Your search found 8436 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

quid agam? quae Numina clamem?
1.220.4  Sunt, puto, sed miseris dura favere negant.
1.220.5  Te precor, affer opem, Mutinae placidissime praesul,
1.220.6  O decus! o Musis, prime patrone, meis!
1.220.7   Non tamen aut Boreae pulsurum flabra cucullum,
1.220.8  Aut mulae posco mollia terga tuae,
1.220.9   Nec frenum, aut sellam, nec quicquam tale; quid

sic praeceptor nominat illud opus,
1.258.5   Quando incurvati pueri fodit inguine culum
1.258.6  Major, et obscenis turpe tremit natibus.
1.258.7  Istud idem tu nempe mihi patrare volebas,
1.258.8  Hinc illae illecebrae, dona et amicitiae!
1.258.9  Nil tibi nobiscum, nil nobis, pessime, tecum
1.258.10  Iam tua sunt etiam munera amara mihi.

Herceas Priamus procumbit ad aras,
1.271.2  Summus sit Lachesis, sit cruor iste Phrygum,
1.271.3  Nam procul Ausonios portus Aeneia classis
1.271.4  Iam subit aeternae principium patriae.
1.271.5  Quam bene, Troia, iaces, de cuius tanta ruinis
1.271.6  Urbs oritur, mundi quae tenet imperium. 272. DE

oritur, mundi quae tenet imperium. 272. DE ACHILLE
1.272.1  Rector bellipotens, sub terris sicubi sentis,
1.272.2  Salve, et pro patria, quaeso, resurge parum;
1.272.3  Civibus innumeris en! Pergama sacra coluntur,
1.272.4  Haud tibimet paribus, sed tamen egregiis,
1.272.5  Thessalia at nulla est; accede, et

si quos lingua, genitrix non laesit, iniqua,
1.275.24  Hoc vos iam solum, vivat ut ille, rogo. 276. AD NUMMOS
1.276.1  Palponum patres, curarum pignora nummi,
1.276.2  Vos habuisse, timor; non habuisse, dolor. 277. E GRAECO
1.277.1  Nudus humum scandi, nudus

1.286.3   At tu me vastas, et pomi unius ob iram,
1.286.4  Decerpis tristi, moenia tota, manu.
1.286.5  Pastor ut occideret fuerat satis; improbus, esto,
1.286.6  Ille fuit, patriae non ea culpa tamen. 287. DE THRASYBULO LACEDAEMONIO
1.287.1  In clypeo exanimis Pytanen venit Thrasybulus,
1.287.2  Septena

trinis vix cepit in annis,
1.297.10  Verona huic trinos ante recepta dies.
1.297.11  Ille egit vetitos Albano in monte triumphos,
1.297.12  Posse sua hic nunquam plus voluit patria.
1.297.13  Alter Virdumari tulit, alter opima Philippi,
1.297.14  Si palmam pendas hoste, prior Venetus.
1.297.15  Hic urbem obsedit Ligurum, Romam ille potentem,

298. DE BORSIO PRINCIPE FERRARIAE
1.298.1  Qualis, ubi plena per noctem lampade fulsit,
1.298.2  Pallida, mox orto Cynthia fratre, latet;
1.298.3   Succedens patria, Leonello, talis, in aula,
1.298.4  Splendida germani Borsius acta premit.
1.298.5   Comprime plangores, cohibe, Ferraria, luctus,
1.298.6  Iure potes fatis parcere, iure

329. AD MARCELLUM
1.329.1  Quod fuit astuto pugnax Aetolus Ulixi,
1.329.2  Quod duro Telamon Amphitryoniadi;
1.329.3  Quod fuit inflexo mitis Patroclus Achilli,
1.329.4  Formoso Nisus quod celer Euryalo;
1.329.5  Quod fuit e Thebis profugo Calydonius exul,
1.329.6  Pirithoo casti quod pater Hippolyti,

1.329.11  Hoc tu magnanimo, nunc es, Marcelle, Renato,
1.329.12  Felix, qui regum dignus amore venis. 330. EPITAPHIUM IOANNIS HUNYADI, MATTHIAE REGIS PATRIS
1.330.1  Pannoniae murus, Turcorum terror in armis,
1.330.2  Si qua, Ioannes hac tegeretur, humo;
1.330.3  Sed sub Belgrado mundi superavit ut hostem,

Hoc te, care hospes, precor urbs veneranda Quirini,
1.340.6  Cum secura tuis otia rebus erunt;
1.340.7   Percensere meas, pia sit tibi cura, ruinas,
1.340.8  Sic videas patriae, moenia salva, tuae;
1.340.9  Vel si festinas, semel udo lumine saltem,
1.340.10  Aspice sim qualis, concipe qualis eram.

1.359.3   Nil ego promerui, tibi quippe alienus, et ante
1.359.4  Ignotus; tu me vis tamen esse tuum.
1.359.5  Tu legis et laudas, tu carmina nostra tueris,
1.359.6  Tu patrio externum solus amore foves.
1.359.7  Nec satis est quod me, ipse pia complectere cura,
1.359.8  Ut veniam tota clarus in urbe, facis.
1.359.9  Nec dubitas sacri mihi

legerent omnes, quondam dabat Itala tellus,
2.1.2  Nunc e Pannonia carmina missa legit.
2.1.3   Magna quidem nobis haec gloria; sed tibi maior,
2.1.4  Nobilis ingenio, patria facta, meo. 363. DE ELECTIONE MATTHIAE REGIS HUNGARIAE
2.2.1  Cum videt Hungarici vectum ad fastigia regni

inter pugnae certamina, vulnere ab omni,
2.3.8  Aegide praetenta, Iuppiter, ipse tegas.
2.3.9  Quodsi lenta iuvant residis vos otia vitae,
2.3.10  Solum siderea, mittite ab arce patrem.
2.3.11  Sufficit ille suo custos in praelia nato,
2.3.12  Ille modo in coelo missile fulmen habet. 365. SE IPSUM

2.8.5  Collatae levius mordent praecordia curae,
2.8.6  Gaudia plus multo participata iuvant. 370. AD EUNDEM
2.9.1  Tu nunc in patria laetum me vivere credis,
2.9.2  Cum tamen in dubio, sit mihi vita, loco.
2.9.3  Nunc fluidus laxa, procumbit sanguis ab alvo,
2.9.4  Nunc saevit rapida tertia febre dies.

