Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: LEo.* Your search found 1283 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 401-500:401. Andreis, Franjo... . Oratio de laudibus eloquentiae... [Paragraph | SubSect | Section] Pirrhus Rex. in Italiam transfretare contra Romanos induxit, et Hannibali Hannibal. portentosum iter in Alpibus patefecit, quam ingens gloriae cupido? Eadem sane causa fuit Leonidae Leonidas. in Thermopylis Thermopylae. fortissime occumbendi. Iidem exoptandi stimuli inter moriendum solicitauerunt Othriadem,
402. Andreis, Franjo... . Oratio de laudibus eloquentiae... [Paragraph | SubSect | Section] in Italiam transfretare contra Romanos induxit, et Hannibali Hannibal. portentosum iter in Alpibus patefecit, quam ingens gloriae cupido? Eadem sane causa fuit Leonidae Leonidas. in Thermopylis Thermopylae. fortissime occumbendi. Iidem exoptandi stimuli inter moriendum solicitauerunt Othriadem, Othriades. ut suae memor
403. Andreis, Franjo... . Ad Deum Contra Thurcas Oratio... [Paragraph | Section] Hebraeae gentis ad unguem
404. Berislavić, Petar. Petrus Berislavus episcopus... [Paragraph | Section]
Leoni papae X. Segr. Stato, Principi, 5, f. 162., 165v. Sigillo
annulari. Editio: FRAKNÓI–LUKCSICS 1896–1907, IV, p. 251–253.
Ex discipulis his quatuor quoque Christi, Domini
nostri, Euangelistas in prophetis olim significatos, si quęsieris, reperies. In Ezechiele
habes in prima eius uisione: Et in medio similitudo quatuor animalium... et uultus eorum
facies hominis et facies leonis et facies uituli et facies aquilę. Facies hominis
Mattheus fuit, qui ab humanitate Christi exorsus est Euangelium. Facies leonis in deserto
rugientis Marcus. Ego uox — inquit — clamantis in deserto. Facies
uituli Lucas, a sacerdotio
reperies. In Ezechiele
habes in prima eius uisione: Et in medio similitudo quatuor animalium... et uultus eorum
facies hominis et facies leonis et facies uituli et facies aquilę. Facies hominis
Mattheus fuit, qui ab humanitate Christi exorsus est Euangelium. Facies leonis in deserto
rugientis Marcus. Ego uox — inquit — clamantis in deserto. Facies
uituli Lucas, a sacerdotio Zacharię incipiens. Per uitulum enim sacrificium a sacerdote
offerendum designatur. Facies aquilę Ioannes, qui cęteris altius uolans:
Amici ergo et proximi eius erant Iudei, dum uenturum et de semine patris Abrahę
nasciturum credunt. Sed cum ille uenisset et natus fuisset, negantes eum esse Christum ab eo
alienati sunt et aduersus eum insurrexerunt.
De quibus rursum ait: Susceperunt me sicut leo paratus ad predam, et sicut catulus
leonis habitans in abditis. In illo quippe comprehendendo et leonis feritatem
induerant et dolos catuli leonis in abdito predam pręstolantis. Quoniam uero ipse ad Patrem
pauloante orando dixerat: Non mea uoluntas, sed tua
dum uenturum et de semine patris Abrahę
nasciturum credunt. Sed cum ille uenisset et natus fuisset, negantes eum esse Christum ab eo
alienati sunt et aduersus eum insurrexerunt.
De quibus rursum ait: Susceperunt me sicut leo paratus ad predam, et sicut catulus
leonis habitans in abditis. In illo quippe comprehendendo et leonis feritatem
induerant et dolos catuli leonis in abdito predam pręstolantis. Quoniam uero ipse ad Patrem
pauloante orando dixerat: Non mea uoluntas, sed tua fiat, ut hoc quoque ante
designatum
cum ille uenisset et natus fuisset, negantes eum esse Christum ab eo
alienati sunt et aduersus eum insurrexerunt.
