Your search found 3651 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 701-800:

geniali thoro) laudabiliter peregerunt, uiduitatem seruantes, antequam uidui essent, immo, quod plus est, religione se uincientes, ne uxorios actus repetere expeditum foret. I nunc, insatiabilis libido, cui maritum habuisse non est satis, alios atque alios tibi quęre, cum hę sanctissimę foeminę etiam, quem habebant, habere noluerint, ut Christum haberent. Sed quid de illis dicam siue foeminis siue uiris qui ne adulteriis

te mutatoriis. Quam ergo magna poenitentię uirtus! Diabolo os obstruit, ne accusare possit, et peccatorum sordes cum innocentię puritate commutat. Et, ut foeminis quoque aliquod Veteris Instrumenti demus exemplum, Maria, soror Aaron sacerdotis, et ipse etiam Aaron Moysi arroganter detraxerant. Sed alter statim commissum doluit et ueniam accepit, altera, quia paulo peruicacior fuit, lepram incurrit. Orauit pro ea Aaron, orauit Moyses, et

sanctuarii claues secum tulerat, quibus de manu in mare lapsis existimauit eo indicio se prorsus episcopatu indignum atque inde iam proposuit nunquam se in sedem suam reuersurum, nisi inuentas quis ad se retulisset. Transmisso mari, ueste seculari indutus, cuidam principi uiro operam seruilem locauit holitor eius factus. Septennio sic peracto a clericis inuentus et cognitus nolebat cum illis redire propter clauium illarum casu. Ipsi ergo (quas

claues in medium proferunt. Eas autem in itinere capto pisce et exenterato inuenerant. Itaque iam manifeste Dei uoluntati contradicere non ausum cum alacritate secum reducunt, quem paulo ante earundem clauium argumento in mari perisse suspicati fleuerant. Maurilium igitur ex episcopo culpa seruum fecerat, sed rursum ex seruo episcopum fecit culpę poenitudo et post poenitudinem uitę sanctimonia extulit supra cęlum. Fama est, cum reductus

quo se illi tradebat, Christo repudiato, si modo per illum dignitatem amissam recuperasset. Cumque pristino honoris loco restitutus esset, ad se rediens, uehementer animo conflictari coepit et ad Beatam Dei Genitricem, Mariam Virginem, conuersus, auxilium cum lachrymis implorare. Igitur dies quadraginta in luctu iugique supplicatione peractis apparens Virgo moestum consolata est, salutem sperare iussit. Ac post triduum iterum apparens,

ei peccata multa, quia dilexit multum. Aduenerat peccatrix, et poenitudinis humiliatione abiit sancta. Denique dimittitur in pace, quam turbauerat dolor uitę nequioris. Ploranti ad monumentum Marię Dominus ante quam apostolis apparuisse dicitur, quia illa prior consolari meruit, quę lachrymas huberius fudit. Cum fleret (ut Ioannes inquit) inclinauit se et prospexit in monumentum, et uidit duos angelos, unum ad

quęque declarando, dubia edisserendo, certa confirmando, praua falsaque omnia plenissime confutando. Tantum profecit matris pro filio lugentis assidua solicitudo. Et quoniam maius peccatum maiori indiget animaduersione, Maria Aegyptiaca prostibuli uoluptatem cum eremi asperitatibus commutauit et Deum, quem * * corr. ex quę carni seruiendo uehementer offenderat, carnis castigatione placauit.

fidem. Panem quippe malignus ille spiritus minime timuisset, sed ipsum ferre nequiuit, qui panis figuram nobis pręfert. Puer ergo terruit demonem et fugauit, ut, si foeminę uerbis non credimus, operibus Christi credamus. Marię etiam cognomento Decegnies eundem pueri figura uisum perhibent, dum sacerdos inter sacrificandum de more manus sustulisset. In quo hoc quoque mirum et ineffabile, quomodo eodem tempore in eodem corpore alii aliam

in pauperes sua incipit effundere, qui rapuerat aliena. Pręstat quoque contra illicitas animi cupiditates resistendi robur, ut seipso fortior sit, qui cęlestis cibi pabulo fuerit saginatus. Quemadmodum enim illi, qui in mari fluctibus agitabantur, cum Iesum undas pedibus conculcantem in nauicula suscepissent, uiderunt posuisse uentum et turbinem procellarum uersum in tranquillitatem, ita nos, cum in pectoris nostri nauicula eundem pie

ita nos, cum in pectoris nostri nauicula eundem pie susceperimus, malarum cogitationum uiolenti ęstus cessabunt et omnis turbatę mentis tempestas lenietur illico atque conquiescet. Quoniam (ut in Euangelio legimus) mari et uentis imperat, et obediunt ei. Idem aduersus improbissimi hostis assiduas pugnas uincendi spem uiresque nobis confert et suggerit, iuxta illud Prophetę: Parasti in conspectu meo

cum Romam uersus nauigaret, ad insulam, quę in Tyberis ostio est, applicuisse et sacrificium missale obtulisse pro nauta suo Baraca nomine, quem in scapham descendentem, dum nauis plenis uelis ferretur, rupto fune in medio mari reliquerat et fluctibus obrutum periisse putabat. Cum autem ad Romanum portum uenisset, egressus in littore Baracam sibi obuium habuit et uehementer miratus audiuit eum, dum scapham regendo partim labore, partim inedia iam

