Your search found 146 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-146:

Nam cum Maurilius verbera arcius Cordis saevitia praeparat, aggerat, Durat, spernit, et incitat. Nam tendit superos visere coelicos, Percurrens stadium fortiter anxium Turbat sacrilegum, respuit ydolum, Vir damnat pius impium. Tolli Maurilius imperat ocius Ad Christi famulus sic petit horrida Ac si delicias carceris obsita Prae sola Jesu gratia. Instaurans

potentia circumfultus, multum a pontificali honestate deuius incedebat. Cum enim esset inpos scientie, non lectioni erat deditus, sed epulis et cotidianis conuiuiis cum cognatis et amicis uacabat et quod erat deterius, thesauros ecclesie et uasa ministerii dando suis contribulibus et complicibus sacrilega dilapidatione uastabat. Et erat eo tempore archidiaconus quidam, Honoratus nomine, qui Deum habens pre occulis zelo nimio mouebatur, dolens de sui presulis insolentia. Hic quantum licebat, conabatur se opponere Natali archiepiscopo maxime, quia uidebat bona eccelesie tam indecenter

tempus, quando suam posset iniuriam uindicare. Sed quia plura facinora Spalatenses communiter in Deum commiserant, que communi erant pena plectenda, idcirco Domaldi machinationes sortiri potuerunt effectum. Cum enim absque reatu periurii non potuissent ipsum Domaldum de comitatu eiecisse, nec sine sacrilegio Petrum comitem contra prohibitinem ecclesie intrusisse, ad ultimum hoc piaculum publice commiserunt. 2Erat autem quidam sacerdos pauper et simplex. Hunc cum quidam Sclauus forensis super debitis impeteret, curiam laycalem intrauit, querelam deposuit. Vocatus sacerdos

communitatis, et redempta fuerunt uasa aurea et argentea, que de thesauris ecclesie suscepta a longo fuerant tempore pignorata. 3Nempe uir catholicus ecclesiam et ecclesie ministros in magna ueneratione habebat. Si quando a peruersis et malignis ciuibus ad ipsius aures persuasio sacrilega contra clericos fieret, ut in depressionem clericalis priuilegii aliquod eis commune seruitium imponeret, seu datium ab eis exigeret, numquam audire uolebat. Immo uelud defensor ecclesie et aduocatus cleri contra omnium se obloquia opponebat. Denique tanto amoris studio de uita et moribus

libet oderis, licebit,
1.158.7  Obtrectes, miniteris, insequaris,
1.158.8  Dum tantum mihi creditum refundas. 159. DE SACRILEGO
1.159.1  Terreus iste Iovem spectans, quasi talia fatur:
1.159.2  Terra, volo, mea sit, tu, pater, astra tene. 160. IN

2.29.3   Clave potens, meritis reserat coelestia Petrus,
2.29.4  At Paulus gladio noxia cuncta secat.
2.29.5  Sic et tu amborum fungens vice, maxime praesul,
2.29.6  Percute sacrilegos, sidera pande piis. 391. DE PAULO SUMMO PONTIFICE
2.30.1  Pontificis Pauli testes ne Roma requiras,
2.30.2  Filia quem

4.1.29  Vatum Numina, Mnemonis puellae.
4.1.30  Quam primum, o comites, viam voremus.
4.1.31  Aurati pariter valete reges,
4.1.32  Quos nec sacrilegus perussit ignis,
4.1.33  Dirae nec tetigit fragor ruinae,
4.1.34   Flammis cum dominantibus per arcem.
4.1.35  Obscura

4.8.79  Crudeles Superi! merui quo crimine tantum?
4.8.80  Quidve in me vobis displicuisse potest?
4.8.81  Si scelera odistis, removete cruenta latronum
4.8.82  Agmina, sacrilegos, tollite mille viros.
4.8.83  Me servate, precor, Phoebi pia sacra colentem,
4.8.84  Dum saltem in lucem carmina nostra volant.
4.8.85  Plurima sunt nobis, summam

recępit
Et baptizari compulit inde suos.
Tam multis fidei subiectis Bartholomęus
20  Impiger Armenię protinus arua petit.
Albanum ueniens patitur tormenta tyranni
Sacrilegi Astragis barbariceque feri,
Qui uiuo pellem, uiuo caput abstulit idem:
Constanti inuictus perstitit ille fide.
25  Hęc igitur passus superata morte beatas
Ingreditur gaudens Te duce,

Stratum Solitudo Sumptus Similitudo Spes Seruus Simplicitas Securitas Salutatio Solicitus Sacrilegium Sacerdos Sacrificium Spiritus Sanctus
T Temperantia Timor Terra Tedium

portus omnium ope indigentium 80 .
Aduersa. Apud quercum scotos uel1 tenebrę 84 . Prouerbium apud Eleos: Grauiora sambuco pati. Hic enim ob sacrilegia compręhensus in tormentis decessit 86 .
Auaritia. Megarenses Theogora tyranno eiecto usuras a creditoribus, quas antea soluissent, reposcebant idque palintociam appellauerunt

comis? Cum illum uel effuderis more Parthorum uel Germanorum modo iunxeris, uel ut Scytę solent, sparseris, in quolibet equo densior iactabitur iuba, horrebit in leonum ceruice formosior 63 . Fur. Dion argumentis collegit modo omnes sacrilegos esse, modo neminem 44 . Seruus tortus Catonem conscium furti dixit. Quid agitis? Vtrum plus creditis tormentis an Catoni? 142 . Vtrum lucrum bonum sit ex sacrilegio

Dion argumentis collegit modo omnes sacrilegos esse, modo neminem 44 . Seruus tortus Catonem conscium furti dixit. Quid agitis? Vtrum plus creditis tormentis an Catoni? 142 . Vtrum lucrum bonum sit ex sacrilegio 37 . Filii. Incertum quales futuri filii 66 . Ames parentem, si ęquus est, sin aliter, feras 85 . Adoptio filiorum ignobilium cum nobilibus uel pauperum cum

auus, furto et periurio nobilis 190 . Furti latrociniique cupiditas in urbe uel regione committendi ne in mentem quidem ueniat uestram 299 . Sacrilegium 303. 304 . Sacrilegii poena 305 . Furti poena 305 . Inter sacrilegium et impietatem 308 . Furtum pecunię

Furti latrociniique cupiditas in urbe uel regione committendi ne in mentem quidem ueniat uestram 299 . Sacrilegium 303. 304 . Sacrilegii poena 305 . Furti poena 305 . Inter sacrilegium et impietatem 308 . Furtum pecunię 319 . Lex de furtis et rapinis

regione committendi ne in mentem quidem ueniat uestram 299 . Sacrilegium 303. 304 . Sacrilegii poena 305 . Furti poena 305 . Inter sacrilegium et impietatem 308 . Furtum pecunię 319 . Lex de furtis et rapinis 319 . Qui rem furto sublatam recipit sciens, in eadem culpa sit qua ille qui furatus est

Beatorum insulę 80 . Beati 89 . Finis. Causę quattuor omnium quę sunt 37 . Furtum qualiter punitur 38 . Lex in sacrilegos 55 . Furtum duplum reddi par est 84 . Fides. Christiani homines Dei dicti 52 . Vir fidelis 80 . Festa. Sabbatum 87.

necessitates nihil cuiquam tribuas, ne filiorum panem canes comedant 212. Sabę monachi uinea centum lagenas ęstimata integra. A monachis ab eo inuitatis depasta trecentas fecit 239. Vidua quę duo ęra misit in gazophilacium 264. Elemosyna in pauperes 265. Pars sacrilegii est rem pauperum dare non pauperibus. Elemosynę Fabiollę 267. Liberalitas excedens modum in Paula 272. Lectio fidelis: Psalmi, Prouerbia, Ecclesiastes, Iob, Euangelia, Acta apostolorum, Epistolę, Prophetę, Pentateuchos, Reges, Paralipomena,

Oleo sedem non tergendam, id est seruis non blandiendum 82 .
Malus. Tribunali publicisque suggestis Solonis decreto arcetur 8 . Theodorus furto, adulterio, sacrilegio usurum sapientem, cum tempestiuum erit 25 . Iniquitas in tria scinditur: lex mala, legis bonę pręuaricatio, lex nulla 38 . Aristoteles ait uitium ad miseriam et infelicem uitam sufficere

Si est tibi seruus fidelis, sit tibi quasi anima tua 148 . De manumissione serui Hebrei anno septimo 177 . Sollicitus. In omnibus operibus tuis esto uelox 147 . Sacrilegium. Plaga Philistiim in posterioribus, cum rapuissent archam Domini. Psalmus LXXVII 115 . Balthasar polluit uasa sancta bibens eis; eadem nocte occisus est 198 . Alchimus, quia domus

sanctę interioris muros destrui iusserat, paralysi percussus interiit 221 . Heliodorus uolens diripere gazophilatium diuinitus prohibitus semianimis iacuit 225 . Menelaus uasa templi furatus est. Lysimacus sacrilegii apud regem accusatus, dum in delatores suos uindicat, secus ęrarium interficitur 226 . Sacerdos. Omnia subiecta pharaoni pręter terram sacerdotum 8 . Aaron et filii sacerdotes. Vestes sacerdotales

