Your search found 2111 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1801-1900:

14.296  Egisti Coam vesano turbine ad urbem.
14.297  Excitus immanes divūm rex arsit in iras:
14.298  Atque deos celsa jactans turbabat in aede;
14.299  Meque furens animi primum quaerebat, ab alto
14.300  Contusum et caelo salsas jecisset in undas, 300
14.301  Ni me servasset domitrix hominumque deūmque
14.302  Nox, gremio excipiens fugientem. turbidus

16.80  Incubuere graves; conclusi et litore in arcto 80
16.81  Angustos intra fines miscentur Achivi,
16.82  Ac pavidos magis atque magis Trojana juventus
16.83  Tota premit, fidens animi, tumefacta secundo
16.84  Marte. meae nec enim galeae videt aera corusco
16.85  Clara igni. caesis amplas fortasse replessent
16.86  Corporibus dudum sed fossas, aequior in me,

Actutum ut reddant, addantque ingentia dona.
16.104  Hostem ubi pulsum abiges, gressum huc refer: altus Olympi
16.105  Si tibi rex laudem annuerit, ne dira cupido
16.106  Caecum animi abripiat, pugnae indulgere cruentae
16.107  Me sine belligeros in Troas; ne mihi laudem
16.108  Praeripias, rerum laetis neu spernar Achivis.
16.109  Ne bello exsultans nimium,

16.246  Dicta, diu quae, me irato, jactastis ad altas
16.247  Dardaniam in gentem puppes; me quisque morantem
16.248  Talibus assidue culpantes plurima verbis.
16.249  Dure animi Pelida, parens te felle, meraque
16.250  Bile aluit, saevum, immitem, qui multa rogatus 250
16.251  Nil audis, sociosque tenes in puppibus usque

Danaūm, vasto fremit aura tumultu.
16.346  At Troum, postquam prolem videre Meneti
16.347  Belligeram, famulumque una, fulvo aere coruscos,
16.348  Turbatique animi subito, motaeque phalanges.
16.349  Quippe iras posuisse truces, et rursus amico
16.350  Sese animo dium sociis junxisse putabant 350
16.351  Peliden; trepidoque obiens circum omnia

16.603  Sic Lycium ductor Sarpedon triste gemebat
16.604  Indignans; fidum et compellans nomine Glaucum;
16.605  Carum, Glauce, caput, bello bone, nunc opus omnem
16.606  Vimque animi, et validas alacrem te promere vires;
16.607  Nunc pugnae, si Marte vales, tibi corda cupido
16.608  Incendat. primum Lycios hortare, volucri
16.609  Cuncta obiens cursu, ductores:

16.847  Omnia; qui fortemque fugat, palmaque potitis
16.848  Laudem adimit, quamvis in praelia civerit ipse.
16.849  Is tum et Patroclo concussit fraena furenti,
16.850  Atque animi laxas permisit laevus habenas. 850
16.851  Quem primum, quem tu leto, Patrocle, dedisti
16.852  Postremum, adversi cum dī te ad fata vocabant?
16.853  Adrestum primo incursu,

Jove natus Apollo
16.986  Ipse manu: at mentem juveni stupor occupat. artus
16.987  Contremuere omnes, resolutaque membra. dolore
16.988  Amens, attonitusque animi stetit: ocyus ergo
16.989  Cunctantis dorso infixit vir Dardanus hastam,
16.990  Panthoides Euphorbus; erat qui clarus in omni 990
16.991  Aequaevae pubis numero, tractare vel

animos confisi robore, quanta
17.27  Brutum Panthoidis inflat fiducia pectus.
17.28  Sed neque belligerum vires Hyperenora, nec flos
17.29  Aetatis, magnique animi juvere, feroci
17.30  Marte mihi est ausus cum se conferre, pudendis 30
17.31  Nec timuit probris venientem incessere, inertem
17.32  Ille vocans, mollemque animi, Grajisque

Aetatis, magnique animi juvere, feroci
17.30  Marte mihi est ausus cum se conferre, pudendis 30
17.31  Nec timuit probris venientem incessere, inertem
17.32  Ille vocans, mollemque animi, Grajisque fugacem
17.33  Prae cunctis. nec enim, rediens pedes in sua tecta,
17.34  Uxorem, et caros juvit, reor, ille parentes.
17.35  Te quoque fors eadem manet, improbe, si mihi

Aetnaeo similis, nudus quem Mulciber usque
17.106  Versat inexstinctum. venientem, et voce minantem
17.107  Horrisona, sensit longe Menelaus, et altum
17.108  Ingemuit; dubiusque animi, trepidusque pericli,
17.109  Talia magnanimo secum sub corde volutat:
17.110  Hei mihi! pulchra hosti si nunc spolianda relinquam 110
17.111  Arma et Patroclum, me propter caede

Ut mihi, parque ferat decus, et praeconia laudis.
17.290  Sic ait: hi magna se densi mole ferebant 290
17.291  In Danaos recta, infestis manus horrida telis;
17.292  Fidentesque animi sperabant posse cadaver
17.293  Ajaci Telamoniadae vi demere, raptum
17.294  Ad sese: amentes; multos nanque ille virorum
17.295  Morte super stravit, confossos cuspide ahena.

similis, juvenem sic ultro affatur Apollo:
17.725  Hector, quis posthac Grajis ex omnibus alter
17.726  Te metuat, quem sic terret Menelaus, inersque
17.727  Bellator, mollisque animi qui dicitur esse?
17.728  En abit ille trahens Trojano ex agmine victor,
17.729  Quem tibi confossum crudeli morte peremit,
17.730  Clarum Marte Poden, dium genus Eetionis. 730

18.435  Moerentes, noctem luctu, quam longa, trahebant.
18.436  Junonem interea conjux fraterque, sedentem
18.437  Ad latus, aetherei compellat rector Olympi:
18.438  O Juno veneranda, animi laetare: peractum est
18.439  Jam tibi opus. fremit arma citus, pugnaeque parat se
18.440  Aeacides; Danaos ut jam te suspicer esse 440
18.441  Progenitos; tantam impendis queis sedula

18.655  Flexipedum adventum servantes. nec mora longa
18.656  In medio. pecus en prodit; duo pone sequuntur
18.657  Pastores, inflantque leves alterna cicutas,
18.658  Laeti animi, fraudum securi. protinus illi
18.659  Ignaris densi incurrunt, armentaque sternunt
18.660  Pulchraque, et oves rapiunt niveas, caeduntque magistros. 660
18.661  Ast alii longe belli de

jube. Grajum interea regnator Atrides
19.200  Dona heic in medio statuat promissa, frequentes 200
19.201  Ut videant oculis Danai; tuque auctus honore
19.202  Eximio, laetere animi, vultumque serenes.
19.203  Praeterea stans in mediis hoc juret Achivis:
19.204  Intactamque, omnisque expertem reddere probri
19.205  Se tibi servatam caste sancteque puellam.

