Your search found 1283 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

Lacones pueri cubantes in thoris arundineis 13 . Titus Latinuss somnium prodere negligens filium amittit et egrotat. Cum id senatui renunciasset, statim conualuit 38 . Agarista per quietem leonem sibi parere uisa, genuit Periclem 50 . Medicina per somnium indicata 52 . Somnium ephori quo significatum est quttuor perituros, quinto superstite 108 . Nihil certius

appellata: Quia pedes, inquit, habent uirorum, animum autem, quem tu modo habes, qui hoc interrogas 59 . Captus ac uenditus scire se dixit hominibus imperare. Fatuos esse dixit uolentes ipsum redimere: neque enim leones seruos esse nutrientium, sed econuerso illos seruire leonibus 60 . Vnguium capillorumque partibus superfluis resectis non immingendum neque insistendum, id est seruos non conculcandos 82 .

autem, quem tu modo habes, qui hoc interrogas 59 . Captus ac uenditus scire se dixit hominibus imperare. Fatuos esse dixit uolentes ipsum redimere: neque enim leones seruos esse nutrientium, sed econuerso illos seruire leonibus 60 . Vnguium capillorumque partibus superfluis resectis non immingendum neque insistendum, id est seruos non conculcandos 82 .
Sacrificium.

effuso atramento infuscata aqua absconduntur 100 . Polypus colorem mutat ad similitudinem loci maxime in metu 101 . Struciocamelli cum colla frutice occultauerint, latere se se existimant. Galli terrori sunt leonibus 108 . Ęgithus auis minima rudentis asini uoce audita adeo terretur, ut oua eiiciat, pulli ipsi metu cadant 116 . Animalia timidiora quibus minimum sanguinis

Timor uirtutum custos. Securitas ad lapsum facilis 193 .
Tentatio. Violentia carnis 37 . Sedet leo in insidiis etc. 43 . Christus a diabolo tentatus. Video aliam legem in membris meis 67 . Non enim habitat in carne mea bonum

A diebus Ioannis Baptistę regnum cęlorum uim patitur 55 . Anima oppressa uariis perturbationibus, ad Dominum si conuertitur, liberatur 126 . Deus meus misit angelum suum et conclusit ora [ora] leonum, et non nocuerunt mihi 130 . Tentatus Dominus, cum ieiunasset 146 . Membra scandalizantia 146 .

Quis fortiter resistet diabolo 392 . Custodit Dominus animas sanctorum 395 . In matutino interficiebam omnes peccatores terrę 397 . Catuli leonum rugiunt, ut rapiant. Illic naues pertransibunt 399 . Et intrauit Israel in Ęgyptum 400 . Eduxit eos in argento et auro 400 . Dixit, et stetit spiritus procellę

occisus est, patrem patrię dixere Dionem 23 . Victoria potitus, dum expiraret: Satis, inquit, uixi 33 . Qui contemnebatur, uictor euasit 18 . Captiuus fortis ut leo custodiendus 42 . Exigua manus ingentes copias prostrauit 3 . Themistocles Xerxem superauit 5 . Regem uinctum duxit ut feram 27 .

ab eis 66 . Nabuchodonosor superato Arphaxat uictoria elatus multa regna aggredi deereuit 93 . Gaudium uictorię Iudith mensibus tribus celebratum 97 . Conculcabis leonem et draconem. Psalmus XC. Victi inimici archa intra tabernaculum collocata. Psalmus XCVIII 117 . Portantes manipulos uenient coram Domino qui uicerunt mundum. Psalmu s CXXV. Sępe expugnauerunt me,et non

Agabus prędixit famem, quę fuit sub Claudio XI. Paulus mulierem a spiritu phytonico liberauit XVI. APOCALYPSIS: Veneficis pars in stagno ardenti XXI. Vigilia. PETRI I: Sobrii estote et uigilate, quia aduersarius uester tanquam leo rugiens circuit quęrens quem deuoret; cui resistite fortes in fide. Deus autem perficiet, confirmabit solidabitque V. APOCALYPSIS: Si ergo non uigilaueris, ueniam ad te tanquam fur, et nescies, qua hora ueniam ad te III.

Vi uentorum milites cum armis contorti et in aera librati 362 . Circii uiolentia summa. Iapix. Cecias 415 . Venatio. Nemora murorum ambitu circumdata ferarum uim ad uenatorium usum alentia. Ibi Alexander leonem prostrauit 226 . Humilis. Philopemenes apud hospitem incognitus ligna scidit 311 . VALERIVS MAXIMVS
Vaticinium. De

Victor papa. Iulius senator. Antonius. Eusebius. Vincentius. Peregrinus et Romanus. Seuero: Iginus papa. Anicetus papa. Sother papa. Antedolus subdiaconus. Hyreneus episcopus. Philippus episcopus. Leonidas. Alexandro: Martina uirgo. Plurimi. Iulita mater cum filio trimo. Calepodius presbiter. Palmatius. Simplicius. Felix. Blanda. Et alii. Item XLIIII martyres. Calistus papa. Priuatus miles. Asterius. Pontianus papa. Mammes, mater Alexandri. Decius: Saturninus

Martina uirgo. Plurimi. Iulita mater cum filio trimo. Calepodius presbiter. Palmatius. Simplicius. Felix. Blanda. Et alii. Item XLIIII martyres. Calistus papa. Priuatus miles. Asterius. Pontianus papa. Mammes, mater Alexandri. Decius: Saturninus episcopus. Agaton. Macharius Leoneius et Tyrsus et Calonicus. Apollonia. Polichronius episcopus. Nestor episcopus. Alexander episcopus. Olympias et Maximus. Parmenas. Elimas et Chrysotelus, presbiteri. Lucas et Mutius, diaconi. Marianus et Iacobus. Isidorus, Petrus. Paulus. Andreas. Dionysia. Venantius.

