Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: CEph?Is.* Your search found 209 occurrences
1 2 3
Occurrences 1-209:1. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | Section] vigesimo, loco honesto, et oppido Umbriae in primis nobili, unde illi a Fulgineo cognomen obvenit. Is anno quarto et sexagesimo ejusdem saeculi Joannes a Fulgineo in Diomedaeas insulas se recepit. cum ecclesia sub Marco Aurelio crudelem in modum exagitari rursus coepisset, patria profugus se recepit in hasce insulas, ab littore Apuliae haud ita late interjecto mari disjunctas, quas olim Veteres appellabant Diomedaeas, quod illuc Diomedes Rex Aetoliae post Trojam excisam appulerit, ibique, postquam aliquot annos regnasset, ut ferunt, diem suum obierit.
2. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 27 | Paragraph | SubSect | Section] somnum, Veneti, vltra sexingentos electos et probos viros, in vallem S. Eufemię in insulis in eorum clasibus latenter duxerunt et ibi vsque ad horam tertiarum sequentis diei in loco vocato Briacel Verh latuerunt. Cum ipsa dies vigilie dedicationis principis Michaelis archangeli suam lucem cępisset patescere hominibus, hii qui in castro Sancti Michaelis de monte reperti sunt, aduersarios, qui more latroneo deuenerant, palam detexerunt et consensu et voluntate omnium, qui in dicto castro extiterant, in quo erant viri electi fere sexingenti, inter quos mutuo elegerunt centum et
3. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 43 | Paragraph | SubSect | Section] Iadrę prodere ac designare in eorum manibus. Quę si ipsi malefici compleuissent, ut memoratur iuxta eorum spontaneam loquellam, munus dignum ab eis erant percepturi. Multifarie multisque argumentis Veneti ipsam vrbem conati sunt sub eorum suppetere dominio. Quam si quauis via cępissent, iuxta ipsorum firmatam rationem, ordinationem et statutum omnis ciuis, immo quilibet repertus in ipsa, sub crudeli succumberet gladio. Sed Iadertini, in quantum diuina permittebat gratia, potenter contrastabant ipsosque maleficos sub duro detruserunt carcere.
4. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 59 | Paragraph | SubSect | Section] superna conuolasse dicuntur et quanto ipsum certamen versus solis occasum procedebat, tanto Veneti maiorem sustinebant conflictum et, cum iam sol minabatur suam lucem claudere, illa maior compacta pugna, de qua iam sepius est in presenti sarcasmos memoratum, cepisset clangere dehortando hostes, omnes aduersarii Iadertinorum fessi et nimio labore occupati ipsum sonitum audientes fugam in classibus et galleis cęperunt arripere nemine persequente. Intrant conflicti in carabos tanta celeritate, quod multa eorum edificia necnon et arma ibidem reliquerunt
5. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
6. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] vaga tu volucris fieres, nec turbidus amnis,
7. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
8. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph | Section] uero,
rei publicae potius quam dignitatis suae habita ratione, ne aduentu suo ipse nouus, et consiliorum sui antecessoris ignarus, rem turbare uideretur, respondit:
9. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph | Section] ac monitis Katarini Zeni, uiri patricii, Venetorum oratoris, regem Persarum ad opprimendum Othomanum in expeditione esse, et iam eius duces cum expedita manu magna audacia Armeniam minorem Othomano subditam inuasisse, Tocatque, ualidissimam urbem eiudem regionis, et nonnulla alia oppida cepisse. Deinde affirmat Persas equis, uiris satis superque abundare; Persas quoque hasta, ense, sagittis ad pugnam idoneos, caeterum reliqui instrumenti bellici ignaros atque expertes esse. Proinde Pontificem
10. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph | Section] redire studens, antequam recederet, complexo atque exosculato imperatore: Habes- inquit- clarissime imperator, optimum testem uirtutum tuarum. Pontifex et caeteri
11. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph | Section]
12. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph | Section] praebent. Quamobrem
13. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Idem
14. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] posteriorque leget!
15. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_17 | Paragraph | SubSect | Section] Vitis et racemi pręgrandes 312 .
16. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_211 | Paragraph | SubSect | Section] se unum ciuem conseruare quam mille hostes perdere 76 . Lucullus malle se inquit unum ab hostibus Romanum eripere quam omnes sibi res hostium uindicare 6 . Eius benignitas in Amasenos, cum eos ui cępisset 8 . Leo Bizantius: Ego, inquit, ciues a uobis quam uobiscum interfici malo 18 . Alexander erga captiuas 43 . Erga Darium 44 .
17. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_286 | Paragraph | SubSect | Section] se ipsum interemit. Niobe uxor in saxum diriguit. Nymphę satyrique Marsiam flentes ex lachrimis flumen Marsyam fecerunt. Pandion casu natarum afflictus corruit VI . Hyrie Cygni filii casum lugens et in stagnum se immergens in auem uersa. Cephisus nepotis exitum lugens, Eumelus filiam in uolucrem uersam VII . Sorores Meleagrum flentes in aues Meleagrides VIII . Biblis lachrimę, quod fratris Cauni amoribus uti non
18. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_52 | Paragraph | SubSect | Section] mortuum plora et super fatuum 145. Stultus sicut luna 147. Populus non intelligens uapulabit 202. Qui nesciunt, quid sit inter dextram et sinistram suam 207. Ambulabunt ut cęci, quia Domino peccauerunt 211. Inconstantia. Saul, cum regnare coepisset, erat innocens quasi puer. Regnauit duobus annis legitime, reliquis contra legem 43. Ammon adamauit Thamar, uiolatam eiecit. Tam cito magnum amorem cum magno odio commutauit 52. Roboam tribus annis ambulauit / in uiis Dauid, deinde
19. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_247 | Paragraph | SubSect | Section] iuuenem. Liberi nutrices uetulę in adolescentulas. Aries in agnum. Iuuencus in ceruum. Neera in canem. Ceę matronę in uaccas. Archidamante filia genuit columbam. Cygnus in olorem. Herie in auem. Calaurea rex sic! cum coniuge in uolucrem. Cephisus in phocam. Eumeli filia in uolucrem. Fungi ex quibus primum edita corpora. Phineus et Periphas in aues. Poliphemonis neptis in auem. Chiron in scopulos Chironides 12 . Arne in monedulam. Formicę in homines Mirmidones.
20. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_297 | Paragraph | SubSect | Section]
Medicus. Quo miraculo Valesius liberos pestilentia affectos sanauit, liber
21. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_113 | Paragraph | SubSect | Section] deterritę, ut cum laqueo nudę efferantur; nuditatem, non mortem timuerunt 90 .
Gracchi pudicicia 90 .
22. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tacite tulit, et cum uesperi domum abiret, ille maledicendo sequebatur. Vt uero domum se recępit, seruum iussit hominem cum lumine deducere, quo ipse uellet 51 . Dionysius Sicilia eiectus, cum interrogaretur, quid ex philosophia Platonis cępisset: Fortunę, inquit, mutationem ęquo animo tolerare 98 . Patientia doloris in Mario 133 . In remittenda iniuria facilis Agesilaus 30 . Regium est, inquit
23. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_129 | Paragraph | SubSect | Section] Homeri poema sine menda consequi posset, respondit, si antiqua legat exemplaria, non ea, quę nuper emendata sunt 98 . Philosophis singulis ab Epicuro cognomina indita 99 . Epicurum philosophari coepisse anno ętatis XII scholam habere XXXII 100 . Chrysippus parasitus librorum dictus. Nam siquid Epicurus scriberet, tantundem scribere et ipse contendebat 104 . Philosophię partes
24. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_203 | Paragraph | SubSect | Section] Numidarum nulli mortalium osculum ferebant, liber II, caput I. Anus pro Dionysii
salute deos precabatur, ob hoc tantum, ne illo sublato deterior succederet, liber VI, caput
II. Plato tum demum beatum orbem terrarum futurum prędicauit, cum aut sapientes regere aut
reges sapere coepissent, Liber VII, caput II.
Rex Darius salutatus hinnitu equi, caput
25. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_219 | Paragraph | SubSect | Section] 122 . Ve qui prudentes sunt apud se met ipsos 123 . Infatuatus est omnis homo ab scientia 126 . Themistocles CVII agens annum questus est tunc se e uita egredi, cum sapere coepisset 130 . Qui iam senes in sapientię studiis floruerunt. Sophocles amentię a filiis accusatus recitata iudicibus Oedippi, quam nuper scripserat, fabula absolutus est. Cato Censorinus iam senex Gręcas litteras didicit. Nestor
26. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ab insipiente: Mitte, ait, ambos nudos et incognitos, et disces 22 . Quod sapiens sicut et insipiens in parte afficitur dolore et uoluptate 24 . Stilpo Megarensis sapientissimus. Demetrius, cum cępisset Megara, illi parci iussit 26 . Sapientia siue philosophia est quędam appetitio diuinę sapientię 35 . Sapientis officium. Respublica uxor, lex patrię commoda
27. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Egeus mortuum Theseum filium ratus ipse sibi mortem consciuit 34 . Ammonitę legatos uiolant, rati esse pro exploratoribus missos 51 . Valerius suspectus, quod domum in edito urbis loco fabricare coepisset 103 . Seruorum multitudo suspecta necatur 163 . Alexander deos hominesque suspectos habens 232 . Hannibal de Fabio dixit: nebulam illam effusuram procellas
28. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_273 | Paragraph | SubSect | Section]
29. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nisi alligauerit fortem? XII. Inimicus homo superseminauit zizania in medio tritici XIII. Nauicula iactabatur fluctibus absente Domino. Ascendente autem in nauicuiam cessauit uentus. Liberati a periculo adorant eum et confitentur. Petrus uidens uentum ualidum timuit, et cum coepisset mergi, clamauit ad Dominum. Tunc Iesus extendit manum et apprehendit cum XIIII. Si duo consenserint, id est spiritus et corpus, quodcunque petierint etc. XVIII. Si sciret paterfamilias, qua hora fur ueniret,
30. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] discipulos de uestitu et calciatu non decoro.
Soleę, crepidę, crepidulę, gallicę idem est, id est le zopellę ouer gallocę 79 .
