Your search found 8436 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1101-1200:

pignus in auras
5.4.81  Et gremio gauisa tulit fouitque tepenti
5.4.82  Nutricem simulata sinu; simul oscula iungens
5.4.83  Ter patriis lustrauit aquis, ter carmine sanxit
5.4.84  Perpetuo et longum iuuenescere iussit in aeuum,
5.4.85  Cumaeosque situs et Nestoris obtulit annos.

sine armis
5.4.255  Vlla potest, nec res priuata et publica tuta est.
5.4.256  Hinc tu militiam et castrensia facta secutus
5.4.257  Pro patria et templis et relligione tuenda
5.4.258  Suscipis hoc studium, quo tu terrasque polumque
5.4.259  Demeruisse potes: Tyriae pro tegmine pallae

armis
5.4.351  Indignatus enim sessoris frena secundi.
5.4.352  Frenandis nec uterque feris praestantior: hic quem
5.4.353  Maiorem patria praesensit et orbe futurum
5.4.354   Attonitus genitor, seu qui fuit aemulus et par,
5.4.355  Et primus Caesar regnauit in urbe Quirini.

tantae
5.4.367  Militiae: commissa manu uexilla gerebat
5.4.368  Pontificis Xysti Vrbinas, hinc Martius haeros
5.4.369  Imperium et summam patrii Mauortis agebat
5.4.370  Bellipotens Calaber. Consors tamen utraque uirtus,
5.4.371  Magna licet, diuersa tamen, conuenit in unum;

tui.
5.9.7  Quid mirum? Rector dictus de nomine gentis
5.9.8   Auspicium feelix et Bonus omen eras.
5.9.9  Sic mensem probitate tua patriamque secundas:
5.9.10   Debentur meritis prospera cuncta tuis. 10. Antonio Gotio Rectori

noctibus aequat,
5.10.10   Quem pia Virgo tenet Libraque lance pari,
5.10.11  Tu quoque tam iusto moderaris pectore, ruri
5.10.12   Dum patria est et dum curia tota uacat.
5.10.13  Ergo magistratus omnes geris, omnia quae sunt
5.10.14   Multorum reliquo tempore, solus habes.

munera frondis
6.3.14   Digneris sancta nectere, Blonde, manu.
6.3.15  Nec uereor, uani insimuler quaesitor honoris,
6.3.16   A patriis cuius soluimus ergo iugis:
6.3.17  Non uotis, non hoc precibus uenamur iniquis,
6.3.18   Captamus non hoc ambitione decus;

margine additi
6.3.261  Quod nisi Panthagatum tellus Firmana necasset,
6.3.262   Pastorem atque suum sanguinolenta patrem –
6.3.263   Admonitu cuius crudescit plana cicatrix,
6.3.264   Admonitu cuius lumina nostra madent,

satis est: de tot modo fratribus uni,
6.14.6   Si licet et fas est, parce nocere, dea! 15. Ad patrem
6.15.1  Quid uelut extinctos luges, carissime, natos?
6.15.2   Nos, pater, in caelo uiuimus ambo pares.
6.15.3  Hic procul a terris mortali labe caremus,

6.28.3  Qui procul, heu, magnos misit trans aequora planctus,
6.28.4   Forsitan et flentes audiit inde suos;
6.28.5  Matris et immodicus patris dolor, aduena Pallas
6.28.6   Gondola, Rhacusio sanguine progenitus.
6.28.7  Ergo felicem sic te contingat humari
6.28.8   Inter

6.34.13  Respuis innumeris quod poscitur artibus et quod
6.34.14   Iuratis praefert perfida turba deis,
6.34.15   Nec desiderium sentis patriaeque repulsam,
6.34.16   Quam minus indignis ambitiosa dedit.
6.34.17  O macte ingenio, qui peste leuatus ab omni
6.34.18   Nubila

ope lenis erit,
6.37.17  Et posito ludat Lucretia laeta pudore,
6.37.18   Et centum admittat Penelopea procos.
6.37.19  Ergo ego quod patrias remeaui sanus ad oras,
6.37.20   Quod matrem atque meos unanimes uideo,
6.37.21  Gratia magna tibi, Veneta quod in urbe moranti

flore nitebant,
6.40.2   Abstulit, heu, fratres Mors truculenta duos.
6.40.3  Vixdum illis pariter uigessima contigit aestas
6.40.4   Cum patris amplexu raptus uterque fuit,
6.40.5  Deque tribus potuit uix unicus esse superstes:
6.40.6   Heu, heu, tam pulcrae pars quota prolis adest!

6.40.8   Nanque in germano uiuit uterque suo. 41. In eosdem
6.41.1  Indole patritia florentes Ianus et Vrsus,
6.41.2   Corporis atque animi dotibus ambo pares,
6.41.3  Quos pater infelix tumulo fraterque superstes

Liber VII: Agić 1.
7.1.1  Ocelle mi, Ragusa, ocelle mi, patria,
7.1.2  Soli marisque, quod solum omne circuit,
7.1.3  Propago uera, uerior colonia
7.1.4   Bis prolesque

2.
7.2.1  Mensis honestari quo principe quilibet optat,
7.2.2   Hic feelix reliquos torquet honore suo.
7.2.3  Si prisci remeent, Euandria curia, patres,
7.2.4   Non esset frenis Roma pudenda tuis;
7.2.5  Teque ultro cuperent sellae uectare curulles,
7.2.6   Ambirent trabeam rostra

