Your search found 1736 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1001-1100:

ubilibet, etiam in necessariis quorumlibet exponentium rebus et negotiis, Iudicibus et iusticiariis pedaneis exhibitorum. Quae facta legitima Citatione in Curiam Regiam irrogatur, et tales convicti perpetuo fiunt infames, nunquam amplius ad simile officium assumendi; ac insuper ducentis quoque mulctantur florenis, art. 78. anni 1563. inter Iudicem et Actorem dimidiandis. Secundo, ex male administrata tutela, quando

plenitudine, unicuique delinquenti, gratiam dare, et facere posset; tamen de Iure scripto, et veteri iam consuetudine, in causa Facti honoris simpliciter nunquam illam succumbenti dare potest; siquidem neque Iura, neque ipsa consuetudo Regni id permittant; et alioquin talis gratia redundaret in alterius contumeliam, cuius honorem huiusmodi convictus pessundare volebat. Sic

in amissione bonorum suorum, seu dignitatis et beneficii sui, et insuper in amissione sui officii Assessoratus de facto convincatur, et eo officio amplius nunquam utatur, et Regia Maiestas, una cum caeteris Assessoribus, et Consiliariis suis, alium, qui videbitur, loco illius statim eligat, 6. Vlad. art. 3. Vel absente sua Maiestate, D. Locumtenens, art.

QUAESTIO VIGESIMA QUINTA. Quid igitur huiusmodi Procurator, in Actione, quam agendam suscipit, potissimum intendere, et sequi debet? Haec quinque nimirum. Primo, nunquam sine mandato, hoc est, vel Procuratoriis vel Revisionalibus, vel autem Plenipotentialibus literis, prouti scilicet causae meritum postulabit, ad agendum accedet, art. 34. anni 1575. quia alias in

irremuneratum, et nullum malum impunitum relinquit. Tertio, propriae suae conscientiae, quae sola stat, pro mille testibus, et sua sponte veritatem agnoscere, atque etiam confiteri solet, est namque vermis perpetuo rodens, et nunquam moriens. Et ita, quicquid sibi Iure mediante evenerit, id prompto, et parato animo, iacta in Deum salutis suae, spe, sufferre velit. QUAESTIO

recesserimus, etiam coram externis nationibus, scripta Iura nobis obtrudentibus, confundamur; neve extra Decreta, Ius semper ex huiusmodi consuetudine, quae nullibi exstat, et inveniri potest, discere volentes, nunquam, vel raro, et perpauci omnino addiscamus: sicque per totam vitam discentes prius emoriamur, quam ad cognitionem eius perveniamus, quod profecto quotidiano iam usu, non cum parvo damno nostro, et rerum nostrarum iactura

C. D. AUTHOREM.
Si quando poterunt perire Iura
Regnumque Hungariae Inclytum, potest nunc
Ioannis Kithonich perire nomen.
Ast si horum steterit perenne nomen,
Hic nunquam poterit mori, nec illa
Quam scripsit methodus, perennis ergo
Vivet mortuus. I, nega beatum. EIDEM.

Longo perennans vivet aevo
Fama Kithonicii per orbem.

Oblivioso non valet obrui
Virtus sepulchro, clarior emicans
Perrumpit urnae claustra, nunquam
Invidiae moritura morsu. M. Valerianus Edmundus S.M.E.C. et Scl. Tyr. Conc. Ord. Venerationis ergo P.

ALIUD.
Quod docuere Patres, quod et exposuere Magistri
Hactenus; haec, nostro, tempore muta iacent·
Pressa puto libro nunquam voluere Iuventae
Linquere; nec mirum conticuisse forum:
Scilicet, assiduos renuebant ferre labores,
Quos isthaec moles semper habere solet.
Invida vel fuerat, vel plane ingrata vetustas;

praepediunt omnia. Ad secundas non est quid addam. Nam excusationes, de actis in memoriali Caesari dato, quas apud me fecit, non erat necesse mecum fieri. Sufficit mihi bonus affectus Dominationis Uestrae Reuerendissimae, etsi est nunquam futurus essem suffraganeus. Ego curabo quantum potero expedire bullas et easdem, ut dixi, mittere, quibus habitis celebret Synodum. In reliquo totum me Dominationi Uestrae Reuerendissimae commendo.

3.20  20 Teque Orbis Dominam rutilo spectaret ab ortu
3.21  Solis ad occasum populis dare jussa subactis.
3.22  Plurima namque inter Latias servantia leges
3.23  R^gna, tuis nunquam vellet cum cedere sceptris
3.24  Unus, hyperboreis Gothus loca foeta pruinis
3.25  25 Qui colit, obsessasque undis glacialibus oras,
3.26  Impatiens juga dura pati; quin mitteret

4.623  Maiestas. Primo spectata in limine honorum
4.624  Debita tot uicibus repetit sibi munera uirtus:
4.625  625 Ilia pios toties mutato more regendi
4.626  Nunquam aeui mutat mores, sed constat ubique
4.627  Ipsa sui similis, uultuque nitescit eodem.
4.628  Tempore sic Titan spatiosi lucidus anni,
4.629  Quamuis nunc Tauri sedem, nunc signa

visiones ipsa delatrix praetenso modo describere ex inimicitia gravi ac manifesta, quam cum ipsa I. habuerat, conata extitisset, unde etiam tum ex hac inimicitia, tum ex praemissa somnifica visione delatio ipsius prorsus nulla esset. Quarto, quod contra ipsam incusatam nunquam aliqua in his partibus vel minima suspicio aut aliqua fama de praetenso crimine habita fuisset, nec haberi unquam potuisset. Clare autem est, de vivo ac humano, ubi nulla vehemens suspicio aut violenta praesumptio cum caeteris adminiculis indiciisque manifestis factum praetensum

haberi non potest, nullo modo in tali casu nemo in causam attrahi, multo minus malum de aliquo praesumi possit, cum is, qui bonus est, semper pro bono haberi debet, donec ipsi contrarium probetur. Et ratio est, quia incongruum equitati contineri videretur, ut aliquis de quo nunquam aliqua mala fama extitit ad delacionem unius inimicae personae, tali modo affigi et vexari debeat; nam si id permitterentur, nemo mortalium, etiam innocentissimus a procacitate malevolorum linguae signanter vero inimicorum liber esse potest. Et admisso uno tali scandaloso apsurdo, illico

