Your search found 2204 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 901-1000:

Atlantis, magnus cui incumbit Olympus,
5.128  Quo Satyri cantant, atque aera sonantia tundunt.
5.129  Hic horti Hesperidum, saeuique hic Herculis ara,
5.130  Nobilis, Hamonisque oracula, Lixus, et ingens
5.131  Aemula Carthago Romanis arcibus olim.
5.132  Getuli, Numidae, Barcaei Martia tellus.
5.133  At sinus ambabus praetentaque Syrtibus ora
5.134  Lasciuos Garamantas habet, ditique sacratos
5.135  Augilas, hinc Nigris longaeui et solibus usti
5.136  Aethiopes

feruet.
7.50  Vndique mox adeunt turbae, glomerantque, trahuntque
7.51  Impulsum precibus, uotisque sequacibus urgent.
7.52  Ille uiae ductor uicinam tendit ad urbem,
7.53  Quae Galilea uigil stabat super oppida custos,
7.54  Centum militibus Romano nomine princeps.
7.55  Languebat cuius, moesta et puer arce iacebat
7.56  Perdita confractus laetali uiscera morbo,
7.57  Hic postquam magnum uenientis nomen Iesu
7.58  Audiit, extemplo ueteres accersit apellas,
7.59  Hisque ait, ite citi

dicta sequuntur.
7.94  Talibus auditis Rex est miratus, et acres
7.95  Intendens oculos uersa ceruice frequentes
7.96  In populos, illis haec uerba sequentibus infert.
7.97  Quid potuit dici feruentius? ulla ne cuiquam
7.98  Tanta fides? quantam Romano in pectore cerno.
7.99  Hinc fore, ut innumeri cedent in regna uocati,
7.100  Cum patribus superum coelesti sede recumbent,
7.101  Quattuor hi lati uenient a partibus orbis,
7.102  Magnaque consurget gens alto a sanguine Iacob.
7.103  At

a sanguine Iacob.
7.103  At regni soboles est eiicienda sub atra
7.104  Tartara, per caecam tenebrae exterioris Abyssum,
7.105  Flent ubi deformes, et strident dentibus umbrae.
7.106  Porro omni puer ille tuus langore leuetur,
7.107  Hoc fidei Romane tuae par suscipe munus.
7.108  Hoc dicto illius fugit omnis corpore langor,
7.109  Dicto, quo Coelum terram, quo quicquid ubique est
7.110  Protulit ex nihilo Deus, et mens omnia fecit.
7.111  O, patria infoelix, urbs caeca, superbe Capharnas,

10.517  Inter sacra uirum uiginti corpora ferro
10.518  Occubuisse, tepent arae dum sanguine, fumatque
10.519  Hostia, Pilatus caessos otruncat, ut omnis
10.520  Victima permixto madefacta cruore flagrarit,
10.521  Pro re romana miseri pro Caesare uerpae,
10.522  Tum super his hominum rex ordoque talia fatur.
10.523  Creditis hos ideo tam fata grauissima passos?
10.524  Prae cunctis hominum quod quaedam dira patrarint.
10.525  Non inquam, uerum ni uos caueatis, eodem

uirtute coruscat?
12.673  Quem si impune licet, si tanta intenditur aura,
12.674  Nec ratio obstandi datur, ullaue causa nocendi,
12.675  Huic populus simplex, huic gens allecta profecto
12.676  Haerescet, signis mundo credente secutis.
12.677  Tum romana phalanx iusto mauortia bello
12.678  Huc aderunt, et nostra prement loca gente subacta.
12.679  Altera pontificis fuit haec sententia Cayphae.
12.680  Non animaduerso hoc pudeat nescire, quod unam
12.681  Expedit ob populos animam dare morte

ab armis,
13.443  Conciliumque uocant, ut te Sapientia uincant,
13.444  Stulti, qui uerbum credant euincere uerbis,
13.445  Diuinum tenebrare iubar, siccare fluentem.
13.446  Ergo mala promunt instructos arte, dolisque
13.447  Discipulos, nec non romano milite uallant.
13.448  Et mittunt placidae simulato pacis amore,
13.449  Qui sic ancipiti Christo insidientur elencho.
13.450  Rabbi scimus enim, quod uero lumine uerax
13.451  Ipse dei mandata doces, et ad aethera certum

sacri reuerentia uultus,
15.26  Sed tumor, et liuor, commixtae et sanguine sordes,
15.27  Et decus illa sacrum uulsa est coma, barbaque foede.
15.28  Mox illum in laqueos urgent ex ore doloso
15.29  Poscentes utrum rex est, ut uera fatentem
15.30  Romani imperii peruerso iure trucident,
15.31  Seque patridii scelerato crimine damnent.
15.32  Tunc ait, hoc uobis ego si modo luce probaro
15.33  Clarius, haud ideo mihi uoc credetis, et idem
15.34  Si qua petam, non ulla mihi repsonsa dabuntur,

loqui defecit lingua relapso
15.154  Corpore, suscaeptam comites in tecta reponunt.
15.155  Postquam pontifices Pilati ad praesidis aedes ❦
15.156  Aflicto traxere sequentem corpore Christum,
15.157  Incircumcisi romanaque iura tyranni.
15.158  Abstinuere pedes polluto lumine sacros,
15.159  Ne sua foedarent uestigia, sanguine sed non
15.160  Continuere manus iusto foedate rapaces.
15.161  Pontius addictum morti Pilatus Iesum
15.162  Vidit ut, inde foras

cruce tollite fixum
15.395  Ingeminat. praeses uestrum cruce figere regem
15.396  Mene ait impelli? Rex haud nisi Caesar habendus
15.397  Est nobis, sacrae responsa dedere tiarae.
15.398  Abnegat ipsa suo regi iudaea rebellis,
15.399  Et sibi romani sceptrum nisi caesaris esse.
15.400  Iccirco praeses formidine ductus auara,
15.401  Tradidit his Christum configi in cornua tigni.
15.402  Haud mora corripitur, tabeaque exutus, amictus
15.403  Induitur proprios, et collo recte