Ut norim docearque an sit rediturus et illinc,
21.78  An semel exceptum gremio terra alma tenebit,
21.79  Quae fortes etiam retinet. Versabat Achilles
21.80  Haec secum: ille animi attonitus prope venit utraque, 80
21.81  Genua manu cupiens amplecti. qualibet atram
21.82  Nam fugere optabat mortem et crudelia fata.
21.83  Dextra Pelides aeratam sustulit

21.477  Ampla pedum pulsu tellus immugiit, aether
21.478  Insonuit circum vasto clangore. deorum
21.479  Audiit in summo residens quem rector Olympo;
21.480  Atque animi laetus risit, simul atque ruentes 480
21.481  Saeva deos animo discordi in praelia vidit.
21.482  Jamque adeo haud longe distant. Mars scuta virorum
21.483  Frangere cui ludus, pugnam

23.78  Stratus humo in pura, fluctus qua rauca sonantes
23.79  Allabi soliti. plorans heic ille frequentes
23.80  Inter Myrmidonas jacuit. cui protinus omnes 80
23.81  Dissolvitque animi curas, et corpora circum
23.82  Se blandus fudit somnus: lassaverat artus
23.83  Namque viro pulchros durus labor, Hectora longo
23.84  Dum sequitur cursu ventosae ad moenia

At sapiens qui versat equos auriga volucri
23.402  Non adeo cursu celeres, metam usque tuetur,
23.403  Et gyrum flectit propior; nec tendere nescit
23.404  Lora apte, intentusque animi praeeuntibus instat,
23.405  Nunc metam, facile ut possis pernoscere, dicam.
23.406  Aridus attollit se campo stipes in ulnam,
23.407  Aut piceae aut quercus, nullo et putrescit ab

Tum juveni dictis haec fatur amicis.
23.712  Ultro equidem tibi nunc cedam, Nelida, vel ira
23.713  Incensus. nec enim certe levis esse solebas
23.714  Ante hac ventosusque animi; nunc stulta juventa
23.715  Incauto vicit mentem. non nectere fraudem
23.716  Majori, meliusque et cautius. alter Achivūm
23.717  Nec quisquam e facili me nunc flexisset: at ipse

Oblatum illa bibit nectar, dehinc pocula rursus
24.128  Reddidit. interea sic fari est Jupiter orsus:
24.129  Venisti aetherei celsum huc ad limen Olympi,
24.130  O Theti, moesta animi, luctuque exercita mentem 130
24.131  Ingenti: sedenim dicam, dea, sedibus huc te
24.132  E patriis curnam caeli ad convexa vocarim.
24.133  Nona dies haec est, divis cum jurgia

ad limen statuet: nec Martius heros
24.190  Ingressum penitus celsa in tentoria ferro  190
24.191  Mactabit, sinet aut sociūm mactarier ulli.
24.192  Non fatuus praecepsve animi, non immemor ille est
24.193  Officii: at miti possit qui parcere mente
24.194  Supplicibus, et jura deūmque hominumque vereri.
24.195  Jupiter haec: Iris celeri pede fugit, et auras

Pelidae ad limen statuet; nec Martius heros,
24.226  Ingressum penitus celsa in tentoria ferro
24.227  Mactabit, sinet aut sociūm mactarier ulli.
24.228  Non fatuus praecepsque animi, non immemor ille est
24.229  Officii, at miti possit qui parcere mente
24.230  Supplicibus, et jura deūmque hominumque vereri. 230
24.231  Haec ait; eque oculis dilapsa evanuit:

iisdem, et earum formis tanquam figuris . In sententiis nihil arbitrio loci esse credidit. Jure id quidem. non enim aliae sententiae verae sunt apud Graecos, aliae apud Latinos; non aliae sententiarum formae, quibus Athenis, aliae quibus Romae, vel res demonstretur, vel animi hominum aut concitentur, aut leniantur; ut quae Atticus orator, exempli gratia, interrogando extulerit, ea Romanum oratorem efferre oporteat affirmando. nec vero, mutatis sententiis, illa jam conversa ex Aeschine, atque ex Demosthene, sed ab ipso potius Tullio excogitata, jure dicerentur.

denique omnia quae velit, sed nihil velit non consentaneum rationi. Nam si ultra legem, ultra morem, ultra omne rationis praescriptum progredi coeperit, illa jam erit, non libertas, sed, inani specie, falsoque nomine libertatis abutens, licentia; qua nullum est in interprete vitium majus, et quo animi hominum magis offendantur. Utinam ego essem ejusmodi, ut moderatae illius libertatis exempla ex me peti possent. Ea certe passim in toto opere mihi usus ese videor, non temere de

definit, mentis ad omnia caecitatem qua qui laborant, mente capti perhibentur: sin autem furor non proprie dicitur, quaero qua ratione aut ego, aut alius quisquam possit divinare, quem potissimum furorem poëta, vel interpres velit intelligi. nulla est enim animi cupiditas impotens et effraenata, quae non aliquam habeat cum furore similitudinem, atque ob eam rem non interdum furor nominetur. multi enim mortales, quod Cicerones pueri (Att. lib. 6. epist. I.) de magistro suo Dionysio dicebant, furenter irascuntur ; multi