Theodora cum tribus filiis. Cyriacus. Largus ut Smaragdus. Firmus et Rusticus. Euplus. Hippolitus cum sua familia numero XIX. Maximiano, filio Diocletiani: Crescentianus. Artemia uirgo. Diocletiano: Ioannes et Chrysippus, presbiteri. Leontius et Carpophorus. Dionysius. Secundus, Alexander. Anastasius Salonę. Ioannes. Hadrianus cum aliis XXXIII. Dorotheus et Gorgonius. Niceta. Euphemia uirgo. Lucia uidua et Geminianus. Methodius episco pus. Ianuarius episcopus. Festus. Sosius et Proculus, diaconi. Desiderius

XII. Apollonius senator. Eleuterius papa. Victor papa. Iulius senator. Antonius. Eusebius. Vincentius. Peregrinus et Romanus. Cecilia uirgo sub Marco Aurelio et Commodo. Seuero. Iginus papa. Sother papa. Andeolus subdiaconus. Hyreneus episcopus. Philippus episcopus. Leonidas. Anicetus papa. Alexandro, Mameę4 filio. Martina uirgo. Plurimi martyres. Calepodius presbiter. Iulita cum filio trimo. Calistus papa. Priuatus miles. Asterius. Pontianus papa. Mames mater. Maximino imperante: Saturninus et Sisinius. Papias et Maurus. Barbara

Porphyrius. Hermes. Sauinianus et Sauina uirgo. Andochius. Tyrsus et Felix. Herculanus. Benignus presbiter. Venerandus. Decio: Saturninus episcopus. Agathon. Macarius Lionius apud Alexandriam. Ibidem Hero. Arsenius. Isidorus et Dioscorus. Leontius. Tyrsus et Cleonicus. Fabianus papa. Agata uirgo. Apollonia uirgo. Policronius episcopus. Nestor episcopus. Alexander episcopus. Olympias et Maximus. Parmenas. Elymas et Chrysotellus presbiteri. Lucas et Mutius diaconi. Marianus et Iacobus. [Parmenas. Elymas et

filiis. Tiburtius. Chromatius cum sociis. Susanna uirgo. Septem dormientes, id est Maximianus, Malchus, Martinianus, Dionysius, Ioannes, Serapion et Constantinus. Euplus. Hippolitus cum sua familia numero XIX. Ioannes et Crisippus, presbiteri. Leontius et Carpoforus. Gnesius. Dionysius. Anastasius Salonę. Felix presbiter et Adauctus. Ioannes, Hadrianus cum aliis XXXIII. Dorotheus et Gorgonius. Euphemia uirgo. Lucia uidua et Geminianus. Metodius episcopus. Ianuarius episcopus. Festus. Sosius et Proculus diaconi.

Anastasio: Sygismundus, Britannię rex. Theodorico, Longobardorum rege: Ioannes papa. Symachus et Boetius, uiri doctissimi. Constantio: Paulus episcopus. Archadio: Innocentius Primus papa. Leone: Timotheus, episcopus Alexandrinus, et Proterius, eius presbiter. Theodosio seniore: Marcellus episcopus. Theonistus episcopus. Tabra et Tabrata diacones. Deciano: Carpasius cum Primo et Peliciano fratribus. Leone

Leone: Timotheus, episcopus Alexandrinus, et Proterius, eius presbiter. Theodosio seniore: Marcellus episcopus. Theonistus episcopus. Tabra et Tabrata diacones. Deciano: Carpasius cum Primo et Peliciano fratribus. Leone imperante: Timotheus, episcopus Alexandrinus, et Proterius, eius presbiter. Martiano: Iulia uirgo. Theodosio seniore: Marcellus episcopus. Theonistus episcopus. Tabra et Taborata diacones. Detiano: Carpasius cum Primo et Feliciano fratribus.

3.10.22   Mox tibi finitimus Turca triumphus erit. 11.
3.11.1  Cum ducis auditum est Leonorae funus acerbum,
3.11.2   Luctus tam uariis urbibus illa fuit:
3.11.3  Hesperii lugent, septem luxere tryones,
3.11.4   Hoc quod

3.11.38   In solio caeli splendidiore nitet. 12. Epitaphium eiusdem
3.12.1   Cum Leonora nouum properaret ad aethera sidus,
3.12.2  Certamen stellis omnibus una fuit.
3.12.3  Tale ad spectaclum caelo pendente, uicissim

3.12.6  Sed mox Hesperii sanguinis illa fuit.
3.12.7  Moesta quid ergo tuam ploras, Isabella, parentem?
3.12.8  Quae regina fuit, nunc Leonora dea est. 13.
3.13.1  Quam bene sumpserunt Venetae noua signa triremes

3.13.3  Nam modo Dux Venetus, custodia publica rerum,
3.13.4   Mutat adoratae Marcica signa cruci
3.13.5  Toruaque deposuit fului simulacra Leonis
3.13.6   Conspicuęque gerit sola trophaea crucis;
3.13.7  Qua maria et terrę sola custode tuetur
3.13.8   Grimanus, patriae

3.26.1  Cornicem, fateor, pennis deplumat ademptis
3.26.2   Imbellemque cohors densa fatigat auem.
3.26.3   Magnanimi contra sors est diuersa Leonis:
3.26.4   Hic par innumeris millibus esse potest.
3.26.5  Quod semel hic hausit, non extorquetur, et alis
3.26.6   Gryphis