16.519  Atque ut fonte pie credentibus amnis inundat.
16.520  Cuius tota capax immensi machina mundi
16.521  Esse nequit, latet usque adeo tam magnus ubique.
16.522  Iam promissa dies affulserat, illa uocatur ❦
16.523  Romanis graio quae nomine Pentecoste.
16.524  Sexus uterque simul conuentu stabat in uno,
16.525  Bissenae decades hominum. duodenaque coeli
16.526  Limina, diuino uestitaque sole uirago.
16.527  Quum subito insonuit

animo profectum in aduersa, cuius magnitudinem nulla unquam uis, nec robur Gallorum, nec ferocitas Germanorum, nec Hispanorum aestus, Poenorumque doli, et Alexandrinorum insidię, non denique furor ciuium Romanorum multęque aliae pestes labefactare potuerunt, nihil sordidum, humile, caducum, sed unumquodque magnificum excelsum immortalitate dignum consiliis mentis agitasti: nihil aggressus es quod foeliciter non expugnaris,

moram: nunc medius inter Cyrum et Alexandrum sederem, pulcherrimo inferis, uel ipsi Diti spectaculo: nam uel pręliorum quibus interfui, uel bellicosarum gentium quas superaui, uel prouinciarum quae mea uirtute in Romanorum potestatem uenerunt, uel tandem numerus occisorum referatur, non dubito quin longe Cyro antecellam, Alexandro saltem par futurus sim. Eximiam Cyri laudem et eam plane solam in monumentis

enim temere se uel nostrae magnitudini uel gloriae ęquauerit? uictus in acie numquam, uictor semper euasi: splendidissimos triumphos ęgi, pulcherrima erexi Trophęa, ad extremum uitae perpetuum dictatorem et monarcham senatus populusque Romanus, Gręci et barbari uenerati sunt, ac ueluti numen aliquod adorarunt, et mox defunctum referent inter diuos aris, apud quas uotis se obligent meo nomini constructis. Cur igitur moror, et primum (si repugnarit) sella non

urbis conditore, unum excipi uolo peregrinum, qui aeque in suos atque in hostes fraude atque crudelitate grassatus est: reperies nihil ab illis auide, nihil iniuste fuisse factum: quamobrem uel ipsis hostibus uenerationi nomen romanum erat. Nunc autem paucorum temeritate atque auaritia totus senatus populusque Romanus in inuidiam arcessitur. Quid ulturus M. Crassus mouerat expeditionem in Parthos? Aut quibus tu causis, Caesar, commotus

atque crudelitate grassatus est: reperies nihil ab illis auide, nihil iniuste fuisse factum: quamobrem uel ipsis hostibus uenerationi nomen romanum erat. Nunc autem paucorum temeritate atque auaritia totus senatus populusque Romanus in inuidiam arcessitur. Quid ulturus M. Crassus mouerat expeditionem in Parthos? Aut quibus tu causis, Caesar, commotus es disiunctos ab orbe terrarum Britannos, nihil tale commeritos, bello sollicitare?

an quo delicatius philosophareris necesse erat amplissimis aedificiis dedaleas uillas extruere ac sumptuosam comparare supellectilem. Nam illę certe decumae ex uniuersis fortunis Herculi consecratae, lautaque populo Romano conuiuia facta uidebantur ampliores opes et fortunatiorem uitam aucupari. SyL. Quum

quem idcirco luxurię coercendę atque comprimendę delectari tradunt, quod ipse contemptis superfluis opibus frugaliter continenterque uixerit. Sed nostram innatam frugalitatem exigebat imperii dignitas et amplitudo populi Romani ut posthaberemus. quod si fuissem minus splendidus imperator existimatus, non defuissent qui me calumniis, uniuersum uero senatum probris dilacerassent, quod imperium contulissent in hominem abiectum: et qui nesciret se

iri. Quod ut diuinarem cum pleraque fuerunt in causa, tum uero Terentius Varro, cuius temeritas Canensi pugna nostram urbem tam graui clade afflixit ut, si hostis maturauisset exercitum admouere ciuitati, euersum fuisset imperium Romanum. Quare quod ad illam primam discordiarum facem restinguendam cum C. Mario incredibili concitato superbia, ac inusitatis flagrante cupiditatibus, ad hoc spe nouandarum rerum mirabiliter inflamato

auaritiam pro frugalitate iniqua interpraetatione appellat: Marius, quum istuc spes omnes suorum honorum uel potius Tyrannidis coniecisset, perstilenti rabie primum ad meam statuam et Bocchi regis amicissimi populo romano summa erga me inuidia, ingratitudine uero in tantum regem inaudita penitus euertendam se accinxit. Quod ei flagitium si ex animi sententia successisset, extemplo maiorum monumentis exitium gladiatoria ferocitate

triumphorum e templis atque porticibus derasis, ne qua uestigia antiquitatis, immo uirtutis et glorię posteris relinquerentur? quas res ubi asensu oculorum submouisset, quo nobilitatis nomen prorsus oblitteraretur, Annales romanos igne concremauisset: uidelicet ne memoria tantorum principum in ea urbe extaret, pro cuius incolumitate se toties hostibus deuouerint, quam pulcherrimis triumphis exornarint, quam gentium fecerint

fortunis locupletati protinus in senatum ad iudicandas regum causas introducerentur, qui nihil in uita nouissent propter subulas, crepidas, malleos, ligones, et id genus alia instrumenta. O pręclaram tum demum rempublicam Romanam, o foelix imperium orbis quum nactum fuisset consules, prętores, censores, aediles, reliquosque magistratus ex sutoribus, fabris, ergastulis, aliaque multo magis hominum sordida fece, quos inter mesonautas atque mediastinos nemo

igitur. SyL. Quum aliquot in difficilimis bellis praesidio fuissem populo Romano bellumque sociale grauissimum profligauissem multisque aliis in rebus nostram rempublicam pro mea uirili parte iuuissem, ut neque me laborum, nec eam poeniteret operum meorum: insuper honestissime functus

