclaeis Atrides solvit ab oris,
2.4.92  Quum tulit ultrices Pergama ad alta faces;
2.4.93  Nec divina suis Salamis conspexit in undis,
2.4.94   Barbarus Euboicas quum cruor auxit aquas.
2.4.95  Fama novi motus totum diffusa per orbem

Ego hic Pantaliam municipium Pantalia. fuisse arbitror, quantumque ex Ptolomaeo positione possum colligere, affirmare etiam audeo. Aliorum tamen sit judicium, qui propius rei cognitionem accesserunt, nosque pergamus ad alia. Dum haec lustramus in hoc jugo loca, cernebamus a dextra nobis Haemi latissimos vertices ingentibus circa ubique aliis montibus adjacentibus, et tantam altitudinem perinde atque

in singulos vitae suae annos, non minus ac eum quo gloriosissimam ab hoste victoria retulerit, solennem magnumque esse statuat? Celebratur quidem in libris conquirendis, eorumque interpretandi cura, multorum clarissimorum Regum egregia voluntas: ut Babylonicorum, Pergamenorum, Polycratis Samii, Nicocratis Cyprii: et qui eos subsecuti fuere, Romanorum Imperatorum, Caesaris, Augusti, Traiani, Vespasiani, Antonini, multorumque aliorum. Verumtamen ipsorum studium, nullatenus cum Philadelphi conferendum esse videtur.

estis Ecclesiarum Dei. 1. Timoth. 3, Ecclesia Dei. Interdum vero a loco: ut, Ecclesia quae in Babylone est, 1 Petri 5. Septem Ecclesiis quae sunt in Asia, Apoc. 1. Scribe angelo ecclesiae Ephesinae, ecclesiae Pergamensis, ecclesiae Thyatirensis: Apoc. 2. Ecclesiae quae Sardis, ecclesiae Philadelphiensis, Apoc. 3. Ecclesiae Dei quae Corinthi est, 2. Cor. 2. Ecclesiis Galatiae, Gal. 1. In Laodicensium ecclesia recitetur, Coloss. 4. Ecclesiae Thessalonicensium, 1. Thess. 1. Ecclesiae quae domi

politicam iustitiam ac pacem. Auferre misericordiam ab aliquo: pro, desinere eius misereri, desinere ei benefacere. Psalmo 89, Misericordiam meam non auferam ab [?:-o ] neque mentiar in veritatem meam: id est, promissam misericordiam et beneficentiam constanter ac veraciter ei pergam praestare. 1 Regum octavo: Deus custodiens pactum et misericordiam servis suis, qui ambulant in conspectu tuo in toto corde suo: id est, [?: per- ] eis secundum promissa benefacere. Sic misericordiam [?: ] abere, Psalmo decimoseptimo: Genesis 24. Item,

Declarat ipsemet Propheta, quid sit fieri pseudoprophetis noctem: nempe quod licet [?: ] reant aliquandiu falsa divinantes, tamen tandem deprehensa eorum vanitate, venientibusque poenis divinis, incidant in ignominiam et calamitatem. [?: Co- ] vero inquit, Ego pergam verum docere, eductus [?: ] hac ignominia, qua nunc premor. Deus dat canticum nocte, Iob 35: id est, in adversis liberat, ut ei gratias [?: ] agamus, ac canamus, beneficia eius celebrantes Se de impiis dicitur Iob quinto, Interdiu apprehendent tenebras: et quasi

expiare, et Deum placare conabantur. Vicina expiationi aut propitiationi Christi est illa locutio, cum impius dicitur piaculum aut expiatio pii: id est, cum Deus suam iram poenasque a piis avertit in impios. Proverbiorum vigesimoprimo, Piacalum est pro iusto improbus. id est, lustramentum, aut pergamentum: sicut si pater avertens a filio iram canea verberet, in eum iram suam exonerans. Sic et Isaiae quadragesimo tertio: Dedi propitiationem aut piaculum Aegyptum, Aethiopiam et Seba pro te. Sic Psaltes orat Psalmo septuagesimonono, ut Deus avertat iram suam ab Israele, eamque effundat

