Your search found 2111 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 801-900:

qui ridetis, quia flebitis, usque perennes,
6.71  Vsque graues omni pensuri crimine poenas,
6.72  Vae quibus os blandum linguae fallacis adulat.
6.73  Tum os, o, uitae quibus est data norma, decusque,
6.74  Qui condituris animi salis instar habetis,
6.75  Ah procul a uestro sal proculcetur ouili
6.76  Quum fatuum est, hoc terra solo sterilescit inani.
6.77  Omnis forma decens, operisque exemplar honesti
6.78  Prodeat, et uestro sanctissima

libidine Sardanapallus.
6.216  Vos autem quibus est data mensa beatior ipsis
6.217  Mentibus, et maius praestans constantia robur,
6.218  Et genus e coelo, perfecti et forma decoris,
6.219  Subdite lasciuum ieiuna corpus habena
6.220  Imperiis animi, et sensus ad iniqua fluenteis
6.221  Abstineant uetitis, sic ut laetentur honestis.
6.222  Bellua cui uestrum sensu est imitanda ferino?
6.223  Non deus, unde genus trahit haec coelestis origo.
6.224  Quid simulas falso sub tegmine hypocrita mendax?

inundat,
8.17  Oppido ad hanc paucos opus et labor utilis urget.
8.18  Pinguis enim multis ut inhorruit uber aristis,
8.19  Rara manus, paucos exercent arua colonos.
8.20  Ipse pater, cuius nutu stat messis, et omnis
8.21  Floret ager, uoti animi, precibusque uocandus,
8.22  Vt noua demessas componat in horrea fruges.
8.23  Vos autem me nunc firmas appraendite uires,
8.24  Donaque thesauris haurite suprema beatis.
8.25  Pellite tartareas acies obsessa nefandis
8.26  Castra

Theocles,
8.136  Contenditque suis maiorum aequare labores.
8.137  Nonne sub oeconomo domus est? hanc pascit abunde
8.138  Ipse, suis si dat famulis quibus utitur escas.
8.139  Est fatur opprobris, est Belzebut ipse uocatus
8.140  At super haec animi stat iusto examine recti,
8.141  A capite ipsa suis fluat ut uictoria membris.
8.142  Scilicet et ueniet fine exuperabile tempus,
8.143  Nudatae stabunt manifesta ad lumina mentes
8.144  Omnibus ut populis abscondita quaeque patescant,

10.392  Tempore me adiutet, ductumne in flumine mertet,
10.393  O, here, ego postquam adrepti, subit alter in undas.
10.394  Surge alacer, ualidusque tuum tibi tolle grabatum,
10.395  Atque inuade uiam, deus imperat, ille supernas
10.396  Haud mora nil animi dubius stat rectus ad auras,
10.397  Ingens ut magno concoepit pectore robur,
10.398  Emicat, apposito feretro laeuum super armum.
10.399  Qualis ab hostili quum carcere libera praeda
10.400  Euolat, et calybem quo nexa

11.712  Dentibus infrendens, et spumeus ore, saliuat,
11.713  Discerpitque fremens, atque arida dissipat ossa.
11.714  Hunc ego ut ante tuos luctantem, et torua tuentem
11.715  Nequicquam sistens spe sum frustratus inani.
11.716  Christus ad hos, animi gens o, peruersa rebellis,
11.717  Quatenus hos patiar populos? gentemque nefandam
11.718  Quatenus inter ero? Quin huc mihi sistitis illum?
11.719  Nec mora ductus adest, et spiritus ater in ipso
11.720  Tendit agens hyemem,

inflexo uomere campum,
13.777  Et duo prosubigent in gyro grana molari
13.778  Et totidem lectum sub eundem, et fulcra quiescent,
13.779  E quibus huc alter paribus tolletur, et alter
13.780  Ire relinquetur deserta tristis in umbra.
13.781  Sint animi uigiles, si mens ignara futuri est
13.782  Scilicet aduentus, horam nec sciuit herilem,
13.783  Cura sit oeconomi uobis ediscere mores,
13.784  Ille quidem uigili proprios custode penates ❦
13.785  Seruasset, si nosset eam

tanti
14.510  Pertaesumque mali, quo protinus ossa pauescunt
14.511  Intima, quae tales fudere e pectore uoces.
14.512  Assiliunt animam fluctus, agitantque procellae,
14.513  Tristis et usque minas ad morte moeror aceruat.
14.514  Sustineant animi pondus, uigilentque parati,
14.515  Et mecum sic state uiri discrimine tanto.
14.516  Haud procul inde loco cessit, genibusque subactis
14.517  Proruit in faciem, corpusque extendit arenae.
14.518  Tunc ait, Abba pater mihi

precatus.
14.521  Vt redit, ac lapsos uidit destertere fratres,
14.522  Sic ne Simon inquit te unam uigilare per horam
14.523  Non potuisse simul mecum? uigilate precante
14.524  Voce uiri, infesto ne uos uoret Orcus hiatu,
14.525  Promptus adest animi idem corporis ardor.
14.526  Hoc abiit dicto, rursusque precatus eodem
14.527  Sermone est, iterumque redit, rursusque profundo
14.528  Inuenit somno fratres urgente grauari.
14.529  Surgere quos iterum, uigilare, orareque iussit,
14.530  Nec

16.77  Visa uiris fecere fidem surgentis Iesu.
16.78  Sacraque fatidici patuere oracula uatis.
16.79  Mox ut discipuli rediere in tecta micantes,
16.80  Ad tumulum Mariae, uacuoque haesere sepulchro,
16.81  Ancipites, animi muliebri in pectore nutant,
16.82  Stant consternati gelido sub marmore sensus.
16.83  Qualis ubi efracta furto thesaurus ab arca
16.84  Subtrahitur, stat moesta domus, circumque ministri
16.85  Haerent attoniti fixis obtutibus Arcae.

