Your search found 3676 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2128-2213:

citra inuidiam fas fuit, vt de re minimè nostrâ, et quam non fecimus ipsi, sed duntaxat elegimus. Ad formam quòd attinet, nostri nempe partum laboris; id vnum verecundè pro meo ingenio candidèque profitendum existimo: nihil me studio, nihil diligentiae pepercisse, atque tempori, vt, praeter rerum, quae tractarentur, delectum; tractandi quoque modus et ratio, quoad per meas vires, docendique occupationes licebat, erudito Lectori non insuauis accideret: haec in primis curantem, vt vel minimae quaelibet operis partes aptissimo, maximèque naturali, et dilucido aliae alias ordine

nec difficilem intelectum haberent: vt stylus postremò à Veterum harmoniâ, varietate, elegantiâ, caeteroque carminis cultu ne nimiùm abesset. Quo in conatu, perquàm sanè operoso plus licet laboris exhauserim, quàm harum inexperti rerum vel animo et cogitatione assequi valeant; non tamen meae huic, quantacunque illa fuerit, sedulitati tantùm audeo tribuere, nusquam vt à scopo aberrasse, Lectorum nusquam veniâ me indigere confidam: cum insignis adeo felicitas, nedum angustos mediocritatis meae fines; sed vel ipsam humani

terris.
1.160  Sortis auaritiam damnas? O pectoris ipse
1.161  Veriùs ingrati damnandus crimine! Nam quid
1.162  Illa nocens, nimij nisi fors peragenda fauoris
1.163  Sit rea? Te Pellae (magnarum exordia rerum
1.164  Fac animo redeant) Pellae te è finibus arctis
1.165  Misit in imperium, quo non ingentius vllum,
1.166  Perpetuos relegens Conuexa per ardua cursus,
1.167  Viderit Hesperio, vel cardine Phoebus

1.185  Indociles legum Mundos. Fac, detur et illos.
1.186  Aemathijs domitos fraenis adiungere; plenus
1.187  Anne ideo, mentisque satur sum denique, dices?
1.188  Nil minus. Haud omnis tantarum opulentia rerum,
1.189  Haud tota haec, spatijs immanè vagantibus, vltra
1.190  Noti Orbis cumulum toties geminata, recentum
1.191  Mundorum series sat erit. Post omnia victa
1.192  Terrarum, pelagique, nouus pandetur

1.207  Largiùs affusos traherem. Proh damna pudoris
1.208  Vltima! Alexandro neque lucet pleniùs aether,
1.209  Qum miserae plebi. Nil egimus hactenus armis:
1.210  Punctum Orbis teneo: quae pars pulcherrima rerum,
1.211  Summaque, pellaeas etiamnum spernit habenas,
1.212  Laeta suo seruire Iovi. Sic improbe fata
1.213  Argueres: tali Briaereûs immanior ausu
1.214  Tentares Superos. Quid me, ceu vana canentem

1.228  Imperij patrij, angustaeque suburbia Pellae
1.229  Ad Persas, ad Bactra, adque Euri extendere nidos,
1.230  Et Cyri solio solium mutare Philippi.
1.231  Audax, quanquam hominis, furor. At nunc omnia rerum
1.232  Claustra remoliri, totque vno niteris Orbes
1.233  Composuisse iugo. Demens! Molimine tanto,
1.234  Vltra anni, Solisque vias, caelique rotatus,
1.235  EVTHYMIAM dum persequeris, qua nulla

feruescere pectus; vt Orbis
1.250  Vnius imperio nequeat sine fine furentem,
1.251  Immensosque sinus reserantem explere Charybdin.
1.252  Sat fore, si tenues meliori forte relaxet
1.253  Copiolas: si quo rerum fulgore profundam
1.254  Immemoris famae noctem, Lethaeque rumpat
1.255  Nubila: si Patriae non vltimus, inque nepotum
1.256  Sedibus, effigies monstrari digna, supersit.

votorum succesibus altera vota
1.349  Sunt facienda, nouis et pristina munera Diuûm
1.350  Semper egent, ne deficiant vix orta, foueri
1.351  Muneribus. Num gallinae tu filius albae
1.352  Solus vt in tantâ rerum vertigine nullas
1.353  Experiare vices: communes laedere solum
1.354  Te casus vereantur: edax nil deterat aeuum,
1.355  Nil tempestatum furor, atque incendia peccent,
1.356  Nil

armis?
1.426  Nempe, reor, curis procul vt mordacibus, aeui
1.427  Quod superest laetus iucunda per otia ducas.
1.428  Atquì propositus finis nil postulat harum,
1.429  Quêis tua metiris, male prouidus, otia, rerum.
1.430  His fine nam laetos Democritus egerat annos,
1.431  Fabriciusque potens minimo, Curijque senectus,
1.432  Samnitum vinci nec ferro passa, nec auro,
1.433  Quemque, inopis fundi paucissima farra

1.1010  40. Ramorum viridem (non vana est fabula) pompam
1.1011  Diuitis extremo spargebat limite Fundi.
1.1012  Ardua, lata, ingens, frondoso par nemori Nux.
1.1013  Hinc illi tumor, hinc rerum fiducia vecors,
1.1014  Terrenique satùs nimiò plùs immemor, et vix
1.1015  Se capiens fastus. Sed nec Briarëia centum
1.1016  Brachia, nec trunci spatium, atque in Nubila multus
1.1017  Tendere

omnis habet: commercia Mundum
1.1165  Huc, illuc peregrina ferunt, ditescere doctum,
1.1166  In sese sua dum, diffundens, munera cogit.
1.1167  Saecula quae vel auara magis, vel prodiga? Quando
1.1168  Par rerum nitor, aut luxus solertior? Vnum
1.1169  Certamen, quis plura habeat, quis perdere norit
1.1170  Splendidiùs: totis conatibus vtraque vanas
1.1171  Vitae in delicias ars, et natura laborant.
1.1172  Anne

