Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Patr[aEI].* Your search found 8436 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 301-400:301. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Simili ratione calamitates Isaac prosequitur, cui subnectit acerbitates Iacob et ueritus sermonis prolixitatem in Ioseph iniuriis finem orationi imponit. In aliis quoque consolatoris epistulis eius paene omnibus exemplorum adhibet patrocinium. Et Antimachus, poeta minime contemnendus, dum se ipsum consolari cuperet de coniugis morte, hoc solo ac perpetuo loco usus est, siquidem elegiam ex uxoris nomine Lydem, in
302. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] locus ab honesto Amplius leue fit malum, immo uel ingens iactura pro lucro computatur, quae in honesto ac digno loco accepta est aut a forti magnaue auctoritate uiro. Hac ratione mortem illorum qui fortissime pro patria, legibus, libertate, honore, dignitate pugnando mortem potius expetendam quam dolendam esse dicere consueuimus. Similiter et fortunarum detrimenta quae iusto honestoque periculo sunt accepta.
303. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] dicere consueuimus. Similiter et fortunarum detrimenta quae iusto honestoque periculo sunt accepta. Proinde laudatur illa praeclara ducis Leonidae uox qua commilitones suos ad honestam mortem pro patria oppetendam cohortatus est. "Pergite animo forti," inquit, "Lacedaemonii, hodie apud inferos fortasse cenabimus." Quam animosam adhortationem non minus strenui facto compleuerunt.
304. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] illum uictorem exercitum fore cuius rex in acie occubuisset. Quis Curtii, Romani adolescentis nobilissimi interitum felicissimum non appellat, qui cum equo armatus pro salute patriae teterrimum in antrum sponte insiliit? Aut duorum illorum fratrum Carthaginiensium qui Philaeni nuncupabantur digna memoria quanto in honore apud uniuersos habetur, qui uoluntaria morte fines patriae uersus Cyrenas latissime
305. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] appellat, qui cum equo armatus pro salute patriae teterrimum in antrum sponte insiliit? Aut duorum illorum fratrum Carthaginiensium qui Philaeni nuncupabantur digna memoria quanto in honore apud uniuersos habetur, qui uoluntaria morte fines patriae uersus Cyrenas latissime extenderunt? Dimitto enumerare gloriosam Epaminondae mortem, Harmodii, Aristogitoni, Themistoclis, Bruti, et aliorum ducum clarissimorum tam Graecorum quam
306. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Hoc tamen infelix miseram solabere mortem: Aeneae magni dextra cadis. et illud: At non, Euandre, pudendis uulneribus pulsum aspicies nec sospite dirum optabis nato funus patri. Hac ratione et Xenophon se ipsum est consolatus, cui sollemne sacrificium peragenti cum nuntiatum esset filium eius apud Mantineam in proelio
307. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] mulier fecit, quae postquam accepit nuntium mortis filii strenuissimi, nullos femineos edidit eiulatus, immo nec illacrimata est, uerum laeto constantique uultu respondit: "Diis equidem ingentes ago gratias quod talem genuerim qui mortem ob patriam oppetere non dubitauit. " Hoc animo in iactura suorum et alii multi fuerunt esseque omnes debent qui turpi utilitati honestum damnum anteponunt, uel, ut uerius dicamus, qui illud
308. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] gradu dimoueri. Fulgentes gladios hostium uidebant Decii cum in aciem eorum irruebant. His leuabat omnem uulnerum metum nobilitas mortis et gloria. Num ingemuisse Epaminondam putas cum sanguine uitam effluere sentiret? Imperantem enim patriam Lacedaemoniis relinquebat quam acceperat seruientem. Haec sunt solacia, haec fomenta summorum dolorum. " – et paulo post: Omninoque omnes clari nobilitatique labores
309. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] dispensat. Nam ut ait is ipse diuus orator Marcellam de aegrotatione Blesillae consolando: Abraham tentatur in filio et fidelior inuenitur. Ioseph in Aegyptum uenditur ut patrem pascat et fratres. Ezechias uicina morte terretur ut fusus in lacrimas quindecim annorum proteletur spatium ad uitam. Petrus apostolus Domini passione concutitur ut amare flens audiat: Pasce oues meas. Paulus lupus rapax et Beniamin
310. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] denegarat, dumque Romanos propagare uult fines, perdidit propagatos. Iouinianus gustatis tantum regalibus bonis fetore prunarum suffocatus interiit ostendens hominibus quid sit humana potentia. Valentinianus uasto genitali solo et inultam patriam derelinquens uomitu sanguinis extinctus est. Huius germanus Valens Gotico bello uictus in Tracia eundem locum et mortis habuit et sepulchri. Gratianus ab exercitu suo proditus et ab obuiis urbibus non receptus ludibrio hosti fuit.
311. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Hoc egit optime Sulpicius scribens ad Ciceronem: Quid est quod tantopere te commoueat tuus dolor intestinus? Cogita quem ad modum adhuc nobiscum fortuna egerit: ea nobis erepta esse quae hominibus non minus quam liberi cara esse debent, patriam honestatem dignitatem, honores omnes; hoc uno incommodo addito quid ad dolorem adiungi potuit? Aut qui non illis rebus exercitatus animus calere iam debet atque omnia minoris existimare? An illius uicem, credo, doles. Quotiens in eam
312. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] impugnationes diaboli, tot corporis bella, tot saeculi clades euasit et lacrimas fundis? Quasi nescias quid in te ipsum cotidie patiaris, propter quod Dominus sic admonet apostolos suos dicens: "Si diligeretis me, gauderetis utique quia uado ad patrem." Plane Lazarum mortuum fleuit non dormientem, sed potius resurgentem et flebat quem cogebatur propter saluandos alios saeculo reuocare; hanc uitam dans Dominus ingemiscebat, quam tu doles esse sublatam. – et ad Theodoram:
313. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
314. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] laborare. – et post infert: Gaude ergo ne tu uidearis saltem dormientis felicitatibus inuidere; ab alieno mundo proprium transiuit ad dominum, et de hostili patria migrauit ad caelum, caruit malis ciuibus, quorum odia sustinebat, ne adhuc peregrinaretur in terra contraria; sicut apostolus monet dicens: quamdiu sumus in hoc saeculo, peregrinamur a Domino. Non ergo uobis luctum debet incutere quisquam
315. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] peregrinis regionibus credunt et gaudent tota uita sine affectibus commorari, dummodo ualeant quod cupiunt a suis pignoribus adipisci, et, ut ad palatia pergant, peregrinantur ad studia dignitatis. Nauigant ad quaerendas diuitias uel ad causas patrimonii aliquas explicandas et periculo proficiscentes omnes impelluntur: nec secum natare, quos diligunt, patiuntur et ut ad palatia caeli, ad studia Christi, ad honorem uitae perpetuae et patrimonium possessionis aeternae cum securitate
316. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Nauigant ad quaerendas diuitias uel ad causas patrimonii aliquas explicandas et periculo proficiscentes omnes impelluntur: nec secum natare, quos diligunt, patiuntur et ut ad palatia caeli, ad studia Christi, ad honorem uitae perpetuae et patrimonium possessionis aeternae cum securitate ualeant peruenire; nemo filios suos libenter ab se gratulatur abscedere. Propter incertam mercedem filium uel fratrem uel parentem unusquisque compellit, et ad certam salutem suorum aliquem
317. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] uerba fecimus,
istum qui superest breuius absoluamus.
318. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] 25 Sextus locus a loco mortis Extremus luctus minuendi locus accipitur a ratione patriae uel terrae in qua quis e uita migrauit. Ingens enim solacium suscipiunt homines si caros suos decedere intra patriam ciuitatemque suam accipiunt et praecipue domi et in lectulo suo inter amicos propinquos cognatos fratresque suos et quibus ista contingunt, morientes felices appellant. Contra uero, quibus aut omnia aut plura defuerint,
319. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Vnde Aeneas: O terque quaterque beati quis ante ora patrum Troiae sub moenibus altis contigit oppetere! – beatos appellat quod in patria et in oculis parentum mortui erant et ex eorum collatione suam infeliciorem deflet conditionem, ut qui se fluctibus actutum obrui uerebatur et in uasto pelago extorrem crudeli morte extingui. Eiusdem generis et illa Ouidii
320. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] proprium uidetur in suo strato mori; uiris uero fortibus magis conuenit in equo uel in naui, in hostili solo occumbere atque locum sepulchri aliquo egregio facinore signare. Praeterea quoque forti omne solum patriam esse uoluerunt. Vnde interrogatus Socrates cuias nam esset, mundanum se respondit, utpote qui totum mundum patriam sibi diceret. Et quae enim uerior patria terreno homini esse potest quam terra quae, quoniam uniuersa eiusdem rationis
321. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] atque locum sepulchri aliquo egregio facinore signare. Praeterea quoque forti omne solum patriam esse uoluerunt. Vnde interrogatus Socrates cuias nam esset, mundanum se respondit, utpote qui totum mundum patriam sibi diceret. Et quae enim uerior patria terreno homini esse potest quam terra quae, quoniam uniuersa eiusdem rationis est, ut philosophi censent, merito cui una pars congruit et uniuersa congruere diiudicatur. Ita ergo
322. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] facinore signare. Praeterea quoque forti omne solum patriam esse uoluerunt. Vnde interrogatus Socrates cuias nam esset, mundanum se respondit, utpote qui totum mundum patriam sibi diceret. Et quae enim uerior patria terreno homini esse potest quam terra quae, quoniam uniuersa eiusdem rationis est, ut philosophi censent, merito cui una pars congruit et uniuersa congruere diiudicatur. Ita ergo ex hoc ultimo loco ad utramque partem
323. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Simacus socer et, quod uitae pretio non segnis emeres, uir totus ex sapientia uirtutibusque factus, suarum securus, tuis ingemiscit iniuriis. Viuit uxor ingenio modesta, pudicitiae pudore praecellens et, ut omnes eius dotes breuiter includam, patri similis est. Viuit, inquam, tibique tantum huius uitae exosa spiritum seruat quoque uno felicitatem tuam minui uel ipsa concesserim: desiderio lacrimis ac dolore tabescit. Quid dicam liberos consulares, quorum iam, ut in id aetatis pueris,
324. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] "Quam multos esse coniectas qui sese proximos caelo arbitrentur si de fortunae tuae reliquiis pars eis minima contingat? Nam is ipse locus, quem tu exilium uocas, incolentibus patria est." Et Cicero ad L. Fabium: Tu uero qui et fortunas et liberos habeas et nos ceterosque necessitudine et beniuolentia tecum coniunctissimos
325. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] sermone signum maeroris ostendit, quin immo eundem ornatum retinuit nec quicquam ex ueteri ritu immutauit. Similiter et Paulus Aemilius duobus filiis orbatus, quorum alter ante triumphum patris quarto die decessit, alter in triumphali curru conspectus post diem tertium defunctus est, procedens in contionem constantissimi pectoris protulit sententiam: "Quirites", inquit, "cum essem, ne quid mali fortuna moliretur, Iouem
326. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Seruii ad Ciceronem spectat: Quod si quis etiam inferis est sensus, qui illius in te amor fuit pietasque in omnes tuos, hoc certe illa te facere non uult. Da hoc illi mortuae, da ceteris amicis ac familiaribus qui tuo dolore maerent, da patriae ut, si qua in re opus sit, opera consilio tuo uti possit. Denique, quoniam in eam fortunam deuenimus ut etiam huic rei nobis seruiendum sit, noli committere ut quisquam te putet non tam filiam quam rei publicae tempora et aliorum
327. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] credo; quae etiam si uera afferret, et mors mihi de manu tua, dulcis amice, suauis est." Quanto ergo magis et nobis de manu altissimi conditoris, rectoris patrisque nostri optimi cuncta suauia esse debent et amoena, qui cum sit summe bonus, non nouit filiis suis nisi bona dare data, tametsi nobis ob imperitiam nostram secus uideatur. Itaque si nos uniuersam spem amoremque nostrum totum
328. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] suis consolatoriis sermonibus hanc diligentissime conseruauit. Et iure quidem, quoniam sanae et compositae mentes potius gaudere deberent tales uiros habuisse, qui et nobis et patriae et huic fortasse aetati ornamento fuerunt, quam eos, qui nobiscum esse non poterant, amisisse. Ita ergo laudes defunctorum abducunt a luctu animum, sed multo magis laudes ipsorum
329. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Hoc ipsum et Cicero ingenue fassus est rescribens Lucio Lucceio ipsum de rei publice calamitate consolanti: "Das mihi", inquit, "iocundas recordationes conscientiae nostrae rerumque earum, quas te imprimis auctore gessimus; praestitimus enim patriae non minus certe quam debuimus, plus profecto quam est ab animis cuiusquam aut consilio hominum postulatum. Ignosces mihi de me ipso aliquid praedicanti; quarum enim tu rerum cogitatione nos leuare aegritudine uoluisti, earum et
330. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Nihil plane omnino tantum ad solacium hominis ualet, quando cuiuspiam rei iacturam fecit, quantum spes rei recuperandae. Id optime intellexisse uidetur Ouidius, qui in exilium missus hortatur amicum ut, si etiam minime speret posse patriae restitui, tamen semper se spe redeundi detineat uel potius alat, testans adeo se nulla re alia sustentari quam spe reuertendi, quam licet falsam, ne sibi adimat, obnixe precatur dicens: Si tamen interea quid in his ego perditus
331. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] consolantur homines tamquam quandam ultionem ex hoste
sumpsissent, sed uident eum non omnino uoti sui
compotem factum. Istorsum spectat quod Ouidius ait:
332. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] sui ipsius amator cui non dulcescant uniuersae praesentis uitae amaritudines ac poenae si diligentius intueatur quanta et qualia pro se sit noster passus saluator? Qui primum, ut ita loquar, caelos relinquens ad nos in terras descendit, qui patrem maximum optimumque, mirificam angelorum reliquorumque supercaelestium ciuium societatem, non enarrabiles delicias posthabens, se credidit inimicis, perfidis ciuibus, detractoribus blasphemis et grassatoribus
333. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] rependat uices, praecipue ipso Domino admonente ac clamante: Qui cupit meus esse discipulus me sequatur: et qui uult uenire post me, abneget semet ipsum et tollat crucem suam et sequatur me. et rursum: Qui diligit patrem aut matrem, uxorem filios uel sorores plus quam me, non est me dignus. et: Beati qui lugent quoniam consolabuntur.
334. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ipso aut ab inimicis eius uel ob delicta nostra uel ob iustitiam eius aut uoluntatem pati contingerit, contristamur, dolemus, lamentamur, iniuste nos afflictos querimur, insuper impiissimo ore non solum diem, horam natiuitatis nostrae, matrem patrem, uerum et ipsum conditorem et regem Dominumque uniuersorum blasphemamus. Non nos comminationes eius absterrent, non documenta erudiunt, non alliciunt blandae paternaeque pollicitationes, non sanctorum inducunt exempla, non sempiternae
335. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] possessiones, illam gloriam et honorem promereamur quae antiquus ille serpens diabolus per superbiam inobedientiamque amisit et quae nobis scelestissimus inuidens ab initio cum homine pertinaciter luctatur, et nos, ne ad possessionem patrimoniumque ipsius antiquum deuenire possimus, pro uirili sua die ac nocte illis uiis abducere conatur quibus ipse corruit. Quid mihi igitur cum mundo, quid cum diuitiis, agris, coniuge, liberis,
336. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section]
337. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] non
etiam ] ac etiam V1 | nedum ] non tantum V1
338. Jan Panonije. Oratio legatorum Matthiae regis ad... [Paragraph | Section] sapientiam, qui animi magnitudinem factis magis prae se ferret quam dictis. Sed haec una et communis erat cunctis gentibus exultandi ratio. At regem nostrum cum universis pariter nostratibus etiam peculiaria quaedam exhilarabant. Sciebat Beatitudinem tuam amplissima Venetiarum urbe oriundam, et patriae, ut par est, amantissimam, cives suos, socios nostros et eodem, quo nos, in discrimine sitos, minime deserturam. Meminerat, qua benevolentia, quantis favoribus sacratissimae recordationis Eugenius Papa Quartus, praedecessor et propinquus tuus, illustrem quondam parentem suum Christiani tum
339. Jan Panonije. Oratio legatorum Matthiae regis ad... [Paragraph | Section] temporis pontifex, pro recuperanda terra sancta crucem late praedicasset, ipse pro Gothfrido Hierosolymam Christianum exercitum duxisset, sed eius mox propositum implevit Andreas; qui superatis Saracenis, et adorato Christi sepulcro, non alia hostium praeda, quam Sanctorum reliquiis onustus, in patriam revertit. Deficiente postmodum regio semine, ab Apostolica Sede principem sibi Ungaria postulavit, et accepit clarissimum Siciliae regem Carolum,
340. Jan Panonije. Oratio legatorum Matthiae regis ad... [Paragraph | Section] ac maturius et uberius opportunioribus viis, melioribus modis quam caeteri hactenus conati sunt, Reipublicae Christianae, cui praeesse meruit, consulat cum effectu. Quod quum S. T. ultro facturam confidit, more solito, omnes suas et suorum fortunas ac regium insuper caput, id quam necessario patriae debet, sponte fidei pollicetur. Hae sunt B. Pater, adventus nostri causae. Quarum posterior si proposita magis, quam exposita videtur, parati sumus plura mox super ea re et audire et respondere, loco et tempore per V. B. assignatis. |
341. Šižgorić, Juraj. Prosopopeya, versio electronica [page 264 | Paragraph | Section]
qui cursus, quęue tenenda uia est?
Vade, Elegia, precor, patrios uisura penates,
Vade cito queruli nuncia moesta soni!
Summe togam qualem condam Casandra ferebat,
Hectoris ad magnos Andromaceque rogos.
Sparge comas humeris, ueluti dum uulnere sęuo
Extinctum Eurialum cerneret ipsa parens.
Sintque tuę uoces
342. Šižgorić, Juraj. Prosopopeya, versio electronica [page 264 |
Paragraph |
Section]
Vt primum Euganeam sollers exiueris urbem
Limite qui piceas monstrat adire rates,
Ad Venetum claras transmittunt qui quoque terras
Inuenies illic, nuncia clauda, uiros.
Protinus ut Venetum ripas attigeris altas,
Inuenies patrias, nostra Elegia, rates.
Ibis puppe tua Zephiro spirante per ęquor,
Ibis et Illyricos ne uereare sinus.
Audax Illyricas postquam superaueris undas
Ipse docebo libens quo tibi cursus erit.
Est locus a Hyadera medius
343. Šižgorić, Juraj. Prosopopeya, versio electronica [page 265 |
Paragraph |
Section]
Pręterea uersus quos perlegat ipse uiator
Iussit ut in tumulo marmoris inciderem:
'Qui cecidit bello, qui morbi uulnere demptus,
Hic una geniti de genitrice iacent.
