Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Patr[aEI].* Your search found 8436 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1-100:1. Anonymus. Agapes testamentum, versio... [Paragraph | Section] I, arcella I, buttes II, tina I, bussedo I, macinas pario I, turabulo hereo I, stagniolo I. Hec omnia sit in ecclesia sancti Chrisogoni, et sicut prelibata est, ita deo auctore permaneat, nullus umquam ea audeat uiolare. Quicumque uero nostre deliberationi contraire uoluerit, iratum habeat patrem et filium et spiritum sanctum et maledictionem a CCCX et VIII sancti patres et in inferno cum diabolo et angeli eius ec Iuda Scariothen muneretur.
hereo I, stagniolo I. Hec omnia sit in ecclesia sancti Chrisogoni, et sicut prelibata est, ita deo auctore permaneat, nullus umquam ea audeat uiolare. Quicumque uero nostre deliberationi contraire uoluerit, iratum habeat patrem et filium et spiritum sanctum et maledictionem a CCCX et VIII sancti patres et in inferno cum diabolo et angeli eius ec Iuda Scariothen muneretur.
Nos hec recordamur et testificamus, quia quando beatissimus Chrisogonus auxiliante deo reconditus est a nobis atque colocatus in sarcofago nouo, supradictus Andreas episcopus fecit amonitionem atque sermonem in plebe, ut si quis aliquod beneficium ad promerendum anime sue remedium dare tali patrono et intercessori pro nobis ad deum uoluerit utique cum magna caritate atque alacri corde deberet offerre, quia satis uituperabile esse uidetur, ille dicebat, ut in die tante festiuitatis sueque consecrationis ex hoc, quod nobis dominus contulit, munusculum aliquod non demus, quia quicquid
et jaculat,
Pyrgus
magis placuit.
Sancte Pater, pie Pastor ovans
Hierusalem
Plebs tota Regi gloriae,
Qui Domnium in aethere
Stolis ornat victoriae.
Athleta venerabilis
Deo multum amabilis
Largire tuis famulis
Bonis gaudere coelicis.
Magna sit laus Patri Deo,
Potestas Unigenito
Summa virtus Paraclito
In tempore perpetuo.
§ VI.
Pro Festo S. Domnii
Ratio Officii ecclesiastici, et nunc antiquati. Ex Cod. Ms. Archivi Archiep. Spalat. cui titulus: Officia
Deo,
Potestas Unigenito
Summa virtus Paraclito
In tempore perpetuo.
§ VI.
Pro Festo S. Domnii
Ratio Officii ecclesiastici, et nunc antiquati. Ex Cod. Ms. Archivi Archiep. Spalat. cui titulus: Officia SS. Patronorum ecclesiae Spalatensis.
Ad Vesp. Psalm. consueti de comm. unius martyris.
imis sordibus
ast alii Caesaris impii
Cineres sacros
oliva pullulans, et Cipressus in altitudine se extollens Beatus Domnius. Allel.
§ VII.
Ratio Officii ecclesiastici hodierni pro ecclesia et Diaecesi Spalatensi, die VII. Maii. In festo S. Domnii Episcopi et Martyris. Dupl. I. clas. cum octava. Ex proprio libello SS. Patronorum ecclesiae Metropolitanae Spalatensis, Venetiis excuso an. 1690.
Ad Vesperas Antiphonae.
Laetamini in Domino diem sacrum recolentes, in quo Beatus Domnius Pontifex et Martyr inclytus ad coelos ascendit. Alleluja. Psal. Dixit Dominus et c.
Tyranni, neque minae moverunt, ne confiteri vellet Christum Dominum. Allel. Psalm. Confitebor et c.
Poenas constanter pertulit, et in Domino consolatus est, mortem contempsit, et vitam invenit. All.Psal. Beatus vir et c.
Gratias agamus Deo, qui nobis talem dedit Patronum; et merita nos juvant, et tuentur. Allel. Psal. Laudate pueri et c.
Laudetur Dominus, et honoretur Petrus Apostolus, qui per Domnium suum Discipulum, nos fecit Dei populum. Alleluja. Psal. Laudate Dominum omnes et c.
Capitulum Stabunt
Intra ocatavam. Ad Magnificat. Antiphona.
Antiph. ad Magnificat: O quam sancta dies et c. ut in ejus festo natali.
Oratio
Omnipotens sempiterne Deus, qui in hac translatione anniversaria B. Domnium Apostolicum virum innumeris virtutibus decoratum, pium Pontificem, et magnum Patronum populo tuo ordinari voluisti; concede propitius, ut apud misericordiam paternae pietatis tuae, meritis ejus et intercessionibus adjuvemur.