1.1222  Abripimus. Fatui semper sic longior ordo
1.1223  Agminis, et vitae fit regula publicus error.
1.1224  Cumque vagos caeli cursus, cum fulminis ortus,
1.1225  Ventosque, pluuiasque, arcanaque semina rerum,
1.1226  Et varias Mundi leges condiscere nemo
1.1227  Plebis ab ignarae eloquio dignetur; eandem
1.1228  Quae Bona sint Homini, vel quae diuersa docentem
1.1229  Attoniti tamen auscultare, insulsaque

genitam naturae lege malignâ.
2.5  Cur se propterea doleat: vulgoque Ferarum
2.6  Cur habiles plumas, innataque vellera, curuum
2.7  Aut capitis decus, et validos inuiderit vngues:
2.8  Omnia dum, varius quae rerum postulat vsus,
2.9  Instrumenta Boni, vitaeque operosa tuendae,
2.10  Praesidia in solâ, meliùs Ratione recepit.
2.11  Singula ne memorem, quae nobis plurima longè,
2.12  Commoda, tam pulchro caeli de

sententia Veri) (a) (a) Vide Epict. cap. 8. Sen. ep. 24. et 78.
2.63  Omnia quae nobis extrinsecùs aspera rerum
2.64  Adueniunt, falsò contendam inimica putari:
2.65  Naturae ceu sponte suae nil corpora laedant,
2.66  Nil animos: neque saevitiae verique doloris
2.67  Plus habeant, nostri

remoto
2.81  Alterius sortis discrimine, pura seorsum
2.82  Concipit: hinc adeo vim, mensuramque doloris,
2.83  Fortuiti quo corda solent percellere casus,
2.84  Non tam luctificâ venientûm ex indole rerum,
2.85  Quàm varijs animi ducendam e sensibus, eque
2.86  Iudicijs, medias quêis res perpendimus ipsi.
2.87  5. Quae nisi vera forent; eadem cur fata sereno
2.88  Altera

2.97  Quantovis Macedûm mutare negauerit; alter
2.98  Toto etiam patrio redimi bene duxerit auro.
2.99  Si pereant merces; nullum se luget Auarus,
2.100  Iamque venena parat, gladios, suspendia. Rerum
2.101  Discat Anaxagoras iacturam; Munera vestra (a) (a) Val. Max. lib. 8. cap. 7.
2.102  Agnosco,

lucemque liquarat.
2.176  Externa vsque adeo sibi mens attemperat, et pro
2.177  Arbitrio, nunc has facies, nunc vertit in illas.
2.178  Non secus ac, tardos vteri sub pondere menses
2.179  Mater agens, varias rerum, quas ipsa volutat
2.180  Fòrs animo, species pueri venientis in artus
2.181  Saepiùs occulto naturae imitamine transfert.
2.182  Setigeri suis vnde notam, cristisve decorae
2.183  A litis inscripto

benigno
2.216  Pollice nent hilares Saturnia saecula Parcae;
2.217  Ne pigeat promptâ fugitiuae munera lucis
2.218  (Vlteriùs Babylon, Lydusve inquirat haruspex)
2.219  Excepisse manu. Nam quò iam prospera rerum,
2.220  Quò Superi faciles, et euntia vota secundis
2.221  Ominibus; liquidos tam puri nectaris haustus
2.222  Diluit occulto si mens ingrata veneno?
2.223  Omnia si postquam fatorum munere pleno

2.249  Pauperiem malè tutam, indefensosque premebat
2.250  Exemplis ciues immanibus, obvia quaeque
2.251  Legum audax, medijque repaguia frangere iuris.
2.252  11. Ergo, vbi nulla salus rerum, spes nulla furentem
2.253  Comprimere, humanisque opibus fiducia deêrat;
2.254  Offensum de plebe Aliquem sic aethera votis
2.255  Compellasse ferunt. O, qui mortalia, summo
2.256  Aeternùm vigiles

2.711  Abstineant vt fata manum, turbante pauore,
2.712  In formidatos detruditur anxia luctus.
2.713  29. Denique pro certo statuendum, plurima, tristi
2.714  Qua nos saepe metu, rerum discrimina, versant,
2.715  Plus praesumpta animo expectataque laedere, sensu
2.716  Quàm coram praecepta: Malis et mitiùs ipsis,
2.717  Instantûm quàm prouisu specieque Malorum,

2.938  Te peragit. Poteras censeri, haec abforet, insons.
2.939  Se totam tibi, cum signis, legionibus, armis,
2.940  Patria commisit: fers tecum publica gentis
2.941  Votaque, fortunasque: et tanto in cardine rerum
2.942  Est aliquid, quod securum immemoremque pericli
2.943  Praetereat? Fraus implicuit nil tale verentem?
2.944  Implicuit meritò. Nam cur, contingere quidquid
2.945  Fas foret, haud animo veritus? Quid

vnde vnde times vim?
2.949  Haec Ducibus Fabius: sed non minùs haec sua cuîque
2.950  Ingeminat Ratio. Bellum, irreparabile bellum
2.951  Prae manibus: saeui circumstant vndique casus
2.952  Nulla fides rerum. Quid tu? Cum cominus hostis
2.953  Irruerit, laterique auidum iam iam imprimet ensem;
2.954  Loricam circumspicies? Ni pugna paratum
2.955  Inueniat; sternere miser, flebisque sub ipsam
2.956  Plùs