7.2.10   Nunc Ragusa suum gaudet habere ducem?
7.2.11  Effigies Romae, priscae probitatis imago,
7.2.12   Indolis antiquae, curia nostra, patres,
7.2.13  Vos simul o nostri memores estote libelli;
7.2.14   Aspires uati, Roma pusilla, tuo!
7.2.15  Quod si digna manent uestigia

memores estote libelli;
7.2.14   Aspires uati, Roma pusilla, tuo!
7.2.15  Quod si digna manent uestigia stemmate prisco,
7.2.16   Si patria est proauis digna ferenda tuis,
7.2.17  Haec hylari capienda legas munuscula uultu
7.2.18   Quae tibi sacramus consule dicta Boni.

putat,
7.20.5  Exilium sic tu, princeps Sodorine, capessis,
7.20.6   Sanguine ne diro tecta paterna natent.
7.20.7  Nec desiderium est patriae graue: cernis ubique
7.20.8   Nam patriam, patria est fortibus omne solum.
7.20.9  Hinc tua principibus saluis Florentia salua est,

Sodorine, capessis,
7.20.6   Sanguine ne diro tecta paterna natent.
7.20.7  Nec desiderium est patriae graue: cernis ubique
7.20.8   Nam patriam, patria est fortibus omne solum.
7.20.9  Hinc tua principibus saluis Florentia salua est,
7.20.10   Almaque libertas, pristina paxque nitent.

capessis,
7.20.6   Sanguine ne diro tecta paterna natent.
7.20.7  Nec desiderium est patriae graue: cernis ubique
7.20.8   Nam patriam, patria est fortibus omne solum.
7.20.9  Hinc tua principibus saluis Florentia salua est,
7.20.10   Almaque libertas, pristina paxque nitent.

7.20.9  Hinc tua principibus saluis Florentia salua est,
7.20.10   Almaque libertas, pristina paxque nitent.
7.20.11  Imperium nec te, patriae iam patre recaepto,
7.20.12   Poenitet et fasces deposuisse tuos.
7.20.13  Nam tua quae fuerat, Sodorine, modestia frugi,

7.20.9  Hinc tua principibus saluis Florentia salua est,
7.20.10   Almaque libertas, pristina paxque nitent.
7.20.11  Imperium nec te, patriae iam patre recaepto,
7.20.12   Poenitet et fasces deposuisse tuos.
7.20.13  Nam tua quae fuerat, Sodorine, modestia frugi,
7.20.14   Principe

nouum robur amoena quies.
7.20.33  Sic Medices cessare iuuat, post ocia quorum
7.20.34   Maiori uirtus semper honore uiget.
7.20.35  Hinc patrii 35 patrii: -ae, ut videtur, suprascriptum (patriae) laurus creuere et auita trophaea,
7.20.36   Vulneribus Medices inualuere suis:

7.20.33  Sic Medices cessare iuuat, post ocia quorum
7.20.34   Maiori uirtus semper honore uiget.
7.20.35  Hinc patrii 35 patrii: -ae, ut videtur, suprascriptum (patriae) laurus creuere et auita trophaea,
7.20.36   Vulneribus Medices inualuere suis:
7.20.37  Sic in relliquiis

cessare iuuat, post ocia quorum
7.20.34   Maiori uirtus semper honore uiget.
7.20.35  Hinc patrii 35 patrii: -ae, ut videtur, suprascriptum (patriae) laurus creuere et auita trophaea,
7.20.36   Vulneribus Medices inualuere suis:
7.20.37  Sic in relliquiis Laurens iam fratre perempto

nutu
7.20.44   Alterius gaudet terra fretumque regi.
7.20.45  Quam bene successit! Solitus labor ille regendae
7.20.46   Huic generi patriae restituendus erat.
7.20.47  An melius rectum confuso constat aceruo
7.20.48   Aut uno melior principe uulgus erit?
7.20.49  Nec

amat.
7.20.83  Viue igitur felix tanto sub principe, cuius
7.20.84   Imperio quouis pluris habendus amor.
7.20.85  Sed quia Pontifici patriam duce et auspice Christo
7.20.86   Contigit et ciues conciliare suos,
7.20.87  Hoc precor ut sese concordia tanta propaget

7.21.8   Longaeuos quantum uellet habere bonos.
7.21.9  Adde quod aduerso caelebs rumore laborat,
7.21.10   Dedecorant orbos probra nec ulla patres.
7.21.11  Quisnam infoecundum laudet nisi numina castus
7.21.12   Conciliet sanctae dote pudicitiae?
7.21.13  Si caelebs aegrotat

7.21.15  Quae non longa mora est illius et annua mortis,
7.21.16   Cuius diuitiis quisque propinquus hiat?
7.21.17  Nec fletur caelebs extinctus, pignora patrem
7.21.18   Non illum implorant, nupta nec orba uirum.
7.21.19  Ergo pudicitiae seruandae accingere, cuius
7.21.20   Caelitibus magnis

putat,
7.27.5  Exilium sic tu, princeps Sodorine, capessis:
7.27.6   Sanguine ne diro tecta paterna natent.
7.27.7  Nec desiderium est patriae graue: cernis ubique
7.27.8   Nam patriam, patria est fortibus omne solum. 27,1-8: cf. 20,1-8
7.27.9  Quod si libertas nec

Sodorine, capessis:
7.27.6   Sanguine ne diro tecta paterna natent.
7.27.7  Nec desiderium est patriae graue: cernis ubique
7.27.8   Nam patriam, patria est fortibus omne solum. 27,1-8: cf. 20,1-8
7.27.9  Quod si libertas nec pax simulata redibunt,
7.27.10   Damnabit

capessis:
7.27.6   Sanguine ne diro tecta paterna natent.
7.27.7  Nec desiderium est patriae graue: cernis ubique
7.27.8   Nam patriam, patria est fortibus omne solum. 27,1-8: cf. 20,1-8
7.27.9  Quod si libertas nec pax simulata redibunt,
7.27.10   Damnabit patrias

patriam, patria est fortibus omne solum. 27,1-8: cf. 20,1-8
7.27.9  Quod si libertas nec pax simulata redibunt,
7.27.10   Damnabit patrias nulla repulsa preces
7.27.11  Teque recaeptura est reducem Florentia, quo te
7.27.12   Vectura est humeris Ausonis ora suis.