amabilis
meritis
loco honesto, et oppido Umbriae in primis nobili, unde illi a Fulgineo cognomen obvenit. Is anno quarto et sexagesimo ejusdem saeculi Joannes a Fulgineo in Diomedaeas insulas se recepit. cum ecclesia sub Marco Aurelio crudelem in modum exagitari rursus coepisset, patria profugus se recepit in hasce insulas, ab littore Apuliae haud ita late interjecto mari disjunctas, quas olim Veteres appellabant Diomedaeas, quod illuc Diomedes Rex Aetoliae post Trojam excisam appulerit, ibique, postquam aliquot annos regnasset, ut ferunt, diem suum obierit. Deinde vero cum
cum S. Sylvester Romanum Pontificatum gereret, imperium vero Constantinus Magnus administraret. Joannes autem asperrimae vitae institutum aggressus brevi apud incolas magnam virtutis et sanctimoniae laudem sibi conciliavit. Quocirca celebritatem hominum, famamque sanctitatis ut vitaret, in patriam redeundi consilium cepit; quo cum venisset, egregiam religionis causa mortem oppetiit. rediit in patriam, et Martyrii palmam adipiscitur. Ex Antonio Beatillo de Sanctis Umbriae Tom. I. pag. 63. et Tomo 3. pag. 239. sub die 29. Decembris.
Jam vero haud
vitae institutum aggressus brevi apud incolas magnam virtutis et sanctimoniae laudem sibi conciliavit. Quocirca celebritatem hominum, famamque sanctitatis ut vitaret, in patriam redeundi consilium cepit; quo cum venisset, egregiam religionis causa mortem oppetiit. rediit in patriam, et Martyrii palmam adipiscitur. Ex Antonio Beatillo de Sanctis Umbriae Tom. I. pag. 63. et Tomo 3. pag. 239. sub die 29. Decembris.
Jam vero haud est improbabile B. Joannem a Fulgineo virum eximia religione et sanctitate primum auctorem Trimitantis fuisse, ut S. Domnium
stabiliunt et confirmant. Quod factum utique inconuulsum mansit temporibus ipsorum. Sed post obitum illorum quidam temptabant subtrahere aliquid de donatis iam ecclesie dei territoriis. Qua de causa ueniens ad insulam filius dicti prioris Gregorius, similiter Iaderensis prior et imperialis patrikyus ac tocius Dalmacie stratigo, ad insulam cum suis consobrinis filii dicti episcopi, quatinus quis iam nunquam posset in aliquo seruos dei molestare, predicta territoria, sicut a suis patribus sacro cenobio donata fuerant, clarius propalauerunt confirmarunt et his terminis
ueniens ad insulam filius dicti prioris Gregorius, similiter Iaderensis prior et imperialis patrikyus ac tocius Dalmacie stratigo, ad insulam cum suis consobrinis filii dicti episcopi, quatinus quis iam nunquam posset in aliquo seruos dei molestare, predicta territoria, sicut a suis patribus sacro cenobio donata fuerant, clarius propalauerunt confirmarunt et his terminis terminarunt: a mari uidelicet usque ad moncium summitates, et a fundo uallis, que in oriente post prefatam ecclesiam esse cernitur, in quo fossatus habetur, qui contra ipsos montes mitti uidetur usque
coram aduenientibus subscriptis testibus terram iniuste querentibus interdixit et, sicut illam domui dei largitus fueram, una mecum regali institutione iterum tradidit et confirmauit. Unde ego predictus Radouan regia potitus iustitia rogo et contestor omnes Christi fideles per patrem et Iesum Christum, filium eius, nec non et spiritum sanctum ab utroque procedente, ut hec omnia inuiolabiliter conseruent. Si quis autem hanc meam oblationem qualibet cupiditate deceptus quocunque ingenio aliquo tempore a domo dei auferre temptauerit, superni numinis iram incurrat sortemque
pro VII solidis; coram archiepiscopo et Ioahanne capellano,
pro fine
Nyciforo filio Telina.
uidelicet et per manu prisos ita dicendo: reddite michi damnum quę fecit uester consanguineus.
At ipsi responderunt: uerum est sicut tu dicis; iam nos te rogamus ut accipias totam
hęreditatem illorum que pertinet illis ex suo patre. Sed ego nolebam, nisi michi
uinxeritis terra a Belay quę terra incipiente a muris usque ad meas terras, quas emi a
Tomizay et de fratre suo Sbina. Denique dederunt michi totam hereditatem ipsorum et
ipsa terra a Belay; ante presentia horum
eorum
scripta sunt, ex sclavonica littera verterem in latinam, vim inferens meae ipsae
senectuti, vestrae postulationi fraterna coactus charitate parere studui. Verum
tamen nullus legentium credat, alia me scripsisse praeter ea, quae, a patribus
nostris, et antiquis senioribus veridica narratione referre audivi.
Senulaldi, quorum nomina sunt haec: primus Brus, secundus Totilla, tertius
vero Ostroyllus.
II
Itaque qui maior caeteris erat, defuncto patre, Brus sedit in solio eius,
regnavitque pro eo in terra nativitatis suae. Totilla vero et Ostroyllus,
ut sibi magnum nomen facerent, consilio et voluntate primogeniti fratris
congregantes exercitum magnum valde, et fortem
conversi sunt. Homines itaque imperatoris tollentes eorum spolia in
terram suam reversi sunt.
sunt.
Audiens autem filius eius Senudialus mortem patris venit quantocius cum
exercitu putans invenire imperatoris gentem, ut mortem patris vindicaret,
sed minime invenit. Denique caepit regnum, et regnavit in loco patris,
genuitque filium, quem Syllimirum vocavit; fuerunt autem regni eius fines de
Valdevino usque ad Poloniam, tammaritimas, quam transmontanas regiones,
multasque iniquitates, et persecutiones faciendo Christianis, qui in
genuit quoque filium, quem Bladinum vocavit. Vigesimo primo anno regni sui
mortuus est.
