Your search found 12984 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

non a nobis fiduciam acceperunt, forsitan ab aliis, qui hac carent auctoritate. His auditis episcopus in urbem accelerat cum obtento commeatu responsiuam pretoribus, pro quorum parte erat destinatus, legaliter indicauit. Illosque captiuos post aliquibus inde retroactis diebus cum reliquis ciuibus Venetis associarunt. Parant Veneti, qui in obsessum oppidi S. Michaelis conuenerant, ad pugnam, quam quinto Idus Sextilis ab ortu solis inchoant grauissimasque vibices supportant et in magna strage deficiunt. Nam ipsum castellum nullum

Iam vicina innotescente meta caudę Leonis in ipsa Sole existente, qua estus non tantum madefacit exteriora sed etiam in intrinseca urere facit, excelsi ningentis constitutione prima sabbati Idus Sextilis obducto ceruleo aere tenebrosa caligo repente, fumus non credo humana industria conflatus, nimia atra condensatio, extitit in hostium sticato vaporatus et tantum auctus, quod flamme incendium terribili sagacitate ex se euomuit et per diuersa loca bastidę spaciari cernebatur, quod plusquam ipsius medietas sticati exusta affirmatur et, nisi tunc

affirmatur et, nisi tunc tranquilum temporis ether extitisset, nil mirum, quin totum in cinerem fuisset redactum. Vltra centum aureorum milia habitatores eiusdem perpessi sunt. Et dum pyr sui officium exerceret, conciues Iadertini coniectarunt sub industrie zelo uel dolositatis specie illos sponte non miraculi expressi diuinitus facti confecisse. Nullis obstantibus induciis tintinum agonis mox resonare student. Omnes pugilles vrbis ad arma excitat. Quilibet ad menium loca constituta celeriter properat iudicium

milia habitatores eiusdem perpessi sunt. Et dum pyr sui officium exerceret, conciues Iadertini coniectarunt sub industrie zelo uel dolositatis specie illos sponte non miraculi expressi diuinitus facti confecisse. Nullis obstantibus induciis tintinum agonis mox resonare student. Omnes pugilles vrbis ad arma excitat. Quilibet ad menium loca constituta celeriter properat iudicium intuentes Dei, sed ne conscientie patiar morsum, vnum indicare proposui, id quod accidit de rogo illo. In quodam contubernio in sticato,

non miraculi expressi diuinitus facti confecisse. Nullis obstantibus induciis tintinum agonis mox resonare student. Omnes pugilles vrbis ad arma excitat. Quilibet ad menium loca constituta celeriter properat iudicium intuentes Dei, sed ne conscientie patiar morsum, vnum indicare proposui, id quod accidit de rogo illo. In quodam contubernio in sticato, nam cum ipse lar diuersas domunculas in cinerem conuertisset, cuidam tum se adhesit, in qua vnus clypeus signatus effigie diuersis admixtis coloribus S. Chrysogoni consedentis in sonipede pendebat,

consulibus aduersariorum verba distincte patefecerunt. Sed quamuis Iadertini tremefacti, nihilominus aliquale gerebant hortamen de quodam auxilio, quod prefatus rex bano totius Slauonię nomine quo ille repulsus quondam vocatus est, cum plurimis escis ad vrbem refociliandam sine impeditione induciarum debere festinare, qui lentus et tristis uestigia Vngarorum est secutus. Et nisi hanc spem improuidi Iadertini, quę effectu caruit, prestolati fuissent, iam emuli complexum charitatis consecuti fuissent. Agressi quidem pro reficiendo populo quosdam eligunt officiales. Hi rimantur

Hi rimantur contubernia et domata diuisim per urbem. Annonam quam sufficit pro integro mense ad quos reperiunt, ad esum egenorum uelint nolint apponentes recipiunt. Panem ex illa per vniuersitatem pinsarum fore vnciarum quinque et venumdare indigentibus iubent. Et talis visitatio per eosdem officiales singulis mensibus, inchoando a Sextili et vsque ad metam penultimi terminando, extitit exactum. Iam pro falerno utuntur aceto, inedia ingens carnium fit recentium et sola spes habetur in regis sponsione. Item quidam pessimi

angustia mouentur. Ornat octo galleas capitaneus maris tectas laneis armis lausis, ne offensionem balistę spiculorum paterentur, cum quibus audacter se mouit festinanter erga illum paronem, sed more femineo abscessit nihil probitatis ostensus et cum penes ipsum accesisset, indistans ab eo fere trium passuum, se stabiliuit, propius nutauit accedere. Iadertini equidem galleas hostium in portum remigare sentiunt, cite arma suscipiunt, ad defensandam suam classem accelerant, et ibi grauiter remigatores

Quodam die septimo Kalendas vltimi mensis in aula comunis extitit generale aggregatum consilium, in quo fere ducenti conuenerant consiliarii disputantes ibidem super gestis tam arduis. Et nondum quicquam in ipso collectionis consilio terminatum fuerat, decreto quorundam nobilium ciuitatis plebs indiscreta in cuneo bellicorum hominum armorum decorata fere ducentorum in foro latiori persistens clamoreque valido resonans neci fore dignum qui concordie obstat, potius asserens velle ense succumbi quam pestiferam subire famem. Audiunt consiliarii vocum clangorem, plurimi ibidem

intendite auribus vestrę pietatis! Peccauimus in conspectu tantę potentię, ad uos currimus, qui non vultis mortem peccatoris, sed ut conuertatur et viuat, qui etiam extensos lacertos et brachia deuiantibus tenetis, vestra magnalia iustitię ignorauimus. A Ducali gloria deposcimus indulgentiam, que cunctis est beniuola et benigna. Omnia nostra vestra sunt et in vestris relinquimus manibus arbitrioque nutuique tradimus ciuitatem liberam et solutam et quicquid intus et extra eidem pertinet et nos nostraque pignora ad vestri voluntatem et

ciuitatem ingrediuntur suosque gressus ad basilicam pastoris urbis protrahunt et ibi senior ac plurima vigens sapientia capitaneus terrestris ascendit pulpitum in multa ciuium, et nobilium et plebeiorum, ac aduenarum societate oratorios prorupit sermones, quibus cunctis ciuibus spondens gratiam ac indulgentiam de comissis. De quibus ciues hortati, vniuersa turba in spaciori peruenit foro effigiemque illius regis, que in trunco fuerat erecta, remouent, effigiem S. Marci in vexillo depictam in ipso cum laudis iubilatione erigunt. Tandem iunior capitaneus maris,