Georgius Sisgoreus decretorum Doctor Canonicus, ac Reverendissimi in Christo Patris, et D.D. Lucae de Tollentis Dei, et apostolicae Sedis gratia dignissimi Episcopi Sibenicensis, in spiritualibus, et temporalibus vicarius generalis. Universis, et singulis Christi fidelibus praesentes litteras inspecturis salutem in Domino, et felicitatem

nostrique majoris sigilli apensione fecimus communiri. Datum Sibenici in Aula audientiae causarum anno Domini 1485. die prima Martii. Pontificatus sanctissimi in Christo Patris, et Domini nostri Domini Innocentii divina providentia Papae Octavi anno primo. Praesentibus venerabili viro domino Presbytero Michaele Radigostica Canonico, et Domino Presbytero Gieorgio Vodanovich, et Domino clerico Michaele

posse. Nam ea de te et tuo studio praedicantur celebranturque, quae non solum in foemineo sexu, uerum etiam in uirili stupore forent. Magna uis Virtutis est atque doctrinae, ut in quocumque loco sit, latere non possit nomen tuum. Multa te commendant, Virgo egregia: excellens in orbe terrarum Patria, Vrbs inclyta Venetorum, Ingenium, Parentes; Dii tibi formam, Dii tibi diuitias dederunt. Sed in his multos communes habes, Ingenio autem ac eruditione liberali paucos, quibus Patriam tuam irradias insuper et parentes tuos illustras, qui si minus hactenus cogniti fuerunt, per te magis

in quocumque loco sit, latere non possit nomen tuum. Multa te commendant, Virgo egregia: excellens in orbe terrarum Patria, Vrbs inclyta Venetorum, Ingenium, Parentes; Dii tibi formam, Dii tibi diuitias dederunt. Sed in his multos communes habes, Ingenio autem ac eruditione liberali paucos, quibus Patriam tuam irradias insuper et parentes tuos illustras, qui si minus hactenus cogniti fuerunt, per te magis fulgebunt.
Musa tibi uocem dedit, et Cyllenius artem,
Iupiter ingenium magnus Apollo chelim. Has autem dotes ineffabili studio auxisti, superasti sexum,

in prosa et carmine luculentissimae. Verum ad earum gloriam accessisti, quae priscis seculi decori et ornamento fuerunt, ut Romanorum tempore Cornelia Mater Gracchorum, quae non parum contulit filiis suis ad eloquentiae copiam et leporem, Hortensia item filia Hortensii summi oratoris in sinu patris enutrita, quae prae aliis eloquentia floruit, et causam Matronarum in curia egit cum magna auditorum admiratione. Huic accedit Sapho Poetissa, quae carmine suo omnibus seculis futuris se celebranda dicit. nec tacetur Aspasia, Socratis tempore doctissima foemina. Puto, non te futura secula

ostendere possim. Quare a te peto ut me in tuorum caeterorum amicorum numero collocare uelis. Quid me beneuolentiam suscipere dixi? ut te tantum ac talem Virum et ob aetatem Virtutesque maximas in amicitia postulem. Idcirco te obsecro, ut me paterno amore prosequaris; ego enim te non secus ac patrem amo et obseruo. Manda igitur, impera filiae Cassandrae: iussa capessere filiae erit. Quod me usque ad sidera extollis, minime mirandum est: paterno enim officio functum fuisse cognoui. Filiam literarum studiis incitatam laudibus inflammas: ecquid autem filiola mea? inquies. Semper quidem,

Početna verzija. GEORGIUS SISGOREUS SIBENICENSIS DALMATA MAGNIFICO DOMINO ANTONIO CALVO PATRITIO VENETO ET SIBENICENSI PRAETORI SALUTEM DICIT PLURIMAM. Postquam ad nos tua accessit Praestantia, praetor clarissime, et tuo magistratui operam coepit impendere, noctu quidem et interdiu cogitavi quo scriptorum genere te

et ponderes. Valeat Magnificentia tua, cui me plurime commendo. AD ANTONIUM CALVUM PATRITIUM VENETUM PRAETOREM SIBENICENSEM
Praetor Antoni, generosa proles
Calva, perfelix Veneti senatus
Gemma, qua fulget Sibenica tellus
Syderis instar,
5  Solvimus grates

Annuas nostro pariterque voto,
Ut tibi soli famuler tonanti
40  Tempus in omne. DE PETRO APOSTOLO
Patris aeterni soboles beata
Fecit in Petro seniore signa
Orbis in toto celebranda circlo
Pectore miro.
5  Retibus Cephas propere relictis
Voce divina dominum secutus,

DE DIVO ANDREA
Mitis Andreas dominum secutus
Vincla mundani laquei relinquens,
Velle sed totum tibi, Christe, vovens
Corde benigno.
5  Gaudeat Patras veniente tanto
Nuncio Christi: scelus omne mundi
Fulminat, legem probat et nitentem
Flamminis igne.
Audit Aegeas sacra vera vanus,
10  Pungit Andream sonitu prophano,

cibavit,
Millia quinque.
Grana telluris bonitate crescunt,
Crevit et Christi deitate panis.
15  Omnium mentes stupidas reliquit
Nobile signum.
"Indica patrem, machinae creator
Orbis, et nostrae fidei satisfit."
Credulus condam modicum Philippus
20  Verba movebat.
"Filium cernens videt et parentem.
Semper aequali gradimur