Ipse meam sortem uenturi nescio fati,
Nam fati sortem numina scire uetant.
Verum utinam possem cineri dare basia uestro,
Cum repetent proprios corpus et umbra locos.'"
Vade, Elegia, precor, patrios uisura penates,
Vade cito queruli nuncia moesta soni!
344. Cipiko, Alviz. Naenia de clarissimo adolescente... [Paragraph | Section]
Styga Pelides et magnus uiserat Aiax,
14 Thersites Phrygia laetus agebat humo.
15 Et nunc, heu facinus! uiuant cum mille nocentes,
16 Tres in te, Rhiari, ius habuere deae,
17 Et cadis ante diem,
18 Picentum et per te reddita terra nocens.
19 Heu, modo ad Euganeam Troiani
345. Cipiko, Alviz. Naenia de clarissimo adolescente... [Paragraph | Section]
Aiax,
14 Thersites Phrygia laetus agebat humo.
15 Et nunc, heu facinus! uiuant cum mille nocentes,
16 Tres in te, Rhiari, ius habuere deae,
17 Et cadis ante diem,
18 Picentum et per te reddita terra nocens.
19 Heu, modo ad Euganeam Troiani Antenoris urbem
346. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section]
unificirano zaglavlje.
in funere reuerendissimi domini D. Petri cardinalis sancti Sixti
habita a reuerendo patre domino Nicolao episcopo Modrusiensi.
Cum in omni funebri celebratione duo praecipue dicendi genera a maioribus nostris
usurpari soleant, amplissimi patres, alterum quo tristes amicorum animos merore
leuarent, quibus, cum amici uita suauissima extitit, mors ipsa iocunda esse non potuit,
alterum quo extremum amici munus rebus ab eo bene gestis uirtutumque ipsius copia ac
splendore amplissimis laudibus
tamen
dispicere possem qua oratione aut quibus rationibus etiam illi quidem, qui principes
eloquentiae sunt habiti, hanc tam grauem sacrosancti senatus uestri iacturam et hunc
publicum totius curiae luctum ulla ex parte leuari possent. Perdidistis enim, patres
amplissimi, praestantissimum collegam uestrum, cuius suauissimam consuetudinem,
comitatem, benignitatem, liberalitatemque quotidie experiebamini, cuius ingenii
dexteritatem et incredibilem consilii prudentiam in dies magis admirabamini. Amisistis
praestantissimum collegam uestrum, cuius suauissimam consuetudinem,
comitatem, benignitatem, liberalitatemque quotidie experiebamini, cuius ingenii
dexteritatem et incredibilem consilii prudentiam in dies magis admirabamini. Amisistis
summi pontificis, patris uestri piissimi, singulare solacium et sacrae eius senectutis
optatissimum baculum, participem secretorum, laborum socium, peregrinationis comitem,
leuamen curarum, et per quem totius orbis principibus fidissima responsa et reddere
consueuerat et
alumnus. Cuius iactura cum
uniuersis lugenda sit, tum mihi praecipue atque his infelicissimis conseruis meis,
quibus haec crudelis et dira mors tam benignissimum abstulit dominum, interuertit
benefactorem, ademit praesidium, et unico atque eodem piissimo patre nos acerba orbauit.
Nolite igitur expectare, praestantissimi patres, ut luctum ac merorem, in quo et uos
nunc esse intueor et me ac totam hanc miserandam familiam, quoad uixerimus, fore necesse
est uobis adimam. Quin potius pro uestra clementia dabitis
atque his infelicissimis conseruis meis,
quibus haec crudelis et dira mors tam benignissimum abstulit dominum, interuertit
benefactorem, ademit praesidium, et unico atque eodem piissimo patre nos acerba orbauit.
Nolite igitur expectare, praestantissimi patres, ut luctum ac merorem, in quo et uos
nunc esse intueor et me ac totam hanc miserandam familiam, quoad uixerimus, fore necesse
est uobis adimam. Quin potius pro uestra clementia dabitis dolori meo ueniam, si eius
acerbitate abductus nec rerum ordinem
temeritatis quam
ingratitudinis notam subire uerebor.
Dicturus igitur de laudibus reuerendissimi domini D. Petri cardinalis
sancti Sixti, cuius miserandum funus hodierna die celebratur, eas laudes, quas uel a
parentibus uel a patria ipsius colligere poteram, hoc loco praetermittendas putaui; non
quod illas aut obscuras aut tenues fore dixerim, quoniam et honestissimis
nobilissimisque ciuitatis suae parentibus est ortus, et celeberrimo uetustoque Ligurorum
oppido
quae quales in eo fuerint, breuiter explicare conabor.
