Your search found 12984 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1201-1300:

erat.
6.2.35  Quid quod et unguentum in tumulo atque Hebraea bibebat
6.2.36   Balsama, quaeque tenet thura opulentus Arabs,
6.2.37  Et uer Indorum et Cyneraei floris odores?
6.2.38   Inde nec integrum carpserat ulla dies,
6.2.39  Donec posteritas spoliauit auara sepultum,

atque Hebraea bibebat
6.2.36   Balsama, quaeque tenet thura opulentus Arabs,
6.2.37  Et uer Indorum et Cyneraei floris odores?
6.2.38   Inde nec integrum carpserat ulla dies,
6.2.39  Donec posteritas spoliauit auara sepultum,
6.2.40   Quod facinus nulla est hactenus ausa dies.

ulla dies,
6.2.39  Donec posteritas spoliauit auara sepultum,
6.2.40   Quod facinus nulla est hactenus ausa dies.
6.2.41  Vidimus indicium digiti duo signa minoris,
6.2.42   Detractus duplex annulus unde fuit.
6.2.43  Nec latuit sexus sine nomine, sit licet ausus

6.2.63  Sed neque Romanus sceleris ludibria tanti,
6.2.64   Nec pia sub dio membra iacere tulit,
6.2.65  Verum hoc, quod multis seruatum induruit annis,
6.2.66   Tarpaeo corpus monte iacere iubet,
6.2.67  Atque ita, non uiuis contenta, et mortua gaudet
6.2.68   Allicere

6.3.75  Non bene respondet solertia segnibus annis,
6.3.76   Non bene dedecori conuenit ullus honos.
6.3.77   Est precio censenda suo non indiga saecli
6.3.78   Gloria, non ullas computat illa moras.
6.3.79  Perficit ardor opus, naturam industria uincit,
6.3.80   Saepius et

6.3.77   Est precio censenda suo non indiga saecli
6.3.78   Gloria, non ullas computat illa moras.
6.3.79  Perficit ardor opus, naturam industria uincit,
6.3.80   Saepius et fruges fert aliena dies,
6.3.81  Pomaque diuersi maturant praecoqua menses,
6.3.82   Hybernasque

6.3.97  Nec soles hyemesque pati desueta, nec illam
6.3.98   Dedecorat turpi decolor umbra situ.
6.3.99   Sic properat quauis maturior indole uirtus,
6.3.100   Quam furor adsiduo uerbere caecus agit,
6.3.101  Quam stimulis agitat laudum uesana cupido,
6.3.102   Sedulus et

6.3.173  Hoc sibi deuictum est; nec uallo Caucasus horrens,
6.3.174   Nec fuit Occeanus, picte Britanne, tuus,
6.3.175  Subiecitque suis opulentum fascibus Indum
6.3.176   Caeliferumque novo strinxit Athlanta iugo.
6.3.177  Sic dea bellatrix armis confisa cucurrit
6.3.178   Ad geminos axes,

foedo sanguine pura dies:
6.3.203  Laudibus et titulis celebrentur ouantibus Vrbis
6.3.204   Olim intermissis festa canenda modis,
6.3.205  Indigenam agnoscat uocem et sibi nota Quirinus
6.3.206   Carmina et antiqui uerba renata soni,
6.3.207  Semirutae rupes uasta compage reclament

Ariona delphin
6.3.282   Fleuit Lesbiacos Itala terra sonos,
6.3.283  Nec sic Dircaeis extincto Amphione Thebis
6.3.284   Auguror Ogygios indoluisse lares,
6.3.285  Vt nunc Panthagati laeto lugere uidetur
6.3.286   Moesta Quirinalis docta caterua iugi.

6.8.17  Aut tumido insimulet fastu, aut obliuia fingat,
6.8.18   Deneget aut curis ocia parua tuis?
6.8.19  Nam tua quae fuerit, studiose, industria semper,
6.8.20   Pomponi, quae non bibliotheca docet?
6.8.21  Quae regio nescit tanti noua dicta poetae?
6.8.22   Quae magis in

11. In eosdem
6.11.1  Vt breuis et uerni fugitiua est gratia floris,
6.11.2   Nec rosa nec possunt lilia stare diu,
6.11.3  Sic tener eximiae defloruit indolis Vrsus,
6.11.4   Afflatusque sui funere fratris obit.
6.11.5  Heu, res pulcra nequit fieri diuturna, uiator,
6.11.6   Occidit et

6.24.2   Quod non sit iuris tempus in omne tui.
6.24.3  Ergo tuum est quodcunque dabis mihi; sic tua praestas
6.24.4   Dum, Mariane, tuo deperit inde nihil. 25.
6.25.1  Deposui nummos, reddis, Mariane, podagram;
6.25.2   Depositum

6.27.9  Tot fasti memores loquuntur annos. 28.
6.28.1  Quod neque Mors opibus nec ab indole temperet ulla,
6.28.2   Ecce docet Pallas mortuus ante diem.
6.28.3  Qui procul, heu, magnos misit trans aequora planctus,