Iacobi fratrem colimus Thadaeum
Corculum vitae, specimen salutis,
Totius nostrae fidei perenne
Robur in orbe.
5  Ut salus rerum, dominus Redemptor
Dexteram patris tenuit potentem
Imperans orbi, meruit Thadaeum
Abgarus aeger.
Abgarus regno dominans Edessae
10  Scripserat Iesu, validis micanti
Usque miraclis tribuerat altam

Ad viam vitae simul et salutis
Proditor Iudas fuerat vocatus,
Perditum calcans iter et prophanum
Sed ruit aeger.
5  Vendidit nummo dominum polorum,
Filium patris solio sedentis
Aureo caeli, laqueoque fregit
Guttur iniquum.
Matthias missi meruit tribunal
10  Sorte divina, numerandus ipse
Milites inter domini probatos

vestrum doctor Hyeronimus, alter
Paulus erat vestrum Vergeriusque clarus
Tertius es, Gorgi, Illyrica de stirpe creatus,
Sed Sibenicensis genus es ipse prior,
Ambrosius quamquam patria sit natus in illa,
10   Pascasium quondam qui tulit ille clarum.
Sed non ipse tuas laudes, non ipse tuorum
Dicam, ne videar dicere grande nimis.
Nunc tibi commendo potius me, clare

dulcis Apollo clarus.
15   Vive diu, sed vive felix 7. doctissimo ac eloquentissimo viro domino Petro Barocio preclaro patricio Veneto Gorgis Sisgoreus Sibenicensis plurimum se commendat
Petre, decus Venetum, Barocie gloria gentis,
Lux vatum, quos haec tempora nostra ferunt,
Aspectu primo mirabar verba loquentis,

ANTE ŠUPUK SIBENICUM MCMLXXXI MUSEUM CIVITATIS SIBENICI Georgius Sisgoreus, Sibenicensis Dalmata, Magnifico viro Antonio Calvo, patritio Veneto et Sibenicensi praetori dignissimo, salutem dicit plurimam. Absoluto nuper opusculo DE SITU ILLYRIAE Illyria ET CIVITATE SIBENICI, praetor clarissime,

clara et ignota sint nostra demonstratione satis nota, non utique longis ambagibus, sed quasi Phociana Phocion aut Salustiana Salustius perstrinctione. Cum ergo patriae debeamus, patriae fines et dulcia scripsimus arva.(2) Perlegat magnificentia tua, et foeliciter valeat praestantia tua, cui me commendo vehementissime.

nostra demonstratione satis nota, non utique longis ambagibus, sed quasi Phociana Phocion aut Salustiana Salustius perstrinctione. Cum ergo patriae debeamus, patriae fines et dulcia scripsimus arva.(2) Perlegat magnificentia tua, et foeliciter valeat praestantia tua, cui me commendo vehementissime.

quamvis in Christi martyres fuerit crudelissimus. Et Caius Dalmata Caius papa foelicissimum assecutus fuit nomen, quandoquidem summum tenuit pontificatum. Hic inter caetera sacram vestem, qua in sacris solennitatibus utitur levita et in pontificalibus antistes, a patria appellavit Dalmaticam. Quid dicam de Hieronymo, Hieronymus qui omnes ecclesiae doctores praestitit elegantia Graecam callens literaturam et Hebraicam et omnium divinarum rerum tenens scientiam? laus Hieronymi Vir profecto eximia vitae

scientiam? laus Hieronymi Vir profecto eximia vitae sanctimonia et divinis clarescens miraculis, de quo meus poeta Zovenzonius Zovenzonius cecinit:
Caldaeos Graiosque patres patresque Latinos
Ingenio vicit Dalmata Hieronymus, quem Itali praesertim Illyriis auferre conantur, consyderata gentium modernarum infoelicitate arbitrantes

laus Hieronymi Vir profecto eximia vitae sanctimonia et divinis clarescens miraculis, de quo meus poeta Zovenzonius Zovenzonius cecinit:
Caldaeos Graiosque patres patresque Latinos
Ingenio vicit Dalmata Hieronymus, quem Itali praesertim Illyriis auferre conantur, consyderata gentium modernarum infoelicitate arbitrantes

Tragurium Tragurium quoque, vel quod tugurium vel a trino augurio nuncupatum, civitas generosa et agro proximo et Bubo insula admodum conspicua. Sibenicum Sibenicum denique ad occasum a Ragusio vergens, patria mea, civitas impense provida, in qua cives, quanto iuniores, tanto perspicaciores, sed a maiorum bonitate paulisper degenerantes. Et Dyrrachium, Dyrrachium prius Epydamnos dicta, et Scodra, Scodra inexpugnabiles

neque intelligere neque cognoscere possibile est etiam oculis angelorum. Cuius solennitas celebrari solet octava die post penthecosticam festivitatem. Tunc gentes finitimae Sibenicum tamquam ad Dalmatiae emporium conveniunt. Praeterea polyucus noster, urbis patronus Michael, qui ponderat umbras et qui calcatum pedibus antiquum serpentem hasta perforavit. Celebritas cuius III° Kalendas Octobres celebratur. Supplicationes

Et tempore isto quid gratius quam sorte divina praetorem habere Antonium Calvum, Antonius Calvus virum religioni deditum, in audiendo benignum, in exquirendo acutum, in iudicando aequum, vitae integrum, Musarum studiosum, moderatorem morum peritorumque patronum et Sisgorei, fortunae privigni, dulce decus et praesidium? Profecto, ut ait Naso, (19) Naso
Haec mihi semper erunt imis infixa medullis
Perpetuusque animi debitor huius

EPILOGUS Habes itaque, Magnifice praetor Antoni Calve, situm Illyriae et civitatis Sibenici, quae nobis plurimum debet: tibi tamquam patri optimo et praetori clarissimo, mihi tamquam filio. Accipias huiusmodi nostram lucubraciunculam, rogo, ut sit mei perpetui erga te monimentum honoris, hac potissimum anniversaria die, qua ad tui magistratus praeturam foeliciter fuisti

ualida domat omnia claua?
6  Hinc mihi quod Christus rite canendus erat. Reuerendissimo in Christo patri D. Oliuerio Carraphę Cardinali Neapolitano episcopo Sabinensi protectori Ragusino Iacobus Bonus IACOBVS BONVS RACVSAEORVM ORATOR AD LEONEM DECIMVM PONT. MAX.