V
Accepit regnum filius eius Bladinus, et in via patris sui ambulavit et
possedit regnum patrum suorum cum pace, genuit quoque filium quem Ratomirum
vocavit, qui ab infantia sua coepit esse durus valde, atque superbus.
Praeterea regnante Bladino exiit inumerabilis
regum natus est ex eorum progenie quidam
Zuonimirus, qui accepto regno destitit Christianos persequi. Temporibus
huius floruit, ut rosa ex civitate Thessalonica quidam philosophus
Constantinus nomine, filius cuiusdam Leonis patricii vir per omnia
sanctissimus atque in divinis scripturis profundissime a pueritia edoctus.
Hic vir sanctus a Spiritu Sancto admonitus exiens de civitate sua
Thessalonica, venit in Caesaream provinciam ibique cum pluribus
in Caesaream provinciam ibique cum pluribus philosophis
disputans diebus plurimis convicit eos, suaque doctrina et praedicatione,
convertit totam Caesaream provinciam ad fidem Jesu Christi, et baptizati
sunt omnes in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Post haec convertit
totam gentem Bulgarinorum, et similiter baptizati sunt in fide Sanctae
Trinitatis.
IX
adolevit, ut in aedem ecclesia eligerentur, et ordinarentur omnes reges
huius terre.
X
Igitur Sfetolicus accepto regno secutus est vestigia patris sui, et ambulavit
in via mandatorum Domini, pacemque cum omnibus habuit, genuit filios, et
filias, et XII anno regni sui mortuus est. Regnavitque Vladislavus filius
eius pro eo.
convertit; genuitque Thomislavus rex filios, et filias et XIII anno regni
sui mortuus est.
XIII
Sebeslaus filius eius successit in regnum patris sui; eo tempore venerunt
Graeci, et obsederunt civitatem Scodarim.
Audiens autem Sebeslavus rex congregavit gentem multam, et venit, et irruit
in castra eorum, et ceciderunt Graeci, et
se in plano Chelmo,
paraverunt ei bellum, in quo cecidit rex, et mortuus est.
XVI
Accepitque post eum regnum Tuardoslauus filius eius, et recuperavit regnum patris
sui, et mortuus est.
XVII
Post eum regnavit Ostrivoy nepos eius, eo quod liberis caruit rex Tuardoslauus,
genuit filias, et filias rex Ostryvoy et XXII anno
XX
Tunc Crepimirius, filius eius, una cum bano captis omnibus illis, disperdiderunt
eos, morteque pessima necaverunt eos. Crepimirius itaque post haec accepit
regnum, et regnavit in loco patris; eo tempore venerunt Alamanii, et caeperunt
Istriam coeperuntque intrare Croatiam. Tunc rex Crepimirius congregans
fortitudinem validam gentis suae, paravit eis bellum, facto bello misit eos rex
in ore gladii, et persecutus est eos,
fuit, ac pius, vixitque
in timore Domini, et genuit filium, cui Radaslavus nomen imposuit. Post haec in
pace quievit.
XXII
Post eum regnavit Radaslavus, qui patris sui vestigia secutus, omni bonitate
fuit ornatus. Praeterea genuit filium, quem Ciaslavum vocavit, qui iuvenis
effectus, coepit esse inobediens patri suo. Eo tempore banus Croatiae Albae cum
suis omnibus rebellaverunt regi. Tunc rex
XXII
Post eum regnavit Radaslavus, qui patris sui vestigia secutus, omni bonitate
fuit ornatus. Praeterea genuit filium, quem Ciaslavum vocavit, qui iuvenis
effectus, coepit esse inobediens patri suo. Eo tempore banus Croatiae Albae cum
suis omnibus rebellaverunt regi. Tunc rex Radaslavus congregans exercitum partem
exercitus dedit filio suo Ciaslavo, partemque secum tulit. Post haec abeuntes
circumdederunt rebelles hic inde,
comprehendit, militibus in servitutem tradidit, quam ob causam indignati sunt
milites, qui cum rege erant, et relicto eo
abiuerunt post Ciaslavum filium eius. Tunc Ciaslavus elevatus in superbiam
expulit patrem suum de regno, et consilio militum coepit persequi eum. Rex
denique fugiens venit in locum, qui dicitur Lasta; cernens itaque non posse se
evadere manus filii sui, cum aliquantis qui eum diligebant, venit prope haec ad
litus maris.
regem, et omnes eius, et duxerunt ad civitatem Sypontinam. Inde perexit Romam ad
limina apostolorum Petri, et Pauli, ab illa autem die petra illa vocata est
irruerunt
Hungari in eius castra, et captus est rex Ciaslavus, et omnes parentes illius,
quos iussit uxor Kys ligatis manibus, et pedibus proiici in flumen Saum, sicque
factum est, conversus est dolor eius in peccatum, quod exercuit circa patrem
suum super caput eius, et periit ipse, et domus eius tota.