Seruus. Seruitutes duę: timoris et amoris XV. Sollicitus. Martha, ut audiuit, quia Iesus uenit, occurrit illi; Maria autem domi sedebat. Maria, ut audiuit, surrexit cito et uenit ad eum, cum adhuc esset, ubi occurrerat ei Martha XI. Sacrilegium. Qui aliquid de ecclesia furatur, Iudę perdito comparatur. Quare Iesus fures admisit, nisi ut eius Ęcclesia fures, dum patitur, toleraret etc. XII. Sacerdos. Qui intrat per ostium, pastor est ouium. Huic ostiarius aper it, et oues uocem

consumpsit 349 . Seuerus legatus in Aphrica municipem suum Leptitanum fustuario admouit, quod se, quem diu non uiderat, ueteri consuetudine fretus ex occursu complecti et osculari ausus esset 436 . Sacrilegium. Qui templum Delphis diripere uoluerunt, fulminibus confecti 130 . Phocensium sacrilegium 205 . Brennus templa spoliat, deos dictitans largiri hominibus oportere 248 .

admouit, quod se, quem diu non uiderat, ueteri consuetudine fretus ex occursu complecti et osculari ausus esset 436 . Sacrilegium. Qui templum Delphis diripere uoluerunt, fulminibus confecti 130 . Phocensium sacrilegium 205 . Brennus templa spoliat, deos dictitans largiri hominibus oportere 248 . Dorimacus templum Dodonei Iouis hostiliter diripit 276 . Philippus sacrilegus.

sacrilegium 205 . Brennus templa spoliat, deos dictitans largiri hominibus oportere 248 . Dorimacus templum Dodonei Iouis hostiliter diripit 276 . Philippus sacrilegus. Alexander ab hoc crimine abhorrens 277 . Quintus Plominius Proserpinę thesauros diripuit 299 . Fuluius Flaccus tegulas de templo Lacinię Iunonis Romam deportat. Ob id illi mens parum constare

Fuluius Flaccus tegulas de templo Lacinię Iunonis Romam deportat. Ob id illi mens parum constare coepit 323 . Alexander, Syrię rex, ex templo Iouis sustulit auream Victoriam 338 . Syllę sacrilegium cum Caruilio 352 . Templa a pyratis spoliata 357 . Marcus Crassus auream trabem ademit templo Hierosolymitano 380 . Sacerdotes Ęgyptii tertio quoque die corpora

PHALARIS
Sapientis uiri officium est ante uerba rem ipsam, ante rem diligentius quoque eius exitum consyderare. Senectam non grauate fert nec diem metuit supręmam 25 . Sacrilegium. In eos qui diis missa intercęperunt 6 . ORATIVS IN EPISTOLIS
Sapiens uno minor est Ioue. Vlixes uirtutis et sapientię exemplar

Laudate, pueri, Dominum 408 . Quęcunque facitis, in nomine Christi facite 424 . Salutatio. Gręce chere, Latine aue, Hebraico Syroque sermone salomalach 152 . Sacrilegium. Qui pecuniam ecclesię dedicatam in alios uertunt usus, similes sunt scribarum et sacerdotum redimentium mendacium et Saluatoris sanguinem 182 . Sacrificium dicitur uinum et oleum. Hostia dicitur quę per partes diuiditur, et sanguis

suspecti Herodi 141 . Sepultura. Hostium etiam corpora sepeliantur 33 . Similitudo. Quidam ob formę similitudinem simulauit se esse Alexandrum, Herodis filium 156 . Sacrilegium. Antiochus moriens dixit calamitatis suę fuisse causam, quod templum Dei spoliasset 108 . Ioachim uolens murum sanctuarii diruere 109 . Pompeius pecunias sacras noluit tangere

Superbia Cai et impietas 23 . Similitudo. Quidam se Alexandrum, Herodis filium, esse simulabat 21 . Somnium Archelai 21 . Sacrilegium. Pompeius pecunia sacra abstinuit 5 . Crassus eam abstulit 6 . Sacerdos. Hircano aures disectę1 8 . Sacerdotes. Pontifices 58 .

datur 145 . Spiritus Sanctus indicans omnia; sine illo nihil perfectum 149 . HIGINVS
Sacrilegium. Triopes templum dirruit, ut suas ędes tegeret 2 .
Secretum. Teanthea prodens secreta in equum uertitur

Vaticinium. Improbat eos qui de paginis Euangelicis sortes legunt 292 . Quod prophetę quę scripserunt etiam intellexerint 297 . Votum. Deo non reddere quod promiseris, sacrilegium est 189 . Viuendi uia duplex: bona et mala 187 . Ne cogites, quid alii faciant mali, sed quid boni, ipse facere debeas 215 . Veritas. Veritatis cultus

famulis nobilitata casa,
1.1.261  Et tellus reptata Deo spurcabitur et quae
1.1.262  Diuini rubuit rore cruoris humus?
1.1.263  Praedone sacrilegus famulum bibet ore cruento
1.1.264   Iordanem, loto sacra fluenta Deo?
1.1.265  Da monimenta Tui, Regina puerpera, partus:

piscibus esca natant;
1.2.105  Caedibus innumeris et tempestate cruenta
1.2.106   Ister anhelantes decolor auxit aquas.
1.2.107  Iustaque sacrilegi praedones praeda fuerunt:
1.2.108   Hoc precio constet quaeque rapina uelim!
1.2.109  Hostes arte sua pereant: Iniuria uindex,

impius ille deos.
1.5.137  Non impune tamen repetuntur sacra, profanus
1.5.138   Ille feret factis praemia digna suis.
1.5.139  Quamuis sacrilegus pannosa ueste tegatur
1.5.140   Et libertino uertice templa colat,
1.5.141  Vexabunt illum Furiae caedentque flagellis

per oscula Iudas?
2.2.74  Tene sacerdotes insontem crimine falso
2.2.75  Insimulant falsisque accusant testibus, in Te
2.2.76  Fingere sacrilega mendacia mente laborant
2.2.77  Ante profanatum Herodis Cayphaeque tribunal?
2.2.78  Ergo ad Pilatum niuea cum ueste remissus

2.2.133  Supplicium, tormenta, crucem, suspendia poscit.
2.2.134  Ergo infrenatae plebi permisit agendum
2.2.135  Sacrilegus iudex. Consputum atque undique caesum
2.2.136  Adfectumque nouis per tot ludibria flagris
2.2.137  Cernere erat. Verum, postquam data copia tanti

corpore Christus
2.2.233  Pendeat, hos iuxta fures interque profanos
2.2.234  Carnifices? Quod si Christum saeuissime punis,
2.2.235  Sacrilegos absolue reos, absolue nocentes,
2.2.236  Furibus ignoscas, homicidis parce, rapinis
2.2.237  Indulge ueniam. Neque enim miscere profanis

spoliauit inertis,
2.6.86  Saepe uides docilem confundere sacra profanis,
2.6.87  Vrbibus et sanctis inferre incendia templis
2.6.88  Sacrilegumque ignem uiolare altaria diuum
2.6.89  Exitioque frui. Quod si tibi fabula mendax
2.6.90  Quid Phaethontaeus tulerit flagrantior ignis,

bina meis.
3.7.33  Et licet hoc grauibus nondum disuadear annis,
3.7.34   Non temere huic alter substituetur amor:
3.7.35  Nam neque sacrilegae soboles credenda nouercae,
3.7.36   Nec sinit uxoris mutua parque fides.
3.7.37  Ast tibi coniugii retinacula nulla supersunt,

3.21.68   Templa execrandis non adeunda uiris?
3.21.69   Quid, precor, incaestas sacraria summa deorum,
3.21.70   Quid pede sacrilego limina sancta teris?
3.21.71  Temperet accessu pestis deuota profano,
3.21.72   Crimen abhorrescunt numina magna tuum.

fama tuos! 2.
6.2.1  Siccine tam seri proauita sepulcra nepotes
6.2.2   Sacrilega laesum tendimus ire manu?
6.2.3  Nullaque maiorum reuerentia nominis extat,
6.2.4   Nulla uetustatis gratia, nulla fides?