Qua igitur pietate primum erga deum fuerit quamque magnificus cultor ipsius, si
aduixisset, futurus erat, in primo uitae suae limine clarissime demonstrauit. Annos
natus duodecim, cum orbatam patre familiam tanta prudentia regeret ut nec mater,
matronarum praestantissima, nec fratres eius parentis sentirent desiderium, coepit deo
dicatum pectus zelo religionis feruescere.
illius urbis obscurius esse consueuerat, nunc splendore et omnifario
apparatu uincat uniuersa. Testatur Papie Maioli
trecentarum nauium expleuerat, terrestres uero copiae centum et uiginti milia militum excedebant), ciuitas trepida atque de statu rerum sollicita etiam propriae saluti diffidere coepit. Tunc et supplicationes indictae et uota publice priuatimque suscepta si status rei publicae integer maneret. Tum patres rogati conueniunt, fit frequens
obuiam iret.
Fit
triremem,
quam semiuiuam nostri excipiunt. Illa, Christo animam commendans, inter manus nostrorum expirat. Itaque mulier egregia seruitutem, quam uiua non potuit, moriens effugit. Nostri exanime corpus sepeliunt. Dum a nostris pro gloria ac cupiditate potiundae ciuitatis, ab hostibus pro patria, libertate, coniugibus ac liberis ubique acerrime res geritur, nox interueniens pugnam dirimit.
Legati ad classem redeunt, relicto ad urbem idoneo praesidio, ne quis exire aut intrare urbem posset. Principes ad legatorum aduentum coeunt. Legati acta referunt, simul
cuncta prosternendo deuastant. Quibus impigre peractis, imperator inde soluens intra paucos dies Rhodum uenit. Qui dum Rhodi esset, aduenit Usunasani, regis Persarum, orator, qui, Cardinalem ac imperatorem et reliquos principes classis adiens, narrat suasionibus ac monitis Katarini Zeni, uiri patricii, Venetorum oratoris, regem Persarum ad opprimendum Othomanum in expeditione esse, et iam eius duces cum expedita manu magna audacia Armeniam minorem Othomano subditam inuasisse, Tocatque, ualidissimam urbem eiudem regionis, et nonnulla alia oppida cepisse. Deinde affirmat Persas
Sequenti die subassa urbis cuncta perscrutari iubet, si quo pacto incendii auctorem inuenire posset, praemia magna indicibus proponens. Cum ergo scrutatores primum poma fluitantia, deinde nauiculam submersam offendissent, animaduerterunt mercatorem illum hesternum poma uendentem tale facinus patrasse. Igitur
armati ad persequendum
strenue mori cupiens, stricto ense in hostes irruit, atque, duobus obtruncatis, ipse telis ac lapidibus undique obrutus occiditur.
interrogat qua sua iniuria, quoue hostium beneficio in se tantum facinus committere ausus erat. Tum
hisque praeficiunt
legatum suum, ad
faciunt de omnibus captiuis quintam partem accipere. Maxime uero eligere solent a decimo ad sextum decimum annum adulescentulos. Si captiui desunt, per omnes regiones sui
imperii christianorum filios inuitis patribus accipiunt, quos a religione christiana et ueri dei cultura ad superstitionem machometanam traductos praeceptoribus instruendos distribuunt, a quibus omnibus artibus militaribus instruuntur. Qui adulti cum principe militant, hos
erat ex illa regione
et quartum annum expleuerat, designatum esse audiuerat, simul cum eo duos legatos,
sua regnum a tyrannis liberatum eique restitutum
esse dicit. In posterum etiam, si opus fuerit, et
ac inualidi, facile ruebant.
Erat in oppido
primos apud
respondit non esse se ex illa colluuione
atque immortalem christianorum
est ciuitas
non tantum nostris imperatoribus, sed
regum apud
Aglauros
Chiron
Scylla
Carmen de gestis Herculis
Supra portam urbis Tragurinę
Supra portam urbis Tragurinę
fauis.
mores
In criticum suorum scriptorum
nemo?
Ad Bartholum lusorem
tulit: fortes res decet ista uiros.
Epitaphium eiusdem
Hymnus ad Deum
Jan Panonije (1434-1472) [1465], Oratio legatorum Matthiae regis ad pontificem, in publica audientia, versio electronica (, Roma), 1091 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - oratio] [word count] [ianpanoratio].
Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1469], Prosopopeya, versio electronica (), 98 versus, verborum 1000, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].
Cipiko, Alviz (1456-1504) [1474], Naenia de clarissimo adolescente Petro Rhiario Sixti summi pontificis nepote, versio electronica (), 124 versus, verborum 799, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [cipikoanaenia].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].
Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].
Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
347. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph |
Section]
348. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph |
Section]
349. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph |
Section]
350. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph |
Section]
351. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph |
Section]
352. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph |
Section]
353. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph |
Section]
354. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph |
Section]
355. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
356. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
357. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
358. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
359. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
360. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
361. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
362. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
363. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
364. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
365. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
366. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
367. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
368. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
369. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
370. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
371. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
372. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
373. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
374. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
375. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
376. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
377. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Aglauros pretio noctem depecta sororis
Duruit et nullas saxea quęrit opes.
Cadmus
Cadme, iuuat patria iussis cęssisse paternis
Nobile Thebeę surgat ut urbis opus.
Cadmi socii
Mutantur animi: quę fratrum sanguine dextras
Polluerat, Cadmo gens
378. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
In scopulos Chirona tibi fuge, nauita, uersum:
Latro fuit nec adhuc non habet ille dolos.
Arne
Hęc patriam pretio Sithonia uendidit Arne:
Nunc aurum uolucris facta cupit rapere.
Mirmidones
Magnum ne paruo natum mirere parente
Si formica potest
379. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Occidit Androgeus, pugnatur. Scylla capilli
Fata secat, Minos Attica regna capit.
Scylla
Scylla patrem fugiens fugiebat plumea Cyris.
Pone sequens natam Nysus alietos erat.
Labyrintus et Minotaurus
Perplexum Labyrinthus iter, uarius Minotaurus.
380. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Paruulus Alcydes geminos interficit angues
Aggressus tenera dura pericla manu.
Ast ubi creuerunt pariter cum uiribus anni,
Liberat oppressam seruitio patriam.
5 Illo autore perit Nemeę leo bellua siluę,
De multis unum non habet hydra caput,
Ipsa Erimanthei feritas elanguit apri
Et ceruam celeres destituere pedes.
Stymphalidas
381. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Hoc prętoris opus Pizamani conspicis, hospes,
Dominico si uis noscere nomen erat.
Quęris qualis erat? Celebrarunt laudibus illum
Cum patribus populus cum populoque patres.
De Sancto Christophoro
Christophorus plusquam cęlum gestauit in armo.
Cędat Athlas — prisco carmine clarus
382. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Hoc prętoris opus Pizamani conspicis, hospes,
Dominico si uis noscere nomen erat.
Quęris qualis erat? Celebrarunt laudibus illum
Cum patribus populus cum populoque patres.
De Sancto Christophoro
Christophorus plusquam cęlum gestauit in armo.
Cędat Athlas — prisco carmine clarus Athlas!
383. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Christophorus plusquam cęlum gestauit in armo.
Cędat Athlas — prisco carmine clarus Athlas!
De Sancto Stephano Protomartyre
Primum pro patria cęlesti uulnera passum,
Stephane, te dicunt: tu, Protomartir, aue!
De templo S. Domnii olim Ioui dicato
Hęc sunt templa tibi, Domni, data: Iuppiter
384. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Et tua nos tantum delectant carmina quantum
Fessos ęstiui temporis aura uiros.
Gaudeat ista quidem tua nobilis insula Pharos
10 Se demum uatem progenuisse nouum,
Quique suę patrię celebret per sęcula nomen
Quique simul laudes edat in orbe suas.
Perge alios aliosque refer modulamine cantus
Et tibi dii faueant Pyeridumque cohors!
385. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Dum petitur tantis apta medela malis.
Conueniunt placidi stirpis cum nomine mores
10 Et mens non belli, sed studiosa togę.
Ergo Italo Mauors quę uulnera contulit orbi
Sanabit Medici cura benigna patris.
Pro sanctissimo patre Leone X. Pontifice Maximo oratio
Pontifici da, Christe, tuo quę posco Leoni:
Apta illi et populis commoda posco tuis.
386. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
10 Et mens non belli, sed studiosa togę.
Ergo Italo Mauors quę uulnera contulit orbi
Sanabit Medici cura benigna patris.
Pro sanctissimo patre Leone X. Pontifice Maximo oratio
Pontifici da, Christe, tuo quę posco Leoni:
Apta illi et populis commoda posco tuis.
Ecclesiam regat ille tuam moderamine tanto
»Non possum
387. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Cur mea scripta notant multi, tua, critice, nemo?
Hunc qui nil scribit, critice, nemo notat.
De Ila seruo patre nata
Ęthiopes cignos, nanos uocat Ila Cyclopas.
Non miror dominum si uocet illa patrem.
In Polyphemum
Cum specto medio uersantem forte
388. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Hunc qui nil scribit, critice, nemo notat.
De Ila seruo patre nata
Ęthiopes cignos, nanos uocat Ila Cyclopas.
Non miror dominum si uocet illa patrem.
In Polyphemum
Cum specto medio uersantem forte macello,
Esse quidem lanium te, Polipheme, puto.
Cum uideo madidę residentem in limine
389. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Quolibet in ludo scis quare, Barthole, perdis?
Hoc te quod nescis, Barthole, scire putas.