acutum 20
Lugens. lugentem trepida ferus arripit ala,
Postremamque vorat. post haec, mirabile visu,
Immanem durum in lapidem Saturnius anguem
Induit. obriguit mutatis artubus ille:
Nos animi attonitos circum stupor altus habebat. 25
Haec sacris visa in mediis portenta deorum.
Tum Calchas prompsit veraci has pectore voces
Vaticinans: Nam cur muti sic statis, Achivi?
Hoc Jovis

latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum) res interpretatas exhibeamus? Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam verborum venustatem persequamur, solumque animi, non aurium quoque voluptati serviamus? Id quidem cum alii multi litterati homines egregie praestiterunt, tum praeclarissime Raymundus Cunichius vir doctissimus mihique familiarissimus. Et quoniam tu, amice lector, anno proxime elapso latinam ab eo Homeri Iliadem habuisti editam, tantaque

et cetera, quae nosti opinor. Videsne igitur rem heic aliter omnem procedere: nullas esse potentissimorum regum inimicitias, populorumque dissensiones, nullos armorum strepitus praeliorumque aestus, nullas heic denique caussas, quibus aut concitati sedantur, aut incenduntur pacati legentium animi? In eo totus poëta est, ut absolutissimum cuivis hominum generi variae cujusdam admirandaeque virtutis ac sapientiae specimen exhibeat; atque idcirco Ulyssem ille suum per omnes fere acerbissimae fortunae calamitates gravissimas salvum tandem atque incolumem deducit in patriam multis atque

vinci superarique non possit. Itaque et Ilias grandiori stilo, quum magis sit, ut graece dicam, παθητική; et temperatiore, quum sit magis ἠθική, describenda erat Odyssea. Vitia enim ut fugiamus, praecipitesque animi motus, omni verborum copia ac sententiarum gravitate eorumdem deformitas est demonstranda: contra ut virtutem sequamur, quae ipsa per sese valet plurimum, sufficit ejus pulcritudinem nativis quibusdam coloribus delineatam ponere ob oculos, eumque qui sit usus eadem, felicem consequi debuisse

susdeque vertit omnia. Itaque volo in interprete judicium acre, atque eximiam in ea facultate scientiam; volo maximam et ejus linguae, qua usus est auctor, et ejus, in qua ipse scribit, peritiam; volo denique non festinationem in illo, sed obstinati quamdam animi perseverantiam: potissimum vero haec duo generatim caveat, nihil ut addat, nisi quod lucem aliquam afferre possit; nihil ut praetermittat, nisi quod satis jam dictum sit. Haec opinor qui adjumenta attulerit, et in poëtarum lectione fuerit exercitatus, nае ille ad hunc laborem paratus

atra obversae. hinc unguibus ora
180  Collaque foedantes, ac multo sanguine sparsae, 180
181  Ad dextram fugere super tecta alta domorum
182  Nubiferas caeli sublapsae rursus in auras.
183  Extemplo turbati animi, ut videre volucres,
184  Diriguere metu, suspensique ora tenebant
185  Incerti, quid monstra ferant, quid numina poscant?
186  Hos interfatus senior tum voce Halitherses
187  Mastorides, quo non alius

alios me turba procum desistere cogit.
326  Sic ille. oranti coram stetit obvia Pallas
327  Mentoris os habitumque gerens, ac demere tristes
328  His coepit dictis turbato e pectore curas.
329  Nec tibi vis animi deerit, nec vivida bello
330  Dextera, si patrio quondam cum sanguine virtus 330
331  Illa tibi patria est divum data munere, quae nil
332  Non poterat, seu facta virum, seu dicta vocarent.
333  Haud

de more procos in limine capras
363  Setigerosque sues mactantes. Obvius olli
364  Fit subito Antinous ridens, dextraque prehensum
365  Blandus adit, dictisque simul permulcet amicis.
366  O nimis impatiens animi, nunc tristia corde
367  Abjice Telemache, et paullum compesce dolorem,
368  Utque prius dapibusque una vinoque fruare.
369  Namque tibi cives navim sociosque parabunt
370  Delectos, qui te Pylias

salsa viri nostras venistis ad oras?
78  Ullane vis cogit? praedonum an more per altum
79  Ire juvat, vitamque feris exponere ventis
80  Exitium late dirum clademque ferentes? 80
81  Haec senior. fidens animi cui talia reddit
82  Telemachus; fidentem etenim Tritonia virgo
83  Fecerat, optati quaerentem ut fata parentis
84  Inclita apud tardos sequeretur fama nepotes.
85  O Neleïade decus ingens Nestor

series, tuque ante revisere malles
126  Defessus longo patrios post tempore fines.
127  Namque novem durando annos obsedimus urbem
128  Omnia tentantes; vix finem Juppiter aequus
129  Adnuit. haud illic animi sollertia cuiquam
130  Par fuerat: vafer arte omnes vincebat Ulysses, 130
131  Omnimodisque dolis genitor tuus, ortus ab illo
132  Si tamen es, ceu verba notans, vocemque loquentis
133  Admirans video;

genitor tuus, ortus ab illo
132  Si tamen es, ceu verba notans, vocemque loquentis
133  Admirans video; tuque ipse fatebere, nullam
134  Facundae similem magis olli munere linguae.
135  Non umquam nobis animi sententia discors,
136  Seu populi in coetus irent, seu fida Pelasgi
137  Optarent responsa eadem prudentia, et una
138  Mens ambobus erat semper, felicibus usa
139  Consiliis argiva phalanx ut

autem, quem gurgite vasto
644  Inclusum retinent seu vivum fata deorum,
645  Lumine seu cassum? quamvis moerentia magnus
646  Concutiat tremor ossa, hujus quoque discere nomen,
647  Fortunamque, vicesque, animi mens incita flagrat.
648  Ille sub haec referens: quem poscis, tertius, inquit,
649  Magnanimo est genitus Laërta Ithacensis Ulysses. 650
650  Hunc ego fundentem lacrimas in litore vidi
651  Ogygio,