De quibus rursum ait: Susceperunt me sicut leo paratus ad predam, et sicut catulus
leonis habitans in abditis. In illo quippe comprehendendo et leonis feritatem
induerant et dolos catuli leonis in abdito predam pręstolantis. Quoniam uero ipse ad Patrem
pauloante orando dixerat: Non mea uoluntas, sed tua fiat, ut hoc quoque ante
designatum fuisse animaduertere possent fideles, in psalmis conscribi curauit:
esse Christum ab eo
alienati sunt et aduersus eum insurrexerunt.
De quibus rursum ait: Susceperunt me sicut leo paratus ad predam, et sicut catulus
leonis habitans in abditis. In illo quippe comprehendendo et leonis feritatem
induerant et dolos catuli leonis in abdito predam pręstolantis. Quoniam uero ipse ad Patrem
pauloante orando dixerat: Non mea uoluntas, sed tua fiat, ut hoc quoque ante
designatum fuisse animaduertere possent fideles, in psalmis conscribi curauit:
Multiplicata est — inquit —
impiorum uociferationes predixisse uidetur psalmista, ubi ait: Captabunt*** in animam
iusti, et sanguinem innocentem condemnabunt. Et in alio psalmo ipsius Domini
querimonia**** apparet dicentis: Os eorum locutum est superbiam... Susceperunt me sicut
leo paratus ad
predam. Rugitus in illis leonis fuit, dum clamant et obstrepunt, feritas, dum
perdere sine causa expetunt iustum. Facinoris huius fortasse typum prę se tulit Gedeon a
ciuibus ad necem petitus, eo quod idoli Baal aram euertisset dictusque est
ait: Captabunt*** in animam
iusti, et sanguinem innocentem condemnabunt. Et in alio psalmo ipsius Domini
querimonia**** apparet dicentis: Os eorum locutum est superbiam... Susceperunt me sicut
leo paratus ad
predam. Rugitus in illis leonis fuit, dum clamant et obstrepunt, feritas, dum
perdere sine causa expetunt iustum. Facinoris huius fortasse typum prę se tulit Gedeon a
ciuibus ad necem petitus, eo quod idoli Baal aram euertisset dictusque est Hierobaal, quod est
fortis aduersum Baal. Ita et Iesus,
similis Dei Filio, qui in
fornace Babylonii regis quartus apparuit, cum tres tantum illuc missi essent. Quos non adusit
ignis, immo, qui inter flammarum globos Deo laudes decantabant, et illęsi inde Deo protegente
exierunt; Abacuch etiam propheta cum prandio ad Danielem in lacum leonum delatus. Et ille
quidem* cibo refectus et inter ferocissimas bestias inoffensus de lacu eductus est incolumis.
Itidem Ionas propheta missus in mare, ut alii, qui in mari erant, saluarentur et in uentrem
descendens cethi nihilque passus nocumenti. Saluator *corr. ex
eductus est incolumis.
Itidem Ionas propheta missus in mare, ut alii, qui in mari erant, saluarentur et in uentrem
descendens cethi nihilque passus nocumenti. Saluator *corr. ex quidam
igitur in baratrum Tartari delapsus ignis compescuit, leonum infernalium furorem
frenauit, donec de tenebrosa abyssi aluo sanctos suos educeret ad lucem, reserans omnibus in
se credentibus ianuam regni cęlestis, quam nemo alius claudere, nemo potuit aperire, pręter
ipsum, cui data est omnis potestas in cęlo et in terra et in
Tu fuisti arca illa Noe, qua mundo pereunte seruatum est semen, cuius
germine non terrę angustia, sed cęli replenda erat amplitudo.