confessatio illa est de jure, quae ubi pars in judicium confitetur, hoc loci autem nulla talis confessatio, quae ipsae I. officere potuit in ipso judicio facta extitit; unde ipsi eciam in praesentiarum superinde cum nihil sit confessata, nullum judicium recipere potest. Et dato, sed nunquam concesso, quod ipsa I. ad partem et extra judicium de carnibus equinis ad delatricem sesse ex inimicitia modo praemisso praetenso, alloquentem locuta fuisset, ea in parte male confessationem alicuius actus procurator A. praetenderet, quia in ipsa alteratione et

non concesso, auditi fuissent, in eo puncto etiam impertinenter procurator A. procederet, dum eiusmodi strepitus in domo saepius in aliis domibus per cattos et alia suboriri possunt et ordinarie ferme audiantur. Accedit etiam, quod maxime domini judices considerare debent si dato sed nunquam tamen concesso, ipsi delatrici aliqua persona apparuisset, nam omnibus clarum est et signanter in eiusmodi casibus versatis, hominis formam diabolum assumere posse et alibi in assumpta forma comparere; unde si tali visioni crederetur, justus perire deberet, cum et justissimi hominis formam

et actualem confessata fuisset non altercans cum praefata teste, set post multam moram, post percussionem peractam, dum authentice examinata extitisset, proprii oris confessione retulisset et confessata extitisset carnibus in actione denotatis ipsa testem percussisse, fassionesque proprii oris nunquam revocarentur, verum juxta leges patriae super eisdem praesertim in magiis simpliciter torturae adjudicari possunt, prout id quoque clare pateret in methodo Kitoniciana cap. 6. quest. 8. in punctis 5 etc. Et in paragrafo: Verum hic nota

familia claritate; tradito aliquot antea saeculis more, ut coniugia nobilium, nisi inter eiusdem ordinis ciues, nequaquam congruentia iudicentur, vetustam ob legem, liberis, nisi pari utrinque natalium dignitate proditis, ad paternos honores aditum intercludentem. Quam legem prudentissimo cuique nunquam satis probatam, et populi frequentiae, qua ciuitatum omnium felicitas continetur, maxime aduersariam, proximis tandem hisce annis abrogari placuit, simulque a consilio nihilo vtiliore discedere, in quo trecentos amplius annos perseueratum est, de non adsciscendis plebeiis in ordinem

dies indulgeri solet, accepto ab Italicis ciuitatibus more. Hinc magna Poetis clarescendi materies, accensis inter se ad aemulationem, quas dixi, societatibus, ut primum sibi quaeque decus oblectati in scaena, ac theatro populi tulisse dicatur. Nouis porro, nec antea spectatis fabulis gaudent; nunquam tamen Poetarum copia, effusis in eam rem iuuentutis studiis, deficiente. Sed maxime omnium illustris in hoc genere Palmottae industria fuit, maximeque admirabilis, et prope diuina infundendis carminibus felicitas: cum plerumque non amplius spatii sibi ad fabulam componendam sumeret, quam

38  Alterius discit providus esse malo.
39  Parthenopae Trojana suae quia fata timebit,
40  Et charis alium civibus Aeacidem.
41  Namque, ut homo est, magnae nunquam jovis ille sorori
42  Palmam posthabitâ Pallade ferre dabit.
43  Ut qui non tantum sceptroque, auroque movetur,
44  Ingenii quantum gaudet honore sui.

80  Mens vacet ad lusus desidiosa tuos.
81  His animis, his ingeniis (scis ipsa) necesse est,
82  Nec dulcis Bacchus, nec sit amica Venus.
83  Ergo hominem nunquam (si quid mihi credis) amabis,
84  Participemque tui nectaris esse voles.
85  Quin age, et ingrato te protinus eripe tecto,
86  Et sine cum Musis illum habitare suis.

saecula; et jam tum is, à quo ESTORADUM nomen in Hungariam translatum, summa rerum inter Hunnos potitus fuerit, jam tum Majorum Excellentia Stemmatis TUI Nobilitatem vetustissimam, et vetustatem nobilissimam, ignobilem nunquam deprehendimus. Atque ita Prosapia TUA infantiam gloriae nescit; nam ut primum enata nunquam repebat, cunae illius fuêre solium, et quae aliis senectus, illi infantia. Felix profecto temporis

Hunnos potitus fuerit, jam tum Majorum Excellentia Stemmatis TUI Nobilitatem vetustissimam, et vetustatem nobilissimam, ignobilem nunquam deprehendimus. Atque ita Prosapia TUA infantiam gloriae nescit; nam ut primum enata nunquam repebat, cunae illius fuêre solium, et quae aliis senectus, illi infantia. Felix profecto temporis jactura, quod sui ignorantia crescit, cujus ignorantia ortum venustat. Verum quantum gloriosae antiquitatis tenebrae Gentis TUAE oculis

scriptum legas utrumque Jus. Quocunque perrexeris, absque onere, aut sumptu amplissimam Bibliothecam deferre potes, ac cum Biante ingeminare: Omnia mea mecum porto. Et cùm talis, ac tantus fueris, dignitates tamen non ambisti, aut quaesivisti, quas apud TUOS nunquam aliud ambire, ac mereri, sed illae TE quaesiverunt; ut modestiam TUAM aliis paradoxam tenentibus meritò reponere potuisses, id quod olim Cato mirantibus, cur ipse in Capitolio non haberet statuam, in quo multò inferiorum

versatile, ad pacem conficiendam appositum, tam gratum, tam humanum, tam accommodatum, ut concordiam facilè eliciat, et litigantium disceptet controversias, né eo quidem, qui lite excidit discrepante. Hinc solis instar semper in motu es, nunquam cessans, nunquam otiosus, paratus, et promptus omnibus, excludis neminem, TE negas nemini, TUAE quieti detrahis, quod impendis alienae. Quin et labor est relaxatio occupationum, nil molle sapiens, nil dedicatum, ut aliorum negotium, TUUM

pacem conficiendam appositum, tam gratum, tam humanum, tam accommodatum, ut concordiam facilè eliciat, et litigantium disceptet controversias, né eo quidem, qui lite excidit discrepante. Hinc solis instar semper in motu es, nunquam cessans, nunquam otiosus, paratus, et promptus omnibus, excludis neminem, TE negas nemini, TUAE quieti detrahis, quod impendis alienae. Quin et labor est relaxatio occupationum, nil molle sapiens, nil dedicatum, ut aliorum negotium, TUUM sit otium, quies