2.1023  43. En igitur qua primùm animus ratione futuram
2.1024  Exarmet, vigili anteuenit dum pectore, sortem.
2.1025  Scilicet ambiguae nusquam hìc caliginis horror:
2.1026  Plena dies, liquidumque iubar. Quid singula rerum
2.1027  Saeuitiae luctùsque habeant, quoâd laedere possint,
2.1028  Dum nil fata mouent, tranquillo, immotus et ipse,
2.1029  Anticipat visu: rapido ne dêinde sub ictu
2.1030  Iam positus grauiora eadem

crebro spectacula visu
2.1131  Dum repetit, positâ sensim formidine, nullas
2.1132  Iam meminit species horrescere: tristia contra
2.1133  Ducit et ipse suum longo sic tempore callum.
2.1134  Nemo minùs rerum metuens, ac plurima quondam
2.1135  Qui timuit. Viden, vt, saeuum cum buccina signum
2.1136  Edidit, et geminas aduersis frontibus infert
2.1137  Mars acies; pugnae imprudens vix arma tremente

errandum; seu cura labantem
2.1205  Coniugio fulcire domum; seu Principis aures
2.1206  Aggredimur votis; aliud pro tempore quidquam
2.1207  Seu placuit tentare operis; ne credula pronos
2.1208  Mens adeo rerum cursus, ventosque ferentes
2.1209  Praecipiat; quin multa simul diuersa, suisque
2.1210  Posse sciat subitò minùs aequa occurrere Coeptis.
2.1211  Nempe, puta, crurifragium, mediosque latrones

non haec vobis infamia, Diuae,
3.31  Haeserit, Aonides, neque magno inuenta Platoni
3.32  Abnuerit te, Phoebe, suum Respublica ciuem.
3.33  Ingenij steriles lusus, et ficta laborent,
3.34  Mille per ambages rerum, nexusque decoros,
3.35  Composuisse Alij miracula: plurimus, Euge,
3.36  Admirans, bellèque, puer quibus accinat, et quae
3.37  Attonito relegat vultu, moduletur, anhelet.
3.38  Scilicet haec tantis

3.139  Vulneribus, quae sint, et quanta ea cunque, leuamen
3.140  Suppeditat ratio. An talis non illa, receptus
3.141  Communis primam vitae quam suggerit vsus?
3.142  Si tibi nil, quouis durarum in cardine rerum,
3.143  Euenisse noui reputes: sic publica volui
3.144  Tempora, sic hominum decurrere fata: sub ipso
3.145  Ilicet hanc cunctis legem viuentibus ortu
3.146  Propositam, vt, varius quaecunque volubilis

viae genus hoc reputans, nec posse, per illam
3.243  Ingressos, alijs homines decurrere fatis.
3.244  7. Altera quin etiam primo hoc de fonte, leuandos
3.245  Ad luctus, medicina fluet: quòd, tristia rerum
3.246  Fatali cum sustineas ex lege; quibus te
3.247  Aduersis inimica premit Sors casibus, ijsdem
3.248  Et reliquum primo Mundi nascentis ab aeuo
3.249  Pressit adhuc mortale

Ille, nec immeritò, praeter moremque, modumque
3.538  Caeperat immotus fati tenor. Ergo seuerum
3.539  Sollicitus Nemesis numen, Diuûmque piare
3.540  Inuidiam, cupiensque aliquo, inter prospera rerum,
3.541  Quid dolor, explorare, et quid sors altera, gustu,
3.542  Auulsam digito, sibi quae carissima, gemmam
3.543  Aequoreas iecit, pretium maeroris, in vndas.
3.544  Sed vani iactus: neque sic lugere,

pingi Thaumantide vultus
3.693  Posse scies, animumque suo radiare Sereno.
3.694  Nec tibi magnanimos heroas, et inclyta fastis
3.695  Nomina, Anaxarchi letho insuperabile pectus,
3.696  Crescentemque animis rerum per damna Catonem
3.697  Obîjciam. Mediae vel plebis in ordine, siccis
3.698  Luminibus multos ea passim fata subire
3.699  Aspicies, quêis ipse, et adhuc leuioribus ictus
3.700  Foeminea effundis bilem

3.888  Dextram vnam, sine fraude licet qua apprendere; laeuá
3.889  Ast aliam, nulli vnde queant impunè teneri.
3.890  Nimirum sociae ingenijs discordibus ansae
3.891  Oppositas rerum vires, effectaque partim
3.892  Commoda, Mortales partim laedentia signant.
3.893   24. Quocirca id reliquum, ratio id planissima dictat,
3.894  Infidi capulo vt lateris solerter omisso,

3.893   24. Quocirca id reliquum, ratio id planissima dictat,
3.894  Infidi capulo vt lateris solerter omisso,
3.895  Dextro, quidquid adest, potiùs mens prouida sumat:
3.896  Scilicet, à rerum titulis peioribus acto
3.897  Vt retrorsum animo, et, quantùm licet, vsque reducto,
3.898  Non, nisi quod sese placiturum ostendit in îjsdem,
3.899  Contempletur: apum ritu, quae, florea Veris

narras: nimios certaminis aestus
3.918  Pertimui: levat hac nubes me ferrea curâ.
3.919  Gratia Dîjs, hostique: aderit pugnantibus vmbra.
3.920   26. Et verò, nisi tam dulci devinxerat arte
3.921  Oppositas rerum formas elementaque Numen;
3.922  Ipsa sibi discors nutantis machina Mundi
3.923  Haud, reor, immotá posset compage teneri:
3.924  Sed civile nefas, aeternaque iurgia scissum
3.925  Hinc, atque hinc furijs