ait, laxamque implere sagenam.
16.360  Mox ubi demerso fluitanti subere plumbo
16.361  Bellica fila mari demittunt, agmine plenum
16.362  Squammigeri pecoris concluso rete grauescit.
16.363  Defecere manus nimio prae pondere lassae.
16.364  Ioannes animi meditatus acumine fultum
16.365  Littore, cognouit Iesu sub imagine numen.
16.366  O, petrePetre en inquit Dominus, tum Petrus amictu
16.367  Cingitur, et tunica nudos accomodat artus,
16.368  Et se se in

sublimia monte Sionis.
16.503  Haec Domini Mater, mundi regina subiuit,
16.504  Haec undena cohors, alti tot limina coeli,
16.505  Tot Matris comites, et templa fouentia Iesum,
16.506  Et fratres eius, grandes tot in aethere flammae,
16.507  Vna animi facies eat his, corque omnibus unum,
16.508  Ore deum assiduo, sublimi e mente precari.
16.509  Hos dum iussa tenent, et dum promissa morantur,
16.510  Laudibus aede sacra diuinis saepe uacabant,
16.511  Multaque praeterea Iesu sunt aedita gesta

16.606  Quoi mea uerba bono ut plantaria corde uirescunt,
16.607  Inserit hoc sanctum mea quam sub uiscera gluten,
16.608  Hic quodcunque uolet poscens impetrat habendum,
16.609  Non seruus sed amicus erit, quia seruus herilis
16.610  Ignorans animi est, qui iam notescit amico.
16.611  Hunc ego delegi, sed non electus ab ullo,
16.612  Imposuique gradu, quo proficit arduus alto,
16.613  Non hunc mundus amat, nec me quoque mundus amauit.

ANTIQVITATIS PARENTI, TRANQVILLUS ANDRONICVS DALMATA, S. D. CVM MICHAELE NARDINO meo necessario, uiro ingenioso et docto, longa mihi disceptatio fuit de nostrę nationis homine Diocletiano Imperatore, qui eadem animi magnitudine, qua sublatus erat ad fastigium rerum humanarum, ad priuatam uitam redierat. Quod me defendente, illo contra nitente, eam disputationem sub Caesaris et Syllae persona retuli. In temperando autem stilo non simplex

concuti ac (uti aiunt) de gradu deiici. Pręsertim quum fatis eo temporis et loci conpulsus sim, ut neque futura uigore mentis pręcaueri neque casus, si quibus perstringi necesse fuerit, repelli uiribus aut magnitudine animi queant. Addeque precibus et squallori nullus pateat locus. Qui lachrimis flecti possunt adamantina pectora, siquidem ad inferos ne fama quidem (ut audiuimus uulgo circumferri) misericordiae nomen perduxerit?

a pueritia castra secutus erat, imperitus ciuilitatis et morum urbanorum melius hostem ferire quam rempublicam administrare nouerat: magisque corporis affectibus obedire quam prudentia ueraque fortitudine libidinem animi cohibere consueuerat. Idcirco plęrumque impos sui ferebatur ueluti nauis tempestate, cum reuulso gubernaculo iactatur quo fluctus impulerint: hinc pernicies multorum, hinc reipublicae naufragia exordium habuerunt.

coniecisset, perstilenti rabie primum ad meam statuam et Bocchi regis amicissimi populo romano summa erga me inuidia, ingratitudine uero in tantum regem inaudita penitus euertendam se accinxit. Quod ei flagitium si ex animi sententia successisset, extemplo maiorum monumentis exitium gladiatoria ferocitate intendisset. Quid tunc animi, quid sensus fuisset nobis miseris quum statuae frangerentur, imagines delerentur, disiicerentur

me inuidia, ingratitudine uero in tantum regem inaudita penitus euertendam se accinxit. Quod ei flagitium si ex animi sententia successisset, extemplo maiorum monumentis exitium gladiatoria ferocitate intendisset. Quid tunc animi, quid sensus fuisset nobis miseris quum statuae frangerentur, imagines delerentur, disiicerentur arcus, trophęa ruerent, tot regum atque gentium spolia diriperentur, titulis etiam triumphorum e

te ipsum abdicaris a pulcherrimo terrarum imperio magnis a te difficultatibus adepto, et senatus consulto populique auctoritate in perpetuum confirmato. unde multis occasio carpendi tui relicta est. Quidam opinantur abiecti animi fuisse quod te imparem tantę moli senseris, quod tuis humeris sustinere pręgrandis principatus onus non ualueris: alii calumniantur senectute iudicium amisisse: multi etiam mente captum affirmant: mihi uero nescisse

ac beneficus in omne genus hominum, nostraque salus in eius esse tutela existimatur. Atqui ille sanctissimus deorum patrem solio ac diademate per uim spoliauit, ac regno expulit: quod semper timuisse uidetur Saturnus et ipse animi a parricidio non alieni, ut a se potius deuorandos liberos quam educandos in sui detrimentum statuerit. SyL.