sexto Kalendas Februarii ad locum eis constitutum suum iter in galleis Venetorum arriperent. Fit grandis meror in vrbe, fit priuatio tantę nobilitatis, quę in ipsa tempore felici vigebat. Vbi nunc eorum palia muricis coloris, vbi eorum indumenta variis suffulta cutibus? Certe faciliter respondetur: sicut elegerunt et quale semen seminarunt, hoc eligent et metent. Habent enim asperrimum camum, qui eorum fastum vsque ad ima protrahet. Aquiescere minime insani et vltimi oratores consilio Sapientis voluerunt dicentis: Numquam

in ecclesia Sanctae Anastasiae ante prandium, (et post) prandium in ecclesia apud praedicatores. Die 19. mensis decembris venit Iadram novus banus, videlicet dominus Henricus5), et inde die 25. dicti mensis recessit dominus Nicolaus de Zeech 6). Die (29. mensis decembris) obiit serenissima princeps domina Elizabeth, consors Caroli inclyti regis

nostra naturalis, domina Maria regina Ungariae, liberata fuit a captivitate et exivit de castro Novigradi, in quo detinebatur; et die veneris sequentis ivi ad (civitatem) Nonam, et die crastino, die sabbati, locutus fui maiestati suae, et die lunae immediate recessi a Nona, licentiatus ab ea. Inde postea sequenti die sabbati, scilicet 15. praedicti mensis, recessit a Nona cum galeis Venetorum et applicuit Segniam cras die dominico, unde recessit die lunae primo mensis iulii, et die iovis in nomine Sanctae Trinitatis coniunxit

quaerendi et capiendi ser Casotum, dicti quondam ser Augustini, ac ser Petrum dicti quondam ser Stephani, (qui) armaverunt in Spaleto unum brigentinum et effugerunt. In codem brigentino ivit personaliter Donatus diaconus, alter filius quondam ser Augustini, cum certis amicis eorum; et inde die duodecima, hoc est 8. mensis ianuarii sequentis, eundem casum notificavi illustrissimis principibus dominis nostris regi et reginae per litteras transmissas cum ambasciatoribus nostris communis Iadrae, euntibus ad eosdem dominos nostros, per certis negotiis nostrae communitatis Iadrae,

septembris, una cum domino Paulo milite de Georgiis, creati ambasciatores ad dominum Detricum Bubech, banum Sclavoniae, existentem cum exercitu sub castro Tinini, recessimus et applicuimus die iovis 15. eiusdem mensis et die veneris immediate sequenti, remanente ibi ipso domino Paulo, inde recessi et Iadram applicui die lunae 19. mensis septembris. Die primo mensis decembris factus fui rector Iadrae una cum ser Marino de Matafaris et ser Antonio Barthulazi.

die lunae proxime venimus in Spaletum et cras die martis primo augusti pervenimus iuxta fluvium Salonae pro ipso negotio explendo. Die mercurii 9. augusti reversi fuimus Spaletum et die dominico proxime inde recessimus et die martis 15. augusti pervenimus Iadram. Die primo mensis octobris fui una cum ser Marco de Fanfogna et cum ser Simeone de Detrico in offitium rectoratus electus.

Die primo mensis octobris fui una cum ser Marco de Fanfogna et cum ser Simeone de Detrico in offitium rectoratus electus. Die 8. mensis octobris incepit indulgentia de poena et culpa, prout est in ecclesia Sancti Marci Venetiis in die Ascensionis Domini, in ecclesia Sanctae Mariae presbyterorum Iadrae, ubi requiescit sanctum corpus beati Simeonis Iusti, pro reverentia ipsius corporis et in ecclesia Sanctae Anastasiae, ubi iacet eius sanctum corpus

presbyterorum Iadrae, ubi requiescit sanctum corpus beati Simeonis Iusti, pro reverentia ipsius corporis et in ecclesia Sanctae Anastasiae, ubi iacet eius sanctum corpus similiter, pro octo dies sequentes eo modo, quo continetur in privilegio domini papae, concesso super hoc, anno eodem; quam indulgentiam impetravit reverendissimus pater et dominus Petrus de Matafaris archiepiscopus Iadrae, ut ibi continetur expresse, et haec indulgentia incepit existentibus rectoribus Iadrae dominis Marco de Fanfognis, Simeone de Detrico et me Paulo de Paulo.

ubi iacet eius sanctum corpus similiter, pro octo dies sequentes eo modo, quo continetur in privilegio domini papae, concesso super hoc, anno eodem; quam indulgentiam impetravit reverendissimus pater et dominus Petrus de Matafaris archiepiscopus Iadrae, ut ibi continetur expresse, et haec indulgentia incepit existentibus rectoribus Iadrae dominis Marco de Fanfognis, Simeone de Detrico et me Paulo de Paulo. Die 27. mensis novembris, exeuntibus praedictis dominis rectoribus, reposita fuerunt privilegia nostra et

ad forum trahentes, quodam linteamini involutum, per totam noctem iacere dimiserunt, quod iam facta die sabbati per terram vehentes in quemdam puteum, quem ipse pro communi utilitate construxerat et fecerat fodere, iecerunt cum lutamine illud cooperientes, quodque iam quarta die permiserunt suis inde extractum sepeliri in monumento eius. Consiliarii vero facti per eos sunt hi: Bernardus Clerius Perusinus, filius eius, Bartholomaeus etiam nepos eius, Marcus Crisani, Crisan filius dicti Marci Crisani, Nicolaus et Marinus filii Bercich, Ioannes Ioannis de Bononia, Mladinus recevo

ita ut multi portus et littora satis large congelata fuerunt per insulas nostras et iuxta civitatem, propter quod multi parvulorum piscium in mari natantes mortui inveniebantur a piscatoribus, aucupes etiam capiebant ranunculas paucas cum digitis sive pedibus desiccatis frigore et gelu maximo, et inde circa finem mensis martii proxime sequentis, cecidit quaedam caligo in partibus istis, et tunc immediate et quasi eodem die apud nos multi civium nostrorum nobilium, ignobilium, pauperum, divitum, laicorum, clericorum ac religiosorum et cunctorum hominum utriusque sexus ceciderunt in