376. DE CATHARINA REGINA HUNGARIAE
2.15.1  Nostri primus amor, stirps regis clara Boemi,
2.15.2  Post matris lacrymas, oscula pauca patris,
2.15.3   Cum iam Pannonicas avecta inviseret oras,
2.15.4  Edidit hos praesens Calliopea sonos:
2.15.5  Mutasti patriam, mutare vocabula debes,

2.15.2  Post matris lacrymas, oscula pauca patris,
2.15.3   Cum iam Pannonicas avecta inviseret oras,
2.15.4  Edidit hos praesens Calliopea sonos:
2.15.5  Mutasti patriam, mutare vocabula debes,
2.15.6  Sis Catharina, volo, quae Cunegundis eras. 377. DE CERVO REGIUM TRAHENTE VEHICULUM

385. DE PIO PONTIFICE MAXIMO, QUI OBIIT IN EXPEDITIONE CONTRA TURCOS
2.24.1  Cum Pius in Turcos pia tollit signa Secundus,
2.24.2  Dum culpant segnes, strenua bella, patres,
2.24.3   Dum simul Occasus sequitur, simul Arctos euntem,
2.24.4  Solvere dum classem, dum dare vela parat;
2.24.5  Hadriaci extinctus Piceno in litore ponti,

Pauli testes ne Roma requiras,
2.30.2  Filia quem similis sat docet esse marem. 392. DE EODEM
2.31.1  Sanctum non possum, patrem te dicere possum,
2.31.2  Cum video natam, Paule Secunde, tuam. 393. AD EUNDEM
2.32.1  Cum sit filia, Paule, sit tibi aurum,

436. ROMAE
2.75.1  Roma vetus, veteres dum te rexere Quirites,
2.75.2  Nec bonus inmunis, nec malus ullus erat.
2.75.3   Defunctis patribus successit prava iuventus,
2.75.4  Quorum consilio precipitata ruis. 437. AD BARTHOLOMAEUM MELCIUM

iubam. 448. CHRISTOPHORO CRISPO
2.87.1  Scribere, Crispe, iubes regis me praelia nostri,
2.87.2  Nec non magnanimi, fortia facta, patris.
2.87.3  Si superent vires, nec desint otia nobis,
2.87.4  Exequar hortatus forsan, amice, tuos.
2.87.5   Sed sunt non culicis memorandi voce leones,

450. DE MUNITIONIBUS AB ARCHIEPISCOPO STRIGONIENSI CONSTRUCTIS
2.89.1  Pannonici dum sceptra tenet felicia regni
2.89.2  Matthias clarum stirps imitata patrem;
2.89.3   Condidit hoc pastor Ioannes nobile saeptum.
2.89.4  In patulo positae ne raperentur oves.
2.89.5  Pro quibus officiis, superae tu ianitor

Quam simul insanis, tangens Venus improba, flammis,
3.3.28  Intima vibratas, fixit in ossa, faces,
3.3.29  Naturale malum funesto augetur amore,
3.3.30  Tunc furit, ut patrio Thebais acta Deo.
3.3.31  Tunc vel Chalcidicis est inconstantior undis,
3.3.32  Tunc est Hyrcana tigride saeva magis.
3.3.33  Tunc levibus levior stipulis et fronde

est Hyrcana tigride saeva magis.
3.3.33  Tunc levibus levior stipulis et fronde caduca,
3.3.34  Quam raptam praeceps, fert per inane Notus.
3.3.35  Nec curat famam; nullum patrare veretur
3.3.36  Flagitium; caecus quidlibet audet amans.
3.3.37  Esse potest aliquis vestrorum inimicus amorum,
3.3.38  Invidus esse potest; aemulus esse potest;

vobiscum conciliatus ago. 6. AD FRANCISCUM DURANTUM FANENSEM
3.6.1  Quas tibi pro tali referemus carmine grates?
3.6.2  O decus, o patriae, gloria magna, tuae!
3.6.3  Ut placido cantu nostras demulseris aures,
3.6.4  Grande foret verbis explicuisse meis.
3.6.5  Nec me adeo gelidae demulcet spiritus aurae,

properant; sed quo tamen omine, laeva
3.8.16  In terram e quercu, fusca volavit avis?
3.8.17   Nimirum vitam notat arbor opima Tonantis,
3.8.18  Nam fertur priscos glans aluisse patres.
3.8.19   Functorum locus est tellus; nigrantia letum
3.8.20  Significant; leto convenit ille color.
3.8.21  Quam timeo auspicium, ne quid ferale minetur!

viridi specie, viridive aetate movetur,
3.8.56  Non fortem ignavo ferius illa rapit.
3.8.57  Nirea Thersitae, Paridem sed iungit Achilli,
3.8.58  Troilus et tremulum mittitur ante patrem.
3.8.59  Hic, hic funereos qui nunc effertur ad ignes,
3.8.60  Quam modo robustus, quam modo sanus erat!
3.8.61  Non illo duras quisquam insertare palaestras

genus effecit, caderet ter ut Ilia tellus,
3.8.116  Agmine cum toto Rhesus ut occideret,
3.8.117  Hoc genus Hippolytum, genus hoc Phaëthonta peremit,
3.8.118  Cum terras patriis, ussit et astra, rotis.
3.8.119  Ipse Chimaereas, potuit qui vincere, flammas,
3.8.120  Pegaseam fertur non tenuisse iubam.
3.8.121  Quis Diomedei crudelia pabula