uictor omnium opinione superata? CAES. Num ideo conquiescent odia malorum? aut inuidia, felicium rerum alumna, conticescet? Vtinam non irritarentur inuidorum animi aliena gloria, et in uirtutem pestiferos gladios non acuerent: siquidem imprimis honestum arbitrantur magnitudinem beneficiorum maxima ingratitudine compensare. Non uenit in mentem Milciadis atque Themistoclis, libertatis

omnem uiuendi iucunditatem ademeras, fuit insanabilis dolor. Nolim existimes nobilitatem Romanam stoliditati Capadocum auctoratam esse quibus persuasum erat uiuere populum sine rege non posse: excelsi nostris hominibus semper animi fuerunt et insueti iugum pati. Caeterum de his satis est, redi ad cardinem. CAES. Praeterea uis amoribus operam impendere, speciosissimę uirgines adducentur: uescendum est,

uis amoribus operam impendere, speciosissimę uirgines adducentur: uescendum est, Sibariticis mensis accumbes. Quis prohibet aut Parthicis indulgere conuiuiis, aut, quę concupiueris, illico perficere? omnia ex animi sententia ueluti diuina uirgula suppeditantur. Proinde non desistes mihi temeritatis nomen impingere, qui haec affectarim: uide potius ne stolidi sit atque omni sensu carentis tot aceruos laudis, tantam uoluptatis ac cumulationem

aut me permoueret nequissimorum hominum auctoritas, qui ueluti quodam uiolentissimo turbine per pręcipitia cupiditatum ac perturbationum a cursu rationis abstrahuntur? Atqui neminem opinor bonum atque integro et sancto animi iudicio fuisse, neque posthac futurum, qui uel opera mea uellicet, uel consiliis constantiam abroget ac maturitatem. CAES. Nimis de te

spesque sacrilegas olim consensu gentium execratas iam sua sententia laudi posteritas ascribet. Quocirca (ut ad meam causam quasi postliminio reuertar) quod nequaquam inuitus aliena possessione decesserim, aequissimi atque fortissimi animi fuit. Quippe omnia pessum eunt diuinaque non dignoscuntur ab humanis, nisi his qui magistratus gerunt non solum a ciuibus iniuriam propulsent, et malos ab inferenda prohibeant, uerum etiam si minus incipientes a

cędibus inter se furerent, quoad suis imperatorum uiribus conficerentur imperiumque totius orbis clarissimum omnibus ex paribus quassatum rueret ac penitus extingueretur. CAES. Ita ne rudes animi fuisse nostros maiores existimas ut aliquid in rebus humanis perpetuum apud se statuissent? ita imperitos antiquitatis ut non habuerint ante oculos quot amplissima regna potentissimęque respublicę fluxu temporum a stirpe

SyL. Ergo tibi soli uiuebas, qui nec bonis tuorum lętareris nec malis ingemisceres? nescis te cum naturam tot animi et corporis dotibus muniuisse, tum ad summos honores indulgenter a fortuna prouectum, ut ex tua industria quam plurimi fructum decerperent?

publice libertatis, non priuata simultate bellum contra Marios, communes bonorum omnium hostes, gessisse. Sed finge cunctorum ordinum alacritatem in me ornando fuisse maximam et constantem, negabis esse magni animi quod abductus procul ab illecebris et uanitate rerum humanarum proculcatisque ac dissipatis teterrimis libidinibus quę, ut plerumque sunt uehementes et incitatę, rationem subigunt captiuamque post terga trahunt;

quietis, intimumque sinum pacis et ocii, ubi profundissime in utramque aurem dormiendi facultas esset, descenderunt. Posthac animaduerte, Cęsar, an decere tuam grauitatem uideatur unumquodque ex primo impetu animi de more imperitae plebeculę iudicare: diligenter omnes scrutandi sunt secretiores mentes recessus, et penitiores fibrę pectoris accuratius disquirendę, singula denique grauissimo iudicio tanquam trutina

propulsabunt. CAES. Hactenus existimaui multo maximas in quouis genere flagitiorum clementiae partes concedendas esse. Caeterum ubi nimia lenitate mei animi scelerum impunitas in meum caput recidit, opinor maiorem in huiusmodi casibus uitae rationem oportere haberi, quam opinionis uulgi cum in molitiem ferret armata multitudo? temperaret a conuitiis? non

uel periculoso facinore coguntur. Tunc illud pulcherrimum donum Cyclopis exemplo in pręmium benignitatis exitio proprio breui compensandum. Et quamuis complures a sumenda de scelerosis hominibus pęna causę cohiberent, ne tamen pendeas animi ac subinde circumspectes (quum pręsertim audierim uulgo dici malum esse custodem diuturnitatis metum), omnia ferro, flamma, ruina excidenda sunt, unde aliqua periculi suspitio apparuerit.

recenseam? quorsum attinet solitudines Mithridatis et anthidota referre partim a tua memoria remota, partim hoc tempore non satis apud te ponderis habitura, quam oculorum sensu non cernantur, cui te maiorem auctoritatem quam animi iudicio tribuere nuper indicasti? Ecce Plutonem aspice, qui licet deus inferorum et princeps uastissimi Tartari nigris tenebris ac tetra mucidaque caligine sit amictus, ad haec quamuis Herebi, Terrę, Stygis,

ubi recessarint, nominis amplitudini detrahunt. Atque ego longe praestare iudico tandem abiectis uoluptatum illecebris ad bonam frugem reuerti quam uoluptates nunquam nouisse; quod alterum fortissimi animi est, alterum inexperientię: nam incognita non amantur nisi quadam opinione: blanditię uero quibus assueueris efficacissimę sunt ad sensus permouendos et facile cedentes intra sua sępta pertrahendos:

illud obiiciat: "In syluam ne ligna feras" Cf. Hor. Serm. 1,10,34 et bone mentis hominem calumnietur quod tot et sanctissimis et doctissimis uiris qui psalmos sunt interpretati inserere se se non dubitauerit, sciat illud opusculum hoc ideo composuisse ut animi sui testimonium exhiberet, ne uacuus scilicet ad aream redeat, "ne… redeat" cf. Greg. Magn. Hom. 22,1 memineritque et pauperculam illam a Seruatore nostro commendatam que duo era minuta misit in gazophilacium. Cf.