communi Iadrae et ibi prope reparetur quoddam fortalitium. Die iovis 4. scilicet mensis iunii sequentis, adhuc unus Pagensis, qui captus fuerat pridie in Scrixa, nomine Zorcus, fuerit coactus ad caudam equi usque furcas et inde suspensus ad furcas prope Iadram. Die sabbati 20. mensis iunii, dominus Andriolus quondam ser Stephani de Arbo, cum nonnullis exititiis Arbensium, per modum pacis et concordiae cum intrinsecis intraverunt Arbum hora

regnis et provinciis. At post destructionem civitatis Braciae insula remansit deserta, et illi de Salona et de Epetio contendebant super dominatu eius propter magnam multitudinem animalium, quae tenebant in illa. Sed alia gens Gotthica ex partibus septentrionis et sclavonicis peior priore, nullo indicto bello, de repente adorta est Dalmatiam, quae erat inermis, quia malum hoc non suspicabatur, et inter caeteras civitates invasit ferro, igne et destructione Epetium et magnam perpulcram Salonam. Illi miseri cives, qui potuerunt evadere eorum atrocitatem cum naviculis, receperunt se in

ex mea, ut asseris, fortitudine animique constantia ob meos turbulentos casus conceptos exiuisse maerores, imo laetitiae tunicam te induisse testaris . Compatri igitur qui te disposuit et talem mihi tamquam prudentissimum, tamquam cordialissimum, tamquam amantissimum dedit amicum tuaeque praestantiae, sapientiae, ac beniuolae caritati, quibus omnem nebulam omnemque tristitiae caliginem sereno consilio tuo, clarissimis

mihi coniunctus Joannes etc tuas ad me litteras detulit, quas paulo ante Kalendas Iunii amicissime conscripsisti; his enim amantissimis litteris tuis denotas etiam non occurrente causa scribendi te mihi scribere maluisse ut amicitia scriptis saltem augeatur indies, et te mihi sospitem repraesentares, inhumanum putans communem amicum sine tuis litteris ad me peruenire. O quam honesta, quam decora, quam amabilis est haec tua splendidissima cogitatio et, si extrinsecus non emergat actio, sat magna est causa ipsa amicitia et

inter amicos inest causa scribendi. Scribe igitur, exoro, etiam si abest causa, licet putem causam semper adesse ut scribamus, et, si aliquod commercium non resistat, saepissime scribe; tuis igitur litteris ita uero me refoues sicut Aethiopes uel Indos sitibundos ardenti in climate gelida lucidaque unda restaurat. Subiungis etiam ut te lotis uisitem litteris; et quia a me perpulisti maerores et contra contingentia aduersa remedia salubria contulisti, en praesto sum tuae honestissimae amicissimae petitioni

tibi notifico me sospitem uiuere et studio rerum honestarum terere tempus quoad possum, ne effluat inutiliter, spe meliora concipiens. Laetor autem immense quod cum tuis ualeas ad optata idque quod maxime desideras tibi uenturum ualde perglisco, utque mente et corpore ualeas tuaque prudentia tuaque solerti industria stude. Moribus autem et genere uir clarus tuique amantissimus, tuas cui salutes exhibui, dominus Andre de Zaz, per has te multimode salutare non cessat.

DLIII Olympiadis anno II, Petrus, Cresii filius, Cresiavus, Jadertinus, divini iuris doctor, ac beati martyris et Jadertini patroni Chrysogoni ecclesiae venerabilis abbas, arcum, priori tempore labantem et longa patrum maiorumque incuria obscure atque indigne oppressum, proprio sumptu, hodie idibus Novembribus, ad pristinam suam faciem splendoremque restituit.

Pompa nuptialis clarissimi tui Senatus tantae amplitudinis ac maiestatis mihi visa est, ut si coelum ac pulchritudinem beatorum contempleris. Nescio si ibi quicquam illustrius comperies, qua ex re, Maphee suavissime, ut opinio mea fert, nullius nec laudatione nec vituperatione indigere videtur. Qua ex re optimam in partem accipies. Hoc meum silentium iure honestum facies satis, certe scio, pro innata tua in me humanitate. Vale. Disertissimo viro Vitali Lando meis verbis salutem dic.

exprobrare iniuria sit. Dum tamen naturam bellorum, in quibus a prima ferme aetate versatus sum, mecum ipse agens reputo, facile invenio fateor communem hanc fuisse semper bellantium rotam, ut iuxta superni Spectatoris nutum, modo prosperis interdum contrariis revolvatur eventibus; indicet autem, oro, Deus ipse eorum partem, e quibus tanta christianum populum circumvenit illusio. Multi etenim circumvicini Principes, puta, utriusque Valachiae, item de Bulgaria nonnuli, caeterum de Albania quam plures, ac de Constantinopoli, plurima unde quaque armorum pollicebantur subsidia,

e vestigio proni exsurgimus. Fiunt utrinque congressus impares numero, sed fortes, pugnatur ad lucis vesperam occiditque sol pariter et bellum. Attamen inefficacem nobis pugnam reddidit, recens continue multitudo irrumpens, qua non victi tantum, quantum obruti, disiunctique hinc inde abscessimus. Verum id et oculis tunc et plurimis ex post documentis cognovimus, haud pauciora reddidisse nos hostibus vulnera, quam accepisse, lugubrisque admodum et cruentae victoriae reliquisse vestigia. Nihilominus et nos lamentari dignum est altis suspiriis, super capitum nostrorum

nunc accidit, neque malitia nostra, neque Teucrorum virtus effecerit, dum pene vacue facto viris et armis campo non hostilis militiae, sed iudicii divini plagam retulimus, nostrisque peccatis barbari tunc mansere fortiores. Recognoscentes igitur culparum potius pondera, quam vulnerum, spem firmam induximus animo ut idem ipse, qui plagam peccatis ultor intulit, conferet sperantibus miserator et medelam, movebitque mentem Sanctitatis Vestrae, ut christiani sui populi non fractum adhuc, sed inclinatum, robur erigere quam celerius patrocinetur. Ad quod quidem et ego nunc, sicut et prius astiti,

18  Ipse etiam in fluctus saliit conterritus Evan.
19  Quem Thetis humenti gremio miserata recepit,
20  Quippe Deum, turbante viro, metus acer habebat. 20
21  Inde dolor, facilem ducentia Numina vitam
22  Asperat, et visum misero Saturnius aufert,
23  Nec longo, infensus Divis post, tempore vixit.
24  Haud igitur cupiam cuiquam certare Deorum.