IACOBVS BONVS RACVSAEORVM ORATOR AD LEONEM DECIMVM PONT. MAX.
1  Diuas, quae Paphiam deam colentem
2  Siluas Idalii et nemus Cytheri
3  Formosam faciunt Apollinemque,
4  Musas, Pallada Liberumque patrem,
5   Istis Nostris praeposui tribus libellis,
6   Quos: o gloria patrię, domusque Qui Christum Herculea canunt

3  Formosam faciunt Apollinemque,
4  Musas, Pallada Liberumque patrem,
5   Istis Nostris praeposui tribus libellis,
6   Quos: o gloria patrię, domusque Qui Christum Herculea canunt figura,
7   Carraphę nitor, et decus perenne Cuius tu imperium geris uicemque.

a me fuit Hercules dicatus!
12   Munus quod decet infimum Poetam: Est Christus modo, quem refers leonem,
13   Non quod maximus exigit patronus De Iudae catuli tribu leonis.
14   Vrbis: quę illyrici caput tenetur. Hic omnes superat feras et omni
15  

sub per umbras
1.87  Crediderim nec posse mori florentibus annis!
1.88  Immo equidem rebar niueis te ad sidera cycnis
1.89  Sublatum spretoue socioque Patrem Ganymede potitum
1.90  Te, puer, ambrosiaeque suae fecisse ministrum.
1.91  Quem non heroum demens quos uexerat Argo
1.92  Fatidica argueram furti rixasque mouebam
1.93  Impatiens! Quoties fallax mihi dixerat Orpheus
1.94  Flumina te

3.28  Quo non ulla ualent populi tabularia, testes
3.29  Nec pro sonte citant, nudae stant iudice causae
3.30  Iam sontum detecta palam secreta uidente.
3.31  Omnibus hic deus est ignotus gentibus, ille
3.32  Scilicet omnipotens, aeterni maxima patris
3.33  Progenies, humana salus, qui corpore mortem
3.34  Sponte reus capiet, uitam pro morte daturus
3.35  Gentibus, et primi uictor sub carne parentis
3.36  Aeternas iusto delebit sanguine poenas.
3.37  Hic sontes damnat, qui magno

ante aliqua interogando calidae tentatis: quis esset: resque suas patefacere in oculto uelle simulans suis quasi ciuibus confidens: dixit se Baptistinum perini illius campi fregosi principis clarissimi esse filium: qui dominus olim patri succedens ianuae quattuor annis praefuisset. Aduentusque sui eandem causam quam petro dudum exposuerat pretexens cuncta que dux idem gessisset iactabundus enarrauit: quae ipsi quoque haud obliti patriae pleraque scirent: eique dediti

esse filium: qui dominus olim patri succedens ianuae quattuor annis praefuisset. Aduentusque sui eandem causam quam petro dudum exposuerat pretexens cuncta que dux idem gessisset iactabundus enarrauit: quae ipsi quoque haud obliti patriae pleraque scirent: eique dediti post discessum inuestigassent. Omnia enim (ut postea compertum est) gesta Baptistini secretaque eo quod ex militibus eius fuisset familiarissimus nouerat.

detrimentum contrahi posse existimantes: irridendo duntaxat qui nebulonibus huiuscemodi crederent neglexere. Sed annis ac dignitate uir excelens Bartolus gotius officio sane obstrictus ex non mediocri beneficio olim ab eiusdem Baptistini patre cum iannuae negociaretur accepto: uicis reddendae gratia summo eum in honore habuit: domique sepius uisit: atque increbrescente murmure male opinantis populi eo quod ignobilium familiaritate gauderet: admitteretque postea et

(quae insula cum celebri monachorum coenobio mille circiter passus e regione urbis est) animi cum relaxandi gratia duxit. abbati obiter quod is quoque ianuensis esset ostensurus: dixerat enim inspectum semel agnoscere posse: quod in patria negociorum causa monasterii ducem fuerat identidem allocutus quem cum uidisset uerbaque cum eo nonnulla contulisset non facie admodum considerata quam decimo tandem anno post uisam mutari aliquantum posse ratus: sed ex rebus quae

a malis in quae fortuna me (ut nosti) impegit uisa est: tum etiam ne a longinquis uel posteris non rite Nebulonis huius explicata falatia: maiore damnemur negligentia. quare facinoris qualitate hac enarratione uerius percepta: communem patriam audentius a calumniantibus defendere poteris: et ingenii mei qualibuscumque rudimentis oblectari. Vale.

