Your search found 1283 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1101-1200:

quindecim. Mox subdit: In hoc etiam tractu est mons Apesas supra Nemeam. Quoniam vero semel non ineptire solum, verum etiam somniare coepimus, cur non dicamus, missis vulgarium mythologorum explicationibus, hunc ipsum Nemeaeum leonem fuisse aliquem Jatronum principem, qui a Chimaera devectus hunc tractum montium circa Nemeam insederat, atque ea loca omni crudelitatis immanissimae genere, uti Sphinx insidiis, vastaverat, antequam victus atque caesus

916  Rauca fremunt super ora. interdum namque sonabat
917  Voce deum, interdum tauri mugitibus, ira
918  Quum furit immani ferus, interdumque leonis
919  Rugitu horrifico; aut catulorum infanda ciebat
920  920 Murmura latrantum, aut stridentia sibila, late
921  Queis nemora, et valles

1114  Pulcra quidem Psamathe tibi protulit, Aeace, Phocum;
1115  1125 Sed tibi pressa Thetis plantas argentea, Peleu,
1116  Sternentemque viros, animosque leonis habentem
1117  Indomiti, clademque Phrygum, produxit Achillem.
1118  Aeneam in riguis nemorosae vallibus Idae

quoties Tirynthius heros
104  Pugnabat. colubrum fuscis lita corpora guttis
105  105 Terga videbantur, malarumque ater hiatus.
106  Non procul agrestumque suum atque armenta leonum
107  Addidit Ignipotens. properant longo ordine turmae
108  In se oculis conversae indignantesque; nec istae,
109  Nec metuunt illae: cervix horrescit utrisque.

Addidit Ignipotens. properant longo ordine turmae
108  In se oculis conversae indignantesque; nec istae,
109  Nec metuunt illae: cervix horrescit utrisque.
110  110 Iamque leo cecidit magnus; duo corpora iuxta
111  Strata iacent apri fortes: cruor omnibus ater
112  Volvitur e membris, iucunda leonibus esca.
113  Hinc magis ardescunt ad pugnam, unaque

metuunt illae: cervix horrescit utrisque.
110  110 Iamque leo cecidit magnus; duo corpora iuxta
111  Strata iacent apri fortes: cruor omnibus ater
112  Volvitur e membris, iucunda leonibus esca.
113  Hinc magis ardescunt ad pugnam, unaque feruntur
114  Setigerique sues contra fulvique leones.
115  115 Parte quoque in clypei Lapithum pugna aspera surgit

iacent apri fortes: cruor omnibus ater
112  Volvitur e membris, iucunda leonibus esca.
113  Hinc magis ardescunt ad pugnam, unaque feruntur
114  Setigerique sues contra fulvique leones.
115  115 Parte quoque in clypei Lapithum pugna aspera surgit
116  Pirithoum circa, Caeneumque, Dryantaque regem,
117  Opleaque, Exadiumque, Phalerumque, Prolochumque,

dedit Bacchus quam praemia laeta laborum.
349  Illa tempestate inierunt praelia, et arva
350  350 Impleruntque metu late trepidoque tumultu.
351  Namque, velut geminis quum cerva leonibus icta
352  Concidit, in sese rabie vertuntur et ira
353  Praecipites, gravibusque implent rugitibus auras:
354  Aut etiam veluti gemini certamina rostris

373   Atque illum Alcides linquit tellure iacentem
374  Opperiens Martem validum, servatque ruentem
375  375 Saeva tuens oculis. praedam ceu nactus opimam
376   Forte leo, postquam detraxit corpore pellem
377  Vnguibus atque animam rapuit citus, aspera corda
378  Explet acerba tuens huc atque huc lumine glauco,
379  Dimotaque humeros cauda ferit,

374 Opperiens Martem etc. Sic enim praeceperat Pallas, ne occupatum in Cycno spoliando Mars aggrederetur. 376 Forte leo etc. Haec omnis similitudinum comparationumque coacervatio plane Homerica est. Vbi enim vatum ille maximus incalescit, frequentissimas adhibere solet similitudines, ac veluti coacervare.

Dalmatiae, Croatiae et Slavoniae trium sororum recursus ad novum Proregem Ioannem Erdödy, ne suis priventur coronis et novo sponso Leopoldo ab Hungaria Anonymus (i. e. Tituš Brezovački)
Unica spes nostrae jam pridem, Bane, salutis
Huc propera, penitus ne periisse sine.

spes nostrae jam pridem, Bane, salutis
Huc propera, penitus ne periisse sine.
Dalmata, Slavinus clamant, gens fida Croata:
"Banus erit nostris mox medicina malis!"
Religio in summo versatur prisca periclo,
Libertas gentis, jus, Leopolde, tuum.
Praesul cum clero sese junxere Luthero,
Calvinum, Photium jam vocitant socium.
Sicne tui fecere Patres, scelerata propago?
Coelum non intras, nec sinis ire alios.
Proh, scelus infandum, nostris spoliare coronis

quos imitatur, avis.
Proteget exemplo patrum sacra vera Quiritum,
Proteget et forti nos tria Corr. ex: nostria. regna manu. /
Ut maneant, faciet salva omnia jura vetusta
Atque Leopoldo terna corona pio.
Corda Croatarum regi cur dedita semper,
Solius est verae religionis opus.
Hungara clara quidem est gens, sed non clarior ulla
Slavena, historia teste probare potes.
Cernis, ut est totum ferme diffusa per