6.28.2   Ecce docet Pallas mortuus ante diem.
6.28.3  Qui procul, heu, magnos misit trans aequora planctus,
6.28.4   Forsitan et flentes audiit inde suos;
6.28.5  Matris et immodicus patris dolor, aduena Pallas
6.28.6   Gondola, Rhacusio sanguine progenitus.
6.28.7  Ergo felicem sic

publica saepe reos:
6.29.11  Nanque tuo creuit de limine gloria rerum
6.29.12   Romanisque salus de uenia orta tua.
6.29.13  Non satis inde tamen censeri et laude uetusti
6.29.14   Quicquid ab antiquo nominis extat auo,
6.29.15  Sed maior tua fama recens quam praestat Hiberus,

pietas temperat ulla nefas:
6.30.9  Aspectu dominae nec inhorruit, usque furenti
6.30.10   Impietas cordi gratia nulla fuit.
6.30.11  Inde Simon animam per uulnera saucius efflat,
6.30.12   Et dubius uitae concidit Iasius.
6.30.13  Aula cruore natat; tamen hic siccarius amens

alta
6.30.36   Palpitat et caelum calcibus usque ferit.
6.30.37  Sed quia pro tanto scelere atque immanibus ausis
6.30.38   Quamlibet indignum est accelerare necem,
6.30.39   Protinus incidunt funem, quo saeuius illum
6.30.40   Dilata cruciet crastina morte dies;

silentia tristes
6.32.12   Lugubresque gemunt crimen Amadryades,
6.32.13  Siluestresque deos, quotquot sunt montibus altis,
6.32.14   Indixisse ferunt flebile iustitium.
6.32.15  Nam tu deliciae nemoris lucique uoluptas
6.32.16   Dulceque solamen, dulceque nectar eras.

6.34.14   Iuratis praefert perfida turba deis,
6.34.15   Nec desiderium sentis patriaeque repulsam,
6.34.16   Quam minus indignis ambitiosa dedit.
6.34.17  O macte ingenio, qui peste leuatus ab omni
6.34.18   Nubila despectas ima serenus apex:

6.36.10   Optat et ardoris conscia signa sui.
6.36.11  Quae dum suspirat, bene olentior aura propinquos
6.36.12   Adflauit flores, spirat ab inde rosa.
6.36.13  Ergo animam diuae Veneris te haurire memento,
6.36.14   Siue hanc olfacies, siue lauere rosa.

6.40.8   Nanque in germano uiuit uterque suo. 41. In eosdem
6.41.1  Indole patritia florentes Ianus et Vrsus,
6.41.2   Corporis atque animi dotibus ambo pares,
6.41.3  Quos pater infelix tumulo fraterque superstes

mirum si te Romanis orta colonis
7.2.10   Nunc Ragusa suum gaudet habere ducem?
7.2.11  Effigies Romae, priscae probitatis imago,
7.2.12   Indolis antiquae, curia nostra, patres,
7.2.13  Vos simul o nostri memores estote libelli;
7.2.14   Aspires uati, Roma pusilla, tuo!

secla fugacia
7.4.10  Iudex lancibus aequis trutinas, heu miserabiles
7.4.11  Mortales foueas, dum pietas, dum ueniae locus
7.4.12  Indulgentior! Heu nos nimius iustitiae rigor
7.4.13  Desperare uetet: uipereos hinc abigas dolos
7.4.14  Exoraque Deum et concilia supplicibus tuis!

7.11.5  Viuo equidem nec me probitas et gratia morum,
7.11.6   Nec sine labe prior uita perire sinit.
7.11.7   Qui pluit inde tuis uxorius imber ocellis,
7.11.8   Est grauior mortis conditione meae:
7.11.9  Suspires licet absentem caeloque profectam,

13. Precatio ad Iesum
7.13.1  Numinis o magni uenerabile nomen Iesus,
7.13.2   Quo sua signauit munera tanta Deus,
7.13.3  Indicium magnae pietatis amabile nomen,
7.13.4   Iucundum, praesens, auxiliare, pium,
7.13.5  Dulcius ambrosia nomen, quod rite uocando

erat.
7.24.5  Lactea pendebat concretis styria setis,
7.24.6   Lacteus hirsutae naris echinnus erat,
7.24.7  Stillabatque impexa coma indetonsaque barba,
7.24.8   Iamque habuere suum dicta iocosa modum.
7.24.9  Tum lac accitus qui uenditat asse, sub ipso
7.24.10   Vidit

socialia bella
7.37.2   Scilicet in proprium fulmina bina caput,
7.37.3  Vt decet, inuitus, tristisque superstite Turca
7.37.4   Parque indignanti Iulius astra subit. 38. In eundem
7.38.1  Pontificum, Iuli, te nemo beatior esset,

40. In eundem
7.40.1  Dum tot membra sui capitis decisa uideret
7.40.2   Qui tonat aetherea iustus ab arce Deus,
7.40.3  Indecores laurus inhonestaque bella perosus:
7.40.4   »Vix«, inquit, »tanti Turca inimicus erat!«
7.40.5  Teque profanato manantem sanguine, Iuli,

seu non, siue daturus eris.
7.48.11  Ex Saullo in Paullum tendam Christique merebor
7.48.12   Aere ex pagano nec nisi miles ero.
7.48.13  Indignus liceat sim uestro munere, dantis
7.48.14   Maxima dos, quota dos accipientis erit:
7.48.15  Nam uobis merces pensabitur, utpote iudex

Cererem Bacchumque relegat,
7.53.42   Ne uitiet mores luxus uterque meos.
7.53.43  Nec patitur mentem pingui torpere Minerua
7.53.44   Indecores abigit regula sancta notas.
7.53.45  Sacra nec ingenio, nec nostris moribus obsunt:
7.53.46   Non adeo Christi dogmata uera nocent.