placida nunc, Vite, fruantur
Dumnenses, cunctisque datur de more litare,
Nec uetitum est ulli sese lustralibus undis
Abluere, et ueterem baptismate tollere culpam;
40   Tum quod, longa patris ne nos absentia quondam
Angat Aueroldi, tibi nostri credita cura est.
Ille suas miseratus oues, dum regna reuisit
Itala, pastorem te nobis, Vite, reliquit;
Non alius gessisse uices,

se manifestum non esset, vel tanta mihi in dicendo adesset facultas ut doctrinam, ingenium, tuasque divinas virtutes ulla ex parte possem illustrare. Sed haec cum sint per se (ut dixi) notissima, certe neque mea, quae nulla est, neque cuiusquam eloquentiam desiderant. Testis est nobilissima urbs patria tua, in qua cum summa tua laude vixisti, ex qua cum esses unum de viginti annos natus ad religionem istam, hoc est ad verae philosophiae portum, cuius iam tum amore ardebas invitis parentibus et omni tua familia aufugisti et, quod mirum in ea fuit aetate, dum Thomam Aquinatem,

et sustinet. Quapropter agende quidem tibi sunt immortales gratiae, qui in maximis tuis occupationibus nullo parcens labori duos fere menses hac in re, ut humano generi prodesses, consumpsisti. Agende etiam reverendissimo et integerrimo principi Oliverio Carapha cardinali Neapolitano, patrono tuo, cuius doctrinam, gravitatem, sanctimoniam omnes boni admirantur et ob hoc vel maxime debere se illi profitentur, quod te ad hanc urbem venire iusserit in qua veluti in amplissimo quodam totius orbis theatro virtutes tuae omnibus non sine magna sua laude esse notissime. Neque enim

centuriones, omni laude omnique decore et preconio digni, carnis tributum naturę debitum persolverunt. Ipsi sunt illi, Pater clementissime, quorum quidam superioribus annis ab Ungaro pro subsidio regis Ferdinandi missi e Turcorum manibus Appuliam liberarunt. Nunc autem, heu, hei, Marcia ob patriam pugnando vulnera passi sunt, inhumati iacent, bestiis terrę et alitibus cęli in escam dati sunt. Uno illo die, uno in angusto loco tresdecim millia virorum partim prędę partim neci dati sunt: plurima perque vias sternunt inertia passim corpora, a lupis, tigribus, ursis ceterisque feris

facilius deferre seseque ovantes de triumpho tam flebili iactare possent. Quosdam amaro vinculo servitutis constrixerunt et abduxerunt. Bannum quoque ipsum in vincla dedere. Cuius filium militem quoque strenuissimum ad os genitoris capite privarunt et tepido sanguine unici filioli faciem patris consperserunt: quotiensque misellus cibum summere cogitur, totiens dilectum nati caput in disco ad mensam pro lance ponitur ante ipsum. O speculum invisum! O ferculum insulsum! O potum amarissimum, miscet aconita noverca Turchia. Quid putat Sanctitas Vestra, num ne paterna viscera commota,

ante ipsum. O speculum invisum! O ferculum insulsum! O potum amarissimum, miscet aconita noverca Turchia. Quid putat Sanctitas Vestra, num ne paterna viscera commota, totumque corpus maerore et angustia conquassatum sit, num ne vociferaverit pater afflictus: "O ter quaterque beati, quis ante ora patris contigit oppetere!" Mallet, ut censeo, suam cum morte nati vitam commutare. Dicitur tamen quod se habeat christianissime: carne movetur, spiritu promptus est palamque fatetur se cupere pro Christi nomine mortem obire, alios quoque hortatur concaptivos, ut secum lęti tormenta et letum

Sanctitas Vestra secus disposuerit. Que quocumque iusserit, ibo iussaque sedulus exequar, quia eius mandato fulcitus et auctoritate tutus irem tutusque redirem composque petiti fierem. Cum Sanctitate Vestra labor iste manebit disponendi. A dextris vero, qua flat Auster, fortis armatus custodit patriam Venetus ipse christianissimus miles et gloriosus. Media tamen, ut dixi, via patet hostibus, quam hactenus Croati et Sclavoni protexerunt: hęc ipsa est, ut brevibus agam, et periculo et detrimento rei publicę christianę poterit esse. Insperata enim accidunt magis sępe quam quę

deinceps virginum impollutus ordo gloriam Deo cnait et tantum pro felicissimo incolumitatis tue statu securus preces effundit, in quo tota earum salus sita esse videtur, cum prius tamen pro civitate nostra, pro templis, pro patria, denique salute solicitus anxiusque Deo precibus instaret continuis et ut procula a nobis hostilis ille furor arceretur, penatibus nostris in dies imminencior, antelucanis vocibus celos pulsaret. Quid demum menia nostra, olim

iucunda-- nominis appellacionem transibant. Sic igitur civitati nostre et publicis votis redditus mirabiles quosdam omnium nostrum in te amores excitasti et ita excitasti, ut te amemus tamquam patrem, veneremur uti regem et dominumsuspiciamus velut arcem salutis nostre tutissimam. Ac veluti Ledei quidem iuvenes, geminum celorum sydus, naufragis carinis et trepidis nautis asperimoque

fortuna, quantum possint viriumque habeant, in te solo cumulatissime expressere. Quid enim te nobilius, dive rex, quid generosius, quid demum clarius dici aut fingi potest, quem genuit Kasimirus, rex Polonorum prestantissimus et ipse a patre rege natus, genuit, inquam, ex filia Alberti, regis Pannonum fortissimi, connubio sibi iuncta. Huic frater, avunculus tuus Ladislaus et ipse rex fuit Pannonum invictissimus, cuius mater, avia tua, progenita est a rege olim Pannonio

populorum et nacionum plausu et lectus et susceptus es et tandem, rex faustissime, declaratus. Ubi ita eluces, ita excellis, ita omnibus in rebus mirabilis videris et existis, quas geris in dies mentis oraculo, ut virtutes illas, quas sub patre tuo, rege olim sapientissimo, et dum Boemiam tantum frenares, comparasti, tanto regni huius fastigio reddas clariores simulque et hoc regnum virtutibus tuis efficias sublimius. Veluti enim ardens gemmarum purpura, quanto puriori auro