bone tu vappam, nectar at ille bibit. De Gregorii Budislavii libello, cui titulus Nestor.
11.27.12.1  Qui Pylon antiquam tenuit, qui Pergama vidit
11.27.12.2  Capta manu, vixit qui tria saecla senex.
11.27.12.3  Quinque graves regum solitus componere lites,
11.27.12.4  Iam cinis est, et vix nomen inane

pessum cecidere. Iacent Carthaginis altae
4.269  Moenia, confusis vix agnoscenda ruinis.
4.270  Pro Solyma Solymae locus eat. Viguisse Mycenas
4.271  Non oculis, famae iam credimus. Ardua nusquam
4.272  Pergama. Cadmeus cecidit labor: aequora nec te
4.273  Bina, Ephyre, texere satis; quin Romulus ignis
4.274  Congestas tot opes, tanto molimine ductas
4.275  In caelum excidio fatali absumeret arces.
4.276  Parua

208   Consiliis, decus Italiae tutelaque, Patres.
209  Sed supremum operi nimirum accedere culmen
210  Te sine fata vetant. Velut oppugnata perire 210
211  Pergama non poterant, vincenda in moenia donec
212  Herculeae remearet onus fatale pharetrae;
213  Auspiciis sic, Magne, tuis consurgere nostra
214  Moenia, vel

caelestibus ista
Auspiciis peragi et divinum Numen apertis,
Singula dum librat, cernit disponere signis.
“O Deus,” affatur tacitus, “quocumque volentem
Stringe iugo, quocumque lubet, duc tramite – pergam,
Arbitrii lux fida mei. Quacumque iubentem
Ire sequar placitique tui fulgore tuique
Imperii me lege regam nutusque tuebor.” 20.

Pelion et nemorosum Othryn, quo coepta laborum
Dura rudimenta, occisis famosa leaenis,
Centaurisque domo, fluviis campoque fugatis.
Montibus occultas in castra patentia tandem
Protulit heroas, caderent queis Pergama, vires.
“Talis erit Princeps quem suspiramus et istud
Annuit ex imae prodire penatibus aulae
Credita vox, quando salientem in montibus altis
Et capreis cursu et cervis certare ferebat

Caedibus auxit aquas rapidi Simoentis Achilles.
36  Secum olim rapuit totam in certamina Creten
37  Lictius Idomeneus, multorum septus ab armis
38  Divisit laudem, nec Pergama subruit uno
39  Contentus Stenelo. Quae quondam nomina regum
40  Pro natis pugnasse reor! Qui sanguine terram
41  Pro patria tinxere duces! Quam plurimus ultor

274  Jam piget, et quereris longum promissa morari.
275  Sed patere, adjiciam quoque pauca e pluribus, addi
276  Quae possunt, dictis penitus tua tota fides sit
277  Ut conrasa meis; tum dein ad caetera pergam
278  Laetior ingenuo concinnans omnia versu.

279   Dic porro, mea si causando docta refellis,
280  Unde fit, ut, veteri nostraque aetate vocamus 280

sagaci
603  Funditus insanae nimia est audacia mentis;
604  Interea tanto quam prae fulgore necesse est
605  Caligare mage, et preperire in luce tenebras.
606  Et jam, quod superest, pergam contexere dictis.