iudicium amisisse: multi etiam mente captum affirmant: mihi uero nescisse litteras uideris, nec ullam rerum pręteritarum memoriam habuisse. Haud alia fere materies bellorum omnium ab orbe condito fuit. Quoties populus Romanus ferociter cum nationibus pro imperio dimicauit, tametsi multis eius possessio futura communis erat? concurrunt gentes inter se regnandi cupidine, fratres in arenam progrediuntur, nati parentes trucidant: ad

ut hic ob liberatam patriam in exilio, ille uero in uinculis mori coactus sit? Quid praeterea uirtute Coriolani, quid Camilli, quid Aphricani, quid Asiatici fratris Aphricani aut fortius, aut sublimius, aut populo Romano conducibilius fuit? Contra quid magis ingratum ciuitate nostra, quae optimos ciues ac de se bene meritos uariis criminibus in foro atque iudiciis petulantissime proscidit ad iniuste damnauit? Haud aliena mihi quoque merces ab

atque iudiciis petulantissime proscidit ad iniuste damnauit? Haud aliena mihi quoque merces ab inimicis meis proposita fuerat: qui constituerant, si priuatus redirem postquam utrasque Gallias decenio potestatis Romanorum fecissem, eorum omnium, quae ad splendorem et decus populi Romani gesseram, circumpositis armis in foro rationem publice redderem. Hac in spe prouincias suscipimus administrandas, et cum hostibus confligimus: haec pręmia pro

aliena mihi quoque merces ab inimicis meis proposita fuerat: qui constituerant, si priuatus redirem postquam utrasque Gallias decenio potestatis Romanorum fecissem, eorum omnium, quae ad splendorem et decus populi Romani gesseram, circumpositis armis in foro rationem publice redderem. Hac in spe prouincias suscipimus administrandas, et cum hostibus confligimus: haec pręmia pro uulneribus totiesque ob rempublicam fuso sanguine referuntur? Sed alius

SyL. Fateor his animos plębis deliniri ac in seruitutem addictę nummo pertrahi, sed aemulorum, quibus honores libertatem omnem uiuendi iucunditatem ademeras, fuit insanabilis dolor. Nolim existimes nobilitatem Romanam stoliditati Capadocum auctoratam esse quibus persuasum erat uiuere populum sine rege non posse: excelsi nostris hominibus semper animi fuerunt et insueti iugum pati. Caeterum de his satis est, redi ad cardinem.

ut ea, quę nostrę reipublicae usui essent, mea potissimum cura, studio, diligentia prospicerentur. Accaedebat ratio conseruandae uoluntatis eorum quorum collocati meritis eramus in amplissima dignitate. Hi quum imperium Romanum longe latęque propagassent, inuictum esse (si diis ita uideretur conuenire) uoluerunt: quod nequaquam futurum arbitrabantur si a iustis legitimisque magistratibus ac imperandi uicissitudine ad unius arbitrium summa reipublicę

sęse humanę res habent ac sydera: haec enim exoriuntur, illa occidunt, ac per uices imperia sortiuntur. Olim regnum Aegiptiorum abunde clarum ac gentibus formidolosum fuit: at hi nunc salutem suam populo Romano commendarunt. Fama est Amazonas multis nationibus imperasse, quarum nihil praeter nomen ad nostram aetatem peruenit. Viguerunt Assyrii: Parthorum duodeuiginti regna fuisse produntur: terribiles Persarum copię terra marique

metuebantur: quae plane omnia aut euersa sunt, aut multum a superiore fortuna deciderunt. Quid Athenienses, Lacedemonii, Macedones? Nonne late imperio potiti sunt? num Carthaginiensium opes ingentes non meminimus? at omnes hi ceruicem Romanorum potestatibus flectunt uictique iugum patiuntur. Vnde facile est conniicere imperii quoque populi Romani propediem interitum fore: quęlibet ętas suis rerum mutationibus perstringitur. Porro quis tot conuersiones, tantam temporum

Lacedemonii, Macedones? Nonne late imperio potiti sunt? num Carthaginiensium opes ingentes non meminimus? at omnes hi ceruicem Romanorum potestatibus flectunt uictique iugum patiuntur. Vnde facile est conniicere imperii quoque populi Romani propediem interitum fore: quęlibet ętas suis rerum mutationibus perstringitur. Porro quis tot conuersiones, tantam temporum instabilitatem non admiretur ac obstupescat? Hi Graeciam occupauerunt: illi Asiam: alii in Sicilia

Asiam: alii in Sicilia consederunt: ab aliis Hispania possessa est. Quae demum natio Italiam suę ditioni uendicare non tentauerit? Fortasse posthac eueniet ut aliquę gentes incognitę ex Scythicis nemoribus in Italiam migrent iusque Romanis ac Italicis populis ex Capitolio dicant. Quare superuacua mihi uidetur haec tua de posteritate sollicitudo: quę necessitas allatura est, humano consilio repelli nequeunt aut immutari: nam et princeps poetarum cecinit:

experiri: nec enim cuiquam dubium est nihil aethernum constansue cęli ambitu complecti, nullius pedes adeo inconcussa stabilitate figi ut proni ad lapsum non sint. Quapropter non sumus ita leues ut speremus dominationem Romanam cunctis saeculis duraturam: caeterum foelicem optamus ac diuturnam. CAES. Atqui uereor

SyL. Pręcipuę quum tu, Cęsar, ipsius uiscera laceraueris cęterisque tradideris laceranda. Viguisset profecto uigeretque diu, si non tibi ipsi, sed populo Romano dominationem comparauisses eiusque fuisses honorem tutatus: non dolerent hodie tui ciues impunitas Crassiana clade legiones. CAES.