4.5.51  Obsequio pronus currentia flumina tranat,
4.5.52   Vincit et aequoreas saepe natator aquas.
4.5.53  Obsequium Lybicos fecit parere leones,
4.5.54   Fecit et Hyrcanas succubuisse feras.
4.5.55  Obsequium lentos declinat ab arbore ramos,
4.5.56   Obsequium flecti robora

hyante rictu,
4.23.74  In praedam unguibus efferantur uncis):
4.23.75  Horrendum feritas adulta saeuit,
4.23.76  Armantur Lybici mora leones.
4.23.77  Quod si conualeo, pedis pusilli
4.23.78  Magna est gratia. Nam meis Camoenis
4.23.79  Insertabere curiae deorum

nec libera Bruti
5.2.105  Saecula nec quicquam ueteris desideret aeui,
5.2.106  Principe sub tali rerum dominoque senatu!
5.2.107  Hinc Leo Christipotens rerum moderatur habenas, 2,107-138 Hinc Leo Christipotens... ouantior axis: vv. in margine additi
5.2.108  Humanis nedum consensibus Vrbis et

nec quicquam ueteris desideret aeui,
5.2.106  Principe sub tali rerum dominoque senatu!
5.2.107  Hinc Leo Christipotens rerum moderatur habenas, 2,107-138 Hinc Leo Christipotens... ouantior axis: vv. in margine additi
5.2.108  Humanis nedum consensibus Vrbis et orbis,
5.2.109  Verum hortante Deo

gens,
5.2.123  Siqua fera est, nostris mansuescet moribus ultro.
5.2.124  Tu modo tale decus poscentibus annue diuis
5.2.125  Auspiciisque, Leo, melioribus arma retractes
5.2.126  Indecoresque abrumpe moras: te sospite passim
5.2.127  Prisca reuiuiscunt procerum consortia, reges

matre Bootes
5.4.120  Pulcraque Dictaeae stupuerunt astra puellae.
5.4.121  Te nascente tuis caelum meruisse lacertis
5.4.122  Malle Leo potuit, tibi Pleias orta serena est,
5.4.123  Signa nec Oleniae pluuiali nube capellae
5.4.124  Ausa tuum turbare diem. Tibi pulcrior orbis

5.4.272  Ortarique canes, latebras intrare ferarum,
5.4.273  Vestigare truces ursos et dentibus apros
5.4.274  Fulmineis premere et Lybicos optare leones
5.4.275  Comminus et tigres inuadere foetibus orbas
5.4.276  Dignatus, neque enim capreas ceruosque fugaces
5.4.277  Figere,

mari titulisque Quiritum,
6.29.30   Hoc pluris facias nobilitate tua. 30.
6.30.1  Non leo Marmaricus nec abacto pignore tigris,
6.30.2   Nec tantum immani uipera dente furit,
6.30.3  Quam rabies hominis, feritate immanior omni,

7.20.59  Non multos regnare bonum est: rex imperet unus,
7.20.60   Maeonides uatum maximus ille docet.
7.20.61  Hinc unus regnat Decimus Leo, Scipio cuius
7.20.62   Et Cato protritam sub pede lingat humum,
7.20.63  Certatimque libens uestigia pronus adoret
7.20.64   Romulus et

7.20.120   Turca Gotifredos sentiat esse nouos.
7.20.121  Vrbanus melior, melior Pius arma retractet
7.20.122   Successuque nouus prosperiore Leo.
7.20.123  Cui, puto, praesidiis socius communibus aether
7.20.124   Praesto erit, humana si titubabit ope:
7.20.125  Incassum neque

7.20.127  Nec modo mortalis consensus et Vrbis et Orbis
7.20.128   Optio, praesentis sed fuit illa Dei.
7.20.129  Quod si iusta pio debetur palma Leoni,
7.20.130   Quale secuturum est proelia sancta decus!
7.20.131  Nec modo pensabunt Asia atque Europa labores,
7.20.132   Innumeris

7.26.49  Dumque tonat, crustis squamosus inhorruit anguis,
7.26.50   Ore nec immani lingua trisulca micat,
7.26.51  Attonitique pauent posita feritate leones
7.26.52   Et noua per mortes fertilis hydra suas,
7.26.53  Insolitusque timor furesque luposque fatigat,
7.26.54  

Semper armato tibi pugna grandis,
Semper armato furiis Averni,
Non tuae mensae pariterque spondae
Vita quiescit.
5  Verba mortales veluti sagittae,
Clamor irati veluti leonis
Et minae dirum veluti tonantis
Fulgura nubis.
Tu venenosus velut ictus anguis
10  Tuque crudelis velut hasta Pyrrhi
Tuque culpatus velut ille condam

cadit Tyrus fluvius, in quo sunt molendina nostra, et miscetur mari per fauces intranti. Hic thynni mirae magnitudinis reperiuntur pisces et delphines aspiciuntur ludentes, hic vituli marini saepissime apparent. Dentrices cristatae capiuntur sole existente in Cancro, in Leone et in Virgine, quae quidem magnis in deliciis habentur et huiusmodi, ut aiunt, non capiuntur nisi in Hellesponto. Et ostrea Dalmatico nimium saturata liquore, capiuntur praeterea capitones, salpae, scorpenae, muli, lupi, gobiones, auratae, pargi, loligines et scombri. Et sole ingrediente

turrito et fortissimo muro circumsepta et oppugnationem minime reformidans. Intra quod vetustum extat sacellum, nuper intimo tantum ornamento novatum, ubi Christi matris figura celeberrimis clarescit miraculis. Est quoque inferius ad forum et ad aream Veneti vexilli alligero leone signati et ad episcopium et praetorium basylica, Basylica quae miro artificio, ut arbitror, nostro saeculo surgit Iacobo maiori, Christi apostolo, dicata. Sunt et primariorum ordinum in religione constructa coenobia. Sunt et aedes nobilium

XVI. DE STATU SIBENICI Quintum supra decimum perficitur lustrum, lustrum quo Illustrissimus Venetorum senatus Sibenicum Sibenicum habuit et in eo vexillum erexit volitantis et coronati leonis anno salutis 1412. quinto Kalendas Novembres. Tunc aurea saecula aurea saecula redire visa fuerunt, tunc quasi ex cloaca civitas effecta, tunc barbarie postposita Latina vigere coepit humanitas, tunc virtutem sugere, aetatem litterarum alimento