vicinae frigida terrae.
3.939  Corpora sic inter pugnantia, disque sidentes
3.940  Naturarum habitus aeternùm laeta viget pax,
3.941  Innectitque sibi concors discordia Mundum.
3.942  Hunc igitur, constant quo rerum foedera, morem
3.943  Ad vitae regimen, Mundique minoris ad vsus
3.944  Conandum nobis traducere, quaelibet inter
3.945  Si certam retinere iuuat discrimina pacem.
3.946   27. Plurima cum porrò adversis

sub iudice reddere causas
3.1045  Cogitur. An sua demoliri, perdere, iamque hos,
3.1046  Si libeat; iam diuersos, si malit, in vsus
3.1047  Artifici flexisse nefas? Si quisque suarum
3.1048  Vindicat arbitrium rerum: diffingere nullo
3.1049  Si figulus prohibente potest, quam condit, vrnam;
3.1050  Quidnì iuris idem in sua regna, suumque Tonanti
3.1051  Concedatur opus? Cur illi ex omnibus vni,
3.1052  Produxit

minùs per saucia dumis
3.1124  Tesqua, per Hyblaeis pictos quàm floribus hortos
3.1125  It comes. Humanis tu singula prouidus aptas
3.1126  Vsibus: ad laetos tu dirigis omnia fines,
3.1127  Vna salus rerum, lex totius vnica fati,
3.1128  Consilijque potens Ratio, mensuraque Recti.
3.1129  O dignos (Quid enim haud meriti tam sontibus ausis?)
3.1130  O dignos, quibus ad votum fluere omnia, quosque

3.1152  Littora; nunc refluens in se maris vnda residit:
3.1153  Ferrea vel speculis, et turribus addita, verti
3.1154  Qui iubeant, nullos non audit lamina ventos.
3.1155   36. Paruane retro hominum series, de culmine rerum?
3.1156  Quos dedit in praeceps, mox altiùs extulit, atque
3.1157  Instabili ludo per summa, per ima rotauit?
3.1158  Sat Marium fuerit meminisse. Quot obîjcit vnum
3.1159  Personasque, vicesque caput?

gyro cursum breuiore coercet?
3.1218  Aut cur perpetuo manantibus vbere rivis
3.1219  Flere iuuat, standi quae nescia, tangere primos
3.1220  Iamiam supremis properant occasibus ortus?
3.1221   38. Si, quoties rerum laetarum terminus instans
3.1222  Obîjcitur, mens aegra dolet; cur, fine malarum
3.1223  Proposito, non aequa ferat solatia? Tristi
3.1224  Gaudia quae luctu breuitas confundit, amaros
3.1225  Cur nequeat

quaeque,
3.1381  Veriùs, Herculeae ficto quàm robore clauae,
3.1382  Monstra cadunt: Phrygij haec mirabilis illa tyranni
3.1383  Dextera, felici in pretium quae vertere tactu
3.1384  Vel silices, dumosque, ac rerum asperrima nouit. EVTHYMIAE Liber Quartus.
4.1  Paeonio tristes olim qui munere morbos
4.2  Exierant, genus auxilij, nomenque

quantò plùs fixa medullis.
4.59  Aspice, quàm multis egeant, vt semper anheli
4.60  Plura inhient. Num, quos votorum et cordis inanes
4.61  Vsque vides, meritò locupletes dixeris? Arcae
4.62  (Numina pro rerum ingenio si fingimus) Arcae
4.63  Illorum, ditesque domus iactentur, Eois
4.64  Quas opibus Ganges, et plurimus arctat Hydaspes:
4.65  Non Domini, quorum mens indiga: cum tibi contra,

4.136  Libera ceu poterat, multis ceu dura negauit;
4.137  Nil tamen Astraeae ad lances et iura vocandum,
4.138  Praetoris rigidâ nil dignum admiserat vrnâ,
4.139  Parca quidem, rerum sed non nisi parca suarum.
4.140  Vnde igitur lites, si denique sera reposcit,
4.141  Annuit vtendum nunquam permittere, munus?
4.142  Ergone, quòd facilis, culpetur? Praemia spargens,
4.143  Probra

neque pignoris vsum
4.147  In merito, sed onus reddendi in crimine ponas?
4.148   10. Esto, infida tamen te laeserit, vt memoras, sors;
4.149  Cur ideo noceas tibimet crudeliùs ipse?
4.150  Abstulit illa suos, rerum vilissima, census:
4.151  Cur reliquos fructus, melioraque, prodigus vltro,
4.152  Ad cumulum damni abîjcias tu munera, dulcem
4.153  Laetitiam, sophiaeque iubar, cordisque vigorem?
4.154  Haec hominum

tristis volitat dolor, et sua nemo
4.160  Ciuibus e reliquis non deflet damna; rogatus,
4.161  Quae sua priuatim communi in turbine clades,
4.162  Dij meliora, iniquit. Clades procul omnis. Auarus
4.163  Nil rerum eripuit praedo, eripietve mearum.
4.164  Quae priùs obtinui, vel nunc intacta supersunt.
4.165  Scilicet incoctam generoso robore mentem,
4.166  Sublimesque animos, et docti pectoris artes,
4.167  Haec

licet. Quis enim, modò sanus, ineptas
4.383  Amentum voces inter sibi seria credat
4.384  Ponendas, hilari neque risu explodere malit?
4.385  Atquì sic habeas, vanam, quicunque, ferendis
4.386  Rerum in iudicijs, speciem sectantur, auitis
4.387  Vt libet insignes titulis, et plebis honore,
4.388  Stultorum genus esse, haud multò sanius illis,
4.389  Quos Antoninae spectans monumenta columnae