59  Tunc edi mandata rogat, tum cernere poscit,
60  Si qua sibi a genero portetur epistola Proeto. 60
61  Ergo notas postquam generi percepit iniquas,
62  Indomitam primum jubet expugnare Chimaeram.
63  Bellua non hominum, sed erat genus illa Deorum,
64  Ante leo, capra in medio, pone horridus angvis,
65  Turbida flagrantis spirans incendia

leo, capra in medio, pone horridus angvis,
65  Turbida flagrantis spirans incendia flammae; 65
66  Sed tamen hanc stravit Divūm portenta secutus.
67  Congreditur Solymis illustribus inde, nec unquam
68  Acrius hoc sese certamen inisse ferebat.
69  Tertio Amazonias fundit discrimine turmas;
70  Huic reduci alterius fraudis tentamina texit. 70

59. IN PAULUM
1.59.1  Orationem, Paule, tu prosam dictas,
1.59.2   Ego dulce carmen concino, sed ut censent
1.59.3   Sane haud maligni iudices, nec indocti,
1.59.4   Ambo figuris utimur parum bellis;
1.59.5   Facio archaismos, Paule, ego, et metaplasmos,
1.59.6   Tu barbarismos et facis soloecismos.

Romanae quaelibet historiae.
1.74.7  Quid, quod tu pariter celebraberis? et tua semper
1.74.8   Vivent nominibus, nomina iuncta, meis?
1.74.9  Aut etiam si me, neglectus omiserit index,
1.74.10   Te tamen insignem pagina tota seret.
1.74.11  Nil ago; cunctaris pretium taxare poetae;
1.74.12  Haec summa est; vel da, Troïle, vel taceo.

Fac tamen amborum ponantur commoda in aequo;
1.75.4  Sic etiam medium iure subibis onus.
1.75.5  Pallori nostro sit inanis gloria merces,
1.75.6  At vobis constet, quod venit inde, decus.
1.75.7  Si pro me non vis, vel pro te, Troïle, solvas,
1.75.8  Perdo meam partem, perdere nolo tuam.
1.75.9  Hoc eme de nostro, gratis hoc sume, libello,

1.86.8  Quicquid id est, vivat, forsitan Iphis erit. 87. AD GUARINUM VERONENSEM
1.87.1  Cur, Guarine, tuos, indulgentissime patrum,
1.87.2  Non cohibes natos turpibus a vitiis?
1.87.3  An nescis pridem quid fecerit unus eorum?
1.87.4  Fecit ut ancillae sis socer ipse tuae,

93. OPTAT COITUM PUELLAE
1.93.1  Agnes, da mihi, quod tuo marito;
1.93.2  Quodsi des, tamen inde nil peribit.
1.93.3  Ambos quod pariter datum iuvabit,
1.93.4  Ad quod vos opifex Deus creavit,
1.93.5  Quodsi non foret, unde gigneremur?

1.123.8  Discrevit propriis, corpora bina, notis.
1.123.9  Quippe puellari raptam de pectine carnem,
1.123.10  Alterius mediis fixit in inguinibus.
1.123.11  Inde suam partem semper locus ille requirit,
1.123.12  Inde suum semper pars petit illa locum. 124. AD LUPUM
1.124.1  Vel metuunt vel

1.123.9  Quippe puellari raptam de pectine carnem,
1.123.10  Alterius mediis fixit in inguinibus.
1.123.11  Inde suam partem semper locus ille requirit,
1.123.12  Inde suum semper pars petit illa locum. 124. AD LUPUM
1.124.1  Vel metuunt vel amant, qui te, Lupe, non bene norunt;
1.124.2  Ast ego

1.139.13  Ite hinc, ite, malam in crucem, scelesti;
1.139.14  Non vos ducere me deambulatum
1.139.15  Dixistis, simul ire cum negarem?
1.139.16  Hoc me iam indice resciet Guarinus. 140. QUALEM OPTET AMICAM
1.140.1  Si iaceat mecum laeta et lasciva, licebit
1.140.2  Ne sit bella nimis,

salus, et ac aethera clarum
1.171.6  Vilibus e terris maxima porta patet.
1.171.7  Iam Zephyri et Boreae gentes, Occasus et Arctos,
1.171.8  Omne quod hinc Tanais claudit et inde Tagus,
1.171.9  Romam festinant, et confluit orbis in Urbem,
1.171.10  Nec capiunt ipsae millia tanta viae.
1.171.11  Nescio credulitas haec si sua proderit ipsis,

minor et nullo est sensus, Oville, tibi. 202. AD ANTONIOLUM PLACIDUM
1.202.1  Marsupium nummo, nummus custode crumena
1.202.2  Indiget; hoc etiam munera nostra probant. 203. IN HODUM
1.203.1  Pomorum genus est, quae turpia, sed bona dicunt,
1.203.2  Tu dici

1.224.2  Quondam Antenorei quos tenuere Phryges;
1.224.3   Quamvis pulchra situ, quamvis sis ubere felix,
1.224.4  Nec tua morbiferum noverit aura canem;
1.224.5   Inde tamen longe major tibi gloria surgit,
1.224.6  Vatis Petrarchae sancta quod ossa foves. 225. AD GALEOTTUM PRO DONO QUODAM

1.232.1  Magna tuis ficis scribis me bella minari!
1.232.2  Nescio quid de me suspicionis habes.
1.232.3  Non vox nostra tibi, non lancea missa duellum
1.232.4  Indixit, pugne nullaque signa dedi.
1.232.5  Si quis avet tecum certamen inire vorandi,
1.232.6  Adversus illi dentibus hostis eas!
1.232.7  Me parce ad tales, Martine, lacessere