Reuerendissimo in Christo patri D. Oliuerio Carraphę Cardinali Neapolitano episcopo Sabinensi protectori Ragusino Iacobus Bonus IACOBVS BONVS RACVSAEORVM ORATOR AD LEONEM DECIMVM PONT. MAX.
1  Diuas, quae Paphiam deam colentem
2  Siluas Idalii et nemus Cytheri
3  Formosam faciunt Apollinemque,
4  Musas, Pallada Liberumque patrem,
5  

Fidem qui rubeo tegis galero: Iccirco hunc tibi, pontifex, dicamus,
9   Mundi et pondera, cardinemque uertis Orbes quem decimum uocant Leonem.
10   Diis ęquus superis: tibi dicamus: Ne te mouerit alteri quod olim
11   Et dono Herculeum damus laborem:

Et dono Herculeum damus laborem: Hic a me fuit Hercules dicatus!
12   Munus quod decet infimum Poetam: Est Christus modo, quem refers leonem,
13   Non quod maximus exigit patronus De Iudae catuli tribu leonis.
14   Vrbis: quę illyrici caput tenetur.

Munus quod decet infimum Poetam: Est Christus modo, quem refers leonem,
13   Non quod maximus exigit patronus De Iudae catuli tribu leonis.
14   Vrbis: quę illyrici caput tenetur. Hic omnes superat feras et omni
15  Prostrato leo parcit et pusillo.

De Iudae catuli tribu leonis.
14   Vrbis: quę illyrici caput tenetur. Hic omnes superat feras et omni
15  Prostrato leo parcit et pusillo.
16  Res haec magnanimum decet leonem. IACOBI BONI RACVSAEI SVB FIGVRA

Vrbis: quę illyrici caput tenetur. Hic omnes superat feras et omni
15  Prostrato leo parcit et pusillo.
16  Res haec magnanimum decet leonem. IACOBI BONI RACVSAEI SVB FIGVRA HERCVLIS CHRISTI PRAELVDIVM DEDICATVM LEONI X PONT. MAX. LIBER PRIMVS: AGLAIA

16  Res haec magnanimum decet leonem. IACOBI BONI RACVSAEI SVB FIGVRA HERCVLIS CHRISTI PRAELVDIVM DEDICATVM LEONI X PONT. MAX. LIBER PRIMVS: AGLAIA
1.1  Taenarias fauces et debellata profundi
1.2  Regna Iouis soliumque canam, quo clauiger heros
1.3  Tergeminum traxisse canem sub sidera domuisse canem ui

equi et Veneris niuei pascuntur olores;
1.286  Quattuor atque rotae, domitrix quas atra deorum
1.287  Nox tulit, adfugiens Erebum Orcum, Phanetis amores;
1.288  Et picti Bromii lynces et plaustra leonum,
1.289  Alma quibus uehitur diuum Berecynthia mater.
1.290  Et te flaua Ceres Teque, Ceres o diua, nothae ad conuiuia bigae
1.291  Vexerunt et te gelidi, Saturne, iugales.
1.292  Et celer

cuncta suo clauduntque teguntque.
1.318  Ast alii latebras terrarum et concaua saxis
1.319  Antra adeunt magnoque cauant cum murmure montes." IACOBI BONI RACVSAEI CHRISTI SVB FIGVRA HERCVLIS PRAELVDIVM LEONI X PONT. MAX. DICATVM LIBER SECVNDVS: THALIA
2.1  "Postera ab Eoo roseis inuecta quadrigis
2.2  Te croceis, Titone, toris Aurora reliquit
2.3  Solque recedentes radiis dispescuit umbras
2.4  Atraque nigrantes Erebo nox intulit alas,

Fluctibus in mediis, Magnes et concaua circum
2.206  Antra fremunt undisque sonat latrantibus aequor.
2.207  Quem procul ut regno spolia ex utroque ferentem
2.208  Prospiciunt illique induta comantibus armis
2.209  Alta Cleonei fulserunt terga leonis,
2.210  Conspectu patuit deus et praestantibus alto
2.211  Corde animis, patuere palam fatalia dona
2.212  Et robur uiresque dei, quibus omnia uictor
2.213  Prodigia et portenta domet quae pontus et aether
2.214  Et quae terra creat

condemnet numine manes?!"
2.337  "Heu, male nota rogas huc descendentibus umbris.
2.338  Verum equidem dicam, dictis te et uera docebo." IACOBI BONI RACVSAEI CHRISTI SVB FIGVRA HERCVLIS PRAELVDIVM DEDICATVM LEONI X PONT. MAX. LIBER TERTIVS: EVPHROSYNA
3.1  "Principio architenens excelsi rector Olympi,
3.2  Libera causa, deus, mens mundi, certa uoluntas,
3.3  In quo principium rerum finisque recumbit,
3.4  Miscuit ex alta rerum mysteria mente

riget horrida tortis
3.117  Caesaries erecta comis atque acribus ardor
3.118  Fulgurat ex oculis, sudor fluit, aestuat ingens
3.119  Pectus anhelantesque premit sub faucibus ignes:
3.120  Qualis Apollineo Perrhebi uertice Pindi
3.121  Quum leo descendit poturus flumina Nesti
3.122  Seu fontes, Acheloe, tuos, si conspicit arma
3.123  Bellaces inferre Getas, fremit arduus, armi
3.124  Horrescunt et colla toris, ardescit in imo
3.125  Pectore uis, nec tela pauet, sed lumina torua