607   Praeterea summi debet Natura videri
608  Numinis Omnipotens, ut possit, quodquod in illa
609  Menta gerit, facere: at rerum gerit

77  Est natura, utrumque suis quia partibus esse
78  Extensum pariter sensuque et mente videmus.
79  Quod magis ut liquidum fiat, facilisque sequatur
80  Haec mea dicta fides, rem sic ostendere pergam
81  Exemplo lapidis: fac, ut illi mente rigorem
82  Demas; corpus erit tum molle, ut mollia multa
83  Corpora sunt: ullo porro sine finge colore;
84  Corpus adhuc remanebit, ut

579  Sese inter quae nempe situm mutare videntur,
580  Et nunquam spatiis aeque distare locisque.
581  Nunc ea quae constent, et quo correpta cieri
582  Per caelum motu possint, age texere pergam.
583  Et veluti placidum cum stat mare, multaque circum
584  Navigia apparent, si puppi Navita ab una
585  Mutatis alias spatiis innare locisque
586  Prospiciens advertat, erit,

prorsus ratione, quod omnia fiant,
1155  Quae mihi difficile est sine signis ante notatis
1156  Effari, et solis rationem exponere verbis.

1157   Quod superest, quosdam pergam dissolvere nodos.
1158  Terra suos, inquis, si se ipsa cieret in orbes,
1159  Corpora non deorsum recta cecidisse valerent;
1160  Subtraherentur enim tunc illa ruentibus, in quae

51  Auro et picturis et lumine fulgida multo
52  Objiciunt, resonatve modis vocalibus aër.

53   Dum tamen interea te ad caelum Gloria tollit,
54  Ipse ego Musaeo pergam tua dicta lepore,
55  Namque aliquis lepor est Musis, contingere, et illum
56  Doctrinae fontem suavi conspergere cantu.
57  Forsan ad haec Homines turmatim carminis ergo

mage suavibus omnes,
59  Et properamus eo, quo res dulcedine grata
60  Invitant; veluti Pueri, qui saepe recusant
61  Pharmaca, si mellis non sunt contincta liquore.
62  Quapropter pergam incoeptum pertexere versu.

63   Et quoniam docui, quae partes Totius extent,
64  Et qua sint inter sese ratione locatae;

1442  Assimilare licet, vesicula parva potentis
1443  Plena animae Pueri pede pressa repente sub ictu
1444  Rumpitur, et magnum reddit perscissa fragorem
1445  Utque alio exemplo manifestum id reddere pergam;
1446  Na laevae pigeat digitos concludere in orbem;
1447  Ejus uti medium penitus sit inane vacansque.
1448  Tunc latum aut coryli aut cujusvis arboris illos
1449  Fac super

omnis
1729  Atque fugae semper discrimina, quantaque constent,
1730   Si libet, est alio rationum a fonte petendum.
1731  Sed prius aggrediar quam rem quoque cominus ipsam,
1732  Pergam usus varios imitarier agricolarum.
1733  Foecundae prius hi mandent quam semina terrae,
1734  Exurunt tribulos, et sontes funditus herbas
1735   Evellunt, subiguntque sola, invertuntque, fimoque

167  Quantum sollicitas, tantum rationis inanes;
168  Proptereaque unum praeclarum, et grande, quod extat,
169  Et spectabile opus cupide hoc invisere Mundi?
170   Quo magis inceptum pergam contexere versu.
171  Hactenus in varias dum nos gravitatis adimus
172  Leges, non alios deduximus inde meatus,
173  Quam rectos, curvosque etiam, quos diximus aequi

multas
104  Atque remigrandum, quas scilicet ante probavi,
105  Ad vires lucis, quid ab his et deinde sequatur,
106  Quosque ferant nobis usus, inquirere pergam.
107  Irrita, tu facies, ne ventis verba profundam.
108  Multarumne ferax minus est, multosque per usus
109  Deducendarum rerum, quam caetera, lucis
110  Officium facie de

utinam sint carmina digna,
74  Cedro digna, die non interituraque longa,
75  Ne meus Aeacides alium sibi poscat Homerum:
76  Certe ego non alium Aeacidem, non altera poscam
77  Pergama: erunt nostris decora hinc magis ampla Camoenis.
78  Et jam, quod superest, praeter, quae diximus ante,
79  Munera lucis: habe praeclarum ante omnia munus
80  Hic aliud, rerum multarum unde extat

abrupto, quod saepe e vallibus imis
1.287  Eque ipso resonat fundo reparabilis Echo,
1.288  Quominus affirmem saxis impingere vocem
1.289  Tum rectam, et contra obnixus defendere pergam.
1.290  Namque sat est, subter resonantia corpora stare
1.291  Non directa solo, sed sic inflexa superne
1.292  Atque in te conversa, ut non nisi rectus