7.4.6  Ingratumque Sathan, flagitiosum, temerarium,
7.4.7  Ausum immane nefas, horribiles trudis ad inferos,
7.4.8  Purgas sidereas sacrilegis complicibus domos.
7.4.9  Tu postquam breue uitae spatium, secla fugacia
7.4.10  Iudex lancibus aequis trutinas, heu miserabiles

proposita de eo: deque Barraba nescio quo improbo et seditioso homine qui forte tunc in publica custiodia asseruabatur inquit: Est uobis consuetudo per hos dies reum aliquem a carcere liberare. uultis ergo ut Jesum Nazarenum uobis absolutum dimittam? Tum uero sacrilegi homines sublato ingenti clamore: Non Jesum inquiunt sed Barrabam Barrabam nobis dimitte. Deus bone quanto hec dicenda sunt cum dolore? quanto eloquenda cum gemitu? quibus lachrymis deploranda? An quicquam peius? an scelestius quicquam aut

sed Barrabam Barrabam nobis dimitte. Deus bone quanto hec dicenda sunt cum dolore? quanto eloquenda cum gemitu? quibus lachrymis deploranda? An quicquam peius? an scelestius quicquam aut fieri. aut dici. aut etiam excogitari potuit? sceleratum innocenti. sacrilegum sancto. iniquum iusto. seductorem pacifico. crudelem miti ac pio. quid superest? deo Optimo Maximo hominem infimum et pessimum pretulerunt. Trahitur ergo Christus ad uerbera: facinus indignum. res miseranda. scelus inauditum. Trahitur inquam

Trahitur inquam Christus hominum Saluator ad uerbera. nudusque uelut latro aliquis ad lapideam columnam deligatur. Aderant ibi carnifices ad pulsandos homines exercitatissimi. circumsistunt columnam. expediunt flagra. preparant sese (horret animus cetera persequi) attollunt sacrilegas manus. ingeminant percutiunt. uerberant diu. acriterque totis uiribus: cedebatur sacrim illud uenerandumque corpus. cedebatur deus et parens et saluator noster: atque ita cedebatur ut non capiti. non ori. non ipsis etiam oculis parceretur. Hem bone Jesu. mundi Saluator.

per uiam attendite et uidete si est dolor sicut dolor meus. Nonne hec uerba omnes comprehendunt calamitates? Non uidemini nunc uobis uniuersos audire miseros? Quis tam fuit tempore illo durus et ferreus: quis tam inhumanus preter impios iudeos. preter sceleratos iudeos. preter sacrilegos iudeos: qui non eius fletu ac querelis commoueretur? et quis fuit quin lachrymas emitteret? quin tantum hunc dolorem. tantam hanc calamitatem pio aliquo affectu prosequeretur? Cui igitur comparabo te uel cui assimilabo te filia Hierusalem: cui exequabo te: et consolabor te uirgo

paupertatem. Mennę quoque, Samnitum prouincię solitario (ut Gregorius tradit) paucula tantum apum aluearia uictum suppeditabant. Eo accedens quidam Longobardus latro frustraque, ne aliena raparet, monitus sacrilegas apibus intulit manus. Sed sicut Esaias ait: Vę qui prędaris! Nonne et ipse prędaberis? Continuo sceleris ultor Deus raptorem tradidit Sathanę uexarique permisit. Indoluit autem Mennas inimici casum. Sciebat enim et inimicos

esset gentilis, natura ferox et latrociniis deditus, ita ut etiam sanctorum delubra expoliando prophanaret, uidit tandem in quiete uirum forma habituque augustiore quam humano, comminantem sibi necem, nisi protinus a flagitiis sacrilegioque se submoueret. Cumque pauore perculsus repente euigilasset, nihil moratus ad ecclesiam confugit et baptismate suscepto eremum petiit. Tantęque sanctitatis fama breui illustratus est, ut aliquando iter faciens

Mattheus quoque Palmerius Florentinus in suo Chronicon libro testatur Olympium quendam, Arrianum episcopum, quingentesimo decimo Dominicę humanitatis anno, dum apud Carthaginem in balneis lauans sanctam Trinitatem sacrilego ore lacessisset, tribus igneis iaculis ab angelo uisibiliter percussum conflagrasse. Recte quidem tot ictibus scelestus ille interiit, quot in Deo personas offenderat, quarum Trinitatem unius esse substantię unus

Iacobus alter de pinna templi deiici et fullonis fuste mactari, Ioannes in bullientis olei dolium nudus demitti, Thomas et Mattheus lanceis confodi, Stephanus lapidibus obrui, Matthias securi percuti, Simon et Iudas irruenti sacrilegorum impetu ellidi atque obteri, reliqui omnes Discipuli diuersis tormentorum generibus absumi ac perimi. Quid post illos de tot milibus martyrum dicam? Dulcia illis tormenta erant, per quę ad te ascendere, tecum iungi

uiolentiam tolerarunt quam hi dolos furum. Clodoueo rege aduersus Gothos arma mouente quidam ex militibus predę cupiditate Maxentii, abbatis Pictauiensis, monasterium inuaserunt. Et cum unus abbatem sacrilegio, ut poterat, renitentem ferire uellet, manum cum gladio sublatam demittere nequiuit, reliqui nescio qua stupiditate mentis correpti immobiles constitere. At Maxentius immanitatis uiolentięque eorum oblitus poenam

eo quod de recuperanda ualitudine deum Acharon consultum miserat, periturum prędixit. Azarias etiam sacerdos Ozię regi super altare thimiamatis incensum adolenti reclamauit restititque intrepide et quasi sacrilegio pollutum, eiicere de templo Domini non dubitauit. Tam ergo hi sanctissimi uiri ab omni simulatione dissimultioneque alieni fuerunt quam reges illi ab ęquo honestoque. Quorum quidam potentiam, dum quicquam accusandi

contemptum aliquem quam sibi necem timuit. Itaque illi fustibus cęsum interimunt. Et cum iam exanimis uestimenta excussissent, sacramentum nusquam comparuit, ipsi autem lymphatico pauore conuulsi diffugerunt. Non ergo licuit sacrilegis illud polluto contactu prophanare, cuius honorem Tharsitius uitę suę antetulit. Illi infidelitatis errore prolapsi ad inferos corruerunt, hic armis eorum fortior cum martyrii palma cęlum petiit, ipsum in sua ibi

Sponso ęterno copulata cęlum adiit, ne frustra illum procis mortalibus pręposuisse uideretur, si eidem et in terris posita communicare neglexisset. Luciam uirginem nec inter flammam constrictam nec perfosso a sacrilegis iugulo lęthaliter uulneratam mori potuisse accepimus, donec sacram sibi communionem a sacerdote oblatam sumpsisset. Tunc cum martyrii corona cęlum lęta petiit, cum eum, pro cuius amore supplicia contempserat, sibi

cuius fide in terra, cum torqueretur, non deseruit. Tecla uirgo, Pauli apostoli prędicatione instructa, Christo se dedicat et iuuenem, cui pacta fuerat, repudiat. A matre Christianitatis quasi sacrilegii accusatur, a proconsule Alexandro igne cremanda condemnatur. Sed ignis repentino imbre extinguitur, illa intacta liberatur. Rursum comprehensa bestiis exponitur, sed inter leones et ursos tuta securaque permanet. In

Antichristus erit. Interea uero, dum dira agetur persecutio, dum Christianorum passim innoxius effundetur cruor, dum uastans omnia prophanorum rabies debachabitur, dum denique Conditor omnium Deus ore sacrilego ubique blasphemabitur, indignabuntur elementa et uerso naturę ordine sol obscurabitur, luna non dabit lumen suum, stellę cadent, terra quassabitur, commotis mare fluctibus rugiet. Et, proh scelus, tam trepida rerum

70  Culmen Apostolicum cui dedit ordo patrum
71  Semper ut incolumes Christi tuearis alumnos,
72  Mortiferis pateat ne sua aula lupis,
73  Ne gens veridicis quondam praedicta prophetis
74  Sacrilegum subeat letiferumque iugum,
75  Consulite in medium vestrasque adiungite vires
76  Nec pigeat tanti principis arma sequi,
77  Qui fuerat Venetis primo promissus ab ortu,
78  Quo duce sola dei fiet

si Tu tamen annuis, ultro
7.3.292  Incolumis multos possum superesse per annos.
7.3.293  Ergo faue et Tua sacra iuua, Rex magne, colentem
7.3.294  Et praestare uelis nostrae quodcunque saluti est.
7.3.295  Sacrilegas auerte manus totamque repelle
7.3.296  Barbariem nostris minitantem incendia tectis.
7.3.297  Siquod et exitium est quo me mea crimina damnant,
7.3.298  Hoc Tu, Summe Pater, magna pietate remittas:

pace cruorem
14.325  Fundere non timuit, sic idem sanguine poenas
Fac luat atque imas Herebi descendat ad umbras. Semeus
Est etiam Semeus, Geminina stirpe superbus,
Qui me sacrilego lęsit temerarius ore,
Probra uomens, maledicta tonans, conuitia fundens,
14.330  Quando iter arripui Castrorum moenia uersus.
Talia dimittas, quoniam Iordanis ad amnem
Occurrit supplex nobis ueniamque

dignitas efferre, si animum habendi auiditas inquietare, adulterio inquinabitur ut Herodes, metu ad negandum subuertetur ut Petrus, optimum quenque contemnet | ut pontifices et scribę Christum | et dum lucra sectatur ut Iudas, nec furtis abstinebit nec sacrilegio. quam autem turpissimum sit, cum bene coeperis male desinere | et nunc hoc nunc aliud uelle, alię quoque in Euangelio similitudines indicio sunt. Matth11 Inconstantis quippe