Vindicta. Polyphontes rex propterea se interfecisse fratrem dicebat, quod ipse ante
consilium de nece eius cępisset. Cui Meropa, fratris uxor: Si te occisurus erat, inquit,
31. Mihetić, Ambroz;... . Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis... [Paragraph | Section] conducibilius nec magis frugiferum quam posthabitis corporis commodis ad ea
32. Gučetić, Ivan. Panegyris Wladislao Hungarie et... [page 158 | Paragraph | Section] dignis laudibus possit. Modestiam quoque tantam tibi inesse videmus, ut minoribus eciam in rebus non desit ordo, dictorum factorumque omnium modus, ita deinde liberalem, ita te munificum in omnis exhibuisti, ut non tibi tam tuum, quod cepisti, quam quod dedisti, videretur. Mansuetudo vero tua et clemencia quibus laudibus, qua nominis eternitate celebrabuntur? Hec enim eo clariora in rege, quo rariora sunt. Ceterasque virtutes tuas pretereo, quas preclaras ac inauditas
33. Nimira Rabljanin,... . Sermo de passione Domini, versio... [page 1v | Paragraph | Section] Beatissime pater, ac primum quidem Saluatoris nostri et
penas et mortem necessariam saluti hominum
34. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_302 | Paragraph | SubSect | Section] inter mendicos ortum est certamen: unus profitebatur se ab eo elemosinam elliciturum, cęteri id omnino fieri posse negabant. Qui se facturum promiserat, accessit cum multo precum ambitu, et dum hominem auertentem sese urgere coepisset, in iram concitauit, ita ut furore ardens repente arreptum panem (panes autem casu ancilla e fornace domum coctos referebat) in faciem precantis intorqueret. Qui cum declinasset ictum, sublato pane discedens, se
35. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_324 | Paragraph | SubSect | Section] maledictis uerberibusque afficeretur, gaudebat in contumeliis, nunquam de iniuria sibi illata conquestus, intantum ut de medio calumniatorum suorum nusquam discesserit, nisi cum Byzantii hospitis indicio cognitum honorare coepissent. Denique tunc profugit, cum coleretur ut liber, non cum sperneretur ut seruus, humilitati studens, a gloriationibus abhorrens, displicere cupiens hominibus, ut Christi seruum exiberet. Martinus, dum adhuc
36. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_327 | Paragraph | SubSect | Section] Gracchisque, paternum ab Agamemnone, potentissimo quondam Gręcię rege, erat. Liberos e Toxotio susceperat, qui ab ipso Aenea Iulioque trahere originem credebatur. Postquam autem contemptis omnibus Christo coepisset seruire, tanta se humilitate deiecit, ut, qui eam uideret (uidere autem propter nominis celebritatem multi gestiebant) ipsam esse non crederet, sed ancillarum ultimam. Quanuis enim frequentibus uirginum
37. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_355 | Paragraph | SubSect | Section] solitudine seruiendo. Rarissimum est, quod de Ioanne quodam relatum legimus. Dicitur enim, cum primum ad eremum secessisset, tribus continuis annis sub cuiusdam saxi rupe stans semper orasse, nunquam resedisse, tantum somni cepisse, quantum rectus capere potuit; cibum quoque non alium gustasse quam Dominicis duntaxat diebus eucharistię sacramentum a sacerdote sibi delatum. Denique de pedibus, quod tandiu immobiles perstiterint, fluxisse saniem
38. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_363 | Paragraph | SubSect | Section] dormierit. Surrepenti somno obnixe repugnans, illum improbum seruum appellabat, quoniam non uocatus sese ingereret et inuitum traheret ad quiescendum Sabbatis omnibus hoc diligentissime obseruauit, ut, cum occidente sole orare coepisset, non nisi ex oriente cessaret. Itaque semper sic cum somno pugnauit, ut sabbatorum noctibus nihil ei cederet, aliis tam parum, ut etiam naturam uicisse uideretur. Beatus Hieronymus ad
39. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_389 | Paragraph | SubSect | Section] Balzanio, diuiti quidem uiro, sed gentili, pro seruo se locasset, ut haberet, quo aliorum inopię subueniret, et superbus dominus equos, quos illi pascendos commiserat, strigosiores cernens, furore concitatus ipsum persequi coepisset nec ei usque ad fugam iter pateret, Deum rogauit et Motabrum flumen, quo includebatur, uirga percutiens diuisit atque per siccum alueum transiens persequentis iram rursum iungentibus se aquis euasit.
40. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_400 | Paragraph | SubSect | Section] et ter ab angelo rursum accensam. Non enim passus est Dominus illum deridiculi gratia in tenebris derelinqui, qui orando seruiebat luci. Quoniam Deus lux est, et tenebrę in eo non sunt ullę. Quid tunc solacii, quid gaudii cepisse Launomarum dixerim, cum pro se contra nequitię spiritum stare Dominum uideret? Potuit lętus concinere Dauidicum illud: Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine; Deus meus, illumina tenebras meas. In te
41. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_404 | Paragraph | SubSect | Section] cernentibus rei fidem facere, nemine deprehendente neque lini neque texturę genus. Magnum fuit tale munus accepisse, sed maius tali spectaculo interfuisse et eius uisionis dulcedinem, qua nunc fruitur in cęlo, gustare coepisse in terra. Romualdus abbas, ordinis Camaldulensis autor, cum ad Sutrii montis monasterium deuenisset et ibidem missam celebraret, aliquandiu in extasi raptus stetit. Post hęc Psalmorum effici meruit expositor,
42. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_377 | Paragraph | Section] obuiam agebatur, sed amantis cupiditate tardior erat. Annuente Domino succinctus prosiluit, super aquas cucurrit, mox crebrescentibus uentis commotoque mari pauefactus dubitauit et, cum ob hanc animi hęsitationem mergi coepisset, clamasse dicitur: Domine, saluum me fac! Arguitur itaque, quia timuit, sed saluatur, quia eius ope etiam saluari posse credidit, cuius uirtute super mare incessit. Vt dubitaret, fragilitas compulit, ut
43. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_394 | Paragraph | SubSect | Section] e uita decederent, optauit, ueritus, ne alterius suasu, alterius exemplo alii corrumperentur. Vidit autem in quiete illos in fornacem ardentem a spiritibus immundis trahi uiolenterque impelli, et cum eo spectaculo delectari coepisset, aspexit Christum cum angelis e cęlo delabi in terram ipsosque ab ignis periculo erreptum accedere. A quo et audiuit iterum paratum se pro peccatoribus pati. Hac uisione admonitus pro utriusque conuersione Domino
44. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_397 | Paragraph | SubSect | Section] iniuriam. Ioseph ingentem fratrum inuidiam ingenti rependit beneficio. Occidere eum uoluerunt, in cisternam deiecerunt, Ismahelitis uendiderunt. At ille, cum deinde Pharaonis prępositus esset et fames septennis premere coepisset terram, uenientes in Aegyptum conuiuio excepit, frumento et pecunia iuuit, singulos exosculatus est, iniuriam omnem remisit. Ac ne sequentibus annis, qui quinque, donec septennium perageretur, restabat, fame confecti
45. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_400 | Paragraph | SubSect | Section] demum consyderans Christi uirtutem, cum expertus est erga se martyris charitatem. Nazarium et Celsum martyres ii, qui in mare suffocandos de naui iactauerant, cum orta statim tempestate periclitari coepissent eosque super undas ambulantes conspexissent, ut sibi subuenirent, suppliciter petiere. Illis ergo in nauem reuersis atque orantibus resederunt fluctus, posuerunt uenti, periculum omne sublatum est. Sancti igitur
46. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_401 | Paragraph | SubSect | Section] Ausonam ** corr. ex Ausoniam diuertisset, omnibus, quę secum habebat, exutus urbeque eiectus fuisse dicitur. At cum Deo ulciscente sancti iniuriam repentino tecta incendio conflagrare coepissent, reuocatus oratione flammas extinxit. Quo miraculo malignitas hominum in munificentiam uersa plurima offerebat dona. Ipse uera nihil accepit pręter ea, quę sibi modo per uim errepta fuerant, ut
47. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_411 | Paragraph | SubSect | Section] terrenorum pręmium bonorum, nunc iam cęlestis regni ęterna promittitur poenitentibus beatitudo. Poenitentiam, inquit, agite, appropinquabit enim regnum Dei. Nec certe prius Iesus prędicare coepisse dicitur quam tentatus famem uicisset in deserto, auaritiam in monte, uanam gloriam in templo. Qua in re ostendere uoluit, qualem prius esse oporteat, qui diuini uerbi passim disseminandi curam aggredi decernit.
48. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_421 | Paragraph | SubSect | Section] ipsa scripta eius, quę in manibus habentur, indicio sunt. Quę quoties legimus, toties dicere occurrit: Argentum electum lingua iusti. Hic, cum aliquando inter prędicandum sibiipsi placere coepisset, ad inanem gloriam occulta suggestione illici se animaduertens aduersus demonem protinus inclamauit: Neque per te, maligne Spiritus, prędicationem hanc inchoaui neque per te finiam. Hoc repetens et arrogantiam cauit
49. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_437 | Paragraph | SubSect | Section] Assidua quippe cura in reconciliandis aliorum animis indignationibusque leniendis urbanum hominem dignum fecit, qui sanctis eremi cultoribus esset ęquandus. Non immerito igitur Agathon abbas gloriatus est se nunquam cepisse somnum, nisi prius et suam aduersum alios et aliorum aduersum se indignationem placando sopiret, implens illud breue quidem, sed multę perfectionis pręceptum: Diuerte a malo et fac bonum, inquire pacem et
50. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_462 | Paragraph | SubSect | Section] Vita sibi sufficientis operarii condulcabitur, et in ea inuenies thesaurum . Vando, abbas in finibus Gallię monasterii Fontanellę, quod ipse ędificauerat, cum Guidone nepote Deo seruiens, postquam egere coepisset, a Batylda regina diuinitus monita plaustrum cibariis onustum accepit. Sed deinceps de operibus manuum uictui suo necessaria suppeditauit. Quod si is, qui, dum penuria premeretur, Dei erga se benignitatem expertus
51. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_472 | Paragraph | SubSect | Section] longius abeundi uoluntatem semper tenere ligatam. Vtranque autem difficultatem superauit amor Christi. Ioannem monachum sub caua montis rupe annos treis rectum perstitisse tradunt talique corporis gestu et cibum et somnum cepisse. Et diutina tandem immobilique statione tibias imas intumuisse hulceraque fecisse. Quid hac patientia intolerabilius, si quicquam intolerabile est, quo beatitudinis ęternę pręmia compensantur? Ac ne dubites Ioannem
52. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_499 | Paragraph | SubSect | Section] abbas, cum animam ageret, confessus est, quod ab eo die, quo solitudinem ingressus fuerat, panem non gustarit neque quicquam, cuius ipsum poeniteret, prolocutus fuerit, et se tamen sic e uita discedere, tanquam qui modo coepisset, non tanquam qui profecisset. Pior *corr. ex Pion abbas in Thebaidis deserto, quo minus in edendo uoluptatis caperet, deambulando sumebat cibum, aqua in potu usus, quam ipse effosso puteo amaram
53. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_512 | Paragraph | SubSect | Section] Prouincięque domino monachorum furnarius, sed de monachorum furnario factus est regni cęlestis perpetuus possessor, terrę regibus maior, Dei angelis par. Bercharius, Luxouiensis monasterii abbas, antequam pręesse coepisset, singularem apud omnes obedientię suę commendationem miraculo auxit. Dum uinum de cado in urnam traheret, ab abbate uocatus relicta urna festinus cucurrit. Vinum uero, sicuti fluebat, repleta urna non est effusum,
54. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_544 | Paragraph | SubSect | Section] et aliquo sermone ab ipso spiritaliter refici petenti respondit: si taciturnitate sua non reficiebatur, nec sermonibus eum refici posse. Hine quidem die uitę suę iam supremo audacter affirmauit, ex quo eremum incolere coepisset, nullum se unquam protulisse uerbum, quod prolatum nollet. Perfecit ergo, quod initio promiserat: Dixi, custodiam uias meas, ut non delinquam in lingua mea. Quam igitur lętus, quam securus inde decedebat, quem
55. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_547 | Paragraph | SubSect | Section] Thomam Aquinatem, dum inter scholasticos uersaretur naturaque taciturnus esset et corporis habitu reliquis paulo obesiore, bouem mutum appellabant. Magister uero, ubi ingenium illius disputatiunculis experiri coepisset, deprehendens, quorsum eius tenderent silentia: Bos iste mutus — inquit — talem mox edet mugitum, ut sonum eius totus admiraturus sit mundus. Et cum omnium doctissimus euasisset, tunc sane apparuit, quantum docilis
56. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_565 | Paragraph | SubSect | Section] confugisset. Vinctus et in carcere positus, dum illum duę insignis impudicicię sorores Niceta et Aquilina ad hoc a rege missę, ut turpi uoluptate delinitum a Christo auerterent, complexu, osculis, alloquiis oppugnare coepissent, sensit in tali certamine suam sibi haud sufficere uirtutem, et Domini inuocauit. Eo orante carcer illuxit, subitus perstrinxit oculos fulgor. Mulieres expauidę in terram corruunt, mortem sibi timentes, quę mortem
57. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_601 | Paragraph | SubSect | Section] esset; inde non post multos annos intra capti piscis uentriculum repertam eique restitutam; sic illum compedem deposuisse * corr. ex Andagauensis uitaque defunctum uiuere in cęlesti beatitudine coepisse. O optandas pedicas, per quas a uinculis expediri licuit peccatorum gratanterque exclamare: Dirupisti, Domine, uincula mea; tibi sacrificabo hostiam laudis.
58. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_396 | Paragraph | SubSect | Section] adhuc sustinerent, donec alter sicut pietatis ita et patientię meritum impleret, alter ingratitudinis uitium emendaret, ne grauiorem animi quam corporis lepram incurreret. Itaque, cum admoniti tranquillius manere simul coepissent, Eulogius dies quadraginta superuixit, leprosus die tertio post eum obiit. Pius ergo ac patiens Eulogius consilio saniore usus geminę tandem uirtutis diademate meruit coronari. Quod nequaquam meruisset, si illum,
59. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_400 | Paragraph | SubSect | Section] et hominibus; nos stulti propter Christum, sed stultum Dei sapientius est hominibus. Elizabeth, Pannonum regis filia, postquam amisso uiro distractisque fortunis Deo in paupertate seruire coepisset, forte per semitam pergens hinc inde lacunosis silicibus uoraginosam notę cuidam foeminę, et in quam non pauca quondam beneficia contulerat, facta est obuiam. Quę contemptim admodum superbeque occurrens ipsam, quam
60. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_419 | Paragraph | SubSect | Section] beatitudine compensandam. In uita Thomę, Cantuariensis archiepiscopi, memorię proditum est quendam acquirendę ualitudinis gratia ad sepulchrum eius accessisse et uoti compotem factum, dum rediret, secum quęrere coepisse, sanitasne corporis an imbecillitas ad animę salutem magis cessura esset; et rursum sancti aram repetisse orasseque, ut, quod sibi ad beatitudinem adipiscendam accomodatius esset, id eueniret; ac statim eodem
61. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_458 | Paragraph | SubSect | Section] Fili, accedens ad seruitutem Dei, sta in iustitia et timore, et prępara animam tuam ad tentationem. Duo iuuenes Ioannem apostolum secuti (ut alibi diximus) cum deinde angi animo coepissent, quod facultates suas in pauperum usus erogassent nec iam apostolo meliora certioraque sperare iubenti acquiescerent, uirgis in aurum mutatis et lapillis in gemmas, plus etiam recipiunt, quam reliquerant. Mox
62. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_460 | Paragraph | SubSect | Section] abbas, cum fratrem quendam similiter a diabolo illudi audisset, eius uicem dolens, ad monasterium, ubi is habitabat, accessit uiditque ipsum ab Aethiope puero extra ecclesiam per uestem trahi, dum cęteri fratres psallere coepissent. Insecutus ergo eum atque increpans uirga percussit, neque ipse postea eiusmodi mentis instabilitatem passus, cum aliis in oratione perseuerauit. Sic Benedictus monachum feriens, malignum ab eo spiritum in fugam
63. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_514 | Paragraph | SubSect | Section] sentire, donec communis resurrectionis die suis iungantur corporibus, hoc cum ipsis una messurę, quod simul seminarunt; purgatorium quoque post mortem nullum esse. Cumque falsitatis huius pestifera malignitas inualescere coepisset iamque altius multorum animis hereret, quam ut uerbis euelli posset, Hieronymus Eusebio apparens iussit saccum suum, quo pro indumento usus fuerat, trium uirorum cadaueribus, qui ea nocte obierant, imponi, ut uitę
64. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_535 | Paragraph | SubSect | Section] Idem et Sophonias affirmat dicens: Iuxta est dies Domini magnus, iuxta est uelox nimis. Ante hos etiam Abdias propheta dixit: Iuxta est dies Domini super omnes gentes. Et hunc quidem constat prophetare coepisse anno quinto Iosaphat, regis Iuda, et quarto Achab, regis Israhel. Ex quo ad hanc usque diem, qua ista scribimus, computantur duo milia quadringenti triginta septem anni. Quod si tam multo nobis propior factus sit
65. Dragišić, Juraj;... . Oratio funebris habita pro... [Paragraph | Section] alios ommitam) Sigismundo illo prisco (cuius tu nomen
geris), viro eruditissimo atque sapientissimo, et
66. Marulić, Marko. Reuerendo in Christo pręsbitero... [Paragraph | Section] de me Tibi Hieronymus meus atque idem Tuus. Sed ita ille de me sentit, quantum ex Tua epistola ad me missa coniicio, ut qui uehementer amat. Atque usu quidem uenit, ut talium laudatio major uero sit. Tu me tanti esse existimas, quanti ipse sibi persuasum habet. Proinde et amare coepisti et optas redamari. Qua in re fateris profecto, qualis uir ipse sis, qui optimi cuiusque te studiosissimum ostendas. Dignus es igitur, quem uicissim ego rogem, ne, tametsi minora in me inueneris quam audisti, ab amicicię proposito refrigescas, in qua Tibi respondere totis
67. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 25 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] DIVES. SI MEDIOCRITATE SCISSET
VTI. SOCRATICVS TAMEN IN RE VNA
QVOD SE SCIRE NIHIL SATIS SCIEBAT.
48.1. Huc animum aduertite, ganeones, parasiti, sichophantę, qui tuburcinato patrimonio
egere coepistis! Nonne huic similes estis qui se scire nihil satis sciebat?
(
68. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 68 | Paragraph | Section] mei essem, ex hac turba libentissime subducerem. Episcopatus Plocensis iussus est in manus secularium tradi, electo regio locus in senatu episcopi Plocensis, et mihi Premisliensis est assignatus imperio principis ac procerum omnium. Quid reliquum futurum sit, ubi pontifex et vos istic ita rem, ut coepistis, tractaveritis, non libet augurari. [4.] Scribitur etiam nobis, quod de meis istic sacerdotiis nescio quid cudatur, sine quibus ego nunquam episcopatum hunc recipiam, 6 et proinde rogo et obsecro Vestram Dominationem, ut me quamprimum certiorem reddere dignetur, quid
69. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] Post noctium crebras uigilias, post lachrymas, quas mihi pręteritorum recordatio peccatorum ex intimis uisceribus elliciebat, Plato sumebatur in manibus. Siquando in memet reuersus prophetam legere coepissem, sermo horrebat incultus, et quia lumen cęcis oculis non uidebam, non oculorum culpam putabam esse, sed solis. Dum itaque me antiquus serpens illuderet, in media ferme quadragesima medullis
70. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] confitetur in ipsa huius prophetę pręfatione ita dicens: Post Quintiliani et Tullij lectionem et flores rhetoricos cum me in linguę huius pistrinum inclusissem et multo sudore multoque tempore uix coepissem stridentia anhellantiaque uerba resonare, et quasi per criptam ambulans rarum desuper lumen aspicere, impegi nouissime in Danielem, et tanto tedio affectus sum ut desperatione sumpta omnem
71. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] et episcopus ad se reuersus iussa nihil moratus peregit. Eadem hora et Augustinus in epistola, cuius fecimus mentionem, sibi Sancti animam Hippone apparuisse fatetur. Dum enim ad eum scribere coepisset nosse uolens qualis quantaque illi uideretur esse beatorum gloria, lux in cubiculo refulsit, uocem ipse audiuit, quę diceret se esse illius animam ad quem scribere parabat et iam ad illam beatitudinem
72. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section] Decipitur insana muliere. “Vera loquor”, dixit. Succincta veste recedens
73. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] impius esset.
