Your search found 2111 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1301-1400:

die ac nocte, audire, et omni studio custodire sermones Christi. Quod quoniam nos quotidie minus ac minus facimus, si Deus naturalibus bonae oleae ramis non pepercit: nec nobis quidem profecto oleastris tandem, perpetuoque parcet. Hîc vero ego mihi pro meo publici boni studio, et animi mei dolore ac ardore, toto pectore optarim divinitus large concedi aliquam longe uberrimam dicendi venam, quo non tantum in hoc exiguo auditorio, sed etiam coram tota Dei Ecclesia pro tantarum rerum

sacrae Literae sint certissima norma veritatis. In hoc libello id sedulo agemus, ut quantum fieri potest, quam brevissime probemus, solas sacras Literas esse vere verbum aut doctrinam Dei, ac vocem Christi, sive simul auribus sonum accipiendo, sive oculis legendo, sive denique sola animi cogitatione percipiantur: eoque illum demum coetum germane Christianum esse, ac dici posse et debere, qui eas corde perceptas, vera fide discit ac sequitur: non qui commenta hominum sectatur, ac pro verbo Dei veraque Dei doctrina iactat et venditat. 1 Primum autem hîc valde

quam sententiam neget aut probari flagitet: tametsi et is qui aliquam receptam sententiam negat, teneatur suae negationis firmas causas indicare. Huc accedit, quod in Sacra doctrina non minus ad negativas quam affirmativas sententias instructi sumus. 24 Absit hinc omnis acerbitas animi et linguae, omittantur suggillationes, subsannationes, maledicta, convitia et similia, etiamsi vere in alterum dicerentur: et servetur potius illud Aristophanicum: ἔλεγχε ἐλέγχου λοιδορεῖσθαι δὲ οὐ πρέπει.

suam sententiam voce aut scripto eloqui, miserisque mortalibus veram salutis viam commonstrare. Quis ex eorum infimis seductoribus aut rudissimis asinis ferre posset, ut alterutrum horum sibi tribueretur? Nemo ferme inter omnes homines est, exceptis plane mutis, qui non putetur posse utcunque sui animi sensa, si non eleganter ac praeclare, at saltem vel mediocriter declarare, ut ab aliis hominibus intelligi queat. At solus Deus, caeli terraeque creator, id vel non potuit, vel etiam malitiose noluit praestare? 2 Blasphemant illi nefarie, praesertim in Colloquio Vuormaciensi,

malorum mater quae 376. nomina externa opera iuvantia aut laedentia complecti 190. nomina aut verba quid significent 330. pessimorum origo 278 adfectibus qui populi magis ardeant. 335. 336. quibus gentes Septentrionales minus moveantur 307 ex Affectibus animi quatenus diversissimi motus existant, cur difficile sit ostendere 307 affirmandi et negandi quae sit natura 232 afflictio dat intellectum 6 afflictiones in Iudaeis quas Deus probet 309 afflictiones piis salutares 196. et

sedes, cor 304 animam adfligere 305. quid Aristoteles esse dixerit 368 animus confusus quomodo indicetur. 275. hominis quomodo corruptus. 374. 375. impoenitens 310 animi aegrotantis medicina, sermo 70. philosophia. ibid. confusio quomodo significetur 305. conversionem Deum requirere. ibid. deiectio quando accidat 307 animum in disputationibus quae impediant 411 Annae viduae ieiunium 312

Cor quid intelligatur 86. 87 Corinthiorum tumorem quomodo Paulus exaggeret 175 Corpus doctrinae Vulgandi, veteris et novi Testamenti 22. 23. quomodo tranquillum fiat 308 corporis et sanguinis Domini sacramentum cur ecclesiae datum 428. molestia animi quoque intentionem interturbare 308 correctio 176 correctionis nomine quid intelligendum. 393 correlativa interdum pro se invicem poni. 190 corruptio hominis 373. manens, vere peccatum 428. 429. unius, quomodo sit generatio

ibid. ab Ebraeo fonte quomodo deduci possit. ibid. ad leiunium quatenus obligemur 310 de Ieiunio bodie magna controversia 307 ieiunia an inutilia 309. antiquorum 307 ieiunia et afflictiones moesti animi effectus 312. etiam ob animi moestitiam esse adhibita 308. monachorum qualia 313. pie ieiunantium qualem animum significent 310. post Christi ascensionem qualia fuerint 312. publica 310. quando Deo probentur 306. quando item displiceant. ibid. quomodo in

fonte quomodo deduci possit. ibid. ad leiunium quatenus obligemur 310 de Ieiunio bodie magna controversia 307 ieiunia an inutilia 309. antiquorum 307 ieiunia et afflictiones moesti animi effectus 312. etiam ob animi moestitiam esse adhibita 308. monachorum qualia 313. pie ieiunantium qualem animum significent 310. post Christi ascensionem qualia fuerint 312. publica 310. quando Deo probentur 306. quando item displiceant. ibid. quomodo in papatu invaluerint 312

figmentum humanum esse, unde constet. ibid. suam quibus verbis institutam esse papistae asserant 435 Missarum varietas 436 modi circunstantia 20. 21 modum imperativum pro optativo ponere, Scripturarum mos 91 moeror animi quomodo depingatur 275 molendi ratio apud Iudaeos qualis 336 monachi ieiunia absolutoria praestare quomodo conentur 313 monachorum conciones quales 439 monachorum ieiunium 305. 306. poenitentia 305 monasteria,

pharisaeorum ieiunia 312 pharisaeorum poenitentia 305 φιλεῖν 191 Philippi sermo qualis 269. Melanchtonis sententia, de quatuor Scripturae S sensibus 44 Philosophia, medicina animi 70. quomodo hominem consideret 370. quomodo item theologiam. ibid. quomodo scripturam oppugnet 369 Philosophiae opiniones contrariae 444 per Philosophiam ne in doctrina caelesti decipiamur, summopere