237. MOLZAE
1.237.1  Dux Pharia quamvis iaceas inhumatus arena,
1.237.2  Non ideo fati est saevior ira tui.
1.237.3  Indignum fuerat tellus tibi victa sepulchrum,
1.237.4  Nec decuit caelo te nisi magno tegi. 238. ROGAT MAGISTRUM GREGORIUM, UT INCEPTAM CUIUSDAM FONTIS

videor fauces, alta ostia Ditis
1.247.2  Ingressus, quoties, Ursula, te futuo;
1.247.3  Tam patet inguinei siquidem descensus Averni;
1.247.4  Sed revocare gradum plurimus inde labor.
1.247.5  Nam quanto pressi magis, hoc magis atra vorago
1.247.6  Panditur, et late cedit inane Chaos,
1.247.7  Quod caperet teneri, coëuntia semina, mundi,

a stadio doctissimus ille sophorum,
1.254.6  Mensuram plantae repperit Herculeae;
1.254.7   Lucia cum nasum cuiusquam mensa videndo est,
1.254.8  Inguinis extemplo coniicit inde modum.
1.254.9  Vel physiognomon es, Lucia, vel geometres,
1.254.10  Tale magisterium sola mathesis habet.

1.269.2  Cum peteret, vanas audiit ille preces.
1.269.3   Impositum tardo, reserabat munus, asello,
1.269.4  Ad liquidas, sitiens flexit asellus, aquas.
1.269.5   Non, ait, inde bibes, servator gurgitis hydrus,
1.269.6  Quae portas dorso, ni mihi dona dabis. 270. DE XERXE ET TITO
1.270.1  Duxerat et

cum mihi nullus erat.
1.275.5  Ipsis cum vinclis utinam fera monstra vorassent
1.275.6  Me prius, huc volucrem, quam tulit iste, gradum!
1.275.7  Indefensa quidem, sed certe sola perissem,
1.275.8  Nec noster cuiquam letifer esset amor.
1.275.9  Nunc timeo pereat ne insons, servare nocentem
1.275.10  Dum studet, et pietas sit

tibi mansuri pignus amoris erunt. 295. DE LITTERA PYTHAGORAE
1.295.1  Turma gruum bifido tranat connexa volatu,
1.295.2  Inde novae Samio ducta figura notae. 296. IN VALLAM
1.296.1  Ipse Deas ausus reprehendere Valla Camenas,
1.296.2  Iudicium fertur

1.321.7  O dulces lyricos et elegantes
1.321.8  Ac plenos salis et facetiarum!
1.321.9  Hos nobis dedit ille corrigendos?
1.321.10  Hos lima putat indigere nostra?
1.321.11  Tam sunt iudicio meo politi,
1.321.12  Tam belli, ut merito politiores
1.321.13  Ac bellos magis edidisse nullum

328. DE CORPORIBUS MATHEMATICIS
1.328.1  Punctum sit, cuius non possis sumere partem.
1.328.2  Extento gracilis decurrat linea puncto.
1.328.3  Inde superficiem geminato linea tractu
1.328.4  Efficiat, nullo pateat quae lata profundo.
1.328.5  Bina superficies solidi vim corporis edat,
1.328.6  Quod longo, et lato

et ingenio mitis adesse meo.
1.358.5  Sic inopem, nec adhuc notum tibi, Roma, Maronem,
1.358.6  Tyrrhenus, placida mente, refovit eques.
1.358.7  Pergite Pierides, vestris me inducere lucis,
1.358.8  Nunc mihi molle iugum, nunc mihi plana via est. 359. AD EUNDEM EPISCOPUM
1.359.1  Unde mihi hoc, quod me sic

quam properasse fuit. 386. EPITAPHIUM PAPAE PII II.
2.25.1  Cum totus petit astra Pius, de praesule tanto,
2.25.2  Indignata sibi est terra manere nihil;
2.25.3   Sed frustra conata animam retinere volucrem,
2.25.4  Hic cupido, pressit corpus inane, sinu.

395. QUARE NUNC, UT QUONDAM, SUMMORUM PONTIFICUM TESTICULI NON EXPLORANTUR
2.34.1  Femina, Petre, tua quondam ausa sedere cathedra,
2.34.2  Orbi terrarum iura verenda dedit.
2.34.3   Indeprensa quidem cunctos latuisset in annos,
2.34.4  Facta foret partu, ni manifesta, novo.
2.34.5  Post haec Roma diu simili sibi cavit ab astu,
2.34.6  Pontificum arcanos,

396. DE INTEMPESTIVE COMEDENTE
2.35.1  Ante diem prandes, medio vix pronus Olympo,
2.35.2  Deflexit Titan; coena parata tibi est.
2.35.3  Quis ferat haec? Illud tamen indulgebimus omnes,
2.35.4  Exul ab octava si, Ludovice, bibas. 397. IN OTACUSTAS
2.36.1  Inter tot mala, pessimi otacustae,

2.48.3  Heu quantum distat natali a sede sepulcrum!
2.48.4  Pannonia extinxit, Brixia progenuit.
2.48.5   Saepe colos medica fatales arte morantem;
2.48.6  Tres indignatae praeripuere Deae. 410. IN CRISPUM
2.49.1  Nil danti tibi, Crispe, quod nihil do,
2.49.2  Dicis me minus esse liberalem.

candentes (si nos ea cura teneret),
2.59.2  De rubris, gemmas erueremus, aquis.
2.59.3   Gentibus ex Arabum varios peteremus odores,
2.59.4  Vellera Ser nobis mitteret, Indus ebur.
2.59.5  Nunc animum capiant cum tantum carmina nostrum,
2.59.6  Non nisi ab Oenotriis poscimus illa plagis.
2.59.7   Vobis ingenium, vobis dedit ore rotundo

age, si quando, sacrum Paeana, Camenae,
2.78.2  Tollite dulcisonis, sidera ad alta, modis;
2.78.3   Qualem Phlegra Iovi cecinit, vel Lydia Baccho,
2.78.4  Sub iuga, cum tigres India victa, dedit.
2.78.5   Sed Iovis et Bacchi felix victoria quondam
2.78.6  Magna licet fuerit, non duplicata fuit.
2.78.7   Matthiae gemini simul accessere triumphi,

3.3.40  Et rem, vesanam detulit ad dominam;
3.3.41  Illa fidem falsae tribuit temeraria culpae,
3.3.42  Quisquis amat, nimium credulitatis habet.
3.3.43  Inde venenatam, simulato munere, gemmam,
3.3.44  Imposuit digitis insidiosa tuis.
3.3.45  Nec mirere quidem tam magna audere puellam,
3.3.46  Non famam ex tanto crimine prima