invidiae stimulis ingentibus actos
133  Vos doluisse polo memini, nec desiit ira,
134  Donec in Ortygiae sylvis Latonia virgo
135  Perculit aggressum numquam fallente sagitta.
136  Sic etiam quum victa animi Iasiona petivit
137  Flava Ceres, dulcemque ardens saturavit amorem
138  Mixta viro per culta soli, non inscius illum
139  Juppiter ardenti jaculatus fulmine stravit.
140  Nunc eadem vos cura agitat,

alio faciem et vestigia verte.
386  Haec ubi fata dea est, vittam dedit, et freta rursum
387  Assimilis mergo, subiit spumantia: at illam
388  Qua subiit, fluctu texit super unda nigranti.
389  Haeret inops animi, necdum sat certus Ulysses
390  Fluctuat: inde imo ducens suspiria corde 390
391  Haec secum. ah misero ne quis deus aspera rursum
392  Damna mihi insidiasque, struat, sic linquere navim
393  Sponte

tantum unа haud territa gnata
159  Restitit Alcinoi, cui mentem bellica virgo
160  Firmarat, solvens turpi formidine pectus. 160
161  Illa immota stetit contra: turbatus at heros
162  Haesit inops dubiusque animi, genibusne prehensis
163  Virginis exoret pacem progressus, an ipsam
164  Eminus aggrediens dictis, et pectora blandus
165  Mollia demulcens tentet prece, ad urbis ut alta
166  Moenia demonstretque

sponte alienae haud mentis egentes
616  Consiliique rates? nostris non puppibus ullus
617  Rector adest, clavoque docet per caerula cursum.
618  Ipsae hominum mentemque vident penitusque reposti
619  Sensa animi; norunt urbes, et pinguia rura,
620  Quae diversa locis habitant late undique gentes 620
621  Omnigenae, volucrique fuga maris aequora tranant
622  Aëre et obscura circum, caligine septae,

sub Troja generum mors invida fortem
642  Vel socerum rapuit, quos nobis numina caros
643  Ante alios dederunt post prolem etgermina prolis?
644  Anne aliquis periit tibi dulci cognitus usu,
645  Eximiusque animi socius? non fratris amori
646  Praetulerim, virais quem fidum candida junxit. LIBER NONUS.
1  Talia

et isthinc
75  Eripe te: curare nefas me quippe scelestum:
76  Invisumque diis superis caput: aequore in alto
77  Jam pereas laevoque huc fato et numine vectus.
78  Haec dicens tristemque animi graviterque gementem
79  Expulit e domibus. rursum freta caerula moesti
80  Verrimus, et duro pubes defessa labore 80
81  Deficit incumbens remis, frustraque negatam
82  Ipsa sua suspirat opem jam

ut incolumes socios ipsumque remittat
310  Servatum te blanda. prius tamen exige, divum 310
311  Numina uti juret, nullum tibi deinde periclum
312  Adfore; ne mollem nudato corpore reddat
313  Indecoremque animi. sic dicens, gramen ab ima
314  Evulsum terra subito mihi tradit, et usum
315  Edocet. illi atro radix perfusa colore
316  Nigra subest, niveo lacti flos concolor halat,
317  Moly vocant superi, donum

genuit complexa Tonantem.
280  Dein Megaram forti natam genitore Creonte 280
281  Herculis invicti nuptam. vidi quoque matrem
282  Oedipodis miseri, flavam crines Epicastam,
283  Ausa nefas quae triste, animi correpta furore,
284  Ipsa suo nupsit gnato. dedit ille parentem
285  Heu miserum leto ignarus, thalamoque potitus
286  Materno implevit subitis terroribus urbem.
287  Tum scelerum infelix furiis

late, Pero. sed jungere nulli
302  Sustinuit Neleus, lata nisi fronte juvencos
303  Egerit Iphicli stabulis e fortibus idem
304  Indomitos. solus quos vates inclitus olli
305  Pollicitus, fidens animi, contraria sensit
306  Fata deum, vigilum vim duram et vincula passus.
307  Mox tamen exactis quum mensibus integer annus
308  Aetherium complevit iter, volventibus horis;
309  Tum demum Iphiclus fata

unum illud repetens edixit uterque,
287  Ut Solis fugerem cari mortalibus arva;
288  Exitium nam triste manet: quin o freta rostris
289  Findite Trinacria longe post terga relicta.
290  His dictis cecidere animi turbataque cunctis 290
291  Pectora, et Eurylochus subita me turbidus ira
292  Increpuit: mens laeva quidem te vexat, Ulysseu,
293  Indomitumque geris robur, nulloque labore
294  Frangeris. an sociis

cogor,
120  Optima quae pingui turgescit corpore, praedam.120
121  Dixerat: ille autem tacitus fruiturque paratis
122  Raptim epulis, hauritque merum sub corde volutans
123  Fata procis. at postquam animi satiata cupido
124  Jam dapibus fuerat largis, nova vina refundit
125  Ingentem in cyathum, socioque haud tardus Ulysses
126  Porrigit undantem gaudenti, atque ore profatur.
127  Eja age fare, precor,

senem blanda, stabuli cui credita cura,
512  Affatur, tentatque vafer, si qua daret arte
513  Ille sibi laenam victus, vel cogeret ullum
514  E sociis: nimium miseris in rebus amicum
515  Senserat, atque animi fidens effatur ab ore.
516  Accipe nunc, Eumaee, et vos o cetera pubes;
517  Magna loquar de me. vesano in рectore Bacchus
518  Aestuat ille etiam curis ingentibus actos
519  Et cantare

at cominus, illam
368  Edocuit, quaecumque sibi mandata fuere;
369  Cunctaque ubi exposuit jam functus munere, gressus
370  Ad stabulum vertit properans, et moenia liquit. 370
371  Ast animi cecidere procis maerentibus imo
372  Pectore, et egressi spatiosae e sedibus aulae
373  Ante fores magna maesti assedere corona:
374  Quos inter Polybi sic proles martia, fatur