inexaustas uena propinat aquas.
7.53.51  Ergo ciere nefas surdas sine numine Musas,
7.53.52   Et dare uentosis nomen inane notis.
7.53.53  Inde supersedeo mortali a flumine, uiuax
7.53.54   Nam mihi sidereae lympha sititur aquae,
7.53.55  Quae par est explere situm uotisque mederi

augere, et ipsam dotare in vita, et facere cantare primos Vesperos et Missam die 27. Martii in honorem Crucis Domini, et in ultima voluntate, praedicta devotione de propriis bonis relinquere; supplicavit, ut auctoritate ordinaria in dictis Vesperis, et Missae cantandis debeamus indulgentiam, quam possumus, liberaliter concedere omnibus, et singulis qui dictis Vesperi, et Missae interesse curaverint. Nos passionis Christi memores, et devotis precibus dicti Michaelis inclinati, de Omnipotentis Dei misericordiam et beatorum

misericorditer relaxamus: et si praefata dies 27. Martii venerit in Caena Domini, vel in parasceve, vel Sabbato sancto, vel die Paschae, quod non in istis diebus, sed prima die non impredita immediate sequente debeat Missa antescripta celebrari, et primi Vesperi cum quadraginta dierum indulgentia, ut supra constat expressum. In quorum fidem, et testimonium praesentes litteras fieri, et per Cancellarium nostrum scribi, et in actis ecclesiasticis poni nostrique majoris sigilli apensione fecimus communiri. Datum

et diligis et colis et observas. Christus namque apostolos delegerat non de foro Iustiniani, ut scribit Augustinus, sed de piscatorum simplicitate, non peritos quidem grammatica, nec armatos dialectica, nec inflatos rhetorica, sed indoctos homines et pauperes, quos et lucem mundi et sal terrae constituerat. Siquidem, ut sol in radiis suis apparet et rosa in odoribus suis sentitur et ignis in scintillis suis aspicitur, sic in apostolorum virtutibus Christi

conspicerem et te rei publicae Sibenicensis praetorem quasi caelo demissum cognoscerem, odas ipsas tuae dignationi inscribendas duxi. Tu enim verae doctrinae amator, tu ineptiarum contemptor, et ad te nihil est afferendum nisi summa industria elaboratum et acri diligentia castigatum. Quo circa a tua peto humanitate, magis devotionem hominis religiosi quam elegantem limationem magisque nostram erga te venerationem quam rhetoricorum pompam verborum consyderes et

Et Crucis aram.
Templa vanescunt veterum deorum,
Demonum lusus statuae fatentur
15  Voce caelesti, ruit omne verbum
Iudicis atri.
Indicat magna pietate Christum
Sede de caelsa superum petisse
Virginis ventrem, docuisse nec non
20  Velle paternum.
Livor Haebreos superat malignos,
Nummus et Iudam, timor et

Totius plausum populi canentis:
Mortuae dixit: "Drusiana, surge!"
20  Surgit et orat.
Carpsit et doctum merito Cratonem.
Qui duas gemmas nichilo docebat
Protinus dandas, quibus indigebat
Nuda caterva.
25  Instar ascendens aquilae volantis
Sydus ad caelsum reboat supremnum
Primitus Verbum nitidae repostum
Virginis

felix homines cibavit,
Millia quinque.
Grana telluris bonitate crescunt,
Crevit et Christi deitate panis.
15  Omnium mentes stupidas reliquit
Nobile signum.
"Indica patrem, machinae creator
Orbis, et nostrae fidei satisfit."
Credulus condam modicum Philippus
20  Verba movebat.
"Filium cernens videt et parentem.
Semper aequali gradimur

nobis dubitans abyssus
Palpitans carnem, fidei nitorem
15  Comparat, totum resonat per orbem
Gesta triumphi.
Praedicans Parthis pariterque Medis,
Praedicans Persis, calidis et Indis
Plurimo signo populum vocabat
20  Ad sacra fontis.
Demones flatu domini fugabat,
Prorsus infirmos dabat et saluti,
Lumen et caecis tribuebat almo

DE DIVO BARTHOLOMEO
Dignus altorum Seraphyn sodalis,
Fidus electa populi magister,
Nobilis regum celebrisque proles
Bartholomeus.
5  Liconum turbae calidis et Indis
Ore divino sacra nunciabat,
Vinculo missum retinent honoris
Verba notantes.
Demonum multo fugiunt fragore
10  Ipsius vultum, statuae prophanae
Corruunt

De me: falsa novus plurima suadet amor.
Sic Helenam Atrides, cum crederet esse pudicam,
Tunc sensit Phrygio cum fuit in thalamo;
5   Sic potuit castam censere Coronida Apollo,
Ni corvi indicio prodita furta forent.
Id tibi ne eveniat vereor, cum carmina nostra
Doctrinae indicium videris exiguae,
Sed, lux, ingenium rude sit, studiosa voluntas
10   Est mihi, cum doctis

Tunc sensit Phrygio cum fuit in thalamo;
5   Sic potuit castam censere Coronida Apollo,
Ni corvi indicio prodita furta forent.
Id tibi ne eveniat vereor, cum carmina nostra
Doctrinae indicium videris exiguae,
Sed, lux, ingenium rude sit, studiosa voluntas
10   Est mihi, cum doctis sum, mihi credo, lubens.
Hoc facit ut nondum visum et ego primus amarem,
Mutua mox fuerit

FINES ILLYRIAE LONGISSIMI Tortelius Tortelius scribit fines Illyriae latissimos. Hinc est, ut ait, Italia et superior Germania, inde Macedonia et Tracia et Epyrrhus; hinc sinus Hadriaticus, inde fluviorum maximus nostri orbis Danubius. Danubius Ptolomeus Ptolomeus alia descriptione hanc conterminat regionem. Et Ruffus Sextus