1. doctoris sinceri qualis esse debeat 390. grandis cur in concionibus forensibus adhibeatur 261. 262. in omnibus gentibus unde plurima sumat 330. Latinus cur ad rerum explicationem aptior sit quam vulgaris 400. literarum sacrarum cur gladius anceps dicatur 262. medicina animi aegrotantis 70. Paulinus mirabili artificio compactus 289. quando sit vehementior 274. qui magis laudandus 275. quid 1. S. scripturae multipliciter figuratus 2. simplex quid 269. tenuis scholasticae explicationi idoneus 261. 262. vetustus recentioribus

reprehendat 289 Sorbonistae 11 de Speciei interitu Aristotelis sententiam communi sensui esse notam 378. 379 specialiora saepe pro generalioribus poni 183. 184 Spermologia cur Paulo sit obiecta 291 spes et expectatio animi quomodo per externos gestus indicetur 275. praemii certa, iucunda 1 spei fulcra quae 251. 252 Spiritus Dei nulli personae alligatus 420. 421 spiritus et caro hostes acerrimi 373. quomodo in scripturis S. intelligatur 112

adhortatio, quae maximi semper ponderis apud me fuit, accederet, experiri libuit, an cum musis, quibus olim adolescens multum operae impenderam, provectiori aetate amicitiam pene renuntiaveram, iam senex et valetudine impeditus in gratiam redire possem. Et principio quidem res ipsa satis ex animi sententia procedere videbatur, carminibus nec invite, nec nimis dure fluentibus. Sed ubi opus nescio qua de causa intermissum post aliquot dies repeterem, dici non potest, quam ea ipsa, quae initio tantopere placuerant, non modo displicere, verum etiam putere coeperint. Ut enim permulta

65  Afflatum meliore animum super aurea victor 65
66  Astra ferat, placidaeque incendat lucis amore.
67  Nam neque consilio, forti neque pectore quisquam,
68  Nec ratione animi, nec clara instructus ab arte
69  Regna adeat divina, Deus, Deus adsit, oportet.
70   Si quem iuvat iri per arces. 70
71  Iam senio gravis et voti reus arva tenebat

omnium animis auditum, gratiae praeterea mihi actae et praemia de publico constituta, quae mox in expensi rationes relata sunt, iis vero praemiis tamdiu me defraudari et moleste fero et rei indignatione permotus et libros et carmina et me paene ipsum odio habeo. In hac vero animi perturbatione duae me res consolantur: una, quod ea, quae mihi fit iniuria, indignum me esse certe scio; altera, quod idem animus, idem studium, idem denique meus de hac florentissima republica et praeclare sentiendi et honorifice loquendi ardor in dies magis atque magis

hostilem, flammas ac depopulationes bonorum, prout scribunt, nobis quoque iam tandem credant grave esse quippiam metum hostilem ferre qui, quoties nos earundem potius comminationibus quam hostium territantium invadit, toties sibi potiusque oblìvio venit. Neque tamen desperamus, quin potius dietim animi fortitudini studemus interdum ieiuni vìgilantes ac sobrii excubantes. Petimus autem cessari tot comminationes neque per se currentibus opus esse calcaribus. Feramus tamen et illas modo nobis Bukowcz mittant ac petitionibus nostris locum dent. Mittimus unum ex bombardariis quem

20. Ratni tabor KAZ, ACA fasc. 27, nr. 11/52. Izvornik. Reverendi domini et patres colendissimi, orationum oblationem. Litteras quibus nobis immane exemplum Hraztovicze ob oculos proponunt, non sine gravi animi dolore accepimus, quod quidem exemplum mihi bis per dominum banum est propositum. Hac in re quid facto opus fiet, docebunt: nos tempore modo praesenti tempestate bellica liberari possemus. Sed vereor ne iam sic decoctum negotium: nam Sisciani nullum penitus discessum,

Dona sacerdoti, tulerat quę Pęonum ab oris.
2.122  Hinc una Sici sanctos adiere penates.
2.123  Dumque patris abitum populo commitante pararent,
2.124  Talia grati animi Ursino signa dabantur:
2.125  125 "Dalmatię laus et mitratę gloria gentis,
2.126  Quid tibi Iadrenses pugnam referemus ob istam?

tempore subducenda, magno cum silentio duabus noctibus cum intermedio die exigere tentat. Verumtamen Dei optimi maximi ope, hostis dolo excubatorum Castri vigilantia cognito Prafectisque patefacto, quorum consilio tantisper dilatum, et connixum, donec militum animi cognoscerentur ac constantia firmarentur, qua firmata, ac prima luce noctis secundae ad invadendum hostem clam instituta, et edicta, adeo ferventi animo a paucis militibus ingenti clamore edito (is enim in inopinantem excitatus plurimum rem hostis confundit) invasi ut in ipso fossato (quod

1.7.5.1  Non patet ignavis virtutis regia. ad illam
1.7.5.2  Et labor, et sudor ducit, et arcta via.
1.7.6.1  Altera lanx animi, lanx corporis altera. Verum
1.7.6.2  Illa animi terras deprimit, et maria.
1.7.7.1  Nec viridi

1.7.5.2  Et labor, et sudor ducit, et arcta via.
1.7.6.1  Altera lanx animi, lanx corporis altera. Verum
1.7.6.2  Illa animi terras deprimit, et maria.
1.7.7.1  Nec viridi aetati, nigris nec fide capillis.
1.7.7.2  Et

Fertur thesaurus linguae mortalibus ingens.
1.7.127.2  Sive suo loquitur tempore, sive silet.
1.7.128.1  Cum vehemens animi motus prorumpit in iram
1.7.128.2  Hoc age, ne vincat te brevis ille furor.
1.7.129.1  Parva damus. verum pretium quod grande

1.8.65.1  Cum circum clypeos intexit aranea telam.
1.8.65.2  Mars abit, et pacis regnat alumna toga.
1.8.66.1  Sublimes animi, et Divis caelestibus orti.
1.8.66.2  Qui prior emisit, vos locus ille manet.
1.8.67.1  Creditur unanimis facundia pacis

rosam, ut noris fugitivae gaudia vitae.
1.8.82.2   Mane orta in tenebras languet eunte die.
1.8.83.1  Virtutum princeps animi vis Martia fertur.
1.8.83.2   Multis visa prior libera iustitia.
1.8.84.1  Huc ades, et mecum caenato, et asymbolus esto.