Dauid recessit
74. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
75. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quid numina summi
76. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] soluitur alueo
77. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] una habitabant. Sed quicquid fullonis cura candificasset
expollissetque, hoc totum carbonum iuxta iacentium contrectatio nigram diffundens puluisculi
fuliginem deturpabat. Iam nemo fulloni pannos credere, nemo inertiam eius non culpare. Cunque
nullum artis suae quaestum facere coepisset, contubernalis exercitio prouocatus ad carbonariam
animum
78. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] QVAM SVO AVTORI Parabola XXXVII Fuit quidam tam irae impatiens, ut, cum in alios commotus fuisset, seipsum diuerberaret, neque uerbera solum, sed etiam uulnera quandoque infligere sibimet uisus. Etenim indignationis Furiis uelut rabidus canis agitatus, quoties aduersus quempiam furere coepisset, stricto repente gladio corpus suum sauciabat. Talis est quilibet malignae mentis improbique ingenii uir. Quoties alium laedere parat, semper seipsum grauius offendit; dum alterum uerbis petulantibus lacessit, plus sibi quam illi nocet; iisdem ictibus, quos in alienum corpus
79. Marulić, Marko. Regum Delmatiae atque Croatiae... [Paragraph | Section] regnare coepit Cepimerus filius; qui potestatem nactus paternę cędis auctores poena affectos uita spoliauit. XXI rex Eo regnante ferocissima Germanorum gens a septentrionis partibus ueniens Istriam occupauit. Cumque Delmatię fines armis lacessere coepisset, Cepimerus rex eis obuiam processit. Inito proelio uictoria potitur, plurimos concidit, pauci fuga in tutum elapsi sunt. Posthac Germanorum princeps, ut odia in amiciciam uerteret, Cepimeri filiam filio suo Stauozaro petiit uxorem. Factis connubii sponsalitiis amice post
80. Kožičić Benja,... . Simon Begnius episcopus... [Paragraph | Section] Marcum cardinalem non minus eloquenter quam docte ac grauiter discussa. Vtque primum librum aperui, accensus est animus de nouo dubio siue problemate antiquam et piam perspicere ueritatem, multis dudum ambiguam et quam plurimos fugientem, qui theologiam non obscure profitentur. Cum autem legere coepissem, quo progrediebar interius, rapiebar cum delectatione ardentius ad legendum. Experiebar sane, quod secundo ac placido flumine nantibus euenire solet, quibus, quanto altiore ac uelociore unda feruntur, maior nandi facilitas et delectatio ex labore concrescunt. Ita, ubi ad dimidiam fere
81. Andreis, Franjo... . Epistolae III, versio electronica [Paragraph | Section] amicorum tuique in primis memoriam renouassem, non obscurum posteris
mei grati animi testimonium relinquens. Caeterum altiori cura et grauioribus laboribus
enitar ut id, quod meis optatis inuidens fortuna intercepit, propediem absoluam. Tu
interim eodem animo ut coepisti – es autem optimo et beneuolentissimo – uel absentis mei
memoriam retinere uelis, rogo.
82. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Et cum demoniacum surdum ac mutum curasset: Hoc demonium inquit non eiicitur, nisi in ieiunio et oratione. Prodigus filius, qui bona scortando luxuriando-que abligurierat, tunc ad patrem flagitii sui poenitens rediit, cum esurire coepisset. Deus Iudeis placari paratus, per Iohelem clamabat: Conuertimini ad me in toto corde uestro, in ieiunio et fletu et planctu! Et Niniuitis ieiunantibus pepercit, quos-que minatus fuerat se funditus euersurum, seruauit. Danieli ieiunanti et oranti Christi
83. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] a fide | atque auersos deuorare. Rex Gai Idem est rex Gai. Gai pręruptum dicitur siue uorago, quę est infernus, demonum domicilium. Hunc regem Gai Iesus in bello uictum cepisse memoratur | cruci-que affixisse, exercitum eius fudisse, urbem uero igni succendisse. Ducem ergo Iesum sequamur, atque aduersus regem Gai bellando pręualebimus | et si nos uexillum ferre crucis uiderit, in qua Iesus
84. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] genere dilexit Christum suum Petrus, quando concupiuit cum illo habitare in monte, quando uiso Iesu super aquas ambulante de naui desiliens ad illum ire contendit solus reliquis in naui residentibus | admirantibus-que hominis audaciam nihil metuentis, nisi cum mergi coepisset, quando etiam ei de sua cruce prędicenti respondit: Et si me oportuerit mori tecum, non te negabo. Tametsi pręstare nequiuerit quod promiserat, promisit tamen tanquam pręstiturus . et certe pręstitisset
85. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] rationis expers appetitio uocasset, eo ferebantur. Itaque sub Othoniele etiam fidem Deo seruarunt. eo autem mortuo statim ad idola desciuere. Quamobrem tunc quoque seruire compulsi sunt Eglon Moabitarum regi annos octodecim. Deinde post obitum Aioth ducis cum iterum idola colere coepissent, oppressi sunt seruitute a Iabin Cananeorum rege per annos uiginti. Post Debboram quoque uxorem Lapidoth (et ipsa enim pręfuit populo) peccauerunt | atque septem annis a Madianitis uexati sunt | sata fruges-que eorum
86. Marulić, Marko. De Veteris instrumenti uiris... [Paragraph | SubSect | Section] --------------------- ZACHARIAS ZACHARIAS, filius Barachię, filii Addo, etiam ipse eodem anno quo Aggeus prophetauit, postea tamen quam ille coepisset mense secundo. Per multas uisionum figuras de his, quę futura erant, uaticinatus est. Vidit uirum ascendere super equum ruffum in myrteto, qua uisione nunciauit Deum in gentes iratum et Iudeis facilem atque placatum.
87. Marulić, Marko. De Veteris instrumenti uiris... [Paragraph | SubSect | Section] libertateque donarunt. Ipse quoque Antiochus, Demetrii filius, cum Symone populoque Israhelitico amiciciam confirmauit paternis concessionibus multa quidem addens et plura promittens, cum primum pulsis aduersariis regnare coepisset. Numenius pręterea a senatu Romano ad Ptolomeum attulit litteras, quibus iubebatur, me Iudeas oppugnaret neue oppugnantibus auxilium ferret. Hoc idem imperatum Demetrio, Attalo, Arabę, Arsaci ac cęteris orientis
88. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 554 | Paragraph | SubSect | Section] ad unam confluerent Ecclesiam. Diuidere hanc uolebat Petrus: Faciamus hic — inquit — tria tabernacula, tibi unum, Moysi unum et Helię unum. Vnde imprudenter locutus arguitur, cum Christus in uno tabernaculo, non in pluribus, concludere coepisset Legem et prophetas et Euangelium. Atque ideo in Canticis ad Ecclesiam loquens: Vna est — inquit — columba mea, perfecta mea, una est matris* suę, electa genitrici suę. Vnus ergo autor Veteris Nouique Testamenti Christus non uetera
89. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 623 | Paragraph | SubSect | Section] circumspiciente familiariter rogaretur, ubinam esset rethe illud, in quo antehac substrato recumbere consuesset: Piscem — respondit — quem uolebam, cepi**. Nunc captura eius fruor, et rethe illud cum pristinis sordibus abieci. Profecto, qui sic agunt, eos ego non piscem cepisse,*** sed ipsos diaboli laqueo captos dixerim, Spiritu Sancto per Hieremiam dicente: Maledictus, qui facit opus Domini fraudulenter. Cum enim per dolum acquisierint, quod uolebant, terrenis immersi deliciis nihil de cęlestibus cogitant pecudumque more
90. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 623 | Paragraph | SubSect | Section] deliciis nihil de cęlestibus cogitant pecudumque more pręsentibus**** tantum, quę fragilia atque fluxa sunt, deliniuntur. Sed tunc demum, quam imprudenter *corr. ex quarundam **corr. ex coepi ***corr. ex cepisset ****corr. ex presentibus egerint, scient, cum experiri coeperint diuitis purpurati miseriam sepulti in inferno, ubi cum totus arderet, guttam aquę petiit, qua linguam tantum refrigeraret, ac ne ipsam quidem
91. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 640 | Paragraph | SubSect | Section] populum aduersariorum uiribus oppressum uindicauerant in libertatem. Hanc ob rem ipsum etiam temporaliter regnaturum sperauerunt. Resurrecturum autem et in cęlum, ut illic perenniter regnet, ascensurum ne cogitabant quidem, nisi cum in eam cogitationem mulierum relatione impelli coepissent. Vnde aiunt: Et nunc super hęc omnia tertia dies est hodie, quod hęc facta sunt. Sed et mulieres quędam ex nostris terruerunt nos, quę ante lucem fuerunt ad monumentum. Et non inuento corpore eius uenerunt dicentes se etiam uisionem angelorum uidisse, qui
92. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph | Section] Memoriae proditum est Sarracenos, Arabicam gentem, quondam ex Sicilia, quam armis magna ex parte iam occuparant, ingenti classe ad litora Dalmatiae praedandi studio delatos urbemque Epidaurum, Slouinorum armis iam fractam, ui coepisse ferroque atque igni funditus euertisse, ciuibus subito atque improuiso malo perculsis, dum Slouinum terra oppugnantem uix sustinentes noui insuper hostis insperato aduentu terrentur, nec Slouinis eodem tempore- casu an ex
93. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 87 | Paragraph | SubSect | Section] proditum est Sarracenos, Arabicam gentem, quondam ex Sicilia, quam armis magna ex parte iam occuparant, ingenti classe ad litora Dalmatiae praedandi studio delatos, urbemque Epidaurum, Slouinorum armis iam fractam, ui coepisse, ferroque atque igni funditus euertisse, ciuibus subito atque improuiso malo perculsis, dum Epidaurii Slouinum terra oppugnantem uix sustinentes noui insuper hostis insperato aduentu terrentur, nec,
94. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 120 | Paragraph | SubSect | Section] hostem terrere, et in dies imbeciliorem reddere, suos rebus captis allicere, promptioresque ad militiae labores tolerandos efficere. Quibus quidem artibus breui maximum et apud suos et apud exteros adeptus est nomen. Itaque cum coepisset a finitimis uehementer timeri, cogitaretque, successu rerum inflatus, maritimas Asiae urbes, quae in ditione imperatoris Constantinopolitani erant, aggredi, morbo extinctus est, sepultusque in uico, quem diximus ab eius nomine Othmanliam uocari.
95. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 120 | Paragraph | SubSect | Section] in ea praesidio erant, eam dedentibus, dum auxilium Constantinopolitani imperatoris, qui per id tempus cum finitimis in Europa bellum gerebat, desperant. Tametsi sunt, qui dicant Orchanum de priscis Turcis, quorum paulo ante mentionem fecimus, Prusam coepisse. Iamque Orchanus ad Caramani imperium aspirabat, bellumque ei inferre parabat, solus cupiens in Minori Asia regnare, quum eum ab hac expeditione maior spes forte oblata auertit. Per idem enim tempus Ioannes Palaeologus, Constantinopolitanus imperator, bello
96. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 131 | Paragraph | SubSect | Section] ac singularis in fide constantia et fortitudo. Hic uir licet, ut accępi, publicanus aliquot annis fuerit, atque haud satis honeste ingenteis nactus opes, utpote qui ne a foenore quidem sese continuerat, quum Turcis eius fortunae inuidiae simul et suspitioni esse coepissent, productis falsis testibus contemptae Machomethanae religionis (quod quidem apud Turcas capitale habetur) accusatus est, atque in carcerem coniectus. Sed, quia talem uirum occidere inconsulto rege ueritus, praetor, ad quem haec cognitio spectabat, quid facto
97. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 180 | Paragraph | SubSect | Section] sed etiam perinde ac pacificator a Venetis adhibitus, ad pacem his conditionibus componendam Bazethem fere coegit: ut Veneti deducto Leucade praesidio oppidum Turcis redderent, Cephaleniam tamen insulam per bellum captam tenerent; Turca uero item quicquid in continenti de Venetis coepisset, sibi belli iure haberet, atque eo die populandi uexandique Venetos tam terra quam mari finem faceret. Eodem fere tempore accidit Constantinopoli res mira et rari exempli, atque ob id literis mandanda, quaeque maxime argumento esset uerum Dei
98. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 181 | Paragraph | SubSect | Section] spatium, Hispanis in oppidum maritimum Appuliae, Barletum incolae uocant, haud memorabili praelio compulsis, regnum Galli occuparunt. Erat Hispanis dux Consaluus Adigarius, sicut pacis artibus uir insignis, ita omni bellica laude dignissimus, quem supra diximus Cephaleniam de Turcis coepisse. Qui quum uidisset Italos Francis conciliari, iamque in eorum ditionem totum regnum concessisse, statuit quoad Galli simul incolarum fauore, simul suis ipsorum uiribus florerent, certamine supersedere, nec manum cum his conserere,
99. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 189 | Paragraph | SubSect | Section] simul et honesta suadebat. Itaque Francorum regem per se quoque in Venetos male animatum rogat, ut se octingentorum equitum auxilio ad Bononiensem expeditionem iuuaret. Decreuerat autem Iulius pontifex, quo Venetis aliena calamitate metum incuteret, ostenderetque se iam coepisse res ecclesiasticas repetere, capto aut pulso Ioanne Bentiuola importuni tyranni dominatu Bononiam liberare, atque iuri Romanae Ecclesiae urbem omnino restituere, magis irae suae in ipsum Ioannem, incertum quam ob causam concoeptae, indulgens
100. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 | Paragraph | SubSect | Section] ad illam diem tenuerant, recuperarunt. Vrbes item regni Neapolitani pignori, ut supra demonstrauimus, datae pulsis Venetis in fidem Hispani regis uenerunt. Satis creditur Cretenses Cypriosque descituros fuisse si, ad quem deficerent, habuissent; idem consilium maritimae Dalmatiae urbes coepissent, nisi Vuladislaui Casimiri regis ignauia obstitisset. Porro non solum mediterranea Dalmatiae, sed etiam maritima eius regionis loca ad Hungaricam ditionem, ut alio loco diximus, antiquo iure spectare certum est. Quod quum Veneti non ignorarent, timerentque illarum
101. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 236 | Paragraph | SubSect | Section] audaciam quam his obuiam eunt, rustici, ingenti sui corporis hominum multitudine nullo obsistente coacta, referunt ad maiores natu, quonam modo coepta exequerentur. Et quum multa de inferendo Turcis bello inter se disseruissent, tandem animaduertentes se temere arma aduersum potentissimum hostem coepisse, nec se ulla re tantae expeditioni idonea instructos, bellum ciuile excitant, ne frustra una coisse uiderentur. Est autem ingenitum prope odium inter plebem et nobilitatem: plaerique enim nobilium humanitatis obliti plebi ut seruis dominantur. Itaque plebs nulla
102. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 238 | Paragraph | SubSect | Section] angustia aliquantum signa sequi et ordines seruare docuit. Sed ne, dum ipse suos militaribus institutis assuefacit, nobilitas collectis uiribus agrestes impetu facto adoriretur priusque eos dissiparet quam illi militaria facere coepissent, aduersus Stephanum Botherem iuniorem, Thibiscensium praefectum, cum copiis suis proficiscitur, ratus illo duce superato totam nobilitatem consternatum iri. Porro Stephanus, id temporis cum parua manu in Thibiscensi agro ad uicum Nadlacum agens, haud procul
103. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 246 | Paragraph | SubSect | Section] copiam peditum, quorum opera Asiatici in bello prorsus non utuntur, habuissent, aut
postero die certamen instaurassent, in munitiones hostium Turcis impetu hostili consternatis procul dubio irrupissent, uiuumque Selynem, et ipsum eodem metu attonitum,
parumque mentis compotem coepissent.
104. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
105. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] tenuit? Quis carcer abercuit astrum?
106. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1862 | Paragraph | Section] Nulla ne igitur in uictoria moderatione utendum fuit? Nullum ne discrimen sacrarum ac prophanarum rerum habendum? Quis tam crudelis unquam uictor fuit, etiam apud Ethnicos, qui non abstineret uim a templis? Gotthos sacris pepercisse. Augustinus scribit Gotthos, cum caepissent urbem, non modo a Christianorum templis uim abstinuisse, sed etiam his donasse uitam, qui eo profugerant. Tanta nominis Christiani reuerentia apud barbaros illos fuit, qui doctrinae coelestis ignari, nomen tantum Christianorum audierant. At isti sacrilegi quas aras, quod sacellum
107. Beneša, Damjan. De morte Christi, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
uno ad puerum epigrammate perscripsi, atque ad te ut ad
hominem doctissimum meique amantissimum mitto. Eos tui, Mauree suavissime, ubi
tua quoque littera et iudicio examinaveris gravissimo, Praesuli tuo Gamrato
velim reddito. Me vero, ut coepisti diligito.
Quam iniuriam quum expostularem cum Rhustam Bassa, ipse in risum vertit: quid, inquit, facitis, quum apud vos multa millia occidantur, si tantopere pro uno homine cruciaris?
Tunc primum invasit me timor, considerantem quam perfidiam eorum, et quod in servitore cepissent sevire, ne a meo quidem sanguine esse temperaturos. Ac re vera dicebatur, Imperator vehementer excanduisse et etiam decrevisse me interfici, sed consilio bassarum inhibitus est, ne id faceret contra fidem publicam a se datam, sine ullo more, sine exemplo, ne violaret ius gentium; neminem
ubi tredecim annos non sine magna curialium miseria versatus sum, ad 20. vero aetatis annum in aulam honestissimam illustris, ac magnificae Dominae matris serenissimi quondam Principis mei Domini Joannis Regis Hungariae me contuli. Cumque [W: Quumque] aulica vita mihi displicere coepisset, religionem Heremitarum ingressus, quatuor annos in ordine eorum qui sine litteris erant vixi. Posteaquam vero in litteris opera cujusdam pij et eruditi Heremitae profecissem, susceptis sacris ordinibus sacerdoti [W: sacerdotii] non sine authoritate aliquot monasteriis
Apollineus fingere multa calor;
circiter milliario pervenimus ad vadum amnis Moravae, Derventh a monte
cui subjacet, vocatum, quo et vicinus pagus nomine nuncupatur, eaque sylva etsi
brevis et non adeo densa sit, latronum tamen insidiis infamis est. Ubi autem
fluvium coepissemus trajicere, alii Turcae occurrunt, inter quos unus erat
caeteris habitu, vestituque amplior, et eos quinque Aegyptii, quos nunc Ciganos
sive Cinganos appellamus, una eadem catena collo vincti et ordine tracti
sequebantur,
Epistola Demetrii Phalerei de libris Iudaeorum
describendis Cum Rex mandaveris mihi, ut qui deessent Bibliothecae tuae
libri, eos curarem ad eam complendam conquisitos colligi: et simul si quid detrimenti
cepissent, illos ad modum convenientem reficerem: ego hactenus non segnem in hoc
operam navavi. Et nunc praeterea ad te refero, Legum Iudaicarum libros cum paucis
quibusdam deesse. Constant enim hi lingua et literis Hebraicis: sed negligentius, nec
ita ut
plane exponerentur quo modo de veteribus acceperant, dignum putabant. quapropter
illos viros, ut locorum descriptiones fabulosis additamentis variarent, atque
distinguerent, necessitas compulit. Thucydidem autem, qui materiam unam ad scribendum
cepisset earum rerum quibus ipse affuerat, theatrales ludificationes in narrationem
inducere non decebat; neque se ad eum errorem quem eiusmodi scripta sua sponte parere
consueverunt, sed potius ad utilitatem legentium accommodare: quod ipse in historiae
manifesto crescerent, initamque inter
eos societatem laederent: tunc non iam esse ultra ferendum censuerunt, sed omni
studio conandum, ut eorum potentiam, sumptis armis, si fieri posset, everterent.
Oportebat autem illum, cum belli caussas indagare coepisset, eam quae vera esset,
quaeque ipsi probaretur, primo loco tradere: quandoquidem et natura postulabat ut
priora posterioribus anteirent, vera prius quam falsa discerentur; et ipse
narrationis ingressus, si eiusmodi ordine institutus esset, longe
longius, quam par sit, oratione provehitur; aut rem praeter modum in angustum
contrahit. Cum enim ea quae ab Atheniensibus circa Pylum et Sphacteriam insulam gesta
sunt, cum obsessos in ea Lacedaemonios Athenienses expugnarunt, in quarto libro
narrare coepisset, atque interim pauca quaedam leviter attigisset, ad ea tum demum
quaesunt post consecuta, sermonem convertit; omnesque ex utraque parte commissas
pugnas, cum neque multi in illis cecidissent, et perpauci sese dedidissent,
diligenter et accurate
vita memorabile, ac viris insignibus semper
prae oculis habendnm. Tradunt Regem Pyrrhum, civilibus et imperatoriis artibus
nulli regum illustrium inferiorem, palam confessum: se plures urbes eloquentia
Cyneae amici et comitis, quam armis cepisse. In hac imitatione velim acquiescas;
neque differas acquirere, atque ad se quibuscunque possis attrahere,
ubicunque fama vulgavit viros sapientia institutoque vivendi celebres, quibuscum
utiliter quotidie disceptes atque
Petro brevi post tempore a Turcis occiso a Joanne Statilio episcopo Transylvaniensi avunculo eodemque amitino suo in tutelam susceptus est. Apud quem aliquot annis enutritus primisque aetatis juvenilis rudimentis imbutus tandem Patavium concessit, ubi cum humanioribus literis operam navare caepisset, non diu perstitit. Ingruentibus enim in Hungariam post memorabilem illam cladem Mohachianam variis tumultibus, ipse etiam abruptis studiis suis ab avunculo suo revocatus est, apud quem tamdiu postea perstitit, quoad Joannes rex Hungariae cum Aloysio Gritto aliisque suis proceribus
quod fuit ante omne principium. Nam et res, nempe aeternitas secundae personae, id postulat: et Ioan. 1. dicitur eadem persona fuisse non ab initio, sed in ipso mitio iam extitisse. Quare si in ipso initio rerum omnium iam extitit, oportet eam iam antea fuisse, non quasi ab initio aut cum initio coepisse. Sic etiam Prover. 8, cum de aeternitate sapientiae Dei dicitur, quod etiam aliqui de filio Dei intelligunt, aliquoties illud, Dominus possedit me initio viarum suarum, exponit per Ante, dicens, Sapientiam Dei fuisse antequam omnino quicquam fieret, institueretur, crearetur aut
31 potentialiter pro capiendo ponitur. Capiens unum captum e quinquaginta: id est, unum quod capi et separari debet, ac convenit, ex media parte filiorum Israel. Captivus gladio, id est, in bello captus. Gen. 31. Abduxisti filias meas ut captivas gladio: id est, perinde ac si eas in bello caepisses, essentque tua mancipia. Captivitas alicuius, pro eius praeda. Num. 31. Vos et captivitas vestra: id est, vestri captivi. Captivitatis indumentum. Deuter. 21, Deponatque captivitatis indumentum: id est, mulier capta nuptura suo hero exuat vestes, in quibus capta est primum.