3.11.13  Par est ut carpat de palmite vinitor uvas.
3.11.14  Cultori messem reddere debet ager.
3.11.15  Et iam ut propositas exordiar edere laudes;
3.11.16  In primis patriae nobilitate nites.
3.11.17  Nemo adeo est amens, quin Umbros praeferet agros
3.11.18  Omnibus Italiae fertilitate locis.
3.11.19  Nec quoque gauderet se hac gente Propertius

tu proprias servare vocabula vires
3.11.76  Cogis, et in sedes dirigis apta suas.
3.11.77  Nec nisi delectos curas annectere sensus,
3.11.78  Et quos antiqui non posuere patres.
3.11.79  Cum multa historici, cum scribant multa poetae,
3.11.80  Illa tamen memori pectore cuncta tenes.
3.11.81  Nosti stagna, lacus, nosti aequora, flumina,

Finem igitur praestat longis imponere verbis,
3.14.86  Ne reus immensae garrulitatis agar.
3.14.87  Sed prius aeterno, qui colligat omnia nexu,
3.14.88  Orabo summum, supplice voce patrem;
3.14.89  Ut det coniugibus concordem ducere vitam,
3.14.90  Vos placido dictis ore favete meis. 15. EPITHALAMIUM

et stemmata noscere, mavis,
3.15.14  Nobile, sponsa, genus; nobile, sponsus habet.
3.15.15   Demum sive genus maternum, sive paternum
3.15.16  Quaeras; et matre est, et generosa patre.
3.15.17  Ipse etiam amborum, vir, nobilitate parentum
3.15.18  Pollet, et antiquis inclytus extat avis.
3.15.19  Patria non eadem est; Ferraria protulit illam,

3.15.16  Quaeras; et matre est, et generosa patre.
3.15.17  Ipse etiam amborum, vir, nobilitate parentum
3.15.18  Pollet, et antiquis inclytus extat avis.
3.15.19  Patria non eadem est; Ferraria protulit illam,
3.15.20  Anguigerae pater huic urbis alumnus erat.
3.15.21  Una puellarum formas supereminet omnes,
3.15.22  Postquam in virgineo,

3.16.6  Cypros Acidaliae semper amata deae.
3.16.7  Ipse tuos multis discessus flebo diebus,
3.16.8  O quoties nostrum flebile carmen erit!
3.16.9  Deserui patriam, matrem cum fratre reliqui,
3.16.10  Et potui lacrimas tum retinere meas,
3.16.11  Quas modo non possum te digrediente tenere.
3.16.12  Aspice, quam fletu lumina nostra

quam fletu lumina nostra madent!
3.16.13  Cum ferus Aeacides notis seductus ab antris
3.16.14  Intravit falso Scythia tecta dolo,
3.16.15  Non adeo abreptum doluit Patroclum Achilles,
3.16.16  Cui fuerat summa iunctus amicitia;
3.16.17  Non mihi consuetae veniunt in carmine vires;
3.16.18  Mutescet longo nostra dolore chelys.

3.17.21  Haec Maiola fuit prius appellata propago,
3.17.22  Cum coleret terras, Parma beata, tuas.
3.17.23  Iam bis centenos exegit Cynthius orbes!
3.17.24  Ut liquit patrium seditione solum.
3.17.25  Pars inde anguigeram, pars hanc migravit in urbem,
3.17.26  Ornavitque altis, oppida bina, viris.
3.17.27  Sunt huic tot clari, tanta de stirpe,

3.19.22  Hic agilis frenis, cestibus ille potens;
3.19.23  Nec plus Aegides, nec plus Ixione natus,
3.19.24  Nec duo per Samium pectora docta senem;
3.19.25  Nec cum Patroclo plus laudis habebit Achilles,
3.19.26  Nec Diomedeus cum Polynice parens.
3.19.27  Euryalum veniens extollere desinet aetas,
3.19.28  Et tuus in tenebris, Nyse, iacebit

3.19.48  Stabimus, ut spero, proximiore loco;
3.19.49  Accipiet duplices unum navale carinas,
3.19.50  Et geminas idem nidus habebit aves.
3.19.51  Ecce parat patrias remeare Guarinus ad arces:
3.19.52  Non potero tanto non comes esse viro.
3.19.53  Evolet algentes Scythiae glacialis ad oras,
3.19.54  In Scythiam

3.19.57  Naviget ad Mauros, ad Mauricas ibimus urbes;
3.19.58  Persidos arva petat, Persidos arva petam.
3.19.59  Nedum Veronam secum migrare recusem;
3.19.60  Hanc ego vel patria malo videre mea.
3.19.61  Ergo tui nobis, fiet tibi copia nostri;
3.19.62  Illa erit, illa sacris annumeranda dies.
3.19.63  Tunc tecum longis ducam sermonibus horas;

Phryxi trans aequora Turcos,
4.3.40  Quos male nunc Hister submovet amne suo.
4.3.41  Fac regem observent proceres, rex ipse, fideli
4.3.42  Consilio procerum, se regat et patriam.
4.3.43  Omnia sic roseis cedant tibi sidera flammis,
4.3.44  Sic tuus occiduas, nesciat ignis aquas. 24. DE APRO

4.5.108  Dum sol undecies per sua signa redit.
4.5.109  Quod desiderium tanto tibi tempore nostri?
4.5.110  Quanta inter dubios gaudia saepe metus?
4.5.111   At postquam patriae me reddidit Itala tellus,
4.5.112  Obtigit et iuveni pontificalis honos,
4.5.113  Non fuit ulla tuae, sedes tam grata, senectae,
4.5.114  Quam prope me modicos incoluisse

saepe tuo corruptus inhorruit aër,
4.6.82  Corripuit populos publica saepe lues.
4.6.83  Hinc et letiferas equidem tibi iure sagittas,
4.6.84  Crediderim priscos attribuisse patres.
4.6.85  His quondam innocuae Niobes cecidere puellae,
4.6.86  Dilecta et summo Laodamia Iovi.
4.6.87  Sed longe est ipso, gravior dementia, leto,