In patronum supra causę ęstimationem a clientulo petentem
Lis mihi cum Crasso est, debes mihi plurima, Crasse,
Sed plus patronus me petit inde meus.
Ne plus persoluam quam te modo postulo, Crasse,
Ęs mihi
390. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Hoc te quod nescis, Barthole, scire putas.
In patronum supra causę ęstimationem a clientulo petentem
Lis mihi cum Crasso est, debes mihi plurima, Crasse,
Sed plus patronus me petit inde meus.
Ne plus persoluam quam te modo postulo, Crasse,
Ęs mihi quod debes omne remitto tibi.
In bibulum Crassum
Vincis
391. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Hic tumulata iacent Leonardi principis ossa,
Qui Lauredano sanguine natus erat.
Quam charus patribus, quam plebi gratus obisset,
Testata est lachrymis utraque turba suis.
5 Nam licet in centum uitam protenderit annos,
Visus perpropere est omnibus ille mori.
392. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Bernardina nitens morum formęque decore
Hic recubat primo rapta puerperio.
Primo igitur genito dans ultima basia dixit:
»Viue diu, fili, non mihi: uiue patri!«
Epitaphium diui Hieronymi
Condita Hironymi recubant hoc ossa sepulchro;
Ipse colit celsi regna beata poli.
Disce quibus
393. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Section]
70 Conspectum summi qui meruere Dei.
Ipse quidem nobis cęlesti in lumine sedem
Esse iubet, non quam nunc habitamus humum.
Propterea quicunque gemit dispendia terrę,
Fallitur hęc patrię si putat esse suę.
Hic lugenda tamen prauę sunt crimina mentis, 75
Vt dolor iratum mitiget iste Iouem.
Hic culpas deflere docet, scandamus ut illo,
Illo ubi tristities non habet ulla locum;
394. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Nunc sublime ferens trans ardua nubila mundi
Magnanimum, mea Musa, pedem, trans sydera cęli
Ad superas scandens arces atque aurea templa
Ętherio fer sacra Patri fidibusque canoris
5 Aera permulcens diuinas concine laudes.
Tuque faue coeptis nostram nec sperne Camenam,
Magne Pater, quanquam digno Tua numina cantu
Non colimus: quisnam dictis mortalibus
395. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Reddiderat notum nomen in orbe suum,
Cum linquens terras cęlestia regna petiuit,
10 Esset et in superis notus ut inde plagis.
Illic perpetuo uiuit feliciter ęuo
Additus ętherię principibus patrię.
De duodecim apostolis
Petrus
Primus apostolici coetus in sede locatus
Petrus, Christe, Tuę
396. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
O male dissimili mulier coniuncta marito,
Te docuit pietas, impius ille fuit!
Impietas poenam, pietas solatia carpet:
Quam quis habere uolet, pręmia consideret.
25 Iste necem tandem Patrarum passus in urbe
Viuit in ętheriis iam sine fine plagis.
Passus est anno a Dominica passione XLVII.
Philippus
Audax in Scythica
397. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
Sponte tamen seruus, maxime Christe, Tuus:
Vsque adeo seruire Tibi quam sceptra tenere
Pręstat et innumeris imperitare uiris.
5 Rura Lycaonię celeri percurrere gressu
Et quondam patrios pergit obire lares
Vt tam longinquis orbis Te nunciet oris
Et doceat sanctam sub Tua signa fidem.
Iccirco his ipsis patrio conuersa relatu
10 Matthei studuit scripta legenda dare.
398. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
5 Rura Lycaonię celeri percurrere gressu
Et quondam patrios pergit obire lares
Vt tam longinquis orbis Te nunciet oris
Et doceat sanctam sub Tua signa fidem.
Iccirco his ipsis patrio conuersa relatu
10 Matthei studuit scripta legenda dare.
Affuit et uirtus: ipso simulachra deorum
Adueniente silent et reuoluta ruunt.
Ipsius iussu demon conterritus illos
399. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
10 Ille Arphaxatum fecit abire procul
Euicit quoniam certantes carmine diro:
Illinc exactos Persidis ora tulit.
Egippi regis natum de morte redemptum
Restituit uitę restituitque patri.
15 Id dum miratur, regis mens credula fecit
Tunc baptizari seque suosque simul.
Hirthacus at regni post hęc successor amore
Egippo natę captus Iphigenię,
Dum
400. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Nunc fruitur cęlo, sed quo quoque tempore terras
Incoluit, mira dote beatus erat.
Mentis enim leuibus transcendens ęthera pennis 35
Non semel angelicos fertur adisse choros
Et sanctos uidisse patres, uidisse sedentem
Fulgentemque super culmina summa Deum;
Sępe supernarum pastus dulcedine rerum
40 Ieiunus totas perstitit hebdomadas;
Illi terribiles se submisere leones
Bibliographia locorum inventorum
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.