Your search found 3651 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1401-1500:

9.742  Emicuit, fraus neu noceat tamen hostis iniqui,
9.743  Qua cępta est labes, prouidit Spiritus almus.
9.744  Illico conceptam noxa defendit in aluo
9.745  Materna Mariam, crescentem prouehit ultra,
9.746  Vt caput antiqui demum contriuerit hostis
9.747  Vllius non uirgo unquam sibi conscia culpę,
9.748  Et de more thorum seruabat casta

caput antiqui demum contriuerit hostis
9.747  Vllius non uirgo unquam sibi conscia culpę,
9.748  Et de more thorum seruabat casta uetusto,
9.749  Vxor legitimo ritu tam uera mariti,
9.750  Arbitrio cuius lucrum uel cederet omne,
9.751  Innocuique status ritu mox nata parentes
9.752  Effecit proles, nil iuri ut deroget inde.

9.799  Protinus et nitens immenso mundus inani
9.800  Perpetuo exemplar diuinum rettulit orbe.
9.801  Tunc igitur macula demissus fęcis ab omni
9.802  Defensę Marię corpus sibi sumpsit in aluo
9.803  Protinus et mira numero superintulit arte,
9.804  Quem manans ortu penetralibus addidit altis,
9.805  Vt Deus omnino affectus effugerit

De morte Christi liber decimus Damiani Benessę
10.1   10 Continuo Marię hic inuisit tecta dolentis,
10.2  Foelicique dies aue cępit, reddita quando
10.3  Sublato gauisa iugo est sibi libera iura
10.4  Tellus, atque aderat promissus in astra

10.85  Effari; egressas eadem mox cura coquebat.
10.86  Iamque rubescebat stellis aurora fugatis,
10.87  Et uolucrum uario resonabant auia cantu.
10.88  Substitit hic Marie, progressis omnibus ultra,
10.89  Inde petit Petrum, cui nuncia uerba ferebat:
10.90  Visisse et tumulum, foribus reuolutaque saxa
10.91  Nactas, quin etiam ingressis

10.107  "Heus", Heus. . . 114 paterna] Io, 20, 16-17 inquit," Maria", in dicto caligo recessit,
10.108  Quę męstę iamdudum oculos prętenta tenebat,
10.109  Adque suos collapsa pedes ait: "Euge, Magister!"
10.110  At Christus contra sese mox

habitus, toties Rectorque Senatus.
121  Quin etiam ut melius civilis degeret aevum,
122  Non sine iam thalami consorte senescere visum.
123  Cui coniuncta thoro Marie florentibus annis;
124  An probior morum fuerat, vel pulchrior oris?
125  Non leve iudicium: sese iactaret ut inde
126  Zervia gens, pulchrae, tum doctae pubis alumna.

gens, pulchrae, tum doctae pubis alumna.
127  Haec sibi curarum solamen, solus amorque,
128  Dum vixit, nec nota Venus fuit altera Vati.
129  Non steriles anni, non infaecunda marito,
130  Multiplici at partu connubia laeta fuere.
131  Et quamvis inter proceres dignissimus ille
132  Ut gravitate viri se hodie Res publica iactet,

quo causa stetit, potius cur gratuler illi
249  Recte defuncto per regna optata vaganti,
250  Et curas hominum miseranti nuper inanes.
251  Ergo et tu tanto modo desine digna marito
252  Uxor, siste graves gemitus, turpemque querelam.
253  Scilicet ut doleas? quod parto fine potitur
254  Ille, vices tandem fatorum egressus iniquas.

Theutae 12) Theuta regina Illyridum. olim sedes, postquam fata impia tandem
Agronem 12) Rex Illyrici, conjux Theutae. rapuere suum, fortunaque cessit.
Ast tractu maris in medio mox vnus, et alter
45  Erigitur scopulus, Virgo hunc, 13) Scopulus, in quo aedes B. M. V. de Scopello, vulgo "de Scarpello" nuncupatae. et Mater: at illum
Vectus 14)

Mox alium portus tractum, qui vergit ad ortum,
Vermanique sinum Perasten qui aspicit, et quae
Proxima Perastae sunt iugera, quique recludit
Rura suburbana Ascriuij, dum protinus inde
Ascriuium versus sinuosa volumina tendit.
85  Planities hic lata maris, lata aequora vbique
Continui montes, hinc atque hinc, littora curva,
Littora quae obiiciunt sic se, ne cernere possis
Totam extemplo vrbem. Primo Arx in vertice montis
Se se offert, prima, et venientes prospicit, atque

mea numina Musae
Vos me per iuga celsa, et inhospita montis euntem
Saxa, Deae, regite, ac tutum mihi pandite callem,
Quo possim abruptos iam iam conscendere montes.
Ac primum, montis iacet in radicibus imis
130  Vrbs conclusa mari, mons est sine nomine, at ipsa
Ascriuium dicta est. Arx celsa 29) vulgo "Il Castello di S. Giovanni". in vertice montis
Assurgit, montemque suum sua moenia cingunt.
Area lata patens ante urbem montis opaci
Obiectu curuo

Nympharum, et Doridos vltima cura,
185  Nereidum quo saepe chorus leuis, vdaque crines
Cymodoce, viridisque cupit Galatea lauari.
Moenia celsa vrbis turres celsae vndique cingunt,
Porta ingens 38) Porta della Marina. aperit portum, ripamque recludit
Aquoream, strata haec spatioso limite serpit.
190  Hic centum quandoque rates, longo ordine cernas,
Hae varias merces, longinquo ex orbe reportant,
Hae dulces Bacchi latices, hae denique aceruos