(i) Primum Cracoviae edita fuit haec Pyrrhi Elegia per Thomam Natalis anno 1582. deinde Venetiis per Felicem Valgrisium anno 1596. ad calcem ejus Carminum. Est et tertia editio ista prior item Veneta sub signo Leonis anno 1592. ubi haec Pyrrhi Elegia non legitur. Omnes hae editiones modo rarissimae sunt; verum Cracoviensi tantum praefixa fuit sequens Elegia in obitum Mauri Vetrani, qui fuit Poetae

anno 1681. iam viguisse et tamen portalem praestitum fuisse militem dicitur, de quanto formali statui nequit quando illud in 1715. comitiis stabilitum ac primo 1723. formaliter inductum fuisse constat, negari nihilominus non potest Leopoldum, propter suppressam Zrinianam factionem se Regnum iure armorum tenere praetendentem, non modo contributionem diversasque accisas per edicta ante illum annum imposuisse, verum etiam sublato omni prioris gubernii systemate Regnum

constanti tollere terram
1.2.1.10  10 impete, Germanum reddere inane 5 solum.
1.2.1.11  Saepius adsumsit, repressit saepius arma,
1.2.1.12  nuncque 6 leo rabidus, nunc lepus ipse fuit. 7
1.2.1.13  Quidquid agat, funus domui tristemque ruinam
1.2.1.14  molitur Lotharingae excidiumque parat. 8

in Gallias et inde saeculo 6‑o circa 541‑8 in Hispanias digressi sunt, retinuerunt sibi partem Galliae, dein profligatis et devictis Suevis, eorum provincias occuparunt in Hispania et suum regnum fundarunt duce Leovigilco. 7 His temporibus adhuc Romani habebant suas provincias in Hispania; sed Svintilla Flavius circa 637 eos penitus expulit ex Hispania. 8 Extincto etiam imperio occidentali per Haerulos orientis imperatores jure postliminii fundumque

apud Gothos; ultimatim omnia alia minora regna reciderunt ad haec duo regna. 17 Saec. ergo 15 quatuor erant status in Hispania, regnum Granatense, Castiliae, Aragoniae et Navarrae. 18 Ad regnum Castiliae pertinebat ipsa Castilia, Legio, seu Leona, Gallitia, Asturia, Quibusgoa, Alaba, Biscaja, Estremadura, Andalusia et Murtia. 19 Aragonia complectebatur Aragoniam, Valenciam, et Catalauniam; insula Sicilia in Mediterraneo mari; Sardiniae insula, et Baleares insulae, uti Majorica, Minorica

accessit etiam lis de regno Navarrae per Ferdinandum Catolicum astutia Galliae avulsum, et Hispaniae connexum. 4 Galli ergo grassantibus Hispanis dein irruperunt in Navarram, inde tamen expulsi sunt; sed 1521‑o errupit formale bellum, quod per 4 annos duravit; Leo enim Decimus pontifex non parum contulit ad prolongationem huius belli, qui Carolum incitavit quam maxime propter ducatum Mediolanensem; politica enim Italiae, quae ex multis parvis debilibus statibus constat, suadet ne potens unus imperans permittatur pedem figere, ne suprimat

anno in hunc comitatum eumque totum sibi subjecit expugnata arce Lutzeburgensi; et eo scivit vi pecuniarum suarum adducere Belgas et Anglos Ludovicus ut, licet garantirisaverint pacem Noviomagensem, tamen non tantum Hispanos non juverint, sed potius Angli juverunt Gallos; contra Leopoldum vero suscitavit Turcas in Hungaria, ut nec is juvare potuerit Hispanos; Hispani ergo deserti ad 20 annos coacti sunt inducias facere cum Gallis 1684, ut nempe duo loca munita in Belgis recipiant Hispani, cetera vero occupata a Hispanis servarent sibi Galli; pax tamen non

ergo deserti ad 20 annos coacti sunt inducias facere cum Gallis 1684, ut nempe duo loca munita in Belgis recipiant Hispani, cetera vero occupata a Hispanis servarent sibi Galli; pax tamen non nisi 4 annis duravit; nam 1688. bellum restauravit; incepit autem tunc cum imperatore Leopoldo ut sic etiam Hispanos involvat; fuit autem assumpta occasio belli Archiepiscopatus Coloniensis vacans; pro hoc commendavit Ludovicus principem Firstenberg, Imperator vero et Pontifex ducem Bavariae, qui etiam electus est; et hinc bellum

et episcopis Hispanie; nepos enim eius erat ex Maria Theresia Phylippi 4‑i filia; reipsa etiam 3 annis post hanc pacem exstinctus est Carolus 2us nulla relicta sobole; extincta ergo est linea Austriaca Hispanica, proin jus devolvebatur ad aliam lineam, nempe Austriacam Viennensem Leopoldi. 3 Habebant tamen alii etiam principes spem Carolo succedendi, nempe alii, qui jure foemineo praetensiones formabant in Hispania; tales sunt 1‑o) Leopoldus 1. imperator, qui jure masculino, proin maximo jure petiit, nempe agnationis, cuius jus etiam

ergo est linea Austriaca Hispanica, proin jus devolvebatur ad aliam lineam, nempe Austriacam Viennensem Leopoldi. 3 Habebant tamen alii etiam principes spem Carolo succedendi, nempe alii, qui jure foemineo praetensiones formabant in Hispania; tales sunt 1‑o) Leopoldus 1. imperator, qui jure masculino, proin maximo jure petiit, nempe agnationis, cuius jus etiam pactum mutuae successionis inter has aulas roborabat. 4 2‑o) Erat domus Bavarica nempe Iosephus princeps Bavariae. 5 Hic condescendit

4 2‑o) Erat domus Bavarica nempe Iosephus princeps Bavariae. 5 Hic condescendit matris ex parte ex Hispanica linea, et jam a Carolo 2‑o fuit electus successor. 6 Philippus 4‑us habuit filiam Margaretham Theresiam, quae Leopoldo imperatori nupta fuit; ex hoc nata est Maria Antonia, quae Maximiliano duci nupta fuit, et haec genuit Iosephum hunc, proin fuit nepos Leopoldi; sed hic mortuus est ante Carolum. 7 3‑us fuit princeps Sabaudiae Victor Amadeus; hic jure proaviae,

linea, et jam a Carolo 2‑o fuit electus successor. 6 Philippus 4‑us habuit filiam Margaretham Theresiam, quae Leopoldo imperatori nupta fuit; ex hoc nata est Maria Antonia, quae Maximiliano duci nupta fuit, et haec genuit Iosephum hunc, proin fuit nepos Leopoldi; sed hic mortuus est ante Carolum. 7 3‑us fuit princeps Sabaudiae Victor Amadeus; hic jure proaviae, Catharinae, filiae Phylippi 2‑i, quaesivit regnum Hispaniae. 8 4‑us fuit Ludovicus 14., qui pro nepote suo extorsit regnum; nam