Inebriaui animam lassam, et omnem animam esurientem saturaui. Foeminarum quoque sanctarum hac in re curam studiumque indicabimus, ut ex eo simul et utilitatem monstremus. Maria Magdalena uitam agens in deserto cęlestium spirituum societate fruebatur, et tamen, cum sibi uitę finem imminere cognouisset, Maximinum episcopum iussit accersiri et percepta ab eo communione ad cęlum migrauit. Non

quibus instructi circumspectiores esse poterimus ad noxam hanc deuitandam Deoque obediendum, nequis in alterum, quomodo non licet, sententiam proferendo seipsum damnet. Aaron et Maria Moysen probro iactauerant ob uxorem eius, ut ait Scriptura, Aethiopissam. Et quę tam audacis petulantię caput et causa fuerat, in lepram incidit, ut corporis morbo mentis uitium puniretur, quoniam ab homine reprehendi

abbas, miraculo se expediuit. Cum enim rogatus rustici cuiusdam domum adiisset, uxori eius diu infoecundę ac sterili sobolem oratione a Domino impetrauit. Vicini uero tumescente uentre mulierem cernentes, quam olim de marito nunquam grauidam factam nouerant, de abbate concepisse putauerunt. Postquam ergo peperit, Daniel omnibus ad spectaculum conuocatis infantulum per Deum obsecrat, ut, quis pater eius esset, palam diceret. Et statim ab

ad spectaculum conuocatis infantulum per Deum obsecrat, ut, quis pater eius esset, palam diceret. Et statim ab osculo illo, a quo nihil aliud adhuc nisi uagitus audiebatur, uerba proruperunt, quibus cognitum est mulieris maritum esse pueri patrem. Mutata igitur sententia omnes Danielis sanctitatem laudibus extulerunt, cuius precatione factum esset, ut et sterilis generaret et puer, mox ut natus est, loqueretur. Itaque tota criminis suspicio in

nisi et magnum in illum sęuientium fratrum extitisset odium; tanto plus laudis meruit, quanto maiorem iniuriam remisit. Moyses illatam sibi non leuem uerborum contumeliam et fratri Aaron statim ignouit et pro Maria sorore deprecatus est. Quamque Deus leprę morbo pro crimine petulantię corripuerat, ipse, ut sanaretur, orando impetrauit. Idem, cum uituli adorationem ulciscens Deus populum internitione delere pararet: Aut

ancillis probro petita, quod interfectrix esset uirorum, non ad uindicandam ignominiam animum applicuit, sed ad Deum preces porrexit, ut, sicut crimine se carere nosset, ita infamia liberam faceret. Inde illa, quę iam septem maritis orbata fuerat, in octaui Tobię thalamo feliciter conquieuit multoque inter se rerum successu diu lętati sunt. Tantum profuit non uindicasse contumeliam, sed pro abolenda orasse. Cananeam mulierem in Euangelio

recuperandę gratia spiritalis continentię modum, quem ad illam usque diem perpetuo seruauerat, intermitteret. Galla, et ipsa Romana, Symmachi, consularis uiri, filia, cum intra puellares annos marito uiduata ęgrotaret, corpore toto in tabificam scabredinem uerso, medicis affirmantibus, nisi iteraret matrimonium, uel morituram eo morbo uel mentum pilosum ueluti uir habituram, neglexit medicorum consilium et omnia

sunt, non tormentum.« Post hęc aliis atque aliis confectus poenis cum uictorię palma migrauit ad cęlum. Et qui talia pro Christo pati optauit, nunc regnat cum Christo. Marium et Martham uxorem eius liberosque eorum Audifax et Abacum, natione Persas, Claudio Augusto Christianos persequente, Romę martyrium passos legimus. Cum enim deos gentilium demonia esse prędicarent et Martha eos

episcopus, Traiani persecutione damnatus ad bestias, cum Romam uinctus mitteretur et iam Smyrnam peruenisset, ad Romanos, qui fidem receperant, scribens ait: »De Syria usque Romam pugno ad bestias in mari et in terra nocte dieque ligatus cum decem leopardis, hoc est, militibus, qui me custodiunt, quibus cum benefecerim, peiores fiunt. Iniquitas autem eorum mea doctrina est. Sed non iccirco iustificatus sum. Utinam fruar

mori pro Christo concupierunt, ut Quirino tribuno, qui iam conuersus eorum religionem sequebatur, claustra reserante fugamque suadente exire noluerint. Inde eductos Aurelianus princeps, alligatis ad colla ingentibus saxis, in mari submergi iussit. Quid furis, immo quid insanis, Aureliane? Vincula adhibes fugere nolentibus, extrema minitaris mori cupientibus. Non est, quod iustorum nece glorieris; eos occidisti, qui occidi

est sepulturę. Mira utriusque uirtus, sed in sexu fragili mirabilior. Vir ultro certę *corr. ex certe se neci exposuit, ut cum Christo uiueret. Mulier coniugium uiduitate mutare pręoptavit, ut maritum martyrem uideret, cum illo simul cupiens torqueri, cum illo mori. Dorotheus et Gorgonius etiam ipsi Nicomedię passi sunt. Quos, quia inter Romanos milites uirtute ac nobilitate pręcellebant, Diocletianus primum

uehementior tentatio ingruerit, orare solicitius et, quoties uicerimus, uictorię gloriam Deo, non nobis tribuere. Theodora Alexandrina semel tantum commissi adulterii conscia, se iam indignam maritali thoro iudicarat, et uiro relicto, in monachorum coetu nulli, quod foemina esset, cognita, sub nomine Theodori latens commanebat, in multa uitę austeritate Deo seruiens ac peccatum suum lugens. Cęterum diabolus, ut illam

grande delictum ueniam promereri non posset. Ipsa uero nequaquam de misericordia Dei diffidens, cum se cruce signasset, tam manifesti mendacii assertorem euanescere ut fumum coegit. Rursum ille sumpta mariti eius forma, blanditiis assentationibusque ipsam allicere coepit, impensius orans, uel potius urgens, ut domum rediret. Et cum nec sic doli successissent, ferocium eam beluarum imaginibus, ut a monasterio discederet,