tuam, quam utique sanctissima regni huius corona semper habuit nomini suo et glorie promptissimum ministerium, pro qua olim Ludovicus, Sigismundi Romanorum imperatoris socer, ipse eciam Sigismundus, avie tue pater matrisque frater, patres eciam tui Wladislaus et Ladislaus, quatuor, inquam, Pannonum reges felicissimi ac fulgentissima lumina, ipse eciam Pannonie rex sapientissimus ac fortissimus princeps mathias

absolvero:
Orbis magna salus, Martis decus, inclite Cesar,
sospite quo sevit barbara turba minus.
Te Romana ducem nutancia menia clamant
teque patrem terre Marcia castra sonant.
Te solum hostiles Christo prosternere gentes
posse tenent: hinc te laurea tota manet.
Hoc norunt populi, quos ultima Tethios unda

Acta Bude iij-o Idus Augusti MCCCClxxxxiij. Ioannes Gotius reverendissimo in Christo patri domino Thome, electo Agriensi et supremo regis Pannonici cancellario s. d. Legite Pannegyrim nostram, reverendissime domine, invictissimo regi nostro dictam. Tua enim dicatura est et tue censure castiganda committitur.

notas expavescet gerens vexillum gravissimi iudicii tui. Imitabitur profecto strennuum militem, qui sub maximo duce, bello eciam et armis peritissimo, militans audacius hostes aggreditur. Difficile est, hercule, causam pupillo absque patrono tueri. Te itaque hec ingenii nostri recens genitura et cupit patronum et mirum in modum exposcit, que si tibi placuerit, non poterit amplius in summa arce posita vel inimica acie oppugnari. Gaudebit profecto e tuo sinu Socratico

profecto strennuum militem, qui sub maximo duce, bello eciam et armis peritissimo, militans audacius hostes aggreditur. Difficile est, hercule, causam pupillo absque patrono tueri. Te itaque hec ingenii nostri recens genitura et cupit patronum et mirum in modum exposcit, que si tibi placuerit, non poterit amplius in summa arce posita vel inimica acie oppugnari. Gaudebit profecto e tuo sinu Socratico missa fieri peregrina et diversarum gencium incola. Si per te vitam

razriješene, ostalo neizmijenjeno. M. Nimireus Arbensis Archidyaconus Reuerendissimo in Christo patri domino domino B. Bernardino tituli sanctorum Petri et Marcellini perbenigno Cardinali Carthaginensi dignissimo salutem Facilius cogitari quam

mari sit allaturus. Quanquam non parum profecto me recreat mansuetudo tua, Sanctissime Pontifex Alexander, cuius aspectus mihi multo iucundissimus securitatem et quasi certum quoddam presidium polliceri uidetur; Vestra item humanitas, Reuerendissimi atque amplissimi patres, quos ego cum silentio, tum attentione summa ad audiendum me paratos conspicio. Neque enim, quod mea uel plurimum interest, insignis hec hodierne Concionis materia aut uerborum ornatu aut sententiarum splendore aliquo indiget, sed pura et simplici enarratione contenta nudam duntaxat uocem

forma sibi consimili, hoc est cum propriis corporibus excitatos, iudicaturus, et unicuique pro meritis siue penas siue premia redditurus. At uero cur pauper in mundum descendit? cur humilis? cur abiectus? cur tormentis omnibus et morti turpissime expositus? Sciebat ille, amplissimi patres (quid enim deus nesciat?), multo plus factis commoueri homines quam uerbis, facilius exemplo uite quam sermonis hortatione ad bene beateque uiuendum institui. Equidem cum bene dicere nullius sit laboris, bene uiuere maximi et incredibilis est. Quod si

est obiectum, etiam in celo residens omnis homines solo nutu ad ueram immortalitatis notitiam perducere. Atqui nonne idipsum fecit, nonne et nutu et uoluntate perduxit, cum filium unigenitum ad eos hac potissimum causa transmisit? An existimandum est, obsecro, sine patris consensu Saluatorem nostrum in terram descendisse? hoc nemo dicet: sed illud fortasse dicet: Cur descendit in terram cum in celo nihilominus res peragi potuerit? Quoniam, ut dixi, exemplo optime docetur uirtutis uia, cum difficillimum

totamque mentem conuertens ter in hunc modum dixisse perhibetur: Mi pater si possibile est transeat a me calix iste: uerum tamen non sicut ego uolo: sed sicut tu: Et apparuit ei angelus confortans eum. Sed dicet hic fortasse aliquis (utar enim uestra bonitate amplissimi patres: ac paululum a proposito digrediar: quoniam me tam diligenter attenditis) dicet inquam aliquis: Quid est quod Christus patrem orabat ut calix ille mortis a se tolleretur: cum id nequaquam uellet: aut si uolebat? cur a deo tunc exauditus non fuit? Atqui oratio hec Saluatoris ea ex

iste: uerum tamen non sicut ego uolo: sed sicut tu: Et apparuit ei angelus confortans eum. Sed dicet hic fortasse aliquis (utar enim uestra bonitate amplissimi patres: ac paululum a proposito digrediar: quoniam me tam diligenter attenditis) dicet inquam aliquis: Quid est quod Christus patrem orabat ut calix ille mortis a se tolleretur: cum id nequaquam uellet: aut si uolebat? cur a deo tunc exauditus non fuit? Atqui oratio hec Saluatoris ea ex parte proueniebat: que (ut modo dicebam) ad motum et afflictionem sensitiue partis attinet non que ad rationem et certam animi