11‑us pontifex cum clero Hispanico plurimum in hoc fecit; cum morte ergo Caroli Galli statim Phylippum sub nomine 5‑i induxerunt in regnum armata manu, ibique inauguratus est; tandem etiam Sabaudia et Bavaria, Portugallia, Anglia, Hollandia eum recognoverunt; nemo ergo praeter Leopoldum protestatus est, et in ditiones Hispanicas Italiae Eugenium cum 32,000 misit, ad vindicandum jus suum; solus quidem parum effecisset Leopoldus, sed Angli et Hollandi defecerunt a Ludovico, qui eos delusit spe divisionis provinciarum aliquarum Hispanicarum, dein aegre

armata manu, ibique inauguratus est; tandem etiam Sabaudia et Bavaria, Portugallia, Anglia, Hollandia eum recognoverunt; nemo ergo praeter Leopoldum protestatus est, et in ditiones Hispanicas Italiae Eugenium cum 32,000 misit, ad vindicandum jus suum; solus quidem parum effecisset Leopoldus, sed Angli et Hollandi defecerunt a Ludovico, qui eos delusit spe divisionis provinciarum aliquarum Hispanicarum, dein aegre ferebant arctam hanc unionem potentium imperantium, qui omnibus aliis molestias creare potuissent; anno ergo 1702. foedus initum est inter hos 3 et

denunciatum est Gallis; exarsit ergo bellum attrocissimum tam terra, quam mari, et usque 13 annorum duravit et nomine belli successionis Hispanicae venit; partes belligerentes sibi praefixerunt, ut exturbato Phylippo 5‑o ex trono Hispaniae, substituatur Carolus junior filius Leopoldi, sicque mens Ludovici deludatur, quamquam successio in Hispania spectasset Leopoldum patrem, et postremum Iosephum primum filium seniorem, hi tamen duo renunciarunt juri suo; primis annis sat ancipiti fortuna bellum gestum est, Galli tamen ex Catalaunia ejecti sunt, in urbe

et usque 13 annorum duravit et nomine belli successionis Hispanicae venit; partes belligerentes sibi praefixerunt, ut exturbato Phylippo 5‑o ex trono Hispaniae, substituatur Carolus junior filius Leopoldi, sicque mens Ludovici deludatur, quamquam successio in Hispania spectasset Leopoldum patrem, et postremum Iosephum primum filium seniorem, hi tamen duo renunciarunt juri suo; primis annis sat ancipiti fortuna bellum gestum est, Galli tamen ex Catalaunia ejecti sunt, in urbe Barcillonensi Carolus se curavit inaugurari sub nomine Caroli 3‑ii, et sic jam

ipsam Madrittum expugnavit, ibique solemniter inauguratus est, proin duos reges Hispania habuit; circa annum decimum tamen infelicius negotia gerebant, et repressi sunt ex tribus provinciis excepta Catalaunia; interim anno 5‑o mortuus est Leopoldus, cui Iosephus 1‑us successit; anno 11‑o mortuus est etiam Iosephus sine haeredibus, solus ergo remansit Carolus; maluit ergo incertam successionem relinquere et certam arripere, quod etiam fecit et sic imperator sub nomine Caroli 6‑i coronatus est in imperatorem, et

cum consensu suorum subditorum, hanc sanctionem, eamque ab exteris receptam et garantirisatam voluit; in hac sanctione etiam successio limitata est, nempe ut primo succedant descendentes Mariae Theresiae, his deficientibus Iosephi primi succedant descendentes, hos excipiant Leopoldi primi succesores; anno 1724. post comitia Hungarica publicata est haec sanctio. 2 1732. Romanum imperium suscepit hanc successionem; 1725. Hispania, 1727. Russia, 1732. Anglia una cum evictione, 1730. Hollandia una cum evictione, 1732. Dania, 1735.

exsolutionem. 22 Inter domum Austricam nostram et Hispanicam ergo intercedit vinculum magnum affinitatis; Iosephus enim 2. anno '60. duxit Phylippi, ducis Parmensis, filiam Isabellam; qui fuit frater Caroli Tertii regis Hispaniae. 23 Leopoldus vero 2. duxit filiam Caroli Tertii, et sororem moderni regis Hispaniae Mariam Ludovicam. 24 Mariam vero Amaliam, sororem Leopoldi, duxit Ferdinandus, frater Isabellae et filius Philippi. 41.1 Rex vero Neapolitanus modernus

anno '60. duxit Phylippi, ducis Parmensis, filiam Isabellam; qui fuit frater Caroli Tertii regis Hispaniae. 23 Leopoldus vero 2. duxit filiam Caroli Tertii, et sororem moderni regis Hispaniae Mariam Ludovicam. 24 Mariam vero Amaliam, sororem Leopoldi, duxit Ferdinandus, frater Isabellae et filius Philippi. 41.1 Rex vero Neapolitanus modernus duxit Mariam Carolinam anno '68, Leopoldi 2‑i sororem, filiam Mariae Theresiae. 2 Anno 90‑o Franciscus primogenitus Leopoldi

Caroli Tertii, et sororem moderni regis Hispaniae Mariam Ludovicam. 24 Mariam vero Amaliam, sororem Leopoldi, duxit Ferdinandus, frater Isabellae et filius Philippi. 41.1 Rex vero Neapolitanus modernus duxit Mariam Carolinam anno '68, Leopoldi 2‑i sororem, filiam Mariae Theresiae. 2 Anno 90‑o Franciscus primogenitus Leopoldi 2‑i duxit Mariam Theresiam, filiam Ferdinandi regis Neapolitano. 3 Eodem anno '90‑o modernus Magnae Hatruriae dux duxit filiam Mariam

sororem Leopoldi, duxit Ferdinandus, frater Isabellae et filius Philippi. 41.1 Rex vero Neapolitanus modernus duxit Mariam Carolinam anno '68, Leopoldi 2‑i sororem, filiam Mariae Theresiae. 2 Anno 90‑o Franciscus primogenitus Leopoldi 2‑i duxit Mariam Theresiam, filiam Ferdinandi regis Neapolitano. 3 Eodem anno '90‑o modernus Magnae Hatruriae dux duxit filiam Mariam Franciscam, filiam regis Neapoli, Ferdinandi.