vili
1.10.3.2   Fortis Iber, nec vult crebra pericla pati. Temperantia.
1.10.4.1  Quae ratione animi surgentes temperat iras,
1.10.4.2   Illa mihi ante alias virgo colenda venit. SEPTEM PII

animi surgentes temperat iras,
1.10.4.2   Illa mihi ante alias virgo colenda venit. SEPTEM PII ANIMI affectus, quae opera Misericordiae vocant.
1.11.1  Thoma fave. dixit si forte famelicus hospes,
1.11.2  Nulla mora in Thoma. iam satur hospes abit.
1.11.3  Quem cyathum vappae sitienti

leo, quotquot erant omnes a stirpe camelos.
1.12.5  Indignum facinus. verum lex Regia vox est.
1.12.6  Nec tutum differre, iubet quodcunque Tyrannus.
1.12.7  Ignescunt animi, et ferro mora plectitur omnis.
1.12.8  Ergo ubi per terras vulgata est fama, novumque
1.12.9  Audiit edictum vulpes, expalluit amens,
1.12.10  Et loca tuta fugae quaerit.

intorto, qui continenter sub pellibus agunt, et praeter attritam laenam, et oblongam interulam nudi incedunt. iis leonem interficere pene ludus, iocusque est. irritatae enim, et irruenti belluae mira corporis agilitate laenam in oculos iniiciunt, et eodem animi robore exasperato cultro cor transfigunt. exanimae pellem diripiunt. Quam circunferentes, et a pueris patriis carminibus celebrati stipem vulgo corradunt. vidi ego unum ex istis Olyssipponi non ita deformi aspectu, ut credebatur, immo colore candido,

Principum inventum, prisco vocabulo carere existimo. At quocunque tandem nomine adpellentur, paucas, et eas quidem successivas horas in illis describendis mihi periisse scio. dum longioribus his noctibus somnum frustra meis oculis capto, et eam animi molestiam non insuavi meditatione lenire cupio. Tu vero qui inter Etrusca subsellia non infimum locum occupasti, dedicatae tibi vigiliolae favebis, et si forsan luce digna videbitur, ut in meo nomine appareat, pro veteri nostra necessitudine curabis.

10.22.3  Multa simul didici. verum seu Nestoris annos,
10.22.4  Seu Priami vincam, discere plura libet. Animi immortales.
10.23.1  De Iove quid sentit Musonius? Aule requiris.
10.23.2  Id tibi versiculis ille duobus ait.
10.23.3  Est Deus, est animus nobis a morte superstes.

10.53.5  Quippe ferunt lena doctas a matre puellas,
10.53.6  Quae fecere, suo dissimulare loco. Animi virtus omni telo praestantior.
10.54.1  Non murus, vallumve, aut celsis turribus arces,
10.54.2  Non quae sulphurea machina glande tonat.
10.54.3  Sint patriae tutela meae. nec talibus

lumina somno,
10.60.4  Utque abigat curas, largius adde merum. Graecia in Historia mendax.
10.61.1  Quae virtute animi, et multo sudore paravit
10.61.2  Quique pedes miles, quique meretur equo.
10.61.3  Saepe ducum auspiciis, titulisque adscribere vanis
10.61.4  Audet adulator Graecus in

10.72.3  Haec quoque culpa tua est, quod patre superstite Lausus
10.72.4  A dolor. Inferna cogitur ire rate. Animi generosi quibus in rebus cognoscantur.
10.73.1  Augustine puer tu prisca numismata regum,
10.73.2  Et cuneo impressas congeris effigies.
10.73.3  Omnis et impensa est lucro tibi, nullus

11.8.10  Aut sapere, aut recta consuluisse sibi.
11.8.11  Vir tamen ille omnes qui spes in numine summo
11.8.12  Collocat, et recta pergit in astra via.
11.8.13  Ille animi fidens, illius et aurea proles,
11.8.14  Quidquid agant, faciles speret uterque Deos. *
11.9.1  Non labor, aut

decens, et coma flava tibi.
11.14.3  Quod valet ingenium magnis virtutibus auctum,
11.14.4  Quod genus ingenuum ducat uterque parens.
11.14.5  Si dotes animi, si tot bona corporis unum,
11.14.6  Unum corrumpit crimen avaritia.
11.14.7  Nunc mihi si totis Pactolus defluat undis,
11.14.8  Crescat et auriferi dives arena Tagi.

plura? magister erat.
11.20.11  Largior hoc, priscosque tibi concedo Tyrannos,
11.20.12  Sub quibus illa gravis noxa, fuisse pium.
11.20.13  At lux illa animi testis sibi, et inscia culpae
11.20.14  Mollia tranquillis ocia rebus agit.
11.20.15  Et caput exsecuit postquam septemplicis Hydrae,
11.20.16  Ipsa tibi facilem quaerit in

11.22.4  Non qui sublimi vertice fulget apex.
11.22.5  Quid multis? Non argenti, non fossilis auri
11.22.6  Gleba ferax, reges, fidave regna parant.
11.22.7  At pia vis animi, et Divum clementia donum,
11.22.8  Et mens nulla malis icta libidinibus.
11.22.9  Consiliumque sagax seu te gravis alea Martis,
11.22.10  Seu magis alliciat pacis alumna

gerit, et Moschum sub ditione premit. Non parentum virtus sed sua uniuscuiusque spectanda e Graeco. *
11.23.1  Nobilitet virtus animi sua quemque necesse est.
11.23.2  Si cupit in chartis nomen habere meis.
11.23.3  Nam cui friget iners circum praecordia sanguis,
11.23.4  Cur Heraclidas, iactet et

qui sublimi vertice fulget apex.
11.27.3.5  Quid multis? Non argenti, non fossilis auri
11.27.3.6  Gleba ferax, reges, fidave regna parant.
11.27.3.7  At pia vis animi, et Divum clementia donum,
11.27.3.8  Et mens nulla malis icta libidinibus.
11.27.3.9  Consiliumque sagax seu te gravis alea Martis,
11.27.3.10  Seu magis alliciat