etiam Rex in Christi persona diuine sicut omnia his uerbis elocutus est: Deus deus meus clamabo per diem: et nocte: et non exaudies me. Quia et circa horam nonam dici clamauit in cruce: Heloy Heloy lama Azabatani. Et hac nocte proxime preterita clamauit, id est orauit ad patrem: de qua ego oratione nunc loquor: Orauit, inquam, pro sua liberatione dicens: Mi pater, si possibile est, transeat a me calix iste: et non exaudies ; quia (ut ostendi) exauditus non fuit. Peracta igitur oratione uenit ad discipulos: quibus a somno excitatis ait:

cuius tu uirtute, cuius auspicio hec omnia et alia multo plura peregisti. Sed quid ego hec commemoro sceleratissime genti, si tamen gens appellanda est et non ferarum teterrima multitudo? Aures habent et non audiunt: oculos habent et non uident: pedes habent et non ambulant. Vos ergo, patres, quibus dei optimi munere ueritas reuelata et celitus missa est sapientia, quibus et audire et lucem intueri et uersari in luce permittitur. Adestote queso omnes animis qui adestis corporibus: huc mentes uestras: huc pietatis misericordieque oculos conuertite. Educunt Judei Jesum

omnes miseri cogitent: omnes orbati meditentur. omnes afflicti considerent. hoc denique et parentes uniuersi in filiorum morte: et filii in parentum funere contemplandum sibi proponant. totusque terrarum orbis calamitatum suarum remedia hoc proposito exemplo requirat. Videtis ergo amplissimi patres Saluatorem nostrum hec omnia pro nobis: que nemo mortalium nec pro salute propria sustinuisset non minori mansuetudine quam patientia pertulisse. Quapropter cum satis pro tempore de die hoc sanctissimo dixerimus: quanquam pro materie amplitudine non satis: si unum illud quod modo

amplitudine non satis: si unum illud quod modo succurrit addidero statim faciam loquendi finem: quod equidem ea potissimum causa inuitus omiserim ne scelus iudeorum post hominum memoriam inauditum crudelitatemque his omnibus que narraui maiorem silentio uidear preteriisse. Quid obstupuistis patres? an uero putatis, que uestra est humanitas, locum iam aliquem impietati inter tot mala non superesse: et Jesu Saluatori nostro post horrendum et atrocissimum illud crucis supplicium nihil ultra potuisse accedere? ita arbitror amplissimi patres. Sed inueniet aliquid iudeorum feritas

silentio uidear preteriisse. Quid obstupuistis patres? an uero putatis, que uestra est humanitas, locum iam aliquem impietati inter tot mala non superesse: et Jesu Saluatori nostro post horrendum et atrocissimum illud crucis supplicium nihil ultra potuisse accedere? ita arbitror amplissimi patres. Sed inueniet aliquid iudeorum feritas quod addat et dolori dolorem. uulneribus uulnera adiicient: quibus satis non fuit Christi captiuitas. non iurgia. non irrisiones. non maledicta. non uerbera. non fellis acetique potus. non spinea illa corona. non manuum pedumque atrocissima uulnera.

hoc permiserint tantum Judei ut fieret et non effecerint ipsi: Immo uero aliter esse non potuit: duo enim in omni delicto maxime spectari solent: animus scilicet et euentus. Sed quis Judeorum animus fuit tunc cum Romanus ille Centurio latus Jesu Christi lancea confixurus erat? quis dubitat patres? Nempe ut feriret. Et quis fuit euentus? feriit: atque illico uidit percussor cum cecus antea fuisset. et iudei in tenebris et cecitate sua remanserunt: Statimque ex uulnere sanguis et aqua effluxit. Sanguis ad redemptionem nostram: Aqua ad criminum ablutionem O Reges. o duces. o

regem celi. ducem angelorum. principem totius creature. Nemo sit qui se abscondat a calore caritatis eius. omnes gentes. omnes nationes. totus denique terrarum orbis (si nature conditio patitur) huc accedat. tantumque scelus. tam inauditum flagitium pio aliquo affectu prosequatur. Quid facitis patres? quid intuemini? quid taciti expectatis? Nos inquam nos tanto redimimur precio. nos tanto curamur impendio. Venite adoremus et procidamus ante deum: ploremus coram domino qui fecit nos: quia ipse est dominus deus noster nos autem populus eius et oues pascue eius. Lugeamus uitam nostram

ad te expectandum, manus extensas ad te amplexandum, cor apertum ad te diligendum, totum corpus expositum ad te redimendum. Hec fideles mei quanta sint cogitate: hec in statera cordis uestri appendite ut totus pro uobis figatur in corde: qui totus pro uobis fixus est in cruce. Sed uideo patres optimi: uideo uos iampridem zelo Christi commotos: et quoquo me uerto ubique pietas se mihi uestra ostentat. Dicam igitur fauentibus uobis pro communi omnium salute illam ipsam crucem: illa ipsa uulnera corde: et pia animi contemplatione percurrens. Oro atque

Bibliographia locorum inventorum

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1485], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 687, Ed. Daniele Farlati [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgmiraculum].

Mihetić, Ambroz; Cassandra Fedele (c. 1420-post 1487; c. 1465-1558) [1487], Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis epistulae, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Iac. Philippus Tomasinus [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [michetacassand].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj; Azzo Phorestus; Georgius Priolus; Petrus Barocius (c. 1445-1509?) [1487], Epigrammata minora, versio electronica (), 77 versus, verborum 589, Ed. Paolo Tremoli Olga Perić [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [sisgorgepigrm].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].

Selimbrić, Šimun (m. 1496) [1490], Vitum Ruschium laudat, versio electronica (), 70 versus, verborum 554, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen] [word count] [selimbricsvit].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report