quidem omnibus amoris et humanitatis officijs. Pergratum mihi fuit intelligere cum itinera successumque rerum tuarum, tum pręcipue quod tu una cum optima coniuge tua cęterisque tibi carissimis recte uales: quod precor tibi diuturnum sit ad honorem Dei tuamque consolationem et tranquillitatem animi. Si me certiorem reddidisses ipso in ingressu in Croatiam, sine dubio illic te conuenissem partim propinquitate loci, quod sane non est in postrema parte commoditatis ponendum, partim quibusdam de causis, quę tibi (ut existimo) haud ingratę fuissent. Sed ne longiore quidem uia, dum ualeo,

ne longiore quidem uia, dum ualeo, absterrebor a te conueniendo, si tu probaueris idque commode fieri poterit primo uere, nisi quid interim accidat, quod meum consilium anteuertat, postuletque accelerari meam profectionem: quam ego ex tuo mandato extemplo arripiam: tantum enim apud me ualet grati animi fidelis memoria ut quoniam in me amando atque ornando nunquam defatigaris, meam quidem uoluntatem in adeundis subeundisque laboribus atque periculis, in omni denique pręstanda opera tuis iussis posthabeam. Credebam transactum esse de redemptione tui sororii ex relatione cuiusdam Ragusini,

nihil adhuc uideo confectum esse. Si hec solicitudo eximi posset ex animo tuo, iudicarem te beatissimum, quod nihil aliud est, quod te curis angat ac pene consumat. Sed utcunque res cadat, magnum sane fructum laudis ex istis etiam doloribus et molestiis feres: nam licet maximę tuę dotes animi et ingenii in luce hominum existant, illustremque agendo et consulendo es famam consecutus, tamen tantos pro fratre tuos conatus, tantam fidem, tantum studium, tot cursitationes, tot impensas, hanc tantam memoriam amicicię cęteris uirtutibus omnibus antepono. De rebus

et magnifice domine domine et patrone semper obseruandissime salue. Proximę litterę tuę Lippe 13. Nouembris datę exemerunt nobis omnem solicitudinem, quam ob diuturnum tuum silentium contraxeramus sane quam maximam: sciebamus enim te magnitudine animi et caritate in patriam singulari nullum discrimen esse vitaturum, dum tua vel morte vel salute publice utilitati consuleris. Sed dominus deus misericors sit benedictus semper in secula, qui te preclara dignaque tuo genere aggressum in tanta cedium flamma seruauit, victoriaque

Illustrissime et Magnifice domine domine Comes etc. S. Etsi ueneram huc media quidem et aspera hyeme haud certe dubia mei non ingrati animi significatione ut pro uirili mea parte uestris periculis praesens adessem, meumque sanguinem et uitam etiam (si res ita postularet) profunderem: tamen quod res uestras pace composita uideo in tuto esse collocatas, nec amplius cuiusque opera egere, tantum abest ut me facti mei atque consilij

nec ulla temporis iniquitas ex animo delebit. id uero et tibi magnificentius accidit, quod nullam expectaris a me remunerationem, et mihi grauius, quod ad referendam gratiam non sum idoneus; nam uincere beneficiis quam uinci magis preclarum puto. Vtique solatio me non paruo afficiet memoria grati animi sempiterna. Sed quorsum hec tam longa commemoratio? nempe ut intelligeres tum recessus mei pectoris, tum beneficia tua recte collocata esse: et profecto citius fecerim uite finem, quam colendi tui. Nunc etiam incidit mihi necessitas expetendi tui auxilij. redemi unam

numerare. Hoc tibi facilius est facere, quam mihi dicere, nam ego sine pudore non postulo, tu quidem ultro congeris in me ampliora. Paro senectuti et tranquillitati uiaticum: nunc demum cępi procul ambitione et cura rerum publicarum mihi et amicis uiuere, ut innocentia fretus et securitate animi ne ipsam quidem mortem, que in his annis non potest abesse diu, pertimescam, quamquam nihil omnino est illud diu, in quo est aliquid extremum. Fui Buchari 5. Nouembris, nunquam maiores tempestates neque magis diuturnas passus. Aegre 22. domum incolumis redii, assiduis

huc, nec multo ante quam istas leges ad te uenisse puto. Pupilli bonę memorie Joannis Jacobi de Cruce plurimum sese tibi commendant, sunt in extrema egestate, quicquid illis reliqui fuit, pater in longa egritudine consumpsit, egrotus enim in lecto decubuit annum integrum. Tanta es animi magnitudine ut liberalitatis tui nullum modum reperiam, sed certe in his pupillis iuuandis etiam cęlum merebere. Ad nos aut ipse uenias, aut me istuc accersas, utrum feceris gratissimum erit. sed multo esset iucundius ut tu nos inuiseres, uestigiisque

his diebus episcopo Mercanensi et Tribunensi 16 in eius locum in hoc ipso episcopatu elegimus reverendissimum dominum fratrem Thomam Cervinum, patricium nostrum ordinis divi Dominici, virum sane et morum sanctitate et aliis animi dotibus, quibus maxime excellit, huiuscemodi dignitate haud indignum. Quocirca supplicamus, dignetur Sanctitas Vestra, ut iam antea consuevit, hanc ipsam electionem nostram confirmare et – quoniam ipsius episcopatus (bonorum magna

profecto huc etiam usque mihi temperare, quin suam maiestatem reuerenter adiissem. Sed si Dominus Deus pacem dederit, ut spero, et plane futurum confido, non grauabit me ista etiam tam longe terrarum spatia emetiri, ut suae maiestati vel in parte saltem aliqua animi mei gratitudinem ostendem. Rogo autem V. D. velit mihi significare, et in quali me gratia esse sentit apud maiestatem suam reginalem, et de hoc exspecto fieri omnino certior a tua dominatione; est enim mihi in praecipuis votis esse in gratia suae

in suo regno concilium faciant, quod multi et viri quidem catholici non cessant auribus principum assidue instillare. De hiis volui pro mea in Sedem Apostolicam fide ac devotione, in Vestram autem Sanctitatem singulari observantia et animi deditissimi propensitate Vestram Sanctitatem humiliter admonere. Quae, supplico, sicut proficiscuntur ex sincero bono et Christiano corde, ita boni aequique consulere dignetur, et Sanctitatem Vestram Deus Optimus