Iovis.
11.27.4.7  Altius est, quod iure polum sibi vendicat ipsum,
11.27.4.8  Nec sinit eorum fortia facta mori.
11.27.4.9  Illibata fides animi, robustaque virtus,
11.27.4.10  Et patriae in sancto pectore dulcis amor.
11.27.4.11  Et servare hominem, quem possis perdere, et orto
11.27.4.12  Sole novo caste

13.20.3  Faelix Roma parens, populi cui saepe magistros,
13.20.4  Saepe duces magnos rura vel ipsa dabant. Virginei animi virtus.
13.21.1  Cernis, ut Etrusci castris egressa Tyranni
13.21.2  Enatet abductis Choelia virginibus?
13.21.3  Dum peragit facinus nova dux, subsidit eunti

Sylvii epitaphium
13.73.1  Sylvius hic situs est. Centum qui calluit artes.
13.73.2  Et dubium, quanam clarior extiterit.
13.73.3  At si prisca fides animi, si iuris, et aequi
13.73.4  Cultus, et niveo pectore simplicitas.
13.73.5  Artes sunt dicendae, et quadrant nomina rebus.
13.73.6  Non dubium, quin his claruit ille

et obtestor te, operam hanc ut des mihi, sane non ingratum hominem invenies, haec paucula ut ad te scriberem, Alexander tuus, immo noster amice a me contendit, cura, ut valeas, et ama nos. Muretum medicum, qui animi candore nivim ipsam et lac vincit, gaudere, et bene rem gerere opto.

13.87  Imposuit mea Musa tibi, tu fingere nugas
13.87  His similes, et par perge referre pari.

et mentem sobria Niphe,
16.2.3.29  Quaeque nec oppositas contra timet ire phalanges,
16.2.3.30  Nec generosam animam dignatur funere viri
16.2.3.31  Carteroche fidens animi, et fulgentibus armis.
16.2.3.32  Stent populi, quos hinc rapido lavat Adria fluctu,
16.2.3.33  Inde metallifera Pyrene despicit arce.
16.2.3.34  Aut qui pigra bibunt

16.2.65.8  Hinc iacet infaelix truncus, et inde caput. Stuarda gens, quae aetate nostra extincta est; quinque ordine Iacobos Scotiae reges habuit, qui omnes ferro interiere, praeter ultimum, quem post acceptam ab hoste cladem, animi aegritudine periisse constat. Maria vero huius filia haeres, rarum, et Boccatio scriptore dignum, miseriae humanae exemplum videri potest. Quae enim Scotis imperitabat, et Gallo regi nupta, Angliae regnum ad se iure devolutum armis repetebat, ea bello capta,

charissimis pignoribus, pro salute denique et conseruatione dulcissimae patriae ac pro incolumtitate totius imperii Romani. Nam ulla iam nobis superest futura uia, praeter dextras et uirtutem; uicti nullam speremus salutem. His dictis, adeo omnium animi sunt accensi et ad subeunda quaeque pericula confirmati, ut qui non prius mortem honeste oppetat quam uel sese dedere, aut patriam prodere mallet, fuerit nemo. Vix iam tunc sensit stupidus Turca, Germanorum constantiam et Croatarum fidelitatem.

ac tua commemoratione ac studiosa variarum rerum collectione, te apud viros studiosos gratum tuaeque patriae non immemorem declarabis. Haec tibi non suaderem Dominice mihi colendissime, nisi tui facillimi suavissimique mores, doctrina ac animi candor mihi essent perscripta. Proinde, si velis tranquillo esse animo et difficultatem istam, quae non tuo, sed fortunae vitio apud te est, tua industria superare, mente concipito, quod labor, quo difficilior est, eo charior et laudabilior duci solet.

est vera germanae nota sapientiae, cum, quas vires nanciscitur, ijs sapientiam alit, tuus animus et tuae sapientiae, et alienae par est. Haec sunt firmissima et solidissima fundamenta ad aeternam posteritatis memoriam, quam licet proficisci iam videas ex iis quibus abundas animi ornamentis, nescio tamen quo pacto gratior nobis accidit, cum ex aliorum etiam praeconio suscipit incrementum. Hinc domus tua floret doctissimorum familiaritatibus; hinc nulli ad tuam consuetudinem praecluditur aditus; hinc plurimorum studia commouentur; hinc illa

Magnorum saepe exercituum ductor, superiores partes Hungariae, Generalis Capitaneus, conversis in te omnium oculis, amoribus, atque laudationibus, pluribus annis gubernasti; magnam et frequentem fortunae varietatem, animi tui magnitudine, prudentia, et aequanimitate, superasti; Curiae Regiae Iudex, quae tertia est a Rege, inter Civiles dignitates, tanti tui Magistratus atque officii, quasi animam, iustitiam habuisti; a qua licet nunquam

annos 556. hoc Regnum armis sibi occuparunt; finesque eius et terminos, contra alias gentes, et nationes vicinas posuerunt, Bonf. lib. 9. decad. 1. ad Ius Gentium spectet: tamen cum postea pacatiore animi moderatione gubernari, atque ad ea, quae ipsis ad bene iusteque vivendum magis necessaria erant, inclinari et ferri coepissent; ac vel maxime, post receptam Christi Servatoris nostri fidem. A tempore Sancti Stephani

propter senium et declinatis iam aetatis imbecillitatem, ab iis excusantur: 1. tit. 122. consilio tamen, prudentia, sapientia, ac rerum, et temporum magistra experientia, quae senum propria sunt ornamenta, et animi bona, iunioribus, externa et corporalia officia gerentibus, adesse debent; ut non minus per eos, iuxta Ciceronis olim dictum, quam per iuvenes, bella geri, et alia negotia administrari, videri possint. De quo vide

adnumeratis singulis facti totius circumstantiis perpendere; qua in re limites excesserit, qua modum praetergressus, qua occurrere aggredienti aliter atque aliter (si modo furor sanum admittit consilium, et quisquam primos animi motus in manu sua habet) debuerit. Quibus ad aequitatis examen revocatis, et iuste perpensis, tum demum poena, mulctave mitior modo. Modo gravior irroganda erit. Actor vero allegatam huiusmodi inculpatam tutelam Rei,

15. uti iam dictum est, quaest. 13. praecedenti. Ideo etsi aliquando ex externis quibusdam indiciis, ei aliter apparet, non statim temere de alio iudicare debet, quia licet huiusmodi indicia, animi sint quodammodo signa, Deus tamen scrutans interiora, cor hominis intuetur, et talia foris audit verba, qualia ex intimis proferuntur. Ideoque discretus Iudex, qui interpretatur intentionem Iurantis alteri considerare

luce iudicabant, ut neque videre, neque attingere possent, indeque postea caeci et manci dicebantur; et in multorum consistoriis pingebantur. Imovero exordiis et epilogis orationum, Causantibus uti, non permittebant, ne iis animi ipsorum in contrarium demulcerentur. Denique Philippus Macedonum Rex, Alexandri Magni Pater, semper querulanti unam aurem accommodabant, et alteram obstructam, alteri parti synceram servabat.