XXIV
Post haec remansit terra sine rege, et bani coeperunt dominari terram suam
unusquisque
frater eius cum avunculo pugnantes praedaverunt Uscople, et
Lucca et Preva, banus autem Bosnae videns quod ante eos stare nequibat ad
pugnam, fugit ad regem Ungariae, deinde Cresimirus caepit totam Bosnam, et
dominavit eam. Defuncto etiam patre matris suae dominavit Croatiam Albam.
XXX
Eo tempore defunctus est Bulgarorum imperator Petrus nomine, qui sedebat in
civitate Magna
et invenerunt regem in iuppania Onogosti. Prelimirus autem rex
videns filiam eius, quod pulchra esset valde, et omnibus membris composita,
vulneratum est cor illius amore eius,.vocatisque pueris suis mandavit eis loqui
iuppano patri puellae, si vellet se subiugare et omnem regionem suam regiae
potestati spontanea voluntate, et vellet iurare fidelitatem regi, et filiis
eius, sciret quod rex acciperet filiam eius uxorem, quod iupanus audiens laetus
effectus
qui praeerant eis, ita et factum est. Occisis ergo una
die omnibus Graecis perrexit rex cum socero, et suis cognatis, et obtinuit totam
Rassam, constituitque socerum suum sicut prius fuerat iupanum maiorem, et
cognatos suos sub potestate patris iupanos constituit, ut dominarentur eam
provinciam, et possederunt, salvo tamen iure regio. Post haec Prelimiro regi
nati sunt quatuor filii, quorum nomina sunt haec: primogenitus Chvalimirus,
secundus Bolleslavus, tertius
Sancti Petri cum magno honore, et reverentia, atque gloria.
XXXI
Crescimiro autem fratri eius natus est filius cui Stephanus nomen imposuit, iste
post mortem patris rexit Croatiam Albam, et Bosnam, et post eum semper
regnaverunt in Croatia. Natus est ei ex concubina filius ambobus pedibus
claudus, qui multo tempore ambulare non potuit quem Leghet nominavit, iste
Leghet, mortuo patre eius
post mortem patris rexit Croatiam Albam, et Bosnam, et post eum semper
regnaverunt in Croatia. Natus est ei ex concubina filius ambobus pedibus
claudus, qui multo tempore ambulare non potuit quem Leghet nominavit, iste
Leghet, mortuo patre eius Crescimiro, adductus est in Tribunia ad consobrinum
suum Bolleslavum. Serviebat itaque ei puella quaedam nomine Lovizza, quam
dilexit et postea duxit uxorem, genuitque ex ea septem filios, qui crescentes
effecti sunt iuvenes
Serviebat itaque ei puella quaedam nomine Lovizza, quam
dilexit et postea duxit uxorem, genuitque ex ea septem filios, qui crescentes
effecti sunt iuvenes bellatores, et strenui in armis. Filii Prelemiri regis,
relinquentes vestigia patris sui coepemnt dure, et superbe se agere contra
populum, quem regebant, unde valde coeperunt displicere populo. Sed quia mala
voluntas diu latere non potest, miserunt populi occulte nuncios supradictis VII
fratribus, et dederunt eis
Sed quia mala
voluntas diu latere non potest, miserunt populi occulte nuncios supradictis VII
fratribus, et dederunt eis manus quatenus insimul insurgerent, et disperderent
filios et nepotes regis. Itaque consilio inito VII fratres cum patre, et
populo consilio, et voluntate patris, ac
totius populi, insurrexerunt et persecuti sunt filios regis, et miserunt eos in
ore gladii a minimo usque ad maximum. Evasit autem unus, Sylvester
supradictis VII
fratribus, et dederunt eis manus quatenus insimul insurgerent, et disperderent
filios et nepotes regis. Itaque consilio inito VII fratres cum patre, et
populo consilio, et voluntate patris, ac
totius populi, insurrexerunt et persecuti sunt filios regis, et miserunt eos in
ore gladii a minimo usque ad maximum. Evasit autem unus, Sylvester nomine,
filius Boleslavi cum matre sua Castreca, et fugerunt Lausium, quae nunc
filius Boleslavi cum matre sua Castreca, et fugerunt Lausium, quae nunc est
Ragusium, unde et mater Sylvestri progeniem duxerat.
Post haec filii Leghech perpetrato fratricidio, seu homicidio, coeperunt dominari
terram, patre eorum residente in Culfo de Cattaro in loco qui Traiectus dicitur,
ubi castellum sibi construxerat et curiam. Sed Deus omnipotens cui cuncta bona
placent, et displicent omnia mala, atque peccata brevi in tempore percussit
patrem,
terram, patre eorum residente in Culfo de Cattaro in loco qui Traiectus dicitur,
ubi castellum sibi construxerat et curiam. Sed Deus omnipotens cui cuncta bona
placent, et displicent omnia mala, atque peccata brevi in tempore percussit
patrem, claudum corpore, et anima, et filios eius pestilentia et clade
quemadmodum percusserunt ipsi fratres et nepotes suos, et mortui sunt et non
remansit ex eis vel unus.