Apotheosim, si olim vixisses. Etenim intra refertissimos decorum TUORUM thesauros nihil vulgare, nihil occurrit commune; ita TE supra obviam ceterorum sortem exquisitae sapientiae et virtutis commendatio provexit, ut quidquid de TE dicatur maximum, nunquam excedat, fidem; quia quantacunque ea fuerint, quae dum laudaris, proferuntur, TUIS meritis sunt inferiora. Unica TUA Munificentiâ quantas impleremus paginas!nisi supervacaneum foret chartis consignare petatis documenta, quae TU firmiori longè charactere Templo D.

Vice Capitaneo. Subinde illorum manserunt hic 20, subinde quindecim, aliquando nec quinque. Unicam domum refectionis alumnorum occupabant, aliam illorum vice capitaneus, praeterea nihil. Vice Capetaneus semper mecum comedit et bibit, militibus autem quantum ad uictum nunquam aliquid dedi, sed haustum vini eisdem dare debui. Fateor, non erant mihi multum molesti, aliquantum in fetore, caeterum nihil, praeter saccos cum stramine, qui sub dictis militibus fuerunt. Matracz nullum nec linteamen sub illis fuit tantum pura

affectu; eumque non aliter quam Patrem amantissimum colerem; institui pro devotionis meae argumento, uno aut altero ipsius facto ad carmen reducto, metrice celebrare: meque tamdiu haec vis tenuit, ut citra meam primam intentionem, (nunquam enim putabam, me aut tantum in hac facultate posse; aut tantum temporis pangendo carmini superfuturum) totius vitae ipsius seriem ad numeros revocaverim. Distributo in suas partes Opere, Septem Libris distinctum tibi exhibeo: quorum septimus Epigrammata

praecelsa animi vis, rerumque cum virtute gestarum summa gloria, reliquis hominibus excelsiores, et laudabiliores effecit: quibus vero nominis huius excellentia verius attribuenda erit, quam his, quos Dei Ecclesia, publicae venerationi, et imitationi proposuit: quod nunquam faceret, nisi in eis heroicum Christianae et verae virtutis gradum, naturam omnem excedentibus signis, agnosceret. Constat ergo me in obiecto seu materia antecellere eos, qui carmine prosequuntur, quos de Caelo revelata sanctitas non

Sed condonandum est, si vehementior impetus Apollineas moveat lauros, dum ea Christianorum Principum gloriosas exultant ad laureas: et parcendum, si paullo maior spiritus afflavit Poetam; quae totum Christianum Orbem pervasit. Nunquam gloriosius sudant Poetae, quam dum Christiani sudant Victores: quorum Triumphis, antiqua Musarum reditura est gloria, et prima Vatum domicilia, libertati, et splendori restituta, vos o Poetae eorum aeternos faciunt debitores: et erudita laborum vestrorum

1.21  Praesidia imploro, non iam Permesside lustro
1.22  Ora Theti; vatem Coeli melioribus undis
1.23  Caietane fove: falsis data vulnera sectis,
1.24  Ingenium haereticae nunquam tolerabile fraudi,
1.25  Electamque Crucem, fundati insignia Cleri,
1.26  Virtutesque tuas, ductasque in Sidera palmas,
1.27  Et fastiditas certas, dabo carmine messes.

1.36  Evomuit, dulcem natum amplexata, scelesto
1.37  Laeta puerperio Styx improba. Caspia tali
1.38  Prole, peregrinis tigris paritura sub antris
1.39  Decubuit nunquam: nec tali barbara faetu
1.40  Excepere gravem lybicam spelaea leaenam.
1.41  Non ita Marmaricis audax leo saevit in oris,
1.42  Armeniasque tigres melior natura coercet,

mihi det primos repetam iam grandior ortus!
1.358  Maternos cuperem laetus producere menses;
1.359  Donec tale meis felix nanciscerer infans,
1.360  Illecebris nunquam vacuum, natalibus astrum.
1.361   16 Sed quia sunt inopes mentis, nec tristia vitae
1.362  Initia ignari norunt cognoscere partus;
1.363  Tu

1.477  Nominis augmento reddat non una Latini,
1.478  Caesarei sacrique simul, prudentia iuris
1.479  Mox celebrata petit Patavinae templa Minervae,
1.480  Templa peregrinae nunquam non culta iuventae:
1.481  Non magis hae Phrygio cantatae Antenore sedes
1.482  Dedaleae quam sede Deae; quam Troicus olim
1.483  Hostem habuit sanguis;

1.762  Plausibus immisit turbae; nullo ipse fugacis
1.763  Illicio pompae, publico spectanda theatro
1.764  Ora dabat: cuius puris ex moribus, ullam
1.765  Decerpsit nunquam Romana licentia palmam.
1.766  Inde etiam patuit, mentis qua is luce niteret
1.767  Vaticanus olor, miscere nigrantibus impar
1.768  Fontibus Angelicum pectus: socialibus ille

1.766  Inde etiam patuit, mentis qua is luce niteret
1.767  Vaticanus olor, miscere nigrantibus impar
1.768  Fontibus Angelicum pectus: socialibus ille
1.769  Officiis nunquam tenuit, quos turpe notabat
1.770  Colloquium Stygiam solitos potare paludem;
1.771  Roribus aethereis, lympha quos coelite potos
1.772  Ambrosios vidit ructare salubriter