modernus Magnae Hatruriae dux duxit filiam Mariam Franciscam, filiam regis Neapoli, Ferdinandi. 42.1 Eodem anno matrimonium initum est inter coronae haeredem Neapolitanum Ianuarium et Mariam Clementinam, filiam Leopoldi 2‑i; vices sponsi subivit Carolus quartogenitus genitus Leopoldi; utraque pars horum est impubes. Finis Hispaniae. Historia Portugalliae. 1.1

regis Neapoli, Ferdinandi. 42.1 Eodem anno matrimonium initum est inter coronae haeredem Neapolitanum Ianuarium et Mariam Clementinam, filiam Leopoldi 2‑i; vices sponsi subivit Carolus quartogenitus genitus Leopoldi; utraque pars horum est impubes. Finis Hispaniae. Historia Portugalliae. 1.1 Regnum hoc Portugalliae easdem fere vicissitudines subivit quas

Svevi qui regnum fundarunt sedesque fixas ibi habuerunt, prouti in Hispania. 3 Eorum regnum ab anno 440. usque 584. floruit in Lusitania; tunc enim a Visigothis extinctum est tam in Hispania, quam in Lusitania sub duce Visigothorum Leovigilco et tunc successit regnum Gothorum in Lusitania; sub initium 8‑i saeculi Saraceni regni Gothici finem imposuerunt, et ab eo tempore caliphae Saracenorum Lusitaniam sibi subegerunt; donec dein diversi reges Chatolici, Gothici Hispanici, pedetentim recuperassent a Saracenis

in Hungaria habet jus succedendi, et quidem per sanctionem pragmaticam Caroli 6‑i; per hanc enim sanctionem <ius succedendi pertinet> non tantum ad Mariam Theresiam et eius descendentes, sed etiam ad Iosephum 1‑um et eius descendentes, et his deficientibus ad descendentes Leopoldi 1‑i, et ex his descendunt Portugalli; nam Maria Anna, filia Leopoldi, fuit conjunx regis Portugalliae Ioannis 5‑i et fuit mater Josephi et avia modernae reginae Portugalliae. Finis Statisticae Regni Portugallici.

Caroli 6‑i; per hanc enim sanctionem <ius succedendi pertinet> non tantum ad Mariam Theresiam et eius descendentes, sed etiam ad Iosephum 1‑um et eius descendentes, et his deficientibus ad descendentes Leopoldi 1‑i, et ex his descendunt Portugalli; nam Maria Anna, filia Leopoldi, fuit conjunx regis Portugalliae Ioannis 5‑i et fuit mater Josephi et avia modernae reginae Portugalliae. Finis Statisticae Regni Portugallici. Statistica Belgii foederati.

ducatuum defecerunt in semine; adfuerunt ergo multi, qui ex parte femina petierunt eas, nempe Palatino Neoburgica (Pfalz Neuburg) et Brandeburgica; Matthias imperator vero sequestravit hos ducatus tamquam feuda virilia, ut nempe eos suis agnatis dare possit; misit ergo Leopoldum ad sequestrationem cum exercitu; Brandeburgus ergo efflagitavit opem Henrici 4-i regis Galliae et Belgarum contra domum Austriacam; domus vero Neoburgica Hispanos evocavit in auxilium; Henricus cum se accingeret bello contra Matthiam, domi occisus est, bellum tamen

22 annorum juvenis vicarius renunciatus est, bellum magna circumspectione gessit contra Gallos; terra interim non multas victorias retulit, sed mari meliori Marte pugnatum est; anno tamen sequenti '73. Galli coacti sunt Belgium deserere ex eo, quod Brandeburgicus elector et Leopoldus imperator succurrerit Belgis; tres provincias avulsas per intercessionem Vilhelmi iterum in foedus assumpserunt 4 caeterae provinciae; Vilhelmus ursit per amicos suos ut ipsi conferatur etiam in tribus aliis provinciis vicariatus, et hoc etiam obtinuit, proin jam in 5

juniorem, nempe principes Nassovienses). 2 Galli multas clades intulerunt Belgis, et certe funestris exitus fuisset eius nisi ipsi Angli ursissent pacem cum Belgis, ne sic Ludovicus 14. nimis viribus excrescant, et illi incassum vires suas atterant; dein ipse Leopoldus imperator duos principes Germaniae abstraxit a foedere Gallico, nempe archiepiscopum Coloniensem et episcopum Monasteriensem, metu proscriptionis, et sic '75. anno liberati sunt Belgae a caeteris hostibus, et cum solo Ludovico 14-o negotium habuerunt; tandem '78. etiam cum

conventionibus, inter quas erat etiam ea, ut stirps Jacobi Stuard a throno excludatur; Jacobum hunc 2-um defendendum suscepit Ludovicus 14. rex Galliae, et hinc bellum difficillimum exarsit; huius belli occasione partibus Belgarum adstitit etiam Leopoldus imperator, infensissimus Ludovici 14. antagonista, qui Vilhelmum primus recognovit legitimum Brittaniae regem; accessit etiam domus Sabaudica. 2 Quod ipsos Belgas attinet, hi praeter damna nihil ex hoc bello retulerunt, multos enim milliones profundere

parens occultos amores coluisse cum Adela; per hoc ergo Richardus incensus arma contra patrem corripuit turbasque concitavit contra patrem, his malis correptus in gravem incidit morbum, in quo etiam decessit anno 1189; ei successit Richardus (Cor Leonis) filius; pacifice regnum adivit, sed 1190. progressus est in expeditionem sacram cum Philippo 2-o rege Franciae pluribusque aliis principibus minoribus; anno sequenti '92-o Tolomaidem oppugnarunt, hic jam inter ipsos principes enatae sunt turbae, nempe inter Leopoldum