XXXII
XXXVI
Puer autem Vladimirus accepto regno cresebat decoratus omni sapientia, et
sanctitate. Tempore itaque eodem dum Vladimirus esset adolescens, et regnaret in
loco patris sui, supradictus Samuel Bulgarinorum imperator, congregato magno
exercitu advenit in partibus Dalmatiae supra terram regis Vladimiri. Rex vero
qui vir sanctus erat, et nolebat aliquem de suis perire in bello, seccessit
humiliter, et
vitae aeternae. Tunc
beatus Vladimirus de visione angelica roboratus, magis, ac magis vacabat
orationibus, atque ieiuniis. Quadam itaque die imperatoris Samuelis filia
Cossara nomine, conpuncta, et inspirata a Spiritu Sancto accessit ad patrem, et
petivit ab eo, ut descenderet cum suis ancillis, et lavaret caput, et pedes
vinculatorum, et captivorum, quod ei a patre concessum est. Descendit itaque, et
peregit bonum opus. Inter haec cernens Vladimirum, et videns quod esset
itaque die imperatoris Samuelis filia
Cossara nomine, conpuncta, et inspirata a Spiritu Sancto accessit ad patrem, et
petivit ab eo, ut descenderet cum suis ancillis, et lavaret caput, et pedes
vinculatorum, et captivorum, quod ei a patre concessum est. Descendit itaque, et
peregit bonum opus. Inter haec cernens Vladimirum, et videns quod esset pulcher
in aspectu humilis, rnansuetus, atque modestus, et quod esset repletus
sapientia, et prudentia Domini, morata locuta
Basilii
imperatoris Graecorum, obtinuitque totam terram usque Constantinopolim. Timens
autem Basilius imperator, ne forte imperium ammitteret, misit oculte legatos ad
Vladislavum consobrinum Radomiri, dicens: "Quare non vindicas sanguinem patris
tui? Accipe aurum, et argentum a me, quantum tibi visum fuerit, estoque nobiscum
pacificus, et accipe regnum Samuelis qui patrem tuum, et fratrem suum
interfecit, et si praevales occide filium eius Radomirum, qui nunc tenet
ammitteret, misit oculte legatos ad
Vladislavum consobrinum Radomiri, dicens: "Quare non vindicas sanguinem patris
tui? Accipe aurum, et argentum a me, quantum tibi visum fuerit, estoque nobiscum
pacificus, et accipe regnum Samuelis qui patrem tuum, et fratrem suum
interfecit, et si praevales occide filium eius Radomirum, qui nunc tenet
regnum". Quo audito Vladislavus conscnsit, et quadam die, dum Radomirus iret
venatum, ipse cum eo equitans, percussit eum, atque
ad alterum: Imperator Bulgarinorum mortuus est,
et reges huius terrae mortui sunt, hic solus de progenie illorum superest, si
vixerit iste et obtinuerit terram, non bene erit nobis. Opprimet enim nos, sicut
alii oppresserunt reges, qui patres et fratres eius fuerunt; occidamus ergo
illum et iam non erit ex progenie istorum, qui opprimat aut perturbet nos, seu
liberos nostros . Deinde dum sederent ad prandium, id ipsum mutuo repetebant.
Cumquc incoluissent vino,
tectum ecclesiae, et fapidem, et ligna iacentes in ecclesiam,
interfecerunt eum. Post haec intrantes naviculam fugierunt. Populi autem
videntes quod accidit, reversi sunt per loca sua. Uxor autem Dragimiri defuncto
viro suo reversa est ad patriam suam. Filia erat Lutomiri magni iuppani Rassae,
quae cum reverteretur cum duabus filiabus, et ipsa praegnans patrem suum
defunctum invenit. Post haec perrexit Bosnam una cum matre ad avunculos suos.
Peperit autem filium mascutum in
Populi autem
videntes quod accidit, reversi sunt per loca sua. Uxor autem Dragimiri defuncto
viro suo reversa est ad patriam suam. Filia erat Lutomiri magni iuppani Rassae,
quae cum reverteretur cum duabus filiabus, et ipsa praegnans patrem suum
defunctum invenit. Post haec perrexit Bosnam una cum matre ad avunculos suos.