Haec dum per templum uulgo depicta tuentur,
3.332  Ecce coronati Phoebeis frondibus adsunt
3.333  Indigenae, qui facta canunt et carmine laudes
3.334  Herculeas super astra ferunt: ut fata nouercae
3.335  Prodigia atque odium domuit geminumque leonem,
3.336  Aeripedem ceruam, taurum, Stymphalidas, hortos
3.337  Hesperidum: "Tu terrigenas, inuicte, Gigantes
3.338  Deiicis, euertis Troiam, tu Albionas imbre
3.339  Ad Rhodani ripas sternis Nessumque latronemque
3.340  Acer Auentinum, tu

qui imitarentur, moribus philosophari inciperent. Et quoniam ubique esse non poteras, excogitasti viam qua in hoc genere philosophiae industria tua foret etiam absentibus maximo emolumento. Suscepisti enim praeclarissimum hoc de Republica divini Aristotelis opus a Leonardo Aretino, homine erudito, e Graeca lingua in Latinam conversum, quod scriptorum vitio non modo mendosum, sed mutilatum et plane corruptum erat, atque illud quanta fieri potuit diligentia emendasti; deinde ut beneficium hoc trabali (quod dicitur) clavo configeres, commentaria

fecit, immo vero, ut studiosis iuvenibus prodesset, ultro illum ad te detulit orans atque obsecrans uti onus emendationis studio et doctrina tua dignissimum non reiiceres. Itaque annuisti discipulo probitatis et virtutum tuarum amantissimo, commutatisque paucis quibusdam verbis, quae propter novam Leonardi translationem necessarium erat, servato alioqui religiosissime sensu commentaria ipsa Aristotelis sermoni, vel ipsius Leonardi Aretini traductioni coaptata, librariis imprimenda tradidisti, qui mille et quingenta volumina uno tenore, summa cura, summaque diligentia

et doctrina tua dignissimum non reiiceres. Itaque annuisti discipulo probitatis et virtutum tuarum amantissimo, commutatisque paucis quibusdam verbis, quae propter novam Leonardi translationem necessarium erat, servato alioqui religiosissime sensu commentaria ipsa Aristotelis sermoni, vel ipsius Leonardi Aretini traductioni coaptata, librariis imprimenda tradidisti, qui mille et quingenta volumina uno tenore, summa cura, summaque diligentia expresserunt cum tuis illis conclusionibus vel argumentis, quae sub nomine reverendissimi atque optimi principis mei

Gigantes virium inmanitate celos infestantes fulminavit, assurgat in fastus Apollinis numine reptata Delos, qui Phitona serpentem sagittis confecit, extollantur demum alumno Hercule nobiles Thebe, cuius inmenso robore Nemeus leo et Lernee hydre innumeri cecidere hyatus, dum sibi gaudet Polonia, Wladislai regis genitura clara, in quo virtutes simul omnes vigent, que singule in omnibus predicantur, in quo Romana fides portum

uoto se obligauit religionis. Neque illi tam magnificum fuit hostes uincere quam, quę assecutus fuerat, honorem, opes uoluptatesque contemnere. Illud enim hominis est, hoc supra hominem. Sed nec Leonardus, natione Gallus, silentio est prętermittendus. Qui inter aulicos regis primo loco habitus relicta regia dilargitisque facultatibus religioni se tradidit monasticisque sacris initiatus in Aquitaniam

Aquitaniam est profectus atque operam prędicationibus dedit, haud dubie stabiliorem amplioremque seruitii sui mercedem a cęlesti domino accepturus quam receperat a terreno. Non minus memoratu dignus Leonardoque aliquanto maior, siue fortuna spectetur siue genus, Lupus, Senonum tandem archiepiscopus, nunc occurrit, siquidem regia stirpe in Gallia ortus nobilitatem ęquauerat diuitiis. Sed dum indeficientem in cęlo

perdet. Denique domicilia eorum ob hoc cęllas appellari; quod in his cęlarentur, quę occulta esse uelint. Nec mirum aliquem interdum plausu assentatorum suorum blanditiisque duci, cum frater Leonardus etiam cogitationum suarum circumuentus fuisset, nisi mature, qui eum periculo erriperet, inuenisset. Beatum Franciscum asello insidentem ipse pedes comitatus mente uoluere coepit, quanto ante illum quondam ierit

ut uidit se non iam ut stultam contemni, sed potius ut sanctam honorari, clam discedens monasterium pariter honoremque dereliquit et in solitudine uitam duxit. Maria, natione Gallica, de uico Niuella episcopi Leodiensis, ignobilis genere, celebris sanctitate, frequentiam hominum illuc ad se uisendam turmatim accurrentium moleste ferens precata est ostendi sibi locum sanctę quieti magis opportunum. Et reuelatione accepta discedens

declarat non se ad pontificale fastigium, sed ad multiplicium laborum aceruum ascendere nec de honoris pompa sibi blandiri, sed de tentationum ingruentium pugna iam anxium ęstuare. Hinc quidem beatus Leonardus inter aulicos regis Galliarum aliquando primo loco habitus, cum tandem contempta mundanę ambitionis luxuria ad religionem conuersus Dei seruitio sese addixisset nec adhuc tamen minoris ęstimationis apud regem esset,

peracto opere oblata recipere, non tamen ex pacto, sed ex donantis liberalitate, neque ad luxuriam, sed ad necessitatem. Consyderandum autem, sic etiam acceptum munus quantę patuit inuidię. Nonne tantę, ut acceptorem suum leonibus obiecerit laniandum, nisi quod mitior tunc syluestrium belluarum extitit feritas quam semper malesuadus flagitiosorum hominum liuor. Nec mirum, si Deo uolente protectus est, qui, ut suos protegeret, honorem munusque

ne eodem tumulo cum fratre componeretur, quandocunque ipsis uita defungi contigisset, nihil tam iniquum existimans quam pro labore, qui propter Deum susceptus fuerat, ab homine mercedem quęrere. Eadem animi constantia Leonardus, sancti Remigii discipulus, quoniam Gallorum regis coniugem difficili partu laborantem, medicis iam desperantibus, ipse diuina uirtute a periculo liberarat, regi amplissima dona offerenti haud quaquam se iis indigere