SyL. At ego facile tibi ostendam orationem meam nulla in parte a se ipsa dissidere neque ullis ita nubibus uelatam quominus prima facie intelligi possit. Quum populus Romanus summam in grauissimis periculis mihi potestatem mandasset, uoluit succurri periclitanti reipublicę: cuius incolumitatem una cum uita ciuium atque fortunis defenderem; non autem, ubi aliorum Tyrannidem euertissem, ipse

Quippe natura mortalium in hoc praua dici et existimari debet, quod in suo quisque negotio hebetior semper nouas res molitur, sperans, si conditionem fortunae mutauerit, successus meliores adepturum. Proinde bis duntaxat a Romanis in tot aetatibus in tanta annorum reuolutione templum Iani clausum est, aliis atque aliis bellis ueluti capitibus Hydrę succrescentibus: quae quum aliquando breui tamen interuallo conquieuissent, ciuilibus discordiis

In corpus omnibus casibus obnoxium, quod potuit, uis liuoris egit: cęterum illustris et peruagata fama nomenque Cęsaris per cunctas gentes, urbes, insulas, portus, ultra fines imperii Romani celebratum, haud ullo potuit affici detrimento. Nisi me ratio meorum honorum ad desiderium perficiendi cursus ętatis meę hortaretur, profecto magnopere mihi fuisset optandus is exitus uitę. Quid enim alius

Gallias rebellasse, atque Hispanos ab imperio deficientes iniisse societatem cum Pęnis: alius ab Hannibale cęsas nuntiat legiones: alius a Ponticis hostibus Asiam, uoluptatum fomitem, trucidatis praesidiis et negociatoribus Romanis oppressam teneri. Iam classes in Lybico mari tempestate submersę: quam multa laedoria liberę dicacitatis deuoranda et ingrato decoquenda stomacho: …am etiam multi ciuiles motus

CAES. Is ego sum Caesar (si quando, Minos, ad tuas aures fama ipsius peruenit) qui domi belloque clarus omnes (excepto rege Macedonum) externos et Romanos imperatores magnitudine rerum gestarum (ne sit inuidia dicto) superarim. Vtrasque Gallias seminarium triumphorum pacatas populo Romano reddidi: Britannos uici: summoui Germanos: a me uires Pharnacis comminutę:

fama ipsius peruenit) qui domi belloque clarus omnes (excepto rege Macedonum) externos et Romanos imperatores magnitudine rerum gestarum (ne sit inuidia dicto) superarim. Vtrasque Gallias seminarium triumphorum pacatas populo Romano reddidi: Britannos uici: summoui Germanos: a me uires Pharnacis comminutę: Alexandria subacta: Aphri atque Hispani meis inimicis auxilia ferentes cęsi sunt: ad extremum diem necis summę rerum praefui

Quamquam, Minos, non dubito tuam sententiam irreuocabilem esse, tamen, ut retundam insolentem Caesaris temeritatem, breuiter respondebo. Quo tempore, Caesar, Gallia tibi prouincia decreta fuit, iam populus Romanus pollens potensque totius imperator Italię, Siciliae, Sardiniae, Corsicę, Hispaniarum expugnauerat Pęnos, domuerat Numidas, dominabatur Illyriis, Epirotis, Aetolis, Macedonibus ac uniuerso nomini Graecorum: tenebat

ORATIO AD ROTAE AVDITORES EXCIDII VRBIS ROMAE, SVB ANNVM CHRISTI 1527. CAVSAS CONTINENS, HABITA per Reuerendissimum Episcopum Ioannem Staphyleum 15. Maii Anno Christi 1528. Mos erat illis priscis Romanis Reuerendissimi Patres uosque cęteri uiri prestantes, parta de hostibus uictoria, nec non in natalitiis Cęsarum, uel alias pro commodo Reipublicae rebus sic exigentibus paucis admodum diebus clauso foro, indicere iustitiam, quod Senatus Populusque Romanus promptius rei sacrae uacaret, et

Mos erat illis priscis Romanis Reuerendissimi Patres uosque cęteri uiri prestantes, parta de hostibus uictoria, nec non in natalitiis Cęsarum, uel alias pro commodo Reipublicae rebus sic exigentibus paucis admodum diebus clauso foro, indicere iustitiam, quod Senatus Populusque Romanus promptius rei sacrae uacaret, et dimissis aliquantisper tribunalibus ac strepitu iudiciorum, ocio uel negotio liberius pro arbitrio frueretur. At nobis miseris et huic infelicissimae urbi, anno superiori longe aliter euenit. Nos etenim non sponte et pro arbitrio, sed Deus ipse acerrimus

Is 1, 7 Sed ne quisquam arbitretur uaticinium hoc Prophetae iamdudum fuisse impletum in euersione Babylonis et Ierusalem sub uespasiano et Tito Imperatoribus Romanis cum uerba Prophetiae uideantur respicere tempus illud praesens Prophetae, non futurum animaduertendum censeo, iuxta ecclesiasticam ueritatem futura fuisse praesentia Prophetis, quasi iam futura praesentia cernerent oculis mentis ut passim ex sacris paginis facile deprehendimus. Sed ne longe

Is 1, 8 Hanc filiam Syon Ioannes Apostolus in Apocalypsi interpretatur non Ierusalem. Sed Romana prorsus urbem, quod ex illius descriptione, si introspicimus, in aperto est, dum exponens Ioannes, seu uerius unus de septem Angelis, Ioanni uisionem, quam uidit super damnatione mulieris meretricis, sub nomine Babylonis intelligit hanc urbem. Mulier inquit, quam

aduersis rebus perturbarer. Cum igitur esset hoc in loco mihi pro more dicendum, non potui, cum esset animus dolore occupatus alia de re orationem instituere. Vbi dolet, inquiunt, ibi manum habet. Quare cum assidue aduersaretur ob oculos eius urbis direptio atque incendium, Romana beneficia. quae nobis leges, quae religiones, quae omnes honestas disciplinas tradidit, denique a qua plura beneficia, quam ab ipsa patria, in qua quisque genitus est, omnes accepimus: Coegit me magnitudo doloris de fortuna urbis, deque miserrimis temporibus quaeri, praesertim in hoc

urbem, Imperii arcem, collocatus erat, illi ipsi urbi nefariam uim, contra optimi Carolus 5. Principis Caroli uoluntatem, contra disciplinae militaris leges, contra auspicia, contra maiorum exempla, intulit. Est enim liberandus culpa Caesar, qui etiamsi iustis de causis Romano Pontifici irascitur, tamen hoc exitu uictoriae minime delectatur. Neque enim obscurum est, eum natura ad clementiam moderationemque duci, et a crudelitate abhorrere. Et cum maiores suos nomen ac titulum Imperii in hanc nationem a seruata urbe Roma intulisse uideat, dubitari non debet, quin