215  Dicere? Perge igitur: prima est Alpheia proles, 41) Templum SS. Philippi et Jacobi, Ap., vulgo "San Giacomo de Loggia".
Obiiciat quae templa tibi; si tendere pergis
Ad Diui patrii plateam, Patareius heros, 42) San Nicolo dei Marineri sive "Della Marinezza".
Sidus grande maris, propior sibi vendicat aram.
Hunc prope virgo sedet, 43) Sant' Agata. sparsis post terga capillis
220  Distractasque manus tibi, distractasque papillas
Ostentat, templique sui

igitur: prima est Alpheia proles, 41) Templum SS. Philippi et Jacobi, Ap., vulgo "San Giacomo de Loggia".
Obiiciat quae templa tibi; si tendere pergis
Ad Diui patrii plateam, Patareius heros, 42) San Nicolo dei Marineri sive "Della Marinezza".
Sidus grande maris, propior sibi vendicat aram.
Hunc prope virgo sedet, 43) Sant' Agata. sparsis post terga capillis
220  Distractasque manus tibi, distractasque papillas
Ostentat, templique sui penetrale recludit.

41) Templum SS. Philippi et Jacobi, Ap., vulgo "San Giacomo de Loggia".
Obiiciat quae templa tibi; si tendere pergis
Ad Diui patrii plateam, Patareius heros, 42) San Nicolo dei Marineri sive "Della Marinezza".
Sidus grande maris, propior sibi vendicat aram.
Hunc prope virgo sedet, 43) Sant' Agata. sparsis post terga capillis
220  Distractasque manus tibi, distractasque papillas
Ostentat, templique sui penetrale recludit.
Protinus hinc fora lata patent,

Maiorem, veteris defensat culmina templi. 53) Templ. S. Johannis Baptistae vulgo "Del Portello".
Longa via est, Vrbis cum se se in portibus effert
280  Duplex ara tibi, Christi huic Mater, 54) Templa S. Mariae et S. Luciae Virg. et M. dicta "De Gordichio". at illi
Astat cui rapuit coelo deuota volenti
Lumina virginitas: lapidum 55) Templum abbatiale S. Stephani protm. mole obrutus ipsum

plenis altaria donis.
290  Cui propriore tholo, sed non subducta tuetur
Templa Senex, 61) Templ. S. Antonii Abatis. ipsoque viae se limite claudit:
Hic et Magdali de nomine Magdalena. 62) Templ. S. Mariae Magdalenae sub Eccl. S. Joseph.
Tum Virgo stat cincta rotis, 63) Templ. S. Catharinae. irasque minaces
Negligit. Ast arcem quae te hinc via ducit ad ipsam
295  Erigitur

64) Templ. B. M. V. in monte vulgo "Del Riposo", nunc et "Madonna della Salute" nuncupatum. quod Diua Puerpera
Incolit; haec eadem 65) Templ. S. Mariae Infunariae, etiam et "De Flumine", ubi abatia collegiata. partes tutatur et Vrbis [Coeli]
Scorde a parte sitas, platea hic angusta, sed omni
Merce referta tamen, quam victu rustica nostro

noua condit ab imo
Calua cohors, cui pulla toga est, tunicaeque niuales.
At caetu stipata suo, stipata puellis 68) Templum nunc S. Clarae nuncupatum et Monasterium FF. Min. Ord. S. Francisci — Ab origine S. Mariae noncupatum, et Monast. Monialium S. Benedicti, dein S. Clarae.
Clara sedet, prolisque suae Zebedeia coniux
305  Prospectat phanum proprii de limine templi.
Prouehor in

eiectum pedibus qui subiicit hostem.
310  Quem prope nuda pedes, et fune incicta retorto
Turba puellarum, quam nullus coniugis olim
Flexit amor, sacrae famulatur Virginis arae. 72) Templ. et coenobium Monialium S. Mariae de Angelis.
Mox amor 73) Templ. S. Spiritus ubi et coenobium Fr. Min. S. Francisci strictioris Observantiae. Nunc Seminarium Leoninum. aetherei Regis, quem penna columbae
Circundat radiis, fulgentique igne coruscum

Cracoviae complexus es, eo favore ornasti, tantam etiam liberalitatis apud te copiam et praesenti fecisti et absenti obtulisti, ut nihil est quod a te expetere non audeam meque consequenturum non confidam, tam multa mihi de integritate ac tua erga me benevolentia persuaserim. Is itaque Marinus Caboga Ragusinus, meus necessarius, ac mihi quum natione tum consuetudine ipsa pene a primis annis junctus, veniens nunc in Hungariam, ad me, vetere necessitudine nostra fretus, recta concessit. Eum ut germanum fratrem accepi et amanter habui. Quid animi haberet, quod tam longe e patria

sed ingenio atque maturitate vir, domi praeterea nobilis, moribus bonis et eruditione non exigua, quique sciet se pro voluntate tanti episcopi probe in tuo servitio gerere. Si usui tibi non fuerit, dignabere saltem mea gratia alibi de loco honesto illi providere. Quod si mea hac commendatione Marinus Caboga apud te consequitur, Antonius Wrancius praecipui favoris loco accipiet, cognoscetque fiduciam suam, quam in te habet collocatam, firmam, veram et constantem esse, nec minus fructuosam, tibique omni studio, opera atque observantia sedulo gratificari conabitur.