Tortelius scribit fines Illyriae latissimos. Hinc est, ut ait, Italia et superior Germania, inde Macedonia et Tracia et Epyrrhus; hinc sinus Hadriaticus, inde fluviorum maximus nostri orbis Danubius. Danubius Ptolomeus Ptolomeus alia descriptione hanc conterminat regionem. Et Ruffus Sextus Ruffus Sextus scribit Illyriam habere plurimas

unde Epyrrhotae populi dicuntur, quibus post diluvium Pheton Pheton primus imperasse dicitur, Pyrrhus Pyrrhus longo post tempore, qui apud Glauciam, Illyriorum regem, Glaucia rex fuit educatus. Et admiratus Pyrrhi indolem, filiam ei uxorem tradidit Antigonam, Antigona ut scribit Plutarchus. Plutarchus A meridie quidem habet Hadriam, Hadria Apuliae civitatem, genere feminino. Et cum suis derivatis Hadrianus,

tempore, quo Illyrii ex sua regione Graeculos protervos profligarunt. Magnus item portus Portus est XII milliariis in longum protensus, undique clausus, sed ab Hadriaci maris proluvie angustissimis faucibus apertus, in quarum ore duo hinc et inde templa et in urbis conspectu duae turres oppositae. Canale quoddam f) corr. ex: quodam videtur uno milliario latum et plerisque in locis angustius, sed apud Prochytam latius. In hoc cadit Tyrus fluvius, in quo sunt molendina nostra, et miscetur mari per fauces

camerato fornice currus
1.201  Defigunt, intus diuinaque pocula ponunt
1.202  Ambrosiasque dapes, uitreo sub tum carcere clausum,
1.203  Qualis ubi in domibus magnis auis Inda puellis
1.204  Delitium humanas meditatur promere uoces,
1.205  Argento contexta domus quam paruula claudit
1.206  Fixaque sub de trabibus recta suspendit ab hasta.
1.207  Iam uada sulcabat

2.77  Cunctarique uirum et properandi quaerere causas.
2.78  Officii memor ipse sui: "Tu clauiger", inquit,
2.79  "Siste pedes! Quo Qui te ad nostras rapit impetus undas?
2.80  Quis deus humanis indutus carnibus? Istud
2.81  Quidue petit ferrum, quid stipite robur obusto?
2.82  Quo ruis? Huc supero defunctae lumine gentes
2.83  Conueniunt manesque uehit mea cymba sepultos
2.84  Corporeis nunquam membris assueta grauari.
2.85  Sed si

paulatim gutture clauso
2.155  Infremuit, uibrat caudam draco uerbere torto,
2.156  Vipereis stant colla iubis, procurrit et altos
2.157  Iactat in aduersum latratus eminus hostem
2.158  Et modo terga timor uertit, modo subtrahit ira.
2.159  Indomitus stetit Alcides formidinis expers
2.160  Nudatumque clepit Nemeaeo tegmine corpus
2.161  Et graue suscepit uibrato pondere robur
2.162  Exploratque manu uersans aptatque catenas
2.163  Ingentes, infracta cani mox uincula capto.

2.204  Oceani, scopulis sed firma sonantibus haeret
2.205  Fluctibus in mediis, Magnes et concaua circum
2.206  Antra fremunt undisque sonat latrantibus aequor.
2.207  Quem procul ut regno spolia ex utroque ferentem
2.208  Prospiciunt illique induta comantibus armis
2.209  Alta Cleonei fulserunt terga leonis,
2.210  Conspectu patuit deus et praestantibus alto
2.211  Corde animis, patuere palam fatalia dona
2.212  Et robur uiresque dei, quibus omnia uictor
2.213  Prodigia et portenta

patentia regna
2.215  Persephones. Quare infestum si comminus agmen
2.216  Consererent, magni timuerunt Herculis iras.
2.217  Tum dea terrorum quae fraude exuberat omni
2.218  Mortem saeua uocat, quae postquam nocte cruenta
2.219  Prodiit, indignum uita nec amabile uulgus
2.220  In senio marcere sinit floresque iuuentae,
2.221  Immatura legit populo lachrymanda domoque
2.222  Funera praecipuosque immani absumit hiatu.
2.223  Et Dolor inclaemens aegro uestigia gressu

nascuntur Olympum!
2.250  Laus acri rapienda uiro est et adorea pugnae."
2.251  Hoc pacto incensi dictis furialibus alas
2.252  Concutiunt gaudentque dolis. Mors falce cruenta
2.253  Terribilis praecepta facit pharetramque silentem
2.254  Induit atque implet calamis. Hanc pone sequuntur:
2.255  Luctus et algificus Pallor, Dolor improbus ipsam
2.256  Praeuolat innumeros portans in proelia Morbos.
2.257  Sed neque Cocyti nox importuna nec Orci
2.258  Ianitor et moesto mors inuitabilis

3.101  Concipit inuidiam, fastuque inflatus inani
3.102  Dixit: "Conscendam aetherios sublimis ad axes
3.103  Ipse egomet sedesque meas Aquilone subacto
3.104  Sustollam super astra deoque aequabor Olympi."
3.105  Quem pater omnipotens caelo indignatus ab alto
3.106  Fulmine deiecit, compago laeua reuulsa
3.107  Mille deos secum rapuit, ceu lucida Phoebe
3.108  De caelo si lapsa ruat, quam mille secutae
3.109  Nocturnae per inane faces conuulsaque mundo
3.110  Sidera labantur. Sic

ratis bimari iam perfida portu
3.329  Stabat et incolumem mirantur Ariona nautae
3.330  Astantes domino coram et formidine pallent.
3.331  Haec dum per templum uulgo depicta tuentur,
3.332  Ecce coronati Phoebeis frondibus adsunt
3.333  Indigenae, qui facta canunt et carmine laudes
3.334  Herculeas super astra ferunt: ut fata nouercae
3.335  Prodigia atque odium domuit geminumque leonem,
3.336  Aeripedem ceruam, taurum, Stymphalidas, hortos
3.337  Hesperidum: "Tu terrigenas, inuicte,

milesimum quadringentesimum mense septembri cum mercatoribus quibusdam ferentanorum e nundinis redeuntibus Ragusium uenit: caterua famulorum comitante: non propriis sed magistratuum inter se nominibus apellantium: uili ac trista ueste indutus: ita ut alieno opertus palio urbem ingrederetur. Qui cum impedimentis piceno iam in agro sibi ab aduersariorum militibus ereptis per nemora montesue iter fecisse simulasset: Regem partenopes sibi infensissimum expauescens clam