3.3.57  At non esse tuam tam prava mente puellam,
3.3.58  Et bene te mores nosse, loquere, probos.
3.3.59  Non erat Aeolidae coniux suspecta marito,
3.3.60  Induit arma tamen proditione sua.
3.3.61  Nec te securum tanto in discrimine praesta,
3.3.62  Nec nimium dominae credulus esse velis.
3.3.63  Quae, minime sperant freta sunt

timeo auspicium, ne quid ferale minetur!
3.8.22  Ni relevet melior, tristia visa, Deus.
3.8.23  O facinus! moesti redeunt! Ne dicite quiquam.
3.8.24  Scimus! inest tacitum vultibus indicium.
3.8.25   Occidit infelix! Non formae profuit illi
3.8.26  Gratia, non leves et sine veste genae!
3.8.27  En jacet, ut riguo languens amaranthus in horto,

quid vana queror? tu te, furiose, necasti,
3.8.108  Dum nunquam nostris utere consiliis.
3.8.109  Praecepi quoties, et te quam saepe rogavi,
3.8.110  Tam temere indomito, ne rapereris, equo?
3.8.111  Exitiale adeo nullum mortalibus aegris
3.8.112  Est animal, nullum quod mala plura ferat.
3.8.113  Bella geruntur equis, vacuant quae

3.9.13  Adsunt conspicuae, formoso corpore, Nymphae,
3.9.14  Quae vobis possunt oscula mille dare.
3.9.15  Vos bene potaris, vos pingues manditis escas,
3.9.16  Inde premunt mollem, corpora vestra, torum.
3.9.17  Ambo igitur superum merito scandetis Olympum,
3.9.18  Hoc mercedis habet, qui bene semper agit.
3.9.19  Opto nimis, placidi,

3.9.30  Ipse Scientaeas donec adibo domus.
3.9.31  A te concessis iuvenis Danaëius alis,
3.9.32  Fertur ad horrendas Gorgonis isse domos.
3.9.33  Aureus inde tuas a me statuetur ad aras,
3.9.34  Taurus, et hibernis candidior nivibus. 10. AD APOLLINEM, CUM E PEDE LABORARET
3.10.1  Ardua

veritus citharam praeposuisse tubae.
3.11.31  Nam simul ac teneri permisit flosculus aevi,
3.11.32  Coepisti Musis invigilare sacris.
3.11.33  Donasti viridem castris tamen inde iuventam,
3.11.34  Et satis hac etiam parte peritus eras.
3.11.35  Rursus te saevis studium revocavit ab armis,
3.11.36  Et tibi Thespiadum signa ferenda dedit.

ignores, cuius sit nata parentis;
3.15.26  Costabilis genuit Bartholomaeus eam,
3.15.27  Vir gravis et prudens, fortis, moderatus et aequus,
3.15.28  Multum Principibus gratus et inde suis.
3.15.29  Cum foret orator Venetam legandus in urbem,
3.15.30  Anguigerumve ducem; Bartholomaeus iit.
3.15.31  Omnes vero, quibus Ferraria pulchra superbit.

3.17.22  Cum coleret terras, Parma beata, tuas.
3.17.23  Iam bis centenos exegit Cynthius orbes!
3.17.24  Ut liquit patrium seditione solum.
3.17.25  Pars inde anguigeram, pars hanc migravit in urbem,
3.17.26  Ornavitque altis, oppida bina, viris.
3.17.27  Sunt huic tot clari, tanta de stirpe, nepotes,
3.17.28  Sunt Priamus, fratres,

siquidem, nec cruda videtur,
3.17.36  Sed media aetates tangit utrimque duas.
3.17.37  Namque senectutem citra est, ultraque iuventam,
3.17.38  Corporis hinc pollet viribus, inde sapit.
3.17.39  Nunc sponsae ad dotes, animos convertite vestros;
3.17.40  Quae re, non casu, Libera, nomen habet.
3.17.41  Sunt illi castusque pudor, moresque

4.6.40  Pestifer influxus, per tua regna fluit.
4.6.41  Est et in hoc aliquid, quod munere sola refulges
4.6.42  Alterius, proprium cetera lumen habent.
4.6.43  Inde fit, ut nullo tua lux fervore calescat,
4.6.44  Ceu cum de speculo flamma remissa redit.
4.6.45  Adiice quod simili splendent alia omnia vultu,
4.6.46  Nec tenor est unquam,

4.6.54  Est, cum purpureo rubra colore venis.
4.6.55  Quod tamen in medio sordet tibi lividus orbis,
4.6.56  Constat polluti pectoris esse notam.
4.6.57  Nec sane indignor, quod deficis ipsa frequenter,
4.6.58  Ista tibi semper sors patienda fuit.
4.6.59  Sed cum fraternos intercipis obvia currus,
4.6.60  Quis non ingratam, quis putet esse

4.7.6  Ac procerum coetus regia signa sequi.
4.7.7  Vera quidem nostros vulgarat fama paratus,
4.7.8  Nec quicquam vani finxerat illa ioci.
4.7.9  Hoc siquidem toto, castris indulsimus, anno,
4.7.10  Gessimus et Musis non reticenda tuis.
4.7.11  Nam patrium iuxta vires dum cogimus Histrum,
4.7.12  Venturum Martis dum meditamur opus;

moenia Romae,
4.7.112  Occiduam pariter subdere fidit atrox.
4.7.113   Hanc ferro, hanc rapidis inhiat subvertere flammis,
4.7.114  Fecit ut ante Senon, fecit ut inde Getes.
4.7.115  Quare age magnanimi consurgite quaeso Latini,
4.7.116  Neve cadet vestro tempore avitus honos.
4.7.117  Vidit ab occasu sol omnia, vidit ab ortu,

4.10.100  Ac totidem lactis cymbia mixta mero.
4.10.101  Alme pater rerum, miserae pars optima vitae,
4.10.102  Mens simul et corpus, quo recreante, vigent,
4.10.103  Index venturi; superas qui mittis ad oras,
4.10.104  Somnia, per geminas, illa vel illa, fores;
4.10.105  Sic tibi parva dies, et sit nox annua semper,
4.10.106  Nec desit longae