quam ad contumaciam aut ad libidinem. Praeter etiam Curetum et in Pannonia glandifera Sclavinorum (hoc vetus ac proprium nomen gentis adhuc illis durat) paucas arces, quae adhaeserunt Regi Romanorum, exceptis Carnis et parte Liburnorum, qui principum Austriae imperata faciunt. Non connumeratis maritimis Dalmatiae civitatibus, quae proximo bello aegre defensae, ammissis tamen agris, aut evastatis in Venetorum potestate remanserunt. Ragusini quidem nec integra libertate potiuntur, nec omnino serviunt. Reliqua omnia nostri nominis, Scordiscos, Dardanos, Triballos, utraque Moesias, et

virtutes, animumque gerentis adversus cupiditates, et fortunae blandimenta semper invictum; et dedisse vobis clarissimas victorias de hostibus, et hanc diuturni otii peperisse huic regno tranquilitatem. Quod quidem vobis non magis fructu, quam recordatione iucundum esse debet. Quum enim terrae mariaque per hos annos armis streperent, quum arderent bello in Europa regna omnia, quum furor Martius ubique grassaretur, sola Polonia secura bellorum profunda pace fruebatur. Sed quoniam rerum humanarum aliquis finis est, ac mortalium vitam natura terminis perangustis circumscripsit,

ex Asia fugam moliuntur, Hellespontum petunt, inter Gallipolim et arces illas olim Seston et Abidon nunc autem Bogazassar dictas, id interpraetari interpretari potest, castella faucium maris, ibi enim mare angustissimum est. Hi secum deferunt securim et funes, ut et ligna caedant et colligant, quo inde ratem faciant ad traiectionem maris, nihil nisi salem secum deferentes nocte raticulam inscendunt. Si uenti et fortuna maris fauet, tribus aut quatuor horis

et Abidon nunc autem Bogazassar dictas, id interpraetari interpretari potest, castella faucium maris, ibi enim mare angustissimum est. Hi secum deferunt securim et funes, ut et ligna caedant et colligant, quo inde ratem faciant ad traiectionem maris, nihil nisi salem secum deferentes nocte raticulam inscendunt. Si uenti et fortuna maris fauet, tribus aut quatuor horis traijciunt, sin minus, aut pereunt in fluctibus, aut ad littora Asiae reijciuntur. Emenso mari montes petunt, polumque et booten inspectantes ad

interpretari potest, castella faucium maris, ibi enim mare angustissimum est. Hi secum deferunt securim et funes, ut et ligna caedant et colligant, quo inde ratem faciant ad traiectionem maris, nihil nisi salem secum deferentes nocte raticulam inscendunt. Si uenti et fortuna maris fauet, tribus aut quatuor horis traijciunt, sin minus, aut pereunt in fluctibus, aut ad littora Asiae reijciuntur. Emenso mari montes petunt, polumque et booten inspectantes ad Boream tendunt. In fame herbis suis sale conditis sese sustinent. Si

et colligant, quo inde ratem faciant ad traiectionem maris, nihil nisi salem secum deferentes nocte raticulam inscendunt. Si uenti et fortuna maris fauet, tribus aut quatuor horis traijciunt, sin minus, aut pereunt in fluctibus, aut ad littora Asiae reijciuntur. Emenso mari montes petunt, polumque et booten inspectantes ad Boream tendunt. In fame herbis suis sale conditis sese sustinent. Si plures societatem fugae inierint, noctu opiliones inuadunt, quibus occisis, quicquid ibi alimenti inuenerint, secum asportant, saepe tamen et ipsi pereunt

SALVTATIO ANGELICA. ZDrauaMariomilostipuna,gospodin

gospodin AueMariagratiaplena,dominus

Christus,Sancta diuoMario,maikobosya,molizanatsgrisniche,

zanatsgrisniche, uirgoMaria,materdei,orapro nobispeccatoribus

spiritusancto,natus seyeodMariediue,mutsenpodPonziussem

podPonziussem estexMariauirgine,passussubPontio

in uincula Bartholomaeus,
Neritio errauit per loca plura duce,
Hic Asianorum, atque Arabum distractus in oras,
Quae tulit est testis dura comes.
Ille Ithacen inter iactatus, et Ilion inter,
Clarior ingenio est factus Homere tuo.
Hic maris et terrae discrimina maxima sensit,
Ille sed expertus sola pericla maris.
Hunc Mehemetaeus prensans canis ore minaci,
Esse canem uoluit, noluit esse canis.
Illius at socijs in monstra latrantia uersis,
Circaeis philtris forma canina manet.
Vt Plato

Asianorum, atque Arabum distractus in oras,
Quae tulit est testis dura comes.
Ille Ithacen inter iactatus, et Ilion inter,
Clarior ingenio est factus Homere tuo.
Hic maris et terrae discrimina maxima sensit,
Ille sed expertus sola pericla maris.
Hunc Mehemetaeus prensans canis ore minaci,
Esse canem uoluit, noluit esse canis.
Illius at socijs in monstra latrantia uersis,
Circaeis philtris forma canina manet.
Vt Plato barbatus lustrarit plurima docto
Hungare lustrasti plura Platone

deditissimus VT nautae post naufragia libenter recitant sua pericula, hic Scyllam latrare, illic Symplegades concursu suo in medio interceptas naues collidere, alibi Syrtes quotidie vadum mutare, alibi submarina saxa latere, alibi immanibus cetibus maria obsideri, alibi Anthropophagos de humanis artubus epulas instruere, alibi pyratas quicquid vehit mare in suas praedas conuertere, alibi voragines subsidentium aquarum circumrotatas naues in abyssum absorbere: ita mihi dulce est Princeps Illustrissime, in memoriam reuocare exantlata in bello

infra subieci, vt qui omnia amissa putant in Hungaria, aliquid consolationis accipiant, cum videant tantum in eo regno adhuc incolume superesse. Alij rursum doleant, si modo dolere possunt, magis ac magis suum appropinquans periculum sentire, tam tenues portiunculas Hungarici imperij olim a mari Baltheo vsque ad paludes Baeotidis exporrecti, in tantas angustias redactas esse: quanquam vt hoc obiter dicam, ipsi nos Hungari maxime nobis hanc caussam mali dedimus, dum Germanos fere ita exosos habemus vt Turcas, dum omnia in duos reges distrahimus, dum alij Turcam accersunt, alij