virga Pallas, tactuque potenti
493  Et senium, et rursus foedos induxit amictus
494  Artubus attritis; stabuli ne scilicet ipsum
495  Nosceret aspiciens custos, et nuncius iret
496  Penelopi impatiens animi, visumque referret.
497  Quem sic Telemachus prior est affatus ab ore:
498  Exspectate venis: quaenam altam fama per urbem?
499  Jam pelago rediere proci mihi fata minantes
500  Insidiis, an adhuc me

proci; quum lapsa ex aethere virgo
414  Armipotens regem movet ultro, ut quemque procorum
415  Circum adeat, cereremque petat, visurus aperto
416  Indicio, cui recta sedet cuique improba diri
417  Vis animi, nullum quamquam non poena manebat.
418  Surgit, et incepit dextra, velut ante petisset
419  Saepe stipem, tendit supplex ad munera palmas
420  Undique. dant juvenes miserati, unaque requirunt 420

haud ulla putant, dum numina robur
148  Sufficiunt, solidaeque virent in corpore vires.
149  Post ubi versa malis divum est mutata voluntas,
150  Dura quoque invito coguntur pectore ferre: 150
151  Quippe animi motus varii vertuntur, ut ille
152  Rex hominum divumque pater sua tempora vertit.
153  Ipse etiam felix quondam florentibus annis
154  Sic vigui, laetusque opibus, fretusque juventa,

atque oculis volvens ardentibus ignem
503  Constitit adversus. juvenis, Laërtia proles,
504  Primus ibi valido torquens hastile lacerto
505  Emicat, horrentemque ardet transfigere ferro
506  Impatiens animi. dumque it, pernicior illum
507  Praeveniens aper ecce genu super occupat ictu
508  Fulmineo, obliquusque ruens late haurit apertum
509  Dente femur, non et morsu tamen ossa refringit.
510  At rabidum

certa subisset
260  Spes animum, reducem vastata in sede videndi,260
261  Caedentemque armis pubem, crimenque piantem.
262  Cui referens heros: non te rationis egentem,
263  Quisquis es, aut animi arguerim; sat pectoris acre
264  Consilium admirans video: quare accipe contra,
265  Quae tibi nunc caeli testatus numina dicam.
266  Audiat haec superum genitor, sociique penates,
267  Atque arae,

voluntas,
270  Sternentemque procos, multaque in caede cruentum. 270
271  Tantum effatus; at ille: o! jam Saturnius, inquit,
272  Adnuat, ac nutu firmet tua dicta potenti;
273  Quid mea vis animi possit, quid dextera, nosces.
274  Haec eadem Еumaeus, divos per vota precatus,
275  Orabat, cupiens quamprimum visere regem.
276  Atque illi inter se congressi talia dictis
277  Dum jactant, juvenes

arrecta in corde cupido.
219  Ecqua fides vobis? Ithacus quid fidere possit,
220  Si veniat subito, si quis deus afferat ipsum? 220
221  Auxilione procis, an contra stabitis olli,
222  Dicite, et arcanos animi recludite sensus?
223  Talia quaerenti sic deinde Philetius inquit:
224  O pater, o rector superum tu maxime votum
225  Perfice; jam redeat dux ille, atque afferat ipsum
226  Huc deus, expertus credes,

foedavit crimine mensas
338  Haud impune. manus namque indignata repente
339  Heroum insurgens inhonesto vulnere nares
340  Abscidit, atque ambas, pulso e penetralibus, aures. 340
341  Ille dolens captusque animi discessit: at ingens
342  Continuo exarsit magno discordia motu
343  Centauros Lapithasque inter, solvitque nefandi
344  Ipse prior sceleris turpi cum sanguine poenas.
345  Sic tibi, si vanus

12  O nutrix, curis etiam qui pectora stultis
13  Fallere gnara valent, sanosque avertere sensus
14  Ducentes trepidae subito deliria menti.
15  Illi te laesere: fuit non haec tibi quondam
16  Vis animi: longo quid luctu saucia corda
17  Ludis vana ferens? quid dulcem abrumpere somnum,
18  Sopierat miserae fessos qui molliter artus,
19  Heu properas? numquam placide sic ipsa quievi,
20  Ex quo Dardanias

ast illi nigra caligine ludus
350  Incubuit, sparsamque ardenti pulvere foedans 350
351  Canitiem gemitu mixto suspiria traxit.
352  Non tulit hanc heros speciem, naresque per ipsas
353  Vis animi prorupit, iter molita sub auras,
354  Affususque interque amplexus dulcia libans
355  Oscula sic dictis genitorem affatur amicis.
356  En quem poscis, ego post annos denique veni

parere contingat, cujus animus sit patria charitate et benevolentia imbutus atque instructus? Quotus quisque est qui ignorat hanc in quolibet optimo imperatore tanquam principem virtutem inesse opportere? Quodcumque imperium publicae felicitatis et commodi causa institutum est. Qua de re totis animi viribus atque ingenii tuendis civium vitae atque fortunis, inimicorum vi atque injuriis propulsandis, malis amovendis bonisque augendis operam sedulo navare munus est eorum qui imperii gubernacula tenent, ut si leges civibus condant, si inimicis bellum parant, si reis supplicia poenasque

D 8 commendavit A, B: commendavit plurimum D 15 facilitate et A, B: omittit D 16 nomino A, B: commemoro D 16 qui nobilitate, potentia et dignitate A, B: qui sunt omni obsequio prosequendi, quod genere, dignitate et potentia D 16 caeteros D: caeteris A, B 17 amicos A, B: amicos quibus reddere grati animi est, quod D 20 Quare A, B: Qua de re D tibi fuerint chariores. Quis unquam labor deterruit studium tuum, quae voluptas amorem continuit quin ipsis, cum opus foret, operam quantam posses praestares? Video

genus amoris qui curae et sollicitudinis expers sit et vacuus? Aut quis parentum, quos teneat filiorum amor, illis omni diligentia providere detrectaverit? Qua de re illud cuique ecclesiae gubernatori, non secus ac parenti optimo, propositum esse arbitror, quod intueri semper et quo omnes animi ingeniique vires intendere debeat: obnoxios cives rectis moribus instituere ac disciplinis. Paucis verbis rem complexus sum, sed quanta sit et quam late pateat, quis ignorat? Quem fugit, quot sunt partes quibus recta civium institutio comprehenditur? Ut si omnia pro dignitate prosequi vellem,