Merito igitur uexillum crucis circumfusi sancti, quos liberauerat Saluator, cęlum uersus
euntes una cum angelis cantabant: Vicit leo de tribu Iuda. Magnificauit Dominus facere
nobiscum, facti sumus lętantes. Conuertit Dominus captiuitatem nostram. Laqueus contritus
est, et nos liberati sumus. Beatus populus cuius Dominus Deus eius. Ecce rex noster, ecce
Deus noster! Erripuit nos de manu inimici. Ecce
in planum. Lapis
de monte sine manibus abscissus regis Nabuchodonosor statuam contriuit. Corruit ad infernum,
qui superbia elatus dicebat: Ascendam super altitudinem nubium, et ero similis Altissimo.
Spes eius frustrata est eum, et uersa est in contrarium maligni expectatio. Leo et draco
conculcatus est. Venite, exultemus Domino, iubilemus Deo salutari nostro. Pręoccupemus faciem
eius in *corr. ex generationee
**corr. ex Bellial
confessione, et in psalmis iubilemus ei,
sua uirtute tum Iouis fauore peregit.
THEOLOGVS: Quo magis memoriter dicta tua teneam, memora, quęso, prius, quę ille iussus egerit,
postea, quę iniussus uolensque perpetrasse dicitur.
POETA: (Leo Nemęus I) Euristei mandata sequens, ut Diodorus Siculus, haud parum grauis autor,
scriptum nobis rehiquit, Nemęum leonem, qui neque ferro neque ęre neque saxo interfici
poterat, brachiorum amplexu grauiter admodum rugientem ad pectus constringens atque anxie
coarctans collidensque
memora, quęso, prius, quę ille iussus egerit,
postea, quę iniussus uolensque perpetrasse dicitur.
POETA: (Leo Nemęus I) Euristei mandata sequens, ut Diodorus Siculus, haud parum grauis autor,
scriptum nobis rehiquit, Nemęum leonem, qui neque ferro neque ęre neque saxo interfici
poterat, brachiorum amplexu grauiter admodum rugientem ad pectus constringens atque anxie
coarctans collidensque expirare coegit. Lerneę paludis hydram quinquaginta capitum ac
totidem sibillis perstrepentem audacter inuasit.
Minus uiuimus, minus animi, minus ingenii,
minus uigoris roborisque habemus quam, qui olim pręcesserunt, habuisse memorantur. Et tu
nostri temporis homines antiqui sęculi hominibus anteferre uel ęquare contendes? Dixisses
saltem de illa ętate, in qua Sansonem uixisse constat, qui et ipse leonem correptum manibus
enecasse dicitur et asini maxilla unus mille occidisse uires et alia, quę de illo sacra indicat
historia. Dic, quęso, ubi nunc aliquem inuenies tanta uirium firmitate, tanta animi
magnitudine pręditum, ut uel Herculi uel Sansoni ipsi comparandus sit?
monendo, docendo peccatorem de diaboli tyrannide liberare quam tyrannum
occidere, nonne hac etiam in parte a nostris uincitur Hercules tuus atque superatur? Ad illa
nunc, quę Euristeo iubente gessisse traditur, disserenda accedamus, quę numero duodeno a
uobis censentur. (Leo Nemęus) Nemęum leonem non ferro, sed manibus interfecit. Interfecit
autem leonem, ut ipse non negas, et Sanson noster Sansoneque minus robustus Dauid. Neque
tamen corporis uires a nobis exigit Dominus, sed animi in capessendis uirtutibus stabilitatem
atque
de diaboli tyrannide liberare quam tyrannum
occidere, nonne hac etiam in parte a nostris uincitur Hercules tuus atque superatur? Ad illa
nunc, quę Euristeo iubente gessisse traditur, disserenda accedamus, quę numero duodeno a
uobis censentur. (Leo Nemęus) Nemęum leonem non ferro, sed manibus interfecit. Interfecit
autem leonem, ut ipse non negas, et Sanson noster Sansoneque minus robustus Dauid. Neque
tamen corporis uires a nobis exigit Dominus, sed animi in capessendis uirtutibus stabilitatem