Nam de Iuda quoque scriptum est, quod post bucellam Sathanas in eum introiuit. Atque ita ille maligna suggestione superatus maturauit scelerate perficere, quod impie cogitarat. et qui Dominicam coenam ore sacrilego delibare pręsumpsit, factus est Domini proditor. Hunc si imitari in gustando sacramento perges, nonne etiam tibi dicere poterit Dominus: Ecce manus tradentis me, mecum est in mensa. et vę homini illi per quem Filius hominis

Itaque sibi uitam, posteris regnum amisit | seruo illud occupante, prole quoque domini sublata. Balthasar Caldeorum rex quo die uasis, quę de templo Hierosolymitano sublata fuerant, in celebri conuiuio perpotauit, eodem occisus est | sacrilegio-que addita ebrietas finem uitę fecit. Olophernem Assyriorum ducem, qui uiris armis-que tam potens fuit, ut quocunque se uerteret, urbibus, prouinciis, regnis terrori esset, epulis uino-que grauem unius foeminę

ipse iudicatur. Optimorum similitudo morum Ionatham iunxerat Dauidi, Eliseum Elię, Paulum Petro, reliquos etiam apostolos innocentia inter se animi-que simplicitas copulauerat. Solus cum illis nequiuit permanere sacrilegus Iudas, quia eum, quem illi amabant, ipse uendidit. et hic quidem de grege Domini egressus faucibus incidit lupi ac periit. Ipsos uero concors inter se erga

poenitentibus aliquid non remittatur, sed quod sic peccanti ad poenitentiam conuertendi se facultas denegatur, ueluti indigno Dei gratia qui sciens ac prudens Deo ausus sit aduersari | et iam cognitam sibi ueritatem linguę petulantia polluere | tanto-que se sacrilegio sponte astringi. Illos quoque in inferno magis plectendos credimus, qui credentes | euangelicis-que instructi doctrinis delinquunt | quam qui mandatorum Dei ignari peccant. quod testatur Saluator dicens: Seruus qui scit uoluntatem

innocentem falsis criminationibus circumuenerunt, iustum condemnarunt, ludibrio habuerunt | et spinis coronatum flagellis-que cęsum cruci confixerunt . tantum-que inualuit semel insitum infidis mentibus odium, ut ne tunc quidem ad poenitentiam tanti sacrilegii mollescere quiuerint, cum illo in cruce pendente | sol obscuraretur, terra tremeret, sepulchra aperirentur, templi parietes dissilirent, saxa frangerentur. Nam depositum quoque ac sepultum custodiri iusserunt. cum-que ipsi

Arrius Arrius ab Euangelio alienatus | impie-que de Trinitate sentiens uentris profluuio extinctus est. Olympius Olympius Arrianus dum blasphemias in sanctam Trinitatem ore sacrilego proferret, fulmine ictus conflagrauit. Anastasius augustus Anastasius augustus Euticetis erroribus implicatus, uerbum Dei in carnem mutatum | et in Christo incarnato unam tantum esse naturam asserebat. cum-que ab hac

tanquam hosti insidiabaris, tanquam seruum uendebas, tanquam parricidam in manus perdere uolentium dabas. Porro tam cruenti facinoris, postquam ille crucifixus est, iam et ipse conscius, peccasse te fatebaris, argenteos quos acceperas proiiciebas. Poenitebat te quidem commissi sacrilegii, sed uenię spe destitutus | dolore-que superatus laqueo collum tuum confregisti | et pendens diruptis uisceribus | effluentibus-que intestinis infelicem animam emisisti. O dirum et crudele mortis genus, nequitię tamen tuę conueniens | tua-que impietate dignum, non

terrena uobis curę esse non cęlestia | et nomen uos habere christianorum non religionem neque iustitiam. Vir enim fidelis obturare statim manibus aures debet, ne uocem Dominum suum maledicentis audiat, uel repente auersus fugere, ne sacrilegi oris petulantię fauere uideatur, si manserit | uel auscultarit | et simul cum maledico ipso diuinam incurrat ultionem. Quod si murmurantis populi contumaciam Deus iustus sępissime corripuit, quomodo sceleratissimorum hominum

quod ad captiuorum redemptionem habere debet Ecclesia, ne in hostium potestatem deueniat (ut de templo Domini Assyrios sustulisse refert Ambrosius), in sacro quid facit, si prophanantur templa, sacraria spoliantur, uirgines corrumpuntur, sanctuarium Dei polluitur, si sacratissimum Christi corpus sacrilega hostium manu de tabernaculis educi et pedibus conculcari nullo uindice uidemus et patimur? Duo – per Deum omnipotentem! – pueri ex Modrusiensi nouissima praeda sex tantillis auenae modiis, tertius uno, quartus una placenta a Turcis redempti sunt, ita ut minima auri aut argenti parte,

censeret: Hostem , inquit, tuum mitte, o rex, ut flagellatum, si tamen uiuus euaserit, recipias. Diuina quippe loco illi uirtus inest, quę ęrarii depeculatores acerrime punit. Post hęc Symon ille, sacrilegii huius impulsor, falsa quadam delatiome Oniam suspectum reddidit Seleuco regi. Venit Onias, ut delata confutando se purgaret. Neque emim difficile erat falsum crimen diluere. Sed interim mortuo Seleuco Antiochus,

25  Pars ante ora patrum / patrios pars ante penates
26  Interfecta iacet: neque liuida busta paratis
27  Conduntur tumulis: optataque funera desunt.
28  Templa quibus careant maculis? aut denique quas non
29  Sacrilegas sensere manus? expromere verbis
30  Difficile est / magnosque cient suspiria luctus.
31  Vel meminisse piget: modo sancto quaelibet aedes
32  Nomine plena tuo fuerat: tibi thura. precesque
33  Fundebat populus multo

curandi demoniaque eiiciendi potestatem acceperat, cuius corpus et sanguinem iam gustauerat, cuius sanctis manibus lutulentos pedes ablui sibi uiderat, Iudeis in mortem uendidit, osculo prodidit, in manus tradidit impiorum. Quid egisti, teterrime Iuda? Quantum criminis, quantum sacrilegii commisisti? Iesum uendidisti pro argento, pecunię cupiditate superatus; pro argento, inquam, Dominum tuum, benefactorem tuum, et eo quidem modico admodum atque exili. Triginta argentei tibi chariores fuerunt quam uita illius, cuius erga te benignitatem

illum? Quibus uerbis aperte monstrauit sponte se pati uelle, quod impii per uim inferre decreuerant. Igitur ne iniuriam quidem sustinens a benignitatis suę officio abstinuit. Adductoque ad se Malcho abscissam auriculam tactu restituit ac sanauit. Deinde ad sacrilegos conuersus: Tanquam ad latronem existis — inquit — cum gladiis et fustibus comprehendere me. Quotidie apud uos sedebam docens in templo, et non me tenuistis. Hoc autem — inquit — totum factum est, ut adimplerentur scripturę

in re facto opus sit, ne nimis inconsulte natos suos amando et semetipsos et quos genuerunt perditum eant. Hoc certe ideo admonendum duximus, quia multos in hanc erroris foueam pręcipites ire uidemus, ignaros quidem, quanto sese implicent cum in filios parricidio, tum in Deum sacrilegio. Cui soli seruire multo est pręstabilius quam toti terrarum orbi imperare. Sed iam ad id, unde digressi sumus, redeamus! Comprehensum Iesum ligauerunt (ut Ioannes ait) et adduxerunt eum ad Annam primum, Caiphę pontificis

igni imperare, ut exurat percussorem, sicut exussit*** quinquagenarios regis Achab, qui comprehendere uenerant Heliam prophetam; uel terrę mandare, ut repenti illum hiatu absorbeat, sicut absorbuit Datan et Abiron, cum Moysi procaciter insultassent. Poterat denique qualicunque sacrilegi huius nece iniuriam uindicare. Sed quia pro nostra omniumque salute perferre grauiora uenerat, et hoc non indignanter tulit. Ne enim**** fecisse aliter ac docuerat uideretur — pręceperat autem: Qui te percusserit in unam maxillam, offer ei et alteram —

quidem Matheus et Marcus testantur, in domo Symonis leprosi, quando mulier, ut supra diximus, non pedes unxisse, sed super caput recumbentis Domini unguentum effudisse uisa fuit. Iudas Iudę autem Scariothis nefandum sacrilegium atque perfidiam Dominum suum prodentis Zipheos portendisse non inepte sentient, qui legerint *corr. ex legerit Dauidis latebras ab iis proditas Sauli regi ipsum persequenti. Dauidem autem regem sępe diximus typum gessisse Christi. Prophetasse