Hic Hic. . . 321 luce] in calce folii pro versibus expunctis in textu (Hic epulis animi pariter uitalibus omnes/Pascebat captos sortis substantia sanctę) et in margine (Hic desiderio et uitę cęlestis amore/Arcano hic aditu lectos pascebat Iesus) pręsens uitę substantia uera beatę

findi, qua sese nexibus arctis
1.513   Expediant populi, turbatam pectora terret
1.514  Incertamque animi non antea uisa mouere,
1.515  Ire uiri uerbis orta nunc luce nocentes,
1.516  Atque priora animis agnosci crimina nusquam;

1.642  Ipse Deus; conuersi conuersi. . . Christum] Io 11, 45 animi capiuntur amore,
1.643  Agnoscuntque simul manifesto lumine Christum.
1.644  

1.715  Perque leues auras diuersa tulere procellę-
1.716  Hinc quacumque uident ferri per nubila regem,
1.717  Vt primum posuere animi, flatusque resedit,
1.718  Illo continuo sese stipantia cogunt:
1.719  Sic passim uideas gradienti occurrere loetos.
1.720  Huc ramos oleę iaciunt,

1.782  Atria fundantur: populi huc concursus ab urbe,
1.783  Atque intersepto sexus diuisus abibat,
1.784  Omnibus hic solitis coelestem exposcere pacem,
1.785  Et foedas animi sordes noxamque piare.
1.786  Succedit lato excurrens post area campo:
1.787  Leuitis aditus solis de more uetusto.
1.788  Haud sedes defensa suis a

uerba precatur,
3.7  Dumque precem solitam exequitur, pia turba silebat
3.8  Et secum uoluunt suspensi pectore dicta,
3.9  Auditoque animi reuocantur carmine cunctis:
3.10  "Pectoribus, mittis quam tu, clarescere lucem
3.11  Da, pater, istorum, da lumine noscat in illo
3.12  Terra tuum nomen: namque illi hęc uita

3.275  Purpureaque humeris instantem lampade lucem,
3.276  Donec sol medium superato dissipet axe:
3.277  Sic quę lux animi tenebras inuecta fugabit,
3.278  Horribilem impellet, fuerit cum proxima, noctem,
3.279  Infernasque Herebus Furias omni exciet Orco

sacro purgati pectora ritu
3.313  Discubuere uiri, quibus amplius extera nulla
3.314  Quęruntur, curę nam sola est mentis honestas
3.315  Atque animi cultus, qua pectore numen aditur
3.316  Diuinum et lapsu cordis penetralia format.
3.317  Tali constituit sibi rite piamine

Qua lux coelestis menti non limite certo
4.53  Irradiat, mediis ceu cernere nulla facultas
4.54  Est tenebris, quę uisa patent sub luminis aura.
4.55  Sic prorsus caligo animi tenet omnia circum,
4.56  Lux ea ni pręsens pręsens prodat]

4.100  An par cum Iuda stet uobis causa, dolusque
4.101  Num maior Christi prędari parta cruore,
4.102  Et turpes animi in luxus absumere fraude,
4.103  Quęrentem aut humili et terris nocuisse uaganti?
4.104  Vos uisi uoluisse polo detrudere regem,
4.105  Atque inferre simul spreto conuitia

Deum intus diducto uelamine sistet.
4.175  Per uarios ea uos agitabunt foedera casus,
4.176  Vt iam certa fides nitentis in ardua constet
4.177  Vel superis animi cunctis experta periclis.
4.178  Hoc iter ad coeli promissa sedilia uobis,
4.179  Vnde feret certam populis sententia legem
4.180  Iam pręscribentem mores pręceptaque

4.189  Quid non perpessi uitę certamine longo,
4.190  Dum recto impediunt gradientum tramite gressus
4.191  Partim homines, partim uehementior excitus Orco
4.192  Perturbare animi penetralia callidus hostis.
4.193  Hęc tunc diuina sub lege coercita mentem
4.194  Expiat, humanos sensus expellere passa,
4.195  Dum sacro pectus purgamine tergitur

auertitur ultro] averterit A ultro
4.566  Lucem animi tota pellentem mente tenebras.
4.567  Quin Quin. . . 571

Affando. . . 718 ulla] Io 16, 29 dictis hinc soluunt talibus ora:
4.716  "Ecce omnis caligo animi subducta retexit
4.717  Ancipitis pridem dicti quęcunque latebant,
4.718  Atque obstat nobis ambage haud amplius ulla.