Dei. Inquit enim: Tres sunt qui testimonium perhibent, Pater,
propria significatione accipitur in hisce exemplis. Ezech. 38. Cogitabisque cogitationem malam: pro, diu multumque cogitabis Psalm. 94 In multitudine cogitationum mearum, in intimo meo: pro, dum multa mecum tacitus reputo aut cogito. Sic Dan. 2. Tu rex, cogitationes tuae ascenderunt: id est, coepisti cogitare, quid nam esset post te futurum. Eze. 16. Nec fecisti cogitationem super omnibus iniquitatibus eius: id est, nec semel quidem expendisti iniquitates tuas. Pro causa cogitationis: id est, cura, sumitur in hisce exemplis, Lucae 9. Intravit etiam cogitatio in eos quis nam esset
diffidentes. Ergo contra, vera fides fiducia est.
XI. Negari non potest, Petrum Matth. 14, primum recte ac feliciter, plenumque fide ex navi in aquam prosiliisse, et per mare ambulasse sola fide fultum: et paulo post, solo defectu fidei submergi coepisse. Nam Christus ipse ei
Zalmavet, sed composita. Videtur autem habere aliquam similitudinem cum Latino, ubique est plurima mortis imago. Contritio aut confusio mortis erat apud Philistaeos praesente arca. 1. Samuel. quinto: id est, lues, vel etiam perturbatio ac terror ex morbo ortus, perinde ac si hostes urbem caepissent, et per eam grassarentur. Domini sunt exitus mortis: id est, solus Dominus potest suos liberare ex media morte: Psalm. 68. celebrat enim Dei liberationes ex summis malis, praesertim spiritualibus. Exitus mortis igitur, significat liberationes a morte. Filius mortis, et Vir
i. praepara tibi nomen, Ruth. 4. Ibidem, Vocabitur nomen eius in Israel: i. celebrabitur. [?: ] nomen alicuius super civitatem aliquam: i. spargi rumorem illam esse ab eo captam. 2 Sam. 12, Ne forte capiam civitatem, et vocetur nomen meum super eam: pro, dicarego loab eam caepisse. Nominati per nomen: pro, praedicti. 2 Par. 28, Et surrexerunt viri, qui nominati sunt per nomina et coeperunt: i. praedicti, aut supra nominati, potius quam celebres. Nomen et Memoriale coniungi solent aliquando, qua nomen rei aut hominis nobis eum in memoriam revocat. Is. 26,
in vetitum, et contrarias illi divinae normae cupiditates in me excitare: quae pestis alio qui sine lege a Paulo dicitur mortua, i. multo quietior, minusque sensibilis. Mox iterum dicit, Peccatum occasione legis seduxisse se, et interfecisse: i. prorsus regnare ac grassari. sibique ita dominari coepisse, ac si plane iam nihil esset ipse, nullumve in se ius ac dominium in semetipsum haberet. Occasio autem illa est causa per accidens, seu abusus rei bonae, quod nitamur in vetitum. Sic enim ea latens pestis fortius occasione legis sese exerit: sicut ignis in calce viva latens, si aqua
intelligunt. Nonnus quoque inquit,
significat initium rerum ac temporis, cum simul et res et tempus esse in coepisset, neutro antea existente, sed tantum Deo solo in aeternum vivente. Ali qui ibi exponunt principium de ordine. quasi dicat Moyses, Deum primo condidisse illae rudem massam, materiam aut Chaos caeli et terrae. de inde coepisse ea digerere ac distribuere. Verum magis probatur, ut ipsam rerum ac temporis inchoationem denotet, tamesi simul etiam seriem operis indicat. Sic et Epistola ad Hebraeos recitat ex Psalmo, Tu Dominne initio, aut in principiis terram fundasti. Iohan. 8 dicitur diabolus fuisse homicida a
est rex Israel, ut quaerat pulicem unum, sicut si quis persequatur perdicem in montibus. Significat autem, eum rem vilem, et tamen difficilem conari. Nam pulicem unum capi a rege Israel, non magnum operaeprecium est: et tamen difficile reperiri potest, aut etiam capi si reperiatur. Sic et Davidem coepisse, non fuerit magna praeda Sauli: sed tamen hoc ei difficile factu fuerit, cum tam multa latibula habeat, et facillime ex uno in aliud transiliat.
PULLATUM, aut Atratum incedere, luctus aut moeroris indicium est. Psal. 38. Incuruatus et depressus sum vehementer,
quicquid eveniat, curram et ego apportaturus regi nuncium victoriae, vel, quid tandem potest adeo sinistri accidere? quid tandem periculi est? Aliquando tantum admirationem quandam declarat. Genesis vigesimo septimo: Quid hoc? festinasti invenire feram. id est, miror te tam cito reperisse et caepisse. Genesis quadragesimo secundo: Quid hoc fecit nobis Deus? id est, Mirum est profecto, quid sibi istud velit, aut cur Deus nobis istud argentum reddi curaverit. dubium profecto est, an nobis in bonum, aut in malum. Ad quid, lama,
locutio, Melior est alicuius racematio, quam alterius vindemia, Iudicum octavo dicit Gedeon ad Ephraimitas: An' non est melior racematio Ephraim, quam vindemia Abiezer? id est, plus effecistis vos consectando fugientes, quam ego caedendo, et utertendo in fugam totam Madianitarum aciem, quia vos caepistis ipsos duces, quibus sal vis hostis non vere victus fuisset, quippe qui facile exercitum reparare potuissent.
RADIX, per metaphoram alias significat originem rei, quia ex radice crescit arbor et herba: alias contra effectum et consequens significat, quia crescente arbore etiam
sedere: tametsi Hebraea sit adhuc multo significantior. quasi diceret, Ita prorsus subiecisti inimicos illi, ut utatur eis pro subselliis. Similes locutiones sunt in omnibus linguis. Sic rex Persarum abutebatur Valeriano Caesare, summo persecutore. pro scabello, equum conscensurus, postquam eum caepisset. Quod supra diximus de phrasi Adorare scabellum pedum: id patres de carne Christi exponunt, quod etiam humanitas eius iam glorificata et ad dexteram patris sedens sit adoranda: quod licet pie dicatur, non tamen est verbis et textui proprium.
SCANDALUM deducunt a Graeco
et longe sanctius coleremus, ac coluissemus, in eaque cruce nos Christiane gessissemus.
Secundo, quia non dubito, ipsas quoque eius laudata vestigia secuturas: quod quidem etiam mox ab eius felici migratione vestraque regiminis susceptione facere coepistis, dum coacta piorum, eruditorumque pastorum Ecclesiae Dei synodo, ipsis id concludentibus praecepistis: puritatem doctrinae religionisque Augustanae confessionis ubique in vestris regionibus observari.
Postrema causa est, quod, quandoquidem primam partem huius Operis socero
numeri paululum excrescit, aut infra est, non computetur.
5 Factum est haud raro, ut maturus filius cum seniore ac imbecillo rege aliquando communiter regnum administrarent: illudque communis regni tempus, iam patri, iam filio adscriberetur: ut loram, filius Achab, dicitur 2. Reg. 1, coepisse regnare secundo anno Ioram filii Iosaphat regis Iuda: contra mox tertio capite, dicitur coepisse regnare 18 anno Iosaphat. Sic communis regiminis tempus primum filio, postea patri.
6 Aliquando tempus mali regiminis alicuius regis omittitur, et tantum boni nominatur: quia illud
maturus filius cum seniore ac imbecillo rege aliquando communiter regnum administrarent: illudque communis regni tempus, iam patri, iam filio adscriberetur: ut loram, filius Achab, dicitur 2. Reg. 1, coepisse regnare secundo anno Ioram filii Iosaphat regis Iuda: contra mox tertio capite, dicitur coepisse regnare 18 anno Iosaphat. Sic communis regiminis tempus primum filio, postea patri.
6 Aliquando tempus mali regiminis alicuius regis omittitur, et tantum boni nominatur: quia illud eius malum regimen fuerit quasi anarchia quaedam. Sic 2. Reg. 8, legitur Ioram 32 annorum
ex iis quae in Epistola ipsa continentur, atque ex Apostoli sermonibus. Enimvero qui legit 1. Epist. ad Cor. cap. 1, Significatum est mihi de vobis fratres, quod contentiones sint inter vos, etc. statim animadvertit, Corinthiorum Ecclesiam tunc labefactari ac dissipari coepisse sectis et factionibus, atque Apostolum id circo impulsum ad scribendum, quo dissidia tempestive abrumperet, nec non ad concordiam eos reduceret. Post aliquantum intervallum addit Apostolus: Misit me Christus ut evangelizarem, non erudito sermone, ne inanis reddatur crux Christi. Quo loco
Unde et quidam ex Gentilibus:
16, 30, pro lingua, anima, aut quicquid est in homine gloriosum. Iustitia, pro iusta causa: Psal. 17, Audi Domine iustitiam. Habitator laudum. Psal. 22. pro laudabilium, aut etiam possessor. Captivitas, pro captivis, aut etiam captivatoribus: Psal. 68, Cepisti captivitatem. Generatio, pro filiis. Psal. 112. Generatio rectorum benedicetur, pro, Filii aut posteri. Iniuria de violentia, pro iniuste et violenter partis: Amos 3. Thesaurizant iniuriam et violentiam in aedibus suis, [in] opes iniustas. Rom. 1, Veritatem commutaverunt
circumcisio, varia genera sacrificiorum, Lex mundorum et immundorum animalium, etc. Sic David 2 Samuel. 19 dicit, se tunc primum regem factum, cum ab exilio revocatur. Sic Saepe nominatur regnum filii, licet rexerit vivo patre, ut tempore Oziae. Tales tamen postea demum dicuntur in coepisse regnare. Quare illi anni duplicati, regis alias patri, alias filio tribuuntur, prout alteruter magis celebris in regimine fuisse visus est, aut etiam diverso respectu. Quod huius monitionis imperitis in computationibus annorum et lectione Sacrae historiae non infrequenter multa dubia
Ex responsione potest de interrogativa eiusve sensu intelligi. Omnis enim respondens solet se accommodare ad quaestionem propositam: atque sane natura est quaestionis et responsionis, ut sese invicem respiciant. Quare inepte respondentes veteri proverbio notantur, De alio interrogatum, de caepis respondere. Talis est et Germanica fabella, saepe a Luthero inculcata, de viatore interrogante de via, et caesore lignorum respondente de reperto nido. Monet de hac Regula Catharinus (ne sancto illi Patri suam laudem invidisse videamur) cum docet Christum ad quaestionem Pharisaeorum
simplicibus uti, cum in intellectu et veritate dogmatum, non sit is de quo loquimur, imperitus, neque desidiam suam obtentu illius viri, qui in vertice laudum stetit, conetur obnubere.