cum nostris inita: Petrum quendam Milatum creduliorem ex omnibus nactus: eoque prius ne cui suae commissa fidei proderet uehementer adiurato: uirum se principem non mediocris fortunae: nec tamen aperte quem esse mentitus eidem indicauit: spe frustratum cum ducem quemdam strenuissimum praeclarissimumque sibi affinitate coniunctum esset haud leue ob negocium conueniendi causa in pelignis profectus: cuius cum funeri occurrisset merore

loco tutiorique conferre interim statuisse: quo classem galorum sui causa dominatus repetendi uere nouo exeuntem opperiret. Quae uerba Petro animum diuitias per compendia querere (ut in adulterato prius argento indicauerat) properanti labefactauere: fortunaque in huiuscemodi uirum fauente credens incidisse: negociatione omissa Francisci cuiusdam qui cum eo uenerat licet consanguinei fraudum tamen ut quidam ex perspectis signis iam tum suspicauere

post discessum inuestigassent. Omnia enim (ut postea compertum est) gesta Baptistini secretaque eo quod ex militibus eius fuisset familiarissimus nouerat. Quae res tantam eis credulitatem induxit ut uafris appositisque: ipsius uerbis allucinati nihil que postulasset ei negarent. His itaque testibus confissus necnon et aliis insuper falaciis arte sinonia machinatis: quibus ad credendi pertinatiam ipsorum quoque animos

senatoribus suis: quis esset quoue pergeret accersitum percunctasset: audacter ea omnia quae amicis secreto prius dixerat eis perfessus est: rogatis nihilo minus ut iuramento inter se astringerent maximum ueluti archanum quod indicauerat extra ne cui tamquam cereris deae misteria manifestetur. Quam ob rem hisce plerique argumentis persuasi: fidem eius uerbis adhibuere: reliqui uero nullum inde rem publicam detrimentum contrahi posse existimantes: irridendo

minus ut iuramento inter se astringerent maximum ueluti archanum quod indicauerat extra ne cui tamquam cereris deae misteria manifestetur. Quam ob rem hisce plerique argumentis persuasi: fidem eius uerbis adhibuere: reliqui uero nullum inde rem publicam detrimentum contrahi posse existimantes: irridendo duntaxat qui nebulonibus huiuscemodi crederent neglexere. Sed annis ac dignitate uir excelens Bartolus gotius officio sane obstrictus ex non mediocri beneficio olim ab

Videns igitur plerisque se baptistinum esse persuasum: uerbisque suis quam sperasset fortasse maiorem fidem adhiberi cepit hospitio iam mutato rebus necessariis domus paratis ad cultum quoque atque ornatum supelectilem hinc inde accomodando ellegantiorem uitam ducere lautiusque nullo sumptui parcendo amicos ad se uenientes accipere ac extra domum urbemque inuitatus. non nunquam etiam ultro se offerens amicorum caenis interesse: ita ut quod prius maxime

eius se stipendiarios esse quocumque duceret secuturos: imperataque ut fidos decet executuros: consilia autem ipsius penitus ignorare: Eo amplius nostris qui stolida spe semel concepta omnia haec boni consulebant indignantibus totaque de ciuitate expostulantibus: quod in ea tanta illustribus uiris iniuria fieret: nec nauigiis prospiceretur nostris que ob huiuscemodi res indignas ab eius classe capi abducique possent: prouocando etiam si quibus

Eo amplius nostris qui stolida spe semel concepta omnia haec boni consulebant indignantibus totaque de ciuitate expostulantibus: quod in ea tanta illustribus uiris iniuria fieret: nec nauigiis prospiceretur nostris que ob huiuscemodi res indignas ab eius classe capi abducique possent: prouocando etiam si quibus saecus de eo ac ipsis uideretur deponendi aliquid placeret alea: ut is ab eo decidat cuius sententia frustaretur. Inuentus quoque est

uolateranum inter agrum senensemque pileum cardinalatus sibi alatum simulans diuiti cuidam grandem stabulario mutuatam auferens pecuniam imposuiisset uirgis cesum aiebant. Haec propter uerba nostri quamquam indignaretur: famulisque qui remanserant florentinos obiurgantibus eisque uerbera minantibus fauerent: ianuensem tamen quendam nautam: qui cum Anchonitanorum naui casu ex orientis superueniens partibus. optime Baptistinum se atque Antonium

non enim eorum dumtaxat quibus imposuit perstrinxit oculos: uerum etiam stupiditatem quandam manifestas permissus tot inter obtrectantes machinare falacias omnibus incussit. Nec tam dolo malo aureos quibusdam mille circiter ablatos indignandum est: quam temerario facinore ita audacter palam perpetrato impune eum cum uoluerit discesisse: uerbaque uniuersae ciuitati posse iactari se dedisse.

mores: quos ferino prope cum lacte suxerunt: radicitus ut non seminis aliquid remaneat extirpare queunt: cum ipsorum poetarum grauissimus elegantissimusque Maro una cum reliquis inexorabilium damnans hominum mores saepius repetendo causam inde processisse affirmet. cum dicit
Nec tibi diua parens generis nec tibi dardanus auctor.
Perfide: sed duris genuit te cautibus horrens

cum istius modi animalia nullis delinimentis: nec quamquis seuerissimis sanctionibus a semel imbibita ferino isto cum lacte rabie si mero praesertim incaluere cohiberi possint. Haec ad te pauca dolor qualia permisit ueteri nostra inductus familiaritate aegritudinis ex animo pellendae causa dedi: nec ambigo te (si cultissimas camaenas tuas noui) illico mihi responsurum: maerorique huic meo gratissimum leuamen praebiturum.