nexu potis est, siue aggere claudi?
4.869  Dura licet corpus Vigilum custodia seruet;
4.870  Terrarum quoscunque sinus, vndosaque regna,
4.871  Altaque stelliferi percurrit moenia Mundi.
4.872  Quin etiam rerum nunquam sic libera, nunquam est
4.873  Arbitrij sic tota sui; ceu, deuia lucis
4.874  Cum mediae à turbis scenisque forensibus intra
4.875  Arcani tacitum Veri penetrale refugit.
4.876  Tunc etenim, nullo

mediae à turbis scenisque forensibus intra
4.875  Arcani tacitum Veri penetrale refugit.
4.876  Tunc etenim, nullo sibi se rapiente tumultu,
4.877  Officijs vitae reliquis curisque soluta,
4.878  Aut varias rerum causas, penitùsque latentis
4.879  Inuia naturae rimatur semina; libris
4.880  Aut Veterum vacat; aut molitur et ipsa vicissim
4.881  Grandia quae seri voluant monumenta nepotes.
4.882  Sic Ticinensis

dilectis sacrabas otia musis.
4.887  Hìc per inaccessos calles, humilique negatum
4.888  Vulgo iter ingenij pennis sublimibus acto,
4.889  Syderaque, et Superos adeunti pectore, totam
4.890  Praebebat sese rerum Natura videndam.
4.891  Hinc etiam, pars illa tuae non vltima famae,
4.892  Compositi Sophiâ coram dictante libelli
4.893  In medium venere diem, quos nectare dulci,
4.894  Nectare Pierio madidos

tu, verbere multo
4.925  Ignauum frustra pecus, et calcaribus vrgens,
4.926  Palladio restas postremus in aequore puluis.
4.927  Sanguis iners, gelidi sensus: non mentis acumen,
4.928  Occultas liceat quì rerum attingere causas:
4.929  Eloquij non vena fluens, non laetus ad artes
4.930  Impetus Aonias, Phoebique capacia corda.
4.931  Et licet extremi nil indefessa relinquat
4.932  Sedulitas operis, duram

cassis
4.1212  Peccandi studium; ipsa etiam prope copia desit.
4.1213   65. Sed neque me leuiùs compendia frontis opacae
4.1214  Illa mouent, nullis venientem extrinsecus icta
4.1215  Mens quòd imaginibus rerum, formisque caducis,
4.1216  In sese penitùs conuertitur ipsa, suasque
4.1217  Liberiùs promit collecto robore vires.
4.1218  Iamque, memor, precepta olim, et sub pectore fido
4.1219  Condita naturae

ille per auia Mundi.
4.1235  Fas oculis tantùm praesentia tangere; saeclis
4.1236  Omnibus ille infert animum, aspectuque sub vno
4.1237  Temporis elapsi seriem, seriemque futuri
4.1238  Colligit. Externo rerum se cortice frontis
4.1239  Pascit hebes visus; naturas ille repostas,
4.1240  Claustraque vel Phoebi radijs imperuia lustrat:
4.1241  Vt non immeritò Diuûm praesagia, vatis
4.1242  Finxerit Ogygij

si fati series, optandaque molli
4.1434  Tramite vita fluit; sit magnis gratia Diuis:
4.1435  Carpite, io, laeti felicia munera, amiciam
4.1436  Intempestiuo sortem nec laedite questu.
4.1437  Sin alius rerum tenor, absinthique deunce
4.1438  Obruit vnciolam blandi sors aspera mellis;
4.1439  At gaudete, Mali quòd faex iam proxima fundo,
4.1440  Nec longè est, tantos quae finiat, hora, dolores.
4.1441   76.

trepidae ratis infelicia Nereûs
5.72  Vota, vel eiectos surda Acroceraunia nautas.
5.73  Omnia terrorum prome argumenta, luendas
5.74  Iam soboli immeritae poenas, iam publica famae
5.75  Iurgia, iam rerum obijciens discrimina. Nempe
5.76  Vincetur? Rapidum Borean, Austrumque furentem
5.77  Aggesto citiùs fraenaris puluere. Tanti
5.78  Omnia sunt, clamat. Pereat res, fama, domusque,
5.79  Et super ipse.

5.355  Triste, voluptati genioque indicere bellum,
5.356  Assiduis frangi curis, nullasque laborum
5.357  Nosse vices. Quàm non paucos his illa fatigat
5.358  Imperijs, hominum, rerum, vitaeque, Suique
5.359  Immemores Heliconiadum in secreta relegans
5.360  Syluarum exilia, et taciturnae Palladis vmbras?
5.361  Fumosis vbi, blattarum de more, libellis
5.362  Perpetuò impliciti

Tantos quae fama remunerat ausus?
5.416  Scilicet indecori myrto mutasse vocantem
5.417  Tarpeij laurum Iouis, aspirantibus vti
5.418  Nesciuisse Deis, Capuaeque ad moenia, Cannas
5.419  Nempe suas, rerum ta laeta exorsa, priorum
5.420  Tot fructus operum, sudatique vltima Martis
5.421  Praemia corrupisse, Futuri improudus, audit.
17  17. Nec Ducis Aemathij melior fortuna. Coruscis

temerarius Illi
5.433  Arguitur stolidèque ferox: sine puluere bella,
5.434  Et nimiùm faciles nullo discrimine sunt qui
5.435  Despiciant palmas. Quid? Quòd pars plurima laudis
5.436  Gestarum in comites rerum, bellique Ministros
5.437  Spargitur. Vtque Alios habeat, sua fortia facta
5.438  Qui celebrent, meritoque ferant ad sydera plausu;
5.439  Plùs tamen hi quoque luxuriam, plùs barbara iussa,