Hesperidum te hortum, si dixero, culte libelle,
Non errem; titulus convenit iste tibi.
Mentis odor, sapiens legum fragrantia; Iuris
Insunt deliciae, divitiaeque tibi.
O foelix animi Kitonych, felixque laboris,
Qui instar Sulpitii, Iura verenda docet!
Magnum est, per vastas Iuris dare vela procellas,
Inque sacros, Themidi, spargere thura, focos.
Est maius, causas exculta dicere

ad Rempublicam, ad Patriam, ad uniuersos denique et singulos, factus est illustrissimus. Nouit Croatia, in qua natus, nouit Slauonia, nouit Ungaria, norunt Optimates et Proceres, norunt Praelati et Antistites dictorum Regnorum et proximorum, nouit Rex ipse Orbisque Imperator Ferdinandus, qua Hic animi praesentia, qua constantia et firmitate audax intrepidusque publicis in Comitiis Catholicam Religionem, Pietatem in Deum, obseruantiam erga Romanam Ecclesiam, obedientiam et Fidem erga Regem aduersus Haereticorum molimina propugnauit. Non ego hic Antistitis huius in rebus gerendis

obedientiam et Fidem erga Regem aduersus Haereticorum molimina propugnauit. Non ego hic Antistitis huius in rebus gerendis uigilantiam, non in causarum cognitione diligentiam, non aequitatem in diiudicandis controuersiis, non studium in negotiis conficiendis, non demum laudabiles caeteras Animi affectiones rationesque eiusdem absolutissimas numerabo, quarum intuitu piissimus Caesar, felicis recordationis Ferdinandus Secundus, Romanorum Imperator semper Augustus, et plurimi eum fecit et charissimum habuit usque adeo, ut maiorem eidem in Ecclesia Zagrabiensi Praeposituram primo,

feria 4. Paschatis 1642. Dominationis Uestrae Reuerendissimae Filius addictissmus frater Raphael Levakouich Ut meliori modo memoriae haerere possit commendationis huius meae officium, hic in fine appendo, et quacunque animi et studii mei possibilitate tum personam, cum res et negotia Domini Burich commendo, atque ita commendo, ut intelligat is me Maydacum Maydaco commendasse, qui nisi bene sub Dominatione Uestra Reuerendissima pedem fixerint, haud dubio leui procella dispergentur. Ʒadaye wreme,

3.67  Eloquia opposito Boreae properavit ab Austro,
3.68  Qua sol flagranti siccas foce torret arenas,
3.69  Saba opibus, regnisque potens, sed opimior alti
3.70  70 Divitiis animi, magnos quae ad sidera Reges
3.71  Tollunt, atque hominem Divis coelestibus aequant:
3.72  Utque aulam vidit gemmis auroque superbam,
3.73  Et miram Templi molem, quo sanctius olim

3.172  Seque suamque domum partis decorare trophaeis,
3.173  Et debellatis leges imponere regnis,
3.174  Heroum propriae laudes. Sed flectere motus
3.175  175 Ardentes animi, regalem et sponte coronam
3.176  Innocuae casto pro Religionis amore
3.177  Exuere, atque aliis sibi debita tradere sceptra,
3.178  Regnare hoc verum est: species haec justa

4.361  nec tua cura inopes auidis lacerare rapinis,
4.362  Et luxu torpere graui; procul exulat ardens
4.363  Luxuria et prauae regina pecunia mentis.
4.364  Foedat opes animi Nummum captiua cupido.
4.365  365 nec bene cum iusto mores rectore soluti
4.366  Conueniunt, primumque suis regalia ponat
4.367  Iura libidinibus, uetitos et fraenet amores,

4.432  Ingenuae sobolis, tali quae digna Parente
4.433  Aequaret patrium uultuque animoque uigorem.
4.434  Ducitur ante alias Benessia uirgo, puellas
4.435  435 Ore decens, animi sed praestantissima opimis
4.436  Dotibus, et magno uirtute simillima fratri,
4.437  Quem nunc Romuleae moderator maximus Aulae,
4.438  Christiadum Pastor, supremi cura Parentis

tonet igne polus. Se pectore colligit uno,
4.563  Quod multas posset diuisum extollere mentes.
4.564  Ille docet, quo more locis dare iura subactis,
4.565  565 Quo sit opus proprios animi constringere motus.
4.566  Et pulcrae rediuiua sequi uestigia famae.
4.567  Illi Caesareae leges patriaeque patescunt
4.568  Iura suae; innumeris quidquid male consona libris