pro dignitate prosequi vellem, non tam orationi meae copia, sed modus esset quaerendus. Attamen ad haec summa capita redigo: religio, mores, doctrina, sacramenta, ecclesiastica munia, ecclesiastici ordinis decor, jura, judicia. Harum rerum tot atque tantarum vigilem custodem atque patronum magni animi est, magnae fortitudinis magnaeque constantiae. Etenim in magno civium numero haud parva multitudo est eorum qui virtutis hostes acerrimi omnia subrui vellent nec leges spernere, religionem negligere, sacra contemnere, jura evertere, judiciorum vim tollere vereantur. Qua propter necessario

viguerit, qui templa extruxerint, refecerint, ornaverint, praedia amplificaverint, redditus auxerint, bona plurima ecclesiae comparaverint? Levia haec sunt, nec magnopere laudanda. At qui malos mores represserunt, qui virtutem ac viros bonos formant, qui fide, qui constantia, qui magnitudine animi ecclesiam defenderunt, ii summis laudibus digni praesules, ii patres, ii lumina et decora habiti, quin eorum plures in albo caelitum relati et totius christiani orbis cultu et obsequio venerati. An commemorem Chrysostomum qui cum acriter in vitia inveheretur bis maluit de Bizantio quam de

doleo hanc optimo cuique civium quam bene morati ac sapientes viri saepe alibi deflere solent, hujus urbis calamitatem esse deplorandam, cum abjecta veteri vivendi consuetudine morumque severitate exterarum gentium nova vitia et pravos mores susceperit. Verum quid non movebis pro tua virtute atque animi fortitudine ut insita vetustate vitia obsolescant, aut ne saltem nova invehantur atque in dies magis invalescant. An ecclesiae juribus? Cum ecclesia plura divino jure sibi exposcat, plura etiam pietate imperantium et liberalitate accepta retineat; sarta tecta tueri ac conservare nonnullis

et scientia positum, te eum attulisse animum ut nullis umquam assentationibus atque obsequiis poterit commoveri, nullis injuriis atque inimicitiis labefactari quin ecclesiam rite excolas moresque Ragusinos perpolias et ad rectam vivendi rationem informes. Utere igitur ista tua eximia virtute atque animi magnitudine ut spei, in qua erecta est jamdiu, fructum capiat uberrimum Ragusina civitas et jucundissimum. Tibi omnia concredita sunt: tibi conservanda religio, pravi mores comprimendi, propaganda virtus; tuum est, si quid non rectum, corrigere, quod sacrum, ne defluat, ac dilabatur, severis

2012-07-14T22:23:40 Clarissimo Viro Stephano Salagio Nicolaus Skerlecz S. D. Liber tuus de statu Ecclesiae Panonicae vario animi sensu me affecit. Gratulabar rei Litterariae Hungaricae eos jam sensim surgere rerum Hungaricarum scriptores qui genuinam scribendae Historiae rationem omnino consectentur, qui multiplici probatissimorum Authorum Lectione instructi opiniones suas non ex turbidis

vero cum gente ipsa rem esse debere. Concedes etiam quod in ipsa re Litteraria, non ex Scriptore uno aliove obscuro, verum e probatissimis qui extant authoribus singula Natio debeat aestimari. Denique profitebere vel invitus quod nihil minus scriptorem ducat, quam animi impotentia; hujus autem nullum gravius indicium sit, quam jacta vel in adversarium convitia- quid dicam, si integram plane nihil ejusmodi promeritam gentem insectetur? Agnosce verba tua et, si potes, inficiere justum esse meum populariumque meorum dolorem.

a Zvetibald pro alba Equa Regni non nullis vestris scriptoribus magni negotii momentum habere videbatur. Attilae Diploma minuti quidam Scriptores Vestri aeque circumferebant: quantis sublectae fidei Narrationibus non scatet Thuroczius Bonfiniusque vester? Quid Tibi animi esset, si quis Croata Scriptor propter fabellas istas toti Hungaricae genti insultaret? Croatae... Majores suas ad Cimerias damnari Tenebras haud aequo animo ferentes. Quid Tibi opus fuit hoc rursus aculeo? Cur Tu, qui

in duobus Libris meis sparsim de iis scripseram, ut me Librosque meos non modo reprehenderent, verum etiam maledictis incesserent; tamen induci non poteram ad credendum fore ut eruditi Croatae irascantur mihi quod vulgares popularium suorum errores, etsi non sine salibus, at certe sine malignitate animi confutavi. Quin imo extra jam omne discrimen me positum firmissime tenebam, postequam Excellentissimus Archiepiscopus Colocensis et Splendore Natalium apud Croatas et ornamentis Litterarum ubique gentium clarissimus sua me Epistola (cujus Exemplum hic adjungo) honoravit. Hoc sane

positum firmissime tenebam, postequam Excellentissimus Archiepiscopus Colocensis et Splendore Natalium apud Croatas et ornamentis Litterarum ubique gentium clarissimus sua me Epistola (cujus Exemplum hic adjungo) honoravit. Hoc sane benigno Scripto suo et Libros meos laudat, et inprimis animi mei in Adversariorum sensis refferendis repellendisque moderationem commendat. Post tanti ponderis testimonium a viro Croata et nascendi conditione, et dignitatis gradu, et doctrinae Laude spectatissimo profectum, quid aliud augurari debebam, quam Tutum me fore a Censura

repellendisque moderationem commendat. Post tanti ponderis testimonium a viro Croata et nascendi conditione, et dignitatis gradu, et doctrinae Laude spectatissimo profectum, quid aliud augurari debebam, quam Tutum me fore a Censura Litteratorum Croatarum, nec nisi imperitorum vel animi impotentium telis impetendum. Verum contra ac speravi accidit; nam cum Litteras magnificentiae Tuae legissem, perspicue cognovi Tibi etiam, qui et Illustri in Croatia Loco natus et in Litteris admodum versatus et publicis honoribus decoratus es, stomachum movisse locos non nullos Librorum

et Tuto Tibi possum asseverare obmotam illi fuisse indignationem ob orationis Tuae acerbitatem; dicam amplius: Cum nullo mihi hactenus seu Hungaro seu Croata, qui librum Tuum pervolverunt, sermo intercessit, qui non apertum Nationis Croaticae contemtum in te notarit. Sit proinde animi levitas, sit defectus Iudicii, sit partium studium quod indicati a me Textus adeo in sinistram partem accipiantur, non meum solius, sed plurium etiam aliorum hunc esse errorem, vides. Si nos qua pusillos respicis, quid Te vetat quominus ad sedandos nostrum animos declarationem, quam petii,