Potuit lętus concinere Dauidicum illud: Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine; Deus meus, illumina tenebras meas. In te erripiar a tentatione, et in Deo meo transgrediar murum. Leonardo, Corbiacensi monacho, oranti serpens a pedibus in sinum usque sursum uersus reptauit. Quem quidem ille usque adeo nihil expauit, ut immobilis permaneret, donec precum finem fecit. Quin etiam peractis precibus ultro

faciendi facultatis aduersus ipsum a Domino accepisset. Sed illa, sicuti orantem non terruit, sic etiam omnia pati paratum minime lęsit. Quotus quisque uel uiso tantum iuxta se serpente non continuo trepidus exiluisset? At Leonardus etiam intra gremium illabentem contempsit. Cur ita, nisi quia uerum est, quod in Prouerbiis Salomon ait: Fugit impius nemine persequente, iustus autem quasi leo confidens absque terrore

non continuo trepidus exiluisset? At Leonardus etiam intra gremium illabentem contempsit. Cur ita, nisi quia uerum est, quod in Prouerbiis Salomon ait: Fugit impius nemine persequente, iustus autem quasi leo confidens absque terrore erit. Serpens autem ille antiquus, qui fraudulentis perniciosisque suasionibus seducere mortales non cessat, neutiquam decipere potuit humillimum precatorem Dei

eremique labores ad tantam uitę perfectionem deuenit, ut orans in terra terram non tangeret et Iordanem transiens super aquas ambularet. Ad Dominum migratura a sanctissimo uiro Zozima sacrosanctam communionem accepit, a leonibus sepulturam, cum scrobem in terra carptim unguibus excauassent, sanctę corpusculi capacem. Vsque adeo Dominus conuersam exaltauit, quam peccantem ne in templum quidem intrare permiserat, tam erga poenitentem

martyrum carceres inuisebat, uincula exosculabatur, ad patientiam exhortationibus animabat. His officiis digna euasit, quę et ipsa coronam referret martyrii. Maria Decegnies conomento dicta, de pago Niuella episcopatus Leodii, ipsa uitę sanctitate maritum pellexerat, ut castitatem seruaret. Ambo ergo Christo, non mundo seruientes leprę morbo affectis ministerium impendisse dicuntur. Non langoris deformitas, non tabes, non sanies foeculenta,

Christo credere compulit. Quis conuitium, contumeliam, maledictum non ęquo animo feret, si pro tam grauibus tormentis tam magnum redditum est beneficium? Darię uirginis intergritatem ab infidelibus in prostibulum tractę leo de cauea fugiens atque illi adsistens tutatus est. Qui eam uitiandi animo adire ausi fuerant, ipsos inuadens in primo statim limine strauit nihilque pręterea mali intulit, ipsa uirgine sic iubente, ut essent, quos ad

aggrediendam magis accenderemur. Quis autem perfectionem uitę professus in ędibus magnatum secure uersari poterit, si Seraphicus Franciscus eam ob causam diuino permissu demonum uerbera passus sit? Apud Leonem, Sanctę Crucis cardinalem, dies aliquot moratur, poenam sustinuit et culpam agnouit illicoque discessit atque ad monasterium rediens rem, quę sibi contigerat, ut cęteri cauerent, indicauit. Ouis quippe, quę de ouili

Deo spes firma fuit. Vnde ait: In te, Domine, speraui; non confundar in ęternum . Danieli ieiunanti diuina reuelantur mysteria, et dies a sole iustitię illuminandus pręfinito hebdomadarum numero panditur. In lacum leonum missus per dies sex nihil comedit, et inter ferocissimas bestias mansit illęsus. Cumque esuriret, Abacuch propheta per angelum Domini de Iudea translatus in Babylonem, apposuit illi pulmentum, quod messoribus coxerat,

bestias mansit illęsus. Cumque esuriret, Abacuch propheta per angelum Domini de Iudea translatus in Babylonem, apposuit illi pulmentum, quod messoribus coxerat, et refocillatus est. Ieiunus igitur Daniel sacramenta discit, leonum ferociam domat, prandium diuinitus missum accipit. Denique de fouea, in quam proiectus fuerat, liberator. Et qui Deum Israhel prędicanti non crediderant, saluato credidere, mirantes et confitentes uerum

saluato credidere, mirantes et confitentes uerum timendumque esse Deum Danielis. At uero prophetes ille de Hierusalem ueniens in Bethel, cum alterius fraude mendacioque deceptus fregisset ieiunium, a leone (quod animalis genus ieiunanti Danieli pepercerat) suffocatus periit. Qui tamen, dum ieiunium seruabat, manum Hieroboam regis, ipsum ferire uolentis, arescere fecerat et arefactam, cum illum poenituisset, rursum sanitati

Hac igitur abstinentię uirtute roborata, constanti et imperterrito animo martyrii pertulit supplicium, nihil horrescens tyranni sęuitiam, sed mori cupiens et esse cum Christo. Maria Decegnies, cuius ortu Niuella, Leodiensis, episcopi uiculus, nobilitatus est, a festo Exaltationis Crucis usque ad Pascha ieiunium cum sola panis et aquę refectione per annos tres obseruauit. Eandem ferunt aliquando quinque et triginta dies absque cibo

dicitur illi: Erit anima tua pro anima eius, et populus tuus pro populo eius. Ille quoque, qui eundem prophetam, ut sibi uulnus infligeret, ex Dei uoluntate imperantem ferire noluit, a leone laceratus inobedientię poenas dedit. Alter uero obediendo percutiens, seruatus est. Hinc apparet, quam grande nefas sit, ut alicui mortalium parcas, Deo, omnium Conditori ac Domino, obsequi nolle.