ut coerceantur hi, qui per seditionem, sine Magistratuum autoritate, arma capiunt. Non igitur milites uocandi sunt, qui in iussu Imperatoris urbem expugnauerunt, sed quoniam ius gentium commune uiolauerunt, hostes non modo Imperii, sed uniuersae societatis hominum. Romanorum antiquorum militaris disciplina. Romani aliquot Imperatores alii in filios, alii in Principes ciues capitaliter animaduerterunt, quia iniussu Imperatorum, cum legitimis hostibus prouocati pugnassent, fuitque tanta disciplinae seueritas, ut hostium loco haberentur, qui praeter

autoritate, arma capiunt. Non igitur milites uocandi sunt, qui in iussu Imperatoris urbem expugnauerunt, sed quoniam ius gentium commune uiolauerunt, hostes non modo Imperii, sed uniuersae societatis hominum. Romanorum antiquorum militaris disciplina. Romani aliquot Imperatores alii in filios, alii in Principes ciues capitaliter animaduerterunt, quia iniussu Imperatorum, cum legitimis hostibus prouocati pugnassent, fuitque tanta disciplinae seueritas, ut hostium loco haberentur, qui praeter Imperatoris edictum gladium strinxisset. Quanto iustius

At quam tandem ob causam saeuitum est in urbem? Romae urbis tentatae Causa, auaritia. Quia pecuniam non numerauit auaro atque crudeli exercitui. Quid aliud causae latro dicat, cur uiatorem occiderit? Olim Gallos propemodum iusta ira pertraxit ad urbem: Nam legatus Romanus contra ius gentium in acie pugnauerat. Isti latrones nihil causantur aliud, quam pecuniam non esse datam, quam flagitarunt. Non igitur tentata urbs est, quia Gallis et Venetis esset alieno animo erga Caesarem, quia Gallis et Venetis esset aequior. Nihil in gratiam Caroli susceptum est.

phana diripere. Non enim inter sacras res, aut diuinas recensenda sunt aurea uasa, quibus in ceremoniis nostris utimur? Et non recensendi sunt libri, qui coelestia oracula, qui doctrinam religionis, alias honestas artes diuinitus ostentas generi humano, continent? Bibliothecae Romanae Neque uero usquam Bibliothecae locupletiores sunt ullae, quam fuerunt Romanae. Huc omnis generis Scriptores ex toto orbe terrarum magna cura Pontificum conuecti sunt. Huc nuper adeo, quicquid reliquum fuit literariae suppellectilis in tota Graecia, importatum est. Haec monumenta, cum

in ceremoniis nostris utimur? Et non recensendi sunt libri, qui coelestia oracula, qui doctrinam religionis, alias honestas artes diuinitus ostentas generi humano, continent? Bibliothecae Romanae Neque uero usquam Bibliothecae locupletiores sunt ullae, quam fuerunt Romanae. Huc omnis generis Scriptores ex toto orbe terrarum magna cura Pontificum conuecti sunt. Huc nuper adeo, quicquid reliquum fuit literariae suppellectilis in tota Graecia, importatum est. Haec monumenta, cum aeterna esse debuerint, tamen furore militum aliqua ex parte corrupta dicuntur. Et

emendatis florere possunt. Quae si extincta fuerint, quae barbaries, quae religionum confusio, quae ciuitatum perturbatio apud omnes gentes secutura est? Non igitur ad unam urbem haec calamitas pertinet, sed ad omnes gentes, quae retinere religiones, ac studia bonarum artium sine Romanis Bibliothecis non possunt. Neque uero impune erit istis latronibus, tot scelera in unius expugnatione urbis perpetrasse. Videt haec Deus, inspector atque arbiter omnium humanorum consiliorum atque factorum. Daniel cap. 5. Hic ulciscetur contumeliam

Ense opus est, quoniam, quos timet, hos et amat. Reuerendo domino Paulo Iouio Antonius Werancius Sibenicensis
Vt bene Romanos reges clarumque senatum
Descripsit Liuius doctus et ore grauis,
Sic aeui Iouius nostri bene secla notauit
Romanosque patres pontificesque pios.
5  Quales ergo uetus Liuio tribuebat honores,
Tales et

Reuerendo domino Paulo Iouio Antonius Werancius Sibenicensis
Vt bene Romanos reges clarumque senatum
Descripsit Liuius doctus et ore grauis,
Sic aeui Iouius nostri bene secla notauit
Romanosque patres pontificesque pios.
5  Quales ergo uetus Liuio tribuebat honores,
Tales et Iouio Roma datura noua est. E libro Otiorum carminum dilectus

domino domino meo obseruandissimo domino Thome Nadasdino comiti et iudici curie serenissimi regis Romanorum etc. Viennam Illustrissime et Magnifice domine domine obseruandissime, salue. Nescio quam celeriter meę litterę tibi redduntur: tuę quidem et Carabeti

respondi 22. X-bris. Noua ista (ut mandaueras) legi magnifico domino Petro Erdeudi, eumque et uxorem tuo nomine salutaui: quę res illi valde grata fuit. Indies expectabat famulum ex Hungaria: nescio an hoc biduo venerit. Ragusini seruitorem Regis Romanorum cum octo brigantinis conduxerunt Tergestum, qui Ragusii tamdiu fuit donec reuerteretur Constantinopoli, quem ipse miserat: quid autem curauerit, nondum intellexi: nam et brigentini detinentur aduersis ventis in Istria. Quidam Coruati subsidium petunt a pontifice,

Illustri et Magnifico domino domino meo obseruandissimo domino Thomae Nadasdino comiti et judici lę regię maiestatis Romanorum etc. etc. Viennam. Illustrissime et Magnifice domine obseruandissime salue. Hodie accepi unas Carabeti nostri, tuas uero binas

ut liceret ei per Tridentum in Italiam mittere X milia peditum, ac Venetos quidem recusauisse; preterea Dulfinum dixisse patri ut omitteret facere pacem simulatam cum Cesare, sed totum se conuerteret ad bellum serio gerendum, eoque summam rei experiretur. Rex Romanorum cogitur impedito Cesare in bello Gallico tentare proferre inducias cum Thurco: sed uereor ne minus id obtineat, obstante Gallo. Nuper ex Thurcia rediit legatus Venetorum Stephanus Chiepuli. Quid attulerit adhuc intelligi non potest.