mutatus ad tam execrandum deuolutus sit flagitium, ut Dominum suum uenderet et se perderet, in illum impius, in se crudelis. Hunc figurabat Achan, qui auaritię stimulis concitatus de anathemate urbis Hierico ausus est siclos argenti aureamque regulam furto surripere. Quam ob rem sacrilegii conuictum lapidibus obruerunt. Eo interempto Deus placatus est et Iesus Naue aduersus hostem uictoria est potitus. Ita et Iesus noster Iuda perdito diabolum uicit atque de illo triumphauit in cruce moriendo et de sepulchro resurgendo et de terra in cęlum angelis

a ministris et clientibus furto, ut fieri in sacerdotum obitu solet, ablata, ad ducenta millia nummum aureorum apud illum reperta sunt, atque in domum regiam illata. Porro mos est Hungarorum regum nummos penes extinctum antistitem inuentos sibi uendicare, quam quidem consuetudinem, ut sacrilegio sacrilegium multetur, inde exortam esse arbitror, quia nostrae aetatis sacerdotes congerendae pecuniae supra omnes mortales student, eamque ut plurimum aut repositam in nullum usum, quod dementium hominum est, condunt, aut suo ipsorum uel consanguineorum arbitratu

et clientibus furto, ut fieri in sacerdotum obitu solet, ablata, ad ducenta millia nummum aureorum apud illum reperta sunt, atque in domum regiam illata. Porro mos est Hungarorum regum nummos penes extinctum antistitem inuentos sibi uendicare, quam quidem consuetudinem, ut sacrilegio sacrilegium multetur, inde exortam esse arbitror, quia nostrae aetatis sacerdotes congerendae pecuniae supra omnes mortales student, eamque ut plurimum aut repositam in nullum usum, quod dementium hominum est, condunt, aut suo ipsorum uel consanguineorum arbitratu magis quam

eo terrore segniores in repugnando redderet. Tametsi sunt, qui credant Turcas id manibus ciuium in praelio caesorum tribuere solere, atque eo ritu uita functis parentare. Caeterum siue ad terrorem hostibus incutiendum, siue perinde ac sacro quodam, quod quidem uerius sacrilegium appellandum est, illa immanitate Turcae utantur, procul tamen a uiris fortibus, ubi praelio defuncti sunt, huiusmodi crudelitas abesse debet. Nam quemadmodum armatum hostem in praelio occidere decorum est, ita uictos excarnificari feritatis omnem immanitatem excedentis.

nihil profecturis desistendum ratus, armis ius suum tandem prosequi statuit. Sed quia suis duntaxat armis ac per se Venetos, ueritus eorum potentiam, lacessere non audebat, querelam ad omnes fere Christianos reges partim literis, partim legationibus defert. Accusat Venetos aeque ac sacrilegio contactos, hortatur ipsos reges, ut non modo Romanae Ecclesiae iniurias, sed et suas ulciscantur, nec sinant mercatores regna per scelus occupare, undique Venetis bellum concitat. Iam coeperant Christiani principes pontificis uerba non modo auribus, sed et animis admittere: nam

abierint, statim cognoscent se non sua uirtute, sed aliena ignauia fortunatos ac felices fuisse, licet nunc cum regibus ex aequo agere uideantur. At quum tibi e diuerso omnia Dei munere abunde suppetant, causa iustissima ― quid enim iustius quam res praesertim ecclesiasticas a contactis sacrilegio armis repetere? ― consilium, animi magnitudo, opes, rei militaris peritia, militum tum uirtus, tum multitudo, de uictoria nihil dubitandum est. Quam quum consecutus fueris, Lodouice, humanitatem, quae uirtus reges maxime ornat, hac uel imprimis causa non exues, ut scilicet

debeo dedico, non inuitus exhibeo. Quę si tibi et Iuliano placuerit, in propatulum faeliciter uolitabit, ab omnibus hospitaliter ac periucunde amplexabitur, inuidentium amarissimos morsus nequaquam exhorrescet; insumma, famae illius auspicatissimae, cui profecto nitidum calculum non adiecisse sacrilegium est, optime consultum iri arbitrabor.

Faeliciter ualeas, mi Luchare, M. Maruli nostri etiam defuncti obseruator unice, qui non, ut plerique, uiuentium amicorum fortunam sequeris, sed charis quoque post cineres solatia praestas, aeternitatem curas.

clarius illa nitescunt
11.359  Luce poli, mihi si non uultis, credite factis.
11.360  Vt uobis sit nota fides, quia natus in almo
11.361  Patre manet, pater in nato sit uterque perennis.
11.362  Iudaei unde truces conati inuoluere Christum,
11.363  Sacrilegas deus ille manus euadit, et atras
11.364  In se uersa fugit lux incomprensa tenebras.
11.365  Non secus ac radii sese per opaca fenestris
11.366  Inserto quum sole domus laquearia fundunt,
11.367  Et mixtim certant acies in luce minutae.

14.573  Praesidi una quidem, sed principis altera mystae.
14.574  Sunt his tela sudes, accinctaque comminus enses
14.575  Arma, faces quatiunt. inclusaque lumina cornu.
14.576  Proditor his Christum mentita per oscula Iudas
14.577  Signaque, sacrilego ferus indicat ore Magistrum.
14.578  Hic uentura uidens in se est quaecunque profatus,
14.579  Exit in occursum, quibus hoc. quem quaeritis inquit?
14.580  Nazareth auctorem referunt florentis Iesum.
14.581  Lampada has et enim lux Christi et signa

uitae et mortis tellus expauit Agonem,
15.5  Obstupuitque dies, et uersa luce refugit.
15.6  At mors infernis accincta doloribus instat,
15.7  Sollicitatque duces solymos, et tartara miscet.
15.8  Conuenere trucem furia cogente senatum,
15.9  Sacrilegi mystae, quibus infula constitit auro,
15.10  Et precio uenalis honos, sacrasanctaque sedes,
15.11  Et scribae, quibus est templo cathedrata facultas,
15.12  Moseo et strident infixae cardine claues.
15.13  Canicies et honora senum, sed laetifer

POM. Discrutior ista Caesaris petulantia, qui sibi persuaserit se pium facinus ęgisse quum ad inuadendam Tyrannidem in uiscera reipublicę arma inferret, nos uero nefarios atque sacrilegos affirmat qui restitimus sceleri, qui repellere iniuria conati sumus, quorum periculo nil aliud tentatum est nisi ut ciuibus libertas ocium et sua commoda seruarentur integra.

SyL. Non sinam te, Caesar, diutius in tanta turpiter hallucinatum impietate uersari, nec sacrilegis aliorum erratis accedentem a cognitione summi boni uerique immenso separatum interuallo existere. Videndum autem in primis est non quid quisque de diis sentiat (quando plęrique figmentis anilibus impudentissime

igitur leuiora delicta iubeantur atrocissimis expiari suppliciis, euersoribus urbium, et quorum opera publica salus oppugnata et libertas extincta sunt, credis impunitatem propositam esse? alioquin et impios Gygantum conatus spesque sacrilegas olim consensu gentium execratas iam sua sententia laudi posteritas ascribet. Quocirca (ut ad meam causam quasi postliminio reuertar) quod nequaquam inuitus aliena possessione decesserim, aequissimi atque fortissimi animi fuit.

non Romae Vrbis sanctae, sed Babylonis Vrbis peccatricis, de qua impletum est temporibus nostris uerbum Domini in Isaia. Quomodo facta est meretrix ciuitas fidelis, plena iuditio et sanctitate? Iustitia prius habitabat in ea, nunc sacrilegi et homicidae: Is 1, 21 prius gens sancta et populus acquisitionis, nunc populus Gomorrae, semen nequam filii scelerati,

denique quod animus luctu abhorret, dicere, sacratissimum saluatoris corpus, uasculis pro more aureis argenteisue reuerenter conditum, cum ob praedam uasorum, tum propter contemptum (proh dolor, proh nephandum scelus omnibus seculis detestandum) terrae collisum pedibusue plus quam sacrilegis calcatum. Heu nos miseros, uisio Apostoli in Apocalypsi poenas minatur huic urbi, ut diximus, admodum graues, at certe his nostris quas passi sumus longe mitiores. Magna est profecto ira, quando in sua castra, in sua tentoria, in suos denique milites saeuit Imperator. Mitius olim egit

scribit Gotthos, cum caepissent urbem, non modo a Christianorum templis uim abstinuisse, sed etiam his donasse uitam, qui eo profugerant. Tanta nominis Christiani reuerentia apud barbaros illos fuit, qui doctrinae coelestis ignari, nomen tantum Christianorum audierant. At isti sacrilegi quas aras, quod sacellum reliquerint intactum? Et accepimus non tantum omnia fana spoliata esse, monumenta sanctorum uirorum praetiosiora, et thesauros ad publicam utilitatem totius Italiae ibi conditos, direptos esse, sed etiam caede et aliis sceleribus prophanata esse, decantatae sunt

te oporteat, qui auaritia corruptus, omnia diuina atque humana iura uiolauit. Et haud scio an noceat nostris hominibus contagio Hispanorum: hos, ut uereor, nouae disciplinae magistros habent. Ab his tanquam lanistis auariciam crudelitatemque discunt. Non autem minus sacrilegium est, Bibliothecas, quam phana diripere. Non enim inter sacras res, aut diuinas recensenda sunt aurea uasa, quibus in ceremoniis nostris utimur? Et non recensendi sunt libri, qui coelestia oracula, qui doctrinam religionis, alias honestas artes diuinitus ostentas generi humano,