2.13  Affectat virtus, plaususque abiurat inanes.
2.14  Ut primum optati reditus sibi facta potestas
2.15  Romulei fuit ore Patris, Laurentibus oris
2.16  Excedit laetus; nunquam laeta unde recedit
2.17  Ambitio; prius Assyriae nisi murice telae
2.18  Ardeat, et primo rubeat vicinior ostro.
2.19   2

nova coepta Thiene.
3.33   2 Nec mora; Tisyphone senis accessura Charontis
3.34  Sulphuream lethem, picei vada turbida stagni
3.35  Ascensura, dolis nunquam exarmata, recenti
3.36  Nequitia solidat pectus; subitura duellum,
3.37  In quod tartareas fraudes, omnesque lacesset
3.38  Vipereos morsus, ipsumque armare furorem

excedit servus; mihi caetera nullo
3.207  Stant censu: peritura meo periistis amori.
3.208  Terrae vilis amor nostros licet improbet ignes;
3.209  Terrae vilis amor, Christi nunquam auferet ignes.
3.210   7 Saeva Thienaeas voces immota stupebat
3.211  Tisyphone; cuius duro tamen ille petitus
3.212  Crebrius assultu, semper

potuit, quando pretio pietatis adeptae,
3.562  Addita Martyrii fuerat tolerantia mitrae.
3.563  Res bona tunc etiam mitra est, si praesulis ardor;
3.564  Martyrio par esse velit, cui proxima nunquam
3.565  Spina deest, rectum penetret quae cuspide pectus.
3.566  Perversi mores, et liberiora potentum
3.567  Scandala; pauperibus, viduisque negata forensis

servare decus, virgaque reorum
3.571  Cervices curvare ducum, fideique vetustae
3.572  Ad normam, adversas Latio componere gentes;
3.573  Hae sunt praesulibus spinae, quas tollere nunquam
3.574  Stirpitus aggreditur vigilans sine sanguine pastor.
3.575  Praesulis officium tale est, et tale verendum
3.576  Omni humero Pastoris onus: quicumque

3.579  Pernitiemque animae certam: tunc desinit esse
3.580  Res bona, non rectis ubi quaeritur insula votis.
3.581  Sanctum opus est Praesul; veniuntque a pectore pravo,
3.582  Nunquam operis si vota boni, putet inde necesse est,
3.583  Sese quisque bonum, curas qui praesulis optat.
3.584  Proh tamen humanae quanta est praesumptio mentis,
3.585  Arbitrio sanctum

3.648  Restitit Alcidi, tacta tellure resurgens
3.649  Fortior Antaeus: nulla illum spicula, Ditis
3.650  Mancipium reddent, Orcina pericula Coelo
3.651  Eripient nunquam, contra hunc est omnis inanis
3.652  Vis Erebi, Ditisque omnis male firma potestas.
3.653  Quo magis hunc pressum cupimus, quo tendimus astu
3.654  Maiore insidias, astris propiora

3.796  Consumi flammis tanti nequisset amoris.
3.797  Nil aliud novi, dulcis quo te iste beavit
3.798  Caietane puer: reliquos celare favores
3.799  Divinos poteras, nunquam celare valebas
3.800  Virtutum heroos tibi quos donavit amictus:
3.801  Quaequae animo fortunatae tibi noctis adhaesit
3.802  Istius pietas, solito occurrente Decembris

3.808  Virginis Aurorae candor; positumque Thienis
3.809  Aeternum manibus fecit consistere solem.
3.810  Felices palmae, felicia brachia, felix
3.811  Nocturnus Phaebi nunquam occumbentis Horizon!
3.812   23 Cum Caietanus, Mariano colle recedens
3.813  Iret ovans, nati quod ductus ad oscula regis
3.814  Expendens, inquit:

4.300  Dicere prodigia. Adriaco stat condita ponto,
4.301  Italiae primas aequat quae civibus urbes,
4.302  Imperio superat: liquidi Regina profundi,
4.303  Quam tamen irato nunquam ferit Adria fluctu:
4.304  Accessurus enim Dominam, prius ille remota
4.305  Placatus spumantem animam deponit arena.
4.306  Bello ingens, nec pace minor: gravibusque Minervae

urbes gaudere quiete
4.346  Impatiens, iaceret sacris obstacula flammis.
4.347   13 Adversis nutrita malis, assuetaque duris
4.348  Officiis virtus, nunquam fugit aspera; quando
4.349  Numinis aut maior sic gloria, certaque poscunt
4.350  Communis praecepta boni: suprema Thiene
4.351  Romae fata pati valuit; quod fata subisset

Venetae se maluit urbi
4.353  Servatum, divinus ubi sibi plurima mortis
4.354  Fata pararet amor, multis illustria palmis.
4.355   14 Vipereae pestis nunquam non horridus aer,
4.356  Adriaci primam sceptri vitiaverat urbem:
4.357  Quae properata, sibi raptos ad funera cives
4.358  Ingemuit, ducens imis suspiria fibris:

4.621  Extremae cladis post certa pericula, turpi
4.622  Bistonidum gavisa fuga, tot millia Thracum
4.623  Extincta, Austriacis victrix si legit arenis;
4.624  (Auditum nunquam robur, vis tota Gradivi
4.625  Threycii quo terga dedit, maiorque Gelonum
4.626  Vicino pars caesa solo) sed Numinis ira
4.627  Haec sors laeta fuit, Scythici blasphema tyranni

4.648  Pannoniae robur: Leopoldo Martia cedent
4.649  Moenia: calcatis ibi Caesaris edita Lunis
4.650  Stabit Avis, repetetque suas Crux Romula turres.
4.651  Quae bello nunquam cecidit, tibi maxime Caesar,
4.652  Buda cadet: Mahometanae solvetur acerba
4.653  Perfidiae sedes: flebunt hanc maesta ruinam
4.654  Tartara, et immitis discet plorare reversos

4.667  Divinae o placitum mentis!) Rhodopeia pallet
4.668  Luna suas passura vices: finisque propinquat
4.669  Imperiis Othomanne tuis: sat saeviit atrox,
4.670  Bistonidum humano nunquam satur ira cruore.
4.671  Praefulsisse parem quod si in tua damna Cometen
4.672  Vidimus; has etiam Coelo retulisse ruinas
4.673  Audiimus Caietanum. (a)

4.799   28 Sed divina reae postquam data gratia menti,
4.800  Caelesti, tenebras animi splendore fugavit,
4.801  Quo posset durare novae, retrograda nunquam,
4.802  Proposito vitae pietas, Cerealia mensae
4.803  Angelicae fomenta dabat, multamque palato
4.804  Mortali, aetherei panis suadebat orexim.