sane hic referendum duximus, ut, qui prępositis suis reniti audent, tali exemplo magis confundantur, quando et syluestres ferę iussa sanctorum reuereantur et obseruent. Sic et diuo Hieronymo ursis etiam belua ferocior leo obsequium pręstitisse dicitur. Asellum monasterii ad pascua educere pascentemque comitari suetus, agasonis fungebatur officio. Sed asello amisso iussus ipse ligna dorso deferre, onerari se multa cum mansuetudine

hominis proprium est dare locum improbitatibus aliorum neque cum pertinacium malignitate contendere. Sed cui Romę homines aduersabantur, in Syrię deserto ferę seruierunt. In Bethlemitico deinde monasterio manentem leo posita ferocitate blanditer adiit et reliquis, qui aderant, metu dilabentibus ipsi pedem spina uulneratum porrexit, sanatus famulatum exibuit. Nullique iam monachorum, metuendus asellum ad pascua educebat reducebatque ad

quam periculosum sit maris foeminęque consortium, etiam cum ambo perpetuam uouerint castitatem, ambo soli Deo seruire proposuerint. Quod iste expertus, eo iam profugerat, ubi nec nomen foeminę audire posset. Primum Leonem, pontificem maximum, ferunt, dum solenni Paschę die sacrosanctam corporis et sanguinis Christi communicationem populo daret, a quadam matrona in mane osculum accepisse et, cum ex hoc intimis in medullis improbę

se passam negans, et coram illo prouoluta suppliciter ueniam petens, ipso orante uisum recepit uitamque correxit, satis experta sub tutela Dei esse casti propositi uiros. Quondam uero (sicut de Leone pontifice paulo ante dictum est) in magno castitatis periculo in seipsos sęuisse constat, satius existimantes mutilato corpore intrare in regnum cęlorum quam integro mitti in gehennam. Anianus, Alexandrinus

apostolo Iconii Christum euangelizanti credidit. Cumque iam desponsata esset, repudiato coniugio uirginitatem seruauit et ob fidei confessionem in ardentem rogum missa uri non potuit, subitis hymbribus igne extincto. Deinde leonibus, ursis, tauris exposita, tot feris beluis repente mansuefactis euasit inoffensa. Puduit proconsulem ultra in illam sęuire uelle, cui tam atroces bestię pepercerant, et liberam dimisit.

respondens ait: Percussisti eos, et non doluerunt; attriuisti eos, et renuerunt accipere disciplinam; indurauerunt facies suas super petram, et noluerunt reuerti. Iccirco — inquit — percussit eos leo de sylua, lupus ad uesperam uastauit eos; pardus uigilans super ciuitates eorum. Rursum per eundem prophetam alibi Dominus minatur et ait: Ecce ego adducam mala super populum istum, fructum cogitationum eius,

illum de Quintaualle, beati Francisci in terris olim laboris socium, nunc in cęlo glorię consortem regnique cohęredem. A cuius oculis, ueluti duabus lucidissimis stellis, miri splendoris radios promicare in uisu conspexit Leo frater. Et accepit ipsum ideo habere fulgentes oculos, quod neminem quondam intuitus fuerat, quem se meliorem non iudicaret. Fertur enim, si quem uili ueste tectum aspiceret, sibimet dicere solitus: »Hic patientius

fidem miraculo edoctus acceperat) nunquam dimisit. Qua animi constantia meruit post annos aliquot dure miserabiliterque peractos recuperare, quę amiserat, uxorem scilicet olim a pyratis auectam, duos filios, alterum a leone, alterum a lupo raptos; utrunque enim pastores illo inscio feris erripuerant atque a pueritia ad adultam usque ętatem educauerant. Demum ipsam, quam apud Traianum habuerat, militię dignitatem rursum recepit. Sed maius

Sydrach, Mysach et Abdenago pueri ętatem animi magnitudine supergressi, cum regis Nabuchodonosor statuam adorare nollent, in fornacem ardentem proiiciuntur et inter furentes flammarum globos laudes Deo decantant. Daniel leonibus deuorandus datur. Sed nec illos adussit ignis neque hunc leones attigerunt, ut omnibus manifestum fieret uerę religionis uirtutem potentissimo tyranno fortiorem esse et fideles, nisi Deo permittente, nulla ui occidi

supergressi, cum regis Nabuchodonosor statuam adorare nollent, in fornacem ardentem proiiciuntur et inter furentes flammarum globos laudes Deo decantant. Daniel leonibus deuorandus datur. Sed nec illos adussit ignis neque hunc leones attigerunt, ut omnibus manifestum fieret uerę religionis uirtutem potentissimo tyranno fortiorem esse et fideles, nisi Deo permittente, nulla ui occidi posse. Post hęc Antiocho Epiphane Hierosolymam uastante,

Flocellus quoque, decem annorum puer, Antonino Augusto Ecclesiam persequente apud Augustodunum passus est. Hic Valeriani pręsidis iussu, cum ad immolandum diis cogi non posset, in equuleo suspensus flagellatur, in cauea cum leone occluditur, in ignem mittitur, clauis configitur. Sed iis omnibus superstes, feris tandem beluis obiectus, conculcatu pressuque earum pręfocatur, in nulla corporis parte cruentatus. Unde tam tenello

Pontianus martyr sub Antonino Augusto Spoleti passus, nolens gentilium sacrificare diis, uirgis cęditur, per prunas nudis pedibus ambulare compellitur, in equuleo tollitur, ungulis ferreis ad ossa usque proscinditur, leonibus in theatro exponitur. Sed eidem, in quem homines grassabantur, bestię pepercere. Post hęc in carcerem fame consumendus truditur. Sed angelo hominem nutriente, quem inedia iam extinctum putabant, die decima saluum

bestias, cum Romam uinctus mitteretur et iam Smyrnam peruenisset, ad Romanos, qui fidem receperant, scribens ait: »De Syria usque Romam pugno ad bestias in mari et in terra nocte dieque ligatus cum decem leopardis, hoc est, militibus, qui me custodiunt, quibus cum benefecerim, peiores fiunt. Iniquitas autem eorum mea doctrina est. Sed non iccirco iustificatus sum. Utinam fruar bestiis, quę mihi sunt paratę! Quas et oro mihi