heu vani quicunque petitor honoris
5.459  Captiuâ fert mente iugum, seruire coactus
5.460  Innumeris, animi, naturaeque indole prorsus
5.461  Oppositâ, Dominis: quot scilicet ipse suarum
5.462  Admiratores rerum, decorumque laborat
5.463  Praecones habuisse: virûm genus omne, sensilis
5.464  Canitiem menti, primae lanuginis aeuum,
5.465  Sarranas procerum tunicas, plebisque lacernas,
5.466  Externos, ciues,

temperet ora Sereno.
5.633  Qualiter, Astraei rapido cum turbine fratres
5.634  In pelagus cecidere, imâque à sede refusos
5.635  Conglomerant, secumque ferunt per Nubila fluctus:
5.636  Iamque adeo, ablato rerum discrimine, volui
5.637  Aethera cum ponto credas, cumque aethere pontum;
5.638  Neptunus liquidis si fòrs caput extulit aruis,
5.639  Regalesque comas, formidatumque tridentem
5.640  Concutiens, Vnda

praeceps
5.857  Decideras, Roma, et lusci fòrs fraena subilles
5.858  Victoris, caeco dederat, si fraena furori
5.859  Maximus, imperij columen, speciosaque rectis
5.860  Consilijs tanto potiora in cardine rerum
5.861  Duxisset. Sed nulla viro seu fervida iussa
5.862  Instantûm sociûm, et pugnam clamore frementûm;
5.863  Sed Tyrij Conata ducis, nunc Marte propinquo
5.864  Vallum

animo. Quorum sub pectore, quorum
5.1205  Assiduum memori te viuere credis in ore,
5.1206  Absentis nullâ tanguntur imagine: sisne,
5.1207  An fueris, longos nunquam meminere per annos.
5.1208  Ex populo, rerum celebri rumore tuarum
5.1209  Attonitum plenumque tibi quem errore superbo
5.1210  Fingis, pleraque pars neque natum in lumina vitae
5.1211  Audijt: ex facie reliqui, vel nominis aurâ
5.1212  (Nil vltra)

5.1251  Nitere. Perpetuis, i, frange laboribus aeuum,
5.1252  Vt tibi inocciduos pariat labor improbus annos.
5.1253  En, quae magnanimis respondet gloria factis.
5.1254  En, quae nostrarum (pudet) ignorantia rerum.
5.1255  At benè, quòd vel sic sapui. Ventosa valete
5.1256  (Sat surdis huc vsque piget cecinisse) theatra.
5.1257  Nil vulgo, quid agam, curae? Nil et mihi, vulgus
5.1258  Quid blateret. Virtus hinc

5.1262  59. Illius errori sic experientia finem
5.1263  Attulit. Euentu sed dedignata doceri
5.1264  Praeuenit errores Ratio: studiumque tuarum
5.1265  In populo rerum metiri protinus illo
5.1266  Te iubet, externas quo res curare vicissim
5.1267  Ipse soles. Tanto clarorum ex agmine, seu quos
5.1268  Prisca tulere, ferunt seu tempora nostra, virorum,
5.1269  Quantula

5.1336  Cernitur, et vix voce sibi, vix pectore constat.
5.1337  Hoc etiam causae, ignoti cur lentiùs ora
5.1338  Nos spectatoris moueant: sin conscius alter,
5.1339  Nostrarumque diu rerum: experientior adsit;
5.1340  Ad trutinam cautâ pauidi formidine cunctos
5.1341  Libremus, ne quid fòrs ille coarguat, actus.
5.1342  Nulla quòd à Primi arbitrijs iactura timenda
5.1343  Nempe sit; Hoc

natura, modus. Quodcunque videri
6.86  Exteriùs blandum, defixis protinus Illi
6.87  Luminibusque, animisque inhiant; Hic pendere formas,
6.88  Veraque fucatis secernere doctus, in ima
6.89  Lynceos adigit rerum penetralia visus:
6.90  Cumque, quid eximium, quid contra, lumine puro
6.91  Cominus inspiciat; talparum credere nocti
6.92  Abnuit: obliquâ, nec, quos regione vagari
6.93  Cernit, eos vitae ductores

curules?
6.248  Non illis, rigidos solitis versare ligones,
6.249  Infestus belli quateret cum moenia terror,
6.250  Roma suas vltro manibus permisit habenas?
6.251  Vsque adeo, quamvis operum et discrimina rerum
6.252  Plurima sint; meritis tamen exporrectus vbique,
6.253  Ac decori limes recluditur: vtque Mironis
6.254  Non minùs ars vili totam se prodit in aere,
6.255  Quàm si Callaico donet spirare

totam simul amplecteris amore:
6.879  Totque idem distractus amor per dona, nec vsquam
6.880  Integer, haud pleno libabit singula sensu;
6.881  Vel proprios cuicunque Bono diuiseris actus,
6.882  Et rerum numerum numero exaequabis amorum:
6.883  Nec plenè tunc vllus amor satiabitur, vni
6.884  Haerens quippe Bono: cum, quod minus omnibus, illo
6.885  Sit pariter minus. Vni igitur iungenda voluntas,

frui nobis haud tempore certiùs vllo,
6.909  Occidui quàm sub finem conceditur aeui?
6.910  43. At metuas forsan, ne nil tibi iuris in ipsum.
6.911  Parce metu: plùs ille tuus, quàm caetera, rerum
6.912  In censu quaecunque putas numeranda tuarum,
6.913  Fida licet domino, et nunquam peritura manerent.
6.914  Omnis Amans in ius sortemque euadit Amati,
6.915  Et tantùm iuris, quantùm vis crescit