potuit magis aptus haberi.
Tu tibi commissas multa moderaris habenas
Temperie, neque in hanc partem, neque flectis in illam,
Sed recto medium metiris tramite callem.
Non mite ingenium nimia indulgentia mollit,
50   Non tibi iustitiam rigor asperat; et tua nunquam
Proxima uicini uitii contagia traxit
Aequato sese librans examine uirtus.
Quid referam proauos et stemmata longa

deseruisti; in qua religione quantum brevissimo temporis spacio et vitae sanctimonia et optimis artibus, quae sine probitate non discuntur, excreveris, nemo, qui aetatis tuae conscius est, ignorat. Quemadmodum postea Patavii, Venetiis, Perusiae, et in Bononiensi urbe versatus sis, quantamque inde laudem reportaveris, quales fructus legendo ad maturitatem usque perduxeris, facile vel ex eo coniectari potest quod in hac florentissima urbe, in qua philosophiam theologiamque paulo ante publice profiteri exorsus es, mirificam utilitatem Romanae iuventuti ceterisque scholam tuam

in duabus illis elaborasse, omnesque philosophiae partes discipulis tuis, partim vita, partim lectione explicasse, ut scilicet qui te audirent continuo doctrina, qui imitarentur, moribus philosophari inciperent. Et quoniam ubique esse non poteras, excogitasti viam qua in hoc genere philosophiae industria tua foret etiam absentibus maximo emolumento. Suscepisti enim praeclarissimum hoc de Republica divini Aristotelis opus a Leonardo Aretino, homine erudito, e Graeca lingua in Latinam conversum, quod scriptorum vitio non modo mendosum, sed mutilatum et plane

morum prudentiaeque et civilis disciplinae cupidi illud totis viribus amplectantur et continue legant, si tales evadere volunt, qui et sapienter imperandi, et, cum oporteat, etiam parendi artem tenere possint. Quod quidem unum omnes urbes, omnes res publicae et omnia regna quasi nexu quodam indissolubili constringit et sustinet. Quapropter agende quidem tibi sunt immortales gratiae, qui in maximis tuis occupationibus nullo parcens labori duos fere menses hac in re, ut humano generi prodesses, consumpsisti. Agende etiam reverendissimo et integerrimo principi

est. Hęc signa, Pater Beatissime, certo visa sunt. Quam ob rem haud iniuria censendum est nostros non armis infidelium sed divina sententia fuisse prostratos, nam ni vellet, non fieret, scio, peccata filiorum non passus est longius procedere sed plagis emendavit, quos curę habuit Pater indulgentissimus. Ceciderunt ergo fortes Israel, mortui sunt, qui fortes stabant in atriis, quibus vigilantibus hostis non ita tutus vagabatur per provincias, non ergo Saul aut reliqui famosi illi deplorandi sunt amplius. Cum satis superque iam super eis lamentatum sit, verumtamen ecce

omnia referta alactritate et leticia, par ubique gaudium, pares animi clamoresque pares ubique ad agendas inmortali Deo gracias efferebantur: hinc pueros proiectis trivialibus ludis confluere, inde iuvenes catervatim concurrere spectabamus, senes eciam non etate retardatos egrosque non adverse valitudinis labore detentos adesse. Tunc quidem alii longius vivere exoptabant, alii, nunc est maxime vivendum, asserebant. Ipsa eciam

rex, a primis annis totum te sibi bone artes non invitum quidem vindicavere et imprimis sacrarum litterarum sublimis illa iucunditas, que ad celos viam facit, quibus preter ceteras disciplinas maxime intentus dedisti de te indubitatam gentibus censuram te fere principem primum omnium et a quo salus romane fidei penderet, ex quo in exordio vite precipua litterarum studia amplexus es et in quibus eterna salus

omnibus erigit artem et habitaculum perpetuum, ipsum eciam chaos iampridem in elementa distinctum tuetur. Pax deinceps et in celestibus dominatur. Legimus enim celos ipsos vertigine sua, perpetuo quodam cursus ordine suavissimos indigenarum aribus offere contentus eosque, ne ab ullo quidem adverso impediri signorum deinde ac planetarum ceterarum quoque stellarum fulgencia lumina, quibus celorum machina illustrata divicias suas videtur terris ostentare, ita inter

tamquam igneo fulguris impetu huc et illuc dispersos fudisti et quicquid inplicatum extitit, evolvisti et sic omnis ad votum composuisti, ut te omnes pocius e celo lapsum quam in terris natum suspicentur. Iulii profecto Cesaris et industriam in rebus conficiendis adequasti et celeritatem et in armis demum prestanciam, fortunam vero longe quidem superasti. Nam cum ille a Dirachio piscatorium navigium in littore maris nactus Brundusium versus ad accersendas militum

eius parvulos alumnos manicis pedicisque coercitos. Tu vero, eminentissime rex, in altissimo omnium virtutum, que tecum crevere, comercio aureum supra currum et pluribus resonantem victoriis totus fulgens, totus radians resides atque inde simul pariterque despicitis hostes ante pedes vestros infeliciter actos et vultus habitusque vestri maiestate et celesti quodam splendore situ et squalore ob diuturnum carcerem obsessos in angorem compellitis.

Tu etenim securus et letus regni huius gubernacula, dum alii principes cura et metu suspensi attonitique imperent et minime hiis, quibus presunt, confisi dumque prodeant in forum hinc atque inde satellite vallati et domum teneant militibus circumventam thalamoque vigiles apponant custodes, tibi amor ac universe Pannonie benivolencia (ut omittam generis tui splendorem) tutella est et inexpugnabile munimentum. Atque ubi alii

victor es eminentissimus effectus et triumphator. Et eo magis excellis atque emines, quominus conatus es, quin animum tuum excellentem ac eminentem, facilem mitemque dilecto fratri ac pie parenti tractandum permitteres ac indulgeres. Quid enim hac tua munificencia largius, quid animi magnitudine prestancius, quid pietate demum sanccius inveniri potest? Dicentur hec de te, semper invictissime princeps, dicentur, inquam, et quousque poetarum precessere