1.1.674  Non certe Alcides odiis agitatus iniquae
1.1.675  Junonis; non ipse vafer se praeferat illi 675
1.1.676  Laerta satus, incensae post diruta Troiae
1.1.677  Pergama tam multos quamvis expleverit annos
1.1.678  Omnibus et terris et late fluctibus actus.
1.1.679  Virtus multa viri vicit tamen omnia, et oras
1.1.680  Vectus ad optatas, ubi

2.27   Quin potius, qua celsa sinu tegit urna beato
2.28   Dilectae exuvias animae, corpusque sepulcro
2.29   Ridet adhuc (verum nam si mihi rettulit Egon,
2.30   Ridet, et adsueto piscantibus annuit ore)
2.31   Pergamus, vultuque oculos pascamus amato.
2.32   Ah Dorila, haec forsan qui spes heu! pascit inanes
2.33   Finxit amor; solet ille oculis inludere nostris.
2.34   Hoc Lycidas, hoc ipse Mycon, hoc et Polybotus,

Heroes Danai, gens dura, invictaque bello,
2.126  Insidiis et fraude mala Saturnius heu me
2.127  Jupiter implicuit fallens. promiserat olim
2.128  Ille mihi laetos reditus post Pergama versa.
2.129  Nunc jubet indecorem, tot post male perdita Grajûm
2.130  Milia, digressum ad sedes hinc ire paternas. 130
2.131  Nempe Jovi hoc placitum; nutu qui cuncta potenti

Jovis augurium, serum, seroque futurum 380
2.381  Eventu; at cunctis clarum, et memorabile in oris.
2.382  Passeris ut pullos octo, nonamque voravit
2.383  Ipsam etiam serpens matrem, sic Pergama circum
2.384  Et nobis totidem bellandum haec monstra per annos
2.385  Portendunt: urbem decimo vastabimus anno.
2.386  Haec vates: matura suo quae tempore jam jam

2.386  Haec vates: matura suo quae tempore jam jam
2.387  Omnia complentur; tantum perstate volenti
2.388  Heic alacres animo, bello quassata bilustri
2.389  Pergama dum noster subvertat denique Mavors.
2.390  Sic ait: ingenti verum clamore probarunt 390
2.391  Consilium Danai; puppesque et litora laeto
2.392  Laudantum fremituque virum,

at Argivi laeto clamore trahuntque 570
4.571  Corpora, in adversos progressi et longius hostes
4.572  Incurrunt magis atque magis: sed magnus Apollo,
4.573  Pergamea pugnam procul ut spectabat ab arce,
4.574  Iratus Danais Teucros hortarier infit.
4.575  Ite alacres, ite o, Grajis nec cedite Troes.
4.576  Non illis saxo, non duro corpora

5.529  Sic ait ille. gradum absiliens retro tulit heros;
5.530  Atque sagittiferi vitavit numinis iram. 530
5.531  At Deus Aeneam turbaque exemit Achiva,
5.532  Pergameaque locans raptum deponit in arce,
5.533  Stant ubi pulchra deo, sacrisque calentia templa.
5.534  Aeneam Latona parens, et laeta sagittis
5.535  Exceptum sacra curabat in aede

5.546  Audeat; et Veneris violavit vulnere dextram;
5.547  Irruit et saeva me contra turbidus ira.
5.548  Haec fatus, liquit pugnas, inque arce resedit
5.549  Pergamea. Troum cuneos Mars torvus obibat,
5.550  Atque ducem Thracum referens Achamanta, morantes 550
5.551  Priamidas ciet, ac praesens accendit in hostem.
5.552  Priamidae magni, genus