discordia comminui. Sed serae sunt querimoniae. malo epinicia, vel triumphum canere, saltem laetiora ominari volo. Quamobrem carptim Hungarorum nomina, quae nuper ab eorum legatis egregio viro Georgio Euskero Senatore Cremonensi, et Christophoro Hofkircher, viris doctissimis ad Maiestatem reginae Mariae missis, pro petendis praesidijs conscripta habui, qui etiam fatebantur reliquias Hungariae posse praestare exercitatissimos equites, si tantum Romanorum Imperatoris ac caeterorum principum Christianorum copias adesse viderent. Quapropter in quibus aliquid virium est, nunc subijciam, nullo ne

nostris refrixit pectore uirtus,
Vt nemo ad fratrum extinguenda incendia currat,
Et saluum imprudens sese arbitratur et amens,
Quum uicina ruunt diroque uruntur ab igne,
Quocunque attonito et communi algente ruina.
40  Nunc petit instructus Venetos terraque marique
Perdere, qui soli infandis conatibus obstant,
Ne tandem subigat totum insaciabilis orbem:
Qui faueat Venetis summo discrimine, nusquam est.
Tu, caesar, fratresque tui- nam occasio fluxa est-
45  Arripite hoc tempus, communes iungite uires

redigamus, siue subactus
Legibus et sacrae supplex obtemperet aulae.
Quisque tuum laudet nomen uotisque precetur,
255  Quatenus excelso contingit uertice Olympum
Maurus Atlas, gelidam quo surgit mundus ad Arcton,
Atque ubi Tithoni linquens Aurora mariti
Complexus primas illustrat lampade terras,
Vsque et Hyperboreis uicinae montibus orae
260  Te resonent et templa tibi pulcherrima surgant. Correxi ex surgent
Non aries uitulusque tuis mactentur in aris:

LUDOVICI / PASCHALIS / ELEGIARUM / LIBER PRIMUS AD MARIANUM BIZANTIUM
1.1.1  DUM TE SOLLICITAE lites componere turbae,
1.1.2   Et iuvat in medio dicere iura foro;
1.1.3  Me vero urbanis vacuum Bizantice curis

1.1.64   Nec cessat Lycidas, nec Coridonis amor.
1.1.65  Exultant circum montes, atque ardua saxa,
1.1.66  Et nihil in sacro vertice triste sonat.
1.1.67  Sic Mariane meae tranquilla per ocia vitae
1.1.68   Labuntur celeri tempora tarda pede.
1.1.69  Haec ego pace tua, praeponam (quantulacunque
1.1.70  Sunt bona) divitiis aurifer Herme

dum cupidis complectar colla lacertis,
1.2.30  Tristia non renuam quaeque et acerba pati.
1.2.31  Si me longinquos iubeas transcurrere ad Indos,
1.2.32   Et ibi ab Eoo munera ferre mari:
1.2.33  Seu potius Lybicas me miseris inter harenas,
1.2.34  Quas movet assidui vis furiosa Noti;
1.2.35  Da modo te facilem, fiet quodcunque iubebis,

1.2.64   Nullaque, neve tibi, post funera, segniter olim
1.2.65  Temporis elapsi fit meminisse dolor. AD MARIUM BRUTUM
1.3.1  DUM MEA Pegasei versatur in aggere fontis,
1.3.2   Et vacat Aoniis prima iuventa choris:
1.3.3  Nec se se gravibus potis est accingere curis,

meo vocales police chordae
1.4.24   Testentur dulci gaudia nostra sono.
1.4.25  Iam super accensas urantur olentia flammas
1.4.26   Cinama, et a rubro thura petita mari.
1.4.27  Pancheisque sacrae placentur odoribus arae,
1.4.28   Et prece coelestes propitientur Heri.
1.4.29  Et mollis cumulus Costi, et redolentis Amomi

pater, medicae prime repertor opis;
1.7.11  Ferque salutiferas tecum, quas noveris herbas:
1.7.12   Dignus hic auxilio est quem tueare tuo.
1.7.13  Solus hic in vario terraeque marisque tumultu
1.7.14  Promptus in officio perstitit usque tuo.
1.7.15  Dumque alii gladios, et Martia munia tractant,
1.7.16   Ingentes aliis accumulantur opes;

2.2.50   Unica tu mentis pax, requiesque meae.
2.2.51  Tu licet in gelidae degentem vallibus Idae,
2.2.52   In medio patriae me tamen esse facis.
2.2.53  Dii maris et coeli patriis me reddite terris;
2.2.54   Excipiunt humiles numina si qua prece;
2.2.55  Reddite me charae matri, charaeque sorori,
2.2.56   Quae pia pro nostra vota salute

2.2.57  O modo dilectos liceat mihi cernere amicos:
2.2.58   Ultima lux vitae sit licet illa meae. AD MARIANUM BIZANTIUM
2.3.1  O Longe ante alios mihi semper habende sodales,
2.3.2   Atque animi melior pars Mariane mei;
2.3.3  Cui me, quod nulli possint dissolvere casus,

AD MARIANUM BIZANTIUM
2.3.1  O Longe ante alios mihi semper habende sodales,
2.3.2   Atque animi melior pars Mariane mei;
2.3.3  Cui me, quod nulli possint dissolvere casus,
2.3.4   Mutuus aeterno foedere iunxit Amor:
2.3.5  Forsitan hos inter terraeque marisque tumultus