te, semper invictissime princeps, dicentur, inquam, et quousque poetarum precessere figmenta, propagabuntur. Nam et alii quidem imperia largiti sunt, sed sola donarunt imperia. Tu vero et regnum fratri et animum pariter ac benivolenciam indulsisti. Hec est miranda largicio, hoc inmortale obsequium, hec indulgencia inter siderum locanda comercia, que plus danti afferunt quam accipienti et propius eum inhabitant, a quo exeunt, quam in quem

precessere figmenta, propagabuntur. Nam et alii quidem imperia largiti sunt, sed sola donarunt imperia. Tu vero et regnum fratri et animum pariter ac benivolenciam indulsisti. Hec est miranda largicio, hoc inmortale obsequium, hec indulgencia inter siderum locanda comercia, que plus danti afferunt quam accipienti et propius eum inhabitant, a quo exeunt, quam in quem conferuntur. Ac si hoc tuo tempore Quirinus ille, Romani

siti laboravit, Albani Babiique, moncium et tocius Adriatici maris incole. Et non solum hii populi, sed quos externus calor abegit aut continuum frigus separavit aut interfusa equora a nostro disterminarunt comercio. Non Indos latum Oceani mare et tumidi fluctus securos, non Bosphoranos aspera hyems inmunes, non Arabes demum medius calor ab armis tuis intactos (modo animum ad hoc intenderis) reddere potest. Predicetur igitur terra

et oculis morem gerant. Sed iterum ad nos gradus proferremus, preclarissime princeps, finem dicendi facturi, ne te rebus christianis prospicientem longiori oracione detineamus, cum presertim nullius oracionis laude indigeas per te ipsum et laudabilis et gloria plenus et hec temporis angustia non parum nobis auferat de multitudine virtutum tuarum. Maximum itaque hoc tempore beneficium in nos contulisti, munificentissime princeps, cum ad nos pedestres

parca manu iuvare voluisti, sed hoc ea celeritate, promptitudine, liberalitate, affectu gestum est, ut appareret non alienam rem, sed propriam (sicuti est) a tua sublimitate curari. Si pluribus eciam nos indigere cognovisses, persuasum habemus et te plura fuisse daturum, veluti per litteras celsitudinis tue ingenue nobis confessum est te in nulla re nobis unquam defuturum, quam vel honori vel usui nostro conducturam deprehenderes. Pro hiis

uidetur; Vestra item humanitas, Reuerendissimi atque amplissimi patres, quos ego cum silentio, tum attentione summa ad audiendum me paratos conspicio. Neque enim, quod mea uel plurimum interest, insignis hec hodierne Concionis materia aut uerborum ornatu aut sententiarum splendore aliquo indiget, sed pura et simplici enarratione contenta nudam duntaxat uocem sine arte, sine industria requirere uidetur. Que tantum habet ipsa grauitatis per se, tantum pietatis, ut neque meam, que prorsus nulla est, neque cuiusque ad commouendos uestros animos eloquentiam desideret. Quis enim

cum silentio, tum attentione summa ad audiendum me paratos conspicio. Neque enim, quod mea uel plurimum interest, insignis hec hodierne Concionis materia aut uerborum ornatu aut sententiarum splendore aliquo indiget, sed pura et simplici enarratione contenta nudam duntaxat uocem sine arte, sine industria requirere uidetur. Que tantum habet ipsa grauitatis per se, tantum pietatis, ut neque meam, que prorsus nulla est, neque cuiusque ad commouendos uestros animos eloquentiam desideret. Quis enim eam rem imperturbatus audiat quam olim et disfracti lapides luxerunt, et nunc

quorum eo miserabilior est conditio quod miseriam suam tum nolunt, tum et nequeunt agnoscere. Quid enim si deus humana non curat, si bonorum et malorum studio non mouetur, si nec iustos amat nec impios odit, quid, inquam, stultius quam templa extruere, laudes reddere, conferre dona, ut nihil inde boni, nihil commodi assequamur? atque (ut ille ait) si talis est ut nulla hominum caritate teneatur, ualeat; quid enim dicam propicius sit? esse enim propitius potest nemini. Cic. nat. 1, 124. Stultus igitur

inquit) in altissimo quodam puteo demersa; Cf. Diog. Laert. IX, 72. et Anaxagoras circumfusa esse tenebris omnia pronuntiauit, ita sapientie splendor, immo ne scintilla quidem, nusquam apparebat: sed tanto ueteres nostri indagande illius ardore tenebantur ut primum Pithagoras et postea Plato ad Egyptios usque et Persas hac sola de causa penetrauerint: et Lycurgus utroque prior Lydiam,

et postea Plato ad Egyptios usque et Persas hac sola de causa penetrauerint: et Lycurgus utroque prior Lydiam, Hiberiam, Indiamque peragrans gymnosophistas adierit. Misertus itaque rerum humanarum mundi opifex deus filium unigenitum, quo sibi homines maiori beneficio obstringeret, transmisit in terram, ut illi eodem interprete ac magistro, omissis erroribus, ueram tandem doctrinam ueramque

omnes penas subeamus pro Christo, nobis gratiam, nobis premia cumulamus, non illi referimus, et in eo ipso, quod deo seruimus, quod cum uirtute uiuimus, quod a Christi mandatis non discedimus, non ipsius utilitati, qui hominum opera non indiget, sed nostre consulimus saluti. Quod autem boni plerunque in hoc seculo uexentur: mali item in delitiis sine ullo incommodo quiescant: hec plane est ratio: Quia cum ardua et maxime angusta sit (ut sepius dixi) uia illa uirtutis: quam Philosophi