2.634  Strata uirum cęsis dum spectat corpora castris,
2.635  Sennacheris campo uix territus aufugit illo.
2.636  Sacrilegi Sacrilegi. . . 639 aris] II Par 33 accedit scelus huc insigne Manassę.

campo uix territus aufugit illo.
2.636  Sacrilegi Sacrilegi. . . 639 aris] II Par 33 accedit scelus huc insigne Manassę.
2.637  Templa prophanantur rursus, peregrinus in aedem

Sathanae, ut Christum oppugnet. DE SACERDOTVM ET MOnachorum sub Turcae tributo uiuentium conditione. SAcerdos, monachus pessima illic conditione sunt, ut sacrilegia et scandala Dei et hominum existimantur, nihil de ecclesia accipiunt: Feriatis diebus pauxillulum panis a mulierculis nonnullis porrigitur, caeteris diebus nihil datur. Ipsi lignationibus uiuunt: nam mos est, ut ligna in syluis caedant, ijsque dorsum aselli

hominum gemitusque frequens lachrimaeque fluentes.
25  Pars ante ora patrum, patrios pars ante penates
Interfecta iacet, neque liuida busta paratis
Conduntur tumulis optataque funera desunt.
Templa quibus careant maculis, aut denique quas non
Sacrilegas sensere manus? Expromere uerbis
30  Difficile est magnosque cient suspiria luctus.
Vel meminisse piget! Modo sancto quaelibet aedes
Numine plena tuo fuerat, tibi thura precesque
Fundebat populus multo Christianus honore:

monasterium divae Mariae virgini fuisse dedicatum. Monachi intus existentes expertes fuisse periculi. Aliud, quod in arcis loco erat, quum jussu Turcae demoliretur, quo ejus ruinis aliud quippiam aedificii conderet, LXX. ex iis, qui sacrilegis manibus domum Dei frangebant, subitis mortibus per intervalla dierum, dum instant operi, fuere prostrati; miraculo apud Christianos utrumque habitum, et mandatum memoriae nunquam interiturae sua gente incolumi. Si in urbe moram

non tantum episcopalem mitram, sed etiam cardinalitium galerum, quem facilime post tot amplissimas legationes adipisci potuisset, contempsit: potius eligens malis affici simul cum populo Dei, quam temporariis commodis peccati perfrui: maioresque arbitratus divitias probrum Christi, quam Babylonis sacrilegos, abominationibusque per nefas partos thesauros. Perge igitur, Princeps amplissime, in tam praeclaro instituto: et dum alio sua quenque voluptas cupiditasque trahit, tua sit magna voluptas Christus, pietas, iustitia, omnisque honestas, ac publicum bonum: ad quae omnia res

Romanorum 8 ex fiducia victoriae in iudicio Dei exultat, Deum complectitur, amat ac celebrat. Hic nos optimo iure possemus vel deplorare sortem Ecclesiae ac verae religionis: vel etiam corruptelarum patronos, atque adeo hunc ipsum coram Deo totaque Ecclesia accusare, quod tam temere atque adeo sacrilege ausit dicta Spiritus sancti, nihil prorsus pro ipso facientia, corrumpere, et inde tam horrendos errores extruere, quos nec ipsi quidem Papistae nunc audent asserere, sed in solum Christum omnem fiduciam collocandam esse docent. ¶ Haec iam paulo prolixius de nomine ac verbo Fidei et

iustitiam suorum sacrificiorum, prolixarum battologiarum et hypocriticorum ieiuniorum ac eleemosynarum in plateis cum sono buccinae datarum, miseris hominibus venditabant eo praetextu specieque domus viduarum exedentes et mulierculas oneratas peccatis captantes, ut et nunc sacrifici ac monachi sacrilege factitant, ut plane eodem modo nunc Satan suam imputativam iustitiam pro filii Dei, mundo per suos seductores obtrudat. XVI. Oritur autem adversariis aliqua pars tenebrarum ac caecitatis statim initio ex eo fonte, quod ignorant quid sit iustitia hominis erga Deum: et quid sit

κάθαρμα, tanquam catharma fui, habitusve sum. Putant ergo, ut in voce Anathematis dixi, Paulum aliosque Apostolos perinde omnium iudicio damnatum, et pro quodam piaculo omnia contaminante, et alios homines suis peccatis ac ira poenisque Dei onerante habitum, ut sacrilegos, incestos, parricidas, aut alios qui ingentia scelera patrarunt, aut etiam ut eos homines quos certo ritu, caeremoniis ac precationibus, omnium peccatis ac poenis oneratos, diis manibus sacrabant, devovebantque. Sic et. Germanica translatio vertit vocem Peripsematis, Fegopfferr.

sit illis signum Ionae. Sic intellectum testimonium Iudaeorum contineret acerbiorem accusationem, quod videlicet Christus non tam stulte inctaverit vires suas, quod non valde capitale esse posset: quam sacrilege minatus sit, se eversurum illud sacrosanctum templum Dei, ubi solum eius votum accogitatio pro grandi sacrilegio habita fuisset. Et hic etiam clarius apparet falsitas testimonii, quod non tantum vocem templi male intellexerunt, sed etiam calumniose dissolutionem templi Christo tribuerunt:

accusationem, quod videlicet Christus non tam stulte inctaverit vires suas, quod non valde capitale esse posset: quam sacrilege minatus sit, se eversurum illud sacrosanctum templum Dei, ubi solum eius votum accogitatio pro grandi sacrilegio habita fuisset. Et hic etiam clarius apparet falsitas testimonii, quod non tantum vocem templi male intellexerunt, sed etiam calumniose dissolutionem templi Christo tribuerunt: cum ille id Iudaeis tribuerit, quod sint destructuri templum corporis eius, sibi vero tantum suscitationem

[?: nasu-li ] exponunt, semen mulieris in ea promissione esse totum genus humanum, seus omnes homines. O bellos victores, quos omnes satan ut vilissima mancipia regit, et tandem etiam in aeternum exitium damnationemque praecipitat. Ista sane primi illius Evangelii inversio papistica, illi sacrilegio vicinissima est: perinde certe victoriam de serpente a Christo ad alias transfert, ut illud. Operae pretium est porro, etiam rationes ipsorum audire. Primum dicunt, non posse nomen collectinum Semen, unicum tantum individuum intelligi. At contra Paulus disertissime vocem Semen

unde et ordo et origo surrexit. Idem Epistolarum lib. 1. epistol. 8. Nemo vos, fratres, errare a Domini via faciat. Nemo vos Christianos ab Evangelio Christi rapiat. Nemo filios Ecclesiae tollat: pereant sibi soli, qui perire voluerunt. Ibidem: Adulterum est, impium est, sacrilegum est, quodcunque humano furore instituitur, ut dispositio divina videatur. Ibidem Epist. 4. Praeceptis divinis necesse est obsequia nostra deserviant, nec personam in eiusmodi accipere, aut aliud cuiquam largiri potest humana indulgentia, ubi intercedit et Legem tribuit divina

eius contra viventem Deum blasphemare. Sic ergo demum perspicue palpabiliterque cernimus, ipsum summum cacodaemonem et inferorum principem, per suum Antichristum, eiusque decreta ac fictum nomen Concilii, sese supra Ecclesiam, verbum Dei, et ipsum verum ac viventem Deum, suumque unicum creatorem sacrilege extollere ac efferre. ¶ Sed iam audiamus ipsos Antichristi pseudoprophetas ac seductores, ne quid de eis temere confingere videamur: et ut tum norma eorum praesentis Conciliabuli et formandae Religionis, tum et perpetua praxis, omnibus ex eorum proprio ore innotescat:

de solo pane dixit, Hoc est corpus: et de solo vino, Hic est sanguis. Sacramenta Dei non ex Physicis concomitantiis, sed ex solo verbo ac institutione Dei dependent, suamque essentiam sortiuntur. Sublato vero verbo, mandato et institutione Dei, sacramenta plane desinunt esse. Sic ergo sacrilege cum substantiales huius sacrosancti sacramenti partes, nempe tum elementum tum et verbum, mutilent et truncent, quomodo et vere docere possunt se servare integram substantiam? Verum istam longe desperatissimam coniuratorum Antichristi audaciam nihil pudet, manifeste contra palpabilem

nihil pudet, manifeste contra palpabilem veritatem quidvis pronunciare et blaterare. Vae illi, qui se tam crassa impostura decipi patiatur. Dicunt sibi licere ea corrigere ac statuere in hoc sacramento, quae vel hominum saluti, vel huius sacramenti dignitati conveniant. O'sacrilegam audaciam. Num ergo Tridentina cohors melius novit aut instituere potest, quid vel saluti hominum, vel dignitati sacramentorum conveniat: quam ipsemet caelestis magister, et unica via, veritas et vita, vel etiam, eius caelestis pater, cuius praescriptum filius, ut supra audivimus,