27. MATTHIAS REX HUNGARORUM, ANTONIO CONSTANTIO, POETAE ITALO
4.7.1  Non levis Aonidum, Constanti, cura sororum,
4.7.2  Qui nos, qui nostrum tollis ad astra patrem,
4.7.3   Diffusum Ausonias rumorem scribis in urbes,
4.7.4  Me pia pro sancta bella movere fide;
4.7.5   Pannonicam mecum pariter descendere pubem,

4.7.8  Nec quicquam vani finxerat illa ioci.
4.7.9  Hoc siquidem toto, castris indulsimus, anno,
4.7.10  Gessimus et Musis non reticenda tuis.
4.7.11  Nam patrium iuxta vires dum cogimus Histrum,
4.7.12  Venturum Martis dum meditamur opus;
4.7.13  Ecce protervus Halis, fiducia summa suorum,
4.7.14  Sirmia traiecto, pervolat arva Savo.

torvus Halis, nusquam ampla potentia Turci,
4.7.44  Nusquam arcu et conto vincere doctus eques.
4.7.45  Postquam nulla datur quaesitae copia pugnae,
4.7.46  Vertimus ad patrias, frena retorta, domos.
4.7.47  Sed quoniam pratis etiam nunc herba virebat,
4.7.48  Nec fera militiam praepediebat hyems,
4.7.49  Fortunam ulterius placuit tentare

4.7.76  Nuntius optatae deditionis adest.
4.7.77  Ergo agimus laeti geminato gaudia festo,
4.7.78  Ac fessis nasci est, altera visa salus.
4.7.79  His demum exactis, patrias remeamus ad oras,
4.7.80  Nec dabimus lentae, tempora longa morae.
4.7.81  Nam simul asstrictas Zephyrus relegaverit undas,
4.7.82  Fuderit et molli gramina prima solo;

4.7.152  Magna manent terra praemia, magna polo.
4.7.153  Vita polo, quae nos servet sine fine beatos,
4.7.154  At terra innumeris laus cumulata bonis.
4.7.155  Nos patriae tamen, et fidei, non deerimus unquam,
4.7.156  Seu magnam, exiguam seu tuleritis opem. 28. DE SE AEGROTANTE IN CASTRIS

quae dimidia parte parata manent.
4.8.87  Si vos ingenium, si florida tangeret aetas,
4.8.88  Si species, certe vivere dignus eram.
4.8.89  Quanquam haud infitior, patravimus improba quaedam,
4.8.90  Improba, non nimium flagitiosa tamen.
4.8.91  Verum quicquid id est, meminisse absistite, si quem
4.8.92  Poenitet, hoc ipso desinit esse

argutae, suave querantur, aves.
4.8.115  Quin etiam tacita iaceam ne ignotus in urna,
4.8.116  Signari hoc cineres carmine mando meos:
4.8.117  His situs est Ianus, patrium qui primus ad Histrum,
4.8.118  Duxit laurigeras, ex Helicone, Deas.
4.8.119  Hunc saltem titulum, Livor, permitte sepulto,
4.8.120  Invidiae non est in monumenta

4.9.4  Nunquam ego non aeger, nunquam ego sospes ero?
4.9.5  Ut taceam mater pia quae narrare solebat,
4.9.6  Aetatis tenerae mille pericla meae;
4.9.7   Reddiderat patriae reducem vix Itala tellus,
4.9.8  Damnavi reditus protinus ipse novos.
4.9.9  Nam male profluvio ventris cruciatus amaro,
4.9.10  Turbavi attonitae, gaudia paene, domus.

propriae noluit esse gulae.
4.14.53  Pontifici primum caput et sua cornua dantur,
4.14.54  Cornua ter senis ardua verticibus.
4.14.55  Purpurei sumunt lumbos, et pinguia patres
4.14.56  Ilia, diversum cetera vulgus habet.
4.14.57  Aequarat Phrygiis venatica dona carinis
4.14.58  Naufragus in Libyco littore Troïades

4.14.61  Tibri pater, tales Hister tibi mittit alumnos,
4.14.62  Tu tamen hunc salvum, sed cito, redde suis. 35. CONSULTATIO DEI PATRIS ET FILII DE PERDENDO HOMINUM GENERE; QUOS TANDEM BEATA VIRGO EXORAT
4.15.1  Sederat omnipotens, medio sublimis Olympo,
4.15.2  Subdideratque oculis, condita cuncta, suis.
4.15.3  

cui ferro, terrore, cui flamma et iugo noceri potuit, inviolati relinquendo, ut una quaeque gradu proxima erant, ita ignominiae obiecta. Hinc omnes circum vicinos passim vis, atque tempestas illa adorta est. – Novissime ad ipsius ferme Europae umbilicum pervagata, tandem huius regni et patriae nostrae adhaesit lateribus. Miretur pater beatissime, qui novit, quo pacto ad tanta, tamque dura patienda potius, quam propulsanda haec, patria nostra sufficiens fuerit, quae nisi stetisset fide, opibus, reor, non fuisset statura. Jam supra sexaginta numeramus annos, quibus

vicinos passim vis, atque tempestas illa adorta est. – Novissime ad ipsius ferme Europae umbilicum pervagata, tandem huius regni et patriae nostrae adhaesit lateribus. Miretur pater beatissime, qui novit, quo pacto ad tanta, tamque dura patienda potius, quam propulsanda haec, patria nostra sufficiens fuerit, quae nisi stetisset fide, opibus, reor, non fuisset statura. Jam supra sexaginta numeramus annos, quibus pene continuis furiam illam, facemque bellorum sustulimus, in privatam curam, in privata quoque unius gentis arma conversam. Stetitimus utcunque multis cladibus,

propulerat, ut, nec incommoda nostra, nec remedia pati posse videremur; valentes populi huius vires se ipsae conficiebant, nihil amplius, quam suum militem, sua arma horrebant. Nunc vero pater beatissime, expeditis fere omnibus, quae ob residuas bellorum iras, impedita restabant, maiorem tuendae patriae spem, animumque suscepimus. Igitur benignitate Dei sub Sanctitatis vestrae fiducia, inceptu tanta ratione digno opus fuit, cuius ego auctor ipse et tutor executionem aggressus, incitato sponte militi impetum addere paro, restatque, ut non pro ripa Danubii stantes, arceamus transitum hostis,