atque constantiam. Cole iustitiam,
hac etiam in parte a nostris uincitur Hercules tuus atque superatur? Ad illa
nunc, quę Euristeo iubente gessisse traditur, disserenda accedamus, quę numero duodeno a
uobis censentur. (Leo Nemęus) Nemęum leonem non ferro, sed manibus interfecit. Interfecit
autem leonem, ut ipse non negas, et Sanson noster Sansoneque minus robustus Dauid. Neque
tamen corporis uires a nobis exigit Dominus, sed animi in capessendis uirtutibus stabilitatem
atque constantiam. Cole iustitiam, pietatem serua, Deum obsequio promerere, indigenti
Dauid. Neque
tamen corporis uires a nobis exigit Dominus, sed animi in capessendis uirtutibus stabilitatem
atque constantiam. Cole iustitiam, pietatem serua, Deum obsequio promerere, indigenti
succurre, miserum subleua, hęc ut agamus, lex diuina iubet, non ut cum leonibus aut aliis feris
belluis colluctemur. Lucta nobis assidua est cum diabolo. Ipse etiam tanquam leo rugiens
circuit quęrens, quem deuoret. Cui resistite, inquit apostolus, fortes in fide! Non dixit:
fortes in corpore, quia corporeę fortitudinis ui non uincitur diabolus, sed fidei
atque constantiam. Cole iustitiam, pietatem serua, Deum obsequio promerere, indigenti
succurre, miserum subleua, hęc ut agamus, lex diuina iubet, non ut cum leonibus aut aliis feris
belluis colluctemur. Lucta nobis assidua est cum diabolo. Ipse etiam tanquam leo rugiens
circuit quęrens, quem deuoret. Cui resistite, inquit apostolus, fortes in fide! Non dixit:
fortes in corpore, quia corporeę fortitudinis ui non uincitur diabolus, sed fidei uirtute
superatur. Hęc est enim uictoria, quę uincit mundum, fides nostra. Fatere igitur plus esse
summi
apostolus, fortes in fide! Non dixit:
fortes in corpore, quia corporeę fortitudinis ui non uincitur diabolus, sed fidei uirtute
superatur. Hęc est enim uictoria, quę uincit mundum, fides nostra. Fatere igitur plus esse
summi Dei iussis legibusque parendo fidem seruare quam Euristeo imperante leonem
interfecisse. Disce tamen leonem, superbissimum animal, deiicere nihil aliud esse quam
arrogantiam et mentis elationem humilitate prosternere. Scriptum est autem: Superbis Deus
resistit, humilibus dat gratiam. Illli ergo, quibus dat gratiam, nonne pluris habendi sunt
quam hi,
fortes in corpore, quia corporeę fortitudinis ui non uincitur diabolus, sed fidei uirtute
superatur. Hęc est enim uictoria, quę uincit mundum, fides nostra. Fatere igitur plus esse
summi Dei iussis legibusque parendo fidem seruare quam Euristeo imperante leonem
interfecisse. Disce tamen leonem, superbissimum animal, deiicere nihil aliud esse quam
arrogantiam et mentis elationem humilitate prosternere. Scriptum est autem: Superbis Deus
resistit, humilibus dat gratiam. Illli ergo, quibus dat gratiam, nonne pluris habendi sunt
quam hi, quibus resistit.
nisi et cętera pari
ratione expedieris. Nam Herculem, quem omnes poetę laudibus in cęlum ferunt, a Christianis
uinci per te edoctus negare omnino nequeo. Et iam certus sum non corporis uiribus ueram
solidamque laudem quęrendam esse, sed animi sapientia ac sanctitate. Alioquin elephanti,
leones, ursi, camelli, equi, tauri alięque belluę, quę nos ferocitate, alacritate, ui ac robore
antecellunt, plus sibi laudis, plus meriti uendicarent quam homines ipsi. Et quoniam non parua
quidem afficior lętitia rem hanc abs te me didicisse, cum philosopho tum theologo, quem te
esse
Jovanović
non posse.