Atque animi melior pars Mariane mei;
2.3.3  Cui me, quod nulli possint dissolvere casus,
2.3.4   Mutuus aeterno foedere iunxit Amor:
2.3.5  Forsitan hos inter terraeque marisque tumultus
2.3.6   Scire tuus cuperes, quid Ludovicus agat;
2.3.7  Quem modo Gnosiacae celsis sub montibus Idae
2.3.8   Pendentem dubia mente Rethymna tenet.

late Aegaeae domitis cultoribus undae
2.3.22  Iam parat in nostros vertere signa lares.
2.3.23  Quid nobis animi, quae nam sit cura, relinquo
2.3.24   Arbitrio statuas ut Mariane tuo.
2.3.25  Hic nos quotidie facta atque infecta canendo,
2.3.26   Territat innumeris nuncia fama modis.
2.3.27  Conteritur muris, et circumquaque struendis

quoque sume parem de me Bizantice curam,
2.3.36   Noster ut aeterno tempore vivat amor;
2.3.37  Et me, pausillum tibi quum superaverit oci,
2.3.38   De statu certum fac Mariane tuo. IN CAROLI CAESARIS PANNONICAM EXPEDITIONEM
2.4.1  Postquam prisca novis mutata est moribus aetas,

eadem Ismariis*........excivit ab oris,
2.4.14   Ut nunc occiduas sollicitaret opes;
2.4.15  Nec satis esse putat, populos quod vicit heoos,
2.4.16  Et sibi quod Lybici serviat ora maris;
2.4.17  Quodque tot Europae domitas sibi vendicet urbes,
2.4.18   Totque suo videat subdita regna iugo:
2.4.19  Sed nova bella parat, neque limite, terminat ullo

nihil adversi Caesaris arma timet.
2.4.25  Verum longe alias versabit pectore curas,
2.4.26   Proxima quum geminae signa videbit Avis.
2.4.27  Contrahit interea populos terraque marique,
2.4.28   Ducat ut innumeras ad nova bella manus.
2.4.29  Prima suas misit tellus Memphitica puppes,
2.4.30  Quam pater ignotis Nilus inundat aquis.

Idumaeis miles numerosus ab oris,
2.4.32   Et Syrus, et patrii dives odoris Arabs,
2.4.33  Phoenices, Tyriique, et thuriferi Nabathaei,
2.4.34  Quique colunt Rubro littora iuncta mari.
2.4.35  Tum Cilicum venere rates, quos Pyramus, et quos
2.4.36   Ceruleus gelido flumine Cydnus arat.
2.4.37  Non illic Tauri, non illic cultor Amani,

invictos Oenotria cogit alumnos
2.4.118  Terra virum, et veterum fruge beata ducum;
2.4.119  Alpibus, et gemino circim vallata profundo
2.4.120   Dignaque quae terris imperet, atque mari.
2.4.121  Haec secum infestos Caesar deduxit in hostes
2.4.122   Agmina Barbaricis non capienda dolis,
2.4.123  Clara armis, tum virtute, atque ingentibus ausis

2.4.135  Caesaris occiduis properabat Classis ab oris,
2.4.136  Iamque per Ionios dat sua vela sinus,
2.4.137  Hispani hic aderant Proceres; hic Thusca iuventus,
2.4.138   Hic maris Ausonii quos habet ora duces;
2.4.139  Quosque Rhodos Siculo misit praetenta Pachyno
2.4.140  Incola Carpathii quae fuit ante maris.
2.4.141  Hic Siculae; ligurumque rates,

Proceres; hic Thusca iuventus,
2.4.138   Hic maris Ausonii quos habet ora duces;
2.4.139  Quosque Rhodos Siculo misit praetenta Pachyno
2.4.140  Incola Carpathii quae fuit ante maris.
2.4.141  Hic Siculae; ligurumque rates, clarissima bello
2.4.142   Nomina, Barbaricis nobilitata malis.
2.4.143  Ut primum Ionias fulserunt signa per undas

iam Siculae nomina grata Deae.
2.4.167  Omnes auricomi comitantur signa Leonis
2.4.168   Iam pridem Patriae vincere docta suae,
2.4.169  Illum inter tantos terraeque marisque tumultus
2.4.170   Pax iuvat, et nullo parta cruore quies:
2.4.171  Contentusuqe suo, toties quum vincere possit,
2.4.172   Dulcia tranquillae munera pacis amat.

procul nostris a finibus hostes
2.4.180  Submovet, hostiles nec timet ille minas.
2.4.181  Salve invicte Leo, Venetique perenne Senatus
2.4.182  Lumen, et immensi sydus, et aura maris.
2.4.183  Per te parta quies, nostris Mars exulat oris,
2.4.184   Et procul a terris stant mala cuncta tuis:
2.4.185  Per te deposito laetum paeana timore

2.5.32   Assiduo medius uritur igne dies;
2.5.33  Quique latus Lybiae longe procurrit in austrum
2.5.34   Signiferi extrema de regione poli;
2.5.35  Quaque mari nostro, quam cernimus, occidit Arctos.
2.5.36   Alteraque opposito sydera ab axe micant;
2.5.37  Et qua regna novi priscis incognita mundi
2.5.38  Abluit occiduis maxima Thetys