Nunquam ego authoritate, quae in me nulla est, imponere Tibi contendi. Neque enim me latet quale sit inter civilem ex Litterariam Rempublicam discrimen. In hac ego Tibi, quam promeruisti, Palmam lubens concedo, pro me vero a te imposterum nihil aliud requiro quam ut tantillo meliorem de Litteratura Gentis Croaticae opinionem habere, et si quae tibi in futurum Litteraria Concertatio cum quopiam intercedet, ne eum Levitatis animi, Iudicii defectus et partium studii adeo promte damnare velis. Vale.

ceteris in rebus me contentum semper fuisse atque Spartam, quam nactus sum, pro virili ornare conatum, si te, Illustrissime Domine, testem appellem, non metuo, ne quid arrogantius facere videar. 2 Firmum hoc animi mei propositum multa eaque varia, dum de magisterio juris ecclesiastici aliter ac hactenus se habebat, Apostolicum Regem meum et cogitare et statuere velle intelligerem, cogitanti mihi altum adhuc silentium imperabat efficiebatque, ut omnes cogitationes meas spesque

meas spesque fallaces esse tacitus ingemiscerem. 3 Nam hoc magisterii genus, quin ulli mortalium incommodarem, et semper me spectavisse profiteor et consecutum non esse pluribus de caussis haud mediocriter doleo. 4 Verum inter has ipsas animi angustias spes aliqua tamquam per spissam nubem affulgere videtur, cum ad me nonnemo perfert, omnem adhuc rem pugnantibus extrahi sententiis. 5 Me meaque omnia (id quod mihi perhonorificum esse semper existimavi), Illustrissime Domine, optime nosti.

potest, ut magnum patrocinium tuum ad me ornandum adferre velis, majorem in modum abs te peto. 7 Jus ecclesiasticum ad saniora jam accomodatum ac revocatum principia et didici minime suspecto usus magistro et publice ita propugnavi, ut non in speciem, sed ex animi sententia quae dicebam, me dicere omnes jam tunc judicaverint. 8 Deinde octavum jam annum cum anima juris ecclesiastici eundem duco spiritum, quando jus naturae ac publicum universale expono atque interpretor. 9 Postremo, quod caput rei est, eo

Hic vir hac occasione sincerum omnino meum amicum esse ostendit. 13,4 sincerum... esse] auctor pronomen se omisisse videtur 5 Video quod in illo aetas ipsa obfirmet constantiam et infractam animi honestatem. 6 De praetenso illo Anschuss res ita se habet. 7 Nosti ipse quod imminente iam urbi nostrae inimico, cives tui et capitulares, qui alias civitatenses aversantur, conspiraverint quod nullum currum supellectile oneratum, immo

eam, ne leges aut iniustas condere aut iustas etiam secus exsequi possit, impediat. 5 Arbitrium hoc pro subditis individuis eo magis oppressivum evadit quo numerosius est corpus illud quod simul legislativam, simul executivam potestatem exercet; nam ea est humani animi condicio ut is omnes actiones suas ad proprium interesse referre, haecque imbecillitas in ipso etiam legislationis actu eidem subrepere soleat. 6 Itaque si solus princeps et legislativam et executivam potestatem exerceat, unius ad summum personae interesse

modus supersit quam ut sessionem dissolvat. 5 Si aestus eiusmodi rarius eveniant, est naturalis libertatis votorum effectus, neque multa de eo impediendo cura suscipi debet. 6 Si frequentiores sint, vix secus superari possunt quam si nuntiis, postquam animi iam defervuerunt, graviter ob oculos ponatur et loci et personae, quam sustinent, dignitas et iactura existimationis, quam exinde tota natio patitur, et ipsum denique, quod inde constitutioni imminere potest, periculum.

Transylvaniae possesio, Lutherani, ut suas etiam haberent partes, in regnum per legem recepti sunt. § 10. 1 Ita avulsa ab Austriacis Transylvania Mathias, qui Rudolpho successit, non satis habuit animi ut iam contra libertatem Ungarorum quidpiam attentaret, omnem tantum cogitationem ad recuperandam Transylvaniam intenderat. 2 Igitur fovere illic turbatores, ipse etiam turbas excitare, mox mediatoris instar se ingerere, verbo iis artibus uti quibus

primus ipse violavit, ne eorum 30,23 eorum] pro iis scr. auctor quidem bonis, qui sibi adhaeserant, parcens. 24 Sed enim haec inscio caesare Heisterius exercitus imperator propria animi acerbitate patravit? 25 Quis credat futurum satis audaciae subdito ad id patrandum si caesari sat fuisset animi ad puniendum, aut quis sibi posset persuadere Heisterium, postquam ipsius archiepiscopi capitulum et ecclesiam barbare et immaniter devastasset,

quidem bonis, qui sibi adhaeserant, parcens. 24 Sed enim haec inscio caesare Heisterius exercitus imperator propria animi acerbitate patravit? 25 Quis credat futurum satis audaciae subdito ad id patrandum si caesari sat fuisset animi ad puniendum, aut quis sibi posset persuadere Heisterium, postquam ipsius archiepiscopi capitulum et ecclesiam barbare et immaniter devastasset, minari adhuc ausurum (ni secretos alios ordines accepisset) archiepiscopo petiturum se a caesare, cuius vices in ea

praefecerit in quo primam mihi lucem aspicere contigit, in quo fortunae meae, liberi, propinqui, necessarii, omnia verbo, quae dulcis ingenuo animo patria solatia continet, exsistunt — sunt haec quidem conspicua, quae devotam meam gratitudinem exigunt, argumenta; pro mei tamen animi indole, ego illud semper praecipuum reputavi: quod me Clementissimus Dominus eo loco collocare dignatus sit ubi et promovendi altissimi eius servitii, et subveniendi miseris, sed et grata omnium ordinum viris obsequia praestandi amplior mihi et uberior occasio praebeatur.