6.612  Arva secans; et nota petit vel pascua equarum,
6.613  Vel fluvium, adsuetus vitreas innare per undas:
6.614  Sic Paris exsultans animis decurrit ab arce
6.615  Pergamea, totusque armis effulget in aureis,
6.616  Solis et in morem percellit luce tuentes.
6.617  Jamque adeo celeri cursu pervenerat illuc,
6.618  Hector ubi, Andomachen

7.20  Hos longe superūm stellata ex aede Minerva 20
7.21  Instantes Danaūm caedi prospexit; Olympum
7.22  Et linquens Phrygiam sese demisit ad urbem.
7.23  Pergamea longe venientem vidit ab arce,
7.24  Obvius atque ruit celeri pede Phoebus Apollo,
7.25  Ille favens Teucris. fagum ocurrere vicissim
7.26  Dī sibi apud veterem. Prior

8.189  Pluribus et vini cyathis: nunc temnere contra
8.190  Incipient mollem, muliebri et more timentem. 190
8.191  I, pavida, imbellisque, fugaxque puella. nec arcem
8.192  Pergameam scandes, me victo; Troadas altis
8.193  Nec duces captas in puppibus. ante peremptus
8.194  Nanque mea tristes dextra mittere sub umbras.
8.195  Talia Priamides jactabat. fluctuat

9.23  Jupiter, heu, me fraude mala Saturnius ipse
9.24  Insontem implicuit; laetos qui ad tecta Laremque
9.25  Promisit reditus, magno post eruta bello
9.26  Pergama: nunc idem captum spe lusit inani,
9.27  Frustra operis fessum et longi jubet irrita ferre
9.28  Orsa domum, et vacuum, tot post amissa virorum

9.518  Hoc mihi ego malo: quin Grajis omnibus auctor
9.519  Sum quoque, ut ad patrium, Troja, Phrygibusque relictis,
9.520  Quisque larem actutum redeant. nam vertere turres
9.521  Pergameas nunquam dabitur; quas Jupiter ipse 520
9.522  Ingenti altitonans dextra tegit, atque virorum
9.523  Freta deo, vi freta sua, tot milia servant.
9.524  Grajūm igitur primos, legati,

manu valida, vastique molares:
13.372  Ipsi nec pugnans stabili pede cedat Achilli;
13.373  Cui rapido haud quaquam potis est contendere cursu
13.374  Ergo, age, sic pariter laevum pergamus in agmen,
13.375  Aut aliquis nobis decus ut ferat, aut alicui nos.
13.376  Sic ait: at rapido Marti par incipit ille
13.377  Ocyus ire virūm in turbam, quo jusserat heros

14.587  Ilioneo luctus ordiri ac funera. laeto
14.588  Nec Promachi conjux Alegenoridae ad sua vultu
14.589  Tecta virum excipiet reducem, post eruta bello
14.590  Pergama cum patrias Graji veniemus ad urbes. 590
14.591  Haec ille: at gelidus confestim in pectora Teucris
14.592  Insinuat pavor: huc atque huc pallentia vertunt
14.593  Ora, fuga liceat

15.256  Ex animo: si forte, invitis meque, Minerva;
15.257  Et celeri, forti et Vulcano, Mercurioque,
15.258  Junone et magna, soluique pepercerit urbi
15.259  Pergameae, vastare volet nec moenia bello,
15.260  Argivaeque decus meritum concedere genti; 260
15.261  Triste sibi a nobis odiumque iramque paratam
15.262  Aeternum sciat esse. Haec fatus