Peperit autem filium mascutum in itinere, in iuppania Drinae, in loco qui
dicitur Brusno, vocavitque nomen eius Dobroslavo. Qui nutritus est in
iniuste se
agerent contra populum. Similiter et populus occulte dicebat: Quare tam grande
malum sustinetis a Graecis; iniuste vos iudicant, bona vero tollunt, uzores
adulterant, filias vestras virgines corrumpunt et polluunt; numquam patres rnei,
qui ante me reges fuerunt, talia operati sunt vobis grande et grave malum est
hoc . Dumque sic ageret per singula loca coeperunt populi in eum intendere et
valde diligere Graecosque nimium odisse. Inter haec consilio inito
et filii regis hinc inde graviter eos percutiebant et trucidabant
cumque persequendo, et interficiendo eos rex cum filiis suis, et cum gente sua
transisset torrentem, qui Prapratnam currit, et venisset in silvam. Goyslavus
non agnoscens patrem suum, quia pulvere, et sanguine aspersi erant, et alter non
cognoscebat alterum, irruit in patrem et ex equo in terram proiecit, non tamen
eum vulneravit tunc voce magna clamavit: Boze pomiluj, Boze pomiluj , quem
statim
eos rex cum filiis suis, et cum gente sua
transisset torrentem, qui Prapratnam currit, et venisset in silvam. Goyslavus
non agnoscens patrem suum, quia pulvere, et sanguine aspersi erant, et alter non
cognoscebat alterum, irruit in patrem et ex equo in terram proiecit, non tamen
eum vulneravit tunc voce magna clamavit: Boze pomiluj, Boze pomiluj , quem
statim filius ad vocem cognovit et mox de equo descendens, patris pedem tenuit,
dicens: Miserere pater, non
erant, et alter non
cognoscebat alterum, irruit in patrem et ex equo in terram proiecit, non tamen
eum vulneravit tunc voce magna clamavit: Boze pomiluj, Boze pomiluj , quem
statim filius ad vocem cognovit et mox de equo descendens, patris pedem tenuit,
dicens: Miserere pater, non enim cognovi te , cui rex: Noli timere flli
quoniam adhuc Dei misericordia nobiscum est, eo quod non vulnerasti nec
occidisti me . Tunc rex stetit in eodem loco vocavitque nomen
concessit Deus in manibus paucorum.
Igitur filii regis persecuti sunt hostes usque
Drinum fluvium, vulnerantes, et interficientes eos, nec non comprehendentes eos,
et ligantes plurimos secum adduxerunt ad patrem in Boxya milost. Cursilius autem
graviter vulneratus evasit, sed cum venisset in planitiem servitutis Scodrinae,
mortuus est, in quo loco posita est crux, quae usque hodie
populi valde laniare, et vulnerare. Cecidit ibi
Bodinus Bulgarinorum imperator, et captus est a Graecis, iussuque imperatoris
relegatus est in exilium in Antiochiam civitatem. Caeteri autem fratres Bodini,
quia displicuit Deo peccatum patris eorum propter periurium huc, illucque per
provincias equitantes, et bella plurima committentes, omnes in bello mortui sunt
vivente patre eorum, non uno quidem die, sed quisque tempore suo. Regnavit
praeterea rex Michala XXXV annis;
est in exilium in Antiochiam civitatem. Caeteri autem fratres Bodini,
quia displicuit Deo peccatum patris eorum propter periurium huc, illucque per
provincias equitantes, et bella plurima committentes, omnes in bello mortui sunt
vivente patre eorum, non uno quidem die, sed quisque tempore suo. Regnavit
praeterea rex Michala XXXV annis; et mortuus est, sepultusque est cum magno
honore in monasterio Sanctorum martyrum Sergii, et Bachi.
ei rex
Gripoli, et Buduam. Sexto decimo anno regni regis Radoslavi Bodinus oblitus est
bonorum, quae ei fecerat rex, in fide non stetit, sed consilio inito cum noverca
sua, et cum quatuor filiis eius, qui ei fratres erant ex parte patris,
rebellavit a rege una cum fratribus suis. Rex autem, quia mansuetus erat, et
pacificus, noluit bellum cum eo committere, sed secessit humiliter cum filiis
suis in Tribuniam regionem, ita senex et plenus dierum dormivit cum
parte patris,
rebellavit a rege una cum fratribus suis. Rex autem, quia mansuetus erat, et
pacificus, noluit bellum cum eo committere, sed secessit humiliter cum filiis
suis in Tribuniam regionem, ita senex et plenus dierum dormivit cum patribus
suis, et sepultus est cum grande honorificentia in monasterio Sancti Petri de
Campo.
XLII
Post haec Bodinus, accepto regno, intravit in
Bodini videns filios Branislai crescere, et
multiplicare, valde dolebat, timebat enim, ne viro eius moriente,
Branislavus seu filii eius acciperent regnum, unde et semper invidebat eis,
et quaerebat opportunum tempus, quomodo patrem et filios perderet. Quodam
itaque tempore dum Branislavus cum fratre suo Gradislavo, et filio Bericna
simpliciter venissent ad regem in civitatem Scodarim, videns eos Jaquinta
solos venisse gavisa est, accedensque ad
protector, atque
defensor, et in omnibus actibus siris omni bonitate praecipuus. Praeterea
hii qui dispersi erant per regiones, et provincias, et in Apulia, audientes
vitae eius bonitatem reversi sunt ad loca sua, et ad patriam suam, et
repleverunt, et habitaverunt terram, quae iam quasi destructa, et desolata
manebat, sustinuit quoque rex Gradigna diebus regni sui multas insidias, et
persecutiones iniuste a malis hominibus, sed ex omnibus
manebat, sustinuit quoque rex Gradigna diebus regni sui multas insidias, et
persecutiones iniuste a malis hominibus, sed ex omnibus eripuit eum Deus.
Expletisque XI annis in regno ingressus est viam cunctorum et dormivit cum
patribus suis in pace. Sepultus est honorifice et cum magnitudine in
monasterio Sanctorum martyrum Sergii, et Bachi manibus filiorum suorum
Radaslavi knesii, Ioannis et Bladimiri.