est fides tua. Fiat tibi, sicut uis! Magnam fidem indefessa supplicantis probauit assiduitas. Quę si semel uel iterum repulsa cessasset, profecto neque magnę fidei esse diceretur neque, quod petebat, impetraret. Maria quoque Magdalena ueniens ad monumentum uidit lapidem reuolutum, currit nunciare Discipulis et una cum illis redit. Mox eis recedentibus ipsa permanet plorans, anxia inclinat se, uidet angelos, sed neque eorum uisione

caduca contemnens, ad illa, quę ęterna sunt, perpetuo fruenda conscendit. Iam, sicut uiri a uiris, ita foeminę a foeminis discant, ut uitę nunquam moriturę pręmia et ipse consequi possint. Maria Magdalena, Domini Iesu apostola, cum diem dormitionis suę iam proximum pręsciuisset, nolens quidem absque eucharistię sacramento decedere, a Maximino episcopo illud accepit et ante altare humiliter prostrata spiritum

spiritum suum commendans obiit. Itaque non minus, cum ad Christum proficisceretur, solicita erat quam olim, cum ei ministraret, nisi quod magis gauderet ęternitatis hospitio quam temporalitatis. Marię Aegyptiacę uasta in eremo degenti et ferarum tantum socię, ne in fine uitę sine salutari uiatico decederet, Zosimas abbas occurrit. Qui dato ei Trinitatis pane, cum postea defunctam reperisset, reperit simul in puluere

eremo degenti et ferarum tantum socię, ne in fine uitę sine salutari uiatico decederet, Zosimas abbas occurrit. Qui dato ei Trinitatis pane, cum postea defunctam reperisset, reperit simul in puluere scriptum: Sepeli, Zosima, Marię corpus et terram terra tege ac pro me ora. Tunc leo ad cauandam sepulturam operam pręstitit, Zosimas ad cadauer condendum. Sic ergo et deserti bestię deserti habitatoribus inseruiunt, et in solitudine

Et in hęc uerba de corporis carcere exiit. Quomodo hanc ullam mortis molestiam sensisse rear, quę se non mori, sed uenire dixit? Aut quare non felicissimam putem, quę de seculi huius miseria in consortium Dei Genitricis Marię recepta gaudiis perfrui coepit ęternis? Quid de Elizabeth illa dicam, quę longe felicior fuit, quod regis cęlestis ancilla esset quam terreni filia? Hęc ex febri iacens, cum ad parietem se uertisset, apiculę

et mendacium et homicidium et furtum et adulterium inundauerunt, et sanguis sanguinem tetigit. Propter hoc lugebit terra et infirmabitur omnis, qui habitat in ea, in bestia agri et in uolucre cęli, sed et pisces maris congregabuntur. Hoc ergo propter scelestos et qui terrenarum rerum cupiditatibus capti, cęlestia contempsere. Porro propter iustos non solum dies breuiabuntur, sed etiam, ne interim uel hominum improbitate uel

contra Ecclesiam sęuiendi potestatem accipiat. Oportet ergo illum, quem Christus nunc uinctum tenet, nouissimo tempore dies aliquot solui ac dimitti. Quod Ioannes in Apocalypsi cernens ac dolens clamat: Vę terrę ac mari, quia descendit diabolus ad uos, habens iram magnam, sciens, quod modicum tempus habet. Et idem rursum ait: Soluetur Sathanas de carcere suo, et exibit, et seducet gentes, quę sunt super quatuor angulos

Et idem rursum ait: Soluetur Sathanas de carcere suo, et exibit, et seducet gentes, quę sunt super quatuor angulos terrę, Gog et Magog. Et congregabit eos* in pręlium, quorum numerus est sicut harena maris. Et ascenderunt super latitudinem terrę, et circumierunt castra sanctorum et ciuitatem dilectam. Ciuitas *corr. ex eas dilecta uel Hierusalem uel Ecclesia Dei est. In

proh scelus, tam trepida rerum facies non commouebit impios, ut ab impietate sua desistant. Erunt signa — inquit Dominus — in sole et luna et stellis, et in terris pressura gentium prę confusione sonitus maris et fluctuum, arescentibus hominibus prę timore et expectatione, quę superuenient uniuerso orbi. Putabunt maligni hanc se pressuram pati, quia nondum satis ulti sunt illos, qui Antichristum recipere noluerunt, et

casu ellisi, partim pauore perculsi, qui dudum se tutos putabant. Et qui innocentum sanguine manus foedauerant, cadente super eos Ecclesię lapide conterentur. Iusti uero uidentes tot terribilia in cęlo et in terra et in mari, fortasse et ipsi expauefacti contremiscent, sed tamen manibus in cęlum sublatis gloriam Deo dabunt. Neque spes eos destituet futuri regni, quam semper habuerunt, quam inter tot sęuientes persecutionum procellas integram

simul delebit, dicente Esaia propheta: In die illa uisitabit Dominus in gladio suo duro et grandi et forti super Leuiathan, serpentem veterem, et super Leuiathan, serpentem tortuosum, et occidet cetum, qui in mari est. Hoc neque Hieremias tacuit, dum ait: Dies autem ille Domini, Dei exercituum, dies ultionis, ut sumat uindictam de inimicis suis. Deuorabit gladius, et saturabitur, et inebriabitur sanguine eorum.