4.721  Sic nos luce Dei formans, et pectora fingis
4.722  Interior lapsus; liceat iam credere natam
4.723  Hinc a Patre Deo te prolem, pignora cuius
4.724  Sunt animi nostri prorsus lux certa fidesque."
4.725  "Creditis

4.743  Constituam clarum terra te prorsus in omni,
4.744  Legibus aeternis cui tota potentia cedit,
4.745  Et reparem ueteres iniusta morte ruinas,
4.746  Postquam luce animi miseris mortalibus orta
4.747  Insuetis dedero cęlestem carpere uitam,
4.748  Lumine

hos auferri contendo exposcere terris,
4.809  Sed contra ut nixus conantum prodeat ultra.
4.810  Eia age nunc defende malis et destrue diri
4.811  Insidias Herebi, atque animi simul assere regno:
4.812  Non

5.53  Agnoscit, digitoque tacens compescuit ora.
5.54  Verum age, qua superas fas est conscendere sedes,
5.55  Ingressus metire gradu sublimia primo.
5.56  Conceptus animi serie distinguimus ipsa:
5.57  Altera pars demum ut tulerit pręstantia rerum,
5.58  Altera deficiens diuersum et debile contra.
5.59  Atque rei tribuunt sublimia cuncta

iam cuncta Patri, atque ostendere tantum
5.199  Addere se numero, si summa remitteret ultro,
5.200  Vt supplex famulusque ferat libamen ad aras.
5.201  Exorta hinc animi uirtus humilisque piique
5.202  Fingere quę prorsus debebat rite litantes.
5.203  Hinc operis magni mens alta recondidit artem,
5.204  Quęcunque intexit, referebat protinus

5.350  Conatus, liceat modo si depellere cęptum,
5.351  Angebat grauius certamina talia quanti
5.352  Constabunt multum per cuncta obstantia nixis,
5.353  Versari reputans animi in cruciatibus altis,
5.354  Sollicitumque tenet despectę parua salutis
5.355  Cura hominum nullo discrimine sponte ruentum.
5.356  Hęrenti

Proditor exitio insontem complexus amicum,
5.516  Nec sic erubuit mendacem ferre salutem.
5.517  "Huc", inquit, "seruata animi tibi pignora amantis?
5.518  Pro bene tot meritis mercedem hanc reddis amico,
5.519  Auferar ut terris iniusta morte peremptus,
5.520  Quem coelo deduxit amor, quem corpore

5.666  Instabat de more sacris operata, Deumque
5.667  Omnibus a uotis pergebat rite mereri,
5.668  Cui Deus illapsu mentem recreabat amico,
5.669  Insinuatque animi sese penetralibus atque
5.670  Permeat, et totam solidabat uiuida uirtus
5.671  Templum perpetuum sibi iam positura manenti.
5.672  Quo magis hanc coelo fert spiritus, amplius

mater, tantum pia Virgo dolebat
5.690  Mortales procul a uero per deuia tractos.
5.691  Hinc supplex gemitus renouabat sepe recentes:
5.692  "O amor, o animi lux sancta, o summa potestas,
5.693  Permissum tenebris satis est, satis insuper Orco.
5.694  Sat poenas luimus propriis erroribus acti,

5.800  Et coelo quoscunque uidet uestigia ferre
5.801  Oppugnat, gaudetque nihil mactare nocentes.
5.802  Hic premere est fati sententia certa uetusti,
5.803  Quantum animi roburque ualent, contendere pergat
5.804  Orcus, et huc penitus uires exhauriat omneis.
5.805  Continuo hęrebit domitus sub lege superna,
5.806  Iniecisse manus sanctę

Ipsa dies nostro detraxit, cernere solem
6.87  Non pudet? Heu noctis gens huius digna tenebris,
6.88  Quo lapsum de mente decus tibi cessit, et ipsa
6.89  Interiit uirtus animi? Torpemus in uno
6.90  Attoniti: mores o prisci et temporis aeuum!
6.91  Hęc

plebe uiro, et cui, nescio, Christo,
6.98  Nunc ut criminibus laceremur in aede nephandis!
6.99  Eia moras animi segnis modo rumpere tempus:
6.100  Nouerit hic, inquam, maledictis ponere finem,
6.101   Si

aderat facti audito rumore Iosippus,
6.228  Quem Ramatha alta tulit Sophinis abdita saxis,
6.229  Prędiues Ramatha Helcanę patria inclyta quondam.
6.230  Expulit hic animi generosus mente timorem,
6.231  Contra omnes ausus Christum defendere solus,
6.232  Notus

Inuersę. . . templo] Mt 21, 12; Mc 11, 15 tabulę, diffusa pecunia templo.
6.277  Illicet ardescunt animi, redit impetus acer,
6.278  Et tempestiue titubantibus aduenit Annas,
6.279  Vnde sui caperent exordia prima furoris.
6.280  Inter Iudęos genus huic ignobile quondam,

Talibus. . . ] Mt 26, 63; Mc 14, 61 haud quicquam motus reticebat Iesus.
6.420  Tunc animi compos Caiphas non amplius intro
6.421  Acciri proceres surgens de sede iubebat.
6.422  Interiusque aditus tunc qua pergebat in aedes
6.423  Ingressus tendit, longo mox curia

6.438  Recta illum montes desertaque lustra secutum
6.439  Fama refert, questus lamentaque dira nouantem
6.440  Flebile quotidie uulgasse per inuia factum:
6.441  "Sic animi noxam ingrati moerore luentem
6.442  Mens auersa, manent memori quę plurima corde,
6.443  Rettulit hęc cuinam de multis pręmia facto?
6.444  Hoc

6.718  Ingenio, perstat dum nusquam agitata tumultu,
6.719  Quo nunquam penitus sibi congrua dissidet usque,
6.720  Immanes (mirum!) uultus induta ferarum.
6.721  Hinc animi pestes nos uexant cunctaque miscent,
6.722  Dum prensare iubent miseros fugientia semper.
6.723  Huc namque exitii recidit natura parentis