Hiades, torvus concessit Orion,
2.6.32   Quiquie hebes algenti volvitur Orbe senex.
2.6.33  Aspice Amyclaei processit Castoris astrum,
2.6.34   Astrum quo tumidi concidit ira maris;
2.6.35  Et ferus Hippotades aeterno carcere clausit
2.6.36   Flammiferum Boream, nubiferumque Notum;
2.6.37  Et tantum occiduis laxavit vincula ventis,

mihi veteres, gratissima turba, sodales
3.1.14  Obvia, ubi exceptos implicat alga pedes.
3.1.15  Qui posset nitidi radiantia sydera coeli,
3.1.16   Ioniique undas enumerare maris;
3.1.17  Ille et amicorum posset numerare meorum
3.1.18   Oscula saepe meis fixa refixa genis.
3.1.19  Quando erit illa dies meritis dignissima tantis,

terras, et te nemorosa Zachynthos,
3.1.58   Et Samon, atque Ithacem Nestoreamque Pylon;
3.1.59  Et qua praeruptis se Neritos ardua saxis
3.1.60   Tollit, et Ambracio littora clausa mari,
3.1.61  Epyrique latus, coeloque Ceraunia iuncta,
3.1.62   Alcynoique novo regna superba situ;
3.1.63  Utque per Hadriacum tandem penetravimus aequor,

latus, coeloque Ceraunia iuncta,
3.1.62   Alcynoique novo regna superba situ;
3.1.63  Utque per Hadriacum tandem penetravimus aequor,
3.1.64   Conditur Ascrivio quo maris unda sinu,
3.1.65  Haec, et plura meis a me referentur amicis,
3.1.66   Dummodo sint nostrae fata secunda viae.
3.1.67  Talia, dum meditor, placido mea carbasa vento

Desinat Ismarium mirari fama Poetam,
3.5.22   Atque Amphionam saxa secuta lyram;
3.5.23  Cogentemque suo Delphinas Ariona cantu
3.5.24   Insolita in medio pondera ferre mari.
3.5.25  Hic novus est Orpheus, hic Methimneus Arion,
3.5.26   Hic Aracintheas pascere dignus oves.
3.5.27  Non hic saxa movet, non horrida corda ferarum,

pariter coeat genus omne dolorum,
3.6.22   Pars tamen, omne tui parva doloris erit.
3.6.23  Alcyonum sunt victa tuis lamenta querelis,
3.6.24   Quae renovant tumidi quum fremit ira maris;
3.6.25  Et gemitus quem tristis agit sine compare, Turtur
3.6.26   Et cum Threicia pellice moesta soror.
3.6.27  Urit adhuc animam stimulis praesentibus aegram,

glacies; illic paulo ante videbas
3.6.134  Grandinibus mistas cuncta operire nives:
3.6.135  Atque ubi ventorum rabies violenta fremebat,
3.6.136   Spirat ab occiduo nunc levis aura mari.
3.6.137  Undique iucundo resonat nemora avia cantu,
3.6.138  Dum passim dulces dulce queruntur aves;
3.6.139  Testanturque novi foelicia tempora veris

sylvis hebenum decerpsit, et aurum
3.7   Gangis, et auriferi legit ab amne Tagi.
3.7  Eruit a Siculo coralia rubra profundo:
3.7   Additur hic rubri lucida concha maris.
3.7  Hesperides illi sua poma dedere, suumque
3.7  Mel dedit Hibla, Paros marmor, et Indus ebur.
3.7  Mille peregrinos Panchaia misit odores,

3.7   Imbuit, his totam me decoravit Amor.
IUVENIS.
3.7  Redde iubar Soli, coelo sua sydera, sylvis
3.7   Poma, hebenumque suis, et sua dona mari.
3.7  Redde aurum fluviis, et odores redde Sabaeis,
3.7   Redde suum propriis marmor, eburque locis.
3.7  Redde rosas campis: et apes sua mella resumant:

multas caput efferat urbes;
4.1.106  Totque suum videat cunctis inpartibus orbis
4.1.107  Ferre iugum reges; sine te tamen esse videtur,
4.1.108  Non secus ac Matrona suo discreta marito.
4.1.109  Novit enim sua deberi tibi sceptra, tuisque
4.1.110  Natorum natis, et qui nascentur ab illis,
4.1.111  Novit enim quantis orientis gloria rebus

4.1.152  At tu sancte Leo, Veneti quo praeside gaudent
4.1.153  Terrarum, coelique decus; qui cuncta tueris
4.1.154  Littora, sollicita quae circuit Hadria cura;
4.1.155  Quae maris Ionii, Quaeque impetus alluit Aegei,
4.1.156  Regnaque Niliaco Cypri praetenta Canopo,
4.1.157  Respice mille tuae crudelia vulnera gentis;
4.1.158  Respice, quanta tuos

mergitur ortu,
4.2.2.97  Cum sterpitu et magno cursum comitante fragore,
4.2.2.98  Vorticibusque fremens, et spumis turbidus atris,
4.2.2.99  Nec quenquam licet audentem, maris obiice vasti
4.2.2.100  Ulterius penetrare sinit, ubi cognita nulli
4.2.2.101  Camporum spacia, et luci cernuntur opaci,
4.2.2.102  Admiranda Deum, caecis arcana

tulit hoc Caesar, subito sed comparat omnes,
4.3.61  Quas habet in ditione rates, citusque relatu
4.3.62  Eijicit infestos Lybicis de finibus hostes,
4.3.63  Disiecitque mari classes, atque ignibus ausit,
4.3.64  Multaque (quod longe ante alia est memorabile facta)
4.3.65  Millia captorum, quos saeva compede vinctos
4.3.66  Barbarus obscura clausos

sine laude satis; sed rursus in arma
4.3.75  Fertur, et insano bellorum flagrat amore:
4.3.76  Ac, veluti Herculeae reparatur bellua lernae,
4.3.77  Maiores reparat terraque marique catervas:
4.3.78  Obruit arva viris, et totum classibus aequor,
4.3.79  Quot neque Threijcias Xerxes traduxit in oras,
4.3.80  Per medium cum navit Athon, neque littore ab