4.574  Iudicio et dubias hominum componere lites.
4.575  575 Hac uirtute potens, maturisque integer annis
4.576  Per Patrios, generose, Gradus niueique uerendam
4.577  Nobilitatem animi summos electus honores
4.578  Ingrederis, numerumque Patrum. uenerabilis, exples
4.579  Primorum, patriae quibus est commissa rogatis
4.580  580 Cura salusque suae; diuae quoque grandia

conditione deligenda consilia agitantur, summam deliberationis in eo maxime verti, ut nos jugo quam fieri potest levissimo, et justissimo oneremus; quod ita demum eveniet, si dominum nobis sapientia quam praestantissimum adoptabimus, cujus propterea potestati subjecti, a libertate, pulcherrimo animi humani bono, quando ea necessario carendum est, minimum distabimus. Quid quod ut quisque prudentissimus est, ita maxime aliorum prudentium consiliis gaudet? Quam ego laudem in viro summi fastigii super omnes alias necessariam esse statuo; ut qui curam suam in res

prudentissimus est, ita maxime aliorum prudentium consiliis gaudet? Quam ego laudem in viro summi fastigii super omnes alias necessariam esse statuo; ut qui curam suam in res plurimas, ac diversissimas, nec unius mentis captui accommodatas distentam habet. Vis enim alioquin illa animi per semet excogitandi omnia, quae agenda sunt, cui primum sapientiae decus priscus ille Vates assignat, privatae demum fortunae, et paucis in negotiis versantis est. Cujus tamen decoris gloriam leviora quaeque ingenia, supremam auctoritatem nacta, incredibile dictu est, quam impotenter

neque enim, intermisso illius usu, multum habet ista Purpura Vestra praeclari. Jam vero summi omnium beneficii, quo Vestris suffragiis extollendum afficere paratis, nec intelligens esse poterit, nec memor esse volet, nisi vir fortis, et moderatus, et sapiens. Virtus enim grati animi, more nobilium quarundam stirpium, glebae sterilioris impatientium, ingeniis optime a natura factis, et egregie a bonis artibus institutis unice laetatur; et nisi multarum praeterea virtutum comitatu stipata sit, facile emoritur, et exarescit. Quanto enim robore mentis, quanta indole virtutis

ac certe Catholicae causae minus, et minus jam iniquis, uti velit, et sciat? Nam quid ego de controversiis inter Catholicos loquar, quorum divisae, et plusquam civiliter in diversum propugnatae de summis rebus fidei, ac disciplinae sententiae, ne in malum publicum erumpant, quanta animi contentione, qua dexteritate, qua prudentia opus esse putatis? quantae vero vigilantiae negotium, ne absurda pravorum ingeniorum industria nostris discordiis abutatur, ad promovenda sua consilia pestifera, et scelerata, foedandae turpissimis maculis Religionis, et gravissimis vulneribus

ad excogitandum eo spatio, quod ipsa cantionis explicandae ratio dabat, ut dum singuli versus iterarentur, ipse interim, quae erant proponenda sufficeret. Nec vero eam mentis celeritatem commune poetarum extemporalium incommodum sequebatur, qui ad foetus ingenii sui, utcumque primo illo aestuantis animi ímpetu profusos, necessaria limae cultura perpoliendos impatientes, ineptique esse solent; neque enim is erat, qui vitia festinationis tum sua sponte, tum amicorum admonitu animaduersa, non libenter agnosceret, iisque non facile occurreret, ac mederetur, quique subitis iuxta, ac meditatis

causas; quae quidem eo gravioris in hac re momenti sunt, quod usus linguae illyricae omnium, quibus Christi nomen invocatur et colitur, latissime patet, quodque illa populares suos adeo sibi addictos habet, ut praecipua quadam animi inductione exteras omnes aspernentur; ut inde vel maxime profectum existimem, quod his unis inter caeteras Europae gentes uti fas est proprio sermone cum in scribendis, legendisque sacris litteris, tum in sacrificiis, caeterisque Divinis officiis obeundis. Adde quod imprimis elegans est, et

Excellentissime, ac Illustrissime DOMINE COMES BANE, DOMINE PATRONE, AC MECOENAS BENIGNISSIME, GRATIOSISSIME.

INdulge Pro-Rex Excellentissime, ut Opus hoc posthumum suô pridem viduatum Authore, demississimô animi ac devotionis affectu TUIS substernamus pedibus. Pedibus: illis scilicet, quibus magnis passibus ad tantum gloriae fastigium properâsti. Opus: quod et ad maturitatem gratiosissimis Favorum TUORUM Ethesiis fovisti,

desperatis etaam Casibus Majores TUI demonstrârunt, Caesareo- Regiis Majestatibus historiam vultu TUO praelegisti, cùm in arce TUA Sintaviensi à confoederatis Rakoczij obsessus, non tam ad arcis, quàm animi deditionem invitareris, sed non è molliori Constantiam TUAM, quam arcem compactam petra hostis reperit, juratam Regi fidem nec agnati etiam sanguinis amor prodere valuit, machinas bellicas Dux ipse et Miles dextre adeô in hostiles

admovet.

Suscipe igitur, Pro-Rex Excellentissime, in folio, non quod vento rapitur, sed quod posteris asservatur, nostram in TE observantiam, quot literarum apices, tot famulitij nostri argumenta. Munus animi TUI Magnanimitate indignum quidem offerimus, indignum tamen TUO Patrociniô; ut quod sexaginta et ultrô annis in tenebris delituit, vel tandem Nominis TUI claritate resplendeat. Acceptum autem TIBI fore omninò confidimus, dum exiguos rusticanae Chloridis, aut

ita ab unoquoque horum absim, ut illis nullo modo sim conferendus; materia tamen seu obiecto, ita eos excedo; ut mihi plane comparandi non sint. Quis enim Christiano vere Heroi Caietano, ab ipsis decantatos Gentilium Heroes audeat comparare? Heroes dicuntur, quos praecelsa animi vis, rerumque cum virtute gestarum summa gloria, reliquis hominibus excelsiores, et laudabiliores effecit: quibus vero nominis huius excellentia verius attribuenda erit, quam his, quos Dei Ecclesia, publicae venerationi, et imitationi proposuit: quod nunquam

procul est, ut existimetur integrae fuisse virtutis, qua quivis Caelo adscriptus Christianus Heros effulsit. Absolverit tandem in aliquibus suam imaginem virtus; sed ea alia non fuit, nisi aut fastu turgida, aut aemulatione livida, aut gloriae vanitate languida, aut animi mutatione inconstans, aut denique verae gloriae, quae Deus est, ignoratione caeca. Vides ergo quanto digniorem Epico carmine Heroem describendum suscepi. Quantum vero ad formam attinet, haec accipe: dum vitam, et gesta S.