nequiuerunt, cum resplenduisset, quomodo indignatum aduersarii sustinere poterunt, innumerabilium cęlestium spirituum exercitu septum, sole ipso (cum septemplici luce lucebit) lucidiorem et iam uirtute glorię suę terram, maria cęlosque concutientem? Ambulabunt ergo — ut Sophonias inquit — ueluti cęci, quia Domino peccauerunt. Et effundetur sanguis eorum sicut humus, et corpora eorum sicut stercora. Sed et argentum eorum

AER et dicet: »Et me, Domine, condidisti, ut huic seruirem teque iubente respirandi illi potestatem feci, uocis tribui sonum; pluuias et rorem, uentos et auram, nubes et serenum utilitati eius aptaui; mea opera iste percurrit maria, solis ardores temperauit, arua siccitate pereuntia reparauit. Impendi ei auium genera, ut earum cantu permulceret aures, earum plumis mollius quiesceret, earum carnibus dulcius pranderet. Et ipse talium immemor tibi

et illa euenient, quę ipse per Ezechielem minatus est dicens: In igne irę meę locutus sum, quia in die illa erit commotio magna super terram Israhel; et commouebuntur a facie mea pisces maris et uolucres cęli et bestię agri et omne reptile, quod mouetur super humum, cunctique homines, qui sunt super faciem terrę; et subuertentur montes et cadent sepes et omnis murus corruet in terram. Inter hęc

idem ipse es, et anni tui non deficient. Et tunc demum terra cultoribus suis uacua relinquetur et ubique erit uasta solitudo. Nullus prorsus usquam locorum erit, non homo, non iumentum, non pecus, non fera, non in mari piscis, non in aere uolucris, non saltem sub terra uermis, nullum postremo animal tanto incendio superesse poterit. Quod quidem per Sophoniam significauit Dominus dicens: Congregans congregabo omnia a

tanto incendio superesse poterit. Quod quidem per Sophoniam significauit Dominus dicens: Congregans congregabo omnia a facie terrę, congregans hominem et pecus, congregans uolatilia cęli et pisces maris; et ruinę impiorum erunt, et disperdam homines a facie terrę. Quam rem et Hieremias propheta in spiritu admirans inquit: Aspexi terram, et ecce uacua erat et nihil; et cęlos, et non erat lux in eis. Vidi

diluculi, de cuius ore procedunt lampades et de naribus fumus, cuius halitus prunas ardere facit et in cuius collo moratur fortitudo, et in cuius faciem pręcedit egestas, qui feruescere facit quasi ollam profundum maris. Denique, de quo dicitur: Non est super terram potestas, quę comparetur ei, qui factus est, ut nullum timeret. Omne sublime uidet, et ipse est rex super omnes filios superbię. Nemo

leonum; et de eorum procedit ignis, et fumus, et sulphur. Porro: Caudę — inquit — eorum similes serpentibus, habentes capita, et in his nocent. Aliam quoque bestiam uidit ascendentem de mari, habentem capita septem et cornua decem, et super cornua decem diademata, et super capita eius nomina blasphemię. Et bestia, quam uidi — inquit — similis erat pardo, et pedes eius sicut pedes ursi,

omnia tum iocundiora, tum gratiora existere dixerimus? Laudantur multis in partibus florentes campi, foecundi colles, amoenę *corr. ex amoeni ualles, montes argenti, auri gemmarumque feraces, piscosa maria, molliter labentia flumina, perspicui fontes, dulces aquarum scatebrę, diffusi lacus, non insalubria stagna, pręstantissimę etiam urbes et in iis delubra, fora, porticus cęteraque ędificia, cum marmorum specie, tum

uisione, Guali, prępositi conuentus Brixiensis, et Rhaonis fratris. Alteri somnianti apparuit cęlum apertum et angeli Dominicum eo de terra transferentes et Iesus Christus multa cum iocunditate eundem suscipiens ac susceptum Marię matris offerens amplexibus. Alter, cum missam celebraret, sensibus corporis consopitis tantum, spiritu uigilans, illum cum reuerendo quodam uirorum comitatu ab urbe Bononia processisse uidit aurea corona micantique

beatificata illuc ascensuri sunt! Tantę beatitudinis magnitudo non minus in foeminis illis conspici considerarique potest, quę ipsam non solum feliciter, sed etiam manifesto assecutę sunt. Mariam Magdalenam, cum in solitudine uitam ageret, solitarius quidam presbyter ab angelis in cęlum tolli et iterum loco suo restitui uidit. Ab ipsa deinde, quid hoc esset, curiose sciscitatus didicit triginta iam annos eam non

uidisset ac supplicantem, ut ipsa iam de terris euocata sibi in cęlo copularetur. Somnii fidem probauit euentus, et Euphrasia (sicut prędictum fuerat) breui defuncta ad eandem beatitudinem ascendit, ad quam pręcesserat maritus. Euphrasię quoque eius, Deo dicatę uirginis, eadem abbatissa obitum prędixit, deinde prępositae eius Iulię, postremo suum; neque secus, quam prędixerat, euenit. In uno conditorio tres positę una beatitudine

Sed quis dicere potest, quanta is Trasillam felicitate beatificarit in cęlo, qui ad consolandum descendere dignatus est in terram? De Musa puellula idem autor Gregorius tradit ei per uisionem nocturnam Dei Genitricem Mariam cum uirginum choro apparuisse atque iniunxisse, uti risu iocisque et omni uanitate abstineret; futurum enim, ut post trigesimum diem suo suarumque uirginum consortio gauderet. Tota itaque immutata est tantoque promisso

1.95  Barbara corda feri uellem sentire tyranni,
1.96  Aeri Perilleo qui mea membra daret.
1.97  Quid Marium, quid te, crudelis Sulla, superbe
1.98  Quid Capaneu, quid te, Pyrrhe cruente, feram?
1.99  In mea nunc uestros conuertite fata

2.40  Tardior est quantum poena timenda magis.
2.41  Fulmina missa time! Timens ne gurgite saeuo,
2.42  Cum mare sulcabis, te maris unda uoret.
2.43  Ah pereat quicumque fidem putat esse puellis:
2.44  Nulla puella meo tempore fida manet.