Quęnam dementia uana timentum
7.568  Aurumque et loculos fieri scelerata, nefasque
7.569  Commiscere simul nobis utcunque libebit,
7.570  Atque animi uitium corrupti agnoscere nolle.
7.571  Hinc itum simul et cunctis sententia sedit 5

7.643  Insonti et monito, uestigia sistere firma
7.644  Quo uocat et uirtus pręfert uictricia signa,
7.645  Nitentem illapsu corroborat illicet ultro.
7.646  Hęc animi uirtus, opifex ea denique mundi,
7.647  Quin eadem nostros si demum demum optauerit]

illum ea sarcina labens.
8.198  Gnati una genitrix casu exanimata recenti
8.199  Corruit ingenti pridem confecta dolore.
8.200  Quo facto commoti animi spectantibus, ultro
8.201  Accurrunt, stratos annixi et tollere certant,
8.202  Expediuntque uirum sensim molemque reuoluunt.
8.203  Questum foeminei fundit pars altera

et acres
8.595  Profudit lachrimas, magnum pressitque dolorem:
8.596  Afflictam uires sensim roburque relinquunt.
8.597  Non animi compos iuxta tristisque Ioannes
8.598  Languentemque sinu excępit tenuitque cadentem.
8.599  Conspectusque dolor pendentem sauciat: utque

9.169  Procliues cernit qua iam obrutescere posse,
9.170  Humanum tali temerabat Tartarus arte
9.171  Ingenium uitęque errores aggerit ultra.
9.172  Hinc animi tenebras terris inuexerat atras
9.173  Atque sibi tandem dominatum uindicat orbis.
9.174  Montibus et siluis nonnullos abdicat altis

9.195  Gens primum sacro lustrabat pectora ritu
9.196  Horrebatque simul poenas post fata manentes,
9.197  Mente secuta, pios contra quę pręmia Manes
9.198  Exciperent, animi cultus exercuit omneis,
9.199  Nixa alacri studio Diuum contingere uitam;
9.200  Vsque adeo sibi certa fides constare supernum
9.201  Rectorem meritisque rependere pręmia

9.305  Lux passim, cunctis permissum noscere, quantum
9.306  Tollat humo sese duro perfuncta labore
9.307  Virtus uel fatis extremis nescia flecti,
9.308  Atque animi casti sequitur quę gloria mores,
9.309  Vt demum rapit emeritum prudentia coelum.
9.310  Ast

9.490  Frenantur, tandem et capiunt sua gaudia Manes,
9.491  Ignotumque diu uerum notescet in orbe,
9.492  Quando cruci positas adolebunt thura per aras.
9.493  Namque animi elati ceu quondam et nomen inane
9.494  Causa stetere, ultro ne mens citroque pateret.
9.495  Sic probro positum mox tanti euadet honoris,
9.496  Vt tandem gemini commertia

expulsum cum sese uiderit exul,
9.514  Ecce plagis subito terrestribus imprimet hostis,
9.515  Opponetque uiris sese Plutonia plebes.
9.516  Quantum ope sors ex parte animi defensa superna
9.517  Lectorum fuerit, tantum grassabitur ipsum
9.518  In corpus, dabitur qua tunc sibi larga potestas
9.519  Cęde una lectos terris prosternere passim.

10.132  Mortalis prorsus semper contemptor honoris,
10.133  Ille etiam eximius iam paupertatis amator
10.134  Commendabat opes animi pia munera, nilque
10.135  Pendentem externis puram componere mentem,
10.136  Nilque suum superesse sibi testatus, hibernum

dum dum] pro demum sola animi libertas pręnitet, illac
10.183  Nil libertatis domino rerumque potito.
10.184  Hęc doctrina igitur sanciri debuit olli,
10.185  Hi demum institui mores,

Sed. . . 281 narrant] Lc 24, 33-35 libet atque habitę prosit meminisse loquelę,
10.270  Sedulus ille animi ambages ut tolleret omnes.
10.271  Verum quod nostra refert atque expedit una,
10.272  Nulla mora, hinc recta nostros inuisere, qui nunc
10.273  Stant dubii, curisque nouis

uobis, tutos qua degere larga facultas,
10.290  Et formido procul, procul et timor omnis abesto:
10.291  Ipse ego sum, neu quo turbentur pectora motu!"
10.292  Stabant non animi percussi compotis illi,
10.293  Ne qua oblata sibi forsan foret umbra timentes.
10.294  "Ecce licet palpare manus, palpare pedesque,
10.295  Vt cuncti solida constant mihi

curę."
10.440  Inde abiere, uiros mox tollit lucida nubes.
10.441  Fatis ante quidem mundi primordia Christum,
10.442  Lustramenque humani animi pignusque salutis,
10.443  Esse sacerdotem, et posita libamen in ara,
10.444  Ex quo promicuit terris Ecclesia mater,
10.445  Atque aeui seriem diua sub luce tuentur.

74  Sed prior insanos furibundae intercipit ictus
75  Et medium Petrus ludenti ostenderat unguem,
76  Pauperie lecta, Francisci veste recinctus.
77  O felix animi, o Croesi iam ditior aura,
78  Qui pedibus pressit fastus Acherontis avari.
79  Et famam spernit, degitque ignobilis aevi
80  Ut legat, ipse Deus quae nobis abdidit intus.