Richardus (Cor Leonis) filius; pacifice regnum adivit, sed 1190. progressus est in expeditionem sacram cum Philippo 2-o rege Franciae pluribusque aliis principibus minoribus; anno sequenti '92-o Tolomaidem oppugnarunt, hic jam inter ipsos principes enatae sunt turbae, nempe inter Leopoldum archiducem Austriae et Richardum, dein etiam inter Philippum et Richardum, qui Philippus ceteroquin offensus fuit Richardo, quod sororem Adelam non duxerit; cum enim insulam Cyprum expugnassent, incidit Richardo in oculos Perengaria principissa Navarrae, haec amoenitate sua

conciet, hinc fidem solemnem exegit Philippo ne domi turbas excitet, et eius provincias invadat; quod tamen servare non contendit Philippus; Richardus pacem cum Saladino fecit domumque reversus est; Richardus brevioris viae causa per continentem redivit, insidiatus ergo est ei Leopoldus archidux Austriae; transvestivit se ergo Richardus 7.9 Richardus: Henricus perperam MS sed agnitus et interceptus est, et per 15 menses retentus est donec non 100,000 marcarum argenti se redimeret; interim domi

numerum impugnavit duoque tantum statuebat sacramenta, ipse ergo Henricus, in literis versatissimus, refutavit Lutherum edito a se opusculo, Romanus ergo Pontifex ad perennem remunerationem huius zeli eum Protectorem fidei cognominavit, Leo 10-us; mutavit tamen paulo post zelum suum Henricus, defecit enim cum toto regno suo ab aula sua; Henricus enim, cum 20 annis cum uxore sua Chatarina vixisset, indifferens erga eam factus, eam repudiare voluit; accessit ergo Romanum Pontificem 7-um Clementem per legatum suum

ordinibus, ut sibi devincat suorum animos, religioni Anglicanae se conformavit, nempe episcopali ecclesiae; maximam in id convertit curam, ut pericula a Ludovico et Jacobo ipsi intentata a se amoliatur, fere enim usque '97. annum strenue bellum gessit cum Gallis; cum Hispanis et Leopoldo imperatore in foedus condescendit contra Ludovicum; initio favit quidem fortuna Jacobo, qui in persona in Hiberniam digressus est, quam intra exiguum tempus totam sibi subjectam habuit; conspicuam navalem victoriam retulit de Belgis, anno tamen '90. fortuna eum destitit,

regis Franciae 1340; anno tamen 1369. tempore pacis confectae cum Joanne Bono deposuit hunc titulum; restaurato vero bello sub Carolo 5. filio Joannis Boni titulum regis Franciae reassumpsit Eduardus et ad haec usque tempora permansit. 4 Henricus 8. a Leone 10. accepit titulum Defensoris fidei anno 1521--o solemni edita bulla. Idem Henricus dein, ut affligat Pontificem propter non admissum divortium uxoris suae, se regem Hyberniae adpellavit, et Caput ecclesiae; tempore Jacobi 1--i accessit titulus regis Scotiae, sed Jacobus

ordines dotari consueverunt dum nubunt; omnes proles sunt in plena potestate patria.- 7 Scutum regis Angliae varium fuit pro diversis temporibus, modo divisum est in 4 areas; prima area rursus divisa est in duas areas perpendiculares, in prima sunt duo leopardi aurei congredientes in campo aureo, quod est insigne Angliae, in sinistra area est leo rubens in campo aureo, quod est Scotiae insigne; in alia area est insigne Franciae, nempe 3 flores lilii, in 3--a area est Scithara (harfa) aurea cum cordis argenteis in campo

7 Scutum regis Angliae varium fuit pro diversis temporibus, modo divisum est in 4 areas; prima area rursus divisa est in duas areas perpendiculares, in prima sunt duo leopardi aurei congredientes in campo aureo, quod est insigne Angliae, in sinistra area est leo rubens in campo aureo, quod est Scotiae insigne; in alia area est insigne Franciae, nempe 3 flores lilii, in 3--a area est Scithara (harfa) aurea cum cordis argenteis in campo caeruleo; in 4--a area est insigne stirpis Brunsvicensis; totum scutum

insigne; in alia area est insigne Franciae, nempe 3 flores lilii, in 3--a area est Scithara (harfa) aurea cum cordis argenteis in campo caeruleo; in 4--a area est insigne stirpis Brunsvicensis; totum scutum tegitur corona supra quam eminet leopardus coronatus; totum scutum cingit ligula ordinis equestris Sancti Georgii, in hac ligula scriptum est simbolum ordinis Honni soi qui mal i pense-- nebulo sit, qui male cogitat; scutiferi sunt a dextris coronatus leo, a sinistris unicornis argenteus cum corona in collo,

tegitur corona supra quam eminet leopardus coronatus; totum scutum cingit ligula ordinis equestris Sancti Georgii, in hac ligula scriptum est simbolum ordinis Honni soi qui mal i pense-- nebulo sit, qui male cogitat; scutiferi sunt a dextris coronatus leo, a sinistris unicornis argenteus cum corona in collo, huic coronae adnexa est catena aurea, quae corpori circumvolvitur, et intra pedes posteriores desinit; uterque insistit fasciae argenteae cum inscriptione Dieu et mon Droi. 8 Vexillo utebantur Angli

Statistica practica Belgii foederati § 1--us Situs et territorium 1.1 Mare Germanicum Belgis est ad septemtrionem; ad meridiem est Brabantia et episcopatus Leodinensis. Ad orientem sunt principatus Iuliacensis, Geldria Austriaca, Geldria Borussica, episcopatus Monasteriensis, etc. 2 Situs geographicus est intra 52. et 54. latitudinis septemtrionalis gradum et intra 22. et 25, proin sub zona

In Frisia sunt duo status, deputati 3--um quarteriorum, et 11 urbium; 3--a quarteria haec distribuuntur in 30 jurisdictiones, quorum quaelibet suum praesidem habet, et deputatos 2 mittunt, nobilem et ignobilem, ad conventus generales. 2 Locus conventus est Leobarda, consident in 4 salis, omnes nempe distinctim et separatim. 11.1 Transisalana habet nobilitatem et 3 urbes; haec provincia praeterea in 3--a quarteria est divisa; congregantur status alternatim in 3 urbibus, praeses ipsorum est praefectus

generalis Indiarum Belgicarum. 3 In contextu: Seine Hochheit, Votre Altesse, Vestra Celsitudo; antecessores Vilhelmi primi solummodo Excellentissimi Domini, Son Excellence, nominabantur. 3.1 Scutum Belgii foederati est leo aureus erectus in campo rubro, qui brachio dextro gladium tenet, sinistra fasciam 7 sagittis constantem. 2 Usque pacem Vestphalicam leo hic in capite habuit pileum libertatis, ab eo tempore vero coronam auream. 3 Antequam in