Ecclesiam catholicam, non iustis causis et rationibus adductam fuisse, ut laicos, atque etiam clericos non conficientes, sub panis tantummodo specie communicaret, aut in eo errasse, anathema sit. Hactenus illi. Hoc anathemate totam Ecclesiam Christi usque ferme ad nostra tempora sacrilege anathematizant, quae sensit ac docuit, esse Dei mandatum, ut sub utraque specie hoc sacrosanctum Sacramentum sumatur. Quin et ipsum unigenitum viventis Dei filium blasphemo ore excommunicant. Nam ipse, sicut a patre iussus fuit, disertissime dixit, Bibite ex hoc omnes: idque non tantum

devovent, si quis non credat eos habere gravissimas causas, cur tantum sub una specie sit communicaridum. At eorum Ius ante 400 annos congestum, et usque in hodiernam diem ab illis pro sacrosancto habitum, contra pronunciat, communionem sub una specie, praegrande sacrilegium esse. Verba eius haec sunt. Gelasius Papa de consec. dist. 2. cap. comperimus. Comperimus autem, quod quidam, sumpta tantummodo corporis sacra portione, a calice sacri cruoris abstineant: qui proculdubio (quoniam nescio qua superstitione docentur astringi) aut

Comperimus autem, quod quidam, sumpta tantummodo corporis sacra portione, a calice sacri cruoris abstineant: qui proculdubio (quoniam nescio qua superstitione docentur astringi) aut integrum Sacramentum percipiant, aut ab integris arceantur. Quia divisio unius eiusdemque mysterii, sine grandi sacrilegio non potest provenire. Glossa ibidem: Nec superflue sumitur sub utraque specie. Nam species Panis ad carnem, et species Vini ad animam refertur: cum unum sit Sacramentum Sanguinis, in quo est sedes animae. Iamque sumitur sub utraque specie, ut significetur, quod utrunque Christus

Papae esse ac vigere: ut hinc quidem conciliabulum clamet, communionem sub una specie longe pientissimam ac catholicissimam esse, gravissimasque eius causas haberi, et contrarium dogma ut foedissimam haeresin damnet: inde Sacrosanctum ius Paparum clamet, Communionem sub una specie esse ingens sacrilegium, et gravissimas causas haberi, cur sub utraque specie sit communicandum. DE NONA SESSIONE TRIDENTINAE SYNODI. Si quis omnino adhuc hactenus dubitavit, an Papa sit illa vere horrenda, et a Daniele, Christo ac Paulo praedicta abominatio, in loco

filii Dei, evidenti eius verbo manifeste refutamus. Nam Spiritus sanctus per tres Evangelistas et D. Paulum diligenter institutionem sacrosanctae Coenae narrans, et humano generi praescribens, negat ibi quicquam tale a Christo Domino ac Servatore esse factum. Certe sine grandi atque adeo extremo sacrilegio tanta res, ut quidem eam Antichristus esse et haberi vult, excludi non potuisset. Verum ita accurate concinneque illud sacrosanctum Testamentum narratur, itaque singula verba ac sensus inter sese invicem colligantur et coagmentantur, ut etiam si fingere liceret aut liberet

eis, ut plane irrefragabilia, contra eorum vanissima et audacissima figmenta in oculos et aures obtrudimus ac ingerimus. 3 Tertio loco affirmant, suam Missam institutam et mandatam esse in verbis, Hoc facite in meam commemorationem. Unde autem tandem hoc quoque nugamentum, aut potius sacrilegam sacrosancti Testamenti Christi falsationem probant? Quo, inquam, oraculo sacrarum Literarum id confirmant? Contra vero eos, pro nobis, tria sacrosancta Evangelia et Paulus disertissime redarguunt: quae ostendunt et afferunt illa verba, Hoc facite in meam commemorationem,

sumptione Corporis ac Sanguinis Domini, quae ibi in re praesenti, manibusque erat, instituebatur, mandabatur et peragebatur. Verum praeter hoc sacrosanctorum Evangeliorum testimonium Spiritus sanctus per Paulum selectum Christi organon adhuc evidentius istam horrendam corruptelam et sacrilegam falsationem testamenti filii Dei redarguit. Inquit enim: Hoc facite, quoties biberitis, in meam commemorationem. Quoties enim panem hunc comederitis, et poculum biberitis, mortem Domini annunciate. Clare ergo hîc Paulus cum Corinthiis de sacra Coena sumenda agens,

Coenam sumentes, tum et in idolorum templis idolothytis vescentes, ad mensas sedere aut accubare et epulari solitos esse, ut clare sanctus Paulus eiusdem Epistolae 8 testatur, cum inquit: Si quis te conspexerit in epulo simulachorum accumbentem. Ah nihil satis dici potest de istorum sacrilega vanitate et audacia, quidvis temere de sacris Literis fingente et blaterante, ut modo suas abominationes quomodocunque ornent ac obtineant. Negant isti Areopagitae, quicquam obesse isti suo Maositico sacrificio indignitatem sacerdotis. Ergo iam sublatum plane est illud vetus

fraudibus, malis dolis, violentia, tyrannide ac iniuriis contra omnes regulas praescriptaque omnis iuris ac aequitatis, in perniciem Ecclesiae ac veritatis instructus armatusque sit, et grassetur. Caeterum, sive id factum fuerit, sive non: haec profecto ipsa, quae hactenus de ista sacrilega Tridentina turba et nefario conatu exposuimus, satis et plus satis gravissimarum causarum continent, quae liquidissime et quasi palpabiliter monstrant, istud blasphemum conciliabulum ex patre diabolo esse, ab eoque regi ac gubernari, et in extremam contumeliam Dei, verae Religionis

sententia festiva 72 Testamentum vetus et novum quomodo inter se differant 93. 94 testamentum vetus, occultatio novi etc. ibid. vetus praestantissima Scripturae pars 366. proprie quod 93. 94 Testamenti filii Dei sacrilegam salsationem quomodo Paulus redarguat 435. veteris et novi proprietas quae 123. summa 6. veteris lectionem non probe intelligentes, cur noxam incurrant 92. 93. libriunde dicti 36. novi unde. ib. nomina quaedam alia nos literatura habere quam sint apud Hebraeos 113. vocem

1.7.31.2  Eminet, et si quis fronte modestus erit.
1.7.32.1  Direptor Solymorum aurum, quod Crasse sitisti,
1.7.32.2  Ebibe. Sacrilegos exitus iste manet.
1.7.33.1  Mundi oculus Sol est. vivax quoque spiritus illum
1.7.33.2  Temperat alma Iovis filia

42. in qua, et caput, et bona (redemptibiliter tamen) amittuntur. Vel Emendae Capitis, ubi et caput, et bona redimuntur, 2. tit. 43. Vel Criminalis, ut homicidiorum, incendiorum, adulteriorum, furtorum, sacrilegiorum, incestus, et aliorum maleficiorum passim; in qua solum caput amittitur, 1. tit. 15. Vel Pure Birsagialis, ut violationis Sedis Iudiciariae, 2. tit. 69. indebitae actionis, obligaminis,

latè per agros populatur aristas.
101   Iam diri parvos ritûs Pelopëides annos
102  Relligione negant, sed amant fovisse verendo
103  Patribus antiquis laudato in Numina cultu.
104  Quin et sacrilegi decus exitiale Machonis
105  Occidit, ast longùm numeroso festa vaporat
106  Thure dies Superis, et pasta decenter honoro
107  Cera micare tumet meritis altaribus igne.
108  Vlterius ne rapta dole

1.43  Quam te monstrivoma pestis prognata gehenna,
1.44  Lutherum puto, qui stygiis qualem hausit ab antris,
1.45  Exhalere luem, foedaeque rebellia sectae
1.46  Semina, sacrilega coepit diffundere dextra.
1.47  Hic sacri expulsi vita cum caelibe ritus,
1.48  Proscripti superum cultus, Petrique suprema
1.49  Conculcata, orbem non

1.88  Nuncius e Coelo? sed quae Caelestia profers
1.89  Officii documenta tui? blasphemia, fraudes,
1.90  Ebrietas, odia, incestus, periuria, mores
1.91  Sacrilegi, rabies, verba impia, vita superba,
1.92  Sunt fidei portenta tuae: quo te Axe profectum,
1.93  Pellendis hominum, effudit quas Roma tenebris,
1.94  Suaderi Eoi radiis manifestius