18.399  Qua te luce, Menoeti, animo confidere jussi.
18.400  Quippe tibi patrias promisi Opoëntis ad oras 400
18.401  Ducturum incolumem gnatum post eruta bello
18.402  Pergama, victorem praedaque et laude superbum.
18.403  Ast optata viris non perficit omnia summus
18.404  Jupiter. hoc nobis nam fatum instabat, utrumque
18.405  Purpureo terram perfundere

verum alias pugna congressus ad Orcum
20.523  Mittam ego te; adjutor si quis deus et mihi pugnas
20.524  Inter adest. alios nunc Teucros, obvius ut se
20.525  Quisque dabit, saevae pergam demittere morti.
20.526  Haec ubi sic fatus, Dryopem rigida ferit hasta
20.527  Cervicem in mediam: collapsus decidit olli
20.528  Ante pedes. atro sinit hunc in pulvere volvi:

24.300  Jam faciles Danais vinci perdique, perempto 320
24.301  Hectore. me nigras adiget mors ante sub umbras,
24.302  Spero equidem, videam quam vasta eversaque Grajis
24.303  Pergama, et horrendam cladem excidiumque meorum.
24.304  Haec fatur; sceptroque viros incursat: at illi
24.305  Dilapsi fugere senem. male percitus ira
24.306  Hic gnatos verbis ultro

lacrimis gemituque et luctisono ploratu
24.839  Urgebant porro bijugos; corpusque vehebant
24.840  Exanimum ad muros. nec vir, nec foemina sensit 840
24.841  Ulla, unam praeter Cassandram. Pergama pulchrae
24.842  Haec similis Veneri conscenderat: inde parentem
24.843  Prospexit stantem in curru, Idaeumque parentis
24.844  Praeconem; et fratris, perculsa mente, cadaver

Nam cur muti sic statis, Achivi?
Hoc Jovis augurium, serum, seroque futurum
Eventu; at cunctis clarum, et memorabile in oris. 30
Passeris ut pullos octo, nonamque voravit
Ipsam etiam serpens matrem, sic Pergama circum
Et nobis totidem bellandum haec monstra per annos
Portendunt: urbem decimo vastabimus anno.
Haec vates: matura suo quae tempore jam jam 35
Omnia complentur, tantum perstate volenti

per annos
Portendunt: urbem decimo vastabimus anno.
Haec vates: matura suo quae tempore jam jam 35
Omnia complentur, tantum perstate volenti
Heic alacres animo, bello quassata bilustri
Pergama dum noster subvertat denique Mavors. Mea haec si conferas cum Tullianis, majore illum, ut par est, fiducia scribere animadvertes: at genus, quo utimur, esse idem; idem utrique propositum esse, ut Homerum videlicet sui quam simillimum repraesentet,

Homerus rei bene gestae potissimam Ulyssi laudem videatur tribuere; non tamen nescio posse subaudiri a se captae aut aliquid aliud hujusmodi, quemadmodum et ego ipse in mea versione subaudiri volo sibi; dixi enim: post eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non peccata ac vitia, certe non laudanda maxime et probanda in duobus hisce versiculis summus poëta sibi quodammodo passus est excidere atque effugere? Non aliam profecto ob caussam, nisi quemadmodum initio dixi, quod non latine

erant beloque elapsi atque mari.
Hunc solum etc. Audiamus jam Simonem Lemnium haec eadem versibus adornantem.
Dic mihi Musa virum, qui postquam Pergama Trojae
Celsa sacrae evertit, populatus moenia flammis,
Classe diu raptus, variisque erroribus actus;
Qui mores hominum multorum vidit et urbes,

HOMERI ODYSSEAE LIBER PRIMUS.
1  Musa virum memora, varium qui pectore versans
2  Ingenium, erravit longum post eruta Trojae
3  Pergama, multorum mores inspexit, et urbes
4  Ille hominum, multa et pelagi mala passus in undis,
5  Dum sibi, dum sociis reditum molitur: at illos
6  Providus haud valuit nigro subducere leto;
7  Nam culpa

aspera corda,
204  Dum licet: hoc satius multo reor omnibus esse.
205  Namque ego certa loquor non fallax augur, et olli
206  Omnia jam perfecta cano, quaecumque monebam
207  Vaticinans, olim peterent quum pergama Graji,
208  Scanderet atque una classem fortissimus heros.
209  Ignotumque, inopemque, et late plurima passum
210  Omnibus amissis ratibus, sociisque carentem, 210
211  Sol postquam egisset bisdenos