Inter quos auctore Domino, quod notissime magnum restaurandae fortunae spem tribuit, rectam concordiam ac unionem et caeteras regni res integras reperimus, praesertim vero animos ex hac suscepta clade irritatos magis, quam fractos. Vnde illico nobis mandata provisio fuit ad reassumendam fidei, patriaeque defensionem. Itaque consensimus ultro, restituimusque e vestigio navare operam, curamque, ne longa aut diuturna fiat hostibus quies, ex nostra clade quaesita. Revera non quiescemus et nos, comite vita, donec vel vindictam vel mortem ex eo hoste referre datum fuerit. Quamobrem dilectionem

scilicet etiam occasiones peccatorum prescindere evellere et extirpare, emunitatemque ecclesiastice libertatis pro posse tueri, ne ex nostro assensu animarum nostrarum adversario additum patefecisse videamur, nescit enim, ut inquit beatissimus Augustinus, justitia Dei patrocinium dare criminibus, de unanimi nostri Capituli matura deliberatione modum prefate provisionis nullatenus duximus acceptandum, scilicet ut, iuxta beati Petri apostoli dictum, obmutescere faciamus imprudentum dectractorum ignorantiam et presumptionem, et ne

fuit jubileus tempore pape Nicolai quinti. 1445. die 19 mensis aprilis. Ego frater Stephanus Bilicich fui positus in corporalem possessionem in abbacia appelata sancti Nicolai portus Sibenicensis. tempore reverendi patris domini fratris Georgij Sisgorich, episcopi Sibenicensis ac magnifici domini Fantini Dacha Pesaro comitis Sibenicensis. 1449. die penultima mensis Junij. frater Paulus recepit habitum monacalem sancti Benedicti

fratris Georgij Sisgorich, episcopi Sibenicensis ac magnifici domini Fantini Dacha Pesaro comitis Sibenicensis. 1449. die penultima mensis Junij. frater Paulus recepit habitum monacalem sancti Benedicti a reverendo patre domino fratre Stephano abbate. 1433. die 28 mensis Julij obijt Martinus Bilicich, cuius corpus iacet None in ecclesia sancti Ambrosij, cuius anima requiescat in pace, amen.

fuit inpositum nomen Arsenius. 1451. a di 4 nouembris. Ego frater Stephanus Bilicich abbas Sibenicensis aplicui Spalatum pro visitando in monasterio sancti Stephani de pinis, vice et nomine reverendissimi in Christo patris domini Niceni Cardinalis 12 sanctorum apostolorum. Obijt Simon Matafarich de Jadra die 9 aprilis 1452. Obijt dominus Angelus Chauaza natione Venetus episcopus Traguriensis

uxoria et commentariolos Brixienses mecum ad has partes non attulisse, cum quibus plurimorum vota, ad quos illorum fama pervenit, adimplerem; quos ut haberem, domino Zachariae nostro causam committere statui. Vale, pater patriae, et me tibi deditissimo in omni re tuo arbitrio uti velis. Ex Ragusio III. Idus Januarias MCCCCLI.

bellicae opinione nulla gens in tota Italia suae genti conferenda erat. Sed tam immoderata cupiditas dominandi, tantave ambitio animum eius invasere, ut omnia divina et humana iura facile perversurus videretur. Patribus quibus cura est, ne quid res publica detrimenti caperet, haec animi elatio perniciosa visa est, et a quiete publica vehementer aliena. Animus paratus ad periculum si sua cupiditate, non utilitate

utilitate communi impellitur, audaciae potius quam certitudinis nomen habet: ut sapientes litterarum monimentis pulcherrime tradidere. Ex hac elatione et animi magnitudine, facillime pertinatia et nimia cupiditas principatus nascitur. A patribus conscriptis compertum est ipsum imperata negligere, nimis alta ac immoderata petere, cum hoste sentire. Hac indignitate reipublicae decemvirum severissimus ordo compulsus more maiorum in

Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi. Omnes qui excellens ingenium tuum novere, clara voce et predicant et fatentur, te iustitiae esse accerimum patronum, nec unquam ullius auctoritas tantum efficere potuit; ut a dignitate, splendoreve tuo discederes; qua ex re virtute tua et animi magnitudine fretus, Luciano sacerdoti modestissimo illa de te pollicitus sum, quae de summo viro

sanctorum, si quis non numeret, commoventur ac indignantur. Huiuscemodi hominum genus perversissimum est, qui omnia non ex iure, sed ex sua libidine moderantur. Scio virtute pravam libidinem vinces. Usque ad haec tempora nunquam vidimus patronos, qui suo labore, suaque impensa ecclesias edificavere dedicavereque violato divino et humano iure, maximis contumeliis affectos, proprio et avito iure privari. Lucianum suasi sine aliqua hesitatione, tuae fidei omnia sua iura

dedicavereque violato divino et humano iure, maximis contumeliis affectos, proprio et avito iure privari. Lucianum suasi sine aliqua hesitatione, tuae fidei omnia sua iura committat. Aegre fert bona illa abs te sequestrari, quae ille et patronatus iure et apostolica auctoritate possidet. Maiorem in modum rogo, ita rem suam suscipias, ut ipse intelligat me ad te hac de re non frustra scripsisse. Vale.

— Si Cesarem et Philippicas ad me mittes, mihi pergratum facies. Recte fidei Thome, iustis de causis mihi amantissimo, cesarem committere potes; qui iterum tua opera Galliam petere coactus est, Dalmatum ipsum aliquando esse sinito. Patricio Karolo Mauroceno meis verbis dicito: collectis viribus omnibus dabo operam, ut pecunia sua quam celerrime exigatur; magnitudine aegritudinis meae factum est, ut haec exactio in hunc usque diem differatur.