Verba subdola et apparentia inter gladios et frameas nullius efficaciae sunt. O quoties inter
ignes villarum suarum, et multitudinem captivorum, ipse
Zagrabiae Petrus Berislavus episcopus Vespriminensis Leoni
papae X. Segr. Stato, Principi, 2, f. 9.
Antonio Vero et Lucio Aurelio Commodo imperantibus Polycarpus et
Pionius pro Christi nomine interfecti et in Galliis plurimi per tormenta
absumpti. Seuero etiam imperante grauis in Christianos facta est persecutio.
Tunc et Origenis pater Leonides pro confessione Christianitatis mortem sustinuit
et uitam inuenit. Maximino quoque regnante persecutionem passa est Ecclesia. Non
pauci sacerdotalis dignitatis uiri tunc sunt interfecti. Philippus cum filio
Philippo Romę
duces, qui agmen praecedant, habere soleant? Neque enim cerui, grues, apes ducem sui
generis sequi dedignantur. Ad haec ut nostrorum hominum prouerbio utar, nonne pro
monstro esset habitum ursini capitis animal, cui caetera membra leonis essent?
Abhorret enim natura ab inepta ac deformi eiusdem corporis diuersitate.
Porro certum est id regem in regno esse, quod caput in corpore. Cur igitur Hungaris
externum regem imponemus, lingua, moribus, institutis
et imperio
abdicare, ad quorum quidem grauitatem, fidem, et constantiam pertinet a sententia semel
ab omnibus comprobata nullo fortunae impulsu dimoueri. Itaque, inquit, si
Maximilianus rebus suis consultum uelit esse, dum licet, citra pugnae periculum repetat
domum suam, nec asperos leones iniuriis lacessat; quos mox plane uisurus est ira concitos per medias Alemanorum rapi caedes. Neque enim putare debet Hungarorum uirtutem una cum Matthia Chugniade ad inferos ablatam esse.
consuesse in hostem mouere, atque eos tantummodo bello persequi, qui te iniuria ultro affecerunt. Nunc autem prouocatus a Polonis, gente deside omniumque
ignauissima, permitte, uti per me illi intelligant, quibus uiris tuum munitum sit imperium, et quam temere quiescentem lacesserint leonem. Certum est enim mihi, si me iusto
exercitui praefeceris Poloniamque prouinciam mihi destinaueris, eam gentem tantis
cladibus afficere, uti de caetero non modo non minentur Turcis, qui ductu et auspiciis
Othomanorum bonam Asiae atque Europae partem subegerunt,
e Tridento in Ulteriorem Alemaniam, relictis ibi castris, proficiscitur, quo maioribus copiis coactis rediret, Venetosque indicto bello urgeret.
Videbatur enim illi iure imperatorio urbes Venetis parentes repetitum iri, propterea
quod Gregorius Tertius, Romanus pontifex, abrogato Leoni Constantinopolitano
imperio, eo quod haud recte de religione sentiret, ius Romani Imperii in Francos primum transtulerat, Luithprando Longobardorum rege Ecclesiam Romanam bello uastante, eo maxime tempore, quo ipse Leo urbem
pontifex, abrogato Leoni Constantinopolitano
imperio, eo quod haud recte de religione sentiret, ius Romani Imperii in Francos primum transtulerat, Luithprando Longobardorum rege Ecclesiam Romanam bello uastante, eo maxime tempore, quo ipse Leo urbem Constantinopolitanam aegre a Saracenis
tutabatur, nec sese, nedum Italiam defendere poterat, licet mox, quum centum annos
Romani nomen Imperii Franci obtinuissent, deficiente Caroli Magni genere in Lodouico,
Lotharii filio, id ius in Germanos Leo Octauus, Romanus pontifex,
eo maxime tempore, quo ipse Leo urbem Constantinopolitanam aegre a Saracenis
tutabatur, nec sese, nedum Italiam defendere poterat, licet mox, quum centum annos
Romani nomen Imperii Franci obtinuissent, deficiente Caroli Magni genere in Lodouico,
Lotharii filio, id ius in Germanos Leo Octauus, Romanus pontifex, contulerit. Quo quidem Germani nunc quoque utuntur, paruo admodum Christianae reipublicae emolumento, quandoquidem nusquam Christiani nominis hostibus proximi sint, tametsi ea
gens et opibus, et uirtute nulli Christianorum secunda sit.