5.159  Debuit affatu Syren, tamen illa repulsos
5.160  Suadet adhuc constanter agros, dapibusque frequentes
5.161  Interea missis gaudet suffundere caenas.
5.162  Egregium sane, et nunquam delebile dextrae
5.163  Munificae specimen: sed quod sibi certior illa,
5.164  Divinae quae fulcra spei suspenderet, esca
5.165  Continuata foret; non intermissa Thiene

curis
5.175  Hic Caietanus non excusavit egenis
5.176  Incoepta appositos ad religiosa penates,
5.177  Sed quas munificus retineri suaserat heros,
5.178  Nunquam admisit opes: Comiti constanter easdem
5.179  Crebrius urgenti, conclavia credita sponte
5.180  Reddidit, oblatosque lares, celebrata trophaeo
5.181  Tecta Thienae fidei, quibus

6 Suprema invictae fidei portenta revelas
5.188  Caietane; tui quae sit fiducia cordis,
5.189  Nec Coelum sine laude stupet: devincis Olympum
5.190  Hac mentis flamma: vel nunquam nostra procurat
5.191  Vitae fulcra Deus, vel si, prout creditur, ille
5.192  Ordinat, et certis pascit proventibus Orbem,
5.193  Debita iam certe est divinae provida mentis

5.208  Quae molem aggesto propriam metitur in auro.
5.209  Terrea spes vana est: hominum spes nixa favori
5.210  Est verae vix larva spei: quae pendet ab astris
5.211  Nunquam victa cadit, decimis licet icta procellis.
5.212  Si proprias vires, haec si sua robora nescit,
5.213  Ignoratque sui pretium; miracula vanae
5.214  Expendat fidei; quamvis ea saepius

5.225  Et minus extremis tabulis ex asse relictos
5.226  Mittimur in fundos, unde orbos annua natos
5.227  Messis alat; sed postremi substantia voti
5.228  Nunquam deficiens haeredi inscribitur aether.
5.229  Iam tua terdenis, numero non ultima vixit
5.230  Progenies lustris, nunquam tamen anxius haeres
5.231  Fatales carpsit tabulas, ceu manca

5.227  Messis alat; sed postremi substantia voti
5.228  Nunquam deficiens haeredi inscribitur aether.
5.229  Iam tua terdenis, numero non ultima vixit
5.230  Progenies lustris, nunquam tamen anxius haeres
5.231  Fatales carpsit tabulas, ceu manca fuisset,
5.232  Vel testatoris minus officiosa voluntas:
5.233  Quin potius patrem laudat, placitumque supremi

diligit, ardet
5.516  Ille bonis, versatque suos ibi laetus amores.
5.517   17 Abdita mens cernique impar, quo flagrat ab igne,
5.518  Ostendunt oculi: nunquam discordat ab imo
5.519  Pectore pupillae radius: quos vitat amicus
5.520  Intuitus, mens laeva fugit: subtractaque prodit
5.521  Lux odium, faciles oculi testantur amorem.

Stemmatis excessu, postquam patris exuit haeres
5.603  Divitiis, fundisque animum, statuitque relictis
5.604  Censibus, aeternis totum se dedere curis;
5.605  Tecta domus posthaec nunquam repetita paternae
5.606  Significant: spernensque semel sua limina, semper
5.607  Spreta Thienei voluit sibi commoda tecti.
5.608  Interdum patrias illi

quarum lux est illustrior, alis.
5.787  Num pede Centauri, nostrae vel messe puellae
5.788  Deterius cor istud erit, quae singula primis
5.789  Syderibus lucent? nostra inter lumina nunquam
5.790  Spectato simili, summum dare convenit igni
5.791  Alato obsequium: princeps si nostra probares
5.792  Vota etiam Titan, stellarum dicere primam

6.190  Esurie panis? postquam te augusta sacravit
6.191  Purpura, praetereunt multi, qui coelitis Agni
6.192  Intermissa tibi dicunt altaria, soles:
6.193  Nunquam vera mihi visa est, placuitque dolosa
6.194  Haec pietas: et quem tanti reverentia panis
6.195  Corripit accessum; color est, quem nostra procurat
6.196  Desidies: quas adversus

furis: male provida spernis
6.355  Regali servire iugo: mox perfida nosces,
6.356  Qualiter illustris fractis equus errat habenis,
6.357  Aut tigris lexata furit: sine vulnere nunquam
6.358  Nec tigris antiquas, nec equus subit integer aedes.
6.359   17 Quos inter proceres, plebemque accenderat ignes

6.899  Pabula; sed frontem quae lumine figit in uno,
6.900  Immotis vacuas ridens aspectibus umbras.
6.901  Inde venit fraternus amor: quos colligat idem
6.902  Terminus, atque eadem nunquam divisa beatae
6.903  Lucis meta rapit, scissas convivere mentes
6.904  Non patitur: queis semper idem non sectile centrum
6.905  Affectus et corda rapit; cum pectora flagrant

ad sedes, illoque in vertice sistam,
1.15  Quò neque turbinibus cursus, neque rauca sonantes
1.16  Nimborum furiae, et fremebunda tonitrua furgunt:
1.17  Sed tenet aeterni facies placidissima Veris,
1.18  Et nunquam immitis, nunquam sibi degener annus.
1.19  Delectos proceres, per puppibus inuia quondam
1.20  Aequora, Phryxei rapiendum ad velleris aurum,
1.21  Vexerit audaci Tiphys temerarius alno.
1.22  Tiphys ego