Početna verzija. 1454-08-14, Tragurio Johannes Sobote clarissimo Patricio P. M. S. P. D. Perpetuis occupationibus factum est, quod hisce diebus nihil ad te scripserim, praecipue gravi aegritudine uxoris, de cujus salute medici desperaverant, dei beneficio ab inferis revocata est. Nobis nunciatum

Početna verzija. 1454-12-24, Tragurio Clarissimo patricio Petro M. Joannes Sobote S. P. D. Rumore quodam nobis significatum est, (ut opinio mea feret, non vano) inter Panoniae regem et Macometum Teucrorum principem fedus per trienium ictum esse. Panones, et si optimo

Ita animus multitudine distrahitur, nullam pro socia retinet, pariter omnes viles sunt. Neque despotem hoc juvare potuerat. Obversantur quotidie prope in oculis ejus duo filii oculis effossis, viri fortissimi ac summae spei, despoti patri eorum sicuti triste ac lugubre exemplum ita reliquis christianis principibus insigne testimonium, ne quis fidei Teucrorum credat. Macometum illa inprobitate esse tradunt, ut ad omnia simulanda et dissimulanda natus esse videatur; in

posse confidit. Illi, qui arci Clisse presunt, tum regi Bosne nobile illud oppidum se daturos pollicentur, omnes eludunt, nulli fidi. Dalmatiae illa arx multum accomodata. — Habes epistolam verbosiorem fortasse quam velles. — Patricio domino Nicolao Canalio me comendatum facito. M. A. salutem dicito. Vale, et me amare perservera. Ex Tragurio

mulierositatem, a vitioso vitiositatem, ab ebriosо еbriositatem, et multa passim id genus intrepide ac sine ulla nausea configurat. Verum supra dicta aliquot, vocabulorum novitati patrocinantur. Quod si toto in opere dicendi venustatem desiderabis; fac primum cogites; quam aegre procedat omnis traductio; tum quod nec orationes nec historiae tam sunt difficiles translatu, quam scripta philosophorum, in quibus si modo sententiam recte verteris, magna felicitas est cetera non

ad D. Senensem. Dudum me R. P. V. totum dedicavi, sed ne inter negotia Curiae, mea tenuitas R. P. V. animo excidat, refricandam vel literis memoriam putavi. Et quoniam semel R. P. V. mei et Ecclesiae meae patrocinium suscepit, supplico humiliter, quatenus et nunc in certis causis meis, quas istic R. in Christo P. D. Marcus Episcopus Tinniniensis, moturus est, velit esse promotrix; suae magis benignitate naturae, quam meritorum meorum contemplatione. Altissimus R. P.

maris et minas hiemis penitus contempsit. Impulit nos insuper eadem causa, que et omnes alios qui huc accessere, gratificandi sed munus nec deterrere potuit quod alios forte impedire potuisset; nam ut est in quodam trito veteri proverbio: Quis laudabit patrem nisi probi liberi? Accedit huc pecculiare vinculum quo astricti sumus Maripetrorum vi familie, ob insignem memoriam generosi illius viri Nicolai Maripetri quondam pretoris nostri, immo parentis optime meriti ac protectoris beneficii. Quippe

montes prope superant, omnibus bonis praesidium et propugnaculum, improbis vero ac novarum rerum cupidis terrorem et formidines incutere plane videatur. Si mercatoriam operam et negotiantium copiam, si peritiam opificum cernas, Sydonem et Tyrum vincit. Si denique senatorum ordines animo volvas, patria regnum est, par origine Romanis, institutione 63 vero rei publicae ac forma admodum superior, quam super millesimum annum nullus unquam error suo cursu et tenore 64 perturbavit, quatenus res publica Romanorum

Hereditarium est huic urbi, non solum Dei immortalis iniurias sed etiam hominum vindicare: in hoc enim nata, in hoc educata, ut contumelias Christi sui non ferat, quo duce vincere exploratissimum est! Memineris igitur tibi tueque fidei patrocinioque rem Christianam divinitus esse creditam, que non penitus inclinata in te solo recumbit. Eam igitur genu adnixus voce supplici ac demissa tue religiose pietati iterum iterumque commendo. Tum demum 76 Dalmatas omnes tuo imperio devotissimos, et alios,

NICOLAI EPISCOPI MODRVSSIENSIS NAVICVLA PETRI 1 Reuerendissimo in Christo patri et domino Domino Stephano Archiepiscopo Colocensi dignissimo Nicolaus Episcopus Modrussiensis salutem exoptat sempiternam. 2 Solent qui longinquas adeunt terras reuertentes e peregrinis deliciis munuscula amorem suum testantia carissimis

diceret] corr. lector A1 ex dicetur Misit in eos iram indignationis suae, iram et indignationem et tribulationum immissiones per angelos malos. Et rursum: Ignis, grando, nix, glacies, spiritus procellarum, quae faciunt uerbum eius. Et in lege ueteri quare tanta mala patribus nostris Deus et minitasse et intulisse scriberentur, nisi ipse auctor fuisset? Nonne, antequam terra Chore, Datan et Abiron absorbuisset, Dominus Moysi iusserat dicens: Praecipe populo uniuerso, ut separetur a tabernaculis Chore, Dathan et Abiron, quo facto mox terra dehiscens uiuos omnes

correxi ex Lucillum conscripsit, praeclare ait: Cum mundus prouidentia Dei regatur, quare multa mala accidant bonis uiris? Quod absoluens dicit: Bonus uir discipulus est Dei, aemulatorque et uera progenies, quam parens ille magnificus, uirtutum non leuis exactor, sicut seueri patres, durius educat. nota not. lector A1 in marg. et expand. lector A2 in Π nota bene cur bonis non numquam plura mala accidunt Itaque cum uideris bonos uiros acceptosque diis laborare, sudare, per arduum extendere, malos autem