Hyades, Haedi ambo, totus Orion,
4.12.16  Liquitur, et Delphin aequora multa vomit.
4.12.17  Nunc pariter geminas inclinant funditus urnas,
4.12.18  Hinc pater Eridanus, Troius inde puer.
4.12.19  Aut certe suprema alti convexa tegentes,
4.12.20  Aetheris, in terras praecipitantur aquae;
4.12.21  Ingeminant densi, valido sic turbine, nimbi,

Nec Padus Hesperiis clauditur aggeribus.
4.12.105  Acer et Argolicas supra furit Inachus urbes,
4.12.106  Improbe, nec parcis Thracibus, Hebre, tuis.
4.12.107  Nunc Indi sub Gange iacent, sub Tigride Parthi,
4.12.108  Sub Cydno Cilices, et sub Oronte Syri.
4.12.109  Nec sic est unquam pontem indignatus Araxes,
4.12.110  Nex sic Cappadocas

nec parcis Thracibus, Hebre, tuis.
4.12.107  Nunc Indi sub Gange iacent, sub Tigride Parthi,
4.12.108  Sub Cydno Cilices, et sub Oronte Syri.
4.12.109  Nec sic est unquam pontem indignatus Araxes,
4.12.110  Nex sic Cappadocas turbidus hausit Halys.
4.12.111  Maior in invisum nec crevit Xanthus Achillen,
4.12.112  Diffudit tantas, ante nec Hernus, opes.

4.12.119  Flumina sed levius, pelago cessante, nocerent,
4.12.120  Eminet e totis, insula nulla, fretis.
4.12.121  Non pomosa olim Corcyra, nec impia Lemnos,
4.12.122  Non indeprensi, conscia Creta, Iovis.
4.12.123  Non Sardo sunt Cyrnos; nullos, restincta profundo,
4.12.124  Flammarum eructat Sicelis Aetna, globus.
4.12.125  Vasto iterum Rhodos est,

4.15.30  Nec pudor est, ullos esse, negare Deos.
4.15.31  His pater attonitus studiis, votisque virorum,
4.15.32  Hoc, doluit vili posse licere luto.
4.15.33  Indoluit simul et magnas exarsit in iras,
4.15.34  Aestuat ira gravi mista dolore fremens.
4.15.35  Ut quondam pleno fluctus furit actus in alto,
4.15.36  Aut ubi

furit actus in alto,
4.15.36  Aut ubi sulfureis mons sonat intus aquis.
4.15.37  Tandem ubi conceptus paulum deferbuit aestus,
4.15.38  Concilium toto convocat inde polo.
4.15.39  Undique conveniunt Superi, circaque residunt,
4.15.40  Incipit a solio, sic prior ipse, suo:
4.15.41  Ecquid coelicolae vestros spectatis

tales, fundit ab ore, sonos:
4.15.111  Nate tuae, (quid enim superest?) spes unica matris,
4.15.112  Quo solo videor nomine freta loqui.
4.15.113  Nate, quid indignas, mitissime, surgis in iras?
4.15.114  Quae nova tam subiti causa furoris adest?
4.15.115  Et quae tanta tuum laeserunt crimina Numen,
4.15.116  Ut nullus veniae iam locus

Tune etiam poteris coelo delapsus ab alto,
4.15.144  Nequicquam in nostro procubuisse sinu?
4.15.145  Num poteris laceros variis cruciatibus artus,
4.15.146  Nequicquam indignae, Nate, dedisse neci?
4.15.147   Nequicquam tantos poterit tolerasse dolores,
4.15.148  Obsequitur iussis, dum pia turba, tuis?
4.15.149  Si te nulla movet tantorum causa

Equidem XVII. Oct. coram facie hostium castra metati sumus, praelii, caedisque, principia inita demum altera, quae sexta feria fuit. Primo mane ordines educti, iustaque acie signa collata. Stetit eo toto die nostrorum invictus animus, minus cedens, quo caedebatur durius. Multa clara funera hinc inde edita, tamque solida et constans pugna fuit, ut maiori pertinacia quam vi bellum fervere videbatur. Nemo usque ad tenebras receptui cecinit, nox ipsa sequens furorem et arma diremit, ubi et si parumper resederint acies, ingeniis tamen et machinis tota nocte certatum fuit. Ex hinc Sabbathi

M.CCCC.XLVIIII. indictione XII. die Dominico. XXIII. mensis Marcij. Item in predicto Generali Consilio per illos novem nobiles, die secundo instantis mensis in Generali Consilio supradicto per scruptinium electos et deputatos ad disputandum audiendum

tansis quas exigi debent pro perfectione dicte Cisterne et dicto opere completo, totum residuum dicte exactionis contribuatur pro manualibus turrium fiendarum circa Sibenicum, et si dicti denarij non sufficerent, suppleatur per sisterium, et ab inde in antea, correctis prius dictis tansis, quia aliqui ut dicitur sunt preter modum gravati, aliqui minus debito gravati, et exemptis presbiteris qui hac de re alio modo maiori onere gravantur, et absoluta illa ultima conditione sex solidorum quia pauperum est, omnes

solvere debeat libras quatuor, et que solebat libram unam solidos duodecim, solvere debeat libras tres, et que solebat viginti quatuor solidos, solvere debeat libras duas, reliquis vero tansis L. sexdecim et decem solidorum manentibus ut sunt, et pecunie inde exacte contribuantur pro elemosina in dictam fabricam, et procuratores dicte ecclesie dare possint modum dictarum exactionum et providere de exactionibus. Hoc modo omnium gravamine procedere poterit opus predictum cum magna omnium laude et Dei honore.