praesertim Maximiliano Caesari ac regno Neapolitano
quouis modo pactioneue unquam ademistis, restituatis; praeterea quoscunque agros,
quascunque urbes Philippus Vicecomes, Mediolanensium dux, tenuit, imperio
Mediolanensi reddatis.
Senatus Veneti princeps Leonardus Lauredanus, priusquam a Gallo rege nuntius
accessisset, satis gnarus, quibus cum mandatis mitteretur, consuluerat senatum, quid regi
esset respondendum. Itaque uultu ita composito, ut nullam animi formidinem prae se
ferre uideretur, Gallo hunc in modum ex senatus
ut uelit sociis ac amicis arma inferre, quum probe
sciat rex nullam causam Venetos praebuisse, cur deberet iure dirimi societas; quare se
regem uelle monitum esse, ut cum Venetis in societate permaneat, nec lacessat bello gentem Christiani orbis potentissimam.
Ad ea Gallus subridens, Leonarde , inquit, scito Francorum regem nihil de Venetis aut
temere credere, aut aduersus eos inconsulte facturum. Satis enim compertum habet, qua
religione amicitiam ac societatem foedere iunctam coluistis, nec praeterea eum latet
Venetos opibus beatos esse, et auro mercaturis
cardinalis pecuniam, quam Romae absumpserat, in Hungaria resarciret nempe dum Romanum pontificatum ambit, atque a splendore ac magnificentia
commendari curat, sine ingenti sumptu ibi agere nequiuerat ― impetrata a pontifice
Romano Leone Decimo legatione apostolica, re nunquam non quaestuaria et lucrosa,
regressus in Pannoniam coepit Hungaros hortari pollicendo peccatorum purgationem ad
expeditionem in Turcas suscipiendam, credens nec Hungaris id ingratum fore, et nullum
inde tumultum aut periculum ortum iri. Quod
salubre
esset, expediebant. Tandem terror instans coegit eos ad consultandum, quonam modo
obuiam praesentibus periculis iretur. Itaque peractis Christiano ritu diuinis rebus regem
armatum de more Hungarico equum ascendere, delectumque militum habere decernunt,
misso prius Romam ad pontificem Leonem Decimum oratore, qui et periculum regni
Hungarici indicaret, et pecuniam ad conducendum militem ab eo peteret. Quamquam
plaerique e senatu Hungarico, caeteris prudentiores, hanc legationem ualde improbarunt, utpote quae ex dignitate Hungarici nominis haudquaquam esset. Nam
parte amissa
in Moesiam refugerunt. Caeterum in Inferiorem Dalmatiam, quum ea regio sine praefecto, sine imperio esset ab Hungaris destituta, a Verbosnensibus Turcis per eosdem dies
incursiones factae multique mortales nullo obsistente capti.
obsistente capti.
oculi coniecti sunt, quam ut infamiam fugiat, et ita uicarium Christi ac
principem Ecclesiae agat, ut uitae sanctitate omnibus documento sit. Nam ut alio loco
diximus, caeteri ordines sacerdotum ad perfectionem morum assequendam instituti sunt,
pontifices uero consumati esse debent.