et diuitiis affluentes facile (ut mihi quidem uidetur) si modo uoluerint consequi possunt. Nam diuitie (ut Ambrosius inquit) sicut impedimenta improbis: ita bonis sunt adiumenta uirtutis. Multa igitur dicerem in hanc sententiam ne opibus: quas nemo per se malas existimat bellum indixisse uiderer; nisi iamdudum et animus et ipsa oratio ad alteram instituti sermonis partem festinaret. Nemo igitur miretur si iustum quandoque hominem fortune ictibus concussum aspexerit credatque iustitie et bonitatis sue coronam in celo esse repositam. Nam deus ipse immortalis (ut

sepius et assiduis laboribus ad usum uirtutis exercet: nec eos caducis ac mortalibus bonis corrumpi ac deprauari sinit. Quod ipsum et a medicis quotidie fieri uidemus qui egrotis hominibus de quorum salute nulla spes reliqua est sine delectu aliquo pro ipsorum appetitu indulgent omnia, eos uero quorum mors certa adhuc non est multis rebus etiam auidissime desideratis abstinere iubent. Ostendi igitur ut promiseram Beatissime pater pro ingenii mei paruitate Jesu Christi mortem nobis non modo non

illo uenerandoque corpore expresserit: et factus (inquit Lucas) in agonia: hoc est in timore et sollicitudine (id enim agonia significat) erat namque Saluator noster in maxima perturbatione: summaque affectuum sollicitudine: ut sic assumptam humanitatem manifestissimo indicio demonstraret: Atque (ut Hieronymus ait) ne passio in animo illius dominaretur: per passionem contristari cepit. Sensualitas siquidem abhorrens futuram mortem cum ultro ipsam ratio expeteret ad summas et incredibiles angustias illum frequenti estu cogitationis

admonitionibus continue pascebat. Sed uideamus queso quod facinus aut crudelius aut detestabilius aut immanius perpetrari potuit. Miserum certe est ab ignoto homine iniuriam accipere: miserius a noto. Acerbum ab extraneo: acerbius a proximo. Calamitosum ab inimico: calamitosius ab amico. Indignum a uicino: indignius a domestico. Luctuosum a conciue: luctuosius a conuiua. Horribile a socio: horribilius a discipulo: et erat tibi ille quem perdidisti notissimus o Juda, erat proximus, erat amicus, domesticus, conuiua, magister. Quid? quod parens, quod saluator, quod

pascebat. Sed uideamus queso quod facinus aut crudelius aut detestabilius aut immanius perpetrari potuit. Miserum certe est ab ignoto homine iniuriam accipere: miserius a noto. Acerbum ab extraneo: acerbius a proximo. Calamitosum ab inimico: calamitosius ab amico. Indignum a uicino: indignius a domestico. Luctuosum a conciue: luctuosius a conuiua. Horribile a socio: horribilius a discipulo: et erat tibi ille quem perdidisti notissimus o Juda, erat proximus, erat amicus, domesticus, conuiua, magister. Quid? quod parens, quod saluator, quod dominus, quod

aut fieri. aut dici. aut etiam excogitari potuit? sceleratum innocenti. sacrilegum sancto. iniquum iusto. seductorem pacifico. crudelem miti ac pio. quid superest? deo Optimo Maximo hominem infimum et pessimum pretulerunt. Trahitur ergo Christus ad uerbera: facinus indignum. res miseranda. scelus inauditum. Trahitur inquam Christus hominum Saluator ad uerbera. nudusque uelut latro aliquis ad lapideam columnam deligatur. Aderant ibi carnifices ad pulsandos homines exercitatissimi. circumsistunt columnam. expediunt flagra. preparant sese

iam prope extinctum uerberibus eorum uoluntati tradidit ut ipsimet de illo secundum legem suam iudicarent. O magnum et incredibile facinus, O graue inauditumque crimen. Quid mihi hominis mortem nuntiatis? Quid humana refertis supplicia? Deus, inquam, deus omnipotens mortali corpore indutus ad crucem ducitur. Deus Optimus Maximus seruili ac turpissima morte condemnatur. Generatio praua et peruersa, hecine reddis domino, popule stulte et insipiens? Nunquid non ipse pater tuus, qui possedit et fecit et creauit te, nonne ipse deus tuus est qui tibi mari in medio siccum iter

Vos tacebitis et alius: hoc est Christus solus: pugnabit pro uobis: moriendo scilicet in cruce pro salute omnium mortalium. Ecce igitur Beatissime Pontifex quam aperte omnia hec diuini Israelitici uates predixisse uidentur: quam bene dies diei eructat uerbum et nox nocti indicat scientiam. quam decenter rota in medio rote collocatur: quam manifeste abyssus abyssum inuocat, idest prisca illa hebreorum lex noue huius nostre sacra declarat: et quodammodo inuocat mysteria: in uoce catharactarum tuarum: hoc est ipsorum prophetarum uoce. Atque de hoc ipso alibi

partes ferro transfigi: que plurimis sunt contexte neruorum coeuntium fibris: ubi pene omnis uiuacitas sedes suas: et quasi arcem quandam retinere uidetur. Ecce autem paulo post horrenda adesse prodigia: et subita rerum insensibilium mutatio: que opifici et parenti suo quibus poterant indiciis commiserari undique uidebantur: talesque et tantas Summi atque Optimi dei penas pro sua queque conditione deplorare: ut plane tunc diceres pietatem: que humanitatis propria est ab hominibus sese in muta corpora transtulisse. Tota namque terre ipsius moles late contremuit. et lapides

Bibliographia locorum inventorum

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1485], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 687, Ed. Daniele Farlati [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgmiraculum].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj; Azzo Phorestus; Georgius Priolus; Petrus Barocius (c. 1445-1509?) [1487], Epigrammata minora, versio electronica (), 77 versus, verborum 589, Ed. Paolo Tremoli Olga Perić [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [sisgorgepigrm].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].

Selimbrić, Šimun (m. 1496) [1490], Vitum Ruschium laudat, versio electronica (), 70 versus, verborum 554, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen] [word count] [selimbricsvit].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report