Excellentissimi Domini, Son Excellence, nominabantur. 3.1 Scutum Belgii foederati est leo aureus erectus in campo rubro, qui brachio dextro gladium tenet, sinistra fasciam 7 sagittis constantem. 2 Usque pacem Vestphalicam leo hic in capite habuit pileum libertatis, ab eo tempore vero coronam auream. 3 Antequam in libertatem fuissent asserti, scutum eorum fuit Pera mendicalis (Bettelsack), tardius navis fluctibus agitata, et in

antica, in postica miles catafractura indutus dextra gladium, sinistra fasciam tenens 7 sagitarum, cum hoc simbolo: Concordia res parvae crescunt. 4.1 Geldria habet scutum horisontaliter sectum, superior pars in duas areas dividitur; in dextro leo aureus in campo rubro, in sinistro rex niger in campo aureo; inferius est leo aureus in campo caeruleo. 2 Hollandia habet leonem rubrum in campo aureo. 3 Zeelandia habet scutum diagonaliter divisum, superius est leo ruber in campo

tenens 7 sagitarum, cum hoc simbolo: Concordia res parvae crescunt. 4.1 Geldria habet scutum horisontaliter sectum, superior pars in duas areas dividitur; in dextro leo aureus in campo rubro, in sinistro rex niger in campo aureo; inferius est leo aureus in campo caeruleo. 2 Hollandia habet leonem rubrum in campo aureo. 3 Zeelandia habet scutum diagonaliter divisum, superius est leo ruber in campo aureo, pars inferior compluribus fasciis caeruleis et argenteis, undarum instar

4.1 Geldria habet scutum horisontaliter sectum, superior pars in duas areas dividitur; in dextro leo aureus in campo rubro, in sinistro rex niger in campo aureo; inferius est leo aureus in campo caeruleo. 2 Hollandia habet leonem rubrum in campo aureo. 3 Zeelandia habet scutum diagonaliter divisum, superius est leo ruber in campo aureo, pars inferior compluribus fasciis caeruleis et argenteis, undarum instar repleta est. 4 Utrajectensis: scutum est area

dividitur; in dextro leo aureus in campo rubro, in sinistro rex niger in campo aureo; inferius est leo aureus in campo caeruleo. 2 Hollandia habet leonem rubrum in campo aureo. 3 Zeelandia habet scutum diagonaliter divisum, superius est leo ruber in campo aureo, pars inferior compluribus fasciis caeruleis et argenteis, undarum instar repleta est. 4 Utrajectensis: scutum est area argentea ducta linea rubra obliqua. 5 Frisia gerit 2 erectos congredientes leones aureos in

superius est leo ruber in campo aureo, pars inferior compluribus fasciis caeruleis et argenteis, undarum instar repleta est. 4 Utrajectensis: scutum est area argentea ducta linea rubra obliqua. 5 Frisia gerit 2 erectos congredientes leones aureos in campo caeruleo. 6 Transisalana habet leonem rubrum in campo aureo, per corpus leonis ducta est fascia caerulea non recta, sed undulatim assurgens. 7 Groninga habet aquilam nigram bicipitem in campo aureo, in pectore

caeruleis et argenteis, undarum instar repleta est. 4 Utrajectensis: scutum est area argentea ducta linea rubra obliqua. 5 Frisia gerit 2 erectos congredientes leones aureos in campo caeruleo. 6 Transisalana habet leonem rubrum in campo aureo, per corpus leonis ducta est fascia caerulea non recta, sed undulatim assurgens. 7 Groninga habet aquilam nigram bicipitem in campo aureo, in pectore habet scutum rubrum per cuius transversum traps ! argentea ducta

repleta est. 4 Utrajectensis: scutum est area argentea ducta linea rubra obliqua. 5 Frisia gerit 2 erectos congredientes leones aureos in campo caeruleo. 6 Transisalana habet leonem rubrum in campo aureo, per corpus leonis ducta est fascia caerulea non recta, sed undulatim assurgens. 7 Groninga habet aquilam nigram bicipitem in campo aureo, in pectore habet scutum rubrum per cuius transversum traps ! argentea ducta est. 8 Vicarius qua

ex Aula (Hof) Hollandiae, et ex Consilio supremo Hollandiae; utrumque forum commune est et Hollandiae et Zeelandiae. 3 Tertium tribunal est Utrajectense; in hoc membra generalis vicarius creat. 4 Quartum est tribunal Frisiae, quod Leobardae residet, vicarius creat membra. 5 Quintum est Transisalanum, in hac provincia 3 urbes efficiunt tribunal; a judicibus ergo pedaneis ad magistratum 3 urbium appellatur. 6 Sexto est Groningense tribunal; ab anno '749. fit etiam

alteri, qui magis diversam pecuniam dabit ipsi. 17 Sic in favorem commercii Portugallici cuduntur aurei Portugallici; pro Germania tota et regnis septentrionalibus, utuntur aureis Hollandicis; imperialibus Albertinis utuntur in Dania, Suecia et Russia; Leoninis imperialibus utuntur in partibus Levantinis, Turcicis Ducatons in Asia orientali utuntur. § 10 De negotio religionis 1.1 Scimus negotia religionis non ultimam causam esse cui existentiam et

in Europa. 6.1 Insigne regis Hispaniarum est divisum in areas 4; prima area rursus in 4 areas divisa est; in 1--a et 4--a conspicitur castellum aureum cum 3 turribus in campo rubro, ut Castiliae scutum. In 3. et 2. area habetur ruber coronatus leo in cubo argenteo, ut Legionis insigne; in medio 4 linearum areae aede pomum Granatense fissum bifariam, ut regni Granatensis insigne, in campo argenteo. 2 In quadratura maiori 2--a perpendicularis adest divisio, in dextra adsunt 4 pali rubri in campo

est aureis lineis quinquies dextrorsum fissa et rubro limbo circumdata, et est antiquum Burgundiae scutum. 4 In 4--a adest horizontalis divisio, in superiore est scutum caeruleum aureis liliis persparsum et albo limbo circumseptum, in inferiore est aureus leo in campo nigro; in medio habetur scutum corcurale, quo exhibetur scutum stirpis Antegavensis, nempe 3 lilia in campo caeruleo cum rubra periferia; universum scutum cingit catena aurei velleris cum exuviis agni; telamones sunt duo leones. 5 Hoc ergo est

limbo circumseptum, in inferiore est aureus leo in campo nigro; in medio habetur scutum corcurale, quo exhibetur scutum stirpis Antegavensis, nempe 3 lilia in campo caeruleo cum rubra periferia; universum scutum cingit catena aurei velleris cum exuviis agni; telamones sunt duo leones. 5 Hoc ergo est insigne majus; praeter hoc habetur minus, in quo tantum Legionis, Castiliae, et stirpis Antegavensis adest scutum. 7.1 Archiofficiales in effectu quidem cesserunt, eorum tamen supersunt nomina.