in vertice sistam,
1.15  Quò neque turbinibus cursus, neque rauca sonantes
1.16  Nimborum furiae, et fremebunda tonitrua furgunt:
1.17  Sed tenet aeterni facies placidissima Veris,
1.18  Et nunquam immitis, nunquam sibi degener annus.
1.19  Delectos proceres, per puppibus inuia quondam
1.20  Aequora, Phryxei rapiendum ad velleris aurum,
1.21  Vexerit audaci Tiphys temerarius alno.
1.22  Tiphys ego melior, vatum

migrent aliò, dominumque relinquant.
1.126  Hinc irae, lacrymaeque, hinc pectora saucia duris
1.127  Inuidiae stimulis: timidae spes, gaudia maesta,
1.128  Turbida, sollicita, infidos trepidantia casus,
1.129  Nunquam et plena satis, nunquam non anxia vota.
1.130  7. Progenies magni, maior genitore, Philippi,
1.131  Testis Alexander, fortunatissimus vnus
1.132  Qui fuit, et quo non

relinquant.
1.126  Hinc irae, lacrymaeque, hinc pectora saucia duris
1.127  Inuidiae stimulis: timidae spes, gaudia maesta,
1.128  Turbida, sollicita, infidos trepidantia casus,
1.129  Nunquam et plena satis, nunquam non anxia vota.
1.130  7. Progenies magni, maior genitore, Philippi,
1.131  Testis Alexander, fortunatissimus vnus
1.132  Qui fuit, et quo non alium Mauortia virtus

nullum non surgere iussit arenâ,
1.170  Quae bellatoris frontem victricibus vmbris
1.171  Tergerent, palmas: tua signa anteîre, malignos
1.172  Perrumpentem obices, pandentemque ossia fatis,
1.173  Poenituit nunquam: tibi dum constatiùs haeret;
1.174  Visa sui est oblita, et sors propre desijt esse.
1.175  Mitte queri. Capiunt vnum laxissima centum
1.176  Regna virum. Si non naturam sceptra per omnem

geniti producimur, anceps
1.358  Alternisque sibi vicibus contraria semper
1.359  Mobilitas? Nescis, quàm crebro turbine fati
1.360  Res hominum trepidae, quantus moralia ludus?
1.361  Scilicet expertus nunquam. Sed discere dulce
1.362  Ex alijs: neque Doctorum non plurima circùm
1.363  Agmina. Pompeium sileo, cui terra triumphis
1.364  Defuerat, mox, semîustos quae conderet artus,
1.365  Vix fuit. Extorrem

tot carbasa ventos
1.415  Lassarent: tot deueheret Neptunus onustas
1.416  Assyrijs, Cyprijs (et queis non?) mercibus alnos;
1.417  Subridens, Valeat fortuna rudentibus, inquit,
1.418  Pendula, quaeque vagis nunquam non voluitur vndis.
1.419  16. Illud ad extremum ne respondere roganti
1.420  Poeniteat: fluxas quid opes conamine tanto
1.421  Accumultas? Cur centenis iuuat aequora tauris

1.827  Mucidaque exiguae Cereris fragmenta, bubulcus
1.828  Quae rudis, haud paruum tali pro tempore munus,
1.829  Obtulit, ambrosiam sapiunt, cerebrumque Deorum.
1.830  Tunc epulis nunquam sese melioribus vsos
1.831  Ingeminant: tunc quàm simplex, facilisque voluptas,
1.832  Quàm paruo constent Mortali gaudia, nosse
1.833  Incipiunt summâque minùs sibi sorte placere.

voluantur ab aeuo; (a) (a) Thespis apud Horat. in arte Poet. Ignotum tragicae genus inuenisse camoenae dicitur.
1.985  Nusquam humiles casus: plebeias horrida nunquam
1.986  Dignatur tragico lacrymas vestire cothurno
1.987  Melpomene. Soli mirantibus argumenta
1.988  Portentosa, nefanda, fidem transgressa theatris
1.989  Suppeditant proceres: Natorum funera soli

domos iactetur nuda querelis
2.91  Pauperies: ceu sortis onus, quo maximus aether
2.92  Non grauior Mauri senis in ceruice recumbat:
2.93  Quoque superpositam semîustaque membra prementem
2.94  Enceladus nunquam, sapiens, mutauerit Aetnam?
2.95  Et tamen hanc Phocîon adeo complexus amicè est, (a) (a) Plut. in vita Phoc.

2.629  Exitiale velut virus, prorumpere certat.
2.630  24. Cetera quid memorem? Loricę vt pondere vasto,
2.631  Ipse sibi, fictos hostes dum somniat, hostis
2.632  verior, inualidos nunquam non frangeret artus?
2.633  Vt nullum, veterem quamvis notumque sodalem,
2.634  Ni priùs excussum tunicas, ni prorsus inermum,
2.635  In sua deduxi sineret penetralia? Caecis
2.636  Auditum quoties

sed et nemo euentura recepit.
2.840  Cur igitur, quae nulla dies fòrs vexerit, omni
2.841  Anxius opperiar? Dubij cur alea casùs
2.842  Attonitam certo defigat vulnere mentem?
2.843  Scilicet augurijs nunquam me talibus ante
2.844  Illusum memini? Quoties mihi tristia falsus
2.845  Praeciui vates? Quoties dira omina, versis
2.846  In melius mox auspicijs clusa, meosque,
2.847  Expertus vanos, risi mecum ipse

2.899  Frangere debuerat, dubijs longèque remotis
2.900  Iam vires geminet, Ratio, spatiumque nocendi.
2.901  38. Non tamen haec illò vergunt documenta, futuris
2.902  Praeparet vt nunquam sese mens prouida fatis
2.903  Quod, genio indulgens, nimiùmque operatus inerti
2.904  Desidiae, cecinit blandis Epicurus in hortis. (a) (a) Cic.