et, terris quaecunque, vel vndis
6.927  Sparsa meant, volucri findunt vel Nubila gyro,
6.928  Brutarum iussit famulari saecla Ferarum.
6.929  Hoc liquidum iubar, hic caeli spirabilis haustus,
6.930  Tot variae rerum species, tot Commoda vitae,
6.931  Illius omnia se testantur munus. Amanti
6.932  Quid deerat, nisi tantorum vt suprema coronis
6.933  Ipse operum foret, atque suis se denique donis
6.934  Adderet? Hoc

videndum
6.1051  Praebeat, innatis quantus fulgoribus ardet;
6.1052  Ocyùs immensâ perfusis lampade totus
6.1053  Ex oculis, nebulae, fumique volatilis instar,
6.1054  Nocturnus rerum decor effluit: obruta blandae
6.1055  Fax Veneris: nusquam lueris Cyllenius ardor
6.1056  Dulcè micans: nusquam tua, Mauors, fulgura: nec tu
6.1057  Fascibus ambiris iam, Iuppiter: vna renidet,

animus, tibi, Formosissime, factum
6.1152  Se penitùs, neque laetitiae vitaeque beatae
6.1153  Synceros latices alio sibi fonte petendum.
6.1154  Ipse meo conceptus amor sub pectore, cui par
6.1155  Nil alibi rerum, totius amabile Pulchri
6.1156  Te petit exemplar, puri te luminis orbem,
6.1157  (Quà licet è mediâ miserae caligine terrae)
6.1158  Sublustri procul in nebulâ clausumque, micantemque
6.1159  Vsque

insani Regis ambitio. Eadem reprehensio ad caeteros quoslibet Fortuitorum amatores extenditur. Nec quisquam ab eâ immunis, etiamsi moderata, et facilè parabilia se dicat optare. Nam omnis eiusmodi rerum cupido inexplebilis, et, licet initio modica, per votorum successus augetur. Probatur id ex vanitate talium Bonorum, vtpote nihil solidi habentium, quo animum satient. Vnde necessariò consequitur, vt ille, adhuc vacuus et

cum infelicibus praesentis aeui diuitijs, innocentiâ et securitate, quae veteris aureae aetatis pauperiem beauit. Quâ occasione indignatus Socrates, rem adeo noxiam tantâ in admiratione, et honore apud homines esse, obiurgat eorum stultitiam, qui, in ferendo de rerum bonitate, vel malitiâ iudicio, multitudinis potiùs opinionem, quàm rationis ductum sequuntur. Neque verò sola pretij magnitudo, vt hactenus euictum est; sed altera quoque Bonorum felicitatem constituentium nota, certa nimirum dominij proprietas, in fortuitis

habet, minùs idcirco ad subitam aggressionem trepidaturus, quàm qui, nihil eiusmodi antea meditatus, vel leuissimâ, et saepe inani consternatur, ignota pro maioribus ducens, occursantis discriminis specie. Afferuntur nonnulla exempla inanium terrorum, qui ex rerum obiectarum ignoratione oriuntur. Qualis ille, quo suos Heliogabalus conuiuas affecit, exarmatis leonibus in triclinium immissis. Nec non Panicus, apud Tacitum, Romanis in castris

ingruentem oppositae sensum maestitiae. Cui rationi affinis est Tertia, nimirum assuetudo, et quoddam veluti callum, quo animus, crebrò secum Mala pertractans, ad eorum horrorem, ac sensum paulatim obdurescit. Postremum argumentum, quo rerum aduersarum praemeditatio non solùm suadetur; verùm etiam, qualis debeat esse, explicatur, in eo positum est, quòd per ipsam locum, et opportunitatem nanciscimur, idonea aduersùs prospectos casus comparandi praesidia: quo in apparatu vel tota, vel pręcipua vtilitatis est ratio. Si enim

Poesim ab otiosis, et futilibus nugis, quae natiuam illius nobilitatem nimiùm quantùm infamant, ad sublimiora reuocandam, humanaeque felicitati profutura argumenta: idque adeo in praesentibus libellis nos agere, Socratis exemplum sequentes, qui Philosophiam primus à curiosâ rerum physicarum indagine ad vtiliorem morum, vitaeque disciplinam traduxit. Cum igitur in superiori libro aduersùs impendentium Malorum formidinem opportuna remedia attulerimus; ea iam tradituros, quibus Sapiens instructus vel praesentium Malorum tristitiam lenire,

alterum solatij genus emanat, nempe societas dolentium: cum similibus fatis, vtpote ordinarijs vitae vectigalibus, vniuersum latè prematur hominum genus. Neque inferioris solùm ordinis, atque loci Mortales, sed vel ij, quos benignior Fortuna in summo humanarum rerum fastigio constituit, sceptris, et imperijs superbos: quorum conditio adeo communes mortalitatis aerumnas non exit; vt alijs etiam proprijs, et grauioribus pateat. Afferuntur recentia exempla, primumque Mahometti Turcarum Imperatoris, ciuili Suorum seditione in

sed in ipsis Malis, quae patimur, fomenti, et solaminis plurimum ad ea aequiùs toleranda reperire fas est: cum praesentis aeui Bona, atque Mala ita Deus Temperauerit; vt nulla tam immanis calamitas sit, que nihil admisti secum fructus, atque commodi ferat. Quam rerum diuersam temperationem non absurdè Epictetus per duas dissimiles ansas vtrinque ijs adiunctas expressit, asperam vnam, quaque citra noxam nequeant apprehendi; commodiorem verò alteram, et