ad omnem requisitionem hujus Communitatis. M.CCCC.XLVIIII. Indictione XII. Die Dominico penultimo mensis Martij. Cum die XXIII dicti mensis Martij in Generali Consilio Nobilium Sibenicensium posita ballotata et capta fuerit quedam pars super provisione pecuniarum pro fabrica Ecclesie Cathedralis

primo, etiam ex obligatione pecuniarum facte per dictum Generale Consilium in prefata parte, quam obligationem nec secundum Deum, nec secundum conscientiam, nec secundum debitam equitatem absque nostro Consilio et assensu facere potuerunt, ut patet per privilegium super inde confectum sub M.CCCC.II. indictione X.-a die nono mensis Aprilis. Ne igitur humani generis hostis, cuius studium est ut sub specie boni fallat, transformat enim se, ut inquit Apostolus, in angelum lucis et sepius sub mele

pecuniarum facte per dictum Generale Consilium in prefata parte, quam obligationem nec secundum Deum, nec secundum conscientiam, nec secundum debitam equitatem absque nostro Consilio et assensu facere potuerunt, ut patet per privilegium super inde confectum sub M.CCCC.II. indictione X.-a die nono mensis Aprilis. Ne igitur humani generis hostis, cuius studium est ut sub specie boni fallat, transformat enim se, ut inquit Apostolus, in angelum lucis et sepius sub mele veneris et sub ovina pelle lupinam

sub quo modo in presentiarum nos offerimus tansare nos et clerum nostrum in nostris substantiis et introitibus pro centenario in duplo illius in quo vos tansabitis vos ipsos. Tertius modus est ut relevetur dos seu fabrica prefate Ecclesie iuxta tenorem privilegii super inde confecti sub M.CC.XCVIII. indictione undecima, die XXIIII mensis Junij ex tunc quando primo dicta Ecclesia Sancti Jacobi insignita fuit titulo Ecclesie Cathedralis, et hec civitas sublimata extitit dignitate pastorali, q. f dicta Ecclesia habebit sufficientes expensas

nos offerimus tansare nos et clerum nostrum in nostris substantiis et introitibus pro centenario in duplo illius in quo vos tansabitis vos ipsos. Tertius modus est ut relevetur dos seu fabrica prefate Ecclesie iuxta tenorem privilegii super inde confecti sub M.CC.XCVIII. indictione undecima, die XXIIII mensis Junij ex tunc quando primo dicta Ecclesia Sancti Jacobi insignita fuit titulo Ecclesie Cathedralis, et hec civitas sublimata extitit dignitate pastorali, q. f dicta Ecclesia habebit sufficientes expensas de propria dote unde eius

clementiam egisse nulli ambiguum esse debet, ut igitur verbis utar beatissimi doctoris Gregorii in omelia super Matheum, solicite, inquit, dilectissimi, nos considerare expedit ne nos qui plus ceteris in hoc mundo accepisse aliquid cernimus, ab auctore mundi gravius inde judicemur; cum enim augentur dona, rationes etiam crescunt donorum; tanto ergo humilior atque serviendum Deo promptior quisque debet esse ex munere, quanto se in collatis benefitiis obligatiorem esse conspicit in reddenda ratione. Et hec ad responsionem prefate

tradidere. Ex hac elatione et animi magnitudine, facillime pertinatia et nimia cupiditas principatus nascitur. A patribus conscriptis compertum est ipsum imperata negligere, nimis alta ac immoderata petere, cum hoste sentire. Hac indignitate reipublicae decemvirum severissimus ordo compulsus more maiorum in Colionum tamquam in improbum et audacem animadvertere statuit, Nicolao Canalio, qui hac tempestate

fortissime dimicando militari virtute vindicaverat, hac insigni calamitate fortuna evertisse videtur? Littere preterea publicae et privatae quaecunque repertae sunt integris signis proconsuli tradite sunt, indices suorum consiliorum. Circiter III.centi milites quadrato agmine Lignacum contendunt, quos magnificus Carolus Magnibracii filius consecutus audacissime invadit; tumultuarie ex itinere

et auctoritate nonnullorum causam suam oppugnari; et quod magis mirum ac stupendum est, illi aperte ipsum oppugnant, qui praecipuam sanctimoniam prae se ferunt, vivosque in cathalogo sanctorum, si quis non numeret, commoventur ac indignantur. Huiuscemodi hominum genus perversissimum est, qui omnia non ex iure, sed ex sua libidine moderantur. Scio virtute pravam libidinem vinces. Usque ad haec tempora nunquam vidimus patronos, qui suo labore, suaque impensa

prius, tuam antequam ad humanitatem accederem, litteris tecum agere, ne penitus istuc, quovis tempore, quavis aetate id contingeret, ignotus venirem. Scripseram itaque tuam ad amplitudinem una cum domino Helia Czepes etsi verbis pauxillis litteras, quae animi et voluntatis meae essent indices quibusque tuae benivolentiae et familiaritatis erga me initia praecucurrissent; sed fortuna semper felicitati hominum invidente longe aliter, quam animo meo destinaveram, effectum est — quippe nec meae nec Heliae, uti istic accepimus, litterae tibi redditae fuerant — meque paene

Bibliographia locorum inventorum

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Hranković, Dujam (m. 1422) [1405], Braciae Insulae Descriptio, versio electronica (, Nerezi Braciae), Verborum 899, Ed. Vedran Gligo ; Hrvoje Morović ; Karlo Kadlec [genre: prosa oratio - descriptio] [word count] [hrankdbracia].

Jurjević, Juraj (fl. 1400) [1418], Doctrina rebusque gerendis ornatissimo uiro Baptistae Bauiloquae Georgius de Georgiis plurimam salutem dicit, versio electronica. (, Venecija), Verborum 755, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [jurjevicjepist14180601].

Kršava, Petar (fl. 1434) [1434], Inscriptio in arcum restitutum, versio electronica (, Zadar), Verborum 46, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – inscriptio] [word count] [krsavaparcus].

Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistulae V ad Mapheum Vallaressum, versio electronica. (, Trogir), Verborum 672, Ed. Arnaldo Segarizzi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepistvallar5].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1448], Epistolae duo a. 1448, versio electronica (, Servia; Segedinum), Verborum 1682, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1448].

Grad Šibenik (1449) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1210, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia] [word count] [documentaecclsibenic].

Šižgorić, Juraj (stariji) (biskup 1437-1454) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1087, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia; prosa - epistula] [word count] [sizgorjdocumentasibenic].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1451], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi (Venetiis, 1451-06-28), versio electronica (, Venecija), Verborum 616, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14510628].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1452], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi, versio electronica (, Trogir), Verborum 251, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14520802].

Augustin Zagrepčanin, Juraj (fl. 1454) [1454], Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica (), Verborum 1885, Ed. Ladislaus Juhász [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [augustgepist].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report