Ferdinando pacem non negat, sed ita: Ferdinandus prius libere in Hungariam permittat, deinde Polono et Venetis sit amicus, postremo regi Christianissimo reddi curet. Ferunt additum in responso illo [nescio?], quid et de pontifice Romano – quae quidem nisi Ferdinandus faciat, bellum sibi paratum esse intelligat. Ferdinandus nihil iis belli rationibus deterritus bellum et ipse parat, sed ita, ut de eo illud fortasse dicere posses, quod Virgilius de Troili cum Achille congresso dixit Infelix puer atque impar congressus

diebus, prout eisdem scripserat. Quapropter, Sanctissime Pater, nos ad quem recursum habere valeamus, habemus neminem preter Sanctitatem Vestram. Scit Sanctitas Vestra serenissimum imperatorem nostrum ipsiusque fratrem regem Romanorum quibus impraesentiarum urgentur negotiis, itaque, quam primum potis est, provideat precipue de hominibus. Hic inveniemus quinquaginta bonos et fideles milites et alios quinquaginta mittat Sanctitas Vestra et qui isti et illi

Segr. Stato, Principi, 8, f. 105, 114. Sigillo claudente. Editio: THEINER 1863, n. DCCCLI, p. 622- 623. [Inscriptio:] Beatissimo in Christo patri et domino domino Clementi VII. sacrosancte Romane et universalis ecclesie summo pontifici, domino meo clementissimo [Alia manu:] July 1533. Di fratre Francesco Frangepane sopra le cose d'Hungheria Beatissime

neque litteris neque nunctiis suis se vel excusasset vel aliquo modo Suae Maiestati satisfecisset. Cum tamen nunc instet tempus pacis et concordie in dies enim expectantur ex Constantinopoli a cesare Turcharum, ad quem Serenissimus Romanorum rex totum negotium regni Hungarie tanquam ad arbitrum reiecit, littere que omnes articulos pacis continebunt. Monerem humiliter Sanctitatem Vestram vellet antequam saltem Vestra Sanctitas haberet nova certa de pace mittere huc ad

possunt, quod et ipsi intelligere ceperunt multa esse in usum Christianum recepta, quae vel aboleri vel certe immutari deberent. Omnes intelligunt concilio esse opus et multarum rerum restauratione. Taceo de hiis, quae de abusibus Sedis Romanae ubique predicantur, ommitto, quae de tanta beneficiorum, aliorum super alia congerie, de nulla animarum, sed tantum de proventuum et corporis cura iactantur. Praeterea neminem pene esse in toto Christiano orbe antistitem in tot

Id. . . errent] Io 11, 47-48 metuunt, regno ne se Romanus auito
1.689   Exigat, et patriis eiecti finibus errent.
1.690  Heu frustra, uesane, malum uitare

sancta] vera A propago,
1.846  Quos aluit semper spes lęta et gratia coeli,
1.847  Romanis indignum Abrahę seruire nepotes.
1.848  Iccircone licet pręsenti pectore censum
1.849  Detrectare, manu et patriam defendere legem,

Aristobolus fratrem rerumque potitur
2.812  Solus, et exiguam passus uix credere partem,
2.813  Ad quem spectabant patrii moderamina sceptri.
2.814  Externę quęruntur opes, Romanaque signa
2.815  Tunc cępta inferri primum regionibus illis.
2.816  Ingressus trepida lucet Pompeius in urbe.

est damnata sui; pręlustria facta
5.437  Non pudet, humanis maioraque, tollere dicto,
5.438  Atque eadem propter tantas componere fraudes.
5.439  Illicet arma capit miles Romanus, initque
5.440  Noctis iter, turbę cui dux pręcedit Iudas.
5.441  Sic impasta diu quos forte per auia labens
5.442  Implumes silua conspexit vipera nidos,

tollunt fera signa manipli.
5.488  Pręuolat et notos dux pręuius ille petebat
5.489   Secessus; ludit tunc scommate pone secutus
5.490  Romanus: "Quonam certaminis auspice fure
5.491  Imprimis, et quales sceleratę gentis inibis
5.492  Consilio pugnas, commilito, rite tuere!"
5.493  Pluraque castrensi iactabant

5.512  Vtque Vtque. . . 520 uestit] Lc 22, 47-48 ad conspectum coram Romanus in armis
5.513  Astitit et mixti cum uernis aemula turba
5.514   Scribarum, de more petit tunc ora Magistri

6.152  Ecce hominum manibus Sapientia diua tenetur,
6.153  Cum mole inclusa cuius coelestibus arte
6.154  Astra nitent intexta plagis, et cuncta reguntur.
6.155  Plus partum, Romane, tibi quam credis in ista
6.156  Nocte, capis coeli nullo discrimine regem!
6.157  O semel et captum si sede recondere noris,
6.158  Atque diu seruare sua per cuncta

agmen,
6.167  Et uinctum tradunt commisso ducere fune.
6.168  Inde gradum docilis certatim miles iniuit
6.169  Dictaque Romano iactabat plurima more:
6.170  "Versa ruant hodie, Cęsar, licet omnia recto,
6.171  Pandit iter Fortuna tamen tibi prospera coelo,

6.186  Munus dum coemunt operas in tale recentes.
6.187  Quęritur haud sceleris uulgaris uerna profano
6.188  Officio, postquam Romanus repulit actis
6.189  Venalem tribuisse manum indignatus iniquis.
6.190  Rumor pręuertens gradientes attigit aurem
6.191  Pilati, capto gentem mox affore Christo

subitis impulsa malis domus occidit omnis.
6.293  Sed non mota semel posthac reuocata rediuit
6.294  Relligio; lucro stabat uenalis, auarus,
6.295  Qua semel ostensum, quęstum Romanus agebat,
6.296  Ac primi, positam quamuis licitetur ad hastam,
6.297  Semper apud memores precium remanebat honoris.
6.298  Nec tenuis uulgo manabat fama, potestas