19.50  Viso magnanimi ducis leone,
19.51  Diffidit solio tumens auito
19.52  Rector caerulei maris; profundo
19.53  Exsurgit tubicen chorusque Phorci;
19.54  Miratur gelido pauore Tethys,

19.98  Esset Threicio canore plenum,
19.99  Quid non Cecropio maderet imbre!
19.100  Audirent dociles maris procellae,
19.101  Coetus plumigerum uagus uolucrum,
19.102  Quid blanda canerem lyra sonaret,

20.6  Vrbes per medias sinumque totum,
20.7  Saeuis Adria qua tumet procellis,
20.8  Fluctus Illyrici maris retorquens;
20.9  Lites ut dirimat, dolos refringat,
20.10  Poenas dent meritas scelestiores,

26.13  Ingrederis dominam nitidae regionis, onustam
26.14  Fascibus, imperiis, nobilitate uiris;
26.15  Reginam intrabis terraque marique potentem,
26.16  Classibus extensam militiaque grauem.
26.17  Hinc loca praeteriens remorantia, mercibus orbem,

27.27  Sit tua, felix, tamen hoc relatum
27.28  Pace, uetustas.
27.29  Verberat iam iam refluos marinae
27.30  Tethyos fontes Syriosque campos;
27.31  Hic ad Eoos penetrat recessus

30.23  Nobilis ille tui seruator, Pisa, fauoris
30.24  In dubio uitae membra grauata fouet.
30.25  Vnda maris quem non, non mille pericula terrae
30.26  Prostrarint quondam: febris acerba domat.
30.27  Saeuiat usque licet, nullo tamen eximet

37.67  Hunc si uidisset tenebroso in carcere quondam,
37.68  Credibile est uinctus Cimber in arma ferox
37.69  Diceret: "Heu Marium nequicquam nostra ferire
37.70  Dextra potens: uincor nobilitate uiri."
37.71  Omnia iura, decem tabulas, callebat Athenas,

38.27  Et tibi Musa fauet; promisti carmina, debes
38.28  Pollicitis dubiam non adhibere fidem.
38.29  Me tenet Adriaci maris interclusior ora,
38.30  Vlla Venus quam non, rarus et hospes adit.
38.31  Gens habitat truculenta, ferox Coruatia muros

quantis occureret Itala uirtus
42.16  Protinus, hi dictent qui sibi saeua uelint.
42.17  Turcus ut armigero bellum terraque marique
42.18  Suscitat in miseros milite christicolas,
42.19  Enumerent alii, Venetorum mille carinas,

occluso lupus instat ut omnis ouili
50.24  Rostra cruentauit si stimulante fame.
50.25  Et licet horrificus Caesar terraque marique
50.26  Sit prope: terrificas spernite quaeso minas.
50.27  Robora magnanimae spernant insignia laudis

53.16  Labuntur lacrimae maesta per ora piae.
53.17  Moribus excultis Aloysius atque Marinus
53.18  Heu ueluti amissum te sibi uterque dolent.
53.19  Hi prece sollicita sacratum numen

patres. 74. epitaphium Marini Capitanei eremitae
74.1  Mundi gloria uana, cui uoluptas
74.2  Neglecta est ueneris libidinosae;

74.4  Et quicquid dominus deus uetauit:
74.5  Antistes eremi remotioris,
74.6  Marinus iacet hac sepultus urna. 75. epitaphium Catherinae Papalis
75.1  Tyndaris,

79.72  Crimina, criminibus accumulata nouis;
79.73  Deucalionis aquae non possent tergere nostrum,
79.74  Nec maris Oceani tolleret unda nefas.
79.75  Christicolas quoniam delicti paenitet, oro:
79.76  Affer opem, Christi qui geris alme

huic portus castro tutissimus; omnes
79.176  Acciperet classes, quas reor orbis habet.
79.177  Stant in eo latices fracti maris, insula circum
79.178  Claudit et oppositum temperat illa fretum.
79.179  Funibus hic tortis non est opus, ancora fessas

4.36  In qua spem posui nimis fugacem,
4.37  Quae tempus placidae tulit iuuentae.
4.38  Erroris tenebras miser relinquo
4.39  Et saeuas tumidi maris procellas.
4.40   Me diuae meritas referre laudes
4.41  Et lumen nitidae sequi sophiae
4.42  Delectat studio laborioso.
4.43  Non trita

audire tonantem,
14  Dulceque quod Christi manat ab ore melos. Iacobus Bonus Hieronymo And. S. Franciscum Mariam filium meum statim ab ipso paschalis solennitatis aduentu solicitaram, qua te praeceptorem suum nactus aliquo munusculo prosequeretur. quod nescio quibus ex causis ab illo neglectum sit. Verum scio quod pluribus antea diebus in

nati, atque deos atque astra vocas crudelia mater? Quid superstitum fletus, quid uxorium clamorem et faemineos ululatus audio? Conticescite querelae, lamenta supersedete et superstitiosae naeniae. Nec unicum mater filium, nec coniunx maritum plangat! Suspendite lachrymas superstites! Mors haec vitae reparatio est, summum bonum, summa foelicitas, ut merito decantare possim:
Candidus insuetum miratur limen Olympi
Sub pedibusque