obnoxium efficit. 5 Sicut festivum hunc mihi diem praesentia tua ornare dignatus es, ita ut me in ipso muneris exercitio sustinere, fovere, protegere velis, etiam atque etiam Te exoro. 9.1 Accipe denique, Inclyta Universitas, sincera devincti Tibi animi mei sensa. 2 Sentio ego quale humeris meis onus suscipiam dum operosi huius muneris exercitium aggredior. 3 Scio magistratus non dominandi gratia, sed eorum, quibus praesunt, commodis subserviendi causa esse constitutos. 4 Nec me latet

decurrerunt, metam credendi sunt contigisse. Vt enim iis multa feliciter evenisse concedantur; tamen quis non videt in aliarum rerum, nominumque quamplurium explicatione eosdem haerere, quod necesse est, angi, torquerique, atque ad extremum quadam animi desperatione correptos, quia quod intenderant, consequi non potuissent, in alienas omnino coniecturas, atque a communi sensu remotas fictiones, hypothesesque redigi? Itaque fateri satius duco, fieri a nobis nequaquam posse, ut quae ab hominibus

60 Solamenque malis etc. Quanto sunt curarum levamento Musae, ii tantum nesciunt, qui numquam ad huiusmodi studia animum adplicuerunt, aut severioribus litteris toti occupati omnem animi hilaritatem voluptatemque aurium exuerunt morosi ac tetrici, et digni ( sententia Pindari, qui in Tartaro cum Iovis osoribus torqueantur. 64 circumvolventibus horis

290  290 Liagoreque, atque Evagore, almaque Laomedia,
291  Polynome soror, Autonoeque, et Lysianassa,
292  Evarneque animi formaeque insignis honore,
293  Et Psamathe membris spectanda, et dia Menippe,
294  Nesoque, Eupompeque, Themistoque, Pronoeque,
295  295

sinus ut Oriona cepit » Aurora, invidiae stimulis ingentibus actos » Vos doluisse polo memini, nec desiit ira, » Donec in Ortygiae sylvis latonia virgo » Perculit aggressum numquam fallente sagitta. » Sic etiam quum victa animi Iasiona petivit » Flava Ceres, dulcemque ardens saturavit amorem » Mixta viro per culta soli, non inscius illum » Iupiter ardenti iaculatus fulmine stravit.

Quid mihi cum lauro? laurum iam ponit et ipse
34  Caesar, cumque piis fratribus imbre madet.
35  Et suaves cantus, et fila sonantia, musae,
36  Indicia et laeti mittite nunc animi;
37  Solvite taeniolas, ac tristi tempora fronde
38  Cingite, dum tantas flemus ad exsequias.
39  Lux fugiat, lux ipsa polo tenebrosa minetur

12  Vota hominum, sanctoque tuens tu numine iura
13  Dirige, ego fratrem dum Persen vera monebo.
14  Non unum in terris litis genus, una nec acris
15  15 Pugna animi, sed enim duplex est: altera laude,
16   Altera digna probris, hominumque ardentia corda
17  Vtraque diversis certatim viribus urget.
18  Haec etenim bellumque malum et feralia

quod est liquefieri, contabescere etc. Itaque si haec vera sunt, Epimetheus erit Gog, ut recte animadvertit Clericus; vel si mavis allegorice, erit pars inferior cupiditatum, id est, vis animi humani inconsulta et praeceps, quae non obsequitur aliquando parti superiori meliorique mentis et rationis sub Promethei nomine designatae.

Suada
86  Aurea per collum cinxere monilia, et Horae
87  Pulcricomae e verno contextam flore corollam: modico, tum in animi motibus ardentiorem efficiendi; Mercurio demum, ut est effrons ac deorum vaferrimus, cura datur astu impudentiaque Pandoram imbuendi. Ad quae omnia quum etiam Gratiae eademque Suada suas contulerunt illecebras, dolendum potius

88  Cuncta videt, manibusque suis dea caesia tractat.
89  Iamque Argi domitor mendacia pectore condit,
90  90 Infidosque animi sensus et mollia dicta
91  Consilio parens Iovis alti, idemque dat olli
92  Ore sonum, proprioque vocat de nomine monstrum
93  Pandoram, quod quisque deum sua dona puellae

quae tum exercebantur, detrimenta saepe patiebantur: hi enim iure tantum decertabant; mali autem artibus omnibus, ac dummodo ipsis bene res cederet, fas atque nefas miscere non dubitabant. Itaque haec poetice dicta ac per quamdam animi iracundiam accipienda esse duco. Nam ut honestum utilitati praeferamus, passim admonemur ab eodem vate. 322 Dicta. tuo infandos etc. Fuge nimirum utilitatem, quam sine vi ac

» Improbus, et duris urgens in rebus egestas. 368 JEr virtus comitatur opes etc. Hoc certe philosophiae contrarium; nihil enim adiumenti opes ad virtutem afterunt, nisi forte boc loco virtus animi quamdam generositatem ac nobilitatem significat. Vide quid Vlysses Alcinoo dicat de muneribus, Odyss. lib. xl. 374 Heu malus est etc. Hi duo versiculi

Tantus amor cupido gliscit sub pectore regis!
43  Ac veluti saevo qui longi elapsus ab aestu
44  Convaluit morbi, captiva aut vincula fugit;
45  Sic alacer laetusque animi iam marte solutus
46  Intulit optato longum vestigia tecto
47  Amphitryon,

Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Baričević, Adam Alojzije; Škrlec Lomnički, Nikola (1756-1806; 1729-1799) [1780], Epistolae, versio electronica (), Verborum 2018, Ed. Teodora Shek Brnardić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepist].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report