maluerunt, quam Dei omnipotentis iussa … omnipotentis] add. in marg. iussa uiolare. Quid de illis fortissimis uiris fratribus Machabaeis loquar, omnibus excruciatibus, quoscumque furiosa mens Antiochi sciuit excogitare, corpora sua pro Deo patriisque legibus exponentibus? Praecipue de illa uiragine matre eorum, quae non modo filiorum non indoluit crudelia crudelia] corr. ex cecidelia exempla, sed, uiriliter eos exhortando ne prae diuino amore ulla dubitarent subire tormenta, ipsa

et populum in terra promissionis adductum uidens Dominus lasciuire, iugumque Dei detractare, inimicos quibus eos coerceret retinuit: Π populum Hebraeum inimicis afflixit not. lector A2 in marg. Quia, inquit, irritum fecit gens ista pactum meum quod pepigi cum patribus eorum, et uocem meam audire contempsit, et ego non delebo gentes quas dimisit Iosue et mortuus est, ut in ipsis /212r/ experiar Israel, utrum custodiant uiam Domini et ambulent in ea sicut custodierunt patres eorum, an non. Et subdit scriptura: Hae

Quia, inquit, irritum fecit gens ista pactum meum quod pepigi cum patribus eorum, et uocem meam audire contempsit, et ego non delebo gentes quas dimisit Iosue et mortuus est, ut in ipsis /212r/ experiar Israel, utrum custodiant uiam Domini et ambulent in ea sicut custodierunt patres eorum, an non. Et subdit scriptura: Hae Hae] corr. lector A1 ex Haec sunt gentes quas Dominus dereliquit, ut erudiret in eis Israel Israel] correxi ex Ierusalem et omnes qui non nouerant bella Chananeorum, ut postea discerent

Eueum] correxi ex Eneum qui habitabant in monte Libano de monte Baalhermon usque ad introitum Emath, dimisitque dimisitque] correxi ex diuisitque eos, ut in ipsis experiretur Israel utrum audiret mandata Domini, quae praeceperat patribus eorum per manum Moysi, an non. Callebat siquidem sapientissimus rerum opifex populi ingenia saepiusque periculum fecerat, quippe quamdiu iugo premebatur seruitutis frugi erat, uberioremque Deo famulatum exhibebat, sed eo deposito mox inutilis, immo uero et rebellis Domino reddebatur.

seruitutis frugi erat, uberioremque Deo famulatum exhibebat, sed eo deposito mox inutilis, immo uero et rebellis Domino reddebatur. Π sub iugo seruitutis uberiorem famulatum exhibebat not. lector A2 in marg. Cui Deus non est ueritus seueriorem se praebere uel patrem uel pedagogum, ut, qui sponte uirtuti negligentius inuigilabant, metu acti uehementius insudarent.

Nam et nobilior equus sub freno uirgaque /212v/ ad domini regitur imperium, quae si detrahas post detrahas del. et ambo

illis autem non, cum sit utriusque causa communis; aut res humanas in paruulis non diuina prouidentia sed fortuitis agi casibus opinabimur, cum mortales rationales uel damnandae uel liberandae sunt animae, quandoquidem nec passer cadit in terram sine uoluntate patris nostri; aut parentum neglegentiae tribuendum est quod paruuli sine baptismo moriuntur, ut nihil ibi agant diuina iudicia. Quid dicam quod paruulus aliquando ante baptisma exspirat? Etiam festinantibus parentibus et paratis ministris ut paruulus baptisetur, Deo tamen uolente non datur, qui

INCLITUM SENATUM VENETORUM DE NAVIGATIONE LIBER INCIPIT PROHEMIUM PRIMUM FOELICITER Immortalis est hominum cura, serenissime princeps et vos clarissimi patritii cives Veneti, quę non solum servire sibi, sed propagare posteris morem habet. Idcirco non parum debemus vetustis scriptoribus, qui elaborata ingenio non solum sibi in pabulum 7 in pabulum] impabulum | 15 principum] principium esse voluerunt verum

ego uos mergam, ne mergar a uobis." Multi quoque philosophi proprias facultates abiecerunt, ut Democritus et Diogenes, qui se praedicabat Persarum rege ditiorem, quod ipse uidelicet paucorum indigeret. Et Stilbon rapta patria, amissis liberis, uxore, facultatibus omnibus, cum ex incendio publico solus exiret, interroganti Demetrio numquid bona omnia perdidisset, "Minime," inquit, "omnia enim mea bona mecum porto." Et clariora quidem omnibusque

et, o miseri, causas cognoscite rerum: quid sumus et quidnam uicturi gignimur, ordo quis datus, aut metae quam mollis flexus et unde, quis modus argento, quid fas optare, quid asper utile nummus habet, patriae carisque propinquis quantum largiri deceat, quem te deus esse iussit et humana qua parte locatus es in re. Sed de his satis. Ad alios, quos

expectat, nullas amariores potiones, nullas incisiones, nulla cauteria, nullam omnino acerbitatem quam a medico patitur malam esse putat neque ob hanc aliquem concipit maerorem; idem et tu, si de Deo existimabis ut merito et de uero omnium patre et Domino debes, comperies liquido nihil tibi mali euenisse posseue euenire. Hinc merito ab ipso in euangelio arguimur et increpamur: Si uos, qui estis mali, nostis uestris filiis bona data dare, quanto magis pater uester

Quod quidem et sanctis omnibus usu uenisse cognouimus; nam legimus Heliam his uerbis Dominum obsecrasse: "Sufficit mihi Domine. Tolle quaeso hanc animam a me; numquid ego melior sum patribus meis." Psalmistae quoque sacri haec uox est: "Heu me, quia incolatus meus prolongatus est habitare cum habitantibus Cedar."