Delmina, ubi antiqua menia ostenduntur, ibi fuisse Delmis ciuitas memoratur. Nunc uero Dalmatia est regio maritima, incipiens ab Epyro, ubi est Dirachium et protenditur usque ad sinum Quarnarium, in cuius interioribus est oppidum Stridonis, quod Dalmatie Pannonieque confinium fuit. Hec fuit patria tellus beati Hieronymi, egregii doctoris. Dicta est Dalmatia etiam alio nomine Liburnia a quodam genere nauis piratice, que in usu erat apud illos, unde Lucanus: Pugnacesque mari Graia cum classe Liburnos . Exercebant enim piraterium propter oportunitatem locorum, quia mare illud ob
ne uiui ad manus hostium deuenirent, mutuis se uulneribus confoderunt et mortui sunt. Audiens ergo Antonius interitum Vultei et suorum comilitonum non apposuit ulterius uenire Salonam, sed ad Cesarem reuersus est. In tantum autem ciuitas hec fidem inuiolatam rei publice custodiuit, quod patrata Cesar totius orbis uictoria et iam solus ad mundi monarchiam prouectus adhuc ciuitati Salone minime imperabat.
Gretie disponere curauit. Quam ob rem beatum Titum non remisit ad Dalmatias, sed ad Gretiam ubique magis erat notus, pontificem eum constituens aput insulam Cretam.
in exterminium dato non esset, cui posset ulterius imperare. Tunc Dioclitianus tale moderamen sue uoluit adhibere seuitie dans legem, ut qui nollet a christiana cultura recedere, non ut prius statim capite plecteretur, sed bonis omnibus expoliatus ad diuersa metalla et ad fodiendas arenas exul patria dampnaretur.
indebita exigebant. Preterea rector ciuitatis non communiter, sed diuisim querebatur; nec qui prodesset omnibus, sed qui priuatim aut amicorum comodum aut inimicorum incomodum procuraret. Et sic in ciuitate multi erant domini, pauci subditi, multi precipientes, pauci obedientes, non quasi patriam diligebant, sed quasi hostilem terram predari rapaciter satagebant, sumptus reipublice potentiores quique diripientes totum opus communis seruitii miseris pauperibus imponebant. Preter hec uero improba Venus omnem ordinem, omnem sexum et etatem absque ullo pudoris uelamine sordidabat.
qui nunc dicuntur Chroate, dicebantur Curetes uel Coribantes, unde Lucanus: Illic bellaci confisus gente Curetum, quos alit Adriaco tellus circumflua ponto. Dicebantur uero Curetes quasi currentes et instabiles, quia per montes et siluas oberrantes agrestem uitam ducebant. Ex asperitate quidem patrie naturam trahentes armorum asperitatibus, inuasionibus, predationibus, ferino more gaudebant. Bellaces ualde et quasi pro nichilo ducentes se morti exponere, nudos se plerumque hostilibus armis obiciunt. Hi apud plures poetarum de quadam ridiculosa opinione notantur. Etenim quando luna
dare exterminio potuerunt.
patrie inspectantes, non dolere poterant, non flere licebat super eam, sed singuli uite proprie metuentes classem abducere properabant. Nec uacabat conuocare consilium, nec quid de salute publica foret agendum deliberare ualebant, sed unusquisque de sua familia anxius, cum rebus, quas de funere patrie subripuisse poterat, quo diuerteret, cogitabat. Hoc etiam agere consulte nequibant, quippe in tam precipiti fuga confuse et inordinate ad naues conscenderant, quia nec pater inquirebat filium, neque filius patrem, uxor non respiciebat maritum, nec maritus uxorem: unica spes miseris patrios
deliberare ualebant, sed unusquisque de sua familia anxius, cum rebus, quas de funere patrie subripuisse poterat, quo diuerteret, cogitabat. Hoc etiam agere consulte nequibant, quippe in tam precipiti fuga confuse et inordinate ad naues conscenderant, quia nec pater inquirebat filium, neque filius patrem, uxor non respiciebat maritum, nec maritus uxorem: unica spes miseris patrios discedere fines. Qui ante recesserant, non expectabant extremos, qui extremi fuerant, non retardare poterant properantes. Quasi ebrii uel amentes, nonnisi in sola fuga presidium exquirentes, nesciebant quam tutius
funere patrie subripuisse poterat, quo diuerteret, cogitabat. Hoc etiam agere consulte nequibant, quippe in tam precipiti fuga confuse et inordinate ad naues conscenderant, quia nec pater inquirebat filium, neque filius patrem, uxor non respiciebat maritum, nec maritus uxorem: unica spes miseris patrios discedere fines. Qui ante recesserant, non expectabant extremos, qui extremi fuerant, non retardare poterant properantes. Quasi ebrii uel amentes, nonnisi in sola fuga presidium exquirentes, nesciebant quam tutius arriperent uiam. Heu quam triste erat spectaculum miserabilium mulierum
suo episcopo optinere.
IX. Qualiter Salonitani per diuersa sunt loca dispersi
Spalatenses cum Sclauis paulatim conuersari, comertiorum negocia exercere, conubia iungere ac paccatos eos sibi et familiares reddere.