Satis haec olim metuisse: suismet
2.1149  Viribus edomuit sese timor, ipsaque demum,
2.1150  Quae pridem fregere animos, discrimina firmant.
2.1151  48. Postremò, cui bella diu praecognita, nunquam
2.1152  Huic locus, armorum auxilijs opibusque parandis,
2.1153  Defuerit: quae fòrs oblitum, Epicure, fefellit
2.1154  Te ratio, procul à studio sensuque Futuri
2.1155  Dum

3.275  Vmbriferum caput, Apenninigenasque caducis
3.276  Denudent folijs Borealia flamina quercus.
3.277  8. Hactenus at vulgi clades. Quid? Luctibus ijsdem
3.278  Aurea misceri nunquam penetralia regum
3.279  Cernimus? Humanos ignorat purpura casus?
3.280  Fortunaeque super nimbos humilesque procellas
3.281  Impauidam caelo attollunt diademata frontem?
3.282  Quin sors imperij, quò

3.481  13. Nec mihi se plures quisquam vidisse reponat,
3.482  Inseribi tumulo qui Regnatricis Eoae,
3.483  Frustrarique sagax Graij Sapientis acumen,
3.484  Fortuito laesi nunquam discrimine, possent.
3.485  Esto, aliquem genus id liceat producere; quid tum?
3.486  Exempla hunc inter censebis, an inter habendum
3.487  Prodigia, Hetruscis olim lustrata libellis,
3.488  Degeneres

admoto vix blandiùs vbere quemquam
3.531  Fouit. Iter pronum coeptis, spes nulla secundo
3.532  Fine carens, nullis longè sua copia votis.
3.533  Ne multis morer; ipsum etiam fastidia tandem
3.534  Mutati nunquam Superûm cepere fauoris:
3.535  Ipsum etiam faciles adeo per plana, sine vllo
3.536  Obice, lassarant cursus: iamque esse timori
3.537  Ille, nec immeritò, praeter moremque, modumque

3.758  At quò Socraticis iterumque iterumque recocta
3.759  Mens abijt studijs? Quò magni trita Ceanthis
3.760  Porticus, et totas biberat quod pectus Athenas?
3.761  En stolidum vulgus, Sophiae immortalia nunquam
3.762  Templa vel à primo cui limine cognita, laudis
3.763  Te tamen in stadio victum post terga relinquit:
3.764  Plusque illi ingenitus stupor et vecordia praestar,
3.765  Maesta nec ignauo suffundere

mentis constare vigorem.
3.773   20. Fac tamen, in duris sociorum fortia rebus
3.774  Deficiant exempla; tuo num parva dolori
3.775  Te penes, inque tuis opibus solamina restant?
3.776  Aspera sit quamvis, nunquam sic funditus omni
3.777  Sors hominem vacuat felicis munere vitae;
3.778  Quin complura simul misero iucunda relinquat,
3.779  Caetera quêis laetus nescire impendia possit,
3.780  Seque illis geniumque

34. Hist, Nat. cap. 15.
3.838  Inde iuuant tamen, et cum vulnere vulneris vnà
3.839  Lenimenta ferunt. Nam cum Deus indole tali
3.840  Seu Boma, seu Mala condiderit mortalia, nunquam
3.841  Vt penitùs diuisa fluant, sed foedere certo
3.842  alterius semper sortis sors altera partem
3.843  contineat; Bona dum nobis extraria, Natos,
3.844  rem, fasces, titulos Fortuna volubilis

3.1213  Labitur: in vastum quamvis se porrigat orbem;
3.1214  Instar habent nihili, si limite desinit vllo.
3.1215  Cur igitur vitamque breuem, immensumque dolorem
3.1216  Conquerimur; nunquam patet hic si longiùs illâ,
3.1217  Saepe etiam gyro cursum breuiore coercet?
3.1218  Aut cur perpetuo manantibus vbere rivis
3.1219  Flere iuuat, standi quae nescia, tangere primos
3.1220  Iamiam

facili ratione retundes,
4.115  Si nihil exacto noris praesentia damna
4.116  Augeri, quin et multùm decrescere fructu.
4.117  Nam cur sit miserum possessa relinquere tandem,
4.118  Quae foret haud miserum nunquam tenuisse? Dolori
4.119  Ergo fauet, laetum fortunatumque fuisse?
4.120  Obsistat potiùs. Cur, quae solatia maesti
4.121  Ducere par fuerat casùs, maeroris iniqui
4.122  Argumenta facis? Nimiùm sua,

Volucri delabitur ocyor amne,
4.127  Singula perque perit cursim momenta voluptas:
4.128  Quae fuit, haud superest; quae praesens, ordine eodem
4.129  Iam fuerit. Digna haec lacrymis si fata videntur;
4.130  Nunquam hominum generi; nunquam heu non flere vacabit;
4.131  Ceu nouat illa suas nullo non tempore mortes.
4.132   9. Sed neque Fortunam contra sit iustior irae
4.133  Materies, olim indultos, sua pignora, census.

amne,
4.127  Singula perque perit cursim momenta voluptas:
4.128  Quae fuit, haud superest; quae praesens, ordine eodem
4.129  Iam fuerit. Digna haec lacrymis si fata videntur;
4.130  Nunquam hominum generi; nunquam heu non flere vacabit;
4.131  Ceu nouat illa suas nullo non tempore mortes.
4.132   9. Sed neque Fortunam contra sit iustior irae
4.133  Materies, olim indultos, sua pignora, census.
4.134  Legitimà

ad lances et iura vocandum,
4.138  Praetoris rigidâ nil dignum admiserat vrnâ,
4.139  Parca quidem, rerum sed non nisi parca suarum.
4.140  Vnde igitur lites, si denique sera reposcit,
4.141  Annuit vtendum nunquam permittere, munus?
4.142  Ergone, quòd facilis, culpetur? Praemia spargens,
4.143  Probra metat? Rea non fieret, si parcior, esset?
4.144  Arguis iniustam. Quantò tu dignior huius
4.145  Nominis

nunc intacta supersunt.
4.165  Scilicet incoctam generoso robore mentem,
4.166  Sublimesque animos, et docti pectoris artes,
4.167  Haec sua vir sapiens rabatur: caetera, sortis,
4.168  Quae, breue depositum, nunquam Stilponis in aere
4.169  Duxerat, haud ablata sibi, sed reddita sorti
4.170  Credebat Dominae. Parili ratione cauendum
4.171  Et tibii, ne proprij laesum quid fortè periculî,