Unde enim, dic mihi, confundebat Iudaeos, qui erant in Damasco, cum adhuc signa facere non coepisset? Unde gentiles superabat? Cur autem etiam in Tharsum dirigebatur? Nonne quia erat in verbo fortissimus, propter quod adeo irritabantur, ut victoriam eius non ferentes, de effusione sanguinis illius cogitarent? Et certe, ne tunc quidem inchoaverat monstrare miracula, ne quis dicat
abolerentur, sic, proculdubio, in sua illa investigatione progressus est. Primum animadvertit (Deo sine dubio ei praeeunte) quosdam sonitus in diversis vocibus sibi mutuo similes, eosdemque subinde reiterari, aliasque cum alio atque alio sonitu misceri. Deinde eam rem cum diligentius observare coepisset, ac prima et simplicissima elementa, et veluti fontes primos, ex quibus tanta vis vocum sonorumque componeretur, ac veluti scaturiret,
Helvetius, rapis miscere suillam
posuerunt, Bonf.
lib. 9. decad. 1. ad Ius Gentium spectet: tamen cum postea
pacatiore animi moderatione gubernari, atque ad ea, quae ipsis ad bene
iusteque vivendum magis necessaria erant, inclinari et ferri coepissent; ac
vel maxime, post receptam Christi Servatoris nostri fidem. A tempore Sancti
Stephani Regis, ab anno Christianae Salutis 983. honestas
quasvis inter se observassent consuetudines: leges quoque, seu
fuisse; quam a patre, vel potius ab astris, Astraeam
nominarunt: eo quod, postquam homines in terris aliena concupiscere, rapere,
et sese mutua caede et sanguine polluere, omnia denique fraude et dolo inter
mortales misceri coepissent, ipsa propter tantae rei indignitatem, ad astra,
hoc est, ad caelos evolasse fertur; ideoque pro Dea habita est, ut
Ovidius 1. Metam: cecinit:
Ultima caelestum terras Astraea
opus est. Ouis enim est
paulo notior vir doctus, et eruditus, ex iis qui Romam visendi causa
confluunt, qui te unum inter res in Urbe maxime visendas, cognoscendas non recenseat: qui a te nosci, tibique probari non avidissime cupiat, quique te adito, et salutato sese caepisse praecipuum suscepti sibi
itineris fructum non arbitretur? ii praesertim, quos interiore amicitiae
tuae sacrario dignos existimas, et depromptis ex amplissimae Bibliothecae tuae Thesauroxeniis, muneribusque donatos dimittis. Quibus mox
illi ad
vt amplum,
assistere Diuûm
continuis vicibus subeuntia, totam
“Lectissima Virgo,
funderet quos viris doctis et qui in eo studio plurimum elaborarint componere satis esset.
adamasque aliique nitores
perfici potest ut publicum factas in illud
expensas ex usufructu meliorandi hac ratione terreni sibi compenset. Nisi enim
opus hac ratione perfectum fuisset, proprietarius per totum, quo publicum fundi talis
fructum capiet, tempus alioquin nullam ex illo coepisset utilitatem, evoluto vel hoc
tempore reale illi beneficium accedet, quia fundum fructiferum absque ullis suis impensis,
etsi tardius recipiet. Libera autem disponendi facultas non potest eo plane extendi, ut
voluntati proprietarii in eo etiam casu deferri
LIBER OCTAVUS.
quidem faceret: sed post stellarum
conversiones diu perspectas, et illas gravitatis vires ex ipsa caeli
observatione tandem patefactas tum primum harmoniae similitudinem siderum
motibus accomodatam fuisse, et post eventum nos Aedipos esse coepisse tecum
contenderet. Ambiguas res nimirum facile ad quamcumque partem flectimus, utque
lucos ac praelia in nubibus, sic in veterum fabulis multa, quae illi ne
suspicati quidem fuerunt, intuemur, atque in illis interpretandis plus
ab intimo Cubiculo, et ab Epistolis Latinis.
APPROBATIO
Volumen cui titulus:
Naubolidae Iphiti claro de sanguine creti;
Qui Pythona viri montosam, qui Panopea,
Daulidaque, et Crissae qui moenia sacra colebant;
Quique Anemorean, et Hyampolin, et Cyparissum,
Cephissi et ripas, vicinaque rura tenebant, 30
Claram et Cephissi non longe a fonte Lilaeam.
Hos quadragenae puppes in bella secutae.
Qui simul ac patrias rite instruxere phalanges,
Boeotum ad laevam se dux
Qui Pythona viri montosam, qui Panopea,
Daulidaque, et Crissae qui moenia sacra colebant;
Quique Anemorean, et Hyampolin, et Cyparissum,
Cephissi et ripas, vicinaque rura tenebant, 30
Claram et Cephissi non longe a fonte Lilaeam.
Hos quadragenae puppes in bella secutae.
Qui simul ac patrias rite instruxere phalanges,
Boeotum ad laevam se dux armabat uterque.
Impiger at Locros Ajax ducebat Oilei;
Oenopidenque Helenum, multoque nitentem
minor, angustum cunctos concluserat arctans
Verborum officio, promens et gaudia vultu
telaque doctus
inde Elasumque, et Mulion, atque Pylarten.
hasta pubem sternebat. acerba 690
ut post me existat aliquis, qui, meis hisce minime contentus, scribat ipse multo meliora, quae possint homines Latinae linguae studiosi non modo ferre, sed etiam admirari. Equidem arbitrabor, me laboris mei fructum cepisse non poenitendum, si multorum studia commovero, meoque exemplo, aut heic Romae, aut uspiam terrarum, excitaro aliquem interpretem tanta facultate, quantam rei magnitudo requirit, qui efficiat id, quod ego, hac ingenii, et doctrinae tenuitate, atque his occupationibus, efficere non potuerim;
alio industriam suam, cogitationesque converteret. Politianus autem non tam Magni Laurentii Medicis liberalitate et patrocinio illectus, quam, ut ipse de se fatetur, natura atque aetate ad Homeri blandimenta proclivior, quum Homericam tubam jam inde ab adolescentia latinis versibus tractare coepisset, incredibilem in Italia universa de se expectationem excitaverat. Neque dubium erat, quin in difficillimo opere perficiendo caeteris omnibus palmam esset praerepturus. Inerat enim ei praeter admirabile ingenium, judicium etiam acerrimum et tanta rerum cognitio, atque ubertas verborum, ut
habeas, quod in omnium maximo latine interpretando poëta si minus eam, quae perfectissima est, referre laudem potuerim; majorem tamen, quam ceteri, tuo etiam judicio gravissimo atque optimo sim consequutus. Quod si tribueris mihi, amplissimum laborum omnium ac vigiliarum fructum me cepisse existimabo.
ARGUMENTA SINGULORUM LIBRORUM SINGULIS DYSTICHIS AB INTERPRETE COMPREHENSA.
I.
omnes eos libros qui sive ad concitandos populi animos, sive ad dandam malam de
gubernio opinionem conducerent.
insignem acceperit reformationem.
ingenio ac
singulari virtute ornati fuere. De illis vide Rogerium ipsum
Hungaria prepravljeno u Hungari križanjem finalnog
slova a
occupato regno (cum regiae nondum subiacerent potestati) eorum arbitri
postquam reges sibi eligere coepissent, quod ea conditione in eos transtulerint,
ut in defensionem Regni impendi debeant, copiosae Regni leges testantur; Rex
(dicitur articulo 2. 1458.) contra omnes et quos libet inimicos hoc Regnum
Hungariae de proventibus suis
§
19,1.
Conditionarios postea etiam clerus et optimates habuere.
possint.
Verit. §-his. 42, 174, 183, et 248 apparet.
Diaetarum pag. 253-a, ubi dicitur: "eas res
modosque quibus... tot diebus, totque annorum curriculis alternis insidiis, persecutionibus
acerrime contra sese fine dato pacem reformare et charitative sibi invicem commorari
possent, avidissime exquirere coepissent."
et Iurisprudentiam Hungaricam opus moliri. Laudo
consilium. Id unum a te maiorem in modum peto, ne omnia ad semel edere
connitaris. Sic enim et sumptus et tempus te necessario deficere debebunt.
Preme, quod bene coepisti, iter, et praeprimis Vestigia absolve. Reliqua per
otium adpara, et tene parata, dum Maecenatem reperias. Video etiam te multa
iam edita diplomata
quod toties quoties praedialistam mihi dare velit, remittam tibi citius quam
praesens opus; id enim unice e defectu occasionis tamdiu apud me adhaesit.
|
nemo enim exercitus curam habuit a tempore abolitionis vicariatus;
Ludovicus ergo magno exercitu eos invadens paucorum dierum spatio tres provincias Geldriam,
Transisalanam et Ultrajectensem occupavit, hinc in Hollandiam progressi jam ipsi Amsterodamo
imminebant, eamque absque dubio cepissent, nisi laetitiis in
novis molestiis cumulavit domum Austriacam Saxonensem; Hispani, Galli, Borussi omni ex parte lacessiverunt provincias Austriacas, Belgae ergo et Angli fideliter succurrerunt Mariae Theresiae pecuniis et militiis, anno vero '44-o, cum Ludovicus 15. in ipso Belgio Austriaco quaerere coepisset pro se, coacti sunt Belgae etiam in apertum bellum condescendere cum Gallis, huius belli occassione Belgae in continenti rursus infeliciter pugnabant, variasque faciebant Galli occupationes, ob neglecta munimenta et praesidia limitanea, adeo ut Belgicas jam aliquot urbes
repulsam passus bellum Gallis indixit; eo tempore bello intestino impliciti erant Galli; nam Carolus 6. successit patri suo Carolo 5-o qua minorennis, sub tutela ergo aggressus est imperium, propter hanc tutelam jam enatae sunt lites et turbae inter proceres, cum vero ipse regnare coepisset, Carolus 6. mente captus est delirareque coepit, indiguit ergo administratore, hinc inter Ludovicum ducem Aureli fratrem Caroli 6-ti, et Philippum ducem Burgundiae, patruum Caroli enatae sunt lites attrocissimae, donec status et ordines Philippo ob experientiam rerum
habentur, quam in Hispania.
sunt ad purum
et crudum aurum et argentum.