6.336  Causa stetit regi quod cędes facta, paterno
6.337  Eiectus regno quare procul exulet oris
6.338  Hesperiis, pręsitque recens Romana potestas
6.339  Huic urbi, mactare uetat quę prouida ciuem,
6.340  In quem animaduertit positis ex legibus illa,
6.341  Si cognoscenti stet poenę

7.59  Inuexit, fretus qui libertate loquendi
7.60  Suadebat ceruice iugum depellere nostros?
7.61  Quin et dum Gamalas contracto ciue repugnat
7.62  Romanis, urbem ciuili cęde repleuit.
7.63  Quorum Quorum. . . 69 ulli] Lc 23, 2

dudum perterruit exitus istum:
7.64  Commouit gentes quin hęc exempla secutus
7.65  Fine pererrato regni, lateque uagatus
7.66  Vrgebat circum Romana repellere iussa,
7.67  Atque sibi pariter deposcit regis honorem.
7.68  Sistimus hunc ideo, ut feriat sententia sontem,
7.69  Tale impune foret neu factum audacius

si puniat, illum
7.272  Cęsareas partes grata non mente tueri.
7.273  Iniectum dubium prętorem pectore mouit,
7.274  Romanus cessit pulsus uelut ordine miles,
7.275  Hostis quando subit pręnsis non impiger armis.
7.276  Inde abit et secum tacitus tunc multa reuoluit:
7.277  Fato posse rapi sperat,

marmoreę deuinctus reste columnę.
7.452  Nulla quies flagris, resonabant uerbera longe;
7.453  Terga modo feriunt, uerso modo pectora fuste,
7.454  Mordacesque sales addunt, Romanaque dicta:
7.455  "Hęc uia, ne metuas, in regna petita paratur!
7.456  Macte esto, multo nam stabunt parta cruore
7.457  Sceptra tibi, modo si lethęo huc amne redibis!"

8.180  "Densius huc agedum iam consere tela, satelles,
8.181  Fortius ut cuneus se robore muniat omni,
8.182  Seditio rapiat medio ne forte receptum!
8.183  Scilicet id leges Romanas sanciet olim,
8.184  A A. . . orbis] e marg.

eadem. . . 426 istis] Lc 23, 36-37 miles iactabat et ipse,
8.419  Ac sale Romano dicteria acuta serebat:
8.420  "Quippe huius rex tu et spes scilicet unica plebis
8.421  Posse iugum tolli Romanum, libera tellus
8.422  Vt tandem legum ualeat transcribere

miles iactabat et ipse,
8.419  Ac sale Romano dicteria acuta serebat:
8.420  "Quippe huius rex tu et spes scilicet unica plebis
8.421  Posse iugum tolli Romanum, libera tellus
8.422  Vt tandem legum ualeat transcribere iura,
8.423  Foedere conspirans si iam consenserit uno."
8.424  Nec mora, sublimem tristi potabat aceto:

8.422  Vt tandem legum ualeat transcribere iura,
8.423  Foedere conspirans si iam consenserit uno."
8.424  Nec mora, sublimem tristi potabat aceto:
8.425  "Romanas euade manus, et reice iussa,
8.426  Si tantum spectatus ades modo gentibus istis!"
8.427  Hęc fatus tum multa iocis addebat. At

19, 28-29
8.600  Cuncta sibi dudum ad finem perducta notauit,
8.601  Ecce sitim fassus petit alta uoce per auras.
8.602  Nec mora, Romanus morientem potat aceto.
8.603  Heu morem plusquam crudelem, immania corda!
8.604  Non flecti poenis, non iusti denique morte,

108  Conatusque simul generosos inde secutus,
109  Et peregrina petit Gymnasia, desidis ultro
110  Otia dum vitae fugit, et notescere quaerit
111  Principibus: tendit, Romanam invisit et aulam.
112  Ast aversatus mores (proh dedecus!) urbis
113  Pendentis turpe et pulchrum discrimine nullo,
114  Inde solum natale petit, Patriamque requirit.

Neven Jovanović 2012-12-21 versio prima TEI. Sacrę Maiestati Ferdinando, Dei gratia regi Romanorum etc. salutem plurimam dico T1 Sacre… dico] titulus primae epistolae, cui addita est transcriptio litterarum ad Franciscum regem et Carolum imperatorem Audio Alemaniam turbari, tumultuarioque milite feruere, et

Sacrę Maiestati Francisco Primo, Francorum regi Christianissimo T2 Sacrę…Christianissimo] titulus secundae epistolae, cui addita est transcriptio litterarum ad Carolum imperatorem Cum Sacra Regis Romanorum Maiestate ob principis probissimos mores et satis humanum ingenium aliqua mihi intercedit necessitudo, qua diu est ex quo factus audacior per litteras multa dissero de re Christiana. Cumque casus rerum eam hodie mihi ad eum scribenti materiam suggereret, e re uisum cum Maiestate Tua

statum ] statum Christianum FeFr statum futurum spes erit. Ipse Te apicem sentiat, Maiestas Tua illum filium, dignitatique eius accedat ex aula imperii in meliorem formam restituti, ut qui hodie proximi Maiestati Tuę sunt loco decedant illoque subeant maiores honores. Rex Francorum, rex Romanorum, Senatus Venetus, rex Anglię, si cum Sede Apostolica sibi sibi ] ei Fe conuenit, rex item Portugalię, deinceps cęteri. cęteri] cęteri, ut nemini dignitas deteratur, sed omnibus crescat sine priuato detrimento publicę