4.336  Omnem habitum, lacrymas illinc, et gaudia: ne quid
4.337  Immemor exhibeat gestus, vox, vitaque, famae
4.338  Quod minùs ad veteris normam respondeat, horis
4.339  Omnibus obseruare: palàm te prodere nunquam:
4.340  Nil agere ex animo: ad speciem componere vitam,
4.341  Id iuuat? O Superi me nunquam talibus, oro,
4.342  Infensi mactate Bonis. Inglorius aeuum
4.343  Traducam, dum securus, liberque,

vitaque, famae
4.338  Quod minùs ad veteris normam respondeat, horis
4.339  Omnibus obseruare: palàm te prodere nunquam:
4.340  Nil agere ex animo: ad speciem componere vitam,
4.341  Id iuuat? O Superi me nunquam talibus, oro,
4.342  Infensi mactate Bonis. Inglorius aeuum
4.343  Traducam, dum securus, liberque, meusque.
4.344   21. Secretae o vtinam libassent gaudia vitae,
4.345  Ambitio quos caeca insano turbine

vias: nec facta cruenti
4.694  Sit pudor Oenidae, moresque referre Cyclopum; [a] Stat. lib. 8.
4.695  Attamen hostili nunquam tua caede coibit
4.696  Plaga, nec, admorso Menalippi funere, venis
4.697  Manantem cohibebit atrox vindicta cruorem.
4.698   37. Vlcisci iuuat? Haud teneo. Vlciscare, sed hostem,
4.699  Qui propior,

nexu potis est, siue aggere claudi?
4.869  Dura licet corpus Vigilum custodia seruet;
4.870  Terrarum quoscunque sinus, vndosaque regna,
4.871  Altaque stelliferi percurrit moenia Mundi.
4.872  Quin etiam rerum nunquam sic libera, nunquam est
4.873  Arbitrij sic tota sui; ceu, deuia lucis
4.874  Cum mediae à turbis scenisque forensibus intra
4.875  Arcani tacitum Veri penetrale refugit.
4.876  Tunc etenim, nullo sibi

aggere claudi?
4.869  Dura licet corpus Vigilum custodia seruet;
4.870  Terrarum quoscunque sinus, vndosaque regna,
4.871  Altaque stelliferi percurrit moenia Mundi.
4.872  Quin etiam rerum nunquam sic libera, nunquam est
4.873  Arbitrij sic tota sui; ceu, deuia lucis
4.874  Cum mediae à turbis scenisque forensibus intra
4.875  Arcani tacitum Veri penetrale refugit.
4.876  Tunc etenim, nullo sibi se rapiente

ardor
4.966  Anne leuis stimulus, tot adhuc intacta recludi
4.967  Nusquam omnis Sophiae cernentibus aequora: tantò
4.968  Maiores iam collectis occurrere gazas:
4.969  Vltima nulla immensi operis fastigia: nunquam
4.970  Non similes sese tyronibus: vndique vastum
4.971  Crescere iter: refugos portus, semperque petendi
4.972  Plus aliquid? Tam duro hic certè pectora morsu

est.
4.1467  Flammiferos cum tandem aestus, inhiantiaque ora
4.1468  Nectaris aetherei optato iam proluet haustu:
4.1469  Inque suo syncera bibens, immensaque fonte
4.1470  Gaudia, perpetuum pascet laetissima, nunquam
4.1471  Non auidi, nunquam non pleni, cordis a amorem?
4.1472   77. Me certè haec animo reputantem abrumpere nexus
4.1473  Ocyùs inuisos, pigrique morantia claustra
4.1474  Corporis, et tantae iamdudum

tandem aestus, inhiantiaque ora
4.1468  Nectaris aetherei optato iam proluet haustu:
4.1469  Inque suo syncera bibens, immensaque fonte
4.1470  Gaudia, perpetuum pascet laetissima, nunquam
4.1471  Non auidi, nunquam non pleni, cordis a amorem?
4.1472   77. Me certè haec animo reputantem abrumpere nexus
4.1473  Ocyùs inuisos, pigrique morantia claustra
4.1474  Corporis, et tantae iamdudum accedere sorti,

syderibus: labris exundat Hymettos,
5.232  Hyblaeusque latex: totam syncera Venustas
5.233  Purpureo Nati descripsit in ore parentem.
5.234  Et vehitur iunctis ad gemmea fraena columbis:
5.235  Et, quamvis nunquam non spicula tractet, et arcum;
5.236  Aurcus est arcus, perfusaque spicula melle.
9  9. Sed procul o, si quae, miseri, vos cura salutis,
5.238  Si Vestri quis amor tangit. Sub melle

Bibliographia locorum inventorum

Levaković, Rafael (o. 1597 - o. 1650) [1639], Ad Benedictum Uinkouich episcopum epistulae XI, versio electronica (), Verborum 6550, Ed. Šime Demo [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [levakovrepist].

Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm].

Anonymus (floruit 1657.) [1657], Actiones duo de maleficis, versio electronica (), Verborum 2758, Ed. Ivan Krstitelj Tkalčić [genre: prosa - acta iuridica] [word count] [nnactiones1657].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1670], De vita, ingenio, et studiis Junii Palmottae, versio electronica (), 3196 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - vita] [word count] [gradicspalmottaevita].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1672], Ad Venerem Titiani artificio pictam, versio electronica (), 530 verborum, versus 86, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [gradicsvener].

Belostenec, Ivan; Glavinić, Sebastijan; Anonymus (1593./1594. - 1675) [1675], Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica (), 3558 verborum, 12 versus, Ed. Damir Boras [genre: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [word count] [belostenecigazophylaciumded].

Sidić, Šimun Juda (floruit 1683) [1683], Antonii Judae Sidić, canonici zagrabiensis et rectoris collegii Croatici Viennae, de obsidione Viennensi per Turcas A. 1683. relatio (Viennae, 1683-09-16), versio electronica (, Vienna), Verborum 2322, Ed. Ivan Kukuljević Sakcinski [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sidicepistola1683].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report