XI. De Iohanne primo archiepiscopo Spalatino
Spalatinus natione, hic fecit ecclesie unum calicem magnum cum sua patena de auro purissimo. Ab isto Dirscisclauo ceteri successores eius reges Dalmatie et Chroatie appellati sunt. Recipiebant enim regie dignitatis insignia ab imperatoribus Constantinopolitanis et dicebantur eorum eparchi siue patricii. Habebant namque ex successione sue originis patrum et proauorum dominium regni Dalmatie et Chroatie.
natione Spalatensis, fuit anno Domini nongentesimo nonagesimo, tempore Tripimiri et Mucimiri, filii eius, regum. Paulus archiepiscopus, etiam natione Spalatensis, fuit anno Domini millesimo quintodecimo, tempore Basiliii et Constantini imperatorum Constantinopolitanorum et Cresimiri, eorum patricii et regis Chroatorum. Pater uero eiusdem archiepiscopi uocabatur Prestantius, qui eodem tempore primarius erat, hoc est rector, ciuitatis Spalatine.
concilium, tractatum est de electione metropolitani, quia Spalatensis ecclesia tunc uacabat. Et factum est diuina gratia inspirante, ut omnium mentes et uota in personam uenerabilis uiri Laurentii Apsarensis episcopi, qui cum ceteris suffraganeis ad synodum uenerat, concordarent, ipsum in patrem et archiepiscopum unanimiter proclamantes. Missa ergo relatione ad Romanam curiam postulationem de ipso factam domino pape presentauerunt. Et quia testimonium habebat bonum ab omnibus, facile admissa est petitio eorum. Deditque ei summus pontifex licentiam transeundi mittens ei pallium
Traguriensi electus est quidam Iohannes, natione Ytalicus, et presentatus Laurentio episcopo munus ab eo consecrationis accepit. Hic pre ceteris episcopis aput Laurentium maioris dilectionis et familiaritatis prerogatiua gaudebat, quia erat uir litteratus et bonus. Pro amore siquidem celestis patrie cuncta carnis blandimenta contempnens asperrimam uitam ducebat et, sicut asserunt, ad tantam uirtutum gratiam excreuit, ut quedam in eo sanctitatis insignia eniterent. Vnde et in uita et post mortem in magna ueneratione habitus est a ciuibus suis.
uiso signo accurrerent et sic ciuitas suorum effeta subsidio ciuium facile capi posse ostendit. Et placuit duci consilium et cunctis collateralibus eius et omnia sunt ad nutum presulis preparata.
Erat autem filius Cotini, nepos Carochule, potens homo, multorum enim erat cognatorum et affinium populositate preditus. Hic ergo Spalatine ecclesie archiepiscopus est effectus. Plebanatum ero ecclesie sancte Anastasie contulit nepoti suo Madio primicerio, fratri Iohannis Mesagalia, quia patronatus iure spectabat ad eum.
Manzauini. Comes uero ciuitatis erat eo tempore Petrana. Hic cepit fouere partem Lampredii sperans se cum eo suauius uiuere, eo quod nec ipse per se superbus nec erat de superbo sanguine procreatus. Tandem Lampredius iste Iaderensis episcopus est effectus.
curriculis summus pontifex est effectus nomenque fuit Gregorius octauus.
claustrales in ecclesiis prostrati diuinum adiutorium implorabant. Et ecce nutu dei dux ipse superbus primus iaculo cecidit. Et statim dissolute sunt aties eorum et coram nostrorum gladiis fugientes passim per campos prostrati sunt corruitque multitudo ex ipsis. Tunc Spalatenses de suis hostibus patrata uictoria cum gaudio redeuntes amputauerunt caput ipsius nequissimi ducis et in posturio suspenderunt. Et sic pestis illa quieuit.
De Raynerio archiepiscopo
dominus papa hanc uiam inuenire uoluit fomitem tanti rancoris utiliter extinguendi. Itaque absoluit Raynerium ab administrationis uinculo, quo Callensi ecclesie fuerat alligatus et quia sciebat, eum uirum ualde habilem regimini pastorali, uocatis ecclesie Spalatine nuntiis, dedit ipsum illis in patrem et pastorem sue ecclesie deducendum. Tunc clerici Callenses, licet ipsum odiis et uexationibus prosecuti fuissent, multum tamen tristes de amisso pastore effecti ad propria sunt reuersi.
Anonymus (floruit 1056) [1056], Confirmatio Iaderensium, versio electronica (, Zadar), 458 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [nnconfirmatioiaderenses].
Adam Parižanin (floruit 1059) [1059], Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, versio electronica (, Split), 394 versus, verborum 4195, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hymnus] [word count] [adamushymnidomnii].
Stjepan, biskup zadarski (floruit 1067) [1067], Confirmatio territorii S. Crisogoni, versio electronica (, Zadar), 332 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [stephanusconfirmatiocrisogoni].
Anastazije, hrvatski biskup i kraljev kancelar (floruit 1070) [1070], Confirmatio Radovani, versio electronica (, Nin), 428 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [anastasiusconfirmatioradovani].
Auctores varii (1080-1105) [1080], Jura sancti Petri de Gomai, versio electronica (, Split), 6348 verborum, Ed. Petar Skok Viktor Novak [genre: prosa - charta] [word count] [aavvsupetarski].
Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].
Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.