103  Et simul auditur circum querimonia late.
104  Nec terit ille vias vulgares: tollit in auras
105  Aspirans animo vis protinus enthea vatem.
106  Tunc animi bona complexus, facta inclyta cantu
107  Extulit: ut domito Alcides evaserit Orco.
108  Conatusque simul generosos inde secutus,
109  Et peregrina petit Gymnasia, desidis ultro

134  Usque adeo virtus ullis non protinus impar
135  Rerum ponderibus, casu haud variabilis ullo,
136  Spectabat, regeret qua casus nacta secundos.
137  Huic dotes animi quantae, prudentia prorsus
138  Quanta fuit! pietas tum qualis! scripta docebunt
139  Culta nimis, docto quo non et carmine maior!
140  Qui claris Christi praelusit in Hercule

uitiorum genus alitur, ita principum contra iuste imperantium apud homines uirtus floret uigetque. Cęterum obsecro Sacram Maiestatem Tuam ne cui uitio mihi uertat, quod et his et omnibus superioribus litteris meis sine alia appellatione Maiestatis Tuae statim sermonem occipio. Namque animi mei affectus is est, ut quam maxima fieri potest pietate Maiestatem Tuam obseruem, sed inanibus uerbis cartas occupare deuito. Quicquid id ergo est, boni consulat Sacra Maiestas Tua et me pietate erga eam obstinatissima teneto. Cęterum in hanc sententiam litteras ad regem Francorum

qui prudenter inter eos cognoscat, et stent iudicato, iudicato ] iudicatis Fe seruato more legibus pręscripto. Vindicandę fidei omnium esto unus animus, alioquin futurum, nisi fuerimus prudentiores, ut sensim ruant omnia, et qui putat esse tutissimus, deceptus animi sententia damno suo cognoscat. Hęc habui quę promerem quam breuissime potui, fidei zelo coactus, putauique mandato et iussu Dei ad hoc me cogi. Verum quamlibet cui uidear audacior tanto regi ausus ea referre, nihilominus si postremo in iudicio ex me debeant ista exigi,

esse, quę rem perficiat et rationem propriam tribuat, ita partium quoque esse propriam excellentiam peculiariaque munera. Atque inde quam apte rerum ruina olim inuecta sit quis non uideat, imperio imminuto, factionibus excitatis Guelforum Gibilinorumque, ecclesiasticis arma rapientibus, neglecto animi cultu, et omni iniuria dominatum sibi uindicantibus, qui ad eos non pertinet, ut iccirco commune rerum excidium secutum sit, audacibus quibusdam in apertas hereses ruentibus, Maumetanis imperii prouincias opprimentibus, imperioque tot hostibus aduersitatumque multitudini inualido resistere.

ipsa Vrbe cupidine potius atque honorum letali ambitu, qui plerosque infatuat, hac in aetate constituere quam tot honestarum rationum causis contineri. Vinci tandem illas ambigui animi mei fluctuationes ab honestissimo desyderio uestro ac plurimorum uestri amantium passus sum. Nam, cum mihi exploratum sit, superioribus annis plures in hac uestra Vrbe eruditissimos huiusce facultatis professores extitisse, sub quibus iuuenes uestri

exercere, sed quod magis ibi sim otiosus quam domi, nullumque frequentius in aula ista quam sedentarium ago servitium. Quotidie autem vel unum in aula gradum non progredi, profecto undecim regredi est. Haec soli tibi duntaxat scribo, tu vero idem ad me vicissim facito, ut sciam quid animi hac de re meus avunculus in me habeat. Cui ut omnibus in rebus obtemperare possim, omnia mea et me ipsum nihili facio, ut nihil penitus ab officio me, quo illi teneor, dimoveat. De inopia autem mea rei pecuniariae vellem tacere. Scis enim, quanta laborem, sed timeo quod nuper in adventu

ex amore facere, quo te prosequor, omnesque honorum utilitatumque accessiones tibi optare, quas quemque sibi ipsi ab immortali Deo optare decet. Reliquum est: Hieronymo Lasky, oro, commendes me et ita in gratiam ejus restituas, ut quicquid a maligno vel potius mendaci quodam homine ex Francia mali animi in me contraxerat, totum in bonum convertat, efficeque, ut me diligat, quemadmodum, si potest fieri, charissimos soleat; scis me eo etiam tempore ipsum semper coluisse et magnifecisse, quo illi cum avunculo meo non conveniebat, idque memor certe sapientis illius sententiae: ita amicis,

tuis invisere, quod ipse quoque vicissim me facturum tibi polliceor. Nec quisquam amicitiam nostram invalidam putet, utpote quae parvis initiis orta, et nullis adhuc officiis beneficiisque, ultro citroque tum datis tum acceptis, aucta et communita fuerit, quandoquidem tanta me humanitate, tanta animi hilaritate ac rei tuae domesticae largitate superioribus annis ex Italia redeuntem excepisti, atque in contubernio tuo honorifice pro voto et conditione mea habuisti, ut te non solum prae caeteris amicis unum potissimum, verum etiam non secus, ac meipsum amem.

Bibliographia locorum inventorum

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Kožičić Benja, Šimun (c. 1460 - 1536.) [1528], Elogium... in Etymon reuerendissimi patris magistri Dominici Buchiae, versio electronica (, Zadar), Verborum 293, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - ad lectorem] [word count] [begniusselogium].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].

Rektor i Veliko vijeće Dubrovnika [1532], Rector et consilium Rhagusii Clementi papae VII, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 178, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [dubrovnikepist15321111].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1533], Stephanus Brodericus Episcopus Sirmiensis Nicolao Olao, versio electronica. (, Požun), Verborum 484, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15330308].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1533], Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 722, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15330801].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epistulae ad principes, versio electronica (, Dubrovnik), , 1867 verborum, Ed. Vlado Rezar [genre: prosa - epistula] [word count] [benesadepistulae].

Petrović, Nikola (1486-01-15 – 1568-04-16) [1538], Oratio salutatoria ad Rhagusinum senatum cum primum se ad illorum Vrbem contulit, versio electronica (), 984 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [petrovnorrhag].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report