neque tum visae vitrei sub gurgite Anapi,
Non Aetna in viridi, sacra nec in Acidis unda.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Illum etiam Thoes, secla et flevere luporum,
Illum etiam sylva torvis leo flevit ab alta.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Multae illi ante pedes vaccae, taurique iacentes,
Multae illi vitulae, multae adgemuere iuvencae.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe

si ausit ultra progredi, praesentiat,
10  Quanta obruendus sit procella: scilicet
Addebat illis patrium usque adeo solum
Vires in advenam hostem, ut audacissimos
Domi leones singuli se crederent.
Sibi Lupus cum hoste dimicandum ut strenuo
15  Vidit, simulque venit in mentem, (*) gravi
Quam fuerit olim de genere quidam suo,
Dum pactum ab

Ubi vis imperat, nullus rationi est locus. Corvus, et Vulpes.
Rerum potitus sceptra Leo praeceperat,
Ut quotquot essent tollerentur stirpitus
Omnes Cameli: triste scelus, at regia
Vox legis instar: quod tyrannus imperat,
5  Differre culpa est, plectitur

per terras iit,
Novumque Vulpes regis edictum audiit,
Diriguit amens, et fugae quaerit loca
Sibi tuta: mortis undique est comes timor,
10  Oculisque semper dirus occurrit Leo.
Huic Corvus alta desidens in ilice,
Tibi nulla certe est causa, cur timeas, ait:
Te namque Bactra non tulere informibus
Tumentem gibbis, et reflexo in pectora

annis et bona
Tibi praeeuntem mente Regum addiscere
20  Arbitria jubes: forte clitellas tibi
Si aptet, deindeque, sis Camelus, dixerit
Tibi Rex et idem testis, et judex Leo,
Num judicio abibis incolumis, et Rhetorum
In morem acutis disputabis formulis,
Ut te Camelum haud esse, sed Corvum probes?25
Felix, quod aevum degis aeria in plaga;

1.30.4   Ante alias omnes, casta sed esse cupit. 31. De festo Sanctae Mariae ad Nives
1.31.1  Dum stella insani multo furit igne leonis,
1.31.2   Et gravis arentes aestus hiulcat agros,
1.31.3  Puram, Virgo, nivem coelo demittis et aedes
1.31.4   Sacra deo qua sit parte locanda, mones.

est, quem possint minus omnes ferre, molestum
3.115.8   Quam si quis nullum, Postume, ferre potest. 116. Ad Franciscum Galliae regem, amplectentem Leonardum Vincium animam agentem.
3.116.1  Amplexu petis, heu, morientem, cui nihil isto,
3.116.2   Francisce, amplexu vilius esse potest.
3.116.3  Quod regi carus vixit, fuit utile; regi

3.123.1  Quisque, malus Varo est, Rufo bonus: an quod uterque
3.123.2   In cunctis mores perspicit ipse suos? 124. Ad Meniscum, de Leonilla.
3.124.1  Pulchra tibi est, Quinto foeda est Leonilla, Menisce;
3.124.2   Mi media est, partem nutat et in geminam.
3.124.3  Illam tu sequeris, Quintus fugit; ipse moveri,

uterque
3.123.2   In cunctis mores perspicit ipse suos? 124. Ad Meniscum, de Leonilla.
3.124.1  Pulchra tibi est, Quinto foeda est Leonilla, Menisce;
3.124.2   Mi media est, partem nutat et in geminam.
3.124.3  Illam tu sequeris, Quintus fugit; ipse moveri,
3.124.4  Sive absit, seu sit proxima, nil soleo.

3.186.3  Fer bene servitium saltem, facilisque volensque
3.186.4   Id patere, invitus quod patiere tamen. 187. [186.] De fatua Leonillae pulchritudine.
3.187.1  Ingenium vultu prodat, mihi si qua placere
3.187.2   Vult: fatuo vultu non placet ipsa Venus. 188.

3.298.3  Scilicet haud usquam, solis coelestia dona
3.298.4   Queis portat, castas invenit illa preces. 299. [298.] Ad Leonillam defendentem puellam parum pudicam.
3.299.1  Cur casta incestam curas, Leonilla? Tuere
3.299.2   Sic aliam, noceas ne tamen ipsa tibi.
3.299.3  Ne quis communem te credat dicere

3.298.4   Queis portat, castas invenit illa preces. 299. [298.] Ad Leonillam defendentem puellam parum pudicam.
3.299.1  Cur casta incestam curas, Leonilla? Tuere
3.299.2   Sic aliam, noceas ne tamen ipsa tibi.
3.299.3  Ne quis communem te credat dicere causam,
3.299.4  Sumptaque pro patriis arma movere focis.

mores quod dedecet istos,
3.299.6   Tuque tuum retine, quo caret illa, decus. 300. [299.] Aliud.
3.300.1  Ne tibi dissimilem lauda, Leonilla, puellam,
3.300.2   Ne quis dissimilem te putet esse tibi. 301. [300.] Haud frustra benefacta cadunt. Haud

XIII., mitem bonis, acerbum improbis.
4.26.1  Cujus habes agni solium, mitissime Clemens,
4.26.2   Quidquid agis, mores, ingeniumque refers,
4.26.3  Nec tamen Adriaci piguit meminisse leonis:
4.26.4   Ille etiam, quo nil mitius esse potest,
4.26.5  Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,
4.26.6   Horrescit, rictuque asper et ungue leo.

piguit meminisse leonis:
4.26.4   Ille etiam, quo nil mitius esse potest,
4.26.5  Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,
4.26.6   Horrescit, rictuque asper et ungue leo. 27. [26.] Ad Clementem XIII., quum Romae Societatis Jesu sodales ex Hispania hospitio excepisset.
4.27.1  O terrae decus, o pater orbis, siccine

ut se bonis mitem, improbis acerbum praebeat.
4.34.1  Sacrorum antistes, laudo, quod candidus agni
4.34.2   Innocuos mores, ingeniumque refers;
4.34.3  Saepe sed irati similem decet esse leonis.
4.34.4   Ille etiam, in summi qui sedet arce poli,
4.34.5  Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,
4.34.6   Horrescit rictuque asper et ungue leo.