4.3.92  Marte peti, toto extemplo conamine nixi
4.3.93  Instruxere suas quotquot potuere Carinas.
4.3.94  Illic Euganei convenit turba Timavi
4.3.95  Vincere sueta mari, volucresque aequantia cursu
4.3.96  Rostra liburna notos: necnon Mavortia pubes
4.3.97  Illyriae manus aequoreis assueta tryumphis
4.3.98  Illic Dictaeaeque rates, quibus omnis

4.3  Adiungit se se socium, cui credita mundi
4.3  Cura, caputque datur triplici irradiare Tyara.
4.3  Nec Caesar negat auxilium. Venere tenentes
4.3  Scaeptra maris Ligures, necnon trinacria pubes,
4.3  Et Melitaea Rhodos veterem mutata figuram: ueteres mutata penates,

4.4.2  Qui pascit tumidum Neptunia monstra per aequor,
4.4.3  Cunctarum cui rerum ingens sapientia Protheus,
4.4.4  Ibat, agens prae se meliora ad pascua Phocas:
4.4.5  Iamque mari emenso, mediis elatus ab undis
4.4.6  Obvius, Ionio qua fit vagus Hadria ponto,
4.4.7  Prospicit aereo nimbosa Ceraunia dorso;
4.4.8  Atque hic armorum strepitus, et classica

4.5  Imminet; et variis coelum spectabile signis
4.5  Assidua tantam foveat vertigine molem;
4.5  Utque per immensae vacuos telluris hiatus
4.5  Infundat se se maris impetus, et cava subter
4.5  Antra; vagus quum se tumidos attolit in aestus
4.5  Oceanus, non multimodae sic sydere lunae
4.5  Non alio cogente Deo, sed quod

2.66  Hic rerum arcanis, numeroque opressus Iolas,
2.67  Obticuit, vallesque simul tacuere quietae. IO. FRANCISCI MARIAE MOLSAE AD BENEDICTUM ACCOLTUM CAR. ELEGIA
3.1  Ecquid, sepositis dum te iuvat optime veris
3.2   Hadriacis vitam ducere littoribus:
3.3  Et Venetos spectas cives, ausamque superbis

3.5  Impositam septem suspiras collibus arcem,
3.6   Et quae te ereptum moenia celsa gemunt
3.7  Illic vel potius doctas componi Athenas,
3.8   Quae quondam toto iura dedere mari?
3.9  Romanae aut relegens prisca exemplaria linguae,
3.10   Iam magno confers cum Cicerone pedem?
3.11  Quicquid agas Accolet, simul mens nostra vagatur,

3.16   Audire: et casus nunc quoque flere tuos;
3.17  Et meminisse, olim quam forti pectore diros
3.18   Fulminis afflatus, contunderisque minas.
3.19  Territus utque mari divino est Cimber ab ore,
3.20   Sic te quaestorem extimuisse tuum.
3.21  Nunc pendere iterum videor scribentis ab ore;
3.22  Et bibula dulces imbibere aure modos:

IO. ANT. VULPII AD LUDOVICUM DULCIUM ELEGIA
4.1  Dulci, qui mulces aestus, ventosqu furentes
4.2   Aestuat Hadriaci cum magis unda maris:
4.3  Qui trahis ad dulces calamos ex aequore vasto
4.4   Caeruleosque Deos, squamigerumque pecus:
4.5  Barbara corda domas qui arguto paectine, corda

staminum laneorum in crinium colorem tinctorum, quaedam quasi supplementa eisdem adhibent, ut appareant copiosiores, rejiciunt in tergus et in unum quoddam velut rete astringunt, et demittunt infra cingulum. Hoc virgines. Maritatae coactis crinibus altius, vittae postrema varie sericata demittunt loco crinium ab occipite. Reliqua quae dicentur, utrisque communia. Pileos habent ut lances ex tenuissimis virgulis factos, ita ut ea pars, quae apud

seniores foeminae et promiscue tam virgines quam vetulae annulos aeneos plures, ima omnino internodis illis onerata. Caeterum gerunt et torques sed non aureos vel argenteos, in quibus praecipuum locum habent conchae quaedam marinae diversi generis. Post orariae baccae nostri moris e vitro factae. His succedunt nolae, quas nos allegamus accipitribus. Has sequuntur nummi calculatorii aerei rhenenses et frusta thoracis hamati ex chalybe, et demum quicquid uspiam

praestanti magnitudine, quae nunc in usu nullo est, paucaque loqui de illa cogor, quod videre non vacavit. Caeterum hoc tantum incolae retulerunt. Graecum fuisse imperatorem, qui quum tutelare numen una cum uxore divam Sophiam habuisset, maritus Constantinopoli, uxor Ulpiani templa illi condidere, ab eoque tempore Ulpiani suppresso nomine Zophiae successit. Fluvium autem habet bipartito divisum propter molendina, quae intra urbem posita sunt, et ab ipsa urbe nomen

et ad Strymonem amnem acceditur, mons ipse hoc loco ab ipso summo vertice, de quo supra memoravimus, pandit se velut in duo brachia, sinistroque orienti exposito, in Pontum dirigit. Dextro vero primum meridiem mox occidentem petit adusque maris Aegaei littora. Ipsa summitas verticis nobis a tergo linquitur, quem quidam geographi in tantam altitudinem elatum esse memoriae prodiderunt, ut ex eo Pontus, et Adria, et Ister, et quicquid