1.138  Conclamata salus: tu cuius summa superbi
1.139  Et metuunt iura, et reverentur sceptra tyranni,
1.140  Affer opem Divae: tu vindice disiice dextra
1.141  Sacrilegos ausus: redeat lux prima, sciantque
1.142  Intacta Numen te Relligione vereri.
1.143   10 Ingemuit dictis Aether, auditaque movit

1.181  Num terris saevire sines sine lege furentem
1.182  Progenies animosa Stygem? patieris inultos
1.183  Iuratos Divum, et supremi Numinis hostes?
1.184  Nunc age, sacrilegis altaria diruta dextris
1.185  Erige, Divorum ritu vitiata prophano,
1.186  Reddere primaevo sit mens delubra nitori.
1.187  Ne timeas; quamvis vultu iracunda minaci,

3.470  Inter inassuetae concludes otia cellae?
3.471  Cernis adoratae veluti discrimine Romae,
3.472  Saxonicus late spargit sua toxica Buffo?
3.473  Sacrilegae sentis quas propudiosa Genevae
3.474  Pestis, adornata Romana in funera lingua,
3.475  Designat caedes? primae fastigia mitrae,
3.476  Qua levitate suos calcare Bohemicus Anser

THIENEIDOS LIBER QUARTUS.
4.1   1 Extollat varia meriti quod laude Thienem,
4.2  Sacrilegum, Romae quia iniquum, dicere bellum
4.3  Incipiam. Dives spoliis, opulenta potentum
4.4  Regnorum exuviis, populorum, Orbisque subacti
4.5  Luxurians opibus, tot fractis gentibus

4.258  Tutus nemo, sui nemo securus, aperto
4.259  Praesumit nemo sese committere Coelo.
4.260  Nec domibus tranquilla quies: Divumque penates,
4.261  Sanctaque sacrilegus Delubra examinat ensis:
4.262  Hostis ubique furit, crudelis ubique satelles
4.263  Arma cruenta rotat: certam sed denique mortem
4.264  Effugias, isto rerum quod turbine,

Urbis vicino pacis solatia bello.
4.518   20 Altius instantis memorare pericula Martis,
4.519  Incipio. Thracis diadema immite tyranni,
4.520  Sacrilegis adeo late se protulit armis,
4.521  Totus ut Ismariis rigeat terroribus Orbis.
4.522  Lunato obsequitur quantus proh subditus hosti,
4.523  Regnorum numerus! quorum tumulata

4.630  Formidare Deum, scripsit: quae incautus adoras
4.631  Caesar, fulmineis prosternam Numina telis,
4.632  Et Romana meis cedent altaria Lunis.
4.633  Talia sacrilegum, fama est, dixisse tyrannum.
4.634  Sed Deus istius probri, vice, reddidit ingens
4.635  Hostibus opprobrium; quodque unicus arbiter ille,
4.636  Regnorum excelsas adimat,

6.413  Impia tartareis emerserat haeresis umbris,
6.414  Germanamque scidit deluso Aquilone nefandus
6.415  Mysta fidem: sacrasque Petri, furiosus Averni,
6.416  Sacrilego Claves pede conculcabat Alastor.
6.417  Nec satis Arctoo tulit insanire superbus
6.418  Erro solo; tetigit, nimium furere ausa remotas
6.419  Hydra plagas, Stygiae rebiem proferre

nulla fides: hinc discite reges,
6.553  Quales expediat regnis adscribere cives.
6.554   26 Non ignota loquor: mihi tota Britannia testis:
6.555  Gallica sacrilegas ostendunt lilia fraudes;
6.556  Pannonici testis praesens est ira Gradivi:
6.557  Testis adhuc propria fumans Germania clade;
6.558  Et Morini testes, testis Mosa, Moldava

impia sceptri
6.574  Ambitio, haeretici sanie polluta veneni.
6.575   27 Quid dicam proprio infidos in principe cives
6.576  Sacrilegas foedasse manus? tibi Carole sola
6.577  Haeresis, indignum illa Maiestate tribunal
6.578  Constituit: quo te regni diademate cinctum
6.579  Dixit iniqua reum plebis sententia

vocatas
Ne caeli Regina faces coetusque suorum
(Quisque fuit, pietas haesit cui vera) clientum
Sollicitam pro matre gerens aeterna Tonantis
Immensi soboles fidaque propagine curam,
Sacrilega tellure monet migrare propinquo
Immeritos plecti excidio bellique ruinis,
Felici statuit matrem subducere letho. 36.
Quae fuit haec

sociosque deumque
10  Percussit rerum facies nova: turbidus horror
11  Undique et horror erat, circum vineta iacebant
12  Sacrilega vastata manu, vis improba botros
13  Sparserat et vites ima ab radice revulsas,
14  Ceu solet aestiva metuendus grandine turbo
15  Spargere vota pii nondum matura

14  Mutato momenta situ, iamque ausus in illos
15  Livor ab Elisiis properare inconditus umbris
16  Stringere tela manu, leges aeternaque rerum
17  Foedera sacrilega suadebat frangere rixa:
18  »Cur senior divum, summi gravis arbiter orbis,
19  Fallit inexhaustos gressu leviore labores?
20  Cur suus auricomo Soli

25  Exilit et quanto pede subdita colla fatigat 25
26  Luxuries immensa palati!
27  Per fora perque vias magnorumque atria divum
28  Sacrilega fumantia pompa
29  Spirant daedaleos Saliari in lance sapores
30  Oris scitamenta superbi.
31  Iam nisi centenis obsonia structa ministris

29  Mors, quae in supplicium primo de crimine fluxit,
30  Non est poena mei, sed medicina mali.
31  Nec pueris pax est, puerorum corpora miscet
32  Sacrilega Lachesis sanguinolenta manu.
33  Stant cunae in feretris, lucem aspexisse timendum,
34  Causa est, cur subeas funera, posse mori.
35  Tu tamen, o nostris

30  Inflatas Mavorte tubas. Iam foeda per aras
31  Sacra reponuntur, iam grandi obnubit acerra
32  Assyrius delubra vapor, resonoque tumultu
33  Sacrilegus cumulat redimita altaria sanguis.
34  Roma gemit, maeret Pietas, Stygioque tyranno
35  Haud alias plus posse datum. Quid deside dextra
36  Torpes, Diva soror? Da

17  Testari parcendo velis. Non ista fatemur
18  Henricum meruisse; tuae bella impia Romae
19  Intulit, et toto coetus Aquilone coactos
20  Sacrilegumque senem furiali armasse tiara
21  Novimus in superos, in magni iura Tonantis,
22  In tua sceptra, Pater, triplicem terrentia mundum.

269   „Ambigitis quae poena foret. Cessate, morâque
270  270 „Augete exitium, subito nec frangite sontem
271   „Fulmine, sacrilegus se perdi sentiat hostis.
272   „Anne ego Palladias quae iam uenerabilis artes
273   „In primum, mediumque diem, serumque ferebam,

refert donis auctus, sed perdidit omnes
307  Cum navi socios procul hinc in gurgite vasto
308  Trinacria excedens. namque illi rector olympi
309  Saevierat cum Sole gravis, cui forte juvencos
310  Sacrilegi leto dederant in litore nautae. 310
311  Ergo omnes periere undanti in marmore: at ipsum
312  Applicuit terris haerentem ad fracta carinae
313  Robora fluctus agens, ubi pingues ubere glebas

praetendit quamquam pars longe maxima eorum, qui condemnati sunt, insignes catholici fuere. 6 Delegat itaque Eperiesiense contra iura regni, contra ius iurandum ex meris extraneis iisque flagitosissimis perditissimisque mortalium compositum iudicium sacrilegus imperator. 7 Erigitur media in urbe obductum lugubri panno theatrum, dilatantur carceres, triginta amplius adducuntur carnifices, miles toto regno veluti venaturus eos, qui inducendae hereditati obsistere potuissent, emittitur discuritque, omnis

quae post tanta facinora remansit, Ungaris Austria invidit. 2 Itaque, quo vetus illud suum consilium penitus in effectum deduceret, novam fraudem est commenta. 3 Cogit igitur exiguum nobilitatis Viennae conventum contra datum regno ius iurandum sacrilegus imperator nec iam occulte, ast palam, ut in leges, mores, instituta, regimen, verbo in cuncta Austriaca Ungari ultro concederent, eos cohortatur. 20,3 eos cohortatur] corr. auctor ex est cohortatus

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Kožičić Benja, Šimun [1516], De Corvatiae desolatione, versio electronica (, Roma), verborum 1764, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [begniusscorvatiae].

Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1686], Naupliâ... vindicatâ, oestrum, versio electronica (), 243 versus, verborum 1647, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica; paratextus poetici] [word count] [matiasevcaramannauplia].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Click here for a KWIC Report