(ita enim nuncupabantur) penitus exoleverit. Quare novum ac recens hoc nomen et a virtute inditum, illos Gothos esse non arguit. Vtcunque est, haec familia multos insignes uiros habuit, ut ueterme illum Marinum Pannoniae mortuum; qui omnes posteros, et nepotes suos diuitiis suo labore, et industria partos locpuletauit; ut Bartholum Gotium nostra tempestate et consilio et auctoritate in republica uirum primarium, et multos alios, quorum memoria ad nos peruenit, ut Georgium Marini patrem, et ipsum

habuit, ut ueterme illum Marinum Pannoniae mortuum; qui omnes posteros, et nepotes suos diuitiis suo labore, et industria partos locpuletauit; ut Bartholum Gotium nostra tempestate et consilio et auctoritate in republica uirum primarium, et multos alios, quorum memoria ad nos peruenit, ut Georgium Marini patrem, et ipsum Marinum quem memini me puerum uidere et eloquentem habitum in sententiis dicendis in senatu et sapientem; quod dicam de Aloiso equite mei patris auunculo, quid de posteris illius, quos omnes libens praetereo ne aliquid gratiae et affinitati et amicitiae dare

Marinum Pannoniae mortuum; qui omnes posteros, et nepotes suos diuitiis suo labore, et industria partos locpuletauit; ut Bartholum Gotium nostra tempestate et consilio et auctoritate in republica uirum primarium, et multos alios, quorum memoria ad nos peruenit, ut Georgium Marini patrem, et ipsum Marinum quem memini me puerum uidere et eloquentem habitum in sententiis dicendis in senatu et sapientem; quod dicam de Aloiso equite mei patris auunculo, quid de posteris illius, quos omnes libens praetereo ne aliquid gratiae et affinitati et amicitiae dare uideo; uenio ad domesticas

tota uisus in urbe legi.
13  Cui neque corporeae uires neque fortior aetas
14  Sed Martis probitas ingenitusque uigor,
15  Sed genus armipotens, sed auorum uiuida uirtus
16  Quis fatale datum signa referre mari.
17  Protinus ergo fauor uenerandaque turba Quiritum
18  Detulit huic Veneti scaeptra superba fori:
19  Nec minus unanimes toto plaudente senatu
20  Hunc dixere patres mox uoluere ducem.

24  Lauretana domus quos cumulare solet.
25  Laurus enim dudum Neptunia regna subegit
26  Classe sub hostili cum latuere freta
27  Cum Lygurum Calabrumque et Turcas mille carinas
28  Adriaci regina maris sub principe tanto
29  Princeps orbis erit dum pia Parca sinat.
30  Candida Parca sinet, crudam viridemque senectam
31  Annuet, et Pylii tempora longa senis,
32  Ut tandem redeant quae prisca

6  Subderet immani libera colla iugo.
7  Aspice, Pierius quam vera reponat alumnus,
8  Qui fore victorem teque tuosque iubet,
9  Qui tibi laurigeros proavorum iure triumphos
10  Et maris imperium fata parare canit.
11  Vix bene victrices, afflatus numine, lauros
12  Iam propiore dei vaticinatus eram,
13  Ecce subit Venetum, proh sors, pia fama senatum
14  Quae magnum a gelido nuntiat

38  Principe mutato, mutat et ipsa vices.
39  Mox sua sensit Arar, pia mox commercia Tigris
40  Et quicumque colit divitis arva Tagi.
41  Hunc deus ingenuis animi tot dotibus implet
42  Quot maris Adriaci vix capit unda nives.
43  Et iuris nodos, et legum aenigmata solvit,
44  Nam fuit in duplici par sibi nemo foro;
45  Et certis solidum metitur passibus orbem
46  Nam vaga fulgentis consulit

sub astra licet.
157  Ergo tuis pedibus cum totus inambulet orbis,
158  En tibi dii merito mille dedere pedes.
159  Nam tibi signa ferunt Rhodanus, Pactolus et Hister
160  Quicquid et occidui perluit unda maris.
161  Iam tua signa sequi Romana potentia gestit,
162  Quicquid et Eridanus circuit amne sacro.
163  Ergo, bonis avibus fatisque vocantibus, orbem
164  Aggredere et fausta sceptra capesse manu.

teque tuosque simul;
167  Nec metuas Getici tot prospera bella tyranni,
168  Quem Bellona simul, Mars et Enyo fugit,
169  Quem modo Pannonius Venetusque coercuit acer:
170  Hic terra clades intulit, ille mari.
171  Quem faciles dare summa viris eademque tueri,
172  Difficiles iam iam destituere dei.
173  Victor eris, fateor, victriciaque arma repones
174  Lauriger ad patrii templa verenda dei.

Alpe
27   Parrhasiique celer ripas festinet ad Istri.
28   Ducitur Arctoo Rhodani armipotentis alumna
29   Nupta Iovi, geminae cui Gratia nexa sorori
30   It comes et teneri pariter famulantur Amores,
31   Astat et usque novae lateri Cytherea maritae.
32   Aspice, ut Ausoniae geminatis plausibus urbes
33   Exultent, citharae coniunctaque tympana buxo
34   Tinnulaque aera sonent, blandae instrumenta Diones,
35   Non aliter quondam Graias hilaraverat urbes
36   Clamor ovans, domitis

59   Quae festinati sacros Concordia nexit
60   Coniugii nodos, nexos quae Gratia sanxit.

61   Forte Dionaeos hortos sedesque petebat
62   Alma Venus Paphias pridem intermissa revisens
63   Regna sui manibus quondam fabrefacta mariti.
64   Circum aderant blandae Charites varioque volabant
65   More sagittiferi fratres: hi summa feruntur
66   Per loca caelestesque plagas passimque micantes
67   Incursant stellas, illi inferiore meatu
68   Purpureis summas pennis