nititur omnis
1.104  Haeresis, haec germana sui sunt fulcra furoris.
1.105   8 Qui potuit fieri, regum ut sapientia tanta,
1.106  Tantaque nobilitas, animi vis, tantaque virtus,
1.107  Et tantus procerum splendor, manifesta probarit,
1.108  Et Stygiae amplexus fuerit ludibria fraudis?
1.109  Vos tamen Arctoae bellaces discite gentes:

1.277  Nobilitas, modicis Christum referentibus Iris
1.278  Supposuit fastum; non dedignatus herilis
1.279  Infans mendicae servum se subdere turbae.
1.280  Ite leves animi, virtutis adultera proles,
1.281  Vestraeque eximias laxate propaginis umbras,
1.282  Queis pudor est inopi vel celso occurrere vultu,
1.283  Heroa vel voce loqui vetat infera

1.346  Vernantes censura rosas, Tolerantia grandes
1.347  Extulerat palmas, non sic opulenta fuisset
1.348  Virtutum messis; tantae nisi lacteus imber
1.349  Virginis, excelsas animi concurrere Coelo
1.350  Fecisset dotes; nataeque in pectore flammae,
1.351  Abdita Virginei laxassent femina rores.
1.352  Fortunate puer! cui nulla benignius astrum

1.394  Postea quae virtus facta est heroa, papilla.
1.395  Non ille ambigua: (studium puerile) palaestra
1.396  Expetiit reliquos cursu superare sodales;
1.397  Nulla illum levitas animi, nec ludicra Ex: ludrica rerum
1.398  Blandities, illum non perniciosa fefellit
1.399  Charorum improbitas; cunctas hac Virgine cavit
1.400  Insidias

1.458  Ac veluti vallis, laetis securius herbis
1.459  Coelestes conservat aquas; vehementibus Euris
1.460  Expositi, lugent sicci sine gramine montes;
1.461  Non aliter demissa animi convalle receptae
1.462  Indemnes sophiae manant foecundius undae.
1.463  Ingenuas rara didicit feliciter artes
1.464  Vi mentis Caietanus: velut omnia punctum,

1.569  Officiosa tuis erit ista scientia flammis.
1.570  Excepit non vena libens documenta Thiene.
1.571  Altius ista piae recolens oracula suadae,
1.572  Nil anceps animi, totus coeleste quod audit
1.573  Exequitur monitum: numeratque hac Pallade plures
1.574  Scrutandis rebus naturae expertibus annos.
1.575  Sic Deus agnoscens quondam praeclara

sed dum sua commoda librant
1.710  Quam plerosque viam cernunt decurrere, tentant.
1.711   28 Hic haesit Caietanus, biviumque praealta
1.712  Explorans animi specula, non simplice tritae
1.713  Ingemuit terrore viae: et cui aulica laudis
1.714  Ambitio, paenalis erat qui lumina fumus
1.715  Sauciat, et quem dilecto prae Numine nullus

1.770  Colloquium Stygiam solitos potare paludem;
1.771  Roribus aethereis, lympha quos coelite potos
1.772  Ambrosios vidit ructare salubriter haustus;
1.773  Quos animi pietas, castique innoxius oris
1.774  Commendabat odor, iura in socialia charos,
1.775  Virtutis stabili nexu poscebat Achates.
1.776   30 Sed quo

2.372  Virtutem quam Roma gradu, publicaeque saluti
2.373  Propitiam, modicis privatam degere tectis
2.374  Non patitur: talis mene ergo, Caraffa subinfert,
2.375  Caietane, putas animi, qui aurata Latinae
2.376  Vincula non valeam, nolimque exolvere pompae?
2.377  Tecum pauper ero; paupertatemque tiarae,
2.378  Et pastorali virgae praeferre, rogatus

2.513  Phaebe nite meliore coma, radiate sereno
2.514  Sole dies: cerno invictum praesentibus aptum
2.515  Casibus Heroem: video velut ille calentis
2.516  Erigitur spe multa animi, spondetque rebelli
2.517  Insidias moliri Erebo: nova castra figurat,
2.518  Intrepidoque novum meditatur robore Martem.
2.519  En veluti in pulchras animat proclivia pugnas

2.815  Indefinita torquet praecordia flamma.
2.816  Ancipites hominum curas, et vana Thiene
2.817  Damnavit studia: et quo sese pendula ferret
2.818  Lux animi, monstravit iter; si debitus astris,
2.819  Haereret fixus curis coelestibus ardor.
2.820  Utque homines nossent, summi quod provida patris
2.821  Vis animi,

animi, monstravit iter; si debitus astris,
2.819  Haereret fixus curis coelestibus ardor.
2.820  Utque homines nossent, summi quod provida patris
2.821  Vis animi, terris non deficiente coquina
2.822  Prospiceret; legit socios, quos nuda ciebat
2.823  Pauperies: queis certa sui stipendia Martis,
2.824  Annonaeque fidem, non certa messe, nec

2.855  Fluxarum studio, aeternis felicia figunt
2.856  Pectora deliciis: notum est, pia coepta sequaci
2.857  Augeri numero, non quos demissa notavit
2.858  Vis animi; sed quos factis illustribus aptos,
2.859  Non impar morum fecit praesumere candor.
2.860   27 Horum cura diem, noctemque insumere sacris 86

3.340  Lambit adoratae, Claves, insigne tiarae:
3.341  Dictus ubi Coeli Interpres, fideique Latinae,
3.342  Romulidum aeternos servat reverentia muros.
3.343  Cernet ibi, generoso animi, peritura volatu
3.344  Vota supergressum, nullos ambire Thienem
3.345  Heroum titulos; et queis mortalia servent
3.346  Pectora, terrenae spernentem encomia famae:

3.403  Maiora affectat quam claustri ut carcere septus,
3.404  Dispositum toleret Crucis ad stipendia pectus.
3.405  Interea nulla hos mentis censura flagellat,
3.406  Quid pietas animi, quid ea ratione pericli,
3.407  Relligio iurata ferat: de talibus unum,
3.408  Nostra, licet validum fallent commenta Thienem.
3.409   12 Haec

3.416  Pontificum mitras, rubei pretiosa galeri
3.417  Vellera; tum quidquid tota est tellure superbum.
3.418  Concreta elatae menti simulacra figurat.
3.419  Dira autem, quae toto animi sublimia nisu,
3.420  Vota fovet, cunctosque simul venatur honores
3.421  Ambitio, partes crebro se versat in omnes,
3.422  Singula respiciens, ne quam vis