ultro tibi vera fatebor.
87  Sylvosa ex Ithaca vestras adnavimus oras;
88  Res privata viae caussa est, non publica: patrem
89  Quaerimus, auditum referat fors sicubi fama,
90  Magnanimum Laërtiaden, quem Pergama tecum 90
91  Evertisse ferunt pugnantem, atque Ilion altam.
92  Jam Danaum, quotquot fuerunt ad moenia Trojae,
93  Occubuit quo quisque loco, quo funere, nobis
94  Fama tulit. mortem voluit tantum

Abnuit, exstincto nondum mutata pudore,
299  Concipiensve animo fraudem, bona scilicet ipsa 300
300  Per sese; fidusque super custodia vates
301  Consiliis aderat semper, cui conjugis omnem,
302  Pergama quum peteret, curam mandarat Atrides.
303  At miserum statuere deum quum fata perire,
304  Ille procul scopuli deserto in litore vatem
305  Alta volens intra duxit sua limina nympham.
306  Multa boum

319  Inachidae cladem Phrygibus letumque ferentes. 320
320  Vix fuimus positi; tu dardana moenia linquens.
321  Jussa equidem nutuque reor monitisque deorum,
322  Gloria queis ingens Teucrorum, et pergama curae,
323  Illuc venisti. vadentem pone sequutus
324  Protectus clipeo telumque immane coruscans
325  Deiphobus veniebat. ibi ter robora lustrans,
326  Attrectansque dolos circum, mentitaque vocem

altaria donis? 110
111  Sed Jovis imperio parendum, nullaque jussa
112  Fas ulli divum frustrari. heic vivere tecum
113  Ille virum dicit fortunae turbine nigro
114  Jactatum ante alios, Priami quot Pergama circum
115  Annis pugnavere novem, decimoque penates,
116  Iliacas populati arces, petiere carinis.
117  Sed reduces fortem laeserunt Pallada, in ipsos
118  Quae rapida excivit ventorum praelia, et

primus fallente sagitta
246  Confoderem, quemcumque velim; multi undique circum
247  Jactarent quamvis non irrita tela sodales.
248  Solus me Danaos inter pubemque Pelasgam
249  Alta Philoctetes jaculando Pergama circum
250  Vincebat: reliquos multo praestantior esse 250
251  Glorior ante omnes, quotquot nunc educat alma
252  Terra viros. neque enim priscis aequarier ausim
253  Alcidae aut Thebano, aut Euryto

557  Dejicere aut prono molem de culmine, et arce
558  Praecipitare sacra, scopulisque illidere acutis,
559  Aut sinere aeternis nulli violabile donum 560
560  Esse diis, quorum sub numine Pergama stabant.
561  Haec vicit, potiorque aliis sententia visa,
562  Nec Troes potuere aliter. nam fata ferebant
563  Exitium certum, postquam intra moenia magnus
564  Conscendisset equus, delecta ubi

Bibliographia locorum inventorum

Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistulae V ad Mapheum Vallaressum, versio electronica. (, Trogir), Verborum 672, Ed. Arnaldo Segarizzi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepistvallar5].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Kotruljević, Benedikt (oko 1416. - 1469?) [1464], Prohemium in librum de navigatione, versio electronica (), Verborum 740, Ed. Damir Salopek [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - praefatio; prosa oratio - prooemium] [word count] [kotruljevicbnavig].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko; Dante Alighieri (1450-1524; 1265-1321) [1510], Principium operis Dantis Aligerii de Fluentino sermone in Latinum conuersum, versio electronica (, Split), 138 versus, verborum 974, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [marulmardante].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Bošković, Baro (1699-1770) [1770], Eclogae V, versio electronica (, Italija), 415 versus, verborum 2891, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicbecl].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Click here for a KWIC Report