Ploudin. nominavere a tribus monticulis, Trimontium. qui eo loci pene rotundi in acumen evecti, et junctim directo ordine positi, in patenti planitie perinde ac scopuli quodam e mari eminent. Adjacet his quartus etiam sed non aeque editus, isque in linguae modum porrectus ac sinuatus ea ex parte, qua Strymonem respicit, et urbem recepit, in dextro latere Strymonis sedet una cum

potestatem devenerat, sine ullius tempestatis et terraemotus interventu, hiatu terrae ipso in vertice patefacto haustum fuisse monasterium. Et nunc eo loci cavum extare, ac videri murorum summersorum summitates, ipsumque monasterium divae Mariae virgini fuisse dedicatum. Monachi intus existentes expertes fuisse periculi. Aliud, quod in arcis loco erat, quum jussu Turcae demoliretur, quo ejus ruinis aliud quippiam aedificii conderet, LXX. ex iis, qui sacrilegis manibus

et Ptolomaeo Tonzos dictum, ab aquilone ex Tonzos. Haemo monte descendente ac secante ima civitatis, qua ad suburbia conjungitur, in meridiem labitur, donec ad Aegaei maris appulsus littora, paulo supra urbem Aretusam mari miscetur. De quo postea. Verum ne quid omittatur, quod ad institutum opus pertineat, pontis memorati descriptionem Mustaphae pons. faciam.

Tonzos. Haemo monte descendente ac secante ima civitatis, qua ad suburbia conjungitur, in meridiem labitur, donec ad Aegaei maris appulsus littora, paulo supra urbem Aretusam mari miscetur. De quo postea. Verum ne quid omittatur, quod ad institutum opus pertineat, pontis memorati descriptionem Mustaphae pons. faciam. Pons longus est passus CCCXXV., latus VIII., altus sesqui

uxori, aut si nullus horum adesset, et res ageretur in exercitu, dux hoc officio pietatis, vel qui extitisset, aut amicissimus, fungebatur. Unde et hic Palinurus ab Aenea, et apud Ovidium Penelope exigit a marito, ut Telemachus filius communis utrique extrema justa persolvat, quum dicat:
"Ille meos oculos claudat et ille tuos." Verum prius, quam exeam e campis Philippicis, dicendum mihi est nоnnihil de hac ora

infusae, ac in meatus derivatae plurium amnium speciem praebent. Quo fit ut mediis etiam caniculae fervoribus luto ea vita foedatur. Nomina autem Strymon tria habet: Hoc primum, quod et Graecis et Latinis commune est. Secundum Mariza, quod illyricum est. Tertium Mericz, quod turcicum. Caeterum, quum hodiernum ejus nomen recentiores quidam authores Hebro ascripserunt, Marizam appellantes, minime edocti recte, quandoquidem et Graeci, et Turcae, et quaeque aliae

Nomina autem Strymon tria habet: Hoc primum, quod et Graecis et Latinis commune est. Secundum Mariza, quod illyricum est. Tertium Mericz, quod turcicum. Caeterum, quum hodiernum ejus nomen recentiores quidam authores Hebro ascripserunt, Marizam appellantes, minime edocti recte, quandoquidem et Graeci, et Turcae, et quaeque aliae nationes inibi incolentes Hebrum id temporis Ergienem vocent, tum illi a Ptolomaeo quoque vera sua in tabulis

et pagorum numerum accommodarunt. Praeterea immensa copia aromatum, lapidum preciosorum et auri, importatur eo per Arabes. Nam regio et ad cultum et ad negociationem est idonea, et civitas abundat artificibus: nec deest ei quicquam eorum quae mari advehi solent, cum habeat portus opportunos, qui abunde suppeditent res et Ascalonae, et Ioppae, et Iazae, Ptolemais similiter etiam Ptolemaidis, civitatis a rege conditae. Iam in medio istorum locorum est sita, nec ab illis

haec, sicut dictum est, desumpta et selecta ad te misimus: non ignari, quantum sit tuum studium ad cognoscenda utilia. Post tres autem dies, quam illa quae exposuimus, sunt acta, Demetrius assumpsit ad se illos viros, et in insulam per aggerem maris septem stadiorum est progressus, ac traiecto ponte partes versus septemtrionem occupavit: ibi congregatis illis viris in domo splendide extructa iuxta littus, et ab omni tumultu et strepitu remota, cum ibi etiam adessent omnia quibus opus

cupiebant, et praeter haec quotidie de illis quae regi apparabantur et his Dorotheus ex mandato regio subministrabat. Atque etiam quotidie bene mane veniebat in aulam, et salutato Rege redibant ad suum locum: lotisque manibus pro communi omnium Iudaeorum more ex mari, et votis ad Deum peractis pergebant legere, et singula interpretari. Quare Iudaei vota peracturi manus lavent Interrogati autem et de hoc, quare post lotas manus vota faciant? respondebant: hoc fieri in argumentum et

quamprimum pedibus insistere potero, vel semisanum iter invadere. Nunc ad alia. De dissidiis domesticis Turcarum imperatoris et filiorum nil certius est, quae sine dubio illum domi hoc anno retinebunt; particulariter autem nescitur hic, quid inter illos secutum sit hucusque. Sed et maria a classibus quiescent, multi enim apparatus in ea re audiuntur. Quid caesarea majestas in ista Germanorum diaeta concluserit, omnes provinciae istae hiante ore exspectant. Quod ad nostram civitatem attinet: inter alias urbes vicinas annona commodiore fruimur, licet

Bibliographia locorum inventorum

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1539], Petro de Gamratis episcopo Cracoviensi, versio electronica (, Buda), Verborum 300, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15391220].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1545], Ad optimates Polonos admonitio, versio electronica (, Cracovia; Polonia), Verborum 8436, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfpolonos].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum. (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbprognoma].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1559], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 651, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15590209].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report