Leo autem Decimus in uenando libenter tempus terebat, primum ut eo studio
nobilem se genere ostenderet ― quum esset argentarii, sed alioqui eximii uiri Laurentii
Medicis filius, licet in hoc merito culpatus sit, quia dum unus nimium eminere in libera
ciuitate concupiscit, aequo iure
et quare.
et umbra de gentibus, quare de nobilitate clarissimi generis de sanctissime
acta uita, diuinisque laudibus nulla, uel secunda sit domus quae tibi sit et se iactitet. De tua clarissima genitrice Leonora,
Coniunx ducis Vrbini.
illustri Mantue principis filia, quid aliud referam, nisi quod pudicitia et omnis sanctitas sibi cedit, ducique clarissimo tuo illustri parenti Francisco Marie, summo quippe duci, et cui ex eo
et Armenis huius ducis prudentia et fama, uictis Hispanis Penisque ad Rauennam ab Alphonso Ferrarie duce. Sed et pauca praeter hec mirra tamen tibi afferam de uirtutibus tui clarissimi parentis, ut qualis ipse fuerat et te talem exhibeas. Dum dux regnat, priusquam esset pontifex maximus Leo Florentinus, profugus a patria, factionibus ciuium ipsum cum Iuliano eius germano amplectitur, fouet et seruat in domo tua, at ubi fortuna uices suas uoluit, ut
Laurentium Medices mortuo Iuliano Vrbinatibus ducem praeficeret,
subest magna manu pontifex et dux Laurentius. Franciscus Maria, domat Picenum, subigit Umbriam, infestat Perusiam, defendit regnum, o admirandum ducis ingenium,
Ingenium ducis.
parua manu sepius profligat hostem. Desperat Leo salutem, ne deterius fiat, subacto Laurentio, et eo ferre interempto ut qui uix euaserit uitam, plurimis ad imperialem collem cesis, cum duce paciscitur, ne ultra progrediatur, pacem promittit, eum et suos omni piaculo expiat, tutum reddit, clam tamen insidiis Vafri Hispani quaerit uario
rerum dari uicissitudinem uidemus. Laurentius cum coniuge et prole ab eo suscepta moritur, Alphonsina mater paulo post extremum diem claudit.
Dei ultio pro uero et christiano duce Francisco Maria.
Duos annos seuiendo Leo e superis discedit, quo genere mortis ipsos etiam clynycos uel peritissimos latuit. Quoniam nature legem
Lex nature.
nec deus, nec Christus deus ipse humani generis reparator destrui, sed seruari cupit, quod tibi non uis
fuit ingenio, decorans Feretria sceptra.
Arons quondam Troiano sanguine creatus.
pudore
uirgo,
Cuius fuerat uirgo Maria.
circundare flammis,
fueras, bello clarissimus atque
Cantilena Apollinis in laudem ducis.
vir celebrande meis.
a: corr. ex contendere
b: del. Syderibusque meo
b: del. Syderibusque meo
rei publicaeque suae defensorem acerrimum, matrem uero Dobricam, Albertę domus matronam grauissimam et sanctimonię plenam nominique suo optimo inprimis facile corespondentem: Dobrica enim Illyrico idiomate apud Latinos Bonam significat. Haec fuit Iancii Leonis Alberti soror, equitis aurati, patricii honoratissimi. Ex hac et Nicolao quem diximus aediti fuere filii sex et filia una, Marcus uidelicet, Simeon, Petrus, Ioannes, Alexander, Valerius et Birra. Quibus omnibus Marcus ut aetate ita doctrina et uitae integritate praefulsit, licet omnes uiri
transfretato (testibus Paulo Diacono
(quemadmodum Blondus
professoris, ordinis praedicatorum, de origine successibusque Slauorum, in qua de Dalmatia et de Pharo actum est.
1525 Clisiensium, 5. Octobris.
subiuit.
curae,
It uiduus domino Petrus, maeretque, sed illum
facta metallis
capit.
sacrae famulatur Virginis arae. 72) Templ. et coenobium Monialium S. Mariae de Angelis.
unde discesseram, quam in aula regis tam magni mendicati vivere. En, hic sum, sed in magna indignatione avunculi qui ex pulice, ut scis, elephantos gignit. Gratia Deo Optimo Maximo, in cujus potestate sto, quod regiam majestatem, dominum meum clementissimum, pro me habeam; quique me de manu leonis eripuit. Illud autem vehementer admiror, quod tantus dominus cum hoc pulice tanta contentione contendat, et quasi immortale bellum gerat. Sed mihi ista eo faciliora videntur, quanto assuetiora. Pro triumpho habeo, quod mihi Deus in eo misericors fuit, quod nullius sceleris mihi sum conscius.
legatum. Anno 1542.