dominatus cupiditatem in carcere quodammodo ipse se incluserat. Quin etiam ne tonsori collum committeret, tondere filias suas docuit. Itaque sordido ancillarique seruitio regiae uirgines ut tonstriculae tondebant barbam et capillum patris, et tamen ab his ipsis, cum iam essent adultae, ferrum remouit instituitque ut candentibus gladium putaminibus barbam sibi et capillum adurerent. Cumque duas uxores haberet, Aristomachem ciuem suam, Doridem aut Locrensem, sic noctu ad eas

expectat, nullas amariores potiones, nullas incisiones, nulla cauteria, nullam omnino acerbitatem quam a medico patitur malam esse putat neque ob hanc aliquem concipit maerorem; idem et tu, si de Deo existimabis ut merito et de uero omnium patre et Domino debes, comperies liquido nihil tibi mali euenisse posseue euenire. Hinc merito ab ipso in euangelio arguimur et increpamur: Si uos, qui estis mali, nostis uestris filiis bona data dare, quanto magis pater uester

expectat, nullas amariores potiones, nullas incisiones, nulla cauteria, nullam omnino acerbitatem quam a medico patitur malam esse putat neque ob hanc aliquem concipit maerorem; idem et tu, si de Deo existimabis ut merito et de uero omnium patre et Domino debes, comperies liquido nihil tibi mali euenisse posseue euenire. Hinc merito ab ipso in euangelio arguimur et increpamur: Si uos, qui estis mali, nostis uestris filiis bona data dare, quanto magis pater uester

Quod quidem et sanctis omnibus usu uenisse cognouimus; nam legimus Heliam his uerbis Dominum obsecrasse: "Sufficit mihi Domine. Tolle quaeso hanc animam a me; numquid ego melior sum patribus meis." Psalmistae quoque sacri haec uox est: "Heu me, quia incolatus meus prolongatus est habitare cum habitantibus Cedar."

Quod quidem et sanctis omnibus usu uenisse cognouimus; nam legimus Heliam his uerbis Dominum obsecrasse: "Sufficit mihi Domine. Tolle quaeso hanc animam a me; numquid ego melior sum patribus meis." Psalmistae quoque sacri haec uox est: "Heu me, quia incolatus meus prolongatus est habitare cum habitantibus Cedar."

dominatus cupiditatem in carcere quodammodo ipse se incluserat. Quin etiam ne tonsori collum committeret, tondere filias suas docuit. Itaque sordido ancillarique seruitio regiae uirgines ut tonstriculae tondebant barbam et capillum patris, et tamen ab his ipsis, cum iam essent adultae, ferrum remouit instituitque ut candentibus gladium putaminibus barbam sibi et capillum adurerent. Cumque duas uxores haberet, Aristomachem ciuem suam, Doridem aut Locrensem, sic noctu ad eas

dominatus cupiditatem in carcere quodammodo ipse se incluserat. Quin etiam ne tonsori collum committeret, tondere filias suas docuit. Itaque sordido ancillarique seruitio regiae uirgines ut tonstriculae tondebant barbam et capillum patris, et tamen ab his ipsis, cum iam essent adultae, ferrum remouit instituitque ut candentibus gladium putaminibus barbam sibi et capillum adurerent. Cumque duas uxores haberet, Aristomachem ciuem suam, Doridem aut Locrensem, sic noctu ad eas

dominatus cupiditatem in carcere quodammodo ipse se incluserat. Quin etiam ne tonsori collum committeret, tondere filias suas docuit. Itaque sordido ancillarique seruitio regiae uirgines ut tonstriculae tondebant barbam et capillum patris, et tamen ab his ipsis, cum iam essent adultae, ferrum remouit instituitque ut candentibus gladium putaminibus barbam sibi et capillum adurerent. Cumque duas uxores haberet, Aristomachem ciuem suam, Doridem aut Locrensem, sic noctu ad eas

tamen uoluntati Dei innititur, quam nos huic secundo loco assignauimus. III 4 Tertius a uoluntate maiorum Cui quidem et ille finitimus est in quo uel principis uel patris uel alterius, qui in nos potestatem habet, uoluntatem consueuimus assignare. Vt Terentianus ille fecit Dauus, qui uolens inducere Pamphilum ad obsequendum iussis paternis, quae aegre ferebat: "Pater est", inquit, "Pamphile,"

inimicos haberent quot extraneos, quorum cum ingens sit multitudo, impossibile uidetur ut se quis ab eis uel defendere queat uel custodire, quandoquidem Abel unius insidias et odia nequiuerat euitare. Hinc transit ad Abraham illum patriarcharum sanctissimum, eiusque aduersitates carptim perstringendo mirificis conspergit floribus. Simili ratione calamitates Isaac prosequitur, cui subnectit acerbitates Iacob et ueritus sermonis prolixitatem in Ioseph iniuriis finem

Bibliographia locorum inventorum

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1448], Epistolae duo a. 1448, versio electronica (, Servia; Segedinum), Verborum 1682, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1448].

Šižgorić, Juraj (stariji) (biskup 1437-1454) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1087, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia; prosa - epistula] [word count] [sizgorjdocumentasibenic].

Biličić, Stjepan (floruit 1450) [1450], Scripta varia, versio electronica (, Šibenik), Verborum 887, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - fabula; prosa oratio - chronica] [word count] [bilicicscronica].

Rastić, Nikola (c. 1418.–1454.) [1451], Clarissimo Equiti D. Francisco Barbaro S., versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 532, Ed. Angelo Maria Quirini [genre: prosa oratio - epistola] [word count] [rasticnepist].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1451], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi (Venetiis, 1451-06-28), versio electronica (, Venecija), Verborum 616, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14510628].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1452], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi, versio electronica (, Trogir), Verborum 251, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14520802].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1453], Johannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 134, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14530520].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Johannes Sobote clarissimo Patricio P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 222, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14540814].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Clarissimo patricio Petro M. Joannes Sobote, versio electronica (, Trogir), Verborum 471, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14541224].

Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist].

Mihetić, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458], Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica (), Verborum 2289, Ed. Antonija Vlahov [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [michetaoratio].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Kotruljević, Benedikt (oko 1416. - 1469?) [1464], Prohemium in librum de navigatione, versio electronica (), Verborum 740, Ed. Damir Salopek [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - praefatio; prosa oratio - prooemium] [word count] [kotruljevicbnavig].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report