4.588  Effectura vocat: nam quo se cardine vertit
4.589  Christiadum secura quies; laus, gloria, fama.
4.590  Verus honor regum se cardine volvit eodem.
4.591  Quantum animi generoso indent pia bella Gradivo!
4.592  Quas vires tam iusta dabit tibi causa? quod addent
4.593  Pectoribus robur, coeptae pro Numine pugnae?
4.594  His laurus secura viret: satis,

4.706  Erexit pia deiectos facundia cives,
4.707  Spemque animis hausere, trucem exarmare tyrannum
4.708  Effusis Coelo precibus, vitaeque prioris
4.709  Supplicio, iustaque animi post crimina, poena.
4.710   26 Tunc hominum quaevis, sacras properabat ad aedes,
4.711  Conditio: rara illa quidem, cui more fluentis

4.715  Exedra: vel libanda trahit tota aure, canora
4.716  Psaltria; vel fidei subtracto sole, micantes
4.717  Alliciunt faciles oculis illudere stellae.
4.718  Tunc animi fervore unum quaerebat aperta
4.719  Relligio Numen: quas opportuna Thienis
4.720  Sedulitas, templorum avidas cogebat in unum
4.721  Orantes turbas, publicis repetita plateis

non vana priores,
4.798  Confessasque semel tollat sententia culpas.
4.799   28 Sed divina reae postquam data gratia menti,
4.800  Caelesti, tenebras animi splendore fugavit,
4.801  Quo posset durare novae, retrograda nunquam,
4.802  Proposito vitae pietas, Cerealia mensae
4.803  Angelicae fomenta dabat, multamque palato

5.13  Terruit Herculeo feritas armata Leone;
5.14  Coelo missa velut Romanae iussa tiarae,
5.15  Per medias etiam te ferre potentia flammas,
5.16  Intrepidus, divoque animi ferventior aestu
5.17  Exequeris: quem propitio velut aethere missum
5.18  Indigetem, et meliorem illo, quem saeva marinis
5.19  Suspirabat aquis, post plurima

attonitus, tanti cognoscere sanctum
5.404  Authorem facti, votis constantibus optat.
5.405   12 Venit ut ad lucem virtus (nec summa Thienis,
5.406  Hanc animi poterat prohibere modestia laudem)
5.407  Tum subito coelestem ardens per publica vulgi
5.408  Ora Virum geminat novitas: gaudetque recentis
5.409  Hospitis, illustri Syren gratissima

5.486  Quos habuit titulos honor; omnibus una beavit
5.487  Victorem Syren: ornato urbs tota theatro
5.488  Non impar, adventantis quae Caesaris arma,
5.489  Invictas animi vires, roburque sonabat.
5.490  Quid dicam Italiae primos venisse Dynastas,
5.491  Quid transalpinos proceres, crebrosque volantum
5.492  Quid memorem affluxus populorum, immania

et victoris Caesaris ora?
5.494   16 Hoc modo devoto vobis concedite vati
5.495  Pierides; figunt ubi se mea lumina primum,
5.496  Maioremque cient animi spectata stuporem,
5.497  Prodigia exponam: Romano murice clarus
5.498  Parthenopaea potens transibat compita Caesar;
5.499  Qui fixos cunctorum oculos, radiante triumphi

Bibliographia locorum inventorum

Pir, Didak (1517 – 1599) [1583], De divo Blasio Rhacusanae reipublicae patrono carmen, versio electronica (, Dubrovnik), 326 versus, verborum 2571, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [didacuspblasio].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1583], Michaeli Mensio, senatori gravissimo et aerarii IIIviro S. D., versio electronica (), Verborum 230, Ed. Đuro Körbler [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [didacuspslatarichio].

Auctores varii (1590) [1590], Epistolae Siscienses, versio electronica (), Verborum 11.224 (pro tem), Ed. Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [aavvsisakepist].

Mladinić, Sebastijan (c. 1561 - c. 1621) [1590], Vita beati Ioannis episcopi Traguriensis, versio electronica (), Verborum 4659, versus 746, Ed. Mladen Ivanišević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - ode; prosa - epistula - praefatio] [word count] [mladinicsvita].

Mikac, Nikola (floruit 1573-1604) [1592], Obsidio Sisciensis domini Micatii Anno Domini 1592, versio electronica (), Verborum 948, Ed. Martin Juraj Kovačić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [mikacobsidio].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Stepanić Selnički, Nikola; Stjepan Medak (1553-1602; c. 1596.) [1596], Historia obsidionis Petriniae et cladis Szerdarianae, versio electronica (), Verborum 3031, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [stepnobsid].

Zavorović, Dinko; Suričević, Toma (1540-1608; floruit 1602) [1602], Praefatio et epistulae in libris de rebus Dalmaticis, versio electronica (), Verborum 876, Ed. Iva Kurelac [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [aavvpraefepistrebusdalm].

Getaldić, Marin (1566-1626) [1603], Promotus Archimedes seu De variis corporum generibus gravitate et magnitudine comparatis, versio electronica (), Verborum 19625, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus] [word count] [getaldimpromo].

Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].

Levaković, Rafael (o. 1597 - o. 1650) [1639], Ad Benedictum Uinkouich episcopum epistulae XI, versio electronica (), Verborum 6550, Ed. Šime Demo [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [levakovrepist].

Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1667], Oratio de eligendo Summo Pontifice, versio electronica (), 2879 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gradicsoratio].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1670], De vita, ingenio, et studiis Junii Palmottae, versio electronica (), 3196 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - vita] [word count] [gradicspalmottaevita].

Palmotić, Džore (1606.-1675.) [1670], Epistula Francisco cardinali Barberino, versio electronica (), 1382 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula; prosa - dedicatio] [word count] [palmoticdzepist].

Belostenec, Ivan; Glavinić, Sebastijan; Anonymus (1593./1594. - 1675) [1675], Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica (), 3558 verborum, 12 versus, Ed. Damir Boras [genre: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [word count] [belostenecigazophylaciumded].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report