283   Ulta sit impune natum non passa iacere.
284   Femineos non illa colos, non pensa gerebat,
285   Nil privatum illi curae est, sed volvere libros,
286   Scire pudicitiae laudata exempla prioris,
287   Quot proba Penelope lustris errante marito,
288   Tempore quot belli repetitae stamine telae
289   Sit pactam tutata fidem, Lucretia morte
290   Ut subita immeritae exuerit mala crimina culpae.
291   Laodamia suo comes est ut facta marito
292   Praevenitque diem laeto. Stat virginis

prioris,
287   Quot proba Penelope lustris errante marito,
288   Tempore quot belli repetitae stamine telae
289   Sit pactam tutata fidem, Lucretia morte
290   Ut subita immeritae exuerit mala crimina culpae.
291   Laodamia suo comes est ut facta marito
292   Praevenitque diem laeto. Stat virginis usque
293   Iphias ante oculos et casta Althaea pudicos.
294   Dotibus his alias addit: non pectinis illa
295   Nescia Threicii est, non saxa trahentis et undas
296   Ismeniae citharae. Quicquid

Venus haec roseo confestim prodidit ore:

305   "Ecquid perpetuam dulci sine coniuge vitam
306   Nescia natorum, genialis nestia lecti
307   Sola trahes formaeque tuae decor iste peribit,
308   Cui nec Taenareae faciem conferre maritae
309   Graecia nec cursus Pisaea lege petitos
310   Audeat et multa dotatam caede puellam,
311   Illa licet Graias peritura in Pergama vires
312   Moverit et demum in patriam repetita cremarit
313   Laomedonteae fumantia moenia Troiae,

repetita cremarit
313   Laomedonteae fumantia moenia Troiae,
314   Fixerit haec foribus putri squallentia tabo
315   Ora suis victrixque ipsos damnarit amantes
316   Ad Phlegethonteae liventia stagna paludis?
317   O felix, cui te iungent bona fata marito,
318   Felix virgo, tua facies quem prole parentem.
319   Sed, quoscunque procos immensus detinet orbis,
320   Conspice, nemo tuis thalamis succederet unquam
321   Dignitor, Arctoae quam qui moderamina terrae
322   Bina tenet geminoque caput

reges successaque sceptra
331   Per gentis seriem? quis aviti praelia belli
332   Nescit et extremo prostratos Marte Sicambros.
333   Aequarit cui nec celebratas sanguine Cannas
334   Hannibal Ausonio, Tyria non Scipio caede
335   Undantem Zamam, Marius non Cimbrica signa,
336   Theutonicos currus et capti vincla Iugurthae
337   Caesareoque genus maternum a sanguine ductum
338   Inque suis titulis ter Romae sceptra, ter auctos
339   Imperio proavos? cuinam se largius unquam
340   Furtuna

vixdum
357   Signabat malas, quum dant sua sceptra Boemi;
358   Hac etiam allecti regem fecere rogantes
359   Pannonii haud donis vel ambitione petiti.
360   Hic coniunx fatis, hic dis acceptus et astris
361   Iam pridem te, virgo, manet, quo nupta marito
362   Sidera sublimi caelestia vertice tanges."

363   Inde capit ceston, quo ventos illa furentes
364   Sistit et irati rapidos Iovis edomat ignes
365   Aspiratque faces et connubialia iura.

366   Senserat

364   Sistit et irati rapidos Iovis edomat ignes
365   Aspiratque faces et connubialia iura.

366   Senserat insolitos ignes non conscia amoris
367   Virgo prius; iam iam gaudet regina vocari,
368   Iam cupit e tanti collo pendere mariti
369   Incusatque moras et stantia tempora damnat
370   Sollicitisque frequens digitis dum computat horas,
371   Haud prius aspectum iam mens decurrit ad Istrum.
372   Ah, quoties regi dixit: "Quid vota moraris
373   Nostra? quid optatae

undis
406   Applaudatque tibi. Sudant electra sorores
407   Largius Heliades atque undas roribus augent
408   Gemmificis; dulci resonant modulamine ripae
409   Amnis oloriferi. Sic quondam Aegyptia coniunx
410   Romanis aquilis reduci occursura marito
411   Puppe papiriferi decurrit flumina Nili
412   Aurata Tyrio madefactum murice velum
413   Expandens Zephyris inter Cyllenia fila
414   Cognatae citharae strepitantiaque aera canoris
415   Continuata modis longique foramina buxi.

(Demetrius) Trecentę et sexaginta statuę Demetrio Phalerio Athenis positę olim fuisse memorantur et ab iisdem qui illas posuerant non multo post fractę atque contritę. (Marius) Caio Mario Romę omnibus uicis idem honos habitus, deinde in introitu Syllę per ignominiam sublatus euersis simulachris quę ipsi Mario erecta erant. Trecentę eqs.: cf. Plin. Hist. nat.