similem decet esse leonis.
4.34.4   Ille etiam, in summi qui sedet arce poli,
4.34.5  Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,
4.34.6   Horrescit rictuque asper et ungue leo. 35. [34.] (Vid. epigr. sub n.o 39) Krša Ad Antonium Canovam, de mole sepulcrali

4.82.9  Gaudentes, altrix ipsorum nacta parentem
4.82.10   Munere quod divum est eximio eximium. 83. [81.] De Petro Leopoldo Austriaco Magno Etruriae duce Roma loquitur.
4.83.1  O divae genus Austriados, quo fratre superbit
4.83.2   Coesar, quo gaudet Flora beata duce,
4.83.3  Etruscis meus adveniens huc

4.239.7  Testari et nostro quo nil corruptius aevo est,
4.239.8   Foemineum ex aliqua parte manere decus. 240. [238.] Ad Leonillam, amatorum vecordiam sapientia moderantem.
4.240.1  Advenit, Leonilla, tibi cum stultus amator,
4.240.2   Cordata stultum mente regis sapiens.
4.240.3  Nec sinis, officii finem

4.239.8   Foemineum ex aliqua parte manere decus. 240. [238.] Ad Leonillam, amatorum vecordiam sapientia moderantem.
4.240.1  Advenit, Leonilla, tibi cum stultus amator,
4.240.2   Cordata stultum mente regis sapiens.
4.240.3  Nec sinis, officii finem transcurrat, amori
4.240.4   Nec nimium laxet libera froena

conniti ac repere calle,
5.22.6   Ampla gestari quo licet, Aule, vici. 23. In dicacem.
5.23.1  Parva cutim invasit Getuli musca leonis,
5.23.2   Ac laesum rostro credidit esse suo,
5.23.3  Et cum, quos suevit, rugitus ille cieret,
5.23.4   Vulneribus, dixit, quam dolet ille meis?

est aliis.
5.97.5  Malim equidem caecus fieri, nec cernere quidquam,
5.97.6   Isto quam tecum falsa videre modo. 98. De Leonilla, anu se pulchram putante.
5.98.1  Quae senuit Leonilla, tamen sibi pulchra videtur:
5.98.2   Credo, aetas oculos perdidit, ut faciem.

nec cernere quidquam,
5.97.6   Isto quam tecum falsa videre modo. 98. De Leonilla, anu se pulchram putante.
5.98.1  Quae senuit Leonilla, tamen sibi pulchra videtur:
5.98.2   Credo, aetas oculos perdidit, ut faciem. 99. Ad eamdem.
5.99.1  Jam vetula es, tibi

sibi pulchra videtur:
5.98.2   Credo, aetas oculos perdidit, ut faciem. 99. Ad eamdem.
5.99.1  Jam vetula es, tibi pulchra tamen, Leonilla, videris.
5.99.2   Credebas; speculo nunc quoque crede tuo. 100. Ad Aulum insulse jocantem.
5.100.1  Parce joco, talem non

5.149.1  Cum tacita es, juvenem simulas te, Gellia, fuco;
5.149.2   Cum loqueris, tremula voce fateris anum. 150. [  Var. 19] Ad Leonillam formosam et fatuam.
5.150.1  Ut potis es (mihi crede) tace, Leonilla; tacentis
5.150.2   Nemo non corpus suspicit egregium.
5.150.3  Cum loqueris, nemo non voces odit ineptas,

5.149.2   Cum loqueris, tremula voce fateris anum. 150. [  Var. 19] Ad Leonillam formosam et fatuam.
5.150.1  Ut potis es (mihi crede) tace, Leonilla; tacentis
5.150.2   Nemo non corpus suspicit egregium.
5.150.3  Cum loqueris, nemo non voces odit ineptas,
5.150.4   Et miram egregio in corpore stultitiam.

5.205.6   Foemina foemineo ne foret ingenio. 206. De puella, cujus amores multi, conjugium nemo expetat.
5.206.1  Ostentat, natam passim Leonilla: juventam
5.206.2   Idalia incendit pulchra puella face.
5.206.3  Cuncti addent roseasque genas, flavumque capillum,
5.206.4   Atque hilares blanda luce oculos inhiant.

5.294.11  Stultum, oro, cohibe tandem, ne te quoque, Galla,
5.294.12   Aut ira, aut risu, qui sapit, excipiat. 295. Ad Leonillam de Hyla ejus proco.
5.295.1  Ambit Hylas ditem ac vetulam, gestitque venire
5.295.2   Non thalamum, extremas at vafer in tabulas,
5.295.3  Utque diu sine te vivat, Leonilla,

295. Ad Leonillam de Hyla ejus proco.
5.295.1  Ambit Hylas ditem ac vetulam, gestitque venire
5.295.2   Non thalamum, extremas at vafer in tabulas,
5.295.3  Utque diu sine te vivat, Leonilla, beatus,
5.295.4   Paullisper tecum sustinet esse miser.
5.295.5  Insidias necdum sentis male cauta? Nec arces
5.295.6   Instantem cano Vulturium capiti?

5.324.4   Et magis aetatis tristia damna teget. 325. (v. ep. sub n.o 316.) Krša Ad Leonillam. De cultu inverecundo.
5.325.1  Ostendis populo totas, Leonilla, mamillas,
5.325.2   Isque velut scisso Moenas aperta sinu.
5.325.3  Tamne juvat dici formosam, nulla pudoris

Bibliographia locorum inventorum

Brezovački, Tito (1757-1805) [1790], Dalmatiae, Croatiae et Slavoniae trium sororum recursus, versio electronica (), 94 versus, verborum 664, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - satura; poesis - elegia] [word count] [brezovtrecursus].

Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Discursus in secundum membrum propositionum regiarum seu opinio de insurectione in Regno Hungariae, versio electronica (), Verborum 10693, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendisc].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1792], Theocriti, Moschi et Bionis idyllia omnia (excerpta), versio electronica (), 476 versus, verborum 5000, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - idyllium; poesis - versio - ex Graeco] [word count] [zamagnabidyllia].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report