nostra uideretur. Quae non literatura tantum ac multarum rerum cognitione, sed inocentia, patientia, continentia religone egregie praeditum esse oporteret. Ob id quoque hesitabam uero, ne tanto a uobis inuicto mihi muneri parum me fortassis idoneum exhibeam. Occurebat praeterea Romanae Vrbis praesentia, totius orbis dominae, a qua procul abesse cogebar. Occurebant in ipsa assiduę maximorum principum consuetudines, tot eruditissimorum uirorum in omni scientiarum genere cotidiani congressus, et quod a nemine non paulo nobiliore expetitur, summi pontificis praesentia, quem

dudum amandos, colendos, observandosque nobis proposuimus, non tam debiti nostri muneris esse censeo, quam suave jucundumque futurum, si saepius id fecerimus. Quum enim superiore abhinc jam secundo anno essem Viennae Pannoniae cum oratoribus nostris, qui de pace nostra Hungarica apud serenissimum Romanorum regem agebant, et te ibidem legatum invisendi, cognoscendique gratia convenissem, quem de fama dudum, de facie nondum cognoveram, tanta me humanitate ac hilaritate vultus, animoque lucidissimo, ut conjicere licuit, et excepisti et alloquutus es, ut vix notissimum et charissimum hominem

exspectanda fuere. Solimanum imperatorem Turcarum omnino irati animi erga nos esse, non dubiis argumentis percipimus, nec alia causa est, quam quod in mutuam concordiam principum christianorum proxime factam, Joannem quoque regem nostrum ivisse, et sanctissimae eorum unitati nomen dedisse, cumque Romanorum rege Ferdinando pacem composuisse intelligat. Quare potiri hoc regno festinat, quo privati, Christiani debiliores reddantur, ipse vero commodius arma ipsorum sustinere atque arcere possit, sciens Hungariae regnum semper christianae reipublicae fortissimum ac indefessum exstitisse

cum communi hoste tam potenti ac valido esse congrediendum. Neque dubito, eos conditiones adeo salubres accepturos. Caeterum dicunt Moldavum jam in castris esse cum octoginta millibus hominum, Transalpinum cum totidem. Nos Hungari cum Transsylvanis, si modo Hispanus et Alemanus miles, promissus a Romanorum rege Ferdinando, veniet, cujus adventus jam in quotidiana est exspectatione, ad centum millia armatorum accedemus, quoniam nemo, qui gladium gestare valeant, relictus est domi. In armis igitur omnes sumus, tamquam ultimam fortunam pro fide ac patria subituri. Deus autem, qui jam, ut

Jovanović 2011-11-27 Commentarius rerum actarum Constantinopoli per Tranquillum Sacratissimae Regiae Maiestatis Romanorum etc. legatum. Anno 1542. 1. Excedens Vienna die iulii 17. viam obliquam et asperam per deserta Dalmatie arduaque montium Mesie, iussu Vestrae Sac. M.tis, magnis itineribus sum aggressus: sol preterea

ditto Regno d'Hungaria conquistasse et di questo animo Le al presente molto confindandosse, che V. Imp. Alteza non li negarà tal gratia, domandando una cosa con modi ragionevoli et honesti et non senza gran laude et immortal gloria di quella. Et benché li Principi christiani et li Stati d'Impero Romano, come già pol haver inteso V. Imp. Alteza, hanno concluso et in questo stanno, che lo Regno d'Hungaria come membro et bastione della christianità non abandonino, anzi lo defendino et recuperino. Ma el Re mio ser.mo per grandissimo rispetto et reverentia che porta a V. Imp. Alteza desidera

quid magis tam suave, tam delectabile ex ore, ex oculis spirares, quo mihi ad ipsam quoque Venerem propriis accedere videreris: tamen postmodum ad internam et penitiorem Tuam consuetudinem reductus, pudicam et verecundam pene Lucretiam Romanam apparenter in Te deprehendebam. Quapropter et voluptates illas Tuas hoc honestatis velo sic restrictas, et cum frugalitate quadam concessas, procul dubio chariores optabilioresque reddebas, longeque maiorem ipsarum

ordinum, quae Rempublicam universam convulnerant, atque consensum ordinum dissolvunt, tollendae, et flamma odiorum extinguenda. Hoc enim malo, in viscera nostra deseviente, nulla salus et publica et privata speranda: Discordia enim magnarum rerum publicarum dissolvendarum semper causa fuit. Quid Romana Republica aut sanctius legibus, aut robustius armis fuerit, quae ab occasu solis, ad ortum usque et arma circumtulit, et imperium promovit; cui nemo resistere auderet, omnes parerent, ac ultro etiam in sua iura concederent? quae tamen tam potens foris Respublica uno intestino discordiae

Respublica uno intestino discordiae morbo, et non solum debilitata, verum enimvero prorsus eversa interiit. Equidem non tantum ad res, firmandas opes, non tantum exercitus, armaque praesidii ferunt; quantum discordia civium, et odia intestina, illis roboris detrahunt. Concordia ordinum, Respublica Romana, a parvis initiis orta, crevit; discordia, magna, et potens dissoluta, corruit. Hic igitur morbus, e regni visceribus primum amovendus: huic malo, consentiens, et amoris plena adhibenda est medicina; et tum demum extra corpus ornandum, cum e visceribus suis causa morbi extracta fuerit.

Bibliographia locorum inventorum

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1530], Carmina, versio electronica (), 90 versus, verborum 500, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen] [word count] [vrancicacvd].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 990, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320828].

Frankapan, Franjo (m. 1543) [1533], Franciscus de Frangepanibus Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 805, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapanfepist15330705].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1533], Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 722, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15330801].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epistulae ad principes, versio electronica (, Dubrovnik), , 1867 verborum, Ed. Vlado Rezar [genre: prosa - epistula] [word count] [benesadepistulae].

Petrović, Nikola (1486-01-15 – 1568-04-16) [1538], Oratio salutatoria ad Rhagusinum senatum cum primum se ad illorum Vrbem contulit, versio electronica (), 984 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [petrovnorrhag].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1543], Magdalenae Millaversiae, versio electronica (, Alba Iulia), Verborum 523, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15430720].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1545], Ad optimates Polonos admonitio, versio electronica (, Cracovia; Polonia), Verborum 8436, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfpolonos].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report