(Demetrius) Trecentę et sexaginta statuę Demetrio Phalerio Athenis positę olim fuisse memorantur et ab iisdem qui illas posuerant non multo post fractę atque contritę. (Marius) Caio Mario Romę omnibus uicis idem honos habitus, deinde in introitu Syllę per ignominiam sublatus euersis simulachris quę ipsi Mario erecta erant. Trecentę eqs.: cf. Plin. Hist. nat. 33,132;

fuisse memorantur et ab iisdem qui illas posuerant non multo post fractę atque contritę. (Marius) Caio Mario Romę omnibus uicis idem honos habitus, deinde in introitu Syllę per ignominiam sublatus euersis simulachris quę ipsi Mario erecta erant. Trecentę eqs.: cf. Plin. Hist. nat. 33,132; 34,27 Quam ergo uani sunt, ne dicam stulti, qui eam expetunt gloriam quam hominum conciliat fauor et rursum

Lictores et uniuersa regum habebat insignia. Idem magister populi In margine alia manu: magistri populi cognominatus de patribus eligebatur, deinde primus de plebe dictator creatus est C. Marius Rutilius. Pro C. Marcius Rutilus , In margine alia manu: Marius primus de plebe dictator Semestris primo hic magistratus fuit, postea annuus.

cognominatus de patribus eligebatur, deinde primus de plebe dictator creatus est C. Marius Rutilius. Pro C. Marcius Rutilus , In margine alia manu: Marius primus de plebe dictator Semestris primo hic magistratus fuit, postea annuus. Dictator ex eo dicitur quod futuros magistratus dictare soleret. In margine alia manu: quare dictatores uocati

6.1. Adde istis eos qui peregrinę conditionis erant et fortasse duplicabitur numerus. Ciues tantum recensuit, et eos quidem cęlibes. Sequitur enim ET XLI NVP., hoc est et quadraginta milia mille addito; NVP., id est nuptorum. Nupti autem dicebantur mariti. Nam in Plauto legimus: Libet etiam Carinum quid agat obseruare, nouum nuptum. Nupti autem eqs.: cf. Per. 39,3,6-8 (Plaut . Cas. 859) Ex his

qui talia legendo se etiam mortalem esse meminit et aduentantem uitę diem extremum paratus expectat. 21. Cf. CIL X 3859 Ad S. Mariam maiorem C. NVMITORI CALISTRATO HO- MINI OPTIMO DOCTISSIMOQVE ET VIRO RARISSIMO. 21.1. Magna uiri laus. Qui tamen hic fuerit, ad nostram memoriam

NON DICO AMPLIVS. HEI VXOR ETIAM MORTVA LITIGAS. 24.1. Lingulacas igitur et garrulas ducere uxores cauete, uiri, huius exemplo, quam ne mors quidem coercere potuit ne litiget, ne saltem mortua mortui mariti ossa inquietet. Et si tibi iam talis contigit, quid ages? Minus loquacem nulla ratione potes efficere: si linguam exemeris, manibus pedibusque loquetur. Vnicum tibi restat remedium: precare Deum ut surdus fias. Nam si etiam quoquam locorum fugeris, insequi

Qui uero in senatum ex agris patres euocabant, a uia uiatores dicti. 31. A 71v/9; cf. CIL VI 23033 Ad S. Mariam maiorem MEMORIAE. M. NONI PLACIDI. VIX. ANN. XXV. ET. M. VI. D. XII. AB ANNO AETATIS SVAE OCVLIS PATENTIBVS VIDIT NIHIL. 31.1. Integrum sic:

decesserint: hoc solo delectatur ille qui mortalibus largitur immortalitatem. 33. A 85v/1; cf. CIL VI 14* Ad S. Mariam in monticellis VIRGINIVS FILIAE MEAE KARIS- SIMAE VIRGINIAE NIMIAM OB PIETATEM PROPRIIS MEIS MA- NIBVS INTEREMPTAE. PROH Correxi ex PRHO

Alioqui testamentum non iure factum dicebatur, ubi solennia iuris deerant. Cf. Maph. Veg. 'Testamentum aut' (cf. Dig. 28,3,1) Fundos Baleares: Baleares insulę sunt in mari Hispanico, quod ab eis Balearicum denominatur. Hi fundi olim maioribus suis dati fuerunt, quando Hannibal, Carthaginensium dux, ab Italia fuit expulsus. Hos ergo fundos legat Aurelio Tucidano et simul tacitam pecuniam. Tacitam pecuniam intelligo uel quam ei

VTI MACERIA CLV- SVS EST AD RELIGIONEM SEPVL- TVRAE LOLLIARVM ATTICILIAE FI- LIAE ET STACTES VXORIS. ET .M. LOLLI AMARANTI. 42.1. Signatur locus sepulturę Lolliorum: mariti, uxoris et filię. Et quoniam diis consecrabantur, eleganter dicitur: "ad religionem sepulturę". 43. A 83v/2; cf. CIL XI 138

C. ۉ. fortasse notatur quanti emptus fuerit locus sepulturę: centum numero uel centum nummis. 44. A 78 v /6, ubi Mutinae ad S. Mariam; A 83 v /4, ubi Ad Sanctam Mariam Nouam; Haelio pro HAELVIO; cf. CIL XIV 3643 Ibidem ad S. Mariam nouam Q. HORTENSIO. Q. F. COL.

sepulturę: centum numero uel centum nummis. 44. A 78 v /6, ubi Mutinae ad S. Mariam; A 83 v /4, ubi Ad Sanctam Mariam Nouam; Haelio pro HAELVIO; cf. CIL XIV 3643 Ibidem ad S. Mariam nouam Q. HORTENSIO. Q. F. COL. FAVS- TINO ADVOCATO FISCI PRAES.

Bibliographia locorum inventorum

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus].

Bunić, Jakov; Caluus, Hieronymus; Gučetić, Ivan; Hieronymus; And.; Severitan, Ivan Polikarp (1469-1534; c. 1526; 1451-1502; c. 1526; 1472 - c. 1526) [1502], Carmina minora ex libro De vita et gestis Christi, versio electronica (), 360 versus, 4279 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - sapphicum; prosa - epistula] [word count] [aavvcarminavgc].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].

Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report