1. Excedens Vienna
aliud quippiam huiusmodi efficiendi lasserpitium intubum, et aliae herbae acceperunt, eandem aequaliter in alias atque alias sui generis transfundunt lege immutabili. Nunquam enim fando auditum est aut salutiferum esse Aconitum, aut mortiferam panaceam. Iam ex feris quaedam vocantur generosae vt Leones, Tygres, Pantherae, Lynces, quaedam vero imbelles, ut Cerui, Lepores, Damae, Alces. Neque ex his generosi foetus gignuntur, neque ex illis imbelles, sed vnaequaeque naturam et mores parentum retinent, qui per genituram traducuntur. Igitur si modo aliorum animalium rationalis animae natura,
TVRcarum contra fugientes.
HAbent quoddam genus incantationis, quo inuitos retrahunt. Nomen serui in schedula scriptum suspenditur in tabernaculo uel domicilio serui, deinde diris uerbis et deuotionibus illius caput impetunt, deinde fit ui daemoniaca, ut fugiens putet sibi in itinere uel leones uel dracones incurrere, uel mare uel flumina
spectant armatae acies insigne duellum,
tabulis descripta tuis et amore paterno
iuvat in medio dicere iura foro;
rastra, et aratra boves.
his celeres Gnosia terra rates.
Et magno Hadriacas corpore obumbrat aqua;
laetitiam dissimulare suam?
Cecropiae numine tuta Deae.
pictis frigida prata comis;
capellae,
iam saevos horrescimus enses;
experientia, si quid
qui continua obsidione solutus
permulta pericula laudes.
rexisse diu foeliciter oras:
Apollo
movet aura nemus, tenuique susurro
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].
Berislavić, Petar (1475–1520) [1518], Petrus Berislavus episcopus Vespriminensis Leoni papae X, versio electronica (, Zlobochyna), Verborum 746, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [berislavicpepist15180410].
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica (), Verborum 8236, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [marulmardial].
Posedarski, Stjepan; Stephanus Possidarski (floruit 1520.) [1519], Oratio habita apud Leonem Decimum, Pontificem Maximum, pro Domino Joanne Torquato Comite Corbaviae defensore Crovaciae (1519), versio electronica (, Rim), 6 versus, verborum 766, Ed. William Roscoe Thomas Roscoe [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma] [word count] [posedarskisoratio].
Berislavić, Petar (1475–1520) [1519], Petrus Berislavus episcopus Vespriminensis Leoni papae X, versio electronica (, Zagreb), Verborum 547, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [berislavicpepist15190905].
Marulić, Marko (1450-1524) [1520], De ultimo Christi iudicio sermo, versio electronica (), Verborum 16879, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [marulmarultiudic].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].
Niger, Toma [1522], Carmina tria ad Andream Cricium, versio electronica (, Krakow; Rim), verborum 462, versus 64, Ed. Jacek Wiesiołowski [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [nigertepigrammatacricium].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].
Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].
Kružić, Petar (m. 1537) [1525], Petrus Crusich comes dominus cives et universitas populi Clisiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 502, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15251005].
Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].
Niger, Toma [1527], Inscriptio sepulchri sui, versio electronica (, Split), verborum 59, versus 8, Ed. Stanko Josip Škunca [genre: poesis - inscriptio; poesis - epigramma] [word count] [nigertinscr1527].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529], Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica (), 258 versus, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [vrancicmtomiciana].
Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1540], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Buda), verborum 288, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15400301].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].
Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.