§ 10 De religionis negotio.
et numerum,
et idioma, et locum impressimis singulorum. Nam id scire, mea permagni interest.
Poteris vero otiosus perscribere. Salutem, quibus voluisti officiosissimis
verbis dixi, ille te jubent multum salvere et rem Latinam strenue, ut coepisti,
urgere.
sollicitus sum.
Hujus enim generis vitia levi deterguntur spongia, ast quod poeta intrinsecus
deest, hoc nulla illi conciliare vel
seorsum providentes commodis
In magna saepius incidunt illi mala.
Avibus opimam Rusticus domesticis
Cohortem habebat, unde lucri plurimum
Causa solebat obvenire et altera, 5
Occasione nuptiarum quod sua
Altilia in urbe ditibus venumdaret.
Hic illucente cum die praecludere
Coepisset hortum sepibus, Vulpecula
Praedae incitata spe propinquo repserat 10
E nemore in agrum, jamque se tacita gradu
Recto ferebat ad cohortis ostium.
Insanus ira fuste correpto volat
Feram voracem pellere: haec metuens suo
Deprensa capiti currere in
ordinatim caeteros
Formabat artus. Colla stabant ardua, 5
Effusa in armum dexterum sese juba
Multa ferebat densitate crinium,
Obesa terga, venter ast erat brevis,
Pedesque graciles, cursuique aptissimi.
Restabat operi cauda, quam cum fingere 10
Coepisset, ecce culter ad manubrium
Repente rumpi; cumque ad usum idoneus
Haud posset alter tunc haberi, ponere
Equo nequivit artifex caudam suo.
Pulchre inchoasse non sat est; fac exitu
Ut rite co
epta finiantur
Pontice, quid facies?
188. Ad Marcum religionis contemptorem.
mulier, quae facit ista palam?
651. [650.] In idem argumentum.
4. Ad Lydam
me adduxit tertia, ubi Annae
Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].
Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].
Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].
Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].
Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].
Mihetić, Ambroz; Cassandra Fedele (c. 1420-post 1487; c. 1465-1558) [1487], Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis epistulae, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Iac. Philippus Tomasinus [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [michetacassand].
Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].
Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
Dragišić, Juraj; Crijević, Ilija; Karlo Pucić; Frano Galatin (non post 1445-1520; 1463-1520; 1458?-1522; floruit 1499) [1499], Oratio funebris habita pro magnifico et generoso senatore Iunio Georgio patritio Rhagusaeo, versio electronica (), 28 versus, verborum 2459, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; poesis - epigramma; prosa oratio - oratio] [word count] [dragisicjoratio].
Marulić, Marko (1450-1524) [1502], Reuerendo in Christo pręsbitero Iacobo Grasolario, versio electronica (, Split), Verborum 792, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15020303].
Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Regum Delmatiae atque Croatiae gesta, versio electronica (), Verborum 4606, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [marulmarrdcg].
Kožičić Benja, Šimun (c. 1460 - 1536.) [1512], Simon Begnius episcopus Modrusiensis lectoribus bene vivere, versio electronica (), Verborum 274, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - ad lectorem] [word count] [begniusslectoribus].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515], Epistolae III, versio electronica (), Verborum 975, versus 33, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist].
Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].
Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1520], Commentariolus de origine et incremento urbis Rhacusanae, versio electronica (), Verborum 5404, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio – historia] [word count] [tuberocommrhac].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].
Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1542], Petro Royzio Maureae, versio electronica (, Kraków), Verborum 186, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15420110].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].
Utješenović-Martinuzzi, Juraj (1482-1551) [1545], Epistola ad Antonium Verantium, versio electronica. (), Verborum 599, Ed. Utiešenović, Ognjeslav M. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [utjesenovicjepist15450228].
Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].
Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].
Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1570], Reverendissimo et observandissimo d. Domino meo Antonio Verantio Archiepiscopo Strigoniensi etc. in Hungaria, versio electronica (, Tragurii), Verborum 1755, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15700202].
Vrančić, Faust (1551-1617) [1575], Vita Antonii Werantii, versio electronica (), 51 versus, verborum 606, Ed. Martinus Georgius Kovachich [genre: prosa oratio - vita] [word count] [vrancicfvitaant].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].
Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].
Palmotić, Džore (1606.-1675.) [1670], Epistula Francisco cardinali Barberino, versio electronica (), 1382 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula; prosa - dedicatio] [word count] [palmoticdzepist].
Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].
Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].
Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].
Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].
Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].
Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1787], Oratio in funere Rogerii Josephi Boscovichii, versio electronica (), Verborum 4192, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [zamagnabboscovichoratio].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Discursus in secundum membrum propositionum regiarum seu opinio de insurectione in Regno Hungariae, versio electronica (), Verborum 10693, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendisc].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].
Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].
Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel].
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].
Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].
Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].
194. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph |
Section]
195. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Fratres arabant post patris obitum duo
Certis agellos indicatos finibus.
At, quod juvencis unus ocyoribus
5 Terram subigeret, accidit, ut e praedio
Suo inferentes sese in alienum solum
Vomere recurvo arare coepissent boves.
Quod conspicatus alter, et simul timens,
Partem si agelli arare sivisset sui,
10 Novi ille juris nequid inde acquireret,
Perbelle admonuit: si nimis propere tui
Arant juvenci, scito, quod sunt praedia
Divisa nobis: ergo age retrorsum
196. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
197. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
198. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Ab ore muscae pervolantis abstulit,
Alterius iterum, tertiaeque denuo,
Mox caeterarum, dum sedata jam fame
15 Tandem quievit; cumque largus interim
Coepisset imber defluere, se in Cochleae
Testam recepit, mussitansque hanc corpore
Adnixa toto deprimebat, ut locum
Sibi occuparet ampliorem. Cochlea
20 Indocilis illud
199. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
1.60.12 Virtutum gaudet cui comes ire chorus.
61. Ad Sanctum Camillum de Lellis olim in Lycaeo Collegii Romani auditore
1.61.1 Qui linguae heic, Leli, coepisti elementa Latinae
1.61.2 Discere septenas natus Olympiadas;
1.61.3 Nec puduit teneramque inter considere turbam,
1.61.4 Jussaque cum pueris reddere pensa virum;
200. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
3.145.1 Uxorem culpas, culpa te, Cinname. Nunquam es
3.145.2 Uxori, qualem te decet esse, tuae.
3.145.3 Servus eras nuper; versa vice protinus esse
3.145.4 Coepisti vecors mente fera dominus.
3.145.5 Nunc mitis nimium, nunc saevus; stultus utroque
3.145.6 Froena nimis laxans, froena nimis retrahens.
3.145.7 Est quiddam medium: nolo,
201. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
5.188.1 Quod te religio tremefactum corda premebat,
5.188.2 Coepisti excusso vivere, Marce, jugo,
5.188.3 Asper et indomiti lascivi more juvenci,
5.188.4 Et procul a domini voce manuque fugis,
5.188.5 Pubentesque oleas et vites proteris
202. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
5.651.1 Vidisti; visam alloqueris; jam tangere Gallam
5.651.2 Coepisti. Extremum scis, puto, quid metuam.
5.651.3 Saepe manum quisquis tangit, vix evenit unquam
5.651.4 Gestiat ut solam tangere, Quinte, manum.
203. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
8.4.1 Non ego te stulte modo visam captus amavi,
8.4.2 Propter te mores nec placuere tui.
8.4.3 Tu propter mores coepisti, Lyda, placere,
8.4.4 Queis nihil est unquam suavius et melius.
8.4.5 Hi tibi fac maneant semper; meus usque manebit
8.4.6 Idem amor extremos integer ad cineres.
204. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph |
Section]
4.121 Quod videat placuisse viris primoribus. Ergo
4.122 Perge modum vitae sectari, quem a puero orsus
4.123 Magna, Petre, tua, magna et cum laude parentum
4.124 Coepisti; nec facta aliorum, aut dicta sequare,
4.125 Pronus agat quamvis raptum in declivia torrens.
4.126 Tu tibi sis ratio vivendi, et regula, fastu
4.127 Amoto ludisque: tibi
205. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Rex Epidaurea quondam donarat habendum
Desinit hîc, aptoque illum, quod prima teneri
Urbi coepissent ea praedia, nomine dicunt
Illarum dominos lex indulgentius ipsa
206. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Semita dum fuerat per planum, ac commoda, mulo
Me patiebar agi, sed cum salebrosa deorsum
Ducere coepisset, descendi, atque ipse capistro
Mulum per cautes, ut tutius esset, agebam.
Frondescens tum sylva mihi mediocris aditur.
Hîc quercus inter turba ingens,
207. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 218 |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.2.75 Maeonides senior talem indignatur alumnum.
3.2.76 Sic veteres inter Celtas, primosque parentes
3.2.77 Illyridum Aonii cum munera prima leporis
3.2.78 Coepissent, variasque artes extundere Musae,
3.2.79 Rursus apud tardos gentis rediere nepotes.
3.2.80 Quod tu acer veteris per manca vocabula linguae,
208. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 39 |
Paragraph |
SubSect | Section]
59 Fulmineum Othmanidum fregisti interritus ensem,
60 Hinc pelagum, et terram ratibus dominaris, equisque, 60
61 Coepisti ac toto regnare invictus in orbe,
62 Caesaris occidui victor, ceu victor eoi.
63 Ille tibi admirans virtutis lumina sponsas
209. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 53 |
Paragraph |
SubSect | Section]
10 Horrida Sarmaticis intentane praelia campis 40
11 Speratam ob palmam coepisti gaudia laeta,
12 Ipse brevi moestos cogèris ducere fletus,
13 Tecta cadaveribus mirans lata arva tuorum.
Bibliographia locorum inventorum
Adam Parižanin (floruit 1059) [1059], Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, versio electronica (, Split), 394 versus, verborum 4195, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hymnus] [word count] [adamushymnidomnii].
1 2 3
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.