Christum inueniam. Ignis, crux, bestię, confractio ossium, membrorum diuisio et totius corporis contritio et tormenta diaboli in me ueniant, tantum Christo fruar!« Cumque iam ductus esset ad bestias et rugientes audiret leones, ait: »Frumentum Christi sum. Dentibus bestiarum molar, ut panis mundus inueniar.« Pręfocatum itaque a leonibus et nusquam cruentatum ferunt. Profecto non fuisset in illo tam feruens pro Christo patiendi affectus, si

tormenta diaboli in me ueniant, tantum Christo fruar!« Cumque iam ductus esset ad bestias et rugientes audiret leones, ait: »Frumentum Christi sum. Dentibus bestiarum molar, ut panis mundus inueniar.« Pręfocatum itaque a leonibus et nusquam cruentatum ferunt. Profecto non fuisset in illo tam feruens pro Christo patiendi affectus, si quicquam dulcius esse potuisset quam frui Christo. Apronianus Romę, cum ad Sisinium martyrem de carcere, ut

quisquis oblatam sibi ex diuina largitate martyrii coronam ignauo uictus metu accipere contempserit. Ideo sane nihil formidans Venantius martyr, sub Decio cęsare in oppido Camerino pręsidis iussu fustibus uerberatur, leonibus exponitur, per pedes pendens uertice ad terram uerso subditi ignis fumido uapore torquetur. Inde depositus dispessis manibus pedibusque diuaricatis, prono distentoque funiceis uinculis corpore a solo subleuatur et

in suum conuertentes triumphum. Eleutherius Hadriani iussu lectum ferreum, craticulam, sartaginem, fornacem expertus noxam non sensit. Equorum ferocium caudis alligatur distrahendus et solutis uinculis incolumis euasit. Leonibus in theatro exponitur, sed cum neque leones illi quicquam mali inferrent, capite cęsus diem suum obiit, hoc quidem postremo permittente Domino, ne sanctus martyrii gloria careret, illa uero priora cohibente, ut credere

Hadriani iussu lectum ferreum, craticulam, sartaginem, fornacem expertus noxam non sensit. Equorum ferocium caudis alligatur distrahendus et solutis uinculis incolumis euasit. Leonibus in theatro exponitur, sed cum neque leones illi quicquam mali inferrent, capite cęsus diem suum obiit, hoc quidem postremo permittente Domino, ne sanctus martyrii gloria careret, illa uero priora cohibente, ut credere nolentium inexcusabilior esset peruicacia.

repudiat. A matre Christianitatis quasi sacrilegii accusatur, a proconsule Alexandro igne cremanda condemnatur. Sed ignis repentino imbre extinguitur, illa intacta liberatur. Rursum comprehensa bestiis exponitur, sed inter leones et ursos tuta securaque permanet. In fossam serpentum deturbatur, et serpentes emoriuntur. Tauris ferocissimis distrahenda alligatur, et ruptis uinculis periculum euadit omniumque mentibus in stuporem uersis libera

compingitur. At uero ueniente ad ancillam suam Christo illuxit carcer, uincula confracta sunt, ipsa uirgo iocunditate perfusa. Deinde saxo ad collum ligato in mare pręcipitatur, sed ab eo soluta ad littus enatauit. Tum etiam leopardis exponitur, sed bestię, quam illico dilaniaturę putabantur, non attigerunt. Denique pręses omnibus bestiis efferatior, quando quidem illam aliter consumere nequiuit, obtruncari iussit. Nullis tamen tormentis, ut

quoque expauescenda et Hilarionem abbatem a Sathana in deserto perpessum Hieronymus in eius uita tradit. Sępe enim nocte intempesta ab eo auditos infantum uagitus, balatus pecorum, mugitus boum, planctus quasi mulierum, leonum rugitus, murmur exercitus et rursus uariarum portenta uocum, ut ante sonitu quam aspectu territus cederet. Denique ipsum fronte crucis signo armata solicite circumspicientem splendente luna uidisse currum directis equis

quo uita defunctus est, hominem non uiderit. Hac tam diutina tam pii propositi continuatione meruit (ueluti Helias propheta) diuinitus nutriri, coruo pabulum homini quotidie deferente. Meruit ab Antonio sepeliri, cauata a leonibus terra. Quodque omnium maximum est, meruit ab angelis in cęlum ferri, teste Antonio, qui hoc oculis suis conspexisse affirmabat. Cuius quidem mercedis magnitudinem quisquis crebro secum cogitauerit, nullo unquam

animam, ut prędixerat, exhalasset, uidit eum Pafnutius ab angelis in cęlum tolli. Cuius corpusculum suauissimo odore diuinitus perfusum sepelire uolens, instrumentum, quo terram cauaret, non habuit. Et ecce accurrunt duo leones telluremque unguibus scalpentes, fossam hominis capacem fecere. Sicque ipse palio suo inuolutum atque ibi depositum humo, quam bestię egesserant, operuit. Eo uix sepulto cęlla corruit et palma, quę iuxta illam stabat,

sine salutari uiatico decederet, Zosimas abbas occurrit. Qui dato ei Trinitatis pane, cum postea defunctam reperisset, reperit simul in puluere scriptum: Sepeli, Zosima, Marię corpus et terram terra tege ac pro me ora. Tunc leo ad cauandam sepulturam operam pręstitit, Zosimas ad cadauer condendum. Sic ergo et deserti bestię deserti habitatoribus inseruiunt, et in solitudine Christum quęrentibus neque sacra deest communio, cum

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report