Proderit etiam quamplurimùm, meminisse, ac pro certo statuere, nihil in rebus humanis sine Dei nutu euenire: cuius prouidentissimo, amantissimoque regimini Mortales omnes deceat se penitùs tradere. Si enim adeo plenum ille obtinet in rerum conditarum vniuersitatem dominium, vt, quamuis, nullâ Boni nostri ratione habitâ, Mundum gubernaret; aequissimo tamen animo illius ferri deceret imperia; quantò aequiùs subeunda nunc sint, cum non ad suum commodum, sed ad subiectorum vtilitatem, pro parentis potiùs, quàm domini more,

Praeterquam quòd, etiamsi posteritatis spes in sobole superesset; quandiù tandem ea incolumis foret? Paulò quidem seriùs, sed tamen aliquando deficeret: cum non modò tot illustres olim familiae, primariaeque Vrbes occiderint, sed ipsummet Mundum, in quo minores reliquas mutabilium rerum decessiones, successionesque peragi cernimus, suus tandem interitus maneat. Vt planè ridiculum sit, tantas inter ruinas, vnius familiae excidium lugere. Solatia indignantibus, abesse sibi nominis, famaeque claritudinem, qua alios fulgere intuentur.

Solatia indignantibus, abesse sibi nominis, famaeque claritudinem, qua alios fulgere intuentur. Neque enim solida felicitas vllius indiget famae praesidio: nisi fortè minùs plenam Dei beatitatem fuisse arbitramur aeterno illo tempore, quo, ante rerum procreationem, vnus ipse suorum sibi decorum testis, externâ omni gloriâ penitùs caruit. Quanquam nec opus exempla tam sublimia conquirere: cum plurimos

siti, qua nihil molestum, et anxium magis, mentes discruciet. Adde, quòd, etsi nihil tranquillitati animorum per hosce sibi innatos affectus obesset; minimum tamen ad eandem suis quibuslibet fructibus confert. Quìd enim multiplici, et et [!] variâ tot artium, ac rerum, maximam partem inanium, notitiâ ad securè pacatèque viuendum sit opus? Humanae igitur curiositatis plùs nimiò solicitus in superuacuis addiscendis labor reprehenditur. Maerentibus ob corporis deformitatem solatia.

vitaeque ministerijs coniungere. Id verò facilè praestaturum, qui neque plus iusto sibi occupationum, et laborum assumat, neque illis ob spem lucri, vel gloriae, sed vnius honestatis gratiâ mentem, atque corpus exerceat. Sic enim liber, Suique, et rerum potens sapienti ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili anxietate subijciet, properans opus absoluere, veluti tum demum illius fructum collecturus: sed, quae aget, sibi, ac suae tranquillitati coget seruire, ex ipsomet rerum actu laetitiam percipiens.

mentem, atque corpus exerceat. Sic enim liber, Suique, et rerum potens sapienti ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili anxietate subijciet, properans opus absoluere, veluti tum demum illius fructum collecturus: sed, quae aget, sibi, ac suae tranquillitati coget seruire, ex ipsomet rerum actu laetitiam percipiens. Nonum, Nihil vel honestarum, quae extra hominis arbitrium sunt, rerum iusto vehementiùs optare. Non quidem vt omni affectione animus careat, sed vt tranquilla sint vota, neque nimio anxioque ardore

seruili anxietate subijciet, properans opus absoluere, veluti tum demum illius fructum collecturus: sed, quae aget, sibi, ac suae tranquillitati coget seruire, ex ipsomet rerum actu laetitiam percipiens. Nonum, Nihil vel honestarum, quae extra hominis arbitrium sunt, rerum iusto vehementiùs optare. Non quidem vt omni affectione animus careat, sed vt tranquilla sint vota, neque nimio anxioque ardore quietem perturbent. Decimum, Superuacuas aliena obseruandi curas compescere, vt quae maeroris,

obiecerit, cui mederi nostrum minimè sit; Diuino id iudicio relinquere, et à cogitatione, ac memoriâ quamprimùm expungere. Non minimam siquidem nostrarum molestiarum partem ex Alijs oriri, magnumque proinde earum compendium ab eo fieri, qui, in utili externarum rerum cogitatione dimissâ, sibi norit vacare. Vndecimum, Humanum omne genus fraterno amore complecti, eiusque felicitatem, non secus, ac propriam, pro virili

vltimumque, et par omnibus caeteris vnum felicis vitae pręceptum, Deo Optimo Maximo per intimam contemplationem, amoremque coniungi. Nusquam enim, praeterquam in ipso, perfectam animi requiem, satietatemque inueniri à Mortalibus posse. Nam creatarum quidquid est rerum, vt plurimum Boni in sese fruendum obijciat; plus tamen desiderandum relinquit. Ipse verò, cum omnium cumulatissimam Bonorum Summam in se complectatur, immo Bona, quae concipi possunt, omnia in vnum prorsus indiuiduum, atque simplex colligat Bonum; nil Amantis in animo inexpletum, atque

Si igitur à rudibus ijs simulacris ad perfectissimum, aeternumque intuendum exemplar mens transeat; nihil iam negotij supererit, vt totus quoque amor ad eandem illam omnis Boni, Pulchrique inimitabilem formam suas curas conuertat: qua nimirum praesente finitarum omnis rerum Venustas, multò magis, quàm ad Solis exortum nocturnus syderum fulgor, ex oculis deficit. Tranquillus, et felix animi, Deo vni adhaerentis, status generatim describitur. Eius aliqua effigies in sanctissimis Aegyptiarum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report